Chap. |
[20] |
αὐτῷ
πρὸς
Ἐργῖνον
εἴη.
φήσαντος
|
δ' |
ἀδελφὸν
εἶναι,
παντάπασιν
ὁ
Τέχνων |
[54] |
Μακεδονίας
καὶ
τῶν
συντελούντων.
(ἀποκτείνων
|
δ' |
ἀεὶ
τοὺς
ἀρίστους
καὶ
συγγενεστάτους, |
[34] |
αὐτὸν
ὁ
Ἄρατος
δεδεμένος.
πᾶσαν
|
δ' |
Ἀθηναῖοι
κουφότητα
κολακείας
τῆς
πρὸς |
[34] |
εἶτα
πεισθεὶς
(οὐδὲν
ἠδίκησεν.
οἱ
|
δ' |
Ἀθηναῖοι
συμφρονήσαντες
αὐτοῦ
τὴν
ἀρετήν, |
[33] |
πρὸς
τοὺς
Αἰτωλοὺς
ἐποίησε.
(Τοὺς
|
δ' |
Ἀθηναίους
σπουδάζων
ἐλευθερῶσαι,
διεβλήθη
καὶ |
[21] |
τοὺς
μετ'
αὐτοῦ
φύλακας.
(ἅμα
|
δ' |
αἵ
τε
κλίμακες
προσετίθεντο,
καὶ |
[16] |
συνάπτει
τὴν
ἤπειρον
ἡμῶν,
ὁ
|
δ' |
Ἀκροκόρινθος,
ὑψηλὸν
ὄρος
ἐκ
μέσης |
[38] |
λεγομένη
τῆς
ἐξωμοσίας
ἀπίθανος,
αἰτία
|
(δ' |
ἀληθὴς
τὰ
περιεστῶτα
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[37] |
ἐπὶ
θύραις
τῆς
πατρίδος.
(οἱ
|
δ' |
ἄλλοι
φεύγοντες
εἰς
τὴν
φάλαγγα |
[21] |
Ἄρατος
ὑπερβιβάσας
ἑκατὸν
ἄνδρας,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
ἕπεσθαι
κελεύσας
ὡς
ἂν |
[22] |
διαφθείρουσιν
οἷς
ἐπέθεντο
πρώτοις,
τοὺς
|
δ' |
ἄλλους
καὶ
τὸν
Ἀρχέλαον
φοβήσαντες |
[45] |
διαρπάσαντι
φρουρὰν
ἐμβαλεῖν
Μακεδονικήν,
ἐψηφίσαντο
|
δ' |
ἄλλῳ
μὴ
γράφειν
βασιλεῖ
μηδὲ |
[40] |
μὲν
αὐτῷ
στρατιωτῶν
ἑπομένων,
τῶν
|
δ' |
ἄλλων
(ἐγκατα(
λιπόντων
καὶ
διαρρυέντων. |
[29] |
τοὔνομα
Τραγίσκου
καταληφθεὶς
ἀποσφάττεται,
τῶν
|
δ' |
ἄλλων
ἔπεσον
(ὑπὲρ
χιλίους
πεντακοσίους. |
[45] |
ἐνδοξοτάτους
καὶ
πρώτους
ἀπέκτειναν,
τῶν
|
δ' |
ἄλλων
τοὺς
μὲν
ἀπέδοντο,
τοὺς |
[3] |
ἀγωνίσασθαι
καὶ
στεφάνων
τυχεῖν.
ἐπιφαίνεται
|
δ' |
ἀμέλει
καὶ
ταῖς
εἰκόσιν
ἀθλητική |
[1] |
ἐντρέφωνται,
τὰ
μὲν
ἀκούοντες,
τὰ
|
δ' |
ἀναγινώσκοντες
ἅπερ
(οὖν)
αὐτοὺς
μιμεῖσθαι |
[2] |
οἰκείων
τοὺς
μὲν
ἐξέβαλε,
τοὺς
|
δ' |
ἀνεῖλεν·
ἐζήτει
δὲ
καὶ
τὸν |
[23] |
μὲν
ἀφῆκεν
ὑποχείριον
γενόμενον,
Θεόφραστον
|
δ' |
ἀνεῖλεν
οὐ
βουλόμενον
ἀπαλλάττεσθαι·
Περσαῖος |
[23] |
τὸ
σῶμα
(βαρύτητος
κεκρατῆσθαι.
τῶν
|
δ' |
ἀνθρώπων
ἅμα
τῷ
προελθεῖν
αὐτὸν |
[4] |
τὴν
ὁδὸν
ἐκείνην
βαδίζειν.
ὡς
|
δ' |
Ἀντίγονος
μὲν
ὑπισχνούμενος
ἠμέλει
καὶ |
[43] |
ἐχώρει
πρὸς
τὸ
δεινόν.
ὁ
|
δ' |
Ἀντίγονος,
ὥς
τις
αὐτῷ
προσιόντα |
[47] |
μεστὸν
εἰς
Μακεδονίαν
ἀποστεῖλαι.
