Chap. |
[37] |
(αἰτίαν
δὲ
μεγάλην
ὁ
Ἄρατος
|
ἔλαβε, |
δόξας
προέσθαι
τὸν
Λυδιάδην·
καὶ |
[43] |
ἀναμνησθέντα
τῶν
ἱερῶν
ἐκείνων
γέλως
|
ἔλαβε, |
καὶ
διηγεῖτο
τῷ
βασιλεῖ
τὸ |
[39] |
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν
|
(ἔλαβε |
καὶ
Πεντέλειον.
εἶτ'
εὐθὺς
Ἀργεῖοι |
[11] |
πέντε
καὶ
εἴκοσι
τάλαντα.
ταῦτ'
|
ἔλαβε |
μὲν
ὁ
Ἄρατος,
λαβὼν
δὲ |
[33] |
τοῦ
Θριασίου
φεύγων,
καὶ
τομὰς
|
ἔλαβε |
πολλὰς
θεραπευόμενος,
καὶ
πολὺν
χρόνον |
[13] |
ἥψατο
τοῦ
βασιλέως,
καὶ
δωρεὰν
|
ἔλαβε |
τῇ
πόλει
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατὸν |
[18] |
δ'
αὖθις
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἑτέραν
|
ἔλαβε |
τῆς
πράξεως
ὑπόθεσιν
τοιαύτην.
(Ἦσαν |
[29] |
αὑτοῦ
στρατιωτῶν
ἀποβαλών,
ὅμως
οὐκ
|
ἔλαβε |
τὸ
Ἄργος
οὐδ'
ἠλευθέρωσε
τοὺς |
[6] |
καὶ
φανερὸς
ὢν
ἐν
ἀγορᾷ
|
διέτριβε |
μετὰ
τῶν
φίλων·
εἶτ'
ἀλειψάμενος |
[30] |
αὐτῷ
φθονεῖν
ἐδόκει,
καὶ
τό
|
γε |
δεύτερον
ὁ
Λυδιάδης
στρατηγὸς
ᾑρέθη, |
[8] |
εἰδότων
ὑπὲρ
τῶν
πραττομένων,
πρίν
|
γε |
δὴ
προελθὼν
ὁ
κῆρυξ
εἶπεν, |
[54] |
κακῶν
καὶ
σωτηρίαν
γενέσθαι.
(Δίκας
|
γε |
μὴν
ὁ
Φίλιππος
οὐ
μεμπτὰς |
[45] |
τὴν
παρρησίαν
ἐχούσης.
(ἐπεὶ
φανερῶς
|
γε |
πολλὰ
τῶν
πραττομένων
ἐλύπει
τὸν |
[52] |
φθόαν
περαινόντων.
οὐ
μὴν
ἔλαθέ
|
γε |
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς
οὐδὲν |
[52] |
ἐκείνου
ζῶντος
εἶναι,
μή
τί
|
γε |
τύραννος
ἢ
βασιλεύς,
βίᾳ
μὲν |
[52] |
συνήθη
νοσῶν
διήντλει·
πλὴν
ἑνός
|
γε |
τῶν
συνήθων
ἐν
τῷ
δωματίῳ |
[1] |
τῆς
παροιμίας
ἐπιστομίζεσθαι.
ἀλλ'
οἷς
|
γε |
φύσει
τὸ
γενναῖον
ἐπιπρέπει
ἐκ |
[27] |
διὰ
τὸ
τραῦμα
μὴ
δυνάμενος,
|
ἀπήγαγε |
τοὺς
στρατιώτας.
~Ἐπεὶ
δὲ
ταύτην |
[35] |
δὲ
πείσας
τὴν
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
|
προσήγαγε |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
τὸν
(ἄνθρωπον.
ἔνθα |
[9] |
τὴν
πρᾶξιν
ἡ
τύχη
διεφύλαξε.
|
(Κατήγαγε |
δὲ
φυγάδας,
τοὺς
μὲν
ὑπὸ |
[5] |
Ἀράτῳ
προσαχθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Ξενοκλέους,
|
ἔλεγε |
τοῦ
τείχους,
καθ'
ὃν
ὑπερβὰς |
[43] |
προσιόντος
ἤδη
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
|
ἦγε |
δὲ
πεζοὺς
δισμυρίους
Μακεδόνας,
ἱππεῖς |
[21] |
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
(πλὴν
ὀλίγων,
|
ἦγε |
πρὸς
τὰς
πύλας
παρὰ
τὸ |
[29] |
καὶ
τὰς
ὁδοὺς
φυλακαῖς
διαλαβών,
|
ἦγε |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑπομένους
οὕτω
μὲν |
[17] |
καὶ
θέας
ἐπετέλει
καὶ
πότους
|
συνῆγε |
καθ'
ἡμέραν,
ὡς
ἄν
τις |
[4] |
Ἀντίγονος
μὲν
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ
|
παρῆγε |
τὸν
χρόνον,
αἱ
δ'
ἀπ' |
[36] |
Λύκαιον
ἡττηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Κλεομένους
|
ἔφευγε, |
καὶ
πλανηθεὶς
νυκτὸς
ἔδοξε
μὲν |
[21] |
τέταρτος
πληγεὶς
ξίφει
τὴν
κεφαλήν,
|
ἔφυγε |
βοῶν
ἔνδον
εἶναι
τοὺς
(πολεμίους. |
[50] |
ψυχήν,
ἀφήσεις
τὸν
τόπον·
εἰ
|
δὲ |
βασιλέως,
ἀμφοτέρων
τῶν
κεράτων
τὸν |
[50] |
Κρητῶν
ὄρη
καὶ
μεγάλα,
πολλαὶ
|
δὲ |
Βοιωτῶν
ἄκραι
καὶ
Φωκέων
ἐκπεφύκασι |
[50] |
ἄλλων
ὀλίγον
ἀπολείποντας
διακοσίων.
~Οὕτω
|
δὲ |
δεινὸν
ἔργον
ἐξειργασμένου
τοῦ
Φιλίππου |
[20] |
ἐλάλει
(κἀκεῖ(
νον
ἀνέκρινεν.
ὁ
|
δὲ |
δεξάμενος
αὐτοῦ
τὴν
ἁμαρτίαν,
πανούργως |
[53] |
τοῦ
Σωτῆρος
κατήρχετο
θυηπόλος,
τῆς
|
δὲ |
δευτέρας
ὁ
τοῦ
Ἀράτου,
στρόφιον |
[14] |
πλουσίους
διάλυσις
καὶ
ὁμόνοια,
τῷ
|
δὲ |
δήμῳ
παντὶ
σωτηρία
καὶ
ἀσφάλεια, |
[34] |
ἄρχοντος
τότε
τῶν
Ἀχαιῶν,
αὐτὸς
|
δὲ |
δι'
ἀρρωστίαν
τινὰ
μακρὰν
κλινήρης |
[31] |
εἶναι
τὸν
δεσπότην
ἑκάστης.
οὕτω
|
δὲ |
διακειμένοις
αὐτοῖς
καὶ
ταῦτα
πράττουσιν |
[25] |
ἀρίστους
τῶν
προσοίκων
αὐτονομουμένους,
Ἀργείοις
|
δὲ |
δουλεύουσιν
ἀχθόμενος,
ἐπεβούλευεν
ἀνελεῖν
τὸν |
[45] |
τὸ
τρίτον
αὐτοὶ
διείλοντο,
τὰς
|
δὲ |
δύο
(μοίρας
ἔνειμαν
τοῖς
Μακεδόσι. |
[7] |
φωτὶ
χρῆσθαι
καθ'
ὁδόν,
ἤδη
|
δὲ |
δυομένης
περὶ
τὸν
κῆπον
(εἶναι |
[30] |
τῆς
ἐκ
μοναρχίας
βαρύτητος.
ἅμα
|
δὲ |
ζηλῶν
εὐημεροῦντα
καὶ
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα |
[54] |
παρὰ
Ῥωμαίοις
τιμῆς
ἀνεῖλε,
Περσεῖ
|
δὲ |
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν
παρέδωκεν,
ὃν |
[20] |
αὐτῶν,
ἄλλο
δ'
οὐδέν;
~Οὖσαν
|
δὲ |
καθ'
αὑτὴν
ἐπισφαλῆ
τὴν
πρᾶξιν |
[28] |
καὶ
μᾶλλον
προσήκοντα
τούτοις.
(ἤγαγον
|
δὲ |
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη
τότε |
[33] |
(εἰλήφει
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
ἐδήλωσε
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος,
οὐ |
[15] |
φύσει
μόνον
καὶ
φιλοπολίτην·
ὁ
|
δὲ |
καὶ
βίων
ἔοικε
καὶ
(πραγμάτων |
[24] |
ἐνιαυτὸν
αἱρεῖσθαι
στρατηγὸν
αὐτόν,
ἔργῳ
|
δὲ |
καὶ
γνώμῃ
διὰ
παντὸς
ἄρχειν. |
[45] |
Μακεδονίαν
ἀπέστειλαν
πέδαις
δεδεμένους,
παῖδας
|
δὲ |
καὶ
γυναῖκας
ἠνδραποδίσαντο,
τοῦ
δὲ |
[6] |
ἰδίων
οἰκετῶν
τριάκοντα
καθώπλισεν.
ἐμισθώσατο
|
δὲ |
καὶ
διὰ
Πρώτου
καὶ>
Ξενοφίλου |
[41] |
πεπολιτευμένος
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
πεπρωτευκὼς
|
δὲ |
καὶ
δυνάμει
καὶ
δόξῃ
τῶν |
[50] |
καὶ
(δυσεκβίαστος
τοῖς
παροικοῦσιν.
ἀναβὰς
|
δὲ |
καὶ
θύσας,
ὡς
προσήνεγκεν
αὐτῷ |
[38] |
καὶ
τῆς
προσηγορίας
ἐκείνης·
Ἀντίγονος
|
δὲ |
καὶ
κατὰ
γῆν
καὶ
κατὰ |
[6] |
πύργον,
ἐκεῖ
κελευσθέντες
περιμεῖναι.
προεπέμφθη
|
δὲ |
καὶ
Καφισίας
ὑπ'
αὐτοῦ
μετὰ |
[48] |
πολλῆς
ἀσελγείας
καὶ
βωμολοχίας·
ἅπαξ
|
δὲ |
καὶ
λίθοις
βάλλοντες
ἀπιόντα
εἰς |
[31] |
διαμαχόμενοι
περὶ
τῶν
χρημάτων,
ἡγεμόνες
|
δὲ |
καὶ
λοχαγοὶ
τὰς
γυναῖκας
καὶ |
[45] |
πρὸς
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου,
τρέφειν
|
δὲ |
καὶ
(μισθοδοτεῖν
ἠναγκάζοντο
τοὺς
Μακεδόνας, |
[43] |
δοκεῖ
κἀκείνῳ
ψῦχος
εἶναι,
τοῦ
|
δὲ |
καὶ
πάνυ
ῥιγοῦν
φήσαντος,
ἐκέλευσε |
[4] |
οὐ
μικρὸν
οὐδ'
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
|
δὲ |
καὶ
(παρ'
ἡλικίαν
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ |
[43] |
ἠσπάσατο
μετρίως
καὶ
κοινῶς,
ἐκεῖνον
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τὴν
πρώτην
ἀπάντησιν |
[45] |
(μισθοδοτεῖν
ἠναγκάζοντο
τοὺς
Μακεδόνας,
θυσίας
|
δὲ |
καὶ
πομπὰς
καὶ
ἀγῶνας
Ἀντιγόνῳ |
[45] |
(ὁ
Ἄρατος
οὐκ
ἔπεισεν.
ἐδόκει
|
δὲ |
καὶ
τὰ
περὶ
Μαντίνειαν
οὐχ |
[27] |
ἐνοχλούμενος
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
νύκτα
τῷ
πόνῳ |
[2] |
ἀδελφῷ
γεγαμημένης,
ὄνομα
(Σωσοῦς.
αὕτη
|
δὲ |
καὶ
τὸ
ἦθος
οὖσα
γενναία, |
[33] |
τὸ
θαρρεῖν
(ἀνακαλού(
μενος.
ἅπαξ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
σκέλος
ἔσπασε
διὰ |
[42] |
καὶ
παραδιδόναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
ἔπεμψε
|
δὲ |
καὶ
τὸν
υἱὸν
Ἄρατος
πρὸς |
[2] |
ἐξέβαλε,
τοὺς
δ'
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει
|
δὲ |
καὶ
τὸν
υἱὸν
(αὐτοῦ)
ἀνελεῖν |
[36] |
ἐξεφοίτησεν
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας·
ἀνασωθεὶς
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
στρατιώτας
συναγαγών,
οὐκ |
[20] |
καὶ
δεησόμενον
αὐτοῦ
σιωπᾶν.
ὁ
|
δὲ |
καὶ
τοῦτ'
ἐποίησε
καὶ
τὸν |
[45] |
ὅμως
περιιδὼν
παρανόμως
ἀπολόμενον.
~Ἤδη
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐκείνῳ
τὰς |
[38] |
καὶ
φέροντος
(τοῦ
Κλεομένους.
ὁμοίως
|
δὲ |
καὶ
Φύλαρχος
ἱστόρηκε
περὶ
τούτων, |
[34] |
(τὴν
ἐλευθερίαν,
ἐκεῖνον
ἐκάλουν.
ὁ
|
δέ, |
καίπερ
ἑτέρου
μὲν
ἄρχοντος
τότε |
[17] |
ἡδονῆς
(καὶ
φιλοφροσύνης
ἀφεικώς.
ἐπεὶ
|
δὲ |
καιρὸς
ἦν,
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
ἐν |
[7] |
τὸν
ἔσχατον
(κίνδυνον
ἦλθον.
ὡς
|
δὲ |
κἀκείνην
διέφυγον
παρελθοῦσαν,
εὐθὺς
ἀνέβαινον |
[39] |
Ἀράτου
καὶ
διαβολὰς
ἔχουσαν·
γέγραφε
|
δὲ |
κἀκεῖνος
ἐπιστολὰς
κατὰ
τοῦ
Κλεομένους, |
[32] |
Ἐπιγήθους
ἀνδρὸς
ἐνδόξου
θυγάτηρ,
αὐτὴ
|
δὲ |
κάλλει
καὶ
μεγέθει
σώματος
εὐπρεπής, |
[12] |
ἐλάττοσι
χρησάμενος
κατὰ
θάλατταν.
