>

Livre, Chap.
[9, 21]	ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ	{π{	οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν,
[9, 1]	{Ἀλκυονίδα θάλ} ατταν τὴν κατὰ	Παγὰς	μέχρι τῶν {τόπων τῆς Βοιωτί}
[9, 2]	εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ	παιδείᾳ	μὴ χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς
[9, 3]	εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου	παῖδες.	προσθέντες δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν
[9, 2]	πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων	παιδευμάτων,	ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς
[9, 6]	καλοῦσι Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ	παλαιὰ	Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν
[9, 40]	Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται δὲ τὸ	παλαιὸν	καὶ πλουσία τις γεγονυῖα πόλις
[9, 2]	ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ	παλαιὸν	μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν
[9, 27]	Τιλφούσιον Κορώνεια. καὶ τό γε	παλαιὸν	οὐκ ἦν τῆς λίμνης κοινὸν
[9, 18]	πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων.	πάλιν	δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων, ὁ
[9, 5]	τὴν χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς	πάλιν	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς
[9, 3]	χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας ἐπανῆλθον	πάλιν·	ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν
[9, 8]	αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς	παλιρροίας	τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν
[9, 29]	ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ	Παμβοιώτια	συντέλουν· συγκαθίδρυται δὲ τῇ Ἀθηνᾷ
[9, 1]	μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας	πάμπολυ	διαφέρει. ~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ
[9, 42]	ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ	Πανοπεύς,	Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις
[9, 33]	κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ	πάντα	κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν ἐστι
[9, 3]	χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι	πάντας.	εἶτ´ ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν,
[9, 36]	πεδίῳ· τὴν δὲ θεὸν σεβόμενοι	πάντες	ἀπείχοντο πάσης βίας, ὥστε καὶ
[9, 16]	τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται	παντοδαπῶς	διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ
[9, 40]	Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι πρότερον καὶ γεωργεῖσθαι	παντοδαπῶς	ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν πλησίον
[9, 15]	τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα	πάντοθεν	ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι
[9, 2]	ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ κατέστησαν	πάντων	κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία
[9, 20]	τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ	„πὰρ	δὲ οἱ ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί.
[9, 4]	ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς	παρ´	αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς Δωδώνην
[9, 24]	οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν τελευτᾷ·	παρ´	αὐτὸν δὲ ὁ Ἀσωπὸς ῥεῖ,
[9, 13]	δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε,	παρ´	ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ
[9, 23]	καλεῖται ἐν Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ,	παρ´	ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ
[9, 11]	κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ	παρ´	ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν εἰς
[9, 29]	πάροιθεν {ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ	παρ´	ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ
[9, 24]	καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ	{παρα{	ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν
[9, 24]	γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ	παρὰ	Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ
[9, 35]	οὐδὲ γὰρ μία δείκνυται Τάρνη	παρὰ	τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς
[9, 18]	οἱ δ´ Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας	παρὰ	τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται {δ´
[9, 25]	οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον	παρὰ	τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν οὖν
[9, 39]	μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ	παρὰ	τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ
[9, 11]	καὶ διὰ τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς	παρὰ	τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ
[9, 4]	ὅτι τὰς σπονδὰς παρέβαινον, μὴ	παραβῆναι	φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας,
[9, 17]	ἄπωθεν ἢ τῶν ἐν ὕψει.	παρακολουθεῖ	δὲ τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ
[9, 21]	ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου δὲ	παραλειφθέν.	ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς Ὑρί}
[9, 21]	μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν· ἡ	παραλία	δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς
[9, 14]	ἡ Νῦσα. ἡ μὲν οὖν	παραλία	τοιαύτη τις ἡ πρὸς Εὔβοιαν.
[9, 1]	{τὴν ἀπὸ Σουνίου} μέχρι Ἰσθμοῦ	παραλίαν	καὶ τὴν ὡς ἂν ς
[9, 1]	εν δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου	παραλίαν	μέχρι {Θετταλο{ νικείας} ἐπὶ τὰς
[9, 13]	Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ δὲ τὴν	παραλίαν	ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς
[9, 2]	ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς	παραλίας	τῇ μὲν ἐπὶ τὴν Αὐλίδα
[9, 25]	Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´ εἰσὶ τῆς	{παραλίας}	τῆς ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ
[9, 13]	λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς	παραλίας	τῆς πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ
[9, 6]	ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν	παραλίας	τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ
[9, 1]	διὰ τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας	παραλλήλους·	ὧν πρώτη ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ
[9, 19]	ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ	Παραποταμίων	καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων,
[9, 42]	παρατεῖνον ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι	Παραποταμίων	τῶν ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι
[9, 26]	Ἀλαλκομενίου ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα·	παραρρεῖ	δ´ αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν
[9, 31]	Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´ ὅτι	παραρρεῖ	τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα
[9, 29]	ὁμώνυμον τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν	παραρρέοντα	ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ
[9, 24]	μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ τῆς	Παρασωπίας.	ὁ γὰρ Ἀσωπὸς καὶ ὁ
[9, 12]	Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι, τῆς	Παρασωπίας	οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον
[9, 23]	~Σκῶλος δ´ ἐστὶ κώμη τῆς	Παρασωπίας	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι, δυσοίκητος τόπος
[9, 23]	αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´ ὅτι	Παρασώπιοι	καὶ κώμη τις καλεῖται ἐν
[9, 24]	αὐτοῦ κλύζων καὶ ποιῶν τοὺς	Παρασωπίους	εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους, ἅπαντας
[9, 42]	ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος,	παρατεῖνον	ἐπὶ ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων
[9, 27]	δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην·	παρατίθησι	γοῦν τὴν Τιλφῶσσαν κρήνην ὑπὸ
