>

Livre, Chap.
[9, 26]	καὶ περὶ τῶν {ἄλλων „οἵ	τ´}	ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον
[9, 36]	ἀλλ´ οὐκ ἐν καταλόγῳ „Ἥρη	τ´	Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει
[9, 26]	καὶ Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας, {οἵ	τ´	Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ
[9, 13]	καὶ ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα	τ´	ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι
[9, 14]	γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα	τ´	ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν
[9, 16]	δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων·	τὰ	δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς
[9, 15]	τοιαύτη τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν.	~Τὰ	δ´ ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ
[9, 1]	ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς ἕω,	τὰ	δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η
[9, 39]	καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον.	~Τὰ	δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους
[9, 1]	Βοιωτί} ας τῶν περὶ Κρέουσαν·	τὰ	δὲ λοιπὰ {τὴν ἀπὸ Σουνίου}
[9, 2]	Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ τῷ Κορινθιακῷ	τὰ	ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας
[9, 18]	μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν	τὰ	ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν,
[9, 24]	ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ	τὰ	ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς
[9, 33]	δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες	τὰ	ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ ψιλά·
[9, 16]	Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων τούτων	τὰ	μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς
[9, 25]	καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα	τὰ	ὄρη καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´
[9, 29]	παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ	τὰ	Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ
[9, 15]	Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς	τὰ	πεδία, παυόμενος δὲ περὶ τὴν
[9, 13]	χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ	τὰ	περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν
[9, 24]	καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται	τὰ	περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν
[9, 42]	τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ	τὰ	περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς
[9, 29]	Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ	τὰ	Τρωικά, ὅτε περ καὶ τὸν
[9, 25]	δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι	τὰ	χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 1]	τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη	ταινία	τις ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν
[9, 1]	σὺν τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν	ταινία	τις, τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν
[9, 1]	η πρὸς δύσιν ὡς ἂν	ταινίας	τινὰς διὰ τῆς {πάσης χώρας}
[9, 25]	τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν	ταῖς	αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ
[9, 4]	γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους	ταῖς	γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν
[9, 33]	καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς	ταῖς	ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς·
[9, 28]	ἱερόν. ~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς	ταῖς	Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων·
[9, 25]	Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα	ταῖς	Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν
[9, 37]	ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν	ταῖς	ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους τοὺς
[9, 11]	δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ	Τανάγρᾳ.	ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία τὴν
[9, 12]	Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ	Τάναγρα	κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται· καὶ
[9, 10]	σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ τῇ	Τανάγρᾳ	τὴν αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς
[9, 25]	συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ	Τάναγρα·	τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ
[9, 12]	καὶ ἡ Ὑρία δὲ τῆς	Ταναγραίας	νῦν ἐστί, πρότερον δὲ τῆς
[9, 11]	ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς	Ταναγραϊκῆς·	κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν
[9, 11]	αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς	Ταναγραϊκῆς	κώμη ἔρημος περὶ τὴν Μυκαλησσόν,
[9, 10]	καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ	Ταναγραῖοι.	ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς Θηβαϊκῆς
[9, 8]	Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ κώμη	Ταναγραίων·	λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις,
[9, 7]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον,	Ταναγραίων	πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα,
[9, 24]	{παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ	Τάναγραν	ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ Θηβαίων
[9, 14]	δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ	Τάναγραν,	Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι
[9, 5]	ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν	Τανάγρας	καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς
[9, 12]	ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ κώμη	Ταναγρική,	ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ
[9, 10]	δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ	Ταναγρικῇ·	καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ
[9, 2]	ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν	Ταναγρικὴν	τῇ δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα
[9, 21]	καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ	τάξει	διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´ ἔχει
[9, 21]	~{Αὗται δ´ αἱ} λίμναι τὴν	τάξιν	τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν ὑπογράφουσιν
[9, 17]	ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης ἐπιπολὺ	ταπεινωθείσης	διὰ τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις·
[9, 35]	γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται	Τάρνη	παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ
[9, 35]	οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ οἱ	Τάρνην	ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ
[9, 35]	Μῄονος υἱὸν Βώρου, ὃς ἐκ	Τάρνης	„ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´
[9, 4]	ἴσων δὲ τῶν ψήφων γενομένων	τὰς	ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ τούτων
[9, 1]	παραλίαν μέχρι {Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ	τὰς	ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς
[9, 16]	πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ	τὰς	αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ
[9, 32]	καλούμενον, οἱ δὲ τὰς Ποτνίας·	τὰς	γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν
[9, 4]	τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι,	τὰς	δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ
[9, 13]	παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς	τὰς	ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ
[9, 24]	Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ	τὰς	Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ}
[9, 40]	διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα,	τὰς	θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ
[9, 3]	δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες	τὰς	Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ´
[9, 3]	τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ	τὰς	Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ
[9, 4]	εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ	τὰς	ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι τὰς
[9, 18]	γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι	τὰς	Κώπας, {ἃς} ὅ τε ποιητὴς
[9, 16]	κατὰ βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι	τὰς	λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων
[9, 4]	μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ.	τὰς	μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον
[9, 24]	ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν,	τὰς	μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι
[9, 37]	τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι	τὰς	Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο,
[9, 2]	κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ	τὰς	νήσους θάλατταν τῇ δὲ τὴν
[9, 25]	τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει	τὰς	νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων τῶν
[9, 25]	κόλπου τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε	τὰς	Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην,
[9, 31]	φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ	τὰς	Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον
[9, 32]	τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ	τὰς	Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι
[9, 4]	τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι	τὰς	προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν
[9, 4]	αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα ὅτι	τὰς	σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν
[9, 31]	ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ	τὰς	τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν
[9, 12]	δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ	τὰς	Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς
[9, 17]	τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ	τὰς	ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ
[9, 4]	ἀκρίτους κτείνειν τοὺς πράξαντας, καὶ	ταῦτ´	ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι
[9, 25]	Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ χωρία	ταῦτα.	εἴρηται δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν
[9, 17]	νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως ἔχει	ταῦτα,	ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης
[9, 2]	μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ	ταῦτα,	καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς
[9, 5]	τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ	ταῦτα	τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς
[9, 4]	καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας,	ταύτας	δὲ εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ
[9, 18]	καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ	ταύτας	ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν
[9, 40]	καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε	ταύτας.	λέγουσι δὲ τὸ χωρίον, ὅπερ
[9, 2]	πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ καὶ	ταύτῃ	κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν
[9, 2]	τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ	ταύτῃ	τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων
[9, 25]	εἴρηται δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν	ταύτην	ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς
[9, 13]	δήμοις. κατὰ δὲ τὴν παραλίαν	ταύτην	κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν
[9, 27]	Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ	ταύτην·	παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην
[9, 5]	δὲ πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ	ταύτης	μὲν τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ
[9, 9]	κείμενον χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ	ταφέντος	ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου,
[9, 31]	γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες·	ταφή	τε δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων
[9, 37]	Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα	ταφὴ	τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ
[9, 9]	αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ	ταφῆς	ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ
[9, 41]	καὶ αὐτὴ καὶ ἡ χώρα,	τάχα	τι ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ
[9, 35]	μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ	τε	Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον, τῶν
[9, 4]	γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων	τε	ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον,
[9, 21]	τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων τῶν	τε	{ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν μή·
[9, 31]	στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή	τε	δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν
[9, 31]	Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό	τε	ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν καὶ ἀγῶνα
[9, 14]	κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ „Φαράς	τε	ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας
[9, 14]	δέ τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν	τε	ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες
[9, 14]	τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν	τε	ζαθέην. ἡ γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ
[9, 14]	γράφουσι δὲ καὶ τοῦτο „Νῦσάν	τε	ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ
[9, 14]	νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν	τε	„ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι,
[9, 28]	οὗ φησιν ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά	τε	„Θί„ σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν
[9, 27]	φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά	τε	„Θίσβην. περὶ μὲν οὖν Κωπῶν
[9, 1]	ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον τόν	τε	Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ}
[9, 3]	οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς τήν	τε	Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν
[9, 37]	Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους	τε	καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη
[9, 17]	οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος	τε	καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη
