>

Livre, Chap.
[9, 20]	τινῶν Ὕδῃ ἔνι· οὐ γὰρ	ὁ	Αἴας ἐκ Λυδίας τὸ σάκος
[9, 29]	συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ	ὁ	Ἅιδης κατά τινα, ὥς φασι,
[9, 33]	κρηπῖδας ἀλσέων. οὐκ εὖ δ´	ὁ	Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ
[9, 37]	ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου Φίλιππος	ὁ	Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ νικήσας Ἀθηναίους
[9, 31]	δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς	ὁ	Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ τὰς
[9, 24]	Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν δὲ	ὁ	Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ
[9, 34]	ὄρος, ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον	ὁ	αὐτὸς ποιητής „καί ποτε τὸν
[9, 24]	καὶ αὕτη δὲ τῆς Παρασωπίας.	ὁ	γὰρ Ἀσωπὸς καὶ ὁ Ἰσμηνὸς
[9, 8]	ὁ μὲν ἐκ τῆς Χαλκίδος	ὁ	δ´ ἐκ τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται
[9, 33]	ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς·	ὁ	δ´ ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου
[9, 26]	διέχων Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα,	ὁ	δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται,
[9, 25]	θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ}	ὁ	δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι τῇ
[9, 28]	{Τιλ{ φωσσίου Ἀπόλλω} νος ἱερόν.	~Ὁ	δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις
[9, 12]	αἱ ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ	ὁ	Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ κώμη Ταναγρική,
[9, 25]	Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ καὶ	ὁ	Ἑλικών· ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ
[9, 25]	λιμένα τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ	ὁ	Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ
[9, 24]	χώρα Ἀσωπία, δι´ ἧς ῥεῖ.	~Ὁ	Ἐτεωνὸς δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ
[9, 8]	τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ	ὁ	Εὔριπος δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ
[9, 2]	τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν	ὁ	Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν καὶ
[9, 4]	τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι	ὁ	θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς παρ´
[9, 6]	ἀρχὴ δ´ ὁ Ὠρωπὸς καὶ	ὁ	ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι Δελφίνιον,
[9, 24]	Παρασωπίας. ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ	ὁ	Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ πεδίου ῥέουσι
[9, 14]	τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως ἔχων,	ὁ	καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην
[9, 19]	ὀρῶν οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν	ὁ	Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως
[9, 13]	Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε, παρ´ ἣν	ὁ	Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα
[9, 18]	λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´ ἤδη	ὁ	Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ τὴν θάλατταν.
[9, 18]	τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ δὲ καὶ	ὁ	Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα
[9, 24]	ἵππων τῆς πόλεως πλησίον, καὶ	ὁ	Κιθαιρὼν δὲ οὐκ ἄπωθεν τῶν
[9, 15]	Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς ἑσπέρας	ὁ	Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν ὑπὲρ
[9, 14]	Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν· ἦν γὰρ	ὁ	Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος
[9, 41]	Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι· μεταξὺ δ´	ὁ	Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας
[9, 8]	εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν	ὁ	μὲν ἐκ τῆς Χαλκίδος ὁ
[9, 25]	{πε{ ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν.	ὁ	μὲν οὖν Ἑλικὼν οὐ πολὺ
[9, 26]	αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´	ὁ	μὲν Φωκικὸς ἐν τῷ Κρισαίῳ
[9, 18]	πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων,	ὁ	μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν
[9, 11]	χρησμὸν} δεῦρο τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ	ὁ	Μυκαλησσὸς δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς·
[9, 19]	καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ	ὁ	Ὀλμειός, ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες
[9, 42]	Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας	ὁ	Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις·
[9, 19]	τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ	ὁ	Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ Ὀλμειός,
[9, 5]	προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς	ὁ	Περσικὸς πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος
[9, 36]	ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται	ὁ	ποιητής, ἀλλ´ οὐκ ἐν καταλόγῳ
[9, 21]	ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι	ὁ	{ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι
[9, 31]	δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης	ὁ	ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν
[9, 13]	τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ	ὁ	ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν.
[9, 18]	ὧν ποιήεντα καλεῖ τὸν {τόπον}	ὁ	ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων.
[9, 40]	εἰς Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´	ὁ	ποιητὴς μέμνηται τοῦ τῶν Ὀρχομενίων
[9, 28]	περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν	ὁ	ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην.
