Chapitre
[15]	μὲν ἀσύγκριτον οὐδέν ἐστιν ἕτερον	ἢ	αὐτὸ τὸ ὄν, τὸ δὲ
[36]	πραγμάτων πρὸς τοὺς ἀκούοντας διηγήσεις	ἢ	Βηρωσσὸς ἀνὴρ Βαβυλώνιος, ἱερεὺς τοῦ
[21]	ὑφ' ἡμῶν καὶ ὑφ' ὑμῶν.	Ἢ	γὰρ τοιοῦτοι παρ' ὑμῖν ὄντες
[6]	Ὥσπερ γὰρ οὐκ ὢν πρὶν	ἢ	γενέσθαι τίς ἤμην οὐκ ἐγίνωσκον,
[16]	ἵνα τε νομισθῶσιν εἶναί τινες	ἢ	καί τι βλάψωσι καθάπερ πολεμίους,
[24]	ἢ πείσθητε τοῖς δόγμασιν ὑμῶν	ἢ	κατὰ τὸ ὅμοιον τῶν ὑμετέρων
[14]	θνήσκειν ῥᾴδιον ἀποβαίνει νῦν, εἰσαῦθις	ἢ	μετὰ ἀπολαύσεως τὸ ἀθάνατον ἢ
[21]	λέγονται, φαῦλοι τὸν τρόπον εἰσίν,	ἢ	μεταγόμενοι πρὸς τὸ φυσικώτερον οὔκ
[19]	λαμβάνειν τινὰς εἰς οὐδὲν χρήσιμον	ἢ	ὅπως μηδὲ τὸ γένειον δωρεὰν
[2]	προσκυνεῖν αὐτὸν καθείρξας ὥσπερ ἄρκτον	ἢ	πάρδαλιν περιέφερε. Πάνυ γοῦν ἐπείθετο
[24]	τὰ μὴ ὠφέλιμα· καὶ ὑμεῖς	ἢ	πείσθητε τοῖς δόγμασιν ὑμῶν ἢ
[27]	ἅμιλλα καὶ οὐκ ἀληθείας διακόσμησις.	Ἢ	πῶς οὐκ ἠλίθιον πιθέσθαι τοῖς
[17]	τὸ μισεῖν τινας παριόντας βοηθεῖν;	Ἢ	πῶς ὕλῃ καλὸν προσάπτειν τὴν
[27]	ἐπικατηγορούμενον ὄνομα μὴ κολάζειν πρὶν	ἢ	τἀληθὲς ἐπ' ἀκριβείᾳ καταμανθάνειν, ἡμᾶς
[16]	φίλοι κακοὶ τὴν γνώμην ὑπάρχοντες,	ἢ	τῆς εἰς αὐτοὺς θρησκείας τοῖς
[14]	ἢ μετὰ ἀπολαύσεως τὸ ἀθάνατον	ἢ	τὸ λυπηρὸν μετὰ ἀθανασίας προσλαμβάνομεν,
[30]	τοὺς Ἕλληνας τί ἂν ἕτερον	ἢ	τὸ μὴ τοῖς κρείττοσιν λοιδορεῖσθαι
[15]	τὸ δὲ συγκρινόμενον οὔτι ἕτερον	ἢ	τὸ παρόμοιον. Ἄσαρκος μὲν οὖν
[21]	νῦν ἡ Ἥρα; Πότερον γεγήρακεν	ἢ	τοῦ μηνύσοντος ὑμῖν ἀπορεῖ; Πείσθητέ
[17]	ἀντιπαθειῶν τί καὶ λέγειν ἔχομεν	ἢ	τοῦθ' ὅτι κατὰ τὸν κοινὸν
[18]	συνδειπνήσας, κἂν μὴ λῃστὴς αὐτὸς	ᾖ,	ἀλλ' ὅμως διὰ τὸ συνεστιαθῆναι
[21]	διηγήμασιν. ηίφοβος, ὥς φασιν, ἦν	ἡ	Ἀθηνᾶ διὰ τὸν Ἕκτορα, καὶ
[8]	διὰ τὸν Μελέαγρον, οὕτω καὶ	ἡ	Ἀθηνᾶ διὰ τὸν Ἥφαιστον τῆς
[8]	ἀνέθορε, τὰς σταγόνας τῶν αἱμάτων	ἡ	Ἀθηνᾶ καὶ ὁ Ἀσκληπιὸς διενείμαντο·
[13]	τοῦ θεοῦ φῶς, σκότος δὲ	ἡ	ἀνεπιστήμων ψυχή. Διὰ τοῦτο μόνη
[39]	κατὰ δὲ Λυγκέα τῆς Κόρης	ἡ	ἁρπαγὴ καὶ ἡ τοῦ ἐν
[8]	γάμου πλοκαῖς ἥδεται. Μάγος ἐστιν	ἡ	Ἄρτεμις, θεραπεύει ὁ Ἀπόλλων. Καὶ
[8]	προσάπτειν, ἵνα μὴ νομίζηται καθάπερ	ἡ	Ἀταλάντη διὰ τὸν Μελέαγρον, οὕτω
[39]	Φόρβαντα Ἀκταῖος, ἀφ' οὗ Ἀκταία	ἡ	Ἀττική· κατὰ δὲ Τριόπαν Προμηθεὺς
[13]	ἑαυτήν, θνητὴ δέ· ἀλλὰ δυνατὸς	ἡ	αὐτὴ καὶ μὴ ἀποθνήσκειν. Θνήσκει
[1]	ὁμοφωνεῖν. ωριέων μὲν γὰρ οὐχ	ἡ	αὐτὴ λέξις τοῖς ἀπὸ τῆς
[7]	τὸν ἄνθρωπον ἐποίησεν, ἵν' ὥσπερ	ἡ	ἀφθαρσία παρὰ τῷ θεῷ, τὸν
[39]	εἰς Θήβας παρουσία Μίνωός τε	ἡ	βασιλεία· κατὰ δὲ Προῖτον ὁ
[9]	ἐστι τῶν νομοθετησάντων τὴν γένεσιν.	Ἡ	γὰρ τοῦ ζωδιακοῦ κύκλου γραφὴ
[13]	οἰκητήριον, τῆς δὲ κάτωθέν ἐστιν	ἡ	γένεσις. Γέγονεν μὲν οὖν συνδίαιτον
[12]	ἄστρα τὰ ἐν αὐτῷ· καὶ	ἡ	γῆ δὲ καὶ πᾶν τὸ
[33]	ὁμηγύρει χλευάζοντες. Τί γὰρ ὑμῖν	ἡ	Γλαυκίππη σεμνὸν εἰσηγήσατο, παιδίον ἥτις