[9, 4]	τε ἅμα ὅτι τὰς σπονδὰς	παρέβαινον,	μὴ παραβῆναι φάσκειν ἐκείνους· συνθέσθαι
[9, 36]	ἐνταῦθα ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες	παρεῖντο	τῆς στρατείας. καὶ γὰρ καὶ
[9, 3]	οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου	παρεσκευασμένου	περὶ Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν
[9, 33]	ὥσπερ τὸ τοῦ ποταμοῦ ὄνομα	παρέτρεψε	τοῦ Κουαρίου, οὕτω καὶ τοῦ
[9, 4]	καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία	παρεύρεσις.	τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι
[9, 4]	ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν	παρεχρηστηρίασε,	κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν
[9, 10]	ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι	παριόντες·	τινὲς δὲ τῇ Τανάγρᾳ τὴν
[9, 3]	τοὺς δὲ Θρᾷκας ἐπὶ τὸν	Παρνασσόν.	Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν
[9, 25]	Ἑλικὼν οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ	Παρνασσοῦ	ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε
[9, 29]	ποι Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω	πάροιθεν	{ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´
[9, 18]	παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς	παροικοῦσιν	ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν
[9, 23]	τραχύς, ἀφ´ οὗ καὶ ἡ	παροιμία	„εἰς Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς ἴναι,
[9, 11]	τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν δὲ ἡ	παροιμία	τὴν ἀρχὴν ἔσχεν ἡ λέγουσα
[9, 4]	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ τὴν	παροιμίαν	εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ
[9, 27]	τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ	πᾶσα	Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον
[9, 36]	δὲ θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο	πάσης	βίας, ὥστε καὶ Θηβαῖοι κατὰ
[9, 1]	ἂν ταινίας τινὰς διὰ τῆς	{πάσης	χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη
[9, 35]	τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς	πατρίδος	λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου
[9, 36]	τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ	πατρίδων	τούτων ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ
[9, 25]	Ἑλικῶνα μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου	πατρίς·	ἐν δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ
[9, 12]	κτίσμα δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης	πατρός.	εἰσὶ δὲ καὶ ἐν τῇ
[9, 25]	κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ	πατρός,	ὅτι ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος
[9, 18]	μὲν οὖν παυσαμένης τῆς πλημμυρίδος,	παῦλα	καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν
[9, 15]	εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία,	παυόμενος	δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν
[9, 18]	τὴν θάλατταν. τότε μὲν οὖν	παυσαμένης	τῆς πλημμυρίδος, παῦλα καὶ τοῦ
[9, 25]	Πηγὰς κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην,	{πε{	ρὶ ὧν εἰ} ρήκαμεν. ὁ
[9, 15]	δ´ ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ	πεδία	ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν
[9, 15]	ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων εἰς τὰ	πεδία,	παυόμενος δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν.
[9, 34]	τοῦ ὄρους. ~Τὸ δὲ Τηνερικὸν	πεδίον	ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται δ´
[9, 31]	ὑποπ} ίπτει τὸ Ἀόνιον καλούμενον	πεδίον,	ὃ διατείνει {εἰς τὴν Καδμεία}
[9, 34]	δὲ τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ	πεδίου	καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης πρὸς
[9, 24]	καὶ ὁ Ἰσμηνὸς διὰ τοῦ	πεδίου	ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν·
[9, 33]	Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ	πεδίῳ,	ἐν ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων
[9, 42]	οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ	πεδίῳ,	ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι
[9, 36]	εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν	πεδίῳ·	τὴν δὲ θεὸν σεβόμενοι πάντες
[9, 29]	Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ αὐτῆς	πεδίῳ	τὸ τῆς Ἰτωνίας Ἀθηνᾶς ἱερὸν
[9, 16]	περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ	πεδίων	τούτων τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν
[9, 16]	ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ	πεζεύεσθαι,	καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ
[9, 7]	Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων	πεζὸς	τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε
[9, 21]	βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν	{πειρώμ{	εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες
[9, 4]	συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ τὸ ἱερὸν	Πελασγικὸν	ἐξ ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν,
[9, 3]	ἐκλήθη μέρος τι τῆς πόλεως	Πελασγικόν	(ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ)
[9, 25]	Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ	Πελασγοὶ	καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ
[9, 4]	Βοιωτούς· τὸν μὲν οὖν τοῖς	Πελασγοῖς	δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν
[9, 4]	δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς	Πελασγοῖς	τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς
[9, 3]	μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν	Πελασγοὺς	εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη
[9, 4]	εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ	Πελασγοὺς	μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους
[9, 3]	δ´ αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ	Πελασγῶν	ἐκπεσόντες ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν
[9, 4]	αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς Δωδώνην	πέμπειν	κατ´ ἔτος· καὶ δὴ καὶ
[9, 11]	ἐπὶ τὸ Ἅρμα καὶ τότε	πεμπόντων	τὴν θυσίαν εἰς Δελφοὺς ὅταν
[9, 23]	μήτ´ ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ τὸν	Πενθέα	δὲ ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν.
[9, 5]	Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ	Πενθίλον,	πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε
[9, 8]	κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ	πεντήκοντα	πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον
[9, 22]	Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον	πεντήκοντα	σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς
[9, 3]	καὶ Τεμμίκων ἐκ τοῦ Σουνίου	πεπλανημένων	καὶ Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα
[9, 2]	Εὔβοιαν τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς	πεποίηκεν	ὁ Εὔριπος οὕτω στενὸς ὢν
[9, 26]	καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{ λησσόν,	περ}	ὶ ὧν εἰρήκαμεν· ὡς δ´
[9, 29]	Βοιωτοὶ μετὰ τὰ Τρωικά, ὅτε	περ	καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες
[9, 18]	εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν	περὶ	Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων
[9, 3]	ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ στόλου παρεσκευασμένου	περὶ	Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον
[9, 9]	αἰσθόμενον δὲ τὸν βάρβαρον τὴν	περὶ	αὐτὸν ἀπάτην μεταγνῶναί τε καὶ
[9, 8]	διῳκοδόμηται δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ.	περὶ	δὲ τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου
[9, 11]	τοῦ Πυθίου καὶ τοῦ Ὀλυμπίου.	περὶ	δὲ τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ
[9, 37]	πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ δημοσία·	περὶ	δὲ τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία,	περὶ	ἧς λέγοντα καὶ περὶ τῶν
[9, 42]	τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν. καὶ	περὶ	Κάρυστον δ´ ἦν τις Ὀρχομενός.
