>

Livre, Chap.
[29, 6]	καὶ λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα παρὰ	πόδας.	Ὃ καὶ τότε περὶ τὸν
[29, 1]	τῶν γενομένων. Ὅτι μὲν οὖν	Κύδας	ὁ Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει
[29, 6]	νῷ μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ	γενεὰς	πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη
[29, 1]	τῷ πολέμῳ μέχρι τῆς Παύλου	στρατηγίας	καὶ διὰ τὸ τοὺς κατὰ
[29, 1]	μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ τὰς ἀκαίρους	εὑρησιλογίας·	πάσης γὰρ διαβολῆς ἐχούσης ὀξύ
[29, 1]	ἔσχε τὰς αἰτίας, τελέως τινὸς	ἀργίας	ἐδόκει μοι σημεῖον εἶναι καὶ
[29, 6]	αὑτῆς ῥοπήν, αὖθις οἷον ἐκ	μεταμελείας	ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα
[29, 6]	καὶ καθόλου τῆς ἐν Μακεδονίᾳ	βασιλείας	ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε
[29, 1]	γὰρ τῆς πατρικῆς ἀλλοτριότητος καὶ	δυσμενείας,	ἣν εἶχον πρὸς ἀλλήλους, καὶ
[29, 11]	πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας καὶ	Κορωνείας	καὶ ε οῦ πολιορκίαν γράφωσιν,
[29, 1]	Αἰγύπτου κύριον γεγονέναι, τῆς δ᾽	Ἀλεξανδρείας	παρ᾽ ὀλίγον, νομίζουσα πρὸς αὑτήν
[29, 1]	τὸν Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας	χρείας	σφίσι παρεσχημένον καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽
[29, 11]	ἰδιότησι· τὸ γὰρ μέγεθος τῆς	πραγματείας	ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς ἐν ἅπασι
[29, 11]	τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν	Φανοτείας	καὶ Κορωνείας καὶ ε οῦ
[29, 1]	ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι πάσης	κακίας	ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία.
[29, 11]	γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας τὰς τῆς	πολιορκίας	ἐπινοίας καὶ τόλμας καὶ διαθέσεις
[29, 11]	ἱππεῖς δ᾽ ἔτι τούτων ἐλάττους.	Πολιορκίας	μὲν γὰρ καὶ τοπογραφίας καὶ
[29, 1]	τὸ πλῆθος ἐκ τῆς συνεχοῦς	λαλιᾶς,	εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ
[29, 1]	ἐν ἡμέραις τακταῖς ἐκχωρεῖν ἐξ	Ἰταλίας.	Ἐξ ὧν ὅτι μὲν γέγονέ
[29, 1]	συνήργησέ τι τῶν κατὰ τὰς	ἐπαγγελίας	καὶ διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς
[29, 1]	παρὰ τὰς ἐν τοῖς περιπάτοις	ὁμιλίας	διοικεῖν αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ καθημένους
[29, 11]	μὴ πρότερον ἀξιώσας τὸ τῆς	φιλίας	σύνθημα ποιεῖν πρὶν ἢ τὴν
[29, 1]	σημεῖον εἶναι καὶ τῆς πάσης	ἀτολμίας·	οὐ μὴν ἀλλὰ κατηνέχθην ἐπὶ
[29, 4]	αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι προτεθείσης	χειροτονίας	τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς ἤρεσκε
[29, 11]	ἀναγκάζονται πάσας τὰς τῆς πολιορκίας	ἐπινοίας	καὶ τόλμας καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι,
[29, 5]	παρὰ τοῦ Γενθίου μετὰ πολλῆς	φιλανθρωπίας.	~Τῇ δυνάμει τῆς πάρμης καὶ
[29, 4]	τρόπον ὡς ἐν τῷ περὶ	δημηγορίας	τέθειται> διέκρινε τὸ διαβούλιον, ἐν
[29, 11]	καὶ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς	ἱστορίας·	ἐν οἷς ἅπασι πολλῆς ἂν
[29, 1]	ποιήσαντες ἱερὸν τὸν στέφανον τῆς	φιλαργυρίας	διελύθησαν ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ ἀγαθοὶ
[29, 11]	ἕως ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις ἐπὶ	Συρίας.	Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ὅσον οὔπω
[29, 5]	Διὸ καὶ τὸ πέρας τῆς	ἐκκλησίας	ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε
[29, 1]	ἔχειν διατριβὴν καὶ παρὰ τὰς	συνουσίας	καὶ παρὰ τὰς ἐν τοῖς
[29, 1]	ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε τὰς	αἰτίας,	τελέως τινὸς ἀργίας ἐδόκει μοι
[29, 6]	πράξεις, τότε μάλιστα παρεκάλει τῆς	ἐναντίας	τύχης ἔννοιαν λαμβάνειν. Καὶ γὰρ
[29, 1]	οὖν αἰτία τῆς οὕτως ἐκφανοῦς	ἀλογιστίας;	φιλαργυρία· τί γὰρ ἂν ἄλλο
[29, 11]	ἐλάττους. Πολιορκίας μὲν γὰρ καὶ	τοπογραφίας	καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις οὐκ
[29, 2]	δοῦναι καὶ λαβεῖν ὑπὲρ τῆς	συμμαχίας,	εἶτα τοὺς ὁμήρους ἐξ αὐτῆς
[29, 3]	ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους ὑπὲρ τῆς	συμμαχίας	ἐναντίον πάντων τῶν ἱππέων· πάνυ
[29, 2]	Περσεὺς πρὸς Γένθιον ὑπὲρ τῆς	συμμαχίας,	καὶ διασαφούντων ὅτι πρόθυμος ὁ
[29, 2]	δὲ τῶν ὁρκίων ὑπὲρ τῆς	συμμαχίας	καὶ καταγραφέντων, εὐθέως ὁ Γένθιος
[29, 2]	Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ τῆς κοινῆς	συμμαχίας.	Τούτου γὰρ γενομένου, καὶ συνεμβάντων
[29, 6]	Πρῶτος δὲ τῶν παρόντων ὁ	Νασικᾶς	ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος,
[29, 6]	εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς ὁ	Νασικᾶς	λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν
[29, 6]	ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους, ὁ δὲ	Νασικᾶς	ὀξὺν ἀγῶνα περὶ τοῖς ἄκροις
[29, 6]	τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς τῶν	πέλας.	Ὥστε πολλάκις καὶ λίαν μνημονεύειν
[29, 6]	μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς	πολλάς,	ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ
[29, 6]	παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν τὰς	ὑπερβολάς.	Τούτοις ὁ μὲν Πολύβιος φησιν
[29, 2]	Παρμενίωνα καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς	ἐντολάς,	ὅταν λάβωσιν τοὺς ὅρκους παρὰ
[29, 2]	φίλων, καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς	ἐντολὰς	πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα περὶ τῶν
[29, 11]	εἴρηται διὰ πλειόνων. Ὅταν γὰρ	ἁπλᾶς	καὶ μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται
[29, 11]	μέγεθος τῆς πραγματείας ἱκανόν ἐστιν	ἡμᾶς	ἐν ἅπασι τούτοις παραιτεῖσθαι· πλὴν
[29, 11]	τὰς τῆς πολιορκίας ἐπινοίας καὶ	τόλμας	καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ
[29, 6]	ἴδιον βίον καὶ κατὰ τὰς	κοινὰς	πράξεις, τότε μάλιστα παρεκάλει τῆς
[29, 6]	πρῶτον ἐπὶ τοῦ Περσέως πρός	τινας	πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ
[29, 6]	ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις,	Μακεδόνας	εἰς τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα,
[29, 6]	Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ	Μακεδόνας	ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές
[29, 6]	ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ	Μακεδόνας	ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ
[29, 6]	δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ δισχιλίους	Μακεδόνας	Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι
[29, 3]	γὰρ ἐβούλετο σαφῶς εἰδέναι τοὺς	Μακεδόνας	τὴν τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν, ἐλπίζων
[29, 11]	τὸν Περσέα πράγματα καὶ τοὺς	Μακεδόνας	ὥστε καὶ πρὸς τὸν ἔσχατον
[29, 11]	πεπραγμένων ἔργα καὶ πράγματα κατασκευάζειν,	ἀγῶνας	διατιθεμένους καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν
[29, 6]	μόνον θεασάμενος ἀλλὰ καὶ χειρισάμενος	ἀγῶνας,	εἰ καί τις ἄλλος. Πολύβιος·
[29, 1]	Εἰ γὰρ καὶ νῦν μηδὲν	πράξας,	ἐπινοήσας δὲ μόνον εἰς τοὺς
[29, 3]	Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον,	συντάξας	ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν.
[29, 3]	προειρημένοις εἰς τὸ Δῖον, καὶ	συμμίξας	πρῶτον μὲν ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους
[29, 2]	εἰς Μετέωνα τῆς Λαβεάτιδος κἀνταῦθα	συμμίξας	τῷ Γενθίῳ ταχέως παρεστήσατο τὸν
[29, 6]	περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε·	δόξας	γὰρ μάλιστα τότε τὴν ἰδίαν
[29, 6]	καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ γινόμενον,	ἀποδρὰς	ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος
[29, 5]	συνέτριβεν αὐτούς. Διὸ καὶ τὸ	πέρας	τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς
[29, 11]	ἀνέστησαν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῆς	χώρας	καὶ παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν αἱ
[29, 6]	Πολύβιος, τῆς μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης	ἀποδειλιάσας	εἰς πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ
[29, 11]	ε οῦ πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται	πάσας	τὰς τῆς πολιορκίας ἐπινοίας καὶ
[29, 1]	τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ πολέμιον	ποιήσας	Ῥωμαίοις. Τίς οὖν αἰτία τῆς
[29, 3]	εἰς τὸν πόλεμον. Ταῦτα δὲ	διοικήσας	Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς
[29, 3]	τοῦ Γενθίου καὶ τῶν ὁμηρευόντων,	ὁρμήσας	ἀπὸ τῆς περὶ τὸν Ἐλπειὸν
[29, 1]	γὰρ καὶ νῦν μηδὲν πράξας,	ἐπινοήσας	δὲ μόνον εἰς τοὺς μεγίστους
[29, 11]	καὶ τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον	ἐναπορήσας	ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ παρακαλούμενον
[29, 1]	μισθὸν τέλος ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς,	ἀδυνατήσας	καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν
[29, 1]	Κρητῶν, καὶ πάλιν πρὸς Δημητριάδι	συνεγγίσας	τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο τὸ μὲν
[29, 6]	ἔτει πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν ἢ	Πέρσας	ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ
[29, 11]	τοῖς φίλοις ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων,	ἀκούσας	ὁ Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ
[29, 11]	Κύπρου, βουλόμενοι καὶ τὰς ἐκεῖ	καθυπαρχούσας	δυνάμεις ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς νήσου
[29, 11]	μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ πρότερον	ἀξιώσας	τὸ τῆς φιλίας σύνθημα ποιεῖν
[29, 1]	τῶν ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε	τὰς	αἰτίας, τελέως τινὸς ἀργίας ἐδόκει
[29, 1]	τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ	τὰς	ἀκαίρους εὑρησιλογίας· πάσης γὰρ διαβολῆς
[29, 11]	τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος μὲν ἀπῆγε	τὰς	δυνάμεις εἰς τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος
[29, 11]	ἐπὶ τῆς Κύπρου, βουλόμενοι καὶ	τὰς	ἐκεῖ καθυπαρχούσας δυνάμεις ἐκβαλεῖν ἐκ
[29, 1]	παρὰ τὰς συνουσίας καὶ παρὰ	τὰς	ἐν τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν
[29, 1]	γὰρ συνήργησέ τι τῶν κατὰ	τὰς	ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε τὸν πόλεμον,
[29, 3]	λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί τε	τὰς	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[29, 6]	τὸν ἴδιον βίον καὶ κατὰ	τὰς	κοινὰς πράξεις, τότε μάλιστα παρεκάλει
[29, 1]	αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ	τὰς	μεγίστας χρείας σφίσι παρεσχημένον καὶ
[29, 4]	δὲ καὶ κατ᾽ ἰδίαν πρὸς	τὰς	πόλεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν διαλεχθησομένους.