~Τελευτήσαντος
|
δ' |
Ἀντιγόνου,
καταφρονήσαντες
Αἰτωλοὶ
τῶν
Ἀχαιῶν |
[43] |
τῷ
Κλεομένει
δωρεὰν
ἔδωκαν.
~Τοῦ
|
δ' |
Ἀντιγόνου
προσιόντος
ἤδη
μετὰ
τῆς |
[17] |
καὶ
βασιλεῦσι
καὶ
δυνάσταις,
ἡ
|
δ' |
Ἀντιγόνου
σπουδὴ
περὶ
αὐτὸν
οὐδὲν |
[23] |
καιρῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένας.
τῶν
|
δ' |
Ἀντιγόνου
στρατηγῶν
Ἀρχέλαον
μὲν
ἀφῆκεν |
[21] |
τὰ
μὲν
κάτωθεν
ἤδη,
τὰ
|
δ' |
ἄνωθεν
ἀπὸ
τῆς
ἄκρας
περιέλαμπε, |
[4] |
καὶ
παρῆγε
τὸν
χρόνον,
αἱ
|
δ' |
ἀπ'
Αἰγύπτου
καὶ
παρὰ
Πτολεμαίου |
[39] |
αὐτὸν
ἥκειν
μετὰ
τριακοσίων·
εἰ
|
δ' |
ἀπιστεῖ,
λαβεῖν
(ὁμήρους.
ταῦθ'
ὕβριν |
[32] |
πόλιν
ἐξελάσαι
κατὰ
κράτος,
ἑπτακοσίους
|
δ' |
(ἀπο(
κτεῖναι.
τὸ
δ'
ἔργον |
[28] |
εἰς
τὸ
(στρατό(
πεδον.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἀπὸ
τῆς
διώξεως
ἐπανελθόντες
οἱ |
[8] |
μή
τι
γίνεται
καινότερον.
ὁ
|
δ' |
ἀπὸ
τοῦ
πύργου
πρὸς>
αὐτὸν |
[34] |
κομιζόμενος
ἐποιεῖτο
τὰς
στρατείας.
~Ἀντιγόνου
|
δ' |
ἀποθανόντος
καὶ
Δημητρίου
τὴν
βασιλείαν |
[8] |
αὐτοῖς
καὶ
συλλαβὼν
ἅπαντας,
οὐδένα
|
δ' |
ἀποκτείνας,
εὐθὺς
διεπέμπετο
πρὸς
(τοὺς |
[39] |
πόλιν
ἁρπάσας
διὰ
προδοσίας,
ἐγγύθεν
|
δ' |
ἀποτραπεὶς
Πελλήνῃ
προσέβαλε,
καὶ
τοῦ |
[19] |
τάλαντα
δώσειν
κατορθώσας
ὡμολόγησεν,
ἢν
|
δ' |
ἀποτύχῃ,
σωθῇ
δὲ
μετ'
(ἐκείνων, |
[25] |
καὶ
μνῶν
ἐτιμήθη
τριάκοντα.
τὸν
|
δ' |
Ἄρατον
αὐτὸν
ἅμα
καὶ
μισῶν |
[16] |
προσῆν
φθόνου
καὶ
κακοηθείας.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
αἱρεθεὶς
στρατηγὸς
τὸ
πρῶτον |
[51] |
καὶ
τὴν
πόλιν
ἀφῃρημένος.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἀπορρέων
ἤδη
τῆς
αὐλῆς |
[29] |
Ἄργους
ἔχων
(τὴν
δύναμιν.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
εἰς
Κόρινθον
ἤδη
σκοταῖος |
[19] |
συμπράξειν
μετὰ
τοῦ
Διοκλέους.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἐκείνοις
μὲν
ἑξήκοντα
τάλαντα |
[35] |
τῶν
Ἀχαιῶν
ἐλάμβανε
δύναμις.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἐξεργαζόμενος
τὴν
παλαιὰν
ὑπόθεσιν, |
[11] |
οὖν
ἐξεταζέσθω
τοῖς
παραδείγμασιν.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἐπεὶ
κατέμειξε
τοῖς
Ἀχαιοῖς |
[50] |
(ὑπο(
χείριον
καὶ
ταπεινήν.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἐπὶ
πολὺ
μὲν
ἡσύχαζε, |
[18] |
ἐπιστήσας
ἄρχοντα
τὸν
(φιλόσοφον.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ἔτι
μὲν
καὶ
Ἀλεξάνδρου |
[31] |
πίστιν
αὐτοῦ
τῆς
μεταβολῆς.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
εὐδοκίμησε
καὶ
περὶ
τὰς |
[7] |
οὖν
οὕτω
παραλογισθέντες
ἀπηλλάγησαν.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
εὐθὺς
μετ'
ἄριστον
ἐξελθὼν |
[24] |
περὶ
Περσαίου
πλείονες
ἱστοροῦσιν.
~Ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
εὐθὺς
τό
θ'
Ἡραῖον |
[27] |
γινομένων,
πολλὴν
ἡσυχίαν
ἄγοντες,
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
εὐρώστως
ἀμυνόμενος
λόγχῃ
μὲν |
[32] |
καὶ
(παρελέσθαι
τὸν
λογισμόν.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
οὐδὲν
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν |
[19] |
τοῖς
περὶ
τὸν
Ἐργῖνον,
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
οὔτ'
αὐτὸς
εἶχεν
οὔτ' |
[29] |
ἔπεσον
(ὑπὲρ
χιλίους
πεντακοσίους.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
οὕτως
λαμπρῶς
εὐτυχήσας,
καὶ |
[10] |
ἐλευθεροῦντες
καὶ
σῴζοντες
διετέλουν.
~Ἦν
|
δ' |
Ἄρατος
τῷ
τρόπῳ
πολιτικός,
μεγαλόφρων, |
[39] |
Κλεομένη
καλοῦντες
(εἰς
Ἄργος.
ὁ
|
δ' |
Ἄρατος
ὡς
ᾔσθετο
βαδίζοντα
καὶ |
[54] |
Ἀντιγονικῆς
βασιλείας
ἡ
διαδοχή.
τὸ
|
δ' |
Ἀράτου
γένος
ἔν
τε
τῇ> |
[48] |
τελέως
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν,
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
παραμελοῦντος,
ἐγίνετο
τῶν
χρησίμων |
[41] |
αὐτῶν
φυλάσσειν
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
φήσαντος,
ὡς
οὐκ
ἔχοι |
[44] |
στρατιώτας
(ἐκεῖνος
ἔχων
ἔλθοι.
τοῦ
|
δ' |
Ἀράτου
φράσαντος
τῷ
Ἀντιγόνῳ
καὶ |
[41] |
καὶ
περιετείχιζε
τὸν
Ἀκροκόρινθον.
~Τῷ
|
δ' |
Ἀράτῳ
συνῆλθον
εἰς
Σικυῶνα
τῶν |
[44] |
προδοτῶν
χρήματα
δωρεὰν
δοῦναι.
(Τὸν
|
δ' |
Ἀριστόμαχον
ἐν
Κεγχρεαῖς
στρεβλώσαντες
κατεπόντισαν, |
[44] |
Κορινθίων
ἀμυνομένων
προθύμως.
ἐν
τούτῳ
|
δ' |
Ἀριστοτέλης
ὁ
Ἀργεῖος
φίλος
ὢν |
[33] |
(ἐπεχείρησε
τὸν
Πειραιᾶ
καταλαβεῖν.
αὐτὸς
|
δ' |
ἀρνούμενος
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασιν
οἷς |
[23] |
καὶ
τοὺς
βασιλικοὺς
συλλαμβανόντων.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
ἀσφαλῶς
ἐδόκει
πάντ'
ἔχειν,
κατέβαινεν |
[18] |
πρὸς
τὸν
Ἀλέξανδρον
ἐπαύσατο.
τότε
|
δ' |
αὖθις
ἐξ
ὑπαρχῆς
ἑτέραν
ἔλαβε |
[53] |
τούτων
ἐρησόμενοι
τὴν
Πυθίαν.
ἡ
|
δ' |
αὐτοῖς
ἀναιρεῖ
τὸν
χρησμὸν
τόνδε· |
[38] |
ἀπολογιζόμενος
τὴν
ἀνάγκην.
ὁ
Πολύβιος
|
δ' |
αὐτὸν
ἐκ
πολλοῦ
φησι
καὶ |
[20] |
πρὸς
τὸν
Ἄρατον
ἦλθεν.
(ἐλθόντα
|
δ' |
αὐτὸν
οὐκέτι
διῆκαν,
ἀλλὰ
δήσαντες |
[42] |
ἐγγὺς
ὄντων
οὐ
φάσκοντες·
ἐξήρτηντο
|
δ' |
αὐτοῦ
καὶ
γυναῖκες
ἤδη
καὶ |
[53] |
τἀπίχειρα
τῆς
βασιλικῆς
φιλίας.
~Οὕτω
|
δ' |
αὐτοῦ
τελευτήσαντος
ἐν
Αἰγίῳ,
τὸ |
[5] |
ὡς
ἀπειρίᾳ
πραγμάτων
θρασυνόμενον.
βουλευομένου
|
δ' |
αὐτοῦ
χωρίον
τι
τῆς
Σικυωνίας |
[11] |
τινὸς
ὢν
τύχοι
(πόλεως.
ἧκε
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
χρημάτων
δωρεὰ
παρὰ |
[18] |
τῷ
φρουρίῳ
τὸ
τεῖχος.
προσπαίξαντος
|
δ' |
αὐτῷ
τοῦ
Αἰγίου
καὶ
εἰπόντος· |
[6] |
αὐτὸς
ἦν
τῶν
φυγάδων.
(ἄνδρας
|
δ' |
αὐτῷ
τῶν
μὲν
ἐν
Ἄργει |
[22] |
ὅθεν
εἴληφε
τὴν
ἀρχήν.
