Chap.
[4]	ἠμέλει καὶ παρῆγε τὸν χρόνον,	αἱ	δ' ἀπ' Αἰγύπτου καὶ παρὰ
[53]	ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν·	αἱ	δὲ πλεῖσται τῶν τιμῶν ὑπὸ
[44]	τούτου τοῖς μὲν Ἀχαιοῖς πάλιν	αἱ	πόλεις ἅπασαι προσεχώρησαν, Ἀντίγονος δὲ
[21]	μετ' αὐτοῦ φύλακας. (ἅμα δ'	αἵ	τε κλίμακες προσετίθεντο, καὶ κατὰ
[21]	τοὺς (πολεμίους. καὶ μετὰ μικρὸν	αἵ	τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον, ἥ τε
[38]	οὕτως παράνομος καὶ τυραννικός, ἀλλ'	Ἡρακλεῖδαι	πατέρες αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίς,
[8]	καὶ τὸν ψόφον τῶν κωδώνων	παρωξύνθαι.	τοῦτο μάλιστα τοὺς Ἀράτου στρατιώτας
[22]	ἢ τοσούτων ἐποίει δοκεῖν (φέρε(	σθαι.	τέλος δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς
[30]	πρὸς ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν	ἁμιλλᾶσθαι.	καὶ καθάπερ τῷ κόκκυγί φησιν
[19]	τὸ καλόν, αὐτὸς εἰς ταῦτα	δαπανᾶσθαι	κρύφα καὶ προεισφέρειν, ἐν οἷς
[51]	ὑβρισμένον (περιῆν, ἄλλο δ' οὐδέν,	ἀμύνασθαι	μὴ δυναμένῳ. μεγίστην γὰρ ὁ
[10]	δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα καὶ	συσκευάσασθαι	κρύφα πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος.
[27]	ὕδατος δ' ἐπιλείποντος, ἑαυτῷ δὲ	χρήσασθαι	διὰ τὸ τραῦμα μὴ δυνάμενος,
[10]	καλῶν ἐραστής, πολέμῳ καὶ ἀγῶνι	χρήσασθαι	φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις, κλέψαι
[3]	περὶ παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον	ἀγωνίσασθαι	καὶ στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ'
[45]	ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς οὕτω	μεταχειρίσασθαι	δι' ὀργήν, ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις
[41]	δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο, καὶ	κατειρωνεύσασθαι	δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν
[19]	κρατίστους γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ	διώσασθαι	δωρεὰς μεγάλας καὶ μὴ προέσθαι
[5]	πολέμῳ καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης	ἀντικαθίστασθαι	πρὸς (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον
[34]	Διογένης ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς Κόρινθον,	ἐξίστασθαι	τῆς πόλεως κελεύων τοὺς Ἀχαιούς,
[1]	ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς ἐξ ἀρχῆς	ἐπίστασθαι	τὰς ἐκείνου πράξεις, ἀλλ' ὅπως
[38]	τοῖς ὑπομνήμασι λοιδορῶν διετέλει, τούτους	ἐπάγεσθαι	δεσπότας ταῖς πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον.
[20]	ὁ Τέχνων ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ	διαλέγεσθαι,	καὶ μήτε τοὔνομα πυθόμενος μήτ'
[38]	τοῦ Κλεομένους, κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ	διαλέγεσθαι,	καὶ τοὺς Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι δεομένους
[35]	πάλιν αὐτὸς ἤρξατο περὶ αὐτῶν	διαλέγεσθαι	παρών, πάντα ταχέως καὶ προθύμως
[4]	ὑποπτεύων δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὸν	διαλέγεσθαι	φίλοις οὖσι καὶ ξένοις πατρῴοις.
[7]	διαλαβόντες, ἀπέστελλον Τέχνωνα πρὸς Ἄρατον	ἐπείγεσθαι	κελεύοντες. ~Ἦν δ' οὐ πολὺ
[1]	ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ τῆς παροιμίας	ἐπιστομίζεσθαι.	ἀλλ' οἷς γε φύσει τὸ
[24]	ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς πόλεις ὑπαρχούσας	σῴζεσθαι	δι' ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ
[47]	τὴν ῥᾳθυμίαν ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις	σῴζεσθαι	χερσὶ καὶ τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις
[45]	καλὴν οὔτ' εἰς ἀναγκαίαν ἔστι	θέσθαι	τῷ Ἀράτῳ πρόφασιν. τῶν γὰρ
[9]	ἀρετὴν ἐδύναντο μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ	πείθεσθαι	καὶ ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον αὑτοὺς
[29]	Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ μὴ παρόντος	ἐπιθέσθαι	τοῖς Κλεωναίοις. ὃ καὶ συνέβη·
[38]	δὲ προπηλακισθείς, ἐβουλεύσατο μὲν εὐθὺς	ἀποθέσθαι	τὴν σφραγῖδα καὶ τὴν στρατηγίαν
[31]	ἀταξίᾳ τοιαύτῃ, πρὶν ἢ πάντας	πυθέσθαι	τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι περὶ
[35]	θράσος ἔχοντι καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ	συμπλέκεσθαι	τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου
[13]	καὶ Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον	ἀφικέσθαι	καὶ συγγενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ
[6]	οὓς ἔδει πρὸς τὸν κηπουρὸν	ἀφικέσθαι	σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι, καὶ
[33]	οὐδενὸς ἦν εἰκότος ἐπὶ νοῦν	βαλέσθαι	τὴν τηλικαύτην πρᾶξιν, εἰ μὴ
[51]	ὁ Φίλιππος δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην	μεταβαλέσθαι	μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως καὶ
[48]	ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε τοὺς Ἀχαιοὺς	ἑλέσθαι	(στρατηγὸν Ἐπήρατον. ὡς δ' ἐκείνου
[32]	Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι καὶ	(παρελέσθαι	τὸν λογισμόν. ὁ δ' Ἄρατος
[29]	ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας, εἰ τὸ	πάλλεσθαι	τὴν καρδίαν καὶ τὸ χρῶμα
[33]	παρὰ μικρὸν ἀεὶ καὶ σύνεγγυς	ἀποσφάλλεσθαι	τῶν ἐλπίδων πρὸς τὸ θαρρεῖν
[8]	τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ	πυνθάνεσθαι	τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς τίνα τραχέως
[54]	ἀλλ' ἀπόλυσιν κακῶν καὶ σωτηρίαν	γενέσθαι.	(Δίκας γε μὴν ὁ Φίλιππος
[3]	τὴν ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου	γενέσθαι,	καθάπερ Ἀλκμαίωνι μὲν τῷ Ἀμφιάρεω
[30]	δορυφόρων, εἶτα τῆς πατρίδος εὐεργέτης	(γενέσθαι.	καὶ μεταπεμψάμενος τὸν Ἄρατον ἀφῆκε
[23]	καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς	γενέσθαι,	καὶ τῶν πυλῶν τὰς κλεῖς
[12]	ἥ τε πόλις ἐκινδύνευεν ἀνάστατος	γενέσθαι,	μίαν ὁρῶν ἐλπίδα τὴν Πτολεμαίου
[53]	καὶ τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ	γενέσθαι	ταφὰς καὶ μνήματα πρέποντα τῷ
[54]	Ἄρατος οὕτω βιῶσαι καὶ τοιοῦτος	γενέσθαι	τὴν φύσιν ἱστορεῖται. τὸν δ'
[53]	δὲ τοῦ μηνὸς ἐν ᾧ	γενέσθαι	(τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς μὲν
[35]	πολίτευμα τοῦτο πρὸς τοὺς Ἀχαιοὺς	γενέσθαι,	τοῦ μὲν Ἀράτου κατηγόρει πρὸς
[43]	ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ	συγγενέσθαι	παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό, καίπερ
[13]	ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι καὶ	συγγενέσθαι	τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ, τῆς
[48]	ἐζημίωσεν εἴκοσι ταλάντοις, ὕστερον δὲ	λυμαίνεσθαι	τὰ πράγματα καὶ ταράττειν δοκοῦντας
[29]	χρῶμα τρέπεσθαι καὶ τὴν κοιλίαν	ἐξυγραίνεσθαι	παρὰ τὰ φαινόμενα δεινὰ δειλίας
[24]	ὑπὸ τῶν διασπώντων τὸ κοινόν,	αὔξεσθαι	δ' ὑπ' ἀλλήλων, ὅταν ὅλου
[37]	ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι καὶ μὴ	προέσθαι	τὸ νίκημα μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν
[37]	μεγάλην ὁ Ἄρατος ἔλαβε, δόξας	προέσθαι	τὸν Λυδιάδην· καὶ βιασθεὶς ὑπὸ
[19]	διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας καὶ μὴ	προέσθαι	χρημάτων τὸ καλόν, αὐτὸς εἰς
[22]	αὐτῶν ἐφ' ὅ τι χρὴ	τραπέσθαι	μέρος, Ἀρχέλαος ὁ τῶν βασιλικῶν
[21]	ἑκατὸν ἄνδρας, τοὺς δ' ἄλλους	ἕπεσθαι	κελεύσας ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα,
[29]	τὴν καρδίαν καὶ τὸ χρῶμα	τρέπεσθαι	καὶ τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ
[32]	ἐνέβαλε καὶ θάμβος, (ὥστε μηδένα	τρέπεσθαι	πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς
[32]	ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ'	ἀποτρέπεσθαι	πάντας· οὐ γὰρ ἀνθρώποις μόνον
[18]	ὁ Ἐργῖνος τότε μὲν ὡμολόγησεν	ἀποπειράσεσθαι	τοῦ Διοκλέους, τοῖς γὰρ ἄλλοις
[42]	κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ	προήσεσθαι	τὸ σῶμα τῶν πολεμίων ἐγγὺς
[47]	πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα	χρήσεσθαι	καὶ χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον
[53]	νόμου δ' ὄντος ἀρχαίου μηδένα	θάπτεσθαι	τειχῶν ἐντός, ἰσχυρᾶς τε τῷ
[13]	δὲ τὸ ἔργον ἀξιοθέατον, ὥστε	γνάμπτεσθαι	τὸν Ἄρατον ὑπὸ τῆς τέχνης,
[7]	τοὺς πλείστους γενομένους καὶ κελεύοντας	ἀπαλλάττεσθαι	παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος, ὡς ἀπάξων
[23]	Θεόφραστον δ' ἀνεῖλεν οὐ βουλόμενον	ἀπαλλάττεσθαι·	Περσαῖος δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης
[28]	αὐτῶν τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς πάλιν ἔγνω	διαμάχεσθαι	περὶ τοῦ τροπαίου, καὶ μίαν
[47]	πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας	ἀνέχεσθαι	καὶ περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας ἐν
[38]	καὶ (τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους	ἀνασχέσθαι.	καίτοι πᾶσαν ὁ Ἄρατος ἀφίησι
[45]	τὰ περὶ Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς	διῳκῆσθαι	τοῖς Ἀχαιοῖς. κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν
[29]	μή τις αὐτοῦ χρεία παρόντος	βεβλῆσθαι	γὰρ τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο καραδοκήσων
[1]	βίον, εὔδαιμον ἂν εἴη τὸ	μεμνῆσθαι	τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας
[7]	πορείαν, ὥστε τῷ μὲν φωτὶ	χρῆσθαι	καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένης
[15]	τὸ μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα	χρῆσθαι,	καὶ ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν.
[11]	δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων	χρῆσθαι	παρεῖχεν αὑτῷ τὸν ἀεὶ στρατηγοῦντα
[23]	καὶ τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε	χρῆσθαι	πρὸς τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ
[23]	τῆς περὶ τὸ σῶμα (βαρύτητος	κεκρατῆσθαι.	τῶν δ' ἀνθρώπων ἅμα τῷ
[25]	δ' οὐκ εἶχον, ἀλλ' ἀπείρητο	κεκτῆσθαι,	καὶ ζημίαι μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις
[29]	Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν μὲν ταῖς Κλεωναῖς,	φοβεῖσθαι	δ' ἐκεῖνον ἐν Κορίνθῳ καθεζόμενον,
[1]	φιλοκάλου, πάντως ἀεὶ βέλτιστον ἑαυτὸν>	ἡγεῖσθαι.	~Ἡ Σικυωνίων πόλις ἐπεὶ τὸ
[22]	βοηθείας. οἱ δ' εὐθὺς ἐκέλευον	ἡγεῖσθαι,	καὶ προσβαίνοντες ἅμα φωνῇ διεσήμαινον
[33]	πολεμίους. οὐ μὴν δοκεῖ πιθανῶς	ἀπολογεῖσθαι.	τὸν γὰρ Ἐργῖνον, ἄνθρωπον ἰδιώτην
[38]	ἀντὶ τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα	ποιεῖσθαι	τοὺς ἔν τινι λόγῳ τὴν
[19]	τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα τάλαντα	κεῖσθαι	τοῖς περὶ τὸν Ἐργῖνον, ὁ
[32]	τῆς θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον	ἀποκεῖσθαι	χρόνον ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν
[38]	τοὺς Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν	ἐπικαλεῖσθαι	τὸν Ἀντίγονον· οὗτοι γὰρ ἐπιέζοντο
[1]	δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς	μιμεῖσθαι	προσήκει· φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ
[29]	οὔσης καὶ συνταξαμένους ἐπὶ μάχην	ἀγνοεῖσθαι	καὶ λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον. ἅμα
[24]	κατ' ἐνιαυτὸν ἐξῆν, παρ' ἐνιαυτὸν	αἱρεῖσθαι	στρατηγὸν αὐτόν, ἔργῳ δὲ καὶ
[13]	Νεάλκη φίλον ὄντα τοῦ Ἀράτου	παραιτεῖσθαί	φασι καὶ δακρύειν, ὡς δ'
[18]	φράξεις, δυνάμενοι μίαν ὥραν πολλῶν	ἀποδόσθαι	χρημάτων; ἢ γὰρ οὐχὶ καὶ
[24]	καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς πόλεις	ἀπόλλυσθαι	μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων τὸ
[45]	ἡ μὲν ἐρατεινὴ Μαντίνεια" παντάπασιν	ἐξαληλίφθαι,	διαμένει δ' ἡ πόλις ἐπώνυμος
[24]	ἐσχάτην καὶ νεωτάτην φαίην ἂν	πεπρᾶχθαι,	τοῦτο μὲν τόλμῃ, τοῦτο δὲ
[22]	τῶν ἄνω μαχομένων ἦλθεν, ἀγγέλλων	συμπεπλέχθαι	τοῖς πολεμίοις τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις
[25]	εἶχον, ἀλλ' ἀπείρητο κεκτῆσθαι, καὶ	ζημίαι	μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ
[39]	Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ	βλασφημίαι,	μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν ἀλλήλους
[39]	κατὰ τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο	λοιδορίαι	καὶ βλασφημίαι, μέχρι γάμων καὶ
[14]	ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν καὶ ἄεθλα	καὶ	ἁ περὶ Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ'
[2]	πλανώμενος ἐν τῇ πόλει περίφοβος	καὶ	ἀβοήθητος, κατὰ τύχην ἔλαθεν εἰς
[37]	πατρίδος ἀγωνιζόμενον. πολλῶν δὲ συστραφέντων	καὶ	ἀγαθῶν, ἐπιρρωσθεὶς ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ
[20]	Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ μελάγχρουν	καὶ	(ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν ὅπου συνετέτακτο,
[10]	τὴν ἀρετὴν ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ	καὶ	ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα τῆς ἐπιστήμης.
[45]	Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ πομπὰς	καὶ	ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν
[10]	ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής, πολέμῳ	καὶ	ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ
[22]	ἀπὸ τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν συγκεχυμένη	καὶ	ἄδηλος ὅθεν εἴληφε τὴν ἀρχήν.
[35]	κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς	καὶ	ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς τοὺς τυράννους
[14]	τόδε τὸ ἐλεγεῖον· (βουλαὶ μὲν	καὶ	ἄεθλα καὶ ἁ περὶ Ἑλλάδος
[9]	οὐδὲ τῶν πολεμίων, ἀλλὰ καθαρὰν	καὶ	ἄθικτον αἵματος ἐμφυλίου τὴν πρᾶξιν
[30]	πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει πρὸς ἀληθινὴν	καὶ	ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι. καὶ καθάπερ
[9]	ἐδύναντο μὴ φθονεῖν, ἀλλὰ πείθεσθαι	καὶ	ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον αὑτοὺς ἐν
[38]	τοὺς οἴακας, ὅτε καλῶς εἶχε	(καὶ	ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν τὸ κοινόν,
[29]	καὶ τῆς σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ	καὶ	ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις εὐθὺς
[18]	ὁ δ' Ἄρατος ἔτι μὲν	καὶ	Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ πράξει,
[54]	φαρμάκοις, καὶ παρέτρεψεν εἰς δεινὰς	καὶ	ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων καὶ
[8]	τῇ πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺς	καὶ	ἄλλους ἐν (τῇ πόλει τοὺς
[16]	Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν γεγονέναι	καὶ	(ἀλλόφυλον αὕτη διήνεγκεν. ὁ μὲν
[49]	τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν ἐκβιαζομένη	καὶ	ἀναδύουσα, κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου καὶ
[48]	τάνων τοῦ παντὸς ὁ Φίλιππος.	καὶ	ἀνακρουσάμενος αὖθις ἐπὶ τὸν Ἄρατον,
[45]	τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι (θεραπείαν	καὶ	ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ δὲ μετὰ
[45]	ἡ πόλις ἐπώνυμος τῶν ἀπολεσάντων	καὶ	ἀνελόντων τοὺς πολίτας. ~Ἐκ τούτου
[54]	θάνατον αὐτῷ, καίπερ ὄντι νέῳ	καὶ	ἀνθοῦντι, μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν
[33]	πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας	καὶ	ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν Πειραιᾶ
[35]	περὶ τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα	καὶ	ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ
[28]	πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν	καὶ	ἀπαραίτητος ἐν τῷ μισεῖν τοὺς
[5]	μικρῶν μέν, ἐκτόπως δὲ μαχίμων	καὶ	ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς ἐνίστατο τὴν πρᾶξιν.
[22]	τόπον· ἐκεῖ δὲ πάλιν συνεσκίασε	καὶ	ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων. οἱ δὲ
[13]	ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν, ὥστε	καὶ	Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι
[46]	περὶ Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην	καὶ	ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ
[9]	ἔλαθε διά τινων ὑπονόμων ὑπεκδὺς	καὶ	ἀποδρὰς ἐκ τῆς πόλεως, οἱ
[16]	Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ φρουράν, ἐνίσταται	καὶ	ἀποκόπτει τὴν ἐντὸς Ἰσθμοῦ πᾶσαν
[20]	νεύματος ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι φεύγειν·	καὶ	ἀποπηδήσαντες (ἀμφότεροι δρόμῳ πρὸς τὸν
[41]	τῶν Ἑλλήνων, τότε δ' ἔρημος	καὶ	ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου
[28]	μᾶλλον προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ	καὶ	Ἀργεῖοι, καὶ συνεχύθη τότε πρῶτον
[3]	Ἀβαντίδαν μὲν οἱ περὶ Δεινίαν	καὶ	Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν, εἰωθότα τοῖς
[16]	θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον ποιεῖ	καὶ	ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ τὸ
[8]	κάτωθεν ἐκκαλουμένων αὐτόν, ὑπεφθέγγετο τυφλὸν	καὶ	ἄσημον τὸ πρῶτον, εἶτα μᾶλλον
[14]	τῷ δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία	καὶ	ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ' ἡ τοῦ
[28]	ἡ δεδομένη τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία	καὶ	ἀσφάλεια, πάντας τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους
[47]	αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ πολλῇ	καὶ	ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ
[31]	ὀνείδη, πολλὰ δ' εἰς μαλακίαν	καὶ	ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα καὶ χλευασμὸν
[15]	ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας καὶ στόλους	καὶ	αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ δ' ὑπὸ
[6]	τοῖς εἰθισμένοις παρὰ πότον ψάλλειν	καὶ	αὐλεῖν γυναίοις (διαλεγόμενος. ταῦτα δ'
[48]	ἀνδρός, ὡς δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν	καὶ	(αὐξόμενος· ἐδόκει τε πᾶσιν ὁ
[6]	αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον διδούσης, ἐπεὶ	καὶ	αὐτὸς ἦν τῶν φυγάδων. (ἄνδρας
[33]	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ	καὶ	αὐτὸς ὁ Ἄρατος, οὐ δὶς
[9]	ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο,	καὶ	βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία καὶ
[40]	ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθος, ἤδη νοσοῦν	καὶ	(βαρυνό( μενον τὴν ὑπὸ τοῖς
[48]	Ἄρατος οὐ μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ	καὶ	βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός· (ἡ
[17]	περιμάχητος ἦν ὁ τόπος ἀεὶ	καὶ	βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, ἡ δ'
[3]	καὶ τὸ συνετὸν τοῦ προσώπου	καὶ	βασιλικὸν οὐ παντάπασιν (ἀρνεῖται τὴν
[25]	ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ	καὶ	βέβαιος εὔνοια φυλακτήριον ἀνδρὸς ἄρχοντος.
[52]	τὸ πρῶτον ἐν τῷ σώματι	καὶ	βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως
[37]	ἔλαβε, δόξας προέσθαι τὸν Λυδιάδην·	καὶ	βιασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων
[15]	μόνον καὶ φιλοπολίτην· ὁ δὲ	καὶ	βίων ἔοικε καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν
[39]	τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι	καὶ	βλασφημίαι, μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν
[25]	καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ	καὶ	βούλομαι τὸν λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά
[35]	δ' εὐημερῶν παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	βουλόμενος εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλεῖν,
[15]	ὁ βασιλεὺς ἀνιώμενος ἐπ' αὐτῷ,	καὶ	βουλόμενος ἢ μετάγειν ὅλως τῇ
[48]	τοὺς πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας	καὶ	βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ καὶ λίθοις
[29]	διαβολῆς καὶ λόγους καὶ σκώμματα	καὶ	βωμολοχίας παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς
[38]	πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων	καὶ	Γαλατικῶν, μηδ' οὓς αὐτὸς ἐν
[41]	τοσούτῳ σάλῳ καὶ (κινδύνῳ διαφερόμενος.	καὶ	γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο,
[4]	φίλοις οὖσι καὶ ξένοις πατρῴοις.	(Καὶ	γὰρ ἀληθῶς ὁ Ἄρατος ἐπεχείρησε
[45]	ἔσχε τὸν τῆς ἀμύνης νόμον·	καὶ	γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους
[48]	ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο.	καὶ	γὰρ ἡ πρὸς Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας
[43]	ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας προσηγάγετο.	(Καὶ	γὰρ ἦν ὁ Ἄρατος οὐ
[34]	καὶ διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους	καὶ	γέλωτα πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς
[24]	ἄλληλα συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ	καὶ	γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται,
[41]	Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν οἱ πολλοί,	καὶ	γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ.
[31]	ἐξαίφνης ὁ Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη,	καὶ	γενομένης ἐκπλήξεως, οἵαν εἰκὸς ἐν
[9]	μικροπολῖται γὰρ ἦσαν οἱ πολλοί,	καὶ	γῆν οὔτε χρηστὴν οὔτ' ἄφθονον
[17]	ὑποπέμπων Δημήτριον τὸν υἱὸν αὐτῇ,	καὶ	γλυκείας ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν
[24]	αἱρεῖσθαι στρατηγὸν αὐτόν, ἔργῳ δὲ	καὶ	γνώμῃ διὰ παντὸς ἄρχειν. ἑώρων
[46]	δι' ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν	καὶ	γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι
[45]	ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους, παῖδας δὲ	καὶ	γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο, τοῦ δὲ συναχθέντος
[42]	οὐ φάσκοντες· ἐξήρτηντο δ' αὐτοῦ	καὶ	γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ
[39]	λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι, μέχρι γάμων	καὶ	γυναικῶν ἀλλήλους κακῶς λεγόντων. (Ἐκ
[13]	ὄντα τοῦ Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι	καὶ	δακρύειν, ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν,
[42]	πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι	καὶ	δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας
[43]	ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω,	καὶ	δάπιδος κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον
[25]	Ἄρατον αὐτὸν ἅμα καὶ μισῶν	καὶ	δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου
[30]	βαρύτητος. ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα	καὶ	δεδοικὼς ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον, ὥρμησε
[12]	τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι	καὶ	δεηθῆναι τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ
[20]	χρυσίον τε τῷ Διονυσίῳ κομίζοντα	καὶ	δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ δὲ
[10]	πρὸς τὸ φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ	καὶ	δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου καὶ
[44]	ὁ δὲ Κλεομένης πυθόμενος ταῦτα,	καὶ	δείσας μὴ κατασχόντες οἱ πολέμιοι
[32]	φρικτὸν εἶναι καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ	καὶ>	δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ (καρ(
[45]	συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν Ἀράτου πολιτῶν	καὶ	δεξαμένων τῇ πόλει τὸν Ἀντίγονον
[51]	συνηθείας, διαβαίνοντος εἰς Ἤπειρον αὐτοῦ	καὶ	δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ κατέμεινε,
[14]	ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ	καὶ	δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν
[34]	τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ' ἀποθανόντος	καὶ	Δημητρίου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος, ἔτι
[17]	ὑπὸ χαρᾶς ἐν τοῖς στενωποῖς,	καὶ	δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ
[25]	οἱ περὶ τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν	καὶ	δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους
[46]	Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν ἐκέλευσε	καὶ	δι' ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν
[6]	οἰκετῶν τριάκοντα καθώπλισεν. ἐμισθώσατο δὲ	καὶ	διὰ Πρώτου καὶ> Ξενοφίλου τῶν
[48]	(εὐβουλίας δὲ τῷ Ἀράτῳ προσετίθει.	καὶ	διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ
[22]	ἐνδεδυκότος καὶ περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι,	καὶ	διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ
[39]	ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου	καὶ	διαβολὰς ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος
[10]	καὶ σύνεσις ἐν τοῖς ὑπαίθροις	καὶ	διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει, πρὸς δὲ
[35]	πέμψαι τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ	καὶ	διαλύσηται τοὺς παρ' αὐτῷ στρατευομένους,
[31]	ταῖς οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους	καὶ	διαμαχόμενοι περὶ τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες
[41]	τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου	καὶ	διαποροῦντος, εἰ δέξεται τὸν Ἀντίγονον
[3]	ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο τὸ σφοδρὸν	καὶ	διάπυρον μῖσος ἐπὶ τοὺς τυράννους·
[15]	(πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν περιμαχήτοις	καὶ	διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις βασιλέων
[40]	τῶν δ' ἄλλων (ἐγκατα( λιπόντων	καὶ	διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ' οἱ Κορίνθιοι
[34]	κομισθέντων παρὼν αὐτὸς ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	διατριβὴν οἱ τοῦ Διογένους καὶ
[47]	τῶν Ἀχαιῶν Τιμόξενον ὁρῶν ὀκνοῦντα	καὶ	διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη τῆς
[22]	ἐξ ἐνέδρας ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ	καὶ	διαφθείρουσιν οἷς ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς
[33]	καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα,	καὶ	διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς πολεμίους.
[3]	~Οὕτω δ' ἐκκλαπέντι τῷ Ἀράτῳ	καὶ	διαφυγόντι τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν
[13]	δὴ τούτων ὁ Ἄρατος ἠγαπᾶτο,	καὶ	διδοὺς πεῖραν ἔτι μᾶλλον ἥψατο
[51]	ἐπόρθει, παντάπασιν ὁ Ἄρατος ἀπεστράφη	καὶ	διεβλήθη πρὸς αὐτόν, ἤδη καὶ
[22]	λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες ἑαυτούς,	καὶ	διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες καὶ δυσανασχετοῦντες.