[8]	ὁ μὲν ἀπ' αὐτῶν ἔσωζεν,	ἡ	δὲ ἀπὸ τῶν ὁμοίων λύθρων
[7]	ἀνθρώπους τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον·	ἡ	δὲ τοῦ λόγου δύναμις ἔχουσα
[17]	τὸ εὖ πως ἔχον ἐδημιούργησεν,	ἡ	δὲ τῶν δαιμόνων ἀσωτία τοῖς
[13]	ἕπεσθαι μὴ βουλομένην αὐτῷ καταλέλοιπεν.	Ἡ	δὲ ὥσπερ ἔναυσμα τῆς δυνάμεως
[33]	τεράστιον ἐγέννησεν καθὼς δείκνυσιν αὐτῆς	ἡ	εἰκών, Νικηράτου τοῦ Εὐκτήμονος Ἀθηναίου
[39]	ἥ τε Ἀμφικτύονος βασιλεία καὶ	ἡ	εἰς Πελοπόννησον αναοῦ παρουσία καὶ
[10]	τῶν Λευκιππίδων οἱ ἁρπασταί. Κρείττων	ἡ	Ἑλένη τὸν μὲν κάρη ξανθὸν
[39]	ἡ ἐπὶ Φαέθοντος ἐκπύρωσις καὶ	ἡ	ἐπὶ ευκαλίωνος ἐπομβρία· κατὰ δὲ
[39]	ἡ Ἰώ· κατὰ δὲ Κρότωπον	ἡ	ἐπὶ Φαέθοντος ἐκπύρωσις καὶ ἡ
[9]	εἱμαρμένην ὥρισαν. Στοιχείωσις δὲ αὐτοῖς	ἡ	ζώωσις ἦν. Τὰ γὰρ ἐπὶ
[9]	τὸ πένθος εὐεργετεῖ τοὺς Ἀθηναίους	ἡ	ημήτηρ· διὰ τί δὲ τῆς
[21]	τί γὰρ οὐ κυεῖ νῦν	ἡ	Ἥρα; Πότερον γεγήρακεν ἢ τοῦ
[8]	Ζεὺς καὶ θυγατρὶ συγγίνεται, καὶ	ἡ	θυγάτηρ ἀπ' αὐτοῦ κυεῖ. Μαρτυρήσει
[39]	καὶ ὁ διφυὴς Κέκροψ καὶ	ἡ	Ἰώ· κατὰ δὲ Κρότωπον ἡ
[39]	Πέλοπος ἀπὸ Φρυγίας διάβασις καὶ	ἡ	Ἴωνος εἰς τὰς Ἀθήνας ἄφιξις
[39]	καὶ ἡ Τριπτολέμου γεωργία καὶ	ἡ	Κάδμου εἰς Θήβας παρουσία Μίνωός
[21]	γὰρ τοῦτο πράττειν ἐπιχειρήσητε, θεότης	ἡ	καθ' ὑμᾶς ἀνῄρηται καὶ ὑφ'
[9]	ἥ τε ἡμίτομος Ἀργὼ καὶ	ἡ	Καλλιστοῦς ἄρκτος· εἶτα πῶς πρὶν
[41]	τίς ὁ θεὸς καὶ τίς	ἡ	κατ' αὐτὸν ποίησις, ἕτοιμον ἐμαυτὸν
[15]	συνέχον ῥητέον ποταπή τίς ἐστιν	ἡ	κατὰ θεὸν εἰκὼν καὶ ὁμοίωσις.
[34]	οὐ μόνον τὰ μυθολογήματα, καὶ	ἡ	κατὰ τὸν Ἀριστόδημον δὲ πλαστικὴ
[19]	καταφρονηταὶ γίνεσθε. Κόσμου μὲν γὰρ	ἡ	κατασκευὴ καλή, τὸ δὲ ἐν
[9]	οὐχὶ καὶ ἡ Σαρδὼ καὶ	ἡ	Κύπρος ἐν οὐρανῷ τετίμηνται; Τίνος
[10]	αἱ τοῦ Φαέθοντος ἀδελφαὶ καὶ	ἡ	Λητὼ ζῶον εὐτελές, δι' ἣν
[33]	τὰς πάρ' ἡμῖν φιλοσοφούσας. Καὶ	ἡ	μὲν Σαπφὼ γύναιον πορνικὸν ἐρωτομανές,
[12]	τινος κρείττονος ἐλαττούμενον. Ὥσπερ γὰρ	ἡ	μὲν τοῦ σώματος σύστασις μιᾶς
[10]	εὐτελές, δι' ἣν Ὀρτυγία ῆλος	ἡ	νῦν κέκληται. Θεός, εἰπέ μοι,
[27]	Κρῆτας λέγῃ. Τῶν πολλῶν θεῶν	ἡ	ὁμήγυρις οὐδέν ἐστιν· κἂν ὁ
[39]	Ἀθηναίους πόλεμος· κατὰ δὲ Ἀκρίσιον	ἡ	Πέλοπος ἀπὸ Φρυγίας διάβασις καὶ
[1]	χαλκεύειν Κύκλωπες, καὶ ἐπιστολὰς συντάσσειν	ἡ	Περσῶν ποτε ἡγησαμένη γυνή, καθά
[8]	ἀπὸ τῶν ὁμοίων λύθρων ἀνθρωποκτόνος	ἡ	πολεμοποιὸς ἐγίνετο. Ταύτην μοι δοκοῦσιν
[10]	ὑμῖν καὶ οἱ θεοί. Δένδρον	ἡ	Ῥέα γίνεται, δράκων δὲ ὁ
[9]	Διὰ τί γὰρ οὐχὶ καὶ	ἡ	Σαρδὼ καὶ ἡ Κύπρος ἐν
[15]	ψυχή, σχετικὴ δὲ τῆς ψυχῆς	ἡ	σάρξ. Τὸ δὲ τοιοῦτον τῆς
[15]	ποτὲ χωρὶς σώματος οὔτε ἀνίσταται	ἡ	σὰρξ χωρὶς ψυχῆς. Ἔστι γὰρ
[13]	τοῦτό ἐστιν ἄρα τὸ εἰρημένον·	Ἡ	σκοτία τὸ φῶς οὐ καταλαμβάνει.
[15]	κέκτηνται, πνευματικὴ δέ ἐστιν αὐτοῖς	ἡ	σύμπηξις ὡς πυρὸς καὶ ἀέρος.
