>

Livre, Chap.
[9, 12]	ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα	κ-	ἐν δεξιᾷ κεῖται· καὶ ἡ
[9, 20]	ἥ τε Τρεφία καὶ ἡ	{Κ{	ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ Ὅμηρος
[9, 32]	ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ	Καδμεία	ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν
[9, 31]	πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς τὴν	Καδμεία}	ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους.
[9, 32]	εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ	Καδμείᾳ	οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς τότε
[9, 3]	ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας τῇ	Καδμείᾳ	προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν
[9, 32]	μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ τῇ	Καδμείᾳ	τότε ἐν τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις
[9, 32]	τὴν τῶν Ἐπιγόνων ἄφοδον, τὴν	Καδμείαν	ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ
[9, 3]	μετὰ Κάδμου, ὃς τήν τε	Καδμείαν	ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς
[9, 31]	Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς	Καδμείας,	ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον
[9, 3]	εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ	Κάδμου,	ὃς τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε
[9, 27]	τῆς λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ	καθ´	ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης
[9, 11]	ἐτήρουν δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας,	καθ´	ἕκαστον μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας
[9, 8]	ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ	καθ´	ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα· τὴν
[9, 6]	ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι Δελφίνιον,	καθ´	ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν
[9, 4]	τινα τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ	καθαιροῦντας	καὶ κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν
[9, 2]	ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι,	καθάπερ	Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου
[9, 25]	λεγομένων καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς,	καθάπερ	καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν
[9, 13]	Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ,	καθάπερ	καὶ ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα
[9, 19]	Φωκικῆς πόλεως τὴν ἀρχὴν λαμβάνει,	καθάπερ	καὶ Ὅμηρός φησιν „οἵ τε
[9, 36]	γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε,	καθάπερ	καὶ τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει,
[9, 9]	ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου,	καθηγησαμένου	τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν
[9, 25]	τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις	καθιερώσαντας,	οἳ καὶ τὴν Πιερίδα καὶ
[9, 4]	ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι,	καθιστάναι	δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´
[9, 31]	ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου Διὸς ἱερὸν	καὶ	ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια
[9, 18]	ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´ Ἐλευσῖνα	καὶ	Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα ποταμόν·
[9, 5]	οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι·	καὶ	{αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον
[9, 24]	ἐν δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ	καὶ	αἱ Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός,
[9, 13]	πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν}	καὶ	αἱ Ὀρόβιαι. ἐν δὲ τῇ
[9, 36]	ἐν καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη	καὶ	Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει δ´ ἀρχαῖον
[9, 26]	ἡ δ´ Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου	καὶ	Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα·
[9, 27]	Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου	καὶ	Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ τὸ Τειρεσίου
[9, 29]	ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει	καὶ	Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα.
[9, 19]	Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον·	καὶ	ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν
[9, 25]	βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ	καὶ	ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ
[9, 37]	τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς δὲ	καὶ	ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου
[9, 28]	κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον	καὶ	Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν.
[9, 40]	ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε	καὶ	ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας.
[9, 4]	νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι	καὶ	ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ τὸν
[9, 5]	καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν	καὶ	ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´
[9, 20]	ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ Θηβῶν	καὶ	Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει
[9, 18]	{ἃς} ὅ τε ποιητὴς ὀνομάζει,	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη τὴν
[9, 5]	Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων	καὶ	ἀπέβαλον τὴν πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ
[9, 25]	τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου κόλπου	καὶ	ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´
[9, 36]	παρεῖντο τῆς στρατείας. καὶ γὰρ	καὶ	ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν ἡ πόλις,
[9, 25]	καὶ ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ	καὶ	ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´
[9, 21]	μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν τοσούτοις	καὶ	ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ ἐν
[9, 41]	ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη	καὶ	αὐτὴ καὶ ἡ χώρα, τάχα
[9, 25]	ἐπικειμένη δὲ τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ	καὶ	αὐτὴ καὶ ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον
[9, 24]	~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη,	καὶ	αὕτη δὲ τῆς Παρασωπίας. ὁ
[9, 28]	τοῦ νοτίου μέρους τῷ Ἑλικῶνι	καὶ	αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει πετρῶδες
[9, 34]	τὸ ὄρος· τὸ δ´ Ἀκραίφιον	καὶ	αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει. φασὶ
[9, 33]	κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν	καὶ	αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ ποιηταὶ
[9, 5]	πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε	καὶ	Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις
[9, 37]	μάχῃ μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους τε	καὶ	Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς
[9, 3]	Ἀρναίων ἐπὶ πολὺν χρόνον, ὥστε	καὶ	Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν
[9, 18]	Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν ἄνω·	καὶ	γὰρ ἑτέρα ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη}
[9, 36]	ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς στρατείας.	καὶ	γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν
[9, 17]	κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο γίνεται·	καὶ	γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων,
[9, 24]	τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας·	καὶ	γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ
[9, 17]	διὰ τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις·	καὶ	γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ
[9, 2]	ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν	καὶ	γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ.
[9, 10]	αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ	καὶ	Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας
[9, 40]	νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον	καὶ	γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις
[9, 16]	ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται	καὶ	γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ τὴν εὐκαρπίαν.
