HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XXIX [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ε = 61 formes différentes pour 178 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[29, 11]   χάριν Φανοτείας καὶ Κορωνείας καὶ ε οῦ πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας

[29, 1]   δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους; εἰ γὰρ καὶ

[29, 6]   καὶ δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι γε πολλοὺς οὐ μόνον θεασάμενος ἀλλὰ

[29, 1]   ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς γε τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως

[29, 1]   τὸ παρόν, οὐκ ἂν ἔν γε τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ διέλαθε.

[29, 6]   Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν αὐτοῖς προύλεγε τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν

[29, 11]   αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος μὲν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις εἰς τὴν Συρίαν,

[29, 1]   γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν· τό

[29, 11]   δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ γινόμενον καὶ

[29, 11]   μὲν μικρὰ μεγάλα ποιεῖν, τὰ δὲ βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν,

[29, 11]   ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι

[29, 1]   προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ. τὸ δὲ γένος τῶν παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον.

[29, 3]   τὴν βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ καὶ

[29, 1]   τὸ μὲν πρῶτον Μενεκράτει, τὸ δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ μὴν

[29, 1]   κατὰ θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ δὲ διαλῦσαι τὸν πόλεμον χίλια πεντακόσια,

[29, 3]   συνεμβαίνειν εἰς τὸν πόλεμον. Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν

[29, 4]   ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ φίλον, ὁμοίως δὲ καὶ κατ᾽ ἰδίαν πρὸς τὰς

[29, 11]   τῆς νήσου κατὰ σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ τοὺς

[29, 6]   σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽

[29, 11]   ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν λέγεσθαι μελλόντων,

[29, 6]   καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ καὶ Πλάτορα τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν

[29, 1]   ἅμα καὶ τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν δὲ καὶ τοῦ βίου στερήσεσθαι, πολέμιος

[29, 5]   παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν

[29, 3]   εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς

[29, 11]   ἔστω καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς

[29, 6]   περὶ τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς

[29, 1]   μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε

[29, 6]   μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως

[29, 6]   Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς,

[29, 1]   παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν, ἔνια δὲ μετ᾽ ὀλίγον εἰς τοὺς παρακειμένους

[29, 6]   μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει

[29, 3]   μὲν διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται

[29, 11]   πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽ ἔτι

[29, 6]   μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ δισχιλίους Μακεδόνας

[29, 1]   καὶ νῦν μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας δὲ μόνον εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε

[29, 6]   κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους, ὁ δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ τοῖς

[29, 6]   πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου. Λεύκιος δὲ ὁ ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα

[29, 2]   κομιδῆς τῶν τριακοσίων ταλάντων. Ὁ δὲ Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος τὴν

[29, 3]   προῆγον εἰς τὴν Μακεδονίαν· ὁ δὲ Πάνταυχος μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν

[29, 2]   ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος

[29, 5]   λέγειν τὰ τοῦ Περσέως, τῶν δὲ περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα·

[29, 11]   καιροῖς κατὰ τὸ παρόν· οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ

[29, 11]   τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον τότε τὴν

[29, 6]   πρός τινα τῶν βασιλέων Τῷ δὲ Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ

[29, 1]   τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις. Ὁ δὲ Περσεὺς ἐδέχετο περὶ τῶν ὁμήρων

[29, 1]   τὸν Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα πρὸς τὰ

[29, 6]   καί τις ἄλλος. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ

[29, 3]   καὶ κατὰ θάλατταν παρασκευάς. Ὁ δὲ Περσεύς, παραγενομένων εἰς τὴν Μακεδονίαν

[29, 6]   προόπται τῶν ἱππέων. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς προσαγόμενος τὸν χρόνον καὶ

[29, 1]   ἀχθείσης τῆς προειρημένης πράξεως; Τοῦ δὲ Περσέως πάλιν τίς οὐκ ἂν

[29, 1]   γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην δὲ πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι·

[29, 3]   ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς δὲ πρεσβευτὰς τοὺς εἰς τὴν Ῥόδον