[9, 33]	λεγόμενον {δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν	τε	καὶ θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι}
[9, 9]	τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί	τε	καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως
[9, 19]	καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν „οἵ	τε	Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο·
[9, 16]	ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς	τε	λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων
[9, 34]	Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν τό	τε	μαντεῖον καὶ τὸ ὄρος· τὸ
[9, 13]	πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά	τε,	παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι,
[9, 18]	καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ	τε	ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν
[9, 27]	Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν	τε	πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ μὲν
[9, 24]	ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν	τε	Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ
[9, 5]	τὸ κοινόν. κακωθέντες δ´ ὑπό	τε	τούτου τοῦ πολέμου καὶ τῶν
[9, 20]	περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν ἥ	τε	Τρεφία καὶ ἡ {Κ{ ηφισσίς,
[9, 25]	χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό	τε	τῶν Μουσῶν ἱερὸν καὶ ἡ
[9, 25]	Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ κατά	τε	ὕψος καὶ περίμετρον· ἄμφω γὰρ
[9, 27]	καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ τὸ	Τειρεσίου	μνῆμα· αὐτοῦ δὲ καὶ τὸ
[9, 36]	Τιλφῶσσα κρήνη καὶ τὸ τοῦ	Τειρεσίου	μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ τὴν
[9, 11]	ἔστι δ´ αὕτη ἐν τῷ	τείχει	μεταξὺ τοῦ Πυθίου καὶ τοῦ
[9, 25]	Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον· ἐξ οὗ	τεκμαίροιτ´	ἄν τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς
[9, 40]	πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν	τεκμήριον	τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν δ´
[9, 24]	δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν	τελευτᾷ·	παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς
[9, 2]	χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε·	τελευτήσαντος	γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν
[9, 36]	τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ	τελευτήσαντος	κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´
[9, 31]	ταφή τε δείκνυται δημοσία τῶν	τελευτησάντων	ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ
[9, 18]	αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται	τελέως,	εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν
[9, 3]	ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ	Τεμμίκων	ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ
[9, 25]	τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ}	τερον	λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος
[9, 1]	τινὰς διὰ τῆς {πάσης χώρας}	τεταμένας	παραλλήλους· ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ
[9, 1]	ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ δύσιν	τεταμένη	ταινία τις ἀπὸ τῆς κατ´
[9, 1]	{Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς ἄρκτους	τετάσθαι,	μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ}
[9, 14]	τε ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς	τετρακωμίας	τῆς περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος
[9, 6]	διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι	τετταράκοντα.	~Εἶτα Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ
[9, 25]	κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον	τετταράκοντα	σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς
[9, 24]	καὶ αἱ Θεράπναι καὶ ὁ	Τευμησσός,	ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν
[9, 31]	ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον	Τευμησσοῦ	καὶ τῆς Καδμείας, ᾧ ὑποπ}
[9, 25]	γένος, λαβοῦσα δῶρον παρὰ τοῦ	τεχνίτου.	πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν
[9, 2]	πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ	τῇ	ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι.
[9, 29]	τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ	τῇ	Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης κατά τινα,
[9, 33]	ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν	τῇ	Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ
[9, 13]	καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ	τῇ	Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν ἀπὸ
[9, 12]	πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ ἐν	τῇ	Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη} οἱ
[9, 6]	πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς	τῇ	Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς
[9, 1]	τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως	τῇ	Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων κατὰ
[9, 3]	οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ	τῇ	Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ
[9, 2]	τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν	τῇ	δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ
[9, 2]	Κύπρον καὶ τὰς νήσους θάλατταν	τῇ	δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ
[9, 39]	πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ	τῇ	δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν
[9, 6]	ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν	τῇ	Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων.
[9, 18]	{ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ	τῇ	θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν
[9, 25]	καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ	τῇ	Θεσπιέων ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη
[9, 34]	Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον	τῇ	Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι καὶ
[9, 20]	ἐστι μεγάλη καὶ οὐκ ἐν	τῇ	Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά, ἐκεῖθεν
[9, 31]	Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν ἐν	τῇ	Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς
[9, 24]	παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ	τῇ	Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι
[9, 32]	Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ	τῇ	Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς
[9, 3]	ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας	τῇ	Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν
[9, 32]	μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ	τῇ	Καδμείᾳ τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις
[9, 29]	αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν ἐν	τῇ	Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´
[9, 28]	ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ	τῇ	Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου
[9, 27]	εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ	τῇ	Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι
[9, 33]	συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς	τῇ	Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ
[9, 35]	δ´ εἰσὶ τῶν μὲν περικειμένων	τῇ	λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ
[9, 18]	ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς	τῇ	λίμνῃ πλησίον τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν
[9, 16]	αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν ἐπὶ	τῇ	λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι.
[9, 37]	κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν	τῇ	μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ τοὺς
[9, 31]	δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν	τῇ	μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ ἐν
[9, 5]	Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν	τῇ	μάχῃ ταύτης μὲν τῆς ἐλπίδος
[9, 11]	ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν	τῇ	μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν
[9, 1]	πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν	τῇ}	Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία τις,
[9, 2]	τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα,	τῇ	μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´
[9, 2]	τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας	τῇ	μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ
[9, 12]	τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα δὲ
[9, 15]	Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν	τῇ	μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν
[9, 29]	Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´ ἐν	τῇ	Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν
[9, 39]	ἐπειδὴ καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ	τῇ	περὶ Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ
[9, 24]	Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν	τῇ	Πλαταιέων φασὶ τόν τε Σκῶλον
[9, 18]	Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν	τῇ	πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων
[9, 31]	μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ ἐν	τῇ	Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν
[9, 11]	Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον	τῇ	Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία
[9, 10]	ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ	τῇ	Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν· ἡ
[9, 10]	Ποιμανδρὶς δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ	τῇ	Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι
[9, 21]	πλείστοις καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ	τῇ	τάξει διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´
[9, 23]	κώμη τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ	τῇ	Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς
[9, 7]	Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν δὲ	τῇ	φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα
[9, 25]	ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι	τῇ	Φωκίδι ἐκ τῶν πρὸς ἄρκτον
[9, 42]	σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν	τῇ	Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς ἐν
[9, 1]	τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας	τὴν	Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´ ἐστὶν
[9, 5]	εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα	τὴν	Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ
[9, 1]	ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν καὶ	τὴν	{Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν κατὰ
[9, 2]	δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ	τὴν	Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ
[9, 4]	ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας	τὴν	ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας,
[9, 18]	ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος	τὴν	ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα ἐστίν,
[9, 18]	τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι	τὴν	ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ τόπος
[9, 1]	περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ	{τὴν	ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν
[9, 1]	{ἑωθι{ νὸν πλευρὸν ἔχου} σα	τὴν	ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ καὶ
[9, 1]	εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν δὲ	τὴν	ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι {Θετταλο{
[9, 35]	Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι καὶ	τὴν	Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι
[9, 11]	Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ παροιμία	τὴν	ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα „ὁπόταν
[9, 3]	τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν	τὴν	ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν
[9, 19]	Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως	τὴν	ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός
[9, 3]	Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο	τὴν	ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν
[9, 15]	ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης, ἔχων	τὴν	ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ
[9, 3]	τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ	τὴν	ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι
[9, 3]	τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς	τὴν	Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες
[9, 11]	οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ	τὴν	Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ Φυλήν,
[9, 2]	τῆς παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ	τὴν	Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ
[9, 19]	τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς	τὴν	αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν Κωπαΐδα
[9, 17]	δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ	τὴν	αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον
[9, 10]	παριόντες· τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ	τὴν	αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´
[9, 2]	~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω	τὴν	Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν
[9, 25]	χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´ ὅτι	τὴν	Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες
[9, 8]	καθ´ ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα·	τὴν	δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον.
[9, 41]	οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι.	~Τὴν	δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης
[9, 36]	χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ·	τὴν	δὲ θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο
[9, 21]	τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν	τὴν}	διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι ἂν
[9, 1]	τὴν ὡς ἂν ς ὀρεινὴν	τὴν	διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν
[9, 31]	καὶ Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν	τὴν	εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ
[9, 11]	Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν	{τὴν	ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα· ὡς
[9, 39]	δὲ ὁ τόπος οὗτος κατὰ	τὴν	ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν.