[9, 20]	καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν δὲ	περι}	κειμένων λιμνῶν ἐστιν ἥ τε
[9, 1]	{τόπων τῆς Βοιωτί} ας τῶν	περὶ	Κρέουσαν· τὰ δὲ λοιπὰ {τὴν
[9, 39]	καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ	περὶ	Μαντίνειαν κακῶς ἔπραξαν. τὸ μέντοι
[9, 27]	Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην.	περὶ	μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος
[9, 14]	ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς	περὶ	νεῶν {ε} ἴη, εἰ μὴ
[9, 23]	φασιν. ἦν δὲ καὶ τῶν	περὶ	Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος.
[9, 5]	τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς	περὶ	Πενθίλον, πλείστους ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες,
[9, 5]	χρόνοις πολλοῖς ὁ Περσικὸς πόλεμος	περὶ	Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν.
[9, 14]	ἔστι δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς	περὶ	Τάναγραν, Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν.
[9, 15]	εἰς τὰ πεδία, παυόμενος δὲ	περὶ	τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ πεδίων
[9, 11]	Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη ἔρημος	περὶ	τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ Ἀμφιαράου
[9, 35]	ὑπ´ Εὐδόξου πολὺ χείρω λέγοντος	περὶ	τῆς Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν
[9, 35]	ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου	περὶ	τῆς πατρίδος λεχθεῖσι καὶ τοῖς
[9, 4]	προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ	περὶ	τὸ ἱερὸν τὸ μὲν ἀκρίτους
[9, 13]	ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ	περὶ	τὸν Γλαῦκον μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον,
[9, 24]	Πότνιαι, ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ	περὶ	τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα
[9, 33]	ἐστι καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου	περὶ	τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς
[9, 26]	εἰρήκαμεν· ὡς δ´ αὕτως καὶ	περὶ	τῶν {ἄλλων „οἵ τ´} ἀμφ´
[9, 42]	ὕλην ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ	περὶ	τῶν νεῶν συγγράψαντες, οἷς ἀκολουθοῦμεν
[9, 1]	Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα καὶ	περὶ	τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν ποιήσασθαι
[9, 11]	κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ ἐστι	περὶ	Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς ὅμορον
[9, 35]	Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια καὶ Λεῦκτρα,	περὶ	ὧν ἄξιον μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν
[9, 21]	Ὑρί} ης καὶ τῆς Αὐλίδος,	περὶ	ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ
[9, 25]	χιονόβολα τὰ ὄρη καὶ πετρώδη,	περιγράφεται	δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα
[9, 15]	ἐκ τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι	περιεχόμενα,	τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου,
[9, 6]	ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν	περιήγησιν	τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ
[9, 4]	προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν	περιῆσαν·	λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος
[9, 35]	λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν μὲν	περικειμένων	τῇ λίμνῃ αἵ τε Ἀλαλκομεναὶ
[9, 21]	{τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ	περιληφθῆναι	σαφῶς, ὅτι ὁ {ποιητὴς ἀτάκτως
[9, 25]	ἐκείνῳ κατά τε ὕψος καὶ	περίμετρον·	ἄμφω γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη
[9, 19]	ἔστι μὲν οὖν μεγάλη, τὴν	περίμετρον	ἔχουσα ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων,
[9, 21]	καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα	περιοδεύειν}	ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ
[9, 28]	αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει πετρῶδες	περιστερῶν	μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν ὁ
[9, 19]	Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ ὁ	Περμησσὸς	δὲ καὶ ὁ Ὀλμειός, ἐκ
[9, 30]	τῆς Κωπαΐδος λίμνης πλησίον τοῦ	Περμησσοῦ	καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ
[9, 9]	Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς	Πέρσαις	εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον
[9, 30]	ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς	Περσέα	πολέμῳ, τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν
[9, 5]	ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ	Περσικὸς	πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο
[9, 31]	Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας	Περσῶν	αἱ τῶν Ἑλλήνων δυνάμεις ἄρδην
[9, 7]	ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ φυγῇ	πεσόντα	ἀφ´ ἵππου Ξενοφῶντα ἰδὼν κείμενον
[9, 5]	μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ	πεσόντος	ἐν τῇ μάχῃ ταύτης μὲν
[9, 37]	δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν	πεσόντων	ἐν τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ
[9, 26]	εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα.	Πετεὼν	δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς
[9, 26]	Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ	Πετεῶνα.	Πετεὼν δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος
[9, 20]	τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ	Πετεῶνα,	ποιητικῶς, τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς
[9, 28]	καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει	πετρῶδες	περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν
[9, 8]	Βαθὺν λιμένα· εἶθ´ ἡ Αὐλὶς	πετρῶδες	χωρίον καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν
[9, 25]	γὰρ χιονόβολα τὰ ὄρη καὶ	πετρώδη,	περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ.
[9, 25]	τοῦ {Κρισαίου συμ} βέβηκε τὰς	Πηγὰς	κεῖσθαι καὶ τὴν Οἰνόην, {πε{
[9, 19]	φησιν „οἵ τε Λίλαιαν ἔχον	πηγῇς	ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ
[9, 25]	αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ	Πίερες·	ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν
[9, 25]	Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ τὴν	Πιερίδα	καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν
[9, 17]	τῆς πλάτης τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι	πιθανὸν	καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας
[9, 25]	ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς {ἐ{	πιλαβόμενος}	τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ Κύμης
[9, 25]	καὶ τὸ Λείβηθρον καὶ τὴν	Πίμπλειαν	ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο
[9, 27]	κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον.	Πίνδαρος	δὲ καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην·
[9, 12]	τοῦ Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι	Πίνδαρος	ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´
[9, 33]	τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ τοῦ	Πινδάρου	περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι}
[9, 20]	„Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης ἐν	πίονι	δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει
[9, 35]	τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι	πιστεύσειεν;	οὐκ εὖ δὲ οὐδὲ οἱ
[9, 42]	Ὀρχομενίων εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου	πλανηθέντων	ἐκεῖσε μετὰ τὴν τῆς Τροίας
[9, 31]	τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.	~Πλαταιαὶ	δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν ὁ
[9, 31]	καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος	Πλαταιαί,	ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ ποιητής.
