>

Livre, Chap.
[29, 11]	χώρας καὶ παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν	αἱ	δυνάμεις ἐπὶ Συρίας. Καὶ Ῥωμαῖοι
[29, 2]	δοθῇ τριακόσια τάλαντα καὶ πίστεις	αἱ	προσήκουσαι περὶ τῶν ὅλων, πυθόμενος
[29, 1]	ἂν ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα τρόπον	ἀμύνασθαι	βέλτιον ἢ πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις.
[29, 1]	πάντως ἀντὶ τῶν διδομένων χρημάτων	ἀλλάξασθαι	τὴν πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽
[29, 2]	τῶν ἐγγράπτων, πρὸς δὲ τούτοις	διατάξασθαι	περὶ τῆς κομιδῆς τῶν τριακοσίων
[29, 6]	αὐτός τε τὸν πρέποντα λόγον	ἐπιφθέγξασθαι	καὶ Δημητρίου μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ
[29, 6]	ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν ἀπόφασιν	ποιήσασθαι	σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα
[29, 1]	πρότερον ἔτει πόσου βούλοιτ᾽ ἂν	ὠνήσασθαι	τὴν ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν
[29, 1]	τῷ πολέμῳ καὶ πταίοντι, ῥᾴδιον	συλλογίσασθαι·	πάντων γὰρ τῶν συμβάντων κακῶν
[29, 1]	τέλος ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας	καταγωνίσασθαι	τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν τοῦ
[29, 1]	ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ τὸν πόλεμον	διαλύσασθαι	καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων πρὸς
[29, 11]	ὁμοίως δὲ καὶ περὶ τῶν	λέγεσθαι	μελλόντων, οιον ει τ φανείημεν
[29, 3]	συμμάχους· μάλιστα δ᾽ αὐτὸν ἠξίου	παρασκευάζεσθαι	πρὸς τὴν κατὰ θάλατταν μάχην·
[29, 11]	τῷ πλήθει τῶν βύβλων ἱστοριογράφοι	νομίζεσθαι	καὶ τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν,
[29, 11]	ἐπινοίας καὶ τόλμας καὶ διαθέσεις	ἐκτίθεσθαι,	πρὸς δὲ τούτοις Τάραντος κατάληψιν,
[29, 1]	φίλους, παρ᾽ ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε	πυθέσθαι	διότι πάσης κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν
[29, 11]	ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ τὴν τοιαύτην	ἐφέλκεσθαι	φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ μὲν
[29, 11]	δ᾽ ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη	βούλεσθαι	μεταδοῦναι τοῖς φίλοις ὑπὲρ τῶν
[29, 6]	δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν	γενέσθαι.	Δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος ὁ
[29, 6]	ὀξὺν ἀγῶνα περὶ τοῖς ἄκροις	γενέσθαι	καὶ κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι τῆς
[29, 1]	Περσέα κρατῆσαι τῷ πολέμῳ καὶ	γενέσθαι	κύριον τῶν ὅλων, εὐχερὲς καταμαθεῖν·
[29, 6]	καὶ τότε περὶ τὸν Εὐμένη	γενέσθαι	συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα τότε
[29, 1]	τῷ μὲν γὰρ συνεχώρησαν καὶ	παραγενέσθαι	πρὸς σφᾶς εἰς τὴν Ῥώμην
[29, 6]	οἷον ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν καὶ	λυμαίνεσθαι	τὰ κατορθώματα παρὰ πόδας. Ὃ
[29, 6]	δὲ τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν ἔχει	γίνεσθαι	κατὰ τὸ πλεῖστον, εἴς τι
[29, 1]	τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε	γίνεσθαι	τὴν διαμάχην αὐτῶν. Ὁ μὲν
[29, 1]	ἐκ τῆς συνεχοῦς λαλιᾶς, εὐκαταφρονήτους	γίνεσθαι	τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε
[29, 1]	ἐξ ὧν ὄνησιν μὲν οὐδέποτε	γίνεσθαι	τοῖς κοινοῖς πράγμασι, βλάβην δὲ
[29, 6]	τὸ δεινὸν ἐγγίζοι καὶ δέοι	κρίνεσθαι	περὶ τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε
[29, 1]	ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ	προέσθαι	τι τῶν αὑτοῦ. τὸ δὲ
[29, 1]	ὁμήρων καὶ πόσα καὶ πότε	πέμπεσθαι	καὶ πῶς δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι
[29, 3]	τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν τὸ προτεθὲν	ἐπιτελεσθήσεσθαι	δι᾽ αὐτοῦ καὶ τῶν ὑπ᾽
[29, 1]	λόγον ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης	πιστευθήσεσθαι	καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων,
[29, 1]	σχεδὸν δὲ καὶ τοῦ βίου	στερήσεσθαι,	πολέμιος φανεὶς Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ
[29, 1]	ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα	βλάπτεσθαι	διὰ τὰς ἀκαίρους εὑρησιλογίας· πάσης
[29, 6]	μὲν ἐν ταῖς ἰδίαις ἀτυχίαις	παιδεύεσθαι,	τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς τῶν
[29, 6]	κατορθώμασι παρὰ τὸ δέον μήτε	βουλεύεσθαι	μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ
[29, 2]	ὅτι πρόθυμος ὁ βασιλεύς ἐστιν	ἀναδέχεσθαι	τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν
[29, 1]	χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος ἱκανὴν πίστιν	παρασχέσθαι	τῷ Περσεῖ τῆς κομιδῆς τούτων,
[29, 1]	τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ	προσλήψεσθαι	τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος
[29, 6]	γῆμαι τὴν παῖδα καὶ ὠμῶς	χρῆσθαι	τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης ὁ
[29, 1]	παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον, μὴ καὶ	μωροποιεῖσθαι	συμβαίνει τὴν φιλαργυρίαν. Τίς γὰρ
[29, 1]	πέμπεσθαι καὶ πῶς δεήσει ταῦτα	τηρεῖσθαι	παρὰ τοῖς Κνωσίοις· περὶ δὲ
[29, 4]	δήμῳ καὶ τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν	αἱρεῖσθαι	καὶ φίλον, ὁμοίως δὲ καὶ
[29, 11]	ἐστιν ἡμᾶς ἐν ἅπασι τούτοις	παραιτεῖσθαι·	πλὴν ἐάν που κατὰ πρόθεσιν
[29, 3]	ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους	καὶ	Βάλακρος ὁ Πανταύχου. Μετὰ δὲ
[29, 5]	περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα·	καὶ	γὰρ ἡ τῶν λέμβων παρουσία
[29, 6]	τῆς ἐναντίας τύχης ἔννοιαν λαμβάνειν.	Καὶ	γὰρ οὕτω μόλις ἂν ἐν
[29, 1]	ἠβουλήθη Περσέα κρατῆσαι τῷ πολέμῳ	καὶ	γενέσθαι κύριον τῶν ὅλων, εὐχερὲς
[29, 6]	μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον	καὶ	δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι γε
[29, 6]	ὅτε γὰρ τὸ δεινὸν ἐγγίζοι	καὶ	δέοι κρίνεσθαι περὶ τῶν ὅλων,
[29, 1]	πανουργίᾳ τὴν τοῦ Περσέως μικρολογίαν.	Καὶ	δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες
[29, 11]	καὶ περὶ παρατάξεων ἡμῖν ἔστω	καὶ	δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ καὶ
[29, 6]	τε τὸν πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι	καὶ	Δημητρίου μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ μοι
[29, 1]	ἐν τῷ πολέμῳ τούτῳ γεγονέναι,	καὶ	δι᾽ οὗ πολλὰ τῶν ὕστερον
[29, 1]	τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν,	καὶ	δι᾽ ὧν εἰκότων καὶ σημείων
[29, 1]	πολέμῳ μέχρι τῆς Παύλου στρατηγίας	καὶ	διὰ τὸ τοὺς κατὰ τὴν
[29, 1]	ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως,	καὶ	διὰ τοῦτο Ῥωμαίων οἱ πλείους
[29, 11]	τῆς πολιορκίας ἐπινοίας καὶ τόλμας	καὶ	διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις
[29, 1]	Ῥωμαίους εἰς ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου	καὶ	διάλυσιν· πρὸς δὲ τὸ μεσιτεῦσαι
[29, 1]	χάριν τοῦ τὸν πόλεμον διαλύσασθαι	καὶ	διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων πρὸς τοὺς
[29, 5]	ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι	καὶ	διασαφεῖν ὅτι δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς
[29, 2]	πρὸς Γένθιον ὑπὲρ τῆς συμμαχίας,	καὶ	διασαφούντων ὅτι πρόθυμος ὁ βασιλεύς
[29, 11]	παρ᾽ ἐνίοις πολλοῦ τετευχότα λόγου	καὶ	διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ μὲν παραλείπωμεν,
[29, 1]	τι τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας	καὶ	διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν
[29, 6]	ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους ξένους	καὶ	δισχιλίους Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε,
[29, 11]	τὸν πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον. Διὸ	καὶ	δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος
[29, 2]	ὁμολογήσαντα περὶ τῶν χρημάτων ὅρκους	καὶ	δοῦναι καὶ λαβεῖν ὑπὲρ τῆς
[29, 12]	μὲν τὸν λόγον φαίνεται πιθανὰ	καὶ	δυνατά, παραγενόμενα δ᾽ εἰς τὴν
[29, 1]	χωρὶς γὰρ τῆς πατρικῆς ἀλλοτριότητος	καὶ	δυσμενείας, ἣν εἶχον πρὸς ἀλλήλους,
[29, 11]	λόγου χάριν Φανοτείας καὶ Κορωνείας	καὶ	ε οῦ πολιορκίαν γράφωσιν, ἀναγκάζονται