[29, 11]   παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς

[29, 4]   πατρίδα καὶ τοὺς νόμους. Οἱ δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς

[29, 1]   στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον ἔτος, τοὺς δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις

[29, 1]   εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν κύριος· ὁ

[29, 1]   μοι διὰ ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν δὲ συγκρινομένων, τοῦ μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος

[29, 1]   ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ

[29, 6]   τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ συνταραχθεὶς τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ

[29, 11]   ἅμα πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν ἐξ αὐτῆς

[29, 1]   ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ ὧν

[29, 6]   ὡς οἱ πολλοί φασιν, ὡς δὲ τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν ἔχει γίνεσθαι

[29, 1]   ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας χρείας σφίσι παρεσχημένον

[29, 3]   καὶ Βάλακρος ὁ Πανταύχου. Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ

[29, 1]   εἰς καλὸν ἡ δόσις. Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς

[29, 6]   περὶ τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ

[29, 1]   τοῦ πολέμου καὶ διάλυσιν· πρὸς δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν

[29, 11]   Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ στένων, εἴκων δὲ τοῖς καιροῖς κατὰ τὸ παρόν·

[29, 2]   χρημάτων ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος

[29, 3]   καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον,

[29, 4]   Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν καὶ Περσέα Δάμωνα,

[29, 1]   καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ δὲ τοῦ μὴ δοῦναι πάντα παθεῖν

[29, 1]   ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ

[29, 3]   προσγενομένης ταύτης τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε καὶ παρεδίδου

[29, 2]   ὁμήρους παρὰ τοῦ Περσέως, ἑτέρους δὲ τοὺς περὶ τῶν χρημάτων ἕξοντας

[29, 11]   τὴν ἀπορίαν τῶν πραγμάτων. Περὶ δὲ τοὺς τὰ καθόλου γράφοντας ἐναντίος

[29, 1]   ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον Περσεῖ καὶ κατορθοῦντι

[29, 2]   Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς δὲ τούτοις διατάξασθαι περὶ τῆς κομιδῆς

[29, 11]   τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς δὲ τούτοις ἐάν που παραπίπτωμεν ἐν

[29, 1]   καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις Περσεὺς καὶ τὰ πρὸς

[29, 11]   τόλμας καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν>

[29, 11]   εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν, ἔνια δὲ τῶν ἐν παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα

[29, 1]   τὰ προτεινόμενα καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ τῶν λεγομένων οὐδὲν οἷός τ᾽

[29, 6]   οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι

[29, 2]   Περσεῖ τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ τῶν ὁρκίων ὑπὲρ τῆς συμμαχίας

[29, 6]   ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ τῶν παρόντων ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος

[29, 1]   τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς Κνωσίοις· περὶ δὲ τῶν χρημάτων ὑπὲρ μὲν τῶν

[29, 6]   τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος τῶν

[29, 1]   μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος εἶναι, τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν

[29, 1]   μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ δὲ χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας

[29, 6]   ἐν νῷ μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον

[29, 1]   Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ Περσέως διὰ Κύδα τοῦ

[29, 1]   γε τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει πάντως ἀντὶ τῶν

[29, 1]   δὲ μόνον εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί ποτε παθεῖν αὐτῷ

[29, 1]   Περσέως πάλιν τίς οὐκ ἂν θαυμάσειε πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ

[29, 6]   ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων.

[29, 4]   χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς ἤρεσκε πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν

[29, 3]   Δῖον, καὶ συμμίξας πρῶτον μὲν ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους ὑπὲρ τῆς συμμαχίας

[29, 2]   καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν τοὺς

[29, 2]   τῶν πρώτων φίλων, καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα

[29, 6]   καὶ δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν τὰς

[29, 1]   πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽ ἣν ἔμελλε καὶ τῶν ληφθέντων χρημάτων ἅμα

[29, 3]   ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε καὶ παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς

[29, 1]   εἶναι, τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν διαμάχην αὐτῶν. Ὁ

