>

Livre, Chap.
[29, 11]	γενομένου τούτου καὶ πιστευθέντος, οὐκ	ἄν	μοι δοκεῖ πειθαρχῆσαι τοῖς ἐπιταττομένοις
[29, 6]	τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ κέχρηκεν, ἕως	ἂν	ἄλλο τι βουλεύσηται περὶ αὐτῶν.
[29, 1]	ἐκφανοῦς ἀλογιστίας; φιλαργυρία· τί γὰρ	ἂν	ἄλλο τις εἴπειεν; ὁ μὲν
[29, 2]	καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαμβάνειν οὓς	ἂν	ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ τῶν ἐγγράπτων,
[29, 1]	τὴν πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως	ἂν	αὐτὸν ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ εἰς
[29, 1]	κατὰ τὸ παρόν, οὐκ ἂν	ἔν	γε τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ
[29, 11]	ἱστορίας· ἐν οἷς ἅπασι πολλῆς	ἂν	δικαίως τυγχάνοιμεν συγγνώμης, ὁμοίως δὲ
[29, 2]	ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον πέμπειν, οὓς	ἂν	δοκῇ Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ
[29, 11]	καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις οὐκ	ἂν	εἴποι τις ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον
[29, 6]	λαμβάνειν. Καὶ γὰρ οὕτω μόλις	ἂν	ἐν ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον
[29, 1]	καὶ κατὰ τὸ παρόν, οὐκ	ἂν	ἔν γε τῷ μετὰ ταῦτα
[29, 1]	τὴν φιλαργυρίαν. Τίς γὰρ οὐκ	ἂν	ἐπισημήναιτο τὴν ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν
[29, 6]	Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει πρότερον οἴεσθ᾽	ἂν	ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν
[29, 1]	Ὅτι μὲν οὖν Εὐμένης οὐκ	ἂν	ἠβουλήθη Περσέα κρατῆσαι τῷ πολέμῳ
[29, 1]	ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ	ἂν	ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι
[29, 1]	δὲ Περσέως πάλιν τίς οὐκ	ἂν	θαυμάσειε πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον
[29, 6]	Καὶ γὰρ οὕτω μόλις ἂν	ἐν	ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον μέτριον ὄντα
[29, 1]	τῷ πρότερον ἔτει πόσου βούλοιτ᾽	ἂν	ὠνήσασθαι τὴν ἐλπίδα ταύτην. Ἡ
[29, 6]	προύλεγε τὸ μέλλον, πιστεῦσαί ποτ᾽	ἂν	ὡς εἰς τοῦτον τὸν καιρὸν
[29, 6]	ταυτὶ τὰ πρὸ ἡμῶν, γνοίητ᾽	ἂν	ὡς τὸ τῆς τύχης χαλεπὸν
[29, 2]	ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον,	ἐὰν	αὐτῷ δοθῇ τριακόσια τάλαντα καὶ
[29, 1]	τῷ Περσεῖ τῆς κομιδῆς τούτων,	ἐὰν	μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς
[29, 3]	Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς	ἐὰν	μὴ καὶ νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται,
[29, 11]	ἐν ἅπασι τούτοις παραιτεῖσθαι· πλὴν	ἐάν	που κατὰ πρόθεσιν ἢ κέρδους
[29, 11]	λέξεως ῥήμασι· πρὸς δὲ τούτοις	ἐάν	που παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν
[29, 11]	αὑτῶν, ἀλλ᾽ οὐ παντάπασιν εὐδοκεῖν	ἐὰν	ψιλῶς περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν
[29, 2]	ὅλων, πυθόμενος ταῦτα καὶ κρίνων	ἀναγκαίαν	εἶναι τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο
[29, 3]	τοὺς Μακεδόνας τὴν τοῦ Γενθίου	κοινοπραγίαν,	ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης
[29, 2]	κρίνων ἀναγκαίαν εἶναι τὴν Γενθίου	κοινοπραγίαν	προεχειρίσατο Πάνταυχον, ἕνα τῶν πρώτων
[29, 1]	σφετέρᾳ πανουργίᾳ τὴν τοῦ Περσέως	μικρολογίαν.	Καὶ δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ
[29, 6]	δόξας γὰρ μάλιστα τότε τὴν	ἰδίαν	ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ
[29, 4]	φίλον, ὁμοίως δὲ καὶ κατ᾽	ἰδίαν	πρὸς τὰς πόλεις ὑπὲρ τῶν
[29, 2]	περὶ τῶν χρημάτων ἕξοντας τὴν	ἐπιμέλειαν.	Σὺν δὲ τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν
[29, 6]	οὓς συνέβη καταλυθῆναι τὴν Μακεδόνων	βασιλείαν,	οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε
[29, 11]	ὅσον οὔπω καταπεπονημένην τὴν Πτολεμαίου	βασιλείαν	τούτῳ τῷ τρόπῳ διέσωσαν, τῆς
[29, 11]	Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	καὶ παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς ὁμονοεῖν,
[29, 11]	καιρὸν ἐλθόντα τὰ κατὰ τὴν	Ἀλεξάνδρειαν	καὶ τὴν ὅλην Αἴγυπτον παρὰ
[29, 12]	δυνατά, παραγενόμενα δ᾽ εἰς τὴν	χρείαν,	καθάπερ τὰ κίβδηλα τῶν νομισμάτων
[29, 4]	διαλύσεων. Καὶ τὴν μὲν Ῥοδίων	ἀντιπολιτείαν	τοῦτον τὸν τρόπον ὡς ἐν
[29, 11]	καὶ Κορωνείας καὶ ε οῦ	πολιορκίαν	γράφωσιν, ἀναγκάζονται πάσας τὰς τῆς
[29, 11]	Γάζης, Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος	πολιορκίαν	διατρίβειν καὶ προστιθέναι παρ᾽ αὑτῶν,
[29, 11]	δὲ τούτοις Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου	πολιορκίαν>	Σάρδεων, Γάζης, Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι
[29, 6]	τῶν πέλας. Ὥστε πολλάκις καὶ	λίαν	μνημονεύειν τῆς Δημητρίου τοῦ Φαληρέως
[29, 1]	Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Ἰταλίαν	ἐν τούτοις ἦν. Ἔφη γὰρ
[29, 1]	διὰ τὸ τοὺς κατὰ τὴν	Αἰτωλίαν	μετεώρους ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον
[29, 1]	τούτοις ἦν. Ἔφη γὰρ αὐτοὺς	μίαν	ἔχειν διατριβὴν καὶ παρὰ τὰς
[29, 6]	ἄλλος. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς	μίαν	ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ
[29, 1]	καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων,	μηδεμίαν	δυνάμενος ἱκανὴν πίστιν παρασχέσθαι τῷ
[29, 3]	πρὸς αὐτὸν μόνον ἀνήκειν τὴν	ὑπερηφανίαν	καὶ τὴν βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων,
[29, 3]	οὖν πάντες προῆγον εἰς τὴν	Μακεδονίαν·	ὁ δὲ Πάνταυχος μένων παρὰ
[29, 3]	δὲ Περσεύς, παραγενομένων εἰς τὴν	Μακεδονίαν	τῶν πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ Γενθίου
[29, 6]	ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς τὴν Περσῶν	εὐδαιμονίαν	εἰσοικίσασα, διότι καὶ τούτοις ταῦτα
[29, 11]	περὶ τὸν Ποπίλιον τότε τὴν	δεξιὰν	αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα πάντες ἠσπάζοντο
[29, 11]	διὰ τῆς φωνῆς καὶ τὴν	δεξιὰν	προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων τὸ δελτάριον,
[29, 1]	δοκοῦντος εἶναι, τοῦ δὲ φιλαργυρωτάτου,	γελοίαν	συνέβαινε γίνεσθαι τὴν διαμάχην αὐτῶν.
[29, 1]	γὰρ οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο τὴν	ἄγνοιαν	ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων, Εὐμένους μέν,
[29, 6]	μάλιστα παρεκάλει τῆς ἐναντίας τύχης	ἔννοιαν	λαμβάνειν. Καὶ γὰρ οὕτω μόλις
[29, 2]	τοῦ χειμῶνος τῶν περὶ τὸν	Ἱππίαν,	οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ Περσεὺς
[29, 1]	ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν ἀπιστίαν καὶ	ζηλοτυπίαν	καὶ καθόλου τὴν μεγίστην ἀλλοτριότητα
[29, 11]	ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην	βακτηρίαν	περιέγραφε τῷ κλήματι τὸν Ἀντίοχον
[29, 11]	ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται διὰ τὴν	ἀπορίαν	τῶν πραγμάτων. Περὶ δὲ τοὺς
[29, 1]	μὴ καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν	φιλαργυρίαν.	Τίς γὰρ οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο
[29, 11]	ἀπῆγε τὰς δυνάμεις εἰς τὴν	Συρίαν,	βαρυνόμενος καὶ στένων, εἴκων δὲ
[29, 6]	ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ τὴν	Ἀσίαν	Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων τοῖς καιροῖς.
[29, 11]	νομίζεσθαι καὶ τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι	φαντασίαν,	ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ μὲν μικρὰ
[29, 6]	τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ τὴν	πολυποσίαν	πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ τὸν
[29, 4]	καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον τὴν	ἁμαρτίαν·	εὐθέως γὰρ εἰς τὴν Κρήτην
[29, 5]	τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν κοινὴν	ἑστίαν	τοὺς παρὰ τοῦ Γενθίου μετὰ
[29, 1]	τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν ἦν	ἀπιστίαν	καὶ ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου τὴν
[29, 1]	γὰρ Εὐμένης ᾔτει τοῦ μὲν	ἡσυχίαν	ἔχειν κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος
[29, 1]	λαμβάνοντι τὸ δοκεῖν μισθοῦ τὴν	ἡσυχίαν	ἔχειν, τὰ δὲ χίλια καὶ
[29, 1]	διὰ τοῦτο Ῥωμαίων οἱ πλείους	ὑποψίαν	ἔσχον οὐκ ἀπίθανον περὶ τοῦ
[29, 6]	λόγον τὰ κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι,	κἄν	τινι συνεργήσῃ καὶ προσθῆται τὴν
[29, 6]	Περσεὺς μίαν ἔχων πρόληψιν ἢ	νικᾶν	ἢ θνήσκειν, τότε οὐχ ὑπέμεινε
[29, 1]	τέλος ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους	ἀπέστειλαν,	οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ
[29, 3]	ἐπὶ τὰ χρήματα παρόντας εἰς	Πέλλαν	ἐξέπεμπεν, ὡς ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς
[29, 1]	Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ	προσέταξαν	μέσου χειμῶνος ὄντος ἐν ἡμέραις
[29, 1]	Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε καὶ	πᾶν	γένος δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν
[29, 1]	συγκλειόμενον τὸν Περσέα πανταχόθεν καὶ	πᾶν	τὸ παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ
[29, 11]	βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν	πᾶν	τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ
[29, 3]	περὶ τὴν Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ	πᾶν	τὸ προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽ αὐτοῦ
[29, 1]	μὴ δοῦναι πάντα παθεῖν καὶ	πᾶν	ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις
[29, 6]	ὕπατος οὐχ ἑωρακὼς φάλαγγα τὸ	παράπαν	ἀλλὰ τότε πρῶτον ἐπὶ τοῦ
[29, 6]	μὲν οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται τὸ	παράπαν,	οἳ πάσης σχεδὸν τῆς οἰκουμένης
[29, 6]	νύκτωρ τε αἰεὶ καὶ μεθ᾽	ἡμέραν	μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ καὶ Πλάτορα
[29, 6]	Δημητρίου μνησθῆναι· δοκεῖ γάρ μοι	θειοτέραν	ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν ἀπόφασιν
[29, 1]	εἴς γε τὴν πρὸς Ῥωμαίους	ἔχθραν	ὁμολογουμένως ἂν αὐτὸν ἐμβεβλήκει· τοῦ
[29, 3]	εἰ δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως	πεῖραν	λήψεται τῆς αὐτῆς ἑαυτῷ τύχης.
[29, 3]	Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον, μὴ	παρορᾶν	τὸν καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς
[29, 1]	χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς Ῥωμαίους	διαφοράν,	δι᾽ ἣν ἔμελλε καὶ τῶν
[29, 3]	ὁ δὲ Πάνταυχος μένων παρὰ	πλευρὰν	ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε τὸν νεανίσκον
[29, 6]	Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ	χώραν	ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ
[29, 1]	αὐτῶν. Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης	πᾶσαν	ἐλπίδα προύτεινε καὶ πᾶν γένος
[29, 4]	ἑξῆς τὸ συνεχὲς ἐξειργάζοντο καὶ	προσετίθεσαν,	ποιοῦντες ἀναπολόγητον τὴν ἁμαρτίαν· εὐθέως
[29, 3]	ἑαυτοῦ τοῖς περὶ Ὀλυμπίωνα. Ὧν	ἦσαν	ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους καὶ
[29, 1]	ἱερὸν τὸν στέφανον τῆς φιλαργυρίας	διελύθησαν	ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ ἀγαθοὶ παλαισταί.
[29, 1]	Εὐμένη, δι᾽ ἣν ἐπὶ τοσοῦτον	ἠλλοτριώθησαν	πρὸς αὐτὸν Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ
[29, 4]	τὸ διαβούλιον, ἐν ᾧ πλεῖον	ἐφάνησαν	ἰσχύοντες οἱ τὰ τοῦ Περσέως
[29, 1]	Ἄτταλον συμβάντων· τῷ μὲν γὰρ	συνεχώρησαν	καὶ παραγενέσθαι πρὸς σφᾶς εἰς
[29, 11]	Κύπρον ἄνω καὶ κάτω ταχέως	ἀνέστησαν	τὸ στρατόπεδον ἐκ τῆς χώρας
[29, 4]	Οἱ δὲ πρυτάνεις παραχρῆμα πρεσβευτὰς	κατέστησαν	τοὺς διαλύσοντας τὸν πόλεμον, εἰς
[29, 11]	αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην,	ἀνέπλευσαν	ἐπὶ τῆς Κύπρου, βουλόμενοι καὶ
[29, 11]	τῆς χώρας καὶ παρήδρευσαν, ἕως	ἀπέπλευσαν	αἱ δυνάμεις ἐπὶ Συρίας. Καὶ
[29, 11]	στρατόπεδον ἐκ τῆς χώρας καὶ	παρήδρευσαν,	ἕως ἀπέπλευσαν αἱ δυνάμεις ἐπὶ
[29, 1]	τῆς εἰς τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως	ἐκώλυσαν,	ἀλλὰ καὶ προσέταξαν μέσου χειμῶνος
[29, 11]	Πτολεμαίου βασιλείαν τούτῳ τῷ τρόπῳ	διέσωσαν,	τῆς τύχης οὕτω βραβευούσης τὰ
[29, 1]	παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν	ἐξαπατᾶν	καὶ στρατηγεῖν ἀλλήλους δι᾽ ἀπορρήτων·
[29, 11]	ὅπερ ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων.	Ὅταν	γὰρ ἁπλᾶς καὶ μονοειδεῖς λαβόντες
[29, 11]	ἑκάστοις ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ	ὅταν	ἐν τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου
[29, 2]	καὶ Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς,	ὅταν	λάβωσιν τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ
[29, 1]	ἐχούσης ὀξύ τι καὶ κινητικόν,	ὅταν	προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος ἐκ τῆς
[29, 11]	ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς πράξεις,	ὅταν	τὰ παρ᾽ ἐνίοις πολλοῦ τετευχότα
[29, 3]	ἠξίου παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν κατὰ	θάλατταν	μάχην· τῶν γὰρ Ῥωμαίων εἰς
[29, 3]	τὰς κατὰ γῆν καὶ κατὰ	θάλατταν	παρασκευάς. Ὁ δὲ Περσεύς, παραγενομένων
[29, 1]	μήτε κατὰ γῆν μήτε κατὰ	θάλατταν	πεντακόσια τάλαντα, τοῦ δὲ διαλῦσαι
[29, 11]	ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας,	ἐν	αἷς ἐνίοτε πεζοὶ μὲν ἔπεσον
[29, 11]	τῆς πραγματείας ἱκανόν ἐστιν ἡμᾶς	ἐν	ἅπασι τούτοις παραιτεῖσθαι· πλὴν ἐάν
[29, 6]	μάλιστα τότε τὴν ἰδίαν ἀρχὴν	ἐν	ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν
[29, 1]	καθόλου τὴν μεγίστην ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν	ἐν	αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν καὶ
[29, 6]	ἀπεφήνατο περὶ τῶν ἔπειτα συμβησομένων.	Ἐν	δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ
[29, 1]	καὶ προσέταξαν μέσου χειμῶνος ὄντος	ἐν	ἡμέραις τακταῖς ἐκχωρεῖν ἐξ Ἰταλίας.