[17]	αὐτῶν σύνθεσιν γινώσκοντες ὅπως καὶ	ἡ	τάξις τῶν γραμμάτων ἔχειν νενομοθέτηται,
[3]	Ἀρτέμιδος ναῷ, μυστηριωδῶς ὅπως ὕστερον	ἡ	ταύτης ἔκδοσις γίνηται. Καὶ γὰρ
[20]	τὴν ὕλην ἐπιζητῶ. Πτέρωσις γὰρ	ἡ	τῆς ψυχῆς πνεῦμα τὸ τέλειον,
[39]	τῆς Κόρης ἡ ἁρπαγὴ καὶ	ἡ	τοῦ ἐν Ἐλευσῖνι τεμένους καθίδρυσις
[21]	πρεσβῦτις ἀφικνεῖται πρὸς τὴν Σεμέλην	ἡ	τοῦ ιὸς γαμετή. Τοιαῦτα δὲ
[7]	τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ, τότε	ἡ	τοῦ λόγου δύναμις τόν τε
[39]	ἐν Ἐλευσῖνι τεμένους καθίδρυσις καὶ	ἡ	Τριπτολέμου γεωργία καὶ ἡ Κάδμου
[10]	Ἠλύσια πεδία μετατεθεικώς. Ἀλλ' οὐδὲ	ἡ	Τυνδαρὶς ἀπηθανάτισται, καὶ σοφῶς ὁ
[15]	συζυγίαν πραγματεύεσθαι. Ψυχὴ μὲν οὖν	ἡ	τῶν ἀνθρώπων πολυμερής ἐστι καὶ
[15]	τοῦ κρείττονος. Διὰ τοῦτο γοῦν	ἡ	τῶν δαιμόνων ὑπόστασις οὐκ ἔχει
[31]	παρ' οἷς γὰρ ἀσυνάρτητός ἐστιν	ἡ	τῶν χρόνων ἀναγραφή, παρὰ τούτοις
[5]	τὴν σύγχυσιν. Οὔτε γὰρ ἄναρχος	ἡ	ὕλη καθάπερ καὶ ὁ θεός,
[39]	εἰς Πελοπόννησον αναοῦ παρουσία καὶ	ἡ	ὑπὸ αρδάνου τῆς αρδανίας κτίσις
[5]	ὅλων αὐτὸς ὑπάρχων τοῦ παντὸς	ἡ	ὑπόστασις κατὰ μὲν τὴν μηδέπω
[13]	~Οὐκ ἔστιν ἀθάνατος, ἄνδρες Ἕλληνες,	ἡ	ψυχὴ καθ' ἑαυτήν, θνητὴ δέ·
[31]	Ἀρίσταρχον κατὰ τὴν Ἰωνικὴν ἀποικίαν,	ἥ	ἐστι μετὰ ἑκατὸν τεσσαράκοντα ἔτη
[39]	ευκαλίωνος ἐπομβρία· κατὰ δὲ Σθενέλαον	ἥ	τε Ἀμφικτύονος βασιλεία καὶ ἡ
[39]	ὑπὸ αρδάνου τῆς αρδανίας κτίσις	ἥ	τε ἐκ Φοινίκης τῆς Εὐρώπης
[9]	βοηθὸς καὶ Χείρων ὁ Κένταυρος	ἥ	τε ἡμίτομος Ἀργὼ καὶ ἡ
[34]	παραδοὺς ἐνδοξότερος χάριν τῆς χαλκευτικῆς	ἣ	μέχρι νῦν ἐστιν· καὶ τὸν
[13]	τὸ φῶς τὴν σκοτίαν κατέλαβεν	ᾗ	λόγος μέν ἐστι τὸ τοῦ
[34]	ἐκύησε τριάκοντα παῖδας, ὡς θαυμαστὸν	ἡγεῖσθε	καὶ κατανοεῖν ποίημα; Πολλῆς γὰρ
[36]	κατώτερα, πρὸ δὲ τῆς Περσῶν	ἡγεμονίας	ἔτεσιν ἑβδομήκοντα. Βηρωσσὸς δέ ἐστιν
[1]	ἐπιστολὰς συντάσσειν ἡ Περσῶν ποτε	ἡγησαμένη	γυνή, καθά φησιν Ἑλλάνικος· Ἄτοσσα
[24]	στολὴν ἀπάνθρωπον; Ἐρρέτω καὶ τὰ	Ἡγησίου	μυθολογήματα καὶ Μένανδρος τῆς ἐκείνου
[8]	οἱ δαίμονες αὐτοὶ μετὰ τοῦ	ἡγουμένου	αὐτῶν ιὸς ὑπὸ τὴν εἱμαρμένην
[38]	εἰς ἅπερ ἤθελον χωρία, Μωυσέως	ἡγουμένου.	Λέγει δὲ οὕτως· ὁ δὲ
[3]	μηδὲ βασιλείας προλήμματι κολακεύειν τοὺς	ἡγουμένους,	περιμένειν δὲ μέχρις ἂν πρὸς
[8]	ὀρφανήν. Ποσειδῶν ναυτίλλεται, πολέμοις Ἄρης	ἥδεται,	κιθαριστής ἐστιν ὁ Ἀπόλλων, Θηβαίοις
[8]	Ἄττιν· Ἀφροδίτη δὲ γάμου πλοκαῖς	ἥδεται.	Μάγος ἐστιν ἡ Ἄρτεμις, θεραπεύει
[37]	Τοῦ δὲ Χειράμου ὁ χρόνος	ἤδη	που τοῖς Ἰλιακοῖς ἐγγίζει· Σολομὼν
[11]	κατὰ πάντων τὸν θάνατον δι'	ἡδονῆς	καὶ ἐλαττώματος. Ὁ πλούσιος σπείρει,
[15]	ὕλη δὲ τῆς ψυχῆς κατεξουσιάζειν	ἠθέλησεν·	καὶ κατὰ τὸ αὐτεξούσιον οἱ
[38]	ἐξ Αἰγύπτου πορείαν εἰς ἅπερ	ἤθελον	χωρία, Μωυσέως ἡγουμένου. Λέγει δὲ
[21]	μύθους ὑμῶν τοῖς ἡμετέροις διηγήμασιν.	ηίφοβος,	ὥς φασιν, ἦν ἡ Ἀθηνᾶ
[17]	Πῶς γὰρ ἂν ζῶν μὲν	ἥκιστα	μοχθηρὸς εἴην, νεκροῦ δὲ ὄντος
[31]	τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου φασὶν αὐτὸν	ἠκμακέναι,	μετὰ τὰ Τρωϊκὰ ἐνδοτέρω τῶν
[31]	Ὅμηρον εἰπόντες· ὁ δὲ Ἀρχίλοχος	ἤκμασε	περὶ Ὀλυμπιάδα τρίτην καὶ εἰκοστήν,
[31]	αὐτοῦ καὶ χρόνου καθ' ὃν	ἤκμασεν	προηρεύνησαν πρεσβύτατοι μὲν Θεαγένης τε