[29, 11]	πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας τὰς	τῆς	πολιορκίας ἐπινοίας καὶ τόλμας καὶ
[29, 11]	χρὴ καταγινώσκειν ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων	τὰς	πράξεις, ὅταν τὰ παρ᾽ ἐνίοις
[29, 1]	μίαν ἔχειν διατριβὴν καὶ παρὰ	τὰς	συνουσίας καὶ παρὰ τὰς ἐν
[29, 11]	οῦ πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας	τὰς	τῆς πολιορκίας ἐπινοίας καὶ τόλμας
[29, 6]	ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν	τὰς	ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ μὲν Πολύβιος
[29, 1]	κομιδῆς τούτων, ἐὰν μὴ βεβαιοῖ	τὰς	ὑποσχέσεις; πῶς δὲ λαβὼν τοσοῦτο
[29, 1]	τούτοις Περσεὺς καὶ τὰ πρὸς	Γαλάτας	καὶ τὰ πρὸς Γένθιον ~Ὅτι
[29, 4]	ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς	πάντας	Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ
[29, 2]	ἔπεμπε τοὺς ὑπὸ τοῦ Πανταύχου	καταγραφέντας	καὶ σὺν τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον
[29, 1]	πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ παραλειπόμενα	διεξιόντας·	ἐξ ὧν ὄνησιν μὲν οὐδέποτε
[29, 11]	κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ παρατάξεις	ἐξαγγέλλοντας,	ἐν αἷς ἐνίοτε πεζοὶ μὲν
[29, 2]	δὲ τοὺς περὶ τῶν χρημάτων	ἕξοντας	τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ τοῖς
[29, 6]	παρεκάλει τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ	βλέποντας	εἰς τὰ παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ
[29, 3]	τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ χρήματα	παρόντας	εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ
[29, 1]	δὲ χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν	φέροντας	ἔφη τοὺς περὶ Πολεμοκράτην εἰς
[29, 4]	Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ	παρακαλέσοντας	βλέπειν τοὺς καιροὺς καὶ τὴν
[29, 1]	Γάιον Ποπίλιον, τόν τε πόλεμον	λύσοντας	καὶ καθόλου θεασομένους τὴν τῶν
[29, 4]	πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς	διαλύσοντας	τὸν πόλεμον, εἰς μὲν τὴν
[29, 11]	Περὶ δὲ τοὺς τὰ καθόλου	γράφοντας	ἐναντίος ἐστὶν ὁ τρόπος· διόπερ
[29, 1]	γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ τοὺς	ἄρχοντας	μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ τὰς ἀκαίρους
[29, 1]	ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ μὲν	ἐπιτιμῶντας	τοῖς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις,
[29, 1]	συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ τὰς	μεγίστας	χρείας σφίσι παρεσχημένον καὶ πλεῖστα
[29, 6]	τοῖς ἀνθρώποις τὸ ταύτης εὐμετάβολον,	ἐπιστὰς	ἐπὶ τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς,
[29, 6]	Ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν γραφὴν	ἐπιστὰς	τοῖς καιροῖς καθ᾽ οὓς συνέβη
[29, 5]	ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ καὶ τοὺς	πρεσβευτὰς	ἐπὶ τὴν κοινὴν ἑστίαν τοὺς
[29, 4]	νόμους. Οἱ δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα	πρεσβευτὰς	κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας τὸν πόλεμον,
[29, 2]	περὶ τὸν Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει	πρεσβευτὰς	ὁ Περσεὺς πρὸς Γένθιον ὑπὲρ
[29, 2]	ὁ Πάνταυχος τὸν Γένθιον καὶ	πρεσβευτὰς	συνεξαποστέλλειν, οἵτινες ἅμα τοῖς παρὰ
[29, 4]	γὰρ εἰς τὴν Κρήτην ἔπεμπον	πρεσβευτὰς	τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας Κρηταιεῖς
[29, 3]	ὡς ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς δὲ	πρεσβευτὰς	τοὺς εἰς τὴν Ῥόδον εἰς
[29, 1]	αὔξησιν τοῦ προειρημένου βασιλέως, κατέστησε	πρεσβευτὰς	τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον, τόν
[29, 4]	ἐνίκων οἷς ἤρεσκε πέμπειν τοὺς	πρεσβευτὰς	ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Καὶ τὴν
[29, 3]	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν	παρασκευάς.	Ὁ δὲ Περσεύς, παραγενομένων εἰς
[29, 1]	γὰρ συνεχώρησαν καὶ παραγενέσθαι πρὸς	σφᾶς	εἰς τὴν Ῥώμην ἐκ τοῦ
[29, 6]	δειλῶν ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ᾽	εὐχὰς	ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ μεταλαβὼν
[29, 6]	Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως	ἀληθές	ἐστι τὸ περιφερόμενον ὅτι πολλὰ
[29, 6]	ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι	τἀληθὲς	ἀπεφήνατο περὶ τῶν ἔπειτα συμβησομένων.
[29, 1]	ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ τελέως	ἐπισφαλές,	τό τε παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς
[29, 1]	τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς αὐτὸν Ῥωμαῖοι,	προφανὲς	ἐκ τῶν εἰρημένων· τίς δ᾽
[29, 1]	ἀλλήλους, καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς	ὁμογενὲς	ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν καὶ ζηλοτυπίαν
[29, 2]	τὸν Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν,	οἵτινες	ἅμα τοῖς παρὰ τοῦ Περσέως
[29, 6]	πάσης σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον,	Μακεδόνες	δὲ καὶ πάσης κρατήσουσιν, ὧν
[29, 1]	καὶ γενέσθαι κύριον τῶν ὅλων,	εὐχερὲς	καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ τῆς πατρικῆς
[29, 11]	τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ	προστάξαντες	αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην,
[29, 11]	τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα	πάντες	ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ
[29, 3]	τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν οὖν	πάντες	προῆγον εἰς τὴν Μακεδονίαν· ὁ
[29, 11]	τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ	παρακαλέσαντες	τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ
[29, 1]	Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ	ποιήσαντες	ἱερὸν τὸν στέφανον τῆς φιλαργυρίας
[29, 11]	Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς καὶ μονοειδεῖς	λαβόντες	ὑποθέσεις βούλωνται μὴ τοῖς πράγμασιν,
[29, 11]	κατὰ σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ καὶ	καταλαβόντες	ἡττημένους μάχῃ τοὺς τοῦ Πτολεμαίου
[29, 1]	ὧν προῃρεῖτο, καὶ τέλος ἀποκρίσεις	δόντες	αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε
[29, 11]	Ποπίλιον τότε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ	λαμβάνοντες	ἅμα πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν
[29, 4]	διαβούλιον, ἐν ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν	ἰσχύοντες	οἱ τὰ τοῦ Περσέως αἱρούμενοι
[29, 4]	τὸ συνεχὲς ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν,	ποιοῦντες	ἀναπολόγητον τὴν ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ
[29, 6]	ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ	καχεκτοῦντες	τῶν ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ τὸ
[29, 11]	ἢ κέρδους τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα	ψευδογραφοῦντες·	τοῦτο γὰρ οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ
[29, 4]	Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς τὸ	συνεχὲς	ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον
[29, 1]	πίστιν παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ τῆς	κομιδῆς	τούτων, ἐὰν μὴ βεβαιοῖ τὰς
[29, 2]	δὲ τούτοις διατάξασθαι περὶ τῆς	κομιδῆς	τῶν τριακοσίων ταλάντων. Ὁ δὲ
[29, 5]	καὶ συναχθείσης τῆς βουλῆς, παντάπασιν	θορυβώδης	ἦν ἐκκλησία, τῶν μὲν περὶ
[29, 11]	Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων,	Γάζης,	Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν
[29, 1]	Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ	Σαμοθρᾴκης	αὐτὸς ἦν κύριος· ὁ δ᾽
[29, 6]	ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ δεινότερον φάλαγγος	Μακεδονικῆς,	καίτοι γε πολλοὺς οὐ μόνον
[29, 1]	εὐχερὲς καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ τῆς	πατρικῆς	ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας, ἣν εἶχον
[29, 1]	οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς ἀλλήλους	ἐπιπλοκῆς	δοκεῖ μοι διὰ ταῦτα γεγονέναι·
[29, 11]	τῆς ἱστορίας· ἐν οἷς ἅπασι	πολλῆς	ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως
[29, 5]	τοὺς παρὰ τοῦ Γενθίου μετὰ	πολλῆς	φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει τῆς πάρμης
[29, 1]	τὰς ἀκαίρους εὑρησιλογίας· πάσης γὰρ	διαβολῆς	ἐχούσης ὀξύ τι καὶ κινητικόν,
[29, 1]	τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη τῆς	ἐπιβολῆς,	ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ
[29, 3]	τῆς περὶ τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν	παρεμβολῆς	μετὰ πάντων τῶν ἱππέων ἀπήντα
[29, 5]	τὴν Ῥόδον, καὶ συναχθείσης τῆς	βουλῆς,	παντάπασιν θορυβώδης ἦν ἐκκλησία, τῶν
[29, 6]	πολλῆς φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει τῆς	πάρμης	καὶ τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον
[29, 1]	σημείων ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην τῆς	γνώμης,	ὑπάρχων κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς
[29, 11]	ἅπασι πολλῆς ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν	συγγνώμης,	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν
[29, 6]	τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην	ἀνῃρημένης,	τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν
[29, 1]	προσῆκεν ἐπὶ τέλος ἀχθείσης τῆς	προειρημένης	πράξεως; Τοῦ δὲ Περσέως πάλιν
[29, 3]	κοινοπραγίαν, ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς ὑπάρξειν,	προσγενομένης	ταύτης τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ
[29, 6]	τῆς Περσέως καὶ Ῥωμαίων μάχης	συντετελεσμένης	εἰς παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς
[29, 1]	ὅπερ ἐποίουν ἀμφότεροι. Θεωρῶν γὰρ	Εὐμένης	δυσπαθοῦντα καὶ συγκλειόμενον τὸν Περσέα
[29, 1]	ἦν τοιοῦτον. Ὁ μὲν γὰρ	Εὐμένης	ᾔτει τοῦ μὲν ἡσυχίαν ἔχειν
[29, 6]	ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι	Εὐμένης	ὁ βασιλεὺς τῆς Περσέως καὶ
[29, 1]	πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι μὲν οὖν	Εὐμένης	οὐκ ἂν ἠβουλήθη Περσέα κρατῆσαι
[29, 1]	διαμάχην αὐτῶν. Ὁ μὲν γὰρ	Εὐμένης	πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε καὶ πᾶν
[29, 1]	αὐτὸς ἦν κύριος· ὁ δ᾽	Εὐμένης	σπουδάζων, καθάπερ οἱ μοχθηροὶ τῶν
[29, 6]	παράπαν, οἳ πάσης σχεδὸν τῆς	οἰκουμένης	ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ πάσης
[29, 6]	καὶ κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι τῆς	σελήνης	ἐκλειπούσης ἐπὶ Περσέως τοῦ Μακεδόνος
[29, 2]	τὴν Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ τῆς	κοινῆς	συμμαχίας. Τούτου γὰρ γενομένου, καὶ
[29, 6]	μνημονεύειν τῆς Δημητρίου τοῦ Φαληρέως	φωνῆς.	Ἐκεῖνος γὰρ ἐν τῷ περὶ
[29, 11]	βασιλέως πόρρωθεν ἀσπαζομένου διὰ τῆς	φωνῆς	καὶ τὴν δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον
[29, 4]	Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον, Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽	ἑξῆς	τὸ συνεχὲς ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν,
[29, 6]	καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν	ἑξῆς	χρόνον, ἅτε τοῦ Περσέως καὶ
[29, 3]	αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης τῆς	ῥοπῆς.	Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε
[29, 6]	γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ	Κρὴς	αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν περίοδον
[29, 1]	Ὅτι μὲν οὖν Κύδας ὁ	Κρὴς	στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει καὶ τιμώμενος
[29, 1]	μοι σημεῖον εἶναι καὶ τῆς	πάσης	ἀτολμίας· οὐ μὴν ἀλλὰ κατηνέχθην
[29, 1]	βλάπτεσθαι διὰ τὰς ἀκαίρους εὑρησιλογίας·	πάσης	γὰρ διαβολῆς ἐχούσης ὀξύ τι
[29, 1]	ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι	πάσης	κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν ἡ
[29, 6]	οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ	πάσης	κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽ ὄνομα πρότερον
[29, 6]	ὄνομα λειφθήσεται τὸ παράπαν, οἳ	πάσης	σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες
[29, 1]	στέφανον τῆς φιλαργυρίας διελύθησαν ἐπ᾽	ἴσης,	καθάπερ ἀγαθοὶ παλαισταί. Τούτων δ᾽
