>Livre, Chap. |
[29, 11] |
περὶ
τοῦ
Συριακοῦ
πολέμου·
Τούτου
|
δ᾽ |
αἴτιόν
ἐστιν
ὅπερ
ἡμῖν
εἴρηται |
[29, 1] |
μὲν
Αἰγύπτου
κύριον
γεγονέναι,
τῆς
|
δ᾽ |
Ἀλεξανδρείας
παρ᾽
ὀλίγον,
νομίζουσα
πρὸς |
[29, 11] |
καὶ
κύριον
ἀποδιδῶμεν
λόγον.
Ἡ
|
δ᾽ |
αὐτὴ
καὶ
περὶ
παρατάξεων
ἡμῖν |
[29, 1] |
προφανὲς
ἐκ
τῶν
εἰρημένων·
τίς
|
δ᾽ |
αὕτη
καὶ
μέχρι
τίνος
προύβη |
[29, 3] |
καὶ
πόλεις
καὶ
συμμάχους·
μάλιστα
|
δ᾽ |
αὐτὸν
ἠξίου
παρασκευάζεσθαι
πρὸς
τὴν |
[29, 12] |
φαίνεται
πιθανὰ
καὶ
δυνατά,
παραγενόμενα
|
δ᾽ |
εἰς
τὴν
χρείαν,
καθάπερ
τὰ |
[29, 6] |
ταῖς
ἰδίαις
ἀτυχίαις
παιδεύεσθαι,
τοὺς
|
δ᾽ |
ἐν
ταῖς
τῶν
πέλας.
Ὥστε |
[29, 1] |
ἴσης,
καθάπερ
ἀγαθοὶ
παλαισταί.
Τούτων
|
δ᾽ |
ἔνια
μὲν
ἐξερρύη
παρ᾽
αὐτὸν |
[29, 4] |
Δάμωνα,
Νικόστρατον,
Ἁγησίλοχον,
Τήλεφον.
Τούτῳ
|
δ᾽ |
ἑξῆς
τὸ
συνεχὲς
ἐξειργάζοντο
καὶ |
[29, 1] |
πατταλεῖόν
ἐστιν
ἡ
φιλαργυρία.
Προστίθημι
|
δ᾽ |
ἔτι
παρ᾽
ἐμαυτοῦ
τοσοῦτον,
μὴ |
[29, 11] |
ποτὲ
δὲ
μικρῷ
πλείους,
ἱππεῖς
|
δ᾽ |
ἔτι
τούτων
ἐλάττους.
Πολιορκίας
μὲν |
[29, 1] |
Σαμοθρᾴκης
αὐτὸς
ἦν
κύριος·
ὁ
|
δ᾽ |
Εὐμένης
σπουδάζων,
καθάπερ
οἱ
μοχθηροὶ |
[29, 11] |
φίλιος
ἢ
πολέμιός
ἐστιν.
Ἐπεὶ
|
δ᾽ |
ὁ
βασιλεὺς
ἀναγνοὺς
ἔφη
βούλεσθαι |
[29, 6] |
δέον
μήτε
βουλεύεσθαι
μηδὲν
ὑπερήφανον
|
μηδ᾽ |
ἀνήκεστον
περὶ
μηδενός,
μήτε
καθόλου |
[29, 6] |
παρὰ
δειλῶν
ἱερὰ
μὴ
δεχομένῳ
|
μηδ᾽ |
εὐχὰς
ἀθεμίτους
ἐπιτελοῦντι.
Ὁ
δὲ |
[29, 3] |
Ἀντίοχον,
μὴ
παρορᾶν
τὸν
καιρὸν
|
μηδ᾽ |
ὑπολαμβάνειν
πρὸς
αὐτὸν
μόνον
ἀνήκειν |
[29, 6] |
τοῦτον
τὸν
καιρὸν
Περσῶν
μὲν
|
οὐδ᾽ |
ὄνομα
λειφθήσεται
τὸ
παράπαν,
οἳ |
[29, 6] |
δὲ
καὶ
πάσης
κρατήσουσιν,
ὧν
|
οὐδ᾽ |
ὄνομα
πρότερον
ἦν
γνώριμον
Ἀλλ᾽ |