>Livre, Chap. |
[29, 1] |
οὕτως
ἐκφανοῦς
ἀλογιστίας;
φιλαργυρία·
τί
|
γὰρ |
ἂν
ἄλλο
τις
εἴπειεν;
ὁ |
[29, 11] |
ἡμῖν
εἴρηται
διὰ
πλειόνων.
Ὅταν
|
γὰρ |
ἁπλᾶς
καὶ
μονοειδεῖς
λαβόντες
ὑποθέσεις |
[29, 1] |
Ἰταλίαν
ἐν
τούτοις
ἦν.
Ἔφη
|
γὰρ |
αὐτοὺς
μίαν
ἔχειν
διατριβὴν
καὶ |
[29, 2] |
ὑπὲρ
τῆς
κοινῆς
συμμαχίας.
Τούτου
|
γὰρ |
γενομένου,
καὶ
συνεμβάντων
τῶν
Ῥοδίων |
[29, 11] |
κατὰ
τὸν
Περσέα
πράγματα·
μὴ
|
γὰρ |
γενομένου
τούτου
καὶ
πιστευθέντος,
οὐκ |
[29, 1] |
τί
δεῖ
ποιεῖν·
τό
τε
|
γὰρ |
γράφειν
κατὰ
μέρος
ὑπὲρ
τοιούτων |
[29, 1] |
διὰ
τὰς
ἀκαίρους
εὑρησιλογίας·
πάσης
|
γὰρ |
διαβολῆς
ἐχούσης
ὀξύ
τι
καὶ |
[29, 6] |
ἄνθρωπον
μέτριον
ὄντα
φανῆναι.
Τοῦτο
|
γὰρ |
διαφέρειν
ἔφη
τοὺς
ἀνοήτους
τῶν |
[29, 3] |
ἐναντίον
πάντων
τῶν
ἱππέων·
πάνυ
|
γὰρ |
ἐβούλετο
σαφῶς
εἰδέναι
τοὺς
Μακεδόνας |
[29, 4] |
ποιοῦντες
ἀναπολόγητον
τὴν
ἁμαρτίαν·
εὐθέως
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
Κρήτην
ἔπεμπον
πρεσβευτὰς |
[29, 1] |
ὁμολογουμένως
ἂν
αὐτὸν
ἐμβεβλήκει·
τοῦ
|
γὰρ |
εἰς
τὸ
μέσον
ἐνεγκεῖν
ταῦτα |
[29, 6] |
ἄνθρωπον
τὴν
ἀπόφασιν
ποιήσασθαι
σχεδὸν
|
γὰρ |
ἑκατὸν
καὶ
πεντήκοντα
πρότερον
ἔτεσι |
[29, 6] |
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
φωνῆς.
Ἐκεῖνος
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς
τύχης |
[29, 6] |
τῆς
τύχης
χαλεπὸν
ἐνταῦθα.
Πεντηκοστῷ
|
γὰρ |
ἔτει
πρότερον
οἴεσθ᾽
ἂν
ἢ |
[29, 1] |
ἀπορρήτων·
ὅπερ
ἐποίουν
ἀμφότεροι.
Θεωρῶν
|
γὰρ |
Εὐμένης
δυσπαθοῦντα
καὶ
συγκλειόμενον
τὸν |
[29, 1] |
παλαισμάτων
ἦν
τοιοῦτον.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Εὐμένης
ᾔτει
τοῦ
μὲν
ἡσυχίαν |
[29, 1] |
τὴν
διαμάχην
αὐτῶν.
Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
Εὐμένης
πᾶσαν
ἐλπίδα
προύτεινε
καὶ |
[29, 6] |
τι
τῶν
εἰωθότων
συμβαίνειν·
ἱκανὴ
|
γὰρ |
ἡ
τύχη
τοῖς
παρὰ
λόγον |
[29, 5] |
Θεαίδητον
καταπεπληγμένων
τὰ
συμβαίνοντα·
καὶ
|
γὰρ |
ἡ
τῶν
λέμβων
παρουσία
καὶ |
[29, 1] |
χρημάτων
ὑπέλαβε
λήσειν
Ῥωμαίους;
εἰ
|
γὰρ |
καὶ
κατὰ
τὸ
παρόν,
οὐκ |
[29, 1] |
στερήσεσθαι,
πολέμιος
φανεὶς
Ῥωμαίοις.
