| Chap. |
| [24] |
διὰ
τὴν
πρὸς
ἄλληλα
συμφυΐ
|
αν, |
ὅταν
ἀποσπασθῇ
καὶ
γένηται
χωρίς, |
| [18] |
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
πλαγίαν,
|
ἀν> |
άγουσαν
ᾗ
χθαμαλώτατον
(ἐπῳκοδόμηται
τῷ |
| [17] |
πότους
συνῆγε
καθ'
ἡμέραν,
ὡς
|
ἄν |
τις
μάλιστα
παίζειν
καὶ
σχολάζειν |
| [16] |
ταύτην
δὲ
τὴν
πρᾶξιν
οὐκ
|
ἂν |
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν
προσειπὼν
τῆς |
| [27] |
νύκτα
τῷ
πόνῳ
προσεταλαιπώρησεν,
οὐκ
|
ἂν |
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ
τύραννος
ἤδη |
| [21] |
δ'
ἄλλους
ἕπεσθαι
κελεύσας
ὡς
|
ἂν |
δύνωνται
τάχιστα,
τὰς
κλίμακας
ἀνασπάσας |
| [1] |
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
τὸν
βίον,
εὔδαιμον
|
ἂν |
εἴη
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν
ἀπὸ |
| [52] |
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
νομίζων
οὐδ'
|
ἂν |
ἐλεύθερος
ἐκείνου
ζῶντος
εἶναι,
μή |
| [19] |
προ>
(ῃρεῖτο.
τίς
γὰρ
οὐκ
|
ἂν |
θαυμάσειε
καὶ
συναγωνίσαιτ'
ἔτι
νῦν |
| [7] |
παρεθάρρυνεν
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἀπάξων
|
ἂν |
οἱ
κύνες
(ἄγαν
ἐνοχλῶσιν
αὐτοῖς. |
| [24] |
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
φαίην
|
ἂν |
πεπρᾶχθαι,
τοῦτο
μὲν
τόλμῃ,
τοῦτο |
| [36] |
καὶ
μόνος,
ἃ
νικῶντες
οὐκ
|
ἂν |
ῥᾳδίως
ἔσχον,
ἐκτήσατο
νενικημένοις
τοῖς |
| [7] |
ὡς
ἀπάξων
ἂν
οἱ
κύνες
|
(ἄγαν |
ἐνοχλῶσιν
αὐτοῖς.
ἅμα
δὲ
τοὺς |
| [22] |
τὸν
Ἄρατον
ἀμυνομένοις
εὐρώστως,
καὶ
|
μέγαν |
ἀγῶνα
περὶ
αὐτὸ
τὸ
τεῖχος |
| [2] |
μέχρι
οὗ
Κλέωνος
ἀναιρεθέντος
εἵλοντο
|
Τιμοκλείδαν |
ἄρχοντα
καὶ
Κλεινίαν,
ἄνδρας
ἐνδόξους |
| [3] |
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
|
Ἀβαντίδαν |
μὲν
οἱ
περὶ
Δεινίαν
καὶ |
| [19] |
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα
καὶ
τὸν
|
Ἐπαμεινώνδαν |
ἐπιστάμενος
Ἑλλήνων
δικαιοτάτους
καὶ
κρατίστους |
| [17] |
τὴν
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν
|
θέαν |
ἐν
φορείῳ
κεκοσμημένῳ
βασιλικῶς,
ἀγαλλομένην |
| [7] |
Πολυγνώτου
πύργον
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
|
Νεμέαν |
προῆγεν,
ὅπου
τὴν
πρᾶξιν
ἐξέφηνε |
| [44] |
καὶ
τὰ
τῶν
προδοτῶν
χρήματα
|
δωρεὰν |
δοῦναι.
(Τὸν
δ'
Ἀριστόμαχον
ἐν |
| [42] |
καὶ
τὴν
οἰκίαν
τῷ
Κλεομένει
|
δωρεὰν |
ἔδωκαν.
~Τοῦ
δ'
Ἀντιγόνου
προσιόντος |
| [45] |
τὴν
μὲν
Κορινθίων
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
|
δωρεὰν |
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην
τὴν
τυχοῦσαν, |
| [13] |
μᾶλλον
ἥψατο
τοῦ
βασιλέως,
καὶ
|
δωρεὰν |
ἔλαβε
τῇ
πόλει
πεντήκοντα
καὶ |
| [45] |
Ἀχαιῶν
τὴν
πόλιν
παρ'
Ἀντιγόνου
|
δωρεὰν |
λαβόντων
καὶ
κατοικίζειν
ἐγνωκότων,
αὐτὸς |
| [3] |
διατριβὴν
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον,
|
Πασέαν |
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα
τὴν |
| [14] |
Ἡρακλέους·
ἄμμες
δ'
εἰκόν'
Ἄρατε
|
τεὰν |
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν
ἀντ'
ἀρετᾶς |
| [5] |
τοῦ
Ξενοκλέους
οἰκέτας
ἰδίους
δύο
|
Σεύθαν |
τε
καὶ
Τέχνωνα
κατασκεψομένους
τὸ |
| [45] |
οὔτ'
εἰς
καλὴν
οὔτ'
εἰς
|
ἀναγκαίαν |
ἔστι
θέσθαι
τῷ
Ἀράτῳ
πρόφασιν. |
| [17] |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ,
παρέπεμπε
τὴν
|
Νίκαιαν |
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν
θέαν
ἐν |
| [35] |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος
τὴν
|
παλαιὰν |
ὑπόθεσιν,
καὶ
δυσανασχετῶν
τὴν
ἐν |
| [1] |
~ΑΡΑΤΟΣ.
~Παροιμίαν
τινὰ
|
παλαιὰν |
ὦ
Πολύκρατες,
δείσας
μοι
δοκεῖ |
| [26] |
ὁ
δ'
οὐχ
ὅπλοις
κατὰ
|
βίαν, |
νόμῳ
δ'
ὑπ'
ἀρετῆς
ἀκατάπαυστον |
| [29] |
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
τῶν
περὶ
|
Ἀγίαν |
καὶ
τὸν
νεώτερον
Ἀριστόμαχον
μετὰ |
| [18] |
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
|
πλαγίαν, |
ἀν>
άγουσαν
ᾗ
χθαμαλώτατον
(ἐπῳκοδόμηται |
| [3] |
βασιλικὸν
οὐ
παντάπασιν
(ἀρνεῖται
τὴν
|
ἀδηφαγίαν |
καὶ
τὸ
σκαφεῖον.
ὅθεν
ἐνδεέστερον |
| [38] |
ἀποθέσθαι
τὴν
σφραγῖδα
καὶ
τὴν
|
στρατηγίαν |
ἀφεῖναι,
λογισμῷ
δὲ
χρησάμενος
τότε |
| [18] |
χρυσίον,
ἦλθον
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς
|
Αἰγίαν |
τινὰ
τραπεζίτην,
ᾧ
διὰ
τὴν |
| [14] |
αὐτῷ
πρεπούσας,
ἀλλὰ
καὶ
κατ'
|
ἰδίαν |
οἱ
φυγάδες
εἰκόνα
χαλκῆν
ἀναστήσαντες |
| [29] |
ζητοῦντας,
εἰ
τὸ
πάλλεσθαι
τὴν
|
καρδίαν |
καὶ
τὸ
χρῶμα
τρέπεσθαι
καὶ |
| [15] |
ἑωρακὼς
πάντα
τὰ
ἐκεῖ
πράγματα
|
τραγῳδίαν |
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος
ἡμῖν |
| [10] |
δοκεῖ
τῶν
δυνατῶν
ἐγκαταλιπεῖν
δι'
|
εὐλάβειαν. |
(οὐ
γὰρ
μόνον
ὡς
ἔοικε |
| [14] |
πατρίδι
τᾷ
σᾷ
δᾶμον
ἴσον
|
θείαν |
τ'
ὤπασας
εὐνομίαν.
~Ταῦτα
διαπραξάμενος |
| [25] |
τῶν
δὲ
πολλῶν
ἤδη
διὰ
|
συνήθειαν |
ἐθελοδούλως
ἐχόντων,
καὶ
μηδενὸς
ἀφισταμένου |
| [9] |
παρὰ
μικρὸν
ὁρμῆσαι
πρὸς
τὴν
|
βοήθειαν. |
(ὁ
μὲν
οὖν
Νικοκλῆς
ἔλαθε |
| [11] |
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος
ἠγαπᾶτο
δι'
|
εὐπείθειαν |
ὑπὸ
τῶν
ἀρχόντων,
ὅτι
καίπερ |
| [52] |
τῷ
σώματι
καὶ
βῆχα
κινούντων
|
ἀμβλεῖαν, |
εἶθ'
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν
εἰς |
| [34] |
δ'
ἀποθανόντος
καὶ
Δημητρίου
τὴν
|
βασιλείαν |
παραλαβόντος,
ἔτι
μᾶλλον
ἐνέκειτο
ταῖς |
| [54] |
ἐνέπλησε
καὶ
μίσους
ὅλην
τὴν
|
βασιλείαν |
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν
δὲ
μόνον |
| [31] |
παρεχώρησε
τοῖς
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
|
(Γεράνειαν |
ἀμαχεὶ
παρελθεῖν
εἰς
Πελοπόννησον.
ὡς |
| [38] |
τινι
λόγῳ
τὴν
Ἑλληνικὴν
τιθεμένους
|
εὐγένειαν. |
(καὶ
μέν>
τοι
καὶ>
Κλεομένης |
| [4] |
ὢν
ἀξίωμα
λαμπρὸν
εἶχε
δι'
|
εὐγένειαν |
καὶ
φρόνημα,
ὃ
διέφαινεν
οὐ |
| [45] |
στρατηγὸς
ὢν
ἐψηφίσατο
μηκέτι
καλεῖν
|
Μαντίνειαν, |
ἀλλ'
(Ἀντιγόνειαν,
ὃ
καὶ
μέχρι |
| [44] |
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
ἀπεχώρησεν
εἰς
|
(Μαντίνειαν. |
ἐκ
τούτου
τοῖς
μὲν
Ἀχαιοῖς |
| [45] |
ἐδόκει
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ
|
Μαντίνειαν |
οὐχ
Ἑλληνικῶς
διῳκῆσθαι
τοῖς
Ἀχαιοῖς. |
| [39] |
δ'
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν
|
Μαντίνειαν, |
πάλιν
ἑλόντος
αὐτὴν
τοῦ
Κλεομένους, |
| [45] |
ἐψηφίσατο
μηκέτι
καλεῖν
Μαντίνειαν,
ἀλλ'
|
(Ἀντιγόνειαν, |
ὃ
καὶ
μέχρι
νῦν
καλεῖται. |
| [16] |
μάχης,
ἣν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
περὶ
|
Χαιρώνειαν |
ἡττήθησαν,
Ἀβοιοκρίτου
τε
τοῦ
βοιωτάρχου |
| [45] |
ἀλγοῦντι
τῷ
θυμῷ
καὶ
φλεγμαίνοντι
|
(θεραπείαν |
καὶ
ἀναπλήρωσιν
προσφερόντων.
τὰ
δὲ |
| [32] |
κομίζηται.
τοῦτο
δὴ
τότε
τὴν
|
ἱέρειαν |
ἐξενεγκαμένην
καὶ
τρέπουσαν
ἀεὶ
κατὰ |
| [7] |
ἐπιταχύνων
καὶ
πάλιν
ἀνιεὶς
τὴν
|
πορείαν, |
ὥστε
τῷ
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι |
| [34] |
ὑπήντησε
τῇ
πόλει
πρὸς
τὴν
|
χρείαν, |
καὶ
τὸν
ἐπὶ
τῆς
φρουρᾶς |
| [35] |
δ'
ἔγραφε
μὲν
αὐτῷ
τὴν
|
στρατείαν |
ἀπαγορεύων
καὶ
τῷ
Κλεομένει
θράσος |
| [30] |
οὐκ
ἀναγκαίας
εἶναι
δοκούσας
(καὶ
|
στρατείαν |
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους
παρήγγελλεν.
ἐνιστάμενος
δ' |
| [28] |
τῇ
περὶ
τὴν
ὁμιλίαν
καὶ
|
πολιτείαν |
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι
τὴν
διαμαρτίαν |
| [35] |
Ἀργείους
καὶ
Φλιασίους
εἰς
τὴν
|
πολιτείαν, |
ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
καὶ
τὸν |
| [38] |
τῶν
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
|
πολιτείαν |
ἔσχεν
ἰσχὺν
ἀνυπεύθυνον,
εὐθὺς
ἐπικειμένου |
| [40] |
μενον
τὴν
ὑπὸ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
πολιτείαν. |
συνδραμόντες
οὖν
εἰς
τὸ
τοῦ |
| [9] |
ὄντες
ὑπέδυσαν
ἑκουσίως
ὄνομα
καὶ
|
πολιτείαν |
τὴν
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν |
| [53] |
Δελφοὺς
ὑπὲρ
τούτων
ἐρησόμενοι
τὴν
|
Πυθίαν. |
ἡ
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν |
| [31] |
μὲν
ὀνείδη,
πολλὰ
δ'
εἰς
|
μαλακίαν |
καὶ
ἀτολμίαν
(καὶ)
σκώμματα
καὶ |
| [34] |
καὶ
κρατηθέντος
αὐτοῦ
μάχῃ
περὶ
|
Φυλακίαν |
ὑπὸ
Βίθυος
τοῦ
Δημητρίου
στρατηγοῦ, |
| [30] |
πλεονεξίᾳ
πρὸς
ταύτην
ῥυεὶς
τὴν
|
ἀδικίαν, |
ἀλλ'
ἐπαρθεὶς
ἔρωτι
δόξης
ἔτι |
| [4] |
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ
(παρ'
|
ἡλικίαν |
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
κεκραμένον.
ὅθεν
οἵ |
| [17] |
πρὸς
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
παρ'
|
ἡλικίαν· |
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
πύλην
εὑρών, |
| [50] |
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος
|
ἡλικίαν |
τῶν
μὲν
ἡγεμών,
τῶν
δὲ |
| [19] |
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
μετ'
(ἐκείνων,
|
οἰκίαν |
ἑκατέρῳ
καὶ
τάλαντον.
ἐπεὶ
δ' |
| [9] |
Σικυωνίων
τὸ
πῦρ
διήρπαζον
τὴν
|
οἰκίαν, |
καὶ
οὔτε
ταῦτ'
ἐκώλυσεν
ὁ |
| [2] |
ἀβοήθητος,
κατὰ
τύχην
ἔλαθεν
εἰς
|
οἰκίαν |
παρελθὼν
γυναικός,
ἀδελφῆς
μὲν
Ἀβαντίδου, |
| [2] |
ἐν
δὲ
τῇ
περὶ
τὴν
|
οἰκίαν |
ταραχῇ
συνεκπεσὼν
τοῖς
φεύγουσιν
ὁ |
| [8] |
τῶν
κάτωθεν
ὀλίγους,
ἐπὶ
τὴν
|
οἰκίαν |
τοῦ
τυράννου
καὶ
τὸ
στρατήγιον |
| [42] |
χρήματα
διήρπασαν
αὐτοῦ,
καὶ
τὴν
|
οἰκίαν |
τῷ
Κλεομένει
δωρεὰν
ἔδωκαν.
~Τοῦ |
| [10] |
ἀναθαρσοῦσα
πράξεις.
τὴν
δὲ
τοιαύτην
|
ἀνωμαλίαν |
ἔνδεια
λόγου
φιλοσόφου
περὶ
τὰς |
| [35] |
τῆς
στρατηγίας
εἰς
ἀγῶνα
καὶ
|
ἀντιπαραγγελίαν |
αὐτῷ
καταστάς,
ἐκράτησε
τῇ
χειροτονίᾳ |
| [28] |
μὴν
ἀλλὰ
τῇ
περὶ
τὴν
|
ὁμιλίαν |
καὶ
πολιτείαν
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι |
| [29] |
τὸ
χρῶμα
τρέπεσθαι
καὶ
τὴν
|
κοιλίαν |
ἐξυγραίνεσθαι
παρὰ
τὰ
φαινόμενα
δεινὰ |
| [24] |
οὐ
πλοῦτον,
οὐ
δόξαν,
οὐ
|
φιλίαν |
βασιλικήν,
οὐ
τὸ
τῆς
αὑτοῦ |
| [43] |
τοῦ
ἀνδρὸς
μηδὲν
ἀργὸν
εἰς
|
φιλίαν |
βασιλικὴν
οὖσαν,
οὐ
μόνον
Ἀχαιῶν, |
| [14] |
μεγάλαις
πραγματείαις
κατειργάσατο
καὶ
συνήρμοσε
|
φιλίαν |
καὶ
εἰρήνην
τοῖς
πολίταις.
(ἐφ' |
| [33] |
συνισταμένων,
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ἔπραττε
|
φιλίαν |
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ
Πανταλέοντι |
| [43] |
(καὶ
πολεμιώτατα
σύνεισιν
εἰς
ἄκραν
|
φιλίαν. |
τότε
μὲν
οὖν
παρήνεγκε
τὸ |
| [28] |
διαμάχεσθαι
περὶ
τοῦ
τροπαίου,
καὶ
|
μίαν |
ἡμέραν
διαλιπὼν
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν |
| [12] |
τε
πόλις
ἐκινδύνευεν
ἀνάστατος
γενέσθαι,
|
μίαν |
ὁρῶν
ἐλπίδα
τὴν
Πτολεμαίου
φιλανθρωπίαν, |
| [10] |
πόλεων
καὶ
συνεδρίου
καὶ
θεάτρου
|
μίαν |
φωνὴν
ἀφιέντος
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου |
| [18] |
ἀνασπᾶτε
τὰς
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι
|
μίαν |
ὥραν
πολλῶν
ἀποδόσθαι
χρημάτων;
ἢ |
| [1] |
~ΑΡΑΤΟΣ.
|
~Παροιμίαν |
τινὰ
παλαιὰν
ὦ
Πολύκρατες,
δείσας |
| [31] |
πολλὰ
δ'
εἰς
μαλακίαν
καὶ
|
ἀτολμίαν |
(καὶ)
σκώμματα
καὶ
χλευασμὸν
ὑπομείνας, |
| [14] |
δᾶμον
ἴσον
θείαν
τ'
ὤπασας
|
εὐνομίαν. |
~Ταῦτα
διαπραξάμενος
ὁ
Ἄρατος
τοῦ |
| [47] |
Αἰτωλοὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
διὰ
τὴν
|
ῥᾳθυμίαν |
ἐθισθέντες
γὰρ
ἀλλοτρίαις
σῴζεσθαι
χερσὶ |
| [42] |
φίλους
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἤδη
|
νεανίαν |
ὄντα·
καὶ
παρορμούντων
ἐκεῖ
πλοίων |
| [3] |
ὕστερον
Ἀβαντίδαν
μὲν
οἱ
περὶ
|
Δεινίαν |
καὶ
Ἀριστοτέλη
τὸν
διαλεκτικόν,
εἰωθότα |
| [2] |
ἀναιρεθέντος
εἵλοντο
Τιμοκλείδαν
ἄρχοντα
καὶ
|
Κλεινίαν, |
ἄνδρας
ἐνδόξους
τὰ
μάλιστα
καὶ |
| [2] |
Πασέου
τυραννίδα
πράττων
ἑαυτῷ
τὸν
|
Κλεινίαν |
ἀπέκτεινε,
καὶ
τῶν
φίλων
καὶ |
| [45] |
μὲν
ἀπέδοντο,
τοὺς
δ'
εἰς
|
Μακεδονίαν |
ἀπέστειλαν
πέδαις
δεδεμένους,
παῖδας
δὲ |
| [46] |
φιλοτιμίας
καὶ
ὁρμῆς
μεστὸν
εἰς
|
Μακεδονίαν |
ἀποστεῖλαι.
~Τελευτήσαντος
δ'
Ἀντιγόνου,
καταφρονήσαντες |
| [47] |
οὖν
τὰς
χεῖρας
ὀρέγοντες
εἰς
|
Μακεδονίαν, |
ἐπεσπῶντο
καὶ
κατῆγον
ἐπὶ
τὰς |
| [46] |
τῷ
Ἀράτῳ
πεποιηκὼς
ἀνέζευξεν
εἰς
|
Μακεδονίαν, |
(κἀκεῖ
νοσῶν
ἤδη
τὸν
διάδοχον |
| [24] |
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἡγεμονίαν |
ἔχοντα
πολέμου
καὶ
κατὰ
γῆν |
| [23] |
διὰ
τὸν
κόπον
καὶ
τὴν
|
ἀγρυπνίαν |
ἠλλοιωμένος,
ὥστε
τῆς
ψυχῆς
τὸ |
| [16] |
τὴν
μὲν
ἀντιπέρας
Λοκρίδα
καὶ
|
Καλυδωνίαν |
ἐπόρθησε,
Βοιωτοῖς
δὲ
μετὰ
μυρίων |
| [6] |
ἵππους
τὰς
βασιλικὰς
εἰς
τὴν
|
Σικυωνίαν |
ἔξοδος
ἔσοιτο.
καὶ
προεπέμφθησαν
οἱ |
| [41] |
κατειρωνεύσασθαι
δόξαντος,
ἐμβαλὼν
εὐθὺς
τὴν
|
Σικυωνίαν |
ἐπόρθει
καὶ
κατέφθειρε,
καὶ
προσεκάθητο |
| [31] |
ἐν
τῷ
κρατεῖν
ἀσθενεστάτους
δι'
|
ἀταξίαν |
καὶ
ὕβριν
(ὄντας.
ἅμα
γὰρ |
| [20] |
προσμείνας
τεκμήριον,
ἐμβάλλει
τε
τὴν
|
δεξιὰν |
αὐτῷ
καὶ
περὶ
τῶν
συγκειμένων |
| [50] |
ἀνέστησεν
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
τὴν
|
δεξιὰν |
ἐμβαλὼν
καὶ
προῆγεν
εἰς
τὸν |
| [23] |
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν
εἰς
τὴν
|
δεξιὰν |
τὸ
δόρυ,
καὶ
τὸ
γόνυ |
| [3] |
τὸ
σῶμα
βλαστάνον
ὁρῶν
εἰς
|
εὐεξίαν |
καὶ
μέγεθος,
ἐπέδωκεν
ἑαυτὸν
ἀσκήσει |
| [48] |
πρός
τε
δύναμιν
καὶ
πρὸς
|
εὐδοξίαν |
ἐπιδιδόντων,
ἐξήρτητο
τοῦ
ἀνδρός,
ὡς |
| [31] |
ἐπιπεσὼν
προσηγγέλθη,
καὶ
γενομένης
ἐκπλήξεως,
|
οἵαν |
εἰκὸς
ἐν
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
πρὶν |
| [12] |
λέγειν
ὡς
εὐθὺς
ἀποδρὰς
εἰς
|
Εὔβοιαν |
ἐξέπλευσε.
τὰ
μέντοι
κομιζόμενα
καὶ |
| [17] |
μάλιστα
παίζειν
καὶ
σχολάζειν
τὴν
|
διάνοιαν |
ὑφ'
ἡδονῆς
(καὶ
φιλοφροσύνης
ἀφεικώς. |
| [20] |
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
συμβᾶσα
(δι'
|
ἄγνοιαν. |
ὁ
γὰρ
οἰκέτης
τοῦ
Ἀράτου |
| [47] |
διὰ
τὴν
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
|
εὔνοιαν |
αὐτοῦ
καὶ
πίστιν
ἐλπίζοντες
εὐκόλῳ |
| [35] |
Ἀχαιῶν
τὴν
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
|
εὔνοιαν |
καὶ
πίστιν.
ἀντειπόντος
μὲν
γὰρ |
| [12] |
μίαν
ὁρῶν
ἐλπίδα
τὴν
Πτολεμαίου
|
φιλανθρωπίαν, |
ὥρμησεν
ἐκπλεῦσαι
καὶ
δεηθῆναι
τοῦ |
| [25] |
τῇ
τε
πόλει
θρεπτήρια
τὴν
|
ἐλευθερίαν |
ἀποδοῦναι
(φιλο(
τιμούμενος,
καὶ
τοῖς |
| [34] |
Δημητρίου
τελευτήσαντος
ὥρμησαν
ἐπὶ
(τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
ἐκεῖνον
ἐκάλουν.
ὁ
δέ,
καίπερ |
| [9] |
τὴν
πόλιν
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
|
ἐλευθερίαν, |
ταραττομένην
δ'
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ |
| [8] |
παρακαλεῖ
τοὺς
πολίτας
ἐπὶ
τὴν
|
ἐλευθερίαν. |
~Τότε
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ |
| [54] |
συμφοράν,
ἀλλ'
ἀπόλυσιν
κακῶν
καὶ
|
σωτηρίαν |
γενέσθαι.
(Δίκας
γε
μὴν
ὁ |
| [9] |
χωρία
καὶ
τὰς
οἰκίας
δεινὴν
|
ἀπορίαν |
τῷ
Ἀράτῳ
παρεῖχον,
ἐπιβουλευομένην
μὲν |
| [12] |
μὲν
οὖν
ἡ
ναῦς
εἰς
|
Συρίαν, |
ἐπέβη
δὲ
πείσας
τὸν
ναύκληρον |
| [18] |
τινὰ
τραπεζίτην,
ᾧ
διὰ
τὴν
|
ἐργασίαν |
ὁ
Ἄρατος
ἐχρῆτο.
καὶ
μέρος |
| [47] |
τὴν
μὲν
Πατρέων
καὶ
Δυμαίων
|
λεηλασίαν |
ὁδοῦ
πάρεργον
(ἐποιήσαντο,
τὴν
δὲ |
| [46] |
μὲν
ἡττηθεὶς
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
|
Σελλασίαν |
ἐξέλιπε
τὴν
Σπάρτην
καὶ
ἀπέπλευσεν |
| [42] |
εἰς
Αἴγιον
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ
τὴν
|
ἐκκλησίαν, |
ἐν
ᾗ
καλεῖν
τὸν
Ἀντίγονον |
| [45] |
φωνῆς
ἔτι
κύριος,
ἐπισφαλῆ
τὴν
|
παρρησίαν |
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
πολλὰ |
| [53] |
Ἀθηναῖοι
καλοῦσιν
Ἀνθεστηριῶνα,
καὶ
τὴν
|
θυσίαν |
ἐκείνην
Σωτήρια
προσαγορεύουσι,
τὴν
δὲ |
| [40] |
δυναστειῶν
(ὑπούλως
ἔχοντες.
ἐπὶ
τούτους
|
ἐξουσίαν |
ἀνυπεύθυνον
ὁ
Ἄρατος
λαβών,
τοὺς |
| [29] |
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν
ἐκ
παραγγέλματος
|
(στρατιάν. |
καὶ
σιτία
κελεύσας
πλειόνων
ἡμερῶν |
| [28] |
ἡμέραν
διαλιπὼν
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν
|
στρατιάν. |
ὡς
δ'
ᾔσθετο
πλείονας
γεγονότας |
| [37] |
τὸ
στράτευμα
τῆς
ἥττης
ἀνέπλησαν.
|
(αἰτίαν |
δὲ
μεγάλην
ὁ
Ἄρατος
ἔλαβε, |
| [28] |
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης
πρὸς
Ἀρίστιππον,
|
αἰτίαν |
ἔσχεν
ὡς
ἐγκαταλιπὼν
τὸν
(ἀγῶνα |
| [20] |
ὁ
δὲ
δεξάμενος
αὐτοῦ
τὴν
|
ἁμαρτίαν, |
πανούργως
ὡμολόγει
τε
πάντα
καὶ |
| [28] |
πολιτείαν
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι
τὴν
|
διαμαρτίαν |
ταύτην
ἀναμαχόμενος,
προσηγάγετο
τὰς
Κλεωνὰς |
| [34] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
αὐτὸς
δὲ
δι'
|
ἀρρωστίαν |
τινὰ
μακρὰν
κλινήρης
ὑπάρχων,
ὅμως |
| [15] |
ἐκεῖ
πράγματα
τραγῳδίαν
ὄντα
καὶ
|
σκηνογραφίαν, |
ὅλος
ἡμῖν
προσκεχώρηκεν.
αὐτός
τ' |
| [32] |
τοὺς
μαχομένους
ἄνωθεν
ἔχουσα
τὴν
|
τριλοφίαν, |
αὐτοῖς
τε
τοῖς
πολίταις
θέαμα |
| [32] |
ἑλὼν
ἑαυτῷ
καὶ
περιθεὶς
τὴν
|
τριλοφίαν, |
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα
πρὸς
τὸν |
| [33] |
οὐ
μόνον
εἰρήνην,
ἀλλὰ
καὶ
|
συμμαχίαν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλοὺς |
| [34] |
τόν
τε
Πειραιᾶ
καὶ
τὴν
|
Μουνυχίαν |
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ
τὸ |
| [27] |
(καθ(
ῆντο
τῶν
γινομένων,
πολλὴν
|
ἡσυχίαν |
ἄγοντες,
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐρώστως |
| [20] |
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
δ'
αὐτὸν
οὐκέτι
|
διῆκαν, |
ἀλλὰ
δήσαντες
ἐφύλαττον
ἐν
οἰκίσκῳ |
| [42] |
τὴν
οἰκίαν
τῷ
Κλεομένει
δωρεὰν
|
ἔδωκαν. |
~Τοῦ
δ'
Ἀντιγόνου
προσιόντος
ἤδη |
| [45] |
μὲν
Κορινθίων
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
|
ἔδωκαν |
ὥσπερ
κώμην
τὴν
τυχοῦσαν,
τὸν |
| [45] |
ἀπέδοντο,
τοὺς
δ'
εἰς
Μακεδονίαν
|
ἀπέστειλαν |
πέδαις
δεδεμένους,
παῖδας
δὲ
καὶ |
| [6] |
ἀχάνας
καὶ
κατακαλύψαντες
ἐφ'
ἁμαξῶν
|
προαπέστειλαν. |
ἐν
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων
τινῶν |
| [45] |
διείλοντο,
τὰς
δὲ
δύο
(μοίρας
|
ἔνειμαν |
τοῖς
Μακεδόσι.
καὶ
ταῦτα
μὲν |
| [36] |
καὶ
νομίζων,
ἣν
διὰ
τοῦ
|
τολμᾶν |
ἐκεῖνος
ἐξ
οὐχ
ὑπαρχόντων
ἐκτᾶτο |
| [21] |
σελήνης,
ἐκείνους
δὲ
προσιόντας
ἐξ
|
(ἐναν( |
τίας
καθορῶσι.
μικρὸν
οὖν
ὑποστείλας |
| [49] |
πολλῶν
ἐπελθόντες
τούς
τ'
ἄρχοντας
|
ἀπέκτειναν |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὀλίγον
ἀπολείποντας |
| [45] |
τοὺς
μὲν
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πρώτους
|
ἀπέκτειναν, |
τῶν
δ'
ἄλλων
τοὺς
μὲν |
| [39] |
ὡς
ᾔσθετο
βαδίζοντα
καὶ
περὶ
|
Λέρναν |
ὄντα
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
φοβηθεὶς |
| [9] |
καὶ
δυνάμεων
τηλικούτων
καὶ
τυραννίδων
|
διεφύλαξαν |
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [22] |
ἴχνος
ἐμβῆναι
τῆς
ἐκείνων
πορείας,
|
ἔπτηξαν |
ἀθρόοι
πρός
τινι
παλινσκίῳ
λαγόνι |
| [9] |
τὴν
ἤπειρον.
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ
|
διέδειξαν |
οὗτοι
τὴν
Ἑλληνικὴν
ἀλκὴν
ἀπρόσμαχον |
| [7] |
τὸν
Ἔκδηλον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
προσέμειξάν |
τε
τῷ
τείχει
καὶ
(προσήρεισαν |
| [1] |
καλῶν
ἐξαρτῶσιν
ἀλλοτρίων
ἐπαίνων
τὴν
|
δόξαν, |
ἀλλὰ
τοῖς
ἐκείνων
τὰ
οἰκεῖα |
| [36] |
ἐκεῖνος
ἐξ
οὐχ
ὑπαρχόντων
ἐκτᾶτο
|
δόξαν, |
αὑτῷ
κεκτημένῳ
φυλακτέον
εἶναι
διὰ |
| [48] |
ἐνεργός,
εὐπειθείας
μὲν
τῷ
Φιλίππῳ
|
δόξαν, |
(εὐβουλίας
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
προσετίθει. |
| [11] |
κοινῷ
μεγάλας
δεδωκὼς
τὴν
ἑαυτοῦ
|
δόξαν |
καὶ
τὴν
τῆς
πατρίδος
δύναμιν, |
| [24] |
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
πλοῦτον,
οὐ
|
δόξαν, |
οὐ
φιλίαν
βασιλικήν,
οὐ
τὸ |
| [17] |
κελεύων
ἀνοίγειν·
οἱ
δ'
ἔνδον
|
ἀνέῳξαν |
καταπλαγέντες.
οὕτω
δὲ
τοῦ
τόπου |
| [22] |
τὸν
Ἀρχέλαον
φοβήσαντες
ἐτρέψαντο
καὶ
|
κατεδίωξαν |
ἄχρι
τοῦ
(σκεδασθῆναι
περὶ
τὴν |
| [48] |
τὴν
(σκηνὴν
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
|
κατεδίωξαν. |
ἐφ'
οἷς
ὁ
Φίλιππος
ὀργισθείς, |
| [40] |
πράως
ἐκέλευε
καθίσαι
καὶ
μὴ
|
βοᾶν |
ἀτάκτως
ἑστῶτας,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
| [52] |
εἶθ'
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν
εἰς
|
φθόαν |
περαινόντων.
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
γε |
| [5] |
πρὸς
ἕνα
κίνδυνον
ὀξέως
τὸ
|
πᾶν |
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον
ἢ
μακρῷ
πολέμῳ |
| [9] |
δ'
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ
|
παράπαν |
τῶν
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
πολεμίων, |
| [20] |
Διονυσίῳ
κομίζοντα
καὶ
δεησόμενον
αὐτοῦ
|
σιωπᾶν. |
ὁ
δὲ
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησε |
| [9] |
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
πολεμίων,
ἀλλὰ
|
καθαρὰν |
καὶ
ἄθικτον
αἵματος
ἐμφυλίου
τὴν |
| [53] |
ἔχων·
μέλη
δ'
ᾔδετο
πρὸς
|
κιθάραν |
ὑπὸ
τῶν
περὶ
τὸν
Διόνυσον |
| [37] |
ἐπήγαγεν,
ἀλλ'
ἐν
μέσῳ
λαβὼν
|
χαράδραν |
ἐπέστησε
καὶ
κατεκώλυσε
(διαβῆναι
τοὺς |
| [21] |
ὑποστείλας
τειχίοις
τισὶ
καὶ
οἰκοπέδοις,
|
ἐνέδραν |
ἐπὶ
τοὺς
ἄνδρας
καθίζει·
καὶ |
| [50] |
ἐκώλυσεν.
ἐδόκει
δ'
ὁ
νεανίσκος
|
ἐρᾶν |
τοῦ
Φιλίππου,
καὶ
τότε
λέγων |
| [10] |
ἐνεργοὶ
διὰ
σκότους
οὖσαι,
μεθ'
|
ἡμέραν |
ἀποτυφλοῦνται
ξηρότητι
καὶ
λεπτότητι
τῆς |
| [28] |
περὶ
τοῦ
τροπαίου,
καὶ
μίαν
|
ἡμέραν |
διαλιπὼν
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν
στρατιάν. |
| [8] |
φύσει
νωθὴς
ὢν
εἴτε
μεθ'
|
ἡμέραν |
κατάκοπος
γεγονώς.
τῶν
δὲ
τοῦ |
| [17] |
ἐπετέλει
καὶ
πότους
συνῆγε
καθ'
|
ἡμέραν, |
ὡς
ἄν
τις
μάλιστα
παίζειν |
| [30] |
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
στρατηγῶν·
|
φανερὰν |
δ'
ἐξενεγκάμενος
ἔχθραν
καὶ
πολλάκις |
| [35] |
τὸν
(ἄνθρωπον.
ἔνθα
δὴ
μάλιστα
|
φανερὰν |
ἐποίησαν
οἱ
σύνεδροι
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [8] |
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
ὥστε
τὸν
|
πέραν |
φύλακα
κραυγῇ
μεγάλῃ
πυνθάνεσθαι
τοῦ |
| [18] |
τότε
δ'
αὖθις
ἐξ
ὑπαρχῆς
|
ἑτέραν |
ἔλαβε
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
τοιαύτην. |
| [20] |
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
πρᾶξιν
|
ἐπισφαλεστέραν |
ἐποίησεν
ἁμαρτία
τις
εὐθὺς
ἐν |
| [43] |
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον
τὸν
παλαιὸν
|
ἔχθραν. |
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην
τὴν> |
| [30] |
Ἀράτῳ
στρατηγῶν·
φανερὰν
δ'
ἐξενεγκάμενος
|
ἔχθραν |
καὶ
πολλάκις
αὐτοῦ
κατηγορήσας
ἐν |
| [13] |
ὁ
Ἄρατος
ἠγαπᾶτο,
καὶ
διδοὺς
|
πεῖραν |
ἔτι
μᾶλλον
ἥψατο
τοῦ
βασιλέως, |
| [21] |
μετὰ
τῶν
ἑκατὸν
ἐπὶ
τὴν
|
ἄκραν, |
ἤδη
περιχαρὴς
διὰ
τὸ
λανθάνειν |
| [43] |
ἔχθιστα
(καὶ
πολεμιώτατα
σύνεισιν
εἰς
|
ἄκραν |
φιλίαν.
τότε
μὲν
οὖν
παρήνεγκε |
| [12] |
καὶ
τὴν
ναῦν
καταλιπὼν
ἀπεχώρησε
|
μακρὰν |
ἀπὸ
θαλάσσης,
ἔχων
ἕνα
τῶν |
| [4] |
ἀπ'
Αἰγύπτου
καὶ
παρὰ
Πτολεμαίου
|
μακρὰν |
ἦσαν
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ |
| [34] |
αὐτὸς
δὲ
δι'
ἀρρωστίαν
τινὰ
|
μακρὰν |
κλινήρης
ὑπάρχων,
ὅμως
ἐν
φορείῳ |
| [32] |
καὶ
τοῖς
πολεμίοις
φάσμα
θεῖον
|
ὁρᾶν |
δοκοῦσι
φρίκην
ἐνέβαλε
καὶ
θάμβος, |
| [8] |
ἀγροῦ
τι
(φέρειν
εἰωθότων
πρὸς
|
ἀγορὰν |
ἐπερχομένων.
διὸ
καὶ
σπεύδων
ὁ |
| [3] |
εἰωθότα
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν
κατ'
|
ἀγορὰν |
σχολαζόντων
ἑκάστοτε
παρεῖναι
καὶ
συμφιλονικεῖν, |
| [47] |
τοὺς
Αἰτωλοὺς
παρασχόντας
ἀνέχεσθαι
καὶ
|
περιορᾶν |
ὥσπερ
κωμάζοντας
ἐν
τῇ
Πελοποννήσῳ |
| [54] |
ὄντι
νέῳ
καὶ
ἀνθοῦντι,
μὴ
|
συμφοράν, |
ἀλλ'
ἀπόλυσιν
κακῶν
καὶ
σωτηρίαν |
| [53] |
τῷ
βίῳ
τοῦ
ἀνδρός,
Σικυώνιοι
|
συμφορὰν |
ἐποιοῦντο
μὴ
(παρ'
αὐτοῖς
τεθῆναι |
| [3] |
ἐπέδωκεν
ἑαυτὸν
ἀσκήσει
τῇ
περὶ
|
παλαίστραν, |
ὥστε
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι
καὶ |
| [50] |
εὐερκὴς
τοῦ
Ἀκροκορίνθου,
καὶ
λαβὼν
|
φρουρὰν |
γίνεται
χαλεπὸς
καὶ
(δυσεκβίαστος
τοῖς |
| [39] |
Ἀργεῖοι
προσεχώρησαν
αὐτῷ,
καὶ
Φλιάσιοι
|
φρουρὰν |
ἐδέξαντο,
καὶ
ὅλως
οὐδὲν
ἔτι |
| [41] |
ᾑρέθη
στρατηγὸς
(αὐτοκράτωρ.
καὶ
περιεστήσατο
|
φρουρὰν |
ἐκ
τῶν
ἑαυτοῦ
πολιτῶν,
τριάκοντα |
| [16] |
Ἑλλάδος
ὅλης
τυραννίδα,
τὴν
Μακεδόνων
|
φρουράν, |
ἐκεῖθεν
ἐξελάσαι
(διανοούμενος.
Χάρης
μὲν |
| [45] |
Ὀρχομενὸν
δὲ
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι
|
φρουρὰν |
ἐμβαλεῖν
Μακεδονικήν,
ἐψηφίσαντο
δ'
ἄλλῳ |
| [36] |
Κλεομένους.
καὶ
τὴν
πόλιν
ἑλών,
|
φρουρὰν |
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς
μετοίκους
πολίτας |
| [16] |
ἀναπεφυκὸς
τῆς
Ἑλλάδος,
ὅταν
λάβῃ
|
φρουράν, |
ἐνίσταται
καὶ
ἀποκόπτει
τὴν
ἐντὸς |
| [18] |
τὰς
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι
μίαν
|
ὥραν |
πολλῶν
ἀποδόσθαι
χρημάτων;
ἢ
γὰρ |
| [38] |
τοὺς
ἐφόρους
ἀποκτείνας
καὶ
τὴν
|
χώραν |
ἀναδασάμενος
καὶ
πολλοὺς
τῶν
μετοίκων |
| [51] |
λαθὼν
ἠδίκει
φανερῶς
καὶ
τὴν
|
χώραν |
(αὐτῶν
ἐπόρθει,
παντάπασιν
ὁ
Ἄρατος |
| [28] |
φανερῶς
τῷ
στρατοπέδῳ
τὴν
Ἀργολίδα
|
χώραν |
ἐπόρθει,
καὶ
περὶ
τὸν
Χάρητα |
| [13] |
τὸν
Ἀρίστρατον,
εἰς
δὲ
τὴν
|
χώραν |
φοίνικα
μόνον
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ' |
| [35] |
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
δι'
ὀργήν,
|
ἀπήλασαν |
τοὺς
(περὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ |
| [31] |
συμπεσόντες
ἔφευγον
ἤδη
νενικημένοι,
καὶ
|
κατεπίμπλασαν |
ἐλαυνόμενοι
προτροπάδην
ἀπορίας
τοὺς
συνισταμένους |
| [34] |
πρὸς
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
δεδεμένος.
|
πᾶσαν |
δ'
Ἀθηναῖοι
κουφότητα
κολακείας
τῆς |
| [16] |
καὶ
ἀποκόπτει
τὴν
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
|
πᾶσαν |
ἐπιμειξιῶν
τε
καὶ
παρόδων
καὶ |
| [38] |
ὁμήροις
ὥσπερ
χαλινουμένους
ἀνασχέσθαι.
καίτοι
|
πᾶσαν |
ὁ
Ἄρατος
ἀφίησι
φωνὴν
ἀπολογιζόμενος |
| [42] |
χαλεπῶς
φέροντες,
τά
τε
χρήματα
|
διήρπασαν |
αὐτοῦ,
καὶ
τὴν
οἰκίαν
τῷ |
| [31] |
κράνη
τὰ
αὑτῶν
ἀφαιροῦντες
ἐκείναις
|
περιετίθεσαν |
τοῦ
μηδένα
λαβεῖν
ἄλλον,
(ἀλλὰ |
| [12] |
αἰχμαλώτων.
~Ἐπεὶ
δ'
οἱ
φυγάδες
|
ἦσαν |
ἀπαρηγόρητοι
τοῖς
ἔχουσι
τὰς
κτήσεις |
| [4] |
Αἰγύπτου
καὶ
παρὰ
Πτολεμαίου
μακρὰν
|
ἦσαν |
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ
καταλύειν |
| [18] |
ἔλαβε
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
τοιαύτην.
|
(Ἦσαν |
ἐν
Κορίνθῳ
τέσσαρες
ἀδελφοὶ
Σύροι |
| [21] |
ἀνδρῶν
οὐ
καθορωμένοις·
ἔτι
γὰρ
|
ἦσαν |
ἐν
τῷ
σκιαζομένῳ
τῆς
σελήνης, |
| [31] |
στρατιῶται
διασπαρέντες
ἐν
ταῖς
οἰκίαις
|
ἦσαν, |
ἐξωθοῦντες
ἀλλήλους
καὶ
διαμαχόμενοι
περὶ |
| [9] |
πλεῖστοι
πένητες,
ὧν
κύριοι
πρότερον
|
ἦσαν |
ἐπελαμβάνοντο,
καὶ
βαδίζοντες
ἐπὶ
τὰ |
| [44] |
περὶ
τὴν
Κορινθίων>
πόλιν
ἀγῶνες
|
ἦσαν, |
εὖ
πεφραγμένου
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ |
| [22] |
πολεμίους,
καὶ
καθυπέρτεροι
τῆς
ἄκρας
|
ἦσαν |
καὶ
τὸ
φρούριον
εἶχον.
ἡμέρας |
| [9] |
ἰσχὺν
ἐχόντων
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ
|
ἦσαν |
οἱ
πολλοί,
καὶ
γῆν
οὔτε |
| [21] |
πρὸς
τὰ
γινόμενα,
πλήρεις
τ'
|
ἦσαν |
οἱ
(τε)
στενωποὶ
διαθεόντων,
καὶ |
| [25] |
τοῦ
βασιλέως·
καὶ
πανταχοῦ
σχεδὸν
|
ἦσαν |
οἱ
τοῦτο
συμ>
πράττοντες
(αὐτοῖς |
| [34] |
Διογένους
καὶ
γέλωτα
πολὺν
παρασχόντες
|
ἀπηλλάγησαν. |
αὐτὸς
δ'
ὁ
βασιλεὺς
ἐκ |
| [7] |
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτω
παραλογισθέντες
|
ἀπηλλάγησαν. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
μετ' |
| [39] |
περὶ
τὸ
Ἑκατόμβαιον
ἡττηθέντες
οὕτω
|
κατεπλάγησαν, |
ὥστε
πέμπειν
εὐθὺς
ἐφ'
ἡγεμονίᾳ |
| [25] |
πόλιν.
οἱ
μὲν
οὖν
τολμῶντες
|
εὑρέθησαν, |
ὧν
Αἰσχύλος
προειστήκει
καὶ
Χαριμένης |
| [16] |
ἣν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
περὶ
Χαιρώνειαν
|
ἡττήθησαν, |
Ἀβοιοκρίτου
τε
τοῦ
βοιωτάρχου
καὶ |
| [53] |
μαντείας,
οἵ
τ'
Ἀχαιοὶ
σύμπαντες
|
ἥσθησαν |
διαφερόντως,
καὶ
οἱ
Σικυώνιοι
μεταβαλόντες |
| [42] |
ἐκεῖ
πλοίων
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον
|
παρεκομίσθησαν |
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ |
| [6] |
τὴν
Σικυωνίαν
ἔξοδος
ἔσοιτο.
καὶ
|
προεπέμφθησαν |
οἱ
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
τὸν |
| [24] |
προσέθεντο,
καὶ
Τροιζήνιοι
μετ'
Ἐπιδαυρίων
|
συνετάχθησαν |
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἔξοδόν
τε |
| [20] |
(ἀμφότεροι
δρόμῳ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
|
ἀπεσώθησαν. |
οὐ
μὴν
ἀπέκαμε
ταῖς
ἐλπίσιν |
| [35] |
(ἄνθρωπον.
ἔνθα
δὴ
μάλιστα
φανερὰν
|
ἐποίησαν |
οἱ
σύνεδροι
τῶν
Ἀχαιῶν
τὴν |
| [37] |
ὅλον
τὸ
στράτευμα
τῆς
ἥττης
|
ἀνέπλησαν. |
(αἰτίαν
δὲ
μεγάλην
ὁ
Ἄρατος |
| [9] |
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
πάλαι
προσεδόκων,
|
ὥρμησαν |
ἀθρόοι
πρὸς
τὰς
θύρας
τοῦ |
| [34] |
τὴν
ἀρετήν,
ἐπεὶ
Δημητρίου
τελευτήσαντος
|
ὥρμησαν |
ἐπὶ
(τὴν
ἐλευθερίαν,
ἐκεῖνον
ἐκάλουν. |
| [25] |
καὶ
ζημίαι
μεγάλαι
τοῖς
κεκτημένοις
|
ἐπῆσαν |
ὑπὸ
τοῦ
τυράννου.
κατασκευάσας
οὖν |
| [34] |
κολακείας
τῆς
πρὸς
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
|
ἐστεφανηφόρησαν |
ὅτε
πρῶτον
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ |
| [45] |
τὴν
τυχοῦσαν,
τὸν
Ὀρχομενὸν
δὲ
|
συνεχώρησαν |
αὐτῷ
διαρπάσαντι
φρουρὰν
ἐμβαλεῖν
Μακεδονικήν, |
| [44] |
Ἀχαιοῖς
πάλιν
αἱ
πόλεις
ἅπασαι
|
προσεχώρησαν, |
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
παρέλαβεν, |
| [39] |
καὶ
Πεντέλειον.
εἶτ'
εὐθὺς
Ἀργεῖοι
|
προσεχώρησαν |
αὐτῷ,
καὶ
Φλιάσιοι
φρουρὰν
ἐδέξαντο, |
| [34] |
Ἄρατος
εἴκοσι
τῇ
πόλει
συνεβάλετο.
|
προσεχώρησαν |
δ'
εὐθὺς
Αἰγινῆται
καὶ
Ἑρμιονεῖς |
| [23] |
(τύχην.
ὡς
δ'
ἐπαύσαντο
καὶ
|
κατέστησαν, |
συναγαγὼν
ἑαυτὸν
διεξῆλθε
λόγον
ὑπὲρ |
| [44] |
ἐπέθεντο
τοῖς
τοῦ
Κλεομένους
καὶ
|
κατέκλεισαν |
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν,
ὁ
δὲ |
| [53] |
σῶμα.
καὶ
τοὺς
μὲν
Ἀχαιοὺς
|
ἔπεισαν |
ἐφιέναι,
νόμου
δ'
ὄντος
ἀρχαίου |
| [7] |
προσέμειξάν
τε
τῷ
τείχει
καὶ
|
(προσήρεισαν |
τὰς
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
δὲ |
| [44] |
δ'
Ἀριστόμαχον
ἐν
Κεγχρεαῖς
στρεβλώσαντες
|
κατεπόντισαν, |
ἐφ'
ᾧ
καὶ
μάλιστα
κακῶς |
| [14] |
κοινῇ
σύμπαντες
οἱ
πολῖται
τιμὰς
|
ἀπέδοσαν |
αὐτῷ
πρεπούσας,
ἀλλὰ
καὶ
κατ' |
| [40] |
κατέλαβον,
μετεπέμψαντο
τὸν
Κλεομένη
καὶ
|
παρέδοσαν |
τὴν
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν |
| [12] |
δὲ
μέγα
πνεῦμα
καὶ
πολλὴν
|
θάλασσαν |
ἐκ
πελάγους
κατιοῦσαν
ἐνδόντος
τοῦ |
| [27] |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
|
θάλασσαν |
προεξέπεμψε.
νῦν
δὲ
τοῦτο
μὲν |
| [9] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ
Δωριεῖς
ὄντες
|
ὑπέδυσαν |
ἑκουσίως
ὄνομα
καὶ
πολιτείαν
τὴν |
| [53] |
οἰκιστὴν
καὶ
σωτῆρα
τῆς
πόλεως
|
ἐκήδευσαν. |
καὶ
καλεῖται
μέχρι
νῦν
Ἀράτειον, |
| [41] |
οἱ
περὶ
Εὐρυκλείδην
καὶ
Μικίωνα
|
(διεκώλυσαν. |
ὄντων
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ |
| [17] |
τιμῇ
καὶ
πορρωτάτω
τοῦ
μέλλοντος
|
οὖσαν. |
(γενόμενος
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
κατὰ |
| [20] |
παρ'
αὐτῶν,
ἄλλο
δ'
οὐδέν;
|
~Οὖσαν |
δὲ
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν |
| [41] |
πόλιν
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
πρόθυμον
|
οὖσαν |
οἱ
περὶ
Εὐρυκλείδην
καὶ
Μικίωνα |
| [9] |
οὗτοι
τὴν
Ἑλληνικὴν
ἀλκὴν
ἀπρόσμαχον
|
οὖσαν, |
ὁσάκις
τύχοι
κόσμου
καὶ
συντάξεως |
| [43] |
μηδὲν
ἀργὸν
εἰς
φιλίαν
βασιλικὴν
|
οὖσαν, |
οὐ
μόνον
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ
καὶ |
| [18] |
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι
πλαγίαν,
ἀν>
|
άγουσαν |
ᾗ
χθαμαλώτατον
(ἐπῳκοδόμηται
τῷ
φρουρίῳ |
| [9] |
ταραττομένην
δ'
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ
|
στασιάζουσαν. |
ὅθεν
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἄριστα |
| [7] |
ἦλθον.
ὡς
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον
|
παρελθοῦσαν, |
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
περὶ
τὸν |
| [12] |
καὶ
πολλὴν
θάλασσαν
ἐκ
πελάγους
|
κατιοῦσαν |
ἐνδόντος
τοῦ
κυβερνήτου,
παραφερόμενος
μόλις |
| [22] |
θορύβου
τε
παντοδαποῦ
καὶ
φώτων
|
γέμουσαν, |
οὐ
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
τὸν
αὐτὸν |
| [32] |
τότε
τὴν
ἱέρειαν
ἐξενεγκαμένην
καὶ
|
τρέπουσαν |
ἀεὶ
κατὰ
τοὺς
Αἰτωλοὺς
ἀντιπρόσωπον, |
| [17] |
κατὰ
τὴν
ἐκτροπὴν
τὴν
ἄνω
|
φέρουσαν, |
ἐκείνην
μὲν
ἐκέλευσε
προάγειν
εἰς |
| [39] |
κατὰ
τοῦ
Ἀράτου
καὶ
διαβολὰς
|
ἔχουσαν· |
γέγραφε
δὲ
κἀκεῖνος
ἐπιστολὰς
κατὰ |
| [32] |
ἐμφαντικῶς
τῇ
διαθέσει
τὴν
μάχην
|
ἔχουσαν. |
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πολλῶν
ἐθνῶν |
| [1] |
αὐτὸν
ἀντεκτίθησι
τὴν
ἀληθινὴν
οὕτως
|
ἔχουσαν· |
τίς
πατέρ'
αἰνήσει,
εἰ
μὴ |
| [45] |
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην
τὴν
|
τυχοῦσαν, |
τὸν
Ὀρχομενὸν
δὲ
συνεχώρησαν
αὐτῷ |
| [35] |
δυσανασχετῶν
τὴν
ἐν
Ἄργει
τυραννίδα
|
γειτνιῶσαν |
αὐτοῖς,
ἔπειθε
πέμπων
τὸν
Ἀριστόμαχον |
| [3] |
πλήθους
τῶν
θεωμένων
ὡς
τοῦτ'
|
ἔγνωσαν |
καταπατηθῆναι.
~Τοῦ
δὲ
Νικοκλέους
τέσσαρας |
| [50] |
Πελοπόννησον,
ὡς,
εἰ
προσλάβοι
τὸν
|
Ἰθωμάταν |
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
παντάπασιν
ἐσομένην
(ὑπο( |
| [50] |
ἐμβαλὼν
καὶ
προῆγεν
εἰς
τὸν
|
Ἰθωμάταν, |
τῷ
τε
Διὶ
θύσων
καὶ |
| [24] |
τὴν
πρὸς
ἄλληλα
συμφυΐ
αν,
|
ὅταν |
ἀποσπασθῇ
καὶ
γένηται
χωρίς,
ἀτροφεῖ |
| [38] |
πιστεύειν
ἄξιον
ἦν·
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
|
ὅταν |
ἅψηται
τοῦ
Κλεομένους
ὑπ'
εὐνοίας, |
| [25] |
βέβαιος
εὔνοια
φυλακτήριον
ἀνδρὸς
ἄρχοντος.
|
ὅταν |
γὰρ
ἐθισθῶσιν
οἵ
τε
πολλοὶ |
| [32] |
μὲν
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον,
|
ὅταν |
δὲ
κινηθὲν
ὑπὸ
τῆς
ἱερείας |
| [16] |
ἐκ
μέσης
ἀναπεφυκὸς
τῆς
Ἑλλάδος,
|
ὅταν |
λάβῃ
φρουράν,
ἐνίσταται
καὶ
ἀποκόπτει |
| [24] |
κοινόν,
αὔξεσθαι
δ'
ὑπ'
ἀλλήλων,
|
ὅταν |
ὅλου
τινὸς
μεγάλου
μέρη
γενόμεναι |
| [38] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν |
αὐτοκράτωρ
ἡγεμὼν
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε |
| [43] |
δημιουργῶν
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ
κατὰ
|
θάλατταν |
εἰς
Πηγάς,
λαθὼν
τοὺς
πολεμίους, |
| [12] |
(αὖθις
οὐκ
ἐλάττοσι
χρησάμενος
κατὰ
|
θάλατταν. |
ἐκ
δὲ
Καρίας
χρόνῳ
πολλῷ |
| [42] |
παραμυθησάμενος
αὐτούς,
ἐξίππευσεν
ἐπὶ
τὴν
|
θάλατταν, |
ἔχων
δέκα
φίλους
καὶ
τὸν |
| [16] |
τε
κατὰ
γῆν
(καὶ
κατὰ
|
θάλατταν, |
καὶ
ἕνα
κύριον
ποιεῖ
καὶ |
| [24] |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ
|
θάλατταν. |
(οὕτω
δ'
ἴσχυσεν
ἐν
τοῖς |
| [14] |
οἱ
φυγάδες
εἰκόνα
χαλκῆν
ἀναστήσαντες
|
ἐπέγραψαν |
τόδε
τὸ
ἐλεγεῖον·
(βουλαὶ
μὲν |
| [53] |
τε
τῷ
νόμῳ
δεισιδαιμονίας
προσούσης,
|
ἔπεμψαν |
εἰς
Δελφοὺς
ὑπὲρ
τούτων
ἐρησόμενοι |
| [51] |
ἄρα
μεταβολὴ
φύσεως,
ἀλλ'
ἐπίδειξις
|
ἐν |
ἀδείᾳ
κακίας,
πολὺν
χρόνον
διὰ |
| [52] |
στρατηγῶν
τινα
καὶ
φίλων
ἐκέλευσεν
|
(ἐν) |
ἀδήλῳ
τρόπῳ
τοῦτο
πρᾶξαι,
μάλιστα |
| [53] |
φιλίας.
~Οὕτω
δ'
αὐτοῦ
τελευτήσαντος
|
ἐν |
Αἰγίῳ,
τὸ
ἑπτακαιδέκατον
στρατηγοῦντος,
καὶ |
| [45] |
οὕτω
μεταχειρίσασθαι
δι'
ὀργήν,
ἀλλ'
|
ἐν |
ἀνάγκαις
γλυκὺ
γίνεται
καὶ
τὸ |
| [12] |
μετὰ
δ'
ἡμέρας
οὐ
πολλὰς
|
ἐν |
ἀπόροις
ὄντι
τῷ
Ἀράτῳ
γίνεταί |
| [28] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅσους
ἔλαβον
ἠγωνισμένους
|
ἐν |
Ἄργει,
διὰ
τῆς
χώρας
πορευομένους |
| [3] |
τυράννους·
τρεφόμενος
δὲ
παρὰ
τοῖς
|
ἐν |
Ἄργει
ξένοις
καὶ
φίλοις
πατρῴοις |
| [6] |
ἐν
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων
τινῶν
|
ἐν |
Ἄργει
τοῦ
Νικοκλέους
φανέντων
καὶ |
| [35] |
παλαιὰν
ὑπόθεσιν,
καὶ
δυσανασχετῶν
τὴν
|
ἐν |
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
ἔπειθε |
| [45] |
γὰρ
Ἀντίγονος
τὰς
μὲν
τῶν
|
ἐν |
Ἄργει
τυράννων
καταβεβλημένας
ἀνέστησε,
τὰς |
| [6] |
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ
τῶν
μὲν
|
ἐν |
Ἄργει
φίλων
ἕκαστος
ἐξ
ὀλίγων |
| [47] |
τοῖς
Μακεδόνων
ὅπλοις
αὑτοὺς
ὑπεσταλκότες,
|
ἐν |
ἀργίᾳ
πολλῇ
καὶ
ἀταξίᾳ
διῆγον |
| [20] |
ἐπισφαλεστέραν
ἐποίησεν
ἁμαρτία
τις
εὐθὺς
|
ἐν |
ἀρχῇ
συμβᾶσα
(δι'
ἄγνοιαν.
ὁ |
| [5] |
πρακτικός,
Ἀρκεσιλάου
τοῦ
Ἀκαδημιακοῦ
γεγονὼς
|
ἐν |
(ἄστει
συνήθης.
δεξαμένων
δὲ
τούτων |
| [31] |
καὶ
γενομένης
ἐκπλήξεως,
οἵαν
εἰκὸς
|
ἐν |
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
πρὶν
ἢ
πάντας |
| [29] |
τὸ
Ἄργος
οὐδ'
ἠλευθέρωσε
τοὺς
|
ἐν |
αὐτῷ,
τῶν
περὶ
Ἀγίαν
καὶ |
| [44] |
ταῦτα
μὲν
ἐπράχθη
χρόνοις
ὕστερον.
|
~Ἐν |
δὲ
ταῖς
Πηγαῖς
δόντες
καὶ |
| [2] |
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον.
|
ἐν |
δὲ
τῇ
περὶ
τὴν
οἰκίαν |
| [38] |
ταῖς
πράξεσι
καταστρατηγῶν
καὶ
καταπολιτευόμενος,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
ὑπομνήμασι
λοιδορῶν
διετέλει, |
| [20] |
πόλεως
(πρὸ
τοῦ
καλουμένου
Ὄρνιθος.
|
ἐν |
δὲ
τούτῳ
πρῶτος
ἀδελφὸς
Ἐργίνου |
| [9] |
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν
μέρος
ὄντες,
|
ἐν |
δὲ
τῷ
τότε
μιᾶς
ἀξιολόγου |
| [38] |
Κλεομένους
ὑπ'
εὐνοίας,
καὶ
καθάπερ
|
ἐν |
δίκῃ
τῇ
ἱστορίᾳ
τῷ
μὲν |
| [14] |
θαυμαστὴ
δ'
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς
|
ἐν |
δυνάμει
τοσαύτῃ
μετριότης.
(ἀποδειχθεὶς
γὰρ |
| [2] |
ἄνδρας
ἐνδόξους
τὰ
μάλιστα
καὶ
|
ἐν |
δυνάμει
τῶν
πολιτῶν
(ὄντας.
ἤδη |
| [25] |
ἔγκλημα
κατεσκευακὼς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὡς
|
ἐν |
εἰρήνῃ
πόλεμον
ἐξενηνοχόσι.
καὶ
δίκην |
| [42] |
Αἴγιον
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
|
ἐν |
ᾗ
καλεῖν
τὸν
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο |
| [38] |
πρὸς
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους
πατρῳόν,
|
ἐν |
ᾗ
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν
ἀπέκτεινε, |
| [25] |
τύραννος.
ὅσοι
δὴ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἐν |
ἡλικίᾳ
παρόντες
ἔτυχον,
τούτους
ἀναλαβὼν |
| [43] |
θύοντι
τῷ
Ἀράτῳ
δύο
χολὰς
|
ἐν |
ἥπατι
φανῆναι,
μιᾷ
πιμελῇ
περιεχομένας, |
| [26] |
ὑπ'
ἀρετῆς
ἀκατάπαυστον
ἀρχὴν
περιπεποιημένος,
|
ἐν |
ἱματίῳ
καὶ
χλαμυδίῳ
τῷ
τυχόντι, |
| [44] |
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν
δ'
Ἀριστόμαχον
|
ἐν |
Κεγχρεαῖς
στρεβλώσαντες
κατεπόντισαν,
ἐφ'
ᾧ |
| [28] |
τὸν
ἀγῶνα
τῶν
Νεμείων
ἤγαγεν
|
ἐν |
Κλεωναῖς,
ὡς
πάτριον
ὄντα
καὶ |
| [29] |
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι
δ'
ἐκεῖνον
|
ἐν |
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν
ἐκ
παραγγέλματος |
| [34] |
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων
παρὼν
αὐτὸς
|
ἐν |
Κορίνθῳ,
καὶ
διατριβὴν
οἱ
τοῦ |
| [17] |
ἀμελεῖν
προσποιούμενος
ἔθυε
γάμους
αὐτῶν
|
ἐν |
Κορίνθῳ,
καὶ
θέας
ἐπετέλει
καὶ |
| [41] |
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
χρημάτων
|
ἐν |
Κορίνθῳ
καὶ
οἰκίας,
ὁ
Κλεομένης |
| [43] |
πολέμῳ
συναγαγὼν
ὁ
Ἀντίγονος
ἑστίασιν
|
ἐν |
Κορίνθῳ,
καὶ
πολλοὺς
ὑποδεχόμενος
τὸν |
| [15] |
πάνυ
προσιεμένῳ,
καὶ
θύων
θεοῖς
|
ἐν |
Κορίνθῳ
μερίδας
(εἰς
Σικυῶνα
τῷ |
| [25] |
κατασκευάσας
οὖν
ὁ
Ἄρατος
αὐτοῖς
|
ἐν |
Κορίνθῳ
μικρὰς
παραξιφίδας
ἐνέρραψεν
εἰς |
| [9] |
οἰκίας
ἀναφθείσης,
ὥστε
θαυμάσαντας
τοὺς
|
ἐν |
Κορίνθῳ
παρὰ
μικρὸν
ὁρμῆσαι
πρὸς |
| [40] |
Σικυῶνι
διεφθαρμένους
ἀπέκτεινε,
τοὺς
δ'
|
ἐν |
Κορίνθῳ
πειρώμενος
ἀναζητεῖν
καὶ
κολάζειν, |
| [18] |
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
τοιαύτην.
(Ἦσαν
|
ἐν |
Κορίνθῳ
τέσσαρες
ἀδελφοὶ
Σύροι
τὸ |
| [16] |
τῶν
Ἀθηναίων,
ὡς
νενικήκοι
τῆς
|
ἐν |
Μαραθῶνι
(μάχης
ἀδελφήν·
ταύτην
δὲ |
| [37] |
Ἄρατος
οὐδ'
ὣς
ἐπήγαγεν,
ἀλλ'
|
ἐν |
μέσῳ
λαβὼν
χαράδραν
ἐπέστησε
καὶ |
| [9] |
καὶ
ἀκολουθεῖν,
οὐ
μόνον
αὑτοὺς
|
ἐν |
μέσῳ
πόλεων
καὶ
δυνάμεων
τηλικούτων |
| [20] |
οὐκέτι
διῆκαν,
ἀλλὰ
δήσαντες
ἐφύλαττον
|
ἐν |
οἰκίσκῳ
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
δὲ
παρεσκευάζοντο |
| [19] |
ταῦτα
δαπανᾶσθαι
κρύφα
καὶ
προεισφέρειν,
|
ἐν |
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ
πάντων |
| [37] |
δένδρων
πεφυτευμένων
καὶ
τάφρων
πλατειῶν,
|
ἐν |
οἷς
ἐπιθεμένου
τοῦ
Κλεομένους,
ἔπεσε |
| [10] |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἀνελπίστων
κατορθώσας
|
ἐν |
οἷς
ἐτόλμησεν,
οὐκ
ἐλάττονα
δοκεῖ |
| [27] |
μηρόν,
ἐκράτησε
δὲ
τῶν
τόπων
|
ἐν |
οἷς
ἦν
καὶ
οὐκ
ἐξεώσθη |
| [12] |
καὶ
πίναξιν
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
|
ἐν |
οἷς
κρίσιν
ἔχων
οὐκ
ἄμουσον |
| [4] |
δὲ
Νικοκλέους
τέσσαρας
μῆνας
τυραννοῦντος,
|
ἐν |
οἷς
πολλὰ
κακὰ
τὴν
πόλιν |
| [43] |
ἦν
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
|
ἐν |
πράγμασι
μεγάλοις
ὠφέλιμος,
ἀλλὰ
καὶ |
| [38] |
(Διὸ
καὶ
μέμφονται
τὸν
Ἄρατον,
|
ἐν |
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι
τῶν |
| [40] |
ὁ
Ἄρατος
λαβών,
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
Σικυῶνι
διεφθαρμένους
ἀπέκτεινε,
τοὺς
δ' |
| [31] |
πόλιν,
οἱ
μὲν
στρατιῶται
διασπαρέντες
|
ἐν |
ταῖς
οἰκίαις
ἦσαν,
ἐξωθοῦντες
ἀλλήλους |
| [38] |
καὶ
Γαλατικῶν,
μηδ'
οὓς
αὐτὸς
|
ἐν |
ταῖς
πράξεσι
καταστρατηγῶν
καὶ
καταπολιτευόμενος, |
| [29] |
ἴσχυσεν,
ὥστε
καὶ
τοὺς
φιλοσόφους
|
ἐν |
ταῖς
σχολαῖς
ζητοῦντας,
εἰ
τὸ |
| [36] |
καὶ
τὸ
δωδέκατον
ᾑρέθη
στρατηγός.
|
~Ἐν |
ταύτῃ
τῇ
στρατηγίᾳ
περὶ
τὸ |
| [47] |
ἀνέχεσθαι
καὶ
περιορᾶν
ὥσπερ
κωμάζοντας
|
ἐν |
τῇ
Πελοποννήσῳ
μετὰ
πολλῆς
ἀσελγείας |
| [26] |
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας,
οὐδένα
δ'
|
ἐν |
τῇ
πόλει
ζῶντα
τῶν
ἐχθρῶν |
| [2] |
φεύγουσιν
ὁ
παῖς
καὶ
πλανώμενος
|
ἐν |
τῇ
πόλει
περίφοβος
καὶ
ἀβοήθητος, |
| [8] |
εἶναι
δὲ
πολλοὺς
καὶ
ἄλλους
|
ἐν |
(τῇ
πόλει
τοὺς
συνεργοῦντας.
οὐ |
| [30] |
ἔχθραν
καὶ
πολλάκις
αὐτοῦ
κατηγορήσας
|
ἐν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀπερρίφη
καὶ
παρώφθη, |
| [41] |
μὲν
ἔτη
καὶ
τρία
πεπολιτευμένος
|
ἐν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
πεπρωτευκὼς
δὲ
καὶ |
| [24] |
κατὰ
θάλατταν.
(οὕτω
δ'
ἴσχυσεν
|
ἐν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὥστ'
ἐπ>
εὶ |
| [1] |
προγόνων
τινῶν
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας
|
ἐν |
τοῖς
ἐκείνων
ἐπαίνοις,
ὑπὸ
τῆς |
| [24] |
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
μετ'
ἐκεῖνον
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένου.
ἐγὼ
δὲ |
| [26] |
τήμερον
ἡμέρας
γένος
εὐδοκιμώτατον
(ἀπολέλοιπεν
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνων
δὲ
τῶν |
| [50] |
ἑκάτερον
καὶ
πυνθανόμενος,
τί
καθορῶσιν
|
ἐν |
τοῖς
ἱεροῖς,
κρατοῦντα
τῆς
ἄκρας |
| [11] |
Ἀχαιοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
τὴν
πόλιν,
|
ἐν |
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος
ἠγαπᾶτο
δι' |
| [32] |
(ἀπο(
κτεῖναι.
τὸ
δ'
ἔργον
|
ἐν |
τοῖς
μεγίστοις
διεβοήθη,
καὶ
Τιμάνθης |
| [17] |
ἀλλ'
ἔπινε
παίζων
ὑπὸ
χαρᾶς
|
ἐν |
τοῖς
στενωποῖς,
καὶ
δι'
ἀγορᾶς |
| [10] |
τίς
ἐστιν
ἀνθρώπου
καὶ
σύνεσις
|
ἐν |
τοῖς
ὑπαίθροις
καὶ
διακεκηρυγμένοις
εὐτάρακτος |
| [32] |
λογισμόν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὐδὲν
|
ἐν |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εἴρηκε
τοιοῦτον,
ἀλλά |
| [33] |
Πειραιᾶ
καταλαβεῖν.
αὐτὸς
δ'
ἀρνούμενος
|
ἐν |
τοῖς
ὑπομνήμασιν
οἷς
ἀπολέλοιπεν
Ἐργῖνον |
| [54] |
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν
δὲ
μόνον
|
ἐν |
τοσούτοις
κακοῖς
εὐτύχημα
κτησάμενος,
υἱὸν |
| [41] |
ὥσπερ
ἐπὶ
ναυαγίου
τῆς
πατρίδος
|
ἐν |
τοσούτῳ
σάλῳ
καὶ
(κινδύνῳ
διαφερόμενος. |
| [44] |
(καὶ
τῶν
Κορινθίων
ἀμυνομένων
προθύμως.
|
ἐν |
τούτῳ
δ'
Ἀριστοτέλης
ὁ
Ἀργεῖος |
| [22] |
καὶ
κραυγὴ
συνερρήγνυτο
πανταχόθεν
ἄσημος.
|
~Ἐν |
τούτῳ
δ'
ὁ
μὲν
Ἄρατος |
| [6] |
καὶ
κατακαλύψαντες
ἐφ'
ἁμαξῶν
προαπέστειλαν.
|
ἐν |
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων
τινῶν
ἐν |
| [32] |
ἀπορίας
τοὺς
συνισταμένους
καὶ
προσβοηθοῦντας.
|
~Ἐν |
τούτῳ
δὲ
τῷ
ταράχῳ
μία |
| [6] |
μετὰ
τῶν
φίλων·
εἶτ'
ἀλειψάμενος
|
ἐν |
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ
παραλαβών
τινας |
| [52] |
πλὴν
ἑνός
γε
τῶν
συνήθων
|
ἐν |
τῷ
δωματίῳ
παρόντος,
ἀναπτύσας
δίαιμον, |
| [17] |
δὲ
καιρὸς
ἦν,
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
|
ἐν |
τῷ
θεάτρῳ,
παρέπεμπε
τὴν
Νίκαιαν |
| [32] |
μεγέθει
σώματος
εὐπρεπής,
ἔτυχε
μὲν
|
ἐν |
τῷ
ἱερῷ
καθεζομένη
τῆς
Ἀρτέμιδος, |
| [31] |
τῶν
παρόντων
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους,
|
ἐν |
τῷ
κρατεῖν
ἀσθενεστάτους
δι'
ἀταξίαν |
| [28] |
οὕτω
σφοδρὸς
ἦν
καὶ
ἀπαραίτητος
|
ἐν |
τῷ
μισεῖν
τοὺς
τυράννους.
~Ὀλίγῳ |
| [26] |
καὶ
φύλακας
ἔξω
παρεμβάλλειν
ἐκέλευεν
|
ἐν |
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς
δ'
οἰκέτας |
| [21] |
οὐ
καθορωμένοις·
ἔτι
γὰρ
ἦσαν
|
ἐν |
τῷ
σκιαζομένῳ
τῆς
σελήνης,
ἐκείνους |
| [52] |
θέρμας
τε
μαλακὰς
τὸ
πρῶτον
|
ἐν |
τῷ
σώματι
καὶ
βῆχα
κινούντων |
| [18] |
γένος,
ὧν
εἷς
ὄνομα
Διοκλῆς
|
ἐν |
τῷ
φρουρίῳ
μισθοφορῶν
διέτριβεν.
(οἱ |
| [24] |
πεντήκοντα
κυσὶ
καὶ
κυνηγοῖς
ἴσοις
|
ἐν |
τῷ
φρουρίῳ
τρεφομένοις.
(Οἱ
μὲν |
| [17] |
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν
θέαν
|
ἐν |
φορείῳ
κεκοσμημένῳ
βασιλικῶς,
ἀγαλλομένην
τε |
| [33] |
πολλὰς
θεραπευόμενος,
καὶ
πολὺν
χρόνον
|
ἐν |
φορείῳ
κομιζόμενος
ἐποιεῖτο
τὰς
στρατείας. |
| [34] |
τινὰ
μακρὰν
κλινήρης
ὑπάρχων,
ὅμως
|
ἐν |
φορείῳ
κομιζόμενος
ὑπήντησε
τῇ
πόλει |
| [53] |
προσαγορεύουσι,
τὴν
δὲ
τοῦ
μηνὸς
|
ἐν |
ᾧ
γενέσθαι
(τὸν
ἄνδρα
διαμνημονεύουσι. |
| [8] |
τὸ
τεῖχος
καὶ
τὸν
πύργον,
|
ἐν |
ᾧ
κύων
μέγας
ἐφρούρει
θηρατικός. |
| [12] |
νεὼς
παραβαλούσης
κατὰ
τὸν
τόπον,
|
ἐν |
ᾧ
τὰ
μὲν
ἐπὶ
σκοπὴν |
| [54] |
διαδοχή.
τὸ
δ'
Ἀράτου
γένος
|
ἔν |
τε
τῇ>
Σικυῶνι
καὶ
τῇ |
| [38] |
πρώτου
Μακεδόνων
ἡγεμόνα
ποιεῖσθαι
τοὺς
|
ἔν |
τινι
λόγῳ
τὴν
Ἑλληνικὴν
τιθεμένους |
| [16] |
Χάρης
μὲν
γὰρ
ὁ
Ἀθηναῖος
|
ἔν |
τινι
μάχῃ
πρὸς
τοὺς
βασιλέως |
| [54] |
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
πρὸς
αὑτόν.
|
(ἓν |
δὲ
μόνον
ἐν
τοσούτοις
κακοῖς |
| [38] |
ἀπέκτεινε,
ζῶντα
δὲ
τὸν
Μεγιστόνουν
|
συνέλαβεν. |
(Εἰωθὼς
δὲ
στρατηγεῖν
παρ'
ἐνιαυτόν, |
| [47] |
αὐτὸς
ᾑρημένος
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
|
προέλαβεν |
ἡμέραις
πέντε
(τὴν
ἀρχὴν
ἕνεκα |
| [44] |
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
παρέλαβεν, |
Ἄρατος
δὲ
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς
ὑπ' |
| [18] |
Διοκλῆς
ἐν
τῷ
φρουρίῳ
μισθοφορῶν
|
διέτριβεν. |
(οἱ
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες
βασιλικὸν |
| [28] |
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
τῶν
Νεμείων
|
ἤγαγεν |
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς
πάτριον
ὄντα |
| [37] |
ὁ
μὲν
Ἄρατος
οὐδ'
ὣς
|
ἐπήγαγεν, |
ἀλλ'
ἐν
μέσῳ
λαβὼν
χαράδραν |
| [12] |
σκοπὴν
ἀνιών,
τὰ
δὲ
κρυπτόμενος
|
διῆγεν. |
ἔπλει
μὲν
οὖν
ἡ
ναῦς |
| [50] |
θεάτρου
τὴν
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
καὶ
|
προῆγεν |
εἰς
τὸν
Ἰθωμάταν,
τῷ
τε |
| [7] |
(καὶ
σύνθημα
παραδοὺς
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
|
προῆγεν |
ἐπὶ
τὴν
πόλιν,
συμμέτρως
τῇ |
| [7] |
πύργον
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν
|
προῆγεν, |
ὅπου
τὴν
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς |
| [6] |
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ
νεανίσκων
|
ἀπῆγεν |
οἴκαδε·
καὶ
μετὰ
μικρὸν
ἑωρᾶτο |
| [20] |
πρὸς
τὴν
πόλιν
(ἀναστρέ(
ψας
|
ὑπῆγεν |
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
ἤδη
δὲ
πλησίον |
| [8] |
σχολαίως
ἀναβαίνοιεν·
ἡ
δ'
ὥρα
|
κατήπειγεν, |
ἤδη
φθεγγομένων
ἀλεκτρυόνων
καὶ
ὅσον |
| [40] |
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
οὐδ'
|
ἔστεργεν |
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ |
| [43] |
κατενόησε
τὴν
φύσιν
τοῦ
ἀνδρὸς
|
μηδὲν |
ἀργὸν
εἰς
φιλίαν
βασιλικὴν
οὖσαν, |
| [8] |
τοῦ
πύργου
πρὸς>
αὐτὸν
ἀντεφώνησε
|
μηδὲν |
εἶναι
δεινόν,
ἀλλὰ
τὸν
κύνα |
| [20] |
μήτε
τοὔνομα
πυθόμενος
μήτ'
ἄλλο
|
μηδὲν |
προσμείνας
τεκμήριον,
ἐμβάλλει
τε
τὴν |
| [26] |
ἧς
ὑπεράνω
τὴν
κλίνην
ἐπιτιθεὶς
|
ἐκάθευδεν, |
ὡς
εἰκὸς
καθεύδειν
τὸν
οὕτως |
| [51] |
γὰρ
ὑβρισμένον
(περιῆν,
ἄλλο
δ'
|
οὐδέν, |
ἀμύνασθαι
μὴ
δυναμένῳ.