[12]	τὸν ναύκληρον ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι·	καὶ	διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι
[25]	πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον	καὶ	(διεξέπεσον εἰς Κόρινθον. οὐ μὴν
[29]	παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς τυράννους	καὶ	διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων, ὡς τοῦ
[49]	καὶ ἀναδύουσα, κατὰ μικρὸν ἀπεγύμνου	καὶ	(διέφαινεν αὐτοῦ τὸ ἦθος, πρῶτον
[43]	τῶν ἱερῶν ἐκείνων γέλως ἔλαβε,	καὶ	διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ τὸ σημεῖον
[27]	ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες, ἴσοι	καὶ	δίκαιοι θεαταὶ (καθ( ῆντο τῶν
[25]	ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι.	καὶ	δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ παρὰ
[20]	δὲ τούτῳ πρῶτος ἀδελφὸς Ἐργίνου	καὶ	Διοκλέους ὄνομα Διονύσιος, οὐ συνειδὼς
[40]	μετ' ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ	καὶ	διώξαντες ὡς οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο
[45]	ὃ καὶ μέχρι νῦν καλεῖται.	καὶ	δοκεῖ δι' ἐκεῖνον ἡ μὲν
[41]	Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ καὶ δυνάμει	καὶ	δόξῃ τῶν Ἑλλήνων, τότε δ'
[30]	μίσους καὶ φόβου καὶ φρουρᾶς	καὶ	δορυφόρων, εἶτα τῆς πατρίδος εὐεργέτης
[47]	πράγμασι· καὶ τὴν μὲν Πατρέων	καὶ	Δυμαίων λεηλασίαν ὁδοῦ πάρεργον (ἐποιήσαντο,
[41]	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ	καὶ	δυνάμει καὶ δόξῃ τῶν Ἑλλήνων,
[9]	μόνον αὑτοὺς ἐν μέσῳ πόλεων	καὶ	δυνάμεων τηλικούτων καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν
[17]	ὁ τόπος ἀεὶ καὶ βασιλεῦσι	καὶ	δυνάσταις, ἡ δ' Ἀντιγόνου σπουδὴ
[33]	~Οὐ μὴν ἀλλὰ πολλῶν ἐθνῶν	καὶ	δυναστῶν ἐπὶ τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων,
[22]	ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες	καὶ	δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ τῆς
[35]	Ἄρατος ἐξεργαζόμενος τὴν παλαιὰν ὑπόθεσιν,	καὶ	δυσανασχετῶν τὴν ἐν Ἄργει τυραννίδα
[50]	καὶ λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς	καὶ	(δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ
[10]	καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς	καὶ	δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα καὶ
[15]	ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ	καὶ	δυσχερῆ κατὰ τοῦ Ἀράτου τῷ
[41]	πατρῳόν, ὑπισχνούμενος ἄλλα τε πολλὰ	καὶ	δώδεκα τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος
[13]	ἔτι μᾶλλον ἥψατο τοῦ βασιλέως,	καὶ	δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει πεντήκοντα
[9]	προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς,	καὶ	Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα
[2]	τὸ πρῶτον ἐκ τῆς ἀκράτου	καὶ	Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης
[11]	δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως πέντε	καὶ	εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε μὲν
[18]	προσπαίξαντος δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου	καὶ	εἰπόντος· εἶτ' ὦ βέλτιστε διὰ
[14]	πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν	καὶ	εἰρήνην τοῖς πολίταις. (ἐφ' οἷς
[13]	δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν τάλαντα. καὶ τούτων τεσσαράκοντα
[34]	Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς ὁ
[7]	ἀνέβαινον οἱ περὶ τὸν Μνασίθεον	καὶ	Ἔκδηλον, καὶ τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς
[5]	δὲ κοινοῦται τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ	καὶ	Ἐκδήλῳ. τούτων ὁ μὲν ἐκ
[2]	Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ μάλιστα	καὶ	ἐν δυνάμει τῶν πολιτῶν (ὄντας.
[16]	κατὰ γῆν (καὶ κατὰ θάλατταν,	καὶ	ἕνα κύριον ποιεῖ καὶ ἄρχοντα
[23]	σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας	καὶ	ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν χρόνον σιωπῇ
[34]	συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται	καὶ	Ἑρμιονεῖς τοῖς Ἀχαιοῖς, ἥ τε
[39]	κἀκεῖνος ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ Κλεομένους,	καὶ	ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι, μέχρι
[54]	υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ	καὶ	ζηλοτυπίᾳ τῆς παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς
[35]	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,	καὶ	ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ'
[25]	οὐκ εἶχον, ἀλλ' ἀπείρητο κεκτῆσθαι,	καὶ	ζημίαι μεγάλαι τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν
[12]	δ' ὕστερον ὁ φρούραρχος ἐπελθὼν	καὶ	ζητῶν τὸν Ἄρατον, ὑπὸ τῶν
[48]	Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας μετριότης τοῦ νεανίσκου,	καὶ	ἡ πρὸς Κρῆτας ὁμιλία δι'
[9]	οὔτε χρηστὴν οὔτ' ἄφθονον ἐκέκτηντο,	καὶ	θαλάττῃ προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ
[32]	θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε	καὶ	θάμβος, (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸς
[28]	ὡς δ' ᾔσθετο πλείονας γεγονότας	καὶ	θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς περὶ τὸν
[52]	παρόντος, ἀναπτύσας δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου	καὶ	θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν ὦ Κεφάλων
[30]	λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου	καὶ	θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα φρόνημα
[17]	ἔθυε γάμους αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	θέας ἐπετέλει καὶ πότους συνῆγε
[10]	καὶ κοινωνίας πόλεων καὶ συνεδρίου	καὶ	θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος ὡς
[50]	Ἰθωμάταν, τῷ τε Διὶ θύσων	καὶ	(θεωρήσων τὸν τόπον. ἔστι γὰρ
[7]	ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα πολλὰ	καὶ	θόρυβος ἦν τῶν ἐπιπορευομένων. οἱ
[47]	τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς ἀσελγείας	καὶ	(θρα( σύτητος. αὖθις οὖν τὰς
[16]	προσειπὼν τῆς Πελοπίδου τοῦ Θηβαίου	καὶ	Θρασυβούλου τοῦ Ἀθηναίου τυραννοκτονίας, πλὴν
[47]	τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ Καφύας·	καὶ	θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας, οὕτως αὖ
[53]	καὶ καλεῖται μέχρι νῦν Ἀράτειον,	καὶ	θύουσιν αὐτῷ θυσίας, τὴν μέν,
[50]	(δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ	καὶ	θύσας, ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ
[15]	φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ πάνυ προσιεμένῳ,	καὶ	θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ μερίδας
[29]	τὰς μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι	καὶ	ἴλιγγος ἅμα τῷ παραστῆναι τὸν
[38]	ἅψηται τοῦ Κλεομένους ὑπ' εὐνοίας,	καὶ	καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ ἱστορίᾳ
[24]	ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ συμφέροντι,	καὶ	καθάπερ τὰ μέρη τοῦ σώματος,
[30]	ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι.	καὶ	καθάπερ τῷ κόκκυγί φησιν Αἴσωπος
[22]	δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους,	καὶ	καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν καὶ
[25]	οἱ τοῦτο συμ> πράττοντες (αὐτοῖς	καὶ	καιρὸν ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν οἷον
[15]	καὶ τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου	καὶ	κακοηθείας. ~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς
[15]	λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ	καὶ	κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς>
[33]	δ' Ἀθηναίους σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη	καὶ	κακῶς ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[33]	τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν	καὶ	καλεῖν συνεχῶς Ἄρατον ὥσπερ παρόντα,
[53]	καὶ σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν.	καὶ	καλεῖται μέχρι νῦν Ἀράτειον, καὶ
[16]	Ἀχαιῶν, τὴν μὲν ἀντιπέρας Λοκρίδα	καὶ	Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς δὲ μετὰ
[32]	ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν ἄφορα	καὶ	(καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν
[14]	τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ	καὶ	κατ' ἰδίαν οἱ φυγάδες εἰκόνα
[24]	τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμονίαν ἔχοντα πολέμου	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν.
[38]	τῆς προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ	καὶ	κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν
[38]	Ἀντίγονος δὲ καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν ἀναγορευθείς,
[16]	στρατειῶν ἐργασίας τε κατὰ γῆν	(καὶ	κατὰ θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον
[24]	ἔχοντα πολέμου καὶ κατὰ γῆν	καὶ	κατὰ θάλατταν. (οὕτω δ' ἴσχυσεν
[51]	Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη τῆς αὐλῆς	καὶ	κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ
[21]	δ' αἵ τε κλίμακες προσετίθεντο,	καὶ	κατὰ σπουδὴν ὁ Ἄρατος ὑπερβιβάσας
[12]	τῶν φίλων σὺν αὑτῷ Τιμάνθη,	καὶ	καταβαλόντες ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον
[6]	ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων	καὶ	καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ
[6]	διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας	καὶ	κατακαλύψαντες ἐφ' ἁμαξῶν προαπέστειλαν. ἐν
[38]	αὐτὸς ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν	καὶ	καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ τοῖς ὑπομνήμασι
[3]	συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν	καὶ	κατασκευάσαντες ἐπιβουλὴν ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ
[30]	εἰς μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως,	καὶ	καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ μεστὸς
[29]	Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως βασιλικῆς παρεισπεσόντων	καὶ	κατασχόντων (τὰ πράγματα. τὸ μὲν
[6]	ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι,	καὶ	καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ
[9]	ἐπιφέροντες. ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη	καὶ	καταφανὴς μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας
[21]	πανσέληνος, ἡ δὲ νὺξ ἀνέφελος	καὶ	καταφανής, ὥστε καὶ φόβον τὰ
[32]	πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ ἱεροῦ	καὶ	κατέβλεψεν εἰς τοὺς μαχομένους ἄνωθεν
[22]	καὶ τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο	καὶ	κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ
[14]	δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν	καὶ	κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς
[41]	μᾶλλον δ' ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο,	καὶ	κατειρωνεύσασθαι δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν
[29]	προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις εὐθὺς ἐτρέψατο,	καὶ	κατεῖχε διώκων ᾗ μάλιστα φεύγειν
[8]	πρῶτον, εἶτα μᾶλλον (ἐπέτεινε παρερχομένων·	καὶ	κατεῖχεν ἤδη πολὺς ὑλαγμὸς τὸ
[42]	πρὸς τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν.	καὶ	κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι καὶ
[26]	καὶ πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει	καὶ	κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον, ὥσπερ
[44]	προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους	καὶ	κατέκλεισαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν, ὁ
[37]	ἐν μέσῳ λαβὼν χαράδραν ἐπέστησε	καὶ	κατεκώλυσε (διαβῆναι τοὺς ὁπλίτας· ὁ
[51]	αὐτοῦ καὶ δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο	καὶ	κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς
[31]	προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη νενικημένοι,	καὶ	κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς
[23]	τὴν (τύχην. ὡς δ' ἐπαύσαντο	καὶ	κατέστησαν, συναγαγὼν ἑαυτὸν διεξῆλθε λόγον
[54]	ἀκεστρίας γενόμενον. τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε·	καὶ	κατέστρεψεν ἐνταῦθα τῆς Ἀντιγονικῆς βασιλείας
[12]	καὶ τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια	καὶ	κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας οὐ
[21]	ὄντων, ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη	καὶ	κατέσχε τήν τε (πόλιν αὐτὴν
[41]	ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει	καὶ	κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει
[47]	χεῖρας ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο	καὶ	κατῆγον ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[40]	δὲ πολλῶν καὶ λοιδορουμένων αὐτῷ	καὶ	κατηγορούντων, εὖ πως καθεστῶτι τῷ
[45]	πόλιν παρ' Ἀντιγόνου δωρεὰν λαβόντων	καὶ	κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς
[6]	ἐκεῖ κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ	καὶ	Καφισίας ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων
[17]	τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ' ἡλικίαν·	καὶ	κεκλεισμένην τὴν πύλην εὑρών, ἔκοπτε
[36]	νέον ἤδη παρακμάζοντι τῷ θυμῷ	καὶ	κεκολασμένῃ τῇ φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς, καὶ
[7]	ἀθύμους δὲ τοὺς πλείστους γενομένους	καὶ	κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν ὁ Ἄρατος,
[35]	τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ τοῦ Ἀριστομάχου	καὶ	κελεύσαντος αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα πέμψαι
[40]	ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος	καὶ	κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν,
[30]	ἔτι νέος καὶ λόγους ψευδεῖς	καὶ	κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς
[44]	ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ	καὶ	κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ πεπεισμένον ἀφεῖναι
[41]	τῆς πατρίδος ἐν τοσούτῳ σάλῳ	καὶ	(κινδύνῳ διαφερόμενος. καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ
[2]	Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα	καὶ	Κλεινίαν, ἄνδρας ἐνδόξους τὰ μάλιστα
[38]	τιθεμένους εὐγένειαν. (καὶ μέν> τοι	καὶ>	Κλεομένης ᾔτει τὴν ἀρχὴν παρὰ
[40]	γενόμενος, ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον	καὶ	Κλεοπάτρῳ τῷ ἄρχοντι τῆς φρουρᾶς
[41]	δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμὼν ἀναγορευθῆναι	καὶ	κοινῇ (μετ' αὐτῶν φυλάσσειν τὸν
[10]	καιρῷ συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν	καὶ	κοινωνίας πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ
[43]	τοὺς μὲν ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως	καὶ	κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ περὶ
[40]	δ' ἐν Κορίνθῳ πειρώμενος ἀναζητεῖν	καὶ	κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ πλῆθος, ἤδη
[40]	παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν	καὶ	Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι
[34]	ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ	καὶ	κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν
[19]	τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους	καὶ	κρατίστους γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ
[22]	μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω,	καὶ	κραυγὴ περιήχει διὰ τὴν ἀπὸ
[21]	ἄνωθεν ἀπὸ τῆς ἄκρας περιέλαμπε,	καὶ	κραυγὴ συνερρήγνυτο πανταχόθεν ἄσημος. ~Ἐν
[50]	προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται πέτραις	καὶ	κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως
[27]	οὖν τὸν Ἀρίστιππον ὁ Ἄρατος	καὶ	κρύφα πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν,
[12]	δὲ Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων	καὶ	κτώμενος ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι
[24]	τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ	καὶ	κυνηγοῖς ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ
[14]	μετριότης. (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς	καὶ	κύριος ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς
[35]	καὶ παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ	καὶ	κωλύσας, περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ
[44]	~Ἐν δὲ ταῖς Πηγαῖς δόντες	καὶ	λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ
[50]	οὐχ ἧττον εὐερκὴς τοῦ Ἀκροκορίνθου,	καὶ	λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς καὶ
[10]	φύσει, πρὸς δὲ τὰς ἐπικρύφους	(καὶ	λαθραίους ἀναθαρσοῦσα πράξεις. τὴν δὲ
[29]	καὶ συνταξαμένους ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι	καὶ	λανθάνειν τὸν Ἀρίστιππον. ἅμα δ'
[1]	ἀκούοντας περὶ αὐτῶν ἀεί τι	καὶ	λέγοντας. οὐ γὰρ ἰδίων ἀπορίᾳ
[10]	οὖσαι, μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι	καὶ	λεπτότητι τῆς περὶ τὸν ὀφθαλμὸν
[53]	τοῦ Αἰγίου τὸν νεκρὸν ἐστεφανωμένοι	καὶ	λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων καὶ χορῶν
[48]	ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ	καὶ	λίθοις βάλλοντες ἀπιόντα εἰς τὴν
[34]	ὑπὸ Βίθυος τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ,	καὶ	λόγου γενομένου πολλοῦ μὲν ὡς
[29]	μὲν οὖν πολὺ τῆς διαβολῆς	καὶ	λόγους καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίας
[30]	ἐπαρθεὶς ἔρωτι δόξης ἔτι νέος	καὶ	λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους
[50]	υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶς τῷ Φιλίππῳ	καὶ	λοιδορούμενον οὐκ ἐκώλυσεν. ἐδόκει δ'
[40]	οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων δὲ πολλῶν	καὶ	λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ
[31]	περὶ τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ	καὶ	λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰς
[29]	παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων	καὶ	λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ χρεία
[17]	προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα	καὶ	λύπης καὶ φόβου μᾶλλον ἐξίστησι
[11]	ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς τε τἆλλα	καὶ	λύτρωσιν αἰχμαλώτων. ~Ἐπεὶ δ' οἱ
[34]	πλείστη τῆς Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει.	καὶ	Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων ὄντων διά
[43]	οὖσαν, οὐ μόνον Ἀχαιῶν, ἀλλὰ	καὶ	Μακεδόνων τῶν σὺν αὐτῷ πάντ<
[44]	Κεγχρεαῖς στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' ᾧ	καὶ	μάλιστα κακῶς ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,
[28]	ἐν Κλεωναῖς, ὡς πάτριον ὄντα	καὶ	μᾶλλον προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ
[43]	ἄλλως πολὺ νέμων πίστεως (ἱεροῖς	καὶ	μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ χρώμενος.
[39]	πάλιν ἑλόντος αὐτὴν τοῦ Κλεομένους,	καὶ	μάχῃ μεγάλῃ περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον
[22]	ἤδη τῶν περὶ τὸν Ἄρατον	καὶ	μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω,
[50]	εἶπεν ὦ Φίλιππε Κρητῶν ὄρη	καὶ	μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι
[14]	ἑαυτῷ, μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ	καὶ	μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε
[49]	τοῖς πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε	καὶ	μεγάλας ἐπιθυμίας, ἡ δ' ἔμφυτος
[48]	χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ	καὶ	Μεγαλέου καί τινων αὐλικῶν ἄλλων
[22]	πολεμίοις τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως,	καὶ	μέγαν ἀγῶνα περὶ αὐτὸ τὸ
[32]	ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ κάλλει	καὶ	μεγέθει σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε μὲν
[3]	σῶμα βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν	καὶ	μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ
[43]	κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα	καὶ>	μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας τὴν
[51]	μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέως	καὶ	μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ
[20]	ὧν ὁ Ἐργῖνος ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην	καὶ	μελάγχρουν καὶ (ἀγένειον· ἐλθὼν οὖν
[12]	καὶ περιττῶν, μάλιστα δὲ Παμφίλου	καὶ	Μελάνθου, συνάγων καὶ κτώμενος ἀπέστελλεν.
[20]	ἤδη δὲ πλησίον ὄντος αὐτοῦ	καὶ	μέλλοντος ὅσον οὔπω τὸν Τέχνωνα
[38]	τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ	καὶ	μέμφονται τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ
[38]	λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένους εὐγένειαν.	(καὶ	μέν> τοι καὶ> Κλεομένης ᾔτει
[46]	ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς.	καὶ	μέντοι καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ
[18]	τὴν ἐργασίαν ὁ Ἄρατος ἐχρῆτο.	καὶ	μέρος μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ
[37]	ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ	καὶ	μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων καὶ τάφρων
[54]	υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς ὢν φύσει	καὶ	μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς ὁ Φίλιππος
[21]	βοῶν ἔνδον εἶναι τοὺς (πολεμίους.	καὶ	μετὰ μικρὸν αἵ τε σάλπιγγες
[43]	τὸν Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ,	καὶ	μετὰ μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν,
[6]	μετ' αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν οἴκαδε·	καὶ	μετὰ μικρὸν ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν
[44]	δ' Ἀράτου φράσαντος τῷ Ἀντιγόνῳ	καὶ	μετὰ χιλίων καὶ πεντακοσίων εἰς
[30]	εἶτα τῆς πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι.	καὶ	μεταπεμψάμενος τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν
[45]	καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ	καὶ	μέχρι νῦν καλεῖται. καὶ δοκεῖ
[40]	τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε καθίσαι	καὶ	μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ
[51]	τοὺς Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν	καὶ	μὴ λαθὼν ἠδίκει φανερῶς καὶ
[38]	τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ Κλεομένει,	καὶ	μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι
[37]	αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι	καὶ	μὴ προέσθαι τὸ νίκημα μήδ'
[19]	ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας	καὶ	μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ καλόν,
[8]	τραχέως οὕτως ὁ (κύων ὑλακτεῖ,	καὶ	μή τι γίνεται καινότερον. ὁ
[29]	δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας,	καὶ	μηδένα τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν ἀποβαλών,
[25]	ἤδη διὰ συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων,	καὶ	μηδενὸς ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν
[8]	προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν ὁ κίνδυνος	καὶ	μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων,
[20]	Τέχνων ἐπείσθη τῷ Διοκλεῖ διαλέγεσθαι,	καὶ	μήτε τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο
[28]	ἔγνω διαμάχεσθαι περὶ τοῦ τροπαίου,	καὶ	μίαν ἡμέραν διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε
[41]	πρόθυμον οὖσαν οἱ περὶ Εὐρυκλείδην	καὶ	Μικίωνα (διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ
[45]	ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ	καὶ	(μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας, θυσίας
[35]	μᾶλλον ἢ μιᾶς πόλεως κινδυνεύοντα	(καὶ	μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος δὲ τοῦ
[54]	ἀρίστους καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε	καὶ	μίσους ὅλην τὴν βασιλείαν πρὸς
[25]	τὸν δ' Ἄρατον αὐτὸν ἅμα	καὶ	μισῶν καὶ δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν,
[7]	φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο	καὶ	Μνασίθεος, αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη
[53]	Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι ταφὰς	καὶ	μνήματα πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ
[25]	παρόντος (Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων,	καὶ	μνῶν ἐτιμήθη τριάκοντα. τὸν δ'
[36]	τοὺς μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν,	καὶ	μόνος, ἃ νικῶντες οὐκ ἂν
[36]	πλήθει καὶ πρὸς ἄνδρα τολμητὴν	καὶ	νέον ἤδη παρακμάζοντι τῷ θυμῷ
[24]	ἑαυτῷ καὶ τὸ Λέχαιον ἐποιήσατο,	καὶ	νεῶν μὲν εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν,
[24]	τῶν Ἑλληνικῶν πράξεων ταύτην ἐσχάτην	καὶ	νεωτάτην φαίην ἂν πεπρᾶχθαι, τοῦτο
[6]	ἦν ἄρα τυράννου δειλότερον, εἰ	καὶ	Νικοκλῆς τηλικαύτην πόλιν ἔχων καὶ
[36]	καὶ κεκολασμένῃ τῇ φιλοτιμίᾳ συνεστηκώς,	καὶ	νομίζων, ἣν διὰ τοῦ τολμᾶν
[52]	ἐπιθυμῶν γὰρ ἀνελεῖν τὸν ἄνδρα,	καὶ	νομίζων οὐδ' ἂν ἐλεύθερος ἐκείνου
[43]	καὶ τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ	καὶ	νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς χρείας
[9]	τύχοι κόσμου καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης	καὶ	νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ τῆς
[49]	πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν	καὶ	ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς
[4]	βασιλεῦσιν αὐτὸν διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι	καὶ	ξένοις πατρῴοις. (Καὶ γὰρ ἀληθῶς
[6]	ἐμισθώσατο δὲ καὶ διὰ Πρώτου	καὶ>	Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ πολλοὺς
[25]	ἣν ἡ ζηλοτυπουμένη τυραννὶς αὐτῷ	καὶ	ὁ τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου
[25]	γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ τε πολλοὶ	καὶ	οἱ δυνατοὶ μὴ τὸν ἡγούμενον,
[53]	τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως,	καὶ	οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν
[2]	Κλεινίαν ἀπέκτεινε, καὶ τῶν φίλων	καὶ	οἰκείων τοὺς μὲν ἐξέβαλε, τοὺς
[41]	Ἀράτῳ καὶ χρημάτων ἐν Κορίνθῳ	καὶ	οἰκίας, ὁ Κλεομένης ἥψατο μὲν
[21]	μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ	καὶ	οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας
[51]	ναῦς ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας αἴσχιστα	καὶ	ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν
[34]	ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις,	(καὶ	ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ
[39]	αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο,	καὶ	ὅλως οὐδὲν ἔτι τῶν ἐπικτήτων
[9]	ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ	καὶ	ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι τῷ πρώτῳ
[14]	ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις	καὶ	ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ παντὶ
[34]	ἀσχόλων ὄντων διά τινας προσοίκους	καὶ	ὁμόρους πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων,
[9]	οἷς μακρὰ μὲν ἡ (πλάνη	καὶ	ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες
[46]	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας	καὶ	ὁρμῆς μεστὸν εἰς Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι.
[8]	ὥρα κατήπειγεν, ἤδη φθεγγομένων ἀλεκτρυόνων	καὶ	ὅσον οὔπω τῶν ἐξ ἀγροῦ
[9]	οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ καὶ ὁμονοίᾳ,	καὶ	ὅτι τῷ πρώτῳ κατ' ἀρετὴν
[27]	τῶν τόπων ἐν οἷς ἦν	καὶ	οὐκ ἐξεώσθη μέχρι νυκτὸς ἐνοχλούμενος
[53]	τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ' ἀσέβημα	καὶ	οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ
[9]	τὸ πῦρ διήρπαζον τὴν οἰκίαν,	καὶ	οὔτε ταῦτ' ἐκώλυσεν ὁ Ἄρατος,
[42]	δ' αὐτοῦ καὶ γυναῖκες ἤδη	καὶ	παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ
[40]	πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει,	καὶ	πάλαι πρὸς τὸ κοινὸν ἰδίων
[26]	ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς ἕτερον οἴκημα,	καὶ	πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει καὶ
[7]	τῇ περιφορᾷ τῆς σελήνης ἐπιταχύνων	καὶ	πάλιν ἀνιεὶς τὴν πορείαν, ὥστε
[41]	δὲ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον	καὶ	πάλιν Μεγιστόνουν τὸν πατρῳόν, ὑπισχνούμενος
[36]	πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι,	καὶ	πάλιν οὗτος ὁ λόγος κατ'
[33]	ἔπραττε φιλίαν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς,	καὶ	Πανταλέοντι τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ
[25]	ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως·	καὶ	πανταχοῦ σχεδὸν ἦσαν οἱ τοῦτο
[50]	(ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας,	καὶ	πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ
[43]	κἀκείνῳ ψῦχος εἶναι, τοῦ δὲ	καὶ	πάνυ ῥιγοῦν φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν
[33]	μὴ τὸν Ἄρατον εἶχεν ἡγεμόνα	καὶ	παρ' ἐκείνου τὴν δύναμιν καὶ
[30]	ὁ Λυδιάδης εὖ φερόμενος διετέλει,	καὶ	παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχεν, (μὲν) ἐναλλὰξ
[4]	μικρὸν οὐδ' ἀργόν, ἐμβριθὲς δὲ	καὶ	(παρ' ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ γνώμῃ κεκραμένον.
[4]	χρόνον, αἱ δ' ἀπ' Αἰγύπτου	καὶ	παρὰ Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες,
[15]	(εἰς Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε.	καὶ	παρὰ τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν
[22]	καὶ διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν	καὶ	παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς τὸ τεῖχος.
