>

Livre, Chap.
[9, 32]	~Τὸ δ´ οὕτω ῥηθέν „οἵ	θ´	ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ μὲν
[9, 1]	τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν {Ἀλκυονίδα	θάλ}	ατταν τὴν κατὰ Παγὰς μέχρι
[9, 33]	νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε καὶ	θάλασσαν,	καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων
[9, 21]	γνωριμώτεροι οἱ τόποι, καὶ ἡ	θάλαττα	τό γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον·
[9, 1]	{πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν	θάλατταν	πρὸς ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{
[9, 37]	μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ	θάλατταν	σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί,
[9, 2]	καὶ Κύπρον καὶ τὰς νήσους	θάλατταν	τῇ δὲ τὴν κατὰ Μακεδόνας
[9, 1]	τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης ἐπὶ	θάλατταν	τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον,
[9, 18]	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν	θάλατταν.	τότε μὲν οὖν παυσαμένης τῆς
[9, 18]	μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ	θαλάττῃ,	ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω.
[9, 1]	τις ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν	θαλάττης	ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ τὸν
[9, 15]	ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας	θαλάττης,	ἔχων τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς
[9, 28]	οἰκεῖται δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς	θαλάττης	ὅμορον Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ
[9, 9]	τὸν στόλον εἰς τυφλὸν τῆς	θαλάττης	στενωπόν· αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον
[9, 25]	καὶ τὴν Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς	θεαῖς	ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων
[9, 40]	κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς	θεὰς	ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ
[9, 36]	τιμώμενον, καί φασί γε τὴν	θεὸν	γεγενῆσθαι ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν
[9, 36]	ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν δὲ	θεὸν	σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης βίας,
[9, 4]	μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι ὁ	θεὸς	τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´ αὐτοῖς
[9, 24]	τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ	Θεράπναι	καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν
[9, 25]	{ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ,	θέρει	ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ
[9, 25]	Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν	Θέσπειαν	ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ
[9, 25]	λόφος. γνώριμα δὲ τὰ ἔπη.	~Θέσπειαν	δὲ λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς,
[9, 25]	ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι αἱ	Θεσπιαὶ	καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῆς ἡ
[9, 25]	Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ	Θεσπιαὶ	Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν.
[9, 25]	καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ	Θεσπιαὶ	πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν
[9, 26]	ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ	Θεσπιὰς	καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν,
[9, 39]	κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς	Θεσπιὰς	ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς
[9, 25]	~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς νῦν	Θεσπιάς,	πολλῶν ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως
[9, 28]	μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον	Θεσπιεῦσι	τὸ χωρίον καὶ τῇ Κορωνειακῇ,
[9, 25]	ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα	Θεσπιεῦσιν	ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα
[9, 28]	ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον	Θεσπιέων·	ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα
[9, 14]	νῦν Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν	Θεσπιέων	ἐπίνειον ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ
[9, 25]	Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ	Θεσπιέων	ἐστὶ καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ
[9, 5]	πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ	Θεσπιῶν·	αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς
[9, 25]	τραχέος τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν	Θεσπιῶν	ὅσον τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ
[9, 3]	Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν	Θετταλίᾳ	συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων
[9, 34]	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ	Θετταλικῇ.	~Οἱ δέ φασι καὶ τὴν
[9, 29]	δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ τῆς	Θετταλικῆς	Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ
[9, 29]	Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο ὁμώνυμον τῷ	Θετταλικῷ,	καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον
[9, 1]	τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι	{Θετταλο{	νικείας} ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι,
[9, 4]	ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς δὲ	θεωροὺς	ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν
[9, 10]	Κνωπίας δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{	θη	κατὰ χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον.
[9, 32]	ἐπεὶ δὲ ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο	Θῆβαι,	ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ
[9, 15]	πεδία, παυόμενος δὲ περὶ τὴν	Θηβαίαν.	~Τῶν δὲ πεδίων τούτων τὰ
[9, 26]	καὶ μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ	Θηβαίας	καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί}
[9, 20]	μεγάλη καὶ οὐκ ἐν τῇ	Θηβαΐδι,	ἡ δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´
[9, 26]	Πετεῶνα. Πετεὼν δὲ κώμη τῆς	Θηβαΐδος	ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ,
[9, 12]	νῦν ἐστί, πρότερον δὲ τῆς	Θηβαΐδος·	ὅπου ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ
[9, 31]	ὄρει ὅ ἐστιν ἐν τῇ	Θηβαϊκῇ	πλησίον Τευμησσοῦ καὶ τῆς Καδμείας,
[9, 22]	~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα τῆς	Θηβαϊκῆς	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ
[9, 10]	Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς	Θηβαϊκῆς	{μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν} δεῦρο
[9, 40]	Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι	Θηβαῖοι	δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ
[9, 36]	ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε καὶ	Θηβαῖοι	κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν
[9, 24]	πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ	Θηβαίοις	ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν τῇ
[9, 2]	τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς	Θηβαίους	γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ
[9, 5]	τῆς τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι	Θηβαίους	δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα
[9, 32]	οἰκοῦντας τὸν ποιητὴν τοὺς τότε	Θηβαίους.	~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν, ὅπου τὸ
[9, 34]	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ·	Θηβαίων	δ´ ἦν τό τε μαντεῖον
[9, 24]	Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ	Θηβαίων	εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι καὶ
[9, 40]	ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα	Θήβας	Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι
[9, 32]	ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ	Θήβας	εἰπεῖν ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ
[9, 32]	οὕτω ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ	Θήβας	εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν
[9, 32]	δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ	Θήβας	ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 3]	τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς	Θήβας	ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς δ´ αὕτως
[9, 3]	ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς	Θήβας	τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν, καὶ συνεφύλαξαν
[9, 12]	ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ	Θηβῶν	εἰς Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ
[9, 11]	δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ}	Θηβῶν	εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως
[9, 24]	πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν	Θηβῶν·	ἔστι δὲ καὶ ἡ Δίρκη
[9, 28]	καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι	Θηβῶν.	ἡ δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν
[9, 20]	δι´ ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ	Θηβῶν	καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς
[9, 31]	Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ αὐτοῦ καὶ	Θηβῶν	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν εἰς
[9, 22]	τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν	Θηβῶν	ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ
[9, 24]	Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν	Θηβῶν	τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ ὁ
[9, 25]	πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ	θηλυκῶς,	τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ
[9, 28]	φησιν ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε	„Θί„	σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε
[9, 28]	βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη	Θίσβαι	νῦν λέγονται, οἰκεῖται δὲ μικρὸν
[9, 28]	πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ	Θίσβη	Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται δὲ
[9, 27]	„Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε	„Θίσβην.	περὶ μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται·
[9, 25]	ἐξ οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις	Θρᾷκας	εἶναι τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς
[9, 3]	ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ	Θρᾷκας	ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ
[9, 4]	~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν	Θρᾷκας	ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς
[9, 25]	τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε	Θρᾷκες	βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ Πελασγοὶ
[9, 4]	δὴ καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι	„Θρᾳκία	παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος
[9, 3]	πάλιν· ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ	Θρᾳκῶν	καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ
[9, 25]	Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη,	θρασύ}	τερον λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´
[9, 11]	Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων τὴν	θυσίαν	εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008