[9, 31]	~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν	ὁ	ποιητής, ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί εἰσι
[9, 24]	εἰσὶ καὶ αἱ Θεράπναι καὶ	ὁ	Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ
[9, 18]	Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω. καλεῖται δ´	ὁ	τόπος Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ
[9, 39]	τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται δὲ	ὁ	τόπος οὗτος κατὰ τὴν ἐκ
[9, 12]	πρότερον δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου	ὁ	Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ ἡ τοῦ
[9, 7]	ἰδὼν κείμενον τὸν Γρύλλου Σωκράτης	ὁ	φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου
[9, 8]	ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ πλησίον	ὁ	Χαλκίδος, εἰς ὃν ἀπὸ Σουνίου
[9, 38]	κατάβασιν ἔχον, καταβαίνει δ´ αὐτὸς	ὁ	χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ
[9, 6]	σταδίων. μετὰ δὲ τὸ Δελφίνιον	ὁ	Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ
[9, 6]	συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ δ´	ὁ	Ὠρωπὸς καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν
[9, 11]	Ἅρματος τοῦ κατὰ τὴν Ἀττικήν,	ὅ	ἐστι περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς
[9, 31]	κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει	ὅ	ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον
[9, 18]	κινδυνεύειν καταποθῆναι τὰς Κώπας, {ἃς}	ὅ	τε ποιητὴς ὀνομάζει, καὶ ἀπ´
[9, 21]	ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες	ὅ	τι ἂν χρήσιμον ᾖ {πρὸς
[9, 34]	μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον ὄρος,	ὅ	φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς
[9, 31]	ίπτει τὸ Ἀόνιον καλούμενον πεδίον,	ὃ	διατείνει {εἰς τὴν Καδμεία} ν
[9, 10]	τὸ Ναρκίσσου τοῦ Ἐρετριέως μνῆμα	ὃ	καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες·
[9, 19]	οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα	ὀγδοήκοντα	καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ
[9, 27]	κύκλῳ εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς	Ὀγχηστὸς	Ἁλίαρτος Ὠκαλέα Ἀλαλκομεναὶ Τιλφούσιον Κορώνεια.
[9, 33]	τὸν ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους.	~Ὀγχηστὸς	δ´ ἐστίν, ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν
[9, 33]	τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ	Ὀγχηστοῦ	κατέψευσται πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ
[9, 26]	ἐκείνου κέκληται, πλησίον δ´ ἐστὶν	Ὀγχηστοῦ	ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´
[9, 39]	τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς	ὁδόν.	~Ἑξῆς δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται
[9, 31]	αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ τὴν	ὁδὸν	τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα
[9, 11]	τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ παρ´	ὁδὸν	{τὴν ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα·
[9, 22]	χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν	ὁδὸν	τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν
[9, 26]	Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα	ὁδοῦ,	ἡ δ´ Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου
[9, 40]	τῶν Μινυῶν εἰς Ἰωλκόν φασιν,	ὅθεν	τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται
[9, 31]	ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί,	ὅθενπερ	ἦν Μνασάλκης ὁ ποιητής. Γλίσσαντα
[9, 20]	κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ δὲ	οἱ	ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί. ἡ μὲν
[9, 29]	ἐπανιόντες ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης	οἱ	Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε
[9, 18]	Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον,	οἱ	δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ
[9, 29]	ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται,	οἱ	δ´ ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς.
[9, 12]	τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη}	οἱ	δ´ ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται.
