>

Livre, Chap.
[29, 1]	κατὰ μέρος ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον	ἃ	δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς οἱ
[29, 6]	δὲ ὁ ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς	φάλαγγα	τὸ παράπαν ἀλλὰ τότε πρῶτον
[29, 11]	δὲ τῶν ἐν παρέργῳ πεπραγμένων	ἔργα	καὶ πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους
[29, 6]	Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν γῆμαι τὴν	παῖδα	καὶ ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις.
[29, 1]	Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης πᾶσαν	ἐλπίδα	προύτεινε καὶ πᾶν γένος δελέατος
[29, 1]	πόσου βούλοιτ᾽ ἂν ὠνήσασθαι τὴν	ἐλπίδα	ταύτην. Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ
[29, 4]	αἱρούμενοι τῶν σῴζειν σπουδαζόντων τὴν	πατρίδα	καὶ τοὺς νόμους. Οἱ δὲ
[29, 3]	Ἤπειρον καὶ τοὺς περὶ τὴν	Ἰλλυρίδα	τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν τὸ προτεθὲν
[29, 1]	ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ Περσέως διὰ	Κύδα	τοῦ Κρητὸς τῷ πρότερον ἔτει
[29, 6]	Γένθιόν φησι τὸν τῶν Ἰλλυριῶν	βασιλέα	διὰ τὴν πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν
[29, 6]	τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ	βασιλέα	τῶν Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν
[29, 6]	οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας ἢ	βασιλέα	τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ
[29, 4]	πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν καὶ	Περσέα	Δάμωνα, Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον, Τήλεφον. Τούτῳ
[29, 1]	οὖν Εὐμένης οὐκ ἂν ἠβουλήθη	Περσέα	κρατῆσαι τῷ πολέμῳ καὶ γενέσθαι
[29, 6]	δεικνὺς ὑπὸ τὴν ὄψιν τὸν	Περσέα,	μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι
[29, 1]	Εὐμένης δυσπαθοῦντα καὶ συγκλειόμενον τὸν	Περσέα	πανταχόθεν καὶ πᾶν τὸ παραγγελλόμενον
[29, 1]	πρότερον οὔτε κατὰ τὸν πρὸς	Περσέα	πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν
[29, 1]	Ἀντίοχον καὶ κατὰ τὸν πρὸς	Περσέα	πόλεμον οὐ μόνον τῆς εἰς
[29, 11]	οὕτω βραβευούσης τὰ κατὰ τὸν	Περσέα	πράγματα καὶ τοὺς Μακεδόνας ὥστε
[29, 11]	φθάσαι κριθέντα τὰ κατὰ τὸν	Περσέα	πράγματα· μὴ γὰρ γενομένου τούτου
[29, 1]	δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν τὸν	Περσέα	ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ Περσεὺς
[29, 6]	αὐτῶν. Ὃ νῦν γέγονε κατὰ	Περσέα.	Ταῦτα μὲν οὖν Δημήτριος ὡσανεὶ
[29, 6]	εἰσοικίσασα, διότι καὶ τούτοις ταῦτα	τἀγαθὰ	κέχρηκεν, ἕως ἂν ἄλλο τι
[29, 11]	πραγματείᾳ περὶ τούτου τοῦ μέρους	διεστάλμεθα.	~Ὅτι πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων κατὰ
[29, 11]	εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες· τοῦτο γὰρ οὐ	παραιτούμεθα,	καθάπερ ἤδη καὶ πλεονάκις ἐν
[29, 11]	πρόθεσιν ἢ κέρδους τινὸς ἕνεκεν	εὑρισκώμεθα	ψευδογραφοῦντες· τοῦτο γὰρ οὐ παραιτούμεθα,
[29, 2]	παραγενόμενος εἰς Μετέωνα τῆς Λαβεάτιδος	κἀνταῦθα	συμμίξας τῷ Γενθίῳ ταχέως παρεστήσατο
[29, 6]	ὡς τὸ τῆς τύχης χαλεπὸν	ἐνταῦθα.	Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ᾽
[29, 1]	ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ	πανουργίᾳ	τὴν τοῦ Περσέως μικρολογίαν. Καὶ
[29, 1]	ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε τοῦ Περσέως	διὰ	Κύδα τοῦ Κρητὸς τῷ πρότερον
[29, 11]	αἴτιόν ἐστιν ὅπερ ἡμῖν εἴρηται	διὰ	πλειόνων. Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς καὶ
[29, 1]	δὲ τοὺς ἄρχοντας μεγάλα βλάπτεσθαι	διὰ	τὰς ἀκαίρους εὑρησιλογίας· πάσης γὰρ
[29, 1]	πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι	διὰ	ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν δὲ συγκρινομένων,