[9, 29]	καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς	καὶ	Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν Κορώνεια
[9, 21]	ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο·	καὶ	γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ ἡ
[9, 18]	φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα,	καὶ	δέξασθαι τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν
[9, 4]	εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος·	καὶ	δὴ καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ
[9, 17]	τῶν οἰκήσεων ἢ διὰ ἀπόστασιν,	καὶ	διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ
[9, 19]	μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων,	καὶ	διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως
[9, 11]	τῶν κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν,	καὶ	διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ
[9, 36]	καὶ τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει,	καὶ	διὰ τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς
[9, 40]	καὶ πλουσία τις γεγονυῖα πόλις	καὶ	δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν οὖν
[9, 40]	πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον	καὶ	δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν τῷ
[9, 18]	γῆς ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα σταδίων	καὶ	ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν
[9, 26]	„οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο	καὶ	Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´
[9, 17]	ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν	καὶ	Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ
[9, 36]	τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν	καὶ	εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν
[9, 25]	ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ	καὶ	ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ
[9, 1]	ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ ἢ	καὶ	ἐλάττων κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι
[9, 17]	ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε	καὶ	Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ
[9, 21]	τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις	καὶ	ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει
[9, 12]	τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ	καὶ	ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{
[9, 31]	ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ	καὶ	ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί,
[9, 25]	ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων	καὶ	ἑνικῶς καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ
[9, 40]	Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις	καὶ	Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν
[9, 26]	ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον	„καὶ	Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον
[9, 7]	ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν,	καὶ	ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως
[9, 25]	ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη	καὶ	ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ
[9, 13]	παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι,	καὶ	ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς
[9, 1]	τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν	καὶ}	ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς ἕω,
[9, 25]	Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ Ἑλικὼν	καὶ	ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ
[9, 25]	ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ	καὶ	ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς
[9, 10]	ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα.	~Καὶ	ἡ Γραῖα δ´ ἐστὶ τόπος
[9, 24]	πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι δὲ	καὶ	ἡ Δίρκη κρήνη καὶ Πότνιαι,
[9, 21]	τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι,	καὶ	ἡ θάλαττα τό γε ἑξῆς
[9, 25]	τό τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν	καὶ	ἡ Ἵππου κρήνη καὶ τὸ
[9, 20]	λιμνῶν ἐστιν ἥ τε Τρεφία	καὶ	ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται
[9, 23]	τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ	καὶ	ἡ παροιμία „εἰς Σκῶλον μήτ´
[9, 12]	Θηβαΐδος· ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται	καὶ	ἡ τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν
[9, 12]	Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ κεῖται·	καὶ	ἡ Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας
[9, 23]	ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς	καὶ	ἡ χώρα Ἀσωπία, δι´ ἧς
[9, 41]	εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ	καὶ	ἡ χώρα, τάχα τι ἰδίωμα
[9, 21]	γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ	καὶ	ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν}
[9, 33]	{δι} νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε	καὶ	θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς
[9, 5]	δὲ πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας	καὶ	Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι
[9, 36]	πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε	καὶ	Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 31]	τῷ Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ	καὶ	Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[9, 25]	καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς	καὶ	θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι
[9, 1]	τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι Ὠρωποῦ	καὶ	ίας, τὸ δ´ ἑσπέριον τόν
[9, 18]	ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν	καὶ	κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι
[9, 4]	τῶν ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας	καὶ	κατακαλύπτοντας ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ
[9, 2]	ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ	καὶ	κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´
[9, 25]	Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν	καὶ	κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ
[9, 27]	τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος δὲ	καὶ	Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν
[9, 25]	αὐτῆς ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ	καὶ	κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος τοῦ
[9, 37]	νικήσας Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς	καὶ	Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος·
[9, 25]	ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν	καὶ	Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ
[9, 2]	εἶναι συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον	καὶ	Κύπρον καὶ τὰς νήσους θάλατταν
[9, 8]	εἶθ´ ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον	καὶ	κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ
[9, 23]	Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι	καὶ	κώμη τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ
[9, 35]	Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων Χαιρώνεια	καὶ	Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα, περὶ ὧν
[9, 3]	Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων	καὶ	Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες
[9, 35]	δ´ ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια	καὶ	Λεῦκτρα, περὶ ὧν ἄξιον μνησθῆναι.