[9, 32]	μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου·	οἱ	δὲ μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ
[9, 33]	Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν.	οἱ	δὲ ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες
[9, 32]	δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον,	οἱ	δὲ τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ
[9, 31]	ἃς οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς,	οἱ	δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται
[9, 11]	ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον·	οἱ	δὲ τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ
[9, 35]	τοῦ ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ.	~Οἱ	δέ φασι καὶ τὴν Ἄρνην
[9, 32]	„οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“	οἱ	μὲν δέχονται πολείδιόν τι Ὑποθήβας
[9, 29]	τινα, ὥς φασι, μυστικὴν αἰτίαν.	οἱ	μὲν οὖν ἐν τῇ Κορωνείᾳ
[9, 31]	{αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ πλησίον, ἃς	οἱ	μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ δὲ}
[9, 18]	ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν οἷς	οἱ	μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι τὸν
[9, 11]	δὲ τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ	οἱ	μέν φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ
[9, 3]	καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες ἔσχον	οἱ	μετὰ Κάδμου, ὃς τήν τε
[9, 3]	ὃν ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν	οἱ	Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ
[9, 19]	οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν	οἱ	ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς
[9, 42]	τὴν τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν	οἱ	τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες,
[9, 10]	Ταναγρικῇ· καλοῦνται δὲ καὶ Γεφυραῖοι	οἱ	Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας δὲ τῆς
[9, 35]	πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ	οἱ	Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες·
[9, 21]	πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι	οἱ	τόποι, καὶ ἡ θάλαττα τό
[9, 32]	ὄρους. ~Τὸ δ´ οὕτω ῥηθέν	„οἵ	θ´ ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ
[9, 26]	αὕτως καὶ περὶ τῶν {ἄλλων	„οἵ	τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ
[9, 26]	ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας,	{οἵ	τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην
[9, 19]	λαμβάνει, καθάπερ καὶ Ὅμηρός φησιν	„οἵ	τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι
[9, 35]	τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων	„οἳ	δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ
[9, 25]	τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας,	οἳ	καὶ τὴν Πιερίδα καὶ τὸ
[9, 25]	λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος	ὀιζυρῇ	{ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ,
[9, 21]	δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{	οιητῇ	ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες
[9, 42]	νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν	οἰκεῖα	λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 3]	πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν	οἰκείαν,	ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου
[9, 32]	πολέμου· οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν	οἰκεῖν	δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε
[9, 41]	προσφερομένη ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος	οἰκεῖον	τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ
[9, 18]	οἷς οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν	οἰκεῖσθαι	τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´
[9, 42]	τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν οὖν	οἰκεῖσθαι	τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ,
[9, 28]	δὲ Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται,	οἰκεῖται	δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης
[9, 28]	ἐνταῦθά φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα	οἰκῆσαι	πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ
[9, 17]	τῆς ὑπερχύσεως διὰ ὕψος τῶν	οἰκήσεων	ἢ διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ
[9, 20]	„σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι	οἰκία	ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ γραφόντων
[9, 18]	τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´	οἰκίσαι}	Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας ἐπῆρξε
[9, 16]	τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι τῶν	οἰκουμένων	τόπων ὥστε καὶ πόλεις καταπίνεσθαι
[9, 32]	ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ	οἰκοῦντας	τὸν ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους.
[9, 17]	ἀλλὰ νῦν ἄπωθεν τῆς λίμνης	οἰκοῦντες	οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος
[9, 40]	ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον	οἰκοῦσι·	καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ
[9, 25]	τὰς Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν	Οἰνόην,	{πε{ ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν.
[9, 14]	Ἴσος συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν.	οἴονται	δέ τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν
[9, 20]	τὴν Κωπαΐδα βούλεται λέγειν, ὡς	οἴονταί	τινες, ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην
[9, 42]	τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες,	οἷς	ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς
[9, 18]	φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν	οἷς	οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν οἰκεῖσθαι
[9, 3]	Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ δὲ τούτους	ὀλίγον	χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον
[9, 24]	ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις	ὀλίγος	λόφος. γνώριμα δὲ τὰ ἔπη.
