Chapitre
[9]	τὰς συνθήκας ἐνόρκους, ἐξάρχει δ´	ὁ	Ἀγαμέμνων· εἰ μέν κεν Μενέλαον
[9]	οὐκ ἐτέλεσσεν. ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν	ὁ	ἀγὼν καὶ πέρας ἀναμφισβήτητον οὐκ
[9]	(χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο δυσημερῶν) ὑπολαβὼν	ὁ	ἀδελφὸς ἡμῶν τί οὖν; εἶπεν
[9]	ἐπιχειρεῖν ὁ Ἀμμώνιος, Εἶπεν οὖν	ὁ	ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ᾔδεσαν οἱ
[9]	μετὰ Μενίσκου τοῦ παιδοτρίβου Λαμπρίας	ὁ	ἀδελφός· ὠρχήσατο γὰρ πιθανῶς τὴν
[9]	οὖν; εἶπεν οὐ δευτερεῖα μὲν	ὁ	Αἴας κάλλους καὶ μεγέθους καὶ
[9]	σιωπῆς γενομένης, προὔτρεπεν ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν	ὁ	Ἀμμώνιος, Εἶπεν οὖν ὁ ἀδελφός,
[9]	γελασάντων δ´ ἡμῶν ταῦτα μέν‘	ὁ	Ἀμμώνιος εἶπεν, ὦ Λαμπρία, κείσθω
[9]	τρεῖς ἴσους λαμβάνων περισσούς. καὶ	ὁ	Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς ταυτὶ διεμνημόνευσας·
[9]	δύστλητον Ἀνάγκην‘ πάνυ μὲν οὖν’	ὁ	Ἀμμώνιος ἔφη τὴν ἐν ἡμῖν
[9]	ἀλλήλοις προτείνειν φιλόλογα ζητήματα, φοβούμενος	ὁ	Ἀμμώνιος μὴ τῶν ὁμοτέχνων τινὲς
[9]	δὲ τοῦ Πρωτογένους, καλέσας ἔμ´	ὁ	Ἀμμώνιος οὐδέν‘ ἔφη σὺ τῷ
[9]	καὶ χάριν, οἶμαι προσήκειν. Καὶ	ὁ	Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’ ἔφη σοι
[9]	κράτιστος, ὡς ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς	ὁ	Ἀχιλλεύς; γελασάντων δ´ ἡμῶν ταῦτα
[9]	ἔφη σὺ τῷ Κάδμῳ βοηθεῖς	ὁ	Βοιώτιος, ὅν φασι τὸ ἄλφα
[9]	διὸ τὸν νοῦν ἤδη προσεχέτωσαν.	ὁ	γὰρ Ἀλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς δήπου
[9]	καὶ φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ Ἀχιλλέως·	ὁ	γὰρ ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν ἧτταν
[9]	δευτέραις ὁμολογίαις τῶν πρώτων ἐμπεριεχομένων·	ὁ	γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ μὴν
[9]	ἀνταποδόσεις. Προὔτεινεν οὖν {ὁ} Ἑρμείας	ὁ	γεωμέτρης Πρωτογένει τῷ γραμματικῷ πρῶτος
[9]	ὅρκοις δ´ ἄνδρας ἐξαπατητέον; καὶ	ὁ	Γλαυκίας ἐγὼ μέν’ ἔφη κατὰ
[9]	φανεὶς καὶ περιγενόμενος. Ὑπολαβὼν δ´	ὁ	Γλαυκίας ἔφη πρῶτον μὲν ἔν
[9]	Ἔτι δὲ τοῦ Λαμπρίου λέγοντος	ὁ	γραμματικὸς ἤδη Μᾶρκος ἐδόκει τι
[9]	πλῆθος. Ἔτι δ´ αὐτοῦ λέγοντος	ὁ	γραμματιστὴς Ζωπυρίων δῆλος ἦν καταγελῶν
[9]	τὴν ἐννεάδα ταῖς Μούσαις προσήκειν.	ὁ	δ´ ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν
[9]	δ´ οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται’	ὁ	δ´ ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι
[9]	Δελφῶν’ εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος·	ὁ	δὲ Πλάτων ἄτοπος, ταῖς μὲν
[9]	τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν·	ὁ	δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν ἠρώτησεν
[9]	ἄλφα προτάττεται τῶν γραμμάτων ἁπάντων.	ὁ	δὲ τὴν ἐν ταῖς σχολαῖς
[9]	εἶπεν ὁ Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ	ὁ	Δημοσθένης ὑπόλογον περὶ τούτου δέδωκεν·
[9]	Ποτέραν χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν	ὁ	Διομήδης. Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν
[9]	ποτέραν χεῖρα τρώσειεν τῆς Ἀφροδίτης	ὁ	Διομήδης. ταχὺ δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος
[9]	ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς	ὁ	δοκῶν κρατεῖν, οὐκ ἀποστὰς φυγόντος
[9]	τε οἴκαδ´ ἀγέσθω· καὶ πάλιν	ὁ	Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ τιθεὶς εἰς
[9]	ἄδικον εὐτυχίαν τοῦ βάλλοντος. ἀλλ´	ὁ	Ἕκτωρ ἥττητο καὶ πρὶν ἀποθνήσκειν,
[9]	γεγενημένας· διὸ καὶ μετὰ μικρὸν	ὁ	Ἕκτωρ φησίν ὅρκια μὲν Κρονίδης
