HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Vie d'Aratus

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ς  =  1421 formes différentes pour 2941 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chap.
[10]   λόγου φιλοσόφου περὶ τὰς εὐφυΐ  ας   ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν ὥσπερ καρπὸν
[24]   Ἀττικὴν ἐνέβαλε, καὶ τὴν Σαλαμῖνα  διαβὰς   ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ ἐξ εἱρκτῆς λελυμένῃ
[50]   χαλεπὸς καὶ (δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν.  ἀναβὰς   δὲ καὶ θύσας, ὡς προσήνεγκεν
[5]   ἔλεγε τοῦ τείχους, καθ' ὃν  ὑπερβὰς   αὐτὸς ἐσώθη τόπον, ἐντὸς μὲν
[8]   τὸν πύργον, ἐν κύων  μέγας   ἐφρούρει θηρατικός. αὐτὸς μὲν οὖν
[43]   Ἄρατος αὐτῷ κατὰ θάλατταν εἰς  Πηγάς,   λαθὼν τοὺς πολεμίους, οὐ πάνυ
[5]   μὲν ἐκ Σικυῶνος ἦν  φυγάς,   δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ
[21]   τῶν ὅπλων νυκτερεύειν, ἀναλαβὼν δὲ  λογάδας   τετρακοσίους, οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας τὰ
[9]   τύχη διεφύλαξε. (Κατήγαγε δὲ  φυγάδας,   τοὺς μὲν ὑπὸ Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας
[6]   μὲν στεφάνους φέρων, δὲ  λαμπάδας   ὠνούμενος, δὲ τοῖς εἰθισμένοις
[16]   νεώτερον Φίλιππον, ἀλλ' ἀληθῶς ἑκάστοτε  πέδας   τῆς Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν
[45]   εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους,  παῖδας   δὲ καὶ γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο, τοῦ
[2]   τῆς πολιτείας κατάστασιν ἔχειν δοκούσης,  Τιμοκλείδας   μὲν ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ'
[21]   μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες ὑπελύοντο τὰς  κρηπῖδας·   οὔτε γὰρ ψόφον ποιοῦσι πολὺν
[17]   τὸν υἱὸν αὐτῇ, καὶ γλυκείας  ἐλπίδας   ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν καὶ συμβιώσεως
[47]   προήκατο τὰ πράγματα καὶ τὰς  ἐλπίδας,   ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς
[15]   καὶ θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ  μερίδας   (εἰς Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε.
[14]   κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς  πατρίδας,   μεῖζον δ' διὰ τῶν
[17]   τοῖς στενωποῖς, καὶ δι' ἀγορᾶς  αὐλητρίδας   ἔχων καὶ στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ
[2]   ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας μὲν ἀπέθανεν,  Ἀβαντίδας   δ' Πασέου τυραννίδα πράττων
[25]   Ἄρατος αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ μικρὰς  παραξιφίδας   ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ ταῦτα
[33]   ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι  σπονδὰς   πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας
[13]   οὐδὲν ἐτόλμησε παραβαλεῖν· τοὺς δὲ  πόδας   ἐξαλειφομένου τοῦ (Ἀριστρά( του διαλαθεῖν
[17]   γάμους αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ, καὶ  θέας   ἐπετέλει καὶ πότους συνῆγε καθ'
[12]   μὲν οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ  Μαλέας,   ὡς τῷ διὰ πόρου δρόμῳ
[23]   δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης εἰς  Κεγχρεὰς   διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ λέγεται σχολάζων
[29]   κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς  Κεγχρεὰς   κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν
[19]   γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι  δωρεὰς   μεγάλας καὶ μὴ προέσθαι χρημάτων
[30]   φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς  ὄρνιθας,   τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν
[30]   ἄλλας τε πολλὰς πράξεις οὐκ  ἀναγκαίας   εἶναι δοκούσας (καὶ στρατείαν ἐπὶ
[17]   (ὡς λέγεται) φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ,  Νικαίας   δὲ τῆς ἐκείνου γυναικὸς ἐπὶ
[47]   διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη τῆς  στρατηγίας   αὐτῷ τελευτώσης, αὐτὸς ᾑρημένος ἄρχειν
[35]   Λυδιάδου κατηγορήθη, καὶ περὶ τῆς  στρατηγίας   εἰς ἀγῶνα καὶ ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ
[30]   ἦρχε. (μέχρι μὲν οὖν τρίτης  στρατηγίας   Λυδιάδης εὖ φερόμενος διετέλει,
[54]   Διὶ ξενίῳ καὶ (φιλίῳ τῆς  ἀνοσιουργίας   ταύτης τίνων διετέλεσε. καταπολεμηθεὶς μὲν
[34]   Ἀχαιοῖς, τε πλείστη τῆς  Ἀρκαδίας   αὐτοῖς συνετέλει. καὶ Μακεδόνων μὲν
[36]   κεκτημένῳ φυλακτέον εἶναι διὰ τῆς  εὐλαβείας.   ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν ψιλῶν
[48]   παρὰ τοὺς πότους μετὰ πολλῆς  ἀσελγείας   καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ καὶ
[47]   ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς  ἀσελγείας   καὶ (θρα( σύτητος. αὖθις οὖν
[51]   ἐκ τῆς πρὸς τὸν Φίλιππον  συνηθείας,   διαβαίνοντος εἰς Ἤπειρον αὐτοῦ καὶ
[22]   (εἶναι, καὶ τάχους δεῖν τῆς  βοηθείας.   οἱ δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι,
[15]   τυράννων τοσοῦτον προσῆν φθόνου καὶ  κακοηθείας.   ~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς στρατηγὸς
[48]   Αἰτωλοὺς στρατεία γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός,  εὐπειθείας   μὲν τῷ Φιλίππῳ δόξαν, (εὐβουλίας
[34]   δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα  κολακείας   τῆς πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν
[17]   Δημήτριον τὸν υἱὸν αὐτῇ, καὶ  γλυκείας   ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν καὶ
[26]   προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς τοῦ σώματος  ἀσφαλείας   ὀλίγοι τὸν ἐκ πληγῆς θάνατον
[26]   πολλοὺς ἕνεκα τῆς τοῦ σώματος  ἀσφαλείας,   οὐδένα δ' ἐν τῇ πόλει
[48]   οὐ μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ  βασιλείας   ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός· (ἡ γὰρ
[54]   καὶ κατέστρεψεν ἐνταῦθα τῆς Ἀντιγονικῆς  βασιλείας   διαδοχή. τὸ δ' Ἀράτου
[46]   νοσῶν ἤδη τὸν διάδοχον τῆς  βασιλείας   Φίλιππον, οὔπω πάνυ μειράκιον ὄντα,
[34]   ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς, ἄχρι τῆς  Ἀκαδημείας   προῆλθεν· εἶτα πεισθεὶς (οὐδὲν ἠδίκησεν.
[32]   ὅταν δὲ κινηθὲν ὑπὸ τῆς  ἱερείας   ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ'
[22]   εἰς ἴχνος ἐμβῆναι τῆς ἐκείνων  πορείας,   ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός τινι παλινσκίῳ
[22]   πολεμίοις διὰ τὸ μῆκος τῆς  πορείας,   καὶ τὸ τῆς νυκτὸς ἠχῶδες
[43]   καὶ νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω τῆς  χρείας   προσηγάγετο. (Καὶ γὰρ ἦν
[33]   ἐν φορείῳ κομιζόμενος ἐποιεῖτο τὰς  στρατείας.   ~Ἀντιγόνου δ' ἀποθανόντος καὶ Δημητρίου
[10]   εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ τῆς  πολιτείας   ἐπ' ἀμφότερα τῷ καιρῷ συμ>
[49]   ἔπειτα πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο  πολιτείας,   καὶ φανερὸς ἦν ἤδη τὸν
[2]   (ὄντας. ἤδη δέ τινα τῆς  πολιτείας   κατάστασιν ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας μὲν
[43]   εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς  πολιτείας   τὴν πρὸς Ἀντίγονον τὸν παλαιὸν
[53]   ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ τῆς  μαντείας,   οἵ τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν
[51]   φύσεως, ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ  κακίας,   πολὺν χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσης.
[9]   καὶ καταφανὴς μέχρι Κορίνθου τῆς  οἰκίας   ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν
[9]   ἐπὶ τὰ χωρία καὶ τὰς  οἰκίας   δεινὴν ἀπορίαν τῷ Ἀράτῳ παρεῖχον,
[8]   (τοὺς φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ'  οἰκίας.   καὶ συνδραμόντων πανταχόθεν, ἡμέρα μὲν
[41]   καὶ χρημάτων ἐν Κορίνθῳ καὶ  οἰκίας,   Κλεομένης ἥψατο μὲν οὐδενός,
[29]   ἐξυγραίνεσθαι παρὰ τὰ φαινόμενα δεινὰ  δειλίας   ἐστὶν δυσκρασίας τινὸς περὶ
[10]   πικρῶς μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ καὶ  φιλίας   ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι χρώμενος.
[52]   Κεφάλων τἀπίχειρα τῆς βασιλικῆς  φιλίας.   ~Οὕτω δ' αὐτοῦ τελευτήσαντος ἐν
[48]   εὐπειθείας μὲν τῷ Φιλίππῳ δόξαν,  (εὐβουλίας   δὲ τῷ Ἀράτῳ προσετίθει. καὶ
[9]   ὄντες, ἐν δὲ τῷ τότε  μιᾶς   ἀξιολόγου πόλεως σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν
[35]   τιμῆς στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον  μιᾶς   πόλεως κινδυνεύοντα (καὶ μισούμενον τύραννον.
[45]   τὸν Ἀκροκόρινθον ἑστώσας ἀνέτρεψε, πλὴν  μιᾶς   τῆς ἐκείνου· καὶ πολλὰ περὶ
[12]   παραφερόμενος μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας  (πολεμίας   οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου
[35]   ζηλώσαντα Λυδιάδην ἔθνους τηλικούτου μετ'  εὐφημίας   καὶ τιμῆς στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον
[1]   τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ τῆς  παροιμίας   ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς γε φύσει
[37]   τρεψάμενος ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ καὶ  φιλοτιμίας   ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ
[2]   συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε καὶ  φιλοτιμίας   δημαγωγῶν, οὐκ ἐπαύσατο νοσοῦσα καὶ
[46]   δὲ πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις  φιλοτιμίας   καὶ ὁρμῆς μεστὸν εἰς Μακεδονίαν
[14]   κύριος ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς  οἰκονομίας,   μόνος οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ πεντεκαίδεκα
[49]   πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλας  ἐπιθυμίας,   δ' ἔμφυτος κακία, τὸν
[45]   πάντων ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντες ὅτι τὰς  ἡνίας   ἐκείνῳ παραδεδωκὼς καὶ τῇ ῥύμῃ
[29]   τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος, ὡς  Δεινίας   ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς ἀποσφάττεται,
[54]   ὁμηρεύσοντα παραδούς, δι' οἶκτον ἔτυχε  Μακεδονίας   καὶ τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ'
[34]   αὐτὸς δ' βασιλεὺς ἐκ  Μακεδονίας   ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς (κομι(
[38]   ἐπικειμένου τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τῆς  ἡγεμονίας   ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ καὶ μέμφονται
[38]   πρὶν τὸν μισθὸν αὐτῷ τῆς  ἡγεμονίας   ὁμολογηθῆναι τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς τὸν
[53]   ἐντός, ἰσχυρᾶς τε τῷ νόμῳ  δεισιδαιμονίας   προσούσης, ἔπεμψαν εἰς Δελφοὺς ὑπὲρ
[2]   ἀκράτου καὶ Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ  ἁρμονίας   συγχυθείσης εἰς στάσεις ἐνέπεσε καὶ
[16]   Θηβαίου καὶ Θρασυβούλου τοῦ Ἀθηναίου  τυραννοκτονίας,   πλὴν ὅτι τῷ μὴ πρὸς
[10]   συμ> μεταβαλλόμενος, ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ  κοινωνίας   πόλεων καὶ συνεδρίου καὶ θεάτρου
[5]   δ' αὐτοῦ χωρίον τι τῆς  Σικυωνίας   καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει πρὸς
[13]   ~Ἤνθει γὰρ ἔτι δόξα τῆς  Σικυωνίας   μούσης καὶ χρηστογραφίας, ὡς μόνης
[10]   ἀμφότερα τῷ καιρῷ συμ> μεταβαλλόμενος,  ὁμονοίας   ἐθνῶν καὶ κοινωνίας πόλεων καὶ
[24]   τινὸς μεγάλου μέρη γενόμεναι κοινῆς  προνοίας   τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ τοὺς ἀρίστους
[38]   ὅταν ἅψηται τοῦ Κλεομένους ὑπ'  εὐνοίας,   καὶ καθάπερ ἐν δίκῃ τῇ
[46]   οὕτως διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν  εὐνοίας   πρὸς αὐτόν, πολλῆς δὲ πρὸς
[15]   πρὸς τὸν Πτολεμαῖον, ἄλλας τε  φιλανθρωπίας   ἐνεδείκνυτο μὴ πάνυ προσιεμένῳ, καὶ
[12]   δὲ πείσας τὸν ναύκληρον ἄχρι  Καρίας   διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις
[12]   χρησάμενος κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ  Καρίας   χρόνῳ πολλῷ περαιωθεὶς εἰς Αἴγυπτον,
[25]   τυραννὶς αὐτῷ καὶ τῆς  μακαρίας   καὶ περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν.
[12]   κυβερνήτου, παραφερόμενος μόλις ἥψατο τῆς  Ὑδρίας   (πολεμίας οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ'
[27]   καθάπερ οὐχ ὑπὲρ τῆς ἐκείνων  ἐλευθερίας   τῆς μάχης οὔσης, ἀλλ' ὡς
[44]   Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν τῆς οἴκαδε  σωτηρίας,   ἐκλιπὼν τὸν (Ἀκροκόρινθον ἔτι νυκτὸς
[38]   ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ τῆς  προσηγορίας   ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ καὶ κατὰ
[31]   νενικημένοι, καὶ κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην  ἀπορίας   τοὺς συνισταμένους καὶ προσβοηθοῦντας. ~Ἐν
[54]   εἶναί (φασιν, ἐκ Γναθαινίου τινὸς  ἀκεστρίας   γενόμενον. τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε· καὶ
[16]   τε καὶ παρόδων καὶ στρατειῶν  ἐργασίας   τε κατὰ γῆν (καὶ κατὰ
[29]   φαινόμενα δεινὰ δειλίας ἐστὶν  δυσκρασίας   τινὸς περὶ τὸ σῶμα καὶ
[41]   Ἀχαιῶν οἱ πολλοί, καὶ γενομένης  ἐκκλησίας   ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ. καὶ περιεστήσατο
[7]   (εἶναι πλησίον τοῦ τείχους. ἐνταῦθα  Καφισίας   ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν μὲν κυναρίων
[6]   κελευσθέντες περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ καὶ  Καφισίας   ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων ἄλλων
[39]   τὴν Σικυωνίων πόλιν ἁρπάσας διὰ  προδοσίας,   ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς Πελλήνῃ προσέβαλε,
[38]   ὀργὴ πρόφασις εἶναι λεγομένη τῆς  ἐξωμοσίας   ἀπίθανος, αἰτία (δ' ἀληθὴς τὰ
[45]   καὶ (μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺς Μακεδόνας,  θυσίας   δὲ καὶ πομπὰς καὶ ἀγῶνας
[53]   νῦν Ἀράτειον, καὶ θύουσιν αὐτῷ  θυσίας,   τὴν μέν, τὴν πόλιν
[45]   τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς ἐφελκόμενος  ἐξουσίας   οὐδενὸς ἦν μόνης φωνῆς
[21]   ἐκείνους δὲ προσιόντας ἐξ (ἐναν(  τίας   καθορῶσι. μικρὸν οὖν ὑποστείλας τειχίοις
[48]   πᾶσιν Ἄρατος οὐ μόνον  δημοκρατίας,   ἀλλὰ καὶ βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι
[2]   ἐκ τῆς ἀκράτου καὶ Δωρικῆς  ἀριστοκρατίας   ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς στάσεις
[45]   καὶ τῶν ἄλλων ἐκείνῳ τὰς  αἰτίας   ἐπέφερον, οἷον ὅτε τὴν μὲν
[48]   καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ τῆς  ἐναντίας   στάσεως, ἐσπούδασε τοὺς Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι
[7]   χαλεπῶς ἔλαθον, ἄλλης δὲ φυλακῆς  ἐναντίας   ταύτῃ προσερχομένης εἰς τὸν ἔσχατον
[33]   τῷ Πειραιεῖ, καὶ πρὸς τὰς  διαμαρτίας   οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ παρὰ
[13]   δόξα τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ  χρηστογραφίας,   ὡς μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ
[18]   ἐπεχείρησε τῇ πράξει, γενομένης δὲ  συμμαχίας   τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον
[9]   προσῴκουν ἀλιμένῳ, τὰ πολλὰ κατὰ  ῥαχίας   ἐκφερομένῃ πρὸς τὴν ἤπειρον. ἀλλὰ
[48]   πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ  βωμολοχίας·   ἅπαξ δὲ καὶ λίθοις βάλλοντες
[29]   καὶ λόγους καὶ σκώμματα καὶ  βωμολοχίας   παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς τυράννους
[30]   ταχὺ μεστὸς ἦν τῆς ἐκ  μοναρχίας   βαρύτητος. ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα
[25]   τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου  μοναρχίας   ὄγκος περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος γὰρ Ἀντίγονον
[49]   τὸν Ἄρατον ἀποσειόμενος. ἀρχὴν δ'  ὑποψίας   τὰ Μεσσηνιακὰ παρέσχε. στασιασάντων γὰρ
[38]   ἀφέντα καὶ προέμενον ἑτέρῳ τοὺς  οἴακας,   ὅτε καλῶς εἶχε (καὶ ἀκόντων
[52]   σφοδρόν, ἀλλὰ τῶν θέρμας τε  μαλακὰς   τὸ πρῶτον ἐν τῷ σώματι
[21]   ἀποκτιννύουσι καὶ τοὺς μετ' αὐτοῦ  φύλακας.   (ἅμα δ' αἵ τε κλίμακες
[26]   ὑπολελοιπώς, τοὺς μὲν δορυφόρους καὶ  φύλακας   ἔξω παρεμβάλλειν ἐκέλευεν ἐν (τῷ
[21]   πρὸς τὴν σελήνην, μὴ τοὺς  φύλακας   οὐ λάθωσιν. ἤδη δὲ τῶν
[21]   ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς  κλίμακας   ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς πόλεως
[7]   τῷ τείχει καὶ (προσήρεισαν τὰς  κλίμακας   ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ τῶν πρώτων,
[6]   ἦν ἄλλῃ παρελθεῖν. τὰς δὲ  κλίμακας   διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας
[6]   καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ  κλίμακας   Εὐφράνωρ μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν ἐπήξατο,
[27]   καταλαμβάνειν τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ  κλίμακας   προσθεὶς μετ' ὀλίγων ἐπὶ τὸ
[7]   αὐτοῖς. ἅμα δὲ τοὺς τὰς  κλίμακας   φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο
[50]   ἡγεμών, τῶν δὲ κύριος ἤδη  καθέστηκας.   (ἔτι δὲ> λέγοντος αὐτοῦ, τὰ
[45]   πέδαις δεδεμένους, παῖδας δὲ καὶ  γυναῖκας   ἠνδραποδίσαντο, τοῦ δὲ συναχθέντος ἀργυρίου
[31]   ἡγεμόνες δὲ καὶ λοχαγοὶ τὰς  γυναῖκας   καὶ τὰς θυγατέρας τῶν Πελληνέων
[54]   ἀπόλυσιν κακῶν καὶ σωτηρίαν γενέσθαι.  (Δίκας   γε μὴν Φίλιππος οὐ
[14]   καὶ κύριος ὅλως ἐπὶ τὰς  φυγαδικὰς   οἰκονομίας, μόνος οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ
[6]   ὡς ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς  βασιλικὰς   εἰς τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο.
[18]   σμικρὸν οὕτω χρυσίον ἀνασπᾶτε τὰς  βασιλικὰς   φράξεις, δυνάμενοι μίαν ὥραν πολλῶν
[31]   Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ περὶ τὰς  Αἰτωλικὰς   πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς
[49]   ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς τὰς  Ἑλληνικὰς   ἐξετραχύνετο πολιτείας, καὶ φανερὸς ἦν
[47]   ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον ἐπὶ τὰς  Ἑλληνικὰς   πράξεις τὸν Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα
[46]   αὐτόν, πολλῆς δὲ πρὸς τὰς  Ἑλληνικὰς   πράξεις φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς μεστὸν
[5]   ἦν φυγάς, δ' Ἔκδηλος  Ἀρκὰς   ἐκ Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος
[11]   ὅτι καίπερ συμβολὰς τῷ κοινῷ  μεγάλας   δεδωκὼς τὴν ἑαυτοῦ δόξαν καὶ
[49]   πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ  μεγάλας   ἐπιθυμίας, δ' ἔμφυτος κακία,
[19]   δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς  μεγάλας   καὶ μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ
[21]   (ἐναν( τίας καθορῶσι. μικρὸν οὖν  ὑποστείλας   τειχίοις τισὶ καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν
[13]   δεόμενον μεταλαβεῖν. διὸ τὰς μὲν  ἄλλας   εἰκόνας τῶν τυράννων ἀνεῖλεν εὐθὺς
[30]   εὐθὺς ὑπερβαλεῖν δόξῃ τὸν Ἄρατον,  ἄλλας   τε πολλὰς πράξεις οὐκ ἀναγκαίας
[15]   διαβάλλειν πρὸς τὸν Πτολεμαῖον,  ἄλλας   τε φιλανθρωπίας ἐνεδείκνυτο μὴ πάνυ
[12]   κατέσχε. μετὰ δ' ἡμέρας οὐ  πολλὰς   ἐν ἀπόροις ὄντι τῷ Ἀράτῳ
[33]   Θριασίου φεύγων, καὶ τομὰς ἔλαβε  πολλὰς   θεραπευόμενος, καὶ πολὺν χρόνον ἐν
[49]   τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι  πολλὰς   μὲν ἀνέφυε καὶ μεγάλας ἐπιθυμίας,
[30]   δόξῃ τὸν Ἄρατον, ἄλλας τε  πολλὰς   πράξεις οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας
[29]   φεύγειν ὑπενόει τὸν Ἀρίστιππον, ἐκτροπὰς  πολλὰς   τῶν χωρίων ἐχόντων. γενομένης δὲ
[39]   πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου καὶ  διαβολὰς   ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος ἐπιστολὰς
[11]   ὑπὸ τῶν ἀρχόντων, ὅτι καίπερ  συμβολὰς   τῷ κοινῷ μεγάλας δεδωκὼς τὴν
[39]   διαβολὰς ἔχουσαν· γέγραφε δὲ κἀκεῖνος  ἐπιστολὰς   κατὰ τοῦ Κλεομένους, καὶ ἐφέροντο
[43]   πολλοῦ θύοντι τῷ Ἀράτῳ δύο  χολὰς   ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ
[15]   πλοῦτον, ἐλέφαντας καὶ στόλους καὶ  αὐλὰς   ἀκούων, νυνὶ δ' ὑπὸ σκηνὴν
[22]   (συνελθόντων. οἱ δὲ περὶ τὰς  πύλας   ἔξω περὶ τὸ Ἡραῖον ἀπολειφθέντες
[26]   καὶ τὰ ὅπλα καὶ τὰς  πύλας   καὶ τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ
[21]   (πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς τὰς  πύλας   παρὰ τὸ Ἡραῖον. ἦν δὲ
[31]   κίνδυνον, οἱ πρῶτοι περὶ τὰς  πύλας   τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ προάστεια
[22]   δύναμις τῷ Ἀράτῳ, δεχομένων κατὰ  πύλας   τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ τοὺς
[54]   καὶ τῇ Πελλήνῃ διέμεινε καθ'  ἡμᾶς.  
[15]   ἱκανὸς εἶναι κριτής. πρότερον γὰρ  ἡμᾶς   ὑπερεώρα, ταῖς ἐλπίσιν ἔξω βλέπων,
[14]   μόνον κοινῇ σύμπαντες οἱ πολῖται  τιμὰς   ἀπέδοσαν αὐτῷ πρεπούσας, ἀλλὰ καὶ
[33]   διὰ τοῦ Θριασίου φεύγων, καὶ  τομὰς   ἔλαβε πολλὰς θεραπευόμενος, καὶ πολὺν
[52]   ὀξὺ καὶ σφοδρόν, ἀλλὰ τῶν  θέρμας   τε μαλακὰς τὸ πρῶτον ἐν
[15]   ἐγνωκὼς εἰς ἅπαντα χρῆσθαι, καὶ  ὑμᾶς   ἀξιῶ φίλον (νομίζειν. τούτους τοὺς
[6]   κλίμακας διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες εἰς  ἀχάνας   καὶ κατακαλύψαντες ἐφ' ἁμαξῶν προαπέστειλαν.
[39]   Πελοπόννησον κραδαινομένην καὶ τὰς πόλεις  ἐξανισταμένας   ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν. ~Ἠτρέμει
[24]   ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων, ὥσπερ  ἐνδεδεμένας   τῷ κοινῷ συμφέροντι, καὶ καθάπερ
[45]   μὲν τῶν ἐν Ἄργει τυράννων  καταβεβλημένας   ἀνέστησε, τὰς δὲ τῶν ἑλόντων
[23]   (Φιλιπ( πικῶν καιρῶν ὑπ' ἐκείνοις  γενομένας.   τῶν δ' Ἀντιγόνου στρατηγῶν Ἀρχέλαον
[43]   ἐν ἥπατι φανῆναι, μιᾷ πιμελῇ  περιεχομένας,   καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς
[37]   τοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ τὰς  σκηνὰς   διασπαρέντων, μὲν Ἄρατος οὐδ'
[16]   πλὴν ὅτι τῷ μὴ πρὸς  Ἕλληνας,   ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν γεγονέναι καὶ
[36]   αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν εἰς τοὺς  Ἕλληνας·   ἀνασωθεὶς δὲ καὶ τοὺς στρατιώτας
[41]   καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς  μῆνας,   ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου καὶ διαποροῦντος,
[4]   καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ Νικοκλέους τέσσαρας  μῆνας   τυραννοῦντος, ἐν οἷς πολλὰ κακὰ
[54]   λογισμοῦ φαρμάκοις, καὶ παρέτρεψεν εἰς  δεινὰς   καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων
[31]   ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα καὶ χλευασμὸν  ὑπομείνας,   οὐ προήκατο τὸν τοῦ συμφέροντος
[20]   τοὔνομα πυθόμενος μήτ' ἄλλο μηδὲν  προσμείνας   τεκμήριον, ἐμβάλλει τε τὴν δεξιὰν
[8]   καὶ συλλαβὼν ἅπαντας, οὐδένα δ'  ἀποκτείνας,   εὐθὺς διεπέμπετο πρὸς (τοὺς φίλους
[38]   ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους  ἀποκτείνας   καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος καὶ
[23]   τὸ σῶμα τῇ ῥοπῇ μικρὸν  ἐγκλίνας   καὶ ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν χρόνον
[9]   ὅθεν ἐκ τῶν παρόντων ἄριστα  κρίνας   προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς,
[6]   ἐν τῷ γυμνασίῳ καὶ παραλαβών  τινας   ἐκ τῆς παλαίστρας τῶν εἰωθότων
[34]   Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων ὄντων διά  τινας   προσοίκους καὶ ὁμόρους πολέμους, Αἰτωλῶν
[45]   δὲ καὶ (μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο τοὺς  Μακεδόνας,   θυσίας δὲ καὶ πομπὰς καὶ
[43]   δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς δισμυρίους  Μακεδόνας,   ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους
[33]   σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν πρὸς τοὺς  Μακεδόνας   καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν
[34]   Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας τῆς πρὸς  Μακεδόνας   ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη
[6]   τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς  ἡδονὰς   καὶ πότους μεθημερινοὺς τὰ τῆς
[28]   τὴν στρατιάν. ὡς δ' ᾔσθετο  πλείονας   γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς
[28]   τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους καὶ πολὺ  πλείονας   ἐκείνων καταβαλόντες σφῶν αὐτῶν
[13]   μεταλαβεῖν. διὸ τὰς μὲν ἄλλας  εἰκόνας   τῶν τυράννων ἀνεῖλεν εὐθὺς
[1]   τοῦ γένους καὶ τοῦ βίου  καθηγεμόνας   εὐφημοῦσι. (Διὸ κἀγὼ τὸν Ἀράτου
[32]   ἀεὶ κατὰ τοὺς Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον,  ἔκφρονας   καταστῆσαι καὶ (παρελέσθαι τὸν λογισμόν.
[6]   αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ τοὺς  κύνας·   οὐ γὰρ ἦν ἄλλῃ παρελθεῖν.
[42]   καὶ δακρύοντες. οὐ μὴν ἀλλὰ  θαρρύνας   καὶ παραμυθησάμενος αὐτούς, ἐξίππευσεν ἐπὶ
[14]   τυχόντες στάσαμεν ἀντ' ἀρετᾶς ἠδὲ  δικαιοσύνας,   σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι πατρίδι
[45]   θυσίας δὲ καὶ πομπὰς καὶ  ἀγῶνας   Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων τῶν Ἀράτου
[29]   δὲ ταῦτα πάσχοντα παρὰ τοὺς  ἀγῶνας.   ~Ὡς δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον
[29]   ἀλλὰ καὶ παρελθόντας εἰς τὰς  Κλεωνὰς   ἔτι νυκτὸς οὔσης καὶ συνταξαμένους
[28]   διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο τὰς  Κλεωνὰς   τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ τὸν ἀγῶνα
[29]   ἅμα τῷ παραστῆναι τὸν σαλπιγκτήν,  ἐκτάξας   δὲ τὴν δύναμιν καὶ τὸ
[21]   ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ  προσμείξας,   καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ
[47]   (περὶ Καφύας· καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι  δόξας,   οὕτως αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ
[37]   δὲ μεγάλην Ἄρατος ἔλαβε,  δόξας   προέσθαι τὸν Λυδιάδην· καὶ βιασθεὶς
[45]   τοὺς Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ  πομπὰς   καὶ ἀγῶνας Ἀντιγόνῳ συνετέλουν, ἀρξαμένων
[29]   μάλιστα φεύγειν ὑπενόει τὸν Ἀρίστιππον,  ἐκτροπὰς   πολλὰς τῶν χωρίων ἐχόντων. γενομένης
[4]   ἔγνωσαν καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ Νικοκλέους  τέσσαρας   μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς πολλὰ
[17]   αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε παίζων ὑπὸ  χαρᾶς   ἐν τοῖς στενωποῖς, καὶ δι'
[22]   τριακοσίους. οἱ δ' ὥσπερ ἐξ  ἐνέδρας   ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν
[6]   καὶ αὐτὸς ἦν τῶν φυγάδων.  (ἄνδρας   δ' αὐτῷ τῶν μὲν ἐν
[2]   εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ Κλεινίαν,  ἄνδρας   ἐνδόξους τὰ μάλιστα καὶ ἐν
[25]   δ' ἐκεῖνος ὀργῇ κατεμήνυσε τοὺς  ἄνδρας   ἤδη βαδίζοντας ἐπὶ τὸν τύραννον·
[21]   καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς  ἄνδρας   καθίζει· καὶ τρεῖς μὲν αὐτῶν
[45]   νόμον· καὶ γὰρ εἰ δεινὸν  ἄνδρας   ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι
[21]   σπουδὴν Ἄρατος ὑπερβιβάσας ἑκατὸν  ἄνδρας,   τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας
[12]   ἐκείνου, δεδιδαγμένων λέγειν ὡς εὐθὺς  ἀποδρὰς   εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι
[9]   διά τινων ὑπονόμων ὑπεκδὺς καὶ  ἀποδρὰς   ἐκ τῆς πόλεως, οἱ δὲ
[26]   ἀποδεδειγμένος ἐχθρός, ἄχρι τῆς τήμερον  ἡμέρας   γένος εὐδοκιμώτατον (ἀπολέλοιπεν ἐν τοῖς
[22]   ἦσαν καὶ τὸ φρούριον εἶχον.  ἡμέρας   δ' ἤδη διαυγούσης θ'
[27]   ἐνταῦθα τῶν φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ'  ἡμέρας   ἐπιφανείσης, καὶ τοῦ τυράννου πανταχόθεν
[12]   πολέμια καὶ κατέσχε. μετὰ δ'  ἡμέρας   οὐ πολλὰς ἐν ἀπόροις ὄντι
[16]   ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τὴν μὲν  ἀντιπέρας   Λοκρίδα καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε, Βοιωτοῖς
[31]   λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰς  θυγατέρας   τῶν Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον, καὶ
[11]   εἴτε Δυμαῖος εἴτε Τριταιεὺς εἴτε  μικροτέρας   τινὸς ὢν τύχοι (πόλεως. ἧκε
[53]   ἄνδρα διαμνημονεύουσι. τῆς μὲν οὖν  προτέρας   ὁ> τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος
[53]   Σωτῆρος κατήρχετο θυηπόλος, τῆς δὲ  δευτέρας   τοῦ Ἀράτου, στρόφιον οὐχ
[51]   καὶ κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι δόξης  πονηρᾶς   ἀφ' ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν. (ἐπεὶ
[10]   μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς μισοτύραννος,  ἔχθρας   ὅρῳ καὶ φιλίας ἀεὶ τῷ
[49]   τοὺς τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ  χεῖρας   κατὰ τῶν τυραννούντων οὐκ ἔχουσιν.
[47]   (θρα( σύτητος. αὖθις οὖν τὰς  χεῖρας   ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ
[45]   αὐτοὶ διείλοντο, τὰς δὲ δύο  (μοίρας   ἔνειμαν τοῖς Μακεδόσι. καὶ ταῦτα
[23]   βουλόμενον ἀπαλλάττεσθαι· Περσαῖος δὲ τῆς  ἄκρας   ἁλισκομένης εἰς Κεγχρεὰς διεξέπεσεν. ὕστερον
[50]   ἐν τοῖς ἱεροῖς, κρατοῦντα τῆς  ἄκρας   αὐτὸν τοῖς Μεσσηνίοις (ἀποδιδόντα.
[40]   βαδίζειν, ὡς ἔλαθε πλησίον τῆς  ἄκρας   γενόμενος, ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον
[22]   δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ τῆς  ἄκρας   ἤδη τῶν περὶ τὸν Ἄρατον
[22]   τοὺς πολεμίους, καὶ καθυπέρτεροι τῆς  ἄκρας   ἦσαν καὶ τὸ φρούριον εἶχον.
[26]   Ἕλλησιν. ἐκείνων δὲ τῶν τὰς  ἄκρας   καταλαμβανόντων καὶ τοὺς δορυφόρους τρεφόντων
[21]   τὰ δ' ἄνωθεν ἀπὸ τῆς  ἄκρας   περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ συνερρήγνυτο πανταχόθεν
[23]   εἰς τὸ θέατρον ἀπὸ τῆς  ἄκρας,   πλήθους ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ τῆς
[25]   Ἄρατος αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ  μικρὰς   παραξιφίδας ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ
[25]   ὧν οἱ πλεῖστοι φθάσαντες ἐξ  ἀγορᾶς   ἀπέφυγον καὶ (διεξέπεσον εἰς Κόρινθον.
[17]   ἐν τοῖς στενωποῖς, καὶ δι'  ἀγορᾶς   αὐλητρίδας ἔχων καὶ στεφάνους περικείμενος,
[6]   ἑωρᾶτο τῶν οἰκετῶν αὐτοῦ δι'  ἀγορᾶς   μὲν στεφάνους φέρων,
[54]   παρέτρεψεν εἰς δεινὰς καὶ ἀλλοκότους  ἐπιφοράς,   πράξεων ἀτόπων καὶ σὺν αἰσχύνῃ
[6]   καὶ παραλαβών τινας ἐκ τῆς  παλαίστρας   τῶν εἰωθότων πίνειν καὶ ῥᾳθυμεῖν
[40]   ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ τοὺς περὶ  θύρας   ὄντας εἴσω παριέναι· καὶ ταῦθ'
[9]   προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς τὰς  θύρας   τοῦ τυράννου πῦρ ἐπιφέροντες. ἤρθη
[40]   καὶ Κλεοπάτρῳ τῷ ἄρχοντι τῆς  φρουρᾶς   διακελευσάμενος ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς
[34]   χρείαν, καὶ τὸν ἐπὶ τῆς  φρουρᾶς   Διογένη συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν τε
[18]   λόγον ὑπ' αὐτοῦ περὶ τῆς  φρουρᾶς,   ἔφη πρὸς τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων
[30]   ἐλευθερῶσαι μίσους καὶ φόβου καὶ  φρουρᾶς   καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς πατρίδος
[28]   καὶ περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν  ἰσχυρᾶς   μάχης γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν
[53]   ἀρχαίου μηδένα θάπτεσθαι τειχῶν ἐντός,  ἰσχυρᾶς   τε τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίας προσούσης,
[28]   ἠγωνισμένους ἐν Ἄργει, διὰ τῆς  χώρας   πορευομένους ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω
[3]   τὴν ἀρχὴν ὑπολαβόντα Νικοκλῆς (δολοφονή(  σας   ἑαυτὸν ἀνέδειξε τύραννον. τοῦτον ἐμφερέστατον
[21]   καὶ κατὰ σπουδὴν Ἄρατος  ὑπερβιβάσας   ἑκατὸν ἄνδρας, τοὺς δ' ἄλλους
[17]   Ἀμοιβέα, χαίρειν δὲ τοὺς γάμους  ἐάσας,   ἀνῄει πρὸς τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος
[12]   Ἀντιγόνου καὶ φυλακὴν εἶχεν· ἣν  φθάσας   ἀπέβη, καὶ τὴν ναῦν καταλιπὼν
[25]   Ἀριστόμαχος, ὑπολαμβάνει δὲ τὴν ἀρχὴν  φθάσας   Ἀρίστιππος, ἐξωλέστερος ἐκείνου τύραννος. ὅσοι
[48]   Ἄρατον, ἀναπεισθεὶς βασιλεὺς καὶ  συναρχαιρεσιάσας   τοῖς ἀπὸ τῆς ἐναντίας στάσεως,
[18]   προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει;  γελάσας   Ἐργῖνος τότε μὲν ὡμολόγησεν
[50]   αὐτὸν τοῖς Μεσσηνίοις (ἀποδιδόντα.  γελάσας   οὖν Δημήτριος εἰ μὲν"
[54]   καὶ τὰς ναῦς πλὴν πέντε  πάσας   προέμενος καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας
[39]   μὲν ἔλαθε τὴν Σικυωνίων πόλιν  ἁρπάσας   διὰ προδοσίας, ἐγγύθεν δ' ἀποτραπεὶς
[21]   ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς κλίμακας  ἀνασπάσας   ἐχώρει διὰ τῆς πόλεως μετὰ
[14]   σᾷ δᾶμον ἴσον θείαν τ'  ὤπασας   εὐνομίαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος Ἄρατος
[50]   φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ τοιαῦτα  δράσας,   ἀλλὰ πάντων (αἴσχιστος. δὲ
[25]   κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ τυράννου.  κατασκευάσας   οὖν Ἄρατος αὐτοῖς ἐν
[51]   τάς τε ναῦς ὑπὸ Ῥωμαίων  ἀπολέσας   αἴσχιστα καὶ ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς
[54]   πάσας προέμενος καὶ χίλια προσεκτείσειν  ὁμολογήσας   τάλαντα καὶ τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα
[40]   ἔλαθε πλησίον τῆς ἄκρας γενόμενος,  ἀναπηδήσας   ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ Κλεοπάτρῳ
[36]   Λακεδαιμονίων ἐπὶ Μεγάλην πόλιν στρατευσάντων,  βοηθήσας   ὤκνει μὲν ἁψιμαχοῦντι τῷ Κλεομένει
[27]   κρύφα πολλάκις καὶ φανερῶς προσέπταισεν,  ἐπιχειρήσας   καταλαμβάνειν τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ
[33]   ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ οἱ δυσέρωτες  ἐπιχειρήσας   τῷ Πειραιεῖ, καὶ πρὸς τὰς
[51]   Πελοπόννησον, καὶ τοὺς Μεσσηνίους αὖθις  ἐπιχειρήσας   φενακίζειν καὶ μὴ λαθὼν ἠδίκει
[30]   ἐξενεγκάμενος ἔχθραν καὶ πολλάκις αὐτοῦ  κατηγορήσας   ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη καὶ
[7]   αὐτῷ, τῶν μὲν κυναρίων οὐ  κρατήσας   ἔφθη γὰρ ἀποπηδήσαντα τὸν δὲ
[17]   καταπλαγέντες. οὕτω δὲ τοῦ τόπου  κρατήσας,   οὐ κατέσχεν αὑτόν, ἀλλ' ἔπινε
[38]   τὸν Κλεομένους πατρῳόν, ἐν  κρατήσας   τριακοσίους μὲν ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ
[43]   κατέκλινεν ἑαυτοῦ, καὶ μετὰ μικρὸν  αἰτήσας   περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ κἀκείνῳ
[50]   ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ πολλάκις  ἐξυλακτήσας   λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον,
[30]   μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ  καταστήσας   ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ μεστὸς ἦν
[18]   οἷς ἐπίστευε μάλιστα καὶ Περσαῖον  ἐπιστήσας   ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον. δ'
[23]   (ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς τοὺς Κορινθίους.  ἐπιστήσας   δὲ ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν τοὺς
[25]   (Διὸ καὶ βούλομαι τὸν λόγον  ἐπιστήσας   ἐνταῦθά που διεξελθεῖν περὶ τῆς
[29]   τὴν δύναμιν καὶ τὸ σύνθημα  παρεγγυήσας,   καὶ πυθόμενος τῶν ὑποστρατήγων καὶ
[39]   ὕβριν εἶναι καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ  φήσας   Κλεομένης ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας
[16]   μάχῃ πρὸς τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς  εὐτυχήσας,   ἔγραψε τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων,
[29]   δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς  εὐτυχήσας,   καὶ μηδένα τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν
[44]   δὲ Κλεομένης πυθόμενος ταῦτα, καὶ  δείσας   μὴ κατασχόντες οἱ πολέμιοι τὸ
[1]   ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν Πολύκρατες,  δείσας   μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς,
[35]   τοὺς τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ δὲ  πείσας   τὴν πρᾶξιν ἐπιτρέψαι, προσήγαγε τοῖς
[12]   ναῦς εἰς Συρίαν, ἐπέβη δὲ  πείσας   τὸν ναύκληρον ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι·
[16]   μὲν γὰρ Ἰσθμὸς ἐμφράσσων τὰς  θαλάσσας   εἰς ταὐτὸ συνάγει τῷ τόπῳ
[29]   ἐκ παραγγέλματος (στρατιάν. καὶ σιτία  κελεύσας   πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς
[21]   ἄνδρας, τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι  κελεύσας   ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς
[34]   διὸ καὶ πρὸς ὀργὴν εὐθὺς  ἐκστρατεύσας   ἐπ' αὐτούς, ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας
[50]   τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ  θύσας,   ὡς προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα
[35]   παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε δὴ καὶ  κωλύσας,   περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους
[6]   παρελθεῖν. τὰς δὲ κλίμακας διαλυτὰς  οὔσας   ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας καὶ κατακαλύψαντες
[29]   τοὺς τυράννους. ~Ὀλίγῳ δ' ὕστερον  ἀκούσας   τὸν Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν μὲν ταῖς
[30]   πολλὰς πράξεις οὐκ ἀναγκαίας εἶναι  δοκούσας   (καὶ στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν.
[14]   οἱ πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ  πρεπούσας,   ἀλλὰ καὶ κατ' ἰδίαν οἱ
[10]   ὥσπερ καρπὸν αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον  ἐκφερούσας   δίχα τῆς ἐπιστήμης. ταῦτα μὲν
[24]   γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς πόλεις  ὑπαρχούσας   σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων, ὥσπερ ἐνδεδεμένας
[52]   συνήθων ἐν τῷ δωματίῳ παρόντος,  ἀναπτύσας   δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου καὶ θαυμάσαντος,
[10]   διὸ καὶ πολλὰ τῶν ἀνελπίστων  κατορθώσας   ἐν οἷς ἐτόλμησεν, οὐκ ἐλάττονα
[19]   ἐκείνοις μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν  κατορθώσας   ὡμολόγησεν, ἢν δ' ἀποτύχῃ, σωθῇ
[45]   δὲ τῶν ἑλόντων τὸν Ἀκροκόρινθον  ἑστώσας   ἀνέτρεψε, πλὴν μιᾶς τῆς ἐκείνου·
[45]   δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐκείνῳ  τὰς   αἰτίας ἐπέφερον, οἷον ὅτε τὴν
[31]   δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ περὶ  τὰς   Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν μὲν
[26]   τοῖς Ἕλλησιν. ἐκείνων δὲ τῶν  τὰς   ἄκρας καταλαμβανόντων καὶ τοὺς δορυφόρους
[6]   λόγος ὡς ἐπὶ τὰς ἵππους  τὰς   βασιλικὰς εἰς τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος
[18]   διὰ σμικρὸν οὕτω χρυσίον ἀνασπᾶτε  τὰς   βασιλικὰς φράξεις, δυνάμενοι μίαν ὥραν
[31]   χρημάτων, ἡγεμόνες δὲ καὶ λοχαγοὶ  τὰς   γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας τῶν
[45]   ἀργυρίου τὸ τρίτον αὐτοὶ διείλοντο,  τὰς   δὲ δύο (μοίρας ἔνειμαν τοῖς
[6]   οὐ γὰρ ἦν ἄλλῃ παρελθεῖν.  τὰς   δὲ κλίμακας διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες
[6]   χρωμένων καὶ καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους·  τὰς   δὲ κλίμακας Εὐφράνωρ μηχανοποιὸς
[45]   ἐν Ἄργει τυράννων καταβεβλημένας ἀνέστησε,  τὰς   δὲ τῶν ἑλόντων τὸν Ἀκροκόρινθον
[12]   ὅπως αὐτῷ χρήματα συμβάληται πρὸς  τὰς   (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν ἀπὸ
[33]   ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ, καὶ πρὸς  τὰς   διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ τῷ
[7]   τὸν Μνασίθεον καὶ Ἔκδηλον, καὶ  τὰς   ἑκατέρωθεν ὁδοὺς τοῦ τείχους διαλαβόντες,
[1]   σοι μεμεληκὸς ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι  τὰς   ἐκείνου πράξεις, ἀλλ' ὅπως οἱ
[49]   ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς  τὰς   Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας, καὶ φανερὸς
[47]   Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον ἐπὶ  τὰς   Ἑλληνικὰς πράξεις τὸν Φίλιππον, οὐχ
[46]   πρὸς αὐτόν, πολλῆς δὲ πρὸς  τὰς   Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς
[47]   καὶ προήκατο τὰ πράγματα καὶ  τὰς   ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς
[23]   δεχόμενος αὐτῶν τοὺς κρότους καὶ  τὰς   ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων μὲν τὴν ἀρετήν,
[10]   διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει, πρὸς δὲ  τὰς   ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους ἀναθαρσοῦσα πράξεις.
[10]   ἀνωμαλίαν ἔνδεια λόγου φιλοσόφου περὶ  τὰς   εὐφυΐ ας ἀπεργάζεται, τὴν ἀρετὴν
[45]   ᾐτιῶντο πάντων ἐκεῖνον, ἀγνοοῦντες ὅτι  τὰς   ἡνίας ἐκείνῳ παραδεδωκὼς καὶ τῇ
[16]   μὲν γὰρ Ἰσθμὸς ἐμφράσσων  τὰς   θαλάσσας εἰς ταὐτὸ συνάγει τῷ
[31]   καὶ λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας καὶ  τὰς   θυγατέρας τῶν Πελληνέων περιιόντες ἥρπαζον,
[9]   πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι πρὸς  τὰς   θύρας τοῦ τυράννου πῦρ ἐπιφέροντες.
[6]   οἷς διεδόθη λόγος ὡς ἐπὶ  τὰς   ἵππους τὰς βασιλικὰς εἰς τὴν
[36]   (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς  τὰς   κατὰ στόμα μάχας εὖ πεφυκώς,
[23]   Ἀχαιοὺς γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν  τὰς   κλεῖς ἀπέδωκε, τότε πρῶτον ἀπὸ
[29]   ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ παρελθόντας εἰς  τὰς   Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς οὔσης καὶ
[28]   τὴν διαμαρτίαν ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο  τὰς   Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ τὸν
[21]   κελεύσας ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα,  τὰς   κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς
[7]   τε τῷ τείχει καὶ (προσήρεισαν  τὰς   κλίμακας ἀσφαλῶς. ἀναβαινόντων δὲ τῶν
[7]   ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς. ἅμα δὲ τοὺς  τὰς   κλίμακας φέροντας προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος
[21]   οἱ μὲν ἄλλοι συγκαθίσαντες ὑπελύοντο  τὰς   κρηπῖδας· οὔτε γὰρ ψόφον ποιοῦσι
[12]   φυγάδες ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι  τὰς   κτήσεις ἐνοχλοῦντες, τε πόλις
[29]   ἐκταράττοιτο μὲν κοιλία παρὰ  τὰς   μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι καὶ
[13]   τῆς τέχνης δεόμενον μεταλαβεῖν. διὸ  τὰς   μὲν ἄλλας εἰκόνας τῶν τυράννων
[45]   τῶν εἰκόνων· γὰρ Ἀντίγονος  τὰς   μὲν τῶν ἐν Ἄργει τυράννων
[54]   δὲ τῆς ἄλλης ἀρχῆς καὶ  τὰς   ναῦς πλὴν πέντε πάσας προέμενος
[29]   σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας, καὶ  τὰς   ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε τοὺς
[9]   βαδίζοντες ἐπὶ τὰ χωρία καὶ  τὰς   οἰκίας δεινὴν ἀπορίαν τῷ Ἀράτῳ
[14]   καὶ κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς  τὰς   πατρίδας, μεῖζον δ' διὰ
[38]   Ἀχαιῶν ὡς πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ  τὰς   πόλεις ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ
[24]   χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως  τὰς   πόλεις ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ τῶν
[40]   τὴν λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων καὶ  τὰς   πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ περιετείχιζε
[39]   ὁρῶντα τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην καὶ  τὰς   πόλεις ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων
[24]   ποιούμενον. ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ  τὰς   πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων,
[22]   νεφῶν (συνελθόντων. οἱ δὲ περὶ  τὰς   πύλας ἔξω περὶ τὸ Ἡραῖον
[26]   τρεφόντων καὶ τὰ ὅπλα καὶ  τὰς   πύλας καὶ τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων
[21]   πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων, ἦγε πρὸς  τὰς   πύλας παρὰ τὸ Ἡραῖον. ἦν
[31]   τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι περὶ  τὰς   πύλας τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ
[37]   ἄχρι τοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ  τὰς   σκηνὰς διασπαρέντων, μὲν Ἄρατος
[33]   χρόνον ἐν φορείῳ κομιζόμενος ἐποιεῖτο  τὰς   στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ' ἀποθανόντος καὶ
[51]   ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν. (ἐπεὶ δὲ  τάς   τε ναῦς ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας
[14]   διαλλακτὴς καὶ κύριος ὅλως ἐπὶ  τὰς   φυγαδικὰς οἰκονομίας, μόνος οὐχ ὑπέμεινεν,
[15]   πολιτικοῦ φθόνου μείζων ἐγεγόνει διὰ  τὰς   χάριτας· Ἀντίγονος δ' βασιλεὺς
[47]   καὶ (θρα( σύτητος. αὖθις οὖν  τὰς   χεῖρας ὀρέγοντες εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο
[37]   ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ ὠσαμένων τοὺς  Σπαρτιάτας   ἄχρι τοῦ στρατοπέδου καὶ περὶ
[5]   Ἄρατος, ἐκπέμπει μετὰ τοῦ Ξενοκλέους  οἰκέτας   ἰδίους δύο Σεύθαν τε καὶ
[26]   ἐν (τῷ περιστύλῳ, τοὺς δ'  οἰκέτας   ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα πάντας ἐξελαύνων,
[14]   τεὰν νόστοιο τυχόντες στάσαμεν ἀντ'  ἀρετᾶς   ἠδὲ δικαιοσύνας, σωτῆρος σωτῆρσι θεοῖς,
[1]   ὄντας, ὑποδυομένους δὲ προγόνων τινῶν  ἀρετὰς   καὶ πλεονάζοντας ἐν τοῖς ἐκείνων
[32]   αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς λέγουσι τὸ  βρέτας   τῆς θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον
[41]   τοὺς φίλους αὐτοῦ καὶ τοὺς  διοικητάς,   ἐκέλευε πάντα διοικεῖν καὶ φυλάσσειν
[48]   τοῦ νεανίσκου, καὶ πρὸς  Κρῆτας   ὁμιλία δι' ἧς ὅλην προσηγάγετο
[50]   τοῦτο δ' ἔναλοι τόποι, θαυμαστὰς  ὀχυρότητας   (ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας,
[45]   τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων τοὺς  πολίτας.   ~Ἐκ τούτου Κλεομένης μὲν ἡττηθεὶς
[8]   Ἄρατος Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς  πολίτας   ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ
[36]   φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ τοὺς μετοίκους  πολίτας   ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,
[38]   τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς  Μεγαλοπολίτας   προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν
[37]   ἐπέστησε καὶ κατεκώλυσε (διαβῆναι τοὺς  ὁπλίτας·   δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν πρὸς
[37]   τὴν φάλαγγα καὶ συνταράξαντες τοὺς  ὁπλίτας,   ὅλον τὸ στράτευμα τῆς ἥττης
[15]   φθόνου μείζων ἐγεγόνει διὰ τὰς  χάριτας·   Ἀντίγονος δ' βασιλεὺς ἀνιώμενος
[26]   καὶ τὰς πύλας καὶ τοὺς  καταρράκτας   προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς τοῦ σώματος
[26]   δ' οἰκέτας ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα  πάντας   ἐξελαύνων, καὶ τὴν μέταυλον ἀποκλείων,
[32]   μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον, ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι  πάντας·   οὐ γὰρ ἀνθρώποις μόνον ὅραμα
[31]   ἐν ἀταξίᾳ τοιαύτῃ, πρὶν  πάντας   πυθέσθαι τὸν κίνδυνον, οἱ πρῶτοι
[28]   τοῖς ἀγωνισταῖς ἀσυλία καὶ ἀσφάλεια,  πάντας   τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους ἔλαβον ἠγωνισμένους
[8]   δ' ἐπιπεσὼν αὐτοῖς καὶ συλλαβὼν  ἅπαντας,   οὐδένα δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο
[9]   Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε  θαυμάσαντας   τοὺς ἐν Κορίνθῳ παρὰ μικρὸν
[15]   καὶ τὸν Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον,  ἐλέφαντας   καὶ στόλους καὶ αὐλὰς ἀκούων,
[22]   τοῦ (σκεδασθῆναι περὶ τὴν πόλιν  διαλυθέντας.   ἄρτι δὲ τούτων νενικηκότων, Ἐργῖνος
[31]   ἀσθενεστάτους δι' ἀταξίαν καὶ ὕβριν  (ὄντας.   ἅμα γὰρ τῷ παρελθεῖν εἰς
[40]   ἀλλὰ καὶ τοὺς περὶ θύρας  ὄντας   εἴσω παριέναι· καὶ ταῦθ' ἅμα
[2]   καὶ ἐν δυνάμει τῶν πολιτῶν  (ὄντας.   ἤδη δέ τινα τῆς πολιτείας
[47]   Ἀχαιούς, τοῖς τε σώμασιν ἀγυμνάστους  ὄντας   καὶ ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς
[1]   τοὺς ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς ἀξίους  ὄντας,   ὑποδυομένους δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς
[1]   περὶ αὐτῶν ἀεί τι καὶ  λέγοντας.   οὐ γὰρ ἰδίων ἀπορίᾳ καλῶν
[47]   παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ  κωμάζοντας   ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ πολλῆς
[1]   δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς καὶ  πλεονάζοντας   ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ
[25]   ὀργῇ κατεμήνυσε τοὺς ἄνδρας ἤδη  βαδίζοντας   ἐπὶ τὸν τύραννον· ὧν οἱ
[29]   μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ  παρελθόντας   εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς
[5]   οὐδὲ χαλεπήν, τὸ δὲ λαθεῖν  προσελθόντας   ἐργῶδες εἶναι φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ
[21]   σκιαζομένῳ τῆς σελήνης, ἐκείνους δὲ  προσιόντας   ἐξ (ἐναν( τίας καθορῶσι. μικρὸν
[6]   πρὸς τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους,  φάσκοντας   ὁδοιπόρους εἶναι, καὶ καταυλισαμένους αὐτόν
[41]   καὶ φυλάσσειν (ὡς Ἀράτῳ λόγον  ὑφέξοντας·   ἰδίᾳ δὲ πρὸς αὐτὸν ἔπεμψε
[12]   καὶ τὴν ναῦν καὶ τοὺς  θεράποντας   (ἀπέφηνε πολέμια καὶ κατέσχε. μετὰ
[49]   ἀπέκτειναν καὶ τῶν ἄλλων ὀλίγον  ἀπολείποντας   διακοσίων. ~Οὕτω δὲ δεινὸν ἔργον
[7]   ἅμα δὲ τοὺς τὰς κλίμακας  φέροντας   προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ
[48]   καὶ γὰρ πρὸς Λακεδαιμονίους  ἁμαρτόντας   μετριότης τοῦ νεανίσκου, καὶ
[29]   καὶ προθύμως, ὥστε μὴ μόνον  ὁδεύοντας,   ἀλλὰ καὶ παρελθόντας εἰς τὰς
[7]   δὲ τοὺς πλείστους γενομένους καὶ  κελεύοντας   ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν Ἄρατος, ὡς
[1]   μεμνῆσθαι τῶν ἀπὸ γένους (ἀρίστων,  ἀκούοντας   περὶ αὐτῶν ἀεί τι καὶ
[17]   φροντίσιν, ὅπως ἀφαιρήσεται δόλῳ τοὺς  ἔχοντας,   ἐπεὶ φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν
[49]   τῶν πολλῶν ἐπελθόντες τούς τ'  ἄρχοντας   ἀπέκτειναν καὶ τῶν ἄλλων ὀλίγον
[47]   ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς  παρασχόντας   ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ κωμάζοντας
[8]   ἄλλους ἐν (τῇ πόλει τοὺς  συνεργοῦντας.   οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ τείχει
[27]   ἀνέβη παραβόλως, καὶ τοὺς (βοη(  θοῦντας   ἐνταῦθα τῶν φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ'
[31]   προτροπάδην ἀπορίας τοὺς συνισταμένους καὶ  προσβοηθοῦντας.   ~Ἐν τούτῳ δὲ τῷ ταράχῳ
[39]   δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς  ἀξιοῦντας,   ὡς παρὰ φίλους καὶ συμμάχους
[48]   λυμαίνεσθαι τὰ πράγματα καὶ ταράττειν  δοκοῦντας   ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ τῆς τύχης
[19]   Ἑλλήνων δικαιοτάτους καὶ κρατίστους γεγονέναι  δοκοῦντας   ἐπὶ τῷ διώσασθαι δωρεὰς μεγάλας
[29]   τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς σχολαῖς  ζητοῦντας,   εἰ τὸ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν
[17]   ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων (τοὺς  ἀπαντῶντας.   οὕτως ἄρα καὶ λύπης καὶ
[21]   δὲ λογάδας τετρακοσίους, οὐδ' αὐτοὺς  εἰδότας   τὰ πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων, ἦγε
[9]   φυγάδας, τοὺς μὲν ὑπὸ Νικοκλέους  ἐκπεπτωκότας   ὀγδοήκοντα, τοὺς δ' ἐπὶ τῶν
[28]   στρατιάν. ὡς δ' ᾔσθετο πλείονας  γεγονότας   καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους τοὺς περὶ
[38]   ὑπομνήμασι λοιδορῶν διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι  δεσπότας   ταῖς πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ
[54]   γε μὴν Φίλιππος οὐ  μεμπτὰς   Διὶ ξενίῳ καὶ (φιλίῳ τῆς
[50]   χερσαῖοι, τοῦτο δ' ἔναλοι τόποι,  θαυμαστὰς   ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων
[35]   εἰς ἀγῶνα καὶ ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ  καταστάς,   ἐκράτησε τῇ χειροτονίᾳ καὶ τὸ
[6]   ἄλλῃ παρελθεῖν. τὰς δὲ κλίμακας  διαλυτὰς   οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας καὶ
[44]   ὡς ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ  στρατιώτας   (ἐκεῖνος ἔχων ἔλθοι. τοῦ δ'
[27]   τραῦμα μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε τοὺς  στρατιώτας.   ~Ἐπεὶ δὲ ταύτην ἀπέγνω τὴν
[8]   παρωξύνθαι. τοῦτο μάλιστα τοὺς Ἀράτου  στρατιώτας   ἐπέρρωσεν, οἰομένους τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν
[22]   Ἀρχέλαος τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν  στρατιώτας   ἔχων πολλοὺς μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε
[6]   Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ πολλοὺς  στρατιώτας,   οἷς διεδόθη λόγος ὡς ἐπὶ
[36]   Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ καὶ τοὺς  στρατιώτας   συναγαγών, οὐκ ἠγάπησεν ἀσφαλῶς ἀπελθεῖν,
[40]   καθίσαι καὶ μὴ βοᾶν ἀτάκτως  ἑστῶτας,   ἀλλὰ καὶ τοὺς περὶ θύρας
[49]   δὲ πάλιν τοὺς τῶν πολλῶν  προεστῶτας,   εἰ χεῖρας κατὰ τῶν τυραννούντων
[47]   πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ  Καφύας·   καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας, οὕτως
[53]   τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ γενέσθαι  ταφὰς   καὶ μνήματα πρέποντα τῷ βίῳ
[50]   ὀχυρότητας (ἔχοντες. ἀλλ' οὐδένα τούτων  κατείληφας,   καὶ πάντες ἑκουσίως σοι ποιοῦσι
[36]   ἄλλως πρὸς τὰς κατὰ στόμα  μάχας   εὖ πεφυκώς, καὶ τότε λειπόμενός
[29]   μὲν κοιλία παρὰ τὰς  μάχας,   κάρος δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος
[33]   αὐτῶν πρὸς τοὺς Μακεδόνας καὶ  ἀνοχὰς   ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν Πειραιᾶ καταλαβεῖν.
