Chap. |
[24] |
καὶ
Σύρους
τετρακοσίους
ἀπέδοτο·
τόν
|
τ' |
Ἀκροκόρινθον
ἐφύλαττον
οἱ
Ἀχαιοὶ
τετρακοσίοις |
[50] |
ταῖς
χερσὶν
ὑπολαβὼν
ἐδείκνυε
τῷ
|
τ' |
Ἀράτῳ
καὶ
τῷ
Φαρίῳ
Δημητρίῳ, |
[49] |
μετὰ
τῶν
πολλῶν
ἐπελθόντες
τούς
|
τ' |
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[53] |
(κομισθείσης
δὲ
τῆς
μαντείας,
οἵ
|
τ' |
Ἀχαιοὶ
σύμπαντες
ἥσθησαν
διαφερόντως,
καὶ |
[21] |
ἐξανίστατο
πρὸς
τὰ
γινόμενα,
πλήρεις
|
τ' |
ἦσαν
οἱ
(τε)
στενωποὶ
διαθεόντων, |
[15] |
σκηνογραφίαν,
ὅλος
ἡμῖν
προσκεχώρηκεν.
αὐτός
|
τ' |
οὖν
ἀποδέχομαι
τὸ
μειράκιον
ἐγνωκὼς |
[23] |
πλήθους
ἀπείρου
συρρέοντος
ἐπιθυμίᾳ
τῆς
|
τ' |
ὄψεως
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
λόγων |
[14] |
τᾷ
σᾷ
δᾶμον
ἴσον
θείαν
|
τ' |
ὤπασας
εὐνομίαν.
~Ταῦτα
διαπραξάμενος
ὁ |
[3] |
διαλεκτικόν,
εἰωθότα
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν
|
κατ' |
ἀγορὰν
σχολαζόντων
ἑκάστοτε
παρεῖναι
καὶ |
[49] |
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
|
κατ' |
(ἀλλήλων
ἐνέβαλε
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἰδίᾳ |
[32] |
τοῖς
πολίταις
θέαμα
σεμνότερον
ἢ
|
κατ' |
ἄνθρωπον
ἐφάνη,
καὶ
τοῖς
πολεμίοις |
[9] |
ὁμονοίᾳ,
καὶ
ὅτι
τῷ
πρώτῳ
|
κατ' |
ἀρετὴν
ἐδύναντο
μὴ
φθονεῖν,
ἀλλὰ |
[36] |
καὶ
πάλιν
οὗτος
ὁ
λόγος
|
κατ' |
αὐτοῦ
πολὺς
ἐξεφοίτησεν
εἰς
τοὺς |
[28] |
ἀπολέσαντες
παραλελοίπασι
τοῖς
ἡττημένοις
στῆσαι
|
κατ' |
αὐτῶν
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς
πάλιν
ἔγνω |
[41] |
γὰρ
ἓξ
τάλαντα
τῷ
Ἀράτῳ
|
κατ' |
ἐνιαυτὸν
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
τῶν |
[24] |
Ἀχαιοῖς,
ὥστ'
ἐπ>
εὶ
μὴ
|
κατ' |
ἐνιαυτὸν
ἐξῆν,
παρ'
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι |
[14] |
ἀπέδοσαν
αὐτῷ
πρεπούσας,
ἀλλὰ
καὶ
|
κατ' |
ἰδίαν
οἱ
φυγάδες
εἰκόνα
χαλκῆν |
[20] |
ἦν
τῷ
Διοκλεῖ
πρότερον
ἐντετυχηκὼς
|
κατ' |
ὄψιν,
ἀλλὰ
τὴν
μορφὴν
αὐτοῦ |
[37] |
δὲ
συνελθόντες
ἐψηφίσαντο
μὴ
διδόναι
|
χρήματ' |
αὐτῷ
μηδὲ
μισθοφόρους
τρέφειν,
ἀλλ' |
[31] |
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην
κατέλαβον,
|
οὐκέτ' |
ἦν
ὁ
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε |
[7] |
ἀπηλλάγησαν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
|
μετ' |
ἄριστον
ἐξελθὼν
καὶ
συνάψας
πρὸς |
[6] |
τῶν
εἰωθότων
πίνειν
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
|
μετ' |
αὐτοῦ
νεανίσκων
ἀπῆγεν
οἴκαδε·
καὶ |
[21] |
τὸν
πυλωρὸν
ἀποκτιννύουσι
καὶ
τοὺς
|
μετ' |
αὐτοῦ
φύλακας.
(ἅμα
δ'
αἵ |
[41] |
Ἀχαιῶν
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
|
(μετ' |
αὐτῶν
φυλάσσειν
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
τοῦ |
[24] |
ἔσχατον
προσηγόρευον,
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
|
μετ' |
ἐκεῖνον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένου. |
[47] |
αὐτῷ
τελευτώσης,
αὐτὸς
ᾑρημένος
ἄρχειν
|
μετ' |
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
πέντε
(τὴν |
[19] |
ἢν
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
|
μετ' |
(ἐκείνων,
οἰκίαν
ἑκατέρῳ
καὶ
τάλαντον. |
[24] |
τῷ
Ἀράτῳ
προσέθεντο,
καὶ
Τροιζήνιοι
|
μετ' |
Ἐπιδαυρίων
συνετάχθησαν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[35] |
καὶ
ζηλώσαντα
Λυδιάδην
ἔθνους
τηλικούτου
|
μετ' |
εὐφημίας
καὶ
τιμῆς
στρατηγὸν
εἶναι |
[40] |
διαρρυέντων.
