>

Livre, Chap.
[29, 6]	ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν	ὁ	Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ ὅσους
[29, 6]	δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ	ὁ	αὐτὸς Γένθιόν φησι τὸν τῶν
[29, 11]	ἢ πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽	ὁ	βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι
[29, 2]	συμμαχίας, καὶ διασαφούντων ὅτι πρόθυμος	ὁ	βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς
[29, 6]	χρῆσθαι τοῖς ἀρχομένοις. Ὅτι Εὐμένης	ὁ	βασιλεὺς τῆς Περσέως καὶ Ῥωμαίων
[29, 2]	τῆς συμμαχίας καὶ καταγραφέντων, εὐθέως	ὁ	Γένθιος ἅμα τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε
[29, 1]	δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν κύριος·	ὁ	δ᾽ Εὐμένης σπουδάζων, καθάπερ οἱ
[29, 11]	ἐκέλευσε δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων·	ὁ	δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ γινόμενον
[29, 6]	δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι.	Ὁ	δὲ μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον
[29, 6]	ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους,	ὁ	δὲ Νασικᾶς ὀξὺν ἀγῶνα περὶ
[29, 2]	τῆς κομιδῆς τῶν τριακοσίων ταλάντων.	Ὁ	δὲ Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος
[29, 3]	πάντες προῆγον εἰς τὴν Μακεδονίαν·	ὁ	δὲ Πάνταυχος μένων παρὰ πλευρὰν
[29, 2]	εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς Ῥωμαίους.	Ὁ	δὲ πεισθεὶς τοῖς παρακαλουμένοις καὶ
[29, 1]	κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις.	Ὁ	δὲ Περσεὺς ἐδέχετο περὶ τῶν
[29, 1]	θηρεύσειν τὸν Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις·	ὁ	δὲ Περσεὺς μακρόθεν ὥρμα πρὸς
[29, 6]	εἰ καί τις ἄλλος. Πολύβιος·	ὁ	δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν
[29, 3]	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν παρασκευάς.	Ὁ	δὲ Περσεύς, παραγενομένων εἰς τὴν
[29, 6]	οἱ προόπται τῶν ἱππέων. Πολύβιος·	ὁ	δὲ Περσεὺς προσαγόμενος τὸν χρόνον
[29, 6]	μηνύων τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων.	Ὁ	δὲ συνταραχθεὶς τὸ μὲν στρατόπεδον
[29, 1]	τἄλλα καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο ποιήσειν,	ὁ	δὲ τοῦ μὴ δοῦναι πάντα
[29, 6]	ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ.	Ὁ	δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς
[29, 1]	γενομένων. Ὅτι μὲν οὖν Κύδας	ὁ	Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽ Εὐμένει καὶ
[29, 1]	γένος τῶν παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον.	Ὁ	μὲν γὰρ Εὐμένης ᾔτει τοῦ
[29, 1]	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν διαμάχην αὐτῶν.	Ὁ	μὲν γὰρ Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα
[29, 1]	γὰρ ἂν ἄλλο τις εἴπειεν;	ὁ	μὲν γὰρ χάριν τοῦ λαβεῖν
[29, 3]	καὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ πεμπομένων.	Ὁ	μὲν οὖν Γένθιος τούτοις τοῖς
[29, 6]	καὶ καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις	ὁ	μὲν Πολύβιος φησιν ἔτι κοιμωμένοις
[29, 6]	Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ τῶν παρόντων	ὁ	Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ
[29, 6]	Πολύβιος εἴρηκεν, ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς	ὁ	Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ
[29, 2]	Σὺν δὲ τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν	ὁ	Πάνταυχος τὸν Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς
[29, 3]	Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους καὶ Βάλακρος	ὁ	Πανταύχου. Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς
[29, 2]	τὸν Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς	ὁ	Περσεὺς πρὸς Γένθιον ὑπὲρ τῆς
[29, 3]	Ὀλυμπίωνα. Ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος	ὁ	Πολεμοκράτους καὶ Βάλακρος ὁ Πανταύχου.