Εἰ
|
γὰρ |
καὶ
νῦν
μηδὲν
πράξας,
ἐπινοήσας |
[29, 11] |
ἔτι
τούτων
ἐλάττους.
Πολιορκίας
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
τοπογραφίας
καὶ
τὰ
παραπλήσια |
[29, 6] |
Περσῶν
ἀρχήν,
λέγει
ταῦτα·
εἰ
|
γὰρ |
λάβοιτ᾽
ἐν
νῷ
μὴ
χρόνον |
[29, 6] |
τὸν
Εὐμένη
γενέσθαι
συνέπεσε·
δόξας
|
γὰρ |
μάλιστα
τότε
τὴν
ἰδίαν
ἀρχὴν |
[29, 11] |
ποταμῶν
ἢ
τόπων
ἰδιότησι·
τὸ
|
γὰρ |
μέγεθος
τῆς
πραγματείας
ἱκανόν
ἐστιν |
[29, 6] |
ἐπιφθέγξασθαι
καὶ
Δημητρίου
μνησθῆναι·
δοκεῖ
|
γάρ |
μοι
θειοτέραν
ἢ
κατ᾽
ἄνθρωπον |
[29, 11] |
λόγον
ἑκάστοις
ἀποδίδομεν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
γὰρ |
ὅταν
ἐν
τῇ
συμπάσῃ
πραγματείᾳ |
[29, 11] |
τινὸς
ἕνεκεν
εὑρισκώμεθα
ψευδογραφοῦντες·
τοῦτο
|
γὰρ |
οὐ
παραιτούμεθα,
καθάπερ
ἤδη
καὶ |
[29, 1] |
μωροποιεῖσθαι
συμβαίνει
τὴν
φιλαργυρίαν.
Τίς
|
γὰρ |
οὐκ
ἂν
ἐπισημήναιτο
τὴν
ἄγνοιαν |
[29, 6] |
ἐναντίας
τύχης
ἔννοιαν
λαμβάνειν.
Καὶ
|
γὰρ |
οὕτω
μόλις
ἂν
ἐν
ταῖς |
[29, 11] |
εἶναι
καὶ
τελέως
ὑπερήφανον·
ἔχων
|
γὰρ |
πρόχειρον
ἀμπελίνην
βακτηρίαν
περιέγραφε
τῷ |
[29, 3] |
τὴν
κατὰ
θάλατταν
μάχην·
τῶν
|
γὰρ |
Ῥωμαίων
εἰς
τέλος
ἀπαρασκεύων
ὄντων |
[29, 1] |
περὶ
Ἄτταλον
συμβάντων·
τῷ
μὲν
|
γὰρ |
συνεχώρησαν
καὶ
παραγενέσθαι
πρὸς
σφᾶς |
[29, 1] |
Εὐμένη
τὸ
δέλεαρ;
εἰ
μὲν
|
γὰρ |
συνήργησέ
τι
τῶν
κατὰ
τὰς |
[29, 1] |
τῶν
ὅλων,
εὐχερὲς
καταμαθεῖν·
χωρὶς
|
γὰρ |
τῆς
πατρικῆς
ἀλλοτριότητος
καὶ
δυσμενείας, |
[29, 6] |
οἱ
καχεκτοῦντες
τῶν
ἀθλητῶν·
ὅτε
|
γὰρ |
τὸ
δεινὸν
ἐγγίζοι
καὶ
δέοι |
[29, 5] |
ἀκόλουθον