ἐκ
|
δὲ |
Καρίας
χρόνῳ
πολλῷ
περαιωθεὶς
εἰς |
[6] |
ἐφ'
ἁμαξῶν
προαπέστειλαν.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
κατασκόπων
τινῶν
ἐν
Ἄργει
τοῦ |
[7] |
κρατήσας
ἔφθη
γὰρ
ἀποπηδήσαντα
τὸν
|
δὲ |
κηπουρὸν
ἐγκεκλεικώς.
ἀθύμους
δὲ
τοὺς |
[42] |
ἐκεῖ
τὸν
Ἄρατον
ἐκάλουν.
ἦν
|
δὲ |
κίνδυνος,
τοῦ
Κλεομένους
πρὸς
τῇ |
[32] |
ἄλλον
ἀποκεῖσθαι
χρόνον
ἄψαυστον,
ὅταν
|
δὲ |
κινηθὲν
ὑπὸ
τῆς
ἱερείας
ἐκφέρηται, |
[38] |
ταῖς
πόλεσι,
(συμμάχους
ὑποκοριζόμενον.
εἰ
|
δὲ |
Κλεομένης
ἦν
λεγέσθω
γὰρ
οὕτως |
[44] |
κατέκλεισαν
εἰς
τὴν
ἀκρόπολιν,
ὁ
|
δὲ |
Κλεομένης
πυθόμενος
ταῦτα,
καὶ
δείσας |
[6] |
γὰρ
ἦν
ἄλλῃ
παρελθεῖν.
τὰς
|
δὲ |
κλίμακας
διαλυτὰς
οὔσας
ἐμβαλόντες
εἰς |
[6] |
καὶ
καταδρομαῖς
ἐπ'
ἀλλήλους·
τὰς
|
δὲ |
κλίμακας
Εὐφράνωρ
ὁ
μηχανοποιὸς
ἀναφανδὸν |
[27] |
ἐπιχειρήσας
καταλαμβάνειν
τὸ
Ἄργος.
ἅπαξ
|
δὲ |
κλίμακας
προσθεὶς
μετ'
ὀλίγων
ἐπὶ |
[26] |
ἔχοντα,
(ταραχωδῶς
καὶ
περιφόβως.
τὸ
|
δὲ |
κλιμάκιον
ἡ
τῆς
ἐρωμένης
μήτηρ |
[5] |
αὑτοῦ
καταλύειν
τὸν
τύραννον.
~Πρώτοις
|
δὲ |
κοινοῦται
τὴν
γνώμην
Ἀριστομάχῳ
καὶ |
[12] |
μὲν
ἐπὶ
σκοπὴν
ἀνιών,
τὰ
|
δὲ |
κρυπτόμενος
διῆγεν.
ἔπλει
μὲν
οὖν |
[50] |
ἡλικίαν
τῶν
μὲν
ἡγεμών,
τῶν
|
δὲ |
κύριος
ἤδη
καθέστηκας.
(ἔτι
δὲ> |
[5] |
οὐκ
ἄπορον
οὐδὲ
χαλεπήν,
τὸ
|
δὲ |
λαθεῖν
προσελθόντας
ἐργῶδες
εἶναι
φάσκοντες |
[6] |
ὁ
μὲν
στεφάνους
φέρων,
ὁ
|
δὲ |
λαμπάδας
ὠνούμενος,
ὁ
δὲ
τοῖς |
[23] |
ἁλισκομένης
εἰς
Κεγχρεὰς
διεξέπεσεν.
ὕστερον
|
δὲ |
λέγεται
σχολάζων
πρὸς
τὸν
εἰπόντα |
[50] |
δὲ
κύριος
ἤδη
καθέστηκας.
(ἔτι
|
δὲ> |
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὰ
μὲν
σπλάγχνα |
[21] |
ἐπὶ
τῶν
ὅπλων
νυκτερεύειν,
ἀναλαβὼν
|
δὲ |
λογάδας
τετρακοσίους,
οὐδ'
αὐτοὺς
εἰδότας |
[13] |
κομίζων
εἰς
Πελοπόννησον
κατῆρε,
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
διελὼν
εἰς
δόσεις
ὁ |
[18] |
εὐθὺς
διέθεντο
τοῦ
χρυσίου,
τὸ
|
δὲ |
λοιπὸν
εἷς
αὐτῶν
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν |
[37] |
κατεκώλυσε
(διαβῆναι
τοὺς
ὁπλίτας·
ὁ
|
δὲ |
Λυδιάδης
περιπαθῶν
πρὸς
τὰ
γιγνόμενα |
[48] |
αὐτοὺς
ἐζημίωσεν
εἴκοσι
ταλάντοις,
ὕστερον
|
δὲ |
λυμαίνεσθαι
τὰ
πράγματα
καὶ
ταράττειν |
[5] |
τινος
κυναρίων,
μικρῶν
μέν,
ἐκτόπως
|
δὲ |
μαχίμων
καὶ
ἀπαρηγορήτων,
εὐθὺς
ἐνίστατο |
[12] |
διὰ
πόρου
δρόμῳ
χρησόμενος.
πρὸς
|
δὲ |
μέγα
πνεῦμα
καὶ
πολλὴν
θάλασσαν |
[37] |
στράτευμα
τῆς
ἥττης
ἀνέπλησαν.
(αἰτίαν
|
δὲ |
μεγάλην
ὁ
Ἄρατος
ἔλαβε,
δόξας |
[47] |
λεηλασίαν
ὁδοῦ
πάρεργον
(ἐποιήσαντο,
τὴν
|
δὲ |
Μεσσήνην
ἐμβαλόντες
ἐπόρθουν.
ἐφ'
οἷς |
[19] |
ὡμολόγησεν,
ἢν
δ'
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
|
δὲ |
μετ'
(ἐκείνων,
οἰκίαν
ἑκατέρῳ
καὶ |
[16] |
Λοκρίδα
καὶ
Καλυδωνίαν
ἐπόρθησε,
Βοιωτοῖς
|
δὲ |
μετὰ
μυρίων
στρατιωτῶν
βοηθῶν,
ὑστέρησε |
[45] |
(θεραπείαν
καὶ
ἀναπλήρωσιν
προσφερόντων.
τὰ
|
δὲ |
μετὰ
ταῦτα
πραχθέντα
περὶ
τὴν |
[49] |
ἄρχοντες
ἐπελαμβάνοντο
τῶν
δημαγωγῶν,
ἐκεῖνοι
|
δὲ |
μετὰ
τῶν
πολλῶν
ἐπελθόντες
τούς |
[23] |
τῶν
Ζήνωνος
ἤρεσκε
δογμάτων·
νῦν
|
δὲ |
μεταβάλλομαι,
νουθετηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Σικυωνίου |
[21] |
περὶ
θέρος
ἀκμάζον
ὥρα,
τοῦ
|
δὲ |
μηνὸς
πανσέληνος,
ἡ
δὲ
νὺξ |
[54] |
τὴν
βασιλείαν
πρὸς
αὑτόν.
(ἓν
|
δὲ |
μόνον
ἐν
τοσούτοις
κακοῖς
εὐτύχημα |
[4] |
ὡς
τοῦτ'
ἔγνωσαν
καταπατηθῆναι.
~Τοῦ
|
δὲ |
Νικοκλέους
τέσσαρας
μῆνας
τυραννοῦντος,
ἐν |
[21] |
τοῦ
δὲ
μηνὸς
πανσέληνος,
ἡ
|
δὲ |
νὺξ
ἀνέφελος
καὶ
καταφανής,
ὥστε |
[19] |
Αἰγίᾳ
πρὸς
τὸ
ἀργύριον.
(ὁ
|
δὲ) |
(οὕτω
γὰρ
ἐπῆρτο
τῇ
ψυχῇ, |
[22] |
καθ'
ὃν
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
|
δὲ |
πάλιν
συνεσκίασε
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν |
[49] |
τῶν
πολλῶν
οὐκ
ἔχουσιν,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
πάλιν
τοὺς
τῶν
πολλῶν
προεστῶτας, |
[12] |
τῶν
τεχνικῶν
καὶ
περιττῶν,
μάλιστα
|
δὲ |
Παμφίλου
καὶ
Μελάνθου,
συνάγων
καὶ |
[46] |
καὶ
ἀπέπλευσεν
εἰς
Αἴγυπτον,
Ἀντίγονος
|
δὲ |
πάντα
τὰ
δίκαια
καὶ
φιλάνθρωπα |
[35] |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
μὴ
βουλόμενος.
ὡρμημένου
|
δὲ |
(πάντως
ὑπήκουσε
καὶ
παρὼν
συνεστράτευεν. |
[3] |
μῖσος
ἐπὶ
τοὺς
τυράννους·
τρεφόμενος
|
δὲ |
παρὰ
τοῖς
ἐν
Ἄργει
ξένοις |
[20] |
ἐφύλαττον
ἐν
οἰκίσκῳ
κατακεκλεισμένον·
αὐτοὶ
|
δὲ |
παρεσκευάζοντο
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ |
[43] |
ἤδη
μετὰ
τῆς
δυνάμεως
ἦγε
|
δὲ |
πεζοὺς
δισμυρίους
Μακεδόνας,
ἱππεῖς
δὲ |
[35] |
πρὸς
τοὺς
τυράννους
ἔχοντος,
αὑτῷ
|
δὲ |
πείσας
τὴν
πρᾶξιν
ἐπιτρέψαι,
προσήγαγε |
[12] |
ἡ
ναῦς
εἰς
Συρίαν,
ἐπέβη
|
δὲ |
πείσας
τὸν
ναύκληρον
ἄχρι
Καρίας |
[32] |
μηδένα
τρέπεσθαι
πρὸς
ἀλκήν.
αὐτοὶ
|
δὲ |
Πελληνεῖς
λέγουσι
τὸ
βρέτας
τῆς |
[24] |
μὲν
εἰκοσιπέντε
βασιλικῶν
ἐκυρίευσεν,
ἵππους
|
δὲ |
πεντακοσίους
καὶ
Σύρους
τετρακοσίους
ἀπέδοτο· |
[22] |
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν
(συνελθόντων.
οἱ
|
δὲ |
περὶ
τὰς
πύλας
ἔξω
περὶ |
[9] |
πολίτας
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν.
~Τότε
|
δὲ |
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
πάλαι
προσεδόκων, |
[50] |
πέτραις
καὶ
κρημνῶν
περιέχονται,
βασιλεῖ
|
δὲ |
πίστεως
καὶ
χάριτος
ἰσχυρότερον
οὐδὲν |
[53] |
ἡμέραις
ἐκείναις
ἐξοσιούμενοι
διαφυλάττουσιν·
αἱ
|
δὲ |
πλεῖσται
τῶν
τιμῶν
ὑπὸ
χρόνου |
[20] |
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
ἤδη
|
δὲ |
πλησίον
ὄντος
αὐτοῦ
καὶ
μέλλοντος |
[13] |
δ'
οὐδὲν
ἐτόλμησε
παραβαλεῖν·
τοὺς
|
δὲ |
πόδας
ἐξαλειφομένου
τοῦ
(Ἀριστρά(
του |
[52] |
(φαρμάκων,
αὐτοῦ
μὴ
παρόντος.
ὁ
|
δὲ |
ποιησάμενος
τὸν
Ἄρατον
συνήθη,
φάρμακον |
[5] |
ἐλπίδα
μετεῖχον
τῶν
πραττομένων,
οἱ
|
δὲ |
πολλοὶ
καὶ
τὸν
Ἄρατον
ἐπειρῶντο |
[26] |
Ἀντίγονον
μὲν
ἔχων
σύμμαχον,
τρέφων
|
δὲ |
πολλοὺς
ἕνεκα
τῆς
τοῦ
σώματος |
[8] |
ἐπικρύπτειν
κοινωνοῦντα
τῇ
πράξει,
εἶναι
|
δὲ |
πολλοὺς
καὶ
ἄλλους
ἐν
(τῇ |
[25] |
τὰ
τῶν
Ἀργείων
πρόθυμα.
τῶν
|
δὲ |
πολλῶν
ἤδη
διὰ
συνήθειαν
ἐθελοδούλως |
[40] |
οὐκ
ἀπιστῶν
οὐδ'
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
|
δὲ |
πολλῶν
καὶ
λοιδορουμένων
αὐτῷ
καὶ |
[50] |
Φωκέων
ἐκπεφύκασι
τῆς
γῆς·
εἰσὶ
|
δέ |
που
πολλοὶ
καὶ
τῆς
Ἀκαρνάνων, |
[10] |
φανερῶς
ἀθαρσὴς
καὶ
δύσελπις,
κλέψαι
|
δὲ |
πράγματα
καὶ
συσκευάσασθαι
κρύφα
πόλεις |
[50] |
πολλάκις
ἐξυλακτήσας
λέγοντος
αὐτοῦ,
τὸν
|
δὲ |
πρεσβύτερον,
ὡς
ἐνηνοχὼς
πράως
τὰ |
[1] |
αὑτῶν
οὐδενὸς
ἀξίους
ὄντας,
ὑποδυομένους
|
δὲ |
προγόνων
τινῶν
ἀρετὰς
καὶ
πλεονάζοντας |
[38] |
πορίζειν
εἰ
δέοιτο
πολεμεῖν.