[29, 11]	φίλοις ὑπὲρ τῶν προσπεπτωκότων, ἀκούσας	ὁ	Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ μὲν
[29, 11]	ἕνεκεν τοῦ Πηλούσιον κατασχεῖν ἀφικομένου,	ὁ	Ποπίλιος ὁ τῶν Ῥωμαίων στρατηγός,
[29, 6]	γενέσθαι. Δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος	ὁ	πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι
[29, 11]	τὰ καθόλου γράφοντας ἐναντίος ἐστὶν	ὁ	τρόπος· διόπερ οὐ χρὴ καταγινώσκειν
[29, 11]	Πηλούσιον κατασχεῖν ἀφικομένου, ὁ Ποπίλιος	ὁ	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, τοῦ βασιλέως
[29, 6]	κενὰ τοῦ πολέμου. Λεύκιος δὲ	ὁ	ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ
[29, 6]	λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα παρὰ πόδας.	Ὃ	καὶ τότε περὶ τὸν Εὐμένη
[29, 6]	ἄλλο τι βουλεύσηται περὶ αὐτῶν.	Ὃ	νῦν γέγονε κατὰ Περσέα. Ταῦτα
[29, 11]	αὐτῆς τὸν πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον.	Διὸ	καὶ δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν,
[29, 5]	τοῦ Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν αὐτούς.	Διὸ	καὶ τὸ πέρας τῆς ἐκκλησίας
[29, 6]	ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως ἂν	ἄλλο	τι βουλεύσηται περὶ αὐτῶν. Ὃ
[29, 1]	τίς οὐκ ἂν θαυμάσειε πῶς	ἄλλο	τι συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε
[29, 1]	ἀλογιστίας; φιλαργυρία· τί γὰρ ἂν	ἄλλο	τις εἴπειεν; ὁ μὲν γὰρ
[29, 3]	Γενθίου καὶ τῶν ὁμηρευόντων, ὁρμήσας	ἀπὸ	τῆς περὶ τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν
[29, 11]	ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ παρακαλούμενον	ὑπὸ	Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ τὸν
[29, 6]	βλέποντας εἰς τὰ παρόντα, δεικνὺς	ὑπὸ	τὴν ὄψιν τὸν Περσέα, μήτε
[29, 2]	ἅμα τοὺς ὁμήρους ἔπεμπε τοὺς	ὑπὸ	τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας καὶ σὺν
[29, 1]	πόλεμον, ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς	ὑπὸ	τῶν στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ
[29, 6]	πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ	πρὸ	ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν ὡς τὸ
[29, 2]	τὰ πρὸς Γένθιον ~Ὅτι παραγενομένων	πρὸ	τοῦ χειμῶνος τῶν περὶ τὸν
[29, 11]	ἢ ποταμῶν ἢ τόπων ἰδιότησι·	τὸ	γὰρ μέγεθος τῆς πραγματείας ἱκανόν
[29, 6]	χώραν ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ	τὸ	γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ
[29, 11]	γεγραμμένων· ὁ δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς	τὸ	γινόμενον καὶ τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν
[29, 1]	οὐ μὴν ἀλλὰ κατηνέχθην ἐπὶ	τὸ	γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν, καὶ
[29, 1]	καὶ προέσθαι τι τῶν αὑτοῦ.	τὸ	δὲ γένος τῶν παλαισμάτων ἦν
[29, 1]	ἐκοινολογεῖτο τὸ μὲν πρῶτον Μενεκράτει,	τὸ	δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ
[29, 6]	καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ	τὸ	δεινὸν ἐγγίζοι καὶ δέοι κρίνεσθαι
[29, 1]	καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη	τὸ	δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ συνήργησέ
[29, 11]	τὴν δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων	τὸ	δελτάριον, ἐν ᾧ τὸ τῆς
[29, 6]	μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι παρὰ	τὸ	δέον μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον
[29, 4]	τῷ περὶ δημηγορίας τέθειται> διέκρινε	τὸ	διαβούλιον, ἐν ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν
[29, 3]	ἱππέων ἀπήντα τοῖς προειρημένοις εἰς	τὸ	Δῖον, καὶ συμμίξας πρῶτον μὲν
[29, 1]	καὶ μᾶλλον ἔτι τῷ λαμβάνοντι	τὸ	δοκεῖν μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν,
[29, 1]	κατηνέχθην ἐπὶ τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς	τὸ	δοκοῦν, καὶ δι᾽ ὧν εἰκότων
