Chap.
[16]	ἐξελάσαι (διανοούμενος. Χάρης μὲν γὰρ	ὁ	Ἀθηναῖος ἔν τινι μάχῃ πρὸς
[43]	εὖ χωροῦντι τῷ πολέμῳ συναγαγὼν	ὁ	Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ, καὶ
[43]	ἐπίχαρις. διό, καίπερ ὢν νέος	ὁ	Ἀντίγονος, ὡς κατενόησε τὴν φύσιν
[47]	Μεσσήνην ἐμβαλόντες ἐπόρθουν. ἐφ' οἷς	ὁ	Ἄρατος ἀγανακτῶν, καὶ τὸν στρατηγοῦντα
[12]	οἷς κρίσιν ἔχων οὐκ ἄμουσον	ὁ	Ἄρατος ἀεί τι τῶν τεχνικῶν
[8]	ἀγορὰν ἐπερχομένων. διὸ καὶ σπεύδων	ὁ	Ἄρατος ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν πάντων
[51]	τὴν χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει, παντάπασιν	ὁ	Ἄρατος ἀπεστράφη καὶ διεβλήθη πρὸς
[25]	ὑπὸ τοῦ τυράννου. κατασκευάσας οὖν	ὁ	Ἄρατος αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ μικρὰς
[50]	μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν	ὁ	Ἄρατος αὐτός τε δῆλος ἦν
[43]	τριακοσίους ἀπήντα μετὰ τῶν δημιουργῶν	ὁ	Ἄρατος αὐτῷ κατὰ θάλατταν εἰς
[30]	ἐπὶ Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος δ'	ὁ	Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν ἐδόκει, καὶ
[38]	ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν	ὁ	Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν
[34]	ἧς (κομι( σθήσεται πρὸς αὐτὸν	ὁ	Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι
[25]	ἡλικίᾳ παρόντες ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν	ὁ	Ἄρατος ἐβοήθει πρὸς τὴν πόλιν
[34]	καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς	ὁ	Ἄρατος εἴκοσι τῇ πόλει συνεβάλετο.
[5]	ἀνέφικτον. ὡς δὲ ταῦτ' ἤκουσεν	ὁ	Ἄρατος, ἐκπέμπει μετὰ τοῦ Ξενοκλέους
[37]	ἥττης ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ μεγάλην	ὁ	Ἄρατος ἔλαβε, δόξας προέσθαι τὸν
[4]	ξένοις πατρῴοις. (Καὶ γὰρ ἀληθῶς	ὁ	Ἄρατος ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν ἐκείνην
[31]	αὐτοῖς καὶ ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης	ὁ	Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη, καὶ γενομένης
[33]	ἐπὶ τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων, εὐθὺς	ὁ	Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν πρὸς τοὺς
[18]	τραπεζίτην, ᾧ διὰ τὴν ἐργασίαν	ὁ	Ἄρατος ἐχρῆτο. καὶ μέρος μὲν
[13]	λέγουσιν. ἔκ τε δὴ τούτων	ὁ	Ἄρατος ἠγαπᾶτο, καὶ διδοὺς πεῖραν
[27]	~Πρὸς δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον	ὁ	Ἄρατος καὶ κρύφα πολλάκις καὶ
[11]	εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε μὲν	ὁ	Ἄρατος, λαβὼν δὲ τοῖς ἑαυτοῦ
[40]	ἔχοντες. ἐπὶ τούτους ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον	ὁ	Ἄρατος λαβών, τοὺς μὲν ἐν
[13]	εἰκόνας τῶν τυράννων ἀνεῖλεν εὐθὺς	ὁ	Ἄρατος ὅτε τὴν πόλιν ἠλευθέρωσε,
[33]	ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ καὶ αὐτὸς	ὁ	Ἄρατος, οὐ δὶς οὐδὲ τρίς,
[48]	καὶ (αὐξόμενος· ἐδόκει τε πᾶσιν	ὁ	Ἄρατος οὐ μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ
[43]	χρείας προσηγάγετο. (Καὶ γὰρ ἦν	ὁ	Ἄρατος οὐ μόνον ἐν πράγμασι
[45]	καὶ πολλὰ περὶ τούτων δεηθεὶς	(ὁ	Ἄρατος οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ
[46]	καὶ μέντοι καὶ παραλαβὼν αὐτὸν	ὁ	Ἄρατος οὕτως διέθηκεν, ὥστε πολλῆς
[9]	οἰκίαν, καὶ οὔτε ταῦτ' ἐκώλυσεν	ὁ	Ἄρατος, τά τε λοιπὰ χρήματα
[15]	τ' ὤπασας εὐνομίαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος	ὁ	Ἄρατος τοῦ μὲν πολιτικοῦ φθόνου
[21]	κλίμακες προσετίθεντο, καὶ κατὰ σπουδὴν	ὁ	Ἄρατος ὑπερβιβάσας ἑκατὸν ἄνδρας, τοὺς
[4]	ἐπιβουλευομένην αὐτὴν ἀποβαλεῖν, ἤδη μειράκιον	ὁ	Ἄρατος ὢν ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε
[44]	ᾧ καὶ μάλιστα κακῶς ἤκουσεν	ὁ	Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν,
[7]	γενομένους καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν	ὁ	Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν οἱ
[44]	προθύμως. ἐν τούτῳ δ' Ἀριστοτέλης	ὁ	Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται
[13]	τὸν Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ παρεστὼς	ὁ	Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς,
[31]	ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν	ὁ	αὐτός, οὐδ' ἔμελλε διατρίβων καὶ
[15]	διὰ τὰς χάριτας· Ἀντίγονος δ'	ὁ	βασιλεὺς ἀνιώμενος ἐπ' αὐτῷ, καὶ
[34]	πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ'	ὁ	βασιλεὺς ἐκ Μακεδονίας ναῦν ἔπεμψεν,
[48]	ἄλλων διαβαλλόντων τὸν Ἄρατον, ἀναπεισθεὶς	ὁ	βασιλεὺς καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ
[13]	δὲ λοιπὰ διελὼν εἰς δόσεις	ὁ	βασιλεὺς ὕστερον κατὰ μέρος ἀπέστειλεν.
[53]	στεφανηφοροῦσα, καὶ τῶν (ἄλλων πολιτῶν	ὁ	βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ
[45]	ὥσπερ τὸ περὶ τῶν εἰκόνων·	ὁ	γὰρ Ἀντίγονος τὰς μὲν τῶν
[20]	ἐν ἀρχῇ συμβᾶσα (δι' ἄγνοιαν.	ὁ	γὰρ οἰκέτης τοῦ Ἀράτου Τέχνων
[27]	πόνῳ προσεταλαιπώρησεν, οὐκ ἂν διήμαρτεν·	ὁ	γὰρ τύραννος ἤδη περὶ δρασμὸν
[53]	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν	ὁ	γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν τε παίδων
[16]	καὶ συνάπτει τὴν ἤπειρον ἡμῶν,	ὁ	δ' Ἀκροκόρινθος, ὑψηλὸν ὄρος ἐκ
[43]	(ἄρχειν, ἐχώρει πρὸς τὸ δεινόν.	ὁ	δ' Ἀντίγονος, ὥς τις αὐτῷ
[8]	καὶ μή τι γίνεται καινότερον.	ὁ	δ' ἀπὸ τοῦ πύργου πρὸς>
[16]	τοσοῦτον προσῆν φθόνου καὶ κακοηθείας.	~Ὁ	δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς τὸ
[51]	αὐτοῦ καὶ τὴν πόλιν ἀφῃρημένος.	~Ὁ	δ' Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη τῆς
[29]	ἐξ Ἄργους ἔχων (τὴν δύναμιν.	ὁ	δ' Ἄρατος εἰς Κόρινθον ἤδη
[19]	τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ Διοκλέους.	~Ὁ	δ' Ἄρατος ἐκείνοις μὲν ἑξήκοντα
[35]	ἡ τῶν Ἀχαιῶν ἐλάμβανε δύναμις.	~Ὁ	δ' Ἄρατος ἐξεργαζόμενος τὴν παλαιὰν
[11]	μὲν οὖν ἐξεταζέσθω τοῖς παραδείγμασιν.	~Ὁ	δ' Ἄρατος ἐπεὶ κατέμειξε τοῖς
[50]	ἐσομένην (ὑπο( χείριον καὶ ταπεινήν.	ὁ	δ' Ἄρατος ἐπὶ πολὺ μὲν
[18]	Περσαῖον ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον.	ὁ	δ' Ἄρατος ἔτι μὲν καὶ
[31]	τὴν πίστιν αὐτοῦ τῆς μεταβολῆς.	~Ὁ	δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ περὶ
[7]	μὲν οὖν οὕτω παραλογισθέντες ἀπηλλάγησαν.	ὁ	δ' Ἄρατος εὐθὺς μετ' ἄριστον
[24]	μὲν περὶ Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν.	~Ὁ	δ' Ἄρατος εὐθὺς τό θ'
[27]	τῶν γινομένων, πολλὴν ἡσυχίαν ἄγοντες,	ὁ	δ' Ἄρατος εὐρώστως ἀμυνόμενος λόγχῃ
[32]	καταστῆσαι καὶ (παρελέσθαι τὸν λογισμόν.	ὁ	δ' Ἄρατος οὐδὲν ἐν τοῖς
[19]	κεῖσθαι τοῖς περὶ τὸν Ἐργῖνον,	ὁ	δ' Ἄρατος οὔτ' αὐτὸς εἶχεν
[29]	ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ χιλίους πεντακοσίους.	ὁ	δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας,
[39]	τὸν Κλεομένη καλοῦντες (εἰς Ἄργος.	ὁ	δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα
[35]	ἐκάλει τὸν Ἄρατον ἐξ Ἀθηνῶν.	ὁ	δ' ἔγραφε μὲν αὐτῷ τὴν