~Οὕτω
|
δὲ |
προπηλακισθείς,
ἐβουλεύσατο
μὲν
εὐθὺς
ἀποθέσθαι |
[41] |
(ὡς
Ἀράτῳ
λόγον
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
ἔπεμψε
Τρίπυλον
καὶ |
[46] |
μὲν
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν,
πολλῆς
|
δὲ |
πρὸς
τὰς
Ἑλληνικὰς
πράξεις
φιλοτιμίας |
[21] |
τῷ
σκιαζομένῳ
τῆς
σελήνης,
ἐκείνους
|
δὲ |
προσιόντας
ἐξ
(ἐναν(
τίας
καθορῶσι. |
[29] |
κοιλία
παρὰ
τὰς
μάχας,
κάρος
|
δὲ |
προσπίπτοι
καὶ
ἴλιγγος
ἅμα
τῷ |
[13] |
ἅρμα
καὶ
τὴν
Νίκην,
αὐτὸν
|
δέ |
σοι
παρέξω
τὸν
Ἀρίστρατον
(ἐγὼ |
[38] |
δὲ
τὸν
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
|
δὲ |
στρατηγεῖν
παρ'
ἐνιαυτόν,
ὡς
ἡ |
[44] |
δὲ
τὸν
Ἀκροκόρινθον
παρέλαβεν,
Ἄρατος
|
δὲ |
στρατηγὸς
αἱρεθεὶς
ὑπ'
Ἀργείων,
ἔπεισεν |
[9] |
ἀποδρὰς
ἐκ
τῆς
πόλεως,
οἱ
|
δὲ |
στρατιῶται
καταπαύσαντες
μετὰ
τῶν
Σικυωνίων |
[18] |
ζῶντος
ἐπεχείρησε
τῇ
πράξει,
γενομένης
|
δὲ |
συμμαχίας
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πρὸς
τὸν |
[24] |
ἀρχὰς
ἀποστάσεως
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
Πτολεμαῖον
|
δὲ |
σύμμαχον
ἐποίησε,
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμονίαν |
[34] |
προσοίκους
καὶ
ὁμόρους
πολέμους,
Αἰτωλῶν
|
δὲ |
συμμαχούντων,
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ
τῶν |
[35] |
τοὺς
(περὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον·
ἐπεὶ
|
δὲ |
συμπεισθεὶς
πάλιν
αὐτὸς
ἤρξατο
περὶ |
[38] |
τῷ
μὲν
ἀντιδικῶν
διατελεῖ,
τῷ
|
δὲ |
συναγορεύων.
~Ἀπέβαλον
δ'
οὖν
οἱ |
[45] |
δὲ
καὶ
γυναῖκας
ἠνδραποδίσαντο,
τοῦ
|
δὲ |
συναχθέντος
ἀργυρίου
τὸ
τρίτον
αὐτοὶ |
[37] |
ἠκολούθησεν
αὐτοῖς
εἰς
Αἴγιον.
ἐκεῖ
|
δὲ |
συνελθόντες
ἐψηφίσαντο
μὴ
διδόναι
χρήματ' |
[22] |
ἐποίει
δοκεῖν
(φέρε(
σθαι.
τέλος
|
δὲ |
συνερείσαντες
ἐξωθοῦσι
τοὺς
πολεμίους,
καὶ |
[45] |
κώμην
τὴν
τυχοῦσαν,
τὸν
Ὀρχομενὸν
|
δὲ |
συνεχώρησαν
αὐτῷ
διαρπάσαντι
φρουρὰν
ἐμβαλεῖν |
[37] |
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος
ἀγωνιζόμενον.
πολλῶν
|
δὲ |
συστραφέντων
καὶ
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς
ἐνέβαλε |
[38] |
ἐπιστάντα
σῴζειν
τὸ
κοινόν,
ἀπεγνωκότα
|
δὲ> |
τὰ
πράγματα
καὶ
τὴν
δύναμιν |
[23] |
χρῆσθαι
πρὸς
τοὺς
Κορινθίους.
ἐπιστήσας
|
δὲ |
ταῖς
παρόδοις
ἑκατέρωθεν
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[44] |
μὲν
ἐπράχθη
χρόνοις
ὕστερον.
~Ἐν
|
δὲ |
ταῖς
Πηγαῖς
δόντες
καὶ
λαβόντες |
[10] |
καὶ
διακεκηρυγμένοις
εὐτάρακτος
φύσει,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
ἐπικρύφους
(καὶ
λαθραίους
ἀναθαρσοῦσα |
[51] |
ἀφ'
ὧν
ἐκεῖνος
ἔπραττεν.
(ἐπεὶ
|
δὲ |
τάς
τε
ναῦς
ὑπὸ
Ῥωμαίων |
[5] |
κλιμάκων
οὐ
πάνυ
ἀνέφικτον.
ὡς
|
δὲ |
ταῦτ'
ἤκουσεν
ὁ
Ἄρατος,
ἐκπέμπει |
[29] |
ἀγαθὸν
μὲν
ὄντα
στρατηγόν,
ἀεὶ
|
δὲ |
ταῦτα
πάσχοντα
παρὰ
τοὺς
ἀγῶνας. |
[28] |
δυνάμενος,
ἀπήγαγε
τοὺς
στρατιώτας.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
ταύτην
ἀπέγνω
τὴν
ὁδόν,
ἐμβαλὼν |
[29] |
ἑπομένους
οὕτω
μὲν
εὐτάκτως,
οὕτω
|
δὲ |
ταχέως
καὶ
προθύμως,
ὥστε
μὴ |
[21] |
μὲν
αὐτῶν
ἐμπεσόντες
ἀποθνῄσκουσιν,
ὁ
|
δὲ |
τέταρτος
πληγεὶς
ξίφει
τὴν
κεφαλήν, |
[20] |
Διοκλεῖ,
προσῄει
κατὰ
τύχην.
ὁ
|
δὲ |
Τέχνων
πρὸς
τὰ
σημεῖα
τῆς |
[2] |
ἀνελεῖν
Ἄρατον,
(ἑπταετῆ
καταλελειμμένον.
ἐν
|
δὲ |
τῇ
περὶ
τὴν
οἰκίαν
ταραχῇ |
[20] |
ὁ
Ἐργῖνος
αὐτοῖς
ἀπήντησεν.
αἰσθόμενος
|
δὲ |
τὴν
ἀπάτην
καὶ
τὸν
κίνδυνον, |
[25] |
μὲν
ὑπὸ
δούλων
Ἀριστόμαχος,
ὑπολαμβάνει
|
δὲ |
τὴν
ἀρχὴν
φθάσας
Ἀρίστιππος,
ἐξωλέστερος |
[29] |
τῷ
παραστῆναι
τὸν
σαλπιγκτήν,
ἐκτάξας
|
δὲ |
τὴν
δύναμιν
καὶ
τὸ
σύνθημα |
[16] |
ἐν
Μαραθῶνι
(μάχης
ἀδελφήν·
ταύτην
|
δὲ |
τὴν
πρᾶξιν
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοι |
[23] |
ἐπαινούντων
μὲν
τὴν
ἀρετήν,
ζηλούντων
|
δὲ |
τὴν
(τύχην.
ὡς
δ'
ἐπαύσαντο |
[13] |
ὁ
Νεάλκης
τὸν
Ἀρίστρατον,
εἰς
|
δὲ |
τὴν
χώραν
φοίνικα
μόνον
ἐνέγραψεν, |
[23] |
ἀνεῖλεν
οὐ
βουλόμενον
ἀπαλλάττεσθαι·
Περσαῖος
|
δὲ |
τῆς
ἄκρας
ἁλισκομένης
εἰς
Κεγχρεὰς |
[54] |
ἐκείνοις
τὰ
καθ'
αὑτόν,
ἐκπεσὼν
|
δὲ |
τῆς
ἄλλης
ἀρχῆς
καὶ
τὰς |
[13] |
ὅτε
τὴν
πόλιν
ἠλευθέρωσε,
περὶ
|
δὲ |
τῆς
Ἀριστράτου
τοῦ
κατὰ
Φίλιππον |
[29] |
πολλὰς
τῶν
χωρίων
ἐχόντων.
γενομένης
|
δὲ |
τῆς
διώξεως
ἄχρι
Μυκηνῶν,
ὁ |
[17] |
λέγεται)
φαρμάκοις
ὑπ'
αὐτοῦ,
Νικαίας
|
δὲ |
τῆς
ἐκείνου
γυναικὸς
ἐπὶ
τῶν |
[53] |
καὶ
οὐρανοῦ
ἠδὲ
θαλάσσης.
(κομισθείσης
|
δὲ |
τῆς
μαντείας,
οἵ
τ'
Ἀχαιοὶ |
[17] |
πορρωτάτω
τοῦ
μέλλοντος
οὖσαν.
(γενόμενος
|
δὲ |
τῆς
ὁδοῦ
κατὰ
τὴν
ἐκτροπὴν |
[49] |
καὶ
ταράττειν
δοκοῦντας
ἀπέκτεινεν.
~Ἐπεὶ
|
δὲ |
τῆς
τύχης
εὐροούσης
ἐπαιρόμενος
τοῖς |
[50] |
μάντει
παρέδωκεν
ὁ
Φίλιππος,
ἐκεῖνον
|
δὲ |
τῆς
χειρὸς
ἐπισπασάμενος
δεῦρο
τοίνυν" |
[2] |
δυνάμει
τῶν
πολιτῶν
(ὄντας.
ἤδη
|
δέ |
τινα
τῆς
πολιτείας
κατάστασιν
ἔχειν |
[13] |
Πολέμων
ὁ
περιηγητὴς
(ἱστόρηκεν.
ἦν
|
δὲ |
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον,
ὥστε
γνάμπτεσθαι |
[10] |
(καὶ
λαθραίους
ἀναθαρσοῦσα
πράξεις.
τὴν
|
δὲ |
τοιαύτην
ἀνωμαλίαν
ἔνδεια
λόγου
φιλοσόφου |
[4] |
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων
|
δὲ |
τοῖς
βασιλεῦσιν
αὐτὸν
διαλέγεσθαι
φίλοις |
[11] |
ἔλαβε
μὲν
ὁ
Ἄρατος,
λαβὼν
|
δὲ |
τοῖς
ἑαυτοῦ
πολίταις
ἐπέδωκεν
ἀπορουμένοις |
[6] |
ὁ
δὲ
λαμπάδας
ὠνούμενος,
ὁ
|
δὲ |
τοῖς
εἰθισμένοις
παρὰ
πότον
ψάλλειν |
[38] |
πράξεσι
καταστρατηγῶν
καὶ
καταπολιτευόμενος,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ὑπομνήμασι
λοιδορῶν
διετέλει,
τούτους |
[3] |
καὶ
κατασκευάσαντες
ἐπιβουλὴν
ἀνεῖλον,
Πασέαν
|
δὲ |
τὸν
Ἀβαντίδου
πατέρα
τὴν
ἀρχὴν |
[44] |
αἱ
πόλεις
ἅπασαι
προσεχώρησαν,
Ἀντίγονος
|
δὲ |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
παρέλαβεν,
Ἄρατος
δὲ |
[3] |
Ἀμφιάρεω
τὸν
Πέρσην
Ὀρόντην,
Ἕκτορι
|
δὲ |
τὸν
Λακεδαιμόνιον
νεανίσκον,
ὃν
ἱστορεῖ |
[38] |
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν
ἀπέκτεινε,
ζῶντα
|
δὲ |
τὸν
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν.
(Εἰωθὼς
δὲ |
[51] |
καὶ
φέρων
ἀνιαρῶς
αὐτός,
ἀποκρυπτόμενος
|
δὲ |
τὸν
υἱόν·
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον |
[17] |
τῶν
δελεασμάτων
ἐπ'
αὐτῇ,
(τὸν
|
δὲ |
τόπον
οὐ
προϊεμένης,
ἀλλ'
ἐγκρατῶς |
[35] |
κινδυνεύοντα
(καὶ
μισούμενον
τύραννον.
ὑπακούσαντος
|
δὲ |
τοῦ
Ἀριστομάχου
καὶ
κελεύσαντος
αὐτῷ |
[21] |
πύλας
παρὰ
τὸ
Ἡραῖον.
ἦν
|
δὲ |
τοῦ
ἔτους
ἡ
περὶ
θέρος |
[8] |
μεθ'
ἡμέραν
κατάκοπος
γεγονώς.
τῶν
|
δὲ |
τοῦ
κηπουροῦ
κυναρίων
κάτωθεν
ἐκκαλουμένων |
[25] |
(κομίζουσιν
εἰς
Ἄργος
ἀπέστειλε.
Χαριμένους
|
δὲ |
τοῦ
μάντεως
προσλαβόντος
ἐπὶ
τὴν |
[53] |
θυσίαν
ἐκείνην
Σωτήρια
προσαγορεύουσι,
τὴν
|
δὲ |
τοῦ
μηνὸς
ἐν
ᾧ
γενέσθαι |
[17] |
δ'
ἔνδον
ἀνέῳξαν
καταπλαγέντες.
οὕτω
|
δὲ |
τοῦ
τόπου
κρατήσας,
οὐ
κατέσχεν |
[50] |
ἐπὶ
πολὺ
μὲν
ἡσύχαζε,
δεομένου
|
δὲ |
τοῦ
Φιλίππου
τὸ
φαινόμενον
λέγειν, |
[25] |
γενόμεναι
κοινῆς
προνοίας
τυγχάνωσιν.
~Ὁρῶν
|
δὲ |
τοὺς
ἀρίστους
τῶν
προσοίκων
αὐτονομουμένους, |
[17] |
δὲ
χαίρειν
μὲν
Ἀμοιβέα,
χαίρειν
|
δὲ |
τοὺς
γάμους
ἐάσας,
ἀνῄει
πρὸς |
[24] |
(ὅ
τι
βούλοιτο
χρώμενος.
Ἀθηναίοις
|
δὲ |
τοὺς
ἐλευθέρους
ἀφῆκεν
ἄνευ
λύτρων, |
[7] |
τὸν
δὲ
κηπουρὸν
ἐγκεκλεικώς.
ἀθύμους
|
δὲ |
τοὺς
πλείστους
γενομένους
καὶ
κελεύοντας |
[7] |
κύνες
(ἄγαν
ἐνοχλῶσιν
αὐτοῖς.
ἅμα
|
δὲ |
τοὺς
τὰς
κλίμακας
φέροντας
προπέμψας, |
[41] |
οὐδενός,
οὐδ'
ἄλλον
εἴασε,
μεταπεμψάμενος
|
δὲ |
τοὺς
φίλους
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς |
[27] |
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
προεξέπεμψε.