[29, 6]	τοῦ Περσέως καὶ καθόλου τῆς	ἐν	Μακεδονίᾳ βασιλείας ἄρδην ἀνῃρημένης, τότε
[29, 1]	αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ καθημένους τὸν	ἐν	Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας
[29, 6]	λέγει ταῦτα· εἰ γὰρ λάβοιτ᾽	ἐν	νῷ μὴ χρόνον ἄπειρον μηδὲ
[29, 11]	τῶν ἄλλων μερῶν τῆς ἱστορίας·	ἐν	οἷς ἅπασι πολλῆς ἂν δικαίως
[29, 11]	δὲ τούτοις ἐάν που παραπίπτωμεν	ἐν	ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ
[29, 11]	καὶ λογοποιεῖν, ἔνια δὲ τῶν	ἐν	παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα καὶ πράγματα
[29, 1]	τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς	ἐν	Ῥώμῃ καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ
[29, 6]	ἐχόντων, διότι συμβαίνει τοὺς μὲν	ἐν	ταῖς ἰδίαις ἀτυχίαις παιδεύεσθαι, τοὺς
[29, 6]	ἰδίαις ἀτυχίαις παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽	ἐν	ταῖς τῶν πέλας. Ὥστε πολλάκις
[29, 11]	παραιτούμεθα, καθάπερ ἤδη καὶ πλεονάκις	ἐν	τῇ πραγματείᾳ περὶ τούτου τοῦ
[29, 6]	πρός τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο τῶν	ἐν	τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν
[29, 6]	Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ μέγιστον	ἐν	τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς
[29, 11]	ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅταν	ἐν	τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου χάριν
[29, 6]	καινοποιοῦσα καὶ τὴν αὑτῆς δύναμιν	ἐν	τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ νῦν,
[29, 1]	τὰς συνουσίας καὶ παρὰ τὰς	ἐν	τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας διοικεῖν αὐτοὺς
[29, 1]	τὰ μὲν κατὰ τὴν Ἰταλίαν	ἐν	τούτοις ἦν. Ἔφη γὰρ αὐτοὺς
[29, 11]	περιέγραφε τῷ κλήματι τὸν Ἀντίοχον	ἐν	τούτῳ τε τῷ γύρῳ τὴν
[29, 4]	ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν τρόπον ὡς	ἐν	τῷ περὶ δημηγορίας τέθειται> διέκρινε
[29, 6]	τοῦ Φαληρέως φωνῆς. Ἐκεῖνος γὰρ	ἐν	τῷ περὶ τῆς τύχης ὑπομνήματι
[29, 1]	διά τε τὸ μηδὲν προκόπτειν	ἐν	τῷ πολέμῳ μέχρι τῆς Παύλου
[29, 1]	πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν πραγματικώτατον	ἐν	τῷ πολέμῳ τούτῳ γεγονέναι, καὶ
[29, 6]	τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει τοὺς	ἐν	τῷ συνεδρίῳ βλέποντας εἰς τὰ
[29, 4]	δημηγορίας τέθειται> διέκρινε τὸ διαβούλιον,	ἐν	ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν ἰσχύοντες οἱ
[29, 11]	προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων τὸ δελτάριον,	ἐν	ᾧ τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα
[29, 1]	σφίσι παρεσχημένον καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽	ἔν	τε τοῖς πρὸς Ἀντίοχον καὶ
[29, 1]	κατὰ τὴν Αἰτωλίαν μετεώρους ὑπάρχειν,	ὑπέλαβεν	οὐκ ἀδύνατον εἶναι τὸ συγκαταβῆναι
[29, 5]	καὶ ἡ τοῦ Γενθίου μετάθεσις	συνέτριβεν	αὐτούς. Διὸ καὶ τὸ πέρας
[29, 6]	ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα	μηδὲν	ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ δεινότερον φάλαγγος
[29, 1]	Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ καὶ νῦν	μηδὲν	πράξας, ἐπινοήσας δὲ μόνον εἰς
[29, 1]	τοῖς ὅλοις διά τε τὸ	μηδὲν	προκόπτειν ἐν τῷ πολέμῳ μέχρι
[29, 6]	παρὰ τὸ δέον μήτε βουλεύεσθαι	μηδὲν	ὑπερήφανον μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ μηδενός,
[29, 1]	συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ τῶν λεγομένων	οὐδὲν	οἷός τ᾽ ἦν ἐπὶ τοσοῦτον
[29, 1]	ἀποκρίσεις δόντες αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν,	οὐδὲν	οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ τὸν
[29, 1]	γὰρ τῶν συμβάντων κακῶν αἴτιον	ἐνόμιζεν	Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ ἂν
[29, 3]	Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν τὸ	προτεθὲν	ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽ αὐτοῦ καὶ τῶν
[29, 1]	ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ Περσεὺς	μακρόθεν	ὥρμα πρὸς τὰ προτεινόμενα καὶ
[29, 1]	δυσπαθοῦντα καὶ συγκλειόμενον τὸν Περσέα	πανταχόθεν	καὶ πᾶν τὸ παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον
[29, 11]	τῶν Ῥωμαίων στρατηγός, τοῦ βασιλέως	πόρρωθεν	ἀσπαζομένου διὰ τῆς φωνῆς καὶ
[29, 1]	τί γὰρ ἂν ἄλλο τις	εἴπειεν;	ὁ μὲν γὰρ χάριν τοῦ
[29, 6]	τινὶ στόματι περὶ τοῦ μέλλοντος	ἀποπεφοίβακεν.	Ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν γραφὴν
[29, 11]	κατὰ πρόθεσιν ἢ κέρδους τινὸς	ἕνεκεν	εὑρισκώμεθα ψευδογραφοῦντες· τοῦτο γὰρ οὐ
[29, 11]	~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου πρὸς Πτολεμαῖον	ἕνεκεν	τοῦ Πηλούσιον κατασχεῖν ἀφικομένου, ὁ
[29, 6]	δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ ὅσους Πολύβιος	εἴρηκεν,	ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς ὁ Νασικᾶς
[29, 6]	διότι καὶ τούτοις ταῦτα τἀγαθὰ	κέχρηκεν,	ἕως ἂν ἄλλο τι βουλεύσηται
[29, 1]	κινδύνους, τί ποτε παθεῖν αὐτῷ	προσῆκεν	ἐπὶ τέλος ἀχθείσης τῆς προειρημένης
[29, 3]	δὲ Πάνταυχος μένων παρὰ πλευρὰν	ὑπεμίμνησκεν	καὶ παρώξυνε τὸν νεανίσκον πρὸς
[29, 1]	σύγκλητος πυνθανομένη τὸν Ἀντίοχον τῆς	μὲν	Αἰγύπτου κύριον γεγονέναι, τῆς δ᾽
[29, 3]	τὸ Δῖον, καὶ συμμίξας πρῶτον	μὲν	ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους ὑπὲρ τῆς
[29, 11]	δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος	μὲν	ἀπῆγε τὰς δυνάμεις εἰς τὴν
[29, 1]	τῶν παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον. Ὁ	μὲν	γὰρ Εὐμένης ᾔτει τοῦ μὲν
[29, 1]	γίνεσθαι τὴν διαμάχην αὐτῶν. Ὁ	μὲν	γὰρ Εὐμένης πᾶσαν ἐλπίδα προύτεινε
[29, 11]	δ᾽ ἔτι τούτων ἐλάττους. Πολιορκίας	μὲν	γὰρ καὶ τοπογραφίας καὶ τὰ
[29, 11]	καθήκοντα λόγον ἑκάστοις ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι	μὲν	γὰρ ὅταν ἐν τῇ συμπάσῃ
[29, 1]	τῶν περὶ Ἄτταλον συμβάντων· τῷ	μὲν	γὰρ συνεχώρησαν καὶ παραγενέσθαι πρὸς
[29, 1]	τὸν Εὐμένη τὸ δέλεαρ; εἰ	μὲν	γὰρ συνήργησέ τι τῶν κατὰ
[29, 1]	ἂν ἄλλο τις εἴπειεν; ὁ	μὲν	γὰρ χάριν τοῦ λαβεῖν τὰ
[29, 1]	ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ ὧν ὅτι	μὲν	γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ
[29, 3]	καὶ νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα	μὲν	διαλύων τὸν πόλεμον, εἰ δὲ
[29, 11]	ὁ Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ	μὲν	δοκοῦν εἶναι καὶ τελέως ὑπερήφανον·
[29, 11]	πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον, ὡς	μὲν	ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ πρότερον ἀξιώσας
[29, 6]	νοῦν ἐχόντων, διότι συμβαίνει τοὺς	μὲν	ἐν ταῖς ἰδίαις ἀτυχίαις παιδεύεσθαι,
[29, 3]	πόλεμον. Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα	μὲν	ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη,
[29, 1]	ἀγαθοὶ παλαισταί. Τούτων δ᾽ ἔνια	μὲν	ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν τὸν καιρόν,
[29, 11]	ἐξαγγέλλοντας, ἐν αἷς ἐνίοτε πεζοὶ	μὲν	ἔπεσον δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ
[29, 3]	Πανταύχου. Μετὰ δὲ ταῦτα τοὺς	μὲν	ἐπὶ τὰ χρήματα παρόντας εἰς
[29, 1]	τὸν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ	μὲν	ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ τῶν στρατηγῶν
[29, 1]	μὲν γὰρ Εὐμένης ᾔτει τοῦ	μὲν	ἡσυχίαν ἔχειν κατὰ τὸ τέταρτον
[29, 1]	ποία τις ἐστίν. Καὶ τὰ	μὲν	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοις
[29, 1]	ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων, Εὐμένους	μέν,	κατὰ τίνα λόγον ἤλπισε τηλικαύτης
[29, 11]	ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ	μὲν	μικρὰ μεγάλα ποιεῖν, τὰ δὲ
[29, 2]	τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς πρῶτον	μὲν	ὁμολογήσαντα περὶ τῶν χρημάτων ὅρκους
[29, 11]	δυνάμεις ἐπὶ Συρίας. Καὶ Ῥωμαῖοι	μὲν	ὅσον οὔπω καταπεπονημένην τὴν Πτολεμαίου
[29, 6]	εἰς τοῦτον τὸν καιρὸν Περσῶν	μὲν	οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται τὸ παράπαν,
[29, 1]	παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ ὧν ὄνησιν	μὲν	οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι,
[29, 3]	τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ πεμπομένων. Ὁ	μὲν	οὖν Γένθιος τούτοις τοῖς λόγοις
[29, 6]	νῦν γέγονε κατὰ Περσέα. Ταῦτα	μὲν	οὖν Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ τινὶ
[29, 1]	τίνος προύβη πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι	μὲν	οὖν Εὐμένης οὐκ ἂν ἠβουλήθη
[29, 1]	ὠνήσασθαι τὴν ἐλπίδα ταύτην. Ἡ	μὲν	οὖν καταρχὴ τῆς πρὸς ἀλλήλους
[29, 1]	ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν γενομένων. Ὅτι	μὲν	οὖν Κύδας ὁ Κρὴς στρατευόμενος
[29, 3]	πρεσβεύειν εἰς τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι	μὲν	οὖν πάντες προῆγον εἰς τὴν
[29, 1]	γεγονέναι· δυεῖν δὲ συγκρινομένων, τοῦ	μὲν	πανουργοτάτου δοκοῦντος εἶναι, τοῦ δὲ
[29, 11]	λόγου καὶ διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ	μὲν	παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν,
[29, 5]	παντάπασιν θορυβώδης ἦν ἐκκλησία, τῶν	μὲν	περὶ τὸν Δείνωνα καὶ Πολυάρατον
[29, 6]	καταλαβεῖν τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ	μὲν	Πολύβιος φησιν ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν
[29, 1]	τιμώμενος ὡς ἔνι μάλιστα, πρῶτον	μὲν	πρὸς Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ
[29, 1]	συνεγγίσας τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο τὸ	μὲν	πρῶτον Μενεκράτει, τὸ δὲ δεύτερον
[29, 4]	ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Καὶ τὴν	μὲν	Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν τρόπον
[29, 6]	ἔκλειψιν σημαίνει. Καὶ τοῦτο τοὺς	μὲν	Ῥωμαίους εὐθαρσεστέρους ἐποίησε, τοὺς δὲ
[29, 6]	Ῥωμαίων. Ὁ δὲ συνταραχθεὶς τὸ	μὲν	στρατόπεδον οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ
[29, 4]	τοὺς διαλύσοντας τὸν πόλεμον, εἰς	μὲν	τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον,
[29, 12]	~Ὅτι πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων κατὰ	μὲν	τὸν λόγον φαίνεται πιθανὰ καὶ
[29, 1]	περὶ δὲ τῶν χρημάτων ὑπὲρ	μὲν	τῶν πεντακοσίων ταλάντων αἰσχρὸν ἔφησεν
[29, 11]	λέγεσθαι μελλόντων, οιον ει τ	φανείημεν	ἢ λήμμασι χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς
[29, 11]	οἷς ἅπασι πολλῆς ἂν δικαίως	τυγχάνοιμεν	συγγνώμης, ὁμοίως δὲ καὶ περὶ
[29, 11]	ὅτι τὸν καθήκοντα λόγον ἑκάστοις	ἀποδίδομεν.	Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ ὅταν ἐν
[29, 11]	αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον	ἀποδιδῶμεν	λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ
[29, 11]	μὲν παραλείπωμεν, ποτὲ δὲ βραχέως	ἐξαγγέλλωμεν,	ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι τὸν καθήκοντα
[29, 11]	καὶ διασκευῆς ἡμεῖς ποτὲ μὲν	παραλείπωμεν,	ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ
[29, 11]	πρὸς δὲ τούτοις ἐάν που	παραπίπτωμεν	ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν
[29, 1]	πάντα παθεῖν καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν	ὑπέμενεν.	Ἀκολούθως δὲ τούτοις Περσεὺς καὶ
[29, 11]	τὸ τῆς συγκλήτου δόγμα κατετέτακτο,	προύτεινεν	αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον
[29, 3]	τὰ χρήματα παρόντας εἰς Πέλλαν	ἐξέπεμπεν,	ὡς ἐκεῖ παραληψομένους, τοὺς δὲ
[29, 6]	ἐκλειπούσης ἐπὶ Περσέως τοῦ Μακεδόνος	ἐκράτησεν	ἡ φήμη παρὰ τοῖς πολλοῖς
[29, 1]	μὲν τῶν πεντακοσίων ταλάντων αἰσχρὸν	ἔφησεν	εἶναι καὶ τῷ διδόντι καὶ
[29, 2]	ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ τοῖς προειρημένοις	ἔπεισεν	ὁ Πάνταυχος τὸν Γένθιον καὶ
[29, 1]	τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν	ἐνόμισεν	αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα δὲ
[29, 1]	τὸ μέσον ἐνεγκεῖν ταῦτα κύριος	ὑπῆρχεν	αὐτός. Πόσου δὲ τοῦτ᾽ ἄξιον
[29, 1]	τὸ τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς ἱκανὸν	ἦν	ἀπιστίαν καὶ ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου
[29, 6]	κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽ ὄνομα πρότερον	ἦν	γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ πρὸς
[29, 11]	λαμβάνοντες ἅμα πάντες ἠσπάζοντο φιλοφρόνως.	Ἦν	δὲ τὰ γεγραμμένα λύειν ἐξ
[29, 5]	συναχθείσης τῆς βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης	ἦν	ἐκκλησία, τῶν μὲν περὶ τὸν
[29, 1]	ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν	ἦν	ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν ἀλλήλους δι᾽
[29, 1]	τῶν λεγομένων οὐδὲν οἷός τ᾽	ἦν	ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε καὶ προέσθαι
[29, 1]	κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐν τούτοις	ἦν.	Ἔφη γὰρ αὐτοὺς μίαν ἔχειν
[29, 1]	μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς	ἦν	κύριος· ὁ δ᾽ Εὐμένης σπουδάζων,
[29, 1]	τὸ δὲ γένος τῶν παλαισμάτων	ἦν	τοιοῦτον. Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης
[29, 1]	τῆς πατρικῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας,	ἣν	εἶχον πρὸς ἀλλήλους, καὶ τὸ
[29, 1]	τὴν πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽	ἣν	ἔμελλε καὶ τῶν ληφθέντων χρημάτων
[29, 1]	Περσεῖ πρὸς τὸν Εὐμένη, δι᾽	ἣν	ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς αὐτὸν
[29, 1]	οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς πράγμασι,	βλάβην	δὲ πολλάκις καὶ ἐπὶ πολλῶν
[29, 1]	Ἔφη γὰρ αὐτοὺς μίαν ἔχειν	διατριβὴν	καὶ παρὰ τὰς συνουσίας καὶ
[29, 3]	ἐγίνετο περί τε τὰς κατὰ	γῆν	καὶ κατὰ θάλατταν παρασκευάς. Ὁ
[29, 1]	μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις μήτε κατὰ	γῆν	μήτε κατὰ θάλατταν πεντακόσια τάλαντα,
[29, 1]	εἶναι τὸ συγκαταβῆναι Ῥωμαίους εἰς	ἐξαγωγὴν	τοῦ πολέμου καὶ διάλυσιν· πρὸς
[29, 6]	καθόλου τῆς ἐν Μακεδονίᾳ βασιλείας	ἄρδην	ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις
[29, 11]	ἐκβαλεῖν ἐκ τῆς νήσου κατὰ	σπουδήν.	Ἀφικόμενοι δὲ καὶ καταλαβόντες ἡττημένους
[29, 1]	πάσης ἀτολμίας· οὐ μὴν ἀλλὰ	κατηνέχθην	ἐπὶ τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ
[29, 1]	ἔφη τοὺς περὶ Πολεμοκράτην εἰς	Σαμοθρᾴκην	κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης
[29, 6]	ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ μεταλαβὼν τὴν	Ῥωμαϊκὴν	διάλεκτον παρεκάλει τοὺς ἐν τῷ
[29, 3]	τοὺς εἰς τὴν Ῥόδον εἰς	Θετταλονίκην	πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους εἶναι
[29, 6]	ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ	πολλὴν	ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς χρόνον,
[29, 11]	κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν	ὅλην	Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι,
[29, 11]	ἡμᾶς ἐν ἅπασι τούτοις παραιτεῖσθαι·	πλὴν	ἐάν που κατὰ πρόθεσιν ἢ
[29, 1]	καὶ τῆς πάσης ἀτολμίας· οὐ	μὴν	ἀλλὰ κατηνέχθην ἐπὶ τὸ γράφειν
[29, 1]	δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ	μὴν	ὅτι δὶς Ἡροφῶν ἐπρέσβευσε πρὸς
[29, 1]	εἰκότων καὶ σημείων ἐπὶ ταύτης	ἐγενόμην	τῆς γνώμης, ὑπάρχων κατὰ τοὺς
[29, 2]	Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος τὴν	ὁρμὴν	καὶ παραγενόμενος εἰς Μετέωνα τῆς
[29, 4]	τὸν πόλεμον, εἰς μὲν τὴν	Ῥώμην	Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ
[29, 1]	οὐ μόνον τῆς εἰς τὴν	Ῥώμην	ἀναβάσεως ἐκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ προσέταξαν
[29, 11]	προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον ἀναπέμπειν εἰς	Ῥώμην,	ἀνέπλευσαν ἐπὶ τῆς Κύπρου, βουλόμενοι
[29, 1]	παραγενέσθαι πρὸς σφᾶς εἰς τὴν	Ῥώμην	ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ χρηματίσαι
[29, 1]	τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος	ἱκανὴν	πίστιν παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ τῆς
[29, 11]	Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν ὅσον οὔπω	καταπεπονημένην	τὴν Πτολεμαίου βασιλείαν τούτῳ τῷ
[29, 11]	τελέως ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ πρόχειρον	ἀμπελίνην	βακτηρίαν περιέγραφε τῷ κλήματι τὸν
[29, 5]	καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ τὴν	κοινὴν	ἑστίαν τοὺς παρὰ τοῦ Γενθίου
[29, 6]	ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν	ῥᾳστώνην	τὸν ἑξῆς χρόνον, ἅτε τοῦ
[29, 6]	συνεργήσῃ καὶ προσθῆται τὴν αὑτῆς	ῥοπήν,	αὖθις οἷον ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν
[29, 1]	Τίς γὰρ οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο	τὴν	ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων, Εὐμένους
[29, 1]	καὶ διὰ τὸ τοὺς κατὰ	τὴν	Αἰτωλίαν μετεώρους ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ
[29, 11]	τὸν Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ κατὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς
[29, 11]	ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα τὰ κατὰ	τὴν	Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν ὅλην Αἴγυπτον
[29, 4]	ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες ἀναπολόγητον	τὴν	ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ εἰς τὴν
[29, 11]	ἀξίως ἐφ᾽ ὅσον ἐξεργάζονται διὰ	τὴν	ἀπορίαν τῶν πραγμάτων. Περὶ δὲ
[29, 11]	ἐν τούτῳ τε τῷ γύρῳ	τὴν	ἀπόφασιν ἐκέλευσε δοῦναι περὶ τῶν
[29, 6]	μοι θειοτέραν ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον	τὴν	ἀπόφασιν ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν
[29, 6]	μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις τῶν κατὰ	τὴν	Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων τοῖς
[29, 1]	νομίζουσα πρὸς αὑτήν τι διατείνειν	τὴν	αὔξησιν τοῦ προειρημένου βασιλέως, κατέστησε
[29, 6]	λογισμὸν τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ	τὴν	αὑτῆς δύναμιν ἐν τοῖς παραδόξοις
[29, 6]	κἄν τινι συνεργήσῃ καὶ προσθῆται	τὴν	αὑτῆς ῥοπήν, αὖθις οἷον ἐκ
[29, 3]	μόνον ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν καὶ	τὴν	βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ
[29, 2]	ταῦτα καὶ κρίνων ἀναγκαίαν εἶναι	τὴν	Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο Πάνταυχον, ἕνα
[29, 6]	μέλλοντος ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ κατὰ	τὴν	γραφὴν ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς καθ᾽
[29, 11]	δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον τότε	τὴν	δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες ἅμα πάντες
[29, 11]	ἀσπαζομένου διὰ τῆς φωνῆς καὶ	τὴν	δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων τὸ
[29, 1]	δὲ φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι	τὴν	διαμάχην αὐτῶν. Ὁ μὲν γὰρ
[29, 1]	ἔτει πόσου βούλοιτ᾽ ἂν ὠνήσασθαι	τὴν	ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν οὖν
[29, 2]	τοὺς περὶ τῶν χρημάτων ἕξοντας	τὴν	ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ τοῖς προειρημένοις
[29, 3]	μέρος κατά τε τοὺς περὶ	τὴν	Ἤπειρον καὶ τοὺς περὶ τὴν
[29, 1]	τῷ λαμβάνοντι τὸ δοκεῖν μισθοῦ	τὴν	ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ δὲ χίλια
[29, 6]	συνέπεσε· δόξας γὰρ μάλιστα τότε	τὴν	ἰδίαν ἀρχὴν ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι
[29, 3]	τὴν Ἤπειρον καὶ τοὺς περὶ	τὴν	Ἰλλυρίδα τόπους, ἀκονιτὶ πᾶν τὸ
[29, 1]	ἐστίν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ	τὴν	Ἰταλίαν ἐν τούτοις ἦν. Ἔφη
[29, 3]	δ᾽ αὐτὸν ἠξίου παρασκευάζεσθαι πρὸς	τὴν	κατὰ θάλατταν μάχην· τῶν γὰρ
[29, 5]	δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἐπὶ	τὴν	κοινὴν ἑστίαν τοὺς παρὰ τοῦ
[29, 4]	τὴν ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ εἰς	τὴν	Κρήτην ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους
[29, 11]	καὶ καθόλου φερόμενα τὰ κατὰ	τὴν	Κύπρον ἄνω καὶ κάτω ταχέως
[29, 3]	μὲν οὖν πάντες προῆγον εἰς	τὴν	Μακεδονίαν· ὁ δὲ Πάνταυχος μένων
[29, 3]	Ὁ δὲ Περσεύς, παραγενομένων εἰς	τὴν	Μακεδονίαν τῶν πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ
[29, 6]	καιροῖς καθ᾽ οὓς συνέβη καταλυθῆναι	τὴν	Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως
[29, 1]	ἀπιστίαν καὶ ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου	τὴν	μεγίστην ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς·
[29, 4]	πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν διαλύσεων. Καὶ	τὴν	μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν
[29, 6]	Πλάτορα τὸν ἀδελφόν, γαμεῖν μέλλοντα	τὴν	Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν γῆμαι τὴν
[29, 11]	τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ	τὴν	ὅλην Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο πάλιν
[29, 2]	δὲ Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς ποιησάμενος	τὴν	ὁρμὴν καὶ παραγενόμενος εἰς Μετέωνα
[29, 6]	εἰς τὰ παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ	τὴν	ὄψιν τὸν Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν
[29, 6]	τὴν Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν γῆμαι	τὴν	παῖδα καὶ ὠμῶς χρῆσθαι τοῖς
[29, 4]	Περσέως αἱρούμενοι τῶν σῴζειν σπουδαζόντων	τὴν	πατρίδα καὶ τοὺς νόμους. Οἱ
[29, 6]	ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων	τὴν	περίοδον τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ
[29, 4]	παρακαλέσοντας βλέπειν τοὺς καιροὺς καὶ	τὴν	περίστασιν καὶ συμφρονεῖν τῷ δήμῳ
[29, 6]	κατ᾽ Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε κατέλυσε	τὴν	Περσῶν ἀρχήν, λέγει ταῦτα· εἰ
[29, 6]	δείκνυσι πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς	τὴν	Περσῶν εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι καὶ
[29, 6]	τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ	τὴν	πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ
[29, 1]	λύσοντας καὶ καθόλου θεασομένους τὴν	τῶν	πραγμάτων διάθεσιν ποία τις ἐστίν.