[29, 6]	συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ	καὶ	εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν φησι
[29, 1]	κοινοῖς πράγμασι, βλάβην δὲ πολλάκις	καὶ	ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ
[29, 1]	ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν	καὶ	ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου τὴν μεγίστην
[29, 5]	τὸ πλῆθος τῶν ἀπολωλότων ἱππέων	καὶ	ἡ τοῦ Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν
[29, 1]	Ποπίλιον, τόν τε πόλεμον λύσοντας	καὶ	καθόλου θεασομένους τὴν τῶν πραγμάτων
[29, 1]	ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν καὶ ζηλοτυπίαν	καὶ	καθόλου τὴν μεγίστην ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν
[29, 6]	ἑξῆς χρόνον, ἅτε τοῦ Περσέως	καὶ	καθόλου τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας
[29, 11]	μάχῃ τοὺς τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς	καὶ	καθόλου φερόμενα τὰ κατὰ τὴν
[29, 4]	αἱρεῖσθαι καὶ φίλον, ὁμοίως δὲ	καὶ	κατ᾽ ἰδίαν πρὸς τὰς πόλεις
[29, 3]	περί τε τὰς κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν παρασκευάς. Ὁ δὲ
[29, 6]	κατορθοίη κατὰ τὸν ἴδιον βίον	καὶ	κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις, τότε
[29, 1]	ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους; εἰ γὰρ	καὶ	κατὰ τὸ παρόν, οὐκ ἂν
[29, 1]	ἔν τε τοῖς πρὸς Ἀντίοχον	καὶ	κατὰ τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον
[29, 2]	τῶν ὁρκίων ὑπὲρ τῆς συμμαχίας	καὶ	καταγραφέντων, εὐθέως ὁ Γένθιος ἅμα
[29, 6]	Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι	καὶ	καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ
[29, 11]	νήσου κατὰ σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ	καὶ	καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ τοὺς τοῦ
[29, 1]	ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ χρήματα	καὶ	καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη τὸ
[29, 1]	Πόσου δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον Περσεῖ	καὶ	κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ καὶ πταίοντι,
[29, 11]	τὰ κατὰ τὴν Κύπρον ἄνω	καὶ	κάτω ταχέως ἀνέστησαν τὸ στρατόπεδον
[29, 6]	ἀγῶνα περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι	καὶ	κίνδυνον. Πολύβιος· ὅτι τῆς σελήνης
[29, 1]	γὰρ διαβολῆς ἐχούσης ὀξύ τι	καὶ	κινητικόν, ὅταν προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος
[29, 11]	συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας	καὶ	Κορωνείας καὶ ε οῦ πολιορκίαν
[29, 2]	περὶ τῶν ὅλων, πυθόμενος ταῦτα	καὶ	κρίνων ἀναγκαίαν εἶναι τὴν Γενθίου
[29, 11]	τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ	καὶ	κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽
[29, 2]	τῶν χρημάτων ὅρκους καὶ δοῦναι	καὶ	λαβεῖν ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, εἶτα
[29, 6]	ταῖς τῶν πέλας. Ὥστε πολλάκις	καὶ	λίαν μνημονεύειν τῆς Δημητρίου τοῦ
[29, 11]	τὰ δὲ βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν	καὶ	λογοποιεῖν, ἔνια δὲ τῶν ἐν
[29, 6]	αὖθις οἷον ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν	καὶ	λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα παρὰ πόδας.
[29, 1]	ὑπάρχων κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς	καὶ	μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν
[29, 1]	ἔφησεν εἶναι καὶ τῷ διδόντι	καὶ	μᾶλλον ἔτι τῷ λαμβάνοντι τὸ
[29, 6]	τὸν βίον, νύκτωρ τε αἰεὶ	καὶ	μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ
[29, 1]	τῶν εἰρημένων· τίς δ᾽ αὕτη	καὶ	μέχρι τίνος προύβη πάρεστι σκοπεῖν.
[29, 6]	Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι	καὶ	μὴ λογιζομένῳ τὸ γινόμενον, ἀποδρὰς
[29, 1]	ἔχειν κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος	καὶ	μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ
[29, 1]	τὸ δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται·	καὶ	μὴν ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε
[29, 11]	διὰ πλειόνων. Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς	καὶ	μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται μὴ
[29, 2]	τοῖς παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα	καὶ	Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς, ὅταν
[29, 5]	~Ὅτι τῶν περὶ τὸν Παρμενίωνα	καὶ	Μόρκον, τῶν παρὰ τοῦ Γενθίου,
[29, 1]	ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον, μὴ	καὶ	μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν φιλαργυρίαν. Τίς
[29, 3]	δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ	καὶ	νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν
[29, 1]	πολέμιος φανεὶς Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ	καὶ	νῦν μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας δὲ
[29, 6]	δύναμιν ἐν τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη	καὶ	νῦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι
[29, 1]	τῶν σὺν Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν,	καὶ	πάλιν πρὸς Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ
[29, 1]	γὰρ Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε	καὶ	πᾶν γένος δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος
[29, 1]	καὶ συγκλειόμενον τὸν Περσέα πανταχόθεν	καὶ	πᾶν τὸ παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον χάριν
[29, 1]	τοῦ μὴ δοῦναι πάντα παθεῖν	καὶ	πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ
[29, 1]	μὴ καθήκοντα πάντα παρεώρα τἄλλα	καὶ	πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ δὲ
[29, 6]	τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη	καὶ	πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν
[29, 2]	πέμπειν, οὓς ἂν δοκῇ Πανταύχῳ,	καὶ	παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν οὓς ἂν
[29, 1]	διατριβὴν καὶ παρὰ τὰς συνουσίας	καὶ	παρὰ τὰς ἐν τοῖς περιπάτοις
[29, 1]	γὰρ αὐτοὺς μίαν ἔχειν διατριβὴν	καὶ	παρὰ τὰς συνουσίας καὶ παρὰ
[29, 1]	συμβάντων· τῷ μὲν γὰρ συνεχώρησαν	καὶ	παραγενέσθαι πρὸς σφᾶς εἰς τὴν
[29, 2]	ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος τὴν ὁρμὴν	καὶ	παραγενόμενος εἰς Μετέωνα τῆς Λαβεάτιδος
[29, 5]	δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς τὸν πόλεμον	καὶ	παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο
[29, 11]	καταστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν	καὶ	παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν, ἅμα
[29, 4]	πάντας Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα	καὶ	παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς καιροὺς καὶ
[29, 11]	καὶ πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους	καὶ	παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς ἐνίοτε
[29, 3]	Ἔπειτα δὲ τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε	καὶ	παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς περὶ
[29, 11]	τὸ στρατόπεδον ἐκ τῆς χώρας	καὶ	παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις
[29, 3]	Πάνταυχος μένων παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν	καὶ	παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ
[29, 6]	τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ	καὶ	πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽ ὄνομα
[29, 1]	ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ δὲ χίλια	καὶ	πεντακόσια πέμψειν φέροντας ἔφη τοὺς
[29, 6]	ἀπόφασιν ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν	καὶ	πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο
[29, 11]	ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ	καὶ	περὶ παρατάξεων ἡμῖν ἔστω καὶ
[29, 11]	δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τῶν λέγεσθαι μελλόντων, οιον
[29, 2]	τοῦ Περσέως καὶ τοὺς ὁμήρους,	καὶ	περὶ τῶν χρημάτων γένηται σύμφωνον,
[29, 4]	Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν	καὶ	Περσέα Δάμωνα, Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον, Τήλεφον.
