>

Livre, Chap.
[9, 14]	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ νεῶν	{ε}	ἴη, εἰ μὴ τὴν Νῖσαν
[9, 25]	σταδίους, ἣν καὶ κεκωμῴδηκεν αὐτὸς	{ἐ{	πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι ἐκ
[9, 21]	{πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´	ἐάσαντες	τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες
[9, 5]	τοῖς περὶ Πενθίλον, πλείστους ἐξ	ἑαυτῶν	συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι.
[9, 8]	εἰς ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι	ἑβδομήκοντα·	ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα
[9, 12]	ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´	ἐγγὺς	Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ τὰς Ὑσιὰς
[9, 13]	ἦν δέ ποτε καὶ πόλις·	ἐγγὺς	δὲ τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ
[9, 26]	Πετεὼν δὲ κώμη τῆς Θηβαΐδος	ἐγγὺς	τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ
[9, 29]	Γλίσσαντα. ἡ μὲν οὖν Κορώνεια	ἐγγὺς	τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν ἐφ´ ὕψους
[9, 25]	τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν	ἔγλυψε	μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα
[9, 25]	αἱ δὲ Θεσπιαὶ πρότερον μὲν	ἐγνωρίζοντο	διὰ τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους,
[9, 18]	ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν δ´	ἐγχουμένων	τῶν πόρων, ὁ μεταλλευτὴς Κράτης
[9, 16]	τε λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις.	ἐγχωσθέντων	δὲ κατὰ βάθους τῶν πόρων
[9, 2]	ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς.	ἔδει	δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς
[9, 2]	τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ Ἐπαμεινώνδας	ἔδειξε·	τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν
[9, 18]	ῥεῖθρον ὅσον τριάκοντα σταδίων καὶ	ἐδέξατο	τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς
[9, 2]	μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι πολεμοῦντες οὐδὲν	ἐδέοντο	τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ
[9, 21]	διόπερ καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{	εθα	περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´ ἐάσαντες τοῦτο
[9, 2]	δὲ τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις	ἔθνεσι	πολεμοῦντες οὐδὲν ἐδέοντο τῶν τοιούτων
[9, 2]	οὗ δὲ ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα	ἔθνη	καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν,
[9, 40]	χωρίζων αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ	ἔθνους.	καλεῖ δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 40]	δὲ Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ	ἔθνους	τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν δὲ ἀποικῆσαί
[9, 1]	λέγοντα καὶ περὶ τῶν συνεχῶν	ἐθνῶν	ἀνάμνησιν ποιήσασθαι χρὴ τοῦ σαφοῦς
[9, 2]	τὴν Βοιωτίαν ἀποφαίνει τῶν ὁμόρων	ἐθνῶν	καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός ἐστι
[9, 4]	εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς,	εἰ	δ´ οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν
[9, 2]	μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς,	εἰ	καί {τί} ποτε κατώρθωσαν, ἐπὶ
[9, 4]	μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν,	εἰ	μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ
[9, 14]	τοῖς περὶ νεῶν {ε} ἴη,	εἰ	μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως εἴρηκεν·
[9, 25]	τὴν Οἰνόην, {πε{ ρὶ ὧν	εἰ}	ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν Ἑλικὼν
[9, 4]	λεγόντων δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος	εἴη	δικάζειν γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας
[9, 8]	μέγας ὃν καλοῦσι Βαθὺν λιμένα·	εἶθ´	ἡ Αὐλὶς πετρῶδες χωρίον καὶ
[9, 8]	δ´ ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´	εἰκὸς	τὸν ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων ἐν
[9, 41]	διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια	εἴκοσι·	μεταξὺ δ´ ὁ Μέλας ποταμός.
[9, 13]	τῆς Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς ἑκατὸν	εἴκοσι	στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν ἄλλων
[9, 6]	τὸ Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς ἐν	εἴκοσι	σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν ἐστιν
[9, 25]	{ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν	εἴκοσιν	ἕως τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς}
[9, 26]	τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ	Εἰλέσιον	„καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´}
[9, 17]	Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν καὶ	Εἱλέσιον	ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς
[9, 35]	ὃς ἐκ Τάρνης „ἐριβώ„ λακος	εἰληλούθει.	λοιπαὶ δ´ εἰσὶ τῶν μὲν
[9, 18]	αὐτῶν ἡ λίμνη τὴν ἐπωνυμίαν	εἴληφε,	χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ λίμνῃ
[9, 39]	τὸ μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις	εἶναι	καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι
[9, 2]	καὶ τὴν Ἀνθηδόνα, τῇ μὲν	εἶναι	συνεχῆ τὴν κατ´ Αἴγυπτον καὶ
[9, 4]	ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ	εἶναι	τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ τριῶν
[9, 2]	γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον δὲ	εἶναι	τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας τῆς
[9, 25]	οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας	εἶναι	τοὺς τὸν Ἑλικῶνα ταῖς Μούσαις
[9, 34]	τὸ Πτῷον ὄρος, ὅ φησιν	εἶναι	τρικόρυφον ὁ αὐτὸς ποιητής „καί
[9, 42]	Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους Ὀρχομενίων	εἶναι	τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων ἐκεῖσε
[9, 32]	Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας	εἰπεῖν	ἀντὶ τοῦ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ
[9, 8]	παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον μόνον	εἰπεῖν	ἱκανόν, ὅτι ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ
[9, 4]	μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ μαντεῖον	εἰπεῖν,	ὅτι προστάττοι ὁ θεὸς τοῖς
[9, 4]	δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν	εἰπεῖν,	τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν
[9, 31]	κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς ἑνικῶς	εἶπεν	ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί
[9, 1]	χρὴ τοῦ σαφοῦς χάριν ὧν	εἴπομεν	πρότερον. {ἐλέγομ} εν δὲ τὴν
[9, 8]	ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς	εἴρηκα·	πύργος δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ
[9, 21]	καὶ τῆς Αὐλίδος, περὶ ὧν	εἰρήκαμεν.	~Σχοῖνος δ´ ἐστὶ χώρα τῆς
[9, 26]	{Μυκα{ λησσόν, περ} ὶ ὧν	εἰρήκαμεν·	ὡς δ´ αὕτως καὶ περὶ
[9, 13]	Εὐβοίᾳ, καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς	εἴρηκεν	„Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι
[9, 14]	εἰ μὴ τὴν Νῖσαν οὕτως	εἴρηκεν·	ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ. ἐκεῖθεν
[9, 4]	ἐπιθέσθαι νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς	εἰρήνης	γεγονυίας· διακρουσαμένων {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων
[9, 4]	οὗ δὴ καὶ τὴν παροιμίαν	εἰρῆσθαι	„Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς
[9, 17]	ἀπὸ τῆς πλάτης τῶν κωπῶν	εἰρῆσθαι	πιθανὸν καὶ Πλαταιέας τοὺς ἀπὸ
[9, 31]	οἱ δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν.	εἴρηται	δ´ ὅτι παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς
[9, 23]	Ὄλυνθον πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος.	εἴρηται	δ´ ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη
[9, 25]	νῦν ἔχουσι τὰ χωρία ταῦτα.	εἴρηται	δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην
[9, 27]	„Θίσβην. περὶ μὲν οὖν Κωπῶν	εἴρηται·	προσάρκτιος δέ ἐστιν ἐπὶ τῇ
[9, 18]	εἴτε τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν	εἰς	ἀδήλους πόρους, εἴτε τῶν περὶ
[9, 3]	ἐκείνων ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς	εἰς	Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν ἐκλήθη μέρος
[9, 31]	Θηβῶν κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν	εἰς	Ἀθήνας καὶ Μέγαρα ἐπὶ τῶν
[9, 13]	ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος	εἰς	Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ
[9, 12]	~Ἔστι δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν	εἰς	Ἄργος ἀνιόντι ἐν ἀριστερᾷ ἡ
[9, 16]	τὰ μὲν λιμνάζει, ποταμῶν ἀναχεομένων	εἰς	αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα
[9, 19]	σίον· καὶ ἄλλα} δὲ ῥεύματα	εἰς	αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι μὲν οὖν
[9, 8]	ἐκ τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´	εἰς	αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ τῆς
[9, 11]	καὶ τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν	εἰς	Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν
[9, 4]	ἱματίοις ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν	εἰς	Δωδώνην. ~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν
[9, 4]	τοὺς παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας	εἰς	Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ
[9, 5]	ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι	εἰς	ἡμᾶς οὐδὲ κώμης ἀξιολόγου τύπον
[9, 39]	οὗτος κατὰ τὴν ἐκ Πλαταιῶν	εἰς	Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς δ´ ὁ
[9, 40]	δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν	εἰς	Ἰωλκόν φασιν, ὅθεν τοὺς Ἀργοναύτας
[9, 24]	κλύζων καὶ ποιῶν τοὺς Παρασωπίους	εἰς	κατοικίας πλείους διῃρημένους, ἅπαντας δ´
[9, 13]	μυθεύεται τὸν Ἀνθηδόνιον, ὅν φασιν	εἰς	κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν
[9, 25]	ἀπὸ τοῦ μυχοῦ τοῦ λιμένος	εἰς	Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ
[9, 4]	ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´	εἰς	κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ τὰς
[9, 8]	δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος,	εἰς	ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα·
[9, 4]	οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον	εἰς	πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν
[9, 28]	σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν ἐνθένδε	εἰς	Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς
[9, 23]	ἀφ´ οὗ καὶ ἡ παροιμία	„εἰς	Σκῶλον μήτ´ αὐτὸς ἴναι, μήτ´
[9, 15]	τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´ ἐπιστρέφων	εἰς	τὰ πεδία, παυόμενος δὲ περὶ
[9, 3]	Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν ἔστελλον	εἰς	τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες.