[29, 11]	φιλίας σύνθημα ποιεῖν πρὶν ἢ	τὴν	προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου, πότερα
[29, 1]	ἀντὶ τῶν διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι	τὴν	πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν, δι᾽ ἣν
[29, 1]	διεψεύσθη τῆς ἐλπίδος, εἴς γε	τὴν	πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως ἂν
[29, 11]	Ῥωμαῖοι μὲν ὅσον οὔπω καταπεπονημένην	τὴν	Πτολεμαίου βασιλείαν τούτῳ τῷ τρόπῳ
[29, 3]	τοὺς δὲ πρεσβευτὰς τοὺς εἰς	τὴν	Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον,
[29, 5]	τούτοις τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων εἰς	τὴν	Ῥόδον, καὶ συναχθείσης τῆς βουλῆς,
[29, 2]	χρημάτων γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς	τὴν	Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν οὖν πάντες
[29, 2]	παρὰ τοῦ Περσέως πεμπομένοις εἰς	τὴν	Ῥόδον πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ τῆς κοινῆς
[29, 6]	ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ μεταλαβὼν	τὴν	Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει τοὺς ἐν
[29, 4]	διαλύσοντας τὸν πόλεμον, εἰς μὲν	τὴν	Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς
[29, 1]	πόλεμον οὐ μόνον τῆς εἰς	τὴν	Ῥώμην ἀναβάσεως ἐκώλυσαν, ἀλλὰ καὶ
[29, 1]	καὶ παραγενέσθαι πρὸς σφᾶς εἰς	τὴν	Ῥώμην ἐκ τοῦ Βρεντεσίου καὶ
[29, 11]	μὲν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις εἰς	τὴν	Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ στένων, εἴκων
[29, 11]	τῶν βύβλων ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ	τὴν	τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι
[29, 3]	ἐβούλετο σαφῶς εἰδέναι τοὺς Μακεδόνας	τὴν	τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν, ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους
[29, 1]	ἀδυνατήσας καταγωνίσασθαι τῇ σφετέρᾳ πανουργίᾳ	τὴν	τοῦ Περσέως μικρολογίαν. Καὶ δὴ
[29, 1]	πόλεμον λύσοντας καὶ καθόλου θεασομένους	τὴν	τῶν πραγμάτων διάθεσιν ποία τις
[29, 3]	ὑπολαμβάνειν πρὸς αὐτὸν μόνον ἀνήκειν	τὴν	ὑπερηφανίαν καὶ τὴν βαρύτητα τῶν
[29, 11]	βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ γινόμενον καὶ	τὴν	ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας ἔφη
[29, 1]	τοσοῦτον, μὴ καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει	τὴν	φιλαργυρίαν. Τίς γὰρ οὐκ ἂν
[29, 12]	καὶ δυνατά, παραγενόμενα δ᾽ εἰς	τὴν	χρείαν, καθάπερ τὰ κίβδηλα τῶν
[29, 1]	πέμψειν φέροντας ἔφη τοὺς περὶ	Πολεμοκράτην	εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ μεσιτεύσειν. Τῆς
[29, 4]	ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ εἰς τὴν	Κρήτην	ἔπεμπον πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς
[29, 1]	καὶ ζηλοτυπίαν καὶ καθόλου τὴν	μεγίστην	ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν
[29, 1]	Ἀλεξανδρείας παρ᾽ ὀλίγον, νομίζουσα πρὸς	αὑτήν	τι διατείνειν τὴν αὔξησιν τοῦ
[29, 11]	βύβλων ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ τὴν	τοιαύτην	ἐφέλκεσθαι φαντασίαν, ἀναγκαῖόν ἐστι τὰ
[29, 1]	βούλοιτ᾽ ἂν ὠνήσασθαι τὴν ἐλπίδα	ταύτην.	Ἡ μὲν οὖν καταρχὴ τῆς
[29, 3]	δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε	πρεσβευτὴν	πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον
[29, 6]	ἀποπεφοίβακεν. Ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν	γραφὴν	ἐπιστὰς τοῖς καιροῖς καθ᾽ οὓς
[29, 3]	παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν κατὰ θάλατταν	μάχην·	τῶν γὰρ Ῥωμαίων εἰς τέλος
[29, 1]	φιλαργυρωτάτου, γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν	διαμάχην	αὐτῶν. Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης
[29, 11]	ξενισθεὶς τὸ γινόμενον καὶ τὴν	ὑπεροχήν,	βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν
[29, 6]	γὰρ μάλιστα τότε τὴν ἰδίαν	ἀρχὴν	ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ πολλὴν
[29, 6]	ὥς φησι Πολύβιος, τῆς μάχης	ἀρχὴν	λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς πόλιν ἀφιππάσατο,
[29, 6]	καιρούς, ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν	ἀρχήν,	λέγει ταῦτα· εἰ γὰρ λάβοιτ᾽
[29, 1]	ὁ μὲν γὰρ χάριν τοῦ	λαβεῖν	τὰ μὴ καθήκοντα πάντα παρεώρα
[29, 2]	χρημάτων ὅρκους καὶ δοῦναι καὶ	λαβεῖν	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, εἶτα τοὺς
[29, 6]	ἀλλ᾽ ὅσους αὐτὸς ὁ Νασικᾶς	λαβεῖν	φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων
[29, 6]	παραδοὺς ἐξαπέστειλε, παρακελευσάμενος ταχῦναι καὶ	καταλαβεῖν	τὰς ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ μὲν
[29, 11]	Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν	διατρίβειν	καὶ προστιθέναι παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλ᾽
[29, 1]	δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ	συναγαγεῖν	ἐνόμισεν αὑτὸν ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα
[29, 5]	καὶ Πολυάρατον φανερῶς ἤδη τολμώντων	λέγειν	τὰ τοῦ Περσέως, τῶν δὲ
[29, 1]	αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν καὶ	στρατηγεῖν	ἀλλήλους δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ ἐποίουν
[29, 1]	δοῦναι πάντα παθεῖν καὶ πᾶν	ὑπεριδεῖν	ὑπέμενεν. Ἀκολούθως δὲ τούτοις Περσεὺς
[29, 11]	ποιεῖν, τὰ δὲ βραχέως εἰρημένα	διασκευάζειν	καὶ λογοποιεῖν, ἔνια δὲ τῶν
[29, 1]	καὶ καθόλου τὴν μεγίστην ἀλλοτριότητα	παρασκευάζειν	ἐν αὐτοῖς· λοιπὸν ἦν ἐξαπατᾶν
[29, 11]	παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα καὶ πράγματα	κατασκευάζειν,	ἀγῶνας διατιθεμένους καὶ παρατάξεις ἐξαγγέλλοντας,
[29, 4]	τὰ τοῦ Περσέως αἱρούμενοι τῶν	σῴζειν	σπουδαζόντων τὴν πατρίδα καὶ τοὺς
[29, 1]	γενέσθαι κύριον τῶν ὅλων, εὐχερὲς	καταμαθεῖν·	χωρὶς γὰρ τῆς πατρικῆς ἀλλοτριότητος
[29, 1]	μεγίστους ἦλθε κινδύνους, τί ποτε	παθεῖν	αὐτῷ προσῆκεν ἐπὶ τέλος ἀχθείσης
[29, 1]	δὲ τοῦ μὴ δοῦναι πάντα	παθεῖν	καὶ πᾶν ὑπεριδεῖν ὑπέμενεν. Ἀκολούθως
[29, 6]	βασιλέα διὰ τὴν πολυποσίαν πολλὰ	ποιεῖν	ἀσελγῆ κατὰ τὸν βίον, νύκτωρ
[29, 11]	ἀξιώσας τὸ τῆς φιλίας σύνθημα	ποιεῖν	πρὶν ἢ τὴν προαίρεσιν ἐπιγνῶναι
[29, 11]	ἐστι τὰ μὲν μικρὰ μεγάλα	ποιεῖν,	τὰ δὲ βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν
[29, 1]	ὧν ἔγωγε διηπόρηκα τί δεῖ	ποιεῖν·	τό τε γὰρ γράφειν κατὰ
[29, 11]	δὲ βραχέως εἰρημένα διασκευάζειν καὶ	λογοποιεῖν,	ἔνια δὲ τῶν ἐν παρέργῳ
[29, 1]	πρὸς τὰ προτεινόμενα καὶ συνετίθετο,	καταπιεῖν	δὲ τῶν λεγομένων οὐδὲν οἷός
[29, 1]	τοῦ δοῦναι τὰ χρήματα καὶ	καταπιεῖν	ἐᾶσαι τὸν Εὐμένη τὸ δέλεαρ;
[29, 1]	τοῦ γὰρ εἰς τὸ μέσον	ἐνεγκεῖν	ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου
[29, 3]	μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς αὐτὸν μόνον	ἀνήκειν	τὴν ὑπερηφανίαν καὶ τὴν βαρύτητα
[29, 1]	τὰς ἐν τοῖς περιπάτοις ὁμιλίας	διοικεῖν	αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ καθημένους τὸν
[29, 1]	μᾶλλον ἔτι τῷ λαμβάνοντι τὸ	δοκεῖν	μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν ἔχειν, τὰ
[29, 11]	παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλ᾽ οὐ παντάπασιν	εὐδοκεῖν	ἐὰν ψιλῶς περὶ τῶν τοιούτων
[29, 6]	ἔχων πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ	θνήσκειν,	τότε οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ
[29, 3]	βαρύτητα τῶν Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ	γινώσκειν	ὡς ἐὰν μὴ καὶ νῦν
[29, 11]	ὁ τρόπος· διόπερ οὐ χρὴ	καταγινώσκειν	ὡς ἡμῶν ἐπισυρόντων τὰς πράξεις,
[29, 11]	καὶ τὰς ἐκεῖ καθυπαρχούσας δυνάμεις	ἐκβαλεῖν	ἐκ τῆς νήσου κατὰ σπουδήν.
[29, 5]	διαλύειν αὐτοῖς τὸν πόλεμον καὶ	παρακαλεῖν	κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν. Ἐδέξαντο δὲ
[29, 2]	Πάνταυχος τὸν Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς	συνεξαποστέλλειν,	οἵτινες ἅμα τοῖς παρὰ τοῦ
[29, 6]	δὲ καὶ Πλάτορα τὸν ἀδελφόν,	γαμεῖν	μέλλοντα τὴν Μονουνίου θυγατέρα, αὐτὸν
[29, 6]	Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως	παραδραμεῖν,	ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης τῆς πράξεως,
[29, 6]	παρεκάλει τῆς ἐναντίας τύχης ἔννοιαν	λαμβάνειν.	Καὶ γὰρ οὕτω μόλις ἂν
[29, 2]	δοκῇ Πανταύχῳ, καὶ παρ᾽ αὐτοῦ	λαμβάνειν	οὓς ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ
[29, 3]	ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα	προκαταλαμβάνειν	καὶ τόπους καὶ πόλεις καὶ
[29, 3]	μὴ παρορᾶν τὸν καιρὸν μηδ᾽	ὑπολαμβάνειν	πρὸς αὐτὸν μόνον ἀνήκειν τὴν
[29, 3]	Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους	συνεμβαίνειν	εἰς τὸν πόλεμον. Ταῦτα δὲ
[29, 6]	πλεῖστον, εἴς τι τῶν εἰωθότων	συμβαίνειν·	ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη τοῖς
[29, 1]	ὀλίγον, νομίζουσα πρὸς αὑτήν τι	διατείνειν	τὴν αὔξησιν τοῦ προειρημένου βασιλέως,
[29, 4]	καιροὺς καὶ τὴν περίστασιν καὶ	συμφρονεῖν	τῷ δήμῳ καὶ τὸν αὐτὸν
[29, 2]	παρεστήσατο τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ	κοινωνεῖν	τῷ Περσεῖ τῶν αὐτῶν ἐλπίδων.
[29, 3]	Γενθίου κοινοπραγίαν, ἐλπίζων εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς	ὑπάρξειν,	προσγενομένης ταύτης τῆς ῥοπῆς. Ἔπειτα
[29, 11]	Ἀλεξάνδρειαν καὶ παρακαλέσαντες τοὺς βασιλεῖς	ὁμονοεῖν,	ἅμα δὲ προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον
[29, 4]	τὰ ὑπάρχοντα φιλάνθρωπα καὶ παρακαλέσοντας	βλέπειν	τοὺς καιροὺς καὶ τὴν περίστασιν
[29, 2]	τοὺς ὁμήρους ἐξ αὐτῆς κἀκεῖνον	πέμπειν,	οὓς ἂν δοκῇ Πανταύχῳ, καὶ
[29, 4]	τοῖς Ῥοδίοις, ἐνίκων οἷς ἤρεσκε	πέμπειν	τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν διαλύσεων.
[29, 11]	ἅμα δὲ προστάξαντες αὐτοῖς Πολυάρατον	ἀναπέμπειν	εἰς Ῥώμην, ἀνέπλευσαν ἐπὶ τῆς
[29, 1]	καὶ μέχρι τίνος προύβη πάρεστι	σκοπεῖν.	Ὅτι μὲν οὖν Εὐμένης οὐκ
[29, 3]	τὸν νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ	καθυστερεῖν	ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽ ἕτοιμον ὄντα
[29, 6]	μέτριον ὄντα φανῆναι. Τοῦτο γὰρ	διαφέρειν	ἔφη τοὺς ἀνοήτους τῶν νοῦν
[29, 6]	ἐν ἀσφαλεῖ βεβηκέναι καὶ πολλὴν	ἐπιφέρειν	ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς χρόνον, ἅτε
[29, 1]	χειμῶνος ὄντος ἐν ἡμέραις τακταῖς	ἐκχωρεῖν	ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ ὧν ὅτι
[29, 6]	μὲν Πολύβιος φησιν ἔτι κοιμωμένοις	ἐπιπεσεῖν	τοὺς Ῥωμαίους, ὁ δὲ Νασικᾶς
[29, 1]	παρεώρα τἄλλα καὶ πάντ᾽ ἀνεδέχετο	ποιήσειν,	ὁ δὲ τοῦ μὴ δοῦναι
[29, 11]	ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον ἐναπορήσας ἔφη	ποιήσειν	πᾶν τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων.
[29, 1]	λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε	λήσειν	Ῥωμαίους; εἰ γὰρ καὶ κατὰ
[29, 1]	πᾶν γένος δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος	θηρεύσειν	τὸν Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ
[29, 1]	περὶ Πολεμοκράτην εἰς Σαμοθρᾴκην κἀκεῖ	μεσιτεύσειν.	Τῆς δὲ Σαμοθρᾴκης αὐτὸς ἦν
[29, 1]	χίλια πεντακόσια, καὶ τούτων ὁμήρους	δώσειν	κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο καὶ πίστεις.
[29, 1]	ὅλοις διά τε τὸ μηδὲν	προκόπτειν	ἐν τῷ πολέμῳ μέχρι τῆς
[29, 1]	δοκεῖ μοι διὰ ταῦτα γεγονέναι·	δυεῖν	δὲ συγκρινομένων, τοῦ μὲν πανουργοτάτου
[29, 2]	περὶ τῶν χρημάτων γένηται σύμφωνον,	πρεσβεύειν	εἰς τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν
[29, 6]	πέλας. Ὥστε πολλάκις καὶ λίαν	μνημονεύειν	τῆς Δημητρίου τοῦ Φαληρέως φωνῆς.