[24]   τοὺς ἐλευθέρους ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων,  ἀρχὰς   ἀποστάσεως ἐνδιδοὺς αὐτοῖς. Πτολεμαῖον δὲ
[20]   καὶ πρὸς τὴν πόλιν (ἀναστρέ(  ψας   ὑπῆγεν ἀνυπόπτως διαλεγόμενος. ἤδη δὲ
[7]   εὐθὺς μετ' ἄριστον ἐξελθὼν καὶ  συνάψας   πρὸς τὸν Πολυγνώτου πύργον τοῖς
[39]   φήσας Κλεομένης ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν  γράψας   τοῖς Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ
[29]   Κόρινθον ἤδη σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν  ὑποστρέψας,   καὶ τὰς ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών,
[39]   κακῶς λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα  πέμψας   Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα τοῖς
[7]   δὲ τοὺς τὰς κλίμακας φέροντας  προπέμψας,   ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος,
[21]   καὶ μετὰ μικρὸν αἵ τε  σάλπιγγες   ἐπεσήμαινον, τε πόλις ἐξανίστατο
[14]   ἀλλὰ καὶ κατ' ἰδίαν οἱ  φυγάδες   εἰκόνα χαλκῆν ἀναστήσαντες ἐπέγραψαν τόδε
[12]   λύτρωσιν αἰχμαλώτων. ~Ἐπεὶ δ' οἱ  φυγάδες   ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι τὰς
[4]   γνώμῃ κεκραμένον. ὅθεν οἵ τε  φυγάδες   μάλιστα τὸν νοῦν ἐκείνῳ προσεῖχον,
[6]   ἔσοιτο. καὶ προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ  σποράδες   ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ
[17]   βασιλικῶν καὶ συμβιώσεως πρὸς οὐκ  ἀηδὲς   ἐντυχεῖν γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ μειράκιον, αὐτὴν
[1]   ἐκείνου πράξεις, ἀλλ' ὅπως οἱ  παῖδές   σου Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις
[43]   κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ  παῖδες,   τότε δὴ τὸν Ἄρατον ἀναμνησθέντα
[42]   αὐτοῦ καὶ γυναῖκες ἤδη καὶ  παῖδες,   ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ σωτῆρος
[4]   καὶ παρὰ Πτολεμαίου μακρὰν ἦσαν  ἐλπίδες,   ἔγνω δι' αὑτοῦ καταλύειν τὸν
[5]   χαλεπήν, τὸ δὲ λαθεῖν προσελθόντας  ἐργῶδες   εἶναι φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ τινος
[18]   τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων παρὰ τὸ  κρημνῶδες   ἐντομὴν καθεωρακέναι πλαγίαν, ἀν> άγουσαν
[22]   ἐμφὺς τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ  κρημνῶδες   ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ ταλαιπώρως τὸ
[22]   πορείας, καὶ τὸ τῆς νυκτὸς  ἠχῶδες   τὸν ἀλαλαγμὸν ἀπὸ πολλαπλασιόνων
[4]   διέφαινεν οὐ μικρὸν οὐδ' ἀργόν,  ἐμβριθὲς   δὲ καὶ (παρ' ἡλικίαν ἀσφαλεστέρᾳ
[21]   φύλακας. (ἅμα δ' αἵ τε  κλίμακες   προσετίθεντο, καὶ κατὰ σπουδὴν
[42]   φάσκοντες· ἐξήρτηντο δ' αὐτοῦ καὶ  γυναῖκες   ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ πατρὸς
[14]   τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ πλάθεται Ἡρακλέους·  ἄμμες   δ' εἰκόν' Ἄρατε τεὰν νόστοιο
[23]   νεανίου" ταῦτα μὲν περὶ Περσαίου  πλείονες   ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐθὺς
[31]   καὶ διαμαχόμενοι περὶ τῶν χρημάτων,  ἡγεμόνες   δὲ καὶ λοχαγοὶ τὰς γυναῖκας
[1]   τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ  κακοδαίμονες   υἱοί; καί φησι τοὺς ἀφ'
[1]   τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ  εὐδαίμονες   υἱοί; (Διονυσόδωρος δ' Τροιζήνιος
[7]   Ἄρατος, ὡς ἀπάξων ἂν οἱ  κύνες   (ἄγαν ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς. ἅμα δὲ
[44]   καὶ περὶ τὴν Κορινθίων> πόλιν  ἀγῶνες   ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ Κλεομένους
[18]   ὑπόθεσιν τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν Κορίνθῳ  τέσσαρες   ἀδελφοὶ Σύροι τὸ γένος, ὧν
[38]   παράνομος καὶ τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι  πατέρες   αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίς, ἧς
[1]   ~ΑΡΑΤΟΣ. ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν  Πολύκρατες,   δείσας μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον
[9]   ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι  πένητες,   ὧν κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο,
[42]   ὄντα· καὶ παρορμούντων ἐκεῖ πλοίων  ἐπιβάντες   εἰς Αἴγιον παρεκομίσθησαν ἐπὶ τὴν
[22]   τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ  συστείλαντες   ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες
[37]   φεύγοντες εἰς τὴν φάλαγγα καὶ  συνταράξαντες   τοὺς ὁπλίτας, ὅλον τὸ στράτευμα
[7]   οἱ δ' ὥσπερ εἶχον αὐτοῦ  πτήξαντες   ἐπὶ τῶν κλιμάκων, τούτους μὲν
[40]   ὀλίγον τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ καὶ  διώξαντες   ὡς οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν
[50]   ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας, καὶ  πάντες   ἑκουσίως σοι ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον.
[53]   τῆς μαντείας, οἵ τ' Ἀχαιοὶ  σύμπαντες   ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ οἱ Σικυώνιοι
[14]   (ἐφ' οἷς οὐ μόνον κοινῇ  σύμπαντες   οἱ πολῖται τιμὰς ἀπέδοσαν αὐτῷ
[9]   τῷ τότε μιᾶς ἀξιολόγου πόλεως  σύμπαντες   ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες, εὐβουλίᾳ
[25]   τὸν τύραννον· ὧν οἱ πλεῖστοι  φθάσαντες   ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον καὶ (διεξέπεσον
[3]   ἐμβαλόντες εἰς τοιαύτην διατριβὴν καὶ  κατασκευάσαντες   ἐπιβουλὴν ἀνεῖλον, Πασέαν δὲ τὸν
[28]   ἐκείνων καταβαλόντες σφῶν αὐτῶν  ἀπολέσαντες   παραλελοίπασι τοῖς ἡττημένοις στῆσαι κατ'
[22]   δ' ἄλλους καὶ τὸν Ἀρχέλαον  φοβήσαντες   ἐτρέψαντο καὶ κατεδίωξαν ἄχρι τοῦ
[20]   δ' αὐτὸν οὐκέτι διῆκαν, ἀλλὰ  δήσαντες   ἐφύλαττον ἐν οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον· αὐτοὶ
[20]   ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι φεύγειν· καὶ  ἀποπηδήσαντες   (ἀμφότεροι δρόμῳ πρὸς τὸν Ἄρατον
[47]   Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου,  καταφρονήσαντες   Αἰτωλοὶ τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὴν
[34]   (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι  συμφρονήσαντες   αὐτοῦ τὴν ἀρετήν, ἐπεὶ Δημητρίου
[49]   οὐκ ἔχουσιν. (ἐκ δὲ τούτου  θαρρήσαντες,   οἱ μὲν ἄρχοντες ἐπελαμβάνοντο τῶν
[45]   οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς.  κρατήσαντες   γὰρ αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου, τοὺς
[14]   ἰδίαν οἱ φυγάδες εἰκόνα χαλκῆν  ἀναστήσαντες   ἐπέγραψαν τόδε τὸ ἐλεγεῖον· (βουλαὶ
[22]   δοκεῖν (φέρε( σθαι. τέλος δὲ  συνερείσαντες   ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους, καὶ καθυπέρτεροι
[21]   ἐνταῦθα δ' οἱ μὲν ἄλλοι  συγκαθίσαντες   ὑπελύοντο τὰς κρηπῖδας· οὔτε γὰρ
[9]   τῆς πόλεως, οἱ δὲ στρατιῶται  καταπαύσαντες   μετὰ τῶν Σικυωνίων τὸ πῦρ
[9]   ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε δὲ  πιστεύσαντες   ἥκειν πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν
[44]   (Τὸν δ' Ἀριστόμαχον ἐν Κεγχρεαῖς  στρεβλώσαντες   κατεπόντισαν, ἐφ' καὶ μάλιστα
[22]   οἱ δ' ὥσπερ ἐξ ἐνέδρας  ἀναστάντες,   ἐμβάλλουσιν αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν οἷς
[44]   κατὰ τάχος, οἱ μὲν Ἀργεῖοι  προεξαναστάντες   ἐπέθεντο τοῖς τοῦ Κλεομένους καὶ
[24]   τὰ γινόμενα. (Μεγαρεῖς τε γὰρ  ἀποστάντες   Ἀντιγόνου τῷ Ἀράτῳ προσέθεντο, καὶ
[18]   μισθοφορῶν διέτριβεν. (οἱ δὲ τρεῖς  κλέψαντες   βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς Σικυῶνα
[6]   οὔσας ἐμβαλόντες εἰς ἀχάνας καὶ  κατακαλύψαντες   ἐφ' ἁμαξῶν προαπέστειλαν. ἐν τούτῳ
[17]   ἀνοίγειν· οἱ δ' ἔνδον ἀνέῳξαν  καταπλαγέντες.   οὕτω δὲ τοῦ τόπου κρατήσας,
[22]   παντοδαποῦ καὶ φώτων γέμουσαν, οὐ  δυνηθέντες   ἐξανευρεῖν τὸν αὐτὸν τρίβον οὐδ'
[39]   μάχῃ μεγάλῃ περὶ τὸ Ἑκατόμβαιον  ἡττηθέντες   οὕτω κατεπλάγησαν, ὥστε πέμπειν εὐθὺς
[5]   ἄλλοις φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι μὲν  αἰσχυνθέντες   ἐγκαταλιπεῖν τὴν ἐλπίδα μετεῖχον τῶν
[7]   καταχρώμενον. ~Οἱ μὲν οὖν οὕτω  παραλογισθέντες   ἀπηλλάγησαν. δ' Ἄρατος εὐθὺς
[47]   τῶν Ἀχαιῶν διὰ τὴν ῥᾳθυμίαν  ἐθισθέντες   γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι χερσὶ καὶ
[6]   ἐπὶ τὸν Πολυγνώτου πύργον, ἐκεῖ  κελευσθέντες   περιμεῖναι. προεπέμφθη δὲ καὶ Καφισίας
[22]   πύλας ἔξω περὶ τὸ Ἡραῖον  ἀπολειφθέντες   τοῦ Ἀράτου στρατιῶται τριακόσιοι τὸ
[31]   τὴν πόλιν, οἱ μὲν στρατιῶται  διασπαρέντες   ἐν ταῖς οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες
[40]   παρ' αὐτῶν τοσοῦτον, (ὅσου διήμαρτον  ἀφέντες   τὸν Ἄρατον. οὗτος μὲν οὖν,
[9]   ἀκμῆς οὐδὲν ὡς εἰπεῖν μέρος  ὄντες,   ἐν δὲ τῷ τότε μιᾶς
[9]   φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ Δωριεῖς  ὄντες   ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα καὶ πολιτείαν
[22]   Ἀράτου στρατιῶται τριακόσιοι τὸ πλῆθος  ὄντες,   ὥς ποτε παρεισέπεσον εἰς τὴν
[15]   (νομίζειν. τούτους τοὺς λόγους ὑπόθεσιν  λαβόντες   οἱ φθονεροὶ καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο
[44]   δὲ ταῖς Πηγαῖς δόντες καὶ  λαβόντες   ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς
[7]   τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς τοῦ τείχους  διαλαβόντες,   ἀπέστελλον Τέχνωνα πρὸς Ἄρατον ἐπείγεσθαι
[27]   ῆντο τῶν γινομένων, πολλὴν ἡσυχίαν  ἄγοντες,   δ' Ἄρατος εὐρώστως ἀμυνόμενος
[47]   σύτητος. αὖθις οὖν τὰς χεῖρας  ὀρέγοντες   εἰς Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον
[37]   τῆς πατρίδος. (οἱ δ' ἄλλοι  φεύγοντες   εἰς τὴν φάλαγγα καὶ συνταράξαντες
[44]   ὕστερον. ~Ἐν δὲ ταῖς Πηγαῖς  δόντες   καὶ λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον
[24]   μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸν Φιλοποίμενα  θαυμάζοντες   Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς μηδενὸς
[9]   κύριοι πρότερον ἦσαν ἐπελαμβάνοντο, καὶ  βαδίζοντες   ἐπὶ τὰ χωρία καὶ τὰς
[47]   Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ πίστιν  ἐλπίζοντες   εὐκόλῳ περὶ πάντα χρήσεσθαι καὶ
[9]   Ἑλλήνων ὡς πλείστους ἐλευθεροῦντες καὶ  σῴζοντες   διετέλουν. ~Ἦν δ' Ἄρατος τῷ
[28]   ἐπεὶ δ' ἀπὸ τῆς διώξεως  ἐπανελθόντες   οἱ λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι
[37]   αὐτοῖς εἰς Αἴγιον. ἐκεῖ δὲ  συνελθόντες   ἐψηφίσαντο μὴ διδόναι χρήματ' αὐτῷ
[49]   ἐκεῖνοι δὲ μετὰ τῶν πολλῶν  ἐπελθόντες   τούς τ' ἄρχοντας ἀπέκτειναν καὶ
[31]   παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι  παρελθόντες   ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν
[9]   καὶ ὁμοῦ τι πεντηκονταετὴς ἐγεγόνει.  κατελθόντες   δ' οἱ πλεῖστοι πένητες, ὧν
[31]   καὶ τὰς θυγατέρας τῶν Πελληνέων  περιιόντες   ἥρπαζον, καὶ τὰ κράνη τὰ
[42]   τῶν πολεμίων ἐγγὺς ὄντων οὐ  φάσκοντες·   ἐξήρτηντο δ' αὐτοῦ καὶ γυναῖκες
[5]   δὲ λαθεῖν προσελθόντας ἐργῶδες εἶναι  φάσκοντες   ὑπὸ κηπουροῦ τινος κυναρίων, μικρῶν
[1]   τὰ μὲν ἀκούοντες, τὰ δ'  ἀναγινώσκοντες   ἅπερ (οὖν) αὐτοὺς μιμεῖσθαι προσήκει·
[12]   φίλων σὺν αὑτῷ Τιμάνθη, καὶ  καταβαλόντες   ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον ὕλης
[28]   πολεμίους καὶ πολὺ πλείονας ἐκείνων  καταβαλόντες   σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες παραλελοίπασι
[53]   ἥσθησαν διαφερόντως, καὶ οἱ Σικυώνιοι  μεταβαλόντες   εἰς ἑορτὴν τὸ πένθος εὐθὺς
[6]   τὰς δὲ κλίμακας διαλυτὰς οὔσας  ἐμβαλόντες   εἰς ἀχάνας καὶ κατακαλύψαντες ἐφ'
[3]   σχολαζόντων ἑκάστοτε παρεῖναι καὶ συμφιλονικεῖν,  ἐμβαλόντες   εἰς τοιαύτην διατριβὴν καὶ κατασκευάσαντες
[47]   πάρεργον (ἐποιήσαντο, τὴν δὲ Μεσσήνην  ἐμβαλόντες   ἐπόρθουν. ἐφ' οἷς Ἄρατος
[48]   βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ καὶ λίθοις  βάλλοντες   ἀπιόντα εἰς τὴν (σκηνὴν μετὰ
[48]   φθονοῦντες, ὡς οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα  διαβάλλοντες,   ἀναφανδὸν ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον αὐτῷ
[34]   κουφότητα κολακείας τῆς πρὸς Μακεδόνας  ὑπερβάλλοντες,   ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς.
[5]   καὶ τοῦ τόπου τὴν φύσιν  ἀπαγγέλλοντες   οὐκ ἄπορον οὐδὲ χαλεπήν, τὸ
[40]   τὴν ὑπὸ τοῖς Ἀχαιοῖς πολιτείαν.  συνδραμόντες   οὖν εἰς τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος
[14]   μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ  λαμβάνοντες   παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο
[25]   δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους  καταγνόντες.   αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ κατεμήνυσε
[22]   δ' εὐθὺς ἐκέλευον ἡγεῖσθαι, καὶ  προσβαίνοντες   ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς, ἐπιθαρρύνοντες
[30]   τοὺς Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς  μεγαλύνοντες   αὐτὸν οἱ Ἀχαιοὶ στρατηγὸν εἵλοντο.
[22]   προσβαίνοντες ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς,  ἐπιθαρρύνοντες   τοὺς φίλους· τε πανσέληνος
[25]   δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν ἡλικίᾳ  παρόντες   ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν Ἄρατος
[42]   ἐφ' οἷς οἱ Κορίνθιοι χαλεπῶς  φέροντες,   τά τε χρήματα διήρπασαν αὐτοῦ,
[9]   τὰς θύρας τοῦ τυράννου πῦρ  ἐπιφέροντες.   ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη καὶ
[21]   καθίζει· καὶ τρεῖς μὲν αὐτῶν  ἐμπεσόντες   ἀποθνῄσκουσιν, δὲ τέταρτος πληγεὶς
[31]   τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τὰ προάστεια  συμπεσόντες   ἔφευγον ἤδη νενικημένοι, καὶ κατεπίμπλασαν
[1]   ἀλλὰ τοῖς ἐκείνων τὰ οἰκεῖα  συνάπτοντες,   ὡς καὶ τοῦ γένους καὶ
[25]   σχεδὸν ἦσαν οἱ τοῦτο συμ>  πράττοντες   (αὐτοῖς καὶ καιρὸν ἐπιτηροῦντες. ἀλλ'
[27]   ὡς τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων  βραβεύοντες,   ἴσοι καὶ δίκαιοι θεαταὶ (καθ(
[7]   ἀπέστελλον Τέχνωνα πρὸς Ἄρατον ἐπείγεσθαι  κελεύοντες.   ~Ἦν δ' οὐ πολὺ διάστημα
[1]   οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν  ἀκούοντες,   τὰ δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν)
[42]   κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ  δακρύοντες.   οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας καὶ
[15]   κατὰ τοῦ Ἀράτου τῷ Πτολεμαίῳ  γράφοντες,   ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς
[50]   δ' ἔναλοι τόποι, θαυμαστὰς ὀχυρότητας  (ἔχοντες.   ἀλλ' οὐδένα τούτων κατείληφας, καὶ
[40]   κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν (ὑπούλως  ἔχοντες.   ἐπὶ τούτους ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον
[9]   πόλεως σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν οὐκ  ἔχοντες,   εὐβουλίᾳ καὶ ὁμονοίᾳ, καὶ ὅτι
[49]   δὲ τούτου θαρρήσαντες, οἱ μὲν  ἄρχοντες   ἐπελαμβάνοντο τῶν δημαγωγῶν, ἐκεῖνοι δὲ
[34]   τοῦ Διογένους καὶ γέλωτα πολὺν  παρασχόντες   ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ' βασιλεὺς
[44]   πυθόμενος ταῦτα, καὶ δείσας μὴ  κατασχόντες   οἱ πολέμιοι τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν
[14]   δ' εἰκόν' Ἄρατε τεὰν νόστοιο  τυχόντες   στάσαμεν ἀντ' ἀρετᾶς ἠδὲ δικαιοσύνας,
[22]   συστείλαντες ἑαυτούς, καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα  περιπαθοῦντες   καὶ δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ
[31]   διασπαρέντες ἐν ταῖς οἰκίαις ἦσαν,  ἐξωθοῦντες   ἀλλήλους καὶ διαμαχόμενοι περὶ τῶν
[43]   τὸν καιρόν, δουλεύουσιν οἱ  δοκοῦντες   (ἄρχειν, ἐχώρει πρὸς τὸ δεινόν.
[39]   εὐθὺς ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη  καλοῦντες   (εἰς Ἄργος. δ' Ἄρατος
[12]   ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι τὰς κτήσεις  ἐνοχλοῦντες,   τε πόλις ἐκινδύνευεν ἀνάστατος
[48]   διὰ ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ  φθονοῦντες,   ὡς οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες,
[53]   Αἰγίου τὸν νεκρὸν ἐστεφανωμένοι καὶ  λευχειμονοῦντες   ὑπὸ παιάνων καὶ χορῶν εἰς
[45]   Ἀράτου ξενιζόμενον, ᾐτιῶντο πάντων ἐκεῖνον,  ἀγνοοῦντες   ὅτι τὰς ἡνίας ἐκείνῳ παραδεδωκὼς
[9]   τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς πλείστους  ἐλευθεροῦντες   καὶ σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν δ'
[25]   συμ> πράττοντες (αὐτοῖς καὶ καιρὸν  ἐπιτηροῦντες.   ἀλλ' οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ καὶ
[31]   καὶ τὰ κράνη τὰ αὑτῶν  ἀφαιροῦντες   ἐκείναις περιετίθεσαν τοῦ μηδένα λαβεῖν
[22]   καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες καὶ  δυσανασχετοῦντες.   βαλλομένων γὰρ ἀπὸ τῆς ἄκρας
[36]   ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,  νικῶντες   οὐκ ἂν ῥᾳδίως ἔσχον, ἐκτήσατο
[6]   ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς ἀλλήλους  ἀναγελῶντες   ἔλεγον· οὐδὲν ἦν ἄρα τυράννου
[25]   τὴν πόλιν. οἱ μὲν οὖν  τολμῶντες   εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει καὶ
[6]   ταῦτα δ' οἱ κατάσκοποι πάνθ'  ὁρῶντες   ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς ἀλλήλους ἀναγελῶντες
[42]   βοηθεῖν. ~Οἱ μὲν οὖν Ἀχαιοὶ  συνεληλυθότες   εἰς Αἴγιον, ἐκεῖ τὸν Ἄρατον
[47]   καὶ τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς  ὑπεσταλκότες,   ἐν ἀργίᾳ πολλῇ καὶ ἀταξίᾳ
[40]   συλλαβεῖν πρὸ τῆς ἀποστάσεως  ἐγνωκότες.   δ' ἧκε μὲν αὐτὸς
[5]   τὸν Ξενοκλέα, τοῦ μὲν τείχους  εἰληφότες   μέτρα καὶ τοῦ τόπου τὴν
[33]   τρίς, ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ οἱ  δυσέρωτες   ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ, καὶ πρὸς
[8]   τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην καὶ  σαφὲς   οὐδὲν εἰδότων ὑπὲρ τῶν πραττομένων,
[34]   ἐκ Μακεδονίας ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ'  ἧς   (κομι( σθήσεται πρὸς αὐτὸν
[48]   πρὸς Κρῆτας ὁμιλία δι'  ἧς   ὅλην προσηγάγετο τὴν νῆσον ἡμέραις
[38]   πατέρες αὐτῷ καὶ Σπάρτη πατρίς,  ἧς   τὸν ἀφανέστατον ἦν ἄξιον ἀντὶ
[26]   μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ καταρρακτῇ κλειόμενον·  ἧς   ὑπεράνω τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν,
[10]   οὐχ οὕτως δοκεῖ γεγονέναι φίλος  ἀκριβής,   ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος,
[50]   ἄκραι καὶ Φωκέων ἐκπεφύκασι τῆς  γῆς·   εἰσὶ δέ που πολλοὶ καὶ
[26]   σώματος ἀσφαλείας ὀλίγοι τὸν ἐκ  πληγῆς   θάνατον ὥσπερ οἱ λαγωοὶ διέφυγον·
[51]   βασιλέως καὶ μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ  ἀσελγὴς   καὶ τύραννος ἐξώλης γενόμενος. τὸ
[50]   ἀντεῖπε, καίπερ ἐπίδοξος ὢν ὑπ'  ὀργῆς   καὶ πολλάκις ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ,
[22]   ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων πολλοὺς μετὰ  κραυγῆς   ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος τοῖς
[6]   καὶ πότους μεθημερινοὺς τὰ τῆς  φυγῆς   ἐφόδια καταχρώμενον. ~Οἱ μὲν οὖν
[35]   καὶ τῶν χρημάτων ποριζομένων (ὁ  Λυδιάδης   ἔτι στρατηγῶν καὶ φιλοτιμούμενος ἴδιον
[30]   μὲν οὖν τρίτης στρατηγίας  Λυδιάδης   εὖ φερόμενος διετέλει, καὶ παρ'
[37]   (διαβῆναι τοὺς ὁπλίτας· δὲ  Λυδιάδης   περιπαθῶν πρὸς τὰ γιγνόμενα καὶ
[30]   καὶ τό γε δεύτερον  Λυδιάδης   στρατηγὸς ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς Ἀράτου
[38]   τῆς ἐξωμοσίας ἀπίθανος, αἰτία (δ'  ἀληθὴς   τὰ περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ'
[5]   τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς ἐν (ἄστει  συνήθης.   δεξαμένων δὲ τούτων προθύμως, διελέγετο
[6]   μὲν οὖν τῶν ὅπλων παρασκευὴ  συνήθης   ἦν, πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν
[18]   δὲ τούτου γενόμενος τῷ Αἰγίᾳ  συνήθης,   καὶ προαχθεὶς εἰς λόγον ὑπ'
[32]   ἐν τοῖς μεγίστοις διεβοήθη, καὶ  Τιμάνθης   ζωγράφος ἐποίησεν ἐμφαντικῶς τῇ
[8]   ᾔσθετο τὴν ἔφοδον, εἴτε φύσει  νωθὴς   ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν κατάκοπος
[53]   τῷδ' ἀνέρι καὶ τὸ βαρῦνον  γαίης   ἔστ' ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ
[7]   οὐ χαλεπῶς ἔλαθον, ἄλλης δὲ  φυλακῆς   ἐναντίας ταύτῃ προσερχομένης εἰς τὸν
[38]   πολλοῦ φησι καὶ πρὸ τῆς  ἀνάγκης,   ὑφορώμενον τὸ θράσος τὸ τοῦ
[12]   τῷ Ἀράτῳ γίνεταί τις εὐτυχία,  Ῥωμαϊκῆς   νεὼς παραβαλούσης κατὰ τὸν τόπον,
[45]   παραδεδωκὼς καὶ τῇ ῥύμῃ τῆς  βασιλικῆς   ἐφελκόμενος ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν
[29]   τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον μετὰ δυνάμεως  βασιλικῆς   παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων (τὰ πράγματα.
[52]   εἶπεν Κεφάλων τἀπίχειρα τῆς  βασιλικῆς   φιλίας. ~Οὕτω δ' αὐτοῦ τελευτήσαντος
[54]   ἐθριάμβευσε· καὶ κατέστρεψεν ἐνταῦθα τῆς  Ἀντιγονικῆς   βασιλείας διαδοχή. τὸ δ'
[31]   συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς πρὸ τῆς  Μεγαρικῆς   ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν, καὶ τοῦ
[54]   ἀεὶ τοὺς ἀρίστους καὶ συγγενεστάτους,  φρίκης   ἐνέπλησε καὶ μίσους ὅλην τὴν
[2]   πρῶτον ἐκ τῆς ἀκράτου καὶ  Δωρικῆς   ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς
[13]   οὖν τοῦ Ἀράτου, διήλειφεν  Νεάλκης   τὸν Ἀρίστρατον, εἰς δὲ τὴν
[50]   τόπον. ἔστι γὰρ οὐχ ἧττον  εὐερκὴς   τοῦ Ἀκροκορίνθου, καὶ λαβὼν φρουρὰν
[5]   δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ  Μεγάλης   πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ πρακτικός,
[44]   ἀμυνομένων προθύμως. ἐν τούτῳ δ'  Ἀριστοτέλης   Ἀργεῖος φίλος ὢν Ἀράτου
[1]   οἱ παῖδές σου Πολυκράτης καὶ  Πυθοκλῆς   οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν
[18]   τὸ γένος, ὧν εἷς ὄνομα  Διοκλῆς   ἐν τῷ φρουρίῳ μισθοφορῶν διέτριβεν.
[3]   Ἀβαντίδου πατέρα τὴν ἀρχὴν ὑπολαβόντα  Νικοκλῆς   (δολοφονή( σας ἑαυτὸν ἀνέδειξε τύραννον.
[9]   τὴν βοήθειαν. (ὁ μὲν οὖν  Νικοκλῆς   ἔλαθε διά τινων ὑπονόμων ὑπεκδὺς
[4]   νοῦν ἐκείνῳ προσεῖχον, τε  Νικοκλῆς   οὐκ ἠμέλει τῶν πραττομένων, ἀλλ'
[6]   ἄρα τυράννου δειλότερον, εἰ καὶ  Νικοκλῆς   τηλικαύτην πόλιν ἔχων καὶ τοσαύτην
[54]   καθ' αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ τῆς  ἄλλης   ἀρχῆς καὶ τὰς ναῦς πλὴν
[7]   τούτους μὲν οὐ χαλεπῶς ἔλαθον,  ἄλλης   δὲ φυλακῆς ἐναντίας ταύτῃ προσερχομένης
[28]   προέμενος τὸ νίκημα. τῆς γὰρ  ἄλλης   δυνάμεως ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης καὶ τῷ
[48]   αὐτῷ παρὰ τοὺς πότους μετὰ  πολλῆς   ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ
[47]   κωμάζοντας ἐν τῇ Πελοποννήσῳ μετὰ  πολλῆς   ἀσελγείας καὶ (θρα( σύτητος. αὖθις
[46]   πολλῆς μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν,  πολλῆς   δὲ πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις
[46]   Ἄρατος οὕτως διέθηκεν, ὥστε  πολλῆς   μὲν εὐνοίας πρὸς αὐτόν, πολλῆς
[16]   ἀλλὰ κοινήν τινα τῆς Ἑλλάδος  ὅλης   τυραννίδα, τὴν Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν
[29]   τὸ μὲν οὖν πολὺ τῆς  διαβολῆς   καὶ λόγους καὶ σκώμματα καὶ
[30]   βλάπτουσα τὴν πίστιν αὐτοῦ τῆς  μεταβολῆς.   ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε καὶ
[12]   καταβαλόντες ἑαυτοὺς εἴς τινα (τόπον  ὕλης   γέμοντα χαλεπῶς ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ'
[51]   δ' Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη τῆς  αὐλῆς   καὶ κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος
[51]   σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ τύραννος  ἐξώλης   γενόμενος. τὸ δ' οὐκ ἦν
[10]   καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα τῆς  ἐπιστήμης.   ταῦτα μὲν οὖν ἐξεταζέσθω τοῖς
[54]   καὶ ζηλοτυπίᾳ τῆς παρὰ Ῥωμαίοις  τιμῆς   ἀνεῖλε, Περσεῖ δὲ θατέρῳ τὴν
[38]   ἀγαθὰ τὰς πόλεις ἀντὶ τῆς  (τιμῆς   καὶ τῆς προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος
[35]   ἔθνους τηλικούτου μετ' εὐφημίας καὶ  τιμῆς   στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον μιᾶς
[9]   τῆς μὲν πάλαι τῶν Ἑλλήνων  ἀκμῆς   οὐδὲν ὡς εἰπεῖν μέρος ὄντες,
[46]   τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας καὶ  ὁρμῆς   μεστὸν εἰς Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος
[9]   ἤρθη δὲ φλὸξ μεγάλη καὶ  καταφανὴς   μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας ἀναφθείσης,
[21]   δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ  καταφανής,   ὥστε καὶ φόβον τὰ ὅπλα
[34]   μὲν τὸν Πειραιᾶ φρουρῶν  Διογένης   ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς Κόρινθον, ἐξίστασθαι
[29]   πυλῶν ἀνοιχθεισῶν καὶ τῆς σάλπιγγος  ἐγκελευσαμένης,   δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς
[17]   αὐτῇ, (τὸν δὲ τόπον οὐ  προϊεμένης,   ἀλλ' ἐγκρατῶς φυλαττούσης, ἀμελεῖν προσποιούμενος
[2]   Προφάντῳ δὲ τῷ Κλεινίου ἀδελφῷ  γεγαμημένης,   ὄνομα (Σωσοῦς. αὕτη δὲ καὶ
[25]   εὑρέθησαν, ὧν Αἰσχύλος προειστήκει καὶ  Χαριμένης   μάντις, ξίφη δ' οὐκ
[41]   τότε δ' ἔρημος καὶ ἄπορος,  συντετριμμένης   ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς πατρίδος
[39]   καὶ χλευασμὸν αὑτοῦ φήσας  Κλεομένης   ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας τοῖς Ἀχαιοῖς,
[38]   πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ  Κλεομένης   ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως παράνομος
[38]   εὐγένειαν. (καὶ μέν> τοι καὶ>  Κλεομένης   ᾔτει τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν
[41]   ἐν Κορίνθῳ καὶ οἰκίας,  Κλεομένης   ἥψατο μὲν οὐδενός, οὐδ' ἄλλον
[46]   ἀνελόντων τοὺς πολίτας. ~Ἐκ τούτου  Κλεομένης   μὲν ἡττηθεὶς μάχῃ μεγάλῃ περὶ
[39]   (Ἐκ τούτου κήρυκα πέμψας  Κλεομένης   πόλεμον προεροῦντα τοῖς Ἀχαιοῖς, μικροῦ
[44]   εἰς τὴν ἀκρόπολιν, δὲ  Κλεομένης   πυθόμενος ταῦτα, καὶ δείσας μὴ
[23]   ἀπαλλάττεσθαι· Περσαῖος δὲ τῆς ἄκρας  ἁλισκομένης   εἰς Κεγχρεὰς διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ
[18]   Ἀλεξάνδρου ζῶντος ἐπεχείρησε τῇ πράξει,  γενομένης   δὲ συμμαχίας τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς
[29]   ἐκτροπὰς πολλὰς τῶν χωρίων ἐχόντων.  γενομένης   δὲ τῆς διώξεως ἄχρι Μυκηνῶν,
[41]   τῶν Ἀχαιῶν οἱ πολλοί, καὶ  γενομένης   ἐκκλησίας ᾑρέθη στρατηγὸς (αὐτοκράτωρ. καὶ
[31]   Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη, καὶ  γενομένης   ἐκπλήξεως, οἵαν εἰκὸς ἐν ἀταξίᾳ
[17]   ἐκείνου γυναικὸς ἐπὶ τῶν πραγμάτων  γενομένης   καὶ φυλαττούσης τὸν Ἀκροκόρινθον, εὐθὺς
[28]   τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης  γενομένης   πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν ὡς
[7]   χρῆσθαι καθ' ὁδόν, ἤδη δὲ  δυομένης   περὶ τὸν κῆπον (εἶναι πλησίον
[7]   ἄλλης δὲ φυλακῆς ἐναντίας ταύτῃ  προσερχομένης   εἰς τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον.
[26]   τὴν μέταυλον ἀποκλείων, μετὰ τῆς  ἐρωμένης   αὐτὸς εἰς οἴκημα κατεδύετο μικρὸν
[26]   τὸ δὲ κλιμάκιον τῆς  ἐρωμένης   μήτηρ ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς ἕτερον
[23]   τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ τῆς  σκηνῆς   εἰς μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος καὶ
[21]   ἦσαν ἐν τῷ σκιαζομένῳ τῆς  σελήνης,   ἐκείνους δὲ προσιόντας ἐξ (ἐναν(
[7]   πόλιν, συμμέτρως τῇ περιφορᾷ τῆς  σελήνης   ἐπιταχύνων καὶ πάλιν ἀνιεὶς τὴν
[38]   τῆς (τιμῆς καὶ τῆς προσηγορίας  ἐκείνης·   Ἀντίγονος δὲ καὶ κατὰ γῆν
[24]   ὅλου τινὸς μεγάλου μέρη γενόμεναι  κοινῆς   προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ τοὺς
[30]   (πατρίδος. δ' οὐκ ὢν  ἀγεννὴς   οὐδ' ἀφιλότιμος τὴν φύσιν, οὐδ'
[17]   καὶ σχολάζειν τὴν διάνοιαν ὑφ'  ἡδονῆς   (καὶ φιλοφροσύνης ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ
[13]   Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας, ὡς  μόνης   ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν, ὥστε
[45]   ἐφελκόμενος ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν  μόνης   φωνῆς ἔτι κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν
[45]   ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν τῆς  ἀμύνης   νόμον· καὶ γὰρ εἰ δεινὸν
[17]   τὴν διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς (καὶ  φιλοφροσύνης   ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἦν,
[36]   προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ μέλλον,  ἐξαίφνης   ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι τοῦ
[31]   διακειμένοις αὐτοῖς καὶ ταῦτα πράττουσιν  ἐξαίφνης   Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη, καὶ
[31]   εἰς Πελοπόννησον. ὡς μέντοι παρελθόντες  ἐξαίφνης   Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν
[13]   γνάμπτεσθαι τὸν Ἄρατον ὑπὸ τῆς  τέχνης,   αὖθίς τε μίσει τῷ πρὸς
[6]   μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν ἐπήξατο, τῆς  τέχνης   αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον διδούσης, ἐπεὶ
[13]   τῆς δόξης (μᾶλλον τῆς  τέχνης   δεόμενον μεταλαβεῖν. διὸ τὰς μὲν
[12]   (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν ἀπὸ  Μεθώνης   ὑπὲρ Μαλέας, ὡς τῷ διὰ
[45]   ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν μόνης  φωνῆς   ἔτι κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν
[30]   τὴν ἀδικίαν, ἀλλ' ἐπαρθεὶς ἔρωτι  δόξης   ἔτι νέος καὶ λόγους ψευδεῖς
[13]   τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ, τῆς  δόξης   (μᾶλλον τῆς τέχνης δεόμενον
[51]   ἀπείπατο καὶ κατέμεινε, δεδιὼς ἀναπλησθῆναι  δόξης   πονηρᾶς ἀφ' ὧν ἐκεῖνος ἔπραττεν.
[32]   δὲ κάλλει καὶ μεγέθει σώματος  εὐπρεπής,   ἔτυχε μὲν ἐν τῷ ἱερῷ
[17]   (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα καὶ  λύπης   καὶ φόβου μᾶλλον ἐξίστησι καὶ
[16]   Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι (διανοούμενος.  Χάρης   μὲν γὰρ Ἀθηναῖος ἔν
[21]   ἑκατὸν ἐπὶ τὴν ἄκραν, ἤδη  περιχαρὴς   διὰ τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν.
[34]   δὲ δι' ἀρρωστίαν τινὰ μακρὰν  κλινήρης   ὑπάρχων, ὅμως ἐν φορείῳ κομιζόμενος
[16]   δ' Ἀκροκόρινθος, ὑψηλὸν ὄρος ἐκ  μέσης   ἀναπεφυκὸς τῆς Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ
[33]   Πειραιεῖ προσβαλόντα καὶ τῆς κλίμακος  συντριβείσης   διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ καλεῖν συνεχῶς
[51]   κακίας, πολὺν χρόνον διὰ φόβον  ἀγνοηθείσης.   ~Ὅτι γὰρ ἦν μεμειγμένον αἰσχύνῃ
[43]   ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω, καὶ δάπιδος  κομισθείσης   ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ παῖδες,
[53]   ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης.  (κομισθείσης   δὲ τῆς μαντείας, οἵ τ'
[2]   καὶ Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας  συγχυθείσης   εἰς στάσεις ἐνέπεσε καὶ φιλοτιμίας
[9]   καταφανὴς μέχρι Κορίνθου τῆς οἰκίας  ἀναφθείσης,   ὥστε θαυμάσαντας τοὺς ἐν Κορίνθῳ
[27]   τῶν φυλάκων ἀπέκτεινεν. εἶθ' ἡμέρας  ἐπιφανείσης,   καὶ τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ
[10]   πολέμῳ καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς  ἀθαρσὴς   καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ πράγματα
[21]   τῶν πρώτων ἐγγὺς ὄντων, ἀπὸ  θαλάσσης   ἀνέδραμε νέφη καὶ κατέσχε τήν
[12]   ναῦν καταλιπὼν ἀπεχώρησε μακρὰν ἀπὸ  θαλάσσης,   ἔχων ἕνα τῶν φίλων σὺν
[53]   ἔστ' ἀσέβημα καὶ οὐρανοῦ ἠδὲ  θαλάσσης.   (κομισθείσης δὲ τῆς μαντείας, οἵ
[27]   τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας τῆς μάχης  οὔσης,   ἀλλ' ὡς τὸν ἀγῶνα τῶν
[12]   μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας  οὔσης·   ἐκρατεῖτο γὰρ ὑπ' Ἀντιγόνου καὶ
[29]   εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς  οὔσης   καὶ συνταξαμένους ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι
[22]   φρούριον εἶχον. ἡμέρας δ' ἤδη  διαυγούσης   θ' ἥλιος εὐθὺς ἐπέλαμπε
[6]   τῆς τέχνης αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον  διδούσης,   ἐπεὶ καὶ αὐτὸς ἦν τῶν
[28]   ἐπικρατούσης καὶ τῷ διωγμῷ πολὺ  προελθούσης   εἰς τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ οὕτως
[2]   τινα τῆς πολιτείας κατάστασιν ἔχειν  δοκούσης,   Τιμοκλείδας μὲν ἀπέθανεν, Ἀβαντίδας δ'
[12]   γίνεταί τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς  παραβαλούσης   κατὰ τὸν τόπον, ἐν
[13]   γὰρ ἔτι δόξα τῆς Σικυωνίας  μούσης   καὶ χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον
[9]   ὁσάκις τύχοι κόσμου καὶ συντάξεως  ὁμοφρονούσης   καὶ νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ
[49]   ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ τῆς τύχης  εὐροούσης   ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι πολλὰς μὲν
[10]   περὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ  φερούσης   τὴν πρὸς τὸ φῶς σύγκρασιν,
[53]   ἰσχυρᾶς τε τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίας  προσούσης,   ἔπεμψαν εἰς Δελφοὺς ὑπὲρ τούτων
[28]   τῆς γὰρ ἄλλης δυνάμεως ὁμολογουμένως  ἐπικρατούσης   καὶ τῷ διωγμῷ πολὺ προελθούσης
[17]   τόπον οὐ προϊεμένης, ἀλλ' ἐγκρατῶς  φυλαττούσης,   ἀμελεῖν προσποιούμενος ἔθυε γάμους αὐτῶν
[17]   ἐπὶ τῶν πραγμάτων γενομένης καὶ  φυλαττούσης   τὸν Ἀκροκόρινθον, εὐθὺς ὑποπέμπων Δημήτριον
[45]   ἔτι κύριος, ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν  ἐχούσης.   (ἐπεὶ φανερῶς γε πολλὰ τῶν
[13]   καὶ χρηστογραφίας, ὡς μόνης ἀδιάφθορον  ἐχούσης   τὸ καλόν, ὥστε καὶ Ἀπελλῆν
[47]   χρόνον, ἤδη τῆς στρατηγίας αὐτῷ  τελευτώσης,   αὐτὸς ᾑρημένος ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον
[34]   εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς, ἄχρι  τῆς   Ἀκαδημείας προῆλθεν· εἶτα πεισθεὶς (οὐδὲν
[50]   εἰσὶ δέ που πολλοὶ καὶ  τῆς   Ἀκαρνάνων, τοῦτο μὲν χερσαῖοι, τοῦτο
[23]   οὐ βουλόμενον ἀπαλλάττεσθαι· Περσαῖος δὲ  τῆς   ἄκρας ἁλισκομένης εἰς Κεγχρεὰς διεξέπεσεν.
[50]   καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς, κρατοῦντα  τῆς   ἄκρας αὐτὸν τοῖς Μεσσηνίοις
[40]   Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε πλησίον  τῆς   ἄκρας γενόμενος, ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν
[22]   καὶ δυσανασχετοῦντες. βαλλομένων γὰρ ἀπὸ  τῆς   ἄκρας ἤδη τῶν περὶ τὸν
[22]   ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους, καὶ καθυπέρτεροι  τῆς   ἄκρας ἦσαν καὶ τὸ φρούριον
[21]   ἤδη, τὰ δ' ἄνωθεν ἀπὸ  τῆς   ἄκρας περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ συνερρήγνυτο
[23]   κατέβαινεν εἰς τὸ θέατρον ἀπὸ  τῆς   ἄκρας, πλήθους ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ
[2]   πόλις ἐπεὶ τὸ πρῶτον ἐκ  τῆς   ἀκράτου καὶ Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ
[54]   τὰ καθ' αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ  τῆς   ἄλλης ἀρχῆς καὶ τὰς ναῦς
[45]   καὶ ταῦτα μὲν ἔσχε τὸν  τῆς   ἀμύνης νόμον· καὶ γὰρ εἰ
[38]   ἐκ πολλοῦ φησι καὶ πρὸ  τῆς   ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ θράσος τὸ
[54]   μεμπτὰς Διὶ ξενίῳ καὶ (φιλίῳ  τῆς   ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων διετέλεσε. καταπολεμηθεὶς
[54]   Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε· καὶ κατέστρεψεν ἐνταῦθα  τῆς   Ἀντιγονικῆς βασιλείας διαδοχή. τὸ
[40]   Ἄρατον, (ἀνελεῖν συλλαβεῖν πρὸ  τῆς   ἀποστάσεως ἐγνωκότες. δ' ἧκε
[25]   ἐπιστήσας ἐνταῦθά που διεξελθεῖν περὶ  τῆς   Ἀριστίππου διαίτης, ἣν ζηλοτυπουμένη
[13]   τὴν πόλιν ἠλευθέρωσε, περὶ δὲ  τῆς   Ἀριστράτου τοῦ κατὰ Φίλιππον ἀκμάσαντος
[34]   τοῖς Ἀχαιοῖς, τε πλείστη  τῆς   Ἀρκαδίας αὐτοῖς συνετέλει. καὶ Μακεδόνων
[32]   μὲν ἐν τῷ ἱερῷ καθεζομένη  τῆς   Ἀρτέμιδος, οὗ κατέστησεν αὐτὴν
[51]   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη  τῆς   αὐλῆς καὶ κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν
[24]   πατρίδος συμφέρον, οὐκ ἄλλο τι  τῆς   αὐξήσεως (τῶν Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν ποιούμενον.
[24]   οὐ φιλίαν βασιλικήν, οὐ τὸ  τῆς   αὑτοῦ πατρίδος συμφέρον, οὐκ ἄλλο
[46]   (κἀκεῖ νοσῶν ἤδη τὸν διάδοχον  τῆς   βασιλείας Φίλιππον, οὔπω πάνυ μειράκιον
[45]   ἐκείνῳ παραδεδωκὼς καὶ τῇ ῥύμῃ  τῆς   βασιλικῆς ἐφελκόμενος ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν
[52]   ταῦτα" εἶπεν Κεφάλων τἀπίχειρα  τῆς   βασιλικῆς φιλίας. ~Οὕτω δ' αὐτοῦ
[22]   τεῖχος (εἶναι, καὶ τάχους δεῖν  τῆς   βοηθείας. οἱ δ' εὐθὺς ἐκέλευον
[28]   (ἀγῶνα καὶ προέμενος τὸ νίκημα.  τῆς   γὰρ ἄλλης δυνάμεως ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης
[50]   Βοιωτῶν ἄκραι καὶ Φωκέων ἐκπεφύκασι  τῆς   γῆς· εἰσὶ δέ που πολλοὶ
[13]   παρεστὼς Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου  τῆς   γραφῆς, ὡς Πολέμων περιηγητὴς
[19]   τὰ πολλὰ καὶ τὰ χρυσία  τῆς   γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ πρὸς
[53]   Διὸς τοῦ Σωτῆρος κατήρχετο θυηπόλος,  τῆς   δὲ δευτέρας τοῦ Ἀράτου,
[29]   πράγματα. τὸ μὲν οὖν πολὺ  τῆς   διαβολῆς καὶ λόγους καὶ σκώμματα
[29]   τῶν χωρίων ἐχόντων. γενομένης δὲ  τῆς   διώξεως ἄχρι Μυκηνῶν, μὲν
[28]   (στρατό( πεδον. ἐπεὶ δ' ἀπὸ  τῆς   διώξεως ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ χαλεπῶς
[13]   συγγενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ,  τῆς   δόξης (μᾶλλον τῆς τέχνης
[44]   καὶ τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου μετὰ  τῆς   δυνάμεως, ἀπεχώρησεν εἰς (Μαντίνειαν. ἐκ
[43]   δ' Ἀντιγόνου προσιόντος ἤδη μετὰ  τῆς   δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς δισμυρίους
[39]   καὶ περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ  τῆς   δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς
[30]   ἐπεβούλευσε Λυδιάδῃ τῷ Μεγαλοπολίτῃ, τυραννοῦντι  τῆς   ἑαυτοῦ (πατρίδος. δ' οὐκ
[5]   εἰς Ἄργος ἀνὴρ Σικυώνιος ἐκ  τῆς   εἱρκτῆς ἀποδεδρακώς· ἦν δὲ τῶν
[30]   ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ μεστὸς ἦν  τῆς   ἐκ μοναρχίας βαρύτητος. ἅμα δὲ
[17]   φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας δὲ  τῆς   ἐκείνου γυναικὸς ἐπὶ τῶν πραγμάτων
[45]   Ἀκροκόρινθον ἑστώσας ἀνέτρεψε, πλὴν μιᾶς  τῆς   ἐκείνου· καὶ πολλὰ περὶ τούτων
[27]   μὲν Ἀργεῖοι, καθάπερ οὐχ ὑπὲρ  τῆς   ἐκείνων ἐλευθερίας τῆς μάχης οὔσης,
[22]   τρίβον οὐδ' εἰς ἴχνος ἐμβῆναι  τῆς   ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι πρός
[12]   τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ πίναξιν ἀπὸ  τῆς   Ἑλλάδος, ἐν οἷς κρίσιν ἔχων
[16]   Ἀχαιῶν κηδόμενος, ἀλλὰ κοινήν τινα  τῆς   Ἑλλάδος ὅλης τυραννίδα, τὴν Μακεδόνων
[16]   ὑψηλὸν ὄρος ἐκ μέσης ἀναπεφυκὸς  τῆς   Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ φρουράν, ἐνίσταται
[16]   Φίλιππον, ἀλλ' ἀληθῶς ἑκάστοτε πέδας  τῆς   Ἑλλάδος τὴν Κορινθίων πόλιν προσαγορεύειν.