[5]	μὲν ἐκ Σικυῶνος ἦν φυγάς,	ὁ	δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ Μεγάλης
[21]	τοῖς ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων·	ὁ	δ' Ἐργῖνος ἑπτὰ λαβὼν νεανίσκους
[35]	καὶ τὸν Ἀριστόμαχον εἵλοντο στρατηγόν.	(Ὁ	δ' εὐημερῶν παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς
[40]	συλλαβεῖν πρὸ τῆς ἀποστάσεως ἐγνωκότες.	ὁ	δ' ἧκε μὲν αὐτὸς ἐφελκόμενος
[30]	Μεγαλοπολίτῃ, τυραννοῦντι τῆς ἑαυτοῦ (πατρίδος.	ὁ	δ' οὐκ ὢν ἀγεννὴς οὐδ'
[26]	ὥσπερ ἑρπετὸν ἐκ φωλεοῦ κατερχόμενον.	ὁ	δ' οὐχ ὅπλοις κατὰ βίαν,
[20]	Ἐργῖνον ἐλάλει (κἀκεῖ( νον ἀνέκρινεν.	ὁ	δὲ δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν,
[15]	τῇ φύσει μόνον καὶ φιλοπολίτην·	ὁ	δὲ καὶ βίων ἔοικε καὶ
[20]	κομίζοντα καὶ δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν.	ὁ	δὲ καὶ τοῦτ' ἐποίησε καὶ
[34]	ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον ἐκάλουν.	ὁ	δέ, καίπερ ἑτέρου μὲν ἄρχοντος
[44]	καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,	ὁ	δὲ Κλεομένης πυθόμενος ταῦτα, καὶ
[6]	ἀγορᾶς ὁ μὲν στεφάνους φέρων,	ὁ	δὲ λαμπάδας ὠνούμενος, ὁ δὲ
[37]	καὶ κατεκώλυσε (διαβῆναι τοὺς ὁπλίτας·	ὁ	δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς τὰ
[19]	τῷ Αἰγίᾳ πρὸς τὸ ἀργύριον.	(ὁ	δὲ) (οὕτω γὰρ ἐπῆρτο τῇ
[52]	διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ παρόντος.	ὁ	δὲ ποιησάμενος τὸν Ἄρατον συνήθη,
[21]	τρεῖς μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν,	ὁ	δὲ τέταρτος πληγεὶς ξίφει τὴν
[20]	τῷ Διοκλεῖ, προσῄει κατὰ τύχην.	ὁ	δὲ Τέχνων πρὸς τὰ σημεῖα
[6]	φέρων, ὁ δὲ λαμπάδας ὠνούμενος,	ὁ	δὲ τοῖς εἰθισμένοις παρὰ πότον
[50]	τοιαῦτα δράσας, ἀλλὰ πάντων (αἴσχιστος.	ὁ	δὲ Φίλιππος ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν
[49]	ὁ μὲν Ἄρατος ὑστέρει βοηθῶν,	ὁ	δὲ Φίλιππος ἡμέρᾳ μιᾷ πρότερον
[50]	τοῖς Μεσσηνίοις (ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν	ὁ	Δημήτριος εἰ μὲν" ἔφη μάντεως
[32]	τῆς Ἀρτέμιδος, οὗ κατέστησεν αὐτὴν	ὁ	(ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν ἑαυτῷ καὶ
[20]	διαλαμβάνειν, ἀπὸ τύχης αὖ πάλιν	ὁ	Ἐργῖνος αὐτοῖς ἀπήντησεν. αἰσθόμενος δὲ
[20]	εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ ὧν	ὁ	Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ μελάγχρουν
[18]	ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει; γελάσας	ὁ	Ἐργῖνος τότε μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι
[32]	τοῖς μεγίστοις διεβοήθη, καὶ Τιμάνθης	ὁ	ζωγράφος ἐποίησεν ἐμφαντικῶς τῇ διαθέσει
[43]	καὶ τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς	ὁ	θεὸς ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἔδειξε.
[8]	πραττομένων, πρίν γε δὴ προελθὼν	ὁ	κῆρυξ εἶπεν, ὡς Ἄρατος ὁ
[8]	τῷ τείχει προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν	ὁ	κίνδυνος καὶ μῆκος ἐλάμβανε, τῶν
[8]	ὁ κῆρυξ εἶπεν, ὡς Ἄρατος	ὁ	Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς πολίτας ἐπὶ
[39]	εἶναι καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας	ὁ	Κλεομένης ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας τοῖς
[41]	χρημάτων ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας,	ὁ	Κλεομένης ἥψατο μὲν οὐδενός, οὐδ'
[39]	λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα πέμψας	ὁ	Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς,
[8]	κυνηγοῦ, πρὸς τίνα τραχέως οὕτως	ὁ	(κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή τι
[36]	μὲν τεθνάναι, καὶ πάλιν οὗτος	ὁ	λόγος κατ' αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν
[35]	στρατευομένους, καὶ τῶν χρημάτων ποριζομένων	(ὁ	Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν καὶ φιλοτιμούμενος
[30]	(μέχρι μὲν οὖν τρίτης στρατηγίας	ὁ	Λυδιάδης εὖ φερόμενος διετέλει, καὶ
[30]	ἐδόκει, καὶ τό γε δεύτερον	ὁ	Λυδιάδης στρατηγὸς ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς
[50]	αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ βοὸς	ὁ	μάντις, ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν ὑπολαβὼν
[25]	ὧν Αἰσχύλος προειστήκει καὶ Χαριμένης	ὁ	μάντις, ξίφη δ' οὐκ εἶχον,
[22]	πανταχόθεν ἄσημος. ~Ἐν τούτῳ δ'	ὁ	μὲν Ἄρατος ἐμφὺς τῇ πορείᾳ
[37]	καὶ περὶ τὰς σκηνὰς διασπαρέντων,	ὁ	μὲν Ἄρατος οὐδ' ὣς ἐπήγαγεν,
[49]	Μεσσηνιακὰ παρέσχε. στασιασάντων γὰρ αὐτῶν,	ὁ	μὲν Ἄρατος ὑστέρει βοηθῶν, ὁ
[16]	γεγονέναι καὶ (ἀλλόφυλον αὕτη διήνεγκεν.	ὁ	μὲν γὰρ Ἰσθμὸς ἐμφράσσων τὰς
[5]	γνώμην Ἀριστομάχῳ καὶ Ἐκδήλῳ. τούτων	ὁ	μὲν ἐκ Σικυῶνος ἦν φυγάς,
[9]	μικρὸν ὁρμῆσαι πρὸς τὴν βοήθειαν.	(ὁ	μὲν οὖν Νικοκλῆς ἔλαθε διά
[54]	πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ	ὁ	μὲν πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω βιῶσαι
[6]	τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ δι' ἀγορᾶς	ὁ	μὲν στεφάνους φέρων, ὁ δὲ
[34]	ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν,	ὁ	μὲν τὸν Πειραιᾶ φρουρῶν Διογένης
[29]	δὲ τῆς διώξεως ἄχρι Μυκηνῶν,	ὁ	μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος,
[6]	ἀλλήλους· τὰς δὲ κλίμακας Εὐφράνωρ	ὁ	μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν ἐπήξατο, τῆς τέχνης
[13]	ἐπιτρέψαντος οὖν τοῦ Ἀράτου, διήλειφεν	ὁ	Νεάλκης τὸν Ἀρίστρατον, εἰς δὲ
[50]	λοιδορούμενον οὐκ ἐκώλυσεν. ἐδόκει δ'	ὁ	νεανίσκος ἐρᾶν τοῦ Φιλίππου, καὶ
[2]	οἰκίαν ταραχῇ συνεκπεσὼν τοῖς φεύγουσιν	ὁ	παῖς καὶ πλανώμενος ἐν τῇ
[2]	Τιμοκλείδας μὲν ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ'	ὁ	Πασέου τυραννίδα πράττων ἑαυτῷ τὸν
[13]	συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς, ὡς Πολέμων	ὁ	περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν δὲ τὸ
[38]	ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην.	ὁ	Πολύβιος δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ
[20]	φήσαντος δ' ἀδελφὸν εἶναι, παντάπασιν	ὁ	Τέχνων ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ διαλέγεσθαι,
[7]	ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ τῶν πρώτων,	ὁ	τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε
[25]	ἡ ζηλοτυπουμένη τυραννὶς αὐτῷ καὶ	ὁ	τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου μοναρχίας
[17]	~Πᾶσι μὲν οὖν περιμάχητος ἦν	ὁ	τόπος ἀεὶ καὶ βασιλεῦσι καὶ
[53]	κατήρχετο θυηπόλος, τῆς δὲ δευτέρας	ὁ	τοῦ Ἀράτου, στρόφιον οὐχ ὁλόλευκον,
[53]	διαμνημονεύουσι. τῆς μὲν οὖν προτέρας	ὁ>	τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος κατήρχετο
[1]	μὴ εὐδαίμονες υἱοί; (Διονυσόδωρος δ'	ὁ	Τροιζήνιος ἐλέγχων αὐτὸν ἀντεκτίθησι τὴν
[22]	τι χρὴ τραπέσθαι μέρος, Ἀρχέλαος	ὁ	τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων
[51]	ἀμύνασθαι μὴ δυναμένῳ. μεγίστην γὰρ	ὁ	Φίλιππος δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι
[50]	μὲν σπλάγχνα τῷ μάντει παρέδωκεν	ὁ	Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ τῆς χειρὸς