νῦν
|
δὲ |
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς
ἐξαγγείλαντος
πρὸς |
[18] |
Ἐργῖνος
ἐπιφοιτῶν
ἡσυχῇ
(κατήλλαττεν.
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
γενόμενος
τῷ
Αἰγίᾳ
συνήθης, |
[49] |
τῶν
τυραννούντων
οὐκ
ἔχουσιν.
(ἐκ
|
δὲ |
τούτου
θαρρήσαντες,
οἱ
μὲν
ἄρχοντες |
[20] |
(πρὸ
τοῦ
καλουμένου
Ὄρνιθος.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
πρῶτος
ἀδελφὸς
Ἐργίνου
καὶ |
[22] |
περὶ
τὴν
πόλιν
διαλυθέντας.
ἄρτι
|
δὲ |
τούτων
νενικηκότων,
Ἐργῖνος
ἀπὸ
τῶν |
[5] |
γεγονὼς
ἐν
(ἄστει
συνήθης.
δεξαμένων
|
δὲ |
τούτων
προθύμως,
διελέγετο
τοῖς
ἄλλοις |
[18] |
τῷ
φρουρίῳ
μισθοφορῶν
διέτριβεν.
(οἱ
|
δὲ |
τρεῖς
κλέψαντες
βασιλικὸν
χρυσίον,
ἦλθον |
[24] |
πεπρᾶχθαι,
τοῦτο
μὲν
τόλμῃ,
τοῦτο
|
δὲ |
τύχῃ
ταῖς
ἀρίσταις
ἐνάμιλλον,
ὡς |
[41] |
Εὐρυκλείδην
καὶ
Μικίωνα
(διεκώλυσαν.
ὄντων
|
δὲ |
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
χρημάτων
ἐν |
[48] |
μὲν
τῷ
Φιλίππῳ
δόξαν,
(εὐβουλίας
|
δὲ |
τῷ
Ἀράτῳ
προσετίθει.
καὶ
διὰ |
[20] |
τὴν
πρᾶξιν
οὐδὲ
κοινωνῶν,
ὅμοιος
|
δὲ |
τῷ
Διοκλεῖ,
προσῄει
κατὰ
τύχην. |
[2] |
γυναικός,
ἀδελφῆς
μὲν
Ἀβαντίδου,
Προφάντῳ
|
δὲ |
τῷ
Κλεινίου
ἀδελφῷ
γεγαμημένης,
ὄνομα |
[32] |
συνισταμένους
καὶ
προσβοηθοῦντας.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
τῷ
ταράχῳ
μία
τῶν
αἰχμαλώτων, |
[9] |
ὡς
εἰπεῖν
μέρος
ὄντες,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
τότε
μιᾶς
ἀξιολόγου
πόλεως |
[41] |
Ἀράτῳ
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἀπέστελλεν.
(ἠξίου
|
δὲ |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμὼν
ἀναγορευθῆναι
καὶ |
[34] |
ἐπειδή<
περ>
Ἄρατος
(ἀπέθανεν·
ἔτυχε
|
δὲ |
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων
παρὼν
αὐτὸς |
[24] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
γενομένου.
ἐγὼ
|
δὲ |
τῶν
Ἑλληνικῶν
πράξεων
ταύτην
ἐσχάτην |
[45] |
Ἄργει
τυράννων
καταβεβλημένας
ἀνέστησε,
τὰς
|
δὲ |
τῶν
ἑλόντων
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας |
[6] |
ἐξ
ὀλίγων
δέκα
παρέσχεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
τῶν
ἰδίων
οἰκετῶν
τριάκοντα
καθώπλισεν. |
[36] |
ἐκτήσατο
νενικημένοις
τοῖς
(Ἀχαιοῖς.
αὖθις
|
δὲ |
τῶν
Λακεδαιμονίων
ἐπὶ
Μεγάλην
πόλιν |
[21] |
τοὺς
φύλακας
οὐ
λάθωσιν.
ἤδη
|
δὲ |
τῶν
πρώτων
ἐγγὺς
ὄντων,
ἀπὸ |
[7] |
(προσήρεισαν
τὰς
κλίμακας
ἀσφαλῶς.
ἀναβαινόντων
|
δὲ |
τῶν
πρώτων,
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν |
[52] |
βίᾳ
μὲν
οὐδὲν
ἐπεχείρησε,
Ταυρίωνα
|
δὲ |
τῶν
στρατηγῶν
τινα
καὶ
φίλων |
[26] |
(ἀπολέλοιπεν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν.
ἐκείνων
|
δὲ |
τῶν
τὰς
ἄκρας
καταλαμβανόντων
καὶ |
[27] |
χειρὸς
διελαύνεται
τὸν
μηρόν,
ἐκράτησε
|
δὲ |
τῶν
τόπων
ἐν
οἷς
ἦν |
[5] |
ἐκ
τῆς
εἱρκτῆς
ἀποδεδρακώς·
ἦν
|
δὲ |
τῶν
φυγάδων
ἑνὸς
Ξενοκλέους
ἀδελφός· |
[50] |
δράσας,
ἀλλὰ
πάντων
(αἴσχιστος.
ὁ
|
δὲ |
Φίλιππος
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν
ἀντεῖπε, |
[49] |
μὲν
Ἄρατος
ὑστέρει
βοηθῶν,
ὁ
|
δὲ |
Φίλιππος
ἡμέρᾳ
μιᾷ
πρότερον
ἐλθὼν |
[9] |
τοῦ
τυράννου
πῦρ
ἐπιφέροντες.
ἤρθη
|
δὲ |
φλὸξ
μεγάλη
καὶ
καταφανὴς
μέχρι |
[9] |
πρᾶξιν
ἡ
τύχη
διεφύλαξε.
(Κατήγαγε
|
δὲ |
φυγάδας,
τοὺς
μὲν
ὑπὸ
Νικοκλέους |
[7] |
μὲν
οὐ
χαλεπῶς
ἔλαθον,
ἄλλης
|
δὲ |
φυλακῆς
ἐναντίας
ταύτῃ
προσερχομένης
εἰς |
[17] |
προάγειν
εἰς
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς
|
δὲ |
χαίρειν
μὲν
Ἀμοιβέα,
χαίρειν
δὲ |
[43] |
δὲ
πεζοὺς
δισμυρίους
Μακεδόνας,
ἱππεῖς
|
δὲ |
χιλίους
καὶ
τριακοσίους
ἀπήντα
μετὰ |
[38] |
καὶ
τὴν
στρατηγίαν
ἀφεῖναι,
λογισμῷ
|
δὲ |
χρησάμενος
τότε
μὲν
ὑπέμεινε,
καὶ |
[27] |
Ἄρατον,
ὕδατος
δ'
ἐπιλείποντος,
ἑαυτῷ
|
δὲ |
χρήσασθαι
διὰ
τὸ
τραῦμα
μὴ |
[6] |
ῥᾳθυμεῖν
μετ'
αὐτοῦ
νεανίσκων
ἀπῆγεν
|
οἴκαδε· |
καὶ
μετὰ
μικρὸν
ἑωρᾶτο
τῶν |
[44] |
τὸ
Ἄργος
ἀποκόψωσιν
αὐτὸν
τῆς
|
οἴκαδε |
σωτηρίας,
ἐκλιπὼν
τὸν
(Ἀκροκόρινθον
ἔτι |
[14] |
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν
ἀντ'
ἀρετᾶς
|
ἠδὲ |
δικαιοσύνας,
σωτῆρος
σωτῆρσι
θεοῖς,
ὅτι |
[53] |
γαίης
ἔστ'
ἀσέβημα
καὶ
οὐρανοῦ
|
ἠδὲ |
θαλάσσης.
(κομισθείσης
δὲ
τῆς
μαντείας, |
[37] |
ἐψηφίσαντο
μὴ
διδόναι
χρήματ'
αὐτῷ
|
μηδὲ |
μισθοφόρους
τρέφειν,
ἀλλ'
αὑτῷ
πορίζειν |
[38] |
τὴν
Πελοπόννησον
ἐκβαρβαρῶσαι
φρουραῖς
Μακεδόνων,
|
μηδὲ |
πληρῶσαι
τὸν
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων |
[45] |
δ'
ἄλλῳ
μὴ
γράφειν
βασιλεῖ
|
μηδὲ |
πρεσβεύειν
πρὸς
ἄλλον
ἄκοντος
Ἀντιγόνου, |
[53] |
δ'
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν
χρησμὸν
|
τόνδε· |
(βουλεύῃ
Σικυὼν
ζωάγριον
αἰὲν
Ἀράτου
|
[14] |
φυγάδες
εἰκόνα
χαλκῆν
ἀναστήσαντες
ἐπέγραψαν
|
τόδε |
τὸ
ἐλεγεῖον·
(βουλαὶ
μὲν
καὶ |
[50] |
λέγων
εἶπε
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
|
οὐδὲ |
καλὸς
ἔτι
φαίνοιτο
τὴν
ὄψιν |
[20] |
Διονύσιος,
οὐ
συνειδὼς
τὴν
πρᾶξιν
|
οὐδὲ |
κοινωνῶν,
ὅμοιος
δὲ
τῷ
Διοκλεῖ, |
[43] |
πάνυ
τι
θαρρῶν
τὸν
Ἀντίγονον
|
οὐδὲ |
(πιστεύων
τοῖς
Μακεδόσιν.
ᾔδει
γὰρ |
[36] |
τῷ
καιρῷ
χρησάμενος,
οὐδενὸς
προσδοκῶντος
|
οὐδὲ |
συλλογιζομένου
τὸ
μέλλον,
ἐξαίφνης
ἐπέπεσε |
[33] |
αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος,
οὐ
δὶς
|
οὐδὲ |
τρίς,
ἀλλὰ
πολλάκις
ὥσπερ
οἱ |
[9] |
ἐτρώθη
τὸ
παράπαν
τῶν
ἐπελθόντων
|
οὐδὲ |
τῶν
πολεμίων,
ἀλλὰ
καθαρὰν
καὶ |
[5] |
τὴν
φύσιν
ἀπαγγέλλοντες
οὐκ
ἄπορον
|
οὐδὲ |
χαλεπήν,
τὸ
δὲ
λαθεῖν
προσελθόντας |
[15] |
ἔξω
βλέπων,
καὶ
τὸν
Αἰγύπτιον
|
ἐθαύμαζε |
πλοῦτον,
ἐλέφαντας
καὶ
στόλους
καὶ |
[17] |
καὶ
τηλικαύταις
πραγμάτων
μεταβολαῖς
κεχρημένος,
|
ἐκώμαζε |
δεξιούμενος
καὶ
προσαγορεύων
(τοὺς
ἀπαντῶντας. |
[50] |
δ'
Ἄρατος
ἐπὶ
πολὺ
μὲν
|
ἡσύχαζε, |
δεομένου
δὲ
τοῦ
Φιλίππου
τὸ |
[40] |
τὰς
πόλεις
ἐγχειρισάντων,
ἀπεσταύρου
καὶ
|
περιετείχιζε |
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
~Τῷ
δ'
Ἀράτῳ |
[52] |
εἰς
φθόαν
περαινόντων.
οὐ
μὴν
|
ἔλαθέ |
γε
τὸν
Ἄρατον·
ἀλλ'
ὡς |
[9] |
βοήθειαν.
(ὁ
μὲν
οὖν
Νικοκλῆς
|
ἔλαθε |
διά
τινων
ὑπονόμων
ὑπεκδὺς
καὶ |
[40] |
πρὸς
τὸ
Ἀπολλώνιον
βαδίζειν,
ὡς
|
ἔλαθε |
πλησίον
τῆς
ἄκρας
γενόμενος,
ἀναπηδήσας |
[21] |
ἑπτὰ
λαβὼν
νεανίσκους
ἐσταλμένους
ὁδοιπορικῶς,
|
ἔλαθε |
τῇ
πύλῃ
προσμείξας,
καὶ
τὸν |
[39] |
προεροῦντα
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
μικροῦ
μὲν
|
ἔλαθε |
τὴν
Σικυωνίων
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ |
[35] |
ἐν
Ἄργει
τυραννίδα
γειτνιῶσαν
αὐτοῖς,
|
ἔπειθε |
πέμπων
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἰς
μέσον |
[38] |
ἐνιαυτόν,
ὡς
ἡ
τάξις
αὐτῷ
|
περιῆλθε, |
καλούμενος
ἐξωμόσατο,
καὶ
Τιμόξενος
ᾑρέθη |
[23] |
ἐπαύσαντο
καὶ
κατέστησαν,
συναγαγὼν
ἑαυτὸν
|
διεξῆλθε |
λόγον
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
τῇ |
[23] |
ἀπὸ
τῆς
σκηνῆς
εἰς
μέσον
|
προῆλθε, |
τεθωρακισμένος
καὶ
τῷ
προσώπῳ
διὰ |
[28] |
τὸν
τύραννον,
οὐκ
ἐτόλμησεν,
ἀλλ'
|
ἀπῆλθε, |
τοὺς
νεκροὺς
(ὑποσπόνδους
ἀνελόμενος.
οὐ |
[19] |
(ῃρεῖτο.
τίς
γὰρ
οὐκ
ἂν
|
θαυμάσειε |
καὶ
συναγωνίσαιτ'
ἔτι
νῦν
τῇ |
[43] |
ἄκραν
φιλίαν.
τότε
μὲν
οὖν
|
παρήνεγκε |
τὸ
ῥηθέν,
οὐδ'
ἄλλως
πολὺ |
[11] |
μικροτέρας
τινὸς
ὢν
τύχοι
(πόλεως.
|
ἧκε |
δ'
αὐτῷ
καὶ
χρημάτων
δωρεὰ |
[40] |
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ
δ'
|
ἧκε |
μὲν
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν
ἵππον, |
[9] |
χρήματα
(τῶν
τυράννων
εἰς
μέσον
|
ἔθηκε |
τοῖς
πολίταις.
ἀπέθανε
δ'
οὐδεὶς |
[19] |
καὶ
τὰ
χρυσία
τῆς
γυναικὸς
|
ὑπέθηκε |
τῷ
Αἰγίᾳ
πρὸς
τὸ
ἀργύριον. |
[32] |
Ἄρατος
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
|
εἴρηκε |
τοιοῦτον,
ἀλλά
φησι
τρεψάμενος
τοὺς |
[38] |
Κλεομένους.