[9]	τῷ τοῦ Διονύσου. Λαμπρίας γὰρ	ὁ	ἐμὸς πάππος ἔλεγεν πρώτην φύσει
[9]	τρόπον τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως. Καὶ	ὁ	Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη λέγεται θεῶν
[9]	ἀναστρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις. Προὔτεινεν οὖν	{ὁ}	Ἑρμείας ὁ γεωμέτρης Πρωτογένει τῷ
[9]	διὰ τοῦτο πολλὰς ἐγέννησε Μούσας	ὁ	Ζεύς, ὅπως ᾖ πᾶσιν ἀρύσασθαι
[9]	νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις· ἔπειθ´	ὁ	Ζεὺς τῷ Μενελάῳ τῆς μάχης
[9]	ὁ ποιητής. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν	ὁ	Ζωπυρίων διηπορῆσθαι, καὶ τὸν Μάξιμον,
[9]	τί δὲ τοῦτο σοφόν; εἶπεν	ὁ	Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ διὰ στόματός
[9]	ᾧ τὴν Καλλιόπην τετάχθαι φησὶν	ὁ	Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον δ´ ἡ
[9]	φορὰν παρὰ φοράν. ἐπεζήτησεν οὖν	ὁ	Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου} τί βούλεται τοὔνομα
[9]	ἔν τινι λόγῳ φαίνηται γεγονὼς	ὁ	κλῆρος, οὐκέτι γίνεται κατὰ τύχην
[9]	περὶ τῆς αἰτίας. Θορυβηθεὶς οὖν	ὁ	Λαμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ πολὺν
[9]	χώρας οἱ θεοί. παπαί‘ εἶπεν	ὁ	Λαμπρίας, ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου γέγονεν
[9]	ὁρίζεται τὰ εἴδη δηλοῖ δ´	ὁ	μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι
[9]	σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπιδεικνύναι. Πρῶτον οὖν‘	ὁ	Μάξιμος ἔφη τῶν ἐπῶν οὕτως
[9]	ὁ Φίλιππος, οὐχ ὅμοιον‘ εἶπεν	ὁ	Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ ὁ Δημοσθένης
[9]	ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν δ´ ἄκρων	ὁ	μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον ἔχει
[9]	τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν Διονύσιος	ὁ	Μελιτεύς πολλούς’ ἔφη συμπαρακαλεῖς ἐπὶ
[9]	καὶ πάντες ἐπιεικῶς οἱ συνήθεις.	ὁ	μὲν οὖν Ἀχιλλεὺς μόνοις τῶν
[9]	φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούντων.	Ὁ	μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον
[9]	ἔστιν ὅτε μεγάλην ἐχούσης. καὶ	ὁ	μὲν ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν διὰ
[9]	ἐνίκησεν μὲν οὐκ ἀνεῖλεν δ´	ὁ	Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν ἀξίωσιν
[9]	γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ μὴν	ὁ	νικήσας ἔκτεινεν. συνελόντι δ´ εἰπεῖν,
[9]	τοῦ κρείττονος εἶναι, κρείττων δ´	ὁ	νικῶν, ἀποθνήσκειν δὲ πολλάκις συμβαίνει
[9]	ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε· καὶ	ὁ	παρὰ Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος
[9]	Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί αἰνίττεται	ὁ	περὶ τῆς ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος
[9]	ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων δὲ πάντων, Μενέφυλος	ὁ	Περιπατητικὸς προσαγορεύσας τὸν Ὕλαν ὁρᾷς‘
[9]	ἰσαρίθμους ἐπέστησεν. Ὑπολαβὼν δὲ Μενέφυλος	ὁ	Περιπατητικός τὰ μὲν Δελφῶν’ εἶπεν
[9]	μέλη μιμητικῶς σχηματίζουσιν, ὡς Εὐριπίδης	ὁ	πετόμενος ἱερὸν ἀνὰ Διὸς αἰθέρα
[9]	χεῖρα φράζει τοῖς νοῦν ἔχουσιν	ὁ	ποιητής. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὁ
[9]	δὲ μόνας προκλήσεις. μαρτυρεῖ δ´	ὁ	Πρίαμος μετὰ τὰ ὅρκια τοῦ
[9]	ἢ περιττὰ προτείνουσιν. ἐπαναστὰς οὖν	ὁ	Πρωτογένης καί με καλέσας ἐξ
[9]	μετὰ δὲ τὴν ᾠδὴν Ἡρώδης	ὁ	ῥήτωρ ἀκούετ´’ ἔφη ὑμεῖς οἱ
[9]	γὰρ οὐδὲν ἧττον ἢ δικανικὸς	ὁ	ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός· αἱ γὰρ
