HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

POLYBE, Histoire, livre XXIX [fragments]

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 47 formes différentes pour 108 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

>
Livre, Chap.

[29, 6]   βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ τις

[29, 6]   πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας

[29, 6]   μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ

[29, 6]   μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ μοι θειοτέραν ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν ἀπόφασιν ποιήσασθαι

[29, 11]   πλὴν ἐάν που κατὰ πρόθεσιν ἢ κέρδους τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες·

[29, 11]   μελλόντων, οιον ει τ φανείημεν ἢ λήμμασι χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς ἢ

[29, 6]   Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων,

[29, 6]   δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ

[29, 1]   ἰατρῶν, περὶ τὸ πρόδομα μᾶλλον ἢ περὶ τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη

[29, 6]   γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν

[29, 1]   κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς οὖν

[29, 11]   ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου, πότερα φίλιος ἢ πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ

[29, 11]   που παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ τόπων ἰδιότησι· τὸ

[29, 1]   θαυμάσειε πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ

[29, 11]   τῆς φιλίας σύνθημα ποιεῖν πρὶν ἢ τὴν προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου,

[29, 11]   τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς

[29, 11]   ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ τόπων ἰδιότησι· τὸ γὰρ μέγεθος

[29, 11]   ἢ λήμμασι χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς τῆς

[29, 11]   ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ παρατάξεων

[29, 1]   διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ δόσις. Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη

[29, 1]   ἂν ὠνήσασθαι τὴν ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς

[29, 6]   πρότερον ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ πρὸς τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος

[29, 1]   ~(Ὅτι ἡ σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον τῆς

[29, 5]   πλῆθος τῶν ἀπολωλότων ἱππέων καὶ ἡ τοῦ Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν αὐτούς.

[29, 6]   τῶν εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη τοῖς παρὰ λόγον τὰ

[29, 5]   καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα· καὶ γὰρ ἡ τῶν λέμβων παρουσία καὶ τὸ

[29, 6]   ἐπὶ Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι

[29, 1]   πάσης κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν ἡ φιλαργυρία. Προστίθημι δ᾽ ἔτι παρ᾽

[29, 6]   ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς καθ᾽ οὓς συνέβη καταλυθῆναι τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ

[29, 1]   δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι τίνος προύβη πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι μὲν οὖν

[29, 6]   διὰ τὴν πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ τε

[29, 1]   τὴν τοῦ Περσέως μικρολογίαν. Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες ἱερὸν

[29, 3]   πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα

[29, 11]   τοῦτο γὰρ οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ ἤδη καὶ πλεονάκις ἐν τῇ πραγματείᾳ

[29, 5]   τὸν Δείνωνα καὶ Πολυάρατον φανερῶς ἤδη τολμώντων λέγειν τὰ τοῦ Περσέως,

[29, 11]   περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ

[29, 1]   μὲν οὖν Εὐμένης οὐκ ἂν ἠβουλήθη Περσέα κρατῆσαι τῷ πολέμῳ καὶ

[29, 5]   τὸ πέρας τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς

[29, 1]   Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ ἂν ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον

[29, 2]   πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ δοθῇ τριακόσια τάλαντα καὶ πίστεις αἱ

[29, 1]   ἡ δόσις. Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς γε τὴν

[29, 1]   ὀξύ τι καὶ κινητικόν, ὅταν προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος ἐκ τῆς συνεχοῦς

[29, 6]   εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις κατορθοίη κατὰ τὸν ἴδιον βίον καὶ

[29, 2]   αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν, οὓς ἂν δοκῇ Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν

[29, 1]   ὧν ὅτι μὲν γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν Εὐμένη,

[29, 4]   εἰς μὲν τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν

[29, 1]   Περσεῖ τῆς κομιδῆς τούτων, ἐὰν μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ

[29, 3]   διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται τῆς

[29, 11]   τὰ κατὰ τὸν Περσέα πράγματα· μὴ γὰρ γενομένου τούτου καὶ πιστευθέντος,

[29, 6]   θύειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι.