[9, 22]	τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν	τὴν	ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν
[9, 18]	τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς	τὴν	ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος
[9, 18]	καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη	τὴν	ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς
[9, 2]	Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι καὶ	τὴν	Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς
[9, 16]	ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ	τὴν	εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους
[9, 2]	Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου	τὴν	ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς Θηβαίους
[9, 42]	ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς	τὴν	ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 36]	θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ	τὴν	Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ διὰ
[9, 1]	ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν	τὴν	θάλατταν πρὸς ἕω, τὰ δ´
[9, 18]	ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ	τὴν	θάλατταν. τότε μὲν οὖν παυσαμένης
[9, 36]	σφόδρα τιμώμενον, καί φασί γε	τὴν	θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ
[9, 25]	τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ	τὴν	Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον,
[9, 15]	τὰ πεδία, παυόμενος δὲ περὶ	τὴν	Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων τούτων
[9, 11]	τὸ Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων	τὴν	θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα
[9, 13]	ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς	τὴν	Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν
[9, 31]	καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς	τὴν	Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου
[9, 32]	μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον,	τὴν	Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ
[9, 2]	Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ	τὴν	κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ
[9, 2]	τὰς νήσους θάλατταν τῇ δὲ	τὴν	κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα
[9, 1]	καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν	τὴν	κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων
[9, 1]	κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν	τὴν	κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης
[9, 20]	κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην	τὴν	Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί
[9, 19]	Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς	τὴν	Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ
[9, 18]	καὶ ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα	τὴν	Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ
[9, 19]	εἰς τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην	τὴν	Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον·
[9, 2]	γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ.	τὴν	μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ
[9, 17]	πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου	τὴν	μετάληψιν τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν
[9, 35]	ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι καὶ	τὴν	Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ
[9, 11]	τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ	τὴν	Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος
[9, 14]	νεῶν {ε} ἴη, εἰ μὴ	τὴν	Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν· ἦν γὰρ
[9, 14]	δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην,	τὴν	νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν
[9, 31]	μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ	τὴν	ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ
[9, 22]	ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ	τὴν	ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα
[9, 3]	κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς	τὴν	οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου
[9, 25]	βέβηκε τὰς Πηγὰς κεῖσθαι καὶ	τὴν	Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν εἰ}
[9, 3]	παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ	τὴν	Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ
[9, 13]	τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ	τὴν	παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς
[9, 4]	ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ	τὴν	παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς
[9, 9]	στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον	τὴν	περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε
[9, 6]	πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ	τὴν	περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους
[9, 19]	ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν μεγάλη,	τὴν	περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων
[9, 25]	ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ	τὴν	Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ
[9, 25]	Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ	τὴν	Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν·
[9, 36]	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες	τὴν	πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ
[9, 5]	τῶν αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον	τὴν	πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν.
[9, 2]	πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα	τὴν	πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ
[9, 2]	δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ	τὴν	Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι
[9, 4]	εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν	τὴν	προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς
[9, 4]	θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς	τὴν	προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ
[9, 14]	ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι	τὴν	πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ τινες
[9, 14]	ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες	τὴν	πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ
[9, 20]	ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων	τὴν	πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν τῷ
[9, 2]	μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα καὶ	τὴν	Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ τὸν
[9, 21]	μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´ αἱ} λίμναι	τὴν	τάξιν τῶν ἐφεξῆς {τόπω{ ν
[9, 3]	ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς	τήν	τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν
[9, 39]	τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ	τὴν	τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ
[9, 42]	μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ	τὴν	τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ
[9, 27]	Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν	τὴν	Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ
[9, 42]	ἦν τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ	τὴν	τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ
[9, 35]	πῶς γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον	τὴν	τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι
[9, 39]	αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου	τὴν	τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν
[9, 32]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν
[9, 36]	βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν
[9, 32]	τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ	τὴν	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ
[9, 20]	λέγειν, ὡς οἴονταί τινες, ἀλλὰ	τὴν	Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον
[9, 21]	τι ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς	τὴν	ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου
[9, 24]	αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς ῥεῖ,	τὴν	ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν
[9, 36]	Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ	τὴν	φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ
[9, 30]	ἐν τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ,	τὴν	χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων
[9, 5]	πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο	τὴν	χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν
[9, 13]	εἰς τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν	τὴν	χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[9, 1]	Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν καὶ	τὴν	ὡς ἂν ς ὀρεινὴν τὴν
[9, 34]	τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ	Τηνερικὸν	πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται
[9, 34]	ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον τοῦ	Τηνερικοῦ	πεδίου καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης
[9, 33]	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ	Τηνερικῷ	πεδίῳ, ἐν ὕψει κείμενος ψιλός,
[9, 34]	Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν	Τήνερον	καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα.
[9, 34]	~Τὸ δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ	Τηνέρου	προσηγόρευται μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς
[9, 25]	τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης	τῆς	Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ} τερον
[9, 25]	ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως	τῆς	ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν
[9, 26]	λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων δὲ	τῆς	Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα.
[9, 18]	Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ	τῆς	Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ
[9, 13]	δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν	τῆς	Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι
[9, 25]	στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς {παραλίας}	τῆς	ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος
[9, 35]	δὲ οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ	τῆς	Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία
[9, 35]	Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος περὶ	τῆς	Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν τις
[9, 31]	Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν	τῆς	Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας. {αἱ}
[9, 31]	Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς οἱ μὲν	{τῆς	Ἀττικῆς, οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας
[9, 11]	ὅ ἐστι περὶ Φυλήν, δῆμον	τῆς	Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν
[9, 21]	ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης καὶ	τῆς	Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος
[9, 1]	κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων	τῆς	Βοιωτί} ας τῶν περὶ Κρέουσαν·
[9, 13]	Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη	τῆς	Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ,
[9, 31]	ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ	τῆς	Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον,
[9, 8]	τῆς Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ	τῆς	Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´ εἰς αὐτοὺς
[9, 18]	λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα	τῆς	Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας,
[9, 14]	δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος	τῆς	Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ
[9, 3]	Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα	τῆς	Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον εἰς τὴν
[9, 19]	ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν	τῆς	Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς
[9, 1]	ς ὀρεινὴν τὴν διείργουσαν ἀπὸ	τῆς	{Βοιωτίας τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα
[9, 31]	μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ}	τῆς	Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 14]	ἡ γὰρ Νῖσα οὐδαμοῦ φαίνεται	τῆς	Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν
[9, 16]	καὶ σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους	τῆς	γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι
[9, 26]	ἀφ´ οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς·	τῆς	δὲ Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται,
[9, 40]	ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας.	τῆς	δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν
[9, 37]	καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη	τῆς	Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα
[9, 5]	ἐν τῇ μάχῃ ταύτης μὲν	τῆς	ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν
[9, 26]	δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς	τῆς	ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ δ´
[9, 16]	δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι	τῆς	ἐπιφανείας τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων·
[9, 15]	δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ	τῆς	ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει
[9, 11]	τρεῖς ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ	τῆς	ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι
[9, 1]	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία ἀπὸ	τῆς	ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία
[9, 28]	λέγονται, οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ	τῆς	θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον
[9, 9]	ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς τυφλὸν	τῆς	θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν
[9, 29]	κατελάβοντο δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ	τῆς	Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ
[9, 26]	καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη	τῆς	Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα
[9, 12]	Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον δὲ	τῆς	Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται
[9, 22]	εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα	τῆς	Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[9, 10]	οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ	τῆς	Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν}
[9, 2]	καὶ τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ	τῆς	Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης
[9, 29]	τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ	τῆς	Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον
[9, 31]	τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ	τῆς	Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ
[9, 1]	δύσιν τεταμένη ταινία τις ἀπὸ	τῆς	κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν
[9, 2]	ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι	τῆς	κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ
[9, 39]	μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο	τῆς	καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ
[9, 19]	εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ	τῆς	Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην
[9, 29]	τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ	τῆς	Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς
[9, 15]	Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ	τῆς	Κρισαίας θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν
[9, 30]	χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους καὶ	τῆς	Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ
[9, 34]	Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ	τῆς	Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων
[9, 17]	ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ	τῆς	λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης διὰ τὰς
[9, 35]	φασι καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ	τῆς	λίμνης καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν.