[29, 1]	Ῥωμαίους ὡσαύτως δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις	διά	τε τὸ μηδὲν προκόπτειν ἐν
[29, 11]	τις ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται	διὰ	τὴν ἀπορίαν τῶν πραγμάτων. Περὶ
[29, 6]	φησι τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα	διὰ	τὴν πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ
[29, 11]	στρατηγός, τοῦ βασιλέως πόρρωθεν ἀσπαζομένου	διὰ	τῆς φωνῆς καὶ τὴν δεξιὰν
[29, 1]	μέχρι τῆς Παύλου στρατηγίας καὶ	διὰ	τὸ τοὺς κατὰ τὴν Αἰτωλίαν
[29, 1]	πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ	διὰ	τοῦτο Ῥωμαίων οἱ πλείους ὑποψίαν
[29, 2]	λαμβάνειν οὓς ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος	διὰ	τῶν ἐγγράπτων, πρὸς δὲ τούτοις
[29, 11]	γὰρ ὅταν ἐν τῇ συμπάσῃ	πραγματείᾳ	λόγου χάριν Φανοτείας καὶ Κορωνείας
[29, 11]	ἤδη καὶ πλεονάκις ἐν τῇ	πραγματείᾳ	περὶ τούτου τοῦ μέρους διεστάλμεθα.
[29, 6]	οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽	ἀπεδειλία,	καθάπερ οἱ προόπται τῶν ἱππέων.
[29, 1]	τὴν ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ δὲ	χίλια	καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας ἔφη
[29, 1]	τοῦ δὲ διαλῦσαι τὸν πόλεμον	χίλια	πεντακόσια, καὶ τούτων ὁμήρους δώσειν
[29, 1]	ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν,	ἔνια	δὲ μετ᾽ ὀλίγον εἰς τοὺς
[29, 11]	βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν,	ἔνια	δὲ τῶν ἐν παρέργῳ πεπραγμένων
[29, 1]	καθάπερ ἀγαθοὶ παλαισταί. Τούτων δ᾽	ἔνια	μὲν ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν τὸν
[29, 6]	Περσέως καὶ καθόλου τῆς ἐν	Μακεδονίᾳ	βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις
[29, 1]	ἐν Ῥώμῃ καθημένους τὸν ἐν	Μακεδονίᾳ	πόλεμον, ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς
[29, 1]	θεασομένους τὴν τῶν πραγμάτων διάθεσιν	ποία	τις ἐστίν. Καὶ τὰ μὲν
[29, 1]	κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν ἡ	φιλαργυρία.	Προστίθημι δ᾽ ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ
[29, 1]	αἰτία τῆς οὕτως ἐκφανοῦς ἀλογιστίας;	φιλαργυρία·	τί γὰρ ἂν ἄλλο τις
[29, 5]	τῆς βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης ἦν	ἐκκλησία,	τῶν μὲν περὶ τὸν Δείνωνα
[29, 11]	γὰρ καὶ τοπογραφίας καὶ τὰ	παραπλήσια	τούτοις οὐκ ἂν εἴποι τις
[29, 2]	Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ δοθῇ	τριακόσια	τάλαντα καὶ πίστεις αἱ προσήκουσαι
[29, 1]	δὲ διαλῦσαι τὸν πόλεμον χίλια	πεντακόσια,	καὶ τούτων ὁμήρους δώσειν κατὰ
[29, 1]	ἔχειν, τὰ δὲ χίλια καὶ	πεντακόσια	πέμψειν φέροντας ἔφη τοὺς περὶ
[29, 1]	κατὰ γῆν μήτε κατὰ θάλατταν	πεντακόσια	τάλαντα, τοῦ δὲ διαλῦσαι τὸν
[29, 5]	καὶ γὰρ ἡ τῶν λέμβων	παρουσία	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολωλότων
[29, 1]	πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς οὖν	αἰτία	τῆς οὕτως ἐκφανοῦς ἀλογιστίας; φιλαργυρία·
[29, 11]	αἷς ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον	δέκα,	ποτὲ δὲ μικρῷ πλείους, ἱππεῖς
[29, 1]	τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ ὧν ἔγωγε	διηπόρηκα	τί δεῖ ποιεῖν· τό τε
[29, 1]	καὶ ποτὲ δὲ τοὺς ἄρχοντας	μεγάλα	βλάπτεσθαι διὰ τὰς ἀκαίρους εὑρησιλογίας·
[29, 11]	ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ μὲν μικρὰ	μεγάλα	ποιεῖν, τὰ δὲ βραχέως εἰρημένα
[29, 12]	εἰς τὴν χρείαν, καθάπερ τὰ	κίβδηλα	τῶν νομισμάτων εἰς τὸ πῦρ,
[29, 6]	πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν,	δειλὰ	παρὰ δειλῶν ἱερὰ μὴ δεχομένῳ
[29, 1]	εἰς τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν,	ἀλλὰ	καὶ προσέταξαν μέσου χειμῶνος ὄντος
[29, 6]	γε πολλοὺς οὐ μόνον θεασάμενος	ἀλλὰ	καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας, εἰ καί