[9, 19]	ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις,	εἰς	τὴν αὐτὴν ἐμπίπτουσι λίμνην τὴν
[9, 18]	ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν	εἰς	τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν τῆς
[9, 13]	ὄρος ἐστὶν ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς	εἰς	τὴν Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν
[9, 31]	Ἀόνιον καλούμενον πεδίον, ὃ διατείνει	{εἰς	τὴν Καδμεία} ν ἀπὸ τοῦ
[9, 19]	τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς	εἰς	τὴν Κωπαΐδα λίμνην ἐξίησι· καὶ
[9, 3]	Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας. εἶτ´ ἀνέστρεψαν	εἰς	τὴν οἰκείαν, ἤδη τοῦ Αἰολικοῦ
[9, 36]	πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν καὶ	εἰς	τὸ ὑπερκείμενον ὄρος ἐρυμνὸν τὸ
[9, 9]	Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν	εἰς	τὸν διάπλουν τοῦτον ἐκ τοῦ
[9, 9]	ἐξ ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον	εἰς	τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον
[9, 19]	καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν πολισμάτων,	εἰς	Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα
[9, 11]	παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν	εἰς	Χαλκίδα· ὡς δ´ αὕτως καὶ
[9, 12]	δὲ Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός.	εἰσὶ	δὲ καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ
[9, 24]	ἐκδίδωσιν) ἐν δὲ τῇ Θηβαίων	εἰσὶ	καὶ αἱ Θεράπναι καὶ ὁ
[9, 13]	ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν.	εἰσὶ	μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι
[9, 31]	ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνί	εἰσι	μεταξὺ αὐτοῦ καὶ Θηβῶν κατὰ
[9, 25]	ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι δ´	εἰσὶ	τῆς {παραλίας} τῆς ἀπὸ τοῦ
[9, 35]	„ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´	εἰσὶ	τῶν μὲν περικειμένων τῇ λίμνῃ
[9, 27]	λίμνῃ· αἱ δ´ ἄλλαι κύκλῳ	εἰσὶν	αἵδε, Ἀκραιφίαι Φοινικὶς Ὀγχηστὸς Ἁλίαρτος
[9, 9]	ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου τοῖς Πέρσαις	εἰσπλέουσιν	εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον ἐκ
[9, 40]	εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας	εἴτ´	ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε
[9, 40]	καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς	εἴτ´	ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´
[9, 5]	Πλαταιὰς γενόμενος διελυμήνατο τὴν χώραν.	εἶτ´	ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν ἐπὶ τοσοῦτον
[9, 3]	ὥστε καὶ Βοιωτοὺς κληθῆναι πάντας.	εἶτ´	ἀνέστρεψαν εἰς τὴν οἰκείαν, ἤδη
[9, 15]	Μεγαρικοῖς καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν,	εἶτ´	ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία, παυόμενος
[9, 41]	τῆς πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές·	εἶτ´	Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ καὶ
[9, 7]	δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα.	~Εἶτα	Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος
[9, 19]	εἰς Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν,	εἶτα	διὰ τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς
[9, 16]	εἰς αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων,	εἶτα	ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται
[9, 18]	σταδίων καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν,	εἶτα	ἐξέρρηξεν εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ
[9, 8]	σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ φυγή.	~Εἶτα	λιμὴν μέγας ὃν καλοῦσι Βαθὺν
[9, 27]	Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ Ὠκαλέα.	~Εἶτά	φησι „Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά
[9, 3]	πεπλανημένων καὶ Λελέγων καὶ Ὑάντων·	εἶτα	Φοίνικες ἔσχον οἱ μετὰ Κάδμου,
[9, 40]	εἴτ´ ἐν τῷ διδόναι κατορθῶν	εἴτε	καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς ἐτίμησε
[9, 4]	ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας,	εἴτε	κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα
[9, 4]	πυρὰν ἐμβαλεῖν ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν	εἴτε	μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς ἔχειν,
[9, 18]	κάλαμον. ἀλλ´ οὗτος ἠφάνισται τελέως,	εἴτε	τοῦ χάσματος διαχέοντος αὐτὸν εἰς
[9, 18]	διαχέοντος αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους,	εἴτε	τῶν περὶ Ἁλίαρτον ἑλῶν καὶ
[9, 26]	„καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´ Ἐλεῶν´}	εἶχον	ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν
[9, 32]	ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ Θήβας	εἶχον“	οἱ μὲν δέχονται πολείδιόν τι
[9, 39]	Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν	εἶχον	πρότερον, καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ
[9, 4]	ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι·	ἐκ	δὲ τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας
[9, 7]	Δήλιον τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος	ἐκ	Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος
[9, 12]	Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι δὲ τῷ	ἐκ	Θηβῶν εἰς Ἄργος ἀνιόντι ἐν
[9, 11]	κεῖται δὲ παρ´ ὁδὸν {τὴν	ἐκ}	Θηβῶν εἰς Χαλκίδα· ὡς δ´
[9, 10]	δὲ καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι.	ἐκ	Κνωπίας δὲ τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{
[9, 25]	{ἐ{ πιλαβόμενος} τοῦ πατρός, ὅτι	ἐκ	Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{ ετέστη,
[9, 19]	ποταμοὶ καταφέρονται, ὧν ὁ Κηφισσὸς	ἐκ	Λιλαίας Φωκικῆς πόλεως τὴν ἀρχὴν
[9, 20]	ἔνι· οὐ γὰρ ὁ Αἴας	ἐκ	Λυδίας τὸ σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται
[9, 34]	προσηγόρευται μυθεύεται δ´ Ἀπόλλωνος υἱὸς	ἐκ	Μελίας, προφήτης τοῦ μαντείου κατὰ
[9, 39]	ὁ τόπος οὗτος κατὰ τὴν	ἐκ	Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς
[9, 35]	„ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν Βώρου, ὃς	ἐκ	Τάρνης „ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ
[9, 8]	ἐκ τῆς Χαλκίδος ὁ δ´	ἐκ	τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´ εἰς
[9, 29]	ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´ αὐτὴν ἐπανιόντες	ἐκ	τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ Βοιωτοὶ
[9, 2]	κόλπῳ καὶ τῷ Κορινθιακῷ τὰ	ἐκ	τῆς Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ
[9, 8]	δ´ ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν ὁ μὲν	ἐκ	τῆς Χαλκίδος ὁ δ´ ἐκ
[9, 11]	Βοιωτιακοῦ οἱ μέν φασιν ἐκπεσόντος	ἐκ	τοῦ ἅρματος ἐν τῇ μάχῃ
[9, 41]	χώρα, τάχα τι ἰδίωμα προσφερομένη	ἐκ	τοῦ δειλινοῦ κλίματος οἰκεῖον τοῖς
[9, 19]	Περμησσὸς δὲ καὶ ὁ Ὀλμειός,	ἐκ	τοῦ Ἑλικῶνος συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς
[9, 9]	εἰσπλέουσιν εἰς τὸν διάπλουν τοῦτον	ἐκ	τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου, ὅν φασιν
[9, 28]	χωρίον καὶ τῇ Κορωνειακῇ, ὑποπεπτωκὸς	ἐκ	τοῦ νοτίου μέρους τῷ Ἑλικῶνι
[9, 3]	βαρβάρων ᾠκεῖτο Ἀόνων καὶ Τεμμίκων	ἐκ	τοῦ Σουνίου πεπλανημένων καὶ Λελέγων
[9, 15]	μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα πάντοθεν	ἐκ	τῶν ἄλλων μερῶν ὄρεσι περιεχόμενα,
[9, 25]	Ἑλικὼν συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι	ἐκ	τῶν πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν·
[9, 25]	αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ δὲ καὶ	ἐκ	τῶν πρὸς ἑσπέραν κατὰ τὸν
[9, 19]	Ἁλίαρτον“ λέγων. ~Οὗτοι μὲν οὖν	ἐκ	τῶν Φωκικῶν ὀρῶν οἱ ποταμοὶ
[9, 4]	κολασθείσης αὐτῆς, εἰ δ´ οὐδὲν	ἐκακούργησε,	τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς
[9, 32]	ἀνακτίσαι· ἐπεὶ δὲ ἡ Καδμεία	ἐκαλεῖτο	Θῆβαι, ὑπὸ Θήβας εἰπεῖν ἀντὶ
[9, 13]	Ἰαπυγίαν ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν	ἐκάλεσεν.	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὰ περὶ
[9, 41]	Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς	ἐκάλουν	τινές· εἶτ´ Εὐδείελος μετωνομάσθη καὶ
[9, 25]	Πίμπλειαν ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν·	ἐκαλοῦντο	δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων
[9, 8]	ἑπτάκις μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν	ἑκάστην	καὶ νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν
[9, 27]	λίμνης κοινὸν ὄνομα, ἀλλὰ καθ´	ἑκάστην	πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος
[9, 11]	δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´	ἕκαστον	μῆνα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας καὶ
[9, 2]	τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´	ἑκάτερα	τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς παραλίας
[9, 26]	Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου	ἑκατέρου	τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ δ´
[9, 8]	δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα· πύργος δ´	ἑκατέρωθεν	ἐφέστηκεν ὁ μὲν ἐκ τῆς
[9, 13]	μὲν τῆς Ἀνθηδόνος εἰς Αἰγὰς	ἑκατὸν	εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ δὲ τῶν
[9, 25]	Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ	ἑκατὸν	εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας ἣν
[9, 28]	ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων	ἑκατὸν	ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει
[9, 26]	Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους	ἑκατὸν	ἑξήκοντα, ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´
[9, 3]	ἐτείχισε καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς	ἐκγόνοις	ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι δὲ τὰς Θήβας
[9, 13]	τε, παρ´ ἣν ὁ Κηφισσὸς	ἐκδίδωσι,	καὶ ἔτι ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι
[9, 24]	ρρεῖ} Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν	ἐκδίδωσιν)	ἐν δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ
[9, 18]	ἐντεῦθεν δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς	ἐκδίδωσιν	ἐπὶ τὴν θάλατταν. τότε μὲν
[9, 29]	ποταμὸν Κουάριον προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ	ἐκεῖ.	Ἀλκαῖος δὲ καλεῖ Κωράλιον λέγων
[9, 36]	καὶ τὸ τοῦ Τειρεσίου μνῆμα	ἐκεῖ	τελευτήσαντος κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια
[9, 14]	εἴρηκεν· ἦν γὰρ ὁ Μεγαρικῇ.	ἐκεῖθεν	ἀπῳκισμένη {πρός{ χωρος τοῦ Κιθα}
[9, 20]	τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά,	ἐκεῖθεν	δι´ ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ
[9, 25]	δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα Θεσπιεῦσιν	ἐκεῖθεν	οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα δῶρον
[9, 21]	ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς	ἐκεῖθεν	{πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα δ´
[9, 5]	αὗται δ´ ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς	ἐκείνας	κρινόμεναι. ~Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν
[9, 27]	καθ´ ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν	ἐκείνης	ἐπώνυμος ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν
[9, 3]	τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν.	ἐκεῖνοι	δὲ τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ
[9, 25]	τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν	ἐκεῖνος,	ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ ἑταίρα
[9, 5]	κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ	ἐκείνου	δ´ ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ
[9, 21]	τὴν ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´	ἐκείνου	δὲ παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ
[9, 26]	ἑξήκοντα, ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´	ἐκείνου	κέκληται, πλησίον δ´ ἐστὶν Ὀγχηστοῦ
[9, 2]	καθάπερ Ἐπαμεινώνδας ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ	ἐκείνου	τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν εὐθὺς τοὺς
[9, 39]	καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ ἐξ	ἐκείνου	τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν
[9, 4]	σπονδὰς παρέβαινον, μὴ παραβῆναι φάσκειν	ἐκείνους·	συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ δ´
[9, 25]	διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν	ἐκείνῳ	κατά τε ὕψος καὶ περίμετρον·
[9, 3]	ἀλλ´ ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´	ἐκείνων	ἐξέβαλον τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς
[9, 25]	ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων δ´	ἐκείνων	Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ χωρία
[9, 36]	Ἐπιγόνων στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν	ἐκεῖσε	λέγονται καταφεύγειν καὶ εἰς τὸ
[9, 42]	εἶναι τῶν μετὰ Ἰαλμένου πλανηθέντων	ἐκεῖσε	μετὰ τὴν τῆς Τροίας ἅλωσιν.