[29, 2]   τὸν πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς

[29, 6]   νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ

[29, 6]   κρίνεσθαι περὶ τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν

[29, 1]   μὲν γὰρ Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε καὶ πᾶν γένος δελέατος ὑπερρίπτει,

[29, 4]   ἐν τῷ περὶ δημηγορίας τέθειται> διέκρινε τὸ διαβούλιον, ἐν ᾧ πλεῖον

[29, 6]   βουλεύσηται περὶ αὐτῶν. Ὃ νῦν γέγονε κατὰ Περσέα. Ταῦτα μὲν οὖν

[29, 1]   Ἰταλίας. Ἐξ ὧν ὅτι μὲν γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς

[29, 3]   μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ

[29, 5]   ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως

[29, 2]   ὁ Γένθιος ἅμα τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε τοὺς ὑπὸ τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας

[29, 6]   Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης εἰς παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς οἱ πολλοί φασιν,

[29, 6]   τότε περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα τότε τὴν

[29, 1]   τὸ δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ συνήργησέ τι τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας

[29, 11]   τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ μὲν δοκοῦν εἶναι

[29, 6]   τοῦτο τοὺς μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς

[29, 1]   Περσεῖ φίλους, παρ᾽ ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι πάσης κακίας ὡσανεὶ

[29, 6]   συνταραχθεὶς τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ

[29, 6]   βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν

[29, 1]   τὴν αὔξησιν τοῦ προειρημένου βασιλέως, κατέστησε πρεσβευτὰς τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον,

[29, 3]   ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν

[29, 1]   ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ χρήματα καὶ

[29, 1]   Εὐμένους μέν, κατὰ τίνα λόγον ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ

[29, 1]   καὶ μὴν ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ

[29, 11]   τε τῷ γύρῳ τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ

[29, 11]   κατετέτακτο, προύτεινεν αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον, ὡς

[29, 1]   τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ

[29, 6]   τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει ταῦτα·

[29, 6]   εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές ἐστι

[29, 6]   ἀσελγῆ κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ τε αἰεὶ καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα·

[29, 1]   διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν· τό τε γὰρ γράφειν κατὰ μέρος ὑπὲρ

[29, 1]   ἐφαίνετο καὶ τελέως ἐπισφαλές, τό τε παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν

[29, 1]   τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον, τόν τε πόλεμον λύσοντας καὶ καθόλου θεασομένους

[29, 3]   τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί τε τὰς κατὰ γῆν καὶ κατὰ

[29, 1]   ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις διά τε τὸ μηδὲν προκόπτειν ἐν τῷ

[29, 1]   παρεσχημένον καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν τε τοῖς πρὸς Ἀντίοχον καὶ κατὰ

[29, 6]   αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός τε τὸν πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ

[29, 3]   πρὸς τοῦτο τὸ μέρος κατά τε τοὺς περὶ τὴν Ἤπειρον καὶ

[29, 11]   κλήματι τὸν Ἀντίοχον ἐν τούτῳ τε τῷ γύρῳ τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε

[29, 6]   βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽

[29, 6]   ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς χρόνον, ἅτε τοῦ Περσέως καὶ καθόλου τῆς

[29, 6]   τοῖς κατορθώμασι παρὰ τὸ δέον μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον

[29, 6]   ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς παρούσαις

[29, 1]   ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν μήτε κατὰ θάλατταν

[29, 1]   συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν μήτε κατὰ θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ

[29, 6]   ὑπὸ τὴν ὄψιν τὸν Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι παρὰ

[29, 6]   καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ τὸ δεινὸν ἐγγίζοι καὶ

[29, 6]   ἐπὶ τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει

[29, 6]   μηδέποτε ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις κατορθοίη κατὰ τὸν

[29, 11]   καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ

[29, 11]   διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν

[29, 11]   ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽

[29, 1]   τοῖς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ

[29, 1]   καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι

[29, 1]   καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ τῶν

[29, 11]   τετευχότα λόγου καὶ διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως

[29, 1]   τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί ποτε παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ τέλος