[16]   δήμῳ τῶν Ἀθηναίων, ὡς νενικήκοι  τῆς   ἐν Μαραθῶνι (μάχης ἀδελφήν· ταύτην
[48]   βασιλεὺς καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ  τῆς   ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε τοὺς Ἀχαιοὺς
[38]   ὄχλους ὀργὴ πρόφασις εἶναι λεγομένη  τῆς   ἐξωμοσίας ἀπίθανος, αἰτία (δ' ἀληθὴς
[10]   αὐτοφυῆ καὶ ἀγεώργητον ἐκφερούσας δίχα  τῆς   ἐπιστήμης. ταῦτα μὲν οὖν ἐξεταζέσθω
[26]   καὶ τὴν μέταυλον ἀποκλείων, μετὰ  τῆς   ἐρωμένης αὐτὸς εἰς οἴκημα κατεδύετο
[26]   περιφόβως. τὸ δὲ κλιμάκιον  τῆς   ἐρωμένης μήτηρ ὑφαιροῦσα κατέκλειεν εἰς
[36]   αὑτῷ κεκτημένῳ φυλακτέον εἶναι διὰ  τῆς   εὐλαβείας. ~Οὐ μὴν ἀλλὰ τῶν
[38]   εὐθὺς ἐπικειμένου τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ  τῆς   ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος. (Διὸ καὶ
[38]   ὑπήκουσε πρὶν τὸν μισθὸν αὐτῷ  τῆς   ἡγεμονίας ὁμολογηθῆναι τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς
[37]   τοὺς ὁπλίτας, ὅλον τὸ στράτευμα  τῆς   ἥττης ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ μεγάλην
[32]   δὲ Πελληνεῖς λέγουσι τὸ βρέτας  τῆς   θεοῦ τὸν μὲν ἄλλον ἀποκεῖσθαι
[32]   ἄψαυστον, ὅταν δὲ κινηθὲν ὑπὸ  τῆς   ἱερείας ἐκφέρηται, μηδένα προσβλέπειν ἐναντίον,
[33]   ἰδίᾳ τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα καὶ  τῆς   κλίμακος συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ
[25]   ζηλοτυπουμένη τυραννὶς αὐτῷ καὶ  τῆς   μακαρίας καὶ περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος
[53]   οὐρανοῦ ἠδὲ θαλάσσης. (κομισθείσης δὲ  τῆς   μαντείας, οἵ τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες
[16]   μετὰ μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε  τῆς   μάχης, ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν περὶ
[27]   οὐχ ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας  τῆς   μάχης οὔσης, ἀλλ' ὡς τὸν
[31]   ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς πρὸ  τῆς   Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν, καὶ
[53]   γενέσθαι (τὸν ἄνδρα διαμνημονεύουσι.  τῆς   μὲν οὖν προτέρας ὁ> τοῦ
[9]   καὶ νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος, οἳ  τῆς   μὲν πάλαι τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς
[30]   ὑποψία, βλάπτουσα τὴν πίστιν αὐτοῦ  τῆς   μεταβολῆς. ~Ὁ δ' Ἄρατος εὐδοκίμησε
[20]   δὲ Τέχνων πρὸς τὰ σημεῖα  τῆς   μορφῆς τῇ ὁμοιότητι κινηθείς, ἠρώτησε
[22]   μῆκος τῆς πορείας, καὶ τὸ  τῆς   νυκτὸς ἠχῶδες τὸν ἀλαλαγμὸν ἀπὸ
[17]   τοῦ μέλλοντος οὖσαν. (γενόμενος δὲ  τῆς   ὁδοῦ κατὰ τὴν ἐκτροπὴν τὴν
[22]   διαστέλλουσα τὰ νέφη καὶ ὑπολάμπουσα  τῆς   ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον σαφηνίζειν, ἕως
[44]   πολέμιοι τὸ Ἄργος ἀποκόψωσιν αὐτὸν  τῆς   οἴκαδε σωτηρίας, ἐκλιπὼν τὸν (Ἀκροκόρινθον
[9]   μεγάλη καὶ καταφανὴς μέχρι Κορίνθου  τῆς   οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας τοὺς
[6]   γυμνασίῳ καὶ παραλαβών τινας ἐκ  τῆς   παλαίστρας τῶν εἰωθότων πίνειν καὶ
[54]   διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ καὶ ζηλοτυπίᾳ  τῆς   παρὰ Ῥωμαίοις τιμῆς ἀνεῖλε, Περσεῖ
[1]   ἐν τοῖς ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ  τῆς   παροιμίας ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ' οἷς γε
[37]   νίκημα μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ  (τῆς   πατρίδος ἀγωνιζόμενον. πολλῶν δὲ συστραφέντων
[11]   τὴν ἑαυτοῦ δόξαν καὶ τὴν  τῆς   πατρίδος δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν
[41]   ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου  τῆς   πατρίδος ἐν τοσούτῳ σάλῳ καὶ
[30]   καὶ φρουρᾶς καὶ δορυφόρων, εἶτα  τῆς   πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ μεταπεμψάμενος
[37]   κάλλιστον τῶν ἀγώνων ἐπὶ θύραις  τῆς   πατρίδος. (οἱ δ' ἄλλοι φεύγοντες
[16]   ἂν ἁμάρτοι τις ἀδελφὴν προσειπὼν  τῆς   Πελοπίδου τοῦ Θηβαίου καὶ Θρασυβούλου
[23]   τὸ γαυρούμενον καὶ χαῖρον ὑπὸ  τῆς   περὶ τὸ σῶμα (βαρύτητος κεκρατῆσθαι.
[10]   ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι καὶ λεπτότητι  τῆς   περὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ
[53]   περίοπτον ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα  τῆς   πόλεως ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται μέχρι
[34]   ἔπεμψεν ἐπιστολὴν εἰς Κόρινθον, ἐξίστασθαι  τῆς   πόλεως κελεύων τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή<
[21]   τὰς κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ  τῆς   πόλεως μετὰ τῶν ἑκατὸν ἐπὶ
[9]   ὑπονόμων ὑπεκδὺς καὶ ἀποδρὰς ἐκ  τῆς   πόλεως, οἱ δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες
[20]   μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ  τῆς   πόλεως (πρὸ τοῦ καλουμένου Ὄρνιθος.
[10]   ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ  τῆς   πολιτείας ἐπ' ἀμφότερα τῷ καιρῷ
[2]   πολιτῶν (ὄντας. ἤδη δέ τινα  τῆς   πολιτείας κατάστασιν ἔχειν δοκούσης, Τιμοκλείδας
[43]   πρώτην εἰληφότα καὶ> μεγίστην ὑπόθεσιν  τῆς   πολιτείας τὴν πρὸς Ἀντίγονον τὸν
[22]   τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ μῆκος  τῆς   πορείας, καὶ τὸ τῆς νυκτὸς
[19]   οὔτ' ἐβούλετο δανειζόμενος αἴσθησιν ἑτέρῳ  τῆς   πράξεως παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων
[18]   αὖθις ἐξ ὑπαρχῆς ἑτέραν ἔλαβε  τῆς   πράξεως ὑπόθεσιν τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν
[34]   πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας  τῆς   πρὸς Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε
[51]   κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ  τῆς   πρὸς τὸν Φίλιππον συνηθείας, διαβαίνοντος
[38]   πόλεις ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ  τῆς   προσηγορίας ἐκείνης· Ἀντίγονος δὲ καὶ
[29]   ἡμέρᾳ τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν καὶ  τῆς   σάλπιγγος ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ
[21]   γὰρ ἦσαν ἐν τῷ σκιαζομένῳ  τῆς   σελήνης, ἐκείνους δὲ προσιόντας ἐξ
[7]   τὴν πόλιν, συμμέτρως τῇ περιφορᾷ  τῆς   σελήνης ἐπιταχύνων καὶ πάλιν ἀνιεὶς
[5]   βουλευομένου δ' αὐτοῦ χωρίον τι  τῆς   Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει
[13]   ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι δόξα  τῆς   Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας, ὡς
[23]   ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ  τῆς   σκηνῆς εἰς μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος
[47]   καὶ διατρίβοντα τὸν χρόνον, ἤδη  τῆς   στρατηγίας αὐτῷ τελευτώσης, αὐτὸς ᾑρημένος
[35]   ὑπὸ Λυδιάδου κατηγορήθη, καὶ περὶ  τῆς   στρατηγίας εἰς ἀγῶνα καὶ ἀντιπαραγγελίαν
[23]   ἄκρας, πλήθους ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ  τῆς   τ' ὄψεως αὐτοῦ καὶ τῶν
[13]   ὥστε γνάμπτεσθαι τὸν Ἄρατον ὑπὸ  τῆς   τέχνης, αὖθίς τε μίσει τῷ
[6]   Εὐφράνωρ μηχανοποιὸς ἀναφανδὸν ἐπήξατο,  τῆς   τέχνης αὐτῷ τὸ ἀνύποπτον διδούσης,
[13]   ταλάντῳ, τῆς δόξης (μᾶλλον  τῆς   τέχνης δεόμενον μεταλαβεῖν. διὸ τὰς
[26]   τυράννων κοινὸς ἀποδεδειγμένος ἐχθρός, ἄχρι  τῆς   τήμερον ἡμέρας γένος εὐδοκιμώτατον (ἀπολέλοιπεν
[38]   ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις ἀντὶ  τῆς   (τιμῆς καὶ τῆς προσηγορίας ἐκείνης·
[26]   καὶ τοὺς καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ  τῆς   τοῦ σώματος ἀσφαλείας ὀλίγοι τὸν
[26]   σύμμαχον, τρέφων δὲ πολλοὺς ἕνεκα  τῆς   τοῦ σώματος ἀσφαλείας, οὐδένα δ'
[53]   μέν, τὴν πόλιν ἀπήλλαξε  τῆς   τυραννίδος, ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου μηνός,
[30]   ἔοικε τῷ Λυδιάδῃ παρακολουθεῖν ἐκ  τῆς   τυραννίδος ὑποψία, βλάπτουσα τὴν πίστιν
[49]   ταράττειν δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ  τῆς   τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι
[12]   τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος μόλις ἥψατο  τῆς   Ὑδρίας (πολεμίας οὔσης· ἐκρατεῖτο γὰρ
[40]   ἵππον καὶ Κλεοπάτρῳ τῷ ἄρχοντι  τῆς   φρουρᾶς διακελευσάμενος ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν
[34]   τὴν χρείαν, καὶ τὸν ἐπὶ  τῆς   φρουρᾶς Διογένη συνέπεισεν ἀποδοῦναι τόν
[18]   εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ περὶ  τῆς   φρουρᾶς, ἔφη πρὸς τὸν ἀδελφὸν
[6]   ἡδονὰς καὶ πότους μεθημερινοὺς τὰ  τῆς   φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον. ~Οἱ μὲν
[50]   παρέδωκεν Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ  τῆς   χειρὸς ἐπισπασάμενος δεῦρο τοίνυν" ἔφη
[43]   ἀγαθοῦ καὶ νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω  τῆς   χρείας προσηγάγετο. (Καὶ γὰρ ἦν
[28]   ἔλαβον ἠγωνισμένους ἐν Ἄργει, διὰ  τῆς   χώρας πορευομένους ὡς πολεμίους ἀποδομένων.
[19]   εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται περὶ  τῆς   ψυχῆς, ἐνέχυρον λαβὼν τὴν ἐλπίδα
[23]   καὶ τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε  τῆς   ψυχῆς τὸ γαυρούμενον καὶ χαῖρον
[29]   εἰς Κεγχρεὰς κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος δι'  ἀπάτης   τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ μὴ
[1]   ἀλλ' ὅπως οἱ παῖδές σου  Πολυκράτης   καὶ Πυθοκλῆς οἰκείοις παραδείγμασιν ἐντρέφωνται,
[9]   (πλάνη καὶ ὁμοῦ τι  πεντηκονταετὴς   ἐγεγόνει. κατελθόντες δ' οἱ πλεῖστοι
[30]   καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς πατρίδος  εὐεργέτης   (γενέσθαι. καὶ μεταπεμψάμενος τὸν Ἄρατον
[20]   συμβᾶσα (δι' ἄγνοιαν. γὰρ  οἰκέτης   τοῦ Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν
[26]   κατὰ βίαν, νόμῳ δ' ὑπ'  ἀρετῆς   ἀκατάπαυστον ἀρχὴν περιπεποιημένος, ἐν ἱματίῳ
[13]   τῆς γραφῆς, ὡς Πολέμων  περιηγητὴς   (ἱστόρηκεν. ἦν δὲ τὸ ἔργον
[25]   που διεξελθεῖν περὶ τῆς Ἀριστίππου  διαίτης,   ἣν ζηλοτυπουμένη τυραννὶς αὐτῷ
[15]   καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν ἱκανὸς εἶναι  κριτής.   πρότερον γὰρ ἡμᾶς ὑπερεώρα, ταῖς
[30]   ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι μὲν οὖν  τρίτης   στρατηγίας Λυδιάδης εὖ φερόμενος
[14]   τοσαύτῃ μετριότης. (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ  διαλλακτὴς   καὶ κύριος ὅλως ἐπὶ τὰς
[5]   Ἄργος ἀνὴρ Σικυώνιος ἐκ τῆς  εἱρκτῆς   ἀποδεδρακώς· ἦν δὲ τῶν φυγάδων
[24]   Σαλαμῖνα διαβὰς ἐλεηλάτησεν, ὥσπερ ἐξ  εἱρκτῆς   λελυμένῃ τῇ δυνάμει τῶν Ἀχαιῶν
[14]   τοῦ ἀνδρὸς ἐν δυνάμει τοσαύτῃ  μετριότης.   (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ
[48]   γὰρ πρὸς Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας  μετριότης   τοῦ νεανίσκου, καὶ πρὸς
[10]   τὸ φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ  δεινότης   τίς ἐστιν ἀνθρώπου καὶ σύνεσις
[31]   κράνει δῆλον εἶναι τὸν δεσπότην  ἑκάστης.   οὕτω δὲ διακειμένοις αὐτοῖς καὶ
[10]   ὡς οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν  ἐραστής,   πολέμῳ καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς
[45]   λαβόντων καὶ κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς  οἰκιστὴς   αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο
[54]   ὢν φύσει καὶ μετ' ὠμότητος  ὑβριστὴς   Φίλιππος οὐ θανασίμοις, ἀλλὰ
[37]   ὁπλίτας, ὅλον τὸ στράτευμα τῆς  ἥττης   ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ μεγάλην
[1]   δείσας μοι δοκεῖ τὸ δύσφημον  αὐτῆς,   φιλόσοφος Χρύσιππος οὐχ ὃν
[9]   τὴν ἐλευθερίαν, ταραττομένην δ' ὑφ'  αὑτῆς   (καὶ στασιάζουσαν. ὅθεν ἐκ τῶν
[54]   ξενίῳ καὶ (φιλίῳ τῆς ἀνοσιουργίας  ταύτης   τίνων διετέλεσε. καταπολεμηθεὶς μὲν γὰρ
[5]   μακρῷ πολέμῳ καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν  ἰδιώτης   ἀντικαθίστασθαι πρὸς (τύραννον. ὡς δ'
[13]   Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς  γραφῆς,   ὡς Πολέμων περιηγητὴς (ἱστόρηκεν.
[2]   ἔλαθεν εἰς οἰκίαν παρελθὼν γυναικός,  ἀδελφῆς   μὲν Ἀβαντίδου, Προφάντῳ δὲ τῷ
[20]   Τέχνων πρὸς τὰ σημεῖα τῆς  μορφῆς   τῇ ὁμοιότητι κινηθείς, ἠρώτησε τὸν
[16]   ὡς νενικήκοι τῆς ἐν Μαραθῶνι  (μάχης   ἀδελφήν· ταύτην δὲ τὴν πρᾶξιν
[28]   περὶ τὸν Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς  μάχης   γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν
[16]   μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν, ὑστέρησε τῆς  μάχης,   ἣν ὑπ' Αἰτωλῶν περὶ Χαιρώνειαν
[27]   ὑπὲρ τῆς ἐκείνων ἐλευθερίας τῆς  μάχης   οὔσης, ἀλλ' ὡς τὸν ἀγῶνα
[32]   οὗ κατέστησεν αὐτὴν (ἐπιλεκτ(  άρχης,   ἑλὼν ἑαυτῷ καὶ περιθεὶς τὴν
[1]   πάντων ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς ἐξ  ἀρχῆς   ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου πράξεις, ἀλλ'
[54]   αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ τῆς ἄλλης  ἀρχῆς   καὶ τὰς ναῦς πλὴν πέντε
[52]   τὸν Ἄρατον αὐτοῦ πάθος ἀπ'  ἀρχῆς   συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν οἷς ἔπραξε περὶ
[18]   ἐπαύσατο. τότε δ' αὖθις ἐξ  ὑπαρχῆς   ἑτέραν ἔλαβε τῆς πράξεως ὑπόθεσιν
[20]   οὔπω τὸν Τέχνωνα διαλαμβάνειν, ἀπὸ  τύχης   αὖ πάλιν Ἐργῖνος αὐτοῖς
[49]   δοκοῦντας ἀπέκτεινεν. ~Ἐπεὶ δὲ τῆς  τύχης   εὐροούσης ἐπαιρόμενος τοῖς πράγμασι πολλὰς
[19]   τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται περὶ τῆς  ψυχῆς,   ἐνέχυρον λαβὼν τὴν ἐλπίδα τοῦ
[23]   τὴν ἀγρυπνίαν ἠλλοιωμένος, ὥστε τῆς  ψυχῆς   τὸ γαυρούμενον καὶ χαῖρον ὑπὸ
[44]   χρόνοις ὕστερον. ~Ἐν δὲ ταῖς  Πηγαῖς   δόντες καὶ λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς
[18]   ἀδελφοῖς μὴ πάνυ τι πιστεύειν,  ὀλίγαις   δ' ὕστερον ἡμέραις ἐπανελθὼν συντίθεται
[48]   ὅλην προσηγάγετο τὴν νῆσον ἡμέραις  ὀλίγαις,   τε πρὸς Αἰτωλοὺς στρατεία
[45]   τοὺς δ' εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν  πέδαις   δεδεμένους, παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας
[44]   δοῦναι. (Τὸν δ' Ἀριστόμαχον ἐν  Κεγχρεαῖς   στρεβλώσαντες κατεπόντισαν, ἐφ' καὶ
[6]   πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν τότε  κλωπείαις   χρωμένων καὶ καταδρομαῖς ἐπ' ἀλλήλους·
[14]   ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ μεγάλαις  πραγματείαις   κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν καὶ
[31]   μὲν στρατιῶται διασπαρέντες ἐν ταῖς  οἰκίαις   ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους καὶ διαμαχόμενοι
[15]   περιμαχήτοις καὶ διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι  φιλίαις   βασιλέων καὶ τυράννων τοσοῦτον προσῆν
[47]   σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας καὶ ταῖς  διανοίαις   ἐκλελυμένους πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται
[47]   διὰ τὴν ῥᾳθυμίαν ἐθισθέντες γὰρ  ἀλλοτρίαις   σῴζεσθαι χερσὶ καὶ τοῖς Μακεδόνων
[29]   Κεγχρεῶν ὑποστρέψας, καὶ τὰς ὁδοὺς  φυλακαῖς   διαλαβών, ἦγε τοὺς Ἀχαιοὺς ἑπομένους
[45]   μεταχειρίσασθαι δι' ὀργήν, ἀλλ' ἐν  ἀνάγκαις   γλυκὺ γίνεται καὶ τὸ σκληρόν,
[38]   Κλεομένους ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς  πολιτικαῖς   ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους
[14]   μεθ' ὧν πόνῳ πολλῷ καὶ  μεγάλαις   πραγματείαις κατειργάσατο καὶ συνήρμοσε φιλίαν
[17]   ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων  μεταβολαῖς   κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων
[15]   φθονεροὶ καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς  ἐπιστολαῖς   πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ καὶ δυσχερῆ
[29]   καὶ τοὺς φιλοσόφους ἐν ταῖς  σχολαῖς   ζητοῦντας, εἰ τὸ πάλλεσθαι τὴν
[6]   εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων καὶ  καταδρομαῖς   ἐπ' ἀλλήλους· τὰς δὲ κλίμακας
[15]   μὲν οὖν περιμαχήτοις καὶ διαπύρῳ  τοξευομέναις   ἔρωτι φιλίαις βασιλέων καὶ τυράννων
[34]   παραλαβόντος, ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς  Ἀθήναις,   (καὶ ὅλως κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων.
[53]   ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖς ἡμέραις  ἐκείναις   ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν· αἱ δὲ πλεῖσται
[31]   τὰ κράνη τὰ αὑτῶν ἀφαιροῦντες  ἐκείναις   περιετίθεσαν τοῦ μηδένα λαβεῖν ἄλλον,
[23]   τῷ προελθεῖν αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖς  φιλοφροσύναις,   μεταλαβὼν εἰς τὴν δεξιὰν τὸ
[29]   τὸν Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν μὲν ταῖς  Κλεωναῖς,   φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον ἐν Κορίνθῳ
[28]   ἀγῶνα τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν  Κλεωναῖς,   ὡς πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον
[2]   ταραχῇ συνεκπεσὼν τοῖς φεύγουσιν  παῖς   καὶ πλανώμενος ἐν τῇ πόλει
[53]   ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖς  ἡμέραις   ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν· αἱ δὲ
[18]   τι πιστεύειν, ὀλίγαις δ' ὕστερον  ἡμέραις   ἐπανελθὼν συντίθεται τὸν Ἄρατον ἄξειν
[48]   ἧς ὅλην προσηγάγετο τὴν νῆσον  ἡμέραις   ὀλίγαις, τε πρὸς Αἰτωλοὺς
[47]   ᾑρημένος ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον προέλαβεν  ἡμέραις   πέντε (τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ
[50]   σπλάγχνα τοῦ βοὸς μάντις,  ἀμφοτέραις   ταῖς χερσὶν ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ
[50]   τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ γὰρ ἐμφύονται  πέτραις   καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ
[37]   τὸν κάλλιστον τῶν ἀγώνων ἐπὶ  θύραις   τῆς πατρίδος. (οἱ δ' ἄλλοι
[38]   μὴ πάλιν τὴν Πελοπόννησον ἐκβαρβαρῶσαι  φρουραῖς   Μακεδόνων, μηδὲ πληρῶσαι τὸν Ἀκροκόρινθον
[34]   βασιλείαν παραλαβόντος, ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο  ταῖς   Ἀθήναις, (καὶ ὅλως κατεφρόνει τῶν
[24]   μὲν τόλμῃ, τοῦτο δὲ τύχῃ  ταῖς   ἀρίσταις ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς
[47]   τε σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας καὶ  ταῖς   διανοίαις ἐκλελυμένους πρὸς τὸν πόλεμον,
[3]   τυχεῖν. ἐπιφαίνεται δ' ἀμέλει καὶ  ταῖς   εἰκόσιν ἀθλητική τις ἰδέα, καὶ
[20]   Ἄρατον ἀπεσώθησαν. οὐ μὴν ἀπέκαμε  ταῖς   ἐλπίσιν ἐκεῖνος, ἀλλ' ἔπεμψεν εὐθὺς
[15]   κριτής. πρότερον γὰρ ἡμᾶς ὑπερεώρα,  ταῖς   ἐλπίσιν ἔξω βλέπων, καὶ τὸν
[15]   οἱ φθονεροὶ καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο  ταῖς   ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους, πολλὰ καὶ
[53]   βουλόμενος. ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ  ταῖς   ἡμέραις ἐκείναις ἐξοσιούμενοι διαφυλάττουσιν· αἱ
[29]   ἀκούσας τὸν Ἀρίστιππον ἐπιβουλεύειν μὲν  ταῖς   Κλεωναῖς, φοβεῖσθαι δ' ἐκεῖνον ἐν
[15]   γράφοντες, ὥστε κἀκεῖνον ἐγκαλοῦντα (πέμψαι.  ταῖς   μὲν οὖν περιμαχήτοις καὶ διαπύρῳ
[31]   οἱ μὲν στρατιῶται διασπαρέντες ἐν  ταῖς   οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες ἀλλήλους καὶ
[23]   πρὸς τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ  ταῖς   παρόδοις ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς
[44]   ἐπράχθη χρόνοις ὕστερον. ~Ἐν δὲ  ταῖς   Πηγαῖς δόντες καὶ λαβόντες ὅρκους,
[38]   λοιδορῶν διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας  ταῖς   πόλεσι, (συμμάχους ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ
[46]   προσέχειν ἐκέλευσε καὶ δι' ἐκείνου  ταῖς   (πόλεσιν ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι τοῖς
[38]   τοῦ Κλεομένους ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου  ταῖς   πολιτικαῖς ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς
[38]   Γαλατικῶν, μηδ' οὓς αὐτὸς ἐν  ταῖς   πράξεσι καταστρατηγῶν καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν
[48]   καὶ τὸ ἦθος ὡς χρῶμα  ταῖς   πράξεσι τοῦ βασιλέως ἐπεφαίνετο. καὶ
[51]   ἀπολέσας αἴσχιστα καὶ ὅλως ἀποτυχὼν  ταῖς   πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον, καὶ
[29]   ὥστε καὶ τοὺς φιλοσόφους ἐν  ταῖς   σχολαῖς ζητοῦντας, εἰ τὸ πάλλεσθαι
[22]   τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότος καὶ περισκιαζομένου  ταῖς   τραχύτησι, καὶ διὰ (τῶν) πολλῶν
[23]   ἅμα τῷ προελθεῖν αὐτὸν ἐκχυθέντων  ταῖς   φιλοφροσύναις, μεταλαβὼν εἰς τὴν δεξιὰν
[17]   ἐμμανεστάτων ἐρώτων, ἀλλ' ὅλος ἀνήρτητο  ταῖς   φροντίσιν, ὅπως ἀφαιρήσεται δόλῳ τοὺς
[50]   τοῦ βοὸς μάντις, ἀμφοτέραις  ταῖς   χερσὶν ὑπολαβὼν ἐδείκνυε τῷ τ'
[9]   τυράννων εἰς μέσον ἔθηκε τοῖς  πολίταις.   ἀπέθανε δ' οὐδεὶς οὐδ' ἐτρώθη
[11]   Ἄρατος, λαβὼν δὲ τοῖς ἑαυτοῦ  πολίταις   ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς τε τἆλλα
[14]   συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην τοῖς  πολίταις.   (ἐφ' οἷς οὐ μόνον κοινῇ
[32]   τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς τε τοῖς  πολίταις   θέαμα σεμνότερον κατ' ἄνθρωπον
[14]   τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς  πολίταις,   ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ
[36]   Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν, καὶ τοῖς  Μεγαλοπολίταις   (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς
[24]   Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοις  ὁπλίταις   καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ κυνηγοῖς
[18]   γὰρ οὐχὶ καὶ τοιχωρύχοις καὶ  προδόταις   ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει; γελάσας
[17]   τόπος ἀεὶ καὶ βασιλεῦσι καὶ  δυνάσταις,   δ' Ἀντιγόνου σπουδὴ περὶ
[28]   τότε πρῶτον δεδομένη τοῖς  ἀγωνισταῖς   ἀσυλία καὶ ἀσφάλεια, πάντας τῶν
[24]   τόλμῃ, τοῦτο δὲ τύχῃ ταῖς  ἀρίσταις   ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ
[17]   στεφάνους περικείμενος, ἀνὴρ γέρων καὶ  τηλικαύταις   πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος
[7]   πρὸς τὸν Πολυγνώτου πύργον τοῖς  στρατιώταις   εἰς Νεμέαν προῆγεν, ὅπου τὴν
[12]   αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ  γραφαῖς   καὶ πίναξιν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος,
[38]   ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς πολιτικαῖς  ἀρχαῖς,   ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς ἐφόρους ἀποκτείνας
[33]   καὶ αὐτὸς Ἄρατος, οὐ  δὶς   οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ
[35]   κατηγορήθη, καὶ περὶ τῆς στρατηγίας  εἰς   ἀγῶνα καὶ ἀντιπαραγγελίαν αὐτῷ καταστάς,
[37]   ἀπερχομένων πρὸς ὀργήν, ἠκολούθησεν αὐτοῖς  εἰς   Αἴγιον. ἐκεῖ δὲ συνελθόντες ἐψηφίσαντο
[42]   ~Οἱ μὲν οὖν Ἀχαιοὶ συνεληλυθότες  εἰς   Αἴγιον, ἐκεῖ τὸν Ἄρατον ἐκάλουν.
[42]   καὶ παρορμούντων ἐκεῖ πλοίων ἐπιβάντες  εἰς   Αἴγιον παρεκομίσθησαν ἐπὶ τὴν ἐκκλησίαν,
[46]   ἐξέλιπε τὴν Σπάρτην καὶ ἀπέπλευσεν  εἰς   Αἴγυπτον, Ἀντίγονος δὲ πάντα τὰ
[12]   δὲ Καρίας χρόνῳ πολλῷ περαιωθεὶς  εἰς   Αἴγυπτον, πατρόθεν τε τῷ βασιλεῖ
[43]   τὰ ἔχθιστα (καὶ πολεμιώτατα σύνεισιν  εἰς   ἄκραν φιλίαν. τότε μὲν οὖν
[45]   πόλιν οὔτ' εἰς καλὴν οὔτ'  εἰς   ἀναγκαίαν ἔστι θέσθαι τῷ Ἀράτῳ
[15]   οὖν ἀποδέχομαι τὸ μειράκιον ἐγνωκὼς  εἰς   ἅπαντα χρῆσθαι, καὶ ὑμᾶς ἀξιῶ
[5]   διαπολεμήσει πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν  εἰς   Ἄργος ἀνὴρ Σικυώνιος ἐκ τῆς
[25]   ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ παρημελημένα (κομίζουσιν  εἰς   Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ
[44]   νυκτὸς ἐβοήθει. καὶ παρελθὼν μὲν  εἰς   Ἄργος ἔφθη καὶ τροπήν τινα
[39]   ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη καλοῦντες  (εἰς   Ἄργος. δ' Ἄρατος ὡς
[2]   αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα νυκτὸς  εἰς   Ἄργος ὑπεξέπεμψεν. ~Οὕτω δ' ἐκκλαπέντι
[6]   δὲ κλίμακας διαλυτὰς οὔσας ἐμβαλόντες  εἰς   ἀχάνας καὶ κατακαλύψαντες ἐφ' ἁμαξῶν
[13]   διήλειφεν Νεάλκης τὸν Ἀρίστρατον,  εἰς   δὲ τὴν χώραν φοίνικα μόνον
[54]   (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις, καὶ παρέτρεψεν  εἰς   δεινὰς καὶ ἀλλοκότους ἐπιφοράς, πράξεων
[53]   τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίας προσούσης, ἔπεμψαν  εἰς   Δελφοὺς ὑπὲρ τούτων ἐρησόμενοι τὴν
[13]   κατῆρε, τὰ δὲ λοιπὰ διελὼν  εἰς   δόσεις βασιλεὺς ὕστερον κατὰ
[50]   Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ μέρος ἀποκλίνων  εἰς   ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενος, τί καθορῶσιν
[53]   διαφερόντως, καὶ οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντες  εἰς   ἑορτὴν τὸ πένθος εὐθὺς ἐκ
[44]   καὶ μετὰ χιλίων καὶ πεντακοσίων  εἰς   Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις κομιζομένου
[26]   τῆς ἐρωμένης μήτηρ ὑφαιροῦσα κατέκλειεν  εἰς   ἕτερον οἴκημα, καὶ πάλιν ἅμ'
[12]   δεδιδαγμένων λέγειν ὡς εὐθὺς ἀποδρὰς  εἰς   Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ μέντοι κομιζόμενα
[3]   καὶ τὸ σῶμα βλαστάνον ὁρῶν  εἰς   εὐεξίαν καὶ μέγεθος, ἐπέδωκεν ἑαυτὸν
[6]   καὶ τοσαύτην δύναμιν ὀρρωδεῖ μειράκιον  εἰς   ἡδονὰς καὶ πότους μεθημερινοὺς τὰ
[51]   πρὸς τὸν Φίλιππον συνηθείας, διαβαίνοντος  εἰς   Ἤπειρον αὐτοῦ καὶ δεομένου συστρατεύειν,
[22]   ἐξανευρεῖν τὸν αὐτὸν τρίβον οὐδ'  εἰς   ἴχνος ἐμβῆναι τῆς ἐκείνων πορείας,
[45]   πραχθέντα περὶ τὴν πόλιν οὔτ'  εἰς   καλὴν οὔτ' εἰς ἀναγκαίαν ἔστι
[23]   Περσαῖος δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης  εἰς   Κεγχρεὰς διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ λέγεται
[29]   σιτία κελεύσας πλειόνων ἡμερῶν κομίζειν  εἰς   Κεγχρεὰς κατῆλθεν, ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης
[34]   Πειραιᾶ φρουρῶν Διογένης ἔπεμψεν ἐπιστολὴν  εἰς   Κόρινθον, ἐξίστασθαι τῆς πόλεως κελεύων
[29]   (τὴν δύναμιν. δ' Ἄρατος  εἰς   Κόρινθον ἤδη σκοταῖος ἐκ Κεγχρεῶν
[25]   ἐξ ἀγορᾶς ἀπέφυγον καὶ (διεξέπεσον  εἰς   Κόρινθον. οὐ μὴν ἀλλὰ χρόνου
[18]   τῷ Αἰγίᾳ συνήθης, καὶ προαχθεὶς  εἰς   λόγον ὑπ' αὐτοῦ περὶ τῆς
[45]   τοὺς μὲν ἀπέδοντο, τοὺς δ'  εἰς   Μακεδονίαν ἀπέστειλαν πέδαις δεδεμένους, παῖδας
[46]   πράξεις φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς μεστὸν  εἰς   Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι. ~Τελευτήσαντος δ' Ἀντιγόνου,
[47]   αὖθις οὖν τὰς χεῖρας ὀρέγοντες  εἰς   Μακεδονίαν, ἐπεσπῶντο καὶ κατῆγον ἐπὶ
[46]   φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ πεποιηκὼς ἀνέζευξεν  εἰς   Μακεδονίαν, (κἀκεῖ νοσῶν ἤδη τὸν
[31]   πολλὰ μὲν ὀνείδη, πολλὰ δ'  εἰς   μαλακίαν καὶ ἀτολμίαν (καὶ) σκώμματα
[44]   ἐπιφαινομένου μετὰ τῆς δυνάμεως, ἀπεχώρησεν  εἰς   (Μαντίνειαν. ἐκ τούτου τοῖς μὲν
[30]   ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος,  εἰς   μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως, καὶ
[9]   τε λοιπὰ χρήματα (τῶν τυράννων  εἰς   μέσον ἔθηκε τοῖς πολίταις. ἀπέθανε
[35]   αὐτοῖς, ἔπειθε πέμπων τὸν Ἀριστόμαχον  εἰς   μέσον θεῖναι καὶ προσαγαγεῖν τοῖς
[23]   Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ τῆς σκηνῆς  εἰς   μέσον προῆλθε, τεθωρακισμένος καὶ τῷ
[15]   παρὰ τὸ δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν  εἰς   μέσον φθεγξάμενος ᾤμην" ἔφη τὸν
[7]   τὸν Πολυγνώτου πύργον τοῖς στρατιώταις  εἰς   Νεμέαν προῆγεν, ὅπου τὴν πρᾶξιν
[26]   ἀποκλείων, μετὰ τῆς ἐρωμένης αὐτὸς  εἰς   οἴκημα κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον, θύρᾳ
[2]   καὶ ἀβοήθητος, κατὰ τύχην ἔλαθεν  εἰς   οἰκίαν παρελθὼν γυναικός, ἀδελφῆς μὲν
[46]   οὔπω πάνυ μειράκιον ὄντα, πέμπων  εἰς   Πελοπόννησον Ἀράτῳ μάλιστα προσέχειν ἐκέλευσε
[51]   ὅλως ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν  εἰς   Πελοπόννησον, καὶ τοὺς Μεσσηνίους αὖθις
[13]   μὲν εὐθὺς μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων  εἰς   Πελοπόννησον κατῆρε, τὰ δὲ λοιπὰ
[31]   ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν  εἰς   Πελοπόννησον. ὡς μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης
[43]   Ἄρατος αὐτῷ κατὰ θάλατταν  εἰς   Πηγάς, λαθὼν τοὺς πολεμίους, οὐ
[25]   ἐν Κορίνθῳ μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν  εἰς   σάγματα· καὶ ταῦτα περιθεὶς ὑποζυγίοις
[18]   τρεῖς κλέψαντες βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον  εἰς   Σικυῶνα πρὸς Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην,
[40]   φρουρᾶς διακελευσάμενος ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν  εἰς   Σικυῶνα, τριάκοντα μὲν αὐτῷ στρατιωτῶν
[15]   θύων θεοῖς ἐν Κορίνθῳ μερίδας  (εἰς   Σικυῶνα τῷ Ἀράτῳ διέπεμπε. καὶ
[41]   Ἀκροκόρινθον. ~Τῷ δ' Ἀράτῳ συνῆλθον  εἰς   Σικυῶνα τῶν Ἀχαιῶν οἱ πολλοί,
[2]   Δωρικῆς ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης  εἰς   στάσεις ἐνέπεσε καὶ φιλοτιμίας δημαγωγῶν,
[12]   ἔπλει μὲν οὖν ναῦς  εἰς   Συρίαν, ἐπέβη δὲ πείσας τὸν
[10]   τῷ τρόπῳ πολιτικός, μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος  εἰς   τὰ κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων,
[29]   μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ καὶ παρελθόντας  εἰς   τὰς Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς οὔσης
[19]   προέσθαι χρημάτων τὸ καλόν, αὐτὸς  εἰς   ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα καὶ προεισφέρειν,
[31]   καὶ περιμένων ἀθροισθῆναι καὶ συνελθεῖν  εἰς   ταὐτὸ πανταχόθεν τὴν δύναμιν, ἀλλ'
[16]   γὰρ Ἰσθμὸς ἐμφράσσων τὰς θαλάσσας  εἰς   ταὐτὸ συνάγει τῷ τόπῳ καὶ
[44]   τοῖς τοῦ Κλεομένους καὶ κατέκλεισαν  εἰς   τὴν ἀκρόπολιν, δὲ Κλεομένης
[24]   Ἀχαιούς, ἔξοδόν τε πρώτην θέμενος  εἰς   τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε, καὶ τὴν
[23]   αὐτὸν ἐκχυθέντων ταῖς φιλοφροσύναις, μεταλαβὼν  εἰς   τὴν δεξιὰν τὸ δόρυ, καὶ
[35]   παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ βουλόμενος  εἰς   τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλεῖν, ἐκάλει τὸν
[53]   λευχειμονοῦντες ὑπὸ παιάνων καὶ χορῶν  εἰς   τὴν πόλιν ἀνῆγον, καὶ τόπον
[32]   τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν  εἰς   τὴν πόλιν ἐξελάσαι κατὰ κράτος,
[49]   Φίλιππος ἡμέρᾳ μιᾷ πρότερον ἐλθὼν  εἰς   τὴν πόλιν, εὐθὺς οἶστρόν τινα
[22]   πλῆθος ὄντες, ὥς ποτε παρεισέπεσον  εἰς   τὴν πόλιν θορύβου τε παντοδαποῦ
[31]   (ὄντας. ἅμα γὰρ τῷ παρελθεῖν  εἰς   τὴν πόλιν, οἱ μὲν στρατιῶται
[35]   μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ Φλιασίους  εἰς   τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον
[38]   καὶ πολλοὺς τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν  εἰς   τὴν πολιτείαν ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον,
[6]   ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς βασιλικὰς  εἰς   τὴν Σικυωνίαν ἔξοδος ἔσοιτο. καὶ
[48]   δὲ καὶ λίθοις βάλλοντες ἀπιόντα  εἰς   τὴν (σκηνὴν μετὰ τὸ δεῖπνον
[37]   πατρίδος. (οἱ δ' ἄλλοι φεύγοντες  εἰς   τὴν φάλαγγα καὶ συνταράξαντες τοὺς
[23]   ἀσφαλῶς ἐδόκει πάντ' ἔχειν, κατέβαινεν  εἰς   τὸ θέατρον ἀπὸ τῆς ἄκρας,
[17]   φέρουσαν, ἐκείνην μὲν ἐκέλευσε προάγειν  εἰς   τὸ θέατρον, αὐτὸς δὲ χαίρειν
[28]   κατορθώματι καὶ φοβηθείς, ἀνεχώρησε τεταραγμένος  εἰς   τὸ (στρατό( πεδον. ἐπεὶ δ'
[40]   τοῖς Ἀχαιοῖς πολιτείαν. συνδραμόντες οὖν  εἰς   τὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἱερόν, μετεπέμποντο
[3]   ἑκάστοτε παρεῖναι καὶ συμφιλονικεῖν, ἐμβαλόντες  εἰς   τοιαύτην διατριβὴν καὶ κατασκευάσαντες ἐπιβουλὴν
[7]   δὲ φυλακῆς ἐναντίας ταύτῃ προσερχομένης  εἰς   τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον. ὡς
[50]   τὴν δεξιὰν ἐμβαλὼν καὶ προῆγεν  εἰς   τὸν Ἰθωμάταν, τῷ τε Διὶ
[28]   καὶ τῷ διωγμῷ πολὺ προελθούσης  εἰς   τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ οὕτως ἐκβιασθεὶς
[24]   καὶ Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν  εἰς   τοὺς Ἀχαιούς, ἔξοδόν τε πρώτην
[30]   τὴν ἀρχήν, καὶ τὴν πόλιν  εἰς   τοὺς Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς
[36]   λόγος κατ' αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν  εἰς   τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ καὶ
[32]   θυρῶν τοῦ ἱεροῦ καὶ κατέβλεψεν  εἰς   τοὺς μαχομένους ἄνωθεν ἔχουσα τὴν
[19]   κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς  εἰς   τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται περὶ τῆς
[52]   ἀμβλεῖαν, εἶθ' οὕτως (κατὰ μικρὸν  εἰς   φθόαν περαινόντων. οὐ μὴν ἔλαθέ
[43]   φύσιν τοῦ ἀνδρὸς μηδὲν ἀργὸν  εἰς   φιλίαν βασιλικὴν οὖσαν, οὐ μόνον
[37]   θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας ἀταμιεύτως ἐπισπασθεὶς  εἰς   χωρία σκολιὰ καὶ μεστὰ δένδρων
[11]   τοῖς ἑαυτοῦ πολίταις ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις  εἴς   τε τἆλλα καὶ λύτρωσιν αἰχμαλώτων.
[12]   αὑτῷ Τιμάνθη, καὶ καταβαλόντες ἑαυτοὺς  εἴς   τινα (τόπον ὕλης γέμοντα χαλεπῶς
[18]   τοῦ χρυσίου, τὸ δὲ λοιπὸν  εἷς   αὐτῶν Ἐργῖνος ἐπιφοιτῶν ἡσυχῇ (κατήλλαττεν.
[18]   ἀδελφοὶ Σύροι τὸ γένος, ὧν  εἷς   ὄνομα Διοκλῆς ἐν τῷ φρουρίῳ
[39]   μετὰ τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε  πρέσβεις   τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους
[21]   ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν, δὲ τέταρτος  πληγεὶς   ξίφει τὴν κεφαλήν, ἔφυγε βοῶν
[30]   δόξης ἔτι νέος καὶ λόγους  ψευδεῖς   καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος,
[9]   ἔθηκε τοῖς πολίταις. ἀπέθανε δ'  οὐδεὶς   οὐδ' ἐτρώθη τὸ παράπαν τῶν
[45]   καὶ κατοικίζειν ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς  αἱρεθεὶς   καὶ στρατηγὸς ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι
[16]   καὶ κακοηθείας. ~Ὁ δ' Ἄρατος  αἱρεθεὶς   στρατηγὸς τὸ πρῶτον ὑπὸ τῶν
[44]   Ἀκροκόρινθον παρέλαβεν, Ἄρατος δὲ στρατηγὸς  αἱρεθεὶς   ὑπ' Ἀργείων, ἔπεισεν αὐτοὺς Ἀντιγόνῳ
[28]   ὡς ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι καὶ  φοβηθείς,   ἀνεχώρησε τεταραγμένος εἰς τὸ (στρατό(
[39]   Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς δυνάμεως,  φοβηθεὶς   ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς
[45]   ἐκείνου· καὶ πολλὰ περὶ τούτων  δεηθεὶς   (ὁ Ἄρατος οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει
[54]   τῆς ἀνοσιουργίας ταύτης τίνων διετέλεσε.  καταπολεμηθεὶς   μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν
[36]   ὑπὸ τοῦ Κλεομένους ἔφευγε, καὶ  πλανηθεὶς   νυκτὸς ἔδοξε μὲν τεθνάναι, καὶ
[20]   σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ ὁμοιότητι  κινηθείς,   ἠρώτησε τὸν ἄνθρωπον εἴ (τι
[15]   ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ καὶ  κακοήθεις,   διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς> ἀλλήλους,
[23]   ἤρεσκε δογμάτων· νῦν δὲ μεταβάλλομαι,  νουθετηθεὶς   ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου νεανίου" ταῦτα
[46]   πολίτας. ~Ἐκ τούτου Κλεομένης μὲν  ἡττηθεὶς   μάχῃ μεγάλῃ περὶ Σελλασίαν ἐξέλιπε
[36]   τῇ στρατηγίᾳ περὶ τὸ Λύκαιον  ἡττηθεὶς   ὑπὸ τοῦ Κλεομένους ἔφευγε, καὶ
[32]   (ἐπιλεκτ( άρχης, ἑλὼν ἑαυτῷ καὶ  περιθεὶς   τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ' ἐκδραμοῦσα
[25]   ἐνέρραψεν εἰς σάγματα· καὶ ταῦτα  περιθεὶς   ὑποζυγίοις σκεύη τινὰ παρημελημένα (κομίζουσιν
[26]   κλειόμενον· ἧς ὑπεράνω τὴν κλίνην  ἐπιτιθεὶς   ἐκάθευδεν, ὡς εἰκὸς καθεύδειν τὸν
[28]   ἡττημένοις στῆσαι κατ' αὐτῶν τρόπαιον,  αἰσχυνθεὶς   πάλιν ἔγνω διαμάχεσθαι περὶ τοῦ
[30]   ταύτην ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν, ἀλλ'  ἐπαρθεὶς   ἔρωτι δόξης ἔτι νέος καὶ
[37]   δόξας προέσθαι τὸν Λυδιάδην· καὶ  βιασθεὶς   ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων πρὸς
[28]   εἰς τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ οὕτως  ἐκβιασθεὶς   ὑπὸ τῶν καθ' αὑτόν, ὡς
[37]   ὑπὸ θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας ἀταμιεύτως  ἐπισπασθεὶς   εἰς χωρία σκολιὰ καὶ μεστὰ
[48]   κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς Φίλιππος  ὀργισθείς,   εὐθὺς μὲν αὐτοὺς ἐζημίωσεν εἴκοσι
[34]   ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας προῆλθεν· εἶτα  πεισθεὶς   (οὐδὲν ἠδίκησεν. οἱ δ' Ἀθηναῖοι
[48]   αὐλικῶν ἄλλων διαβαλλόντων τὸν Ἄρατον,  ἀναπεισθεὶς   βασιλεὺς καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς
[35]   (περὶ τὸν Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ  συμπεισθεὶς   πάλιν αὐτὸς ἤρξατο περὶ αὐτῶν
[38]   εἰ δέοιτο πολεμεῖν. ~Οὕτω δὲ  προπηλακισθείς,   ἐβουλεύσατο μὲν εὐθὺς ἀποθέσθαι τὴν
[27]   τὸ Ἄργος. ἅπαξ δὲ κλίμακας  προσθεὶς   μετ' ὀλίγων ἐπὶ τὸ τεῖχος
[37]   πολλῶν δὲ συστραφέντων καὶ ἀγαθῶν,  ἐπιρρωσθεὶς   ἐνέβαλε τῷ δεξιῷ τῶν πολεμίων,
[38]   καὶ κατὰ θάλατταν αὐτοκράτωρ ἡγεμὼν  ἀναγορευθείς,   οὐχ ὑπήκουσε πρὶν τὸν μισθὸν
[29]   ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου  καταληφθεὶς   ἀποσφάττεται, τῶν δ' ἄλλων ἔπεσον
[18]   γενόμενος τῷ Αἰγίᾳ συνήθης, καὶ  προαχθεὶς   εἰς λόγον ὑπ' αὐτοῦ περὶ
[19]   δοκοῦντα τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως  παρεισαχθεὶς   νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται
[5]   Ξενοκλέους ἀδελφός· καὶ τῷ Ἀράτῳ  προσαχθεὶς   ὑπὸ τοῦ Ξενοκλέους, ἔλεγε τοῦ
[14]   ἀνδρὸς ἐν δυνάμει τοσαύτῃ μετριότης.  (ἀποδειχθεὶς   γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ κύριος
[12]   ἐκ δὲ Καρίας χρόνῳ πολλῷ  περαιωθεὶς   εἰς Αἴγυπτον, πατρόθεν τε τῷ
[31]   ἐπὶ τὴν μάχην τοὺς Ἀχαιούς,  ἐναντιωθεὶς   καὶ πολλὰ μὲν ὀνείδη, πολλὰ
[36]   πολὺς ἐξεφοίτησεν εἰς τοὺς Ἕλληνας·  ἀνασωθεὶς   δὲ καὶ τοὺς στρατιώτας συναγαγών,
[7]   τῆς σελήνης ἐπιταχύνων καὶ πάλιν  ἀνιεὶς   τὴν πορείαν, ὥστε τῷ μὲν
[9]   αὐτὴν φέρων τοῖς Ἀχαιοῖς, καὶ  Δωριεῖς   ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως ὄνομα καὶ
[23]   γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν τὰς  κλεῖς   ἀπέδωκε, τότε πρῶτον ἀπὸ τῶν
[38]   ὡς πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς  πόλεις   ἀντὶ τῆς (τιμῆς καὶ τῆς
[44]   τοῖς μὲν Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ  πόλεις   ἅπασαι προσεχώρησαν, Ἀντίγονος δὲ τὸν
[24]   ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς  πόλεις   ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ τῶν διασπώντων
[40]   λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων καὶ τὰς  πόλεις   ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ περιετείχιζε τὸν
[39]   τὴν Πελοπόννησον κραδαινομένην καὶ τὰς  πόλεις   ἐξανισταμένας ὑπὸ τῶν νεωτεριζόντων πανταχόθεν.
[10]   δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι κρύφα  πόλεις   καὶ τυράννους ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ
[24]   ἡγεῖτο γὰρ ἀσθενεῖς ἰδίᾳ τὰς  πόλεις   ὑπαρχούσας σῴζεσθαι δι' ἀλλήλων, ὥσπερ
[40]   αὐτῶν καὶ Κορινθίων ἐγένοντο πολλοὶ  καταφανεῖς   διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι
[45]   εἰ δεινὸν ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ  συγγενεῖς   οὕτω μεταχειρίσασθαι δι' ὀργήν, ἀλλ'
[24]   Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν ποιούμενον. ἡγεῖτο γὰρ  ἀσθενεῖς   ἰδίᾳ τὰς πόλεις ὑπαρχούσας σῴζεσθαι
[32]   τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ  Πελληνεῖς   λέγουσι τὸ βρέτας τῆς θεοῦ
[34]   προσεχώρησαν δ' εὐθὺς Αἰγινῆται καὶ  Ἑρμιονεῖς   τοῖς Ἀχαιοῖς, τε πλείστη
[1]   περὶ σεαυτὸν οὔτε τῇ δυνάμει  καταισχύνεις,   ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ ὡς
[1]   ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου  πράξεις,   ἀλλ' ὅπως οἱ παῖδές σου
[31]   εὐδοκίμησε καὶ περὶ τὰς Αἰτωλικὰς  πράξεις,   ὅτε συμβαλεῖν μὲν αὐτοῖς πρὸ
[30]   τὸν Ἄρατον, ἄλλας τε πολλὰς  πράξεις   οὐκ ἀναγκαίας εἶναι δοκούσας (καὶ
[10]   τὰς ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους ἀναθαρσοῦσα  πράξεις.   τὴν δὲ τοιαύτην ἀνωμαλίαν ἔνδεια
[47]   καὶ κατῆγον ἐπὶ τὰς Ἑλληνικὰς  πράξεις   τὸν Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα διὰ
[46]   πολλῆς δὲ πρὸς τὰς Ἑλληνικὰς  πράξεις   φιλοτιμίας καὶ ὁρμῆς μεστὸν εἰς
[18]   οὕτω χρυσίον ἀνασπᾶτε τὰς βασιλικὰς  φράξεις,   δυνάμενοι μίαν ὥραν πολλῶν ἀποδόσθαι
[50]   ἀμφοτέρων τῶν κεράτων τὸν βοῦν  καθέξεις"   αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ
[39]   ἁρπάσας διὰ προδοσίας, ἐγγύθεν δ'  ἀποτραπεὶς   Πελλήνῃ προσέβαλε, καὶ τοῦ στρατηγοῦ
[43]   ἦγε δὲ πεζοὺς δισμυρίους Μακεδόνας,  ἱππεῖς   δὲ χιλίους καὶ τριακοσίους ἀπήντα
[37]   τὸν Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς  ἱππεῖς   ὡς αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς
[24]   ὡς ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ γινόμενα.  (Μεγαρεῖς   τε γὰρ ἀποστάντες Ἀντιγόνου τῷ
[21]   πόλις ἐξανίστατο πρὸς τὰ γινόμενα,  πλήρεις   τ' ἦσαν οἱ (τε) στενωποὶ
[18]   φρουρίῳ μισθοφορῶν διέτριβεν. (οἱ δὲ  τρεῖς   κλέψαντες βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς
[21]   ἐπὶ τοὺς ἄνδρας καθίζει· καὶ  τρεῖς   μὲν αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν,
[41]   κατέφθειρε, καὶ προσεκάθητο τῇ πόλει  τρεῖς   μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου καὶ
[2]   ἀριστοκρατίας ὥσπερ ἁρμονίας συγχυθείσης εἰς  στάσεις   ἐνέπεσε καὶ φιλοτιμίας δημαγωγῶν, οὐκ
[7]   ἐξέφηνε τοῖς πολλοῖς τότε πρῶτον,  ὑποσχέσεις   τε καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ
[7]   τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε καὶ  παρακλήσεις   ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα παραδοὺς Ἀπόλλωνα
[23]   αὐτῶν τοὺς κρότους καὶ τὰς  ἐπιβοήσεις,   ἐπαινούντων μὲν τὴν ἀρετήν, ζηλούντων
[12]   ἦσαν ἀπαρηγόρητοι τοῖς ἔχουσι τὰς  κτήσεις   ἐνοχλοῦντες, τε πόλις ἐκινδύνευεν
[50]   μὲν" ἔφη μάντεως ἔχεις ψυχήν,  ἀφήσεις   τὸν τόπον· εἰ δὲ βασιλέως,
[13]   τὰ δὲ λοιπὰ διελὼν εἰς  δόσεις   βασιλεὺς ὕστερον κατὰ μέρος
[12]   αὐτῷ χρήματα συμβάληται πρὸς τὰς  (διαλύσεις.   ἀνήχθη μὲν οὖν ἀπὸ Μεθώνης
[30]   ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ πρὸς ταύτην  ῥυεὶς   τὴν ἀδικίαν, ἀλλ' ἐπαρθεὶς ἔρωτι
[50]   Δημήτριος εἰ μὲν" ἔφη μάντεως  ἔχεις   ψυχήν, ἀφήσεις τὸν τόπον· εἰ
[10]   μόνον ὡς ἔοικε θηρίων τινῶν  ὄψεις,   ἐνεργοὶ διὰ σκότους οὖσαι, μεθ'
[36]   ἔσχον, ἐκτήσατο νενικημένοις τοῖς (Ἀχαιοῖς.  αὖθις   δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐπὶ Μεγάλην
[18]   τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαύσατο. τότε δ'  αὖθις   ἐξ ὑπαρχῆς ἑτέραν ἔλαβε τῆς
[28]   τροπαίου, καὶ μίαν ἡμέραν διαλιπὼν  αὖθις   (ἐξέταττε τὴν στρατιάν. ὡς δ'
[48]   παντὸς Φίλιππος. καὶ ἀνακρουσάμενος  αὖθις   ἐπὶ τὸν Ἄρατον, ὅλος ἦν
[51]   εἰς Πελοπόννησον, καὶ τοὺς Μεσσηνίους  αὖθις   ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ μὴ λαθὼν
[12]   Καρίας διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη κινδύνοις  (αὖθις   οὐκ ἐλάττοσι χρησάμενος κατὰ θάλατταν.