[48]	ἔγνω (διαμαρ( τάνων τοῦ παντὸς	ὁ	Φίλιππος. καὶ ἀνακρουσάμενος αὖθις ἐπὶ
[48]	τὸ δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς	ὁ	Φίλιππος ὀργισθείς, εὐθὺς μὲν αὐτοὺς
[54]	φύσει καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς	ὁ	Φίλιππος οὐ θανασίμοις, ἀλλὰ μανικοῖς
[54]	σωτηρίαν γενέσθαι. (Δίκας γε μὴν	ὁ	Φίλιππος οὐ μεμπτὰς Διὶ ξενίῳ
[1]	μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς,	ὁ	φιλόσοφος Χρύσιππος οὐχ ὃν ἔχει
[12]	χαλεπῶς ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ' ὕστερον	ὁ	φρούραρχος ἐπελθὼν καὶ ζητῶν τὸν
[22]	εἶχον. ἡμέρας δ' ἤδη διαυγούσης	ὅ	θ' ἥλιος εὐθὺς ἐπέλαμπε τῷ
[4]	μάλιστα τὸν νοῦν ἐκείνῳ προσεῖχον,	ὅ	τε Νικοκλῆς οὐκ ἠμέλει τῶν
[24]	τῇ δυνάμει τῶν Ἀχαιῶν ἐφ'	(ὅ	τι βούλοιτο χρώμενος. Ἀθηναίοις δὲ
[30]	Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς ὄρνιθας,	ὅ	τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους,
[22]	ἀρχήν. διαπορούντων δ' αὐτῶν ἐφ'	ὅ	τι χρὴ τραπέσθαι μέρος, Ἀρχέλαος
[4]	εἶχε δι' εὐγένειαν καὶ φρόνημα,	ὃ	διέφαινεν οὐ μικρὸν οὐδ' ἀργόν,
[45]	μηκέτι καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν,	ὃ	καὶ μέχρι νῦν καλεῖται. καὶ
[29]	μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις.	ὃ	καὶ συνέβη· παρῆν γὰρ εὐθὺς
[1]	καὶ τοῦ βίου καθηγεμόνας εὐφημοῦσι.	(Διὸ	κἀγὼ τὸν Ἀράτου τοῦ σοῦ
[25]	ἀκούει καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα.	(Διὸ	καὶ βούλομαι τὸν λόγον ἐπιστήσας
[34]	(καὶ ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων.	διὸ	καὶ κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ περὶ
[38]	καὶ τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος.	(Διὸ	καὶ μέμφονται τὸν Ἄρατον, ἐν
[10]	κρύφα πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος.	διὸ	καὶ πολλὰ τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας
[34]	ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς.	διὸ	καὶ πρὸς ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας
[8]	(φέρειν εἰωθότων πρὸς ἀγορὰν ἐπερχομένων.	διὸ	καὶ σπεύδων ὁ Ἄρατος ἀνέβαινε,
[43]	βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις.	διό,	καίπερ ὢν νέος ὁ Ἀντίγονος,
[13]	ἢ τῆς τέχνης δεόμενον μεταλαβεῖν.	διὸ	τὰς μὲν ἄλλας εἰκόνας τῶν
[53]	Ἀράτου ἀμφ' ὁσίῃ θαλίῃ τε	κατοιχομένοιο	ἄνακτος; ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ'
[14]	ἄμμες δ' εἰκόν' Ἄρατε τεὰν	νόστοιο	τυχόντες στάσαμεν ἀντ' ἀρετᾶς ἠδὲ
[25]	πόλει θρεπτήρια τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι	(φιλο(	τιμούμενος, καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι
[51]	υἱόν· εἰδέναι γὰρ ὑβρισμένον (περιῆν,	ἄλλο	δ' οὐδέν, ἀμύνασθαι μὴ δυναμένῳ.
[13]	τὴν χώραν φοίνικα μόνον ἐνέγραψεν,	ἄλλο	δ' οὐδὲν ἐτόλμησε παραβαλεῖν· τοὺς
[19]	ἐλπίδα τοῦ καλοῦ παρ' αὐτῶν,	ἄλλο	δ' οὐδέν; ~Οὖσαν δὲ καθ'
[20]	καὶ μήτε τοὔνομα πυθόμενος μήτ'	ἄλλο	μηδὲν προσμείνας τεκμήριον, ἐμβάλλει τε
[24]	τῆς αὑτοῦ πατρίδος συμφέρον, οὐκ	ἄλλο	τι τῆς αὐξήσεως (τῶν Ἀχαιῶν
[40]	τὸ πλῆθος, ἤδη νοσοῦν καὶ	(βαρυνό(	μενον τὴν ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς
[1]	ἂν εἴη τὸ μεμνῆσθαι τῶν	ἀπὸ	γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας περὶ αὐτῶν
[21]	δὲ τῶν πρώτων ἐγγὺς ὄντων,	ἀπὸ	θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη καὶ κατέσχε
[12]	τὴν ναῦν καταλιπὼν ἀπεχώρησε μακρὰν	ἀπὸ	θαλάσσης, ἔχων ἕνα τῶν φίλων
[32]	ἐξελάσαι κατὰ κράτος, ἑπτακοσίους δ'	(ἀπο(	κτεῖναι. τὸ δ' ἔργον ἐν
[12]	τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν	ἀπὸ	Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ
[22]	τῆς νυκτὸς ἠχῶδες τὸν ἀλαλαγμὸν	ἀπὸ	πολλαπλασιόνων ἢ τοσούτων ἐποίει δοκεῖν
[22]	περιπαθοῦντες καὶ δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ	ἀπὸ	τῆς ἄκρας ἤδη τῶν περὶ
[21]	κάτωθεν ἤδη, τὰ δ' ἄνωθεν	ἀπὸ	τῆς ἄκρας περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ
[23]	ἔχειν, κατέβαινεν εἰς τὸ θέατρον	ἀπὸ	τῆς ἄκρας, πλήθους ἀπείρου συρρέοντος
[28]	τὸ (στρατό( πεδον. ἐπεὶ δ'	ἀπὸ	τῆς διώξεως ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ
[12]	καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ πίναξιν	ἀπὸ	τῆς Ἑλλάδος, ἐν οἷς κρίσιν
[48]	ὁ βασιλεὺς καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς	ἀπὸ	τῆς ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε τοὺς
[23]	παρόδοις ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς	ἀπὸ	τῆς σκηνῆς εἰς μέσον προῆλθε,
[8]	~Ἦν δ' οὐ πολὺ διάστημα	ἀπὸ	τοῦ κήπου πρὸς τὸ τεῖχος
[8]	τι γίνεται καινότερον. ὁ δ'	ἀπὸ	τοῦ πύργου πρὸς> αὐτὸν ἀντεφώνησε
[50]	ἀνοίγει πέλαγος, ταῦτα τὴν Πελοπόννησον,	ἀπὸ	τούτων ὁρμώμενος σὺ τοσοῦτος ἡλικίαν
[20]	ὅσον οὔπω τὸν Τέχνωνα διαλαμβάνειν,	ἀπὸ	τύχης αὖ πάλιν ὁ Ἐργῖνος
[22]	ἄρτι δὲ τούτων νενικηκότων, Ἐργῖνος	ἀπὸ	τῶν ἄνω μαχομένων ἦλθεν, ἀγγέλλων
[22]	καὶ κραυγὴ περιήχει διὰ τὴν	ἀπὸ	τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν συγκεχυμένη καὶ
[23]	τὰς κλεῖς ἀπέδωκε, τότε πρῶτον	ἀπὸ	τῶν (Φιλιπ( πικῶν καιρῶν ὑπ'
[34]	κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν	ὑπὸ	Βίθυος τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ, καὶ
[25]	χρόνου βραχέος διελθόντος, ἀποθνῄσκει μὲν	ὑπὸ	δούλων Ἀριστόμαχος, ὑπολαμβάνει δὲ τὴν
[37]	τῶν πολεμίων, καὶ τρεψάμενος ἐδίωκεν,	ὑπὸ	θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς
[5]	λαθεῖν προσελθόντας ἐργῶδες εἶναι φάσκοντες	ὑπὸ	κηπουροῦ τινος κυναρίων, μικρῶν μέν,
[5]	ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν ὕψος	ὑπὸ	κλιμάκων οὐ πάνυ ἀνέφικτον. ὡς
[29]	ἄχρι Μυκηνῶν, ὁ μὲν τύραννος	ὑπὸ	Κρητός τινος, ὡς Δεινίας ἱστορεῖ,
[35]	αὐτοῖς, μάχην συνάψαι τὸν Ἀριστόμαχον,	ὑπὸ	Λυδιάδου κατηγορήθη, καὶ περὶ τῆς
[9]	(Κατήγαγε δὲ φυγάδας, τοὺς μὲν	ὑπὸ	Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα, τοὺς δ'
[53]	τὸν νεκρὸν ἐστεφανωμένοι καὶ λευχειμονοῦντες	ὑπὸ	παιάνων καὶ χορῶν εἰς τὴν
[13]	πολὺν χρόνον. ἐγράφη μὲν γὰρ	ὑπὸ	(πάντων) τῶν περὶ τὸν Μέλανθον
[3]	Λακεδαιμόνιον νεανίσκον, ὃν ἱστορεῖ Μυρσίλος	ὑπὸ	πλήθους τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ'
[51]	(ἐπεὶ δὲ τάς τε ναῦς	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἀπολέσας αἴσχιστα καὶ ὅλως
[54]	τίνων διετέλεσε. καταπολεμηθεὶς μὲν γὰρ	ὑπὸ	Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν ἐκείνοις τὰ καθ'
[15]	καὶ αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ δ'	ὑπὸ	σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα τὰ ἐκεῖ
[32]	χρόνον ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν	ὑπὸ	τῆς ἱερείας ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν
[1]	πλεονάζοντας ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις,	ὑπὸ	τῆς παροιμίας ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς
[23]	ψυχῆς τὸ γαυρούμενον καὶ χαῖρον	ὑπὸ	τῆς περὶ τὸ σῶμα (βαρύτητος
[10]	ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος,	ὑπὸ	τῆς πολιτείας ἐπ' ἀμφότερα τῷ
[13]	ἀξιοθέατον, ὥστε γνάμπτεσθαι τὸν Ἄρατον	ὑπὸ	τῆς τέχνης, αὖθίς τε μίσει
[13]	ἐξαλειφομένου τοῦ (Ἀριστρά( του διαλαθεῖν	ὑπὸ	τὸ ἅρμα λέγουσιν. ἔκ τε
[40]	νοσοῦν καὶ (βαρυνό( μενον τὴν	ὑπὸ	τοῖς Ἀχαιοῖς πολιτείαν. συνδραμόντες οὖν
[36]	στρατηγίᾳ περὶ τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Κλεομένους ἔφευγε, καὶ πλανηθεὶς
[5]	ἀδελφός· καὶ τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Ξενοκλέους, ἔλεγε τοῦ τείχους,
[23]	δογμάτων· νῦν δὲ μεταβάλλομαι, νουθετηθεὶς	ὑπὸ	τοῦ Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα μὲν
[25]	ζημίαι μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν	ὑπὸ	τοῦ τυράννου. κατασκευάσας οὖν ὁ
[11]	ἱππεῦσι στρατευόμενος ἠγαπᾶτο δι' εὐπείθειαν	ὑπὸ	τῶν ἀρχόντων, ὅτι καίπερ συμβολὰς
[37]	προέσθαι τὸν Λυδιάδην· καὶ βιασθεὶς	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων πρὸς ὀργήν,
[33]	ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη καὶ κακῶς ἤκουσεν	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι σπονδὰς πεποιημένων
[16]	Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς τὸ πρῶτον	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν, τὴν μὲν ἀντιπέρας
[48]	δ' ἐκείνου μὲν καταφρονουμένου τελέως	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν, τοῦ δ' Ἀράτου
[24]	παραπλησίως τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι μὲν	ὑπὸ	τῶν διασπώντων τὸ κοινόν, αὔξεσθαι
[12]	ἐπελθὼν καὶ ζητῶν τὸν Ἄρατον,	ὑπὸ	τῶν θεραπόντων ἐξηπατήθη τῶν ἐκείνου,
[28]	τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ οὕτως ἐκβιασθεὶς	ὑπὸ	τῶν καθ' αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν
[39]	κραδαινομένην καὶ τὰς πόλεις ἐξανισταμένας	ὑπὸ	τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν. ~Ἠτρέμει μὲν
[53]	μέλη δ' ᾔδετο πρὸς κιθάραν	ὑπὸ	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,
[27]	οὐκ ἐξεώσθη μέχρι νυκτὸς ἐνοχλούμενος	ὑπὸ	τῶν πολεμίων. εἰ δὲ καὶ
[17]	κατέσχεν αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε παίζων	ὑπὸ	χαρᾶς ἐν τοῖς στενωποῖς, καὶ
[3]	ὑπομνημάτων κρίνουσιν, ἃ παρέργως καὶ	ὑπὸ	χεῖρα διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων
[50]	Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν ἐσομένην	(ὑπο(	χείριον καὶ ταπεινήν. ὁ δ'
[53]	αἱ δὲ πλεῖσται τῶν τιμῶν	ὑπὸ	χρόνου καὶ πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν.
[8]	ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν πάντων ἀναβεβηκότων	πρὸ	αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενος ἔτι τῶν
[19]	πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ πραττόμενα,	προ>	(ῃρεῖτο. τίς γὰρ οὐκ ἂν
[43]	ἱερῶν ἔδειξε. λέγεται γὰρ οὐ	πρὸ	πολλοῦ θύοντι τῷ Ἀράτῳ δύο
[38]	αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι καὶ	πρὸ	τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ θράσος
[40]	τὸν Ἄρατον, (ἀνελεῖν ἢ συλλαβεῖν	πρὸ	τῆς ἀποστάσεως ἐγνωκότες. ὁ δ'
[31]	πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς	πρὸ	τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν,
[20]	ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε	πρὸ	τῆς πόλεως (πρὸ τοῦ καλουμένου
[20]	Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς πόλεως	(πρὸ	τοῦ καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν δὲ
[32]	πρὸς τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη	πρὸ	τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ καὶ
[50]	ἐκεῖνον δὲ τῆς χειρὸς ἐπισπασάμενος	δεῦρο	τοίνυν" ἔφη τὴν αὐτὴν ὁδὸν
[6]	ἀναφανδὸν ἐπήξατο, τῆς τέχνης αὐτῷ	τὸ	ἀνύποπτον διδούσης, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς
[40]	ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ κελεύων πρὸς	τὸ	Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε πλησίον
[27]	καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν	τὸ	Ἄργος. ἅπαξ δὲ κλίμακας προσθεὶς
[44]	δείσας μὴ κατασχόντες οἱ πολέμιοι	τὸ	Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν τῆς οἴκαδε
[29]	στρατιωτῶν ἀποβαλών, ὅμως οὐκ ἔλαβε	τὸ	Ἄργος οὐδ' ἠλευθέρωσε τοὺς ἐν
[19]	γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ πρὸς	τὸ	ἀργύριον. (ὁ δὲ) (οὕτω γὰρ
[13]	τοῖς τῶν τυράννων· ἐάσωμεν οὖν	τὸ	ἅρμα καὶ τὴν Νίκην, αὐτὸν
[13]	τοῦ (Ἀριστρά( του διαλαθεῖν ὑπὸ	τὸ	ἅρμα λέγουσιν. ἔκ τε δὴ
[53]	θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτος; ὡς	τὸ	βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι καὶ τὸ
[53]	τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι καὶ	τὸ	βαρῦνον γαίης ἔστ' ἀσέβημα καὶ
[32]	ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς λέγουσι	τὸ	βρέτας τῆς θεοῦ τὸν μὲν
[23]	ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε τῆς ψυχῆς	τὸ	γαυρούμενον καὶ χαῖρον ὑπὸ τῆς
[30]	Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν ἐδόκει, καὶ	τό	γε δεύτερον ὁ Λυδιάδης στρατηγὸς
[1]	ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς γε φύσει	τὸ	γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων" κατὰ
[18]	ἐν Κορίνθῳ τέσσαρες ἀδελφοὶ Σύροι	τὸ	γένος, ὧν εἷς ὄνομα Διοκλῆς
[23]	τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ, καὶ	τὸ	γόνυ καὶ τὸ σῶμα τῇ
[54]	τῆς Ἀντιγονικῆς βασιλείας ἡ διαδοχή.	τὸ	δ' Ἀράτου γένος ἔν τε
[5]	προσπεφυκότα χωρίοις πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς,	τὸ	δ' (ἔξωθεν ὕψος ὑπὸ κλιμάκων
[32]	κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο( κτεῖναι.	τὸ	δ' ἔργον ἐν τοῖς μεγίστοις
[51]	ἀσελγὴς καὶ τύραννος ἐξώλης γενόμενος.	τὸ	δ' οὐκ ἦν ἄρα μεταβολὴ
[26]	οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς καὶ περιφόβως.	τὸ	δὲ κλιμάκιον ἡ τῆς ἐρωμένης
[5]	ἀπαγγέλλοντες οὐκ ἄπορον οὐδὲ χαλεπήν,	τὸ	δὲ λαθεῖν προσελθόντας ἐργῶδες εἶναι
[18]	μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ χρυσίου,	τὸ	δὲ λοιπὸν εἷς αὐτῶν Ἐργῖνος
[43]	οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει πρὸς	τὸ	δεινόν. ὁ δ' Ἀντίγονος, ὥς
[15]	τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε. καὶ παρὰ	τὸ	δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν εἰς μέσον
[48]	ἀπιόντα εἰς τὴν (σκηνὴν μετὰ	τὸ	δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς ὁ
[23]	φιλοφροσύναις, μεταλαβὼν εἰς τὴν δεξιὰν	τὸ	δόρυ, καὶ τὸ γόνυ καὶ
[1]	ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι δοκεῖ	τὸ	δύσφημον αὐτῆς, ὁ φιλόσοφος Χρύσιππος