[29, 1]	τῆς πάσης ἀτολμίας· οὐ μὴν	ἀλλὰ	κατηνέχθην ἐπὶ τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς
[29, 6]	χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς,	ἀλλὰ	πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ
[29, 11]	παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν,	ἀλλὰ	πιστεύειν ὅτι τὸν καθήκοντα λόγον
[29, 6]	οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ παράπαν	ἀλλὰ	τότε πρῶτον ἐπὶ τοῦ Περσέως
[29, 11]	ὑποθέσεις βούλωνται μὴ τοῖς πράγμασιν,	ἀλλὰ	τῷ πλήθει τῶν βύβλων ἱστοριογράφοι
[29, 1]	τὰ μὴ καθήκοντα πάντα παρεώρα	τἄλλα	καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ
[29, 6]	ἀληθές ἐστι τὸ περιφερόμενον ὅτι	πολλὰ	κενὰ τοῦ πολέμου. Λεύκιος δὲ
[29, 6]	Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ τὴν πολυποσίαν	πολλὰ	ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ τὸν βίον,
[29, 12]	τούτου τοῦ μέρους διεστάλμεθα. ~Ὅτι	πολλὰ	τῶν ἐπινοημάτων κατὰ μὲν τὸν
[29, 1]	τούτῳ γεγονέναι, καὶ δι᾽ οὗ	πολλὰ	τῶν ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε
[29, 11]	καὶ παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν,	ἅμα	δὲ προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν
[29, 1]	ἔμελλε καὶ τῶν ληφθέντων χρημάτων	ἅμα	καὶ τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν δὲ
[29, 11]	τότε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες	ἅμα	πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν δὲ
[29, 2]	Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες	ἅμα	τοῖς παρὰ τοῦ Περσέως πεμπομένοις
[29, 2]	καὶ καταγραφέντων, εὐθέως ὁ Γένθιος	ἅμα	τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε τοὺς ὑπὸ
[29, 11]	προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ Ποπίλιος ἐποίησε	πρᾶγμα	βαρὺ μὲν δοκοῦν εἶναι καὶ
[29, 11]	ἐν ᾧ τὸ τῆς συγκλήτου	δόγμα	κατετέτακτο, προύτεινεν αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽
[29, 11]	πρότερον ἀξιώσας τὸ τῆς φιλίας	σύνθημα	ποιεῖν πρὶν ἢ τὴν προαίρεσιν
[29, 4]	τοὺς νόμους. Οἱ δὲ πρυτάνεις	παραχρῆμα	πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας τὸν
[29, 1]	μοχθηροὶ τῶν ἰατρῶν, περὶ τὸ	πρόδομα	μᾶλλον ἢ περὶ τὸν μισθὸν
[29, 6]	τὸν καιρὸν Περσῶν μὲν οὐδ᾽	ὄνομα	λειφθήσεται τὸ παράπαν, οἳ πάσης
[29, 6]	καὶ πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽	ὄνομα	πρότερον ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως
[29, 1]	ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ Περσεὺς μακρόθεν	ὥρμα	πρὸς τὰ προτεινόμενα καὶ συνετίθετο,
[29, 12]	κατὰ μὲν τὸν λόγον φαίνεται	πιθανὰ	καὶ δυνατά, παραγενόμενα δ᾽ εἰς
[29, 2]	τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο Πάνταυχον,	ἕνα	τῶν πρώτων φίλων, καὶ τοῦτον
[29, 1]	ὃν οὐκ ἂν ἠδυνήθη κατ᾽	οὐδένα	τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ πολέμιον
[29, 6]	ἐστι τὸ περιφερόμενον ὅτι πολλὰ	κενὰ	τοῦ πολέμου. Λεύκιος δὲ ὁ
[29, 11]	μεγάλα ποιεῖν, τὰ δὲ βραχέως	εἰρημένα	διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν, ἔνια δὲ
[29, 11]	ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ	γεγραμμένα	λύειν ἐξ αὐτῆς τὸν πρὸς
[29, 12]	λόγον φαίνεται πιθανὰ καὶ δυνατά,	παραγενόμενα	δ᾽ εἰς τὴν χρείαν, καθάπερ
[29, 1]	Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα πρὸς τὰ	προτεινόμενα	καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ τῶν
[29, 1]	στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ	παραλειπόμενα	διεξιόντας· ἐξ ὧν ὄνησιν μὲν
[29, 11]	τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ καθόλου	φερόμενα	τὰ κατὰ τὴν Κύπρον ἄνω
[29, 6]	οἱ πολλοί φασιν, ὡς δὲ	τἀνθρώπινα	πράγματα φύσιν ἔχει γίνεσθαι κατὰ
[29, 1]	τῶν βασιλέων, Εὐμένους μέν, κατὰ	τίνα	λόγον ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης
[29, 6]	τῶν πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός	τινα	τῶν βασιλέων Τῷ δὲ Περσεῖ
[29, 6]	Ῥωμαίους, ὁ δὲ Νασικᾶς ὀξὺν	ἀγῶνα	περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι καὶ
[29, 2]	τὴν ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος εἰς	Μετέωνα	τῆς Λαβεάτιδος κἀνταῦθα συμμίξας τῷ
[29, 2]	πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος	Παρμενίωνα	καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς,
[29, 5]	διαλεχθησομένους. ~Ὅτι τῶν περὶ τὸν	Παρμενίωνα	καὶ Μόρκον, τῶν παρὰ τοῦ
[29, 2]	Πανταύχου καταγραφέντας καὶ σὺν τούτοις	Ὀλυμπίωνα	παραληψόμενον τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς
[29, 3]	παρεδίδου τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς περὶ	Ὀλυμπίωνα.	Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ
[29, 4]	δὲ τὸν στρατηγὸν καὶ Περσέα	Δάμωνα,	Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον, Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽
[29, 5]	ἐκκλησία, τῶν μὲν περὶ τὸν	Δείνωνα	καὶ Πολυάρατον φανερῶς ἤδη τολμώντων
[29, 4]	πρὸς πάντας Κρηταιεῖς τὰ ὑπάρχοντα	φιλάνθρωπα	καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς καιροὺς
[29, 6]	ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ	παρὰ	δειλῶν ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ᾽
[29, 6]	ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη τοῖς	παρὰ	λόγον τὰ κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι,
[29, 1]	δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη	παρὰ	Περσέως, καὶ διὰ τοῦτο Ῥωμαίων
[29, 3]	Μακεδονίαν· ὁ δὲ Πάνταυχος μένων	παρὰ	πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε τὸν
[29, 6]	ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα	παρὰ	πόδας. Ὃ καὶ τότε περὶ
[29, 1]	καὶ παρὰ τὰς συνουσίας καὶ	παρὰ	τὰς ἐν τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας
[29, 1]	αὐτοὺς μίαν ἔχειν διατριβὴν καὶ	παρὰ	τὰς συνουσίας καὶ παρὰ τὰς
[29, 6]	μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι	παρὰ	τὸ δέον μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν
[29, 11]	Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι,	παρὰ	τὸ φθάσαι κριθέντα τὰ κατὰ
[29, 1]	καὶ πῶς δεήσει ταῦτα τηρεῖσθαι	παρὰ	τοῖς Κνωσίοις· περὶ δὲ τῶν
[29, 6]	τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ φήμη	παρὰ	τοῖς πολλοῖς ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν
[29, 6]	ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη καὶ πάντα	παρὰ	τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα
[29, 5]	τὸν Παρμενίωνα καὶ Μόρκον, τῶν	παρὰ	τοῦ Γενθίου, καὶ σὺν τούτοις
[29, 3]	εἰς τὴν Μακεδονίαν τῶν πρεσβευτῶν	παρὰ	τοῦ Γενθίου καὶ τῶν ὁμηρευόντων,
[29, 5]	ἐπὶ τὴν κοινὴν ἑστίαν τοὺς	παρὰ	τοῦ Γενθίου μετὰ πολλῆς φιλανθρωπίας.
[29, 2]	τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς ὁμήρους	παρὰ	τοῦ Περσέως, ἑτέρους δὲ τοὺς
[29, 2]	ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν τοὺς ὅρκους	παρὰ	τοῦ Περσέως καὶ τοὺς ὁμήρους,
[29, 2]	πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες ἅμα τοῖς	παρὰ	τοῦ Περσέως πεμπομένοις εἰς τὴν
[29, 11]	Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν ὅλην Αἴγυπτον	παρὰ	τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ
[29, 6]	Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν	ἱερὰ	μὴ δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους
[29, 6]	ἀδελφόν, γαμεῖν μέλλοντα τὴν Μονουνίου	θυγατέρα,	αὐτὸν γῆμαι τὴν παῖδα καὶ
[29, 1]	τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ	σφετέρᾳ	πανουργίᾳ τὴν τοῦ Περσέως μικρολογίαν.