[9, 30]	δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων.	ἔκειτο	δὲ ἐν στενῷ χωρίῳ μεταξὺ
[9, 1]	ἐπὶ τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν	ἐκκλίνουσαν	{πρὸς δύσιν καὶ} ἔχουσαν τὴν
[9, 14]	{πρός{ χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος,	ἐκλέλειπται	δὲ νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι
[9, 32]	τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας	ἐκλελεῖφθαι	διὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν
[9, 17]	τε καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον	ἐκλήθη	διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν
[9, 3]	Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας, ἀφ´ ὧν	ἐκλήθη	μέρος τι τῆς πόλεως Πελασγικόν
[9, 3]	κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον χρόνον	ἐκλιπόντες	τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς
[9, 36]	κατὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν	ἐκλιπόντες	τὴν πόλιν ἐκεῖσε λέγονται καταφεύγειν
[9, 25]	θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες·	ἐκλιπόντων	δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι
[9, 24]	Θεράπναι καὶ ὁ Τευμησσός, ὃν	ἐκόσμησεν	Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν ἐπῶν, τὰς
[9, 3]	αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν	ἐκπεσόντες	ἐν Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν
[9, 11]	τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ μέν φασιν	ἐκπεσόντος	ἐκ τοῦ ἅρματος ἐν τῇ
[9, 7]	στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος	ἐκποδὼν	ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ
[9, 17]	ταπεινωθείσης διὰ τὰς ὕστερον γενομένας	ἐκρύσεις·	καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ
[9, 16]	αὐτά, τῶν δ´ ἐμπιπτόντων, εἶτα	ἐκρύσεις	λαμβανόντων· τὰ δ´ ἀνέψυκται καὶ
[9, 19]	καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ δὲ	ἐκρύσεις	οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ δεχομένου
[9, 14]	τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν“	ἐκτείνοντες	τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς διὰ
[9, 20]	δ´ ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν	ἐκτείνων	τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς ἐν
[9, 20]	καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´ ἑνικῶς	ἐκφέρει	τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν πρώτην
[9, 19]	ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´	Ἐλατείας	δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν
[9, 13]	δὲ τῶν ἄλλων τόπων πολὺ	ἐλάττους·	κεῖται δ´ ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ
[9, 1]	πως τῇ Ἀττικῇ ἢ καὶ	ἐλάττων	κατὰ μῆκος· ἀρετῇ μέντοι τῆς
[9, 27]	πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης ἐπώνυμος	ἐλέγετο,	Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς
[9, 1]	σαφοῦς χάριν ὧν εἴπομεν πρότερον.	{ἐλέγομ}	εν δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου
[9, 17]	ἐκλήθη διὰ τὸ ἐπὶ τοῖς	ἕλεσιν	ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως
[9, 31]	καὶ τῆς Βοιωτίας. {αἱ} γὰρ	Ἐλευθεραὶ	πλησίον, ἃς οἱ μὲν {τῆς
[9, 31]	καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην ἀπέδειξαν,	Ἐλευθέρια	προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται δημοσία
[9, 31]	δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε	ἐλευθερίου	Διὸς ἱερὸν καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν
[9, 18]	τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ δ´	Ἐλευσῖνα	καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν Τρίτωνα
[9, 27]	ὕστερον δ´ ἡ πᾶσα Κωπαῒς	ἐλέχθη	κατ´ ἐπικράτειαν· κοιλότατον γὰρ τοῦτο
[9, 12]	ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ ὁ	Ἑλεὼν	δ´ ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ
[9, 17]	προσαγορεύοιντο ἐτύμως. Ἕλος τε καὶ	Ἑλεὼν	καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ
[9, 26]	Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας, {οἵ τ´	Ἐλεῶν´}	εἶχον ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα.
[9, 14]	τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν,	Ἑλεῶνος	Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι δὲ
[9, 13]	Μεσσάπου, ὃς εἰς τὴν Ἰαπυγίαν	ἐλθὼν	Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα
[9, 25]	κόλπῳ καὶ αὐτὴ καὶ ὁ	Ἑλικών·	ἐπίνειον δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ
[9, 25]	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ ὁ	Ἑλικὼν	καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ ἔτι
[9, 25]	εἰ} ρήκαμεν. ὁ μὲν οὖν	Ἑλικὼν	οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ
[9, 25]	οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ} ὁ δὲ	Ἑλικὼν	συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι ἐκ
[9, 25]	ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ πρὸς	Ἑλικῶνα	μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς·
[9, 25]	τις Θρᾷκας εἶναι τοὺς τὸν	Ἑλικῶνα	ταῖς Μούσαις καθιερώσαντας, οἳ καὶ
[9, 28]	ἐκ τοῦ νοτίου μέρους τῷ	Ἑλικῶνι	καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´ ἔχει
[9, 25]	ἔστι δὲ πόλις πρὸς τῷ	Ἑλικῶνι	νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη δὲ τῷ
[9, 33]	κατέψευσται πρὸς ταῖς ἐσχατιαῖς τοῦ	Ἑλικῶνος	αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´ ἐστὶν
[9, 29]	μὲν οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ	Ἑλικῶνός	ἐστιν ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο
[9, 25]	ἐν δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ	Ἑλικῶνος,	ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου
[9, 14]	ζαθέην. κώμη δ´ ἐστὶ τοῦ	Ἑλικῶνος	ἡ Νῦσα. ἡ μὲν οὖν
[9, 38]	χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ μεταξὺ τοῦ	Ἑλικῶνος	καὶ τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον.
[9, 25]	τερον λέγων „νάσσατο δ´ ἄγχ´	Ἑλικῶνος	ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα
[9, 19]	καὶ ὁ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ	Ἑλικῶνος	συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν
[9, 37]	Βοιωτοὺς καὶ Κορινθίους κατέστη τῆς	Ἑλλάδος	κύριος· δείκνυται δὲ κἀνταῦθα ταφὴ
[9, 2]	δὲ προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς	Ἕλληνας	μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν, ἐπεὶ πρός
[9, 5]	τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς τῶν	Ἑλλήνων	ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους δυσὶ μάχαις
[9, 31]	τριάκοντα μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν	Ἑλλήνων	δυνάμεις ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε
[9, 8]	ὥστ´ εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν	Ἑλλήνων	ἐν τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι.
[9, 39]	γὰρ ἐξ ἐκείνου τὴν τῶν	Ἑλλήνων	ἡγεμονίαν ἀναλαβεῖν ἴσχυσαν ἣν εἶχον
[9, 5]	ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν	Ἑλλήνων	ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς Φωκέας τοὺς
[9, 5]	καὶ τῶν Μακεδόνων ἐπιθεμένων τοῖς	Ἕλλησιν,	ὑπὸ τῶν αὐτῶν τούτων καὶ
[9, 2]	καὶ τὴν Προποντίδα καὶ τὸν	Ἑλλήσποντον.	προστίθησι δὲ ὅτι καὶ τὴν
[9, 17]	οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο ἐτύμως.	Ἕλος	τε καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον
[9, 18]	Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα τὸ	ἕλος	τὸ φύον τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.
[9, 30]	καὶ τοῦ Ὀλμειοῦ καὶ τοῦ	ἕλους	τοῦ φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον.