ὁμοίως
δὲ
καὶ
Φύλαρχος
|
ἱστόρηκε |
περὶ
τούτων,
ᾧ
μὴ
τοῦ |
[30] |
(γενέσθαι.
καὶ
μεταπεμψάμενος
τὸν
Ἄρατον
|
ἀφῆκε |
τὴν
ἀρχήν,
καὶ
τὴν
πόλιν |
[10] |
εὐλάβειαν.
(οὐ
γὰρ
μόνον
ὡς
|
ἔοικε |
θηρίων
τινῶν
ὄψεις,
ἐνεργοὶ
διὰ |
[15] |
φιλοπολίτην·
ὁ
δὲ
καὶ
βίων
|
ἔοικε |
καὶ
(πραγμάτων
βασιλικῶν
ἱκανὸς
εἶναι |
[30] |
ὡς
ἔσται
ποθ'
ἱέραξ,
οὕτως
|
ἔοικε |
τῷ
Λυδιάδῃ
παρακολουθεῖν
ἐκ
τῆς |
[23] |
μάλιστα
κἀμοί
ποτε
τῶν
Ζήνωνος
|
ἤρεσκε |
δογμάτων·
νῦν
δὲ
μεταβάλλομαι,
νουθετηθεὶς |
[23] |
καὶ
τῶν
πυλῶν
τὰς
κλεῖς
|
ἀπέδωκε, |
τότε
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ( |
[34] |
λόγου
γενομένου
πολλοῦ
μὲν
ὡς
|
ἑάλωκε, |
πολλοῦ
δ'
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ |
[32] |
φάσμα
θεῖον
ὁρᾶν
δοκοῦσι
φρίκην
|
ἐνέβαλε |
καὶ
θάμβος,
(ὥστε
μηδένα
τρέπεσθαι |
[24] |
πρώτην
θέμενος
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
|
ἐνέβαλε, |
καὶ
τὴν
Σαλαμῖνα
διαβὰς
ἐλεηλάτησεν, |
[36] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἑλών,
φρουρὰν
|
ἐνέβαλε |
καὶ
τοὺς
μετοίκους
πολίτας
ἐποίησεν |
[49] |
εὐθὺς
οἶστρόν
τινα
κατ'
(ἀλλήλων
|
ἐνέβαλε |
τοῖς
ἀνθρώποις,
ἰδίᾳ
μὲν
ἐρωτῶν |
[37] |
δὲ
συστραφέντων
καὶ
ἀγαθῶν,
ἐπιρρωσθεὶς
|
ἐνέβαλε |
τῷ
δεξιῷ
τῶν
πολεμίων,
καὶ |
[2] |
φίλων
καὶ
οἰκείων
τοὺς
μὲν
|
ἐξέβαλε, |
τοὺς
δ'
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει
δὲ |
[39] |
προδοσίας,
ἐγγύθεν
δ'
ἀποτραπεὶς
Πελλήνῃ
|
προσέβαλε, |
καὶ
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν |
[25] |
Ἀράτου
μὴ
παρόντος
(Ἀρί(
στιππος
|
εἷλε |
διώκων,
καὶ
μνῶν
ἐτιμήθη
τριάκοντα. |
[54] |
ζηλοτυπίᾳ
τῆς
παρὰ
Ῥωμαίοις
τιμῆς
|
ἀνεῖλε, |
Περσεῖ
δὲ
θατέρῳ
τὴν
ἀρχὴν |
[25] |
τινὰ
παρημελημένα
(κομίζουσιν
εἰς
Ἄργος
|
ἀπέστειλε. |
Χαριμένους
δὲ
τοῦ
μάντεως
προσλαβόντος |
[31] |
οὐκέτ'
ἦν
ὁ
αὐτός,
οὐδ'
|
ἔμελλε |
διατρίβων
καὶ
περιμένων
ἀθροισθῆναι
καὶ |
[23] |
αὐτοῦ
καὶ
τῶν
λόγων
οἷς
|
(ἔμελλε |
χρῆσθαι
πρὸς
τοὺς
Κορινθίους.
ἐπιστήσας |
[39] |
ὄντα
μετὰ
τῆς
δυνάμεως,
φοβηθεὶς
|
ἀπέστελλε |
πρέσβεις
τοὺς
ἀξιοῦντας,
ὡς
παρὰ |
[20] |
τὸν
Ἄρατον
ἀπεσώθησαν.
οὐ
μὴν
|
ἀπέκαμε |
ταῖς
ἐλπίσιν
ἐκεῖνος,
ἀλλ'
ἔπεμψεν |
[21] |
πρώτων
ἐγγὺς
ὄντων,
ἀπὸ
θαλάσσης
|
ἀνέδραμε |
νέφη
καὶ
κατέσχε
τήν
τε |
[34] |
ἐπίδοσιν
μεγάλην
ἡ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
ἐλάμβανε |
δύναμις.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος |
[8] |
ἦν
ὁ
κίνδυνος
καὶ
μῆκος
|
ἐλάμβανε, |
τῶν
κλιμάκων
κραδαινομένων,
εἰ
μὴ |
[9] |
εἰς
μέσον
ἔθηκε
τοῖς
πολίταις.
|
ἀπέθανε |
δ'
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ |
[20] |
ὡς
ἀφιξόμενον
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους
|
ἀνέμενε |
πρὸ
τῆς
πόλεως
(πρὸ
τοῦ |
[7] |
Νεμέαν
προῆγεν,
ὅπου
τὴν
πρᾶξιν
|
ἐξέφηνε |
τοῖς
πολλοῖς
τότε
πρῶτον,
ὑποσχέσεις |
[12] |
τὴν
ναῦν
καὶ
τοὺς
θεράποντας
|
(ἀπέφηνε |
πολέμια
καὶ
κατέσχε.
μετὰ
δ' |
[22] |
στρατιώτας
ἔχων
πολλοὺς
μετὰ
κραυγῆς
|
ἀνέβαινε |
καὶ
σαλπίγγων,
ἐπιφερόμενος
τοῖς
περὶ |
[8] |
διὸ
καὶ
σπεύδων
ὁ
Ἄρατος
|
ἀνέβαινε, |
τεσσαράκοντα
τῶν
πάντων
ἀναβεβηκότων
πρὸ |
[40] |
Κορίνθῳ
πειρώμενος
ἀναζητεῖν
καὶ
κολάζειν,
|
ἐξηγρίαινε |
τὸ
πλῆθος,
ἤδη
νοσοῦν
καὶ |
[22] |
τοὺς
φίλους·
ἥ
τε
πανσέληνος
|
ἀπέφαινε |
τὰ
ὅπλα
πλείονα
φαινόμενα
τοῖς |
[54] |
τῇ>
Σικυῶνι
καὶ
τῇ
Πελλήνῃ
|
διέμεινε |
καθ'
ἡμᾶς.
|
[38] |
λογισμῷ
δὲ
χρησάμενος
τότε
μὲν
|
ὑπέμεινε, |
καὶ
πρὸς
Ὀρχομενὸν
ἐξαγαγὼν
τοὺς |
[51] |
καὶ
δεομένου
συστρατεύειν,
ἀπείπατο
καὶ
|
κατέμεινε, |
δεδιὼς
ἀναπλησθῆναι
δόξης
πονηρᾶς
ἀφ' |
[8] |
ἄσημον
τὸ
πρῶτον,
εἶτα
μᾶλλον
|
(ἐπέτεινε |
παρερχομένων·
καὶ
κατεῖχεν
ἤδη
πολὺς |
[38] |
ἐν
ᾗ
κρατήσας
τριακοσίους
μὲν
|
ἀπέκτεινε, |
ζῶντα
δὲ
τὸν
Μεγιστόνουν
συνέλαβεν. |
[2] |
τυραννίδα
πράττων
ἑαυτῷ
τὸν
Κλεινίαν
|
ἀπέκτεινε, |
καὶ
τῶν
φίλων
καὶ
οἰκείων |
[40] |
τοὺς
μὲν
ἐν
Σικυῶνι
διεφθαρμένους
|
ἀπέκτεινε, |
τοὺς
δ'
ἐν
Κορίνθῳ
πειρώμενος |
[17] |
κρατήσας,
οὐ
κατέσχεν
αὑτόν,
ἀλλ'
|
ἔπινε |
παίζων
ὑπὸ
χαρᾶς
ἐν
τοῖς |
[3] |
περὶ
τὸν
λόγον
ἐσπούδασε·
καίτοι
|
(γέγονε( |
ναι)
κομψότερος
εἰπεῖν
ἢ
δοκεῖ |
[53] |
τὴν
μέν,
ᾗ
τὴν
πόλιν
|
ἀπήλλαξε |
τῆς
τυραννίδος,
ἡμέρᾳ
πέμπτῃ
Δαισίου |
[9] |
ἐμφυλίου
τὴν
πρᾶξιν
ἡ
τύχη
|
διεφύλαξε. |
(Κατήγαγε
δὲ
φυγάδας,
τοὺς
μὲν |
[52] |
ἀπ'
ἀρχῆς
συντεθραμμένον,
(ἐδήλωσεν
οἷς
|
ἔπραξε |
περὶ
αὐτόν.
ἐπιθυμῶν
γὰρ
ἀνελεῖν |
[43] |
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
τῶν
ἱερῶν
|
ἔδειξε. |
λέγεται
γὰρ
οὐ
πρὸ
πολλοῦ |
[3] |
ὑπολαβόντα
Νικοκλῆς
(δολοφονή(
σας
ἑαυτὸν
|
ἀνέδειξε |
τύραννον.
τοῦτον
ἐμφερέστατον
λέγουσι
τὴν |
[11] |
παραδείγμασιν.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
ἐπεὶ
|
κατέμειξε |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἑαυτὸν
καὶ
τὴν |
[36] |
Κλεομένους
ἔφευγε,
καὶ
πλανηθεὶς
νυκτὸς
|
ἔδοξε |
μὲν
τεθνάναι,
καὶ
πάλιν
οὗτος |
[50] |
τοῦ
Φιλίππου,
καὶ
τότε
λέγων
|
εἶπε |
πρὸς
αὐτόν,
ὡς
οὐδὲ
καλὸς |
[17] |
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
περὶ
αὐτὸν
οὐδὲν
|
ἀπέλειπε |
πάθει
τῶν
ἐμμανεστάτων
ἐρώτων,
ἀλλ' |
[50] |
δὲ
Φίλιππος
ἐκείνῳ
μὲν
οὐδὲν
|
ἀντεῖπε, |
καίπερ
ἐπίδοξος
ὢν
ὑπ'
ὀργῆς |
[46] |
ἡττηθεὶς
μάχῃ
μεγάλῃ
περὶ
Σελλασίαν
|
ἐξέλιπε |
τὴν
Σπάρτην
καὶ
ἀπέπλευσεν
εἰς |
[3] |
διὰ
τῶν
ἐπιτυχόντων
ὀνομάτων
ἁμιλλησάμενος
|
κατέλιπε. |
(Χρόνῳ
δ'
ὕστερον
Ἀβαντίδαν
μὲν |
[21] |
δ'
ἄνωθεν
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
|
περιέλαμπε, |
καὶ
κραυγὴ
συνερρήγνυτο
πανταχόθεν
ἄσημος. |
[22] |
διαυγούσης
ὅ
θ'
ἥλιος
εὐθὺς
|
ἐπέλαμπε |
τῷ
ἔργῳ,
καὶ
παρῆν
ἐκ |
[15] |
μερίδας
(εἰς
Σικυῶνα
τῷ
Ἀράτῳ
|
διέπεμπε. |
καὶ
παρὰ
τὸ
δεῖπνον
ἑστιωμένων |
[17] |
ᾄδοντος
Ἀμοιβέως
ἐν
τῷ
θεάτρῳ,
|
παρέπεμπε |
τὴν
Νίκαιαν
αὐτὸς
ἐπὶ
τὴν |
[50] |
λέγειν,
πολλὰ
μὲν"
εἶπεν
ὦ
|
Φίλιππε |
Κρητῶν
ὄρη
καὶ
μεγάλα,
πολλαὶ |
[22] |
πολλαπλασιόνων
ἢ
τοσούτων
ἐποίει
δοκεῖν
|
(φέρε( |
σθαι.
τέλος
δὲ
συνερείσαντες
ἐξωθοῦσι |
[13] |
μεθ'
ἑαυτοῦ
κομίζων
εἰς
Πελοπόννησον
|
κατῆρε, |
τὰ
δὲ
λοιπὰ
διελὼν
εἰς |
[41] |
εὐθὺς
τὴν
Σικυωνίαν
ἐπόρθει
καὶ
|
κατέφθειρε, |
καὶ
προσεκάθητο
τῇ
πόλει
τρεῖς |
[20] |
πάντα
καὶ
πρὸς
τὴν
πόλιν
|
(ἀναστρέ( |
ψας
ὑπῆγεν
ἀνυπόπτως
διαλεγόμενος.
ἤδη |
[3] |
ἦν
ἀνδρὶ
περὶ
τὸν
λόγον
|
ἐσπούδασε· |
καίτοι
(γέγονε(
ναι)
κομψότερος
εἰπεῖν |
[48] |
τοῖς
ἀπὸ
τῆς
ἐναντίας
στάσεως,
|
ἐσπούδασε |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἑλέσθαι
(στρατηγὸν
Ἐπήρατον. |
[41] |
ἥψατο
μὲν
οὐδενός,
οὐδ'
ἄλλον
|
εἴασε, |
μεταπεμψάμενος
δὲ
τοὺς
φίλους
αὐτοῦ |
[22] |
ἔδει
τόπον·
ἐκεῖ
δὲ
πάλιν
|
συνεσκίασε |
καὶ
ἀπέκρυψε
νεφῶν
(συνελθόντων.