[29, 1]   τῶν ὁμήρων καὶ πόσα καὶ πότε πέμπεσθαι καὶ πῶς δεήσει ταῦτα

[29, 6]   περὶ μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε

[29, 1]   διεξιόντας· ἐξ ὧν ὄνησιν μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην

[29, 6]   καὶ κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις, τότε μάλιστα παρεκάλει τῆς ἐναντίας τύχης

[29, 6]   ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ

[29, 6]   πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽

[29, 6]   κατορθώματα παρὰ πόδας. Ὃ καὶ τότε περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε·

[29, 6]   ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ παράπαν ἀλλὰ τότε πρῶτον ἐπὶ τοῦ Περσέως πρός

[29, 11]   Οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον τότε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα

[29, 6]   γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα τότε τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ

[29, 1]   οἷός τ᾽ ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ.

[29, 11]   Περσέα πράγματα καὶ τοὺς Μακεδόνας ὥστε καὶ πρὸς τὸν ἔσχατον καιρὸν

[29, 6]   δ᾽ ἐν ταῖς τῶν πέλας. Ὥστε πολλάκις καὶ λίαν μνημονεύειν τῆς

[29, 1]   φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον

[29, 1]   δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ τὸν πρὸς

[29, 11]   ἔχων γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην βακτηρίαν περιέγραφε τῷ κλήματι τὸν Ἀντίοχον ἐν

[29, 1]   πολλὰ τῶν ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε τὰς αἰτίας, τελέως τινὸς ἀργίας