[9, 2]	ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας	καὶ	Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν
[9, 2]	καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι	καὶ	λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν
[9, 18]	ὁ τόπος Ἀγχόη· ἔστι δὲ	καὶ	λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη
[9, 18]	εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν	καὶ	λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν
[9, 39]	ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον πρότερον,	καὶ	μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ δευτέρᾳ
[9, 41]	δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι,	καὶ	μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει δὲ
[9, 31]	τὴν ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας	καὶ	Μέγαρα ἐπὶ τῶν ὅρων τῶν
[9, 26]	ἐνί} ων δὲ τῆς Ἁλιαρτίας	καὶ	Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι
[9, 26]	τῷ Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´ οὗ	καὶ	μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας
[9, 32]	διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν	καὶ	μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου·
[9, 26]	ὰ δὲ Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν	καὶ	{Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ ὧν
[9, 33]	{μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ ἔστα,	καὶ	μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας
[9, 8]	μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην	καὶ	νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν ἐν
[9, 11]	ἕκαστον μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας	καὶ	νύκτας, ἀπὸ τῆς ἐσχάρας τοῦ
[9, 12]	ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί.	καὶ	ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ κώμη
[9, 25]	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ	καὶ	ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν
[9, 25]	τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου	καὶ	ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη
[9, 8]	ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι.	καὶ	ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ πλησίον
[9, 6]	Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς	καὶ	ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι
[9, 24]	τῆς Παρασωπίας. ὁ γὰρ Ἀσωπὸς	καὶ	ὁ Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ πεδίου
[9, 18]	γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ	καὶ	ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν
[9, 24]	Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως πλησίον,	καὶ	ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν
[9, 11]	κατὰ χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον.	~Καὶ	ὁ Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς
[9, 19]	ἐξίησι· καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ	καὶ	ὁ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 19]	εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι·	καὶ	ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ
[9, 13]	παραλίας τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ	καὶ	ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´
[9, 24]	Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι	καὶ	ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος
[9, 40]	τοῦ μὲν οὖν πλούτου μάρτυς	καὶ	Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους
[9, 35]	ἐν δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς	καὶ	Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα
[9, 20]	ἡ {Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται	καὶ	Ὅμηρος „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ
[9, 19]	πόλεως τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ	καὶ	Ὅμηρός φησιν „οἵ τε Λίλαιαν
[9, 2]	αἴτιον δὲ εἶναι τὸ λόγων	καὶ	ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι,
[9, 25]	Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια	καὶ	ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ
[9, 23]	παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός,	καὶ	ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν
[9, 2]	Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν	καὶ	ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ
[9, 20]	ἡ μὲν γάρ ἐστι μεγάλη	καὶ	οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι, ἡ
[9, 27]	τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου,	καὶ	οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον
[9, 2]	ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ	καὶ	παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ
[9, 24]	καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς	καὶ	παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ
[9, 39]	συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας·	καὶ	παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι
[9, 25]	ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς	καὶ	Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ
[9, 3]	ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν	καὶ	Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο
[9, 42]	μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν.	καὶ	περὶ Κάρυστον δ´ ἦν τις
[9, 26]	ὧν εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως	καὶ	περὶ τῶν {ἄλλων „οἵ τ´}
[9, 1]	ἡ Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα	καὶ	περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν
[9, 25]	ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε ὕψος	καὶ	περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ
[9, 26]	τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην	καὶ	Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη τῆς
[9, 20]	ἐν τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην	καὶ	Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων
[9, 25]	ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη	καὶ	πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ
[9, 29]	δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον	καὶ	Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν
[9, 17]	πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν	καὶ	Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας,
[9, 25]	μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς	καὶ	πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ
[9, 40]	λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν	καὶ	πλουσία τις γεγονυῖα πόλις καὶ
[9, 40]	ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει,	καὶ	πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´
[9, 4]	πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ δὴ	καὶ	ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα
[9, 18]	καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς	„καὶ	ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν
[9, 18]	τὸν ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας	καὶ	ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ
[9, 24]	ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων	καὶ	ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας
[9, 16]	μέχρι τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε	καὶ	πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων
[9, 13]	τὸ ἱερόν, ἦν δέ ποτε	καὶ	πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν}
[9, 22]	ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ	καὶ	ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος
[9, 34]	εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής	„καί	ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα
[9, 24]	δὲ καὶ ἡ Δίρκη κρήνη	καὶ	Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ
[9, 13]	τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ	καὶ	πρότερον. δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ
[9, 2]	βαρβάρους βία λόγου κρείττων ἐστί.	καὶ	Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν μὲν
[9, 37]	δὲ τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς	καὶ	Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν
[9, 16]	διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ	καὶ	σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους τῆς
[9, 2]	Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας	καὶ	Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ
[9, 33]	ἐπῄει γᾶν τε καὶ θάλασσαν,	καὶ	σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ
[9, 3]	τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν,	καὶ	συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν
[9, 29]	ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ	καὶ	τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ
[9, 13]	τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ	καὶ	τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον μυθεύεται
[9, 25]	μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων	καὶ	Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια
[9, 16]	μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι,	καὶ	τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν
[9, 24]	τε Σκῶλον καὶ τὸν Ἐτεωνὸν	καὶ	τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{
[9, 2]	τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον	καὶ	τὰς νήσους θάλατταν τῇ δὲ
[9, 31]	Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον	καὶ	τὰς τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ
[9, 4]	μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς πράξαντας,	καὶ	ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι,
[9, 2]	χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ	καὶ	ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει
[9, 2]	φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο	καὶ	ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν
[9, 9]	περὶ αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε	καὶ	ταφῆς ἀξιῶσαι τὸν ἀναιτίως ἀποθανόντα.
[9, 3]	μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων	καὶ	Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου πεπλανημένων
[9, 39]	εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ	καὶ	τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ
[9, 28]	θαλάττης ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον	καὶ	τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ
[9, 1]	δ´ ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν	καὶ	τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν
[9, 2]	τῇ δ´ ἐπὶ τὸν Σαλγανέα	καὶ	τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν εἶναι
[9, 35]	τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι	καὶ	τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης
[9, 3]	ὃς τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε	καὶ	τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν.
[9, 2]	τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι	καὶ	τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος
[9, 36]	τὴν θεὸν γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ	καὶ	τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ
[9, 35]	Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης καταποθῆναι	καὶ	τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων
[9, 25]	συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς κεῖσθαι	καὶ	τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν
[9, 4]	δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ δὴ	καὶ	τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις.