οἱ |
[33] |
ἅπαξ
δὲ
καὶ
τὸ
σκέλος
|
ἔσπασε |
διὰ
τοῦ
Θριασίου
φεύγων,
καὶ |
[43] |
τις
αὐτῷ
προσιόντα
τὸν
Ἄρατον
|
ἔφρασε, |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἠσπάσατο
μετρίως |
[54] |
(φιλίῳ
τῆς
ἀνοσιουργίας
ταύτης
τίνων
|
διετέλεσε. |
καταπολεμηθεὶς
μὲν
γὰρ
ὑπὸ
Ῥωμαίων, |
[37] |
ἐν
οἷς
ἐπιθεμένου
τοῦ
Κλεομένους,
|
ἔπεσε |
λαμπρῶς
ἀγωνισάμενος
τὸν
κάλλιστον
τῶν |
[2] |
ὥσπερ
ἁρμονίας
συγχυθείσης
εἰς
στάσεις
|
ἐνέπεσε |
καὶ
φιλοτιμίας
δημαγωγῶν,
οὐκ
ἐπαύσατο |
[36] |
οὐδὲ
συλλογιζομένου
τὸ
μέλλον,
ἐξαίφνης
|
ἐπέπεσε |
Μαντινεῦσι,
συμμάχοις
οὖσι
τοῦ
Κλεομένους. |
[16] |
μὲν
ἀντιπέρας
Λοκρίδα
καὶ
Καλυδωνίαν
|
ἐπόρθησε, |
Βοιωτοῖς
δὲ
μετὰ
μυρίων
στρατιωτῶν |
[43] |
ἑαυτὸν
ἐξ
ὧν
ἐκείνους
κακῶς
|
ἐποίησε, |
καὶ
πρώτην
εἰληφότα
καὶ>
μεγίστην |
[20] |
σιωπᾶν.
ὁ
δὲ
καὶ
τοῦτ'
|
ἐποίησε |
καὶ
τὸν
Διονύσιον
ἄγων
μεθ' |
[33] |
τοῖς
Ἀχαιοῖς
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλοὺς
|
ἐποίησε. |
(Τοὺς
δ'
Ἀθηναίους
σπουδάζων
ἐλευθερῶσαι, |
[24] |
ἐνδιδοὺς
αὐτοῖς.
Πτολεμαῖον
δὲ
σύμμαχον
|
ἐποίησε, |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἡγεμονίαν
ἔχοντα
πολέμου |
[54] |
τοὺς
ἀρίστους
καὶ
συγγενεστάτους,
φρίκης
|
ἐνέπλησε |
καὶ
μίσους
ὅλην
τὴν
βασιλείαν |
[31] |
τῆς
μεταβολῆς.
~Ὁ
δ'
Ἄρατος
|
εὐδοκίμησε |
καὶ
περὶ
τὰς
Αἰτωλικὰς
πράξεις, |
[13] |
μόνον
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
δ'
οὐδὲν
|
ἐτόλμησε |
παραβαλεῖν·
τοὺς
δὲ
πόδας
ἐξαλειφομένου |
[30] |
καὶ
δεδοικὼς
ἐπιβουλεύοντα
τὸν
Ἄρατον,
|
ὥρμησε |
καλλίστην
ὁρμὴν
μεταβαλόμενος,
πρῶτον
μὲν |
[31] |
πανταχόθεν
τὴν
δύναμιν,
ἀλλ'
εὐθὺς
|
ὥρμησε |
μετὰ
τῶν
παρόντων
ἐπὶ
τοὺς |
[8] |
ἀπὸ
τοῦ
πύργου
πρὸς>
αὐτὸν
|
ἀντεφώνησε |
μηδὲν
εἶναι
δεινόν,
ἀλλὰ
τὸν |
[43] |
ὢν
νέος
ὁ
Ἀντίγονος,
ὡς
|
κατενόησε |
τὴν
φύσιν
τοῦ
ἀνδρὸς
μηδὲν |
[16] |
δὲ
μετὰ
μυρίων
στρατιωτῶν
βοηθῶν,
|
ὑστέρησε |
τῆς
μάχης,
ἣν
ὑπ'
Αἰτωλῶν |
[52] |
ἢ
βασιλεύς,
βίᾳ
μὲν
οὐδὲν
|
ἐπεχείρησε, |
Ταυρίωνα
δὲ
τῶν
στρατηγῶν
τινα |
[18] |
ἔτι
μὲν
καὶ
Ἀλεξάνδρου
ζῶντος
|
ἐπεχείρησε |
τῇ
πράξει,
γενομένης
δὲ
συμμαχίας |
[4] |
(Καὶ
γὰρ
ἀληθῶς
ὁ
Ἄρατος
|
ἐπεχείρησε |
τὴν
ὁδὸν
ἐκείνην
βαδίζειν.
ὡς |
[33] |
τοὺς
Μακεδόνας
καὶ
ἀνοχὰς
ἀγόντων,
|
(ἐπεχείρησε |
τὸν
Πειραιᾶ
καταλαβεῖν.
αὐτὸς
δ' |
[28] |
ἀπιστῶν
τῷ
κατορθώματι
καὶ
φοβηθείς,
|
ἀνεχώρησε |
τεταραγμένος
εἰς
τὸ
(στρατό(
πεδον. |
[12] |
ἀπέβη,
καὶ
τὴν
ναῦν
καταλιπὼν
|
ἀπεχώρησε |
μακρὰν
ἀπὸ
θαλάσσης,
ἔχων
ἕνα |
[31] |
διὰ
τὸ
φαινόμενον
αἰσχρόν,
ἀλλὰ
|
παρεχώρησε |
τοῖς
πολεμίοις
ὑπερβαλοῦσι
τὴν
(Γεράνειαν |
[27] |
ἐκ
χειρὸς
διελαύνεται
τὸν
μηρόν,
|
ἐκράτησε |
δὲ
τῶν
τόπων
ἐν
οἷς |
[35] |
ἀγῶνα
καὶ
ἀντιπαραγγελίαν
αὐτῷ
καταστάς,
|
ἐκράτησε |
τῇ
χειροτονίᾳ
καὶ
τὸ
δωδέκατον |
[34] |
ὑπάρχων,
ὅμως
ἐν
φορείῳ
κομιζόμενος
|
ὑπήντησε |
τῇ
πόλει
πρὸς
τὴν
χρείαν, |
[45] |
τῶν
ἐν
Ἄργει
τυράννων
καταβεβλημένας
|
ἀνέστησε, |
τὰς
δὲ
τῶν
ἑλόντων
τὸν |
[54] |
Φίλιππος
οὐ
θανασίμοις,
ἀλλὰ
μανικοῖς
|
ἐξέστησε |
(τοῦ
λογισμοῦ
φαρμάκοις,
καὶ
παρέτρεψεν |
[37] |
ἀλλ'
ἐν
μέσῳ
λαβὼν
χαράδραν
|
ἐπέστησε |
καὶ
κατεκώλυσε
(διαβῆναι
τοὺς
ὁπλίτας· |
[20] |
τῆς
μορφῆς
τῇ
ὁμοιότητι
κινηθείς,
|
ἠρώτησε |
τὸν
ἄνθρωπον
εἴ
(τι
συμβόλαιον |
[23] |
Ἀχαιῶν
τῇ
πράξει
πρέποντα,
καὶ
|
συνέπεισε |
τοὺς
Κορινθίους
Ἀχαιοὺς
γενέσθαι,
καὶ |
[14] |
καὶ
μεγάλαις
πραγματείαις
κατειργάσατο
καὶ
|
συνήρμοσε |
φιλίαν
καὶ
εἰρήνην
τοῖς
πολίταις. |
[54] |
τινὸς
ἀκεστρίας
γενόμενον.
τοῦτον
Αἰμίλιος
|
ἐθριάμβευσε· |
καὶ
κατέστρεψεν
ἐνταῦθα
τῆς
Ἀντιγονικῆς |
[46] |
εἰς
Πελοπόννησον
Ἀράτῳ
μάλιστα
προσέχειν
|
ἐκέλευσε |
καὶ
δι'
ἐκείνου
ταῖς
(πόλεσιν |
[17] |
τὴν
ἄνω
φέρουσαν,
ἐκείνην
μὲν
|
ἐκέλευσε |
προάγειν
εἰς
τὸ
θέατρον,
αὐτὸς |
[43] |
δὲ
καὶ
πάνυ
ῥιγοῦν
φήσαντος,
|
ἐκέλευσε |
προσχωρεῖν
ἐγγυτέρω,
καὶ
δάπιδος
κομισθείσης |
[12] |
ὡς
εὐθὺς
ἀποδρὰς
εἰς
Εὔβοιαν
|
ἐξέπλευσε. |
τὰ
μέντοι
κομιζόμενα
καὶ
τὴν |
[30] |
οὖν
τὸν
Ἀρίστιππον
ἀνεῖλεν,
εὐθὺς
|
ἐπεβούλευσε |
Λυδιάδῃ
τῷ
Μεγαλοπολίτῃ,
τυραννοῦντι
τῆς |
[37] |
μέσῳ
λαβὼν
χαράδραν
ἐπέστησε
καὶ
|
κατεκώλυσε |
(διαβῆναι
τοὺς
ὁπλίτας·
ὁ
δὲ |
[25] |
καταγνόντες.
αἰσθόμενος
δ'
ἐκεῖνος
ὀργῇ
|
κατεμήνυσε |
τοὺς
ἄνδρας
ἤδη
βαδίζοντας
ἐπὶ |
[35] |
μὴ
βουλόμενος.
ὡρμημένου
δὲ
(πάντως
|
ὑπήκουσε |
καὶ
παρὼν
συνεστράτευεν.
ὅτε
δὴ |
[38] |
θάλατταν
αὐτοκράτωρ
ἡγεμὼν
ἀναγορευθείς,
οὐχ
|
ὑπήκουσε |
πρὶν
τὸν
μισθὸν
αὐτῷ
τῆς |
[33] |
καιρὸν
(εἰλήφει
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
|
ἐδήλωσε |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
ὁ
Ἄρατος, |
[20] |
καὶ
τὸν
κίνδυνον,
διὰ
νεύματος
|
ἐδήλωσε |
τῷ
Τέχνωνι
φεύγειν·
καὶ
ἀποπηδήσαντες |
[13] |
ὁ
Ἄρατος
ὅτε
τὴν
πόλιν
|
ἠλευθέρωσε, |
περὶ
δὲ
τῆς
Ἀριστράτου
τοῦ |
[29] |
οὐκ
ἔλαβε
τὸ
Ἄργος
οὐδ'
|
ἠλευθέρωσε |
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
τῶν
περὶ |
[24] |
ἐδήλωσεν
εὐθὺς
τὰ
γινόμενα.
(Μεγαρεῖς
|
τε |
γὰρ
ἀποστάντες
Ἀντιγόνου
τῷ
Ἀράτῳ |
[13] |
ὑπὸ
τὸ
ἅρμα
λέγουσιν.
ἔκ
|
τε |
δὴ
τούτων
ὁ
Ἄρατος
ἠγαπᾶτο, |
[50] |
Μεσσηνίους,
ἐπελθὼν
ὁ
Ἄρατος
αὐτός
|
τε |
δῆλος
ἦν
φέρων
βαρέως,
καὶ |
[50] |
προῆγεν
εἰς
τὸν
Ἰθωμάταν,
τῷ
|
τε |
Διὶ
θύσων
καὶ
(θεωρήσων
τὸν |
[48] |
καὶ
τῶν
πραγμάτων
αὐτῷ
πρός
|
τε |
δύναμιν
καὶ
πρὸς
εὐδοξίαν
ἐπιδιδόντων, |
[7] |
τοῖς
πολλοῖς
τότε
πρῶτον,
ὑποσχέσεις
|
τε |
καὶ
παρακλήσεις
ἐποιήσατο.
(καὶ
σύνθημα |
[16] |
τὴν
ἐντὸς
Ἰσθμοῦ
πᾶσαν
ἐπιμειξιῶν
|
τε |
καὶ
παρόδων
καὶ
στρατειῶν
ἐργασίας |
[5] |
Ξενοκλέους
οἰκέτας
ἰδίους
δύο
Σεύθαν
|
τε |
καὶ
Τέχνωνα
κατασκεψομένους
τὸ
τεῖχος, |
[16] |
καὶ
παρόδων
καὶ
στρατειῶν
ἐργασίας
|
τε |
κατὰ
γῆν
(καὶ
κατὰ
θάλατταν, |
[53] |
αἰὲν
Ἀράτου
ἀμφ'
ὁσίῃ
θαλίῃ
|
τε |
κατοιχομένοιο
ἄνακτος;
ὡς
τὸ
βαρυνόμενον |
[21] |
αὐτοῦ
φύλακας.
(ἅμα
δ'
αἵ
|
τε |
κλίμακες
προσετίθεντο,
καὶ
κατὰ
σπουδὴν |
[9] |
ταῦτ'
ἐκώλυσεν
ὁ
Ἄρατος,
τά
|
τε |
λοιπὰ
χρήματα
(τῶν
τυράννων
εἰς |
[52] |
καὶ
σφοδρόν,
ἀλλὰ
τῶν
θέρμας
|
τε |
μαλακὰς
τὸ
πρῶτον
ἐν
τῷ |
[13] |
Ἄρατον
ὑπὸ
τῆς
τέχνης,
αὖθίς
|
τε |
μίσει
τῷ
πρὸς
τοὺς
(τυράννους |
[51] |
ἐκεῖνος
ἔπραττεν.