[29, 4]	τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι	προτεθείσης	χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς
[29, 1]	παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ τέλος	ἀχθείσης	τῆς προειρημένης πράξεως; Τοῦ δὲ
[29, 5]	παραγενομένων εἰς τὴν Ῥόδον, καὶ	συναχθείσης	τῆς βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης ἦν
[29, 6]	φησι Πολύβιος, τῆς μάχης ἀρχὴν	λαμβανούσης	ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος
[29, 6]	κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι τῆς σελήνης	ἐκλειπούσης	ἐπὶ Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν
[29, 11]	τρόπῳ διέσωσαν, τῆς τύχης οὕτω	βραβευούσης	τὰ κατὰ τὸν Περσέα πράγματα
[29, 1]	ἀκαίρους εὑρησιλογίας· πάσης γὰρ διαβολῆς	ἐχούσης	ὀξύ τι καὶ κινητικόν, ὅταν
[29, 1]	τίνα λόγον ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος	ὑπαρχούσης	πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος
[29, 1]	εἶχον πρὸς ἀλλήλους, καὶ τὸ	τῆς	ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν
[29, 1]	τῶν ληφθέντων χρημάτων ἅμα καὶ	τῆς	ἀρχῆς, σχεδὸν δὲ καὶ τοῦ
[29, 3]	μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται	τῆς	αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι προτεθείσης
[29, 5]	εἰς τὴν Ῥόδον, καὶ συναχθείσης	τῆς	βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης ἦν ἐκκλησία,
[29, 1]	καὶ σημείων ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην	τῆς	γνώμης, ὑπάρχων κατὰ τοὺς αὐτοὺς
[29, 1]	τῆς μὲν Αἰγύπτου κύριον γεγονέναι,	τῆς	δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽ ὀλίγον, νομίζουσα
[29, 1]	Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν.	Τῆς	δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν κύριος·
[29, 6]	Ὥστε πολλάκις καὶ λίαν μνημονεύειν	τῆς	Δημητρίου τοῦ Φαληρέως φωνῆς. Ἐκεῖνος
[29, 1]	πρὸς Περσέα πόλεμον οὐ μόνον	τῆς	εἰς τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν,
[29, 5]	αὐτούς. Διὸ καὶ τὸ πέρας	τῆς	ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις·
[29, 1]	δόσις. Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη	τῆς	ἐλπίδος, εἴς γε τὴν πρὸς
[29, 6]	ἅτε τοῦ Περσέως καὶ καθόλου	τῆς	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης,
[29, 6]	κοινὰς πράξεις, τότε μάλιστα παρεκάλει	τῆς	ἐναντίας τύχης ἔννοιαν λαμβάνειν. Καὶ
[29, 1]	περὶ τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη	τῆς	ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ
[29, 11]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων μερῶν	τῆς	ἱστορίας· ἐν οἷς ἅπασι πολλῆς
[29, 2]	εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ	τῆς	κοινῆς συμμαχίας. Τούτου γὰρ γενομένου,
[29, 1]	ἱκανὴν πίστιν παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ	τῆς	κομιδῆς τούτων, ἐὰν μὴ βεβαιοῖ
[29, 2]	πρὸς δὲ τούτοις διατάξασθαι περὶ	τῆς	κομιδῆς τῶν τριακοσίων ταλάντων. Ὁ
[29, 6]	ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο	τῆς	κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος δὲ
[29, 11]	ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην, ἀνέπλευσαν ἐπὶ	τῆς	Κύπρου, βουλόμενοι καὶ τὰς ἐκεῖ
[29, 2]	ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος εἰς Μετέωνα	τῆς	Λαβεάτιδος κἀνταῦθα συμμίξας τῷ Γενθίῳ
[29, 11]	ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς	τῆς	λέξεως ῥήμασι· πρὸς δὲ τούτοις
[29, 6]	Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος,	τῆς	μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς
[29, 1]	ἡ σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον	τῆς	μὲν Αἰγύπτου κύριον γεγονέναι, τῆς
[29, 11]	ἐκεῖ καθυπαρχούσας δυνάμεις ἐκβαλεῖν ἐκ	τῆς	νήσου κατὰ σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ
[29, 6]	λογιζομένῳ τὸ γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ	τῆς	ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων
[29, 6]	τὸ παράπαν, οἳ πάσης σχεδὸν	τῆς	οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ
[29, 1]	ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς οὖν αἰτία	τῆς	οὕτως ἐκφανοῦς ἀλογιστίας; φιλαργυρία· τί
[29, 6]	μετὰ πολλῆς φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει	τῆς	πάρμης καὶ τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν
[29, 1]	ἐδόκει μοι σημεῖον εἶναι καὶ	τῆς	πάσης ἀτολμίας· οὐ μὴν ἀλλὰ
[29, 1]	ὅλων, εὐχερὲς καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ	τῆς	πατρικῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας, ἣν
[29, 1]	προκόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ μέχρι	τῆς	Παύλου στρατηγίας καὶ διὰ τὸ
[29, 3]	καὶ τῶν ὁμηρευόντων, ὁρμήσας ἀπὸ	τῆς	περὶ τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς
[29, 6]	ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης ὁ βασιλεὺς	τῆς	Περσέως καὶ Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης
[29, 11]	τόπων ἰδιότησι· τὸ γὰρ μέγεθος	τῆς	πραγματείας ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς ἐν
[29, 6]	ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης	τῆς	πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός τε τὸν
[29, 1]	αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ τέλος ἀχθείσης	τῆς	προειρημένης πράξεως; Τοῦ δὲ Περσέως
[29, 1]	ταύτην. Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ	τῆς	πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι
[29, 3]	εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης	τῆς	ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους
[29, 6]	γενέσθαι καὶ κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι	τῆς	σελήνης ἐκλειπούσης ἐπὶ Περσέως τοῦ
[29, 11]	τὸ δελτάριον, ἐν ᾧ τὸ	τῆς	συγκλήτου δόγμα κατετέτακτο, προύτεινεν αὐτῷ
[29, 2]	καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν ὑπὲρ	τῆς	συμμαχίας, εἶτα τοὺς ὁμήρους ἐξ
[29, 3]	μὲν ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους ὑπὲρ	τῆς	συμμαχίας ἐναντίον πάντων τῶν ἱππέων·
[29, 2]	ὁ Περσεὺς πρὸς Γένθιον ὑπὲρ	τῆς	συμμαχίας, καὶ διασαφούντων ὅτι πρόθυμος
[29, 2]	Τμηθέντων δὲ τῶν ὁρκίων ὑπὲρ	τῆς	συμμαχίας καὶ καταγραφέντων, εὐθέως ὁ
[29, 1]	ὅταν προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος ἐκ	τῆς	συνεχοῦς λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι τοῖς
[29, 11]	βασιλείαν τούτῳ τῷ τρόπῳ διέσωσαν,	τῆς	τύχης οὕτω βραβευούσης τὰ κατὰ
[29, 6]	Ἐκεῖνος γὰρ ἐν τῷ περὶ	τῆς	τύχης ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι
[29, 6]	ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν ὡς τὸ	τῆς	τύχης χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ
[29, 1]	τρόπῳ ποιήσαντες ἱερὸν τὸν στέφανον	τῆς	φιλαργυρίας διελύθησαν ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ
[29, 11]	δοκεῖ, μὴ πρότερον ἀξιώσας τὸ	τῆς	φιλίας σύνθημα ποιεῖν πρὶν ἢ
[29, 11]	τοῦ βασιλέως πόρρωθεν ἀσπαζομένου διὰ	τῆς	φωνῆς καὶ τὴν δεξιὰν προτείνοντος,
[29, 11]	ταχέως ἀνέστησαν τὸ στρατόπεδον ἐκ	τῆς	χώρας καὶ παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν
[29, 6]	ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς	αὐτόπτης	τῆς πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός τε
[29, 3]	βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται τῆς	αὐτῆς	ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι προτεθείσης χειροτονίας
[29, 2]	συμμαχίας, εἶτα τοὺς ὁμήρους ἐξ	αὐτῆς	κἀκεῖνον πέμπειν, οὓς ἂν δοκῇ
[29, 2]	ταλάντων. Ὁ δὲ Πάνταυχος ἐξ	αὐτῆς	ποιησάμενος τὴν ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος
[29, 11]	δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν ἐξ	αὐτῆς	τὸν πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον. Διὸ
[29, 6]	τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ τὴν	αὑτῆς	δύναμιν ἐν τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη
[29, 6]	τινι συνεργήσῃ καὶ προσθῆται τὴν	αὑτῆς	ῥοπήν, αὖθις οἷον ἐκ μεταμελείας
[29, 1]	μέν, κατὰ τίνα λόγον ἤλπισε	τηλικαύτης	ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι
[29, 1]	καλὸν ἡ δόσις. Εἰ δὲ	ταύτης	διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς γε
[29, 1]	ὧν εἰκότων καὶ σημείων ἐπὶ	ταύτης	ἐγενόμην τῆς γνώμης, ὑπάρχων κατὰ
[29, 6]	ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις τὸ	ταύτης	εὐμετάβολον, ἐπιστὰς ἐπὶ τοὺς κατ᾽
[29, 3]	ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης	ταύτης	τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς
[29, 11]	ἐνίοις πολλοῦ τετευχότα λόγου καὶ	διασκευῆς	ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ
[29, 6]	βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος, τῆς	μάχης	ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν
[29, 6]	βασιλεὺς τῆς Περσέως καὶ Ῥωμαίων	μάχης	συντετελεσμένης εἰς παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν,
[29, 1]	πρὸς ἀλλήλους, καὶ τὸ τῆς	ἀρχῆς	ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν καὶ
[29, 1]	ληφθέντων χρημάτων ἅμα καὶ τῆς	ἀρχῆς,	σχεδὸν δὲ καὶ τοῦ βίου
[29, 6]	τότε μάλιστα παρεκάλει τῆς ἐναντίας	τύχης	ἔννοιαν λαμβάνειν. Καὶ γὰρ οὕτω
[29, 3]	πεῖραν λήψεται τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ	τύχης.	~Ὅτι προτεθείσης χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις,
[29, 11]	τούτῳ τῷ τρόπῳ διέσωσαν, τῆς	τύχης	οὕτω βραβευούσης τὰ κατὰ τὸν
[29, 6]	γὰρ ἐν τῷ περὶ τῆς	τύχης	ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς
[29, 6]	γνοίητ᾽ ἂν ὡς τὸ τῆς	τύχης	χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει
[29, 11]	διατιθεμένους καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν	αἷς	ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα,
[29, 6]	συμβαίνει τοὺς μὲν ἐν ταῖς	ἰδίαις	ἀτυχίαις παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽ ἐν
[29, 1]	πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν Περσέα ταῖς	ἐπαγγελίαις·	ὁ δὲ Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα
[29, 12]	οὐκέτι ποιεῖ τἀκόλουθον ταῖς πρώταις	ἐπινοίαις.
[29, 6]	οὕτω μόλις ἂν ἐν ταῖς	εὐκαιρίαις	ἄνθρωπον μέτριον ὄντα φανῆναι. Τοῦτο
[29, 11]	τούτοις ἐάν που παραπίπτωμεν ἐν	ὀνομασίαις	ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ τόπων
[29, 6]	τοὺς μὲν ἐν ταῖς ἰδίαις	ἀτυχίαις	παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς
[29, 6]	καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς παρούσαις	εὐτυχίαις·	ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις κατορθοίη
[29, 1]	προσέταξαν μέσου χειμῶνος ὄντος ἐν	ἡμέραις	τακταῖς ἐκχωρεῖν ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ
[29, 6]	μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς	παρούσαις	εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις
[29, 1]	ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν Περσέα	ταῖς	ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ Περσεὺς μακρόθεν
[29, 6]	γὰρ οὕτω μόλις ἂν ἐν	ταῖς	εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον ὄντα φανῆναι.
[29, 6]	διότι συμβαίνει τοὺς μὲν ἐν	ταῖς	ἰδίαις ἀτυχίαις παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽
[29, 3]	νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ καθυστερεῖν	ταῖς	παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα προκαταλαμβάνειν
[29, 6]	μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε	ταῖς	παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά
[29, 12]	τὸ πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ τἀκόλουθον	ταῖς	πρώταις ἐπινοίαις.
[29, 6]	ἀτυχίαις παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽ ἐν	ταῖς	τῶν πέλας. Ὥστε πολλάκις καὶ
[29, 6]	ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε	ταῖς	ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές ἐστι τὸ
[29, 1]	μέσου χειμῶνος ὄντος ἐν ἡμέραις	τακταῖς	ἐκχωρεῖν ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ ὧν
[29, 12]	πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ τἀκόλουθον ταῖς	πρώταις	ἐπινοίαις.