[9, 27]	τό γε παλαιὸν οὐκ ἦν	τῆς	λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´
[9, 17]	κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν	τῆς	λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο
[9, 18]	εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν	τῆς	Λοκρίδος τὴν ἄνω· καὶ γὰρ
[9, 19]	τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ	τῆς	Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς
[9, 8]	εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ	τῆς	παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον
[9, 2]	ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης	τῆς	παραλίας τῇ μὲν ἐπὶ τὴν
[9, 25]	τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ	τῆς	{παραλίας} τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ
[9, 24]	Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ	τῆς	Παρασωπίας. ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ
[9, 12]	τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι,	τῆς	Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι
[9, 23]	Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη	τῆς	Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος
[9, 1]	ὡς ἂν ταινίας τινὰς διὰ	τῆς	{πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν
[9, 35]	ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ	τῆς	πατρίδος λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´
[9, 14]	ζαθέας. ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας	τῆς	περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ
[9, 17]	λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ	τῆς	πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν
[9, 18]	θάλατταν. τότε μὲν οὖν παυσαμένης	τῆς	πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου
[9, 20]	ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ	τῆς	πλησίον κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας,
[9, 3]	ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος τι	τῆς	πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ
[9, 24]	διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων	τῆς	πόλεως πλησίον, καὶ ὁ Κιθαιρὼν
[9, 39]	δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν	τῆς	πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ
[9, 2]	εἶναι τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας	τῆς	πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´
[9, 13]	ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας	τῆς	πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ
[9, 6]	τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ	τῆς	πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς
[9, 41]	τιθέασι. ~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς	τῆς	πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´
[9, 39]	καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι	τῆς	Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις
[9, 36]	ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο	τῆς	στρατείας. καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος
[9, 6]	ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν παραλίας	τῆς	συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´
[9, 12]	κεῖται· καὶ ἡ Ὑρία δὲ	τῆς	Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον δὲ
[9, 11]	~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη	τῆς	Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν
[9, 11]	δ´ αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα,	τῆς	Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος περὶ τὴν
[9, 14]	„Φαράς τε ζαθέας. ἔστι δὲ	τῆς	τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν, Ἑλεῶνος
[9, 42]	Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ τὴν	τῆς	Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον
[9, 5]	πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ	τῆς	τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους
[9, 3]	ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως	τῆς	τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ
[9, 17]	αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων ᾖ	τῆς	ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων
[9, 21]	δὲ παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ	τῆς	Ὑρί} ης καὶ τῆς Αὐλίδος,
[9, 25]	ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα	τῆς	Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ
[9, 3]	ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ	τῆς	Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ
[9, 38]	δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ	τῆς	Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ
[9, 8]	ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ μὲν ἐκ	τῆς	Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ τῆς
[9, 1]	ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι	τῆς	χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ
[9, 6]	κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν	τῆς	χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς
[9, 21]	ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ	τι	ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς τὴν
[9, 41]	αὐτὴ καὶ ἡ χώρα, τάχα	τι	ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ
[9, 21]	διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´ ἔχει	τι	πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι
[9, 2]	ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί	{τί}	ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν
[9, 3]	Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος	τι	τῆς πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ
[9, 32]	εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν	τι	Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ τὰς
[9, 40]	τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου	τιθέασι.	~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς
[9, 33]	ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν	τιθείς·	ὁ δ´ ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς
[9, 28]	ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν	τίθησι	κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον
[9, 27]	αὐτοῦ δὲ καὶ τὸ τοῦ	{Τιλ{	φωσσίου Ἀπόλλω} νος ἱερόν. ~Ὁ
[9, 27]	Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ	Τιλφούσιον	Κορώνεια. καὶ τό γε παλαιὸν
[9, 36]	ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ	Τιλφῶσσα	κρήνη καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου
[9, 27]	καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν	Τιλφῶσσαν	κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει
[9, 35]	αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ	Τιλφώσσιον,	τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ
[9, 36]	τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν τὸ	Τιλφώσσιον,	ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη καὶ
[9, 27]	τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ	Τιλφωσσίῳ	ὄρει ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου καὶ
[9, 39]	ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις δὲ	τιμώμενοι	διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς πολιτείας
[9, 36]	δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα	τιμώμενον,	καί φασί γε τὴν θεὸν
[9, 2]	ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον	τινὰ	μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὔριπος
[9, 11]	„ὁπόταν δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν	τινα	σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων
[9, 4]	καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ	τινα	τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας
[9, 29]	τῇ Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης κατά	τινα,	ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ
[9, 1]	πρὸς δύσιν ὡς ἂν ταινίας	τινὰς	διὰ τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας
[9, 40]	τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί	τινας	τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν,
[9, 20]	Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί	τινες,	ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ
[9, 25]	μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά	τινες	ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως
[9, 14]	Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν.	τινὲς	δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην,
[9, 10]	καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες·	τινὲς	δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν
[9, 14]	τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ	τινες	δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην
[9, 41]	χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν	τινές·	εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ
[9, 20]	ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων	τινῶν	Ὕδῃ ἔνι· οὐ γὰρ ὁ
[9, 1]	ἕω ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία	τις	ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης
[9, 40]	δὲ τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία	τις	γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη μέγα·
[9, 14]	ἡ μὲν οὖν παραλία τοιαύτη	τις	ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´
[9, 24]	μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι	τις	ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ
[9, 25]	ἄντρον· ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν	τις	Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα
[9, 23]	δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη	τις	καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ,
[9, 42]	καὶ περὶ Κάρυστον δ´ ἦν	τις	Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην
[9, 35]	τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν	τις	πολυστάφυλον τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ
[9, 1]	τῇ} Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία	τις,	τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν πλευρὸν
[9, 40]	δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ	τις,	Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα
[9, 20]	μὲν γάρ ἐστιν ἐν Λυδίᾳ	„Τμώλῳ	„ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης ἐν πίονι
[9, 42]	δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς	τὸ	Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα
[9, 10]	{μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν} δεῦρο	τὸ	Ἀμφιαράειον. ~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ
[9, 33]	Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου	τὸ	Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ
[9, 31]	τῆς Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει	τὸ	Ἀόνιον καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει
[9, 11]	νῦν ἐστὶ τὸ ἱερὸν αὐτοῦ,	τὸ	ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν
[9, 11]	λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς ἐπὶ	τὸ	Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων τὴν
[9, 11]	Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως καὶ	τὸ	Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος
[9, 11]	οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι	τὸ	ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν
[9, 21]	οἱ τόποι, καὶ ἡ θάλαττα	τό	γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ
[9, 27]	Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ	τό	γε παλαιὸν οὐκ ἦν τῆς
[9, 25]	ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα	τὸ	γένος, λαβοῦσα δῶρον παρὰ τοῦ
[9, 34]	τε μαντεῖον καὶ τὸ ὄρος·	τὸ	δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ κεῖται
[9, 1]	Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ καὶ ίας,	τὸ	δ´ ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν
[9, 32]	ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους.	~Τὸ	δ´ οὕτω ῥηθέν „οἵ θ´
[9, 34]	ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους.	~Τὸ	δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου
[9, 6]	ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ	τὸ	Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι
[9, 18]	τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα	τὸ	ἕλος τὸ φύον τὸν αὐλητικὸν
[9, 17]	Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ	τὸ	ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν
[9, 25]	καὶ ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ	τὸ	ἐπίνειον αὐτῆς ἡ Κρέουσα. τοῦτο
[9, 41]	οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα	τὸ	εὐχείμερον. διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ
[9, 11]	τὸν τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ	τὸ	ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον
[9, 13]	κεῖται δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ	τὸ	ἱερόν, ἦν δέ ποτε καὶ
[9, 4]	κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ	τὸ	ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν)
[9, 5]	ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς	τὸ	ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν. κακωθέντες
[9, 4]	αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ περὶ	τὸ	ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν
[9, 10]	ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ πλησίον καὶ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου καὶ τὸ
[9, 7]	αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου
[9, 5]	Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας	τὸ	κοινόν. κακωθέντες δ´ ὑπό τε
[9, 25]	οἳ καὶ τὴν Πιερίδα καὶ	τὸ	Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν ταῖς
[9, 2]	αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ εἶναι	τὸ	λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς
[9, 4]	Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας	τὸ	μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ
[9, 4]	τοὺς δὲ περὶ τὸ ἱερὸν	τὸ	μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς πράξαντας,
[9, 1]	Μεγαρίδι ὡς ἂν ταινία τις,	τὸ	μὲν {ἑωθι{ νὸν πλευρὸν ἔχου}
[9, 39]	τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν.	τὸ	μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις εἶναι
[9, 25]	τοῦτο δὲ καὶ κοιλότατον νομίζεται	τὸ	μέρος τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ
[9, 14]	τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ	τὸ	μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν τε
[9, 10]	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου καὶ	τὸ	Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα ὃ
[9, 34]	ἦν τό τε μαντεῖον καὶ	τὸ	ὄρος· τὸ δ´ Ἀκραίφιον καὶ
[9, 40]	Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ	τὸ	παλαιὸν καὶ πλουσία τις γεγονυῖα
[9, 2]	κρείττων ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ	τὸ	παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες
[9, 20]	γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“	τὸ	„πὰρ δὲ οἱ ἄλλοι ναῖον
[9, 25]	ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ	τὸ	πρὸς Ἑλικῶνα μέρος, ἡ τοῦ
[9, 4]	αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε,	τὸ	προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ
[9, 34]	Μελίας, προφήτης τοῦ μαντείου κατὰ	τὸ	Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν εἶναι
[9, 34]	μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ	τὸ	Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ
[9, 20]	γὰρ ὁ Αἴας ἐκ Λυδίας	τὸ	σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται δ´ αἱ}
[9, 4]	τοῖς Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν κατὰ	τὸ	συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ ἱερὸν
[9, 34]	πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν	τό	τε μαντεῖον καὶ τὸ ὄρος·
[9, 25]	πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ	τό	τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν καὶ
[9, 27]	Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ	τὸ	Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ δὲ καὶ
[9, 17]	παρακολουθεῖ δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι	τὸ	τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως
[9, 29]	ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ	τὸ	τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο
[9, 35]	λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ	τὸ	Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια
[9, 36]	εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν	τὸ	Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη
[9, 33]	ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι καὶ	τὸ	τοῦ Πινδάρου περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος
[9, 13]	τὰς ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς	τὸ	τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου·
[9, 33]	εὖ δ´ ὁ Ἀλκαῖος, ὥσπερ	τὸ	τοῦ ποταμοῦ ὄνομα παρέτρεψε τοῦ
[9, 36]	ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη καὶ	τὸ	τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος
[9, 27]	Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ δὲ καὶ	τὸ	τοῦ {Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω} νος
[9, 14]	„ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι,	τὸ	τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν τῷ
[9, 25]	καὶ ἡ Ἵππου κρήνη καὶ	τὸ	τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον· ἐξ
[9, 36]	ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς	τὸ	ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον,
[9, 18]	καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ ἕλος	τὸ	φύον τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´
[9, 28]	ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι	τὸ	χωρίον καὶ τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς
[9, 40]	θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ	τὸ	χωρίον, ὅπερ ἡ λίμνη κατέχει
[9, 27]	κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ τοῦτο	τὸ	χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα
[9, 14]	Νῦσα. ἡ μὲν οὖν παραλία	τοιαύτη	τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ
[9, 42]	τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ τὴν	τοιαύτην	ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ
[9, 35]	γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον τὴν	τοιαύτην	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν;
[9, 36]	περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν	τοίνυν	μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ
[9, 33]	ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ ψιλά·	τοιοῦτόν	ἐστι καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου
[9, 2]	ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν	τοιούτων	παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο
[9, 13]	καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι	τοῖς	Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ τὴν
[9, 15]	τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα,	τοῖς	Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου, πρὸς
[9, 15]	ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ	τοῖς	Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς
[9, 35]	γὰρ μία δείκνυται Τάρνη παρὰ	τοῖς	Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν,
[9, 4]	εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς	τοῖς	Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας
[9, 16]	δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν ῥείθρων	τοῖς	δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις
[9, 4]	χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν,	τοῖς	δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν
[9, 12]	γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος ἐν	τοῖς	διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος.
[9, 3]	Καδμείαν ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν	τοῖς	ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς
[9, 17]	Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ	τοῖς	ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ
[9, 5]	πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων	τοῖς	Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων
[9, 32]	ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν	τοῖς	ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν τῶν
[9, 41]	ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον	τοῖς	κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον.
[9, 15]	θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ	τοῖς	Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν,
[9, 16]	συμβαίνει δὴ καὶ τοῖς ὕδασι	τοῖς	μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν
[9, 21]	ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται}	τοῖς	ὀνόμασι τῶν τόπων τῶν τε
[9, 40]	δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν	τοῖς	Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι
[9, 40]	πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ	τοῖς	Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ
[9, 17]	τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ	τοῖς	οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν
[9, 18]	πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου	τοῖς	παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη
[9, 4]	τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν	τοῖς	Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ
[9, 4]	τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην	τοῖς	Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ
[9, 14]	Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν	τοῖς	περὶ νεῶν {ε} ἴη, εἰ
[9, 5]	ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν	τοῖς	περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν
[9, 9]	αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου	τοῖς	Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν
[9, 21]	χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις	τοῖς	πλείστοις καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ
[9, 16]	ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις καὶ	τοῖς	ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους
[9, 16]	τῶν ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς,	τοῖς	τε λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις.
[9, 16]	δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ	τοῖς	ὕδασι τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων
[9, 35]	περὶ τῆς πατρίδος λεχθεῖσι καὶ	τοῖς	ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος
[9, 35]	Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι	τοῖς	ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς πατρίδος
[9, 15]	πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ	τοῖς	Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας
[9, 7]	τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε	τοῖς	ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ
[9, 9]	μεταγνῶναί τε καὶ ταφῆς ἀξιῶσαι	τὸν	ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ Γραῖα
[9, 13]	τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται	τὸν	Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς κῆτος
[9, 4]	καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ	τὸν	ἀριθμόν· τοὺς μὲν οὖν ἄνδρας
[9, 18]	οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι	τὸν	ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα
[9, 18]	ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ φύον	τὸν	αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται
[9, 30]	καὶ τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος	τὸν	αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς
[9, 9]	τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ	τὸν	βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν ἀπάτην
[9, 13]	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ	τὸν	Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν
[9, 7]	ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν κείμενον	τὸν	Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων
[9, 11]	τὸ ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα,	τὸν	δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι.
[9, 9]	καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς	τὸν	διάπλουν τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ
[9, 24]	τὰ περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον	τὸν	διασπασθέντα ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων
[9, 25]	ἄν τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς	τὸν	Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ
[9, 2]	Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα καὶ	τὸν	Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι καὶ
[9, 25]	τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι	τὸν	Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν
[9, 25]	Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ	τὸν	Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε
[9, 24]	φασὶ τόν τε Σκῶλον καὶ	τὸν	Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ
[9, 19]	οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου	τὸν	Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν.