[29, 2]	ἐὰν αὐτῷ δοθῇ τριακόσια τάλαντα	καὶ	πίστεις αἱ προσήκουσαι περὶ τῶν
[29, 1]	ὁμήρους δώσειν κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο	καὶ	πίστεις. Ὁ δὲ Περσεὺς ἐδέχετο
[29, 11]	πράγματα· μὴ γὰρ γενομένου τούτου	καὶ	πιστευθέντος, οὐκ ἄν μοι δοκεῖ
[29, 6]	μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ	καὶ	Πλάτορα τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν μέλλοντα
[29, 1]	τὰς μεγίστας χρείας σφίσι παρεσχημένον	καὶ	πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν τε τοῖς
[29, 11]	γὰρ οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ ἤδη	καὶ	πλεονάκις ἐν τῇ πραγματείᾳ περὶ
[29, 3]	ἕτοιμον ὄντα προκαταλαμβάνειν καὶ τόπους	καὶ	πόλεις καὶ συμμάχους· μάλιστα δ᾽
[29, 6]	ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι	καὶ	πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς
[29, 5]	τῶν μὲν περὶ τὸν Δείνωνα	καὶ	Πολυάρατον φανερῶς ἤδη τολμώντων λέγειν
[29, 1]	Περσεὺς ἐδέχετο περὶ τῶν ὁμήρων	καὶ	πόσα καὶ πότε πέμπεσθαι καὶ
[29, 1]	πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν γεγονέναι·	καὶ	ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα
[29, 1]	περὶ τῶν ὁμήρων καὶ πόσα	καὶ	πότε πέμπεσθαι καὶ πῶς δεήσει
[29, 11]	τῶν ἐν παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα	καὶ	πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ
[29, 2]	ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος τὸν Γένθιον	καὶ	πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες ἅμα τοῖς
[29, 1]	τ᾽ ἦν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε	καὶ	προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ. τὸ
[29, 11]	πράγματα καὶ τοὺς Μακεδόνας ὥστε	καὶ	πρὸς τὸν ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα
[29, 1]	τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν, ἀλλὰ	καὶ	προσέταξαν μέσου χειμῶνος ὄντος ἐν
[29, 4]	δ᾽ ἑξῆς τὸ συνεχὲς ἐξειργάζοντο	καὶ	προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον τὴν ἁμαρτίαν·
[29, 6]	λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι συνεργήσῃ	καὶ	προσθῆται τὴν αὑτῆς ῥοπήν, αὖθις
[29, 1]	ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι	καὶ	προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν
[29, 11]	ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν διατρίβειν	καὶ	προστιθέναι παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλ᾽ οὐ
[29, 3]	ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη,	καὶ	πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ
[29, 2]	Ὁ δὲ πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις	καὶ	προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε,
[29, 1]	Περσεῖ καὶ κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ	καὶ	πταίοντι, ῥᾴδιον συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ
[29, 1]	καὶ πόσα καὶ πότε πέμπεσθαι	καὶ	πῶς δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ
[29, 11]	ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις ἐπὶ Συρίας.	Καὶ	Ῥωμαῖοι μὲν ὅσον οὔπω καταπεπονημένην
[29, 6]	Εὐμένης ὁ βασιλεὺς τῆς Περσέως	καὶ	Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης εἰς παράλογον
[29, 1]	δοκοῦν, καὶ δι᾽ ὧν εἰκότων	καὶ	σημείων ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην τῆς
[29, 11]	δυνάμεις εἰς τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος	καὶ	στένων, εἴκων δὲ τοῖς καιροῖς
[29, 1]	ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν	καὶ	στρατηγεῖν ἀλλήλους δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ
[29, 1]	ἀμφότεροι. Θεωρῶν γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα	καὶ	συγκλειόμενον τὸν Περσέα πανταχόθεν καὶ
[29, 3]	προκαταλαμβάνειν καὶ τόπους καὶ πόλεις	καὶ	συμμάχους· μάλιστα δ᾽ αὐτὸν ἠξίου
[29, 3]	τοῖς προειρημένοις εἰς τὸ Δῖον,	καὶ	συμμίξας πρῶτον μὲν ἀπέδωκε τοὺς
[29, 4]	τοὺς καιροὺς καὶ τὴν περίστασιν	καὶ	συμφρονεῖν τῷ δήμῳ καὶ τὸν
[29, 2]	τοὺς ὑπὸ τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας	καὶ	σὺν τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς
[29, 5]	Μόρκον, τῶν παρὰ τοῦ Γενθίου,	καὶ	σὺν τούτοις τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων
[29, 1]	πρὸς δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα	καὶ	συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι.
[29, 5]	Μητροδώρου παραγενομένων εἰς τὴν Ῥόδον,	καὶ	συναχθείσης τῆς βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης
[29, 2]	κοινῆς συμμαχίας. Τούτου γὰρ γενομένου,	καὶ	συνεμβάντων τῶν Ῥοδίων εἰς τὸν
[29, 1]	μακρόθεν ὥρμα πρὸς τὰ προτεινόμενα	καὶ	συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ τῶν λεγομένων
[29, 1]	πραγμάτων διάθεσιν ποία τις ἐστίν.	Καὶ	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν
[29, 11]	Πολιορκίας μὲν γὰρ καὶ τοπογραφίας	καὶ	τὰ παραπλήσια τούτοις οὐκ ἂν
[29, 1]	ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις Περσεὺς	καὶ	τὰ πρὸς Γαλάτας καὶ τὰ
[29, 1]	Περσεὺς καὶ τὰ πρὸς Γαλάτας	καὶ	τὰ πρὸς Γένθιον ~Ὅτι παραγενομένων
[29, 11]	ἀνέπλευσαν ἐπὶ τῆς Κύπρου, βουλόμενοι	καὶ	τὰς ἐκεῖ καθυπαρχούσας δυνάμεις ἐκβαλεῖν
[29, 1]	οἱ βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο	καὶ	τελέως ἐπισφαλές, τό τε παρασιωπῆσαι
[29, 11]	πρᾶγμα βαρὺ μὲν δοκοῦν εἶναι	καὶ	τελέως ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ πρόχειρον
[29, 1]	καὶ χρηματίσαι περὶ ὧν προῃρεῖτο,	καὶ	τέλος ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους
[29, 6]	τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα	καὶ	τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς
[29, 3]	αὐτὸν μόνον ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν	καὶ	τὴν βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς
[29, 11]	πόρρωθεν ἀσπαζομένου διὰ τῆς φωνῆς	καὶ	τὴν δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων
[29, 4]	τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν διαλύσεων.	Καὶ	τὴν μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον
[29, 11]	ἐλθόντα τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν	καὶ	τὴν ὅλην Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο
[29, 4]	καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς καιροὺς	καὶ	τὴν περίστασιν καὶ συμφρονεῖν τῷ
[29, 11]	πλήθει τῶν βύβλων ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι	καὶ	τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν
[29, 11]	δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ γινόμενον	καὶ	τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας
[29, 1]	καὶ τῶν ληφθέντων χρημάτων ἅμα	καὶ	τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν δὲ καὶ
[29, 1]	ἀργίας ἐδόκει μοι σημεῖον εἶναι	καὶ	τῆς πάσης ἀτολμίας· οὐ μὴν
[29, 1]	ὁ Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει	καὶ	τιμώμενος ὡς ἔνι μάλιστα, πρῶτον
[29, 6]	ἀλλὰ καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ	καί	τις ἄλλος. Πολύβιος· ὁ δὲ
[29, 5]	Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν αὐτούς. Διὸ	καὶ	τὸ πέρας τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον
[29, 5]	γὰρ ἡ τῶν λέμβων παρουσία	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν ἀπολωλότων ἱππέων
[29, 1]	δυσμενείας, ἣν εἶχον πρὸς ἀλλήλους,	καὶ	τὸ τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν
[29, 11]	πάσας τὰς τῆς πολιορκίας ἐπινοίας	καὶ	τόλμας καὶ διαθέσεις ἐκτίθεσθαι, πρὸς
[29, 4]	περίστασιν καὶ συμφρονεῖν τῷ δήμῳ	καὶ	τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ
[29, 6]	δὲ Περσεὺς προσαγόμενος τὸν χρόνον	καὶ	τὸν πόνον ἐξελύετο τῇ ψυχῇ,
[29, 11]	τούτων ἐλάττους. Πολιορκίας μὲν γὰρ	καὶ	τοπογραφίας καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις
[29, 3]	παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα προκαταλαμβάνειν	καὶ	τόπους καὶ πόλεις καὶ συμμάχους·
[29, 6]	τὰ κατορθώματα παρὰ πόδας. Ὃ	καὶ	τότε περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι
[29, 1]	καὶ τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν δὲ	καὶ	τοῦ βίου στερήσεσθαι, πολέμιος φανεὶς
[29, 11]	τὰ κατὰ τὸν Περσέα πράγματα	καὶ	τοὺς Μακεδόνας ὥστε καὶ πρὸς