[29, 11]	τὴν προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου,	πότερα	φίλιος ἢ πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ
[29, 11]	φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ μὲν	μικρὰ	μεγάλα ποιεῖν, τὰ δὲ βραχέως
[29, 6]	ἡμέραν μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ καὶ	Πλάτορα	τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν μέλλοντα τὴν
[29, 1]	λαβεῖν τὰ μὴ καθήκοντα πάντα	παρεώρα	τἄλλα καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν,
[29, 6]	Μακεδόνας εἰς τὴν Περσῶν εὐδαιμονίαν	εἰσοικίσασα,	διότι καὶ τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ
[29, 1]	ἐδέχετο περὶ τῶν ὁμήρων καὶ	πόσα	καὶ πότε πέμπεσθαι καὶ πῶς
[29, 1]	τῆς δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽ ὀλίγον,	νομίζουσα	πρὸς αὑτήν τι διατείνειν τὴν
[29, 6]	παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον	καινοποιοῦσα	καὶ τὴν αὑτῆς δύναμιν ἐν
[29, 11]	πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως. Ἦν δὲ	τὰ	γεγραμμένα λύειν ἐξ αὐτῆς τὸν
[29, 11]	τὰ μὲν μικρὰ μεγάλα ποιεῖν,	τὰ	δὲ βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν καὶ
[29, 1]	δοκεῖν μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν,	τὰ	δὲ χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν
[29, 11]	τῶν πραγμάτων. Περὶ δὲ τοὺς	τὰ	καθόλου γράφοντας ἐναντίος ἐστὶν ὁ
[29, 6]	ἡ τύχη τοῖς παρὰ λόγον	τὰ	κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι
[29, 11]	δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι	τὰ	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες
[29, 11]	πρὸς τὸν ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα	τὰ	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν
[29, 11]	Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ καθόλου φερόμενα	τὰ	κατὰ τὴν Κύπρον ἄνω καὶ
[29, 11]	διέσωσαν, τῆς τύχης οὕτω βραβευούσης	τὰ	κατὰ τὸν Περσέα πράγματα καὶ
[29, 11]	ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ φθάσαι κριθέντα	τὰ	κατὰ τὸν Περσέα πράγματα· μὴ
[29, 6]	ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι	τὰ	κατορθώματα παρὰ πόδας. Ὃ καὶ
[29, 12]	δ᾽ εἰς τὴν χρείαν, καθάπερ	τὰ	κίβδηλα τῶν νομισμάτων εἰς τὸ
[29, 1]	διάθεσιν ποία τις ἐστίν. Καὶ	τὰ	μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν
[29, 11]	τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι	τὰ	μὲν μικρὰ μεγάλα ποιεῖν, τὰ
[29, 1]	μὲν γὰρ χάριν τοῦ λαβεῖν	τὰ	μὴ καθήκοντα πάντα παρεώρα τἄλλα
[29, 11]	ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς πράξεις, ὅταν	τὰ	παρ᾽ ἐνίοις πολλοῦ τετευχότα λόγου
[29, 1]	τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ	τὰ	παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ ὧν ὄνησιν
[29, 11]	μὲν γὰρ καὶ τοπογραφίας καὶ	τὰ	παραπλήσια τούτοις οὐκ ἂν εἴποι
[29, 6]	ἐν τῷ συνεδρίῳ βλέποντας εἰς	τὰ	παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ τὴν ὄψιν
[29, 6]	ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ	τὰ	πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν ὡς
[29, 1]	Ἀκολούθως δὲ τούτοις Περσεὺς καὶ	τὰ	πρὸς Γαλάτας καὶ τὰ πρὸς
[29, 1]	καὶ τὰ πρὸς Γαλάτας καὶ	τὰ	πρὸς Γένθιον ~Ὅτι παραγενομένων πρὸ
[29, 1]	δὲ Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα πρὸς	τὰ	προτεινόμενα καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ
[29, 5]	τῶν δὲ περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων	τὰ	συμβαίνοντα· καὶ γὰρ ἡ τῶν
[29, 4]	ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν ἰσχύοντες οἱ	τὰ	τοῦ Περσέως αἱρούμενοι τῶν σῴζειν
[29, 5]	Πολυάρατον φανερῶς ἤδη τολμώντων λέγειν	τὰ	τοῦ Περσέως, τῶν δὲ περὶ
[29, 4]	τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας Κρηταιεῖς	τὰ	ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν
[29, 1]	ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι	τὰ	χρήματα καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν
[29, 3]	δὲ ταῦτα τοὺς μὲν ἐπὶ	τὰ	χρήματα παρόντας εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν,
[29, 3]	ἀναπειθόμενος ἐγίνετο περί τε τὰς	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν παρασκευάς.