[35]	καὶ τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι	καὶ	παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς
[42]	ᾗ καλεῖν τὸν Ἀντίγονον (ἐψηφίσαντο	καὶ	παραδιδόναι τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ
[7]	πολλοῖς τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε	καὶ	παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα παραδοὺς
[46]	γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι	καὶ	παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Ἄρατος οὕτως
[6]	εἶτ' ἀλειψάμενος ἐν τῷ γυμνασίῳ	καὶ	παραλαβών τινας ἐκ τῆς παλαίστρας
[51]	μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιππος δοκεῖ	καὶ	παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου
[42]	δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας	καὶ	παραμυθησάμενος αὐτούς, ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν
[6]	φανέντων καὶ περιιέναι λεγομένων ἀδήλως	καὶ	παραφυλάττειν τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ
[40]	οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη	καὶ	παρέδοσαν τὴν πόλιν, οὐδὲν οἰομένῳ
[32]	τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι	καὶ	(παρελέσθαι τὸν λογισμόν. ὁ δ'
[29]	ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ	καὶ	παρελθόντας εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι
[44]	τὸν (Ἀκροκόρινθον ἔτι νυκτὸς ἐβοήθει.	καὶ	παρελθὼν μὲν εἰς Ἄργος ἔφθη
[54]	μανικοῖς ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις,	καὶ	παρέτρεψεν εἰς δεινὰς καὶ ἀλλοκότους
[4]	τῶν πραττομένων, ἀλλ' ἀδήλως ἀπεθεώρει	καὶ	παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν, τόλμημα
[4]	δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει	καὶ	παρῆγε τὸν χρόνον, αἱ δ'
[22]	ἐπιφερόμενος τοῖς περὶ (τὸν Ἄρατον,	καὶ	παρήλλαττε τοὺς τριακοσίους. οἱ δ'
[22]	ἥλιος εὐθὺς ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ,	καὶ	παρῆν ἐκ Σικυῶνος ἡ λοιπὴ
[16]	ἐντὸς Ἰσθμοῦ πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε	καὶ	παρόδων καὶ στρατειῶν ἐργασίας τε
[42]	τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν ὄντα·	καὶ	παρορμούντων ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες εἰς
[35]	βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε	καὶ	παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ
[30]	κατηγορήσας ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη	καὶ	παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει πρὸς
[3]	ἀσκήσει τῇ περὶ παλαίστραν, ὥστε	καὶ	(πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων τυχεῖν.
[44]	τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ μετὰ χιλίων	καὶ	πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ
[39]	δ' ὕστερον καὶ Φενεὸν (ἔλαβε	καὶ	Πεντέλειον. εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν
[24]	ἐφύλαττον οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις	καὶ	πεντήκοντα κυσὶ καὶ κυνηγοῖς ἴσοις
[44]	πονηρόν, ἀλλὰ καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ	καὶ	πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν καὶ
[39]	δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα	καὶ	περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς
[31]	μεταβολῆς. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε	καὶ	περὶ τὰς Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε
[37]	τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου	καὶ	περὶ τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, ὁ
[44]	εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους.	καὶ	περὶ τὴν Κορινθίων> πόλιν ἀγῶνες
[43]	μετρίως καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ	καὶ	περὶ τὴν πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο
[35]	τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη,	καὶ	περὶ τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα
[28]	στρατοπέδῳ τὴν Ἀργολίδα χώραν ἐπόρθει,	καὶ	περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς
[20]	ἐμβάλλει τε τὴν δεξιὰν αὐτῷ	καὶ	περὶ τῶν συγκειμένων πρὸς τὸν
[25]	αὐτῷ καὶ ὁ τῆς μακαρίας	καὶ	περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος
[41]	γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ.	καὶ	περιεστήσατο φρουρὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ
[40]	καὶ τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου	καὶ	περιετείχιζε τὸν Ἀκροκόρινθον. ~Τῷ δ'
[32]	ὁ (ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν ἑαυτῷ	καὶ	περιθεὶς τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ'
[6]	ἐν Ἄργει τοῦ Νικοκλέους φανέντων	καὶ	περιιέναι λεγομένων ἀδήλως καὶ παραφυλάττειν
[31]	ὁ αὐτός, οὐδ' ἔμελλε διατρίβων	καὶ	περιμένων ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν εἰς
[47]	λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι	καὶ	περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας ἐν τῇ
[22]	ἀποπλανώμενος τοῦ τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότος	καὶ	περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι, καὶ διὰ
[12]	Ἄρατος ἀεί τι τῶν τεχνικῶν	καὶ	περιττῶν, μάλιστα δὲ Παμφίλου καὶ
[26]	καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς	καὶ	περιφόβως. τὸ δὲ κλιμάκιον ἡ
[18]	τῶν ἄλλων οἷς ἐπίστευε μάλιστα	καὶ	Περσαῖον ἐπιστήσας ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον.
[12]	οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς	καὶ	πίναξιν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, ἐν
[35]	τὴν πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν	καὶ	πίστιν. ἀντειπόντος μὲν γὰρ αὐτοῦ
[47]	πρὸς τὸν Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ	καὶ	πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα
[36]	ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ Κλεομένους ἔφευγε,	καὶ	πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι,
[2]	συνεκπεσὼν τοῖς φεύγουσιν ὁ παῖς	καὶ	πλανώμενος ἐν τῇ πόλει περίφοβος
[1]	ὑποδυομένους δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς	καὶ	πλεονάζοντας ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις,
[30]	οἱ πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ	καὶ	πλεονεξίᾳ πρὸς ταύτην ῥυεὶς τὴν
[43]	ὡς ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα	(καὶ	πολεμιώτατα σύνεισιν εἰς ἄκραν φιλίαν.
[28]	ἀλλὰ τῇ περὶ τὴν ὁμιλίαν	καὶ	πολιτείαν ἐμπειρίᾳ καὶ χάριτι τὴν
[9]	Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα	καὶ	πολιτείαν τὴν Ἀχαιῶν, οὔτ' ἀξίωμα
[50]	λεχθέντα καί τις ὢν μέτριος	καὶ	πολιτικὸς τὴν φύσιν, ἀνέστησεν ἐκ
[31]	τὴν μάχην τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς	καὶ	πολλὰ μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ'
[45]	ἀνέτρεψε, πλὴν μιᾶς τῆς ἐκείνου·	καὶ	πολλὰ περὶ τούτων δεηθεὶς (ὁ
[10]	πόλεις καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ	καὶ	πολλὰ τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας ἐν
[27]	τύραννος ἤδη περὶ δρασμὸν εἶχε,	καὶ	πολλὰ τῶν ἰδίων ἐπὶ θάλασσαν
[30]	στρατηγῶν· φανερὰν δ' ἐξενεγκάμενος ἔχθραν	καὶ	πολλάκις αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν τοῖς
[50]	καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς	καὶ	πολλάκις ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ, τὸν
[12]	χρησόμενος. πρὸς δὲ μέγα πνεῦμα	καὶ	πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους κατιοῦσαν
[38]	ἀποκτείνας καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος	καὶ	πολλοὺς τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰς
[43]	ὁ Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ,	καὶ	πολλοὺς ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον ἐπάνω
[28]	ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους	καὶ	πολὺ πλείονας ἐκείνων καταβαλόντες ἢ
[49]	Ἄρατον ἠδίκει περὶ τὴν γυναῖκα	καὶ	πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν
[33]	καὶ τομὰς ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος,	καὶ	πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ κομιζόμενος
[45]	ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ	καὶ	πομπὰς καὶ ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν,
[17]	βασιλικῶς, ἀγαλλομένην τε τῇ τιμῇ	καὶ	πορρωτάτω τοῦ μέλλοντος οὖσαν. (γενόμενος
[6]	δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς ἡδονὰς	καὶ	πότους μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς
[17]	ἐν Κορίνθῳ, καὶ θέας ἐπετέλει	καὶ	πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς
[53]	πλεῖσται τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου	καὶ	πραγμάτων ἄλλων ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ
[15]	ὁ δὲ καὶ βίων ἔοικε	καὶ	(πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι κριτής.
[5]	ἐκ Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος	καὶ	πρακτικός, Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς
[10]	φίλος ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων	καὶ	πρᾶος, ὑπὸ τῆς πολιτείας ἐπ'
[38]	δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι	καὶ	πρὸ τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ
[25]	διὰ πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει	καὶ	προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ καὶ
[18]	τούτου γενόμενος τῷ Αἰγίᾳ συνήθης,	καὶ	προαχθεὶς εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ
[18]	ἢ γὰρ οὐχὶ καὶ τοιχωρύχοις	καὶ	προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει;
[19]	αὐτὸς εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα	καὶ	προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε μόνος
[38]	πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην ἀφέντα	καὶ	προέμενον ἑτέρῳ τοὺς οἴακας, ὅτε
[28]	ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα	καὶ	προέμενος τὸ νίκημα. τῆς γὰρ
[6]	εἰς τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο.	καὶ	προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ σποράδες ἐπὶ
[14]	παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο	καὶ	προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας, μεῖζον
[50]	τοῦ θεάτρου τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν	καὶ	προῆγεν εἰς τὸν Ἰθωμάταν, τῷ
[47]	δόξας, οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη	καὶ	προήκατο τὰ πράγματα καὶ τὰς
[42]	καὶ κατεῖχον οἱ πολῖται, δεόμενοι	καὶ	προήσεσθαι τὸ σῶμα τῶν πολεμίων
[35]	αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως	καὶ	προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν
[29]	μὲν εὐτάκτως, οὕτω δὲ ταχέως	καὶ	προθύμως, ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας,
[1]	τὸν Ἀράτου τοῦ σοῦ πολίτου	καὶ	προπάτορος βίον, ὃν οὔτε τῇ
[6]	οἱ κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο	καὶ	πρὸς ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν
[36]	καὶ τότε λειπόμενός τε πλήθει	καὶ	πρὸς ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον
[5]	τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα	καὶ	πρὸς ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ
[48]	πραγμάτων αὐτῷ πρός τε δύναμιν	καὶ	πρὸς εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ
[34]	ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς. διὸ	καὶ	πρὸς ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ'
[38]	δὲ χρησάμενος τότε μὲν ὑπέμεινε,	καὶ	πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς,
[33]	οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ,	καὶ	πρὸς τὰς διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών,
[20]	ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει τε πάντα	καὶ	πρὸς τὴν πόλιν (ἀναστρέ( ψας
[35]	τὸν Ἀριστόμαχον εἰς μέσον θεῖναι	καὶ	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,
[44]	καὶ πεπεισμένον ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν	καὶ	προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,
[17]	πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος	καὶ	προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα
[22]	οἱ δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι,	καὶ	προσβαίνοντες ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς,
[31]	ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους	καὶ	προσβοηθοῦντας. ~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ
[8]	τῶν πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ·	καὶ	προσδεξάμενος ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγους,
[35]	πάντα ταχέως καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο,	καὶ	προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ
[41]	τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ κατέφθειρε,	καὶ	προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς μῆνας,
[48]	ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο	καὶ	προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους
[7]	ἀλλὰ προσέμειξάν τε τῷ τείχει	καὶ	(προσήρεισαν τὰς κλίμακας ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων
[43]	ἐξ ὧν ἐκείνους κακῶς ἐποίησε,	καὶ	πρώτην εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν
[45]	δι' Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους	καὶ	πρώτους ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων
[1]	ὅπως οἱ παῖδές σου Πολυκράτης	καὶ	Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ
[29]	δύναμιν καὶ τὸ σύνθημα παρεγγυήσας,	καὶ	πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν,
[50]	παρὰ μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον	καὶ	πυνθανόμενος, τί καθορῶσιν ἐν τοῖς
[21]	διὰ τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν.	(καί	πως ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα
[6]	τῆς παλαίστρας τῶν εἰωθότων πίνειν	καὶ	ῥᾳθυμεῖν μετ' αὐτοῦ νεανίσκων ἀπῆγεν
[17]	λύπης καὶ φόβου μᾶλλον ἐξίστησι	καὶ	σάλον παρέχει τῇ ψυχῇ τὸ
[22]	ἔχων πολλοὺς μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε	καὶ	σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς περὶ (τὸν
[8]	πρὸς τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην	καὶ	σαφὲς οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν
[24]	ἀποσπασθῇ καὶ γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ	καὶ	σήπεται, παραπλησίως τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι
[40]	ἔστεργεν ἐπὶ τοῖς παροῦσιν, ἀλλὰ	καὶ	Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο
[29]	καθεζόμενον, ἤθροισεν ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν.	καὶ	σιτία κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν
[52]	οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως	καὶ	σιωπῇ τὸ πάθος ὡς δή
[15]	τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν ὄντα	καὶ	σκηνογραφίαν, ὅλος ἡμῖν προσκεχώρηκεν. αὐτός
[29]	πολὺ τῆς διαβολῆς καὶ λόγους	καὶ	σκώμματα καὶ βωμολοχίας παρείλετο τῶν
[31]	δ' εἰς μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν	(καὶ)	σκώμματα καὶ χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ
[38]	τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ	καὶ	Σπάρτη πατρίς, ἧς τὸν ἀφανέστατον
[8]	εἰωθότων πρὸς ἀγορὰν ἐπερχομένων. διὸ	καὶ	σπεύδων ὁ Ἄρατος ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα
[30]	στρατηγὸς ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς Ἀράτου	καὶ	σπουδάζοντος ἑτέρῳ παραδοθῆναι τὴν ἀρχήν·
[9]	ἐλευθερίαν, ταραττομένην δ' ὑφ' αὑτῆς	(καὶ	στασιάζουσαν. ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων
[17]	καὶ δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων	καὶ	στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ γέρων καὶ
[3]	παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι	καὶ	στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ' ἀμέλει
[15]	τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας	καὶ	στόλους καὶ αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ
[30]	πράξεις οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας	(καὶ	στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος
[16]	πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε καὶ παρόδων	καὶ	στρατειῶν ἐργασίας τε κατὰ γῆν
[45]	κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς	καὶ	στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν
[45]	γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους	καὶ	συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι δι' ὀργήν,
[13]	Ἀπελλῆν ἐκεῖνον ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι	καὶ	συγγενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ,
[54]	(ἀποκτείνων δ' ἀεὶ τοὺς ἀρίστους	καὶ	συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε καὶ μίσους
[50]	δεινὸν ἔργον ἐξειργασμένου τοῦ Φιλίππου	καὶ	συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς
[8]	παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς	καὶ	συλλαβὼν ἅπαντας, οὐδένα δ' ἀποκτείνας,
[17]	γλυκείας ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν	καὶ	συμβιώσεως πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν
[33]	χρησάμενος, οὐ μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ	καὶ	συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς τοὺς
[39]	τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους	καὶ	συμμάχους αὐτὸν ἥκειν μετὰ τριακοσίων·
[7]	ἤδη τῶν κυναρίων εὐτόνως ὑλακτούντων	καὶ	συμπαρατρεχόντων τοῖς περὶ τὸν Ἔκδηλον.
[24]	τὰ μέρη τοῦ σώματος, ζῶντα	καὶ	συμπνέοντα διὰ τὴν πρὸς ἄλληλα
[3]	κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε παρεῖναι	καὶ	συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν
[54]	καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων	καὶ	σὺν αἰσχύνῃ παθῶν ὀλεθρίων ὀρεγόμενον,
[2]	καὶ τὸ ἦθος οὖσα γενναία,	καὶ	σὺν θεῷ τινι τὸ παιδίον
[47]	ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι Μεσσηνίοις.	καὶ	συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, τοῖς τε
[19]	τίς γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσειε	καὶ	συναγωνίσαιτ' ἔτι νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ
[16]	εἰς ταὐτὸ συνάγει τῷ τόπῳ	καὶ	συνάπτει τὴν ἤπειρον ἡμῶν, ὁ
[48]	τὸν Ἄρατον, ἀναπεισθεὶς ὁ βασιλεὺς	καὶ	συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ τῆς ἐναντίας
[7]	Ἄρατος εὐθὺς μετ' ἄριστον ἐξελθὼν	καὶ	συνάψας πρὸς τὸν Πολυγνώτου πύργον
[8]	φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ' οἰκίας.	καὶ	συνδραμόντων πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν
[29]	παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις. ὃ	καὶ	συνέβη· παρῆν γὰρ εὐθὺς ἐξ
[33]	ἀλλὰ τῷ παρὰ μικρὸν ἀεὶ	καὶ	σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων πρὸς
[10]	ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ κοινωνίας πόλεων	καὶ	συνεδρίου καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν
[31]	ἔμελλε διατρίβων καὶ περιμένων ἀθροισθῆναι	καὶ	συνελθεῖν εἰς ταὐτὸ πανταχόθεν τὴν
[31]	Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου μετὰ δυνάμεως	καὶ	συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν μάχην τοὺς
[23]	τῶν Ἀχαιῶν τῇ πράξει πρέποντα,	καὶ	συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι,
[53]	τῶν περὶ τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν,	καὶ	συνεπόμπευεν ὁ γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν
[10]	καὶ δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου	καὶ	σύνεσις ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ
[28]	τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ Ἀργεῖοι,	καὶ	συνεχύθη τότε πρῶτον ἡ δεδομένη
[52]	ὡς δή τινα νόσον κοινὴν	καὶ	συνήθη νοσῶν διήντλει· πλὴν ἑνός
[14]	πολλῷ καὶ μεγάλαις πραγματείαις κατειργάσατο	καὶ	συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην τοῖς
[3]	τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο	καὶ	συνηύξετο τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον
[7]	ὑποσχέσεις τε καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο.	(καὶ	σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν
[29]	τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς οὔσης	καὶ	συνταξαμένους ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι καὶ
[9]	ἀπρόσμαχον οὖσαν, ὁσάκις τύχοι κόσμου	καὶ	συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν ἔχοντος
[37]	ἄλλοι φεύγοντες εἰς τὴν φάλαγγα	καὶ	συνταράξαντες τοὺς ὁπλίτας, ὅλον τὸ
[33]	τὸν γὰρ Ἐργῖνον, ἄνθρωπον ἰδιώτην	καὶ	Σύρον, ἀπ' οὐδενὸς ἦν εἰκότος
[24]	βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ πεντακοσίους	καὶ	Σύρους τετρακοσίους ἀπέδοτο· τόν τ'
[10]	καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα	καὶ	συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ τυράννους
[52]	φάρμακον αὐτῷ δίδωσιν, οὐκ ὀξὺ	καὶ	σφοδρόν, ἀλλὰ τῶν θέρμας τε
[38]	Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον ἀτρέμα	καὶ	σχέδην τοῦ Κλεομένους ἐπιβαίνοντος οὐδ'
[17]	ὡς ἄν τις μάλιστα παίζειν	καὶ	σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς
[43]	ἐν πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ	καὶ	σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν
[8]	κραδαινομένων, εἰ μὴ καθ' ἕνα	καὶ	σχολαίως ἀναβαίνοιεν· ἡ δ' ὥρα
[9]	ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους ἐλευθεροῦντες	καὶ	σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν δ' Ἄρατος
[53]	τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν	καὶ	σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ
[54]	μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν κακῶν	καὶ	σωτηρίαν γενέσθαι. (Δίκας γε μὴν
[42]	καὶ παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ	καὶ	σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες. οὐ
[31]	θυγατέρας τῶν Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον,	καὶ	τὰ κράνη τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες
[26]	καταλαμβανόντων καὶ τοὺς δορυφόρους τρεφόντων	καὶ	τὰ ὅπλα καὶ τὰς πύλας
[45]	Ἄρατος οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ	καὶ	τὰ περὶ Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς
[31]	περὶ τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	τὰ προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη
[19]	ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον	καὶ	τὰ τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν κτημάτων
[44]	Ἀντιγόνῳ τά τε τῶν τυράννων	καὶ	τὰ τῶν προδοτῶν χρήματα δωρεὰν
[19]	λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ πολλὰ	καὶ	τὰ χρυσία τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε
[47]	τοῖς τε σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας	καὶ	ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς τὸν
[3]	στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ' ἀμέλει	καὶ	ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα,
[22]	παρὰ τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως	καὶ	ταλαιπώρως τὸ πρῶτον, οὐ κατακρατῶν,
[19]	δὲ μετ' (ἐκείνων, οἰκίαν ἑκατέρῳ	καὶ	τάλαντον. ἐπεὶ δ' ἔδει παρὰ
[43]	ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ τιμῇ περιττῶς,	καὶ	τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ
[18]	οὐ μεῖζον ᾖ πεντεκαίδεκα ποδῶν,	καὶ	τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ Διοκλέους.
[50]	Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν ἐσομένην (ὑπο( χείριον	καὶ	ταπεινήν. ὁ δ' Ἄρατος ἐπὶ
[48]	ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ πράγματα	καὶ	ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ
[2]	φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα	καὶ	ταραττομένη καὶ τύραννον ἐκ τυράννου
[7]	περὶ τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον,	καὶ	τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς τοῦ τείχους
[47]	ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο τὰ πράγματα	καὶ	τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν
[23]	σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς κρότους	καὶ	τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων μὲν τὴν
[31]	δὲ καὶ λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας	καὶ	τὰς θυγατέρας τῶν Πελληνέων περιιόντες
[54]	ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἄλλης ἀρχῆς	καὶ	τὰς ναῦς πλὴν πέντε πάσας
[29]	ἤδη σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας,	καὶ	τὰς ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε
[9]	καὶ βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία	καὶ	τὰς οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν τῷ
[40]	τῶν τὴν λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων	καὶ	τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ
[39]	Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην	καὶ	τὰς πόλεις ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν
[26]	δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ ὅπλα	καὶ	τὰς πύλας καὶ τοὺς καταρράκτας
[40]	περὶ θύρας ὄντας εἴσω παριέναι·	καὶ	ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην
[45]	δύο (μοίρας ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι.	καὶ	ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν τῆς
[25]	μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα·	καὶ	ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ
[31]	ἑκάστης. οὕτω δὲ διακειμένοις αὐτοῖς	καὶ	ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης ὁ Ἄρατος
[37]	σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων πεφυτευμένων	καὶ	τάφρων πλατειῶν, ἐν οἷς ἐπιθεμένου
[22]	περὶ αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι,	καὶ	τάχους δεῖν τῆς βοηθείας. οἱ
[12]	διακειμένῳ πρὸς αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε	καὶ	τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ πίναξιν ἀπὸ
[5]	οἰκέτας ἰδίους δύο Σεύθαν τε	καὶ	Τέχνωνα κατασκεψομένους τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς
[54]	γένος ἔν τε τῇ> Σικυῶνι	καὶ	τῇ Πελλήνῃ διέμεινε καθ' ἡμᾶς.
[45]	ὅτι τὰς ἡνίας ἐκείνῳ παραδεδωκὼς	καὶ	τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς ἐφελκόμενος
[17]	καὶ στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ γέρων	καὶ	τηλικαύταις πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε
[23]	τῷ προσώπῳ διὰ τὸν κόπον	καὶ	τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε τῆς
[41]	γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο,	καὶ	τὴν Ἀθηναίων πόλιν χάριτι τοῦ
[38]	κοινόν, ἀπεγνωκότα δὲ> τὰ πράγματα	καὶ	τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι
[53]	μηνός, ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα,	καὶ	τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια προσαγορεύουσι,
[29]	καρδίαν καὶ τὸ χρῶμα τρέπεσθαι	καὶ	τὴν κοιλίαν ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ
[47]	(ἐπέθεντο τοῖς κατὰ Πελοπόννησον πράγμασι·	καὶ	τὴν μὲν Πατρέων καὶ Δυμαίων
[26]	ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα πάντας ἐξελαύνων,	καὶ	τὴν μέταυλον ἀποκλείων, μετὰ τῆς
[34]	συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν τε Πειραιᾶ	καὶ	τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν Σαλαμῖνα
[12]	Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι κομιζόμενα	καὶ	τὴν ναῦν καὶ τοὺς θεράποντας
[12]	φυλακὴν εἶχεν· ἣν φθάσας ἀπέβη,	καὶ	τὴν ναῦν καταλιπὼν ἀπεχώρησε μακρὰν
[13]	τυράννων· ἐάσωμεν οὖν τὸ ἅρμα	καὶ	τὴν Νίκην, αὐτὸν δέ σοι
[27]	ὑπὸ τῶν πολεμίων. εἰ δὲ	καὶ	τὴν νύκτα τῷ πόνῳ προσεταλαιπώρησεν,
[42]	τά τε χρήματα διήρπασαν αὐτοῦ,	καὶ	τὴν οἰκίαν τῷ Κλεομένει δωρεὰν
[50]	ἴωμεν" ὥσπερ ἐκβεβιασμένος ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	τὴν πόλιν ἀφῃρημένος. ~Ὁ δ'
[30]	τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν ἀρχήν,	καὶ	τὴν πόλιν εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς
[36]	Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι τοῦ Κλεομένους.	καὶ	τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε
[11]	ἐπεὶ κατέμειξε τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν	καὶ	τὴν πόλιν, ἐν τοῖς ἱππεῦσι
[43]	διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ τὸ σημεῖον	καὶ	τὴν προαγόρευσιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[24]	θέμενος εἰς τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε,	καὶ	τὴν Σαλαμῖνα διαβὰς ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ
[34]	τε Πειραιᾶ καὶ τὴν Μουνυχίαν	καὶ	τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸ Σούνιον
[38]	μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα	καὶ	τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ
[11]	μεγάλας δεδωκὼς τὴν ἑαυτοῦ δόξαν	καὶ	τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν, ὡς
[38]	ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους ἀποκτείνας	καὶ	τὴν χώραν ἀναδασάμενος καὶ πολλοὺς
[51]	καὶ μὴ λαθὼν ἠδίκει φανερῶς	καὶ	τὴν χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει, παντάπασιν
[50]	γῆς· εἰσὶ δέ που πολλοὶ	καὶ	τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν χερσαῖοι,
[38]	ἀνυπεύθυνον, εὐθὺς ἐπικειμένου τοῖς Ἀχαιοῖς	καὶ	τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ
[33]	γὰρ ἰδίᾳ τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα	καὶ	τῆς κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν
[38]	τὰς πόλεις ἀντὶ τῆς (τιμῆς	καὶ	τῆς προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ
[29]	δ' ἡμέρᾳ τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν	καὶ	τῆς σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ
[32]	ἔργον ἐν τοῖς μεγίστοις διεβοήθη,	καὶ	Τιμάνθης ὁ ζωγράφος ἐποίησεν ἐμφαντικῶς
[35]	Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ' εὐφημίας	καὶ	τιμῆς στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον ἢ
[38]	τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος ἐξωμόσατο,	καὶ	Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός. ἐδόκει δ'
[48]	τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ Μεγαλέου	καί	τινων αὐλικῶν ἄλλων διαβαλλόντων τὸν
[50]	ὡς ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα	καί	τις ὢν μέτριος καὶ πολιτικὸς
[53]	ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι	καὶ	τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ' ἀσέβημα
[30]	ὁ Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν ἐδόκει,	καὶ	τό γε δεύτερον ὁ Λυδιάδης
[23]	εἰς τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ,	καὶ	τὸ γόνυ καὶ τὸ σῶμα
[35]	αὐτῷ καταστάς, ἐκράτησε τῇ χειροτονίᾳ	καὶ	τὸ δωδέκατον ᾑρέθη στρατηγός. ~Ἐν
[20]	ὄψιν, ἀλλὰ τὴν μορφὴν αὐτοῦ	καὶ	τὸ εἶδος δοκῶν κατέχειν, ἐξ
[2]	γεγαμημένης, ὄνομα (Σωσοῦς. αὕτη δὲ	καὶ	τὸ ἦθος οὖσα γενναία, καὶ
[48]	παιδαγωγός· (ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ	καὶ	τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς
[8]	πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν ὑπέλαμπεν ἤδη	καὶ	τὸ θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν,
[24]	τό θ' Ἡραῖον ὑφ' ἑαυτῷ	καὶ	τὸ Λέχαιον ἐποιήσατο, καὶ νεῶν
[43]	α χρώμενος (ἐκεί( νῳ διετέλει.	καὶ	τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς ὁ
[3]	οὐ παντάπασιν (ἀρνεῖται τὴν ἀδηφαγίαν	καὶ	τὸ σκαφεῖον. ὅθεν ἐνδεέστερον ἴσως
[33]	θαρρεῖν (ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ δὲ	καὶ	τὸ σκέλος ἔσπασε διὰ τοῦ
[45]	ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ γίνεται	καὶ	τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ
[34]	τὴν Μουνυχίαν καὶ τὴν Σαλαμῖνα	καὶ	τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις ἐπὶ
[8]	ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου	καὶ	τὸ στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ
[3]	ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα,	καὶ	τὸ συνετὸν τοῦ προσώπου καὶ
[29]	σαλπιγκτήν, ἐκτάξας δὲ τὴν δύναμιν	καὶ	τὸ σύνθημα παρεγγυήσας, καὶ πυθόμενος
[3]	ξένοις καὶ φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως,	καὶ	τὸ σῶμα βλαστάνον ὁρῶν εἰς
[23]	τὸ δόρυ, καὶ τὸ γόνυ	καὶ	τὸ σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν
[22]	διὰ τὸ μῆκος τῆς πορείας,	καὶ	τὸ τῆς νυκτὸς ἠχῶδες τὸν
[22]	καὶ καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν	καὶ	τὸ φρούριον εἶχον. ἡμέρας δ'
[14]	ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν μέγα	καὶ	τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς
[29]	εἰ τὸ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν	καὶ	τὸ χρῶμα τρέπεσθαι καὶ τὴν
[54]	μὲν πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω βιῶσαι	καὶ	τοιοῦτος γενέσθαι τὴν φύσιν ἱστορεῖται.
