Chap.
[43]	σὺν αὐτῷ πάντ< ων μάλιστ>	α	χρώμενος (ἐκεί( νῳ διετέλει. καὶ
[14]	(βουλαὶ μὲν καὶ ἄεθλα καὶ	ἁ	περὶ Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς
[36]	πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,	ἃ	νικῶντες οὐκ ἂν ῥᾳδίως ἔσχον,
[9]	ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ πιστεύσαντες ἥκειν	ἃ	πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς
[3]	τισιν ἐκ τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν,	ἃ	παρέργως καὶ ὑπὸ χεῖρα διὰ
[37]	δ' ἄλλοι φεύγοντες εἰς τὴν	φάλαγγα	καὶ συνταράξαντες τοὺς ὁπλίτας, ὅλον
[14]	μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν	μέγα	καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι
[12]	πόρου δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ	μέγα	πνεῦμα καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ
[30]	μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς	μέγα	φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ καταστήσας
[38]	ἐβουλεύσατο μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν	σφραγῖδα	καὶ τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ
[28]	ἐμβαλὼν φανερῶς τῷ στρατοπέδῳ τὴν	Ἀργολίδα	χώραν ἐπόρθει, καὶ περὶ τὸν
[35]	καὶ δυσανασχετῶν τὴν ἐν Ἄργει	τυραννίδα	γειτνιῶσαν αὐτοῖς, ἔπειθε πέμπων τὸν
[2]	ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ' ὁ Πασέου	τυραννίδα	πράττων ἑαυτῷ τὸν Κλεινίαν ἀπέκτεινε,
[16]	κοινήν τινα τῆς Ἑλλάδος ὅλης	τυραννίδα,	τὴν Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι
[5]	ὀλίγοι μὲν αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν	ἐλπίδα	μετεῖχον τῶν πραττομένων, οἱ δὲ
[12]	ἐκινδύνευεν ἀνάστατος γενέσθαι, μίαν ὁρῶν	ἐλπίδα	τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι
[19]	τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον λαβὼν τὴν	ἐλπίδα	τοῦ καλοῦ παρ' αὐτῶν, ἄλλο
[16]	τῶν Ἀχαιῶν, τὴν μὲν ἀντιπέρας	Λοκρίδα	καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ
[17]	θέατρον, αὐτὸς δὲ χαίρειν μὲν	Ἀμοιβέα,	χαίρειν δὲ τοὺς γάμους ἐάσας,
[3]	καὶ ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις	ἰδέα,	καὶ τὸ συνετὸν τοῦ προσώπου
[5]	δ' ἐπανῆλθον οἱ περὶ τὸν	Ξενοκλέα,	τοῦ μὲν τείχους εἰληφότες μέτρα
[11]	ἧκε δ' αὐτῷ καὶ χρημάτων	δωρεὰ	παρὰ τοῦ βασιλέως πέντε καὶ
[38]	τῶν Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ ποιήσων	ἀγαθὰ	τὰς πόλεις ἀντὶ τῆς (τιμῆς
[35]	προσήγαγε τοῖς Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον.	ἔνθα	δὴ μάλιστα φανερὰν ἐποίησαν οἱ
[8]	τυράννου καὶ τὸ στρατήγιον ἀνῆλθεν·	ἐνταῦθα	γὰρ οἱ μισθοφόροι παρενυκτέρευον. ἄφνω
[21]	τὸν ἔξω τόπον ἐπίσκιον γενόμενον.	ἐνταῦθα	δ' οἱ μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες
[7]	κῆπον (εἶναι πλησίον τοῦ τείχους.	ἐνταῦθα	Καφισίας ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν μὲν
[22]	κρημνοῦ συστείλαντες ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν	ἐνταῦθα	περιπαθοῦντες καὶ δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ
[25]	καὶ βούλομαι τὸν λόγον ἐπιστήσας	ἐνταῦθά	που διεξελθεῖν περὶ τῆς Ἀριστίππου
[54]	τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε· καὶ κατέστρεψεν	ἐνταῦθα	τῆς Ἀντιγονικῆς βασιλείας ἡ διαδοχή.
[27]	παραβόλως, καὶ τοὺς (βοη( θοῦντας	ἐνταῦθα	τῶν φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ' ἡμέρας
[46]	Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ πάντα τὰ	δίκαια	καὶ φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς
[2]	δὲ καὶ τὸ ἦθος οὖσα	γενναία,	καὶ σὺν θεῷ τινι τὸ
[34]	Διογένη συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν τε	Πειραιᾶ	καὶ τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν
[33]	καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν	Πειραιᾶ	καταλαβεῖν. αὐτὸς δ' ἀρνούμενος ἐν
[34]	ὡς τέθνηκεν, ὁ μὲν τὸν	Πειραιᾶ	φρουρῶν Διογένης ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς
[52]	τί γε τύραννος ἢ βασιλεύς,	βίᾳ	μὲν οὐδὲν ἐπεχείρησε, Ταυρίωνα δὲ
[36]	ᾑρέθη στρατηγός. ~Ἐν ταύτῃ τῇ	στρατηγίᾳ	περὶ τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ
[19]	χρυσία τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ	Αἰγίᾳ	πρὸς τὸ ἀργύριον. (ὁ δὲ)
[18]	ἐκ δὲ τούτου γενόμενος τῷ	Αἰγίᾳ	συνήθης, καὶ προαχθεὶς εἰς λόγον
[19]	ἐπεὶ δ' ἔδει παρὰ τῷ	Αἰγίᾳ	τὰ ἑξήκοντα τάλαντα κεῖσθαι τοῖς
[47]	Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν	ἀργίᾳ	πολλῇ καὶ ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο
[20]	τὴν ἀπάτην καὶ τὸν κίνδυνον,	διὰ	νεύματος ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι φεύγειν·
[24]	αὐτόν, ἔργῳ δὲ καὶ γνώμῃ	διὰ	παντὸς ἄρχειν. ἑώρων γὰρ αὐτὸν
[25]	δεδιέναι, πολλοῖς μὲν ὄμμασιν ὁρᾷ,	διὰ	πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει καὶ
[12]	Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ	διὰ	πόρου δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ
[39]	ἔλαθε τὴν Σικυωνίων πόλιν ἁρπάσας	διὰ	προδοσίας, ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ
[6]	τριάκοντα καθώπλισεν. ἐμισθώσατο δὲ καὶ	διὰ	Πρώτου καὶ> Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων
[10]	ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ	διὰ	σκότους οὖσαι, μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται
[18]	καὶ εἰπόντος· εἶτ' ὦ βέλτιστε	διὰ	σμικρὸν οὕτω χρυσίον ἀνασπᾶτε τὰς
[25]	πρόθυμα. τῶν δὲ πολλῶν ἤδη	διὰ	συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων, καὶ μηδενὸς
[15]	μὲν πολιτικοῦ φθόνου μείζων ἐγεγόνει	διὰ	τὰς χάριτας· Ἀντίγονος δ' ὁ
[48]	δὲ τῷ Ἀράτῳ προσετίθει. καὶ	διὰ	ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες,
[22]	ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ περιήχει	διὰ	τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν
[9]	ὑπ' Ἀντιγόνου τὴν πόλιν ὁρῶντι	διὰ	τὴν ἐλευθερίαν, ταραττομένην δ' ὑφ'
[18]	πρὸς Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην, ᾧ	διὰ	τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος ἐχρῆτο.
[24]	τοῦ σώματος, ζῶντα καὶ συμπνέοντα	διὰ	τὴν πρὸς ἄλληλα συμφυΐ αν,
[47]	πράξεις τὸν Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα	διὰ	τὴν πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν
[47]	Ἀντιγόνου, καταφρονήσαντες Αἰτωλοὶ τῶν Ἀχαιῶν	διὰ	τὴν ῥᾳθυμίαν ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις
[36]	δόξαν, αὑτῷ κεκτημένῳ φυλακτέον εἶναι	διὰ	τῆς εὐλαβείας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ
[21]	τάχιστα, τὰς κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει	διὰ	τῆς πόλεως μετὰ τῶν ἑκατὸν
[28]	ὅσους ἔλαβον ἠγωνισμένους ἐν Ἄργει,	διὰ	τῆς χώρας πορευομένους ὡς πολεμίους
[34]	καὶ Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων ὄντων	διά	τινας προσοίκους καὶ ὁμόρους πολέμους,
[9]	(ὁ μὲν οὖν Νικοκλῆς ἔλαθε	διά	τινων ὑπονόμων ὑπεκδὺς καὶ ἀποδρὰς
[21]	ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἤδη περιχαρὴς	διὰ	τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί
[22]	ὅπλα πλείονα φαινόμενα τοῖς πολεμίοις	διὰ	τὸ μῆκος τῆς πορείας, καὶ
[27]	δ' ἐπιλείποντος, ἑαυτῷ δὲ χρήσασθαι	διὰ	τὸ τραῦμα μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε
[31]	προήκατο τὸν τοῦ συμφέροντος λογισμὸν	διὰ	τὸ φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε
[23]	προῆλθε, τεθωρακισμένος καὶ τῷ προσώπῳ	διὰ	τὸν κόπον καὶ τὴν ἀγρυπνίαν
[33]	δὲ καὶ τὸ σκέλος ἔσπασε	διὰ	τοῦ Θριασίου φεύγων, καὶ τομὰς
[36]	φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς, καὶ νομίζων, ἣν	διὰ	τοῦ τολμᾶν ἐκεῖνος ἐξ οὐχ
[3]	ἃ παρέργως καὶ ὑπὸ χεῖρα	διὰ	τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων ἁμιλλησάμενος κατέλιπε.
