HODOI ELEKTRONIKAI
Corpora

Strabon, Geographica, livre IX-2

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  82 formes différentes pour 395 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

>
Livre, Chap.
[9, 25]   ετέστη, θρασύ} τερον λέγων „νάσσατο  δ´   ἄγχ´ Ἑλικῶνος ὀιζυρῇ {ἐνὶ κώμῃ}
[9, 21]   Λυδίας τὸ σάκος μετεπέμπετο. ~{Αὗται  δ´   αἱ} λίμναι τὴν τάξιν τῶν
[9, 8]   ἡμέραν ἑκάστην καὶ νύκτα· τὴν  δ´   αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον
[9, 34]   μαντεῖον καὶ τὸ ὄρος· τὸ  δ´   Ἀκραίφιον καὶ αὐτὸ κεῖται ἐν
[9, 27]   ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ· αἱ  δ´   ἄλλαι κύκλῳ εἰσὶν αἵδε, Ἀκραιφίαι
[9, 37]   φυγεῖν ἐν ταῖς ναυσί, τοὺς  δ´   ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς
[9, 25]   Βοιωτιακῶν πόλεων καὶ Τάναγρα· τῶν  δ´   ἄλλων ἐρείπια καὶ ὀνόματα λέλειπται.
[9, 35]   Ἀλαλκομεναὶ καὶ τὸ Τιλφώσσιον, τῶν  δ´   ἄλλων Χαιρώνεια καὶ Λεβάδεια καὶ
[9, 16]   ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ  δ´   ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς διὰ
[9, 21]   ὑπ´ ἐκείνου δὲ παραλειφθέν. ἄρχεται  {δ´   ἀπὸ τῆς Ὑρί} ης καὶ
[9, 34]   πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται μυθεύεται  δ´   Ἀπόλλωνος υἱὸς ἐκ Μελίας, προφήτης
[9, 35]   ἧς καὶ Ὅμηρος μέμνηται „Ἰδομενεὺς  δ´   ἄρα Φαῖστον „ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν
[9, 36]   Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηὶς Ἀθήνη. ἔχει  δ´   ἀρχαῖον ἱερὸν Ἀθηνᾶς σφόδρα τιμώμενον,
[9, 41]   τεκμήριον τοῦ πλούτου τιθέασι. ~Τὴν  δ´   Ἀσπληδόνα χωρὶς τῆς πρώτης συλλαβῆς
[9, 11]   ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου Διός· ἔστι  δ´   αὕτη ἐν τῷ τείχει μεταξὺ
[9, 29]   ἐστιν ἐφ´ ὕψους ἱδρυμένη, κατελάβοντο  δ´   αὐτὴν ἐπανιόντες ἐκ τῆς Θετταλικῆς
[9, 26]   ἑκατέρου τριάκοντα σταδίους ἀπέχουσα· παραρρεῖ  δ´   αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν δ´
[9, 38]   χάσματος ὑπονόμου κατάβασιν ἔχον, καταβαίνει  δ´   αὐτὸς χρηστηριαζόμενος· κεῖται δὲ
[9, 13]   Ποσειδῶνος ἱερὸν τοῦ Αἰγαίου· ἐμνήσθημεν  δ´   αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα δ´
[9, 4]   ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης γεγονυίας· διακρουσαμένων  {δ´}   αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα ὅτι
[9, 26]   περ} ὧν εἰρήκαμεν· ὡς  δ´   αὕτως καὶ περὶ τῶν {ἄλλων
[9, 11]   ἐκ} Θηβῶν εἰς Χαλκίδα· ὡς  δ´   αὕτως καὶ τὸ Ἅρμα, τῆς
[9, 3]   τὰς Θήβας ἐπανῆλθον πάλιν· ὡς  δ´   αὕτως ὑπὸ Θρᾳκῶν καὶ Πελασγῶν
[9, 21]   ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα περιοδεύειν} ἐνταῦθα  δ´   ἐάσαντες τοῦτο τῷ {π{ οιητῇ
[9, 12]   Πίνδαρος ἐν τοῖς διθυράμβοις· κεῖται  δ´   ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι δὲ τὰς
[9, 18]   τῶν ἤδη καταποθεισῶν πόλεων. πάλιν  δ´   ἐγχουμένων τῶν πόρων, μεταλλευτὴς
[9, 8]   δ´ ἐκ τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται  δ´   εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ δὲ
[9, 4]   ἐν ἱερῷ, μὴ δοκιμάσαι, καθιστάναι  δ´   εἰς κρίσιν, καλεῖν δ´ ἐπὶ
[9, 25]   καὶ ἁπλῶς τοῦ Κορινθιακοῦ· στάδιοι  δ´   εἰσὶ τῆς {παραλίας} τῆς ἀπὸ
[9, 35]   Τάρνης „ἐριβώ„ λακος εἰληλούθει. λοιπαὶ  δ´   εἰσὶ τῶν μὲν περικειμένων τῇ
[9, 8]   μὲν ἐκ τῆς Χαλκίδος  δ´   ἐκ τῆς Βοιωτίας· διῳκοδόμηται δ´
[9, 8]   γέφυρα δίπλεθρος, ὡς εἴρηκα· πύργος  δ´   ἑκατέρωθεν ἐφέστηκεν μὲν ἐκ
[9, 25]   ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο δὲ Πίερες· ἐκλιπόντων  δ´   ἐκείνων Μακεδόνες νῦν ἔχουσι τὰ
[9, 18]   οἰκεῖσθαι τὸν ἀρχαῖον ὑπελάμβανον, οἱ  δ´   Ἐλευσῖνα καὶ Ἀθήνας παρὰ τὸν
[9, 16]   ποταμῶν ἀναχεομένων εἰς αὐτά, τῶν  δ´   ἐμπιπτόντων, εἶτα ἐκρύσεις λαμβανόντων· τὰ
[9, 29]   τῇ Κορωνείᾳ Κορώνιοι λέγονται, οἱ  δ´   ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος
[9, 24]   δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι  δ´   ἐν τῇ Πλαταιέων φασὶ τόν
[9, 20]   μεταξὺ Θηβῶν καὶ Ἀνθηδόνος. Ὅμηρος  δ´   ἑνικῶς ἐκφέρει τοτὲ μὲν ἐκτείνων
[9, 12]   Ἀργείᾳ Ὑσίαι {κώ{ μη} οἱ  δ´   ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν
[9, 15]   τις πρὸς Εὔβοιαν. ~Τὰ  δ´   ἑξῆς ἐν τῇ μεσογαίᾳ πεδία
[9, 6]   ἐστιν νῦν Ἐρέτρια, διάπλους  δ´   ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα
[9, 8]   ἀπὸ Σουνίου στάδιοι ἑβδομήκοντα· ἔστι  δ´   ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα δίπλεθρος, ὡς
[9, 13]   ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους· κεῖται  δ´   ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν,
[9, 4]   καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν  δ´   ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας δὲ
[9, 2]   Αὐλίδα καὶ τὴν Ταναγρικὴν τῇ  δ´   ἐπὶ τὸν Σαλγανέα καὶ τὴν
[9, 11]   Δελφοὺς ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν  δ´   ἐπὶ τρεῖς μῆνας, καθ´ ἕκαστον
[9, 4]   ἐκείνους· συνθέσθαι γὰρ ἡμέρας, νύκτωρ  δ´   ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ δὴ καὶ
[9, 2]   τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὀλιγωρῆσαι, μόνης  δ´   ἐπιμεληθῆναι τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς.