αἰσθόμενοι
δ'
οἱ
Κορίνθιοι
|
μετ' |
ὀλίγον
τὴν
ἀπόδρασιν
αὐτοῦ
καὶ |
[27] |
Ἄργος.
ἅπαξ
δὲ
κλίμακας
προσθεὶς
|
μετ' |
ὀλίγων
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀνέβη |
[54] |
αὐτοῦ
μιαρὸς
ὢν
φύσει
καὶ
|
μετ' |
ὠμότητος
ὑβριστὴς
ὁ
Φίλιππος
οὐ |
[20] |
διαλέγεσθαι,
καὶ
μήτε
τοὔνομα
πυθόμενος
|
μήτ' |
ἄλλο
μηδὲν
προσμείνας
τεκμήριον,
ἐμβάλλει |
[19] |
γὰρ
οὐκ
ἂν
θαυμάσειε
καὶ
|
συναγωνίσαιτ' |
ἔτι
νῦν
τῇ
μεγαλοψυχίᾳ
τοῦ |
[6] |
ἀγορᾷ
διέτριβε
μετὰ
τῶν
φίλων·
|
εἶτ' |
ἀλειψάμενος
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ |
[39] |
καὶ
Φενεὸν
(ἔλαβε
καὶ
Πεντέλειον.
|
εἶτ' |
εὐθὺς
Ἀργεῖοι
προσεχώρησαν
αὐτῷ,
καὶ |
[53] |
τε
παίδων
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
|
εἶτ' |
ἐφείπεθ'
ἡ
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ |
[18] |
αὐτῷ
τοῦ
Αἰγίου
καὶ
εἰπόντος·
|
εἶτ' |
ὦ
βέλτιστε
διὰ
σμικρὸν
οὕτω |
[32] |
Ἀρτέμιδος,
οὗ
κατέστησεν
αὐτὴν
ὁ
|
(ἐπιλεκτ( |
άρχης,
ἑλὼν
ἑαυτῷ
καὶ
περιθεὶς |
[14] |
Ἄρατε
τεὰν
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν
|
ἀντ' |
ἀρετᾶς
ἠδὲ
δικαιοσύνας,
σωτῆρος
σωτῆρσι |
[23] |
συλλαμβανόντων.
~Ἐπεὶ
δ'
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
|
πάντ' |
ἔχειν,
κατέβαινεν
εἰς
τὸ
θέατρον |
[43] |
καὶ
Μακεδόνων
τῶν
σὺν
αὐτῷ
|
πάντ< |
ων
μάλιστ>
α
χρώμενος
(ἐκεί( |
[53] |
ἀνέρι
καὶ
τὸ
βαρῦνον
γαίης
|
ἔστ' |
ἀσέβημα
καὶ
οὐρανοῦ
ἠδὲ
θαλάσσης. |
[43] |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
πάντ<
ων
|
μάλιστ> |
α
χρώμενος
(ἐκεί(
νῳ
διετέλει. |
[24] |
δ'
ἴσχυσεν
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
|
ὥστ' |
ἐπ>
εὶ
μὴ
κατ'
ἐνιαυτὸν |
[9] |
διήρπαζον
τὴν
οἰκίαν,
καὶ
οὔτε
|
ταῦτ' |
ἐκώλυσεν
ὁ
Ἄρατος,
τά
τε |
[11] |
βασιλέως
πέντε
καὶ
εἴκοσι
τάλαντα.
|
ταῦτ' |
ἔλαβε
μὲν
ὁ
Ἄρατος,
λαβὼν |
[5] |
οὐ
πάνυ
ἀνέφικτον.
ὡς
δὲ
|
ταῦτ' |
ἤκουσεν
ὁ
Ἄρατος,
ἐκπέμπει
μετὰ |
[36] |
καὶ
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις
ἀντεῖχεν,
|
οὔτ' |
ἄλλως
πρὸς
τὰς
κατὰ
στόμα |
[9] |
ὄνομα
καὶ
πολιτείαν
τὴν
Ἀχαιῶν,
|
οὔτ' |
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε
μεγάλην
ἰσχὺν |
[19] |
τὸν
Ἐργῖνον,
ὁ
δ'
Ἄρατος
|
οὔτ' |
αὐτὸς
εἶχεν
οὔτ'
ἐβούλετο
δανειζόμενος |
[9] |
πολλοί,
καὶ
γῆν
οὔτε
χρηστὴν
|
οὔτ' |
ἄφθονον
ἐκέκτηντο,
καὶ
θαλάττῃ
προσῴκουν |
[19] |
δ'
Ἄρατος
οὔτ'
αὐτὸς
εἶχεν
|
οὔτ' |
ἐβούλετο
δανειζόμενος
αἴσθησιν
ἑτέρῳ
τῆς |
[45] |
τὴν
πόλιν
οὔτ'
εἰς
καλὴν
|
οὔτ' |
εἰς
ἀναγκαίαν
ἔστι
θέσθαι
τῷ |
[45] |
ταῦτα
πραχθέντα
περὶ
τὴν
πόλιν
|
οὔτ' |
εἰς
καλὴν
οὔτ'
εἰς
ἀναγκαίαν |
[21] |
οὔτε
γὰρ
ψόφον
ποιοῦσι
πολὺν
|
οὔτ' |
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ>
γυμνοῖς
τοῖς |
[3] |
ὑπὸ
πλήθους
τῶν
θεωμένων
ὡς
|
τοῦτ' |
ἔγνωσαν
καταπατηθῆναι.
~Τοῦ
δὲ
Νικοκλέους |
[20] |
αὐτοῦ
σιωπᾶν.
ὁ
δὲ
καὶ
|
τοῦτ' |
ἐποίησε
καὶ
τὸν
Διονύσιον
ἄγων |