[33]	ἡμῖν σωφρονοῦσιν, καὶ περὶ τὰς	ἠλακάτας	αἱ παρθένοι τὰ κατὰ θεὸν
[15]	ἐπειδὴ βραχύ τι παρ' ἀγγέλους	ἠλαττώθησαν.	Δυνατὸν δὲ παντὶ τῷ νενικημένῳ
[8]	τὴν ἀκρασίαν τοῦ Ἀπόλλωνος νικήσασα	ἤλεγξας	αὐτοῦ τὴν μαντικήν, ὅτι μὴ
[27]	ἀληθείας διακόσμησις. Ἢ πῶς οὐκ	ἠλίθιον	πιθέσθαι τοῖς Ἡροδώρου βιβλίοις περὶ
[32]	κἂν μειράκια, πᾶσά τε ἁπαξαπλῶς	ἡλικία	παρ' ἡμῖν τυγχάνει τιμῆς· τὰ
[40]	χρὴ τῷ πρεσβεύοντι κατὰ τὴν	ἡλικίαν	πιστεύειν ἤπερ τοῖς ἀπὸ πηγῆς
[37]	πολὺ κατώτερός ἐστι τῆς Μωυσέως	ἡλικίας.	~Αἰγυπτίων δέ εἰσιν ἀκριβεῖς χρόνων
[41]	περὶ τῆς τῶν ἑπτὰ σοφῶν	ἡλικίας	ἀναγράψομεν. Τοῦ γὰρ πρεσβυτάτου τῶν
[32]	τὸ ἄτονον καὶ νωθὲς τῆς	ἡλικίας	θαυμάζεσθαι πειρώμενον ἐπ' ἴσης τοῖς
[36]	γεγονότα μὲν πολὺ τῆς Μωυσέως	ἡλικίας	κατώτερα, πρὸ δὲ τῆς Περσῶν
[27]	πεισθήσομαι τῷ λέγοντι μύδρον τὸν	ἥλιον	καὶ τὴν σελήνην γῆν; Τὰ
[11]	τὴν εὐγένειαν οὐ σεμνύνομαι. Τὸν	ἥλιον	ὁρῶ πάντων τὸν αὐτόν, ἕνα
[26]	ὑμῖν μόνοις, οὐκ ἔχοντες ἄλλον	ἥλιον	οὐδὲ ἀστέρων ἐπιφοιτήσεις καὶ γένεσιν
[4]	ἡμῶν προσκυνεῖν οὐ θέλω. Γέγονεν	ἥλιος	καὶ σελήνη δι' ἡμᾶς· εἶτα
[27]	γῆς καὶ ἄστρων θέσεις καὶ	ἡλίου	δρόμοι; Τὸ γὰρ περὶ τοιαύτην
[10]	ζῶον εὐτελές, δι' ἣν Ὀρτυγία	ῆλος	ἡ νῦν κέκληται. Θεός, εἰπέ
[10]	σώφρων ὁ τὴν ἐκπορνεύσασαν εἰς	Ἠλύσια	πεδία μετατεθεικώς. Ἀλλ' οὐδὲ ἡ
[9]	καὶ μὴ διὰ τὸ μισεῖν	ἡμᾶς	ἀδίκως παρανομήσητε. ~Μεταμόρφωσις ἀνθρώποις μεμυθολόγηται·
[6]	χρήσιμον, ἅπαξ δὲ τῶν καθ'	ἡμᾶς	αἰώνων πεπερασμένων καὶ εἰς τὸ
[41]	πλείονα πρὸς τοὺς φιλομαθεῖς συντάττειν	ἡμᾶς	ἀπείργει. ημόδοκος δὲ καὶ Φήμιος
[21]	ἀπομνημονεύματα κἂν ὡς ὁμοίως μυθολογοῦντας	ἡμᾶς	ἀποδέξασθε. Καὶ ἡμεῖς μὲν οὐκ
[29]	ἀρχόντων μὲν πολλῶν καὶ μυρίων	ἡμᾶς	ἀποσπᾷ τυράννων, δίδωσι δὲ ἡμῖν
[35]	ψυχρολογίᾳ δόγμασιν ἀσυναρτήτοις, τῆς καθ'	ἡμᾶς	βαρβάρου φιλοσοφίας ἀντεποιησάμην· ἥτις ὃν
[27]	ἢ τἀληθὲς ἐπ' ἀκριβείᾳ καταμανθάνειν,	ἡμᾶς	δὲ προλήμματι λοιδορίας ἀνεξετάστως μεμισηκέναι;
[21]	γαμετή. Τοιαῦτα δὲ μελετῶντες πῶς	ἡμᾶς	διαγελᾶτε; Τέθνηκεν ὑμῶν ὁ Ἀσκληπιός,
[4]	Γέγονεν ἥλιος καὶ σελήνη δι'	ἡμᾶς·	εἶτα πῶς τοὺς ἐμοὺς ὑπηρέτας
[27]	ἔχοντες παρ' ἑαυτοῖς ὡς ἀθεωτάτους	ἡμᾶς	ἐκκηρύσσετε. Τάφος τοῦ Ὀλυμπίου ιὸς
[20]	ἐνταυθοῖ διακοσμήσεως. Καὶ χρὴ λοιπὸν	ἡμᾶς	ἐπιποθήσαντας τὸ ἀρχαῖον παραιτήσασθαι πᾶν
[20]	δεῖ τῷ θεῷ. Κόσμος γὰρ	ἡμᾶς	ἔτι καθέλκει, καὶ δι' ἀτονίαν
[33]	παρθένοις τε καὶ πρεσβύταις φλυαρεῖν	ἡμᾶς	λέγοντες καὶ διὰ τὸ μὴ
[27]	τοῖς Φρυγίοις αὐτοῦ λόγοις ἐντυγχάνοντες	ἡμᾶς	μεμισήκατε. Λέοντος κεκτημένοι τὰ ὑπομνήματα
[6]	πάνυ φληνάφους τε καὶ σπερμολόγους	ἡμᾶς	νομίσητε, μέλον οὐκ ἔστιν ἡμῖν,
[19]	τῷ κόσμῳ πάντων καταφρονήσεις. Τοιούτους	ἡμᾶς	ὄντας μὴ ἀποστυγήσητε, ἀλλὰ παραιτησάμενοι
[15]	τῆς βιότητος. ~Καὶ χρὴ λοιπὸν	ἡμᾶς	ὅπερ ἔχοντες ἀπολωλέκαμεν τοῦτο νῦν
[4]	ἀχάριστος ἀποδειχθῶ. Θεὸς ὁ καθ'	ἡμᾶς	οὐκ ἔχει σύστασιν ἐν χρόνῳ,
[5]	ἀρχῇ γεννηθεὶς ἀντεγέννησε τὴν καθ'	ἡμᾶς	ποίησιν αὐτὸς ἑαυτῷ, τὴν ὕλην
[40]	Περὶ μὲν οὖν τῆς καθ'	ἡμᾶς	πολιτείας ἱστορίας τε τῆς κατὰ
[36]	Ἰουδαίους· ἅτινα διὰ τῶν καθ'	ἡμᾶς	προφητῶν ἴσμεν κεκηρυγμένα γεγονότα μὲν