[35]	καταστάς, ἐκράτησε τῇ χειροτονίᾳ καὶ	τὸ	δωδέκατον ᾑρέθη στρατηγός. ~Ἐν ταύτῃ
[20]	ἀλλὰ τὴν μορφὴν αὐτοῦ καὶ	τὸ	εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ ὧν
[39]	Κλεομένους, καὶ μάχῃ μεγάλῃ περὶ	τὸ	Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν, ὥστε
[14]	εἰκόνα χαλκῆν ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν τόδε	τὸ	ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν καὶ ἄεθλα
[53]	δ' αὐτοῦ τελευτήσαντος ἐν Αἰγίῳ,	τὸ	ἑπτακαιδέκατον στρατηγοῦντος, καὶ τῶν Ἀχαιῶν
[13]	ὁ περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν δὲ	τὸ	ἔργον ἀξιοθέατον, ὥστε γνάμπτεσθαι τὸν
[2]	ὄνομα (Σωσοῦς. αὕτη δὲ καὶ	τὸ	ἦθος οὖσα γενναία, καὶ σὺν
[49]	μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ	τὸ	ἦθος, πρῶτον μὲν ἰδίᾳ τὸν
[48]	(ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ καὶ	τὸ	ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς πράξεσι
[22]	περὶ τὰς πύλας ἔξω περὶ	τὸ	Ἡραῖον ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου στρατιῶται
[21]	ἦγε πρὸς τὰς πύλας παρὰ	τὸ	Ἡραῖον. ἦν δὲ τοῦ ἔτους
[24]	ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐθὺς	τό	θ' Ἡραῖον ὑφ' ἑαυτῷ καὶ
[33]	σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων πρὸς	τὸ	θαρρεῖν (ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ δὲ
[23]	ἐδόκει πάντ' ἔχειν, κατέβαινεν εἰς	τὸ	θέατρον ἀπὸ τῆς ἄκρας, πλήθους
[17]	ἐκείνην μὲν ἐκέλευσε προάγειν εἰς	τὸ	θέατρον, αὐτὸς δὲ χαίρειν μὲν
[8]	ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη καὶ	τὸ	θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν, ἔτι
[38]	καὶ πρὸ τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον	τὸ	θράσος τὸ τοῦ Κλεομένους, κρύφα
[1]	κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ σοί, πρὸς	τὸ	κάλλιστον ἀφομοιοῦντι τῶν οἴκοθεν παραδειγμάτων
[19]	μεγάλας καὶ μὴ προέσθαι χρημάτων	τὸ	καλόν, αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι
[13]	χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης	τὸ	καλόν, ὥστε καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον
[38]	εἶχε (καὶ ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν	τὸ	κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ πράγματα
[24]	ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων	τὸ	κοινόν, αὔξεσθαι δ' ὑπ' ἀλλήλων,
[40]	τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι πρὸς	τὸ	κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν (ὑπούλως
[18]	πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων παρὰ	τὸ	κρημνῶδες ἐντομὴν καθεωρακέναι πλαγίαν, ἀν>
[22]	Ἄρατος ἐμφὺς τῇ πορείᾳ παρὰ	τὸ	κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ ταλαιπώρως
[50]	οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον. ταῦτά σοι	τὸ	Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγος, ταῦτα τὴν
[21]	τὴν ἄκραν, ἤδη περιχαρὴς διὰ	τὸ	λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί πως
[24]	θ' Ἡραῖον ὑφ' ἑαυτῷ καὶ	τὸ	Λέχαιον ἐποιήσατο, καὶ νεῶν μὲν
[36]	~Ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ περὶ	τὸ	Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ Κλεομένους
[15]	προσκεχώρηκεν. αὐτός τ' οὖν ἀποδέχομαι	τὸ	μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα χρῆσθαι,
[36]	χρησάμενος, οὐδενὸς προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου	τὸ	μέλλον, ἐξαίφνης ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις
[1]	τὸν βίον, εὔδαιμον ἂν εἴη	τὸ	μεμνῆσθαι τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων,
[29]	παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων (τὰ πράγματα.	τὸ	μὲν οὖν πολὺ τῆς διαβολῆς
[22]	πλείονα φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ	τὸ	μῆκος τῆς πορείας, καὶ τὸ
[37]	τοῖς διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι	τὸ	νίκημα μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ
[28]	ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ προέμενος	τὸ	νίκημα. τῆς γὰρ ἄλλης δυνάμεως
[52]	ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως καὶ σιωπῇ	τὸ	πάθος ὡς δή τινα νόσον
[2]	γενναία, καὶ σὺν θεῷ τινι	τὸ	παιδίον οἰομένη καταπεφευγέναι πρὸς αὐτήν,
[35]	ὅτε δὴ καὶ κωλύσας, περὶ	τὸ	Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος αὐτοῖς,
[29]	ἐν ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας, εἰ	τὸ	πάλλεσθαι τὴν καρδίαν καὶ τὸ
[5]	καὶ πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως	τὸ	πᾶν ἀναρρῖψαι μᾶλλον ἢ μακρῷ
[9]	ἀπέθανε δ' οὐδεὶς οὐδ' ἐτρώθη	τὸ	παράπαν τῶν ἐπελθόντων οὐδὲ τῶν
[53]	οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν	τὸ	πένθος εὐθὺς ἐκ τοῦ Αἰγίου
[45]	πραττομένων ἐλύπει τὸν Ἄρατον, ὥσπερ	τὸ	περὶ τῶν εἰκόνων· ὁ γὰρ
[40]	πειρώμενος ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε	τὸ	πλῆθος, ἤδη νοσοῦν καὶ (βαρυνό(
[22]	ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου στρατιῶται τριακόσιοι	τὸ	πλῆθος ὄντες, ὥς ποτε παρεισέπεσον
[52]	ἦν μεμειγμένον αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ	τὸ	πρὸς τὸν Ἄρατον αὐτοῦ πάθος
[50]	καὶ πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι	τὸ	προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραις
[8]	αὐτόν, ὑπεφθέγγετο τυφλὸν καὶ ἄσημον	τὸ	πρῶτον, εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων·
[2]	ἡγεῖσθαι. ~Ἡ Σικυωνίων πόλις ἐπεὶ	τὸ	πρῶτον ἐκ τῆς ἀκράτου καὶ
[52]	ἀλλὰ τῶν θέρμας τε μαλακὰς	τὸ	πρῶτον ἐν τῷ σώματι καὶ
[22]	κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ ταλαιπώρως	τὸ	πρῶτον, οὐ κατακρατῶν, ἀλλ' ἀποπλανώμενος
[16]	~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς	τὸ	πρῶτον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τὴν
[9]	στρατιῶται καταπαύσαντες μετὰ τῶν Σικυωνίων	τὸ	πῦρ διήρπαζον τὴν οἰκίαν, καὶ
[43]	φιλίαν. τότε μὲν οὖν παρήνεγκε	τὸ	ῥηθέν, οὐδ' ἄλλως πολὺ νέμων
[43]	χρώμενος (ἐκεί( νῳ διετέλει. καὶ	τὸ	σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς ὁ θεὸς
[43]	ἔλαβε, καὶ διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ	τὸ	σημεῖον καὶ τὴν προαγόρευσιν. ἀλλὰ
[3]	παντάπασιν (ἀρνεῖται τὴν ἀδηφαγίαν καὶ	τὸ	σκαφεῖον. ὅθεν ἐνδεέστερον ἴσως ἢ
[33]	(ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ δὲ καὶ	τὸ	σκέλος ἔσπασε διὰ τοῦ Θριασίου
[45]	ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ γίνεται καὶ	τὸ	σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι
[34]	Μουνυχίαν καὶ τὴν Σαλαμῖνα καὶ	τὸ	Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ πεντήκοντα
[37]	καὶ συνταράξαντες τοὺς ὁπλίτας, ὅλον	τὸ	στράτευμα τῆς ἥττης ἀνέπλησαν. (αἰτίαν