[29, 1]   ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ δὲ τοῦ μὴ δοῦναι πάντα παθεῖν καὶ πᾶν

[29, 1]   γὰρ χάριν τοῦ λαβεῖν τὰ μὴ καθήκοντα πάντα παρεώρα τἄλλα καὶ

[29, 3]   παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον

[29, 1]   δ᾽ ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον, μὴ καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν φιλαργυρίαν.

[29, 3]   σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ καὶ νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα

[29, 6]   ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ

[29, 3]   τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν τὸν καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν

[29, 11]   Ἀντίοχον, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ πρότερον ἀξιώσας τὸ τῆς φιλίας

[29, 1]   κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν

[29, 11]   καὶ μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται μὴ τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ πλήθει

[29, 6]   εἰ γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν νῷ μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς,

[29, 6]   Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι βασιλέως

[29, 1]   περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον,

[29, 6]   πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον

[29, 6]   εἴς τι τῶν εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη τοῖς παρὰ

[29, 1]   ~(Ὅτι ἡ σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον τῆς μὲν Αἰγύπτου

[29, 1]   τῶν συμβάντων κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ ἂν ἠδυνήθη

[29, 6]   Ὃ καὶ τότε περὶ τὸν Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα

[29, 1]   πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας χρείας σφίσι

[29, 1]   ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν Εὐμένη, δι᾽ ἣν ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν

[29, 3]   μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον

[29, 1]   ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως, καὶ διὰ τοῦτο

[29, 1]   χρήματα καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη τὸ δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ

[29, 6]   αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,

[29, 2]   παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν οὓς ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς

[29, 11]   ἐστὶν ὁ τρόπος· διόπερ οὐ χρὴ καταγινώσκειν ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς

[29, 11]   μὲν γὰρ ὅταν ἐν τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας καὶ

[29, 6]   κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι συνεργήσῃ καὶ προσθῆται τὴν αὑτῆς ῥοπήν,

[29, 6]   τοῦ Γενθίου μετὰ πολλῆς φιλανθρωπίας. ~Τῇ δυνάμει τῆς πάρμης καὶ τῶν

[29, 6]   τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς

[29, 11]   καθάπερ ἤδη καὶ πλεονάκις ἐν τῇ πραγματείᾳ περὶ τούτου τοῦ μέρους

[29, 6]   τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι

[29, 6]   Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως

[29, 11]   Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅταν ἐν τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας

[29, 1]   ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν τοῦ Περσέως

[29, 6]   ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ

[29, 6]   χρόνον καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν

[29, 6]   περὶ τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων

[29, 6]   ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν

[29, 6]   γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽

[29, 6]   Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν ὁ Αἰμίλιος

[29, 1]   ἢ περὶ τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ

[29, 6]   Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν φησι τὸν

[29, 11]   κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ παρατάξεων ἡμῖν ἔστω

[29, 1]   ἐκ τῶν εἰρημένων· τίς δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι τίνος προύβη πάρεστι

[29, 1]   παλαισταί. Τούτων δ᾽ ἔνια μὲν ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν, ἔνια

[29, 11]   Ἐπεὶ δ᾽ ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς ἔφη βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς φίλοις ὑπὲρ

[29, 1]   τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοις ἦν. Ἔφη γὰρ αὐτοὺς μίαν ἔχειν διατριβὴν

[29, 11]   τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ

[29, 6]   ὄντα φανῆναι. Τοῦτο γὰρ διαφέρειν ἔφη τοὺς ἀνοήτους τῶν νοῦν ἐχόντων,

[29, 1]   χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας ἔφη τοὺς περὶ Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην

[29, 11]   Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους μάχῃ τοὺς τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ

[29, 1]   ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ

[29, 6]   πρὸς τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη καὶ πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν

[29, 6]   εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη τοῖς παρὰ λόγον τὰ κατὰ

