Chap. |
[54] |
γνήσιον,
ἀλλ'
ὑπόβλητον
εἶναί
(φασιν,
|
ἐκ |
Γναθαινίου
τινὸς
ἀκεστρίας
γενόμενον.
τοῦτον |
[12] |
οὐκ
ἐλάττοσι
χρησάμενος
κατὰ
θάλατταν.
|
ἐκ |
δὲ
Καρίας
χρόνῳ
πολλῷ
περαιωθεὶς |
[18] |
αὐτῶν
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
ἡσυχῇ
(κατήλλαττεν.
|
ἐκ |
δὲ
τούτου
γενόμενος
τῷ
Αἰγίᾳ |
[49] |
κατὰ
τῶν
τυραννούντων
οὐκ
ἔχουσιν.
|
(ἐκ |
δὲ
τούτου
θαρρήσαντες,
οἱ
μὲν |
[29] |
Ἄρατος
εἰς
Κόρινθον
ἤδη
σκοταῖος
|
ἐκ |
Κεγχρεῶν
ὑποστρέψας,
καὶ
τὰς
ὁδοὺς |
[34] |
ἀπηλλάγησαν.
αὐτὸς
δ'
ὁ
βασιλεὺς
|
ἐκ |
Μακεδονίας
ναῦν
ἔπεμψεν,
ἐφ'
ἧς |
[5] |
φυγάς,
ὁ
δ'
Ἔκδηλος
Ἀρκὰς
|
ἐκ |
Μεγάλης
πόλεως,
ἀνὴρ
φιλόσοφος
καὶ |
[16] |
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν
ὄρος
|
ἐκ |
μέσης
ἀναπεφυκὸς
τῆς
Ἑλλάδος,
ὅταν |
[30] |
τύραννον,
ταχὺ
μεστὸς
ἦν
τῆς
|
ἐκ |
μοναρχίας
βαρύτητος.
ἅμα
δὲ
ζηλῶν |
[29] |
ἐκεῖνον
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν
|
ἐκ |
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας |
[1] |
γε
φύσει
τὸ
γενναῖον
ἐπιπρέπει
|
ἐκ |
πατέρων"
κατὰ
Πίνδαρον
ὥσπερ
σοί, |
[12] |
μέγα
πνεῦμα
καὶ
πολλὴν
θάλασσαν
|
ἐκ |
πελάγους
κατιοῦσαν
ἐνδόντος
τοῦ
κυβερνήτου, |
[26] |
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας
ὀλίγοι
τὸν
|
ἐκ |
πληγῆς
θάνατον
ὥσπερ
οἱ
λαγωοὶ |
[38] |
ἀνάγκην.
ὁ
Πολύβιος
δ'
αὐτὸν
|
ἐκ |
πολλοῦ
φησι
καὶ
πρὸ
τῆς |
[22] |
ἐπέλαμπε
τῷ
ἔργῳ,
καὶ
παρῆν
|
ἐκ |
Σικυῶνος
ἡ
λοιπὴ
δύναμις
τῷ |
[5] |
καὶ
Ἐκδήλῳ.
τούτων
ὁ
μὲν
|
ἐκ |
Σικυῶνος
ἦν
φυγάς,
ὁ
δ' |
[2] |
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ
τὸ
πρῶτον
|
ἐκ |
τῆς
ἀκράτου
καὶ
Δωρικῆς
ἀριστοκρατίας |
[5] |
ἧκεν
εἰς
Ἄργος
ἀνὴρ
Σικυώνιος
|
ἐκ |
τῆς
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
ἦν
δὲ |
[6] |
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ
παραλαβών
τινας
|
ἐκ |
τῆς
παλαίστρας
τῶν
εἰωθότων
πίνειν |
[9] |
τινων
ὑπονόμων
ὑπεκδὺς
καὶ
ἀποδρὰς
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως,
οἱ
δὲ
στρατιῶται |
[51] |
καὶ
κατὰ
μικρὸν
ἑαυτὸν
ἀνακομιζόμενος
|
ἐκ |
τῆς
πρὸς
τὸν
Φίλιππον
συνηθείας, |
[30] |
οὕτως
ἔοικε
τῷ
Λυδιάδῃ
παρακολουθεῖν
|
ἐκ |
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα
τὴν |
[53] |
εἰς
ἑορτὴν
τὸ
πένθος
εὐθὺς
|
ἐκ |
τοῦ
Αἰγίου
τὸν
νεκρὸν
ἐστεφανωμένοι |
[50] |
καὶ
πολιτικὸς
τὴν
φύσιν,
ἀνέστησεν
|
ἐκ |
τοῦ
θεάτρου
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν |
[39] |
καὶ
γυναικῶν
ἀλλήλους
κακῶς
λεγόντων.