[9, 25]	Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ	καὶ	τὴν Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον
[9, 25]	τὴν Πιερίδα καὶ τὸ Λείβηθρον	καὶ	τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς
[9, 2]	τῇ δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας	καὶ	τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον.
[9, 2]	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα	καὶ	τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´ ἐπὶ
[9, 1]	ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ παραλίαν	καὶ	τὴν ὡς ἂν ς ὀρεινὴν
[9, 21]	{δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης	καὶ	τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν.
[9, 31]	τῶν ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς	καὶ	τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ
[9, 31]	ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ	καὶ	τῆς Καδμείας, ᾧ ὑποπ} ίπτει
[9, 19]	πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας	καὶ	τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα
[9, 30]	στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους	καὶ	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ
[9, 34]	τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου	καὶ	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ·
[9, 5]	σφᾶς πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε	καὶ	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι
[9, 38]	κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος	καὶ	τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ
[9, 2]	τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ	καί	{τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν
[9, 11]	εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως	καὶ	τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη
[9, 27]	Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια.	καὶ	τό γε παλαιὸν οὐκ ἦν
[9, 25]	Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ Θεσπιαὶ	καὶ	τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ Κρέουσα.
[9, 4]	προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ	καὶ	τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς
[9, 10]	δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ πλησίον	καὶ	τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου καὶ
[9, 25]	καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν Πιερίδα	καὶ	τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν Πίμπλειαν
[9, 10]	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου	καὶ	τὸ Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα
[9, 34]	δ´ ἦν τό τε μαντεῖον	καὶ	τὸ ὄρος· τὸ δ´ Ἀκραίφιον
[9, 35]	τῇ λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ	καὶ	τὸ Τιλφώσσιον, τῶν δ´ ἄλλων
[9, 33]	κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι	καὶ	τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ τοῦ
[9, 36]	Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα κρήνη	καὶ	τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ
[9, 27]	τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ δὲ	καὶ	τὸ τοῦ {Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω}
[9, 25]	ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου κρήνη	καὶ	τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον·
[9, 15]	τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς	καὶ	τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων
[9, 16]	δ´ ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις	καὶ	τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ
[9, 16]	δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ	καὶ	τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν δι´
[9, 35]	Ἡσιόδου περὶ τῆς πατρίδος λεχθεῖσι	καὶ	τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω
[9, 2]	κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα	καὶ	τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ ὅτι
[9, 24]	Πλαταιέων φασὶ τόν τε Σκῶλον	καὶ	τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς Ἐρύθρας·
[9, 29]	μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε περ	καὶ	τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ
[9, 29]	ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ,	καὶ	τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν
[9, 23]	αὐτὸς ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι.	καὶ	τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον
[9, 34]	τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε·	καὶ	τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν
[9, 11]	βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα	καὶ	τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς
[9, 30]	τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ	καὶ	τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος τὸν
[9, 18]	οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα	καὶ	τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε,
[9, 33]	ὄνομα παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω	καὶ	τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς
[9, 30]	Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ	καὶ	τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ ἕλους
[9, 11]	τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου	καὶ	τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ δὲ τοῦ
[9, 16]	τῶν αὐτῶν ἢ ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι,	καὶ	τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν
[9, 4]	πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ	καὶ	τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν
[9, 40]	τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον οἰκοῦσι·	καὶ	τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ πλούτου
[9, 26]	μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ Θηβαίας	καὶ	τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων
[9, 14]	Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ	καὶ	τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη
[9, 25]	ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ	καὶ	τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν
[9, 23]	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος	καὶ	τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ ἡ
[9, 19]	μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα	καὶ	τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις
[9, 2]	ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ	καὶ	τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ τῆς
[9, 33]	Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ	καὶ	τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει
[9, 19]	τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος	καὶ	τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι}
[9, 5]	ὑπό τε τούτου τοῦ πολέμου	καὶ	τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς Ἕλλησιν,
[9, 21]	τόπων τῶν τε {ἀξ{ ιολόγων	καὶ	τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν ἐν
[9, 23]	καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ	καὶ	τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος
[9, 42]	Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις,	καὶ	Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ Ὀποῦς,
[9, 3]	τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ Λελέγων	καὶ	Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον οἱ
[9, 19]	Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων	καὶ	Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς
[9, 36]	ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον,	καί	φασί γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι
[9, 2]	οὖν χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα,	καί	φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν,
[9, 2]	δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη	καὶ	φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν, ἐπέθεντο
[9, 21]	{ἀξ{ ιολόγων καὶ τῶν μή·	καὶ}	χαλεπὸν ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις
[9, 16]	τόπων ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι	καὶ	χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν αὐτῶν
[9, 26]	δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν	καὶ	Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν
[9, 39]	μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις εἶναι	καίπερ	οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς
[9, 18]	ἐμφράγματα ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν,	καίπερ,	ὡς αὐτὸς ἐν τῇ πρὸς
[9, 25]	ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα	κακῇ,	θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ}
[9, 4]	εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε	κακουργήσασαν	εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς
[9, 9]	ὑπὸ τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα	κακοῦργον,	ὡς ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν
[9, 5]	τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν.	κακωθέντες	δ´ ὑπό τε τούτου τοῦ
[9, 39]	δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν	κακῶς	ἔπραξαν. τὸ μέντοι μὴ ὑφ´
[9, 18]	ἕλος τὸ φύον τὸν αὐλητικὸν	κάλαμον.	ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως, εἴτε
[9, 30]	ἕλους τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν	κάλαμον.	~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν
[9, 40]	αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους.	καλεῖ	δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ
[9, 29]	ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ	καλεῖ	Κωράλιον λέγων {ὦ ´ν} ασς´
[9, 34]	κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον	καλεῖ	„ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται
[9, 27]	χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ Κηφισσίδα	καλεῖ	ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν
[9, 18]	προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα	καλεῖ	τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ
[9, 4]	δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν,	καλεῖν	δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας
[9, 34]	ἐν ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο	καλεῖσθαι	Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον
[9, 18]	ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω.	καλεῖται	δ´ ὁ τόπος Ἀγχόη· ἔστι
[9, 23]	ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη τις	καλεῖται	ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´
[9, 10]	Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα ὃ	καλεῖται	Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς
[9, 18]	Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε	καλουμένης	τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας
[9, 32]	μὲν δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας	καλούμενον,	οἱ δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς
[9, 31]	ᾧ ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον	καλούμενον	πεδίον, ὃ διατείνει {εἰς τὴν
[9, 14]	Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων, ὁ	καλούμενος	Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν.