[8]	τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου καὶ	τὸ	στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ οἱ
[28]	καὶ φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς	τὸ	(στρατό( πεδον. ἐπεὶ δ' ἀπὸ
[29]	τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο καραδοκήσων πόρρωθεν	τὸ	συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ οὕτως ἴσχυσεν,
[3]	εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα, καὶ	τὸ	συνετὸν τοῦ προσώπου καὶ βασιλικὸν
[29]	ἐκτάξας δὲ τὴν δύναμιν καὶ	τὸ	σύνθημα παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος τῶν
[3]	εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο	τὸ	σφοδρὸν καὶ διάπυρον μῖσος ἐπὶ
[23]	καὶ χαῖρον ὑπὸ τῆς περὶ	τὸ	σῶμα (βαρύτητος κεκρατῆσθαι. τῶν δ'
[3]	καὶ φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ	τὸ	σῶμα βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν
[53]	ἐποιοῦντο μὴ (παρ' αὐτοῖς τεθῆναι	τὸ	σῶμα. καὶ τοὺς μὲν Ἀχαιοὺς
[29]	ἐστὶν ἢ δυσκρασίας τινὸς περὶ	τὸ	σῶμα καὶ ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ
[23]	δόρυ, καὶ τὸ γόνυ καὶ	τὸ	σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας
[42]	οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ προήσεσθαι	τὸ	σῶμα τῶν πολεμίων ἐγγὺς ὄντων
[27]	κλίμακας προσθεὶς μετ' ὀλίγων ἐπὶ	τὸ	τεῖχος ἀνέβη παραβόλως, καὶ τοὺς
[5]	Σεύθαν τε καὶ Τέχνωνα κατασκεψομένους	τὸ	τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα
[22]	καὶ μέγαν ἀγῶνα περὶ αὐτὸ	τὸ	τεῖχος (εἶναι, καὶ τάχους δεῖν
[22]	ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς	τὸ	τεῖχος. εἶτα θαυμάσιον οἷον ἡ
[8]	διάστημα ἀπὸ τοῦ κήπου πρὸς	τὸ	τεῖχος καὶ τὸν πύργον, ἐν
[18]	συντίθεται τὸν Ἄρατον ἄξειν πρὸς	τὸ	τεῖχος, ὅπου τὸ ὕψος οὐ
[20]	ὡς μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος	τὸ	τεῖχος, οὔπω δ' ἦν τῷ
[18]	ᾗ χθαμαλώτατον (ἐπῳκοδόμηται τῷ φρουρίῳ	τὸ	τεῖχος. προσπαίξαντος δ' αὐτῷ τοῦ
[24]	δόξαν, οὐ φιλίαν βασιλικήν, οὐ	τὸ	τῆς αὑτοῦ πατρίδος συμφέρον, οὐκ
[22]	τὸ μῆκος τῆς πορείας, καὶ	τὸ	τῆς νυκτὸς ἠχῶδες τὸν ἀλαλαγμὸν
[40]	Ἀχαιοῖς πολιτείαν. συνδραμόντες οὖν εἰς	τὸ	τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερόν, μετεπέμποντο τὸν
[38]	τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ θράσος	τὸ	τοῦ Κλεομένους, κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ
[27]	ἐπιλείποντος, ἑαυτῷ δὲ χρήσασθαι διὰ	τὸ	τραῦμα μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε τοὺς
[45]	ἠνδραποδίσαντο, τοῦ δὲ συναχθέντος ἀργυρίου	τὸ	τρίτον αὐτοὶ διείλοντο, τὰς δὲ
[18]	ἄξειν πρὸς τὸ τεῖχος, ὅπου	τὸ	ὕψος οὐ μεῖζον ᾖ πεντεκαίδεκα
[31]	τὸν τοῦ συμφέροντος λογισμὸν διὰ	τὸ	φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε τοῖς
[50]	ἡσύχαζε, δεομένου δὲ τοῦ Φιλίππου	τὸ	φαινόμενον λέγειν, πολλὰ μὲν" εἶπεν
[22]	καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν καὶ	τὸ	φρούριον εἶχον. ἡμέρας δ' ἤδη
[10]	ὑγρότητος, μὴ φερούσης τὴν πρὸς	τὸ	φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ δεινότης
[8]	δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα πρὸς	τὸ	φῶς τῶν τειχοφυλάκων καὶ τὸν
[17]	καὶ σάλον παρέχει τῇ ψυχῇ	τὸ	χαίρειν ἄνευ λογισμοῦ παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ
[22]	νέφη καὶ ὑπολάμπουσα τῆς ὁδοῦ	τὸ	χαλεπώτατον σαφηνίζειν, ἕως ἥψατο τοῦ
[14]	~Ἦν μὲν οὖν μέγα καὶ	τὸ	χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς πολίταις,
[29]	τὸ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν καὶ	τὸ	χρῶμα τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν
[17]	χείρησις. Ἀλεξάνδρου γὰρ ὑφ' ὃν	τὸ	χωρίον ἦν ἀποθανόντος (ὡς λέγεται)
[16]	καὶ ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ	τὸ	χωρίον, ὥστε μὴ παίζοντα δοκεῖν
[8]	καὶ κατεῖχεν ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς	τὸ	χωρίον, ὥστε τὸν πέραν φύλακα
[47]	οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ	προήκατο	τὰ πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας,
[31]	σκώμματα καὶ χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ	προήκατο	τὸν τοῦ συμφέροντος λογισμὸν διὰ
[22]	τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ κρημνῶδες	ἡμιλλᾶτο,	βραδέως καὶ ταλαιπώρως τὸ πρῶτον,
[43]	καὶ περὶ τὴν πρώτην ἀπάντησιν	ἐδέξατο	τῇ τιμῇ περιττῶς, καὶ τἆλλα
[6]	κλίμακας Εὐφράνωρ ὁ μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν	ἐπήξατο,	τῆς τέχνης αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον
[35]	ἐπεὶ δὲ συμπεισθεὶς πάλιν αὐτὸς	ἤρξατο	περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα
[11]	πόλιν, ἐν τοῖς ἱππεῦσι στρατευόμενος	ἠγαπᾶτο	δι' εὐπείθειαν ὑπὸ τῶν ἀρχόντων,
[13]	τε δὴ τούτων ὁ Ἄρατος	ἠγαπᾶτο,	καὶ διδοὺς πεῖραν ἔτι μᾶλλον
[51]	Ἤπειρον αὐτοῦ καὶ δεομένου συστρατεύειν,	ἀπείπατο	καὶ κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης
[28]	φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς τὸ	(στρατό(	πεδον. ἐπεὶ δ' ἀπὸ τῆς
[6]	ἀπῆγεν οἴκαδε· καὶ μετὰ μικρὸν	ἑωρᾶτο	τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ δι' ἀγορᾶς
[14]	πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις	κατειργάσατο	καὶ συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην
[43]	Ἄρατον ἔφρασε, τοὺς μὲν ἄλλους	ἠσπάσατο	μετρίως καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ
[24]	ὑφ' ἑαυτῷ καὶ τὸ Λέχαιον	ἐποιήσατο,	καὶ νεῶν μὲν εἰκοσιπέντε βασιλικῶν
[7]	πρῶτον, ὑποσχέσεις τε καὶ παρακλήσεις	ἐποιήσατο.	(καὶ σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον,
[36]	νικῶντες οὐκ ἂν ῥᾳδίως ἔσχον,	ἐκτήσατο	νενικημένοις τοῖς (Ἀχαιοῖς. αὖθις δὲ
[41]	ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ. καὶ	περιεστήσατο	φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ πολιτῶν,
[45]	οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν	ἐψηφίσατο	μηκέτι καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν,
[38]	ἡ τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος	ἐξωμόσατο,	καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός. ἐδόκει
[2]	ἐνέπεσε καὶ φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ	ἐπαύσατο	νοσοῦσα καὶ ταραττομένη καὶ τύραννον
[18]	τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον	ἐπαύσατο.	τότε δ' αὖθις ἐξ ὑπαρχῆς
[38]	δέοιτο πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς,	ἐβουλεύσατο	μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα
[13]	Ἀριστράτου τοῦ κατὰ Φίλιππον ἀκμάσαντος	ἐβουλεύσατο	πολὺν χρόνον. ἐγράφη μὲν γὰρ
[6]	τῶν ἰδίων οἰκετῶν τριάκοντα καθώπλισεν.	ἐμισθώσατο	δὲ καὶ διὰ Πρώτου καὶ>
[36]	τολμᾶν ἐκεῖνος ἐξ οὐχ ὑπαρχόντων	ἐκτᾶτο	δόξαν, αὑτῷ κεκτημένῳ φυλακτέον εἶναι
[21]	σάλπιγγες ἐπεσήμαινον, ἥ τε πόλις	ἐξανίστατο	πρὸς τὰ γινόμενα, πλήρεις τ'