|
(Ἐκ |
τούτου
κήρυκα
πέμψας
ὁ
Κλεομένης |
[46] |
ἀπολεσάντων
καὶ
ἀνελόντων
τοὺς
πολίτας.
|
~Ἐκ |
τούτου
Κλεομένης
μὲν
ἡττηθεὶς
μάχῃ |
[44] |
τῆς
δυνάμεως,
ἀπεχώρησεν
εἰς
(Μαντίνειαν.
|
ἐκ |
τούτου
τοῖς
μὲν
Ἀχαιοῖς
πάλιν |
[2] |
νοσοῦσα
καὶ
ταραττομένη
καὶ
τύραννον
|
ἐκ |
τυράννου
μεταβάλλουσα,
μέχρι
οὗ
Κλέωνος |
[41] |
στρατηγὸς
(αὐτοκράτωρ.
καὶ
περιεστήσατο
φρουρὰν
|
ἐκ |
τῶν
ἑαυτοῦ
πολιτῶν,
τριάκοντα
μὲν |
[9] |
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ
στασιάζουσαν.
ὅθεν
|
ἐκ |
τῶν
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν |
[3] |
κομψότερος
εἰπεῖν
ἢ
δοκεῖ
τισιν
|
ἐκ |
τῶν
ὑπομνημάτων
κρίνουσιν,
ἃ
παρέργως |
[26] |
τὸν
θαυμαστὸν
(τύραννον,
ὥσπερ
ἑρπετὸν
|
ἐκ |
φωλεοῦ
κατερχόμενον.
ὁ
δ'
οὐχ |
[27] |
Ἄρατος
εὐρώστως
ἀμυνόμενος
λόγχῃ
μὲν
|
ἐκ |
χειρὸς
διελαύνεται
τὸν
μηρόν,
ἐκράτησε |
[13] |
διαλαθεῖν
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
λέγουσιν.
|
ἔκ |
τε
δὴ
τούτων
ὁ
Ἄρατος |
[17] |
γάμων
βασιλικῶν
καὶ
συμβιώσεως
πρὸς
|
οὐκ |
ἀηδὲς
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
μειράκιον, |
[24] |
τὸ
τῆς
αὑτοῦ
πατρίδος
συμφέρον,
|
οὐκ |
ἄλλο
τι
τῆς
αὐξήσεως
(τῶν |
[12] |
Ἑλλάδος,
ἐν
οἷς
κρίσιν
ἔχων
|
οὐκ |
ἄμουσον
ὁ
Ἄρατος
ἀεί
τι |
[16] |
ἀδελφήν·
ταύτην
δὲ
τὴν
πρᾶξιν
|
οὐκ |
ἂν
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν
προσειπὼν |
[27] |
τὴν
νύκτα
τῷ
πόνῳ
προσεταλαιπώρησεν,
|
οὐκ |
ἂν
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ
τύραννος |
[19] |
πραττόμενα,
προ>
(ῃρεῖτο.
τίς
γὰρ
|
οὐκ |
ἂν
θαυμάσειε
καὶ
συναγωνίσαιτ'
ἔτι |
[36] |
αὐτῶν,
καὶ
μόνος,
ἃ
νικῶντες
|
οὐκ |
ἂν
ῥᾳδίως
ἔσχον,
ἐκτήσατο
νενικημένοις |
[30] |
Ἄρατον,
ἄλλας
τε
πολλὰς
πράξεις
|
οὐκ |
ἀναγκαίας
εἶναι
δοκούσας
(καὶ
στρατείαν |
[40] |
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν
ἵππον,
ὡς
|
οὐκ |
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ |
[33] |
Πειραιεῖ,
καὶ
πρὸς
τὰς
διαμαρτίας
|
οὐκ |
ἀποκαμών,
ἀλλὰ
τῷ
παρὰ
μικρὸν |
[5] |
τοῦ
τόπου
τὴν
φύσιν
ἀπαγγέλλοντες
|
οὐκ |
ἄπορον
οὐδὲ
χαλεπήν,
τὸ
δὲ |
[41] |
παραδοῦναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον·
ἄλλως
γὰρ
|
οὐκ |
ἐβούλετο
βοηθεῖν.