[9]	μόνον δὲ τὸν γραμματικὸν Ὕλαν	ὁ	ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν ἀποσιωπῶντα καὶ
[9]	καὶ λεγούσας ἐν Ἅιδου, καθάπερ	ὁ	Σοφοκλέους Ὀδυσσεύς φησι Σειρῆνας εἰσαφικέσθαι
[9]	ὁρᾶν ἑαυτοῦ ζῶντας ἐπιφανέστερον. καὶ	ὁ	Σῶσπις γελάσας ἀλλ´ ἕως μέλλομεν
[9]	τοῦτ´ ἐρωτᾷς; ὅτι νὴ Δί´’	ὁ	Σῶσπις ἔφη τοὺς μὲν παῖδας
[9]	στόματός ἐστι καὶ πάσαις ὑμνούμενος	ὁ	τῆς ἐννεάδος ἀριθμός, ὡς πρῶτος
[9]	τὸν ἐλάχιστον ἔχει λόγον, ὃν	ὁ	τῶν Μουσῶν πρὸς τὸν τοῦ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν	ὁ	τῶν φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων ἀριθμὸς
[9]	δ´ ἀνώμαλος ὢν ὑπ´ ὀργῆς	ὁ	Ὕλας ἀπεκρίνατο σκαιῶς· τὴν μὲν
[9]	βωμός ἐστιν Λήθης ἱδρυμένος. καὶ	ὁ	Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμενος ἐκεῖνο
[9]	ἣν οὗτος ἐκπίπτει τοῦ στόματος	ὁ	φθόγγος, ὠνομάσθαι. διὸ καὶ τὰ
[9]	ἀντερομένου ποτέρῳ σκέλει χωλὸς ἦν	ὁ	Φίλιππος, οὐχ ὅμοιον‘ εἶπεν ὁ
[9]	ἕνα, Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν.	ὅ	τι δ´ ἐννέα καὶ οὐκ
[9]	βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριωτέραν νομίζειν.	ὃ	δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ
[9]	τὸν οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον·	ὃ	δὴ τάξει μέν τινι καὶ
[9]	ἡ ὄρχησις. διὸ καὶ πέπονθεν	ὃ	φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε δέδοικα μή
[9]	ἀνεφώνησεν οἴη δ´ Αἴαντος ψυχὴ	Τελαμωνιάδαο·	τὰ δὲ λοιπὰ μεῖζον {ἢ}
[9]	κύνα Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος ποδὶ	μίμεο	καμπύλον μέλος διώκων, τὸν μὲν
[9]	τεθναίη, ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα.	διὸ	ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ
[9]	ἐπὶ τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας·	διὸ	καὶ μετὰ μικρὸν ὁ Ἕκτωρ
[9]	τῆς κακομουσίας ὡς ἡ ὄρχησις.	διὸ	καὶ πέπονθεν ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος
[9]	ἐστι καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς,	διὸ	καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν
[9]	τοῦ στόματος ὁ φθόγγος, ὠνομάσθαι.	διὸ	καὶ τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων
[9]	ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν·	διὸ	καὶ τὸ τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι
[9]	προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι.	Διὸ	πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν
[9]	συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν ἀντίπαλον εἶναι.	διὸ	πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα
[9]	αἰ– δεῖσθαι‘ καὶ μυρίων ἄλλων.	διὸ	τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἱ πένταθλοι,
[9]	εἶπον ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων·	διὸ	τὸν νοῦν ἤδη προσεχέτωσαν. ὁ
[9]	συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ θηριώδους,	διὸ	τοὺς φιλοφρόνως καὶ ἱλαρῶς συνόντας
[9]	ὀδυρομένου· Ζεῦ πάτερ, οὔ τις	σεῖο	θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος· ἦ τ´
[9]	φησί μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ	σεῖο·	τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη
[9]	καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι, ὁπποτέρῳ	θανάτοιο	τέλος πεπρωμένον ἐστίν· ᾔδει γὰρ
[9]	ἐνταῦθα τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον, ἄλλην	ἄλλο	κακίας καὶ ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορθουμένας.