[9, 37]	δυνάμεις πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´	ὀλίγους	ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν
[9, 2]	καὶ ὁμιλίας τῆς πρὸς ἀνθρώπους	ὀλιγωρῆσαι,	μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ
[9, 4]	τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν	ὀλιγωρότερον	ὡς εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´}
[9, 19]	ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ	Ὀλμειός,	ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις,
[9, 30]	πλησίον τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ	Ὀλμειοῦ	καὶ τοῦ ἕλους τοῦ φύοντος
[9, 25]	εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας ἣν	{Ὀλμιὰς}	καλοῦσιν· ἐν δὲ τῷ κοιλοτάτῳ
[9, 11]	μεταξὺ τοῦ Πυθίου καὶ τοῦ	Ὀλυμπίου.	περὶ δὲ τοῦ Ἅρματος τοῦ
[9, 23]	ἦν δὲ καὶ τῶν περὶ	Ὄλυνθον	πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται
[9, 20]	κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος.	Ὅμηρος	δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν
[9, 40]	μὲν οὖν πλούτου μάρτυς καὶ	Ὅμηρος·	διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους τοὺς
[9, 35]	δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ	Ὅμηρος	μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα Φαῖστον
[9, 3]	γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον, οὐδ´	Ὅμηρος	μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´
[9, 20]	{Κ{ ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ	Ὅμηρος	„ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε
[9, 19]	τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ	Ὅμηρός	φησιν „οἵ τε Λίλαιαν ἔχον
[9, 2]	δὲ εἶναι τὸ λόγων καὶ	ὁμιλίας	τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης
[9, 17]	ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ	ὁμοίως	ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ
[9, 19]	καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων	ὁμοίως	Φωκικῶν πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς
[9, 34]	Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν	ὁμοκλέα.	ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον τοῦ
[9, 42]	πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´	ὁμορεῖ	Ὀποῦς, ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις
[9, 28]	δὲ μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης	ὅμορον	Θεσπιεῦσι τὸ χωρίον καὶ τῇ
[9, 11]	περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς	ὅμορον	τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ
[9, 2]	κρείττω τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν	ὁμόρων	ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός
[9, 29]	τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν	ὁμοφώνως	τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ
[9, 13]	ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί,	ὁμώνυμοι	τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ
[9, 26]	ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν ποτάμιον	ὁμώνυμον.	Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς
[9, 34]	καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ,	ὁμώνυμον	τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ φασι
[9, 11]	ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν	ὁμώνυμον	τόπον· οἱ δὲ τοῦ Ἀδράστου
[9, 29]	τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν ἱδρύσαντο	ὁμώνυμον	τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα
[9, 23]	καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων	ὁμώνυμος	αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι
[9, 18]	Ἀγχόη· ἔστι δὲ καὶ λίμνη	ὁμώνυμος·	ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς
[9, 5]	διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων	ὅμως	ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ
[9, 40]	γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις	ὂν	πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν
[9, 9]	τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου,	ὅν	φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ τῷ
[9, 13]	τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον,	ὅν	φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον
[9, 8]	ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος, εἰς	ὃν	ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα· ἔστι
[9, 25]	διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους,	ὃν	ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ
[9, 24]	αἱ Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός,	ὃν	ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν,
[9, 3]	παρεσκευασμένου περὶ Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας,	ὃν	ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ
[9, 6]	λιμὴν ὃν καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´	ὃν	ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ
[9, 8]	ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας	ὃν	καλοῦσι Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ
[9, 6]	Ὠρωπὸς καὶ ὁ ἱερὸς λιμὴν	ὃν	καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ
[9, 25]	τὸν ὕστατον λιμένα τῆς Φωκίδος,	ὃν	καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος μυχόν·
[9, 40]	καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν,	ὃν	ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς
[9, 27]	οὐκ ἦν τῆς λίμνης κοινὸν	ὄνομα,	ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ
[9, 33]	Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ	ὄνομα	παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ
[9, 18]	Κώπας, {ἃς} ὅ τε ποιητὴς	ὀνομάζει,	καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη
[9, 36]	ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας οὕτως	ὀνομάσαι.	διὰ τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´
[9, 21]	ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς	ὀνόμασι	τῶν τόπων τῶν τε {ἀξ{
[9, 25]	τῶν δ´ ἄλλων ἐρείπια καὶ	ὀνόματα	λέλειπται. ~{Μετ} ὰ δὲ Θεσπιὰς
[9, 25]	λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν	ὀνομάτων	τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ
[9, 24]	διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις	ὄντας	(ἕτεροι δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων
[9, 36]	τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ	ὄντες	παρεῖντο τῆς στρατείας. καὶ γὰρ
[9, 40]	ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ χωρίον,	ὅπερ	ἡ λίμνη κατέχει νῦν ἡ
[9, 11]	τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα	„ὁπόταν	δι´ Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα
[9, 25]	ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´	ὁποτέρως.	ἔστι δὲ πόλις πρὸς τῷ
[9, 38]	καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν,	ὅπου	Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος
[9, 39]	πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν,	ὅπου	Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας
[9, 7]	πολίχνιον Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα,	ὅπου	μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον·
[9, 11]	τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ τὸν τόπον,	ὅπου	νῦν ἐστὶ τὸ ἱερὸν αὐτοῦ,
[9, 12]	ἐστί, πρότερον δὲ τῆς Θηβαΐδος·	ὅπου	ὁ Ὑριεὺς μεμύθευται καὶ ἡ
[9, 33]	τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´ ἐστίν,	ὅπου	τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν τῇ
[9, 37]	~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον,	ὅπου	Φίλιππος ὁ Ἀμύντου μάχῃ μεγάλῃ
[9, 42]	καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ	Ὀποῦς,	ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν
[9, 26]	ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ	ὄρει,	ἀφ´ οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς·
[9, 31]	λέγει κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ	ὄρει	ὅ ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ
[9, 27]	Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ	ὄρει	ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν,
[9, 1]	καὶ τὴν ὡς ἂν ς	ὀρεινὴν	τὴν διείργουσαν ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας
[9, 15]	πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν	ὄρεσι	περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς
[9, 15]	τοῖς Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς	ὄρεσιν,	εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία,
[9, 3]	ἔστελλον εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ	Ὀρέστου	παῖδες. προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ
[9, 33]	θάλασσαν, καὶ σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς	ὀρέων	ὕπερ ἔστα, καὶ μυχοὺς δεινάσατο
[9, 25]	περίμετρον· ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ	ὄρη	καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ
[9, 4]	κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα	ὀρθῶς	ἔχειν, εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης
[9, 13]	δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ	Ὀρόβιαι.	ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον
[9, 36]	καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον	ὄρος	ἐρυμνὸν τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ
[9, 13]	ἐν δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον	ὄρος	ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς
[9, 34]	τοῦ μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον	ὄρος,	ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ
[9, 42]	ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον	ὄρος,	παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι
[9, 34]	τό τε μαντεῖον καὶ τὸ	ὄρος·	τὸ δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ
[9, 30]	ἐν στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου	ὄρους	καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον
[9, 31]	Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου	ὄρους.	~Τὸ δ´ οὕτω ῥηθέν „οἵ
[9, 33]	ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ	ὄρους.	~Τὸ δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ
[9, 13]	πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´ ἐπὶ	ὄρους	ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν δέ
[9, 3]	προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν	Ὀρχομενίαν	(οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον,
[9, 19]	Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα διὰ τῆς	Ὀρχομενίας	καὶ τῆς Κορωνειακῆς εἰς τὴν
[9, 42]	ὁ Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´	Ὀρχομενίας	ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις, καὶ
[9, 40]	ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς	Ὀρχομενίοις	καὶ Ἐργίνῳ τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν,
[9, 40]	καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς	Ὀρχομενίοις	ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´
[9, 42]	τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους	Ὀρχομενίων	εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων
[9, 40]	ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ τῶν	Ὀρχομενίων	καταλόγου, χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ
[9, 40]	ἔθνους. καλεῖ δὲ Μινύειον τὸν	Ὀρχομενὸν	ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν
[9, 29]	Τρωικά, ὅτε περ καὶ τὸν	Ὀρχομενὸν	ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας
[9, 18]	ἐν οἷς οἱ μὲν τὸν	Ὀρχομενὸν	οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ
[9, 40]	πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς	Ὀρχομενὸν	ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας.
[9, 42]	πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν	Ὀρχομενόν	φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ
[9, 18]	γενέσθαι δέ φασιν καὶ κατὰ	Ὀρχομενὸν	χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα
[9, 42]	περὶ Κάρυστον δ´ ἦν τις	Ὀρχομενός.	εὖ γὰρ τὴν τοιαύτην ὕλην
[9, 37]	τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν	Ὀρχομενοῦ	πλησίον, ὅπου Φίλιππος ὁ Ἀμύντου
[9, 41]	τὸ εὐχείμερον. διέχει δὲ τοῦ	Ὀρχομενοῦ	στάδια εἴκοσι· μεταξὺ δ´ ὁ
[9, 40]	Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν	Ὀρχομενῷ	τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος
[9, 19]	μὲν οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν	ὀρῶν	οἱ ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ
[9, 31]	Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν	ὅρων	τῶν τῆς Ἀττικῆς καὶ τῆς
[9, 20]	οὐδὲ Ὕδην, ὡς ἔνιοι γράφουσιν	„ὅς	ῥ´ ἐν „Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ
[9, 20]	ηφισσίς, ἧς} μέμνηται καὶ Ὅμηρος	„ὅς	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα
[9, 20]	Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων	„ὅς	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων
[9, 13]	Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου,	ὃς	εἰς τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν
[9, 40]	ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν,	ὃς	εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας
[9, 35]	Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν Βώρου,	ὃς	ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει.