[21]	μορφῇ γεγονέναι καταγγέλλοντες. Οἱ λοιδοροῦντες	ἡμᾶς	συγκρίνατε τοὺς μύθους ὑμῶν τοῖς
[16]	οὐρανοῖς πορείαν ἐξαδυνατῶσιν. Ἀλλ' οὔτε	ἡμᾶς	τὰ ἐν κόσμῳ λέληθε, καὶ
[11]	ἀποθνήσκομεν δὲ δι' ἑαυτούς. Ἀπώλεσεν	ἡμᾶς	τὸ αὐτεξούσιον· δοῦλοι γεγόναμεν οἱ
[11]	τοῦ θεοῦ πεποίηται, τὴν πονηρίαν	ἡμεῖς	ἀνεδείξαμεν· οἱ δὲ ἀναδείξαντες δυνατοὶ
[9]	οἱ ἐν τοῖς πεσσοῖς ἀθύροντες.	Ἡμεῖς	δὲ καὶ εἱμαρμένης ἐσμὲν ἀνώτεροι
[20]	δὲ τὸ ψυχρὸν καὶ διαπεπηγός.	Ἡμεῖς	δὲ τὰ ὑφ' ἡμῶν ἀγνοούμενα
[30]	ἐπεκράτησεν, ὃν ὀρύττοντες κονιορτοῦ μὲν	ἡμεῖς	ἐνεπλήσθημεν, τούτῳ δὲ τοῦ συνεστάναι
[32]	τῆς ἀσελγείας πόρρω κεχώρισται. Καὶ	ἡμεῖς	μὲν λέγοντες οὐ ψευδόμεθα· τὰ
[21]	ὁμοίως μυθολογοῦντας ἡμᾶς ἀποδέξασθε. Καὶ	ἡμεῖς	μὲν οὐκ ἀφραίνομεν, φλήναφα δὲ
[14]	ἐν ἀθανάτῳ μεταλαμβάνοντες. Ὥσπερ δὲ	ἡμεῖς,	οἷς τὸ θνήσκειν ῥᾴδιον ἀποβαίνει
[21]	τῶν προειρημένων ἀνθρώπων. Ταῦτα δὲ	ἡμεῖς	προετείναμεν ὥσπερ ἐπὶ ὑποθέσεως· τὴν
[12]	παραιτήσασθαι. ~ύο πνευμάτων διαφορὰς ἴσμεν	ἡμεῖς,	ὧν τὸ μὲν καλεῖται ψυχή,
[12]	τελειοτέραν διὰ τῶν ἀγώνων ἐν	ἡμέρᾳ	κρίσεως τὴν μαρτυρίαν λάβωσιν. Ἔστιν
[17]	τὸν μάγον Ὀστάνην καυχώμενος ἐν	ἡμέρᾳ	συντελείας πυρὸς αἰωνίου βορᾷ παραδοθήσεται.
[20]	καθίστανται, πάσης δὲ εὐκρασίας μετειληφότες	ἡμέραν	ἔχουσι διαμένουσαν καὶ φέγγος τοῖς
[4]	ἐνδεής. Φανερώτερον δὲ ἐκθήσομαι τὰ	ἡμέτερα.	~Θεὸς ἦν ἐν ἀρχῇ, τὴν
[32]	περιγραφήν· εἰ δ' οὖν, τὰ	ἡμέτερα	μὲν ἔστω θεοῦ γνώμῃ βεβαιούμενα,
[30]	τοῖς ἐξετάζειν γὰρ βουλομένοις τὰ	ἡμέτερα	ῥᾳδίαν καὶ ἄφθονον ποιήσομαι τὴν
[33]	τιμίων παριστᾶν ὅτι τὰ μὲν	ἡμέτερα	σωφρονεῖ, τὰ δὲ ὑμέτερα ἔθη
[35]	πειράσομαι. Μὴ γὰρ δυσχεράνητε τὴν	ἡμετέραν	παιδείαν μηδὲ φλυαρίας καὶ βωμολοχίας
[21]	ὥσπερ ἐπὶ ὑποθέσεως· τὴν γὰρ	ἡμετέραν	περὶ τοῦ θεοῦ κατάληψιν οὐδὲ
[34]	τῶν ἀρρήτων ἐπινοιῶν ἀντιποιουμένους τὴν	ἡμετέραν	πολιτείαν βδελύττεσθαι. ~Ταῦτα μὲν οὖν
[31]	μοι νομίζω παραστῆσαι πρεσβυτέραν τὴν	ἡμετέραν	φιλοσοφίαν τῶν παρ' Ἕλλησιν ἐπιτηδευμάτων·
[12]	ἐστὶν ἀντισοφιστεύματα, τὰ δὲ τῆς	ἡμετέρας	παιδείας ἐστὶν ἀνωτέρω τῆς κοσμικῆς
[21]	συγκρίνατε τοὺς μύθους ὑμῶν τοῖς	ἡμετέροις	διηγήμασιν. ηίφοβος, ὥς φασιν, ἦν
[40]	ἱστορίας τε τῆς κατὰ τοὺς	ἡμετέρους	νόμους ὅσα τε εἰρήκασιν οἱ
[30]	τινος γὰρ ἀποκρύφου θησαυροῦ τῶν	ἡμετέρων	ἐπεκράτησεν, ὃν ὀρύττοντες κονιορτοῦ μὲν
[6]	ὢν πρὶν ἢ γενέσθαι τίς	ἤμην	οὐκ ἐγίνωσκον, μόνον δὲ ἐν
[9]	πένθος εὐεργετεῖ τοὺς Ἀθηναίους ἡ	ημήτηρ·	διὰ τί δὲ τῆς θυγατρὸς
[8]	πράξεις αὐτοῦ γεγόνασι μυστήρια· κλαίει	ημήτηρ	τὴν θυγατέρα, καί τινες ἀπατῶνται
[32]	ὁρώμενον δοκιμάζομεν οὐδὲ τοὺς προσιόντας	ἡμῖν	ἀπὸ σχήματος κρίνομεν· τὸ γὰρ
[26]	ὑμεῖς κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον	ἡμῖν	γεγένησθε, τῆς αὐτῆς τοῦ κόσμου
[34]	μοχθηροὺς ἄνδρας, τῶν δὲ παρ'	ἡμῖν	γυναικῶν διαβάλλοντες τὴν σεμνότητα; Τί
[32]	συντάττειν τὰ μὴ ἀληθῆ; ~Παρ'	ἡμῖν	δὲ τῆς μὲν κενοδοξίας ὁ
[24]	κατὰ τὸ ὅμοιον τῶν ὑμετέρων	ἡμῖν	ἐκχωρήσατε. ~Τί μέγα καὶ θαυμαστὸν
[6]	ἡμᾶς νομίσητε, μέλον οὐκ ἔστιν	ἡμῖν,	ἐπεὶ τούτῳ τῷ λόγῳ πεπιστεύκαμεν.