[29, 3]   Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ

Livre, Chap.
[29, 11]	χάριν Φανοτείας καὶ Κορωνείας καὶ	ε	οῦ πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας
[29, 1]	δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων	ὑπέλαβε	λήσειν Ῥωμαίους; εἰ γὰρ καὶ
[29, 6]	καὶ δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι	γε	πολλοὺς οὐ μόνον θεασάμενος ἀλλὰ
[29, 1]	ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς	γε	τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως
[29, 1]	τὸ παρόν, οὐκ ἂν ἔν	γε	τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ διέλαθε.
[29, 6]	Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν αὐτοῖς	προύλεγε	τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν
[29, 11]	αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος μὲν	ἀπῆγε	τὰς δυνάμεις εἰς τὴν Συρίαν,
[29, 1]	γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν	ἔγωγε	διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν· τό
[29, 11]	δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ	δὲ	βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ γινόμενον καὶ
[29, 11]	μὲν μικρὰ μεγάλα ποιεῖν, τὰ	δὲ	βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν,
[29, 11]	ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ	δὲ	βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι
[29, 1]	προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ. τὸ	δὲ	γένος τῶν παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον.
[29, 3]	τὴν βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς	δὲ	γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ καὶ
[29, 1]	τὸ μὲν πρῶτον Μενεκράτει, τὸ	δὲ	δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ μὴν
[29, 1]	κατὰ θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ	δὲ	διαλῦσαι τὸν πόλεμον χίλια πεντακόσια,
[29, 3]	συνεμβαίνειν εἰς τὸν πόλεμον. Ταῦτα	δὲ	διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν
[29, 4]	ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ φίλον, ὁμοίως	δὲ	καὶ κατ᾽ ἰδίαν πρὸς τὰς
[29, 11]	τῆς νήσου κατὰ σπουδήν. Ἀφικόμενοι	δὲ	καὶ καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ τοὺς
[29, 6]	σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες	δὲ	καὶ πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽
[29, 11]	ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως	δὲ	καὶ περὶ τῶν λέγεσθαι μελλόντων,
[29, 6]	καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα	δὲ	καὶ Πλάτορα τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν
[29, 1]	ἅμα καὶ τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν	δὲ	καὶ τοῦ βίου στερήσεσθαι, πολέμιος
[29, 5]	παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο	δὲ	καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν
[29, 3]	εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε	δὲ	καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς
[29, 11]	ἔστω καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως	δὲ	καὶ τῶν ἄλλων μερῶν τῆς
[29, 6]	περὶ τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ	δὲ	κατὰ τὴν γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς
[29, 1]	μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς	δὲ	λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε
[29, 6]	μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς	δὲ	Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως
[29, 6]	Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον	δὲ	μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς,
[29, 1]	παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν, ἔνια	δὲ	μετ᾽ ὀλίγον εἰς τοὺς παρακειμένους
[29, 6]	μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. Ὁ	δὲ	μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει
[29, 3]	μὲν διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ	δὲ	μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται
[29, 11]	πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ	δὲ	μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽ ἔτι
[29, 6]	μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους	δὲ	μισθοφόρους ξένους καὶ δισχιλίους Μακεδόνας
[29, 1]	καὶ νῦν μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας	δὲ	μόνον εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε
[29, 6]	κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους, ὁ	δὲ	Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ τοῖς
[29, 6]	πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου. Λεύκιος	δὲ	ὁ ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα
[29, 2]	κομιδῆς τῶν τριακοσίων ταλάντων. Ὁ	δὲ	Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος τὴν
[29, 3]	προῆγον εἰς τὴν Μακεδονίαν· ὁ	δὲ	Πάνταυχος μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν
[29, 2]	ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ	δὲ	πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος
[29, 5]	λέγειν τὰ τοῦ Περσέως, τῶν	δὲ	περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα·
[29, 11]	καιροῖς κατὰ τὸ παρόν· οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ
[29, 11]	τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ	δὲ	περὶ τὸν Ποπίλιον τότε τὴν