[9]	ὁ Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμενος	ἐκεῖνο	δέ ς´‘ εἶπεν, ὦ Μενέφυλε,
[9]	οὐ πάντες δὲ πάντων. ἀλλ´	ἐκεῖνο	θαυμάζω, πῶς ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ
[9]	τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πεποίηκεν	ἀπὸ	κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν
[9]	τῆς ἐννεάδος ἀριθμός, ὡς πρῶτος	ἀπὸ	πρώτου περισσοῦ τετράγωνος ὢν καὶ
[9]	ἡμῖν δὲ μὴ παίζων ἀλλ´	ἀπὸ	σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν
[9]	ὅλως’ ἔφη μεταθετέον τὸ Σιμωνίδειον	ἀπὸ	τῆς ζωγραφίας ἐπὶ τὴν ὄρχησιν·
[9]	φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν	ἀπὸ	τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι στρατείας τὸν
[9]	λῦσαί τε μὴ δυναμένης ἑαυτὴν	ἀπὸ	τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἔγωγε
[9]	αἴρειν’ καὶ τὸ ἀνοίγειν’ οὐκ	ἀπὸ	τρόπου τῇ τῶν χειλῶν ἀνοίξει
[9]	ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος	ἀπὸ	τῶν ἐπῶν ἐκείνων Ζεὺς δ´
[9]	πῶς ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ λεγόμενον	ὑπὸ	Δελφῶν. λέγουσι γὰρ οὐ φθόγγων
[9]	δὲ πολλάκις συμβαίνει καὶ ἀγαθοῖς	ὑπὸ	κακῶν, ὡς ὕστερον Ἀχιλλεὺς ἀπέθανεν
[9]	ὡς ὕστερον Ἀχιλλεὺς ἀπέθανεν τοξευθεὶς	ὑπὸ	Πάριδος· καὶ οὐκ ἂν οἶμαι
[9]	πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ τὴν τῶν	ὑπὸ	σελήνην, συνηρτῆσθαι δὲ πάσας καὶ
[9]	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Ἄργει δ´	ὑπὸ	τῆς Ἥρας ἐν Αἰγίνῃ δ´
[9]	τῆς τετράδος, ἡ δὲ τριὰς	ὑπὸ	τῆς ὀγδοάδος πολλαπλασιασθεῖσα, πρώτου κύβου
[9]	τούτων τοίνυν ἡ μὲν ἑξὰς	ὑπὸ	τῆς τετράδος, ἡ δὲ τριὰς
[9]	ὑπ´ Ἀθηνᾶς ἐν Δελφοῖς δ´	ὑπὸ	τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν Ἄργει δ´
[9]	τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ δ´	ὑπὸ	τοῦ Διονύσου, πρᾶον δὲ πανταχοῦ
[9]	τῆς Ἥρας ἐν Αἰγίνῃ δ´	ὑπὸ	τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ δ´
[9]	καὶ τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς	ὑπὸ	τῶν πολλῶν λέγονται, πρὸς δὲ
[9]	καὶ κατᾴδειν θελγομένας, αἱ δ´	ὑπὸ	χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦθα
[9]	πρὸς ἐκεῖνον ἐπέραινεν ἀλλ´ ἴθι	δεῦρο,	ἄναξ, ἵν´ ἔπος καὶ μῦθον
[9]	πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ	τὸ	ᾄδειν’ καὶ τὸ αὐλεῖν’ καὶ
[9]	ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ καὶ	τὸ	ἀίειν’ ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι
[9]	τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ καὶ	τὸ	αἴρειν’ καὶ τὸ ἀνοίγειν’ οὐκ
[9]	ᾄδειν’ καὶ τὸ αὐλεῖν’ καὶ	τὸ	ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ καὶ τὸ
[9]	υἱὸν ἐπὶ ξένης τεθνάναι, καὶ	τὸ	ἀληθὲς ἔχοντος εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ´
[9]	βοηθεῖς ὁ Βοιώτιος, ὅν φασι	τὸ	ἄλφα πάντων προτάξαι διὰ τὸ
[9]	πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι´ ἣν	τὸ	ἄλφα προτάττεται τῶν γραμμάτων ἁπάντων.