[9, 42]	δὲ τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ	καλουμένους	Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι τῶν
[9, 10]	ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ·	καλοῦνται	δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι.
[9, 33]	οἱ δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση	καλοῦντες	τὰ ἱερὰ πάντα κἂν ᾖ
[9, 8]	φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας ὃν	καλοῦσι	Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς
[9, 6]	καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν ὃν	καλοῦσι	Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ
[9, 25]	ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος, ὃν	καλοῦσιν	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται
[9, 25]	Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα	καλοῦσιν.	ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ
[9, 25]	ἕως τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς}	καλοῦσιν·	ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ
[9, 20]	ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης ἣν	καλοῦσιν	Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι
[9, 33]	ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα	κἂν	ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι καὶ
[9, 37]	τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ	κἀνταῦθα	ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν τῇ
[9, 42]	τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ	Κάρυστον	δ´ ἦν τις Ὀρχομενός. εὖ
[9, 2]	τῇ μὲν εἶναι συνεχῆ τὴν	κατ´	Αἴγυπτον καὶ Κύπρον καὶ τὰς
[9, 27]	δ´ ἡ πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη	κατ´	ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ
[9, 4]	τρίποδας συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν	κατ´	ἔτος· καὶ δὴ καὶ ποιεῖν
[9, 1]	τεταμένη ταινία τις ἀπὸ τῆς	κατ´	Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν
[9, 16]	ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους οὔσης	κατὰ	βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι
[9, 16]	καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων δὲ	κατὰ	βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι τὰς
[9, 13]	Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις.	κατὰ	δὲ τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί
[9, 6]	ὁ Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις·	κατὰ	δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ νῦν
[9, 3]	ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας.	κατὰ	δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες
[9, 18]	εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν	κατὰ	Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν ἄνω·
[9, 2]	νήσους θάλατταν τῇ δὲ τὴν	κατὰ	Μακεδόνας καὶ τὴν Προποντίδα καὶ
[9, 1]	τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων	κατὰ	μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας
[9, 18]	ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν καὶ	κατὰ	Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν
[9, 1]	τὴν {Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν	κατὰ	Παγὰς μέχρι τῶν {τόπων τῆς
[9, 2]	ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς	κατὰ	πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι
[9, 25]	τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ	κατά	τε ὕψος καὶ περίμετρον· ἄμφω
[9, 11]	ἑτέρα οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ	κατὰ	τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι περὶ
[9, 39]	δείκνυται δὲ ὁ τόπος οὗτος	κατὰ	τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς
[9, 31]	εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὴν εἰς Ἀθήνας
[9, 22]	δ´ ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς	κατὰ	τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος,
[9, 36]	πάσης βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι	κατὰ	τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες
[9, 36]	τοῦ Τειρεσίου μνῆμα ἐκεῖ τελευτήσαντος	κατὰ	τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν
[9, 29]	δὲ τῇ Ἀθηνᾷ ὁ Ἅιδης	κατά	τινα, ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν.