[9, 1]	θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ	τὸν	Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ
[9, 25]	ὑπέρκειται γὰρ κατὰ τοῦτον μάλιστα	τὸν	λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ
[9, 18]	κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι	τὸν	Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα διὰ
[9, 4]	ἀπελθεῖν δὲ καὶ τοὺς Βοιωτούς·	τὸν	μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα
[9, 8]	ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς	τὸν	ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων ἐν τῷ
[9, 11]	τὸ ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ	τὸν	ὁμώνυμον τόπον· οἱ δὲ τοῦ
[9, 40]	Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ δὲ Μινύειον	τὸν	Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν·
[9, 29]	τὰ Τρωικά, ὅτε περ καὶ	τὸν	Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς
[9, 18]	πολλῶν, ἐν οἷς οἱ μὲν	τὸν	Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον,
[9, 42]	Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι	τὸν	Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων
[9, 29]	ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ, καὶ	τὸν	παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως
[9, 3]	Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ	τὸν	Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος
[9, 23]	ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ	τὸν	Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί
[9, 32]	τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας	τὸν	ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς
[9, 36]	ἐν Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο	τὸν	ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων
[9, 18]	ὅσον τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο	τὸν	ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν
[9, 24]	ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ περὶ	τὸν	Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ
[9, 25]	μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα	τὸν	Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος,
[9, 18]	καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν	τὸν	ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ
[9, 2]	τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ	τὸν	Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ
[9, 9]	κακοῦργον, ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα	τὸν	στόλον εἰς τυφλὸν τῆς θαλάττης
[9, 1]	καὶ ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον	τόν	τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα
[9, 24]	δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ	τόν	τε Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν
[9, 34]	τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ	τὸν	Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν
[9, 18]	αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ	τὸν	{τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´
[9, 11]	τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ	τὸν	τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ τὸ
[9, 34]	ὁ αὐτὸς ποιητής „καί ποτε	τὸν	τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ
[9, 18]	δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ	τὸν	Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι}
[9, 25]	ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ	τὸν	ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος, ὃν
[9, 2]	{τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν	τὸν	χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε·
[9, 17]	πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	τοπικῶς,	νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως·
[9, 21]	πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ	τόποι,	καὶ ἡ θάλαττα τό γε
[9, 18]	ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ τὸν	{τόπον}	ὁ ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“
[9, 11]	ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον	τόπον·	οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι
[9, 11]	μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν	τόπον,	ὅπου νῦν ἐστὶ τὸ ἱερὸν
[9, 18]	τὴν ἄνω. καλεῖται δ´ ὁ	τόπος	Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ λίμνη
[9, 23]	Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος	τόπος	καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ
[9, 39]	πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ	τόπος	οὗτος κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν
[9, 14]	~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς	τόπος	τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων,
[9, 10]	~Καὶ ἡ Γραῖα δ´ ἐστὶ	τόπος	Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ ἱερὸν
[9, 25]	Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος	τόπου	κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον
[9, 16]	ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς	τόπους	ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ
[9, 37]	μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ τοὺς	τόπους	τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς
[9, 40]	καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς	τόπους	τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´
[9, 21]	λίμναι τὴν τάξιν τῶν ἐφεξῆς	{τόπω{	ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι
[9, 13]	στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων	τόπων	πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´ ἐπὶ
[9, 1]	τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι τῶν	{τόπων	τῆς Βοιωτί} ας τῶν περὶ
[9, 21]	ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν	τόπων	τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ
[9, 16]	λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν οἰκουμένων	τόπων	ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι καὶ
[9, 21]	τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν	τοσούτοις	καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ
[9, 8]	δὲ τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου	τοσοῦτον	μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις
[9, 5]	εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν ἐπὶ	τοσοῦτον	ὥστε καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων
[9, 20]	„ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς,	τοτὲ	δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν
[9, 32]	οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ	τότε	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ
[9, 32]	Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς	τότε	Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου
[9, 20]	Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει	τοτὲ	μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν,
[9, 18]	Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν.	τότε	μὲν οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος,
[9, 11]	ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ	τότε	πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς
[9, 18]	ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης	τότε	Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας
[9, 11]	τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ δὲ	τοῦ	Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ ἅρμα φεύγοντός
[9, 13]	αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν	τοῦ	Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ καὶ
[9, 3]	ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν, ἤδη	τοῦ	Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα
[9, 19]	αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν Κωπαΐδα	τοῦ	Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ ἄλλα}
[9, 11]	ἔρημος περὶ τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ	τοῦ	Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα
[9, 10]	Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ ἱερὸν	τοῦ	Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου τοῦ
[9, 11]	τοῦ ἅρματος ἐν τῇ μάχῃ	τοῦ	Ἀμφιαράου κατὰ τὸν τόπον, ὅπου
[9, 12]	ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα δὲ Νυκτέως	τοῦ	Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ
[9, 7]	τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον τὸ ἱερὸν	τοῦ	Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων
[9, 33]	καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ	τοῦ	Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς ἐπῄει
[9, 11]	φασιν ἐνταῦθα, τὸν δὲ διὰ	τοῦ	Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ
[9, 11]	οἱ μέν φασιν ἐκπεσόντος ἐκ	τοῦ	ἅρματος ἐν τῇ μάχῃ τοῦ
[9, 11]	καὶ τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ δὲ	τοῦ	Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ μέν
[9, 11]	ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα οὖσα	τοῦ	Ἅρματος τοῦ κατὰ τὴν Ἀττικήν,
[9, 11]	καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς ἐσχάρας	τοῦ	ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´ αὕτη
[9, 40]	Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ	τοῦ	Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ δὲ Μινύειον
[9, 11]	Ὀλυμπίου. περὶ δὲ τοῦ Ἅρματος	τοῦ	Βοιωτιακοῦ οἱ μέν φασιν ἐκπεσόντος
[9, 41]	τάχα τι ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ	τοῦ	δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι,
[9, 19]	δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν	τοῦ	δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ
[9, 33]	Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς	τοῦ	Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´
[9, 29]	ἡ μὲν οὖν Κορώνεια ἐγγὺς	τοῦ	Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη,
[9, 25]	πατρίς· ἐν δεξιᾷ γάρ ἐστι	τοῦ	Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος
[9, 14]	τε ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ	τοῦ	Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ μὲν
[9, 38]	ὁ χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ μεταξὺ	τοῦ	Ἑλικῶνος καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας
[9, 19]	δὲ καὶ ὁ Ὀλμειός, ἐκ	τοῦ	Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν
[9, 30]	Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ	τοῦ	ἕλους τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν
[9, 10]	τοῦ Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου	τοῦ	Ἐρετριέως μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ,
[9, 2]	πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα	τοῦ	Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας τῇ
[9, 8]	σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς παλιρροίας	τοῦ	Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν,
[9, 25]	τὸ πρὸς Ἑλικῶνα μέρος, ἡ	τοῦ	Ἡσιόδου πατρίς· ἐν δεξιᾷ γάρ
[9, 7]	Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς	τοῦ	ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς
[9, 11]	τοὔνομα, ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος	τοῦ	κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι
[9, 14]	Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος	τοῦ	Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν.
[9, 18]	παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ	τοῦ	κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν
[9, 25]	καλοῦσιν· ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ	τοῦ	κόλπου τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε
[9, 25]	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ ἁπλῶς	τοῦ	Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς
[9, 33]	τὸ τοῦ ποταμοῦ ὄνομα παρέτρεψε	τοῦ	Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ
[9, 25]	καὶ κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος	τοῦ	Κρισαίου κόλπου καὶ ἁπλῶς τοῦ
[9, 25]	κατὰ τοῦτον μάλιστα τὸν λιμένα	τοῦ	Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ Ἑλικὼν
[9, 25]	δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου	τοῦ	{Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς
[9, 25]	{παραλίας} τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ	τοῦ	λιμένος εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα·
[9, 9]	εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον ἐκ	τοῦ	Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι
[9, 34]	Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ Μελίας, προφήτης	τοῦ	μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον ὄρος,
[9, 40]	γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη μέγα·	τοῦ	μὲν οὖν πλούτου μάρτυς καὶ
[9, 40]	Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους	τοῦ	Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινας
[9, 25]	εἰσὶ τῆς {παραλίας} τῆς ἀπὸ	τοῦ	μυχοῦ τοῦ λιμένος εἰς Κρέουσαν
[9, 9]	ἢ τῷ Εὐρίπῳ συνάπτειν ὑπὸ	τοῦ	ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα κακοῦργον, ὡς
[9, 14]	ποιητικῶς διὰ τὸ μέτρον, ἀντὶ	τοῦ	„Νῖσάν τε ζαθέην. ἡ γὰρ
[9, 28]	καὶ τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ	τοῦ	νοτίου μέρους τῷ Ἑλικῶνι καὶ
[9, 33]	παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ	τοῦ	Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς
[9, 30]	λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ καὶ	τοῦ	Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ ἕλους τοῦ
[9, 11]	τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου καὶ	τοῦ	Ὀλυμπίου. περὶ δὲ τοῦ Ἅρματος
[9, 33]	δ´ ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου	τοῦ	ὄρους. ~Τὸ δὲ Τηνερικὸν πεδίον
[9, 41]	μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει δὲ	τοῦ	Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι· μεταξὺ δ´
[9, 25]	οὖν Ἑλικὼν οὐ πολὺ διεστηκὼς	τοῦ	Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ κατά
[9, 25]	καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος}	τοῦ	πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης τῆς
[9, 24]	Ἀσωπὸς καὶ ὁ Ἰσμηνὸς διὰ	τοῦ	πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν
[9, 30]	καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον	τοῦ	Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ
[9, 33]	ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ	τοῦ	Πινδάρου περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον
[9, 40]	οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον	τοῦ	πλούτου τιθέασι. ~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα
[9, 35]	τις πολυστάφυλον τὴν τοιαύτην ὑπὸ	τοῦ	ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ
[9, 34]	δὲ τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ	τοῦ	ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ
[9, 5]	κακωθέντες δ´ ὑπό τε τούτου	τοῦ	πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων
[9, 4]	τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι	τοῦ	πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ
[9, 13]	ἐν Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ	τοῦ	Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν
[9, 33]	δ´ ὁ Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ	τοῦ	ποταμοῦ ὄνομα παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου,
[9, 24]	Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ πεδίου ῥέουσι	τοῦ	πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι δὲ
[9, 11]	αὕτη ἐν τῷ τείχει μεταξὺ	τοῦ	Πυθίου καὶ τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ
[9, 1]	συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ	τοῦ	σαφοῦς χάριν ὧν εἴπομεν πρότερον.