[22]	καὶ περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι, καὶ	διὰ	(τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν
[38]	Ἀχαιοῖς δεομένοις καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς	διὰ	τῶν πρεσβειῶν καὶ τῶν ψηφισμάτων,
[14]	τὰς πατρίδας, μεῖζον δ' ἡ	διὰ	τῶν χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς
[52]	ἀδήλῳ τρόπῳ τοῦτο πρᾶξαι, μάλιστα	διὰ	(φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ παρόντος. ὁ
[51]	ἐν ἀδείᾳ κακίας, πολὺν χρόνον	διὰ	φόβον ἀγνοηθείσης. ~Ὅτι γὰρ ἦν
[49]	κατὰ τῶν πολλῶν οὐκ ἔχουσιν,	ἰδίᾳ	δὲ πάλιν τοὺς τῶν πολλῶν
[41]	φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας·	ἰδίᾳ	δὲ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον
[49]	κατ' (ἀλλήλων ἐνέβαλε τοῖς ἀνθρώποις,	ἰδίᾳ	μὲν ἐρωτῶν τοὺς στρατηγοὺς τῶν
[24]	ἐπίπροσθεν ποιούμενον. ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖς	ἰδίᾳ	τὰς πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι'
[49]	αὐτοῦ τὸ ἦθος, πρῶτον μὲν	ἰδίᾳ	τὸν νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει περὶ
[33]	τὸν Ἀκροκόρινθον ἔπραξεν. ἐκεῖνον γὰρ	ἰδίᾳ	τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα καὶ τῆς
[6]	πότους μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς	ἐφόδια	καταχρώμενον. ~Οἱ μὲν οὖν οὕτω
[51]	μεταβολὴ φύσεως, ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν	ἀδείᾳ	κακίας, πολὺν χρόνον διὰ φόβον
[10]	πράξεις. τὴν δὲ τοιαύτην ἀνωμαλίαν	ἔνδεια	λόγου φιλοσόφου περὶ τὰς εὐφυΐ
[1]	δόξαν, ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων τὰ	οἰκεῖα	συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ γένους
[14]	δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία καὶ	ἀσφάλεια,	θαυμαστὴ δ' ἡ τοῦ ἀνδρὸς
[28]	δεδομένη τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία καὶ	ἀσφάλεια,	πάντας τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους ἔλαβον
[20]	ὁ δὲ Τέχνων πρὸς τὰ	σημεῖα	τῆς μορφῆς τῇ ὁμοιότητι κινηθείς,
[45]	δι' ἐκεῖνον ἡ μὲν ἐρατεινὴ	Μαντίνεια"	παντάπασιν ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ' ἡ
[22]	ὁ μὲν Ἄρατος ἐμφὺς τῇ	πορείᾳ	παρὰ τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως
[29]	καὶ λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ	χρεία	παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους
[48]	ὀλίγαις, ἥ τε πρὸς Αἰτωλοὺς	στρατεία	γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός, εὐπειθείας μὲν
[31]	πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ	προάστεια	συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι, καὶ
[49]	μεγάλας ἐπιθυμίας, ἡ δ' ἔμφυτος	κακία,	τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη
[25]	ὅσοι δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν	ἡλικίᾳ	παρόντες ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν ὁ
[48]	νεανίσκου, καὶ ἡ πρὸς Κρῆτας	ὁμιλία	δι' ἧς ὅλην προσηγάγετο τὴν
[29]	τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο μὲν ἡ	κοιλία	παρὰ τὰς μάχας, κάρος δὲ
[15]	βουλόμενος ἢ μετάγειν ὅλως τῇ	φιλίᾳ	πρὸς αὑτὸν ἢ διαβάλλειν πρὸς
[54]	πλὴν πέντε πάσας προέμενος καὶ	χίλια	προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα καὶ τὸν
[37]	φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία	σκολιὰ	καὶ μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων καὶ
[9]	σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες,	εὐβουλίᾳ	καὶ ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι τῷ
[28]	πρῶτον ἡ δεδομένη τοῖς ἀγωνισταῖς	ἀσυλία	καὶ ἀσφάλεια, πάντας τῶν Ἀχαιῶν,
[43]	δύο χολὰς ἐν ἥπατι φανῆναι,	μιᾷ	πιμελῇ περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν
[49]	βοηθῶν, ὁ δὲ Φίλιππος ἡμέρᾳ	μιᾷ	πρότερον ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν,
[32]	~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ ταράχῳ	μία	τῶν αἰχμαλώτων, Ἐπιγήθους ἀνδρὸς ἐνδόξου
[12]	ναῦν καὶ τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε	πολέμια	καὶ κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας
[36]	τῷ θυμῷ καὶ κεκολασμένῃ τῇ	φιλοτιμίᾳ	συνεστηκώς, καὶ νομίζων, ἣν διὰ
[40]	πάλαι πρὸς τὸ κοινὸν ἰδίων	ἐπιθυμίᾳ	δυναστειῶν (ὑπούλως ἔχοντες. ἐπὶ τούτους
[23]	τῆς ἄκρας, πλήθους ἀπείρου συρρέοντος	ἐπιθυμίᾳ	τῆς τ' ὄψεως αὐτοῦ καὶ
[39]	κατεπλάγησαν, ὥστε πέμπειν εὐθὺς ἐφ'	ἡγεμονίᾳ	τὸν Κλεομένη καλοῦντες (εἰς Ἄργος.
[35]	ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ	χειροτονίᾳ	καὶ τὸ δωδέκατον ᾑρέθη στρατηγός.
[47]	ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ πολλῇ καὶ	ἀταξίᾳ	διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ Πελοπόννησον
[31]	γενομένης ἐκπλήξεως, οἵαν εἰκὸς ἐν	ἀταξίᾳ	τοιαύτῃ, πρὶν ἢ πάντας πυθέσθαι
[30]	πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ	πλεονεξίᾳ	πρὸς ταύτην ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν,
[9]	δύναμιν οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ καὶ	ὁμονοίᾳ,	καὶ ὅτι τῷ πρώτῳ κατ'
[14]	πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις καὶ	ὁμόνοια,	τῷ δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία
[25]	οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ καὶ βέβαιος	εὔνοια	φυλακτήριον ἀνδρὸς ἄρχοντος. ὅταν γὰρ
[54]	ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ καὶ	ζηλοτυπίᾳ	τῆς παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε,
[17]	τὴν πύλην εὑρών, ἔκοπτε τῇ	βακτηρίᾳ	κελεύων ἀνοίγειν· οἱ δ' ἔνδον
[25]	Ἀριστόμαχον, ἅμα τῇ τε πόλει	θρεπτήρια	τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο( τιμούμενος,
[14]	ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ παντὶ	σωτηρία	καὶ ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ' ἡ
[53]	Ἀνθεστηριῶνα, καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην	Σωτήρια	προσαγορεύουσι, τὴν δὲ τοῦ μηνὸς
[5]	τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν ὡς	ἀπειρίᾳ	πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου δ' αὐτοῦ
[28]	περὶ τὴν ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν	ἐμπειρίᾳ	καὶ χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην
[1]	καὶ λέγοντας. οὐ γὰρ ἰδίων	ἀπορίᾳ	καλῶν ἐξαρτῶσιν ἀλλοτρίων ἐπαίνων τὴν
[38]	καὶ καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ	ἱστορίᾳ	τῷ μὲν ἀντιδικῶν διατελεῖ, τῷ
[41]	πολιτῶν, τριάκοντα μὲν ἔτη καὶ	τρία	πεπολιτευμένος ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς
[9]	ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες ἐπὶ τὰ	χωρία	καὶ τὰς οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν
[37]	καὶ φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς	χωρία	σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων
[30]	ὥσπερ οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων	ἀκρασίᾳ	καὶ πλεονεξίᾳ πρὸς ταύτην ῥυεὶς
[38]	πάνυ τι πιστεύειν ἄξιον ἦν·	ἐνθουσιᾷ	γὰρ ὅταν ἅψηται τοῦ Κλεομένους
[19]	ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ καὶ τὰ	χρυσία	τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ
[38]	εἶναι λεγομένη τῆς ἐξωμοσίας ἀπίθανος,	αἰτία	(δ' ἀληθὴς τὰ περιεστῶτα τοὺς
[29]	ἤθροισεν ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν. καὶ	σιτία	κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς
[20]	ἐπισφαλῆ τὴν πρᾶξιν ἐπισφαλεστέραν ἐποίησεν	ἁμαρτία	τις εὐθὺς ἐν ἀρχῇ συμβᾶσα
[12]	ὄντι τῷ Ἀράτῳ γίνεταί τις	εὐτυχία,	Ῥωμαϊκῆς νεὼς παραβαλούσης κατὰ τὸν
[19]	καὶ συναγωνίσαιτ' ἔτι νῦν τῇ	μεγαλοψυχίᾳ	τοῦ ἀνδρός, ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων
[30]	Λυδιάδῃ παρακολουθεῖν ἐκ τῆς τυραννίδος	ὑποψία,	βλάπτουσα τὴν πίστιν αὐτοῦ τῆς
[49]	ἀποσειόμενος. ἀρχὴν δ' ὑποψίας τὰ	Μεσσηνιακὰ	παρέσχε. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν, ὁ
[4]	μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς πολλὰ	κακὰ	τὴν πόλιν ἐργασάμενος ἐκινδύνευεν ὑπ'
[8]	τὸ χωρίον, ὥστε τὸν πέραν	φύλακα	κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ,
[6]	Ἄργει φίλων ἕκαστος ἐξ ὀλίγων	δέκα	παρέσχεν, αὐτὸς δὲ τῶν ἰδίων
[42]	ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἔχων	δέκα	φίλους καὶ τὸν υἱὸν ἤδη
[18]	τὸ ὕψος οὐ μεῖζον ᾖ	πεντεκαίδεκα	ποδῶν, καὶ τἆλλα συμπράξειν μετὰ
[14]	οἰκονομίας, μόνος οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ	πεντεκαίδεκα	τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ, μεθ'
[41]	ὑπισχνούμενος ἄλλα τε πολλὰ καὶ	δώδεκα	τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος τῷ
[26]	ἔχων σύμμαχον, τρέφων δὲ πολλοὺς	ἕνεκα	τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας, οὐδένα
[47]	προέλαβεν ἡμέραις πέντε (τὴν ἀρχὴν	ἕνεκα	τοῦ βοηθῆσαι Μεσσηνίοις. καὶ συναγαγὼν
[49]	νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει περὶ τὴν	γυναῖκα	καὶ πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος
[13]	Ἀρίστρατον, εἰς δὲ τὴν χώραν	φοίνικα	μόνον ἐνέγραψεν, ἄλλο δ' οὐδὲν
[14]	ἄεθλα καὶ ἁ περὶ Ἑλλάδος	ἀλκά	τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ πλάθεται Ἡρακλέους·
[1]	σεαυτὸν οὔτε τῇ δυνάμει καταισχύνεις,	ἀπέσταλκά	σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς οὐχὶ
[39]	ἀλλήλους κακῶς λεγόντων. (Ἐκ τούτου	κήρυκα	πέμψας ὁ Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα
[50]	ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ	μεγάλα,	πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ
[14]	περὶ Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς	στάλᾳ	πλάθεται Ἡρακλέους· ἄμμες δ' εἰκόν'
[24]	καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν πρὸς	ἄλληλα	συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ
[14]	τὸ ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν καὶ	ἄεθλα	καὶ ἁ περὶ Ἑλλάδος ἀλκά
[18]	τὸ χαίρειν ἄνευ λογισμοῦ παραγινόμενον.	~Ἀλλὰ	γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ εἴρηται
[54]	χρόνου καὶ πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν.	~Ἀλλὰ	γὰρ ὁ μὲν πρεσβύτερος Ἄρατος
[20]	(ἐλθόντα δ' αὐτὸν οὐκέτι διῆκαν,	ἀλλὰ	δήσαντες ἐφύλαττον ἐν οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον·
[42]	(περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες. οὐ μὴν	ἀλλὰ	θαρρύνας καὶ παραμυθησάμενος αὐτούς, ἐξίππευσεν
[39]	ἐπικτήτων βέβαιον ἦν τοῖς Ἀχαιοῖς,	ἀλλὰ	θόρυβος πολὺς ἄφνω περιειστήκει τὸν
[9]	τῶν ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν πολεμίων,	ἀλλὰ	καθαρὰν καὶ ἄθικτον αἵματος ἐμφυλίου
[48]	ὁ Ἄρατος οὐ μόνον δημοκρατίας,	ἀλλὰ	καὶ βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός·
[10]	τὴν πρὸς τὸ φῶς σύγκρασιν,	ἀλλὰ	καὶ δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου
[32]	ὅραμα φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν,	ἀλλὰ	καὶ> δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ
[14]	πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας,	ἀλλὰ	καὶ κατ' ἰδίαν οἱ φυγάδες
[44]	Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν,	ἀλλὰ	καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ πεπεισμένον
[43]	βασιλικὴν οὖσαν, οὐ μόνον Ἀχαιῶν,	ἀλλὰ	καὶ Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ
[29]	προθύμως, ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας,	ἀλλὰ	καὶ παρελθόντας εἰς τὰς Κλεωνὰς
[40]	οὐδ' ἔστεργεν ἐπὶ τοῖς παροῦσιν,	ἀλλὰ	καὶ Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων
[33]	συνεργῷ χρησάμενος, οὐ μόνον εἰρήνην,	ἀλλὰ	καὶ συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς
[43]	μόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος,	ἀλλὰ	καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ'
[40]	καὶ μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς περὶ θύρας ὄντας
[9]	τηλικούτων καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν ἐλευθέρους,	ἀλλὰ	καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς
[16]	οὐ Σικυωνίων οὐδ' Ἀχαιῶν κηδόμενος,	ἀλλὰ	κοινήν τινα τῆς Ἑλλάδος ὅλης
[9]	ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον.	ἀλλὰ	μάλιστα δὴ διέδειξαν οὗτοι τὴν
[54]	ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος οὐ θανασίμοις,	ἀλλὰ	μανικοῖς ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις,
[53]	τοῦ Ἀράτου, στρόφιον οὐχ ὁλόλευκον,	ἀλλὰ	μεσοπόρφυρον ἔχων· μέλη δ' ᾔδετο
[23]	δοκεῖν στρατηγὸν εἶναι τὸν σοφόν	ἀλλὰ	νὴ θεούς" φάναι τοῦτο μάλιστα
[50]	τὴν ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα δράσας,	ἀλλὰ	πάντων (αἴσχιστος. ὁ δὲ Φίλιππος
[31]	λογισμὸν διὰ τὸ φαινόμενον αἰσχρόν,	ἀλλὰ	παρεχώρησε τοῖς πολεμίοις ὑπερβαλοῦσι τὴν
[9]	κατ' ἀρετὴν ἐδύναντο μὴ φθονεῖν,	ἀλλὰ	πείθεσθαι καὶ ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον
[14]	φυγαδικὰς οἰκονομίας, μόνος οὐχ ὑπέμεινεν,	ἀλλὰ	πεντεκαίδεκα τῶν πολιτῶν προσκατέλεξεν ἑαυτῷ,
[33]	Ἄρατος, οὐ δὶς οὐδὲ τρίς,	ἀλλὰ	πολλάκις ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας
[33]	τὴν μάχην ἔχουσαν. ~Οὐ μὴν	ἀλλὰ	πολλῶν ἐθνῶν καὶ δυναστῶν ἐπὶ
[7]	περὶ τὸν Ἔκδηλον. οὐ μὴν	ἀλλὰ	προσέμειξάν τε τῷ τείχει καὶ
[43]	τὸ σημεῖον καὶ τὴν προαγόρευσιν.	ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ἐπράχθη χρόνοις ὕστερον.