[29, 3]	πρὸς τὸ μὴ καθυστερεῖν ταῖς	παρασκευαῖς,	ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα προκαταλαμβάνειν καὶ
[29, 6]	τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς	ψυχαῖς.	Οὕτως ἀληθές ἐστι τὸ περιφερόμενον
[29, 1]	Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ μὴν ὅτι	δὶς	Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ
[29, 1]	ἀδύνατον εἶναι τὸ συγκαταβῆναι Ῥωμαίους	εἰς	ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου καὶ διάλυσιν·
[29, 3]	πρεσβευτὰς τοὺς εἰς τὴν Ῥόδον	εἰς	Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους
[29, 1]	ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε τὸν πόλεμον,	εἰς	καλὸν ἡ δόσις. Εἰ δὲ
[29, 4]	κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας τὸν πόλεμον,	εἰς	μὲν τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ,
[29, 2]	ποιησάμενος τὴν ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος	εἰς	Μετέωνα τῆς Λαβεάτιδος κἀνταῦθα συμμίξας
[29, 6]	Περσέως καὶ Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης	εἰς	παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς οἱ
[29, 3]	μὲν ἐπὶ τὰ χρήματα παρόντας	εἰς	Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ παραληψομένους,
[29, 6]	τῆς μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας	εἰς	πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν,
[29, 11]	δὲ προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν	εἰς	Ῥώμην, ἀνέπλευσαν ἐπὶ τῆς Κύπρου,
[29, 1]	φέροντας ἔφη τοὺς περὶ Πολεμοκράτην	εἰς	Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ
[29, 6]	τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ βλέποντας	εἰς	τὰ παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ τὴν
[29, 3]	θάλατταν μάχην· τῶν γὰρ Ῥωμαίων	εἰς	τέλος ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς τοῦτο
[29, 4]	ἀναπολόγητον τὴν ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ	εἰς	τὴν Κρήτην ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς
[29, 3]	~Οὗτοι μὲν οὖν πάντες προῆγον	εἰς	τὴν Μακεδονίαν· ὁ δὲ Πάνταυχος
[29, 3]	παρασκευάς. Ὁ δὲ Περσεύς, παραγενομένων	εἰς	τὴν Μακεδονίαν τῶν πρεσβευτῶν παρὰ
[29, 6]	δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας	εἰς	τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι
[29, 3]	παραληψομένους, τοὺς δὲ πρεσβευτὰς τοὺς	εἰς	τὴν Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην πρὸς
[29, 5]	σὺν τούτοις τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων	εἰς	τὴν Ῥόδον, καὶ συναχθείσης τῆς
[29, 2]	τῶν χρημάτων γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν	εἰς	τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν οὖν
[29, 2]	τοῖς παρὰ τοῦ Περσέως πεμπομένοις	εἰς	τὴν Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ τῆς
[29, 1]	Περσέα πόλεμον οὐ μόνον τῆς	εἰς	τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν, ἀλλὰ
[29, 1]	συνεχώρησαν καὶ παραγενέσθαι πρὸς σφᾶς	εἰς	τὴν Ῥώμην ἐκ τοῦ Βρεντεσίου
[29, 11]	οὗτος μὲν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις	εἰς	τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ στένων,
[29, 12]	πιθανὰ καὶ δυνατά, παραγενόμενα δ᾽	εἰς	τὴν χρείαν, καθάπερ τὰ κίβδηλα
[29, 3]	τῶν ἱππέων ἀπήντα τοῖς προειρημένοις	εἰς	τὸ Δῖον, καὶ συμμίξας πρῶτον
[29, 1]	ἂν αὐτὸν ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ	εἰς	τὸ μέσον ἐνεγκεῖν ταῦτα κύριος
[29, 12]	καθάπερ τὰ κίβδηλα τῶν νομισμάτων	εἰς	τὸ πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ τἀκόλουθον
[29, 3]	δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν	εἰς	τὸν πόλεμον. Ταῦτα δὲ διοικήσας
[29, 2]	γενομένου, καὶ συνεμβάντων τῶν Ῥοδίων	εἰς	τὸν πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους
[29, 1]	μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας δὲ μόνον	εἰς	τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί
[29, 1]	καιρόν, ἔνια δὲ μετ᾽ ὀλίγον	εἰς	τοὺς παρακειμένους τῷ Περσεῖ φίλους,
[29, 6]	μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν ὡς	εἰς	τοῦτον τὸν καιρὸν Περσῶν μὲν
[29, 1]	δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος,	εἴς	γε τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν
[29, 6]	ἔχει γίνεσθαι κατὰ τὸ πλεῖστον,	εἴς	τι τῶν εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ
[29, 11]	πλειόνων. Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς καὶ	μονοειδεῖς	λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται μὴ τοῖς
[29, 6]	δὲ μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ	δυνηθείς,	ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι.
[29, 6]	ἔτι μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος.	Ἡσθεὶς	οὖν ὁ Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς
[29, 2]	ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ	πεισθεὶς	τοῖς παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα
[29, 11]	τῶν γεγραμμένων· ὁ δὲ βασιλεὺς	ξενισθεὶς	τὸ γινόμενον καὶ τὴν ὑπεροχήν,
[29, 6]	περίοδον τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ	συνταραχθεὶς	τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε,
[29, 4]	πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας	Κρηταιεῖς	τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας
[29, 1]	δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς οἱ	βασιλεῖς	ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ τελέως
[29, 11]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες τοὺς	βασιλεῖς	ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ προστάξαντες αὐτοῖς
[29, 3]	ὄντα προκαταλαμβάνειν καὶ τόπους καὶ	πόλεις	καὶ συμμάχους· μάλιστα δ᾽ αὐτὸν
[29, 4]	καὶ κατ᾽ ἰδίαν πρὸς τὰς	πόλεις	ὑπὲρ τῶν αὐτῶν διαλεχθησομένους. ~Ὅτι
[29, 11]	ἡμερῶν, οὗτος μὲν ἀπῆγε τὰς	δυνάμεις	εἰς τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ
[29, 11]	βουλόμενοι καὶ τὰς ἐκεῖ καθυπαρχούσας	δυνάμεις	ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς νήσου κατὰ
[29, 11]	καὶ παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν αἱ	δυνάμεις	ἐπὶ Συρίας. Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν
[29, 11]	πολλοῦ τετευχότα λόγου καὶ διασκευῆς	ἡμεῖς	ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ
[29, 4]	καὶ τοὺς νόμους. Οἱ δὲ	πρυτάνεις	παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας
[29, 1]	καὶ τοῦ βίου στερήσεσθαι, πολέμιος	φανεὶς	Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ καὶ νῦν
[29, 11]	καταγινώσκειν ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς	πράξεις,	ὅταν τὰ παρ᾽ ἐνίοις πολλοῦ
[29, 6]	βίον καὶ κατὰ τὰς κοινὰς	πράξεις,	τότε μάλιστα παρεκάλει τῆς ἐναντίας
[29, 11]	πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ	παρατάξεις	ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς ἐνίοτε πεζοὶ
[29, 11]	δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ πλείους,	ἱππεῖς	δ᾽ ἔτι τούτων ἐλάττους. Πολιορκίας
[29, 11]	πολιορκίας ἐπινοίας καὶ τόλμας καὶ	διαθέσεις	ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις Τάραντος
[29, 11]	γὰρ ἁπλᾶς καὶ μονοειδεῖς λαβόντες	ὑποθέσεις	βούλωνται μὴ τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ
[29, 1]	τούτων, ἐὰν μὴ βεβαιοῖ τὰς	ὑποσχέσεις;	πῶς δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος
[29, 1]	περὶ ὧν προῃρεῖτο, καὶ τέλος	ἀποκρίσεις	δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν
[29, 2]	αὐτῷ δοθῇ τριακόσια τάλαντα καὶ	πίστεις	αἱ προσήκουσαι περὶ τῶν ὅλων,
[29, 1]	δώσειν κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ	πίστεις.	Ὁ δὲ Περσεὺς ἐδέχετο περὶ
[29, 6]	καὶ προσθῆται τὴν αὑτῆς ῥοπήν,	αὖθις	οἷον ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν καὶ
[29, 6]	ἐπὶ τοῦ Περσέως πρός τινας	πολλάκις	ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ
[29, 1]	τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην δὲ	πολλάκις	καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ
[29, 6]	ἐν ταῖς τῶν πέλας. Ὥστε	πολλάκις	καὶ λίαν μνημονεύειν τῆς Δημητρίου
[29, 11]	οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ ἤδη καὶ	πλεονάκις	ἐν τῇ πραγματείᾳ περὶ τούτου
[29, 6]	ἔννοιαν λαμβάνειν. Καὶ γὰρ οὕτω	μόλις	ἂν ἐν ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον
[29, 11]	ἄλλων μερῶν τῆς ἱστορίας· ἐν	οἷς	ἅπασι πολλῆς ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν
[29, 4]	προτεθείσης χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων	οἷς	ἤρεσκε πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ
[29, 3]	μὲν οὖν Γένθιος τούτοις τοῖς	λόγοις	ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί τε τὰς
[29, 1]	τοῦ βίου στερήσεσθαι, πολέμιος φανεὶς	Ῥωμαίοις.	Εἰ γὰρ καὶ νῦν μηδὲν
[29, 1]	τέταρτον ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι	Ῥωμαίοις	μήτε κατὰ γῆν μήτε κατὰ
[29, 1]	ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ πολέμιον ποιήσας	Ῥωμαίοις.	Τίς οὖν αἰτία τῆς οὕτως
[29, 5]	τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς	Ῥοδίοις	ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι
[29, 4]	τύχης. ~Ὅτι προτεθείσης χειροτονίας τοῖς	Ῥοδίοις,	ἐνίκων οἷς ἤρεσκε πέμπειν τοὺς
[29, 11]	τὰς πράξεις, ὅταν τὰ παρ᾽	ἐνίοις	πολλοῦ τετευχότα λόγου καὶ διασκευῆς
[29, 1]	δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς	Κνωσίοις·	περὶ δὲ τῶν χρημάτων ὑπὲρ
[29, 11]	ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς	φίλοις	ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ
[29, 6]	ἐκράτησεν ἡ φήμη παρὰ τοῖς	πολλοῖς	ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ
[29, 1]	δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς	ὅλοις	διά τε τὸ μηδὲν προκόπτειν
[29, 5]	τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς	προειρημένοις·	ἔδοξε γὰρ τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι
[29, 3]	πάντων τῶν ἱππέων ἀπήντα τοῖς	προειρημένοις	εἰς τὸ Δῖον, καὶ συμμίξας
[29, 2]	τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ τοῖς	προειρημένοις	ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος τὸν Γένθιον
[29, 2]	ἅμα τοῖς παρὰ τοῦ Περσέως	πεμπομένοις	εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ
[29, 1]	ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν	πραττομένοις,	ποτὲ δὲ τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας·
[29, 11]	ἄν μοι δοκεῖ πειθαρχῆσαι τοῖς	ἐπιταττομένοις	Ἀντίοχος. ἕτεροι περὶ τοῦ Συριακοῦ
[29, 6]	παῖδα καὶ ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς	ἀρχομένοις.	Ὅτι Εὐμένης ὁ βασιλεὺς τῆς
[29, 2]	Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς τοῖς	παρακαλουμένοις	καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ Μόρκον
[29, 6]	ὁ μὲν Πολύβιος φησιν ἔτι	κοιμωμένοις	ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους, ὁ δὲ
[29, 1]	ὄνησιν μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς	κοινοῖς	πράγμασι, βλάβην δὲ πολλάκις καὶ
[29, 6]	ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε	κινδύνοις	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν
[29, 6]	τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς	παραδόξοις	ἐνδεικυμένη καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ
[29, 6]	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν	ἀνθρώποις,	Μακεδόνας εἰς τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν
[29, 6]	ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς	ἀνθρώποις	τὸ ταύτης εὐμετάβολον, ἐπιστὰς ἐπὶ
[29, 5]	γὰρ τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως	ἀμφοτέροις	τοῖς βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν ὅτι
[29, 1]	συνεχοῦς λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι τοῖς	ἐχθροῖς.	Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε διηπόρηκα τί
[29, 6]	κατὰ τὴν γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς	καιροῖς	καθ᾽ οὓς συνέβη καταλυθῆναι τὴν
[29, 11]	καὶ στένων, εἴκων δὲ τοῖς	καιροῖς	κατὰ τὸ παρόν· οἱ δὲ
[29, 6]	Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων τοῖς	καιροῖς.	~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου πρὸς Πτολεμαῖον
[29, 6]	Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ τοῖς	ἄκροις	γενέσθαι καὶ κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι
[29, 6]	δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ	τοῖς	ἄκροις γενέσθαι καὶ κίνδυνον. Πολύβιος·
[29, 6]	τύχης ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι	τοῖς	ἀνθρώποις τὸ ταύτης εὐμετάβολον, ἐπιστὰς
[29, 6]	τὴν παῖδα καὶ ὠμῶς χρῆσθαι	τοῖς	ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης ὁ βασιλεὺς
[29, 11]	τ φανείημεν ἢ λήμμασι χρώμενοι	τοῖς	αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ
[29, 5]	τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως ἀμφοτέροις	τοῖς	βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν ὅτι δέδοκται
[29, 11]	οὐκ ἄν μοι δοκεῖ πειθαρχῆσαι	τοῖς	ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος. ἕτεροι περὶ τοῦ
[29, 1]	τῆς συνεχοῦς λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι	τοῖς	ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε διηπόρηκα
[29, 6]	δὲ κατὰ τὴν γραφὴν ἐπιστὰς	τοῖς	καιροῖς καθ᾽ οὓς συνέβη καταλυθῆναι
[29, 11]	βαρυνόμενος καὶ στένων, εἴκων δὲ	τοῖς	καιροῖς κατὰ τὸ παρόν· οἱ
[29, 6]	τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων	τοῖς	καιροῖς. ~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου πρὸς
[29, 6]	τὸν Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ	τοῖς	κατορθώμασι παρὰ τὸ δέον μήτε
[29, 1]	πῶς δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ	τοῖς	Κνωσίοις· περὶ δὲ τῶν χρημάτων
[29, 1]	ὧν ὄνησιν μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι	τοῖς	κοινοῖς πράγμασι, βλάβην δὲ πολλάκις
[29, 3]	Ὁ μὲν οὖν Γένθιος τούτοις	τοῖς	λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί τε
[29, 1]	τοὺς δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους	τοῖς	ὅλοις διά τε τὸ μηδὲν
[29, 6]	συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη	τοῖς	παρὰ λόγον τὰ κατὰ λόγον
[29, 2]	καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες ἅμα	τοῖς	παρὰ τοῦ Περσέως πεμπομένοις εἰς
[29, 6]	καὶ τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐν	τοῖς	παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ νῦν, ὡς
[29, 2]	τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς	τοῖς	παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ
[29, 3]	παρελάμβανε καὶ παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ	τοῖς	περὶ Ὀλυμπίωνα. Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι
[29, 1]	συνουσίας καὶ παρὰ τὰς ἐν	τοῖς	περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς ἐν
[29, 6]	Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ φήμη παρὰ	τοῖς	πολλοῖς ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει.