μεγίστην
γὰρ |
| [50] |
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἐκείνῳ
μὲν
|
οὐδὲν |
ἀντεῖπε,
καίπερ
ἐπίδοξος
ὢν
ὑπ' |
| [17] |
δ'
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
περὶ
αὐτὸν
|
οὐδὲν |
ἀπέλειπε
πάθει
τῶν
ἐμμανεστάτων
ἐρώτων, |
| [48] |
Ἀράτου
παραμελοῦντος,
ἐγίνετο
τῶν
χρησίμων
|
οὐδέν, |
ἔγνω
(διαμαρ(
τάνων
τοῦ
παντὸς |
| [8] |
ἄδηλον
αἰωρουμένων
φήμην
καὶ
σαφὲς
|
οὐδὲν |
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
πραττομένων,
πρίν |
| [32] |
τὸν
λογισμόν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
|
οὐδὲν |
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εἴρηκε
τοιοῦτον, |
| [48] |
μᾶλλον
οἱ
βασιλικοὶ
φθονοῦντες,
ὡς
|
οὐδὲν |
ἐπέραινον
κρύφα
διαβάλλοντες,
ἀναφανδὸν
ἐλοιδοροῦντο |
| [52] |
τύραννος
ἢ
βασιλεύς,
βίᾳ
μὲν
|
οὐδὲν |
ἐπεχείρησε,
Ταυρίωνα
δὲ
τῶν
στρατηγῶν |
| [39] |
Φλιάσιοι
φρουρὰν
ἐδέξαντο,
καὶ
ὅλως
|
οὐδὲν |
ἔτι
τῶν
ἐπικτήτων
βέβαιον
ἦν |
| [13] |
φοίνικα
μόνον
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ'
|
οὐδὲν |
ἐτόλμησε
παραβαλεῖν·
τοὺς
δὲ
πόδας |
| [34] |
τῆς
Ἀκαδημείας
προῆλθεν·
εἶτα
πεισθεὶς
|
(οὐδὲν |
ἠδίκησεν.
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες |
| [6] |
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
ἀναγελῶντες
ἔλεγον·
|
οὐδὲν |
ἦν
ἄρα
τυράννου
δειλότερον,
εἰ |
| [52] |
γε
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς
|
οὐδὲν |
ἦν
ὄφελος
ἐλέγχοντι,
πράως
καὶ |
| [40] |
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν
τὴν
πόλιν,
|
οὐδὲν |
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ'
αὐτῶν
τοσοῦτον, |
| [25] |
(αὐτοῖς
καὶ
καιρὸν
ἐπιτηροῦντες.
ἀλλ'
|
οὐδὲν |
οἷον
ἀληθινὴ
καὶ
βέβαιος
εὔνοια |
| [40] |
νεωτεριζόντων
πανταχόθεν.
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
|
οὐδὲν |
οὐδ'
ἔστεργεν
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν, |
| [50] |
δὲ
πίστεως
καὶ
χάριτος
ἰσχυρότερον
|
οὐδὲν |
οὐδ'
ὀχυρώτερον.
ταῦτά
σοι
τὸ |
| [19] |
καλοῦ
παρ'
αὐτῶν,
ἄλλο
δ'
|
οὐδέν; |
~Οὖσαν
δὲ
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ |
| [4] |
οὐδὲν
τηλικοῦτον
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον
|
οὐδὲν |
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων
δὲ
τοῖς |
| [4] |
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν,
τόλμημα
μὲν
|
οὐδὲν |
τηλικοῦτον
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον
οὐδὲν |
| [9] |
μὲν
πάλαι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀκμῆς
|
οὐδὲν |
ὡς
εἰπεῖν
μέρος
ὄντες,
ἐν |
| [2] |
περίφοβος
καὶ
ἀβοήθητος,
κατὰ
τύχην
|
ἔλαθεν |
εἰς
οἰκίαν
παρελθὼν
γυναικός,
ἀδελφῆς |
| [32] |
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον,
ὅταν
δὲ
|
κινηθὲν |
ὑπὸ
τῆς
ἱερείας
ἐκφέρηται,
μηδένα |
| [43] |
τότε
μὲν
οὖν
παρήνεγκε
τὸ
|
ῥηθέν, |
οὐδ'
ἄλλως
πολὺ
νέμων
πίστεως |
| [16] |
ὅλης
τυραννίδα,
τὴν
Μακεδόνων
φρουράν,
|
ἐκεῖθεν |
ἐξελάσαι
(διανοούμενος.
Χάρης
μὲν
γὰρ |
| [13] |
καὶ
δακρύειν,
ὡς
δ'
οὐκ
|
ἔπειθεν, |
εἰπεῖν
ὅτι
τοῖς
τυράννοις
πολεμητέον, |
| [22] |
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν
ἄνω
μαχομένων
|
ἦλθεν, |
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις
τὸν |
| [20] |
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
|
ἦλθεν. |
(ἐλθόντα
δ'
αὐτὸν
οὐκέτι
διῆκαν, |
| [8] |
τοῦ
τυράννου
καὶ
τὸ
στρατήγιον
|
ἀνῆλθεν· |
ἐνταῦθα
γὰρ
οἱ
μισθοφόροι
παρενυκτέρευον. |
| [51] |
καὶ
ὅλως
ἀποτυχὼν
ταῖς
πράξεσιν
|
ἐπανῆλθεν |
εἰς
Πελοπόννησον,
καὶ
τοὺς
Μεσσηνίους |
| [34] |
ἐπ'
αὐτούς,
ἄχρι
τῆς
Ἀκαδημείας
|
προῆλθεν· |
εἶτα
πεισθεὶς
(οὐδὲν
ἠδίκησεν.
οἱ |
| [29] |
πλειόνων
ἡμερῶν
κομίζειν
εἰς
Κεγχρεὰς
|
κατῆλθεν, |
ἐκκαλούμενος
δι'
ἀπάτης
τὸν
Ἀρίστιππον |
| [22] |
ὀρῶν
ἀνάκλασιν
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος
|
ὅθεν |
εἴληφε
τὴν
ἀρχήν.
διαπορούντων
δ' |
| [9] |
δ'
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ
στασιάζουσαν.
|
ὅθεν |
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἄριστα
κρίνας |
| [3] |
τὴν
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ
σκαφεῖον.
|
ὅθεν |
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
προσῆκον |
| [4] |
(παρ'
ἡλικίαν
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
κεκραμένον.
|
ὅθεν |
οἵ
τε
φυγάδες
μάλιστα
τὸν |
| [10] |
ἀεὶ
τῷ
κοινῷ
συμφέροντι
χρώμενος.
|
ὅθεν |
οὐχ
οὕτως
δοκεῖ
γεγονέναι
φίλος |
| [5] |
χωρίον
τι
τῆς
Σικυωνίας
καταλαβεῖν,
|
ὅθεν |
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
τὸν
τύραννον, |
| [1] |
πρὸς
τὸ
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
τῶν
|
οἴκοθεν |
παραδειγμάτων
τὸν
βίον,
εὔδαιμον
ἂν |
| [12] |
χρόνῳ
πολλῷ
περαιωθεὶς
εἰς
Αἴγυπτον,
|
πατρόθεν |
τε
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ
πρὸς |
| [21] |
ἄκρας
περιέλαμπε,
καὶ
κραυγὴ
συνερρήγνυτο
|
πανταχόθεν |
ἄσημος.
~Ἐν
τούτῳ
δ'
ὁ |
| [27] |
ἡμέρας
ἐπιφανείσης,
καὶ
τοῦ
τυράννου
|
πανταχόθεν |
αὐτῷ
προσβάλλοντος,
οἱ
μὲν
Ἀργεῖοι, |
| [8] |
ἕκαστον
ἀπ'
οἰκίας.
καὶ
συνδραμόντων
|
πανταχόθεν, |
ἡμέρα
μὲν
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ |
| [39] |
πόλεις
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
τῶν
νεωτεριζόντων
|
πανταχόθεν. |
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
οὐδ' |
| [31] |
ἀθροισθῆναι
καὶ
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ
|
πανταχόθεν |
τὴν
δύναμιν,
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε |
| [24] |
τι
τῆς
αὐξήσεως
(τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἐπίπροσθεν |
ποιούμενον.
ἡγεῖτο
γὰρ
ἀσθενεῖς
ἰδίᾳ |
| [9] |
ὀγδοήκοντα,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
τῶν
|
ἔμπροσθεν |
τυράννων
οὐκ
ἐλάττους
πεντακοσίων,
οἷς |
| [28] |
τῷ
διωγμῷ
πολὺ
προελθούσης
εἰς
|
τοὔμπροσθεν, |
αὐτὸς
οὐχ
οὕτως
ἐκβιασθεὶς
ὑπὸ |
| [39] |
Σικυωνίων
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας,
|
ἐγγύθεν |
δ'
ἀποτραπεὶς
Πελλήνῃ
προσέβαλε,
καὶ |
| [21] |
μὲν
κάτωθεν
ἤδη,
τὰ
δ'
|
ἄνωθεν |
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
περιέλαμπε,
καὶ |
| [32] |
καὶ
κατέβλεψεν
εἰς
τοὺς
μαχομένους
|
ἄνωθεν |
ἔχουσα
τὴν
τριλοφίαν,
αὐτοῖς
τε |
| [9] |
τῷ
Ἀράτῳ
παρεῖχον,
ἐπιβουλευομένην
μὲν
|
ἔξωθεν |
καὶ
φθονουμένην
ὑπ'
Ἀντιγόνου
τὴν |
| [5] |
πετρώδεσι
καὶ
ὑψηλοῖς,
τὸ
δ'
|
(ἔξωθεν |
ὕψος
ὑπὸ
κλιμάκων
οὐ
πάνυ |
| [7] |
Μνασίθεον
καὶ
Ἔκδηλον,
καὶ
τὰς
|
ἑκατέρωθεν |
ὁδοὺς
τοῦ
τείχους
διαλαβόντες,
ἀπέστελλον |
| [23] |
Κορινθίους.
ἐπιστήσας
δὲ
ταῖς
παρόδοις
|
ἑκατέρωθεν |
τοὺς
Ἀχαιούς,
αὐτὸς
ἀπὸ
τῆς |
| [29] |
γὰρ
τοὺς
ἀστραγάλους
ἀπέρχοιτο
καραδοκήσων
|
πόρρωθεν |
τὸ
συμβησόμενον.
ταῦτα
γὰρ
οὕτως |
| [21] |
ὡς
κατορθῶν.
(καί
πως
ἔτι
|
πρόσωθεν |
αὐτοῖς
ἀπήντα
σὺν
φωτὶ
φυλακὴ |
| [8] |
τῶν
δὲ
τοῦ
κηπουροῦ
κυναρίων
|
κάτωθεν |
ἐκκαλουμένων
αὐτόν,
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ |
| [21] |
καὶ
φῶτα
πολλὰ
τὰ
μὲν
|
κάτωθεν |
ἤδη,
τὰ
δ'
ἄνωθεν
ἀπὸ |
| [8] |
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος
ἔτι
τῶν
|
κάτωθεν |
ὀλίγους,
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν
τοῦ |
| [53] |
χρησμὸν
τόνδε·
(βουλεύῃ
Σικυὼν
ζωάγριον
|
αἰὲν |
Ἀράτου
ἀμφ'
ὁσίῃ
θαλίῃ
τε |
| [26] |
ἡ
τῆς
ἐρωμένης
μήτηρ
ὑφαιροῦσα
|
κατέκλειεν |
εἰς
ἕτερον
οἴκημα,
καὶ
πάλιν |
| [30] |
τοὺς
λεπτοὺς
ὄρνιθας,
ὅ
τι
|
φεύγοιεν |
αὐτόν,
εἰπεῖν
ἐκείνους,
ὡς
ἔσται |
| [8] |
μὴ
καθ'
ἕνα
καὶ
σχολαίως
|
ἀναβαίνοιεν· |
ἡ
δ'
ὥρα
κατήπειγεν,
ἤδη |
| [16] |
ἀρχὴν
γεγονέναι
καὶ
(ἀλλόφυλον
αὕτη
|
διήνεγκεν. |
ὁ
μὲν
γὰρ
Ἰσθμὸς
ἐμφράσσων |
| [50] |
ἀναβὰς
δὲ
καὶ
θύσας,
ὡς
|
προσήνεγκεν |
αὐτῷ
τὰ
σπλάγχνα
τοῦ
βοὸς |
| [5] |
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
τὸν
τύραννον,
|
ἧκεν |
εἰς
Ἄργος
ἀνὴρ
Σικυώνιος
ἐκ |
| [46] |
παραλαβὼν
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
|
διέθηκεν, |
ὥστε
πολλῆς
μὲν
εὐνοίας
πρὸς |
| [25] |
μακαρίας
καὶ
περιβοήτου
μοναρχίας
ὄγκος
|
περιέθηκεν. |
~Ἐκεῖνος
γὰρ
Ἀντίγονον
μὲν
ἔχων |
| [34] |
ὡς
ἑάλωκε,
πολλοῦ
δ'
ὡς
|
τέθνηκεν, |
ὁ
μὲν
τὸν
Πειραιᾶ
φρουρῶν |
| [13] |
γραφῆς,
ὡς
Πολέμων
ὁ
περιηγητὴς
|
(ἱστόρηκεν. |
ἦν
δὲ
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον, |
| [15] |
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος
ἡμῖν
|
προσκεχώρηκεν. |
αὐτός
τ'
οὖν
ἀποδέχομαι
τὸ |
| [24] |
χρώμενος.
Ἀθηναίοις
δὲ
τοὺς
ἐλευθέρους
|
ἀφῆκεν |
ἄνευ
λύτρων,
ἀρχὰς
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς |
| [23] |
δ'
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
μὲν
|
ἀφῆκεν |
ὑποχείριον
γενόμενον,
Θεόφραστον
δ'
ἀνεῖλεν |
| [11] |
λαβὼν
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολίταις
|
ἐπέδωκεν |
ἀπορουμένοις
εἴς
τε
τἆλλα
καὶ |
| [3] |
ὁρῶν
εἰς
εὐεξίαν
καὶ
μέγεθος,
|
ἐπέδωκεν |
ἑαυτὸν
ἀσκήσει
τῇ
περὶ
παλαίστραν, |
| [50] |
τὰ
μὲν
σπλάγχνα
τῷ
μάντει
|
παρέδωκεν |
ὁ
Φίλιππος,
ἐκεῖνον
δὲ
τῆς |
| [54] |
Περσεῖ
δὲ
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν
|
παρέδωκεν, |
ὃν
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ'
ὑπόβλητον |
| [37] |
δεξιῷ
τῶν
πολεμίων,
καὶ
τρεψάμενος
|
ἐδίωκεν, |
ὑπὸ
θυμοῦ
καὶ
φιλοτιμίας
ἀταμιεύτως |
| [2] |
τοὺς
μὲν
ἐξέβαλε,
τοὺς
δ'
|
ἀνεῖλεν· |
ἐζήτει
δὲ
καὶ
τὸν
υἱὸν |
| [30] |
~Ὡς
δ'
οὖν
τὸν
Ἀρίστιππον
|
ἀνεῖλεν, |
εὐθὺς
ἐπεβούλευσε
Λυδιάδῃ
τῷ
Μεγαλοπολίτῃ, |
| [13] |
μὲν
ἄλλας
εἰκόνας
τῶν
τυράννων
|
ἀνεῖλεν |
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
τὴν |
| [23] |
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον,
Θεόφραστον
δ'
|
ἀνεῖλεν |
οὐ
βουλόμενον
ἀπαλλάττεσθαι·
Περσαῖος
δὲ |
| [13] |
ὁ
βασιλεὺς
ὕστερον
κατὰ
μέρος
|
ἀπέστειλεν. |
~Ἦν
μὲν
οὖν
μέγα
καὶ |
| [30] |
δοκούσας
(καὶ
στρατείαν
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους
|
παρήγγελλεν. |
ἐνιστάμενος
δ'
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ |
| [12] |
καὶ
Μελάνθου,
συνάγων
καὶ
κτώμενος
|
ἀπέστελλεν. |
~Ἤνθει
γὰρ
ἔτι
δόξα
τῆς |
| [41] |
τάλαντα
τῷ
Ἀράτῳ
κατ'
ἐνιαυτὸν
|
ἀπέστελλεν. |
(ἠξίου
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμὼν |
| [2] |
εἰς
οἰκίαν
παρελθὼν
γυναικός,
ἀδελφῆς
|
μὲν |
Ἀβαντίδου,
Προφάντῳ
δὲ
τῷ
Κλεινίου |
| [5] |
τοῖς
ἄλλοις
φυγάσιν,
ὧν
ὀλίγοι
|
μὲν |
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν
ἐλπίδα
μετεῖχον |
| [1] |
Πυθοκλῆς
οἰκείοις
παραδείγμασιν
ἐντρέφωνται,
τὰ
|
μὲν |
ἀκούοντες,
τὰ
δ'
ἀναγινώσκοντες
ἅπερ |
| [13] |
τέχνης
δεόμενον
μεταλαβεῖν.
διὸ
τὰς
|
μὲν |
ἄλλας
εἰκόνας
τῶν
τυράννων
ἀνεῖλεν |
| [21] |
δ'
ἦν
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
|
μὲν |
ἄλλην
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν |
| [21] |
ἐπίσκιον
γενόμενον.
ἐνταῦθα
δ'
οἱ
|
μὲν |
ἄλλοι
συγκαθίσαντες
ὑπελύοντο
τὰς
κρηπῖδας· |
| [32] |
τὸ
βρέτας
τῆς
θεοῦ
τὸν
|
μὲν |
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον,
ὅταν |
| [43] |
προσιόντα
τὸν
Ἄρατον
ἔφρασε,
τοὺς
|
μὲν |
ἄλλους
ἠσπάσατο
μετρίως
καὶ
κοινῶς, |
| [17] |
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς
δὲ
χαίρειν
|
μὲν |
Ἀμοιβέα,
χαίρειν
δὲ
τοὺς
γάμους |
| [49] |
εὐροούσης
ἐπαιρόμενος
τοῖς
πράγμασι
πολλὰς
|
μὲν |
ἀνέφυε
καὶ
μεγάλας
ἐπιθυμίας,
ἡ |
| [38] |
ἐν
δίκῃ
τῇ
ἱστορίᾳ
τῷ
|
μὲν |
ἀντιδικῶν
διατελεῖ,
τῷ
δὲ
συναγορεύων. |
| [16] |
πρῶτον
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
τὴν
|
μὲν |
ἀντιπέρας
Λοκρίδα
καὶ
Καλυδωνίαν
ἐπόρθησε, |
| [45] |
ἀπέκτειναν,
τῶν
δ'
ἄλλων
τοὺς
|
μὲν |
ἀπέδοντο,
τοὺς
δ'
εἰς
Μακεδονίαν |
| [2] |
πολιτείας
κατάστασιν
ἔχειν
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
|
μὲν |
ἀπέθανεν,
Ἀβαντίδας
δ'
ὁ
Πασέου |
| [38] |
πατρῳόν,
ἐν
ᾗ
κρατήσας
τριακοσίους
|
μὲν |
ἀπέκτεινε,
ζῶντα
δὲ
τὸν
Μεγιστόνουν |
| [14] |
τῶν
χρημάτων
τούτων
κατασκευασθεῖσα
τοῖς
|
μὲν |
ἀπόροις
πρὸς
τοὺς
πλουσίους
διάλυσις |
| [22] |
ἄσημος.
~Ἐν
τούτῳ
δ'
ὁ
|
μὲν |
Ἄρατος
ἐμφὺς
τῇ
πορείᾳ
παρὰ |
| [37] |
περὶ
τὰς
σκηνὰς
διασπαρέντων,
ὁ
|
μὲν |
Ἄρατος
οὐδ'
ὣς
ἐπήγαγεν,
ἀλλ' |
| [49] |
παρέσχε.
στασιασάντων
γὰρ
αὐτῶν,
ὁ
|
μὲν |
Ἄρατος
ὑστέρει
βοηθῶν,
ὁ
δὲ |
| [35] |
πρὸς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
τοῦ
|
μὲν |
Ἀράτου
κατηγόρει
πρὸς
Ἀριστόμαχον,
ὡς |
| [27] |
τυράννου
πανταχόθεν
αὐτῷ
προσβάλλοντος,
οἱ
|
μὲν |
Ἀργεῖοι,
καθάπερ
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς |
| [44] |
πλοίοις
κομιζομένου
κατὰ
τάχος,
οἱ
|
μὲν |
Ἀργεῖοι
προεξαναστάντες
ἐπέθεντο
τοῖς
τοῦ |
| [49] |
(ἐκ
δὲ
τούτου
θαρρήσαντες,
οἱ
|
μὲν |
ἄρχοντες
ἐπελαμβάνοντο
τῶν
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι |
| [34] |
ἐκάλουν.
ὁ
δέ,
καίπερ
ἑτέρου
|
μὲν |
ἄρχοντος
τότε
τῶν
Ἀχαιῶν,
αὐτὸς |
| [34] |
Ἀρκαδίας
αὐτοῖς
συνετέλει.
καὶ
Μακεδόνων
|
μὲν |
ἀσχόλων
ὄντων
διά
τινας
προσοίκους |
| [31] |
τὰς
Αἰτωλικὰς
πράξεις,
ὅτε
συμβαλεῖν
|
μὲν |
αὐτοῖς
πρὸ
τῆς
Μεγαρικῆς
ὡρμημένων |
| [40] |
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ
δ'
ἧκε
|
μὲν |
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν
ἵππον,
ὡς |
| [48] |
οἷς
ὁ
Φίλιππος
ὀργισθείς,
εὐθὺς
|
μὲν |
αὐτοὺς
ἐζημίωσεν
εἴκοσι
ταλάντοις,
ὕστερον |
| [40] |
φυλάττειν,
ἀφίππευσεν
εἰς
Σικυῶνα,
τριάκοντα
|
μὲν |
αὐτῷ
στρατιωτῶν
ἑπομένων,
τῶν
δ' |
| [35] |
ἐξ
Ἀθηνῶν.
ὁ
δ'
ἔγραφε
|
μὲν |
αὐτῷ
τὴν
στρατείαν
ἀπαγορεύων
καὶ |
| [21] |
τοὺς
ἄνδρας
καθίζει·
καὶ
τρεῖς
|
μὲν |
αὐτῶν
ἐμπεσόντες
ἀποθνῄσκουσιν,
ὁ
δὲ |
| [23] |
τῶν
δ'
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
|
μὲν |
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον,
Θεόφραστον
δ' |
| [44] |
εἰς
(Μαντίνειαν.
ἐκ
τούτου
τοῖς
|
μὲν |
Ἀχαιοῖς
πάλιν
αἱ
πόλεις
ἅπασαι |
| [53] |
τεθῆναι
τὸ
σῶμα.
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
Ἀχαιοὺς
ἔπεισαν
ἐφιέναι,
νόμου
δ' |
| [36] |
Μεγάλην
πόλιν
στρατευσάντων,
βοηθήσας
ὤκνει
|
μὲν |
ἁψιμαχοῦντι
τῷ
Κλεομένει
λαβὴν
παρασχεῖν, |
| [35] |
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν.
ἀντειπόντος
|
μὲν |
γὰρ
αὐτοῦ
δι'
ὀργήν,
ἀπήλασαν |
| [16] |
καὶ
(ἀλλόφυλον
αὕτη
διήνεγκεν.
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
Ἰσθμὸς
ἐμφράσσων
τὰς
θαλάσσας |
| [16] |
φρουράν,
ἐκεῖθεν
ἐξελάσαι
(διανοούμενος.
Χάρης
|
μὲν |
γὰρ
ὁ
Ἀθηναῖος
ἔν
τινι |
| [40] |
ὑπὸ
τῶν
νεωτεριζόντων
πανταχόθεν.
~Ἠτρέμει
|
μὲν |
γὰρ
οὐδὲν
οὐδ'
ἔστεργεν
ἐπὶ |
| [13] |
ἀκμάσαντος
ἐβουλεύσατο
πολὺν
χρόνον.
ἐγράφη
|
μὲν |
γὰρ
ὑπὸ
(πάντων)
τῶν
περὶ |
| [54] |
ἀνοσιουργίας
ταύτης
τίνων
διετέλεσε.
καταπολεμηθεὶς
|
μὲν |
γὰρ
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
ἐπέτρεψεν
ἐκείνοις |
| [30] |
ἑτέρῳ
παραδοθῆναι
τὴν
ἀρχήν·
αὐτὸς
|
μὲν |
γὰρ
ὡς
εἴρηται
παρ'
ἐνιαυτὸν |
| [26] |
ζῶντα
τῶν
ἐχθρῶν
ὑπολελοιπώς,
τοὺς
|
μὲν |
δορυφόρους
καὶ
φύλακας
ἔξω
παρεμβάλλειν |
| [30] |
ὥρμησε
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
πρῶτον
|
μὲν |
ἑαυτὸν
ἐλευθερῶσαι
μίσους
καὶ
φόβου |
| [24] |
τὸ
Λέχαιον
ἐποιήσατο,
καὶ
νεῶν
|
μὲν |
εἰκοσιπέντε
βασιλικῶν
ἐκυρίευσεν,
ἵππους
δὲ |
| [50] |
Φιλίππου
τὸ
φαινόμενον
λέγειν,
πολλὰ
|
μὲν" |
εἶπεν
ὦ
Φίλιππε
Κρητῶν
ὄρη |
| [44] |
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει.
καὶ
παρελθὼν
|
μὲν |
εἰς
Ἄργος
ἔφθη
καὶ
τροπήν |
| [5] |
Ἀριστομάχῳ
καὶ
Ἐκδήλῳ.
τούτων
ὁ
|
μὲν |
ἐκ
Σικυῶνος
ἦν
φυγάς,
ὁ |
| [27] |
δ'
Ἄρατος
εὐρώστως
ἀμυνόμενος
λόγχῃ
|
μὲν |
ἐκ
χειρὸς
διελαύνεται
τὸν
μηρόν, |
| [17] |
ἐκτροπὴν
τὴν
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
|
μὲν |
ἐκέλευσε
προάγειν
εἰς
τὸ
θέατρον, |
| [5] |
ὑπὸ
κηπουροῦ
τινος
κυναρίων,
μικρῶν
|
μέν, |
ἐκτόπως
δὲ
μαχίμων
καὶ
ἀπαρηγορήτων, |
| [39] |
πόλεμον
προεροῦντα
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
|
μὲν |
ἔλαθε
τὴν
Σικυωνίων
πόλιν
ἁρπάσας |
| [6] |
φυγάδων.
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ
τῶν
|
μὲν |
ἐν
Ἄργει
φίλων
ἕκαστος
ἐξ |
| [40] |
ἀνυπεύθυνον
ὁ
Ἄρατος
λαβών,
τοὺς
|
μὲν |
ἐν
Σικυῶνι
διεφθαρμένους
ἀπέκτεινε,
τοὺς |
| [32] |
καὶ
μεγέθει
σώματος
εὐπρεπής,
ἔτυχε
|
μὲν |
ἐν
τῷ
ἱερῷ
καθεζομένη
τῆς |
| [30] |
διετέλει,
καὶ
παρ'
ἐνιαυτὸν
ἦρχεν,
|
(μὲν) |
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
στρατηγῶν·
φανερὰν |
| [45] |
γὰρ
αὐτῶν
δι'
Ἀντιγόνου,
τοὺς
|
μὲν |
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πρώτους
ἀπέκτειναν,
τῶν |
| [3] |
καὶ
διαφυγόντι
τὸν
κίνδυνον,
εὐθὺς
|
μὲν |
ἐνεφύετο
καὶ
συνηύξετο
τὸ
σφοδρὸν |
| [2] |
τῶν
φίλων
καὶ
οἰκείων
τοὺς
|
μὲν |
ἐξέβαλε,
τοὺς
δ'
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει |
| [19] |
Διοκλέους.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐκείνοις
|
μὲν |
ἑξήκοντα
τάλαντα
δώσειν
κατορθώσας
ὡμολόγησεν, |
| [9] |
ἀπορίαν
τῷ
Ἀράτῳ
παρεῖχον,
ἐπιβουλευομένην
|
μὲν |
ἔξωθεν
καὶ
φθονουμένην
ὑπ'
Ἀντιγόνου |
| [12] |
τὸν
τόπον,
ἐν
ᾧ
τὰ
|
μὲν |
ἐπὶ
σκοπὴν
ἀνιών,
τὰ
δὲ |
| [43] |
καὶ
τὴν
προαγόρευσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
ἐπράχθη
χρόνοις
ὕστερον.
~Ἐν
δὲ |
| [45] |
καὶ
δοκεῖ
δι'
ἐκεῖνον
ἡ
|
μὲν |
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
παντάπασιν
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει |
| [49] |
(ἀλλήλων
ἐνέβαλε
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἰδίᾳ
|
μὲν |
ἐρωτῶν
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
Μεσσηνίων, |
| [45] |
ἔνειμαν
τοῖς
Μακεδόσι.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
ἔσχε
τὸν
τῆς
ἀμύνης
νόμον· |
| [41] |
ἐκ
τῶν
ἑαυτοῦ
πολιτῶν,
τριάκοντα
|
μὲν |
ἔτη
καὶ
τρία
πεπολιτευμένος
ἐν |
| [38] |
πολεμεῖν.
~Οὕτω
δὲ
προπηλακισθείς,
ἐβουλεύσατο
|
μὲν |
εὐθὺς
ἀποθέσθαι
τὴν
σφραγῖδα
καὶ |
| [18] |
ὁ
Ἄρατος
ἐχρῆτο.
καὶ
μέρος
|
μὲν |
εὐθὺς
διέθεντο
τοῦ
χρυσίου,
τὸ |
| [13] |
ἑκατὸν
τάλαντα.
καὶ
τούτων
τεσσαράκοντα
|
μὲν |
εὐθὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ
κομίζων
εἰς |
| [46] |
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν,
ὥστε
πολλῆς
|
μὲν |
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν,
πολλῆς
δὲ |
| [29] |
ἦγε
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑπομένους
οὕτω
|
μὲν |
εὐτάκτως,
οὕτω
δὲ
ταχέως
καὶ |
| [50] |
γελάσας
οὖν
ὁ
Δημήτριος
εἰ
|
μὲν" |
ἔφη
μάντεως
ἔχεις
ψυχήν,
ἀφήσεις |
| [26] |
ὄγκος
περιέθηκεν.
~Ἐκεῖνος
γὰρ
Ἀντίγονον
|
μὲν |
ἔχων
σύμμαχον,
τρέφων
δὲ
πολλοὺς |
| [29] |
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκταράττοιτο
|
μὲν |
ἡ
κοιλία
παρὰ
τὰς
μάχας, |
| [9] |
οὐκ
ἐλάττους
πεντακοσίων,
οἷς
μακρὰ
|
μὲν |
ἡ
(πλάνη
καὶ
ὁμοῦ
τι |
| [53] |
καὶ
θύουσιν
αὐτῷ
θυσίας,
τὴν
|
μέν, |
ᾗ
τὴν
πόλιν
ἀπήλλαξε
τῆς |
| [50] |
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος
ἡλικίαν
τῶν
|
μὲν |
ἡγεμών,
τῶν
δὲ
κύριος
ἤδη |
| [17] |
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
μειράκιον,
αὐτὴν
|
μὲν |
ᾑρήκει,
τῷ
παιδὶ
χρησάμενος
ὥσπερ |
| [50] |
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπὶ
πολὺ
|
μὲν |
ἡσύχαζε,
δεομένου
δὲ
τοῦ
Φιλίππου |
| [46] |
τοὺς
πολίτας.
~Ἐκ
τούτου
Κλεομένης
|
μὲν |
ἡττηθεὶς
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
Σελλασίαν |
| [49] |
(διέφαινεν
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος,
πρῶτον
|
μὲν |
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον
ἠδίκει |
| [14] |
ἐπέγραψαν
τόδε
τὸ
ἐλεγεῖον·
(βουλαὶ
|
μὲν |
καὶ
ἄεθλα
καὶ
ἁ
περὶ |
| [18] |
(φιλόσοφον.
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἔτι
|
μὲν |
καὶ
Ἀλεξάνδρου
ζῶντος
ἐπεχείρησε
τῇ |
| [48] |
(στρατηγὸν
Ἐπήρατον.
ὡς
δ'
ἐκείνου
|
μὲν |
καταφρονουμένου
τελέως
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν, |
| [21] |
διαθεόντων,
καὶ
φῶτα
πολλὰ
τὰ
|
μὲν |
κάτωθεν
ἤδη,
τὰ
δ'
ἄνωθεν |
| [45] |
αἰτίας
ἐπέφερον,
οἷον
ὅτε
τὴν
|
μὲν |
Κορινθίων
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν |
| [7] |
ἐνταῦθα
Καφισίας
ἀπήντησεν
αὐτῷ,
τῶν
|
μὲν |
κυναρίων
οὐ
κρατήσας
ἔφθη
γὰρ |
| [11] |
καὶ
εἴκοσι
τάλαντα.
ταῦτ'
ἔλαβε
|
μὲν |
ὁ
Ἄρατος,
λαβὼν
δὲ
τοῖς |
| [3] |
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
Ἀβαντίδαν
|
μὲν |
οἱ
περὶ
Δεινίαν
καὶ
Ἀριστοτέλη |
| [5] |
ὑπερβὰς
αὐτὸς
ἐσώθη
τόπον,
ἐντὸς
|
μὲν |
ὀλίγου
δεῖν
ἐπίπεδον
εἶναι,
προσπεφυκότα |
| [25] |
ὑπὲρ
τοῦ
ἡγουμένου
δεδιέναι,
πολλοῖς
|
μὲν |
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
πολλῶν
δ' |
| [31] |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐναντιωθεὶς
καὶ
πολλὰ
|
μὲν |
ὀνείδη,
πολλὰ
δ'
εἰς
μαλακίαν |
| [29] |
ἀεὶ
τὸν
Ἄρατον,
ὡς
ἀγαθὸν
|
μὲν |
ὄντα
στρατηγόν,
ἀεὶ
δὲ
ταῦτα |
| [7] |
πτήξαντες
ἐπὶ
τῶν
κλιμάκων,
τούτους
|
μὲν |
οὐ
χαλεπῶς
ἔλαθον,
ἄλλης
δὲ |
| [50] |
(αἴσχιστος.
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἐκείνῳ
|
μὲν |
οὐδὲν
ἀντεῖπε,
καίπερ
ἐπίδοξος
ὢν |
| [52] |
γε
τύραννος
ἢ
βασιλεύς,
βίᾳ
|
μὲν |
οὐδὲν
ἐπεχείρησε,
Ταυρίωνα
δὲ
τῶν |
| [4] |
παρεφύλαττεν
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν,
τόλμημα
|
μὲν |
οὐδὲν
τηλικοῦτον
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον |
| [27] |
θάλασσαν
προεξέπεμψε.
νῦν
δὲ
τοῦτο
|
μὲν |
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος
πρὸς
τὸν
Ἄρατον, |
| [41] |
καὶ
οἰκίας,
ὁ
Κλεομένης
ἥψατο
|
μὲν |
οὐδενός,
οὐδ'
ἄλλον
εἴασε,
μεταπεμψάμενος |
| [12] |
συμβάληται
πρὸς
τὰς
(διαλύσεις.
ἀνήχθη
|
μὲν |
οὖν
ἀπὸ
Μεθώνης
ὑπὲρ
Μαλέας, |
| [42] |
γὰρ
οὐκ
ἐβούλετο
βοηθεῖν.
~Οἱ
|
μὲν |
οὖν
Ἀχαιοὶ
συνεληλυθότες
εἰς
Αἴγιον, |
| [10] |
ἐκφερούσας
δίχα
τῆς
ἐπιστήμης.
ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἐξεταζέσθω
τοῖς
παραδείγμασιν.
~Ὁ |
| [12] |
τὰ
δὲ
κρυπτόμενος
διῆγεν.
ἔπλει
|
μὲν |
οὖν
ἡ
ναῦς
εἰς
Συρίαν, |
| [14] |
ὕστερον
κατὰ
μέρος
ἀπέστειλεν.
~Ἦν
|
μὲν |
οὖν
μέγα
καὶ
τὸ
χρήματα |
| [9] |
ὁρμῆσαι
πρὸς
τὴν
βοήθειαν.
(ὁ
|
μὲν |
οὖν
Νικοκλῆς
ἔλαθε
διά
τινων |
| [8] |
κύων
μέγας
ἐφρούρει
θηρατικός.
αὐτὸς
|
μὲν |
οὖν
οὐκ
ᾔσθετο
τὴν
ἔφοδον, |
| [7] |
τῆς
φυγῆς
ἐφόδια
καταχρώμενον.
~Οἱ
|
μὲν |
οὖν
οὕτω
παραλογισθέντες
ἀπηλλάγησαν.
ὁ |
| [43] |
σύνεισιν
εἰς
ἄκραν
φιλίαν.
τότε
|
μὲν |
οὖν
παρήνεγκε
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ' |
| [15] |
ὥστε
κἀκεῖνον
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι.
ταῖς
|
μὲν |
οὖν
περιμαχήτοις
καὶ
διαπύρῳ
τοξευομέναις |
| [17] |
τὴν
Κορινθίων
πόλιν
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
|
μὲν |
οὖν
περιμάχητος
ἦν
ὁ
τόπος |
| [29] |
καὶ
κατασχόντων
(τὰ
πράγματα.
τὸ
|
μὲν |
οὖν
πολὺ
τῆς
διαβολῆς
καὶ |
| [40] |
διήμαρτον
ἀφέντες
τὸν
Ἄρατον.
οὗτος
|
μὲν |
οὖν,
προσγενομένων
αὐτῷ
τῶν
τὴν |
| [53] |
γενέσθαι
(τὸν
ἄνδρα
διαμνημονεύουσι.
τῆς
|
μὲν |
οὖν
προτέρας
ὁ>
τοῦ
Διὸς |
| [24] |
ἐν
τῷ
φρουρίῳ
τρεφομένοις.
(Οἱ
|
μὲν |
οὖν
Ῥωμαῖοι
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες |
| [25] |
Ἀχαιοῖς
προσκομίσαι
τὴν
πόλιν.
οἱ
|
μὲν |
οὖν
τολμῶντες
εὑρέθησαν,
ὧν
Αἰσχύλος |
| [30] |
εἴρηται
παρ'
ἐνιαυτὸν
ἦρχε.
(μέχρι
|
μὲν |
οὖν
τρίτης
στρατηγίας
ὁ
Λυδιάδης |
| [6] |
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν
πρᾶξιν.
~Ἡ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης |
| [9] |
νοῦν
ἔχοντος
ἡγεμόνος,
οἳ
τῆς
|
μὲν |
πάλαι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀκμῆς
οὐδὲν |
| [47] |
κατὰ
Πελοπόννησον
πράγμασι·
καὶ
τὴν
|
μὲν |
Πατρέων
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ |
| [23] |
ὑπὸ
τοῦ
Σικυωνίου
νεανίου"
ταῦτα
|
μὲν |
περὶ
Περσαίου
πλείονες
ἱστοροῦσιν.
~Ὁ |
| [15] |
~Ταῦτα
διαπραξάμενος
ὁ
Ἄρατος
τοῦ
|
μὲν |
πολιτικοῦ
φθόνου
μείζων
ἐγεγόνει
διὰ |
| [54] |
ἄλλων
ἐκλελοίπασιν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
|
μὲν |
πρεσβύτερος
Ἄρατος
οὕτω
βιῶσαι
καὶ |
| [38] |
ᾑρέθη
(στρατηγός.
ἐδόκει
δ'
ἡ
|
μὲν |
πρὸς
τοὺς
ὄχλους
ὀργὴ
πρόφασις |
| [50] |
(ἔτι
δὲ>
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὰ
|
μὲν |
σπλάγχνα
τῷ
μάντει
παρέδωκεν
ὁ |
| [6] |
οἰκετῶν
αὐτοῦ
δι'
ἀγορᾶς
ὁ
|
μὲν |
στεφάνους
φέρων,
ὁ
δὲ
λαμπάδας |
| [31] |
παρελθεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν,
οἱ
|
μὲν |
στρατιῶται
διασπαρέντες
ἐν
ταῖς
οἰκίαις |
| [29] |
ὕστερον
ἀκούσας
τὸν
Ἀρίστιππον
ἐπιβουλεύειν
|
μὲν |
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι
δ'
ἐκεῖνον |
| [36] |
ἔφευγε,
καὶ
πλανηθεὶς
νυκτὸς
ἔδοξε
|
μὲν |
τεθνάναι,
καὶ
πάλιν
οὗτος
ὁ |
| [5] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ξενοκλέα,
τοῦ
|
μὲν |
τείχους
εἰληφότες
μέτρα
καὶ
τοῦ |
| [23] |
κρότους
καὶ
τὰς
ἐπιβοήσεις,
ἐπαινούντων
|
μὲν |
τὴν
ἀρετήν,
ζηλούντων
δὲ
τὴν |
| [38] |
τὴν
Ἑλληνικὴν
τιθεμένους
εὐγένειαν.
(καὶ
|
μέν> |
τοι
καὶ>
Κλεομένης
ᾔτει
τὴν |
| [24] |
νεωτάτην
φαίην
ἂν
πεπρᾶχθαι,
τοῦτο
|
μὲν |
τόλμῃ,
τοῦτο
δὲ
τύχῃ
ταῖς |
| [34] |
πολλοῦ
δ'
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ
|
μὲν |
τὸν
Πειραιᾶ
φρουρῶν
Διογένης
ἔπεμψεν |
| [35] |
καὶ
προθύμως
ἐψηφίσαντο,
καὶ
προσεδέξαντο
|
μὲν |
τοὺς
Ἀργείους
καὶ
Φλιασίους
εἰς |
| [29] |
τῆς
διώξεως
ἄχρι
Μυκηνῶν,
ὁ
|
μὲν |
τύραννος
ὑπὸ
Κρητός
τινος,
ὡς |
| [3] |
τῷ
Κυψέλου
γενέσθαι,
καθάπερ
Ἀλκμαίωνι
|
μὲν |
τῷ
Ἀμφιάρεω
τὸν
Πέρσην
Ὀρόντην, |
| [48] |
στρατεία
γενομένη
θαυμαστῶς
ἐνεργός,
εὐπειθείας
|
μὲν |
τῷ
Φιλίππῳ
δόξαν,
(εὐβουλίας
δὲ |
| [45] |
εἰκόνων·
ὁ
γὰρ
Ἀντίγονος
τὰς
|
μὲν |
τῶν
ἐν
Ἄργει
τυράννων
καταβεβλημένας |
| [8] |
οἰκίας.
καὶ
συνδραμόντων
πανταχόθεν,
ἡμέρα
|
μὲν |
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ
τὸ
θέατρον |
| [38] |
ἀφεῖναι,
λογισμῷ
δὲ
χρησάμενος
τότε
|
μὲν |
ὑπέμεινε,
καὶ
πρὸς
Ὀρχομενὸν
ἐξαγαγὼν |
| [4] |
ἐκείνην
βαδίζειν.
ὡς
δ'
Ἀντίγονος
|
μὲν |
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ
παρῆγε
τὸν |
| [25] |
ἀλλὰ
χρόνου
βραχέος
διελθόντος,
ἀποθνῄσκει
|
μὲν |
ὑπὸ
δούλων
Ἀριστόμαχος,
ὑπολαμβάνει
δὲ |
| [9] |
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε
δὲ
φυγάδας,
τοὺς
|
μὲν |
ὑπὸ
Νικοκλέους
ἐκπεπτωκότας
ὀγδοήκοντα,
τοὺς |
| [24] |
σήπεται,
παραπλησίως
τὰς
πόλεις
ἀπόλλυσθαι
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
διασπώντων
τὸ
κοινόν, |
| [7] |
ἀνιεὶς
τὴν
πορείαν,
ὥστε
τῷ
|
μὲν |
φωτὶ
χρῆσθαι
καθ'
ὁδόν,
ἤδη |
| [50] |
πολλοὶ
καὶ
τῆς
Ἀκαρνάνων,
τοῦτο
|
μὲν |
χερσαῖοι,
τοῦτο
δ'
ἔναλοι
τόποι, |
| [18] |
ὑπάρχει;
γελάσας
ὁ
Ἐργῖνος
τότε
|
μὲν |
ὡμολόγησεν
ἀποπειράσεσθαι
τοῦ
Διοκλέους,
τοῖς |
| [34] |
στρατηγοῦ,
καὶ
λόγου
γενομένου
πολλοῦ
|
μὲν |
ὡς
ἑάλωκε,
πολλοῦ
δ'
ὡς |
| [20] |
οἰκέτης
τοῦ
Ἀράτου
Τέχνων
ἐπέμφθη
|
μὲν |
ὡς
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους
κατασκεψόμενος |
| [18] |
λογισμοῦ
παραγινόμενον.
~Ἀλλὰ
γὰρ
Ἀντίγονος
|
μὲν |
ὥσπερ
εἴρηται
κτησάμενος
τὸν
Ἀκροκόρινθον |
| [14] |
εἰκόν'
Ἄρατε
τεὰν
νόστοιο
τυχόντες
|
στάσαμεν |
ἀντ'
ἀρετᾶς
ἠδὲ
δικαιοσύνας,
σωτῆρος |
| [50] |
τοίνυν"
ἔφη
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
|
ἴωμεν" |
ὥσπερ
ἐκβεβιασμένος
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ |
| [13] |
πολεμητέον,
οὐ
τοῖς
τῶν
τυράννων·
|
ἐάσωμεν |
οὖν
τὸ
ἅρμα
καὶ
τὴν |
| [2] |
κατάστασιν
ἔχειν
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
μὲν
|
ἀπέθανεν, |
Ἀβαντίδας
δ'
ὁ
Πασέου
τυραννίδα |
| [34] |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδή<
περ>
Ἄρατος
|
(ἀπέθανεν· |
ἔτυχε
δὲ
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων |
| [49] |
τὴν
γυναῖκα
καὶ
πολὺν
χρόνον
|
ἐλάνθανεν, |
ἐφέστιος
ὢν
καὶ
ξενιζόμενος
ὑπ' |
| [20] |
κατέχειν,
ἐξ
ὧν
ὁ
Ἐργῖνος
|
ἐπεσήμηνεν |
οὐλοκόμην
καὶ
μελάγχρουν
καὶ
(ἀγένειον· |
| [43] |
νῳ
διετέλει.
καὶ
τὸ
σημεῖον
|
ἀπέβαινεν, |
ὡς
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
τῶν |
| [23] |
δ'
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
πάντ'
ἔχειν,
|
κατέβαινεν |
εἰς
τὸ
θέατρον
ἀπὸ
τῆς |
| [49] |
ἀναδύουσα,
κατὰ
μικρὸν
ἀπεγύμνου
καὶ
|
(διέφαινεν |
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος,
πρῶτον
μὲν |
| [4] |
δι'
εὐγένειαν
καὶ
φρόνημα,
ὃ
|
διέφαινεν |
οὐ
μικρὸν
οὐδ'
ἀργόν,
ἐμβριθὲς |
| [14] |
τὰς
φυγαδικὰς
οἰκονομίας,
μόνος
οὐχ
|
ὑπέμεινεν, |
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
τῶν
πολιτῶν
προσκατέλεξεν |
| [27] |
(βοη(
θοῦντας
ἐνταῦθα
τῶν
φυλάκων
|
ἀπέκτεινεν. |
εἶθ'
ἡμέρας
ἐπιφανείσης,
καὶ
τοῦ |
| [48] |
τὰ
πράγματα
καὶ
ταράττειν
δοκοῦντας
|
ἀπέκτεινεν. |
~Ἐπεὶ
δὲ
τῆς
τύχης
εὐροούσης |
| [43] |
πολλοὺς
ὑποδεχόμενος
τὸν
Ἄρατον
ἐπάνω
|
κατέκλινεν |
ἑαυτοῦ,
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἰτήσας |
| [20] |
τὸν
Ἐργῖνον
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
νον
|
ἀνέκρινεν. |
ὁ
δὲ
δεξάμενος
αὐτοῦ
τὴν |
| [7] |
πλείστους
γενομένους
καὶ
κελεύοντας
ἀπαλλάττεσθαι
|
παρεθάρρυνεν |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἀπάξων
ἂν |
| [33] |
οὗ
τὰ
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
ἔπραξεν. |
ἐκεῖνον
γὰρ
ἰδίᾳ
τῷ
Πειραιεῖ |
| [14] |
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
τῶν
πολιτῶν
|
προσκατέλεξεν |
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
πόνῳ
πολλῷ |
| [9] |
ἐκ
τῶν
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
|
προσέμειξεν |
αὐτὴν
φέρων
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ |
| [46] |
καὶ
φιλάνθρωπα
τῷ
Ἀράτῳ
πεποιηκὼς
|
ἀνέζευξεν |
εἰς
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
νοσῶν
ἤδη |
| [39] |
χλευασμὸν
αὑτοῦ
φήσας
ὁ
Κλεομένης
|
ἀνέζευξεν, |
ἐπιστολὴν
γράψας
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἐγκλήματα |
| [52] |
ἰδόντος
ἐκείνου
καὶ
θαυμάσαντος,
ταῦτα"
|
εἶπεν |
ὦ
Κεφάλων
τἀπίχειρα
τῆς
βασιλικῆς |
| [50] |
τὸ
φαινόμενον
λέγειν,
πολλὰ
μὲν"
|
εἶπεν |
ὦ
Φίλιππε
Κρητῶν
ὄρη
καὶ |
| [8] |
γε
δὴ
προελθὼν
ὁ
κῆρυξ
|
εἶπεν, |
ὡς
Ἄρατος
ὁ
Κλεινίου
παρακαλεῖ |
| [26] |
τῆς
τήμερον
ἡμέρας
γένος
εὐδοκιμώτατον
|
(ἀπολέλοιπεν |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνων
δὲ |
| [33] |
ἀρνούμενος
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
οἷς
|
ἀπολέλοιπεν |
Ἐργῖνον
αἰτιᾶται,
μεθ'
οὗ
τὰ |
| [8] |
καὶ
συνδραμόντων
πανταχόθεν,
ἡμέρα
μὲν
|
ὑπέλαμπεν |
ἤδη
καὶ
τὸ
θέατρον
ἦν |
| [23] |
τῆς
ἄκρας
ἁλισκομένης
εἰς
Κεγχρεὰς
|
διεξέπεσεν. |
ὕστερον
δὲ
λέγεται
σχολάζων
πρὸς |
| [18] |
γελάσας
ὁ
Ἐργῖνος
τότε
μὲν
|
ὡμολόγησεν |
ἀποπειράσεσθαι
τοῦ
Διοκλέους,
τοῖς
γὰρ |
| [19] |
μὲν
ἑξήκοντα
τάλαντα
δώσειν
κατορθώσας
|
ὡμολόγησεν, |
ἢν
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ |
| [37] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀπερχομένων
πρὸς
ὀργήν,
|
ἠκολούθησεν |
αὐτοῖς
εἰς
Αἴγιον.
ἐκεῖ
δὲ |
| [20] |
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
πρᾶξιν
ἐπισφαλεστέραν
|
ἐποίησεν |
ἁμαρτία
τις
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ |
| [36] |
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς
μετοίκους
πολίτας
|
ἐποίησεν |
αὐτῶν,
καὶ
μόνος,
ἃ
νικῶντες |
| [32] |
διεβοήθη,
καὶ
Τιμάνθης
ὁ
ζωγράφος
|
ἐποίησεν |
ἐμφαντικῶς
τῇ
διαθέσει
τὴν
μάχην |
| [44] |
καὶ
τροπήν
τινα
τῶν
πολεμίων
|
ἐποίησεν, |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
Ἀράτου
προσφερομένου |
| [34] |
Ἀκαδημείας
προῆλθεν·
εἶτα
πεισθεὶς
(οὐδὲν
|
ἠδίκησεν. |
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες
αὐτοῦ |
| [28] |
τοὺς
περὶ
τὸν
τύραννον,
οὐκ
|
ἐτόλμησεν, |
ἀλλ'
ἀπῆλθε,
τοὺς
νεκροὺς
(ὑποσπόνδους |
| [10] |
τῶν
ἀνελπίστων
κατορθώσας
ἐν
οἷς
|
ἐτόλμησεν, |
οὐκ
ἐλάττονα
δοκεῖ
τῶν
δυνατῶν |
| [12] |
ὁρῶν
ἐλπίδα
τὴν
Πτολεμαίου
φιλανθρωπίαν,
|
ὥρμησεν |
ἐκπλεῦσαι
καὶ
δεηθῆναι
τοῦ
βασιλέως, |
| [36] |
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
συναγαγών,
οὐκ
|
ἠγάπησεν |
ἀσφαλῶς
ἀπελθεῖν,
ἀλλ'
ἄριστα
τῷ |
| [27] |
καὶ
τὴν
νύκτα
τῷ
πόνῳ
|
προσεταλαιπώρησεν, |
οὐκ
ἂν
διήμαρτεν·
ὁ
γὰρ |
| [25] |
καὶ
μηδενὸς
ἀφισταμένου
πρὸς
αὐτόν,
|
ἀνεχώρησεν |
ἔγκλημα
κατεσκευακὼς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὡς |
| [44] |
βασιλέως
ἐπιφαινομένου
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
|
ἀπεχώρησεν |
εἰς
(Μαντίνειαν.
ἐκ
τούτου
τοῖς |
| [24] |
ἐνέβαλε,
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
διαβὰς
|
ἐλεηλάτησεν, |
ὥσπερ
ἐξ
εἱρκτῆς
λελυμένῃ
τῇ |
| [36] |
ὁ
λόγος
κατ'
αὐτοῦ
πολὺς
|
ἐξεφοίτησεν |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας·
ἀνασωθεὶς
δὲ |
| [20] |
αὖ
πάλιν
ὁ
Ἐργῖνος
αὐτοῖς
|
ἀπήντησεν. |
αἰσθόμενος
δὲ
τὴν
ἀπάτην
καὶ |
| [7] |
πλησίον
τοῦ
τείχους.
ἐνταῦθα
Καφισίας
|
ἀπήντησεν |
αὐτῷ,
τῶν
μὲν
κυναρίων
οὐ |
| [50] |
μέτριος
καὶ
πολιτικὸς
τὴν
φύσιν,
|
ἀνέστησεν |
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
τὴν
δεξιὰν |
| [32] |
ἱερῷ
καθεζομένη
τῆς
Ἀρτέμιδος,
οὗ
|
κατέστησεν |
αὐτὴν
ὁ
(ἐπιλεκτ(
άρχης,
ἑλὼν |
| [43] |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἰτήσας
περιβόλαιον
|
ἠρώτησεν, |
εἰ
δοκεῖ
κἀκείνῳ
ψῦχος
εἶναι, |
| [27] |
καὶ
κρύφα
πολλάκις
καὶ
φανερῶς
|
προσέπταισεν, |
ἐπιχειρήσας
καταλαμβάνειν
τὸ
Ἄργος.
ἅπαξ |
| [44] |
δὲ
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς
ὑπ'
Ἀργείων,
|
ἔπεισεν |
αὐτοὺς
Ἀντιγόνῳ
τά
τε
τῶν |
| [45] |
τούτων
δεηθεὶς
(ὁ
Ἄρατος
οὐκ
|
ἔπεισεν. |
ἐδόκει
δὲ
καὶ
τὰ
περὶ |
| [34] |
τὸν
ἐπὶ
τῆς
φρουρᾶς
Διογένη
|
συνέπεισεν |
ἀποδοῦναι
τόν
τε
Πειραιᾶ
καὶ |
| [6] |
δὲ
τῶν
ἰδίων
οἰκετῶν
τριάκοντα
|
καθώπλισεν. |
ἐμισθώσατο
δὲ
καὶ
διὰ
Πρώτου |
| [30] |
τὴν
πόλιν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
|
μετεκόμισεν. |
ἐφ'
οἷς
μεγαλύνοντες
αὐτὸν
οἱ |
| [29] |
δ'
ἐκεῖνον
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
|
ἤθροισεν |
ἐκ
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ
σιτία |
| [24] |
καὶ
νεῶν
μὲν
εἰκοσιπέντε
βασιλικῶν
|
ἐκυρίευσεν, |
ἵππους
δὲ
πεντακοσίους
καὶ
Σύρους |
| [52] |
τῶν
στρατηγῶν
τινα
καὶ
φίλων
|
ἐκέλευσεν |
(ἐν)
ἀδήλῳ
τρόπῳ
τοῦτο
πρᾶξαι, |
| [21] |
πάντα,
τὴν
μὲν
ἄλλην
δύναμιν
|
ἐκέλευσεν |
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων
νυκτερεύειν,
ἀναλαβὼν |
| [46] |
Σελλασίαν
ἐξέλιπε
τὴν
Σπάρτην
καὶ
|
ἀπέπλευσεν |
εἰς
Αἴγυπτον,
Ἀντίγονος
δὲ
πάντα |
| [42] |
ἀλλὰ
θαρρύνας
καὶ
παραμυθησάμενος
αὐτούς,
|
ἐξίππευσεν |
ἐπὶ
τὴν
θάλατταν,
ἔχων
δέκα |
| [40] |
τῆς
φρουρᾶς
διακελευσάμενος
ἐγκρατῶς
φυλάττειν,
|
ἀφίππευσεν |
εἰς
Σικυῶνα,
τριάκοντα
μὲν
αὐτῷ |
| [50] |
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ
λοιδορούμενον
οὐκ
|
ἐκώλυσεν. |
ἐδόκει
δ'
ὁ
νεανίσκος
ἐρᾶν |
| [9] |
τὴν
οἰκίαν,
καὶ
οὔτε
ταῦτ'
|
ἐκώλυσεν |
ὁ
Ἄρατος,
τά
τε
λοιπὰ |
| [5] |
πάνυ
ἀνέφικτον.
ὡς
δὲ
ταῦτ'
|
ἤκουσεν |
ὁ
Ἄρατος,
ἐκπέμπει
μετὰ
τοῦ |
| [44] |
ἐφ'
ᾧ
καὶ
μάλιστα
κακῶς
|
ἤκουσεν |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἄνθρωπον
οὐ |
| [33] |
σπουδάζων
ἐλευθερῶσαι,
διεβλήθη
καὶ
κακῶς
|
ἤκουσεν |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς |
| [24] |
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
(οὕτω
δ'
|
ἴσχυσεν |
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὥστ'
ἐπ> |
| [29] |
τὸ
συμβησόμενον.
ταῦτα
γὰρ
οὕτως
|
ἴσχυσεν, |
ὥστε
καὶ
τοὺς
φιλοσόφους
ἐν |
| [48] |
Φίλιππος
ὀργισθείς,
εὐθὺς
μὲν
αὐτοὺς
|
ἐζημίωσεν |
εἴκοσι
ταλάντοις,
ὕστερον
δὲ
λυμαίνεσθαι |
| [24] |
τύχῃ
ταῖς
ἀρίσταις
ἐνάμιλλον,
ὡς
|
ἐδήλωσεν |
εὐθὺς
τὰ
γινόμενα.
(Μεγαρεῖς
τε |
| [52] |
αὐτοῦ
πάθος
ἀπ'
ἀρχῆς
συντεθραμμένον,
|
(ἐδήλωσεν |
οἷς
ἔπραξε
περὶ
αὐτόν.
ἐπιθυμῶν |
| [8] |
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς
Ἀράτου
στρατιώτας
|
ἐπέρρωσεν, |
οἰομένους
τὸν
κυνηγὸν
ἐπικρύπτειν
κοινωνοῦντα |
| [27] |
τῷ
πόνῳ
προσεταλαιπώρησεν,
οὐκ
ἂν
|
διήμαρτεν· |
ὁ
γὰρ
τύραννος
ἤδη
περὶ |
| [18] |
εἷς
αὐτῶν
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
ἡσυχῇ
|
(κατήλλαττεν. |
ἐκ
δὲ
τούτου
γενόμενος
τῷ |
| [4] |
πραττομένων,
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ
|
παρεφύλαττεν |
αὐτοῦ
τὴν
ὁρμήν,
τόλμημα
μὲν |
| [51] |
δόξης
πονηρᾶς
ἀφ'
ὧν
ἐκεῖνος
|
ἔπραττεν. |
(ἐπεὶ
δὲ
τάς
τε
ναῦς |
| [26] |
δορυφόρους
καὶ
φύλακας
ἔξω
παρεμβάλλειν
|
ἐκέλευεν |
ἐν
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς
δ' |
| [25] |
ἅμα
καὶ
μισῶν
καὶ
δεδοικώς,
|
ἐπεβούλευεν |
ἀνελεῖν,
συνεργοῦντος
Ἀντιγόνου
τοῦ
βασιλέως· |
| [25] |
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
δὲ
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος,
|
ἐπεβούλευεν |
ἀνελεῖν
τὸν
τύραννον
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον, |
| [12] |
κτήσεις
ἐνοχλοῦντες,
ἥ
τε
πόλις
|
ἐκινδύνευεν |
ἀνάστατος
γενέσθαι,
μίαν
ὁρῶν
ἐλπίδα |
| [4] |
πολλὰ
κακὰ
τὴν
πόλιν
ἐργασάμενος
|
ἐκινδύνευεν |
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην
αὐτὴν
ἀποβαλεῖν, |
| [53] |
περὶ
τὸν
Διόνυσον
τεχνιτῶν,
καὶ
|
συνεπόμπευεν |
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος
τῶν
τε |
| [35] |
δὲ
(πάντως
ὑπήκουσε
καὶ
παρὼν
|
συνεστράτευεν. |
ὅτε
δὴ
καὶ
κωλύσας,
περὶ |
| [13] |
πίνακος.
ἐπιτρέψαντος
οὖν
τοῦ
Ἀράτου,
|
διήλειφεν |
ὁ
Νεάλκης
τὸν
Ἀρίστρατον,
εἰς |
| [33] |
πρᾶξιν,
εἰ
μὴ
τὸν
Ἄρατον
|
εἶχεν |
ἡγεμόνα
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τὴν |
| [12] |
γὰρ
ὑπ'
Ἀντιγόνου
καὶ
φυλακὴν
|
εἶχεν· |
ἣν
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
τὴν |
| [19] |
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὔτ'
αὐτὸς
|
εἶχεν |
οὔτ'
ἐβούλετο
δανειζόμενος
αἴσθησιν
ἑτέρῳ |
| [19] |
τοσοῦτον
ἔρωτα
τῶν
καλῶν
πράξεων
|
εἶχεν, |
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα
καὶ
τὸν |
| [11] |
ὡς
ἑνὶ
τῶν
ἐπιτυχόντων
χρῆσθαι
|
παρεῖχεν |
αὑτῷ
τὸν
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
τῶν |
| [8] |
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ
|
κατεῖχεν |
ἤδη
πολὺς
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον, |
| [36] |
παρασχεῖν,
καὶ
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις
|
ἀντεῖχεν, |
οὔτ'
ἄλλως
πρὸς
τὰς
κατὰ |
| [30] |
φερόμενος
διετέλει,
καὶ
παρ'
ἐνιαυτὸν
|
ἦρχεν, |
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
στρατηγῶν· |
| [38] |
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
πολιτείαν
|
ἔσχεν |
ἰσχὺν
ἀνυπεύθυνον,
εὐθὺς
ἐπικειμένου
τοῖς |
| [28] |
μάχης
γενομένης
πρὸς
Ἀρίστιππον,
αἰτίαν
|
ἔσχεν |
ὡς
ἐγκαταλιπὼν
τὸν
(ἀγῶνα
καὶ |
| [6] |
φίλων
ἕκαστος
ἐξ
ὀλίγων
δέκα
|
παρέσχεν, |
αὐτὸς
δὲ
τῶν
ἰδίων
οἰκετῶν |
| [17] |
δὲ
τοῦ
τόπου
κρατήσας,
οὐ
|
κατέσχεν |
αὑτόν,
ἀλλ'
ἔπινε
παίζων
ὑπὸ |
| [13] |
δὲ
τὴν
χώραν
φοίνικα
μόνον
|
ἐνέγραψεν, |
ἄλλο
δ'
οὐδὲν
ἐτόλμησε
παραβαλεῖν· |
| [25] |
αὐτοῖς
ἐν
Κορίνθῳ
μικρὰς
παραξιφίδας
|
ἐνέρραψεν |
εἰς
σάγματα·
καὶ
ταῦτα
περιθεὶς |
| [32] |
τῶν
θυρῶν
τοῦ
ἱεροῦ
καὶ
|
κατέβλεψεν |
εἰς
τοὺς
μαχομένους
ἄνωθεν
ἔχουσα |
| [54] |
καταπολεμηθεὶς
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
|
ἐπέτρεψεν |
ἐκείνοις
τὰ
καθ'
αὑτόν,
ἐκπεσὼν |
| [54] |
ἐξέστησε
(τοῦ
λογισμοῦ
φαρμάκοις,
καὶ
|
παρέτρεψεν |
εἰς
δεινὰς
καὶ
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς, |
| [54] |
γενόμενον.
τοῦτον
Αἰμίλιος
ἐθριάμβευσε·
καὶ
|
κατέστρεψεν |
ἐνταῦθα
τῆς
Ἀντιγονικῆς
βασιλείας
ἡ |
| [34] |
μὲν
τὸν
Πειραιᾶ
φρουρῶν
Διογένης
|
ἔπεμψεν |
ἐπιστολὴν
εἰς
Κόρινθον,
ἐξίστασθαι
τῆς |
| [20] |
ἀπέκαμε
ταῖς
ἐλπίσιν
ἐκεῖνος,
ἀλλ'
|
ἔπεμψεν |
εὐθὺς
τὸν
Ἐργῖνον,
χρυσίον
τε |
| [34] |
ὁ
βασιλεὺς
ἐκ
Μακεδονίας
ναῦν
|
ἔπεμψεν, |
ἐφ'
ἧς
(κομι(
σθήσεται
πρὸς |
| [2] |
ἔνδον,
εἶτα
νυκτὸς
εἰς
Ἄργος
|
ὑπεξέπεμψεν. |
~Οὕτω
δ'
ἐκκλαπέντι
τῷ
Ἀράτῳ |
| [2] |
παιδίον
οἰομένη
καταπεφευγέναι
πρὸς
αὐτήν,
|
ἀπέκρυψεν |
ἔνδον,
εἶτα
νυκτὸς
εἰς
Ἄργος |
| [19] |
ἑξήκοντα
τάλαντα
δώσειν
κατορθώσας
ὡμολόγησεν,
|
ἢν |
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
μετ' |
| [17] |
φιλοφροσύνης
ἀφεικώς.
ἐπεὶ
δὲ
καιρὸς
|
ἦν, |
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
ἐν
τῷ
θεάτρῳ, |
| [6] |
καὶ
τοὺς
κύνας·
οὐ
γὰρ
|
ἦν |
ἄλλῃ
παρελθεῖν.
τὰς
δὲ
κλίμακας |
| [3] |
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
προσῆκον
|
ἦν |
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
λόγον
ἐσπούδασε· |
| [38] |
Σπάρτη
πατρίς,
ἧς
τὸν
ἀφανέστατον
|
ἦν |
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
Μακεδόνων |
| [17] |
γὰρ
ὑφ'
ὃν
τὸ
χωρίον
|
ἦν |
ἀποθανόντος
(ὡς
λέγεται)
φαρμάκοις
ὑπ' |
| [51] |
ἐξώλης
γενόμενος.
τὸ
δ'
οὐκ
|
ἦν |
ἄρα
μεταβολὴ
φύσεως,
ἀλλ'
ἐπίδειξις |
| [6] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀναγελῶντες
ἔλεγον·
οὐδὲν
|
ἦν |
ἄρα
τυράννου
δειλότερον,
εἰ
καὶ |
| [10] |
πλείστους
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες
διετέλουν.
|
~Ἦν |
δ'
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ
πολιτικός, |
| [8] |
Τέχνωνα
πρὸς
Ἄρατον
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
|
~Ἦν |
δ'
οὐ
πολὺ
διάστημα
ἀπὸ |
| [42] |
Αἴγιον,
ἐκεῖ
τὸν
Ἄρατον
ἐκάλουν.
|
ἦν |
δὲ
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους
πρὸς |
| [13] |
ὡς
Πολέμων
ὁ
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
|
ἦν |
δὲ
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον,
ὥστε |
| [21] |
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ
Ἡραῖον.
|
ἦν |
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἡ
περὶ |
| [5] |
Σικυώνιος
ἐκ
τῆς
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
|
ἦν |
δὲ
τῶν
φυγάδων
ἑνὸς
Ξενοκλέους |
| [33] |
ἰδιώτην
καὶ
Σύρον,
ἀπ'
οὐδενὸς
|
ἦν |
εἰκότος
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
τὴν |
| [48] |
αὖθις
ἐπὶ
τὸν
Ἄρατον,
ὅλος
|
ἦν |
ἐκείνου,
καὶ
τῶν
πραγμάτων
αὐτῷ |
| [38] |
οὐ
πάνυ
τι
πιστεύειν
ἄξιον
|
ἦν· |
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
ὅταν
ἅψηται
τοῦ |
| [21] |
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ'
|
ἦν |
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
μὲν
ἄλλην |
| [45] |
τῆς
βασιλικῆς
ἐφελκόμενος
ἐξουσίας
οὐδενὸς
|
ἦν |
ἢ
μόνης
φωνῆς
ἔτι
κύριος, |
| [17] |
τοὺς
ἔχοντας,
ἐπεὶ
φανερῶς
ἀνέλπιστος
|
ἦν |
ἡ
(ἐπι(
χείρησις.
Ἀλεξάνδρου
γὰρ |
| [49] |
Ἑλληνικὰς
ἐξετραχύνετο
πολιτείας,
καὶ
φανερὸς
|
ἦν |
ἤδη
τὸν
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν |
| [28] |
ὡς
πολεμίους
ἀποδομένων.
οὕτω
σφοδρὸς
|
ἦν |
καὶ
ἀπαραίτητος
ἐν
τῷ
μισεῖν |
| [27] |
δὲ
τῶν
τόπων
ἐν
οἷς
|
ἦν |
καὶ
οὐκ
ἐξεώσθη
μέχρι
νυκτὸς |
| [38] |
(συμμάχους
ὑποκοριζόμενον.
εἰ
δὲ
Κλεομένης
|
ἦν |
λεγέσθω
γὰρ
οὕτως
παράνομος
καὶ |
| [52] |
διὰ
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι
γὰρ
|
ἦν |
μεμειγμένον
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ
τὸ |
| [14] |
βασιλεὺς
ὕστερον
κατὰ
μέρος
ἀπέστειλεν.
|
~Ἦν |
μὲν
οὖν
μέγα
καὶ
τὸ |
| [43] |
τῆς
χρείας
προσηγάγετο.
(Καὶ
γὰρ
|
ἦν |
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
ἐν |
| [31] |
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην
κατέλαβον,
οὐκέτ'
|
ἦν |
ὁ
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε
διατρίβων |
| [8] |
ἀλλὰ
τῷ
τείχει
προσβαλόντων,
χαλεπὸς
|
ἦν |
ὁ
κίνδυνος
καὶ
μῆκος
ἐλάμβανε, |
| [17] |
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος
|
ἦν |
ὁ
τόπος
ἀεὶ
καὶ
βασιλεῦσι |
| [52] |
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς
οὐδὲν
|
ἦν |
ὄφελος
ἐλέγχοντι,
πράως
καὶ
σιωπῇ |
| [8] |
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ
τὸ
θέατρον
|
ἦν |
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
πρὸς
τὴν |
| [6] |
οὖν
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
|
ἦν, |
πάντων
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τότε |
| [30] |
καταστήσας
ἑαυτὸν
τύραννον,
ταχὺ
μεστὸς
|
ἦν |
τῆς
ἐκ
μοναρχίας
βαρύτητος.
ἅμα |
| [39] |
οὐδὲν
ἔτι
τῶν
ἐπικτήτων
βέβαιον
|
ἦν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ
θόρυβος
πολὺς |
| [20] |
κατασκεψόμενος
τὸ
τεῖχος,
οὔπω
δ'
|
ἦν |
τῷ
Διοκλεῖ
πρότερον
ἐντετυχηκὼς
κατ' |
| [7] |
καὶ
φῶτα
πολλὰ
καὶ
θόρυβος
|
ἦν |
τῶν
ἐπιπορευομένων.
οἱ
δ'
ὥσπερ |
| [6] |
ἀνύποπτον
διδούσης,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
|
ἦν |
τῶν
φυγάδων.
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ |
| [50] |
ὁ
Ἄρατος
αὐτός
τε
δῆλος
|
ἦν |
φέρων
βαρέως,
καὶ
τὸν
υἱὸν |
| [5] |
τούτων
ὁ
μὲν
ἐκ
Σικυῶνος
|
ἦν |
φυγάς,
ὁ
δ'
Ἔκδηλος
Ἀρκὰς |
| [25] |
ἔσχον
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
Μαντινεῦσιν,
|
ἣν |
Ἀράτου
μὴ
παρόντος
(Ἀρί(
στιππος |
| [36] |
τῇ
φιλοτιμίᾳ
συνεστηκώς,
καὶ
νομίζων,
|
ἣν |
διὰ
τοῦ
τολμᾶν
ἐκεῖνος
ἐξ |
| [25] |
διεξελθεῖν
περὶ
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης,
|
ἣν |
ἡ
ζηλοτυπουμένη
τυραννὶς
αὐτῷ
καὶ |
| [16] |
στρατιωτῶν
βοηθῶν,
ὑστέρησε
τῆς
μάχης,
|
ἣν |
ὑπ'
Αἰτωλῶν
περὶ
Χαιρώνειαν
ἡττήθησαν, |
| [12] |
ὑπ'
Ἀντιγόνου
καὶ
φυλακὴν
εἶχεν·
|
ἣν |
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
τὴν
ναῦν |
| [36] |
ὤκνει
μὲν
ἁψιμαχοῦντι
τῷ
Κλεομένει
|
λαβὴν |
παρασχεῖν,
καὶ
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις |
| [47] |
καὶ
τὰς
ἐλπίδας,
ὥστε
πολλάκις
|
λαβὴν |
τοὺς
Αἰτωλοὺς
παρασχόντας
ἀνέχεσθαι
καὶ |
| [3] |
καὶ
συμφιλονικεῖν,
ἐμβαλόντες
εἰς
τοιαύτην
|
διατριβὴν |
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον,
Πασέαν |
| [34] |
παρὼν
αὐτὸς
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
|
διατριβὴν |
οἱ
τοῦ
Διογένους
καὶ
γέλωτα |
| [38] |
ἐκείνης·
Ἀντίγονος
δὲ
καὶ
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν
αὐτοκράτωρ
ἡγεμὼν |
| [16] |
καὶ
στρατειῶν
ἐργασίας
τε
κατὰ
|
γῆν |
(καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ἕνα |
| [24] |
ἡγεμονίαν
ἔχοντα
πολέμου
καὶ
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
(οὕτω
δ' |
| [9] |
γὰρ
ἦσαν
οἱ
πολλοί,
καὶ
|
γῆν |
οὔτε
χρηστὴν
οὔτ'
ἄφθονον
ἐκέκτηντο, |
| [45] |
καὶ
συγγενεῖς
οὕτω
μεταχειρίσασθαι
δι'
|
ὀργήν, |
ἀλλ'
ἐν
ἀνάγκαις
γλυκὺ
γίνεται |
| [35] |
ἀντειπόντος
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
δι'
|
ὀργήν, |
ἀπήλασαν
τοὺς
(περὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον· |
| [34] |
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ
πρὸς
|
ὀργὴν |
εὐθὺς
ἐκστρατεύσας
ἐπ'
αὐτούς,
ἄχρι |
| [37] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀπερχομένων
πρὸς
|
ὀργήν, |
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς
εἰς
Αἴγιον.
ἐκεῖ |
| [40] |
καὶ
ταῦθ'
ἅμα
λέγων
ὑπεξῄει
|
βάδην |
ὡς
(παραδώσων
τινὶ
τὸν
ἵππον. |
| [35] |
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
καὶ
ζηλώσαντα
|
Λυδιάδην |
ἔθνους
τηλικούτου
μετ'
εὐφημίας
καὶ |
| [37] |
Ἄρατος
ἔλαβε,
δόξας
προέσθαι
τὸν
|
Λυδιάδην· |
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [31] |
ἤδη
νενικημένοι,
καὶ
κατεπίμπλασαν
ἐλαυνόμενοι
|
προτροπάδην |
ἀπορίας
τοὺς
συνισταμένους
καὶ
προσβοηθοῦντας. |
| [38] |
οὐκέθ'
ὡς
πρότερον
ἀτρέμα
καὶ
|
σχέδην |
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιβαίνοντος
οὐδ'
ἐμπλεκομένου |
| [41] |
Ἀράτου
πρόθυμον
οὖσαν
οἱ
περὶ
|
Εὐρυκλείδην |
καὶ
Μικίωνα
(διεκώλυσαν.
ὄντων
δὲ |
| [45] |
γίνεται
καὶ
τὸ
σκληρόν,
κατὰ
|
Σιμωνίδην, |
ὥσπερ
ἀλγοῦντι
τῷ
θυμῷ
καὶ |
| [21] |
τε
κλίμακες
προσετίθεντο,
καὶ
κατὰ
|
σπουδὴν |
ὁ
Ἄρατος
ὑπερβιβάσας
ἑκατὸν
ἄνδρας, |
| [24] |
πράξεων
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
|
φαίην |
ἂν
πεπρᾶχθαι,
τοῦτο
μὲν
τόλμῃ, |
| [51] |
τὸν
υἱόν·
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον
|
(περιῆν, |
ἄλλο
δ'
οὐδέν,
ἀμύνασθαι
μὴ |
| [12] |
ἐκρατεῖτο
γὰρ
ὑπ'
Ἀντιγόνου
καὶ
|
φυλακὴν |
εἶχεν·
ἣν
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ |
| [7] |
τῶν
πρώτων,
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
|
φυλακὴν |
παραδιδοὺς
ἐφώδευε
κώδωνι,
καὶ
φῶτα |
| [43] |
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην
τὴν>
|
ἀνάγκην |
καὶ
τὸν
καιρόν,
ᾧ
δουλεύουσιν |
| [38] |
Ἄρατος
ἀφίησι
φωνὴν
ἀπολογιζόμενος
τὴν
|
ἀνάγκην. |
ὁ
Πολύβιος
δ'
αὐτὸν
ἐκ |
| [25] |
ἐν
εἰρήνῃ
πόλεμον
ἐξενηνοχόσι.
καὶ
|
δίκην |
ἔσχον
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
Μαντινεῦσιν, |
| [24] |
πλοῦτον,
οὐ
δόξαν,
οὐ
φιλίαν
|
βασιλικήν, |
οὐ
τὸ
τῆς
αὑτοῦ
πατρίδος |
| [43] |
ἀνδρὸς
μηδὲν
ἀργὸν
εἰς
φιλίαν
|
βασιλικὴν |
οὖσαν,
οὐ
μόνον
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ |
| [13] |
οὖν
τὸ
ἅρμα
καὶ
τὴν
|
Νίκην, |
αὐτὸν
δέ
σοι
παρέξω
τὸν |
| [9] |
μάλιστα
δὴ
διέδειξαν
οὗτοι
τὴν
|
Ἑλληνικὴν |
ἀλκὴν
ἀπρόσμαχον
οὖσαν,
ὁσάκις
τύχοι |
| [38] |
τοὺς
ἔν
τινι
λόγῳ
τὴν
|
Ἑλληνικὴν |
τιθεμένους
εὐγένειαν.
(καὶ
μέν>
τοι |
| [45] |
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι
φρουρὰν
ἐμβαλεῖν
|
Μακεδονικήν, |
ἐψηφίσαντο
δ'
ἄλλῳ
μὴ
γράφειν |
| [35] |
Ἀχαιοῖς
καὶ
βουλόμενος
εἰς
τὴν
|
Λακωνικὴν |
ἐμβαλεῖν,
ἐκάλει
τὸν
Ἄρατον
ἐξ |
| [32] |
πολεμίοις
φάσμα
θεῖον
ὁρᾶν
δοκοῦσι
|
φρίκην |
ἐνέβαλε
καὶ
θάμβος,
(ὥστε
μηδένα |
| [24] |
τε
πρώτην
θέμενος
εἰς
τὴν
|
Ἀττικὴν |
ἐνέβαλε,
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
διαβὰς |
| [9] |
δὴ
διέδειξαν
οὗτοι
τὴν
Ἑλληνικὴν
|
ἀλκὴν |
ἀπρόσμαχον
οὖσαν,
ὁσάκις
τύχοι
κόσμου |
| [32] |
θάμβος,
(ὥστε
μηδένα
τρέπεσθαι
πρὸς
|
ἀλκήν. |
αὐτοὶ
δὲ
Πελληνεῖς
λέγουσι
τὸ |
| [14] |
κατ'
ἰδίαν
οἱ
φυγάδες
εἰκόνα
|
χαλκῆν |
ἀναστήσαντες
ἐπέγραψαν
τόδε
τὸ
ἐλεγεῖον· |
| [34] |
πολέμους,
Αἰτωλῶν
δὲ
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
|
μεγάλην |
ἡ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐλάμβανε
δύναμις. |
| [9] |
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε
|
μεγάλην |
ἰσχὺν
ἐχόντων
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ |
| [37] |
τῆς
ἥττης
ἀνέπλησαν.