[40]	τὸν ἵππον. οὕτως δ' ὑπεκδύς,	καὶ	τοῖς ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως
[25]	τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο( τιμούμενος,	καὶ	τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν πόλιν.
[47]	ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι χερσὶ	καὶ	τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες,
[36]	ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν,	καὶ	τοῖς Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ'
[38]	τῶν ψηφισμάτων, ἢ τῇ φρουρᾷ	καὶ	(τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι.
[32]	σεμνότερον ἢ κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη,	καὶ	τοῖς πολεμίοις φάσμα θεῖον ὁρᾶν
[18]	ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ γὰρ οὐχὶ	καὶ	τοιχωρύχοις καὶ προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ
[33]	ἔσπασε διὰ τοῦ Θριασίου φεύγων,	καὶ	τομὰς ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος, καὶ
[28]	προσηγάγετο τὰς Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς,	καὶ	τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων ἤγαγεν
[15]	ὑπερεώρα, ταῖς ἐλπίσιν ἔξω βλέπων,	καὶ	τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας
[5]	τῶν πραττομένων, οἱ δὲ πολλοὶ	καὶ	τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν ὡς
[37]	Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς τὰ γιγνόμενα	καὶ	τὸν Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς
[35]	τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον	καὶ	τὸν Ἀριστόμαχον εἵλοντο στρατηγόν. (Ὁ
[22]	ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς δ' ἄλλους	καὶ	τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο καὶ
[20]	ὁ δὲ καὶ τοῦτ' ἐποίησε	καὶ	τὸν Διονύσιον ἄγων μεθ' ἑαυτοῦ
[21]	κατέσχε τήν τε (πόλιν αὐτὴν	καὶ	τὸν ἔξω τόπον ἐπίσκιον γενόμενον.
[19]	πράξεων εἶχεν, ὥστε τὸν Φωκίωνα	καὶ	τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους
[34]	τῇ πόλει πρὸς τὴν χρείαν,	καὶ	τὸν ἐπὶ τῆς φρουρᾶς Διογένη
[33]	καὶ παρ' ἐκείνου τὴν δύναμιν	καὶ	τὸν καιρὸν (εἰλήφει πρὸς τὴν
[43]	ὁρῶν ἀπαραίτητον ἐπικειμένην τὴν> ἀνάγκην	καὶ	τὸν καιρόν, ᾧ δουλεύουσιν οἱ
[20]	ἀπήντησεν. αἰσθόμενος δὲ τὴν ἀπάτην	καὶ	τὸν κίνδυνον, διὰ νεύματος ἐδήλωσε
[43]	ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ περιεχομένας,	καὶ	τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ
[29]	ἐν αὐτῷ, τῶν περὶ Ἀγίαν	καὶ	τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως
[21]	ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ προσμείξας,	καὶ	τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ τοὺς
[8]	τοῦ κήπου πρὸς τὸ τεῖχος	καὶ	τὸν πύργον, ἐν ᾧ κύων
[47]	ἐφ' οἷς ὁ Ἄρατος ἀγανακτῶν,	καὶ	τὸν στρατηγοῦντα τότε τῶν Ἀχαιῶν
[42]	παραδιδόναι τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ	καὶ	τὸν υἱὸν Ἄρατος πρὸς αὐτὸν
[2]	τοὺς δ' ἀνεῖλεν· ἐζήτει δὲ	καὶ	τὸν υἱὸν (αὐτοῦ) ἀνελεῖν Ἄρατον,
[50]	τε δῆλος ἦν φέρων βαρέως,	καὶ	τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶς τῷ
[42]	τὴν θάλατταν, ἔχων δέκα φίλους	καὶ	τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν ὄντα·
[54]	καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα	καὶ	τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα παραδούς, δι'
[8]	πρὸς τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων	καὶ	τὸν ψόφον τῶν κωδώνων παρωξύνθαι.
[53]	χορῶν εἰς τὴν πόλιν ἀνῆγον,	καὶ	τόπον ἐξελόμενοι περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν
[6]	καὶ Νικοκλῆς τηλικαύτην πόλιν ἔχων	καὶ	τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς
[19]	(οὕτω γὰρ ἐπῆρτο τῇ ψυχῇ,	καὶ	τοσοῦτον ἔρωτα τῶν καλῶν πράξεων
[50]	ὁ νεανίσκος ἐρᾶν τοῦ Φιλίππου,	καὶ	τότε λέγων εἶπε πρὸς αὐτόν,
[36]	κατὰ στόμα μάχας εὖ πεφυκώς,	καὶ	τότε λειπόμενός τε πλήθει καὶ
[48]	περὶ πάντα χρήσεσθαι καὶ χειροήθει.	~Καὶ	τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ Μεγαλέου
[44]	ὀλίγῳ δ' ὕστερον Ἀράτου προσφερομένου	καὶ	τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου μετὰ τῆς
[31]	τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν,	καὶ	τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος
[1]	συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ γένους	καὶ	τοῦ βίου καθηγεμόνας εὐφημοῦσι. (Διὸ
[1]	ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς	καὶ	τοῦ γένους καὶ τοῦ βίου
[39]	ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ προσέβαλε,	καὶ	τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκπεσόντος
[5]	τοῦ μὲν τείχους εἰληφότες μέτρα	καὶ	τοῦ τόπου τὴν φύσιν ἀπαγγέλλοντες
[27]	φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ' ἡμέρας ἐπιφανείσης,	καὶ	τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ προσβάλλοντος,
[22]	κατὰ πύλας τῶν Κορινθίων προθύμως	καὶ	τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ'
[27]	ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη παραβόλως,	καὶ	τοὺς (βοη( θοῦντας ἐνταῦθα τῶν
[41]	μεταπεμψάμενος δὲ τοὺς φίλους αὐτοῦ	καὶ	τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε πάντα διοικεῖν
[26]	δὲ τῶν τὰς ἄκρας καταλαμβανόντων	καὶ	τοὺς δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ
[12]	μέντοι κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν	καὶ	τοὺς θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ
[26]	τὰ ὅπλα καὶ τὰς πύλας	καὶ	τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς
[6]	καὶ καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι	καὶ	τοὺς κύνας· οὐ γὰρ ἦν
[38]	Κλεομένους, κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι,	καὶ	τοὺς Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν
[53]	(παρ' αὐτοῖς τεθῆναι τὸ σῶμα.	καὶ	τοὺς μὲν Ἀχαιοὺς ἔπεισαν ἐφιέναι,
[51]	ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον,	καὶ	τοὺς Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν
[21]	προσμείξας, καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι	καὶ	τοὺς μετ' αὐτοῦ φύλακας. (ἅμα
[36]	τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε	καὶ	τοὺς μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν,
[40]	μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ	καὶ	τοὺς περὶ θύρας ὄντας εἴσω
[36]	εἰς τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ	καὶ	τοὺς στρατιώτας συναγαγών, οὐκ ἠγάπησεν
[29]	ταῦτα γὰρ οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε	καὶ	τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς σχολαῖς
[20]	δεησόμενον αὐτοῦ σιωπᾶν. ὁ δὲ	καὶ	τοῦτ' ἐποίησε καὶ τὸν Διονύσιον
[13]	πόλει πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τάλαντα.	καὶ	τούτων τεσσαράκοντα μὲν εὐθὺς μεθ'
[21]	ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας καθίζει·	καὶ	τρεῖς μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν,
[32]	δὴ τότε τὴν ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην	καὶ	τρέπουσαν ἀεὶ κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς
[37]	ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ τῶν πολεμίων,	καὶ	τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ καὶ
[41]	ἑαυτοῦ πολιτῶν, τριάκοντα μὲν ἔτη	καὶ	τρία πεπολιτευμένος ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,
[43]	δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους	καὶ	τριακοσίους ἀπήντα μετὰ τῶν δημιουργῶν
[24]	ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ προσέθεντο,	καὶ	Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς
[44]	παρελθὼν μὲν εἰς Ἄργος ἔφθη	καὶ	τροπήν τινα τῶν πολεμίων ἐποίησεν,
[9]	μέσῳ πόλεων καὶ δυνάμεων τηλικούτων	καὶ	τυραννίδων διεφύλαξαν ἐλευθέρους, ἀλλὰ καὶ
[38]	ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως παράνομος	καὶ	τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ
[2]	οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα καὶ ταραττομένη	καὶ	τύραννον ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα, μέχρι
[51]	καὶ μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς	καὶ	τύραννος ἐξώλης γενόμενος. τὸ δ'
[10]	πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις	καὶ	τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ πολλὰ
[15]	διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις βασιλέων	καὶ	τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου καὶ
[5]	τῶν φυγάδων ἑνὸς Ξενοκλέους ἀδελφός·	καὶ	τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς ὑπὸ τοῦ
[28]	γὰρ ἄλλης δυνάμεως ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης	καὶ	τῷ διωγμῷ πολὺ προελθούσης εἰς
[35]	μὲν αὐτῷ τὴν στρατείαν ἀπαγορεύων	καὶ	τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι καὶ
[40]	εὖ πως καθεστῶτι τῷ προσώπῳ	καὶ	τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε καθίσαι
[23]	σκηνῆς εἰς μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος	καὶ	τῷ προσώπῳ διὰ τὸν κόπον
[50]	ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ τ' Ἀράτῳ	καὶ	τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ μέρος
[45]	περιιδὼν παρανόμως ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων ἐκείνῳ τὰς αἰτίας
[9]	καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν ἐλευθέρους, ἀλλὰ	καὶ	τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους
[49]	ἐπελθόντες τούς τ' ἄρχοντας ἀπέκτειναν	καὶ	τῶν ἄλλων ὀλίγον ἀπολείποντας διακοσίων.
[53]	εἶτ' ἐφείπεθ' ἡ βουλὴ στεφανηφοροῦσα,	καὶ	τῶν (ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενος.
[53]	ἐν Αἰγίῳ, τὸ ἑπτακαιδέκατον στρατηγοῦντος,	καὶ	τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι
[53]	γυμνασίαρχος, ἡγούμενος τῶν τε παίδων	καὶ	τῶν ἐφήβων, εἶτ' ἐφείπεθ' ἡ
[44]	ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ Κλεομένους	(καὶ	τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων προθύμως. ἐν
[23]	ἐπιθυμίᾳ τῆς τ' ὄψεως αὐτοῦ	καὶ	τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι
[51]	καὶ διεβλήθη πρὸς αὐτόν, ἤδη	καὶ	τῶν περὶ τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων
[48]	τὸν Ἄρατον, ὅλος ἦν ἐκείνου,	καὶ	τῶν πραγμάτων αὐτῷ πρός τε
[23]	συνέπεισε τοὺς Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι,	καὶ	τῶν πυλῶν τὰς κλεῖς ἀπέδωκε,
[54]	παραδούς, δι' οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας	καὶ	τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ' ἀεὶ
[2]	πράττων ἑαυτῷ τὸν Κλεινίαν ἀπέκτεινε,	καὶ	τῶν φίλων καὶ οἰκείων τοὺς
[35]	διαλύσηται τοὺς παρ' αὐτῷ στρατευομένους,	καὶ	τῶν χρημάτων ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης
[38]	ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν πρεσβειῶν	καὶ	τῶν ψηφισμάτων, ἢ τῇ φρουρᾷ
[31]	τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους δι' ἀταξίαν	καὶ	ὕβριν (ὄντας. ἅμα γὰρ τῷ
[15]	μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα χρῆσθαι,	καὶ	ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν. τούτους
[3]	τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν, ἃ παρέργως	καὶ	ὑπὸ χεῖρα διὰ τῶν ἐπιτυχόντων
[38]	πρότερον ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῖς δεομένοις	καὶ	ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν πρεσβειῶν
[22]	σελήνη λέγεται διαστέλλουσα τὰ νέφη	καὶ	ὑπολάμπουσα τῆς ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον
[5]	ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα χωρίοις πετρώδεσι	καὶ	ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν ὕψος
[5]	ἀναρρῖψαι μᾶλλον ἢ μακρῷ πολέμῳ	καὶ	φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς
[49]	πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας,	καὶ	φανερὸς ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον
[6]	τὸν Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν	καὶ	φανερὸς ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε
[27]	ὁ Ἄρατος καὶ κρύφα πολλάκις	καὶ	φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν τὸ
[39]	τὴν πόλιν· ὀλίγῳ δ' ὕστερον	καὶ	Φενεὸν (ἔλαβε καὶ Πεντέλειον. εἶτ'
[38]	πολέμῳ μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς	καὶ	φέροντος (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ
[51]	περὶ τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων αἰσθόμενος,	καὶ	φέρων ἀνιαρῶς αὐτός, ἀποκρυπτόμενος δὲ
[32]	ἀλλά φησι τρεψάμενος τοὺς Αἰτωλοὺς	καὶ	φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν
[1]	αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί;	καί	φησι τοὺς ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς
[9]	Ἀράτῳ παρεῖχον, ἐπιβουλευομένην μὲν ἔξωθεν	καὶ	φθονουμένην ὑπ' Ἀντιγόνου τὴν πόλιν
[46]	Ἀντίγονος δὲ πάντα τὰ δίκαια	καὶ	φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν
[10]	ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ	καὶ	φιλίας ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι
[54]	Φίλιππος οὐ μεμπτὰς Διὶ ξενίῳ	καὶ	(φιλίῳ τῆς ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων
[3]	παρὰ τοῖς ἐν Ἄργει ξένοις	καὶ	φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ τὸ
[15]	ἐλευθέριον εἶναι τῇ φύσει μόνον	καὶ	φιλοπολίτην· ὁ δὲ καὶ βίων
[37]	καὶ τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ	καὶ	φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία
[2]	ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε	καὶ	φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα
[35]	ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν	καὶ	φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο
[17]	σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς	(καὶ	φιλοφροσύνης ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ καιρὸς
[52]	Ταυρίωνα δὲ τῶν στρατηγῶν τινα	καὶ	φίλων ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ
[45]	Σιμωνίδην, ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ	καὶ	φλεγμαίνοντι (θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων.
[39]	εἶτ' εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν αὐτῷ,	καὶ	Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο, καὶ ὅλως
[35]	καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους	καὶ	Φλιασίους εἰς τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ
[28]	αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι	καὶ	φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς τὸ
[21]	νὺξ ἀνέφελος καὶ καταφανής, ὥστε	καὶ	φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν ἀντιλάμποντα
[30]	πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους	καὶ	φόβου καὶ φρουρᾶς καὶ δορυφόρων,
[17]	ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα καὶ λύπης	καὶ	φόβου μᾶλλον ἐξίστησι καὶ σάλον
[52]	~Ὅτι γὰρ ἦν μεμειγμένον αἰσχύνῃ	καὶ	φόβῳ τὸ πρὸς τὸν Ἄρατον
[4]	ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε δι' εὐγένειαν	καὶ	φρόνημα, ὃ διέφαινεν οὐ μικρὸν
[30]	ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους καὶ φόβου	καὶ	φρουρᾶς καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς
[26]	ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς μὲν δορυφόρους	καὶ	φύλακας ἔξω παρεμβάλλειν ἐκέλευεν ἐν
[12]	οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου	καὶ	φυλακὴν εἶχεν· ἣν φθάσας ἀπέβη,
[38]	φέροντος (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ	καὶ	Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ τούτων, ᾧ
[41]	τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε πάντα διοικεῖν	καὶ	φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας·
[17]	γυναικὸς ἐπὶ τῶν πραγμάτων γενομένης	καὶ	φυλαττούσης τὸν Ἀκροκόρινθον, εὐθὺς ὑποπέμπων
[50]	μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν ἄκραι	καὶ	Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆς γῆς· εἰσὶ
[7]	ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε κώδωνι,	καὶ	φῶτα πολλὰ καὶ θόρυβος ἦν
[21]	ἦσαν οἱ (τε) στενωποὶ διαθεόντων,	καὶ	φῶτα πολλὰ τὰ μὲν κάτωθεν
[22]	τὴν πόλιν θορύβου τε παντοδαποῦ	καὶ	φώτων γέμουσαν, οὐ δυνηθέντες ἐξανευρεῖν
[23]	ὥστε τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον	καὶ	χαῖρον ὑπὸ τῆς περὶ τὸ
[32]	ἀνθρώποις μόνον ὅραμα φρικτὸν εἶναι	καὶ	χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ> δένδρα ποιεῖν
[25]	τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει	καὶ	Χαριμένης ὁ μάντις, ξίφη δ'
[28]	τὴν ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ	καὶ	χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος,
[50]	κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως	καὶ	χάριτος ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον.
[38]	τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ	καὶ	χειμῶνι τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ
[47]	ἐλπίζοντες εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι	καὶ	χειροήθει. ~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ
[54]	ναῦς πλὴν πέντε πάσας προέμενος	καὶ	χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα καὶ
[16]	ἡττήθησαν, Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ βοιωτάρχου	καὶ	χιλίων σὺν αὐτῷ πεσόντων. (Ἐνιαυτῷ
[26]	ἀκατάπαυστον ἀρχὴν περιπεποιημένος, ἐν ἱματίῳ	καὶ	χλαμυδίῳ τῷ τυχόντι, τῶν πώποτε
[39]	λαβεῖν (ὁμήρους. ταῦθ' ὕβριν εἶναι	καὶ	χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας ὁ Κλεομένης
[31]	μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα	καὶ	χλευασμὸν ὑπομείνας, οὐ προήκατο τὸν
[53]	ἐστεφανωμένοι καὶ λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων	καὶ	χορῶν εἰς τὴν πόλιν ἀνῆγον,
[11]	τύχοι (πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ	καὶ	χρημάτων δωρεὰ παρὰ τοῦ βασιλέως
[41]	(διεκώλυσαν. ὄντων δὲ τῷ Ἀράτῳ	καὶ	χρημάτων ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας,
[13]	ἔτι δόξα τῆς Σικυωνίας μούσης	καὶ	χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης
[29]	δυσκρασίας τινὸς περὶ τὸ σῶμα	καὶ	ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον,
[37]	μὴν ἀλλὰ τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων	καὶ	ὠσαμένων τοὺς Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ
[25]	ἀλλ' ἀπείρητο κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι	μεγάλαι	τοῖς κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ
[40]	καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ	πάλαι	πρὸς τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ
[9]	~Τότε δὲ πιστεύσαντες ἥκειν ἃ	πάλαι	προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς τὰς
[9]	ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ τῆς μὲν	πάλαι	τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν ὡς
[46]	καὶ ὁρμῆς μεστὸν εἰς Μακεδονίαν	ἀποστεῖλαι.	~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου, καταφρονήσαντες Αἰτωλοὶ
[50]	Φίλιππε Κρητῶν ὄρη καὶ μεγάλα,	πολλαὶ	δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ Φωκέων
[14]	ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν τόδε τὸ ἐλεγεῖον·	(βουλαὶ	μὲν καὶ ἄεθλα καὶ ἁ
[23]	Ζήνωνος ἤρεσκε δογμάτων· νῦν δὲ	μεταβάλλομαι,	νουθετηθεὶς ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου νεανίου"
[25]	προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ καὶ	βούλομαι	τὸν λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά που
[15]	ἡμῖν προσκεχώρηκεν. αὐτός τ' οὖν	ἀποδέχομαι	τὸ μειράκιον ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα
[3]	τὸν λόγον ἐσπούδασε· καίτοι (γέγονε(	ναι)	κομψότερος εἰπεῖν ἢ δοκεῖ τισιν
[36]	καὶ πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε μὲν	τεθνάναι,	καὶ πάλιν οὗτος ὁ λόγος
[23]	τὸν σοφόν ἀλλὰ νὴ θεούς"	φάναι	τοῦτο μάλιστα κἀμοί ποτε τῶν
[2]	θεῷ τινι τὸ παιδίον οἰομένη	καταπεφευγέναι	πρὸς αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα
[51]	αὐτός, ἀποκρυπτόμενος δὲ τὸν υἱόν·	εἰδέναι	γὰρ ὑβρισμένον (περιῆν, ἄλλο δ'
[25]	ἡγούμενον, ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ ἡγουμένου	δεδιέναι,	πολλοῖς μὲν ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ
[38]	Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς Μεγαλοπολίτας	προκαθιέναι	δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον·
[6]	Ἄργει τοῦ Νικοκλέους φανέντων καὶ	περιιέναι	λεγομένων ἀδήλως καὶ παραφυλάττειν τὸν
[40]	τοὺς περὶ θύρας ὄντας εἴσω	παριέναι·	καὶ ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει
[53]	καὶ τοὺς μὲν Ἀχαιοὺς ἔπεισαν	ἐφιέναι,	νόμου δ' ὄντος ἀρχαίου μηδένα
[18]	ἀναβαίνων παρὰ τὸ κρημνῶδες ἐντομὴν	καθεωρακέναι	πλαγίαν, ἀν> άγουσαν ᾗ χθαμαλώτατον
[47]	ἡττᾶται (περὶ Καφύας· καὶ θυμικώτερον	ἐστρατηγηκέναι	δόξας, οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη
[24]	ὅταν ὅλου τινὸς μεγάλου μέρη	γενόμεναι	κοινῆς προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ
[19]	ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους καὶ κρατίστους	γεγονέναι	δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς
[16]	πρὸς Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν	γεγονέναι	καὶ (ἀλλόφυλον αὕτη διήνεγκεν. ὁ
[10]	χρώμενος. ὅθεν οὐχ οὕτως δοκεῖ	γεγονέναι	φίλος ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων
[37]	λαβὼν χαράδραν ἐπέστησε καὶ κατεκώλυσε	(διαβῆναι	τοὺς ὁπλίτας· ὁ δὲ Λυδιάδης
[22]	αὐτὸν τρίβον οὐδ' εἰς ἴχνος	ἐμβῆναι	τῆς ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι
[53]	συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ (παρ' αὐτοῖς	τεθῆναι	τὸ σῶμα. καὶ τοὺς μὲν
[38]	τὸν μισθὸν αὐτῷ τῆς ἡγεμονίας	ὁμολογηθῆναι	τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς τὸν Αἰσώπου
[12]	Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι καὶ	δεηθῆναι	τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ χρήματα
[3]	τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ' ἔγνωσαν	καταπατηθῆναι.	~Τοῦ δὲ Νικοκλέους τέσσαρας μῆνας
[30]	ἄντικρυς Ἀράτου καὶ σπουδάζοντος ἑτέρῳ	παραδοθῆναι	τὴν ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ
[22]	ἐτρέψαντο καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ	(σκεδασθῆναι	περὶ τὴν πόλιν διαλυθέντας. ἄρτι
[51]	συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ κατέμεινε, δεδιὼς	ἀναπλησθῆναι	δόξης πονηρᾶς ἀφ' ὧν ἐκεῖνος
[12]	πείσας τὸν ναύκληρον ἄχρι Καρίας	διακομισθῆναι·	καὶ διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ
[31]	οὐδ' ἔμελλε διατρίβων καὶ περιμένων	ἀθροισθῆναι	καὶ συνελθεῖν εἰς ταὐτὸ πανταχόθεν
[46]	ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν καὶ	γνωρισθῆναι	τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι καὶ
[41]	(ἠξίου δὲ τῶν Ἀχαιῶν ἡγεμὼν	ἀναγορευθῆναι	καὶ κοινῇ (μετ' αὐτῶν φυλάσσειν
[43]	Ἀράτῳ δύο χολὰς ἐν ἥπατι	φανῆναι,	μιᾷ πιμελῇ περιεχομένας, καὶ τὸν
[37]	τοὺς ἱππεῖς ὡς αὑτόν, ἀξιῶν	ἐπιφανῆναι	τοῖς διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι
[29]	προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος ἅμα τῷ	παραστῆναι	τὸν σαλπιγκτήν, ἐκτάξας δὲ τὴν
[8]	κυνηγὸν ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ πράξει,	εἶναι	δὲ πολλοὺς καὶ ἄλλους ἐν
[8]	πύργου πρὸς> αὐτὸν ἀντεφώνησε μηδὲν	εἶναι	δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα πρὸς
[36]	ἐκτᾶτο δόξαν, αὑτῷ κεκτημένῳ φυλακτέον	εἶναι	διὰ τῆς εὐλαβείας. ~Οὐ μὴν
[1]	ἀλλ' ὡς αὐτὸς ᾤετο βέλτιον	εἶναι,	διατίθεται· τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ
[30]	τε πολλὰς πράξεις οὐκ ἀναγκαίας	εἶναι	δοκούσας (καὶ στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους
[6]	κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους	εἶναι,	καὶ καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι
[22]	ἀγῶνα περὶ αὐτὸ τὸ τεῖχος	(εἶναι,	καὶ τάχους δεῖν τῆς βοηθείας.