[28]	νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἀνελόμενος. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τῇ περὶ τὴν ὁμιλίαν καὶ
[20]	Διοκλεῖ πρότερον ἐντετυχηκὼς κατ' ὄψιν,	ἀλλὰ	τὴν μορφὴν αὐτοῦ καὶ τὸ
[1]	ἐξαρτῶσιν ἀλλοτρίων ἐπαίνων τὴν δόξαν,	ἀλλὰ	τοῖς ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες,
[8]	αὐτὸν ἀντεφώνησε μηδὲν εἶναι δεινόν,	ἀλλὰ	τὸν κύνα πρὸς τὸ φῶς
[31]	περιετίθεσαν τοῦ μηδένα λαβεῖν ἄλλον,	(ἀλλὰ	τῷ κράνει δῆλον εἶναι τὸν
[43]	νέμων πίστεως (ἱεροῖς καὶ μαντεύμασιν,	ἀλλὰ	τῷ λογισμῷ χρώμενος. ἐπεὶ δ'
[33]	πρὸς τὰς διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών,	ἀλλὰ	τῷ παρὰ μικρὸν ἀεὶ καὶ
[8]	πόλει τοὺς συνεργοῦντας. οὐ μὴν	ἀλλὰ	τῷ τείχει προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν
[52]	δίδωσιν, οὐκ ὀξὺ καὶ σφοδρόν,	ἀλλὰ	τῶν θέρμας τε μαλακὰς τὸ
[37]	διὰ τῆς εὐλαβείας. ~Οὐ μὴν	ἀλλὰ	τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ ὠσαμένων
[32]	ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν εἴρηκε τοιοῦτον,	ἀλλά	φησι τρεψάμενος τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ
[25]	(διεξέπεσον εἰς Κόρινθον. οὐ μὴν	ἀλλὰ	χρόνου βραχέος διελθόντος, ἀποθνῄσκει μὲν
[41]	πάλιν Μεγιστόνουν τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος	ἄλλα	τε πολλὰ καὶ δώδεκα τάλαντα
[11]	πολίταις ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς τε	τἆλλα	καὶ λύτρωσιν αἰχμαλώτων. ~Ἐπεὶ δ'
[43]	ἐδέξατο τῇ τιμῇ περιττῶς, καὶ	τἆλλα	πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ νοῦν
[18]	μεῖζον ᾖ πεντεκαίδεκα ποδῶν, καὶ	τἆλλα	συμπράξειν μετὰ τοῦ Διοκλέους. ~Ὁ
[31]	ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ μὲν ὀνείδη,	πολλὰ	δ' εἰς μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν
[15]	διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους,	πολλὰ	καὶ δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου
[41]	τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα τε	πολλὰ	καὶ δώδεκα τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον,
[7]	παραδιδοὺς ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα	πολλὰ	καὶ θόρυβος ἦν τῶν ἐπιπορευομένων.
[19]	παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ	πολλὰ	καὶ τὰ χρυσία τῆς γυναικὸς
[4]	τέσσαρας μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς	πολλὰ	κακὰ τὴν πόλιν ἐργασάμενος ἐκινδύνευεν
[9]	καὶ θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ	πολλὰ	κατὰ ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν
[39]	ἐπιστολὴν γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα	πολλὰ	κατὰ τοῦ Ἀράτου καὶ διαβολὰς
[50]	τοῦ Φιλίππου τὸ φαινόμενον λέγειν,	πολλὰ	μὲν" εἶπεν ὦ Φίλιππε Κρητῶν
[31]	μάχην τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς καὶ	πολλὰ	μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς
[45]	πλὴν μιᾶς τῆς ἐκείνου· καὶ	πολλὰ	περὶ τούτων δεηθεὶς (ὁ Ἄρατος
[38]	ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν ὡς	πολλὰ	ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις ἀντὶ
[21]	(τε) στενωποὶ διαθεόντων, καὶ φῶτα	πολλὰ	τὰ μὲν κάτωθεν ἤδη, τὰ
[10]	καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ	πολλὰ	τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας ἐν οἷς
[27]	ἤδη περὶ δρασμὸν εἶχε, καὶ	πολλὰ	τῶν ἰδίων ἐπὶ θάλασσαν προεξέπεμψε.
[45]	παρρησίαν ἐχούσης. (ἐπεὶ φανερῶς γε	πολλὰ	τῶν πραττομένων ἐλύπει τὸν Ἄρατον,
[26]	τοὺς δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ	ὅπλα	καὶ τὰς πύλας καὶ τοὺς
[21]	καταφανής, ὥστε καὶ φόβον τὰ	ὅπλα	παρέχειν ἀντιλάμποντα πρὸς τὴν σελήνην,
[22]	ἥ τε πανσέληνος ἀπέφαινε τὰ	ὅπλα	πλείονα φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ
[31]	δι' ἀταξίαν καὶ ὕβριν (ὄντας.	ἅμα	γὰρ τῷ παρελθεῖν εἰς τὴν
[21]	καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ φύλακας.	(ἅμα	δ' αἵ τε κλίμακες προσετίθεντο,
[29]	ἀγνοεῖσθαι καὶ λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον.	ἅμα	δ' ἡμέρᾳ τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν
[30]	ἦν τῆς ἐκ μοναρχίας βαρύτητος.	ἅμα	δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα καὶ δεδοικὼς
[7]	οἱ κύνες (ἄγαν ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς.	ἅμα	δὲ τοὺς τὰς κλίμακας φέροντας
[25]	τριάκοντα. τὸν δ' Ἄρατον αὐτὸν	ἅμα	καὶ μισῶν καὶ δεδοικώς, ἐπεβούλευεν
[40]	ὄντας εἴσω παριέναι· καὶ ταῦθ'	ἅμα	λέγων ὑπεξῄει βάδην ὡς (παραδώσων
[25]	ἀνελεῖν τὸν τύραννον αὐτῶν Ἀριστόμαχον,	ἅμα	τῇ τε πόλει θρεπτήρια τὴν
[29]	κάρος δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος	ἅμα	τῷ παραστῆναι τὸν σαλπιγκτήν, ἐκτάξας
[23]	(βαρύτητος κεκρατῆσθαι. τῶν δ' ἀνθρώπων	ἅμα	τῷ προελθεῖν αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖς
[22]	εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι, καὶ προσβαίνοντες	ἅμα	φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς, ἐπιθαρρύνοντες τοὺς
[32]	τριλοφίαν, αὐτοῖς τε τοῖς πολίταις	θέαμα	σεμνότερον ἢ κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη,
[32]	πάντας· οὐ γὰρ ἀνθρώποις μόνον	ὅραμα	φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ
[38]	τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον	ἀτρέμα	καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένους ἐπιβαίνοντος
[53]	καὶ τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ'	ἀσέβημα	καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης
[7]	τε καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ	σύνθημα	παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ
[29]	δὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸ	σύνθημα	παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων
[37]	διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι τὸ	νίκημα	μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ (τῆς
[28]	τὸν (ἀγῶνα καὶ προέμενος τὸ	νίκημα.	τῆς γὰρ ἄλλης δυνάμεως ὁμολογουμένως
[26]	μήτηρ ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς ἕτερον	οἴκημα,	καὶ πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει
[26]	μετὰ τῆς ἐρωμένης αὐτὸς εἰς	οἴκημα	κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ
[25]	μηδενὸς ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν	ἔγκλημα	κατεσκευακὼς τοῖς Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν
[4]	καὶ παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν,	τόλμημα	μὲν οὐδὲν τηλικοῦτον δεδιὼς οὐδ'
[4]	λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν καὶ	φρόνημα,	ὃ διέφαινεν οὐ μικρὸν οὐδ'
[30]	καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα	φρόνημα	παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ καταστήσας ἑαυτὸν
[8]	κελεύοντες. ~Ἦν δ' οὐ πολὺ	διάστημα	ἀπὸ τοῦ κήπου πρὸς τὸ
[54]	δὲ μόνον ἐν τοσούτοις κακοῖς	εὐτύχημα	κτησάμενος, υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον
[21]	τὴν ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ' ἦν	ἕτοιμα	πάντα, τὴν μὲν ἄλλην δύναμιν
[18]	Σύροι τὸ γένος, ὧν εἷς	ὄνομα	Διοκλῆς ἐν τῷ φρουρίῳ μισθοφορῶν
[20]	πρῶτος ἀδελφὸς Ἐργίνου καὶ Διοκλέους	ὄνομα	Διονύσιος, οὐ συνειδὼς τὴν πρᾶξιν
[9]	καὶ Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως	ὄνομα	καὶ πολιτείαν τὴν Ἀχαιῶν, οὔτ'
[2]	δὲ τῷ Κλεινίου ἀδελφῷ γεγαμημένης,	ὄνομα	(Σωσοῦς. αὕτη δὲ καὶ τὸ
[20]	τῷ Διοκλεῖ διαλέγεσθαι, καὶ μήτε	τοὔνομα	πυθόμενος μήτ' ἄλλο μηδὲν προσμείνας
[29]	Κρητός τινος, ὡς Δεινίας ἱστορεῖ,	τοὔνομα	Τραγίσκου καταληφθεὶς ἀποσφάττεται, τῶν δ'
[36]	οὔτ' ἄλλως πρὸς τὰς κατὰ	στόμα	μάχας εὖ πεφυκώς, καὶ τότε
[13]	τῶν τυράννων· ἐάσωμεν οὖν τὸ	ἅρμα	καὶ τὴν Νίκην, αὐτὸν δέ
[13]	(Ἀριστρά( του διαλαθεῖν ὑπὸ τὸ	ἅρμα	λέγουσιν. ἔκ τε δὴ τούτων
[32]	ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ τοῖς πολεμίοις	φάσμα	θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε
[27]	ἑαυτῷ δὲ χρήσασθαι διὰ τὸ	τραῦμα	μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε τοὺς στρατιώτας.