[29, 6]	ἀνήκεστον περὶ μηδενός, μήτε καθόλου	πιστεύειν	μηδέποτε ταῖς παρούσαις εὐτυχίαις· ἀλλ᾽
[29, 11]	ποτὲ δὲ βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ	πιστεύειν	ὅτι τὸν καθήκοντα λόγον ἑκάστοις
[29, 6]	εἰς πόλιν ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ	θύειν,	δειλὰ παρὰ δειλῶν ἱερὰ μὴ
[29, 11]	φιλοφρόνως. Ἦν δὲ τὰ γεγραμμένα	λύειν	ἐξ αὐτῆς τὸν πρὸς Πτολεμαῖον
[29, 5]	βασιλεῦσι καὶ διασαφεῖν ὅτι δέδοκται	διαλύειν	αὐτοῖς τὸν πόλεμον καὶ παρακαλεῖν
[29, 1]	δεῖ ποιεῖν· τό τε γὰρ	γράφειν	κατὰ μέρος ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον
[29, 1]	μὴν ἀλλὰ κατηνέχθην ἐπὶ τὸ	γράφειν	κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν, καὶ δι᾽
[29, 5]	φιλανθρώπως ἀμφοτέροις τοῖς βασιλεῦσι καὶ	διασαφεῖν	ὅτι δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς τὸν
[29, 1]	ἦν. Ἔφη γὰρ αὐτοὺς μίαν	ἔχειν	διατριβὴν καὶ παρὰ τὰς συνουσίας
[29, 1]	Εὐμένης ᾔτει τοῦ μὲν ἡσυχίαν	ἔχειν	κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος καὶ
[29, 1]	τὸ δοκεῖν μισθοῦ τὴν ἡσυχίαν	ἔχειν,	τὰ δὲ χίλια καὶ πεντακόσια
[29, 5]	πόλεμον καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους	ὑπάρχειν.	Ἐδέξαντο δὲ καὶ τοὺς πρεσβευτὰς
[29, 1]	τοὺς κατὰ τὴν Αἰτωλίαν μετεώρους	ὑπάρχειν,	ὑπέλαβεν οὐκ ἀδύνατον εἶναι τὸ
[29, 11]	πρὸς Πτολεμαῖον ἕνεκεν τοῦ Πηλούσιον	κατασχεῖν	ἀφικομένου, ὁ Ποπίλιος ὁ τῶν
[29, 6]	τὴν ὄψιν τὸν Περσέα, μήτε	μεγαλαυχεῖν	ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι παρὰ τὸ
[29, 1]	τὰ δὲ χίλια καὶ πεντακόσια	πέμψειν	φέροντας ἔφη τοὺς περὶ Πολεμοκράτην
[29, 1]	τελέως ἐπισφαλές, τό τε παρασιωπῆσαι	πάλιν	ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν πραγματικώτατον ἐν
[29, 11]	τὴν ὅλην Αἴγυπτον παρὰ τοῦτο	πάλιν	ὀρθωθῆναι, παρὰ τὸ φθάσαι κριθέντα
[29, 1]	σὺν Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν, καὶ	πάλιν	πρὸς Δημητριάδι συνεγγίσας τῷ τείχει
[29, 1]	προειρημένης πράξεως; Τοῦ δὲ Περσέως	πάλιν	τίς οὐκ ἂν θαυμάσειε πῶς
[29, 6]	μάχης ἀρχὴν λαμβανούσης ἀποδειλιάσας εἰς	πόλιν	ἀφιππάσατο, σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ
[29, 4]	πόλεμον, εἰς μὲν τὴν Ῥώμην	Ἁγέπολιν,	Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν
[29, 1]	ἔνι μάλιστα, πρῶτον μὲν πρὸς	Ἀμφίπολιν	παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ τῶν σὺν
[29, 6]	ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ τὴν αὑτῆς	δύναμιν	ἐν τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ
[29, 11]	Τούτου δ᾽ αἴτιόν ἐστιν ὅπερ	ἡμῖν	εἴρηται διὰ πλειόνων. Ὅταν γὰρ
[29, 1]	τῷ Περσεῖ φίλους, παρ᾽ ὧν	ἡμῖν	ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι πάσης κακίας
[29, 11]	δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ παρατάξεων	ἡμῖν	ἔστω καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως
[29, 1]	τις εἴπειεν; ὁ μὲν γὰρ	χάριν	τοῦ λαβεῖν τὰ μὴ καθήκοντα
[29, 1]	καὶ πᾶν τὸ παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον	χάριν	τοῦ τὸν πόλεμον διαλύσασθαι καὶ
[29, 11]	ἐν τῇ συμπάσῃ πραγματείᾳ λόγου	χάριν	Φανοτείας καὶ Κορωνείας καὶ ε
[29, 11]	τὸ τῆς φιλίας σύνθημα ποιεῖν	πρὶν	ἢ τὴν προαίρεσιν ἐπιγνῶναι τοῦ
[29, 11]	λαβόντες ὑποθέσεις βούλωνται μὴ τοῖς	πράγμασιν,	ἀλλὰ τῷ πλήθει τῶν βύβλων
[29, 6]	νῦν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι	πᾶσιν	ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς τὴν Περσῶν
[29, 11]	προστιθέναι παρ᾽ αὑτῶν, ἀλλ᾽ οὐ	παντάπασιν	εὐδοκεῖν ἐὰν ψιλῶς περὶ τῶν
[29, 5]	Ῥόδον, καὶ συναχθείσης τῆς βουλῆς,	παντάπασιν	θορυβώδης ἦν ἐκκλησία, τῶν μὲν
[29, 4]	βλέπειν τοὺς καιροὺς καὶ τὴν	περίστασιν	καὶ συμφρονεῖν τῷ δήμῳ καὶ
[29, 6]	ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς οἱ πολλοί	φασιν,	ὡς δὲ τἀνθρώπινα πράγματα φύσιν
[29, 11]	τούτῳ τε τῷ γύρῳ τὴν	ἀπόφασιν	ἐκέλευσε δοῦναι περὶ τῶν γεγραμμένων·
[29, 6]	θειοτέραν ἢ κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν	ἀπόφασιν	ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν καὶ
[29, 1]	καθόλου θεασομένους τὴν τῶν πραγμάτων	διάθεσιν	ποία τις ἐστίν. Καὶ τὰ
[29, 6]	μάχης συντετελεσμένης εἰς παράλογον ἐνέπεσε	διάθεσιν,	ὡς οἱ πολλοί φασιν, ὡς
[29, 11]	παραιτεῖσθαι· πλὴν ἐάν που κατὰ	πρόθεσιν	ἢ κέρδους τινὸς ἕνεκεν εὑρισκώμεθα
[29, 11]	σύνθημα ποιεῖν πρὶν ἢ τὴν	προαίρεσιν	ἐπιγνῶναι τοῦ δεξιουμένου, πότερα φίλιος
[29, 1]	τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ ὧν	ὄνησιν	μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς κοινοῖς
[29, 1]	πρὸς αὑτήν τι διατείνειν τὴν	αὔξησιν	τοῦ προειρημένου βασιλέως, κατέστησε πρεσβευτὰς
[29, 6]	ὑπερβολάς. Τούτοις ὁ μὲν Πολύβιος	φησιν	ἔτι κοιμωμένοις ἐπιπεσεῖν τοὺς Ῥωμαίους,
[29, 1]	εἰς ἐξαγωγὴν τοῦ πολέμου καὶ	διάλυσιν·	πρὸς δὲ τὸ μεσιτεῦσαι ταῦτα
[29, 6]	ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ καὶ πάσης	κρατήσουσιν,	ὧν οὐδ᾽ ὄνομα πρότερον ἦν
[29, 2]	Περσέως πεμπομένοις εἰς τὴν Ῥόδον	πρεσβεύσουσιν	ὑπὲρ τῆς κοινῆς συμμαχίας. Τούτου
[29, 6]	φασιν, ὡς δὲ τἀνθρώπινα πράγματα	φύσιν	ἔχει γίνεσθαι κατὰ τὸ πλεῖστον,
[29, 2]	Μόρκον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς, ὅταν	λάβωσιν	τοὺς ὅρκους παρὰ τοῦ Περσέως
[29, 6]	προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν ὁ Αἰμίλιος	δίδωσιν	αὐτοῖς οὐχ ὅσους Πολύβιος εἴρηκεν,
[29, 11]	Κορωνείας καὶ ε οῦ πολιορκίαν	γράφωσιν,	ἀναγκάζονται πάσας τὰς τῆς πολιορκίας
[29, 2]	διασαφούντων ὅτι πρόθυμος ὁ βασιλεύς	ἐστιν	ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον,
[29, 11]	δεξιουμένου, πότερα φίλιος ἢ πολέμιός	ἐστιν.	Ἐπεὶ δ᾽ ὁ βασιλεὺς ἀναγνοὺς
[29, 1]	διότι πάσης κακίας ὡσανεὶ πατταλεῖόν	ἐστιν	ἡ φιλαργυρία. Προστίθημι δ᾽ ἔτι
[29, 11]	γὰρ μέγεθος τῆς πραγματείας ἱκανόν	ἐστιν	ἡμᾶς ἐν ἅπασι τούτοις παραιτεῖσθαι·
[29, 1]	τῶν πραγμάτων διάθεσιν ποία τις	ἐστίν.	Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν
[29, 11]	τοὺς τὰ καθόλου γράφοντας ἐναντίος	ἐστὶν	ὁ τρόπος· διόπερ οὐ χρὴ
[29, 11]	Συριακοῦ πολέμου· Τούτου δ᾽ αἴτιόν	ἐστιν	ὅπερ ἡμῖν εἴρηται διὰ πλειόνων.
[29, 1]	πλῆθος χρημάτων, μηδεμίαν δυνάμενος ἱκανὴν	πίστιν	παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ τῆς κομιδῆς
[29, 11]	ἐκτίθεσθαι, πρὸς δὲ τούτοις Τάραντος	κατάληψιν,	Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων, Γάζης, Βάκτρων,
[29, 6]	ὁ δὲ Περσεὺς μίαν ἔχων	πρόληψιν	ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν, τότε
[29, 6]	παρὰ τοῖς πολλοῖς ὅτι βασιλέως	ἔκλειψιν	σημαίνει. Καὶ τοῦτο τοὺς μὲν
[29, 6]	τὰ παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ τὴν	ὄψιν	τὸν Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ
[29, 1]	κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι,	ὃν	οὐκ ἂν ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα
[29, 3]	Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν οὖν πάντες	προῆγον	εἰς τὴν Μακεδονίαν· ὁ δὲ
[29, 4]	Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ τὸν	στρατηγὸν	καὶ Περσέα Δάμωνα, Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον,
[29, 1]	τὸν καιρόν, ἔνια δὲ μετ᾽	ὀλίγον	εἰς τοὺς παρακειμένους τῷ Περσεῖ
[29, 1]	γεγονέναι, τῆς δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽	ὀλίγον,	νομίζουσα πρὸς αὑτήν τι διατείνειν
[29, 11]	ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι τὸν καθήκοντα	λόγον	ἑκάστοις ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι μὲν γὰρ
[29, 6]	τοῖς παρὰ λόγον τὰ κατὰ	λόγον	ἐπιτρῖψαι, κἄν τινι συνεργήσῃ καὶ
[29, 6]	ἀλλ᾽ αὐτός τε τὸν πρέποντα	λόγον	ἐπιφθέγξασθαι καὶ Δημητρίου μνησθῆναι· δοκεῖ
[29, 11]	τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν	λόγον.	Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ
[29, 1]	βασιλέων, Εὐμένους μέν, κατὰ τίνα	λόγον	ἤλπισε τηλικαύτης ἀλλοτριότητος ὑπαρχούσης πιστευθήσεσθαι
[29, 6]	γὰρ ἡ τύχη τοῖς παρὰ	λόγον	τὰ κατὰ λόγον ἐπιτρῖψαι, κἄν
[29, 12]	τῶν ἐπινοημάτων κατὰ μὲν τὸν	λόγον	φαίνεται πιθανὰ καὶ δυνατά, παραγενόμενα
[29, 6]	καὶ Ῥωμαίων μάχης συντετελεσμένης εἰς	παράλογον	ἐνέπεσε διάθεσιν, ὡς οἱ πολλοί
[29, 1]	κατὰ τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον	ἀξιόλογον	αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη δὲ
[29, 11]	καὶ κάτω ταχέως ἀνέστησαν τὸ	στρατόπεδον	ἐκ τῆς χώρας καὶ παρήδρευσαν,
[29, 6]	Ὁ δὲ συνταραχθεὶς τὸ μὲν	στρατόπεδον	οὐκ ἐκίνησε, μυρίους δὲ μισθοφόρους
[29, 6]	κατ᾽ ἄνθρωπον τὴν ἀπόφασιν ποιήσασθαι	σχεδὸν	γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα πρότερον
[29, 1]	χρημάτων ἅμα καὶ τῆς ἀρχῆς,	σχεδὸν	δὲ καὶ τοῦ βίου στερήσεσθαι,
[29, 6]	λειφθήσεται τὸ παράπαν, οἳ πάσης	σχεδὸν	τῆς οἰκουμένης ἐδέσποζον, Μακεδόνες δὲ
[29, 6]	Κρὴς αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν	περίοδον	τῶν Ῥωμαίων. Ὁ δὲ συνταραχθεὶς
[29, 3]	δὲ πρεσβευτὰς τοὺς εἰς τὴν	Ῥόδον	εἰς Θετταλονίκην πρὸς Μητρόδωρον, συντάξας
[29, 5]	τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων εἰς τὴν	Ῥόδον,	καὶ συναχθείσης τῆς βουλῆς, παντάπασιν
[29, 2]	γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς τὴν	Ῥόδον.	~Οὗτοι μὲν οὖν πάντες προῆγον
[29, 2]	τοῦ Περσέως πεμπομένοις εἰς τὴν	Ῥόδον	πρεσβεύσουσιν ὑπὲρ τῆς κοινῆς συμμαχίας.
[29, 6]	ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι παρὰ τὸ	δέον	μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽
[29, 6]	οἳ πάσης σχεδὸν τῆς οἰκουμένης	ἐδέσποζον,	Μακεδόνες δὲ καὶ πάσης κρατήσουσιν,
[29, 1]	πρόδομα μᾶλλον ἢ περὶ τὸν	μισθὸν	τέλος ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς, ἀδυνατήσας
[29, 5]	καὶ τὸ πέρας τῆς ἐκκλησίας	ἀκόλουθον	ἐγενήθη τοῖς προειρημένοις· ἔδοξε γὰρ
[29, 12]	εἰς τὸ πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ	τἀκόλουθον	ταῖς πρώταις ἐπινοίαις.
[29, 1]	βασιλέως, κατέστησε πρεσβευτὰς τοὺς περὶ	Γάιον	Ποπίλιον, τόν τε πόλεμον λύσοντας
[29, 11]	καὶ τὴν τοιαύτην ἐφέλκεσθαι φαντασίαν,	ἀναγκαῖόν	ἐστι τὰ μὲν μικρὰ μεγάλα
[29, 11]	καιροῖς. ~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου πρὸς	Πτολεμαῖον	ἕνεκεν τοῦ Πηλούσιον κατασχεῖν ἀφικομένου,
[29, 11]	λύειν ἐξ αὐτῆς τὸν πρὸς	Πτολεμαῖον	πόλεμον. Διὸ καὶ δοθεισῶν αὐτῷ
[29, 6]	Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ πρὸς τὸν	βίον	ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη καὶ πάντα
[29, 6]	τις κατορθοίη κατὰ τὸν ἴδιον	βίον	καὶ κατὰ τὰς κοινὰς πράξεις,
[29, 6]	πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ τὸν	βίον,	νύκτωρ τε αἰεὶ καὶ μεθ᾽
[29, 3]	ἀπήντα τοῖς προειρημένοις εἰς τὸ	Δῖον,	καὶ συμμίξας πρῶτον μὲν ἀπέδωκε
[29, 1]	κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ καὶ πταίοντι,	ῥᾴδιον	συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ τῶν συμβάντων
[29, 6]	μάλιστά τις κατορθοίη κατὰ τὸν	ἴδιον	βίον καὶ κατὰ τὰς κοινὰς
[29, 1]	πυθέσθαι διότι πάσης κακίας ὡσανεὶ	πατταλεῖόν	ἐστιν ἡ φιλαργυρία. Προστίθημι δ᾽
[29, 4]	διέκρινε τὸ διαβούλιον, ἐν ᾧ	πλεῖον	ἐφάνησαν ἰσχύοντες οἱ τὰ τοῦ
[29, 1]	τελέως τινὸς ἀργίας ἐδόκει μοι	σημεῖον	εἶναι καὶ τῆς πάσης ἀτολμίας·
[29, 3]	ὁρμήσας ἀπὸ τῆς περὶ τὸν	Ἐλπειὸν	ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ πάντων τῶν
[29, 2]	προειρημένοις ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος τὸν	Γένθιον	καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες ἅμα
[29, 1]	πρὸς Γαλάτας καὶ τὰ πρὸς	Γένθιον	~Ὅτι παραγενομένων πρὸ τοῦ χειμῶνος
[29, 2]	ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ Περσεὺς πρὸς	Γένθιον	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, καὶ διασαφούντων
[29, 6]	ἐνάτῃ καὶ εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς	Γένθιόν	φησι τὸν τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα
[29, 6]	πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι	μειράκιον	ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν
[29, 6]	βασιλέων Τῷ δὲ Περσεῖ τὸν	Αἰμίλιον	ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι καὶ
[29, 11]	παρόν· οἱ δὲ περὶ τὸν	Ποπίλιον	καταστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[29, 1]	κατέστησε πρεσβευτὰς τοὺς περὶ Γάιον	Ποπίλιον,	τόν τε πόλεμον λύσοντας καὶ
[29, 11]	Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ τὸν	Ποπίλιον	τότε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ λαμβάνοντες
[29, 6]	γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων τούτων	ἐπιστόλιον	πρός τινα τῶν βασιλέων Τῷ
[29, 4]	περὶ δημηγορίας τέθειται> διέκρινε τὸ	διαβούλιον,	ἐν ᾧ πλεῖον ἐφάνησαν ἰσχύοντες
[29, 1]	οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ	πολέμιον	ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς οὖν αἰτία
[29, 1]	ὑπῆρχεν αὐτός. Πόσου δὲ τοῦτ᾽	ἄξιον	Περσεῖ καὶ κατορθοῦντι τῷ πολέμῳ
[29, 11]	καὶ περὶ τῶν λέγεσθαι μελλόντων,	οιον	ει τ φανείημεν ἢ λήμμασι
[29, 6]	προσθῆται τὴν αὑτῆς ῥοπήν, αὖθις	οἷον	ἐκ μεταμελείας ἀντισηκοῦν καὶ λυμαίνεσθαι
[29, 11]	δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον ἔχων τὸ	δελτάριον,	ἐν ᾧ τὸ τῆς συγκλήτου
[29, 6]	ἂν ἐν ταῖς εὐκαιρίαις ἄνθρωπον	μέτριον	ὄντα φανῆναι. Τοῦτο γὰρ διαφέρειν
[29, 11]	τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ	κύριον	ἀποδιδῶμεν λόγον. Ἡ δ᾽ αὐτὴ
[29, 1]	τὸν Ἀντίοχον τῆς μὲν Αἰγύπτου	κύριον	γεγονέναι, τῆς δ᾽ Ἀλεξανδρείας παρ᾽
[29, 1]	κρατῆσαι τῷ πολέμῳ καὶ γενέσθαι	κύριον	τῶν ὅλων, εὐχερὲς καταμαθεῖν· χωρὶς
[29, 11]	Ἀντιόχου πρὸς Πτολεμαῖον ἕνεκεν τοῦ	Πηλούσιον	κατασχεῖν ἀφικομένου, ὁ Ποπίλιος ὁ
[29, 1]	πάντων γὰρ τῶν συμβάντων κακῶν	αἴτιον	ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι, ὃν οὐκ
[29, 11]	τοῦ Συριακοῦ πολέμου· Τούτου δ᾽	αἴτιόν	ἐστιν ὅπερ ἡμῖν εἴρηται διὰ
[29, 1]	ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα τρόπον ἀμύνασθαι	βέλτιον	ἢ πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς
[29, 3]	τοὺς ὅρκους ὑπὲρ τῆς συμμαχίας	ἐναντίον	πάντων τῶν ἱππέων· πάνυ γὰρ
[29, 1]	διαβολῆς ἐχούσης ὀξύ τι καὶ	κινητικόν,	ὅταν προκαταληφθῇ τὸ πλῆθος ἐκ
[29, 2]	παρακαλουμένοις καὶ προχειρισάμενος Παρμενίωνα καὶ	Μόρκον	ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολάς, ὅταν λάβωσιν
[29, 5]	τῶν περὶ τὸν Παρμενίωνα καὶ	Μόρκον,	τῶν παρὰ τοῦ Γενθίου, καὶ
[29, 2]	τῷ Γενθίῳ ταχέως παρεστήσατο τὸν	νεανίσκον	πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ
[29, 3]	πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε τὸν	νεανίσκον	πρὸς τὸ μὴ καθυστερεῖν ταῖς
[29, 1]	καὶ διέλυσε τὸν πόλεμον, εἰς	καλὸν	ἡ δόσις. Εἰ δὲ ταύτης
[29, 1]	Εὐμένους, δῆλον ἐκ τῶν περὶ	Ἄτταλον	συμβάντων· τῷ μὲν γὰρ συνεχώρησαν
[29, 1]	ἀπίθανον περὶ τοῦ βασιλέως Εὐμένους,	δῆλον	ἐκ τῶν περὶ Ἄτταλον συμβάντων·
[29, 4]	τὸν αὐτὸν ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ	φίλον,	ὁμοίως δὲ καὶ κατ᾽ ἰδίαν
[29, 1]	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς καὶ	μᾶλλον	ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν γενομένων.