[29, 6]	πρός τινα τῶν βασιλέων Τῷ	δὲ	Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ
[29, 1]	τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις. Ὁ	δὲ	Περσεὺς ἐδέχετο περὶ τῶν ὁμήρων
[29, 1]	τὸν Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ	δὲ	Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα πρὸς τὰ
[29, 6]	καί τις ἄλλος. Πολύβιος· ὁ	δὲ	Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ
[29, 3]	καὶ κατὰ θάλατταν παρασκευάς. Ὁ	δὲ	Περσεύς, παραγενομένων εἰς τὴν Μακεδονίαν
[29, 6]	προόπται τῶν ἱππέων. Πολύβιος· ὁ	δὲ	Περσεὺς προσαγόμενος τὸν χρόνον καὶ
[29, 1]	ἀχθείσης τῆς προειρημένης πράξεως; Τοῦ	δὲ	Περσέως πάλιν τίς οὐκ ἂν
[29, 1]	γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην	δὲ	πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι·
[29, 3]	ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς	δὲ	πρεσβευτὰς τοὺς εἰς τὴν Ῥόδον
[29, 11]	παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα	δὲ	προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς
[29, 4]	πατρίδα καὶ τοὺς νόμους. Οἱ	δὲ	πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς
[29, 1]	στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον ἔτος, τοὺς	δὲ	Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις
[29, 1]	εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς	δὲ	Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν κύριος· ὁ
[29, 1]	μοι διὰ ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν	δὲ	συγκρινομένων, τοῦ μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος
[29, 1]	ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα	δὲ	συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ
[29, 6]	τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων. Ὁ	δὲ	συνταραχθεὶς τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ
[29, 11]	ἅμα πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν	δὲ	τὰ γεγραμμένα λύειν ἐξ αὐτῆς
[29, 1]	ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ	δὲ	τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ ὧν
[29, 6]	ὡς οἱ πολλοί φασιν, ὡς	δὲ	τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν ἔχει γίνεσθαι
[29, 1]	ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη	δὲ	τὰς μεγίστας χρείας σφίσι παρεσχημένον
[29, 3]	καὶ Βάλακρος ὁ Πανταύχου. Μετὰ	δὲ	ταῦτα τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ
[29, 1]	εἰς καλὸν ἡ δόσις. Εἰ	δὲ	ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς
[29, 6]	περὶ τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν	δὲ	τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ
[29, 1]	τοῦ πολέμου καὶ διάλυσιν· πρὸς	δὲ	τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν
[29, 11]	Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ στένων, εἴκων	δὲ	τοῖς καιροῖς κατὰ τὸ παρόν·
[29, 2]	χρημάτων ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν	δὲ	τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος
[29, 3]	καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον	δὲ	τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον,
[29, 4]	Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς	δὲ	τὸν στρατηγὸν καὶ Περσέα Δάμωνα,
[29, 1]	καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ	δὲ	τοῦ μὴ δοῦναι πάντα παθεῖν
[29, 1]	ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ	δὲ	τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι διὰ
[29, 3]	προσγενομένης ταύτης τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα	δὲ	τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε καὶ παρεδίδου
[29, 2]	ὁμήρους παρὰ τοῦ Περσέως, ἑτέρους	δὲ	τοὺς περὶ τῶν χρημάτων ἕξοντας
[29, 11]	τὴν ἀπορίαν τῶν πραγμάτων. Περὶ	δὲ	τοὺς τὰ καθόλου γράφοντας ἐναντίος
[29, 1]	ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου	δὲ	τοῦτ᾽ ἄξιον Περσεῖ καὶ κατορθοῦντι
[29, 2]	Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς	δὲ	τούτοις διατάξασθαι περὶ τῆς κομιδῆς
[29, 11]	τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς	δὲ	τούτοις ἐάν που παραπίπτωμεν ἐν
[29, 1]	καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως	δὲ	τούτοις Περσεὺς καὶ τὰ πρὸς
[29, 11]	τόλμας καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς	δὲ	τούτοις Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν>
[29, 11]	εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν, ἔνια	δὲ	τῶν ἐν παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα
[29, 1]	τὰ προτεινόμενα καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν	δὲ	τῶν λεγομένων οὐδὲν οἷός τ᾽
[29, 6]	οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ	δὲ	τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι
[29, 2]	Περσεῖ τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων	δὲ	τῶν ὁρκίων ὑπὲρ τῆς συμμαχίας
[29, 6]	ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος	δὲ	τῶν παρόντων ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος
[29, 1]	τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς Κνωσίοις· περὶ	δὲ	τῶν χρημάτων ὑπὲρ μὲν τῶν
[29, 6]	τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος	δὲ	Φάβιος Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος τῶν