[29, 4]	τῶν σῴζειν σπουδαζόντων τὴν πατρίδα	καὶ	τοὺς νόμους. Οἱ δὲ πρυτάνεις
[29, 2]	τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ Περσέως	καὶ	τοὺς ὁμήρους, καὶ περὶ τῶν
[29, 2]	τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς ὅρκους	καὶ	τοὺς ὁμήρους παρὰ τοῦ Περσέως,
[29, 3]	τε τοὺς περὶ τὴν Ἤπειρον	καὶ	τοὺς περὶ τὴν Ἰλλυρίδα τόπους,
[29, 5]	κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ	καὶ	τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν κοινὴν
[29, 3]	πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ	καὶ	τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς τὸν
[29, 11]	συγκλήτου δόγμα κατετέτακτο, προύτεινεν αὐτῷ	καὶ	τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν
[29, 6]	πολλοῖς ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει.	Καὶ	τοῦτο τοὺς μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους
[29, 6]	τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι	καὶ	τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως
[29, 2]	Πάνταυχον, ἕνα τῶν πρώτων φίλων,	καὶ	τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς πρῶτον
[29, 1]	διαλῦσαι τὸν πόλεμον χίλια πεντακόσια,	καὶ	τούτων ὁμήρους δώσειν κατὰ τάχος
[29, 1]	πεντακοσίων ταλάντων αἰσχρὸν ἔφησεν εἶναι	καὶ	τῷ διδόντι καὶ μᾶλλον ἔτι
[29, 11]	καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων μερῶν τῆς ἱστορίας·
[29, 1]	Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽ ἣν ἔμελλε	καὶ	τῶν ληφθέντων χρημάτων ἅμα καὶ
[29, 6]	φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει τῆς πάρμης	καὶ	τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως
[29, 3]	τῶν πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ Γενθίου	καὶ	τῶν ὁμηρευόντων, ὁρμήσας ἀπὸ τῆς
[29, 3]	τὸ προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽ αὐτοῦ	καὶ	τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ πεμπομένων. Ὁ
[29, 4]	καὶ τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι	καὶ	φίλον, ὁμοίως δὲ καὶ κατ᾽
[29, 6]	πολλοὺς οὐ μόνον θεασάμενος ἀλλὰ	καὶ	χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ καί τις
[29, 1]	τὴν Ῥώμην ἐκ τοῦ Βρεντεσίου	καὶ	χρηματίσαι περὶ ὧν προῃρεῖτο, καὶ
[29, 6]	θυγατέρα, αὐτὸν γῆμαι τὴν παῖδα	καὶ	ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι
[29, 6]	μέλλοντα τὴν Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν	γῆμαι	τὴν παῖδα καὶ ὠμῶς χρῆσθαι
[29, 3]	ἱππέων· πάνυ γὰρ ἐβούλετο σαφῶς	εἰδέναι	τοὺς Μακεδόνας τὴν τοῦ Γενθίου
[29, 11]	πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν διατρίβειν καὶ	προστιθέναι	παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλ᾽ οὐ παντάπασιν
[29, 6]	τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν	ἑωρακέναι	φοβερώτερον καὶ δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς,
[29, 6]	τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ	βεβηκέναι	καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν
[29, 1]	ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι διὰ ταῦτα	γεγονέναι·	δυεῖν δὲ συγκρινομένων, τοῦ μὲν
[29, 1]	πραγματικώτατον ἐν τῷ πολέμῳ τούτῳ	γεγονέναι,	καὶ δι᾽ οὗ πολλὰ τῶν
[29, 1]	δὲ πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν	γεγονέναι·	καὶ ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας
[29, 1]	συμβάντων κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη	γεγονέναι,	ὃν οὐκ ἂν ἠδυνήθη κατ᾽
[29, 1]	Ἀντίοχον τῆς μὲν Αἰγύπτου κύριον	γεγονέναι,	τῆς δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽ ὀλίγον,
[29, 1]	ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον εἶναι τὸ	συγκαταβῆναι	Ῥωμαίους εἰς ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου
[29, 5]	προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς Ῥοδίοις	ἀποκριθῆναι	φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι καὶ
[29, 6]	πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ Δημητρίου	μνησθῆναι·	δοκεῖ γάρ μοι θειοτέραν ἢ
[29, 6]	τοῖς καιροῖς καθ᾽ οὓς συνέβη	καταλυθῆναι	τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον
[29, 11]	ὅλην Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο πάλιν	ὀρθωθῆναι,	παρὰ τὸ φθάσαι κριθέντα τὰ
[29, 6]	ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον ὄντα	φανῆναι.	Τοῦτο γὰρ διαφέρειν ἔφη τοὺς
[29, 11]	ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ μὲν δοκοῦν	εἶναι	καὶ τελέως ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ
[29, 1]	τινὸς ἀργίας ἐδόκει μοι σημεῖον	εἶναι	καὶ τῆς πάσης ἀτολμίας· οὐ
[29, 1]	τῶν πεντακοσίων ταλάντων αἰσχρὸν ἔφησεν	εἶναι	καὶ τῷ διδόντι καὶ μᾶλλον
[29, 3]	Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους	εἶναι	πρὸς τὸν πλοῦν. Ἔπεισε δὲ
[29, 1]	καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον	εἶναι.	Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ
[29, 2]	πυθόμενος ταῦτα καὶ κρίνων ἀναγκαίαν	εἶναι	τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο Πάνταυχον,
[29, 1]	μετεώρους ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον	εἶναι	τὸ συγκαταβῆναι Ῥωμαίους εἰς ἐξαγωγὴν
[29, 1]	συγκρινομένων, τοῦ μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος	εἶναι,	τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε
[29, 6]	τῆς τύχης ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς	ὑποδεικνύναι	τοῖς ἀνθρώποις τὸ ταύτης εὐμετάβολον,
[29, 2]	περὶ τῶν χρημάτων ὅρκους καὶ	δοῦναι	καὶ λαβεῖν ὑπὲρ τῆς συμμαχίας,
[29, 1]	ποιήσειν, ὁ δὲ τοῦ μὴ	δοῦναι	πάντα παθεῖν καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν
[29, 11]	τῷ γύρῳ τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε	δοῦναι	περὶ τῶν γεγραμμένων· ὁ δὲ
[29, 1]	συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ	δοῦναι	τὰ χρήματα καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι
[29, 11]	ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι	μεταδοῦναι	τοῖς φίλοις ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων,
[29, 6]	Μακεδόνας Μίλωνι παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος	ταχῦναι	καὶ καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις
[29, 11]	αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον	ἀναγνῶναι	τὸν Ἀντίοχον, ὡς μὲν ἐμοὶ
[29, 11]	ποιεῖν πρὶν ἢ τὴν προαίρεσιν	ἐπιγνῶναι	τοῦ δεξιουμένου, πότερα φίλιος ἢ
[29, 1]	δοῦναι τὰ χρήματα καὶ καταπιεῖν	ἐᾶσαι	τὸν Εὐμένη τὸ δέλεαρ; εἰ
[29, 11]	τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ	φθάσαι	κριθέντα τὰ κατὰ τὸν Περσέα
[29, 1]	καὶ τελέως ἐπισφαλές, τό τε	παρασιωπῆσαι	πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν πραγματικώτατον
[29, 1]	Εὐμένης οὐκ ἂν ἠβουλήθη Περσέα	κρατῆσαι	τῷ πολέμῳ καὶ γενέσθαι κύριον
[29, 11]	πιστευθέντος, οὐκ ἄν μοι δοκεῖ	πειθαρχῆσαι	τοῖς ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος. ἕτεροι περὶ
[29, 1]	Ῥώμην ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ	χρηματίσαι	περὶ ὧν προῃρεῖτο, καὶ τέλος
[29, 1]	τὸ τέταρτον ἔτος καὶ μὴ	συστρατεῦσαι	Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν μήτε
[29, 1]	καὶ διάλυσιν· πρὸς δὲ τὸ	μεσιτεῦσαι	ταῦτα καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν
[29, 6]	θεῶν αὐτοῖς προύλεγε τὸ μέλλον,	πιστεῦσαί	ποτ᾽ ἂν ὡς εἰς τοῦτον
[29, 1]	θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ δὲ	διαλῦσαι	τὸν πόλεμον χίλια πεντακόσια, καὶ
[29, 2]	τριακόσια τάλαντα καὶ πίστεις αἱ	προσήκουσαι	περὶ τῶν ὅλων, πυθόμενος ταῦτα
[29, 12]	ἐπινοημάτων κατὰ μὲν τὸν λόγον	φαίνεται	πιθανὰ καὶ δυνατά, παραγενόμενα δ᾽
[29, 6]	καιρὸν Περσῶν μὲν οὐδ᾽ ὄνομα	λειφθήσεται	τὸ παράπαν, οἳ πάσης σχεδὸν
[29, 3]	δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν	λήψεται	τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης. ~Ὅτι
[29, 6]	ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι συνεργήσῃ καὶ	προσθῆται	τὴν αὑτῆς ῥοπήν, αὖθις οἷον
[29, 3]	ἐὰν μὴ καὶ νῦν αὐτὸς	συνεπιλαμβάνηται,	μάλιστα μὲν διαλύων τὸν πόλεμον,
[29, 2]	ὁμήρους, καὶ περὶ τῶν χρημάτων	γένηται	σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς τὴν Ῥόδον.