[9, 16]   ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν ῥείθρων τοῖς  δ´   ἐπιπολῆς, τοῖς τε λιμναίοις καὶ
[9, 12]   ἐξ αὐτῆς Ὑσιᾶται λέγονται. τῶν  δ´   Ἐρυθρῶν τούτων ἄποικοι αἱ ἐν
[9, 1]   μέχρι Ὠρωποῦ καὶ ίας, τὸ  δ´   ἑσπέριον τόν τε Ἰσθμὸν καὶ
[9, 12]   Ἰωνίᾳ Ἐρυθραί. καὶ Ἑλεὼν  δ´   ἐστὶ κώμη Ταναγρική, ἀπὸ τῶν
[9, 23]   ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος  δ´   ἐστὶ κώμη τῆς Παρασωπίας ὑπὸ
[9, 8]   χωρίον καὶ κώμη Ταναγραίων· λιμὴν  δ´   ἐστὶ πεντήκοντα πλοίοις, ὥστ´ εἰκὸς
[9, 8]   ὑπάρξαι λιμένι. καὶ Εὔριπος  δ´   ἐστὶ πλησίον Χαλκίδος, εἰς
[9, 25]   δ´ οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα  δ´   ἐστὶ τό τε τῶν Μουσῶν
[9, 10]   ἀναιτίως ἀποθανόντα. ~Καὶ Γραῖα  δ´   ἐστὶ τόπος Ὠρωποῦ πλησίον καὶ
[9, 14]   τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην. κώμη  δ´   ἐστὶ τοῦ Ἑλικῶνος Νῦσα.
[9, 22]   Αὐλίδος, περὶ ὧν εἰρήκαμεν. ~Σχοῖνος  δ´   ἐστὶ χώρα τῆς Θηβαϊκῆς κατὰ
[9, 14]   φασιν εἰς κῆτος μεταβαλεῖν. ~Πλησίον  δ´   ἐστὶν Ἀνθηδόνος ἱεροπρεπὴς τόπος τῆς
[9, 13]   δ´ αὐτοῦ καὶ πρότερον. δίαρμα  δ´   ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς Ἀνθηδόνος
[9, 33]   τοῦ Ἑλικῶνος αὐτὸν τιθείς·  δ´   ἐστὶν ἄπωθεν ἱκανῶς τούτου τοῦ
[9, 28]   „πολυτρήρωνά τε „Θί„ σβην. πλοῦς  δ´   ἐστὶν ἐνθένδε εἰς Σικυῶνα σταδίων
[9, 9]   αἰτίαν ἐν ἄλλοις σκεπτέον. ~Πλησίον  δ´   ἐστὶν ἐφ´ ὕψους κείμενον χωρίον
[9, 10]   τὴν αὐτήν φασιν· Ποιμανδρὶς  δ´   ἐστὶν αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ·
[9, 1]   {Βοιωτίας τὴν Ἀ} ττικήν. δευτέρα  δ´   ἐστὶν Βοιωτία ἀπὸ τῆς
[9, 1]   ~Ἑξῆς  δ´   ἐστὶν Βοιωτία, περὶ ἧς
[9, 26]   Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον  δ´   ἐστὶν Ὀγχηστοῦ ὑπὸ τῷ Φοινικίῳ
[9, 38]   τοὺς δὲ καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια  δ´   ἐστίν, ὅπου Διὸς Τροφωνίου μαντεῖον
[9, 33]   ποιητὴν τοὺς τότε Θηβαίους. ~Ὀγχηστὸς  δ´   ἐστίν, ὅπου τὸ Ἀμφικτυονικὸν συνήγετο
[9, 37]   τελευτήσαντος κατὰ τὴν φυγήν. ~Χαιρώνεια  δ´   ἐστὶν Ὀρχομενοῦ πλησίον, ὅπου Φίλιππος
[9, 4]   Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν. ~Φησὶ  δ´   Ἔφορος τοὺς μὲν Θρᾷκας ποιησαμένους
[9, 28]   τῷ Ἑλικῶνι καὶ αὐτό· ἐπίνειον  δ´   ἔχει πετρῶδες περιστερῶν μεστόν, ἐφ´
[9, 21]   τῇ τάξει διαπεσεῖν· παραλία  δ´   ἔχει τι πλεονέκτημα πρὸς τοῦτο·
[9, 30]   πρὸς Περσέα πολέμῳ, τὴν χώραν  δ´   ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο
[9, 25]   αὐτὴ καὶ Ἑλικών· ἐπίνειον  δ´   ἔχουσιν αἱ Θεσπιαὶ Κρέουσαν, ἣν
[9, 27]   οὕτως ἐπὶ τῶν ἄλλων, ὕστερον  δ´   πᾶσα Κωπαῒς ἐλέχθη κατ´
[9, 18]   δὲ καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν  δ´   ἤδη Κηφισσὸς ἐκδίδωσιν ἐπὶ
[9, 5]   καὶ ἀνέλαβον ἀνακτισθεῖσαν. ἐξ ἐκείνου  δ´   ἤδη πράττοντες ἐνδεέστερον ἀεὶ μέχρι
[9, 42]   Τροίας ἅλωσιν. καὶ περὶ Κάρυστον  δ´   ἦν τις Ὀρχομενός. εὖ γὰρ
[9, 34]   Κωπαΐδος λίμνης πρὸς Ἀκραιφίῳ· Θηβαίων  δ´   ἦν τό τε μαντεῖον καὶ
[9, 5]   πλὴν Τανάγρας καὶ Θεσπιῶν· αὗται  δ´   ἱκανῶς συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι.
[9, 36]   ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι. διὰ τοῦτο  δ´   ἴσως οὐδ´ ἐν τῷ καταλόγῳ
[9, 33]   μενος} κρηπῖδας ἀλσέων. οὐκ εὖ  δ´   Ἀλκαῖος, ὥσπερ τὸ τοῦ
[9, 41]   τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι· μεταξὺ  δ´   Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται δ´
[9, 26]   δ´ αὐτὴν ποτάμιον ὁμώνυμον. Μεδεὼν  δ´   μὲν Φωκικὸς ἐν τῷ
[9, 40]   Πλαταιῶν εἰς Θεσπιὰς ὁδόν. ~Ἑξῆς  δ´   ποιητὴς μέμνηται τοῦ τῶν
[9, 18]   προσέθεσαν Ῥωμαῖοι τὴν ἄνω. καλεῖται  δ´   τόπος Ἀγχόη· ἔστι δὲ
[9, 6]   τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ. ἀρχὴ  δ´   Ὠρωπὸς καὶ ἱερὸς
[9, 18]   παρὰ τὸν Τρίτωνα ποταμόν· λέγεται  {δ´   οἰκίσαι} Κέκροπα, ἡνίκα τῆς Βοιωτίας
[9, 42]   Φωκικὴ πόλις, καὶ Ὑάμπολις· τούτοις  δ´   ὁμορεῖ Ὀποῦς, τῶν Λοκρῶν
[9, 25]   καὶ ἀρρενικῶς καὶ θηλυκῶς, τῶν  δ´   ὁποτέρως. ἔστι δὲ πόλις πρὸς
[9, 42]   δ´ Μέλας ποταμός. ~Ὑπέρκειται  δ´   Ὀρχομενίας Πανοπεύς, Φωκικὴ πόλις,
[9, 31]   δὲ} τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται  δ´   ὅτι παραρρεῖ τὰς Πλαταιὰς
[9, 23]   πόλεων ὁμώνυμος αὐτῇ Σκῶλος. εἴρηται  δ´   ὅτι Παρασώπιοι καὶ κώμη τις
[9, 25]   ἔχουσι τὰ χωρία ταῦτα. εἴρηται  δ´   ὅτι τὴν Βοιωτίαν ταύτην ἐπῴκησάν
[9, 25]   τὰ ὄρη καὶ πετρώδη, περιγράφεται  δ´   οὐ πολλῇ χώρᾳ. ἐνταῦθα δ´
[9, 4]   μὲν παρεχρηστηρίασε, κολασθείσης αὐτῆς, εἰ  δ´   οὐδὲν ἐκακούργησε, τὸ προσταχθὲν αὐτῶν
[9, 3]   καὶ κατέστησαν πάντων κύριοι. ~Ἡ  δ´   οὖν Βοιωτία πρότερον μὲν ὑπὸ
[9, 32]   ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους. ~Τὸ  δ´   οὕτω ῥηθέν „οἵ θ´ ὑπὸ
[9, 1]   τὴν θάλατταν πρὸς ἕω, τὰ  δ´   {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η πρὸς
[9, 24]   εἰς κατοικίας πλείους διῃρημένους, ἅπαντας  δ´   ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας (ἕτεροι δ´