[9, 3]	ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ Τεμμίκων ἐκ	τοῦ	Σουνίου πεπλανημένων καὶ Λελέγων καὶ
[9, 25]	τῆς Φωκίδος, ὃν καλοῦσιν ἀπὸ	τοῦ	συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ κατὰ
[9, 17]	φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον λεγομένοις ἀπὸ	τοῦ	συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν {μη{ κέτι}
[9, 9]	ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον	τοῦ	ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς
[9, 36]	ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη καὶ τὸ	τοῦ	Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος κατὰ
[9, 25]	τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον παρὰ	τοῦ	τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι
[9, 34]	ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον	τοῦ	Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς Κωπαΐδος
[9, 27]	μνῆμα· αὐτοῦ δὲ καὶ τὸ	τοῦ	{Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω} νος ἱερόν.
[9, 32]	Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν	τοῦ	Τρωικοῦ πολέμου· οἱ δὲ μετασχεῖν
[9, 40]	~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται	τοῦ	τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς
[9, 31]	{εἰς τὴν Καδμεία} ν ἀπὸ	τοῦ	Ὑπάτου ὄρους. ~Τὸ δ´ οὕτω
[9, 32]	Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ	τοῦ	ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν
[9, 17]	πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται	τοῦ	φόβου τὴν μετάληψιν τῶν χωρίων
[9, 30]	τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ ἕλους	τοῦ	φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ
[9, 18]	ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως, εἴτε	τοῦ	χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους
[9, 12]	ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ ἡ	τοῦ	Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος
[9, 11]	ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα	τοὔνομα,	ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ
[9, 2]	παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ	τοὺς	ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί
[9, 17]	κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας	τοὺς	ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ νῦν
[9, 40]	Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν	τοὺς	Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ
[9, 37]	δημοσία· περὶ δὲ τοὺς τόπους	τοὺς	αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου
[9, 16]	αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ	τοὺς	αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι
[9, 2]	χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός γε	τοὺς	βαρβάρους βία λόγου κρείττων ἐστί.
[9, 4]	μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς	τοὺς	Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον
[9, 25]	ταύτην ἐπῴκησάν ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι	τοὺς	Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι
[9, 4]	χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ καὶ	τοὺς	Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν τοῖς
[9, 37]	σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί,	τοὺς	δ´ ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι
[9, 16]	τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων	τοὺς	δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι
[9, 16]	τοὺς μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας	τοὺς	δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ
[9, 4]	τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν·	τοὺς	δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς
[9, 3]	(ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ)	τοὺς	δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν.
[9, 37]	δ´ ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι	τοὺς	δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´
[9, 4]	τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις.	τοὺς	δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ
[9, 4]	ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων.	τοὺς	δὲ περὶ τὸ ἱερὸν τὸ
[9, 42]	ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ	τοὺς	ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς
[9, 2]	ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς	τοὺς	Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον
[9, 37]	ταῖς ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους	τοὺς	μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ καὶ
[9, 16]	γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι	τοὺς	μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς
[9, 4]	πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος	τοὺς	μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς
[9, 16]	τῶν πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν,	τοὺς	μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς
[9, 4]	ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν·	τοὺς	μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς
[9, 3]	Μινύας προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον	τοὺς	μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´
[9, 4]	προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς	τοὺς	παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς
[9, 24]	ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν	τοὺς	Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους,
[9, 40]	Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους	τοὺς	πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς
[9, 4]	ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν	τοὺς	πράξαντας, καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ,
[9, 5]	Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας	τοὺς	τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν.
[9, 25]	τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας εἶναι	τοὺς	τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας,
[9, 37]	τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ	τοὺς	τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι
[9, 40]	μάρτυς καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ	τοὺς	τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´
[9, 32]	τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν	τοὺς	τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν,
[9, 40]	Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ	τοῦτ´	οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι.
[9, 4]	ἔτος· καὶ δὴ καὶ ποιεῖν	τοῦτο·	ἀεὶ γάρ τινα τῶν ἀνακειμένων
[9, 17]	δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ	τοῦτο	γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων
[9, 36]	τούτων ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ	τοῦτο	δ´ ἴσως οὐδ´ ἐν τῷ
[9, 25]	τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ Κρέουσα.	τοῦτο	δὲ καὶ κοιλότατον νομίζεται τὸ
[9, 17]	ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ	τοῦτο	δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ καὶ ὁ
[9, 11]	σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ διὰ	τοῦτο	ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀργείων
[9, 21]	δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς	τοῦτο·	καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ
[9, 34]	κεῖται ἐν ὕψει. φασὶ δὲ	τοῦτο	καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ,
[9, 26]	Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας καὶ	τοῦτο	λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων δὲ
[9, 18]	~Δηλοῖ δὲ καὶ ὁ Κηφισσὸς	τοῦτο	μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην πληρῶν.
[9, 14]	Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ καὶ	τοῦτο	„Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη δ´
[9, 2]	ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι	τοῦτο	πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν,
[9, 27]	ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ	τοῦτο	τὸ χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ
[9, 36]	Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ διὰ	τοῦτο	τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων
[9, 21]	εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες	τοῦτο	τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν
[9, 42]	Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις·	τούτοις	δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ τῶν
[9, 39]	τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ	τούτοις	δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν
[9, 9]	Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν	τοῦτον	ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν
[9, 6]	ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ	τοῦτόν	ἐστιν ἡ νῦν Ἐρέτρια, διάπλους
[9, 25]	συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ κατὰ	τοῦτον	μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου
[9, 33]	ὁ δ´ ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς	τούτου	τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ Τηνερικὸν
[9, 5]	κοινόν. κακωθέντες δ´ ὑπό τε	τούτου	τοῦ πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων
[9, 3]	τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ	τούτους	ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας
[9, 36]	τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ πατρίδων	τούτων	ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο
[9, 12]	Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´ Ἐρυθρῶν	τούτων	ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί.