[32]	γὰρ ἀνθρώποις μόνον ὅραμα φρικτὸν	εἶναι	καὶ χαλεπόν, ἀλλὰ καὶ> δένδρα
[39]	ἀπιστεῖ, λαβεῖν (ὁμήρους. ταῦθ' ὕβριν	εἶναι	καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας ὁ
[15]	ἔοικε καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς	εἶναι	κριτής. πρότερον γὰρ ἡμᾶς ὑπερεώρα,
[38]	πρὸς τοὺς ὄχλους ὀργὴ πρόφασις	εἶναι	λεγομένη τῆς ἐξωμοσίας ἀπίθανος, αἰτία
[35]	μετ' εὐφημίας καὶ τιμῆς στρατηγὸν	εἶναι	μᾶλλον ἢ μιᾶς πόλεως κινδυνεύοντα
[52]	οὐδ' ἂν ἐλεύθερος ἐκείνου ζῶντος	εἶναι,	μή τί γε τύραννος ἢ
[48]	δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ βασιλείας ἀγαθὸς	εἶναι	παιδαγωγός· (ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ
[20]	Ἐργῖνον εἴη. φήσαντος δ' ἀδελφὸν	εἶναι,	παντάπασιν ὁ Τέχνων ἐπείσθη τῷ
[7]	δὲ δυομένης περὶ τὸν κῆπον	(εἶναι	πλησίον τοῦ τείχους. ἐνταῦθα Καφισίας
[5]	ἐντὸς μὲν ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον	εἶναι,	προσπεφυκότα χωρίοις πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς,
[15]	τὸν Σικυώνιον τοῦτον νεανίσκον ἐλευθέριον	εἶναι	τῇ φύσει μόνον καὶ φιλοπολίτην·
[31]	ἄλλον, (ἀλλὰ τῷ κράνει δῆλον	εἶναι	τὸν δεσπότην ἑκάστης. οὕτω δὲ
[23]	εἰπόντα μόνον αὐτῷ δοκεῖν στρατηγὸν	εἶναι	τὸν σοφόν ἀλλὰ νὴ θεούς"
[43]	ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ κἀκείνῳ ψῦχος	εἶναι,	τοῦ δὲ καὶ πάνυ ῥιγοῦν
[21]	τὴν κεφαλήν, ἔφυγε βοῶν ἔνδον	εἶναι	τοὺς (πολεμίους. καὶ μετὰ μικρὸν
[54]	ὃν οὐ γνήσιον, ἀλλ' ὑπόβλητον	εἶναί	(φασιν, ἐκ Γναθαινίου τινὸς ἀκεστρίας
[5]	τὸ δὲ λαθεῖν προσελθόντας ἐργῶδες	εἶναι	φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ τινος κυναρίων,
[35]	πέμπων τὸν Ἀριστόμαχον εἰς μέσον	θεῖναι	καὶ προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν
[6]	τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ κελευσθέντες	περιμεῖναι.	προεπέμφθη δὲ καὶ Καφισίας ὑπ'
[3]	αὐτῶν κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε	παρεῖναι	καὶ συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην
[32]	κατὰ κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο(	κτεῖναι.	τὸ δ' ἔργον ἐν τοῖς
[38]	τὴν σφραγῖδα καὶ τὴν στρατηγίαν	ἀφεῖναι,	λογισμῷ δὲ χρησάμενος τότε μὲν
[44]	καὶ κεχρημένον ἐκείνῳ καὶ πεπεισμένον	ἀφεῖναι	τὴν ἀρχὴν καὶ προσαγαγεῖν τοῖς
[37]	ἐκεῖ δὲ συνελθόντες ἐψηφίσαντο μὴ	διδόναι	χρήματ' αὐτῷ μηδὲ μισθοφόρους τρέφειν,
[42]	καλεῖν τὸν Ἀντίγονον (ἐψηφίσαντο καὶ	παραδιδόναι	τὸν Ἀκροκόρινθον. ἔπεμψε δὲ καὶ
[44]	τὰ τῶν προδοτῶν χρήματα δωρεὰν	δοῦναι.	(Τὸν δ' Ἀριστόμαχον ἐν Κεγχρεαῖς
[41]	δέξεται τὸν Ἀντίγονον ἐπὶ τῷ	παραδοῦναι	τὸν Ἀκροκόρινθον· ἄλλως γὰρ οὐκ
[34]	ἐπὶ τῆς φρουρᾶς Διογένη συνέπεισεν	ἀποδοῦναι	τόν τε Πειραιᾶ καὶ τὴν
[25]	τε πόλει θρεπτήρια τὴν ἐλευθερίαν	ἀποδοῦναι	(φιλο( τιμούμενος, καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς
[52]	ἐκέλευσεν (ἐν) ἀδήλῳ τρόπῳ τοῦτο	πρᾶξαι,	μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ
[38]	καὶ τὴν δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν,	εἶξαι	τῷ Κλεομένει, καὶ μὴ πάλιν
[50]	καὶ μεγάλα, πολλαὶ δὲ Βοιωτῶν	ἄκραι	καὶ Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆς γῆς·
[16]	τυραννίδα, τὴν Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν	ἐξελάσαι	(διανοούμενος. Χάρης μὲν γὰρ ὁ
[32]	φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν	ἐξελάσαι	κατὰ κράτος, ἑπτακοσίους δ' (ἀπο(
[44]	μὲν Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ πόλεις	ἅπασαι	προσεχώρησαν, Ἀντίγονος δὲ τὸν Ἀκροκόρινθον
[47]	πέντε (τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ	βοηθῆσαι	Μεσσηνίοις. καὶ συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς,
[9]	τοὺς ἐν Κορίνθῳ παρὰ μικρὸν	ὁρμῆσαι	πρὸς τὴν βοήθειαν. (ὁ μὲν
[26]	περιστύλῳ, τοὺς δ' οἰκέτας ὁπότε	δειπνήσαι	τάχιστα πάντας ἐξελαύνων, καὶ τὴν
[28]	αὐτῶν ἀπολέσαντες παραλελοίπασι τοῖς ἡττημένοις	στῆσαι	κατ' αὐτῶν τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς πάλιν
[32]	κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας	καταστῆσαι	καὶ (παρελέσθαι τὸν λογισμόν. ὁ
[6]	εἶναι, καὶ καταυλισαμένους αὐτόν τε	συγκλεῖσαι	καὶ τοὺς κύνας· οὐ γὰρ
[40]	καὶ τῷ λόγῳ πράως ἐκέλευε	καθίσαι	καὶ μὴ βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας,
[25]	(φιλο( τιμούμενος, καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς	προσκομίσαι	τὴν πόλιν. οἱ μὲν οὖν
[14]	μέγα καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα	πορίσαι	τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος
[12]	ἐλπίδα τὴν Πτολεμαίου φιλανθρωπίαν, ὥρμησεν	ἐκπλεῦσαι	καὶ δεηθῆναι τοῦ βασιλέως, ὅπως
[10]	τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ διὰ σκότους	οὖσαι,	μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ
[54]	ὁ μὲν πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω	βιῶσαι	καὶ τοιοῦτος γενέσθαι τὴν φύσιν
[38]	καὶ μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον	ἐκβαρβαρῶσαι	φρουραῖς Μακεδόνων, μηδὲ πληρῶσαι τὸν
[33]	ἐποίησε. (Τοὺς δ' Ἀθηναίους σπουδάζων	ἐλευθερῶσαι,	διεβλήθη καὶ κακῶς ἤκουσεν ὑπὸ
[30]	ὁρμὴν μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν ἑαυτὸν	ἐλευθερῶσαι	μίσους καὶ φόβου καὶ φρουρᾶς
[38]	Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι φρουραῖς Μακεδόνων, μηδὲ	πληρῶσαι	τὸν Ἀκροκόρινθον Ἰλλυρικῶν ὅπλων καὶ
[27]	Νεμείων βραβεύοντες, ἴσοι καὶ δίκαιοι	θεαταὶ	(καθ( ῆντο τῶν γινομένων, πολλὴν
[33]	τοῖς ὑπομνήμασιν οἷς ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον	αἰτιᾶται,	μεθ' οὗ τὰ περὶ τὸν
[16]	τῆς Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ φρουράν,	ἐνίσταται	καὶ ἀποκόπτει τὴν ἐντὸς Ἰσθμοῦ
[47]	διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς τὸν πόλεμον,	ἡττᾶται	(περὶ Καφύας· καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι
[43]	θεὸς ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἔδειξε.	λέγεται	γὰρ οὐ πρὸ πολλοῦ θύοντι
[22]	εἶτα θαυμάσιον οἷον ἡ σελήνη	λέγεται	διαστέλλουσα τὰ νέφη καὶ ὑπολάμπουσα
[23]	εἰς Κεγχρεὰς διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ	λέγεται	σχολάζων πρὸς τὸν εἰπόντα μόνον
[17]	τὸ χωρίον ἦν ἀποθανόντος (ὡς	λέγεται)	φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας δὲ
[10]	φιλοσόφου περὶ τὰς εὐφυΐ ας	ἀπεργάζεται,	τὴν ἀρετὴν ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ
[14]	Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ	πλάθεται	Ἡρακλέους· ἄμμες δ' εἰκόν' Ἄρατε
[1]	ὡς αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι,	διατίθεται·	τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ
[18]	ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις ἐπανελθὼν	συντίθεται	τὸν Ἄρατον ἄξειν πρὸς τὸ
[25]	πολλῶν δ' ὤτων ἀκούει καὶ	προαισθάνεται	τὰ γινόμενα. (Διὸ καὶ βούλομαι
[3]	(πένταθλον ἀγωνίσασθαι καὶ στεφάνων τυχεῖν.	ἐπιφαίνεται	δ' ἀμέλει καὶ ταῖς εἰκόσιν
[45]	ὀργήν, ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ	γίνεται	καὶ τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην,
[8]	(κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή τι	γίνεται	καινότερον. ὁ δ' ἀπὸ τοῦ
[12]	ἐν ἀπόροις ὄντι τῷ Ἀράτῳ	γίνεταί	τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς παραβαλούσης
[50]	τοῦ Ἀκροκορίνθου, καὶ λαβὼν φρουρὰν	γίνεται	χαλεπὸς καὶ (δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν.
[27]	ἀμυνόμενος λόγχῃ μὲν ἐκ χειρὸς	διελαύνεται	τὸν μηρόν, ἐκράτησε δὲ τῶν
[41]	τοῦ Ἀράτου καὶ διαποροῦντος, εἰ	δέξεται	τὸν Ἀντίγονον ἐπὶ τῷ παραδοῦναι
[24]	καὶ γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ	σήπεται,	παραπλησίως τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι μὲν
[44]	ὁ Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου	διαπέμπεται	κρύφα πρὸς αὐτόν, ὡς ἀποστήσων
[34]	ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς (κομι(	σθήσεται	πρὸς αὐτὸν ὁ Ἄρατος δεδεμένος.
[17]	ὅλος ἀνήρτητο ταῖς φροντίσιν, ὅπως	ἀφαιρήσεται	δόλῳ τοὺς ἔχοντας, ἐπεὶ φανερῶς
[29]	Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς	ἀποσφάττεται,	τῶν δ' ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ
[32]	ποὺς ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν	κομίζηται.	τοῦτο δὴ τότε τὴν ἱέρειαν
[12]	τοῦ βασιλέως, ὅπως αὐτῷ χρήματα	συμβάληται	πρὸς τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν
[18]	πλαγίαν, ἀν> άγουσαν ᾗ χθαμαλώτατον	(ἐπῳκοδόμηται	τῷ φρουρίῳ τὸ τεῖχος. προσπαίξαντος
[24]	συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ	γένηται	χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως
[34]	πόλει συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ' εὐθὺς	Αἰγινῆται	καὶ Ἑρμιονεῖς τοῖς Ἀχαιοῖς, ἥ
[32]	δὲ κινηθὲν ὑπὸ τῆς ἱερείας	ἐκφέρηται,	μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι
[18]	~Ἀλλὰ γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ	εἴρηται	κτησάμενος τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε, μετὰ
[30]	ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ ὡς	εἴρηται	παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι μὲν
[19]	παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους	διαγωνίσηται	περὶ τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον λαβὼν
[35]	τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ καὶ	διαλύσηται	τοὺς παρ' αὐτῷ στρατευομένους, καὶ
[38]	ἄξιον ἦν· ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν	ἅψηται	τοῦ Κλεομένους ὑπ' εὐνοίας, καὶ
[45]	(Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ μέχρι νῦν	καλεῖται.	καὶ δοκεῖ δι' ἐκεῖνον ἡ
[53]	σωτῆρα τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ	καλεῖται	μέχρι νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν
[3]	προσώπου καὶ βασιλικὸν οὐ παντάπασιν	(ἀρνεῖται	τὴν ἀδηφαγίαν καὶ τὸ σκαφεῖον.
[54]	καὶ τοιοῦτος γενέσθαι τὴν φύσιν	ἱστορεῖται.	τὸν δ' υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς
[42]	στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ	πολῖται,	δεόμενοι καὶ προήσεσθαι τὸ σῶμα
[14]	οὐ μόνον κοινῇ σύμπαντες οἱ	πολῖται	τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ
[9]	οὔτε μεγάλην ἰσχὺν ἐχόντων τότε.	μικροπολῖται	γὰρ ἦσαν οἱ πολλοί, καὶ
[50]	ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ	ἐμφύονται	πέτραις καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ
[38]	ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ καὶ	μέμφονται	τὸν Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ
[50]	γὰρ ἐμφύονται πέτραις καὶ κρημνῶν	περιέχονται,	βασιλεῖ δὲ πίστεως καὶ χάριτος
[10]	διὰ σκότους οὖσαι, μεθ' ἡμέραν	ἀποτυφλοῦνται	ξηρότητι καὶ λεπτότητι τῆς περὶ
[21]	ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας ὡς ἂν	δύνωνται	τάχιστα, τὰς κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει
[1]	Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν	ἐντρέφωνται,	τὰ μὲν ἀκούοντες, τὰ δ'
[26]	τάφος ἔχων τιμωμένην μνήμην οὐδενὸς	λέλειπται.	~Πρὸς δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον
[30]	φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους, ὡς	ἔσται	ποθ' ἱέραξ, οὕτως ἔοικε τῷ
[50]	ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον.	λῃσταὶ	γὰρ ἐμφύονται πέτραις καὶ κρημνῶν
[53]	ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν· αἱ δὲ	πλεῖσται	τῶν τιμῶν ὑπὸ χρόνου καὶ
[5]	καταλύειν τὸν τύραννον. ~Πρώτοις δὲ	κοινοῦται	τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ καὶ Ἐκδήλῳ.
[31]	εἰς τὴν πόλιν, οἱ μὲν	στρατιῶται	διασπαρέντες ἐν ταῖς οἰκίαις ἦσαν,
[9]	ἐκ τῆς πόλεως, οἱ δὲ	στρατιῶται	καταπαύσαντες μετὰ τῶν Σικυωνίων τὸ
[22]	τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου	στρατιῶται	τριακόσιοι τὸ πλῆθος ὄντες, ὥς
[35]	τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος αὐτοῖς, μάχην	συνάψαι	τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη,
[10]	χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις,	κλέψαι	δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα
[35]	αὑτῷ δὲ πείσας τὴν πρᾶξιν	ἐπιτρέψαι,	προσήγαγε τοῖς Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον.
[5]	ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ πᾶν	ἀναρρῖψαι	μᾶλλον ἢ μακρῷ πολέμῳ καὶ
[15]	Πτολεμαίῳ γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα	(πέμψαι.	ταῖς μὲν οὖν περιμαχήτοις καὶ
[35]	καὶ κελεύσαντος αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα	πέμψαι	τὸν Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ καὶ
[30]	ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι. καὶ καθάπερ τῷ	κόκκυγί	φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς
[20]	τις εὐθὺς ἐν ἀρχῇ συμβᾶσα	(δι'	ἄγνοιαν. ὁ γὰρ οἰκέτης τοῦ
[17]	χαρᾶς ἐν τοῖς στενωποῖς, καὶ	δι'	ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ στεφάνους
[6]	μικρὸν ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ	δι'	ἀγορᾶς ὁ μὲν στεφάνους φέρων,
[24]	ἰδίᾳ τὰς πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι	δι'	ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ
[45]	τοῖς Ἀχαιοῖς. κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν	δι'	Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους καὶ
[29]	κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος	δι'	ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ
[34]	τότε τῶν Ἀχαιῶν, αὐτὸς δὲ	δι'	ἀρρωστίαν τινὰ μακρὰν κλινήρης ὑπάρχων,
[31]	πολεμίους, ἐν τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους	δι'	ἀταξίαν καὶ ὕβριν (ὄντας. ἅμα
[4]	Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν ἐλπίδες, ἔγνω	δι'	αὑτοῦ καταλύειν τὸν τύραννον. ~Πρώτοις
[25]	περὶ τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν καὶ	δι'	ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους καταγνόντες.
[48]	ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός, ὡς	δι'	ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος· ἐδόκει
[45]	μέχρι νῦν καλεῖται. καὶ δοκεῖ	δι'	ἐκεῖνον ἡ μὲν ἐρατεινὴ Μαντίνεια"
[46]	Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν ἐκέλευσε καὶ	δι'	ἐκείνου ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν καὶ
[4]	Ἄρατος ὢν ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε	δι'	εὐγένειαν καὶ φρόνημα, ὃ διέφαινεν
[10]	ἐλάττονα δοκεῖ τῶν δυνατῶν ἐγκαταλιπεῖν	δι'	εὐλάβειαν. (οὐ γὰρ μόνον ὡς
[11]	ἐν τοῖς ἱππεῦσι στρατευόμενος ἠγαπᾶτο	δι'	εὐπείθειαν ὑπὸ τῶν ἀρχόντων, ὅτι
[48]	καὶ ἡ πρὸς Κρῆτας ὁμιλία	δι'	ἧς ὅλην προσηγάγετο τὴν νῆσον
[54]	καὶ τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα παραδούς,	δι'	οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας καὶ τῶν
[45]	ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι	δι'	ὀργήν, ἀλλ' ἐν ἀνάγκαις γλυκὺ
[35]	πίστιν. ἀντειπόντος μὲν γὰρ αὐτοῦ	δι'	ὀργήν, ἀπήλασαν τοὺς (περὶ τὸν
[32]	ἄφορα καὶ (καρ( ποὺς ἀπαμβλίσκειν	δι'	ὧν ἂν κομίζηται. τοῦτο δὴ
[17]	μειράκιον, αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ	παιδὶ	χρησάμενος ὥσπερ ἄλλῳ τινὶ τῶν
[14]	δικαιοσύνας, σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι	πατρίδι	τᾷ σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν
[24]	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ὥστ' ἐπ>	εὶ	μὴ κατ' ἐνιαυτὸν ἐξῆν, παρ'
[39]	συμμάχους αὐτὸν ἥκειν μετὰ τριακοσίων·	εἰ	δ' ἀπιστεῖ, λαβεῖν (ὁμήρους. ταῦθ'
[50]	ἔχεις ψυχήν, ἀφήσεις τὸν τόπον·	εἰ	δὲ βασιλέως, ἀμφοτέρων τῶν κεράτων
[27]	νυκτὸς ἐνοχλούμενος ὑπὸ τῶν πολεμίων.	εἰ	δὲ καὶ τὴν νύκτα τῷ
[38]	δεσπότας ταῖς πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον.	εἰ	δὲ Κλεομένης ἦν λεγέσθω γὰρ
[45]	τῆς ἀμύνης νόμον· καὶ γὰρ	εἰ	δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς
[41]	ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου καὶ διαποροῦντος,	εἰ	δέξεται τὸν Ἀντίγονον ἐπὶ τῷ
[37]	μισθοφόρους τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν	εἰ	δέοιτο πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς,
[43]	μετὰ μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν,	εἰ	δοκεῖ κἀκείνῳ ψῦχος εἶναι, τοῦ
[5]	Τέχνωνα κατασκεψομένους τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς	εἰ	δύναιτο κρύφα καὶ πρὸς ἕνα
[6]	οὐδὲν ἦν ἄρα τυράννου δειλότερον,	εἰ	καὶ Νικοκλῆς τηλικαύτην πόλιν ἔχων
[50]	(ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν ὁ Δημήτριος	εἰ	μὲν" ἔφη μάντεως ἔχεις ψυχήν,
[1]	εἶναι, διατίθεται· τίς πατέρ' αἰνήσει,	εἰ	μὴ εὐδαίμονες υἱοί; (Διονυσόδωρος δ'
[8]	μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων,	εἰ	μὴ καθ' ἕνα καὶ σχολαίως
[1]	οὕτως ἔχουσαν· τίς πατέρ' αἰνήσει,	εἰ	μὴ κακοδαίμονες υἱοί; καί φησι
[33]	νοῦν βαλέσθαι τὴν τηλικαύτην πρᾶξιν,	εἰ	μὴ τὸν Ἄρατον εἶχεν ἡγεμόνα
[49]	ἐρωτῶν τοὺς στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων,	εἰ	νόμους κατὰ τῶν πολλῶν οὐκ
[50]	καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς,	εἰ	προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ,
[44]	αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν πόλιν,	εἰ	στρατιώτας (ἐκεῖνος ἔχων ἔλθοι. τοῦ
[29]	φιλοσόφους ἐν ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας,	εἰ	τὸ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν καὶ
[49]	πάλιν τοὺς τῶν πολλῶν προεστῶτας,	εἰ	χεῖρας κατὰ τῶν τυραννούντων οὐκ
[20]	ὁμοιότητι κινηθείς, ἠρώτησε τὸν ἄνθρωπον	εἴ	(τι συμβόλαιον αὐτῷ πρὸς Ἐργῖνον
[1]	γὰρ ἀνδρός, οὐ φιλοκάλου, πάντως	ἀεὶ	βέλτιστον ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ Σικυωνίων
[29]	ὡς ἀγαθὸν μὲν ὄντα στρατηγόν,	ἀεὶ	δὲ ταῦτα πάσχοντα παρὰ τοὺς
[17]	οὖν περιμάχητος ἦν ὁ τόπος	ἀεὶ	καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις, ἡ
[33]	ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ παρὰ μικρὸν	ἀεὶ	καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων
[32]	τὴν ἱέρειαν ἐξενεγκαμένην καὶ τρέπουσαν	ἀεὶ	κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας
[35]	Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως	ἀεὶ	πρὸς τοὺς τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ
[11]	ἐπιτυχόντων χρῆσθαι παρεῖχεν αὑτῷ τὸν	ἀεὶ	στρατηγοῦντα τῶν Ἀχαιῶν, εἴτε Δυμαῖος
[1]	γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας περὶ αὐτῶν	ἀεί	τι καὶ λέγοντας. οὐ γὰρ
[12]	ἔχων οὐκ ἄμουσον ὁ Ἄρατος	ἀεί	τι τῶν τεχνικῶν καὶ περιττῶν,
[29]	τὸ σῶμα καὶ ψυχρότητος, ὀνομάζειν	ἀεὶ	τὸν Ἄρατον, ὡς ἀγαθὸν μὲν
[54]	καὶ τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ'	ἀεὶ	τοὺς ἀρίστους καὶ συγγενεστάτους, φρίκης
[10]	μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ καὶ φιλίας	ἀεὶ	τῷ κοινῷ συμφέροντι χρώμενος. ὅθεν
[16]	ἐμφράσσων τὰς θαλάσσας εἰς ταὐτὸ	συνάγει	τῷ τόπῳ καὶ συνάπτει τὴν
[50]	ὀχυρώτερον. ταῦτά σοι τὸ Κρητικὸν	ἀνοίγει	πέλαγος, ταῦτα τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ
[20]	δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως	ὡμολόγει	τε πάντα καὶ πρὸς τὴν
[28]	Ἀχαιῶν, ὅσους ἔλαβον ἠγωνισμένους ἐν	Ἄργει,	διὰ τῆς χώρας πορευομένους ὡς
[3]	τρεφόμενος δὲ παρὰ τοῖς ἐν	Ἄργει	ξένοις καὶ φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως,
[6]	τούτῳ δὲ κατασκόπων τινῶν ἐν	Ἄργει	τοῦ Νικοκλέους φανέντων καὶ περιιέναι
[35]	ὑπόθεσιν, καὶ δυσανασχετῶν τὴν ἐν	Ἄργει	τυραννίδα γειτνιῶσαν αὐτοῖς, ἔπειθε πέμπων
[45]	Ἀντίγονος τὰς μὲν τῶν ἐν	Ἄργει	τυράννων καταβεβλημένας ἀνέστησε, τὰς δὲ
[6]	δ' αὐτῷ τῶν μὲν ἐν	Ἄργει	φίλων ἕκαστος ἐξ ὀλίγων δέκα
[19]	ἑκατέρῳ καὶ τάλαντον. ἐπεὶ δ'	ἔδει	παρὰ τῷ Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα
[6]	μετὰ τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος, οὓς	ἔδει	πρὸς τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους,
[22]	ἥψατο τοῦ τείχους καθ' ὃν	ἔδει	τόπον· ἐκεῖ δὲ πάλιν συνεσκίασε
[43]	Ἀντίγονον οὐδὲ (πιστεύων τοῖς Μακεδόσιν.	ᾔδει	γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ ὧν
[6]	πόλιν ἔχων καὶ τοσαύτην δύναμιν	ὀρρωδεῖ	μειράκιον εἰς ἡδονὰς καὶ πότους
[21]	οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας	καθίζει·	καὶ τρεῖς μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες
[17]	χαίρειν δὲ τοὺς γάμους ἐάσας,	ἀνῄει	πρὸς τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ'
[40]	παριέναι· καὶ ταῦθ' ἅμα λέγων	ὑπεξῄει	βάδην ὡς (παραδώσων τινὶ τὸν
[20]	κοινωνῶν, ὅμοιος δὲ τῷ Διοκλεῖ,	προσῄει	κατὰ τύχην. ὁ δὲ Τέχνων
[17]	σπουδὴ περὶ αὐτὸν οὐδὲν ἀπέλειπε	πάθει	τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων, ἀλλ' ὅλος
[32]	θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ κάλλει καὶ	μεγέθει	σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε μὲν ἐν
[30]	ἀπερρίφη καὶ παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν	ἤθει	πρὸς ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν
[36]	πεφυκώς, καὶ τότε λειπόμενός τε	πλήθει	καὶ πρὸς ἄνδρα τολμητὴν καὶ
[44]	ἐκλιπὼν τὸν (Ἀκροκόρινθον ἔτι νυκτὸς	ἐβοήθει.	καὶ παρελθὼν μὲν εἰς Ἄργος
[25]	ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν ὁ Ἄρατος	ἐβοήθει	πρὸς τὴν πόλιν ὀξέως, οἰόμενος
[47]	εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι καὶ	χειροήθει.	~Καὶ τότε πρῶτον Ἀπελλοῦ καὶ
[48]	δόξαν, (εὐβουλίας δὲ τῷ Ἀράτῳ	προσετίθει.	καὶ διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ
[26]	οἴκημα, καὶ πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ	προσετίθει	καὶ κατεκάλει τὸν θαυμαστὸν (τύραννον,
[13]	Μελάνθου, συνάγων καὶ κτώμενος ἀπέστελλεν.	~Ἤνθει	γὰρ ἔτι δόξα τῆς Σικυωνίας
[41]	δόξαντος, ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν	ἐπόρθει	καὶ κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ
[28]	τῷ στρατοπέδῳ τὴν Ἀργολίδα χώραν	ἐπόρθει,	καὶ περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν
[51]	φανερῶς καὶ τὴν χώραν (αὐτῶν	ἐπόρθει,	παντάπασιν ὁ Ἄρατος ἀπεστράφη καὶ
[7]	Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς	ἐπηκολούθει	σχολαίως, ἤδη τῶν κυναρίων εὐτόνως
[33]	ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ	Πειραιεῖ,	καὶ πρὸς τὰς διαμαρτίας οὐκ
[33]	ἔπραξεν. ἐκεῖνον γὰρ ἰδίᾳ τῷ	Πειραιεῖ	προσβαλόντα καὶ τῆς κλίμακος συντριβείσης
[16]	κατὰ θάλατταν, καὶ ἕνα κύριον	ποιεῖ	καὶ ἄρχοντα τὸν κατέχοντα φρουρᾷ
[22]	ἀλαλαγμὸν ἀπὸ πολλαπλασιόνων ἢ τοσούτων	ἐποίει	δοκεῖν (φέρε( σθαι. τέλος δὲ
[20]	συγκειμένων πρὸς τὸν Ἐργῖνον ἐλάλει	(κἀκεῖ(	νον ἀνέκρινεν. ὁ δὲ δεξάμενος
[46]	Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν εἰς Μακεδονίαν,	(κἀκεῖ	νοσῶν ἤδη τὸν διάδοχον τῆς
[53]	στρατηγοῦντος, καὶ τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων	ἐκεῖ	γενέσθαι ταφὰς καὶ μνήματα πρέποντα
[22]	τείχους καθ' ὃν ἔδει τόπον·	ἐκεῖ	δὲ πάλιν συνεσκίασε καὶ ἀπέκρυψε
[37]	ὀργήν, ἠκολούθησεν αὐτοῖς εἰς Αἴγιον.	ἐκεῖ	δὲ συνελθόντες ἐψηφίσαντο μὴ διδόναι
[6]	σποράδες ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον,	ἐκεῖ	κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ καὶ
[43]	πάντ< ων μάλιστ> α χρώμενος	(ἐκεί(	νῳ διετέλει. καὶ τὸ σημεῖον
[42]	ἤδη νεανίαν ὄντα· καὶ παρορμούντων	ἐκεῖ	πλοίων ἐπιβάντες εἰς Αἴγιον παρεκομίσθησαν
[15]	ὑπὸ σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα τὰ	ἐκεῖ	πράγματα τραγῳδίαν ὄντα καὶ σκηνογραφίαν,
[42]	οὖν Ἀχαιοὶ συνεληλυθότες εἰς Αἴγιον,	ἐκεῖ	τὸν Ἄρατον ἐκάλουν. ἦν δὲ
[17]	γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ μειράκιον, αὐτὴν μὲν	ᾑρήκει,	τῷ παιδὶ χρησάμενος ὥσπερ ἄλλῳ
[1]	ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς μιμεῖσθαι	προσήκει·	φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ φιλοκάλου,
[23]	ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας καὶ ἐπερεισάμενος,	εἱστήκει	πολὺν χρόνον σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν
[39]	Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ θόρυβος πολὺς ἄφνω	περιειστήκει	τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον
[25]	οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος	προειστήκει	καὶ Χαριμένης ὁ μάντις, ξίφη
[49]	μὲν ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον	ἠδίκει	περὶ τὴν γυναῖκα καὶ πολὺν
[51]	ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ μὴ λαθὼν	ἠδίκει	φανερῶς καὶ τὴν χώραν (αὐτῶν
[10]	συμφέροντι χρώμενος. ὅθεν οὐχ οὕτως	δοκεῖ	γεγονέναι φίλος ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς
[45]	καὶ μέχρι νῦν καλεῖται. καὶ	δοκεῖ	δι' ἐκεῖνον ἡ μὲν ἐρατεινὴ
[51]	δυναμένῳ. μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιππος	δοκεῖ	καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ
[43]	μικρὸν αἰτήσας περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ	δοκεῖ	κἀκείνῳ ψῦχος εἶναι, τοῦ δὲ
[33]	ἐξαπατήσαντα τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν	δοκεῖ	πιθανῶς ἀπολογεῖσθαι. τὸν γὰρ Ἐργῖνον,
[3]	(γέγονε( ναι) κομψότερος εἰπεῖν ἢ	δοκεῖ	τισιν ἐκ τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν,
[1]	παλαιὰν ὦ Πολύκρατες, δείσας μοι	δοκεῖ	τὸ δύσφημον αὐτῆς, ὁ φιλόσοφος
[10]	ἐν οἷς ἐτόλμησεν, οὐκ ἐλάττονα	δοκεῖ	τῶν δυνατῶν ἐγκαταλιπεῖν δι' εὐλάβειαν.