(αἰτίαν
δὲ
|
μεγάλην |
ὁ
Ἄρατος
ἔλαβε,
δόξας
προέσθαι |
| [36] |
αὖθις
δὲ
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
|
Μεγάλην |
πόλιν
στρατευσάντων,
βοηθήσας
ὤκνει
μὲν |
| [45] |
περὶ
τὴν
πόλιν
οὔτ'
εἰς
|
καλὴν |
οὔτ'
εἰς
ἀναγκαίαν
ἔστι
θέσθαι |
| [21] |
δὲ
τέταρτος
πληγεὶς
ξίφει
τὴν
|
κεφαλήν, |
ἔφυγε
βοῶν
ἔνδον
εἶναι
τοὺς |
| [21] |
ἦν
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
μὲν
|
ἄλλην |
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων |
| [13] |
ἐχούσης
τὸ
καλόν,
ὥστε
καὶ
|
Ἀπελλῆν |
ἐκεῖνον
ἤδη
θαυμαζόμενον
ἀφικέσθαι
καὶ |
| [27] |
θεαταὶ
(καθ(
ῆντο
τῶν
γινομένων,
|
πολλὴν |
ἡσυχίαν
ἄγοντες,
ὁ
δ'
Ἄρατος |
| [12] |
πρὸς
δὲ
μέγα
πνεῦμα
καὶ
|
πολλὴν |
θάλασσαν
ἐκ
πελάγους
κατιοῦσαν
ἐνδόντος |
| [48] |
πρὸς
Κρῆτας
ὁμιλία
δι'
ἧς
|
ὅλην |
προσηγάγετο
τὴν
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις, |
| [54] |
συγγενεστάτους,
φρίκης
ἐνέπλησε
καὶ
μίσους
|
ὅλην |
τὴν
βασιλείαν
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν |
| [51] |
Φίλιππος
δοκεῖ
καὶ
παραλογωτάτην
μεταβαλέσθαι
|
μεταβολήν, |
ἐξ
ἡμέρου
βασιλέως
καὶ
μειρακίου |
| [39] |
αὑτοῦ
φήσας
ὁ
Κλεομένης
ἀνέζευξεν,
|
ἐπιστολὴν |
γράψας
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἐγκλήματα
πολλὰ |
| [34] |
τὸν
Πειραιᾶ
φρουρῶν
Διογένης
ἔπεμψεν
|
ἐπιστολὴν |
εἰς
Κόρινθον,
ἐξίστασθαι
τῆς
πόλεως |
| [52] |
κοινὴν
καὶ
συνήθη
νοσῶν
διήντλει·
|
πλὴν |
ἑνός
γε
τῶν
συνήθων
ἐν |
| [45] |
ἑλόντων
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
ἀνέτρεψε,
|
πλὴν |
μιᾶς
τῆς
ἐκείνου·
καὶ
πολλὰ |
| [21] |
οὐδ'
αὐτοὺς
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
|
(πλὴν |
ὀλίγων,
ἦγε
πρὸς
τὰς
πύλας |
| [16] |
καὶ
Θρασυβούλου
τοῦ
Ἀθηναίου
τυραννοκτονίας,
|
πλὴν |
ὅτι
τῷ
μὴ
πρὸς
Ἕλληνας, |
| [54] |
ἄλλης
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
ναῦς
|
πλὴν |
πέντε
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια |
| [3] |
εἰς
τοιαύτην
διατριβὴν
καὶ
κατασκευάσαντες
|
ἐπιβουλὴν |
ἀνεῖλον,
Πασέαν
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου |
| [17] |
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
|
πύλην |
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων |
| [42] |
σωτῆρος
(περιεχόμενοι
καὶ
δακρύοντες.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
θαρρύνας
καὶ
παραμυθησάμενος
αὐτούς, |
| [33] |
διαθέσει
τὴν
μάχην
ἔχουσαν.
~Οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
πολλῶν
ἐθνῶν
καὶ
δυναστῶν |
| [7] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἔκδηλον.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
προσέμειξάν
τε
τῷ
τείχει |
| [28] |
τοὺς
νεκροὺς
(ὑποσπόνδους
ἀνελόμενος.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
τῇ
περὶ
τὴν
ὁμιλίαν |
| [8] |
(τῇ
πόλει
τοὺς
συνεργοῦντας.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
τῷ
τείχει
προσβαλόντων,
χαλεπὸς |
| [37] |
εἶναι
διὰ
τῆς
εὐλαβείας.
~Οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
τῶν
ψιλῶν
ἐκδραμόντων
καὶ |
| [25] |
καὶ
(διεξέπεσον
εἰς
Κόρινθον.
οὐ
|
μὴν |
ἀλλὰ
χρόνου
βραχέος
διελθόντος,
ἀποθνῄσκει |
| [20] |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
ἀπεσώθησαν.
οὐ
|
μὴν |
ἀπέκαμε
ταῖς
ἐλπίσιν
ἐκεῖνος,
ἀλλ' |
| [33] |
(οὕτως
ἐξαπατήσαντα
τοὺς
πολεμίους.
οὐ
|
μὴν |
δοκεῖ
πιθανῶς
ἀπολογεῖσθαι.
τὸν
γὰρ |
| [52] |
μικρὸν
εἰς
φθόαν
περαινόντων.
οὐ
|
μὴν |
ἔλαθέ
γε
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ' |
| [54] |
καὶ
σωτηρίαν
γενέσθαι.
(Δίκας
γε
|
μὴν |
ὁ
Φίλιππος
οὐ
μεμπτὰς
Διὶ |
| [26] |
γένος
ἢ
τάφος
ἔχων
τιμωμένην
|
μνήμην |
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς
δ'
οὖν |
| [8] |
ἔτι
πρὸς
τὴν
ἄδηλον
αἰωρουμένων
|
φήμην |
καὶ
σαφὲς
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ |
| [20] |
ἐξ
ὧν
ὁ
Ἐργῖνος
ἐπεσήμηνεν
|
οὐλοκόμην |
καὶ
μελάγχρουν
καὶ
(ἀγένειον·
ἐλθὼν |
| [18] |
ἀδελφὸν
ἀναβαίνων
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
|
ἐντομὴν |
καθεωρακέναι
πλαγίαν,
ἀν>
άγουσαν
ᾗ |
| [30] |
ἐπιβουλεύοντα
τὸν
Ἄρατον,
ὥρμησε
καλλίστην
|
ὁρμὴν |
μεταβαλόμενος,
πρῶτον
μὲν
ἑαυτὸν
ἐλευθερῶσαι |
| [4] |
ἀπεθεώρει
καὶ
παρεφύλαττεν
αὐτοῦ
τὴν
|
ὁρμήν, |
τόλμημα
μὲν
οὐδὲν
τηλικοῦτον
δεδιὼς |
| [15] |
ἑστιωμένων
πολλῶν
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος
|
ᾤμην" |
ἔφη
τὸν
Σικυώνιον
τοῦτον
νεανίσκον |
| [45] |
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ
|
κώμην |
τὴν
τυχοῦσαν,
τὸν
Ὀρχομενὸν
δὲ |
| [5] |
τύραννον.
~Πρώτοις
δὲ
κοινοῦται
τὴν
|
γνώμην |
Ἀριστομάχῳ
καὶ
Ἐκδήλῳ.
τούτων
ὁ |
| [32] |
τοῦτο
δὴ
τότε
τὴν
ἱέρειαν
|
ἐξενεγκαμένην |
καὶ
τρέπουσαν
ἀεὶ
κατὰ
τοὺς |
| [43] |
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
|
ἐπικειμένην |
τὴν>
ἀνάγκην
καὶ
τὸν
καιρόν, |
| [40] |
οὖν,
προσγενομένων
αὐτῷ
τῶν
τὴν
|
λεγομένην |
Ἀκτὴν
κατοικούντων
καὶ
τὰς
πόλεις |
| [17] |
θέαν
ἐν
φορείῳ
κεκοσμημένῳ
βασιλικῶς,
|
ἀγαλλομένην |
τε
τῇ
τιμῇ
καὶ
πορρωτάτω |
| [39] |
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα
τὴν
Πελοπόννησον
|
κραδαινομένην |
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐξανισταμένας
ὑπὸ |
| [50] |
τὸν
Ἰθωμάταν
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
παντάπασιν
|
ἐσομένην |
(ὑπο(
χείριον
καὶ
ταπεινήν.
ὁ |
| [9] |
πόλιν
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
ἐλευθερίαν,
|
ταραττομένην |
δ'
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ
στασιάζουσαν. |
| [4] |
πόλιν
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
|
ἐπιβουλευομένην |
αὐτὴν
ἀποβαλεῖν,
ἤδη
μειράκιον
ὁ |
| [9] |
δεινὴν
ἀπορίαν
τῷ
Ἀράτῳ
παρεῖχον,
|
ἐπιβουλευομένην |
μὲν
ἔξωθεν
καὶ
φθονουμένην
ὑπ' |
| [17] |
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ
|
κεκλεισμένην |
τὴν
πύλην
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ |
| [9] |
παρεῖχον,
ἐπιβουλευομένην
μὲν
ἔξωθεν
καὶ
|
φθονουμένην |
ὑπ'
Ἀντιγόνου
τὴν
πόλιν
ὁρῶντι |
| [26] |
ἢ
γένος
ἢ
τάφος
ἔχων
|
τιμωμένην |
μνήμην
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς
δ' |
| [15] |
αὐλὰς
ἀκούων,
νυνὶ
δ'
ὑπὸ
|
σκηνὴν |
ἑωρακὼς
πάντα
τὰ
ἐκεῖ
πράγματα |
| [48] |
λίθοις
βάλλοντες
ἀπιόντα
εἰς
τὴν
|
(σκηνὴν |
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
κατεδίωξαν.
ἐφ' |
| [21] |
ὅπλα
παρέχειν
ἀντιλάμποντα
πρὸς
τὴν
|
σελήνην, |
μὴ
τοὺς
φύλακας
οὐ
λάθωσιν. |
| [31] |
Πελοπόννησον.
ὡς
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
|
Πελλήνην |
κατέλαβον,
οὐκέτ'
ἦν
ὁ
αὐτός, |
| [33] |
δυναμένῳ
συνεργῷ
χρησάμενος,
οὐ
μόνον
|
εἰρήνην, |
ἀλλὰ
καὶ
συμμαχίαν
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
| [14] |
κατειργάσατο
καὶ
συνήρμοσε
φιλίαν
καὶ
|
εἰρήνην |
τοῖς
πολίταις.
(ἐφ'
οἷς
οὐ |
| [47] |
ὁδοῦ
πάρεργον
(ἐποιήσαντο,
τὴν
δὲ
|
Μεσσήνην |
ἐμβαλόντες
ἐπόρθουν.
ἐφ'
οἷς
ὁ |
| [9] |
τὰ
χωρία
καὶ
τὰς
οἰκίας
|
δεινὴν |
ἀπορίαν
τῷ
Ἀράτῳ
παρεῖχον,
ἐπιβουλευομένην |
| [7] |
ἔσχατον
(κίνδυνον
ἦλθον.
ὡς
δὲ
|
κἀκείνην |
διέφυγον
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ |
| [4] |
ὁ
Ἄρατος
ἐπεχείρησε
τὴν
ὁδὸν
|
ἐκείνην |
βαδίζειν.
ὡς
δ'
Ἀντίγονος
μὲν |
| [17] |
τὴν
ἐκτροπὴν
τὴν
ἄνω
φέρουσαν,
|
ἐκείνην |
μὲν
ἐκέλευσε
προάγειν
εἰς
τὸ |
| [53] |
καλοῦσιν
Ἀνθεστηριῶνα,
καὶ
τὴν
θυσίαν
|
ἐκείνην |
Σωτήρια
προσαγορεύουσι,
τὴν
δὲ
τοῦ |
| [50] |
παντάπασιν
ἐσομένην
(ὑπο(
χείριον
καὶ
|
ταπεινήν. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπὶ
πολὺ |
| [30] |
παρώφθη,
πεπλασμένῳ
δοκῶν
ἤθει
πρὸς
|
ἀληθινὴν |
καὶ
ἀκέραιον
ἀρετὴν
ἁμιλλᾶσθαι.
καὶ |
| [1] |
Τροιζήνιος
ἐλέγχων
αὐτὸν
ἀντεκτίθησι
τὴν
|
ἀληθινὴν |
οὕτως
ἔχουσαν·
τίς
πατέρ'
αἰνήσει, |
| [7] |
δὲ
τῶν
πρώτων,
ὁ
τὴν
|
ἑωθινὴν |
φυλακὴν
παραδιδοὺς
ἐφώδευε
κώδωνι,
καὶ |
| [26] |
καταρρακτῇ
κλειόμενον·
ἧς
ὑπεράνω
τὴν
|
κλίνην |
ἐπιτιθεὶς
ἐκάθευδεν,
ὡς
εἰκὸς
καθεύδειν |
| [52] |
πάθος
ὡς
δή
τινα
νόσον
|
κοινὴν |
καὶ
συνήθη
νοσῶν
διήντλει·
πλὴν |
| [16] |
Σικυωνίων
οὐδ'
Ἀχαιῶν
κηδόμενος,
ἀλλὰ
|
κοινήν |
τινα
τῆς
Ἑλλάδος
ὅλης
τυραννίδα, |
| [38] |
καίτοι
πᾶσαν
ὁ
Ἄρατος
ἀφίησι
|
φωνὴν |
ἀπολογιζόμενος
τὴν
ἀνάγκην.
ὁ
Πολύβιος |
| [10] |
καὶ
συνεδρίου
καὶ
θεάτρου
μίαν
|
φωνὴν |
ἀφιέντος
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν |
| [24] |
ἐπ>
εὶ
μὴ
κατ'
ἐνιαυτὸν
|
ἐξῆν, |
παρ'
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν
αὐτόν, |
| [5] |
φύσιν
ἀπαγγέλλοντες
οὐκ
ἄπορον
οὐδὲ
|
χαλεπήν, |
τὸ
δὲ
λαθεῖν
προσελθόντας
ἐργῶδες |
| [12] |
ἐν
ᾧ
τὰ
μὲν
ἐπὶ
|
σκοπὴν |
ἀνιών,
τὰ
δὲ
κρυπτόμενος
διῆγεν. |
| [44] |
μὲν
εἰς
Ἄργος
ἔφθη
καὶ
|
τροπήν |
τινα
τῶν
πολεμίων
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ |
| [17] |
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
κατὰ
τὴν
|
ἐκτροπὴν |
τὴν
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
μὲν |
| [29] |
τοῖς
Κλεωναίοις.
ὃ
καὶ
συνέβη·
|
παρῆν |
γὰρ
εὐθὺς
ἐξ
Ἄργους
ἔχων |
| [22] |
εὐθὺς
ἐπέλαμπε
τῷ
ἔργῳ,
καὶ
|
παρῆν |
ἐκ
Σικυῶνος
ἡ
λοιπὴ
δύναμις |
| [15] |
φιλίαις
βασιλέων
καὶ
τυράννων
τοσοῦτον
|
προσῆν |
φθόνου
καὶ
κακοηθείας.
~Ὁ
δ' |
| [3] |
Ἀλκμαίωνι
μὲν
τῷ
Ἀμφιάρεω
τὸν
|
Πέρσην |
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
Λακεδαιμόνιον |
| [23] |
προσώπῳ
διὰ
τὸν
κόπον
καὶ
|
τὴν |
ἀγρυπνίαν
ἠλλοιωμένος,
ὥστε
τῆς
ψυχῆς |
| [8] |
ἦν
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
πρὸς
|
τὴν |
ἄδηλον
αἰωρουμένων
φήμην
καὶ
σαφὲς |
| [3] |
καὶ
βασιλικὸν
οὐ
παντάπασιν
(ἀρνεῖται
|
τὴν |
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ
σκαφεῖον.
ὅθεν |
| [30] |
καὶ
πλεονεξίᾳ
πρὸς
ταύτην
ῥυεὶς
|
τὴν |
ἀδικίαν,
ἀλλ'
ἐπαρθεὶς
ἔρωτι
δόξης |
| [41] |
Αἰτωλοὶ
δεομένου
βοηθεῖν
ἀπείπαντο,
καὶ
|
τὴν |
Ἀθηναίων
πόλιν
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου |
| [21] |
πόλεως
μετὰ
τῶν
ἑκατὸν
ἐπὶ
|
τὴν |
ἄκραν,
ἤδη
περιχαρὴς
διὰ
τὸ |
| [44] |
τοῦ
Κλεομένους
καὶ
κατέκλεισαν
εἰς
|
τὴν |
ἀκρόπολιν,
ὁ
δὲ
Κλεομένης
πυθόμενος |
| [1] |
ὁ
Τροιζήνιος
ἐλέγχων
αὐτὸν
ἀντεκτίθησι
|
τὴν |
ἀληθινὴν
οὕτως
ἔχουσαν·
τίς
πατέρ' |
| [20] |
ἀνέκρινεν.
ὁ
δὲ
δεξάμενος
αὐτοῦ
|
τὴν |
ἁμαρτίαν,
πανούργως
ὡμολόγει
τε
πάντα |
| [43] |
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην
|
τὴν> |
ἀνάγκην
καὶ
τὸν
καιρόν,
ᾧ |
| [38] |
ὁ
Ἄρατος
ἀφίησι
φωνὴν
ἀπολογιζόμενος
|
τὴν |
ἀνάγκην.
ὁ
Πολύβιος
δ'
αὐτὸν |
| [17] |
τῆς
ὁδοῦ
κατὰ
τὴν
ἐκτροπὴν
|
τὴν |
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
μὲν
ἐκέλευσε |
| [20] |
Ἐργῖνος
αὐτοῖς
ἀπήντησεν.
αἰσθόμενος
δὲ
|
τὴν |
ἀπάτην
καὶ
τὸν
κίνδυνον,
διὰ |
| [22] |
κάτω,
καὶ
κραυγὴ
περιήχει
διὰ
|
τὴν |
ἀπὸ
τῶν
ὀρῶν
ἀνάκλασιν
συγκεχυμένη |
| [40] |
δ'
οἱ
Κορίνθιοι
μετ'
ὀλίγον
|
τὴν |
ἀπόδρασιν
αὐτοῦ
καὶ
διώξαντες
ὡς |
| [28] |
ὁδόν,
ἐμβαλὼν
φανερῶς
τῷ
στρατοπέδῳ
|
τὴν |
Ἀργολίδα
χώραν
ἐπόρθει,
καὶ
περὶ |
| [34] |
οἱ
δ'
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες
αὐτοῦ
|
τὴν |
ἀρετήν,
ἐπεὶ
Δημητρίου
τελευτήσαντος
ὥρμησαν |
| [23] |
καὶ
τὰς
ἐπιβοήσεις,
ἐπαινούντων
μὲν
|
τὴν |
ἀρετήν,
ζηλούντων
δὲ
τὴν
(τύχην. |
| [10] |
περὶ
τὰς
εὐφυΐ
ας
ἀπεργάζεται,
|
τὴν |
ἀρετὴν
ὥσπερ
καρπὸν
αὐτοφυῆ
καὶ |
| [30] |
Ἀράτου
καὶ
σπουδάζοντος
ἑτέρῳ
παραδοθῆναι
|
τὴν |
ἀρχήν·
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὡς |
| [22] |
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος
ὅθεν
εἴληφε
|
τὴν |
ἀρχήν.
διαπορούντων
δ'
αὐτῶν
ἐφ' |
| [47] |
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
πέντε
|
(τὴν |
ἀρχὴν
ἕνεκα
τοῦ
βοηθῆσαι
Μεσσηνίοις. |
| [44] |
κεχρημένον
ἐκείνῳ
καὶ
πεπεισμένον
ἀφεῖναι
|
τὴν |
ἀρχὴν
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
| [30] |
καὶ
μεταπεμψάμενος
τὸν
Ἄρατον
ἀφῆκε
|
τὴν |
ἀρχήν,
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰς |
| [38] |
μέν>
τοι
καὶ>
Κλεομένης
ᾔτει
|
τὴν |
ἀρχὴν
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς |
| [54] |
τιμῆς
ἀνεῖλε,
Περσεῖ
δὲ
θατέρῳ
|
τὴν |
ἀρχὴν
παρέδωκεν,
ὃν
οὐ
γνήσιον, |
| [3] |
Πασέαν
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα
|
τὴν |
ἀρχὴν
ὑπολαβόντα
Νικοκλῆς
(δολοφονή(
σας |
| [25] |
ὑπὸ
δούλων
Ἀριστόμαχος,
ὑπολαμβάνει
δὲ
|
τὴν |
ἀρχὴν
φθάσας
Ἀρίστιππος,
ἐξωλέστερος
ἐκείνου |
| [24] |
ἔξοδόν
τε
πρώτην
θέμενος
εἰς
|
τὴν |
Ἀττικὴν
ἐνέβαλε,
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα |
| [50] |
χειρὸς
ἐπισπασάμενος
δεῦρο
τοίνυν"
ἔφη
|
τὴν |
αὐτὴν
ὁδὸν
ἴωμεν"
ὥσπερ
ἐκβεβιασμένος |
| [9] |
ὑπέδυσαν
ἑκουσίως
ὄνομα
καὶ
πολιτείαν
|
τὴν |
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε |
| [34] |
~Ἀντιγόνου
δ'
ἀποθανόντος
καὶ
Δημητρίου
|
τὴν |
βασιλείαν
παραλαβόντος,
ἔτι
μᾶλλον
ἐνέκειτο |
| [54] |
φρίκης
ἐνέπλησε
καὶ
μίσους
ὅλην
|
τὴν |
βασιλείαν
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν
δὲ |
| [9] |
Κορίνθῳ
παρὰ
μικρὸν
ὁρμῆσαι
πρὸς
|
τὴν |
βοήθειαν.
(ὁ
μὲν
οὖν
Νικοκλῆς |
| [31] |
ἀλλὰ
παρεχώρησε
τοῖς
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
|
τὴν |
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
παρελθεῖν
εἰς
Πελοπόννησον. |
| [5] |
τὸν
τύραννον.
~Πρώτοις
δὲ
κοινοῦται
|
τὴν |
γνώμην
Ἀριστομάχῳ
καὶ
Ἐκδήλῳ.
τούτων |
| [49] |
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον
ἠδίκει
περὶ
|
τὴν |
γυναῖκα
καὶ
πολὺν
χρόνον
ἐλάνθανεν, |
| [51] |
αὐτόν,
ἤδη
καὶ
τῶν
περὶ
|
τὴν |
γυναικωνῖτιν
ἀδικημάτων
αἰσθόμενος,
καὶ
φέρων |
| [47] |
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ
πάρεργον
(ἐποιήσαντο,
|
τὴν |
δὲ
Μεσσήνην
ἐμβαλόντες
ἐπόρθουν.
ἐφ' |
| [10] |
ἐπικρύφους
(καὶ
λαθραίους
ἀναθαρσοῦσα
πράξεις.
|
τὴν |
δὲ
τοιαύτην
ἀνωμαλίαν
ἔνδεια
λόγου |
| [53] |
τὴν
θυσίαν
ἐκείνην
Σωτήρια
προσαγορεύουσι,
|
τὴν |
δὲ
τοῦ
μηνὸς
ἐν
ᾧ |
| [20] |
μηδὲν
προσμείνας
τεκμήριον,
ἐμβάλλει
τε
|
τὴν |
δεξιὰν
αὐτῷ
καὶ
περὶ
τῶν |
| [50] |
φύσιν,
ἀνέστησεν
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
|
τὴν |
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
καὶ
προῆγεν
εἰς |
| [23] |
ἐκχυθέντων
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν
εἰς
|
τὴν |
δεξιὰν
τὸ
δόρυ,
καὶ
τὸ |
| [28] |
καὶ
πολιτείαν
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι
|
τὴν |
διαμαρτίαν
ταύτην
ἀναμαχόμενος,
προσηγάγετο
τὰς |
| [17] |
τις
μάλιστα
παίζειν
καὶ
σχολάζειν
|
τὴν |
διάνοιαν
ὑφ'
ἡδονῆς
(καὶ
φιλοφροσύνης |
| [1] |
ἀπορίᾳ
καλῶν
ἐξαρτῶσιν
ἀλλοτρίων
ἐπαίνων
|
τὴν |
δόξαν,
ἀλλὰ
τοῖς
ἐκείνων
τὰ |
| [31] |
καὶ
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ
πανταχόθεν
|
τὴν |
δύναμιν,
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε
μετὰ |
| [29] |
παραστῆναι
τὸν
σαλπιγκτήν,
ἐκτάξας
δὲ
|
τὴν |
δύναμιν
καὶ
τὸ
σύνθημα
παρεγγυήσας, |
| [33] |
εἶχεν
ἡγεμόνα
καὶ
παρ'
ἐκείνου
|
τὴν |
δύναμιν
καὶ
τὸν
καιρὸν
(εἰλήφει |
| [29] |
γὰρ
εὐθὺς
ἐξ
Ἄργους
ἔχων
|
(τὴν |
δύναμιν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
εἰς |
| [38] |
ἀπεγνωκότα
δὲ>
τὰ
πράγματα
καὶ
|
τὴν |
δύναμιν
τῶν
Ἀχαιῶν,
εἶξαι
τῷ |
| [11] |
συμβολὰς
τῷ
κοινῷ
μεγάλας
δεδωκὼς
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
δόξαν
καὶ
τὴν
τῆς |
| [42] |
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ
|
τὴν |
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ
καλεῖν
τὸν |
| [17] |
(γενόμενος
δὲ
τῆς
ὁδοῦ
κατὰ
|
τὴν |
ἐκτροπὴν
τὴν
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην |
| [25] |
ἅμα
τῇ
τε
πόλει
θρεπτήρια
|
τὴν |
ἐλευθερίαν
ἀποδοῦναι
(φιλο(
τιμούμενος,
καὶ |
| [34] |
ἐπεὶ
Δημητρίου
τελευτήσαντος
ὥρμησαν
ἐπὶ
|
(τὴν |
ἐλευθερίαν,
ἐκεῖνον
ἐκάλουν.
ὁ
δέ, |
| [9] |
Ἀντιγόνου
τὴν
πόλιν
ὁρῶντι
διὰ
|
τὴν |
ἐλευθερίαν,
ταραττομένην
δ'
ὑφ'
αὑτῆς |
| [8] |
Κλεινίου
παρακαλεῖ
τοὺς
πολίτας
ἐπὶ
|
τὴν |
ἐλευθερίαν.
~Τότε
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν |
| [9] |
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ
διέδειξαν
οὗτοι
|
τὴν |
Ἑλληνικὴν
ἀλκὴν
ἀπρόσμαχον
οὖσαν,
ὁσάκις |
| [38] |
ποιεῖσθαι
τοὺς
ἔν
τινι
λόγῳ
|
τὴν |
Ἑλληνικὴν
τιθεμένους
εὐγένειαν.
(καὶ
μέν> |
| [5] |
ὧν
ὀλίγοι
μὲν
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν
|
τὴν |
ἐλπίδα
μετεῖχον
τῶν
πραττομένων,
οἱ |
| [19] |
περὶ
τῆς
ψυχῆς,
ἐνέχυρον
λαβὼν
|
τὴν |
ἐλπίδα
τοῦ
καλοῦ
παρ'
αὐτῶν, |
| [35] |
τὴν
παλαιὰν
ὑπόθεσιν,
καὶ
δυσανασχετῶν
|
τὴν |
ἐν
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς, |
| [16] |
λάβῃ
φρουράν,
ἐνίσταται
καὶ
ἀποκόπτει
|
τὴν |
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
πᾶσαν
ἐπιμειξιῶν
τε |
| [33] |
καὶ
τὸν
καιρὸν
(εἰλήφει
πρὸς
|
τὴν |
ἐπίθεσιν.
ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
αὐτὸς |
| [20] |
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
δὲ
παρεσκευάζοντο
πρὸς
|
τὴν |
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
δ'
ἦν
ἕτοιμα |
| [18] |
Αἰγίαν
τινὰ
τραπεζίτην,
ᾧ
διὰ
|
τὴν |
ἐργασίαν
ὁ
Ἄρατος
ἐχρῆτο.
καὶ |
| [8] |
αὐτὸς
μὲν
οὖν
οὐκ
ᾔσθετο
|
τὴν |
ἔφοδον,
εἴτε
φύσει
νωθὴς
ὢν |
| [7] |
ἀναβαινόντων
δὲ
τῶν
πρώτων,
ὁ
|
τὴν |
ἑωθινὴν
φυλακὴν
παραδιδοὺς
ἐφώδευε
κώδωνι, |
| [9] |
πολλὰ
κατὰ
ῥαχίας
ἐκφερομένῃ
πρὸς
|
τὴν |
ἤπειρον.
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ
διέδειξαν |
| [16] |
συνάγει
τῷ
τόπῳ
καὶ
συνάπτει
|
τὴν |
ἤπειρον
ἡμῶν,
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος, |
| [42] |
καὶ
παραμυθησάμενος
αὐτούς,
ἐξίππευσεν
ἐπὶ
|
τὴν |
θάλατταν,
ἔχων
δέκα
φίλους
καὶ |
| [17] |
παρέπεμπε
τὴν
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
|
τὴν |
θέαν
ἐν
φορείῳ
κεκοσμημένῳ
βασιλικῶς, |
| [53] |
ὃν
Ἀθηναῖοι
καλοῦσιν
Ἀνθεστηριῶνα,
καὶ
|
τὴν |
θυσίαν
ἐκείνην
Σωτήρια
προσαγορεύουσι,
τὴν |
| [32] |
ἂν
κομίζηται.
τοῦτο
δὴ
τότε
|
τὴν |
ἱέρειαν
ἐξενεγκαμένην
καὶ
τρέπουσαν
ἀεὶ |
| [29] |
σχολαῖς
ζητοῦντας,
εἰ
τὸ
πάλλεσθαι
|
τὴν |
καρδίαν
καὶ
τὸ
χρῶμα
τρέπεσθαι |
| [21] |
ὁ
δὲ
τέταρτος
πληγεὶς
ξίφει
|
τὴν |
κεφαλήν,
ἔφυγε
βοῶν
ἔνδον
εἶναι |
| [26] |
θύρᾳ
καταρρακτῇ
κλειόμενον·
ἧς
ὑπεράνω
|
τὴν |
κλίνην
ἐπιτιθεὶς
ἐκάθευδεν,
ὡς
εἰκὸς |
| [29] |
καὶ
τὸ
χρῶμα
τρέπεσθαι
καὶ
|
τὴν |
κοιλίαν
ἐξυγραίνεσθαι
παρὰ
τὰ
φαινόμενα |
| [44] |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους.
καὶ
περὶ
|
τὴν |
Κορινθίων>
πόλιν
ἀγῶνες
ἦσαν,
εὖ |
| [16] |
ἀληθῶς
ἑκάστοτε
πέδας
τῆς
Ἑλλάδος
|
τὴν |
Κορινθίων
πόλιν
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν |
| [35] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
βουλόμενος
εἰς
|
τὴν |
Λακωνικὴν
ἐμβαλεῖν,
ἐκάλει
τὸν
Ἄρατον |
| [16] |
τινα
τῆς
Ἑλλάδος
ὅλης
τυραννίδα,
|
τὴν |
Μακεδόνων
φρουράν,
ἐκεῖθεν
ἐξελάσαι
(διανοούμενος. |
| [39] |
~Ἀπέβαλον
δ'
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
τὴν |
Μαντίνειαν,
πάλιν
ἑλόντος
αὐτὴν
τοῦ |
| [32] |
ζωγράφος
ἐποίησεν
ἐμφαντικῶς
τῇ
διαθέσει
|
τὴν |
μάχην
ἔχουσαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
| [31] |
μετὰ
δυνάμεως
καὶ
συνεξορμῶντος
ἐπὶ
|
τὴν |
μάχην
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐναντιωθεὶς
καὶ |
| [21] |
~Ἐπεὶ
δ'
ἦν
ἕτοιμα
πάντα,
|
τὴν |
μὲν
ἄλλην
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ |
| [16] |
τὸ
πρῶτον
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
|
τὴν |
μὲν
ἀντιπέρας
Λοκρίδα
καὶ
Καλυδωνίαν |
| [53] |
Ἀράτειον,
καὶ
θύουσιν
αὐτῷ
θυσίας,
|
τὴν |
μέν,
ᾗ
τὴν
πόλιν
ἀπήλλαξε |
| [45] |
τὰς
αἰτίας
ἐπέφερον,
οἷον
ὅτε
|
τὴν |
μὲν
Κορινθίων
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν |
| [47] |
τοῖς
κατὰ
Πελοπόννησον
πράγμασι·
καὶ
|
τὴν |
μὲν
Πατρέων
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν |
| [26] |
δειπνήσαι
τάχιστα
πάντας
ἐξελαύνων,
καὶ
|
τὴν |
μέταυλον
ἀποκλείων,
μετὰ
τῆς
ἐρωμένης |
| [20] |
πρότερον
ἐντετυχηκὼς
κατ'
ὄψιν,
ἀλλὰ
|
τὴν |
μορφὴν
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
εἶδος |
| [34] |
ἀποδοῦναι
τόν
τε
Πειραιᾶ
καὶ
|
τὴν |
Μουνυχίαν
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ |
| [12] |
ἐξέπλευσε.
τὰ
μέντοι
κομιζόμενα
καὶ
|
τὴν |
ναῦν
καὶ
τοὺς
θεράποντας
(ἀπέφηνε |
| [12] |
εἶχεν·
ἣν
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
|
τὴν |
ναῦν
καταλιπὼν
ἀπεχώρησε
μακρὰν
ἀπὸ |
| [48] |
ὁμιλία
δι'
ἧς
ὅλην
προσηγάγετο
|
τὴν |
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις,
ἥ
τε |
| [17] |
Ἀμοιβέως
ἐν
τῷ
θεάτρῳ,
παρέπεμπε
|
τὴν |
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν
θέαν |
| [13] |
ἐάσωμεν
οὖν
τὸ
ἅρμα
καὶ
|
τὴν |
Νίκην,
αὐτὸν
δέ
σοι
παρέξω |
| [27] |
τῶν
πολεμίων.
εἰ
δὲ
καὶ
|
τὴν |
νύκτα
τῷ
πόνῳ
προσεταλαιπώρησεν,
οὐκ |
| [4] |
γὰρ
ἀληθῶς
ὁ
Ἄρατος
ἐπεχείρησε
|
τὴν |
ὁδὸν
ἐκείνην
βαδίζειν.
ὡς
δ' |
| [28] |
στρατιώτας.
~Ἐπεὶ
δὲ
ταύτην
ἀπέγνω
|
τὴν |
ὁδόν,
ἐμβαλὼν
φανερῶς
τῷ
στρατοπέδῳ |
| [9] |
τῶν
Σικυωνίων
τὸ
πῦρ
διήρπαζον
|
τὴν |
οἰκίαν,
καὶ
οὔτε
ταῦτ'
ἐκώλυσεν |
| [2] |
καταλελειμμένον.
ἐν
δὲ
τῇ
περὶ
|
τὴν |
οἰκίαν
ταραχῇ
συνεκπεσὼν
τοῖς
φεύγουσιν |
| [8] |
ἔτι
τῶν
κάτωθεν
ὀλίγους,
ἐπὶ
|
τὴν |
οἰκίαν
τοῦ
τυράννου
καὶ
τὸ |
| [42] |
τε
χρήματα
διήρπασαν
αὐτοῦ,
καὶ
|
τὴν |
οἰκίαν
τῷ
Κλεομένει
δωρεὰν
ἔδωκαν. |
| [28] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῇ
περὶ
|
τὴν |
ὁμιλίαν
καὶ
πολιτείαν
ἐμπειρίᾳ
καὶ |
| [4] |
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ
παρεφύλαττεν
αὐτοῦ
|
τὴν |
ὁρμήν,
τόλμημα
μὲν
οὐδὲν
τηλικοῦτον |
| [50] |
ὡς
οὐδὲ
καλὸς
ἔτι
φαίνοιτο
|
τὴν |
ὄψιν
αὐτῷ
τοιαῦτα
δράσας,
ἀλλὰ |
| [3] |
ἀνέδειξε
τύραννον.
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι
|
τὴν |
ὄψιν
Περιάνδρῳ
τῷ
Κυψέλου
γενέσθαι, |
| [35] |
δύναμις.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος
|
τὴν |
παλαιὰν
ὑπόθεσιν,
καὶ
δυσανασχετῶν
τὴν |
| [45] |
μόνης
φωνῆς
ἔτι
κύριος,
ἐπισφαλῆ
|
τὴν |
παρρησίαν
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε |
| [50] |
τὸ
Κρητικὸν
ἀνοίγει
πέλαγος,
ταῦτα
|
τὴν |
Πελοπόννησον,
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ |
| [38] |
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
μὴ
πάλιν
|
τὴν |
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ |
| [39] |
ἄφνω
περιειστήκει
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα
|
τὴν |
Πελοπόννησον
κραδαινομένην
καὶ
τὰς
πόλεις |
| [50] |
κεράτων
τὸν
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
|
τὴν |
Πελοπόννησον,
ὡς,
εἰ
προσλάβοι
τὸν |
| [16] |
δ'
ὕστερον
αὖθις
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
|
τὴν |
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ |
| [30] |
ἐκ
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα
|
τὴν |
πίστιν
αὐτοῦ
τῆς
μεταβολῆς.
~Ὁ |
| [20] |
ὡμολόγει
τε
πάντα
καὶ
πρὸς
|
τὴν |
πόλιν
(ἀναστρέ(
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως |
| [53] |
ὑπὸ
παιάνων
καὶ
χορῶν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
ἀνῆγον,
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι |
| [53] |
αὐτῷ
θυσίας,
τὴν
μέν,
ᾗ
|
τὴν |
πόλιν
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ |
| [50] |
ὥσπερ
ἐκβεβιασμένος
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος |
| [22] |
κατεδίωξαν
ἄχρι
τοῦ
(σκεδασθῆναι
περὶ
|
τὴν |
πόλιν
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ
τούτων |
| [44] |
κρύφα
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
ἀποστήσων
|
τὴν |
πόλιν,
εἰ
στρατιώτας
(ἐκεῖνος
ἔχων |
| [30] |
Ἄρατον
ἀφῆκε
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
μετεκόμισεν. |
| [36] |
συμμάχοις
οὖσι
τοῦ
Κλεομένους.
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
ἑλών,
φρουρὰν
ἐνέβαλε
καὶ |
| [11] |
κατέμειξε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
|
τὴν |
πόλιν,
ἐν
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος |
| [32] |
Αἰτωλοὺς
καὶ
φεύγουσι
συνεισπεσὼν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
ἐξελάσαι
κατὰ
κράτος,
ἑπτακοσίους |
| [4] |
τυραννοῦντος,
ἐν
οἷς
πολλὰ
κακὰ
|
τὴν |
πόλιν
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν |
| [49] |
ἡμέρᾳ
μιᾷ
πρότερον
ἐλθὼν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
κατ' |
| [13] |
ἀνεῖλεν
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
|
τὴν |
πόλιν
ἠλευθέρωσε,
περὶ
δὲ
τῆς |
| [22] |
ὄντες,
ὥς
ποτε
παρεισέπεσον
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
θορύβου
τε
παντοδαποῦ
καὶ |
| [35] |
θεῖναι
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
τὴν |
πόλιν,
καὶ
ζηλώσαντα
Λυδιάδην
ἔθνους |
| [25] |
τιμούμενος,
καὶ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
προσκομίσαι
|
τὴν |
πόλιν.
οἱ
μὲν
οὖν
τολμῶντες |
| [31] |
ἅμα
γὰρ
τῷ
παρελθεῖν
εἰς
|
τὴν |
πόλιν,
οἱ
μὲν
στρατιῶται
διασπαρέντες |
| [39] |
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντος
ἔσχε
|
τὴν |
πόλιν·
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
καὶ |
| [44] |
ἀρχὴν
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
τὴν |
πόλιν,
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
ἀπολόμενον. |
| [25] |
ἀναλαβὼν
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει
πρὸς
|
τὴν |
πόλιν
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ |
| [9] |
ἔξωθεν
καὶ
φθονουμένην
ὑπ'
Ἀντιγόνου
|
τὴν |
πόλιν
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
ἐλευθερίαν, |
| [40] |
μετεπέμψαντο
τὸν
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν
|
τὴν |
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ' |
| [45] |
δὲ
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα
περὶ
|
τὴν |
πόλιν
οὔτ'
εἰς
καλὴν
οὔτ' |
| [45] |
Ἀράτῳ
πρόφασιν.
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
|
τὴν |
πόλιν
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων |
| [7] |
παραδοὺς
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
προῆγεν
ἐπὶ
|
τὴν |
πόλιν,
συμμέτρως
τῇ
περιφορᾷ
τῆς |
| [35] |
τοὺς
Ἀργείους
καὶ
Φλιασίους
εἰς
|
τὴν |
πολιτείαν,
ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
καὶ |
| [38] |
πολλοὺς
τῶν
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
|
τὴν |
πολιτείαν
ἔσχεν
ἰσχὺν
ἀνυπεύθυνον,
εὐθὺς |
| [7] |
σελήνης
ἐπιταχύνων
καὶ
πάλιν
ἀνιεὶς
|
τὴν |
πορείαν,
ὥστε
τῷ
μὲν
φωτὶ |
| [25] |
δὲ
τοῦ
μάντεως
προσλαβόντος
ἐπὶ
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν |
| [7] |
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν
προῆγεν,
ὅπου
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
τότε |
| [20] |
~Οὖσαν
δὲ
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἐπισφαλεστέραν
ἐποίησεν
ἁμαρτία
τις |
| [35] |
τυράννους
ἔχοντος,
αὑτῷ
δὲ
πείσας
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
| [5] |
μαχίμων
καὶ
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο
|
τὴν |
πρᾶξιν.
~Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν |
| [9] |
καθαρὰν
καὶ
ἄθικτον
αἵματος
ἐμφυλίου
|
τὴν |
πρᾶξιν
ἡ
τύχη
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε |
| [20] |
Διοκλέους
ὄνομα
Διονύσιος,
οὐ
συνειδὼς
|
τὴν |
πρᾶξιν
οὐδὲ
κοινωνῶν,
ὅμοιος
δὲ |
| [16] |
Μαραθῶνι
(μάχης
ἀδελφήν·
ταύτην
δὲ
|
τὴν |
πρᾶξιν
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις |
| [43] |
τῷ
βασιλεῖ
τὸ
σημεῖον
καὶ
|
τὴν |
προαγόρευσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐπράχθη |
| [24] |
σώματος,
ζῶντα
καὶ
συμπνέοντα
διὰ
|
τὴν |
πρὸς
ἄλληλα
συμφυΐ
αν,
ὅταν |
| [43] |
καὶ>
μεγίστην
ὑπόθεσιν
τῆς
πολιτείας
|
τὴν |
πρὸς
Ἀντίγονον
τὸν
παλαιὸν
ἔχθραν. |
| [10] |
τὸν
ὀφθαλμὸν
ὑγρότητος,
μὴ
φερούσης
|
τὴν |
πρὸς
τὸ
φῶς
σύγκρασιν,
ἀλλὰ |
| [47] |
τὸν
Φίλιππον,
οὐχ
ἥκιστα
διὰ
|
τὴν |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
αὐτοῦ |
| [35] |
ἐποίησαν
οἱ
σύνεδροι
τῶν
Ἀχαιῶν
|
τὴν |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ |
| [43] |
κοινῶς,
ἐκεῖνον
δὲ
καὶ
περὶ
|
τὴν |
πρώτην
ἀπάντησιν
ἐδέξατο
τῇ
τιμῇ |
| [12] |
ἀνάστατος
γενέσθαι,
μίαν
ὁρῶν
ἐλπίδα
|
τὴν |
Πτολεμαίου
φιλανθρωπίαν,
ὥρμησεν
ἐκπλεῦσαι
καὶ |
| [53] |
εἰς
Δελφοὺς
ὑπὲρ
τούτων
ἐρησόμενοι
|
τὴν |
Πυθίαν.
ἡ
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ |
| [17] |
ἁμιλλώμενος
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην
|
τὴν |
πύλην
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ |
| [47] |
καταφρονήσαντες
Αἰτωλοὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
διὰ
|
τὴν |
ῥᾳθυμίαν
ἐθισθέντες
γὰρ
ἀλλοτρίαις
σῴζεσθαι |
| [24] |
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
ἐνέβαλε,
καὶ
|
τὴν |
Σαλαμῖνα
διαβὰς
ἐλεηλάτησεν,
ὥσπερ
ἐξ |
| [34] |
Πειραιᾶ
καὶ
τὴν
Μουνυχίαν
καὶ
|
τὴν |
Σαλαμῖνα
καὶ
τὸ
Σούνιον
τοῖς |
| [21] |
τὰ
ὅπλα
παρέχειν
ἀντιλάμποντα
πρὸς
|
τὴν |
σελήνην,
μὴ
τοὺς
φύλακας
οὐ |
| [6] |
τὰς
ἵππους
τὰς
βασιλικὰς
εἰς
|
τὴν |
Σικυωνίαν
ἔξοδος
ἔσοιτο.
καὶ
προεπέμφθησαν |
| [41] |
καὶ
κατειρωνεύσασθαι
δόξαντος,
ἐμβαλὼν
εὐθὺς
|
τὴν |
Σικυωνίαν
ἐπόρθει
καὶ
κατέφθειρε,
καὶ |
| [39] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν
ἔλαθε
|
τὴν |
Σικυωνίων
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας, |
| [48] |
καὶ
λίθοις
βάλλοντες
ἀπιόντα
εἰς
|
τὴν |
(σκηνὴν
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
κατεδίωξαν. |
| [46] |
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
Σελλασίαν
ἐξέλιπε
|
τὴν |
Σπάρτην
καὶ
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον, |
| [35] |
ὁ
δ'
ἔγραφε
μὲν
αὐτῷ
|
τὴν |
στρατείαν
ἀπαγορεύων
καὶ
τῷ
Κλεομένει |
| [38] |
εὐθὺς
ἀποθέσθαι
τὴν
σφραγῖδα
καὶ
|
τὴν |
στρατηγίαν
ἀφεῖναι,
λογισμῷ
δὲ
χρησάμενος |
| [28] |
μίαν
ἡμέραν
διαλιπὼν
αὖθις
(ἐξέταττε
|
τὴν |
στρατιάν.
ὡς
δ'
ᾔσθετο
πλείονας |
| [38] |
προπηλακισθείς,
ἐβουλεύσατο
μὲν
εὐθὺς
ἀποθέσθαι
|
τὴν |
σφραγῖδα
καὶ
τὴν
στρατηγίαν
ἀφεῖναι, |
| [21] |
θαλάσσης
ἀνέδραμε
νέφη
καὶ
κατέσχε
|
τήν |
τε
(πόλιν
αὐτὴν
καὶ
τὸν |
| [33] |
ἦν
εἰκότος
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
|
τὴν |
τηλικαύτην
πρᾶξιν,
εἰ
μὴ
τὸν |
| [11] |
δεδωκὼς
τὴν
ἑαυτοῦ
δόξαν
καὶ
|
τὴν |
τῆς
πατρίδος
δύναμιν,
ὡς
ἑνὶ |
| [32] |
εἰς
τοὺς
μαχομένους
ἄνωθεν
ἔχουσα
|
τὴν |
τριλοφίαν,
αὐτοῖς
τε
τοῖς
πολίταις |
| [32] |
άρχης,
ἑλὼν
ἑαυτῷ
καὶ
περιθεὶς
|
τὴν |
τριλοφίαν,
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα
πρὸς |
| [23] |
μὲν
τὴν
ἀρετήν,
ζηλούντων
δὲ
|
τὴν |
(τύχην.
ὡς
δ'
ἐπαύσαντο
καὶ |
| [45] |
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην
|
τὴν |
τυχοῦσαν,
τὸν
Ὀρχομενὸν
δὲ
συνεχώρησαν |
| [40] |
ἤδη
νοσοῦν
καὶ
(βαρυνό(
μενον
|
τὴν |
ὑπὸ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πολιτείαν.
συνδραμόντες |
| [37] |
(οἱ
δ'
ἄλλοι
φεύγοντες
εἰς
|
τὴν |
φάλαγγα
καὶ
συνταράξαντες
τοὺς
ὁπλίτας, |
| [50] |
τις
ὢν
μέτριος
καὶ
πολιτικὸς
|
τὴν |
φύσιν,
ἀνέστησεν
ἐκ
τοῦ
θεάτρου |
| [5] |
εἰληφότες
μέτρα
καὶ
τοῦ
τόπου
|
τὴν |
φύσιν
ἀπαγγέλλοντες
οὐκ
ἄπορον
οὐδὲ |
| [54] |
οὕτω
βιῶσαι
καὶ
τοιοῦτος
γενέσθαι
|
τὴν |
φύσιν
ἱστορεῖται.
τὸν
δ'
υἱὸν |
| [30] |
οὐκ
ὢν
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος
|
τὴν |
φύσιν,
οὐδ'
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ |
| [43] |
νέος
ὁ
Ἀντίγονος,
ὡς
κατενόησε
|
τὴν |
φύσιν
τοῦ
ἀνδρὸς
μηδὲν
ἀργὸν |
| [34] |
κομιζόμενος
ὑπήντησε
τῇ
πόλει
πρὸς
|
τὴν |
χρείαν,
καὶ
τὸν
ἐπὶ
τῆς |
| [38] |
ἐπεὶ
τοὺς
ἐφόρους
ἀποκτείνας
καὶ
|
τὴν |
χώραν
ἀναδασάμενος
καὶ
πολλοὺς
τῶν |
| [51] |
μὴ
λαθὼν
ἠδίκει
φανερῶς
καὶ
|
τὴν |
χώραν
(αὐτῶν
ἐπόρθει,
παντάπασιν
ὁ |
| [13] |
Νεάλκης
τὸν
Ἀρίστρατον,
εἰς
δὲ
|
τὴν |
χώραν
φοίνικα
μόνον
ἐνέγραψεν,
ἄλλο |
| [20] |
αὐτοῖς
ἀπήντησεν.
αἰσθόμενος
δὲ
τὴν
|
ἀπάτην |
καὶ
τὸν
κίνδυνον,
διὰ
νεύματος |
| [51] |
γὰρ
ὁ
Φίλιππος
δοκεῖ
καὶ
|
παραλογωτάτην |
μεταβαλέσθαι
μεταβολήν,
ἐξ
ἡμέρου
βασιλέως |
| [24] |
Ἑλληνικῶν
πράξεων
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
|
νεωτάτην |
φαίην
ἂν
πεπρᾶχθαι,
τοῦτο
μὲν |
| [24] |
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
πράξεων
ταύτην
|
ἐσχάτην |
καὶ
νεωτάτην
φαίην
ἂν
πεπρᾶχθαι, |
| [30] |
ἤθει
πρὸς
ἀληθινὴν
καὶ
ἀκέραιον
|
ἀρετὴν |
ἁμιλλᾶσθαι.
καὶ
καθάπερ
τῷ
κόκκυγί |
| [9] |
καὶ
ὅτι
τῷ
πρώτῳ
κατ'
|
ἀρετὴν |
ἐδύναντο
μὴ
φθονεῖν,
ἀλλὰ
πείθεσθαι |
| [34] |
δ'
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες
αὐτοῦ
τὴν
|
ἀρετήν, |
ἐπεὶ
Δημητρίου
τελευτήσαντος
ὥρμησαν
ἐπὶ |
| [23] |
τὰς
ἐπιβοήσεις,
ἐπαινούντων
μὲν
τὴν
|
ἀρετήν, |
ζηλούντων
δὲ
τὴν
(τύχην.
ὡς |
| [10] |
τὰς
εὐφυΐ
ας
ἀπεργάζεται,
τὴν
|
ἀρετὴν |
ὥσπερ
καρπὸν
αὐτοφυῆ
καὶ
ἀγεώργητον |
| [36] |
τε
πλήθει
καὶ
πρὸς
ἄνδρα
|
τολμητὴν |
καὶ
νέον
ἤδη
παρακμάζοντι
τῷ |
| [38] |
χειμῶνι
τῶν
πραγμάτων
φερομένων,
ὥσπερ
|
κυβερνήτην |
ἀφέντα
καὶ
προέμενον
ἑτέρῳ
τοὺς |
| [18] |
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς
Αἰγίαν
τινὰ
|
τραπεζίτην, |
ᾧ
διὰ
τὴν
ἐργασίαν
ὁ |
| [15] |
εἶναι
τῇ
φύσει
μόνον
καὶ
|
φιλοπολίτην· |
ὁ
δὲ
καὶ
βίων
ἔοικε |
| [40] |
προσγενομένων
αὐτῷ
τῶν
τὴν
λεγομένην
|
Ἀκτὴν |
κατοικούντων
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐγχειρισάντων, |
| [29] |
ἴλιγγος
ἅμα
τῷ
παραστῆναι
τὸν
|
σαλπιγκτήν, |
ἐκτάξας
δὲ
τὴν
δύναμιν
καὶ |
| [3] |
μὲν
τῷ
Ἀμφιάρεω
τὸν
Πέρσην
|
Ὀρόντην, |
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
Λακεδαιμόνιον
νεανίσκον, |
| [31] |
τῷ
κράνει
δῆλον
εἶναι
τὸν
|
δεσπότην |
ἑκάστης.
οὕτω
δὲ
διακειμένοις
αὐτοῖς |
| [46] |
μεγάλῃ
περὶ
Σελλασίαν
ἐξέλιπε
τὴν
|
Σπάρτην |
καὶ
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον,
Ἀντίγονος |
| [53] |
καὶ
οἱ
Σικυώνιοι
μεταβαλόντες
εἰς
|
ἑορτὴν |
τὸ
πένθος
εὐθὺς
ἐκ
τοῦ |
| [9] |
οἱ
πολλοί,
καὶ
γῆν
οὔτε
|
χρηστὴν |
οὔτ'
ἄφθονον
ἐκέκτηντο,
καὶ
θαλάττῃ |
| [51] |
δ'
οὐδέν,
ἀμύνασθαι
μὴ
δυναμένῳ.
|
μεγίστην |
γὰρ
ὁ
Φίλιππος
δοκεῖ
καὶ |
| [43] |
ἐποίησε,
καὶ
πρώτην
εἰληφότα
καὶ>
|
μεγίστην |
ὑπόθεσιν
τῆς
πολιτείας
τὴν
πρὸς |
| [53] |
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
περίοπτον
ὥσπερ
|
οἰκιστὴν |
καὶ
σωτῆρα
τῆς
πόλεως
ἐκήδευσαν. |
| [30] |
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα
τὸν
Ἄρατον,
ὥρμησε
|
καλλίστην |
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
πρῶτον
μὲν
ἑαυτὸν |
| [2] |
τὸ
παιδίον
οἰομένη
καταπεφευγέναι
πρὸς
|
αὐτήν, |
ἀπέκρυψεν
ἔνδον,
εἶτα
νυκτὸς
εἰς |
| [4] |
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην
|
αὐτὴν |
ἀποβαλεῖν,
ἤδη
μειράκιον
ὁ
Ἄρατος |
| [21] |
καὶ
κατέσχε
τήν
τε
(πόλιν
|
αὐτὴν |
καὶ
τὸν
ἔξω
τόπον
ἐπίσκιον |
| [17] |
ἀηδὲς
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
μειράκιον,
|
αὐτὴν |
μὲν
ᾑρήκει,
τῷ
παιδὶ
χρησάμενος |
| [32] |
καθεζομένη
τῆς
Ἀρτέμιδος,
οὗ
κατέστησεν
|
αὐτὴν |
ὁ
(ἐπιλεκτ(
άρχης,
ἑλὼν
ἑαυτῷ |
| [50] |
ἐπισπασάμενος
δεῦρο
τοίνυν"
ἔφη
τὴν
|
αὐτὴν |
ὁδὸν
ἴωμεν"
ὥσπερ
ἐκβεβιασμένος
ὑπ' |
| [39] |
Ἀχαιοὶ
τὴν
Μαντίνειαν,
πάλιν
ἑλόντος
|
αὐτὴν |
τοῦ
Κλεομένους,
καὶ
μάχῃ
μεγάλῃ |
| [9] |
τῶν
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν
|
αὐτὴν |
φέρων
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ
Δωριεῖς |
| [20] |
δ'
οὐδέν;
~Οὖσαν
δὲ
καθ'
|
αὑτὴν |
ἐπισφαλῆ
τὴν
πρᾶξιν
ἐπισφαλεστέραν
ἐποίησεν |
| [10] |
λαθραίους
ἀναθαρσοῦσα
πράξεις.
τὴν
δὲ
|
τοιαύτην |
ἀνωμαλίαν
ἔνδεια
λόγου
φιλοσόφου
περὶ |
| [3] |
παρεῖναι
καὶ
συμφιλονικεῖν,
ἐμβαλόντες
εἰς
|
τοιαύτην |
διατριβὴν
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον, |
| [18] |
ἑτέραν
ἔλαβε
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
|
τοιαύτην. |
(Ἦσαν
ἐν
Κορίνθῳ
τέσσαρες
ἀδελφοὶ |
| [6] |
τυράννου
δειλότερον,
εἰ
καὶ
Νικοκλῆς
|
τηλικαύτην |
πόλιν
ἔχων
καὶ
τοσαύτην
δύναμιν |
| [33] |
εἰκότος
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
τὴν
|
τηλικαύτην |
πρᾶξιν,
εἰ
μὴ
τὸν
Ἄρατον |
| [6] |
Νικοκλῆς
τηλικαύτην
πόλιν
ἔχων
καὶ
|
τοσαύτην |
δύναμιν
ὀρρωδεῖ
μειράκιον
εἰς
ἡδονὰς |
| [28] |
ἐμπειρίᾳ
καὶ
χάριτι
τὴν
διαμαρτίαν
|
ταύτην |
ἀναμαχόμενος,
προσηγάγετο
τὰς
Κλεωνὰς
τοῖς |
| [28] |
ἀπήγαγε
τοὺς
στρατιώτας.
~Ἐπεὶ
δὲ
|
ταύτην |
ἀπέγνω
τὴν
ὁδόν,
ἐμβαλὼν
φανερῶς |
| [16] |
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
(μάχης
ἀδελφήν·
|
ταύτην |
δὲ
τὴν
πρᾶξιν
οὐκ
ἂν |
| [24] |
ἐγὼ
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
πράξεων
|
ταύτην |
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
φαίην
ἂν |
| [30] |
μονάρχων
ἀκρασίᾳ
καὶ
πλεονεξίᾳ
πρὸς
|
ταύτην |
ῥυεὶς
τὴν
ἀδικίαν,
ἀλλ'
ἐπαρθεὶς |
| [33] |
ἀπολογεῖσθαι.
τὸν
γὰρ
Ἐργῖνον,
ἄνθρωπον
|
ἰδιώτην |
καὶ
Σύρον,
ἀπ'
οὐδενὸς
ἦν |
| [43] |
ἐκεῖνον
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν
|
πρώτην |
ἀπάντησιν
ἐδέξατο
τῇ
τιμῇ
περιττῶς, |
| [43] |
ὧν
ἐκείνους
κακῶς
ἐποίησε,
καὶ
|
πρώτην |
εἰληφότα
καὶ>
μεγίστην
ὑπόθεσιν
τῆς |
| [24] |
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἔξοδόν
τε
|
πρώτην |
θέμενος
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
ἐνέβαλε, |
| [16] |
πρᾶξιν
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
|
ἀδελφὴν |
προσειπὼν
τῆς
Πελοπίδου
τοῦ
Θηβαίου |
| [16] |
νενικήκοι
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι
(μάχης
|
ἀδελφήν· |
ταύτην
δὲ
τὴν
πρᾶξιν
οὐκ |
| [20] |
ἐντετυχηκὼς
κατ'
ὄψιν,
ἀλλὰ
τὴν
|
μορφὴν |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
εἶδος
δοκῶν |
| [29] |
νυκτὸς
οὔσης
καὶ
συνταξαμένους
ἐπὶ
|
μάχην |
ἀγνοεῖσθαι
καὶ
λανθάνειν
τὸν
Ἀρίστιππον. |
| [38] |
πρὸς
Ὀρχομενὸν
ἐξαγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
|
μάχην |
ἔθετο
πρὸς
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους |
| [32] |
ἐποίησεν
ἐμφαντικῶς
τῇ
διαθέσει
τὴν
|
μάχην |
ἔχουσαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πολλῶν |
| [35] |
Παλλάντιον
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιφανέντος
αὐτοῖς,
|
μάχην |
συνάψαι
τὸν
Ἀριστόμαχον,
ὑπὸ
Λυδιάδου |
| [31] |
δυνάμεως
καὶ
συνεξορμῶντος
ἐπὶ
τὴν
|
μάχην |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐναντιωθεὶς
καὶ
πολλὰ |
| [30] |
καὶ
σπουδάζοντος
ἑτέρῳ
παραδοθῆναι
τὴν
|
ἀρχήν· |
αὐτὸς
μὲν
γὰρ
ὡς
εἴρηται |
| [16] |
μὴ
πρὸς
Ἕλληνας,
ἀλλ'
ἐπακτὸν
|
ἀρχὴν |
γεγονέναι
καὶ
(ἀλλόφυλον
αὕτη
διήνεγκεν. |
| [49] |
ἦν
ἤδη
τὸν
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
|
ἀρχὴν |
δ'
ὑποψίας
τὰ
Μεσσηνιακὰ
παρέσχε. |
| [22] |
καὶ
ἄδηλος
ὅθεν
εἴληφε
τὴν
|
ἀρχήν. |
διαπορούντων
δ'
αὐτῶν
ἐφ'
ὅ |
| [47] |
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
πέντε
(τὴν
|
ἀρχὴν |
ἕνεκα
τοῦ
βοηθῆσαι
Μεσσηνίοις.
καὶ |
| [44] |
ἐκείνῳ
καὶ
πεπεισμένον
ἀφεῖναι
τὴν
|
ἀρχὴν |
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν |
| [30] |
μεταπεμψάμενος
τὸν
Ἄρατον
ἀφῆκε
τὴν
|
ἀρχήν, |
καὶ
τὴν
πόλιν
εἰς
τοὺς |
| [38] |
τοι
καὶ>
Κλεομένης
ᾔτει
τὴν
|
ἀρχὴν |
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς
πολλὰ |
| [54] |
ἀνεῖλε,
Περσεῖ
δὲ
θατέρῳ
τὴν
|
ἀρχὴν |
παρέδωκεν,
ὃν
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ' |
| [26] |
νόμῳ
δ'
ὑπ'
ἀρετῆς
ἀκατάπαυστον
|
ἀρχὴν |
περιπεποιημένος,
ἐν
ἱματίῳ
καὶ
χλαμυδίῳ |
| [3] |
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα
τὴν
|
ἀρχὴν |
ὑπολαβόντα
Νικοκλῆς
(δολοφονή(
σας
ἑαυτὸν |
| [25] |
δούλων
Ἀριστόμαχος,
ὑπολαμβάνει
δὲ
τὴν
|
ἀρχὴν |
φθάσας
Ἀρίστιππος,
ἐξωλέστερος
ἐκείνου
τύραννος. |
| [2] |
πόλει
περίφοβος
καὶ
ἀβοήθητος,
κατὰ
|
τύχην |
ἔλαθεν
εἰς
οἰκίαν
παρελθὼν
γυναικός, |
| [20] |
δὲ
τῷ
Διοκλεῖ,
προσῄει
κατὰ
|
τύχην. |
ὁ
δὲ
Τέχνων
πρὸς
τὰ |
| [23] |
τὴν
ἀρετήν,
ζηλούντων
δὲ
τὴν
|
(τύχην. |
ὡς
δ'
ἐπαύσαντο
καὶ
κατέστησαν, |
| [50] |
εἰ
μὲν"
ἔφη
μάντεως
ἔχεις
|
ψυχήν, |
ἀφήσεις
τὸν
τόπον·
εἰ
δὲ |
| [31] |
ἀφαιροῦντες
ἐκείναις
περιετίθεσαν
τοῦ
μηδένα
|
λαβεῖν |
ἄλλον,
(ἀλλὰ
τῷ
κράνει
δῆλον |
| [39] |
μετὰ
τριακοσίων·
εἰ
δ'
ἀπιστεῖ,
|
λαβεῖν |
(ὁμήρους.
ταῦθ'
ὕβριν
εἶναι
καὶ |
| [33] |
ἀνοχὰς
ἀγόντων,
(ἐπεχείρησε
τὸν
Πειραιᾶ
|
καταλαβεῖν. |
αὐτὸς
δ'
ἀρνούμενος
ἐν
τοῖς |
| [5] |
αὐτοῦ
χωρίον
τι
τῆς
Σικυωνίας
|
καταλαβεῖν, |
ὅθεν
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
τὸν |
| [13] |
(μᾶλλον
ἢ
τῆς
τέχνης
δεόμενον
|
μεταλαβεῖν. |
διὸ
τὰς
μὲν
ἄλλας
εἰκόνας |
| [40] |
μετεπέμποντο
τὸν
Ἄρατον,
(ἀνελεῖν
ἢ
|
συλλαβεῖν |
πρὸ
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ |
| [35] |
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον
θεῖναι
καὶ
|
προσαγαγεῖν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
καὶ |
| [44] |
πεπεισμένον
ἀφεῖναι
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
|
προσαγαγεῖν |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
ὅμως |
| [17] |
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
μὲν
ἐκέλευσε
|
προάγειν |
εἰς
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς
δὲ |
| [15] |
ἐπ'
αὐτῷ,
καὶ
βουλόμενος
ἢ
|
μετάγειν |
ὅλως
τῇ
φιλίᾳ
πρὸς
αὑτὸν |
| [50] |
δὲ
τοῦ
Φιλίππου
τὸ
φαινόμενον
|
λέγειν, |
πολλὰ
μὲν"
εἶπεν
ὦ
Φίλιππε |
| [12] |
θεραπόντων
ἐξηπατήθη
τῶν
ἐκείνου,
δεδιδαγμένων
|
λέγειν |
ὡς
εὐθὺς
ἀποδρὰς
εἰς
Εὔβοιαν |
| [38] |
τὸν
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ
|
στρατηγεῖν |
παρ'
ἐνιαυτόν,
ὡς
ἡ
τάξις |
| [17] |
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων
|
ἀνοίγειν· |
οἱ
δ'
ἔνδον
ἀνέῳξαν
καταπλαγέντες. |
| [20] |
διὰ
νεύματος
ἐδήλωσε
τῷ
Τέχνωνι
|
φεύγειν· |
καὶ
ἀποπηδήσαντες
(ἀμφότεροι
δρόμῳ
πρὸς |
| [29] |
καὶ
κατεῖχε
διώκων
ᾗ
μάλιστα
|
φεύγειν |
ὑπενόει
τὸν
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
πολλὰς |
| [33] |
συνεχῶς
Ἄρατον
ὥσπερ
παρόντα,
καὶ
|
διαφυγεῖν |
(οὕτως
ἐξαπατήσαντα
τοὺς
πολεμίους.
οὐ |
| [5] |
ἐσώθη
τόπον,
ἐντὸς
μὲν
ὀλίγου
|
δεῖν |
ἐπίπεδον
εἶναι,
προσπεφυκότα
χωρίοις
πετρώδεσι |
| [22] |
τὸ
τεῖχος
(εἶναι,
καὶ
τάχους
|
δεῖν |
τῆς
βοηθείας.
οἱ
δ'
εὐθὺς |
| [26] |
κλίνην
ἐπιτιθεὶς
ἐκάθευδεν,
ὡς
εἰκὸς
|
καθεύδειν |
τὸν
οὕτως
ἔχοντα,
(ταραχωδῶς
καὶ |
| [40] |
ἐν
Κορίνθῳ
πειρώμενος
ἀναζητεῖν
καὶ
|
κολάζειν, |
ἐξηγρίαινε
τὸ
πλῆθος,
ἤδη
νοσοῦν |
| [17] |
ἄν
τις
μάλιστα
παίζειν
καὶ
|
σχολάζειν |
τὴν
διάνοιαν
ὑφ'
ἡδονῆς
(καὶ |
| [29] |
περὶ
τὸ
σῶμα
καὶ
ψυχρότητος,
|
ὀνομάζειν |
ἀεὶ
τὸν
Ἄρατον,
ὡς
ἀγαθὸν |
| [33] |
καὶ
τῆς
κλίμακος
συντριβείσης
διωκόμενον
|
ὀνομάζειν |
καὶ
καλεῖν
συνεχῶς
Ἄρατον
ὥσπερ |
| [17] |
ἡμέραν,
ὡς
ἄν
τις
μάλιστα
|
παίζειν |
καὶ
σχολάζειν
τὴν
διάνοιαν
ὑφ' |
| [4] |
Ἄρατος
ἐπεχείρησε
τὴν
ὁδὸν
ἐκείνην
|
βαδίζειν. |
ὡς
δ'
Ἀντίγονος
μὲν
ὑπισχνούμενος |
| [40] |
καὶ
κελεύων
πρὸς
τὸ
Ἀπολλώνιον
|
βαδίζειν, |
ὡς
ἔλαθε
πλησίον
τῆς
ἄκρας |
| [51] |
καὶ
τοὺς
Μεσσηνίους
αὖθις
ἐπιχειρήσας
|
φενακίζειν |
καὶ
μὴ
λαθὼν
ἠδίκει
φανερῶς |
| [45] |
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων
καὶ
|
κατοικίζειν |
ἐγνωκότων,
αὐτὸς
οἰκιστὴς
αἱρεθεὶς
καὶ |
| [29] |
καὶ
σιτία
κελεύσας
πλειόνων
ἡμερῶν
|
κομίζειν |
εἰς
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν,
ἐκκαλούμενος
δι' |
| [15] |
χρῆσθαι,
καὶ
ὑμᾶς
ἀξιῶ
φίλον
|
(νομίζειν. |
τούτους
τοὺς
λόγους
ὑπόθεσιν
λαβόντες |
| [22] |
ὑπολάμπουσα
τῆς
ὁδοῦ
τὸ
χαλεπώτατον
|
σαφηνίζειν, |
ἕως
ἥψατο
τοῦ
τείχους
καθ' |
| [37] |
μηδὲ
μισθοφόρους
τρέφειν,
ἀλλ'
αὑτῷ
|
πορίζειν |
εἰ
δέοιτο
πολεμεῖν.
~Οὕτω
δὲ |
| [38] |
καλῶς
εἶχε
(καὶ
ἀκόντων
ἐπιστάντα
|
σῴζειν |
τὸ
κοινόν,
ἀπεγνωκότα
δὲ>
τὰ |
| [5] |
ἄπορον
οὐδὲ
χαλεπήν,
τὸ
δὲ
|
λαθεῖν |
προσελθόντας
ἐργῶδες
εἶναι
φάσκοντες
ὑπὸ |
| [13] |
πόδας
ἐξαλειφομένου
τοῦ
(Ἀριστρά(
του
|
διαλαθεῖν |
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
λέγουσιν.
ἔκ |
| [41] |
διαφερόμενος.
καὶ
γὰρ
Αἰτωλοὶ
δεομένου
|
βοηθεῖν |
ἀπείπαντο,
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
πόλιν |
| [41] |
Ἀκροκόρινθον·
ἄλλως
γὰρ
οὐκ
ἐβούλετο
|
βοηθεῖν. |
~Οἱ
μὲν
οὖν
Ἀχαιοὶ
συνεληλυθότες |
| [42] |
Κλεομένους
πρὸς
τῇ
πόλει
στρατοπεδεύοντος,
|
διελθεῖν. |
καὶ
κατεῖχον
οἱ
πολῖται,
δεόμενοι |
| [31] |
διατρίβων
καὶ
περιμένων
ἀθροισθῆναι
καὶ
|
συνελθεῖν |
εἰς
ταὐτὸ
πανταχόθεν
τὴν
δύναμιν, |
| [25] |
τὸν
λόγον
ἐπιστήσας
ἐνταῦθά
που
|
διεξελθεῖν |
περὶ
τῆς
Ἀριστίππου
διαίτης,
ἣν |
| [23] |
τῶν
δ'
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
|
προελθεῖν |
αὐτὸν
ἐκχυθέντων
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν |
| [36] |
στρατιώτας
συναγαγών,
οὐκ
ἠγάπησεν
ἀσφαλῶς
|
ἀπελθεῖν, |
ἀλλ'
ἄριστα
τῷ
καιρῷ
χρησάμενος, |
| [31] |
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
|
παρελθεῖν |
εἰς
Πελοπόννησον.
ὡς
μέντοι
παρελθόντες |
| [31] |
ὕβριν
(ὄντας.
ἅμα
γὰρ
τῷ
|
παρελθεῖν |
εἰς
τὴν
πόλιν,
οἱ
μὲν |
| [6] |
κύνας·
οὐ
γὰρ
ἦν
ἄλλῃ
|
παρελθεῖν. |
τὰς
δὲ
κλίμακας
διαλυτὰς
οὔσας |
| [9] |
μὴ
φθονεῖν,
ἀλλὰ
πείθεσθαι
καὶ
|
ἀκολουθεῖν, |
οὐ
μόνον
αὑτοὺς
ἐν
μέσῳ |
| [30] |
ἱέραξ,
οὕτως
ἔοικε
τῷ
Λυδιάδῃ
|
παρακολουθεῖν |
ἐκ
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα |
| [32] |
καὶ
χαλεπόν,
ἀλλὰ
καὶ>
δένδρα
|
ποιεῖν |
ἄφορα
καὶ
(καρ(
ποὺς
ἀπαμβλίσκειν |
| [9] |
τὴν
ἐλευθερίαν.
~Τότε
δὲ
πιστεύσαντες
|
ἥκειν |
ἃ
πάλαι
προσεδόκων,
ὥρμησαν
ἀθρόοι |
| [39] |
παρὰ
φίλους
καὶ
συμμάχους
αὐτὸν
|
ἥκειν |
μετὰ
τριακοσίων·
εἰ
δ'
ἀπιστεῖ, |
| [3] |
ἀγορὰν
σχολαζόντων
ἑκάστοτε
παρεῖναι
καὶ
|
συμφιλονικεῖν, |
ἐμβαλόντες
εἰς
τοιαύτην
διατριβὴν
καὶ |
| [41] |
καὶ
τοὺς
διοικητάς,
ἐκέλευε
πάντα
|
διοικεῖν |
καὶ
φυλάσσειν
(ὡς
Ἀράτῳ
λόγον |
| [23] |
πρὸς
τὸν
εἰπόντα
μόνον
αὐτῷ
|
δοκεῖν |
στρατηγὸν
εἶναι
τὸν
σοφόν
ἀλλὰ |
| [16] |
τὸ
χωρίον,
ὥστε
μὴ
παίζοντα
|
δοκεῖν |
τὸν
νεώτερον
Φίλιππον,
ἀλλ'
ἀληθῶς |
| [22] |
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
ἢ
τοσούτων
ἐποίει
|
δοκεῖν |
(φέρε(
σθαι.
τέλος
δὲ
συνερείσαντες |
| [32] |
ποιεῖν
ἄφορα
καὶ
(καρ(
ποὺς
|
ἀπαμβλίσκειν |
δι'
ὧν
ἂν
κομίζηται.
τοῦτο |
| [13] |
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ'
οὐδὲν
ἐτόλμησε
|
παραβαλεῖν· |
τοὺς
δὲ
πόδας
ἐξαλειφομένου
τοῦ |
| [35] |
καὶ
βουλόμενος
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν
|
ἐμβαλεῖν, |
ἐκάλει
τὸν
Ἄρατον
ἐξ
Ἀθηνῶν. |
| [45] |
δὲ
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι
φρουρὰν
|
ἐμβαλεῖν |
Μακεδονικήν,
ἐψηφίσαντο
δ'
ἄλλῳ
μὴ |
| [31] |
περὶ
τὰς
Αἰτωλικὰς
πράξεις,
ὅτε
|
συμβαλεῖν |
μὲν
αὐτοῖς
πρὸ
τῆς
Μεγαρικῆς |
| [4] |
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην
αὐτὴν
|
ἀποβαλεῖν, |
ἤδη
μειράκιον
ὁ
Ἄρατος
ὢν |
| [30] |
στρατηγὸν
εἵλοντο.
(φιλοτιμούμενος
δ'
εὐθὺς
|
ὑπερβαλεῖν |
δόξῃ
τὸν
Ἄρατον,
ἄλλας
τε |
| [45] |
καὶ
στρατηγὸς
ὢν
ἐψηφίσατο
μηκέτι
|
καλεῖν |
Μαντίνειαν,
ἀλλ'
(Ἀντιγόνειαν,
ὃ
καὶ |
| [33] |
κλίμακος
συντριβείσης
διωκόμενον
ὀνομάζειν
καὶ
|
καλεῖν |
συνεχῶς
Ἄρατον
ὥσπερ
παρόντα,
καὶ |
| [42] |
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ
|
καλεῖν |
τὸν
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι |
| [17] |
οὐ
προϊεμένης,
ἀλλ'
ἐγκρατῶς
φυλαττούσης,
|
ἀμελεῖν |
προσποιούμενος
ἔθυε
γάμους
αὐτῶν
ἐν |
| [2] |
δὲ
καὶ
τὸν
υἱὸν
(αὐτοῦ)
|
ἀνελεῖν |
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον.
ἐν
δὲ |
| [40] |
Ἀπόλλωνος
ἱερόν,
μετεπέμποντο
τὸν
Ἄρατον,
|
(ἀνελεῖν |
ἢ
συλλαβεῖν
πρὸ
τῆς
ἀποστάσεως |
| [25] |
καὶ
μισῶν
καὶ
δεδοικώς,
ἐπεβούλευεν
|
ἀνελεῖν, |
συνεργοῦντος
Ἀντιγόνου
τοῦ
βασιλέως·
καὶ |
| [52] |
ἔπραξε
περὶ
αὐτόν.
ἐπιθυμῶν
γὰρ
|
ἀνελεῖν |
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
νομίζων
οὐδ' |
| [25] |
Ἀργείοις
δὲ
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
|
ἀνελεῖν |
τὸν
τύραννον
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον,
ἅμα |
| [15] |
τῇ
φιλίᾳ
πρὸς
αὑτὸν
ἢ
|
διαβάλλειν |
πρὸς
τὸν
Πτολεμαῖον,
ἄλλας
τε |
| [26] |
μὲν
δορυφόρους
καὶ
φύλακας
ἔξω
|
παρεμβάλλειν |
ἐκέλευεν
ἐν
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς |
| [6] |
δὲ
τοῖς
εἰθισμένοις
παρὰ
πότον
|
ψάλλειν |
καὶ
αὐλεῖν
γυναίοις
(διαλεγόμενος.
ταῦτα |
| [6] |
εἰθισμένοις
παρὰ
πότον
ψάλλειν
καὶ
|
αὐλεῖν |
γυναίοις
(διαλεγόμενος.
ταῦτα
δ'
οἱ |
| [37] |
ἀλλ'
αὑτῷ
πορίζειν
εἰ
δέοιτο
|
πολεμεῖν. |
~Οὕτω
δὲ
προπηλακισθείς,
ἐβουλεύσατο
μὲν |
| [6] |
παλαίστρας
τῶν
εἰωθότων
πίνειν
καὶ
|
ῥᾳθυμεῖν |
μετ'
αὐτοῦ
νεανίσκων
ἀπῆγεν
οἴκαδε· |
| [40] |
παρέδοσαν
τὴν
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
|
λαμβάνειν |
παρ'
αὐτῶν
τοσοῦτον,
(ὅσου
διήμαρτον |
| [20] |
μέλλοντος
ὅσον
οὔπω
τὸν
Τέχνωνα
|
διαλαμβάνειν, |
ἀπὸ
τύχης
αὖ
πάλιν
ὁ |
| [27] |
πολλάκις
καὶ
φανερῶς
προσέπταισεν,
ἐπιχειρήσας
|
καταλαμβάνειν |
τὸ
Ἄργος.
ἅπαξ
δὲ
κλίμακας |
| [29] |
συνταξαμένους
ἐπὶ
μάχην
ἀγνοεῖσθαι
καὶ
|
λανθάνειν |
τὸν
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ |
| [21] |
ἄκραν,
ἤδη
περιχαρὴς
διὰ
τὸ
|
λανθάνειν |
ὡς
κατορθῶν.
(καί
πως
ἔτι |
| [18] |
τοιχωρύχοις
καὶ
προδόταις
ἁλοῦσιν
ἅπαξ
|
ἀποθανεῖν |
ὑπάρχει;
γελάσας
ὁ
Ἐργῖνος
τότε |
| [6] |
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
τῶν
εἰωθότων
|
πίνειν |
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ
νεανίσκων |
| [9] |
πρώτῳ
κατ'
ἀρετὴν
ἐδύναντο
μὴ
|
φθονεῖν, |
ἀλλὰ
πείθεσθαι
καὶ
ἀκολουθεῖν,
οὐ |
| [30] |
ἐνιστάμενος
δ'
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ
|
φθονεῖν |
ἐδόκει,
καὶ
τό
γε
δεύτερον |
| [18] |
ἡμέραις
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν
Ἄρατον
|
ἄξειν |
πρὸς
τὸ
τεῖχος,
ὅπου
τὸ |
| [18] |
ᾖ
πεντεκαίδεκα
ποδῶν,
καὶ
τἆλλα
|
συμπράξειν |
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους.
~Ὁ
δ' |
| [32] |
ὑπὸ
τῆς
ἱερείας
ἐκφέρηται,
μηδένα
|
προσβλέπειν |
ἐναντίον,
ἀλλ'
ἀποτρέπεσθαι
πάντας·
οὐ |
| [30] |
ὄρνιθας,
ὅ
τι
φεύγοιεν
αὐτόν,
|
εἰπεῖν |
ἐκείνους,
ὡς
ἔσται
ποθ'
ἱέραξ, |
| [3] |
ἐσπούδασε·
καίτοι
(γέγονε(
ναι)
κομψότερος
|
εἰπεῖν |
ἢ
δοκεῖ
τισιν
ἐκ
τῶν |
| [9] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἀκμῆς
οὐδὲν
ὡς
|
εἰπεῖν |
μέρος
ὄντες,
ἐν
δὲ
τῷ |
| [13] |
δακρύειν,
ὡς
δ'
οὐκ
ἔπειθεν,
|
εἰπεῖν |
ὅτι
τοῖς
τυράννοις
πολεμητέον,
οὐ |
| [6] |
συνήθης
ἦν,
πάντων
ὡς
ἔπος
|
εἰπεῖν |
τότε
κλωπείαις
χρωμένων
καὶ
καταδρομαῖς |
| [43] |
πιμελῇ
περιεχομένας,
καὶ
τὸν
μάντιν
|
εἰπεῖν, |
ὡς
ταχὺ
πρὸς
τὰ
ἔχθιστα |
| [37] |
μὴ
προέσθαι
τὸ
νίκημα
μήδ'
|
ἐγκαταλιπεῖν |
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον. |
| [10] |
οὐκ
ἐλάττονα
δοκεῖ
τῶν
δυνατῶν
|
ἐγκαταλιπεῖν |
δι'
εὐλάβειαν.
(οὐ
γὰρ
μόνον |
| [5] |
φυγάσιν,
ὧν
ὀλίγοι
μὲν
αἰσχυνθέντες
|
ἐγκαταλιπεῖν |
τὴν
ἐλπίδα
μετεῖχον
τῶν
πραττομένων, |
| [39] |
Ἑκατόμβαιον
ἡττηθέντες
οὕτω
κατεπλάγησαν,
ὥστε
|
πέμπειν |
εὐθὺς
ἐφ'
ἡγεμονίᾳ
τὸν
Κλεομένη |
| [8] |
οὔπω
τῶν
ἐξ
ἀγροῦ
τι
|
(φέρειν |
εἰωθότων
πρὸς
ἀγορὰν
ἐπερχομένων.
διὸ |
| [19] |
εἰς
ταῦτα
δαπανᾶσθαι
κρύφα
καὶ
|
προεισφέρειν, |
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ |
| [13] |
πρὸς
τοὺς
(τυράννους
ἐξαγόμενον
κελεύειν
|
καθαιρεῖν. |
τὸν
οὖν
ζωγράφον
Νεάλκη
φίλον |
| [17] |
σάλον
παρέχει
τῇ
ψυχῇ
τὸ
|
χαίρειν |
ἄνευ
λογισμοῦ
παραγινόμενον.
~Ἀλλὰ
γὰρ |
| [17] |
αὐτὸς
δὲ
χαίρειν
μὲν
Ἀμοιβέα,
|
χαίρειν |
δὲ
τοὺς
γάμους
ἐάσας,
ἀνῄει |
| [17] |
εἰς
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς
δὲ
|
χαίρειν |
μὲν
Ἀμοιβέα,
χαίρειν
δὲ
τοὺς |
| [33] |
ἀποσφάλλεσθαι
τῶν
ἐλπίδων
πρὸς
τὸ
|
θαρρεῖν |
(ἀνακαλού(
μενος.
ἅπαξ
δὲ
καὶ |
| [22] |
καὶ
φώτων
γέμουσαν,
οὐ
δυνηθέντες
|
ἐξανευρεῖν |
τὸν
αὐτὸν
τρίβον
οὐδ'
εἰς |
| [43] |
καὶ
πάνυ
ῥιγοῦν
φήσαντος,
ἐκέλευσε
|
προσχωρεῖν |
ἐγγυτέρω,
καὶ
δάπιδος
κομισθείσης
ἀμφοτέρους |
| [25] |
πρὸς
τὴν
πόλιν
ὀξέως,
οἰόμενος
|
εὑρήσειν |
τὰ
τῶν
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν |
| [54] |
πέντε
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια
|
προσεκτείσειν |
ὁμολογήσας
τάλαντα
καὶ
τὸν
υἱὸν |
| [28] |
ἦν
καὶ
ἀπαραίτητος
ἐν
τῷ
|
μισεῖν |
τοὺς
τυράννους.
~Ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον |
| [41] |
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
(μετ'
αὐτῶν
|
φυλάσσειν |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
τοῦ
δ'
Ἀράτου |
| [41] |
διοικητάς,
ἐκέλευε
πάντα
διοικεῖν
καὶ
|
φυλάσσειν |
(ὡς
Ἀράτῳ
λόγον
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ |
| [19] |
Ἄρατος
ἐκείνοις
μὲν
ἑξήκοντα
τάλαντα
|
δώσειν |
κατορθώσας
ὡμολόγησεν,
ἢν
δ'
ἀποτύχῃ, |
| [31] |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους,
ἐν
τῷ
|
κρατεῖν |
ἀσθενεστάτους
δι'
ἀταξίαν
καὶ
ὕβριν |
| [40] |
τοὺς
δ'
ἐν
Κορίνθῳ
πειρώμενος
|
ἀναζητεῖν |
καὶ
κολάζειν,
ἐξηγρίαινε
τὸ
πλῆθος, |
| [45] |
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν
δὲ
καὶ
|
(μισθοδοτεῖν |
ἠναγκάζοντο
τοὺς
Μακεδόνας,
θυσίας
δὲ |
| [8] |
στρατιώτας
ἐπέρρωσεν,
οἰομένους
τὸν
κυνηγὸν
|
ἐπικρύπτειν |
κοινωνοῦντα
τῇ
πράξει,
εἶναι
δὲ |
| [40] |
ἄρχοντι
τῆς
φρουρᾶς
διακελευσάμενος
ἐγκρατῶς
|
φυλάττειν, |
ἀφίππευσεν
εἰς
Σικυῶνα,
τριάκοντα
μὲν |
| [6] |
καὶ
περιιέναι
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ
|
παραφυλάττειν |
τὸν
Ἄρατον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν |
| [48] |
δὲ
λυμαίνεσθαι
τὰ
πράγματα
καὶ
|
ταράττειν |
δοκοῦντας
ἀπέκτεινεν.
~Ἐπεὶ
δὲ
τῆς |
| [45] |
ἄλλῳ
μὴ
γράφειν
βασιλεῖ
μηδὲ
|
πρεσβεύειν |
πρὸς
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν |
| [13] |
τῷ
πρὸς
τοὺς
(τυράννους
ἐξαγόμενον
|
κελεύειν |
καθαιρεῖν.
τὸν
οὖν
ζωγράφον
Νεάλκη |
| [29] |
δ'
ὕστερον
ἀκούσας
τὸν
Ἀρίστιππον
|
ἐπιβουλεύειν |
μὲν
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι
δ' |
| [21] |
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων
|
νυκτερεύειν, |
ἀναλαβὼν
δὲ
λογάδας
τετρακοσίους,
οὐδ' |
| [16] |
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
πόλιν
|
προσαγορεύειν. |
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος
ἦν |
| [51] |
εἰς
Ἤπειρον
αὐτοῦ
καὶ
δεομένου
|
συστρατεύειν, |
ἀπείπατο
καὶ
κατέμεινε,
δεδιὼς
ἀναπλησθῆναι |
| [38] |
Πολυβίου
μαρτυροῦντος
οὐ
πάνυ
τι
|
πιστεύειν |
ἄξιον
ἦν·
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
ὅταν |
| [18] |
ἄλλοις
ἀδελφοῖς
μὴ
πάνυ
τι
|
πιστεύειν, |
ὀλίγαις
δ'
ὕστερον
ἡμέραις
ἐπανελθὼν |
| [4] |
ἦσαν
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ
|
καταλύειν |
τὸν
τύραννον.
~Πρώτοις
δὲ
κοινοῦται |
| [5] |
πολλοὶ
καὶ
τὸν
Ἄρατον
ἐπειρῶντο
|
κατακωλύειν |
ὡς
ἀπειρίᾳ
πραγμάτων
θρασυνόμενον.
βουλευομένου |
| [13] |
τοῦ
Ἀράτου
παραιτεῖσθαί
φασι
καὶ
|
δακρύειν, |
ὡς
δ'
οὐκ
ἔπειθεν,
εἰπεῖν |
| [45] |
Μακεδονικήν,
ἐψηφίσαντο
δ'
ἄλλῳ
μὴ
|
γράφειν |
βασιλεῖ
μηδὲ
πρεσβεύειν
πρὸς
ἄλλον |
| [37] |
διδόναι
χρήματ'
αὐτῷ
μηδὲ
μισθοφόρους
|
τρέφειν, |
ἀλλ'
αὑτῷ
πορίζειν
εἰ
δέοιτο |
| [45] |
πρεσβεύειν
πρὸς
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
|
τρέφειν |
δὲ
καὶ
(μισθοδοτεῖν
ἠναγκάζοντο
τοὺς |
| [2] |
δέ
τινα
τῆς
πολιτείας
κατάστασιν
|
ἔχειν |
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
μὲν
ἀπέθανεν,
Ἀβαντίδας |
| [23] |
~Ἐπεὶ
δ'
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
πάντ'
|
ἔχειν, |
κατέβαινεν
εἰς
τὸ
θέατρον
ἀπὸ |
| [21] |
ὥστε
καὶ
φόβον
τὰ
ὅπλα
|
παρέχειν |
ἀντιλάμποντα
πρὸς
τὴν
σελήνην,
μὴ |
| [46] |
πέμπων
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ
μάλιστα
|
προσέχειν |
ἐκέλευσε
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς |
| [20] |
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
εἶδος
δοκῶν
|
κατέχειν, |
ἐξ
ὧν
ὁ
Ἐργῖνος
ἐπεσήμηνεν |
| [43] |
καιρόν,
ᾧ
δουλεύουσιν
οἱ
δοκοῦντες
|
(ἄρχειν, |
ἐχώρει
πρὸς
τὸ
δεινόν.
ὁ |
| [24] |
δὲ
καὶ
γνώμῃ
διὰ
παντὸς
|
ἄρχειν. |
ἑώρων
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
πλοῦτον, |
| [47] |
στρατηγίας
αὐτῷ
τελευτώσης,
αὐτὸς
ᾑρημένος
|
ἄρχειν |
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
πέντε |
| [36] |
μὲν
ἁψιμαχοῦντι
τῷ
Κλεομένει
λαβὴν
|
παρασχεῖν, |
καὶ
τοῖς
Μεγαλοπολίταις
(βιαζομένοις
ἀντεῖχεν, |
| [19] |
δανειζόμενος
αἴσθησιν
ἑτέρῳ
τῆς
πράξεως
|
παρασχεῖν, |
λαβὼν
τῶν
ἐκπωμάτων
τὰ
πολλὰ |
| [3] |
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι
καὶ
στεφάνων
|
τυχεῖν. |
ἐπιφαίνεται
δ'
ἀμέλει
καὶ
ταῖς |
| [17] |
καὶ
συμβιώσεως
πρὸς
οὐκ
ἀηδὲς
|
ἐντυχεῖν |
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
μειράκιον,
αὐτὴν
μὲν |
| [46] |
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς
(πόλεσιν
|
ἐντυχεῖν |
καὶ
γνωρισθῆναι
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
καὶ |
| [44] |
ἐκ
τούτου
τοῖς
μὲν
Ἀχαιοῖς
|
πάλιν |
αἱ
πόλεις
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος |
| [26] |
κατέκλειεν
εἰς
ἕτερον
οἴκημα,
καὶ
|
πάλιν |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει |
| [7] |
περιφορᾷ
τῆς
σελήνης
ἐπιταχύνων
καὶ
|
πάλιν |
ἀνιεὶς
τὴν
πορείαν,
ὥστε
τῷ |
| [47] |
θυμικώτερον
ἐστρατηγηκέναι
δόξας,
οὕτως
αὖ
|
πάλιν |
ἀπημβλύνθη
καὶ
προήκατο
τὰ
πράγματα |
| [35] |
τὸν
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς
|
πάλιν |
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι |
| [28] |
στῆσαι
κατ'
αὐτῶν
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς
|
πάλιν |
ἔγνω
διαμάχεσθαι
περὶ
τοῦ
τροπαίου, |
| [39] |
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν
Μαντίνειαν,
|
πάλιν |
ἑλόντος
αὐτὴν
τοῦ
Κλεομένους,
καὶ |
| [41] |
πρὸς
αὐτὸν
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
|
πάλιν |
Μεγιστόνουν
τὸν
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα |
| [20] |
Τέχνωνα
διαλαμβάνειν,
ἀπὸ
τύχης
αὖ
|
πάλιν |
ὁ
Ἐργῖνος
αὐτοῖς
ἀπήντησεν.
αἰσθόμενος |
| [36] |
νυκτὸς
ἔδοξε
μὲν
τεθνάναι,
καὶ
|
πάλιν |
οὗτος
ὁ
λόγος
κατ'
αὐτοῦ |
| [22] |
ὃν
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
δὲ
|
πάλιν |
συνεσκίασε
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν
(συνελθόντων. |
| [38] |
εἶξαι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
μὴ
|
πάλιν |
τὴν
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων, |
| [49] |
πολλῶν
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
|
πάλιν |
τοὺς
τῶν
πολλῶν
προεστῶτας,
εἰ |
| [44] |
πολεμίους.
καὶ
περὶ
τὴν
Κορινθίων>
|
πόλιν |
ἀγῶνες
ἦσαν,
εὖ
πεφραγμένου
τοῦ |
| [20] |
τε
πάντα
καὶ
πρὸς
τὴν
|
πόλιν |
(ἀναστρέ(
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος. |
| [53] |
παιάνων
καὶ
χορῶν
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
ἀνῆγον,
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
περίοπτον |
| [45] |
οἷον
ὅτε
τὴν
μὲν
Κορινθίων
|
πόλιν |
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην |
| [53] |
θυσίας,
τὴν
μέν,
ᾗ
τὴν
|
πόλιν |
ἀπήλλαξε
τῆς
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ
πέμπτῃ |
| [39] |
μικροῦ
μὲν
ἔλαθε
τὴν
Σικυωνίων
|
πόλιν |
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας,
ἐγγύθεν
δ' |
| [21] |
νέφη
καὶ
κατέσχε
τήν
τε
|
(πόλιν |
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἔξω
τόπον |
| [50] |
ἐκβεβιασμένος
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἀπορρέων |
| [22] |
ἄχρι
τοῦ
(σκεδασθῆναι
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ
τούτων
νενικηκότων, |
| [44] |
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
ἀποστήσων
τὴν
|
πόλιν, |
εἰ
στρατιώτας
(ἐκεῖνος
ἔχων
ἔλθοι. |
| [30] |
ἀφῆκε
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
εἰς
τοὺς
Ἀχαιοὺς
μετεκόμισεν.
ἐφ' |
| [36] |
οὖσι
τοῦ
Κλεομένους.
καὶ
τὴν
|
πόλιν |
ἑλών,
φρουρὰν
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς |
| [11] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
τὴν
|
πόλιν, |
ἐν
τοῖς
ἱππεῦσι
στρατευόμενος
ἠγαπᾶτο |
| [32] |
καὶ
φεύγουσι
συνεισπεσὼν
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
ἐξελάσαι
κατὰ
κράτος,
ἑπτακοσίους
δ' |
| [4] |
ἐν
οἷς
πολλὰ
κακὰ
τὴν
|
πόλιν |
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην |
| [49] |
μιᾷ
πρότερον
ἐλθὼν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
κατ'
(ἀλλήλων |
| [6] |
δειλότερον,
εἰ
καὶ
Νικοκλῆς
τηλικαύτην
|
πόλιν |
ἔχων
καὶ
τοσαύτην
δύναμιν
ὀρρωδεῖ |
| [13] |
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
τὴν
|
πόλιν |
ἠλευθέρωσε,
περὶ
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου |
| [22] |
ὥς
ποτε
παρεισέπεσον
εἰς
τὴν
|
πόλιν |
θορύβου
τε
παντοδαποῦ
καὶ
φώτων |
| [35] |
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
|
πόλιν, |
καὶ
ζηλώσαντα
Λυδιάδην
ἔθνους
τηλικούτου |
| [25] |
καὶ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
προσκομίσαι
τὴν
|
πόλιν. |
οἱ
μὲν
οὖν
τολμῶντες
εὑρέθησαν, |
| [31] |
γὰρ
τῷ
παρελθεῖν
εἰς
τὴν
|
πόλιν, |
οἱ
μὲν
στρατιῶται
διασπαρέντες
ἐν |
| [39] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντος
ἔσχε
τὴν
|
πόλιν· |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν |
| [44] |
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
|
πόλιν, |
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη |
| [25] |
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει
πρὸς
τὴν
|
πόλιν |
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ
τῶν |
| [9] |
καὶ
φθονουμένην
ὑπ'
Ἀντιγόνου
τὴν
|
πόλιν |
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
ἐλευθερίαν,
ταραττομένην |
| [40] |
τὸν
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν
τὴν
|
πόλιν, |
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ'
αὐτῶν |
| [45] |
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα
περὶ
τὴν
|
πόλιν |
οὔτ'
εἰς
καλὴν
οὔτ'
εἰς |
| [45] |
πρόφασιν.
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
|
πόλιν |
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων
καὶ |
| [16] |
πέδας
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων
|
πόλιν |
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν
περιμάχητος |
| [36] |
δὲ
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
Μεγάλην
|
πόλιν |
στρατευσάντων,
βοηθήσας
ὤκνει
μὲν
ἁψιμαχοῦντι |
| [7] |
Ἀπόλλωνα
ὑπερδέξιον,
προῆγεν
ἐπὶ
τὴν
|
πόλιν, |
συμμέτρως
τῇ
περιφορᾷ
τῆς
σελήνης |
| [41] |
βοηθεῖν
ἀπείπαντο,
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
|
πόλιν |
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
πρόθυμον
οὖσαν |
| [44] |
Κλεομένους
καὶ
κατέκλεισαν
εἰς
τὴν
|
ἀκρόπολιν, |
ὁ
δὲ
Κλεομένης
πυθόμενος
ταῦτα, |
| [31] |
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ
πανταχόθεν
τὴν
|
δύναμιν, |
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε
μετὰ
τῶν |
| [21] |
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
μὲν
ἄλλην
|
δύναμιν |
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων
νυκτερεύειν, |
| [48] |
τῶν
πραγμάτων
αὐτῷ
πρός
τε
|
δύναμιν |
καὶ
πρὸς
εὐδοξίαν
ἐπιδιδόντων,
ἐξήρτητο |
| [29] |
τὸν
σαλπιγκτήν,
ἐκτάξας
δὲ
τὴν
|
δύναμιν |
καὶ
τὸ
σύνθημα
παρεγγυήσας,
καὶ |
| [33] |
ἡγεμόνα
καὶ
παρ'
ἐκείνου
τὴν
|
δύναμιν |
καὶ
τὸν
καιρὸν
(εἰλήφει
πρὸς |
| [29] |
εὐθὺς
ἐξ
Ἄργους
ἔχων
(τὴν
|
δύναμιν. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
εἰς
Κόρινθον |
| [6] |
τηλικαύτην
πόλιν
ἔχων
καὶ
τοσαύτην
|
δύναμιν |
ὀρρωδεῖ
μειράκιον
εἰς
ἡδονὰς
καὶ |
| [9] |
μιᾶς
ἀξιολόγου
πόλεως
σύμπαντες
ὁμοῦ
|
δύναμιν |
οὐκ
ἔχοντες,
εὐβουλίᾳ
καὶ
ὁμονοίᾳ, |
| [38] |
δὲ>
τὰ
πράγματα
καὶ
τὴν
|
δύναμιν |
τῶν
Ἀχαιῶν,
εἶξαι
τῷ
Κλεομένει, |
| [11] |
δόξαν
καὶ
τὴν
τῆς
πατρίδος
|
δύναμιν, |
ὡς
ἑνὶ
τῶν
ἐπιτυχόντων
χρῆσθαι |
| [15] |
τραγῳδίαν
ὄντα
καὶ
σκηνογραφίαν,
ὅλος
|
ἡμῖν |
προσκεχώρηκεν.
αὐτός
τ'
οὖν
ἀποδέχομαι |
| [12] |
ἐνέτυχε
καὶ
τεθεραπευμένῳ
γραφαῖς
καὶ
|
πίναξιν |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐν
οἷς |
| [25] |
τοῦ
μάντεως
προσλαβόντος
ἐπὶ
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν
Αἰσχύλον |
| [33] |
ἐπὶ
νοῦν
βαλέσθαι
τὴν
τηλικαύτην
|
πρᾶξιν, |
εἰ
μὴ
τὸν
Ἄρατον
εἶχεν |
| [7] |
εἰς
Νεμέαν
προῆγεν,
ὅπου
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
τότε
πρῶτον, |
| [20] |
δὲ
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐπισφαλεστέραν
ἐποίησεν
ἁμαρτία
τις
εὐθὺς |
| [35] |
ἔχοντος,
αὑτῷ
δὲ
πείσας
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὸν |
| [5] |
καὶ
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν
|
πρᾶξιν. |
~Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
ὅπλων |
| [9] |
καὶ
ἄθικτον
αἵματος
ἐμφυλίου
τὴν
|
πρᾶξιν |
ἡ
τύχη
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε
δὲ |
| [16] |
ἐνίστατο
τὴν
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
πρᾶξιν, |
οὐ
Σικυωνίων
οὐδ'
Ἀχαιῶν
κηδόμενος, |
| [20] |
ὄνομα
Διονύσιος,
οὐ
συνειδὼς
τὴν
|
πρᾶξιν |
οὐδὲ
κοινωνῶν,
ὅμοιος
δὲ
τῷ |
| [16] |
(μάχης
ἀδελφήν·
ταύτην
δὲ
τὴν
|
πρᾶξιν |
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν |
| [41] |
τε
πολλὰ
καὶ
δώδεκα
τάλαντα
|
σύνταξιν |
ἐνιαύσιον,
ὑπερβαλλόμενος
τῷ
ἡμίσει
Πτολεμαῖον· |
| [39] |
δ'
ἀπιστεῖ,
λαβεῖν
(ὁμήρους.
ταῦθ'
|
ὕβριν |
εἶναι
καὶ
χλευασμὸν
αὑτοῦ
φήσας |
| [31] |
κρατεῖν
ἀσθενεστάτους
δι'
ἀταξίαν
καὶ
|
ὕβριν |
(ὄντας.
ἅμα
γὰρ
τῷ
παρελθεῖν |
| [8] |
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
πραττομένων,
|
πρίν |
γε
δὴ
προελθὼν
ὁ
κῆρυξ |
| [31] |
οἵαν
εἰκὸς
ἐν
ἀταξίᾳ
τοιαύτῃ,
|
πρὶν |
ἢ
πάντας
πυθέσθαι
τὸν
κίνδυνον, |
| [38] |
αὐτοκράτωρ
ἡγεμὼν
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
|
πρὶν |
τὸν
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας |
| [5] |
τούτων
προθύμως,
διελέγετο
τοῖς
ἄλλοις
|
φυγάσιν, |
ὧν
ὀλίγοι
μὲν
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν |
| [43] |
τῷ
πολέμῳ
συναγαγὼν
ὁ
Ἀντίγονος
|
ἑστίασιν |
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
πολλοὺς
ὑποδεχόμενος |
| [22] |
διὰ
τὴν
ἀπὸ
τῶν
ὀρῶν
|
ἀνάκλασιν |
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος
ὅθεν
εἴληφε |
| [1] |
σου
Πολυκράτης
καὶ
Πυθοκλῆς
οἰκείοις
|
παραδείγμασιν |
ἐντρέφωνται,
τὰ
μὲν
ἀκούοντες,
τὰ |
| [10] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
ἐξεταζέσθω
τοῖς
|
παραδείγμασιν. |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπεὶ
κατέμειξε |
| [32] |
δ'
Ἄρατος
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
|
ὑπομνήμασιν |
εἴρηκε
τοιοῦτον,
ἀλλά
φησι
τρεψάμενος |
| [33] |
αὐτὸς
δ'
ἀρνούμενος
ἐν
τοῖς
|
ὑπομνήμασιν |
οἷς
ἀπολέλοιπεν
Ἐργῖνον
αἰτιᾶται,
μεθ' |
| [25] |
τοῦ
ἡγουμένου
δεδιέναι,
πολλοῖς
μὲν
|
ὄμμασιν |
ὁρᾷ,
διὰ
πολλῶν
δ'
ὤτων |
| [43] |
πολὺ
νέμων
πίστεως
(ἱεροῖς
καὶ
|
μαντεύμασιν, |
ἀλλὰ
τῷ
λογισμῷ
χρώμενος.
ἐπεὶ |
| [47] |
συναγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
τοῖς
τε
|
σώμασιν |
ἀγυμνάστους
ὄντας
καὶ
ταῖς
διανοίαις |
| [48] |
εὐδοκιμῶν
καὶ
(αὐξόμενος·
ἐδόκει
τε
|
πᾶσιν |
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον
δημοκρατίας, |
| [3] |
τοῦ
προσώπου
καὶ
βασιλικὸν
οὐ
|
παντάπασιν |
(ἀρνεῖται
τὴν
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ |
| [22] |
κατακρατῶν,
ἀλλ'
ἀποπλανώμενος
τοῦ
τρίβου
|
παντάπασιν |
ἐνδεδυκότος
καὶ
περισκιαζομένου
ταῖς
τραχύτησι, |
| [45] |
ἐκεῖνον
ἡ
μὲν
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
|
παντάπασιν |
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει
δ'
ἡ
πόλις |
| [50] |
προσλάβοι
τὸν
Ἰθωμάταν
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
|
παντάπασιν |
ἐσομένην
(ὑπο(
χείριον
καὶ
ταπεινήν. |
| [51] |
καὶ
τὴν
χώραν
(αὐτῶν
ἐπόρθει,
|
παντάπασιν |
ὁ
Ἄρατος
ἀπεστράφη
καὶ
διεβλήθη |
| [20] |
εἴη.
φήσαντος
δ'
ἀδελφὸν
εἶναι,
|
παντάπασιν |
ὁ
Τέχνων
ἐπείσθη
τῷ
Διοκλεῖ |
| [53] |
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
πραγμάτων
ἄλλων
|
ἐκλελοίπασιν. |
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
μὲν
πρεσβύτερος |
| [13] |
θαυμαζόμενον
ἀφικέσθαι
καὶ
συγγενέσθαι
τοῖς
|
ἀνδράσιν |
ἐπὶ
ταλάντῳ,
τῆς
δόξης
(μᾶλλον |
| [40] |
οἱ
Κορίνθιοι
μετ'
ὀλίγον
τὴν
|
ἀπόδρασιν |
αὐτοῦ
καὶ
διώξαντες
ὡς
οὐ |
| [10] |
φερούσης
τὴν
πρὸς
τὸ
φῶς
|
σύγκρασιν, |
ἀλλὰ
καὶ
δεινότης
τίς
ἐστιν |
| [2] |
ἤδη
δέ
τινα
τῆς
πολιτείας
|
κατάστασιν |
ἔχειν
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
μὲν
ἀπέθανεν, |
| [54] |
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ'
ὑπόβλητον
εἶναί
|
(φασιν, |
ἐκ
Γναθαινίου
τινὸς
ἀκεστρίας
γενόμενον. |
| [45] |
ἀναγκαίαν
ἔστι
θέσθαι
τῷ
Ἀράτῳ
|
πρόφασιν. |
τῶν
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
πόλιν |
| [33] |
τὸν
καιρὸν
(εἰλήφει
πρὸς
τὴν
|
ἐπίθεσιν. |
ἐδήλωσε
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὁ |
| [20] |
αὐτοὶ
δὲ
παρεσκευάζοντο
πρὸς
τὴν
|
ἐπίθεσιν. |
~Ἐπεὶ
δ'
ἦν
ἕτοιμα
πάντα, |
| [35] |
δ'
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος
τὴν
παλαιὰν
|
ὑπόθεσιν, |
καὶ
δυσανασχετῶν
τὴν
ἐν
Ἄργει |
| [15] |
φίλον
(νομίζειν.
τούτους
τοὺς
λόγους
|
ὑπόθεσιν |
λαβόντες
οἱ
φθονεροὶ
καὶ
κακοήθεις, |
| [43] |
καὶ
πρώτην
εἰληφότα
καὶ>
μεγίστην
|
ὑπόθεσιν |
τῆς
πολιτείας
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον |
| [18] |
ὑπαρχῆς
ἑτέραν
ἔλαβε
τῆς
πράξεως
|
ὑπόθεσιν |
τοιαύτην.
(Ἦσαν
ἐν
Κορίνθῳ
τέσσαρες |
| [46] |
ἐκέλευσε
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς
|
(πόλεσιν |
ἐντυχεῖν
καὶ
γνωρισθῆναι
τοῖς
Ἀχαιοῖς. |
| [51] |
αἴσχιστα
καὶ
ὅλως
ἀποτυχὼν
ταῖς
|
πράξεσιν |
ἐπανῆλθεν
εἰς
Πελοπόννησον,
καὶ
τοὺς |
| [19] |
αὐτὸς
εἶχεν
οὔτ'
ἐβούλετο
δανειζόμενος
|
αἴσθησιν |
ἑτέρῳ
τῆς
πράξεως
παρασχεῖν,
λαβὼν |
| [26] |
γένος
εὐδοκιμώτατον
(ἀπολέλοιπεν
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησιν. |
ἐκείνων
δὲ
τῶν
τὰς
ἄκρας |
| [43] |
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν
πρώτην
|
ἀπάντησιν |
ἐδέξατο
τῇ
τιμῇ
περιττῶς,
καὶ |
| [30] |
ἁμιλλᾶσθαι.
καὶ
καθάπερ
τῷ
κόκκυγί
|
φησιν |
Αἴσωπος
ἐρωτῶντι
τοὺς
λεπτοὺς
ὄρνιθας, |
| [43] |
πρὸς
τὰ
ἔχθιστα
(καὶ
πολεμιώτατα
|
σύνεισιν |
εἰς
ἄκραν
φιλίαν.
τότε
μὲν |
| [20] |
ἀπεσώθησαν.
οὐ
μὴν
ἀπέκαμε
ταῖς
|
ἐλπίσιν |
ἐκεῖνος,
ἀλλ'
ἔπεμψεν
εὐθὺς
τὸν |
| [15] |
πρότερον
γὰρ
ἡμᾶς
ὑπερεώρα,
ταῖς
|
ἐλπίσιν |
ἔξω
βλέπων,
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον |
| [12] |
ἀπὸ
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐν
οἷς
|
κρίσιν |
ἔχων
οὐκ
ἄμουσον
ὁ
Ἄρατος |
| [3] |
ναι)
κομψότερος
εἰπεῖν
ἢ
δοκεῖ
|
τισιν |
ἐκ
τῶν
ὑπομνημάτων
κρίνουσιν,
ἃ |
| [17] |
ἐρώτων,
ἀλλ'
ὅλος
ἀνήρτητο
ταῖς
|
φροντίσιν, |
ὅπως
ἀφαιρήσεται
δόλῳ
τοὺς
ἔχοντας, |
| [43] |
τὸν
Ἀντίγονον
οὐδὲ
(πιστεύων
τοῖς
|
Μακεδόσιν. |
ᾔδει
γὰρ
ηὐξημένον
ἑαυτὸν
ἐξ |
| [34] |
ὁμόρους
πολέμους,
Αἰτωλῶν
δὲ
συμμαχούντων,
|
ἐπίδοσιν |
μεγάλην
ἡ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐλάμβανε |
| [3] |
ἐπιφαίνεται
δ'
ἀμέλει
καὶ
ταῖς
|
εἰκόσιν |
ἀθλητική
τις
ἰδέα,
καὶ
τὸ |
| [21] |
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ>
γυμνοῖς
τοῖς
|
ποσὶν |
ἀντιλαμβανόμενοι
τῶν
κλιμάκων·
ὁ
δ' |
| [50] |
βοὸς
ὁ
μάντις,
ἀμφοτέραις
ταῖς
|
χερσὶν |
ὑπολαβὼν
ἐδείκνυε
τῷ
τ'
Ἀράτῳ |
| [4] |
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων
δὲ
τοῖς
|
βασιλεῦσιν |
αὐτὸν
διαλέγεσθαι
φίλοις
οὖσι
καὶ |
| [25] |
δίκην
ἔσχον
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
|
Μαντινεῦσιν, |
ἣν
Ἀράτου
μὴ
παρόντος
(Ἀρί( |
| [43] |
βασιλεῖ
τὸ
σημεῖον
καὶ
τὴν
|
προαγόρευσιν. |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐπράχθη
χρόνοις |
| [54] |
καὶ
ἀνθοῦντι,
μὴ
συμφοράν,
ἀλλ'
|
ἀπόλυσιν |
κακῶν
καὶ
σωτηρίαν
γενέσθαι.
(Δίκας |
| [13] |
του
διαλαθεῖν
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
|
λέγουσιν. |
ἔκ
τε
δὴ
τούτων
ὁ |
| [2] |
τὴν
οἰκίαν
ταραχῇ
συνεκπεσὼν
τοῖς
|
φεύγουσιν |
ὁ
παῖς
καὶ
πλανώμενος
ἐν |
| [25] |
περιθεὶς
ὑποζυγίοις
σκεύη
τινὰ
παρημελημένα
|
(κομίζουσιν |
εἰς
Ἄργος
ἀπέστειλε.
Χαριμένους
δὲ |
| [50] |
γίνεται
χαλεπὸς
καὶ
(δυσεκβίαστος
τοῖς
|
παροικοῦσιν. |
ἀναβὰς
δὲ
καὶ
θύσας,
ὡς |
| [21] |
καὶ
τρεῖς
μὲν
αὐτῶν
ἐμπεσόντες
|
ἀποθνῄσκουσιν, |
ὁ
δὲ
τέταρτος
πληγεὶς
ξίφει |
| [18] |
οὐχὶ
καὶ
τοιχωρύχοις
καὶ
προδόταις
|
ἁλοῦσιν |
ἅπαξ
ἀποθανεῖν
ὑπάρχει;
γελάσας
ὁ |
| [53] |
πέμπτῃ
Δαισίου
μηνός,
ὃν
Ἀθηναῖοι
|
καλοῦσιν |
Ἀνθεστηριῶνα,
καὶ
τὴν
θυσίαν
ἐκείνην |
| [22] |
δ'
ὥσπερ
ἐξ
ἐνέδρας
ἀναστάντες,
|
ἐμβάλλουσιν |
αὐτῷ
καὶ
διαφθείρουσιν
οἷς
ἐπέθεντο |
| [38] |
ἐπέβη
τοῖς
Ἀχαιοῖς
δεομένοις
καὶ
|
ὑποβάλλουσιν |
αὑτοὺς
διὰ
τῶν
πρεσβειῶν
καὶ |
| [21] |
ψόφον
ποιοῦσι
πολὺν
οὔτ'
ὀλισθήματα
|
λαμβάνουσιν |
οἱ>
γυμνοῖς
τοῖς
ποσὶν
ἀντιλαμβανόμενοι |
| [3] |
δοκεῖ
τισιν
ἐκ
τῶν
ὑπομνημάτων
|
κρίνουσιν, |
ἃ
παρέργως
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα |
| [40] |
οὐδὲν
οὐδ'
ἔστεργεν
ἐπὶ
τοῖς
|
παροῦσιν, |
ἀλλὰ
καὶ
Σικυωνίων
αὐτῶν
καὶ |
| [22] |
ἐνέδρας
ἀναστάντες,
ἐμβάλλουσιν
αὐτῷ
καὶ
|
διαφθείρουσιν |
οἷς
ἐπέθεντο
πρώτοις,
τοὺς
δ' |
| [23] |
ταῦτα
μὲν
περὶ
Περσαίου
πλείονες
|
ἱστοροῦσιν. |
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
τό |
| [53] |
μικρὰ
ταῖς
ἡμέραις
ἐκείναις
ἐξοσιούμενοι
|
διαφυλάττουσιν· |
αἱ
δὲ
πλεῖσται
τῶν
τιμῶν |
| [31] |
δὲ
διακειμένοις
αὐτοῖς
καὶ
ταῦτα
|
πράττουσιν |
ἐξαίφνης
ὁ
Ἄρατος
ἐπιπεσὼν
προσηγγέλθη, |
| [25] |
τῶν
προσοίκων
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
δὲ
|
δουλεύουσιν |
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
τὸν
τύραννον |
| [43] |
ἀνάγκην
καὶ
τὸν
καιρόν,
ᾧ
|
δουλεύουσιν |
οἱ
δοκοῦντες
(ἄρχειν,
ἐχώρει
πρὸς |
| [53] |
καλεῖται
μέχρι
νῦν
Ἀράτειον,
καὶ
|
θύουσιν |
αὐτῷ
θυσίας,
τὴν
μέν,
ᾗ |
| [49] |
χεῖρας
κατὰ
τῶν
τυραννούντων
οὐκ
|
ἔχουσιν. |
(ἐκ
δὲ
τούτου
θαρρήσαντες,
οἱ |
| [49] |
νόμους
κατὰ
τῶν
πολλῶν
οὐκ
|
ἔχουσιν, |
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν
τοὺς
τῶν |
| [50] |
ὢν
μέτριος
καὶ
πολιτικὸς
τὴν
|
φύσιν, |
ἀνέστησεν
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
τὴν |
| [5] |
μέτρα
καὶ
τοῦ
τόπου
τὴν
|
φύσιν |
ἀπαγγέλλοντες
οὐκ
ἄπορον
οὐδὲ
χαλεπήν, |
| [54] |
βιῶσαι
καὶ
τοιοῦτος
γενέσθαι
τὴν
|
φύσιν |
ἱστορεῖται.
τὸν
δ'
υἱὸν
αὐτοῦ |
| [30] |
ὢν
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος
τὴν
|
φύσιν, |
οὐδ'
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ
τῶν |
| [49] |
δ'
ἔμφυτος
κακία,
τὸν
παρὰ
|
φύσιν |
σχηματισμὸν
ἐκβιαζομένη
καὶ
ἀναδύουσα,
κατὰ |
| [43] |
ὁ
Ἀντίγονος,
ὡς
κατενόησε
τὴν
|
φύσιν |
τοῦ
ἀνδρὸς
μηδὲν
ἀργὸν
εἰς |
| [5] |
ἢ
μακρῷ
πολέμῳ
καὶ
φανεροῖς
|
ἀγῶσιν |
ἰδιώτης
ἀντικαθίστασθαι
πρὸς
(τύραννον.
ὡς |
| [52] |
τὸν
Ἄρατον
συνήθη,
φάρμακον
αὐτῷ
|
δίδωσιν, |
οὐκ
ὀξὺ
καὶ
σφοδρόν,
ἀλλὰ |
| [21] |
σελήνην,
μὴ
τοὺς
φύλακας
οὐ
|
λάθωσιν. |
ἤδη
δὲ
τῶν
πρώτων
ἐγγὺς |
| [25] |
φυλακτήριον
ἀνδρὸς
ἄρχοντος.
ὅταν
γὰρ
|
ἐθισθῶσιν |
οἵ
τε
πολλοὶ
καὶ
οἱ |
| [7] |
ἀπάξων
ἂν
οἱ
κύνες
(ἄγαν
|
ἐνοχλῶσιν |
αὐτοῖς.
ἅμα
δὲ
τοὺς
τὰς |
| [24] |
μεγάλου
μέρη
γενόμεναι
κοινῆς
προνοίας
|
τυγχάνωσιν. |
~Ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ἀρίστους
τῶν |
| [45] |
θυμῷ
καὶ
φλεγμαίνοντι
(θεραπείαν
καὶ
|
ἀναπλήρωσιν |
προσφερόντων.
τὰ
δὲ
μετὰ
ταῦτα |
| [50] |
εἰς
ἑκάτερον
καὶ
πυνθανόμενος,
τί
|
καθορῶσιν |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς,
κρατοῦντα
τῆς |
| [11] |
ἀπορουμένοις
εἴς
τε
τἆλλα
καὶ
|
λύτρωσιν |
αἰχμαλώτων.
~Ἐπεὶ
δ'
οἱ
φυγάδες |
| [1] |
οὐ
γὰρ
ἰδίων
ἀπορίᾳ
καλῶν
|
ἐξαρτῶσιν |
ἀλλοτρίων
ἐπαίνων
τὴν
δόξαν,
ἀλλὰ |
| [44] |
κατασχόντες
οἱ
πολέμιοι
τὸ
Ἄργος
|
ἀποκόψωσιν |
αὐτὸν
τῆς
οἴκαδε
σωτηρίας,
ἐκλιπὼν |
| [51] |
ἤδη
καὶ
τῶν
περὶ
τὴν
|
γυναικωνῖτιν |
ἀδικημάτων
αἰσθόμενος,
καὶ
φέρων
ἀνιαρῶς |
| [43] |
μιᾷ
πιμελῇ
περιεχομένας,
καὶ
τὸν
|
μάντιν |
εἰπεῖν,
ὡς
ταχὺ
πρὸς
τὰ |
| [10] |
σύγκρασιν,
ἀλλὰ
καὶ
δεινότης
τίς
|
ἐστιν |
ἀνθρώπου
καὶ
σύνεσις
ἐν
τοῖς |
| [29] |
παρὰ
τὰ
φαινόμενα
δεινὰ
δειλίας
|
ἐστὶν |
ἢ
δυσκρασίας
τινὸς
περὶ
τὸ |
| [35] |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ
|
πίστιν. |
ἀντειπόντος
μὲν
γὰρ
αὐτοῦ
δι' |
| [30] |
τῆς
τυραννίδος
ὑποψία,
βλάπτουσα
τὴν
|
πίστιν |
αὐτοῦ
τῆς
μεταβολῆς.
~Ὁ
δ' |
| [47] |
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν
αὐτοῦ
καὶ
|
πίστιν |
ἐλπίζοντες
εὐκόλῳ
περὶ
πάντα
χρήσεσθαι |
| [20] |
τῷ
Διοκλεῖ
πρότερον
ἐντετυχηκὼς
κατ'
|
ὄψιν, |
ἀλλὰ
τὴν
μορφὴν
αὐτοῦ
καὶ |
| [50] |
οὐδὲ
καλὸς
ἔτι
φαίνοιτο
τὴν
|
ὄψιν |
αὐτῷ
τοιαῦτα
δράσας,
ἀλλὰ
πάντων |
| [3] |
τύραννον.
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι
τὴν
|
ὄψιν |
Περιάνδρῳ
τῷ
Κυψέλου
γενέσθαι,
καθάπερ |
| [53] |
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ
πέμπτῃ
Δαισίου
μηνός,
|
ὃν |
Ἀθηναῖοι
καλοῦσιν
Ἀνθεστηριῶνα,
καὶ
τὴν |
| [22] |
ἕως
ἥψατο
τοῦ
τείχους
καθ'
|
ὃν |
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
δὲ
πάλιν |
| [1] |
αὐτῆς,
ὁ
φιλόσοφος
Χρύσιππος
οὐχ
|
ὃν |
ἔχει
τρόπον,
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς |
| [3] |
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
Λακεδαιμόνιον
νεανίσκον,
|
ὃν |
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ
πλήθους
τῶν |
| [54] |
δὲ
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν
παρέδωκεν,
|
ὃν |
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ'
ὑπόβλητον
εἶναί |
| [1] |
σοῦ
πολίτου
καὶ
προπάτορος
βίον,
|
ὃν |
οὔτε
τῇ
δόξῃ
τῇ
περὶ |
| [17] |
(ἐπι(
χείρησις.
Ἀλεξάνδρου
γὰρ
ὑφ'
|
ὃν |
τὸ
χωρίον
ἦν
ἀποθανόντος
(ὡς |
| [5] |
Ξενοκλέους,
ἔλεγε
τοῦ
τείχους,
καθ'
|
ὃν |
ὑπερβὰς
αὐτὸς
ἐσώθη
τόπον,
ἐντὸς |
| [23] |
γενομένας.
τῶν
δ'
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
|
Ἀρχέλαον |
μὲν
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον,
Θεόφραστον |
| [22] |
τοὺς
δ'
ἄλλους
καὶ
τὸν
|
Ἀρχέλαον |
φοβήσαντες
ἐτρέψαντο
καὶ
κατεδίωξαν
ἄχρι |
| [28] |
ἀσφάλεια,
πάντας
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅσους
|
ἔλαβον |
ἠγωνισμένους
ἐν
Ἄργει,
διὰ
τῆς |
| [40] |
αὐτοῦ
καὶ
διώξαντες
ὡς
οὐ
|
κατέλαβον, |
μετεπέμψαντο
τὸν
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν |
| [31] |
ὡς
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην
|
κατέλαβον, |
οὐκέτ'
ἦν
ὁ
αὐτός,
οὐδ' |
| [22] |
οὐ
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
τὸν
αὐτὸν
|
τρίβον |
οὐδ'
εἰς
ἴχνος
ἐμβῆναι
τῆς |
| [51] |
ἀδείᾳ
κακίας,
πολὺν
χρόνον
διὰ
|
φόβον |
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι
γὰρ
ἦν
μεμειγμένον |
| [21] |
ἀνέφελος
καὶ
καταφανής,
ὥστε
καὶ
|
φόβον |
τὰ
ὅπλα
παρέχειν
ἀντιλάμποντα
πρὸς |
| [32] |
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα
πρὸς
τὸν
|
θόρυβον, |
ὡς
ἔστη
πρὸ
τῶν
θυρῶν |
| [28] |
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
προσήκοντα
τούτοις.
|
(ἤγαγον |
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη |
| [6] |
ἐξηπάτηντο
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
ἀναγελῶντες
|
ἔλεγον· |
οὐδὲν
ἦν
ἄρα
τυράννου
δειλότερον, |
| [47] |
ἐν
ἀργίᾳ
πολλῇ
καὶ
ἀταξίᾳ
|
διῆγον |
(ἐπέθεντο
τοῖς
κατὰ
Πελοπόννησον
πράγμασι· |
| [53] |
καὶ
χορῶν
εἰς
τὴν
πόλιν
|
ἀνῆγον, |
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
περίοπτον
ὥσπερ |
| [8] |
Ἀράτου
στρατιώτας
ἐπέρρωσεν,
οἰομένους
τὸν
|
κυνηγὸν |
ἐπικρύπτειν
κοινωνοῦντα
τῇ
πράξει,
εἶναι |
| [38] |
Ἀκροκόρινθον,
ἀτεχνῶς
τὸν
Αἰσώπου
(μιμησάμενος
|
κυνηγόν. |
οὐ
γὰρ
πρότερον
ἐπέβη
τοῖς |
| [47] |
ὀρέγοντες
εἰς
Μακεδονίαν,
ἐπεσπῶντο
καὶ
|
κατῆγον |
ἐπὶ
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
τὸν |
| [29] |
Ἄρατον,
ὡς
ἀγαθὸν
μὲν
ὄντα
|
στρατηγόν, |
ἀεὶ
δὲ
ταῦτα
πάσχοντα
παρὰ |
| [24] |
ἐνιαυτὸν
ἐξῆν,
παρ'
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
|
στρατηγὸν |
αὐτόν,
ἔργῳ
δὲ
καὶ
γνώμῃ |
| [30] |
οἷς
μεγαλύνοντες
αὐτὸν
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
στρατηγὸν |
εἵλοντο.
(φιλοτιμούμενος
δ'
εὐθὺς
ὑπερβαλεῖν |
| [35] |
τηλικούτου
μετ'
εὐφημίας
καὶ
τιμῆς
|
στρατηγὸν |
εἶναι
μᾶλλον
ἢ
μιᾶς
πόλεως |
| [23] |
τὸν
εἰπόντα
μόνον
αὐτῷ
δοκεῖν
|
στρατηγὸν |
εἶναι
τὸν
σοφόν
ἀλλὰ
νὴ |
| [48] |
στάσεως,
ἐσπούδασε
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑλέσθαι
|
(στρατηγὸν |
Ἐπήρατον.
ὡς
δ'
ἐκείνου
μὲν |
| [35] |
ὕστερον
καὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο
|
στρατηγόν. |
(Ὁ
δ'
εὐημερῶν
παρὰ
τοῖς |
| [49] |
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ὀλίγον |
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω
δὲ
δεινὸν |
| [40] |
αἰσθόμενοι
δ'
οἱ
Κορίνθιοι
μετ'
|
ὀλίγον |
τὴν
ἀπόδρασιν
αὐτοῦ
καὶ
διώξαντες |
| [25] |
γινόμενα.
(Διὸ
καὶ
βούλομαι
τὸν
|
λόγον |
ἐπιστήσας
ἐνταῦθά
που
διεξελθεῖν
περὶ |
| [3] |
προσῆκον
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
|
λόγον |
ἐσπούδασε·
καίτοι
(γέγονε(
ναι)
κομψότερος |
| [18] |
Αἰγίᾳ
συνήθης,
καὶ
προαχθεὶς
εἰς
|
λόγον |
ὑπ'
αὐτοῦ
περὶ
τῆς
φρουρᾶς, |
| [23] |
καὶ
κατέστησαν,
συναγαγὼν
ἑαυτὸν
διεξῆλθε
|
λόγον |
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
τῇ
πράξει |
| [41] |
διοικεῖν
καὶ
φυλάσσειν
(ὡς
Ἀράτῳ
|
λόγον |
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
αὐτὸν |
| [43] |
τὴν
φύσιν
τοῦ
ἀνδρὸς
μηδὲν
|
ἀργὸν |
εἰς
φιλίαν
βασιλικὴν
οὖσαν,
οὐ |
| [4] |
ὃ
διέφαινεν
οὐ
μικρὸν
οὐδ'
|
ἀργόν, |
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ
(παρ'
ἡλικίαν |
| [13] |
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
ἦν
δὲ
τὸ
|
ἔργον |
ἀξιοθέατον,
ὥστε
γνάμπτεσθαι
τὸν
Ἄρατον |
| [32] |
δ'
(ἀπο(
κτεῖναι.
τὸ
δ'
|
ἔργον |
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
διεβοήθη,
καὶ |
| [50] |
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω
δὲ
δεινὸν
|
ἔργον |
ἐξειργασμένου
τοῦ
Φιλίππου
καὶ
συγκρούοντος |
| [4] |
μὲν
οὐδὲν
τηλικοῦτον
δεδιὼς
οὐδ'
|
ἔργον |
οὐδὲν
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων
δὲ |
| [47] |
Πατρέων
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ
|
πάρεργον |
(ἐποιήσαντο,
τὴν
δὲ
Μεσσήνην
ἐμβαλόντες |
| [6] |
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
τὸν
Πολυγνώτου
|
πύργον, |
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι.
προεπέμφθη
δὲ |
| [8] |
πρὸς
τὸ
τεῖχος
καὶ
τὸν
|
πύργον, |
ἐν
ᾧ
κύων
μέγας
ἐφρούρει |
| [7] |
καὶ
συνάψας
πρὸς
τὸν
Πολυγνώτου
|
πύργον |
τοῖς
στρατιώταις
εἰς
Νεμέαν
προῆγεν, |
| [31] |
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
προάστεια
συμπεσόντες
|
ἔφευγον |
ἤδη
νενικημένοι,
καὶ
κατεπίμπλασαν
ἐλαυνόμενοι |
| [26] |
πληγῆς
θάνατον
ὥσπερ
οἱ
λαγωοὶ
|
διέφυγον· |
οἶκος
δ'
ἢ
γένος
ἢ |
| [7] |
(κίνδυνον
ἦλθον.
ὡς
δὲ
κἀκείνην
|
διέφυγον |
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
περὶ |
| [25] |
οἱ
πλεῖστοι
φθάσαντες
ἐξ
ἀγορᾶς
|
ἀπέφυγον |
καὶ
(διεξέπεσον
εἰς
Κόρινθον.
οὐ |
| [28] |
ἀνεχώρησε
τεταραγμένος
εἰς
τὸ
(στρατό(
|
πεδον. |
ἐπεὶ
δ'
ἀπὸ
τῆς
διώξεως |
| [5] |
τόπον,
ἐντὸς
μὲν
ὀλίγου
δεῖν
|
ἐπίπεδον |
εἶναι,
προσπεφυκότα
χωρίοις
πετρώδεσι
καὶ |
| [25] |
Ἀντιγόνου
τοῦ
βασιλέως·
καὶ
πανταχοῦ
|
σχεδὸν |
ἦσαν
οἱ
τοῦτο
συμ>
πράττοντες |
| [48] |
ὡς
οὐδὲν
ἐπέραινον
κρύφα
διαβάλλοντες,
|
ἀναφανδὸν |
ἐλοιδοροῦντο
καὶ
προσέκρουον
αὐτῷ
παρὰ |
| [6] |
δὲ
κλίμακας
Εὐφράνωρ
ὁ
μηχανοποιὸς
|
ἀναφανδὸν |
ἐπήξατο,
τῆς
τέχνης
αὐτῷ
τὸ |
| [17] |
βακτηρίᾳ
κελεύων
ἀνοίγειν·
οἱ
δ'
|
ἔνδον |
ἀνέῳξαν
καταπλαγέντες.
οὕτω
δὲ
τοῦ |
| [21] |
ξίφει
τὴν
κεφαλήν,
ἔφυγε
βοῶν
|
ἔνδον |
εἶναι
τοὺς
(πολεμίους.
καὶ
μετὰ |
| [2] |
οἰομένη
καταπεφευγέναι
πρὸς
αὐτήν,
ἀπέκρυψεν
|
ἔνδον, |
εἶτα
νυκτὸς
εἰς
Ἄργος
ὑπεξέπεμψεν. |
| [4] |
ἀληθῶς
ὁ
Ἄρατος
ἐπεχείρησε
τὴν
|
ὁδὸν |
ἐκείνην
βαδίζειν.
ὡς
δ'
Ἀντίγονος |
| [28] |
~Ἐπεὶ
δὲ
ταύτην
ἀπέγνω
τὴν
|
ὁδόν, |
ἐμβαλὼν
φανερῶς
τῷ
στρατοπέδῳ
τὴν |
| [7] |
τῷ
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι
καθ'
|
ὁδόν, |
ἤδη
δὲ
δυομένης
περὶ
τὸν |
| [50] |
δεῦρο
τοίνυν"
ἔφη
τὴν
αὐτὴν
|
ὁδὸν |
ἴωμεν"
ὥσπερ
ἐκβεβιασμένος
ὑπ'
αὐτοῦ |
| [24] |
Ἐπιδαυρίων
συνετάχθησαν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
|
ἔξοδόν |
τε
πρώτην
θέμενος
εἰς
τὴν |
| [8] |
μὲν
οὖν
οὐκ
ᾔσθετο
τὴν
|
ἔφοδον, |
εἴτε
φύσει
νωθὴς
ὢν
εἴτε |
| [7] |
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
περὶ
τὸν
|
Μνασίθεον |
καὶ
Ἔκδηλον,
καὶ
τὰς
ἑκατέρωθεν |
| [36] |
καὶ
πρὸς
ἄνδρα
τολμητὴν
καὶ
|
νέον |
ἤδη
παρακμάζοντι
τῷ
θυμῷ
καὶ |
| [39] |
πόλιν·
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
καὶ
|
Φενεὸν |
(ἔλαβε
καὶ
Πεντέλειον.
εἶτ'
εὐθὺς |
| [13] |
ἔπειθεν,
εἰπεῖν
ὅτι
τοῖς
τυράννοις
|
πολεμητέον, |
οὐ
τοῖς
τῶν
τυράννων·
ἐάσωμεν |
| [36] |
ὑπαρχόντων
ἐκτᾶτο
δόξαν,
αὑτῷ
κεκτημένῳ
|
φυλακτέον |
εἶναι
διὰ
τῆς
εὐλαβείας.
~Οὐ |
| [21] |
τοῦ
ἔτους
ἡ
περὶ
θέρος
|
ἀκμάζον |
ὥρα,
τοῦ
δὲ
μηνὸς
πανσέληνος, |
| [31] |
τὰς
θυγατέρας
τῶν
Πελληνέων
περιιόντες
|
ἥρπαζον, |
καὶ
τὰ
κράνη
τὰ
αὑτῶν |
| [9] |
μετὰ
τῶν
Σικυωνίων
τὸ
πῦρ
|
διήρπαζον |
τὴν
οἰκίαν,
καὶ
οὔτε
ταῦτ' |
| [44] |
δόντες
καὶ
λαβόντες
ὅρκους,
εὐθὺς
|
ἐβάδιζον |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους.
καὶ
περὶ |
| [14] |
καὶ
προέπινον
αὐτοῖς
τὰς
πατρίδας,
|
μεῖζον |
δ'
ἡ
διὰ
τῶν
χρημάτων |
| [18] |
τεῖχος,
ὅπου
τὸ
ὕψος
οὐ
|
μεῖζον |
ᾖ
πεντεκαίδεκα
ποδῶν,
καὶ
τἆλλα |
| [29] |
ὀνομάζειν
ἀεὶ
τὸν
Ἄρατον,
ὡς
|
ἀγαθὸν |
μὲν
ὄντα
στρατηγόν,
ἀεὶ
δὲ |
| [7] |
κλιμάκων,
τούτους
μὲν
οὐ
χαλεπῶς
|
ἔλαθον, |
ἄλλης
δὲ
φυλακῆς
ἐναντίας
ταύτῃ |
| [18] |
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες
βασιλικὸν
χρυσίον,
|
ἦλθον |
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς
Αἰγίαν
τινὰ |
| [7] |
προσερχομένης
εἰς
τὸν
ἔσχατον
(κίνδυνον
|
ἦλθον. |
ὡς
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον
παρελθοῦσαν, |
| [5] |
ἀντικαθίστασθαι
πρὸς
(τύραννον.
ὡς
δ'
|
ἐπανῆλθον |
οἱ
περὶ
τὸν
Ξενοκλέα,
τοῦ |
| [41] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
~Τῷ
δ'
Ἀράτῳ
|
συνῆλθον |
εἰς
Σικυῶνα
τῶν
Ἀχαιῶν
οἱ |
| [13] |
ὑπὸ
(πάντων)
τῶν
περὶ
τὸν
|
Μέλανθον |
ἅρματι
νικηφόρῳ
παρεστὼς
ὁ
Ἀρίστρατος, |
| [34] |
φρουρῶν
Διογένης
ἔπεμψεν
ἐπιστολὴν
εἰς
|
Κόρινθον, |
ἐξίστασθαι
τῆς
πόλεως
κελεύων
τοὺς |
| [29] |
δύναμιν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
εἰς
|
Κόρινθον |
ἤδη
σκοταῖος
ἐκ
Κεγχρεῶν
ὑποστρέψας, |
| [25] |
ἀγορᾶς
ἀπέφυγον
καὶ
(διεξέπεσον
εἰς
|
Κόρινθον. |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
χρόνου
βραχέος |
| [41] |
Ἀντίγονον
ἐπὶ
τῷ
παραδοῦναι
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον· |
ἄλλως
γὰρ
οὐκ
ἐβούλετο
βοηθεῖν. |
| [17] |
γάμους
ἐάσας,
ἀνῄει
πρὸς
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
ἁμιλλώμενος
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην |
| [38] |
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας
ὁμολογηθῆναι
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον, |
ἀτεχνῶς
τὸν
Αἰσώπου
(μιμησάμενος
κυνηγόν. |
| [42] |
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον. |
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
τὸν
υἱὸν |
| [33] |
μεθ'
οὗ
τὰ
περὶ
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
ἔπραξεν.
ἐκεῖνον
γὰρ
ἰδίᾳ
τῷ |
| [45] |
τὰς
δὲ
τῶν
ἑλόντων
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
ἑστώσας
ἀνέτρεψε,
πλὴν
μιᾶς
τῆς |
| [44] |
τῆς
οἴκαδε
σωτηρίας,
ἐκλιπὼν
τὸν
|
(Ἀκροκόρινθον |
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει.
καὶ
παρελθὼν |
| [17] |
πραγμάτων
γενομένης
καὶ
φυλαττούσης
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον, |
εὐθὺς
ὑποπέμπων
Δημήτριον
τὸν
υἱὸν |
| [18] |
μὲν
ὥσπερ
εἴρηται
κτησάμενος
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
ἐφύλαττε,
μετὰ
τῶν
ἄλλων
οἷς |
| [24] |
Σύρους
τετρακοσίους
ἀπέδοτο·
τόν
τ'
|
Ἀκροκόρινθον |
ἐφύλαττον
οἱ
Ἀχαιοὶ
τετρακοσίοις
ὁπλίταις |
| [38] |
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ
πληρῶσαι
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων
καὶ
Γαλατικῶν,
μηδ' |
| [44] |
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
δὲ
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
παρέλαβεν,
Ἄρατος
δὲ
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς |
| [16] |
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
τὴν
περὶ
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον |
πρᾶξιν,
οὐ
Σικυωνίων
οὐδ'
Ἀχαιῶν |
| [41] |
κοινῇ
(μετ'
αὐτῶν
φυλάσσειν
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον. |
τοῦ
δ'
Ἀράτου
φήσαντος,
ὡς |
| [40] |
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου
καὶ
περιετείχιζε
τὸν
|
Ἀκροκόρινθον. |
~Τῷ
δ'
Ἀράτῳ
συνῆλθον
εἰς |
| [38] |
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
πρὶν
τὸν
|
μισθὸν |
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας
ὁμολογηθῆναι
τὸν |
| [39] |
ὅλως
οὐδὲν
ἔτι
τῶν
ἐπικτήτων
|
βέβαιον |
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ
θόρυβος |
| [39] |
καὶ
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
τὸ
|
Ἑκατόμβαιον |
ἡττηθέντες
οὕτω
κατεπλάγησαν,
ὥστε
πέμπειν |
| [36] |
ταύτῃ
τῇ
στρατηγίᾳ
περὶ
τὸ
|
Λύκαιον |
ἡττηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Κλεομένους
ἔφευγε, |
| [43] |
πολιτείας
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον
τὸν
|
παλαιὸν |
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην |
| [43] |
ἑαυτοῦ,
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἰτήσας
|
περιβόλαιον |
ἠρώτησεν,
εἰ
δοκεῖ
κἀκείνῳ
ψῦχος |
| [20] |
ἠρώτησε
τὸν
ἄνθρωπον
εἴ
(τι
|
συμβόλαιον |
αὐτῷ
πρὸς
Ἐργῖνον
εἴη.
φήσαντος |
| [15] |
αὑτὸν
ἢ
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν
|
Πτολεμαῖον, |
ἄλλας
τε
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο
μὴ |
| [24] |
λύτρων,
ἀρχὰς
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
|
Πτολεμαῖον |
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [41] |
σύνταξιν
ἐνιαύσιον,
ὑπερβαλλόμενος
τῷ
ἡμίσει
|
Πτολεμαῖον· |
ἐκεῖνος
γὰρ
ἓξ
τάλαντα
τῷ |
| [1] |
ἀλλ'
οἷς
γε
φύσει
τὸ
|
γενναῖον |
ἐπιπρέπει
ἐκ
πατέρων"
κατὰ
Πίνδαρον |
| [28] |
τοῖς
ἡττημένοις
στῆσαι
κατ'
αὐτῶν
|
τρόπαιον, |
αἰσχυνθεὶς
πάλιν
ἔγνω
διαμάχεσθαι
περὶ |
| [30] |
δοκῶν
ἤθει
πρὸς
ἀληθινὴν
καὶ
|
ἀκέραιον |
ἀρετὴν
ἁμιλλᾶσθαι.
καὶ
καθάπερ
τῷ |
| [22] |
τὰς
πύλας
ἔξω
περὶ
τὸ
|
Ἡραῖον |
ἀπολειφθέντες
τοῦ
Ἀράτου
στρατιῶται
τριακόσιοι |
| [21] |
πρὸς
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ
|
Ἡραῖον. |
ἦν
δὲ
τοῦ
ἔτους
ἡ |
| [24] |
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
τό
θ'
|
Ἡραῖον |
ὑφ'
ἑαυτῷ
καὶ
τὸ
Λέχαιον |
| [18] |
ἄλλων
οἷς
ἐπίστευε
μάλιστα
καὶ
|
Περσαῖον |
ἐπιστήσας
ἄρχοντα
τὸν
(φιλόσοφον.
ὁ |
| [24] |
Ἡραῖον
ὑφ'
ἑαυτῷ
καὶ
τὸ
|
Λέχαιον |
ἐποιήσατο,
καὶ
νεῶν
μὲν
εἰκοσιπέντε |
| [1] |
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
τὸν
|
βίον, |
εὔδαιμον
ἂν
εἴη
τὸ
μεμνῆσθαι |
| [1] |
τοῦ
σοῦ
πολίτου
καὶ
προπάτορος
|
βίον, |
ὃν
οὔτε
τῇ
δόξῃ
τῇ |
| [8] |
οἰκίαν
τοῦ
τυράννου
καὶ
τὸ
|
στρατήγιον |
ἀνῆλθεν·
ἐνταῦθα
γὰρ
οἱ
μισθοφόροι |
| [37] |
πρὸς
ὀργήν,
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς
εἰς
|
Αἴγιον. |
ἐκεῖ
δὲ
συνελθόντες
ἐψηφίσαντο
μὴ |
| [42] |
μὲν
οὖν
Ἀχαιοὶ
συνεληλυθότες
εἰς
|
Αἴγιον, |
ἐκεῖ
τὸν
Ἄρατον
ἐκάλουν.
ἦν |
| [42] |
παρορμούντων
ἐκεῖ
πλοίων
ἐπιβάντες
εἰς
|
Αἴγιον |
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν |
| [35] |
Λυδιάδης
ἔτι
στρατηγῶν
καὶ
φιλοτιμούμενος
|
ἴδιον |
αὐτοῦ
πολίτευμα
τοῦτο
πρὸς
τοὺς |
| [2] |
καὶ
σὺν
θεῷ
τινι
τὸ
|
παιδίον |
οἰομένη
καταπεφευγέναι
πρὸς
αὐτήν,
ἀπέκρυψεν |
| [14] |
χαλκῆν
ἀναστήσαντες
ἐπέγραψαν
τόδε
τὸ
|
ἐλεγεῖον· |
(βουλαὶ
μὲν
καὶ
ἄεθλα
καὶ |
| [32] |
ἐφάνη,
καὶ
τοῖς
πολεμίοις
φάσμα
|
θεῖον |
ὁρᾶν
δοκοῦσι
φρίκην
ἐνέβαλε
καὶ |
| [39] |
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν
(ἔλαβε
καὶ
|
Πεντέλειον. |
εἶτ'
εὐθὺς
Ἀργεῖοι
προσεχώρησαν
αὐτῷ, |
| [43] |
(ἐκεί(
νῳ
διετέλει.
καὶ
τὸ
|
σημεῖον |
ἀπέβαινεν,
ὡς
ὁ
θεὸς
ἐπὶ |
| [43] |
καὶ
διηγεῖτο
τῷ
βασιλεῖ
τὸ
|
σημεῖον |
καὶ
τὴν
προαγόρευσιν.
ἀλλὰ
ταῦτα |
| [20] |
ἐπεσήμηνεν
οὐλοκόμην
καὶ
μελάγχρουν
καὶ
|
(ἀγένειον· |
ἐλθὼν
οὖν
ὅπου
συνετέτακτο,
τὸν |
| [53] |
ἐκήδευσαν.
καὶ
καλεῖται
μέχρι
νῦν
|
Ἀράτειον, |
καὶ
θύουσιν
αὐτῷ
θυσίας,
τὴν |
| [3] |
(ἀρνεῖται
τὴν
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ
|
σκαφεῖον. |
ὅθεν
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ |
| [26] |
(ταραχωδῶς
καὶ
περιφόβως.
τὸ
δὲ
|
κλιμάκιον |
ἡ
τῆς
ἐρωμένης
μήτηρ
ὑφαιροῦσα |
| [17] |
οὐκ
ἀηδὲς
ἐντυχεῖν
γυναικὶ
πρεσβυτέρᾳ
|
μειράκιον, |
αὐτὴν
μὲν
ᾑρήκει,
τῷ
παιδὶ |
| [15] |
αὐτός
τ'
οὖν
ἀποδέχομαι
τὸ
|
μειράκιον |
ἐγνωκὼς
εἰς
ἅπαντα
χρῆσθαι,
καὶ |
| [6] |
ἔχων
καὶ
τοσαύτην
δύναμιν
ὀρρωδεῖ
|
μειράκιον |
εἰς
ἡδονὰς
καὶ
πότους
μεθημερινοὺς |
| [4] |
Αἰτωλῶν
ἐπιβουλευομένην
αὐτὴν
ἀποβαλεῖν,
ἤδη
|
μειράκιον |
ὁ
Ἄρατος
ὢν
ἀξίωμα
λαμπρὸν |
| [46] |
τῆς
βασιλείας
Φίλιππον,
οὔπω
πάνυ
|
μειράκιον |
ὄντα,
πέμπων
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ |
| [21] |
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἔξω
τόπον
|
ἐπίσκιον |
γενόμενον.
ἐνταῦθα
δ'
οἱ
μὲν |
| [3] |
Πέρσην
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
|
Λακεδαιμόνιον |
νεανίσκον,
ὃν
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ |
| [34] |
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
καὶ
τὸ
|
Σούνιον |
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐπὶ
πεντήκοντα
καὶ |
| [40] |
διαλεγόμενος
καὶ
κελεύων
πρὸς
τὸ
|
Ἀπολλώνιον |
βαδίζειν,
ὡς
ἔλαθε
πλησίον
τῆς |
| [15] |
μέσον
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη
τὸν
|
Σικυώνιον |
τοῦτον
νεανίσκον
ἐλευθέριον
εἶναι
τῇ |
| [38] |
πατρίς,
ἧς
τὸν
ἀφανέστατον
ἦν
|
ἄξιον |
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
Μακεδόνων
ἡγεμόνα |
| [38] |
μαρτυροῦντος
οὐ
πάνυ
τι
πιστεύειν
|
ἄξιον |
ἦν·
ἐνθουσιᾷ
γὰρ
ὅταν
ἅψηται |
| [7] |
ἐποιήσατο.
(καὶ
σύνθημα
παραδοὺς
Ἀπόλλωνα
|
ὑπερδέξιον, |
προῆγεν
ἐπὶ
τὴν
πόλιν,
συμμέτρως |
| [25] |
καὶ
καιρὸν
ἐπιτηροῦντες.
ἀλλ'
οὐδὲν
|
οἷον |
ἀληθινὴ
καὶ
βέβαιος
εὔνοια
φυλακτήριον |
| [22] |
(πρὸς
τὸ
τεῖχος.
εἶτα
θαυμάσιον
|
οἷον |
ἡ
σελήνη
λέγεται
διαστέλλουσα
τὰ |
| [45] |
ἄλλων
ἐκείνῳ
τὰς
αἰτίας
ἐπέφερον,
|
οἷον |
ὅτε
τὴν
μὲν
Κορινθίων
πόλιν |
| [53] |
τὸν
χρησμὸν
τόνδε·
(βουλεύῃ
Σικυὼν
|
ζωάγριον |
αἰὲν
Ἀράτου
ἀμφ'
ὁσίῃ
θαλίῃ |
| [15] |
ἔφη
τὸν
Σικυώνιον
τοῦτον
νεανίσκον
|
ἐλευθέριον |
εἶναι
τῇ
φύσει
μόνον
καὶ |
| [20] |
πυθόμενος
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν
προσμείνας
|
τεκμήριον, |
ἐμβάλλει
τε
τὴν
δεξιὰν
αὐτῷ |
| [25] |
οἷον
ἀληθινὴ
καὶ
βέβαιος
εὔνοια
|
φυλακτήριον |
ἀνδρὸς
ἄρχοντος.
ὅταν
γὰρ
ἐθισθῶσιν |
| [50] |
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
παντάπασιν
ἐσομένην
(ὑπο(
|
χείριον |
καὶ
ταπεινήν.
ὁ
δ'
Ἄρατος |
| [23] |
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
μὲν
ἀφῆκεν
|
ὑποχείριον |
γενόμενον,
Θεόφραστον
δ'
ἀνεῖλεν
οὐ |
| [28] |
Νεμείων
ἤγαγεν
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς
|
πάτριον |
ὄντα
καὶ
μᾶλλον
προσήκοντα
τούτοις. |
| [17] |
φυλαττούσης
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
εὐθὺς
ὑποπέμπων
|
Δημήτριον |
τὸν
υἱὸν
αὐτῇ,
καὶ
γλυκείας |
| [19] |
ὑπέθηκε
τῷ
Αἰγίᾳ
πρὸς
τὸ
|
ἀργύριον. |
(ὁ
δὲ)
(οὕτω
γὰρ
ἐπῆρτο |
| [16] |
(καὶ
κατὰ
θάλατταν,
καὶ
ἕνα
|
κύριον |
ποιεῖ
καὶ
ἄρχοντα
τὸν
κατέχοντα |
| [22] |
τῆς
ἄκρας
ἦσαν
καὶ
τὸ
|
φρούριον |
εἶχον.
ἡμέρας
δ'
ἤδη
διαυγούσης |
| [17] |
Ἀλεξάνδρου
γὰρ
ὑφ'
ὃν
τὸ
|
χωρίον |
ἦν
ἀποθανόντος
(ὡς
λέγεται)
φαρμάκοις |
| [5] |
πραγμάτων
θρασυνόμενον.
βουλευομένου
δ'
αὐτοῦ
|
χωρίον |
τι
τῆς
Σικυωνίας
καταλαβεῖν,
ὅθεν |
| [16] |
ἄρχοντα
τὸν
κατέχοντα
φρουρᾷ
τὸ
|
χωρίον, |
ὥστε
μὴ
παίζοντα
δοκεῖν
τὸν |
| [8] |
κατεῖχεν
ἤδη
πολὺς
ὑλαγμὸς
τὸ
|
χωρίον, |
ὥστε
τὸν
πέραν
φύλακα
κραυγῇ |
| [22] |
περαίνοντος
(πρὸς
τὸ
τεῖχος.
εἶτα
|
θαυμάσιον |
οἷον
ἡ
σελήνη
λέγεται
διαστέλλουσα |
| [20] |
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
ἤδη
δὲ
|
πλησίον |
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μέλλοντος
ὅσον |
| [40] |
τὸ
Ἀπολλώνιον
βαδίζειν,
ὡς
ἔλαθε
|
πλησίον |
τῆς
ἄκρας
γενόμενος,
ἀναπηδήσας
ἐπὶ |
| [7] |
δυομένης
περὶ
τὸν
κῆπον
(εἶναι
|
πλησίον |
τοῦ
τείχους.
ἐνταῦθα
Καφισίας
ἀπήντησεν |
| [54] |
τὴν
ἀρχὴν
παρέδωκεν,
ὃν
οὐ
|
γνήσιον, |
ἀλλ'
ὑπόβλητον
εἶναί
(φασιν,
ἐκ |
| [41] |
πολλὰ
καὶ
δώδεκα
τάλαντα
σύνταξιν
|
ἐνιαύσιον, |
ὑπερβαλλόμενος
τῷ
ἡμίσει
Πτολεμαῖον·
ἐκεῖνος |
| [20] |
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησε
καὶ
τὸν
|
Διονύσιον |
ἄγων
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν |
| [18] |
ὦ
βέλτιστε
διὰ
σμικρὸν
οὕτω
|
χρυσίον |
ἀνασπᾶτε
τὰς
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι |
| [18] |
(οἱ
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες
βασιλικὸν
|
χρυσίον, |
ἦλθον
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς
Αἰγίαν |
| [20] |
ἀλλ'
ἔπεμψεν
εὐθὺς
τὸν
Ἐργῖνον,
|
χρυσίον |
τε
τῷ
Διονυσίῳ
κομίζοντα
καὶ |
| [1] |
τρόπον,
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς
ᾤετο
|
βέλτιον |
εἶναι,
διατίθεται·
τίς
πατέρ'
αἰνήσει, |
| [35] |
δὴ
καὶ
κωλύσας,
περὶ
τὸ
|
Παλλάντιον |
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιφανέντος
αὐτοῖς,
μάχην |
| [32] |
τῆς
ἱερείας
ἐκφέρηται,
μηδένα
προσβλέπειν
|
ἐναντίον, |
ἀλλ'
ἀποτρέπεσθαι
πάντας·
οὐ
γὰρ |
| [15] |
ἐλπίσιν
ἔξω
βλέπων,
καὶ
τὸν
|
Αἰγύπτιον |
ἐθαύμαζε
πλοῦτον,
ἐλέφαντας
καὶ
στόλους |
| [42] |
Ἀκροκόρινθον.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
Ἄρατος
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
τῶν |
| [54] |
ἐν
τοσούτοις
κακοῖς
εὐτύχημα
κτησάμενος,
|
υἱὸν |
ἀρετῇ
διαφέροντα,
τοῦτον
φθόνῳ
καὶ |
| [17] |
Ἀκροκόρινθον,
εὐθὺς
ὑποπέμπων
Δημήτριον
τὸν
|
υἱὸν |
αὐτῇ,
καὶ
γλυκείας
ἐλπίδας
ἐνδιδοὺς |
| [2] |
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει
δὲ
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον. |
| [54] |
τὴν
φύσιν
ἱστορεῖται.
τὸν
δ'
|
υἱὸν |
αὐτοῦ
μιαρὸς
ὢν
φύσει
καὶ |
| [51] |
ἀνιαρῶς
αὐτός,
ἀποκρυπτόμενος
δὲ
τὸν
|
υἱόν· |
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον
(περιῆν,
ἄλλο |
| [50] |
ἦν
φέρων
βαρέως,
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
ἐπιτιμῶντα
πικρῶς
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ |
| [42] |
ἔχων
δέκα
φίλους
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
ἤδη
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
παρορμούντων |
| [54] |
προσεκτείσειν
ὁμολογήσας
τάλαντα
καὶ
τὸν
|
υἱὸν |
ὁμηρεύσοντα
παραδούς,
δι'
οἶκτον
ἔτυχε |
| [53] |
δὲ
δευτέρας
ὁ
τοῦ
Ἀράτου,
|
στρόφιον |
οὐχ
ὁλόλευκον,
ἀλλὰ
μεσοπόρφυρον
ἔχων· |
| [52] |
δὲ
ποιησάμενος
τὸν
Ἄρατον
συνήθη,
|
φάρμακον |
αὐτῷ
δίδωσιν,
οὐκ
ὀξὺ
καὶ |
| [3] |
ὅθεν
ἐνδεέστερον
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
|
προσῆκον |
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
λόγον |
| [14] |
στάλᾳ
πλάθεται
Ἡρακλέους·
ἄμμες
δ'
|
εἰκόν' |
Ἄρατε
τεὰν
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν |
| [3] |
τὸ
συνετὸν
τοῦ
προσώπου
καὶ
|
βασιλικὸν |
οὐ
παντάπασιν
(ἀρνεῖται
τὴν
ἀδηφαγίαν |
| [18] |
διέτριβεν.
(οἱ
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες
|
βασιλικὸν |
χρυσίον,
ἦλθον
εἰς
Σικυῶνα
πρὸς |
| [50] |
οὐδ'
ὀχυρώτερον.
ταῦτά
σοι
τὸ
|
Κρητικὸν |
ἀνοίγει
πέλαγος,
ταῦτα
τὴν
Πελοπόννησον, |
| [3] |
περὶ
Δεινίαν
καὶ
Ἀριστοτέλη
τὸν
|
διαλεκτικόν, |
εἰωθότα
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν
κατ' |
| [15] |
ᾤμην"
ἔφη
τὸν
Σικυώνιον
τοῦτον
|
νεανίσκον |
ἐλευθέριον
εἶναι
τῇ
φύσει
μόνον |
| [3] |
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
τὸν
Λακεδαιμόνιον
|
νεανίσκον, |
ὃν
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ
πλήθους |
| [53] |
ὁ
τοῦ
Ἀράτου,
στρόφιον
οὐχ
|
ὁλόλευκον, |
ἀλλὰ
μεσοπόρφυρον
ἔχων·
μέλη
δ' |
| [43] |
καὶ
δάπιδος
κομισθείσης
ἀμφοτέρους
(ὁμοῦ
|
περιέβαλον |
οἱ
παῖδες,
τότε
δὴ
τὸν |
| [39] |
ἀντιδικῶν
διατελεῖ,
τῷ
δὲ
συναγορεύων.
|
~Ἀπέβαλον |
δ'
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν |
| [19] |
καὶ
μὴ
προέσθαι
χρημάτων
τὸ
|
καλόν, |
αὐτὸς
εἰς
ταῦτα
δαπανᾶσθαι
κρύφα |
| [13] |
ὡς
μόνης
ἀδιάφθορον
ἐχούσης
τὸ
|
καλόν, |
ὥστε
καὶ
Ἀπελλῆν
ἐκεῖνον
ἤδη |
| [17] |
καὶ
φόβου
μᾶλλον
ἐξίστησι
καὶ
|
σάλον |
παρέχει
τῇ
ψυχῇ
τὸ
χαίρειν |
| [31] |
λαβεῖν
ἄλλον,
(ἀλλὰ
τῷ
κράνει
|
δῆλον |
εἶναι
τὸν
δεσπότην
ἑκάστης.
οὕτω |
| [8] |
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
πρὸς
τὴν
|
ἄδηλον |
αἰωρουμένων
φήμην
καὶ
σαφὲς
οὐδὲν |
| [7] |
οἱ
περὶ
τὸν
Μνασίθεον
καὶ
|
Ἔκδηλον, |
καὶ
τὰς
ἑκατέρωθεν
ὁδοὺς
τοῦ |
| [7] |
καὶ
συμπαρατρεχόντων
τοῖς
περὶ
τὸν
|
Ἔκδηλον. |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
προσέμειξάν
τε |
| [16] |
ἤπειρον
ἡμῶν,
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
|
ὑψηλὸν |
ὄρος
ἐκ
μέσης
ἀναπεφυκὸς
τῆς |
| [3] |
τῇ
περὶ
παλαίστραν,
ὥστε
καὶ
|
(πένταθλον |
ἀγωνίσασθαι
καὶ
στεφάνων
τυχεῖν.
ἐπιφαίνεται |
| [3] |
τοιαύτην
διατριβὴν
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
|
ἀνεῖλον, |
Πασέαν
δὲ
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα |
| [15] |
ἅπαντα
χρῆσθαι,
καὶ
ὑμᾶς
ἀξιῶ
|
φίλον |
(νομίζειν.
τούτους
τοὺς
λόγους
ὑπόθεσιν |
| [13] |
καθαιρεῖν.