[29, 6]   θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ προόπται

[29, 6]   καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν·

[29, 6]   τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,

Livre, Chap.
[29, 6]	βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας	ἢ	βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ τις
[29, 6]	πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας	ἢ	βασιλέα τῶν Περσῶν ἢ Μακεδόνας
[29, 6]	μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν	ἢ	θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ
[29, 6]	μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ μοι θειοτέραν	ἢ	κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν ἀπόφασιν ποιήσασθαι
[29, 11]	πλὴν ἐάν που κατὰ πρόθεσιν	ἢ	κέρδους τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες·
[29, 11]	μελλόντων, οιον ει τ φανείημεν	ἢ	λήμμασι χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς ἢ
[29, 6]	Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν	ἢ	Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν Μακεδόνων,
[29, 6]	δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν	ἢ	νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ
[29, 1]	ἰατρῶν, περὶ τὸ πρόδομα μᾶλλον	ἢ	περὶ τὸν μισθὸν τέλος ἀπέστη
[29, 6]	γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ᾽ ἂν	ἢ	Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν Περσῶν
[29, 1]	κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον	ἢ	πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς οὖν
[29, 11]	ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου, πότερα φίλιος	ἢ	πολέμιός ἐστιν. Ἐπεὶ δ᾽ ὁ
[29, 11]	που παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν	ἢ	ποταμῶν ἢ τόπων ἰδιότησι· τὸ
[29, 1]	θαυμάσειε πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον	ἢ	προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ
[29, 11]	τῆς φιλίας σύνθημα ποιεῖν πρὶν	ἢ	τὴν προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου,
[29, 11]	τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ πραγμάτων	ἢ	τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι· πρὸς
[29, 11]	ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν	ἢ	τόπων ἰδιότησι· τὸ γὰρ μέγεθος
[29, 11]	ἢ λήμμασι χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς	ἢ	χειρισμῷ πραγμάτων ἢ τοῖς τῆς
[29, 11]	ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον.	Ἡ	δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ παρατάξεων
[29, 1]	διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς καλὸν	ἡ	δόσις. Εἰ δὲ ταύτης διεψεύσθη
[29, 1]	ἂν ὠνήσασθαι τὴν ἐλπίδα ταύτην.	Ἡ	μὲν οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς
[29, 6]	πρότερον ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως	ἡ	πρὸς τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος
[29, 1]	~(Ὅτι	ἡ	σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον τῆς
[29, 5]	πλῆθος τῶν ἀπολωλότων ἱππέων καὶ	ἡ	τοῦ Γενθίου μετάθεσις συνέτριβεν αὐτούς.
[29, 6]	τῶν εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ	ἡ	τύχη τοῖς παρὰ λόγον τὰ
[29, 5]	καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα· καὶ γὰρ	ἡ	τῶν λέμβων παρουσία καὶ τὸ
[29, 6]	ἐπὶ Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν	ἡ	φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι
[29, 1]	πάσης κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν ἐστιν	ἡ	φιλαργυρία. Προστίθημι δ᾽ ἔτι παρ᾽
[29, 6]	ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς καθ᾽ οὓς	συνέβη	καταλυθῆναι τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ
[29, 1]	δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι τίνος	προύβη	πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι μὲν οὖν
[29, 6]	διὰ τὴν πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν	ἀσελγῆ	κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ τε
[29, 1]	τὴν τοῦ Περσέως μικρολογίαν. Καὶ	δὴ	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες ἱερὸν
[29, 3]	πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον	ἤδη	διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα
[29, 11]	τοῦτο γὰρ οὐ παραιτούμεθα, καθάπερ	ἤδη	καὶ πλεονάκις ἐν τῇ πραγματείᾳ