[9, 3]	Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου,	ὃς	τήν τε Καδμείαν ἐτείχισε καὶ
[9, 40]	τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´	ὅς´	ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα
[9, 40]	ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´	ὅσα	Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ,
[9, 22]	ἐπὶ Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν	ὅσον	πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ
[9, 25]	τόπου κειμένη, ἀπέχουσα τῶν Θεσπιῶν	ὅσον	τετταράκοντα σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν
[9, 18]	Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς ῥεῖθρον	ὅσον	τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν
[9, 11]	πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς	ὅταν	ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´ ἐπὶ
[9, 17]	γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν πόλεων,	ὅταν	ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων ἥττων
[9, 42]	τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν	ὅταν	οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν
[9, 17]	διὰ ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν,	ὅταν	τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν
[9, 29]	οἱ Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά,	ὅτε	περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον·
[9, 25]	αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός,	ὅτι	ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{
[9, 23]	ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ	ὅτι	ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς
[9, 8]	Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν,	ὅτι	ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν
[9, 40]	Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως δέ,	ὅτι	Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις
[9, 2]	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ	ὅτι	καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον τινὰ
[9, 2]	ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων ἐθνῶν καὶ	ὅτι	μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων
[9, 21]	ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς,	ὅτι	ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως χρῆται} τοῖς
[9, 31]	τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´	ὅτι	παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός.
[9, 23]	ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´	ὅτι	Παρασώπιοι καὶ κώμη τις καλεῖται
[9, 4]	προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν,	ὅτι	προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς
[9, 4]	{δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα	ὅτι	τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι
[9, 25]	τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´	ὅτι	τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν ποτε
[9, 3]	δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν	(οὐ	γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον, οὐδ´
[9, 20]	πλούτοιο μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι.	οὐ	γὰρ λίμνην τὴν Κωπαΐδα βούλεται
[9, 20]	εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ ἔνι·	οὐ	γὰρ ὁ Αἴας ἐκ Λυδίας
[9, 25]	ὄρη καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´	οὐ	πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ
[9, 25]	ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ἑλικὼν	οὐ	πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός
[9, 2]	ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´	οὗ	δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη
[9, 4]	ἡμέρας, νύκτωρ δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´	οὗ	δὴ καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι
[9, 23]	δυσοίκητος τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´	οὗ	καὶ ἡ παροιμία „εἰς Σκῶλον
[9, 26]	ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ ὄρει, ἀφ´	οὗ	καὶ μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς δὲ
[9, 25]	τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον· ἐξ	οὗ	τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας εἶναι
[9, 28]	ἔχει πετρῶδες περιστερῶν μεστόν, ἐφ´	οὗ	φησιν ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε
[9, 36]	ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο δ´ ἴσως	οὐδ´	ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν
[9, 20]	ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι οἰκία ναίων.	οὐδ´	ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ
[9, 3]	(οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ πρότερον,	οὐδ´	Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς κατέλεξεν
[9, 40]	τοὺς τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν	„οὐδ´	ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´
[9, 40]	„οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται,	„οὐδ´	ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως
[9, 4]	οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς	οὐδαμοῦ	νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι
[9, 14]	τε ζαθέην. ἡ γὰρ Νῖσα	οὐδαμοῦ	φαίνεται τῆς Βοιωτίας, ὥς φησιν
[9, 19]	τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ ἐκρύσεις	οὐδαμοῦ	φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου τὸν
[9, 35]	Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης γράφοντες·	οὐδὲ	γὰρ μία δείκνυται Τάρνη παρὰ
[9, 5]	ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς	οὐδὲ	κώμης ἀξιολόγου τύπον σώζουσι· καὶ
[9, 35]	λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ	οὐδὲ	οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς Ἄρνης
[9, 25]	Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ,	οὐδέ	ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ δὲ Ἑλικὼν
[9, 20]	πλησίον κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας,	οὐδὲ	Ὕδην, ὡς ἔνιοι γράφουσιν „ὅς
[9, 2]	παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες	οὐδὲν	ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´
[9, 4]	παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´	οὐδὲν	ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων.