[38]	ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός.	ἐδόκει	δ' ἡ μὲν πρὸς τοὺς
[50]	Φιλίππῳ καὶ λοιδορούμενον οὐκ ἐκώλυσεν.	ἐδόκει	δ' ὁ νεανίσκος ἐρᾶν τοῦ
[45]	δεηθεὶς (ὁ Ἄρατος οὐκ ἔπεισεν.	ἐδόκει	δὲ καὶ τὰ περὶ Μαντίνειαν
[30]	δ' ὁ Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν	ἐδόκει,	καὶ τό γε δεύτερον ὁ
[23]	βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ' ἀσφαλῶς	ἐδόκει	πάντ' ἔχειν, κατέβαινεν εἰς τὸ
[48]	δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος·	ἐδόκει	τε πᾶσιν ὁ Ἄρατος οὐ
[25]	μὴν ἀλλὰ χρόνου βραχέος διελθόντος,	ἀποθνῄσκει	μὲν ὑπὸ δούλων Ἀριστόμαχος, ὑπολαμβάνει
[8]	εἶπεν, ὡς Ἄρατος ὁ Κλεινίου	παρακαλεῖ	τοὺς πολίτας ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν.
[35]	βουλόμενος εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλεῖν,	ἐκάλει	τὸν Ἄρατον ἐξ Ἀθηνῶν. ὁ
[26]	πάλιν ἅμ' ἡμέρᾳ προσετίθει καὶ	κατεκάλει	τὸν θαυμαστὸν (τύραννον, ὥσπερ ἑρπετὸν
[20]	τῶν συγκειμένων πρὸς τὸν Ἐργῖνον	ἐλάλει	(κἀκεῖ( νον ἀνέκρινεν. ὁ δὲ
[3]	καὶ στεφάνων τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ'	ἀμέλει	καὶ ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική τις
[4]	ὡς δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος	ἠμέλει	καὶ παρῆγε τὸν χρόνον, αἱ
[4]	προσεῖχον, ὅ τε Νικοκλῆς οὐκ	ἠμέλει	τῶν πραττομένων, ἀλλ' ἀδήλως ἀπεθεώρει
[38]	τῇ ἱστορίᾳ τῷ μὲν ἀντιδικῶν	διατελεῖ,	τῷ δὲ συναγορεύων. ~Ἀπέβαλον δ'
[30]	στρατηγίας ὁ Λυδιάδης εὖ φερόμενος	διετέλει,	καὶ παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχεν, (μὲν)
[43]	μάλιστ> α χρώμενος (ἐκεί( νῳ	διετέλει.	καὶ τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς
[38]	ἐν δὲ τοῖς ὑπομνήμασι λοιδορῶν	διετέλει,	τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας ταῖς πόλεσι,
[34]	τε πλείστη τῆς Ἀρκαδίας αὐτοῖς	συνετέλει.	καὶ Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων ὄντων
[17]	αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ, καὶ θέας	ἐπετέλει	καὶ πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν,
[50]	ἐμφύονται πέτραις καὶ κρημνῶν περιέχονται,	βασιλεῖ	δὲ πίστεως καὶ χάριτος ἰσχυρότερον
[12]	εἰς Αἴγυπτον, πατρόθεν τε τῷ	βασιλεῖ	διακειμένῳ πρὸς αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε
[45]	ἐψηφίσαντο δ' ἄλλῳ μὴ γράφειν	βασιλεῖ	μηδὲ πρεσβεύειν πρὸς ἄλλον ἄκοντος
[43]	μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι	βασιλεῖ	συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό,
[43]	γέλως ἔλαβε, καὶ διηγεῖτο τῷ	βασιλεῖ	τὸ σημεῖον καὶ τὴν προαγόρευσιν.
[20]	παντάπασιν ὁ Τέχνων ἐπείσθη τῷ	Διοκλεῖ	διαλέγεσθαι, καὶ μήτε τοὔνομα πυθόμενος
[20]	οὐδὲ κοινωνῶν, ὅμοιος δὲ τῷ	Διοκλεῖ,	προσῄει κατὰ τύχην. ὁ δὲ
[20]	τεῖχος, οὔπω δ' ἦν τῷ	Διοκλεῖ	πρότερον ἐντετυχηκὼς κατ' ὄψιν, ἀλλὰ
[20]	μήτ' ἄλλο μηδὲν προσμείνας τεκμήριον,	ἐμβάλλει	τε τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ
[32]	ἀνδρὸς ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ	κάλλει	καὶ μεγέθει σώματος εὐπρεπής, ἔτυχε
[26]	ἀσφαλείας, οὐδένα δ' ἐν τῇ	πόλει	ζῶντα τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς
[25]	αὐτῶν Ἀριστόμαχον, ἅμα τῇ τε	πόλει	θρεπτήρια τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο(
[13]	βασιλέως, καὶ δωρεὰν ἔλαβε τῇ	πόλει	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν τάλαντα. καὶ
[2]	παῖς καὶ πλανώμενος ἐν τῇ	πόλει	περίφοβος καὶ ἀβοήθητος, κατὰ τύχην
[34]	ἐν φορείῳ κομιζόμενος ὑπήντησε τῇ	πόλει	πρὸς τὴν χρείαν, καὶ τὸν
[42]	κίνδυνος, τοῦ Κλεομένους πρὸς τῇ	πόλει	στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ
[34]	(αὐτὸς ὁ Ἄρατος εἴκοσι τῇ	πόλει	συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται
[45]	Ἀράτου πολιτῶν καὶ δεξαμένων τῇ	πόλει	τὸν Ἀντίγονον (ὑπ' Ἀράτου ξενιζόμενον,
[8]	πολλοὺς καὶ ἄλλους ἐν (τῇ	πόλει	τοὺς συνεργοῦντας. οὐ μὴν ἀλλὰ
[41]	καὶ κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ	πόλει	τρεῖς μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου
[12]	ἀνιών, τὰ δὲ κρυπτόμενος διῆγεν.	ἔπλει	μὲν οὖν ἡ ναῦς εἰς
[52]	νόσον κοινὴν καὶ συνήθη νοσῶν	διήντλει·	πλὴν ἑνός γε τῶν συνήθων
[41]	τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ καὶ	δυνάμει	καὶ δόξῃ τῶν Ἑλλήνων, τότε
[1]	τῇ περὶ σεαυτὸν οὔτε τῇ	δυνάμει	καταισχύνεις, ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ
[14]	δ' ἡ τοῦ ἀνδρὸς ἐν	δυνάμει	τοσαύτῃ μετριότης. (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ
[24]	ὥσπερ ἐξ εἱρκτῆς λελυμένῃ τῇ	δυνάμει	τῶν Ἀχαιῶν ἐφ' (ὅ τι
[2]	ἐνδόξους τὰ μάλιστα καὶ ἐν	δυνάμει	τῶν πολιτῶν (ὄντας. ἤδη δέ
[40]	ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν.	~Ἠτρέμει	μὲν γὰρ οὐδὲν οὐδ' ἔστεργεν
[25]	ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ δούλων Ἀριστόμαχος,	ὑπολαμβάνει	δὲ τὴν ἀρχὴν φθάσας Ἀρίστιππος,
[31]	μηδένα λαβεῖν ἄλλον, (ἀλλὰ τῷ	κράνει	δῆλον εἶναι τὸν δεσπότην ἑκάστης.
[45]	μὲν ἐρατεινὴ Μαντίνεια" παντάπασιν ἐξαληλίφθαι,	διαμένει	δ' ἡ πόλις ἐπώνυμος τῶν
[42]	αὐτοῦ, καὶ τὴν οἰκίαν τῷ	Κλεομένει	δωρεὰν ἔδωκαν. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου
[35]	τὴν στρατείαν ἀπαγορεύων καὶ τῷ	Κλεομένει	θράσος ἔχοντι καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ
[38]	δύναμιν τῶν Ἀχαιῶν, εἶξαι τῷ	Κλεομένει,	καὶ μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον
[40]	ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ	Κλεομένει,	καὶ πάλαι πρὸς τὸ κοινὸν
[36]	βοηθήσας ὤκνει μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ	Κλεομένει	λαβὴν παρασχεῖν, καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις
[36]	ἐπὶ Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας	ὤκνει	μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει λαβὴν
[15]	τοῦ μὲν πολιτικοῦ φθόνου μείζων	ἐγεγόνει	διὰ τὰς χάριτας· Ἀντίγονος δ'
[9]	(πλάνη καὶ ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς	ἐγεγόνει.	κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι πένητες,
[34]	ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις, (καὶ ὅλως	κατεφρόνει	τῶν Μακεδόνων. διὸ καὶ κρατηθέντος
[18]	καὶ Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ	πράξει,	γενομένης δὲ συμμαχίας τοῖς Ἀχαιοῖς
[8]	τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ	πράξει,	εἶναι δὲ πολλοὺς καὶ ἄλλους
[23]	λόγον ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν τῇ	πράξει	πρέποντα, καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους
[29]	κατεῖχε διώκων ᾗ μάλιστα φεύγειν	ὑπενόει	τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς πολλὰς τῶν
[28]	τεταραγμένος εἰς τὸ (στρατό( πεδον.	ἐπεὶ	δ' ἀπὸ τῆς διώξεως ἐπανελθόντες
[23]	προθύμως καὶ τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων.	~Ἐπεὶ	δ' ἀσφαλῶς ἐδόκει πάντ' ἔχειν,
[19]	(ἐκείνων, οἰκίαν ἑκατέρῳ καὶ τάλαντον.	ἐπεὶ	δ' ἔδει παρὰ τῷ Αἰγίᾳ
[21]	δὲ παρεσκευάζοντο πρὸς τὴν ἐπίθεσιν.	~Ἐπεὶ	δ' ἦν ἕτοιμα πάντα, τὴν
[12]	τε τἆλλα καὶ λύτρωσιν αἰχμαλώτων.	~Ἐπεὶ	δ' οἱ φυγάδες ἦσαν ἀπαρηγόρητοι
[43]	μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ χρώμενος.	ἐπεὶ	δ' ὕστερον εὖ χωροῦντι τῷ
[17]	ὑφ' ἡδονῆς (καὶ φιλοφροσύνης ἀφεικώς.	ἐπεὶ	δὲ καιρὸς ἦν, ᾄδοντος Ἀμοιβέως
[35]	ἀπήλασαν τοὺς (περὶ τὸν Ἀριστόμαχον·	ἐπεὶ	δὲ συμπεισθεὶς πάλιν αὐτὸς ἤρξατο
[51]	πονηρᾶς ἀφ' ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν.	(ἐπεὶ	δὲ τάς τε ναῦς ὑπὸ
[28]	μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε τοὺς στρατιώτας.	~Ἐπεὶ	δὲ ταύτην ἀπέγνω τὴν ὁδόν,
[49]	πράγματα καὶ ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν.	~Ἐπεὶ	δὲ τῆς τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος
[34]	Ἀθηναῖοι συμφρονήσαντες αὐτοῦ τὴν ἀρετήν,	ἐπεὶ	Δημητρίου τελευτήσαντος ὥρμησαν ἐπὶ (τὴν
[6]	τέχνης αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον διδούσης,	ἐπεὶ	καὶ αὐτὸς ἦν τῶν φυγάδων.
[11]	τοῖς παραδείγμασιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος	ἐπεὶ	κατέμειξε τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν καὶ
[2]	ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ Σικυωνίων πόλις	ἐπεὶ	τὸ πρῶτον ἐκ τῆς ἀκράτου
[38]	ἐμπλεκομένου ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς, ἀλλ'	ἐπεὶ	τοὺς ἐφόρους ἀποκτείνας καὶ τὴν
[17]	ὅπως ἀφαιρήσεται δόλῳ τοὺς ἔχοντας,	ἐπεὶ	φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν ἡ (ἐπι(
[45]	κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσης.	(ἐπεὶ	φανερῶς γε πολλὰ τῶν πραττομένων
[1]	οἷς γε φύσει τὸ γενναῖον	ἐπιπρέπει	ἐκ πατέρων" κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ
[5]	δὲ ταῦτ' ἤκουσεν ὁ Ἄρατος,	ἐκπέμπει	μετὰ τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας ἰδίους
[45]	φανερῶς γε πολλὰ τῶν πραττομένων	ἐλύπει	τὸν Ἄρατον, ὥσπερ τὸ περὶ
[49]	γὰρ αὐτῶν, ὁ μὲν Ἄρατος	ὑστέρει	βοηθῶν, ὁ δὲ Φίλιππος ἡμέρᾳ
[53]	τὴν Πυθίαν. ἡ δ' αὐτοῖς	ἀναιρεῖ	τὸν χρησμὸν τόνδε· (βουλεύῃ Σικυὼν
[35]	Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου	κατηγόρει	πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ
[3]	δὲ τὸν Λακεδαιμόνιον νεανίσκον, ὃν	ἱστορεῖ	Μυρσίλος ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων
[29]	ὑπὸ Κρητός τινος, ὡς Δεινίας	ἱστορεῖ,	τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς ἀποσφάττεται, τῶν
[8]	πύργον, ἐν ᾧ κύων μέγας	ἐφρούρει	θηρατικός. αὐτὸς μὲν οὖν οὐκ
[4]	ἠμέλει τῶν πραττομένων, ἀλλ' ἀδήλως	ἀπεθεώρει	καὶ παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν ὁρμήν,
[21]	δύνωνται τάχιστα, τὰς κλίμακας ἀνασπάσας	ἐχώρει	διὰ τῆς πόλεως μετὰ τῶν
[22]	Ἄρατον καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸς ἐναγώνιος	ἐχώρει	κάτω, καὶ κραυγὴ περιήχει διὰ
[43]	ᾧ δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν,	ἐχώρει	πρὸς τὸ δεινόν. ὁ δ'
[32]	ὁ ζωγράφος ἐποίησεν ἐμφαντικῶς τῇ	διαθέσει	τὴν μάχην ἔχουσαν. ~Οὐ μὴν
[3]	εὐεξίαν καὶ μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν	ἀσκήσει	τῇ περὶ παλαίστραν, ὥστε καὶ
[5]	τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος	διαπολεμήσει	πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν εἰς
[1]	βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς πατέρ'	αἰνήσει,	εἰ μὴ εὐδαίμονες υἱοί; (Διονυσόδωρος
[1]	ἀληθινὴν οὕτως ἔχουσαν· τίς πατέρ'	αἰνήσει,	εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί; καί
[13]	ὑπὸ τῆς τέχνης, αὖθίς τε	μίσει	τῷ πρὸς τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον
[41]	τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος τῷ	ἡμίσει	Πτολεμαῖον· ἐκεῖνος γὰρ ἓξ τάλαντα
[54]	τῆς παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε,	Περσεῖ	δὲ θατέρῳ τὴν ἀρχὴν παρέδωκεν,
[54]	δ' υἱὸν αὐτοῦ μιαρὸς ὢν	φύσει	καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς ὁ
[15]	τοῦτον νεανίσκον ἐλευθέριον εἶναι τῇ	φύσει	μόνον καὶ φιλοπολίτην· ὁ δὲ
[8]	οὐκ ᾔσθετο τὴν ἔφοδον, εἴτε	φύσει	νωθὴς ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν
[10]	τοῖς ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος	φύσει,	πρὸς δὲ τὰς ἐπικρύφους (καὶ
[1]	παροιμίας ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς γε	φύσει	τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων"
[38]	(καὶ μέν> τοι καὶ> Κλεομένης	ᾔτει	τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν
[2]	μὲν ἐξέβαλε, τοὺς δ' ἀνεῖλεν·	ἐζήτει	δὲ καὶ τὸν υἱὸν (αὐτοῦ)
[8]	τίνα τραχέως οὕτως ὁ (κύων	ὑλακτεῖ,	καὶ μή τι γίνεται καινότερον.
[50]	αὐτοῦ, τὰ μὲν σπλάγχνα τῷ	μάντει	παρέδωκεν ὁ Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ
[16]	ταὐτὸ συνάγει τῷ τόπῳ καὶ	συνάπτει	τὴν ἤπειρον ἡμῶν, ὁ δ'
[16]	ὅταν λάβῃ φρουράν, ἐνίσταται καὶ	ἀποκόπτει	τὴν ἐντὸς Ἰσθμοῦ πᾶσαν ἐπιμειξιῶν
[5]	Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς ἐν	(ἄστει	συνήθης. δεξαμένων δὲ τούτων προθύμως,
[39]	ἥκειν μετὰ τριακοσίων· εἰ δ'	ἀπιστεῖ,	λαβεῖν (ὁμήρους. ταῦθ' ὕβριν εἶναι
[25]	ὁρᾷ, διὰ πολλῶν δ' ὤτων	ἀκούει	καὶ προαισθάνεται τὰ γινόμενα. (Διὸ
[33]	τὴν δύναμιν καὶ τὸν καιρὸν	(εἰλήφει	πρὸς τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ
[21]	ἀποθνῄσκουσιν, ὁ δὲ τέταρτος πληγεὶς	ξίφει	τὴν κεφαλήν, ἔφυγε βοῶν ἔνδον
[24]	ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ γένηται χωρίς,	ἀτροφεῖ	καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς πόλεις
[31]	τοῖς πολεμίοις ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν	ἀμαχεὶ	παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι
[1]	ὁ φιλόσοφος Χρύσιππος οὐχ ὃν	ἔχει	τρόπον, ἀλλ' ὡς αὐτὸς ᾤετο
[17]	φόβου μᾶλλον ἐξίστησι καὶ σάλον	παρέχει	τῇ ψυχῇ τὸ χαίρειν ἄνευ
[22]	ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ	περιήχει	διὰ τὴν ἀπὸ τῶν ὀρῶν
[7]	μὴν ἀλλὰ προσέμειξάν τε τῷ	τείχει	καὶ (προσήρεισαν τὰς κλίμακας ἀσφαλῶς.
[8]	συνεργοῦντας. οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ	τείχει	προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν ὁ κίνδυνος
[18]	καὶ προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν	ὑπάρχει;	γελάσας ὁ Ἐργῖνος τότε μὲν
[50]	εἰς τὸν Ἰθωμάταν, τῷ τε	Διὶ	θύσων καὶ (θεωρήσων τὸν τόπον.
[54]	μὴν ὁ Φίλιππος οὐ μεμπτὰς	Διὶ	ξενίῳ καὶ (φιλίῳ τῆς ἀνοσιουργίας
[17]	συμβιώσεως πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν	γυναικὶ	πρεσβυτέρᾳ μειράκιον, αὐτὴν μὲν ᾑρήκει,
[34]	Μακεδονίας ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς	(κομι(	σθήσεται πρὸς αὐτὸν ὁ Ἄρατος
[11]	τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν, ὡς	ἑνὶ	τῶν ἐπιτυχόντων χρῆσθαι παρεῖχεν αὑτῷ
[38]	Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι τοὺς ἔν	τινι	λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν τιθεμένους εὐγένειαν.
[16]	μὲν γὰρ ὁ Ἀθηναῖος ἔν	τινι	μάχῃ πρὸς τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς
[22]	ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός	τινι	παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες
[2]	οὖσα γενναία, καὶ σὺν θεῷ	τινι	τὸ παιδίον οἰομένη καταπεφευγέναι πρὸς
[40]	λέγων ὑπεξῄει βάδην ὡς (παραδώσων	τινὶ	τὸν ἵππον. οὕτως δ' ὑπεκδύς,
[17]	τῷ παιδὶ χρησάμενος ὥσπερ ἄλλῳ	τινὶ	τῶν δελεασμάτων ἐπ' αὐτῇ, (τὸν
[22]	ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός τινι παλινσκίῳ	λαγόνι	τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες ἑαυτούς, καὶ
[15]	καὶ στόλους καὶ αὐλὰς ἀκούων,	νυνὶ	δ' ὑπὸ σκηνὴν ἑωρακὼς πάντα
[10]	τῶν καλῶν ἐραστής, πολέμῳ καὶ	ἀγῶνι	χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις,
[7]	τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν παραδιδοὺς ἐφώδευε	κώδωνι,	καὶ φῶτα πολλὰ καὶ θόρυβος
[16]	Ἀθηναίων, ὡς νενικήκοι τῆς ἐν	Μαραθῶνι	(μάχης ἀδελφήν· ταύτην δὲ τὴν
[3]	Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου γενέσθαι, καθάπερ	Ἀλκμαίωνι	μὲν τῷ Ἀμφιάρεω τὸν Πέρσην
[38]	Ἄρατον, ἐν σάλῳ μεγάλῳ καὶ	χειμῶνι	τῶν πραγμάτων φερομένων, ὥσπερ κυβερνήτην
[20]	κίνδυνον, διὰ νεύματος ἐδήλωσε τῷ	Τέχνωνι	φεύγειν· καὶ ἀποπηδήσαντες (ἀμφότεροι δρόμῳ
[40]	Ἄρατος λαβών, τοὺς μὲν ἐν	Σικυῶνι	διεφθαρμένους ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐν
[54]	Ἀράτου γένος ἔν τε τῇ>	Σικυῶνι	καὶ τῇ Πελλήνῃ διέμεινε καθ'
[30]	μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς μεγαλύνοντες αὐτὸν	οἱ	Ἀχαιοὶ στρατηγὸν εἵλοντο. (φιλοτιμούμενος δ'
[24]	ἀπέδοτο· τόν τ' Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον	οἱ	Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα
[39]	δὲ συναγορεύων. ~Ἀπέβαλον δ' οὖν	οἱ	Ἀχαιοὶ τὴν Μαντίνειαν, πάλιν ἑλόντος
[48]	προσετίθει. καὶ διὰ ταῦτα μᾶλλον	οἱ	βασιλικοὶ φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον
[21]	ποιοῦσι πολὺν οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν	οἱ>	γυμνοῖς τοῖς ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν
[34]	προῆλθεν· εἶτα πεισθεὶς (οὐδὲν ἠδίκησεν.	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι συμφρονήσαντες αὐτοῦ τὴν
[37]	ἀγώνων ἐπὶ θύραις τῆς πατρίδος.	(οἱ	δ' ἄλλοι φεύγοντες εἰς τὴν
[17]	ἔκοπτε τῇ βακτηρίᾳ κελεύων ἀνοίγειν·	οἱ	δ' ἔνδον ἀνέῳξαν καταπλαγέντες. οὕτω
[22]	καὶ τάχους δεῖν τῆς βοηθείας.	οἱ	δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι, καὶ
[7]	καὶ θόρυβος ἦν τῶν ἐπιπορευομένων.	οἱ	δ' ὥσπερ εἶχον αὐτοῦ πτήξαντες
[22]	Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε τοὺς τριακοσίους.	οἱ	δ' ὥσπερ ἐξ ἐνέδρας ἀναστάντες,
[22]	συνεσκίασε καὶ ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων.	οἱ	δὲ περὶ τὰς πύλας ἔξω
[5]	τὴν ἐλπίδα μετεῖχον τῶν πραττομένων,	οἱ	δὲ πολλοὶ καὶ τὸν Ἄρατον
[9]	καὶ ἀποδρὰς ἐκ τῆς πόλεως,	οἱ	δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες μετὰ τῶν
[18]	ἐν τῷ φρουρίῳ μισθοφορῶν διέτριβεν.	(οἱ	δὲ τρεῖς κλέψαντες βασιλικὸν χρυσίον,
[43]	καὶ τὸν καιρόν, ᾧ δουλεύουσιν	οἱ	δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει πρὸς τὸ
[25]	ἐθισθῶσιν οἵ τε πολλοὶ καὶ	οἱ	δυνατοὶ μὴ τὸν ἡγούμενον, ἀλλ'
[33]	οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ	οἱ	δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ, καὶ
[6]	αὐλεῖν γυναίοις (διαλεγόμενος. ταῦτα δ'	οἱ	κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ
[40]	λιπόντων καὶ διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ'	οἱ	Κορίνθιοι μετ' ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν
[42]	τῶν ἄλλων ὁμήρων. ἐφ' οἷς	οἱ	Κορίνθιοι χαλεπῶς φέροντες, τά τε
[7]	ὁ Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν	οἱ	κύνες (ἄγαν ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς. ἅμα
[26]	τὸν ἐκ πληγῆς θάνατον ὥσπερ	οἱ	λαγωοὶ διέφυγον· οἶκος δ' ἢ
[28]	δ' ἀπὸ τῆς διώξεως ἐπανελθόντες	οἱ	λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι
[21]	τόπον ἐπίσκιον γενόμενον. ἐνταῦθα δ'	οἱ	μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες ὑπελύοντο τὰς
[27]	τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ προσβάλλοντος,	οἱ	μὲν Ἀργεῖοι, καθάπερ οὐχ ὑπὲρ
[44]	Ἰσθμοῦ πλοίοις κομιζομένου κατὰ τάχος,	οἱ	μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς
[49]	ἔχουσιν. (ἐκ δὲ τούτου θαρρήσαντες,	οἱ	μὲν ἄρχοντες ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν,
[42]	ἄλλως γὰρ οὐκ ἐβούλετο βοηθεῖν.	~Οἱ	μὲν οὖν Ἀχαιοὶ συνεληλυθότες εἰς
[7]	τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον.	~Οἱ	μὲν οὖν οὕτω παραλογισθέντες ἀπηλλάγησαν.
[24]	ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοις.	(Οἱ	μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸν Φιλοποίμενα
[25]	τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν πόλιν.	οἱ	μὲν οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν
[31]	τῷ παρελθεῖν εἰς τὴν πόλιν,	οἱ	μὲν στρατιῶται διασπαρέντες ἐν ταῖς
[8]	τὸ στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ	οἱ	μισθοφόροι παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν
[1]	τὰς ἐκείνου πράξεις, ἀλλ' ὅπως	οἱ	παῖδές σου Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς
[43]	δάπιδος κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον	οἱ	παῖδες, τότε δὴ τὸν Ἄρατον
[3]	(Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν	οἱ	περὶ Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη τὸν
[41]	χάριτι τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν	οἱ	περὶ Εὐρυκλείδην καὶ Μικίωνα (διεκώλυσαν.