[31]	τῆς Ἑλλήνων παιδείας τὰ παρ'	ἡμῖν,	ἔτι δὲ καὶ τῆς τῶν
[31]	παρ' Ἕλλησιν ἐπιτηδευμάτων· ὅροι δὲ	ἡμῖν	κείσονται Μωυσῆς καὶ Ὅμηρος. Τῷ
[33]	εἰπεῖν προὐθυμήθην, ἵνα μηδὲ παρ'	ἡμῖν	ξένον τι πράττεσθαι νομίζητε καὶ
[32]	Πάντες οἱ βουλόμενοι φιλοσοφεῖν παρ'	ἡμῖν	οἳ οὐ τὸ ὁρώμενον δοκιμάζομεν
[6]	ἔσεσθαι χάριν κρίσεως. Δικάζουσι δὲ	ἡμῖν	οὐ Μίνως οὐδὲ Ῥαδάμανθυς, ὧν
[25]	κατακολουθοῦντας καθάπερ μιαρωτάτους μεμισήκατε; Παρ'	ἡμῖν	οὐκ ἔστιν ἀνθρωποφαγία· ψευδομάρτυρες οἱ
[29]	ἡμᾶς ἀποσπᾷ τυράννων, δίδωσι δὲ	ἡμῖν	οὐχ ὅπερ μὴ ἐλάβομεν, ἀλλ'
[32]	ὑμῶν γεγονέναι, τὰς δὲ παρ'	ἡμῖν	παρθένους λοιδορούντων; Μειράκιον ἦν ὁ
[33]	γυναίων εὑρισκόμενοι, τὰς δὲ σὺν	ἡμῖν	πολιτευομένας σὺν τῇ μετ' αὐτῶν
[33]	ἐδημιούργησεν· ὑμεῖς δὲ εἶναι παρ'	ἡμῖν	σοφὰς οὐ πεπιστεύκατε. ~Πάνυ γοῦν
[15]	ἐν τῷ Περὶ ζώων ἀκριβέστερον	ἡμῖν	συντέτακται, τὸ δὲ νῦν συνέχον
[41]	περὶ τῶν μετ' αὐτὸν σχεδὸν	ἡμῖν	συντόμως εἴρηται. Ταῦθ' ὑμῖν, ὦ
[33]	ᾄδει· πᾶσαι δὲ αἱ παρ'	ἡμῖν	σωφρονοῦσιν, καὶ περὶ τὰς ἠλακάτας
[32]	πᾶσά τε ἁπαξαπλῶς ἡλικία παρ'	ἡμῖν	τυγχάνει τιμῆς· τὰ δὲ τῆς
[32]	νέοις πολεμεῖν, τοὺς δὲ παρ'	ἡμῖν	τῷ γήρᾳ παλαίοντας καὶ τὰ
[16]	νόσοι καὶ στάσεις τῆς ἐν	ἡμῖν	ὕλης· δαίμονες δὲ αὐτοὶ τούτων
[33]	ἐπιτηδεύματα μὴ χλευάζητε τὰς πάρ'	ἡμῖν	φιλοσοφούσας. Καὶ ἡ μὲν Σαπφὼ
[31]	ἐπ' ἀκριβὲς ἐξετάζειν δυναμένοις αὐτάρκως	ἡμῖν	ὡς ἐπὶ κεφαλαίων εἰρήσθω. Δυνατὸν
[9]	Χείρων ὁ Κένταυρος ἥ τε	ἡμίτομος	Ἀργὼ καὶ ἡ Καλλιστοῦς ἄρκτος·
[41]	τοὺς φιλομαθεῖς συντάττειν ἡμᾶς ἀπείργει.	ημόδοκος	δὲ καὶ Φήμιος κατ' αὐτὸν
[41]	Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου	ημοδόκου	Φημίου Σιβύλλης Ἐπιμενίδου τοῦ Κρητός,
[25]	Ἀριστοτέλην, καί τις κατὰ τὸν	ημόκριτον	λοιδορεῖταί σοι. Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι
[17]	~Περὶ γὰρ τῶν κατὰ τὸν	ημόκριτον	ξυμπαθειῶν τε καὶ ἀντιπαθειῶν τί
[20]	διαπεπηγός. Ἡμεῖς δὲ τὰ ὑφ'	ἡμῶν	ἀγνοούμενα διὰ προφητῶν μεμαθήκαμεν, οἵτινες
[27]	τὰ ὑπομνήματα πρὸς τοὺς ἀφ'	ἡμῶν	ἐλέγχους δυσχεραίνετε· καὶ τὰς περὶ
[19]	δηλητήριον, τοῦτο διὰ τὸ ἐνάμαρτον	ἡμῶν	ἐπισυμβέβηκεν. Ἔχω δεικνύειν τὴν τούτων
[4]	συγκρούειν βούλεσθε τὰς πολιτείας καθ'	ἡμῶν;	Καὶ εἰ μὴ τοῖς τινων
[21]	καθ' ὑμᾶς ἀνῄρηται καὶ ὑφ'	ἡμῶν	καὶ ὑφ' ὑμῶν. Ἢ γὰρ
[12]	κατὰ Βαβυλωνίους προγνωστικῇ· κατακούσατε λεγόντων	ἡμῶν	κἂν ὡς δρυὸς μαντευομένης. Καὶ
[12]	παρακολουθοῦσι παιδεύεσθαι. Χρήσασθε τοῖς δόγμασιν	ἡμῶν	κἂν ὡς τῇ κατὰ Βαβυλωνίους
[12]	ἐν αὑτῷ κέκτηται. Ταῦτα δὲ	ἡμῶν	λεγόντων οὐκ ἀπὸ γλώττης οὐδὲ
[31]	βαρβάρου σοφίας ἀρχηγόν, καὶ ὑφ'	ἡμῶν	νῦν εἰς σύγκρισιν παραλαμβανέσθωσαν· εὑρήσομεν
[30]	Ταῦτα μὲν οὖν πρὸς τοὺς	ἡμῶν	οἰκείους εἰρήσθω· πρὸς δὲ ὑμᾶς
[31]	γὰρ ἄγνωμον, ὅτι μηδὲ ὑφ'	ἡμῶν	παραδεκτόν, τὸ δ' ἂν ἀποδεικνύηται
[30]	κρατυνθέντος, πάλιν δ' αὖ λυθησομένου,	ἡμῶν	πειθομένων λόγῳ θεοῦ καὶ μὴ
[35]	καὶ βωμολοχίας μεστὴν ἀντιλογίαν καθ'	ἡμῶν	πραγματεύσησθε λέγοντες· Τατιανὸς ὑπὲρ τοὺς