[9, 5]   ἱερὸν συλήσαντας τὸ κοινόν. κακωθέντες  δ´   ὑπό τε τούτου τοῦ πολέμου
[9, 11]   διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος  δ´   ὑπὸ τῶν κωμητῶν σωθῆναί φησιν
[9, 26]   τῆς ἐπ´ Ἀνθηδόνα ὁδοῦ,  δ´   Ὠκαλέη μέση Ἁλιάρτου καὶ Ἀλαλκομενίου
[9, 4]   λοιπαὶ τριῶν οὐσῶν περιῆσαν· λεγόντων  δ´   ὡς οὐδαμοῦ νόμος εἴη δικάζειν
[9, 34]   τὸν Τήνερον καλεῖ „ναοπόλον μάντιν  δαπέδοισιν   ὁμοκλέα. ὑπέρκειται δὲ τὸ Πτῷον
[9, 40]   τῆς δυνάμεως δέ, ὅτι Θηβαῖοι  δασμὸν   ἐτέλουν τοῖς Ὀρχομενίοις καὶ Ἐργίνῳ
[9, 27]   Κωπαῒς μὲν τῶν Κωπῶν, Ἁλιαρτὶς  δὲ   Ἁλιάρτου, καὶ οὕτως ἐπὶ τῶν
[9, 16]   μὲν ἔφραξαν τῶν πόρων τοὺς  δὲ   ἀνέῳξαν, τοὺς μὲν μέχρι τῆς
[9, 40]   ἀπὸ ἔθνους τοῦ Μινυῶν· ἐντεῦθεν  δὲ   ἀποικῆσαί τινας τῶν Μινυῶν εἰς
[9, 16]   μὲν ἐπὶ τῇ λίμνῃ ποτὲ  δὲ   ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς δὲ τοῦτο
[9, 31]   φύοντος τὸν αὐλητικὸν κάλαμον. ~Πλαταιαὶ  δέ,   ἃς ἑνικῶς εἶπεν ποιητής,
[9, 20]   Ὕδης ἐν πίονι δήμῳ,  δὲ   Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν τῷ „λίμνῃ
[9, 26]   Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα,  δὲ   Βοιωτιακὸς ἀπ´ ἐκείνου κέκληται, πλησίον
[9, 4]   ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν, τοῖς  δὲ   Βοιωτοῖς ἀνελεῖν τὴν προφῆτιν ἀσεβήσαντας
[9, 25]   ὃν ἔγλυψε μὲν ἐκεῖνος, ἀνέθηκε  δὲ   Γλυκέρα ἑταίρα Θεσπιεῦσιν ἐκεῖθεν
[9, 14]   ιρῶνος, ἐκλέλειπται δὲ νῦν. τινὲς  δὲ   γράφουσι „Κρεῦσάν τε „ζαθέην, τὴν
[9, 35]   καταποθῆναι καὶ τὴν Μίδειαν. Ζηνόδοτος  δὲ   γράφων „οἳ δὲ πολυστάφυλον Ἄσκρην
[9, 4]   μὲν οὖν ἄνδρας ἀπογνῶναι, τὰς  δὲ   γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων δὲ τῶν
[9, 16]   μὲν μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς  δὲ   δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ
[9, 11]   ἅρμα φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν  δὲ   διὰ τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος
[9, 4]   δ´ ἐπὶ τὰς ἱερείας, ταύτας  δὲ   εἶναι τὰς προφήτιδας αἳ λοιπαὶ
[9, 2]   Θηβαίους γευσαμένους αὐτῆς μόνον· αἴτιον  δὲ   εἶναι τὸ λόγων καὶ ὁμιλίας
[9, 25]   εἰς Κρέουσαν {ἐνε{ νήκοντα· ἐντεῦθεν  δὲ   ἑκατὸν εἴκοσιν ἕως τῆς ἄκρας
[9, 19]   ὀγδοήκοντα καὶ τριακοσίων σταδίων, αἱ  δὲ   ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ
[9, 25]   ἀργαλέῃ, οὐδέ ποτ´ {ἐσθλῇ}  δὲ   Ἑλικὼν συνεχής ἐστι τῇ Φωκίδι
[9, 30]   ἔχουσιν Ἀθηναῖοι δόντων Ῥωμαίων. ἔκειτο  δὲ   ἐν στενῷ χωρίῳ μεταξὺ ὑπερκειμένου
[9, 23]   ἄλλῳ ἕπεσθαι. καὶ τὸν Πενθέα  δὲ   ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν
[9, 27]   μὲν οὖν Κωπῶν εἴρηται· προσάρκτιος  δέ   ἐστιν ἐπὶ τῇ Κωπαΐδι λίμνῃ·
[9, 32]   τὴν Καδμείαν ἀδυνατοῦντας ἀνακτίσαι· ἐπεὶ  δὲ   Καδμεία ἐκαλεῖτο Θῆβαι, ὑπὸ
[9, 11]   Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ. ἐντεῦθεν  δὲ   παροιμία τὴν ἀρχὴν ἔσχεν
[9, 2]   τῶν τοιούτων παιδευμάτων, ἀφ´ οὗ  δὲ   ἤρξαντο πρὸς ἡμερώτερα ἔθνη καὶ
[9, 36]   κειμένη, ἀλλ´ ἐν πεδίῳ· τὴν  δὲ   θεὸν σεβόμενοι πάντες ἀπείχοντο πάσης
[9, 25]   Πελασγοὶ καὶ ἄλλοι βάρβαροι. αἱ  δὲ   Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο διὰ
[9, 26]   καὶ ὀνόματα λέλειπται. ~{Μετ}  δὲ   Θεσπιὰς καταλέγει Γραῖαν καὶ {Μυκα{
[9, 4]   προφῆτιν ἀσεβήσαντας εὖ πράξειν· τοὺς  δὲ   θεωροὺς ὑπονοήσαντας χαριζομένην τοῖς Πελασγοῖς
[9, 26]   οὗ καὶ μετωνόμασται Φοινικίς· τῆς  δὲ   Θηβαίας καὶ τοῦτο λέγεται, {ὑπ´
[9, 28]   οἰκῆσαι πρὶν βασιλεῦσαι Θηβῶν.  δὲ   Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται
[9, 3]   δὲ ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς  δὲ   Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες
[9, 37]   ἄλλους τοὺς μὲν ἀπολέσθαι τοὺς  δὲ   καὶ ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν,
[9, 10]   αὐτὴ τῇ Ταναγρικῇ· καλοῦνται  δὲ   καὶ Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ
[9, 25]   πρὸς ἄρκτον αὐτοῦ μερῶν· μικρὰ  δὲ   καὶ ἐκ τῶν πρὸς ἑσπέραν
[9, 12]   Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ  δὲ   καὶ ἐν τῇ Ἀργείᾳ Ὑσίαι
[9, 31]   τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ. ἔστι  δὲ   καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ δῆμος
[9, 24]   τοῦ πρὸ τῶν Θηβῶν· ἔστι  δὲ   καὶ Δίρκη κρήνη καὶ
[9, 27]   γὰρ τοῦτο τὸ χωρίον. Πίνδαρος  δὲ   καὶ Κηφισσίδα καλεῖ ταύτην· παρατίθησι
[9, 25]   ἐπίνειον αὐτῆς Κρέουσα. τοῦτο  δὲ   καὶ κοιλότατον νομίζεται τὸ μέρος
[9, 18]   δ´ τόπος Ἀγχόη· ἔστι  δὲ   καὶ λίμνη ὁμώνυμος· ἐντεῦθεν δ´
[9, 18]   καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν. ~Δηλοῖ  δὲ   καὶ Κηφισσὸς τοῦτο μάλιστα
[9, 19]   λίμνην ἐξίησι· καὶ Περμησσὸς  δὲ   καὶ Ὀλμειός, ἐκ τοῦ
[9, 2]   πρὸς ἡγεμονίαν εὐφυῶς ἔχειν, ἀγωγῇ  δὲ   καὶ παιδείᾳ μὴ χρησαμένους ἐπεὶ
[9, 22]   Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους· ῥεῖ  δὲ   καὶ ποταμὸς δι´ αὐτῆς Σχοινοῦς.