[47]   πολλῆς ἀσελγείας καὶ (θρα( σύτητος.  αὖθις   οὖν τὰς χεῖρας ὀρέγοντες εἰς
[16]   αὐτῷ πεσόντων. (Ἐνιαυτῷ δ' ὕστερον  αὖθις   στρατηγῶν, ἐνίστατο τὴν περὶ τὸν
[13]   τὸν Ἄρατον ὑπὸ τῆς τέχνης,  αὖθίς   τε μίσει τῷ πρὸς τοὺς
[30]   φανερὰν δ' ἐξενεγκάμενος ἔχθραν καὶ  πολλάκις   αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,
[50]   ἐπίδοξος ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ  πολλάκις   ἐξυλακτήσας λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ
[27]   Ἀρίστιππον Ἄρατος καὶ κρύφα  πολλάκις   καὶ φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν
[47]   πράγματα καὶ τὰς ἐλπίδας, ὥστε  πολλάκις   λαβὴν τοὺς Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι
[33]   οὐ δὶς οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ  πολλάκις   ὥσπερ οἱ δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ
[9]   τὴν Ἑλληνικὴν ἀλκὴν ἀπρόσμαχον οὖσαν,  ὁσάκις   τύχοι κόσμου καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης
[12]   κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος  μόλις   ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας οὔσης·
[12]   τὰς κτήσεις ἐνοχλοῦντες, τε  πόλις   ἐκινδύνευεν ἀνάστατος γενέσθαι, μίαν ὁρῶν
[21]   τε σάλπιγγες ἐπεσήμαινον, τε  πόλις   ἐξανίστατο πρὸς τὰ γινόμενα, πλήρεις
[2]   βέλτιστον ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ Σικυωνίων  πόλις   ἐπεὶ τὸ πρῶτον ἐκ τῆς
[45]   παντάπασιν ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ'  πόλις   ἐπώνυμος τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων
[34]   μεγάλην τῶν Ἀχαιῶν ἐλάμβανε  δύναμις.   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐξεργαζόμενος τὴν
[22]   παρῆν ἐκ Σικυῶνος λοιπὴ  δύναμις   τῷ Ἀράτῳ, δεχομένων κατὰ πύλας
[25]   Ἀριστίππου διαίτης, ἣν ζηλοτυπουμένη  τυραννὶς   αὐτῷ καὶ τῆς μακαρίας
[38]   στρατηγεῖν παρ' ἐνιαυτόν, ὡς  τάξις   αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος ἐξωμόσατο, καὶ
[51]   ἦν ἄρα μεταβολὴ φύσεως, ἀλλ'  ἐπίδειξις   ἐν ἀδείᾳ κακίας, πολὺν χρόνον
[33]   δ' ἀρνούμενος ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν  οἷς   ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον αἰτιᾶται, μεθ' οὗ
[1]   ὑπὸ τῆς παροιμίας ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ'  οἷς   γε φύσει τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει
[6]   τῶν ἀρχικλώπων οὐ πολλοὺς στρατιώτας,  οἷς   διεδόθη λόγος ὡς ἐπὶ τὰς
[19]   δαπανᾶσθαι κρύφα καὶ προεισφέρειν, ἐν  οἷς   ἐκινδύνευε μόνος ὑπὲρ πάντων οὐδ'
[23]   ὄψεως αὐτοῦ καὶ τῶν λόγων  οἷς   (ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς τοὺς Κορινθίους.
[22]   ἀναστάντες, ἐμβάλλουσιν αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν  οἷς   ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς δ' ἄλλους
[37]   πεφυτευμένων καὶ τάφρων πλατειῶν, ἐν  οἷς   ἐπιθεμένου τοῦ Κλεομένους, ἔπεσε λαμπρῶς
[18]   Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε, μετὰ τῶν ἄλλων  οἷς   ἐπίστευε μάλιστα καὶ Περσαῖον ἐπιστήσας
[52]   πάθος ἀπ' ἀρχῆς συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν  οἷς   ἔπραξε περὶ αὐτόν. ἐπιθυμῶν γὰρ
[10]   πολλὰ τῶν ἀνελπίστων κατορθώσας ἐν  οἷς   ἐτόλμησεν, οὐκ ἐλάττονα δοκεῖ τῶν
[27]   ἐκράτησε δὲ τῶν τόπων ἐν  οἷς   ἦν καὶ οὐκ ἐξεώσθη μέχρι
[12]   πίναξιν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος, ἐν  οἷς   κρίσιν ἔχων οὐκ ἄμουσον
[9]   ἔμπροσθεν τυράννων οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων,  οἷς   μακρὰ μὲν (πλάνη καὶ
[30]   εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ'  οἷς   μεγαλύνοντες αὐτὸν οἱ Ἀχαιοὶ στρατηγὸν
[47]   δὲ Μεσσήνην ἐμβαλόντες ἐπόρθουν. ἐφ'  οἷς   Ἄρατος ἀγανακτῶν, καὶ τὸν
[48]   μετὰ τὸ δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ'  οἷς   Φίλιππος ὀργισθείς, εὐθὺς μὲν
[42]   μετὰ τῶν ἄλλων ὁμήρων. ἐφ'  οἷς   οἱ Κορίνθιοι χαλεπῶς φέροντες, τά
[14]   καὶ εἰρήνην τοῖς πολίταις. (ἐφ'  οἷς   οὐ μόνον κοινῇ σύμπαντες οἱ
[4]   Νικοκλέους τέσσαρας μῆνας τυραννοῦντος, ἐν  οἷς   πολλὰ κακὰ τὴν πόλιν ἐργασάμενος
[24]   ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ  κυνηγοῖς   ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοις.
[3]   Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν, εἰωθότα τοῖς  λόγοις   αὐτῶν κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων ἑκάστοτε
[21]   οὖν ὑποστείλας τειχίοις τισὶ καὶ  οἰκοπέδοις,   ἐνέδραν ἐπὶ τοὺς ἄνδρας καθίζει·
[23]   τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ ταῖς  παρόδοις   ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ
[15]   μὴ πάνυ προσιεμένῳ, καὶ θύων  θεοῖς   ἐν Κορίνθῳ μερίδας (εἰς Σικυῶνα
[14]   ἀρετᾶς ἠδὲ δικαιοσύνας, σωτῆρος σωτῆρσι  θεοῖς,   ὅτι πατρίδι τᾷ σᾷ δᾶμον
[48]   καὶ βωμολοχίας· ἅπαξ δὲ καὶ  λίθοις   βάλλοντες ἀπιόντα εἰς τὴν (σκηνὴν
[54]   φθόνῳ καὶ ζηλοτυπίᾳ τῆς παρὰ  Ῥωμαίοις   τιμῆς ἀνεῖλε, Περσεῖ δὲ θατέρῳ
[24]   ἐφ' (ὅ τι βούλοιτο χρώμενος.  Ἀθηναίοις   δὲ τοὺς ἐλευθέρους ἀφῆκεν ἄνευ
[34]   Σαλαμῖνα καὶ τὸ Σούνιον τοῖς  Ἀθηναίοις   ἐπὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ταλάντοις,
[6]   παρὰ πότον ψάλλειν καὶ αὐλεῖν  γυναίοις   (διαλεγόμενος. ταῦτα δ' οἱ κατάσκοποι
[29]   αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς  Κλεωναίοις.   καὶ συνέβη· παρῆν γὰρ
[39]   τῶν ἐπικτήτων βέβαιον ἦν τοῖς  Ἀχαιοῖς,   ἀλλὰ θόρυβος πολὺς ἄφνω περιειστήκει
[30]   πολλάκις αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν τοῖς  Ἀχαιοῖς,   ἀπερρίφη καὶ παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν
[36]   ῥᾳδίως ἔσχον, ἐκτήσατο νενικημένοις τοῖς  (Ἀχαιοῖς.   αὖθις δὲ τῶν Λακεδαιμονίων ἐπὶ
[38]   οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη τοῖς  Ἀχαιοῖς   δεομένοις καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ
[11]   δ' Ἄρατος ἐπεὶ κατέμειξε τοῖς  Ἀχαιοῖς   ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν, ἐν
[39]   Κλεομένης ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας τοῖς  Ἀχαιοῖς,   ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ τοῦ Ἀράτου
[34]   εὐθὺς Αἰγινῆται καὶ Ἑρμιονεῖς τοῖς  Ἀχαιοῖς,   τε πλείστη τῆς Ἀρκαδίας
[35]   (Ὁ δ' εὐημερῶν παρὰ τοῖς  Ἀχαιοῖς   καὶ βουλόμενος εἰς τὴν Λακωνικὴν
[9]   κρίνας προσέμειξεν αὐτὴν φέρων τοῖς  Ἀχαιοῖς,   καὶ Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν ἑκουσίως
[46]   (πόλεσιν ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι τοῖς  Ἀχαιοῖς.   καὶ μέντοι καὶ παραλαβὼν αὐτὸν
[31]   πρῶτοι περὶ τὰς πύλας τοῖς  Ἀχαιοῖς   καὶ τὰ προάστεια συμπεσόντες ἔφευγον
[38]   ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺς ἐπικειμένου τοῖς  Ἀχαιοῖς   καὶ τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν ἀξιοῦντος.
[28]   ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο τὰς Κλεωνὰς τοῖς  Ἀχαιοῖς,   καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων
[45]   Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι τοῖς  Ἀχαιοῖς.   κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου,
[39]   Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα τοῖς  Ἀχαιοῖς,   μικροῦ μὲν ἔλαθε τὴν Σικυωνίων
[44]   (Μαντίνειαν. ἐκ τούτου τοῖς μὲν  Ἀχαιοῖς   πάλιν αἱ πόλεις ἅπασαι προσεχώρησαν,
[41]   καὶ τρία πεπολιτευμένος ἐν τοῖς  Ἀχαιοῖς,   πεπρωτευκὼς δὲ καὶ δυνάμει καὶ
[40]   (βαρυνό( μενον τὴν ὑπὸ τοῖς  Ἀχαιοῖς   πολιτείαν. συνδραμόντες οὖν εἰς τὸ
[18]   πράξει, γενομένης δὲ συμμαχίας τοῖς  Ἀχαιοῖς   πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαύσατο. τότε
[33]   εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν τοῖς  Ἀχαιοῖς   πρὸς τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε. (Τοὺς
[25]   ἀποδοῦναι (φιλο( τιμούμενος, καὶ τοῖς  Ἀχαιοῖς   προσκομίσαι τὴν πόλιν. οἱ μὲν
[35]   μέσον θεῖναι καὶ προσαγαγεῖν τοῖς  Ἀχαιοῖς   τὴν πόλιν, καὶ ζηλώσαντα Λυδιάδην
[44]   τὴν ἀρχὴν καὶ προσαγαγεῖν τοῖς  Ἀχαιοῖς   τὴν πόλιν, ὅμως περιιδὼν παρανόμως
[35]   τὴν πρᾶξιν ἐπιτρέψαι, προσήγαγε τοῖς  Ἀχαιοῖς   τὸν (ἄνθρωπον. ἔνθα δὴ μάλιστα
[25]   αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς  Ἀχαιοῖς,   ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι.
[24]   (οὕτω δ' ἴσχυσεν ἐν τοῖς  Ἀχαιοῖς,   ὥστ' ἐπ> εὶ μὴ κατ'
[25]   εἰς σάγματα· καὶ ταῦτα περιθεὶς  ὑποζυγίοις   σκεύη τινὰ παρημελημένα (κομίζουσιν εἰς
[25]   τοὺς ἀρίστους τῶν προσοίκων αὐτονομουμένους,  Ἀργείοις   δὲ δουλεύουσιν ἀχθόμενος, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν
[1]   παῖδές σου Πολυκράτης καὶ Πυθοκλῆς  οἰκείοις   παραδείγμασιν ἐντρέφωνται, τὰ μὲν ἀκούοντες,
[22]   τὰ ὅπλα πλείονα φαινόμενα τοῖς  πολεμίοις   διὰ τὸ μῆκος τῆς πορείας,
[29]   δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς  πολεμίοις   εὐθὺς ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε διώκων
[22]   μαχομένων ἦλθεν, ἀγγέλλων συμπεπλέχθαι τοῖς  πολεμίοις   τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως, καὶ
[31]   φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε τοῖς  πολεμίοις   ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν
[32]   κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ τοῖς  πολεμίοις   φάσμα θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην
[50]   τῆς ἄκρας αὐτὸν τοῖς  Μεσσηνίοις   (ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν Δημήτριος
[47]   (τὴν ἀρχὴν ἕνεκα τοῦ βοηθῆσαι  Μεσσηνίοις.   καὶ συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, τοῖς
[44]   πεντακοσίων εἰς Ἐπίδαυρον ἐξ Ἰσθμοῦ  πλοίοις   κομιζομένου κατὰ τάχος, οἱ μὲν
[5]   ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι, προσπεφυκότα  χωρίοις   πετρώδεσι καὶ ὑψηλοῖς, τὸ δ'
[24]   τ' Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον οἱ Ἀχαιοὶ  τετρακοσίοις   ὁπλίταις καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ
[21]   τίας καθορῶσι. μικρὸν οὖν ὑποστείλας  τειχίοις   τισὶ καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ
[54]   (ἓν δὲ μόνον ἐν τοσούτοις  κακοῖς   εὐτύχημα κτησάμενος, υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα,
[54]   ἀλλὰ μανικοῖς ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ  φαρμάκοις,   καὶ παρέτρεψεν εἰς δεινὰς καὶ
[17]   χωρίον ἦν ἀποθανόντος (ὡς λέγεται)  φαρμάκοις   ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας δὲ τῆς
[54]   Φίλιππος οὐ θανασίμοις, ἀλλὰ  μανικοῖς   ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ φαρμάκοις, καὶ
[43]   Ἄρατος οὐ μόνον ἐν πράγμασι  μεγάλοις   ὠφέλιμος, ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ
[5]   εἶναι, προσπεφυκότα χωρίοις πετρώδεσι καὶ  ὑψηλοῖς,   τὸ δ' (ἔξωθεν ὕψος ὑπὸ
[4]   δὲ τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὸν διαλέγεσθαι  φίλοις   οὖσι καὶ ξένοις πατρῴοις. (Καὶ
[3]   τοῖς ἐν Ἄργει ξένοις καὶ  φίλοις   πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ τὸ σῶμα
[18]   ἀποπειράσεσθαι τοῦ Διοκλέους, τοῖς γὰρ  ἄλλοις   ἀδελφοῖς μὴ πάνυ τι πιστεύειν,
[5]   δὲ τούτων προθύμως, διελέγετο τοῖς  ἄλλοις   φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι μὲν αἰσχυνθέντες
[25]   ἀλλ' ὑπὲρ τοῦ ἡγουμένου δεδιέναι,  πολλοῖς   μὲν ὄμμασιν ὁρᾷ, διὰ πολλῶν
[7]   ὅπου τὴν πρᾶξιν ἐξέφηνε τοῖς  πολλοῖς   τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε καὶ
[47]   σῴζεσθαι χερσὶ καὶ τοῖς Μακεδόνων  ὅπλοις   αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ πολλῇ
[26]   φωλεοῦ κατερχόμενον. δ' οὐχ  ὅπλοις   κατὰ βίαν, νόμῳ δ' ὑπ'
[54]   ὠμότητος ὑβριστὴς Φίλιππος οὐ  θανασίμοις,   ἀλλὰ μανικοῖς ἐξέστησε (τοῦ λογισμοῦ
[10]   σύνεσις ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ  διακεκηρυγμένοις   εὐτάρακτος φύσει, πρὸς δὲ τὰς
[36]   οὐκ ἂν ῥᾳδίως ἔσχον, ἐκτήσατο  νενικημένοις   τοῖς (Ἀχαιοῖς. αὖθις δὲ τῶν
[25]   κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι μεγάλαι τοῖς  κεκτημένοις   ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ τυράννου. κατασκευάσας
[28]   σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες παραλελοίπασι τοῖς  ἡττημένοις   στῆσαι κατ' αὐτῶν τρόπαιον, αἰσχυνθεὶς
[31]   τὸν δεσπότην ἑκάστης. οὕτω δὲ  διακειμένοις   αὐτοῖς καὶ ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης
[38]   γὰρ πρότερον ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῖς  δεομένοις   καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς διὰ τῶν
[36]   λαβὴν παρασχεῖν, καὶ τοῖς Μεγαλοπολίταις  (βιαζομένοις   ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως πρὸς τὰς
[22]   συμπεπλέχθαι τοῖς πολεμίοις τὸν Ἄρατον  ἀμυνομένοις   εὐρώστως, καὶ μέγαν ἀγῶνα περὶ
[24]   κυνηγοῖς ἴσοις ἐν τῷ φρουρίῳ  τρεφομένοις.   (Οἱ μὲν οὖν Ῥωμαῖοι τὸν
[6]   λαμπάδας ὠνούμενος, δὲ τοῖς  εἰθισμένοις   παρὰ πότον ψάλλειν καὶ αὐλεῖν
[11]   δὲ τοῖς ἑαυτοῦ πολίταις ἐπέδωκεν  ἀπορουμένοις   εἴς τε τἆλλα καὶ λύτρωσιν
[21]   φωτὶ φυλακὴ τεσσάρων ἀνδρῶν οὐ  καθορωμένοις·   ἔτι γὰρ ἦσαν ἐν τῷ
[3]   δὲ παρὰ τοῖς ἐν Ἄργει  ξένοις   καὶ φίλοις πατρῴοις ἐλευθερίως, καὶ
[4]   αὐτὸν διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι καὶ  ξένοις   πατρῴοις. (Καὶ γὰρ ἀληθῶς
[1]   καὶ πλεονάζοντας ἐν τοῖς ἐκείνων  ἐπαίνοις,   ὑπὸ τῆς παροιμίας ἐπιστομίζεσθαι. ἀλλ'
[23]   τῶν (Φιλιπ( πικῶν καιρῶν ὑπ'  ἐκείνοις   γενομένας. τῶν δ' Ἀντιγόνου στρατηγῶν
[19]   τοῦ Διοκλέους. ~Ὁ δ' Ἄρατος  ἐκείνοις   μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν κατορθώσας
[54]   μὲν γὰρ ὑπὸ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψεν  ἐκείνοις   τὰ καθ' αὑτόν, ἐκπεσὼν δὲ
[29]   κολακευόντων τοὺς τυράννους καὶ διεξιόντων  ἐκείνοις   χαριζομένων, ὡς τοῦ στρατηγοῦ τῶν
[21]   πολὺν οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ>  γυμνοῖς   τοῖς ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων·
[13]   οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι τοῖς  τυράννοις   πολεμητέον, οὐ τοῖς τῶν τυράννων·
[43]   προαγόρευσιν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἐπράχθη  χρόνοις   ὕστερον. ~Ἐν δὲ ταῖς Πηγαῖς
[12]   ἄχρι Καρίας διακομισθῆναι· καὶ διεκομίσθη  κινδύνοις   (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι χρησάμενος κατὰ
[17]   παίζων ὑπὸ χαρᾶς ἐν τοῖς  στενωποῖς,   καὶ δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων
[49]   τινα κατ' (ἀλλήλων ἐνέβαλε τοῖς  ἀνθρώποις,   ἰδίᾳ μὲν ἐρωτῶν τοὺς στρατηγοὺς
[32]   ἀλλ' ἀποτρέπεσθαι πάντας· οὐ γὰρ  ἀνθρώποις   μόνον ὅραμα φρικτὸν εἶναι καὶ
[43]   οὐδ' ἄλλως πολὺ νέμων πίστεως  (ἱεροῖς   καὶ μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ
[50]   πυνθανόμενος, τί καθορῶσιν ἐν τοῖς  ἱεροῖς,   κρατοῦντα τῆς ἄκρας αὐτὸν
[5]   μᾶλλον μακρῷ πολέμῳ καὶ  φανεροῖς   ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς (τύραννον.
[38]   τῇ φρουρᾷ καὶ (τοῖς  ὁμήροις   ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν
[10]   ἀνθρώπου καὶ σύνεσις ἐν τοῖς  ὑπαίθροις   καὶ διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει, πρὸς
[12]   δ' ἡμέρας οὐ πολλὰς ἐν  ἀπόροις   ὄντι τῷ Ἀράτῳ γίνεταί τις
[14]   χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν  ἀπόροις   πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις καὶ
[24]   καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ κυνηγοῖς  ἴσοις   ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοις. (Οἱ
[28]   συνεχύθη τότε πρῶτον δεδομένη  τοῖς   ἀγωνισταῖς ἀσυλία καὶ ἀσφάλεια, πάντας
[34]   τὴν Σαλαμῖνα καὶ τὸ Σούνιον  τοῖς   Ἀθηναίοις ἐπὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν
[5]   δεξαμένων δὲ τούτων προθύμως, διελέγετο  τοῖς   ἄλλοις φυγάσιν, ὧν ὀλίγοι μὲν
[13]   ἤδη θαυμαζόμενον ἀφικέσθαι καὶ συγγενέσθαι  τοῖς   ἀνδράσιν ἐπὶ ταλάντῳ, τῆς δόξης
[49]   οἶστρόν τινα κατ' (ἀλλήλων ἐνέβαλε  τοῖς   ἀνθρώποις, ἰδίᾳ μὲν ἐρωτῶν τοὺς
[40]   ἵππον. οὕτως δ' ὑπεκδύς, καὶ  τοῖς   ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος
[48]   ἀναπεισθεὶς βασιλεὺς καὶ συναρχαιρεσιάσας  τοῖς   ἀπὸ τῆς ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε
[39]   ἔτι τῶν ἐπικτήτων βέβαιον ἦν  τοῖς   Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ θόρυβος πολὺς ἄφνω
[30]   καὶ πολλάκις αὐτοῦ κατηγορήσας ἐν  τοῖς   Ἀχαιοῖς, ἀπερρίφη καὶ παρώφθη, πεπλασμένῳ
[36]   ἂν ῥᾳδίως ἔσχον, ἐκτήσατο νενικημένοις  τοῖς   (Ἀχαιοῖς. αὖθις δὲ τῶν Λακεδαιμονίων
[38]   κυνηγόν. οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη  τοῖς   Ἀχαιοῖς δεομένοις καὶ ὑποβάλλουσιν αὑτοὺς
[11]   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐπεὶ κατέμειξε  τοῖς   Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν,
[39]   Κλεομένης ἀνέζευξεν, ἐπιστολὴν γράψας  τοῖς   Ἀχαιοῖς, ἐγκλήματα πολλὰ κατὰ τοῦ
[34]   δ' εὐθὺς Αἰγινῆται καὶ Ἑρμιονεῖς  τοῖς   Ἀχαιοῖς, τε πλείστη τῆς
[35]   στρατηγόν. (Ὁ δ' εὐημερῶν παρὰ  τοῖς   Ἀχαιοῖς καὶ βουλόμενος εἰς τὴν
[9]   ἄριστα κρίνας προσέμειξεν αὐτὴν φέρων  τοῖς   Ἀχαιοῖς, καὶ Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν
[46]   ταῖς (πόλεσιν ἐντυχεῖν καὶ γνωρισθῆναι  τοῖς   Ἀχαιοῖς. καὶ μέντοι καὶ παραλαβὼν
[31]   οἱ πρῶτοι περὶ τὰς πύλας  τοῖς   Ἀχαιοῖς καὶ τὰ προάστεια συμπεσόντες
[38]   ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον, εὐθὺς ἐπικειμένου  τοῖς   Ἀχαιοῖς καὶ τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν
[28]   ταύτην ἀναμαχόμενος, προσηγάγετο τὰς Κλεωνὰς  τοῖς   Ἀχαιοῖς, καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν
[45]   περὶ Μαντίνειαν οὐχ Ἑλληνικῶς διῳκῆσθαι  τοῖς   Ἀχαιοῖς. κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν δι'
[39]   πέμψας Κλεομένης πόλεμον προεροῦντα  τοῖς   Ἀχαιοῖς, μικροῦ μὲν ἔλαθε τὴν
[41]   ἔτη καὶ τρία πεπολιτευμένος ἐν  τοῖς   Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ καὶ δυνάμει
[40]   καὶ (βαρυνό( μενον τὴν ὑπὸ  τοῖς   Ἀχαιοῖς πολιτείαν. συνδραμόντες οὖν εἰς
[18]   τῇ πράξει, γενομένης δὲ συμμαχίας  τοῖς   Ἀχαιοῖς πρὸς τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαύσατο.
[33]   μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν  τοῖς   Ἀχαιοῖς πρὸς τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε.
[25]   ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο( τιμούμενος, καὶ  τοῖς   Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν πόλιν. οἱ
[35]   εἰς μέσον θεῖναι καὶ προσαγαγεῖν  τοῖς   Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, καὶ ζηλώσαντα
[44]   ἀφεῖναι τὴν ἀρχὴν καὶ προσαγαγεῖν  τοῖς   Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, ὅμως περιιδὼν
[35]   πείσας τὴν πρᾶξιν ἐπιτρέψαι, προσήγαγε  τοῖς   Ἀχαιοῖς τὸν (ἄνθρωπον. ἔνθα δὴ
[25]   πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς  τοῖς   Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ πόλεμον
[24]   θάλατταν. (οὕτω δ' ἴσχυσεν ἐν  τοῖς   Ἀχαιοῖς, ὥστ' ἐπ> εὶ μὴ
[4]   οὐδὲν οὕτω παρακεκινδυνευμένον, ὑποπτεύων δὲ  τοῖς   βασιλεῦσιν αὐτὸν διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι
[18]   μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι τοῦ Διοκλέους,  τοῖς   γὰρ ἄλλοις ἀδελφοῖς μὴ πάνυ
[37]   ἱππεῖς ὡς αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι  τοῖς   διώκουσι καὶ μὴ προέσθαι τὸ
[11]   μὲν Ἄρατος, λαβὼν δὲ  τοῖς   ἑαυτοῦ πολίταις ἐπέδωκεν ἀπορουμένοις εἴς
[6]   δὲ λαμπάδας ὠνούμενος, δὲ  τοῖς   εἰθισμένοις παρὰ πότον ψάλλειν καὶ
[1]   τινῶν ἀρετὰς καὶ πλεονάζοντας ἐν  τοῖς   ἐκείνων ἐπαίνοις, ὑπὸ τῆς παροιμίας
[1]   ἀλλοτρίων ἐπαίνων τὴν δόξαν, ἀλλὰ  τοῖς   ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς
[24]   μηδενὸς μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν  τοῖς   Ἕλλησι γενομένου. ἐγὼ δὲ τῶν
[26]   ἡμέρας γένος εὐδοκιμώτατον (ἀπολέλοιπεν ἐν  τοῖς   Ἕλλησιν. ἐκείνων δὲ τῶν τὰς
[3]   τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ παρὰ  τοῖς   ἐν Ἄργει ξένοις καὶ φίλοις
[12]   δ' οἱ φυγάδες ἦσαν ἀπαρηγόρητοι  τοῖς   ἔχουσι τὰς κτήσεις ἐνοχλοῦντες,
[28]   σφῶν αὐτῶν ἀπολέσαντες παραλελοίπασι  τοῖς   ἡττημένοις στῆσαι κατ' αὐτῶν τρόπαιον,
[50]   καὶ πυνθανόμενος, τί καθορῶσιν ἐν  τοῖς   ἱεροῖς, κρατοῦντα τῆς ἄκρας αὐτὸν
[11]   ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν, ἐν  τοῖς   ἱππεῦσι στρατευόμενος ἠγαπᾶτο δι' εὐπείθειαν
[47]   πολλῇ καὶ ἀταξίᾳ διῆγον (ἐπέθεντο  τοῖς   κατὰ Πελοπόννησον πράγμασι· καὶ τὴν
[25]   ἀπείρητο κεκτῆσθαι, καὶ ζημίαι μεγάλαι  τοῖς   κεκτημένοις ἐπῆσαν ὑπὸ τοῦ τυράννου.
[29]   ὡς αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι  τοῖς   Κλεωναίοις. καὶ συνέβη· παρῆν
[3]   καὶ Ἀριστοτέλη τὸν διαλεκτικόν, εἰωθότα  τοῖς   λόγοις αὐτῶν κατ' ἀγορὰν σχολαζόντων
[47]   γὰρ ἀλλοτρίαις σῴζεσθαι χερσὶ καὶ  τοῖς   Μακεδόνων ὅπλοις αὑτοὺς ὑπεσταλκότες, ἐν
[45]   τὰς δὲ δύο (μοίρας ἔνειμαν  τοῖς   Μακεδόσι. καὶ ταῦτα μὲν ἔσχε
[43]   θαρρῶν τὸν Ἀντίγονον οὐδὲ (πιστεύων  τοῖς   Μακεδόσιν. ᾔδει γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν
[36]   τῷ Κλεομένει λαβὴν παρασχεῖν, καὶ  τοῖς   Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως
[32]   κτεῖναι. τὸ δ' ἔργον ἐν  τοῖς   μεγίστοις διεβοήθη, καὶ Τιμάνθης
[14]   διὰ τῶν χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα  τοῖς   μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους
[44]   ἀπεχώρησεν εἰς (Μαντίνειαν. ἐκ τούτου  τοῖς   μὲν Ἀχαιοῖς πάλιν αἱ πόλεις
[50]   κρατοῦντα τῆς ἄκρας αὐτὸν  τοῖς   Μεσσηνίοις (ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν
[38]   ψηφισμάτων, τῇ φρουρᾷ καὶ  (τοῖς   ὁμήροις ὥσπερ χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι
[10]   ἐπιστήμης. ταῦτα μὲν οὖν ἐξεταζέσθω  τοῖς   παραδείγμασιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐπεὶ
[50]   φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς καὶ (δυσεκβίαστος  τοῖς   παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας,
[40]   γὰρ οὐδὲν οὐδ' ἔστεργεν ἐπὶ  τοῖς   παροῦσιν, ἀλλὰ καὶ Σικυωνίων αὐτῶν
[22]   κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων, ἐπιφερόμενος  τοῖς   περὶ (τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε
[7]   κυναρίων εὐτόνως ὑλακτούντων καὶ συμπαρατρεχόντων  τοῖς   περὶ τὸν Ἔκδηλον. οὐ μὴν
[19]   Αἰγίᾳ τὰ ἑξήκοντα τάλαντα κεῖσθαι  τοῖς   περὶ τὸν Ἐργῖνον, δ'
[22]   ἀπέφαινε τὰ ὅπλα πλείονα φαινόμενα  τοῖς   πολεμίοις διὰ τὸ μῆκος τῆς
[29]   ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν  τοῖς   πολεμίοις εὐθὺς ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε
[22]   ἄνω μαχομένων ἦλθεν, ἀγγέλλων συμπεπλέχθαι  τοῖς   πολεμίοις τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις εὐρώστως,
[31]   τὸ φαινόμενον αἰσχρόν, ἀλλὰ παρεχώρησε  τοῖς   πολεμίοις ὑπερβαλοῦσι τὴν (Γεράνειαν ἀμαχεὶ
[32]   κατ' ἄνθρωπον ἐφάνη, καὶ  τοῖς   πολεμίοις φάσμα θεῖον ὁρᾶν δοκοῦσι
[9]   (τῶν τυράννων εἰς μέσον ἔθηκε  τοῖς   πολίταις. ἀπέθανε δ' οὐδεὶς οὐδ'
[14]   καὶ συνήρμοσε φιλίαν καὶ εἰρήνην  τοῖς   πολίταις. (ἐφ' οἷς οὐ μόνον
[32]   ἔχουσα τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς τε  τοῖς   πολίταις θέαμα σεμνότερον κατ'
[14]   καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι  τοῖς   πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι
[7]   προῆγεν, ὅπου τὴν πρᾶξιν ἐξέφηνε  τοῖς   πολλοῖς τότε πρῶτον, ὑποσχέσεις τε
[21]   οὔτ' ὀλισθήματα λαμβάνουσιν οἱ> γυμνοῖς  τοῖς   ποσὶν ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων·
[49]   δὲ τῆς τύχης εὐροούσης ἐπαιρόμενος  τοῖς   πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε καὶ
[17]   ἔπινε παίζων ὑπὸ χαρᾶς ἐν  τοῖς   στενωποῖς, καὶ δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας
[7]   συνάψας πρὸς τὸν Πολυγνώτου πύργον  τοῖς   στρατιώταις εἰς Νεμέαν προῆγεν, ὅπου
[47]   Μεσσηνίοις. καὶ συναγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς,  τοῖς   τε σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας καὶ
[44]   οἱ μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο  τοῖς   τοῦ Κλεομένους καὶ κατέκλεισαν εἰς
[13]   δ' οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι  τοῖς   τυράννοις πολεμητέον, οὐ τοῖς τῶν
[13]   ὅτι τοῖς τυράννοις πολεμητέον, οὐ  τοῖς   τῶν τυράννων· ἐάσωμεν οὖν τὸ
[10]   ἐστιν ἀνθρώπου καὶ σύνεσις ἐν  τοῖς   ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει,
[38]   καταστρατηγῶν καὶ καταπολιτευόμενος, ἐν δὲ  τοῖς   ὑπομνήμασι λοιδορῶν διετέλει, τούτους ἐπάγεσθαι
[32]   δ' Ἄρατος οὐδὲν ἐν  τοῖς   ὑπομνήμασιν εἴρηκε τοιοῦτον, ἀλλά φησι
[33]   καταλαβεῖν. αὐτὸς δ' ἀρνούμενος ἐν  τοῖς   ὑπομνήμασιν οἷς ἀπολέλοιπεν Ἐργῖνον αἰτιᾶται,
[2]   περὶ τὴν οἰκίαν ταραχῇ συνεκπεσὼν  τοῖς   φεύγουσιν παῖς καὶ πλανώμενος
[15]   ἐγκαλοῦντα (πέμψαι. ταῖς μὲν οὖν  περιμαχήτοις   καὶ διαπύρῳ τοξευομέναις ἔρωτι φιλίαις
[48]   εὐθὺς μὲν αὐτοὺς ἐζημίωσεν εἴκοσι  ταλάντοις,   ὕστερον δὲ λυμαίνεσθαι τὰ πράγματα
[34]   Ἀθηναίοις ἐπὶ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν  ταλάντοις,   ὧν (αὐτὸς Ἄρατος εἴκοσι
[32]   τὸ δ' ἔργον ἐν τοῖς  μεγίστοις   διεβοήθη, καὶ Τιμάνθης ζωγράφος
[7]   ἂν οἱ κύνες (ἄγαν ἐνοχλῶσιν  αὐτοῖς.   ἅμα δὲ τοὺς τὰς κλίμακας
[53]   ἐρησόμενοι τὴν Πυθίαν. δ'  αὐτοῖς   ἀναιρεῖ τὸν χρησμὸν τόνδε· (βουλεύῃ
[21]   κατορθῶν. (καί πως ἔτι πρόσωθεν  αὐτοῖς   ἀπήντα σὺν φωτὶ φυλακὴ τεσσάρων
[20]   τύχης αὖ πάλιν Ἐργῖνος  αὐτοῖς   ἀπήντησεν. αἰσθόμενος δὲ τὴν ἀπάτην
[37]   Ἀχαιῶν ἀπερχομένων πρὸς ὀργήν, ἠκολούθησεν  αὐτοῖς   εἰς Αἴγιον. ἐκεῖ δὲ συνελθόντες
[25]   τυράννου. κατασκευάσας οὖν Ἄρατος  αὐτοῖς   ἐν Κορίνθῳ μικρὰς παραξιφίδας ἐνέρραψεν
[35]   τὴν ἐν Ἄργει τυραννίδα γειτνιῶσαν  αὐτοῖς,   ἔπειθε πέμπων τὸν Ἀριστόμαχον εἰς
[25]   ἦσαν οἱ τοῦτο συμ> πράττοντες  (αὐτοῖς   καὶ καιρὸν ἐπιτηροῦντες. ἀλλ' οὐδὲν
[8]   μισθοφόροι παρενυκτέρευον. ἄφνω δ' ἐπιπεσὼν  αὐτοῖς   καὶ συλλαβὼν ἅπαντας, οὐδένα δ'
[31]   δεσπότην ἑκάστης. οὕτω δὲ διακειμένοις  αὐτοῖς   καὶ ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης
[35]   τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους ἐπιφανέντος  αὐτοῖς,   μάχην συνάψαι τὸν Ἀριστόμαχον, ὑπὸ
[31]   Αἰτωλικὰς πράξεις, ὅτε συμβαλεῖν μὲν  αὐτοῖς   πρὸ τῆς Μεγαρικῆς ὡρμημένων τῶν
[24]   ἄνευ λύτρων, ἀρχὰς ἀποστάσεως ἐνδιδοὺς  αὐτοῖς.   Πτολεμαῖον δὲ σύμμαχον ἐποίησε, τῶν
[34]   τε πλείστη τῆς Ἀρκαδίας  αὐτοῖς   συνετέλει. καὶ Μακεδόνων μὲν ἀσχόλων
[14]   ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον  αὐτοῖς   τὰς πατρίδας, μεῖζον δ'
[32]   μαχομένους ἄνωθεν ἔχουσα τὴν τριλοφίαν,  αὐτοῖς   τε τοῖς πολίταις θέαμα σεμνότερον
[53]   Σικυώνιοι συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ (παρ'  αὐτοῖς   τεθῆναι τὸ σῶμα. καὶ τοὺς
[50]   Φιλίππου καὶ συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον  ἑαυτοῖς   τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν Ἄρατος
[54]   αὑτόν. (ἓν δὲ μόνον ἐν  τοσούτοις   κακοῖς εὐτύχημα κτησάμενος, υἱὸν ἀρετῇ
[28]   πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον προσήκοντα  τούτοις.   (ἤγαγον δὲ καὶ Ἀργεῖοι, καὶ
[16]   ἀντιπέρας Λοκρίδα καὶ Καλυδωνίαν ἐπόρθησε,  Βοιωτοῖς   δὲ μετὰ μυρίων στρατιωτῶν βοηθῶν,
[5]   δι' αὑτοῦ καταλύειν τὸν τύραννον.  ~Πρώτοις   δὲ κοινοῦται τὴν γνώμην Ἀριστομάχῳ
[22]   αὐτῷ καὶ διαφθείρουσιν οἷς ἐπέθεντο  πρώτοις,   τοὺς δ' ἄλλους καὶ τὸν
[18]   τοῦ Διοκλέους, τοῖς γὰρ ἄλλοις  ἀδελφοῖς   μὴ πάνυ τι πιστεύειν, ὀλίγαις
[36]   τὸ μέλλον, ἐξαίφνης ἐπέπεσε Μαντινεῦσι,  συμμάχοις   οὖσι τοῦ Κλεομένους. καὶ τὴν
[18]   χρημάτων; γὰρ οὐχὶ καὶ  τοιχωρύχοις   καὶ προδόταις ἁλοῦσιν ἅπαξ ἀποθανεῖν
[3]   ἐν Ἄργει ξένοις καὶ φίλοις  πατρῴοις   ἐλευθερίως, καὶ τὸ σῶμα βλαστάνον
[4]   διαλέγεσθαι φίλοις οὖσι καὶ ξένοις  πατρῴοις.   (Καὶ γὰρ ἀληθῶς Ἄρατος
[10]   ἀγῶνι χρήσασθαι φανερῶς ἀθαρσὴς καὶ  δύσελπις,   κλέψαι δὲ πράγματα καὶ συσκευάσασθαι
[43]   σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι παρ' (ὁντινοῦν  ἐπίχαρις.   διό, καίπερ ὢν νέος
[33]   Ἄρατος, οὐ δὶς οὐδὲ  τρίς,   ἀλλὰ πολλάκις ὥσπερ οἱ δυσέρωτες
[38]   Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ καὶ Σπάρτη  πατρίς,   ἧς τὸν ἀφανέστατον ἦν ἄξιον
[24]   αν, ὅταν ἀποσπασθῇ καὶ γένηται  χωρίς,   ἀτροφεῖ καὶ σήπεται, παραπλησίως τὰς
[38]   μὲν πρὸς τοὺς ὄχλους ὀργὴ  πρόφασις   εἶναι λεγομένη τῆς ἐξωμοσίας ἀπίθανος,
[10]   δεινότης τίς ἐστιν ἀνθρώπου καὶ  σύνεσις   ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις
[48]   ἀγαθὸς εἶναι παιδαγωγός· (ἡ γὰρ  προαίρεσις   αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος ὡς
[17]   φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν (ἐπι(  χείρησις.   Ἀλεξάνδρου γὰρ ὑφ' ὃν τὸ
[14]   μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους  διάλυσις   καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ
[16]   τὴν πρᾶξιν οὐκ ἂν ἁμάρτοι  τις   ἀδελφὴν προσειπὼν τῆς Πελοπίδου τοῦ
[29]   τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν, μή  τις   αὐτοῦ χρεία παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ
[43]   δεινόν. δ' Ἀντίγονος, ὥς  τις   αὐτῷ προσιόντα τὸν Ἄρατον ἔφρασε,
[19]   εἰδότων τὰ πραττόμενα, προ> (ῃρεῖτο.  τίς   γὰρ οὐκ ἂν θαυμάσειε καὶ
[10]   φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ δεινότης  τίς   ἐστιν ἀνθρώπου καὶ σύνεσις ἐν
[20]   τὴν πρᾶξιν ἐπισφαλεστέραν ἐποίησεν ἁμαρτία  τις   εὐθὺς ἐν ἀρχῇ συμβᾶσα (δι'
[12]   ἀπόροις ὄντι τῷ Ἀράτῳ γίνεταί  τις   εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς νεὼς παραβαλούσης κατὰ
[3]   ἀμέλει καὶ ταῖς εἰκόσιν ἀθλητική  τις   ἰδέα, καὶ τὸ συνετὸν τοῦ
[17]   συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν  τις   μάλιστα παίζειν καὶ σχολάζειν τὴν
[1]   αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται·  τίς   πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ εὐδαίμονες
[1]   ἀντεκτίθησι τὴν ἀληθινὴν οὕτως ἔχουσαν·  τίς   πατέρ' αἰνήσει, εἰ μὴ κακοδαίμονες
[50]   ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα καί  τις   ὢν μέτριος καὶ πολιτικὸς τὴν
[50]   τὰ σπλάγχνα τοῦ βοὸς  μάντις,   ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν ὑπολαβὼν ἐδείκνυε
[25]   Αἰσχύλος προειστήκει καὶ Χαριμένης  μάντις,   ξίφη δ' οὐκ εἶχον, ἀλλ'
[22]   τι χρὴ τραπέσθαι μέρος,  Ἀρχέλαος   τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας
[10]   ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ  πρᾶος,   ὑπὸ τῆς πολιτείας ἐπ' ἀμφότερα
[32]   ὁρᾶν δοκοῦσι φρίκην ἐνέβαλε καὶ  θάμβος,   (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι πρὸς ἀλκήν.
[2]   καὶ πλανώμενος ἐν τῇ πόλει  περίφοβος   καὶ ἀβοήθητος, κατὰ τύχην ἔλαθεν
[7]   κώδωνι, καὶ φῶτα πολλὰ καὶ  θόρυβος   ἦν τῶν ἐπιπορευομένων. οἱ δ'
[39]   βέβαιον ἦν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ  θόρυβος   πολὺς ἄφνω περιειστήκει τὸν Ἄρατον,
[50]   ταῦτά σοι τὸ Κρητικὸν ἀνοίγει  πέλαγος,   ταῦτα τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ τούτων
[29]   μάχας, κάρος δὲ προσπίπτοι καὶ  ἴλιγγος   ἅμα τῷ παραστῆναι τὸν σαλπιγκτήν,
[29]   τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν καὶ τῆς  σάλπιγγος   ἐγκελευσαμένης, δρόμῳ καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν
[44]   τὸν Ἀκροκόρινθον παρέλαβεν, Ἄρατος δὲ  στρατηγὸς   αἱρεθεὶς ὑπ' Ἀργείων, ἔπεισεν αὐτοὺς
[41]   πολλοί, καὶ γενομένης ἐκκλησίας ᾑρέθη  στρατηγὸς   (αὐτοκράτωρ. καὶ περιεστήσατο φρουρὰν ἐκ
[38]   καλούμενος ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη  (στρατηγός.   ἐδόκει δ' μὲν πρὸς
[35]   χειροτονίᾳ καὶ τὸ δωδέκατον ᾑρέθη  στρατηγός.   ~Ἐν ταύτῃ τῇ στρατηγίᾳ περὶ
[30]   τό γε δεύτερον Λυδιάδης  στρατηγὸς   ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς Ἀράτου καὶ
[16]   κακοηθείας. ~Ὁ δ' Ἄρατος αἱρεθεὶς  στρατηγὸς   τὸ πρῶτον ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν,
[45]   ἐγνωκότων, αὐτὸς οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ  στρατηγὸς   ὢν ἐψηφίσατο μηκέτι καλεῖν Μαντίνειαν,
[36]   τεθνάναι, καὶ πάλιν οὗτος  λόγος   κατ' αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν εἰς
[6]   οὐ πολλοὺς στρατιώτας, οἷς διεδόθη  λόγος   ὡς ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς
[5]   πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν εἰς  Ἄργος   ἀνὴρ Σικυώνιος ἐκ τῆς εἱρκτῆς
[27]   φανερῶς προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν τὸ  Ἄργος.   ἅπαξ δὲ κλίμακας προσθεὶς μετ'
[25]   σκεύη τινὰ παρημελημένα (κομίζουσιν εἰς  Ἄργος   ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ μάντεως
[44]   μὴ κατασχόντες οἱ πολέμιοι τὸ  Ἄργος   ἀποκόψωσιν αὐτὸν τῆς οἴκαδε σωτηρίας,
[44]   ἐβοήθει. καὶ παρελθὼν μὲν εἰς  Ἄργος   ἔφθη καὶ τροπήν τινα τῶν
[39]   ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη καλοῦντες (εἰς  Ἄργος.   δ' Ἄρατος ὡς ᾔσθετο
[29]   ἀποβαλών, ὅμως οὐκ ἔλαβε τὸ  Ἄργος   οὐδ' ἠλευθέρωσε τοὺς ἐν αὐτῷ,
[2]   ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα νυκτὸς εἰς  Ἄργος   ὑπεξέπεμψεν. ~Οὕτω δ' ἐκκλαπέντι τῷ
[48]   πρὸς Αἰτωλοὺς στρατεία γενομένη θαυμαστῶς  ἐνεργός,   εὐπειθείας μὲν τῷ Φιλίππῳ δόξαν,
[48]   ἀλλὰ καὶ βασιλείας ἀγαθὸς εἶναι  παιδαγωγός·   (ἡ γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ καὶ
[14]   καὶ ἄεθλα καὶ περὶ  Ἑλλάδος   ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ πλάθεται
[12]   γραφαῖς καὶ πίναξιν ἀπὸ τῆς  Ἑλλάδος,   ἐν οἷς κρίσιν ἔχων οὐκ
[16]   κηδόμενος, ἀλλὰ κοινήν τινα τῆς  Ἑλλάδος   ὅλης τυραννίδα, τὴν Μακεδόνων φρουράν,
[16]   ὄρος ἐκ μέσης ἀναπεφυκὸς τῆς  Ἑλλάδος,   ὅταν λάβῃ φρουράν, ἐνίσταται καὶ
[16]   ἀλλ' ἀληθῶς ἑκάστοτε πέδας τῆς  Ἑλλάδος   τὴν Κορινθίων πόλιν προσαγορεύειν. ~Πᾶσι
[31]   καὶ τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων  Ἄγιδος   ἀφικομένου μετὰ δυνάμεως καὶ συνεξορμῶντος
[20]   τὴν μορφὴν αὐτοῦ καὶ τὸ  εἶδος   δοκῶν κατέχειν, ἐξ ὧν
[32]   ἐν τῷ ἱερῷ καθεζομένη τῆς  Ἀρτέμιδος,   οὗ κατέστησεν αὐτὴν (ἐπιλεκτ(
[53]   τὴν πόλιν ἀπήλλαξε τῆς  τυραννίδος,   ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου μηνός, ὃν
[30]   τῷ Λυδιάδῃ παρακολουθεῖν ἐκ τῆς  τυραννίδος   ὑποψία, βλάπτουσα τὴν πίστιν αὐτοῦ
[30]   ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ  τυραννίδος,   ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος,
[43]   φήσαντος, ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω, καὶ  δάπιδος   κομισθείσης ἀμφοτέρους (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ
[37]   μήδ' ἐγκαταλιπεῖν αὑτὸν ὑπὲρ (τῆς  πατρίδος   ἀγωνιζόμενον. πολλῶν δὲ συστραφέντων καὶ
[11]   ἑαυτοῦ δόξαν καὶ τὴν τῆς  πατρίδος   δύναμιν, ὡς ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων
[41]   συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς  πατρίδος   ἐν τοσούτῳ σάλῳ καὶ (κινδύνῳ
[30]   φρουρᾶς καὶ δορυφόρων, εἶτα τῆς  πατρίδος   εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ μεταπεμψάμενος τὸν
[30]   τῷ Μεγαλοπολίτῃ, τυραννοῦντι τῆς ἑαυτοῦ  (πατρίδος.   δ' οὐκ ὢν ἀγεννὴς
[37]   τῶν ἀγώνων ἐπὶ θύραις τῆς  πατρίδος.   (οἱ δ' ἄλλοι φεύγοντες εἰς
[24]   βασιλικήν, οὐ τὸ τῆς αὑτοῦ  πατρίδος   συμφέρον, οὐκ ἄλλο τι τῆς
[6]   τὰς βασιλικὰς εἰς τὴν Σικυωνίαν  ἔξοδος   ἔσοιτο. καὶ προεπέμφθησαν οἱ πολλοὶ
[43]   τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν, ὡς  θεὸς   ἐπὶ τῶν ἱερῶν ἔδειξε. λέγεται
[7]   προπέμψας, ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ  Μνασίθεος,   αὐτὸς ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη τῶν
[30]   ἀλλ' ἐπαρθεὶς ἔρωτι δόξης ἔτι  νέος   καὶ λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς
[43]   (ὁντινοῦν ἐπίχαρις. διό, καίπερ ὢν  νέος   Ἀντίγονος, ὡς κατενόησε τὴν
[25]   Κόρινθον. οὐ μὴν ἀλλὰ χρόνου  βραχέος   διελθόντος, ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ δούλων
[48]   μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ βασιλείας  ἀγαθὸς   εἶναι παιδαγωγός· (ἡ γὰρ προαίρεσις
[52]   τὸ πρὸς τὸν Ἄρατον αὐτοῦ  πάθος   ἀπ' ἀρχῆς συντεθραμμένον, (ἐδήλωσεν οἷς
[52]   ἐλέγχοντι, πράως καὶ σιωπῇ τὸ  πάθος   ὡς δή τινα νόσον κοινὴν
[3]   βλαστάνον ὁρῶν εἰς εὐεξίαν καὶ  μέγεθος,   ἐπέδωκεν ἑαυτὸν ἀσκήσει τῇ περὶ
[2]   (Σωσοῦς. αὕτη δὲ καὶ τὸ  ἦθος   οὖσα γενναία, καὶ σὺν θεῷ
[49]   ἀπεγύμνου καὶ (διέφαινεν αὐτοῦ τὸ  ἦθος,   πρῶτον μὲν ἰδίᾳ τὸν νεώτερον
[48]   γὰρ προαίρεσις αὐτοῦ καὶ τὸ  ἦθος   ὡς χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ
[40]   ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ  πλῆθος,   ἤδη νοσοῦν καὶ (βαρυνό( μενον
[22]   τοῦ Ἀράτου στρατιῶται τριακόσιοι τὸ  πλῆθος   ὄντες, ὥς ποτε παρεισέπεσον εἰς
[20]   τῆς πόλεως (πρὸ τοῦ καλουμένου  Ὄρνιθος.   ἐν δὲ τούτῳ πρῶτος ἀδελφὸς
[53]   Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν τὸ  πένθος   εὐθὺς ἐκ τοῦ Αἰγίου τὸν
[16]   τὴν ἤπειρον ἡμῶν, δ'  Ἀκροκόρινθος,   ὑψηλὸν ὄρος ἐκ μέσης ἀναπεφυκὸς
[25]   ἀλλ' οὐδὲν οἷον ἀληθινὴ καὶ  βέβαιος   εὔνοια φυλακτήριον ἀνδρὸς ἄρχοντος. ὅταν
[11]   ἀεὶ στρατηγοῦντα τῶν Ἀχαιῶν, εἴτε  Δυμαῖος   εἴτε Τριταιεὺς εἴτε μικροτέρας τινὸς
[16]   (διανοούμενος. Χάρης μὲν γὰρ  Ἀθηναῖος   ἔν τινι μάχῃ πρὸς τοὺς
[23]   δ' ἀνεῖλεν οὐ βουλόμενον ἀπαλλάττεσθαι·  Περσαῖος   δὲ τῆς ἄκρας ἁλισκομένης εἰς
[29]   δ' Ἄρατος εἰς Κόρινθον ἤδη  σκοταῖος   ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας, καὶ τὰς
[38]   φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην.  Πολύβιος   δ' αὐτὸν ἐκ πολλοῦ φησι
[53]   μὲν οὖν προτέρας ὁ> τοῦ  Διὸς   τοῦ Σωτῆρος κατήρχετο θυηπόλος, τῆς
[44]   ἐν τούτῳ δ' Ἀριστοτέλης  Ἀργεῖος   φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα
[22]   δ' ἤδη διαυγούσης θ'  ἥλιος   εὐθὺς ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ, καὶ
[54]   Γναθαινίου τινὸς ἀκεστρίας γενόμενον. τοῦτον  Αἰμίλιος   ἐθριάμβευσε· καὶ κατέστρεψεν ἐνταῦθα τῆς
[1]   εὐδαίμονες υἱοί; (Διονυσόδωρος δ'  Τροιζήνιος   ἐλέγχων αὐτὸν ἀντεκτίθησι τὴν ἀληθινὴν
[22]   τὸν Ἄρατον καὶ μαχομένων, ἀλαλαγμὸς  ἐναγώνιος   ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ περιήχει
[5]   τύραννον, ἧκεν εἰς Ἄργος ἀνὴρ  Σικυώνιος   ἐκ τῆς εἱρκτῆς ἀποδεδρακώς· ἦν
[20]   συνειδὼς τὴν πρᾶξιν οὐδὲ κοινωνῶν,  ὅμοιος   δὲ τῷ Διοκλεῖ, προσῄει κατὰ
[6]   τὰς δὲ κλίμακας Εὐφράνωρ  μηχανοποιὸς   ἀναφανδὸν ἐπήξατο, τῆς τέχνης αὐτῷ
[50]   τὰ λεχθέντα καί τις ὢν  μέτριος   καὶ πολιτικὸς τὴν φύσιν, ἀνέστησεν
[50]   Μεσσηνίοις (ἀποδιδόντα. γελάσας οὖν  Δημήτριος   εἰ μὲν" ἔφη μάντεως ἔχεις
[45]   ἦν μόνης φωνῆς ἔτι  κύριος,   ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσης. (ἐπεὶ
[50]   τῶν μὲν ἡγεμών, τῶν δὲ  κύριος   ἤδη καθέστηκας. (ἔτι δὲ> λέγοντος
[14]   (ἀποδειχθεὶς γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ  κύριος   ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας,
[20]   ἀδελφὸς Ἐργίνου καὶ Διοκλέους ὄνομα  Διονύσιος,   οὐ συνειδὼς τὴν πρᾶξιν οὐδὲ
[49]   γυναῖκα καὶ πολὺν χρόνον ἐλάνθανεν,  ἐφέστιος   ὢν καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν·
[33]   τῷ Πειραιεῖ προσβαλόντα καὶ τῆς  κλίμακος   συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ καλεῖν
[13]   τὸν Ἀρίστρατον (ἐγὼ παραχωροῦντα τοῦ  πίνακος.   ἐπιτρέψαντος οὖν τοῦ Ἀράτου, διήλειφεν
[25]   τῆς μακαρίας καὶ περιβοήτου μοναρχίας  ὄγκος   περιέθηκεν. ~Ἐκεῖνος γὰρ Ἀντίγονον μὲν
[1]   ὡς οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά σοι  μεμεληκὸς   ἐξ ἀρχῆς ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου
[8]   χαλεπὸς ἦν κίνδυνος καὶ  μῆκος   ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων κραδαινομένων, εἰ
[22]   φαινόμενα τοῖς πολεμίοις διὰ τὸ  μῆκος   τῆς πορείας, καὶ τὸ τῆς
[2]   τύχην ἔλαθεν εἰς οἰκίαν παρελθὼν  γυναικός,   ἀδελφῆς μὲν Ἀβαντίδου, Προφάντῳ δὲ
[17]   αὐτοῦ, Νικαίας δὲ τῆς ἐκείνου  γυναικὸς   ἐπὶ τῶν πραγμάτων γενομένης καὶ
[19]   πολλὰ καὶ τὰ χρυσία τῆς  γυναικὸς   ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ πρὸς τὸ
[31]   προσηγγέλθη, καὶ γενομένης ἐκπλήξεως, οἵαν  εἰκὸς   ἐν ἀταξίᾳ τοιαύτῃ, πρὶν
[26]   τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν, ὡς  εἰκὸς   καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς
[38]   λεγέσθω γὰρ οὕτως παράνομος καὶ  τυραννικός,   ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες αὐτῷ καὶ
[26]   θάνατον ὥσπερ οἱ λαγωοὶ διέφυγον·  οἶκος   δ' γένος τάφος
[8]   ἐν κύων μέγας ἐφρούρει  θηρατικός.   αὐτὸς μὲν οὖν οὐκ ᾔσθετο
[10]   ~Ἦν δ' Ἄρατος τῷ τρόπῳ  πολιτικός,   μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος εἰς τὰ κοινὰ
[50]   καί τις ὢν μέτριος καὶ  πολιτικὸς   τὴν φύσιν, ἀνέστησεν ἐκ τοῦ
[5]   Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ  πρακτικός,   Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ γεγονὼς ἐν
[50]   οὐκ ἐκώλυσεν. ἐδόκει δ'  νεανίσκος   ἐρᾶν τοῦ Φιλίππου, καὶ τότε
[16]   Ἀκροκόρινθος, ὑψηλὸν ὄρος ἐκ μέσης  ἀναπεφυκὸς   τῆς Ἑλλάδος, ὅταν λάβῃ φρουράν,
[50]   εἶπε πρὸς αὐτόν, ὡς οὐδὲ  καλὸς   ἔτι φαίνοιτο τὴν ὄψιν αὐτῷ
[33]   μενος. ἅπαξ δὲ καὶ τὸ  σκέλος   ἔσπασε διὰ τοῦ Θριασίου φεύγων,
[22]   τοσούτων ἐποίει δοκεῖν (φέρε( σθαι.  τέλος   δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς πολεμίους,
[21]   μηνὸς πανσέληνος, δὲ νὺξ  ἀνέφελος   καὶ καταφανής, ὥστε καὶ φόβον
[52]   Ἄρατον· ἀλλ' ὡς οὐδὲν ἦν  ὄφελος   ἐλέγχοντι, πράως καὶ σιωπῇ τὸ
[50]   ἐπελθὼν Ἄρατος αὐτός τε  δῆλος   ἦν φέρων βαρέως, καὶ τὸν
[22]   τῶν ὀρῶν ἀνάκλασιν συγκεχυμένη καὶ  ἄδηλος   ὅθεν εἴληφε τὴν ἀρχήν. διαπορούντων
[5]   Σικυῶνος ἦν φυγάς, δ'  Ἔκδηλος   Ἀρκὰς ἐκ Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ
[7]   τὰς κλίμακας φέροντας προπέμψας, ὧν  Ἔκδηλος   ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς ἐπηκολούθει
[3]   τὸν Λακεδαιμόνιον νεανίσκον, ὃν ἱστορεῖ  Μυρσίλος   ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων ὡς
[10]   ὅθεν οὐχ οὕτως δοκεῖ γεγονέναι  φίλος   ἀκριβής, ὡς ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ
[44]   τούτῳ δ' Ἀριστοτέλης Ἀργεῖος  φίλος   ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς
[17]   πάθει τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων, ἀλλ'  ὅλος   ἀνήρτητο ταῖς φροντίσιν, ὅπως ἀφαιρήσεται
[15]   πράγματα τραγῳδίαν ὄντα καὶ σκηνογραφίαν,  ὅλος   ἡμῖν προσκεχώρηκεν. αὐτός τ' οὖν
[48]   ἀνακρουσάμενος αὖθις ἐπὶ τὸν Ἄρατον,  ὅλος   ἦν ἐκείνου, καὶ τῶν πραγμάτων
[53]   τοῦ Διὸς τοῦ Σωτῆρος κατήρχετο  θυηπόλος,   τῆς δὲ δευτέρας τοῦ
[25]   μὲν οὖν τολμῶντες εὑρέθησαν, ὧν  Αἰσχύλος   προειστήκει καὶ Χαριμένης μάντις,
[22]   περὶ τὸν Ἄρατον καὶ μαχομένων,  ἀλαλαγμὸς   ἐναγώνιος ἐχώρει κάτω, καὶ κραυγὴ
[8]   παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν ἤδη πολὺς  ὑλαγμὸς   τὸ χωρίον, ὥστε τὸν πέραν
[41]   δόξῃ τῶν Ἑλλήνων, τότε δ'  ἔρημος   καὶ ἄπορος, συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ
[21]   περιέλαμπε, καὶ κραυγὴ συνερρήγνυτο πανταχόθεν  ἄσημος.   ~Ἐν τούτῳ δ' μὲν
[16]   αὕτη διήνεγκεν. μὲν γὰρ  Ἰσθμὸς   ἐμφράσσων τὰς θαλάσσας εἰς ταὐτὸ
[43]   οὐ μόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις  ὠφέλιμος,   ἀλλὰ καὶ σχολάζοντι βασιλεῖ συγγενέσθαι
[30]   δ' οὐκ ὢν ἀγεννὴς οὐδ'  ἀφιλότιμος   τὴν φύσιν, οὐδ' ὥσπερ οἱ
[38]   Κλεομένης ἦν λεγέσθω γὰρ οὕτως  παράνομος   καὶ τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι πατέρες
[45]   ἐξαληλίφθαι, διαμένει δ' πόλις  ἐπώνυμος   τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων τοὺς
[38]   πρόφασις εἶναι λεγομένη τῆς ἐξωμοσίας  ἀπίθανος,   αἰτία (δ' ἀληθὴς τὰ περιεστῶτα
[15]   βίων ἔοικε καὶ (πραγμάτων βασιλικῶν  ἱκανὸς   εἶναι κριτής. πρότερον γὰρ ἡμᾶς
[52]   καὶ συνήθη νοσῶν διήντλει· πλὴν  ἑνός   γε τῶν συνήθων ἐν τῷ
[5]   ἀποδεδρακώς· ἦν δὲ τῶν φυγάδων  ἑνὸς   Ξενοκλέους ἀδελφός· καὶ τῷ Ἀράτῳ
[54]   διαδοχή. τὸ δ' Ἀράτου  γένος   ἔν τε τῇ> Σικυῶνι καὶ
[26]   ἐχθρός, ἄχρι τῆς τήμερον ἡμέρας  γένος   εὐδοκιμώτατον (ἀπολέλοιπεν ἐν τοῖς Ἕλλησιν.
[26]   λαγωοὶ διέφυγον· οἶκος δ'  γένος   τάφος ἔχων τιμωμένην μνήμην
[18]   Κορίνθῳ τέσσαρες ἀδελφοὶ Σύροι τὸ  γένος,   ὧν εἷς ὄνομα Διοκλῆς ἐν
[25]   διὰ συνήθειαν ἐθελοδούλως ἐχόντων, καὶ  μηδενὸς   ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα
[24]   θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον, ὡς  μηδενὸς   μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν τοῖς
[10]   θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος ὡς  οὐδενὸς   ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής, πολέμῳ
[1]   καί φησι τοὺς ἀφ' αὑτῶν  οὐδενὸς   ἀξίους ὄντας, ὑποδυομένους δὲ προγόνων
[27]   προεξέπεμψε. νῦν δὲ τοῦτο μὲν  οὐδενὸς   ἐξαγγείλαντος πρὸς τὸν Ἄρατον, ὕδατος
[33]   ἄνθρωπον ἰδιώτην καὶ Σύρον, ἀπ'  οὐδενὸς   ἦν εἰκότος ἐπὶ νοῦν βαλέσθαι
[45]   ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς ἐφελκόμενος ἐξουσίας  οὐδενὸς   ἦν μόνης φωνῆς ἔτι
[26]   τάφος ἔχων τιμωμένην μνήμην  οὐδενὸς   λέλειπται. ~Πρὸς δ' οὖν τὸν
[41]   οἰκίας, Κλεομένης ἥψατο μὲν  οὐδενός,   οὐδ' ἄλλον εἴασε, μεταπεμψάμενος δὲ
[36]   ἀλλ' ἄριστα τῷ καιρῷ χρησάμενος,  οὐδενὸς   προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ μέλλον,
[33]   ἐλπίδων πρὸς τὸ θαρρεῖν (ἀνακαλού(  μενος.   ἅπαξ δὲ καὶ τὸ σκέλος
[30]   τῷ Ἀράτῳ στρατηγῶν· φανερὰν δ'  ἐξενεγκάμενος   ἔχθραν καὶ πολλάκις αὐτοῦ κατηγορήσας
[27]   χρήσασθαι διὰ τὸ τραῦμα μὴ  δυνάμενος,   ἀπήγαγε τοὺς στρατιώτας. ~Ἐπεὶ δὲ
[15]   θείαν τ' ὤπασας εὐνομίαν. ~Ταῦτα  διαπραξάμενος   Ἄρατος τοῦ μὲν πολιτικοῦ
[15]   δεῖπνον ἑστιωμένων πολλῶν εἰς μέσον  φθεγξάμενος   ᾤμην" ἔφη τὸν Σικυώνιον τοῦτον
[20]   (κἀκεῖ( νον ἀνέκρινεν. δὲ  δεξάμενος   αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν, πανούργως ὡμολόγει
[30]   θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς μέγα φρόνημα  παραδεξάμενος   ἀνοήτως, καὶ καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον,
[8]   πάντων ἀναβεβηκότων πρὸ αὐτοῦ· καὶ  προσδεξάμενος   ἔτι τῶν κάτωθεν ὀλίγους, ἐπὶ
[4]   οἷς πολλὰ κακὰ τὴν πόλιν  ἐργασάμενος   ἐκινδύνευεν ὑπ' Αἰτωλῶν ἐπιβουλευομένην αὐτὴν
[38]   ἐφόρους ἀποκτείνας καὶ τὴν χώραν  ἀναδασάμενος   καὶ πολλοὺς τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν
[50]   Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ τῆς χειρὸς  ἐπισπασάμενος   δεῦρο τοίνυν" ἔφη τὴν αὐτὴν
[42]   οὐ μὴν ἀλλὰ θαρρύνας καὶ  παραμυθησάμενος   αὐτούς, ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν θάλατταν,
[52]   αὐτοῦ μὴ παρόντος. δὲ  ποιησάμενος   τὸν Ἄρατον συνήθη, φάρμακον αὐτῷ
[3]   χεῖρα διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ὀνομάτων  ἁμιλλησάμενος   κατέλιπε. (Χρόνῳ δ' ὕστερον Ἀβαντίδαν
[38]   τὸν Ἀκροκόρινθον, ἀτεχνῶς τὸν Αἰσώπου  (μιμησάμενος   κυνηγόν. οὐ γὰρ πρότερον ἐπέβη
[12]   διεκομίσθη κινδύνοις (αὖθις οὐκ ἐλάττοσι  χρησάμενος   κατὰ θάλατταν. ἐκ δὲ Καρίας
[33]   τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν δυναμένῳ συνεργῷ  χρησάμενος,   οὐ μόνον εἰρήνην, ἀλλὰ καὶ
[36]   ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἄριστα τῷ καιρῷ  χρησάμενος,   οὐδενὸς προσδοκῶντος οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ
[38]   τὴν στρατηγίαν ἀφεῖναι, λογισμῷ δὲ  χρησάμενος   τότε μὲν ὑπέμεινε, καὶ πρὸς
[17]   αὐτὴν μὲν ᾑρήκει, τῷ παιδὶ  χρησάμενος   ὥσπερ ἄλλῳ τινὶ τῶν δελεασμάτων
[18]   γὰρ Ἀντίγονος μὲν ὥσπερ εἴρηται  κτησάμενος   τὸν Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττε, μετὰ τῶν
[54]   μόνον ἐν τοσούτοις κακοῖς εὐτύχημα  κτησάμενος,   υἱὸν ἀρετῇ διαφέροντα, τοῦτον φθόνῳ
[23]   τῇ ῥοπῇ μικρὸν ἐγκλίνας καὶ  ἐπερεισάμενος,   εἱστήκει πολὺν χρόνον σιωπῇ δεχόμενος
[37]   ἐπιθεμένου τοῦ Κλεομένους, ἔπεσε λαμπρῶς  ἀγωνισάμενος   τὸν κάλλιστον τῶν ἀγώνων ἐπὶ
[40]   Κλεοπάτρῳ τῷ ἄρχοντι τῆς φρουρᾶς  διακελευσάμενος   ἐγκρατῶς φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς Σικυῶνα,
[48]   τοῦ παντὸς Φίλιππος. καὶ  ἀνακρουσάμενος   αὖθις ἐπὶ τὸν Ἄρατον, ὅλος
[30]   (καὶ στρατείαν ἐπὶ Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν.  ἐνιστάμενος   δ' Ἄρατος αὐτῷ φθονεῖν
[19]   τὸν Φωκίωνα καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν  ἐπιστάμενος   Ἑλλήνων δικαιοτάτους καὶ κρατίστους γεγονέναι
[1]   τῇ δυνάμει καταισχύνεις, ἀπέσταλκά σοι  συγγραψάμενος,   οὐχ ὡς οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά
[37]   τῷ δεξιῷ τῶν πολεμίων, καὶ  τρεψάμενος   ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας
[32]   ὑπομνήμασιν εἴρηκε τοιοῦτον, ἀλλά φησι  τρεψάμενος   τοὺς Αἰτωλοὺς καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν
[6]   διέτριβε μετὰ τῶν φίλων· εἶτ'  ἀλειψάμενος   ἐν τῷ γυμνασίῳ καὶ παραλαβών
[41]   μὲν οὐδενός, οὐδ' ἄλλον εἴασε,  μεταπεμψάμενος   δὲ τοὺς φίλους αὐτοῦ καὶ
[30]   τῆς πατρίδος εὐεργέτης (γενέσθαι. καὶ  μεταπεμψάμενος   τὸν Ἄρατον ἀφῆκε τὴν ἀρχήν,
[28]   τῷ κατορθώματι καὶ φοβηθείς, ἀνεχώρησε  τεταραγμένος   εἰς τὸ (στρατό( πεδον. ἐπεὶ
[26]   τυχόντι, τῶν πώποτε τυράννων κοινὸς  ἀποδεδειγμένος   ἐχθρός, ἄχρι τῆς τήμερον ἡμέρας
[34]   σθήσεται πρὸς αὐτὸν Ἄρατος  δεδεμένος.   πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας
[24]   τοὺς Ἀχαιούς, ἔξοδόν τε πρώτην  θέμενος   εἰς τὴν Ἀττικὴν ἐνέβαλε, καὶ
[54]   τὰς ναῦς πλὴν πέντε πάσας  προέμενος   καὶ χίλια προσεκτείσειν ὁμολογήσας τάλαντα
[28]   ὡς ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ  προέμενος   τὸ νίκημα. τῆς γὰρ ἄλλης
[26]   δ' ὑπ' ἀρετῆς ἀκατάπαυστον ἀρχὴν  περιπεποιημένος,   ἐν ἱματίῳ καὶ χλαμυδίῳ τῷ
[5]   τι τῆς Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν  ὡρμημένος   διαπολεμήσει πρὸς τὸν τύραννον, ἧκεν
[47]   τῆς στρατηγίας αὐτῷ τελευτώσης, αὐτὸς  ᾑρημένος   ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον προέλαβεν ἡμέραις
[50]   ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὴν πόλιν  ἀφῃρημένος.   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἀπορρέων ἤδη
[17]   γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων μεταβολαῖς  κεχρημένος,   ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων (τοὺς
[17]   ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ στεφάνους  περικείμενος,   ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις πραγμάτων
[20]   πόλιν (ἀναστρέ( ψας ὑπῆγεν ἀνυπόπτως  διαλεγόμενος.   ἤδη δὲ πλησίον ὄντος αὐτοῦ
[40]   τοῖς ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων ἀθορύβως  διαλεγόμενος   καὶ κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον
[6]   πότον ψάλλειν καὶ αὐλεῖν γυναίοις  (διαλεγόμενος.   ταῦτα δ' οἱ κατάσκοποι πάνθ'
[16]   πρᾶξιν, οὐ Σικυωνίων οὐδ' Ἀχαιῶν  κηδόμενος,   ἀλλὰ κοινήν τινα τῆς Ἑλλάδος
[35]   ἐλάμβανε δύναμις. ~Ὁ δ' Ἄρατος  ἐξεργαζόμενος   τὴν παλαιὰν ὑπόθεσιν, καὶ δυσανασχετῶν
[38]   πᾶσαν Ἄρατος ἀφίησι φωνὴν  ἀπολογιζόμενος   τὴν ἀνάγκην. Πολύβιος δ'
[19]   οὔτ' αὐτὸς εἶχεν οὔτ' ἐβούλετο  δανειζόμενος   αἴσθησιν ἑτέρῳ τῆς πράξεως παρασχεῖν,
[33]   καὶ πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ  κομιζόμενος   ἐποιεῖτο τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ'
[34]   κλινήρης ὑπάρχων, ὅμως ἐν φορείῳ  κομιζόμενος   ὑπήντησε τῇ πόλει πρὸς τὴν
[51]   αὐλῆς καὶ κατὰ μικρὸν ἑαυτὸν  ἀνακομιζόμενος   ἐκ τῆς πρὸς τὸν Φίλιππον
[49]   χρόνον ἐλάνθανεν, ἐφέστιος ὢν καὶ  ξενιζόμενος   ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα πρὸς τὰς
[25]   ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ Χαριμένους καταγνόντες.  αἰσθόμενος   δ' ἐκεῖνος ὀργῇ κατεμήνυσε τοὺς
[20]   πάλιν Ἐργῖνος αὐτοῖς ἀπήντησεν.  αἰσθόμενος   δὲ τὴν ἀπάτην καὶ τὸν
[51]   τῶν περὶ τὴν γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων  αἰσθόμενος,   καὶ φέρων ἀνιαρῶς αὐτός, ἀποκρυπτόμενος
[20]   Διοκλεῖ διαλέγεσθαι, καὶ μήτε τοὔνομα  πυθόμενος   μήτ' ἄλλο μηδὲν προσμείνας τεκμήριον,
[44]   τὴν ἀκρόπολιν, δὲ Κλεομένης  πυθόμενος   ταῦτα, καὶ δείσας μὴ κατασχόντες
[29]   καὶ τὸ σύνθημα παρεγγυήσας, καὶ  πυθόμενος   τῶν ὑποστρατήγων καὶ λοχαγῶν, μή
[25]   προσοίκων αὐτονομουμένους, Ἀργείοις δὲ δουλεύουσιν  ἀχθόμενος,   ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν τὸν τύραννον αὐτῶν
[49]   φανερὸς ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον  ἀποσειόμενος.   ἀρχὴν δ' ὑποψίας τὰ Μεσσηνιακὰ
[25]   ἐβοήθει πρὸς τὴν πόλιν ὀξέως,  οἰόμενος   εὑρήσειν τὰ τῶν Ἀργείων πρόθυμα.
[45]   καὶ τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς  ἐφελκόμενος   ἐξουσίας οὐδενὸς ἦν μόνης
[40]   δ' ἧκε μὲν αὐτὸς  ἐφελκόμενος   τὸν ἵππον, ὡς οὐκ ἀπιστῶν
[30]   τὸν Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην ὁρμὴν  μεταβαλόμενος,   πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι μίσους
[28]   ἀλλ' ἀπῆλθε, τοὺς νεκροὺς (ὑποσπόνδους  ἀνελόμενος.   οὐ μὴν ἀλλὰ τῇ περὶ
[10]   ἐπ' ἀμφότερα τῷ καιρῷ συμ>  μεταβαλλόμενος,   ὁμονοίας ἐθνῶν καὶ κοινωνίας πόλεων
[41]   καὶ δώδεκα τάλαντα σύνταξιν ἐνιαύσιον,  ὑπερβαλλόμενος   τῷ ἡμίσει Πτολεμαῖον· ἐκεῖνος γὰρ
[35]   εὐημερῶν παρὰ τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ  βουλόμενος   εἰς τὴν Λακωνικὴν ἐμβαλεῖν, ἐκάλει
[15]   βασιλεὺς ἀνιώμενος ἐπ' αὐτῷ, καὶ  βουλόμενος   μετάγειν ὅλως τῇ φιλίᾳ
[53]   καὶ τῶν (ἄλλων πολιτῶν  βουλόμενος.   ὧν ἔτι δείγματα μικρὰ ταῖς
[35]   αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ  βουλόμενος.   ὡρμημένου δὲ (πάντως ὑπήκουσε καὶ
[50]   μέρος ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ  πυνθανόμενος,   τί καθορῶσιν ἐν τοῖς ἱεροῖς,
[40]   ὡς ἔλαθε πλησίον τῆς ἄκρας  γενόμενος,   ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον καὶ
[17]   καὶ πορρωτάτω τοῦ μέλλοντος οὖσαν.  (γενόμενος   δὲ τῆς ὁδοῦ κατὰ τὴν
[51]   ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ τύραννος ἐξώλης  γενόμενος.   τὸ δ' οὐκ ἦν ἄρα
[18]   ἡσυχῇ (κατήλλαττεν. ἐκ δὲ τούτου  γενόμενος   τῷ Αἰγίᾳ συνήθης, καὶ προαχθεὶς
[27]   ἄγοντες, δ' Ἄρατος εὐρώστως  ἀμυνόμενος   λόγχῃ μὲν ἐκ χειρὸς διελαύνεται
[48]   ὡς δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ  (αὐξόμενος·   ἐδόκει τε πᾶσιν Ἄρατος
[36]   μάχας εὖ πεφυκώς, καὶ τότε  λειπόμενός   τε πλήθει καὶ πρὸς ἄνδρα
[30]   τρίτης στρατηγίας Λυδιάδης εὖ  φερόμενος   διετέλει, καὶ παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχεν,
[41]   ἐν τοσούτῳ σάλῳ καὶ (κινδύνῳ  διαφερόμενος.   καὶ γὰρ Αἰτωλοὶ δεομένου βοηθεῖν
[12]   πελάγους κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου,  παραφερόμενος   μόλις ἥψατο τῆς Ὑδρίας (πολεμίας
[22]   μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων,  ἐπιφερόμενος   τοῖς περὶ (τὸν Ἄρατον, καὶ
[49]   ~Ἐπεὶ δὲ τῆς τύχης εὐροούσης  ἐπαιρόμενος   τοῖς πράγμασι πολλὰς μὲν ἀνέφυε
[12]   ὡς τῷ διὰ πόρου δρόμῳ  χρησόμενος.   πρὸς δὲ μέγα πνεῦμα καὶ
[12]   ἐπὶ σκοπὴν ἀνιών, τὰ δὲ  κρυπτόμενος   διῆγεν. ἔπλει μὲν οὖν
[51]   αἰσθόμενος, καὶ φέρων ἀνιαρῶς αὐτός,  ἀποκρυπτόμενος   δὲ τὸν υἱόν· εἰδέναι γὰρ
[50]   τῶν κεράτων τὸν βοῦν καθέξεις"  αἰνιττόμενος   τὴν Πελοπόννησον, ὡς, εἰ προσλάβοι
[33]   φεύγων, καὶ τομὰς ἔλαβε πολλὰς  θεραπευόμενος,   καὶ πολὺν χρόνον ἐν φορείῳ
[11]   τὴν πόλιν, ἐν τοῖς ἱππεῦσι  στρατευόμενος   ἠγαπᾶτο δι' εὐπείθειαν ὑπὸ τῶν
[38]   ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν καὶ  καταπολιτευόμενος,   ἐν δὲ τοῖς ὑπομνήμασι λοιδορῶν
[3]   διάπυρον μῖσος ἐπὶ τοὺς τυράννους·  τρεφόμενος   δὲ παρὰ τοῖς ἐν Ἄργει
[28]   καὶ χάριτι τὴν διαμαρτίαν ταύτην  ἀναμαχόμενος,   προσηγάγετο τὰς Κλεωνὰς τοῖς Ἀχαιοῖς,
[23]   ἐπερεισάμενος, εἱστήκει πολὺν χρόνον σιωπῇ  δεχόμενος   αὐτῶν τοὺς κρότους καὶ τὰς
[43]   ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ, καὶ πολλοὺς  ὑποδεχόμενος   τὸν Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν ἑαυτοῦ,
[20]   μὲν ὡς μετὰ τοῦ Διοκλέους  κατασκεψόμενος   τὸ τεῖχος, οὔπω δ' ἦν
[50]   τὴν αὐτὴν ὁδὸν ἴωμεν" ὥσπερ  ἐκβεβιασμένος   ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὴν πόλιν
[23]   τῆς σκηνῆς εἰς μέσον προῆλθε,  τεθωρακισμένος   καὶ τῷ προσώπῳ διὰ τὸν
[41]   τριάκοντα μὲν ἔτη καὶ τρία  πεπολιτευμένος   ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς, πεπρωτευκὼς δὲ
[53]   τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν γυμνασίαρχος,  ἡγούμενος   τῶν τε παίδων καὶ τῶν
[17]   τηλικαύταις πραγμάτων μεταβολαῖς κεχρημένος, ἐκώμαζε  δεξιούμενος   καὶ προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας. οὕτως
[17]   προϊεμένης, ἀλλ' ἐγκρατῶς φυλαττούσης, ἀμελεῖν  προσποιούμενος   ἔθυε γάμους αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ,
[38]   ὡς τάξις αὐτῷ περιῆλθε,  καλούμενος   ἐξωμόσατο, καὶ Τιμόξενος ᾑρέθη (στρατηγός.
[8]   εὐθὺς διεπέμπετο πρὸς (τοὺς φίλους  ἀνακαλούμενος   ἕκαστον ἀπ' οἰκίας. καὶ συνδραμόντων
[29]   ἡμερῶν κομίζειν εἰς Κεγχρεὰς κατῆλθεν,  ἐκκαλούμενος   δι' ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον ὡς
[27]   καὶ οὐκ ἐξεώσθη μέχρι νυκτὸς  ἐνοχλούμενος   ὑπὸ τῶν πολεμίων. εἰ δὲ
[25]   θρεπτήρια τὴν ἐλευθερίαν ἀποδοῦναι (φιλο(  τιμούμενος,   καὶ τοῖς Ἀχαιοῖς προσκομίσαι τὴν
[30]   αὐτὸν οἱ Ἀχαιοὶ στρατηγὸν εἵλοντο.  (φιλοτιμούμενος   δ' εὐθὺς ὑπερβαλεῖν δόξῃ τὸν
[35]   (ὁ Λυδιάδης ἔτι στρατηγῶν καὶ  φιλοτιμούμενος   ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο πρὸς
[33]   τὸν Πειραιᾶ καταλαβεῖν. αὐτὸς δ'  ἀρνούμενος   ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν οἷς ἀπολέλοιπεν
[41]   καὶ πάλιν Μεγιστόνουν τὸν πατρῳόν,  ὑπισχνούμενος   ἄλλα τε πολλὰ καὶ δώδεκα
[4]   βαδίζειν. ὡς δ' Ἀντίγονος μὲν  ὑπισχνούμενος   ἠμέλει καὶ παρῆγε τὸν χρόνον,
[6]   στεφάνους φέρων, δὲ λαμπάδας  ὠνούμενος,   δὲ τοῖς εἰθισμένοις παρὰ
[16]   τὴν Μακεδόνων φρουράν, ἐκεῖθεν ἐξελάσαι  (διανοούμενος.   Χάρης μὲν γὰρ Ἀθηναῖος
[15]   χάριτας· Ἀντίγονος δ' βασιλεὺς  ἀνιώμενος   ἐπ' αὐτῷ, καὶ βουλόμενος
[23]   τὸν κόπον καὶ τὴν ἀγρυπνίαν  ἠλλοιωμένος,   ὥστε τῆς ψυχῆς τὸ γαυρούμενον
[17]   ἐάσας, ἀνῄει πρὸς τὸν Ἀκροκόρινθον  ἁμιλλώμενος   παρ' ἡλικίαν· καὶ κεκλεισμένην τὴν
[50]   ταῦτα τὴν Πελοπόννησον, ἀπὸ τούτων  ὁρμώμενος   σὺ τοσοῦτος ἡλικίαν τῶν μὲν
[2]   τοῖς φεύγουσιν παῖς καὶ  πλανώμενος   ἐν τῇ πόλει περίφοβος καὶ
[22]   τὸ πρῶτον, οὐ κατακρατῶν, ἀλλ'  ἀποπλανώμενος   τοῦ τρίβου παντάπασιν ἐνδεδυκότος καὶ
[40]   ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐν Κορίνθῳ  πειρώμενος   ἀναζητεῖν καὶ κολάζειν, ἐξηγρίαινε τὸ
[43]   τῇ τιμῇ περιττῶς, καὶ τἆλλα  πειρώμενος   ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ νοῦν ἔχοντος,
[24]   Ἀχαιῶν ἐφ' (ὅ τι βούλοιτο  χρώμενος.   Ἀθηναίοις δὲ τοὺς ἐλευθέρους ἀφῆκεν
[43]   αὐτῷ πάντ< ων μάλιστ> α  χρώμενος   (ἐκεί( νῳ διετέλει. καὶ τὸ
[43]   καὶ μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ λογισμῷ  χρώμενος.   ἐπεὶ δ' ὕστερον εὖ χωροῦντι
[10]   φιλίας ἀεὶ τῷ κοινῷ συμφέροντι  χρώμενος.   ὅθεν οὐχ οὕτως δοκεῖ γεγονέναι
[12]   Παμφίλου καὶ Μελάνθου, συνάγων καὶ  κτώμενος   ἀπέστελλεν. ~Ἤνθει γὰρ ἔτι δόξα
[38]   αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος ἐξωμόσατο, καὶ  Τιμόξενος   ᾑρέθη (στρατηγός. ἐδόκει δ'
[22]   ἐπιθαρρύνοντες τοὺς φίλους· τε  πανσέληνος   ἀπέφαινε τὰ ὅπλα πλείονα φαινόμενα
[21]   ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ μηνὸς  πανσέληνος,   δὲ νὺξ ἀνέφελος καὶ
[53]   Σωτήρια προσαγορεύουσι, τὴν δὲ τοῦ  μηνὸς   ἐν γενέσθαι (τὸν ἄνδρα
[53]   τῆς τυραννίδος, ἡμέρᾳ πέμπτῃ Δαισίου  μηνός,   ὃν Ἀθηναῖοι καλοῦσιν Ἀνθεστηριῶνα, καὶ
[21]   θέρος ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ  μηνὸς   πανσέληνος, δὲ νὺξ ἀνέφελος
[22]   διαλυθέντας. ἄρτι δὲ τούτων νενικηκότων,  Ἐργῖνος   ἀπὸ τῶν ἄνω μαχομένων ἦλθεν,
[20]   ἀπὸ τύχης αὖ πάλιν  Ἐργῖνος   αὐτοῖς ἀπήντησεν. αἰσθόμενος δὲ τὴν
[20]   δοκῶν κατέχειν, ἐξ ὧν  Ἐργῖνος   ἐπεσήμηνεν οὐλοκόμην καὶ μελάγχρουν καὶ
[18]   τὸ δὲ λοιπὸν εἷς αὐτῶν  Ἐργῖνος   ἐπιφοιτῶν ἡσυχῇ (κατήλλαττεν. ἐκ δὲ
[21]   ἀντιλαμβανόμενοι τῶν κλιμάκων· δ'  Ἐργῖνος   ἑπτὰ λαβὼν νεανίσκους ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς,
[18]   ἅπαξ ἀποθανεῖν ὑπάρχει; γελάσας  Ἐργῖνος   τότε μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι τοῦ
[39]   καὶ διαβολὰς ἔχουσαν· γέγραφε δὲ  κἀκεῖνος   ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ Κλεομένους, καὶ
[20]   οὐ μὴν ἀπέκαμε ταῖς ἐλπίσιν  ἐκεῖνος,   ἀλλ' ἔπεμψεν εὐθὺς τὸν Ἐργῖνον,
[26]   καὶ περιβοήτου μοναρχίας ὄγκος περιέθηκεν.  ~Ἐκεῖνος   γὰρ Ἀντίγονον μὲν ἔχων σύμμαχον,
[41]   ἐνιαύσιον, ὑπερβαλλόμενος τῷ ἡμίσει Πτολεμαῖον·  ἐκεῖνος   γὰρ ἓξ τάλαντα τῷ Ἀράτῳ
[36]   νομίζων, ἣν διὰ τοῦ τολμᾶν  ἐκεῖνος   ἐξ οὐχ ὑπαρχόντων ἐκτᾶτο δόξαν,
[51]   ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς ἀφ' ὧν  ἐκεῖνος   ἔπραττεν. (ἐπεὶ δὲ τάς τε
[44]   ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ στρατιώτας  (ἐκεῖνος   ἔχων ἔλθοι. τοῦ δ' Ἀράτου
[25]   τοῦ Χαριμένους καταγνόντες. αἰσθόμενος δ'  ἐκεῖνος   ὀργῇ κατεμήνυσε τοὺς ἄνδρας ἤδη
[26]   τῷ τυχόντι, τῶν πώποτε τυράννων  κοινὸς   ἀποδεδειγμένος ἐχθρός, ἄχρι τῆς τήμερον
[54]   ὑπόβλητον εἶναί (φασιν, ἐκ Γναθαινίου  τινὸς   ἀκεστρίας γενόμενον. τοῦτον Αἰμίλιος ἐθριάμβευσε·
[5]   ἐργῶδες εἶναι φάσκοντες ὑπὸ κηπουροῦ  τινος   κυναρίων, μικρῶν μέν, ἐκτόπως δὲ
[24]   δ' ὑπ' ἀλλήλων, ὅταν ὅλου  τινὸς   μεγάλου μέρη γενόμεναι κοινῆς προνοίας
[29]   δεινὰ δειλίας ἐστὶν δυσκρασίας  τινὸς   περὶ τὸ σῶμα καὶ ψυχρότητος,
[11]   Δυμαῖος εἴτε Τριταιεὺς εἴτε μικροτέρας  τινὸς   ὢν τύχοι (πόλεως. ἧκε δ'
[29]   μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός  τινος,   ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου
[51]   μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ  τύραννος   ἐξώλης γενόμενος. τὸ δ' οὐκ
[52]   ζῶντος εἶναι, μή τί γε  τύραννος   βασιλεύς, βίᾳ μὲν οὐδὲν
[27]   οὐκ ἂν διήμαρτεν· γὰρ  τύραννος   ἤδη περὶ δρασμὸν εἶχε, καὶ
[25]   ἀρχὴν φθάσας Ἀρίστιππος, ἐξωλέστερος ἐκείνου  τύραννος.   ὅσοι δὴ τῶν Ἀχαιῶν ἐν
[29]   διώξεως ἄχρι Μυκηνῶν, μὲν  τύραννος   ὑπὸ Κρητός τινος, ὡς Δεινίας
[10]   κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων, πικρῶς  μισοτύραννος,   ἔχθρας ὅρῳ καὶ φιλίας ἀεὶ
[15]   μείζων ἐγεγόνει διὰ τὰς χάριτας·  Ἀντίγονος   δ' βασιλεὺς ἀνιώμενος ἐπ'
[38]   (τιμῆς καὶ τῆς προσηγορίας ἐκείνης·  Ἀντίγονος   δὲ καὶ κατὰ γῆν καὶ
[46]   Σπάρτην καὶ ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον,  Ἀντίγονος   δὲ πάντα τὰ δίκαια καὶ
[44]   πάλιν αἱ πόλεις ἅπασαι προσεχώρησαν,  Ἀντίγονος   δὲ τὸν Ἀκροκόρινθον παρέλαβεν, Ἄρατος
[43]   χωροῦντι τῷ πολέμῳ συναγαγὼν  Ἀντίγονος   ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ, καὶ πολλοὺς
[4]   ὁδὸν ἐκείνην βαδίζειν. ὡς δ'  Ἀντίγονος   μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει καὶ παρῆγε
[18]   ἄνευ λογισμοῦ παραγινόμενον. ~Ἀλλὰ γὰρ  Ἀντίγονος   μὲν ὥσπερ εἴρηται κτησάμενος τὸν
[45]   περὶ τῶν εἰκόνων· γὰρ  Ἀντίγονος   τὰς μὲν τῶν ἐν Ἄργει
[43]   διό, καίπερ ὢν νέος  Ἀντίγονος,   ὡς κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ
[43]   πρὸς τὸ δεινόν. δ'  Ἀντίγονος,   ὥς τις αὐτῷ προσιόντα τὸν
[36]   μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ  μόνος,   νικῶντες οὐκ ἂν ῥᾳδίως
[14]   ὅλως ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας,  μόνος   οὐχ ὑπέμεινεν, ἀλλὰ πεντεκαίδεκα τῶν
[19]   καὶ προεισφέρειν, ἐν οἷς ἐκινδύνευε  μόνος   ὑπὲρ πάντων οὐδ' εἰδότων τὰ
[9]   συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν ἔχοντος  ἡγεμόνος,   οἳ τῆς μὲν πάλαι τῶν
[51]   ἐξ ἡμέρου βασιλέως καὶ μειρακίου  σώφρονος   ἀνὴρ ἀσελγὴς καὶ τύραννος ἐξώλης
[8]   τείχει προσβαλόντων, χαλεπὸς ἦν  κίνδυνος   καὶ μῆκος ἐλάμβανε, τῶν κλιμάκων
[42]   τὸν Ἄρατον ἐκάλουν. ἦν δὲ  κίνδυνος,   τοῦ Κλεομένους πρὸς τῇ πόλει
[22]   τὸν αὐτὸν τρίβον οὐδ' εἰς  ἴχνος   ἐμβῆναι τῆς ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν
[2]   ἐκ τυράννου μεταβάλλουσα, μέχρι οὗ  Κλέωνος   ἀναιρεθέντος εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ
[6]   ὑπ' αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων ἄλλων  εὔζωνος,   οὓς ἔδει πρὸς τὸν κηπουρὸν
[40]   συνδραμόντες οὖν εἰς τὸ τοῦ  Ἀπόλλωνος   ἱερόν, μετεπέμποντο τὸν Ἄρατον, (ἀνελεῖν
[23]   τοῦτο μάλιστα κἀμοί ποτε τῶν  Ζήνωνος   ἤρεσκε δογμάτων· νῦν δὲ μεταβάλλομαι,
[22]   τῷ ἔργῳ, καὶ παρῆν ἐκ  Σικυῶνος   λοιπὴ δύναμις τῷ Ἀράτῳ,
[5]   Ἐκδήλῳ. τούτων μὲν ἐκ  Σικυῶνος   ἦν φυγάς, δ' Ἔκδηλος
[50]   ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ  ἐπίδοξος   ὢν ὑπ' ὀργῆς καὶ πολλάκις
[50]   προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ  βοὸς   μάντις, ἀμφοτέραις ταῖς χερσὶν
[6]   παρασκευὴ συνήθης ἦν, πάντων ὡς  ἔπος   εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων καὶ
[8]   μὴν ἀλλὰ τῷ τείχει προσβαλόντων,  χαλεπὸς   ἦν κίνδυνος καὶ μῆκος
[50]   Ἀκροκορίνθου, καὶ λαβὼν φρουρὰν γίνεται  χαλεπὸς   καὶ (δυσεκβίαστος τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς
[8]   νωθὴς ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν  κατάκοπος   γεγονώς. τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ
[17]   μὲν οὖν περιμάχητος ἦν  τόπος   ἀεὶ καὶ βασιλεῦσι καὶ δυνάσταις,
[51]   μὴ δυναμένῳ. μεγίστην γὰρ  Φίλιππος   δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν,
[50]   σπλάγχνα τῷ μάντει παρέδωκεν  Φίλιππος,   ἐκεῖνον δὲ τῆς χειρὸς ἐπισπασάμενος
[50]   ἀλλὰ πάντων (αἴσχιστος. δὲ  Φίλιππος   ἐκείνῳ μὲν οὐδὲν ἀντεῖπε, καίπερ
[49]   Ἄρατος ὑστέρει βοηθῶν, δὲ  Φίλιππος   ἡμέρᾳ μιᾷ πρότερον ἐλθὼν εἰς
[48]   (διαμαρ( τάνων τοῦ παντὸς  Φίλιππος.   καὶ ἀνακρουσάμενος αὖθις ἐπὶ τὸν
[48]   δεῖπνον κατεδίωξαν. ἐφ' οἷς  Φίλιππος   ὀργισθείς, εὐθὺς μὲν αὐτοὺς ἐζημίωσεν
[54]   καὶ μετ' ὠμότητος ὑβριστὴς  Φίλιππος   οὐ θανασίμοις, ἀλλὰ μανικοῖς ἐξέστησε
[54]   γενέσθαι. (Δίκας γε μὴν  Φίλιππος   οὐ μεμπτὰς Διὶ ξενίῳ καὶ
[1]   τὸ δύσφημον αὐτῆς, φιλόσοφος  Χρύσιππος   οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ'
[25]   ἣν Ἀράτου μὴ παρόντος (Ἀρί(  στιππος   εἷλε διώκων, καὶ μνῶν ἐτιμήθη
[25]   ὑπολαμβάνει δὲ τὴν ἀρχὴν φθάσας  Ἀρίστιππος,   ἐξωλέστερος ἐκείνου τύραννος. ὅσοι δὴ
[30]   καὶ καθάπερ τῷ κόκκυγί φησιν  Αἴσωπος   ἐρωτῶντι τοὺς λεπτοὺς ὄρνιθας,
[54]   ἱστορεῖται. τὸν δ' υἱὸν αὐτοῦ  μιαρὸς   ὢν φύσει καὶ μετ' ὠμότητος
[29]   κοιλία παρὰ τὰς μάχας,  κάρος   δὲ προσπίπτοι καὶ ἴλιγγος ἅμα
[43]   τιμῇ περιττῶς, καὶ τἆλλα πειρώμενος  ἀνδρὸς   ἀγαθοῦ καὶ νοῦν ἔχοντος, ἐνδοτέρω
[25]   ἀληθινὴ καὶ βέβαιος εὔνοια φυλακτήριον  ἀνδρὸς   ἄρχοντος. ὅταν γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ
[14]   ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δ' τοῦ  ἀνδρὸς   ἐν δυνάμει τοσαύτῃ μετριότης. (ἀποδειχθεὶς
[32]   ταράχῳ μία τῶν αἰχμαλώτων, Ἐπιγήθους  ἀνδρὸς   ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ κάλλει
[43]   ὡς κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ  ἀνδρὸς   μηδὲν ἀργὸν εἰς φιλίαν βασιλικὴν
[1]   αὐτοὺς μιμεῖσθαι προσήκει· φιλαύτου γὰρ  ἀνδρός,   οὐ φιλοκάλου, πάντως ἀεὶ βέλτιστον
[53]   μνήματα πρέποντα τῷ βίῳ τοῦ  ἀνδρός,   Σικυώνιοι συμφορὰν ἐποιοῦντο μὴ (παρ'
[14]   περὶ Ἑλλάδος ἀλκά τοῦδ'  ἀνδρὸς   στάλᾳ πλάθεται Ἡρακλέους· ἄμμες δ'
[19]   ἔτι νῦν τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ  ἀνδρός,   ὠνουμένου χρημάτων τοσούτων κίνδυνον τηλικοῦτον
[48]   πρὸς εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ  ἀνδρός,   ὡς δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ
[28]   πορευομένους ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω  σφοδρὸς   ἦν καὶ ἀπαραίτητος ἐν τῷ
[21]   δὲ τοῦ ἔτους περὶ  θέρος   ἀκμάζον ὥρα, τοῦ δὲ μηνὸς
[52]   ἄνδρα, καὶ νομίζων οὐδ' ἂν  ἐλεύθερος   ἐκείνου ζῶντος εἶναι, μή τί
[14]   πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν  μέρος   ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες
[13]   δόσεις βασιλεὺς ὕστερον κατὰ  μέρος   ἀπέστειλεν. ~Ἦν μὲν οὖν μέγα
[50]   καὶ τῷ Φαρίῳ Δημητρίῳ, παρὰ  μέρος   ἀποκλίνων εἰς ἑκάτερον καὶ πυνθανόμενος,
[22]   ἐφ' τι χρὴ τραπέσθαι  μέρος,   Ἀρχέλαος τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν
[18]   ἐργασίαν Ἄρατος ἐχρῆτο. καὶ  μέρος   μὲν εὐθὺς διέθεντο τοῦ χρυσίου,
[9]   Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν ὡς εἰπεῖν  μέρος   ὄντες, ἐν δὲ τῷ τότε
[49]   τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας, καὶ  φανερὸς   ἦν ἤδη τὸν Ἄρατον ἀποσειόμενος.
[6]   Ἄρατον, ἅμ' ἡμέρᾳ προελθὼν καὶ  φανερὸς   ὢν ἐν ἀγορᾷ διέτριβε μετὰ
[3]   λόγον ἐσπούδασε· καίτοι (γέγονε( ναι)  κομψότερος   εἰπεῖν δοκεῖ τισιν ἐκ
[10]   Ἄρατος τῷ τρόπῳ πολιτικός, μεγαλόφρων,  ἀκριβέστερος   εἰς τὰ κοινὰ μᾶλλον τῶν
[25]   δὲ τὴν ἀρχὴν φθάσας Ἀρίστιππος,  ἐξωλέστερος   ἐκείνου τύραννος. ὅσοι δὴ τῶν
[54]   ἐκλελοίπασιν. ~Ἀλλὰ γὰρ μὲν  πρεσβύτερος   Ἄρατος οὕτω βιῶσαι καὶ τοιοῦτος
[53]   προτέρας ὁ> τοῦ Διὸς τοῦ  Σωτῆρος   κατήρχετο θυηπόλος, τῆς δὲ δευτέρας
[42]   παῖδες, ὥσπερ πατρὸς κοινοῦ καὶ  σωτῆρος   (περιεχόμενοι καὶ δακρύοντες. οὐ μὴν
[14]   στάσαμεν ἀντ' ἀρετᾶς ἠδὲ δικαιοσύνας,  σωτῆρος   σωτῆρσι θεοῖς, ὅτι πατρίδι τᾷ
[26]   τῶν πώποτε τυράννων κοινὸς ἀποδεδειγμένος  ἐχθρός,   ἄχρι τῆς τήμερον ἡμέρας γένος
[10]   δοκεῖ γεγονέναι φίλος ἀκριβής, ὡς  ἐχθρὸς   εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ τῆς
[17]   (καὶ φιλοφροσύνης ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ  καιρὸς   ἦν, ᾄδοντος Ἀμοιβέως ἐν τῷ
[27]   εὐρώστως ἀμυνόμενος λόγχῃ μὲν ἐκ  χειρὸς   διελαύνεται τὸν μηρόν, ἐκράτησε δὲ
[50]   Φίλιππος, ἐκεῖνον δὲ τῆς  χειρὸς   ἐπισπασάμενος δεῦρο τοίνυν" ἔφη τὴν
[16]   ἡμῶν, δ' Ἀκροκόρινθος, ὑψηλὸν  ὄρος   ἐκ μέσης ἀναπεφυκὸς τῆς Ἑλλάδος,
[41]   Ἑλλήνων, τότε δ' ἔρημος καὶ  ἄπορος,   συντετριμμένης ὥσπερ ἐπὶ ναυαγίου τῆς
[1]   Ἀράτου τοῦ σοῦ πολίτου καὶ  προπάτορος   βίον, ὃν οὔτε τῇ δόξῃ
[8]   ἐξ ἀγροῦ τι (φέρειν εἰωθότων  πρὸς   ἀγορὰν ἐπερχομένων. διὸ καὶ σπεύδων
[18]   βασιλικὸν χρυσίον, ἦλθον εἰς Σικυῶνα  πρὸς   Αἰγίαν τινὰ τραπεζίτην, διὰ
[48]   νῆσον ἡμέραις ὀλίγαις, τε  πρὸς   Αἰτωλοὺς στρατεία γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός,
[30]   καὶ παρώφθη, πεπλασμένῳ δοκῶν ἤθει  πρὸς   ἀληθινὴν καὶ ἀκέραιον ἀρετὴν ἁμιλλᾶσθαι.
[32]   καὶ θάμβος, (ὥστε μηδένα τρέπεσθαι  πρὸς   ἀλκήν. αὐτοὶ δὲ Πελληνεῖς λέγουσι
[24]   ζῶντα καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν  πρὸς   ἄλληλα συμφυΐ αν, ὅταν ἀποσπασθῇ
[6]   κατάσκοποι πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ  πρὸς   ἀλλήλους ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν ἦν
[15]   καὶ κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς  πρὸς>   ἀλλήλους, πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ
[45]   μὴ γράφειν βασιλεῖ μηδὲ πρεσβεύειν  πρὸς   ἄλλον ἄκοντος Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ
[36]   τότε λειπόμενός τε πλήθει καὶ  πρὸς   ἄνδρα τολμητὴν καὶ νέον ἤδη
[43]   μεγίστην ὑπόθεσιν τῆς πολιτείας τὴν  πρὸς   Ἀντίγονον τὸν παλαιὸν ἔχθραν. ἀλλ'
[7]   τοῦ τείχους διαλαβόντες, ἀπέστελλον Τέχνωνα  πρὸς   Ἄρατον ἐπείγεσθαι κελεύοντες. ~Ἦν δ'
[28]   Χάρητα ποταμὸν ἰσχυρᾶς μάχης γενομένης  πρὸς   Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν ὡς ἐγκαταλιπὼν
[35]   γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου κατηγόρει  πρὸς   Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως
[2]   τινι τὸ παιδίον οἰομένη καταπεφευγέναι  πρὸς   αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα νυκτὸς
[25]   ἐθελοδούλως ἐχόντων, καὶ μηδενὸς ἀφισταμένου  πρὸς   αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς
[8]   δ' ἀπὸ τοῦ πύργου  πρὸς>   αὐτὸν ἀντεφώνησε μηδὲν εἶναι δεινόν,
[41]   Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας· ἰδίᾳ δὲ  πρὸς   αὐτὸν ἔπεμψε Τρίπυλον καὶ πάλιν
[51]   Ἄρατος ἀπεστράφη καὶ διεβλήθη  πρὸς   αὐτόν, ἤδη καὶ τῶν περὶ
[42]   δὲ καὶ τὸν υἱὸν Ἄρατος  πρὸς   αὐτὸν μετὰ τῶν ἄλλων ὁμήρων.
[34]   ἔπεμψεν, ἐφ' ἧς (κομι( σθήσεται  πρὸς   αὐτὸν Ἄρατος δεδεμένος. πᾶσαν
[12]   πατρόθεν τε τῷ βασιλεῖ διακειμένῳ  πρὸς   αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ
[46]   διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν εὐνοίας  πρὸς   αὐτόν, πολλῆς δὲ πρὸς τὰς
[44]   φίλος ὢν Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα  πρὸς   αὐτόν, ὡς ἀποστήσων τὴν πόλιν,
[50]   Φιλίππου, καὶ τότε λέγων εἶπε  πρὸς   αὐτόν, ὡς οὐδὲ καλὸς ἔτι
[54]   καὶ μίσους ὅλην τὴν βασιλείαν  πρὸς   αὑτόν. (ἓν δὲ μόνον ἐν
[15]   μετάγειν ὅλως τῇ φιλίᾳ  πρὸς   αὑτὸν διαβάλλειν πρὸς τὸν
[27]   ἔχων τιμωμένην μνήμην οὐδενὸς λέλειπται.  ~Πρὸς   δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον
[12]   τῷ διὰ πόρου δρόμῳ χρησόμενος.  πρὸς   δὲ μέγα πνεῦμα καὶ πολλὴν
[10]   ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις εὐτάρακτος φύσει,  πρὸς   δὲ τὰς ἐπικρύφους (καὶ λαθραίους
[16]   τυραννοκτονίας, πλὴν ὅτι τῷ μὴ  πρὸς   Ἕλληνας, ἀλλ' ἐπακτὸν ἀρχὴν γεγονέναι
[5]   ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα καὶ  πρὸς   ἕνα κίνδυνον ὀξέως τὸ πᾶν
[20]   ἄνθρωπον εἴ (τι συμβόλαιον αὐτῷ  πρὸς   Ἐργῖνον εἴη. φήσαντος δ' ἀδελφὸν
[48]   αὐτῷ πρός τε δύναμιν καὶ  πρὸς   εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός,
[53]   μεσοπόρφυρον ἔχων· μέλη δ' ᾔδετο  πρὸς   κιθάραν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν
[48]   μετριότης τοῦ νεανίσκου, καὶ  πρὸς   Κρῆτας ὁμιλία δι' ἧς ὅλην
[48]   βασιλέως ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ  πρὸς   Λακεδαιμονίους ἁμαρτόντας μετριότης τοῦ νεανίσκου,
[34]   δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα κολακείας τῆς  πρὸς   Μακεδόνας ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον
[38]   ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, μάχην ἔθετο  πρὸς   Μεγιστόνουν τὸν Κλεομένους πατρῳόν, ἐν
[34]   πρῶτον ἠγγέλθη τεθνηκώς. διὸ καὶ  πρὸς   ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς,
[37]   βιασθεὶς ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀπερχομένων  πρὸς   ὀργήν, ἠκολούθησεν αὐτοῖς εἰς Αἴγιον.