[29, 5]	τὸν Δείνωνα καὶ Πολυάρατον φανερῶς	ἤδη	τολμώντων λέγειν τὰ τοῦ Περσέως,
[29, 11]	περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν τὸν	ἀληθῆ	καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ
[29, 1]	μὲν οὖν Εὐμένης οὐκ ἂν	ἠβουλήθη	Περσέα κρατῆσαι τῷ πολέμῳ καὶ
[29, 5]	τὸ πέρας τῆς ἐκκλησίας ἀκόλουθον	ἐγενήθη	τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ τοῖς
[29, 1]	Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ ἂν	ἠδυνήθη	κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον
[29, 2]	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ	δοθῇ	τριακόσια τάλαντα καὶ πίστεις αἱ
[29, 1]	ἡ δόσις. Εἰ δὲ ταύτης	διεψεύσθη	τῆς ἐλπίδος, εἴς γε τὴν
[29, 1]	ὀξύ τι καὶ κινητικόν, ὅταν	προκαταληφθῇ	τὸ πλῆθος ἐκ τῆς συνεχοῦς
[29, 6]	εὐτυχίαις· ἀλλ᾽ ὅτε μάλιστά τις	κατορθοίη	κατὰ τὸν ἴδιον βίον καὶ
[29, 2]	αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν, οὓς ἂν	δοκῇ	Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν
[29, 1]	ὧν ὅτι μὲν γέγονέ τις	ἐπιπλοκὴ	τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν Εὐμένη,
[29, 4]	εἰς μὲν τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν,	Διοκλῆ,	Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν
[29, 1]	Περσεῖ τῆς κομιδῆς τούτων, ἐὰν	μὴ	βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ
[29, 3]	διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ δὲ	μή,	βοηθῶν, ταχέως πεῖραν λήψεται τῆς
[29, 11]	τὰ κατὰ τὸν Περσέα πράγματα·	μὴ	γὰρ γενομένου τούτου καὶ πιστευθέντος,
[29, 6]	θύειν, δειλὰ παρὰ δειλῶν ἱερὰ	μὴ	δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι.
[29, 1]	ἀνεδέχετο ποιήσειν, ὁ δὲ τοῦ	μὴ	δοῦναι πάντα παθεῖν καὶ πᾶν
[29, 1]	γὰρ χάριν τοῦ λαβεῖν τὰ	μὴ	καθήκοντα πάντα παρεώρα τἄλλα καὶ
[29, 3]	παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ	μὴ	καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον
[29, 1]	δ᾽ ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ τοσοῦτον,	μὴ	καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν φιλαργυρίαν.
[29, 3]	σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν	μὴ	καὶ νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα
[29, 6]	ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι καὶ	μὴ	λογιζομένῳ τὸ γινόμενον, ἀποδρὰς ἐκ
[29, 3]	τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον,	μὴ	παρορᾶν τὸν καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν
[29, 11]	Ἀντίοχον, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ,	μὴ	πρότερον ἀξιώσας τὸ τῆς φιλίας
[29, 1]	κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος καὶ	μὴ	συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ γῆν
[29, 11]	καὶ μονοειδεῖς λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται	μὴ	τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ πλήθει
[29, 6]	εἰ γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν νῷ	μὴ	χρόνον ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς,
[29, 6]	Περσέως τοῦ Μακεδόνος ἐκράτησεν ἡ	φήμη	παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι βασιλέως
[29, 1]	περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς ἐν	Ῥώμῃ	καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον,
[29, 6]	πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν τῇ	Ῥώμῃ	μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον
[29, 6]	εἴς τι τῶν εἰωθότων συμβαίνειν·	ἱκανὴ	γὰρ ἡ τύχη τοῖς παρὰ
[29, 1]	~(Ὅτι ἡ σύγκλητος	πυνθανομένη	τὸν Ἀντίοχον τῆς μὲν Αἰγύπτου
[29, 1]	τῶν συμβάντων κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν	Εὐμένη	γεγονέναι, ὃν οὐκ ἂν ἠδυνήθη
[29, 6]	Ὃ καὶ τότε περὶ τὸν	Εὐμένη	γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα
[29, 1]	πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν	Εὐμένη	δὲ τὰς μεγίστας χρείας σφίσι
[29, 1]	ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς τὸν	Εὐμένη,	δι᾽ ἣν ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν
[29, 3]	μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν	Εὐμένη,	καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον
[29, 1]	ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς	Εὐμένη	παρὰ Περσέως, καὶ διὰ τοῦτο
[29, 1]	χρήματα καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι τὸν	Εὐμένη	τὸ δέλεαρ; εἰ μὲν γὰρ