[29, 1]	μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος εἶναι, τοῦ	δὲ	φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν
[29, 1]	μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ	δὲ	χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας
[29, 6]	ἐν νῷ μὴ χρόνον ἄπειρον	μηδὲ	γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον
[29, 1]	Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ	κατεπείραζε	τοῦ Περσέως διὰ Κύδα τοῦ
[29, 1]	γε τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ	διέλαθε.	Λοιπὸν ἔδει πάντως ἀντὶ τῶν
[29, 1]	δὲ μόνον εἰς τοὺς μεγίστους	ἦλθε	κινδύνους, τί ποτε παθεῖν αὐτῷ
[29, 1]	Περσέως πάλιν τίς οὐκ ἂν	θαυμάσειε	πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ
[29, 6]	ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος	ἧκε	μηνύων τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων.
[29, 4]	χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς	ἤρεσκε	πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν
[29, 3]	Δῖον, καὶ συμμίξας πρῶτον μὲν	ἀπέδωκε	τοὺς ὅρκους ὑπὲρ τῆς συμμαχίας
[29, 2]	καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ Μόρκον	ἐξαπέστειλε,	δοὺς ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν τοὺς
[29, 2]	τῶν πρώτων φίλων, καὶ τοῦτον	ἐξαπέστειλε,	δοὺς ἐντολὰς πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα
[29, 6]	καὶ δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς	ἐξαπέστειλε,	παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ καταλαβεῖν τὰς
[29, 1]	πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽ ἣν	ἔμελλε	καὶ τῶν ληφθέντων χρημάτων ἅμα
[29, 3]	ῥοπῆς. Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους	παρελάμβανε	καὶ παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς
[29, 1]	εἶναι, τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν	συνέβαινε	γίνεσθαι τὴν διαμάχην αὐτῶν. Ὁ
[29, 2]	τὸν πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους	ἀπέφαινε	τοὺς Ῥωμαίους. Ὁ δὲ πεισθεὶς
[29, 6]	νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ	ὑπέμεινε	τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ
[29, 6]	κρίνεσθαι περὶ τῶν ὅλων, οὐχ	ὑπέμεινε	τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν
[29, 1]	μὲν γὰρ Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα	προύτεινε	καὶ πᾶν γένος δελέατος ὑπερρίπτει,
[29, 4]	ἐν τῷ περὶ δημηγορίας τέθειται>	διέκρινε	τὸ διαβούλιον, ἐν ᾧ πλεῖον
[29, 6]	βουλεύσηται περὶ αὐτῶν. Ὃ νῦν	γέγονε	κατὰ Περσέα. Ταῦτα μὲν οὖν
[29, 1]	Ἰταλίας. Ἐξ ὧν ὅτι μὲν	γέγονέ	τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς
[29, 3]	μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ	παρώξυνε	τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ
[29, 5]	ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις·	ἔδοξε	γὰρ τοῖς Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως
[29, 2]	ὁ Γένθιος ἅμα τοὺς ὁμήρους	ἔπεμπε	τοὺς ὑπὸ τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας
[29, 6]	Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης εἰς παράλογον	ἐνέπεσε	διάθεσιν, ὡς οἱ πολλοί φασιν,
[29, 6]	τότε περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι	συνέπεσε·	δόξας γὰρ μάλιστα τότε τὴν
[29, 1]	τὸ δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ	συνήργησέ	τι τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας
[29, 11]	τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ Ποπίλιος	ἐποίησε	πρᾶγμα βαρὺ μὲν δοκοῦν εἶναι
[29, 6]	τοῦτο τοὺς μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους	ἐποίησε,	τοὺς δὲ Μακεδόνας ἐταπείνωσε ταῖς
[29, 1]	Περσεῖ φίλους, παρ᾽ ὧν ἡμῖν	ἐξεποίησε	πυθέσθαι διότι πάσης κακίας ὡσανεὶ
[29, 6]	συνταραχθεὶς τὸ μὲν στρατόπεδον οὐκ	ἐκίνησε,	μυρίους δὲ μισθοφόρους ξένους καὶ
[29, 6]	βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις	ἐνεκύρησε	κινδύνοις τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν
[29, 1]	τὴν αὔξησιν τοῦ προειρημένου βασιλέως,	κατέστησε	πρεσβευτὰς τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον,
[29, 3]	ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸν πλοῦν.	Ἔπεισε	δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν
[29, 1]	ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον	ἐνόμισε	τοῦ δοῦναι τὰ χρήματα καὶ
[29, 1]	Εὐμένους μέν, κατὰ τίνα λόγον	ἤλπισε	τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ
[29, 1]	καὶ μὴν ὅτι δὶς Ἡροφῶν	ἐπρέσβευσε	πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ
[29, 11]	τε τῷ γύρῳ τὴν ἀπόφασιν	ἐκέλευσε	δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ
[29, 11]	κατετέτακτο, προύτεινεν αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽	ἐκέλευσε	πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον, ὡς
[29, 1]	τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας καὶ	διέλυσε	τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ
[29, 6]	τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε	κατέλυσε	τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει ταῦτα·
[29, 6]	εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ Μακεδόνας	ἐταπείνωσε	ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές ἐστι
[29, 6]	ἀσελγῆ κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ	τε	αἰεὶ καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα·