[9]	Β Τίς αἰτία, δι´ ἣν	τὸ	ἄλφα προτέτακται τῶν στοιχείων. Ἔθους
[9]	δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν ἐστι	τὸ	ἄλφα· τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ
[9]	δὲ καὶ τὸ αἴρειν’ καὶ	τὸ	ἀνοίγειν’ οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΒ Πότερόν ἐστι πιθανώτερον	τὸ	ἀρτίους εἶναι τοὺς σύμπαντας ἀστέρας
[9]	ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι τὸ διακόψαι	τὸ	ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ
[9]	ὥσπερ καὶ τὸ ᾄδειν’ καὶ	τὸ	αὐλεῖν’ καὶ τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι
[9]	ἐν πόλει τοῖς βελτίστοις ὡς	τὸ	βέλτιστον αὐτῆς ἀπαρέκτρεπτον καὶ ἀπαράβατον
[9]	Ζεὺς τῷ Μενελάῳ τῆς μάχης	τὸ	βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών νίκη μὲν
[9]	διὰ τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως·	τὸ	γὰρ ἐν τῷ στόματι πνεῦμα
[9]	δεῖσθαι τὴν ἑτέραν τῆς ἑτέρας·	τὸ	γὰρ Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα
[9]	μόνον ἄπεστιν ἡ δύναμις αὕτη·	τὸ	γὰρ φῖ καὶ τὸ χῖ
[9]	δ´ ἀπείρως καὶ ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες·	τὸ	γάρ ὦ πόποι, ὡς ὅδε
[9]	ἀπιὼν {καί} Ζεὺς μέν που	τό	γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ
[9]	(ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ κακία)	τὸ	δ´ εὖ βιοῦν τοὺς ὀρθῶς
[9]	οὐχ ὕβριν οὐδ´ ἀκολασίαν τελευτώσης.	τὸ	δὲ δι´ ὤτων καὶ ὀφθαλμῶν
[9]	χῖ τὸ μέν ἐστι πῖ	τὸ	δὲ κάππα δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ
[9]	μὲν εὐφροσύνην μὴ κήλησιν εἶναι,	τὸ	δὲ μὴ γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν.
[9]	ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν λόγον	τὸ	δὲ πάθος ἔστιν ὅτε καλοῦντος,
[9]	τοῦ βίου τὸ μὲν σπουδῇ	τὸ	δὲ παιδιᾷ μέρος ἐστί, καὶ
[9]	σώματος γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν ἐπιμένωσι.	τὸ	δὲ τρίτον, ἡ δεῖξις, οὐ
[9]	βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν μετὰ	τὸ	δεῖπνον, ὡς δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ
[9]	ὑπορχήμασι καὶ γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ	τὸ	δεῖσθαι τὴν ἑτέραν τῆς ἑτέρας·
[9]	αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι	τὸ	διακόψαι τὸ ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν
[9]	ἔνιοι λέγουσι τὰ μελῳδούμενα γένη,	τὸ	διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ
[9]	δὲ τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ	τὸ	δικανικόν. ὧν μηδὲν ἄθεον μηδ´
[9]	καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν	τὸ	δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας
[9]	δ´ ἄλλων ἥ τε Κλειὼ	τὸ	ἐγκωμιαστικὸν προσάγεται· κλέα‘ γὰρ ἐκάλουν
[9]	φυσικόν, ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ	τὸ	ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον
[9]	τρέπονται. τί δὴ κωλύει καὶ	τὸ	εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι πρὸς τὸ μὴ
[9]	διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ	τὸ	ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ τὰ διαστήματα