[9, 17]	νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι ἐτύμως·	Πλαταιὰς	γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν
[9, 5]	πολλοῖς ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ	Πλαταιὰς	γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν. εἶτ´
[9, 29]	Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ	Πλαταιὰς	καὶ Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν
[9, 24]	Ἐρύθρας· καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ}	Πλαταιὰς	καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν
[9, 31]	εἴρηται δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς	Πλαταιὰς	ὁ Ἀσωπός. ἐνταῦθα Μαρδόνιον καὶ
[9, 17]	τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ	Πλαταιέας	τοὺς ἀπὸ κωπηλασίας ζῶντας, ἀλλὰ
[9, 24]	ὄντας (ἕτεροι δ´ ἐν τῇ	Πλαταιέων	φασὶ τόν τε Σκῶλον καὶ
[9, 39]	τόπος οὗτος κατὰ τὴν ἐκ	Πλαταιῶν	εἰς Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´
[9, 17]	ἐτύμως· Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς	πλάτης	τῶν κωπῶν εἰρῆσθαι πιθανὸν καὶ
[9, 2]	τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ	πλειόνων,	ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ
[9, 24]	ποιῶν τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας	πλείους	διῃρημένους, ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις
[9, 16]	τοὺς αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν	πλεῖσθαι	ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς
[9, 21]	ἐν τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς	πλείστοις	καὶ ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ
[9, 5]	ἀποικίαν συνέπραξαν τοῖς περὶ Πενθίλον,	πλείστους	ἐξ ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ
[9, 3]	συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν	πλείστων	Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν Ἐπιγόνων
[9, 21]	ἡ παραλία δ´ ἔχει τι	πλεονέκτημα	πρὸς τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ
[9, 1]	τις, τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν	πλευρὸν	ἔχου} σα τὴν ἀπὸ Σουνίου
[9, 19]	λίμνην τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου	{πλη{	σίον· καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα
[9, 25]	ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ ἑνικῶς καὶ	πληθυντικῶς,	καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς,
[9, 18]	τότε μὲν οὖν παυσαμένης τῆς	πλημμυρίδος,	παῦλα καὶ τοῦ κινδύνου τοῖς
[9, 5]	{αἱ} ἄλλαι δὲ πόλεις ἀνάλογον	πλὴν	Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν· αὗται δ´
[9, 19]	αἱ δὲ ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται	πλὴν	τοῦ δεχομένου τὸν Κηφισσὸν χάσματος
[9, 18]	τοῦ κινδύνου τοῖς παροικοῦσιν ὑπῆρξε,	πλὴν	τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν
[9, 20]	δὲ μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων	πληρουμένη,	κειμένη μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος.
[9, 18]	τοῦτο μάλιστα τὴν Κωπαΐδα λίμνην	πληρῶν.	αὐξομένης γὰρ αὐτῆς ὥστε κινδυνεύειν
[9, 17]	καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ	πλησιασμῷ	κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ
[9, 27]	ὑπὸ τῷ Τιλφωσσίῳ ὄρει ῥέουσαν	πλησίον	Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν, ἐφ´ ᾗ
[9, 31]	τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ Ἐλευθεραὶ	πλησίον,	ἃς οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς,
[9, 14]	ὅν φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν.	~Πλησίον	δ´ ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος
[9, 9]	δ´ αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον.	~Πλησίον	δ´ ἐστὶν ἐφ´ ὕψους κείμενον
[9, 26]	δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται,	πλησίον	δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ
[9, 12]	Παρασωπίας οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι	πλησίον	Ἐρυθρῶν ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον
[9, 24]	τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς πόλεως	πλησίον,	καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ οὐκ
[9, 10]	Γραῖα δ´ ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ	πλησίον	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀμφιαράου
[9, 20]	τὴν Ὑλικὴν προσαγορευομένην ἀπὸ τῆς	πλησίον	κώμης ἣν καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ
[9, 8]	καὶ ὁ Εὔριπος δ´ ἐστὶ	πλησίον	ὁ Χαλκίδος, εἰς ὃν ἀπὸ
[9, 40]	παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς Ὀρχομενίοις ὂν	πλησίον	οἰκοῦσι· καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον
[9, 37]	φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´ ἐστὶν Ὀρχομενοῦ	πλησίον,	ὅπου Φίλιππος ὁ Ἀμύντου μάχῃ
[9, 38]	Ἑλικῶνος καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας	πλησίον.	~Τὰ δὲ Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου
[9, 31]	ὅ ἐστιν ἐν τῇ Θηβαϊκῇ	πλησίον	Τευμησσοῦ καὶ τῆς Καδμείας, ᾧ
[9, 30]	ὄρους καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης	πλησίον	τοῦ Περμησσοῦ καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ
[9, 18]	χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ	πλησίον	τῶν Κωπῶν ἀνέῳξεν ὑπὸ γῆς
[9, 8]	Ταναγραίων· λιμὴν δ´ ἐστὶ πεντήκοντα	πλοίοις,	ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν
[9, 28]	ποιητὴς „πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην.	πλοῦς	δ´ ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα
[9, 40]	φαίνεται δὲ τὸ παλαιὸν καὶ	πλουσία	τις γεγονυῖα πόλις καὶ δυναμένη
[9, 20]	ῥ´ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα	πλούτοιο	μεμηλώς, λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι. οὐ
[9, 40]	ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ	πλοῦτον	καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´ ἐν
[9, 40]	δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν οὖν	πλούτου	μάρτυς καὶ Ὅμηρος· διαριθμούμενος γὰρ
[9, 40]	καὶ τοῦτ´ οὖν τεκμήριον τοῦ	πλούτου	τιθέασι. ~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς
[9, 29]	ασς´ Ἀθανάα {πολε{ μηδόκος} ἅ	ποι	Κορωνίας ἐπὶ λαΐω ναύω πάροιθεν
[9, 4]	κατ´ ἔτος· καὶ δὴ καὶ	ποιεῖν	τοῦτο· ἀεὶ γάρ τινα τῶν
[9, 18]	τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς „καὶ	ποιήενθ´	Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν οὖν
[9, 18]	λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´ ὧν	ποιήεντα	καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ ποιητὴς
[9, 4]	δ´ Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας	ποιησαμένους	σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι
[9, 1]	περὶ τῶν συνεχῶν ἐθνῶν ἀνάμνησιν	ποιήσασθαι	χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν
[9, 21]	τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες	ποιήσομεν	τὴν} διαρίθμησιν, προστιθέντες ὅ τι
[9, 33]	καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ δὲ	ποιηταὶ	κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ ἱερὰ