τὸν
οὖν
ζωγράφον
Νεάλκη
|
φίλον |
ὄντα
τοῦ
Ἀράτου
παραιτεῖσθαί
φασι |
| [45] |
γράφειν
βασιλεῖ
μηδὲ
πρεσβεύειν
πρὸς
|
ἄλλον |
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν
δὲ
καὶ |
| [31] |
ἐκείναις
περιετίθεσαν
τοῦ
μηδένα
λαβεῖν
|
ἄλλον, |
(ἀλλὰ
τῷ
κράνει
δῆλον
εἶναι |
| [32] |
βρέτας
τῆς
θεοῦ
τὸν
μὲν
|
ἄλλον |
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον,
ὅταν
δὲ |
| [41] |
Κλεομένης
ἥψατο
μὲν
οὐδενός,
οὐδ'
|
ἄλλον |
εἴασε,
μεταπεμψάμενος
δὲ
τοὺς
φίλους |
| [41] |
ὡς
οὐκ
ἔχοι
τὰ
πράγματα,
|
μᾶλλον |
δ'
ὑπ'
αὐτῶν
ἔχοιτο,
καὶ |
| [50] |
τοῦ
Φιλίππου
καὶ
συγκρούοντος
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἑαυτοῖς
τοὺς
Μεσσηνίους,
ἐπελθὼν
ὁ |
| [34] |
Δημητρίου
τὴν
βασιλείαν
παραλαβόντος,
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἐνέκειτο
ταῖς
Ἀθήναις,
(καὶ
ὅλως |
| [17] |
ἄρα
καὶ
λύπης
καὶ
φόβου
|
μᾶλλον |
ἐξίστησι
καὶ
σάλον
παρέχει
τῇ |
| [8] |
καὶ
ἄσημον
τὸ
πρῶτον,
εἶτα
|
μᾶλλον |
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ
κατεῖχεν
ἤδη |
| [5] |
κίνδυνον
ὀξέως
τὸ
πᾶν
ἀναρρῖψαι
|
μᾶλλον |
ἢ
μακρῷ
πολέμῳ
καὶ
φανεροῖς |
| [35] |
εὐφημίας
καὶ
τιμῆς
στρατηγὸν
εἶναι
|
μᾶλλον |
ἢ
μιᾶς
πόλεως
κινδυνεύοντα
(καὶ |
| [13] |
ἀνδράσιν
ἐπὶ
ταλάντῳ,
τῆς
δόξης
|
(μᾶλλον |
ἢ
τῆς
τέχνης
δεόμενον
μεταλαβεῖν. |
| [13] |
ἠγαπᾶτο,
καὶ
διδοὺς
πεῖραν
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἥψατο
τοῦ
βασιλέως,
καὶ
δωρεὰν |
| [48] |
Ἀράτῳ
προσετίθει.
καὶ
διὰ
ταῦτα
|
μᾶλλον |
οἱ
βασιλικοὶ
φθονοῦντες,
ὡς
οὐδὲν |
| [28] |
Κλεωναῖς,
ὡς
πάτριον
ὄντα
καὶ
|
μᾶλλον |
προσήκοντα
τούτοις.
(ἤγαγον
δὲ
καὶ |
| [10] |
μεγαλόφρων,
ἀκριβέστερος
εἰς
τὰ
κοινὰ
|
μᾶλλον |
τῶν
ἰδίων,
πικρῶς
μισοτύραννος,
ἔχθρας |
| [36] |
οὐδενὸς
προσδοκῶντος
οὐδὲ
συλλογιζομένου
τὸ
|
μέλλον, |
ἐξαίφνης
ἐπέπεσε
Μαντινεῦσι,
συμμάχοις
οὖσι |
| [7] |
ἑκατέρωθεν
ὁδοὺς
τοῦ
τείχους
διαλαβόντες,
|
ἀπέστελλον |
Τέχνωνα
πρὸς
Ἄρατον
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες. |
| [24] |
τοῦτο
δὲ
τύχῃ
ταῖς
ἀρίσταις
|
ἐνάμιλλον, |
ὡς
ἐδήλωσεν
εὐθὺς
τὰ
γινόμενα. |
| [37] |
φάλαγγα
καὶ
συνταράξαντες
τοὺς
ὁπλίτας,
|
ὅλον |
τὸ
στράτευμα
τῆς
ἥττης
ἀνέπλησαν. |
| [26] |
τάχιστα
πάντας
ἐξελαύνων,
καὶ
τὴν
|
μέταυλον |
ἀποκλείων,
μετὰ
τῆς
ἐρωμένης
αὐτὸς |
| [41] |
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
ἔπεμψε
|
Τρίπυλον |
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν
τὸν
πατρῳόν, |
| [16] |
ἀλλ'
ἐπακτὸν
ἀρχὴν
γεγονέναι
καὶ
|
(ἀλλόφυλον |
αὕτη
διήνεγκεν.
ὁ
μὲν
γὰρ |
| [25] |
πρᾶξιν
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν
|
Αἰσχύλον |
ἠγανάκτουν
καὶ
δι'
ἑαυτῶν
ἔπραττον, |
| [8] |
κυναρίων
κάτωθεν
ἐκκαλουμένων
αὐτόν,
ὑπεφθέγγετο
|
τυφλὸν |
καὶ
ἄσημον
τὸ
πρῶτον,
εἶτα |
| [14] |
θεοῖς,
ὅτι
πατρίδι
τᾷ
σᾷ
|
δᾶμον |
ἴσον
θείαν
τ'
ὤπασας
εὐνομίαν. |
| [28] |
ἐπόρθει,
καὶ
περὶ
τὸν
Χάρητα
|
ποταμὸν |
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης
πρὸς
Ἀρίστιππον, |
| [22] |
τὸ
τῆς
νυκτὸς
ἠχῶδες
τὸν
|
ἀλαλαγμὸν |
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
ἢ
τοσούτων
ἐποίει |
| [25] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὡς
ἐν
εἰρήνῃ
|
πόλεμον |
ἐξενηνοχόσι.
καὶ
δίκην
ἔσχον
ἐπὶ |
| [47] |
ταῖς
διανοίαις
ἐκλελυμένους
πρὸς
τὸν
|
πόλεμον, |
ἡττᾶται
(περὶ
Καφύας·
καὶ
θυμικώτερον |
| [39] |
τούτου
κήρυκα
πέμψας
ὁ
Κλεομένης
|
πόλεμον |
προεροῦντα
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν |
| [8] |
ἐκκαλουμένων
αὐτόν,
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ
|
ἄσημον |
τὸ
πρῶτον,
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε |
| [1] |
Πολύκρατες,
δείσας
μοι
δοκεῖ
τὸ
|
δύσφημον |
αὐτῆς,
ὁ
φιλόσοφος
Χρύσιππος
οὐχ |
| [1] |
τῶν
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
τὸν
βίον,
|
εὔδαιμον |
ἂν
εἴη
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν |
| [52] |
ἐν
τῷ
δωματίῳ
παρόντος,
ἀναπτύσας
|
δίαιμον, |
ἰδόντος
ἐκείνου
καὶ
θαυμάσαντος,
ταῦτα" |
| [10] |
καὶ
λεπτότητι
τῆς
περὶ
τὸν
|
ὀφθαλμὸν |
ὑγρότητος,
μὴ
φερούσης
τὴν
πρὸς |
| [45] |
μὲν
ἔσχε
τὸν
τῆς
ἀμύνης
|
νόμον· |
καὶ
γὰρ
εἰ
δεινὸν
ἄνδρας |
| [27] |
ὁ
γὰρ
τύραννος
ἤδη
περὶ
|
δρασμὸν |
εἶχε,
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἰδίων |
| [39] |
(ὁμήρους.
ταῦθ'
ὕβριν
εἶναι
καὶ
|
χλευασμὸν |
αὑτοῦ
φήσας
ὁ
Κλεομένης
ἀνέζευξεν, |
| [31] |
καὶ
ἀτολμίαν
(καὶ)
σκώμματα
καὶ
|
χλευασμὸν |
ὑπομείνας,
οὐ
προήκατο
τὸν
τοῦ |
| [53] |
ἡ
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν
|
χρησμὸν |
τόνδε·
(βουλεύῃ
Σικυὼν
ζωάγριον
αἰὲν |
| [31] |
οὐ
προήκατο
τὸν
τοῦ
συμφέροντος
|
λογισμὸν |
διὰ
τὸ
φαινόμενον
αἰσχρόν,
ἀλλὰ |
| [32] |
ἔκφρονας
καταστῆσαι
καὶ
(παρελέσθαι
τὸν
|
λογισμόν. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὐδὲν
ἐν |
| [49] |
ἔμφυτος
κακία,
τὸν
παρὰ
φύσιν
|
σχηματισμὸν |
ἐκβιαζομένη
καὶ
ἀναδύουσα,
κατὰ
μικρὸν |
| [41] |
Ἀθηναίων
πόλιν
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
|
πρόθυμον |
οὖσαν
οἱ
περὶ
Εὐρυκλείδην
καὶ |
| [20] |
πρὸς
τὸν
Ἐργῖνον
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
|
νον |
ἀνέκρινεν.
ὁ
δὲ
δεξάμενος
αὐτοῦ |
| [3] |
πατρῴοις
ἐλευθερίως,
καὶ
τὸ
σῶμα
|
βλαστάνον |
ὁρῶν
εἰς
εὐεξίαν
καὶ
μέγεθος, |
| [40] |
πλῆθος,
ἤδη
νοσοῦν
καὶ
(βαρυνό(
|
μενον |
τὴν
ὑπὸ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πολιτείαν. |
| [4] |
καὶ
(παρ'
ἡλικίαν
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
|
κεκραμένον. |
ὅθεν
οἵ
τε
φυγάδες
μάλιστα |
| [52] |
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι
γὰρ
ἦν
|
μεμειγμένον |
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ
τὸ
πρὸς |
| [38] |
φερομένων,
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα
καὶ
|
προέμενον |
ἑτέρῳ
τοὺς
οἴακας,
ὅτε
καλῶς |
| [43] |
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ
|
ηὐξημένον |
ἑαυτὸν
ἐξ
ὧν
ἐκείνους
κακῶς |
| [44] |
ἄνθρωπον
οὐ
πονηρόν,
ἀλλὰ
καὶ
|
κεχρημένον |
ἐκείνῳ
καὶ
πεπεισμένον
ἀφεῖναι
τὴν |
| [52] |
Ἄρατον
αὐτοῦ
πάθος
ἀπ'
ἀρχῆς
|
συντεθραμμένον, |
(ἐδήλωσεν
οἷς
ἔπραξε
περὶ
αὐτόν. |
| [2] |
υἱὸν
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ
|
καταλελειμμένον. |
ἐν
δὲ
τῇ
περὶ
τὴν |
| [13] |
μίσει
τῷ
πρὸς
τοὺς
(τυράννους
|
ἐξαγόμενον |
κελεύειν
καθαιρεῖν.
τὸν
οὖν
ζωγράφον |
| [54] |
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν
ὀλεθρίων
|
ὀρεγόμενον, |
ὥστε
τὸν
θάνατον
αὐτῷ,
καίπερ |
| [13] |
δόξης
(μᾶλλον
ἢ
τῆς
τέχνης
|
δεόμενον |
μεταλαβεῖν.
διὸ
τὰς
μὲν
ἄλλας |
| [13] |
ὥστε
καὶ
Ἀπελλῆν
ἐκεῖνον
ἤδη
|
θαυμαζόμενον |
ἀφικέσθαι
καὶ
συγγενέσθαι
τοῖς
ἀνδράσιν |
| [29] |
φοβεῖσθαι
δ'
ἐκεῖνον
ἐν
Κορίνθῳ
|
καθεζόμενον, |
ἤθροισεν
ἐκ
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ |
| [45] |
πόλει
τὸν
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
|
ξενιζόμενον, |
ᾐτιῶντο
πάντων
ἐκεῖνον,
ἀγνοοῦντες
ὅτι |
| [37] |
ἐγκαταλιπεῖν
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
|
ἀγωνιζόμενον. |
πολλῶν
δὲ
συστραφέντων
καὶ
ἀγαθῶν, |
| [38] |
ἐπάγεσθαι
δεσπότας
ταῖς
πόλεσι,
(συμμάχους
|
ὑποκοριζόμενον. |
εἰ
δὲ
Κλεομένης
ἦν
λεγέσθω |
| [26] |
κατεδύετο
μικρὸν
ὑπερῷον,
θύρᾳ
καταρρακτῇ
|
κλειόμενον· |
ἧς
ὑπεράνω
τὴν
κλίνην
ἐπιτιθεὶς |
| [33] |
προσβαλόντα
καὶ
τῆς
κλίμακος
συντριβείσης
|
διωκόμενον |
ὀνομάζειν
καὶ
καλεῖν
συνεχῶς
Ἄρατον |
| [44] |
τὴν
πόλιν,
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
|
ἀπολόμενον. |
~Ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
| [23] |
γενόμενον,
Θεόφραστον
δ'
ἀνεῖλεν
οὐ
|
βουλόμενον |
ἀπαλλάττεσθαι·
Περσαῖος
δὲ
τῆς
ἄκρας |
| [21] |
καὶ
τὸν
ἔξω
τόπον
ἐπίσκιον
|
γενόμενον. |
ἐνταῦθα
δ'
οἱ
μὲν
ἄλλοι |
| [23] |
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
μὲν
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
|
γενόμενον, |
Θεόφραστον
δ'
ἀνεῖλεν
οὐ
βουλόμενον |
| [54] |
(φασιν,
ἐκ
Γναθαινίου
τινὸς
ἀκεστρίας
|
γενόμενον. |
τοῦτον
Αἰμίλιος
ἐθριάμβευσε·
καὶ
κατέστρεψεν |
| [31] |
τοῦ
συμφέροντος
λογισμὸν
διὰ
τὸ
|
φαινόμενον |
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
παρεχώρησε
τοῖς
πολεμίοις |
| [50] |
δεομένου
δὲ
τοῦ
Φιλίππου
τὸ
|
φαινόμενον |
λέγειν,
πολλὰ
μὲν"
εἶπεν
ὦ |
| [17] |
ψυχῇ
τὸ
χαίρειν
ἄνευ
λογισμοῦ
|
παραγινόμενον. |
~Ἀλλὰ
γὰρ
Ἀντίγονος
μὲν
ὥσπερ |
| [53] |
τε
κατοιχομένοιο
ἄνακτος;
ὡς
τὸ
|
βαρυνόμενον |
τῷδ'
ἀνέρι
καὶ
τὸ
βαρῦνον
|
| [5] |
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν
ὡς
ἀπειρίᾳ
πραγμάτων
|
θρασυνόμενον. |
βουλευομένου
δ'
αὐτοῦ
χωρίον
τι |
| [20] |
ὅπου
συνετέτακτο,
τὸν
Ἐργῖνον
ὡς
|
ἀφιξόμενον |
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους
ἀνέμενε
πρὸ |
| [29] |
ἀστραγάλους
ἀπέρχοιτο
καραδοκήσων
πόρρωθεν
τὸ
|
συμβησόμενον. |
ταῦτα
γὰρ
οὕτως
ἴσχυσεν,
ὥστε |
| [20] |
τε
τῷ
Διονυσίῳ
κομίζοντα
καὶ
|
δεησόμενον |
αὐτοῦ
σιωπᾶν.
ὁ
δὲ
καὶ |
| [50] |
πάντες
ἑκουσίως
σοι
ποιοῦσι
τὸ
|
προστασσόμενον. |
λῃσταὶ
γὰρ
ἐμφύονται
πέτραις
καὶ |
| [26] |
(τύραννον,
ὥσπερ
ἑρπετὸν
ἐκ
φωλεοῦ
|
κατερχόμενον. |
ὁ
δ'
οὐχ
ὅπλοις
κατὰ |
| [45] |
ὥσπερ
κώμην
τὴν
τυχοῦσαν,
τὸν
|
Ὀρχομενὸν |
δὲ
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι
φρουρὰν |
| [38] |
τότε
μὲν
ὑπέμεινε,
καὶ
πρὸς
|
Ὀρχομενὸν |
ἐξαγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
μάχην
ἔθετο |
| [20] |
ἀλλὰ
δήσαντες
ἐφύλαττον
ἐν
οἰκίσκῳ
|
κατακεκλεισμένον· |
αὐτοὶ
δὲ
παρεσκευάζοντο
πρὸς
τὴν |
| [44] |
ἀλλὰ
καὶ
κεχρημένον
ἐκείνῳ
καὶ
|
πεπεισμένον |
ἀφεῖναι
τὴν
ἀρχὴν
καὶ
προσαγαγεῖν |
| [51] |
δὲ
τὸν
υἱόν·
εἰδέναι
γὰρ
|
ὑβρισμένον |
(περιῆν,
ἄλλο
δ'
οὐδέν,
ἀμύνασθαι |
| [4] |
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω
|
παρακεκινδυνευμένον, |
ὑποπτεύων
δὲ
τοῖς
βασιλεῦσιν
αὐτὸν |
| [25] |
καὶ
οἱ
δυνατοὶ
μὴ
τὸν
|
ἡγούμενον, |
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
ἡγουμένου
δεδιέναι, |
| [24] |
τῆς
αὐξήσεως
(τῶν
Ἀχαιῶν
ἐπίπροσθεν
|
ποιούμενον. |
ἡγεῖτο
γὰρ
ἀσθενεῖς
ἰδίᾳ
τὰς |
| [50] |
ἐπιτιμῶντα
πικρῶς
τῷ
Φιλίππῳ
καὶ
|
λοιδορούμενον |
οὐκ
ἐκώλυσεν.
ἐδόκει
δ'
ὁ |
| [23] |
ἠλλοιωμένος,
ὥστε
τῆς
ψυχῆς
τὸ
|
γαυρούμενον |
καὶ
χαῖρον
ὑπὸ
τῆς
περὶ |
| [35] |
ἢ
μιᾶς
πόλεως
κινδυνεύοντα
(καὶ
|
μισούμενον |
τύραννον.
ὑπακούσαντος
δὲ
τοῦ
Ἀριστομάχου |
| [38] |
φησι
καὶ
πρὸ
τῆς
ἀνάγκης,
|
ὑφορώμενον |
τὸ
θράσος
τὸ
τοῦ
Κλεομένους, |
| [6] |
μεθημερινοὺς
τὰ
τῆς
φυγῆς
ἐφόδια
|
καταχρώμενον. |
~Οἱ
μὲν
οὖν
οὕτω
παραλογισθέντες |
| [47] |
τὸν
στρατηγοῦντα
τότε
τῶν
Ἀχαιῶν
|
Τιμόξενον |
ὁρῶν
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα
τὸν |
| [7] |
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
|
ἀνέβαινον |
οἱ
περὶ
τὸν
Μνασίθεον
καὶ |
| [22] |
ἡγεῖσθαι,
καὶ
προσβαίνοντες
ἅμα
φωνῇ
|
διεσήμαινον |
ἑαυτούς,
ἐπιθαρρύνοντες
τοὺς
φίλους·
ἥ |
| [21] |
μετὰ
μικρὸν
αἵ
τε
σάλπιγγες
|
ἐπεσήμαινον, |
ἥ
τε
πόλις
ἐξανίστατο
πρὸς |
| [48] |
οἱ
βασιλικοὶ
φθονοῦντες,
ὡς
οὐδὲν
|
ἐπέραινον |
κρύφα
διαβάλλοντες,
ἀναφανδὸν
ἐλοιδοροῦντο
καὶ |
| [33] |
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
οἷς
ἀπολέλοιπεν
|
Ἐργῖνον |
αἰτιᾶται,
μεθ'
οὗ
τὰ
περὶ |
| [33] |
δοκεῖ
πιθανῶς
ἀπολογεῖσθαι.
τὸν
γὰρ
|
Ἐργῖνον, |
ἄνθρωπον
ἰδιώτην
καὶ
Σύρον,
ἀπ' |
| [20] |
εἴ
(τι
συμβόλαιον
αὐτῷ
πρὸς
|
Ἐργῖνον |
εἴη.
φήσαντος
δ'
ἀδελφὸν
εἶναι, |
| [20] |
περὶ
τῶν
συγκειμένων
πρὸς
τὸν
|
Ἐργῖνον |
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
νον
ἀνέκρινεν.
ὁ |
| [19] |
τάλαντα
κεῖσθαι
τοῖς
περὶ
τὸν
|
Ἐργῖνον, |
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὔτ'
αὐτὸς |
| [20] |
ἐκεῖνος,
ἀλλ'
ἔπεμψεν
εὐθὺς
τὸν
|
Ἐργῖνον, |
χρυσίον
τε
τῷ
Διονυσίῳ
κομίζοντα |
| [20] |
ἐλθὼν
οὖν
ὅπου
συνετέτακτο,
τὸν
|
Ἐργῖνον |
ὡς
ἀφιξόμενον
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους |
| [8] |
πρὸς>
αὐτὸν
ἀντεφώνησε
μηδὲν
εἶναι
|
δεινόν, |
ἀλλὰ
τὸν
κύνα
πρὸς
τὸ |
| [45] |
ἀμύνης
νόμον·
καὶ
γὰρ
εἰ
|
δεινὸν |
ἄνδρας
ὁμοφύλους
καὶ
συγγενεῖς
οὕτω |
| [50] |
ὀλίγον
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω
δὲ
|
δεινὸν |
ἔργον
ἐξειργασμένου
τοῦ
Φιλίππου
καὶ |
| [43] |
δοκοῦντες
(ἄρχειν,
ἐχώρει
πρὸς
τὸ
|
δεινόν. |
ὁ
δ'
Ἀντίγονος,
ὥς
τις |
| [15] |
Ἀράτου
τῷ
Πτολεμαίῳ
γράφοντες,
ὥστε
|
κἀκεῖνον |
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι.
ταῖς
μὲν
οὖν |
| [45] |
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
ᾐτιῶντο
πάντων
|
ἐκεῖνον, |
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς
ἡνίας
ἐκείνῳ |
| [33] |
τὰ
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἔπραξεν.
|
ἐκεῖνον |
γὰρ
ἰδίᾳ
τῷ
Πειραιεῖ
προσβαλόντα |
| [43] |
ἄλλους
ἠσπάσατο
μετρίως
καὶ
κοινῶς,
|
ἐκεῖνον |
δὲ
καὶ
περὶ
τὴν
πρώτην |
| [50] |
τῷ
μάντει
παρέδωκεν
ὁ
Φίλιππος,
|
ἐκεῖνον |
δὲ
τῆς
χειρὸς
ἐπισπασάμενος
δεῦρο |
| [34] |
τελευτήσαντος
ὥρμησαν
ἐπὶ
(τὴν
ἐλευθερίαν,
|
ἐκεῖνον |
ἐκάλουν.
ὁ
δέ,
καίπερ
ἑτέρου |
| [29] |
μὲν
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι
δ'
|
ἐκεῖνον |
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν
ἐκ |
| [24] |
προσηγόρευον,
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
μετ'
|
ἐκεῖνον |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένου.
ἐγὼ |
| [48] |
ἐξήρτητο
τοῦ
ἀνδρός,
ὡς
δι'
|
ἐκεῖνον |
εὐδοκιμῶν
καὶ
(αὐξόμενος·
ἐδόκει
τε |
| [45] |
νῦν
καλεῖται.
καὶ
δοκεῖ
δι'
|
ἐκεῖνον |
ἡ
μὲν
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
παντάπασιν |
| [13] |
τὸ
καλόν,
ὥστε
καὶ
Ἀπελλῆν
|
ἐκεῖνον |
ἤδη
θαυμαζόμενον
ἀφικέσθαι
καὶ
συγγενέσθαι |
| [47] |
τελευτώσης,
αὐτὸς
ᾑρημένος
ἄρχειν
μετ'
|
ἐκεῖνον |
προέλαβεν
ἡμέραις
πέντε
(τὴν
ἀρχὴν |
| [38] |
(καὶ
ἀκόντων
ἐπιστάντα
σῴζειν
τὸ
|
κοινόν, |
ἀπεγνωκότα
δὲ>
τὰ
πράγματα
καὶ |
| [24] |
μὲν
ὑπὸ
τῶν
διασπώντων
τὸ
|
κοινόν, |
αὔξεσθαι
δ'
ὑπ'
ἀλλήλων,
ὅταν |
| [40] |
Κλεομένει,
καὶ
πάλαι
πρὸς
τὸ
|
κοινὸν |
ἰδίων
ἐπιθυμίᾳ
δυναστειῶν
(ὑπούλως
ἔχοντες. |
| [14] |
βασιλέων
ἠδίκουν
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ
|
προέπινον |
αὐτοῖς
τὰς
πατρίδας,
μεῖζον
δ' |
| [25] |
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
τὸν
|
τύραννον |
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον,
ἅμα
τῇ
τε |
| [2] |
ἐπαύσατο
νοσοῦσα
καὶ
ταραττομένη
καὶ
|
τύραννον |
ἐκ
τυράννου
μεταβάλλουσα,
μέχρι
οὗ |
| [5] |
ὅθεν
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
τὸν
|
τύραννον, |
ἧκεν
εἰς
Ἄργος
ἀνὴρ
Σικυώνιος |
| [28] |
θαρραλεώτερον
ἀνθισταμένους
τοὺς
περὶ
τὸν
|
τύραννον, |
οὐκ
ἐτόλμησεν,
ἀλλ'
ἀπῆλθε,
τοὺς |
| [4] |
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ
καταλύειν
τὸν
|
τύραννον. |
~Πρώτοις
δὲ
κοινοῦται
τὴν
γνώμην |
| [30] |
παραδεξάμενος
ἀνοήτως,
καὶ
καταστήσας
ἑαυτὸν
|
τύραννον, |
ταχὺ
μεστὸς
ἦν
τῆς
ἐκ |
| [3] |
Νικοκλῆς
(δολοφονή(
σας
ἑαυτὸν
ἀνέδειξε
|
τύραννον. |
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι
τὴν
ὄψιν |
| [35] |
μιᾶς
πόλεως
κινδυνεύοντα
(καὶ
μισούμενον
|
τύραννον. |
ὑπακούσαντος
δὲ
τοῦ
Ἀριστομάχου
καὶ |
| [25] |
ἄνδρας
ἤδη
βαδίζοντας
ἐπὶ
τὸν
|
τύραννον· |
ὧν
οἱ
πλεῖστοι
φθάσαντες
ἐξ |
| [5] |
φανεροῖς
ἀγῶσιν
ἰδιώτης
ἀντικαθίστασθαι
πρὸς
|
(τύραννον. |
ὡς
δ'
ἐπανῆλθον
οἱ
περὶ |
| [26] |
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει
τὸν
θαυμαστὸν
|
(τύραννον, |
ὥσπερ
ἑρπετὸν
ἐκ
φωλεοῦ
κατερχόμενον. |
| [41] |
καὶ
διαποροῦντος,
εἰ
δέξεται
τὸν
|
Ἀντίγονον |
ἐπὶ
τῷ
παραδοῦναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον· |
| [42] |
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ
καλεῖν
τὸν
|
Ἀντίγονον |
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον. |
| [26] |
μοναρχίας
ὄγκος
περιέθηκεν.
~Ἐκεῖνος
γὰρ
|
Ἀντίγονον |
μὲν
ἔχων
σύμμαχον,
τρέφων
δὲ |
| [43] |
οὐ
πάνυ
τι
θαρρῶν
τὸν
|
Ἀντίγονον |
οὐδὲ
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει |
| [38] |
προκαθιέναι
δεομένους
Ἀχαιῶν
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
|
Ἀντίγονον· |
οὗτοι
γὰρ
ἐπιέζοντο
τῷ
πολέμῳ |
| [43] |
ὑπόθεσιν
τῆς
πολιτείας
τὴν
πρὸς
|
Ἀντίγονον |
τὸν
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν |
| [45] |
καὶ
δεξαμένων
τῇ
πόλει
τὸν
|
Ἀντίγονον |
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
ᾐτιῶντο
πάντων |
| [9] |
καὶ
γῆν
οὔτε
χρηστὴν
οὔτ'
|
ἄφθονον |
ἐκέκτηντο,
καὶ
θαλάττῃ
προσῴκουν
ἀλιμένῳ, |
| [9] |
ἀλλὰ
πείθεσθαι
καὶ
ἀκολουθεῖν,
οὐ
|
μόνον |
αὑτοὺς
ἐν
μέσῳ
πόλεων
καὶ |
| [23] |
λέγεται
σχολάζων
πρὸς
τὸν
εἰπόντα
|
μόνον |
αὐτῷ
δοκεῖν
στρατηγὸν
εἶναι
τὸν |
| [43] |
εἰς
φιλίαν
βασιλικὴν
οὖσαν,
οὐ
|
μόνον |
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ
καὶ
Μακεδόνων
τῶν |
| [48] |
τε
πᾶσιν
ὁ
Ἄρατος
οὐ
|
μόνον |
δημοκρατίας,
ἀλλὰ
καὶ
βασιλείας
ἀγαθὸς |
| [33] |
Αἰτωλῶν
δυναμένῳ
συνεργῷ
χρησάμενος,
οὐ
|
μόνον |
εἰρήνην,
ἀλλὰ
καὶ
συμμαχίαν
τοῖς |
| [43] |
γὰρ
ἦν
ὁ
Ἄρατος
οὐ
|
μόνον |
ἐν
πράγμασι
μεγάλοις
ὠφέλιμος,
ἀλλὰ |
| [54] |
βασιλείαν
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν
δὲ
|
μόνον |
ἐν
τοσούτοις
κακοῖς
εὐτύχημα
κτησάμενος, |
| [13] |
εἰς
δὲ
τὴν
χώραν
φοίνικα
|
μόνον |
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ'
οὐδὲν
ἐτόλμησε |
| [15] |
νεανίσκον
ἐλευθέριον
εἶναι
τῇ
φύσει
|
μόνον |
καὶ
φιλοπολίτην·
ὁ
δὲ
καὶ |
| [14] |
τοῖς
πολίταις.
(ἐφ'
οἷς
οὐ
|
μόνον |
κοινῇ
σύμπαντες
οἱ
πολῖται
τιμὰς |
| [29] |
ταχέως
καὶ
προθύμως,
ὥστε
μὴ
|
μόνον |
ὁδεύοντας,
ἀλλὰ
καὶ
παρελθόντας
εἰς |
| [32] |
ἀποτρέπεσθαι
πάντας·
οὐ
γὰρ
ἀνθρώποις
|
μόνον |
ὅραμα
φρικτὸν
εἶναι
καὶ
χαλεπόν, |
| [10] |
ἐγκαταλιπεῖν
δι'
εὐλάβειαν.
(οὐ
γὰρ
|
μόνον |
ὡς
ἔοικε
θηρίων
τινῶν
ὄψεις, |
| [4] |
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ
παρῆγε
τὸν
|
χρόνον, |
αἱ
δ'
ἀπ'
Αἰγύπτου
καὶ |
| [32] |
θεοῦ
τὸν
μὲν
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
|
χρόνον |
ἄψαυστον,
ὅταν
δὲ
κινηθὲν
ὑπὸ |
| [51] |
ἐπίδειξις
ἐν
ἀδείᾳ
κακίας,
πολὺν
|
χρόνον |
διὰ
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι
γὰρ |
| [13] |
κατὰ
Φίλιππον
ἀκμάσαντος
ἐβουλεύσατο
πολὺν
|
χρόνον. |
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
(πάντων) |
| [49] |
περὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
πολὺν
|
χρόνον |
ἐλάνθανεν,
ἐφέστιος
ὢν
καὶ
ξενιζόμενος |
| [33] |
ἔλαβε
πολλὰς
θεραπευόμενος,
καὶ
πολὺν
|
χρόνον |
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
ἐποιεῖτο
τὰς |
| [47] |
ὁρῶν
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα
τὸν
|
χρόνον, |
ἤδη
τῆς
στρατηγίας
αὐτῷ
τελευτώσης, |
| [23] |
ἐγκλίνας
καὶ
ἐπερεισάμενος,
εἱστήκει
πολὺν
|
χρόνον |
σιωπῇ
δεχόμενος
αὐτῶν
τοὺς
κρότους |
| [15] |
Ἀράτῳ
διέπεμπε.
καὶ
παρὰ
τὸ
|
δεῖπνον |
ἑστιωμένων
πολλῶν
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος |
| [48] |
εἰς
τὴν
(σκηνὴν
μετὰ
τὸ
|
δεῖπνον |
κατεδίωξαν.
ἐφ'
οἷς
ὁ
Φίλιππος |
| [20] |
δὲ
τὴν
ἀπάτην
καὶ
τὸν
|
κίνδυνον, |
διὰ
νεύματος
ἐδήλωσε
τῷ
Τέχνωνι |
| [3] |
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
διαφυγόντι
τὸν
|
κίνδυνον, |
εὐθὺς
μὲν
ἐνεφύετο
καὶ
συνηύξετο |
| [7] |
ταύτῃ
προσερχομένης
εἰς
τὸν
ἔσχατον
|
(κίνδυνον |
ἦλθον.
ὡς
δὲ
κἀκείνην
διέφυγον |
| [31] |
πρὶν
ἢ
πάντας
πυθέσθαι
τὸν
|
κίνδυνον, |
οἱ
πρῶτοι
περὶ
τὰς
πύλας |
| [5] |
δύναιτο
κρύφα
καὶ
πρὸς
ἕνα
|
κίνδυνον |
ὀξέως
τὸ
πᾶν
ἀναρρῖψαι
μᾶλλον |
| [19] |
τοῦ
ἀνδρός,
ὠνουμένου
χρημάτων
τοσούτων
|
κίνδυνον |
τηλικοῦτον
καὶ
τὰ
τιμιώτατα
δοκοῦντα |
| [38] |
εἰς
τὴν
πολιτείαν
ἔσχεν
ἰσχὺν
|
ἀνυπεύθυνον, |
εὐθὺς
ἐπικειμένου
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ |
| [40] |
(ὑπούλως
ἔχοντες.
ἐπὶ
τούτους
ἐξουσίαν
|
ἀνυπεύθυνον |
ὁ
Ἄρατος
λαβών,
τοὺς
μὲν |
| [53] |
βαρυνόμενον
τῷδ'
ἀνέρι
καὶ
τὸ
|
βαρῦνον
|
γαίης
ἔστ'
ἀσέβημα
καὶ
οὐρανοῦ |
| [32] |
μόνον
ὅραμα
φρικτὸν
εἶναι
καὶ
|
χαλεπόν, |
ἀλλὰ
καὶ>
δένδρα
ποιεῖν
ἄφορα |
| [7] |
ἤδη
δὲ
δυομένης
περὶ
τὸν
|
κῆπον |
(εἶναι
πλησίον
τοῦ
τείχους.
ἐνταῦθα |
| [18] |
διέθεντο
τοῦ
χρυσίου,
τὸ
δὲ
|
λοιπὸν |
εἷς
αὐτῶν
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
ἡσυχῇ |
| [23] |
καὶ
τῷ
προσώπῳ
διὰ
τὸν
|
κόπον |
καὶ
τὴν
ἀγρυπνίαν
ἠλλοιωμένος,
ὥστε |
| [1] |
φιλόσοφος
Χρύσιππος
οὐχ
ὃν
ἔχει
|
τρόπον, |
ἀλλ'
ὡς
αὐτὸς
ᾤετο
βέλτιον |
| [50] |
μάντεως
ἔχεις
ψυχήν,
ἀφήσεις
τὸν
|
τόπον· |
εἰ
δὲ
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
τῶν |
| [22] |
τοῦ
τείχους
καθ'
ὃν
ἔδει
|
τόπον· |
ἐκεῖ
δὲ
πάλιν
συνεσκίασε
καὶ |
| [12] |
Ῥωμαϊκῆς
νεὼς
παραβαλούσης
κατὰ
τὸν
|
τόπον, |
ἐν
ᾧ
τὰ
μὲν
ἐπὶ |
| [5] |
καθ'
ὃν
ὑπερβὰς
αὐτὸς
ἐσώθη
|
τόπον, |
ἐντὸς
μὲν
ὀλίγου
δεῖν
ἐπίπεδον |
| [53] |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀνῆγον,
καὶ
|
τόπον |
ἐξελόμενοι
περίοπτον
ὥσπερ
οἰκιστὴν
καὶ |
| [21] |
(πόλιν
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἔξω
|
τόπον |
ἐπίσκιον
γενόμενον.
ἐνταῦθα
δ'
οἱ |
| [50] |
Διὶ
θύσων
καὶ
(θεωρήσων
τὸν
|
τόπον. |
ἔστι
γὰρ
οὐχ
ἧττον
εὐερκὴς |
| [17] |
δελεασμάτων
ἐπ'
αὐτῇ,
(τὸν
δὲ
|
τόπον |
οὐ
προϊεμένης,
ἀλλ'
ἐγκρατῶς
φυλαττούσης, |
| [12] |
καὶ
καταβαλόντες
ἑαυτοὺς
εἴς
τινα
|
(τόπον |
ὕλης
γέμοντα
χαλεπῶς
ἐνυκτέρευον.
ὀλίγῳ |
| [40] |
ἄκρας
γενόμενος,
ἀναπηδήσας
ἐπὶ
τὸν
|
ἵππον |
καὶ
Κλεοπάτρῳ
τῷ
ἄρχοντι
τῆς |
| [40] |
βάδην
ὡς
(παραδώσων
τινὶ
τὸν
|
ἵππον. |
οὕτως
δ'
ὑπεκδύς,
καὶ
τοῖς |
| [40] |
ἧκε
μὲν
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν
|
ἵππον, |
ὡς
οὐκ
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων, |
| [13] |
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου
τοῦ
κατὰ
|
Φίλιππον |
ἀκμάσαντος
ἐβουλεύσατο
πολὺν
χρόνον.
ἐγράφη |
| [16] |
μὴ
παίζοντα
δοκεῖν
τὸν
νεώτερον
|
Φίλιππον, |
ἀλλ'
ἀληθῶς
ἑκάστοτε
πέδας
τῆς |
| [46] |
ἤδη
τὸν
διάδοχον
τῆς
βασιλείας
|
Φίλιππον, |
οὔπω
πάνυ
μειράκιον
ὄντα,
πέμπων |
| [47] |
ἐπὶ
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
τὸν
|
Φίλιππον, |
οὐχ
ἥκιστα
διὰ
τὴν
πρὸς |
| [51] |
ἀνακομιζόμενος
ἐκ
τῆς
πρὸς
τὸν
|
Φίλιππον |
συνηθείας,
διαβαίνοντος
εἰς
Ἤπειρον
αὐτοῦ |
| [28] |
ποταμὸν
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης
πρὸς
|
Ἀρίστιππον, |
αἰτίαν
ἔσχεν
ὡς
ἐγκαταλιπὼν
τὸν |
| [29] |
μάχην
ἀγνοεῖσθαι
καὶ
λανθάνειν
τὸν
|
Ἀρίστιππον. |
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν
πυλῶν |
| [30] |
ἀγῶνας.
~Ὡς
δ'
οὖν
τὸν
|
Ἀρίστιππον |
ἀνεῖλεν,
εὐθὺς
ἐπεβούλευσε
Λυδιάδῃ
τῷ |
| [29] |
ᾗ
μάλιστα
φεύγειν
ὑπενόει
τὸν
|
Ἀρίστιππον, |
ἐκτροπὰς
πολλὰς
τῶν
χωρίων
ἐχόντων. |
| [29] |
~Ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
ἀκούσας
τὸν
|
Ἀρίστιππον |
ἐπιβουλεύειν
μὲν
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι |
| [27] |
λέλειπται.
~Πρὸς
δ'
οὖν
τὸν
|
Ἀρίστιππον |
ὁ
Ἄρατος
καὶ
κρύφα
πολλάκις |
| [29] |
κατῆλθεν,
ἐκκαλούμενος
δι'
ἀπάτης
τὸν
|
Ἀρίστιππον |
ὡς
αὐτοῦ
μὴ
παρόντος
ἐπιθέσθαι |
| [10] |
ας
ἀπεργάζεται,
τὴν
ἀρετὴν
ὥσπερ
|
καρπὸν |
αὐτοφυῆ
καὶ
ἀγεώργητον
ἐκφερούσας
δίχα |
| [20] |
τῇ
ὁμοιότητι
κινηθείς,
ἠρώτησε
τὸν
|
ἄνθρωπον |
εἴ
(τι
συμβόλαιον
αὐτῷ
πρὸς |
| [35] |
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὸν
|
(ἄνθρωπον. |
ἔνθα
δὴ
μάλιστα
φανερὰν
ἐποίησαν |
| [32] |
πολίταις
θέαμα
σεμνότερον
ἢ
κατ'
|
ἄνθρωπον |
ἐφάνη,
καὶ
τοῖς
πολεμίοις
φάσμα |
| [33] |
πιθανῶς
ἀπολογεῖσθαι.
τὸν
γὰρ
Ἐργῖνον,
|
ἄνθρωπον |
ἰδιώτην
καὶ
Σύρον,
ἀπ'
οὐδενὸς |
| [25] |
μάντεως
προσλαβόντος
ἐπὶ
τὴν
πρᾶξιν
|
ἄνθρωπον, |
οἱ
περὶ
τὸν
Αἰσχύλον
ἠγανάκτουν |
| [44] |
κακῶς
ἤκουσεν
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
|
ἄνθρωπον |
οὐ
πονηρόν,
ἀλλὰ
καὶ
κεχρημένον |
| [32] |
τρέπουσαν
ἀεὶ
κατὰ
τοὺς
Αἰτωλοὺς
|
ἀντιπρόσωπον, |
ἔκφρονας
καταστῆσαι
καὶ
(παρελέσθαι
τὸν |
| [1] |
γενναῖον
ἐπιπρέπει
ἐκ
πατέρων"
κατὰ
|
Πίνδαρον |
ὥσπερ
σοί,
πρὸς
τὸ
κάλλιστον |
| [18] |
συμμαχίας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πρὸς
τὸν
|
Ἀλέξανδρον |
ἐπαύσατο.
τότε
δ'
αὖθις
ἐξ |
| [52] |
αὐτῷ
δίδωσιν,
οὐκ
ὀξὺ
καὶ
|
σφοδρόν, |
ἀλλὰ
τῶν
θέρμας
τε
μαλακὰς |
| [3] |
μὲν
ἐνεφύετο
καὶ
συνηύξετο
τὸ
|
σφοδρὸν |
καὶ
διάπυρον
μῖσος
ἐπὶ
τοὺς |
| [40] |
οὖν
εἰς
τὸ
τοῦ
Ἀπόλλωνος
|
ἱερόν, |
μετεπέμποντο
τὸν
Ἄρατον,
(ἀνελεῖν
ἢ |
| [26] |
κοινὸς
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός,
ἄχρι
τῆς
|
τήμερον |
ἡμέρας
γένος
εὐδοκιμώτατον
(ἀπολέλοιπεν
ἐν |
| [50] |
Δημητρίῳ,
παρὰ
μέρος
ἀποκλίνων
εἰς
|
ἑκάτερον |
καὶ
πυνθανόμενος,
τί
καθορῶσιν
ἐν |
| [26] |
ἐρωμένης
μήτηρ
ὑφαιροῦσα
κατέκλειεν
εἰς
|
ἕτερον |
οἴκημα,
καὶ
πάλιν
ἅμ'
ἡμέρᾳ |
| [6] |
ἔλεγον·
οὐδὲν
ἦν
ἄρα
τυράννου
|
δειλότερον, |
εἰ
καὶ
Νικοκλῆς
τηλικαύτην
πόλιν |
| [8] |
ὑλακτεῖ,
καὶ
μή
τι
γίνεται
|
καινότερον. |
ὁ
δ'
ἀπὸ
τοῦ
πύργου |
| [32] |
αὐτοῖς
τε
τοῖς
πολίταις
θέαμα
|
σεμνότερον |
ἢ
κατ'
ἄνθρωπον
ἐφάνη,
καὶ |
| [38] |
περιεστῶτα
τοὺς
Ἀχαιούς,
οὐκέθ'
ὡς
|
πρότερον |
ἀτρέμα
καὶ
σχέδην
τοῦ
Κλεομένους |
| [15] |
(πραγμάτων
βασιλικῶν
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
|
πρότερον |
γὰρ
ἡμᾶς
ὑπερεώρα,
ταῖς
ἐλπίσιν |
| [49] |
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἡμέρᾳ
μιᾷ
|
πρότερον |
ἐλθὼν
εἰς
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς |
| [20] |
οὔπω
δ'
ἦν
τῷ
Διοκλεῖ
|
πρότερον |
ἐντετυχηκὼς
κατ'
ὄψιν,
ἀλλὰ
τὴν |
| [38] |
Αἰσώπου
(μιμησάμενος
κυνηγόν.
οὐ
γὰρ
|
πρότερον |
ἐπέβη
τοῖς
Ἀχαιοῖς
δεομένοις
καὶ |
| [9] |
οἱ
πλεῖστοι
πένητες,
ὧν
κύριοι
|
πρότερον |
ἦσαν
ἐπελαμβάνοντο,
καὶ
βαδίζοντες
ἐπὶ |
| [50] |
βασιλεῖ
δὲ
πίστεως
καὶ
χάριτος
|
ἰσχυρότερον |
οὐδὲν
οὐδ'
ὀχυρώτερον.
ταῦτά
σοι |
| [3] |
ἀδηφαγίαν
καὶ
τὸ
σκαφεῖον.
ὅθεν
|
ἐνδεέστερον |
ἴσως
ἢ
πολιτικῷ
προσῆκον
ἦν |
| [3] |
ὀνομάτων
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
δ'
|
ὕστερον |
Ἀβαντίδαν
μὲν
οἱ
περὶ
Δεινίαν |
| [29] |
μισεῖν
τοὺς
τυράννους.
~Ὀλίγῳ
δ'
|
ὕστερον |
ἀκούσας
τὸν
Ἀρίστιππον
ἐπιβουλεύειν
μὲν |
| [44] |
τῶν
πολεμίων
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
δ'
|
ὕστερον |
Ἀράτου
προσφερομένου
καὶ
τοῦ
βασιλέως |
| [16] |
σὺν
αὐτῷ
πεσόντων.
(Ἐνιαυτῷ
δ'
|
ὕστερον |
αὖθις
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
τὴν
περὶ |
| [23] |
ἄκρας
ἁλισκομένης
εἰς
Κεγχρεὰς
διεξέπεσεν.
|
ὕστερον |
δὲ
λέγεται
σχολάζων
πρὸς
τὸν |
| [48] |
μὲν
αὐτοὺς
ἐζημίωσεν
εἴκοσι
ταλάντοις,
|
ὕστερον |
δὲ
λυμαίνεσθαι
τὰ
πράγματα
καὶ |
| [43] |
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
ἐπράχθη
χρόνοις
|
ὕστερον. |
~Ἐν
δὲ
ταῖς
Πηγαῖς
δόντες |
| [43] |
τῷ
λογισμῷ
χρώμενος.
ἐπεὶ
δ'
|
ὕστερον |
εὖ
χωροῦντι
τῷ
πολέμῳ
συναγαγὼν |
| [18] |
πάνυ
τι
πιστεύειν,
ὀλίγαις
δ'
|
ὕστερον |
ἡμέραις
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν
Ἄρατον |
| [35] |
εἰς
τὴν
πολιτείαν,
ἐνιαυτῷ
δ'
|
ὕστερον |
καὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο
στρατηγόν. |
| [39] |
ἔσχε
τὴν
πόλιν·
ὀλίγῳ
δ'
|
ὕστερον |
καὶ
Φενεὸν
(ἔλαβε
καὶ
Πεντέλειον. |
| [13] |
διελὼν
εἰς
δόσεις
ὁ
βασιλεὺς
|
ὕστερον |
κατὰ
μέρος
ἀπέστειλεν.
~Ἦν
μὲν |
| [12] |
γέμοντα
χαλεπῶς
ἐνυκτέρευον.
ὀλίγῳ
δ'
|
ὕστερον |
ὁ
φρούραρχος
ἐπελθὼν
καὶ
ζητῶν |
| [50] |
ἐξυλακτήσας
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὸν
δὲ
|
πρεσβύτερον, |
ὡς
ἐνηνοχὼς
πράως
τὰ
λεχθέντα |
| [30] |
φθονεῖν
ἐδόκει,
καὶ
τό
γε
|
δεύτερον |
ὁ
Λυδιάδης
στρατηγὸς
ᾑρέθη,
ἀντιπράττοντος |
| [28] |
δ'
ᾔσθετο
πλείονας
γεγονότας
καὶ
|
θαρραλεώτερον |
ἀνθισταμένους
τοὺς
περὶ
τὸν
τύραννον, |
| [49] |
ἦθος,
πρῶτον
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
|
νεώτερον |
Ἄρατον
ἠδίκει
περὶ
τὴν
γυναῖκα |
| [29] |
τῶν
περὶ
Ἀγίαν
καὶ
τὸν
|
νεώτερον |
Ἀριστόμαχον
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς
παρεισπεσόντων |
| [16] |
ὥστε
μὴ
παίζοντα
δοκεῖν
τὸν
|
νεώτερον |
Φίλιππον,
ἀλλ'
ἀληθῶς
ἑκάστοτε
πέδας |
| [47] |
πόλεμον,
ἡττᾶται
(περὶ
Καφύας·
καὶ
|
θυμικώτερον |
ἐστρατηγηκέναι
δόξας,
οὕτως
αὖ
πάλιν |
| [50] |
καὶ
χάριτος
ἰσχυρότερον
οὐδὲν
οὐδ'
|
ὀχυρώτερον. |
ταῦτά
σοι
τὸ
Κρητικὸν
ἀνοίγει |
| [28] |
διώξεως
ἐπανελθόντες
οἱ
λοιποὶ
χαλεπῶς
|
ἔφερον, |
ὅτι
τρεψάμενοι
τοὺς
πολεμίους
καὶ |
| [45] |
τῶν
ἄλλων
ἐκείνῳ
τὰς
αἰτίας
|
ἐπέφερον, |
οἷον
ὅτε
τὴν
μὲν
Κορινθίων |
| [24] |
οὐ
τὸ
τῆς
αὑτοῦ
πατρίδος
|
συμφέρον, |
οὐκ
ἄλλο
τι
τῆς
αὐξήσεως |
| [45] |
ἀνάγκαις
γλυκὺ
γίνεται
καὶ
τὸ
|
σκληρόν, |
κατὰ
Σιμωνίδην,
ὥσπερ
ἀλγοῦντι
τῷ |
| [12] |
Συρίαν,
ἐπέβη
δὲ
πείσας
τὸν
|
ναύκληρον |
ἄχρι
Καρίας
διακομισθῆναι·
καὶ
διεκομίσθη |
| [27] |
μὲν
ἐκ
χειρὸς
διελαύνεται
τὸν
|
μηρόν, |
ἐκράτησε
δὲ
τῶν
τόπων
ἐν |
| [44] |
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
ἄνθρωπον
οὐ
|
πονηρόν, |
ἀλλὰ
καὶ
κεχρημένον
ἐκείνῳ
καὶ |
| [33] |
ἐκείνου
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸν
|
καιρὸν |
(εἰλήφει
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
ἐδήλωσε |
| [25] |
τοῦτο
συμ>
πράττοντες
(αὐτοῖς
καὶ
|
καιρὸν |
ἐπιτηροῦντες.
ἀλλ'
οὐδὲν
οἷον
ἀληθινὴ |
| [43] |
ἐπικειμένην
τὴν>
ἀνάγκην
καὶ
τὸν
|
καιρόν, |
ᾧ
δουλεύουσιν
οἱ
δοκοῦντες
(ἄρχειν, |
| [23] |
τῆς
ψυχῆς
τὸ
γαυρούμενον
καὶ
|
χαῖρον |
ὑπὸ
τῆς
περὶ
τὸ
σῶμα |
| [9] |
κατὰ
ῥαχίας
ἐκφερομένῃ
πρὸς
τὴν
|
ἤπειρον. |
ἀλλὰ
μάλιστα
δὴ
διέδειξαν
οὗτοι |
| [51] |
τὸν
Φίλιππον
συνηθείας,
διαβαίνοντος
εἰς
|
Ἤπειρον |
αὐτοῦ
καὶ
δεομένου
συστρατεύειν,
ἀπείπατο |
| [16] |
τῷ
τόπῳ
καὶ
συνάπτει
τὴν
|
ἤπειρον |
ἡμῶν,
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν |
| [53] |
εὐθὺς
ἐκ
τοῦ
Αἰγίου
τὸν
|
νεκρὸν |
ἐστεφανωμένοι
καὶ
λευχειμονοῦντες
ὑπὸ
παιάνων |
| [33] |
οὐκ
ἀποκαμών,
ἀλλὰ
τῷ
παρὰ
|
μικρὸν |
ἀεὶ
καὶ
σύνεγγυς
ἀποσφάλλεσθαι
τῶν |
| [21] |
εἶναι
τοὺς
(πολεμίους.
καὶ
μετὰ
|
μικρὸν |
αἵ
τε
σάλπιγγες
ἐπεσήμαινον,
ἥ |
| [43] |
ἐπάνω
κατέκλινεν
ἑαυτοῦ,
καὶ
μετὰ
|
μικρὸν |
αἰτήσας
περιβόλαιον
ἠρώτησεν,
εἰ
δοκεῖ |
| [49] |
σχηματισμὸν
ἐκβιαζομένη
καὶ
ἀναδύουσα,
κατὰ
|
μικρὸν |
ἀπεγύμνου
καὶ
(διέφαινεν
αὐτοῦ
τὸ |
| [51] |
ἤδη
τῆς
αὐλῆς
καὶ
κατὰ
|
μικρὸν |
ἑαυτὸν
ἀνακομιζόμενος
ἐκ
τῆς
πρὸς |
| [23] |
καὶ
τὸ
σῶμα
τῇ
ῥοπῇ
|
μικρὸν |
ἐγκλίνας
καὶ
ἐπερεισάμενος,
εἱστήκει
πολὺν |
| [52] |
κινούντων
ἀμβλεῖαν,
εἶθ'
οὕτως
(κατὰ
|
μικρὸν |
εἰς
φθόαν
περαινόντων.
οὐ
μὴν |
| [6] |
νεανίσκων
ἀπῆγεν
οἴκαδε·
καὶ
μετὰ
|
μικρὸν |
ἑωρᾶτο
τῶν
οἰκετῶν
αὐτοῦ
δι' |
| [14] |
τοσαῦτα
πορίσαι
τοῖς
πολίταις,
ὅσων
|
μικρὸν |
μέρος
ἄλλοι
στρατηγοὶ
καὶ
δημαγωγοὶ |
| [9] |
θαυμάσαντας
τοὺς
ἐν
Κορίνθῳ
παρὰ
|
μικρὸν |
ὁρμῆσαι
πρὸς
τὴν
βοήθειαν.
(ὁ |
| [4] |
καὶ
φρόνημα,
ὃ
διέφαινεν
οὐ
|
μικρὸν |
οὐδ'
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ |
| [21] |
προσιόντας
ἐξ
(ἐναν(
τίας
καθορῶσι.
|
μικρὸν |
οὖν
ὑποστείλας
τειχίοις
τισὶ
καὶ |
| [26] |
ἐρωμένης
αὐτὸς
εἰς
οἴκημα
κατεδύετο
|
μικρὸν |
ὑπερῷον,
θύρᾳ
καταρρακτῇ
κλειόμενον·
ἧς |
| [18] |
εἰπόντος·
εἶτ'
ὦ
βέλτιστε
διὰ
|
σμικρὸν |
οὕτω
χρυσίον
ἀνασπᾶτε
τὰς
βασιλικὰς |
| [13] |
μούσης
καὶ
χρηστογραφίας,
ὡς
μόνης
|
ἀδιάφθορον |
ἐχούσης
τὸ
καλόν,
ὥστε
καὶ |
| [5] |
τόπου
τὴν
φύσιν
ἀπαγγέλλοντες
οὐκ
|
ἄπορον |
οὐδὲ
χαλεπήν,
τὸ
δὲ
λαθεῖν |
| [4] |
μειράκιον
ὁ
Ἄρατος
ὢν
ἀξίωμα
|
λαμπρὸν |
εἶχε
δι'
εὐγένειαν
καὶ
φρόνημα, |
| [9] |
πολιτείαν
τὴν
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
|
λαμπρὸν |
οὔτε
μεγάλην
ἰσχὺν
ἐχόντων
τότε. |
| [23] |
πάντ'
ἔχειν,
κατέβαινεν
εἰς
τὸ
|
θέατρον |
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας,
πλήθους
ἀπείρου |
| [17] |
μὲν
ἐκέλευσε
προάγειν
εἰς
τὸ
|
θέατρον, |
αὐτὸς
δὲ
χαίρειν
μὲν
Ἀμοιβέα, |
| [8] |
μὲν
ὑπέλαμπεν
ἤδη
καὶ
τὸ
|
θέατρον |
ἦν
ὄχλου
μεστόν,
ἔτι
πρὸς |
| [49] |
ἐλθὼν
εἰς
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς
|
οἶστρόν |
τινα
κατ'
(ἀλλήλων
ἐνέβαλε
τοῖς |
| [44] |
μετὰ
χιλίων
καὶ
πεντακοσίων
εἰς
|
Ἐπίδαυρον |
ἐξ
Ἰσθμοῦ
πλοίοις
κομιζομένου
κατὰ |
| [6] |
εὔζωνος,
οὓς
ἔδει
πρὸς
τὸν
|
κηπουρὸν |
ἀφικέσθαι
σκοταίους,
φάσκοντας
ὁδοιπόρους
εἶναι, |
| [7] |
ἔφθη
γὰρ
ἀποπηδήσαντα
τὸν
δὲ
|
κηπουρὸν |
ἐγκεκλεικώς.
ἀθύμους
δὲ
τοὺς
πλείστους |
| [3] |
καὶ
συνηύξετο
τὸ
σφοδρὸν
καὶ
|
διάπυρον |
μῖσος
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους·
τρεφόμενος |
| [33] |
γὰρ
Ἐργῖνον,
ἄνθρωπον
ἰδιώτην
καὶ
|
Σύρον, |
ἀπ'
οὐδενὸς
ἦν
εἰκότος
ἐπὶ |
| [53] |
Ἀράτου,
στρόφιον
οὐχ
ὁλόλευκον,
ἀλλὰ
|
μεσοπόρφυρον |
ἔχων·
μέλη
δ'
ᾔδετο
πρὸς |
| [19] |
πολεμίους
διαγωνίσηται
περὶ
τῆς
ψυχῆς,
|
ἐνέχυρον |
λαβὼν
τὴν
ἐλπίδα
τοῦ
καλοῦ |
| [31] |
συμφέροντος
λογισμὸν
διὰ
τὸ
φαινόμενον
|
αἰσχρόν, |
ἀλλὰ
παρεχώρησε
τοῖς
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι |
| [21] |
τῇ
πύλῃ
προσμείξας,
καὶ
τὸν
|
πυλωρὸν |
ἀποκτιννύουσι
καὶ
τοὺς
μετ'
αὐτοῦ |
| [9] |
λοιπὰ
χρήματα
(τῶν
τυράννων
εἰς
|
μέσον |
ἔθηκε
τοῖς
πολίταις.
ἀπέθανε
δ' |
| [35] |
ἔπειθε
πέμπων
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἰς
|
μέσον |
θεῖναι
καὶ
προσαγαγεῖν
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
| [23] |
αὐτὸς
ἀπὸ
τῆς
σκηνῆς
εἰς
|
μέσον |
προῆλθε,
τεθωρακισμένος
καὶ
τῷ
προσώπῳ |
| [15] |
τὸ
δεῖπνον
ἑστιωμένων
πολλῶν
εἰς
|
μέσον |
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη
τὸν
Σικυώνιον |
| [29] |
καταληφθεὶς
ἀποσφάττεται,
τῶν
δ'
ἄλλων
|
ἔπεσον |
(ὑπὲρ
χιλίους
πεντακοσίους.
ὁ
δ' |
| [25] |
φθάσαντες
ἐξ
ἀγορᾶς
ἀπέφυγον
καὶ
|
(διεξέπεσον |
εἰς
Κόρινθον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ |
| [22] |
τὸ
πλῆθος
ὄντες,
ὥς
ποτε
|
παρεισέπεσον |
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου
τε |
| [48] |
δι'
ἧς
ὅλην
προσηγάγετο
τὴν
|
νῆσον |
ἡμέραις
ὀλίγαις,
ἥ
τε
πρὸς |
| [50] |
Κρητικὸν
ἀνοίγει
πέλαγος,
ταῦτα
τὴν
|
Πελοπόννησον, |
ἀπὸ
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος |
| [46] |
πάνυ
μειράκιον
ὄντα,
πέμπων
εἰς
|
Πελοπόννησον |
Ἀράτῳ
μάλιστα
προσέχειν
ἐκέλευσε
καὶ |
| [38] |
Κλεομένει,
καὶ
μὴ
πάλιν
τὴν
|
Πελοπόννησον |
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ
πληρῶσαι |
| [51] |
ἀποτυχὼν
ταῖς
πράξεσιν
ἐπανῆλθεν
εἰς
|
Πελοπόννησον, |
καὶ
τοὺς
Μεσσηνίους
αὖθις
ἐπιχειρήσας |
| [13] |
εὐθὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ
κομίζων
εἰς
|
Πελοπόννησον |
κατῆρε,
τὰ
δὲ
λοιπὰ
διελὼν |
| [39] |
περιειστήκει
τὸν
Ἄρατον,
ὁρῶντα
τὴν
|
Πελοπόννησον |
κραδαινομένην
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐξανισταμένας |
| [47] |
ἀταξίᾳ
διῆγον
(ἐπέθεντο
τοῖς
κατὰ
|
Πελοπόννησον |
πράγμασι·
καὶ
τὴν
μὲν
Πατρέων |
| [50] |
τὸν
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
τὴν
|
Πελοπόννησον, |
ὡς,
εἰ
προσλάβοι
τὸν
Ἰθωμάταν |
| [31] |
τὴν
(Γεράνειαν
ἀμαχεὶ
παρελθεῖν
εἰς
|
Πελοπόννησον. |
ὡς
μέντοι
παρελθόντες
ἐξαίφνης
Πελλήνην |
| [14] |
ὅτι
πατρίδι
τᾷ
σᾷ
δᾶμον
|
ἴσον |
θείαν
τ'
ὤπασας
εὐνομίαν.
~Ταῦτα |
| [20] |
πλησίον
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μέλλοντος
|
ὅσον |
οὔπω
τὸν
Τέχνωνα
διαλαμβάνειν,
ἀπὸ |
| [8] |
κατήπειγεν,
ἤδη
φθεγγομένων
ἀλεκτρυόνων
καὶ
|
ὅσον |
οὔπω
τῶν
ἐξ
ἀγροῦ
τι |
| [52] |
τὸ
πάθος
ὡς
δή
τινα
|
νόσον |
κοινὴν
καὶ
συνήθη
νοσῶν
διήντλει· |
| [53] |
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν
περὶ
τὸν
|
Διόνυσον |
τεχνιτῶν,
καὶ
συνεπόμπευεν
ὁ
γυμνασίαρχος, |
| [12] |
ἐν
οἷς
κρίσιν
ἔχων
οὐκ
|
ἄμουσον |
ὁ
Ἄρατος
ἀεί
τι
τῶν |
| [3] |
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον,
Πασέαν
δὲ
|
τὸν |
Ἀβαντίδου
πατέρα
τὴν
ἀρχὴν
ὑπολαβόντα |
| [28] |
Ἀρίστιππον,
αἰτίαν
ἔσχεν
ὡς
ἐγκαταλιπὼν
|
τὸν |
(ἀγῶνα
καὶ
προέμενος
τὸ
νίκημα. |
| [27] |
τῆς
μάχης
οὔσης,
ἀλλ'
ὡς
|
τὸν |
ἀγῶνα
τῶν
Νεμείων
βραβεύοντες,
ἴσοι |
| [28] |
τὰς
Κλεωνὰς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ
|
τὸν |
ἀγῶνα
τῶν
Νεμείων
ἤγαγεν
ἐν |
| [18] |
περὶ
τῆς
φρουρᾶς,
ἔφη
πρὸς
|
τὸν |
ἀδελφὸν
ἀναβαίνων
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες |
| [11] |
τῶν
ἐπιτυχόντων
χρῆσθαι
παρεῖχεν
αὑτῷ
|
τὸν |
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
τῶν
Ἀχαιῶν,
εἴτε |
| [15] |
ταῖς
ἐλπίσιν
ἔξω
βλέπων,
καὶ
|
τὸν |
Αἰγύπτιον
ἐθαύμαζε
πλοῦτον,
ἐλέφαντας
καὶ |
| [25] |
τὴν
πρᾶξιν
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
|
τὸν |
Αἰσχύλον
ἠγανάκτουν
καὶ
δι'
ἑαυτῶν |
| [38] |
ἡγεμονίας
ὁμολογηθῆναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
ἀτεχνῶς
|
τὸν |
Αἰσώπου
(μιμησάμενος
κυνηγόν.
οὐ
γὰρ |
| [41] |
τὸν
Ἀντίγονον
ἐπὶ
τῷ
παραδοῦναι
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον·
ἄλλως
γὰρ
οὐκ
ἐβούλετο |
| [17] |
τοὺς
γάμους
ἐάσας,
ἀνῄει
πρὸς
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
ἁμιλλώμενος
παρ'
ἡλικίαν·
καὶ |
| [38] |
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας
ὁμολογηθῆναι
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον,
ἀτεχνῶς
τὸν
Αἰσώπου
(μιμησάμενος |
| [42] |
τὸν
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
τὸν |
| [33] |
αἰτιᾶται,
μεθ'
οὗ
τὰ
περὶ
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
ἔπραξεν.
ἐκεῖνον
γὰρ
ἰδίᾳ |
| [45] |
ἀνέστησε,
τὰς
δὲ
τῶν
ἑλόντων
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
ἀνέτρεψε,
πλὴν
μιᾶς |
| [44] |
αὐτὸν
τῆς
οἴκαδε
σωτηρίας,
ἐκλιπὼν
|
τὸν |
(Ἀκροκόρινθον
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει.
καὶ |
| [17] |
τῶν
πραγμάτων
γενομένης
καὶ
φυλαττούσης
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον,
εὐθὺς
ὑποπέμπων
Δημήτριον
τὸν |
| [18] |
Ἀντίγονος
μὲν
ὥσπερ
εἴρηται
κτησάμενος
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
ἐφύλαττε,
μετὰ
τῶν
ἄλλων |
| [38] |
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
μηδὲ
πληρῶσαι
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων
καὶ
Γαλατικῶν, |
| [44] |
πόλεις
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
δὲ
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
παρέλαβεν,
Ἄρατος
δὲ
στρατηγὸς |
| [16] |
αὖθις
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
τὴν
περὶ
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ
Σικυωνίων
οὐδ' |
| [41] |
καὶ
κοινῇ
(μετ'
αὐτῶν
φυλάσσειν
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον.
τοῦ
δ'
Ἀράτου
φήσαντος, |
| [40] |
πόλεις
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου
καὶ
περιετείχιζε
|
τὸν |
Ἀκροκόρινθον.
~Τῷ
δ'
Ἀράτῳ
συνῆλθον |
| [22] |
καὶ
τὸ
τῆς
νυκτὸς
ἠχῶδες
|
τὸν |
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
ἢ
τοσούτων |
| [18] |
δὲ
συμμαχίας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πρὸς
|
τὸν |
Ἀλέξανδρον
ἐπαύσατο.
τότε
δ'
αὖθις |
| [53] |
τοῦ
μηνὸς
ἐν
ᾧ
γενέσθαι
|
(τὸν |
ἄνδρα
διαμνημονεύουσι.
τῆς
μὲν
οὖν |
| [52] |
περὶ
αὐτόν.
ἐπιθυμῶν
γὰρ
ἀνελεῖν
|
τὸν |
ἄνδρα,
καὶ
νομίζων
οὐδ'
ἂν |
| [20] |
μορφῆς
τῇ
ὁμοιότητι
κινηθείς,
ἠρώτησε
|
τὸν |
ἄνθρωπον
εἴ
(τι
συμβόλαιον
αὐτῷ |
| [35] |
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
τὸν |
(ἄνθρωπον.
ἔνθα
δὴ
μάλιστα
φανερὰν |
| [41] |
Ἀράτου
καὶ
διαποροῦντος,
εἰ
δέξεται
|
τὸν |
Ἀντίγονον
ἐπὶ
τῷ
παραδοῦναι
τὸν |
| [42] |
τὴν
ἐκκλησίαν,
ἐν
ᾗ
καλεῖν
|
τὸν |
Ἀντίγονον
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι
τὸν |
| [43] |
πολεμίους,
οὐ
πάνυ
τι
θαρρῶν
|
τὸν |
Ἀντίγονον
οὐδὲ
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν. |
| [38] |
Μεγαλοπολίτας
προκαθιέναι
δεομένους
Ἀχαιῶν
ἐπικαλεῖσθαι
|
τὸν |
Ἀντίγονον·
οὗτοι
γὰρ
ἐπιέζοντο
τῷ |
| [45] |
πολιτῶν
καὶ
δεξαμένων
τῇ
πόλει
|
τὸν |
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
ᾐτιῶντο |
| [52] |
περαινόντων.
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
γε
|
τὸν |
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς
οὐδὲν
ἦν |
| [30] |
(φιλοτιμούμενος
δ'
εὐθὺς
ὑπερβαλεῖν
δόξῃ
|
τὸν |
Ἄρατον,
ἄλλας
τε
πολλὰς
πράξεις |
| [6] |
περιιέναι
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ
παραφυλάττειν
|
τὸν |
Ἄρατον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν
καὶ |
| [22] |
ἦλθεν,
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις
|
τὸν |
Ἄρατον
ἀμυνομένοις
εὐρώστως,
καὶ
μέγαν |
| [43] |
περιέβαλον
οἱ
παῖδες,
τότε
δὴ
|
τὸν |
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα
τῶν
ἱερῶν
ἐκείνων |
| [48] |
καί
τινων
αὐλικῶν
ἄλλων
διαβαλλόντων
|
τὸν |
Ἄρατον,
ἀναπεισθεὶς
ὁ
βασιλεὺς
καὶ |
| [40] |
τὸ
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἱερόν,
μετεπέμποντο
|
τὸν |
Ἄρατον,
(ἀνελεῖν
ἢ
συλλαβεῖν
πρὸ |
| [18] |
δ'
ὕστερον
ἡμέραις
ἐπανελθὼν
συντίθεται
|
τὸν |
Ἄρατον
ἄξειν
πρὸς
τὸ
τεῖχος, |
| [20] |
καὶ
ἀποπηδήσαντες
(ἀμφότεροι
δρόμῳ
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον
ἀπεσώθησαν.
οὐ
μὴν
ἀπέκαμε |
| [49] |
πολιτείας,
καὶ
φανερὸς
ἦν
ἤδη
|
τὸν |
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν
δ'
ὑποψίας |
| [52] |
αἰσχύνῃ
καὶ
φόβῳ
τὸ
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον
αὐτοῦ
πάθος
ἀπ'
ἀρχῆς |
| [30] |
πατρίδος
εὐεργέτης
(γενέσθαι.
καὶ
μεταπεμψάμενος
|
τὸν |
Ἄρατον
ἀφῆκε
τὴν
ἀρχήν,
καὶ |
| [33] |
τὴν
τηλικαύτην
πρᾶξιν,
εἰ
μὴ
|
τὸν |
Ἄρατον
εἶχεν
ἡγεμόνα
καὶ
παρ' |
| [42] |
Ἀχαιοὶ
συνεληλυθότες
εἰς
Αἴγιον,
ἐκεῖ
|
τὸν |
Ἄρατον
ἐκάλουν.
ἦν
δὲ
κίνδυνος, |
| [38] |
ἑαυτὸν
ἀξιοῦντος.
(Διὸ
καὶ
μέμφονται
|
τὸν |
Ἄρατον,
ἐν
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ |
| [35] |
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν
ἐμβαλεῖν,
ἐκάλει
|
τὸν |
Ἄρατον
ἐξ
Ἀθηνῶν.
ὁ
δ' |
| [43] |
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
πολλοὺς
ὑποδεχόμενος
|
τὸν |
Ἄρατον
ἐπάνω
κατέκλινεν
ἑαυτοῦ,
καὶ |
| [5] |
πραττομένων,
οἱ
δὲ
πολλοὶ
καὶ
|
τὸν |
Ἄρατον
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν
ὡς
ἀπειρίᾳ |
| [47] |
οὐχ
ἥκιστα
διὰ
τὴν
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον
εὔνοιαν
αὐτοῦ
καὶ
πίστιν |
| [35] |
σύνεδροι
τῶν
Ἀχαιῶν
τὴν
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν.
ἀντειπόντος |
| [43] |
Ἀντίγονος,
ὥς
τις
αὐτῷ
προσιόντα
|
τὸν |
Ἄρατον
ἔφρασε,
τοὺς
μὲν
ἄλλους |
| [20] |
Διονύσιον
ἄγων
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
δ'
αὐτὸν |
| [22] |
τῆς
ἄκρας
ἤδη
τῶν
περὶ
|
τὸν |
Ἄρατον
καὶ
μαχομένων,
ἀλαλαγμὸς
ἐναγώνιος |
| [22] |
καὶ
σαλπίγγων,
ἐπιφερόμενος
τοῖς
περὶ
|
(τὸν |
Ἄρατον,
καὶ
παρήλλαττε
τοὺς
τριακοσίους. |
| [37] |
περιπαθῶν
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
|
τὸν |
Ἄρατον
κακίζων,
ἀνεκαλεῖτο
τοὺς
ἱππεῖς |
| [48] |
Φίλιππος.
καὶ
ἀνακρουσάμενος
αὖθις
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὅλος
ἦν
ἐκείνου,
καὶ |
| [35] |
κελεύσαντος
αὐτῷ
πεντήκοντα
τάλαντα
πέμψαι
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὅπως
ἀπαλλάξῃ
καὶ
διαλύσηται |
| [39] |
ἀλλὰ
θόρυβος
πολὺς
ἄφνω
περιειστήκει
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὁρῶντα
τὴν
Πελοπόννησον
κραδαινομένην |
| [40] |
αὐτῶν
τοσοῦτον,
(ὅσου
διήμαρτον
ἀφέντες
|
τὸν |
Ἄρατον.
οὗτος
μὲν
οὖν,
προσγενομένων |
| [52] |
μὴ
παρόντος.
ὁ
δὲ
ποιησάμενος
|
τὸν |
Ἄρατον
συνήθη,
φάρμακον
αὐτῷ
δίδωσιν, |
| [27] |
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος
πρὸς
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὕδατος
δ'
ἐπιλείποντος,
ἑαυτῷ |
| [13] |
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον,
ὥστε
γνάμπτεσθαι
|
τὸν |
Ἄρατον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης,
αὖθίς |
| [12] |
ὁ
φρούραρχος
ἐπελθὼν
καὶ
ζητῶν
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὑπὸ
τῶν
θεραπόντων
ἐξηπατήθη |
| [30] |
ζηλῶν
εὐημεροῦντα
καὶ
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὥρμησε
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος, |
| [29] |
σῶμα
καὶ
ψυχρότητος,
ὀνομάζειν
ἀεὶ
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὡς
ἀγαθὸν
μὲν
ὄντα |
| [45] |
γε
πολλὰ
τῶν
πραττομένων
ἐλύπει
|
τὸν |
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ
περὶ
τῶν |
| [1] |
βίου
καθηγεμόνας
εὐφημοῦσι.
(Διὸ
κἀγὼ
|
τὸν |
Ἀράτου
τοῦ
σοῦ
πολίτου
καὶ |
| [29] |
ἐπὶ
μάχην
ἀγνοεῖσθαι
καὶ
λανθάνειν
|
τὸν |
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν |
| [30] |
τοὺς
ἀγῶνας.
~Ὡς
δ'
οὖν
|
τὸν |
Ἀρίστιππον
ἀνεῖλεν,
εὐθὺς
ἐπεβούλευσε
Λυδιάδῃ |
| [29] |
διώκων
ᾗ
μάλιστα
φεύγειν
ὑπενόει
|
τὸν |
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
πολλὰς
τῶν
χωρίων |
| [29] |
τυράννους.
~Ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
ἀκούσας
|
τὸν |
Ἀρίστιππον
ἐπιβουλεύειν
μὲν
ταῖς
Κλεωναῖς, |
| [27] |
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς
δ'
οὖν
|
τὸν |
Ἀρίστιππον
ὁ
Ἄρατος
καὶ
κρύφα |
| [29] |
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν,
ἐκκαλούμενος
δι'
ἀπάτης
|
τὸν |
Ἀρίστιππον
ὡς
αὐτοῦ
μὴ
παρόντος |
| [35] |
πολιτείαν,
ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
καὶ
|
τὸν |
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο
στρατηγόν.
(Ὁ
δ' |
| [35] |
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
ἔπειθε
πέμπων
|
τὸν |
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον
θεῖναι
καὶ |
| [35] |
δι'
ὀργήν,
ἀπήλασαν
τοὺς
(περὶ
|
τὸν |
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς
πάλιν |
| [35] |
Κλεομένους
ἐπιφανέντος
αὐτοῖς,
μάχην
συνάψαι
|
τὸν |
Ἀριστόμαχον,
ὑπὸ
Λυδιάδου
κατηγορήθη,
καὶ |
| [13] |
Νίκην,
αὐτὸν
δέ
σοι
παρέξω
|
τὸν |
Ἀρίστρατον
(ἐγὼ
παραχωροῦντα
τοῦ
πίνακος. |
| [13] |
τοῦ
Ἀράτου,
διήλειφεν
ὁ
Νεάλκης
|
τὸν |
Ἀρίστρατον,
εἰς
δὲ
τὴν
χώραν |
| [22] |
πρώτοις,
τοὺς
δ'
ἄλλους
καὶ
|
τὸν |
Ἀρχέλαον
φοβήσαντες
ἐτρέψαντο
καὶ
κατεδίωξαν |
| [22] |
φώτων
γέμουσαν,
οὐ
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
|
τὸν |
αὐτὸν
τρίβον
οὐδ'
εἰς
ἴχνος |
| [38] |
αὐτῷ
καὶ
Σπάρτη
πατρίς,
ἧς
|
τὸν |
ἀφανέστατον
ἦν
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ |
| [1] |
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
|
τὸν |
βίον,
εὔδαιμον
ἂν
εἴη
τὸ |
| [50] |
δὲ
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
τῶν
κεράτων
|
τὸν |
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
τὴν
Πελοπόννησον, |
| [33] |
οὐ
μὴν
δοκεῖ
πιθανῶς
ἀπολογεῖσθαι.
|
τὸν |
γὰρ
Ἐργῖνον,
ἄνθρωπον
ἰδιώτην
καὶ |
| [25] |
διώκων,
καὶ
μνῶν
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
|
τὸν |
δ'
Ἄρατον
αὐτὸν
ἅμα
καὶ |
| [44] |
τῶν
προδοτῶν
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
|
(Τὸν |
δ'
Ἀριστόμαχον
ἐν
Κεγχρεαῖς
στρεβλώσαντες |
| [54] |
τοιοῦτος
γενέσθαι
τὴν
φύσιν
ἱστορεῖται.
|
τὸν |
δ'
υἱὸν
αὐτοῦ
μιαρὸς
ὢν |
| [7] |
οὐ
κρατήσας
ἔφθη
γὰρ
ἀποπηδήσαντα
|
τὸν |
δὲ
κηπουρὸν
ἐγκεκλεικώς.
ἀθύμους
δὲ |
| [50] |
καὶ
πολλάκις
ἐξυλακτήσας
λέγοντος
αὐτοῦ,
|
τὸν |
δὲ
πρεσβύτερον,
ὡς
ἐνηνοχὼς
πράως |
| [17] |
τινὶ
τῶν
δελεασμάτων
ἐπ'
αὐτῇ,
|
(τὸν |
δὲ
τόπον
οὐ
προϊεμένης,
ἀλλ' |
| [31] |
(ἀλλὰ
τῷ
κράνει
δῆλον
εἶναι
|
τὸν |
δεσπότην
ἑκάστης.
οὕτω
δὲ
διακειμένοις |
| [46] |
εἰς
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
νοσῶν
ἤδη
|
τὸν |
διάδοχον
τῆς
βασιλείας
Φίλιππον,
οὔπω |
| [3] |
οἱ
περὶ
Δεινίαν
καὶ
Ἀριστοτέλη
|
τὸν |
διαλεκτικόν,
εἰωθότα
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν |
| [20] |
δὲ
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησε
καὶ
|
τὸν |
Διονύσιον
ἄγων
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς |
| [53] |
πρὸς
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν
περὶ
|
τὸν |
Διόνυσον
τεχνιτῶν,
καὶ
συνεπόμπευεν
ὁ |
| [23] |
ὕστερον
δὲ
λέγεται
σχολάζων
πρὸς
|
τὸν |
εἰπόντα
μόνον
αὐτῷ
δοκεῖν
στρατηγὸν |
| [26] |
τῆς
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας
ὀλίγοι
|
τὸν |
ἐκ
πληγῆς
θάνατον
ὥσπερ
οἱ |
| [7] |
ὑλακτούντων
καὶ
συμπαρατρεχόντων
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
Ἔκδηλον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
προσέμειξάν |
| [21] |
τήν
τε
(πόλιν
αὐτὴν
καὶ
|
τὸν |
ἔξω
τόπον
ἐπίσκιον
γενόμενον.
ἐνταῦθα |
| [19] |
εἶχεν,
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα
καὶ
|
τὸν |
Ἐπαμεινώνδαν
ἐπιστάμενος
Ἑλλήνων
δικαιοτάτους
καὶ |
| [34] |
πόλει
πρὸς
τὴν
χρείαν,
καὶ
|
τὸν |
ἐπὶ
τῆς
φρουρᾶς
Διογένη
συνέπεισεν |
| [20] |
καὶ
περὶ
τῶν
συγκειμένων
πρὸς
|
τὸν |
Ἐργῖνον
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
νον
ἀνέκρινεν. |
| [19] |
ἑξήκοντα
τάλαντα
κεῖσθαι
τοῖς
περὶ
|
τὸν |
Ἐργῖνον,
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὔτ' |
| [20] |
ἐλπίσιν
ἐκεῖνος,
ἀλλ'
ἔπεμψεν
εὐθὺς
|
τὸν |
Ἐργῖνον,
χρυσίον
τε
τῷ
Διονυσίῳ |
| [20] |
(ἀγένειον·
ἐλθὼν
οὖν
ὅπου
συνετέτακτο,
|
τὸν |
Ἐργῖνον
ὡς
ἀφιξόμενον
μετὰ
τοῦ |
| [7] |
φυλακῆς
ἐναντίας
ταύτῃ
προσερχομένης
εἰς
|
τὸν |
ἔσχατον
(κίνδυνον
ἦλθον.