[29, 11]	μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται μὴ	τοῖς	πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ πλήθει τῶν
[29, 5]	πέρας τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη	τοῖς	προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς Ῥοδίοις
[29, 3]	μετὰ πάντων τῶν ἱππέων ἀπήντα	τοῖς	προειρημένοις εἰς τὸ Δῖον, καὶ
[29, 2]	ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ	τοῖς	προειρημένοις ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος τὸν
[29, 1]	καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν τε	τοῖς	πρὸς Ἀντίοχον καὶ κατὰ τὸν
[29, 5]	ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ	τοῖς	Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς
[29, 4]	ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι προτεθείσης χειροτονίας	τοῖς	Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς ἤρεσκε πέμπειν
[29, 11]	αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ	τοῖς	τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς δὲ
[29, 1]	Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας	τοῖς	ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ
[29, 11]	βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι	τοῖς	φίλοις ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας
[29, 1]	καὶ παρὰ τὰς ἐν τοῖς	περιπάτοις	ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ
[29, 11]	πιστεύειν ὅτι τὸν καθήκοντα λόγον	ἑκάστοις	ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅταν
[29, 6]	Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε	μεγίστοις	ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ τὴν
[29, 11]	φανείημεν ἢ λήμμασι χρώμενοι τοῖς	αὐτοῖς	ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς
[29, 1]	τὴν μεγίστην ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν ἐν	αὐτοῖς·	λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν
[29, 6]	Ἡσθεὶς οὖν ὁ Αἰμίλιος δίδωσιν	αὐτοῖς	οὐχ ὅσους Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ᾽
[29, 11]	βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ προστάξαντες	αὐτοῖς	Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην, ἀνέπλευσαν
[29, 6]	τῶν Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν	αὐτοῖς	προύλεγε τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽
[29, 1]	τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον	αὐτοῖς	συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ τὰς
[29, 5]	καὶ διασαφεῖν ὅτι δέδοκται διαλύειν	αὐτοῖς	τὸν πόλεμον καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους
[29, 2]	διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς δὲ	τούτοις	διατάξασθαι περὶ τῆς κομιδῆς τῶν
[29, 11]	τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς δὲ	τούτοις	ἐάν που παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις
[29, 1]	μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν	τούτοις	ἦν. Ἔφη γὰρ αὐτοὺς μίαν
[29, 6]	ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς.	Τούτοις	ὁ μὲν Πολύβιος φησιν ἔτι
[29, 2]	τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας καὶ σὺν	τούτοις	Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς ὅρκους καὶ
[29, 11]	καὶ τοπογραφίας καὶ τὰ παραπλήσια	τούτοις	οὐκ ἂν εἴποι τις ἀξίως
[29, 11]	ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς ἐν ἅπασι	τούτοις	παραιτεῖσθαι· πλὴν ἐάν που κατὰ
[29, 1]	πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ	τούτοις	Περσεὺς καὶ τὰ πρὸς Γαλάτας
[29, 11]	καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ	τούτοις	Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων,
[29, 6]	Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι καὶ	τούτοις	ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως ἂν
[29, 3]	πεμπομένων. Ὁ μὲν οὖν Γένθιος	τούτοις	τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί
[29, 5]	παρὰ τοῦ Γενθίου, καὶ σὺν	τούτοις	τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων εἰς τὴν
[29, 1]	κύριον τῶν ὅλων, εὐχερὲς καταμαθεῖν·	χωρὶς	γὰρ τῆς πατρικῆς ἀλλοτριότητος καὶ
[29, 11]	παρατάξεων ἡμῖν ἔστω καὶ δημηγοριῶν	ἀπόφασις,	παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[29, 5]	ἱππέων καὶ ἡ τοῦ Γενθίου	μετάθεσις	συνέτριβεν αὐτούς. Διὸ καὶ τὸ
[29, 1]	τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ	δόσις.	Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς
[29, 6]	καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ καί	τις	ἄλλος. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς
[29, 11]	παραπλήσια τούτοις οὐκ ἂν εἴποι	τις	ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται διὰ
[29, 1]	καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν φιλαργυρίαν.	Τίς	γὰρ οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο τὴν
[29, 1]	Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ τῶν εἰρημένων·	τίς	δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι τίνος
[29, 1]	φιλαργυρία· τί γὰρ ἂν ἄλλο	τις	εἴπειεν; ὁ μὲν γὰρ χάριν
[29, 1]	Ἐξ ὧν ὅτι μὲν γέγονέ	τις	ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν
[29, 1]	τὴν τῶν πραγμάτων διάθεσιν ποία	τις	ἐστίν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[29, 6]	ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ	τις	θεῶν αὐτοῖς προύλεγε τὸ μέλλον,
[29, 6]	παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά	τις	κατορθοίη κατὰ τὸν ἴδιον βίον
[29, 1]	πράξεως; Τοῦ δὲ Περσέως πάλιν	τίς	οὐκ ἂν θαυμάσειε πῶς ἄλλο
[29, 1]	βέλτιον ἢ πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις.	Τίς	οὖν αἰτία τῆς οὕτως ἐκφανοῦς
[29, 6]	μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ δεινότερον	φάλαγγος	Μακεδονικῆς, καίτοι γε πολλοὺς οὐ
[29, 11]	ὁ Ποπίλιος ὁ τῶν Ῥωμαίων	στρατηγός,	τοῦ βασιλέως πόρρωθεν ἀσπαζομένου διὰ
[29, 1]	Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς	ἐλπίδος,	εἴς γε τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[29, 2]	καὶ παραγενόμενος εἰς Μετέωνα τῆς	Λαβεάτιδος	κἀνταῦθα συμμίξας τῷ Γενθίῳ ταχέως
[29, 11]	ἢ τόπων ἰδιότησι· τὸ γὰρ	μέγεθος	τῆς πραγματείας ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς
[29, 1]	καὶ κινητικόν, ὅταν προκαταληφθῇ τὸ	πλῆθος	ἐκ τῆς συνεχοῦς λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους
[29, 5]	τῶν λέμβων παρουσία καὶ τὸ	πλῆθος	τῶν ἀπολωλότων ἱππέων καὶ ἡ
[29, 1]	ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο	πλῆθος	χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος ἱκανὴν πίστιν
[29, 1]	ὑποσχέσεις; πῶς δὲ λαβὼν τοσοῦτο	πλῆθος	χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους; εἰ
[29, 3]	περὶ Ὀλυμπίωνα. Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι	Λιμναῖος	ὁ Πολεμοκράτους καὶ Βάλακρος ὁ
[29, 6]	κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος δὲ	Φάβιος	Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου
[29, 6]	Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ ὅσους	Πολύβιος	εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς ὁ
[29, 6]	ἀγῶνας, εἰ καί τις ἄλλος.	Πολύβιος·	ὁ δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων
[29, 6]	καθάπερ οἱ προόπται τῶν ἱππέων.	Πολύβιος·	ὁ δὲ Περσεὺς προσαγόμενος τὸν
[29, 6]	τοῖς ἄκροις γενέσθαι καὶ κίνδυνον.	Πολύβιος·	ὅτι τῆς σελήνης ἐκλειπούσης ἐπὶ
[29, 6]	τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι	Πολύβιος,	τῆς μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας
[29, 6]	τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ μὲν	Πολύβιος	φησιν ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς
[29, 2]	συμμαχίας καὶ καταγραφέντων, εὐθέως ὁ	Γένθιος	ἅμα τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε τοὺς
[29, 2]	αὐτοῦ λαμβάνειν οὓς ἂν ἀποφήνῃ	Γένθιος	διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς δὲ
[29, 3]	αὐτοῦ πεμπομένων. Ὁ μὲν οὖν	Γένθιος	τούτοις τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο
[29, 6]	ὅτι πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου.	Λεύκιος	δὲ ὁ ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς
[29, 6]	ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν ὁ	Αἰμίλιος	δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ ὅσους Πολύβιος
[29, 11]	ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ	Ποπίλιος	ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ μὲν δοκοῦν
[29, 11]	τοῦ Πηλούσιον κατασχεῖν ἀφικομένου, ὁ	Ποπίλιος	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, τοῦ
[29, 11]	προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου, πότερα	φίλιος	ἢ πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽
[29, 11]	τοῦ δεξιουμένου, πότερα φίλιος ἢ	πολέμιός	ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ βασιλεὺς
[29, 1]	δὲ καὶ τοῦ βίου στερήσεσθαι,	πολέμιος	φανεὶς Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ καὶ
[29, 1]	καταπιεῖν δὲ τῶν λεγομένων οὐδὲν	οἷός	τ᾽ ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε
[29, 6]	κατὰ Περσέα. Ταῦτα μὲν οὖν	Δημήτριος	ὡσανεὶ θείῳ τινὶ στόματι περὶ
[29, 1]	Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν	κύριος·	ὁ δ᾽ Εὐμένης σπουδάζων, καθάπερ
[29, 1]	εἰς τὸ μέσον ἐνεγκεῖν ταῦτα	κύριος	ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου δὲ τοῦτ᾽
[29, 11]	δὲ τοὺς τὰ καθόλου γράφοντας	ἐναντίος	ἐστὶν ὁ τρόπος· διόπερ οὐ
[29, 3]	μάχην· τῶν γὰρ Ῥωμαίων εἰς	τέλος	ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς τοῦτο τὸ
[29, 1]	μᾶλλον ἢ περὶ τὸν μισθὸν	τέλος	ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι
[29, 1]	χρηματίσαι περὶ ὧν προῃρεῖτο, καὶ	τέλος	ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν,
[29, 1]	ποτε παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ	τέλος	ἀχθείσης τῆς προειρημένης πράξεως; Τοῦ
[29, 6]	χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ καί τις	ἄλλος.	Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς μίαν
[29, 6]	ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς	αὐτόμολος	ἧκε μηνύων τὴν περίοδον τῶν
[29, 6]	ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος δὲ Φάβιος	Μάξιμος	ὁ πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων,
[29, 2]	τῆς συμμαχίας, καὶ διασαφούντων ὅτι	πρόθυμος	ὁ βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν
[29, 1]	πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε καὶ πᾶν	γένος	δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν
[29, 1]	τι τῶν αὑτοῦ. τὸ δὲ	γένος	τῶν παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον. Ὁ
[29, 6]	μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ	μηδενός,	μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς
[29, 1]	προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν	δυνάμενος	ἱκανὴν πίστιν παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ
[29, 6]	καίτοι γε πολλοὺς οὐ μόνον	θεασάμενος	ἀλλὰ καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ
[29, 2]	Ὁ δὲ Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς	ποιησάμενος	τὴν ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος εἰς
[29, 1]	αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα δὲ	συλλογισάμενος	ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ Περσέως
[29, 6]	οὐ μόνον θεασάμενος ἀλλὰ καὶ	χειρισάμενος	ἀγῶνας, εἰ καί τις ἄλλος.
[29, 2]	δὲ πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις καὶ	προχειρισάμενος	Παρμενίωνα καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς
[29, 6]	δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε,	παρακελευσάμενος	ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς.