[9, 6]	δὲ τὴν περιήγησιν τῆς χώρας	ποιητέον	ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν
[9, 32]	ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ οἰκοῦντας τὸν	ποιητὴν	τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´
[9, 36]	Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο τὸν	ποιητὴν	ὡς ἀπὸ πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας
[9, 36]	μνησθῆναι. ~Ἀλαλκομενῶν τοίνυν μέμνηται ὁ	ποιητής,	ἀλλ´ οὐκ ἐν καταλόγῳ „Ἥρη
[9, 21]	λόγῳ περιληφθῆναι σαφῶς, ὅτι ὁ	{ποιητὴς	ἀτάκτως χρῆται} τοῖς ὀνόμασι τῶν
[9, 31]	Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης ὁ	ποιητής.	Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν ἐν
[9, 13]	πρὸς Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ	ποιητὴς	εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ
[9, 28]	Ἀπόλλω} νος ἱερόν. ~Ὁ δὲ	ποιητὴς	ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι
[9, 18]	ποιήεντα καλεῖ τὸν {τόπον} ὁ	ποιητὴς	„καὶ ποιήενθ´ Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι
[9, 34]	φησιν εἶναι τρικόρυφον ὁ αὐτὸς	ποιητής	„καί ποτε τὸν τρικάρανον Πτωίου
[9, 40]	Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ	ποιητὴς	μέμνηται τοῦ τῶν Ὀρχομενίων καταλόγου,
[9, 18]	τὰς Κώπας, {ἃς} ὅ τε	ποιητὴς	ὀνομάζει, καὶ ἀπ´ αὐτῶν ἡ
[9, 28]	μεστόν, ἐφ´ οὗ φησιν ὁ	ποιητὴς	„πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην. πλοῦς
[9, 31]	δέ, ἃς ἑνικῶς εἶπεν ὁ	ποιητής,	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί εἰσι μεταξὺ
[9, 14]	ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν	ποιητικῶς	διὰ τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ
[9, 20]	καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα,	ποιητικῶς,	τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´
[9, 35]	πολυστάφυλον τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ	λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ δὲ
[9, 34]	τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ	ποιητοῦ,	ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ δέ
[9, 10]	Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν· ἡ	Ποιμανδρὶς	δ´ ἐστὶν ἡ αὐτὴ τῇ
[9, 18]	ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ	ποιοῦντα	ἐνταῦθα τὸ ἕλος τὸ φύον
[9, 24]	τὴν ὑπώρειαν αὐτοῦ κλύζων καὶ	ποιῶν	τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους
[9, 29]	λέγων {ὦ ´ν} ασς´ Ἀθανάα	{πολε{	μηδόκος} ἅ ποι Κορωνίας ἐπὶ
[9, 32]	Θήβας εἶχον“ οἱ μὲν δέχονται	πολείδιόν	τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ
[9, 5]	σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι δὲ	πόλεις	ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν·
[9, 16]	τῶν οἰκουμένων τόπων ὥστε καὶ	πόλεις	καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων δὲ
[9, 16]	δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς	πόλεις	ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ
[9, 2]	μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ	πόλεμον	ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι
[9, 5]	δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ Περσικὸς	πόλεμος	περὶ Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν
[9, 5]	δ´ ὑπό τε τούτου τοῦ	πολέμου	καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς
[9, 32]	καὶ μὴ μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ	πολέμου·	οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν
[9, 4]	δὲ Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ	πολέμου	χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν δὲ καὶ
[9, 2]	τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι	πολεμοῦντες	οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων παιδευμάτων,
[9, 30]	κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς Περσέα	πολέμῳ,	τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι
[9, 19]	ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι	πόλεων,	καὶ διὰ Παραποταμίων καὶ Φανοτέων
[9, 25]	δὲ μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν	πόλεων	καὶ Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων
[9, 23]	δὲ καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον	πόλεων	ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται δ´
[9, 17]	καὶ γὰρ μενουσῶν ἀκινήτων τῶν	πόλεων,	ὅταν ἡ αὔξησις τῶν ὑδάτων
[9, 18]	ὑπῆρξε, πλὴν τῶν ἤδη καταποθεισῶν	πόλεων.	πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν πόρων,
[9, 14]	ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη	πόλεως	ἔχων, ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι
[9, 3]	ὧν ἐκλήθη μέρος τι τῆς	πόλεως	Πελασγικόν (ᾤκησαν δὲ ὑπὸ τῷ
[9, 24]	ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς	πόλεως	πλησίον, καὶ ὁ Κιθαιρὼν δὲ
[9, 19]	ὁ Κηφισσὸς ἐκ Λιλαίας Φωκικῆς	πόλεως	τὴν ἀρχὴν λαμβάνει, καθάπερ καὶ
[9, 36]	τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν	πόλιν	ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς
[9, 5]	αὐτῶν τούτων καὶ ἀπέβαλον τὴν	πόλιν	κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ
[9, 3]	Ὕαντες δὲ τῆς Φωκίδος Ὕαν	πόλιν	ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´ Ἔφορος τοὺς
[9, 13]	ἱερόν, ἦν δέ ποτε καὶ	πόλις·	ἐγγὺς δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ
[9, 40]	παλαιὸν καὶ πλουσία τις γεγονυῖα	πόλις	καὶ δυναμένη μέγα· τοῦ μὲν
[9, 42]	δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς, Φωκικὴ	πόλις,	καὶ Ὑάμπολις· τούτοις δ´ ὁμορεῖ
[9, 13]	ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν	πόλις	λιμένα ἔχουσα, ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς
[9, 36]	καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ διετέλεσεν ἡ	πόλις,	οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν
[9, 25]	τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ	πόλις	πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ,
[9, 19]	Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν	πολισμάτων,	εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν,
[9, 39]	τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς	πολιτείας	ἀρετήν. δείκνυται δὲ ὁ τόπος
[9, 13]	εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν	πολίχναι	δύο τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε,
[9, 7]	Ἀπόλλωνος ἐκ Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων	πολίχνιον	Αὐλίδος διέχον σταδίους τριάκοντα, ὅπου
[9, 17]	ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες	πολλάκις	ἀπαλλαγὴν πορίσωνται τοῦ φόβου τὴν
[9, 16]	βάθους τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι	πολλάκις	ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν
[9, 25]	καὶ πετρώδη, περιγράφεται δ´ οὐ	πολλῇ	χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ τό
[9, 5]	Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον δὲ χρόνοις	πολλοῖς	ὁ Περσικὸς πόλεμος περὶ Πλαταιὰς
[9, 7]	ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν ἐπὶ	πολλοὺς	σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή.