ἐγενήθη
τοῖς
προειρημένοις·
ἔδοξε
|
γὰρ |
τοῖς
Ῥοδίοις
ἀποκριθῆναι
φιλανθρώπως
ἀμφοτέροις |
[29, 1] |
καὶ
πταίοντι,
ῥᾴδιον
συλλογίσασθαι·
πάντων
|
γὰρ |
τῶν
συμβάντων
κακῶν
αἴτιον
ἐνόμιζεν |
[29, 1] |
ἄλλο
τις
εἴπειεν;
ὁ
μὲν
|
γὰρ |
χάριν
τοῦ
λαβεῖν
τὰ
μὴ |
[29, 1] |
καταπιεῖν
ἐᾶσαι
τὸν
Εὐμένη
τὸ
|
δέλεαρ; |
εἰ
μὲν
γὰρ
συνήργησέ
τι |
[29, 1] |
Τούτων
δ᾽
ἔνια
μὲν
ἐξερρύη
|
παρ᾽ |
αὐτὸν
τὸν
καιρόν,
ἔνια
δὲ |
[29, 2] |
οὓς
ἂν
δοκῇ
Πανταύχῳ,
καὶ
|
παρ᾽ |
αὐτοῦ
λαμβάνειν
οὓς
ἂν
ἀποφήνῃ |
[29, 11] |
Καρχηδόνος
πολιορκίαν
διατρίβειν
καὶ
προστιθέναι
|
παρ᾽ |
αὑτῶν,
ἀλλ᾽
οὐ
παντάπασιν
εὐδοκεῖν |
[29, 1] |
ἡ
φιλαργυρία.
Προστίθημι
δ᾽
ἔτι
|
παρ᾽ |
ἐμαυτοῦ
τοσοῦτον,
μὴ
καὶ
μωροποιεῖσθαι |
[29, 11] |
ἐπισυρόντων
τὰς
πράξεις,
ὅταν
τὰ
|
παρ᾽ |
ἐνίοις
πολλοῦ
τετευχότα
λόγου
καὶ |
[29, 1] |
οὖν
Κύδας
ὁ
Κρὴς
στρατευόμενος
|
παρ᾽ |
Εὐμένει
καὶ
τιμώμενος
ὡς
ἔνι |
[29, 1] |
κύριον
γεγονέναι,
τῆς
δ᾽
Ἀλεξανδρείας
|
παρ᾽ |
ὀλίγον,
νομίζουσα
πρὸς
αὑτήν
τι |
[29, 1] |
τοὺς
παρακειμένους
τῷ
Περσεῖ
φίλους,
|
παρ᾽ |
ὧν
ἡμῖν
ἐξεποίησε
πυθέσθαι
διότι |
[29, 1] |
τῆς
φιλαργυρίας
διελύθησαν
ἐπ᾽
ἴσης,
|
καθάπερ |
ἀγαθοὶ
παλαισταί.
Τούτων
δ᾽
ἔνια |
[29, 11] |
ψευδογραφοῦντες·
τοῦτο
γὰρ
οὐ
παραιτούμεθα,
|
καθάπερ |
ἤδη
καὶ
πλεονάκις
ἐν
τῇ |
[29, 6] |
τὸν
πόνον
ἐξελύετο
τῇ
ψυχῇ,
|
καθάπερ |
οἱ
καχεκτοῦντες
τῶν
ἀθλητῶν·
ὅτε |
[29, 1] |
κύριος·
ὁ
δ᾽
Εὐμένης
σπουδάζων,
|
καθάπερ |
οἱ
μοχθηροὶ
τῶν
ἰατρῶν,
περὶ |
[29, 6] |
ὑπέμεινε
τῇ
ψυχῇ
ἀλλ᾽
ἀπεδειλία,
|
καθάπερ |
οἱ
προόπται
τῶν
ἱππέων.