[29, 11]	δ᾽ αἴτιόν ἐστιν ὅπερ ἡμῖν	εἴρηται	διὰ πλειόνων. Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς
[29, 1]	Μενεκράτει, τὸ δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ,	εἴρηται·	καὶ μὴν ὅτι δὶς Ἡροφῶν
[29, 6]	κέχρηκεν, ἕως ἂν ἄλλο τι	βουλεύσηται	περὶ αὐτῶν. Ὃ νῦν γέγονε
[29, 4]	ὡς ἐν τῷ περὶ δημηγορίας	τέθειται>	διέκρινε τὸ διαβούλιον, ἐν ᾧ
[29, 5]	τοῖς βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν ὅτι	δέδοκται	διαλύειν αὐτοῖς τὸν πόλεμον καὶ
[29, 11]	εἴποι τις ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον	ἐξεργάζονται	διὰ τὴν ἀπορίαν τῶν πραγμάτων.
[29, 11]	καὶ ε οῦ πολιορκίαν γράφωσιν,	ἀναγκάζονται	πάσας τὰς τῆς πολιορκίας ἐπινοίας
[29, 11]	ἁπλᾶς καὶ μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις	βούλωνται	μὴ τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ
[29, 6]	ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ	προόπται	τῶν ἱππέων. Πολύβιος· ὁ δὲ
[29, 1]	διελύθησαν ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ ἀγαθοὶ	παλαισταί.	Τούτων δ᾽ ἔνια μὲν ἐξερρύη
[29, 6]	παρὰ λόγον τὰ κατὰ λόγον	ἐπιτρῖψαι,	κἄν τινι συνεργήσῃ καὶ προσθῆται
[29, 1]	ἦν ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν ἀλλήλους	δι᾽	ἀπορρήτων· ὅπερ ἐποίουν ἀμφότεροι. Θεωρῶν
[29, 1]	μέρος ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον ἃ	δι᾽	ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς
[29, 3]	ἀκονιτὶ πᾶν τὸ προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι	δι᾽	αὐτοῦ καὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ
[29, 1]	ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν,	δι᾽	ἣν ἔμελλε καὶ τῶν ληφθέντων
[29, 1]	τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν Εὐμένη,	δι᾽	ἣν ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς
[29, 1]	τῷ πολέμῳ τούτῳ γεγονέναι, καὶ	δι᾽	οὗ πολλὰ τῶν ὕστερον ἀπορουμένων
[29, 1]	γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν, καὶ	δι᾽	ὧν εἰκότων καὶ σημείων ἐπὶ
[29, 1]	στρατευομένων Κρητῶν, καὶ πάλιν πρὸς	Δημητριάδι	συνεγγίσας τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο τὸ
[29, 11]	περὶ τῶν λέγεσθαι μελλόντων, οιον	ει	τ φανείημεν ἢ λήμμασι χρώμενοι
[29, 1]	πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους;	εἰ	γὰρ καὶ κατὰ τὸ παρόν,
[29, 1]	βίου στερήσεσθαι, πολέμιος φανεὶς Ῥωμαίοις.	Εἰ	γὰρ καὶ νῦν μηδὲν πράξας,
[29, 6]	τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει ταῦτα·	εἰ	γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν νῷ μὴ
[29, 3]	μάλιστα μὲν διαλύων τὸν πόλεμον,	εἰ	δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν
[29, 1]	πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ δόσις.	Εἰ	δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος,
[29, 6]	θεασάμενος ἀλλὰ καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας,	εἰ	καί τις ἄλλος. Πολύβιος· ὁ
[29, 1]	ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη τὸ δέλεαρ;	εἰ	μὲν γὰρ συνήργησέ τι τῶν
[29, 6]	Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων,	εἴ	τις θεῶν αὐτοῖς προύλεγε τὸ
[29, 6]	ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν,	λέγει	ταῦτα· εἰ γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν
[29, 1]	Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε διηπόρηκα τί	δεῖ	ποιεῖν· τό τε γὰρ γράφειν
[29, 1]	μετὰ ταῦτα χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν	ἔδει	πάντως ἀντὶ τῶν διδομένων χρημάτων
[29, 11]	μὴ τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ	πλήθει	τῶν βύβλων ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ
[29, 6]	κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ τε	αἰεὶ	καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα
[29, 12]	νομισμάτων εἰς τὸ πῦρ, οὐκέτι	ποιεῖ	τἀκόλουθον ταῖς πρώταις ἐπινοίαις.
[29, 1]	τοὺς περὶ Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην	κἀκεῖ	μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς
[29, 11]	τῆς Κύπρου, βουλόμενοι καὶ τὰς	ἐκεῖ	καθυπαρχούσας δυνάμεις ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς
[29, 3]	παρόντας εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς	ἐκεῖ	παραληψομένους, τοὺς δὲ πρεσβευτὰς τοὺς
[29, 1]	Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως ἂν αὐτὸν	ἐμβεβλήκει·	τοῦ γὰρ εἰς τὸ μέσον
[29, 2]	τῶν περὶ τὸν Ἱππίαν, οὓς	ἀπεστάλκει	πρεσβευτὰς ὁ Περσεὺς πρὸς Γένθιον
[29, 6]	λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ Δημητρίου μνησθῆναι·	δοκεῖ	γάρ μοι θειοτέραν ἢ κατ᾽
[29, 6]	ἐνδεικυμένη καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ	δοκεῖ,	δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς
[29, 11]	τὸν Ἀντίοχον, ὡς μὲν ἐμοὶ	δοκεῖ,	μὴ πρότερον ἀξιώσας τὸ τῆς
[29, 1]	καταρχὴ τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς	δοκεῖ	μοι διὰ ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν
[29, 11]	καὶ πιστευθέντος, οὐκ ἄν μοι	δοκεῖ	πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος. ἕτεροι
[29, 1]	τὰς αἰτίας, τελέως τινὸς ἀργίας	ἐδόκει	μοι σημεῖον εἶναι καὶ τῆς
[29, 6]	τὰς κοινὰς πράξεις, τότε μάλιστα	παρεκάλει	τῆς ἐναντίας τύχης ἔννοιαν λαμβάνειν.