[9, 18]	Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη	πολλῶν,	ἐν οἷς οἱ μὲν τὸν
[9, 24]	Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ	πολλῶν	ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς
[9, 37]	καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου δυνάμεις	πολλῶν	μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους ἐπὶ
[9, 25]	δὲ λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς,	πολλῶν	ὀνομάτων τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων
[9, 25]	ὁ μὲν οὖν Ἑλικὼν οὐ	πολὺ	διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν
[9, 13]	ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων τόπων	πολὺ	ἐλάττους· κεῖται δ´ ἐπὶ ὄρους
[9, 35]	λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´ Εὐδόξου	πολὺ	χείρω λέγοντος περὶ τῆς Ἄσκρης.
[9, 3]	τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων ἐπὶ	πολὺν	χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι
[9, 35]	Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ δὲ	πολυστάφυλον	Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι
[9, 35]	Ἄσκρης. πῶς γὰρ ἄν τις	πολυστάφυλον	τὴν τοιαύτην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ
[9, 28]	ἐφ´ οὗ φησιν ὁ ποιητὴς	„πολυτρήρωνά	τε „Θί„ σβην. πλοῦς δ´
[9, 27]	~Εἶτά φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε	πολυτρήρωνά	τε „Θίσβην. περὶ μὲν οὖν
[9, 40]	διαριθμούμενος γὰρ τοὺς τόπους τοὺς	πολυχρηματήσαντάς	φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν
[9, 42]	ἱστοροῦσι δὲ τοὺς ἐν τῷ	Πόντῳ	καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων εἶναι
[9, 17]	τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες πολλάκις ἀπαλλαγὴν	πορίσωνται	τοῦ φόβου τὴν μετάληψιν τῶν
[9, 18]	χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους	πόρους,	εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν
[9, 16]	ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους τῶν	πόρων	αὔξεσθαι τὰς λίμνας συμβαίνει μέχρι
[9, 18]	πόλεων. πάλιν δ´ ἐγχουμένων τῶν	πόρων,	ὁ μεταλλευτὴς Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς
[9, 16]	ἐξαίσιοι τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν	πόρων	τοὺς δὲ ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν
[9, 33]	ἐν ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων	Ποσειδῶνος	ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ
[9, 13]	Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ τοῦ	Ποσειδῶνος	ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´
[9, 25]	χεῖμα κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ	ποτ´	{ἐσθλῇ} ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής
[9, 16]	τοῖς τε λιμναίοις καὶ τοῖς	ποταμίοις.	ἐγχωσθέντων δὲ κατὰ βάθους τῶν
[9, 26]	σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´ αὐτὴν	ποτάμιον	ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν
[9, 19]	ἐκ τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ	ποταμοὶ	καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς ἐκ
[9, 18]	τριάκοντα σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν	ποταμόν,	εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν
[9, 29]	τῷ Θετταλικῷ, καὶ τὸν παραρρέοντα	ποταμὸν	Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ.