[38]   χρησάμενος τότε μὲν ὑπέμεινε, καὶ  πρὸς   Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς Ἀχαιούς, μάχην
[17]   ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν καὶ συμβιώσεως  πρὸς   οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ πρεσβυτέρᾳ
[37]   ὁπλίτας· δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν  πρὸς   τὰ γιγνόμενα καὶ τὸν Ἄρατον
[21]   ἐπεσήμαινον, τε πόλις ἐξανίστατο  πρὸς   τὰ γινόμενα, πλήρεις τ' ἦσαν
[43]   τὸν μάντιν εἰπεῖν, ὡς ταχὺ  πρὸς   τὰ ἔχθιστα (καὶ πολεμιώτατα σύνεισιν
[20]   κατὰ τύχην. δὲ Τέχνων  πρὸς   τὰ σημεῖα τῆς μορφῆς τῇ
[12]   βασιλέως, ὅπως αὐτῷ χρήματα συμβάληται  πρὸς   τὰς (διαλύσεις. ἀνήχθη μὲν οὖν
[33]   δυσέρωτες ἐπιχειρήσας τῷ Πειραιεῖ, καὶ  πρὸς   τὰς διαμαρτίας οὐκ ἀποκαμών, ἀλλὰ
[49]   καὶ ξενιζόμενος ὑπ' αὐτῶν· ἔπειτα  πρὸς   τὰς Ἑλληνικὰς ἐξετραχύνετο πολιτείας, καὶ
[46]   εὐνοίας πρὸς αὐτόν, πολλῆς δὲ  πρὸς   τὰς Ἑλληνικὰς πράξεις φιλοτιμίας καὶ
[9]   πάλαι προσεδόκων, ὥρμησαν ἀθρόοι  πρὸς   τὰς θύρας τοῦ τυράννου πῦρ
[36]   Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ' ἄλλως  πρὸς   τὰς κατὰ στόμα μάχας εὖ
[21]   τὰ πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων, ἦγε  πρὸς   τὰς πύλας παρὰ τὸ Ἡραῖον.
[30]   τῶν μονάρχων ἀκρασίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ  πρὸς   ταύτην ῥυεὶς τὴν ἀδικίαν, ἀλλ'
[48]   ἐκείνου, καὶ τῶν πραγμάτων αὐτῷ  πρός   τε δύναμιν καὶ πρὸς εὐδοξίαν
[42]   ἦν δὲ κίνδυνος, τοῦ Κλεομένους  πρὸς   τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν. καὶ
[8]   θέατρον ἦν ὄχλου μεστόν, ἔτι  πρὸς   τὴν ἄδηλον αἰωρουμένων φήμην καὶ
[9]   ἐν Κορίνθῳ παρὰ μικρὸν ὁρμῆσαι  πρὸς   τὴν βοήθειαν. (ὁ μὲν οὖν
[33]   δύναμιν καὶ τὸν καιρὸν (εἰλήφει  πρὸς   τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ καὶ
[20]   οἰκίσκῳ κατακεκλεισμένον· αὐτοὶ δὲ παρεσκευάζοντο  πρὸς   τὴν ἐπίθεσιν. ~Ἐπεὶ δ' ἦν
[9]   τὰ πολλὰ κατὰ ῥαχίας ἐκφερομένῃ  πρὸς   τὴν ἤπειρον. ἀλλὰ μάλιστα δὴ
[20]   πανούργως ὡμολόγει τε πάντα καὶ  πρὸς   τὴν πόλιν (ἀναστρέ( ψας ὑπῆγεν
[25]   τούτους ἀναλαβὼν Ἄρατος ἐβοήθει  πρὸς   τὴν πόλιν ὀξέως, οἰόμενος εὑρήσειν
[21]   φόβον τὰ ὅπλα παρέχειν ἀντιλάμποντα  πρὸς   τὴν σελήνην, μὴ τοὺς φύλακας
[34]   φορείῳ κομιζόμενος ὑπήντησε τῇ πόλει  πρὸς   τὴν χρείαν, καὶ τὸν ἐπὶ
[8]   κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ,  πρὸς   τίνα τραχέως οὕτως (κύων
[22]   τῆς ἐκείνων πορείας, ἔπτηξαν ἀθρόοι  πρός   τινι παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ
[40]   Κορινθίων ἀθορύβως διαλεγόμενος καὶ κελεύων  πρὸς   τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν, ὡς ἔλαθε
[19]   τῆς γυναικὸς ὑπέθηκε τῷ Αἰγίᾳ  πρὸς   τὸ ἀργύριον. (ὁ δὲ) (οὕτω
[43]   δουλεύουσιν οἱ δοκοῦντες (ἄρχειν, ἐχώρει  πρὸς   τὸ δεινόν. δ' Ἀντίγονος,
[33]   καὶ σύνεγγυς ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων  πρὸς   τὸ θαρρεῖν (ἀνακαλού( μενος. ἅπαξ
[1]   πατέρων" κατὰ Πίνδαρον ὥσπερ σοί,  πρὸς   τὸ κάλλιστον ἀφομοιοῦντι τῶν οἴκοθεν
[40]   διειλεγμένοι τῷ Κλεομένει, καὶ πάλαι  πρὸς   τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν
[22]   πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν περαίνοντος  (πρὸς   τὸ τεῖχος. εἶτα θαυμάσιον οἷον
[8]   πολὺ διάστημα ἀπὸ τοῦ κήπου  πρὸς   τὸ τεῖχος καὶ τὸν πύργον,
[18]   ἐπανελθὼν συντίθεται τὸν Ἄρατον ἄξειν  πρὸς   τὸ τεῖχος, ὅπου τὸ ὕψος
[10]   ὀφθαλμὸν ὑγρότητος, μὴ φερούσης τὴν  πρὸς   τὸ φῶς σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ
[8]   εἶναι δεινόν, ἀλλὰ τὸν κύνα  πρὸς   τὸ φῶς τῶν τειχοφυλάκων καὶ
[18]   αὐτοῦ περὶ τῆς φρουρᾶς, ἔφη  πρὸς   τὸν ἀδελφὸν ἀναβαίνων παρὰ τὸ
[17]   δὲ τοὺς γάμους ἐάσας, ἀνῄει  πρὸς   τὸν Ἀκροκόρινθον ἁμιλλώμενος παρ' ἡλικίαν·
[18]   γενομένης δὲ συμμαχίας τοῖς Ἀχαιοῖς  πρὸς   τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαύσατο. τότε δ'
[20]   φεύγειν· καὶ ἀποπηδήσαντες (ἀμφότεροι δρόμῳ  πρὸς   τὸν Ἄρατον ἀπεσώθησαν. οὐ μὴν
[52]   μεμειγμένον αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ τὸ  πρὸς   τὸν Ἄρατον αὐτοῦ πάθος ἀπ'
[47]   Φίλιππον, οὐχ ἥκιστα διὰ τὴν  πρὸς   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν αὐτοῦ καὶ
[35]   οἱ σύνεδροι τῶν Ἀχαιῶν τὴν  πρὸς   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν καὶ πίστιν.
[20]   τὸν Διονύσιον ἄγων μεθ' ἑαυτοῦ  πρὸς   τὸν Ἄρατον ἦλθεν. (ἐλθόντα δ'
[27]   δὲ τοῦτο μὲν οὐδενὸς ἐξαγγείλαντος  πρὸς   τὸν Ἄρατον, ὕδατος δ' ἐπιλείποντος,
[23]   διεξέπεσεν. ὕστερον δὲ λέγεται σχολάζων  πρὸς   τὸν εἰπόντα μόνον αὐτῷ δοκεῖν
[20]   αὐτῷ καὶ περὶ τῶν συγκειμένων  πρὸς   τὸν Ἐργῖνον ἐλάλει (κἀκεῖ( νον
[32]   τὴν τριλοφίαν, ἄφνω δ' ἐκδραμοῦσα  πρὸς   τὸν θόρυβον, ὡς ἔστη πρὸ
[6]   τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος, οὓς ἔδει  πρὸς   τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας
[47]   ὄντας καὶ ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους  πρὸς   τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ Καφύας·
[7]   μετ' ἄριστον ἐξελθὼν καὶ συνάψας  πρὸς   τὸν Πολυγνώτου πύργον τοῖς στρατιώταις
[15]   φιλίᾳ πρὸς αὑτὸν διαβάλλειν  πρὸς   τὸν Πτολεμαῖον, ἄλλας τε φιλανθρωπίας
[5]   Σικυωνίας καταλαβεῖν, ὅθεν ὡρμημένος διαπολεμήσει  πρὸς   τὸν τύραννον, ἧκεν εἰς Ἄργος
[51]   μικρὸν ἑαυτὸν ἀνακομιζόμενος ἐκ τῆς  πρὸς   τὸν Φίλιππον συνηθείας, διαβαίνοντος εἰς
[33]   ἀλλὰ καὶ συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς  πρὸς   τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε. (Τοὺς δ'
[33]   εὐθὺς Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν  πρὸς   τοὺς Αἰτωλούς, καὶ Πανταλέοντι τῷ
[35]   φιλοτιμούμενος ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο  πρὸς   τοὺς Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ μὲν
[16]   Ἀθηναῖος ἔν τινι μάχῃ  πρὸς   τοὺς βασιλέως στρατηγοὺς εὐτυχήσας, ἔγραψε
[23]   τῶν λόγων οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι  πρὸς   τοὺς Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ ταῖς
[33]   Ἀχαιῶν, ὅτι σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν  πρὸς   τοὺς Μακεδόνας καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων,
[38]   (στρατηγός. ἐδόκει δ' μὲν  πρὸς   τοὺς ὄχλους ὀργὴ πρόφασις εἶναι
[14]   τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν ἀπόροις  πρὸς   τοὺς πλουσίους διάλυσις καὶ ὁμόνοια,
[13]   τέχνης, αὖθίς τε μίσει τῷ  πρὸς   τοὺς (τυράννους ἐξαγόμενον κελεύειν καθαιρεῖν.
[35]   ὡς δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ  πρὸς   τοὺς τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ δὲ
[8]   οὐδένα δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο  πρὸς   (τοὺς φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ'
[5]   καὶ φανεροῖς ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι  πρὸς   (τύραννον. ὡς δ' ἐπανῆλθον οἱ
[42]   γυναῖκες ἤδη καὶ παῖδες, ὥσπερ  πατρὸς   κοινοῦ καὶ σωτῆρος (περιεχόμενοι καὶ
[1]   αἰνήσει, εἰ μὴ εὐδαίμονες υἱοί;  (Διονυσόδωρος   δ' Τροιζήνιος ἐλέγχων αὐτὸν
[35]   στρατείαν ἀπαγορεύων καὶ τῷ Κλεομένει  θράσος   ἔχοντι καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι
[38]   πρὸ τῆς ἀνάγκης, ὑφορώμενον τὸ  θράσος   τὸ τοῦ Κλεομένους, κρύφα τῷ
[3]   συνηύξετο τὸ σφοδρὸν καὶ διάπυρον  μῖσος   ἐπὶ τοὺς τυράννους· τρεφόμενος δὲ
[27]   οὐδενὸς ἐξαγγείλαντος πρὸς τὸν Ἄρατον,  ὕδατος   δ' ἐπιλείποντος, ἑαυτῷ δὲ χρήσασθαι
[30]   τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ  πράγματος,   εἰς μέγα φρόνημα παραδεξάμενος ἀνοήτως,
[9]   πολεμίων, ἀλλὰ καθαρὰν καὶ ἄθικτον  αἵματος   ἐμφυλίου τὴν πρᾶξιν τύχη
[29]   ἐν Κορίνθῳ καθεζόμενον, ἤθροισεν ἐκ  παραγγέλματος   (στρατιάν. καὶ σιτία κελεύσας πλειόνων
[20]   ἀπάτην καὶ τὸν κίνδυνον, διὰ  νεύματος   ἐδήλωσε τῷ Τέχνωνι φεύγειν· καὶ
[26]   καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς τοῦ  σώματος   ἀσφαλείας ὀλίγοι τὸν ἐκ πληγῆς
[26]   δὲ πολλοὺς ἕνεκα τῆς τοῦ  σώματος   ἀσφαλείας, οὐδένα δ' ἐν τῇ
[32]   αὐτὴ δὲ κάλλει καὶ μεγέθει  σώματος   εὐπρεπής, ἔτυχε μὲν ἐν τῷ
[24]   καὶ καθάπερ τὰ μέρη τοῦ  σώματος,   ζῶντα καὶ συμπνέοντα διὰ τὴν
[0]    ~ΑΡΑΤΟΣ.   ~Παροιμίαν τινὰ παλαιὰν Πολύκρατες,
[47]   ἐμβαλόντες ἐπόρθουν. ἐφ' οἷς  Ἄρατος   ἀγανακτῶν, καὶ τὸν στρατηγοῦντα τότε
[12]   κρίσιν ἔχων οὐκ ἄμουσον  Ἄρατος   ἀεί τι τῶν τεχνικῶν καὶ
[16]   φθόνου καὶ κακοηθείας. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   αἱρεθεὶς στρατηγὸς τὸ πρῶτον ὑπὸ
[8]   ἐπερχομένων. διὸ καὶ σπεύδων  Ἄρατος   ἀνέβαινε, τεσσαράκοντα τῶν πάντων ἀναβεβηκότων
[34]   κελεύων τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή< περ>  Ἄρατος   (ἀπέθανεν· ἔτυχε δὲ τῶν γραμμάτων
[51]   χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει, παντάπασιν  Ἄρατος   ἀπεστράφη καὶ διεβλήθη πρὸς αὐτόν,
[51]   τὴν πόλιν ἀφῃρημένος. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   ἀπορρέων ἤδη τῆς αὐλῆς καὶ
[25]   τοῦ τυράννου. κατασκευάσας οὖν  Ἄρατος   αὐτοῖς ἐν Κορίνθῳ μικρὰς παραξιφίδας
[50]   ἑαυτοῖς τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν  Ἄρατος   αὐτός τε δῆλος ἦν φέρων
[43]   ἀπήντα μετὰ τῶν δημιουργῶν  Ἄρατος   αὐτῷ κατὰ θάλατταν εἰς Πηγάς,
[30]   Λακεδαιμονίους παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος δ'  Ἄρατος   αὐτῷ φθονεῖν ἐδόκει, καὶ τό
[38]   χαλινουμένους ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν  Ἄρατος   ἀφίησι φωνὴν ἀπολογιζόμενος τὴν ἀνάγκην.
[44]   Ἀντίγονος δὲ τὸν Ἀκροκόρινθον παρέλαβεν,  Ἄρατος   δὲ στρατηγὸς αἱρεθεὶς ὑπ' Ἀργείων,
[34]   (κομι( σθήσεται πρὸς αὐτὸν  Ἄρατος   δεδεμένος. πᾶσαν δ' Ἀθηναῖοι κουφότητα
[25]   παρόντες ἔτυχον, τούτους ἀναλαβὼν  Ἄρατος   ἐβοήθει πρὸς τὴν πόλιν ὀξέως,
[34]   ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν (αὐτὸς  Ἄρατος   εἴκοσι τῇ πόλει συνεβάλετο. προσεχώρησαν
[29]   ἔχων (τὴν δύναμιν. δ'  Ἄρατος   εἰς Κόρινθον ἤδη σκοταῖος ἐκ
[19]   μετὰ τοῦ Διοκλέους. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   ἐκείνοις μὲν ἑξήκοντα τάλαντα δώσειν
[5]   ὡς δὲ ταῦτ' ἤκουσεν  Ἄρατος,   ἐκπέμπει μετὰ τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας
[37]   ἀνέπλησαν. (αἰτίαν δὲ μεγάλην  Ἄρατος   ἔλαβε, δόξας προέσθαι τὸν Λυδιάδην·
[22]   ~Ἐν τούτῳ δ' μὲν  Ἄρατος   ἐμφὺς τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ
[35]   Ἀχαιῶν ἐλάμβανε δύναμις. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   ἐξεργαζόμενος τὴν παλαιὰν ὑπόθεσιν, καὶ
[11]   ἐξεταζέσθω τοῖς παραδείγμασιν. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   ἐπεὶ κατέμειξε τοῖς Ἀχαιοῖς ἑαυτὸν
[4]   πατρῴοις. (Καὶ γὰρ ἀληθῶς  Ἄρατος   ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν ἐκείνην βαδίζειν.
[50]   χείριον καὶ ταπεινήν. δ'  Ἄρατος   ἐπὶ πολὺ μὲν ἡσύχαζε, δεομένου
[31]   καὶ ταῦτα πράττουσιν ἐξαίφνης  Ἄρατος   ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη, καὶ γενομένης ἐκπλήξεως,
[33]   τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων, εὐθὺς  Ἄρατος   ἔπραττε φιλίαν πρὸς τοὺς Αἰτωλούς,
[18]   ἄρχοντα τὸν (φιλόσοφον. δ'  Ἄρατος   ἔτι μὲν καὶ Ἀλεξάνδρου ζῶντος
[31]   αὐτοῦ τῆς μεταβολῆς. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   εὐδοκίμησε καὶ περὶ τὰς Αἰτωλικὰς
[7]   οὕτω παραλογισθέντες ἀπηλλάγησαν. δ'  Ἄρατος   εὐθὺς μετ' ἄριστον ἐξελθὼν καὶ
[24]   Περσαίου πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ'  Ἄρατος   εὐθὺς τό θ' Ἡραῖον ὑφ'
[27]   πολλὴν ἡσυχίαν ἄγοντες, δ'  Ἄρατος   εὐρώστως ἀμυνόμενος λόγχῃ μὲν ἐκ
[18]   διὰ τὴν ἐργασίαν  Ἄρατος   ἐχρῆτο. καὶ μέρος μὲν εὐθὺς
[13]   ἔκ τε δὴ τούτων  Ἄρατος   ἠγαπᾶτο, καὶ διδοὺς πεῖραν ἔτι
[27]   δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον  Ἄρατος   καὶ κρύφα πολλάκις καὶ φανερῶς
[11]   τάλαντα. ταῦτ' ἔλαβε μὲν  Ἄρατος,   λαβὼν δὲ τοῖς ἑαυτοῦ πολίταις
[40]   ἐπὶ τούτους ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον  Ἄρατος   λαβών, τοὺς μὲν ἐν Σικυῶνι
[8]   προελθὼν κῆρυξ εἶπεν, ὡς  Ἄρατος   Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς πολίτας
[13]   τῶν τυράννων ἀνεῖλεν εὐθὺς  Ἄρατος   ὅτε τὴν πόλιν ἠλευθέρωσε, περὶ
[33]   ἐδήλωσε δὲ καὶ αὐτὸς  Ἄρατος,   οὐ δὶς οὐδὲ τρίς, ἀλλὰ
[48]   (αὐξόμενος· ἐδόκει τε πᾶσιν  Ἄρατος   οὐ μόνον δημοκρατίας, ἀλλὰ καὶ
[43]   προσηγάγετο. (Καὶ γὰρ ἦν  Ἄρατος   οὐ μόνον ἐν πράγμασι μεγάλοις
[37]   τὰς σκηνὰς διασπαρέντων, μὲν  Ἄρατος   οὐδ' ὣς ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν
[32]   (παρελέσθαι τὸν λογισμόν. δ'  Ἄρατος   οὐδὲν ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν εἴρηκε
[45]   πολλὰ περὶ τούτων δεηθεὶς (ὁ  Ἄρατος   οὐκ ἔπεισεν. ἐδόκει δὲ καὶ
[19]   περὶ τὸν Ἐργῖνον, δ'  Ἄρατος   οὔτ' αὐτὸς εἶχεν οὔτ' ἐβούλετο
[54]   ~Ἀλλὰ γὰρ μὲν πρεσβύτερος  Ἄρατος   οὕτω βιῶσαι καὶ τοιοῦτος γενέσθαι
[46]   μέντοι καὶ παραλαβὼν αὐτὸν  Ἄρατος   οὕτως διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν
[29]   (ὑπὲρ χιλίους πεντακοσίους. δ'  Ἄρατος   οὕτως λαμπρῶς εὐτυχήσας, καὶ μηδένα
[42]   ἔπεμψε δὲ καὶ τὸν υἱὸν  Ἄρατος   πρὸς αὐτὸν μετὰ τῶν ἄλλων
[9]   καὶ οὔτε ταῦτ' ἐκώλυσεν  Ἄρατος,   τά τε λοιπὰ χρήματα (τῶν
[15]   ὤπασας εὐνομίαν. ~Ταῦτα διαπραξάμενος  Ἄρατος   τοῦ μὲν πολιτικοῦ φθόνου μείζων
[10]   καὶ σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν δ'  Ἄρατος   τῷ τρόπῳ πολιτικός, μεγαλόφρων, ἀκριβέστερος
[21]   προσετίθεντο, καὶ κατὰ σπουδὴν  Ἄρατος   ὑπερβιβάσας ἑκατὸν ἄνδρας, τοὺς δ'
[49]   στασιασάντων γὰρ αὐτῶν, μὲν  Ἄρατος   ὑστέρει βοηθῶν, δὲ Φίλιππος
[4]   αὐτὴν ἀποβαλεῖν, ἤδη μειράκιον  Ἄρατος   ὢν ἀξίωμα λαμπρὸν εἶχε δι'
[44]   καὶ μάλιστα κακῶς ἤκουσεν  Ἄρατος,   ὡς ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ
[7]   καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν  Ἄρατος,   ὡς ἀπάξων ἂν οἱ κύνες
[39]   καλοῦντες (εἰς Ἄργος. δ'  Ἄρατος   ὡς ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ
[32]   εἰς τὴν πόλιν ἐξελάσαι κατὰ  κράτος,   ἑπτακοσίους δ' (ἀπο( κτεῖναι. τὸ
[13]   Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ παρεστὼς  Ἀρίστρατος,   Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς, ὡς
[12]   ἐνοχλοῦντες, τε πόλις ἐκινδύνευεν  ἀνάστατος   γενέσθαι, μίαν ὁρῶν ἐλπίδα τὴν
[10]   συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ τυράννους  ἐπηβολώτατος.   διὸ καὶ πολλὰ τῶν ἀνελπίστων
[2]   ἐν τῇ πόλει περίφοβος καὶ  ἀβοήθητος,   κατὰ τύχην ἔλαθεν εἰς οἰκίαν
[29]   Μυκηνῶν, μὲν τύραννος ὑπὸ  Κρητός   τινος, ὡς Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα
[28]   ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν καὶ  ἀπαραίτητος   ἐν τῷ μισεῖν τοὺς τυράννους.
[54]   μιαρὸς ὢν φύσει καὶ μετ'  ὠμότητος   ὑβριστὴς Φίλιππος οὐ θανασίμοις,
[10]   λεπτότητι τῆς περὶ τὸν ὀφθαλμὸν  ὑγρότητος,   μὴ φερούσης τὴν πρὸς τὸ
[29]   τινὸς περὶ τὸ σῶμα καὶ  ψυχρότητος,   ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον, ὡς
[30]   μεστὸς ἦν τῆς ἐκ μοναρχίας  βαρύτητος.   ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα καὶ
[23]   ὑπὸ τῆς περὶ τὸ σῶμα  (βαρύτητος   κεκρατῆσθαι. τῶν δ' ἀνθρώπων ἅμα
[47]   μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ (θρα(  σύτητος.   αὖθις οὖν τὰς χεῖρας ὀρέγοντες
[17]   πόλιν προσαγορεύειν. ~Πᾶσι μὲν οὖν  περιμάχητος   ἦν τόπος ἀεὶ καὶ
[50]   περιέχονται, βασιλεῖ δὲ πίστεως καὶ  χάριτος   ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ' ὀχυρώτερον. ταῦτά
[53]   ἀμφ' ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο  ἄνακτος;   ὡς τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι
[10]   ἐν τοῖς ὑπαίθροις καὶ διακεκηρυγμένοις  εὐτάρακτος   φύσει, πρὸς δὲ τὰς ἐπικρύφους
[44]   σωτηρίας, ἐκλιπὼν τὸν (Ἀκροκόρινθον ἔτι  νυκτὸς   ἐβοήθει. καὶ παρελθὼν μὲν εἰς
[36]   τοῦ Κλεομένους ἔφευγε, καὶ πλανηθεὶς  νυκτὸς   ἔδοξε μὲν τεθνάναι, καὶ πάλιν
[2]   πρὸς αὐτήν, ἀπέκρυψεν ἔνδον, εἶτα  νυκτὸς   εἰς Ἄργος ὑπεξέπεμψεν. ~Οὕτω δ'
[19]   τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος, ὅπως παρεισαχθεὶς  νυκτὸς   εἰς τοὺς πολεμίους διαγωνίσηται περὶ
[27]   ἦν καὶ οὐκ ἐξεώσθη μέχρι  νυκτὸς   ἐνοχλούμενος ὑπὸ τῶν πολεμίων. εἰ
[22]   τῆς πορείας, καὶ τὸ τῆς  νυκτὸς   ἠχῶδες τὸν ἀλαλαγμὸν ἀπὸ πολλαπλασιόνων
[29]   παρελθόντας εἰς τὰς Κλεωνὰς ἔτι  νυκτὸς   οὔσης καὶ συνταξαμένους ἐπὶ μάχην
[27]   νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐδενὸς  ἐξαγγείλαντος   πρὸς τὸν Ἄρατον, ὕδατος δ'
[18]   (ἐπῳκοδόμηται τῷ φρουρίῳ τὸ τεῖχος.  προσπαίξαντος   δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου καὶ
[41]   ὑπ' αὐτῶν ἔχοιτο, καὶ κατειρωνεύσασθαι  δόξαντος,   ἐμβαλὼν εὐθὺς τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει
[24]   ἔργῳ δὲ καὶ γνώμῃ διὰ  παντὸς   ἄρχειν. ἑώρων γὰρ αὐτὸν οὐ
[48]   οὐδέν, ἔγνω (διαμαρ( τάνων τοῦ  παντὸς   Φίλιππος. καὶ ἀνακρουσάμενος αὖθις
[13]   τῆς Ἀριστράτου τοῦ κατὰ Φίλιππον  ἀκμάσαντος   ἐβουλεύσατο πολὺν χρόνον. ἐγράφη μὲν
[52]   ἀναπτύσας δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου καὶ  θαυμάσαντος,   ταῦτα" εἶπεν Κεφάλων τἀπίχειρα
[44]   ἔχων ἔλθοι. τοῦ δ' Ἀράτου  φράσαντος   τῷ Ἀντιγόνῳ καὶ μετὰ χιλίων
[47]   ὁρμῆς μεστὸν εἰς Μακεδονίαν ἀποστεῖλαι.  ~Τελευτήσαντος   δ' Ἀντιγόνου, καταφρονήσαντες Αἰτωλοὶ τῶν
[53]   βασιλικῆς φιλίας. ~Οὕτω δ' αὐτοῦ  τελευτήσαντος   ἐν Αἰγίῳ, τὸ ἑπτακαιδέκατον στρατηγοῦντος,
[34]   αὐτοῦ τὴν ἀρετήν, ἐπεὶ Δημητρίου  τελευτήσαντος   ὥρμησαν ἐπὶ (τὴν ἐλευθερίαν, ἐκεῖνον
[20]   συμβόλαιον αὐτῷ πρὸς Ἐργῖνον εἴη.  φήσαντος   δ' ἀδελφὸν εἶναι, παντάπασιν
[43]   τοῦ δὲ καὶ πάνυ ῥιγοῦν  φήσαντος,   ἐκέλευσε προσχωρεῖν ἐγγυτέρω, καὶ δάπιδος
[41]   τὸν Ἀκροκόρινθον. τοῦ δ' Ἀράτου  φήσαντος,   ὡς οὐκ ἔχοι τὰ πράγματα,
[35]   ὑπακούσαντος δὲ τοῦ Ἀριστομάχου καὶ  κελεύσαντος   αὐτῷ πεντήκοντα τάλαντα πέμψαι τὸν
[35]   πόλεως κινδυνεύοντα (καὶ μισούμενον τύραννον.  ὑπακούσαντος   δὲ τοῦ Ἀριστομάχου καὶ κελεύσαντος
[13]   Ἀρίστρατον (ἐγὼ παραχωροῦντα τοῦ πίνακος.  ἐπιτρέψαντος   οὖν τοῦ Ἀράτου, διήλειφεν
[16]   φρουράν, ἐνίσταται καὶ ἀποκόπτει τὴν  ἐντὸς   Ἰσθμοῦ πᾶσαν ἐπιμειξιῶν τε καὶ
[53]   ὄντος ἀρχαίου μηδένα θάπτεσθαι τειχῶν  ἐντός,   ἰσχυρᾶς τε τῷ νόμῳ δεισιδαιμονίας
[5]   ὃν ὑπερβὰς αὐτὸς ἐσώθη τόπον,  ἐντὸς   μὲν ὀλίγου δεῖν ἐπίπεδον εἶναι,
[2]   τυράννου μεταβάλλουσα, μέχρι οὗ Κλέωνος  ἀναιρεθέντος   εἵλοντο Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ Κλεινίαν,
[34]   κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ καὶ  κρατηθέντος   αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν ὑπὸ
[19]   τὰ τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν κτημάτων  ὑποτιθέντος,   ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς τοὺς
[45]   καὶ γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο, τοῦ δὲ  συναχθέντος   ἀργυρίου τὸ τρίτον αὐτοὶ διείλοντο,
[10]   συνεδρίου καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν  ἀφιέντος   ὡς οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν
[35]   περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ Κλεομένους  ἐπιφανέντος   αὐτοῖς, μάχην συνάψαι τὸν Ἀριστόμαχον,
[53]   Ἀχαιοὺς ἔπεισαν ἐφιέναι, νόμου δ'  ὄντος   ἀρχαίου μηδένα θάπτεσθαι τειχῶν ἐντός,
[20]   ἀνυπόπτως διαλεγόμενος. ἤδη δὲ πλησίον  ὄντος   αὐτοῦ καὶ μέλλοντος ὅσον οὔπω
[34]   ἀποθανόντος καὶ Δημητρίου τὴν βασιλείαν  παραλαβόντος,   ἔτι μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις,
[25]   ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ μάντεως  προσλαβόντος   ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον, οἱ
[38]   ἐπιέζοντο τῷ πολέμῳ μάλιστα, συνεχῶς  ἄγοντος   αὐτοὺς καὶ φέροντος (τοῦ Κλεομένους.
[50]   κύριος ἤδη καθέστηκας. (ἔτι δὲ>  λέγοντος   αὐτοῦ, τὰ μὲν σπλάγχνα τῷ
[50]   ὑπ' ὀργῆς καὶ πολλάκις ἐξυλακτήσας  λέγοντος   αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡς
[17]   ἀφεικώς. ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἦν,  ᾄδοντος   Ἀμοιβέως ἐν τῷ θεάτρῳ, παρέπεμπε
[52]   τῷ δωματίῳ παρόντος, ἀναπτύσας δίαιμον,  ἰδόντος   ἐκείνου καὶ θαυμάσαντος, ταῦτα" εἶπεν
[12]   πολλὴν θάλασσαν ἐκ πελάγους κατιοῦσαν  ἐνδόντος   τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος μόλις ἥψατο
[23]   ἀπὸ τῆς ἄκρας, πλήθους ἀπείρου  συρρέοντος   ἐπιθυμίᾳ τῆς τ' ὄψεως αὐτοῦ
[30]   ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος ἄντικρυς Ἀράτου καὶ  σπουδάζοντος   ἑτέρῳ παραδοθῆναι τὴν ἀρχήν· αὐτὸς
[25]   οὐ μὴν ἀλλὰ χρόνου βραχέος  διελθόντος,   ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ δούλων Ἀριστόμαχος,
[43]   δωρεὰν ἔδωκαν. ~Τοῦ δ' Ἀντιγόνου  προσιόντος   ἤδη μετὰ τῆς δυνάμεως ἦγε
[45]   βασιλεῖ μηδὲ πρεσβεύειν πρὸς ἄλλον  ἄκοντος   Ἀντιγόνου, τρέφειν δὲ καὶ (μισθοδοτεῖν
[39]   οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Μαντίνειαν, πάλιν  ἑλόντος   αὐτὴν τοῦ Κλεομένους, καὶ μάχῃ
[27]   καὶ τοῦ τυράννου πανταχόθεν αὐτῷ  προσβάλλοντος,   οἱ μὲν Ἀργεῖοι, καθάπερ οὐχ
[20]   δὲ πλησίον ὄντος αὐτοῦ καὶ  μέλλοντος   ὅσον οὔπω τὸν Τέχνωνα διαλαμβάνειν,
[17]   τῇ τιμῇ καὶ πορρωτάτω τοῦ  μέλλοντος   οὖσαν. (γενόμενος δὲ τῆς ὁδοῦ
[34]   ἐποιεῖτο τὰς στρατείας. ~Ἀντιγόνου δ'  ἀποθανόντος   καὶ Δημητρίου τὴν βασιλείαν παραλαβόντος,
[17]   ὑφ' ὃν τὸ χωρίον ἦν  ἀποθανόντος   (ὡς λέγεται) φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ,
[51]   τῆς πρὸς τὸν Φίλιππον συνηθείας,  διαβαίνοντος   εἰς Ἤπειρον αὐτοῦ καὶ δεομένου
[38]   ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ Κλεομένους  ἐπιβαίνοντος   οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς,
[22]   (τῶν) πολλῶν ἑλιγμῶν καὶ παραβολῶν  περαίνοντος   (πρὸς τὸ τεῖχος. εἶτα θαυμάσιον
[18]   δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου καὶ  εἰπόντος·   εἶτ' βέλτιστε διὰ σμικρὸν
[27]   πρὸς τὸν Ἄρατον, ὕδατος δ'  ἐπιλείποντος,   ἑαυτῷ δὲ χρήσασθαι διὰ τὸ
[35]   τὸν Ἄρατον εὔνοιαν καὶ πίστιν.  ἀντειπόντος   μὲν γὰρ αὐτοῦ δι' ὀργήν,
[52]   τῶν συνήθων ἐν τῷ δωματίῳ  παρόντος,   ἀναπτύσας δίαιμον, ἰδόντος ἐκείνου καὶ
[25]   παρὰ Μαντινεῦσιν, ἣν Ἀράτου μὴ  παρόντος   (Ἀρί( στιππος εἷλε διώκων, καὶ
[29]   λοχαγῶν, μή τις αὐτοῦ χρεία  παρόντος   βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο
[29]   τὸν Ἀρίστιππον ὡς αὐτοῦ μὴ  παρόντος   ἐπιθέσθαι τοῖς Κλεωναίοις. καὶ
[52]   μάλιστα διὰ (φαρμάκων, αὐτοῦ μὴ  παρόντος.   δὲ ποιησάμενος τὸν Ἄρατον
[38]   μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος αὐτοὺς καὶ  φέροντος   (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ καὶ
[31]   ὑπομείνας, οὐ προήκατο τὸν τοῦ  συμφέροντος   λογισμὸν διὰ τὸ φαινόμενον αἰσχρόν,
[39]   καὶ τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν  ἐκπεσόντος   ἔσχε τὴν πόλιν· ὀλίγῳ δ'
[30]   δεύτερον Λυδιάδης στρατηγὸς ᾑρέθη,  ἀντιπράττοντος   ἄντικρυς Ἀράτου καὶ σπουδάζοντος ἑτέρῳ
[42]   τοῦ Κλεομένους πρὸς τῇ πόλει  στρατοπεδεύοντος,   διελθεῖν. καὶ κατεῖχον οἱ πολῖται,
[50]   ἔργον ἐξειργασμένου τοῦ Φιλίππου καὶ  συγκρούοντος   ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς Μεσσηνίους,
[35]   ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς τοὺς τυράννους  ἔχοντος,   αὑτῷ δὲ πείσας τὴν πρᾶξιν
[43]   πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ νοῦν  ἔχοντος,   ἐνδοτέρω τῆς χρείας προσηγάγετο. (Καὶ
[9]   καὶ συντάξεως ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν  ἔχοντος   ἡγεμόνος, οἳ τῆς μὲν πάλαι
[25]   καὶ βέβαιος εὔνοια φυλακτήριον ἀνδρὸς  ἄρχοντος.   ὅταν γὰρ ἐθισθῶσιν οἵ τε
[34]   δέ, καίπερ ἑτέρου μὲν  ἄρχοντος   τότε τῶν Ἀχαιῶν, αὐτὸς δὲ
[53]   τελευτήσαντος ἐν Αἰγίῳ, τὸ ἑπτακαιδέκατον  στρατηγοῦντος,   καὶ τῶν Ἀχαιῶν φιλοτιμουμένων ἐκεῖ
[25]   μισῶν καὶ δεδοικώς, ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν,  συνεργοῦντος   Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως· καὶ πανταχοῦ
[38]   Ἀχαιοῖς καὶ τῆς ἡγεμονίας ἑαυτὸν  ἀξιοῦντος.   (Διὸ καὶ μέμφονται τὸν Ἄρατον,
[48]   τῶν Ἀχαιῶν, τοῦ δ' Ἀράτου  παραμελοῦντος,   ἐγίνετο τῶν χρησίμων οὐδέν, ἔγνω
[4]   ~Τοῦ δὲ Νικοκλέους τέσσαρας μῆνας  τυραννοῦντος,   ἐν οἷς πολλὰ κακὰ τὴν
[41]   προσεκάθητο τῇ πόλει τρεῖς μῆνας,  ἐγκαρτεροῦντος   τοῦ Ἀράτου καὶ διαποροῦντος, εἰ
[41]   μῆνας, ἐγκαρτεροῦντος τοῦ Ἀράτου καὶ  διαποροῦντος,   εἰ δέξεται τὸν Ἀντίγονον ἐπὶ
[38]   τούτων, μὴ τοῦ Πολυβίου  μαρτυροῦντος   οὐ πάνυ τι πιστεύειν ἄξιον
[52]   νομίζων οὐδ' ἂν ἐλεύθερος ἐκείνου  ζῶντος   εἶναι, μή τί γε τύραννος
[18]   Ἄρατος ἔτι μὲν καὶ Ἀλεξάνδρου  ζῶντος   ἐπεχείρησε τῇ πράξει, γενομένης δὲ
[36]   ἄριστα τῷ καιρῷ χρησάμενος, οὐδενὸς  προσδοκῶντος   οὐδὲ συλλογιζομένου τὸ μέλλον, ἐξαίφνης
[31]   Ἄγιδος ἀφικομένου μετὰ δυνάμεως καὶ  συνεξορμῶντος   ἐπὶ τὴν μάχην τοὺς Ἀχαιούς,
[33]   καὶ Σύρον, ἀπ' οὐδενὸς ἦν  εἰκότος   ἐπὶ νοῦν βαλέσθαι τὴν τηλικαύτην
[22]   ἀλλ' ἀποπλανώμενος τοῦ τρίβου παντάπασιν  ἐνδεδυκότος   καὶ περισκιαζομένου ταῖς τραχύτησι, καὶ
[21]   αὐτῶν ἐμπεσόντες ἀποθνῄσκουσιν, δὲ  τέταρτος   πληγεὶς ξίφει τὴν κεφαλήν, ἔφυγε
[50]   λαβὼν φρουρὰν γίνεται χαλεπὸς καὶ  (δυσεκβίαστος   τοῖς παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ
[6]   τῶν μὲν ἐν Ἄργει φίλων  ἕκαστος   ἐξ ὀλίγων δέκα παρέσχεν, αὐτὸς
[30]   καὶ καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ  μεστὸς   ἦν τῆς ἐκ μοναρχίας βαρύτητος.
[17]   δόλῳ τοὺς ἔχοντας, ἐπεὶ φανερῶς  ἀνέλπιστος   ἦν (ἐπι( χείρησις. Ἀλεξάνδρου
[50]   αὐτῷ τοιαῦτα δράσας, ἀλλὰ πάντων  (αἴσχιστος.   δὲ Φίλιππος ἐκείνῳ μὲν
[23]   ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν τοὺς Ἀχαιούς,  αὐτὸς   ἀπὸ τῆς σκηνῆς εἰς μέσον
[51]   ἀδικημάτων αἰσθόμενος, καὶ φέρων ἀνιαρῶς  αὐτός,   ἀποκρυπτόμενος δὲ τὸν υἱόν· εἰδέναι
[33]   ἀγόντων, (ἐπεχείρησε τὸν Πειραιᾶ καταλαβεῖν.  αὐτὸς   δ' ἀρνούμενος ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν
[34]   καὶ γέλωτα πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν.  αὐτὸς   δ' βασιλεὺς ἐκ Μακεδονίας
[34]   μὲν ἄρχοντος τότε τῶν Ἀχαιῶν,  αὐτὸς   δὲ δι' ἀρρωστίαν τινὰ μακρὰν
[6]   ἕκαστος ἐξ ὀλίγων δέκα παρέσχεν,  αὐτὸς   δὲ τῶν ἰδίων οἰκετῶν τριάκοντα
[17]   ἐκέλευσε προάγειν εἰς τὸ θέατρον,  αὐτὸς   δὲ χαίρειν μὲν Ἀμοιβέα, χαίρειν
[26]   μέταυλον ἀποκλείων, μετὰ τῆς ἐρωμένης  αὐτὸς   εἰς οἴκημα κατεδύετο μικρὸν ὑπερῷον,
[19]   μὴ προέσθαι χρημάτων τὸ καλόν,  αὐτὸς   εἰς ταῦτα δαπανᾶσθαι κρύφα καὶ
[19]   Ἐργῖνον, δ' Ἄρατος οὔτ'  αὐτὸς   εἶχεν οὔτ' ἐβούλετο δανειζόμενος αἴσθησιν
[34]   δὲ τῶν γραμμάτων κομισθέντων παρὼν  αὐτὸς   ἐν Κορίνθῳ, καὶ διατριβὴν οἱ
[38]   ὅπλων καὶ Γαλατικῶν, μηδ' οὓς  αὐτὸς   ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν καὶ
[7]   ὧν Ἔκδηλος ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος,  αὐτὸς   ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη τῶν κυναρίων
[17]   τῷ θεάτρῳ, παρέπεμπε τὴν Νίκαιαν  αὐτὸς   ἐπὶ τὴν θέαν ἐν φορείῳ
[5]   τοῦ τείχους, καθ' ὃν ὑπερβὰς  αὐτὸς   ἐσώθη τόπον, ἐντὸς μὲν ὀλίγου
[40]   ἐγνωκότες. δ' ἧκε μὲν  αὐτὸς   ἐφελκόμενος τὸν ἵππον, ὡς οὐκ
[6]   τὸ ἀνύποπτον διδούσης, ἐπεὶ καὶ  αὐτὸς   ἦν τῶν φυγάδων. (ἄνδρας δ'
[47]   ἤδη τῆς στρατηγίας αὐτῷ τελευτώσης,  αὐτὸς   ᾑρημένος ἄρχειν μετ' ἐκεῖνον προέλαβεν
[35]   Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ συμπεισθεὶς πάλιν  αὐτὸς   ἤρξατο περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών,
[30]   σπουδάζοντος ἑτέρῳ παραδοθῆναι τὴν ἀρχήν·  αὐτὸς   μὲν γὰρ ὡς εἴρηται παρ'
[8]   κύων μέγας ἐφρούρει θηρατικός.  αὐτὸς   μὲν οὖν οὐκ ᾔσθετο τὴν
[34]   πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ταλάντοις, ὧν  (αὐτὸς   Ἄρατος εἴκοσι τῇ πόλει
[33]   τὴν ἐπίθεσιν. ἐδήλωσε δὲ καὶ  αὐτὸς   Ἄρατος, οὐ δὶς οὐδὲ
[45]   δωρεὰν λαβόντων καὶ κατοικίζειν ἐγνωκότων,  αὐτὸς   οἰκιστὴς αἱρεθεὶς καὶ στρατηγὸς ὢν
[31]   Πελλήνην κατέλαβον, οὐκέτ' ἦν  αὐτός,   οὐδ' ἔμελλε διατρίβων καὶ περιμένων
[28]   διωγμῷ πολὺ προελθούσης εἰς τοὔμπροσθεν,  αὐτὸς   οὐχ οὕτως ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν
[15]   καὶ σκηνογραφίαν, ὅλος ἡμῖν προσκεχώρηκεν.  αὐτός   τ' οὖν ἀποδέχομαι τὸ μειράκιον
[50]   τοὺς Μεσσηνίους, ἐπελθὼν Ἄρατος  αὐτός   τε δῆλος ἦν φέρων βαρέως,
[1]   ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ' ὡς  αὐτὸς   ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται· τίς
[40]   (ὅσου διήμαρτον ἀφέντες τὸν Ἄρατον.  οὗτος   μὲν οὖν, προσγενομένων αὐτῷ τῶν
[36]   ἔδοξε μὲν τεθνάναι, καὶ πάλιν  οὗτος   λόγος κατ' αὐτοῦ πολὺς
[54]   πρεσβύτερος Ἄρατος οὕτω βιῶσαι καὶ  τοιοῦτος   γενέσθαι τὴν φύσιν ἱστορεῖται. τὸν
[50]   Πελοπόννησον, ἀπὸ τούτων ὁρμώμενος σὺ  τοσοῦτος   ἡλικίαν τῶν μὲν ἡγεμών, τῶν
[49]   καὶ μεγάλας ἐπιθυμίας, δ'  ἔμφυτος   κακία, τὸν παρὰ φύσιν σχηματισμὸν
[20]   καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν δὲ τούτῳ  πρῶτος   ἀδελφὸς Ἐργίνου καὶ Διοκλέους ὄνομα
[34]   αὐτοῦ μάχῃ περὶ Φυλακίαν ὑπὸ  Βίθυος   τοῦ Δημητρίου στρατηγοῦ, καὶ λόγου
[32]   μεγίστοις διεβοήθη, καὶ Τιμάνθης  ζωγράφος   ἐποίησεν ἐμφαντικῶς τῇ διαθέσει τὴν
[26]   οἶκος δ' γένος  τάφος   ἔχων τιμωμένην μνήμην οὐδενὸς λέλειπται.
[20]   Ὄρνιθος. ἐν δὲ τούτῳ πρῶτος  ἀδελφὸς   Ἐργίνου καὶ Διοκλέους ὄνομα Διονύσιος,
[5]   δὲ τῶν φυγάδων ἑνὸς Ξενοκλέους  ἀδελφός·   καὶ τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς ὑπὸ
[5]   Ἀρκὰς ἐκ Μεγάλης πόλεως, ἀνὴρ  φιλόσοφος   καὶ πρακτικός, Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ
[1]   δοκεῖ τὸ δύσφημον αὐτῆς,  φιλόσοφος   Χρύσιππος οὐχ ὃν ἔχει τρόπον,
[25]   διελθόντος, ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὸ δούλων  Ἀριστόμαχος,   ὑπολαμβάνει δὲ τὴν ἀρχὴν φθάσας
[44]   ἐξ Ἰσθμοῦ πλοίοις κομιζομένου κατὰ  τάχος,   οἱ μὲν Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο
[27]   προσθεὶς μετ' ὀλίγων ἐπὶ τὸ  τεῖχος   ἀνέβη παραβόλως, καὶ τοὺς (βοη(
[5]   τε καὶ Τέχνωνα κατασκεψομένους τὸ  τεῖχος,   ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο κρύφα καὶ
[22]   μέγαν ἀγῶνα περὶ αὐτὸ τὸ  τεῖχος   (εἶναι, καὶ τάχους δεῖν τῆς
[22]   καὶ παραβολῶν περαίνοντος (πρὸς τὸ  τεῖχος.   εἶτα θαυμάσιον οἷον σελήνη
[8]   ἀπὸ τοῦ κήπου πρὸς τὸ  τεῖχος   καὶ τὸν πύργον, ἐν
[18]   τὸν Ἄρατον ἄξειν πρὸς τὸ  τεῖχος,   ὅπου τὸ ὕψος οὐ μεῖζον
[20]   μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ  τεῖχος,   οὔπω δ' ἦν τῷ Διοκλεῖ
[18]   χθαμαλώτατον (ἐπῳκοδόμηται τῷ φρουρίῳ τὸ  τεῖχος.   προσπαίξαντος δ' αὐτῷ τοῦ Αἰγίου
[53]   Διόνυσον τεχνιτῶν, καὶ συνεπόμπευεν  γυμνασίαρχος,   ἡγούμενος τῶν τε παίδων καὶ
[38]   (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως δὲ καὶ  Φύλαρχος   ἱστόρηκε περὶ τούτων, μὴ
[12]   ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ' ὕστερον  φρούραρχος   ἐπελθὼν καὶ ζητῶν τὸν Ἄρατον,
[43]   περιβόλαιον ἠρώτησεν, εἰ δοκεῖ κἀκείνῳ  ψῦχος   εἶναι, τοῦ δὲ καὶ πάνυ
[18]   πρὸς τὸ τεῖχος, ὅπου τὸ  ὕψος   οὐ μεῖζον πεντεκαίδεκα ποδῶν,
[5]   καὶ ὑψηλοῖς, τὸ δ' (ἔξωθεν  ὕψος   ὑπὸ κλιμάκων οὐ πάνυ ἀνέφικτον.
[12]   διῆγεν. ἔπλει μὲν οὖν  ναῦς   εἰς Συρίαν, ἐπέβη δὲ πείσας
[54]   τῆς ἄλλης ἀρχῆς καὶ τὰς  ναῦς   πλὴν πέντε πάσας προέμενος καὶ
[51]   ἔπραττεν. (ἐπεὶ δὲ τάς τε  ναῦς   ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας αἴσχιστα καὶ
[21]   λάθωσιν. ἤδη δὲ τῶν πρώτων  ἐγγὺς   ὄντων, ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη
[42]   προήσεσθαι τὸ σῶμα τῶν πολεμίων  ἐγγὺς   ὄντων οὐ φάσκοντες· ἐξήρτηντο δ'
[33]   τῷ παρὰ μικρὸν ἀεὶ καὶ  σύνεγγυς   ἀποσφάλλεσθαι τῶν ἐλπίδων πρὸς τὸ
[9]   Νικοκλῆς ἔλαθε διά τινων ὑπονόμων  ὑπεκδὺς   καὶ ἀποδρὰς ἐκ τῆς πόλεως,
[40]   τινὶ τὸν ἵππον. οὕτως δ'  ὑπεκδύς,   καὶ τοῖς ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων
[11]   τῶν Ἀχαιῶν, εἴτε Δυμαῖος εἴτε  Τριταιεὺς   εἴτε μικροτέρας τινὸς ὢν τύχοι
[15]   τὰς χάριτας· Ἀντίγονος δ'  βασιλεὺς   ἀνιώμενος ἐπ' αὐτῷ, καὶ βουλόμενος
[52]   μή τί γε τύραννος  βασιλεύς,   βίᾳ μὲν οὐδὲν ἐπεχείρησε, Ταυρίωνα
[34]   παρασχόντες ἀπηλλάγησαν. αὐτὸς δ'  βασιλεὺς   ἐκ Μακεδονίας ναῦν ἔπεμψεν, ἐφ'
[48]   διαβαλλόντων τὸν Ἄρατον, ἀναπεισθεὶς  βασιλεὺς   καὶ συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ τῆς
[13]   λοιπὰ διελὼν εἰς δόσεις  βασιλεὺς   ὕστερον κατὰ μέρος ἀπέστειλεν. ~Ἦν
[34]   τῇ πόλει συνεβάλετο. προσεχώρησαν δ'  εὐθὺς   Αἰγινῆται καὶ Ἑρμιονεῖς τοῖς Ἀχαιοῖς,
[7]   ὡς δὲ κἀκείνην διέφυγον παρελθοῦσαν,  εὐθὺς   ἀνέβαινον οἱ περὶ τὸν Μνασίθεον
[12]   τῶν ἐκείνου, δεδιδαγμένων λέγειν ὡς  εὐθὺς   ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε. τὰ
[38]   ~Οὕτω δὲ προπηλακισθείς, ἐβουλεύσατο μὲν  εὐθὺς   ἀποθέσθαι τὴν σφραγῖδα καὶ τὴν
[39]   Φενεὸν (ἔλαβε καὶ Πεντέλειον. εἶτ'  εὐθὺς   Ἀργεῖοι προσεχώρησαν αὐτῷ, καὶ Φλιάσιοι
[18]   Ἄρατος ἐχρῆτο. καὶ μέρος μὲν  εὐθὺς   διέθεντο τοῦ χρυσίου, τὸ δὲ
[8]   συλλαβὼν ἅπαντας, οὐδένα δ' ἀποκτείνας,  εὐθὺς   διεπέμπετο πρὸς (τοὺς φίλους ἀνακαλούμενος
[44]   Πηγαῖς δόντες καὶ λαβόντες ὅρκους,  εὐθὺς   ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους. καὶ
[53]   μεταβαλόντες εἰς ἑορτὴν τὸ πένθος  εὐθὺς   ἐκ τοῦ Αἰγίου τὸν νεκρὸν
[22]   δεῖν τῆς βοηθείας. οἱ δ'  εὐθὺς   ἐκέλευον ἡγεῖσθαι, καὶ προσβαίνοντες ἅμα
[34]   τεθνηκώς. διὸ καὶ πρὸς ὀργὴν  εὐθὺς   ἐκστρατεύσας ἐπ' αὐτούς, ἄχρι τῆς
[20]   πρᾶξιν ἐπισφαλεστέραν ἐποίησεν ἁμαρτία τις  εὐθὺς   ἐν ἀρχῇ συμβᾶσα (δι' ἄγνοιαν.
[5]   ἐκτόπως δὲ μαχίμων καὶ ἀπαρηγορήτων,  εὐθὺς   ἐνίστατο τὴν πρᾶξιν. ~Ἡ μὲν
[29]   καὶ συνέβη· παρῆν γὰρ  εὐθὺς   ἐξ Ἄργους ἔχων (τὴν δύναμιν.