[9, 5]	τῇ μάχῃ ταύτης μὲν τῆς	ἐλπίδος	διεσφάλησαν, ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων
[9, 18]	πόρους, εἴτε τῶν περὶ Ἁλίαρτον	ἑλῶν	καὶ λιμνῶν προαναλισκόντων αὐτόν, ἀφ´
[9, 19]	τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν	ἑλῶν.	~{Τῶν δὲ περι} κειμένων λιμνῶν
[9, 12]	ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν	ἑλῶν	ὠνομασμένη. ~Μετὰ δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν
[9, 4]	ἁρπάσαντας τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν	ἐμβαλεῖν	ἐνθυμηθέντας, εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή,
[9, 19]	ἄλλα} δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν	ἐμβάλλει.	ἔστι μὲν οὖν μεγάλη, τὴν
[9, 9]	νομισθέντα κακοῦργον, ὡς ἐξ ἀπάτης	ἐμβαλόντα	τὸν στόλον εἰς τυφλὸν τῆς
[9, 18]	καὶ γὰρ ἑτέρα ἐστίν, ἧς	{ἐμνήσθη}	μεν, {ἡ} Βοιωτιακή, ἐπὶ τῇ
[9, 13]	τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου·	ἐμνήσθημεν	δ´ αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα
[9, 15]	τῆς ἑσπέρας ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς	ἐμπίπτει	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης,
[9, 16]	ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν δ´	ἐμπιπτόντων,	εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ δ´
[9, 19]	συμβάλλοντες ἀλλήλοις, εἰς τὴν αὐτὴν	ἐμπίπτουσι	λίμνην τὴν Κωπαΐδα τοῦ Ἁλιάρτου
[9, 40]	Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος πρῶτος ἀμφότερα	ἐμφαίνει,	καὶ πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς
[9, 18]	Κράτης ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ	ἐμφράγματα	ἐπαύσατο στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν, καίπερ,
[9, 1]	χάριν ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ}	εν	δὲ τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν
[9, 13]	φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν Εὐβοίᾳ,	ἐν	αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν
[9, 8]	καὶ νύκτα· τὴν δ´ αἰτίαν	ἐν	ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν
[9, 36]	ἐνθάδε, καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν	ἐν	Ἄργει, καὶ διὰ τοῦτο τὸν
[9, 12]	ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος ἀνιόντι	ἐν	ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ- ἐν
[9, 35]	δείκνυται Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς,	ἐν	δὲ Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ
[9, 13]	τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι.	ἐν	δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος
[9, 25]	Κρέουσαν, ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν.	ἐν	δὲ τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ
[9, 24]	Πλαταιὰς καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν)	ἐν	δὲ τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ
[9, 7]	μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον·	ἐν	δὲ τῇ φυγῇ πεσόντα ἀφ´
[9, 25]	τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν·	ἐν	δὲ τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου
[9, 25]	μέρος, ἡ τοῦ Ἡσιόδου πατρίς·	ἐν	δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος,
[9, 12]	ἐν ἀριστερᾷ ἡ Τάναγρα κ-	ἐν	δεξιᾷ κεῖται· καὶ ἡ Ὑρία
[9, 4]	τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν	ἐν	Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας
[9, 6]	δὲ τὸ Δελφίνιον ὁ Ὠρωπὸς	ἐν	εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν
[9, 13]	ταύτην κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς	ἐν	Εὐβοίᾳ, ἐν αἷς τὸ τοῦ
[9, 36]	πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´	ἐν	εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν
[9, 23]	Παρασώπιοι καὶ κώμη τις καλεῖται	ἐν	Ἡρακλείᾳ τῇ Τραχινίᾳ, παρ´ ἣν
[9, 3]	ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν ἐκπεσόντες	ἐν	Θετταλίᾳ συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ
[9, 4]	κτείνειν τοὺς πράξαντας, καὶ ταῦτ´	ἐν	ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι δ´
[9, 12]	δ´ Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ	ἐν	Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ ὁ Ἑλεὼν
[9, 36]	μέμνηται ὁ ποιητής, ἀλλ´ οὐκ	ἐν	καταλόγῳ „Ἥρη τ´ Ἀργείη καὶ
[9, 20]	ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ ἐστιν	ἐν	Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης
[9, 21]	καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις καὶ	ἐν	μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει διαπεσεῖν·
[9, 18]	ἐπιστολῇ φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν,	ἐν	οἷς οἱ μὲν τὸν Ὀρχομενὸν
[9, 40]	φασιν. Ἐτεοκλῆς δέ, τῶν βασιλευσάντων	ἐν	Ὀρχομενῷ τις, Χαρίτων ἱερὸν ἱδρυσάμενος
[9, 36]	ἐν εὐερκεῖ χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´	ἐν	πεδίῳ· τὴν δὲ θεὸν σεβόμενοι
[9, 20]	Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης	ἐν	πίονι δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή·
[9, 23]	ῥεῖ Ἀσωπὸς ποταμός, καὶ ὅτι	ἐν	Σικυωνίᾳ ἄλλος ἐστὶν Ἀσωπὸς καὶ
[9, 30]	Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ	ἐν	στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου ὄρους
[9, 37]	ὀλίγους ἐπὶ θάλατταν σωθέντας φυγεῖν	ἐν	ταῖς ναυσί, τοὺς δ´ ἄλλους
[9, 33]	ἐστίν, ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο	ἐν	τῇ Ἁλιαρτίᾳ πρὸς τῇ Κωπαΐδι
[9, 12]	Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ δὲ καὶ	ἐν	τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη}
[9, 6]	καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια	ἐν	τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα
[9, 20]	γάρ ἐστι μεγάλη καὶ οὐκ	ἐν	τῇ Θηβαΐδι, ἡ δὲ μικρά,
[9, 31]	τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν	ἐν	τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ καὶ
[9, 29]	μυστικὴν αἰτίαν. οἱ μὲν οὖν	ἐν	τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ
[9, 37]	δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων	ἐν	τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ δὲ
[9, 31]	τε δείκνυται δημοσία τῶν τελευτησάντων	ἐν	τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ
[9, 5]	κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ πεσόντος	ἐν	τῇ μάχῃ ταύτης μὲν τῆς
[9, 11]	φασιν ἐκπεσόντος ἐκ τοῦ ἅρματος	ἐν	τῇ μάχῃ τοῦ Ἀμφιαράου κατὰ
[9, 12]	ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον Ἐρυθρῶν	ἐν	τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα
[9, 15]	πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´ ἑξῆς	ἐν	τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ κοῖλα
[9, 29]	Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ δ´	ἐν	τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ
[9, 24]	ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι δ´	ἐν	τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν τε
[9, 18]	τῶν Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς αὐτὸς	ἐν	τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον ἐπιστολῇ φησιν,
[9, 31]	τῇ μάχῃ. ἔστι δὲ καὶ	ἐν	τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος Πλαταιαί, ὅθενπερ
[9, 42]	ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν	ἐν	τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς
[9, 12]	Ὠρίωνος γένεσις, ἥν φησι Πίνδαρος	ἐν	τοῖς διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς
[9, 32]	δὲ ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε	ἐν	τοῖς ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν
[9, 14]	τῆς Βοιωτίας, ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος	ἐν	τοῖς περὶ νεῶν {ε} ἴη,
[9, 21]	καὶ τῶν μή· καὶ} χαλεπὸν	ἐν	τοσούτοις καὶ ἀσήμοις τοῖς πλείστοις
[9, 40]	ἐν τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´	ἐν	τῷ διδόναι κατορθῶν εἴτε καὶ
[9, 20]	ἐκτείνων τὴν πρώτην συλλαβήν, ὡς	ἐν	τῷ καταλόγῳ „ἠδ´ Ὕλην καὶ
[9, 36]	διὰ τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´	ἐν	τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα
[9, 26]	Μεδεὼν δ´ ὁ μὲν Φωκικὸς	ἐν	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας
[9, 14]	δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον	ἐν	τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι
[9, 40]	πλοῦτον καὶ δύναμιν, ὃς εἴτ´	ἐν	τῷ λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν
[9, 8]	εἰκὸς τὸν ναύσταθμον τῶν Ἑλλήνων	ἐν	τῷ μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ
[9, 42]	τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι δὲ τοὺς	ἐν	τῷ Πόντῳ καλουμένους Ἀχαιοὺς ἀποίκους
[9, 29]	ἔσχον· κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας	ἐν	τῷ πρὸ αὐτῆς πεδίῳ τὸ
[9, 30]	δὲ νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα	ἐν	τῷ πρὸς Περσέα πολέμῳ, τὴν
[9, 11]	ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´ αὕτη	ἐν	τῷ τείχει μεταξὺ τοῦ Πυθίου
[9, 31]	ποιητής. Γλίσσαντα δὲ λέγει κατοικίαν	ἐν	τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ ἐστιν
[9, 20]	ὡς ἔνιοι γράφουσιν „ὅς ῥ´	ἐν	„Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ
[9, 20]	μέμνηται καὶ Ὅμηρος „ὅς ῥ´	ἐν	Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς,
[9, 20]	τοτὲ δὲ συστέλλων „ὅς ῥ´	ἐν	Ὕλῃ ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος
[9, 33]	λίμνῃ καὶ τῷ Τηνερικῷ πεδίῳ,	ἐν	ὕψει κείμενος ψιλός, ἔχων Ποσειδῶνος
[9, 17]	χωρίων τῶν ἄπωθεν ἢ τῶν	ἐν	ὕψει. παρακολουθεῖ δὲ τοῖς οὕτως
[9, 34]	δ´ Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ κεῖται	ἐν	ὕψει. φασὶ δὲ τοῦτο καλεῖσθαι
[9, 19]	Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν	ἐν	Φωκεῦσι πόλεων, καὶ διὰ Παραποταμίων
[9, 25]	οὐ πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ	ἐνάμιλλός	ἐστιν ἐκείνῳ κατά τε ὕψος
[9, 5]	ἐξ ἐκείνου δ´ ἤδη πράττοντες	ἐνδεέστερον	ἀεὶ μέχρι εἰς ἡμᾶς οὐδὲ
[9, 25]	μυχοῦ τοῦ λιμένος εἰς Κρέουσαν	{ἐνε{	νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν
[9, 26]	{ἄλλων „οἵ τ´} ἀμφ´ Ἅρμ´	ἐνέμοντο	καὶ Εἰλέσιον „καὶ Ἐρύθρας, {οἵ
[9, 11]	ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον	ἐνεχθῆναι	ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ
[9, 35]	μέμνηται „Ἰδομενεὺς δ´ ἄρα Φαῖστον	„ἐνήρατο	Μῄονος υἱὸν Βώρου, ὃς ἐκ
[9, 36]	φασί γε τὴν θεὸν γεγενῆσθαι	ἐνθάδε,	καθάπερ καὶ τὴν Ἥραν ἐν
[9, 28]	„Θί„ σβην. πλοῦς δ´ ἐστὶν	ἐνθένδε	εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα.