[29, 1]	καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε	κατὰ	γῆν μήτε κατὰ θάλατταν πεντακόσια
[29, 3]	αὐτὸν ἠξίου παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν	κατὰ	θάλατταν μάχην· τῶν γὰρ Ῥωμαίων
[29, 3]	τε τὰς κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν παρασκευάς. Ὁ δὲ Περσεύς,
[29, 1]	Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν μήτε	κατὰ	θάλατταν πεντακόσια τάλαντα, τοῦ δὲ
[29, 6]	τύχη τοῖς παρὰ λόγον τὰ	κατὰ	λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι συνεργήσῃ
[29, 12]	διεστάλμεθα. ~Ὅτι πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων	κατὰ	μὲν τὸν λόγον φαίνεται πιθανὰ
[29, 1]	ποιεῖν· τό τε γὰρ γράφειν	κατὰ	μέρος ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον ἃ
[29, 6]	περὶ αὐτῶν. Ὃ νῦν γέγονε	κατὰ	Περσέα. Ταῦτα μὲν οὖν Δημήτριος
[29, 11]	τούτοις παραιτεῖσθαι· πλὴν ἐάν που	κατὰ	πρόθεσιν ἢ κέρδους τινὸς ἕνεκεν
[29, 11]	δυνάμεις ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς νήσου	κατὰ	σπουδήν. Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες
[29, 1]	μὲν γὰρ συνήργησέ τι τῶν	κατὰ	τὰς ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε τὸν
[29, 6]	κατὰ τὸν ἴδιον βίον καὶ	κατὰ	τὰς κοινὰς πράξεις, τότε μάλιστα
[29, 1]	πεντακόσια, καὶ τούτων ὁμήρους δώσειν	κατὰ	τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις. Ὁ
[29, 3]	ὄντων πρὸς τοῦτο τὸ μέρος	κατά	τε τοὺς περὶ τὴν Ἤπειρον
[29, 1]	στρατηγίας καὶ διὰ τὸ τοὺς	κατὰ	τὴν Αἰτωλίαν μετεώρους ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν
[29, 11]	περὶ τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ	κατὰ	τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες τοὺς
[29, 11]	τὸν ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα τὰ	κατὰ	τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν ὅλην
[29, 6]	τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν	κατὰ	τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων
[29, 6]	τοῦ μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ	κατὰ	τὴν γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς
[29, 1]	τις ἐστίν. Καὶ τὰ μὲν	κατὰ	τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοις ἦν.
[29, 11]	στρατηγοὺς καὶ καθόλου φερόμενα τὰ	κατὰ	τὴν Κύπρον ἄνω καὶ κάτω
[29, 1]	ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων, Εὐμένους μέν,	κατὰ	τίνα λόγον ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος
[29, 11]	στένων, εἴκων δὲ τοῖς καιροῖς	κατὰ	τὸ παρόν· οἱ δὲ περὶ
[29, 1]	λήσειν Ῥωμαίους; εἰ γὰρ καὶ	κατὰ	τὸ παρόν, οὐκ ἂν ἔν
[29, 6]	τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν ἔχει γίνεσθαι	κατὰ	τὸ πλεῖστον, εἴς τι τῶν
[29, 1]	ᾔτει τοῦ μὲν ἡσυχίαν ἔχειν	κατὰ	τὸ τέταρτον ἔτος καὶ μὴ
[29, 6]	τὴν πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ	κατὰ	τὸν βίον, νύκτωρ τε αἰεὶ
[29, 6]	ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις κατορθοίη	κατὰ	τὸν ἴδιον βίον καὶ κατὰ
[29, 11]	τῆς τύχης οὕτω βραβευούσης τὰ	κατὰ	τὸν Περσέα πράγματα καὶ τοὺς
[29, 11]	παρὰ τὸ φθάσαι κριθέντα τὰ	κατὰ	τὸν Περσέα πράγματα· μὴ γὰρ