[9, 16]   παντοδαπῶς διὰ τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου  δὲ   καὶ σηραγγώδους οὔσης κατὰ βάθους
[9, 29]   Κωραλίω ποταμῶ παρ´ ὄχθαις. ἐνταῦθα  δὲ   καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται
[9, 13]   Μεσσαπίαν τὴν χώραν ἐκάλεσεν. ἐνταῦθα  δὲ   καὶ τὰ περὶ τὸν Γλαῦκον
[9, 2]   τῆς χώρας πάμπολυ διαφέρει. ~Ἔφορος  δὲ   καὶ ταύτῃ κρείττω τὴν Βοιωτίαν
[9, 27]   τὸ Τειρεσίου μνῆμα· αὐτοῦ  δὲ   καὶ τὸ τοῦ {Τιλ{ φωσσίου
[9, 4]   τοῦ πολέμου χρηστηριασομένους ἀπελθεῖν, ἀπελθεῖν  δὲ   καὶ τοὺς Βοιωτούς· τὸν μὲν
[9, 14]   Ἑλεῶνος Ἅρματος Μυκαλησσοῦ Φαρῶν. γράφουσι  δὲ   καὶ τοῦτο „Νῦσάν τε ζαθέην.
[9, 23]   ἐνθένδε καταγόμενον διασπασθῆναί φασιν. ἦν  δὲ   καὶ τῶν περὶ Ὄλυνθον πόλεων
[9, 29]   προσηγόρευσαν ὁμοφώνως τῷ ἐκεῖ. Ἀλκαῖος  δὲ   καλεῖ Κωράλιον λέγων {ὦ ´ν}
[9, 37]   κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος· δείκνυται  δὲ   κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων ἐν
[9, 16]   λιμναίοις καὶ τοῖς ποταμίοις. ἐγχωσθέντων  δὲ   κατὰ βάθους τῶν πόρων αὔξεσθαι
[9, 29]   Σικυῶνα σταδίων ἑκατὸν ἑξήκοντα. ~Ἑξῆς  δὲ   Κορώνειαν καταλέγει καὶ Ἁλίαρτον καὶ
[9, 26]   ἠδ´ Ὕλην καὶ Πετεῶνα. Πετεὼν  δὲ   κώμη τῆς Θηβαΐδος ἐγγὺς τῆς
[9, 11]   τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ Μυκαλησσὸς  δὲ   κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται δὲ
[9, 31]   ἦν Μνασάλκης ποιητής. Γλίσσαντα  δὲ   λέγει κατοικίαν ἐν τῷ Ὑπάτῳ
[9, 25]   γνώριμα δὲ τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν  δὲ   λέγει τὰς νῦν Θεσπιάς, πολλῶν
[9, 39]   τῆς Χαιρωνείας, Κορωνείας πλησίον. ~Τὰ  δὲ   Λεῦκτρά ἐστιν, ὅπου Λακεδαιμονίους μεγάλῃ
[9, 1]   ας τῶν περὶ Κρέουσαν· τὰ  δὲ   λοιπὰ {τὴν ἀπὸ Σουνίου} μέχρι
[9, 35]   Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν  δὲ   Λυδοῖς ἐστιν, ἧς καὶ Ὅμηρος
[9, 38]   δ´ αὐτὸς χρηστηριαζόμενος· κεῖται  δὲ   μεταξὺ τοῦ Ἑλικῶνος καὶ τῆς
[9, 32]   μετασχεῖν τοῦ Τρωικοῦ πολέμου· οἱ  δὲ   μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν δὲ ὑπὸ
[9, 20]   οὐκ ἐν τῇ Θηβαΐδι,  δὲ   μικρά, ἐκεῖθεν δι´ ὑπονόμων πληρουμένη,
[9, 28]   Θίσβη Θίσβαι νῦν λέγονται, οἰκεῖται  δὲ   μικρὸν ὑπὲρ τῆς θαλάττης ὅμορον
[9, 40]   ἀπὸ τοῦ Βοιωτιακοῦ ἔθνους. καλεῖ  δὲ   Μινύειον τὸν Ὀρχομενὸν ἀπὸ ἔθνους
[9, 25]   ἄλλως οὐκ οὖσαν ἀξιοθέατον, νυνὶ  δὲ   μόνη συνέστηκε τῶν Βοιωτιακῶν πόλεων
[9, 12]   τῇ μεσογαίᾳ, ἄποικον Ὑριέων, κτίσμα  δὲ   Νυκτέως τοῦ Ἀντιόπης πατρός. εἰσὶ
[9, 30]   ἐν τῇ Μεσσηνιακῇ Κορωναεῖς. ~Ἁλίαρτος  δὲ   νῦν οὐκέτι ἐστὶ κατασκαφεῖσα ἐν
[9, 14]   χωρος τοῦ Κιθα} ιρῶνος, ἐκλέλειπται  δὲ   νῦν. τινὲς δὲ γράφουσι „Κρεῦσάν
[9, 24]   τῶν Θηβῶν τελευτᾷ· παρ´ αὐτὸν  δὲ   Ἀσωπὸς ῥεῖ, τὴν ὑπώρειαν
[9, 39]   τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται  δὲ   τόπος οὗτος κατὰ τὴν
[9, 20]   „λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισσίδι“ τὸ „πὰρ  δὲ   οἱ ἄλλοι ναῖον Βοιωτοί.
[9, 40]   ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς δυνάμεως  δέ,   ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν τοῖς
[9, 2]   Προποντίδα καὶ τὸν Ἑλλήσποντον. προστίθησι  δὲ   ὅτι καὶ τὴν Εὔβοιαν τρόπον
[9, 35]   ποιητοῦ λέγεσθαι πιστεύσειεν; οὐκ εὖ  δὲ   οὐδὲ οἱ Τάρνην ἀντὶ τῆς
[9, 24]   πόλεως πλησίον, καὶ Κιθαιρὼν  δὲ   οὐκ ἄπωθεν τῶν Θηβῶν τελευτᾷ·
[9, 17]   ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι· νῦν  δὲ   οὐχ ὁμοίως ἔχει ταῦτα,
[9, 11]   δὲ κώμη τῆς Ταναγραϊκῆς· κεῖται  δὲ   παρ´ ὁδὸν {τὴν ἐκ} Θηβῶν
[9, 21]   ὑπόθεσι} ν ἡμῖν, ὑπ´ ἐκείνου  δὲ   παραλειφθέν. ἄρχεται {δ´ ἀπὸ τῆς
[9, 16]   δὲ περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν  δὲ   πεδίων τούτων τὰ μὲν λιμνάζει,
[9, 16]   τόπους ποτὲ μὲν πλεῖσθαι ποτὲ  δὲ   πεζεύεσθαι, καὶ τὰς αὐτὰς πόλεις
[9, 4]   παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία παρεύρεσις. τοὺς  δὲ   Πελασγοὺς μένοντος ἔτι τοῦ πολέμου
[9, 20]   χάσματος καὶ τῶν ἑλῶν. ~{Τῶν  δὲ   περι} κειμένων λιμνῶν ἐστιν
[9, 15]   ἐπιστρέφων εἰς τὰ πεδία, παυόμενος  δὲ   περὶ τὴν Θηβαίαν. ~Τῶν δὲ
[9, 4]   τὸ προσταχθὲν αὐτῶν πραξάντων. τοὺς  δὲ   περὶ τὸ ἱερὸν τὸ μὲν
[9, 5]   δυσὶ μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα  δὲ   πεσόντος ἐν τῇ μάχῃ ταύτης
[9, 25]   ταῖς αὐταῖς θεαῖς ἀνέδειξαν· ἐκαλοῦντο  δὲ   Πίερες· ἐκλιπόντων δ´ ἐκείνων Μακεδόνες
[9, 33]   ἱερὸν καὶ αὐτὸ ψιλόν. οἱ  δὲ   ποιηταὶ κοσμοῦσιν, ἄλση καλοῦντες τὰ
[9, 28]   φωσσίου Ἀπόλλω} νος ἱερόν. ~Ὁ  δὲ   ποιητὴς ἐφεξῆς ταῖς Κώπαις Εὔτρησιν
[9, 5]   τύπον σώζουσι· καὶ {αἱ} ἄλλαι  δὲ   πόλεις ἀνάλογον πλὴν Τανάγρας καὶ
[9, 25]   θηλυκῶς, τῶν δ´ ὁποτέρως. ἔστι  δὲ   πόλις πρὸς τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα
[9, 35]   Μίδειαν. Ζηνόδοτος δὲ γράφων „οἳ  δὲ   πολυστάφυλον Ἄσκρην ἔχον, οὐκ ἔοικεν
[9, 13]   ὄρους ὑψηλοῦ τὸ ἱερόν, ἦν  δέ   ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς δὲ
[9, 2]   τῆς κατὰ πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει  δὲ   προσθεῖναι διότι τοῦτο πρὸς Ἕλληνας
[9, 19]   Ἁλιάρτου {πλη{ σίον· καὶ ἄλλα}  δὲ   ῥεύματα εἰς αὐτὴν ἐμβάλλει. ἔστι
[9, 19]   πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο· δι´ Ἐλατείας  δὲ   ῥυεὶς μεγίστης τῶν ἐν Φωκεῦσι