[9, 23]	ἕπεσθαι. καὶ τὸν Πενθέα δὲ	ἐνθένδε	καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν δὲ
[9, 4]	τὴν ἄνθρωπον εἰς πυρὰν ἐμβαλεῖν	ἐνθυμηθέντας,	εἴτε κακουργήσασαν εἴτε μή, πρὸς
[9, 25]	„νάσσατο δ´ ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ	{ἐνὶ	κώμῃ} Ἄσκρῃ χεῖμα κακῇ, θέρει
[9, 26]	Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´	ἐνί}	ων δὲ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ
[9, 20]	ναίεσκε“ „σκυτοτόμων ὄχ´ ἄριστος Ὕλῃ	„ἔνι	οἰκία ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα εὖ
[9, 20]	ἐνταῦθα εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ	ἔνι·	οὐ γὰρ ὁ Αἴας ἐκ
[9, 31]	αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ δέ, ἃς	ἑνικῶς	εἶπεν ὁ ποιητής, ὑπὸ τῷ
[9, 20]	Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος δ´	ἑνικῶς	ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων τὴν
[9, 25]	τῶν μὲν ἀμφοτέρως λεγομένων καὶ	ἑνικῶς	καὶ πληθυντικῶς, καθάπερ καὶ ἀρρενικῶς
[9, 20]	καλοῦσιν Ὕλας, οὐδὲ Ὕδην, ὡς	ἔνιοι	γράφουσιν „ὅς ῥ´ ἐν „Ὕδῃ
[9, 12]	διθυράμβοις· κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος.	ἔνιοι	δὲ τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί
[9, 36]	ἐν τῷ καταλόγῳ μέμνηται τῶν	ἐνταῦθα	ἀνδρῶν, ἐπειδὴ ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο
[9, 21]	ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν}	ἐνταῦθα	δ´ ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{
[9, 25]	περιγράφεται δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ.	ἐνταῦθα	δ´ ἐστὶ τό τε τῶν
[9, 29]	βαίνεις} Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν·
[9, 13]	ἐλθὼν Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ τὰ περὶ τὸν
[9, 20]	Ὕλῃ „ἔνι οἰκία ναίων. οὐδ´	ἐνταῦθα	εὖ γραφόντων τινῶν Ὕδῃ ἔνι·
[9, 31]	παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς ὁ Ἀσωπός.	ἐνταῦθα	Μαρδόνιον καὶ τὰς τριάκοντα μυριάδας
[9, 18]	διὰ τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα	ἐνταῦθα	τὸ ἕλος τὸ φύον τὸν
[9, 11]	συντριβῆναι τὸ ἅρμα φεύγοντός φασιν	ἐνταῦθα,	τὸν δὲ διὰ τοῦ Ἀρείονος
[9, 28]	Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον Θεσπιέων·	ἐνταῦθά	φασι Ζῆθον καὶ Ἀμφίονα οἰκῆσαι
[9, 18]	ἔστι δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος·	ἐντεῦθεν	δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν
[9, 40]	Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν·	ἐντεῦθεν	δὲ ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν
[9, 25]	λιμένος εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα·	ἐντεῦθεν	δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς
[9, 11]	τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ.	ἐντεῦθεν	δὲ ἡ παροιμία τὴν ἀρχὴν
[9, 35]	πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν	ἐντυχόντι	τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ τῆς
[9, 9]	ναυάρχου Μεγαβάτου νομισθέντα κακοῦργον, ὡς	ἐξ	ἀπάτης ἐμβαλόντα τὸν στόλον εἰς
[9, 4]	(ἐπειδὴ καὶ τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν	ἐξ	ἀρχῆς ὑπῆρξεν) οὕτως ἀνελεῖν, ἁρπάσαντας
[9, 12]	Ὑσίαι {κώ{ μη} οἱ δ´	ἐξ	αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´
[9, 5]	συνέπραξαν τοῖς περὶ Πενθίλον, πλείστους	ἐξ	ἑαυτῶν συμπέμψαντες, ὥστε καὶ Βοιωτικὴν
[9, 5]	πόλιν κατασκαφεῖσαν καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν.	ἐξ	ἐκείνου δ´ ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον
[9, 39]	τῆς καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ	ἐξ	ἐκείνου τὴν τῶν Ἑλλήνων ἡγεμονίαν
[9, 25]	τὸ τῶν Λειβηθρίδων νυμφῶν ἄντρον·	ἐξ	οὗ τεκμαίροιτ´ ἄν τις Θρᾷκας
[9, 16]	τῆς γῆς, σεισμοὶ γενόμενοι πολλάκις	ἐξαίσιοι	τοὺς μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων
[9, 3]	ἰδίᾳ, Μινύας προσαγορεύσας) μετ´ ἐκείνων	ἐξέβαλον	τοὺς μὲν Πελασγοὺς εἰς Ἀθήνας,
[9, 18]	καὶ ἐδέξατο τὸν ποταμόν, εἶτα	ἐξέρρηξεν	εἰς τὴν ἐπιφάνειαν κατὰ Λάρυμναν
[9, 4]	ἐν Δωδώνῃ. τὰς μέντοι προφήτιδας	ἐξηγουμένας	τὸ μαντεῖον εἰπεῖν, ὅτι προστάττοι
[9, 28]	ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν	ἑξήκοντα.	~Ἑξῆς δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ
[9, 26]	κόλπῳ, διέχων Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν	ἑξήκοντα,	ὁ δὲ Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου
[9, 42]	τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον ἐπὶ	ἑξήκοντα	σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν ἐν
[9, 6]	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα	ἑξήκοντα	σταδίων. μετὰ δὲ τὸ Δελφίνιον
[9, 1]		~Ἑξῆς	δ´ ἐστὶν ἡ Βοιωτία, περὶ
[9, 40]	ἐκ Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν.	~Ἑξῆς	δ´ ὁ ποιητὴς μέμνηται τοῦ
[9, 29]	εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα.	~Ἑξῆς	δὲ Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον
[9, 6]	ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι.	~Ἑξῆς	δὲ τὴν περιήγησιν τῆς χώρας
[9, 15]	ἡ πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ δ´	ἑξῆς	ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία ἐστὶ
[9, 21]	καὶ ἡ θάλαττα τό γε	ἑξῆς	ὑπαγορεύει βέλτιον· διόπερ καὶ ἡμεῖς
[9, 19]	Κορωνειακῆς εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην	ἐξίησι·	καὶ ὁ Περμησσὸς δὲ καὶ
[9, 35]	δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ	ἔοικεν	ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ Ἡσιόδου περὶ
[9, 26]	κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς	ἐπ´	Ἀνθηδόνα ὁδοῦ, ἡ δ´ Ὠκαλέη
[9, 6]	ἡ νῦν Ἐρέτρια, διάπλους δ´	ἐπ´	αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα Δήλιον
[9, 8]	Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα· ἔστι δ´	ἐπ´	αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα·
[9, 9]	χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον τοῦ ταφέντος	ἐπ´	αὐτῷ Σαλγανέως ἀνδρὸς Βοιωτίου, καθηγησαμένου
[9, 2]	διπλέθρῳ. τὴν μὲν οὖν χώραν	ἐπαινεῖ	διὰ ταῦτα, καί φησι πρὸς
[9, 5]	Θηβαίους δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους.	Ἐπαμεινώνδα	δὲ πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ
[9, 39]	ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας	Ἐπαμεινώνδας	ἀρχὴν εὕρετο τῆς καταλύσεως αὐτῶν·
[9, 2]	μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ	Ἐπαμεινώνδας	ἔδειξε· τελευτήσαντος γὰρ ἐκείνου τὴν
[9, 3]	ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς Θήβας	ἐπανῆλθον	πάλιν· ὡς δ´ αὕτως ὑπὸ
[9, 29]	ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´ αὐτὴν	ἐπανιόντες	ἐκ τῆς Θετταλικῆς Ἄρνης οἱ
[9, 7]	ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως	ἐπαύσατο	ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν μέγας
[9, 18]	ἀνὴρ Χαλκιδεὺς ἀνακαθαίρειν τὰ ἐμφράγματα	ἐπαύσατο	στασιασάντων τῶν Βοιωτῶν, καίπερ, ὡς
[9, 2]	καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν ἔχειν,	ἐπέθεντο	καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ καὶ
[9, 32]	ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι·	ἐπεὶ	δὲ ἡ Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι,
[9, 2]	δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους	ἐπεὶ	μηδὲ τοὺς ἀεὶ προϊσταμένους αὐτῆς,
[9, 2]	πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν ἐστιν,	ἐπεὶ	πρός γε τοὺς βαρβάρους βία
[9, 36]	καταλόγῳ μέμνηται τῶν ἐνταῦθα ἀνδρῶν,	ἐπειδὴ	ἱεροὶ ὄντες παρεῖντο τῆς στρατείας.
[9, 39]	ἣν εἶχον πρότερον, καὶ μάλιστ´	ἐπειδὴ	καὶ τῇ δευτέρᾳ συμβολῇ τῇ
[9, 4]	τὴν προφῆτιν κατὰ τὸ συγγενὲς	(ἐπειδὴ	καὶ τὸ ἱερὸν Πελασγικὸν ἐξ
[9, 10]	Ἐρετριέως μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ,	ἐπειδὴ	σιγῶσι παριόντες· τινὲς δὲ τῇ
[9, 13]	ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ ἔτι	ἐπέκεινα	Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις.