(ἐπεὶ
δὲ
τάς
|
τε |
ναῦς
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἀπολέσας
αἴσχιστα |
[4] |
τὸν
νοῦν
ἐκείνῳ
προσεῖχον,
ὅ
|
τε |
Νικοκλῆς
οὐκ
ἠμέλει
τῶν
πραττομένων, |
[53] |
συνεπόμπευεν
ὁ
γυμνασίαρχος,
ἡγούμενος
τῶν
|
τε |
παίδων
καὶ
τῶν
ἐφήβων,
εἶτ' |
[22] |
ἑαυτούς,
ἐπιθαρρύνοντες
τοὺς
φίλους·
ἥ
|
τε |
πανσέληνος
ἀπέφαινε
τὰ
ὅπλα
πλείονα |
[20] |
αὐτοῦ
τὴν
ἁμαρτίαν,
πανούργως
ὡμολόγει
|
τε |
πάντα
καὶ
πρὸς
τὴν
πόλιν |
[22] |
παρεισέπεσον
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου
|
τε |
παντοδαποῦ
καὶ
φώτων
γέμουσαν,
οὐ |
[48] |
ἐκεῖνον
εὐδοκιμῶν
καὶ
(αὐξόμενος·
ἐδόκει
|
τε |
πᾶσιν
ὁ
Ἄρατος
οὐ
μόνον |
[34] |
φρουρᾶς
Διογένη
συνέπεισεν
ἀποδοῦναι
τόν
|
τε |
Πειραιᾶ
καὶ
τὴν
Μουνυχίαν
καὶ |
[34] |
καὶ
Ἑρμιονεῖς
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ἥ
|
τε |
πλείστη
τῆς
Ἀρκαδίας
αὐτοῖς
συνετέλει. |
[36] |
εὖ
πεφυκώς,
καὶ
τότε
λειπόμενός
|
τε |
πλήθει
καὶ
πρὸς
ἄνδρα
τολμητὴν |
[25] |
τύραννον
αὐτῶν
Ἀριστόμαχον,
ἅμα
τῇ
|
τε |
πόλει
θρεπτήρια
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀποδοῦναι |
[21] |
ἀνέδραμε
νέφη
καὶ
κατέσχε
τήν
|
τε |
(πόλιν
αὐτὴν
καὶ
τὸν
ἔξω |
[12] |
ἔχουσι
τὰς
κτήσεις
ἐνοχλοῦντες,
ἥ
|
τε |
πόλις
ἐκινδύνευεν
ἀνάστατος
γενέσθαι,
μίαν |
[21] |
αἵ
τε
σάλπιγγες
ἐπεσήμαινον,
ἥ
|
τε |
πόλις
ἐξανίστατο
πρὸς
τὰ
γινόμενα, |
[41] |
Μεγιστόνουν
τὸν
πατρῳόν,
ὑπισχνούμενος
ἄλλα
|
τε |
πολλὰ
καὶ
δώδεκα
τάλαντα
σύνταξιν |
[30] |
ὑπερβαλεῖν
δόξῃ
τὸν
Ἄρατον,
ἄλλας
|
τε |
πολλὰς
πράξεις
οὐκ
ἀναγκαίας
εἶναι |
[25] |
ἄρχοντος.
ὅταν
γὰρ
ἐθισθῶσιν
οἵ
|
τε |
πολλοὶ
καὶ
οἱ
δυνατοὶ
μὴ |
[48] |
τὴν
νῆσον
ἡμέραις
ὀλίγαις,
ἥ
|
τε |
πρὸς
Αἰτωλοὺς
στρατεία
γενομένη
θαυμαστῶς |
[24] |
συνετάχθησαν
εἰς
τοὺς
Ἀχαιούς,
ἔξοδόν
|
τε |
πρώτην
θέμενος
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν |
[21] |
(πολεμίους.
καὶ
μετὰ
μικρὸν
αἵ
|
τε |
σάλπιγγες
ἐπεσήμαινον,
ἥ
τε
πόλις |
[21] |
γινόμενα,
πλήρεις
τ'
ἦσαν
οἱ
|
(τε) |
στενωποὶ
διαθεόντων,
καὶ
φῶτα
πολλὰ |
[6] |
ὁδοιπόρους
εἶναι,
καὶ
καταυλισαμένους
αὐτόν
|
τε |
συγκλεῖσαι
καὶ
τοὺς
κύνας·
οὐ |
[47] |
καὶ
συναγαγὼν
τοὺς
Ἀχαιούς,
τοῖς
|
τε |
σώμασιν
ἀγυμνάστους
ὄντας
καὶ
ταῖς |
[11] |
ἑαυτοῦ
πολίταις
ἐπέδωκεν
ἀπορουμένοις
εἴς
|
τε |
τἆλλα
καὶ
λύτρωσιν
αἰχμαλώτων.
~Ἐπεὶ |
[54] |
τὸ
δ'
Ἀράτου
γένος
ἔν
|
τε |
τῇ>
Σικυῶνι
καὶ
τῇ
Πελλήνῃ |
[17] |
ἐν
φορείῳ
κεκοσμημένῳ
βασιλικῶς,
ἀγαλλομένην
|
τε |
τῇ
τιμῇ
καὶ
πορρωτάτω
τοῦ |
[20] |
ἄλλο
μηδὲν
προσμείνας
τεκμήριον,
ἐμβάλλει
|
τε |
τὴν
δεξιὰν
αὐτῷ
καὶ
περὶ |
[32] |
ἄνωθεν
ἔχουσα
τὴν
τριλοφίαν,
αὐτοῖς
|
τε |
τοῖς
πολίταις
θέαμα
σεμνότερον
ἢ |
[16] |
Αἰτωλῶν
περὶ
Χαιρώνειαν
ἡττήθησαν,
Ἀβοιοκρίτου
|
τε |
τοῦ
βοιωτάρχου
καὶ
χιλίων
σὺν |
[12] |
πολλῷ
περαιωθεὶς
εἰς
Αἴγυπτον,
πατρόθεν
|
τε |
τῷ
βασιλεῖ
διακειμένῳ
πρὸς
αὐτὸν |
[20] |
ἔπεμψεν
εὐθὺς
τὸν
Ἐργῖνον,
χρυσίον
|
τε |
τῷ
Διονυσίῳ
κομίζοντα
καὶ
δεησόμενον |
[53] |
μηδένα
θάπτεσθαι
τειχῶν
ἐντός,
ἰσχυρᾶς
|
τε |
τῷ
νόμῳ
δεισιδαιμονίας
προσούσης,
ἔπεμψαν |
[7] |
Ἔκδηλον.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
προσέμειξάν
|
τε |
τῷ
τείχει
καὶ
(προσήρεισαν
τὰς |
[44] |
Ἀργείων,
ἔπεισεν
αὐτοὺς
Ἀντιγόνῳ
τά
|
τε |
τῶν
τυράννων
καὶ
τὰ
τῶν |
[15] |
διαβάλλειν
πρὸς
τὸν
Πτολεμαῖον,
ἄλλας
|
τε |
φιλανθρωπίας
ἐνεδείκνυτο
μὴ
πάνυ
προσιεμένῳ, |
[4] |
ἀσφαλεστέρᾳ
γνώμῃ
κεκραμένον.
ὅθεν
οἵ
|
τε |
φυγάδες
μάλιστα
τὸν
νοῦν
ἐκείνῳ |
[42] |
οἱ
Κορίνθιοι
χαλεπῶς
φέροντες,
τά
|
τε |
χρήματα
διήρπασαν
αὐτοῦ,
καὶ
τὴν |
[18] |
βέλτιστε
διὰ
σμικρὸν
οὕτω
χρυσίον
|
ἀνασπᾶτε |
τὰς
βασιλικὰς
φράξεις,
δυνάμενοι
μίαν |
[14] |
πλάθεται
Ἡρακλέους·
ἄμμες
δ'
εἰκόν'
|
Ἄρατε |
τεὰν
νόστοιο
τυχόντες
στάσαμεν
ἀντ' |
[20] |
ἐπείσθη
τῷ
Διοκλεῖ
διαλέγεσθαι,
καὶ
|
μήτε |
τοὔνομα
πυθόμενος
μήτ'
ἄλλο
μηδὲν |
[11] |
τὸν
ἀεὶ
στρατηγοῦντα
τῶν
Ἀχαιῶν,
|
εἴτε |
Δυμαῖος
εἴτε
Τριταιεὺς
εἴτε
μικροτέρας |
[8] |
ἔφοδον,
εἴτε
φύσει
νωθὴς
ὢν
|
εἴτε |
μεθ'
ἡμέραν
κατάκοπος
γεγονώς.
τῶν |
[11] |
Ἀχαιῶν,
εἴτε
Δυμαῖος
εἴτε
Τριταιεὺς
|
εἴτε |
μικροτέρας
τινὸς
ὢν
τύχοι
(πόλεως. |
[11] |
στρατηγοῦντα
τῶν
Ἀχαιῶν,
εἴτε
Δυμαῖος
|
εἴτε |
Τριταιεὺς
εἴτε
μικροτέρας
τινὸς
ὢν |
[8] |
οὖν
οὐκ
ᾔσθετο
τὴν
ἔφοδον,
|
εἴτε |
φύσει
νωθὴς
ὢν
εἴτε
μεθ' |
[11] |
χρημάτων
δωρεὰ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
|
πέντε |
καὶ
εἴκοσι
τάλαντα.
ταῦτ'
ἔλαβε |
[54] |
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
ναῦς
πλὴν
|
πέντε |
πάσας
προέμενος
καὶ
χίλια
προσεκτείσειν |
[47] |
ἄρχειν
μετ'
ἐκεῖνον
προέλαβεν
ἡμέραις
|
πέντε |
(τὴν
ἀρχὴν
ἕνεκα
τοῦ
βοηθῆσαι |
[24] |
Λέχαιον
ἐποιήσατο,
καὶ
νεῶν
μὲν
|
εἰκοσιπέντε |
βασιλικῶν
ἐκυρίευσεν,
ἵππους
δὲ
πεντακοσίους |
[35] |
(πάντως
ὑπήκουσε
καὶ
παρὼν
συνεστράτευεν.
|
ὅτε |
δὴ
καὶ
κωλύσας,
περὶ
τὸ |
[38] |
καὶ
προέμενον
ἑτέρῳ
τοὺς
οἴακας,
|
ὅτε |
καλῶς
εἶχε
(καὶ
ἀκόντων
ἐπιστάντα |
[34] |
τῆς
πρὸς
Μακεδόνας
ὑπερβάλλοντες,
ἐστεφανηφόρησαν
|
ὅτε |
πρῶτον
ἠγγέλθη
τεθνηκώς.
διὸ
καὶ |
[31] |
καὶ
περὶ
τὰς
Αἰτωλικὰς
πράξεις,
|
ὅτε |
συμβαλεῖν
μὲν
αὐτοῖς
πρὸ
τῆς |
[45] |
ἐκείνῳ
τὰς
αἰτίας
ἐπέφερον,
οἷον
|
ὅτε |
τὴν
μὲν
Κορινθίων
πόλιν
Ἀντιγόνῳ |
[13] |
τυράννων
ἀνεῖλεν
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
|
ὅτε |
τὴν
πόλιν
ἠλευθέρωσε,
περὶ
δὲ |
[22] |
τριακόσιοι
τὸ
πλῆθος
ὄντες,
ὥς
|
ποτε |
παρεισέπεσον
εἰς
τὴν
πόλιν
θορύβου |
[23] |
θεούς"
φάναι
τοῦτο
μάλιστα
κἀμοί
|
ποτε |
τῶν
Ζήνωνος
ἤρεσκε
δογμάτων·
νῦν |
[26] |
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς
δ'
οἰκέτας
|
ὁπότε |
δειπνήσαι
τάχιστα
πάντας
ἐξελαύνων,
καὶ |
[26] |
καὶ
χλαμυδίῳ
τῷ
τυχόντι,
τῶν
|
πώποτε |
τυράννων
κοινὸς
ἀποδεδειγμένος
ἐχθρός,
ἄχρι |
[18] |
Ἀχαιοῖς
πρὸς
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἐπαύσατο.
|
τότε |
δ'
αὖθις
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἑτέραν |
[41] |
δυνάμει
καὶ
δόξῃ
τῶν
Ἑλλήνων,
|
τότε |
δ'
ἔρημος
καὶ
ἄπορος,
συντετριμμένης |
[9] |
τοὺς
πολίτας
ἐπὶ
τὴν
ἐλευθερίαν.
|
~Τότε |
δὲ
πιστεύσαντες
ἥκειν
ἃ
πάλαι |
[43] |
ἀμφοτέρους
(ὁμοῦ
περιέβαλον
οἱ
παῖδες,
|
τότε |
δὴ
τὸν
Ἄρατον
ἀναμνησθέντα
τῶν |
[6] |
ἦν,
πάντων
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
τότε |
κλωπείαις
χρωμένων
καὶ
καταδρομαῖς
ἐπ' |
[50] |
νεανίσκος
ἐρᾶν
τοῦ
Φιλίππου,
καὶ
|
τότε |
λέγων
εἶπε
πρὸς
αὐτόν,
ὡς |
[36] |
στόμα
μάχας
εὖ
πεφυκώς,
καὶ
|
τότε |
λειπόμενός
τε
πλήθει
καὶ
πρὸς |
[43] |
πολεμιώτατα
σύνεισιν
εἰς
ἄκραν
φιλίαν.
|
τότε |
μὲν
οὖν
παρήνεγκε
τὸ
ῥηθέν, |
[38] |
στρατηγίαν
ἀφεῖναι,
λογισμῷ
δὲ
χρησάμενος
|
τότε |
μὲν
ὑπέμεινε,
καὶ
πρὸς
Ὀρχομενὸν |
[18] |
ἀποθανεῖν
ὑπάρχει;
γελάσας
ὁ
Ἐργῖνος
|
τότε |
μὲν
ὡμολόγησεν
ἀποπειράσεσθαι
τοῦ
Διοκλέους, |
[9] |
μέρος
ὄντες,
ἐν
δὲ
τῷ
|
τότε |
μιᾶς
ἀξιολόγου
πόλεως
σύμπαντες
ὁμοῦ |
[9] |
λαμπρὸν
οὔτε
μεγάλην
ἰσχὺν
ἐχόντων
|
τότε. |
μικροπολῖται
γὰρ
ἦσαν
οἱ
πολλοί, |
[48] |
πάντα
χρήσεσθαι
καὶ
χειροήθει.
~Καὶ
|
τότε |
πρῶτον
Ἀπελλοῦ
καὶ
Μεγαλέου
καί |
[23] |
τῶν
πυλῶν
τὰς
κλεῖς
ἀπέδωκε,
|
τότε |
πρῶτον
ἀπὸ
τῶν
(Φιλιπ(
πικῶν |
[28] |
δὲ
καὶ
Ἀργεῖοι,
καὶ
συνεχύθη
|
τότε |
πρῶτον
ἡ
δεδομένη
τοῖς
ἀγωνισταῖς |
[7] |
τὴν
πρᾶξιν
ἐξέφηνε
τοῖς
πολλοῖς
|
τότε |
πρῶτον,
ὑποσχέσεις
τε
καὶ
παρακλήσεις |
[32] |
ὧν
ἂν
κομίζηται.