[9, 4]	τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ δὲ	τούτων	Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν
[9, 5]	τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν	τούτων	καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν
[9, 16]	τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων	τούτων	τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων
[9, 25]	τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ	τραχέος	τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν
[9, 23]	τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ	Τραχινίᾳ,	παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός,
[9, 23]	τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος καὶ	τραχύς,	ἀφ´ οὗ καὶ ἡ παροιμία
[9, 11]	μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ	τρεῖς	ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς
[9, 11]	ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ	τρεῖς	μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα ἐπὶ
[9, 20]	κειμένων λιμνῶν ἐστιν ἥ τε	Τρεφία	καὶ ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς}
[9, 31]	Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ τὰς	τριάκοντα	μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων
[9, 7]	Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους	τριάκοντα,	ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην
[9, 26]	μέση Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου	τριάκοντα	σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν
[9, 18]	ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον	τριάκοντα	σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν,
[9, 19]	τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ	τριακοσίων	σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ
[9, 2]	ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη	τριθάλαττός	ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων,
[9, 34]	αὐτὸς ποιητής „καί ποτε τὸν	τρικάρανον	Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν
[9, 34]	Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν εἶναι	τρικόρυφον	ὁ αὐτὸς ποιητής „καί ποτε
[9, 4]	τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς	τρίποδας	συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´
[9, 4]	κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ	τριποδηφορεῖν	εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα
[9, 4]	ἀεὶ γάρ τινα τῶν ἀνακειμένων	τριπόδων	νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις
[9, 18]	Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν	Τρίτωνα	ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα,
[9, 4]	εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ	τριῶν	οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς
[9, 42]	πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ τὴν τῆς	Τροίας	ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον δ´
[9, 2]	δὲ ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν	τρόπον	τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ
[9, 38]	~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου Διὸς	Τροφωνίου	μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν
[9, 29]	Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ	Τρωικά,	ὅτε περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 32]	στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν τοῦ	Τρωικοῦ	πολέμου· οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν
[9, 1]	ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ}	ττικήν.	δευτέρα δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία
[9, 5]	εἰς ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου	τύπον	σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ
[9, 40]	τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ	τυραννοῦντι	αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί
[9, 9]	ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς	τυφλὸν	τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ
[9, 40]	τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν	τῷ	διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα,
[9, 12]	τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ	τῷ	ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος ἀνιόντι
[9, 29]	παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως	τῷ	ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ Κωράλιον
[9, 28]	ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου μέρους	τῷ	Ἑλικῶνι καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´
[9, 25]	ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις πρὸς	τῷ	Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ
[9, 9]	ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ	τῷ	Εὐρίπῳ συνάπτειν ὑπὸ τοῦ ναυάρχου
[9, 29]	Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον	τῷ	Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν
[9, 20]	τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν	τῷ	καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα,
[9, 36]	τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´ ἐν	τῷ	καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν,
[9, 23]	ἐστὶ κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ	τῷ	Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος καὶ τραχύς,
[9, 31]	ἑνικῶς εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ	τῷ	Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ
[9, 12]	φασι, τῆς Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ	τῷ	Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν τῇ
[9, 25]	ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν δὲ	τῷ	κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου τοῦ {Κρισαίου
[9, 2]	μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ	τῷ	Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας
[9, 26]	δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς ἐν	τῷ	Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους
[9, 14]	τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν	τῷ	Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ
[9, 25]	Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ	τῷ	Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ καὶ
[9, 2]	λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν	τῷ	Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ τῷ Κορινθιακῷ
[9, 40]	καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν	τῷ	λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ
[9, 20]	ἡ δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν	τῷ	„λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ
[9, 8]	τὸν ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων ἐν	τῷ	μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ ὁ
[9, 21]	περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο	τῷ	{π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν}
[9, 17]	ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν	τῷ	πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται
[9, 42]	Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς ἐν	τῷ	Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων
[9, 29]	κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας ἐν	τῷ	πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ τῆς
[9, 30]	νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν	τῷ	πρὸς Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν
[9, 11]	Διός· ἔστι δ´ αὕτη ἐν	τῷ	τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου καὶ
[9, 33]	πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ	τῷ	Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει κείμενος
[9, 27]	γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ	τῷ	Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου
[9, 40]	ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ	τῷ	τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους
[9, 3]	πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ	τῷ	Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ
[9, 31]	Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν ἐν	τῷ	Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν ἐν
[9, 26]	πλησίον δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ	τῷ	Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´ οὗ καὶ
[9, 13]	ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ	τῶν	{Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν
[9, 15]	πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ	τῶν	ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς
[9, 26]	ὡς δ´ αὕτως καὶ περὶ	τῶν	{ἄλλων „οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´
[9, 13]	ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ	τῶν	ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται
[9, 27]	δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ	τῶν	ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα
[9, 4]	ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα	τῶν	ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ
[9, 17]	φόβου τὴν μετάληψιν τῶν χωρίων	τῶν	ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν ὕψει.
[9, 11]	διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ	τῶν	Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ
[9, 16]	καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ	τῶν	αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ
[9, 5]	Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ	τῶν	αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν
[9, 40]	Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ,	τῶν	βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων
[9, 25]	ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε	τῶν	Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα· τῶν
[9, 18]	ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων	τῶν	Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν
[9, 13]	ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο	τῶν	Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν
[9, 25]	τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα·	τῶν	δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ ὀνόματα
[9, 35]	τε Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον,	τῶν	δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια
[9, 16]	λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς αὐτά,	τῶν	δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων·
[9, 12]	δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται.	τῶν	δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ
[9, 25]	καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς,	τῶν	δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις
[9, 16]	παυόμενος δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν.	~Τῶν	δὲ πεδίων τούτων τὰ μὲν
[9, 20]	Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν.	~{Τῶν	δὲ περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν
[9, 5]	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς	τῶν	Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ
[9, 31]	τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ	τῶν	Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό
[9, 8]	πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον	τῶν	Ἑλλήνων ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι
[9, 39]	οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν	τῶν	Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν
[9, 5]	τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ	τῶν	Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας
[9, 19]	δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ	τῶν	ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι} κειμένων
[9, 12]	δ´ ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ	τῶν	ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα
[9, 42]	ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων	τῶν	ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ
[9, 17]	τῶν χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ	τῶν	ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς
[9, 19]	δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης	τῶν	ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ
[9, 36]	οὐδ´ ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται	τῶν	ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες
[9, 32]	τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας
[9, 36]	ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν
[9, 32]	γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν
[9, 3]	τῶν πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς	τῶν	Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ τούτους
[9, 42]	Ὀποῦς, ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις	τῶν	Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι
[9, 21]	δ´ αἱ} λίμναι τὴν τάξιν	τῶν	ἐφεξῆς {τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε}
[9, 18]	κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν	τῶν	ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´
[9, 14]	τὴν νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ	τῶν	Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ
[9, 25]	καὶ τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα	τῶν	Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν
[9, 24]	τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ	τῶν	Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ ἡ
[9, 22]	ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα	τῶν	Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ
[9, 24]	ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν	τῶν	Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ
[9, 11]	Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ	τῶν	κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ
[9, 27]	ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν	τῶν	Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ
[9, 18]	γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον	τῶν	Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον
[9, 17]	Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης	τῶν	κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας
[9, 11]	ἀστραπήν τινα σημειουμένων κατὰ χρησμὸν	τῶν	λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς ἐπὶ
[9, 25]	ἡ Ἵππου κρήνη καὶ τὸ	τῶν	Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον· ἐξ οὗ
[9, 42]	τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς, ἡ	τῶν	Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον
[9, 5]	τε τούτου τοῦ πολέμου καὶ	τῶν	Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ
[9, 25]	τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν ὀνομάτων	τῶν	μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς
[9, 35]	λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´ εἰσὶ	τῶν	μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ αἵ
[9, 42]	καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι	τῶν	μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε μετὰ
[9, 21]	τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ	τῶν	μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις
[9, 40]	Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί τινας	τῶν	Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν
[9, 25]	ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό τε	τῶν	Μουσῶν ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου
[9, 42]	ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ περὶ	τῶν	νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν
[9, 17]	ᾖ τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος	τῶν	οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ
[9, 16]	αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι	τῶν	οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ πόλεις
[9, 2]	ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει	τῶν	ὁμόρων ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη
[9, 40]	δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ	τῶν	Ὀρχομενίων καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ
[9, 31]	εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ	τῶν	ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ
[9, 18]	αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε	τῶν	περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν
[9, 1]	τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί} ας	τῶν	περὶ Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ
[9, 23]	διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ καὶ	τῶν	περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ
[9, 37]	κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ	τῶν	πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ δημοσία·
[9, 3]	καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι	τῶν	πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν
[9, 17]	γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων	τῶν	πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις τῶν
[9, 16]	ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους	τῶν	πόρων αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει
[9, 18]	καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων	τῶν	πόρων, ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ
[9, 16]	πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν	τῶν	πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς
[9, 24]	Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ	τῶν	Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως πλησίον,
[9, 25]	συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ	τῶν	πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ
[9, 25]	μερῶν· μικρὰ δὲ καὶ ἐκ	τῶν	πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον
[9, 2]	καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ	τῶν	πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα
[9, 16]	τοῖς μὲν δι´ ὑπονόμων φέρεσθαι	τῶν	ῥείθρων τοῖς δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς
[9, 1]	περὶ ἧς λέγοντα καὶ περὶ	τῶν	συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ
[9, 21]	χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν τόπων	τῶν	τε {ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν
[9, 31]	προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται δημοσία	τῶν	τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι
[9, 31]	καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων	τῶν	τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας.
[9, 2]	ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο	τῶν	τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ
[9, 1]	ατταν τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι	τῶν	{τόπων τῆς Βοιωτί} ας τῶν
[9, 21]	{ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι	τῶν	τόπων τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων
[9, 42]	φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ	τῶν	ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον
[9, 17]	τῶν πόλεων, ὅταν ἡ αὔξησις	τῶν	ὑδάτων ἥττων ᾖ τῆς ὑπερχύσεως
[9, 19]	λέγων. ~Οὗτοι μὲν οὖν ἐκ	τῶν	Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ καταφέρονται,
[9, 17]	πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν	τῶν	χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν
[9, 4]	δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ	τῶν	ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι·