Chapitre
[9]	βαρυτέρου γίνεται τὸ μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Ι	Διὰ τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων
[9]	καὶ τοῦ Αἴαντος‘ καὶ τοῦ	αἰ–	δεῖσθαι‘ καὶ μυρίων ἄλλων. διὸ
[9]	δικανικὸς ὁ ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός·	αἱ	γὰρ ἕξεις ἔχουσι καὶ εὐμενείας
[9]	αὕτη γάρ ἐστι νίκη παντελής,	αἱ	δ´ ἄλλαι προφάσεις καὶ ἀντιλογίας
[9]	ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατᾴδειν θελγομένας,	αἱ	δ´ ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ
[9]	οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν,	αἱ	δὲ λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ´
[9]	τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων·	αἱ	δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων
[9]	πρώτων· δεύ– τεραι δ´ ἦσαν	αἱ	δι´ Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι
[9]	διαθέσεις, εἰς ἃς φερόμεναι τελευτῶσιν	αἱ	κινήσεις, ὅταν Ἀπόλλωνος ἢ Πανὸς
[9]	προσῆκον εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν,	αἱ	λοιπαὶ δύο, Μελπομένη καὶ Τερ–
[9]	τὸν περὶ γῆν εἴληχε τόπον.	αἱ	μὲν οὖν ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι
[9]	καὶ τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´	αἱ	μοναὶ πέρατα τῶν κινήσεών εἰσιν.
[9]	Μοῦσαι δ´ εἰσὶν ὀκτὼ μὲν	αἱ	συμπεριπολοῦσαι ταῖς ὀκτὼ σφαίραις, μία
[9]	ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν	αἱ	ψυχαὶ καθ´ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται
[9]	τῷ δ´ ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς.	αἵ	γε μὲν δὴ Ὁμήρου Σειρῆνες
[9]	νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν,	ὠνομάσθαι	δὲ καὶ τὸ ἀίειν’ ἐπὶ
[9]	ἐκπίπτει τοῦ στόματος ὁ φθόγγος,	ὠνομάσθαι.	διὸ καὶ τὰ τῶν ἀφώνων
[9]	οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ δεῖ	τεκμήρασθαι	τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος
[9]	ὀλοώτερος ἄλλος· ἦ τ´ ἐφάμην	τίσασθαι	Ἀλέξανδρον κακότητος, νῦν δέ μοι
[9]	ὁ Ζεύς, ὅπως ᾖ πᾶσιν	ἀρύσασθαι	τῶν καλῶν ἀφθόνως· οὔτε γὰρ
[9]	φύσιν λέοντος, αὑτῷ δὲ πολλάκις	παρίστασθαι	καὶ τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος
[9]	ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου	διαμείψασθαι	κατὰ τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντος,
[9]	εἰκὸς δὲ καὶ καθ´ ἑτέρων	λέγεσθαι·	σὺ δὲ πρὸς τί τοῦτ´
[9]	πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ	διαλέγεσθαι	καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν
[9]	αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ Ὕλα	(χλευάζεσθαι	γὰρ ᾤετο δυσημερῶν) ὑπολαβὼν ὁ
[9]	γραμματικὸς ἤδη Μᾶρκος ἐδόκει τι	συλλογίζεσθαι	καὶ διαριθμεῖν πρὸς αὑτόν· ἔπειτα
[9]	καὶ ὁμολογίαις κυριώτερα τὰ δεύτερα	νομίζεσθαι	καὶ βεβαιότερα τῶν πρώτων· δεύ–
[9]	χαλεπότης γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι καὶ	καταθέσθαι	τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως κοινῆς καὶ
[9]	τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον	τίθεσθαι	τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘ ἔφην ἐγώ·
[9]	καὶ πάντας Ἀχαιοὺς τεύχεα κάλ´	ἀποθέσθαι	ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´
[9]	ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι καὶ	συμπλέκεσθαι	πέφυκε. νῦν δὲ θαυμαστῶς, ἣν
[9]	ὁ Σοφοκλέους Ὀδυσσεύς φησι Σειρῆνας	εἰσαφικέσθαι	Φόρκου κόρας, θροοῦντε τοὺς Ἅιδου
[9]	ἐκ πολέμου· ὡς ὤφελες αὐτόθ´	ὀλέσθαι.	Κασσίῳ δὲ Λογγίνῳ λόγου προσπεσόντος
[9]	καὶ περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς, ὅσον	αἰσθάνεσθαι	καὶ δέχεσθαι πέφυκε χαρίτων καὶ
[9]	τὸ ἀίειν’ ἐπὶ τῷ φωνῆς	αἰσθάνεσθαι	καὶ πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ
[9]	ὥστε συλλαβὴν μίαν ἐξ ἀμφοῖν	γενέσθαι,	ἀλλ´ ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν
[9]	τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος ὄνον	γενέσθαι	κρεῖττον ἢ τοὺς χείρονας ὁρᾶν
[9]	δὲ καὶ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου	γενέσθαι	τὸν θεὸν ἱστοροῦσιν· τά τε
[9]	ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ παρακαλοῦντος	ἀποφαίνεσθαι	καὶ λέγειν τὸ δοκοῦν ἕκαστον,
[9]	τε τρῶσαι καὶ αὐτὴν τρωθεῖσαν	προέσθαι	τὸ σῶμα‘ δεύτερον, εἰς τὸν
[9]	Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν ἅμα	σπέσθαι,	τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησεν, τῶν
[9]	οὐκ ἄξιος ἦν τὰ νικητήρια	φέρεσθαι,	κατὰ τὴν αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου
[9]	ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ βέλη	φέρεσθαι	λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘ καὶ τὴν
[9]	ὄντος ἐν τοῖς Μουσείοις κλήρους	περιφέρεσθαι	καὶ τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προτείνειν
[9]	πρώτην φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρθρων	ἐκφέρεσθαι	διὰ τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως·
[9]	ταῖς περὶ τὰ χείλη μάλιστα	πλάττεσθαι	κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν
[9]	ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ	φυλάττεσθαι.	οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ
[9]	τὸ προτάττεσθαι τῶν ἄλλων δυεῖν	ὑποτάττεσθαι	δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν ἐστι
[9]	πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν τὸ	προτάττεσθαι	τῶν ἄλλων δυεῖν ὑποτάττεσθαι δὲ
[9]	Σῶσπις γελάσας ἀλλ´ ἕως μέλλομεν	ἐνδύεσθαι	τὸ κανθήλιον, εἴ τι κήδει
[9]	ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι	μάχεσθαι.	ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων
[9]	ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι	μάχεσθαι.	τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ
[9]	τοῖς θνητοῖς, ὅσον αἰσθάνεσθαι καὶ	δέχεσθαι	πέφυκε χαρίτων καὶ ῥυθμοῦ καὶ
[9]	λόγῳ κεραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως	ἐκδέχεσθαι	καὶ παραπέμπειν. ἐγὼ μέντοι, τοῦ
[9]	ταῦτα τοῦ Ἑρμείου φήσαντος ἀμφοτέρους	ἀποδέχεσθαι	τοὺς λόγους τί οὖν‘ ἔφην
[9]	τὸν μέσον ἀριθμὸν ὑπερέχειν καὶ	ὑπερέχεσθαι	συμβέβηκε. τῶν δ´ ἄκρων ὁ
[9]	δὴ κωλύει καὶ τὸ εἰκοστὸν’	εἰρῆσθαι	πρὸς τὸ μὴ ἀληθὲς ἀλλ´
[9]	ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων	διηπορῆσθαι,	καὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος,
[9]	βούλῃ προταττόμενον ἀκολουθοῦντι καὶ συμφωνοῦντι	χρῆσθαι	καὶ συλλαβὰς ὀνομάτων ποιεῖν, ὥσπερ
[9]	τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι,	χρῆσθαι	μάλιστα τῷ νῷ. τοῦ τε
[9]	δὲ τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην,	συνηρτῆσθαι	δὲ πάσας καὶ συντετάχθαι κατὰ
[9]	ταῦτα δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι	καθηγεῖσθαι	δευτερεύειν δὲ μηδέποτε μηδ´ ἀκολουθεῖν.
[9]	τοῦ Αἴαντος‘ καὶ τοῦ αἰ–	δεῖσθαι‘	καὶ μυρίων ἄλλων. διὸ τοῖς
[9]	μὴ πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως	δεῖσθαι,	μίαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον
[9]	καὶ γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ	δεῖσθαι	τὴν ἑτέραν τῆς ἑτέρας· τὸ
[9]	ἐν Χίῳ, τὰς Μούσας Μνείας	καλεῖσθαι	λέγουσιν. ἐγὼ δὲ μεταποιοῦμαί τι
[9]	Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν οὖσαν, οὕτω	φιλοφρονεῖσθαι	τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ
[9]	ἀνασῴζειν τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς	ὀρχεῖσθαι	φορὰν παρὰ φοράν. ἐπεζήτησεν οὖν
[9]	ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων κύβων	συνηρμόσθαι	μονάδος καὶ ὀγδοάδος, καὶ καθ´
[9]	ἐφ´ ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις	ἐπιμίγνυσθαι	καὶ συμπλέκεσθαι πέφυκε. νῦν δὲ
[9]	τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια οἴῳ	πεπνῦσθαι’	καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν
[9]	ἐν Ἅιδου διὰ τὸ μὴ	τεθάφθαι	τὸν νεκρὸν ὥσπερ ἐν μεθορίοις
[9]	βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ τὴν Καλλιόπην	τετάχθαι	φησὶν ὁ Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον
[9]	σελήνην, συνηρτῆσθαι δὲ πάσας καὶ	συντετάχθαι	κατὰ λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἑκάστης
[9]	τὴν Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς ὄψιν	ἀφῖχθαι	τοῦ Ὀδυσσέως· καὶ πρὸς τοῦτο
[9]	δ´ ἦσαν αἱ δι´ Ἀγαμέμνονος	ὁμολογίαι	τέλος ἔχουσαι θάνατον οὐχὶ ἧτταν
[9]	αἴτιον φύσιν· ὅπου δὲ πολλαὶ	πλημμέλειαι	πολλαὶ δ´ ἀμετρίαι καὶ παραβάσεις,
[9]	δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ δ´	ἀμετρίαι	καὶ παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς ὀκτὼ
[9]	νικῶν, ἀποθνήσκειν δὲ πολλάκις συμβαίνει	καὶ	ἀγαθοῖς ὑπὸ κακῶν, ὡς ὕστερον
[9]	τούτου λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμαθές ἐστι	καὶ	ἄγροικον ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις
[9]	καὶ ἀνὴρ καὶ παῖς βασιλεῖς,	καὶ	ἀδελφοί, καὶ πρόγονοι. κλῄζει δ´
[9]	καὶ ἐντείνειν, τούτων {δὲ} λεγομένων	καὶ	ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυνάμενον.
[9]	μέν που τό γε οἶδε	καὶ	ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι, ὁπποτέρῳ θανάτοιο
[9]	καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου	καὶ	ἄθεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐπῶν
[9]	Μούσας ἔχομεν ἐννέα, Δήμητρας δὲ	καὶ	Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδας οὐκ ἔχομεν;
[9]	βασιλῆες, Δῶρός τε Ξοῦθός τε	καὶ	Αἴολος ἱππιοχάρμης· εἰ δὲ μή,
[9]	Α Περὶ στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων	καὶ	ἀκαίρως. Ἀμμώνιος Ἀθήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν
[9]	τοῦ Διονύσου, πρᾶον δὲ πανταχοῦ	καὶ	ἀμήνιτον ὄντα περὶ τὰς δυσημερίας·
[9]	ἐκείνης ἐξικνουμένη διὰ λόγων ἐκκαλεῖται	καὶ	ἀναμιμνήσκει τὰς ψυχὰς τῶν τότε·
[9]	ἀξίως Ἡρακλέους ἡμῶν τε θρέψαι‘	καὶ	Ἀνάξαρχος ὑπ´ Ἀλεξάνδρου μήλοις βαλλόμενος
[9]	ὀκτὼ μετοικιστέον, ἄλλην ἄλλο κακίας	καὶ	ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορθουμένας. ἐπεὶ δὲ
[9]	ὁ Αἴας κάλλους καὶ μεγέθους	καὶ	ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται μετ´ ἀμύμονα
[9]	τοῦ δ´ Ἴφικλος· τῆσδε πατὴρ	καὶ	ἀνὴρ καὶ παῖς βασιλεῖς, καὶ
[9]	ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης, τῶν μὲν ἐμπλήκτων	καὶ	ἀνοήτων κρατεῖ θεάτρων, ὥσπερ τύραννος
[9]	παντελής, αἱ δ´ ἄλλαι προφάσεις	καὶ	ἀντιλογίας ἔχουσιν, ὡς ἡ παρὰ
[9]	ὡς τὸ βέλτιστον αὐτῆς ἀπαρέκτρεπτον	καὶ	ἀπαράβατον οὐ τῷ {μὲν} ἀδυνάτῳ
[9]	ποικίλης κυβερνήσεως δεῖσθαι, μίαν ἔχοντα	καὶ	ἁπλῆν αἴτιον φύσιν· ὅπου δὲ
[9]	ἰατροὺς Ἀσκληπιὸν ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα	καὶ	Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους πάντα, Μουσηγέτῃ
[9]	ἔχουσι καὶ εὐμενείας καὶ συνηγορίας	καὶ	ἀπολογίας· πλείστῳ δὲ τῷ ἐπαινεῖν
[9]	ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ ἀγανακτοῦν	καὶ	ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί·
[9]	τὴν ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν	καὶ	ἀπροαίρετον· ἡ δ´ ἐν θεοῖς
[9]	πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´ ἐν μέσσῳ	καὶ	ἀρηίφιλον Μενέλαον οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ
[9]	οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´ ἐν μέσσῳ	καὶ	ἀρηίφιλον Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ
[9]	ὃ δὴ τάξει μέν τινι	καὶ	ἀριθμῷ γινόμενον ἔοικεν τοῖς ἐν
[9]	ᾠδῇ καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ	καὶ	ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ κεραννύμενον εὐσχημόνως
[9]	δέχεσθαι πέφυκε χαρίτων καὶ ῥυθμοῦ	καὶ	ἁρμονίας, ἐνδίδωσι διὰ λόγου καὶ
[9]	τρόπου τῇ τῶν χειλῶν ἀνοίξει	καὶ	ἄρσει, καθ´ ἣν οὗτος ἐκπίπτει
[9]	ἐννέα, Δήμητρας δὲ καὶ Ἀθηνᾶς	καὶ	Ἀρτέμιδας οὐκ ἔχομεν; οὐ γὰρ
[9]	αἰνύμεθα χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν μίαν	καὶ	Ἄρτεμιν καὶ Ἥφαιστον ἕνα, Μούσας
[9]	προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι	καὶ	ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν
[9]	ἀκούσῃς ἡμέτερον· δάμασον δὲ μένος	καὶ	ἀτειρέα θυμόν. ἔτι δ´ ἀνώμαλος
[9]	Ἀλέξανδρον θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι	καὶ	ἀτελῆ τὴν νίκην, ἐκείνου διαπεφευγότος·
[9]	τοῦτο πράττωμεν, ἂν δ´ ἀπείρως	καὶ	ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες· τὸ γάρ ὦ
[9]	φερομένου περιεχομένην ἐκεῖνόν τε τρῶσαι	καὶ	αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ σῶμα‘
[9]	τελευταίῳ τὸν τελευταῖον ἐκ τύχης	καὶ	αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ Ποτέραν
[9]	πιθανότητα μηδὲ χάριν μετ´ εὐπρεπείας	καὶ	ἀφελείας ἔχωσι. καὶ ὅλως’ ἔφη
[9]	γε τὴν ἐμὴν δόξαν ἀναύδῳ	καὶ	ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν γράμμασιν ἀποδόντες.
[9]	ὁ ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν ἀποσιωπῶντα	καὶ	βαρυθυμούμενον (οὐ πάνυ γὰρ εὐημέρησεν
[9]	λόγου τὸ μέν ἐστι πολιτικὸν	καὶ	βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ τὴν Καλλιόπην
[9]	ὁμολογίαις κυριώτερα τὰ δεύτερα νομίζεσθαι	καὶ	βεβαιότερα τῶν πρώτων· δεύ– τεραι
[9]	οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων	καὶ	βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ σωτηρίαν
[9]	ἢ μουσικώτερον, δύο τοὺς εὐδοκίμους	καὶ	βουλομένους ἀνασῴζειν τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν
[9]	μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, ἐν ᾧ	καὶ	βωμός ἐστιν Λήθης ἱδρυμένος. καὶ
[9]	ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω.	καὶ	γὰρ αὕτη {καὶ} πάνδημόν τινα
[9]	δεξιὰν εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος·	καὶ	γὰρ εὔλογον ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν
[9]	ἔφη συμπαρακαλεῖς ἐπὶ τὴν κατηγορίαν·	καὶ	γὰρ ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ τὴν
[9]	καὶ τετράκις, οἳ τότ´ ὄλοντο·	καὶ	γὰρ παθεῖν τι τὸν Μόμμιόν
[9]	οὐ δίκαι´’ ἔφην ἐγώ ποιεῖτε·	καὶ	γὰρ ὑμῖν ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα
[9]	μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι	καὶ	γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι
[9]	ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα	καὶ	γεωμετρίαν καὶ τὰ ῥητορικὰ καὶ
[9]	ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα τὴν ἀπροφάσιστον	καὶ	γνώριμον τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν
[9]	παθεῖν τι τὸν Μόμμιόν φασι	καὶ	δακρῦσαι καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους
[9]	τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ σχῆμα	καὶ	δεῖξις· καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν,
[9]	τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος ἐστί,	καὶ	δεῖται τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως,
[9]	περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς, ὅσον αἰσθάνεσθαι	καὶ	δέχεσθαι πέφυκε χαρίτων καὶ ῥυθμοῦ
[9]	τοῦ Ποσειδῶνος μῦθος· ἐν ᾧ	καὶ	διὰ τί τὴν δευτέραν Ἀθηναῖοι
[9]	Τίς αἰτία συμφωνήσεως· ἐν ᾧ	καὶ	διὰ τί, τῶν συμφώνων ὁμοῦ
[9]	ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ τὰ φίλων,	καὶ	διὰ τοῦτο πολλὰς ἐγέννησε Μούσας
[9]	ὀνομάζουσι, σχήματα δὲ τὰς σχέσεις	καὶ	διαθέσεις, εἰς ἃς φερόμεναι τελευτῶσιν
[9]	τὴν δίκην ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘	καὶ	διαιτήσειεν τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων
[9]	νόον πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’	καὶ	διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων,
[9]	ἤδη Μᾶρκος ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι	καὶ	διαριθμεῖν πρὸς αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου
[9]	ἀπλανῆ καὶ πρὸς ἄλληλα συνέχουσι	καὶ	διασῴζουσιν ἁρμονίαν· μία δὲ τὸν
[9]	γὰρ ὑμῖν ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα	καὶ	Διόνυσος δενδρέων νομὸν πολυγαθὴς αὐξάνων,
[9]	δὲ βραχέων τῶν δ´ ἀμφότερα	καὶ	διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ
[9]	μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ δ´ ἀπειπαμένου	καὶ	δραπετεύσαντος καὶ καταδύντος εἰς τοὺς
[9]	ὦ μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα	καὶ	δυσώνυμον, ὥς φησι Σοφοκλῆς, γενοῦ
[9]	τῶν δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς μέρη	καὶ	εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην ἔχουσαν
[9]	τῶν Μουσῶν, ἣ Οὐρανία φαίνεται·	καὶ	εἰκὸς ἐκεῖνα μὴ πολλῆς μηδὲ
[9]	πρῶτος τέλειος, τὸ τῶν τεττάρων	καὶ	εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθος. Ἔτι δ´
[9]	νικήσας εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν, ἀσπασαμένης	καὶ	εἰπούσης Ἀγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν´
[9]	μήλοις βαλλόμενος παρὰ δεῖπνον ἐπαναστὰς	καὶ	εἰπών βεβλήσεταί τις θεῶν βροτησίᾳ
[9]	τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην‘	καὶ	Ἕλληνος δ´ ἐγένοντο θεμιστοπόλοι βασιλῆες,
[9]	ἕλκειν τὸ σῶμα τοῖς μέλεσι	καὶ	ἐντείνειν, τούτων {δὲ} λεγομένων καὶ
[9]	σύνθεσιν ἐκ δυεῖν τριγώνων, τριάδος	καὶ	ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος καὶ τέλειός
[9]	ἐννέα γὰρ ὄντων καὶ ὀκτὼ	καὶ	ἑπτά, ταὐτῷ τὸν μέσον ἀριθμὸν
[9]	συμβουλευτικός· αἱ γὰρ ἕξεις ἔχουσι	καὶ	εὐμενείας καὶ συνηγορίας καὶ ἀπολογίας·
[9]	τὰ ὅρκια τοῦ ἀγῶνος ἀπιὼν	{καί}	Ζεὺς μέν που τό γε
[9]	ἐν οἴνῳ κοινωνίας, Δημοσθένους ἐπαινέταις	καὶ	ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς ἐν ἅπαντι
[9]	τε Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ	καὶ	ἡ Θάλεια, τῆς περὶ θεοὺς
[9]	σπουδάζον ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη	καὶ	ἡ Κλειὼ καὶ ἡ Θάλεια,
[9]	εἶναι μηδ´ ἄμοιρον ἀρχῆς κρείττονος	καὶ	ἡγεμονίας ἀξιοῦντες, εἰκότως ἰσαρίθμους τὰς
[9]	μοι δοκεῖ Πλάτων ὡς ἀτράκτους	καὶ	ἠλακάτας τοὺς ἄξονας σφονδύλους δὲ
[9]	θεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς δυνάμεις,	καὶ	ἡμεῖς ὁμοίως μὲν τιθῶμεν ἐν
[9]	ποίαν ἀναλογίαν ὁ τῶν φωνηέντων	καὶ	ἡμιφώνων ἀριθμὸς συντέτακται. Πρὸς ταῦτα
[9]	δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν τῶν ἀφώνων	καὶ	ἡμιφώνων· ἐν δὲ τούτοις τῶν
[9]	μὴ κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων	καὶ	ἡμιφώνων πρός τ´ ἄλληλα καὶ
[9]	θανάτου γέγονεν, ἀλλὰ περὶ νίκης	καὶ	ἥττης· καὶ μάλα δικαίως. ἔδει
[9]	ὅθεν Ἀθηνᾶν μίαν καὶ Ἄρτεμιν	καὶ	Ἥφαιστον ἕνα, Μούσας δὲ πολλὰς
[9]	δὲ πρόκλησις οὐ περὶ φόνου	καὶ	θανάτου γέγονεν, ἀλλὰ περὶ νίκης
[9]	Θάλεια, τῆς περὶ θεοὺς ἐπιστήμης	καὶ	θέας ἡγεμὼν οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν
[9]	τελευτὴν ἔρωτα πρὸς τὰ οὐράνια	καὶ	θεῖα λήθην δὲ τῶν θνητῶν
[9]	Πλάτων ἄτοπος, ταῖς μὲν ἀιδίοις	καὶ	θείαις περιφοραῖς ἀντὶ τῶν Μουσῶν
[9]	διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην ὁρῶ μεγάλης	καὶ	θείας ὡς ἀληθῶς παιδαγωγίας δεομένην
[9]	δὲ παρὰ τοῖς νοῦν ἔχουσι	καὶ	θείοις ἀνδράσιν ὡς ἀληθῶς τιμὴν
[9]	λειότητος ἐκφερομένοις, ὡς τὰ τοιαῦτα.	καὶ	Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ´ Ἀφροδίτην
[9]	ποιεῖ καὶ συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου	καὶ	θηριώδους, διὸ τοὺς φιλοφρόνως καὶ
[9]	ἀσθενείας μὴ περιορᾶν ἀνιέμενον ἀκολάστως	καὶ	θηριωδῶς, ἀλλ´ ὀρχήσει καὶ ᾠδῇ
[9]	μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορφῆς	καὶ	ἰδέας, καὶ πάλιν ἡ φορὰ
[9]	καὶ θηριώδους, διὸ τοὺς φιλοφρόνως	καὶ	ἱλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις ἐν οἴνῳ
[9]	κύβων συνηρμόσθαι μονάδος καὶ ὀγδοάδος,	καὶ	καθ´ ἑτέραν αὖ πάλιν σύνθεσιν
[9]	τὸν λόγον τοῦτον· εἰκὸς δὲ	καὶ	καθ´ ἑτέρων λέγεσθαι· σὺ δὲ
[9]	ἃς Μούσας ὠνόμαζον. ὕστερον δὲ	καὶ	καθ´ Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων
[9]	ὥσπερ ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς	καὶ	καθιστᾶσαν. ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκεν
[9]	μετὰ πειθοῦς {ὡς} λόγον ἐχούσης	καὶ	καιρὸν ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι τὸ
[9]	ἡμῖν ἀποδιδούς (ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον	καὶ	κακία) τὸ δ´ εὖ βιοῦν
[9]	καταφρονήσεις‘ ἔφη, Λογγῖνε, λαλιᾶς ἀπίστου	καὶ	κακοήθους φήμης, ὥσπερ οὐκ εἰδὼς
[9]	δὲ μή, τοῖς ἄγαν πεζοῖς	καὶ	κακομέτροις, ὡς τὰ τοιαῦτα· ἐγένοντο
[9]	ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν, πλείονα	καὶ	καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων	καὶ	καλῶν θυγατέρας Ἀνάγκης· ἄμουσον γὰρ
[9]	πρὸς τὸν κλῆρον ὡς εἰκῆ’	καὶ	κατὰ τύχην γινόμενον; ἀεὶ μὲν
[9]	δὲ τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν	καὶ	κατᾴδειν θελγομένας, αἱ δ´ ὑπὸ
[9]	τοῦ δ´ ἀπειπαμένου καὶ δραπετεύσαντος	καὶ	καταδύντος εἰς τοὺς κόλπους τῆς
[9]	καὶ χαλεπότης γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι	καὶ	καταθέσθαι τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως κοινῆς
[9]	ὦτα τῶν μὲν πλείστων περιαλήλιπται	καὶ	καταπέπλασται σαρκίνοις ἐμφράγμασι καὶ πάθεσιν,
[9]	τινὰ τῶν μαθητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς	καὶ	καταρρέζῃς, μὴ τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ
[9]	λόγον ἐχούσης καὶ καιρὸν ἐξαιρεῖ	καὶ	κατασβέννυσι τὸ μανικὸν τῆς ἡδονῆς
[9]	ὀνοματοποιίαις χρῶνται καὶ μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘	καὶ	καχλάζειν‘ τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων
[9]	περὶ τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἴληχε	καὶ	κεχαρισμένον· ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον
[9]	καὶ κοινωνητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυθουμένην	καὶ	κηλοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ
[9]	τοσαύτας, οὕτως ἓν μέν ἐστι	καὶ	κοινὸν ἡ τοῦ λόγου περὶ
[9]	λόγου καὶ ᾠδῆς, πειθὼ πολιτικῆς	καὶ	κοινωνητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυθουμένην καὶ
[9]	μοναδικῶς ἑκάστη μίαν περιέπει λαχοῦσα	καὶ	κοσμεῖ δύναμιν. οὐ γὰρ οἶμαι
[9]	ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ κεραννύμενον εὐσχημόνως	καὶ	κοσμίως ἐκδέχεσθαι καὶ παραπέμπειν. ἐγὼ
[9]	τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ	καὶ	κτήμαθ´ ἕποιτο. δεξαμένου δὲ τοῦ
[9]	ἀρηίφιλον Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ	καὶ	κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. ὁππότερος δέ
[9]	ἀρηίφιλον Μενέλαον οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ	καὶ	κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. τῷ δέ
[9]	καταπέφνῃ, αὐτὸς ἔπειθ´ Ἑλένην ἀγέτω	καὶ	κτήματα πάντα. εἰ δέ κ´
[9]	τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ	καὶ	κυριωτέραν νομίζειν. ὃ δὲ μέγιστόν
[9]	εἶναι τὸ διακόψαι τὸ ἀσπίδιον	καὶ	λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ
[9]	τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι	καὶ	λέγειν τὸ δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ
[9]	Σειρῆνας ὀνομάζειν εἰρούσας‘ τὰ θεῖα	καὶ	λεγούσας ἐν Ἅιδου, καθάπερ ὁ
[9]	κυρίοις ὀνόμασιν μετά τινος κόσμου	καὶ	λειότητος ἐκφερομένοις, ὡς τὰ τοιαῦτα.
[9]	ναυτιλίας οὔτε βαναυσουργίας, παιδείας δὲ	καὶ	λόγου δεόμεθα πάντες εὐρυεδοῦς ὅσοι
[9]	χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ	καὶ	λόγῳ κεραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως
[9]	ἀλλὰ περὶ νίκης καὶ ἥττης·	καὶ	μάλα δικαίως. ἔδει γὰρ τὴν
[9]	πᾶσα καὶ μέθεξις ἀλλήλων ἐστί,	καὶ	μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ τὸ τῶν
[9]	ἐν τοῖς Μουσείοις γενομένους τῷ	καὶ	μάλιστα τὴν ἐννεάδα ταῖς Μούσαις
[9]	εὔλογον ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα	καὶ	μᾶλλον τοῦ Αἰνείου φερομένου περιεχομένην
[9]	προτείνουσιν. ἐπαναστὰς οὖν ὁ Πρωτογένης	καί	με καλέσας ἐξ ὀνόματος τί
[9]	δευτερεῖα μὲν ὁ Αἴας κάλλους	καὶ	μεγέθους καὶ ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται
[9]	ἐκεῖναι μὲν λόγοις, αὗται δὲ	καὶ	μεθ´ ὅρκων εἵποντο καὶ προσῆσαν
[9]	δὲ καὶ ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα	καὶ	μέθεξις ἀλλήλων ἐστί, καὶ μάλιστα
[9]	τὰ διαστήματα παρέχοντες ὅροι, νήτη	καὶ	μέση καὶ ὑπάτη· καίτοι Δελφοί
[9]	ἡ μὲν τριὰς ὡς ἀρχὴν	καὶ	μέσον ἔχουσα καὶ τέλος, ἡ
[9]	τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας· διὸ	καὶ	μετὰ μικρὸν ὁ Ἕκτωρ φησίν
[9]	καὶ τὰς μιμήσεις ὀνοματοποιίαις χρῶνται	καὶ	μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘ καὶ καχλάζειν‘ τὰ
[9]	ἐστί, καὶ δεῖται τοῦ μουσικῶς	καὶ	μετρίως, τὸ μὲν σπουδάζον ἡμῶν
[9]	τὸν ἦχον, ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ	καὶ	μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, μηδὲ τὴν
[9]	Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ τῶν Μουσῶν	καὶ	μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν,
[9]	Σιμωνίδης αὖθις ἄλλα τοσαῦτα προσέθηκεν.	καὶ	μὴν ὅτι πάντων ἀριθμῶν πρῶτος
[9]	ἣ δὲ δι´ εὐφυΐαν αἰσθάνεται	καὶ	μνημονεύει, καὶ τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων
[9]	δὲ Πολύμνια τοῦ φιλομαθοῦς ἐστι	καὶ	μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς, διὸ καὶ
[9]	διειρημένων· ἡμέων δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος	καὶ	μοῖρα τέτυκται, τεθναίη, ἄλλοι δὲ
[9]	αἰχμάλωτος, ὅθ´ ἡ πόλις ἀπώλετο	καὶ	Μόμμιος ἐκ τῶν ἐλευθέρων τοὺς
[9]	Ἀνάγκη μουσικὸν δ´ ἡ Πειθώ,	καὶ	Μούσαις φιλοδαμοῦσα πολὺ μᾶλλον οἶμαι
[9]	καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰ ῥητορικὰ	καὶ	μουσικὴν μανθανόντων ἐφήβων, καὶ τοὺς
[9]	ἴθι δεῦρο, ἄναξ, ἵν´ ἔπος	καὶ	μῦθον ἀκούσῃς ἡμέτερον· δάμασον δὲ
[9]	Αἴαντος‘ καὶ τοῦ αἰ– δεῖσθαι‘	καὶ	μυρίων ἄλλων. διὸ τοῖς τρισίν,
[9]	περὶ τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα γοῦν	καὶ	νεὼ κοινωνεῖ μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς,
[9]	τρισίν, ὥσπερ οἱ πένταθλοι, περίεστι	καὶ	νικᾷ τὰ μὲν πολλὰ τῷ
[9]	πρῶτον μὲν ἔν τε δόγμασι	καὶ	νόμοις ἔν τε συνθήκαις καὶ
[9]	Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ διαλέγεσθαι	καὶ	ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν ἢ
[9]	εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων περισσούς.	καὶ	ὁ Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς ταυτὶ
[9]	πειθὼ καὶ χάριν, οἶμαι προσήκειν.	Καὶ	ὁ Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’ ἔφη
[9]	περιττούς. ὅρκοις δ´ ἄνδρας ἐξαπατητέον;	καὶ	ὁ Γλαυκίας ἐγὼ μέν’ ἔφη
[9]	ἀμφοῖν τρόπον τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως.	Καὶ	ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη λέγεται
[9]	χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην ἐχούσης.	καὶ	ὁ μὲν ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν
[9]	Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε·	καὶ	ὁ παρὰ Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ
[9]	χείρονας ὁρᾶν ἑαυτοῦ ζῶντας ἐπιφανέστερον.	καὶ	ὁ Σῶσπις γελάσας ἀλλ´ ἕως
[9]	καὶ βωμός ἐστιν Λήθης ἱδρυμένος.	καὶ	ὁ Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμενος
[9]	τῶν πρώτων κύβων συνηρμόσθαι μονάδος	καὶ	ὀγδοάδος, καὶ καθ´ ἑτέραν αὖ
[9]	κατασβέννυσι τὸ μανικὸν τῆς ἡδονῆς	καὶ	οἰστρῶδες, εἰς φιλίαν καὶ πίστιν
[9]	ὑφ´ ἡμῶν· ἐννέα γὰρ ὄντων	καὶ	ὀκτὼ καὶ ἑπτά, ταὐτῷ τὸν
[9]	μετ´ εὐπρεπείας καὶ ἀφελείας ἔχωσι.	καὶ	ὅλως’ ἔφη μεταθετέον τὸ Σιμωνίδειον
[9]	δέμας ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων,	καὶ	Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας ἅρματα
[9]	καὶ νόμοις ἔν τε συνθήκαις	καὶ	ὁμολογίαις κυριώτερα τὰ δεύτερα νομίζεσθαι
[9]	αὐτῶν, καὶ τίνα κοινὰ ποιητικῆς	καὶ	ὀρχηστικῆς Ἐκ τούτου πυραμοῦντες ἐπήγοντο
[9]	Ἀχιλλεὺς ἀπέθανεν τοξευθεὶς ὑπὸ Πάριδος·	καὶ	οὐκ ἂν οἶμαι φαίημεν Ἀχιλλέως
[9]	ἐποίησεν. ὅ τι δ´ ἐννέα	καὶ	οὐκ ἐλάττους οὐδὲ πλείους, ἆρ´
[9]	τελευτώσης. τὸ δὲ δι´ ὤτων	καὶ	ὀφθαλμῶν ἡδονῆς εἶδος, εἴτε τῷ
[9]	περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις ἐμφράγμασι	καὶ	πάθεσιν, οὐ κηρίνοις· ἣ δὲ
[9]	λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ´ ἡδονὴν	καὶ	παιδιὰν ὑπ´ ἀσθενείας μὴ περιορᾶν
[9]	Ἴφικλος· τῆσδε πατὴρ καὶ ἀνὴρ	καὶ	παῖς βασιλεῖς, καὶ ἀδελφοί, καὶ
[9]	μιμητικόν ἐστι μορφῆς καὶ ἰδέας,	καὶ	πάλιν ἡ φορὰ πάθους τινὸς
[9]	πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω·	καὶ	πάλιν ὁ Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ
[9]	τῷ τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι	καὶ	πάλιν τῷ τελευταίῳ τὸν τελευταῖον
[9]	ἀνθρώπων ἀμείψω. καὶ γὰρ αὕτη	{καὶ}	πάνδημόν τινα ποιητικὴν προσεταιρισαμένη τῆς
[9]	τὸν Μόμμιόν φασι καὶ δακρῦσαι	καὶ	πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους τοὺς τῷ
[9]	κέχρηται· ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας	καὶ	πάντας Ἀχαιοὺς τεύχεα κάλ´ ἀποθέσθαι
[9]	καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων συχνοὶ	καὶ	πάντες ἐπιεικῶς οἱ συνήθεις. ὁ
[9]	πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ δ´ ἀμετρίαι	καὶ	παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον,
[9]	ἐν ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ ποιήματα}	καὶ	παρακαλεῖν τὼ χεῖρε καὶ τὼ
[9]	δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’	καὶ	παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν τὸ
[9]	κεραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐκδέχεσθαι	καὶ	παραπέμπειν. ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνος
[9]	τί βούλεται τοὔνομα τῆς φορᾶς,	καὶ	παρέσχε τῷ Ἀμμωνίῳ περὶ τῶν
[9]	γραμματιστὴς Ζωπυρίων δῆλος ἦν καταγελῶν	καὶ	παρεφθέγγετο· παυσαμένου δ´ οὐ κατέσχεν
[9]	θαλιάζειν‘ λέγομεν, οὐ τοὺς ὑβρίζοντας	καὶ	παροινοῦντας· ταῖς δὲ περὶ συνουσίαν
[9]	πᾶσι γὰρ διὰ στόματός ἐστι	καὶ	πάσαις ὑμνούμενος ὁ τῆς ἐννεάδος
[9]	γὰρ μνήμη πολλῶν· ἐνιαχοῦ δὲ	καὶ	πάσας, ὥσπερ ἐν Χίῳ, τὰς
[9]	ἔφη σοι νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη,	καὶ	παχείῃ‘ χειρὶ τῶν Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ·
[9]	κακομουσίας ὡς ἡ ὄρχησις. διὸ	καὶ	πέπονθεν ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε
[9]	ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν ὁ ἀγὼν	καὶ	πέρας ἀναμφισβήτητον οὐκ εἶχεν μηδετέρου
[9]	ὁμοίως μὲν τιθῶμεν ἐν οὐρανῷ	καὶ	περὶ τὰ οὐράνια μίαν τῶν
[9]	Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται	καὶ	περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν ταῖς
[9]	ἱερὸν ἀνὰ Διὸς αἰθέρα γοργοφόνος,	καὶ	περὶ τοῦ ἵππου Πίνδαρος ὅτε
[9]	αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου κρείττων φανεὶς	καὶ	περιγενόμενος. Ὑπολαβὼν δ´ ὁ Γλαυκίας
[9]	γῆς καὶ σελήνης τόπον ἐπισκοποῦσα	καὶ	περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς, ὅσον αἰσθάνεσθαι
[9]	ἀπὸ πρώτου περισσοῦ τετράγωνος ὢν	καὶ	περισσάκις περισσός, ἅτε δὴ τὴν
[9]	ἡδονῆς καὶ οἰστρῶδες, εἰς φιλίαν	καὶ	πίστιν οὐχ ὕβριν οὐδ´ ἀκολασίαν
[9]	ἀπιούσαις ἐκεῖ ψυχαῖς, ὡς ἔοικε,	καὶ	πλανωμέναις μετὰ τὴν τελευτὴν ἔρωτα
[9]	ἀληθὲς ἀλλ´ εἰκὸς’ τοῦ λόγου	καὶ	πλαττόμενον, ἢ πρὸς τὸν κλῆρον
[9]	ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι	καὶ	Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς
[9]	τὰ περίγεια τοῖς οὐρανίοις· ὡς	καὶ	Πλάτων ᾐνίξατο τοῖς τῶν Μοιρῶν
[9]	ἀποδεῖ τὸ πάθος αὐτῆς, γλιχομένης	καὶ	ποθούσης λῦσαί τε μὴ δυναμένης
[9]	τὸ παράπαν ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ	καὶ	ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα καὶ μέθεξις
[9]	τὴν τύχην παρεισάγουσιν καὶ τροφαῖς	καὶ	πολιτείαις, ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ
[9]	ταῦτα πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ	καὶ	πολιτικῶν ἔργα. τῶν δ´ ἄλλων
[9]	ἀίειν’ ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι	καὶ	πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ
[9]	δέ σε πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω	καὶ	πολύμουσον ὄντα. τί δὲ τοῦτο
[9]	ἐπιθυμίας τὸ μὲν περὶ ἐδωδὴν	καὶ	πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ
[9]	Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου τὴν ἀδελφὴν	καὶ	πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ
[9]	βάλλοντος. ἀλλ´ ὁ Ἕκτωρ ἥττητο	καὶ	πρὶν ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος ἀλλὰ
[9]	καὶ παῖς βασιλεῖς, καὶ ἀδελφοί,	καὶ	πρόγονοι. κλῄζει δ´ Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘
[9]	γενομένων· ἤδη δὲ καὶ προτάσεις	καὶ	προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι.
[9]	αὐτομάτως ἀλλ´ ἔκ τινος εἱμαρμένης	καὶ	προνοίας. Ἔτι δὲ τοῦ Λαμπρίου
[9]	πλανωμένων ἄστρων πρὸς τὰ ἀπλανῆ	καὶ	πρὸς ἄλληλα συνέχουσι καὶ διασῴζουσιν
[9]	καὶ ἡμιφώνων πρός τ´ ἄλληλα	καὶ	πρὸς τὰ φωνήεντα γεγονέναι τὸ
[9]	εἰς ὄψιν ἀφῖχθαι τοῦ Ὀδυσσέως·	καὶ	πρὸς τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα
[9]	δὲ καὶ μεθ´ ὅρκων εἵποντο	καὶ	προσῆσαν ἀραὶ τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ
[9]	Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς ταυτὶ διεμνημόνευσας·	καὶ	πρόσθες αὐτοῖς ἔτι τοσοῦτον, τὸν
[9]	ταῖς κύλιξι γενομένων· ἤδη δὲ	καὶ	προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι
[9]	ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ προτεῖναι	καὶ	ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ´ ἔμπαλιν ἀναστρέφειν
[9]	αἰσθάνεσθαι καὶ δέχεσθαι πέφυκε χαρίτων	καὶ	ῥυθμοῦ καὶ ἁρμονίας, ἐνδίδωσι διὰ
[9]	κατεμύξατο χεῖρα ἀραιήν· οἶμαι δὲ	καὶ	σέ‘ εἶπεν, ὦ βέλτιστε διδασκάλων,
[9]	οὐκ ἔχομεν; οὐ γὰρ δήπου	καὶ	σὲ πείθει τὸ Μούσας γεγονέναι
[9]	τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου	καὶ	σελήνης ἰσαρίθμων οὐσῶν, ἡ σελήνη
[9]	μία δὲ τὸν μεταξὺ γῆς	καὶ	σελήνης τόπον ἐπισκοποῦσα καὶ περιπολοῦσα,
[9]	καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς, διὸ	καὶ	Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν
[9]	δὲ Παλαμήδης τε πρότερος τέτταρα	καὶ	Σιμωνίδης αὖθις ἄλλα τοσαῦτα προσέθηκεν.
[9]	ἐστίν. γελάσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου	καὶ	σιωπῆς γενομένης, προὔτρεπεν ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν
[9]	γεωργοὶ τὴν Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν	καὶ	σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν
[9]	λόγους τί οὖν‘ ἔφην οὐ	καὶ	σὺ διῆλθες ἡμῖν, εἴ τις
[9]	θέας ἡγεμὼν οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν	καὶ	συγκατορθοῦν, αἱ δὲ λοιπαὶ τὸ
[9]	καὶ φυγὼν ἧτταν ἀπροφάσιστον ἥττηται	καὶ	συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν ἀντίπαλον εἶναι.
[9]	προταττόμενον ἀκολουθοῦντι καὶ συμφωνοῦντι χρῆσθαι	καὶ	συλλαβὰς ὀνομάτων ποιεῖν, ὥσπερ τοῦ
[9]	ἧττον ἢ δικανικὸς ὁ ῥήτωρ	καὶ	συμβουλευτικός· αἱ γὰρ ἕξεις ἔχουσι
[9]	αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται	καὶ	συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦθα δὲ πρὸς ἡμᾶς
[9]	ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι	καὶ	συμπλέκεσθαι πέφυκε. νῦν δὲ θαυμαστῶς,
[9]	πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ	καὶ	συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ θηριώδους,
[9]	δ´ ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον ἀκολουθοῦντι	καὶ	συμφωνοῦντι χρῆσθαι καὶ συλλαβὰς ὀνομάτων
[9]	τε τὸ ἐφ´ ἡμῖν ἑκατέρῳ	καὶ	συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι καὶ συμπλέκεσθαι πέφυκε.
[9]	μὲν αἱ ψυχαὶ καθ´ ἁρμονίαν	καὶ	συναρμόττονται τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ
[9]	δ´ ἡ Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν	καὶ	συνεπιγαυροῦν εἴληχεν· ἡ δὲ Πολύμνια
[9]	δὲ τῆς μεταξύ, συνέχουσαν ἅμα	καὶ	συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν ἐστι, τὰ
[9]	γὰρ ἕξεις ἔχουσι καὶ εὐμενείας	καὶ	συνηγορίας καὶ ἀπολογίας· πλείστῳ δὲ
[9]	ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχεν‘ πολλὰς δὲ	καὶ	συνθέσεις τῶν ὀνομάτων κατὰ μέλη
[9]	ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ πάντων ἀποδεχομένων	καὶ	συνομολογούντων· ὥστε ταύτας γεγονέναι κυρίως
[9]	ὑπὸ σελήνην, συνηρτῆσθαι δὲ πάσας	καὶ	συντετάχθαι κατὰ λόγους ἐναρμονίους, ὧν
[9]	γὰρ ὄρχησις ἔκ τε κινήσεων	καὶ	σχέσεων συνέστηκεν, ὡς τὸ μέλος
[9]	τρία μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ	καὶ	σχῆμα καὶ δεῖξις· καὶ τί
[9]	εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ	καὶ	σωτηρίαν ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ δίκαι´’
[9]	τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες,	καὶ	τὰ βέλη φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς
[9]	{ἕτερον} κάρα πάντ´ {ἐπ´ οἶμον‘	καὶ	τὰ ἑξῆς μόνον οὐ λειόθεν
[9]	διπλασιάζει τὸν μέσον εἰκότως, ἐπεὶ	καὶ	τὰ ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν τρόπον
[9]	ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης ἐκπεμπόμενον· ᾗ	καὶ	τὰ νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι
[9]	ἐστι, τὰ θνητὰ τοῖς θείοις	καὶ	τὰ περίγεια τοῖς οὐρανίοις· ὡς
[9]	Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν	καὶ	τὰ ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων
[9]	λέοντος, αὑτῷ δὲ πολλάκις παρίστασθαι	καὶ	τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος ὄνον
[9]	στόματος ὁ φθόγγος, ὠνομάσθαι. διὸ	καὶ	τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα
[9]	εὖ βιοῦν τοὺς ὀρθῶς ἑλομένους	καὶ	τἀναντία τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ
[9]	αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος τῷ Διὶ	καὶ	τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου· Ζεῦ πάτερ,
[9]	λέγονται, πρὸς δὲ τὰς ἐμφάσεις	καὶ	τὰς μιμήσεις ὀνοματοποιίαις χρῶνται καὶ
[9]	δὲ τοὺς ἀστέρας, ἐξηλλαγμένως ἐνταῦθα	καὶ	τὰς Μούσας Σειρῆνας ὀνομάζειν εἰρούσας‘
[9]	οὐκ ἄξιον δήπου συγκαταριθμεῖν, ᾧ	καὶ	τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια οἴῳ
[9]	τριάδος καὶ ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος	καὶ	τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ τί ταῦτα
[9]	ὡς ἀρχὴν καὶ μέσον ἔχουσα	καὶ	τέλος, ἡ δ´ ἑξὰς ὡς
[9]	ἐστιν, αἱ λοιπαὶ δύο, Μελπομένη	καὶ	Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν· ὥστε
[9]	καλλίους ἑτέρῳ γένει παραλιπὼν εὐπαθείας	καὶ	τέρψεις. τῆς δ´ ἐπιθυμίας τὸ
[9]	ἡ τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ δὲ	καὶ	τετράδι μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι τὸν
[9]	στίχον, ἔγραψε τρὶς μάκαρες Δαναοὶ	καὶ	τετράκις, οἳ τότ´ ὄλοντο· καὶ
[9]	τὰς διὰ λόγου περαινομένας ἐπιστήμας	καὶ	τέχνας οἱ παλαιοὶ καταμαθόντες ἐν
[9]	εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης,	καὶ	τὴν Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ
[9]	τῇ δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός ἐστι	καὶ	τὴν Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν οὖσαν,
[9]	τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα	καὶ	τὴν γῆν καὶ τὸν οὐρανὸν
[9]	τὴν φορὰν καὶ τὸ σχῆμα	καὶ	τὴν δεῖξιν. ἡ γὰρ ὄρχησις
[9]	εἶπεν, ὦ Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι	καὶ	τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν
[9]	βέλη φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘	καὶ	τὴν ἰσόρροπον μάχην ἴσας ὑσμίνη
[9]	πλῆθος τῶν γραμμάτων γεγονέναι τοσοῦτον	καὶ	τὴν τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ,
[9]	λέγουσιν. ἐγὼ δὲ μεταποιοῦμαί τι	καὶ	τῆς Εὐτέρπης, εἴπερ, ὥς φησι
[9]	τῷ παιδὶ προσήκοντας. ἐμνήσθη δὲ	καὶ	τῆς Θεοδώρου τοῦ τραγῳδοῦ γυναικὸς
[9]	φορὰ καὶ σχῆμα καὶ δεῖξις·	καὶ	τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ τίνα
[9]	καὶ πάλιν ὁ Ἕκτωρ ἀναγορεύων	καὶ	τιθεὶς εἰς μέσον πᾶσι τὴν
[9]	πόποι, ὡς ὅδε πᾶσι φίλος	καὶ	τίμιός ἐστιν ἀνθρώποις‘ δὲ μᾶλλον,
[9]	δεῖξις· καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν,	καὶ	τίνα κοινὰ ποιητικῆς καὶ ὀρχηστικῆς
[9]	καὶ πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ	καὶ	τὸ ᾄδειν’ καὶ τὸ αὐλεῖν’
[9]	πρώτην ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ	καὶ	τὸ ἀίειν’ ἐπὶ τῷ φωνῆς
[9]	καὶ τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ	καὶ	τὸ αἴρειν’ καὶ τὸ ἀνοίγειν’
[9]	τὸ ᾄδειν’ καὶ τὸ αὐλεῖν’	καὶ	τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ καὶ
[9]	τὸν υἱὸν ἐπὶ ξένης τεθνάναι,	καὶ	τὸ ἀληθὲς ἔχοντος εἰπεῖν οὐδενὸς
[9]	οἶμαι δὲ καὶ τὸ αἴρειν’	καὶ	τὸ ἀνοίγειν’ οὐκ ἀπὸ τρόπου
[9]	ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τὸ ᾄδειν’	καὶ	τὸ αὐλεῖν’ καὶ τὸ ἀλαλάζειν’
[9]	γενέσεις τρέπονται. τί δὴ κωλύει	καὶ	τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι πρὸς τὸ
[9]	τὸ διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν	καὶ	τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ τὰ
[9]	δὲ τῷ φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν	καὶ	τὸ ἠθικὸν καὶ τὸ φυσικόν,
[9]	ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου,	καὶ	τὸ μὲν λόγον τὸ δὲ
[9]	μαθηματικῷ τὸ περὶ μουσικήν ἐστιν	καὶ	τὸ περὶ ἀριθμητικὴν καὶ τὸ
[9]	ἐστιν καὶ τὸ περὶ ἀριθμητικὴν	καὶ	τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ
[9]	καὶ κηλοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες	καὶ	τὸ πλανώμενον ὥσπερ ἐξ ἀνοδίας
[9]	γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ δέ τινι	καὶ	τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων γεγονέναι
[9]	δὲ τρί´ εἶναι, τὴν φορὰν	καὶ	τὸ σχῆμα καὶ τὴν δεῖξιν.
[9]	τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, ἔφη,	καὶ	τὸ τῆς Ἰλιάδος τὸν πρῶτον
[9]	Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν· διὸ	καὶ	τὸ τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον
[9]	τὸ λογικὸν καὶ τὸ ἠθικὸν	καὶ	τὸ φυσικόν, ἐν δὲ τῷ
[9]	δύναμις αὕτη· τὸ γὰρ φῖ	καὶ	τὸ χῖ τὸ μέν ἐστι
[9]	τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ διάτονον	καὶ	τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ ἐναρμόνιον·
[9]	ἐστι καὶ ἄγροικον ἐν τοσούτοις	καὶ	τοιούτοις ἀνδράσιν. αἰτία δ´ οὐχ
[9]	οὖν ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι,	καὶ	τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν
[9]	ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα	καὶ	τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν
[9]	τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν	καὶ	τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ
[9]	τοῦ αὐλεῖν‘ καὶ τοῦ Αἴαντος‘	καὶ	τοῦ αἰ– δεῖσθαι‘ καὶ μυρίων
[9]	τοῦ αὔριον‘ καὶ τοῦ αὐλεῖν‘	καὶ	τοῦ Αἴαντος‘ καὶ τοῦ αἰ–
[9]	ὀνομάτων ποιεῖν, ὥσπερ τοῦ αὔριον‘	καὶ	τοῦ αὐλεῖν‘ καὶ τοῦ Αἴαντος‘
[9]	οὐ γὰρ οἶμαι τοὺς ποιηματικοὺς	καὶ	τοὺς ἀστρολογικοὺς ἐγκαλεῖν ἡμῖν ὡς
[9]	ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων ἐφήβων,	καὶ	τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ
[9]	φέγγος ὀπώρας‘ ὡς Πίνδαρός φησιν,	καὶ	τοὺς ἰατροὺς Ἀσκληπιὸν ἔχοντας ἴσμεν
[9]	ἐν τοῖς Μουσείοις κλήρους περιφέρεσθαι	καὶ	τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προτείνειν φιλόλογα
[9]	ἐγώ σοι φράσω’ εἶπον ἅμα	καὶ	τούτοις προβάλλων· διὸ τὸν νοῦν
[9]	τρεῖς ᾔδεσαν οἱ παλαιοὶ Μούσας·	καὶ	τούτου λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμαθές ἐστι
[9]	καταθέσθαι τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως κοινῆς	καὶ	τραπέζης μετασχόντας· τῷ δ´ Ἀμμωνίῳ
[9]	διασπειρομένων ἐπιπτώσεις τὴν τύχην παρεισάγουσιν	καὶ	τροφαῖς καὶ πολιτείαις, ὧν ἕκαστοι
[9]	τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ ῥητορικῷ	καὶ	τῷ μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα
[9]	τούτου σπονδὰς ἐποιησάμεθα ταῖς Μούσαις,	καὶ	τῷ Μουσηγέτῃ {Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες συνῄσαμεν
[9]	ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε	καὶ	τὼ πόδε, μᾶλλον δ´ ὅλον
[9]	τρισὶ γένεσιν οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ	καὶ	τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ μαθηματικῷ,
[9]	πλείστῳ δὲ τῷ ἐπαινεῖν χρώμεθα	καὶ	τῷ ψέγειν ἐν τούτοις, οὐ
[9]	σοι. Ἐκ δὲ τούτου πολλὰ	καὶ	τῶν ἀκαίρων ἐνίοις ἐπῄει λέγειν,
[9]	ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ	καὶ	τῶν ἄλλων φιλολόγων συχνοὶ καὶ
[9]	τετράκις ἡ τετρὰς γενομένη παρέσχεν,	καὶ	τῶν αὖθις ἐφευρεθέντων δὲ Παλαμήδης
[9]	ὡς τὸ μέλος τῶν φθόγγων	καὶ	τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´ αἱ
[9]	δι´ εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει,	καὶ	τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ
[9]	ἀμφότεραι τὴν διὰ τῶν σχημάτων	καὶ	τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι. δόξειε
[9]	διαγωνιοῦνται κατήγγειλεν, οἱ δὲ δεξάμενοι	καὶ	ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιθέντες. ἡ
[9]	παρέχοντες ὅροι, νήτη καὶ μέση	καὶ	ὑπάτη· καίτοι Δελφοί γε τὰς
[9]	ταὐτῷ τὸν μέσον ἀριθμὸν ὑπερέχειν	καὶ	ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν δ´ ἄκρων
[9]	ζωγραφίας ἐπὶ τὴν ὄρχησιν· σιωπῶσαν,	καὶ	φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ} πάλιν τὴν
[9]	γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα	καὶ	φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς
[9]	ἔργον ἐστὶ φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς	καὶ	φιλοσοφούντων. Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις
[9]	ἱστοροῦσιν· τά τε δὴ πρῶτα	καὶ	Φοινίκεια διὰ Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις
[9]	ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος ἀλλὰ δείσας	καὶ	φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ Ἀχιλλέως· ὁ
[9]	τοῦ Ἀχιλλέως· ὁ γὰρ ἀπειπάμενος	καὶ	φυγὼν ἧτταν ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ
[9]	λέγειν, ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι	καὶ	φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν
[9]	τοῖς ὅπλοις ὀργὴ πρὸς ἀλλήλους	καὶ	χαλεπότης γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι καὶ
[9]	τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον ἔχουσι, πειθὼ	καὶ	χάριν, οἶμαι προσήκειν. Καὶ ὁ
[9]	τῷ μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα	καὶ	χάριτας θεῶν ἃς Μούσας ὠνόμαζον.
[9]	ὠρχήσατο γὰρ πιθανῶς τὴν πυρρίχην	καὶ	χειρονομῶν ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει
[9]	θηριωδῶς, ἀλλ´ ὀρχήσει καὶ ᾠδῇ	καὶ	χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ
[9]	ὡς μὴ μόνον χάριν ἀλλὰ	καὶ	χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην ἐχούσης.
[9]	ἀκολάστως καὶ θηριωδῶς, ἀλλ´ ὀρχήσει	καὶ	ᾠδῇ καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ
[9]	καὶ ἁρμονίας, ἐνδίδωσι διὰ λόγου	καὶ	ᾠδῆς, πειθὼ πολιτικῆς καὶ κοινωνητικῆς
[9]	ἐστι νίκη παντελής, αἱ δ´	ἄλλαι	προφάσεις καὶ ἀντιλογίας ἔχουσιν, ὡς
[9]	φύσιν· ὅπου δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι	πολλαὶ	δ´ ἀμετρίαι καὶ παραβάσεις, ἐνταῦθα
[9]	ἁπλῆν αἴτιον φύσιν· ὅπου δὲ	πολλαὶ	πλημμέλειαι πολλαὶ δ´ ἀμετρίαι καὶ
[9]	ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν, εἴ τι	δύναμαι,	δίκαιός εἰμι μᾶλλον ἢ τῷ
[9]	θεοῖς ἀνάγκη δύστλητος οὔκ ἐστ´,	οἶμαι	δ´ οὐδὲ δυσπειθὴς οὐδὲ βιαία,
[9]	χρυσῇ περόνῃ κατεμύξατο χεῖρα ἀραιήν·	οἶμαι	δὲ καὶ σέ‘ εἶπεν, ὦ
[9]	τὸ αὐλεῖν’ καὶ τὸ ἀλαλάζειν’	οἶμαι	δὲ καὶ τὸ αἴρειν’ καὶ
[9]	πλείους, ἆρ´ ἂν ἡμῖν φράσειας;	οἶμαι	δέ σε πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω
[9]	εὐάρμοστον ἔχουσι, πειθὼ καὶ χάριν,	οἶμαι	προσήκειν. Καὶ ὁ Ἀμμώνιος οὐκ
[9]	καὶ Μούσαις φιλοδαμοῦσα πολὺ μᾶλλον	οἶμαι	τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος στυγέει δύστλητον
[9]	καὶ κοσμεῖ δύναμιν. οὐ γὰρ	οἶμαι	τοὺς ποιηματικοὺς καὶ τοὺς ἀστρολογικοὺς
[9]	ὑπὸ Πάριδος· καὶ οὐκ ἂν	οἶμαι	φαίημεν Ἀχιλλέως ἧτταν γεγονέναι τὸν
[9]	σώματος. οὐ μὴν ἔγωγε παντάπασι	συμφέρομαι	τούτοις· ἀλλά μοι δοκεῖ Πλάτων
[9]	γ´ ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον δὲ	ποιοῦμαι	τὸ μὴ κατὰ τύχην τῶν
[9]	Μνείας καλεῖσθαι λέγουσιν. ἐγὼ δὲ	μεταποιοῦμαί	τι καὶ τῆς Εὐτέρπης, εἴπερ,
[9]	ἀδεσπότου, τὸν υἱὸν ἐπὶ ξένης	τεθνάναι,	καὶ τὸ ἀληθὲς ἔχοντος εἰπεῖν
[9]	ἐπῄει λέγειν, ὡς οὐκ ἄχρηστον	εἰδέναι	καὶ φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ
[9]	οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ διαλέγεσθαι καὶ	ξυνιέναι	τῶν ζώντων, πρὶν ἢ πιεῖν
[9]	ἀνοιγομένων τὴν ἄνω διάστασιν οὖσαν	ἐξιέναι	τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν ὄντα
[9]	καὶ τὰ νήπια ταύτην πρώτην	ἀφιέναι	φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ
[9]	τελευταῖον ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως	ἐπηκολουθηκέναι.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ Ποτέραν χεῖρα τῆς
[9]	ἡμῖν φράσειας; οἶμαι δέ σε	πεφροντικέναι	φιλόμουσον οὕτω καὶ πολύμουσον ὄντα.
[9]	δίχρονον, ταῦτα δ´ αὐτὰ τῷ	πεφυκέναι	καθηγεῖσθαι δευτερεύειν δὲ μηδέποτε μηδ´
[9]	εἴδη δηλοῖ δ´ ὁ μάλιστα	κατωρθωκέναι	δόξας ἐν ὑπορχήμασι καὶ γεγονέναι
[9]	σχέσεις καὶ διαθέσεις, εἰς ἃς	φερόμεναι	τελευτῶσιν αἱ κινήσεις, ὅταν Ἀπόλλωνος
[9]	μέθεξις ἀλλήλων ἐστί, καὶ μάλιστα	{μιμούμεναι}	περὶ τὸ τῶν ὑπορχημάτων γένος
[9]	ἀποδεχομένων καὶ συνομολογούντων· ὥστε ταύτας	γεγονέναι	κυρίως ὁμολογίας, ἐκείνας δὲ μόνας
[9]	τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον	γεγονέναι	λέγουσιν δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικὸν
[9]	κατωρθωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι καὶ	γεγονέναι	πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι τὴν
[9]	οὐ φθόγγων οὐδὲ χορδῶν ἐπωνύμους	γεγονέναι	τὰς Μούσας παρ´ αὐτοῖς, ἀλλὰ
[9]	ὅθεν ἔμοιγε δοκεῖ μηδ´ ἀντινομικὸν	γεγονέναι	τὸ ζήτημα, ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις
[9]	ἄλληλα καὶ πρὸς τὰ φωνήεντα	γεγονέναι	τὸ πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ τὴν
[9]	ἂν οἶμαι φαίημεν Ἀχιλλέως ἧτταν	γεγονέναι	τὸν θάνατον οὐδὲ νίκην ἀλλ´
[9]	καὶ σὲ πείθει τὸ Μούσας	γεγονέναι	τοσαύτας, ὅτι τοὔνομα τῆς μητρὸς
[9]	καὶ τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων	γεγονέναι	τοσοῦτον καὶ τὴν τάξιν οὕτως
[9]	καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν ἀντίπαλον	εἶναι.	διὸ πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις
[9]	ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν ἄκυρον	εἶναι	καὶ ἀτελῆ τὴν νίκην, ἐκείνου
[9]	στίχον τῷ τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον	εἶναι	καὶ πάλιν τῷ τελευταίῳ τὸν
[9]	γὰρ τὴν γυναῖκα τοῦ κρείττονος	εἶναι,	κρείττων δ´ ὁ νικῶν, ἀποθνήσκειν
[9]	ὧν μηδὲν ἄθεον μηδ´ ἄμουσον	εἶναι	μηδ´ ἄμοιρον ἀρχῆς κρείττονος καὶ
[9]	ποίησιν· ὅθεν εἶπεν οὔτε γραφικὴν	εἶναι	ποιητικῆς οὔτε ποιητικὴν γραφικῆς, οὐδὲ
[9]	τὰ μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν	εἶναι,	τὰ δ´ αὖ φωνάεντα {ἐν}
[9]	τριχῇ πάντα νενεμημένου πρώτην μὲν	εἶναι	τὴν τῶν ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν
[9]	πλείονα διελθεῖν. Ἔφη δὲ τρί´	εἶναι,	τὴν φορὰν καὶ τὸ σχῆμα
[9]	ἐναρμονίους, ὧν ἑκάστης φύλακα Μοῦσαν	εἶναι,	τῆς μὲν πρώτης Ὑπάτην, τῆς
[9]	τὸ μὲν εὐφροσύνην μὴ κήλησιν	εἶναι,	τὸ δὲ μὴ γοητείαν ἀλλὰ
[9]	μιν· αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν	εἶναι	τὸ διακόψαι τὸ ἀσπίδιον καὶ
[9]	μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον	εἶναι	τὸν τοῦ προκεκλημένου λόγον, ὥσπερ
[9]	Πότερόν ἐστι πιθανώτερον τὸ ἀρτίους	εἶναι	τοὺς σύμπαντας ἀστέρας ἢ περιττούς.
[9]	οὐχὶ ἧτταν τοῦ κρατηθέντος. ἔπειτ´	ἐκεῖναι	μὲν λόγοις, αὗται δὲ καὶ
[9]	ἡμῶν, ὡς τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὴν	παρεῖναί	φησιν, οὐκ ἀναλύουσι δήπου συλλογισμοὺς
[9]	νὴ Δία φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς	μετεῖναι	τῆς ἐν οἴνῳ κοινωνίας, Δημοσθένους
[9]	προσέθηκεν τὸ κυριώτατον, ἐν τῷ	κτεῖναι	τὸ νικῆσαι θέμενος· αὕτη γάρ
[9]	προσέταξεν ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ	προτεῖναι	καὶ ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ´ ἔμπαλιν
[9]	φασι καὶ δακρῦσαι καὶ πάντας	ἀφεῖναι	ἐλευθέρους τοὺς τῷ παιδὶ προσήκοντας.
[9]	ἀλλήλους καὶ χαλεπότης γένοιτο, ταύτην	ἀφεῖναι	καὶ καταθέσθαι τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως
[9]	τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´ αἱ	μοναὶ	πέρατα τῶν κινήσεών εἰσιν. φορὰς
[9]	τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν	ἐπιδεικνύναι.	Πρῶτον οὖν‘ ὁ Μάξιμος ἔφη
[9]	θυγατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα βιβλίου κομισθέντος	ἐνδοῦναι	τῇ παιδὶ τοιαύτην ἀρχήν ἤλυθες
[9]	ἔδει γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις	ἀποδοῦναι	τὰ τῶν Μουσῶν καὶ μηδὲν
[9]	δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν	πατάξαι	βουλόμενος οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ
[9]	ὅν φασι τὸ ἄλφα πάντων	προτάξαι	διὰ τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν
[9]	αὐτήν, ἀσπασαμένης καὶ εἰπούσης Ἀγαμέμνονος	παῖ,	νῦν ἐκεῖν´ ἔξεστί σοι. Ἐκ
[9]	περὶ τῆς χώρας οἱ θεοί.	παπαί‘	εἶπεν ὁ Λαμπρίας, ὅσῳ τοῦ
[9]	εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ	λοιπαὶ	δύο, Μελπομένη καὶ Τερ– ψιχόρη,
[9]	ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν, αἱ δὲ	λοιπαὶ	τὸ μεταβάλλον ἐφ´ ἡδονὴν καὶ
[9]	μεθ´ ὅρκων εἵποντο καὶ προσῆσαν	ἀραὶ	τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς
[9]	καὶ βεβαιότερα τῶν πρώτων· δεύ–	τεραι	δ´ ἦσαν αἱ δι´ Ἀγαμέμνονος
[9]	τῶν ὑπορχημάτων γένος ἓν ἔργον	ἀμφότεραι	τὴν διὰ τῶν σχημάτων καὶ
[9]	τὰ βέλη φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς	ἆσαι‘	καὶ τὴν ἰσόρροπον μάχην ἴσας
[9]	ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν	ᾆσαι	τὸν Ἐράτωνα πρὸς τὴν λύραν·
[9]	αὐτῆς ἀνακομισθείσης, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν	ἀναγελάσαι	λέγουσαν ἦ μάλα δή τινα
[9]	κυριώτατον, ἐν τῷ κτεῖναι τὸ	νικῆσαι	θέμενος· αὕτη γάρ ἐστι νίκη
[9]	ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖς σώμασιν,	ἀπαλλαγεῖσαι	δὲ συμφέρονται πανταχόθεν εἰς τὸν
[9]	σελήνην, ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ δοκοῦσιν	ἐρίσαι	περὶ τῆς χώρας οἱ θεοί.
[9]	πάθος αὐτῆς, γλιχομένης καὶ ποθούσης	λῦσαί	τε μὴ δυναμένης ἑαυτὴν ἀπὸ
[9]	δύο, Μελπομένη καὶ Τερ– ψιχόρη,	παραλαβοῦσαι	κοσμοῦσιν· ὥστε τὸ μὲν εὐφροσύνην
[9]	δ´ εἰσὶν ὀκτὼ μὲν αἱ	συμπεριπολοῦσαι	ταῖς ὀκτὼ σφαίραις, μία δὲ
[9]	κόρας, θροοῦντε τοὺς Ἅιδου νόμους.	Μοῦσαι	δ´ εἰσὶν ὀκτὼ μὲν αἱ
[9]	αἱ δι´ Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος	ἔχουσαι	θάνατον οὐχὶ ἧτταν τοῦ κρατηθέντος.
[9]	τι τὸν Μόμμιόν φασι καὶ	δακρῦσαι	καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους τοὺς
[9]	τὴν ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ	ῥῶσαι	νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν
[9]	Αἰνείου φερομένου περιεχομένην ἐκεῖνόν τε	τρῶσαι	καὶ αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ
[9]	αἱ μὲν οὖν ὀκτὼ περιόδοις	ἐφεστῶσαι	τὴν τῶν πλανωμένων ἄστρων πρὸς
[9]	τὸν νεκρὸν ὥσπερ ἐν μεθορίοις	πλανᾶται·	τὴν δὲ Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις
[9]	ἥ τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμιαστικὸν	προσάγεται·	κλέα‘ γὰρ ἐκάλουν τοὺς ἐπαίνους·
[9]	Καὶ ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη	λέγεται	θεῶν ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος
[9]	τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα	λέγεται	μὴ κοινῶς Ἐκ τούτου σπονδὰς
[9]	ποιήματα ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´ ὧν	ὁρίζεται	τὰ εἴδη δηλοῖ δ´ ὁ
[9]	τοῖς ὀνόμασι τῶν θεῶν ἀνευρίσκειν	οἴεται	τὰς δυνάμεις, καὶ ἡμεῖς ὁμοίως
[9]	αὐτοῖς ὀνόμασιν κέχρηται· ἄλλους μὲν	κέλεται	Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς τεύχεα
[9]	οὖν ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου} τί	βούλεται	τοὔνομα τῆς φορᾶς, καὶ παρέσχε
[9]	κηρίνοις· ἣ δὲ δι´ εὐφυΐαν	αἰσθάνεται	καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν ἐμμανεστάτων
[9]	δ´ Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα γὰρ	ἁμαρτάνεται	καὶ περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν
[9]	μίαν τῶν Μουσῶν, ἣ Οὐρανία	φαίνεται·	καὶ εἰκὸς ἐκεῖνα μὴ πολλῆς
[9]	σελήνης ἰσαρίθμων οὐσῶν, ἡ σελήνη	φαίνεται	πλεονάκις ἐκλείπουσα τοῦ ἡλίου. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	φαίνηται γεγονὼς ὁ κλῆρος, οὐκέτι	γίνεται	κατὰ τύχην οὐδ´ αὐτομάτως ἀλλ´
[9]	συμφώνων ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ βαρυτέρου	γίνεται	τὸ μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Διὰ
[9]	δυνάμενον. αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐκ	αἰσχύνεται	περὶ τὴν ὄρχησιν οὐχ ἧττον
[9]	καὶ μεγέθους καὶ ἀνδρείας ἀεὶ	φέρεται	μετ´ ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ δ´
[9]	παρὰ δεῖπνον ἐπαναστὰς καὶ εἰπών	βεβλήσεταί	τις θεῶν βροτησίᾳ χερί. πάντων
[9]	οἷ´ ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον	πέτεται	θάνατον κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´ ἐλάφῳ
[9]	τύχην γινόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ	ἅπτεται	τῶν τριῶν αἰτιῶν, ἅτε δὴ
[9]	εἰπεῖν, δι´ ἣν τὸ ἄλφα	προτάττεται	τῶν γραμμάτων ἁπάντων. ὁ δὲ
[9]	Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί	αἰνίττεται	ὁ περὶ τῆς ἥττης τοῦ
[9]	τῶν ὑποκειμένων· ὡς γὰρ οἱ	ποιηταὶ	τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται,
[9]	γὰρ Ἀλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς δήπου	πεποίηται	τὴν πρόκλησιν οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´
[9]	δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε	γένηται,	κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά
[9]	ἂν γὰρ ἔν τινι λόγῳ	φαίνηται	γεγονὼς ὁ κλῆρος, οὐκέτι γίνεται
[9]	αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν	κέχρηται·	ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας καὶ
[9]	γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἑνὸς ἅπαντα	προσχρῆται	τῷ ἄλφα καθάπερ φωτὶ τῆς
[9]	ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν ἧτταν ἀπροφάσιστον	ἥττηται	καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν ἀντίπαλον
[9]	δὲ παιδιᾷ μέρος ἐστί, καὶ	δεῖται	τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ
[9]	μάλιστα τῶν ἀριθμῶν ἡ τετρὰς	ἀνάκειται,	πολλοὶ δὲ καὶ τετράδι μηνὸς
[9]	μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη διὰ λόγων	ἐκκαλεῖται	καὶ ἀναμιμνήσκει τὰς ψυχὰς τῶν
[9]	ὧν ἑκάστη πάλιν εἰς μονάδας	διαιρεῖται	τοσαύτας, οὕτως ἓν μέν ἐστι
[9]	τῶν φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων ἀριθμὸς	συντέτακται.	Πρὸς ταῦτα τοῦ Ἑρμείου φήσαντος
[9]	αἰτία, δι´ ἣν τὸ ἄλφα	προτέτακται	τῶν στοιχείων. Ἔθους δ´ ὄντος
[9]	δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα	τέτυκται,	τεθναίη, ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα.
[9]	δικασταὶ τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι	προστίθενται,	τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα
[9]	λόγου περὶ τὸ κύριον ὀρθότης,	νενέμηνται	δὲ σύντρεις τῶν τριῶν γενῶν
[9]	ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ τῶν πολλῶν	λέγονται,	πρὸς δὲ τὰς ἐμφάσεις καὶ
[9]	Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν ἀξίωσιν	ἰσχυρίζονται	τοῖς τῶν πολεμίων, οἱ μὲν
[9]	ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκεν Ζεύς,	ἀτύζονται	βοὰν Πιερίδων ἀίοντα‘ κατὰ Πίνδαρον.
[9]	θελγομένας, αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς	ἕπονται	καὶ συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦθα δὲ πρὸς
[9]	αὖθις ἐπὶ τὰς δευτέρας γενέσεις	τρέπονται.	τί δὴ κωλύει καὶ τὸ
[9]	συναρμόττονται τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ	συμφέρονται	πανταχόθεν εἰς τὸν ἀέρα κἀκεῖθεν
[9]	τῇ Ἑλένῃ φησί μακρῇς ἐγχείῃσι	μαχήσονται	περὶ σεῖο· τῷ δέ κε
[9]	αἱ ψυχαὶ καθ´ ἁρμονίαν καὶ	συναρμόττονται	τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται
[9]	νόμον· ἐκεῖνος γὰρ ἐφ´ οἷς	διαγωνιοῦνται	κατήγγειλεν, οἱ δὲ δεξάμενοι καὶ
[9]	ἕποιτο. δεξαμένου δὲ τοῦ Μενελάου,	ποιοῦνται	τὰς συνθήκας ἐνόρκους, ἐξάρχει δ´
[9]	δ´ αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι	γεννῶνται	μὲν αἱ ψυχαὶ καθ´ ἁρμονίαν
[9]	ἐμφάσεις καὶ τὰς μιμήσεις ὀνοματοποιίαις	χρῶνται	καὶ μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘ καὶ καχλάζειν‘
[9]	ποιητικῆς οὔτε ποιητικὴν γραφικῆς, οὐδὲ	χρῶνται	τὸ παράπαν ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ
[9]	ποιηταὶ τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς	χρῶνται,	τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα
[9]	δ´ ὦτα τῶν μὲν πλείστων	περιαλήλιπται	καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις ἐμφράγμασι καὶ
[9]	ἐν ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ	δικασταὶ	τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται,
[9]	τῶν μὲν πλείστων περιαλήλιπται καὶ	καταπέπλασται	σαρκίνοις ἐμφράγμασι καὶ πάθεσιν, οὐ
[9]	κρατηθέντος. ἔπειτ´ ἐκεῖναι μὲν λόγοις,	αὗται	δὲ καὶ μεθ´ ὅρκων εἵποντο
[9]	φήμη δ´ οὔ τις πάμπαν	ἀπόλλυται’	ὁ δ´ ἐν Ῥόδῳ στίχον
[9]	ἡ δ´ ἑβδομὰς τῷ Μουσηγέτῃ	προσκεκλήρωται·	συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις διπλασιάζει τὸν
[9]	αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν αἱ	ψυχαὶ	καθ´ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖς
[9]	ἐπισταμένους γράμματα παῖδας εὐσυσκόπων ἐκέλευσε	γράψαι	στίχον, ἔγραψε τρὶς μάκαρες Δαναοὶ
[9]	τόνδ´ ἀξίως Ἡρακλέους ἡμῶν τε	θρέψαι‘	καὶ Ἀνάξαρχος ὑπ´ Ἀλεξάνδρου μήλοις
[9]	γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι τὸ	διακόψαι	τὸ ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν
[9]	τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ δὲ καὶ	τετράδι	μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι τὸν θεὸν
[9]	πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους τοὺς τῷ	παιδὶ	προσήκοντας. ἐμνήσθη δὲ καὶ τῆς
[9]	διδόντα βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ	παιδὶ	τοιαύτην ἀρχήν ἤλυθες ἐκ πολέμου·
[9]	ἢ κύνα Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος	ποδὶ	μίμεο καμπύλον μέλος διώκων, τὸν
[9]	Ἑλένην ἀγέτω καὶ κτήματα πάντα.	εἰ	δέ κ´ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς
[9]	ἀλλ´ ἡμεῖς οὐδὲν αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν·	εἰ	δὲ μή τι σὺ χρησιμώτερον
[9]	Ξοῦθός τε καὶ Αἴολος ἱππιοχάρμης·	εἰ	δὲ μή, τοῖς ἄγαν πεζοῖς
[9]	τὸ νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν,	εἰ	δεῖ τεκμήρασθαι τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ
[9]	ἐνόρκους, ἐξάρχει δ´ ὁ Ἀγαμέμνων·	εἰ	μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ,
[9]	καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος,	εἰ	μὴ βάλοι μηδ´ ἀποκτείνειε τὸν
[9]	τοῦ Θρασυβούλου γέγονεν Ποσειδῶν πολιτικώτερος,	εἰ	μὴ κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ´
[9]	ἐρωτωμένους μηδὲ συμβολὰς λόγων τιθέντας;	εἰ	μὴ νὴ Δία φήσουσι μηδὲν
[9]	φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου. γελοῖον γάρ,	εἰ	τὸν μὲν Ποδῆν ἐνίκησεν πόρρωθεν
[9]	ἀλλὰ πανταχόσε φοιτῶν ἀν´ ὅμιλον‘	εἴ	που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν
[9]	τῷ γὰρ ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν,	εἴ	τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον
[9]	ἕως μέλλομεν ἐνδύεσθαι τὸ κανθήλιον,	εἴ	τι κήδει Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς,
[9]	δεῖπνον κατήγγειλεν, βουλόμενος, ὥς φασιν,	εἴ	τις ἐν τοῖς ὅπλοις ὀργὴ
[9]	οὐ καὶ σὺ διῆλθες ἡμῖν,	εἴ	τις ἔστι λόγος τοῦ ἀριθμοῦ
[9]	καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν	ἀεί·	ἐκείνων δ´ ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον
[9]	εἰκῆ’ καὶ κατὰ τύχην γινόμενον;	ἀεὶ	μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν τριῶν
[9]	μὴ τοὺς αὐτοὺς διαμένειν ἡμᾶς,	ἀεὶ	τῆς οὐσίας ῥεούσης. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΒ
[9]	κάλλους καὶ μεγέθους καὶ ἀνδρείας	ἀεὶ	φέρεται μετ´ ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ
[9]	οὐδ´ ἔβαλόν μιν· αὐτὸς γὰρ	ὁμολογεῖ	μηδὲν εἶναι τὸ διακόψαι τὸ
[9]	δ´ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐν	Ἄργει	δ´ ὑπὸ τῆς Ἥρας ἐν
[9]	νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ	δεῖ	τεκμήρασθαι τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις,
[9]	δεκάδα τῶν ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον·	ἔδει	γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι
[9]	καὶ ἥττης· καὶ μάλα δικαίως.	ἔδει	γὰρ τὴν γυναῖκα τοῦ κρείττονος
[9]	ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν·	ᾔδει	γὰρ ἐπὶ τούτοις τὰς ὁμολογίας
[9]	ἐνδύεσθαι τὸ κανθήλιον, εἴ τι	κήδει	Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς, ᾧτινι λόγῳ
[9]	καὶ τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν	ἀποδεῖ	τὸ πάθος αὐτῆς, γλιχομένης καὶ
[9]	μᾶλλον οἶμαι τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος	στυγέει	δύστλητον Ἀνάγκην‘ πάνυ μὲν οὖν’
[9]	Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται· συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις	διπλασιάζει	τὸν μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ
[9]	δείξουσιν ὅπου τὴν τετρωμένην χεῖρα	φράζει	τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὁ ποιητής.
[9]	βασιλεῖς, καὶ ἀδελφοί, καὶ πρόγονοι.	κλῄζει	δ´ Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα γὰρ
[9]	πολλὰ καὶ τῶν ἀκαίρων ἐνίοις	ἐπῄει	λέγειν, ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι
[9]	τῷ λόγῳ μᾶλλον εἴτε τῷ	πάθει	προσῆκον εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν,
[9]	οὐ γὰρ δήπου καὶ σὲ	πείθει	τὸ Μούσας γεγονέναι τοσαύτας, ὅτι
[9]	Ἀμμωνίου τὰ τοῦ Ξενοφάνους ὥσπερ	εἰώθει	ταῦτα δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς
[9]	καὶ πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν	ποιεῖ	καὶ συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ
[9]	οὖσαν ἀλλὰ ταῖς ἐντεῦθεν ἀπιούσαις	ἐκεῖ	ψυχαῖς, ὡς ἔοικε, καὶ πλανωμέναις
[9]	εἶχεν μηδετέρου πεσόντος. ὅθεν ἔμοιγε	δοκεῖ	μηδ´ ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ ζήτημα,
[9]	παντάπασι συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά μοι	δοκεῖ	Πλάτων ὡς ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας
[9]	τῶν στοιχείων, ὥς γ´ ἐμοὶ	δοκεῖ;	τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι τὸ μὴ
[9]	καὶ χειρονομῶν ἐν ταῖς παλαίστραις	ἐδόκει	διαφέρειν τῶν παίδων. ὀρχουμένων δὲ
[9]	λέγοντος ὁ γραμματικὸς ἤδη Μᾶρκος	ἐδόκει	τι συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸς
[9]	ἐξικνουμένη διὰ λόγων ἐκκαλεῖται καὶ	ἀναμιμνήσκει	τὰς ψυχὰς τῶν τότε· τὰ
[9]	ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ τοιαῦτα πολλὴν	ἀπεκάλει·	μηδενὶ γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ δέ
[9]	δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερομένου ποτέρῳ	σκέλει	χωλὸς ἦν ὁ Φίλιππος, οὐχ
[9]	καὶ ὁ παρὰ Δημητρίῳ τῷ	βασιλεῖ	ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν μετὰ τὸ
[9]	κακοῖς, ὥς ἐστι νόμος ἐν	πόλει	τοῖς βελτίστοις ὡς τὸ βέλτιστον
[9]	διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ	δυνάμει	διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν
[9]	ἑκάστη μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ	κοσμεῖ	δύναμιν. οὐ γὰρ οἶμαι τοὺς
[9]	τὰ ἐννέα διαίρεσιν εἰς τρεῖς	λαμβάνει	τριάδας, ὧν ἑκάστη πάλιν εἰς
[9]	οὔτε καθαρωτέρας οὔτε καλλίους ἑτέρῳ	γένει	παραλιπὼν εὐπαθείας καὶ τέρψεις. τῆς
[9]	οὖν {ὁ} Ἑρμείας ὁ γεωμέτρης	Πρωτογένει	τῷ γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν,
[9]	ὁ νικῶν, ἀποθνήσκειν δὲ πολλάκις	συμβαίνει	καὶ ἀγαθοῖς ὑπὸ κακῶν, ὡς
[9]	Λαμπρία, τὰς ἄλλας διαριθμῇς, αὐτὸ	συμβαίνει,	τὴν Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς ὄψιν
[9]	τὴν νίκην, ἐκείνου διαπεφευγότος· οὐδ´	ἠμνημόνει	τῶν ὑπ´ αὐτοῦ διειρημένων· ἡμέων
[9]	ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ	κοινωνεῖ	δυνάμεως. Καὶ ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘
[9]	δυσημερίας· ἐνταῦθα γοῦν καὶ νεὼ	κοινωνεῖ	μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, ἐν ᾧ
[9]	αὐτοὺς τοὺς πλησίον· ὃ δὴ	τάξει	μέν τινι καὶ ἀριθμῷ γινόμενον
[9]	ἀπὸ τρόπου τῇ τῶν χειλῶν	ἀνοίξει	καὶ ἄρσει, καθ´ ἣν οὗτος
[9]	υἱὸς ἄκρην οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος	ὀξέι	δουρί’ δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν
[9]	συγκαθεύδειν ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος ὄντος,	ἐπεὶ	δὲ νικήσας εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν,
[9]	κακίας καὶ ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορθουμένας.	ἐπεὶ	δὲ τοῦ βίου τὸ μὲν
[9]	ἀλλήλοις διπλασιάζει τὸν μέσον εἰκότως,	ἐπεὶ	καὶ τὰ ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν
[9]	πατάξαι βουλόμενος οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως,	ἐπεὶ	κατὰ τὴν ἀριστερὰν τὴν δεξιὰν
[9]	Κλωθὼ τὴν δὲ Λάχεσιν προσαγορεύσας·	ἐπεὶ	ταῖς γε τῶν ὀκτὼ σφαιρῶν
[9]	πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω.	ἐπεὶ	τοίνυν ἐνίκησεν μὲν οὐκ ἀνεῖλεν
[9]	μὴ παίζων ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς,	ἐπεὶ	τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε
[9]	πάλιν αὖ μοναδικῶς ἑκάστη μίαν	περιέπει	λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ δύναμιν. οὐ
[9]	τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι	διαφέρει	τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων.
[9]	{ὡς} λόγον ἐχούσης καὶ καιρὸν	ἐξαιρεῖ	καὶ κατασβέννυσι τὸ μανικὸν τῆς
[9]	ὁμολογίας, ἐκείνας δὲ μόνας προκλήσεις.	μαρτυρεῖ	δ´ ὁ Πρίαμος μετὰ τὰ
[9]	μόνον οὐ λειόθεν τὴν ἐν	ὀρχήσει	διάθεσιν {τὰ ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν
[9]	ἀνιέμενον ἀκολάστως καὶ θηριωδῶς, ἀλλ´	ὀρχήσει	καὶ ᾠδῇ καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν
[9]	ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον‘ οὕτως ἐν	ὀρχήσει	τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι
[9]	τῇ τῶν χειλῶν ἀνοίξει καὶ	ἄρσει,	καθ´ ἣν οὗτος ἐκπίπτει τοῦ
[9]	ὁ ἐμὸς πάππος ἔλεγεν πρώτην	φύσει	φωνὴν τῶν ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι διὰ
[9]	τῶν μὲν ἐμπλήκτων καὶ ἀνοήτων	κρατεῖ	θεάτρων, ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον ἑαυτῇ
[9]	δὲ μηδὲ λαβὼν οὐ δικαίως	ἀπῄτει	τὸ νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν,
[9]	καὶ ἄρσει, καθ´ ἣν οὗτος	ἐκπίπτει	τοῦ στόματος ὁ φθόγγος, ὠνομάσθαι.
[9]	δὲ δι´ εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ	μνημονεύει,	καὶ τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν
[9]	δευτέρας γενέσεις τρέπονται. τί δὴ	κωλύει	καὶ τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι πρὸς
[9]	πέφυκε. νῦν δὲ θαυμαστῶς, ἣν	ἔχει	δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν
[9]	ὁ μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον	ἔχει	λόγον, ὃν ὁ τῶν Μουσῶν
[9]	τῶν Συμποσιακῶν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων,	περιέχει	λόγους τοὺς Ἀθήνησιν ἐν τοῖς
[9]	τὰ μὲν Δελφῶν’ εἶπεν ἁμωσγέπως	μετέχει	πιθανότητος· ὁ δὲ Πλάτων ἄτοπος,
[9]	Μενελάου, ποιοῦνται τὰς συνθήκας ἐνόρκους,	ἐξάρχει	δ´ ὁ Ἀγαμέμνων· εἰ μέν
[9]	ἤδη πρὸς ἐκεῖνον ἐπέραινεν ἀλλ´	ἴθι	δεῦρο, ἄναξ, ἵν´ ἔπος καὶ
[9]	ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος τῷ	Διὶ	καὶ τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου· Ζεῦ
[9]	βοηθεῖν, εἴ τι δύναμαι, δίκαιός	εἰμι	μᾶλλον ἢ τῷ τοῦ Διονύσου.
[9]	ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα καὶ Ἀπόλλωνι	Παιᾶνι	χρωμένους πάντα, Μουσηγέτῃ μηθέν· πάντες
[9]	Μούσας οὕτως ὠνόμαζον, οὐκ ὀρθῶς	ἑνὶ	μαθήματι, μᾶλλον δὲ μορίῳ μαθήματος
[9]	φλυαρίαν τὰ τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει·	μηδενὶ	γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ δέ τινι
[9]	ματεῖς´ ἐλάφῳ τὰν δ´ ἐπ´	αὐχένι	στρέφοισαν {ἕτερον} κάρα πάντ´ {ἐπ´
[9]	διαιρέσεως τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η	Τίνι	διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν
[9]	πλησίον· ὃ δὴ τάξει μέν	τινι	καὶ ἀριθμῷ γινόμενον ἔοικεν τοῖς
[9]	μηδενὶ γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ δέ	τινι	καὶ τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων
[9]	ἄλογόν ἐστιν· ἂν γὰρ ἔν	τινι	λόγῳ φαίνηται γεγονὼς ὁ κλῆρος,
[9]	τι κήδει Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς,	ᾧτινι	λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν
[9]	Ἀχαιοὺς τεύχεα κάλ´ ἀποθέσθαι ἐπὶ	χθονὶ	πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´ ἐν μέσσῳ
[9]	Ἑρμείαν βουλόμενόν τι προβαλεῖν τῷ	Ζωπυρίωνι	ἀπεκωλύσαμεν· ὁ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος
[9]	Ἀσκληπιὸν ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα καὶ	Ἀπόλλωνι	Παιᾶνι χρωμένους πάντα, Μουσηγέτῃ μηθέν·
[9]	ταῖς Μούσαις, καὶ τῷ Μουσηγέτῃ	{Ἀπόλλωνι}	παιανίσαντες συνῄσαμεν τῷ Ἐράτωνι πρὸς
[9]	Μουσηγέτῃ {Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες συνῄσαμεν τῷ	Ἐράτωνι	πρὸς τὴν λύραν ἐκ τῶν
[9]	φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς	κύλιξι	γενομένων· ἤδη δὲ καὶ προτάσεις
[9]	τὴν κατηγορίαν· καὶ γὰρ ἡμεῖς	οἱ	γεωργοὶ τὴν Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν
[9]	ὡς νενικημένου τοῦ Πάριδος ἀπαιτοῦντες,	οἱ	δ´ ὡς μὴ τεθνηκότος οὐκ
[9]	γὰρ ἐφ´ οἷς διαγωνιοῦνται κατήγγειλεν,	οἱ	δὲ δεξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι
[9]	οὖν ἐν ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις	οἱ	δικασταὶ τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι
[9]	δοκοῦσιν ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας	οἱ	θεοί. παπαί‘ εἶπεν ὁ Λαμπρίας,
[9]	ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν πολεμίων,	οἱ	μὲν ὡς νενικημένου τοῦ Πάριδος
[9]	λόγου περαινομένας ἐπιστήμας καὶ τέχνας	οἱ	παλαιοὶ καταμαθόντες ἐν τρισὶ γένεσιν
[9]	ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ᾔδεσαν	οἱ	παλαιοὶ Μούσας· καὶ τούτου λέγειν
[9]	ἄλλων. διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ	οἱ	πένταθλοι, περίεστι καὶ νικᾷ τὰ
[9]	ἀληθῶς τῶν ὑποκειμένων· ὡς γὰρ	οἱ	ποιηταὶ τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς
[9]	φιλολόγων συχνοὶ καὶ πάντες ἐπιεικῶς	οἱ	συνήθεις. ὁ μὲν οὖν Ἀχιλλεὺς
[9]	χρωματικὸν καὶ τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´	οἱ	τὰ διαστήματα παρέχοντες ὅροι, νήτη
[9]	ὁ ῥήτωρ ἀκούετ´’ ἔφη ὑμεῖς	οἱ	τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντες ἡμῶν, ὡς
[9]	Ἀκαδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάζοντας· οὐδὲν γὰρ	οἱ	τοιοῦτοι στοχασμοὶ διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων,
[9]	τρὶς μάκαρες Δαναοὶ καὶ τετράκις,	οἳ	τότ´ ὄλοντο· καὶ γὰρ παθεῖν
[9]	γράψαι στίχον, ἔγραψε τρὶς μάκαρες	Δαναοὶ	καὶ τετράκις, οἳ τότ´ ὄλοντο·
[9]	κατηγορίαν· καὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ	γεωργοὶ	τὴν Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ
[9]	τό γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι	θεοὶ	ἄλλοι, ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον
[9]	ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας οἱ	θεοί.	παπαί‘ εἶπεν ὁ Λαμπρίας, ὅσῳ
[9]	περαινομένας ἐπιστήμας καὶ τέχνας οἱ	παλαιοὶ	καταμαθόντες ἐν τρισὶ γένεσιν οὔσας,
[9]	ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ᾔδεσαν οἱ	παλαιοὶ	Μούσας· καὶ τούτου λέγειν ἀπόδειξιν
[9]	καὶ διὰ τί τὴν δευτέραν	Ἀθηναῖοι	τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων δὲ
[9]	ἀνδράσιν. αἰτία δ´ οὐχ ὡς	ἔνιοι	λέγουσι τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ
[9]	μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς, διὸ καὶ	Σικυώνιοι	τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν
[9]	δὲ δεξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι	κύριοι	προστιθέντες. ἡ δὲ πρόκλησις οὐ
[9]	διὸ καὶ τὸ τῶν γραμμάτων	Αἰγύπτιοι	πρῶτον ἶβιν γράφουσιν, ὡς Ἑρμῇ
[9]	ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ μὴ	βάλοι	μηδ´ ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	ὑφ´ ὧν ὁρίζεται τὰ εἴδη	δηλοῖ	δ´ ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας
[9]	διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἱ	πένταθλοι,	περίεστι καὶ νικᾷ τὰ μὲν
[9]	θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται, τεθναίη,	ἄλλοι	δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ ζητεῖν
[9]	γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ	ἄλλοι,	ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν·
[9]	τῶν ἀριθμῶν ἡ τετρὰς ἀνάκειται,	πολλοὶ	δὲ καὶ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου
[9]	Διώνην‘ καὶ Ἕλληνος δ´ ἐγένοντο	θεμιστοπόλοι	βασιλῆες, Δῶρός τε Ξοῦθός τε
[9]	ἔγωγε παντάπασι συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά	μοι	δοκεῖ Πλάτων ὡς ἀτράκτους καὶ
[9]	τι σὺ χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ	μοι	δοκῶ προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν
[9]	χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ	μοι	ἔγχος ἠίχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ´
[9]	τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος, νῦν δέ	μοι	ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ
[9]	Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς τὸν παῖδά	μοι	τόνδ´ ἀξίως Ἡρακλέους ἡμῶν τε
[9]	ἀριθμοῦ τῶν στοιχείων, ὥς γ´	ἐμοὶ	δοκεῖ; τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι τὸ
[9]	ἀρτιάζοντας· οὐδὲν γὰρ οἱ τοιοῦτοι	στοχασμοὶ	διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια
[9]	οἷς διαγωνιοῦνται κατήγγειλεν, οἱ δὲ	δεξάμενοι	καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιθέντες.
[9]	παῖς βασιλεῖς, καὶ ἀδελφοί, καὶ	πρόγονοι.	κλῄζει δ´ Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα
[9]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων	συχνοὶ	καὶ πάντες ἐπιεικῶς οἱ συνήθεις.
[9]	ἔφην τὴν δίκην ταύτην ἰθύντατα	εἴποι‘	καὶ διαιτήσειεν τὴν ἀντινομίαν, οὐ
[9]	ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες· τὸ γάρ ὦ	πόποι,	ὡς ὅδε πᾶσι φίλος καὶ
[9]	πάντα, Μουσηγέτῃ μηθέν· πάντες γὰρ	ἄνθρωποι	θεῶν χατέουσι‘ καθ´ Ὅμηρον, οὐ
[9]	ἀνεῖλεν δ´ ὁ Μενέλαος, μεταλαβόντες	ἑκάτεροι	τὴν ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν
[9]	σὺ δ´ ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς,	ἕτεροι	δείξουσιν ὅπου τὴν τετρωμένην χεῖρα
[9]	οὐδ´ οἱ τὰ διαστήματα παρέχοντες	ὅροι,	νήτη καὶ μέση καὶ ὑπάτη·
[9]	Ἀγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν´ ἔξεστί	σοι.	Ἐκ δὲ τούτου πολλὰ καὶ
[9]	ὁ Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’ ἔφη	σοι	νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘
[9]	Ἀμμώνιος εἶπεν, ὦ Λαμπρία, κείσθω	σοι	πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν δὲ
[9]	ζητήματος. Τίν´’ ἔφη ταύτην; ἐγώ	σοι	φράσω’ εἶπον ἅμα καὶ τούτοις
[9]	καὶ λόγου δεόμεθα πάντες εὐρυεδοῦς	ὅσοι	καρπὸν αἰνύμεθα χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν
[9]	που τό γε οἶδε καὶ	ἀθάνατοι	θεοὶ ἄλλοι, ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος
[9]	νήτη καὶ μέση καὶ ὑπάτη·	καίτοι	Δελφοί γε τὰς Μούσας οὕτως
[9]	καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν	ἄκριτοι	καὶ ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον μὲν
[9]	καὶ προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι καὶ	ἄτακτοι.	Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι
[9]	κοσμίως ἐκδέχεσθαι καὶ παραπέμπειν. ἐγὼ	μέντοι,	τοῦ Πλάτωνος ἐν ἑκάστῳ δύο
[9]	καὶ τροφαῖς καὶ πολιτείαις, ὧν	ἕκαστοι	λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν.
[9]	λόγοις ἀρτιάζοντας· οὐδὲν γὰρ οἱ	τοιοῦτοι	στοχασμοὶ διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων, πότερον
[9]	καὶ μέση καὶ ὑπάτη· καίτοι	Δελφοί	γε τὰς Μούσας οὕτως ὠνόμαζον,
[9]	ἀνὴρ καὶ παῖς βασιλεῖς, καὶ	ἀδελφοί,	καὶ πρόγονοι. κλῄζει δ´ Ἑλλὰς
[9]	περὶ αὐτὰ τυφλότητος· τοῦ δὲ	πῖ	μόνον ἄπεστιν ἡ δύναμις αὕτη·
[9]	τὸ χῖ τὸ μέν ἐστι	πῖ	τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων	ἐπὶ	δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ καὶ
[9]	λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου, τὸν υἱὸν	ἐπὶ	ξένης τεθνάναι, καὶ τὸ ἀληθὲς
[9]	ἤδη προσεχέτωσαν. ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος	ἐπὶ	ῥητοῖς δήπου πεποίηται τὴν πρόκλησιν
[9]	εἰς τὸν ἀέρα κἀκεῖθεν αὖθις	ἐπὶ	τὰς δευτέρας γενέσεις τρέπονται. τί
[9]	πεποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν	ἐπὶ	τὴν αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ
[9]	ὁ Μελιτεύς πολλούς’ ἔφη συμπαρακαλεῖς	ἐπὶ	τὴν κατηγορίαν· καὶ γὰρ ἡμεῖς
[9]	τὸ Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ζωγραφίας	ἐπὶ	τὴν ὄρχησιν· σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην
[9]	ἐν δρόμοισι παρέχων, καὶ Ὅμηρος	ἐπὶ	τῆς ἱπποδρομίας ἅρματα δ´ αὖ
[9]	εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν	ἐπὶ	τὸν κλῆρον ἐλθεῖν. Ταῦτα τοὺς
[9]	ἤ τινος Βάκχης σχῆμα διαθέντες	ἐπὶ	τοῦ σώματος γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν
[9]	τέλος πεπρωμένον ἐστίν· ᾔδει γὰρ	ἐπὶ	τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας· διὸ
[9]	ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ ἀίειν’	ἐπὶ	τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ πολλὰ
[9]	πάντας Ἀχαιοὺς τεύχεα κάλ´ ἀποθέσθαι	ἐπὶ	χθονὶ πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´ ἐν
[9]	περὶ μουσικήν ἐστιν καὶ τὸ	περὶ	ἀριθμητικὴν καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν,
[9]	τῷ ἄλφα καθάπερ φωτὶ τῆς	περὶ	αὐτὰ τυφλότητος· τοῦ δὲ πῖ
[9]	τὸ περὶ ἀριθμητικὴν καὶ τὸ	περὶ	γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ φιλοσόφῳ
[9]	ὀκτὼ σφαίραις, μία δὲ τὸν	περὶ	γῆν εἴληχε τόπον. αἱ μὲν
[9]	τῆς δ´ ἐπιθυμίας τὸ μὲν	περὶ	ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ Θάλεια
[9]	Κλειὼ καὶ ἡ Θάλεια, τῆς	περὶ	θεοὺς ἐπιστήμης καὶ θέας ἡγεμὼν
[9]	μὲν γὰρ τῷ μαθηματικῷ τὸ	περὶ	μουσικήν ἐστιν καὶ τὸ περὶ
[9]	φόνου καὶ θανάτου γέγονεν, ἀλλὰ	περὶ	νίκης καὶ ἥττης· καὶ μάλα
[9]	Ἑλένῃ φησί μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται	περὶ	σεῖο· τῷ δέ κε νικήσαντι
[9]	τῷ καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον· ἔπειτα	περὶ	στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλεν λόγον, ὡς
[9]	τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α	Περὶ	στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως.
[9]	ὑβρίζοντας καὶ παροινοῦντας· ταῖς δὲ	περὶ	συνουσίαν σπουδαῖς ἡ Ἐρατὼ παροῦσα
[9]	μὲν τιθῶμεν ἐν οὐρανῷ καὶ	περὶ	τὰ οὐράνια μίαν τῶν Μουσῶν,
[9]	ἐν τῷ στόματι πνεῦμα ταῖς	περὶ	τὰ χείλη μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν,
[9]	δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον ὄντα	περὶ	τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα γοῦν καὶ
[9]	ὥς φησι Χρύσιππος, αὕτη τὸ	περὶ	τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἴληχε καὶ
[9]	ἀνθρώποις‘ δὲ μᾶλλον, ὡς τὸ	περὶ	τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον ἔχουσι, πειθὼ
[9]	Ὀλυμπιάδα‘ τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ	περὶ	τὴν ὄρχησιν ἐν ταῖς δείξεσιν,
[9]	αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται	περὶ	τὴν ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ
[9]	λύραν ἐκ τῶν Ἡσιόδου τὰ	περὶ	τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ
[9]	τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε	περὶ	τῆς αἰτίας. Θορυβηθεὶς οὖν ὁ
[9]	προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί αἰνίττεται ὁ	περὶ	τῆς ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος μῦθος·
[9]	ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ δοκοῦσιν ἐρίσαι	περὶ	τῆς χώρας οἱ θεοί. παπαί‘
[9]	καὶ κοινὸν ἡ τοῦ λόγου	περὶ	τὸ κύριον ὀρθότης, νενέμηνται δὲ
[9]	ἀλλήλων ἐστί, καὶ μάλιστα {μιμούμεναι}	περὶ	τὸ τῶν ὑπορχημάτων γένος ἓν
[9]	ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΔ	Περὶ	τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα
[9]	θέσεων μίαν ἀντινομικήν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ	Περὶ	τοῦ ἐν τῇ τρίτῃ ῥαψῳδίᾳ
[9]	ἀνὰ Διὸς αἰθέρα γοργοφόνος, καὶ	περὶ	τοῦ ἵππου Πίνδαρος ὅτε παρ´
[9]	ἐκλείπουσα τοῦ ἡλίου. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΑ	Περὶ	τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς διαμένειν
[9]	οὐδὲ γὰρ ὁ Δημοσθένης ὑπόλογον	περὶ	τούτου δέδωκεν· σὺ δ´ ἐὰν
[9]	φορᾶς, καὶ παρέσχε τῷ Ἀμμωνίῳ	περὶ	τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα
[9]	προστιθέντες. ἡ δὲ πρόκλησις οὐ	περὶ	φόνου καὶ θανάτου γέγονεν, ἀλλὰ
[9]	τις ἀποδοίη τὸ θεωρητικὸν τῆς	περὶ	φύσιν ἀληθείας, οὔτε καθαρωτέρας οὔτε
[9]	ὅπου δὲ μῦθόν τινα τῷ	περὶ	ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι μάλιστα
[9]	εἰπών βεβλήσεταί τις θεῶν βροτησίᾳ	χερί.	πάντων δ´ ἄριστος Κορίνθιος παῖς
[9]	τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια τῇ	χειρὶ	συνειληφότες ἢ περιττὰ προτείνουσιν. ἐπαναστὰς
[9]	καὶ καταρρέζῃς, μὴ τῇ ἀριστερᾷ	χειρὶ	τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ τῇ δεξιᾷ·
[9]	νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘	χειρὶ	τῶν Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ
[9]	ἄκρην οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι	δουρί’	δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν
[9]	πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις	ἐμφράγμασι	καὶ πάθεσιν, οὐ κηρίνοις· ἣ
[9]	ἔφη πρῶτον μὲν ἔν τε	δόγμασι	καὶ νόμοις ἔν τε συνθήκαις
[9]	Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ	κτήμασι	πᾶσι μάχεσθαι. ὁππότερος δέ κε
[9]	Μενέλαον οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ	κτήμασι	πᾶσι μάχεσθαι. τῷ δέ κε
[9]	ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας ἐν	ὑπορχήμασι	καὶ γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ
[9]	γὰρ οἱ ποιηταὶ τοῖς κυρίοις	ὀνόμασι	δεικτικῶς χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα καὶ
[9]	παντάπασιν ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν	ὀνόμασι	προσαγορεύων καὶ καλῶν θυγατέρας Ἀνάγκης·
[9]	Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς	ὀνόμασι	τῶν θεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς
[9]	τοῦτο σοφόν; εἶπεν ὁ Ἡρώδης·	πᾶσι	γὰρ διὰ στόματός ἐστι καὶ
[9]	συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι	πᾶσι	μάχεσθαι. ὁππότερος δέ κε νικήσῃ
[9]	οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι	πᾶσι	μάχεσθαι. τῷ δέ κε νικήσαντι
[9]	ἀναγορεύων καὶ τιθεὶς εἰς μέσον	πᾶσι	τὴν πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς
[9]	γάρ ὦ πόποι, ὡς ὅδε	πᾶσι	φίλος καὶ τίμιός ἐστιν ἀνθρώποις‘
[9]	τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἔγωγε	παντάπασι	συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά μοι δοκεῖ
[9]	Ἀχιλλεὺς μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς	μονομαχήσασι	δεῖπνον κατήγγειλεν, βουλόμενος, ὥς φασιν,
[9]	γὰρ παθεῖν τι τὸν Μόμμιόν	φασι	καὶ δακρῦσαι καὶ πάντας ἀφεῖναι
[9]	Κάδμῳ βοηθεῖς ὁ Βοιώτιος, ὅν	φασι	τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι διὰ
[9]	μηρίνθοις ἕλκειν τὸ σῶμα τοῖς	μέλεσι	καὶ ἐντείνειν, τούτων {δὲ} λεγομένων
[9]	ὅτι καὶ Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ	ἴχνεσι	τοῖς ὀνόμασι τῶν θεῶν ἀνευρίσκειν
[9]	πράξεως ἢ δυνάμεως· ταῖς δὲ	δείξεσι	κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα,
[9]	ἑξὰς ὡς ἴση τοῖς αὑτῆς	μέρεσι	γινομένη, δῆλόν ἐστι· τούτων τοίνυν
[9]	ἐξαγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ φησί μακρῇς	ἐγχείῃσι	μαχήσονται περὶ σεῖο· τῷ δέ
[9]	εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως. Ἀμμώνιος	Ἀθήνησι	στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ
[9]	ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ	φησί	μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο·
[9]	Ἅιδου, καθάπερ ὁ Σοφοκλέους Ὀδυσσεύς	φησι	Σειρῆνας εἰσαφικέσθαι Φόρκου κόρας, θροοῦντε
[9]	δυστράπελον Αἴαντα καὶ δυσώνυμον, ὥς	φησι	Σοφοκλῆς, γενοῦ μετὰ τοῦ Ποσειδῶνος,
[9]	καὶ τῆς Εὐτέρπης, εἴπερ, ὥς	φησι	Χρύσιππος, αὕτη τὸ περὶ τὰς
[9]	Ἐκ τούτου πυραμοῦντες ἐπήγοντο τοῖς	παισὶ	νικητήριον ὀρχήσεως· ἀπεδείχθη δὲ κριτὴς
[9]	Ἀλφεῷ σύτο δέμας ἀκέντητον ἐν	δρόμοισι	παρέχων, καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς
[9]	ταῦτα δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς	ἐτύμοισι’	καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν
[9]	τέχνας οἱ παλαιοὶ καταμαθόντες ἐν	τρισὶ	γένεσιν οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ καὶ
[9]	πόδε, μᾶλλον δ´ ὅλον ὥσπερ	τισὶ	μηρίνθοις ἕλκειν τὸ σῶμα τοῖς
[9]	μετ´ ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ δ´	εἴκοσι	δευτέρα δεκάς, ἡ δὲ δεκὰς
[9]	τέλειος, τὸ τῶν τεττάρων καὶ	εἴκοσι	παρέσχηκε πλῆθος. Ἔτι δ´ αὐτοῦ
[9]	τινα τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ	μίγνυσι,	χρῆσθαι μάλιστα τῷ νῷ. τοῦ
[9]	ἐχούσης καὶ καιρὸν ἐξαιρεῖ καὶ	κατασβέννυσι	τὸ μανικὸν τῆς ἡδονῆς καὶ
[9]	Λαμπρίαν τὸ λεγόμενον ὑπὸ Δελφῶν.	λέγουσι	γὰρ οὐ φθόγγων οὐδὲ χορδῶν
[9]	αἰτία δ´ οὐχ ὡς ἔνιοι	λέγουσι	τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ διάτονον
[9]	ἀοιδᾷ ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα μὲν	καλέουσι	τρόπον. ἀλλ´ οὐδὲν οὕτως τὸ
[9]	μηθέν· πάντες γὰρ ἄνθρωποι θεῶν	χατέουσι‘	καθ´ Ὅμηρον, οὐ πάντες δὲ
[9]	φορὰς μὲν οὖν τὰς κινήσεις	ὀνομάζουσι,	σχήματα δὲ τὰς σχέσεις καὶ
[9]	σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν	ἀποτελοῦσι.	δόξειε δ´ ἂν ὥσπερ ἐν
[9]	ταῖς δὲ δείξεσι κυρίως αὐτὰ	δηλοῦσι	τὰ πράγματα, τὴν γῆν, τὸν
[9]	τροφαῖς καὶ πολιτείαις, ὧν ἕκαστοι	λαγχάνουσι,	πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα
[9]	τοὺς ἀστρολογικοὺς ἐγκαλεῖν ἡμῖν ὡς	παραλείπουσι	τὰς τέχνας αὐτῶν, εἰδότας οὐδὲν
[9]	τιθέντας; εἰ μὴ νὴ Δία	φήσουσι	μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς ἐν
[9]	βασιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί φησιν, οὐκ	ἀναλύουσι	δήπου συλλογισμοὺς οὐδ´ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας,
[9]	καὶ συμβουλευτικός· αἱ γὰρ ἕξεις	ἔχουσι	καὶ εὐμενείας καὶ συνηγορίας καὶ
[9]	τὴν δὲ παρὰ τοῖς νοῦν	ἔχουσι	καὶ θείοις ἀνδράσιν ὡς ἀληθῶς
[9]	τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον	ἔχουσι,	πειθὼ καὶ χάριν, οἶμαι προσήκειν.