διαπορούντων
|
δ' |
αὐτῶν
ἐφ'
ὅ
τι
χρὴ |
[35] |
τὸν
Ἄρατον
ἐξ
Ἀθηνῶν.
ὁ
|
δ' |
ἔγραφε
μὲν
αὐτῷ
τὴν
στρατείαν |
[19] |
οἰκίαν
ἑκατέρῳ
καὶ
τάλαντον.
ἐπεὶ
|
δ' |
ἔδει
παρὰ
τῷ
Αἰγίᾳ
τὰ |
[14] |
ἀνδρὸς
στάλᾳ
πλάθεται
Ἡρακλέους·
ἄμμες
|
δ' |
εἰκόν'
Ἄρατε
τεὰν
νόστοιο
τυχόντες
|
[45] |
ἄλλων
τοὺς
μὲν
ἀπέδοντο,
τοὺς
|
δ' |
εἰς
Μακεδονίαν
ἀπέστειλαν
πέδαις
δεδεμένους, |
[31] |
καὶ
πολλὰ
μὲν
ὀνείδη,
πολλὰ
|
δ' |
εἰς
μαλακίαν
καὶ
ἀτολμίαν
(καὶ) |
[5] |
ἐκ
Σικυῶνος
ἦν
φυγάς,
ὁ
|
δ' |
Ἔκδηλος
Ἀρκὰς
ἐκ
Μεγάλης
πόλεως, |
[32] |
καὶ
περιθεὶς
τὴν
τριλοφίαν,
ἄφνω
|
δ' |
ἐκδραμοῦσα
πρὸς
τὸν
θόρυβον,
ὡς |
[29] |
ἐπιβουλεύειν
μὲν
ταῖς
Κλεωναῖς,
φοβεῖσθαι
|
δ' |
ἐκεῖνον
ἐν
Κορίνθῳ
καθεζόμενον,
ἤθροισεν |
[25] |
ἔπραττον,
τοῦ
Χαριμένους
καταγνόντες.
αἰσθόμενος
|
δ' |
ἐκεῖνος
ὀργῇ
κατεμήνυσε
τοὺς
ἄνδρας |
[48] |
Ἀχαιοὺς
ἑλέσθαι
(στρατηγὸν
Ἐπήρατον.
ὡς
|
δ' |
ἐκείνου
μὲν
καταφρονουμένου
τελέως
ὑπὸ |
[3] |
νυκτὸς
εἰς
Ἄργος
ὑπεξέπεμψεν.
~Οὕτω
|
δ' |
ἐκκλαπέντι
τῷ
Ἀράτῳ
καὶ
διαφυγόντι |
[49] |
ἀνέφυε
καὶ
μεγάλας
ἐπιθυμίας,
ἡ
|
δ' |
ἔμφυτος
κακία,
τὸν
παρὰ
φύσιν |
[40] |
ἐν
Σικυῶνι
διεφθαρμένους
ἀπέκτεινε,
τοὺς
|
δ' |
ἐν
Κορίνθῳ
πειρώμενος
ἀναζητεῖν
καὶ |
[26] |
τῆς
τοῦ
σώματος
ἀσφαλείας,
οὐδένα
|
δ' |
ἐν
τῇ
πόλει
ζῶντα
τῶν |
[50] |
Ἀκαρνάνων,
τοῦτο
μὲν
χερσαῖοι,
τοῦτο
|
δ' |
ἔναλοι
τόποι,
θαυμαστὰς
ὀχυρότητας
(ἔχοντες. |
[17] |
τῇ
βακτηρίᾳ
κελεύων
ἀνοίγειν·
οἱ
|
δ' |
ἔνδον
ἀνέῳξαν
καταπλαγέντες.
οὕτω
δὲ |
[30] |
ἐναλλὰξ
τῷ
Ἀράτῳ
στρατηγῶν·
φανερὰν
|
δ' |
ἐξενεγκάμενος
ἔχθραν
καὶ
πολλάκις
αὐτοῦ |
[5] |
χωρίοις
πετρώδεσι
καὶ
ὑψηλοῖς,
τὸ
|
δ' |
(ἔξωθεν
ὕψος
ὑπὸ
κλιμάκων
οὐ |
[5] |
ἰδιώτης
ἀντικαθίστασθαι
πρὸς
(τύραννον.
ὡς
|
δ' |
ἐπανῆλθον
οἱ
περὶ
τὸν
Ξενοκλέα, |
[23] |
ζηλούντων
δὲ
τὴν
(τύχην.
ὡς
|
δ' |
ἐπαύσαντο
καὶ
κατέστησαν,
συναγαγὼν
ἑαυτὸν |
[9] |
ὑπὸ
Νικοκλέους
ἐκπεπτωκότας
ὀγδοήκοντα,
τοὺς
|
δ' |
ἐπὶ
τῶν
ἔμπροσθεν
τυράννων
οὐκ |
[27] |
ἐξαγγείλαντος
πρὸς
τὸν
Ἄρατον,
ὕδατος
|
δ' |
ἐπιλείποντος,
ἑαυτῷ
δὲ
χρήσασθαι
διὰ |
[8] |
γὰρ
οἱ
μισθοφόροι
παρενυκτέρευον.