[12]	δρόμῳ χρησόμενος. πρὸς δὲ μέγα	πνεῦμα	καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους
[37]	συνταράξαντες τοὺς ὁπλίτας, ὅλον τὸ	στράτευμα	τῆς ἥττης ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ
[35]	στρατηγῶν καὶ φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ	πολίτευμα	τοῦτο πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι,
[25]	οἰόμενος εὑρήσειν τὰ τῶν Ἀργείων	πρόθυμα.	τῶν δὲ πολλῶν ἤδη διὰ
[4]	ἤδη μειράκιον ὁ Ἄρατος ὢν	ἀξίωμα	λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν καὶ
[9]	καὶ πολιτείαν τὴν Ἀχαιῶν, οὔτ'	ἀξίωμα	λαμπρὸν οὔτε μεγάλην ἰσχὺν ἐχόντων
[48]	αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος ὡς	χρῶμα	ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο.
[29]	πάλλεσθαι τὴν καρδίαν καὶ τὸ	χρῶμα	τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι
[23]	χαῖρον ὑπὸ τῆς περὶ τὸ	σῶμα	(βαρύτητος κεκρατῆσθαι. τῶν δ' ἀνθρώπων
[3]	φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ τὸ	σῶμα	βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν καὶ
[53]	μὴ (παρ' αὐτοῖς τεθῆναι τὸ	σῶμα.	καὶ τοὺς μὲν Ἀχαιοὺς ἔπεισαν
[29]	ἢ δυσκρασίας τινὸς περὶ τὸ	σῶμα	καὶ ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν
[23]	καὶ τὸ γόνυ καὶ τὸ	σῶμα	τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας καὶ
[42]	πολῖται, δεόμενοι καὶ προήσεσθαι τὸ	σῶμα	τῶν πολεμίων ἐγγὺς ὄντων οὐ
[8]	κλιμάκων κραδαινομένων, εἰ μὴ καθ'	ἕνα	καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ'
[5]	εἰ δύναιτο κρύφα καὶ πρὸς	ἕνα	κίνδυνον ὀξέως τὸ πᾶν ἀναρρῖψαι
[16]	γῆν (καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ	ἕνα	κύριον ποιεῖ καὶ ἄρχοντα τὸν
[12]	ἀπεχώρησε μακρὰν ἀπὸ θαλάσσης, ἔχων	ἕνα	τῶν φίλων σὺν αὑτῷ Τιμάνθη,
[53]	ἐφιέναι, νόμου δ' ὄντος ἀρχαίου	μηδένα	θάπτεσθαι τειχῶν ἐντός, ἰσχυρᾶς τε
[31]	αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις περιετίθεσαν τοῦ	μηδένα	λαβεῖν ἄλλον, (ἀλλὰ τῷ κράνει
[32]	κινηθὲν ὑπὸ τῆς ἱερείας ἐκφέρηται,	μηδένα	προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι πάντας·
[32]	φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβος, (ὥστε	μηδένα	τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ
[29]	Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας, καὶ	μηδένα	τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν ἀποβαλών, ὅμως
[8]	ἐπιπεσὼν αὐτοῖς καὶ συλλαβὼν ἅπαντας,	οὐδένα	δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο πρὸς
[26]	ἕνεκα τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας,	οὐδένα	δ' ἐν τῇ πόλει ζῶντα
[50]	τόποι, θαυμαστὰς ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ'	οὐδένα	τούτων κατείληφας, καὶ πάντες ἑκουσίως
[25]	ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ	παρημελημένα	(κομίζουσιν εἰς Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους
[24]	(Οἱ μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸν	Φιλοποίμενα	θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς
[12]	εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι	κομιζόμενα	καὶ τὴν ναῦν καὶ τοὺς
[37]	δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς τὰ	γιγνόμενα	καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο
[29]	τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ	φαινόμενα	δεινὰ δειλίας ἐστὶν ἢ δυσκρασίας
[22]	πανσέληνος ἀπέφαινε τὰ ὅπλα πλείονα	φαινόμενα	τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ μῆκος
[25]	ὤτων ἀκούει καὶ προαισθάνεται τὰ	γινόμενα.	(Διὸ καὶ βούλομαι τὸν λόγον
[24]	ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ	γινόμενα.	(Μεγαρεῖς τε γὰρ ἀποστάντες Ἀντιγόνου
[21]	τε πόλις ἐξανίστατο πρὸς τὰ	γινόμενα,	πλήρεις τ' ἦσαν οἱ (τε)
[21]	τετρακοσίους, οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας τὰ	πραττόμενα	(πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς
[19]	ὑπὲρ πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ	πραττόμενα,	προ> (ῃρεῖτο. τίς γὰρ οὐκ
[29]	κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ φαινόμενα	δεινὰ	δειλίας ἐστὶν ἢ δυσκρασίας τινὸς
[24]	τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε, καὶ τὴν	Σαλαμῖνα	διαβὰς ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ ἐξ εἱρκτῆς
[34]	καὶ τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν	Σαλαμῖνα	καὶ τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις
[10]	πολιτικός, μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς τὰ	κοινὰ	μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος,
[52]	ἐπεχείρησε, Ταυρίωνα δὲ τῶν στρατηγῶν	τινα	καὶ φίλων ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ
[49]	εἰς τὴν πόλιν, εὐθὺς οἶστρόν	τινα	κατ' (ἀλλήλων ἐνέβαλε τοῖς ἀνθρώποις,
[34]	Ἀχαιῶν, αὐτὸς δὲ δι' ἀρρωστίαν	τινὰ	μακρὰν κλινήρης ὑπάρχων, ὅμως ἐν
[52]	σιωπῇ τὸ πάθος ὡς δή	τινα	νόσον κοινὴν καὶ συνήθη νοσῶν
[1]	~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν	τινὰ	παλαιὰν ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι
[25]	καὶ ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη	τινὰ	παρημελημένα (κομίζουσιν εἰς Ἄργος ἀπέστειλε.
[16]	οὐδ' Ἀχαιῶν κηδόμενος, ἀλλὰ κοινήν	τινα	τῆς Ἑλλάδος ὅλης τυραννίδα, τὴν
[2]	τῶν πολιτῶν (ὄντας. ἤδη δέ	τινα	τῆς πολιτείας κατάστασιν ἔχειν δοκούσης,
[12]	Τιμάνθη, καὶ καταβαλόντες ἑαυτοὺς εἴς	τινα	(τόπον ὕλης γέμοντα χαλεπῶς ἐνυκτέρευον.
[18]	ἦλθον εἰς Σικυῶνα πρὸς Αἰγίαν	τινὰ	τραπεζίτην, ᾧ διὰ τὴν ἐργασίαν
[8]	μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς	τίνα	τραχέως οὕτως ὁ (κύων ὑλακτεῖ,
[44]	εἰς Ἄργος ἔφθη καὶ τροπήν	τινα	τῶν πολεμίων ἐποίησεν, ὀλίγῳ δ'
[22]	τε πανσέληνος ἀπέφαινε τὰ ὅπλα	πλείονα	φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ
[14]	καὶ κατ' ἰδίαν οἱ φυγάδες	εἰκόνα	χαλκῆν ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν τόδε τὸ
[33]	εἰ μὴ τὸν Ἄρατον εἶχεν	ἡγεμόνα	καὶ παρ' ἐκείνου τὴν δύναμιν
[38]	ἄξιον ἀντὶ τοῦ πρώτου Μακεδόνων	ἡγεμόνα	ποιεῖσθαι τοὺς ἔν τινι λόγῳ
[10]	κατορθώσας ἐν οἷς ἐτόλμησεν, οὐκ	ἐλάττονα	δοκεῖ τῶν δυνατῶν ἐγκαταλιπεῖν δι'
[8]	μηδὲν εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν	κύνα	πρὸς τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων
[50]	θύσας, ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ	σπλάγχνα	τοῦ βοὸς ὁ μάντις, ἀμφοτέραις
[50]	δὲ> λέγοντος αὐτοῦ, τὰ μὲν	σπλάγχνα	τῷ μάντει παρέδωκεν ὁ Φίλιππος,
[35]	καὶ περὶ τῆς στρατηγίας εἰς	ἀγῶνα	καὶ ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε
[28]	αἰτίαν ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν	(ἀγῶνα	καὶ προέμενος τὸ νίκημα. τῆς
[22]	Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ μέγαν	ἀγῶνα	περὶ αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι,
[27]	μάχης οὔσης, ἀλλ' ὡς τὸν	ἀγῶνα	τῶν Νεμείων βραβεύοντες, ἴσοι καὶ
[28]	Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ τὸν	ἀγῶνα	τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς,
[41]	οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην καὶ	Μικίωνα	(διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ Ἀράτῳ
[19]	καλῶν πράξεων εἶχεν, ὥστε τὸν	Φωκίωνα	καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων
[53]	Δαισίου μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν	Ἀνθεστηριῶνα,	καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια
[52]	βασιλεύς, βίᾳ μὲν οὐδὲν ἐπεχείρησε,	Ταυρίωνα	δὲ τῶν στρατηγῶν τινα καὶ
[7]	παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα παραδοὺς	Ἀπόλλωνα	ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν,
[20]	καὶ μέλλοντος ὅσον οὔπω τὸν	Τέχνωνα	διαλαμβάνειν, ἀπὸ τύχης αὖ πάλιν
[5]	ἰδίους δύο Σεύθαν τε καὶ	Τέχνωνα	κατασκεψομένους τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ
[7]	ὁδοὺς τοῦ τείχους διαλαβόντες, ἀπέστελλον	Τέχνωνα	πρὸς Ἄρατον ἐπείγεσθαι κελεύοντες. ~Ἦν
[18]	κλέψαντες βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς	Σικυῶνα	πρὸς Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην, ᾧ
[40]	διακελευσάμενος ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς	Σικυῶνα,	τριάκοντα μὲν αὐτῷ στρατιωτῶν ἑπομένων,
[15]	θεοῖς ἐν Κορίνθῳ μερίδας (εἰς	Σικυῶνα	τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε. καὶ παρὰ
[41]	~Τῷ δ' Ἀράτῳ συνῆλθον εἰς	Σικυῶνα	τῶν Ἀχαιῶν οἱ πολλοί, καὶ
[13]	κτώμενος ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι	δόξα	τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας,
[13]	εἰς Πελοπόννησον κατῆρε, τὰ δὲ	λοιπὰ	διελὼν εἰς δόσεις ὁ βασιλεὺς
[9]	ἐκώλυσεν ὁ Ἄρατος, τά τε	λοιπὰ	χρήματα (τῶν τυράννων εἰς μέσον
[46]	δὲ πάντα τὰ δίκαια καὶ	φιλάνθρωπα	τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν εἰς
[17]	καὶ προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως	ἄρα	καὶ λύπης καὶ φόβου μᾶλλον
[51]	γενόμενος. τὸ δ' οὐκ ἦν	ἄρα	μεταβολὴ φύσεως, ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν
[6]	ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν ἦν	ἄρα	τυράννου δειλότερον, εἰ καὶ Νικοκλῆς
[14]	ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες	παρὰ	βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ
[25]	καὶ δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ	παρὰ	Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μὴ παρόντος
[50]	Ἀράτῳ καὶ τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ,	παρὰ	μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ
[33]	διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ	παρὰ	μικρὸν ἀεὶ καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι
[9]	ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ	παρὰ	μικρὸν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν.