[9, 13]   ἀπὸ τῶν ἑλῶν ὠνομασμένη. ~Μετὰ  δὲ   Σαλγανέα Ἀνθηδὼν πόλις λιμένα ἔχουσα,
[9, 24]   δι´ ἧς ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς  δὲ   Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη δὲ
[9, 20]   Ὕλην καὶ Πετεῶνα, ποιητικῶς, τοτὲ  δὲ   συστέλλων „ὅς ῥ´ ἐν Ὕλῃ
[9, 24]   τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος. γνώριμα  δὲ   τὰ ἔπη. ~Θέσπειαν δὲ λέγει
[9, 3]   ἀρχὴν τοῖς ἐκγόνοις ἀπέλιπεν. ἐκεῖνοι  δὲ   τὰς Θήβας τῇ Καδμείᾳ προσέκτισαν,
[9, 32]   πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ  δὲ   τὰς Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας
[9, 12]   κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι  δὲ   τὰς Ὑσιὰς Ὑρίην λέγεσθαί φασι,
[9, 5]   λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς Δωδώνην. ~Μετὰ  δὲ   ταῦτα τὴν Αἰολικὴν ἀποικίαν συνέπραξαν
[9, 18]   ἐπῆρξε καλουμένης τότε Ὠγυγίας, ἀφανισθῆναι  δὲ   ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι δέ
[9, 29]   καὶ τὰ Παμβοιώτια συντέλουν· συγκαθίδρυται  δὲ   τῇ Ἀθηνᾷ Ἅιδης κατά
[9, 13]   {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι. ἐν  δὲ   τῇ Ἀνθηδονίᾳ Μεσσάπιον ὄρος ἐστὶν
[9, 3]   Ἀσίαν οἱ Ὀρέστου παῖδες. προσθέντες  δὲ   τῇ Βοιωτίᾳ τὴν Ὀρχομενίαν (οὐ
[9, 25]   ἣν καὶ Κρεουσίδα καλοῦσιν. ἐν  δὲ   τῇ Θεσπιέων ἐστὶ καὶ
[9, 24]   καὶ παρὰ Τάναγραν ἐκδίδωσιν) ἐν  δὲ   τῇ Θηβαίων εἰσὶ καὶ αἱ
[9, 10]   Σιγηλοῦ, ἐπειδὴ σιγῶσι παριόντες· τινὲς  δὲ   τῇ Τανάγρᾳ τὴν αὐτήν φασιν·
[9, 7]   λειφθέντες Ἀθηναῖοι προτροπάδην ἔφυγον· ἐν  δὲ   τῇ φυγῇ πεσόντα ἀφ´ ἵππου
[9, 1]   ὧν εἴπομεν πρότερον. {ἐλέγομ} εν  δὲ   τὴν ἀπὸ Σουνίου παραλίαν μέχρι
[9, 2]   καὶ τὰς νήσους θάλατταν τῇ  δὲ   τὴν κατὰ Μακεδόνας καὶ τὴν
[9, 13]   ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς δήμοις. κατὰ  δὲ   τὴν παραλίαν ταύτην κεῖσθαί φασιν
[9, 6]   συμμένουσι πρὸς ἐκείνας κρινόμεναι. ~Ἑξῆς  δὲ   τὴν περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον
[9, 34]   ἱκανῶς τούτου τοῦ ὄρους. ~Τὸ  δὲ   Τηνερικὸν πεδίον ἀπὸ Τηνέρου προσηγόρευται
[9, 26]   τοῦτο λέγεται, {ὑπ´ ἐνί} ων  δὲ   τῆς Ἁλιαρτίας καὶ Μεδεὼν καὶ
[9, 31]   οἱ μὲν {τῆς Ἀττικῆς, οἱ  δὲ}   τῆς Βοιωτίας φασίν. εἴρηται δ´
[9, 15]   ἄρκτου δὲ τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ  δὲ   τῆς ἑσπέρας Κιθαιρὼν λοξὸς
[9, 12]   τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον  δὲ   τῆς Θηβαΐδος· ὅπου Ὑριεὺς
[9, 10]   Γεφυραῖοι οἱ Ταναγραῖοι. ἐκ Κνωπίας  δὲ   τῆς Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ
[9, 29]   καὶ τὸν Ὀρχομενὸν ἔσχον· κρατήσαντες  δὲ   τῆς Κορωνείας ἐν τῷ πρὸ
[9, 8]   δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ  δὲ   τῆς παλιρροίας τοῦ Εὐρίπου τοσοῦτον
[9, 24]   δὲ Σκάρφη μετωνομάσθη, καὶ αὕτη  δὲ   τῆς Παρασωπίας. γὰρ Ἀσωπὸς
[9, 12]   δεξιᾷ κεῖται· καὶ Ὑρία  δὲ   τῆς Ταναγραίας νῦν ἐστί, πρότερον
[9, 14]   δὲ „Φαράς τε ζαθέας. ἔστι  δὲ   τῆς τετρακωμίας τῆς περὶ Τάναγραν,
[9, 3]   Θρᾷκας ἐπὶ τὸν Παρνασσόν. Ὕαντες  δὲ   τῆς Φωκίδος Ὕαν πόλιν ᾤκισαν.
[9, 39]   Ῥωμαίων ἐπικρατείας· καὶ παρὰ τούτοις  δὲ   τιμώμενοι διατελοῦσι διὰ τὴν τῆς
[9, 14]   συστέλλοντι τὴν πρώτην συλλαβήν. οἴονται  δέ   τινες δεῖν γράφειν „Ἶσόν τε
[9, 6]   διάπλουν ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ  δὲ   τὸ Δελφίνιον Ὠρωπὸς ἐν
[9, 40]   τοὺς Ἀργοναύτας Μινύας λεχθῆναι. φαίνεται  δὲ   τὸ παλαιὸν καὶ πλουσία τις
[9, 2]   λόγου κρείττων ἐστί. καὶ Ῥωμαῖοι  δὲ   τὸ παλαιὸν μὲν ἀγριωτέροις ἔθνεσι
[9, 34]   „ναοπόλον μάντιν δαπέδοισιν ὁμοκλέα. ὑπέρκειται  δὲ   τὸ Πτῷον τοῦ Τηνερικοῦ πεδίου
[9, 40]   τὰς θεὰς ἐτίμησε ταύτας. λέγουσι  δὲ   τὸ χωρίον, ὅπερ λίμνη
[9, 17]   τῶν ἐν ὕψει. παρακολουθεῖ  δὲ   τοῖς οὕτως ἀνοικισθεῖσι τὸ τὴν
[9, 15]   μὲν πρὸς νότου, πρὸς ἄρκτου  δὲ   τοῖς Φωκικοῖς· ἀπὸ δὲ τῆς
[9, 9]   τυφλὸν τῆς θαλάττης στενωπόν· αἰσθόμενον  δὲ   τὸν βάρβαρον τὴν περὶ αὐτὸν
[9, 11]   ἐπὶ τὸν ὁμώνυμον τόπον· οἱ  δὲ   τοῦ Ἀδράστου συντριβῆναι τὸ ἅρμα
[9, 11]   Πυθίου καὶ τοῦ Ὀλυμπίου. περὶ  δὲ   τοῦ Ἅρματος τοῦ Βοιωτιακοῦ οἱ
[9, 41]   καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον. διέχει  δὲ   τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι· μεταξὺ
[9, 42]   τῶν ἐν τῇ Φωκίδι. ἱστοροῦσι  δὲ   τοὺς ἐν τῷ Πόντῳ καλουμένους
[9, 37]   ἐν τῇ μάχῃ δημοσία· περὶ  δὲ   τοὺς τόπους τοὺς αὐτοὺς καὶ
[9, 17]   ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι. ~Διττῶς  δὲ   τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ μενουσῶν
[9, 34]   αὐτὸ κεῖται ἐν ὕψει. φασὶ  δὲ   τοῦτο καλεῖσθαι Ἄρνην ὑπὸ τοῦ
[9, 6]   Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις· κατὰ  δὲ   τοῦτόν ἐστιν νῦν Ἐρέτρια,
[9, 3]   τῆς τῶν Ἐπιγόνων στρατείας. κατὰ  δὲ   τούτους ὀλίγον χρόνον ἐκλιπόντες τὰς
[9, 4]   γενομένων τὰς ἀπολυούσας νικῆσαι· ἐκ  δὲ   τούτων Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν
[9, 12]   παρὰ τῶν Ἀργείων ὑπάρξαι. ~Ἔστι  δὲ   τῷ ἐκ Θηβῶν εἰς Ἄργος
[9, 25]   ἄκρας ἣν {Ὀλμιὰς} καλοῦσιν· ἐν  δὲ   τῷ κοιλοτάτῳ τοῦ κόλπου τοῦ
[9, 25]   τῷ Ἑλικῶνι νοτιωτέρα αὐτοῦ, ἐπικειμένη  δὲ   τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ καὶ αὐτὴ
[9, 13]   δέ ποτε καὶ πόλις· ἐγγὺς  δὲ   τῶν {Αἰγῶν} καὶ αἱ Ὀρόβιαι.