ἄφνω
|
δ' |
ἐπιπεσὼν
αὐτοῖς
καὶ
συλλαβὼν
ἅπαντας, |
[21] |
ποσὶν
ἀντιλαμβανόμενοι
τῶν
κλιμάκων·
ὁ
|
δ' |
Ἐργῖνος
ἑπτὰ
λαβὼν
νεανίσκους
ἐσταλμένους |
[32] |
ἑπτακοσίους
δ'
(ἀπο(
κτεῖναι.
τὸ
|
δ' |
ἔργον
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
διεβοήθη, |
[41] |
καὶ
δόξῃ
τῶν
Ἑλλήνων,
τότε
|
δ' |
ἔρημος
καὶ
ἄπορος,
συντετριμμένης
ὥσπερ |
[35] |
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο
στρατηγόν.
(Ὁ
|
δ' |
εὐημερῶν
παρὰ
τοῖς
Ἀχαιοῖς
καὶ |
[34] |
εἴκοσι
τῇ
πόλει
συνεβάλετο.
προσεχώρησαν
|
δ' |
εὐθὺς
Αἰγινῆται
καὶ
Ἑρμιονεῖς
τοῖς |
[22] |
τάχους
δεῖν
τῆς
βοηθείας.
οἱ
|
δ' |
εὐθὺς
ἐκέλευον
ἡγεῖσθαι,
καὶ
προσβαίνοντες |
[30] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
στρατηγὸν
εἵλοντο.
(φιλοτιμούμενος
|
δ' |
εὐθὺς
ὑπερβαλεῖν
δόξῃ
τὸν
Ἄρατον, |
[26] |
ὥσπερ
οἱ
λαγωοὶ
διέφυγον·
οἶκος
|
δ' |
ἢ
γένος
ἢ
τάφος
ἔχων |
[14] |
προέπινον
αὐτοῖς
τὰς
πατρίδας,
μεῖζον
|
δ' |
ἡ
διὰ
τῶν
χρημάτων
τούτων |
[38] |
καὶ
Τιμόξενος
ᾑρέθη
(στρατηγός.
ἐδόκει
|
δ' |
ἡ
μὲν
πρὸς
τοὺς
ὄχλους |
[45] |
ἐρατεινὴ
Μαντίνεια"
παντάπασιν
ἐξαληλίφθαι,
διαμένει
|
δ' |
ἡ
πόλις
ἐπώνυμος
τῶν
ἀπολεσάντων |
[14] |
παντὶ
σωτηρία
καὶ
ἀσφάλεια,
θαυμαστὴ
|
δ' |
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐν
δυνάμει |
[53] |
ὁλόλευκον,
ἀλλὰ
μεσοπόρφυρον
ἔχων·
μέλη
|
δ' |
ᾔδετο
πρὸς
κιθάραν
ὑπὸ
τῶν |
[22] |
καὶ
τὸ
φρούριον
εἶχον.
ἡμέρας
|
δ' |
ἤδη
διαυγούσης
ὅ
θ'
ἥλιος |
[40] |
πρὸ
τῆς
ἀποστάσεως
ἐγνωκότες.
ὁ
|
δ' |
ἧκε
μὲν
αὐτὸς
ἐφελκόμενος
τὸν |
[29] |
καὶ
λανθάνειν
τὸν
Ἀρίστιππον.
ἅμα
|
δ' |
ἡμέρᾳ
τῶν
πυλῶν
ἀνοιχθεισῶν
καὶ |
[12] |
(ἀπέφηνε
πολέμια
καὶ
κατέσχε.
μετὰ
|
δ' |
ἡμέρας
οὐ
πολλὰς
ἐν
ἀπόροις |
[21] |
παρεσκευάζοντο
πρὸς
τὴν
ἐπίθεσιν.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
ἦν
ἕτοιμα
πάντα,
τὴν
μὲν |
[20] |
Διοκλέους
κατασκεψόμενος
τὸ
τεῖχος,
οὔπω
|
δ' |
ἦν
τῷ
Διοκλεῖ
πρότερον
ἐντετυχηκὼς |
[28] |
αὖθις
(ἐξέταττε
τὴν
στρατιάν.
ὡς
|
δ' |
ᾔσθετο
πλείονας
γεγονότας
καὶ
θαρραλεώτερον |
[24] |
γῆν
καὶ
κατὰ
θάλατταν.
(οὕτω
|
δ' |
ἴσχυσεν
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς,
ὥστ' |
[30] |
στρατείαν
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους
παρήγγελλεν.
ἐνιστάμενος
|
δ' |
ὁ
Ἄρατος
αὐτῷ
φθονεῖν
ἐδόκει, |
[15] |
ἐγεγόνει
διὰ
τὰς
χάριτας·
Ἀντίγονος
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
ἀνιώμενος
ἐπ'
αὐτῷ, |
[34] |
γέλωτα
πολὺν
παρασχόντες
ἀπηλλάγησαν.