[30]   δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον ἀνεῖλεν,  εὐθὺς   ἐπεβούλευσε Λυδιάδῃ τῷ Μεγαλοπολίτῃ, τυραννοῦντι
[22]   ἤδη διαυγούσης θ' ἥλιος  εὐθὺς   ἐπέλαμπε τῷ ἔργῳ, καὶ παρῆν
[38]   τὴν πολιτείαν ἔσχεν ἰσχὺν ἀνυπεύθυνον,  εὐθὺς   ἐπικειμένου τοῖς Ἀχαιοῖς καὶ τῆς
[29]   καὶ ἀλαλαγμῷ προσπεσὼν τοῖς πολεμίοις  εὐθὺς   ἐτρέψατο, καὶ κατεῖχε διώκων
[39]   ἡττηθέντες οὕτω κατεπλάγησαν, ὥστε πέμπειν  εὐθὺς   ἐφ' ἡγεμονίᾳ τὸν Κλεομένη καλοῦντες
[13]   τάλαντα. καὶ τούτων τεσσαράκοντα μὲν  εὐθὺς   μεθ' ἑαυτοῦ κομίζων εἰς Πελοπόννησον
[48]   ἐφ' οἷς Φίλιππος ὀργισθείς,  εὐθὺς   μὲν αὐτοὺς ἐζημίωσεν εἴκοσι ταλάντοις,
[3]   Ἀράτῳ καὶ διαφυγόντι τὸν κίνδυνον,  εὐθὺς   μὲν ἐνεφύετο καὶ συνηύξετο τὸ
[7]   παραλογισθέντες ἀπηλλάγησαν. δ' Ἄρατος  εὐθὺς   μετ' ἄριστον ἐξελθὼν καὶ συνάψας
[33]   δυναστῶν ἐπὶ τοὺς Ἀχαιοὺς συνισταμένων,  εὐθὺς   Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν πρὸς
[13]   ἄλλας εἰκόνας τῶν τυράννων ἀνεῖλεν  εὐθὺς   Ἄρατος ὅτε τὴν πόλιν
[49]   πρότερον ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν,  εὐθὺς   οἶστρόν τινα κατ' (ἀλλήλων ἐνέβαλε
[24]   ταῖς ἀρίσταις ἐνάμιλλον, ὡς ἐδήλωσεν  εὐθὺς   τὰ γινόμενα. (Μεγαρεῖς τε γὰρ
[41]   ἔχοιτο, καὶ κατειρωνεύσασθαι δόξαντος, ἐμβαλὼν  εὐθὺς   τὴν Σικυωνίαν ἐπόρθει καὶ κατέφθειρε,
[24]   πλείονες ἱστοροῦσιν. ~Ὁ δ' Ἄρατος  εὐθὺς   τό θ' Ἡραῖον ὑφ' ἑαυτῷ
[20]   ταῖς ἐλπίσιν ἐκεῖνος, ἀλλ' ἔπεμψεν  εὐθὺς   τὸν Ἐργῖνον, χρυσίον τε τῷ
[30]   Ἀχαιοὶ στρατηγὸν εἵλοντο. (φιλοτιμούμενος δ'  εὐθὺς   ὑπερβαλεῖν δόξῃ τὸν Ἄρατον, ἄλλας
[17]   γενομένης καὶ φυλαττούσης τὸν Ἀκροκόρινθον,  εὐθὺς   ὑποπέμπων Δημήτριον τὸν υἱὸν αὐτῇ,
[31]   ταὐτὸ πανταχόθεν τὴν δύναμιν, ἀλλ'  εὐθὺς   ὥρμησε μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ
[39]   ἦν τοῖς Ἀχαιοῖς, ἀλλὰ θόρυβος  πολὺς   ἄφνω περιειστήκει τὸν Ἄρατον, ὁρῶντα
[36]   οὗτος λόγος κατ' αὐτοῦ  πολὺς   ἐξεφοίτησεν εἰς τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς
[8]   (ἐπέτεινε παρερχομένων· καὶ κατεῖχεν ἤδη  πολὺς   ὑλαγμὸς τὸ χωρίον, ὥστε τὸν
[38]   Ἰλλυρικῶν ὅπλων καὶ Γαλατικῶν, μηδ'  οὓς   αὐτὸς ἐν ταῖς πράξεσι καταστρατηγῶν
[6]   αὐτοῦ μετὰ τεσσάρων ἄλλων εὔζωνος,  οὓς   ἔδει πρὸς τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι
[12]   πνεῦμα καὶ πολλὴν θάλασσαν ἐκ  πελάγους   κατιοῦσαν ἐνδόντος τοῦ κυβερνήτου, παραφερόμενος
[16]   τινι μάχῃ πρὸς τοὺς βασιλέως  στρατηγοὺς   εὐτυχήσας, ἔγραψε τῷ δήμῳ τῶν
[49]   ἀνθρώποις, ἰδίᾳ μὲν ἐρωτῶν τοὺς  στρατηγοὺς   τῶν Μεσσηνίων, εἰ νόμους κατὰ
[8]   καὶ προσδεξάμενος ἔτι τῶν κάτωθεν  ὀλίγους,   ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ τυράννου
[29]   οὖν πολὺ τῆς διαβολῆς καὶ  λόγους   καὶ σκώμματα καὶ βωμολοχίας παρείλετο
[15]   ἀξιῶ φίλον (νομίζειν. τούτους τοὺς  λόγους   ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ καὶ
[30]   ἔρωτι δόξης ἔτι νέος καὶ  λόγους   ψευδεῖς καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ
[29]   συνέβη· παρῆν γὰρ εὐθὺς ἐξ  Ἄργους   ἔχων (τὴν δύναμιν. δ'
[7]   καὶ παρακλήσεις ἐποιήσατο. (καὶ σύνθημα  παραδοὺς   Ἀπόλλωνα ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ τὴν
[54]   τάλαντα καὶ τὸν υἱὸν ὁμηρεύσοντα  παραδούς,   δι' οἶκτον ἔτυχε Μακεδονίας καὶ
[13]   τούτων Ἄρατος ἠγαπᾶτο, καὶ  διδοὺς   πεῖραν ἔτι μᾶλλον ἥψατο τοῦ
[7]   πρώτων, τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν  παραδιδοὺς   ἐφώδευε κώδωνι, καὶ φῶτα πολλὰ
[24]   ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, ἀρχὰς ἀποστάσεως  ἐνδιδοὺς   αὐτοῖς. Πτολεμαῖον δὲ σύμμαχον ἐποίησε,
[17]   υἱὸν αὐτῇ, καὶ γλυκείας ἐλπίδας  ἐνδιδοὺς   γάμων βασιλικῶν καὶ συμβιώσεως πρὸς
[28]   ἐτόλμησεν, ἀλλ' ἀπῆλθε, τοὺς νεκροὺς  (ὑποσπόνδους   ἀνελόμενος. οὐ μὴν ἀλλὰ τῇ
[7]   καὶ Ἔκδηλον, καὶ τὰς ἑκατέρωθεν  ὁδοὺς   τοῦ τείχους διαλαβόντες, ἀπέστελλον Τέχνωνα
[29]   ἐκ Κεγχρεῶν ὑποστρέψας, καὶ τὰς  ὁδοὺς   φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε τοὺς Ἀχαιοὺς
[23]   εἶναι τὸν σοφόν ἀλλὰ νὴ  θεούς"   φάναι τοῦτο μάλιστα κἀμοί ποτε
[14]   ἀλκά τοῦδ' ἀνδρὸς στάλᾳ πλάθεται  Ἡρακλέους·   ἄμμες δ' εἰκόν' Ἄρατε τεὰν
[20]   Ἐργῖνον ὡς ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ  Διοκλέους   ἀνέμενε πρὸ τῆς πόλεως (πρὸ
[20]   ἐπέμφθη μὲν ὡς μετὰ τοῦ  Διοκλέους   κατασκεψόμενος τὸ τεῖχος, οὔπω δ'
[18]   καὶ τἆλλα συμπράξειν μετὰ τοῦ  Διοκλέους.   ~Ὁ δ' Ἄρατος ἐκείνοις μὲν
[20]   τούτῳ πρῶτος ἀδελφὸς Ἐργίνου καὶ  Διοκλέους   ὄνομα Διονύσιος, οὐ συνειδὼς τὴν
[18]   τότε μὲν ὡμολόγησεν ἀποπειράσεσθαι τοῦ  Διοκλέους,   τοῖς γὰρ ἄλλοις ἀδελφοῖς μὴ
[9]   δὲ φυγάδας, τοὺς μὲν ὑπὸ  Νικοκλέους   ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα, τοὺς δ' ἐπὶ
[4]   τοῦτ' ἔγνωσαν καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ  Νικοκλέους   τέσσαρας μῆνας τυραννοῦντος, ἐν οἷς
[6]   κατασκόπων τινῶν ἐν Ἄργει τοῦ  Νικοκλέους   φανέντων καὶ περιιέναι λεγομένων ἀδήλως
[5]   ἦν δὲ τῶν φυγάδων ἑνὸς  Ξενοκλέους   ἀδελφός· καὶ τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς
[5]   τῷ Ἀράτῳ προσαχθεὶς ὑπὸ τοῦ  Ξενοκλέους,   ἔλεγε τοῦ τείχους, καθ' ὃν
[5]   Ἄρατος, ἐκπέμπει μετὰ τοῦ  Ξενοκλέους   οἰκέτας ἰδίους δύο Σεύθαν τε
[43]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἦγε δὲ  πεζοὺς   δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους
[32]   τῷ ταράχῳ μία τῶν αἰχμαλώτων,  Ἐπιγήθους   ἀνδρὸς ἐνδόξου θυγάτηρ, αὐτὴ δὲ
[23]   τὸ θέατρον ἀπὸ τῆς ἄκρας,  πλήθους   ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ τῆς τ'
[3]   νεανίσκον, ὃν ἱστορεῖ Μυρσίλος ὑπὸ  πλήθους   τῶν θεωμένων ὡς τοῦτ' ἔγνωσαν
[33]   τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε. (Τοὺς δ'  Ἀθηναίους   σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη καὶ κακῶς
[10]   πρὸς δὲ τὰς ἐπικρύφους (καὶ  λαθραίους   ἀναθαρσοῦσα πράξεις. τὴν δὲ τοιαύτην
[6]   ἔδει πρὸς τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι  σκοταίους,   φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι, καὶ καταυλισαμένους
[23]   δὲ ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν τοὺς  Ἀχαιούς,   αὐτὸς ἀπὸ τῆς σκηνῆς εἰς
[23]   πρέποντα, καὶ συνέπεισε τοὺς Κορινθίους  Ἀχαιοὺς   γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν τὰς
[35]   αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο πρὸς τοὺς  Ἀχαιοὺς   γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου κατηγόρει
[48]   τῆς ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε τοὺς  Ἀχαιοὺς   ἑλέσθαι (στρατηγὸν Ἐπήρατον. ὡς δ'
[31]   συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν μάχην τοὺς  Ἀχαιούς,   ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ μὲν ὀνείδη,
[24]   μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς τοὺς  Ἀχαιούς,   ἔξοδόν τε πρώτην θέμενος εἰς
[34]   ἐξίστασθαι τῆς πόλεως κελεύων τοὺς  Ἀχαιούς,   ἐπειδή< περ> Ἄρατος (ἀπέθανεν· ἔτυχε
[53]   τὸ σῶμα. καὶ τοὺς μὲν  Ἀχαιοὺς   ἔπεισαν ἐφιέναι, νόμου δ' ὄντος
[29]   ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε τοὺς  Ἀχαιοὺς   ἑπομένους οὕτω μὲν εὐτάκτως, οὕτω
[38]   καὶ πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν τοὺς  Ἀχαιούς,   μάχην ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν τὸν
[30]   καὶ τὴν πόλιν εἰς τοὺς  Ἀχαιοὺς   μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς μεγαλύνοντες αὐτὸν
[35]   καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς  Ἀχαιοὺς   μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ (πάντως
[38]   (δ' ἀληθὴς τὰ περιεστῶτα τοὺς  Ἀχαιούς,   οὐκέθ' ὡς πρότερον ἀτρέμα καὶ
[33]   ἐθνῶν καὶ δυναστῶν ἐπὶ τοὺς  Ἀχαιοὺς   συνισταμένων, εὐθὺς Ἄρατος ἔπραττε
[47]   βοηθῆσαι Μεσσηνίοις. καὶ συναγαγὼν τοὺς  Ἀχαιούς,   τοῖς τε σώμασιν ἀγυμνάστους ὄντας
[5]   ἐκπέμπει μετὰ τοῦ Ξενοκλέους οἰκέτας  ἰδίους   δύο Σεύθαν τε καὶ Τέχνωνα
[35]   ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς  Ἀργείους   καὶ Φλιασίους εἰς τὴν πολιτείαν,
[23]   πράξει πρέποντα, καὶ συνέπεισε τοὺς  Κορινθίους   Ἀχαιοὺς γενέσθαι, καὶ τῶν πυλῶν
[23]   οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς τοὺς  Κορινθίους.   ἐπιστήσας δὲ ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν
[43]   πεζοὺς δισμυρίους Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ  χιλίους   καὶ τριακοσίους ἀπήντα μετὰ τῶν
[29]   τῶν δ' ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ  χιλίους   πεντακοσίους. δ' Ἄρατος οὕτως
[28]   διὰ τῆς χώρας πορευομένους ὡς  πολεμίους   ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν καὶ
[19]   ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς τοὺς  πολεμίους   διαγωνίσηται περὶ τῆς ψυχῆς, ἐνέχυρον
[31]   μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ τοὺς  πολεμίους,   ἐν τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους δι'
[22]   τέλος δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι τοὺς  πολεμίους,   καὶ καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας ἦσαν
[21]   ἔφυγε βοῶν ἔνδον εἶναι τοὺς  (πολεμίους.   καὶ μετὰ μικρὸν αἵ τε
[44]   ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς  πολεμίους.   καὶ περὶ τὴν Κορινθίων> πόλιν
[28]   χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς  πολεμίους   καὶ πολὺ πλείονας ἐκείνων καταβαλόντες
[33]   καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα τοὺς  πολεμίους.   οὐ μὴν δοκεῖ πιθανῶς ἀπολογεῖσθαι.
[43]   θάλατταν εἰς Πηγάς, λαθὼν τοὺς  πολεμίους,   οὐ πάνυ τι θαρρῶν τὸν
[51]   ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον, καὶ τοὺς  Μεσσηνίους   αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ μὴ
[50]   συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς τοὺς  Μεσσηνίους,   ἐπελθὼν Ἄρατος αὐτός τε
[48]   ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ πρὸς  Λακεδαιμονίους   ἁμαρτόντας μετριότης τοῦ νεανίσκου, καὶ
[30]   εἶναι δοκούσας (καὶ στρατείαν ἐπὶ  Λακεδαιμονίους   παρήγγελλεν. ἐνιστάμενος δ' Ἄρατος
[1]   φησι τοὺς ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς  ἀξίους   ὄντας, ὑποδυομένους δὲ προγόνων τινῶν
[43]   τῆς δυνάμεως ἦγε δὲ πεζοὺς  δισμυρίους   Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ
[35]   προσεδέξαντο μὲν τοὺς Ἀργείους καὶ  Φλιασίους   εἰς τὴν πολιτείαν, ἐνιαυτῷ δ'
[43]   Μακεδόνας, ἱππεῖς δὲ χιλίους καὶ  τριακοσίους   ἀπήντα μετὰ τῶν δημιουργῶν
[38]   Κλεομένους πατρῳόν, ἐν κρατήσας  τριακοσίους   μὲν ἀπέκτεινε, ζῶντα δὲ τὸν
[22]   (τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε τοὺς  τριακοσίους.   οἱ δ' ὥσπερ ἐξ ἐνέδρας
[24]   ἵππους δὲ πεντακοσίους καὶ Σύρους  τετρακοσίους   ἀπέδοτο· τόν τ' Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον
[21]   ὅπλων νυκτερεύειν, ἀναλαβὼν δὲ λογάδας  τετρακοσίους,   οὐδ' αὐτοὺς εἰδότας τὰ πραττόμενα
[24]   εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ  πεντακοσίους   καὶ Σύρους τετρακοσίους ἀπέδοτο· τόν
[29]   δ' ἄλλων ἔπεσον (ὑπὲρ χιλίους  πεντακοσίους.   δ' Ἄρατος οὕτως λαμπρῶς
[32]   τὴν πόλιν ἐξελάσαι κατὰ κράτος,  ἑπτακοσίους   δ' (ἀπο( κτεῖναι. τὸ δ'
[14]   τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς  πλουσίους   διάλυσις καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ
[22]   τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ τοὺς  βασιλικοὺς   συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ' ἀσφαλῶς ἐδόκει
[34]   μὲν ἀσχόλων ὄντων διά τινας  προσοίκους   καὶ ὁμόρους πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ
[36]   ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ τοὺς  μετοίκους   πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ μόνος,
[44]   ταῖς Πηγαῖς δόντες καὶ λαβόντες  ὅρκους,   εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ τοὺς πολεμίους.
[21]   δ' Ἐργῖνος ἑπτὰ λαβὼν  νεανίσκους   ἐσταλμένους ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ
[29]   χρεία παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ τοὺς  ἀστραγάλους   ἀπέρχοιτο καραδοκήσων πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον.
[6]   πάνθ' ὁρῶντες ἐξηπάτηντο καὶ πρὸς  ἀλλήλους   ἀναγελῶντες ἔλεγον· οὐδὲν ἦν ἄρα
[31]   ἐν ταῖς οἰκίαις ἦσαν, ἐξωθοῦντες  ἀλλήλους   καὶ διαμαχόμενοι περὶ τῶν χρημάτων,
[39]   βλασφημίαι, μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν  ἀλλήλους   κακῶς λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα
[15]   κακοήθεις, διημιλλῶντο ταῖς ἐπιστολαῖς πρὸς>  ἀλλήλους,   πολλὰ καὶ δυσχερῆ κατὰ τοῦ
[6]   κλωπείαις χρωμένων καὶ καταδρομαῖς ἐπ'  ἀλλήλους·   τὰς δὲ κλίμακας Εὐφράνωρ
[8]   ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο πρὸς (τοὺς  φίλους   ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ' οἰκίας. καὶ
[41]   ἄλλον εἴασε, μεταπεμψάμενος δὲ τοὺς  φίλους   αὐτοῦ καὶ τοὺς διοικητάς, ἐκέλευε
[22]   φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς, ἐπιθαρρύνοντες τοὺς  φίλους·   τε πανσέληνος ἀπέφαινε τὰ
[39]   πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ  φίλους   καὶ συμμάχους αὐτὸν ἥκειν μετὰ
[42]   ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἔχων δέκα  φίλους   καὶ τὸν υἱὸν ἤδη νεανίαν
[8]   πράξει, εἶναι δὲ πολλοὺς καὶ  ἄλλους   ἐν (τῇ πόλει τοὺς συνεργοῦντας.
[21]   ὑπερβιβάσας ἑκατὸν ἄνδρας, τοὺς δ'  ἄλλους   ἕπεσθαι κελεύσας ὡς ἂν δύνωνται
[43]   τὸν Ἄρατον ἔφρασε, τοὺς μὲν  ἄλλους   ἠσπάσατο μετρίως καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον
[22]   οἷς ἐπέθεντο πρώτοις, τοὺς δ'  ἄλλους   καὶ τὸν Ἀρχέλαον φοβήσαντες ἐτρέψαντο
[26]   μὲν ἔχων σύμμαχον, τρέφων δὲ  πολλοὺς   ἕνεκα τῆς τοῦ σώματος ἀσφαλείας,
[8]   κοινωνοῦντα τῇ πράξει, εἶναι δὲ  πολλοὺς   καὶ ἄλλους ἐν (τῇ πόλει
[22]   τῶν βασιλικῶν ἡγεμὼν στρατιώτας ἔχων  πολλοὺς   μετὰ κραυγῆς ἀνέβαινε καὶ σαλπίγγων,
[6]   καὶ> Ξενοφίλου τῶν ἀρχικλώπων οὐ  πολλοὺς   στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος ὡς
[38]   καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος καὶ  πολλοὺς   τῶν μετοίκων ἐμβαλὼν εἰς τὴν
[43]   Ἀντίγονος ἑστίασιν ἐν Κορίνθῳ, καὶ  πολλοὺς   ὑποδεχόμενος τὸν Ἄρατον ἐπάνω κατέκλινεν
[15]   Αἰγύπτιον ἐθαύμαζε πλοῦτον, ἐλέφαντας καὶ  στόλους   καὶ αὐλὰς ἀκούων, νυνὶ δ'
[45]   καὶ γὰρ εἰ δεινὸν ἄνδρας  ὁμοφύλους   καὶ συγγενεῖς οὕτω μεταχειρίσασθαι δι'
[38]   δ' μὲν πρὸς τοὺς  ὄχλους   ὀργὴ πρόφασις εἶναι λεγομένη τῆς
[32]   καὶ τρέπουσαν ἀεὶ κατὰ τοὺς  Αἰτωλοὺς   ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι καὶ (παρελέσθαι
[33]   συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς τοὺς  Αἰτωλοὺς   ἐποίησε. (Τοὺς δ' Ἀθηναίους σπουδάζων
[33]   Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν πρὸς τοὺς  Αἰτωλούς,   καὶ Πανταλέοντι τῷ πλεῖστον Αἰτωλῶν
[32]   τοιοῦτον, ἀλλά φησι τρεψάμενος τοὺς  Αἰτωλοὺς   καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς τὴν
[47]   ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν τοὺς  Αἰτωλοὺς   παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν ὥσπερ
[48]   ἡμέραις ὀλίγαις, τε πρὸς  Αἰτωλοὺς   στρατεία γενομένη θαυμαστῶς ἐνεργός, εὐπειθείας
[17]   ἐγκρατῶς φυλαττούσης, ἀμελεῖν προσποιούμενος ἔθυε  γάμους   αὐτῶν ἐν Κορίνθῳ, καὶ θέας
[17]   μὲν Ἀμοιβέα, χαίρειν δὲ τοὺς  γάμους   ἐάσας, ἀνῄει πρὸς τὸν Ἀκροκόρινθον
[34]   διά τινας προσοίκους καὶ ὁμόρους  πολέμους,   Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων, ἐπίδοσιν μεγάλην
[49]   τοὺς στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων, εἰ  νόμους   κατὰ τῶν πολλῶν οὐκ ἔχουσιν,
[7]   ἀποπηδήσαντα τὸν δὲ κηπουρὸν ἐγκεκλεικώς.  ἀθύμους   δὲ τοὺς πλείστους γενομένους καὶ
[17]   δι' ἀγορᾶς αὐλητρίδας ἔχων καὶ  στεφάνους   περικείμενος, ἀνὴρ γέρων καὶ τηλικαύταις
[6]   αὐτοῦ δι' ἀγορᾶς μὲν  στεφάνους   φέρων, δὲ λαμπάδας ὠνούμενος,
[1]   εἴη τὸ μεμνῆσθαι τῶν ἀπὸ  γένους   (ἀρίστων, ἀκούοντας περὶ αὐτῶν ἀεί
[1]   οἰκεῖα συνάπτοντες, ὡς καὶ τοῦ  γένους   καὶ τοῦ βίου καθηγεμόνας εὐφημοῦσι.
[34]   Κορίνθῳ, καὶ διατριβὴν οἱ τοῦ  Διογένους   καὶ γέλωτα πολὺν παρασχόντες ἀπηλλάγησαν.
[30]   νέος καὶ λόγους ψευδεῖς καὶ  κενοὺς   λεγομένους περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου
[29]   Κλεωνὰς ἔτι νυκτὸς οὔσης καὶ  συνταξαμένους   ἐπὶ μάχην ἀγνοεῖσθαι καὶ λανθάνειν
[6]   σκοταίους, φάσκοντας ὁδοιπόρους εἶναι, καὶ  καταυλισαμένους   αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ τοὺς
[28]   ᾔσθετο πλείονας γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον  ἀνθισταμένους   τοὺς περὶ τὸν τύραννον, οὐκ
[31]   κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας τοὺς  συνισταμένους   καὶ προσβοηθοῦντας. ~Ἐν τούτῳ δὲ
[45]   δ' εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν πέδαις  δεδεμένους,   παῖδας δὲ καὶ γυναῖκας ἠνδραποδίσαντο,
[38]   ἔν τινι λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν  τιθεμένους   εὐγένειαν. (καὶ μέν> τοι καὶ>
[25]   παρημελημένα (κομίζουσιν εἰς Ἄργος ἀπέστειλε.  Χαριμένους   δὲ τοῦ μάντεως προσλαβόντος ἐπὶ
[25]   καὶ δι' ἑαυτῶν ἔπραττον, τοῦ  Χαριμένους   καταγνόντες. αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ
[21]   δ' Ἐργῖνος ἑπτὰ λαβὼν νεανίσκους  ἐσταλμένους   ὁδοιπορικῶς, ἔλαθε τῇ πύλῃ προσμείξας,
[30]   καὶ λόγους ψευδεῖς καὶ κενοὺς  λεγομένους   περὶ τυραννίδος, ὡς μακαρίου καὶ
[38]   διαλέγεσθαι, καὶ τοὺς Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι  δεομένους   Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι τὸν Ἀντίγονον· οὗτοι
[37]   πλατειῶν, ἐν οἷς ἐπιθεμένου τοῦ  Κλεομένους,   ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος τὸν κάλλιστον
[38]   πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ  Κλεομένους   ἐπιβαίνοντος οὐδ' ἐμπλεκομένου ταῖς πολιτικαῖς
[35]   κωλύσας, περὶ τὸ Παλλάντιον τοῦ  Κλεομένους   ἐπιφανέντος αὐτοῖς, μάχην συνάψαι τὸν
[36]   τὸ Λύκαιον ἡττηθεὶς ὑπὸ τοῦ  Κλεομένους   ἔφευγε, καὶ πλανηθεὶς νυκτὸς ἔδοξε
[39]   δὲ κἀκεῖνος ἐπιστολὰς κατὰ τοῦ  Κλεομένους,   καὶ ἐφέροντο λοιδορίαι καὶ βλασφημίαι,
[44]   Ἀργεῖοι προεξαναστάντες ἐπέθεντο τοῖς τοῦ  Κλεομένους   καὶ κατέκλεισαν εἰς τὴν ἀκρόπολιν,
[39]   Μαντίνειαν, πάλιν ἑλόντος αὐτὴν τοῦ  Κλεομένους,   καὶ μάχῃ μεγάλῃ περὶ τὸ
[36]   ἐπέπεσε Μαντινεῦσι, συμμάχοις οὖσι τοῦ  Κλεομένους.   καὶ τὴν πόλιν ἑλών, φρουρὰν
[44]   ἀγῶνες ἦσαν, εὖ πεφραγμένου τοῦ  Κλεομένους   (καὶ τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων προθύμως.
[38]   ὑφορώμενον τὸ θράσος τὸ τοῦ  Κλεομένους,   κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ
[38]   ἄγοντος αὐτοὺς καὶ φέροντος (τοῦ  Κλεομένους.   ὁμοίως δὲ καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε
[38]   μάχην ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν τὸν  Κλεομένους   πατρῳόν, ἐν κρατήσας τριακοσίους
[42]   ἐκάλουν. ἦν δὲ κίνδυνος, τοῦ  Κλεομένους   πρὸς τῇ πόλει στρατοπεδεύοντος, διελθεῖν.
[38]   ἐνθουσιᾷ γὰρ ὅταν ἅψηται τοῦ  Κλεομένους   ὑπ' εὐνοίας, καὶ καθάπερ ἐν
[8]   μάλιστα τοὺς Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν,  οἰομένους   τὸν κυνηγὸν ἐπικρύπτειν κοινωνοῦντα τῇ
[7]   ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους δὲ τοὺς πλείστους  γενομένους   καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν
[29]   φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε τοὺς Ἀχαιοὺς  ἑπομένους   οὕτω μὲν εὐτάκτως, οὕτω δὲ
[1]   ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς ἀξίους ὄντας,  ὑποδυομένους   δὲ προγόνων τινῶν ἀρετὰς καὶ
[28]   ἐν Ἄργει, διὰ τῆς χώρας  πορευομένους   ὡς πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς
[35]   καὶ διαλύσηται τοὺς παρ' αὐτῷ  στρατευομένους,   καὶ τῶν χρημάτων ποριζομένων (ὁ
[32]   ἱεροῦ καὶ κατέβλεψεν εἰς τοὺς  μαχομένους   ἄνωθεν ἔχουσα τὴν τριλοφίαν, αὐτοῖς
[5]   δύο Σεύθαν τε καὶ Τέχνωνα  κατασκεψομένους   τὸ τεῖχος, ἐγνωκὼς εἰ δύναιτο
[40]   λαβών, τοὺς μὲν ἐν Σικυῶνι  διεφθαρμένους   ἀπέκτεινε, τοὺς δ' ἐν Κορίνθῳ
[28]   πάντας τῶν Ἀχαιῶν, ὅσους ἔλαβον  ἠγωνισμένους   ἐν Ἄργει, διὰ τῆς χώρας
[47]   ἀγυμνάστους ὄντας καὶ ταῖς διανοίαις  ἐκλελυμένους   πρὸς τὸν πόλεμον, ἡττᾶται (περὶ
[25]   δὲ τοὺς ἀρίστους τῶν προσοίκων  αὐτονομουμένους,   Ἀργείοις δὲ δουλεύουσιν ἀχθόμενος, ἐπεβούλευεν
[38]   φρουρᾷ καὶ (τοῖς ὁμήροις ὥσπερ  χαλινουμένους   ἀνασχέσθαι. καίτοι πᾶσαν Ἄρατος
[35]   τὴν πόλιν, καὶ ζηλώσαντα Λυδιάδην  ἔθνους   τηλικούτου μετ' εὐφημίας καὶ τιμῆς
[21]   ἐν τῷ σκιαζομένῳ τῆς σελήνης,  ἐκείνους   δὲ προσιόντας ἐξ (ἐναν( τίας
[43]   γὰρ ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ ὧν  ἐκείνους   κακῶς ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα
[30]   τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν  ἐκείνους,   ὡς ἔσται ποθ' ἱέραξ, οὕτως
[6]   μειράκιον εἰς ἡδονὰς καὶ πότους  μεθημερινοὺς   τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια καταχρώμενον.
[13]   τε μίσει τῷ πρὸς τοὺς  (τυράννους   ἐξαγόμενον κελεύειν καθαιρεῖν. τὸν οὖν
[10]   καὶ συσκευάσασθαι κρύφα πόλεις καὶ  τυράννους   ἐπηβολώτατος. διὸ καὶ πολλὰ τῶν
[35]   καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς τοὺς  τυράννους   ἔχοντος, αὑτῷ δὲ πείσας τὴν
[29]   βωμολοχίας παρείλετο τῶν κολακευόντων τοὺς  τυράννους   καὶ διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων, ὡς
[28]   ἀπαραίτητος ἐν τῷ μισεῖν τοὺς  τυράννους.   ~Ὀλίγῳ δ' ὕστερον ἀκούσας τὸν
[3]   καὶ διάπυρον μῖσος ἐπὶ τοὺς  τυράννους·   τρεφόμενος δὲ παρὰ τοῖς ἐν
[2]   Τιμοκλείδαν ἄρχοντα καὶ Κλεινίαν, ἄνδρας  ἐνδόξους   τὰ μάλιστα καὶ ἐν δυνάμει
[32]   δένδρα ποιεῖν ἄφορα καὶ (καρ(  ποὺς   ἀπαμβλίσκειν δι' ὧν ἂν κομίζηται.
[24]   νεῶν μὲν εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν,  ἵππους   δὲ πεντακοσίους καὶ Σύρους τετρακοσίους
[6]   διεδόθη λόγος ὡς ἐπὶ τὰς  ἵππους   τὰς βασιλικὰς εἰς τὴν Σικυωνίαν
[9]   δυνάμεων τηλικούτων καὶ τυραννίδων διεφύλαξαν  ἐλευθέρους,   ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων
[24]   βούλοιτο χρώμενος. Ἀθηναίοις δὲ τοὺς  ἐλευθέρους   ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, ἀρχὰς ἀποστάσεως
[43]   προσχωρεῖν ἐγγυτέρω, καὶ δάπιδος κομισθείσης  ἀμφοτέρους   (ὁμοῦ περιέβαλον οἱ παῖδες, τότε
[39]   τριακοσίων· εἰ δ' ἀπιστεῖ, λαβεῖν  (ὁμήρους.   ταῦθ' ὕβριν εἶναι καὶ χλευασμὸν
[28]   οὐκ ἐτόλμησεν, ἀλλ' ἀπῆλθε, τοὺς  νεκροὺς   (ὑποσπόνδους ἀνελόμενος. οὐ μὴν ἀλλὰ
[34]   ὄντων διά τινας προσοίκους καὶ  ὁμόρους   πολέμους, Αἰτωλῶν δὲ συμμαχούντων, ἐπίδοσιν
[6]   τὸν κηπουρὸν ἀφικέσθαι σκοταίους, φάσκοντας  ὁδοιπόρους   εἶναι, καὶ καταυλισαμένους αὐτόν τε
[38]   πολιτικαῖς ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ τοὺς  ἐφόρους   ἀποκτείνας καὶ τὴν χώραν ἀναδασάμενος
[37]   μὴ διδόναι χρήματ' αὐτῷ μηδὲ  μισθοφόρους   τρέφειν, ἀλλ' αὑτῷ πορίζειν εἰ
[26]   τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς, τοὺς μὲν  δορυφόρους   καὶ φύλακας ἔξω παρεμβάλλειν ἐκέλευεν
[26]   τὰς ἄκρας καταλαμβανόντων καὶ τοὺς  δορυφόρους   τρεφόντων καὶ τὰ ὅπλα καὶ
[24]   ἐκυρίευσεν, ἵππους δὲ πεντακοσίους καὶ  Σύρους   τετρακοσίους ἀπέδοτο· τόν τ' Ἀκροκόρινθον
[30]   μεταβαλόμενος, πρῶτον μὲν ἑαυτὸν ἐλευθερῶσαι  μίσους   καὶ φόβου καὶ φρουρᾶς καὶ
[54]   καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε καὶ  μίσους   ὅλην τὴν βασιλείαν πρὸς αὑτόν.
[28]   καὶ ἀσφάλεια, πάντας τῶν Ἀχαιῶν,  ὅσους   ἔλαβον ἠγωνισμένους ἐν Ἄργει, διὰ
[2]   τῷ Κλεινίου ἀδελφῷ γεγαμημένης, ὄνομα  (Σωσοῦς.   αὕτη δὲ καὶ τὸ ἦθος
[29]   ἀεὶ δὲ ταῦτα πάσχοντα παρὰ  τοὺς   ἀγῶνας. ~Ὡς δ' οὖν τὸν
[32]   ἐξενεγκαμένην καὶ τρέπουσαν ἀεὶ κατὰ  τοὺς   Αἰτωλοὺς ἀντιπρόσωπον, ἔκφρονας καταστῆσαι καὶ
[33]   καὶ συμμαχίαν τοῖς Ἀχαιοῖς πρὸς  τοὺς   Αἰτωλοὺς ἐποίησε. (Τοὺς δ' Ἀθηναίους
[33]   Ἄρατος ἔπραττε φιλίαν πρὸς  τοὺς   Αἰτωλούς, καὶ Πανταλέοντι τῷ πλεῖστον
[32]   εἴρηκε τοιοῦτον, ἀλλά φησι τρεψάμενος  τοὺς   Αἰτωλοὺς καὶ φεύγουσι συνεισπεσὼν εἰς
[47]   τὰς ἐλπίδας, ὥστε πολλάκις λαβὴν  τοὺς   Αἰτωλοὺς παρασχόντας ἀνέχεσθαι καὶ περιορᾶν
[25]   αἰσθόμενος δ' ἐκεῖνος ὀργῇ κατεμήνυσε  τοὺς   ἄνδρας ἤδη βαδίζοντας ἐπὶ τὸν
[21]   τισὶ καὶ οἰκοπέδοις, ἐνέδραν ἐπὶ  τοὺς   ἄνδρας καθίζει· καὶ τρεῖς μὲν
[39]   τῆς δυνάμεως, φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις  τοὺς   ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους καὶ
[17]   κεχρημένος, ἐκώμαζε δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων  (τοὺς   ἀπαντῶντας. οὕτως ἄρα καὶ λύπης
[8]   τῶν κωδώνων παρωξύνθαι. τοῦτο μάλιστα  τοὺς   Ἀράτου στρατιώτας ἐπέρρωσεν, οἰομένους τὸν
[35]   προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν  τοὺς   Ἀργείους καὶ Φλιασίους εἰς τὴν
[54]   τῶν συντελούντων. (ἀποκτείνων δ' ἀεὶ  τοὺς   ἀρίστους καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε
[25]   κοινῆς προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ  τοὺς   ἀρίστους τῶν προσοίκων αὐτονομουμένους, Ἀργείοις
[29]   αὐτοῦ χρεία παρόντος βεβλῆσθαι γὰρ  τοὺς   ἀστραγάλους ἀπέρχοιτο καραδοκήσων πόρρωθεν τὸ
[1]   μὴ κακοδαίμονες υἱοί; καί φησι  τοὺς   ἀφ' αὑτῶν οὐδενὸς ἀξίους ὄντας,
[23]   ἐπιστήσας δὲ ταῖς παρόδοις ἑκατέρωθεν  τοὺς   Ἀχαιούς, αὐτὸς ἀπὸ τῆς σκηνῆς
[35]   ἴδιον αὐτοῦ πολίτευμα τοῦτο πρὸς  τοὺς   Ἀχαιοὺς γενέσθαι, τοῦ μὲν Ἀράτου
[48]   ἀπὸ τῆς ἐναντίας στάσεως, ἐσπούδασε  τοὺς   Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι (στρατηγὸν Ἐπήρατον. ὡς
[31]   καὶ συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν μάχην  τοὺς   Ἀχαιούς, ἐναντιωθεὶς καὶ πολλὰ μὲν
[24]   Τροιζήνιοι μετ' Ἐπιδαυρίων συνετάχθησαν εἰς  τοὺς   Ἀχαιούς, ἔξοδόν τε πρώτην θέμενος
[34]   Κόρινθον, ἐξίστασθαι τῆς πόλεως κελεύων  τοὺς   Ἀχαιούς, ἐπειδή< περ> Ἄρατος (ἀπέθανεν·
[29]   τὰς ὁδοὺς φυλακαῖς διαλαβών, ἦγε  τοὺς   Ἀχαιοὺς ἑπομένους οὕτω μὲν εὐτάκτως,
[38]   ὑπέμεινε, καὶ πρὸς Ὀρχομενὸν ἐξαγαγὼν  τοὺς   Ἀχαιούς, μάχην ἔθετο πρὸς Μεγιστόνουν
[30]   ἀρχήν, καὶ τὴν πόλιν εἰς  τοὺς   Ἀχαιοὺς μετεκόμισεν. ἐφ' οἷς μεγαλύνοντες
[35]   ἔχοντι καὶ παραβόλως αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι  τοὺς   Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ
[38]   αἰτία (δ' ἀληθὴς τὰ περιεστῶτα  τοὺς   Ἀχαιούς, οὐκέθ' ὡς πρότερον ἀτρέμα
[33]   πολλῶν ἐθνῶν καὶ δυναστῶν ἐπὶ  τοὺς   Ἀχαιοὺς συνισταμένων, εὐθὺς Ἄρατος
[47]   τοῦ βοηθῆσαι Μεσσηνίοις. καὶ συναγαγὼν  τοὺς   Ἀχαιούς, τοῖς τε σώμασιν ἀγυμνάστους
[16]   Ἀθηναῖος ἔν τινι μάχῃ πρὸς  τοὺς   βασιλέως στρατηγοὺς εὐτυχήσας, ἔγραψε τῷ
[22]   πύλας τῶν Κορινθίων προθύμως καὶ  τοὺς   βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ' ἀσφαλῶς
[27]   τὸ τεῖχος ἀνέβη παραβόλως, καὶ  τοὺς   (βοη( θοῦντας ἐνταῦθα τῶν φυλάκων
[17]   χαίρειν μὲν Ἀμοιβέα, χαίρειν δὲ  τοὺς   γάμους ἐάσας, ἀνῄει πρὸς τὸν
[33]   Ἀχαιοῖς πρὸς τοὺς Αἰτωλοὺς ἐποίησε.  (Τοὺς   δ' Ἀθηναίους σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη
[21]   Ἄρατος ὑπερβιβάσας ἑκατὸν ἄνδρας,  τοὺς   δ' ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας ὡς
[22]   καὶ διαφθείρουσιν οἷς ἐπέθεντο πρώτοις,  τοὺς   δ' ἄλλους καὶ τὸν Ἀρχέλαον
[2]   καὶ οἰκείων τοὺς μὲν ἐξέβαλε,  τοὺς   δ' ἀνεῖλεν· ἐζήτει δὲ καὶ
[45]   δ' ἄλλων τοὺς μὲν ἀπέδοντο,  τοὺς   δ' εἰς Μακεδονίαν ἀπέστειλαν πέδαις
[40]   μὲν ἐν Σικυῶνι διεφθαρμένους ἀπέκτεινε,  τοὺς   δ' ἐν Κορίνθῳ πειρώμενος ἀναζητεῖν
[9]   μὲν ὑπὸ Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα,  τοὺς   δ' ἐπὶ τῶν ἔμπροσθεν τυράννων
[26]   παρεμβάλλειν ἐκέλευεν ἐν (τῷ περιστύλῳ,  τοὺς   δ' οἰκέτας ὁπότε δειπνήσαι τάχιστα
[13]   ἄλλο δ' οὐδὲν ἐτόλμησε παραβαλεῖν·  τοὺς   δὲ πόδας ἐξαλειφομένου τοῦ (Ἀριστρά(
[41]   δὲ τοὺς φίλους αὐτοῦ καὶ  τοὺς   διοικητάς, ἐκέλευε πάντα διοικεῖν καὶ
[26]   τῶν τὰς ἄκρας καταλαμβανόντων καὶ  τοὺς   δορυφόρους τρεφόντων καὶ τὰ ὅπλα
[24]   τι βούλοιτο χρώμενος. Ἀθηναίοις δὲ  τοὺς   ἐλευθέρους ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, ἀρχὰς
[36]   κατ' αὐτοῦ πολὺς ἐξεφοίτησεν εἰς  τοὺς   Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ καὶ τοὺς
[29]   ἔλαβε τὸ Ἄργος οὐδ' ἠλευθέρωσε  τοὺς   ἐν αὐτῷ, τῶν περὶ Ἀγίαν
[9]   τῆς οἰκίας ἀναφθείσης, ὥστε θαυμάσαντας  τοὺς   ἐν Κορίνθῳ παρὰ μικρὸν ὁρμῆσαι
[38]   τοῦ πρώτου Μακεδόνων ἡγεμόνα ποιεῖσθαι  τοὺς   ἔν τινι λόγῳ τὴν Ἑλληνικὴν
[38]   ταῖς πολιτικαῖς ἀρχαῖς, ἀλλ' ἐπεὶ  τοὺς   ἐφόρους ἀποκτείνας καὶ τὴν χώραν
[17]   ταῖς φροντίσιν, ὅπως ἀφαιρήσεται δόλῳ  τοὺς   ἔχοντας, ἐπεὶ φανερῶς ἀνέλπιστος ἦν
[12]   κομιζόμενα καὶ τὴν ναῦν καὶ  τοὺς   θεράποντας (ἀπέφηνε πολέμια καὶ κατέσχε.
[37]   καὶ τὸν Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο  τοὺς   ἱππεῖς ὡς αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι
[26]   ὅπλα καὶ τὰς πύλας καὶ  τοὺς   καταρράκτας προβαλλομένων ὑπὲρ τῆς τοῦ
[23]   τῇ πράξει πρέποντα, καὶ συνέπεισε  τοὺς   Κορινθίους Ἀχαιοὺς γενέσθαι, καὶ τῶν
[23]   λόγων οἷς (ἔμελλε χρῆσθαι πρὸς  τοὺς   Κορινθίους. ἐπιστήσας δὲ ταῖς παρόδοις
[23]   πολὺν χρόνον σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν  τοὺς   κρότους καὶ τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων
[6]   καταυλισαμένους αὐτόν τε συγκλεῖσαι καὶ  τοὺς   κύνας· οὐ γὰρ ἦν ἄλλῃ
[30]   τῷ κόκκυγί φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι  τοὺς   λεπτοὺς ὄρνιθας, τι φεύγοιεν
[15]   ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν. τούτους  τοὺς   λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ φθονεροὶ
[45]   τρέφειν δὲ καὶ (μισθοδοτεῖν ἠναγκάζοντο  τοὺς   Μακεδόνας, θυσίας δὲ καὶ πομπὰς
[33]   ὅτι σπονδὰς πεποιημένων αὐτῶν πρὸς  τοὺς   Μακεδόνας καὶ ἀνοχὰς ἀγόντων, (ἐπεχείρησε
[32]   τοῦ ἱεροῦ καὶ κατέβλεψεν εἰς  τοὺς   μαχομένους ἄνωθεν ἔχουσα τὴν τριλοφίαν,
[38]   κρύφα τῷ Ἀντιγόνῳ διαλέγεσθαι, καὶ  τοὺς   Μεγαλοπολίτας προκαθιέναι δεομένους Ἀχαιῶν ἐπικαλεῖσθαι
[43]   αὐτῷ προσιόντα τὸν Ἄρατον ἔφρασε,  τοὺς   μὲν ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως καὶ
[45]   πρώτους ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων  τοὺς   μὲν ἀπέδοντο, τοὺς δ' εἰς
[53]   αὐτοῖς τεθῆναι τὸ σῶμα. καὶ  τοὺς   μὲν Ἀχαιοὺς ἔπεισαν ἐφιέναι, νόμου
[26]   πόλει ζῶντα τῶν ἐχθρῶν ὑπολελοιπώς,  τοὺς   μὲν δορυφόρους καὶ φύλακας ἔξω
[40]   ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον Ἄρατος λαβών,  τοὺς   μὲν ἐν Σικυῶνι διεφθαρμένους ἀπέκτεινε,
[45]   κρατήσαντες γὰρ αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου,  τοὺς   μὲν ἐνδοξοτάτους καὶ πρώτους ἀπέκτειναν,
[2]   καὶ τῶν φίλων καὶ οἰκείων  τοὺς   μὲν ἐξέβαλε, τοὺς δ' ἀνεῖλεν·
[9]   τύχη διεφύλαξε. (Κατήγαγε δὲ φυγάδας,  τοὺς   μὲν ὑπὸ Νικοκλέους ἐκπεπτωκότας ὀγδοήκοντα,
[51]   πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς Πελοπόννησον, καὶ  τοὺς   Μεσσηνίους αὖθις ἐπιχειρήσας φενακίζειν καὶ
[50]   καὶ συγκρούοντος ἔτι μᾶλλον ἑαυτοῖς  τοὺς   Μεσσηνίους, ἐπελθὼν Ἄρατος αὐτός
[21]   καὶ τὸν πυλωρὸν ἀποκτιννύουσι καὶ  τοὺς   μετ' αὐτοῦ φύλακας. (ἅμα δ'
[36]   πόλιν ἑλών, φρουρὰν ἐνέβαλε καὶ  τοὺς   μετοίκους πολίτας ἐποίησεν αὐτῶν, καὶ
[28]   τύραννον, οὐκ ἐτόλμησεν, ἀλλ' ἀπῆλθε,  τοὺς   νεκροὺς (ὑποσπόνδους ἀνελόμενος. οὐ μὴν
[38]   κυβερνήτην ἀφέντα καὶ προέμενον ἑτέρῳ  τοὺς   οἴακας, ὅτε καλῶς εἶχε (καὶ
[37]   χαράδραν ἐπέστησε καὶ κατεκώλυσε (διαβῆναι  τοὺς   ὁπλίτας· δὲ Λυδιάδης περιπαθῶν
[37]   εἰς τὴν φάλαγγα καὶ συνταράξαντες  τοὺς   ὁπλίτας, ὅλον τὸ στράτευμα τῆς
[38]   ἐδόκει δ' μὲν πρὸς  τοὺς   ὄχλους ὀργὴ πρόφασις εἶναι λεγομένη
[35]   Ἄρατον, ὅπως ἀπαλλάξῃ καὶ διαλύσηται  τοὺς   παρ' αὐτῷ στρατευομένους, καὶ τῶν
[40]   βοᾶν ἀτάκτως ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ  τοὺς   περὶ θύρας ὄντας εἴσω παριέναι·
[35]   γὰρ αὐτοῦ δι' ὀργήν, ἀπήλασαν  τοὺς   (περὶ τὸν Ἀριστόμαχον· ἐπεὶ δὲ
[28]   πλείονας γεγονότας καὶ θαρραλεώτερον ἀνθισταμένους  τοὺς   περὶ τὸν τύραννον, οὐκ ἐτόλμησεν,
[7]   δὲ κηπουρὸν ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους δὲ  τοὺς   πλείστους γενομένους καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι
[14]   κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς  τοὺς   πλουσίους διάλυσις καὶ ὁμόνοια, τῷ
[19]   ὑποτιθέντος, ὅπως παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς  τοὺς   πολεμίους διαγωνίσηται περὶ τῆς ψυχῆς,
[31]   ὥρμησε μετὰ τῶν παρόντων ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους, ἐν τῷ κρατεῖν ἀσθενεστάτους
[22]   σθαι. τέλος δὲ συνερείσαντες ἐξωθοῦσι  τοὺς   πολεμίους, καὶ καθυπέρτεροι τῆς ἄκρας
[21]   κεφαλήν, ἔφυγε βοῶν ἔνδον εἶναι  τοὺς   (πολεμίους. καὶ μετὰ μικρὸν αἵ
[44]   λαβόντες ὅρκους, εὐθὺς ἐβάδιζον ἐπὶ  τοὺς   πολεμίους. καὶ περὶ τὴν Κορινθίων>
[28]   λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι  τοὺς   πολεμίους καὶ πολὺ πλείονας ἐκείνων
[33]   παρόντα, καὶ διαφυγεῖν (οὕτως ἐξαπατήσαντα  τοὺς   πολεμίους. οὐ μὴν δοκεῖ πιθανῶς
[43]   κατὰ θάλατταν εἰς Πηγάς, λαθὼν  τοὺς   πολεμίους, οὐ πάνυ τι θαρρῶν
[45]   ἐπώνυμος τῶν ἀπολεσάντων καὶ ἀνελόντων  τοὺς   πολίτας. ~Ἐκ τούτου Κλεομένης μὲν
[8]   ὡς Ἄρατος Κλεινίου παρακαλεῖ  τοὺς   πολίτας ἐπὶ τὴν ἐλευθερίαν. ~Τότε
[48]   ἐλοιδοροῦντο καὶ προσέκρουον αὐτῷ παρὰ  τοὺς   πότους μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ
[37]   τῶν ψιλῶν ἐκδραμόντων καὶ ὠσαμένων  τοὺς   Σπαρτιάτας ἄχρι τοῦ στρατοπέδου καὶ
[49]   τοῖς ἀνθρώποις, ἰδίᾳ μὲν ἐρωτῶν  τοὺς   στρατηγοὺς τῶν Μεσσηνίων, εἰ νόμους
[27]   τὸ τραῦμα μὴ δυνάμενος, ἀπήγαγε  τοὺς   στρατιώτας. ~Ἐπεὶ δὲ ταύτην ἀπέγνω
[36]   τοὺς Ἕλληνας· ἀνασωθεὶς δὲ καὶ  τοὺς   στρατιώτας συναγαγών, οὐκ ἠγάπησεν ἀσφαλῶς
[8]   καὶ ἄλλους ἐν (τῇ πόλει  τοὺς   συνεργοῦντας. οὐ μὴν ἀλλὰ τῷ
[31]   καὶ κατεπίμπλασαν ἐλαυνόμενοι προτροπάδην ἀπορίας  τοὺς   συνισταμένους καὶ προσβοηθοῦντας. ~Ἐν τούτῳ
[49]   δὲ μετὰ τῶν πολλῶν ἐπελθόντες  τούς   τ' ἄρχοντας ἀπέκτειναν καὶ τῶν
[7]   (ἄγαν ἐνοχλῶσιν αὐτοῖς. ἅμα δὲ  τοὺς   τὰς κλίμακας φέροντας προπέμψας, ὧν
[22]   περὶ (τὸν Ἄρατον, καὶ παρήλλαττε  τοὺς   τριακοσίους. οἱ δ' ὥσπερ ἐξ
[13]   αὖθίς τε μίσει τῷ πρὸς  τοὺς   (τυράννους ἐξαγόμενον κελεύειν καθαιρεῖν. τὸν
[35]   δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς  τοὺς   τυράννους ἔχοντος, αὑτῷ δὲ πείσας
[29]   καὶ βωμολοχίας παρείλετο τῶν κολακευόντων  τοὺς   τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων,
[28]   καὶ ἀπαραίτητος ἐν τῷ μισεῖν  τοὺς   τυράννους. ~Ὀλίγῳ δ' ὕστερον ἀκούσας
[3]   σφοδρὸν καὶ διάπυρον μῖσος ἐπὶ  τοὺς   τυράννους· τρεφόμενος δὲ παρὰ τοῖς
[49]   οὐκ ἔχουσιν, ἰδίᾳ δὲ πάλιν  τοὺς   τῶν πολλῶν προεστῶτας, εἰ χεῖρας
[29]   γὰρ οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε καὶ  τοὺς   φιλοσόφους ἐν ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας,
[8]   δ' ἀποκτείνας, εὐθὺς διεπέμπετο πρὸς  (τοὺς   φίλους ἀνακαλούμενος ἕκαστον ἀπ' οἰκίας.
[41]   οὐδ' ἄλλον εἴασε, μεταπεμψάμενος δὲ  τοὺς   φίλους αὐτοῦ καὶ τοὺς διοικητάς,
[22]   ἅμα φωνῇ διεσήμαινον ἑαυτούς, ἐπιθαρρύνοντες  τοὺς   φίλους· τε πανσέληνος ἀπέφαινε
[21]   ἀντιλάμποντα πρὸς τὴν σελήνην, μὴ  τοὺς   φύλακας οὐ λάθωσιν. ἤδη δὲ
[19]   καὶ τὸν Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων  δικαιοτάτους   καὶ κρατίστους γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ
[45]   αὐτῶν δι' Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν  ἐνδοξοτάτους   καὶ πρώτους ἀπέκτειναν, τῶν δ'
[54]   δ' ἀεὶ τοὺς ἀρίστους καὶ  συγγενεστάτους,   φρίκης ἐνέπλησε καὶ μίσους ὅλην
[31]   τοὺς πολεμίους, ἐν τῷ κρατεῖν  ἀσθενεστάτους   δι' ἀταξίαν καὶ ὕβριν (ὄντας.