[9, 25]	Θεσπιέων ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη	κατὰ	τὸ πρὸς Ἑλικῶνα μέρος, ἡ
[9, 34]	ἐκ Μελίας, προφήτης τοῦ μαντείου	κατὰ	τὸ Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν
[9, 4]	χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν προφῆτιν	κατὰ	τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ
[9, 1]	Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν	κατὰ	τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης πως
[9, 11]	ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου	κατὰ	τὸν τόπον, ὅπου νῦν ἐστὶ
[9, 25]	καὶ ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν	κατὰ	τὸν ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος,
[9, 25]	τοῦ συμβεβηκότος μυχόν· ὑπέρκειται γὰρ	κατὰ	τοῦτον μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ
[9, 10]	δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη	κατὰ	χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ
[9, 11]	Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα σημειουμένων	κατὰ	χρησμὸν τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων
[9, 38]	ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον,	καταβαίνει	δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος· κεῖται
[9, 38]	Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου	κατάβασιν	ἔχον, καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ
[9, 4]	ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας	καταγνῶναι,	ἴσων δὲ τῶν ψήφων γενομένων
[9, 23]	καὶ τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε	καταγόμενον	διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ καὶ
[9, 4]	ἀνακειμένων τριπόδων νύκτωρ καθαιροῦντας καὶ	κατακαλύπτοντας	ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν
[9, 26]	λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς	καταλέγει	Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν, περ}
[9, 29]	ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν	καταλέγει	καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς καὶ
[9, 40]	ποιητὴς μέμνηται τοῦ τῶν Ὀρχομενίων	καταλόγου,	χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ
[9, 20]	πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν τῷ	καταλόγῳ	„ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς,
[9, 36]	ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ ἐν	καταλόγῳ	„Ἥρη τ´ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς
[9, 36]	δ´ ἴσως οὐδ´ ἐν τῷ	καταλόγῳ	μέμνηται τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ
[9, 40]	τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους	καταλυθῆναί	φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων
[9, 39]	νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν εὕρετο τῆς	καταλύσεως	αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ ἐκείνου
[9, 16]	οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ πόλεις	καταπίνεσθαι	καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ τῶν
[9, 18]	παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη	καταποθεισῶν	πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν
[9, 35]	τὴν Ἄρνην ὑπὸ τῆς λίμνης	καταποθῆναι	καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ
[9, 18]	αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν	καταποθῆναι	τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ τε
[9, 30]	~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ	κατασκαφεῖσα	ἐν τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ,
[9, 5]	τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν πόλιν	κατασκαφεῖσαν	καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου
[9, 19]	τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ	καταφέρονται,	ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας
[9, 36]	ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται	καταφεύγειν	καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος
[9, 29]	Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη,	κατελάβοντο	δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ τῆς
[9, 3]	οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς	κατέλεξεν	ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´
[9, 37]	τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους	κατέστη	τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται δὲ
[9, 2]	καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ	κατέστησαν	πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν
[9, 34]	ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα	κατέσχεθε·	καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον
[9, 40]	τὸ χωρίον, ὅπερ ἡ λίμνη	κατέχει	νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον
[9, 33]	Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ	κατέψευσται	πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος
[9, 37]	τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις πολλῶν μυριάδων	κατηγωνίσαντο,	ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν σωθέντας
[9, 27]	ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ	κατοικίαν	ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν
[9, 31]	ὁ ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει	κατοικίαν	ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ
[9, 24]	καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς	κατοικίας	πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ
[9, 41]	τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς	κατοικοῦσι,	καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει
[9, 40]	χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι	κατορθῶν	εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς
[9, 2]	αὐτῆς, εἰ καί {τί} ποτε	κατώρθωσαν,	ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι,
[9, 1]	πρὸς ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{	κείμενα	μέρ} η πρὸς δύσιν ὡς
[9, 36]	οὖσα οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ	κειμένη,	ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν δὲ
[9, 25]	ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου	κειμένη,	ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν ὅσον τετταράκοντα
[9, 20]	μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων πληρουμένη,	κειμένη	μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος
[9, 7]	πεσόντα ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν	κείμενον	τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος
[9, 9]	~Πλησίον δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους	κείμενον	χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος
[9, 33]	τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ, ἐν ὕψει	κείμενος	ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ
[9, 20]	τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ περι}	κειμένων	λιμνῶν ἐστιν ἥ τε Τρεφία
[9, 16]	τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν	κεῖσθαι.	~Διττῶς δὲ τοῦτο γίνεται· καὶ
[9, 25]	{Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς	κεῖσθαι	καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ
[9, 13]	κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην	κεῖσθαί	φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ,
[9, 12]	φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς διθυράμβοις·	κεῖται	δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ
[9, 13]	τῶν ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους·	κεῖται	δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ τὸ
[9, 38]	καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος·	κεῖται	δὲ μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ
[9, 11]	Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς·	κεῖται	δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ}
[9, 34]	τὸ δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ	κεῖται	ἐν ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο
[9, 12]	ἡ Τάναγρα κ- ἐν δεξιᾷ	κεῖται·	καὶ ἡ Ὑρία δὲ τῆς
[9, 26]	ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου	κέκληται,	πλησίον δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ
[9, 20]	ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ	κεκλιμένος	Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην τὴν