[29, 6]	λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν ἀφιππάσατο,	σκηψάμενος	Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν
[29, 6]	ἱππέων. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς	προσαγόμενος	τὸν χρόνον καὶ τὸν πόνον
[29, 3]	οὖν Γένθιος τούτοις τοῖς λόγοις	ἀναπειθόμενος	ἐγίνετο περί τε τὰς κατὰ
[29, 2]	αἱ προσήκουσαι περὶ τῶν ὅλων,	πυθόμενος	ταῦτα καὶ κρίνων ἀναγκαίαν εἶναι
[29, 6]	τῷ περὶ τῆς τύχης ὑπομνήματι	βουλόμενος	ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις τὸ
[29, 2]	αὐτῆς ποιησάμενος τὴν ὁρμὴν καὶ	παραγενόμενος	εἰς Μετέωνα τῆς Λαβεάτιδος κἀνταῦθα
[29, 1]	μάλιστα, πρῶτον μὲν πρὸς Ἀμφίπολιν	παραγενόμενος	Χειμάρῳ, τινὶ τῶν σὺν Περσεῖ
[29, 11]	τὰς δυνάμεις εἰς τὴν Συρίαν,	βαρυνόμενος	καὶ στένων, εἴκων δὲ τοῖς
[29, 1]	αὐτοὺς καιροὺς καὶ μᾶλλον ἑτέρων	ἐκπληττόμενος	ἕκαστα τῶν γενομένων. Ὅτι μὲν
[29, 1]	μὲν οὖν Κύδας ὁ Κρὴς	στρατευόμενος	παρ᾽ Εὐμένει καὶ τιμώμενος ὡς
[29, 1]	καὶ πᾶν γένος δελέατος ὑπερρίπτει,	πεπεισμένος	θηρεύσειν τὸν Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις·
[29, 6]	δὲ τῶν παρόντων ὁ Νασικᾶς	ἐπικαλούμενος	Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον
[29, 6]	παίδων, ἔτι μειράκιον ὤν, ἀνέστη	προθυμούμενος.	Ἡσθεὶς οὖν ὁ Αἰμίλιος δίδωσιν
[29, 1]	Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει καὶ	τιμώμενος	ὡς ἔνι μάλιστα, πρῶτον μὲν
[29, 6]	τῆς Δημητρίου τοῦ Φαληρέως φωνῆς.	Ἐκεῖνος	γὰρ ἐν τῷ περὶ τῆς
[29, 1]	γνωρίμους ἔσχε τὰς αἰτίας, τελέως	τινὸς	ἀργίας ἐδόκει μοι σημεῖον εἶναι
[29, 11]	που κατὰ πρόθεσιν ἢ κέρδους	τινὸς	ἕνεκεν εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες· τοῦτο γὰρ
[29, 1]	τίς δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι	τίνος	προύβη πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι μὲν
[29, 6]	σελήνης ἐκλειπούσης ἐπὶ Περσέως τοῦ	Μακεδόνος	ἐκράτησεν ἡ φήμη παρὰ τοῖς
[29, 11]	Σάρδεων, Γάζης, Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι	Καρχηδόνος	πολιορκίαν διατρίβειν καὶ προστιθέναι παρ᾽
[29, 6]	Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ	Σκιπίωνος,	ὕστερον δὲ μέγιστον ἐν τῇ
[29, 1]	ἐκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ προσέταξαν μέσου	χειμῶνος	ὄντος ἐν ἡμέραις τακταῖς ἐκχωρεῖν
[29, 2]	Γένθιον ~Ὅτι παραγενομένων πρὸ τοῦ	χειμῶνος	τῶν περὶ τὸν Ἱππίαν, οὓς
[29, 11]	καθόλου γράφοντας ἐναντίος ἐστὶν ὁ	τρόπος·	διόπερ οὐ χρὴ καταγινώσκειν ὡς
[29, 6]	παρόντων ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων,	γαμβρὸς	Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον
[29, 3]	ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς τοῦτο τὸ	μέρος	κατά τε τοὺς περὶ τὴν
[29, 1]	τό τε γὰρ γράφειν κατὰ	μέρος	ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον ἃ δι᾽
[29, 6]	ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι.	Δεύτερος	δὲ Φάβιος Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος
[29, 3]	ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους καὶ	Βάλακρος	ὁ Πανταύχου. Μετὰ δὲ ταῦτα
[29, 1]	Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ τῆς	πρὸς	ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι διὰ
[29, 1]	ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας, ἣν εἶχον	πρὸς	ἀλλήλους, καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς
[29, 1]	ὡς ἔνι μάλιστα, πρῶτον μὲν	πρὸς	Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ τῶν
[29, 1]	πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν τε τοῖς	πρὸς	Ἀντίοχον καὶ κατὰ τὸν πρὸς
[29, 1]	δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽ ὀλίγον, νομίζουσα	πρὸς	αὑτήν τι διατείνειν τὴν αὔξησιν
[29, 3]	παρορᾶν τὸν καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν	πρὸς	αὐτὸν μόνον ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν
[29, 1]	δι᾽ ἣν ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν	πρὸς	αὐτὸν Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ τῶν
[29, 1]	τοιούτων ἀκριβολογούμενον ἃ δι᾽ ἀπορρήτων	πρὸς	αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον
[29, 1]	δὲ τούτοις Περσεὺς καὶ τὰ	πρὸς	Γαλάτας καὶ τὰ πρὸς Γένθιον
[29, 1]	τὰ πρὸς Γαλάτας καὶ τὰ	πρὸς	Γένθιον ~Ὅτι παραγενομένων πρὸ τοῦ
[29, 2]	οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ Περσεὺς	πρὸς	Γένθιον ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, καὶ
[29, 1]	ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου καὶ διάλυσιν·	πρὸς	δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ
[29, 4]	τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον,	πρὸς	δὲ τὸν στρατηγὸν καὶ Περσέα
[29, 2]	ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων,	πρὸς	δὲ τούτοις διατάξασθαι περὶ τῆς
[29, 11]	ἢ τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι·	πρὸς	δὲ τούτοις ἐάν που παραπίπτωμεν
[29, 11]	καὶ τόλμας καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι,	πρὸς	δὲ τούτοις Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου
[29, 1]	Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν, καὶ πάλιν	πρὸς	Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο
[29, 1]	μὴν ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε	πρὸς	Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ διὰ
[29, 3]	εἰς τὴν Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην	πρὸς	Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους εἶναι πρὸς
[29, 4]	Κρήτην ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους	πρὸς	πάντας Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα
[29, 1]	οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ τὸν	πρὸς	Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα·
[29, 1]	πρὸς Ἀντίοχον καὶ κατὰ τὸν	πρὸς	Περσέα πόλεμον οὐ μόνον τῆς
[29, 11]	τοῖς καιροῖς. ~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου	πρὸς	Πτολεμαῖον ἕνεκεν τοῦ Πηλούσιον κατασχεῖν
[29, 11]	γεγραμμένα λύειν ἐξ αὐτῆς τὸν	πρὸς	Πτολεμαῖον πόλεμον. Διὸ καὶ δοθεισῶν
[29, 1]	τῶν διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽ ἣν ἔμελλε
[29, 1]	τῆς ἐλπίδος, εἴς γε τὴν	πρὸς	Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως ἂν αὐτὸν
[29, 2]	ὁ βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν	πρὸς	Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ δοθῇ
[29, 1]	μὲν γὰρ συνεχώρησαν καὶ παραγενέσθαι	πρὸς	σφᾶς εἰς τὴν Ῥώμην ἐκ
[29, 1]	ὁ δὲ Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα	πρὸς	τὰ προτεινόμενα καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν
[29, 4]	ὁμοίως δὲ καὶ κατ᾽ ἰδίαν	πρὸς	τὰς πόλεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν
[29, 3]	μάλιστα δ᾽ αὐτὸν ἠξίου παρασκευάζεσθαι	πρὸς	τὴν κατὰ θάλατταν μάχην· τῶν
[29, 6]	περὶ τῶν πράξεων τούτων ἐπιστόλιον	πρός	τινα τῶν βασιλέων Τῷ δὲ
[29, 6]	τότε πρῶτον ἐπὶ τοῦ Περσέως	πρός	τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν
[29, 2]	Γενθίῳ ταχέως παρεστήσατο τὸν νεανίσκον	πρὸς	τὸ κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ τῶν
[29, 3]	ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε τὸν νεανίσκον	πρὸς	τὸ μὴ καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς,
[29, 3]	διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα	πρὸς	τὸν Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν τὸν
[29, 6]	ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ	πρὸς	τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη
[29, 11]	καὶ τοὺς Μακεδόνας ὥστε καὶ	πρὸς	τὸν ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα τὰ
[29, 1]	γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ	πρὸς	τὸν Εὐμένη, δι᾽ ἣν ἐπὶ
[29, 3]	διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν	πρὸς	τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη
[29, 3]	πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους εἶναι	πρὸς	τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ
[29, 1]	διαλύσασθαι καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων	πρὸς	τοὺς στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον ἔτος,
[29, 3]	Ῥωμαίων εἰς τέλος ἀπαρασκεύων ὄντων	πρὸς	τοῦτο τὸ μέρος κατά τε
[29, 1]	ἐλπίδα προύτεινε καὶ πᾶν γένος	δελέατος	ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν Περσέα
[29, 6]	τοῦ πολέμου. Λεύκιος δὲ ὁ	ὕπατος	οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ παράπαν
[29, 6]	Δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος ὁ	πρεσβύτατος	τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον
[29, 1]	τοὺς στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον ἔτος,	τοὺς	δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς
[29, 1]	ἡσυχίαν ἔχειν κατὰ τὸ τέταρτον	ἔτος	καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε
[29, 1]	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον	ἔτος,	τοὺς δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους
[29, 6]	ἡ πρὸς τὸν βίον ἡμῶν	ἀσύνθετος	τύχη καὶ πάντα παρὰ τὸν
[29, 1]	~(Ὅτι ἡ	σύγκλητος	πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον τῆς μὲν
[29, 1]	τοῦ Περσέως διὰ Κύδα τοῦ	Κρητὸς	τῷ πρότερον ἔτει πόσου βούλοιτ᾽
[29, 1]	καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ τῆς πατρικῆς	ἀλλοτριότητος	καὶ δυσμενείας, ἣν εἶχον πρὸς
[29, 1]	κατὰ τίνα λόγον ἤλπισε τηλικαύτης	ἀλλοτριότητος	ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο
[29, 11]	διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις	Τάραντος	κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων, Γάζης,
[29, 11]	μὴ γὰρ γενομένου τούτου καὶ	πιστευθέντος,	οὐκ ἄν μοι δοκεῖ πειθαρχῆσαι
[29, 1]	ἀλλὰ καὶ προσέταξαν μέσου χειμῶνος	ὄντος	ἐν ἡμέραις τακταῖς ἐκχωρεῖν ἐξ
[29, 6]	θείῳ τινὶ στόματι περὶ τοῦ	μέλλοντος	ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν
[29, 11]	τῆς φωνῆς καὶ τὴν δεξιὰν	προτείνοντος,	πρόχειρον ἔχων τὸ δελτάριον, ἐν
[29, 1]	δὲ συγκρινομένων, τοῦ μὲν πανουργοτάτου	δοκοῦντος	εἶναι, τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν
[29, 6]	τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ	αὐτὸς	Γένθιόν φησι τὸν τῶν Ἰλλυριῶν
[29, 1]	κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης	αὐτὸς	ἦν κύριος· ὁ δ᾽ Εὐμένης
[29, 6]	ὅσους Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ὅσους	αὐτὸς	ὁ Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς
[29, 1]	μέσον ἐνεγκεῖν ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν	αὐτός.	Πόσου δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον Περσεῖ
[29, 3]	ὡς ἐὰν μὴ καὶ νῦν	αὐτὸς	συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν διαλύων τὸν
[29, 6]	γεγονὼς αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽	αὐτός	τε τὸν πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι
[29, 11]	καὶ δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν,	οὗτος	μὲν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις εἰς
[29, 6]	θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι.	Πρῶτος	δὲ τῶν παρόντων ὁ Νασικᾶς
[29, 1]	καὶ τούτων ὁμήρους δώσειν κατὰ	τάχος	ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις. Ὁ δὲ
[29, 11]	μοι δοκεῖ πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις	Ἀντίοχος.	ἕτεροι περὶ τοῦ Συριακοῦ πολέμου·
[29, 2]	τῶν τριακοσίων ταλάντων. Ὁ δὲ	Πάνταυχος	ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος τὴν ὁρμὴν
[29, 3]	εἰς τὴν Μακεδονίαν· ὁ δὲ	Πάνταυχος	μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ
[29, 2]	δὲ τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν ὁ	Πάνταυχος	τὸν Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν,
[29, 11]	πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ	βασιλεὺς	ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς
[29, 2]	καὶ διασαφούντων ὅτι πρόθυμος ὁ	βασιλεύς	ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους
[29, 11]	περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ δὲ	βασιλεὺς	ξενισθεὶς τὸ γινόμενον καὶ τὴν
[29, 6]	τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης ὁ	βασιλεὺς	τῆς Περσέως καὶ Ῥωμαίων μάχης
[29, 6]	ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων	βασιλεύς,	ὥς φησι Πολύβιος, τῆς μάχης
[29, 1]	ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις. Ὁ δὲ	Περσεὺς	ἐδέχετο περὶ τῶν ὁμήρων καὶ
[29, 1]	ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις	Περσεὺς	καὶ τὰ πρὸς Γαλάτας καὶ
[29, 1]	Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ	Περσεὺς	μακρόθεν ὥρμα πρὸς τὰ προτεινόμενα
[29, 6]	τις ἄλλος. Πολύβιος· ὁ δὲ	Περσεὺς	μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν
[29, 3]	κατὰ θάλατταν παρασκευάς. Ὁ δὲ	Περσεύς,	παραγενομένων εἰς τὴν Μακεδονίαν τῶν
[29, 2]	Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ	Περσεὺς	πρὸς Γένθιον ὑπὲρ τῆς συμμαχίας,
[29, 6]	τῶν ἱππέων. Πολύβιος· ὁ δὲ	Περσεὺς	προσαγόμενος τὸν χρόνον καὶ τὸν
[29, 6]	συνεδρίῳ βλέποντας εἰς τὰ παρόντα,	δεικνὺς	ὑπὸ τὴν ὄψιν τὸν Περσέα,
[29, 2]	Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν	οὓς	ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ τῶν
[29, 2]	ὁμήρους ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν,	οὓς	ἂν δοκῇ Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽
[29, 2]	χειμῶνος τῶν περὶ τὸν Ἱππίαν,	οὓς	ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ Περσεὺς πρὸς
[29, 6]	γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς καθ᾽	οὓς	συνέβη καταλυθῆναι τὴν Μακεδόνων βασιλείαν,
[29, 1]	διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων πρὸς τοὺς	στρατηγοὺς	καθ᾽ ἕκαστον ἔτος, τοὺς δὲ
[29, 11]	ἡττημένους μάχῃ τοὺς τοῦ Πτολεμαίου	στρατηγοὺς	καὶ καθόλου φερόμενα τὰ κατὰ
[29, 2]	προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε,	δοὺς	ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν τοὺς ὅρκους
[29, 2]	πρώτων φίλων, καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε,	δοὺς	ἐντολὰς πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα περὶ
[29, 6]	ξένους καὶ δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι	παραδοὺς	ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν
[29, 11]	ἐάν που κατὰ πρόθεσιν ἢ	κέρδους	τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες· τοῦτο
[29, 1]	διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς	Ῥωμαίους	διαφοράν, δι᾽ ἣν ἔμελλε καὶ
[29, 1]	τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν	Ῥωμαίους;	εἰ γὰρ καὶ κατὰ τὸ
[29, 1]	οὐκ ἀδύνατον εἶναι τὸ συγκαταβῆναι	Ῥωμαίους	εἰς ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου καὶ
[29, 6]	σημαίνει. Καὶ τοῦτο τοὺς μὲν	Ῥωμαίους	εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας
[29, 1]	ἐλπίδος, εἴς γε τὴν πρὸς	Ῥωμαίους	ἔχθραν ὁμολογουμένως ἂν αὐτὸν ἐμβεβλήκει·
[29, 6]	φησιν ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς	Ῥωμαίους,	ὁ δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα
[29, 2]	τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς	Ῥωμαίους.	Ὁ δὲ πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις
[29, 2]	βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς	Ῥωμαίους	πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ δοθῇ τριακόσια
[29, 1]	καθ᾽ ἕκαστον ἔτος, τοὺς δὲ	Ῥωμαίους	ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις διά
[29, 3]	πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς	Ῥοδίους	συνεμβαίνειν εἰς τὸν πόλεμον. Ταῦτα
[29, 11]	ἔπεσον δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ	πλείους,	ἱππεῖς δ᾽ ἔτι τούτων ἐλάττους.