[6]	ὠνούμενος, ὁ δὲ τοῖς εἰθισμένοις	παρὰ	πότον ψάλλειν καὶ αὐλεῖν γυναίοις
[4]	αἱ δ' ἀπ' Αἰγύπτου καὶ	παρὰ	Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω
[54]	τοῦτον φθόνῳ καὶ ζηλοτυπίᾳ τῆς	παρὰ	Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε, Περσεῖ δὲ
[29]	τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι	παρὰ	τὰ φαινόμενα δεινὰ δειλίας ἐστὶν
[29]	Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο μὲν ἡ κοιλία	παρὰ	τὰς μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι
[15]	Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε. καὶ	παρὰ	τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν εἰς
[21]	ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς πύλας	παρὰ	τὸ Ἡραῖον. ἦν δὲ τοῦ
[18]	ἔφη πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων	παρὰ	τὸ κρημνῶδες ἐντομὴν καθεωρακέναι πλαγίαν,
[22]	μὲν Ἄρατος ἐμφὺς τῇ πορείᾳ	παρὰ	τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ
[35]	εἵλοντο στρατηγόν. (Ὁ δ' εὐημερῶν	παρὰ	τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ βουλόμενος εἰς
[3]	ἐπὶ τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ	παρὰ	τοῖς ἐν Ἄργει ξένοις καὶ
[11]	δ' αὐτῷ καὶ χρημάτων δωρεὰ	παρὰ	τοῦ βασιλέως πέντε καὶ εἴκοσι
[29]	στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα πάσχοντα	παρὰ	τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς δ' οὖν
[48]	ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον αὐτῷ	παρὰ	τοὺς πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας
[19]	καὶ τάλαντον. ἐπεὶ δ' ἔδει	παρὰ	τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα τάλαντα
[38]	καὶ> Κλεομένης ᾔτει τὴν ἀρχὴν	παρὰ	τῶν Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ ποιήσων
[39]	ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς	παρὰ	φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν ἥκειν
[49]	ἡ δ' ἔμφυτος κακία, τὸν	παρὰ	φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα,
[53]	μηνὸς ἐν ᾧ γενέσθαι (τὸν	ἄνδρα	διαμνημονεύουσι. τῆς μὲν οὖν προτέρας
[52]	αὐτόν. ἐπιθυμῶν γὰρ ἀνελεῖν τὸν	ἄνδρα,	καὶ νομίζων οὐδ' ἂν ἐλεύθερος
[36]	λειπόμενός τε πλήθει καὶ πρὸς	ἄνδρα	τολμητὴν καὶ νέον ἤδη παρακμάζοντι
[32]	εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ>	δένδρα	ποιεῖν ἄφορα καὶ (καρ( ποὺς
[8]	ἀπ' οἰκίας. καὶ συνδραμόντων πανταχόθεν,	ἡμέρα	μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη καὶ τὸ
[49]	ὑστέρει βοηθῶν, ὁ δὲ Φίλιππος	ἡμέρᾳ	μιᾷ πρότερον ἐλθὼν εἰς τὴν
[53]	τὴν πόλιν ἀπήλλαξε τῆς τυραννίδος,	ἡμέρᾳ	πέμπτῃ Δαισίου μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι
[6]	καὶ παραφυλάττειν τὸν Ἄρατον, ἅμ'	ἡμέρᾳ	προελθὼν καὶ φανερὸς ὢν ἐν
[26]	ἕτερον οἴκημα, καὶ πάλιν ἅμ'	ἡμέρᾳ	προσετίθει καὶ κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν
[29]	λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον. ἅμα δ'	ἡμέρᾳ	τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν καὶ τῆς
[3]	ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ τὸν Ἀβαντίδου	πατέρα	τὴν ἀρχὴν ὑπολαβόντα Νικοκλῆς (δολοφονή(
[10]	πρᾶος, ὑπὸ τῆς πολιτείας ἐπ'	ἀμφότερα	τῷ καιρῷ συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας
[4]	ἐμβριθὲς δὲ καὶ (παρ' ἡλικίαν	ἀσφαλεστέρᾳ	γνώμῃ κεκραμένον. ὅθεν οἵ τε
[17]	πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ	πρεσβυτέρᾳ	μειράκιον, αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ
[53]	ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ	σωτῆρα	τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται
[47]	Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ	(θρα(	σύτητος. αὖθις οὖν τὰς χεῖρας
[3]	κρίνουσιν, ἃ παρέργως καὶ ὑπὸ	χεῖρα	διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων ἁμιλλησάμενος
[52]	θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν ὦ Κεφάλων	τἀπίχειρα	τῆς βασιλικῆς φιλίας. ~Οὕτω δ'
[9]	τυράννων οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων, οἷς	μακρὰ	μὲν ἡ (πλάνη καὶ ὁμοῦ
[53]	ὁ βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα	μικρὰ	ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν·
[25]	ἡγουμένου δεδιέναι, πολλοῖς μὲν ὄμμασιν	ὁρᾷ,	διὰ πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει
[6]	προελθὼν καὶ φανερὸς ὢν ἐν	ἀγορᾷ	διέτριβε μετὰ τῶν φίλων· εἶτ'
[32]	χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν	ἄφορα	καὶ (καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι'
[7]	ἐπὶ τὴν πόλιν, συμμέτρως τῇ	περιφορᾷ	τῆς σελήνης ἐπιταχύνων καὶ πάλιν
[5]	Ξενοκλέα, τοῦ μὲν τείχους εἰληφότες	μέτρα	καὶ τοῦ τόπου τὴν φύσιν
[13]	τοὺς δὲ πόδας ἐξαλειφομένου τοῦ	(Ἀριστρά(	του διαλαθεῖν ὑπὸ τὸ ἅρμα
[26]	εἰς οἴκημα κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον,	θύρᾳ	καταρρακτῇ κλειόμενον· ἧς ὑπεράνω τὴν
[38]	καὶ τῶν ψηφισμάτων, ἢ τῇ	φρουρᾷ	καὶ (τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους
[16]	ποιεῖ καὶ ἄρχοντα τὸν κατέχοντα	φρουρᾷ	τὸ χωρίον, ὥστε μὴ παίζοντα
[8]	καὶ σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ'	ὥρα	κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων καὶ
[21]	ἔτους ἡ περὶ θέρος ἀκμάζον	ὥρα,	τοῦ δὲ μηνὸς πανσέληνος, ἡ
[15]	εἶναι κριτής. πρότερον γὰρ ἡμᾶς	ὑπερεώρα,	ταῖς ἐλπίσιν ἔξω βλέπων, καὶ
[14]	σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι πατρίδι τᾷ	σᾷ	δᾶμον ἴσον θείαν τ' ὤπασας
[20]	ἁμαρτία τις εὐθὺς ἐν ἀρχῇ	συμβᾶσα	(δι' ἄγνοιαν. ὁ γὰρ οἰκέτης
[14]	ἡ διὰ τῶν χρημάτων τούτων	κατασκευασθεῖσα	τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς
[2]	αὕτη δὲ καὶ τὸ ἦθος	οὖσα	γενναία, καὶ σὺν θεῷ τινι
[2]	ταραττομένη καὶ τύραννον ἐκ τυράννου	μεταβάλλουσα,	μέχρι οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο
[22]	θαυμάσιον οἷον ἡ σελήνη λέγεται	διαστέλλουσα	τὰ νέφη καὶ ὑπολάμπουσα τῆς
[32]	περιθεὶς τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ'	ἐκδραμοῦσα	πρὸς τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη
[22]	λέγεται διαστέλλουσα τὰ νέφη καὶ	ὑπολάμπουσα	τῆς ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον σαφηνίζειν,
[26]	κλιμάκιον ἡ τῆς ἐρωμένης μήτηρ	ὑφαιροῦσα	κατέκλειεν εἰς ἕτερον οἴκημα, καὶ
[53]	ἐφήβων, εἶτ' ἐφείπεθ' ἡ βουλὴ	στεφανηφοροῦσα,	καὶ τῶν (ἄλλων πολιτῶν ὁ
[2]	καὶ φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο	νοσοῦσα	καὶ ταραττομένη καὶ τύραννον ἐκ
[10]	δὲ τὰς ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους	ἀναθαρσοῦσα	πράξεις. τὴν δὲ τοιαύτην ἀνωμαλίαν
[30]	παρακολουθεῖν ἐκ τῆς τυραννίδος ὑποψία,	βλάπτουσα	τὴν πίστιν αὐτοῦ τῆς μεταβολῆς.
[49]	παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ	ἀναδύουσα,	κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν
[32]	κατέβλεψεν εἰς τοὺς μαχομένους ἄνωθεν	ἔχουσα	τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς τε τοῖς
[31]	περιιόντες ἥρπαζον, καὶ τὰ κράνη	τὰ	αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις περιετίθεσαν τοῦ
[37]	ὁ δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς	τὰ	γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων,
[25]	δ' ὤτων ἀκούει καὶ προαισθάνεται	τὰ	γινόμενα. (Διὸ καὶ βούλομαι τὸν
[24]	ἀρίσταις ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς	τὰ	γινόμενα. (Μεγαρεῖς τε γὰρ ἀποστάντες
[21]	ἥ τε πόλις ἐξανίστατο πρὸς	τὰ	γινόμενα, πλήρεις τ' ἦσαν οἱ
[1]	παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν ἀκούοντες,	τὰ	δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς
[21]	πολλὰ τὰ μὲν κάτωθεν ἤδη,	τὰ	δ' ἄνωθεν ἀπὸ τῆς ἄκρας
[12]	τὰ μὲν ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών,	τὰ	δὲ κρυπτόμενος διῆγεν. ἔπλει μὲν
[13]	ἑαυτοῦ κομίζων εἰς Πελοπόννησον κατῆρε,	τὰ	δὲ λοιπὰ διελὼν εἰς δόσεις
[45]	φλεγμαίνοντι (θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων.	τὰ	δὲ μετὰ ταῦτα πραχθέντα περὶ
[46]	εἰς Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ πάντα	τὰ	δίκαια καὶ φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ
[15]	δ' ὑπὸ σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα	τὰ	ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν ὄντα καὶ
[19]	δ' ἔδει παρὰ τῷ Αἰγίᾳ	τὰ	ἑξήκοντα τάλαντα κεῖσθαι τοῖς περὶ
[43]	μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ πρὸς	τὰ	ἔχθιστα (καὶ πολεμιώτατα σύνεισιν εἰς
[54]	γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν ἐκείνοις	τὰ	καθ' αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ τῆς
[10]	τρόπῳ πολιτικός, μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς	τὰ	κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς
[31]	τῶν Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον, καὶ	τὰ	κράνη τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες ἐκείναις
[50]	δὲ πρεσβύτερον, ὡς ἐνηνοχὼς πράως	τὰ	λεχθέντα καί τις ὢν μέτριος
[2]	ἄρχοντα καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους	τὰ	μάλιστα καὶ ἐν δυνάμει τῶν
[1]	καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται,	τὰ	μὲν ἀκούοντες, τὰ δ' ἀναγινώσκοντες
[12]	κατὰ τὸν τόπον, ἐν ᾧ	τὰ	μὲν ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών, τὰ
[21]	στενωποὶ διαθεόντων, καὶ φῶτα πολλὰ	τὰ	μὲν κάτωθεν ἤδη, τὰ δ'
[50]	καθέστηκας. (ἔτι δὲ> λέγοντος αὐτοῦ,	τὰ	μὲν σπλάγχνα τῷ μάντει παρέδωκεν
[12]	εὐθὺς ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε.	τὰ	μέντοι κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν
[24]	τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ καθάπερ	τὰ	μέρη τοῦ σώματος, ζῶντα καὶ
[49]	Ἄρατον ἀποσειόμενος. ἀρχὴν δ' ὑποψίας	τὰ	Μεσσηνιακὰ παρέσχε. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν,
[22]	οἷον ἡ σελήνη λέγεται διαστέλλουσα	τὰ	νέφη καὶ ὑπολάμπουσα τῆς ὁδοῦ
[1]	τὴν δόξαν, ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων	τὰ	οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ
[26]	καὶ τοὺς δορυφόρους τρεφόντων καὶ	τὰ	ὅπλα καὶ τὰς πύλας καὶ
[21]	καὶ καταφανής, ὥστε καὶ φόβον	τὰ	ὅπλα παρέχειν ἀντιλάμποντα πρὸς τὴν
[22]	φίλους· ἥ τε πανσέληνος ἀπέφαινε	τὰ	ὅπλα πλείονα φαινόμενα τοῖς πολεμίοις
[45]	οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ καὶ	τὰ	περὶ Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι
[33]	ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον αἰτιᾶται, μεθ' οὗ	τὰ	περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον ἔπραξεν. ἐκεῖνον
[38]	ἐξωμοσίας ἀπίθανος, αἰτία (δ' ἀληθὴς	τὰ	περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς
[19]	πράξεως παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων	τὰ	πολλὰ καὶ τὰ χρυσία τῆς
[9]	ἐκέκτηντο, καὶ θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ,	τὰ	πολλὰ κατὰ ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς
[48]	εἴκοσι ταλάντοις, ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι	τὰ	πράγματα καὶ ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν.