[9]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ.	Τὸ	ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν, ὦ Σόσσιε
[9]	ὁρᾷς‘ εἶπεν ὡς οὐκ ἦν	τὸ	ἐρώτημα χλευασμὸς οὐδ´ ὕβρις· ἀλλ´
[9]	τῷ κατὰ τύχην αὖθίς τε	τὸ	ἐφ´ ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις
[9]	ἔμοιγε δοκεῖ μηδ´ ἀντινομικὸν γεγονέναι	τὸ	ζήτημα, ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις τῶν
[9]	τῷ φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν καὶ	τὸ	ἠθικὸν καὶ τὸ φυσικόν, ἐν
[9]	δὲ πᾶς ἄν τις ἀποδοίη	τὸ	θεωρητικὸν τῆς περὶ φύσιν ἀληθείας,
[9]	τοὺς ἐπαίνους· ἥ τε Πολύμνια	τὸ	ἱστορικόν· ἔστι γὰρ μνήμη πολλῶν·
[9]	πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών, ὅπη	τὸ	καθ´ εἱμαρμένην τῷ κατὰ τύχην
[9]	γελάσας ἀλλ´ ἕως μέλλομεν ἐνδύεσθαι	τὸ	κανθήλιον, εἴ τι κήδει Πλάτωνος,
[9]	τὸ ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν	τὸ	κράνος, εἰ μὴ βάλοι μηδ´
[9]	κοινὸν ἡ τοῦ λόγου περὶ	τὸ	κύριον ὀρθότης, νενέμηνται δὲ σύντρεις
[9]	ἐσαφήνισεν, οὐδὲ μετέθηκεν ἀλλὰ προσέθηκεν	τὸ	κυριώτατον, ἐν τῷ κτεῖναι τὸ
[9]	ἐκεῖνο θαυμάζω, πῶς ἔλαθε Λαμπρίαν	τὸ	λεγόμενον ὑπὸ Δελφῶν. λέγουσι γὰρ
[9]	γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ φιλοσόφῳ	τὸ	λογικὸν καὶ τὸ ἠθικὸν καὶ
[9]	καὶ καιρὸν ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι	τὸ	μανικὸν τῆς ἡδονῆς καὶ οἰστρῶδες,
[9]	ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ βαρυτέρου γίνεται	τὸ	μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Διὰ τί,
[9]	κινήσεων καὶ σχέσεων συνέστηκεν, ὡς	τὸ	μέλος τῶν φθόγγων καὶ τῶν
[9]	γὰρ φῖ καὶ τὸ χῖ	τὸ	μέν ἐστι πῖ τὸ δὲ
[9]	παιδαγωγίας δεομένην αὐτίκα τοῦ λόγου	τὸ	μέν ἐστι πολιτικὸν καὶ βασιλικόν,
[9]	Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν· ὥστε	τὸ	μὲν εὐφροσύνην μὴ κήλησιν εἶναι,
[9]	δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ	τὸ	μὲν λόγον τὸ δὲ πάθος
[9]	καὶ τέρψεις. τῆς δ´ ἐπιθυμίας	τὸ	μὲν περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν
[9]	δεῖται τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως,	τὸ	μὲν σπουδάζον ἡμῶν ἥ τε
[9]	ἐπανορθουμένας. ἐπεὶ δὲ τοῦ βίου	τὸ	μὲν σπουδῇ τὸ δὲ παιδιᾷ
[9]	ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον‘ οὕτως ἐν ὀρχήσει	τὸ	μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορφῆς
[9]	καὶ συγκατορθοῦν, αἱ δὲ λοιπαὶ	τὸ	μεταβάλλον ἐφ´ ἡδονὴν καὶ παιδιὰν
[9]	καὶ τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι πρὸς	τὸ	μὴ ἀληθὲς ἀλλ´ εἰκὸς’ τοῦ
[9]	ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι	τὸ	μὴ κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων
[9]	καταμεμιγμένη ταῖς ἐν Ἅιδου διὰ	τὸ	μὴ τεθάφθαι τὸν νεκρὸν ὥσπερ
[9]	γὰρ δήπου καὶ σὲ πείθει	τὸ	Μούσας γεγονέναι τοσαύτας, ὅτι τοὔνομα
[9]	δ´ ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί παθὼν	τὸ	Μουσεῖον ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν Διονύσιος ὁ