[29, 6]	δὲ μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον	παρεκάλει	τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ βλέποντας
[29, 6]	τότε τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν	ἀσφαλεῖ	βεβηκέναι καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην
[29, 6]	ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος	Ἡρακλεῖ	θύειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν ἱερὰ
[29, 6]	Γενθίου μετὰ πολλῆς φιλανθρωπίας. ~Τῇ	δυνάμει	τῆς πάρμης καὶ τῶν Λιγυστικῶν
[29, 6]	Περσέα. Ταῦτα μὲν οὖν Δημήτριος	ὡσανεὶ	θείῳ τινὶ στόματι περὶ τοῦ
[29, 1]	ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι πάσης κακίας	ὡσανεὶ	πατταλεῖόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία. Προστίθημι
[29, 1]	Κύδας ὁ Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽	Εὐμένει	καὶ τιμώμενος ὡς ἔνι μάλιστα,
[29, 1]	ἐμαυτοῦ τοσοῦτον, μὴ καὶ μωροποιεῖσθαι	συμβαίνει	τὴν φιλαργυρίαν. Τίς γὰρ οὐκ
[29, 6]	ἀνοήτους τῶν νοῦν ἐχόντων, διότι	συμβαίνει	τοὺς μὲν ἐν ταῖς ἰδίαις
[29, 6]	τοῖς πολλοῖς ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν	σημαίνει.	Καὶ τοῦτο τοὺς μὲν Ῥωμαίους
[29, 11]	πότερα φίλιος ἢ πολέμιός ἐστιν.	Ἐπεὶ	δ᾽ ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη
[29, 1]	καὶ πότε πέμπεσθαι καὶ πῶς	δεήσει	ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς Κνωσίοις·
[29, 1]	αὐτός. Πόσου δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον	Περσεῖ	καὶ κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ καὶ
[29, 1]	μὲν γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ	Περσεῖ	πρὸς τὸν Εὐμένη, δι᾽ ἣν
[29, 1]	παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ τῶν σὺν	Περσεῖ	στρατευομένων Κρητῶν, καὶ πάλιν πρὸς
[29, 1]	δυνάμενος ἱκανὴν πίστιν παρασχέσθαι τῷ	Περσεῖ	τῆς κομιδῆς τούτων, ἐὰν μὴ
[29, 6]	τινα τῶν βασιλέων Τῷ δὲ	Περσεῖ	τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν
[29, 2]	νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῷ	Περσεῖ	τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ
[29, 1]	ὀλίγον εἰς τοὺς παρακειμένους τῷ	Περσεῖ	φίλους, παρ᾽ ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε
[29, 1]	τείχει ἐκοινολογεῖτο τὸ μὲν πρῶτον	Μενεκράτει,	τὸ δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται·
[29, 1]	Κύδα τοῦ Κρητὸς τῷ πρότερον	ἔτει	πόσου βούλοιτ᾽ ἂν ὠνήσασθαι τὴν
[29, 6]	τύχης χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ	ἔτει	πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας
[29, 1]	τοιοῦτον. Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης	ᾔτει	τοῦ μὲν ἡσυχίαν ἔχειν κατὰ
[29, 1]	προύτεινε καὶ πᾶν γένος δελέατος	ὑπερρίπτει,	πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν Περσέα ταῖς
[29, 6]	ὡς δὲ τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν	ἔχει	γίνεσθαι κατὰ τὸ πλεῖστον, εἴς
[29, 1]	πάλιν πρὸς Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ	τείχει	ἐκοινολογεῖτο τὸ μὲν πρῶτον Μενεκράτει,
[29, 1]	ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία.	Προστίθημι	δ᾽ ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον,
[29, 1]	παρ᾽ Εὐμένει καὶ τιμώμενος ὡς	ἔνι	μάλιστα, πρῶτον μὲν πρὸς Ἀμφίπολιν
[29, 6]	μὲν οὖν Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ	τινὶ	στόματι περὶ τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν.
[29, 6]	τὰ κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν	τινι	συνεργήσῃ καὶ προσθῆται τὴν αὑτῆς
[29, 1]	μὲν πρὸς Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ,	τινὶ	τῶν σὺν Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν,
[29, 6]	μισθοφόρους ξένους καὶ δισχιλίους Μακεδόνας	Μίλωνι	παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ
[29, 1]	ἃ δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς	οἱ	βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ
[29, 11]	τοῖς καιροῖς κατὰ τὸ παρόν·	οἱ	δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι
[29, 11]	πᾶν τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων.	Οἱ	δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον τότε
[29, 4]	τὴν πατρίδα καὶ τοὺς νόμους.	Οἱ	δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν
[29, 6]	πόνον ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ	οἱ	καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ
[29, 1]	ὁ δ᾽ Εὐμένης σπουδάζων, καθάπερ	οἱ	μοχθηροὶ τῶν ἰατρῶν, περὶ τὸ
[29, 1]	Περσέως, καὶ διὰ τοῦτο Ῥωμαίων	οἱ	πλείους ὑποψίαν ἔσχον οὐκ ἀπίθανον
[29, 6]	εἰς παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς	οἱ	πολλοί φασιν, ὡς δὲ τἀνθρώπινα
[29, 6]	τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ	οἱ	προόπται τῶν ἱππέων. Πολύβιος· ὁ
[29, 6]	τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως	οἱ	Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ τῶν παρόντων
[29, 4]	ἐν ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν ἰσχύοντες	οἱ	τὰ τοῦ Περσέως αἱρούμενοι τῶν
[29, 6]	οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται τὸ παράπαν,	οἳ	πάσης σχεδὸν τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον,
[29, 6]	γὰρ τὸ δεινὸν ἐγγίζοι καὶ	δέοι	κρίνεσθαι περὶ τῶν ὅλων, οὐχ
[29, 11]	παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς ἐνίοτε	πεζοὶ	μὲν ἔπεσον δέκα, ποτὲ δὲ
[29, 6]	ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ τὸ δεινὸν	ἐγγίζοι	καὶ δέοι κρίνεσθαι περὶ τῶν
[29, 1]	φιλαργυρίας διελύθησαν ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ	ἀγαθοὶ	παλαισταί. Τούτων δ᾽ ἔνια μὲν
[29, 1]	τῆς κομιδῆς τούτων, ἐὰν μὴ	βεβαιοῖ	τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ λαβὼν
[29, 11]	αἱ δυνάμεις ἐπὶ Συρίας. Καὶ	Ῥωμαῖοι	μὲν ὅσον οὔπω καταπεπονημένην τὴν
[29, 1]	ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς αὐτὸν	Ῥωμαῖοι,	προφανὲς ἐκ τῶν εἰρημένων· τίς
[29, 6]	Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ	Ῥωμαῖοι.	Πρῶτος δὲ τῶν παρόντων ὁ
[29, 6]	παράλογον ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς οἱ	πολλοί	φασιν, ὡς δὲ τἀνθρώπινα πράγματα
[29, 1]	τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ	μοι	διὰ ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν δὲ
[29, 11]	τούτου καὶ πιστευθέντος, οὐκ ἄν	μοι	δοκεῖ πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος.