[16]	(Ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον αὖθις στρατηγῶν,	ἐνίστατο	τὴν περὶ τὸν Ἀκροκόρινθον πρᾶξιν,
[5]	δὲ μαχίμων καὶ ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς	ἐνίστατο	τὴν πρᾶξιν. ~Ἡ μὲν οὖν
[29]	ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις εὐθὺς	ἐτρέψατο,	καὶ κατεῖχε διώκων ᾗ μάλιστα
[41]	Κορίνθῳ καὶ οἰκίας, ὁ Κλεομένης	ἥψατο	μὲν οὐδενός, οὐδ' ἄλλον εἴασε,
[12]	ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος μόλις	ἥψατο	τῆς Ὑδρίας (πολεμίας οὔσης· ἐκρατεῖτο
[13]	καὶ διδοὺς πεῖραν ἔτι μᾶλλον	ἥψατο	τοῦ βασιλέως, καὶ δωρεὰν ἔλαβε
[22]	ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον σαφηνίζειν, ἕως	ἥψατο	τοῦ τείχους καθ' ὃν ἔδει
[43]	νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας	προσηγάγετο.	(Καὶ γὰρ ἦν ὁ Ἄρατος
[28]	χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος,	προσηγάγετο	τὰς Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ
[48]	Κρῆτας ὁμιλία δι' ἧς ὅλην	προσηγάγετο	τὴν νῆσον ἡμέραις ὀλίγαις, ἥ
[8]	κηπουροῦ κυναρίων κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν,	ὑπεφθέγγετο	τυφλὸν καὶ ἄσημον τὸ πρῶτον,
[5]	συνήθης. δεξαμένων δὲ τούτων προθύμως,	διελέγετο	τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι
[53]	ἀλλὰ μεσοπόρφυρον ἔχων· μέλη δ'	ᾔδετο	πρὸς κιθάραν ὑπὸ τῶν περὶ
[38]	Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, μάχην	ἔθετο	πρὸς Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένους πατρῳόν,
[39]	Ἄργος. ὁ δ' Ἄρατος ὡς	ᾔσθετο	βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν ὄντα
[28]	(ἐξέταττε τὴν στρατιάν. ὡς δ'	ᾔσθετο	πλείονας γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους
[8]	θηρατικός. αὐτὸς μὲν οὖν οὐκ	ᾔσθετο	τὴν ἔφοδον, εἴτε φύσει νωθὴς
[34]	ὁ Ἄρατος εἴκοσι τῇ πόλει	συνεβάλετο.	προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται καὶ
[29]	λόγους καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίας	παρείλετο	τῶν κολακευόντων τοὺς τυράννους καὶ
[41]	τὸν Ἀκροκόρινθον· ἄλλως γὰρ οὐκ	ἐβούλετο	βοηθεῖν. ~Οἱ μὲν οὖν Ἀχαιοὶ
[19]	Ἄρατος οὔτ' αὐτὸς εἶχεν οὔτ'	ἐβούλετο	δανειζόμενος αἴσθησιν ἑτέρῳ τῆς πράξεως
[48]	χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως	ἐπεφαίνετο.	καὶ γὰρ ἡ πρὸς Λακεδαιμονίους
[48]	Ἀχαιῶν, τοῦ δ' Ἀράτου παραμελοῦντος,	ἐγίνετο	τῶν χρησίμων οὐδέν, ἔγνω (διαμαρ(
[49]	αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς	ἐξετραχύνετο	πολιτείας, καὶ φανερὸς ἦν ἤδη
[3]	κίνδυνον, εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο καὶ	συνηύξετο	τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον μῖσος
[8]	ἅπαντας, οὐδένα δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς	διεπέμπετο	πρὸς (τοὺς φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον
[26]	τῆς ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα	κατεδύετο	μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ κλειόμενον·
[3]	διαφυγόντι τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν	ἐνεφύετο	καὶ συνηύξετο τὸ σφοδρὸν καὶ
[53]	ὁ> τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος	κατήρχετο	θυηπόλος, τῆς δὲ δευτέρας ὁ
[1]	ἔχει τρόπον, ἀλλ' ὡς αὐτὸς	ᾤετο	βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς πατέρ'
[41]	Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ κατέφθειρε, καὶ	προσεκάθητο	τῇ πόλει τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος
[25]	ξίφη δ' οὐκ εἶχον, ἀλλ'	ἀπείρητο	κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι μεγάλαι τοῖς
[18]	διὰ τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος	ἐχρῆτο.	καὶ μέρος μὲν εὐθὺς διέθεντο
[17]	τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων, ἀλλ' ὅλος	ἀνήρτητο	ταῖς φροντίσιν, ὅπως ἀφαιρήσεται δόλῳ
[48]	δύναμιν καὶ πρὸς εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων,	ἐξήρτητο	τοῦ ἀνδρός, ὡς δι' ἐκεῖνον
[5]	κατασκεψομένους τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ	δύναιτο	κρύφα καὶ πρὸς ἕνα κίνδυνον
[24]	αὐξήσεως (τῶν Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν ποιούμενον.	ἡγεῖτο	γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς πόλεις
[7]	κλίμακας φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος	ἡγεῖτο	καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως,
[43]	ἱερῶν ἐκείνων γέλως ἔλαβε, καὶ	διηγεῖτο	τῷ βασιλεῖ τὸ σημεῖον καὶ
[33]	πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ κομιζόμενος	ἐποιεῖτο	τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ' ἀποθανόντος
[34]	τὴν βασιλείαν παραλαβόντος, ἔτι μᾶλλον	ἐνέκειτο	ταῖς Ἀθήναις, (καὶ ὅλως κατεφρόνει
[37]	γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων,	ἀνεκαλεῖτο	τοὺς ἱππεῖς ὡς αὑτόν, ἀξιῶν
[19]	οὐδ' εἰδότων τὰ πραττόμενα, προ>	(ῃρεῖτο.	τίς γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσειε
[12]	ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας οὔσης·	ἐκρατεῖτο	γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου καὶ φυλακὴν
[37]	τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν εἰ	δέοιτο	πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς, ἐβουλεύσατο
[24]	τῶν Ἀχαιῶν ἐφ' (ὅ τι	βούλοιτο	χρώμενος. Ἀθηναίοις δὲ τοὺς ἐλευθέρους
[50]	αὐτόν, ὡς οὐδὲ καλὸς ἔτι	φαίνοιτο	τὴν ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα δράσας,
[6]	βασιλικὰς εἰς τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος	ἔσοιτο.	καὶ προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ σποράδες
[29]	ὡς τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν	ἐκταράττοιτο	μὲν ἡ κοιλία παρὰ τὰς
[41]	πράγματα, μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν	ἔχοιτο,	καὶ κατειρωνεύσασθαι δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς
[29]	παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους	ἀπέρχοιτο	καραδοκήσων πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον. ταῦτα
[20]	καὶ (ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν ὅπου	συνετέτακτο,	τὸν Ἐργῖνον ὡς ἀφιξόμενον μετὰ
[9]	ὅτι τῷ πρώτῳ κατ' ἀρετὴν	ἐδύναντο	μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ πείθεσθαι καὶ
[39]	προσεχώρησαν αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν	ἐδέξαντο,	καὶ ὅλως οὐδὲν ἔτι τῶν
[35]	ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ	προσεδέξαντο	μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ Φλιασίους
[41]	καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν	ἀπείπαντο,	καὶ τὴν Ἀθηναίων πόλιν χάριτι
[47]	καὶ Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ πάρεργον	(ἐποιήσαντο,	τὴν δὲ Μεσσήνην ἐμβαλόντες ἐπόρθουν.