[47]	αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο	τὰ	πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε
[38]	σῴζειν τὸ κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ>	τὰ	πράγματα καὶ τὴν δύναμιν τῶν
[41]	Ἀράτου φήσαντος, ὡς οὐκ ἔχοι	τὰ	πράγματα, μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν
[29]	δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων	(τὰ	πράγματα. τὸ μὲν οὖν πολὺ
[21]	λογάδας τετρακοσίους, οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας	τὰ	πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς
[19]	μόνος ὑπὲρ πάντων οὐδ' εἰδότων	τὰ	πραττόμενα, προ> (ῃρεῖτο. τίς γὰρ
[31]	τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ	τὰ	προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι,
[14]	σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι πατρίδι	τᾷ	σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν τ'
[20]	τύχην. ὁ δὲ Τέχνων πρὸς	τὰ	σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ ὁμοιότητι
[50]	καὶ θύσας, ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ	τὰ	σπλάγχνα τοῦ βοὸς ὁ μάντις,
[9]	οὔτε ταῦτ' ἐκώλυσεν ὁ Ἄρατος,	τά	τε λοιπὰ χρήματα (τῶν τυράννων
[44]	ὑπ' Ἀργείων, ἔπεισεν αὐτοὺς Ἀντιγόνῳ	τά	τε τῶν τυράννων καὶ τὰ
[42]	οἷς οἱ Κορίνθιοι χαλεπῶς φέροντες,	τά	τε χρήματα διήρπασαν αὐτοῦ, καὶ
[6]	εἰς ἡδονὰς καὶ πότους μεθημερινοὺς	τὰ	τῆς φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον. ~Οἱ
[19]	χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ	τὰ	τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος,
[25]	τὴν πόλιν ὀξέως, οἰόμενος εὑρήσειν	τὰ	τῶν Ἀργείων πρόθυμα. τῶν δὲ
[44]	τά τε τῶν τυράννων καὶ	τὰ	τῶν προδοτῶν χρήματα δωρεὰν δοῦναι.
[29]	καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ	τὰ	φαινόμενα δεινὰ δειλίας ἐστὶν ἢ
[19]	τῶν ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ καὶ	τὰ	χρυσία τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ
[9]	ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες ἐπὶ	τὰ	χωρία καὶ τὰς οἰκίας δεινὴν
[26]	κατερχόμενον. ὁ δ' οὐχ ὅπλοις	κατὰ	βίαν, νόμῳ δ' ὑπ' ἀρετῆς
[38]	προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ
[16]	παρόδων καὶ στρατειῶν ἐργασίας τε	κατὰ	γῆν (καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ
[24]	Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν ἔχοντα πολέμου καὶ	κατὰ	γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. (οὕτω
[38]	δὲ καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείς, οὐχ
[43]	τῶν δημιουργῶν ὁ Ἄρατος αὐτῷ	κατὰ	θάλατταν εἰς Πηγάς, λαθὼν τοὺς
[12]	κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι χρησάμενος	κατὰ	θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας χρόνῳ
[16]	ἐργασίας τε κατὰ γῆν (καὶ	κατὰ	θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον ποιεῖ
[24]	πολέμου καὶ κατὰ γῆν καὶ	κατὰ	θάλατταν. (οὕτω δ' ἴσχυσεν ἐν
[32]	συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν ἐξελάσαι	κατὰ	κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο( κτεῖναι.
[13]	εἰς δόσεις ὁ βασιλεὺς ὕστερον	κατὰ	μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν
[49]	φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη καὶ ἀναδύουσα,	κατὰ	μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ
[51]	ἀπορρέων ἤδη τῆς αὐλῆς καὶ	κατὰ	μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ τῆς
[52]	βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως	(κατὰ	μικρὸν εἰς φθόαν περαινόντων. οὐ
[47]	καὶ ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς	κατὰ	Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ τὴν μὲν
[1]	τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων"	κατὰ	Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ
[22]	λοιπὴ δύναμις τῷ Ἀράτῳ, δεχομένων	κατὰ	πύλας τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ
[9]	θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ	κατὰ	ῥαχίας ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον.
[45]	γλυκὺ γίνεται καὶ τὸ σκληρόν,	κατὰ	Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ
[21]	αἵ τε κλίμακες προσετίθεντο, καὶ	κατὰ	σπουδὴν ὁ Ἄρατος ὑπερβιβάσας ἑκατὸν
[36]	ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς τὰς	κατὰ	στόμα μάχας εὖ πεφυκώς, καὶ
[44]	Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις κομιζομένου	κατὰ	τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες
[17]	οὖσαν. (γενόμενος δὲ τῆς ὁδοῦ	κατὰ	τὴν ἐκτροπὴν τὴν ἄνω φέρουσαν,
[12]	τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς παραβαλούσης	κατὰ	τὸν τόπον, ἐν ᾧ τὰ
[39]	γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα πολλὰ	κατὰ	τοῦ Ἀράτου καὶ διαβολὰς ἔχουσαν·
[15]	πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ καὶ δυσχερῆ	κατὰ	τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες,
[39]	ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος ἐπιστολὰς	κατὰ	τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι
[32]	ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην καὶ τρέπουσαν ἀεὶ	κατὰ	τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι
[2]	τῇ πόλει περίφοβος καὶ ἀβοήθητος,	κατὰ	τύχην ἔλαθεν εἰς οἰκίαν παρελθὼν
[20]	ὅμοιος δὲ τῷ Διοκλεῖ, προσῄει	κατὰ	τύχην. ὁ δὲ Τέχνων πρὸς
[49]	στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων, εἰ νόμους	κατὰ	τῶν πολλῶν οὐκ ἔχουσιν, ἰδίᾳ
[49]	τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ χεῖρας	κατὰ	τῶν τυραννούντων οὐκ ἔχουσιν. (ἐκ
[13]	περὶ δὲ τῆς Ἀριστράτου τοῦ	κατὰ	Φίλιππον ἀκμάσαντος ἐβουλεύσατο πολὺν χρόνον.
[40]	στρατιωτῶν ἑπομένων, τῶν δ' ἄλλων	(ἐγκατα(	λιπόντων καὶ διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ'
[10]	ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ	πράγματα	καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ
[48]	ταλάντοις, ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ	πράγματα	καὶ ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ
[47]	πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο τὰ	πράγματα	καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις
[38]	τὸ κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ	πράγματα	καὶ τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν,
[41]	φήσαντος, ὡς οὐκ ἔχοι τὰ	πράγματα,	μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο,
[29]	βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων (τὰ	πράγματα.	τὸ μὲν οὖν πολὺ τῆς
[15]	σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα τὰ ἐκεῖ	πράγματα	τραγῳδίαν ὄντα καὶ σκηνογραφίαν, ὅλος
[25]	Κορίνθῳ μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς	σάγματα·	καὶ ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη
[53]	πολιτῶν ὁ βουλόμενος. ὧν ἔτι	δείγματα	μικρὰ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξοσιούμενοι
[21]	γὰρ ψόφον ποιοῦσι πολὺν οὔτ'	ὀλισθήματα	λαμβάνουσιν οἱ> γυμνοῖς τοῖς ποσὶν
[39]	ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς,	ἐγκλήματα	πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου καὶ
[53]	φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς καὶ	μνήματα	πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ ἀνδρός,
[42]	Κορίνθιοι χαλεπῶς φέροντες, τά τε	χρήματα	διήρπασαν αὐτοῦ, καὶ τὴν οἰκίαν
[44]	τυράννων καὶ τὰ τῶν προδοτῶν	χρήματα	δωρεὰν δοῦναι. (Τὸν δ' Ἀριστόμαχον
[12]	δεηθῆναι τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ	χρήματα	συμβάληται πρὸς τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη
[14]	μὲν οὖν μέγα καὶ τὸ	χρήματα	τοσαῦτα πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων
[9]	ὁ Ἄρατος, τά τε λοιπὰ	χρήματα	(τῶν τυράννων εἰς μέσον ἔθηκε
[29]	τῆς διαβολῆς καὶ λόγους καὶ	σκώμματα	καὶ βωμολοχίας παρείλετο τῶν κολακευόντων
[31]	εἰς μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν (καὶ)	σκώμματα	καὶ χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ προήκατο
[1]	συγγραψάμενος, οὐχ ὡς οὐχὶ πάντων	ἀκριβέστατά	σοι μεμεληκὸς ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι
[43]	ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα (καὶ	πολεμιώτατα	σύνεισιν εἰς ἄκραν φιλίαν. τότε
[19]	τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ τὰ	τιμιώτατα	δοκοῦντα τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως
[12]	θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ κατέσχε.	μετὰ	δ' ἡμέρας οὐ πολλὰς ἐν
[29]	Ἀγίαν καὶ τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον	μετὰ	δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων
[31]	βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου	μετὰ	δυνάμεως καὶ συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν
[22]	βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων πολλοὺς	μετὰ	κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος
[21]	ἔνδον εἶναι τοὺς (πολεμίους. καὶ	μετὰ	μικρὸν αἵ τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον,
[43]	Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ, καὶ	μετὰ	μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ
[6]	αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε· καὶ	μετὰ	μικρὸν ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ
[16]	καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ	μετὰ	μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε τῆς
[48]	προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους	μετὰ	πολλῆς ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ
[47]	ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ	μετὰ	πολλῆς ἀσελγείας καὶ (θρα( σύτητος.
[45]	καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ δὲ	μετὰ	ταῦτα πραχθέντα περὶ τὴν πόλιν
[6]	δὲ καὶ Καφισίας ὑπ' αὐτοῦ	μετὰ	τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος, οὓς ἔδει
[44]	προσφερομένου καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου	μετὰ	τῆς δυνάμεως, ἀπεχώρησεν εἰς (Μαντίνειαν.
[43]	~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου προσιόντος ἤδη	μετὰ	τῆς δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς
[39]	βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν ὄντα	μετὰ	τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις
[26]	ἐξελαύνων, καὶ τὴν μέταυλον ἀποκλείων,	μετὰ	τῆς ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα
[48]	βάλλοντες ἀπιόντα εἰς τὴν (σκηνὴν	μετὰ	τὸ δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς
[20]	συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον ὡς ἀφιξόμενον	μετὰ	τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς
[20]	Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν ὡς	μετὰ	τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ τεῖχος,
[18]	πεντεκαίδεκα ποδῶν, καὶ τἆλλα συμπράξειν	μετὰ	τοῦ Διοκλέους. ~Ὁ δ' Ἄρατος
[5]	ταῦτ' ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ἐκπέμπει	μετὰ	τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας ἰδίους δύο
[39]	φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν ἥκειν	μετὰ	τριακοσίων· εἰ δ' ἀπιστεῖ, λαβεῖν
[18]	εἴρηται κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε,	μετὰ	τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε μάλιστα
[42]	τὸν υἱὸν Ἄρατος πρὸς αὐτὸν	μετὰ	τῶν ἄλλων ὁμήρων. ἐφ' οἷς
[43]	δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους ἀπήντα	μετὰ	τῶν δημιουργῶν ὁ Ἄρατος αὐτῷ
[21]	ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς πόλεως	μετὰ	τῶν ἑκατὸν ἐπὶ τὴν ἄκραν,
[31]	τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς ὥρμησε	μετὰ	τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς πολεμίους,
[49]	ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι δὲ	μετὰ	τῶν πολλῶν ἐπελθόντες τούς τ'
[9]	πόλεως, οἱ δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες	μετὰ	τῶν Σικυωνίων τὸ πῦρ διήρπαζον
[6]	φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε	μετὰ	τῶν φίλων· εἶτ' ἀλειψάμενος ἐν
[44]	Ἀράτου φράσαντος τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ	μετὰ	χιλίων καὶ πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον
[28]	χώραν ἐπόρθει, καὶ περὶ τὸν	Χάρητα	ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης γενομένης πρὸς
[34]	Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι	κουφότητα	κολακείας τῆς πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες,
[22]	παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς τὸ τεῖχος.	εἶτα	θαυμάσιον οἷον ἡ σελήνη λέγεται
[8]	τυφλὸν καὶ ἄσημον τὸ πρῶτον,	εἶτα	μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν
[2]	καταπεφευγέναι πρὸς αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον,	εἶτα	νυκτὸς εἰς Ἄργος ὑπεξέπεμψεν. ~Οὕτω
[34]	αὐτούς, ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας προῆλθεν·	εἶτα	πεισθεὶς (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ δ'
[30]	φόβου καὶ φρουρᾶς καὶ δορυφόρων,	εἶτα	τῆς πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ
[49]	ὢν καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν·	ἔπειτα	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας,
[27]	πολεμίων. εἰ δὲ καὶ τὴν	νύκτα	τῷ πόνῳ προσεταλαιπώρησεν, οὐκ ἂν
[19]	δ' Ἄρατος ἐκείνοις μὲν ἑξήκοντα	τάλαντα	δώσειν κατορθώσας ὡμολόγησεν, ἢν δ'
[54]	προέμενος καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας	τάλαντα	καὶ τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα παραδούς,
[13]	τῇ πόλει πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν	τάλαντα.	καὶ τούτων τεσσαράκοντα μὲν εὐθὺς
[19]	παρὰ τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα	τάλαντα	κεῖσθαι τοῖς περὶ τὸν Ἐργῖνον,
[35]	Ἀριστομάχου καὶ κελεύσαντος αὐτῷ πεντήκοντα	τάλαντα	πέμψαι τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ
[41]	ἄλλα τε πολλὰ καὶ δώδεκα	τάλαντα	σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος τῷ ἡμίσει
[11]	τοῦ βασιλέως πέντε καὶ εἴκοσι	τάλαντα.	ταῦτ' ἔλαβε μὲν ὁ Ἄρατος,
[41]	ἡμίσει Πτολεμαῖον· ἐκεῖνος γὰρ ἓξ	τάλαντα	τῷ Ἀράτῳ κατ' ἐνιαυτὸν ἀπέστελλεν.
[41]	αὐτοῦ καὶ τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε	πάντα	διοικεῖν καὶ φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ
[20]	τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει τε	πάντα	καὶ πρὸς τὴν πόλιν (ἀναστρέ(
[46]	ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ	πάντα	τὰ δίκαια καὶ φιλάνθρωπα τῷ
[15]	νυνὶ δ' ὑπὸ σκηνὴν ἑωρακὼς	πάντα	τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν ὄντα
[35]	ἤρξατο περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών,	πάντα	ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ
[21]	ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ' ἦν ἕτοιμα	πάντα,	τὴν μὲν ἄλλην δύναμιν ἐκέλευσεν
[47]	καὶ πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ	πάντα	χρήσεσθαι καὶ χειροήθει. ~Καὶ τότε
[15]	ἀποδέχομαι τὸ μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς	ἅπαντα	χρῆσθαι, καὶ ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον
[7]	κυναρίων οὐ κρατήσας ἔφθη γὰρ	ἀποπηδήσαντα	τὸν δὲ κηπουρὸν ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους
[33]	ὥσπερ παρόντα, καὶ διαφυγεῖν (οὕτως	ἐξαπατήσαντα	τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν δοκεῖ
[35]	τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, καὶ	ζηλώσαντα	Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ' εὐφημίας
[38]	ὅτε καλῶς εἶχε (καὶ ἀκόντων	ἐπιστάντα	σῴζειν τὸ κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ>
[43]	παῖδες, τότε δὴ τὸν Ἄρατον	ἀναμνησθέντα	τῶν ἱερῶν ἐκείνων γέλως ἔλαβε,
[45]	προσφερόντων. τὰ δὲ μετὰ ταῦτα	πραχθέντα	περὶ τὴν πόλιν οὔτ' εἰς
[50]	πρεσβύτερον, ὡς ἐνηνοχὼς πράως τὰ	λεχθέντα	καί τις ὢν μέτριος καὶ
[38]	τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην	ἀφέντα	καὶ προέμενον ἑτέρῳ τοὺς οἴακας,
[43]	ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους	ἀπήντα	μετὰ τῶν δημιουργῶν ὁ Ἄρατος
[21]	(καί πως ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς	ἀπήντα	σὺν φωτὶ φυλακὴ τεσσάρων ἀνδρῶν
[28]	ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς, ὡς πάτριον	ὄντα	καὶ μᾶλλον προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον
[42]	καὶ τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν	ὄντα·	καὶ παρορμούντων ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες
[15]	πάντα τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν	ὄντα	καὶ σκηνογραφίαν, ὅλος ἡμῖν προσκεχώρηκεν.
[39]	ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν	ὄντα	μετὰ τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε
[46]	βασιλείας Φίλιππον, οὔπω πάνυ μειράκιον	ὄντα,	πέμπων εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα
[29]	τὸν Ἄρατον, ὡς ἀγαθὸν μὲν	ὄντα	στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα πάσχοντα
[13]	τὸν οὖν ζωγράφον Νεάλκη φίλον	ὄντα	τοῦ Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι καὶ
[3]	τὸν Ἀβαντίδου πατέρα τὴν ἀρχὴν	ὑπολαβόντα	Νικοκλῆς (δολοφονή( σας ἑαυτὸν ἀνέδειξε
[47]	Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν ὀκνοῦντα καὶ	διατρίβοντα	τὸν χρόνον, ἤδη τῆς στρατηγίας
[50]	ἄκρας αὐτὸν ἢ τοῖς Μεσσηνίοις	(ἀποδιδόντα.	γελάσας οὖν ὁ Δημήτριος εἰ
[24]	μέρη τοῦ σώματος, ζῶντα καὶ	συμπνέοντα	διὰ τὴν πρὸς ἄλληλα συμφυΐ
[16]	φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε μὴ	παίζοντα	δοκεῖν τὸν νεώτερον Φίλιππον, ἀλλ'
[39]	ὁ δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο	βαδίζοντα	καὶ περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ
[20]	Ἐργῖνον, χρυσίον τε τῷ Διονυσίῳ	κομίζοντα	καὶ δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ
[20]	ἑαυτοῦ πρὸς τὸν Ἄρατον ἦλθεν.	(ἐλθόντα	δ' αὐτὸν οὐκέτι διῆκαν, ἀλλὰ
[48]	ἅπαξ δὲ καὶ λίθοις βάλλοντες	ἀπιόντα	εἰς τὴν (σκηνὴν μετὰ τὸ
[43]	δ' Ἀντίγονος, ὥς τις αὐτῷ	προσιόντα	τὸν Ἄρατον ἔφρασε, τοὺς μὲν
[6]	αὐτὸς δὲ τῶν ἰδίων οἰκετῶν	τριάκοντα	καθώπλισεν. ἐμισθώσατο δὲ καὶ διὰ
[40]	ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς Σικυῶνα,	τριάκοντα	μὲν αὐτῷ στρατιωτῶν ἑπομένων, τῶν
[41]	φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν,	τριάκοντα	μὲν ἔτη καὶ τρία πεπολιτευμένος
[25]	εἷλε διώκων, καὶ μνῶν ἐτιμήθη	τριάκοντα.	τὸν δ' Ἄρατον αὐτὸν ἅμα
[13]	καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων	τεσσαράκοντα	μὲν εὐθὺς μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων
[8]	καὶ σπεύδων ὁ Ἄρατος ἀνέβαινε,	τεσσαράκοντα	τῶν πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ·
[19]	~Ὁ δ' Ἄρατος ἐκείνοις μὲν	ἑξήκοντα	τάλαντα δώσειν κατορθώσας ὡμολόγησεν, ἢν
[19]	ἔδει παρὰ τῷ Αἰγίᾳ τὰ	ἑξήκοντα	τάλαντα κεῖσθαι τοῖς περὶ τὸν
[9]	τοὺς μὲν ὑπὸ Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας	ὀγδοήκοντα,	τοὺς δ' ἐπὶ τῶν ἔμπροσθεν
[28]	ὡς πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον	προσήκοντα	τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ Ἀργεῖοι,
[13]	καὶ δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει	πεντήκοντα	καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων
[34]	τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ	πεντήκοντα	καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς
[24]	οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ	πεντήκοντα	κυσὶ καὶ κυνηγοῖς ἴσοις ἐν
[35]	τοῦ Ἀριστομάχου καὶ κελεύσαντος αὐτῷ	πεντήκοντα	τάλαντα πέμψαι τὸν Ἄρατον, ὅπως
[33]	ἐκεῖνον γὰρ ἰδίᾳ τῷ Πειραιεῖ	προσβαλόντα	καὶ τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον
[12]	ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον ὕλης	γέμοντα	χαλεπῶς ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ' ὕστερον
[23]	ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν τῇ πράξει	πρέποντα,	καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς
[53]	ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς καὶ μνήματα	πρέποντα	τῷ βίῳ τοῦ ἀνδρός, Σικυώνιοι
[23]	δὲ λέγεται σχολάζων πρὸς τὸν	εἰπόντα	μόνον αὐτῷ δοκεῖν στρατηγὸν εἶναι
[21]	καὶ φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν	ἀντιλάμποντα	πρὸς τὴν σελήνην, μὴ τοὺς
[33]	καὶ καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ	παρόντα,	καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς
[54]	κακοῖς εὐτύχημα κτησάμενος, υἱὸν ἀρετῇ	διαφέροντα,	τοῦτον φθόνῳ καὶ ζηλοτυπίᾳ τῆς
[54]	ὁμολογήσας τάλαντα καὶ τὸν υἱὸν	ὁμηρεύσοντα	παραδούς, δι' οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας
[30]	δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα καὶ δεδοικὼς	ἐπιβουλεύοντα	τὸν Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν
[35]	εἶναι μᾶλλον ἢ μιᾶς πόλεως	κινδυνεύοντα	(καὶ μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ
[24]	σύμμαχον ἐποίησε, τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν	ἔχοντα	πολέμου καὶ κατὰ γῆν καὶ
[26]	ὡς εἰκὸς καθεύδειν τὸν οὕτως	ἔχοντα,	(ταραχωδῶς καὶ περιφόβως. τὸ δὲ
[16]	κύριον ποιεῖ καὶ ἄρχοντα τὸν	κατέχοντα	φρουρᾷ τὸ χωρίον, ὥστε μὴ
[2]	οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν	ἄρχοντα	καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ
[16]	καὶ ἕνα κύριον ποιεῖ καὶ	ἄρχοντα	τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ χωρίον,
[18]	ἐπίστευε μάλιστα καὶ Περσαῖον ἐπιστήσας	ἄρχοντα	τὸν (φιλόσοφον. ὁ δ' Ἄρατος
[29]	ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ δὲ ταῦτα	πάσχοντα	παρὰ τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς δ'
[47]	ὁ Ἄρατος ἀγανακτῶν, καὶ τὸν	στρατηγοῦντα	τότε τῶν Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν
[11]	χρῆσθαι παρεῖχεν αὑτῷ τὸν ἀεὶ	στρατηγοῦντα	τῶν Ἀχαιῶν, εἴτε Δυμαῖος εἴτε
[19]	κίνδυνον τηλικοῦτον καὶ τὰ τιμιώτατα	δοκοῦντα	τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως παρεισαχθεὶς
[15]	τῷ Πτολεμαίῳ γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον	ἐγκαλοῦντα	(πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν περιμαχήτοις
[47]	τότε τῶν Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν	ὀκνοῦντα	καὶ διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη
[8]	ἐπέρρωσεν, οἰομένους τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν	κοινωνοῦντα	τῇ πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺς
[30]	μοναρχίας βαρύτητος. ἅμα δὲ ζηλῶν	εὐημεροῦντα	καὶ δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον,
[39]	κήρυκα πέμψας ὁ Κλεομένης πόλεμον	προεροῦντα	τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ μὲν ἔλαθε
[13]	σοι παρέξω τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ	παραχωροῦντα	τοῦ πίνακος. ἐπιτρέψαντος οὖν τοῦ
[50]	τί καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς,	κρατοῦντα	τῆς ἄκρας αὐτὸν ἢ τοῖς
[38]	ᾗ κρατήσας τριακοσίους μὲν ἀπέκτεινε,	ζῶντα	δὲ τὸν Μεγιστόνουν συνέλαβεν. (Εἰωθὼς
[24]	καθάπερ τὰ μέρη τοῦ σώματος,	ζῶντα	καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν πρὸς
[26]	οὐδένα δ' ἐν τῇ πόλει	ζῶντα	τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς μὲν
[50]	φέρων βαρέως, καὶ τὸν υἱὸν	ἐπιτιμῶντα	πικρῶς τῷ Φιλίππῳ καὶ λοιδορούμενον
[39]	πολὺς ἄφνω περιειστήκει τὸν Ἄρατον,	ὁρῶντα	τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην καὶ τὰς
[3]	Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν,	εἰωθότα	τοῖς λόγοις αὐτῶν κατ' ἀγορὰν
[5]	μὲν ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι,	προσπεφυκότα	χωρίοις πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς, τὸ
[38]	ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν τὸ κοινόν,	ἀπεγνωκότα	δὲ> τὰ πράγματα καὶ τὴν
[43]	ἐκείνους κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην	εἰληφότα	καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας
[21]	τῶν κλιμάκων· ὁ δ' Ἐργῖνος	ἑπτὰ	λαβὼν νεανίσκους ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε
[37]	ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ καὶ	μεστὰ	δένδρων πεφυτευμένων καὶ τάφρων πλατειῶν,
[43]	εἰπεῖν, ὡς ταχὺ πρὸς τὰ	ἔχθιστα	(καὶ πολεμιώτατα σύνεισιν εἰς ἄκραν
[47]	Ἑλληνικὰς πράξεις τὸν Φίλιππον, οὐχ	ἥκιστα	διὰ τὴν πρὸς τὸν Ἄρατον
[12]	τι τῶν τεχνικῶν καὶ περιττῶν,	μάλιστα	δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων
[9]	ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον. ἀλλὰ	μάλιστα	δὴ διέδειξαν οὗτοι τὴν Ἑλληνικὴν
[52]	(ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ τοῦτο πρᾶξαι,	μάλιστα	διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ παρόντος.
[2]	καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ	μάλιστα	καὶ ἐν δυνάμει τῶν πολιτῶν
[18]	μετὰ τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε	μάλιστα	καὶ Περσαῖον ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν
[44]	στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ καὶ	μάλιστα	κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος, ὡς
[23]	ἀλλὰ νὴ θεούς" φάναι τοῦτο	μάλιστα	κἀμοί ποτε τῶν Ζήνωνος ἤρεσκε
[17]	καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν τις	μάλιστα	παίζειν καὶ σχολάζειν τὴν διάνοιαν
[46]	ὄντα, πέμπων εἰς Πελοπόννησον Ἀράτῳ	μάλιστα	προσέχειν ἐκέλευσε καὶ δι' ἐκείνου
[38]	οὗτοι γὰρ ἐπιέζοντο τῷ πολέμῳ	μάλιστα,	συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς καὶ φέροντος
[4]	κεκραμένον. ὅθεν οἵ τε φυγάδες	μάλιστα	τὸν νοῦν ἐκείνῳ προσεῖχον, ὅ
[8]	ψόφον τῶν κωδώνων παρωξύνθαι. τοῦτο	μάλιστα	τοὺς Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν, οἰομένους
[35]	Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον. ἔνθα δὴ	μάλιστα	φανερὰν ἐποίησαν οἱ σύνεδροι τῶν
[29]	ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε διώκων ᾗ	μάλιστα	φεύγειν ὑπενόει τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς
[9]	στασιάζουσαν. ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων	ἄριστα	κρίνας προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς
[36]	οὐκ ἠγάπησεν ἀσφαλῶς ἀπελθεῖν, ἀλλ'	ἄριστα	τῷ καιρῷ χρησάμενος, οὐδενὸς προσδοκῶντος
[26]	τοὺς δ' οἰκέτας ὁπότε δειπνήσαι	τάχιστα	πάντας ἐξελαύνων, καὶ τὴν μέταυλον
[21]	ἕπεσθαι κελεύσας ὡς ἂν δύνωνται	τάχιστα,	τὰς κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ
[51]	τε ναῦς ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας	αἴσχιστα	καὶ ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν
[50]	ἔτι φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ	τοιαῦτα	δράσας, ἀλλὰ πάντων (αἴσχιστος. ὁ
[14]	οὖν μέγα καὶ τὸ χρήματα	τοσαῦτα	πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν
[29]	ἀπέρχοιτο καραδοκήσων πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον.	ταῦτα	γὰρ οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε καὶ
[6]	ψάλλειν καὶ αὐλεῖν γυναίοις (διαλεγόμενος.	ταῦτα	δ' οἱ κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες
[19]	χρημάτων τὸ καλόν, αὐτὸς εἰς	ταῦτα	δαπανᾶσθαι κρύφα καὶ προεισφέρειν, ἐν
[15]	ἴσον θείαν τ' ὤπασας εὐνομίαν.	~Ταῦτα	διαπραξάμενος ὁ Ἄρατος τοῦ μὲν
[52]	δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου καὶ θαυμάσαντος,	ταῦτα"	εἶπεν ὦ Κεφάλων τἀπίχειρα τῆς
[44]	ἀκρόπολιν, ὁ δὲ Κλεομένης πυθόμενος	ταῦτα,	καὶ δείσας μὴ κατασχόντες οἱ
[48]	τῷ Ἀράτῳ προσετίθει. καὶ διὰ	ταῦτα	μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς
[43]	σημεῖον καὶ τὴν προαγόρευσιν. ἀλλὰ	ταῦτα	μὲν ἐπράχθη χρόνοις ὕστερον. ~Ἐν
[45]	(μοίρας ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι. καὶ	ταῦτα	μὲν ἔσχε τὸν τῆς ἀμύνης
[10]	ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα τῆς ἐπιστήμης.	ταῦτα	μὲν οὖν ἐξεταζέσθω τοῖς παραδείγμασιν.
[23]	νουθετηθεὶς ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου νεανίου"	ταῦτα	μὲν περὶ Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν.
[29]	μὲν ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ δὲ	ταῦτα	πάσχοντα παρὰ τοὺς ἀγῶνας. ~Ὡς
[25]	παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ	ταῦτα	περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ παρημελημένα
[31]	οὕτω δὲ διακειμένοις αὐτοῖς καὶ	ταῦτα	πράττουσιν ἐξαίφνης ὁ Ἄρατος ἐπιπεσὼν
[45]	ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ δὲ μετὰ	ταῦτα	πραχθέντα περὶ τὴν πόλιν οὔτ'
[50]	χάριτος ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον.	ταῦτά	σοι τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγος,
[50]	σοι τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγος,	ταῦτα	τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ τούτων ὁρμώμενος
[34]	διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους καὶ	γέλωτα	πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ'
[19]	ἐπῆρτο τῇ ψυχῇ, καὶ τοσοῦτον	ἔρωτα	τῶν καλῶν πράξεων εἶχεν, ὥστε
[38]	ἀπίθανος, αἰτία (δ' ἀληθὴς τὰ	περιεστῶτα	τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον
[7]	φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε κώδωνι, καὶ	φῶτα	πολλὰ καὶ θόρυβος ἦν τῶν
[21]	οἱ (τε) στενωποὶ διαθεόντων, καὶ	φῶτα	πολλὰ τὰ μὲν κάτωθεν ἤδη,
[48]	βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον	κρύφα	διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον
[19]	καλόν, αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι	κρύφα	καὶ προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε
[5]	τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο	κρύφα	καὶ πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως
[10]	κλέψαι δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι	κρύφα	πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ
[27]	τὸν Ἀρίστιππον ὁ Ἄρατος καὶ	κρύφα	πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας
[44]	Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται	κρύφα	πρὸς αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν
[38]	τὸ θράσος τὸ τοῦ Κλεομένους,	κρύφα	τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς
[52]	πρῶτον ἐν τῷ σώματι καὶ	βῆχα	κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως (κατὰ
[10]	καρπὸν αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας	δίχα	τῆς ἐπιστήμης. ταῦτα μὲν οὖν