[9, 18]	καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα	ποταμόν·	λέγεται {δ´ οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα
[9, 18]	χάσμα, καὶ δέξασθαι τὸν Μέλανα	ποταμὸν	τὸν ῥέοντα διὰ τῆς Ἁλιαρτίας
[9, 22]	πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ	ποταμὸς	δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´
[9, 23]	Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν ῥεῖ Ἀσωπὸς	ποταμός,	καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος
[9, 41]	εἴκοσι· μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας	ποταμός.	~Ὑπέρκειται δ´ Ὀρχομενίας ὁ Πανοπεύς,
[9, 33]	ὁ Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ τοῦ	ποταμοῦ	ὄνομα παρέτρεψε τοῦ Κουαρίου, οὕτω
[9, 29]	ναύω πάροιθεν {ἀμφι{ βαίνεις} Κωραλίω	ποταμῶ	παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[9, 16]	πεδίων τούτων τὰ μὲν λιμνάζει,	ποταμῶν	ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν δ´
[9, 16]	ποτὲ μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ	ποτὲ	δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ
[9, 16]	αὐτοὺς τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι	ποτὲ	δὲ πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς
[9, 25]	ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν	ποτε	Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς καὶ
[9, 13]	ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν δέ	ποτε	καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ τῶν
[9, 2]	προϊσταμένους αὐτῆς, εἰ καί {τί}	ποτε	κατώρθωσαν, ἐπὶ μικρὸν τὸν χρόνον
[9, 16]	πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις	ποτὲ	μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ
[9, 16]	ἀνακαλύπτεσθαι, καὶ τοὺς αὐτοὺς τόπους	ποτὲ	μὲν πλεῖσθαι ποτὲ δὲ πεζεύεσθαι,
[9, 34]	τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής „καί	ποτε	τὸν τρικάρανον Πτωίου κευθμῶνα κατέσχεθε·
[9, 40]	φησιν „οὐδ´ ὅς´ ἐς Ὀρχομενὸν	ποτινίσσεται,	„οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς
[9, 24]	Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν	Ποτνιάδων	ἵππων τῆς πόλεως πλησίον, καὶ
[9, 24]	καὶ ἡ Δίρκη κρήνη καὶ	Πότνιαι,	ἐφ´ ὧν μυθεύεται τὰ περὶ
[9, 32]	Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ δὲ τὰς	Ποτνίας·	τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ
[9, 24]	ὧν μυθεύεται τὰ περὶ τὸν	Ποτνιέα	Γλαῦκον τὸν διασπασθέντα ὑπὸ τῶν
[9, 2]	ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα τὴν	πραγματείαν	ἔχειν, ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ
[9, 4]	τὸ μὲν ἀκρίτους κτείνειν τοὺς	πράξαντας,	καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ
[9, 4]	οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν	πραξάντων.	τοὺς δὲ περὶ τὸ ἱερὸν
[9, 4]	ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ	πράξειν·	τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην
[9, 25]	ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν	Πραξιτέλους,	ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε
[9, 5]	ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη	πράττοντες	ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς
[9, 28]	φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι	πρὶν	βασιλεῦσαι Θηβῶν. ἡ δὲ Θίσβη
[9, 9]	Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν φασιν ἀναιρεθῆναι	πρὶν	ἢ τῷ Εὐρίπῳ συνάπτειν ὑπὸ
[9, 29]	δὲ τῆς Κορωνείας ἐν τῷ	πρὸ	αὐτῆς πεδίῳ τὸ τῆς Ἰτωνίας
[9, 24]	διὰ τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ	πρὸ	τῶν Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ
[9, 18]	περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ λιμνῶν	προαναλισκόντων	αὐτόν, ἀφ´ ὧν ποιήεντα καλεῖ
[9, 19]	πολισμάτων, εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας	πρόεισιν,	εἶτα διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ
[9, 4]	δὲ τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας	προθεσπίζειν	ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας
[9, 13]	τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι ἔτι	προϊόντι	μικρὸν πολίχναι δύο τῶν Βοιωτῶν,
[9, 2]	χρησαμένους ἐπεὶ μηδὲ τοὺς ἀεὶ	προϊσταμένους	αὐτῆς, εἰ καί {τί} ποτε
[9, 2]	τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν	Προποντίδα	καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι δὲ
[9, 34]	πεδίου καὶ τῆς Κωπαΐδος λίμνης	πρὸς	Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων δ´ ἦν τό
[9, 18]	καίπερ, ὡς αὐτὸς ἐν τῇ	πρὸς	Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη
[9, 4]	ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή,	πρὸς	ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν, εἰ μὲν
[9, 2]	τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς	πρὸς	ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´ ἐπιμεληθῆναι
[9, 25]	ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν	πρὸς	ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ
[9, 15]	τοῖς Ἀττικοῖς μὲν πρὸς νότου,	πρὸς	ἄρκτου δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ
[9, 27]	κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´ ἑκάστην	πρὸς	αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος ἐλέγετο,
[9, 2]	στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος	πρὸς	αὐτὴν διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν
[9, 2]	Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ	πρός	γε τοὺς βαρβάρους βία λόγου
[9, 1]	τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν	{πρὸς	δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν
[9, 1]	δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η	πρὸς	δύσιν ὡς ἂν ταινίας τινὰς
[9, 5]	Θεσπιῶν· αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι	πρὸς	ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν
[9, 25]	καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ	πρὸς	Ἑλικῶνα μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου
[9, 2]	ἔδει δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο	πρὸς	Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ
[9, 25]	μικρὰ δὲ καὶ ἐκ τῶν	πρὸς	ἑσπέραν κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα
[9, 13]	ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς	πρὸς	Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς
[9, 2]	Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν	πρὸς	Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ
[9, 6]	χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς	πρὸς	Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ
[9, 14]	οὖν παραλία τοιαύτη τις ἡ	πρὸς	Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν
[9, 1]	δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν	πρὸς	ἕω, τὰ δ´ {ὑπερ{ κείμενα
[9, 2]	ἐπαινεῖ διὰ ταῦτα, καί φησι	πρὸς	ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ
[9, 2]	παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ δὲ ἤρξαντο	πρὸς	ἡμερώτερα ἔθνη καὶ φῦλα τὴν
[9, 15]	ὄρεσι περιεχόμενα, τοῖς Ἀττικοῖς μὲν	πρὸς	νότου, πρὸς ἄρκτου δὲ τοῖς
[9, 30]	οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν τῷ	πρὸς	Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν δ´
[9, 33]	οὕτω καὶ τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται	πρὸς	ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν
[9, 33]	Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ	πρὸς	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ καὶ τῷ
[9, 18]	τὴν ἐπωνυμίαν εἴληφε, χάσμα γενηθὲν	πρὸς	τῇ λίμνῃ πλησίον τῶν Κωπῶν
[9, 42]	οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι	πρὸς	τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν.