[29, 1]	εἶναι καὶ τῷ διδόντι καὶ	μᾶλλον	ἔτι τῷ λαμβάνοντι τὸ δοκεῖν
[29, 1]	τῶν ἰατρῶν, περὶ τὸ πρόδομα	μᾶλλον	ἢ περὶ τὸν μισθὸν τέλος
[29, 6]	τις θεῶν αὐτοῖς προύλεγε τὸ	μέλλον,	πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν ὡς εἰς
[29, 6]	ὑποδεικνύναι τοῖς ἀνθρώποις τὸ ταύτης	εὐμετάβολον,	ἐπιστὰς ἐπὶ τοὺς κατ᾽ Ἀλέξανδρον
[29, 3]	ἀπὸ τῆς περὶ τὸν Ἐλπειὸν	ποταμὸν	παρεμβολῆς μετὰ πάντων τῶν ἱππέων
[29, 1]	οὔτε κατὰ τὸν πρὸς Περσέα	πόλεμον	ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα· τὸν Εὐμένη
[29, 1]	παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ τὸν	πόλεμον	διαλύσασθαι καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ τούτων
[29, 11]	ἐξ αὐτῆς τὸν πρὸς Πτολεμαῖον	πόλεμον.	Διὸ καὶ δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν
[29, 2]	ἐστιν ἀναδέχεσθαι τὸν πρὸς Ῥωμαίους	πόλεμον,	ἐὰν αὐτῷ δοθῇ τριακόσια τάλαντα
[29, 3]	συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν διαλύων τὸν	πόλεμον,	εἰ δὲ μή, βοηθῶν, ταχέως
[29, 1]	τὰς ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε τὸν	πόλεμον,	εἰς καλὸν ἡ δόσις. Εἰ
[29, 4]	πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας τὸν	πόλεμον,	εἰς μὲν τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν,
[29, 5]	ὅτι δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς τὸν	πόλεμον	καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους ὑπάρχειν.
[29, 1]	περὶ Γάιον Ποπίλιον, τόν τε	πόλεμον	λύσοντας καὶ καθόλου θεασομένους τὴν
[29, 1]	καὶ κατὰ τὸν πρὸς Περσέα	πόλεμον	οὐ μόνον τῆς εἰς τὴν
[29, 1]	Ῥώμῃ καθημένους τὸν ἐν Μακεδονίᾳ	πόλεμον,	ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ
[29, 3]	τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς τὸν	πόλεμον.	Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα μὲν
[29, 2]	συνεμβάντων τῶν Ῥοδίων εἰς τὸν	πόλεμον,	τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε τοὺς
[29, 1]	τάλαντα, τοῦ δὲ διαλῦσαι τὸν	πόλεμον	χίλια πεντακόσια, καὶ τούτων ὁμήρους
[29, 3]	μὴ καθυστερεῖν ταῖς παρασκευαῖς, ἀλλ᾽	ἕτοιμον	ὄντα προκαταλαμβάνειν καὶ τόπους καὶ
[29, 6]	ὧν οὐδ᾽ ὄνομα πρότερον ἦν	γνώριμον	Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ πρὸς τὸν
[29, 6]	τύχη καὶ πάντα παρὰ τὸν	λογισμὸν	τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ τὴν
[29, 1]	οἱ πλείους ὑποψίαν ἔσχον οὐκ	ἀπίθανον	περὶ τοῦ βασιλέως Εὐμένους, δῆλον
[29, 11]	τὸ γὰρ μέγεθος τῆς πραγματείας	ἱκανόν	ἐστιν ἡμᾶς ἐν ἅπασι τούτοις
[29, 1]	καὶ τὸ τῆς ἀρχῆς ὁμογενὲς	ἱκανὸν	ἦν ἀπιστίαν καὶ ζηλοτυπίαν καὶ
[29, 1]	τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες ἱερὸν τὸν	στέφανον	τῆς φιλαργυρίας διελύθησαν ἐπ᾽ ἴσης,
[29, 11]	μὲν δοκοῦν εἶναι καὶ τελέως	ὑπερήφανον·	ἔχων γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην βακτηρίαν
[29, 6]	τὸ δέον μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν	ὑπερήφανον	μηδ᾽ ἀνήκεστον περὶ μηδενός, μήτε
[29, 1]	δὲ τὰς μεγίστας χρείας σφίσι	παρεσχημένον	καὶ πλεῖστα συνηργηκότ᾽ ἔν τε
[29, 3]	τὸν Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη	διαπεσταλμένον,	Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα πρὸς
[29, 1]	Θεωρῶν γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα καὶ	συγκλειόμενον	τὸν Περσέα πανταχόθεν καὶ πᾶν
[29, 1]	Περσέα πανταχόθεν καὶ πᾶν τὸ	παραγγελλόμενον	ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ τὸν πόλεμον
[29, 6]	ὁρῶντι καὶ μὴ λογιζομένῳ τὸ	γινόμενον,	ἀποδρὰς ἐκ τῆς ὁδοῦ Κρὴς
[29, 11]	ὁ δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ	γινόμενον	καὶ τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν χρόνον
[29, 1]	τοῦ τὸν πόλεμον διαλύσασθαι καὶ	διαπεμπόμενον	ὑπὲρ τούτων πρὸς τοὺς στρατηγοὺς
[29, 6]	ψυχαῖς. Οὕτως ἀληθές ἐστι τὸ	περιφερόμενον	ὅτι πολλὰ κενὰ τοῦ πολέμου.
[29, 1]	πανταχόθεν καὶ πᾶν τὸ παραγγελλόμενον	ἐπιδεχόμενον	χάριν τοῦ τὸν πόλεμον διαλύσασθαι
[29, 2]	καταγραφέντας καὶ σὺν τούτοις Ὀλυμπίωνα	παραληψόμενον	τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς ὁμήρους
[29, 1]	γράφειν κατὰ μέρος ὑπὲρ τοιούτων	ἀκριβολογούμενον	ἃ δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς
[29, 11]	ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ	παρακαλούμενον	ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ
[29, 6]	τῶν ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ τὸ	δεινὸν	ἐγγίζοι καὶ δέοι κρίνεσθαι περὶ
[29, 2]	εἶτα τοὺς ὁμήρους ἐξ αὐτῆς	κἀκεῖνον	πέμπειν, οὓς ἂν δοκῇ Πανταύχῳ,
[29, 6]	καταλυθῆναι τὴν Μακεδόνων βασιλείαν, οὐκ	ἔκρινον	ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν, ἅτε γεγονὼς αὐτόπτης
[29, 3]	καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς αὐτὸν	μόνον	ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν καὶ τὴν
[29, 1]	νῦν μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας δὲ	μόνον	εἰς τοὺς μεγίστους ἦλθε κινδύνους,
[29, 6]	μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα	μόνον	ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ ἡμῶν,
[29, 6]	Μακεδονικῆς, καίτοι γε πολλοὺς οὐ	μόνον	θεασάμενος ἀλλὰ καὶ χειρισάμενος ἀγῶνας,
[29, 1]	τὸν πρὸς Περσέα πόλεμον οὐ	μόνον	τῆς εἰς τὴν Ῥώμην ἀναβάσεως
[29, 6]	προσαγόμενος τὸν χρόνον καὶ τὸν	πόνον	ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ
[29, 6]	γὰρ λάβοιτ᾽ ἐν νῷ μὴ	χρόνον	ἄπειρον μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ
[29, 6]	πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην τὸν ἑξῆς	χρόνον,	ἅτε τοῦ Περσέως καὶ καθόλου
[29, 11]	γινόμενον καὶ τὴν ὑπεροχήν, βραχὺν	χρόνον	ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν πᾶν τὸ
[29, 6]	ὁ δὲ Περσεὺς προσαγόμενος τὸν	χρόνον	καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο τῇ
[29, 6]	περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι καὶ	κίνδυνον.	Πολύβιος· ὅτι τῆς σελήνης ἐκλειπούσης
[29, 2]	καὶ περὶ τῶν χρημάτων γένηται	σύμφωνον,	πρεσβεύειν εἰς τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι
[29, 6]	ἂν ὡς τὸ τῆς τύχης	χαλεπὸν	ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει πρότερον
[29, 1]	τῷ μετὰ ταῦτα χρόνῳ διέλαθε.	Λοιπὸν	ἔδει πάντως ἀντὶ τῶν διδομένων
[29, 1]	μεγίστην ἀλλοτριότητα παρασκευάζειν ἐν αὐτοῖς·	λοιπὸν	ἦν ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν ἀλλήλους
[29, 4]	εὐθέως γὰρ εἰς τὴν Κρήτην	ἔπεμπον	πρεσβευτὰς τοὺς ἀνανεωσομένους πρὸς πάντας
[29, 1]	οὐκ ἂν ἠδυνήθη κατ᾽ οὐδένα	τρόπον	ἀμύνασθαι βέλτιον ἢ πολέμιον ποιήσας
[29, 4]	μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν	τρόπον	ὡς ἐν τῷ περὶ δημηγορίας
[29, 6]	μόλις ἂν ἐν ταῖς εὐκαιρίαις	ἄνθρωπον	μέτριον ὄντα φανῆναι. Τοῦτο γὰρ
[29, 6]	γάρ μοι θειοτέραν ἢ κατ᾽	ἄνθρωπον	τὴν ἀπόφασιν ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ
[29, 11]	δὲ τοῖς καιροῖς κατὰ τὸ	παρόν·	οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον
[29, 1]	εἰ γὰρ καὶ κατὰ τὸ	παρόν,	οὐκ ἂν ἔν γε τῷ
[29, 6]	εὐμετάβολον, ἐπιστὰς ἐπὶ τοὺς κατ᾽	Ἀλέξανδρον	καιρούς, ὅτε κατέλυσε τὴν Περσῶν
[29, 1]	δὴ τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες	ἱερὸν	τὸν στέφανον τῆς φιλαργυρίας διελύθησαν
[29, 6]	πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν τὸν	ἡμέτερον	καινοποιοῦσα καὶ τὴν αὑτῆς δύναμιν
[29, 1]	πῶς ἄλλο τι συμφορώτερον ἢ	προυργιαίτερον	ἐνόμισε τοῦ δοῦναι τὰ χρήματα
[29, 6]	ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι φοβερώτερον καὶ	δεινότερον	φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι γε πολλοὺς
[29, 11]	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ	πρότερον	ἀξιώσας τὸ τῆς φιλίας σύνθημα
[29, 1]	διὰ Κύδα τοῦ Κρητὸς τῷ	πρότερον	ἔτει πόσου βούλοιτ᾽ ἂν ὠνήσασθαι
[29, 6]	σχεδὸν γὰρ ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα	πρότερον	ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ τῶν
[29, 3]	πρεσβευτὴν πρὸς τὸν Εὐμένη, καὶ	πρότερον	ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ τὸν
[29, 6]	πάσης κρατήσουσιν, ὧν οὐδ᾽ ὄνομα	πρότερον	ἦν γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ
[29, 6]	χαλεπὸν ἐνταῦθα. Πεντηκοστῷ γὰρ ἔτει	πρότερον	οἴεσθ᾽ ἂν ἢ Πέρσας ἢ
[29, 1]	αὐτῷ φιλανθρώπους ἀπέστειλαν, οὐδὲν οὔτε	πρότερον	οὔτε κατὰ τὸν πρὸς Περσέα
[29, 1]	καὶ δι᾽ οὗ πολλὰ τῶν	ὕστερον	ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε τὰς αἰτίας,
[29, 6]	ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος,	ὕστερον	δὲ μέγιστον ἐν τῇ συγκλήτῳ
[29, 1]	μὲν πρῶτον Μενεκράτει, τὸ δὲ	δεύτερον	Ἀντιμάχῳ, εἴρηται· καὶ μὴν ὅτι
[29, 6]	Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα μηδὲν ἑωρακέναι	φοβερώτερον	καὶ δεινότερον φάλαγγος Μακεδονικῆς, καίτοι
[29, 1]	ἂν θαυμάσειε πῶς ἄλλο τι	συμφορώτερον	ἢ προυργιαίτερον ἐνόμισε τοῦ δοῦναι
[29, 4]	τῷ δήμῳ καὶ τὸν αὐτὸν	ἐχθρὸν	αἱρεῖσθαι καὶ φίλον, ὁμοίως δὲ
[29, 11]	ὥστε καὶ πρὸς τὸν ἔσχατον	καιρὸν	ἐλθόντα τὰ κατὰ τὴν Ἀλεξάνδρειαν
[29, 1]	μὲν ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν τὸν	καιρόν,	ἔνια δὲ μετ᾽ ὀλίγον εἰς
[29, 3]	τὸν Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν τὸν	καιρὸν	μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς αὐτὸν μόνον
[29, 6]	ἂν ὡς εἰς τοῦτον τὸν	καιρὸν	Περσῶν μὲν οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται
[29, 6]	λάβοιτ᾽ ἐν νῷ μὴ χρόνον	ἄπειρον	μηδὲ γενεὰς πολλάς, ἀλλὰ πεντήκοντα
[29, 3]	κατά τε τοὺς περὶ τὴν	Ἤπειρον	καὶ τοὺς περὶ τὴν Ἰλλυρίδα
[29, 11]	καὶ τελέως ὑπερήφανον· ἔχων γὰρ	πρόχειρον	ἀμπελίνην βακτηρίαν περιέγραφε τῷ κλήματι
[29, 11]	φωνῆς καὶ τὴν δεξιὰν προτείνοντος,	πρόχειρον	ἔχων τὸ δελτάριον, ἐν ᾧ
[29, 11]	καθόλου φερόμενα τὰ κατὰ τὴν	Κύπρον	ἄνω καὶ κάτω ταχέως ἀνέστησαν
[29, 1]	ὑπὲρ μὲν τῶν πεντακοσίων ταλάντων	αἰσχρὸν	ἔφησεν εἶναι καὶ τῷ διδόντι
[29, 3]	τὴν Ῥόδον εἰς Θετταλονίκην πρὸς	Μητρόδωρον,	συντάξας ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸν
[29, 1]	ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ εἰς τὸ	μέσον	ἐνεγκεῖν ταῦτα κύριος ὑπῆρχεν αὐτός.
[29, 11]	ἐν αἷς ἐνίοτε πεζοὶ μὲν	ἔπεσον	δέκα, ποτὲ δὲ μικρῷ πλείους,
[29, 11]	ἂν εἴποι τις ἀξίως ἐφ᾽	ὅσον	ἐξεργάζονται διὰ τὴν ἀπορίαν τῶν
[29, 11]	ἐπὶ Συρίας. Καὶ Ῥωμαῖοι μὲν	ὅσον	οὔπω καταπεπονημένην τὴν Πτολεμαίου βασιλείαν
[29, 6]	μεθύοντα· ἀποκτείναντα δὲ καὶ Πλάτορα	τὸν	ἀδελφόν, γαμεῖν μέλλοντα τὴν Μονουνίου
[29, 6]	τῶν βασιλέων Τῷ δὲ Περσεῖ	τὸν	Αἰμίλιον ἀτρεμοῦντα κατὰ χώραν ὁρῶντι
[29, 11]	ψιλῶς περὶ τῶν τοιούτων αὐτὸν	τὸν	ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν λόγον.
[29, 11]	ἀμπελίνην βακτηρίαν περιέγραφε τῷ κλήματι	τὸν	Ἀντίοχον ἐν τούτῳ τε τῷ
[29, 3]	Τηλέμναστον δὲ τὸν Κρῆτα πρὸς	τὸν	Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν τὸν καιρὸν
[29, 1]	~(Ὅτι ἡ σύγκλητος πυνθανομένη	τὸν	Ἀντίοχον τῆς μὲν Αἰγύπτου κύριον
[29, 11]	καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον ἀναγνῶναι	τὸν	Ἀντίοχον, ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ,
[29, 4]	καὶ συμφρονεῖν τῷ δήμῳ καὶ	τὸν	αὐτὸν ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ φίλον,
[29, 6]	γνώριμον Ἀλλ᾽ ὅμως ἡ πρὸς	τὸν	βίον ἡμῶν ἀσύνθετος τύχη καὶ
[29, 6]	πολυποσίαν πολλὰ ποιεῖν ἀσελγῆ κατὰ	τὸν	βίον, νύκτωρ τε αἰεὶ καὶ
[29, 2]	τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν ὁ Πάνταυχος	τὸν	Γένθιον καὶ πρεσβευτὰς συνεξαποστέλλειν, οἵτινες
[29, 5]	ἦν ἐκκλησία, τῶν μὲν περὶ	τὸν	Δείνωνα καὶ Πολυάρατον φανερῶς ἤδη
[29, 3]	ὁμηρευόντων, ὁρμήσας ἀπὸ τῆς περὶ	τὸν	Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ πάντων
[29, 1]	διοικεῖν αὐτοὺς ἐν Ῥώμῃ καθημένους	τὸν	ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμον, ποτὲ μὲν
[29, 6]	βεβηκέναι καὶ πολλὴν ἐπιφέρειν ῥᾳστώνην	τὸν	ἑξῆς χρόνον, ἅτε τοῦ Περσέως
[29, 11]	τοὺς Μακεδόνας ὥστε καὶ πρὸς	τὸν	ἔσχατον καιρὸν ἐλθόντα τὰ κατὰ
[29, 6]	πόδας. Ὃ καὶ τότε περὶ	τὸν	Εὐμένη γενέσθαι συνέπεσε· δόξας γὰρ
[29, 1]	Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς συνηργηκότα·	τὸν	Εὐμένη δὲ τὰς μεγίστας χρείας
[29, 1]	τις ἐπιπλοκὴ τῷ Περσεῖ πρὸς	τὸν	Εὐμένη, δι᾽ ἣν ἐπὶ τοσοῦτον
[29, 3]	Ἡροφῶντα μὲν ἐξέπεμψε πρεσβευτὴν πρὸς	τὸν	Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον,
[29, 1]	τὰ χρήματα καὶ καταπιεῖν ἐᾶσαι	τὸν	Εὐμένη τὸ δέλεαρ; εἰ μὲν
[29, 6]	καὶ πάντα παρὰ τὸν λογισμὸν	τὸν	ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ τὴν αὑτῆς
[29, 6]	ὅτε μάλιστά τις κατορθοίη κατὰ	τὸν	ἴδιον βίον καὶ κατὰ τὰς
[29, 6]	ὁ αὐτὸς Γένθιόν φησι τὸν	τῶν	Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ τὴν πολυποσίαν
[29, 2]	πρὸ τοῦ χειμῶνος τῶν περὶ	τὸν	Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει πρεσβευτὰς ὁ
[29, 11]	βραχέως ἐξαγγέλλωμεν, ἀλλὰ πιστεύειν ὅτι	τὸν	καθήκοντα λόγον ἑκάστοις ἀποδίδομεν. Ἐκεῖνοι
[29, 1]	ἔνια μὲν ἐξερρύη παρ᾽ αὐτὸν	τὸν	καιρόν, ἔνια δὲ μετ᾽ ὀλίγον
[29, 3]	πρὸς τὸν Ἀντίοχον, μὴ παρορᾶν	τὸν	καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς αὐτὸν
[29, 6]	ποτ᾽ ἂν ὡς εἰς τοῦτον	τὸν	καιρὸν Περσῶν μὲν οὐδ᾽ ὄνομα
[29, 3]	πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον, Τηλέμναστον δὲ	τὸν	Κρῆτα πρὸς τὸν Ἀντίοχον, μὴ
[29, 6]	ἀσύνθετος τύχη καὶ πάντα παρὰ	τὸν	λογισμὸν τὸν ἡμέτερον καινοποιοῦσα καὶ
[29, 12]	πολλὰ τῶν ἐπινοημάτων κατὰ μὲν	τὸν	λόγον φαίνεται πιθανὰ καὶ δυνατά,
[29, 1]	τὸ πρόδομα μᾶλλον ἢ περὶ	τὸν	μισθὸν τέλος ἀπέστη τῆς ἐπιβολῆς,
[29, 2]	συμμίξας τῷ Γενθίῳ ταχέως παρεστήσατο	τὸν	νεανίσκον πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῷ
[29, 3]	παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε	τὸν	νεανίσκον πρὸς τὸ μὴ καθυστερεῖν
[29, 5]	αὐτῶν διαλεχθησομένους. ~Ὅτι τῶν περὶ	τὸν	Παρμενίωνα καὶ Μόρκον, τῶν παρὰ
[29, 6]	παρόντα, δεικνὺς ὑπὸ τὴν ὄψιν	τὸν	Περσέα, μήτε μεγαλαυχεῖν ἐπὶ τοῖς
[29, 1]	γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα καὶ συγκλειόμενον	τὸν	Περσέα πανταχόθεν καὶ πᾶν τὸ
[29, 11]	τύχης οὕτω βραβευούσης τὰ κατὰ	τὸν	Περσέα πράγματα καὶ τοὺς Μακεδόνας
[29, 11]	τὸ φθάσαι κριθέντα τὰ κατὰ	τὸν	Περσέα πράγματα· μὴ γὰρ γενομένου
[29, 1]	γένος δελέατος ὑπερρίπτει, πεπεισμένος θηρεύσειν	τὸν	Περσέα ταῖς ἐπαγγελίαις· ὁ δὲ
[29, 3]	Μητρόδωρον, συντάξας ἑτοίμους εἶναι πρὸς	τὸν	πλοῦν. Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς
[29, 1]	τὸ παραγγελλόμενον ἐπιδεχόμενον χάριν τοῦ	τὸν	πόλεμον διαλύσασθαι καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ
[29, 3]	αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν διαλύων	τὸν	πόλεμον, εἰ δὲ μή, βοηθῶν,
[29, 1]	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε	τὸν	πόλεμον, εἰς καλὸν ἡ δόσις.