αὐτὸς
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
ἐκ
Μακεδονίας
ναῦν |
[22] |
συνερρήγνυτο
πανταχόθεν
ἄσημος.
~Ἐν
τούτῳ
|
δ' |
ὁ
μὲν
Ἄρατος
ἐμφὺς
τῇ |
[50] |
καὶ
λοιδορούμενον
οὐκ
ἐκώλυσεν.
ἐδόκει
|
δ' |
ὁ
νεανίσκος
ἐρᾶν
τοῦ
Φιλίππου, |
[2] |
δοκούσης,
Τιμοκλείδας
μὲν
ἀπέθανεν,
Ἀβαντίδας
|
δ' |
ὁ
Πασέου
τυραννίδα
πράττων
ἑαυτῷ |
[1] |
εἰ
μὴ
εὐδαίμονες
υἱοί;
(Διονυσόδωρος
|
δ' |
ὁ
Τροιζήνιος
ἐλέγχων
αὐτὸν
ἀντεκτίθησι |
[6] |
καὶ
αὐλεῖν
γυναίοις
(διαλεγόμενος.
ταῦτα
|
δ' |
οἱ
κατάσκοποι
πάνθ'
ὁρῶντες
ἐξηπάτηντο |
[40] |
(ἐγκατα(
λιπόντων
καὶ
διαρρυέντων.
αἰσθόμενοι
|
δ' |
οἱ
Κορίνθιοι
μετ'
ὀλίγον
τὴν |
[21] |
ἔξω
τόπον
ἐπίσκιον
γενόμενον.
ἐνταῦθα
|
δ' |
οἱ
μὲν
ἄλλοι
συγκαθίσαντες
ὑπελύοντο |
[9] |
ὁμοῦ
τι
πεντηκονταετὴς
ἐγεγόνει.
κατελθόντες
|
δ' |
οἱ
πλεῖστοι
πένητες,
ὧν
κύριοι |
[12] |
τἆλλα
καὶ
λύτρωσιν
αἰχμαλώτων.
~Ἐπεὶ
|
δ' |
οἱ
φυγάδες
ἦσαν
ἀπαρηγόρητοι
τοῖς |
[26] |
ἐκέλευεν
ἐν
(τῷ
περιστύλῳ,
τοὺς
|
δ' |
οἰκέτας
ὁπότε
δειπνήσαι
τάχιστα
πάντας |
[53] |
μὲν
Ἀχαιοὺς
ἔπεισαν
ἐφιέναι,
νόμου
|
δ' |
ὄντος
ἀρχαίου
μηδένα
θάπτεσθαι
τειχῶν |
[8] |
πρὸς
Ἄρατον
ἐπείγεσθαι
κελεύοντες.
~Ἦν
|
δ' |
οὐ
πολὺ
διάστημα
ἀπὸ
τοῦ |
[9] |
μέσον
ἔθηκε
τοῖς
πολίταις.
ἀπέθανε
|
δ' |
οὐδεὶς
οὐδ'
ἐτρώθη
τὸ
παράπαν |
[51] |
εἰδέναι
γὰρ
ὑβρισμένον
(περιῆν,
ἄλλο
|
δ' |
οὐδέν,
ἀμύνασθαι
μὴ
δυναμένῳ.
μεγίστην |
[13] |
χώραν
φοίνικα
μόνον
ἐνέγραψεν,
ἄλλο
|
δ' |
οὐδὲν
ἐτόλμησε
παραβαλεῖν·
τοὺς
δὲ |
[19] |
τοῦ
καλοῦ
παρ'
αὐτῶν,
ἄλλο
|
δ' |
οὐδέν;
~Οὖσαν
δὲ
καθ'
αὑτὴν |
[25] |
καὶ
Χαριμένης
ὁ
μάντις,
ξίφη
|
δ' |
οὐκ
εἶχον,
ἀλλ'
ἀπείρητο
κεκτῆσθαι, |
[13] |
παραιτεῖσθαί
φασι
καὶ
δακρύειν,
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἔπειθεν,
εἰπεῖν
ὅτι
τοῖς |
[51] |
καὶ
τύραννος
ἐξώλης
γενόμενος.
τὸ
|
δ' |
οὐκ
ἦν
ἄρα
μεταβολὴ
φύσεως, |
[30] |
τυραννοῦντι
τῆς
ἑαυτοῦ
(πατρίδος.
ὁ
|
δ' |
οὐκ
ὢν
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος |
[39] |
διατελεῖ,
τῷ
δὲ
συναγορεύων.
~Ἀπέβαλον
|
δ' |
οὖν
οἱ
Ἀχαιοὶ
τὴν
Μαντίνειαν, |
[30] |
πάσχοντα
παρὰ
τοὺς
ἀγῶνας.
~Ὡς
|
δ' |
οὖν
τὸν
Ἀρίστιππον
ἀνεῖλεν,
εὐθὺς |
[27] |
τιμωμένην
μνήμην
οὐδενὸς
λέλειπται.