[29, 1]	ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε	κατὰ	τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον
[29, 1]	τε τοῖς πρὸς Ἀντίοχον καὶ	κατὰ	τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον οὐ
[29, 1]	ταύτης ἐγενόμην τῆς γνώμης, ὑπάρχων	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς καὶ μᾶλλον
[29, 6]	δὲ Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα	κατὰ	χώραν ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ
[29, 11]	βραβευούσης τὰ κατὰ τὸν Περσέα	πράγματα	καὶ τοὺς Μακεδόνας ὥστε καὶ
[29, 11]	ἐν παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα καὶ	πράγματα	κατασκευάζειν, ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ παρατάξεις
[29, 11]	κριθέντα τὰ κατὰ τὸν Περσέα	πράγματα·	μὴ γὰρ γενομένου τούτου καὶ
[29, 6]	πολλοί φασιν, ὡς δὲ τἀνθρώπινα	πράγματα	φύσιν ἔχει γίνεσθαι κατὰ τὸ
[29, 1]	προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ	χρήματα	καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη
[29, 3]	ταῦτα τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ	χρήματα	παρόντας εἰς Πέλλαν ἐξέπεμπεν, ὡς
[29, 6]	μεταμελείας ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι τὰ	κατορθώματα	παρὰ πόδας. Ὃ καὶ τότε
[29, 12]	τὸν λόγον φαίνεται πιθανὰ καὶ	δυνατά,	παραγενόμενα δ᾽ εἰς τὴν χρείαν,
[29, 3]	Πολεμοκράτους καὶ Βάλακρος ὁ Πανταύχου.	Μετὰ	δὲ ταῦτα τοὺς μὲν ἐπὶ
[29, 3]	περὶ τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς	μετὰ	πάντων τῶν ἱππέων ἀπήντα τοῖς
[29, 5]	ἑστίαν τοὺς παρὰ τοῦ Γενθίου	μετὰ	πολλῆς φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει τῆς
[29, 6]	ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ	μετὰ	ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ
[29, 1]	οὐκ ἂν ἔν γε τῷ	μετὰ	ταῦτα χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει
[29, 3]	ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν	Κρῆτα	πρὸς τὸν Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν
[29, 1]	ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου τὴν μεγίστην	ἀλλοτριότητα	παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν
[29, 3]	ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν καὶ τὴν	βαρύτητα	τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ γινώσκειν
[29, 2]	καὶ λαβεῖν ὑπὲρ τῆς συμμαχίας,	εἶτα	τοὺς ὁμήρους ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον
[29, 3]	ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης τῆς ῥοπῆς.	Ἔπειτα	δὲ τοὺς ὁμήρους παρελάμβανε καὶ
[29, 6]	ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ τῶν	ἔπειτα	συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ
[29, 2]	πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ δοθῇ τριακόσια	τάλαντα	καὶ πίστεις αἱ προσήκουσαι περὶ
[29, 1]	γῆν μήτε κατὰ θάλατταν πεντακόσια	τάλαντα,	τοῦ δὲ διαλῦσαι τὸν πόλεμον
[29, 6]	αἰεὶ καὶ μεθ᾽ ἡμέραν μεθύοντα·	ἀποκτείναντα	δὲ καὶ Πλάτορα τὸν ἀδελφόν,
[29, 1]	ὁ δὲ τοῦ μὴ δοῦναι	πάντα	παθεῖν καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν.