[9, 13]   Αἰγὰς ἑκατὸν εἴκοσι στάδιοι, ἀπὸ  δὲ   τῶν ἄλλων τόπων πολὺ ἐλάττους·
[9, 16]   πόλεις καταπίνεσθαι καὶ χώρας, ἀνοιχθέντων  δὲ   τῶν αὐτῶν ἄλλων ἀνακαλύπτεσθαι,
[9, 40]   ὑφ´ Ἡρακλέους καταλυθῆναί φασιν. Ἐτεοκλῆς  δέ,   τῶν βασιλευσάντων ἐν Ὀρχομενῷ τις,
[9, 5]   μὲν τῆς ἐλπίδος διεσφάλησαν, ὑπὲρ  δὲ   τῶν Ἑλλήνων ὅμως ἐπολέμησαν πρὸς
[9, 2]   Σικελίας καὶ Λιβύης δεχομένη, ἐπὶ  δὲ   τῶν πρὸς Εὔβοιαν μερῶν ἐφ´
[9, 42]   Ὀρχομενόν φασιν ἐπὶ πεδίῳ, ἐπιπολαζόντων  δὲ   τῶν ὑδάτων ἀνοικισθῆναι πρὸς τὸ
[9, 4]   τὰς δὲ γυναῖκας καταγνῶναι, ἴσων  δὲ   τῶν ψήφων γενομένων τὰς ἀπολυούσας
[9, 32]   οἱ δὲ μετασχεῖν μὲν οἰκεῖν  δὲ   ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ τότε ἐν
[9, 3]   τι τῆς πόλεως Πελασγικόν (ᾤκησαν  δὲ   ὑπὸ τῷ Ὑμηττῷ) τοὺς δὲ
[9, 14]   τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ ἱδρυμένον· ἄλλοι  δὲ   „Φαράς τε ζαθέας. ἔστι δὲ
[9, 35]   ποιητοῦ, ὁμώνυμον τῇ Θετταλικῇ. ~Οἱ  δέ   φασι καὶ τὴν Ἄρνην ὑπὸ
[9, 18]   δὲ ταύτας ἐπικλυσθείσας ὕστερον. γενέσθαι  δέ   φασιν καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα,
[9, 5]   ὥστε καὶ Βοιωτικὴν προσαγορευθῆναι. ὕστερον  δὲ   χρόνοις πολλοῖς Περσικὸς πόλεμος
[9, 37]   Κορινθίους κατέστη τῆς Ἑλλάδος κύριος·  δείκνυται   δὲ κἀνταῦθα ταφὴ τῶν πεσόντων
[9, 39]   διὰ τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν.  δείκνυται   δὲ τόπος οὗτος κατὰ
[9, 31]   ἀπέδειξαν, Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε  δείκνυται   δημοσία τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ
[9, 35]   Ἄρνης γράφοντες· οὐδὲ γὰρ μία  δείκνυται   Τάρνη παρὰ τοῖς Βοιωτοῖς, ἐν
[9, 41]   τι ἰδίωμα προσφερομένη ἐκ τοῦ  δειλινοῦ   κλίματος οἰκεῖον τοῖς κατοικοῦσι, καὶ
[9, 14]   πρώτην συλλαβήν. οἴονται δέ τινες  δεῖν   γράφειν „Ἶσόν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα
[9, 33]   ὀρέων ὕπερ ἔστα, καὶ μυχοὺς  δεινάσατο   {βαλλό{ μενος} κρηπῖδας ἀλσέων. οὐκ
[9, 6]   ἱερὸς λιμὴν ὃν καλοῦσι  Δελφίνιον,   καθ´ ὃν παλαιὰ Ἐρέτρια
[9, 6]   ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ τὸ  Δελφίνιον   Ὠρωπὸς ἐν εἴκοσι σταδίοις·
[9, 11]   τότε πεμπόντων τὴν θυσίαν εἰς  Δελφοὺς   ὅταν ἀστράψαντα ἴδωσιν· ἐτήρουν δ´
[9, 18]   καὶ κατὰ Ὀρχομενὸν χάσμα, καὶ  δέξασθαι   τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα
[9, 25]   τοῦ Ἡσιόδου πατρίς· ἐν  δεξιᾷ   γάρ ἐστι τοῦ Ἑλικῶνος, ἐφ´
[9, 12]   ἀριστερᾷ Τάναγρα κ- ἐν  δεξιᾷ   κεῖται· καὶ Ὑρία δὲ
[9, 10]   Θηβαϊκῆς {μεθιδρύ{ θη κατὰ χρησμὸν}  δεῦρο   τὸ Ἀμφιαράειον. ~Καὶ Μυκαλησσὸς
[9, 1]   τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ} ττικήν.  δευτέρα   δ´ ἐστὶν Βοιωτία ἀπὸ
[9, 39]   καὶ μάλιστ´ ἐπειδὴ καὶ τῇ  δευτέρᾳ   συμβολῇ τῇ περὶ Μαντίνειαν κακῶς
[9, 2]   Ἰταλίας καὶ Σικελίας καὶ Λιβύης  δεχομένη,   ἐπὶ δὲ τῶν πρὸς Εὔβοιαν
[9, 14]   τε „ζαθέην, τὴν νῦν Κρέουσαν  δεχόμενοι,   τὸ τῶν Θεσπιέων ἐπίνειον ἐν
[9, 19]   ἐκρύσεις οὐδαμοῦ φαίνονται πλὴν τοῦ  δεχομένου   τὸν Κηφισσὸν χάσματος καὶ τῶν
[9, 32]   ὑπὸ Θήβας εἶχον“ οἱ μὲν  δέχονται   πολείδιόν τι Ὑποθήβας καλούμενον, οἱ
[9, 4]   Δωδώνην πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ  δὴ   καὶ ποιεῖν τοῦτο· ἀεὶ γάρ
[9, 4]   νύκτωρ δ´ ἐπιθέσθαι· ἀφ´ οὗ  δὴ   καὶ τὴν παροιμίαν εἰρῆσθαι „Θρᾳκία
[9, 16]   τοὺς δὲ δι´ ὑπονόμων· συμβαίνει  δὴ   καὶ τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν
[9, 7]   ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα. ~Εἶτα  Δήλιον   τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ
[9, 18]   ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο δυνατόν.  ~Δηλοῖ   δὲ καὶ Κηφισσὸς τοῦτο
[9, 7]   τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος ἐκ  Δήλου   ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος διέχον
[9, 13]   ἐπέκεινα Ἁλαί, ὁμώνυμοι τοῖς Ἀττικοῖς  δήμοις.   κατὰ δὲ τὴν παραλίαν ταύτην
[9, 11]   Ἀττικήν, ἐστι περὶ Φυλήν,  δῆμον   τῆς Ἀττικῆς ὅμορον τῇ Τανάγρᾳ.