ὡς
δὲ |
| [25] |
πολλοὶ
καὶ
οἱ
δυνατοὶ
μὴ
|
τὸν |
ἡγούμενον,
ἀλλ'
ὑπὲρ
τοῦ
ἡγουμένου |
| [54] |
αἰσχύνῃ
παθῶν
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
ὥστε
|
τὸν |
θάνατον
αὐτῷ,
καίπερ
ὄντι
νέῳ |
| [26] |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει
|
τὸν |
θαυμαστὸν
(τύραννον,
ὥσπερ
ἑρπετὸν
ἐκ |
| [32] |
τριλοφίαν,
ἄφνω
δ'
ἐκδραμοῦσα
πρὸς
|
τὸν |
θόρυβον,
ὡς
ἔστη
πρὸ
τῶν |
| [50] |
τὴν
Πελοπόννησον,
ὡς,
εἰ
προσλάβοι
|
τὸν |
Ἰθωμάταν
τῷ
Ἀκροκορίνθῳ,
παντάπασιν
ἐσομένην |
| [50] |
δεξιὰν
ἐμβαλὼν
καὶ
προῆγεν
εἰς
|
τὸν |
Ἰθωμάταν,
τῷ
τε
Διὶ
θύσων |
| [40] |
τῆς
ἄκρας
γενόμενος,
ἀναπηδήσας
ἐπὶ
|
τὸν |
ἵππον
καὶ
Κλεοπάτρῳ
τῷ
ἄρχοντι |
| [40] |
ὑπεξῄει
βάδην
ὡς
(παραδώσων
τινὶ
|
τὸν |
ἵππον.
οὕτως
δ'
ὑπεκδύς,
καὶ |
| [40] |
δ'
ἧκε
μὲν
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
|
τὸν |
ἵππον,
ὡς
οὐκ
ἀπιστῶν
οὐδ' |
| [33] |
παρ'
ἐκείνου
τὴν
δύναμιν
καὶ
|
τὸν |
καιρὸν
(εἰλήφει
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν. |
| [43] |
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην
τὴν>
ἀνάγκην
καὶ
|
τὸν |
καιρόν,
ᾧ
δουλεύουσιν
οἱ
δοκοῦντες |
| [37] |
τοῦ
Κλεομένους,
ἔπεσε
λαμπρῶς
ἀγωνισάμενος
|
τὸν |
κάλλιστον
τῶν
ἀγώνων
ἐπὶ
θύραις |
| [16] |
ἕνα
κύριον
ποιεῖ
καὶ
ἄρχοντα
|
τὸν |
κατέχοντα
φρουρᾷ
τὸ
χωρίον,
ὥστε |
| [7] |
ὁδόν,
ἤδη
δὲ
δυομένης
περὶ
|
τὸν |
κῆπον
(εἶναι
πλησίον
τοῦ
τείχους. |
| [6] |
ἄλλων
εὔζωνος,
οὓς
ἔδει
πρὸς
|
τὸν |
κηπουρὸν
ἀφικέσθαι
σκοταίους,
φάσκοντας
ὁδοιπόρους |
| [20] |
αἰσθόμενος
δὲ
τὴν
ἀπάτην
καὶ
|
τὸν |
κίνδυνον,
διὰ
νεύματος
ἐδήλωσε
τῷ |
| [3] |
ἐκκλαπέντι
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
διαφυγόντι
|
τὸν |
κίνδυνον,
εὐθὺς
μὲν
ἐνεφύετο
καὶ |
| [31] |
τοιαύτῃ,
πρὶν
ἢ
πάντας
πυθέσθαι
|
τὸν |
κίνδυνον,
οἱ
πρῶτοι
περὶ
τὰς |
| [2] |
ὁ
Πασέου
τυραννίδα
πράττων
ἑαυτῷ
|
τὸν |
Κλεινίαν
ἀπέκτεινε,
καὶ
τῶν
φίλων |
| [40] |
διώξαντες
ὡς
οὐ
κατέλαβον,
μετεπέμψαντο
|
τὸν |
Κλεομένη
καὶ
παρέδοσαν
τὴν
πόλιν, |
| [39] |
ὥστε
πέμπειν
εὐθὺς
ἐφ'
ἡγεμονίᾳ
|
τὸν |
Κλεομένη
καλοῦντες
(εἰς
Ἄργος.
ὁ |
| [38] |
Ἀχαιούς,
μάχην
ἔθετο
πρὸς
Μεγιστόνουν
|
τὸν |
Κλεομένους
πατρῳόν,
ἐν
ᾗ
κρατήσας |
| [23] |
τεθωρακισμένος
καὶ
τῷ
προσώπῳ
διὰ
|
τὸν |
κόπον
καὶ
τὴν
ἀγρυπνίαν
ἠλλοιωμένος, |
| [8] |
ἀντεφώνησε
μηδὲν
εἶναι
δεινόν,
ἀλλὰ
|
τὸν |
κύνα
πρὸς
τὸ
φῶς
τῶν |
| [8] |
τοὺς
Ἀράτου
στρατιώτας
ἐπέρρωσεν,
οἰομένους
|
τὸν |
κυνηγὸν
ἐπικρύπτειν
κοινωνοῦντα
τῇ
πράξει, |
| [3] |
τὸν
Πέρσην
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
|
τὸν |
Λακεδαιμόνιον
νεανίσκον,
ὃν
ἱστορεῖ
Μυρσίλος |
| [32] |
ἀντιπρόσωπον,
ἔκφρονας
καταστῆσαι
καὶ
(παρελέσθαι
|
τὸν |
λογισμόν.
ὁ
δ'
Ἄρατος
οὐδὲν |
| [25] |
τὰ
γινόμενα.
(Διὸ
καὶ
βούλομαι
|
τὸν |
λόγον
ἐπιστήσας
ἐνταῦθά
που
διεξελθεῖν |
| [3] |
πολιτικῷ
προσῆκον
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
|
τὸν |
λόγον
ἐσπούδασε·
καίτοι
(γέγονε(
ναι) |
| [37] |
ὁ
Ἄρατος
ἔλαβε,
δόξας
προέσθαι
|
τὸν |
Λυδιάδην·
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν |
| [43] |
φανῆναι,
μιᾷ
πιμελῇ
περιεχομένας,
καὶ
|
τὸν |
μάντιν
εἰπεῖν,
ὡς
ταχὺ
πρὸς |
| [38] |
τριακοσίους
μὲν
ἀπέκτεινε,
ζῶντα
δὲ
|
τὸν |
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ
στρατηγεῖν |
| [13] |
γὰρ
ὑπὸ
(πάντων)
τῶν
περὶ
|
τὸν |
Μέλανθον
ἅρματι
νικηφόρῳ
παρεστὼς
ὁ |
| [32] |
λέγουσι
τὸ
βρέτας
τῆς
θεοῦ
|
τὸν |
μὲν
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον, |
| [27] |
λόγχῃ
μὲν
ἐκ
χειρὸς
διελαύνεται
|
τὸν |
μηρόν,
ἐκράτησε
δὲ
τῶν
τόπων |
| [38] |
ἡγεμὼν
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
πρὶν
|
τὸν |
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς
ἡγεμονίας
ὁμολογηθῆναι |
| [7] |
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
ἀνέβαινον
οἱ
περὶ
|
τὸν |
Μνασίθεον
καὶ
Ἔκδηλον,
καὶ
τὰς |
| [12] |
εἰς
Συρίαν,
ἐπέβη
δὲ
πείσας
|
τὸν |
ναύκληρον
ἄχρι
Καρίας
διακομισθῆναι·
καὶ |
| [53] |
πένθος
εὐθὺς
ἐκ
τοῦ
Αἰγίου
|
τὸν |
νεκρὸν
ἐστεφανωμένοι
καὶ
λευχειμονοῦντες
ὑπὸ |
| [49] |
τὸ
ἦθος,
πρῶτον
μὲν
ἰδίᾳ
|
τὸν |
νεώτερον
Ἄρατον
ἠδίκει
περὶ
τὴν |
| [29] |
αὐτῷ,
τῶν
περὶ
Ἀγίαν
καὶ
|
τὸν |
νεώτερον
Ἀριστόμαχον
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς |
| [16] |
χωρίον,
ὥστε
μὴ
παίζοντα
δοκεῖν
|
τὸν |
νεώτερον
Φίλιππον,
ἀλλ'
ἀληθῶς
ἑκάστοτε |
| [4] |
ὅθεν
οἵ
τε
φυγάδες
μάλιστα
|
τὸν |
νοῦν
ἐκείνῳ
προσεῖχον,
ὅ
τε |
| [5] |
ὡς
δ'
ἐπανῆλθον
οἱ
περὶ
|
τὸν |
Ξενοκλέα,
τοῦ
μὲν
τείχους
εἰληφότες |
| [45] |
ἔδωκαν
ὥσπερ
κώμην
τὴν
τυχοῦσαν,
|
τὸν |
Ὀρχομενὸν
δὲ
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι |
| [13] |
τοὺς
(τυράννους
ἐξαγόμενον
κελεύειν
καθαιρεῖν.
|
τὸν |
οὖν
ζωγράφον
Νεάλκη
φίλον
ὄντα |
| [26] |
ἐπιτιθεὶς
ἐκάθευδεν,
ὡς
εἰκὸς
καθεύδειν
|
τὸν |
οὕτως
ἔχοντα,
(ταραχωδῶς
καὶ
περιφόβως. |
| [10] |
ξηρότητι
καὶ
λεπτότητι
τῆς
περὶ
|
τὸν |
ὀφθαλμὸν
ὑγρότητος,
μὴ
φερούσης
τὴν |
| [43] |
τῆς
πολιτείας
τὴν
πρὸς
Ἀντίγονον
|
τὸν |
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
ἀπαραίτητον |
| [49] |
ἐπιθυμίας,
ἡ
δ'
ἔμφυτος
κακία,
|
τὸν |
παρὰ
φύσιν
σχηματισμὸν
ἐκβιαζομένη
καὶ |
| [41] |
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν
|
τὸν |
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
τε
πολλὰ |
| [33] |
Μακεδόνας
καὶ
ἀνοχὰς
ἀγόντων,
(ἐπεχείρησε
|
τὸν |
Πειραιᾶ
καταλαβεῖν.
αὐτὸς
δ'
ἀρνούμενος |
| [34] |
δ'
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ
μὲν
|
τὸν |
Πειραιᾶ
φρουρῶν
Διογένης
ἔπεμψεν
ἐπιστολὴν |
| [8] |
πολὺς
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
ὥστε
|
τὸν |
πέραν
φύλακα
κραυγῇ
μεγάλῃ
πυνθάνεσθαι |
| [3] |
καθάπερ
Ἀλκμαίωνι
μὲν
τῷ
Ἀμφιάρεω
|
τὸν |
Πέρσην
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
δὲ
τὸν |
| [47] |
καὶ
ταῖς
διανοίαις
ἐκλελυμένους
πρὸς
|
τὸν |
πόλεμον,
ἡττᾶται
(περὶ
Καφύας·
καὶ |
| [6] |
προεπέμφθησαν
οἱ
πολλοὶ
σποράδες
ἐπὶ
|
τὸν |
Πολυγνώτου
πύργον,
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι. |
| [7] |
ἄριστον
ἐξελθὼν
καὶ
συνάψας
πρὸς
|
τὸν |
Πολυγνώτου
πύργον
τοῖς
στρατιώταις
εἰς |
| [15] |
πρὸς
αὑτὸν
ἢ
διαβάλλειν
πρὸς
|
τὸν |
Πτολεμαῖον,
ἄλλας
τε
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο |
| [21] |
ἔλαθε
τῇ
πύλῃ
προσμείξας,
καὶ
|
τὸν |
πυλωρὸν
ἀποκτιννύουσι
καὶ
τοὺς
μετ' |
| [8] |
κήπου
πρὸς
τὸ
τεῖχος
καὶ
|
τὸν |
πύργον,
ἐν
ᾧ
κύων
μέγας |
| [29] |
καὶ
ἴλιγγος
ἅμα
τῷ
παραστῆναι
|
τὸν |
σαλπιγκτήν,
ἐκτάξας
δὲ
τὴν
δύναμιν |
| [15] |
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη
|
τὸν |
Σικυώνιον
τοῦτον
νεανίσκον
ἐλευθέριον
εἶναι |
| [23] |
μόνον
αὐτῷ
δοκεῖν
στρατηγὸν
εἶναι
|
τὸν |
σοφόν
ἀλλὰ
νὴ
θεούς"
φάναι |
| [47] |
οἷς
ὁ
Ἄρατος
ἀγανακτῶν,
καὶ
|
τὸν |
στρατηγοῦντα
τότε
τῶν
Ἀχαιῶν
Τιμόξενον |
| [24] |
πεντακοσίους
καὶ
Σύρους
τετρακοσίους
ἀπέδοτο·
|
τόν |
τ'
Ἀκροκόρινθον
ἐφύλαττον
οἱ
Ἀχαιοὶ |
| [34] |
τῆς
φρουρᾶς
Διογένη
συνέπεισεν
ἀποδοῦναι
|
τόν |
τε
Πειραιᾶ
καὶ
τὴν
Μουνυχίαν |
| [20] |
αὐτοῦ
καὶ
μέλλοντος
ὅσον
οὔπω
|
τὸν |
Τέχνωνα
διαλαμβάνειν,
ἀπὸ
τύχης
αὖ |
| [45] |
Μακεδόσι.
καὶ
ταῦτα
μὲν
ἔσχε
|
τὸν |
τῆς
ἀμύνης
νόμον·
καὶ
γὰρ |
| [50] |
ἔφη
μάντεως
ἔχεις
ψυχήν,
ἀφήσεις
|
τὸν |
τόπον·
εἰ
δὲ
βασιλέως,
ἀμφοτέρων |
| [12] |
εὐτυχία,
Ῥωμαϊκῆς
νεὼς
παραβαλούσης
κατὰ
|
τὸν |
τόπον,
ἐν
ᾧ
τὰ
μὲν |
| [50] |
τε
Διὶ
θύσων
καὶ
(θεωρήσων
|
τὸν |
τόπον.
ἔστι
γὰρ
οὐχ
ἧττον |
| [31] |
καὶ
χλευασμὸν
ὑπομείνας,
οὐ
προήκατο
|
τὸν |
τοῦ
συμφέροντος
λογισμὸν
διὰ
τὸ |
| [25] |
δὲ
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
|
τὸν |
τύραννον
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον,
ἅμα
τῇ |
| [5] |
καταλαβεῖν,
ὅθεν
ὡρμημένος
διαπολεμήσει
πρὸς
|
τὸν |
τύραννον,
ἧκεν
εἰς
Ἄργος
ἀνὴρ |
| [28] |
καὶ
θαρραλεώτερον
ἀνθισταμένους
τοὺς
περὶ
|
τὸν |
τύραννον,
οὐκ
ἐτόλμησεν,
ἀλλ'
ἀπῆλθε, |
| [4] |
ἐλπίδες,
ἔγνω
δι'
αὑτοῦ
καταλύειν
|
τὸν |
τύραννον.
~Πρώτοις
δὲ
κοινοῦται
τὴν |
| [25] |
τοὺς
ἄνδρας
ἤδη
βαδίζοντας
ἐπὶ
|
τὸν |
τύραννον·
ὧν
οἱ
πλεῖστοι
φθάσαντες |
| [42] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
ἔπεμψε
δὲ
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
Ἄρατος
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ |
| [17] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
εὐθὺς
ὑποπέμπων
Δημήτριον
|
τὸν |
υἱὸν
αὐτῇ,
καὶ
γλυκείας
ἐλπίδας |
| [2] |
δ'
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει
δὲ
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ |
| [51] |
φέρων
ἀνιαρῶς
αὐτός,
ἀποκρυπτόμενος
δὲ
|
τὸν |
υἱόν·
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον
(περιῆν, |
| [50] |
δῆλος
ἦν
φέρων
βαρέως,
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
ἐπιτιμῶντα
πικρῶς
τῷ
Φιλίππῳ |
| [42] |
θάλατταν,
ἔχων
δέκα
φίλους
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
ἤδη
νεανίαν
ὄντα·
καὶ |
| [54] |
χίλια
προσεκτείσειν
ὁμολογήσας
τάλαντα
καὶ
|
τὸν |
υἱὸν
ὁμηρεύσοντα
παραδούς,
δι'
οἶκτον |
| [47] |
κατῆγον
ἐπὶ
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
|
τὸν |
Φίλιππον,
οὐχ
ἥκιστα
διὰ
τὴν |
| [51] |
ἑαυτὸν
ἀνακομιζόμενος
ἐκ
τῆς
πρὸς
|
τὸν |
Φίλιππον
συνηθείας,
διαβαίνοντος
εἰς
Ἤπειρον |
| [24] |
τρεφομένοις.
(Οἱ
μὲν
οὖν
Ῥωμαῖοι
|
τὸν |
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
Ἑλλήνων
ἔσχατον
προσηγόρευον, |
| [18] |
μάλιστα
καὶ
Περσαῖον
ἐπιστήσας
ἄρχοντα
|
τὸν |
(φιλόσοφον.
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἔτι |
| [19] |
τῶν
καλῶν
πράξεων
εἶχεν,
ὥστε
|
τὸν |
Φωκίωνα
καὶ
τὸν
Ἐπαμεινώνδαν
ἐπιστάμενος |
| [28] |
Ἀργολίδα
χώραν
ἐπόρθει,
καὶ
περὶ
|
τὸν |
Χάρητα
ποταμὸν
ἰσχυρᾶς
μάχης
γενομένης |
| [53] |
Πυθίαν.
ἡ
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
|
τὸν |
χρησμὸν
τόνδε·
(βουλεύῃ
Σικυὼν
ζωάγριον |
| [4] |
μὲν
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ
παρῆγε
|
τὸν |
χρόνον,
αἱ
δ'
ἀπ'
Αἰγύπτου |
| [47] |
Τιμόξενον
ὁρῶν
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα
|
τὸν |
χρόνον,
ἤδη
τῆς
στρατηγίας
αὐτῷ |
| [8] |
τὸ
φῶς
τῶν
τειχοφυλάκων
καὶ
|
τὸν |
ψόφον
τῶν
κωδώνων
παρωξύνθαι.
τοῦτο |
| [13] |
(ἱστόρηκεν.
ἦν
δὲ
τὸ
ἔργον
|
ἀξιοθέατον, |
ὥστε
γνάμπτεσθαι
τὸν
Ἄρατον
ὑπὸ |
| [21] |
κατὰ
σπουδὴν
ὁ
Ἄρατος
ὑπερβιβάσας
|
ἑκατὸν |
ἄνδρας,
τοὺς
δ'
ἄλλους
ἕπεσθαι |
| [21] |
διὰ
τῆς
πόλεως
μετὰ
τῶν
|
ἑκατὸν |
ἐπὶ
τὴν
ἄκραν,
ἤδη
περιχαρὴς |
| [13] |
ἔλαβε
τῇ
πόλει
πεντήκοντα
καὶ
|
ἑκατὸν |
τάλαντα.
καὶ
τούτων
τεσσαράκοντα
μὲν |
| [34] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐπὶ
πεντήκοντα
καὶ
|
ἑκατὸν |
ταλάντοις,
ὧν
(αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος |
| [53] |
αὐτοῦ
τελευτήσαντος
ἐν
Αἰγίῳ,
τὸ
|
ἑπτακαιδέκατον |
στρατηγοῦντος,
καὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
φιλοτιμουμένων |
| [35] |
ἐκράτησε
τῇ
χειροτονίᾳ
καὶ
τὸ
|
δωδέκατον |
ᾑρέθη
στρατηγός.
~Ἐν
ταύτῃ
τῇ |
| [54] |
παθῶν
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
ὥστε
τὸν
|
θάνατον |
αὐτῷ,
καίπερ
ὄντι
νέῳ
καὶ |
| [26] |
ἀσφαλείας
ὀλίγοι
τὸν
ἐκ
πληγῆς
|
θάνατον |
ὥσπερ
οἱ
λαγωοὶ
διέφυγον·
οἶκος |
| [52] |
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
γε
τὸν
|
Ἄρατον· |
ἀλλ'
ὡς
οὐδὲν
ἦν
ὄφελος |
| [30] |
δ'
εὐθὺς
ὑπερβαλεῖν
δόξῃ
τὸν
|
Ἄρατον, |
ἄλλας
τε
πολλὰς
πράξεις
οὐκ |
| [6] |
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ
παραφυλάττειν
τὸν
|
Ἄρατον, |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν
καὶ
φανερὸς |
| [22] |
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις
τὸν
|
Ἄρατον |
ἀμυνομένοις
εὐρώστως,
καὶ
μέγαν
ἀγῶνα |
| [43] |
οἱ
παῖδες,
τότε
δὴ
τὸν
|
Ἄρατον |
ἀναμνησθέντα
τῶν
ἱερῶν
ἐκείνων
γέλως |
| [48] |
τινων
αὐλικῶν
ἄλλων
διαβαλλόντων
τὸν
|
Ἄρατον, |
ἀναπεισθεὶς
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
συναρχαιρεσιάσας |
| [40] |
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἱερόν,
μετεπέμποντο
τὸν
|
Ἄρατον, |
(ἀνελεῖν
ἢ
συλλαβεῖν
πρὸ
τῆς |
| [18] |
ὕστερον
ἡμέραις
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν
|
Ἄρατον |
ἄξειν
πρὸς
τὸ
τεῖχος,
ὅπου |
| [20] |
ἀποπηδήσαντες
(ἀμφότεροι
δρόμῳ
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον |
ἀπεσώθησαν.
οὐ
μὴν
ἀπέκαμε
ταῖς |
| [49] |
καὶ
φανερὸς
ἦν
ἤδη
τὸν
|
Ἄρατον |
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν
δ'
ὑποψίας
τὰ |
| [25] |
μνῶν
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
τὸν
δ'
|
Ἄρατον |
αὐτὸν
ἅμα
καὶ
μισῶν
καὶ |
| [52] |
καὶ
φόβῳ
τὸ
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον |
αὐτοῦ
πάθος
ἀπ'
ἀρχῆς
συντεθραμμένον, |
| [30] |
εὐεργέτης
(γενέσθαι.
καὶ
μεταπεμψάμενος
τὸν
|
Ἄρατον |
ἀφῆκε
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
τὴν |
| [33] |
τηλικαύτην
πρᾶξιν,
εἰ
μὴ
τὸν
|
Ἄρατον |
εἶχεν
ἡγεμόνα
καὶ
παρ'
ἐκείνου |
| [42] |
συνεληλυθότες
εἰς
Αἴγιον,
ἐκεῖ
τὸν
|
Ἄρατον |
ἐκάλουν.
ἦν
δὲ
κίνδυνος,
τοῦ |
| [38] |
ἀξιοῦντος.
(Διὸ
καὶ
μέμφονται
τὸν
|
Ἄρατον, |
ἐν
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι |
| [35] |
τὴν
Λακωνικὴν
ἐμβαλεῖν,
ἐκάλει
τὸν
|
Ἄρατον |
ἐξ
Ἀθηνῶν.
ὁ
δ'
ἔγραφε |
| [43] |
Κορίνθῳ,
καὶ
πολλοὺς
ὑποδεχόμενος
τὸν
|
Ἄρατον |
ἐπάνω
κατέκλινεν
ἑαυτοῦ,
καὶ
μετὰ |
| [7] |
τείχους
διαλαβόντες,
ἀπέστελλον
Τέχνωνα
πρὸς
|
Ἄρατον |
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
~Ἦν
δ'
οὐ |
| [5] |
οἱ
δὲ
πολλοὶ
καὶ
τὸν
|
Ἄρατον |
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν
ὡς
ἀπειρίᾳ
πραγμάτων |
| [2] |
καὶ
τὸν
υἱὸν
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν
|
Ἄρατον, |
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον.
ἐν
δὲ
τῇ |
| [47] |
ἥκιστα
διὰ
τὴν
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον |
εὔνοιαν
αὐτοῦ
καὶ
πίστιν
ἐλπίζοντες |
| [35] |
τῶν
Ἀχαιῶν
τὴν
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον |
εὔνοιαν
καὶ
πίστιν.
ἀντειπόντος
μὲν |
| [43] |
ὥς
τις
αὐτῷ
προσιόντα
τὸν
|
Ἄρατον |
ἔφρασε,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἠσπάσατο |
| [49] |
πρῶτον
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
|
Ἄρατον |
ἠδίκει
περὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ |
| [20] |
ἄγων
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον |
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
δ'
αὐτὸν
οὐκέτι |
| [22] |
ἄκρας
ἤδη
τῶν
περὶ
τὸν
|
Ἄρατον |
καὶ
μαχομένων,
ἀλαλαγμὸς
ἐναγώνιος
ἐχώρει |
| [22] |
σαλπίγγων,
ἐπιφερόμενος
τοῖς
περὶ
(τὸν
|
Ἄρατον, |
καὶ
παρήλλαττε
τοὺς
τριακοσίους.
οἱ |
| [37] |
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
τὸν
|
Ἄρατον |
κακίζων,
ἀνεκαλεῖτο
τοὺς
ἱππεῖς
ὡς |
| [48] |
καὶ
ἀνακρουσάμενος
αὖθις
ἐπὶ
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὅλος
ἦν
ἐκείνου,
καὶ
τῶν |
| [35] |
αὐτῷ
πεντήκοντα
τάλαντα
πέμψαι
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὅπως
ἀπαλλάξῃ
καὶ
διαλύσηται
τοὺς |
| [39] |
θόρυβος
πολὺς
ἄφνω
περιειστήκει
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὁρῶντα
τὴν
Πελοπόννησον
κραδαινομένην
καὶ |
| [40] |
τοσοῦτον,
(ὅσου
διήμαρτον
ἀφέντες
τὸν
|
Ἄρατον. |
οὗτος
μὲν
οὖν,
προσγενομένων
αὐτῷ |
| [52] |
παρόντος.
ὁ
δὲ
ποιησάμενος
τὸν
|
Ἄρατον |
συνήθη,
φάρμακον
αὐτῷ
δίδωσιν,
οὐκ |
| [27] |
μὲν
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος
πρὸς
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὕδατος
δ'
ἐπιλείποντος,
ἑαυτῷ
δὲ |
| [13] |
ἔργον
ἀξιοθέατον,
ὥστε
γνάμπτεσθαι
τὸν
|
Ἄρατον |
ὑπὸ
τῆς
τέχνης,
αὖθίς
τε |
| [12] |
φρούραρχος
ἐπελθὼν
καὶ
ζητῶν
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὑπὸ
τῶν
θεραπόντων
ἐξηπατήθη
τῶν |
| [30] |
εὐημεροῦντα
καὶ
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὥρμησε
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
πρῶτον |
| [29] |
καὶ
ψυχρότητος,
ὀνομάζειν
ἀεὶ
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὡς
ἀγαθὸν
μὲν
ὄντα
στρατηγόν, |
| [33] |
διωκόμενον
ὀνομάζειν
καὶ
καλεῖν
συνεχῶς
|
Ἄρατον |
ὥσπερ
παρόντα,
καὶ
διαφυγεῖν
(οὕτως |
| [45] |
πολλὰ
τῶν
πραττομένων
ἐλύπει
τὸν
|
Ἄρατον, |
ὥσπερ
τὸ
περὶ
τῶν
εἰκόνων· |
| [48] |
ἐσπούδασε
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑλέσθαι
(στρατηγὸν
|
Ἐπήρατον. |
ὡς
δ'
ἐκείνου
μὲν
καταφρονουμένου |
| [13] |
αὐτὸν
δέ
σοι
παρέξω
τὸν
|
Ἀρίστρατον |
(ἐγὼ
παραχωροῦντα
τοῦ
πίνακος.
ἐπιτρέψαντος |
| [13] |
Ἀράτου,
διήλειφεν
ὁ
Νεάλκης
τὸν
|
Ἀρίστρατον, |
εἰς
δὲ
τὴν
χώραν
φοίνικα |
| [38] |
καὶ
Σπάρτη
πατρίς,
ἧς
τὸν
|
ἀφανέστατον |
ἦν
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου |
| [3] |
σας
ἑαυτὸν
ἀνέδειξε
τύραννον.
τοῦτον
|
ἐμφερέστατον |
λέγουσι
τὴν
ὄψιν
Περιάνδρῳ
τῷ |
| [18] |
καθεωρακέναι
πλαγίαν,
ἀν>
άγουσαν
ᾗ
|
χθαμαλώτατον |
(ἐπῳκοδόμηται
τῷ
φρουρίῳ
τὸ
τεῖχος. |
| [26] |
ἄχρι
τῆς
τήμερον
ἡμέρας
γένος
|
εὐδοκιμώτατον |
(ἀπολέλοιπεν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνων |
| [22] |
καὶ
ὑπολάμπουσα
τῆς
ὁδοῦ
τὸ
|
χαλεπώτατον |
σαφηνίζειν,
ἕως
ἥψατο
τοῦ
τείχους |
| [7] |
ἐναντίας
ταύτῃ
προσερχομένης
εἰς
τὸν
|
ἔσχατον |
(κίνδυνον
ἦλθον.
ὡς
δὲ
κἀκείνην |
| [24] |
Ῥωμαῖοι
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
Ἑλλήνων
|
ἔσχατον |
προσηγόρευον,
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
μετ' |
| [3] |
ἀθλητική
τις
ἰδέα,
καὶ
τὸ
|
συνετὸν |
τοῦ
προσώπου
καὶ
βασιλικὸν
οὐ |
| [26] |
κατεκάλει
τὸν
θαυμαστὸν
(τύραννον,
ὥσπερ
|
ἑρπετὸν |
ἐκ
φωλεοῦ
κατερχόμενον.
ὁ
δ' |
| [10] |
ἀρετὴν
ὥσπερ
καρπὸν
αὐτοφυῆ
καὶ
|
ἀγεώργητον |
ἐκφερούσας
δίχα
τῆς
ἐπιστήμης.
ταῦτα |
| [54] |
παρέδωκεν,
ὃν
οὐ
γνήσιον,
ἀλλ'
|
ὑπόβλητον |
εἶναί
(φασιν,
ἐκ
Γναθαινίου
τινὸς |
| [43] |
τὸν
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ'
ὁρῶν
|
ἀπαραίτητον |
ἐπικειμένην
τὴν>
ἀνάγκην
καὶ
τὸν |
| [45] |
τοῦ
δὲ
συναχθέντος
ἀργυρίου
τὸ
|
τρίτον |
αὐτοὶ
διείλοντο,
τὰς
δὲ
δύο |
| [16] |
τῷ
μὴ
πρὸς
Ἕλληνας,
ἀλλ'
|
ἐπακτὸν |
ἀρχὴν
γεγονέναι
καὶ
(ἀλλόφυλον
αὕτη |
| [9] |
τῶν
πολεμίων,
ἀλλὰ
καθαρὰν
καὶ
|
ἄθικτον |
αἵματος
ἐμφυλίου
τὴν
πρᾶξιν
ἡ |
| [54] |
τὸν
υἱὸν
ὁμηρεύσοντα
παραδούς,
δι'
|
οἶκτον |
ἔτυχε
Μακεδονίας
καὶ
τῶν
συντελούντων. |
| [32] |
οὐ
γὰρ
ἀνθρώποις
μόνον
ὅραμα
|
φρικτὸν |
εἶναι
καὶ
χαλεπόν,
ἀλλὰ
καὶ> |
| [5] |
ὕψος
ὑπὸ
κλιμάκων
οὐ
πάνυ
|
ἀνέφικτον. |
ὡς
δὲ
ταῦτ'
ἤκουσεν
ὁ |
| [19] |
μετ'
(ἐκείνων,
οἰκίαν
ἑκατέρῳ
καὶ
|
τάλαντον. |
ἐπεὶ
δ'
ἔδει
παρὰ
τῷ |
| [6] |
ὁ
δὲ
τοῖς
εἰθισμένοις
παρὰ
|
πότον |
ψάλλειν
καὶ
αὐλεῖν
γυναίοις
(διαλεγόμενος. |
| [53] |
πόλιν
ἀνῆγον,
καὶ
τόπον
ἐξελόμενοι
|
περίοπτον |
ὥσπερ
οἰκιστὴν
καὶ
σωτῆρα
τῆς |
| [6] |
ἐπήξατο,
τῆς
τέχνης
αὐτῷ
τὸ
|
ἀνύποπτον |
διδούσης,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ἦν |
| [46] |
τὴν
Σπάρτην
καὶ
ἀπέπλευσεν
εἰς
|
Αἴγυπτον, |
Ἀντίγονος
δὲ
πάντα
τὰ
δίκαια |
| [12] |
Καρίας
χρόνῳ
πολλῷ
περαιωθεὶς
εἰς
|
Αἴγυπτον, |
πατρόθεν
τε
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ |
| [40] |
λαμβάνειν
παρ'
αὐτῶν
τοσοῦτον,
(ὅσου
|
διήμαρτον |
ἀφέντες
τὸν
Ἄρατον.
οὗτος
μὲν |
| [8] |
διεπέμπετο
πρὸς
(τοὺς
φίλους
ἀνακαλούμενος
|
ἕκαστον |
ἀπ'
οἰκίας.
καὶ
συνδραμόντων
πανταχόθεν, |
| [26] |
ἡμέρᾳ
προσετίθει
καὶ
κατεκάλει
τὸν
|
θαυμαστὸν |
(τύραννον,
ὥσπερ
ἑρπετὸν
ἐκ
φωλεοῦ |
| [23] |
Ἀρχέλαον
μὲν
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον,
|
Θεόφραστον |
δ'
ἀνεῖλεν
οὐ
βουλόμενον
ἀπαλλάττεσθαι· |
| [46] |
Ἑλληνικὰς
πράξεις
φιλοτιμίας
καὶ
ὁρμῆς
|
μεστὸν |
εἰς
Μακεδονίαν
ἀποστεῖλαι.
~Τελευτήσαντος
δ' |
| [8] |
καὶ
τὸ
θέατρον
ἦν
ὄχλου
|
μεστόν, |
ἔτι
πρὸς
τὴν
ἄδηλον
αἰωρουμένων |
| [33] |
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ
Πανταλέοντι
τῷ
|
πλεῖστον |
Αἰτωλῶν
δυναμένῳ
συνεργῷ
χρησάμενος,
οὐ |
| [1] |
Πίνδαρον
ὥσπερ
σοί,
πρὸς
τὸ
|
κάλλιστον |
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
τὸν |
| [37] |
Κλεομένους,
ἔπεσε
λαμπρῶς
ἀγωνισάμενος
τὸν
|
κάλλιστον |
τῶν
ἀγώνων
ἐπὶ
θύραις
τῆς |
| [7] |
ὁ
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
μετ'
|
ἄριστον |
ἐξελθὼν
καὶ
συνάψας
πρὸς
τὸν |
| [1] |
ἀνδρός,
οὐ
φιλοκάλου,
πάντως
ἀεὶ
|
βέλτιστον |
ἑαυτὸν>
ἡγεῖσθαι.
~Ἡ
Σικυωνίων
πόλις |
| [26] |
βίαν,
νόμῳ
δ'
ὑπ'
ἀρετῆς
|
ἀκατάπαυστον |
ἀρχὴν
περιπεποιημένος,
ἐν
ἱματίῳ
καὶ |
| [32] |
τὸν
μὲν
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
|
ἄψαυστον, |
ὅταν
δὲ
κινηθὲν
ὑπὸ
τῆς |
| [20] |
αὐτὸν
οὐκέτι
διῆκαν,
ἀλλὰ
δήσαντες
|
ἐφύλαττον |
ἐν
οἰκίσκῳ
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
δὲ |
| [24] |
τετρακοσίους
ἀπέδοτο·
τόν
τ'
Ἀκροκόρινθον
|
ἐφύλαττον |
οἱ
Ἀχαιοὶ
τετρακοσίοις
ὁπλίταις
καὶ |
| [25] |
Αἰσχύλον
ἠγανάκτουν
καὶ
δι'
ἑαυτῶν
|
ἔπραττον, |
τοῦ
Χαριμένους
καταγνόντες.
αἰσθόμενος
δ' |
| [50] |
τὸν
τόπον.
ἔστι
γὰρ
οὐχ
|
ἧττον |
εὐερκὴς
τοῦ
Ἀκροκορίνθου,
καὶ
λαβὼν |
| [25] |
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
τὸν
δ'
Ἄρατον
|
αὐτὸν |
ἅμα
καὶ
μισῶν
καὶ
δεδοικώς, |
| [25] |
ἐχόντων,
καὶ
μηδενὸς
ἀφισταμένου
πρὸς
|
αὐτόν, |
ἀνεχώρησεν
ἔγκλημα
κατεσκευακὼς
τοῖς
Ἀχαιοῖς, |
| [1] |
(Διονυσόδωρος
δ'
ὁ
Τροιζήνιος
ἐλέγχων
|
αὐτὸν |
ἀντεκτίθησι
τὴν
ἀληθινὴν
οὕτως
ἔχουσαν· |
| [8] |
δ'
ἀπὸ
τοῦ
πύργου
πρὸς>
|
αὐτὸν |
ἀντεφώνησε
μηδὲν
εἶναι
δεινόν,
ἀλλὰ |
| [13] |
τὸ
ἅρμα
καὶ
τὴν
Νίκην,
|
αὐτὸν |
δέ
σοι
παρέξω
τὸν
Ἀρίστρατον |
| [4] |
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων
δὲ
τοῖς
βασιλεῦσιν
|
αὐτὸν |
διαλέγεσθαι
φίλοις
οὖσι
καὶ
ξένοις |
| [30] |
λεπτοὺς
ὄρνιθας,
ὅ
τι
φεύγοιεν
|
αὐτόν, |
εἰπεῖν
ἐκείνους,
ὡς
ἔσται
ποθ' |
| [38] |
τὴν
ἀνάγκην.
ὁ
Πολύβιος
δ'
|
αὐτὸν |
ἐκ
πολλοῦ
φησι
καὶ
πρὸ |
| [23] |
δ'
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
προελθεῖν
|
αὐτὸν |
ἐκχυθέντων
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν
εἰς |
| [41] |
λόγον
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν |
| [52] |
συντεθραμμένον,
(ἐδήλωσεν
οἷς
ἔπραξε
περὶ
|
αὐτόν. |
ἐπιθυμῶν
γὰρ
ἀνελεῖν
τὸν
ἄνδρα, |
| [24] |
ἐξῆν,
παρ'
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν
|
αὐτόν, |
ἔργῳ
δὲ
καὶ
γνώμῃ
διὰ |
| [50] |
τοῖς
ἱεροῖς,
κρατοῦντα
τῆς
ἄκρας
|
αὐτὸν |
ἢ
τοῖς
Μεσσηνίοις
(ἀποδιδόντα.
γελάσας |
| [51] |
Ἄρατος
ἀπεστράφη
καὶ
διεβλήθη
πρὸς
|
αὐτόν, |
ἤδη
καὶ
τῶν
περὶ
τὴν |
| [39] |
ὡς
παρὰ
φίλους
καὶ
συμμάχους
|
αὐτὸν |
ἥκειν
μετὰ
τριακοσίων·
εἰ
δ' |
| [42] |
καὶ
τὸν
υἱὸν
Ἄρατος
πρὸς
|
αὐτὸν |
μετὰ
τῶν
ἄλλων
ὁμήρων.
ἐφ' |
| [34] |
ἐφ'
ἧς
(κομι(
σθήσεται
πρὸς
|
αὐτὸν |
ὁ
Ἄρατος
δεδεμένος.
πᾶσαν
δ' |
| [46] |
Ἀχαιοῖς.
καὶ
μέντοι
καὶ
παραλαβὼν
|
αὐτὸν |
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν,
ὥστε |
| [30] |
Ἀχαιοὺς
μετεκόμισεν.
ἐφ'
οἷς
μεγαλύνοντες
|
αὐτὸν |
οἱ
Ἀχαιοὶ
στρατηγὸν
εἵλοντο.
(φιλοτιμούμενος |
| [12] |
τε
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ
πρὸς
|
αὐτὸν |
οἰκείως
ἐνέτυχε
καὶ
τεθεραπευμένῳ
γραφαῖς |
| [24] |
διὰ
παντὸς
ἄρχειν.
ἑώρων
γὰρ
|
αὐτὸν |
οὐ
πλοῦτον,
οὐ
δόξαν,
οὐ |
| [17] |
ἡ
δ'
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
περὶ
|
αὐτὸν |
οὐδὲν
ἀπέλειπε
πάθει
τῶν
ἐμμανεστάτων |
| [20] |
τὸν
Ἄρατον
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
δ'
|
αὐτὸν |
οὐκέτι
διῆκαν,
ἀλλὰ
δήσαντες
ἐφύλαττον |
| [46] |
ὥστε
πολλῆς
μὲν
εὐνοίας
πρὸς
|
αὐτόν, |
πολλῆς
δὲ
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς |
| [6] |
φάσκοντας
ὁδοιπόρους
εἶναι,
καὶ
καταυλισαμένους
|
αὐτόν |
τε
συγκλεῖσαι
καὶ
τοὺς
κύνας· |
| [44] |
οἱ
πολέμιοι
τὸ
Ἄργος
ἀποκόψωσιν
|
αὐτὸν |
τῆς
οἴκαδε
σωτηρίας,
ἐκλιπὼν
τὸν |
| [22] |
γέμουσαν,
οὐ
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
τὸν
|
αὐτὸν |
τρίβον
οὐδ'
εἰς
ἴχνος
ἐμβῆναι |
| [8] |
τοῦ
κηπουροῦ
κυναρίων
κάτωθεν
ἐκκαλουμένων
|
αὐτόν, |
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ
ἄσημον
τὸ |
| [44] |
ὢν
Ἀράτου
διαπέμπεται
κρύφα
πρὸς
|
αὐτόν, |
ὡς
ἀποστήσων
τὴν
πόλιν,
εἰ |
| [50] |
καὶ
τότε
λέγων
εἶπε
πρὸς
|
αὐτόν, |
ὡς
οὐδὲ
καλὸς
ἔτι
φαίνοιτο |
| [17] |
τοῦ
τόπου
κρατήσας,
οὐ
κατέσχεν
|
αὑτόν, |
ἀλλ'
ἔπινε
παίζων
ὑπὸ
χαρᾶς |
| [37] |
κακίζων,
ἀνεκαλεῖτο
τοὺς
ἱππεῖς
ὡς
|
αὑτόν, |
ἀξιῶν
ἐπιφανῆναι
τοῖς
διώκουσι
καὶ |
| [54] |
Ῥωμαίων,
ἐπέτρεψεν
ἐκείνοις
τὰ
καθ'
|
αὑτόν, |
ἐκπεσὼν
δὲ
τῆς
ἄλλης
ἀρχῆς |
| [54] |
μίσους
ὅλην
τὴν
βασιλείαν
πρὸς
|
αὑτόν. |
(ἓν
δὲ
μόνον
ἐν
τοσούτοις |
| [15] |
μετάγειν
ὅλως
τῇ
φιλίᾳ
πρὸς
|
αὑτὸν |
ἢ
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν
Πτολεμαῖον, |
| [37] |
προέσθαι
τὸ
νίκημα
μήδ'
ἐγκαταλιπεῖν
|
αὑτὸν |
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον.
πολλῶν |
| [28] |
οὕτως
ἐκβιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
καθ'
|
αὑτόν, |
ὡς
ἀπιστῶν
τῷ
κατορθώματι
καὶ |
| [51] |
τῆς
αὐλῆς
καὶ
κατὰ
μικρὸν
|
ἑαυτὸν |
ἀνακομιζόμενος
ἐκ
τῆς
πρὸς
τὸν |
| [3] |
ἀρχὴν
ὑπολαβόντα
Νικοκλῆς
(δολοφονή(
σας
|
ἑαυτὸν |
ἀνέδειξε
τύραννον.
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι |
| [38] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
τῆς
ἡγεμονίας
|
ἑαυτὸν |
ἀξιοῦντος.
(Διὸ
καὶ
μέμφονται
τὸν |
| [3] |
εἰς
εὐεξίαν
καὶ
μέγεθος,
ἐπέδωκεν
|
ἑαυτὸν |
ἀσκήσει
τῇ
περὶ
παλαίστραν,
ὥστε |
| [23] |
δ'
ἐπαύσαντο
καὶ
κατέστησαν,
συναγαγὼν
|
ἑαυτὸν |
διεξῆλθε
λόγον
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [30] |
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
πρῶτον
μὲν
|
ἑαυτὸν |
ἐλευθερῶσαι
μίσους
καὶ
φόβου
καὶ |
| [43] |
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ
ηὐξημένον
|
ἑαυτὸν |
ἐξ
ὧν
ἐκείνους
κακῶς
ἐποίησε, |
| [1] |
οὐ
φιλοκάλου,
πάντως
ἀεὶ
βέλτιστον
|
ἑαυτὸν> |
ἡγεῖσθαι.
~Ἡ
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ |
| [11] |
Ἄρατος
ἐπεὶ
κατέμειξε
τοῖς
Ἀχαιοῖς
|
ἑαυτὸν |
καὶ
τὴν
πόλιν,
ἐν
τοῖς |
| [30] |
φρόνημα
παραδεξάμενος
ἀνοήτως,
καὶ
καταστήσας
|
ἑαυτὸν |
τύραννον,
ταχὺ
μεστὸς
ἦν
τῆς |
| [1] |
οὔτε
τῇ
δόξῃ
τῇ
περὶ
|
σεαυτὸν |
οὔτε
τῇ
δυνάμει
καταισχύνεις,
ἀπέσταλκά |
| [24] |
μὴ
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἐξῆν,
παρ'
|
ἐνιαυτὸν |
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν
αὐτόν,
ἔργῳ
δὲ |
| [41] |
ἓξ
τάλαντα
τῷ
Ἀράτῳ
κατ'
|
ἐνιαυτὸν |
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [24] |
ὥστ'
ἐπ>
εὶ
μὴ
κατ'
|
ἐνιαυτὸν |
ἐξῆν,
παρ'
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν |
| [30] |
μὲν
γὰρ
ὡς
εἴρηται
παρ'
|
ἐνιαυτὸν |
ἦρχε.
(μέχρι
μὲν
οὖν
τρίτης |
| [30] |
εὖ
φερόμενος
διετέλει,
καὶ
παρ'
|
ἐνιαυτὸν |
ἦρχεν,
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ |
| [38] |
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ
στρατηγεῖν
παρ'
|
ἐνιαυτόν, |
ὡς
ἡ
τάξις
αὐτῷ
περιῆλθε, |
| [32] |
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
εἴρηκε
|
τοιοῦτον, |
ἀλλά
φησι
τρεψάμενος
τοὺς
Αἰτωλοὺς |
| [4] |
τὴν
ὁρμήν,
τόλμημα
μὲν
οὐδὲν
|
τηλικοῦτον |
δεδιὼς
οὐδ'
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω |
| [19] |
ἀνδρός,
ὠνουμένου
χρημάτων
τοσούτων
κίνδυνον
|
τηλικοῦτον |
καὶ
τὰ
τιμιώτατα
δοκοῦντα
τῶν |
| [15] |
βλέπων,
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἐθαύμαζε
|
πλοῦτον, |
ἐλέφαντας
καὶ
στόλους
καὶ
αὐλὰς |
| [24] |
ἄρχειν.
ἑώρων
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
|
πλοῦτον, |
οὐ
δόξαν,
οὐ
φιλίαν
βασιλικήν, |
| [19] |
γὰρ
ἐπῆρτο
τῇ
ψυχῇ,
καὶ
|
τοσοῦτον |
ἔρωτα
τῶν
καλῶν
πράξεων
εἶχεν, |
| [40] |
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ'
αὐτῶν
|
τοσοῦτον, |
(ὅσου
διήμαρτον
ἀφέντες
τὸν
Ἄρατον. |
| [15] |
ἔρωτι
φιλίαις
βασιλέων
καὶ
τυράννων
|
τοσοῦτον |
προσῆν
φθόνου
καὶ
κακοηθείας.
~Ὁ |
| [54] |
ἐκ
Γναθαινίου
τινὸς
ἀκεστρίας
γενόμενον.
|
τοῦτον |
Αἰμίλιος
ἐθριάμβευσε·
καὶ
κατέστρεψεν
ἐνταῦθα |
| [3] |
(δολοφονή(
σας
ἑαυτὸν
ἀνέδειξε
τύραννον.
|
τοῦτον |
ἐμφερέστατον
λέγουσι
τὴν
ὄψιν
Περιάνδρῳ |
| [15] |
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη
τὸν
Σικυώνιον
|
τοῦτον |
νεανίσκον
ἐλευθέριον
εἶναι
τῇ
φύσει |
| [54] |
εὐτύχημα
κτησάμενος,
υἱὸν
ἀρετῇ
διαφέροντα,
|
τοῦτον |
φθόνῳ
καὶ
ζηλοτυπίᾳ
τῆς
παρὰ |
| [48] |
χρήσεσθαι
καὶ
χειροήθει.
~Καὶ
τότε
|
πρῶτον |
Ἀπελλοῦ
καὶ
Μεγαλέου
καί
τινων |
| [23] |
πυλῶν
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε
|
πρῶτον |
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
πικῶν
καιρῶν |
| [8] |
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ
ἄσημον
τὸ
|
πρῶτον, |
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
παρερχομένων·
καὶ |
| [2] |
~Ἡ
Σικυωνίων
πόλις
ἐπεὶ
τὸ
|
πρῶτον |
ἐκ
τῆς
ἀκράτου
καὶ
Δωρικῆς |
| [52] |
τῶν
θέρμας
τε
μαλακὰς
τὸ
|
πρῶτον |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
βῆχα |
| [28] |
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη
τότε
|
πρῶτον |
ἡ
δεδομένη
τοῖς
ἀγωνισταῖς
ἀσυλία |
| [34] |
πρὸς
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
ἐστεφανηφόρησαν
ὅτε
|
πρῶτον |
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ
πρὸς |
| [30] |
Ἄρατον,
ὥρμησε
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
|
πρῶτον |
μὲν
ἑαυτὸν
ἐλευθερῶσαι
μίσους
καὶ |
| [49] |
καὶ
(διέφαινεν
αὐτοῦ
τὸ
ἦθος,
|
πρῶτον |
μὲν
ἰδίᾳ
τὸν
νεώτερον
Ἄρατον |
| [22] |
ἡμιλλᾶτο,
βραδέως
καὶ
ταλαιπώρως
τὸ
|
πρῶτον, |
οὐ
κατακρατῶν,
ἀλλ'
ἀποπλανώμενος
τοῦ |
| [16] |
δ'
Ἄρατος
αἱρεθεὶς
στρατηγὸς
τὸ
|
πρῶτον |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
τὴν
μὲν |
| [7] |
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
τότε
|
πρῶτον, |
ὑποσχέσεις
τε
καὶ
παρακλήσεις
ἐποιήσατο. |
| [22] |
τῆς
βοηθείας.
οἱ
δ'
εὐθὺς
|
ἐκέλευον |
ἡγεῖσθαι,
καὶ
προσβαίνοντες
ἅμα
φωνῇ |
| [12] |
τινα
(τόπον
ὕλης
γέμοντα
χαλεπῶς
|
ἐνυκτέρευον. |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
ὁ
φρούραρχος |
| [8] |
ἀνῆλθεν·
ἐνταῦθα
γὰρ
οἱ
μισθοφόροι
|
παρενυκτέρευον. |
ἄφνω
δ'
ἐπιπεσὼν
αὐτοῖς
καὶ |
| [24] |
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
Ἑλλήνων
ἔσχατον
|
προσηγόρευον, |
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου
μετ'
ἐκεῖνον |
| [48] |
κρύφα
διαβάλλοντες,
ἀναφανδὸν
ἐλοιδοροῦντο
καὶ
|
προσέκρουον |
αὐτῷ
παρὰ
τοὺς
πότους
μετὰ |
| [13] |
ἐξαγόμενον
κελεύειν
καθαιρεῖν.
τὸν
οὖν
|
ζωγράφον |
Νεάλκη
φίλον
ὄντα
τοῦ
Ἀράτου |
| [18] |
τῆς
φρουρᾶς,
ἔφη
πρὸς
τὸν
|
ἀδελφὸν |
ἀναβαίνων
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν |
| [20] |
πρὸς
Ἐργῖνον
εἴη.
φήσαντος
δ'
|
ἀδελφὸν |
εἶναι,
παντάπασιν
ὁ
Τέχνων
ἐπείσθη |
| [23] |
αὐτῷ
δοκεῖν
στρατηγὸν
εἶναι
τὸν
|
σοφόν |
ἀλλὰ
νὴ
θεούς"
φάναι
τοῦτο |
| [18] |
καὶ
Περσαῖον
ἐπιστήσας
ἄρχοντα
τὸν
|
(φιλόσοφον. |
ὁ
δ'
Ἄρατος
ἔτι
μὲν |
| [21] |
ὑπελύοντο
τὰς
κρηπῖδας·
οὔτε
γὰρ
|
ψόφον |
ποιοῦσι
πολὺν
οὔτ'
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν |
| [8] |
φῶς
τῶν
τειχοφυλάκων
καὶ
τὸν
|
ψόφον |
τῶν
κωδώνων
παρωξύνθαι.
τοῦτο
μάλιστα |
| [24] |
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
Πτολεμαῖον
δὲ
|
σύμμαχον |
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμονίαν
ἔχοντα |
| [26] |
~Ἐκεῖνος
γὰρ
Ἀντίγονον
μὲν
ἔχων
|
σύμμαχον, |
τρέφων
δὲ
πολλοὺς
ἕνεκα
τῆς |
| [25] |
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
τὸν
τύραννον
αὐτῶν
|
Ἀριστόμαχον, |
ἅμα
τῇ
τε
πόλει
θρεπτήρια |
| [35] |
ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
καὶ
τὸν
|
Ἀριστόμαχον |
εἵλοντο
στρατηγόν.
(Ὁ
δ'
εὐημερῶν |
| [35] |
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
ἔπειθε
πέμπων
τὸν
|
Ἀριστόμαχον |
εἰς
μέσον
θεῖναι
καὶ
προσαγαγεῖν |
| [44] |
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν
δ'
|
Ἀριστόμαχον |
ἐν
Κεγχρεαῖς
στρεβλώσαντες
κατεπόντισαν,
ἐφ' |
| [35] |
ὀργήν,
ἀπήλασαν
τοὺς
(περὶ
τὸν
|
Ἀριστόμαχον· |
ἐπεὶ
δὲ
συμπεισθεὶς
πάλιν
αὐτὸς |
| [29] |
περὶ
Ἀγίαν
καὶ
τὸν
νεώτερον
|
Ἀριστόμαχον |
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς
παρεισπεσόντων
καὶ |
| [35] |
ἐπιφανέντος
αὐτοῖς,
μάχην
συνάψαι
τὸν
|
Ἀριστόμαχον, |
ὑπὸ
Λυδιάδου
κατηγορήθη,
καὶ
περὶ |
| [35] |
τοῦ
μὲν
Ἀράτου
κατηγόρει
πρὸς
|
Ἀριστόμαχον, |
ὡς
δυσμενῶς
καὶ
ἀδιαλλάκτως
ἀεὶ |
| [9] |
διέδειξαν
οὗτοι
τὴν
Ἑλληνικὴν
ἀλκὴν
|
ἀπρόσμαχον |
οὖσαν,
ὁσάκις
τύχοι
κόσμου
καὶ |
| [25] |
ὁ
μάντις,
ξίφη
δ'
οὐκ
|
εἶχον, |
ἀλλ'
ἀπείρητο
κεκτῆσθαι,
καὶ
ζημίαι |
| [7] |
τῶν
ἐπιπορευομένων.
οἱ
δ'
ὥσπερ
|
εἶχον |
αὐτοῦ
πτήξαντες
ἐπὶ
τῶν
κλιμάκων, |
| [22] |
ἄκρας
ἦσαν
καὶ
τὸ
φρούριον
|
εἶχον. |
ἡμέρας
δ'
ἤδη
διαυγούσης
ὅ |
| [9] |
οἰκίας
δεινὴν
ἀπορίαν
τῷ
Ἀράτῳ
|
παρεῖχον, |
ἐπιβουλευομένην
μὲν
ἔξωθεν
καὶ
φθονουμένην |
| [4] |
φυγάδες
μάλιστα
τὸν
νοῦν
ἐκείνῳ
|
προσεῖχον, |
ὅ
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει |
| [42] |
τῇ
πόλει
στρατοπεδεύοντος,
διελθεῖν.
καὶ
|
κατεῖχον |
οἱ
πολῖται,
δεόμενοι
καὶ
προήσεσθαι |
| [5] |
μὲν
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν
ἐλπίδα
|
μετεῖχον |
τῶν
πραττομένων,
οἱ
δὲ
πολλοὶ |
| [46] |
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
νοσῶν
ἤδη
τὸν
|
διάδοχον |
τῆς
βασιλείας
Φίλιππον,
οὔπω
πάνυ |
| [36] |
ἃ
νικῶντες
οὐκ
ἂν
ῥᾳδίως
|
ἔσχον, |
ἐκτήσατο
νενικημένοις
τοῖς
(Ἀχαιοῖς.
αὖθις |
| [25] |
εἰρήνῃ
πόλεμον
ἐξενηνοχόσι.
καὶ
δίκην
|
ἔσχον |
ἐπὶ
τούτῳ
παρὰ
Μαντινεῦσιν,
ἣν |
| [25] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐν
ἡλικίᾳ
παρόντες
|
ἔτυχον, |
τούτους
ἀναλαβὼν
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει |
| [26] |
αὐτὸς
εἰς
οἴκημα
κατεδύετο
μικρὸν
|
ὑπερῷον, |
θύρᾳ
καταρρακτῇ
κλειόμενον·
ἧς
ὑπεράνω |
| [38] |
ἔθετο
πρὸς
Μεγιστόνουν
τὸν
Κλεομένους
|
πατρῳόν, |
ἐν
ᾗ
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν |
| [41] |
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν
τὸν
|
πατρῳόν, |
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
τε
πολλὰ
καὶ |
| [34] |
δ'
ὁ
βασιλεὺς
ἐκ
Μακεδονίας
|
ναῦν |
ἔπεμψεν,
ἐφ'
ἧς
(κομι(
σθήσεται |
| [12] |
τὰ
μέντοι
κομιζόμενα
καὶ
τὴν
|
ναῦν |
καὶ
τοὺς
θεράποντας
(ἀπέφηνε
πολέμια |
| [12] |
ἣν
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
τὴν
|
ναῦν |
καταλιπὼν
ἀπεχώρησε
μακρὰν
ἀπὸ
θαλάσσης, |
| [21] |
κρηπῖδας·
οὔτε
γὰρ
ψόφον
ποιοῦσι
|
πολὺν |
οὔτ'
ὀλισθήματα
λαμβάνουσιν
οἱ>
γυμνοῖς |
| [34] |
οἱ
τοῦ
Διογένους
καὶ
γέλωτα
|
πολὺν |
παρασχόντες
ἀπηλλάγησαν.
αὐτὸς
δ'
ὁ |
| [51] |
ἀλλ'
ἐπίδειξις
ἐν
ἀδείᾳ
κακίας,
|
πολὺν |
χρόνον
διὰ
φόβον
ἀγνοηθείσης.
~Ὅτι |
| [13] |
τοῦ
κατὰ
Φίλιππον
ἀκμάσαντος
ἐβουλεύσατο
|
πολὺν |
χρόνον.
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |
| [49] |
ἠδίκει
περὶ
τὴν
γυναῖκα
καὶ
|
πολὺν |
χρόνον
ἐλάνθανεν,
ἐφέστιος
ὢν
καὶ |
| [33] |
τομὰς
ἔλαβε
πολλὰς
θεραπευόμενος,
καὶ
|
πολὺν |
χρόνον
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
ἐποιεῖτο |
| [23] |
μικρὸν
ἐγκλίνας
καὶ
ἐπερεισάμενος,
εἱστήκει
|
πολὺν |
χρόνον
σιωπῇ
δεχόμενος
αὐτῶν
τοὺς |
| [53] |
πόλεως
ἐκήδευσαν.
καὶ
καλεῖται
μέχρι
|
νῦν |
Ἀράτειον,
καὶ
θύουσιν
αὐτῷ
θυσίας, |
| [23] |
ποτε
τῶν
Ζήνωνος
ἤρεσκε
δογμάτων·
|
νῦν |
δὲ
μεταβάλλομαι,
νουθετηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ |
| [27] |
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
προεξέπεμψε.
|
νῦν |
δὲ
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος |
| [45] |
ἀλλ'
(Ἀντιγόνειαν,
ὃ
καὶ
μέχρι
|
νῦν |
καλεῖται.
καὶ
δοκεῖ
δι'
ἐκεῖνον |
| [19] |
ἂν
θαυμάσειε
καὶ
συναγωνίσαιτ'
ἔτι
|
νῦν |
τῇ
μεγαλοψυχίᾳ
τοῦ
ἀνδρός,
ὠνουμένου |
| [50] |
δὲ
τῆς
χειρὸς
ἐπισπασάμενος
δεῦρο
|
τοίνυν" |
ἔφη
τὴν
αὐτὴν
ὁδὸν
ἴωμεν" |
| [12] |
πρὸς
τὰς
(διαλύσεις.
ἀνήχθη
μὲν
|
οὖν |
ἀπὸ
Μεθώνης
ὑπὲρ
Μαλέας,
ὡς |
| [15] |
ὅλος
ἡμῖν
προσκεχώρηκεν.
αὐτός
τ'
|
οὖν |
ἀποδέχομαι
τὸ
μειράκιον
ἐγνωκὼς
εἰς |
| [1] |
ἀκούοντες,
τὰ
δ'
ἀναγινώσκοντες
ἅπερ
|
(οὖν) |
αὐτοὺς
μιμεῖσθαι
προσήκει·
φιλαύτου
γὰρ |
| [42] |
οὐκ
ἐβούλετο
βοηθεῖν.
~Οἱ
μὲν
|
οὖν |
Ἀχαιοὶ
συνεληλυθότες
εἰς
Αἴγιον,
ἐκεῖ |
| [40] |
ὑπὸ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πολιτείαν.
συνδραμόντες
|
οὖν |
εἰς
τὸ
τοῦ
Ἀπόλλωνος
ἱερόν, |
| [10] |
δίχα
τῆς
ἐπιστήμης.
ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἐξεταζέσθω
τοῖς
παραδείγμασιν.
~Ὁ
δ' |
| [13] |
(τυράννους
ἐξαγόμενον
κελεύειν
καθαιρεῖν.
τὸν
|
οὖν |
ζωγράφον
Νεάλκη
φίλον
ὄντα
τοῦ |
| [12] |
δὲ
κρυπτόμενος
διῆγεν.
ἔπλει
μὲν
|
οὖν |
ἡ
ναῦς
εἰς
Συρίαν,
ἐπέβη |
| [14] |
κατὰ
μέρος
ἀπέστειλεν.
~Ἦν
μὲν
|
οὖν |
μέγα
καὶ
τὸ
χρήματα
τοσαῦτα |
| [9] |
πρὸς
τὴν
βοήθειαν.
(ὁ
μὲν
|
οὖν |
Νικοκλῆς
ἔλαθε
διά
τινων
ὑπονόμων |
| [25] |
ἐπῆσαν
ὑπὸ
τοῦ
τυράννου.
κατασκευάσας
|
οὖν |
ὁ
Ἄρατος
αὐτοῖς
ἐν
Κορίνθῳ |
| [50] |
ἢ
τοῖς
Μεσσηνίοις
(ἀποδιδόντα.
γελάσας
|
οὖν |
ὁ
Δημήτριος
εἰ
μὲν"
ἔφη |
| [39] |
τῷ
δὲ
συναγορεύων.
~Ἀπέβαλον
δ'
|
οὖν |
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν
Μαντίνειαν,
πάλιν |
| [20] |
καὶ
μελάγχρουν
καὶ
(ἀγένειον·
ἐλθὼν
|
οὖν |
ὅπου
συνετέτακτο,
τὸν
Ἐργῖνον
ὡς |
| [8] |
μέγας
ἐφρούρει
θηρατικός.
αὐτὸς
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
ᾔσθετο
τὴν
ἔφοδον,
εἴτε |
| [7] |
φυγῆς
ἐφόδια
καταχρώμενον.
~Οἱ
μὲν
|
οὖν |
οὕτω
παραλογισθέντες
ἀπηλλάγησαν.
ὁ
δ' |
| [43] |
εἰς
ἄκραν
φιλίαν.
τότε
μὲν
|
οὖν |
παρήνεγκε
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως |
| [15] |
κἀκεῖνον
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι.
ταῖς
μὲν
|
οὖν |
περιμαχήτοις
καὶ
διαπύρῳ
τοξευομέναις
ἔρωτι |
| [17] |
Κορινθίων
πόλιν
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
|
οὖν |
περιμάχητος
ἦν
ὁ
τόπος
ἀεὶ |
| [29] |
κατασχόντων
(τὰ
πράγματα.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
πολὺ
τῆς
διαβολῆς
καὶ
λόγους |
| [40] |
ἀφέντες
τὸν
Ἄρατον.
οὗτος
μὲν
|
οὖν, |
προσγενομένων
αὐτῷ
τῶν
τὴν
λεγομένην |
| [53] |
(τὸν
ἄνδρα
διαμνημονεύουσι.
τῆς
μὲν
|
οὖν |
προτέρας
ὁ>
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
| [24] |
τῷ
φρουρίῳ
τρεφομένοις.
(Οἱ
μὲν
|
οὖν |
Ῥωμαῖοι
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
Ἑλλήνων |
| [47] |
ἀσελγείας
καὶ
(θρα(
σύτητος.
αὖθις
|
οὖν |
τὰς
χεῖρας
ὀρέγοντες
εἰς
Μακεδονίαν, |
| [13] |
οὐ
τοῖς
τῶν
τυράννων·
ἐάσωμεν
|
οὖν |
τὸ
ἅρμα
καὶ
τὴν
Νίκην, |
| [25] |
προσκομίσαι
τὴν
πόλιν.
οἱ
μὲν
|
οὖν |
τολμῶντες
εὑρέθησαν,
ὧν
Αἰσχύλος
προειστήκει |
| [30] |
παρὰ
τοὺς
ἀγῶνας.
~Ὡς
δ'
|
οὖν |
τὸν
Ἀρίστιππον
ἀνεῖλεν,
εὐθὺς
ἐπεβούλευσε |
| [27] |
μνήμην
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς
δ'
|
οὖν |
τὸν
Ἀρίστιππον
ὁ
Ἄρατος
καὶ |
| [13] |
(ἐγὼ
παραχωροῦντα
τοῦ
πίνακος.
ἐπιτρέψαντος
|
οὖν |
τοῦ
Ἀράτου,
διήλειφεν
ὁ
Νεάλκης |
| [30] |
παρ'
ἐνιαυτὸν
ἦρχε.
(μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τρίτης
στρατηγίας
ὁ
Λυδιάδης
εὖ |
| [6] |
ἐνίστατο
τὴν
πρᾶξιν.
~Ἡ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
ἦν, |
| [21] |
ἐξ
(ἐναν(
τίας
καθορῶσι.
μικρὸν
|
οὖν |
ὑποστείλας
τειχίοις
τισὶ
καὶ
οἰκοπέδοις, |
| [50] |
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
τῶν
κεράτων
τὸν
|
βοῦν |
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
τὴν
Πελοπόννησον,
ὡς, |
| [43] |
εἶναι,
τοῦ
δὲ
καὶ
πάνυ
|
ῥιγοῦν |
φήσαντος,
ἐκέλευσε
προσχωρεῖν
ἐγγυτέρω,
καὶ |
| [47] |
(ἐποιήσαντο,
τὴν
δὲ
Μεσσήνην
ἐμβαλόντες
|
ἐπόρθουν. |
ἐφ'
οἷς
ὁ
Ἄρατος
ἀγανακτῶν, |
| [14] |
καὶ
δημαγωγοὶ
λαμβάνοντες
παρὰ
βασιλέων
|
ἠδίκουν |
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ
προέπινον
αὐτοῖς |
| [9] |
οὔτ'
ἄφθονον
ἐκέκτηντο,
καὶ
θαλάττῃ
|
προσῴκουν |
ἀλιμένῳ,
τὰ
πολλὰ
κατὰ
ῥαχίας |
| [42] |
εἰς
Αἴγιον,
ἐκεῖ
τὸν
Ἄρατον
|
ἐκάλουν. |
ἦν
δὲ
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους |
| [34] |
ὥρμησαν
ἐπὶ
(τὴν
ἐλευθερίαν,
ἐκεῖνον
|
ἐκάλουν. |
ὁ
δέ,
καίπερ
ἑτέρου
μὲν |
| [9] |
ὡς
πλείστους
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες
|
διετέλουν. |
~Ἦν
δ'
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ |
| [45] |
καὶ
πομπὰς
καὶ
ἀγῶνας
Ἀντιγόνῳ
|
συνετέλουν, |
ἀρξαμένων
τῶν
Ἀράτου
πολιτῶν
καὶ |
| [33] |
ἀπ'
οὐδενὸς
ἦν
εἰκότος
ἐπὶ
|
νοῦν |
βαλέσθαι
τὴν
τηλικαύτην
πρᾶξιν,
εἰ |
| [4] |
οἵ
τε
φυγάδες
μάλιστα
τὸν
|
νοῦν |
ἐκείνῳ
προσεῖχον,
ὅ
τε
Νικοκλῆς |
| [43] |
τἆλλα
πειρώμενος
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ
καὶ
|
νοῦν |
ἔχοντος,
ἐνδοτέρω
τῆς
χρείας
προσηγάγετο. |
| [9] |
κόσμου
καὶ
συντάξεως
ὁμοφρονούσης
καὶ
|
νοῦν |
ἔχοντος
ἡγεμόνος,
οἳ
τῆς
μὲν |
| [43] |
καὶ
σχολάζοντι
βασιλεῖ
συγγενέσθαι
παρ'
|
(ὁντινοῦν |
ἐπίχαρις.
διό,
καίπερ
ὢν
νέος |
| [38] |
μὲν
ἀπέκτεινε,
ζῶντα
δὲ
τὸν
|
Μεγιστόνουν |
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ
στρατηγεῖν
παρ' |
| [38] |
τοὺς
Ἀχαιούς,
μάχην
ἔθετο
πρὸς
|
Μεγιστόνουν |
τὸν
Κλεομένους
πατρῳόν,
ἐν
ᾗ |
| [41] |
αὐτὸν
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
|
Μεγιστόνουν |
τὸν
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
τε |
| [22] |
τοῦ
κρημνοῦ
συστείλαντες
ἑαυτούς,
καὶ
|
διεκαρτέρουν |
ἐνταῦθα
περιπαθοῦντες
καὶ
δυσανασχετοῦντες.
βαλλομένων |
| [20] |
ὁ
Ἐργῖνος
ἐπεσήμηνεν
οὐλοκόμην
καὶ
|
μελάγχρουν |
καὶ
(ἀγένειον·
ἐλθὼν
οὖν
ὅπου |
| [40] |
κολάζειν,
ἐξηγρίαινε
τὸ
πλῆθος,
ἤδη
|
νοσοῦν |
καὶ
(βαρυνό(
μενον
τὴν
ὑπὸ |
| [25] |
ἄνθρωπον,
οἱ
περὶ
τὸν
Αἰσχύλον
|
ἠγανάκτουν |
καὶ
δι'
ἑαυτῶν
ἔπραττον,
τοῦ |
| [54] |
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς,
πράξεων
ἀτόπων
καὶ
|
σὺν |
αἰσχύνῃ
παθῶν
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
ὥστε |
| [43] |
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ
καὶ
Μακεδόνων
τῶν
|
σὺν |
αὐτῷ
πάντ<
ων
μάλιστ>
α |
| [16] |
τε
τοῦ
βοιωτάρχου
καὶ
χιλίων
|
σὺν |
αὐτῷ
πεσόντων.
(Ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον |
| [12] |
θαλάσσης,
ἔχων
ἕνα
τῶν
φίλων
|
σὺν |
αὑτῷ
Τιμάνθη,
καὶ
καταβαλόντες
ἑαυτοὺς |
| [2] |
τὸ
ἦθος
οὖσα
γενναία,
καὶ
|
σὺν |
θεῷ
τινι
τὸ
παιδίον
οἰομένη |
| [21] |
πως
ἔτι
πρόσωθεν
αὐτοῖς
ἀπήντα
|
σὺν |
φωτὶ
φυλακὴ
τεσσάρων
ἀνδρῶν
οὐ |
| [38] |
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
πολιτείαν
ἔσχεν
|
ἰσχὺν |
ἀνυπεύθυνον,
εὐθὺς
ἐπικειμένου
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
| [9] |
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε
μεγάλην
|
ἰσχὺν |
ἐχόντων
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ
ἦσαν |
| [43] |
Μακεδόνων
τῶν
σὺν
αὐτῷ
πάντ<
|
ων |
μάλιστ>
α
χρώμενος
(ἐκεί(
νῳ |
| [30] |
ἑαυτοῦ
(πατρίδος.
ὁ
δ'
οὐκ
|
ὢν |
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος
τὴν
φύσιν, |
| [6] |
ἡμέρᾳ
προελθὼν
καὶ
φανερὸς
ὢν
|
ἐν |
ἀγορᾷ
διέτριβε
μετὰ
τῶν
φίλων· |
| [4] |
ἀποβαλεῖν,
ἤδη
μειράκιον
ὁ
Ἄρατος
|
ὢν |
ἀξίωμα
λαμπρὸν
εἶχε
δι'
εὐγένειαν |
| [44] |
δ'
Ἀριστοτέλης
ὁ
Ἀργεῖος
φίλος
|
ὢν |
Ἀράτου
διαπέμπεται
κρύφα
πρὸς
αὐτόν, |
| [8] |
τὴν
ἔφοδον,
εἴτε
φύσει
νωθὴς
|
ὢν |
εἴτε
μεθ'
ἡμέραν
κατάκοπος
γεγονώς. |
| [6] |
ἅμ'
ἡμέρᾳ
προελθὼν
καὶ
φανερὸς
|
ὢν |
ἐν
ἀγορᾷ
διέτριβε
μετὰ
τῶν |
| [45] |
αὐτὸς
οἰκιστὴς
αἱρεθεὶς
καὶ
στρατηγὸς
|
ὢν |
ἐψηφίσατο
μηκέτι
καλεῖν
Μαντίνειαν,
ἀλλ' |
| [49] |
καὶ
πολὺν
χρόνον
ἐλάνθανεν,
ἐφέστιος
|
ὢν |
καὶ
ξενιζόμενος
ὑπ'
αὐτῶν·
ἔπειτα |
| [50] |
πράως
τὰ
λεχθέντα
καί
τις
|
ὢν |
μέτριος
καὶ
πολιτικὸς
τὴν
φύσιν, |
| [43] |
παρ'
(ὁντινοῦν
ἐπίχαρις.
διό,
καίπερ
|
ὢν |
νέος
ὁ
Ἀντίγονος,
ὡς
κατενόησε |
| [11] |
εἴτε
Τριταιεὺς
εἴτε
μικροτέρας
τινὸς
|
ὢν |
τύχοι
(πόλεως.
ἧκε
δ'
αὐτῷ |
| [50] |
μὲν
οὐδὲν
ἀντεῖπε,
καίπερ
ἐπίδοξος
|
ὢν |
ὑπ'
ὀργῆς
καὶ
πολλάκις
ἐξυλακτήσας |
| [54] |
τὸν
δ'
υἱὸν
αὐτοῦ
μιαρὸς
|
ὢν |
φύσει
καὶ
μετ'
ὠμότητος
ὑβριστὴς |
| [25] |
οἱ
μὲν
οὖν
τολμῶντες
εὑρέθησαν,
|
ὧν |
Αἰσχύλος
προειστήκει
καὶ
Χαριμένης
ὁ |
| [32] |
καὶ
(καρ(
ποὺς
ἀπαμβλίσκειν
δι'
|
ὧν |
ἂν
κομίζηται.
τοῦτο
δὴ
τότε |
| [34] |
ἐπὶ
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
ταλάντοις,
|
ὧν |
(αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος
εἴκοσι
τῇ |
| [18] |
τέσσαρες
ἀδελφοὶ
Σύροι
τὸ
γένος,
|
ὧν |
εἷς
ὄνομα
Διοκλῆς
ἐν
τῷ |
| [7] |
τοὺς
τὰς
κλίμακας
φέροντας
προπέμψας,
|
ὧν |
Ἔκδηλος
ἡγεῖτο
καὶ
Μνασίθεος,
αὐτὸς |
| [51] |
δεδιὼς
ἀναπλησθῆναι
δόξης
πονηρᾶς
ἀφ'
|
ὧν |
ἐκεῖνος
ἔπραττεν.
(ἐπεὶ
δὲ
τάς |
| [43] |
ᾔδει
γὰρ
ηὐξημένον
ἑαυτὸν
ἐξ
|
ὧν |
ἐκείνους
κακῶς
ἐποίησε,
καὶ
πρώτην |
| [53] |
τῶν
(ἄλλων
πολιτῶν
ὁ
βουλόμενος.
|
ὧν |
ἔτι
δείγματα
μικρὰ
ταῖς
ἡμέραις |
| [32] |
(καρ(
ποὺς
ἀπαμβλίσκειν
δι'
ὧν
|
ἂν |
κομίζηται.
τοῦτο
δὴ
τότε
τὴν |
| [9] |
κατελθόντες
δ'
οἱ
πλεῖστοι
πένητες,
|
ὧν |
κύριοι
πρότερον
ἦσαν
ἐπελαμβάνοντο,
καὶ |
| [20] |
τὸ
εἶδος
δοκῶν
κατέχειν,
ἐξ
|
ὧν |
ὁ
Ἐργῖνος
ἐπεσήμηνεν
οὐλοκόμην
καὶ |
| [25] |
ἤδη
βαδίζοντας
ἐπὶ
τὸν
τύραννον·
|
ὧν |
οἱ
πλεῖστοι
φθάσαντες
ἐξ
ἀγορᾶς |
| [5] |
προθύμως,
διελέγετο
τοῖς
ἄλλοις
φυγάσιν,
|
ὧν |
ὀλίγοι
μὲν
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν |
| [14] |
τῶν
πολιτῶν
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
|
ὧν |
πόνῳ
πολλῷ
καὶ
μεγάλαις
πραγματείαις |
| [11] |
ταῦτ'
ἔλαβε
μὲν
ὁ
Ἄρατος,
|
λαβὼν |
δὲ
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολίταις
ἐπέδωκεν |
| [21] |
κλιμάκων·
ὁ
δ'
Ἐργῖνος
ἑπτὰ
|
λαβὼν |
νεανίσκους
ἐσταλμένους
ὁδοιπορικῶς,
ἔλαθε
τῇ |
| [19] |
διαγωνίσηται
περὶ
τῆς
ψυχῆς,
ἐνέχυρον
|
λαβὼν |
τὴν
ἐλπίδα
τοῦ
καλοῦ
παρ' |
| [40] |
τούτους
ἐξουσίαν
ἀνυπεύθυνον
ὁ
Ἄρατος
|
λαβών, |
τοὺς
μὲν
ἐν
Σικυῶνι
διεφθαρμένους |
| [19] |
αἴσθησιν
ἑτέρῳ
τῆς
πράξεως
παρασχεῖν,
|
λαβὼν |
τῶν
ἐκπωμάτων
τὰ
πολλὰ
καὶ |
| [50] |
ἧττον
εὐερκὴς
τοῦ
Ἀκροκορίνθου,
καὶ
|
λαβὼν |
φρουρὰν
γίνεται
χαλεπὸς
καὶ
(δυσεκβίαστος |
| [37] |
ὣς
ἐπήγαγεν,
ἀλλ'
ἐν
μέσῳ
|
λαβὼν |
χαράδραν
ἐπέστησε
καὶ
κατεκώλυσε
(διαβῆναι |
| [29] |
ὑποστρέψας,
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
φυλακαῖς
|
διαλαβών, |
ἦγε
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑπομένους
οὕτω |
| [21] |
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων
νυκτερεύειν,
|
ἀναλαβὼν |
δὲ
λογάδας
τετρακοσίους,
οὐδ'
αὐτοὺς |
| [25] |
ἐν
ἡλικίᾳ
παρόντες
ἔτυχον,
τούτους
|
ἀναλαβὼν |
ὁ
Ἄρατος
ἐβοήθει
πρὸς
τὴν |
| [46] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
καὶ
μέντοι
καὶ
|
παραλαβὼν |
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν, |
| [6] |
ἀλειψάμενος
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ
καὶ
|
παραλαβών |
τινας
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
τῶν |
| [23] |
προελθεῖν
αὐτὸν
ἐκχυθέντων
ταῖς
φιλοφροσύναις,
|
μεταλαβὼν |
εἰς
τὴν
δεξιὰν
τὸ
δόρυ, |
| [8] |
ἄφνω
δ'
ἐπιπεσὼν
αὐτοῖς
καὶ
|
συλλαβὼν |
ἅπαντας,
οὐδένα
δ'
ἀποκτείνας,
εὐθὺς |
| [50] |
ὁ
μάντις,
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶν
|
ὑπολαβὼν |
ἐδείκνυε
τῷ
τ'
Ἀράτῳ
καὶ |
| [53] |
τῶν
τε
παίδων
καὶ
τῶν
|
ἐφήβων, |
εἶτ'
ἐφείπεθ'
ἡ
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα, |
| [31] |
ἦν
ὁ
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε
|
διατρίβων |
καὶ
περιμένων
ἀθροισθῆναι
καὶ
συνελθεῖν |
| [20] |
τοῦτ'
ἐποίησε
καὶ
τὸν
Διονύσιον
|
ἄγων |
μεθ'
ἑαυτοῦ
πρὸς
τὸν
Ἄρατον |
| [23] |
ὡς
δ'
ἐπαύσαντο
καὶ
κατέστησαν,
|
συναγαγὼν |
ἑαυτὸν
διεξῆλθε
λόγον
ὑπὲρ
τῶν |
| [43] |
ὕστερον
εὖ
χωροῦντι
τῷ
πολέμῳ
|
συναγαγὼν |
ὁ
Ἀντίγονος
ἑστίασιν
ἐν
Κορίνθῳ, |
| [36] |
ἀνασωθεὶς
δὲ
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
|
συναγαγών, |
οὐκ
ἠγάπησεν
ἀσφαλῶς
ἀπελθεῖν,
ἀλλ' |
| [47] |
ἕνεκα
τοῦ
βοηθῆσαι
Μεσσηνίοις.