[29, 6]	βίον ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη καὶ	πάντα	παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν ἡμέτερον
[29, 1]	τοῦ λαβεῖν τὰ μὴ καθήκοντα	πάντα	παρεώρα τἄλλα καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο
[29, 2]	ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς πρῶτον μὲν	ὁμολογήσαντα	περὶ τῶν χρημάτων ὅρκους καὶ
[29, 11]	πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ φθάσαι	κριθέντα	τὰ κατὰ τὸν Περσέα πράγματα·
[29, 3]	παρεμβολῆς μετὰ πάντων τῶν ἱππέων	ἀπήντα	τοῖς προειρημένοις εἰς τὸ Δῖον,
[29, 3]	καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον	ὄντα	προκαταλαμβάνειν καὶ τόπους καὶ πόλεις
[29, 6]	ἐν ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον	ὄντα	φανῆναι. Τοῦτο γὰρ διαφέρειν ἔφη
[29, 11]	καὶ πρὸς τὸν ἔσχατον καιρὸν	ἐλθόντα	τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ
[29, 11]	ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι τὸν	καθήκοντα	λόγον ἑκάστοις ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι μὲν
[29, 1]	χάριν τοῦ λαβεῖν τὰ μὴ	καθήκοντα	πάντα παρεώρα τἄλλα καὶ πάντ᾽
[29, 6]	ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ	πεντήκοντα	μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ
[29, 6]	ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν καὶ	πεντήκοντα	πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ
[29, 6]	καὶ Πλάτορα τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν	μέλλοντα	τὴν Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν γῆμαι
[29, 5]	δὲ περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ	συμβαίνοντα·	καὶ γὰρ ἡ τῶν λέμβων
[29, 6]	πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός τε τὸν	πρέποντα	λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ Δημητρίου μνησθῆναι·
[29, 6]	τῷ συνεδρίῳ βλέποντας εἰς τὰ	παρόντα,	δεικνὺς ὑπὸ τὴν ὄψιν τὸν
[29, 6]	τε αἰεὶ καὶ μεθ᾽ ἡμέραν	μεθύοντα·	ἀποκτείναντα δὲ καὶ Πλάτορα τὸν
[29, 4]	ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας Κρηταιεῖς τὰ	ὑπάρχοντα	φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς
[29, 1]	ἐποίουν ἀμφότεροι. Θεωρῶν γὰρ Εὐμένης	δυσπαθοῦντα	καὶ συγκλειόμενον τὸν Περσέα πανταχόθεν
[29, 6]	Τῷ δὲ Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον	ἀτρεμοῦντα	κατὰ χώραν ὁρῶντι καὶ μὴ
[29, 3]	τὸν πόλεμον. Ταῦτα δὲ διοικήσας	Ἡροφῶντα	μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν
[29, 1]	πρὸς Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς	συνηργηκότα·	τὸν Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας
[29, 11]	ὅταν τὰ παρ᾽ ἐνίοις πολλοῦ	τετευχότα	λόγου καὶ διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ
[29, 1]	καιροὺς καὶ μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος	ἕκαστα	τῶν γενομένων. Ὅτι μὲν οὖν
[29, 1]	μεγίστας χρείας σφίσι παρεσχημένον καὶ	πλεῖστα	συνηργηκότ᾽ ἔν τε τοῖς πρὸς
[29, 3]	τόπους καὶ πόλεις καὶ συμμάχους·	μάλιστα	δ᾽ αὐτὸν ἠξίου παρασκευάζεσθαι πρὸς
[29, 3]	μὴ καὶ νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται,	μάλιστα	μὲν διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ
[29, 6]	κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις, τότε	μάλιστα	παρεκάλει τῆς ἐναντίας τύχης ἔννοιαν
[29, 1]	Εὐμένει καὶ τιμώμενος ὡς ἔνι	μάλιστα,	πρῶτον μὲν πρὸς Ἀμφίπολιν παραγενόμενος
[29, 6]	ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε	μάλιστά	τις κατορθοίη κατὰ τὸν ἴδιον
[29, 6]	Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ	μάλιστα	τότε τὴν ἰδίαν ἀρχὴν ἐν
[29, 1]	ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ μοι διὰ	ταῦτα	γεγονέναι· δυεῖν δὲ συγκρινομένων, τοῦ
[29, 3]	Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς τὸν πόλεμον.	Ταῦτα	δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε
[29, 1]	συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι.	Ταῦτα	δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽ ἑαυτοῦ κατεπείραζε
[29, 6]	κατέλυσε τὴν Περσῶν ἀρχήν, λέγει	ταῦτα·	εἰ γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν νῷ
[29, 2]	προσήκουσαι περὶ τῶν ὅλων, πυθόμενος	ταῦτα	καὶ κρίνων ἀναγκαίαν εἶναι τὴν
[29, 1]	διάλυσιν· πρὸς δὲ τὸ μεσιτεῦσαι	ταῦτα	καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον
[29, 1]	γὰρ εἰς τὸ μέσον ἐνεγκεῖν	ταῦτα	κύριος ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου δὲ
[29, 6]	Ὃ νῦν γέγονε κατὰ Περσέα.	Ταῦτα	μὲν οὖν Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ
[29, 6]	τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ	ταῦτα	μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ δεινότερον
[29, 6]	εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι καὶ τούτοις	ταῦτα	τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως ἂν ἄλλο
[29, 1]	πότε πέμπεσθαι καὶ πῶς δεήσει	ταῦτα	τηρεῖσθαι παρὰ τοῖς Κνωσίοις· περὶ
[29, 3]	Βάλακρος ὁ Πανταύχου. Μετὰ δὲ	ταῦτα	τοὺς μὲν ἐπὶ τὰ χρήματα
[29, 1]	ἂν ἔν γε τῷ μετὰ	ταῦτα	χρόνῳ διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει πάντως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/09/2009