[25]	προσλαβόντος ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον,	οἱ	περὶ τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν καὶ
[7]	κἀκείνην διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς ἀνέβαινον	οἱ	περὶ τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον,
[5]	πρὸς (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον	οἱ	περὶ τὸν Ξενοκλέα, τοῦ μὲν
[9]	τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες δ'	οἱ	πλεῖστοι πένητες, ὧν κύριοι πρότερον
[25]	βαδίζοντας ἐπὶ τὸν τύραννον· ὧν	οἱ	πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον
[44]	ταῦτα, καὶ δείσας μὴ κατασχόντες	οἱ	πολέμιοι τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν
[42]	πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ κατεῖχον	οἱ	πολῖται, δεόμενοι καὶ προήσεσθαι τὸ
[14]	οἷς οὐ μόνον κοινῇ σύμπαντες	οἱ	πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας,
[41]	συνῆλθον εἰς Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν	οἱ	πολλοί, καὶ γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη
[9]	ἐχόντων τότε. μικροπολῖται γὰρ ἦσαν	οἱ	πολλοί, καὶ γῆν οὔτε χρηστὴν
[6]	Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο. καὶ προεπέμφθησαν	οἱ	πολλοὶ σποράδες ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου
[30]	ἀφιλότιμος τὴν φύσιν, οὐδ' ὥσπερ	οἱ	πολλοὶ τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ
[31]	ἢ πάντας πυθέσθαι τὸν κίνδυνον,	οἱ	πρῶτοι περὶ τὰς πύλας τοῖς
[53]	Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ	οἱ	Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν τὸ
[35]	ἔνθα δὴ μάλιστα φανερὰν ἐποίησαν	οἱ	σύνεδροι τῶν Ἀχαιῶν τὴν πρὸς
[21]	τὰ γινόμενα, πλήρεις τ' ἦσαν	οἱ	(τε) στενωποὶ διαθεόντων, καὶ φῶτα
[34]	αὐτὸς ἐν Κορίνθῳ, καὶ διατριβὴν	οἱ	τοῦ Διογένους καὶ γέλωτα πολὺν
[25]	βασιλέως· καὶ πανταχοῦ σχεδὸν ἦσαν	οἱ	τοῦτο συμ> πράττοντες (αὐτοῖς καὶ
[15]	τούτους τοὺς λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες	οἱ	φθονεροὶ καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς
[14]	πρεπούσας, ἀλλὰ καὶ κατ' ἰδίαν	οἱ	φυγάδες εἰκόνα χαλκῆν ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν
[12]	καὶ λύτρωσιν αἰχμαλώτων. ~Ἐπεὶ δ'	οἱ	φυγάδες ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι
[53]	θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ τῆς μαντείας,	οἵ	τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως,
[25]	ἀνδρὸς ἄρχοντος. ὅταν γὰρ ἐθισθῶσιν	οἵ	τε πολλοὶ καὶ οἱ δυνατοὶ
[4]	ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ γνώμῃ κεκραμένον. ὅθεν	οἵ	τε φυγάδες μάλιστα τὸν νοῦν
[9]	ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος,	οἳ	τῆς μὲν πάλαι τῶν Ἑλλήνων
[50]	αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ	προσλάβοι	τὸν Ἰθωμάταν τῷ Ἀκροκορίνθῳ, παντάπασιν
[31]	τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ καὶ	λοχαγοὶ	τὰς γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας
[14]	πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι	στρατηγοὶ	καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων
[5]	διελέγετο τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν	ὀλίγοι	μὲν αἰσχυνθέντες ἐγκαταλιπεῖν τὴν ἐλπίδα
[26]	ὑπὲρ τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας	ὀλίγοι	τὸν ἐκ πληγῆς θάνατον ὥσπερ
[10]	ὡς ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις,	ἐνεργοὶ	διὰ σκότους οὖσαι, μεθ' ἡμέραν
[14]	μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ	δημαγωγοὶ	λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ
[44]	πόλιν, εἰ στρατιώτας (ἐκεῖνος ἔχων	ἔλθοι.	τοῦ δ' Ἀράτου φράσαντος τῷ
[27]	τῶν Νεμείων βραβεύοντες, ἴσοι καὶ	δίκαιοι	θεαταὶ (καθ( ῆντο τῶν γινομένων,
[24]	φρουρίῳ τρεφομένοις. (Οἱ μὲν οὖν	Ῥωμαῖοι	τὸν Φιλοποίμενα θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον
[53]	ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου μηνός, ὃν	Ἀθηναῖοι	καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα, καὶ τὴν θυσίαν
[34]	ὁ Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν δ'	Ἀθηναῖοι	κουφότητα κολακείας τῆς πρὸς Μακεδόνας
[34]	πεισθεὶς (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ δ'	Ἀθηναῖοι	συμφρονήσαντες αὐτοῦ τὴν ἀρετήν, ἐπεὶ
[50]	καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν	χερσαῖοι,	τοῦτο δ' ἔναλοι τόποι, θαυμαστὰς
[30]	ἐφ' οἷς μεγαλύνοντες αὐτὸν οἱ	Ἀχαιοὶ	στρατηγὸν εἵλοντο. (φιλοτιμούμενος δ' εὐθὺς
[53]	δὲ τῆς μαντείας, οἵ τ'	Ἀχαιοὶ	σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ οἱ
[42]	ἐβούλετο βοηθεῖν. ~Οἱ μὲν οὖν	Ἀχαιοὶ	συνεληλυθότες εἰς Αἴγιον, ἐκεῖ τὸν
[24]	τόν τ' Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον οἱ	Ἀχαιοὶ	τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ
[39]	συναγορεύων. ~Ἀπέβαλον δ' οὖν οἱ	Ἀχαιοὶ	τὴν Μαντίνειαν, πάλιν ἑλόντος αὐτὴν
[27]	πανταχόθεν αὐτῷ προσβάλλοντος, οἱ μὲν	Ἀργεῖοι,	καθάπερ οὐχ ὑπὲρ τῆς ἐκείνων
[28]	προσήκοντα τούτοις. (ἤγαγον δὲ καὶ	Ἀργεῖοι,	καὶ συνεχύθη τότε πρῶτον ἡ
[44]	κομιζομένου κατὰ τάχος, οἱ μὲν	Ἀργεῖοι	προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους
[39]	(ἔλαβε καὶ Πεντέλειον. εἶτ' εὐθὺς	Ἀργεῖοι	προσεχώρησαν αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν
[40]	καὶ διαρρυέντων. αἰσθόμενοι δ' οἱ	Κορίνθιοι	μετ' ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ
[42]	ἄλλων ὁμήρων. ἐφ' οἷς οἱ	Κορίνθιοι	χαλεπῶς φέροντες, τά τε χρήματα
[44]	καὶ δείσας μὴ κατασχόντες οἱ	πολέμιοι	τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν τῆς
[24]	Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ προσέθεντο, καὶ	Τροιζήνιοι	μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς τοὺς
[53]	σύμπαντες ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ οἱ	Σικυώνιοι	μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν τὸ πένθος
[53]	πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ ἀνδρός,	Σικυώνιοι	συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ (παρ' αὐτοῖς
[9]	δ' οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν	κύριοι	πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες
[39]	εὐθὺς Ἀργεῖοι προσεχώρησαν αὐτῷ, καὶ	Φλιάσιοι	φρουρὰν ἐδέξαντο, καὶ ὅλως οὐδὲν
[22]	Ἡραῖον ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου στρατιῶται	τριακόσιοι	τὸ πλῆθος ὄντες, ὥς ποτε
[1]	πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ εὐδαίμονες	υἱοί;	(Διονυσόδωρος δ' ὁ Τροιζήνιος ἐλέγχων
[1]	πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες	υἱοί;	καί φησι τοὺς ἀφ' αὑτῶν
[16]	τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων, ὡς	νενικήκοι	τῆς ἐν Μαραθῶνι (μάχης ἀδελφήν·
[48]	καὶ διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ	βασιλικοὶ	φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα
[50]	τοῦτο μὲν χερσαῖοι, τοῦτο δ'	ἔναλοι	τόποι, θαυμαστὰς ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ'
[14]	τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος	ἄλλοι	στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ
[21]	γενόμενον. ἐνταῦθα δ' οἱ μὲν	ἄλλοι	συγκαθίσαντες ὑπελύοντο τὰς κρηπῖδας· οὔτε
[37]	θύραις τῆς πατρίδος. (οἱ δ'	ἄλλοι	φεύγοντες εἰς τὴν φάλαγγα καὶ
[41]	εἰς Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν οἱ	πολλοί,	καὶ γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς
[9]	τότε. μικροπολῖται γὰρ ἦσαν οἱ	πολλοί,	καὶ γῆν οὔτε χρηστὴν οὔτ'
[25]	ὅταν γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ τε	πολλοὶ	καὶ οἱ δυνατοὶ μὴ τὸν
[50]	τῆς γῆς· εἰσὶ δέ που	πολλοὶ	καὶ τῆς Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν
[5]	μετεῖχον τῶν πραττομένων, οἱ δὲ	πολλοὶ	καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν
[40]	Σικυωνίων αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο	πολλοὶ	καταφανεῖς διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ
[6]	ἔξοδος ἔσοιτο. καὶ προεπέμφθησαν οἱ	πολλοὶ	σποράδες ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον,
[30]	τὴν φύσιν, οὐδ' ὥσπερ οἱ	πολλοὶ	τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ
[41]	καὶ (κινδύνῳ διαφερόμενος. καὶ γὰρ	Αἰτωλοὶ	δεομένου βοηθεῖν ἀπείπαντο, καὶ τὴν
[47]	ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου, καταφρονήσαντες	Αἰτωλοὶ	τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὴν ῥᾳθυμίαν
[1]	τινὰ παλαιὰν ὦ Πολύκρατες, δείσας	μοι	δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς, ὁ
[23]	νὴ θεούς" φάναι τοῦτο μάλιστα	κἀμοί	ποτε τῶν Ζήνωνος ἤρεσκε δογμάτων·
[18]	χρυσίον ἀνασπᾶτε τὰς βασιλικὰς φράξεις,	δυνάμενοι	μίαν ὥραν πολλῶν ἀποδόσθαι χρημάτων;
[28]	οἱ λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι	τρεψάμενοι	τοὺς πολεμίους καὶ πολὺ πλείονας
[40]	καὶ Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ καταφανεῖς	διειλεγμένοι	τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι πρὸς
[31]	τὰ προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον ἤδη	νενικημένοι,	καὶ κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας
[42]	διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ πολῖται,	δεόμενοι	καὶ προήσεσθαι τὸ σῶμα τῶν
[40]	ἄλλων (ἐγκατα( λιπόντων καὶ διαρρυέντων.	αἰσθόμενοι	δ' οἱ Κορίνθιοι μετ' ὀλίγον
[53]	τὴν πόλιν ἀνῆγον, καὶ τόπον	ἐξελόμενοι	περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα
[21]	λαμβάνουσιν οἱ> γυμνοῖς τοῖς ποσὶν	ἀντιλαμβανόμενοι	τῶν κλιμάκων· ὁ δ' Ἐργῖνος
[31]	ἔφευγον ἤδη νενικημένοι, καὶ κατεπίμπλασαν	ἐλαυνόμενοι	προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους καὶ
[53]	ἔπεμψαν εἰς Δελφοὺς ὑπὲρ τούτων	ἐρησόμενοι	τὴν Πυθίαν. ἡ δ' αὐτοῖς
[31]	οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους καὶ	διαμαχόμενοι	περὶ τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ
[42]	ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος	(περιεχόμενοι	καὶ δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ
[53]	δείγματα μικρὰ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις	ἐξοσιούμενοι	διαφυλάττουσιν· αἱ δὲ πλεῖσται τῶν
[53]	ἐκ τοῦ Αἰγίου τὸν νεκρὸν	ἐστεφανωμένοι	καὶ λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων καὶ
[49]	μὲν ἄρχοντες ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν,	ἐκεῖνοι	δὲ μετὰ τῶν πολλῶν ἐπελθόντες
[9]	ἥκειν ἃ πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν	ἀθρόοι	πρὸς τὰς θύρας τοῦ τυράννου
[22]	ἐμβῆναι τῆς ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν	ἀθρόοι	πρός τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ
[28]	ἀπὸ τῆς διώξεως ἐπανελθόντες οἱ	λοιποὶ	χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς
[6]	γυναίοις (διαλεγόμενος. ταῦτα δ' οἱ	κατάσκοποι	πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς
[50]	μὲν χερσαῖοι, τοῦτο δ' ἔναλοι	τόποι,	θαυμαστὰς ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα
[21]	πλήρεις τ' ἦσαν οἱ (τε)	στενωποὶ	διαθεόντων, καὶ φῶτα πολλὰ τὰ
[35]	δὴ μάλιστα φανερὰν ἐποίησαν οἱ	σύνεδροι	τῶν Ἀχαιῶν τὴν πρὸς τὸν
[15]	τοὺς λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ	φθονεροὶ	καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς
[20]	τῷ Τέχνωνι φεύγειν· καὶ ἀποπηδήσαντες	(ἀμφότεροι	δρόμῳ πρὸς τὸν Ἄρατον ἀπεσώθησαν.
[22]	συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους, καὶ	καθυπέρτεροι	τῆς ἄκρας ἦσαν καὶ τὸ
[8]	στρατήγιον ἀνῆλθεν· ἐνταῦθα γὰρ οἱ	μισθοφόροι	παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς
[18]	(Ἦσαν ἐν Κορίνθῳ τέσσαρες ἀδελφοὶ	Σύροι	τὸ γένος, ὧν εἷς ὄνομα
[1]	οὐχ ὡς οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά	σοι	μεμεληκὸς ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι τὰς
[13]	καὶ τὴν Νίκην, αὐτὸν δέ	σοι	παρέξω τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ παραχωροῦντα
[50]	τούτων κατείληφας, καὶ πάντες ἑκουσίως	σοι	ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ
[1]	ἐκ πατέρων" κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ	σοί,	πρὸς τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι τῶν
[1]	οὔτε τῇ δυνάμει καταισχύνεις, ἀπέσταλκά	σοι	συγγραψάμενος, οὐχ ὡς οὐχὶ πάντων
[50]	ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον. ταῦτά	σοι	τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει πέλαγος, ταῦτα
[27]	τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες,	ἴσοι	καὶ δίκαιοι θεαταὶ (καθ( ῆντο
[25]	φθάσας Ἀρίστιππος, ἐξωλέστερος ἐκείνου τύραννος.	ὅσοι	δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν ἡλικίᾳ
[38]	Ἑλληνικὴν τιθεμένους εὐγένειαν. (καὶ μέν>	τοι	καὶ> Κλεομένης ᾔτει τὴν ἀρχὴν
[25]	οἵ τε πολλοὶ καὶ οἱ	δυνατοὶ	μὴ τὸν ἡγούμενον, ἀλλ' ὑπὲρ
[12]	~Ἐπεὶ δ' οἱ φυγάδες ἦσαν	ἀπαρηγόρητοι	τοῖς ἔχουσι τὰς κτήσεις ἐνοχλοῦντες,
[3]	ἀνδρὶ περὶ τὸν λόγον ἐσπούδασε·	καίτοι	(γέγονε( ναι) κομψότερος εἰπεῖν ἢ
[38]	(τοῖς ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι.	καίτοι	πᾶσαν ὁ Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν
[46]	καὶ γνωρισθῆναι τοῖς Ἀχαιοῖς. καὶ	μέντοι	καὶ παραλαβὼν αὐτὸν ὁ Ἄρατος
[12]	ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ	μέντοι	κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν καὶ
[31]	ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς	μέντοι	παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ'
[29]	παρὰ τὰς μάχας, κάρος δὲ	προσπίπτοι	καὶ ἴλιγγος ἅμα τῷ παραστῆναι
[16]	δὲ τὴν πρᾶξιν οὐκ ἂν	ἁμάρτοι	τις ἀδελφὴν προσειπὼν τῆς Πελοπίδου
[9]	πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ	πλεῖστοι	πένητες, ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν
[25]	ἐπὶ τὸν τύραννον· ὧν οἱ	πλεῖστοι	φθάσαντες ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον καὶ
[20]	δήσαντες ἐφύλαττον ἐν οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον·	αὐτοὶ	δὲ παρεσκευάζοντο πρὸς τὴν ἐπίθεσιν.
[32]	(ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν.	αὐτοὶ	δὲ Πελληνεῖς λέγουσι τὸ βρέτας
[45]	δὲ συναχθέντος ἀργυρίου τὸ τρίτον	αὐτοὶ	διείλοντο, τὰς δὲ δύο (μοίρας
[38]	δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον·	οὗτοι	γὰρ ἐπιέζοντο τῷ πολέμῳ μάλιστα,
[9]	ἤπειρον. ἀλλὰ μάλιστα δὴ διέδειξαν	οὗτοι	τὴν Ἑλληνικὴν ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν,
[31]	πάντας πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ	πρῶτοι	περὶ τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς
[18]	τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν Κορίνθῳ τέσσαρες	ἀδελφοὶ	Σύροι τὸ γένος, ὧν εἷς
[41]	δ' Ἀράτου φήσαντος, ὡς οὐκ	ἔχοι	τὰ πράγματα, μᾶλλον δ' ὑπ'
[9]	Ἑλληνικὴν ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν, ὁσάκις	τύχοι	κόσμου καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ
[11]	Τριταιεὺς εἴτε μικροτέρας τινὸς ὢν	τύχοι	(πόλεως. ἧκε δ' αὐτῷ καὶ
[26]	ἐκ πληγῆς θάνατον ὥσπερ οἱ	λαγωοὶ	διέφυγον· οἶκος δ' ἢ γένος
[27]	εἶχε, καὶ πολλὰ τῶν ἰδίων	ἐπὶ	θάλασσαν προεξέπεμψε. νῦν δὲ τοῦτο
[37]	ἀγωνισάμενος τὸν κάλλιστον τῶν ἀγώνων	ἐπὶ	θύραις τῆς πατρίδος. (οἱ δ'
[30]	ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας (καὶ στρατείαν	ἐπὶ	Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος δ' ὁ
[29]	ἔτι νυκτὸς οὔσης καὶ συνταξαμένους	ἐπὶ	μάχην ἀγνοεῖσθαι καὶ λανθάνειν τὸν
[36]	(Ἀχαιοῖς. αὖθις δὲ τῶν Λακεδαιμονίων	ἐπὶ	Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει
[41]	ἔρημος καὶ ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ	ἐπὶ	ναυαγίου τῆς πατρίδος ἐν τοσούτῳ
[33]	Σύρον, ἀπ' οὐδενὸς ἦν εἰκότος	ἐπὶ	νοῦν βαλέσθαι τὴν τηλικαύτην πρᾶξιν,
[34]	καὶ τὸ Σούνιον τοῖς Ἀθηναίοις	ἐπὶ	πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν
[50]	καὶ ταπεινήν. ὁ δ' Ἄρατος	ἐπὶ	πολὺ μὲν ἡσύχαζε, δεομένου δὲ
[12]	τόπον, ἐν ᾧ τὰ μὲν	ἐπὶ	σκοπὴν ἀνιών, τὰ δὲ κρυπτόμενος
[9]	πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ βαδίζοντες	ἐπὶ	τὰ χωρία καὶ τὰς οἰκίας
[13]	ἀφικέσθαι καὶ συγγενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν	ἐπὶ	ταλάντῳ, τῆς δόξης (μᾶλλον ἢ
[47]	εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον	ἐπὶ	τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις τὸν Φίλιππον,
[6]	στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος ὡς	ἐπὶ	τὰς ἵππους τὰς βασιλικὰς εἰς
[14]	αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ κύριος ὅλως	ἐπὶ	τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας, μόνος οὐχ
[21]	τῆς πόλεως μετὰ τῶν ἑκατὸν	ἐπὶ	τὴν ἄκραν, ἤδη περιχαρὴς διὰ
[42]	πλοίων ἐπιβάντες εἰς Αἴγιον παρεκομίσθησαν	ἐπὶ	τὴν ἐκκλησίαν, ἐν ᾗ καλεῖν
[34]	ἀρετήν, ἐπεὶ Δημητρίου τελευτήσαντος ὥρμησαν	ἐπὶ	(τὴν ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον ἐκάλουν. ὁ
[8]	ὁ Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς πολίτας	ἐπὶ	τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ πιστεύσαντες
[42]	θαρρύνας καὶ παραμυθησάμενος αὐτούς, ἐξίππευσεν	ἐπὶ	τὴν θάλατταν, ἔχων δέκα φίλους
[17]	θεάτρῳ, παρέπεμπε τὴν Νίκαιαν αὐτὸς	ἐπὶ	τὴν θέαν ἐν φορείῳ κεκοσμημένῳ
[31]	ἀφικομένου μετὰ δυνάμεως καὶ συνεξορμῶντος	ἐπὶ	τὴν μάχην τοὺς Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς
[8]	προσδεξάμενος ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγους,	ἐπὶ	τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου καὶ
[7]	σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν	ἐπὶ	τὴν πόλιν, συμμέτρως τῇ περιφορᾷ
[25]	Χαριμένους δὲ τοῦ μάντεως προσλαβόντος	ἐπὶ	τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον, οἱ περὶ
[34]	πρὸς τὴν χρείαν, καὶ τὸν	ἐπὶ	τῆς φρουρᾶς Διογένη συνέπεισεν ἀποδοῦναι
[27]	δὲ κλίμακας προσθεὶς μετ' ὀλίγων	ἐπὶ	τὸ τεῖχος ἀνέβη παραβόλως, καὶ
[40]	μὲν γὰρ οὐδὲν οὐδ' ἔστεργεν	ἐπὶ	τοῖς παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων
[48]	ὁ Φίλιππος. καὶ ἀνακρουσάμενος αὖθις	ἐπὶ	τὸν Ἄρατον, ὅλος ἦν ἐκείνου,
[40]	πλησίον τῆς ἄκρας γενόμενος, ἀναπηδήσας	ἐπὶ	τὸν ἵππον καὶ Κλεοπάτρῳ τῷ
[6]	καὶ προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ σποράδες	ἐπὶ	τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ κελευσθέντες
[25]	κατεμήνυσε τοὺς ἄνδρας ἤδη βαδίζοντας	ἐπὶ	τὸν τύραννον· ὧν οἱ πλεῖστοι
[21]	τειχίοις τισὶ καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν	ἐπὶ	τοὺς ἄνδρας καθίζει· καὶ τρεῖς
[33]	ἀλλὰ πολλῶν ἐθνῶν καὶ δυναστῶν	ἐπὶ	τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων, εὐθὺς ὁ
[31]	εὐθὺς ὥρμησε μετὰ τῶν παρόντων	ἐπὶ	τοὺς πολεμίους, ἐν τῷ κρατεῖν
[44]	καὶ λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον	ἐπὶ	τοὺς πολεμίους. καὶ περὶ τὴν
[3]	τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον μῖσος	ἐπὶ	τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ παρὰ
[40]	ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν (ὑπούλως ἔχοντες.	ἐπὶ	τούτους ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον ὁ Ἄρατος
[25]	πόλεμον ἐξενηνοχόσι. καὶ δίκην ἔσχον	ἐπὶ	τούτῳ παρὰ Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου
[19]	δικαιοτάτους καὶ κρατίστους γεγονέναι δοκοῦντας	ἐπὶ	τῷ διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας καὶ
[41]	διαποροῦντος, εἰ δέξεται τὸν Ἀντίγονον	ἐπὶ	τῷ παραδοῦναι τὸν Ἀκροκόρινθον· ἄλλως
[9]	Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα, τοὺς δ'	ἐπὶ	τῶν ἔμπροσθεν τυράννων οὐκ ἐλάττους
[43]	σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς ὁ θεὸς	ἐπὶ	τῶν ἱερῶν ἔδειξε. λέγεται γὰρ
[7]	δ' ὥσπερ εἶχον αὐτοῦ πτήξαντες	ἐπὶ	τῶν κλιμάκων, τούτους μὲν οὐ
[21]	τὴν μὲν ἄλλην δύναμιν ἐκέλευσεν	ἐπὶ	τῶν ὅπλων νυκτερεύειν, ἀναλαβὼν δὲ
[17]	Νικαίας δὲ τῆς ἐκείνου γυναικὸς	ἐπὶ	τῶν πραγμάτων γενομένης καὶ φυλαττούσης
[17]	ἐπεὶ φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν ἡ	(ἐπι(	χείρησις. Ἀλεξάνδρου γὰρ ὑφ' ὃν
[25]	Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μὴ παρόντος	(Ἀρί(	στιππος εἷλε διώκων, καὶ μνῶν
[3]	ἴσως ἢ πολιτικῷ προσῆκον ἦν	ἀνδρὶ	περὶ τὸν λόγον ἐσπούδασε· καίτοι
[53]	ἄνακτος; ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ'	ἀνέρι	καὶ τὸ βαρῦνον γαίης ἔστ'
[29]	ἠλευθέρωσε τοὺς ἐν αὐτῷ, τῶν	περὶ	Ἀγίαν καὶ τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον
[22]	ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ μέγαν ἀγῶνα	περὶ	αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι, καὶ
[52]	ἀρχῆς συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν οἷς ἔπραξε	περὶ	αὐτόν. ἐπιθυμῶν γὰρ ἀνελεῖν τὸν
[17]	δυνάσταις, ἡ δ' Ἀντιγόνου σπουδὴ	περὶ	αὐτὸν οὐδὲν ἀπέλειπε πάθει τῶν
[1]	τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων, ἀκούοντας	περὶ	αὐτῶν ἀεί τι καὶ λέγοντας.