καὶ
|
συναγαγὼν |
τοὺς
Ἀχαιούς,
τοῖς
τε
σώμασιν |
| [38] |
μὲν
ὑπέμεινε,
καὶ
πρὸς
Ὀρχομενὸν
|
ἐξαγαγὼν |
τοὺς
Ἀχαιούς,
μάχην
ἔθετο
πρὸς |
| [12] |
μάλιστα
δὲ
Παμφίλου
καὶ
Μελάνθου,
|
συνάγων |
καὶ
κτώμενος
ἀπέστελλεν.
~Ἤνθει
γὰρ |
| [29] |
καὶ
πυθόμενος
τῶν
ὑποστρατήγων
καὶ
|
λοχαγῶν, |
μή
τις
αὐτοῦ
χρεία
παρόντος |
| [22] |
πολλοὺς
μετὰ
κραυγῆς
ἀνέβαινε
καὶ
|
σαλπίγγων, |
ἐπιφερόμενος
τοῖς
περὶ
(τὸν
Ἄρατον, |
| [50] |
ἐρᾶν
τοῦ
Φιλίππου,
καὶ
τότε
|
λέγων |
εἶπε
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
οὐδὲ |
| [40] |
εἴσω
παριέναι·
καὶ
ταῦθ'
ἅμα
|
λέγων |
ὑπεξῄει
βάδην
ὡς
(παραδώσων
τινὶ |
| [23] |
ἐκείνοις
γενομένας.
τῶν
δ'
Ἀντιγόνου
|
στρατηγῶν |
Ἀρχέλαον
μὲν
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον, |
| [16] |
πεσόντων.
(Ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
αὖθις
|
στρατηγῶν, |
ἐνίστατο
τὴν
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον |
| [35] |
χρημάτων
ποριζομένων
(ὁ
Λυδιάδης
ἔτι
|
στρατηγῶν |
καὶ
φιλοτιμούμενος
ἴδιον
αὐτοῦ
πολίτευμα |
| [52] |
οὐδὲν
ἐπεχείρησε,
Ταυρίωνα
δὲ
τῶν
|
στρατηγῶν |
τινα
καὶ
φίλων
ἐκέλευσεν
(ἐν) |
| [30] |
ἦρχεν,
(μὲν)
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
|
στρατηγῶν· |
φανερὰν
δ'
ἐξενεγκάμενος
ἔχθραν
καὶ |
| [38] |
οὓς
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
πράξεσι
|
καταστρατηγῶν |
καὶ
καταπολιτευόμενος,
ἐν
δὲ
τοῖς |
| [29] |
σύνθημα
παρεγγυήσας,
καὶ
πυθόμενος
τῶν
|
ὑποστρατήγων |
καὶ
λοχαγῶν,
μή
τις
αὐτοῦ |
| [6] |
ἐν
Ἄργει
φίλων
ἕκαστος
ἐξ
|
ὀλίγων |
δέκα
παρέσχεν,
αὐτὸς
δὲ
τῶν |
| [27] |
ἅπαξ
δὲ
κλίμακας
προσθεὶς
μετ'
|
ὀλίγων |
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
ἀνέβη
παραβόλως, |
| [21] |
αὐτοὺς
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
(πλὴν
|
ὀλίγων, |
ἦγε
πρὸς
τὰς
πύλας
παρὰ |
| [23] |
τ'
ὄψεως
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
|
λόγων |
οἷς
(ἔμελλε
χρῆσθαι
πρὸς
τοὺς |
| [43] |
καὶ
τριακοσίους
ἀπήντα
μετὰ
τῶν
|
δημιουργῶν |
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ
κατὰ
θάλατταν |
| [33] |
σκέλος
ἔσπασε
διὰ
τοῦ
Θριασίου
|
φεύγων, |
καὶ
τομὰς
ἔλαβε
πολλὰς
θεραπευόμενος, |
| [49] |
οἱ
μὲν
ἄρχοντες
ἐπελαμβάνοντο
τῶν
|
δημαγωγῶν, |
ἐκεῖνοι
δὲ
μετὰ
τῶν
πολλῶν |
| [2] |
εἰς
στάσεις
ἐνέπεσε
καὶ
φιλοτιμίας
|
δημαγωγῶν, |
οὐκ
ἐπαύσατο
νοσοῦσα
καὶ
ταραττομένη |
| [6] |
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ἦν
τῶν
|
φυγάδων. |
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ
τῶν
μὲν |
| [5] |
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
ἦν
δὲ
τῶν
|
φυγάδων |
ἑνὸς
Ξενοκλέους
ἀδελφός·
καὶ
τῷ |
| [53] |
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος
τῶν
τε
|
παίδων |
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
εἶτ'
ἐφείπεθ' |
| [44] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὴν
πόλιν,
ὅμως
|
περιιδὼν |
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
δὲ
καὶ |
| [9] |
πόλεων
καὶ
δυνάμεων
τηλικούτων
καὶ
|
τυραννίδων |
διεφύλαξαν
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
| [33] |
ἀεὶ
καὶ
σύνεγγυς
ἀποσφάλλεσθαι
τῶν
|
ἐλπίδων |
πρὸς
τὸ
θαρρεῖν
(ἀνακαλού(
μενος. |
| [18] |
ὕψος
οὐ
μεῖζον
ᾖ
πεντεκαίδεκα
|
ποδῶν, |
καὶ
τἆλλα
συμπράξειν
μετὰ
τοῦ |
| [16] |
Ἰσθμοῦ
πᾶσαν
ἐπιμειξιῶν
τε
καὶ
|
παρόδων |
καὶ
στρατειῶν
ἐργασίας
τε
κατὰ |
| [8] |
πρὸς
ἀγορὰν
ἐπερχομένων.
διὸ
καὶ
|
σπεύδων |
ὁ
Ἄρατος
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
τῶν |
| [50] |
πολλαὶ
δὲ
Βοιωτῶν
ἄκραι
καὶ
|
Φωκέων |
ἐκπεφύκασι
τῆς
γῆς·
εἰσὶ
δέ |
| [14] |
στρατηγοὶ
καὶ
δημαγωγοὶ
λαμβάνοντες
παρὰ
|
βασιλέων |
ἠδίκουν
καὶ
κατεδουλοῦντο
καὶ
προέπινον |
| [15] |
καὶ
διαπύρῳ
τοξευομέναις
ἔρωτι
φιλίαις
|
βασιλέων |
καὶ
τυράννων
τοσοῦτον
προσῆν
φθόνου |
| [9] |
οὐ
μόνον
αὑτοὺς
ἐν
μέσῳ
|
πόλεων |
καὶ
δυνάμεων
τηλικούτων
καὶ
τυραννίδων |
| [10] |
μεταβαλλόμενος,
ὁμονοίας
ἐθνῶν
καὶ
κοινωνίας
|
πόλεων |
καὶ
συνεδρίου
καὶ
θεάτρου
μίαν |
| [9] |
αὑτοὺς
ἐν
μέσῳ
πόλεων
καὶ
|
δυνάμεων |
τηλικούτων
καὶ
τυραννίδων
διεφύλαξαν
ἐλευθέρους, |
| [24] |
καὶ
τὸ
Λέχαιον
ἐποιήσατο,
καὶ
|
νεῶν |
μὲν
εἰκοσιπέντε
βασιλικῶν
ἐκυρίευσεν,
ἵππους |
| [31] |
γυναῖκας
καὶ
τὰς
θυγατέρας
τῶν
|
Πελληνέων |
περιιόντες
ἥρπαζον,
καὶ
τὰ
κράνη |
| [54] |
εἰς
δεινὰς
καὶ
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς,
|
πράξεων |
ἀτόπων
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν |
| [19] |
καὶ
τοσοῦτον
ἔρωτα
τῶν
καλῶν
|
πράξεων |
εἶχεν,
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα
καὶ |
| [24] |
γενομένου.
ἐγὼ
δὲ
τῶν
Ἑλληνικῶν
|
πράξεων |
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην
φαίην |
| [51] |
πόλιν
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
|
ἀπορρέων |
ἤδη
τῆς
αὐλῆς
καὶ
κατὰ |
| [47] |
Πελοπόννησον
πράγμασι·
καὶ
τὴν
μὲν
|
Πατρέων |
καὶ
Δυμαίων
λεηλασίαν
ὁδοῦ
πάρεργον |
| [29] |
εἰς
Κόρινθον
ἤδη
σκοταῖος
ἐκ
|
Κεγχρεῶν |
ὑποστρέψας,
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
φυλακαῖς |
| [33] |
Αἰτωλοὺς
ἐποίησε.
(Τοὺς
δ'
Ἀθηναίους
|
σπουδάζων |
ἐλευθερῶσαι,
διεβλήθη
καὶ
κακῶς
ἤκουσεν |
| [23] |
Κεγχρεὰς
διεξέπεσεν.
ὕστερον
δὲ
λέγεται
|
σχολάζων |
πρὸς
τὸν
εἰπόντα
μόνον
αὐτῷ |
| [17] |
οὐ
κατέσχεν
αὑτόν,
ἀλλ'
ἔπινε
|
παίζων |
ὑπὸ
χαρᾶς
ἐν
τοῖς
στενωποῖς, |
| [15] |
Ἄρατος
τοῦ
μὲν
πολιτικοῦ
φθόνου
|
μείζων |
ἐγεγόνει
διὰ
τὰς
χάριτας·
Ἀντίγονος |
| [37] |
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
τὸν
Ἄρατον
|
κακίζων, |
ἀνεκαλεῖτο
τοὺς
ἱππεῖς
ὡς
αὑτόν, |
| [13] |
τεσσαράκοντα
μὲν
εὐθὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ
|
κομίζων |
εἰς
Πελοπόννησον
κατῆρε,
τὰ
δὲ |
| [36] |
κεκολασμένῃ
τῇ
φιλοτιμίᾳ
συνεστηκώς,
καὶ
|
νομίζων, |
ἣν
διὰ
τοῦ
τολμᾶν
ἐκεῖνος |
| [52] |
γὰρ
ἀνελεῖν
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
|
νομίζων |
οὐδ'
ἂν
ἐλεύθερος
ἐκείνου
ζῶντος |
| [37] |
ἀγωνιζόμενον.
πολλῶν
δὲ
συστραφέντων
καὶ
|
ἀγαθῶν, |
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε
τῷ
δεξιῷ
τῶν |
| [51] |
αὖθις
ἐπιχειρήσας
φενακίζειν
καὶ
μὴ
|
λαθὼν |
ἠδίκει
φανερῶς
καὶ
τὴν
χώραν |
| [43] |
αὐτῷ
κατὰ
θάλατταν
εἰς
Πηγάς,
|
λαθὼν |
τοὺς
πολεμίους,
οὐ
πάνυ
τι |
| [54] |
πράξεων
ἀτόπων
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
|
παθῶν |
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
ὥστε
τὸν
θάνατον |
| [37] |
τοὺς
ὁπλίτας·
ὁ
δὲ
Λυδιάδης
|
περιπαθῶν |
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
τὸν |
| [52] |
διήντλει·
πλὴν
ἑνός
γε
τῶν
|
συνήθων |
ἐν
τῷ
δωματίῳ
παρόντος,
ἀναπτύσας |
| [49] |
αὐτῶν,
ὁ
μὲν
Ἄρατος
ὑστέρει
|
βοηθῶν, |
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἡμέρᾳ
μιᾷ |
| [16] |
Βοιωτοῖς
δὲ
μετὰ
μυρίων
στρατιωτῶν
|
βοηθῶν, |
ὑστέρησε
τῆς
μάχης,
ἣν
ὑπ' |
| [49] |
δὲ
Φίλιππος
ἡμέρᾳ
μιᾷ
πρότερον
|
ἐλθὼν |
εἰς
τὴν
πόλιν,
εὐθὺς
οἶστρόν |
| [20] |
οὐλοκόμην
καὶ
μελάγχρουν
καὶ
(ἀγένειον·
|
ἐλθὼν |
οὖν
ὅπου
συνετέτακτο,
τὸν
Ἐργῖνον |
| [18] |
πιστεύειν,
ὀλίγαις
δ'
ὕστερον
ἡμέραις
|
ἐπανελθὼν |
συντίθεται
τὸν
Ἄρατον
ἄξειν
πρὸς |
| [7] |
δ'
Ἄρατος
εὐθὺς
μετ'
ἄριστον
|
ἐξελθὼν |
καὶ
συνάψας
πρὸς
τὸν
Πολυγνώτου |
| [6] |
παραφυλάττειν
τὸν
Ἄρατον,
ἅμ'
ἡμέρᾳ
|
προελθὼν |
καὶ
φανερὸς
ὢν
ἐν
ἀγορᾷ |
| [8] |
τῶν
πραττομένων,
πρίν
γε
δὴ
|
προελθὼν |
ὁ
κῆρυξ
εἶπεν,
ὡς
Ἄρατος |
| [12] |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
ὁ
φρούραρχος
|
ἐπελθὼν |
καὶ
ζητῶν
τὸν
Ἄρατον,
ὑπὸ |
| [50] |
ἔτι
μᾶλλον
ἑαυτοῖς
τοὺς
Μεσσηνίους,
|
ἐπελθὼν |
ὁ
Ἄρατος
αὐτός
τε
δῆλος |
| [2] |
κατὰ
τύχην
ἔλαθεν
εἰς
οἰκίαν
|
παρελθὼν |
γυναικός,
ἀδελφῆς
μὲν
Ἀβαντίδου,
Προφάντῳ |
| [44] |
(Ἀκροκόρινθον
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει.
καὶ
|
παρελθὼν |
μὲν
εἰς
Ἄργος
ἔφθη
καὶ |
| [21] |
περιχαρὴς
διὰ
τὸ
λανθάνειν
ὡς
|
κατορθῶν. |
(καί
πως
ἔτι
πρόσωθεν
αὐτοῖς |
| [47] |
καὶ
τὴν
μὲν
Πατρέων
καὶ
|
Δυμαίων |
λεηλασίαν
ὁδοῦ
πάρεργον
(ἐποιήσαντο,
τὴν |
| [51] |
δὲ
τάς
τε
ναῦς
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων |
ἀπολέσας
αἴσχιστα
καὶ
ὅλως
ἀποτυχὼν |
| [54] |
διετέλεσε.
καταπολεμηθεὶς
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
|
Ῥωμαίων, |
ἐπέτρεψεν
ἐκείνοις
τὰ
καθ'
αὑτόν, |
| [41] |
δεομένου
βοηθεῖν
ἀπείπαντο,
καὶ
τὴν
|
Ἀθηναίων |
πόλιν
χάριτι
τοῦ
Ἀράτου
πρόθυμον |
| [16] |
εὐτυχήσας,
ἔγραψε
τῷ
δήμῳ
τῶν
|
Ἀθηναίων, |
ὡς
νενικήκοι
τῆς
ἐν
Μαραθῶνι |
| [43] |
φιλίαν
βασιλικὴν
οὖσαν,
οὐ
μόνον
|
Ἀχαιῶν, |
ἀλλὰ
καὶ
Μακεδόνων
τῶν
σὺν |
| [37] |
Λυδιάδην·
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἀπερχομένων
πρὸς
ὀργήν,
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς |
| [34] |
ἑτέρου
μὲν
ἄρχοντος
τότε
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
αὐτὸς
δὲ
δι'
ἀρρωστίαν
τινὰ |
| [47] |
δ'
Ἀντιγόνου,
καταφρονήσαντες
Αἰτωλοὶ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
διὰ
τὴν
ῥᾳθυμίαν
ἐθισθέντες
γὰρ |
| [38] |
πράγματα
καὶ
τὴν
δύναμιν
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
εἶξαι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ
μὴ |
| [11] |
αὑτῷ
τὸν
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
εἴτε
Δυμαῖος
εἴτε
Τριταιεὺς
εἴτε |
| [39] |
προσέβαλε,
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐκπεσόντος
ἔσχε
τὴν
πόλιν·
ὀλίγῳ |
| [29] |
χαριζομένων,
ὡς
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐκταράττοιτο
μὲν
ἡ
κοιλία
παρὰ |
| [34] |
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐλάμβανε
δύναμις.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος |
| [25] |
ἐκείνου
τύραννος.
ὅσοι
δὴ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐν
ἡλικίᾳ
παρόντες
ἔτυχον,
τούτους |
| [38] |
καὶ
τοὺς
Μεγαλοπολίτας
προκαθιέναι
δεομένους
|
Ἀχαιῶν |
ἐπικαλεῖσθαι
τὸν
Ἀντίγονον·
οὗτοι
γὰρ |
| [24] |
ἄλλο
τι
τῆς
αὐξήσεως
(τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐπίπροσθεν
ποιούμενον.
ἡγεῖτο
γὰρ
ἀσθενεῖς |
| [24] |
εἱρκτῆς
λελυμένῃ
τῇ
δυνάμει
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐφ'
(ὅ
τι
βούλοιτο
χρώμενος. |
| [24] |
Πτολεμαῖον
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἡγεμονίαν
ἔχοντα
πολέμου
καὶ
κατὰ |
| [41] |
ἐνιαυτὸν
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
(μετ' |
| [31] |
πρὸ
τῆς
Μεγαρικῆς
ὡρμημένων
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
καὶ
τοῦ
βασιλέως
τῶν
Λακεδαιμονίων |
| [16] |
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ
Σικυωνίων
οὐδ'
|
Ἀχαιῶν |
κηδόμενος,
ἀλλὰ
κοινήν
τινα
τῆς |
| [41] |
Ἀράτῳ
συνῆλθον
εἰς
Σικυῶνα
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
οἱ
πολλοί,
καὶ
γενομένης
ἐκκλησίας |
| [28] |
ἀσυλία
καὶ
ἀσφάλεια,
πάντας
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
ὅσους
ἔλαβον
ἠγωνισμένους
ἐν
Ἄργει, |
| [33] |
καὶ
κακῶς
ἤκουσεν
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
ὅτι
σπονδὰς
πεποιημένων
αὐτῶν
πρὸς |
| [9] |
ἑκουσίως
ὄνομα
καὶ
πολιτείαν
τὴν
|
Ἀχαιῶν, |
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε
μεγάλην |
| [23] |
ἑαυτὸν
διεξῆλθε
λόγον
ὑπὲρ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
τῇ
πράξει
πρέποντα,
καὶ
συνέπεισε |
| [16] |
στρατηγὸς
τὸ
πρῶτον
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
τὴν
μὲν
ἀντιπέρας
Λοκρίδα
καὶ |
| [45] |
τῷ
Ἀράτῳ
πρόφασιν.
τῶν
γὰρ
|
Ἀχαιῶν |
τὴν
πόλιν
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν |
| [35] |
φανερὰν
ἐποίησαν
οἱ
σύνεδροι
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
τὴν
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
εὔνοιαν |
| [47] |
καὶ
τὸν
στρατηγοῦντα
τότε
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
Τιμόξενον
ὁρῶν
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα |
| [48] |
μὲν
καταφρονουμένου
τελέως
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν, |
τοῦ
δ'
Ἀράτου
παραμελοῦντος,
ἐγίνετο |
| [53] |
τὸ
ἑπτακαιδέκατον
στρατηγοῦντος,
καὶ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
φιλοτιμουμένων
ἐκεῖ
γενέσθαι
ταφὰς
καὶ |
| [38] |
ᾔτει
τὴν
ἀρχὴν
παρὰ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ὡς
πολλὰ
ποιήσων
ἀγαθὰ
τὰς |
| [15] |
καὶ
φιλοπολίτην·
ὁ
δὲ
καὶ
|
βίων |
ἔοικε
καὶ
(πραγμάτων
βασιλικῶν
ἱκανὸς |
| [1] |
τι
καὶ
λέγοντας.
οὐ
γὰρ
|
ἰδίων |
ἀπορίᾳ
καλῶν
ἐξαρτῶσιν
ἀλλοτρίων
ἐπαίνων |
| [27] |
δρασμὸν
εἶχε,
καὶ
πολλὰ
τῶν
|
ἰδίων |
ἐπὶ
θάλασσαν
προεξέπεμψε.
νῦν
δὲ |
| [40] |
καὶ
πάλαι
πρὸς
τὸ
κοινὸν
|
ἰδίων |
ἐπιθυμίᾳ
δυναστειῶν
(ὑπούλως
ἔχοντες.
ἐπὶ |
| [6] |
δέκα
παρέσχεν,
αὐτὸς
δὲ
τῶν
|
ἰδίων |
οἰκετῶν
τριάκοντα
καθώπλισεν.
ἐμισθώσατο
δὲ |
| [10] |
εἰς
τὰ
κοινὰ
μᾶλλον
τῶν
|
ἰδίων, |
πικρῶς
μισοτύραννος,
ἔχθρας
ὅρῳ
καὶ |
| [38] |
καὶ
ὑποβάλλουσιν
αὑτοὺς
διὰ
τῶν
|
πρεσβειῶν |
καὶ
τῶν
ψηφισμάτων,
ἢ
τῇ |
| [44] |
Ἄρατος
δὲ
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς
ὑπ'
|
Ἀργείων, |
ἔπεισεν
αὐτοὺς
Ἀντιγόνῳ
τά
τε |
| [25] |
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ
τῶν
|
Ἀργείων |
πρόθυμα.
τῶν
δὲ
πολλῶν
ἤδη |
| [2] |
ἀπέκτεινε,
καὶ
τῶν
φίλων
καὶ
|
οἰκείων |
τοὺς
μὲν
ἐξέβαλε,
τοὺς
δ' |
| [26] |
πάντας
ἐξελαύνων,
καὶ
τὴν
μέταυλον
|
ἀποκλείων, |
μετὰ
τῆς
ἐρωμένης
αὐτὸς
εἰς |
| [27] |
ἀλλ'
ὡς
τὸν
ἀγῶνα
τῶν
|
Νεμείων |
βραβεύοντες,
ἴσοι
καὶ
δίκαιοι
θεαταὶ |
| [28] |
Ἀχαιοῖς,
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
τῶν
|
Νεμείων |
ἤγαγεν
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς
πάτριον |
| [37] |
μεστὰ
δένδρων
πεφυτευμένων
καὶ
τάφρων
|
πλατειῶν, |
ἐν
οἷς
ἐπιθεμένου
τοῦ
Κλεομένους, |
| [16] |
ἐπιμειξιῶν
τε
καὶ
παρόδων
καὶ
|
στρατειῶν |
ἐργασίας
τε
κατὰ
γῆν
(καὶ |
| [40] |
πρὸς
τὸ
κοινὸν
ἰδίων
ἐπιθυμίᾳ
|
δυναστειῶν |
(ὑπούλως
ἔχοντες.
ἐπὶ
τούτους
ἐξουσίαν |
| [40] |
ὑπεκδύς,
καὶ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τῶν
|
Κορινθίων |
ἀθορύβως
διαλεγόμενος
καὶ
κελεύων
πρὸς |
| [44] |
πεφραγμένου
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ
τῶν
|
Κορινθίων |
ἀμυνομένων
προθύμως.
ἐν
τούτῳ
δ' |
| [40] |
ἀλλὰ
καὶ
Σικυωνίων
αὐτῶν
καὶ
|
Κορινθίων |
ἐγένοντο
πολλοὶ
καταφανεῖς
διειλεγμένοι
τῷ |
| [44] |
τοὺς
πολεμίους.
καὶ
περὶ
τὴν
|
Κορινθίων> |
πόλιν
ἀγῶνες
ἦσαν,
εὖ
πεφραγμένου |
| [45] |
ἐπέφερον,
οἷον
ὅτε
τὴν
μὲν
|
Κορινθίων |
πόλιν
Ἀντιγόνῳ
δωρεὰν
ἔδωκαν
ὥσπερ |
| [16] |
ἑκάστοτε
πέδας
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
|
Κορινθίων |
πόλιν
προσαγορεύειν.
~Πᾶσι
μὲν
οὖν |
| [22] |
Ἀράτῳ,
δεχομένων
κατὰ
πύλας
τῶν
|
Κορινθίων |
προθύμως
καὶ
τοὺς
βασιλικοὺς
συλλαμβανόντων. |
| [44] |
φράσαντος
τῷ
Ἀντιγόνῳ
καὶ
μετὰ
|
χιλίων |
καὶ
πεντακοσίων
εἰς
Ἐπίδαυρον
ἐξ |
| [16] |
Ἀβοιοκρίτου
τε
τοῦ
βοιωτάρχου
καὶ
|
χιλίων |
σὺν
αὐτῷ
πεσόντων.
(Ἐνιαυτῷ
δ' |
| [9] |
παράπαν
τῶν
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
|
πολεμίων, |
ἀλλὰ
καθαρὰν
καὶ
ἄθικτον
αἵματος |
| [42] |
καὶ
προήσεσθαι
τὸ
σῶμα
τῶν
|
πολεμίων |
ἐγγὺς
ὄντων
οὐ
φάσκοντες·
ἐξήρτηντο |
| [27] |
μέχρι
νυκτὸς
ἐνοχλούμενος
ὑπὸ
τῶν
|
πολεμίων. |
εἰ
δὲ
καὶ
τὴν
νύκτα |
| [44] |
ἔφθη
καὶ
τροπήν
τινα
τῶν
|
πολεμίων |
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
Ἀράτου |
| [37] |
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε
τῷ
δεξιῷ
τῶν
|
πολεμίων, |
καὶ
τρεψάμενος
ἐδίωκεν,
ὑπὸ
θυμοῦ |
| [12] |
ᾧ
τὰ
μὲν
ἐπὶ
σκοπὴν
|
ἀνιών, |
τὰ
δὲ
κρυπτόμενος
διῆγεν.
ἔπλει |
| [49] |
μὲν
ἐρωτῶν
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
|
Μεσσηνίων, |
εἰ
νόμους
κατὰ
τῶν
πολλῶν |
| [31] |
Ἀχαιῶν,
καὶ
τοῦ
βασιλέως
τῶν
|
Λακεδαιμονίων |
Ἄγιδος
ἀφικομένου
μετὰ
δυνάμεως
καὶ |
| [36] |
τοῖς
(Ἀχαιοῖς.
αὖθις
δὲ
τῶν
|
Λακεδαιμονίων |
ἐπὶ
Μεγάλην
πόλιν
στρατευσάντων,
βοηθήσας |
| [40] |
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
Σικυωνίων |
αὐτῶν
καὶ
Κορινθίων
ἐγένοντο
πολλοὶ |
| [16] |
περὶ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ
|
Σικυωνίων |
οὐδ'
Ἀχαιῶν
κηδόμενος,
ἀλλὰ
κοινήν |
| [39] |
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν
ἔλαθε
τὴν
|
Σικυωνίων |
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας,
ἐγγύθεν |
| [2] |
ἀεὶ
βέλτιστον
ἑαυτὸν>
ἡγεῖσθαι.
~Ἡ
|
Σικυωνίων |
πόλις
ἐπεὶ
τὸ
πρῶτον
ἐκ |
| [9] |
δὲ
στρατιῶται
καταπαύσαντες
μετὰ
τῶν
|
Σικυωνίων |
τὸ
πῦρ
διήρπαζον
τὴν
οἰκίαν, |
| [37] |
ἀνεκαλεῖτο
τοὺς
ἱππεῖς
ὡς
αὑτόν,
|
ἀξιῶν |
ἐπιφανῆναι
τοῖς
διώκουσι
καὶ
μὴ |
| [16] |
ἀποκόπτει
τὴν
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
πᾶσαν
|
ἐπιμειξιῶν |
τε
καὶ
παρόδων
καὶ
στρατειῶν |
| [42] |
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
παρορμούντων
ἐκεῖ
|
πλοίων |
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον
παρεκομίσθησαν
ἐπὶ |
| [7] |
αὐτὸς
ἐπηκολούθει
σχολαίως,
ἤδη
τῶν
|
κυναρίων |
εὐτόνως
ὑλακτούντων
καὶ
συμπαρατρεχόντων
τοῖς |
| [8] |
γεγονώς.
τῶν
δὲ
τοῦ
κηπουροῦ
|
κυναρίων |
κάτωθεν
ἐκκαλουμένων
αὐτόν,
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν |
| [5] |
εἶναι
φάσκοντες
ὑπὸ
κηπουροῦ
τινος
|
κυναρίων, |
μικρῶν
μέν,
ἐκτόπως
δὲ
μαχίμων |
| [7] |
Καφισίας
ἀπήντησεν
αὐτῷ,
τῶν
μὲν
|
κυναρίων |
οὐ
κρατήσας
ἔφθη
γὰρ
ἀποπηδήσαντα |
| [10] |
(οὐ
γὰρ
μόνον
ὡς
ἔοικε
|
θηρίων |
τινῶν
ὄψεις,
ἐνεργοὶ
διὰ
σκότους |
| [54] |
ἀτόπων
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν
|
ὀλεθρίων |
ὀρεγόμενον,
ὥστε
τὸν
θάνατον
αὐτῷ, |
| [1] |
γὰρ
ἰδίων
ἀπορίᾳ
καλῶν
ἐξαρτῶσιν
|
ἀλλοτρίων |
ἐπαίνων
τὴν
δόξαν,
ἀλλὰ
τοῖς |
| [24] |
Ἀράτῳ
προσέθεντο,
καὶ
Τροιζήνιοι
μετ'
|
Ἐπιδαυρίων |
συνετάχθησαν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἔξοδόν |
| [16] |
Καλυδωνίαν
ἐπόρθησε,
Βοιωτοῖς
δὲ
μετὰ
|
μυρίων |
στρατιωτῶν
βοηθῶν,
ὑστέρησε
τῆς
μάχης, |
| [29] |
τὸν
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
πολλὰς
τῶν
|
χωρίων |
ἐχόντων.
γενομένης
δὲ
τῆς
διώξεως |
| [49] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὀλίγον
ἀπολείποντας
|
διακοσίων. |
~Οὕτω
δὲ
δεινὸν
ἔργον
ἐξειργασμένου |
| [39] |
καὶ
συμμάχους
αὐτὸν
ἥκειν
μετὰ
|
τριακοσίων· |
εἰ
δ'
ἀπιστεῖ,
λαβεῖν
(ὁμήρους. |
| [44] |
Ἀντιγόνῳ
καὶ
μετὰ
χιλίων
καὶ
|
πεντακοσίων |
εἰς
Ἐπίδαυρον
ἐξ
Ἰσθμοῦ
πλοίοις |
| [9] |
τῶν
ἔμπροσθεν
τυράννων
οὐκ
ἐλάττους
|
πεντακοσίων, |
οἷς
μακρὰ
μὲν
ἡ
(πλάνη |
| [54] |
ἀνθοῦντι,
μὴ
συμφοράν,
ἀλλ'
ἀπόλυσιν
|
κακῶν |
καὶ
σωτηρίαν
γενέσθαι.
(Δίκας
γε |
| [27] |
τοὺς
(βοη(
θοῦντας
ἐνταῦθα
τῶν
|
φυλάκων |
ἀπέκτεινεν.
εἶθ'
ἡμέρας
ἐπιφανείσης,
καὶ |
| [8] |
κύνα
πρὸς
τὸ
φῶς
τῶν
|
τειχοφυλάκων |
καὶ
τὸν
ψόφον
τῶν
κωδώνων |
| [8] |
κίνδυνος
καὶ
μῆκος
ἐλάμβανε,
τῶν
|
κλιμάκων |
κραδαινομένων,
εἰ
μὴ
καθ'
ἕνα |
| [21] |
γυμνοῖς
τοῖς
ποσὶν
ἀντιλαμβανόμενοι
τῶν
|
κλιμάκων· |
ὁ
δ'
Ἐργῖνος
ἑπτὰ
λαβὼν |
| [5] |
τὸ
δ'
(ἔξωθεν
ὕψος
ὑπὸ
|
κλιμάκων |
οὐ
πάνυ
ἀνέφικτον.
ὡς
δὲ |
| [7] |
εἶχον
αὐτοῦ
πτήξαντες
ἐπὶ
τῶν
|
κλιμάκων, |
τούτους
μὲν
οὐ
χαλεπῶς
ἔλαθον, |
| [52] |
τρόπῳ
τοῦτο
πρᾶξαι,
μάλιστα
διὰ
|
(φαρμάκων, |
αὐτοῦ
μὴ
παρόντος.
ὁ
δὲ |
| [39] |
καὶ
βλασφημίαι,
μέχρι
γάμων
καὶ
|
γυναικῶν |
ἀλλήλους
κακῶς
λεγόντων.
(Ἐκ
τούτου |
| [38] |
δίκῃ
τῇ
ἱστορίᾳ
τῷ
μὲν
|
ἀντιδικῶν |
διατελεῖ,
τῷ
δὲ
συναγορεύων.
~Ἀπέβαλον |
| [24] |
ἐποιήσατο,
καὶ
νεῶν
μὲν
εἰκοσιπέντε
|
βασιλικῶν |
ἐκυρίευσεν,
ἵππους
δὲ
πεντακοσίους
καὶ |
| [22] |
τραπέσθαι
μέρος,
Ἀρχέλαος
ὁ
τῶν
|
βασιλικῶν |
ἡγεμὼν
στρατιώτας
ἔχων
πολλοὺς
μετὰ |
| [15] |
καὶ
βίων
ἔοικε
καὶ
(πραγμάτων
|
βασιλικῶν |
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
πρότερον
γὰρ |
| [17] |
καὶ
γλυκείας
ἐλπίδας
ἐνδιδοὺς
γάμων
|
βασιλικῶν |
καὶ
συμβιώσεως
πρὸς
οὐκ
ἀηδὲς |
| [48] |
Ἀπελλοῦ
καὶ
Μεγαλέου
καί
τινων
|
αὐλικῶν |
ἄλλων
διαβαλλόντων
τὸν
Ἄρατον,
ἀναπεισθεὶς |
| [24] |
Ἕλλησι
γενομένου.
ἐγὼ
δὲ
τῶν
|
Ἑλληνικῶν |
πράξεων
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ
νεωτάτην |
| [12] |
ὁ
Ἄρατος
ἀεί
τι
τῶν
|
τεχνικῶν |
καὶ
περιττῶν,
μάλιστα
δὲ
Παμφίλου |
| [25] |
~Ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ἀρίστους
τῶν
|
προσοίκων |
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
δὲ
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος, |
| [38] |
χώραν
ἀναδασάμενος
καὶ
πολλοὺς
τῶν
|
μετοίκων |
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
πολιτείαν
ἔσχεν |
| [23] |
τότε
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
|
πικῶν |
καιρῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένας.
τῶν |
| [38] |
Μακεδόνων,
μηδὲ
πληρῶσαι
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
Ἰλλυρικῶν |
ὅπλων
καὶ
Γαλατικῶν,
μηδ'
οὓς |
| [38] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων
καὶ
|
Γαλατικῶν, |
μηδ'
οὓς
αὐτὸς
ἐν
ταῖς |
| [30] |
Ἀχαιοῖς,
ἀπερρίφη
καὶ
παρώφθη,
πεπλασμένῳ
|
δοκῶν |
ἤθει
πρὸς
ἀληθινὴν
καὶ
ἀκέραιον |
| [20] |
μορφὴν
αὐτοῦ
καὶ
τὸ
εἶδος
|
δοκῶν |
κατέχειν,
ἐξ
ὧν
ὁ
Ἐργῖνος |
| [9] |
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
πάλαι
|
προσεδόκων, |
ὥρμησαν
ἀθρόοι
πρὸς
τὰς
θύρας |
| [6] |
πίνειν
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ
|
νεανίσκων |
ἀπῆγεν
οἴκαδε·
καὶ
μετὰ
μικρὸν |
| [29] |
πολεμίοις
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ
κατεῖχε
|
διώκων |
ᾗ
μάλιστα
φεύγειν
ὑπενόει
τὸν |
| [25] |
μὴ
παρόντος
(Ἀρί(
στιππος
εἷλε
|
διώκων, |
καὶ
μνῶν
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
τὸν |
| [38] |
ἀναδασάμενος
καὶ
πολλοὺς
τῶν
μετοίκων
|
ἐμβαλὼν |
εἰς
τὴν
πολιτείαν
ἔσχεν
ἰσχὺν |
| [41] |
αὐτῶν
ἔχοιτο,
καὶ
κατειρωνεύσασθαι
δόξαντος,
|
ἐμβαλὼν |
εὐθὺς
τὴν
Σικυωνίαν
ἐπόρθει
καὶ |
| [50] |
ἐκ
τοῦ
θεάτρου
τὴν
δεξιὰν
|
ἐμβαλὼν |
καὶ
προῆγεν
εἰς
τὸν
Ἰθωμάταν, |
| [28] |
δὲ
ταύτην
ἀπέγνω
τὴν
ὁδόν,
|
ἐμβαλὼν |
φανερῶς
τῷ
στρατοπέδῳ
τὴν
Ἀργολίδα |
| [29] |
καὶ
μηδένα
τῶν
αὑτοῦ
στρατιωτῶν
|
ἀποβαλών, |
ὅμως
οὐκ
ἔλαβε
τὸ
Ἄργος |
| [1] |
λέγοντας.
οὐ
γὰρ
ἰδίων
ἀπορίᾳ
|
καλῶν |
ἐξαρτῶσιν
ἀλλοτρίων
ἐπαίνων
τὴν
δόξαν, |
| [10] |
ἀφιέντος
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
τῶν
|
καλῶν |
ἐραστής,
πολέμῳ
καὶ
ἀγῶνι
χρήσασθαι |
| [19] |
ψυχῇ,
καὶ
τοσοῦτον
ἔρωτα
τῶν
|
καλῶν |
πράξεων
εἶχεν,
ὥστε
τὸν
Φωκίωνα |
| [52] |
καὶ
θαυμάσαντος,
ταῦτα"
εἶπεν
ὦ
|
Κεφάλων |
τἀπίχειρα
τῆς
βασιλικῆς
φιλίας.
~Οὕτω |
| [32] |
κατέστησεν
αὐτὴν
ὁ
(ἐπιλεκτ(
άρχης,
|
ἑλὼν |
ἑαυτῷ
καὶ
περιθεὶς
τὴν
τριλοφίαν, |
| [36] |
τοῦ
Κλεομένους.
καὶ
τὴν
πόλιν
|
ἑλών, |
φρουρὰν
ἐνέβαλε
καὶ
τοὺς
μετοίκους |
| [13] |
Πελοπόννησον
κατῆρε,
τὰ
δὲ
λοιπὰ
|
διελὼν |
εἰς
δόσεις
ὁ
βασιλεὺς
ὕστερον |
| [30] |
ἐκ
μοναρχίας
βαρύτητος.
ἅμα
δὲ
|
ζηλῶν |
εὐημεροῦντα
καὶ
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα
τὸν |
| [49] |
πόλιν,
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
κατ'
|
(ἀλλήλων |
ἐνέβαλε
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἰδίᾳ
μὲν |
| [24] |
τὸ
κοινόν,
αὔξεσθαι
δ'
ὑπ'
|
ἀλλήλων, |
ὅταν
ὅλου
τινὸς
μεγάλου
μέρη |
| [24] |
τὰς
πόλεις
ὑπαρχούσας
σῴζεσθαι
δι'
|
ἀλλήλων, |
ὥσπερ
ἐνδεδεμένας
τῷ
κοινῷ
συμφέροντι, |
| [6] |
ἐν
ἀγορᾷ
διέτριβε
μετὰ
τῶν
|
φίλων· |
εἶτ'
ἀλειψάμενος
ἐν
τῷ
γυμνασίῳ |
| [6] |
αὐτῷ
τῶν
μὲν
ἐν
Ἄργει
|
φίλων |
ἕκαστος
ἐξ
ὀλίγων
δέκα
παρέσχεν, |
| [52] |
δὲ
τῶν
στρατηγῶν
τινα
καὶ
|
φίλων |
ἐκέλευσεν
(ἐν)
ἀδήλῳ
τρόπῳ
τοῦτο |
| [2] |
τὸν
Κλεινίαν
ἀπέκτεινε,
καὶ
τῶν
|
φίλων |
καὶ
οἰκείων
τοὺς
μὲν
ἐξέβαλε, |
| [12] |
ἀπὸ
θαλάσσης,
ἔχων
ἕνα
τῶν
|
φίλων |
σὺν
αὑτῷ
Τιμάνθη,
καὶ
καταβαλόντες |
| [37] |
εὐλαβείας.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῶν
|
ψιλῶν |
ἐκδραμόντων
καὶ
ὠσαμένων
τοὺς
Σπαρτιάτας |
| [48] |
καὶ
Μεγαλέου
καί
τινων
αὐλικῶν
|
ἄλλων |
διαβαλλόντων
τὸν
Ἄρατον,
ἀναπεισθεὶς
ὁ |
| [40] |
αὐτῷ
στρατιωτῶν
ἑπομένων,
τῶν
δ'
|
ἄλλων |
(ἐγκατα(
λιπόντων
καὶ
διαρρυέντων.
αἰσθόμενοι |
| [45] |
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
δὲ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἐκείνῳ
τὰς
αἰτίας
ἐπέφερον,
οἷον |
| [53] |
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
πραγμάτων
|
ἄλλων |
ἐκλελοίπασιν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ
μὲν |
| [9] |
διεφύλαξαν
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων
ὡς
πλείστους
ἐλευθεροῦντες
καὶ |
| [29] |
Τραγίσκου
καταληφθεὶς
ἀποσφάττεται,
τῶν
δ'
|
ἄλλων |
ἔπεσον
(ὑπὲρ
χιλίους
πεντακοσίους.
ὁ |
| [6] |
Καφισίας
ὑπ'
αὐτοῦ
μετὰ
τεσσάρων
|
ἄλλων |
εὔζωνος,
οὓς
ἔδει
πρὸς
τὸν |
| [18] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἐφύλαττε,
μετὰ
τῶν
|
ἄλλων |
οἷς
ἐπίστευε
μάλιστα
καὶ
Περσαῖον |
| [49] |
τ'
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ὀλίγον
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω
δὲ |
| [42] |
Ἄρατος
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
τῶν
|
ἄλλων |
ὁμήρων.
ἐφ'
οἷς
οἱ
Κορίνθιοι |
| [53] |
ἡ
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
τῶν
|
(ἄλλων |
πολιτῶν
ὁ
βουλόμενος.
ὧν
ἔτι |
| [45] |
καὶ
πρώτους
ἀπέκτειναν,
τῶν
δ'
|
ἄλλων |
τοὺς
μὲν
ἀπέδοντο,
τοὺς
δ' |
| [22] |
ἀπὸ
τῶν
ἄνω
μαχομένων
ἦλθεν,
|
ἀγγέλλων |
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις
τὸν
Ἄρατον |
| [18] |
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι
μίαν
ὥραν
|
πολλῶν |
ἀποδόσθαι
χρημάτων;
ἢ
γὰρ
οὐχὶ |
| [25] |
πολλοῖς
μὲν
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
|
πολλῶν |
δ'
ὤτων
ἀκούει
καὶ
προαισθάνεται |
| [37] |
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον.
|
πολλῶν |
δὲ
συστραφέντων
καὶ
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς |
| [33] |
μάχην
ἔχουσαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
πολλῶν |
ἐθνῶν
καὶ
δυναστῶν
ἐπὶ
τοὺς |
| [15] |
καὶ
παρὰ
τὸ
δεῖπνον
ἑστιωμένων
|
πολλῶν |
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος
ᾤμην"
ἔφη |
| [22] |
ταῖς
τραχύτησι,
καὶ
διὰ
(τῶν)
|
πολλῶν |
ἑλιγμῶν
καὶ
παραβολῶν
περαίνοντος
(πρὸς |
| [49] |
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι
δὲ
μετὰ
τῶν
|
πολλῶν |
ἐπελθόντες
τούς
τ'
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν |
| [25] |
τῶν
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν
δὲ
|
πολλῶν |
ἤδη
διὰ
συνήθειαν
ἐθελοδούλως
ἐχόντων, |
| [40] |
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ
|
πολλῶν |
καὶ
λοιδορουμένων
αὐτῷ
καὶ
κατηγορούντων, |
| [49] |
Μεσσηνίων,
εἰ
νόμους
κατὰ
τῶν
|
πολλῶν |
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν |
| [49] |
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν
τοὺς
τῶν
|
πολλῶν |
προεστῶτας,
εἰ
χεῖρας
κατὰ
τῶν |
| [22] |
διὰ
(τῶν)
πολλῶν
ἑλιγμῶν
καὶ
|
παραβολῶν |
περαίνοντος
(πρὸς
τὸ
τεῖχος.
εἶτα |
| [34] |
αὐτοῖς
συνετέλει.
καὶ
Μακεδόνων
μὲν
|
ἀσχόλων |
ὄντων
διά
τινας
προσοίκους
καὶ |
| [38] |
μηδὲ
πληρῶσαι
τὸν
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
|
ὅπλων |
καὶ
Γαλατικῶν,
μηδ'
οὓς
αὐτὸς |
| [21] |
ἄλλην
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
τῶν
|
ὅπλων |
νυκτερεύειν,
ἀναλαβὼν
δὲ
λογάδας
τετρακοσίους, |
| [6] |
πρᾶξιν.
~Ἡ
μὲν
οὖν
τῶν
|
ὅπλων |
παρασκευὴ
συνήθης
ἦν,
πάντων
ὡς |
| [25] |
βραχέος
διελθόντος,
ἀποθνῄσκει
μὲν
ὑπὸ
|
δούλων |
Ἀριστόμαχος,
ὑπολαμβάνει
δὲ
τὴν
ἀρχὴν |
| [29] |
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν
|
πυλῶν |
ἀνοιχθεισῶν
καὶ
τῆς
σάλπιγγος
ἐγκελευσαμένης, |
| [23] |
Κορινθίους
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
καὶ
τῶν
|
πυλῶν |
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε
πρῶτον |
| [34] |
τινας
προσοίκους
καὶ
ὁμόρους
πολέμους,
|
Αἰτωλῶν |
δὲ
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ |
| [33] |
Αἰτωλούς,
καὶ
Πανταλέοντι
τῷ
πλεῖστον
|
Αἰτωλῶν |
δυναμένῳ
συνεργῷ
χρησάμενος,
οὐ
μόνον |
| [4] |
τὴν
πόλιν
ἐργασάμενος
ἐκινδύνευεν
ὑπ'
|
Αἰτωλῶν |
ἐπιβουλευομένην
αὐτὴν
ἀποβαλεῖν,
ἤδη
μειράκιον |
| [16] |
ὑστέρησε
τῆς
μάχης,
ἣν
ὑπ'
|
Αἰτωλῶν |
περὶ
Χαιρώνειαν
ἡττήθησαν,
Ἀβοιοκρίτου
τε |
| [17] |
αὐτῇ,
καὶ
γλυκείας
ἐλπίδας
ἐνδιδοὺς
|
γάμων |
βασιλικῶν
καὶ
συμβιώσεως
πρὸς
οὐκ |
| [39] |
ἐφέροντο
λοιδορίαι
καὶ
βλασφημίαι,
μέχρι
|
γάμων |
καὶ
γυναικῶν
ἀλλήλους
κακῶς
λεγόντων. |
| [33] |
καὶ
πρὸς
τὰς
διαμαρτίας
οὐκ
|
ἀποκαμών, |
ἀλλὰ
τῷ
παρὰ
μικρὸν
ἀεὶ |
| [22] |
τραχύτησι,
καὶ
διὰ
(τῶν)
πολλῶν
|
ἑλιγμῶν |
καὶ
παραβολῶν
περαίνοντος
(πρὸς
τὸ |
| [38] |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν
αὐτοκράτωρ
|
ἡγεμὼν |
ἀναγορευθείς,
οὐχ
ὑπήκουσε
πρὶν
τὸν |
| [41] |
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἡγεμὼν |
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
(μετ'
αὐτῶν |
| [22] |
μέρος,
Ἀρχέλαος
ὁ
τῶν
βασιλικῶν
|
ἡγεμὼν |
στρατιώτας
ἔχων
πολλοὺς
μετὰ
κραυγῆς |
| [50] |
σὺ
τοσοῦτος
ἡλικίαν
τῶν
μὲν
|
ἡγεμών, |
τῶν
δὲ
κύριος
ἤδη
καθέστηκας. |
| [13] |
Ἀπελλοῦ
συνεφαψαμένου
τῆς
γραφῆς,
ὡς
|
Πολέμων |
ὁ
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
ἦν
δὲ |
| [43] |
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως
πολὺ
|
νέμων |
πίστεως
(ἱεροῖς
καὶ
μαντεύμασιν,
ἀλλὰ |
| [16] |
τόπῳ
καὶ
συνάπτει
τὴν
ἤπειρον
|
ἡμῶν, |
ὁ
δ'
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν
ὄρος |
| [48] |
τοῦ
ἀνδρός,
ὡς
δι'
ἐκεῖνον
|
εὐδοκιμῶν |
καὶ
(αὐξόμενος·
ἐδόκει
τε
πᾶσιν |
| [48] |
δ'
Ἀράτου
παραμελοῦντος,
ἐγίνετο
τῶν
|
χρησίμων |
οὐδέν,
ἔγνω
(διαμαρ(
τάνων
τοῦ |
| [53] |
διαφυλάττουσιν·
αἱ
δὲ
πλεῖσται
τῶν
|
τιμῶν |
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
πραγμάτων
ἄλλων |
| [5] |
κυναρίων,
μικρῶν
μέν,
ἐκτόπως
δὲ
|
μαχίμων |
καὶ
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν |
| [9] |
οὖν
Νικοκλῆς
ἔλαθε
διά
τινων
|
ὑπονόμων |
ὑπεκδὺς
καὶ
ἀποδρὰς
ἐκ
τῆς |
| [52] |
(ἐδήλωσεν
οἷς
ἔπραξε
περὶ
αὐτόν.
|
ἐπιθυμῶν |
γὰρ
ἀνελεῖν
τὸν
ἄνδρα,
καὶ |
| [10] |
γεγονέναι
φίλος
ἀκριβής,
ὡς
ἐχθρὸς
|
εὐγνώμων |
καὶ
πρᾶος,
ὑπὸ
τῆς
πολιτείας |
| [53] |
νεκρὸν
ἐστεφανωμένοι
καὶ
λευχειμονοῦντες
ὑπὸ
|
παιάνων |
καὶ
χορῶν
εἰς
τὴν
πόλιν |
| [50] |
δέ
που
πολλοὶ
καὶ
τῆς
|
Ἀκαρνάνων, |
τοῦτο
μὲν
χερσαῖοι,
τοῦτο
δ' |
| [48] |
τῶν
χρησίμων
οὐδέν,
ἔγνω
(διαμαρ(
|
τάνων |
τοῦ
παντὸς
ὁ
Φίλιππος.
καὶ |
| [3] |
ὥστε
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι
καὶ
|
στεφάνων |
τυχεῖν.
ἐπιφαίνεται
δ'
ἀμέλει
καὶ |
| [5] |
Ἀκαδημιακοῦ
γεγονὼς
ἐν
(ἄστει
συνήθης.
|
δεξαμένων |
δὲ
τούτων
προθύμως,
διελέγετο
τοῖς |
| [45] |
ἀρξαμένων
τῶν
Ἀράτου
πολιτῶν
καὶ
|
δεξαμένων |
τῇ
πόλει
τὸν
Ἀντίγονον
(ὑπ' |
| [45] |
πομπὰς
καὶ
ἀγῶνας
Ἀντιγόνῳ
συνετέλουν,
|
ἀρξαμένων |
τῶν
Ἀράτου
πολιτῶν
καὶ
δεξαμένων |
| [37] |
ἀλλὰ
τῶν
ψιλῶν
ἐκδραμόντων
καὶ
|
ὠσαμένων |
τοὺς
Σπαρτιάτας
ἄχρι
τοῦ
στρατοπέδου |
| [33] |
καὶ
δυναστῶν
ἐπὶ
τοὺς
Ἀχαιοὺς
|
συνισταμένων, |
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ἔπραττε
φιλίαν |
| [12] |
τῶν
θεραπόντων
ἐξηπατήθη
τῶν
ἐκείνου,
|
δεδιδαγμένων |
λέγειν
ὡς
εὐθὺς
ἀποδρὰς
εἰς |
| [33] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς
|
πεποιημένων |
αὐτῶν
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ |
| [31] |
μὲν
αὐτοῖς
πρὸ
τῆς
Μεγαρικῆς
|
ὡρμημένων |
τῶν
Ἀχαιῶν,
καὶ
τοῦ
βασιλέως |
| [20] |
δεξιὰν
αὐτῷ
καὶ
περὶ
τῶν
|
συγκειμένων |
πρὸς
τὸν
Ἐργῖνον
ἐλάλει
(κἀκεῖ( |
| [31] |
αὐτός,
οὐδ'
ἔμελλε
διατρίβων
καὶ
|
περιμένων |
ἀθροισθῆναι
καὶ
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸ |
| [8] |
ἡ
δ'
ὥρα
κατήπειγεν,
ἤδη
|
φθεγγομένων |
ἀλεκτρυόνων
καὶ
ὅσον
οὔπω
τῶν |
| [6] |
τοῦ
Νικοκλέους
φανέντων
καὶ
περιιέναι
|
λεγομένων |
ἀδήλως
καὶ
παραφυλάττειν
τὸν
Ἄρατον, |
| [28] |
τῆς
χώρας
πορευομένους
ὡς
πολεμίους
|
ἀποδομένων. |
οὕτω
σφοδρὸς
ἦν
καὶ
ἀπαραίτητος |
| [29] |
τοὺς
τυράννους
καὶ
διεξιόντων
ἐκείνοις
|
χαριζομένων, |
ὡς
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [35] |
αὐτῷ
στρατευομένους,
καὶ
τῶν
χρημάτων
|
ποριζομένων |
(ὁ
Λυδιάδης
ἔτι
στρατηγῶν
καὶ |
| [22] |
διεκαρτέρουν
ἐνταῦθα
περιπαθοῦντες
καὶ
δυσανασχετοῦντες.
|
βαλλομένων |
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
ἤδη |
| [26] |
τὰς
πύλας
καὶ
τοὺς
καταρράκτας
|
προβαλλομένων |
ὑπὲρ
τῆς
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας |
| [40] |
τὸν
Ἄρατον.
οὗτος
μὲν
οὖν,
|
προσγενομένων |
αὐτῷ
τῶν
τὴν
λεγομένην
Ἀκτὴν |
| [8] |
καὶ
μῆκος
ἐλάμβανε,
τῶν
κλιμάκων
|
κραδαινομένων, |
εἰ
μὴ
καθ'
ἕνα
καὶ |
| [27] |
δίκαιοι
θεαταὶ
(καθ(
ῆντο
τῶν
|
γινομένων, |
πολλὴν
ἡσυχίαν
ἄγοντες,
ὁ
δ' |
| [44] |
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ
τῶν
Κορινθίων
|
ἀμυνομένων |
προθύμως.
ἐν
τούτῳ
δ'
Ἀριστοτέλης |
| [40] |
Σικυῶνα,
τριάκοντα
μὲν
αὐτῷ
στρατιωτῶν
|
ἑπομένων, |
τῶν
δ'
ἄλλων
(ἐγκατα(
λιπόντων |
| [38] |
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι
τῶν
πραγμάτων
|
φερομένων, |
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα
καὶ
προέμενον |
| [4] |
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει
τῶν
|
πραττομένων, |
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ
παρεφύλαττεν |
| [45] |
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
πολλὰ
τῶν
|
πραττομένων |
ἐλύπει
τὸν
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ |
| [5] |
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν
ἐλπίδα
μετεῖχον
τῶν
|
πραττομένων, |
οἱ
δὲ
πολλοὶ
καὶ
τὸν |
| [8] |
σαφὲς
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
|
πραττομένων, |
πρίν
γε
δὴ
προελθὼν
ὁ |
| [7] |
πολλὰ
καὶ
θόρυβος
ἦν
τῶν
|
ἐπιπορευομένων. |
οἱ
δ'
ὥσπερ
εἶχον
αὐτοῦ |
| [22] |
τῶν
περὶ
τὸν
Ἄρατον
καὶ
|
μαχομένων, |
ἀλαλαγμὸς
ἐναγώνιος
ἐχώρει
κάτω,
καὶ |
| [22] |
νενικηκότων,
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν
ἄνω
|
μαχομένων |
ἦλθεν,
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι
τοῖς
πολεμίοις |
| [22] |
ἡ
λοιπὴ
δύναμις
τῷ
Ἀράτῳ,
|
δεχομένων |
κατὰ
πύλας
τῶν
Κορινθίων
προθύμως |
| [37] |
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἀπερχομένων |
πρὸς
ὀργήν,
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς
εἰς |
| [8] |
τι
(φέρειν
εἰωθότων
πρὸς
ἀγορὰν
|
ἐπερχομένων. |
διὸ
καὶ
σπεύδων
ὁ
Ἄρατος |
| [8] |
τὸ
πρῶτον,
εἶτα
μᾶλλον
(ἐπέτεινε
|
παρερχομένων· |
καὶ
κατεῖχεν
ἤδη
πολὺς
ὑλαγμὸς |
| [37] |
χωρία
σκολιὰ
καὶ
μεστὰ
δένδρων
|
πεφυτευμένων |
καὶ
τάφρων
πλατειῶν,
ἐν
οἷς |
| [8] |
δὲ
τοῦ
κηπουροῦ
κυναρίων
κάτωθεν
|
ἐκκαλουμένων |
αὐτόν,
ὑπεφθέγγετο
τυφλὸν
καὶ
ἄσημον |
| [53] |
ἑπτακαιδέκατον
στρατηγοῦντος,
καὶ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
φιλοτιμουμένων |
ἐκεῖ
γενέσθαι
ταφὰς
καὶ
μνήματα |
| [40] |
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ
πολλῶν
καὶ
|
λοιδορουμένων |
αὐτῷ
καὶ
κατηγορούντων,
εὖ
πως |
| [8] |
μεστόν,
ἔτι
πρὸς
τὴν
ἄδηλον
|
αἰωρουμένων |
φήμην
καὶ
σαφὲς
οὐδὲν
εἰδότων |
| [3] |
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ
πλήθους
τῶν
|
θεωμένων |
ὡς
τοῦτ'
ἔγνωσαν
καταπατηθῆναι.
~Τοῦ |
| [15] |
διέπεμπε.
καὶ
παρὰ
τὸ
δεῖπνον
|
ἑστιωμένων |
πολλῶν
εἰς
μέσον
φθεγξάμενος
ᾤμην" |
| [6] |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τότε
κλωπείαις
|
χρωμένων |
καὶ
καταδρομαῖς
ἐπ'
ἀλλήλους·
τὰς |
| [35] |
ἐμβαλεῖν,
ἐκάλει
τὸν
Ἄρατον
ἐξ
|
Ἀθηνῶν. |
ὁ
δ'
ἔγραφε
μὲν
αὐτῷ |
| [29] |
γενομένης
δὲ
τῆς
διώξεως
ἄχρι
|
Μυκηνῶν, |
ὁ
μὲν
τύραννος
ὑπὸ
Κρητός |
| [9] |
οἳ
τῆς
μὲν
πάλαι
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἀκμῆς
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν
μέρος |
| [19] |
Φωκίωνα
καὶ
τὸν
Ἐπαμεινώνδαν
ἐπιστάμενος
|
Ἑλλήνων |
δικαιοτάτους
καὶ
κρατίστους
γεγονέναι
δοκοῦντας |
| [24] |
οὖν
Ῥωμαῖοι
τὸν
Φιλοποίμενα
θαυμάζοντες
|
Ἑλλήνων |
ἔσχατον
προσηγόρευον,
ὡς
μηδενὸς
μεγάλου |
| [41] |
καὶ
δυνάμει
καὶ
δόξῃ
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
τότε
δ'
ἔρημος
καὶ
ἄπορος, |
| [9] |
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων |
ὡς
πλείστους
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες |
| [33] |
ἔχουσαν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
πολλῶν
|
ἐθνῶν |
καὶ
δυναστῶν
ἐπὶ
τοὺς
Ἀχαιοὺς |
| [10] |
τῷ
καιρῷ
συμ>
μεταβαλλόμενος,
ὁμονοίας
|
ἐθνῶν |
καὶ
κοινωνίας
πόλεων
καὶ
συνεδρίου |
| [18] |
φρουρᾶς,
ἔφη
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
|
ἀναβαίνων |
παρὰ
τὸ
κρημνῶδες
ἐντομὴν
καθεωρακέναι |
| [1] |
ἰδίων
ἀπορίᾳ
καλῶν
ἐξαρτῶσιν
ἀλλοτρίων
|
ἐπαίνων |
τὴν
δόξαν,
ἀλλὰ
τοῖς
ἐκείνων |
| [43] |
τὸν
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα
τῶν
ἱερῶν
|
ἐκείνων |
γέλως
ἔλαβε,
καὶ
διηγεῖτο
τῷ |
| [26] |
εὐδοκιμώτατον
(ἀπολέλοιπεν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
|
ἐκείνων |
δὲ
τῶν
τὰς
ἄκρας
καταλαμβανόντων |
| [27] |
Ἀργεῖοι,
καθάπερ
οὐχ
ὑπὲρ
τῆς
|
ἐκείνων |
ἐλευθερίας
τῆς
μάχης
οὔσης,
ἀλλ' |
| [1] |
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας
ἐν
τοῖς
|
ἐκείνων |
ἐπαίνοις,
ὑπὸ
τῆς
παροιμίας
ἐπιστομίζεσθαι. |
| [28] |
τοὺς
πολεμίους
καὶ
πολὺ
πλείονας
|
ἐκείνων |
καταβαλόντες
ἢ
σφῶν
αὐτῶν
ἀπολέσαντες |
| [19] |
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
μετ'
|
(ἐκείνων, |
οἰκίαν
ἑκατέρῳ
καὶ
τάλαντον.
ἐπεὶ |
| [22] |
οὐδ'
εἰς
ἴχνος
ἐμβῆναι
τῆς
|
ἐκείνων |
πορείας,
ἔπτηξαν
ἀθρόοι
πρός
τινι |
| [1] |
ἐπαίνων
τὴν
δόξαν,
ἀλλὰ
τοῖς
|
ἐκείνων |
τὰ
οἰκεῖα
συνάπτοντες,
ὡς
καὶ |
| [54] |
ἔτυχε
Μακεδονίας
καὶ
τῶν
συντελούντων.
|
(ἀποκτείνων |
δ'
ἀεὶ
τοὺς
ἀρίστους
καὶ |
| [50] |
τῷ
Φαρίῳ
Δημητρίῳ,
παρὰ
μέρος
|
ἀποκλίνων |
εἰς
ἑκάτερον
καὶ
πυνθανόμενος,
τί |
| [1] |
ἀξίους
ὄντας,
ὑποδυομένους
δὲ
προγόνων
|
τινῶν |
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας
ἐν
τοῖς |
| [48] |
πρῶτον
Ἀπελλοῦ
καὶ
Μεγαλέου
καί
|
τινων |
αὐλικῶν
ἄλλων
διαβαλλόντων
τὸν
Ἄρατον, |
| [54] |
καὶ
(φιλίῳ
τῆς
ἀνοσιουργίας
ταύτης
|
τίνων |
διετέλεσε.
καταπολεμηθεὶς
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |
| [6] |
προαπέστειλαν.
ἐν
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων
|
τινῶν |
ἐν
Ἄργει
τοῦ
Νικοκλέους
φανέντων |
| [10] |
γὰρ
μόνον
ὡς
ἔοικε
θηρίων
|
τινῶν |
ὄψεις,
ἐνεργοὶ
διὰ
σκότους
οὖσαι, |
| [9] |
μὲν
οὖν
Νικοκλῆς
ἔλαθε
διά
|
τινων |
ὑπονόμων
ὑπεκδὺς
καὶ
ἀποδρὰς
ἐκ |
| [25] |
(Ἀρί(
στιππος
εἷλε
διώκων,
καὶ
|
μνῶν |
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
τὸν
δ'
Ἄρατον |
| [50] |
λῃσταὶ
γὰρ
ἐμφύονται
πέτραις
καὶ
|
κρημνῶν |
περιέχονται,
βασιλεῖ
δὲ
πίστεως
καὶ |
| [13] |
τὰς
μὲν
ἄλλας
εἰκόνας
τῶν
|
τυράννων |
ἀνεῖλεν
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
ὅτε |
| [13] |
τυράννοις
πολεμητέον,
οὐ
τοῖς
τῶν
|
τυράννων· |
ἐάσωμεν
οὖν
τὸ
ἅρμα
καὶ |
| [9] |
τά
τε
λοιπὰ
χρήματα
(τῶν
|
τυράννων |
εἰς
μέσον
ἔθηκε
τοῖς
πολίταις. |
| [44] |
αὐτοὺς
Ἀντιγόνῳ
τά
τε
τῶν
|
τυράννων |
καὶ
τὰ
τῶν
προδοτῶν
χρήματα |
| [45] |
τὰς
μὲν
τῶν
ἐν
Ἄργει
|
τυράννων |
καταβεβλημένας
ἀνέστησε,
τὰς
δὲ
τῶν |
| [26] |
χλαμυδίῳ
τῷ
τυχόντι,
τῶν
πώποτε
|
τυράννων |
κοινὸς
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός,
ἄχρι
τῆς |
| [9] |
τοὺς
δ'
ἐπὶ
τῶν
ἔμπροσθεν
|
τυράννων |
οὐκ
ἐλάττους
πεντακοσίων,
οἷς
μακρὰ |
| [15] |
τοξευομέναις
ἔρωτι
φιλίαις
βασιλέων
καὶ
|
τυράννων |
τοσοῦτον
προσῆν
φθόνου
καὶ
κακοηθείας. |
| [1] |
οὐδενὸς
ἀξίους
ὄντας,
ὑποδυομένους
δὲ
|
προγόνων |
τινῶν
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας
ἐν |
| [34] |
Ἀθήναις,
(καὶ
ὅλως
κατεφρόνει
τῶν
|
Μακεδόνων. |
διὸ
καὶ
κρατηθέντος
αὐτοῦ
μάχῃ |
| [38] |
ἦν
ἄξιον
ἀντὶ
τοῦ
πρώτου
|
Μακεδόνων |
ἡγεμόνα
ποιεῖσθαι
τοὺς
ἔν
τινι |
| [34] |
τῆς
Ἀρκαδίας
αὐτοῖς
συνετέλει.
καὶ
|
Μακεδόνων |
μὲν
ἀσχόλων
ὄντων
διά
τινας |
| [38] |
πάλιν
τὴν
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
|
Μακεδόνων, |
μηδὲ
πληρῶσαι
τὸν
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν |
| [47] |
ἀλλοτρίαις
σῴζεσθαι
χερσὶ
καὶ
τοῖς
|
Μακεδόνων |
ὅπλοις
αὑτοὺς
ὑπεσταλκότες,
ἐν
ἀργίᾳ |
| [43] |
οὐ
μόνον
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ
καὶ
|
Μακεδόνων |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
πάντ<
ων |
| [16] |
τῆς
Ἑλλάδος
ὅλης
τυραννίδα,
τὴν
|
Μακεδόνων |
φρουράν,
ἐκεῖθεν
ἐξελάσαι
(διανοούμενος.
Χάρης |
| [29] |
παραγγέλματος
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας
|
πλειόνων |
ἡμερῶν
κομίζειν
εἰς
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν, |
| [22] |
νυκτὸς
ἠχῶδες
τὸν
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
|
πολλαπλασιόνων |
ἢ
τοσούτων
ἐποίει
δοκεῖν
(φέρε( |
| [45] |
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ
περὶ
τῶν
|
εἰκόνων· |
ὁ
γὰρ
Ἀντίγονος
τὰς
μὲν |
| [8] |
δ'
ὥρα
κατήπειγεν,
ἤδη
φθεγγομένων
|
ἀλεκτρυόνων |
καὶ
ὅσον
οὔπω
τῶν
ἐξ |
| [26] |
οἰκέτας
ὁπότε
δειπνήσαι
τάχιστα
πάντας
|
ἐξελαύνων, |
καὶ
τὴν
μέταυλον
ἀποκλείων,
μετὰ |
| [7] |
συμμέτρως
τῇ
περιφορᾷ
τῆς
σελήνης
|
ἐπιταχύνων |
καὶ
πάλιν
ἀνιεὶς
τὴν
πορείαν, |
| [20] |
δ'
ἀδελφὸν
εἶναι,
παντάπασιν
ὁ
|
Τέχνων |
ἐπείσθη
τῷ
Διοκλεῖ
διαλέγεσθαι,
καὶ |
| [20] |
ὁ
γὰρ
οἰκέτης
τοῦ
Ἀράτου
|
Τέχνων |
ἐπέμφθη
μὲν
ὡς
μετὰ
τοῦ |
| [20] |
προσῄει
κατὰ
τύχην.
ὁ
δὲ
|
Τέχνων |
πρὸς
τὰ
σημεῖα
τῆς
μορφῆς |
| [37] |
λαμπρῶς
ἀγωνισάμενος
τὸν
κάλλιστον
τῶν
|
ἀγώνων |
ἐπὶ
θύραις
τῆς
πατρίδος.
(οἱ |
| [8] |
τειχοφυλάκων
καὶ
τὸν
ψόφον
τῶν
|
κωδώνων |
παρωξύνθαι.
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς
Ἀράτου |
| [20] |
οὐ
συνειδὼς
τὴν
πρᾶξιν
οὐδὲ
|
κοινωνῶν, |
ὅμοιος
δὲ
τῷ
Διοκλεῖ,
προσῄει |
| [6] |
εἰς
ἀχάνας
καὶ
κατακαλύψαντες
ἐφ'
|
ἁμαξῶν |
προαπέστειλαν.
ἐν
τούτῳ
δὲ
κατασκόπων |
| [7] |
ἀπαλλάττεσθαι
παρεθάρρυνεν
ὁ
Ἄρατος,
ὡς
|
ἀπάξων |
ἂν
οἱ
κύνες
(ἄγαν
ἐνοχλῶσιν |
| [21] |
πληγεὶς
ξίφει
τὴν
κεφαλήν,
ἔφυγε
|
βοῶν |
ἔνδον
εἶναι
τοὺς
(πολεμίους.
καὶ |
| [15] |
ἡμᾶς
ὑπερεώρα,
ταῖς
ἐλπίσιν
ἔξω
|
βλέπων, |
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
ἐθαύμαζε
πλοῦτον, |
| [16] |
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι
τις
ἀδελφὴν
|
προσειπὼν |
τῆς
Πελοπίδου
τοῦ
Θηβαίου
καὶ |
| [28] |
τοῦ
τροπαίου,
καὶ
μίαν
ἡμέραν
|
διαλιπὼν |
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν
στρατιάν.
ὡς |
| [12] |
φθάσας
ἀπέβη,
καὶ
τὴν
ναῦν
|
καταλιπὼν |
ἀπεχώρησε
μακρὰν
ἀπὸ
θαλάσσης,
ἔχων |
| [28] |
πρὸς
Ἀρίστιππον,
αἰτίαν
ἔσχεν
ὡς
|
ἐγκαταλιπὼν |
τὸν
(ἀγῶνα
καὶ
προέμενος
τὸ |
| [44] |
ἀποκόψωσιν
αὐτὸν
τῆς
οἴκαδε
σωτηρίας,
|
ἐκλιπὼν |
τὸν
(Ἀκροκόρινθον
ἔτι
νυκτὸς
ἐβοήθει. |
| [46] |
Φίλιππον,
οὔπω
πάνυ
μειράκιον
ὄντα,
|
πέμπων |
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ
μάλιστα
προσέχειν |
| [35] |
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
ἔπειθε
|
πέμπων |
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον
θεῖναι |
| [17] |
καὶ
φυλαττούσης
τὸν
Ἀκροκόρινθον,
εὐθὺς
|
ὑποπέμπων |
Δημήτριον
τὸν
υἱὸν
αὐτῇ,
καὶ |
| [6] |
ἁμαξῶν
προαπέστειλαν.
ἐν
τούτῳ
δὲ
|
κατασκόπων |
τινῶν
ἐν
Ἄργει
τοῦ
Νικοκλέους |
| [27] |
τὸν
μηρόν,
ἐκράτησε
δὲ
τῶν
|
τόπων |
ἐν
οἷς
ἦν
καὶ
οὐκ |
| [54] |
δεινὰς
καὶ
ἀλλοκότους
ἐπιφοράς,
πράξεων
|
ἀτόπων |
καὶ
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν
ὀλεθρίων |
| [6] |
διὰ
Πρώτου
καὶ>
Ξενοφίλου
τῶν
|
ἀρχικλώπων |
οὐ
πολλοὺς
στρατιώτας,
οἷς
διεδόθη |
| [23] |
σῶμα
(βαρύτητος
κεκρατῆσθαι.
τῶν
δ'
|
ἀνθρώπων |
ἅμα
τῷ
προελθεῖν
αὐτὸν
ἐκχυθέντων |
| [34] |
ἔτυχε
δὲ
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων
|
παρὼν |
αὐτὸς
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
διατριβὴν |
| [35] |
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ
αὐτῶν
διαλέγεσθαι
|
παρών, |
πάντα
ταχέως
καὶ
προθύμως
ἐψηφίσαντο, |
| [35] |
ὡρμημένου
δὲ
(πάντως
ὑπήκουσε
καὶ
|
παρὼν |
συνεστράτευεν.
ὅτε
δὴ
καὶ
κωλύσας, |
| [6] |
καὶ
Καφισίας
ὑπ'
αὐτοῦ
μετὰ
|
τεσσάρων |
ἄλλων
εὔζωνος,
οὓς
ἔδει
πρὸς |
| [21] |
αὐτοῖς
ἀπήντα
σὺν
φωτὶ
φυλακὴ
|
τεσσάρων |
ἀνδρῶν
οὐ
καθορωμένοις·
ἔτι
γὰρ |
| [21] |
ἀπήντα
σὺν
φωτὶ
φυλακὴ
τεσσάρων
|
ἀνδρῶν |
οὐ
καθορωμένοις·
ἔτι
γὰρ
ἦσαν |
| [37] |
εἰς
χωρία
σκολιὰ
καὶ
μεστὰ
|
δένδρων |
πεφυτευμένων
καὶ
τάφρων
πλατειῶν,
ἐν |
| [17] |
ἔχων
καὶ
στεφάνους
περικείμενος,
ἀνὴρ
|
γέρων |
καὶ
τηλικαύταις
πραγμάτων
μεταβολαῖς
κεχρημένος, |
| [43] |
ὡς
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
τῶν
|
ἱερῶν |
ἔδειξε.
λέγεται
γὰρ
οὐ
πρὸ |
| [43] |
δὴ
τὸν
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα
τῶν
|
ἱερῶν |
ἐκείνων
γέλως
ἔλαβε,
καὶ
διηγεῖτο |
| [29] |
(στρατιάν.
καὶ
σιτία
κελεύσας
πλειόνων
|
ἡμερῶν |
κομίζειν
εἰς
Κεγχρεὰς
κατῆλθεν,
ἐκκαλούμενος |
| [35] |
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο
στρατηγόν.
(Ὁ
δ'
|
εὐημερῶν |
παρὰ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ
βουλόμενος |
| [1] |
φύσει
τὸ
γενναῖον
ἐπιπρέπει
ἐκ
|
πατέρων" |
κατὰ
Πίνδαρον
ὥσπερ
σοί,
πρὸς |
| [50] |
τὸν
τόπον·
εἰ
δὲ
βασιλέως,
|
ἀμφοτέρων |
τῶν
κεράτων
τὸν
βοῦν
καθέξεις" |
| [51] |
τὴν
γυναικωνῖτιν
ἀδικημάτων
αἰσθόμενος,
καὶ
|
φέρων |
ἀνιαρῶς
αὐτός,
ἀποκρυπτόμενος
δὲ
τὸν |
| [50] |
Ἄρατος
αὐτός
τε
δῆλος
ἦν
|
φέρων |
βαρέως,
καὶ
τὸν
υἱὸν
ἐπιτιμῶντα |
| [6] |
δι'
ἀγορᾶς
ὁ
μὲν
στεφάνους
|
φέρων, |
ὁ
δὲ
λαμπάδας
ὠνούμενος,
ὁ |
| [9] |
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν
αὐτὴν
|
φέρων |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ
Δωριεῖς
ὄντες |
| [42] |
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
τῶν
ἄλλων
|
ὁμήρων. |
ἐφ'
οἷς
οἱ
Κορίνθιοι
χαλεπῶς |
| [26] |
ἐν
τῇ
πόλει
ζῶντα
τῶν
|
ἐχθρῶν |
ὑπολελοιπώς,
τοὺς
μὲν
δορυφόρους
καὶ |
| [23] |
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
πικῶν
|
καιρῶν |
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένας.
τῶν
δ' |
| [5] |
φάσκοντες
ὑπὸ
κηπουροῦ
τινος
κυναρίων,
|
μικρῶν |
μέν,
ἐκτόπως
δὲ
μαχίμων
καὶ |
| [22] |
περιήχει
διὰ
τὴν
ἀπὸ
τῶν
|
ὀρῶν |
ἀνάκλασιν
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος
ὅθεν |
| [43] |
Ἀντίγονον
τὸν
παλαιὸν
ἔχθραν.
ἀλλ'
|
ὁρῶν |
ἀπαραίτητον
ἐπικειμένην
τὴν>
ἀνάγκην
καὶ |
| [25] |
μέρη
γενόμεναι
κοινῆς
προνοίας
τυγχάνωσιν.
|
~Ὁρῶν |
δὲ
τοὺς
ἀρίστους
τῶν
προσοίκων |
| [3] |
ἐλευθερίως,
καὶ
τὸ
σῶμα
βλαστάνον
|
ὁρῶν |
εἰς
εὐεξίαν
καὶ
μέγεθος,
ἐπέδωκεν |
| [12] |
πόλις
ἐκινδύνευεν
ἀνάστατος
γενέσθαι,
μίαν
|
ὁρῶν |
ἐλπίδα
τὴν
Πτολεμαίου
φιλανθρωπίαν,
ὥρμησεν |
| [47] |
στρατηγοῦντα
τότε
τῶν
Ἀχαιῶν
Τιμόξενον
|
ὁρῶν |
ὀκνοῦντα
καὶ
διατρίβοντα
τὸν
χρόνον, |
| [38] |
καταπολιτευόμενος,
ἐν
δὲ
τοῖς
ὑπομνήμασι
|
λοιδορῶν |
διετέλει,
τούτους
ἐπάγεσθαι
δεσπότας
ταῖς |
| [18] |
ὄνομα
Διοκλῆς
ἐν
τῷ
φρουρίῳ
|
μισθοφορῶν |
διέτριβεν.
(οἱ
δὲ
τρεῖς
κλέψαντες |
| [30] |
καὶ
φόβου
καὶ
φρουρᾶς
καὶ
|
δορυφόρων, |
εἶτα
τῆς
πατρίδος
εὐεργέτης
(γενέσθαι. |
| [53] |
καὶ
λευχειμονοῦντες
ὑπὸ
παιάνων
καὶ
|
χορῶν |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἀνῆγον,
καὶ |
| [43] |
τοὺς
πολεμίους,
οὐ
πάνυ
τι
|
θαρρῶν |
τὸν
Ἀντίγονον
οὐδὲ
(πιστεύων
τοῖς |
| [24] |
δὲ
τοὺς
ἐλευθέρους
ἀφῆκεν
ἄνευ
|
λύτρων, |
ἀρχὰς
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
Πτολεμαῖον |
| [17] |
ἡλικίαν·
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
πύλην
|
εὑρών, |
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων
ἀνοίγειν· |
| [32] |
θόρυβον,
ὡς
ἔστη
πρὸ
τῶν
|
θυρῶν |
τοῦ
ἱεροῦ
καὶ
κατέβλεψεν
εἰς |
| [34] |
τέθνηκεν,
ὁ
μὲν
τὸν
Πειραιᾶ
|
φρουρῶν |
Διογένης
ἔπεμψεν
ἐπιστολὴν
εἰς
Κόρινθον, |
| [37] |
καὶ
μεστὰ
δένδρων
πεφυτευμένων
καὶ
|
τάφρων |
πλατειῶν,
ἐν
οἷς
ἐπιθεμένου
τοῦ |
| [10] |
δ'
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ
πολιτικός,
|
μεγαλόφρων, |
ἀκριβέστερος
εἰς
τὰ
κοινὰ
μᾶλλον |
| [24] |
καὶ
γνώμῃ
διὰ
παντὸς
ἄρχειν.
|
ἑώρων |
γὰρ
αὐτὸν
οὐ
πλοῦτον,
οὐ |
| [8] |
οἱ
μισθοφόροι
παρενυκτέρευον.