[4]	τὴν ὑπ' αὐτοῦ γεγενημένην χάριν	ἡμῶν	προσκυνεῖν οὐ θέλω. Γέγονεν ἥλιος
[19]	δεῖν δεδιέναι τὸν θάνατον, κοινωνοῦντες	ἡμῶν	τοῖς δόγμασι μὴ διὰ τὴν
[19]	οὐκ ἔχοντες τὴν κατάληψιν παρ'	ἡμῶν	τῶν εἰδότων ἐκπαιδεύεσθε, λέγοντες θανάτου
[4]	πάντων ἀνενδεὴς οὐ διαβλητέος ὑφ'	ἡμῶν	ὡς ἐνδεής. Φανερώτερον δὲ ἐκθήσομαι
[30]	μὴ δύνασθαι τὴν αἰτίαν εὑρεῖν,	ἢν	ἐθέλητε, δυνήσεσθε· τοῖς ἐξετάζειν γὰρ
[17]	Καὶ ὑμεῖς δέ, τοῦ γέλωτος	ἢν	μὴ ἀποπαύσησθε, τῶν αὐτῶν ὧνπερ
[32]	τὸ δαιμόνιον. Ὁ Θερσίτης ὁποῖος	ἦν;	Ἀλλ' ἐστρατήγει· τὸ δὲ ἀμετροεπὲς
[27]	λοιδορίας ἀνεξετάστως μεμισηκέναι; ιαγόρας Ἀθηναῖος	ἦν,	ἀλλὰ τοῦτον ἐξορχησάμενον τὰ παρ'
[20]	οὖν τὰς γεωγραφίας ἐκπονέσαντες, μέχρις	ἦν	δυνατὸν ἀνθρώπῳ, τῶν χωρίων· τὴν
[5]	δὲ ἐκθήσομαι τὰ ἡμέτερα. ~Θεὸς	ἦν	ἐν ἀρχῇ, τὴν δὲ ἀρχὴν
[1]	κἂν εἰ πάνυ σεμνός τις	ἦν	ἐν αὐτῇ. Κατὰ γὰρ τὸν
[5]	αὐτὸς καὶ ὁ λόγος, ὃς	ἦν	ἐν αὐτῷ, ὑπέστησεν. Θελήματι δὲ
[21]	ἡμετέροις διηγήμασιν. ηίφοβος, ὥς φασιν,	ἦν	ἡ Ἀθηνᾶ διὰ τὸν Ἕκτορα,
[19]	ὑπερήνεγκεν, φιλαργυρίᾳ δὲ πάνυ προσεχὴς	ἦν.	Θανάτου δὲ ὁ καταφρονῶν οὕτως
[5]	τὴν μηδέπω γεγενημένην ποίησιν μόνος	ἦν·	καθὸ δὲ πᾶσα δύναμις ὁρατῶν
[10]	Καλὸς ὁ κύκνος, ὅτι μοιχὸς	ἦν·	καλοὶ δὲ καὶ ἑτεροήμεροι ιόσκοροι
[1]	Ἑλλάνικος· Ἄτοσσα δὲ ὄνομα αὐτῇ	ἦν.	Καταβάλετε τοιγαροῦν τοῦτον τὸν τῦφον
[34]	προσέχειν τοὺς ὀφθαλμούς; Ἑταίρα γὰρ	ἦν.	Λαῒς ἐπόρνευσεν, καὶ ὁ πόρνος
[32]	παρ' ἡμῖν παρθένους λοιδορούντων; Μειράκιον	ἦν	ὁ Ἀχιλλεὺς καὶ γενναῖος εἶναι
[9]	τὰς προειρημένας τάξεις γενέσθαι ἀκόσμητος	ἦν	ὁ οὐρανός; Τίνι δὲ οὐ
[39]	Ἑλλήνων παράδοσιν οὐδ' ἱστορίας τις	ἦν	παρ' αὐτοῖς ἀναγραφή. Κάδμος γὰρ
[17]	ἄνθρωποι βούλονται κατεσκευάκει, πονηρῶν ἂν	ἦν	πραγμάτων δημιουργός, ἐπεὶ αὐτὸς μὲν
[33]	τοιαύτας εἶναι προῄρησθε. Μελανίππη τις	ἦν	σοφή· διὰ τοῦτο ταύτην ὁ
[5]	τε καὶ ἀοράτων αὐτὸς ὑπόστασις	ἦν	σὺν αὐτῷ, τὰ πάντα σὺν
[9]	Στοιχείωσις δὲ αὐτοῖς ἡ ζώωσις	ἦν.	Τὰ γὰρ ἐπὶ τῆς γῆς
[34]	ἀπενεγκαμένην τὰ ἀκροθίνια βδελύττεσθαι καλὸν	ἦν,	τῇ κατὰ Ῥωμαίους συῒ παρεικαζομένην,
[32]	ὁ Νεοπτόλεμος νεώτερος, ἀλλὰ ἰσχυρὸς	ἦν·	Φιλοκτήτης ἀσθενής, ἀλλ' ἔχρῃζεν αὐτοῦ
[18]	ἐγκωμίων ἀπολαύσωσιν, ἀποπτάμενοι τῶν καμνόντων,	ἣν	ἐπραγματεύσαντο νόσον περιγράφοντες, τοὺς ἀνθρώπους
[27]	πλέον σέβω τοῦ θεοῦ· κατάληψιν	ἣν	ἔχω περὶ τῶν ὅλων, ταύτην
[8]	ἐστὶ πολλή; Ῥέα μὲν γάρ,	ἣν	οἱ ἀπὸ τῶν Φρυγίων ὀρῶν
[10]	ἡ Λητὼ ζῶον εὐτελές, δι'	ἣν	Ὀρτυγία ῆλος ἡ νῦν κέκληται.
[9]	γεγενημένοι, ταῦτα τῆς ἐπουρανίου τιμῆς	ἠξίωσαν,	ἵνα τε νομισθῶσιν αὐτοὶ διατρίβειν
[34]	τὸ ὅμοιον μυστικωτέρας, ὥς φασιν,	ἠξίωται	θεραπείας. Ἐμοίχευσεν δὲ Ἄρης τὴν
[28]	διώκεται, προνομίας δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων	ἠξίωται,	παίδων ἀγέλας ὥσπερ ἵππων φορβάδων
[10]	ὅμοιον θεολογήσας τιμῆς καὶ δωρεᾶς	ἠξίωται;	Τί μου τὸν θεὸν σεσυλήκατε;
[8]	γναμπτὰς ἕλικας δημιουργῶν τοῖς κοροκοσμίοις	ἠπάτησε	τὴν ἀμήτορα παῖδα καὶ ὀρφανήν.