[29, 1]	τό τε παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς	τὸ	δοκοῦν πραγματικώτατον ἐν τῷ πολέμῳ
[29, 2]	ταχέως παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς	τὸ	κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ τῶν αὐτῶν
[29, 6]	εἴ τις θεῶν αὐτοῖς προύλεγε	τὸ	μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν ὡς
[29, 1]	Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο	τὸ	μὲν πρῶτον Μενεκράτει, τὸ δὲ
[29, 6]	τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ συνταραχθεὶς	τὸ	μὲν στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους
[29, 3]	τέλος ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς τοῦτο	τὸ	μέρος κατά τε τοὺς περὶ
[29, 1]	πολέμου καὶ διάλυσιν· πρὸς δὲ	τὸ	μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν
[29, 1]	αὐτὸν ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ εἰς	τὸ	μέσον ἐνεγκεῖν ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν
[29, 3]	καὶ παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς	τὸ	μὴ καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽
[29, 1]	δυσχρηστουμένους τοῖς ὅλοις διά τε	τὸ	μηδὲν προκόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ
[29, 1]	τὸν Περσέα πανταχόθεν καὶ πᾶν	τὸ	παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ τὸν
[29, 11]	χρόνον ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν πᾶν	τὸ	παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ
[29, 6]	ὁ ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα	τὸ	παράπαν ἀλλὰ τότε πρῶτον ἐπὶ
[29, 6]	Περσῶν μὲν οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται	τὸ	παράπαν, οἳ πάσης σχεδὸν τῆς
[29, 11]	εἴκων δὲ τοῖς καιροῖς κατὰ	τὸ	παρόν· οἱ δὲ περὶ τὸν
[29, 1]	Ῥωμαίους; εἰ γὰρ καὶ κατὰ	τὸ	παρόν, οὐκ ἂν ἔν γε
[29, 5]	μετάθεσις συνέτριβεν αὐτούς. Διὸ καὶ	τὸ	πέρας τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη
[29, 6]	ταῖς ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές ἐστι	τὸ	περιφερόμενον ὅτι πολλὰ κενὰ τοῦ
[29, 6]	πράγματα φύσιν ἔχει γίνεσθαι κατὰ	τὸ	πλεῖστον, εἴς τι τῶν εἰωθότων
[29, 1]	τι καὶ κινητικόν, ὅταν προκαταληφθῇ	τὸ	πλῆθος ἐκ τῆς συνεχοῦς λαλιᾶς,
[29, 5]	ἡ τῶν λέμβων παρουσία καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν ἀπολωλότων ἱππέων καὶ
[29, 1]	οἱ μοχθηροὶ τῶν ἰατρῶν, περὶ	τὸ	πρόδομα μᾶλλον ἢ περὶ τὸν
[29, 3]	τὴν Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν	τὸ	προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽ αὐτοῦ καὶ
[29, 12]	τὰ κίβδηλα τῶν νομισμάτων εἰς	τὸ	πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ τἀκόλουθον ταῖς
[29, 11]	ἄνω καὶ κάτω ταχέως ἀνέστησαν	τὸ	στρατόπεδον ἐκ τῆς χώρας καὶ
[29, 1]	ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον εἶναι	τὸ	συγκαταβῆναι Ῥωμαίους εἰς ἐξαγωγὴν τοῦ
[29, 4]	Ἁγησίλοχον, Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς	τὸ	συνεχὲς ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες
[29, 6]	βουλόμενος ἐναργῶς ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις	τὸ	ταύτης εὐμετάβολον, ἐπιστὰς ἐπὶ τοὺς
[29, 1]	ἔγωγε διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν·	τό	τε γὰρ γράφειν κατὰ μέρος
[29, 1]	εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ τελέως ἐπισφαλές,	τό	τε παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ
[29, 1]	τοῦ μὲν ἡσυχίαν ἔχειν κατὰ	τὸ	τέταρτον ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι
[29, 1]	ἣν εἶχον πρὸς ἀλλήλους, καὶ	τὸ	τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν
[29, 11]	ἔχων τὸ δελτάριον, ἐν ᾧ	τὸ	τῆς συγκλήτου δόγμα κατετέτακτο, προύτεινεν
[29, 6]	πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽ ἂν ὡς	τὸ	τῆς τύχης χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ
[29, 11]	ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ πρότερον ἀξιώσας	τὸ	τῆς φιλίας σύνθημα ποιεῖν πρὶν
[29, 1]	τῆς Παύλου στρατηγίας καὶ διὰ	τὸ	τοὺς κατὰ τὴν Αἰτωλίαν μετεώρους
[29, 11]	παρὰ τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ	τὸ	φθάσαι κριθέντα τὰ κατὰ τὸν
[29, 6]	καὶ πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς	ἀπεφήνατο	περὶ τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν
[29, 6]	μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς,	ὑπεδέξατο	τῆς κυκλώσεως ἡγεμὼν γενέσθαι. Δεύτερος
[29, 6]	ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν	ἀφιππάσατο,	σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ παρὰ
[29, 2]	κἀνταῦθα συμμίξας τῷ Γενθίῳ ταχέως	παρεστήσατο	τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν
[29, 2]	ἀναγκαίαν εἶναι τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν	προεχειρίσατο	Πάνταυχον, ἕνα τῶν πρώτων φίλων,
[29, 1]	ὥρμα πρὸς τὰ προτεινόμενα καὶ	συνετίθετο,	καταπιεῖν δὲ τῶν λεγομένων οὐδὲν
[29, 3]	πάντων τῶν ἱππέων· πάνυ γὰρ	ἐβούλετο	σαφῶς εἰδέναι τοὺς Μακεδόνας τὴν
[29, 1]	αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς ἔπραττον εὐεπίληπτον	ἐφαίνετο	καὶ τελέως ἐπισφαλές, τό τε
[29, 3]	Γένθιος τούτοις τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος	ἐγίνετο	περί τε τὰς κατὰ γῆν
[29, 6]	τὸν χρόνον καὶ τὸν πόνον	ἐξελύετο	τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες
[29, 1]	καὶ πίστεις. Ὁ δὲ Περσεὺς	ἐδέχετο	περὶ τῶν ὁμήρων καὶ πόσα
[29, 1]	πάντα παρεώρα τἄλλα καὶ πάντ᾽	ἀνεδέχετο	ποιήσειν, ὁ δὲ τοῦ μὴ
[29, 1]	φιλαργυρίαν. Τίς γὰρ οὐκ ἂν	ἐπισημήναιτο	τὴν ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων,
[29, 6]	τοῦ Περσέως πρός τινας πολλάκις	ἀνθωμολογεῖτο	τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ
[29, 1]	πρὸς Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ τείχει	ἐκοινολογεῖτο	τὸ μὲν πρῶτον Μενεκράτει, τὸ
[29, 1]	τούτων ὁμήρους δώσειν κατὰ τάχος	ὑπισχνεῖτο	καὶ πίστεις. Ὁ δὲ Περσεὺς
[29, 1]	Βρεντεσίου καὶ χρηματίσαι περὶ ὧν	προῃρεῖτο,	καὶ τέλος ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ
[29, 11]	ᾧ τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα	κατετέτακτο,	προύτεινεν αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε
[29, 5]	καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν.	Ἐδέξαντο	δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ
[29, 4]	Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς τὸ συνεχὲς	ἐξειργάζοντο	καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον τὴν
[29, 11]	δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα πάντες	ἠσπάζοντο	φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα
[29, 1]	ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι	τοσοῦτο	πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος ἱκανὴν
[29, 1]	τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ λαβὼν	τοσοῦτο	πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους;
[29, 6]	εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον ὄντα φανῆναι.	Τοῦτο	γὰρ διαφέρειν ἔφη τοὺς ἀνοήτους
[29, 11]	κέρδους τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες·	τοῦτο	γὰρ οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ ἤδη
[29, 11]	καὶ τὴν ὅλην Αἴγυπτον παρὰ	τοῦτο	πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ φθάσαι
[29, 1]	Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ διὰ	τοῦτο	Ῥωμαίων οἱ πλείους ὑποψίαν ἔσχον
[29, 3]	εἰς τέλος ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς	τοῦτο	τὸ μέρος κατά τε τοὺς
[29, 6]	ὅτι βασιλέως ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ	τοῦτο	τοὺς μὲν Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/09/2009