[29, 1]	καὶ διὰ τοῦτο Ῥωμαίων οἱ	πλείους	ὑποψίαν ἔσχον οὐκ ἀπίθανον περὶ
[29, 6]	μυρίους δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ	δισχιλίους	Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος
[29, 6]	τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε,	μυρίους	δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ δισχιλίους
[29, 2]	μὲν ὁμολογήσαντα περὶ τῶν χρημάτων	ὅρκους	καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν ὑπὲρ
[29, 2]	σὺν τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς	ὅρκους	καὶ τοὺς ὁμήρους παρὰ τοῦ
[29, 2]	δοὺς ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν τοὺς	ὅρκους	παρὰ τοῦ Περσέως καὶ τοὺς
[29, 3]	συμμίξας πρῶτον μὲν ἀπέδωκε τοὺς	ὅρκους	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἐναντίον πάντων
[29, 1]	λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν	ἀλλήλους	δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ ἐποίουν ἀμφότεροι.
[29, 1]	μὲν οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς	ἀλλήλους	ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι διὰ ταῦτα
[29, 1]	καὶ δυσμενείας, ἣν εἶχον πρὸς	ἀλλήλους,	καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς
[29, 1]	εἰς τοὺς παρακειμένους τῷ Περσεῖ	φίλους,	παρ᾽ ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι
[29, 6]	δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι γε	πολλοὺς	οὐ μόνον θεασάμενος ἀλλὰ καὶ
[29, 3]	εἰς Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας	ἑτοίμους	εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε
[29, 1]	οὗ πολλὰ τῶν ὕστερον ἀπορουμένων	γνωρίμους	ἔσχε τὰς αἰτίας, τελέως τινὸς
[29, 4]	σπουδαζόντων τὴν πατρίδα καὶ τοὺς	νόμους.	Οἱ δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς
[29, 1]	Τίς οὖν αἰτία τῆς οὕτως	ἐκφανοῦς	ἀλογιστίας; φιλαργυρία· τί γὰρ ἂν
[29, 11]	ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ βασιλεὺς	ἀναγνοὺς	ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς φίλοις
[29, 11]	ἔργα καὶ πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας	διατιθεμένους	καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς
[29, 1]	ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ	καθημένους	τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ
[29, 11]	σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες	ἡττημένους	μάχῃ τοὺς τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς
[29, 1]	δὲ μετ᾽ ὀλίγον εἰς τοὺς	παρακειμένους	τῷ Περσεῖ φίλους, παρ᾽ ὧν
[29, 1]	τε πόλεμον λύσοντας καὶ καθόλου	θεασομένους	τὴν τῶν πραγμάτων διάθεσιν ποία
[29, 2]	εἰς τὸν πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους	ἐσομένους	ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ
[29, 4]	τὰς πόλεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν	διαλεχθησομένους.	~Ὅτι τῶν περὶ τὸν Παρμενίωνα
[29, 4]	τὴν Κρήτην ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς	ἀνανεωσομένους	πρὸς πάντας Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα
[29, 3]	εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ	παραληψομένους,	τοὺς δὲ πρεσβευτὰς τοὺς εἰς
[29, 1]	οὐκ ἀπίθανον περὶ τοῦ βασιλέως	Εὐμένους,	δῆλον ἐκ τῶν περὶ Ἄτταλον
[29, 1]	τὴν ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων,	Εὐμένους	μέν, κατὰ τίνα λόγον ἤλπισε
[29, 1]	ἔτος, τοὺς δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως	δυσχρηστουμένους	τοῖς ὅλοις διά τε τὸ
[29, 6]	οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους	ξένους	καὶ δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς
[29, 5]	αὐτοῖς τὸν πόλεμον καὶ παρακαλεῖν	κἀκείνους	εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ καὶ
[29, 1]	μόνον εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε	κινδύνους,	τί ποτε παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν
[29, 3]	καὶ τοὺς περὶ τὴν Ἰλλυρίδα	τόπους,	ἀκονιτὶ πᾶν τὸ προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι
[29, 3]	ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα προκαταλαμβάνειν καὶ	τόπους	καὶ πόλεις καὶ συμμάχους· μάλιστα
[29, 1]	καὶ τέλος ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ	φιλανθρώπους	ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε
[29, 11]	τῇ πραγματείᾳ περὶ τούτου τοῦ	μέρους	διεστάλμεθα. ~Ὅτι πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων
[29, 2]	τοὺς ὁμήρους παρὰ τοῦ Περσέως,	ἑτέρους	δὲ τοὺς περὶ τῶν χρημάτων
[29, 3]	τὴν τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν, ἐλπίζων	εὐθαρσεστέρους	αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης τῆς
[29, 6]	Καὶ τοῦτο τοὺς μὲν Ῥωμαίους	εὐθαρσεστέρους	ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε
[29, 1]	πόλεμον χίλια πεντακόσια, καὶ τούτων	ὁμήρους	δώσειν κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ
[29, 2]	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, εἶτα τοὺς	ὁμήρους	ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν, οὓς
[29, 2]	εὐθέως ὁ Γένθιος ἅμα τοὺς	ὁμήρους	ἔπεμπε τοὺς ὑπὸ τοῦ Πανταύχου
[29, 2]	παρὰ τοῦ Περσέως καὶ τοὺς	ὁμήρους,	καὶ περὶ τῶν χρημάτων γένηται
[29, 2]	παραληψόμενον τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς	ὁμήρους	παρὰ τοῦ Περσέως, ἑτέρους δὲ
[29, 3]	τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς	ὁμήρους	παρελάμβανε καὶ παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ
[29, 1]	γνώμης, ὑπάρχων κατὰ τοὺς αὐτοὺς	καιροὺς	καὶ μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα
[29, 4]	φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς	καιροὺς	καὶ τὴν περίστασιν καὶ συμφρονεῖν
[29, 6]	ἐπιστὰς ἐπὶ τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον	καιρούς,	ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν,
[29, 1]	ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ τὰς	ἀκαίρους	εὑρησιλογίας· πάσης γὰρ διαβολῆς ἐχούσης
[29, 6]	στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ	μισθοφόρους	ξένους καὶ δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι
[29, 1]	τὸ τοὺς κατὰ τὴν Αἰτωλίαν	μετεώρους	ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον εἶναι
[29, 6]	οὐχ ὅσους Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ᾽	ὅσους	αὐτὸς ὁ Νασικᾶς λαβεῖν φησι,
[29, 6]	ὁ Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ	ὅσους	Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς
[29, 4]	εἰς τὴν Κρήτην ἔπεμπον πρεσβευτὰς	τοὺς	ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας Κρηταιεῖς τὰ
[29, 6]	φανῆναι. Τοῦτο γὰρ διαφέρειν ἔφη	τοὺς	ἀνοήτους τῶν νοῦν ἐχόντων, διότι
[29, 1]	πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ	τοὺς	ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ τὰς
[29, 1]	ἐγενόμην τῆς γνώμης, ὑπάρχων κατὰ	τοὺς	αὐτοὺς καιροὺς καὶ μᾶλλον ἑτέρων
[29, 11]	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες	τοὺς	βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ προστάξαντες
[29, 6]	ἐν ταῖς ἰδίαις ἀτυχίαις παιδεύεσθαι,	τοὺς	δ᾽ ἐν ταῖς τῶν πέλας.
[29, 6]	τοὺς μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε,	τοὺς	δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς.
[29, 3]	Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ παραληψομένους,	τοὺς	δὲ πρεσβευτὰς τοὺς εἰς τὴν
[29, 4]	δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν	τοὺς	διαλύσοντας τὸν πόλεμον, εἰς μὲν
[29, 3]	τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε καὶ παρεδίδου	τοὺς	ἑαυτοῦ τοῖς περὶ Ὀλυμπίωνα. Ὧν
[29, 3]	ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς δὲ πρεσβευτὰς	τοὺς	εἰς τὴν Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην
[29, 6]	μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει	τοὺς	ἐν τῷ συνεδρίῳ βλέποντας εἰς
[29, 4]	ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν	τοὺς	καιροὺς καὶ τὴν περίστασιν καὶ
[29, 6]	τὸ ταύτης εὐμετάβολον, ἐπιστὰς ἐπὶ	τοὺς	κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε κατέλυσε
[29, 1]	Παύλου στρατηγίας καὶ διὰ τὸ	τοὺς	κατὰ τὴν Αἰτωλίαν μετεώρους ὑπάρχειν,
[29, 3]	πάνυ γὰρ ἐβούλετο σαφῶς εἰδέναι	τοὺς	Μακεδόνας τὴν τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν,
[29, 11]	κατὰ τὸν Περσέα πράγματα καὶ	τοὺς	Μακεδόνας ὥστε καὶ πρὸς τὸν
[29, 1]	πράξας, ἐπινοήσας δὲ μόνον εἰς	τοὺς	μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί ποτε
[29, 6]	τῶν νοῦν ἐχόντων, διότι συμβαίνει	τοὺς	μὲν ἐν ταῖς ἰδίαις ἀτυχίαις
[29, 3]	ὁ Πανταύχου. Μετὰ δὲ ταῦτα	τοὺς	μὲν ἐπὶ τὰ χρήματα παρόντας
[29, 6]	βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ τοῦτο	τοὺς	μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς
[29, 4]	σῴζειν σπουδαζόντων τὴν πατρίδα καὶ	τοὺς	νόμους. Οἱ δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα
[29, 2]	λαβεῖν ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, εἶτα	τοὺς	ὁμήρους ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν,
[29, 2]	καταγραφέντων, εὐθέως ὁ Γένθιος ἅμα	τοὺς	ὁμήρους ἔπεμπε τοὺς ὑπὸ τοῦ
[29, 2]	ὅρκους παρὰ τοῦ Περσέως καὶ	τοὺς	ὁμήρους, καὶ περὶ τῶν χρημάτων
[29, 2]	Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς ὅρκους καὶ	τοὺς	ὁμήρους παρὰ τοῦ Περσέως, ἑτέρους
[29, 3]	ταύτης τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ	τοὺς	ὁμήρους παρελάμβανε καὶ παρεδίδου τοὺς
[29, 2]	καὶ σὺν τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον	τοὺς	ὅρκους καὶ τοὺς ὁμήρους παρὰ
[29, 2]	ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν	τοὺς	ὅρκους παρὰ τοῦ Περσέως καὶ
[29, 3]	καὶ συμμίξας πρῶτον μὲν ἀπέδωκε	τοὺς	ὅρκους ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἐναντίον
[29, 5]	πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν κοινὴν ἑστίαν	τοὺς	παρὰ τοῦ Γενθίου μετὰ πολλῆς
[29, 1]	ἔνια δὲ μετ᾽ ὀλίγον εἰς	τοὺς	παρακειμένους τῷ Περσεῖ φίλους, παρ᾽
[29, 1]	τοῦ προειρημένου βασιλέως, κατέστησε πρεσβευτὰς	τοὺς	περὶ Γάιον Ποπίλιον, τόν τε
[29, 1]	καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας ἔφη	τοὺς	περὶ Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ
[29, 3]	τοῦτο τὸ μέρος κατά τε	τοὺς	περὶ τὴν Ἤπειρον καὶ τοὺς
[29, 3]	τοὺς περὶ τὴν Ἤπειρον καὶ	τοὺς	περὶ τὴν Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ
[29, 2]	παρὰ τοῦ Περσέως, ἑτέρους δὲ	τοὺς	περὶ τῶν χρημάτων ἕξοντας τὴν
[29, 5]	εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ καὶ	τοὺς	πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν κοινὴν ἑστίαν
[29, 4]	Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς ἤρεσκε πέμπειν	τοὺς	πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Καὶ
[29, 3]	τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ	τοὺς	Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς τὸν πόλεμον.