[9]	τὸ κυριώτατον, ἐν τῷ κτεῖναι	τὸ	νικῆσαι θέμενος· αὕτη γάρ ἐστι
[9]	μηδὲ λαβὼν οὐ δικαίως ἀπῄτει	τὸ	νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ
[9]	καλέουσι τρόπον. ἀλλ´ οὐδὲν οὕτως	τὸ	νῦν ἀπολέλαυκε τῆς κακομουσίας ὡς
[9]	τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ	τὸ	πάθος αὐτῆς, γλιχομένης καὶ ποθούσης
[9]	οὔτε ποιητικὴν γραφικῆς, οὐδὲ χρῶνται	τὸ	παράπαν ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ καὶ
[9]	τὸ περὶ μουσικήν ἐστιν καὶ	τὸ	περὶ ἀριθμητικὴν καὶ τὸ περὶ
[9]	καὶ τὸ περὶ ἀριθμητικὴν καὶ	τὸ	περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ
[9]	ἐν μὲν γὰρ τῷ μαθηματικῷ	τὸ	περὶ μουσικήν ἐστιν καὶ τὸ
[9]	εἴπερ, ὥς φησι Χρύσιππος, αὕτη	τὸ	περὶ τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἴληχε
[9]	ἐστιν ἀνθρώποις‘ δὲ μᾶλλον, ὡς	τὸ	περὶ τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον ἔχουσι,
[9]	κηλοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ	τὸ	πλανώμενον ὥσπερ ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην
[9]	καὶ πρὸς τὰ φωνήεντα γεγονέναι	τὸ	πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ τὴν πρώτην
[9]	λόγῳ συντυχίᾳ δέ τινι καὶ	τὸ	πλῆθος τῶν γραμμάτων γεγονέναι τοσοῦτον
[9]	τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν	τὸ	προτάττεσθαι τῶν ἄλλων δυεῖν ὑποτάττεσθαι
[9]	ἔχωσι. καὶ ὅλως’ ἔφη μεταθετέον	τὸ	Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ζωγραφίας ἐπὶ
[9]	πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον δὲ	τὸ	συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ τὸ δικανικόν.
[9]	τρί´ εἶναι, τὴν φορὰν καὶ	τὸ	σχῆμα καὶ τὴν δεῖξιν. ἡ
[9]	τρῶσαι καὶ αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι	τὸ	σῶμα‘ δεύτερον, εἰς τὸν οὐρανὸν
[9]	ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις ἕλκειν	τὸ	σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν,
[9]	ἐπάγουσα παραμυθουμένην καὶ κηλοῦσαν ἡμῶν	τὸ	ταραχῶδες καὶ τὸ πλανώμενον ὥσπερ
[9]	οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, ἔφη, καὶ	τὸ	τῆς Ἰλιάδος τὸν πρῶτον στίχον
[9]	τὸν Ἀλέξανδρον, ὅπως ἀποκτείνας συντελέσῃ	τὸ	τοῦ ἀγῶνος ἔργον, μὴ κτείνας
[9]	γράμματα πρῶτος εὑρεῖν· διὸ καὶ	τὸ	τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον ἶβιν
[9]	πολλαπλασιασθεῖσα, πρώτου κύβου πρῶτος τέλειος,	τὸ	τῶν τεττάρων καὶ εἴκοσι παρέσχηκε
[9]	ἐστί, καὶ μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ	τὸ	τῶν ὑπορχημάτων γένος ἓν ἔργον
[9]	ἔχοντος εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ´ ἀνελεῖν	τὸ	ὕποπτον, εἰσελθὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς
[9]	ὥσπερ οὐκ εἰδὼς οὐδ´ ἀνεγνωκὼς	τὸ	φήμη δ´ οὔ τις πάμπαν
[9]	Καλλιόπην τετάχθαι φησὶν ὁ Ἡσίοδος·	τὸ	φιλότιμον δ´ ἡ Κλειὼ μάλιστα
[9]	τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι διὰ	τὸ	Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν βοῦν,
[9]	λογικὸν καὶ τὸ ἠθικὸν καὶ	τὸ	φυσικόν, ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ
[9]	αὕτη· τὸ γὰρ φῖ καὶ	τὸ	χῖ τὸ μέν ἐστι πῖ
[9]	μελῳδούμενα γένη, τὸ διάτονον καὶ	τὸ	χρωματικὸν καὶ τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´
[9]	ὢν ὑπ´ ὀργῆς ὁ Ὕλας	ἀπεκρίνατο	σκαιῶς· τὴν μὲν Αἴαντος ἔφη
[9]	μύθῳ φοβοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς	ᾐνίξατο	τὴν τῆς μουσικῆς αὐτῶν δύναμιν
[9]	τοῖς οὐρανίοις· ὡς καὶ Πλάτων	ᾐνίξατο	τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασιν τὴν
[9]	Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ περόνῃ	κατεμύξατο	χεῖρα ἀραιήν· οἶμαι δὲ καὶ
[9]	τοῦ παιδοτρίβου Λαμπρίας ὁ ἀδελφός·	ὠρχήσατο	γὰρ πιθανῶς τὴν πυρρίχην καὶ
[9]	Ζωπυρίων δῆλος ἦν καταγελῶν καὶ	παρεφθέγγετο·	παυσαμένου δ´ οὐ κατέσχεν ἀλλὰ
[9]	παῖς αἰχμάλωτος, ὅθ´ ἡ πόλις	ἀπώλετο	καὶ Μόμμιος ἐκ τῶν ἐλευθέρων
[9]	δὲ τοῦ Ὕλα (χλευάζεσθαι γὰρ	ᾤετο	δυσημερῶν) ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν
[9]	τοῦ βάλλοντος. ἀλλ´ ὁ Ἕκτωρ	ἥττητο	καὶ πρὶν ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος
[9]	τὴν ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενος οὐκ	ἐδεῖτο	μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν
[9]	ὀργὴ πρὸς ἀλλήλους καὶ χαλεπότης	γένοιτο,	ταύτην ἀφεῖναι καὶ καταθέσθαι τοὺς
[9]	κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθ´	ἕποιτο.	δεξαμένου δὲ τοῦ Μενελάου, ποιοῦνται
[9]	καὶ ὀρχηστικῆς Ἐκ τούτου πυραμοῦντες	ἐπήγοντο	τοῖς παισὶ νικητήριον ὀρχήσεως· ἀπεδείχθη
[9]	Δαναοὶ καὶ τετράκις, οἳ τότ´	ὄλοντο·	καὶ γὰρ παθεῖν τι τὸν
[9]	τε Διώνην‘ καὶ Ἕλληνος δ´	ἐγένοντο	θεμιστοπόλοι βασιλῆες, Δῶρός τε Ξοῦθός
[9]	καὶ κακομέτροις, ὡς τὰ τοιαῦτα·	ἐγένοντο	τοῦ μὲν Ἡρακλῆς τοῦ δ´
[9]	αὗται δὲ καὶ μεθ´ ὅρκων	εἵποντο	καὶ προσῆσαν ἀραὶ τοῖς παραβαίνουσιν,
[9]	ῥητορικῷ καὶ τῷ μαθηματικῷ, τριῶν	ἐποιοῦντο	δῶρα καὶ χάριτας θεῶν ἃς
[9]	ὦ Λαμπρία, τὰς ἄλλας διαριθμῇς,	αὐτὸ	συμβαίνει, τὴν Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς
[9]	ἀφῖχθαι τοῦ Ὀδυσσέως· καὶ πρὸς	τοῦτο	παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ
[9]	καταρρέζῃς, μὴ τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ	τοῦτο	ποιεῖν ἀλλὰ τῇ δεξιᾷ· καθάπερ
[9]	γὰρ τὰ φίλων, καὶ διὰ	τοῦτο	πολλὰς ἐγέννησε Μούσας ὁ Ζεύς,
[9]	οὐδὲ μικρῶν τυγχάνοντες, ἂν τεχνικῶς	τοῦτο	πράττωμεν, ἂν δ´ ἀπείρως καὶ
[9]	καὶ πολύμουσον ὄντα. τί δὲ	τοῦτο	σοφόν; εἶπεν ὁ Ἡρώδης· πᾶσι
[9]	οἶνον. οὐκ αἴτιον’ ἔφην ἐγώ	τοῦτο	τούτων, ἀλλ´ ἡμεῖς οὐδὲν αὐτοὺς
[9]	ἵππου Πίνδαρος ὅτε παρ´ Ἀλφεῷ	σύτο	δέμας ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων,
[9]	κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ λοιπαὶ	δύο,	Μελπομένη καὶ Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι
[9]	μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν ἑκάστῳ	δύο	πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν
[9]	δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ μουσικώτερον,	δύο	τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους ἀνασῴζειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006