[35]	δὲ συμπεισθεὶς πάλιν αὐτὸς ἤρξατο	περὶ	αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως
[13]	Ἄρατος ὅτε τὴν πόλιν ἠλευθέρωσε,	περὶ	δὲ τῆς Ἀριστράτου τοῦ κατὰ
[3]	δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν μὲν οἱ	περὶ	Δεινίαν καὶ Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν,
[27]	διήμαρτεν· ὁ γὰρ τύραννος ἤδη	περὶ	δρασμὸν εἶχε, καὶ πολλὰ τῶν
[14]	μὲν καὶ ἄεθλα καὶ ἁ	περὶ	Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ
[41]	τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν οἱ	περὶ	Εὐρυκλείδην καὶ Μικίωνα (διεκώλυσαν. ὄντων
[21]	ἦν δὲ τοῦ ἔτους ἡ	περὶ	θέρος ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ
[40]	ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ τοὺς	περὶ	θύρας ὄντας εἴσω παριέναι· καὶ
[47]	ἐκλελυμένους πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται	(περὶ	Καφύας· καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας,
[39]	Ἄρατος ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ	περὶ	Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς δυνάμεως,
[45]	ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ καὶ τὰ	περὶ	Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς
[3]	μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ	περὶ	παλαίστραν, ὥστε καὶ (πένταθλον ἀγωνίσασθαι
[47]	αὐτοῦ καὶ πίστιν ἐλπίζοντες εὐκόλῳ	περὶ	πάντα χρήσεσθαι καὶ χειροήθει. ~Καὶ
[23]	τοῦ Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα μὲν	περὶ	Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ'
[1]	ὃν οὔτε τῇ δόξῃ τῇ	περὶ	σεαυτὸν οὔτε τῇ δυνάμει καταισχύνεις,
[46]	Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς μάχῃ μεγάλῃ	περὶ	Σελλασίαν ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην καὶ
[31]	~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ	περὶ	τὰς Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν
[10]	τοιαύτην ἀνωμαλίαν ἔνδεια λόγου φιλοσόφου	περὶ	τὰς εὐφυΐ ας ἀπεργάζεται, τὴν
[22]	ἀπέκρυψε νεφῶν (συνελθόντων. οἱ δὲ	περὶ	τὰς πύλας ἔξω περὶ τὸ
[31]	πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι	περὶ	τὰς πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ
[37]	Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου καὶ	περὶ	τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, ὁ μὲν
[49]	ἰδίᾳ τὸν νεώτερον Ἄρατον ἠδίκει	περὶ	τὴν γυναῖκα καὶ πολὺν χρόνον
[51]	πρὸς αὐτόν, ἤδη καὶ τῶν	περὶ	τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων αἰσθόμενος, καὶ
[44]	ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους. καὶ	περὶ	τὴν Κορινθίων> πόλιν ἀγῶνες ἦσαν,
[2]	(ἑπταετῆ καταλελειμμένον. ἐν δὲ τῇ	περὶ	τὴν οἰκίαν ταραχῇ συνεκπεσὼν τοῖς
[28]	ἀνελόμενος. οὐ μὴν ἀλλὰ τῇ	περὶ	τὴν ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ
[22]	καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ (σκεδασθῆναι	περὶ	τὴν πόλιν διαλυθέντας. ἄρτι δὲ
[45]	τὰ δὲ μετὰ ταῦτα πραχθέντα	περὶ	τὴν πόλιν οὔτ' εἰς καλὴν
[43]	καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ	περὶ	τὴν πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ
[25]	λόγον ἐπιστήσας ἐνταῦθά που διεξελθεῖν	περὶ	τῆς Ἀριστίππου διαίτης, ἣν ἡ
[35]	Ἀριστόμαχον, ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη, καὶ	περὶ	τῆς στρατηγίας εἰς ἀγῶνα καὶ
[18]	προαχθεὶς εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ	περὶ	τῆς φρουρᾶς, ἔφη πρὸς τὸν
[19]	νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται	περὶ	τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον λαβὼν τὴν
[39]	τοῦ Κλεομένους, καὶ μάχῃ μεγάλῃ	περὶ	τὸ Ἑκατόμβαιον ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν,
[22]	δὲ περὶ τὰς πύλας ἔξω	περὶ	τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντες τοῦ Ἀράτου
[36]	στρατηγός. ~Ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ	περὶ	τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ
[35]	συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ κωλύσας,	περὶ	τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος
[23]	γαυρούμενον καὶ χαῖρον ὑπὸ τῆς	περὶ	τὸ σῶμα (βαρύτητος κεκρατῆσθαι. τῶν
[29]	δειλίας ἐστὶν ἢ δυσκρασίας τινὸς	περὶ	τὸ σῶμα καὶ ψυχρότητος, ὀνομάζειν
[25]	ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον, οἱ	περὶ	τὸν Αἰσχύλον ἠγανάκτουν καὶ δι'
[33]	Ἐργῖνον αἰτιᾶται, μεθ' οὗ τὰ	περὶ	τὸν Ἀκροκόρινθον ἔπραξεν. ἐκεῖνον γὰρ
[16]	ὕστερον αὖθις στρατηγῶν, ἐνίστατο τὴν	περὶ	τὸν Ἀκροκόρινθον πρᾶξιν, οὐ Σικυωνίων
[22]	ἀπὸ τῆς ἄκρας ἤδη τῶν	περὶ	τὸν Ἄρατον καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸς
[22]	ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς	περὶ	(τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε τοὺς
[35]	αὐτοῦ δι' ὀργήν, ἀπήλασαν τοὺς	(περὶ	τὸν Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ συμπεισθεὶς
[53]	ᾔδετο πρὸς κιθάραν ὑπὸ τῶν	περὶ	τὸν Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν
[7]	εὐτόνως ὑλακτούντων καὶ συμπαρατρεχόντων τοῖς	περὶ	τὸν Ἔκδηλον. οὐ μὴν ἀλλὰ
[19]	τὰ ἑξήκοντα τάλαντα κεῖσθαι τοῖς	περὶ	τὸν Ἐργῖνον, ὁ δ' Ἄρατος
[7]	καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ δυομένης	περὶ	τὸν κῆπον (εἶναι πλησίον τοῦ
[3]	ἢ πολιτικῷ προσῆκον ἦν ἀνδρὶ	περὶ	τὸν λόγον ἐσπούδασε· καίτοι (γέγονε(
[13]	μὲν γὰρ ὑπὸ (πάντων) τῶν	περὶ	τὸν Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ παρεστὼς
[7]	διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς ἀνέβαινον οἱ	περὶ	τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον, καὶ
[5]	(τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον οἱ	περὶ	τὸν Ξενοκλέα, τοῦ μὲν τείχους
[10]	ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ λεπτότητι τῆς	περὶ	τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ φερούσης
[28]	γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς	περὶ	τὸν τύραννον, οὐκ ἐτόλμησεν, ἀλλ'
[28]	τὴν Ἀργολίδα χώραν ἐπόρθει, καὶ	περὶ	τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης
[28]	τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς πάλιν ἔγνω διαμάχεσθαι	περὶ	τοῦ τροπαίου, καὶ μίαν ἡμέραν
[45]	μιᾶς τῆς ἐκείνου· καὶ πολλὰ	περὶ	τούτων δεηθεὶς (ὁ Ἄρατος οὐκ
[38]	ὁμοίως δὲ καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε	περὶ	τούτων, ᾧ μὴ τοῦ Πολυβίου
[30]	λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους	περὶ	τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ
[45]	ἐλύπει τὸν Ἄρατον, ὥσπερ τὸ	περὶ	τῶν εἰκόνων· ὁ γὰρ Ἀντίγονος
[20]	τε τὴν δεξιὰν αὐτῷ καὶ	περὶ	τῶν συγκειμένων πρὸς τὸν Ἐργῖνον
[31]	ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους καὶ διαμαχόμενοι	περὶ	τῶν χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ καὶ
[34]	διὸ καὶ κρατηθέντος αὐτοῦ μάχῃ	περὶ	Φυλακίαν ὑπὸ Βίθυος τοῦ Δημητρίου
[16]	τῆς μάχης, ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν	περὶ	Χαιρώνειαν ἡττήθησαν, Ἀβοιοκρίτου τε τοῦ
[3]	τῷ Ἀμφιάρεω τὸν Πέρσην Ὀρόντην,	Ἕκτορι	δὲ τὸν Λακεδαιμόνιον νεανίσκον, ὃν
[12]	ἐπέβη δὲ πείσας τὸν ναύκληρον	ἄχρι	Καρίας διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη κινδύνοις
[29]	ἐχόντων. γενομένης δὲ τῆς διώξεως	ἄχρι	Μυκηνῶν, ὁ μὲν τύραννος ὑπὸ
[34]	ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς,	ἄχρι	τῆς Ἀκαδημείας προῆλθεν· εἶτα πεισθεὶς
[26]	πώποτε τυράννων κοινὸς ἀποδεδειγμένος ἐχθρός,	ἄχρι	τῆς τήμερον ἡμέρας γένος εὐδοκιμώτατον
[22]	Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο καὶ κατεδίωξαν	ἄχρι	τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ τὴν πόλιν
[37]	ἐκδραμόντων καὶ ὠσαμένων τοὺς Σπαρτιάτας	ἄχρι	τοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ τὰς
[39]	καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι,	μέχρι	γάμων καὶ γυναικῶν ἀλλήλους κακῶς
[9]	δὲ φλὸξ μεγάλη καὶ καταφανὴς	μέχρι	Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε
[30]	ὡς εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε.	(μέχρι	μὲν οὖν τρίτης στρατηγίας ὁ
[27]	οἷς ἦν καὶ οὐκ ἐξεώσθη	μέχρι	νυκτὸς ἐνοχλούμενος ὑπὸ τῶν πολεμίων.
[53]	τῆς πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται	μέχρι	νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν αὐτῷ
[45]	Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ καὶ	μέχρι	νῦν καλεῖται. καὶ δοκεῖ δι'
[2]	καὶ τύραννον ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα,	μέχρι	οὗ Κλέωνος ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν
[50]	δὲ Βοιωτῶν ἄκραι καὶ Φωκέων	ἐκπεφύκασι	τῆς γῆς· εἰσὶ δέ που
[47]	διῆγον (ἐπέθεντο τοῖς κατὰ Πελοπόννησον	πράγμασι·	καὶ τὴν μὲν Πατρέων καὶ
[43]	ὁ Ἄρατος οὐ μόνον ἐν	πράγμασι	μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι
[49]	τῆς τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς	πράγμασι	πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλας
[38]	καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ τοῖς	ὑπομνήμασι	λοιδορῶν διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας
[17]	Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν προσαγορεύειν.	~Πᾶσι	μὲν οὖν περιμάχητος ἦν ὁ
[28]	καταβαλόντες ἢ σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες	παραλελοίπασι	τοῖς ἡττημένοις στῆσαι κατ' αὐτῶν
[13]	φίλον ὄντα τοῦ Ἀράτου παραιτεῖσθαί	φασι	καὶ δακρύειν, ὡς δ' οὐκ
[5]	δεῖν ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα χωρίοις	πετρώδεσι	καὶ ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν
[38]	διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας ταῖς	πόλεσι,	(συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ Κλεομένης
[38]	μηδ' οὓς αὐτὸς ἐν ταῖς	πράξεσι	καταστρατηγῶν καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ
[48]	τὸ ἦθος ὡς χρῶμα ταῖς	πράξεσι	τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ
[1]	δ' ὁ Τροιζήνιος ἐλέγχων αὐτὸν	ἀντεκτίθησι	τὴν ἀληθινὴν οὕτως ἔχουσαν· τίς
[38]	ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν ὁ Ἄρατος	ἀφίησι	φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην. ὁ
[24]	μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν τοῖς	Ἕλλησι	γενομένου. ἐγὼ δὲ τῶν Ἑλληνικῶν
[17]	καὶ λύπης καὶ φόβου μᾶλλον	ἐξίστησι	καὶ σάλον παρέχει τῇ ψυχῇ
[22]	παντάπασιν ἐνδεδυκότος καὶ περισκιαζομένου ταῖς	τραχύτησι,	καὶ διὰ (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν
[38]	Πολύβιος δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ	φησι	καὶ πρὸ τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον
[1]	εἰ μὴ κακοδαίμονες υἱοί; καί	φησι	τοὺς ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς ἀξίους
[32]	τοῖς ὑπομνήμασιν εἴρηκε τοιοῦτον, ἀλλά	φησι	τρεψάμενος τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ φεύγουσι
[50]	καὶ Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆς γῆς·	εἰσὶ	δέ που πολλοὶ καὶ τῆς
[21]	καθορῶσι. μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις	τισὶ	καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς
[45]	δὲ δύο (μοίρας ἔνειμαν τοῖς	Μακεδόσι.	καὶ ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν
[11]	παρὰ τοῦ βασιλέως πέντε καὶ	εἴκοσι	τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε μὲν ὁ
[48]	ὀργισθείς, εὐθὺς μὲν αὐτοὺς ἐζημίωσεν	εἴκοσι	ταλάντοις, ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ
[34]	ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς ὁ Ἄρατος	εἴκοσι	τῇ πόλει συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ'
[12]	καὶ διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ	ἐλάττοσι	χρησάμενος κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ
[25]	Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον	ἐξενηνοχόσι.	καὶ δίκην ἔσχον ἐπὶ τούτῳ
[47]	ῥᾳθυμίαν ἐθισθέντες γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι	χερσὶ	καὶ τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς
[14]	ἀντ' ἀρετᾶς ἠδὲ δικαιοσύνας, σωτῆρος	σωτῆρσι	θεοῖς, ὅτι πατρίδι τᾷ σᾷ
[17]	ἦν ὁ τόπος ἀεὶ καὶ	βασιλεῦσι	καὶ δυνάσταις, ἡ δ' Ἀντιγόνου
[36]	συλλογιζομένου τὸ μέλλον, ἐξαίφνης ἐπέπεσε	Μαντινεῦσι,	συμμάχοις οὖσι τοῦ Κλεομένους. καὶ
[11]	καὶ τὴν πόλιν, ἐν τοῖς	ἱππεῦσι	στρατευόμενος ἠγαπᾶτο δι' εὐπείθειαν ὑπὸ
[24]	Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα	κυσὶ	καὶ κυνηγοῖς ἴσοις ἐν τῷ
[4]	τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὸν διαλέγεσθαι φίλοις	οὖσι	καὶ ξένοις πατρῴοις. (Καὶ γὰρ
[36]	μέλλον, ἐξαίφνης ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις	οὖσι	τοῦ Κλεομένους. καὶ τὴν πόλιν
[3]	ἑαυτὸν ἀνέδειξε τύραννον. τοῦτον ἐμφερέστατον	λέγουσι	τὴν ὄψιν Περιάνδρῳ τῷ Κυψέλου
[32]	πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς	λέγουσι	τὸ βρέτας τῆς θεοῦ τὸν
[32]	φησι τρεψάμενος τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ	φεύγουσι	συνεισπεσὼν εἰς τὴν πόλιν ἐξελάσαι
[22]	(φέρε( σθαι. τέλος δὲ συνερείσαντες	ἐξωθοῦσι	τοὺς πολεμίους, καὶ καθυπέρτεροι τῆς
[21]	τὰς κρηπῖδας· οὔτε γὰρ ψόφον	ποιοῦσι	πολὺν οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ>
[50]	κατείληφας, καὶ πάντες ἑκουσίως σοι	ποιοῦσι	τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται
[32]	τοῖς πολεμίοις φάσμα θεῖον ὁρᾶν	δοκοῦσι	φρίκην ἐνέβαλε καὶ θάμβος, (ὥστε
[37]	ὡς αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς	διώκουσι	καὶ μὴ προέσθαι τὸ νίκημα
[31]	αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε τοῖς πολεμίοις	ὑπερβαλοῦσι	τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς
[1]	γένους καὶ τοῦ βίου καθηγεμόνας	εὐφημοῦσι.	(Διὸ κἀγὼ τὸν Ἀράτου τοῦ
[53]	ἐν ᾧ γενέσθαι (τὸν ἄνδρα	διαμνημονεύουσι.	τῆς μὲν οὖν προτέρας ὁ>
[53]	καὶ τὴν θυσίαν ἐκείνην Σωτήρια	προσαγορεύουσι,	τὴν δὲ τοῦ μηνὸς ἐν
[21]	πύλῃ προσμείξας, καὶ τὸν πυλωρὸν	ἀποκτιννύουσι	καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ φύλακας.
[12]	οἱ φυγάδες ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς	ἔχουσι	τὰς κτήσεις ἐνοχλοῦντες, ἥ τε
[21]	δὲ προσιόντας ἐξ (ἐναν( τίας	καθορῶσι.	μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ
[40]	οὕτως δ' ὑπεκδύς, καὶ τοῖς	ἀπαντῶσι	τῶν Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ
[24]	δυνάμει τῶν Ἀχαιῶν ἐφ' (ὅ	τι	βούλοιτο χρώμενος. Ἀθηναίοις δὲ τοὺς
[52]	ἐλεύθερος ἐκείνου ζῶντος εἶναι, μή	τί	γε τύραννος ἢ βασιλεύς, βίᾳ
[8]	ὁ (κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή	τι	γίνεται καινότερον. ὁ δ' ἀπὸ
[43]	λαθὼν τοὺς πολεμίους, οὐ πάνυ	τι	θαρρῶν τὸν Ἀντίγονον οὐδὲ (πιστεύων
[50]	ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενος,	τί	καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς, κρατοῦντα
[1]	(ἀρίστων, ἀκούοντας περὶ αὐτῶν ἀεί	τι	καὶ λέγοντας. οὐ γὰρ ἰδίων
[9]	μὲν ἡ (πλάνη καὶ ὁμοῦ	τι	πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ
[38]	τοῦ Πολυβίου μαρτυροῦντος οὐ πάνυ	τι	πιστεύειν ἄξιον ἦν· ἐνθουσιᾷ γὰρ
[18]	γὰρ ἄλλοις ἀδελφοῖς μὴ πάνυ	τι	πιστεύειν, ὀλίγαις δ' ὕστερον ἡμέραις
[20]	κινηθείς, ἠρώτησε τὸν ἄνθρωπον εἴ	(τι	συμβόλαιον αὐτῷ πρὸς Ἐργῖνον εἴη.
[24]	αὑτοῦ πατρίδος συμφέρον, οὐκ ἄλλο	τι	τῆς αὐξήσεως (τῶν Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν
[5]	θρασυνόμενον. βουλευομένου δ' αὐτοῦ χωρίον	τι	τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος
[12]	οὐκ ἄμουσον ὁ Ἄρατος ἀεί	τι	τῶν τεχνικῶν καὶ περιττῶν, μάλιστα
[8]	ὅσον οὔπω τῶν ἐξ ἀγροῦ	τι	(φέρειν εἰωθότων πρὸς ἀγορὰν ἐπερχομένων.
[30]	ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς ὄρνιθας, ὅ	τι	φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους, ὡς
[22]	διαπορούντων δ' αὐτῶν ἐφ' ὅ	τι	χρὴ τραπέσθαι μέρος, Ἀρχέλαος ὁ
[13]	(πάντων) τῶν περὶ τὸν Μέλανθον	ἅρματι	νικηφόρῳ παρεστὼς ὁ Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ
[28]	καθ' αὑτόν, ὡς ἀπιστῶν τῷ	κατορθώματι	καὶ φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς
[52]	μαλακὰς τὸ πρῶτον ἐν τῷ	σώματι	καὶ βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ'
[43]	τῷ Ἀράτῳ δύο χολὰς ἐν	ἥπατι	φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ περιεχομένας, καὶ
[21]	φυλακὴ τεσσάρων ἀνδρῶν οὐ καθορωμένοις·	ἔτι	γὰρ ἦσαν ἐν τῷ σκιαζομένῳ
[50]	τῶν δὲ κύριος ἤδη καθέστηκας.	(ἔτι	δὲ> λέγοντος αὐτοῦ, τὰ μὲν
[53]	(ἄλλων πολιτῶν ὁ βουλόμενος. ὧν	ἔτι	δείγματα μικρὰ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις
[13]	καὶ κτώμενος ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ	ἔτι	δόξα τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ
[45]	οὐδενὸς ἦν ἢ μόνης φωνῆς	ἔτι	κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσης.
[50]	ἐξειργασμένου τοῦ Φιλίππου καὶ συγκρούοντος	ἔτι	μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν
[34]	καὶ Δημητρίου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος,	ἔτι	μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις, (καὶ
[13]	Ἄρατος ἠγαπᾶτο, καὶ διδοὺς πεῖραν	ἔτι	μᾶλλον ἥψατο τοῦ βασιλέως, καὶ
[18]	τὸν (φιλόσοφον. ὁ δ' Ἄρατος	ἔτι	μὲν καὶ Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε
[30]	ἀδικίαν, ἀλλ' ἐπαρθεὶς ἔρωτι δόξης	ἔτι	νέος καὶ λόγους ψευδεῖς καὶ
[44]	οἴκαδε σωτηρίας, ἐκλιπὼν τὸν (Ἀκροκόρινθον	ἔτι	νυκτὸς ἐβοήθει. καὶ παρελθὼν μὲν
[29]	καὶ παρελθόντας εἰς τὰς Κλεωνὰς	ἔτι	νυκτὸς οὔσης καὶ συνταξαμένους ἐπὶ
[19]	οὐκ ἂν θαυμάσειε καὶ συναγωνίσαιτ'	ἔτι	νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ ἀνδρός,
[8]	τὸ θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν,	ἔτι	πρὸς τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην
[21]	λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί πως	ἔτι	πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα σὺν φωτὶ
[35]	τῶν χρημάτων ποριζομένων (ὁ Λυδιάδης	ἔτι	στρατηγῶν καὶ φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ
[39]	φρουρὰν ἐδέξαντο, καὶ ὅλως οὐδὲν	ἔτι	τῶν ἐπικτήτων βέβαιον ἦν τοῖς
[8]	ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ· καὶ προσδεξάμενος	ἔτι	τῶν κάτωθεν ὀλίγους, ἐπὶ τὴν
[50]	πρὸς αὐτόν, ὡς οὐδὲ καλὸς	ἔτι	φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα
[45]	αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο	μηκέτι	καλεῖν Μαντίνειαν, ἀλλ' (Ἀντιγόνειαν, ὃ
[20]	Ἄρατον ἦλθεν. (ἐλθόντα δ' αὐτὸν	οὐκέτι	διῆκαν, ἀλλὰ δήσαντες ἐφύλαττον ἐν
[20]	τὰ σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ	ὁμοιότητι	κινηθείς, ἠρώτησε τὸν ἄνθρωπον εἴ
[10]	σκότους οὖσαι, μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται	ξηρότητι	καὶ λεπτότητι τῆς περὶ τὸν
[10]	μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ	λεπτότητι	τῆς περὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος,
[28]	ὁμιλίαν καὶ πολιτείαν ἐμπειρίᾳ καὶ	χάριτι	τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο
[41]	ἀπείπαντο, καὶ τὴν Ἀθηναίων πόλιν	χάριτι	τοῦ Ἀράτου πρόθυμον οὖσαν οἱ
[38]	πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις	ἀντὶ	τῆς (τιμῆς καὶ τῆς προσηγορίας
[38]	ἧς τὸν ἀφανέστατον ἦν ἄξιον	ἀντὶ	τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι
[14]	καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ	παντὶ	σωτηρία καὶ ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ'
[45]	τὸν Ὀρχομενὸν δὲ συνεχώρησαν αὐτῷ	διαρπάσαντι	φρουρὰν ἐμβαλεῖν Μακεδονικήν, ἐψηφίσαντο δ'
[3]	εἰς Ἄργος ὑπεξέπεμψεν. ~Οὕτω δ'	ἐκκλαπέντι	τῷ Ἀράτῳ καὶ διαφυγόντι τὸν
[54]	ὥστε τὸν θάνατον αὐτῷ, καίπερ	ὄντι	νέῳ καὶ ἀνθοῦντι, μὴ συμφοράν,
[12]	ἡμέρας οὐ πολλὰς ἐν ἀπόροις	ὄντι	τῷ Ἀράτῳ γίνεταί τις εὐτυχία,
[3]	δ' ἐκκλαπέντι τῷ Ἀράτῳ καὶ	διαφυγόντι	τὸν κίνδυνον, εὐθὺς μὲν ἐνεφύετο
[33]	φιλίαν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς, καὶ	Πανταλέοντι	τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ
[43]	πράγμασι μεγάλοις ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ	σχολάζοντι	βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν ἐπίχαρις.
[36]	ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον ἤδη	παρακμάζοντι	τῷ θυμῷ καὶ κεκολασμένῃ τῇ
[45]	ὥσπερ ἀλγοῦντι τῷ θυμῷ καὶ	φλεγμαίνοντι	(θεραπείαν καὶ ἀναπλήρωσιν προσφερόντων. τὰ
[24]	ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας τῷ κοινῷ	συμφέροντι,	καὶ καθάπερ τὰ μέρη τοῦ
[10]	καὶ φιλίας ἀεὶ τῷ κοινῷ	συμφέροντι	χρώμενος. ὅθεν οὐχ οὕτως δοκεῖ
[43]	λέγεται γὰρ οὐ πρὸ πολλοῦ	θύοντι	τῷ Ἀράτῳ δύο χολὰς ἐν
[52]	ἀλλ' ὡς οὐδὲν ἦν ὄφελος	ἐλέγχοντι,	πράως καὶ σιωπῇ τὸ πάθος
[35]	ἀπαγορεύων καὶ τῷ Κλεομένει θράσος	ἔχοντι	καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς
[40]	τὸν ἵππον καὶ Κλεοπάτρῳ τῷ	ἄρχοντι	τῆς φρουρᾶς διακελευσάμενος ἐγκρατῶς φυλάττειν,
[26]	ἐν ἱματίῳ καὶ χλαμυδίῳ τῷ	τυχόντι,	τῶν πώποτε τυράννων κοινὸς ἀποδεδειγμένος
[45]	τὸ σκληρόν, κατὰ Σιμωνίδην, ὥσπερ	ἀλγοῦντι	τῷ θυμῷ καὶ φλεγμαίνοντι (θεραπείαν
[54]	αὐτῷ, καίπερ ὄντι νέῳ καὶ	ἀνθοῦντι,	μὴ συμφοράν, ἀλλ' ἀπόλυσιν κακῶν
[1]	ὥσπερ σοί, πρὸς τὸ κάλλιστον	ἀφομοιοῦντι	τῶν οἴκοθεν παραδειγμάτων τὸν βίον,
[30]	εὐθὺς ἐπεβούλευσε Λυδιάδῃ τῷ Μεγαλοπολίτῃ,	τυραννοῦντι	τῆς ἑαυτοῦ (πατρίδος. ὁ δ'
[43]	χρώμενος. ἐπεὶ δ' ὕστερον εὖ	χωροῦντι	τῷ πολέμῳ συναγαγὼν ὁ Ἀντίγονος
[36]	πόλιν στρατευσάντων, βοηθήσας ὤκνει μὲν	ἁψιμαχοῦντι	τῷ Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν, καὶ
[9]	φθονουμένην ὑπ' Ἀντιγόνου τὴν πόλιν	ὁρῶντι	διὰ τὴν ἐλευθερίαν, ταραττομένην δ'
[30]	καθάπερ τῷ κόκκυγί φησιν Αἴσωπος	ἐρωτῶντι	τοὺς λεπτοὺς ὄρνιθας, ὅ τι
[52]	πολὺν χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσης.	~Ὅτι	γὰρ ἦν μεμειγμένον αἰσχύνῃ καὶ
[11]	δι' εὐπείθειαν ὑπὸ τῶν ἀρχόντων,	ὅτι	καίπερ συμβολὰς τῷ κοινῷ μεγάλας
[14]	ἠδὲ δικαιοσύνας, σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς,	ὅτι	πατρίδι τᾷ σᾷ δᾶμον ἴσον
[33]	κακῶς ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,	ὅτι	σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς
[45]	ξενιζόμενον, ᾐτιῶντο πάντων ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντες	ὅτι	τὰς ἡνίας ἐκείνῳ παραδεδωκὼς καὶ
[13]	ὡς δ' οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν	ὅτι	τοῖς τυράννοις πολεμητέον, οὐ τοῖς
[28]	ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον,	ὅτι	τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους καὶ πολὺ
[16]	Θρασυβούλου τοῦ Ἀθηναίου τυραννοκτονίας, πλὴν	ὅτι	τῷ μὴ πρὸς Ἕλληνας, ἀλλ'
[9]	ἔχοντες, εὐβουλίᾳ καὶ ὁμονοίᾳ, καὶ	ὅτι	τῷ πρώτῳ κατ' ἀρετὴν ἐδύναντο
[22]	(σκεδασθῆναι περὶ τὴν πόλιν διαλυθέντας.	ἄρτι	δὲ τούτων νενικηκότων, Ἐργῖνος ἀπὸ
[50]	θύσων καὶ (θεωρήσων τὸν τόπον.	ἔστι	γὰρ οὐχ ἧττον εὐερκὴς τοῦ
[45]	εἰς καλὴν οὔτ' εἰς ἀναγκαίαν	ἔστι	θέσθαι τῷ Ἀράτῳ πρόφασιν. τῶν
[30]	ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν, ἀλλ' ἐπαρθεὶς	ἔρωτι	δόξης ἔτι νέος καὶ λόγους
[15]	οὖν περιμαχήτοις καὶ διαπύρῳ τοξευομέναις	ἔρωτι	φιλίαις βασιλέων καὶ τυράννων τοσοῦτον
[40]	αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ πως	καθεστῶτι	τῷ προσώπῳ καὶ τῷ λόγῳ
[21]	ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα σὺν	φωτὶ	φυλακὴ τεσσάρων ἀνδρῶν οὐ καθορωμένοις·
[7]	τὴν πορείαν, ὥστε τῷ μὲν	φωτὶ	χρῆσθαι καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ
[18]	πολλῶν ἀποδόσθαι χρημάτων; ἢ γὰρ	οὐχὶ	καὶ τοιχωρύχοις καὶ προδόταις ἁλοῦσιν
[1]	ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς	οὐχὶ	πάντων ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς ἐξ