[29, 6]	καὶ Δημητρίου μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ	μοι	θειοτέραν ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν
[29, 1]	αἰτίας, τελέως τινὸς ἀργίας ἐδόκει	μοι	σημεῖον εἶναι καὶ τῆς πάσης
[29, 6]	παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ νῦν, ὡς	ἐμοὶ	δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας
[29, 11]	ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον, ὡς μὲν	ἐμοὶ	δοκεῖ, μὴ πρότερον ἀξιώσας τὸ
[29, 11]	οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον	καταστησάμενοι	τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ
[29, 11]	ἐκ τῆς νήσου κατὰ σπουδήν.	Ἀφικόμενοι	δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ
[29, 11]	Ῥώμην, ἀνέπλευσαν ἐπὶ τῆς Κύπρου,	βουλόμενοι	καὶ τὰς ἐκεῖ καθυπαρχούσας δυνάμεις
[29, 4]	ἰσχύοντες οἱ τὰ τοῦ Περσέως	αἱρούμενοι	τῶν σῴζειν σπουδαζόντων τὴν πατρίδα
[29, 11]	ει τ φανείημεν ἢ λήμμασι	χρώμενοι	τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων
[29, 11]	τὸν καθήκοντα λόγον ἑκάστοις ἀποδίδομεν.	Ἐκεῖνοι	μὲν γὰρ ὅταν ἐν τῇ
[29, 11]	τὰ παραπλήσια τούτοις οὐκ ἂν	εἴποι	τις ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται
[29, 11]	δοκεῖ πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος.	ἕτεροι	περὶ τοῦ Συριακοῦ πολέμου· Τούτου
[29, 1]	ἀλλήλους δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ ἐποίουν	ἀμφότεροι.	Θεωρῶν γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα καὶ
[29, 1]	δ᾽ Εὐμένης σπουδάζων, καθάπερ οἱ	μοχθηροὶ	τῶν ἰατρῶν, περὶ τὸ πρόδομα
[29, 3]	τοῖς περὶ Ὀλυμπίωνα. Ὧν ἦσαν	ἐπιφανέστατοι	Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους καὶ Βάλακρος
[29, 6]	φοβερώτερον καὶ δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς,	καίτοι	γε πολλοὺς οὐ μόνον θεασάμενος
[29, 3]	σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς τὴν Ῥόδον.	~Οὗτοι	μὲν οὖν πάντες προῆγον εἰς
[29, 11]	ἀλλὰ τῷ πλήθει τῶν βύβλων	ἱστοριογράφοι	νομίζεσθαι καὶ τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι
[29, 11]	Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων, Γάζης, Βάκτρων,	ἐπὶ	πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν διατρίβειν καὶ
[29, 6]	Πολύβιος· ὅτι τῆς σελήνης ἐκλειπούσης	ἐπὶ	Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ
[29, 1]	πράγμασι, βλάβην δὲ πολλάκις καὶ	ἐπὶ	πολλῶν γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ
[29, 11]	παρήδρευσαν, ἕως ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις	ἐπὶ	Συρίας. Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ὅσον
[29, 3]	Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς μὲν	ἐπὶ	τὰ χρήματα παρόντας εἰς Πέλλαν
[29, 1]	δι᾽ ὧν εἰκότων καὶ σημείων	ἐπὶ	ταύτης ἐγενόμην τῆς γνώμης, ὑπάρχων
[29, 1]	τί ποτε παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν	ἐπὶ	τέλος ἀχθείσης τῆς προειρημένης πράξεως;
[29, 5]	Ἐδέξαντο δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς	ἐπὶ	τὴν κοινὴν ἑστίαν τοὺς παρὰ
[29, 11]	Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην, ἀνέπλευσαν	ἐπὶ	τῆς Κύπρου, βουλόμενοι καὶ τὰς
[29, 1]	ἀτολμίας· οὐ μὴν ἀλλὰ κατηνέχθην	ἐπὶ	τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν,
[29, 6]	ὄψιν τὸν Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν	ἐπὶ	τοῖς κατορθώμασι παρὰ τὸ δέον
[29, 1]	πρὸς τὸν Εὐμένη, δι᾽ ἣν	ἐπὶ	τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς αὐτὸν Ῥωμαῖοι,
[29, 1]	λεγομένων οὐδὲν οἷός τ᾽ ἦν	ἐπὶ	τοσοῦτον ὥστε καὶ προέσθαι τι
[29, 6]	τὸ παράπαν ἀλλὰ τότε πρῶτον	ἐπὶ	τοῦ Περσέως πρός τινας πολλάκις
[29, 6]	ἀνθρώποις τὸ ταύτης εὐμετάβολον, ἐπιστὰς	ἐπὶ	τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε
[29, 1]	βασιλέως Εὐμένους, δῆλον ἐκ τῶν	περὶ	Ἄτταλον συμβάντων· τῷ μὲν γὰρ
[29, 6]	ἕως ἂν ἄλλο τι βουλεύσηται	περὶ	αὐτῶν. Ὃ νῦν γέγονε κατὰ
[29, 1]	προειρημένου βασιλέως, κατέστησε πρεσβευτὰς τοὺς	περὶ	Γάιον Ποπίλιον, τόν τε πόλεμον
[29, 11]	διὰ τὴν ἀπορίαν τῶν πραγμάτων.	Περὶ	δὲ τοὺς τὰ καθόλου γράφοντας
[29, 1]	ταῦτα τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς Κνωσίοις·	περὶ	δὲ τῶν χρημάτων ὑπὲρ μὲν
[29, 4]	τὸν τρόπον ὡς ἐν τῷ	περὶ	δημηγορίας τέθειται> διέκρινε τὸ διαβούλιον,
[29, 5]	τὰ τοῦ Περσέως, τῶν δὲ	περὶ	Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα· καὶ
[29, 6]	βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον	περὶ	μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν μηδέποτε
[29, 3]	καὶ παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς	περὶ	Ὀλυμπίωνα. Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος
[29, 11]	λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ	περὶ	παρατάξεων ἡμῖν ἔστω καὶ δημηγοριῶν
[29, 1]	πεντακόσια πέμψειν φέροντας ἔφη τοὺς	περὶ	Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν.
[29, 3]	τούτοις τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος ἐγίνετο	περί	τε τὰς κατὰ γῆν καὶ
[29, 3]	τὸ μέρος κατά τε τοὺς	περὶ	τὴν Ἤπειρον καὶ τοὺς περὶ
[29, 3]	περὶ τὴν Ἤπειρον καὶ τοὺς	περὶ	τὴν Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν
[29, 2]	ἐγγράπτων, πρὸς δὲ τούτοις διατάξασθαι	περὶ	τῆς κομιδῆς τῶν τριακοσίων ταλάντων.
[29, 6]	φωνῆς. Ἐκεῖνος γὰρ ἐν τῷ	περὶ	τῆς τύχης ὑπομνήματι βουλόμενος ἐναργῶς
[29, 1]	καθάπερ οἱ μοχθηροὶ τῶν ἰατρῶν,	περὶ	τὸ πρόδομα μᾶλλον ἢ περὶ
[29, 6]	ὁ δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα	περὶ	τοῖς ἄκροις γενέσθαι καὶ κίνδυνον.
[29, 5]	θορυβώδης ἦν ἐκκλησία, τῶν μὲν	περὶ	τὸν Δείνωνα καὶ Πολυάρατον φανερῶς
[29, 3]	τῶν ὁμηρευόντων, ὁρμήσας ἀπὸ τῆς	περὶ	τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ
[29, 6]	παρὰ πόδας. Ὃ καὶ τότε	περὶ	τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε· δόξας
[29, 2]	παραγενομένων πρὸ τοῦ χειμῶνος τῶν	περὶ	τὸν Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς
[29, 1]	περὶ τὸ πρόδομα μᾶλλον ἢ	περὶ	τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη τῆς
[29, 5]	τῶν αὐτῶν διαλεχθησομένους. ~Ὅτι τῶν	περὶ	τὸν Παρμενίωνα καὶ Μόρκον, τῶν
[29, 11]	κατὰ τὸ παρόν· οἱ δὲ	περὶ	τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ κατὰ
[29, 11]	παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ	περὶ	τὸν Ποπίλιον τότε τὴν δεξιὰν
[29, 1]	πλείους ὑποψίαν ἔσχον οὐκ ἀπίθανον	περὶ	τοῦ βασιλέως Εὐμένους, δῆλον ἐκ
[29, 6]	Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ τινὶ στόματι	περὶ	τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ
[29, 11]	πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις Ἀντίοχος. ἕτεροι	περὶ	τοῦ Συριακοῦ πολέμου· Τούτου δ᾽
[29, 11]	καὶ πλεονάκις ἐν τῇ πραγματείᾳ	περὶ	τούτου τοῦ μέρους διεστάλμεθα. ~Ὅτι
[29, 11]	γύρῳ τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε δοῦναι	περὶ	τῶν γεγραμμένων· ὁ δὲ βασιλεὺς
[29, 6]	πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο	περὶ	τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ
[29, 11]	τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	τῶν λέγεσθαι μελλόντων, οιον ει
[29, 6]	δεινὸν ἐγγίζοι καὶ δέοι κρίνεσθαι	περὶ	τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ
[29, 2]	τάλαντα καὶ πίστεις αἱ προσήκουσαι	περὶ	τῶν ὅλων, πυθόμενος ταῦτα καὶ
[29, 1]	πίστεις. Ὁ δὲ Περσεὺς ἐδέχετο	περὶ	τῶν ὁμήρων καὶ πόσα καὶ
[29, 6]	ὁ Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς	περὶ	τῶν πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός
[29, 11]	οὐ παντάπασιν εὐδοκεῖν ἐὰν ψιλῶς	περὶ	τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ
[29, 2]	Περσέως καὶ τοὺς ὁμήρους, καὶ	περὶ	τῶν χρημάτων γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν
[29, 2]	τοῦ Περσέως, ἑτέρους δὲ τοὺς	περὶ	τῶν χρημάτων ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν.