τοῦτο
δὴ
|
τότε |
τὴν
ἱέρειαν
ἐξενεγκαμένην
καὶ
τρέπουσαν |
[34] |
δέ,
καίπερ
ἑτέρου
μὲν
ἄρχοντος
|
τότε |
τῶν
Ἀχαιῶν,
αὐτὸς
δὲ
δι' |
[47] |
Ἄρατος
ἀγανακτῶν,
καὶ
τὸν
στρατηγοῦντα
|
τότε |
τῶν
Ἀχαιῶν
Τιμόξενον
ὁρῶν
ὀκνοῦντα |
[3] |
λόγοις
αὐτῶν
κατ'
ἀγορὰν
σχολαζόντων
|
ἑκάστοτε |
παρεῖναι
καὶ
συμφιλονικεῖν,
ἐμβαλόντες
εἰς |
[16] |
τὸν
νεώτερον
Φίλιππον,
ἀλλ'
ἀληθῶς
|
ἑκάστοτε |
πέδας
τῆς
Ἑλλάδος
τὴν
Κορινθίων |
[17] |
καὶ
κεκλεισμένην
τὴν
πύλην
εὑρών,
|
ἔκοπτε |
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων
ἀνοίγειν·
οἱ |
[18] |
Αἰγίου
καὶ
εἰπόντος·
εἶτ'
ὦ
|
βέλτιστε |
διὰ
σμικρὸν
οὕτω
χρυσίον
ἀνασπᾶτε |
[13] |
ἦν
δὲ
τὸ
ἔργον
ἀξιοθέατον,
|
ὥστε |
γνάμπτεσθαι
τὸν
Ἄρατον
ὑπὸ
τῆς |
[9] |
μέχρι
Κορίνθου
τῆς
οἰκίας
ἀναφθείσης,
|
ὥστε |
θαυμάσαντας
τοὺς
ἐν
Κορίνθῳ
παρὰ |
[13] |
μόνης
ἀδιάφθορον
ἐχούσης
τὸ
καλόν,
|
ὥστε |
καὶ
Ἀπελλῆν
ἐκεῖνον
ἤδη
θαυμαζόμενον |
[3] |
ἑαυτὸν
ἀσκήσει
τῇ
περὶ
παλαίστραν,
|
ὥστε |
καὶ
(πένταθλον
ἀγωνίσασθαι
καὶ
στεφάνων |
[29] |
συμβησόμενον.
ταῦτα
γὰρ
οὕτως
ἴσχυσεν,
|
ὥστε |
καὶ
τοὺς
φιλοσόφους
ἐν
ταῖς |
[21] |
δὲ
νὺξ
ἀνέφελος
καὶ
καταφανής,
|
ὥστε |
καὶ
φόβον
τὰ
ὅπλα
παρέχειν |
[15] |
τοῦ
Ἀράτου
τῷ
Πτολεμαίῳ
γράφοντες,
|
ὥστε |
κἀκεῖνον
ἐγκαλοῦντα
(πέμψαι.
ταῖς
μὲν |
[29] |
οὕτω
δὲ
ταχέως
καὶ
προθύμως,
|
ὥστε |
μὴ
μόνον
ὁδεύοντας,
ἀλλὰ
καὶ |
[16] |
τὸν
κατέχοντα
φρουρᾷ
τὸ
χωρίον,
|
ὥστε |
μὴ
παίζοντα
δοκεῖν
τὸν
νεώτερον |
[32] |
δοκοῦσι
φρίκην
ἐνέβαλε
καὶ
θάμβος,
|
(ὥστε |
μηδένα
τρέπεσθαι
πρὸς
ἀλκήν.
αὐτοὶ |
[39] |
τὸ
Ἑκατόμβαιον
ἡττηθέντες
οὕτω
κατεπλάγησαν,
|
ὥστε |
πέμπειν
εὐθὺς
ἐφ'
ἡγεμονίᾳ
τὸν |
[47] |
τὰ
πράγματα
καὶ
τὰς
ἐλπίδας,
|
ὥστε |
πολλάκις
λαβὴν
τοὺς
Αἰτωλοὺς
παρασχόντας |
[46] |
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
οὕτως
διέθηκεν,
|
ὥστε |
πολλῆς
μὲν
εὐνοίας
πρὸς
αὐτόν, |
[23] |
κόπον
καὶ
τὴν
ἀγρυπνίαν
ἠλλοιωμένος,
|
ὥστε |
τῆς
ψυχῆς
τὸ
γαυρούμενον
καὶ |
[54] |
σὺν
αἰσχύνῃ
παθῶν
ὀλεθρίων
ὀρεγόμενον,
|
ὥστε |
τὸν
θάνατον
αὐτῷ,
καίπερ
ὄντι |
[8] |
ἤδη
πολὺς
ὑλαγμὸς
τὸ
χωρίον,
|
ὥστε |
τὸν
πέραν
φύλακα
κραυγῇ
μεγάλῃ |
[19] |
ἔρωτα
τῶν
καλῶν
πράξεων
εἶχεν,
|
ὥστε |
τὸν
Φωκίωνα
καὶ
τὸν
Ἐπαμεινώνδαν |
[7] |
καὶ
πάλιν
ἀνιεὶς
τὴν
πορείαν,
|
ὥστε |
τῷ
μὲν
φωτὶ
χρῆσθαι
καθ' |
[22] |
τοῖς
περὶ
(τὸν
Ἄρατον,
καὶ
|
παρήλλαττε |
τοὺς
τριακοσίους.
οἱ
δ'
ὥσπερ |
[18] |
ὥσπερ
εἴρηται
κτησάμενος
τὸν
Ἀκροκόρινθον
|
ἐφύλαττε, |
μετὰ
τῶν
ἄλλων
οἷς
ἐπίστευε |
[33] |
Ἀχαιοὺς
συνισταμένων,
εὐθὺς
ὁ
Ἄρατος
|
ἔπραττε |
φιλίαν
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλούς,
καὶ |
[28] |
καὶ
μίαν
ἡμέραν
διαλιπὼν
αὖθις
|
(ἐξέταττε |
τὴν
στρατιάν.
ὡς
δ'
ᾔσθετο |
[21] |
ἄλλοι
συγκαθίσαντες
ὑπελύοντο
τὰς
κρηπῖδας·
|
οὔτε |
γὰρ
ψόφον
ποιοῦσι
πολὺν
οὔτ' |
[9] |
τὴν
Ἀχαιῶν,
οὔτ'
ἀξίωμα
λαμπρὸν
|
οὔτε |
μεγάλην
ἰσχὺν
ἐχόντων
τότε.
μικροπολῖται |
[9] |
πῦρ
διήρπαζον
τὴν
οἰκίαν,
καὶ
|
οὔτε |
ταῦτ'
ἐκώλυσεν
ὁ
Ἄρατος,
τά |
[1] |
πολίτου
καὶ
προπάτορος
βίον,
ὃν
|
οὔτε |
τῇ
δόξῃ
τῇ
περὶ
σεαυτὸν |
[1] |
τῇ
δόξῃ
τῇ
περὶ
σεαυτὸν
|
οὔτε |
τῇ
δυνάμει
καταισχύνεις,
ἀπέσταλκά
σοι |
[9] |
ἦσαν
οἱ
πολλοί,
καὶ
γῆν
|
οὔτε |
χρηστὴν
οὔτ'
ἄφθονον
ἐκέκτηντο,
καὶ |
[7] |
ὁ
τὴν
ἑωθινὴν
φυλακὴν
παραδιδοὺς
|
ἐφώδευε |
κώδωνι,
καὶ
φῶτα
πολλὰ
καὶ |
[40] |
προσώπῳ
καὶ
τῷ
λόγῳ
πράως
|
ἐκέλευε |
καθίσαι
καὶ
μὴ
βοᾶν
ἀτάκτως |
[41] |
φίλους
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
διοικητάς,
|
ἐκέλευε |
πάντα
διοικεῖν
καὶ
φυλάσσειν
(ὡς |
[19] |
κρύφα
καὶ
προεισφέρειν,
ἐν
οἷς
|
ἐκινδύνευε |
μόνος
ὑπὲρ
πάντων
οὐδ'
εἰδότων |
[18] |
ἐφύλαττε,
μετὰ
τῶν
ἄλλων
οἷς
|
ἐπίστευε |
μάλιστα
καὶ
Περσαῖον
ἐπιστήσας
ἄρχοντα |
[17] |
ἀλλ'
ἐγκρατῶς
φυλαττούσης,
ἀμελεῖν
προσποιούμενος
|
ἔθυε |
γάμους
αὐτῶν
ἐν
Κορίνθῳ,
καὶ |
[50] |
μάντις,
ἀμφοτέραις
ταῖς
χερσὶν
ὑπολαβὼν
|
ἐδείκνυε |
τῷ
τ'
Ἀράτῳ
καὶ
τῷ |
[49] |
ἐπαιρόμενος
τοῖς
πράγμασι
πολλὰς
μὲν
|
ἀνέφυε |
καὶ
μεγάλας
ἐπιθυμίας,
ἡ
δ' |
[35] |
Ἄρατον
ἐξ
Ἀθηνῶν.
ὁ
δ'
|
ἔγραφε |
μὲν
αὐτῷ
τὴν
στρατείαν
ἀπαγορεύων |
[39] |
τοῦ
Ἀράτου
καὶ
διαβολὰς
ἔχουσαν·
|
γέγραφε |
δὲ
κἀκεῖνος
ἐπιστολὰς
κατὰ
τοῦ |
[22] |
ἀνάκλασιν
συγκεχυμένη
καὶ
ἄδηλος
ὅθεν
|
εἴληφε |
τὴν
ἀρχήν.
διαπορούντων
δ'
αὐτῶν |
[4] |
ὁ
Ἄρατος
ὢν
ἀξίωμα
λαμπρὸν
|
εἶχε |
δι'
εὐγένειαν
καὶ
φρόνημα,
ὃ |
[38] |
ἑτέρῳ
τοὺς
οἴακας,
ὅτε
καλῶς
|
εἶχε |
(καὶ
ἀκόντων
ἐπιστάντα
σῴζειν
τὸ |
[27] |
γὰρ
τύραννος
ἤδη
περὶ
δρασμὸν
|
εἶχε, |
καὶ
πολλὰ
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ |
[29] |
τοῖς
πολεμίοις
εὐθὺς
ἐτρέψατο,
καὶ
|
κατεῖχε |
διώκων
ᾗ
μάλιστα
φεύγειν
ὑπενόει |
[30] |
γὰρ
ὡς
εἴρηται
παρ'
ἐνιαυτὸν
|
ἦρχε. |
(μέχρι
μὲν
οὖν
τρίτης
στρατηγίας |
[39] |
τοῦ
στρατηγοῦ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐκπεσόντος
|
ἔσχε |
τὴν
πόλιν·
ὀλίγῳ
δ'
ὕστερον |
[45] |
τοῖς
Μακεδόσι.
καὶ
ταῦτα
μὲν
|
ἔσχε |
τὸν
τῆς
ἀμύνης
νόμον·
καὶ |
[49] |
ἀρχὴν
δ'
ὑποψίας
τὰ
Μεσσηνιακὰ
|
παρέσχε. |
στασιασάντων
γὰρ
αὐτῶν,
ὁ
μὲν |
[12] |
τοὺς
θεράποντας
(ἀπέφηνε
πολέμια
καὶ
|
κατέσχε. |
μετὰ
δ'
ἡμέρας
οὐ
πολλὰς |
[21] |
ἀπὸ
θαλάσσης
ἀνέδραμε
νέφη
καὶ
|
κατέσχε |
τήν
τε
(πόλιν
αὐτὴν
καὶ |
[34] |
Ἀχαιούς,
ἐπειδή<
περ>
Ἄρατος
(ἀπέθανεν·
|
ἔτυχε |
δὲ
τῶν
γραμμάτων
κομισθέντων
παρὼν |
[54] |
υἱὸν
ὁμηρεύσοντα
παραδούς,
δι'
οἶκτον
|
ἔτυχε |
Μακεδονίας
καὶ
τῶν
συντελούντων.
(ἀποκτείνων |
[32] |
κάλλει
καὶ
μεγέθει
σώματος
εὐπρεπής,
|
ἔτυχε |
μὲν
ἐν
τῷ
ἱερῷ
καθεζομένη |
[12] |
βασιλεῖ
διακειμένῳ
πρὸς
αὐτὸν
οἰκείως
|
ἐνέτυχε |
καὶ
τεθεραπευμένῳ
γραφαῖς
καὶ
πίναξιν |
[16] |
πρὸς
τοὺς
βασιλέως
στρατηγοὺς
εὐτυχήσας,
|
ἔγραψε |
τῷ
δήμῳ
τῶν
Ἀθηναίων,
ὡς |
[45] |
τῶν
ἑλόντων
τὸν
Ἀκροκόρινθον
ἑστώσας
|
ἀνέτρεψε, |
πλὴν
μιᾶς
τῆς
ἐκείνου·
καὶ |
[42] |
(ἐψηφίσαντο
καὶ
παραδιδόναι
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
|
ἔπεμψε |
δὲ
καὶ
τὸν
υἱὸν
Ἄρατος |
[41] |
ὑφέξοντας·
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
αὐτὸν
|
ἔπεμψε |
Τρίπυλον
καὶ
πάλιν
Μεγιστόνουν
τὸν |
[27] |
πολλὰ
τῶν
ἰδίων
ἐπὶ
θάλασσαν
|
προεξέπεμψε. |
νῦν
δὲ
τοῦτο
μὲν
οὐδενὸς |
[22] |
ἐκεῖ
δὲ
πάλιν
συνεσκίασε
καὶ
|
ἀπέκρυψε |
νεφῶν
(συνελθόντων.
οἱ
δὲ
περὶ |