~Πρὸς
|
δ' |
οὖν
τὸν
Ἀρίστιππον
ὁ
Ἄρατος |
[26] |
ἑρπετὸν
ἐκ
φωλεοῦ
κατερχόμενον.
ὁ
|
δ' |
οὐχ
ὅπλοις
κατὰ
βίαν,
νόμῳ |
[54] |
γενέσθαι
τὴν
φύσιν
ἱστορεῖται.
τὸν
|
δ' |
υἱὸν
αὐτοῦ
μιαρὸς
ὢν
φύσει |
[24] |
τῶν
διασπώντων
τὸ
κοινόν,
αὔξεσθαι
|
δ' |
ὑπ'
ἀλλήλων,
ὅταν
ὅλου
τινὸς |
[26] |
οὐχ
ὅπλοις
κατὰ
βίαν,
νόμῳ
|
δ' |
ὑπ'
ἀρετῆς
ἀκατάπαυστον
ἀρχὴν
περιπεποιημένος, |
[41] |
οὐκ
ἔχοι
τὰ
πράγματα,
μᾶλλον
|
δ' |
ὑπ'
αὐτῶν
ἔχοιτο,
καὶ
κατειρωνεύσασθαι |
[40] |
(παραδώσων
τινὶ
τὸν
ἵππον.
οὕτως
|
δ' |
ὑπεκδύς,
καὶ
τοῖς
ἀπαντῶσι
τῶν |
[15] |
στόλους
καὶ
αὐλὰς
ἀκούων,
νυνὶ
|
δ' |
ὑπὸ
σκηνὴν
ἑωρακὼς
πάντα
τὰ |
[49] |
ἤδη
τὸν
Ἄρατον
ἀποσειόμενος.
ἀρχὴν
|
δ' |
ὑποψίας
τὰ
Μεσσηνιακὰ
παρέσχε.
στασιασάντων |
[3] |
ἐπιτυχόντων
ὀνομάτων
ἁμιλλησάμενος
κατέλιπε.
(Χρόνῳ
|
δ' |
ὕστερον
Ἀβαντίδαν
μὲν
οἱ
περὶ |
[29] |
τῷ
μισεῖν
τοὺς
τυράννους.
~Ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
ἀκούσας
τὸν
Ἀρίστιππον
ἐπιβουλεύειν |
[44] |
τινα
τῶν
πολεμίων
ἐποίησεν,
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
Ἀράτου
προσφερομένου
καὶ
τοῦ |
[16] |
χιλίων
σὺν
αὐτῷ
πεσόντων.
(Ἐνιαυτῷ
|
δ' |
ὕστερον
αὖθις
στρατηγῶν,
ἐνίστατο
τὴν |
[43] |
ἀλλὰ
τῷ
λογισμῷ
χρώμενος.
ἐπεὶ
|
δ' |
ὕστερον
εὖ
χωροῦντι
τῷ
πολέμῳ |
[18] |
μὴ
πάνυ
τι
πιστεύειν,
ὀλίγαις
|
δ' |
ὕστερον
ἡμέραις
ἐπανελθὼν
συντίθεται
τὸν |
[35] |
Φλιασίους
εἰς
τὴν
πολιτείαν,
ἐνιαυτῷ
|
δ' |
ὕστερον
καὶ
τὸν
Ἀριστόμαχον
εἵλοντο |
[39] |
ἐκπεσόντος
ἔσχε
τὴν
πόλιν·
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
καὶ
Φενεὸν
(ἔλαβε
καὶ |
[12] |
ὕλης
γέμοντα
χαλεπῶς
ἐνυκτέρευον.
ὀλίγῳ
|
δ' |
ὕστερον
ὁ
φρούραρχος
ἐπελθὼν
καὶ |
[9] |
ὁρῶντι
διὰ
τὴν
ἐλευθερίαν,
ταραττομένην
|
δ' |
ὑφ'
αὑτῆς
(καὶ
στασιάζουσαν.
ὅθεν |
[8] |
ἕνα
καὶ
σχολαίως
ἀναβαίνοιεν·
ἡ
|
δ' |
ὥρα
κατήπειγεν,
ἤδη
φθεγγομένων
ἀλεκτρυόνων |
[34] |
πολλοῦ
μὲν
ὡς
ἑάλωκε,
πολλοῦ
|
δ' |
ὡς
τέθνηκεν,
ὁ
μὲν
τὸν |
[7] |
θόρυβος
ἦν
τῶν
ἐπιπορευομένων.
οἱ
|
δ' |
ὥσπερ
εἶχον
αὐτοῦ
πτήξαντες
ἐπὶ |
[22] |
καὶ
παρήλλαττε
τοὺς
τριακοσίους.