[29, 2]	δοὺς ἐντολὰς πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα	περὶ	τῶν χρημάτων ὅρκους καὶ δοῦναι
[29, 1]	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ χρηματίσαι	περὶ	ὧν προῃρεῖτο, καὶ τέλος ἀποκρίσεις
[29, 1]	μηδὲν προκόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ	μέχρι	τῆς Παύλου στρατηγίας καὶ διὰ
[29, 1]	εἰρημένων· τίς δ᾽ αὕτη καὶ	μέχρι	τίνος προύβη πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι
[29, 1]	μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς	πράγμασι,	βλάβην δὲ πολλάκις καὶ ἐπὶ
[29, 11]	πραγμάτων ἢ τοῖς τῆς λέξεως	ῥήμασι·	πρὸς δὲ τούτοις ἐάν που
[29, 11]	οιον ει τ φανείημεν ἢ	λήμμασι	χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ
[29, 6]	Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς	κατορθώμασι	παρὰ τὸ δέον μήτε βουλεύεσθαι
[29, 11]	πολιορκίαν> Σάρδεων, Γάζης, Βάκτρων, ἐπὶ	πᾶσι	Καρχηδόνος πολιορκίαν διατρίβειν καὶ προστιθέναι
[29, 11]	μερῶν τῆς ἱστορίας· ἐν οἷς	ἅπασι	πολλῆς ἂν δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης,
[29, 11]	πραγματείας ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς ἐν	ἅπασι	τούτοις παραιτεῖσθαι· πλὴν ἐάν που
[29, 6]	γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πρότερον	ἔτεσι	τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ τῶν ἔπειτα
[29, 11]	ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ τόπων	ἰδιότησι·	τὸ γὰρ μέγεθος τῆς πραγματείας
[29, 6]	ὅσους αὐτὸς ὁ Νασικᾶς λαβεῖν	φησι,	γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων τούτων
[29, 6]	δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς	φησι	Πολύβιος, τῆς μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης
[29, 6]	καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν	φησι	τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ
[29, 1]	Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας χρείας	σφίσι	παρεσχημένον καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν
[29, 5]	Ῥοδίοις ἀποκριθῆναι φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς	βασιλεῦσι	καὶ διασαφεῖν ὅτι δέδοκται διαλύειν
[29, 6]	καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,	δείκνυσι	πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς τὴν
[29, 6]	τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως ἂν ἄλλο	τι	βουλεύσηται περὶ αὐτῶν. Ὃ νῦν
[29, 1]	τῆς οὕτως ἐκφανοῦς ἀλογιστίας; φιλαργυρία·	τί	γὰρ ἂν ἄλλο τις εἴπειεν;
[29, 1]	ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε διηπόρηκα	τί	δεῖ ποιεῖν· τό τε γὰρ
[29, 1]	παρ᾽ ὀλίγον, νομίζουσα πρὸς αὑτήν	τι	διατείνειν τὴν αὔξησιν τοῦ προειρημένου
[29, 1]	πάσης γὰρ διαβολῆς ἐχούσης ὀξύ	τι	καὶ κινητικόν, ὅταν προκαταληφθῇ τὸ
[29, 1]	εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους,	τί	ποτε παθεῖν αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ
[29, 1]	οὐκ ἂν θαυμάσειε πῶς ἄλλο	τι	συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ
[29, 1]	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ προέσθαι	τι	τῶν αὑτοῦ. τὸ δὲ γένος
[29, 6]	γίνεσθαι κατὰ τὸ πλεῖστον, εἴς	τι	τῶν εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ
[29, 1]	δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ συνήργησέ	τι	τῶν κατὰ τὰς ἐπαγγελίας καὶ
[29, 11]	πρόχειρον ἀμπελίνην βακτηρίαν περιέγραφε τῷ	κλήματι	τὸν Ἀντίοχον ἐν τούτῳ τε
[29, 6]	ἐν τῷ περὶ τῆς τύχης	ὑπομνήματι	βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις
[29, 6]	οὖν Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ τινὶ	στόματι	περὶ τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ
[29, 6]	Τούτοις ὁ μὲν Πολύβιος φησιν	ἔτι	κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους, ὁ
[29, 6]	ὁ πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων,	ἔτι	μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς
[29, 1]	ἐστιν ἡ φιλαργυρία. Προστίθημι δ᾽	ἔτι	παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον, μὴ καὶ
[29, 11]	δὲ μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽	ἔτι	τούτων ἐλάττους. Πολιορκίας μὲν γὰρ
[29, 1]	καὶ τῷ διδόντι καὶ μᾶλλον	ἔτι	τῷ λαμβάνοντι τὸ δοκεῖν μισθοῦ
[29, 12]	τῶν νομισμάτων εἰς τὸ πῦρ,	οὐκέτι	ποιεῖ τἀκόλουθον ταῖς πρώταις ἐπινοίαις.
[29, 3]	τοὺς περὶ τὴν Ἰλλυρίδα τόπους,	ἀκονιτὶ	πᾶν τὸ προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽
[29, 1]	χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει πάντως	ἀντὶ	τῶν διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν
[29, 1]	αἰσχρὸν ἔφησεν εἶναι καὶ τῷ	διδόντι	καὶ μᾶλλον ἔτι τῷ λαμβάνοντι
[29, 1]	καὶ κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ καὶ	πταίοντι,	ῥᾴδιον συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ τῶν
[29, 1]	διδόντι καὶ μᾶλλον ἔτι τῷ	λαμβάνοντι	τὸ δοκεῖν μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν
[29, 1]	δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον Περσεῖ καὶ	κατορθοῦντι	τῷ πολέμῳ καὶ πταίοντι, ῥᾴδιον
[29, 6]	μὴ δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους	ἐπιτελοῦντι.	Ὁ δὲ μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν
[29, 6]	τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν	ὁρῶντι	καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ γινόμενον,
[29, 6]	ἡ φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς	ὅτι	βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ τοῦτο
[29, 5]	ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν	ὅτι	δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς τὸν πόλεμον
[29, 1]	δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ μὴν	ὅτι	δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη
[29, 6]	καὶ ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις.	Ὅτι	Εὐμένης ὁ βασιλεὺς τῆς Περσέως
[29, 1]		~(Ὅτι	ἡ σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον
[29, 1]	ἐκχωρεῖν ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ ὧν	ὅτι	μὲν γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ
[29, 1]	μέχρι τίνος προύβη πάρεστι σκοπεῖν.	Ὅτι	μὲν οὖν Εὐμένης οὐκ ἂν
[29, 1]	ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν γενομένων.	Ὅτι	μὲν οὖν Κύδας ὁ Κρὴς
[29, 2]	Γαλάτας καὶ τὰ πρὸς Γένθιον	~Ὅτι	παραγενομένων πρὸ τοῦ χειμῶνος τῶν
[29, 6]	Οὕτως ἀληθές ἐστι τὸ περιφερόμενον	ὅτι	πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου. Λεύκιος
[29, 12]	περὶ τούτου τοῦ μέρους διεστάλμεθα.	~Ὅτι	πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων κατὰ μὲν
[29, 2]	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, καὶ διασαφούντων	ὅτι	πρόθυμος ὁ βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι
[29, 4]	λήψεται τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης.	~Ὅτι	προτεθείσης χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων
[29, 6]	ἄκροις γενέσθαι καὶ κίνδυνον. Πολύβιος·	ὅτι	τῆς σελήνης ἐκλειπούσης ἐπὶ Περσέως
[29, 11]	δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν	ὅτι	τὸν καθήκοντα λόγον ἑκάστοις ἀποδίδομεν.
[29, 11]	Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων τοῖς καιροῖς.	~Ὅτι	τοῦ Ἀντιόχου πρὸς Πτολεμαῖον ἕνεκεν
[29, 5]	πόλεις ὑπὲρ τῶν αὐτῶν διαλεχθησομένους.	~Ὅτι	τῶν περὶ τὸν Παρμενίωνα καὶ
[29, 6]	εἰς τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα,	διότι	καὶ τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν,
[29, 1]	παρ᾽ ὧν ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι	διότι	πάσης κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν
[29, 6]	τοὺς ἀνοήτους τῶν νοῦν ἐχόντων,	διότι	συμβαίνει τοὺς μὲν ἐν ταῖς
[29, 11]	τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν	ἐστι	τὰ μὲν μικρὰ μεγάλα ποιεῖν,
[29, 6]	ἐταπείνωσε ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές	ἐστι	τὸ περιφερόμενον ὅτι πολλὰ κενὰ
[29, 1]	αὕτη καὶ μέχρι τίνος προύβη	πάρεστι	σκοπεῖν. Ὅτι μὲν οὖν Εὐμένης
[29, 6]	πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη	ταυτὶ	τὰ πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν