Chap. |
[22] |
ἡμέρας
δ'
ἤδη
διαυγούσης
ὅ
|
θ' |
ἥλιος
εὐθὺς
ἐπέλαμπε
τῷ
ἔργῳ, |
[24] |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
τό
|
θ' |
Ἡραῖον
ὑφ'
ἑαυτῷ
καὶ
τὸ |
[20] |
ἄλλο
δ'
οὐδέν;
~Οὖσαν
δὲ
|
καθ' |
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
πρᾶξιν
ἐπισφαλεστέραν |
[54] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
ἐπέτρεψεν
ἐκείνοις
τὰ
|
καθ' |
αὑτόν,
ἐκπεσὼν
δὲ
τῆς
ἄλλης |
[28] |
οὐχ
οὕτως
ἐκβιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
καθ' |
αὑτόν,
ὡς
ἀπιστῶν
τῷ
κατορθώματι |
[8] |
τῶν
κλιμάκων
κραδαινομένων,
εἰ
μὴ
|
καθ' |
ἕνα
καὶ
σχολαίως
ἀναβαίνοιεν·
ἡ |
[54] |
Σικυῶνι
καὶ
τῇ
Πελλήνῃ
διέμεινε
|
καθ' |
ἡμᾶς.
|
[17] |
θέας
ἐπετέλει
καὶ
πότους
συνῆγε
|
καθ' |
ἡμέραν,
ὡς
ἄν
τις
μάλιστα |
[27] |
βραβεύοντες,
ἴσοι
καὶ
δίκαιοι
θεαταὶ
|
(καθ( |
ῆντο
τῶν
γινομένων,
πολλὴν
ἡσυχίαν |
[7] |
ὥστε
τῷ
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι
|
καθ' |
ὁδόν,
ἤδη
δὲ
δυομένης
περὶ |
[22] |
σαφηνίζειν,
ἕως
ἥψατο
τοῦ
τείχους
|
καθ' |
ὃν
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
δὲ |
[5] |
τοῦ
Ξενοκλέους,
ἔλεγε
τοῦ
τείχους,
|
καθ' |
ὃν
ὑπερβὰς
αὐτὸς
ἐσώθη
τόπον, |
[38] |
ἀληθὴς
τὰ
περιεστῶτα
τοὺς
Ἀχαιούς,
|
οὐκέθ' |
ὡς
πρότερον
ἀτρέμα
καὶ
σχέδην |
[13] |
καὶ
τούτων
τεσσαράκοντα
μὲν
εὐθὺς
|
μεθ' |
ἑαυτοῦ
κομίζων
εἰς
Πελοπόννησον
κατῆρε, |
[20] |
ἐποίησε
καὶ
τὸν
Διονύσιον
ἄγων
|
μεθ' |
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
ἦλθεν. |
[10] |
ὄψεις,
ἐνεργοὶ
διὰ
σκότους
οὖσαι,
|
μεθ' |
ἡμέραν
ἀποτυφλοῦνται
ξηρότητι
καὶ
λεπτότητι |
[8] |
εἴτε
φύσει
νωθὴς
ὢν
εἴτε
|
μεθ' |
ἡμέραν
κατάκοπος
γεγονώς.
τῶν
δὲ |
[33] |
ὑπομνήμασιν
οἷς
ἀπολέλοιπεν
Ἐργῖνον
αἰτιᾶται,
|
μεθ' |
οὗ
τὰ
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον |
[14] |
πεντεκαίδεκα
τῶν
πολιτῶν
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
|
μεθ' |
ὧν
πόνῳ
πολλῷ
καὶ
μεγάλαις |
[53] |
παίδων
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
εἶτ'
|
ἐφείπεθ' |
ἡ
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
τῶν |
[27] |
θοῦντας
ἐνταῦθα
τῶν
φυλάκων
ἀπέκτεινεν.
|
εἶθ' |
ἡμέρας
ἐπιφανείσης,
καὶ
τοῦ
τυράννου |
[52] |
σώματι
καὶ
βῆχα
κινούντων
ἀμβλεῖαν,
|
εἶθ' |
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν
εἰς
φθόαν |
[6] |
(διαλεγόμενος.
ταῦτα
δ'
οἱ
κατάσκοποι
|
πάνθ' |
ὁρῶντες
ἐξηπάτηντο
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους |
[30] |
αὐτόν,
εἰπεῖν
ἐκείνους,
ὡς
ἔσται
|
ποθ' |
ἱέραξ,
οὕτως
ἔοικε
τῷ
Λυδιάδῃ |
[40] |
θύρας
ὄντας
εἴσω
παριέναι·
καὶ
|
ταῦθ' |
ἅμα
λέγων
ὑπεξῄει
βάδην
ὡς |
[39] |
εἰ
δ'
ἀπιστεῖ,
λαβεῖν
(ὁμήρους.
|
ταῦθ' |
ὕβριν
εἶναι
καὶ
χλευασμὸν
αὑτοῦ |