[9, 21]	ὅ τι ἂν χρήσιμον ᾖ	{πρὸς	τὴν ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´
[9, 42]	ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι	πρὸς	τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ
[9, 4]	τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς	πρὸς	τοὺς Βοιωτοὺς ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν
[9, 21]	παραλία δ´ ἔχει τι πλεονέκτημα	πρὸς	τοῦτο· καὶ γνωριμώτεροι οἱ τόποι,
[9, 25]	δ´ ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις	πρὸς	τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη
[9, 5]	δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν	πρὸς	Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν συλήσαντας
[9, 14]	γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν ἀπῳκισμένη	{πρός{	χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται
[9, 5]	ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν	προσαγορευθῆναι.	ὕστερον δὲ χρόνοις πολλοῖς ὁ
[9, 17]	τῆς λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν	προσαγορεύοιντο	ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν
[9, 20]	οἴονταί τινες, ἀλλὰ τὴν Ὑλικὴν	προσαγορευομένην	ἀπὸ τῆς πλησίον κώμης ἣν
[9, 31]	ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια	προσαγορεύσαντες·	ταφή τε δείκνυται δημοσία τῶν
[9, 3]	αὐτοὺς κατέλεξεν ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας	προσαγορεύσας)	μετ´ ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν
[9, 27]	περὶ μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται·	προσάρκτιος	δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι
[9, 18]	Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ, ᾗ	προσέθεσαν	Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω. καλεῖται δ´
[9, 3]	δὲ τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ	προσέκτισαν,	καὶ συνεφύλαξαν τὴν ἀρχὴν ἡγούμενοι
[9, 4]	οὐδαμοῦ νόμος εἴη δικάζειν γυναῖκας,	προσελέσθαι	καὶ ἄνδρας ἴσους ταῖς γυναιξὶ
[9, 29]	καὶ τὸν παραρρέοντα ποταμὸν Κουάριον	προσηγόρευσαν	ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος δὲ
[9, 34]	δὲ Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου	προσηγόρευται	μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ
[9, 17]	οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν αὐτὴν	προσηγορίαν	φυλάττουσιν, ἐτύμως πρότερον λεγομένοις ἀπὸ
[9, 2]	κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ	προσθεῖναι	διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα
[9, 3]	τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες.	προσθέντες	δὲ τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν
[9, 24]	διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ	προσούσας	ἀρετὰς διαριθμούμενος „ἔστι τις ἠνεμόεις
[9, 4]	ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι	προστάττοι	ὁ θεὸς τοῖς Βοιωτοῖς τοὺς
[9, 4]	εἰ δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ	προσταχθὲν	αὐτῶν πραξάντων. τοὺς δὲ περὶ
[9, 21]	οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν} διαρίθμησιν,	προστιθέντες	ὅ τι ἂν χρήσιμον ᾖ
[9, 2]	τὴν Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον.	προστίθησι	δὲ ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν
[9, 41]	ἡ χώρα, τάχα τι ἰδίωμα	προσφερομένη	ἐκ τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον
[9, 12]	δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί,	πρότερον	δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου ὁ
[9, 13]	Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ καὶ	πρότερον.	δίαρμα δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν
[9, 1]	τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν εἴπομεν	πρότερον.	{ἐλέγομ} εν δὲ τὴν ἀπὸ
[9, 40]	κατέχει νῦν ἡ Κωπαΐς, ἀνεψῦχθαι	πρότερον	καὶ γεωργεῖσθαι παντοδαπῶς ὑπὸ τοῖς
[9, 39]	ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον	πρότερον,	καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ
[9, 17]	τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν, ἐτύμως	πρότερον	λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τοπικῶς,
[9, 25]	ἄλλοι βάρβαροι. αἱ δὲ Θεσπιαὶ	πρότερον	μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν Ἔρωτα
[9, 42]	τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν Ἐπικνημιδίων.	πρότερον	μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν
[9, 25]	λαβοῦσα δῶρον παρὰ τοῦ τεχνίτου.	πρότερον	μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά
[9, 3]	κύριοι. ~Ἡ δ´ οὖν Βοιωτία	πρότερον	μὲν ὑπὸ βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων
[9, 3]	Ὀρχομενίαν (οὐ γὰρ ἦσαν κοινῇ	πρότερον,	οὐδ´ Ὅμηρος μετὰ Βοιωτῶν αὐτοὺς
[9, 7]	τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι	προτροπάδην	ἔφυγον· ἐν δὲ τῇ φυγῇ
[9, 34]	δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ Μελίας,	προφήτης	τοῦ μαντείου κατὰ τὸ Πτῷον
[9, 4]	ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι τὰς	προφήτιδας	αἳ λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν·
[9, 4]	προθεσπίζειν ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι	προφήτιδας	ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι
[9, 4]	τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν	προφῆτιν	ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς δὲ
[9, 4]	ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς τὴν	προφῆτιν	κατὰ τὸ συγγενὲς (ἐπειδὴ καὶ
[9, 1]	{πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν	πρώτη	ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ}
[9, 14]	ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν	πρώτην	συλλαβήν. οἴονται δέ τινες δεῖν
[9, 14]	Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“ ἐκτείνοντες τὴν	πρώτην	συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ τὸ μέτρον,
[9, 20]	ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν	πρώτην	συλλαβήν, ὡς ἐν τῷ καταλόγῳ
[9, 41]	~Τὴν δ´ Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς	πρώτης	συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´ Εὐδείελος
[9, 40]	Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος	πρῶτος	ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ
[9, 34]	ποιητής „καί ποτε τὸν τρικάρανον	Πτωίου	κευθμῶνα κατέσχεθε· καὶ τὸν Τήνερον
[9, 34]	προφήτης τοῦ μαντείου κατὰ τὸ	Πτῷον	ὄρος, ὅ φησιν εἶναι τρικόρυφον
[9, 34]	δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ	Πτῷον	τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου καὶ τῆς
[9, 11]	σημειουμένων κατὰ χρησμὸν τῶν λεγομένων	Πυθαϊστῶν,	βλεπόντων ὡς ἐπὶ τὸ Ἅρμα
[9, 11]	ἐν τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ	Πυθίου	καὶ τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ δὲ
[9, 4]	ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς	πυρὰν	ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε
[9, 8]	αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα·	πύργος	δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ μὲν
[9, 35]	χείρω λέγοντος περὶ τῆς Ἄσκρης.	πῶς	γὰρ ἄν τις πολυστάφυλον τὴν
[9, 1]	κατὰ τὸν Κρισαῖον κόλπον, ἰσομήκης	πως	τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ ἐλάττων