[9, 20]	Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ	κεκλιμένος	Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ οἱ
[9, 18]	Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´ οἰκίσαι}	Κέκροπα,	ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε καλουμένης
[9, 25]	ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ	κεκωμῴδηκεν	αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός,
[9, 17]	τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς, νῦν {μη{	κέτι}	λέγεσθαι ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ
[9, 34]	„καί ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου	κευθμῶνα	κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον καλεῖ
[9, 13]	τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν εἰς	κῆτος	μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος
[9, 27]	τὸ χωρίον. Πίνδαρος δὲ καὶ	Κηφισσίδα	καλεῖ ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν
[9, 20]	μέγα πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος	Κηφισσίδι.	οὐ γὰρ λίμνην τὴν Κωπαΐδα
[9, 20]	ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος	Κηφισσίδι“	τὸ „πὰρ δὲ οἱ ἄλλοι
[9, 19]	τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι	Κηφισσοῖο·	δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης
[9, 19]	φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου τὸν	Κηφισσὸν	χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν
[9, 19]	οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ	Κηφισσὸς	ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως τὴν
[9, 13]	Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν ὁ	Κηφισσὸς	ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί,
[9, 18]	ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ	Κηφισσὸς	ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε
[9, 18]	δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ καὶ ὁ	Κηφισσὸς	τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην
[9, 14]	ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ	Κιθα}	ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς
[9, 24]	τῆς πόλεως πλησίον, καὶ ὁ	Κιθαιρὼν	δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν
[9, 15]	ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας ὁ	Κιθαιρὼν	λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς
[9, 23]	κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνι,	δυσοίκητος τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´
[9, 31]	εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνί	εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν
[9, 12]	τῆς Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ	Κιθαιρῶνι	πλησίον Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ,
[9, 18]	πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε	κινδυνεύειν	καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ
[9, 17]	διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ	κινδυνεύσαντες	πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου
[9, 18]	τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ	κινδύνου	τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε, πλὴν τῶν
[9, 3]	πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς	κληθῆναι	πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν
[9, 41]	ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ	κλίματος	οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα
[9, 24]	Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ	κλύζων	καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς
[9, 10]	καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ	Κνωπίας	δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη
[9, 15]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ	κοῖλα	πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν
[9, 27]	πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν·	κοιλότατον	γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος
[9, 25]	ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ καὶ	κοιλότατον	νομίζεται τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου
[9, 25]	{Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν δὲ τῷ	κοιλοτάτῳ	τοῦ κόλπου τοῦ {Κρισαίου συμ}
[9, 3]	τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν	κοινῇ	πρότερον, οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν
[9, 5]	τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας τὸ	κοινόν.	κακωθέντες δ´ ὑπό τε τούτου
[9, 27]	παλαιὸν οὐκ ἦν τῆς λίμνης	κοινὸν	ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς
[9, 4]	ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε,	κολασθείσης	αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε,
[9, 1]	θάλατταν τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον	κόλπον,	ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ ἢ
[9, 25]	νομίζεται τὸ μέρος τοῦ Κρισαίου	κόλπου	καὶ ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι
[9, 25]	μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ Κρισαίου	κόλπου	καὶ ὁ Ἑλικὼν καὶ ἡ
[9, 9]	διάπλουν τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ	κόλπου,	ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ
[9, 25]	ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ	κόλπου	τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς
[9, 26]	μὲν Φωκικὸς ἐν τῷ Κρισαίῳ	κόλπῳ,	διέχων Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα,
[9, 14]	Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ	κόλπῳ	ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ „Φαράς τε
[9, 25]	αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ τῷ Κρισαίῳ	κόλπῳ	καὶ αὐτὴ καὶ ὁ Ἑλικών·
[9, 2]	πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ	κόλπῳ	καὶ τῷ Κορινθιακῷ τὰ ἐκ
[9, 25]	Κρισαίου κόλπου καὶ ἁπλῶς τοῦ	Κορινθιακοῦ·	στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς {παραλίας}
[9, 2]	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ τῷ	Κορινθιακῷ	τὰ ἐκ τῆς Ἰταλίας καὶ
[9, 37]	Ἀθηναίους τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ	Κορινθίους	κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται
[9, 29]	οἱ δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ	Κορωναεῖς.	~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ
[9, 29]	καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν	Κορώνεια	ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´
[9, 27]	Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον	Κορώνεια.	καὶ τό γε παλαιὸν οὐκ
[9, 29]	οἱ μὲν οὖν ἐν τῇ	Κορωνείᾳ	Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´ ἐν
[9, 28]	Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ τῇ	Κορωνειακῇ,	ὑποπεπτωκὸς ἐκ τοῦ νοτίου μέρους
[9, 19]	διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς	Κορωνειακῆς	εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι·
[9, 29]	σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ	Κορώνειαν	καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ Πλαταιὰς
[9, 29]	Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς	Κορωνείας	ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ
[9, 38]	τοῦ Ἑλικῶνος καὶ τῆς Χαιρωνείας,	Κορωνείας	πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν,
[9, 29]	Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος} ἅ ποι	Κορωνίας	ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{
[9, 29]	μὲν οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ	Κορώνιοι	λέγονται, οἱ δ´ ἐν τῇ
[9, 33]	αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ ποιηταὶ	κοσμοῦσιν,	ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ πάντα
[9, 29]	Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν	Κουάριον	προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος
[9, 33]	τοῦ ποταμοῦ ὄνομα παρέτρεψε τοῦ	Κουαρίου,	οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται
[9, 18]	ἐγχουμένων τῶν πόρων, ὁ μεταλλευτὴς	Κράτης	ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα
[9, 5]	ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις	κρατήσαντας	Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος ἐν
[9, 29]	περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον·	κρατήσαντες	δὲ τῆς Κορωνείας ἐν τῷ