Πολύβιος· |
[29, 12] |
παραγενόμενα
δ᾽
εἰς
τὴν
χρείαν,
|
καθάπερ |
τὰ
κίβδηλα
τῶν
νομισμάτων
εἰς |
[29, 1] |
καὶ
στρατηγεῖν
ἀλλήλους
δι᾽
ἀπορρήτων·
|
ὅπερ |
ἐποίουν
ἀμφότεροι.
Θεωρῶν
γὰρ
Εὐμένης |
[29, 11] |
πολέμου·
Τούτου
δ᾽
αἴτιόν
ἐστιν
|
ὅπερ |
ἡμῖν
εἴρηται
διὰ
πλειόνων.
Ὅταν |
[29, 11] |
γράφοντας
ἐναντίος
ἐστὶν
ὁ
τρόπος·
|
διόπερ |
οὐ
χρὴ
καταγινώσκειν
ὡς
ἡμῶν |
[29, 1] |
Κνωσίοις·
περὶ
δὲ
τῶν
χρημάτων
|
ὑπὲρ |
μὲν
τῶν
πεντακοσίων
ταλάντων
αἰσχρὸν |
[29, 2] |
πεμπομένοις
εἰς
τὴν
Ῥόδον
πρεσβεύσουσιν
|
ὑπὲρ |
τῆς
κοινῆς
συμμαχίας.
Τούτου
γὰρ |
[29, 2] |
ὅρκους
καὶ
δοῦναι
καὶ
λαβεῖν
|
ὑπὲρ |
τῆς
συμμαχίας,
εἶτα
τοὺς
ὁμήρους |
[29, 3] |
πρῶτον
μὲν
ἀπέδωκε
τοὺς
ὅρκους
|
ὑπὲρ |
τῆς
συμμαχίας
ἐναντίον
πάντων
τῶν |
[29, 2] |
πρεσβευτὰς
ὁ
Περσεὺς
πρὸς
Γένθιον
|
ὑπὲρ |
τῆς
συμμαχίας,
καὶ
διασαφούντων
ὅτι |
[29, 2] |
ἐλπίδων.
Τμηθέντων
δὲ
τῶν
ὁρκίων
|
ὑπὲρ |
τῆς
συμμαχίας
καὶ
καταγραφέντων,
εὐθέως |
[29, 1] |
τε
γὰρ
γράφειν
κατὰ
μέρος
|
ὑπὲρ |
τοιούτων
ἀκριβολογούμενον
ἃ
δι᾽
ἀπορρήτων |
[29, 1] |
τὸν
πόλεμον
διαλύσασθαι
καὶ
διαπεμπόμενον
|
ὑπὲρ |
τούτων
πρὸς
τοὺς
στρατηγοὺς
καθ᾽ |
[29, 4] |
κατ᾽
ἰδίαν
πρὸς
τὰς
πόλεις
|
ὑπὲρ |
τῶν
αὐτῶν
διαλεχθησομένους.
~Ὅτι
τῶν |
[29, 4] |
οἷς
ἤρεσκε
πέμπειν
τοὺς
πρεσβευτὰς
|
ὑπὲρ |
τῶν
διαλύσεων.
Καὶ
τὴν
μὲν |
[29, 11] |
ἔφη
βούλεσθαι
μεταδοῦναι
τοῖς
φίλοις
|
ὑπὲρ |
τῶν
προσπεπτωκότων,
ἀκούσας
ὁ
Ποπίλιος |
[29, 1] |
λαλιᾶς,
εὐκαταφρονήτους
γίνεσθαι
τοῖς
ἐχθροῖς.
|
Ὑπὲρ |
ὧν
ἔγωγε
διηπόρηκα
τί
δεῖ |
[29, 12] |
κίβδηλα
τῶν
νομισμάτων
εἰς
τὸ
|
πῦρ, |
οὐκέτι
ποιεῖ
τἀκόλουθον
ταῖς
πρώταις |
[29, 6] |
ποιεῖν
ἀσελγῆ
κατὰ
τὸν
βίον,
|
νύκτωρ |
τε
αἰεὶ
καὶ
μεθ᾽
ἡμέραν |