[29, 6]	αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς παραδόξοις	ἐνδεικυμένη	καὶ νῦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ,
[29, 2]	παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν οὓς ἂν	ἀποφήνῃ	Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων, πρὸς
[29, 11]	ἐστὶν ὁ τρόπος· διόπερ οὐ	χρὴ	καταγινώσκειν ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς
[29, 11]	μὲν γὰρ ὅταν ἐν τῇ	συμπάσῃ	πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας καὶ
[29, 6]	κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι	συνεργήσῃ	καὶ προσθῆται τὴν αὑτῆς ῥοπήν,
[29, 6]	τοῦ Γενθίου μετὰ πολλῆς φιλανθρωπίας.	~Τῇ	δυνάμει τῆς πάρμης καὶ τῶν
[29, 6]	τῶν ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ	τῇ	ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς
[29, 11]	καθάπερ ἤδη καὶ πλεονάκις ἐν	τῇ	πραγματείᾳ περὶ τούτου τοῦ μέρους
[29, 6]	τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν ἐν	τῇ	Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι
[29, 6]	Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον ἐν	τῇ	συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως
[29, 11]	Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅταν ἐν	τῇ	συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν Φανοτείας
[29, 1]	ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι	τῇ	σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν τοῦ Περσέως
[29, 6]	ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε	τῇ	ψυχῇ ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ
[29, 6]	χρόνον καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο	τῇ	ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν
[29, 6]	περὶ τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε	τῇ	ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων
[29, 6]	ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ	ἐνάτῃ	καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν
[29, 6]	γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα μόνον	ἔτη	ταυτὶ τὰ πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽
[29, 6]	Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον ὤν,	ἀνέστη	προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν ὁ Αἰμίλιος
[29, 1]	ἢ περὶ τὸν μισθὸν τέλος	ἀπέστη	τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ
[29, 6]	Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ	εἰκοστῇ	ὁ αὐτὸς Γένθιόν φησι τὸν
[29, 11]	κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽	αὐτὴ	καὶ περὶ παρατάξεων ἡμῖν ἔστω
[29, 1]	ἐκ τῶν εἰρημένων· τίς δ᾽	αὕτη	καὶ μέχρι τίνος προύβη πάρεστι
[29, 1]	παλαισταί. Τούτων δ᾽ ἔνια μὲν	ἐξερρύη	παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν, ἔνια
[29, 11]	Ἐπεὶ δ᾽ ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς	ἔφη	βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς φίλοις ὑπὲρ
[29, 1]	τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοις ἦν.	Ἔφη	γὰρ αὐτοὺς μίαν ἔχειν διατριβὴν
[29, 11]	τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας	ἔφη	ποιήσειν πᾶν τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ
[29, 6]	ὄντα φανῆναι. Τοῦτο γὰρ διαφέρειν	ἔφη	τοὺς ἀνοήτους τῶν νοῦν ἐχόντων,
[29, 1]	χίλια καὶ πεντακόσια πέμψειν φέροντας	ἔφη	τοὺς περὶ Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην
[29, 11]	Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους	μάχῃ	τοὺς τοῦ Πτολεμαίου στρατηγοὺς καὶ
[29, 1]	ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν οὖν	καταρχὴ	τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς δοκεῖ
[29, 6]	πρὸς τὸν βίον ἡμῶν ἀσύνθετος	τύχη	καὶ πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν
[29, 6]	εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ	τύχη	τοῖς παρὰ λόγον τὰ κατὰ
[29, 6]	θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ	ψυχῇ	ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ προόπται
[29, 6]	καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο τῇ	ψυχῇ,	καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν ἀθλητῶν·
[29, 6]	τῶν ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ	ψυχῇ.	Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/09/2009