[9, 23]	μήτ´ αὐτὸς ἴναι, μήτ´ ἄλλῳ	ἕπεσθαι.	καὶ τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε
[9, 24]	ὀλίγος λόφος. γνώριμα δὲ τὰ	ἔπη.	~Θέσπειαν δὲ λέγει τὰς νῦν
[9, 33]	τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον {δι} νηθεὶς	ἐπῄει	γᾶν τε καὶ θάλασσαν, καὶ
[9, 18]	οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας	ἐπῆρξε	καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ
[9, 22]	Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν	ἐπὶ	Ἀνθηδόνος, διέχουσα τῶν Θηβῶν ὅσον
[9, 2]	καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη,	ἐπὶ	δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν
[9, 1]	ἡ Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω	ἐπὶ	δύσιν τεταμένη ταινία τις ἀπὸ
[9, 42]	πρὸς τὸ Ἀκόντιον ὄρος, παρατεῖνον	ἐπὶ	ἑξήκοντα σταδίους μέχρι Παραποταμίων τῶν
[9, 37]	πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους	ἐπὶ	θάλατταν σωθέντας φυγεῖν ἐν ταῖς
[9, 1]	ἀπὸ τῆς κατ´ Εὔβοιαν θαλάττης	ἐπὶ	θάλατταν τὴν κατὰ τὸν Κρισαῖον
[9, 29]	{πολε{ μηδόκος} ἅ ποι Κορωνίας	ἐπὶ	λαΐω ναύω πάροιθεν {ἀμφι{ βαίνεις}
[9, 2]	ἐστι καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων,	ἐπὶ	μὲν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ
[9, 2]	εἰ καί {τί} ποτε κατώρθωσαν,	ἐπὶ	μικρὸν τὸν χρόνον συμμεῖναι, καθάπερ
[9, 13]	τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται δ´	ἐπὶ	ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν
[9, 42]	οὖν οἰκεῖσθαι τὸν Ὀρχομενόν φασιν	ἐπὶ	πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων δὲ τῶν ὑδάτων
[9, 7]	τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ ἔσωσεν	ἐπὶ	πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο ἡ
[9, 3]	συνεστήσαντο τὴν ἀρχὴν μετὰ Ἀρναίων	ἐπὶ	πολὺν χρόνον, ὥστε καὶ Βοιωτοὺς
[9, 1]	Σουνίου παραλίαν μέχρι {Θετταλο{ νικείας}	ἐπὶ	τὰς ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν
[9, 4]	δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´	ἐπὶ	τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ εἶναι
[9, 18]	ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή,	ἐπὶ	τῇ θαλάττῃ, ᾗ προσέθεσαν Ῥωμαῖοι
[9, 27]	Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ ἐστιν	ἐπὶ	τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ δ´
[9, 16]	τὰς αὐτὰς πόλεις ποτὲ μὲν	ἐπὶ	τῇ λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν
[9, 2]	σχιζομένης τῆς παραλίας τῇ μὲν	ἐπὶ	τὴν Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν
[9, 18]	δ´ ἤδη ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν	ἐπὶ	τὴν θάλατταν. τότε μὲν οὖν
[9, 25]	ὀψόμενοι τὸν Ἔρωτά τινες ἀνέβαινον	ἐπὶ	τὴν Θέσπειαν ἄλλως οὐκ οὖσαν
[9, 11]	τῶν λεγομένων Πυθαϊστῶν, βλεπόντων ὡς	ἐπὶ	τὸ Ἅρμα καὶ τότε πεμπόντων
[9, 17]	καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη διὰ τὸ	ἐπὶ	τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ
[9, 11]	αὐτοῦ, τὸ ἅρμα ἔρημον ἐνεχθῆναι	ἐπὶ	τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ δὲ
[9, 3]	τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ Θρᾷκας	ἐπὶ	τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες δὲ τῆς
[9, 2]	καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ δ´	ἐπὶ	τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν Ἀνθηδόνα,
[9, 5]	χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς πάλιν	ἐπὶ	τοσοῦτον ὥστε καὶ τῆς τῶν
[9, 11]	τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ
[9, 11]	ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´	ἐπὶ	τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον μῆνα
[9, 27]	Ἁλιαρτὶς δὲ Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως	ἐπὶ	τῶν ἄλλων, ὕστερον δ´ ἡ
[9, 31]	τὴν εἰς Ἀθήνας καὶ Μέγαρα	ἐπὶ	τῶν ὅρων τῶν τῆς Ἀττικῆς
[9, 19]	„οἵ τε Λίλαιαν ἔχον πηγῇς	ἔπι	Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς
[9, 32]	ἐπιπέδοις χωρίοις μετὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	ἄφοδον, τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι·
[9, 36]	καὶ Θηβαῖοι κατὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείαν ἐκλιπόντες τὴν πόλιν ἐκεῖσε
[9, 32]	Θήβας ἐκλελεῖφθαι διὰ τὴν τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείαν καὶ μὴ μετασχεῖν τοῦ
[9, 3]	πλείστων Βοιωτῶν ἕως τῆς τῶν	Ἐπιγόνων	στρατείας. κατὰ δὲ τούτους ὀλίγον
[9, 5]	τοῦ πολέμου καὶ τῶν Μακεδόνων	ἐπιθεμένων	τοῖς Ἕλλησιν, ὑπὸ τῶν αὐτῶν
[9, 4]	συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ δ´	ἐπιθέσθαι·	ἀφ´ οὗ δὴ καὶ τὴν
[9, 4]	ποιησαμένους σπονδὰς πρὸς τοὺς Βοιωτοὺς	ἐπιθέσθαι	νύκτωρ στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης
[9, 25]	πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ,	ἐπικειμένη	δὲ τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ
[9, 18]	τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι δὲ ταύτας	ἐπικλυσθείσας	ὕστερον. γενέσθαι δέ φασιν καὶ
[9, 42]	ἡ τῶν Λοκρῶν μητρόπολις τῶν	Ἐπικνημιδίων.	πρότερον μὲν οὖν οἰκεῖσθαι τὸν
[9, 27]	ἡ πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´	ἐπικράτειαν·	κοιλότατον γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον.
[9, 39]	ἐπταικόσι συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων	ἐπικρατείας·	καὶ παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι
[9, 2]	πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης δ´	ἐπιμεληθῆναι	τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει
[9, 25]	ἔτι αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ	ἐπίνειον	αὐτῆς ἡ Κρέουσα. τοῦτο δὲ
[9, 28]	μέρους τῷ Ἑλικῶνι καὶ αὐτό·	ἐπίνειον	δ´ ἔχει πετρῶδες περιστερῶν μεστόν,
[9, 25]	καὶ αὐτὴ καὶ ὁ Ἑλικών·	ἐπίνειον	δ´ ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν,
[9, 14]	Κρέουσαν δεχόμενοι, τὸ τῶν Θεσπιέων	ἐπίνειον	ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον·
[9, 32]	τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν τοῖς	ἐπιπέδοις	χωρίοις μετὰ τὴν τῶν Ἐπιγόνων
[9, 42]	τὸν Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ,	ἐπιπολαζόντων	δὲ τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς
[9, 16]	φέρεσθαι τῶν ῥείθρων τοῖς δ´	ἐπιπολῆς,	τοῖς τε λιμναίοις καὶ τοῖς
[9, 17]	ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς λίμνης	ἐπιπολὺ	ταπεινωθείσης διὰ τὰς ὕστερον γενομένας
[9, 18]	αὐτὸς ἐν τῇ πρὸς Ἀλέξανδρον	ἐπιστολῇ	φησιν, ἀνεψυγμένων ἤδη πολλῶν, ἐν
[9, 15]	καὶ τοῖς Ἀττικοῖς ὄρεσιν, εἶτ´	ἐπιστρέφων	εἰς τὰ πεδία, παυόμενος δὲ
[9, 18]	ποταμόν, εἶτα ἐξέρρηξεν εἰς τὴν	ἐπιφάνειαν	κατὰ Λάρυμναν τῆς Λοκρίδος τὴν
[9, 16]	ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι τῆς	ἐπιφανείας	τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει
[9, 20]	πίονι δήμῳ, ἡ δὲ Βοιωτιακή·	ἐπιφέρει	γοῦν τῷ „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“
[9, 5]	ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως	ἐπολέμησαν	πρὸς Φωκέας τοὺς τὸ ἱερὸν
[9, 39]	συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς	ἔπραξαν.	τὸ μέντοι μὴ ὑφ´ ἑτέροις
[9, 39]	ὑφ´ ἑτέροις εἶναι καίπερ οὕτως	ἐπταικόσι	συνέμεινε μέχρι τῆς Ῥωμαίων ἐπικρατείας·
[9, 8]	τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι	ἑπτάκις	μεταβάλλειν φασὶ καθ´ ἡμέραν ἑκάστην
[9, 25]	δ´ ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην	ἐπῴκησάν	ποτε Θρᾷκες βιασάμενοι τοὺς Βοιωτοὺς
[9, 24]	ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος διὰ πολλῶν	ἐπῶν,	τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος
[9, 18]	ἀπ´ αὐτῶν ἡ λίμνη τὴν	ἐπωνυμίαν	εἴληφε, χάσμα γενηθὲν πρὸς τῇ
[9, 9]	ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς,	ἐπώνυμον	τοῦ ταφέντος ἐπ´ αὐτῷ Σαλγανέως
[9, 27]	ἑκάστην πρὸς αὐτῇ κατοικίαν ἐκείνης	ἐπώνυμος	ἐλέγετο, Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν,
[9, 40]	δασμὸν ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ	Ἐργίνῳ	τῷ τυραννοῦντι αὐτῶν, ὃν ὑφ´
[9, 25]	καὶ Τάναγρα· τῶν δ´ ἄλλων	ἐρείπια	καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ} ὰ
[9, 6]	δὲ τοῦτόν ἐστιν ἡ νῦν	Ἐρέτρια,	διάπλους δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι
[9, 6]	Δελφίνιον, καθ´ ὃν ἡ παλαιὰ	Ἐρέτρια	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν ἔχουσα
[9, 10]	Ἀμφιαράου καὶ τὸ Ναρκίσσου τοῦ	Ἐρετριέως	μνῆμα ὃ καλεῖται Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ
[9, 11]	τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα	ἔρημον	ἐνεχθῆναι ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον·
[9, 11]	τὸ Ἅρμα, τῆς Ταναγραϊκῆς κώμη	ἔρημος	περὶ τὴν Μυκαλησσόν, ἀπὸ τοῦ
[9, 35]	υἱὸν Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης	„ἐριβώ„	λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ δ´ εἰσὶ
[9, 12]	τούτων ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ	Ἐρυθραί.	καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´ ἐστὶ
[9, 24]	καὶ τὸν Ἐτεωνὸν καὶ τὰς	Ἐρύθρας·	καὶ γὰρ {παρα{ ρρεῖ} Πλαταιὰς
[9, 26]	Ἅρμ´ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον „καὶ	Ἐρύθρας,	{οἵ τ´ Ἐλεῶν´} εἶχον ἠδ´
[9, 12]	οὖσαν ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι πλησίον	Ἐρυθρῶν	ἐν τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων,
[9, 12]	αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν δ´	Ἐρυθρῶν	τούτων ἄποικοι αἱ ἐν Ἰωνίᾳ
[9, 36]	καὶ εἰς τὸ ὑπερκείμενον ὄρος	ἐρυμνὸν	τὸ Τιλφώσσιον, ὑφ´ ᾧ Τιλφῶσσα
[9, 25]	πρότερον μὲν οὖν ὀψόμενοι τὸν	Ἔρωτά	τινες ἀνέβαινον ἐπὶ τὴν Θέσπειαν
[9, 25]	πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ τὸν	Ἔρωτα	τὸν Πραξιτέλους, ὃν ἔγλυψε μὲν
[9, 40]	τοὺς πολυχρηματήσαντάς φησιν „οὐδ´ ὅς´	ἐς	Ὀρχομενὸν ποτινίσσεται, „οὐδ´ ὅσα Θήβας
[9, 25]	κακῇ, θέρει ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´	{ἐσθλῇ}	ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής ἐστι
[9, 25]	δὲ καὶ ἐκ τῶν πρὸς	ἑσπέραν	κατὰ τὸν ὕστατον λιμένα τῆς
[9, 15]	τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς	ἑσπέρας	ὁ Κιθαιρὼν λοξὸς ἐμπίπτει μικρὸν
[9, 1]	Ὠρωποῦ καὶ ίας, τὸ δ´	ἑσπέριον	τόν τε Ἰσθμὸν καὶ τὴν
[9, 33]	σκοπιαῖσιν {μεγάλαι} ς ὀρέων ὕπερ	ἔστα,	καὶ μυχοὺς δεινάσατο {βαλλό{ μενος}
[9, 3]	περὶ Αὐλίδα τῆς Βοιωτίας, ὃν	ἔστελλον	εἰς τὴν Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου
[9, 25]	καλοῦσιν. ἐν δὲ τῇ Θεσπιέων	ἐστὶ	καὶ ἡ Ἄσκρη κατὰ τὸ
[9, 2]	ἐθνῶν καὶ ὅτι μόνη τριθάλαττός	ἐστι	καὶ λιμένων εὐπορεῖ πλειόνων, ἐπὶ
[9, 2]	τοὺς βαρβάρους βία λόγου κρείττων	ἐστί.	καὶ Ῥωμαῖοι δὲ τὸ παλαιὸν
[9, 33]	πάντα κἂν ᾖ ψιλά· τοιοῦτόν	ἐστι	καὶ τὸ τοῦ Πινδάρου περὶ
[9, 30]	Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος δὲ νῦν οὐκέτι	ἐστὶ	κατασκαφεῖσα ἐν τῷ πρὸς Περσέα
[9, 15]	ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία	ἐστὶ	κοῖλα πάντοθεν ἐκ τῶν ἄλλων
[9, 12]	Ἐρυθραί. καὶ ὁ Ἑλεὼν δ´	ἐστὶ	κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν ἑλῶν
[9, 23]	δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´	ἐστὶ	κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ
[9, 20]	ναῖον Βοιωτοί. ἡ μὲν γάρ	ἐστι	μεγάλη καὶ οὐκ ἐν τῇ
[9, 8]	καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν δ´	ἐστὶ	πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς τὸν
[9, 11]	τοῦ κατὰ τὴν Ἀττικήν, ὅ	ἐστι	περὶ Φυλήν, δῆμον τῆς Ἀττικῆς
[9, 8]	λιμένι. καὶ ὁ Εὔριπος δ´	ἐστὶ	πλησίον ὁ Χαλκίδος, εἰς ὃν
[9, 12]	Ὑρία δὲ τῆς Ταναγραίας νῦν	ἐστί,	πρότερον δὲ τῆς Θηβαΐδος· ὅπου
[9, 25]	{ἐσθλῇ} ὁ δὲ Ἑλικὼν συνεχής	ἐστι	τῇ Φωκίδι ἐκ τῶν πρὸς
[9, 11]	κατὰ τὸν τόπον, ὅπου νῦν	ἐστὶ	τὸ ἱερὸν αὐτοῦ, τὸ ἅρμα
[9, 25]	οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´	ἐστὶ	τό τε τῶν Μουσῶν ἱερὸν
[9, 10]	ἀποθανόντα. ~Καὶ ἡ Γραῖα δ´	ἐστὶ	τόπος Ὠρωποῦ πλησίον καὶ τὸ
[9, 25]	Ἡσιόδου πατρίς· ἐν δεξιᾷ γάρ	ἐστι	τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´ ὑψηλοῦ καὶ
[9, 14]	„Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη δ´	ἐστὶ	τοῦ Ἑλικῶνος ἡ Νῦσα. ἡ
[9, 22]	περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος δ´	ἐστὶ	χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ τὴν
[9, 11]	τῆς ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου Διός·	ἔστι	δ´ αὕτη ἐν τῷ τείχει
[9, 8]	ὃν ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα·	ἔστι	δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος,
[9, 31]	τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ.	ἔστι	δὲ καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ
[9, 24]	ῥέουσι τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν·	ἔστι	δὲ καὶ ἡ Δίρκη κρήνη
[9, 18]	καλεῖται δ´ ὁ τόπος Ἀγχόη·	ἔστι	δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν
[9, 25]	καὶ θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως.	ἔστι	δὲ πόλις πρὸς τῷ Ἑλικῶνι
[9, 14]	ἄλλοι δὲ „Φαράς τε ζαθέας.	ἔστι	δὲ τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ
[9, 12]	αὐτοῖς παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι.	~Ἔστι	δὲ τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς
[9, 19]	δὲ ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει.	ἔστι	μὲν οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον
[9, 24]	τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς διαριθμούμενος	„ἔστι	τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα
[9, 14]	εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον δ´	ἐστὶν	Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς Βοιωτίας,
[9, 13]	αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα δ´	ἐστὶν	ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος εἰς
[9, 13]	δὲ τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος	ἐστὶν	ἀπὸ Μεσσάπου, ὃς εἰς τὴν
[9, 33]	Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς· ὁ δ´	ἐστὶν	ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους.
[9, 23]	καὶ ὅτι ἐν Σικυωνίᾳ ἄλλος	ἐστὶν	Ἀσωπὸς καὶ ἡ χώρα Ἀσωπία,
[9, 25]	πολὺ διεστηκὼς τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός	ἐστιν	ἐκείνῳ κατά τε ὕψος καὶ
[9, 20]	„Ὕδῃ ναίεσκεν. ἡ μὲν γάρ	ἐστιν	ἐν Λυδίᾳ „Τμώλῳ „ὑπὸ νιφόεντι,
[9, 31]	ἐν τῷ Ὑπάτῳ ὄρει ὅ	ἐστιν	ἐν τῇ Θηβαϊκῇ πλησίον Τευμησσοῦ
[9, 28]	τε „Θί„ σβην. πλοῦς δ´	ἐστὶν	ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν
[9, 2]	τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν	ἐστιν,	ἐπεὶ πρός γε τοὺς βαρβάρους
[9, 27]	οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος δέ	ἐστιν	ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ
[9, 29]	οὖν Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός	ἐστιν	ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´
[9, 9]	ἐν ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´	ἐστὶν	ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς,
[9, 1]	χώρας} τεταμένας παραλλήλους· ὧν πρώτη	ἐστὶν	{ἡ Ἀττικὴ σὺν τῇ} Μεγαρίδι
[9, 10]	αὐτήν φασιν· ἡ Ποιμανδρὶς δ´	ἐστὶν	ἡ αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται
[9, 1]	τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα δ´	ἐστὶν	ἡ Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω
[9, 1]	~Ἑξῆς δ´	ἐστὶν	ἡ Βοιωτία, περὶ ἧς λέγοντα
[9, 6]	εἴκοσι σταδίοις· κατὰ δὲ τοῦτόν	ἐστιν	ἡ νῦν Ἐρέτρια, διάπλους δ´
[9, 20]	~{Τῶν δὲ περι} κειμένων λιμνῶν	ἐστιν	ἥ τε Τρεφία καὶ ἡ
[9, 18]	τὴν ἄνω· καὶ γὰρ ἑτέρα	ἐστίν,	ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ} Βοιωτιακή,
[9, 35]	τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν δὲ Λυδοῖς	ἐστιν,	ἧς καὶ Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς
[9, 26]	ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον δ´	ἐστὶν	Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ ὄρει,
[9, 38]	δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´	ἐστίν,	ὅπου Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται,
[9, 39]	Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ δὲ Λεῦκτρά	ἐστιν,	ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ μάχῃ νικήσας
[9, 33]	τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς δ´	ἐστίν,	ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο ἐν
[9, 37]	κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια δ´	ἐστὶν	Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου Φίλιππος ὁ
[9, 11]	ἡμέρας καὶ νύκτας, ἀπὸ τῆς	ἐσχάρας	τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι δ´
[9, 13]	Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα,	ἐσχάτη	τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς
[9, 33]	τοῦ Ὀγχηστοῦ κατέψευσται πρὸς ταῖς	ἐσχατιαῖς	τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς· ὁ
[9, 13]	ὁ ποιητὴς εἴρηκεν „Ἀνθηδόνα τ´	ἐσχατόωσαν.	εἰσὶ μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν
[9, 14]	„Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ´	ἐσχατόωσαν“	ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς
[9, 11]	δὲ ἡ παροιμία τὴν ἀρχὴν	ἔσχεν	ἡ λέγουσα „ὁπόταν δι´ Ἅρματος
[9, 29]	ὅτε περ καὶ τὸν Ὀρχομενὸν	ἔσχον·	κρατήσαντες δὲ τῆς Κορωνείας ἐν
[9, 3]	Λελέγων καὶ Ὑάντων· εἶτα Φοίνικες	ἔσχον	οἱ μετὰ Κάδμου, ὃς τήν
[9, 7]	ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν, καὶ	ἔσωσεν	ἐπὶ πολλοὺς σταδίους ἕως ἐπαύσατο
[9, 25]	ἐκεῖνος, ἀνέθηκε δὲ Γλυκέρα ἡ	ἑταίρα	Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος,
[9, 3]	Κάδμου, ὃς τήν τε Καδμείαν	ἐτείχισε	καὶ τὴν ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις
[9, 40]	δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν	ἐτέλουν	τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ τῷ
[9, 40]	ὃν ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν.	Ἐτεοκλῆς	δέ, τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ
[9, 18]	Λοκρίδος τὴν ἄνω· καὶ γὰρ	ἑτέρα	ἐστίν, ἧς {ἐμνήσθη} μεν, {ἡ}
[9, 11]	τοῦ Ἀμφιαράου ἅρματος λαβοῦσα τοὔνομα,	ἑτέρα	οὖσα τοῦ Ἅρματος τοῦ κατὰ
[9, 24]	ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας	(ἕτεροι	δ´ ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ
[9, 39]	ἔπραξαν. τὸ μέντοι μὴ ὑφ´	ἑτέροις	εἶναι καίπερ οὕτως ἐπταικόσι συνέμεινε
[9, 25]	ἐκ Κύμης τῆς Αἰολίδος {μ{	ετέστη,	θρασύ} τερον λέγων „νάσσατο δ´
[9, 24]	τόν τε Σκῶλον καὶ τὸν	Ἐτεωνὸν	καὶ τὰς Ἐρύθρας· καὶ γὰρ
[9, 24]	Ἀσωπία, δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ	Ἐτεωνὸς	δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη
[9, 11]	εἰς Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν·	ἐτήρουν	δ´ ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´
[9, 25]	Ἑλικὼν καὶ ἡ Ἄσκρη καὶ	ἔτι	αἱ Θεσπιαὶ καὶ τὸ ἐπίνειον
[9, 13]	ἣν ὁ Κηφισσὸς ἐκδίδωσι, καὶ	ἔτι	ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς
[9, 13]	„Ἀνθηδόνα τ´ ἐσχατόωσαν. εἰσὶ μέντοι	ἔτι	προϊόντι μικρὸν πολίχναι δύο τῶν
[9, 4]	παρεύρεσις. τοὺς δὲ Πελασγοὺς μένοντος	ἔτι	τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν
[9, 40]	εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς θεὰς	ἐτίμησε	ταύτας. λέγουσι δὲ τὸ χωρίον,
[9, 4]	συλλέγοντας εἰς Δωδώνην πέμπειν κατ´	ἔτος·	καὶ δὴ καὶ ποιεῖν τοῦτο·
[9, 17]	λίμνης οἰκοῦντες οὐκέτ´ ἂν προσαγορεύοιντο	ἐτύμως.	Ἕλος τε καὶ Ἑλεὼν καὶ
[9, 17]	τοπικῶς, νῦν {μη{ κέτι} λέγεσθαι	ἐτύμως·	Πλαταιὰς γὰρ ἀπὸ τῆς πλάτης
[9, 17]	τὸ τὴν αὐτὴν προσηγορίαν φυλάττουσιν,	ἐτύμως	πρότερον λεγομένοις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος
[9, 42]	Κάρυστον δ´ ἦν τις Ὀρχομενός.	εὖ	γὰρ τὴν τοιαύτην ὕλην ὑποβεβλήκασιν
[9, 20]	„ἔνι οἰκία ναίων. οὐδ´ ἐνταῦθα	εὖ	γραφόντων τινῶν Ὕδῃ ἔνι· οὐ
[9, 33]	{βαλλό{ μενος} κρηπῖδας ἀλσέων. οὐκ	εὖ	δ´ ὁ Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ
[9, 35]	τοῦ ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ	εὖ	δὲ οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ
[9, 4]	Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας	εὖ	πράξειν· τοὺς δὲ θεωροὺς ὑπονοήσαντας
[9, 6]	ἡ παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ	Εὐβοίᾳ,	διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ
[9, 13]	κεῖσθαί φασιν Αἰγὰς τὰς ἐν	Εὐβοίᾳ,	ἐν αἷς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος
[9, 13]	τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς πρὸς	Εὐβοίᾳ,	καθάπερ καὶ ὁ ποιητὴς εἴρηκεν
[9, 1]	ταινία τις ἀπὸ τῆς κατ´	Εὔβοιαν	θαλάττης ἐπὶ θάλατταν τὴν κατὰ
[9, 2]	δεχομένη, ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς	Εὔβοιαν	μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου
[9, 6]	ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς	Εὔβοιαν	παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ.