[45]	δεδεμένους, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας	ἠνδραποδίσαντο,	τοῦ δὲ συναχθέντος ἀργυρίου τὸ
[45]	αὐτῷ διαρπάσαντι φρουρὰν ἐμβαλεῖν Μακεδονικήν,	ἐψηφίσαντο	δ' ἄλλῳ μὴ γράφειν βασιλεῖ
[42]	ἐν ᾗ καλεῖν τὸν Ἀντίγονον	(ἐψηφίσαντο	καὶ παραδιδόναι τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε
[35]	παρών, πάντα ταχέως καὶ προθύμως	ἐψηφίσαντο,	καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους
[37]	εἰς Αἴγιον. ἐκεῖ δὲ συνελθόντες	ἐψηφίσαντο	μὴ διδόναι χρήματ' αὐτῷ μηδὲ
[23]	δὲ τὴν (τύχην. ὡς δ'	ἐπαύσαντο	καὶ κατέστησαν, συναγαγὼν ἑαυτὸν διεξῆλθε
[22]	ἄλλους καὶ τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες	ἐτρέψαντο	καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι
[40]	καὶ διώξαντες ὡς οὐ κατέλαβον,	μετεπέμψαντο	τὸν Κλεομένη καὶ παρέδοσαν τὴν
[18]	ἐχρῆτο. καὶ μέρος μὲν εὐθὺς	διέθεντο	τοῦ χρυσίου, τὸ δὲ λοιπὸν
[22]	ἐμβάλλουσιν αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν οἷς	ἐπέθεντο	πρώτοις, τοὺς δ' ἄλλους καὶ
[47]	ἀργίᾳ πολλῇ καὶ ἀταξίᾳ διῆγον	(ἐπέθεντο	τοῖς κατὰ Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ
[44]	τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες	ἐπέθεντο	τοῖς τοῦ Κλεομένους καὶ κατέκλεισαν
[24]	γὰρ ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ	προσέθεντο,	καὶ Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν
[21]	(ἅμα δ' αἵ τε κλίμακες	προσετίθεντο,	καὶ κατὰ σπουδὴν ὁ Ἄρατος
[27]	ἴσοι καὶ δίκαιοι θεαταὶ (καθ(	ῆντο	τῶν γινομένων, πολλὴν ἡσυχίαν ἄγοντες,
[6]	δ' οἱ κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες	ἐξηπάτηντο	καὶ πρὸς ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον·
[9]	γῆν οὔτε χρηστὴν οὔτ' ἄφθονον	ἐκέκτηντο,	καὶ θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ
[42]	πολεμίων ἐγγὺς ὄντων οὐ φάσκοντες·	ἐξήρτηντο	δ' αὐτοῦ καὶ γυναῖκες ἤδη
[45]	τῶν δ' ἄλλων τοὺς μὲν	ἀπέδοντο,	τοὺς δ' εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν
[45]	Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ καὶ (μισθοδοτεῖν	ἠναγκάζοντο	τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ
[20]	ἐν οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον· αὐτοὶ δὲ	παρεσκευάζοντο	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ'
[38]	ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον· οὗτοι γὰρ	ἐπιέζοντο	τῷ πολέμῳ μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος
[35]	δ' ὕστερον καὶ τὸν Ἀριστόμαχον	εἵλοντο	στρατηγόν. (Ὁ δ' εὐημερῶν παρὰ
[2]	μεταβάλλουσα, μέχρι οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος	εἵλοντο	Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας
[30]	μεγαλύνοντες αὐτὸν οἱ Ἀχαιοὶ στρατηγὸν	εἵλοντο.	(φιλοτιμούμενος δ' εὐθὺς ὑπερβαλεῖν δόξῃ
[45]	συναχθέντος ἀργυρίου τὸ τρίτον αὐτοὶ	διείλοντο,	τὰς δὲ δύο (μοίρας ἔνειμαν
[9]	πένητες, ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν	ἐπελαμβάνοντο,	καὶ βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία
[49]	τούτου θαρρήσαντες, οἱ μὲν ἄρχοντες	ἐπελαμβάνοντο	τῶν δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι δὲ μετὰ
[40]	καὶ Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων	ἐγένοντο	πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει,
[40]	εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερόν,	μετεπέμποντο	τὸν Ἄρατον, (ἀνελεῖν ἢ συλλαβεῖν
[39]	ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ Κλεομένους, καὶ	ἐφέροντο	λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι, μέχρι γάμων
[21]	δ' οἱ μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες	ὑπελύοντο	τὰς κρηπῖδας· οὔτε γὰρ ψόφον
[53]	βίῳ τοῦ ἀνδρός, Σικυώνιοι συμφορὰν	ἐποιοῦντο	μὴ (παρ' αὐτοῖς τεθῆναι τὸ
[14]	λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ	κατεδουλοῦντο	καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας,
[48]	οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν	ἐλοιδοροῦντο	καὶ προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς
[45]	τὸν Ἀντίγονον (ὑπ' Ἀράτου ξενιζόμενον,	ᾐτιῶντο	πάντων ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντες ὅτι τὰς
[15]	λαβόντες οἱ φθονεροὶ καὶ κακοήθεις,	διημιλλῶντο	ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ
[47]	τὰς χεῖρας ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν,	ἐπεσπῶντο	καὶ κατῆγον ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς
[5]	δὲ πολλοὶ καὶ τὸν Ἄρατον	ἐπειρῶντο	κατακωλύειν ὡς ἀπειρίᾳ πραγμάτων θρασυνόμενον.
[24]	δὲ πεντακοσίους καὶ Σύρους τετρακοσίους	ἀπέδοτο·	τόν τ' Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον οἱ
[19]	ἀργύριον. (ὁ δὲ) (οὕτω γὰρ	ἐπῆρτο	τῇ ψυχῇ, καὶ τοσοῦτον ἔρωτα
[22]	εὐρώστως, καὶ μέγαν ἀγῶνα περὶ	αὐτὸ	τὸ τεῖχος (εἶναι, καὶ τάχους
[31]	περιμένων ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν εἰς	ταὐτὸ	πανταχόθεν τὴν δύναμιν, ἀλλ' εὐθὺς
[16]	Ἰσθμὸς ἐμφράσσων τὰς θαλάσσας εἰς	ταὐτὸ	συνάγει τῷ τόπῳ καὶ συνάπτει
[21]	τῆς ἄκρας περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ	συνερρήγνυτο	πανταχόθεν ἄσημος. ~Ἐν τούτῳ δ'
[15]	τὸν Πτολεμαῖον, ἄλλας τε φιλανθρωπίας	ἐνεδείκνυτο	μὴ πάνυ προσιεμένῳ, καὶ θύων
[50]	τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν χερσαῖοι,	τοῦτο	δ' ἔναλοι τόποι, θαυμαστὰς ὀχυρότητας
[24]	ἂν πεπρᾶχθαι, τοῦτο μὲν τόλμῃ,	τοῦτο	δὲ τύχῃ ταῖς ἀρίσταις ἐνάμιλλον,
[32]	ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν κομίζηται.	τοῦτο	δὴ τότε τὴν ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην
[23]	σοφόν ἀλλὰ νὴ θεούς" φάναι	τοῦτο	μάλιστα κἀμοί ποτε τῶν Ζήνωνος
[8]	τὸν ψόφον τῶν κωδώνων παρωξύνθαι.	τοῦτο	μάλιστα τοὺς Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν,
[27]	ἐπὶ θάλασσαν προεξέπεμψε. νῦν δὲ	τοῦτο	μὲν οὐδενὸς ἐξαγγείλαντος πρὸς τὸν
[24]	καὶ νεωτάτην φαίην ἂν πεπρᾶχθαι,	τοῦτο	μὲν τόλμῃ, τοῦτο δὲ τύχῃ
[50]	που πολλοὶ καὶ τῆς Ἀκαρνάνων,	τοῦτο	μὲν χερσαῖοι, τοῦτο δ' ἔναλοι
[52]	φίλων ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ	τοῦτο	πρᾶξαι, μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ
[35]	καὶ φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα	τοῦτο	πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ
[25]	καὶ πανταχοῦ σχεδὸν ἦσαν οἱ	τοῦτο	συμ> πράττοντες (αὐτοῖς καὶ καιρὸν
[45]	τρίτον αὐτοὶ διείλοντο, τὰς δὲ	δύο	(μοίρας ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι. καὶ
[5]	μετὰ τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας ἰδίους	δύο	Σεύθαν τε καὶ Τέχνωνα κατασκεψομένους
[43]	πρὸ πολλοῦ θύοντι τῷ Ἀράτῳ	δύο	χολὰς ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