[9]	τὰ ἀπλανῆ καὶ πρὸς ἄλληλα	συνέχουσι	καὶ διασῴζουσιν ἁρμονίαν· μία δὲ
[9]	χαρίτων καὶ ῥυθμοῦ καὶ ἁρμονίας,	ἐνδίδωσι	διὰ λόγου καὶ ᾠδῆς, πειθὼ
[9]	τοῦ σώματος γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν	ἐπιμένωσι.	τὸ δὲ τρίτον, ἡ δεῖξις,
[9]	οὐκ ἀναλύουσι δήπου συλλογισμοὺς οὐδ´	ἐρωτῶσι	μεταλλάττοντας, ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ
[9]	μὴ τῶν ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις	συλλάχωσι,	προσέταξεν ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ
[9]	χάριν μετ´ εὐπρεπείας καὶ ἀφελείας	ἔχωσι.	καὶ ὅλως’ ἔφη μεταθετέον τὸ
[9]	τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Τί	αἰνίττεται ὁ περὶ τῆς ἥττης
[9]	ἐπεζήτησεν οὖν ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου}	τί	βούλεται τοὔνομα τῆς φορᾶς, καὶ
[9]	Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν. ὅ	τι	δ´ ἐννέα καὶ οὐκ ἐλάττους
[9]	φιλόμουσον οὕτω καὶ πολύμουσον ὄντα.	τί	δὲ τοῦτο σοφόν; εἶπεν ὁ
[9]	ἐπὶ τὰς δευτέρας γενέσεις τρέπονται.	τί	δὴ κωλύει καὶ τὸ εἰκοστὸν’
[9]	γὰρ ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν, εἴ	τι	δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον ἢ
[9]	καὶ σχῆμα καὶ δεῖξις· καὶ	τί	ἕκαστον αὐτῶν, καὶ τίνα κοινὰ
[9]	καλεῖσθαι λέγουσιν. ἐγὼ δὲ μεταποιοῦμαί	τι	καὶ τῆς Εὐτέρπης, εἴπερ, ὥς
[9]	μέλλομεν ἐνδύεσθαι τὸ κανθήλιον, εἴ	τι	κήδει Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς, ᾧτινι
[9]	δυσημερῶν) ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν	τί	οὖν; εἶπεν οὐ δευτερεῖα μὲν
[9]	φήσαντος ἀμφοτέρους ἀποδέχεσθαι τοὺς λόγους	τί	οὖν‘ ἔφην οὐ καὶ σὺ
[9]	καί με καλέσας ἐξ ὀνόματος	τί	παθόντες’ εἶπεν τοὺς ῥήτορας τούτους
[9]	εἰπόντος τῇ δ´ ἡμετέρᾳ τέχνῃ	τί	παθὼν τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν
[9]	φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε δέδοικα μή	τι	παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς
[9]	τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ	τί	Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος
[9]	ταῦτα τὸν μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν	τι	προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν· ὁ
[9]	αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν· εἰ δὲ μή	τι	σὺ χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ μοι
[9]	ὁ γραμματικὸς ἤδη Μᾶρκος ἐδόκει	τι	συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸς αὑτόν·
[9]	ἑκάτερος καὶ τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ	τί	ταῦτα ταῖς Μούσαις μᾶλλον ἢ
[9]	μῦθος· ἐν ᾧ καὶ διὰ	τί	τὴν δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος
[9]	τότ´ ὄλοντο· καὶ γὰρ παθεῖν	τι	τὸν Μόμμιόν φασι καὶ δακρῦσαι
[9]	ἑτέρων λέγεσθαι· σὺ δὲ πρὸς	τί	τοῦτ´ ἐρωτᾷς; ὅτι νὴ Δί´’
[9]	τὸ μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Διὰ	τί,	τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου καὶ
[9]	συμφωνήσεως· ἐν ᾧ καὶ διὰ	τί,	τῶν συμφώνων ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ
[9]	οὕτως ὠνόμαζον, οὐκ ὀρθῶς ἑνὶ	μαθήματι,	μᾶλλον δὲ μορίῳ μαθήματος ἑνὸς
[9]	δυνάμεως· τὸ γὰρ ἐν τῷ	στόματι	πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ χείλη
[9]	δὲ μένος καὶ ἀτειρέα θυμόν.	ἔτι	δ´ ἀνώμαλος ὢν ὑπ´ ὀργῆς
[9]	τεττάρων καὶ εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθος.	Ἔτι	δ´ αὐτοῦ λέγοντος ὁ γραμματιστὴς
[9]	ἔκ τινος εἱμαρμένης καὶ προνοίας.	Ἔτι	δὲ τοῦ Λαμπρίου λέγοντος ὁ
[9]	δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν υἱὸν	ἔτι	παιδάριον ὄντα τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν
[9]	ταυτὶ διεμνημόνευσας· καὶ πρόσθες αὐτοῖς	ἔτι	τοσοῦτον, τὸν ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν
[9]	λόγῳ φαίνηται γεγονὼς ὁ κλῆρος,	οὐκέτι	γίνεται κατὰ τύχην οὐδ´ αὐτομάτως
[9]	οἱ δὲ δεξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες	οὐκέτι	κύριοι προστιθέντες. ἡ δὲ πρόκλησις
[9]	μὲν ἀιδίοις καὶ θείαις περιφοραῖς	ἀντὶ	τῶν Μουσῶν τὰς Σειρῆνας ἐνιδρύων,
[9]	καὶ ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς ἐν	ἅπαντι	τῷ βίῳ μηδέποτε πιόντος οἶνον.
[9]	πᾶσι μάχεσθαι. τῷ δέ κε	νικήσαντι	γυνὴ καὶ κτήμαθ´ ἕποιτο. δεξαμένου
[9]	περὶ σεῖο· τῷ δέ κε	νικήσαντι	φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις· ἔπειθ´ ὁ
[9]	ὁ δ´ ἐν Ῥόδῳ στίχον	αἰτήσαντι	γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν τῷ
[9]	Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆς μεγάλης	ἐπανήκοντι	στρατείας τὸν διδάσκαλον τῆς θυγατρὸς
[9]	οὐ μὴν ὁ νικήσας ἔκτεινεν.	συνελόντι	δ´ εἰπεῖν, Ἀγαμέμνων οὐκ ἔλυσε
[9]	οἱ δικασταὶ τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον	ἔχοντι	προστίθενται, τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως
[9]	ἐκείνων δ´ ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον	ἀκολουθοῦντι	καὶ συμφωνοῦντι χρῆσθαι καὶ συλλαβὰς
[9]	ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον ἀκολουθοῦντι καὶ	συμφωνοῦντι	χρῆσθαι καὶ συλλαβὰς ὀνομάτων ποιεῖν,
[9]	Ἦρα δ´ αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον	ὅτι	γεννῶνται μὲν αἱ ψυχαὶ καθ´
[9]	ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην	ὅτι	καὶ Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι
[9]	ς´‘ εἶπεν, ὦ Μενέφυλε, λέληθεν,	ὅτι	καὶ τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος
[9]	δὲ πρὸς τί τοῦτ´ ἐρωτᾷς;	ὅτι	νὴ Δί´’ ὁ Σῶσπις ἔφη
[9]	ἄλλα τοσαῦτα προσέθηκεν. καὶ μὴν	ὅτι	πάντων ἀριθμῶν πρῶτος τέλειος ἡ
[9]	οὐ πρὸς τὴν σελήνην, ἀλλ´	ὅτι	ταύτῃ δοκοῦσιν ἐρίσαι περὶ τῆς
[9]	μετάλμενος ὀξέι δουρί’ δῆλόν ἐστιν,	ὅτι	τὴν ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενος οὐκ
[9]	πείθει τὸ Μούσας γεγονέναι τοσαύτας,	ὅτι	τοὔνομα τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ
[9]	Ἀμμώνιος, Εἶπεν οὖν ὁ ἀδελφός,	ὅτι	τρεῖς ᾔδεσαν οἱ παλαιοὶ Μούσας·
[9]	γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ	Ὅτι	τρία μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ
[9]	καὶ τούτου λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμαθές	ἐστι	καὶ ἄγροικον ἐν τοσούτοις καὶ
[9]	σπουδῇ τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος	ἐστί,	καὶ δεῖται τοῦ μουσικῶς καὶ
[9]	διαιρεῖται τοσαύτας, οὕτως ἓν μέν	ἐστι	καὶ κοινὸν ἡ τοῦ λόγου
[9]	κοινωνία πᾶσα καὶ μέθεξις ἀλλήλων	ἐστί,	καὶ μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ τὸ
[9]	ἡ δὲ Πολύμνια τοῦ φιλομαθοῦς	ἐστι	καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς, διὸ
[9]	Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ διὰ στόματός	ἐστι	καὶ πάσαις ὑμνούμενος ὁ τῆς
[9]	ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ ῥητόρων	ἐστὶ	καὶ πολιτικῶν ἔργα. τῶν δ´
[9]	ἀλλὰ τῇ δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός	ἐστι	καὶ τὴν Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν
[9]	ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν	ἐστι	μορφῆς καὶ ἰδέας, καὶ πάλιν
[9]	τὸ νικῆσαι θέμενος· αὕτη γάρ	ἐστι	νίκη παντελής, αἱ δ´ ἄλλαι
[9]	βιαία, πλὴν τοῖς κακοῖς, ὥς	ἐστι	νόμος ἐν πόλει τοῖς βελτίστοις
[9]	καὶ τὸ χῖ τὸ μέν	ἐστι	πῖ τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον.
[9]	οὐσίας ῥεούσης. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΒ Πότερόν	ἐστι	πιθανώτερον τὸ ἀρτίους εἶναι τοὺς
[9]	αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ μέν	ἐστι	πολιτικὸν καὶ βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ
[9]	ἅμα καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν	ἐστι,	τὰ θνητὰ τοῖς θείοις καὶ
[9]	ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν	ἐστι	τὸ ἄλφα· τουτὶ γὰρ οὔτε
[9]	τοῖς αὑτῆς μέρεσι γινομένη, δῆλόν	ἐστι·	τούτων τοίνυν ἡ μὲν ἑξὰς
[9]	οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον	ἐστὶ	φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούντων.
[9]	ἥ τε Πολύμνια τὸ ἱστορικόν·	ἔστι	γὰρ μνήμη πολλῶν· ἐνιαχοῦ δὲ
[9]	ἐγώ ποιεῖτε· καὶ γὰρ ὑμῖν	ἔστι	Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος δενδρέων
[9]	σὺ διῆλθες ἡμῖν, εἴ τις	ἔστι	λόγος τοῦ ἀριθμοῦ τῶν στοιχείων,
[9]	τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἱ πένταθλοι,	περίεστι	καὶ νικᾷ τὰ μὲν πολλὰ
[9]	εἰπούσης Ἀγαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν´	ἔξεστί	σοι. Ἐκ δὲ τούτου πολλὰ
[9]	καὶ ὁ Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας ἀνδρικῶς	ταυτὶ	διεμνημόνευσας· καὶ πρόσθες αὐτοῖς ἔτι
[9]	πεφυκός, οἷόν ἐστι τὸ ἄλφα·	τουτὶ	γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα δεύτερον
[9]	ἄξιον δήπου συγκαταριθμεῖν, ᾧ καὶ	τεθνειῶτι	νόον πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’
[9]	ἅπαντα προσχρῆται τῷ ἄλφα καθάπερ	φωτὶ	τῆς περὶ αὐτὰ τυφλότητος· τοῦ
[9]	ἡ δύναμις αὕτη· τὸ γὰρ	φῖ	καὶ τὸ χῖ τὸ μέν
[9]	τὸ γὰρ φῖ καὶ τὸ	χῖ	τὸ μέν ἐστι πῖ τὸ
[9]	Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι θάνατον	οὐχὶ	ἧτταν τοῦ κρατηθέντος. ἔπειτ´ ἐκεῖναι
[9]	μέσον πᾶσι τὴν πρόκλησιν αὐτοῦ	μονονουχὶ	τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν κέχρηται· ἄλλους