ἄφνω
δ'
|
ἐπιπεσὼν |
αὐτοῖς
καὶ
συλλαβὼν
ἅπαντας,
οὐδένα |
| [31] |
ταῦτα
πράττουσιν
ἐξαίφνης
ὁ
Ἄρατος
|
ἐπιπεσὼν |
προσηγγέλθη,
καὶ
γενομένης
ἐκπλήξεως,
οἵαν |
| [54] |
ἐπέτρεψεν
ἐκείνοις
τὰ
καθ'
αὑτόν,
|
ἐκπεσὼν |
δὲ
τῆς
ἄλλης
ἀρχῆς
καὶ |
| [2] |
τῇ
περὶ
τὴν
οἰκίαν
ταραχῇ
|
συνεκπεσὼν |
τοῖς
φεύγουσιν
ὁ
παῖς
καὶ |
| [32] |
τρεψάμενος
τοὺς
Αἰτωλοὺς
καὶ
φεύγουσι
|
συνεισπεσὼν |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἐξελάσαι
κατὰ |
| [29] |
σάλπιγγος
ἐγκελευσαμένης,
δρόμῳ
καὶ
ἀλαλαγμῷ
|
προσπεσὼν |
τοῖς
πολεμίοις
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ |
| [38] |
παρὰ
τῶν
Ἀχαιῶν
ὡς
πολλὰ
|
ποιήσων |
ἀγαθὰ
τὰς
πόλεις
ἀντὶ
τῆς |
| [29] |
βεβλῆσθαι
γὰρ
τοὺς
ἀστραγάλους
ἀπέρχοιτο
|
καραδοκήσων |
πόρρωθεν
τὸ
συμβησόμενον.
ταῦτα
γὰρ |
| [50] |
τῷ
τε
Διὶ
θύσων
καὶ
|
(θεωρήσων |
τὸν
τόπον.
ἔστι
γὰρ
οὐχ |
| [44] |
διαπέμπεται
κρύφα
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
|
ἀποστήσων |
τὴν
πόλιν,
εἰ
στρατιώτας
(ἐκεῖνος |
| [29] |
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
τῶν
πυλῶν
|
ἀνοιχθεισῶν |
καὶ
τῆς
σάλπιγγος
ἐγκελευσαμένης,
δρόμῳ |
| [25] |
δ'
Ἄρατον
αὐτὸν
ἅμα
καὶ
|
μισῶν |
καὶ
δεδοικώς,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν,
συνεργοῦντος |
| [14] |
χρήματα
τοσαῦτα
πορίσαι
τοῖς
πολίταις,
|
ὅσων |
μικρὸν
μέρος
ἄλλοι
στρατηγοὶ
καὶ |
| [52] |
τινα
νόσον
κοινὴν
καὶ
συνήθη
|
νοσῶν |
διήντλει·
πλὴν
ἑνός
γε
τῶν |
| [46] |
πεποιηκὼς
ἀνέζευξεν
εἰς
Μακεδονίαν,
(κἀκεῖ
|
νοσῶν |
ἤδη
τὸν
διάδοχον
τῆς
βασιλείας |
| [16] |
διήνεγκεν.
ὁ
μὲν
γὰρ
Ἰσθμὸς
|
ἐμφράσσων |
τὰς
θαλάσσας
εἰς
ταὐτὸ
συνάγει |
| [50] |
τὸν
Ἰθωμάταν,
τῷ
τε
Διὶ
|
θύσων |
καὶ
(θεωρήσων
τὸν
τόπον.
ἔστι |
| [40] |
ἅμα
λέγων
ὑπεξῄει
βάδην
ὡς
|
(παραδώσων |
τινὶ
τὸν
ἵππον.
οὕτως
δ' |
| [37] |
ἔπεσε
λαμπρῶς
ἀγωνισάμενος
τὸν
κάλλιστον
|
τῶν |
ἀγώνων
ἐπὶ
θύραις
τῆς
πατρίδος. |
| [16] |
στρατηγοὺς
εὐτυχήσας,
ἔγραψε
τῷ
δήμῳ
|
τῶν |
Ἀθηναίων,
ὡς
νενικήκοι
τῆς
ἐν |
| [32] |
τούτῳ
δὲ
τῷ
ταράχῳ
μία
|
τῶν |
αἰχμαλώτων,
Ἐπιγήθους
ἀνδρὸς
ἐνδόξου
θυγάτηρ, |
| [45] |
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ἐκείνῳ
τὰς
αἰτίας
ἐπέφερον, |
| [9] |
τυραννίδων
διεφύλαξαν
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
Ἑλλήνων
ὡς
πλείστους
ἐλευθεροῦντες |
| [18] |
κτησάμενος
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἐφύλαττε,
μετὰ
|
τῶν |
ἄλλων
οἷς
ἐπίστευε
μάλιστα
καὶ |
| [49] |
τούς
τ'
ἄρχοντας
ἀπέκτειναν
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ὀλίγον
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω |
| [42] |
υἱὸν
Ἄρατος
πρὸς
αὐτὸν
μετὰ
|
τῶν |
ἄλλων
ὁμήρων.
ἐφ'
οἷς
οἱ |
| [53] |
ἐφείπεθ'
ἡ
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
|
τῶν |
(ἄλλων
πολιτῶν
ὁ
βουλόμενος.
ὧν |
| [10] |
τυράννους
ἐπηβολώτατος.
διὸ
καὶ
πολλὰ
|
τῶν |
ἀνελπίστων
κατορθώσας
ἐν
οἷς
ἐτόλμησεν, |
| [22] |
δὲ
τούτων
νενικηκότων,
Ἐργῖνος
ἀπὸ
|
τῶν |
ἄνω
μαχομένων
ἦλθεν,
ἀγγέλλων
συμπεπλέχθαι |
| [1] |
εὔδαιμον
ἂν
εἴη
τὸ
μεμνῆσθαι
|
τῶν |
ἀπὸ
γένους
(ἀρίστων,
ἀκούοντας
περὶ |
| [45] |
διαμένει
δ'
ἡ
πόλις
ἐπώνυμος
|
τῶν |
ἀπολεσάντων
καὶ
ἀνελόντων
τοὺς
πολίτας. |
| [45] |
καὶ
ἀγῶνας
Ἀντιγόνῳ
συνετέλουν,
ἀρξαμένων
|
τῶν |
Ἀράτου
πολιτῶν
καὶ
δεξαμένων
τῇ |
| [25] |
πόλιν
ὀξέως,
οἰόμενος
εὑρήσειν
τὰ
|
τῶν |
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν
δὲ
πολλῶν |
| [6] |
καὶ
διὰ
Πρώτου
καὶ>
Ξενοφίλου
|
τῶν |
ἀρχικλώπων
οὐ
πολλοὺς
στρατιώτας,
οἷς |
| [11] |
στρατευόμενος
ἠγαπᾶτο
δι'
εὐπείθειαν
ὑπὸ
|
τῶν |
ἀρχόντων,
ὅτι
καίπερ
συμβολὰς
τῷ |
| [29] |
οὕτως
λαμπρῶς
εὐτυχήσας,
καὶ
μηδένα
|
τῶν |
αὑτοῦ
στρατιωτῶν
ἀποβαλών,
ὅμως
οὐκ |
| [37] |
τὸν
Λυδιάδην·
καὶ
βιασθεὶς
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἀπερχομένων
πρὸς
ὀργήν,
ἠκολούθησεν |
| [34] |
καίπερ
ἑτέρου
μὲν
ἄρχοντος
τότε
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
αὐτὸς
δὲ
δι'
ἀρρωστίαν |
| [47] |
~Τελευτήσαντος
δ'
Ἀντιγόνου,
καταφρονήσαντες
Αἰτωλοὶ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
διὰ
τὴν
ῥᾳθυμίαν
ἐθισθέντες |
| [38] |
τὰ
πράγματα
καὶ
τὴν
δύναμιν
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
εἶξαι
τῷ
Κλεομένει,
καὶ |
| [11] |
παρεῖχεν
αὑτῷ
τὸν
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
εἴτε
Δυμαῖος
εἴτε
Τριταιεὺς |
| [39] |
Πελλήνῃ
προσέβαλε,
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντος
ἔσχε
τὴν
πόλιν· |
| [29] |
ἐκείνοις
χαριζομένων,
ὡς
τοῦ
στρατηγοῦ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐκταράττοιτο
μὲν
ἡ
κοιλία |
| [34] |
δὲ
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐλάμβανε
δύναμις.
~Ὁ
δ' |
| [25] |
ἐξωλέστερος
ἐκείνου
τύραννος.
ὅσοι
δὴ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐν
ἡλικίᾳ
παρόντες
ἔτυχον, |
| [24] |
οὐκ
ἄλλο
τι
τῆς
αὐξήσεως
|
(τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐπίπροσθεν
ποιούμενον.
ἡγεῖτο
γὰρ |
| [24] |
ἐξ
εἱρκτῆς
λελυμένῃ
τῇ
δυνάμει
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἐφ'
(ὅ
τι
βούλοιτο |
| [24] |
αὐτοῖς.
Πτολεμαῖον
δὲ
σύμμαχον
ἐποίησε,
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἡγεμονίαν
ἔχοντα
πολέμου
καὶ |
| [41] |
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
δὲ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ |
| [31] |
αὐτοῖς
πρὸ
τῆς
Μεγαρικῆς
ὡρμημένων
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
καὶ
τοῦ
βασιλέως
τῶν |
| [41] |
δ'
Ἀράτῳ
συνῆλθον
εἰς
Σικυῶνα
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
οἱ
πολλοί,
καὶ
γενομένης |
| [28] |
ἀγωνισταῖς
ἀσυλία
καὶ
ἀσφάλεια,
πάντας
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
ὅσους
ἔλαβον
ἠγωνισμένους
ἐν |
| [33] |
διεβλήθη
καὶ
κακῶς
ἤκουσεν
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς
πεποιημένων
αὐτῶν |
| [23] |
συναγαγὼν
ἑαυτὸν
διεξῆλθε
λόγον
ὑπὲρ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
τῇ
πράξει
πρέποντα,
καὶ |
| [16] |
αἱρεθεὶς
στρατηγὸς
τὸ
πρῶτον
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
τὴν
μὲν
ἀντιπέρας
Λοκρίδα |
| [35] |
μάλιστα
φανερὰν
ἐποίησαν
οἱ
σύνεδροι
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
τὴν
πρὸς
τὸν
Ἄρατον |
| [47] |
ἀγανακτῶν,
καὶ
τὸν
στρατηγοῦντα
τότε
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
Τιμόξενον
ὁρῶν
ὀκνοῦντα
καὶ |
| [48] |
ἐκείνου
μὲν
καταφρονουμένου
τελέως
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν,
τοῦ
δ'
Ἀράτου
παραμελοῦντος, |
| [53] |
Αἰγίῳ,
τὸ
ἑπτακαιδέκατον
στρατηγοῦντος,
καὶ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
φιλοτιμουμένων
ἐκεῖ
γενέσθαι
ταφὰς |
| [38] |
Κλεομένης
ᾔτει
τὴν
ἀρχὴν
παρὰ
|
τῶν |
Ἀχαιῶν
ὡς
πολλὰ
ποιήσων
ἀγαθὰ |
| [22] |
χρὴ
τραπέσθαι
μέρος,
Ἀρχέλαος
ὁ
|
τῶν |
βασιλικῶν
ἡγεμὼν
στρατιώτας
ἔχων
πολλοὺς |
| [45] |
ἔστι
θέσθαι
τῷ
Ἀράτῳ
πρόφασιν.
|
τῶν |
γὰρ
Ἀχαιῶν
τὴν
πόλιν
παρ' |
| [27] |
καὶ
δίκαιοι
θεαταὶ
(καθ(
ῆντο
|
τῶν |
γινομένων,
πολλὴν
ἡσυχίαν
ἄγοντες,
ὁ |
| [34] |
περ>
Ἄρατος
(ἀπέθανεν·
ἔτυχε
δὲ
|
τῶν |
γραμμάτων
κομισθέντων
παρὼν
αὐτὸς
ἐν |
| [40] |
τριάκοντα
μὲν
αὐτῷ
στρατιωτῶν
ἑπομένων,
|
τῶν |
δ'
ἄλλων
(ἐγκατα(
λιπόντων
καὶ |
| [29] |
ἱστορεῖ,
τοὔνομα
Τραγίσκου
καταληφθεὶς
ἀποσφάττεται,
|
τῶν |
δ'
ἄλλων
ἔπεσον
(ὑπὲρ
χιλίους |
| [45] |
μὲν
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πρώτους
ἀπέκτειναν,
|
τῶν |
δ'
ἄλλων
τοὺς
μὲν
ἀπέδοντο, |
| [23] |
περὶ
τὸ
σῶμα
(βαρύτητος
κεκρατῆσθαι.
|
τῶν |
δ'
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
προελθεῖν |
| [23] |
πικῶν
καιρῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένας.
|
τῶν |
δ'
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
μὲν |
| [50] |
τοσοῦτος
ἡλικίαν
τῶν
μὲν
ἡγεμών,
|
τῶν |
δὲ
κύριος
ἤδη
καθέστηκας.
(ἔτι |
| [25] |
εὑρήσειν
τὰ
τῶν
Ἀργείων
πρόθυμα.
|
τῶν |
δὲ
πολλῶν
ἤδη
διὰ
συνήθειαν |
| [8] |
εἴτε
μεθ'
ἡμέραν
κατάκοπος
γεγονώς.
|
τῶν |
δὲ
τοῦ
κηπουροῦ
κυναρίων
κάτωθεν |
| [17] |
παιδὶ
χρησάμενος
ὥσπερ
ἄλλῳ
τινὶ
|
τῶν |
δελεασμάτων
ἐπ'
αὐτῇ,
(τὸν
δὲ |
| [49] |
θαρρήσαντες,
οἱ
μὲν
ἄρχοντες
ἐπελαμβάνοντο
|
τῶν |
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι
δὲ
μετὰ
τῶν |
| [43] |
χιλίους
καὶ
τριακοσίους
ἀπήντα
μετὰ
|
τῶν |
δημιουργῶν
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ
κατὰ |
| [24] |
τὰς
πόλεις
ἀπόλλυσθαι
μὲν
ὑπὸ
|
τῶν |
διασπώντων
τὸ
κοινόν,
αὔξεσθαι
δ' |
| [10] |
οἷς
ἐτόλμησεν,
οὐκ
ἐλάττονα
δοκεῖ
|
τῶν |
δυνατῶν
ἐγκαταλιπεῖν
δι'
εὐλάβειαν.
(οὐ |
| [41] |
(αὐτοκράτωρ.
καὶ
περιεστήσατο
φρουρὰν
ἐκ
|
τῶν |
ἑαυτοῦ
πολιτῶν,
τριάκοντα
μὲν
ἔτη |
| [45] |
τὸν
Ἄρατον,
ὥσπερ
τὸ
περὶ
|
τῶν |
εἰκόνων·
ὁ
γὰρ
Ἀντίγονος
τὰς |
| [6] |
παραλαβών
τινας
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
|
τῶν |
εἰωθότων
πίνειν
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ' |
| [21] |
ἐχώρει
διὰ
τῆς
πόλεως
μετὰ
|
τῶν |
ἑκατὸν
ἐπὶ
τὴν
ἄκραν,
ἤδη |
| [12] |
Ἄρατον,
ὑπὸ
τῶν
θεραπόντων
ἐξηπατήθη
|
τῶν |
ἐκείνου,
δεδιδαγμένων
λέγειν
ὡς
εὐθὺς |
| [19] |
ἑτέρῳ
τῆς
πράξεως
παρασχεῖν,
λαβὼν
|
τῶν |
ἐκπωμάτων
τὰ
πολλὰ
καὶ
τὰ |
| [24] |
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένου.
ἐγὼ
δὲ
|
τῶν |
Ἑλληνικῶν
πράξεων
ταύτην
ἐσχάτην
καὶ |
| [9] |
ἡγεμόνος,
οἳ
τῆς
μὲν
πάλαι
|
τῶν |
Ἑλλήνων
ἀκμῆς
οὐδὲν
ὡς
εἰπεῖν |
| [41] |
δὲ
καὶ
δυνάμει
καὶ
δόξῃ
|
τῶν |
Ἑλλήνων,
τότε
δ'
ἔρημος
καὶ |
| [45] |
τυράννων
καταβεβλημένας
ἀνέστησε,
τὰς
δὲ
|
τῶν |
ἑλόντων
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
ἀνέτρεψε, |
| [33] |
μικρὸν
ἀεὶ
καὶ
σύνεγγυς
ἀποσφάλλεσθαι
|
τῶν |
ἐλπίδων
πρὸς
τὸ
θαρρεῖν
(ἀνακαλού( |
| [17] |
περὶ
αὐτὸν
οὐδὲν
ἀπέλειπε
πάθει
|
τῶν |
ἐμμανεστάτων
ἐρώτων,
ἀλλ'
ὅλος
ἀνήρτητο |
| [9] |
ἐκπεπτωκότας
ὀγδοήκοντα,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
|
τῶν |
ἔμπροσθεν
τυράννων
οὐκ
ἐλάττους
πεντακοσίων, |
| [45] |
ὁ
γὰρ
Ἀντίγονος
τὰς
μὲν
|
τῶν |
ἐν
Ἄργει
τυράννων
καταβεβλημένας
ἀνέστησε, |
| [8] |
φθεγγομένων
ἀλεκτρυόνων
καὶ
ὅσον
οὔπω
|
τῶν |
ἐξ
ἀγροῦ
τι
(φέρειν
εἰωθότων |
| [9] |
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ
παράπαν
|
τῶν |
ἐπελθόντων
οὐδὲ
τῶν
πολεμίων,
ἀλλὰ |
| [39] |
ἐδέξαντο,
καὶ
ὅλως
οὐδὲν
ἔτι
|
τῶν |
ἐπικτήτων
βέβαιον
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς, |
| [7] |
φῶτα
πολλὰ
καὶ
θόρυβος
ἦν
|
τῶν |
ἐπιπορευομένων.
οἱ
δ'
ὥσπερ
εἶχον |
| [3] |
παρέργως
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα
διὰ
|
τῶν |
ἐπιτυχόντων
ὀνομάτων
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ |
| [11] |
τῆς
πατρίδος
δύναμιν,
ὡς
ἑνὶ
|
τῶν |
ἐπιτυχόντων
χρῆσθαι
παρεῖχεν
αὑτῷ
τὸν |
| [53] |
ἡγούμενος
τῶν
τε
παίδων
καὶ
|
τῶν |
ἐφήβων,
εἶτ'
ἐφείπεθ'
ἡ
βουλὴ |
| [26] |
δ'
ἐν
τῇ
πόλει
ζῶντα
|
τῶν |
ἐχθρῶν
ὑπολελοιπώς,
τοὺς
μὲν
δορυφόρους |
| [23] |
φάναι
τοῦτο
μάλιστα
κἀμοί
ποτε
|
τῶν |
Ζήνωνος
ἤρεσκε
δογμάτων·
νῦν
δὲ |
| [12] |
καὶ
ζητῶν
τὸν
Ἄρατον,
ὑπὸ
|
τῶν |
θεραπόντων
ἐξηπατήθη
τῶν
ἐκείνου,
δεδιδαγμένων |
| [52] |
οὐκ
ὀξὺ
καὶ
σφοδρόν,
ἀλλὰ
|
τῶν |
θέρμας
τε
μαλακὰς
τὸ
πρῶτον |
| [3] |
ὃν
ἱστορεῖ
Μυρσίλος
ὑπὸ
πλήθους
|
τῶν |
θεωμένων
ὡς
τοῦτ'
ἔγνωσαν
καταπατηθῆναι. |
| [32] |
τὸν
θόρυβον,
ὡς
ἔστη
πρὸ
|
τῶν |
θυρῶν
τοῦ
ἱεροῦ
καὶ
κατέβλεψεν |
| [27] |
περὶ
δρασμὸν
εἶχε,
καὶ
πολλὰ
|
τῶν |
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
προεξέπεμψε.
νῦν |
| [6] |
ὀλίγων
δέκα
παρέσχεν,
αὐτὸς
δὲ
|
τῶν |
ἰδίων
οἰκετῶν
τριάκοντα
καθώπλισεν.
ἐμισθώσατο |
| [10] |
ἀκριβέστερος
εἰς
τὰ
κοινὰ
μᾶλλον
|
τῶν |
ἰδίων,
πικρῶς
μισοτύραννος,
ἔχθρας
ὅρῳ |
| [43] |
ἀπέβαινεν,
ὡς
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
|
τῶν |
ἱερῶν
ἔδειξε.
λέγεται
γὰρ
οὐ |
| [43] |
τότε
δὴ
τὸν
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα
|
τῶν |
ἱερῶν
ἐκείνων
γέλως
ἔλαβε,
καὶ |
| [28] |
αὐτὸς
οὐχ
οὕτως
ἐκβιασθεὶς
ὑπὸ
|
τῶν |
καθ'
αὑτόν,
ὡς
ἀπιστῶν
τῷ |
| [10] |
φωνὴν
ἀφιέντος
ὡς
οὐδενὸς
ἄλλου
|
τῶν |
καλῶν
ἐραστής,
πολέμῳ
καὶ
ἀγῶνι |
| [19] |
τῇ
ψυχῇ,
καὶ
τοσοῦτον
ἔρωτα
|
τῶν |
καλῶν
πράξεων
εἶχεν,
ὥστε
τὸν |
| [8] |
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος
ἔτι
|
τῶν |
κάτωθεν
ὀλίγους,
ἐπὶ
τὴν
οἰκίαν |
| [50] |
τόπον·
εἰ
δὲ
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
|
τῶν |
κεράτων
τὸν
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος |
| [8] |
ὁ
κίνδυνος
καὶ
μῆκος
ἐλάμβανε,
|
τῶν |
κλιμάκων
κραδαινομένων,
εἰ
μὴ
καθ' |
| [21] |
οἱ>
γυμνοῖς
τοῖς
ποσὶν
ἀντιλαμβανόμενοι
|
τῶν |
κλιμάκων·
ὁ
δ'
Ἐργῖνος
ἑπτὰ |
| [7] |
ὥσπερ
εἶχον
αὐτοῦ
πτήξαντες
ἐπὶ
|
τῶν |
κλιμάκων,
τούτους
μὲν
οὐ
χαλεπῶς |
| [29] |
καὶ
σκώμματα
καὶ
βωμολοχίας
παρείλετο
|
τῶν |
κολακευόντων
τοὺς
τυράννους
καὶ
διεξιόντων |
| [40] |
δ'
ὑπεκδύς,
καὶ
τοῖς
ἀπαντῶσι
|
τῶν |
Κορινθίων
ἀθορύβως
διαλεγόμενος
καὶ
κελεύων |
| [44] |
εὖ
πεφραγμένου
τοῦ
Κλεομένους
(καὶ
|
τῶν |
Κορινθίων
ἀμυνομένων
προθύμως.
ἐν
τούτῳ |
| [22] |
τῷ
Ἀράτῳ,
δεχομένων
κατὰ
πύλας
|
τῶν |
Κορινθίων
προθύμως
καὶ
τοὺς
βασιλικοὺς |
| [19] |
τηλικοῦτον
καὶ
τὰ
τιμιώτατα
δοκοῦντα
|
τῶν |
κτημάτων
ὑποτιθέντος,
ὅπως
παρεισαχθεὶς
νυκτὸς |
| [7] |
Μνασίθεος,
αὐτὸς
ἐπηκολούθει
σχολαίως,
ἤδη
|
τῶν |
κυναρίων
εὐτόνως
ὑλακτούντων
καὶ
συμπαρατρεχόντων |
| [8] |
τῶν
τειχοφυλάκων
καὶ
τὸν
ψόφον
|
τῶν |
κωδώνων
παρωξύνθαι.
τοῦτο
μάλιστα
τοὺς |
| [31] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
καὶ
τοῦ
βασιλέως
|
τῶν |
Λακεδαιμονίων
Ἄγιδος
ἀφικομένου
μετὰ
δυνάμεως |
| [36] |
νενικημένοις
τοῖς
(Ἀχαιοῖς.
αὖθις
δὲ
|
τῶν |
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
Μεγάλην
πόλιν
στρατευσάντων, |
| [40] |
μὲν
οὖν,
προσγενομένων
αὐτῷ
τῶν
|
τὴν |
λεγομένην
Ἀκτὴν
κατοικούντων
καὶ
τὰς |
| [23] |
τῆς
τ'
ὄψεως
αὐτοῦ
καὶ
|
τῶν |
λόγων
οἷς
(ἔμελλε
χρῆσθαι
πρὸς |
| [34] |
ταῖς
Ἀθήναις,
(καὶ
ὅλως
κατεφρόνει
|
τῶν |
Μακεδόνων.
διὸ
καὶ
κρατηθέντος
αὐτοῦ |
| [6] |
τῶν
φυγάδων.
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ
|
τῶν |
μὲν
ἐν
Ἄργει
φίλων
ἕκαστος |
| [50] |
τούτων
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος
ἡλικίαν
|
τῶν |
μὲν
ἡγεμών,
τῶν
δὲ
κύριος |
| [7] |
τείχους.
ἐνταῦθα
Καφισίας
ἀπήντησεν
αὐτῷ,
|
τῶν |
μὲν
κυναρίων
οὐ
κρατήσας
ἔφθη |
| [49] |
ἰδίᾳ
μὲν
ἐρωτῶν
τοὺς
στρατηγοὺς
|
τῶν |
Μεσσηνίων,
εἰ
νόμους
κατὰ
τῶν |
| [38] |
τὴν
χώραν
ἀναδασάμενος
καὶ
πολλοὺς
|
τῶν |
μετοίκων
ἐμβαλὼν
εἰς
τὴν
πολιτείαν |
| [30] |
φύσιν,
οὐδ'
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ
|
τῶν |
μονάρχων
ἀκρασίᾳ
καὶ
πλεονεξίᾳ
πρὸς |
| [27] |
οὔσης,
ἀλλ'
ὡς
τὸν
ἀγῶνα
|
τῶν |
Νεμείων
βραβεύοντες,
ἴσοι
καὶ
δίκαιοι |
| [28] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
καὶ
τὸν
ἀγῶνα
|
τῶν |
Νεμείων
ἤγαγεν
ἐν
Κλεωναῖς,
ὡς |
| [39] |
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
|
τῶν |
νεωτεριζόντων
πανταχόθεν.
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ |
| [6] |
οἴκαδε·
καὶ
μετὰ
μικρὸν
ἑωρᾶτο
|
τῶν |
οἰκετῶν
αὐτοῦ
δι'
ἀγορᾶς
ὁ |
| [1] |
σοί,
πρὸς
τὸ
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
|
τῶν |
οἴκοθεν
παραδειγμάτων
τὸν
βίον,
εὔδαιμον |
| [21] |
μὲν
ἄλλην
δύναμιν
ἐκέλευσεν
ἐπὶ
|
τῶν |
ὅπλων
νυκτερεύειν,
ἀναλαβὼν
δὲ
λογάδας |
| [6] |
τὴν
πρᾶξιν.
~Ἡ
μὲν
οὖν
|
τῶν |
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
ἦν,
πάντων |
| [22] |
κραυγὴ
περιήχει
διὰ
τὴν
ἀπὸ
|
τῶν |
ὀρῶν
ἀνάκλασιν
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος |
| [8] |
σπεύδων
ὁ
Ἄρατος
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
|
τῶν |
πάντων
ἀναβεβηκότων
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ |
| [9] |
αὑτῆς
(καὶ
στασιάζουσαν.
ὅθεν
ἐκ
|
τῶν |
παρόντων
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν
αὐτὴν |
| [31] |
δύναμιν,
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε
μετὰ
|
τῶν |
παρόντων
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους,
ἐν |
| [31] |
τὰς
γυναῖκας
καὶ
τὰς
θυγατέρας
|
τῶν |
Πελληνέων
περιιόντες
ἥρπαζον,
καὶ
τὰ |
| [29] |
οὐδ'
ἠλευθέρωσε
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
|
τῶν |
περὶ
Ἀγίαν
καὶ
τὸν
νεώτερον |
| [51] |
διεβλήθη
πρὸς
αὐτόν,
ἤδη
καὶ
|
τῶν |
περὶ
τὴν
γυναικωνῖτιν
ἀδικημάτων
αἰσθόμενος, |
| [22] |
γὰρ
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
ἤδη
|
τῶν |
περὶ
τὸν
Ἄρατον
καὶ
μαχομένων, |
| [53] |
δ'
ᾔδετο
πρὸς
κιθάραν
ὑπὸ
|
τῶν |
περὶ
τὸν
Διόνυσον
τεχνιτῶν,
καὶ |
| [13] |
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
(πάντων)
|
τῶν |
περὶ
τὸν
Μέλανθον
ἅρματι
νικηφόρῳ |
| [9] |
τὸ
παράπαν
τῶν
ἐπελθόντων
οὐδὲ
|
τῶν |
πολεμίων,
ἀλλὰ
καθαρὰν
καὶ
ἄθικτον |
| [42] |
δεόμενοι
καὶ
προήσεσθαι
τὸ
σῶμα
|
τῶν |
πολεμίων
ἐγγὺς
ὄντων
οὐ
φάσκοντες· |
| [27] |
ἐξεώσθη
μέχρι
νυκτὸς
ἐνοχλούμενος
ὑπὸ
|
τῶν |
πολεμίων.
εἰ
δὲ
καὶ
τὴν |
| [44] |
Ἄργος
ἔφθη
καὶ
τροπήν
τινα
|
τῶν |
πολεμίων
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον |
| [37] |
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε
τῷ
δεξιῷ
|
τῶν |
πολεμίων,
καὶ
τρεψάμενος
ἐδίωκεν,
ὑπὸ |
| [2] |
τὰ
μάλιστα
καὶ
ἐν
δυνάμει
|
τῶν |
πολιτῶν
(ὄντας.
ἤδη
δέ
τινα |
| [14] |
μόνος
οὐχ
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
|
τῶν |
πολιτῶν
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν |
| [22] |
περισκιαζομένου
ταῖς
τραχύτησι,
καὶ
διὰ
|
(τῶν) |
πολλῶν
ἑλιγμῶν
καὶ
παραβολῶν
περαίνοντος |
| [49] |
τῶν
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι
δὲ
μετὰ
|
τῶν |
πολλῶν
ἐπελθόντες
τούς
τ'
ἄρχοντας |
| [49] |
τῶν
Μεσσηνίων,
εἰ
νόμους
κατὰ
|
τῶν |
πολλῶν
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ |
| [49] |
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
δὲ
πάλιν
τοὺς
|
τῶν |
πολλῶν
προεστῶτας,
εἰ
χεῖρας
κατὰ |
| [48] |
Ἄρατον,
ὅλος
ἦν
ἐκείνου,
καὶ
|
τῶν |
πραγμάτων
αὐτῷ
πρός
τε
δύναμιν |
| [17] |
δὲ
τῆς
ἐκείνου
γυναικὸς
ἐπὶ
|
τῶν |
πραγμάτων
γενομένης
καὶ
φυλαττούσης
τὸν |
| [38] |
ἐν
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι
|
τῶν |
πραγμάτων
φερομένων,
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα |
| [4] |
ὅ
τε
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει
|
τῶν |
πραττομένων,
ἀλλ'
ἀδήλως
ἀπεθεώρει
καὶ |
| [45] |
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
γε
πολλὰ
|
τῶν |
πραττομένων
ἐλύπει
τὸν
Ἄρατον,
ὥσπερ |
| [5] |
αἰσχυνθέντες
ἐγκαταλιπεῖν
τὴν
ἐλπίδα
μετεῖχον
|
τῶν |
πραττομένων,
οἱ
δὲ
πολλοὶ
καὶ |
| [8] |
καὶ
σαφὲς
οὐδὲν
εἰδότων
ὑπὲρ
|
τῶν |
πραττομένων,
πρίν
γε
δὴ
προελθὼν |
| [38] |
δεομένοις
καὶ
ὑποβάλλουσιν
αὑτοὺς
διὰ
|
τῶν |
πρεσβειῶν
καὶ
τῶν
ψηφισμάτων,
ἢ |
| [44] |
τε
τῶν
τυράννων
καὶ
τὰ
|
τῶν |
προδοτῶν
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν |
| [25] |
τυγχάνωσιν.
~Ὁρῶν
δὲ
τοὺς
ἀρίστους
|
τῶν |
προσοίκων
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
δὲ
δουλεύουσιν |
| [21] |
φύλακας
οὐ
λάθωσιν.
ἤδη
δὲ
|
τῶν |
πρώτων
ἐγγὺς
ὄντων,
ἀπὸ
θαλάσσης |
| [7] |
τὰς
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
δὲ
|
τῶν |
πρώτων,
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν |
| [29] |
τὸν
Ἀρίστιππον.
ἅμα
δ'
ἡμέρᾳ
|
τῶν |
πυλῶν
ἀνοιχθεισῶν
καὶ
τῆς
σάλπιγγος |
| [23] |
τοὺς
Κορινθίους
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
καὶ
|
τῶν |
πυλῶν
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε |
| [26] |
ἱματίῳ
καὶ
χλαμυδίῳ
τῷ
τυχόντι,
|
τῶν |
πώποτε
τυράννων
κοινὸς
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός, |
| [9] |
οἱ
δὲ
στρατιῶται
καταπαύσαντες
μετὰ
|
τῶν |
Σικυωνίων
τὸ
πῦρ
διήρπαζον
τὴν |
| [52] |
μὲν
οὐδὲν
ἐπεχείρησε,
Ταυρίωνα
δὲ
|
τῶν |
στρατηγῶν
τινα
καὶ
φίλων
ἐκέλευσεν |
| [20] |
τὴν
δεξιὰν
αὐτῷ
καὶ
περὶ
|
τῶν |
συγκειμένων
πρὸς
τὸν
Ἐργῖνον
ἐλάλει |
| [43] |
μόνον
Ἀχαιῶν,
ἀλλὰ
καὶ
Μακεδόνων
|
τῶν |
σὺν
αὐτῷ
πάντ<
ων
μάλιστ> |
| [52] |
νοσῶν
διήντλει·
πλὴν
ἑνός
γε
|
τῶν |
συνήθων
ἐν
τῷ
δωματίῳ
παρόντος, |
| [54] |
δι'
οἶκτον
ἔτυχε
Μακεδονίας
καὶ
|
τῶν |
συντελούντων.
(ἀποκτείνων
δ'
ἀεὶ
τοὺς |
| [26] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνων
δὲ
|
τῶν |
τὰς
ἄκρας
καταλαμβανόντων
καὶ
τοὺς |
| [53] |
καὶ
συνεπόμπευεν
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος
|
τῶν |
τε
παίδων
καὶ
τῶν
ἐφήβων, |
| [8] |
τὸν
κύνα
πρὸς
τὸ
φῶς
|
τῶν |
τειχοφυλάκων
καὶ
τὸν
ψόφον
τῶν |
| [12] |
ἄμουσον
ὁ
Ἄρατος
ἀεί
τι
|
τῶν |
τεχνικῶν
καὶ
περιττῶν,
μάλιστα
δὲ |
| [40] |
οὗτος
μὲν
οὖν,
προσγενομένων
αὐτῷ
|
τῶν |
τὴν
λεγομένην
Ἀκτὴν
κατοικούντων
καὶ |
| [53] |
ἐξοσιούμενοι
διαφυλάττουσιν·
αἱ
δὲ
πλεῖσται
|
τῶν |
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
πραγμάτων |
| [27] |
διελαύνεται
τὸν
μηρόν,
ἐκράτησε
δὲ
|
τῶν |
τόπων
ἐν
οἷς
ἦν
καὶ |
| [49] |
πολλῶν
προεστῶτας,
εἰ
χεῖρας
κατὰ
|
τῶν |
τυραννούντων
οὐκ
ἔχουσιν.
(ἐκ
δὲ |
| [13] |
διὸ
τὰς
μὲν
ἄλλας
εἰκόνας
|
τῶν |
τυράννων
ἀνεῖλεν
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος |
| [13] |
τοῖς
τυράννοις
πολεμητέον,
οὐ
τοῖς
|
τῶν |
τυράννων·
ἐάσωμεν
οὖν
τὸ
ἅρμα |
| [9] |
Ἄρατος,
τά
τε
λοιπὰ
χρήματα
|
(τῶν |
τυράννων
εἰς
μέσον
ἔθηκε
τοῖς |
| [44] |
ἔπεισεν
αὐτοὺς
Ἀντιγόνῳ
τά
τε
|
τῶν |
τυράννων
καὶ
τὰ
τῶν
προδοτῶν |
| [3] |
εἰπεῖν
ἢ
δοκεῖ
τισιν
ἐκ
|
τῶν |
ὑπομνημάτων
κρίνουσιν,
ἃ
παρέργως
καὶ |
| [29] |
τὸ
σύνθημα
παρεγγυήσας,
καὶ
πυθόμενος
|
τῶν |
ὑποστρατήγων
καὶ
λοχαγῶν,
μή
τις |
| [23] |
κλεῖς
ἀπέδωκε,
τότε
πρῶτον
ἀπὸ
|
τῶν |
(Φιλιπ(
πικῶν
καιρῶν
ὑπ'
ἐκείνοις |
| [6] |
ὢν
ἐν
ἀγορᾷ
διέτριβε
μετὰ
|
τῶν |
φίλων·
εἶτ'
ἀλειψάμενος
ἐν
τῷ |
| [2] |
ἑαυτῷ
τὸν
Κλεινίαν
ἀπέκτεινε,
καὶ
|
τῶν |
φίλων
καὶ
οἰκείων
τοὺς
μὲν |
| [12] |
μακρὰν
ἀπὸ
θαλάσσης,
ἔχων
ἕνα
|
τῶν |
φίλων
σὺν
αὑτῷ
Τιμάνθη,
καὶ |
| [6] |
διδούσης,
ἐπεὶ
καὶ
αὐτὸς
ἦν
|
τῶν |
φυγάδων.
(ἄνδρας
δ'
αὐτῷ
τῶν |
| [5] |
τῆς
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
ἦν
δὲ
|
τῶν |
φυγάδων
ἑνὸς
Ξενοκλέους
ἀδελφός·
καὶ |
| [27] |
καὶ
τοὺς
(βοη(
θοῦντας
ἐνταῦθα
|
τῶν |
φυλάκων
ἀπέκτεινεν.
εἶθ'
ἡμέρας
ἐπιφανείσης, |
| [31] |
ἐξωθοῦντες
ἀλλήλους
καὶ
διαμαχόμενοι
περὶ
|
τῶν |
χρημάτων,
ἡγεμόνες
δὲ
καὶ
λοχαγοὶ |
| [35] |
τοὺς
παρ'
αὐτῷ
στρατευομένους,
καὶ
|
τῶν |
χρημάτων
ποριζομένων
(ὁ
Λυδιάδης
ἔτι |
| [14] |
πατρίδας,
μεῖζον
δ'
ἡ
διὰ
|
τῶν |
χρημάτων
τούτων
κατασκευασθεῖσα
τοῖς
μὲν |
| [48] |
τοῦ
δ'
Ἀράτου
παραμελοῦντος,
ἐγίνετο
|
τῶν |
χρησίμων
οὐδέν,
ἔγνω
(διαμαρ(
τάνων |
| [29] |
ὑπενόει
τὸν
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
πολλὰς
|
τῶν |
χωρίων
ἐχόντων.
γενομένης
δὲ
τῆς |
| [38] |
αὑτοὺς
διὰ
τῶν
πρεσβειῶν
καὶ
|
τῶν |
ψηφισμάτων,
ἢ
τῇ
φρουρᾷ
καὶ |
| [37] |
τῆς
εὐλαβείας.
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
τῶν |
ψιλῶν
ἐκδραμόντων
καὶ
ὠσαμένων
τοὺς |
| [53] |
τῶν
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου
καὶ
|
πραγμάτων |
ἄλλων
ἐκλελοίπασιν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ὁ |
| [48] |
ὅλος
ἦν
ἐκείνου,
καὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
αὐτῷ
πρός
τε
δύναμιν
καὶ |
| [15] |
δὲ
καὶ
βίων
ἔοικε
καὶ
|
(πραγμάτων |
βασιλικῶν
ἱκανὸς
εἶναι
κριτής.
πρότερον |
| [17] |
τῆς
ἐκείνου
γυναικὸς
ἐπὶ
τῶν
|
πραγμάτων |
γενομένης
καὶ
φυλαττούσης
τὸν
Ἀκροκόρινθον, |
| [5] |
Ἄρατον
ἐπειρῶντο
κατακωλύειν
ὡς
ἀπειρίᾳ
|
πραγμάτων |
θρασυνόμενον.
βουλευομένου
δ'
αὐτοῦ
χωρίον |
| [17] |
περικείμενος,
ἀνὴρ
γέρων
καὶ
τηλικαύταις
|
πραγμάτων |
μεταβολαῖς
κεχρημένος,
ἐκώμαζε
δεξιούμενος
καὶ |
| [38] |
σάλῳ
μεγάλῳ
καὶ
χειμῶνι
τῶν
|
πραγμάτων |
φερομένων,
ὥσπερ
κυβερνήτην
ἀφέντα
καὶ |
| [1] |
τὸ
κάλλιστον
ἀφομοιοῦντι
τῶν
οἴκοθεν
|
παραδειγμάτων |
τὸν
βίον,
εὔδαιμον
ἂν
εἴη |
| [23] |
κἀμοί
ποτε
τῶν
Ζήνωνος
ἤρεσκε
|
δογμάτων· |
νῦν
δὲ
μεταβάλλομαι,
νουθετηθεὶς
ὑπὸ |
| [51] |
καὶ
τῶν
περὶ
τὴν
γυναικωνῖτιν
|
ἀδικημάτων |
αἰσθόμενος,
καὶ
φέρων
ἀνιαρῶς
αὐτός, |
| [3] |
ἢ
δοκεῖ
τισιν
ἐκ
τῶν
|
ὑπομνημάτων |
κρίνουσιν,
ἃ
παρέργως
καὶ
ὑπὸ |
| [11] |
(πόλεως.
ἧκε
δ'
αὐτῷ
καὶ
|
χρημάτων |
δωρεὰ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
πέντε |
| [41] |
ὄντων
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
|
χρημάτων |
ἐν
Κορίνθῳ
καὶ
οἰκίας,
ὁ |
| [18] |
δυνάμενοι
μίαν
ὥραν
πολλῶν
ἀποδόσθαι
|
χρημάτων; |
ἢ
γὰρ
οὐχὶ
καὶ
τοιχωρύχοις |
| [31] |
ἀλλήλους
καὶ
διαμαχόμενοι
περὶ
τῶν
|
χρημάτων, |
ἡγεμόνες
δὲ
καὶ
λοχαγοὶ
τὰς |
| [35] |
παρ'
αὐτῷ
στρατευομένους,
καὶ
τῶν
|
χρημάτων |
ποριζομένων
(ὁ
Λυδιάδης
ἔτι
στρατηγῶν |
| [19] |
δωρεὰς
μεγάλας
καὶ
μὴ
προέσθαι
|
χρημάτων |
τὸ
καλόν,
αὐτὸς
εἰς
ταῦτα |
| [19] |
τῇ
μεγαλοψυχίᾳ
τοῦ
ἀνδρός,
ὠνουμένου
|
χρημάτων |
τοσούτων
κίνδυνον
τηλικοῦτον
καὶ
τὰ |
| [14] |
μεῖζον
δ'
ἡ
διὰ
τῶν
|
χρημάτων |
τούτων
κατασκευασθεῖσα
τοῖς
μὲν
ἀπόροις |
| [19] |
καὶ
τὰ
τιμιώτατα
δοκοῦντα
τῶν
|
κτημάτων |
ὑποτιθέντος,
ὅπως
παρεισαχθεὶς
νυκτὸς
εἰς |
| [34] |
Ἄρατος
(ἀπέθανεν·
ἔτυχε
δὲ
τῶν
|
γραμμάτων |
κομισθέντων
παρὼν
αὐτὸς
ἐν
Κορίνθῳ, |
| [3] |
ὑπὸ
χεῖρα
διὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων
|
ὀνομάτων |
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον |
| [17] |
χρησάμενος
ὥσπερ
ἄλλῳ
τινὶ
τῶν
|
δελεασμάτων |
ἐπ'
αὐτῇ,
(τὸν
δὲ
τόπον |
| [38] |
διὰ
τῶν
πρεσβειῶν
καὶ
τῶν
|
ψηφισμάτων, |
ἢ
τῇ
φρουρᾷ
καὶ
(τοῖς |
| [19] |
τῆς
πράξεως
παρασχεῖν,
λαβὼν
τῶν
|
ἐκπωμάτων |
τὰ
πολλὰ
καὶ
τὰ
χρυσία |
| [10] |
ἐτόλμησεν,
οὐκ
ἐλάττονα
δοκεῖ
τῶν
|
δυνατῶν |
ἐγκαταλιπεῖν
δι'
εὐλάβειαν.
(οὐ
γὰρ |
| [50] |
εἰ
δὲ
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
τῶν
|
κεράτων |
τὸν
βοῦν
καθέξεις"
αἰνιττόμενος
τὴν |
| [22] |
καὶ
ταλαιπώρως
τὸ
πρῶτον,
οὐ
|
κατακρατῶν, |
ἀλλ'
ἀποπλανώμενος
τοῦ
τρίβου
παντάπασιν |
| [17] |
αὐτὸν
οὐδὲν
ἀπέλειπε
πάθει
τῶν
|
ἐμμανεστάτων |
ἐρώτων,
ἀλλ'
ὅλος
ἀνήρτητο
ταῖς |
| [6] |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
ἑωρᾶτο
τῶν
|
οἰκετῶν |
αὐτοῦ
δι'
ἀγορᾶς
ὁ
μὲν |
| [6] |
παρέσχεν,
αὐτὸς
δὲ
τῶν
ἰδίων
|
οἰκετῶν |
τριάκοντα
καθώπλισεν.
ἐμισθώσατο
δὲ
καὶ |
| [35] |
ἐξεργαζόμενος
τὴν
παλαιὰν
ὑπόθεσιν,
καὶ
|
δυσανασχετῶν |
τὴν
ἐν
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν |
| [12] |
ὕστερον
ὁ
φρούραρχος
ἐπελθὼν
καὶ
|
ζητῶν |
τὸν
Ἄρατον,
ὑπὸ
τῶν
θεραπόντων |
| [50] |
πολλὰ
μὲν"
εἶπεν
ὦ
Φίλιππε
|
Κρητῶν |
ὄρη
καὶ
μεγάλα,
πολλαὶ
δὲ |
| [5] |
μέν,
ἐκτόπως
δὲ
μαχίμων
καὶ
|
ἀπαρηγορήτων, |
εὐθὺς
ἐνίστατο
τὴν
πρᾶξιν.
~Ἡ |
| [39] |
καὶ
ὅλως
οὐδὲν
ἔτι
τῶν
|
ἐπικτήτων |
βέβαιον
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἀλλὰ |
| [45] |
Ἀντιγόνῳ
συνετέλουν,
ἀρξαμένων
τῶν
Ἀράτου
|
πολιτῶν |
καὶ
δεξαμένων
τῇ
πόλει
τὸν |
| [53] |
βουλὴ
στεφανηφοροῦσα,
καὶ
τῶν
(ἄλλων
|
πολιτῶν |
ὁ
βουλόμενος.
ὧν
ἔτι
δείγματα |
| [2] |
μάλιστα
καὶ
ἐν
δυνάμει
τῶν
|
πολιτῶν |
(ὄντας.
ἤδη
δέ
τινα
τῆς |
| [14] |
οὐχ
ὑπέμεινεν,
ἀλλὰ
πεντεκαίδεκα
τῶν
|
πολιτῶν |
προσκατέλεξεν
ἑαυτῷ,
μεθ'
ὧν
πόνῳ |
| [41] |
περιεστήσατο
φρουρὰν
ἐκ
τῶν
ἑαυτοῦ
|
πολιτῶν, |
τριάκοντα
μὲν
ἔτη
καὶ
τρία |
| [53] |
ὑπὸ
τῶν
περὶ
τὸν
Διόνυσον
|
τεχνιτῶν, |
καὶ
συνεπόμπευεν
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος |
| [18] |
δὲ
λοιπὸν
εἷς
αὐτῶν
Ἐργῖνος
|
ἐπιφοιτῶν |
ἡσυχῇ
(κατήλλαττεν.
ἐκ
δὲ
τούτου |
| [47] |
ἐπόρθουν.
ἐφ'
οἷς
ὁ
Ἄρατος
|
ἀγανακτῶν, |
καὶ
τὸν
στρατηγοῦντα
τότε
τῶν |
| [50] |
ὄψιν
αὐτῷ
τοιαῦτα
δράσας,
ἀλλὰ
|
πάντων |
(αἴσχιστος.
ὁ
δὲ
Φίλιππος
ἐκείνῳ |
| [1] |
σοι
συγγραψάμενος,
οὐχ
ὡς
οὐχὶ
|
πάντων |
ἀκριβέστατά
σοι
μεμεληκὸς
ἐξ
ἀρχῆς |
| [8] |
ὁ
Ἄρατος
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
τῶν
|
πάντων |
ἀναβεβηκότων
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος |
| [45] |
Ἀντίγονον
(ὑπ'
Ἀράτου
ξενιζόμενον,
ᾐτιῶντο
|
πάντων |
ἐκεῖνον,
ἀγνοοῦντες
ὅτι
τὰς
ἡνίας |
| [19] |
ἐν
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ
|
πάντων |
οὐδ'
εἰδότων
τὰ
πραττόμενα,
προ> |
| [13] |
χρόνον.
ἐγράφη
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
|
(πάντων) |
τῶν
περὶ
τὸν
Μέλανθον
ἅρματι |
| [6] |
τῶν
ὅπλων
παρασκευὴ
συνήθης
ἦν,
|
πάντων |
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
τότε
κλωπείαις |
| [49] |
δ'
ὑποψίας
τὰ
Μεσσηνιακὰ
παρέσχε.
|
στασιασάντων |
γὰρ
αὐτῶν,
ὁ
μὲν
Ἄρατος |
| [45] |
δ'
ἡ
πόλις
ἐπώνυμος
τῶν
|
ἀπολεσάντων |
καὶ
ἀνελόντων
τοὺς
πολίτας.
~Ἐκ |
| [40] |
ὡς
οὐκ
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων,
|
ἀναπηδησάντων |
δὲ
πολλῶν
καὶ
λοιδορουμένων
αὐτῷ |
| [40] |
Ἀκτὴν
κατοικούντων
καὶ
τὰς
πόλεις
|
ἐγχειρισάντων, |
ἀπεσταύρου
καὶ
περιετείχιζε
τὸν
Ἀκροκόρινθον. |
| [36] |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
Μεγάλην
πόλιν
|
στρατευσάντων, |
βοηθήσας
ὤκνει
μὲν
ἁψιμαχοῦντι
τῷ |
| [34] |
(ἀπέθανεν·
ἔτυχε
δὲ
τῶν
γραμμάτων
|
κομισθέντων |
παρὼν
αὐτὸς
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ |
| [23] |
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
προελθεῖν
αὐτὸν
|
ἐκχυθέντων |
ταῖς
φιλοφροσύναις,
μεταλαβὼν
εἰς
τὴν |
| [6] |
τινῶν
ἐν
Ἄργει
τοῦ
Νικοκλέους
|
φανέντων |
καὶ
περιιέναι
λεγομένων
ἀδήλως
καὶ |
| [37] |
στρατοπέδου
καὶ
περὶ
τὰς
σκηνὰς
|
διασπαρέντων, |
ὁ
μὲν
Ἄρατος
οὐδ'
ὣς |
| [40] |
δ'
ἄλλων
(ἐγκατα(
λιπόντων
καὶ
|
διαρρυέντων. |
αἰσθόμενοι
δ'
οἱ
Κορίνθιοι
μετ' |
| [37] |
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον.
πολλῶν
δὲ
|
συστραφέντων |
καὶ
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε
τῷ |
| [21] |
ἤδη
δὲ
τῶν
πρώτων
ἐγγὺς
|
ὄντων, |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἀνέδραμε
νέφη
καὶ |
| [41] |
περὶ
Εὐρυκλείδην
καὶ
Μικίωνα
(διεκώλυσαν.
|
ὄντων |
δὲ
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
χρημάτων |
| [34] |
συνετέλει.
καὶ
Μακεδόνων
μὲν
ἀσχόλων
|
ὄντων |
διά
τινας
προσοίκους
καὶ
ὁμόρους |
| [42] |
τὸ
σῶμα
τῶν
πολεμίων
ἐγγὺς
|
ὄντων |
οὐ
φάσκοντες·
ἐξήρτηντο
δ'
αὐτοῦ |
| [45] |
τὴν
πόλιν
παρ'
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
|
λαβόντων |
καὶ
κατοικίζειν
ἐγνωκότων,
αὐτὸς
οἰκιστὴς |
| [33] |
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ
ἀνοχὰς
|
ἀγόντων, |
(ἐπεχείρησε
τὸν
Πειραιᾶ
καταλαβεῖν.
αὐτὸς |
| [39] |
γάμων
καὶ
γυναικῶν
ἀλλήλους
κακῶς
|
λεγόντων. |
(Ἐκ
τούτου
κήρυκα
πέμψας
ὁ |
| [48] |
τε
δύναμιν
καὶ
πρὸς
εὐδοξίαν
|
ἐπιδιδόντων, |
ἐξήρτητο
τοῦ
ἀνδρός,
ὡς
δι' |
| [21] |
τ'
ἦσαν
οἱ
(τε)
στενωποὶ
|
διαθεόντων, |
καὶ
φῶτα
πολλὰ
τὰ
μὲν |
| [3] |
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν
κατ'
ἀγορὰν
|
σχολαζόντων |
ἑκάστοτε
παρεῖναι
καὶ
συμφιλονικεῖν,
ἐμβαλόντες |
| [39] |
τὰς
πόλεις
ἐξανισταμένας
ὑπὸ
τῶν
|
νεωτεριζόντων |
πανταχόθεν.
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
οὐδὲν |
| [22] |
πάλιν
συνεσκίασε
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν
|
(συνελθόντων. |
οἱ
δὲ
περὶ
τὰς
πύλας |
| [9] |
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ
παράπαν
τῶν
|
ἐπελθόντων |
οὐδὲ
τῶν
πολεμίων,
ἀλλὰ
καθαρὰν |
| [29] |
τῶν
κολακευόντων
τοὺς
τυράννους
καὶ
|
διεξιόντων |
ἐκείνοις
χαριζομένων,
ὡς
τοῦ
στρατηγοῦ |
| [38] |
οἴακας,
ὅτε
καλῶς
εἶχε
(καὶ
|
ἀκόντων |
ἐπιστάντα
σῴζειν
τὸ
κοινόν,
ἀπεγνωκότα |
| [8] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῷ
τείχει
|
προσβαλόντων, |
χαλεπὸς
ἦν
ὁ
κίνδυνος
καὶ |
| [45] |
καταβεβλημένας
ἀνέστησε,
τὰς
δὲ
τῶν
|
ἑλόντων |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
ἀνέτρεψε,
πλὴν |
| [45] |
πόλις
ἐπώνυμος
τῶν
ἀπολεσάντων
καὶ
|
ἀνελόντων |
τοὺς
πολίτας.
~Ἐκ
τούτου
Κλεομένης |
| [48] |
Μεγαλέου
καί
τινων
αὐλικῶν
ἄλλων
|
διαβαλλόντων |
τὸν
Ἄρατον,
ἀναπεισθεὶς
ὁ
βασιλεὺς |
| [37] |
~Οὐ
μὴν
ἀλλὰ
τῶν
ψιλῶν
|
ἐκδραμόντων |
καὶ
ὠσαμένων
τοὺς
Σπαρτιάτας
ἄχρι |
| [8] |
ἀνακαλούμενος
ἕκαστον
ἀπ'
οἰκίας.
καὶ
|
συνδραμόντων |
πανταχόθεν,
ἡμέρα
μὲν
ὑπέλαμπεν
ἤδη |
| [26] |
ἐκείνων
δὲ
τῶν
τὰς
ἄκρας
|
καταλαμβανόντων |
καὶ
τοὺς
δορυφόρους
τρεφόντων
καὶ |
| [22] |
Κορινθίων
προθύμως
καὶ
τοὺς
βασιλικοὺς
|
συλλαμβανόντων. |
~Ἐπεὶ
δ'
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
πάντ' |
| [7] |
καὶ
(προσήρεισαν
τὰς
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
|
ἀναβαινόντων |
δὲ
τῶν
πρώτων,
ὁ
τὴν |
| [52] |
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν
εἰς
φθόαν
|
περαινόντων. |
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
γε
τὸν |
| [12] |
ζητῶν
τὸν
Ἄρατον,
ὑπὸ
τῶν
|
θεραπόντων |
ἐξηπατήθη
τῶν
ἐκείνου,
δεδιδαγμένων
λέγειν |
| [40] |
ἑπομένων,
τῶν
δ'
ἄλλων
(ἐγκατα(
|
λιπόντων |
καὶ
διαρρυέντων.
αἰσθόμενοι
δ'
οἱ |
| [9] |
(καὶ
στασιάζουσαν.
ὅθεν
ἐκ
τῶν
|
παρόντων |
ἄριστα
κρίνας
προσέμειξεν
αὐτὴν
φέρων |
| [31] |
ἀλλ'
εὐθὺς
ὥρμησε
μετὰ
τῶν
|
παρόντων |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους,
ἐν
τῷ |
| [45] |
καὶ
φλεγμαίνοντι
(θεραπείαν
καὶ
ἀναπλήρωσιν
|
προσφερόντων. |
τὰ
δὲ
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα |
| [16] |
βοιωτάρχου
καὶ
χιλίων
σὺν
αὐτῷ
|
πεσόντων. |
(Ἐνιαυτῷ
δ'
ὕστερον
αὖθις
στρατηγῶν, |
| [29] |
νεώτερον
Ἀριστόμαχον
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς
|
παρεισπεσόντων |
καὶ
κατασχόντων
(τὰ
πράγματα.
τὸ |
| [29] |
σκώμματα
καὶ
βωμολοχίας
παρείλετο
τῶν
|
κολακευόντων |
τοὺς
τυράννους
καὶ
διεξιόντων
ἐκείνοις |
| [26] |
ἄκρας
καταλαμβανόντων
καὶ
τοὺς
δορυφόρους
|
τρεφόντων |
καὶ
τὰ
ὅπλα
καὶ
τὰς |
| [29] |
Ἀρίστιππον,
ἐκτροπὰς
πολλὰς
τῶν
χωρίων
|
ἐχόντων. |
γενομένης
δὲ
τῆς
διώξεως
ἄχρι |
| [25] |
πολλῶν
ἤδη
διὰ
συνήθειαν
ἐθελοδούλως
|
ἐχόντων, |
καὶ
μηδενὸς
ἀφισταμένου
πρὸς
αὐτόν, |
| [9] |
ἀξίωμα
λαμπρὸν
οὔτε
μεγάλην
ἰσχὺν
|
ἐχόντων |
τότε.
μικροπολῖται
γὰρ
ἦσαν
οἱ |
| [7] |
τῶν
κυναρίων
εὐτόνως
ὑλακτούντων
καὶ
|
συμπαρατρεχόντων |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἔκδηλον.
οὐ |
| [11] |
ἠγαπᾶτο
δι'
εὐπείθειαν
ὑπὸ
τῶν
|
ἀρχόντων, |
ὅτι
καίπερ
συμβολὰς
τῷ
κοινῷ |
| [36] |
τοῦ
τολμᾶν
ἐκεῖνος
ἐξ
οὐχ
|
ὑπαρχόντων |
ἐκτᾶτο
δόξαν,
αὑτῷ
κεκτημένῳ
φυλακτέον |
| [29] |
μετὰ
δυνάμεως
βασιλικῆς
παρεισπεσόντων
καὶ
|
κατασχόντων |
(τὰ
πράγματα.
τὸ
μὲν
οὖν |
| [3] |
καὶ
ὑπὸ
χεῖρα
διὰ
τῶν
|
ἐπιτυχόντων |
ὀνομάτων
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
δ' |
| [11] |
πατρίδος
δύναμιν,
ὡς
ἑνὶ
τῶν
|
ἐπιτυχόντων |
χρῆσθαι
παρεῖχεν
αὑτῷ
τὸν
ἀεὶ |
| [40] |
αὐτῷ
τῶν
τὴν
λεγομένην
Ἀκτὴν
|
κατοικούντων |
καὶ
τὰς
πόλεις
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου |
| [54] |
οἶκτον
ἔτυχε
Μακεδονίας
καὶ
τῶν
|
συντελούντων. |
(ἀποκτείνων
δ'
ἀεὶ
τοὺς
ἀρίστους |
| [23] |
ἐπιβοήσεις,
ἐπαινούντων
μὲν
τὴν
ἀρετήν,
|
ζηλούντων |
δὲ
τὴν
(τύχην.
ὡς
δ' |
| [42] |
υἱὸν
ἤδη
νεανίαν
ὄντα·
καὶ
|
παρορμούντων |
ἐκεῖ
πλοίων
ἐπιβάντες
εἰς
Αἴγιον |
| [23] |
τοὺς
κρότους
καὶ
τὰς
ἐπιβοήσεις,
|
ἐπαινούντων |
μὲν
τὴν
ἀρετήν,
ζηλούντων
δὲ |
| [52] |
ἐν
τῷ
σώματι
καὶ
βῆχα
|
κινούντων |
ἀμβλεῖαν,
εἶθ'
οὕτως
(κατὰ
μικρὸν |
| [49] |
προεστῶτας,
εἰ
χεῖρας
κατὰ
τῶν
|
τυραννούντων |
οὐκ
ἔχουσιν.
(ἐκ
δὲ
τούτου |
| [40] |
πολλῶν
καὶ
λοιδορουμένων
αὐτῷ
καὶ
|
κατηγορούντων, |
εὖ
πως
καθεστῶτι
τῷ
προσώπῳ |
| [22] |
ἄδηλος
ὅθεν
εἴληφε
τὴν
ἀρχήν.
|
διαπορούντων |
δ'
αὐτῶν
ἐφ'
ὅ
τι |
| [7] |
σχολαίως,
ἤδη
τῶν
κυναρίων
εὐτόνως
|
ὑλακτούντων |
καὶ
συμπαρατρεχόντων
τοῖς
περὶ
τὸν |
| [34] |
καὶ
ὁμόρους
πολέμους,
Αἰτωλῶν
δὲ
|
συμμαχούντων, |
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ
τῶν
Ἀχαιῶν |
| [24] |
πόλεις
ἀπόλλυσθαι
μὲν
ὑπὸ
τῶν
|
διασπώντων |
τὸ
κοινόν,
αὔξεσθαι
δ'
ὑπ' |
| [19] |
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ
πάντων
οὐδ'
|
εἰδότων |
τὰ
πραττόμενα,
προ>
(ῃρεῖτο.
τίς |
| [8] |
αἰωρουμένων
φήμην
καὶ
σαφὲς
οὐδὲν
|
εἰδότων |
ὑπὲρ
τῶν
πραττομένων,
πρίν
γε |
| [44] |
τῶν
τυράννων
καὶ
τὰ
τῶν
|
προδοτῶν |
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν
δ' |
| [6] |
τινας
ἐκ
τῆς
παλαίστρας
τῶν
|
εἰωθότων |
πίνειν
καὶ
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ |
| [8] |
τῶν
ἐξ
ἀγροῦ
τι
(φέρειν
|
εἰωθότων |
πρὸς
ἀγορὰν
ἐπερχομένων.
διὸ
καὶ |
| [8] |
Ἄρατος
ἀνέβαινε,
τεσσαράκοντα
τῶν
πάντων
|
ἀναβεβηκότων |
πρὸ
αὐτοῦ·
καὶ
προσδεξάμενος
ἔτι |
| [22] |
πόλιν
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ
τούτων
|
νενικηκότων, |
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν
ἄνω
μαχομένων |
| [45] |
Ἀντιγόνου
δωρεὰν
λαβόντων
καὶ
κατοικίζειν
|
ἐγνωκότων, |
αὐτὸς
οἰκιστὴς
αἱρεθεὶς
καὶ
στρατηγὸς |
| [33] |
μὴν
ἀλλὰ
πολλῶν
ἐθνῶν
καὶ
|
δυναστῶν |
ἐπὶ
τοὺς
Ἀχαιοὺς
συνισταμένων,
εὐθὺς |
| [40] |
ἐφελκόμενος
τὸν
ἵππον,
ὡς
οὐκ
|
ἀπιστῶν |
οὐδ'
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ
πολλῶν |
| [28] |
ὑπὸ
τῶν
καθ'
αὑτόν,
ὡς
|
ἀπιστῶν |
τῷ
κατορθώματι
καὶ
φοβηθείς,
ἀνεχώρησε |
| [10] |
ἐπηβολώτατος.
διὸ
καὶ
πολλὰ
τῶν
|
ἀνελπίστων |
κατορθώσας
ἐν
οἷς
ἐτόλμησεν,
οὐκ |
| [1] |
τὸ
μεμνῆσθαι
τῶν
ἀπὸ
γένους
|
(ἀρίστων, |
ἀκούοντας
περὶ
αὐτῶν
ἀεί
τι |
| [2] |
Ἀβαντίδας
δ'
ὁ
Πασέου
τυραννίδα
|
πράττων |
ἑαυτῷ
τὸν
Κλεινίαν
ἀπέκτεινε,
καὶ |
| [12] |
ἀεί
τι
τῶν
τεχνικῶν
καὶ
|
περιττῶν, |
μάλιστα
δὲ
Παμφίλου
καὶ
Μελάνθου, |
| [1] |
ἀπὸ
γένους
(ἀρίστων,
ἀκούοντας
περὶ
|
αὐτῶν |
ἀεί
τι
καὶ
λέγοντας.
οὐ |
| [19] |
τὴν
ἐλπίδα
τοῦ
καλοῦ
παρ'
|
αὐτῶν, |
ἄλλο
δ'
οὐδέν;
~Οὖσαν
δὲ |
| [28] |
πλείονας
ἐκείνων
καταβαλόντες
ἢ
σφῶν
|
αὐτῶν |
ἀπολέσαντες
παραλελοίπασι
τοῖς
ἡττημένοις
στῆσαι |
| [25] |
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
τὸν
τύραννον
|
αὐτῶν |
Ἀριστόμαχον,
ἅμα
τῇ
τε
πόλει |
| [45] |
διῳκῆσθαι
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
κρατήσαντες
γὰρ
|
αὐτῶν |
δι'
Ἀντιγόνου,
τοὺς
μὲν
ἐνδοξοτάτους |
| [35] |
συμπεισθεὶς
πάλιν
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ
|
αὐτῶν |
διαλέγεσθαι
παρών,
πάντα
ταχέως
καὶ |
| [21] |
ἄνδρας
καθίζει·
καὶ
τρεῖς
μὲν
|
αὐτῶν |
ἐμπεσόντες
ἀποθνῄσκουσιν,
ὁ
δὲ
τέταρτος |
| [17] |
φυλαττούσης,
ἀμελεῖν
προσποιούμενος
ἔθυε
γάμους
|
αὐτῶν |
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ
θέας
ἐπετέλει |
| [49] |
ἐφέστιος
ὢν
καὶ
ξενιζόμενος
ὑπ'
|
αὐτῶν· |
ἔπειτα
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
ἐξετραχύνετο |
| [51] |
ἠδίκει
φανερῶς
καὶ
τὴν
χώραν
|
(αὐτῶν |
ἐπόρθει,
παντάπασιν
ὁ
Ἄρατος
ἀπεστράφη |
| [18] |
χρυσίου,
τὸ
δὲ
λοιπὸν
εἷς
|
αὐτῶν |
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
ἡσυχῇ
(κατήλλαττεν.
ἐκ |
| [22] |
εἴληφε
τὴν
ἀρχήν.
διαπορούντων
δ'
|
αὐτῶν |
ἐφ'
ὅ
τι
χρὴ
τραπέσθαι |
| [41] |
τὰ
πράγματα,
μᾶλλον
δ'
ὑπ'
|
αὐτῶν |
ἔχοιτο,
καὶ
κατειρωνεύσασθαι
δόξαντος,
ἐμβαλὼν |
| [40] |
τοῖς
παροῦσιν,
ἀλλὰ
καὶ
Σικυωνίων
|
αὐτῶν |
καὶ
Κορινθίων
ἐγένοντο
πολλοὶ
καταφανεῖς |
| [36] |
καὶ
τοὺς
μετοίκους
πολίτας
ἐποίησεν
|
αὐτῶν, |
καὶ
μόνος,
ἃ
νικῶντες
οὐκ |
| [3] |
τὸν
διαλεκτικόν,
εἰωθότα
τοῖς
λόγοις
|
αὐτῶν |
κατ'
ἀγορὰν
σχολαζόντων
ἑκάστοτε
παρεῖναι |
| [49] |
τὰ
Μεσσηνιακὰ
παρέσχε.
στασιασάντων
γὰρ
|
αὐτῶν, |
ὁ
μὲν
Ἄρατος
ὑστέρει
βοηθῶν, |
| [33] |
τῶν
Ἀχαιῶν,
ὅτι
σπονδὰς
πεποιημένων
|
αὐτῶν |
πρὸς
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ
ἀνοχὰς |
| [40] |
πόλιν,
οὐδὲν
οἰομένῳ
λαμβάνειν
παρ'
|
αὐτῶν |
τοσοῦτον,
(ὅσου
διήμαρτον
ἀφέντες
τὸν |
| [23] |
εἱστήκει
πολὺν
χρόνον
σιωπῇ
δεχόμενος
|
αὐτῶν |
τοὺς
κρότους
καὶ
τὰς
ἐπιβοήσεις, |
| [28] |
παραλελοίπασι
τοῖς
ἡττημένοις
στῆσαι
κατ'
|
αὐτῶν |
τρόπαιον,
αἰσχυνθεὶς
πάλιν
ἔγνω
διαμάχεσθαι |
| [41] |
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι
καὶ
κοινῇ
(μετ'
|
αὐτῶν |
φυλάσσειν
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
τοῦ
δ' |
| [31] |
ἥρπαζον,
καὶ
τὰ
κράνη
τὰ
|
αὑτῶν |
ἀφαιροῦντες
ἐκείναις
περιετίθεσαν
τοῦ
μηδένα |
| [1] |
υἱοί;
καί
φησι
τοὺς
ἀφ'
|
αὑτῶν |
οὐδενὸς
ἀξίους
ὄντας,
ὑποδυομένους
δὲ |
| [25] |
τὸν
Αἰσχύλον
ἠγανάκτουν
καὶ
δι'
|
ἑαυτῶν |
ἔπραττον,
τοῦ
Χαριμένους
καταγνόντες.
αἰσθόμενος |
| [9] |
ἐν
μέσῳ
πόλεων
καὶ
δυνάμεων
|
τηλικούτων |
καὶ
τυραννίδων
διεφύλαξαν
ἐλευθέρους,
ἀλλὰ |
| [22] |
τὸν
ἀλαλαγμὸν
ἀπὸ
πολλαπλασιόνων
ἢ
|
τοσούτων |
ἐποίει
δοκεῖν
(φέρε(
σθαι.
τέλος |
| [19] |
μεγαλοψυχίᾳ
τοῦ
ἀνδρός,
ὠνουμένου
χρημάτων
|
τοσούτων |
κίνδυνον
τηλικοῦτον
καὶ
τὰ
τιμιώτατα |
| [45] |
τῆς
ἐκείνου·
καὶ
πολλὰ
περὶ
|
τούτων |
δεηθεὶς
(ὁ
Ἄρατος
οὐκ
ἔπεισεν. |
| [53] |
προσούσης,
ἔπεμψαν
εἰς
Δελφοὺς
ὑπὲρ
|
τούτων |
ἐρησόμενοι
τὴν
Πυθίαν.
ἡ
δ' |
| [14] |
δ'
ἡ
διὰ
τῶν
χρημάτων
|
τούτων |
κατασκευασθεῖσα
τοῖς
μὲν
ἀπόροις
πρὸς |
| [50] |
θαυμαστὰς
ὀχυρότητας
(ἔχοντες.
ἀλλ'
οὐδένα
|
τούτων |
κατείληφας,
καὶ
πάντες
ἑκουσίως
σοι |
| [22] |
τὴν
πόλιν
διαλυθέντας.
ἄρτι
δὲ
|
τούτων |
νενικηκότων,
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν
ἄνω |
| [13] |
ἅρμα
λέγουσιν.
ἔκ
τε
δὴ
|
τούτων |
ὁ
Ἄρατος
ἠγαπᾶτο,
καὶ
διδοὺς |
| [5] |
τὴν
γνώμην
Ἀριστομάχῳ
καὶ
Ἐκδήλῳ.
|
τούτων |
ὁ
μὲν
ἐκ
Σικυῶνος
ἦν |
| [50] |
πέλαγος,
ταῦτα
τὴν
Πελοπόννησον,
ἀπὸ
|
τούτων |
ὁρμώμενος
σὺ
τοσοῦτος
ἡλικίαν
τῶν |
| [5] |
ἐν
(ἄστει
συνήθης.
δεξαμένων
δὲ
|
τούτων |
προθύμως,
διελέγετο
τοῖς
ἄλλοις
φυγάσιν, |
| [13] |
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν
τάλαντα.
καὶ
|
τούτων |
τεσσαράκοντα
μὲν
εὐθὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ |
| [38] |
δὲ
καὶ
Φύλαρχος
ἱστόρηκε
περὶ
|
τούτων, |
ᾧ
μὴ
τοῦ
Πολυβίου
μαρτυροῦντος |
| [25] |
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
πολλῶν
δ'
|
ὤτων |
ἀκούει
καὶ
προαισθάνεται
τὰ
γινόμενα. |
| [50] |
ὄρη
καὶ
μεγάλα,
πολλαὶ
δὲ
|
Βοιωτῶν |
ἄκραι
καὶ
Φωκέων
ἐκπεφύκασι
τῆς |
| [29] |
εὐτυχήσας,
καὶ
μηδένα
τῶν
αὑτοῦ
|
στρατιωτῶν |
ἀποβαλών,
ὅμως
οὐκ
ἔλαβε
τὸ |
| [16] |
ἐπόρθησε,
Βοιωτοῖς
δὲ
μετὰ
μυρίων
|
στρατιωτῶν |
βοηθῶν,
ὑστέρησε
τῆς
μάχης,
ἣν |
| [40] |
εἰς
Σικυῶνα,
τριάκοντα
μὲν
αὐτῷ
|
στρατιωτῶν |
ἑπομένων,
τῶν
δ'
ἄλλων
(ἐγκατα( |
| [11] |
εἴς
τε
τἆλλα
καὶ
λύτρωσιν
|
αἰχμαλώτων. |
~Ἐπεὶ
δ'
οἱ
φυγάδες
ἦσαν |
| [32] |
δὲ
τῷ
ταράχῳ
μία
τῶν
|
αἰχμαλώτων, |
Ἐπιγήθους
ἀνδρὸς
ἐνδόξου
θυγάτηρ,
αὐτὴ |
| [17] |
οὐδὲν
ἀπέλειπε
πάθει
τῶν
ἐμμανεστάτων
|
ἐρώτων, |
ἀλλ'
ὅλος
ἀνήρτητο
ταῖς
φροντίσιν, |
| [49] |
ἐνέβαλε
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἰδίᾳ
μὲν
|
ἐρωτῶν |
τοὺς
στρατηγοὺς
τῶν
Μεσσηνίων,
εἰ |
| [21] |
οὐ
λάθωσιν.
ἤδη
δὲ
τῶν
|
πρώτων |
ἐγγὺς
ὄντων,
ἀπὸ
θαλάσσης
ἀνέδραμε |
| [7] |
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
δὲ
τῶν
|
πρώτων, |
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν
παραδιδοὺς |
| [22] |
πόλιν
θορύβου
τε
παντοδαποῦ
καὶ
|
φώτων |
γέμουσαν,
οὐ
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
τὸν |
| [17] |
πύλην
εὑρών,
ἔκοπτε
τῇ
βακτηρίᾳ
|
κελεύων |
ἀνοίγειν·
οἱ
δ'
ἔνδον
ἀνέῳξαν |
| [40] |
τῶν
Κορινθίων
ἀθορύβως
διαλεγόμενος
καὶ
|
κελεύων |
πρὸς
τὸ
Ἀπολλώνιον
βαδίζειν,
ὡς |
| [34] |
εἰς
Κόρινθον,
ἐξίστασθαι
τῆς
πόλεως
|
κελεύων |
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἐπειδή<
περ>
Ἄρατος |
| [38] |
μὲν
ἀντιδικῶν
διατελεῖ,
τῷ
δὲ
|
συναγορεύων. |
~Ἀπέβαλον
δ'
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ |
| [35] |
ἔγραφε
μὲν
αὐτῷ
τὴν
στρατείαν
|
ἀπαγορεύων |
καὶ
τῷ
Κλεομένει
θράσος
ἔχοντι |
| [17] |
μεταβολαῖς
κεχρημένος,
ἐκώμαζε
δεξιούμενος
καὶ
|
προσαγορεύων |
(τοὺς
ἀπαντῶντας.
οὕτως
ἄρα
καὶ |
| [40] |
ἵππον,
ὡς
οὐκ
ἀπιστῶν
οὐδ'
|
ὑποπτεύων, |
ἀναπηδησάντων
δὲ
πολλῶν
καὶ
λοιδορουμένων |
| [4] |
οὐδ'
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
|
ὑποπτεύων |
δὲ
τοῖς
βασιλεῦσιν
αὐτὸν
διαλέγεσθαι |
| [43] |
τι
θαρρῶν
τὸν
Ἀντίγονον
οὐδὲ
|
(πιστεύων |
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ
ηὐξημένον |
| [15] |
ἐνεδείκνυτο
μὴ
πάνυ
προσιεμένῳ,
καὶ
|
θύων |
θεοῖς
ἐν
Κορίνθῳ
μερίδας
(εἰς |
| [8] |
καὶ
τὸν
πύργον,
ἐν
ᾧ
|
κύων |
μέγας
ἐφρούρει
θηρατικός.
αὐτὸς
μὲν |
| [8] |
πρὸς
τίνα
τραχέως
οὕτως
ὁ
|
(κύων |
ὑλακτεῖ,
καὶ
μή
τι
γίνεται |
| [53] |
ἀναιρεῖ
τὸν
χρησμὸν
τόνδε·
(βουλεύῃ
|
Σικυὼν |
ζωάγριον
αἰὲν
Ἀράτου
ἀμφ'
ὁσίῃ |
| [15] |
ἐλέφαντας
καὶ
στόλους
καὶ
αὐλὰς
|
ἀκούων, |
νυνὶ
δ'
ὑπὸ
σκηνὴν
ἑωρακὼς |
| [22] |
δὲ
πάλιν
συνεσκίασε
καὶ
ἀπέκρυψε
|
νεφῶν |
(συνελθόντων.
οἱ
δὲ
περὶ
τὰς |
| [26] |
γὰρ
Ἀντίγονον
μὲν
ἔχων
σύμμαχον,
|
τρέφων |
δὲ
πολλοὺς
ἕνεκα
τῆς
τοῦ |
| [28] |
πολὺ
πλείονας
ἐκείνων
καταβαλόντες
ἢ
|
σφῶν |
αὐτῶν
ἀπολέσαντες
παραλελοίπασι
τοῖς
ἡττημένοις |
| [1] |
υἱοί;
(Διονυσόδωρος
δ'
ὁ
Τροιζήνιος
|
ἐλέγχων |
αὐτὸν
ἀντεκτίθησι
τὴν
ἀληθινὴν
οὕτως |
| [42] |
αὐτούς,
ἐξίππευσεν
ἐπὶ
τὴν
θάλατταν,
|
ἔχων |
δέκα
φίλους
καὶ
τὸν
υἱὸν |
| [44] |
τὴν
πόλιν,
εἰ
στρατιώτας
(ἐκεῖνος
|
ἔχων |
ἔλθοι.
τοῦ
δ'
Ἀράτου
φράσαντος |
| [12] |
καταλιπὼν
ἀπεχώρησε
μακρὰν
ἀπὸ
θαλάσσης,
|
ἔχων |
ἕνα
τῶν
φίλων
σὺν
αὑτῷ |
| [17] |
στενωποῖς,
καὶ
δι'
ἀγορᾶς
αὐλητρίδας
|
ἔχων |
καὶ
στεφάνους
περικείμενος,
ἀνὴρ
γέρων |
| [6] |
εἰ
καὶ
Νικοκλῆς
τηλικαύτην
πόλιν
|
ἔχων |
καὶ
τοσαύτην
δύναμιν
ὀρρωδεῖ
μειράκιον |
| [53] |
στρόφιον
οὐχ
ὁλόλευκον,
ἀλλὰ
μεσοπόρφυρον
|
ἔχων· |
μέλη
δ'
ᾔδετο
πρὸς
κιθάραν |
| [12] |
τῆς
Ἑλλάδος,
ἐν
οἷς
κρίσιν
|
ἔχων |
οὐκ
ἄμουσον
ὁ
Ἄρατος
ἀεί |
| [22] |
ὁ
τῶν
βασιλικῶν
ἡγεμὼν
στρατιώτας
|
ἔχων |
πολλοὺς
μετὰ
κραυγῆς
ἀνέβαινε
καὶ |
| [26] |
περιέθηκεν.
~Ἐκεῖνος
γὰρ
Ἀντίγονον
μὲν
|
ἔχων |
σύμμαχον,
τρέφων
δὲ
πολλοὺς
ἕνεκα |
| [29] |
παρῆν
γὰρ
εὐθὺς
ἐξ
Ἄργους
|
ἔχων |
(τὴν
δύναμιν.
ὁ
δ'
Ἄρατος |
| [26] |
δ'
ἢ
γένος
ἢ
τάφος
|
ἔχων |
τιμωμένην
μνήμην
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς |
| [53] |
δ'
ὄντος
ἀρχαίου
μηδένα
θάπτεσθαι
|
τειχῶν |
ἐντός,
ἰσχυρᾶς
τε
τῷ
νόμῳ |
| [30] |
οὐδ'
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ
τῶν
|
μονάρχων |
ἀκρασίᾳ
καὶ
πλεονεξίᾳ
πρὸς
ταύτην |
| [34] |
δι'
ἀρρωστίαν
τινὰ
μακρὰν
κλινήρης
|
ὑπάρχων, |
ὅμως
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
ὑπήντησε |
| [51] |
Ῥωμαίων
ἀπολέσας
αἴσχιστα
καὶ
ὅλως
|
ἀποτυχὼν |
ταῖς
πράξεσιν
ἐπανῆλθεν
εἰς
Πελοπόννησον, |