[29, 4]	παραχρῆμα πρεσβευτὰς κατέστησαν τοὺς διαλύσοντας	τὸν	πόλεμον, εἰς μὲν τὴν Ῥώμην
[29, 5]	διασαφεῖν ὅτι δέδοκται διαλύειν αὐτοῖς	τὸν	πόλεμον καὶ παρακαλεῖν κἀκείνους εὐδιαλύτους
[29, 3]	καὶ τοὺς Ῥοδίους συνεμβαίνειν εἰς	τὸν	πόλεμον. Ταῦτα δὲ διοικήσας Ἡροφῶντα
[29, 2]	καὶ συνεμβάντων τῶν Ῥοδίων εἰς	τὸν	πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους ἐσομένους ἀπέφαινε
[29, 1]	πεντακόσια τάλαντα, τοῦ δὲ διαλῦσαι	τὸν	πόλεμον χίλια πεντακόσια, καὶ τούτων
[29, 6]	Περσεὺς προσαγόμενος τὸν χρόνον καὶ	τὸν	πόνον ἐξελύετο τῇ ψυχῇ, καθάπερ
[29, 11]	τὸ παρόν· οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ποπίλιον καταστησάμενοι τὰ κατὰ τὴν
[29, 11]	ὑπὸ Ῥωμαίων. Οἱ δὲ περὶ	τὸν	Ποπίλιον τότε τὴν δεξιὰν αὐτοῦ
[29, 6]	τῆς πράξεως, ἀλλ᾽ αὐτός τε	τὸν	πρέποντα λόγον ἐπιφθέγξασθαι καὶ Δημητρίου
[29, 1]	οὐδὲν οὔτε πρότερον οὔτε κατὰ	τὸν	πρὸς Περσέα πόλεμον ἀξιόλογον αὐτοῖς
[29, 1]	τοῖς πρὸς Ἀντίοχον καὶ κατὰ	τὸν	πρὸς Περσέα πόλεμον οὐ μόνον
[29, 11]	τὰ γεγραμμένα λύειν ἐξ αὐτῆς	τὸν	πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον. Διὸ καὶ
[29, 2]	πρόθυμος ὁ βασιλεύς ἐστιν ἀναδέχεσθαι	τὸν	πρὸς Ῥωμαίους πόλεμον, ἐὰν αὐτῷ
[29, 1]	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ ποιήσαντες ἱερὸν	τὸν	στέφανον τῆς φιλαργυρίας διελύθησαν ἐπ᾽
[29, 4]	Ἁγέπολιν, Διοκλῆ, Κλινόμβροτον, πρὸς δὲ	τὸν	στρατηγὸν καὶ Περσέα Δάμωνα, Νικόστρατον,
[29, 1]	πρεσβευτὰς τοὺς περὶ Γάιον Ποπίλιον,	τόν	τε πόλεμον λύσοντας καὶ καθόλου
[29, 4]	τὴν μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν τοῦτον	τὸν	τρόπον ὡς ἐν τῷ περὶ
[29, 6]	εἰκοστῇ ὁ αὐτὸς Γένθιόν φησι	τὸν	τῶν Ἰλλυριῶν βασιλέα διὰ τὴν
[29, 6]	Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς προσαγόμενος	τὸν	χρόνον καὶ τὸν πόνον ἐξελύετο
[29, 6]	τὴν ἀπόφασιν ποιήσασθαι σχεδὸν γὰρ	ἑκατὸν	καὶ πεντήκοντα πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς
[29, 1]	Αἰτωλίαν μετεώρους ὑπάρχειν, ὑπέλαβεν οὐκ	ἀδύνατον	εἶναι τὸ συγκαταβῆναι Ῥωμαίους εἰς
[29, 11]	ὁμονοεῖν, ἅμα δὲ προστάξαντες αὐτοῖς	Πολυάρατον	ἀναπέμπειν εἰς Ῥώμην, ἀνέπλευσαν ἐπὶ
[29, 5]	μὲν περὶ τὸν Δείνωνα καὶ	Πολυάρατον	φανερῶς ἤδη τολμώντων λέγειν τὰ
[29, 4]	τὸν στρατηγὸν καὶ Περσέα Δάμωνα,	Νικόστρατον,	Ἁγησίλοχον, Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς
[29, 1]	ταῦτα καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν αὑτὸν	ἐπιτηδειότατον	εἶναι. Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος ἐφ᾽
[29, 1]	παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ δοκοῦν	πραγματικώτατον	ἐν τῷ πολέμῳ τούτῳ γεγονέναι,
[29, 11]	Μακεδόνας ὥστε καὶ πρὸς τὸν	ἔσχατον	καιρὸν ἐλθόντα τὰ κατὰ τὴν
[29, 4]	συνεχὲς ἐξειργάζοντο καὶ προσετίθεσαν, ποιοῦντες	ἀναπολόγητον	τὴν ἁμαρτίαν· εὐθέως γὰρ εἰς
[29, 5]	τοῦ Περσέως, τῶν δὲ περὶ	Θεαίδητον	καταπεπληγμένων τὰ συμβαίνοντα· καὶ γὰρ
[29, 6]	Ὁ δὲ μεταλαβὼν τὴν Ῥωμαϊκὴν	διάλεκτον	παρεκάλει τοὺς ἐν τῷ συνεδρίῳ
[29, 4]	μὲν τὴν Ῥώμην Ἁγέπολιν, Διοκλῆ,	Κλινόμβροτον,	πρὸς δὲ τὸν στρατηγὸν καὶ
[29, 1]	πρὸς αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς ἔπραττον	εὐεπίληπτον	ἐφαίνετο καὶ τελέως ἐπισφαλές, τό
[29, 11]	τὴν Ἀλεξάνδρειαν καὶ τὴν ὅλην	Αἴγυπτον	παρὰ τοῦτο πάλιν ὀρθωθῆναι, παρὰ
[29, 1]	μὲν ἡσυχίαν ἔχειν κατὰ τὸ	τέταρτον	ἔτος καὶ μὴ συστρατεῦσαι Ῥωμαίοις
[29, 1]	τούτων πρὸς τοὺς στρατηγοὺς καθ᾽	ἕκαστον	ἔτος, τοὺς δὲ Ῥωμαίους ὡσαύτως
[29, 3]	Εὐμένη, καὶ πρότερον ἤδη διαπεσταλμένον,	Τηλέμναστον	δὲ τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν
[29, 6]	μήτε βουλεύεσθαι μηδὲν ὑπερήφανον μηδ᾽	ἀνήκεστον	περὶ μηδενός, μήτε καθόλου πιστεύειν
[29, 6]	γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ	μέγιστον	ἐν τῇ συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο
[29, 6]	φύσιν ἔχει γίνεσθαι κατὰ τὸ	πλεῖστον,	εἴς τι τῶν εἰωθότων συμβαίνειν·
[29, 1]	ἀπορρήτων πρὸς αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς	ἔπραττον	εὐεπίληπτον ἐφαίνετο καὶ τελέως ἐπισφαλές,
[29, 6]	γαμεῖν μέλλοντα τὴν Μονουνίου θυγατέρα,	αὐτὸν	γῆμαι τὴν παῖδα καὶ ὠμῶς
[29, 1]	πρὸς Ῥωμαίους ἔχθραν ὁμολογουμένως ἂν	αὐτὸν	ἐμβεβλήκει· τοῦ γὰρ εἰς τὸ
[29, 4]	συμφρονεῖν τῷ δήμῳ καὶ τὸν	αὐτὸν	ἐχθρὸν αἱρεῖσθαι καὶ φίλον, ὁμοίως
[29, 3]	πόλεις καὶ συμμάχους· μάλιστα δ᾽	αὐτὸν	ἠξίου παρασκευάζεσθαι πρὸς τὴν κατὰ
[29, 3]	τὸν καιρὸν μηδ᾽ ὑπολαμβάνειν πρὸς	αὐτὸν	μόνον ἀνήκειν τὴν ὑπερηφανίαν καὶ
[29, 1]	ἣν ἐπὶ τοσοῦτον ἠλλοτριώθησαν πρὸς	αὐτὸν	Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ τῶν εἰρημένων·
[29, 11]	ἐὰν ψιλῶς περὶ τῶν τοιούτων	αὐτὸν	τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον ἀποδιδῶμεν
[29, 1]	δ᾽ ἔνια μὲν ἐξερρύη παρ᾽	αὐτὸν	τὸν καιρόν, ἔνια δὲ μετ᾽
[29, 1]	μεσιτεῦσαι ταῦτα καὶ συναγαγεῖν ἐνόμισεν	αὑτὸν	ἐπιτηδειότατον εἶναι. Ταῦτα δὲ συλλογισάμενος
[29, 1]	δὲ γένος τῶν παλαισμάτων ἦν	τοιοῦτον.	Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης ᾔτει
[29, 1]	τὸν Εὐμένη, δι᾽ ἣν ἐπὶ	τοσοῦτον	ἠλλοτριώθησαν πρὸς αὐτὸν Ῥωμαῖοι, προφανὲς
[29, 1]	Προστίθημι δ᾽ ἔτι παρ᾽ ἐμαυτοῦ	τοσοῦτον,	μὴ καὶ μωροποιεῖσθαι συμβαίνει τὴν
[29, 1]	οὐδὲν οἷός τ᾽ ἦν ἐπὶ	τοσοῦτον	ὥστε καὶ προέσθαι τι τῶν
[29, 2]	ἕνα τῶν πρώτων φίλων, καὶ	τοῦτον	ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς πρῶτον μὲν
[29, 6]	πιστεῦσαί ποτ᾽ ἂν ὡς εἰς	τοῦτον	τὸν καιρὸν Περσῶν μὲν οὐδ᾽
[29, 4]	Καὶ τὴν μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν	τοῦτον	τὸν τρόπον ὡς ἐν τῷ
[29, 11]	προύτεινεν αὐτῷ καὶ τοῦτ᾽ ἐκέλευσε	πρῶτον	ἀναγνῶναι τὸν Ἀντίοχον, ὡς μὲν
[29, 6]	φάλαγγα τὸ παράπαν ἀλλὰ τότε	πρῶτον	ἐπὶ τοῦ Περσέως πρός τινας
[29, 3]	εἰς τὸ Δῖον, καὶ συμμίξας	πρῶτον	μὲν ἀπέδωκε τοὺς ὅρκους ὑπὲρ
[29, 2]	καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς	πρῶτον	μὲν ὁμολογήσαντα περὶ τῶν χρημάτων
[29, 1]	καὶ τιμώμενος ὡς ἔνι μάλιστα,	πρῶτον	μὲν πρὸς Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ,
[29, 1]	τῷ τείχει ἐκοινολογεῖτο τὸ μὲν	πρῶτον	Μενεκράτει, τὸ δὲ δεύτερον Ἀντιμάχῳ,
[29, 4]	καὶ Περσέα Δάμωνα, Νικόστρατον, Ἁγησίλοχον,	Τήλεφον.	Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς τὸ συνεχὲς
[29, 6]	ἀποκτείναντα δὲ καὶ Πλάτορα τὸν	ἀδελφόν,	γαμεῖν μέλλοντα τὴν Μονουνίου θυγατέρα,
[29, 1]	πατρικῆς ἀλλοτριότητος καὶ δυσμενείας, ἣν	εἶχον	πρὸς ἀλλήλους, καὶ τὸ τῆς
[29, 6]	πάρμης καὶ τῶν Λιγυστικῶν θυρεῶν	ἀντεῖχον	ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ
[29, 11]	βακτηρίαν περιέγραφε τῷ κλήματι τὸν	Ἀντίοχον	ἐν τούτῳ τε τῷ γύρῳ
[29, 1]	συνηργηκότ᾽ ἔν τε τοῖς πρὸς	Ἀντίοχον	καὶ κατὰ τὸν πρὸς Περσέα
[29, 3]	δὲ τὸν Κρῆτα πρὸς τὸν	Ἀντίοχον,	μὴ παρορᾶν τὸν καιρὸν μηδ᾽
[29, 1]	~(Ὅτι ἡ σύγκλητος πυνθανομένη τὸν	Ἀντίοχον	τῆς μὲν Αἰγύπτου κύριον γεγονέναι,
[29, 11]	τοῦτ᾽ ἐκέλευσε πρῶτον ἀναγνῶναι τὸν	Ἀντίοχον,	ὡς μὲν ἐμοὶ δοκεῖ, μὴ
[29, 4]	στρατηγὸν καὶ Περσέα Δάμωνα, Νικόστρατον,	Ἁγησίλοχον,	Τήλεφον. Τούτῳ δ᾽ ἑξῆς τὸ
[29, 1]	τοῦτο Ῥωμαίων οἱ πλείους ὑποψίαν	ἔσχον	οὐκ ἀπίθανον περὶ τοῦ βασιλέως
[29, 2]	εἶναι τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο	Πάνταυχον,	ἕνα τῶν πρώτων φίλων, καὶ
[29, 3]	γινώσκειν ὡς ἐὰν μὴ καὶ	νῦν	αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν διαλύων
[29, 6]	τι βουλεύσηται περὶ αὐτῶν. Ὃ	νῦν	γέγονε κατὰ Περσέα. Ταῦτα μὲν
[29, 1]	φανεὶς Ῥωμαίοις. Εἰ γὰρ καὶ	νῦν	μηδὲν πράξας, ἐπινοήσας δὲ μόνον
[29, 6]	ἐν τοῖς παραδόξοις ἐνδεικυμένη καὶ	νῦν,	ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, δείκνυσι πᾶσιν
[29, 6]	τοὺς Ῥωμαίους, ὁ δὲ Νασικᾶς	ὀξὺν	ἀγῶνα περὶ τοῖς ἄκροις γενέσθαι
[29, 1]	ἢ πολέμιον ποιήσας Ῥωμαίοις. Τίς	οὖν	αἰτία τῆς οὕτως ἐκφανοῦς ἀλογιστίας;
[29, 3]	ὑπ᾽ αὐτοῦ πεμπομένων. Ὁ μὲν	οὖν	Γένθιος τούτοις τοῖς λόγοις ἀναπειθόμενος
[29, 6]	γέγονε κατὰ Περσέα. Ταῦτα μὲν	οὖν	Δημήτριος ὡσανεὶ θείῳ τινὶ στόματι
[29, 1]	προύβη πάρεστι σκοπεῖν. Ὅτι μὲν	οὖν	Εὐμένης οὐκ ἂν ἠβουλήθη Περσέα
[29, 1]	τὴν ἐλπίδα ταύτην. Ἡ μὲν	οὖν	καταρχὴ τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐπιπλοκῆς
[29, 1]	ἕκαστα τῶν γενομένων. Ὅτι μὲν	οὖν	Κύδας ὁ Κρὴς στρατευόμενος παρ᾽
[29, 6]	μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς	οὖν	ὁ Αἰμίλιος δίδωσιν αὐτοῖς οὐχ
[29, 3]	εἰς τὴν Ῥόδον. ~Οὗτοι μὲν	οὖν	πάντες προῆγον εἰς τὴν Μακεδονίαν·
[29, 1]	στρατηγεῖν ἀλλήλους δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ	ἐποίουν	ἀμφότεροι. Θεωρῶν γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα
[29, 6]	ῥοπήν, αὖθις οἷον ἐκ μεταμελείας	ἀντισηκοῦν	καὶ λυμαίνεσθαι τὰ κατορθώματα παρὰ
[29, 11]	Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα βαρὺ μὲν	δοκοῦν	εἶναι καὶ τελέως ὑπερήφανον· ἔχων
[29, 1]	ἐπὶ τὸ γράφειν κεφαλαιωδῶς τὸ	δοκοῦν,	καὶ δι᾽ ὧν εἰκότων καὶ
[29, 1]	τε παρασιωπῆσαι πάλιν ὁλοσχερῶς τὸ	δοκοῦν	πραγματικώτατον ἐν τῷ πολέμῳ τούτῳ
[29, 3]	συντάξας ἑτοίμους εἶναι πρὸς τὸν	πλοῦν.	Ἔπεισε δὲ καὶ τοὺς Ῥοδίους
[29, 6]	διαφέρειν ἔφη τοὺς ἀνοήτους τῶν	νοῦν	ἐχόντων, διότι συμβαίνει τοὺς μὲν
[29, 2]	τῶν χρημάτων ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν.	Σὺν	δὲ τοῖς προειρημένοις ἔπεισεν ὁ
[29, 1]	Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ τῶν	σὺν	Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν, καὶ πάλιν
[29, 2]	ὑπὸ τοῦ Πανταύχου καταγραφέντας καὶ	σὺν	τούτοις Ὀλυμπίωνα παραληψόμενον τοὺς ὅρκους
[29, 5]	τῶν παρὰ τοῦ Γενθίου, καὶ	σὺν	τούτοις τοῦ Μητροδώρου παραγενομένων εἰς
[29, 11]	τὸ γινόμενον καὶ τὴν ὑπεροχήν,	βραχὺν	χρόνον ἐναπορήσας ἔφη ποιήσειν πᾶν
[29, 6]	τῶν Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον	ὤν,	ἀνέστη προθυμούμενος. Ἡσθεὶς οὖν ὁ
[29, 1]	εὐκαταφρονήτους γίνεσθαι τοῖς ἐχθροῖς. Ὑπὲρ	ὧν	ἔγωγε διηπόρηκα τί δεῖ ποιεῖν·
[29, 1]	κεφαλαιωδῶς τὸ δοκοῦν, καὶ δι᾽	ὧν	εἰκότων καὶ σημείων ἐπὶ ταύτης
[29, 1]	παρακειμένους τῷ Περσεῖ φίλους, παρ᾽	ὧν	ἡμῖν ἐξεποίησε πυθέσθαι διότι πάσης
[29, 3]	τοὺς ἑαυτοῦ τοῖς περὶ Ὀλυμπίωνα.	Ὧν	ἦσαν ἐπιφανέστατοι Λιμναῖος ὁ Πολεμοκράτους
[29, 1]	δὲ τὰ παραλειπόμενα διεξιόντας· ἐξ	ὧν	ὄνησιν μὲν οὐδέποτε γίνεσθαι τοῖς
[29, 1]	τακταῖς ἐκχωρεῖν ἐξ Ἰταλίας. Ἐξ	ὧν	ὅτι μὲν γέγονέ τις ἐπιπλοκὴ
[29, 6]	Μακεδόνες δὲ καὶ πάσης κρατήσουσιν,	ὧν	οὐδ᾽ ὄνομα πρότερον ἦν γνώριμον
[29, 1]	τοῦ Βρεντεσίου καὶ χρηματίσαι περὶ	ὧν	προῃρεῖτο, καὶ τέλος ἀποκρίσεις δόντες
[29, 1]	βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις; πῶς δὲ	λαβὼν	τοσοῦτο πλῆθος χρημάτων ὑπέλαβε λήσειν
[29, 6]	εὐχὰς ἀθεμίτους ἐπιτελοῦντι. Ὁ δὲ	μεταλαβὼν	τὴν Ῥωμαϊκὴν διάλεκτον παρεκάλει τοὺς
[29, 5]	συμβαίνοντα· καὶ γὰρ ἡ τῶν	λέμβων	παρουσία καὶ τὸ πλῆθος τῶν
[29, 1]	μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ τῶν	στρατηγῶν	πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ παραλειπόμενα
[29, 6]	Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος τῶν Αἰμιλίου	παίδων,	ἔτι μειράκιον ὤν, ἀνέστη προθυμούμενος.