[21]   τὸ Ἡραῖον. ἦν δὲ τοῦ  ἔτους   περὶ θέρος ἀκμάζον ὥρα,
[54]   καὶ παρέτρεψεν εἰς δεινὰς καὶ  ἀλλοκότους   ἐπιφοράς, πράξεων ἀτόπων καὶ σὺν
[10]   θηρίων τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ διὰ  σκότους   οὖσαι, μεθ' ἡμέραν ἀποτυφλοῦνται ξηρότητι
[6]   ὀρρωδεῖ μειράκιον εἰς ἡδονὰς καὶ  πότους   μεθημερινοὺς τὰ τῆς φυγῆς ἐφόδια
[48]   καὶ προσέκρουον αὐτῷ παρὰ τοὺς  πότους   μετὰ πολλῆς ἀσελγείας καὶ βωμολοχίας·
[17]   Κορίνθῳ, καὶ θέας ἐπετέλει καὶ  πότους   συνῆγε καθ' ἡμέραν, ὡς ἄν
[23]   χρόνον σιωπῇ δεχόμενος αὐτῶν τοὺς  κρότους   καὶ τὰς ἐπιβοήσεις, ἐπαινούντων μὲν
[30]   κόκκυγί φησιν Αἴσωπος ἐρωτῶντι τοὺς  λεπτοὺς   ὄρνιθας, τι φεύγοιεν αὐτόν,
[47]   τοὺς Ἀχαιούς, τοῖς τε σώμασιν  ἀγυμνάστους   ὄντας καὶ ταῖς διανοίαις ἐκλελυμένους
[7]   κηπουρὸν ἐγκεκλεικώς. ἀθύμους δὲ τοὺς  πλείστους   γενομένους καὶ κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν
[9]   καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ὡς  πλείστους   ἐλευθεροῦντες καὶ σῴζοντες διετέλουν. ~Ἦν
[54]   συντελούντων. (ἀποκτείνων δ' ἀεὶ τοὺς  ἀρίστους   καὶ συγγενεστάτους, φρίκης ἐνέπλησε καὶ
[25]   προνοίας τυγχάνωσιν. ~Ὁρῶν δὲ τοὺς  ἀρίστους   τῶν προσοίκων αὐτονομουμένους, Ἀργείοις δὲ
[19]   Ἐπαμεινώνδαν ἐπιστάμενος Ἑλλήνων δικαιοτάτους καὶ  κρατίστους   γεγονέναι δοκοῦντας ἐπὶ τῷ διώσασθαι
[9]   ἐπὶ τῶν ἔμπροσθεν τυράννων οὐκ  ἐλάττους   πεντακοσίων, οἷς μακρὰ μὲν
[44]   στρατηγὸς αἱρεθεὶς ὑπ' Ἀργείων, ἔπεισεν  αὐτοὺς   Ἀντιγόνῳ τά τε τῶν τυράννων
[34]   πρὸς ὀργὴν εὐθὺς ἐκστρατεύσας ἐπ'  αὐτούς,   ἄχρι τῆς Ἀκαδημείας προῆλθεν· εἶτα
[48]   Φίλιππος ὀργισθείς, εὐθὺς μὲν  αὐτοὺς   ἐζημίωσεν εἴκοσι ταλάντοις, ὕστερον δὲ
[21]   ἀναλαβὼν δὲ λογάδας τετρακοσίους, οὐδ'  αὐτοὺς   εἰδότας τὰ πραττόμενα (πλὴν ὀλίγων,
[42]   μὴν ἀλλὰ θαρρύνας καὶ παραμυθησάμενος  αὐτούς,   ἐξίππευσεν ἐπὶ τὴν θάλατταν, ἔχων
[38]   τῷ πολέμῳ μάλιστα, συνεχῶς ἄγοντος  αὐτοὺς   καὶ φέροντος (τοῦ Κλεομένους. ὁμοίως
[1]   τὰ δ' ἀναγινώσκοντες ἅπερ (οὖν)  αὐτοὺς   μιμεῖσθαι προσήκει· φιλαύτου γὰρ ἀνδρός,
[38]   τοῖς Ἀχαιοῖς δεομένοις καὶ ὑποβάλλουσιν  αὑτοὺς   διὰ τῶν πρεσβειῶν καὶ τῶν
[9]   πείθεσθαι καὶ ἀκολουθεῖν, οὐ μόνον  αὑτοὺς   ἐν μέσῳ πόλεων καὶ δυνάμεων
[47]   χερσὶ καὶ τοῖς Μακεδόνων ὅπλοις  αὑτοὺς   ὑπεσταλκότες, ἐν ἀργίᾳ πολλῇ καὶ
[12]   σὺν αὑτῷ Τιμάνθη, καὶ καταβαλόντες  ἑαυτοὺς   εἴς τινα (τόπον ὕλης γέμοντα
[22]   καὶ προσβαίνοντες ἅμα φωνῇ διεσήμαινον  ἑαυτούς,   ἐπιθαρρύνοντες τοὺς φίλους· τε
[22]   παλινσκίῳ λαγόνι τοῦ κρημνοῦ συστείλαντες  ἑαυτούς,   καὶ διεκαρτέρουν ἐνταῦθα περιπαθοῦντες καὶ
[25]   Ἀχαιῶν ἐν ἡλικίᾳ παρόντες ἔτυχον,  τούτους   ἀναλαβὼν Ἄρατος ἐβοήθει πρὸς
[40]   ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν (ὑπούλως ἔχοντες. ἐπὶ  τούτους   ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον Ἄρατος λαβών,
[38]   δὲ τοῖς ὑπομνήμασι λοιδορῶν διετέλει,  τούτους   ἐπάγεσθαι δεσπότας ταῖς πόλεσι, (συμμάχους
[7]   αὐτοῦ πτήξαντες ἐπὶ τῶν κλιμάκων,  τούτους   μὲν οὐ χαλεπῶς ἔλαθον, ἄλλης
[15]   καὶ ὑμᾶς ἀξιῶ φίλον (νομίζειν.  τούτους   τοὺς λόγους ὑπόθεσιν λαβόντες οἱ
[45]   Ἀντιγόνου, τοὺς μὲν ἐνδοξοτάτους καὶ  πρώτους   ἀπέκτειναν, τῶν δ' ἄλλων τοὺς
[53]   νόμῳ δεισιδαιμονίας προσούσης, ἔπεμψαν εἰς  Δελφοὺς   ὑπὲρ τούτων ἐρησόμενοι τὴν Πυθίαν.
[29]   οὕτως ἴσχυσεν, ὥστε καὶ τοὺς  φιλοσόφους   ἐν ταῖς σχολαῖς ζητοῦντας, εἰ
[10]   εὐτάρακτος φύσει, πρὸς δὲ τὰς  ἐπικρύφους   (καὶ λαθραίους ἀναθαρσοῦσα πράξεις. τὴν
[39]   ἀξιοῦντας, ὡς παρὰ φίλους καὶ  συμμάχους   αὐτὸν ἥκειν μετὰ τριακοσίων· εἰ
[38]   τούτους ἐπάγεσθαι δεσπότας ταῖς πόλεσι,  (συμμάχους   ὑποκοριζόμενον. εἰ δὲ Κλεομένης ἦν
[22]   αὐτὸ τὸ τεῖχος (εἶναι, καὶ  τάχους   δεῖν τῆς βοηθείας. οἱ δ'
[7]   καὶ τὰς ἑκατέρωθεν ὁδοὺς τοῦ  τείχους   διαλαβόντες, ἀπέστελλον Τέχνωνα πρὸς Ἄρατον
[5]   περὶ τὸν Ξενοκλέα, τοῦ μὲν  τείχους   εἰληφότες μέτρα καὶ τοῦ τόπου
[7]   τὸν κῆπον (εἶναι πλησίον τοῦ  τείχους.   ἐνταῦθα Καφισίας ἀπήντησεν αὐτῷ, τῶν
[22]   χαλεπώτατον σαφηνίζειν, ἕως ἥψατο τοῦ  τείχους   καθ' ὃν ἔδει τόπον· ἐκεῖ
[5]   ὑπὸ τοῦ Ξενοκλέους, ἔλεγε τοῦ  τείχους,   καθ' ὃν ὑπερβὰς αὐτὸς ἐσώθη
[30]   Λυδιάδης στρατηγὸς ᾑρέθη, ἀντιπράττοντος  ἄντικρυς   Ἀράτου καὶ σπουδάζοντος ἑτέρῳ παραδοθῆναι
[22]   τούτῳ δ' μὲν Ἄρατος  ἐμφὺς   τῇ πορείᾳ παρὰ τὸ κρημνῶδες
[29]   ψυχρότητος, ὀνομάζειν ἀεὶ τὸν Ἄρατον,  ὡς   ἀγαθὸν μὲν ὄντα στρατηγόν, ἀεὶ
[17]   καὶ πότους συνῆγε καθ' ἡμέραν,  ὡς   ἄν τις μάλιστα παίζειν καὶ
[21]   τοὺς δ' ἄλλους ἕπεσθαι κελεύσας  ὡς   ἂν δύνωνται τάχιστα, τὰς κλίμακας
[44]   μάλιστα κακῶς ἤκουσεν Ἄρατος,  ὡς   ἄνθρωπον οὐ πονηρόν, ἀλλὰ καὶ
[7]   κελεύοντας ἀπαλλάττεσθαι παρεθάρρυνεν Ἄρατος,  ὡς   ἀπάξων ἂν οἱ κύνες (ἄγαν
[5]   καὶ τὸν Ἄρατον ἐπειρῶντο κατακωλύειν  ὡς   ἀπειρίᾳ πραγμάτων θρασυνόμενον. βουλευομένου δ'
[28]   ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν καθ' αὑτόν,  ὡς   ἀπιστῶν τῷ κατορθώματι καὶ φοβηθείς,
[44]   Ἀράτου διαπέμπεται κρύφα πρὸς αὐτόν,  ὡς   ἀποστήσων τὴν πόλιν, εἰ στρατιώτας
[8]   δὴ προελθὼν κῆρυξ εἶπεν,  ὡς   Ἄρατος Κλεινίου παρακαλεῖ τοὺς
[41]   ἐκέλευε πάντα διοικεῖν καὶ φυλάσσειν  (ὡς   Ἀράτῳ λόγον ὑφέξοντας· ἰδίᾳ δὲ
[37]   Ἄρατον κακίζων, ἀνεκαλεῖτο τοὺς ἱππεῖς  ὡς   αὑτόν, ἀξιῶν ἐπιφανῆναι τοῖς διώκουσι
[1]   οὐχ ὃν ἔχει τρόπον, ἀλλ'  ὡς   αὐτὸς ᾤετο βέλτιον εἶναι, διατίθεται·
[29]   ἐκκαλούμενος δι' ἀπάτης τὸν Ἀρίστιππον  ὡς   αὐτοῦ μὴ παρόντος ἐπιθέσθαι τοῖς
[20]   οὖν ὅπου συνετέτακτο, τὸν Ἐργῖνον  ὡς   ἀφιξόμενον μετὰ τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε
[4]   ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν ἐκείνην βαδίζειν.  ὡς   δ' Ἀντίγονος μὲν ὑπισχνούμενος ἠμέλει
[48]   τοὺς Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι (στρατηγὸν Ἐπήρατον.  ὡς   δ' ἐκείνου μὲν καταφρονουμένου τελέως
[5]   ἀγῶσιν ἰδιώτης ἀντικαθίστασθαι πρὸς (τύραννον.  ὡς   δ' ἐπανῆλθον οἱ περὶ τὸν
[23]   ἀρετήν, ζηλούντων δὲ τὴν (τύχην.  ὡς   δ' ἐπαύσαντο καὶ κατέστησαν, συναγαγὼν
[28]   διαλιπὼν αὖθις (ἐξέταττε τὴν στρατιάν.  ὡς   δ' ᾔσθετο πλείονας γεγονότας καὶ
[13]   Ἀράτου παραιτεῖσθαί φασι καὶ δακρύειν,  ὡς   δ' οὐκ ἔπειθεν, εἰπεῖν ὅτι
[30]   ταῦτα πάσχοντα παρὰ τοὺς ἀγῶνας.  ~Ὡς   δ' οὖν τὸν Ἀρίστιππον ἀνεῖλεν,
[7]   εἰς τὸν ἔσχατον (κίνδυνον ἦλθον.  ὡς   δὲ κἀκείνην διέφυγον παρελθοῦσαν, εὐθὺς
[5]   ὑπὸ κλιμάκων οὐ πάνυ ἀνέφικτον.  ὡς   δὲ ταῦτ' ἤκουσεν Ἄρατος,
[29]   μὲν τύραννος ὑπὸ Κρητός τινος,  ὡς   Δεινίας ἱστορεῖ, τοὔνομα Τραγίσκου καταληφθεὶς
[52]   πράως καὶ σιωπῇ τὸ πάθος  ὡς   δή τινα νόσον κοινὴν καὶ
[48]   εὐδοξίαν ἐπιδιδόντων, ἐξήρτητο τοῦ ἀνδρός,  ὡς   δι' ἐκεῖνον εὐδοκιμῶν καὶ (αὐξόμενος·
[35]   μὲν Ἀράτου κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον,  ὡς   δυσμενῶς καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς
[34]   καὶ λόγου γενομένου πολλοῦ μὲν  ὡς   ἑάλωκε, πολλοῦ δ' ὡς τέθνηκεν,
[28]   γενομένης πρὸς Ἀρίστιππον, αἰτίαν ἔσχεν  ὡς   ἐγκαταλιπὼν τὸν (ἀγῶνα καὶ προέμενος
[24]   δὲ τύχῃ ταῖς ἀρίσταις ἐνάμιλλον,  ὡς   ἐδήλωσεν εὐθὺς τὰ γινόμενα. (Μεγαρεῖς
[50]   βοῦν καθέξεις" αἰνιττόμενος τὴν Πελοπόννησον,  ὡς,   εἰ προσλάβοι τὸν Ἰθωμάταν τῷ
[26]   ὑπεράνω τὴν κλίνην ἐπιτιθεὶς ἐκάθευδεν,  ὡς   εἰκὸς καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα,
[9]   πάλαι τῶν Ἑλλήνων ἀκμῆς οὐδὲν  ὡς   εἰπεῖν μέρος ὄντες, ἐν δὲ
[30]   τὴν ἀρχήν· αὐτὸς μὲν γὰρ  ὡς   εἴρηται παρ' ἐνιαυτὸν ἦρχε. (μέχρι
[40]   κελεύων πρὸς τὸ Ἀπολλώνιον βαδίζειν,  ὡς   ἔλαθε πλησίον τῆς ἄκρας γενόμενος,
[25]   ἀνεχώρησεν ἔγκλημα κατεσκευακὼς τοῖς Ἀχαιοῖς,  ὡς   ἐν εἰρήνῃ πόλεμον ἐξενηνοχόσι. καὶ
[50]   λέγοντος αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον,  ὡς   ἐνηνοχὼς πράως τὰ λεχθέντα καί
[11]   καὶ τὴν τῆς πατρίδος δύναμιν,  ὡς   ἑνὶ τῶν ἐπιτυχόντων χρῆσθαι παρεῖχεν
[10]   δι' εὐλάβειαν. (οὐ γὰρ μόνον  ὡς   ἔοικε θηρίων τινῶν ὄψεις, ἐνεργοὶ
[6]   πολλοὺς στρατιώτας, οἷς διεδόθη λόγος  ὡς   ἐπὶ τὰς ἵππους τὰς βασιλικὰς
[6]   ὅπλων παρασκευὴ συνήθης ἦν, πάντων  ὡς   ἔπος εἰπεῖν τότε κλωπείαις χρωμένων
[30]   τι φεύγοιεν αὐτόν, εἰπεῖν ἐκείνους,  ὡς   ἔσται ποθ' ἱέραξ, οὕτως ἔοικε
[32]   δ' ἐκδραμοῦσα πρὸς τὸν θόρυβον,  ὡς   ἔστη πρὸ τῶν θυρῶν τοῦ
[12]   ἐξηπατήθη τῶν ἐκείνου, δεδιδαγμένων λέγειν  ὡς   εὐθὺς ἀποδρὰς εἰς Εὔβοιαν ἐξέπλευσε.
[10]   οὕτως δοκεῖ γεγονέναι φίλος ἀκριβής,  ὡς   ἐχθρὸς εὐγνώμων καὶ πρᾶος, ὑπὸ
[38]   (Εἰωθὼς δὲ στρατηγεῖν παρ' ἐνιαυτόν,  ὡς   τάξις αὐτῷ περιῆλθε, καλούμενος
[39]   (εἰς Ἄργος. δ' Ἄρατος  ὡς   ᾔσθετο βαδίζοντα καὶ περὶ Λέρναν
[1]   τοῖς ἐκείνων τὰ οἰκεῖα συνάπτοντες,  ὡς   καὶ τοῦ γένους καὶ τοῦ
[43]   καίπερ ὢν νέος Ἀντίγονος,  ὡς   κατενόησε τὴν φύσιν τοῦ ἀνδρὸς
[21]   ἤδη περιχαρὴς διὰ τὸ λανθάνειν  ὡς   κατορθῶν. (καί πως ἔτι πρόσωθεν
[17]   ὃν τὸ χωρίον ἦν ἀποθανόντος  (ὡς   λέγεται) φαρμάκοις ὑπ' αὐτοῦ, Νικαίας
[30]   καὶ κενοὺς λεγομένους περὶ τυραννίδος,  ὡς   μακαρίου καὶ θαυμαστοῦ πράγματος, εἰς
[31]   (Γεράνειαν ἀμαχεὶ παρελθεῖν εἰς Πελοπόννησον.  ὡς   μέντοι παρελθόντες ἐξαίφνης Πελλήνην κατέλαβον,
[20]   τοῦ Ἀράτου Τέχνων ἐπέμφθη μὲν  ὡς   μετὰ τοῦ Διοκλέους κατασκεψόμενος τὸ
[24]   Φιλοποίμενα θαυμάζοντες Ἑλλήνων ἔσχατον προσηγόρευον,  ὡς   μηδενὸς μεγάλου μετ' ἐκεῖνον ἐν
[13]   τῆς Σικυωνίας μούσης καὶ χρηστογραφίας,  ὡς   μόνης ἀδιάφθορον ἐχούσης τὸ καλόν,
[16]   ἔγραψε τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων,  ὡς   νενικήκοι τῆς ἐν Μαραθῶνι (μάχης
[43]   διετέλει. καὶ τὸ σημεῖον ἀπέβαινεν,  ὡς   θεὸς ἐπὶ τῶν ἱερῶν
[40]   τὴν ἀπόδρασιν αὐτοῦ καὶ διώξαντες  ὡς   οὐ κατέλαβον, μετεπέμψαντο τὸν Κλεομένη
[50]   τότε λέγων εἶπε πρὸς αὐτόν,  ὡς   οὐδὲ καλὸς ἔτι φαίνοιτο τὴν
[48]   ταῦτα μᾶλλον οἱ βασιλικοὶ φθονοῦντες,  ὡς   οὐδὲν ἐπέραινον κρύφα διαβάλλοντες, ἀναφανδὸν
[52]   ἔλαθέ γε τὸν Ἄρατον· ἀλλ'  ὡς   οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι, πράως
[10]   καὶ θεάτρου μίαν φωνὴν ἀφιέντος  ὡς   οὐδενὸς ἄλλου τῶν καλῶν ἐραστής,
[40]   μὲν αὐτὸς ἐφελκόμενος τὸν ἵππον,  ὡς   οὐκ ἀπιστῶν οὐδ' ὑποπτεύων, ἀναπηδησάντων
[41]   Ἀκροκόρινθον. τοῦ δ' Ἀράτου φήσαντος,  ὡς   οὐκ ἔχοι τὰ πράγματα, μᾶλλον
[1]   καταισχύνεις, ἀπέσταλκά σοι συγγραψάμενος, οὐχ  ὡς   οὐχὶ πάντων ἀκριβέστατά σοι μεμεληκὸς
[39]   φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας,  ὡς   παρὰ φίλους καὶ συμμάχους αὐτὸν
[40]   ταῦθ' ἅμα λέγων ὑπεξῄει βάδην  ὡς   (παραδώσων τινὶ τὸν ἵππον. οὕτως
[28]   τῶν Νεμείων ἤγαγεν ἐν Κλεωναῖς,  ὡς   πάτριον ὄντα καὶ μᾶλλον προσήκοντα
[9]   ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων  ὡς   πλείστους ἐλευθεροῦντες καὶ σῴζοντες διετέλουν.
[28]   Ἄργει, διὰ τῆς χώρας πορευομένους  ὡς   πολεμίους ἀποδομένων. οὕτω σφοδρὸς ἦν
[13]   Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς γραφῆς,  ὡς   Πολέμων περιηγητὴς (ἱστόρηκεν. ἦν
[38]   τὴν ἀρχὴν παρὰ τῶν Ἀχαιῶν  ὡς   πολλὰ ποιήσων ἀγαθὰ τὰς πόλεις
[50]   παροικοῦσιν. ἀναβὰς δὲ καὶ θύσας,  ὡς   προσήνεγκεν αὐτῷ τὰ σπλάγχνα τοῦ
[38]   τὰ περιεστῶτα τοὺς Ἀχαιούς, οὐκέθ'  ὡς   πρότερον ἀτρέμα καὶ σχέδην τοῦ
[43]   περιεχομένας, καὶ τὸν μάντιν εἰπεῖν,  ὡς   ταχὺ πρὸς τὰ ἔχθιστα (καὶ
[34]   μὲν ὡς ἑάλωκε, πολλοῦ δ'  ὡς   τέθνηκεν, μὲν τὸν Πειραιᾶ
[53]   ὁσίῃ θαλίῃ τε κατοιχομένοιο ἄνακτος;  ὡς   τὸ βαρυνόμενον τῷδ' ἀνέρι καὶ
[27]   ἐλευθερίας τῆς μάχης οὔσης, ἀλλ'  ὡς   τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμείων βραβεύοντες,
[29]   τυράννους καὶ διεξιόντων ἐκείνοις χαριζομένων,  ὡς   τοῦ στρατηγοῦ τῶν Ἀχαιῶν ἐκταράττοιτο
[3]   Μυρσίλος ὑπὸ πλήθους τῶν θεωμένων  ὡς   τοῦτ' ἔγνωσαν καταπατηθῆναι. ~Τοῦ δὲ
[12]   οὖν ἀπὸ Μεθώνης ὑπὲρ Μαλέας,  ὡς   τῷ διὰ πόρου δρόμῳ χρησόμενος.
[48]   προαίρεσις αὐτοῦ καὶ τὸ ἦθος  ὡς   χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ βασιλέως
[22]   στρατιῶται τριακόσιοι τὸ πλῆθος ὄντες,  ὥς   ποτε παρεισέπεσον εἰς τὴν πόλιν
[43]   τὸ δεινόν. δ' Ἀντίγονος,  ὥς   τις αὐτῷ προσιόντα τὸν Ἄρατον
[37]   διασπαρέντων, μὲν Ἄρατος οὐδ'  ὣς   ἐπήγαγεν, ἀλλ' ἐν μέσῳ λαβὼν
[40]   τῷ προσώπῳ καὶ τῷ λόγῳ  πράως   ἐκέλευε καθίσαι καὶ μὴ βοᾶν
[52]   ὡς οὐδὲν ἦν ὄφελος ἐλέγχοντι,  πράως   καὶ σιωπῇ τὸ πάθος ὡς
[50]   τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡς ἐνηνοχὼς  πράως   τὰ λεχθέντα καί τις ὢν
[26]   τὸν οὕτως ἔχοντα, (ταραχωδῶς καὶ  περιφόβως.   τὸ δὲ κλιμάκιον τῆς
[40]   καὶ τοῖς ἀπαντῶσι τῶν Κορινθίων  ἀθορύβως   διαλεγόμενος καὶ κελεύων πρὸς τὸ
[3]   ἐκ τῶν ὑπομνημάτων κρίνουσιν,  παρέργως   καὶ ὑπὸ χεῖρα διὰ τῶν
[20]   δὲ δεξάμενος αὐτοῦ τὴν ἁμαρτίαν,  πανούργως   ὡμολόγει τε πάντα καὶ πρὸς
[20]   καὶ Διοκλέους ὄνομα Διονύσιος, οὐ  συνειδὼς   τὴν πρᾶξιν οὐδὲ κοινωνῶν, ὅμοιος
[26]   εἰκὸς καθεύδειν τὸν οὕτως ἔχοντα,  (ταραχωδῶς   καὶ περιφόβως. τὸ δὲ κλιμάκιον
[22]   τῆς ὁδοῦ τὸ χαλεπώτατον σαφηνίζειν,  ἕως   ἥψατο τοῦ τείχους καθ' ὃν
[17]   ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἦν, ᾄδοντος  Ἀμοιβέως   ἐν τῷ θεάτρῳ, παρέπεμπε τὴν
[22]   πορείᾳ παρὰ τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο,  βραδέως   καὶ ταλαιπώρως τὸ πρῶτον, οὐ
[48]   ὡς δ' ἐκείνου μὲν καταφρονουμένου  τελέως   ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, τοῦ δ'
[50]   ἀφήσεις τὸν τόπον· εἰ δὲ  βασιλέως,   ἀμφοτέρων τῶν κεράτων τὸν βοῦν
[48]   ὡς χρῶμα ταῖς πράξεσι τοῦ  βασιλέως   ἐπεφαίνετο. καὶ γὰρ πρὸς
[44]   ὕστερον Ἀράτου προσφερομένου καὶ τοῦ  βασιλέως   ἐπιφαινομένου μετὰ τῆς δυνάμεως, ἀπεχώρησεν
[13]   πεῖραν ἔτι μᾶλλον ἥψατο τοῦ  βασιλέως,   καὶ δωρεὰν ἔλαβε τῇ πόλει
[51]   παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου  βασιλέως   καὶ μειρακίου σώφρονος ἀνὴρ ἀσελγὴς
[25]   ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου τοῦ  βασιλέως·   καὶ πανταχοῦ σχεδὸν ἦσαν οἱ
[12]   ὥρμησεν ἐκπλεῦσαι καὶ δεηθῆναι τοῦ  βασιλέως,   ὅπως αὐτῷ χρήματα συμβάληται πρὸς
[11]   καὶ χρημάτων δωρεὰ παρὰ τοῦ  βασιλέως   πέντε καὶ εἴκοσι τάλαντα. ταῦτ'
[16]   ἔν τινι μάχῃ πρὸς τοὺς  βασιλέως   στρατηγοὺς εὐτυχήσας, ἔγραψε τῷ δήμῳ
[31]   ὡρμημένων τῶν Ἀχαιῶν, καὶ τοῦ  βασιλέως   τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου μετὰ
[5]   δ' Ἔκδηλος Ἀρκὰς ἐκ Μεγάλης  πόλεως,   ἀνὴρ φιλόσοφος καὶ πρακτικός, Ἀρκεσιλάου
[53]   ὥσπερ οἰκιστὴν καὶ σωτῆρα τῆς  πόλεως   ἐκήδευσαν. καὶ καλεῖται μέχρι νῦν
[11]   εἴτε μικροτέρας τινὸς ὢν τύχοι  (πόλεως.   ἧκε δ' αὐτῷ καὶ χρημάτων
[34]   ἐπιστολὴν εἰς Κόρινθον, ἐξίστασθαι τῆς  πόλεως   κελεύων τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδή< περ>
[35]   στρατηγὸν εἶναι μᾶλλον μιᾶς  πόλεως   κινδυνεύοντα (καὶ μισούμενον τύραννον. ὑπακούσαντος
[21]   κλίμακας ἀνασπάσας ἐχώρει διὰ τῆς  πόλεως   μετὰ τῶν ἑκατὸν ἐπὶ τὴν
[9]   ὑπεκδὺς καὶ ἀποδρὰς ἐκ τῆς  πόλεως,   οἱ δὲ στρατιῶται καταπαύσαντες μετὰ
[20]   τοῦ Διοκλέους ἀνέμενε πρὸ τῆς  πόλεως   (πρὸ τοῦ καλουμένου Ὄρνιθος. ἐν
[9]   δὲ τῷ τότε μιᾶς ἀξιολόγου  πόλεως   σύμπαντες ὁμοῦ δύναμιν οὐκ ἔχοντες,
[44]   τοῦ βασιλέως ἐπιφαινομένου μετὰ τῆς  δυνάμεως,   ἀπεχώρησεν εἰς (Μαντίνειαν. ἐκ τούτου
[29]   καὶ τὸν νεώτερον Ἀριστόμαχον μετὰ  δυνάμεως   βασιλικῆς παρεισπεσόντων καὶ κατασχόντων (τὰ
[43]   Ἀντιγόνου προσιόντος ἤδη μετὰ τῆς  δυνάμεως   ἦγε δὲ πεζοὺς δισμυρίους Μακεδόνας,
[31]   τῶν Λακεδαιμονίων Ἄγιδος ἀφικομένου μετὰ  δυνάμεως   καὶ συνεξορμῶντος ἐπὶ τὴν μάχην
[28]   τὸ νίκημα. τῆς γὰρ ἄλλης  δυνάμεως   ὁμολογουμένως ἐπικρατούσης καὶ τῷ διωγμῷ
[39]   περὶ Λέρναν ὄντα μετὰ τῆς  δυνάμεως,   φοβηθεὶς ἀπέστελλε πρέσβεις τοὺς ἀξιοῦντας,
[12]   Ἀράτῳ γίνεταί τις εὐτυχία, Ῥωμαϊκῆς  νεὼς   παραβαλούσης κατὰ τὸν τόπον, ἐν
[19]   ἐβούλετο δανειζόμενος αἴσθησιν ἑτέρῳ τῆς  πράξεως   παρασχεῖν, λαβὼν τῶν ἐκπωμάτων τὰ
[18]   ἐξ ὑπαρχῆς ἑτέραν ἔλαβε τῆς  πράξεως   ὑπόθεσιν τοιαύτην. (Ἦσαν ἐν Κορίνθῳ
[9]   οὖσαν, ὁσάκις τύχοι κόσμου καὶ  συντάξεως   ὁμοφρονούσης καὶ νοῦν ἔχοντος ἡγεμόνος,
[31]   Ἄρατος ἐπιπεσὼν προσηγγέλθη, καὶ γενομένης  ἐκπλήξεως,   οἵαν εἰκὸς ἐν ἀταξίᾳ τοιαύτῃ,
[25]   Ἄρατος ἐβοήθει πρὸς τὴν πόλιν  ὀξέως,   οἰόμενος εὑρήσειν τὰ τῶν Ἀργείων
[5]   κρύφα καὶ πρὸς ἕνα κίνδυνον  ὀξέως   τὸ πᾶν ἀναρρῖψαι μᾶλλον
[29]   χωρίων ἐχόντων. γενομένης δὲ τῆς  διώξεως   ἄχρι Μυκηνῶν, μὲν τύραννος
[28]   πεδον. ἐπεὶ δ' ἀπὸ τῆς  διώξεως   ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ χαλεπῶς ἔφερον,
[50]   αὐτός τε δῆλος ἦν φέρων  βαρέως,   καὶ τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα πικρῶς
[48]   συναρχαιρεσιάσας τοῖς ἀπὸ τῆς ἐναντίας  στάσεως,   ἐσπούδασε τοὺς Ἀχαιοὺς ἑλέσθαι (στρατηγὸν
[40]   (ἀνελεῖν συλλαβεῖν πρὸ τῆς  ἀποστάσεως   ἐγνωκότες. δ' ἧκε μὲν
[24]   ἐλευθέρους ἀφῆκεν ἄνευ λύτρων, ἀρχὰς  ἀποστάσεως   ἐνδιδοὺς αὐτοῖς. Πτολεμαῖον δὲ σύμμαχον
[24]   συμφέρον, οὐκ ἄλλο τι τῆς  αὐξήσεως   (τῶν Ἀχαιῶν ἐπίπροσθεν ποιούμενον. ἡγεῖτο
[51]   δ' οὐκ ἦν ἄρα μεταβολὴ  φύσεως,   ἀλλ' ἐπίδειξις ἐν ἀδείᾳ κακίας,
[17]   ἐλπίδας ἐνδιδοὺς γάμων βασιλικῶν καὶ  συμβιώσεως   πρὸς οὐκ ἀηδὲς ἐντυχεῖν γυναικὶ
[50]   Δημήτριος εἰ μὲν" ἔφη  μάντεως   ἔχεις ψυχήν, ἀφήσεις τὸν τόπον·
[25]   Ἄργος ἀπέστειλε. Χαριμένους δὲ τοῦ  μάντεως   προσλαβόντος ἐπὶ τὴν πρᾶξιν ἄνθρωπον,
[43]   ῥηθέν, οὐδ' ἄλλως πολὺ νέμων  πίστεως   (ἱεροῖς καὶ μαντεύμασιν, ἀλλὰ τῷ
[50]   καὶ κρημνῶν περιέχονται, βασιλεῖ δὲ  πίστεως   καὶ χάριτος ἰσχυρότερον οὐδὲν οὐδ'
[8]   πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς τίνα  τραχέως   οὕτως (κύων ὑλακτεῖ, καὶ
[35]   περὶ αὐτῶν διαλέγεσθαι παρών, πάντα  ταχέως   καὶ προθύμως ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο
[29]   οὕτω μὲν εὐτάκτως, οὕτω δὲ  ταχέως   καὶ προθύμως, ὥστε μὴ μόνον
[23]   ἀπείρου συρρέοντος ἐπιθυμίᾳ τῆς τ'  ὄψεως   αὐτοῦ καὶ τῶν λόγων οἷς
[16]   δοκεῖν τὸν νεώτερον Φίλιππον, ἀλλ'  ἀληθῶς   ἑκάστοτε πέδας τῆς Ἑλλάδος τὴν
[4]   καὶ ξένοις πατρῴοις. (Καὶ γὰρ  ἀληθῶς   Ἄρατος ἐπεχείρησε τὴν ὁδὸν
[38]   ζῶντα δὲ τὸν Μεγιστόνουν συνέλαβεν.  (Εἰωθὼς   δὲ στρατηγεῖν παρ' ἐνιαυτόν, ὡς
[8]   εἰ μὴ καθ' ἕνα καὶ  σχολαίως   ἀναβαίνοιεν· δ' ὥρα κατήπειγεν,
[7]   ἡγεῖτο καὶ Μνασίθεος, αὐτὸς ἐπηκολούθει  σχολαίως,   ἤδη τῶν κυναρίων εὐτόνως ὑλακτούντων
[36]   μόνος, νικῶντες οὐκ ἂν  ῥᾳδίως   ἔσχον, ἐκτήσατο νενικημένοις τοῖς (Ἀχαιοῖς.
[51]   δεομένου συστρατεύειν, ἀπείπατο καὶ κατέμεινε,  δεδιὼς   ἀναπλησθῆναι δόξης πονηρᾶς ἀφ' ὧν
[4]   ὁρμήν, τόλμημα μὲν οὐδὲν τηλικοῦτον  δεδιὼς   οὐδ' ἔργον οὐδὲν οὕτω παρακεκινδυνευμένον,
[12]   τῷ βασιλεῖ διακειμένῳ πρὸς αὐτὸν  οἰκείως   ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ
[38]   αὐτοὺς καὶ φέροντος (τοῦ Κλεομένους.  ὁμοίως   δὲ καὶ Φύλαρχος ἱστόρηκε περὶ
[3]   Ἄργει ξένοις καὶ φίλοις πατρῴοις  ἐλευθερίως,   καὶ τὸ σῶμα βλαστάνον ὁρῶν
[43]   ἔφρασε, τοὺς μὲν ἄλλους ἠσπάσατο  μετρίως   καὶ κοινῶς, ἐκεῖνον δὲ καὶ
[24]   γένηται χωρίς, ἀτροφεῖ καὶ σήπεται,  παραπλησίως   τὰς πόλεις ἀπόλλυσθαι μὲν ὑπὸ
[9]   Ἀχαιοῖς, καὶ Δωριεῖς ὄντες ὑπέδυσαν  ἑκουσίως   ὄνομα καὶ πολιτείαν τὴν Ἀχαιῶν,
[50]   οὐδένα τούτων κατείληφας, καὶ πάντες  ἑκουσίως   σοι ποιοῦσι τὸ προστασσόμενον. λῃσταὶ
[43]   ηὐξημένον ἑαυτὸν ἐξ ὧν ἐκείνους  κακῶς   ἐποίησε, καὶ πρώτην εἰληφότα καὶ>
[44]   κατεπόντισαν, ἐφ' καὶ μάλιστα  κακῶς   ἤκουσεν Ἄρατος, ὡς ἄνθρωπον
[33]   Ἀθηναίους σπουδάζων ἐλευθερῶσαι, διεβλήθη καὶ  κακῶς   ἤκουσεν ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν, ὅτι
[39]   μέχρι γάμων καὶ γυναικῶν ἀλλήλους  κακῶς   λεγόντων. (Ἐκ τούτου κήρυκα πέμψας
[5]   ἀνὴρ Σικυώνιος ἐκ τῆς εἱρκτῆς  ἀποδεδρακώς·   ἦν δὲ τῶν φυγάδων ἑνὸς
[15]   ἀκούων, νυνὶ δ' ὑπὸ σκηνὴν  ἑωρακὼς   πάντα τὰ ἐκεῖ πράγματα τραγῳδίαν
[25]   ἀφισταμένου πρὸς αὐτόν, ἀνεχώρησεν ἔγκλημα  κατεσκευακὼς   τοῖς Ἀχαιοῖς, ὡς ἐν εἰρήνῃ
[46]   δίκαια καὶ φιλάνθρωπα τῷ Ἀράτῳ  πεποιηκὼς   ἀνέζευξεν εἰς Μακεδονίαν, (κἀκεῖ νοσῶν
[34]   ὑπερβάλλοντες, ἐστεφανηφόρησαν ὅτε πρῶτον ἠγγέλθη  τεθνηκώς.   διὸ καὶ πρὸς ὀργὴν εὐθὺς
[36]   θυμῷ καὶ κεκολασμένῃ τῇ φιλοτιμίᾳ  συνεστηκώς,   καὶ νομίζων, ἣν διὰ τοῦ
[20]   δ' ἦν τῷ Διοκλεῖ πρότερον  ἐντετυχηκὼς   κατ' ὄψιν, ἀλλὰ τὴν μορφὴν
[7]   γὰρ ἀποπηδήσαντα τὸν δὲ κηπουρὸν  ἐγκεκλεικώς.   ἀθύμους δὲ τοὺς πλείστους γενομένους
[17]   διάνοιαν ὑφ' ἡδονῆς (καὶ φιλοφροσύνης  ἀφεικώς.   ἐπεὶ δὲ καιρὸς ἦν, ᾄδοντος
[17]   τὴν θέαν ἐν φορείῳ κεκοσμημένῳ  βασιλικῶς,   ἀγαλλομένην τε τῇ τιμῇ καὶ
[45]   καὶ τὰ περὶ Μαντίνειαν οὐχ  Ἑλληνικῶς   διῳκῆσθαι τοῖς Ἀχαιοῖς. κρατήσαντες γὰρ
[25]   αὐτὸν ἅμα καὶ μισῶν καὶ  δεδοικώς,   ἐπεβούλευεν ἀνελεῖν, συνεργοῦντος Ἀντιγόνου τοῦ
[30]   ἅμα δὲ ζηλῶν εὐημεροῦντα καὶ  δεδοικὼς   ἐπιβουλεύοντα τὸν Ἄρατον, ὥρμησε καλλίστην
[21]   Ἐργῖνος ἑπτὰ λαβὼν νεανίσκους ἐσταλμένους  ὁδοιπορικῶς,   ἔλαθε τῇ πύλῃ προσμείξας, καὶ
[32]   καὶ Τιμάνθης ζωγράφος ἐποίησεν  ἐμφαντικῶς   τῇ διαθέσει τὴν μάχην ἔχουσαν.
[41]   τρία πεπολιτευμένος ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς,  πεπρωτευκὼς   δὲ καὶ δυνάμει καὶ δόξῃ
[36]   τὰς κατὰ στόμα μάχας εὖ  πεφυκώς,   καὶ τότε λειπόμενός τε πλήθει
[11]   καίπερ συμβολὰς τῷ κοινῷ μεγάλας  δεδωκὼς   τὴν ἑαυτοῦ δόξαν καὶ τὴν
[45]   ἀγνοοῦντες ὅτι τὰς ἡνίας ἐκείνῳ  παραδεδωκὼς   καὶ τῇ ῥύμῃ τῆς βασιλικῆς
[5]   καὶ Τέχνωνα κατασκεψομένους τὸ τεῖχος,  ἐγνωκὼς   εἰ δύναιτο κρύφα καὶ πρὸς
[15]   τ' οὖν ἀποδέχομαι τὸ μειράκιον  ἐγνωκὼς   εἰς ἅπαντα χρῆσθαι, καὶ ὑμᾶς
[38]   προέμενον ἑτέρῳ τοὺς οἴακας, ὅτε  καλῶς   εἶχε (καὶ ἀκόντων ἐπιστάντα σῴζειν
[7]   τείχει καὶ (προσήρεισαν τὰς κλίμακας  ἀσφαλῶς.   ἀναβαινόντων δὲ τῶν πρώτων,
[36]   τοὺς στρατιώτας συναγαγών, οὐκ ἠγάπησεν  ἀσφαλῶς   ἀπελθεῖν, ἀλλ' ἄριστα τῷ καιρῷ
[23]   τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ δ'  ἀσφαλῶς   ἐδόκει πάντ' ἔχειν, κατέβαινεν εἰς
[43]   Ἄρατον ἀναμνησθέντα τῶν ἱερῶν ἐκείνων  γέλως   ἔλαβε, καὶ διηγεῖτο τῷ βασιλεῖ
[4]   οὐκ ἠμέλει τῶν πραττομένων, ἀλλ'  ἀδήλως   ἀπεθεώρει καὶ παρεφύλαττεν αὐτοῦ τὴν
[6]   Νικοκλέους φανέντων καὶ περιιέναι λεγομένων  ἀδήλως   καὶ παραφυλάττειν τὸν Ἄρατον, ἅμ'
[41]   ἐπὶ τῷ παραδοῦναι τὸν Ἀκροκόρινθον·  ἄλλως   γὰρ οὐκ ἐβούλετο βοηθεῖν. ~Οἱ
[43]   οὖν παρήνεγκε τὸ ῥηθέν, οὐδ'  ἄλλως   πολὺ νέμων πίστεως (ἱεροῖς καὶ
[36]   τοῖς Μεγαλοπολίταις (βιαζομένοις ἀντεῖχεν, οὔτ'  ἄλλως   πρὸς τὰς κατὰ στόμα μάχας
[51]   ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπολέσας αἴσχιστα καὶ  ὅλως   ἀποτυχὼν ταῖς πράξεσιν ἐπανῆλθεν εἰς
[14]   γὰρ αὐτοκράτωρ διαλλακτὴς καὶ κύριος  ὅλως   ἐπὶ τὰς φυγαδικὰς οἰκονομίας, μόνος
[34]   μᾶλλον ἐνέκειτο ταῖς Ἀθήναις, (καὶ  ὅλως   κατεφρόνει τῶν Μακεδόνων. διὸ καὶ
[39]   καὶ Φλιάσιοι φρουρὰν ἐδέξαντο, καὶ  ὅλως   οὐδὲν ἔτι τῶν ἐπικτήτων βέβαιον
[15]   αὐτῷ, καὶ βουλόμενος μετάγειν  ὅλως   τῇ φιλίᾳ πρὸς αὑτὸν
[35]   τῷ Κλεομένει θράσος ἔχοντι καὶ  παραβόλως   αὐξανομένῳ συμπλέκεσθαι τοὺς Ἀχαιοὺς μὴ
[27]   ὀλίγων ἐπὶ τὸ τεῖχος ἀνέβη  παραβόλως,   καὶ τοὺς (βοη( θοῦντας ἐνταῦθα
[25]   δὲ πολλῶν ἤδη διὰ συνήθειαν  ἐθελοδούλως   ἐχόντων, καὶ μηδενὸς ἀφισταμένου πρὸς
[40]   τὸ κοινὸν ἰδίων ἐπιθυμίᾳ δυναστειῶν  (ὑπούλως   ἔχοντες. ἐπὶ τούτους ἐξουσίαν ἀνυπεύθυνον
[34]   ἀρρωστίαν τινὰ μακρὰν κλινήρης ὑπάρχων,  ὅμως   ἐν φορείῳ κομιζόμενος ὑπήντησε τῇ
[29]   μηδένα τῶν αὑτοῦ στρατιωτῶν ἀποβαλών,  ὅμως   οὐκ ἔλαβε τὸ Ἄργος οὐδ'
[44]   προσαγαγεῖν τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν,  ὅμως   περιιδὼν παρανόμως ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ
[44]   Ἀχαιοῖς τὴν πόλιν, ὅμως περιιδὼν  παρανόμως   ἀπολόμενον. ~Ἤδη δὲ καὶ τῶν
[5]   (ἄστει συνήθης. δεξαμένων δὲ τούτων  προθύμως,   διελέγετο τοῖς ἄλλοις φυγάσιν, ὧν
[44]   Κλεομένους (καὶ τῶν Κορινθίων ἀμυνομένων  προθύμως.   ἐν τούτῳ δ' Ἀριστοτέλης
[35]   διαλέγεσθαι παρών, πάντα ταχέως καὶ  προθύμως   ἐψηφίσαντο, καὶ προσεδέξαντο μὲν τοὺς
[22]   δεχομένων κατὰ πύλας τῶν Κορινθίων  προθύμως   καὶ τοὺς βασιλικοὺς συλλαμβανόντων. ~Ἐπεὶ
[29]   εὐτάκτως, οὕτω δὲ ταχέως καὶ  προθύμως,   ὥστε μὴ μόνον ὁδεύοντας, ἀλλὰ
[33]   τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν δοκεῖ  πιθανῶς   ἀπολογεῖσθαι. τὸν γὰρ Ἐργῖνον, ἄνθρωπον
[35]   Ἀράτου κατηγόρει πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς  δυσμενῶς   καὶ ἀδιαλλάκτως ἀεὶ πρὸς τοὺς
[28]   νίκημα. τῆς γὰρ ἄλλης δυνάμεως  ὁμολογουμένως   ἐπικρατούσης καὶ τῷ διωγμῷ πολὺ
[43]   μὲν ἄλλους ἠσπάσατο μετρίως καὶ  κοινῶς,   ἐκεῖνον δὲ καὶ περὶ τὴν
[5]   καὶ πρακτικός, Ἀρκεσιλάου τοῦ Ἀκαδημιακοῦ  γεγονὼς   ἐν (ἄστει συνήθης. δεξαμένων δὲ
[8]   ὢν εἴτε μεθ' ἡμέραν κατάκοπος  γεγονώς.   τῶν δὲ τοῦ κηπουροῦ κυναρίων
[7]   ἐπηκολούθει σχολαίως, ἤδη τῶν κυναρίων  εὐτόνως   ὑλακτούντων καὶ συμπαρατρεχόντων τοῖς περὶ
[38]   τῆς ἡγεμονίας ὁμολογηθῆναι τὸν Ἀκροκόρινθον,  ἀτεχνῶς   τὸν Αἰσώπου (μιμησάμενος κυνηγόν. οὐ
[21]   τὸ λανθάνειν ὡς κατορθῶν. (καί  πως   ἔτι πρόσωθεν αὐτοῖς ἀπήντα σὺν
[40]   λοιδορουμένων αὐτῷ καὶ κατηγορούντων, εὖ  πως   καθεστῶτι τῷ προσώπῳ καὶ τῷ
[7]   τῶν κλιμάκων, τούτους μὲν οὐ  χαλεπῶς   ἔλαθον, ἄλλης δὲ φυλακῆς ἐναντίας
[12]   εἴς τινα (τόπον ὕλης γέμοντα  χαλεπῶς   ἐνυκτέρευον. ὀλίγῳ δ' ὕστερον
[28]   τῆς διώξεως ἐπανελθόντες οἱ λοιποὶ  χαλεπῶς   ἔφερον, ὅτι τρεψάμενοι τοὺς πολεμίους
[42]   ὁμήρων. ἐφ' οἷς οἱ Κορίνθιοι  χαλεπῶς   φέροντες, τά τε χρήματα διήρπασαν
[26]   τῇ πόλει ζῶντα τῶν ἐχθρῶν  ὑπολελοιπώς,   τοὺς μὲν δορυφόρους καὶ φύλακας
[35]   πεντήκοντα τάλαντα πέμψαι τὸν Ἄρατον,  ὅπως   ἀπαλλάξῃ καὶ διαλύσηται τοὺς παρ'
[12]   ἐκπλεῦσαι καὶ δεηθῆναι τοῦ βασιλέως,  ὅπως   αὐτῷ χρήματα συμβάληται πρὸς τὰς
[17]   ἀλλ' ὅλος ἀνήρτητο ταῖς φροντίσιν,  ὅπως   ἀφαιρήσεται δόλῳ τοὺς ἔχοντας, ἐπεὶ
[1]   ἐπίστασθαι τὰς ἐκείνου πράξεις, ἀλλ'  ὅπως   οἱ παῖδές σου Πολυκράτης καὶ
[19]   τιμιώτατα δοκοῦντα τῶν κτημάτων ὑποτιθέντος,  ὅπως   παρεισαχθεὶς νυκτὸς εἰς τοὺς πολεμίους
[5]   κηπουροῦ τινος κυναρίων, μικρῶν μέν,  ἐκτόπως   δὲ μαχίμων καὶ ἀπαρηγορήτων, εὐθὺς
[51]   γυναικωνῖτιν ἀδικημάτων αἰσθόμενος, καὶ φέρων  ἀνιαρῶς   αὐτός, ἀποκρυπτόμενος δὲ τὸν υἱόν·
[10]   ἐραστής, πολέμῳ καὶ ἀγῶνι χρήσασθαι  φανερῶς   ἀθαρσὴς καὶ δύσελπις, κλέψαι δὲ
[17]   ἀφαιρήσεται δόλῳ τοὺς ἔχοντας, ἐπεὶ  φανερῶς   ἀνέλπιστος ἦν (ἐπι( χείρησις.
[45]   ἐπισφαλῆ τὴν παρρησίαν ἐχούσης. (ἐπεὶ  φανερῶς   γε πολλὰ τῶν πραττομένων ἐλύπει
[51]   φενακίζειν καὶ μὴ λαθὼν ἠδίκει  φανερῶς   καὶ τὴν χώραν (αὐτῶν ἐπόρθει,
[27]   Ἄρατος καὶ κρύφα πολλάκις καὶ  φανερῶς   προσέπταισεν, ἐπιχειρήσας καταλαμβάνειν τὸ Ἄργος.
[28]   ταύτην ἀπέγνω τὴν ὁδόν, ἐμβαλὼν  φανερῶς   τῷ στρατοπέδῳ τὴν Ἀργολίδα χώραν
[10]   τὰ κοινὰ μᾶλλον τῶν ἰδίων,  πικρῶς   μισοτύραννος, ἔχθρας ὅρῳ καὶ φιλίας
[50]   βαρέως, καὶ τὸν υἱὸν ἐπιτιμῶντα  πικρῶς   τῷ Φιλίππῳ καὶ λοιδορούμενον οὐκ
[37]   οἷς ἐπιθεμένου τοῦ Κλεομένους, ἔπεσε  λαμπρῶς   ἀγωνισάμενος τὸν κάλλιστον τῶν ἀγώνων
[29]   πεντακοσίους. δ' Ἄρατος οὕτως  λαμπρῶς   εὐτυχήσας, καὶ μηδένα τῶν αὑτοῦ
[7]   ὑπερδέξιον, προῆγεν ἐπὶ τὴν πόλιν,  συμμέτρως   τῇ περιφορᾷ τῆς σελήνης ἐπιταχύνων
[22]   τὸ κρημνῶδες ἡμιλλᾶτο, βραδέως καὶ  ταλαιπώρως   τὸ πρῶτον, οὐ κατακρατῶν, ἀλλ'
[3]   καὶ τὸ σκαφεῖον. ὅθεν ἐνδεέστερον  ἴσως   πολιτικῷ προσῆκον ἦν ἀνδρὶ
[40]   τῷ ἄρχοντι τῆς φρουρᾶς διακελευσάμενος  ἐγκρατῶς   φυλάττειν, ἀφίππευσεν εἰς Σικυῶνα, τριάκοντα
[17]   δὲ τόπον οὐ προϊεμένης, ἀλλ'  ἐγκρατῶς   φυλαττούσης, ἀμελεῖν προσποιούμενος ἔθυε γάμους
[30]   πράγματος, εἰς μέγα φρόνημα παραδεξάμενος  ἀνοήτως,   καὶ καταστήσας ἑαυτὸν τύραννον, ταχὺ
[35]   πρὸς Ἀριστόμαχον, ὡς δυσμενῶς καὶ  ἀδιαλλάκτως   ἀεὶ πρὸς τοὺς τυράννους ἔχοντος,
[40]   ἐκέλευε καθίσαι καὶ μὴ βοᾶν  ἀτάκτως   ἑστῶτας, ἀλλὰ καὶ τοὺς περὶ
[29]   τοὺς Ἀχαιοὺς ἑπομένους οὕτω μὲν  εὐτάκτως,   οὕτω δὲ ταχέως καὶ προθύμως,
[1]   φιλαύτου γὰρ ἀνδρός, οὐ φιλοκάλου,  πάντως   ἀεὶ βέλτιστον ἑαυτὸν> ἡγεῖσθαι. ~Ἡ
[35]   Ἀχαιοὺς μὴ βουλόμενος. ὡρμημένου δὲ  (πάντως   ὑπήκουσε καὶ παρὼν συνεστράτευεν. ὅτε
[53]   οἵ τ' Ἀχαιοὶ σύμπαντες ἥσθησαν  διαφερόντως,   καὶ οἱ Σικυώνιοι μεταβαλόντες εἰς
[20]   τὴν πόλιν (ἀναστρέ( ψας ὑπῆγεν  ἀνυπόπτως   διαλεγόμενος. ἤδη δὲ πλησίον ὄντος
[48]   τε πρὸς Αἰτωλοὺς στρατεία γενομένη  θαυμαστῶς   ἐνεργός, εὐπειθείας μὲν τῷ Φιλίππῳ
[13]   περὶ τὸν Μέλανθον ἅρματι νικηφόρῳ  παρεστὼς   Ἀρίστρατος, Ἀπελλοῦ συνεφαψαμένου τῆς
[27]   ἡσυχίαν ἄγοντες, δ' Ἄρατος  εὐρώστως   ἀμυνόμενος λόγχῃ μὲν ἐκ χειρὸς
[22]   τοῖς πολεμίοις τὸν Ἄρατον ἀμυνομένοις  εὐρώστως,   καὶ μέγαν ἀγῶνα περὶ αὐτὸ
[43]   πρώτην ἀπάντησιν ἐδέξατο τῇ τιμῇ  περιττῶς,   καὶ τἆλλα πειρώμενος ἀνδρὸς ἀγαθοῦ
[37]   ἐδίωκεν, ὑπὸ θυμοῦ καὶ φιλοτιμίας  ἀταμιεύτως   ἐπισπασθεὶς εἰς χωρία σκολιὰ καὶ
[17]   δεξιούμενος καὶ προσαγορεύων (τοὺς ἀπαντῶντας.  οὕτως   ἄρα καὶ λύπης καὶ φόβου
[47]   Καφύας· καὶ θυμικώτερον ἐστρατηγηκέναι δόξας,  οὕτως   αὖ πάλιν ἀπημβλύνθη καὶ προήκατο
[40]   ὡς (παραδώσων τινὶ τὸν ἵππον.  οὕτως   δ' ὑπεκδύς, καὶ τοῖς ἀπαντῶσι
[46]   καὶ παραλαβὼν αὐτὸν Ἄρατος  οὕτως   διέθηκεν, ὥστε πολλῆς μὲν εὐνοίας
[10]   κοινῷ συμφέροντι χρώμενος. ὅθεν οὐχ  οὕτως   δοκεῖ γεγονέναι φίλος ἀκριβής, ὡς
[28]   προελθούσης εἰς τοὔμπροσθεν, αὐτὸς οὐχ  οὕτως   ἐκβιασθεὶς ὑπὸ τῶν καθ' αὑτόν,
[33]   Ἄρατον ὥσπερ παρόντα, καὶ διαφυγεῖν  (οὕτως   ἐξαπατήσαντα τοὺς πολεμίους. οὐ μὴν
[30]   ἐκείνους, ὡς ἔσται ποθ' ἱέραξ,  οὕτως   ἔοικε τῷ Λυδιάδῃ παρακολουθεῖν ἐκ
[26]   ἐκάθευδεν, ὡς εἰκὸς καθεύδειν τὸν  οὕτως   ἔχοντα, (ταραχωδῶς καὶ περιφόβως. τὸ
[1]   ἐλέγχων αὐτὸν ἀντεκτίθησι τὴν ἀληθινὴν  οὕτως   ἔχουσαν· τίς πατέρ' αἰνήσει, εἰ
[29]   πόρρωθεν τὸ συμβησόμενον. ταῦτα γὰρ  οὕτως   ἴσχυσεν, ὥστε καὶ τοὺς φιλοσόφους
[52]   καὶ βῆχα κινούντων ἀμβλεῖαν, εἶθ'  οὕτως   (κατὰ μικρὸν εἰς φθόαν περαινόντων.
[29]   χιλίους πεντακοσίους. δ' Ἄρατος  οὕτως   λαμπρῶς εὐτυχήσας, καὶ μηδένα τῶν
[8]   τοῦ κυνηγοῦ, πρὸς τίνα τραχέως  οὕτως   (κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή
[38]   δὲ Κλεομένης ἦν λεγέσθω γὰρ  οὕτως   παράνομος καὶ τυραννικός, ἀλλ' Ἡρακλεῖδαι
[10]   μὴ φερούσης τὴν πρὸς τὸ  φῶς   σύγκρασιν, ἀλλὰ καὶ δεινότης τίς
[8]   ἀλλὰ τὸν κύνα πρὸς τὸ  φῶς   τῶν τειχοφυλάκων καὶ τὸν ψόφον
[38]   γὰρ ἐπιέζοντο τῷ πολέμῳ μάλιστα,  συνεχῶς   ἄγοντος αὐτοὺς καὶ φέροντος (τοῦ
[33]   συντριβείσης διωκόμενον ὀνομάζειν καὶ καλεῖν  συνεχῶς   Ἄρατον ὥσπερ παρόντα, καὶ διαφυγεῖν
[50]   αὐτοῦ, τὸν δὲ πρεσβύτερον, ὡς  ἐνηνοχὼς   πράως τὰ λεχθέντα καί τις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 20/09/2007