οἱ
|
δ' |
ὥσπερ
ἐξ
ἐνέδρας
ἀναστάντες,
ἐμβάλλουσιν |
[25] |
μὲν
ὄμμασιν
ὁρᾷ,
διὰ
πολλῶν
|
δ' |
ὤτων
ἀκούει
καὶ
προαισθάνεται
τὰ |
[37] |
καὶ
μὴ
προέσθαι
τὸ
νίκημα
|
μήδ' |
ἐγκαταλιπεῖν
αὑτὸν
ὑπὲρ
(τῆς
πατρίδος |
[38] |
Ἀκροκόρινθον
Ἰλλυρικῶν
ὅπλων
καὶ
Γαλατικῶν,
|
μηδ' |
οὓς
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
πράξεσι |
[41] |
ὁ
Κλεομένης
ἥψατο
μὲν
οὐδενός,
|
οὐδ' |
ἄλλον
εἴασε,
μεταπεμψάμενος
δὲ
τοὺς |
[43] |
μὲν
οὖν
παρήνεγκε
τὸ
ῥηθέν,
|
οὐδ' |
ἄλλως
πολὺ
νέμων
πίστεως
(ἱεροῖς |
[52] |
ἀνελεῖν
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
νομίζων
|
οὐδ' |
ἂν
ἐλεύθερος
ἐκείνου
ζῶντος
εἶναι, |
[4] |
φρόνημα,
ὃ
διέφαινεν
οὐ
μικρὸν
|
οὐδ' |
ἀργόν,
ἐμβριθὲς
δὲ
καὶ
(παρ' |
[21] |
νυκτερεύειν,
ἀναλαβὼν
δὲ
λογάδας
τετρακοσίους,
|
οὐδ' |
αὐτοὺς
εἰδότας
τὰ
πραττόμενα
(πλὴν |
[30] |
ὁ
δ'
οὐκ
ὢν
ἀγεννὴς
|
οὐδ' |
ἀφιλότιμος
τὴν
φύσιν,
οὐδ'
ὥσπερ |
[16] |
τὸν
Ἀκροκόρινθον
πρᾶξιν,
οὐ
Σικυωνίων
|
οὐδ' |
Ἀχαιῶν
κηδόμενος,
ἀλλὰ
κοινήν
τινα |
[19] |
οἷς
ἐκινδύνευε
μόνος
ὑπὲρ
πάντων
|
οὐδ' |
εἰδότων
τὰ
πραττόμενα,
προ>
(ῃρεῖτο. |
[22] |
δυνηθέντες
ἐξανευρεῖν
τὸν
αὐτὸν
τρίβον
|
οὐδ' |
εἰς
ἴχνος
ἐμβῆναι
τῆς
ἐκείνων |
[31] |
κατέλαβον,
οὐκέτ'
ἦν
ὁ
αὐτός,
|
οὐδ' |
ἔμελλε
διατρίβων
καὶ
περιμένων
ἀθροισθῆναι |
[38] |
καὶ
σχέδην
τοῦ
Κλεομένους
ἐπιβαίνοντος
|
οὐδ' |
ἐμπλεκομένου
ταῖς
πολιτικαῖς
ἀρχαῖς,
ἀλλ' |
[4] |
τόλμημα
μὲν
οὐδὲν
τηλικοῦτον
δεδιὼς
|
οὐδ' |
ἔργον
οὐδὲν
οὕτω
παρακεκινδυνευμένον,
ὑποπτεύων |
[40] |
πανταχόθεν.
~Ἠτρέμει
μὲν
γὰρ
οὐδὲν
|
οὐδ' |
ἔστεργεν
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν,
ἀλλὰ |
[9] |
τοῖς
πολίταις.
ἀπέθανε
δ'
οὐδεὶς
|
οὐδ' |
ἐτρώθη
τὸ
παράπαν
τῶν
ἐπελθόντων |
[29] |
ὅμως
οὐκ
ἔλαβε
τὸ
Ἄργος
|
οὐδ' |
ἠλευθέρωσε
τοὺς
ἐν
αὐτῷ,
τῶν |
[50] |
πίστεως
καὶ
χάριτος
ἰσχυρότερον
οὐδὲν
|
οὐδ' |
ὀχυρώτερον.
ταῦτά
σοι
τὸ
Κρητικὸν |
[40] |
τὸν
ἵππον,
ὡς
οὐκ
ἀπιστῶν
|
οὐδ' |
ὑποπτεύων,
ἀναπηδησάντων
δὲ
πολλῶν
καὶ |
[37] |
σκηνὰς
διασπαρέντων,
ὁ
μὲν
Ἄρατος
|
οὐδ' |
ὣς
ἐπήγαγεν,
ἀλλ'
ἐν
μέσῳ |
[30] |
ἀγεννὴς
οὐδ'
ἀφιλότιμος
τὴν
φύσιν,
|
οὐδ' |
ὥσπερ
οἱ
πολλοὶ
τῶν
μονάρχων |
[14] |
καὶ
ἁ
περὶ
Ἑλλάδος
ἀλκά
|
τοῦδ' |
ἀνδρὸς
στάλᾳ
πλάθεται
Ἡρακλέους·
ἄμμες |
[53] |
κατοιχομένοιο
ἄνακτος;
ὡς
τὸ
βαρυνόμενον
|
τῷδ' |
ἀνέρι
καὶ
τὸ
βαρῦνον
γαίης |