~Οἱ
μὲν
οὖν |
[25] |
Χαριμένης
ὁ
μάντις,
ξίφη
δ'
|
οὐκ |
εἶχον,
ἀλλ'
ἀπείρητο
κεκτῆσθαι,
καὶ |
[50] |
πικρῶς
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ
λοιδορούμενον
|
οὐκ |
ἐκώλυσεν.
ἐδόκει
δ'
ὁ
νεανίσκος |
[29] |
τῶν
αὑτοῦ
στρατιωτῶν
ἀποβαλών,
ὅμως
|
οὐκ |
ἔλαβε
τὸ
Ἄργος
οὐδ'
ἠλευθέρωσε |
[10] |
ἀνελπίστων
κατορθώσας
ἐν
οἷς
ἐτόλμησεν,
|
οὐκ |
ἐλάττονα
δοκεῖ
τῶν
δυνατῶν
ἐγκαταλιπεῖν |
[12] |
διακομισθῆναι·
καὶ
διεκομίσθη
κινδύνοις
(αὖθις
|
οὐκ |
ἐλάττοσι
χρησάμενος
κατὰ
θάλατταν.
ἐκ |
[9] |
δ'
ἐπὶ
τῶν
ἔμπροσθεν
τυράννων
|
οὐκ |
ἐλάττους
πεντακοσίων,
οἷς
μακρὰ
μὲν |
[27] |
τόπων
ἐν
οἷς
ἦν
καὶ
|
οὐκ |
ἐξεώσθη
μέχρι
νυκτὸς
ἐνοχλούμενος
ὑπὸ |
[2] |
στάσεις
ἐνέπεσε
καὶ
φιλοτιμίας
δημαγωγῶν,
|
οὐκ |
ἐπαύσατο
νοσοῦσα
καὶ
ταραττομένη
καὶ |
[13] |
φασι
καὶ
δακρύειν,
ὡς
δ'
|
οὐκ |
ἔπειθεν,
εἰπεῖν
ὅτι
τοῖς
τυράννοις |
[45] |
περὶ
τούτων
δεηθεὶς
(ὁ
Ἄρατος
|
οὐκ |
ἔπεισεν.
ἐδόκει
δὲ
καὶ
τὰ |
[28] |
ἀνθισταμένους
τοὺς
περὶ
τὸν
τύραννον,
|
οὐκ |
ἐτόλμησεν,
ἀλλ'
ἀπῆλθε,
τοὺς
νεκροὺς |
[41] |
τοῦ
δ'
Ἀράτου
φήσαντος,
ὡς
|
οὐκ |
ἔχοι
τὰ
πράγματα,
μᾶλλον
δ' |
[9] |
ἀξιολόγου
πόλεως
σύμπαντες
ὁμοῦ
δύναμιν
|
οὐκ |
ἔχοντες,
εὐβουλίᾳ
καὶ
ὁμονοίᾳ,
καὶ |
[49] |
εἰ
χεῖρας
κατὰ
τῶν
τυραννούντων
|
οὐκ |
ἔχουσιν.
(ἐκ
δὲ
τούτου
θαρρήσαντες, |
[49] |
εἰ
νόμους
κατὰ
τῶν
πολλῶν
|
οὐκ |
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν
τοὺς |
[36] |
δὲ
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
συναγαγών,
|
οὐκ |
ἠγάπησεν
ἀσφαλῶς
ἀπελθεῖν,
ἀλλ'
ἄριστα |
[4] |
ἐκείνῳ
προσεῖχον,
ὅ
τε
Νικοκλῆς
|
οὐκ |
ἠμέλει
τῶν
πραττομένων,
ἀλλ'
ἀδήλως |
[51] |
τύραννος
ἐξώλης
γενόμενος.
τὸ
δ'
|
οὐκ |
ἦν
ἄρα
μεταβολὴ
φύσεως,
ἀλλ' |
[8] |
ἐφρούρει
θηρατικός.
αὐτὸς
μὲν
οὖν
|
οὐκ |
ᾔσθετο
τὴν
ἔφοδον,
εἴτε
φύσει |
[52] |
Ἄρατον
συνήθη,
φάρμακον
αὐτῷ
δίδωσιν,
|
οὐκ |
ὀξὺ
καὶ
σφοδρόν,
ἀλλὰ
τῶν |
[30] |
τῆς
ἑαυτοῦ
(πατρίδος.
ὁ
δ'
|
οὐκ |
ὢν
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος
τὴν |