[9, 31]   δὲ καὶ ἐν τῇ Σικυωνίᾳ  δῆμος   Πλαταιαί, ὅθενπερ ἦν Μνασάλκης
[9, 37]   τῶν πεσόντων ἐν τῇ μάχῃ  δημοσία·   περὶ δὲ τοὺς τόπους τοὺς
[9, 31]   Ἐλευθέρια προσαγορεύσαντες· ταφή τε δείκνυται  δημοσία   τῶν τελευτησάντων ἐν τῇ μάχῃ.
[9, 20]   „ὑπὸ νιφόεντι, Ὕδης ἐν πίονι  δήμῳ,   δὲ Βοιωτιακή· ἐπιφέρει γοῦν
[9, 33]   Πινδάρου περὶ τοῦ Ἀπόλλωνος λεγόμενον  {δι}   νηθεὶς ἐπῄει γᾶν τε καὶ
[9, 11]   ἀρχὴν ἔσχεν λέγουσα „ὁπόταν  δι´   Ἅρματος ἀστράψῃ, ἀστραπήν τινα σημειουμένων
[9, 22]   σταδίους· ῥεῖ δὲ καὶ ποταμὸς  δι´   αὐτῆς Σχοινοῦς. ~Σκῶλος δ´ ἐστὶ
[9, 19]   Λίλαιαν ἔχον πηγῇς ἔπι Κηφισσοῖο·  δι´   Ἐλατείας δὲ ῥυεὶς μεγίστης τῶν
[9, 23]   Ἀσωπὸς καὶ χώρα Ἀσωπία,  δι´   ἧς ῥεῖ. ~Ὁ Ἐτεωνὸς δὲ
[9, 20]   Θηβαΐδι, δὲ μικρά, ἐκεῖθεν  δι´   ὑπονόμων πληρουμένη, κειμένη μεταξὺ Θηβῶν
[9, 16]   μέχρι τῆς ἐπιφανείας τοὺς δὲ  δι´   ὑπονόμων· συμβαίνει δὴ καὶ τοῖς
[9, 16]   καὶ τοῖς ὕδασι τοῖς μὲν  δι´   ὑπονόμων φέρεσθαι τῶν ῥείθρων τοῖς
[9, 17]   οἰκήσεων διὰ ἀπόστασιν, καὶ  διὰ   ἀνοικισμόν, ὅταν τῷ πλησιασμῷ κινδυνεύσαντες
[9, 17]   διὰ ὕψος τῶν οἰκήσεων  διὰ   ἀπόστασιν, καὶ διὰ ἀνοικισμόν, ὅταν
[9, 19]   τῶν ἐν Φωκεῦσι πόλεων, καὶ  διὰ   Παραποταμίων καὶ Φανοτέων ὁμοίως Φωκικῶν
[9, 24]   Τευμησσός, ὃν ἐκόσμησεν Ἀντίμαχος  διὰ   πολλῶν ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας
[9, 17]   τῆς λίμνης ἐπιπολὺ ταπεινωθείσης  διὰ   τὰς ὕστερον γενομένας ἐκρύσεις· καὶ
[9, 2]   τὴν μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ  διὰ   ταῦτα, καί φησι πρὸς ἡγεμονίαν
[9, 16]   δ´ ἀνέψυκται καὶ γεωργεῖται παντοδαπῶς  διὰ   τὴν εὐκαρπίαν. ὑπάντρου δὲ καὶ
[9, 39]   παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι διατελοῦσι  διὰ   τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν. δείκνυται
[9, 32]   Ποτνίας· τὰς γὰρ Θήβας ἐκλελεῖφθαι  διὰ   τὴν τῶν Ἐπιγόνων στρατείαν καὶ
[9, 18]   τὸν Μέλανα ποταμὸν τὸν ῥέοντα  διὰ   τῆς Ἁλιαρτίας καὶ ποιοῦντα ἐνταῦθα
[9, 19]   Χαιρώνειαν τῆς Βοιωτίας πρόεισιν, εἶτα  διὰ   τῆς Ὀρχομενίας καὶ τῆς Κορωνειακῆς
[9, 1]   δύσιν ὡς ἂν ταινίας τινὰς  διὰ   τῆς {πάσης χώρας} τεταμένας παραλλήλους·
[9, 17]   καὶ Ἑλεὼν καὶ Εἱλέσιον ἐκλήθη  διὰ   τὸ ἐπὶ τοῖς ἕλεσιν ἱδρῦσθαι·
[9, 14]   ἐκτείνοντες τὴν πρώτην συλλαβὴν ποιητικῶς  διὰ   τὸ μέτρον, ἀντὶ τοῦ „Νῖσάν
[9, 25]   δὲ Θεσπιαὶ πρότερον μὲν ἐγνωρίζοντο  διὰ   τὸν Ἔρωτα τὸν Πραξιτέλους, ὃν
[9, 11]   φεύγοντός φασιν ἐνταῦθα, τὸν δὲ  διὰ   τοῦ Ἀρείονος σωθῆναι. Φιλόχορος δ´
[9, 24]   γὰρ Ἀσωπὸς καὶ Ἰσμηνὸς  διὰ   τοῦ πεδίου ῥέουσι τοῦ πρὸ
[9, 36]   πατρίδων τούτων ἀμφοτέρας οὕτως ὀνομάσαι.  διὰ   τοῦτο δ´ ἴσως οὐδ´ ἐν
[9, 11]   κωμητῶν σωθῆναί φησιν αὐτόν, καὶ  διὰ   τοῦτο ἰσοπολιτείαν αὐτοῖς παρὰ τῶν
[9, 36]   τὴν Ἥραν ἐν Ἄργει, καὶ  διὰ   τοῦτο τὸν ποιητὴν ὡς ἀπὸ
[9, 17]   ὑδάτων ἥττων τῆς ὑπερχύσεως  διὰ   ὕψος τῶν οἰκήσεων διὰ
[9, 4]   στρατοπεδεύουσιν ὀλιγωρότερον ὡς εἰρήνης γεγονυίας·  διακρουσαμένων   {δ´} αὐτοὺς αἰτιωμένων τε ἅμα
[9, 21]   ἐν μεσογαίᾳ μηδαμοῦ τῇ τάξει  διαπεσεῖν·   παραλία δ´ ἔχει τι
[9, 6]   παλαιὰ Ἐρέτρια ἐν τῇ Εὐβοίᾳ,  διάπλουν   ἔχουσα ἑξήκοντα σταδίων. μετὰ δὲ
[9, 9]   τοῖς Πέρσαις εἰσπλέουσιν εἰς τὸν  διάπλουν   τοῦτον ἐκ τοῦ Μαλιακοῦ κόλπου,
[9, 6]   τοῦτόν ἐστιν νῦν Ἐρέτρια,  διάπλους   δ´ ἐπ´ αὐτὴν στάδιοι τετταράκοντα.
[9, 21]   {π{ οιητῇ ἀκολουθοῦντες ποιήσομεν τὴν}  διαρίθμησιν,   προστιθέντες τι ἂν χρήσιμον
[9, 40]   οὖν πλούτου μάρτυς καὶ Ὅμηρος·  διαριθμούμενος   γὰρ τοὺς τόπους τοὺς πολυχρηματήσαντάς
[9, 24]   ἐπῶν, τὰς μὴ προσούσας ἀρετὰς  διαριθμούμενος   „ἔστι τις ἠνεμόεις ὀλίγος λόφος.
[9, 13]   ἐμνήσθημεν δ´ αὐτοῦ καὶ πρότερον.  δίαρμα   δ´ ἐστὶν ἀπὸ μὲν τῆς
[9, 24]   περὶ τὸν Ποτνιέα Γλαῦκον τὸν  διασπασθέντα   ὑπὸ τῶν Ποτνιάδων ἵππων τῆς
[9, 23]   τὸν Πενθέα δὲ ἐνθένδε καταγόμενον  διασπασθῆναί   φασιν. ἦν δὲ καὶ τῶν
[9, 31]   τὸ Ἀόνιον καλούμενον πεδίον,  διατείνει   {εἰς τὴν Καδμεία} ν ἀπὸ
[9, 39]   καὶ παρὰ τούτοις δὲ τιμώμενοι  διατελοῦσι   διὰ τὴν τῆς πολιτείας ἀρετήν.