[13]	πεπονθότος θεοῦ παραιτούμεναι θεομάχοι μᾶλλον	ἤπερ	θεοσεβεῖς ἀνεφαίνοντο. ~Τοιοῦτοί τινές ἐστε
[14]	ἀλλόκοτον, καὶ τὴν πολυκοιρανίην μᾶλλον	ἤπερ	τὴν μοναρχίαν ἐξησκήσατε καθάπερ ἰσχυροῖς
[40]	πρεσβεύοντι κατὰ τὴν ἡλικίαν πιστεύειν	ἤπερ	τοῖς ἀπὸ πηγῆς ἀρυσαμένοις Ἕλλησιν
[21]	γὰρ οὐ κυεῖ νῦν ἡ	Ἥρα;	Πότερον γεγήρακεν ἢ τοῦ μηνύσοντος
[27]	Ἡροδώρου βιβλίοις περὶ τοῦ καθ'	Ἡρακλέα	λόγου, γῆν ἄνω κηρύττουσιν κατεληλυθέναι
[3]	δὲ ἐπὶ τῷ ξενοκτονεῖν καὶ	Ἡρακλέα	πάλιν ἐπὶ τῷ ἀθλεῖν, παραιτητέον·
[41]	δὲ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον	Ἡρακλεῖ	γέγονεν ἄλλως τε καὶ τὰ
[31]	μὲν περὶ Κράτητα πρὸ τῆς	Ἡρακλειδῶν	καθόδου φασὶν αὐτὸν ἠκμακέναι, μετὰ
[3]	διὰ μνήμης κατ' ὀλίγον τὸ	Ἡρακλείτειον	σκότος τοῖς σπουδαίοις παραδεδωκέναι. Τούτου
[3]	οἱ τοιοῦτοι φιλοσοφείτωσαν. ~Τὸν γὰρ	Ἡράκλειτον	οὐκ ἂν ἀποδεξαίμην ἐμαυτὸν ἐδιδαξάμην
[41]	τοῦ Ἀθηναίου. Λίνος μὲν γὰρ	Ἡρακλέους	ἐστὶ διδάσκαλος, ὁ δὲ Ἡρακλῆς
[3]	δικαίων εἰσηγεῖται, Σωκράτους ἑνὸς καὶ	Ἡρακλέους	καί τινων ἄλλων τοιούτων, γεγονότων
[17]	αἴτιος φίλος ὤν, ὥς φασιν,	Ἡρακλέους	ὑπὸ τῶν ιομήδους ἵππων κατεβρώθη,
[27]	ἀπ' αὐτῆς λέοντα τὸν ὑφ'	Ἡρακλέους	φονευθέντα; Τί δ' ἂν ὠφελήσειε
[41]	Ἡρακλέους ἐστὶ διδάσκαλος, ὁ δὲ	Ἡρακλῆς	μιᾷ τῶν Τρωϊκῶν προγενέστερος πέφηνε
[21]	εἰς ἀλληγορίαν μετάγων. Οὔτε γὰρ	Ἥραν	οὔτε Ἀθηνᾶν οὔτε ία τοῦτ'
[2]	καὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἐν οἷς	ἠρέσκετο	περιγράψας, λίαν ἀπαιδεύτως Ἀλέξανδρον τὸ
[9]	οὐκ ἐγένετο; Κύων ὁ τῆς	Ἠριγόνης	ἐν οὐρανῷ δείκνυται καὶ σκορπίος
[33]	Σιλανίων δὲ Σαπφὼ τὴν ἑταίραν,	Ἤρινναν	τὴν Λεσβίαν Ναυκύδης, Βοΐσκος Μυρτίδα,
[33]	Ἀργείαν τὴν ψάλτριαν ὁ Ὀλύνθιος	Ἡρόδοτος	κατεσκεύασεν; Βρύαξις Πασιφάην ἔστησεν, ἧς
[33]	τὴν ἑταίραν ὑμῖν Πραξιτέλης καὶ	Ἡρόδοτος	πεποιήκασιν, καὶ Παντευχίδα συλλαμβάνουσαν ἐκ
[31]	Θάσιος καὶ Ἀντίμαχος ὁ Κολοφώνιος	Ἡρόδοτός	τε ὁ Ἁλικαρνασσεὺς καὶ ιονύσιος
[27]	πῶς οὐκ ἠλίθιον πιθέσθαι τοῖς	Ἡροδώρου	βιβλίοις περὶ τοῦ καθ' Ἡρακλέα
[22]	τῶν θεῶν, δεισιδαιμονίας ἐπιτομήν, διάβολον	ἡρωϊκῶν	πράξεων, φόνων ὑποκριτήν, μοιχείας ὑπομνηματιστήν,
[40]	ἀπό γε τῶν προειρημένων πρεσβύτερος	ἡρώων	πόλεων δαιμόνων. Καὶ χρὴ τῷ
[8]	καρατομίαν τῆς Ποσειδῶνος ἐρωμένης, ἀφ'	ἧς	Πήγασος ὁ ἵππος καὶ ὁ
[33]	Ἡρόδοτος κατεσκεύασεν; Βρύαξις Πασιφάην ἔστησεν,	ἧς	τὴν ἀσέλγειαν μνημονεύσαντες μονονουχὶ καὶ
[2]	Ἀρίστιππος ἐν πορφυρίδι περιπατῶν ἀξιοπίστως	ἠσωτεύσατο.	Πλάτων φιλοσοφῶν ὑπὸ ιονυσίου διὰ
[20]	τὸ ἀδύνατον τῆς θεωρίας ἀμπώτεις	ᾐτιάσαντο	καὶ θαλασσῶν τὴν μὲν πρασώδη,
[34]	τῇ κατὰ Ῥωμαίους συῒ παρεικαζομένην,	ἥτις	καὶ αὐτὴ διὰ τὸ ὅμοιον
[35]	καθ' ἡμᾶς βαρβάρου φιλοσοφίας ἀντεποιησάμην·	ἥτις	ὃν τρόπον ἐστὶ τῶν παρ'
[33]	ἡ Γλαυκίππη σεμνὸν εἰσηγήσατο, παιδίον	ἥτις	τεράστιον ἐγέννησεν καθὼς δείκνυσιν αὐτῆς
[34]	πορνείας ἐποίησεν. Διὰ τί τὴν	Ἡφαιστίωνος	οὐκ αἰδεῖσθε πορνείαν καὶ εἰ
[8]	καὶ ἡ Ἀθηνᾶ διὰ τὸν	Ἥφαιστον	τῆς ἀνδρείας ἐστερῆσθαι. Ὁ γὰρ
[8]	διαβάλλειν καὶ τὸν ἀπὸ τῆς	Ἡφαίστου	μίξεως γινόμενον τῇ Γῇ προσάπτειν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/07/2009