[9, 14]	παραλία τοιαύτη τις ἡ πρὸς	Εὔβοιαν.	~Τὰ δ´ ἑξῆς ἐν τῇ
[9, 2]	προστίθησι δὲ ὅτι καὶ τὴν	Εὔβοιαν	τρόπον τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν
[9, 41]	πρώτης συλλαβῆς ἐκάλουν τινές· εἶτ´	Εὐδείελος	μετωνομάσθη καὶ αὐτὴ καὶ ἡ
[9, 35]	πατρίδος λεχθεῖσι καὶ τοῖς ὑπ´	Εὐδόξου	πολὺ χείρω λέγοντος περὶ τῆς
[9, 36]	οὔτε μεγάλη οὖσα οὔτ´ ἐν	εὐερκεῖ	χωρίῳ κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ·
[9, 2]	γὰρ ἐκείνου τὴν ἡγεμονίαν ἀποβαλεῖν	εὐθὺς	τοὺς Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον·
[9, 16]	καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ τὴν	εὐκαρπίαν.	ὑπάντρου δὲ καὶ σηραγγώδους οὔσης
[9, 2]	μόνη τριθάλαττός ἐστι καὶ λιμένων	εὐπορεῖ	πλειόνων, ἐπὶ μὲν τῷ Κρισαίῳ
[9, 39]	μεγάλῃ μάχῃ νικήσας Ἐπαμεινώνδας ἀρχὴν	εὕρετο	τῆς καταλύσεως αὐτῶν· οὐκέτι γὰρ
[9, 8]	μεγάλῳ ὑπάρξαι λιμένι. καὶ ὁ	Εὔριπος	δ´ ἐστὶ πλησίον ὁ Χαλκίδος,
[9, 2]	τινὰ μέρος αὐτῆς πεποίηκεν ὁ	Εὔριπος	οὕτω στενὸς ὢν καὶ γεφύρᾳ
[9, 2]	Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´ ἑκάτερα τοῦ	Εὐρίπου	σχιζομένης τῆς παραλίας τῇ μὲν
[9, 8]	περὶ δὲ τῆς παλιρροίας τοῦ	Εὐρίπου	τοσοῦτον μόνον εἰπεῖν ἱκανόν, ὅτι
[9, 9]	φασιν ἀναιρεθῆναι πρὶν ἢ τῷ	Εὐρίπῳ	συνάπτειν ὑπὸ τοῦ ναυάρχου Μεγαβάτου
[9, 27]	καὶ Ὠκαλέα. ~Εἶτά φησι „Κώπας	Εὔτρησίν	τε πολυτρήρωνά τε „Θίσβην. περὶ
[9, 28]	δὲ ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις	Εὔτρησιν	τίθησι κωμίον Θεσπιέων· ἐνταῦθά φασι
[9, 2]	ταῦτα, καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν	εὐφυῶς	ἔχειν, ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ
[9, 41]	τοῖς κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ	εὐχείμερον.	διέχει δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια
[9, 2]	δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν	ἐφ´	ἑκάτερα τοῦ Εὐρίπου σχιζομένης τῆς
[9, 27]	ῥέουσαν πλησίον Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενῶν,	ἐφ´	ᾗ τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ
[9, 28]	δ´ ἔχει πετρῶδες περιστερῶν μεστόν,	ἐφ´	οὗ φησιν ὁ ποιητὴς „πολυτρήρωνά
[9, 25]	δεξιᾷ γάρ ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος,	ἐφ´	ὑψηλοῦ καὶ τραχέος τόπου κειμένη,
[9, 29]	Κορώνεια ἐγγὺς τοῦ Ἑλικῶνός ἐστιν	ἐφ´	ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο δ´ αὐτὴν
[9, 9]	ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον δ´ ἐστὶν	ἐφ´	ὕψους κείμενον χωρίον Σαλγανεύς, ἐπώνυμον
[9, 24]	ἡ Δίρκη κρήνη καὶ Πότνιαι,	ἐφ´	ὧν μυθεύεται τὰ περὶ τὸν
[9, 28]	νος ἱερόν. ~Ὁ δὲ ποιητὴς	ἐφεξῆς	ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν τίθησι κωμίον
[9, 21]	αἱ} λίμναι τὴν τάξιν τῶν	ἐφεξῆς	{τόπω{ ν ὑπογράφουσιν ὥστε} λόγῳ
[9, 8]	ὡς εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν	ἐφέστηκεν	ὁ μὲν ἐκ τῆς Χαλκίδος
[9, 4]	οὖν τοῖς Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν	ἔφη	μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς δὲ
[9, 2]	μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει.	~Ἔφορος	δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν
[9, 4]	Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ δ´	Ἔφορος	τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους σπονδὰς
[9, 16]	γενόμενοι πολλάκις ἐξαίσιοι τοὺς μὲν	ἔφραξαν	τῶν πόρων τοὺς δὲ ἀνέῳξαν,
[9, 7]	ὅπου μάχῃ λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην	ἔφυγον·	ἐν δὲ τῇ φυγῇ πεσόντα
[9, 36]	τ´ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη.	ἔχει	δ´ ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα
[9, 28]	Ἑλικῶνι καὶ αὐτό· ἐπίνειον δ´	ἔχει	πετρῶδες περιστερῶν μεστόν, ἐφ´ οὗ
[9, 17]	ἱδρῦσθαι· νῦν δὲ οὐχ ὁμοίως	ἔχει	ταῦτα, ἢ ἀνοικισθέντων ἢ τῆς
[9, 21]	τάξει διαπεσεῖν· ἡ παραλία δ´	ἔχει	τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο· καὶ
[9, 2]	καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς	ἔχειν,	ἀγωγῇ δὲ καὶ παιδείᾳ μὴ
[9, 4]	εἴτε μή, πρὸς ἀμφότερα ὀρθῶς	ἔχειν,	εἰ μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς,
[9, 4]	Πελασγοῖς δοθέντα χρησμὸν ἔφη μὴ	ἔχειν	εἰπεῖν, τοῖς δὲ Βοιωτοῖς ἀνελεῖν
[9, 2]	ἔθνη καὶ φῦλα τὴν πραγματείαν	ἔχειν,	ἐπέθεντο καὶ ταύτῃ τῇ ἀγωγῇ
[9, 38]	μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν	ἔχον,	καταβαίνει δ´ αὐτὸς ὁ χρηστηριαζόμενος·
[9, 35]	γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην	ἔχον,	οὐκ ἔοικεν ἐντυχόντι τοῖς ὑπὸ
[9, 19]	Ὅμηρός φησιν „οἵ τε Λίλαιαν	ἔχον	πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας
[9, 1]	τὸ μὲν {ἑωθι{ νὸν πλευρὸν	ἔχου}	σα τὴν ἀπὸ Σουνίου μέχρι
[9, 6]	Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ, διάπλουν	ἔχουσα	ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ τὸ
[9, 13]	δὲ Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα	ἔχουσα,	ἐσχάτη τῆς Βοιωτιακῆς παραλίας τῆς
[9, 19]	μὲν οὖν μεγάλη, τὴν περίμετρον	ἔχουσα	ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ
[9, 1]	μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς δύσιν καὶ}	ἔχουσαν	τὴν θάλατταν πρὸς ἕω, τὰ
[9, 25]	ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες νῦν	ἔχουσι	τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται δ´
[9, 30]	Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν δ´	ἔχουσιν	Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ
[9, 25]	καὶ ὁ Ἑλικών· ἐπίνειον δ´	ἔχουσιν	αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν καὶ
[9, 14]	τόπος τῆς Βοιωτίας, ἴχνη πόλεως	ἔχων,	ὁ καλούμενος Ἴσος συστέλλοντι τὴν
[9, 33]	πεδίῳ, ἐν ὕψει κείμενος ψιλός,	ἔχων	Ποσειδῶνος ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν.
[9, 15]	μικρὸν ὑπὲρ τῆς Κρισαίας θαλάττης,	ἔχων	τὴν ἀρχὴν συνεχῆ τοῖς Μεγαρικοῖς
[9, 1]	ἐστὶν ἡ Βοιωτία ἀπὸ τῆς	ἕω	ἐπὶ δύσιν τεταμένη ταινία τις
[9, 1]	καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς	ἕω,	τὰ δ´ {ὑπερ{ κείμενα μέρ}
[9, 1]	ἂν ταινία τις, τὸ μὲν	{ἑωθι{	νὸν πλευρὸν ἔχου} σα τὴν
[9, 7]	καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς σταδίους	ἕως	ἐπαύσατο ἡ φυγή. ~Εἶτα λιμὴν
[9, 25]	νήκοντα· ἐντεῦθεν δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν	ἕως	τῆς ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν·
[9, 3]	ἀρχὴν ἡγούμενοι τῶν πλείστων Βοιωτῶν	ἕως	τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