[9, 1]   ἀρετῇ μέντοι τῆς χώρας πάμπολυ  διαφέρει.   ~Ἔφορος δὲ καὶ ταύτῃ κρείττω
[9, 18]   ἠφάνισται τελέως, εἴτε τοῦ χάσματος  διαχέοντος   αὐτὸν εἰς ἀδήλους πόρους, εἴτε
[9, 40]   λαμβάνειν χάριτας εἴτ´ ἐν τῷ  διδόναι   κατορθῶν εἴτε καὶ ἀμφότερα, τὰς
[9, 1]   ὡς ἂν ς ὀρεινὴν τὴν  διείργουσαν   ἀπὸ τῆς {Βοιωτίας τὴν Ἀ}
[9, 5]   Περσικὸς πόλεμος περὶ Πλαταιὰς γενόμενος  διελυμήνατο   τὴν χώραν. εἶτ´ ἀνέλαβον σφᾶς
[9, 25]   μὲν οὖν Ἑλικὼν οὐ πολὺ  διεστηκὼς   τοῦ Παρνασσοῦ ἐνάμιλλός ἐστιν ἐκείνῳ
[9, 5]   μάχῃ ταύτης μὲν τῆς ἐλπίδος  διεσφάλησαν,   ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλλήνων ὅμως
[9, 36]   καὶ γὰρ καὶ ἀπόρθητος ἀεὶ  διετέλεσεν   πόλις, οὔτε μεγάλη οὖσα
[9, 41]   κατοικοῦσι, καὶ μάλιστα τὸ εὐχείμερον.  διέχει   δὲ τοῦ Ὀρχομενοῦ στάδια εἴκοσι·
[9, 7]   Δήλου ἀφιδρυμένον, Ταναγραίων πολίχνιον Αὐλίδος  διέχον   σταδίους τριάκοντα, ὅπου μάχῃ λειφθέντες
[9, 22]   τὴν ὁδὸν τὴν ἐπὶ Ἀνθηδόνος,  διέχουσα   τῶν Θηβῶν ὅσον πεντήκοντα σταδίους·
[9, 26]   Φωκικὸς ἐν τῷ Κρισαίῳ κόλπῳ,  διέχων   Βοιωτίας σταδίους ἑκατὸν ἑξήκοντα,
[9, 24]   τοὺς Παρασωπίους εἰς κατοικίας πλείους  διῃρημένους,   ἅπαντας δ´ ὑπὸ Θηβαίοις ὄντας
[9, 12]   ἥν φησι Πίνδαρος ἐν τοῖς  διθυράμβοις·   κεῖται δ´ ἐγγὺς Αὐλίδος. ἔνιοι
[9, 4]   δ´ ὡς οὐδαμοῦ νόμος εἴη  δικάζειν   γυναῖκας, προσελέσθαι καὶ ἄνδρας ἴσους
[9, 21]   τό γε ἑξῆς ὑπαγορεύει βέλτιον·  διόπερ   καὶ ἡμεῖς ἐκεῖθεν {πειρώμ{ εθα
[9, 11]   ἀπὸ τῆς ἐσχάρας τοῦ ἀστραπαίου  Διός·   ἔστι δ´ αὕτη ἐν τῷ
[9, 31]   ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου  Διὸς   ἱερὸν καὶ ἀγῶνα γυμνικὸν στεφανίτην
[9, 38]   ἁλῶναι. ~Λεβάδεια δ´ ἐστίν, ὅπου  Διὸς   Τροφωνίου μαντεῖον ἵδρυται, χάσματος ὑπονόμου
[9, 2]   πόλεμον ἀρετῆς. ἔδει δὲ προσθεῖναι  διότι   τοῦτο πρὸς Ἕλληνας μάλιστα χρήσιμόν
[9, 8]   ἔστι δ´ ἐπ´ αὐτῷ γέφυρα  δίπλεθρος,   ὡς εἴρηκα· πύργος δ´ ἑκατέρωθεν
[9, 2]   καὶ γεφύρᾳ συνεζευγμένος πρὸς αὐτὴν  διπλέθρῳ.   τὴν μὲν οὖν χώραν ἐπαινεῖ
[9, 24]   Θηβῶν· ἔστι δὲ καὶ  Δίρκη   κρήνη καὶ Πότνιαι, ἐφ´ ὧν
[9, 17]   λίμνῃ ποτὲ δὲ ἄπωθεν κεῖσθαι.  ~Διττῶς   δὲ τοῦτο γίνεται· καὶ γὰρ
[9, 8]   δ´ ἐκ τῆς Βοιωτίας·  διῳκοδόμηται   δ´ εἰς αὐτοὺς σῦριγξ. περὶ
[9, 4]   τὸν μὲν οὖν τοῖς Πελασγοῖς  δοθέντα   χρησμὸν ἔφη μὴ ἔχειν εἰπεῖν,
[9, 4]   καὶ ταῦτ´ ἐν ἱερῷ, μὴ  δοκιμάσαι,   καθιστάναι δ´ εἰς κρίσιν, καλεῖν
[9, 30]   τὴν χώραν δ´ ἔχουσιν Ἀθηναῖοι  δόντων   Ῥωμαίων. ἔκειτο δὲ ἐν στενῷ
[9, 31]   μυριάδας Περσῶν αἱ τῶν Ἑλλήνων  δυνάμεις   ἄρδην ἠφάνισαν· ἱδρύσαντό τε ἐλευθερίου
[9, 37]   αὐτοὺς καὶ Ῥωμαῖοι τὰς Μιθριδάτου  δυνάμεις   πολλῶν μυριάδων κατηγωνίσαντο, ὥστ´ ὀλίγους
[9, 40]   πλουσία τις γεγονυῖα πόλις καὶ  δυναμένη   μέγα· τοῦ μὲν οὖν πλούτου
[9, 40]   „οὐδ´ ὅσα Θήβας Αἰγυπτίας. τῆς  δυνάμεως   δέ, ὅτι Θηβαῖοι δασμὸν ἐτέλουν
[9, 40]   ἀμφότερα ἐμφαίνει, καὶ πλοῦτον καὶ  δύναμιν,   ὃς εἴτ´ ἐν τῷ λαμβάνειν
[9, 17]   γενομένας ἐκρύσεις· καὶ γὰρ τοῦτο  δυνατόν.   ~Δηλοῖ δὲ καὶ Κηφισσὸς
[9, 13]   μέντοι ἔτι προϊόντι μικρὸν πολίχναι  δύο   τῶν Βοιωτῶν, Λάρυμνά τε, παρ´
[9, 5]   τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆς ἀμφισβητῆσαι Θηβαίους  δυσὶ   μάχαις κρατήσαντας Λακεδαιμονίους. Ἐπαμεινώνδα δὲ
[9, 1]   ἄρκτους τετάσθαι, μικρὸν ἐκκλίνουσαν {πρὸς  δύσιν   καὶ} ἔχουσαν τὴν θάλατταν πρὸς
[9, 1]   Βοιωτία ἀπὸ τῆς ἕω ἐπὶ  δύσιν   τεταμένη ταινία τις ἀπὸ τῆς
[9, 1]   {ὑπερ{ κείμενα μέρ} η πρὸς  δύσιν   ὡς ἂν ταινίας τινὰς διὰ
[9, 23]   τῆς Παρασωπίας ὑπὸ τῷ Κιθαιρῶνι,  δυσοίκητος   τόπος καὶ τραχύς, ἀφ´ οὗ
[9, 4]   Βοιωτοῖς μόνοις ἄνδρας προθεσπίζειν ἐν  Δωδώνῃ.   τὰς μέντοι προφήτιδας ἐξηγουμένας τὸ
[9, 4]   ὡς ἂν λάθρᾳ τριποδηφορεῖν εἰς  Δωδώνην.   ~Μετὰ δὲ ταῦτα τὴν Αἰολικὴν
[9, 4]   παρ´ αὐτοῖς τρίποδας συλλέγοντας εἰς  Δωδώνην   πέμπειν κατ´ ἔτος· καὶ δὴ
[9, 25]   ἐκεῖθεν οὖσα τὸ γένος, λαβοῦσα  δῶρον   παρὰ τοῦ τεχνίτου. πρότερον μὲν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 22/05/2008