[29, 2]	κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ τῶν αὐτῶν	ἐλπίδων.	Τμηθέντων δὲ τῶν ὁρκίων ὑπὲρ
[29, 11]	τούτοις Τάραντος κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν>	Σάρδεων,	Γάζης, Βάκτρων, ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος
[29, 6]	βασιλέα τῶν Μακεδόνων, εἴ τις	θεῶν	αὐτοῖς προύλεγε τὸ μέλλον, πιστεῦσαί
[29, 1]	ἐπισημήναιτο τὴν ἄγνοιαν ἀμφοτέρων τῶν	βασιλέων,	Εὐμένους μέν, κατὰ τίνα λόγον
[29, 6]	τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν	βασιλέων	Τῷ δὲ Περσεῖ τὸν Αἰμίλιον
[29, 6]	λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν	πράξεων	τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν
[29, 11]	Ἡ δ᾽ αὐτὴ καὶ περὶ	παρατάξεων	ἡμῖν ἔστω καὶ δημηγοριῶν ἀπόφασις,
[29, 3]	ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ πάντων τῶν	ἱππέων	ἀπήντα τοῖς προειρημένοις εἰς τὸ
[29, 5]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἀπολωλότων	ἱππέων	καὶ ἡ τοῦ Γενθίου μετάθεσις
[29, 3]	τῆς συμμαχίας ἐναντίον πάντων τῶν	ἱππέων·	πάνυ γὰρ ἐβούλετο σαφῶς εἰδέναι
[29, 6]	ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ προόπται τῶν	ἱππέων.	Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς προσαγόμενος
[29, 6]	τῆς πάρμης καὶ τῶν Λιγυστικῶν	θυρεῶν	ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος
[29, 4]	πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ τῶν	διαλύσεων.	Καὶ τὴν μὲν Ῥοδίων ἀντιπολιτείαν
[29, 1]	ἦν κύριος· ὁ δ᾽ Εὐμένης	σπουδάζων,	καθάπερ οἱ μοχθηροὶ τῶν ἰατρῶν,
[29, 3]	Μακεδόνας τὴν τοῦ Γενθίου κοινοπραγίαν,	ἐλπίζων	εὐθαρσεστέρους αὐτοὺς ὑπάρξειν, προσγενομένης ταύτης
[29, 3]	τὸν πόλεμον, εἰ δὲ μή,	βοηθῶν,	ταχέως πεῖραν λήψεται τῆς αὐτῆς
[29, 3]	κατὰ θάλατταν μάχην· τῶν γὰρ	Ῥωμαίων	εἰς τέλος ἀπαρασκεύων ὄντων πρὸς
[29, 6]	ὁ βασιλεὺς τῆς Περσέως καὶ	Ῥωμαίων	μάχης συντετελεσμένης εἰς παράλογον ἐνέπεσε
[29, 6]	ἧκε μηνύων τὴν περίοδον τῶν	Ῥωμαίων.	Ὁ δὲ συνταραχθεὶς τὸ μὲν
[29, 11]	ποιήσειν πᾶν τὸ παρακαλούμενον ὑπὸ	Ῥωμαίων.	Οἱ δὲ περὶ τὸν Ποπίλιον
[29, 1]	παρὰ Περσέως, καὶ διὰ τοῦτο	Ῥωμαίων	οἱ πλείους ὑποψίαν ἔσχον οὐκ
[29, 3]	ὑπερηφανίαν καὶ τὴν βαρύτητα τῶν	Ῥωμαίων,	σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς ἐὰν
[29, 11]	ἀφικομένου, ὁ Ποπίλιος ὁ τῶν	Ῥωμαίων	στρατηγός, τοῦ βασιλέως πόρρωθεν ἀσπαζομένου
[29, 4]	τῶν διαλύσεων. Καὶ τὴν μὲν	Ῥοδίων	ἀντιπολιτείαν τοῦτον τὸν τρόπον ὡς
[29, 2]	γὰρ γενομένου, καὶ συνεμβάντων τῶν	Ῥοδίων	εἰς τὸν πόλεμον, τελέως εὐκαταγωνίστους
[29, 1]	καὶ δι᾽ ὧν εἰκότων καὶ	σημείων	ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην τῆς γνώμης,
[29, 2]	αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ τῶν	ὁρκίων	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας καὶ καταγραφέντων,
[29, 6]	τῶν παρόντων ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος	Σκιπίων,	γαμβρὸς Ἀφρικανοῦ Σκιπίωνος, ὕστερον δὲ
[29, 11]	περὶ παρατάξεων ἡμῖν ἔστω καὶ	δημηγοριῶν	ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν
[29, 6]	αὐτὸς Γένθιόν φησι τὸν τῶν	Ἰλλυριῶν	βασιλέα διὰ τὴν πολυποσίαν πολλὰ
[29, 2]	διατάξασθαι περὶ τῆς κομιδῆς τῶν	τριακοσίων	ταλάντων. Ὁ δὲ Πάνταυχος ἐξ
[29, 1]	τῶν χρημάτων ὑπὲρ μὲν τῶν	πεντακοσίων	ταλάντων αἰσχρὸν ἔφησεν εἶναι καὶ
[29, 1]	συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ τῶν συμβάντων	κακῶν	αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι, ὃν
[29, 11]	τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ στένων,	εἴκων	δὲ τοῖς καιροῖς κατὰ τὸ
[29, 4]	~Ὅτι προτεθείσης χειροτονίας τοῖς Ῥοδίοις,	ἐνίκων	οἷς ἤρεσκε πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς
[29, 6]	δυνάμει τῆς πάρμης καὶ τῶν	Λιγυστικῶν	θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι.
[29, 11]	πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ πλήθει τῶν	βύβλων	ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ τὴν τοιαύτην
[29, 6]	σκηψάμενος Ἡρακλεῖ θύειν, δειλὰ παρὰ	δειλῶν	ἱερὰ μὴ δεχομένῳ μηδ᾽ εὐχὰς
[29, 2]	προεχειρίσατο Πάνταυχον, ἕνα τῶν πρώτων	φίλων,	καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς ἐντολὰς
[29, 11]	ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	μερῶν τῆς ἱστορίας· ἐν οἷς
[29, 1]	βλάβην δὲ πολλάκις καὶ ἐπὶ	πολλῶν	γεγονέναι· καὶ ποτὲ δὲ τοὺς
[29, 1]	πολέμῳ καὶ γενέσθαι κύριον τῶν	ὅλων,	εὐχερὲς καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ τῆς
[29, 6]	καὶ δέοι κρίνεσθαι περὶ τῶν	ὅλων,	οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ
[29, 2]	πίστεις αἱ προσήκουσαι περὶ τῶν	ὅλων,	πυθόμενος ταῦτα καὶ κρίνων ἀναγκαίαν
[29, 11]	παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ	ποταμῶν	ἢ τόπων ἰδιότησι· τὸ γὰρ
[29, 6]	συγκλήτῳ δυνηθείς, ὑπεδέξατο τῆς κυκλώσεως	ἡγεμὼν	γενέσθαι. Δεύτερος δὲ Φάβιος Μάξιμος
[29, 6]	ὅμως ἡ πρὸς τὸν βίον	ἡμῶν	ἀσύνθετος τύχη καὶ πάντα παρὰ
[29, 6]	μόνον ἔτη ταυτὶ τὰ πρὸ	ἡμῶν,	γνοίητ᾽ ἂν ὡς τὸ τῆς
[29, 11]	διόπερ οὐ χρὴ καταγινώσκειν ὡς	ἡμῶν	ἐπισυρόντων τὰς πράξεις, ὅταν τὰ
[29, 3]	τὴν Μακεδονίαν· ὁ δὲ Πάνταυχος	μένων	παρὰ πλευρὰν ὑπεμίμνησκεν καὶ παρώξυνε
[29, 11]	ἔνια δὲ τῶν ἐν παρέργῳ	πεπραγμένων	ἔργα καὶ πράγματα κατασκευάζειν, ἀγῶνας
[29, 5]	Περσέως, τῶν δὲ περὶ Θεαίδητον	καταπεπληγμένων	τὰ συμβαίνοντα· καὶ γὰρ ἡ
[29, 1]	αὐτὸν Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ τῶν	εἰρημένων·	τίς δ᾽ αὕτη καὶ μέχρι
[29, 11]	ἀπόφασιν ἐκέλευσε δοῦναι περὶ τῶν	γεγραμμένων·	ὁ δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς τὸ
[29, 1]	καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ τῶν	λεγομένων	οὐδὲν οἷός τ᾽ ἦν ἐπὶ
[29, 1]	Λοιπὸν ἔδει πάντως ἀντὶ τῶν	διδομένων	χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς Ῥωμαίους
[29, 1]	μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν	γενομένων.	Ὅτι μὲν οὖν Κύδας ὁ
[29, 3]	θάλατταν παρασκευάς. Ὁ δὲ Περσεύς,	παραγενομένων	εἰς τὴν Μακεδονίαν τῶν πρεσβευτῶν
[29, 5]	καὶ σὺν τούτοις τοῦ Μητροδώρου	παραγενομένων	εἰς τὴν Ῥόδον, καὶ συναχθείσης
[29, 2]	καὶ τὰ πρὸς Γένθιον ~Ὅτι	παραγενομένων	πρὸ τοῦ χειμῶνος τῶν περὶ
[29, 1]	διὰ ταῦτα γεγονέναι· δυεῖν δὲ	συγκρινομένων,	τοῦ μὲν πανουργοτάτου δοκοῦντος εἶναι,
[29, 3]	αὐτοῦ καὶ τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ	πεμπομένων.	Ὁ μὲν οὖν Γένθιος τούτοις
[29, 6]	τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ τῶν ἔπειτα	συμβησομένων.	Ἐν δὲ τῇ ἐνάτῃ καὶ
[29, 1]	Χειμάρῳ, τινὶ τῶν σὺν Περσεῖ	στρατευομένων	Κρητῶν, καὶ πάλιν πρὸς Δημητριάδι
[29, 1]	δι᾽ οὗ πολλὰ τῶν ὕστερον	ἀπορουμένων	γνωρίμους ἔσχε τὰς αἰτίας, τελέως
[29, 11]	εἰς τὴν Συρίαν, βαρυνόμενος καὶ	στένων,	εἴκων δὲ τοῖς καιροῖς κατὰ
[29, 2]	τῶν ὅλων, πυθόμενος ταῦτα καὶ	κρίνων	ἀναγκαίαν εἶναι τὴν Γενθίου κοινοπραγίαν
[29, 6]	καθ᾽ οὓς συνέβη καταλυθῆναι τὴν	Μακεδόνων	βασιλείαν, οὐκ ἔκρινον ἀνεπιστάτως παραδραμεῖν,
[29, 6]	τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ τῶν	Μακεδόνων	βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος, τῆς
[29, 6]	ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν	Μακεδόνων,	εἴ τις θεῶν αὐτοῖς προύλεγε
[29, 11]	ἐστιν ὅπερ ἡμῖν εἴρηται διὰ	πλειόνων.	Ὅταν γὰρ ἁπλᾶς καὶ μονοειδεῖς
[29, 11]	ὀνομασίαις ὀρῶν ἢ ποταμῶν ἢ	τόπων	ἰδιότησι· τὸ γὰρ μέγεθος τῆς
[29, 11]	παραπλησίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων	μερῶν	τῆς ἱστορίας· ἐν οἷς ἅπασι
[29, 11]	Διὸ καὶ δοθεισῶν αὐτῷ τακτῶν	ἡμερῶν,	οὗτος μὲν ἀπῆγε τὰς δυνάμεις
[29, 1]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς καὶ μᾶλλον	ἑτέρων	ἐκπληττόμενος ἕκαστα τῶν γενομένων. Ὅτι
[29, 1]	οὐκ ἂν ἐπισημήναιτο τὴν ἄγνοιαν	ἀμφοτέρων	τῶν βασιλέων, Εὐμένους μέν, κατὰ
[29, 1]	δὲ Περσεὺς ἐδέχετο περὶ τῶν	ὁμήρων	καὶ πόσα καὶ πότε πέμπεσθαι
[29, 11]	ἐάν που παραπίπτωμεν ἐν ὀνομασίαις	ὀρῶν	ἢ ποταμῶν ἢ τόπων ἰδιότησι·
[29, 1]	σπουδάζων, καθάπερ οἱ μοχθηροὶ τῶν	ἰατρῶν,	περὶ τὸ πρόδομα μᾶλλον ἢ
[29, 11]	κατάληψιν, Κορίνθου πολιορκίαν> Σάρδεων, Γάζης,	Βάκτρων,	ἐπὶ πᾶσι Καρχηδόνος πολιορκίαν διατρίβειν
[29, 1]	δι᾽ ἀπορρήτων· ὅπερ ἐποίουν ἀμφότεροι.	Θεωρῶν	γὰρ Εὐμένης δυσπαθοῦντα καὶ συγκλειόμενον
[29, 11]	πρὸς Πτολεμαῖον πόλεμον. Διὸ καὶ	δοθεισῶν	αὐτῷ τακτῶν ἡμερῶν, οὗτος μὲν
[29, 6]	Ἀλέξανδρον καιρούς, ὅτε κατέλυσε τὴν	Περσῶν	ἀρχήν, λέγει ταῦτα· εἰ γὰρ
[29, 6]	πᾶσιν ἀνθρώποις, Μακεδόνας εἰς τὴν	Περσῶν	εὐδαιμονίαν εἰσοικίσασα, διότι καὶ τούτοις
[29, 6]	ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα τῶν	Περσῶν	ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα τῶν
[29, 6]	ὡς εἰς τοῦτον τὸν καιρὸν	Περσῶν	μὲν οὐδ᾽ ὄνομα λειφθήσεται τὸ
[29, 6]	τῇ ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες	τῶν	ἀθλητῶν· ὅτε γὰρ τὸ δεινὸν
[29, 6]	δὲ Φάβιος Μάξιμος ὁ πρεσβύτατος	τῶν	Αἰμιλίου παίδων, ἔτι μειράκιον ὤν,
[29, 11]	δημηγοριῶν ἀπόφασις, παραπλησίως δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων μερῶν τῆς ἱστορίας· ἐν
[29, 5]	λέμβων παρουσία καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	ἀπολωλότων ἱππέων καὶ ἡ τοῦ
[29, 1]	τοσοῦτον ὥστε καὶ προέσθαι τι	τῶν	αὑτοῦ. τὸ δὲ γένος τῶν
[29, 4]	ἰδίαν πρὸς τὰς πόλεις ὑπὲρ	τῶν	αὐτῶν διαλεχθησομένους. ~Ὅτι τῶν περὶ
[29, 2]	πρὸς τὸ κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ	τῶν	αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ τῶν
[29, 1]	ἂν ἐπισημήναιτο τὴν ἄγνοιαν ἀμφοτέρων	τῶν	βασιλέων, Εὐμένους μέν, κατὰ τίνα
[29, 6]	πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα	τῶν	βασιλέων Τῷ δὲ Περσεῖ τὸν
[29, 11]	τοῖς πράγμασιν, ἀλλὰ τῷ πλήθει	τῶν	βύβλων ἱστοριογράφοι νομίζεσθαι καὶ τὴν
[29, 3]	πρὸς τὴν κατὰ θάλατταν μάχην·	τῶν	γὰρ Ῥωμαίων εἰς τέλος ἀπαρασκεύων
[29, 11]	τὴν ἀπόφασιν ἐκέλευσε δοῦναι περὶ	τῶν	γεγραμμένων· ὁ δὲ βασιλεὺς ξενισθεὶς
[29, 1]	καὶ μᾶλλον ἑτέρων ἐκπληττόμενος ἕκαστα	τῶν	γενομένων. Ὅτι μὲν οὖν Κύδας
[29, 5]	τολμώντων λέγειν τὰ τοῦ Περσέως,	τῶν	δὲ περὶ Θεαίδητον καταπεπληγμένων τὰ
[29, 4]	ἤρεσκε πέμπειν τοὺς πρεσβευτὰς ὑπὲρ	τῶν	διαλύσεων. Καὶ τὴν μὲν Ῥοδίων
[29, 1]	διέλαθε. Λοιπὸν ἔδει πάντως ἀντὶ	τῶν	διδομένων χρημάτων ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς
[29, 2]	οὓς ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ	τῶν	ἐγγράπτων, πρὸς δὲ τούτοις διατάξασθαι
[29, 1]	πρὸς αὐτὸν Ῥωμαῖοι, προφανὲς ἐκ	τῶν	εἰρημένων· τίς δ᾽ αὕτη καὶ
[29, 6]	κατὰ τὸ πλεῖστον, εἴς τι	τῶν	εἰωθότων συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ
[29, 11]	διασκευάζειν καὶ λογοποιεῖν, ἔνια δὲ	τῶν	ἐν παρέργῳ πεπραγμένων ἔργα καὶ
[29, 6]	Περσέως πρός τινας πολλάκις ἀνθωμολογεῖτο	τῶν	ἐν τῇ Ῥώμῃ μετὰ ταῦτα
[29, 6]	πρότερον ἔτεσι τἀληθὲς ἀπεφήνατο περὶ	τῶν	ἔπειτα συμβησομένων. Ἐν δὲ τῇ
[29, 12]	τοῦ μέρους διεστάλμεθα. ~Ὅτι πολλὰ	τῶν	ἐπινοημάτων κατὰ μὲν τὸν λόγον
[29, 1]	Εὐμένης σπουδάζων, καθάπερ οἱ μοχθηροὶ	τῶν	ἰατρῶν, περὶ τὸ πρόδομα μᾶλλον
[29, 3]	Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ πάντων	τῶν	ἱππέων ἀπήντα τοῖς προειρημένοις εἰς
[29, 3]	ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἐναντίον πάντων	τῶν	ἱππέων· πάνυ γὰρ ἐβούλετο σαφῶς
[29, 6]	ἀλλ᾽ ἀπεδειλία, καθάπερ οἱ προόπται	τῶν	ἱππέων. Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς
[29, 1]	εἰ μὲν γὰρ συνήργησέ τι	τῶν	κατὰ τὰς ἐπαγγελίας καὶ διέλυσε
[29, 6]	ἀνῃρημένης, τότε μεγίστοις ἐνεκύρησε κινδύνοις	τῶν	κατὰ τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως
[29, 11]	συγγνώμης, ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	τῶν	λέγεσθαι μελλόντων, οιον ει τ
[29, 1]	προτεινόμενα καὶ συνετίθετο, καταπιεῖν δὲ	τῶν	λεγομένων οὐδὲν οἷός τ᾽ ἦν
[29, 5]	τὰ συμβαίνοντα· καὶ γὰρ ἡ	τῶν	λέμβων παρουσία καὶ τὸ πλῆθος
[29, 1]	διαφοράν, δι᾽ ἣν ἔμελλε καὶ	τῶν	ληφθέντων χρημάτων ἅμα καὶ τῆς
[29, 6]	~Τῇ δυνάμει τῆς πάρμης καὶ	τῶν	Λιγυστικῶν θυρεῶν ἀντεῖχον ἐρρωμένως οἱ
[29, 6]	ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ. Ὁ δὲ	τῶν	Μακεδόνων βασιλεύς, ὥς φησι Πολύβιος,
[29, 6]	Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα	τῶν	Μακεδόνων, εἴ τις θεῶν αὐτοῖς
[29, 5]	βουλῆς, παντάπασιν θορυβώδης ἦν ἐκκλησία,	τῶν	μὲν περὶ τὸν Δείνωνα καὶ
[29, 12]	τὴν χρείαν, καθάπερ τὰ κίβδηλα	τῶν	νομισμάτων εἰς τὸ πῦρ, οὐκέτι
[29, 6]	γὰρ διαφέρειν ἔφη τοὺς ἀνοήτους	τῶν	νοῦν ἐχόντων, διότι συμβαίνει τοὺς
[29, 1]	τῷ πολέμῳ καὶ γενέσθαι κύριον	τῶν	ὅλων, εὐχερὲς καταμαθεῖν· χωρὶς γὰρ
[29, 6]	ἐγγίζοι καὶ δέοι κρίνεσθαι περὶ	τῶν	ὅλων, οὐχ ὑπέμεινε τῇ ψυχῇ.