[9, 24]	πλησίον, καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ	οὐκ	ἄπωθεν τῶν Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´
[9, 36]	τοίνυν μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´	οὐκ	ἐν καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη
[9, 20]	μὲν γάρ ἐστι μεγάλη καὶ	οὐκ	ἐν τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ
[9, 35]	„οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον,	οὐκ	ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου
[9, 33]	δεινάσατο {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας ἀλσέων.	οὐκ	εὖ δ´ ὁ Ἀλκαῖος, ὥσπερ
[9, 35]	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν;	οὐκ	εὖ δὲ οὐδὲ οἱ Τάρνην
[9, 27]	Κορώνεια. καὶ τό γε παλαιὸν	οὐκ	ἦν τῆς λίμνης κοινὸν ὄνομα,
[9, 25]	ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως	οὐκ	οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη
[9, 17]	νῦν ἄπωθεν τῆς λίμνης οἰκοῦντες	οὐκέτ´	ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε
[9, 39]	ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως αὐτῶν·	οὐκέτι	γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν τῶν
[9, 30]	Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν	οὐκέτι	ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς
[9, 4]	γυναιξὶ τὸν ἀριθμόν· τοὺς μὲν	οὖν	ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς δὲ γυναῖκας
[9, 3]	κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ δ´	οὖν	Βοιωτία πρότερον μὲν ὑπὸ βαρβάρων
[9, 19]	ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν	οὖν	ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ
[9, 25]	ὧν εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν	οὖν	Ἑλικὼν οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ
[9, 29]	φασι, μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν	οὖν	ἐν τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται,
[9, 29]	Πλαταιὰς καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν	οὖν	Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν
[9, 27]	πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ μὲν	οὖν	Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν
[9, 19]	εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν	οὖν	μεγάλη, τὴν περίμετρον ἔχουσα ὀγδοήκοντα
[9, 42]	μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων. πρότερον μὲν	οὖν	οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ
[9, 25]	παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν	οὖν	ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον
[9, 14]	Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ μὲν	οὖν	παραλία τοιαύτη τις ἡ πρὸς
[9, 18]	ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε μὲν	οὖν	παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ
[9, 40]	καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν	οὖν	πλούτου μάρτυς καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος
[9, 40]	ὂν πλησίον οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´	οὖν	τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν
[9, 4]	καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν	οὖν	τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη
[9, 2]	πρὸς αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν	οὖν	χώραν ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί
[9, 36]	διετέλεσεν ἡ πόλις, οὔτε μεγάλη	οὖσα	οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη,
[9, 25]	Γλυκέρα ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν	οὖσα	τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον παρὰ
[9, 11]	Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα, ἑτέρα	οὖσα	τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ τὴν
[9, 25]	ἐπὶ τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ	οὖσαν	ἀξιοθέατον, νυνὶ δὲ μόνη συνέστηκε
[9, 12]	Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς Παρασωπίας	οὖσαν	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν
[9, 16]	εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους	οὔσης	κατὰ βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ
[9, 4]	τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν	οὐσῶν	περιῆσαν· λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ
[9, 36]	ἡ πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα	οὔτ´	ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´
[9, 36]	ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν ἡ πόλις,	οὔτε	μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν εὐερκεῖ
[9, 19]	ποιητὴς „καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων.	~Οὗτοι	μὲν οὖν ἐκ τῶν Φωκικῶν
[9, 18]	φύον τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ἀλλ´	οὗτος	ἠφάνισται τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος
[9, 39]	ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ τόπος	οὗτος	κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν εἰς
[9, 33]	ποταμοῦ ὄνομα παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου,	οὕτω	καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς
[9, 32]	τοῦ Ὑπάτου ὄρους. ~Τὸ δ´	οὕτω	ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας
[9, 2]	μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ Εὔριπος	οὕτω	στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος
[9, 4]	ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν)	οὕτως	ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς
[9, 17]	ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς	οὕτως	ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν
[9, 14]	ἴη, εἰ μὴ τὴν Νῖσαν	οὕτως	εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ.
[9, 27]	Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ	οὕτως	ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´
[9, 39]	μὴ ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ	οὕτως	ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων
[9, 36]	ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας	οὕτως	ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο δ´ ἴσως
[9, 17]	τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ	οὐχ	ὁμοίως ἔχει ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων
[9, 20]	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων	ὄχ´	ἄριστος Ὕλῃ „ἔνι οἰκία ναίων.
[9, 29]	{ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´	ὄχθαις.	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια
[9, 25]	τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν	ὀψόμενοι	τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον ἐπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/05/2008