[29, 6]	Πολύβιος φησιν ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν	τοὺς	Ῥωμαίους, ὁ δὲ Νασικᾶς ὀξὺν
[29, 2]	πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε	τοὺς	Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς τοῖς
[29, 1]	καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων πρὸς	τοὺς	στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον ἔτος, τοὺς
[29, 11]	ἀπορίαν τῶν πραγμάτων. Περὶ δὲ	τοὺς	τὰ καθόλου γράφοντας ἐναντίος ἐστὶν
[29, 11]	δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ	τοὺς	τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ καθόλου
[29, 2]	Γένθιος ἅμα τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε	τοὺς	ὑπὸ τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας καὶ
[29, 3]	Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ	Πολεμοκράτους	καὶ Βάλακρος ὁ Πανταύχου. Μετὰ
[29, 1]	πλῆθος ἐκ τῆς συνεχοῦς λαλιᾶς,	εὐκαταφρονήτους	γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν
[29, 6]	Τοῦτο γὰρ διαφέρειν ἔφη τοὺς	ἀνοήτους	τῶν νοῦν ἐχόντων, διότι συμβαίνει
[29, 6]	ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς	ἀθεμίτους	ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ μεταλαβὼν τὴν
[29, 1]	ἐπινοήσας δὲ μόνον εἰς τοὺς	μεγίστους	ἦλθε κινδύνους, τί ποτε παθεῖν
[29, 2]	Ῥοδίων εἰς τὸν πόλεμον, τελέως	εὐκαταγωνίστους	ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ
[29, 11]	πλείους, ἱππεῖς δ᾽ ἔτι τούτων	ἐλάττους.	Πολιορκίας μὲν γὰρ καὶ τοπογραφίας
[29, 5]	ἡ τοῦ Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν	αὐτούς.	Διὸ καὶ τὸ πέρας τῆς
[29, 1]	ἐν τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν	αὐτοὺς	ἐν Ῥώμῃ καθημένους τὸν ἐν
[29, 1]	τῆς γνώμης, ὑπάρχων κατὰ τοὺς	αὐτοὺς	καιροὺς καὶ μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος
[29, 1]	ἐν τούτοις ἦν. Ἔφη γὰρ	αὐτοὺς	μίαν ἔχειν διατριβὴν καὶ παρὰ
[29, 3]	τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν, ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους	αὐτοὺς	ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης τῆς ῥοπῆς.
[29, 1]	ἀκριβολογούμενον ἃ δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς	αὑτοὺς	οἱ βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο
[29, 5]	τὸν πόλεμον καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους	εὐδιαλύτους	ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ καὶ τοὺς
[29, 3]	καὶ τόπους καὶ πόλεις καὶ	συμμάχους·	μάλιστα δ᾽ αὐτὸν ἠξίου παρασκευάζεσθαι
[29, 1]	προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος ἐκ τῆς	συνεχοῦς	λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς.
[29, 6]	διάθεσιν, ὡς οἱ πολλοί φασιν,	ὡς	δὲ τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν ἔχει
[29, 3]	τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ γινώσκειν	ὡς	ἐὰν μὴ καὶ νῦν αὐτὸς
[29, 6]	τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν	ὡς	εἰς τοῦτον τὸν καιρὸν Περσῶν
[29, 3]	χρήματα παρόντας εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν,	ὡς	ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς δὲ πρεσβευτὰς
[29, 6]	τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ νῦν,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις,
[29, 4]	Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν τρόπον	ὡς	ἐν τῷ περὶ δημηγορίας τέθειται>
[29, 1]	στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει καὶ τιμώμενος	ὡς	ἔνι μάλιστα, πρῶτον μὲν πρὸς
[29, 11]	τρόπος· διόπερ οὐ χρὴ καταγινώσκειν	ὡς	ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς πράξεις, ὅταν
[29, 11]	ἐκέλευσε πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον,	ὡς	μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ πρότερον
[29, 6]	συντετελεσμένης εἰς παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν,	ὡς	οἱ πολλοί φασιν, ὡς δὲ
[29, 6]	τὰ πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν	ὡς	τὸ τῆς τύχης χαλεπὸν ἐνταῦθα.
[29, 6]	Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,	ὥς	φησι Πολύβιος, τῆς μάχης ἀρχὴν
[29, 6]	περὶ τῆς τύχης ὑπομνήματι βουλόμενος	ἐναργῶς	ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις τὸ ταύτης
[29, 1]	ἀλλὰ κατηνέχθην ἐπὶ τὸ γράφειν	κεφαλαιωδῶς	τὸ δοκοῦν, καὶ δι᾽ ὧν
[29, 6]	καὶ τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν,	ἕως	ἂν ἄλλο τι βουλεύσηται περὶ
[29, 11]	ἐκ τῆς χώρας καὶ παρήδρευσαν,	ἕως	ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις ἐπὶ Συρίας.
[29, 4]	προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον τὴν ἁμαρτίαν·	εὐθέως	γὰρ εἰς τὴν Κρήτην ἔπεμπον
[29, 2]	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας καὶ καταγραφέντων,	εὐθέως	ὁ Γένθιος ἅμα τοὺς ὁμήρους
[29, 1]	βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ	τελέως	ἐπισφαλές, τό τε παρασιωπῆσαι πάλιν
[29, 2]	τῶν Ῥοδίων εἰς τὸν πόλεμον,	τελέως	εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους.
[29, 1]	ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε τὰς αἰτίας,	τελέως	τινὸς ἀργίας ἐδόκει μοι σημεῖον
[29, 11]	βαρὺ μὲν δοκοῦν εἶναι καὶ	τελέως	ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην
[29, 6]	φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι	βασιλέως	ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ τοῦτο τοὺς
[29, 1]	ἔσχον οὐκ ἀπίθανον περὶ τοῦ	βασιλέως	Εὐμένους, δῆλον ἐκ τῶν περὶ
[29, 1]	διατείνειν τὴν αὔξησιν τοῦ προειρημένου	βασιλέως,	κατέστησε πρεσβευτὰς τοὺς περὶ Γάιον
[29, 11]	ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, τοῦ	βασιλέως	πόρρωθεν ἀσπαζομένου διὰ τῆς φωνῆς
[29, 6]	παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης τῆς	πράξεως,	ἀλλ᾽ αὐτός τε τὸν πρέποντα
[29, 1]	ἐπὶ τέλος ἀχθείσης τῆς προειρημένης	πράξεως;	Τοῦ δὲ Περσέως πάλιν τίς
[29, 11]	χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς τῆς	λέξεως	ῥήμασι· πρὸς δὲ τούτοις ἐάν
[29, 6]	λίαν μνημονεύειν τῆς Δημητρίου τοῦ	Φαληρέως	φωνῆς. Ἐκεῖνος γὰρ ἐν τῷ
[29, 1]	μόνον τῆς εἰς τὴν Ῥώμην	ἀναβάσεως	ἐκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ προσέταξαν μέσου
[29, 4]	ἐφάνησαν ἰσχύοντες οἱ τὰ τοῦ	Περσέως	αἱρούμενοι τῶν σῴζειν σπουδαζόντων τὴν
[29, 1]	συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ	Περσέως	διὰ Κύδα τοῦ Κρητὸς τῷ
[29, 2]	καὶ τοὺς ὁμήρους παρὰ τοῦ	Περσέως,	ἑτέρους δὲ τοὺς περὶ τῶν
[29, 1]	Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ	Περσέως,	καὶ διὰ τοῦτο Ῥωμαίων οἱ
[29, 6]	τὸν ἑξῆς χρόνον, ἅτε τοῦ	Περσέως	καὶ καθόλου τῆς ἐν Μακεδονίᾳ
[29, 6]	Ὅτι Εὐμένης ὁ βασιλεὺς τῆς	Περσέως	καὶ Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης εἰς
[29, 2]	λάβωσιν τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ	Περσέως	καὶ τοὺς ὁμήρους, καὶ περὶ
[29, 1]	τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν τοῦ	Περσέως	μικρολογίαν. Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ
[29, 1]	τῆς προειρημένης πράξεως; Τοῦ δὲ	Περσέως	πάλιν τίς οὐκ ἂν θαυμάσειε
[29, 2]	οἵτινες ἅμα τοῖς παρὰ τοῦ	Περσέως	πεμπομένοις εἰς τὴν Ῥόδον πρεσβεύσουσιν
[29, 6]	ἀλλὰ τότε πρῶτον ἐπὶ τοῦ	Περσέως	πρός τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν
[29, 6]	ὅτι τῆς σελήνης ἐκλειπούσης ἐπὶ	Περσέως	τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ φήμη
[29, 5]	ἤδη τολμώντων λέγειν τὰ τοῦ	Περσέως,	τῶν δὲ περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων
[29, 6]	τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς	κυκλώσεως	ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος δὲ Φάβιος
[29, 11]	μικρὰ μεγάλα ποιεῖν, τὰ δὲ	βραχέως	εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν, ἔνια
[29, 11]	ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ	βραχέως	ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι τὸν
[29, 11]	τὴν Κύπρον ἄνω καὶ κάτω	ταχέως	ἀνέστησαν τὸ στρατόπεδον ἐκ τῆς
[29, 2]	Λαβεάτιδος κἀνταῦθα συμμίξας τῷ Γενθίῳ	ταχέως	παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ
[29, 3]	πόλεμον, εἰ δὲ μή, βοηθῶν,	ταχέως	πεῖραν λήψεται τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ
[29, 1]	παθεῖν καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν.	Ἀκολούθως	δὲ τούτοις Περσεὺς καὶ τὰ
[29, 11]	ἐν οἷς ἅπασι πολλῆς ἂν	δικαίως	τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως δὲ καὶ
[29, 11]	τούτοις οὐκ ἂν εἴποι τις	ἀξίως	ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται διὰ τὴν
[29, 4]	αὐτὸν ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ φίλον,	ὁμοίως	δὲ καὶ κατ᾽ ἰδίαν πρὸς
[29, 11]	πολλῆς ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης,	ὁμοίως	δὲ καὶ περὶ τῶν λέγεσθαι
[29, 11]	ἡμῖν ἔστω καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις,	παραπλησίως	δὲ καὶ τῶν ἄλλων μερῶν
[29, 6]	Λεύκιος δὲ ὁ ὕπατος οὐχ	ἑωρακὼς	φάλαγγα τὸ παράπαν ἀλλὰ τότε
[29, 11]	ἀλλ᾽ οὐ παντάπασιν εὐδοκεῖν ἐὰν	ψιλῶς	περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν
[29, 6]	ὄνομα πρότερον ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽	ὅμως	ἡ πρὸς τὸν βίον ἡμῶν
[29, 6]	αὐτὸν γῆμαι τὴν παῖδα καὶ	ὠμῶς	χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης
[29, 1]	γε τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν	ὁμολογουμένως	ἂν αὐτὸν ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ
[29, 6]	καὶ τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον	ἐρρωμένως	οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ τῶν
[29, 6]	οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε	γεγονὼς	αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός
[29, 11]	αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα πάντες ἠσπάζοντο	φιλοφρόνως.	Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν
[29, 1]	πάλιν τίς οὐκ ἂν θαυμάσειε	πῶς	ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον
[29, 1]	ἐὰν μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις;	πῶς	δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων
[29, 1]	πόσα καὶ πότε πέμπεσθαι καὶ	πῶς	δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς
[29, 5]	ἔδοξε γὰρ τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι	φιλανθρώπως	ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν
[29, 5]	περὶ τὸν Δείνωνα καὶ Πολυάρατον	φανερῶς	ἤδη τολμώντων λέγειν τὰ τοῦ
[29, 1]	ἐπισφαλές, τό τε παρασιωπῆσαι πάλιν	ὁλοσχερῶς	τὸ δοκοῦν πραγματικώτατον ἐν τῷ
[29, 6]	τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον	ἀνεπιστάτως	παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης τῆς
[29, 6]	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν	ἀνυπονοήτως	συνεξαναστάντων τοῖς καιροῖς. ~Ὅτι τοῦ
[29, 1]	ταῦτα χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει	πάντως	ἀντὶ τῶν διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι
[29, 1]	ἕκαστον ἔτος, τοὺς δὲ Ῥωμαίους	ὡσαύτως	δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις διά τε
[29, 6]	δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς.	Οὕτως	ἀληθές ἐστι τὸ περιφερόμενον ὅτι
[29, 1]	Ῥωμαίοις. Τίς οὖν αἰτία τῆς	οὕτως	ἐκφανοῦς ἀλογιστίας; φιλαργυρία· τί γὰρ
[29, 6]	αὐτὸς ὁ Νασικᾶς λαβεῖν φησι,	γεγραφὼς	περὶ τῶν πράξεων τούτων ἐπιστόλιον
[29, 3]	καὶ τὴν βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων,	σαφῶς	δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ
[29, 3]	τῶν ἱππέων· πάνυ γὰρ ἐβούλετο	σαφῶς	εἰδέναι τοὺς Μακεδόνας τὴν τοῦ