[29, 1]	διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν· τό	τε	γὰρ γράφειν κατὰ μέρος ὑπὲρ
[29, 1]	ἐφαίνετο καὶ τελέως ἐπισφαλές, τό	τε	παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν
[29, 1]	τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον, τόν	τε	πόλεμον λύσοντας καὶ καθόλου θεασομένους
[29, 3]	τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί	τε	τὰς κατὰ γῆν καὶ κατὰ
[29, 1]	ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις διά	τε	τὸ μηδὲν προκόπτειν ἐν τῷ
[29, 1]	παρεσχημένον καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν	τε	τοῖς πρὸς Ἀντίοχον καὶ κατὰ
[29, 6]	αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός	τε	τὸν πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ
[29, 3]	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος κατά	τε	τοὺς περὶ τὴν Ἤπειρον καὶ
[29, 11]	κλήματι τὸν Ἀντίοχον ἐν τούτῳ	τε	τῷ γύρῳ τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε
[29, 6]	βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν,	ἅτε	γεγονὼς αὐτόπτης τῆς πράξεως, ἀλλ᾽
[29, 6]	ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς χρόνον,	ἅτε	τοῦ Περσέως καὶ καθόλου τῆς
[29, 6]	τοῖς κατορθώμασι παρὰ τὸ δέον	μήτε	βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον
[29, 6]	ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ μηδενός,	μήτε	καθόλου πιστεύειν μηδέποτε ταῖς παρούσαις
[29, 1]	ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις	μήτε	κατὰ γῆν μήτε κατὰ θάλατταν
[29, 1]	συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν	μήτε	κατὰ θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ
[29, 6]	ὑπὸ τὴν ὄψιν τὸν Περσέα,	μήτε	μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι παρὰ
[29, 6]	καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν·	ὅτε	γὰρ τὸ δεινὸν ἐγγίζοι καὶ
[29, 6]	ἐπὶ τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς,	ὅτε	κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει
[29, 6]	μηδέποτε ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽	ὅτε	μάλιστά τις κατορθοίη κατὰ τὸν
[29, 11]	καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς	ἐνίοτε	πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ
[29, 11]	διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν,	ποτὲ	δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν
[29, 11]	ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον δέκα,	ποτὲ	δὲ μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽
[29, 1]	τοῖς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν πραττομένοις,	ποτὲ	δὲ τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ
[29, 1]	καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ	ποτὲ	δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι
[29, 1]	καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον,	ποτὲ	μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ τῶν
[29, 11]	τετευχότα λόγου καὶ διασκευῆς ἡμεῖς	ποτὲ	μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως
[29, 1]	τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί	ποτε	παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ τέλος
[29, 1]	τῶν ὁμήρων καὶ πόσα καὶ	πότε	πέμπεσθαι καὶ πῶς δεήσει ταῦτα
[29, 6]	περὶ μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν	μηδέποτε	ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε
[29, 1]	διεξιόντας· ἐξ ὧν ὄνησιν μὲν	οὐδέποτε	γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην
[29, 6]	καὶ κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις,	τότε	μάλιστα παρεκάλει τῆς ἐναντίας τύχης
[29, 6]	ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης,	τότε	μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ
[29, 6]	πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν,	τότε	οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽
[29, 6]	κατορθώματα παρὰ πόδας. Ὃ καὶ	τότε	περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε·
[29, 6]	ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ παράπαν ἀλλὰ	τότε	πρῶτον ἐπὶ τοῦ Περσέως πρός
[29, 11]	Οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον	τότε	τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα
[29, 6]	γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα	τότε	τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ
[29, 1]	οἷός τ᾽ ἦν ἐπὶ τοσοῦτον	ὥστε	καὶ προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ.
[29, 11]	Περσέα πράγματα καὶ τοὺς Μακεδόνας	ὥστε	καὶ πρὸς τὸν ἔσχατον καιρὸν
[29, 6]	δ᾽ ἐν ταῖς τῶν πέλας.	Ὥστε	πολλάκις καὶ λίαν μνημονεύειν τῆς
[29, 1]	φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε πρότερον	οὔτε	κατὰ τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον
[29, 1]	δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν	οὔτε	πρότερον οὔτε κατὰ τὸν πρὸς
[29, 11]	ἔχων γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην βακτηρίαν	περιέγραφε	τῷ κλήματι τὸν Ἀντίοχον ἐν
[29, 1]	πολλὰ τῶν ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους	ἔσχε	τὰς αἰτίας, τελέως τινὸς ἀργίας
[29, 3]	Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν	ἐξέπεμψε	πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/09/2009