[29, 2]	καὶ πίστεις αἱ προσήκουσαι περὶ	τῶν	ὅλων, πυθόμενος ταῦτα καὶ κρίνων
[29, 3]	πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ Γενθίου καὶ	τῶν	ὁμηρευόντων, ὁρμήσας ἀπὸ τῆς περὶ
[29, 1]	Ὁ δὲ Περσεὺς ἐδέχετο περὶ	τῶν	ὁμήρων καὶ πόσα καὶ πότε
[29, 2]	τῶν αὐτῶν ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ	τῶν	ὁρκίων ὑπὲρ τῆς συμμαχίας καὶ
[29, 1]	τῶν αὑτοῦ. τὸ δὲ γένος	τῶν	παλαισμάτων ἦν τοιοῦτον. Ὁ μὲν
[29, 5]	περὶ τὸν Παρμενίωνα καὶ Μόρκον,	τῶν	παρὰ τοῦ Γενθίου, καὶ σὺν
[29, 6]	ἐρρωμένως οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ	τῶν	παρόντων ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων,
[29, 6]	παιδεύεσθαι, τοὺς δ᾽ ἐν ταῖς	τῶν	πέλας. Ὥστε πολλάκις καὶ λίαν
[29, 1]	δὲ τῶν χρημάτων ὑπὲρ μὲν	τῶν	πεντακοσίων ταλάντων αἰσχρὸν ἔφησεν εἶναι
[29, 1]	τοῦ βασιλέως Εὐμένους, δῆλον ἐκ	τῶν	περὶ Ἄτταλον συμβάντων· τῷ μὲν
[29, 2]	~Ὅτι παραγενομένων πρὸ τοῦ χειμῶνος	τῶν	περὶ τὸν Ἱππίαν, οὓς ἀπεστάλκει
[29, 5]	ὑπὲρ τῶν αὐτῶν διαλεχθησομένους. ~Ὅτι	τῶν	περὶ τὸν Παρμενίωνα καὶ Μόρκον,
[29, 6]	ἂν ἢ Πέρσας ἢ βασιλέα	τῶν	Περσῶν ἢ Μακεδόνας ἢ βασιλέα
[29, 11]	ὅσον ἐξεργάζονται διὰ τὴν ἀπορίαν	τῶν	πραγμάτων. Περὶ δὲ τοὺς τὰ
[29, 6]	Νασικᾶς λαβεῖν φησι, γεγραφὼς περὶ	τῶν	πράξεων τούτων ἐπιστόλιον πρός τινα
[29, 3]	Περσεύς, παραγενομένων εἰς τὴν Μακεδονίαν	τῶν	πρεσβευτῶν παρὰ τοῦ Γενθίου καὶ
[29, 11]	βούλεσθαι μεταδοῦναι τοῖς φίλοις ὑπὲρ	τῶν	προσπεπτωκότων, ἀκούσας ὁ Ποπίλιος ἐποίησε
[29, 2]	Γενθίου κοινοπραγίαν προεχειρίσατο Πάνταυχον, ἕνα	τῶν	πρώτων φίλων, καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε,
[29, 2]	Τούτου γὰρ γενομένου, καὶ συνεμβάντων	τῶν	Ῥοδίων εἰς τὸν πόλεμον, τελέως
[29, 6]	αὐτόμολος ἧκε μηνύων τὴν περίοδον	τῶν	Ῥωμαίων. Ὁ δὲ συνταραχθεὶς τὸ
[29, 3]	τὴν ὑπερηφανίαν καὶ τὴν βαρύτητα	τῶν	Ῥωμαίων, σαφῶς δὲ γινώσκειν ὡς
[29, 11]	κατασχεῖν ἀφικομένου, ὁ Ποπίλιος ὁ	τῶν	Ῥωμαίων στρατηγός, τοῦ βασιλέως πόρρωθεν
[29, 1]	ποτὲ μὲν ἐπιτιμῶντας τοῖς ὑπὸ	τῶν	στρατηγῶν πραττομένοις, ποτὲ δὲ τὰ
[29, 1]	πταίοντι, ῥᾴδιον συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ	τῶν	συμβάντων κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη
[29, 1]	πρὸς Ἀμφίπολιν παραγενόμενος Χειμάρῳ, τινὶ	τῶν	σὺν Περσεῖ στρατευομένων Κρητῶν, καὶ
[29, 4]	οἱ τὰ τοῦ Περσέως αἱρούμενοι	τῶν	σῴζειν σπουδαζόντων τὴν πατρίδα καὶ
[29, 11]	παντάπασιν εὐδοκεῖν ἐὰν ψιλῶς περὶ	τῶν	τοιούτων αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ
[29, 2]	τούτοις διατάξασθαι περὶ τῆς κομιδῆς	τῶν	τριακοσίων ταλάντων. Ὁ δὲ Πάνταυχος
[29, 3]	προτεθὲν ἐπιτελεσθήσεσθαι δι᾽ αὐτοῦ καὶ	τῶν	ὑπ᾽ αὐτοῦ πεμπομένων. Ὁ μὲν
[29, 1]	γεγονέναι, καὶ δι᾽ οὗ πολλὰ	τῶν	ὕστερον ἀπορουμένων γνωρίμους ἔσχε τὰς
[29, 2]	καὶ τοὺς ὁμήρους, καὶ περὶ	τῶν	χρημάτων γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς
[29, 2]	Περσέως, ἑτέρους δὲ τοὺς περὶ	τῶν	χρημάτων ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν
[29, 2]	ἐντολὰς πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα περὶ	τῶν	χρημάτων ὅρκους καὶ δοῦναι καὶ
[29, 1]	παρὰ τοῖς Κνωσίοις· περὶ δὲ	τῶν	χρημάτων ὑπὲρ μὲν τῶν πεντακοσίων
[29, 6]	κινδύνοις τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν	Γαλατῶν	ἀνυπονοήτως συνεξαναστάντων τοῖς καιροῖς. ~Ὅτι
[29, 1]	καὶ καθόλου θεασομένους τὴν τῶν	πραγμάτων	διάθεσιν ποία τις ἐστίν. Καὶ
[29, 11]	χρώμενοι τοῖς αὐτοῖς ἢ χειρισμῷ	πραγμάτων	ἢ τοῖς τῆς λέξεως ῥήμασι·
[29, 11]	ἐξεργάζονται διὰ τὴν ἀπορίαν τῶν	πραγμάτων.	Περὶ δὲ τοὺς τὰ καθόλου
[29, 12]	μέρους διεστάλμεθα. ~Ὅτι πολλὰ τῶν	ἐπινοημάτων	κατὰ μὲν τὸν λόγον φαίνεται
[29, 1]	ἔδει πάντως ἀντὶ τῶν διδομένων	χρημάτων	ἀλλάξασθαι τὴν πρὸς Ῥωμαίους διαφοράν,
[29, 1]	ἣν ἔμελλε καὶ τῶν ληφθέντων	χρημάτων	ἅμα καὶ τῆς ἀρχῆς, σχεδὸν
[29, 2]	τοὺς ὁμήρους, καὶ περὶ τῶν	χρημάτων	γένηται σύμφωνον, πρεσβεύειν εἰς τὴν
[29, 2]	ἑτέρους δὲ τοὺς περὶ τῶν	χρημάτων	ἕξοντας τὴν ἐπιμέλειαν. Σὺν δὲ
[29, 1]	πιστευθήσεσθαι καὶ προσλήψεσθαι τοσοῦτο πλῆθος	χρημάτων,	μηδεμίαν δυνάμενος ἱκανὴν πίστιν παρασχέσθαι
[29, 2]	πρῶτον μὲν ὁμολογήσαντα περὶ τῶν	χρημάτων	ὅρκους καὶ δοῦναι καὶ λαβεῖν
[29, 1]	πῶς δὲ λαβὼν τοσοῦτο πλῆθος	χρημάτων	ὑπέλαβε λήσειν Ῥωμαίους; εἰ γὰρ
[29, 1]	τοῖς Κνωσίοις· περὶ δὲ τῶν	χρημάτων	ὑπὲρ μὲν τῶν πεντακοσίων ταλάντων
[29, 1]	αὑτοῦ. τὸ δὲ γένος τῶν	παλαισμάτων	ἦν τοιοῦτον. Ὁ μὲν γὰρ
[29, 12]	χρείαν, καθάπερ τὰ κίβδηλα τῶν	νομισμάτων	εἰς τὸ πῦρ, οὐκέτι ποιεῖ
[29, 6]	ψυχῇ, καθάπερ οἱ καχεκτοῦντες τῶν	ἀθλητῶν·	ὅτε γὰρ τὸ δεινὸν ἐγγίζοι
[29, 1]	τινὶ τῶν σὺν Περσεῖ στρατευομένων	Κρητῶν,	καὶ πάλιν πρὸς Δημητριάδι συνεγγίσας
[29, 1]	ἐξαπατᾶν καὶ στρατηγεῖν ἀλλήλους δι᾽	ἀπορρήτων·	ὅπερ ἐποίουν ἀμφότεροι. Θεωρῶν γὰρ
[29, 1]	ὑπὲρ τοιούτων ἀκριβολογούμενον ἃ δι᾽	ἀπορρήτων	πρὸς αὑτοὺς οἱ βασιλεῖς ἔπραττον
[29, 11]	πόλεμον. Διὸ καὶ δοθεισῶν αὐτῷ	τακτῶν	ἡμερῶν, οὗτος μὲν ἀπῆγε τὰς
[29, 2]	συμμαχίας. Τούτου γὰρ γενομένου, καὶ	συνεμβάντων	τῶν Ῥοδίων εἰς τὸν πόλεμον,
[29, 1]	ῥᾴδιον συλλογίσασθαι· πάντων γὰρ τῶν	συμβάντων	κακῶν αἴτιον ἐνόμιζεν Εὐμένη γεγονέναι,
[29, 1]	δῆλον ἐκ τῶν περὶ Ἄτταλον	συμβάντων·	τῷ μὲν γὰρ συνεχώρησαν καὶ
[29, 1]	χρημάτων ὑπὲρ μὲν τῶν πεντακοσίων	ταλάντων	αἰσχρὸν ἔφησεν εἶναι καὶ τῷ
[29, 2]	περὶ τῆς κομιδῆς τῶν τριακοσίων	ταλάντων.	Ὁ δὲ Πάνταυχος ἐξ αὐτῆς
[29, 1]	πολέμῳ καὶ πταίοντι, ῥᾴδιον συλλογίσασθαι·	πάντων	γὰρ τῶν συμβάντων κακῶν αἴτιον
[29, 3]	τὸν Ἐλπειὸν ποταμὸν παρεμβολῆς μετὰ	πάντων	τῶν ἱππέων ἀπήντα τοῖς προειρημένοις
[29, 3]	ὅρκους ὑπὲρ τῆς συμμαχίας ἐναντίον	πάντων	τῶν ἱππέων· πάνυ γὰρ ἐβούλετο
[29, 6]	κατὰ τὴν Ἀσίαν Γαλατῶν ἀνυπονοήτως	συνεξαναστάντων	τοῖς καιροῖς. ~Ὅτι τοῦ Ἀντιόχου
[29, 2]	τῷ Περσεῖ τῶν αὐτῶν ἐλπίδων.	Τμηθέντων	δὲ τῶν ὁρκίων ὑπὲρ τῆς
[29, 1]	δι᾽ ἣν ἔμελλε καὶ τῶν	ληφθέντων	χρημάτων ἅμα καὶ τῆς ἀρχῆς,
[29, 2]	ὁρκίων ὑπὲρ τῆς συμμαχίας καὶ	καταγραφέντων,	εὐθέως ὁ Γένθιος ἅμα τοὺς
[29, 3]	γὰρ Ῥωμαίων εἰς τέλος ἀπαρασκεύων	ὄντων	πρὸς τοῦτο τὸ μέρος κατά
[29, 4]	τοῦ Περσέως αἱρούμενοι τῶν σῴζειν	σπουδαζόντων	τὴν πατρίδα καὶ τοὺς νόμους.
[29, 11]	δὲ καὶ περὶ τῶν λέγεσθαι	μελλόντων,	οιον ει τ φανείημεν ἢ
[29, 6]	οἱ Ῥωμαῖοι. Πρῶτος δὲ τῶν	παρόντων	ὁ Νασικᾶς ἐπικαλούμενος Σκιπίων, γαμβρὸς
[29, 11]	οὐ χρὴ καταγινώσκειν ὡς ἡμῶν	ἐπισυρόντων	τὰς πράξεις, ὅταν τὰ παρ᾽
[29, 3]	παρὰ τοῦ Γενθίου καὶ τῶν	ὁμηρευόντων,	ὁρμήσας ἀπὸ τῆς περὶ τὸν
[29, 6]	ἔφη τοὺς ἀνοήτους τῶν νοῦν	ἐχόντων,	διότι συμβαίνει τοὺς μὲν ἐν
[29, 2]	Γένθιον ὑπὲρ τῆς συμμαχίας, καὶ	διασαφούντων	ὅτι πρόθυμος ὁ βασιλεύς ἐστιν
[29, 5]	Δείνωνα καὶ Πολυάρατον φανερῶς ἤδη	τολμώντων	λέγειν τὰ τοῦ Περσέως, τῶν
[29, 6]	τὸ πλεῖστον, εἴς τι τῶν	εἰωθότων	συμβαίνειν· ἱκανὴ γὰρ ἡ τύχη
[29, 1]	τὸ δοκοῦν, καὶ δι᾽ ὧν	εἰκότων	καὶ σημείων ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην
[29, 11]	μεταδοῦναι τοῖς φίλοις ὑπὲρ τῶν	προσπεπτωκότων,	ἀκούσας ὁ Ποπίλιος ἐποίησε πρᾶγμα
[29, 5]	παρουσία καὶ τὸ πλῆθος τῶν	ἀπολωλότων	ἱππέων καὶ ἡ τοῦ Γενθίου
[29, 2]	ἂν ἀποφήνῃ Γένθιος διὰ τῶν	ἐγγράπτων,	πρὸς δὲ τούτοις διατάξασθαι περὶ
[29, 4]	πρὸς τὰς πόλεις ὑπὲρ τῶν	αὐτῶν	διαλεχθησομένους. ~Ὅτι τῶν περὶ τὸν
[29, 2]	τὸ κοινωνεῖν τῷ Περσεῖ τῶν	αὐτῶν	ἐλπίδων. Τμηθέντων δὲ τῶν ὁρκίων
[29, 1]	γελοίαν συνέβαινε γίνεσθαι τὴν διαμάχην	αὐτῶν.	Ὁ μὲν γὰρ Εὐμένης πᾶσαν
[29, 6]	ἂν ἄλλο τι βουλεύσηται περὶ	αὐτῶν.	Ὃ νῦν γέγονε κατὰ Περσέα.
[29, 11]	πολιορκίαν διατρίβειν καὶ προστιθέναι παρ᾽	αὑτῶν,	ἀλλ᾽ οὐ παντάπασιν εὐδοκεῖν ἐὰν
[29, 3]	παραγενομένων εἰς τὴν Μακεδονίαν τῶν	πρεσβευτῶν	παρὰ τοῦ Γενθίου καὶ τῶν
[29, 1]	γὰρ γράφειν κατὰ μέρος ὑπὲρ	τοιούτων	ἀκριβολογούμενον ἃ δι᾽ ἀπορρήτων πρὸς
[29, 11]	εὐδοκεῖν ἐὰν ψιλῶς περὶ τῶν	τοιούτων	αὐτὸν τὸν ἀληθῆ καὶ κύριον
[29, 1]	ἐπ᾽ ἴσης, καθάπερ ἀγαθοὶ παλαισταί.	Τούτων	δ᾽ ἔνια μὲν ἐξερρύη παρ᾽
[29, 1]	παρασχέσθαι τῷ Περσεῖ τῆς κομιδῆς	τούτων,	ἐὰν μὴ βεβαιοῖ τὰς ὑποσχέσεις;
[29, 11]	μικρῷ πλείους, ἱππεῖς δ᾽ ἔτι	τούτων	ἐλάττους. Πολιορκίας μὲν γὰρ καὶ
[29, 6]	φησι, γεγραφὼς περὶ τῶν πράξεων	τούτων	ἐπιστόλιον πρός τινα τῶν βασιλέων
[29, 1]	τὸν πόλεμον χίλια πεντακόσια, καὶ	τούτων	ὁμήρους δώσειν κατὰ τάχος ὑπισχνεῖτο
[29, 1]	πόλεμον διαλύσασθαι καὶ διαπεμπόμενον ὑπὲρ	τούτων	πρὸς τοὺς στρατηγοὺς καθ᾽ ἕκαστον
[29, 2]	κοινοπραγίαν προεχειρίσατο Πάνταυχον, ἕνα τῶν	πρώτων	φίλων, καὶ τοῦτον ἐξαπέστειλε, δοὺς
[29, 3]	τῶν γὰρ Ῥωμαίων εἰς τέλος	ἀπαρασκεύων	ὄντων πρὸς τοῦτο τὸ μέρος
[29, 3]	νῦν αὐτὸς συνεπιλαμβάνηται, μάλιστα μὲν	διαλύων	τὸν πόλεμον, εἰ δὲ μή,
[29, 6]	τῆς ὁδοῦ Κρὴς αὐτόμολος ἧκε	μηνύων	τὴν περίοδον τῶν Ῥωμαίων. Ὁ
[29, 1]	εἴρηται· καὶ μὴν ὅτι δὶς	Ἡροφῶν	ἐπρέσβευσε πρὸς Εὐμένη παρὰ Περσέως,
[29, 11]	δοκοῦν εἶναι καὶ τελέως ὑπερήφανον·	ἔχων	γὰρ πρόχειρον ἀμπελίνην βακτηρίαν περιέγραφε
[29, 6]	Πολύβιος· ὁ δὲ Περσεὺς μίαν	ἔχων	πρόληψιν ἢ νικᾶν ἢ θνήσκειν,
[29, 11]	καὶ τὴν δεξιὰν προτείνοντος, πρόχειρον	ἔχων	τὸ δελτάριον, ἐν ᾧ τὸ
[29, 1]	ἐπὶ ταύτης ἐγενόμην τῆς γνώμης,	ὑπάρχων	κατὰ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς καὶ