[9, 2]	διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ	κρείττω	τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων
[9, 2]	γε τοὺς βαρβάρους βία λόγου	κρείττων	ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ
[9, 25]	καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ	Κρέουσα.	τοῦτο δὲ καὶ κοιλότατον νομίζεται
[9, 14]	„Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν νῦν	Κρέουσαν	δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον
[9, 25]	τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος εἰς	Κρέουσαν	{ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν
[9, 25]	ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ	Κρέουσαν,	ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν
[9, 1]	τῆς Βοιωτί} ας τῶν περὶ	Κρέουσαν·	τὰ δὲ λοιπὰ {τὴν ἀπὸ
[9, 25]	αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ	Κρεουσίδα	καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων
[9, 14]	δὲ νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι	„Κρεῦσάν	τε „ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν
[9, 24]	ἔστι δὲ καὶ ἡ Δίρκη	κρήνη	καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται
[9, 36]	τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα	κρήνη	καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα
[9, 25]	Μουσῶν ἱερὸν καὶ ἡ Ἵππου	κρήνη	καὶ τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν
[9, 27]	ταύτην· παρατίθησι γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν	κρήνην	ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν
[9, 33]	καὶ μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος}	κρηπῖδας	ἀλσέων. οὐκ εὖ δ´ ὁ
[9, 5]	δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας	κρινόμεναι.	~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν τῆς
[9, 15]	λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς	Κρισαίας	θαλάττης, ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ
[9, 1]	ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ τὸν	Κρισαῖον	κόλπον, ἰσομήκης πως τῇ Ἀττικῇ
[9, 25]	κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος τοῦ	Κρισαίου	κόλπου καὶ ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ·
[9, 25]	τοῦτον μάλιστα τὸν λιμένα τοῦ	Κρισαίου	κόλπου καὶ ὁ Ἑλικὼν καὶ
[9, 25]	τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου τοῦ	{Κρισαίου	συμ} βέβηκε τὰς Πηγὰς κεῖσθαι
[9, 26]	ὁ μὲν Φωκικὸς ἐν τῷ	Κρισαίῳ	κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν
[9, 14]	τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν τῷ	Κρισαίῳ	κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι δὲ „Φαράς
[9, 25]	νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ τῷ	Κρισαίῳ	κόλπῳ καὶ αὐτὴ καὶ ὁ
[9, 2]	εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ	Κρισαίῳ	κόλπῳ καὶ τῷ Κορινθιακῷ τὰ
[9, 4]	μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´ εἰς	κρίσιν,	καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας,
[9, 4]	τὸ ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους	κτείνειν	τοὺς πράξαντας, καὶ ταῦτ´ ἐν
[9, 12]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων,	κτίσμα	δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός.
[9, 27]	Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι	κύκλῳ	εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς
[9, 25]	πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ	Κύμης	τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη, θρασύ}
[9, 2]	συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ	Κύπρον	καὶ τὰς νήσους θάλατταν τῇ
[9, 2]	τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν πάντων	κύριοι.	~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία πρότερον
[9, 37]	καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος	κύριος·	δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν
[9, 12]	καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι	{κώ{	μη} οἱ δ´ ἐξ αὐτῆς
[9, 25]	δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ {ἐνὶ	κώμῃ}	Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ,
[9, 14]	καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην.	κώμη	δ´ ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος ἡ
[9, 11]	καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς	κώμη	ἔρημος περὶ τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ
[9, 8]	ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ	κώμη	Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα
[9, 12]	καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ	κώμη	Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη.
[9, 26]	Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ	κώμη	τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´
[9, 23]	αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ	κώμη	τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι,
[9, 11]	Ἀμφιαράειον. ~Καὶ ὁ Μυκαλησσὸς δὲ	κώμη	τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´
[9, 23]	εἴρηται δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ	κώμη	τις καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ
[9, 5]	ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς οὐδὲ	κώμης	ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ {αἱ}
[9, 20]	Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς πλησίον	κώμης	ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην,
[9, 11]	σωθῆναι. Φιλόχορος δ´ ὑπὸ τῶν	κωμητῶν	σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ διὰ
[9, 28]	ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι	κωμίον	Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ
[9, 20]	Κηφισσίδι. οὐ γὰρ λίμνην τὴν	Κωπαΐδα	βούλεται λέγειν, ὡς οἴονταί τινες,
[9, 19]	καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν	Κωπαΐδα	λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ Περμησσὸς
[9, 18]	ὁ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν	Κωπαΐδα	λίμνην πληρῶν. αὐξομένης γὰρ αὐτῆς
[9, 19]	τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν	Κωπαΐδα	τοῦ Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ
[9, 27]	προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ	Κωπαΐδι	λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ
[9, 33]	ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ	Κωπαΐδι	λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ,
[9, 30]	μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους καὶ τῆς	Κωπαΐδος	λίμνης πλησίον τοῦ Περμησσοῦ καὶ
[9, 34]	τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς	Κωπαΐδος	λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´
[9, 40]	ἡ λίμνη κατέχει νῦν ἡ	Κωπαΐς,	ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς
[9, 27]	ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα	Κωπαῒς	ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ
[9, 28]	~Ὁ δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς	Κώπαις	Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά
[9, 27]	αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο,	Κωπαῒς	μὲν τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ
[9, 18]	αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς	Κώπας,	{ἃς} ὅ τε ποιητὴς ὀνομάζει,
[9, 27]	Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι	„Κώπας	Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην.
[9, 17]	πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ	κωπηλασίας	ζῶντας, ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς
[9, 27]	ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν	Κωπῶν,	Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως
[9, 18]	πρὸς τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν	Κωπῶν	ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον ὅσον
[9, 17]	γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν	κωπῶν	εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς
[9, 27]	τε „Θίσβην. περὶ μὲν οὖν	Κωπῶν	εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ
[9, 29]	τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ	Κωράλιον	λέγων {ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα
[9, 29]	λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{ βαίνεις}	Κωραλίω	ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