Chapitre
[9]	Πολυμάθειαν καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς	ἄν	τις ἀποδοίη τὸ θεωρητικὸν τῆς
[9]	τύχην αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν·	ἂν	γὰρ ἔν τινι λόγῳ φαίνηται
[9]	τυγχάνοντες, ἂν τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν,	ἂν	δ´ ἀπείρως καὶ ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες·
[9]	οὐκ ἐλάττους οὐδὲ πλείους, ἆρ´	ἂν	ἡμῖν φράσειας; οἶμαι δέ σε
[9]	τὴν ὄρχησιν ἐν ταῖς δείξεσιν,	ἂν	μὴ πιθανότητα μηδὲ χάριν μετ´
[9]	τοξευθεὶς ὑπὸ Πάριδος· καὶ οὐκ	ἂν	οἶμαι φαίημεν Ἀχιλλέως ἧτταν γεγονέναι
[9]	πρὶν ἢ πιεῖν τοῦ αἵματος.	ἂν	οὖν ταύτας ὑπεξελόμενος, ὦ Λαμπρία,
[9]	οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυγχάνοντες,	ἂν	τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν, ἂν δ´
[9]	Μούσαις προσήκειν. ὁ δ´ ἀριθμὸς	ἂν	ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη δεκάδα τῶν
[9]	ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι. δόξειε δ´	ἂν	ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ μὲν
[9]	ἱππιοχάρμης· εἰ δὲ μή, τοῖς	ἄγαν	πεζοῖς καὶ κακομέτροις, ὡς τὰ
[9]	περὶ τούτου δέδωκεν· σὺ δ´	ἐὰν	ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου
[9]	γὰρ Πελασγὸν ἵππον ἢ κύνα	Ἀμυκλαίαν	ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον
[9]	πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ τὴν πρώτην	ἀναλογίαν	ἀριθμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ´ ἡμῶν·
[9]	δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ ποίαν	ἀναλογίαν	ὁ τῶν φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων
[9]	ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέλος ἄγουσαν	ὁμολογίαν	βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριωτέραν νομίζειν.
[9]	αὐτῶν, εἰδότας οὐδὲν ἧττον ἡμῶν	ἀστρολογίαν	γεωμετρίᾳ ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συνεπομένην.
[9]	ἀλλ´ ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν	ἰδίαν	ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί· ἐκείνων δ´
[9]	τὸ μεταβάλλον ἐφ´ ἡδονὴν καὶ	παιδιὰν	ὑπ´ ἀσθενείας μὴ περιορᾶν ἀνιέμενον
[9]	Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν	Πολυμάθειαν	καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς ἄν
[9]	γὰρ ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ τὴν	Θάλειαν	οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων
[9]	καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων	ἐπιμέλειαν	αὐτῇ καὶ σωτηρίαν ἀποδιδόντες’ ἀλλ´
[9]	εὐδοκίμους καὶ βουλομένους ἀνασῴζειν τὴν	ἐμμέλειαν	ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν παρὰ
[9]	Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν μὲν	Ἑρμείαν	βουλόμενόν τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι
[9]	μὴ μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ	χρείαν	ἔστιν ὅτε μεγάλην ἐχούσης. καὶ
[9]	κήλησιν εἶναι, τὸ δὲ μὴ	γοητείαν	ἀλλὰ τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ Ὅτι
[9]	τῆς ἡδονῆς καὶ οἰστρῶδες, εἰς	φιλίαν	καὶ πίστιν οὐχ ὕβριν οὐδ´
[9]	ἐκ τῶν Ὁμήρου ῥητορικῶν θέσεων	μίαν	ἀντινομικήν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ Περὶ τοῦ
[9]	ὁμολογεῖν οὐδ´ ὁμοπαθεῖν ὥστε συλλαβὴν	μίαν	ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ
[9]	πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως δεῖσθαι,	μίαν	ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον φύσιν·
[9]	καρπὸν αἰνύμεθα χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν	μίαν	καὶ Ἄρτεμιν καὶ Ἥφαιστον ἕνα,
[9]	εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς ἑκάστη	μίαν	περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ δύναμιν.
[9]	καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν	μίαν	Πολυμάθειαν καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς
[9]	οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ οὐράνια	μίαν	τῶν Μουσῶν, ἣ Οὐρανία φαίνεται·
[9]	ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν τὴν	ἀντινομίαν,	οὐ φιλοσόφων οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ
[9]	ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν ἔμφυτον	ἐπιθυμίαν	ἡδονῶν τὴν δ´ ἐπείσακτον δόξαν
[9]	γεννῶνται μὲν αἱ ψυχαὶ καθ´	ἁρμονίαν	καὶ συναρμόττονται τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι
[9]	πρὸς ἄλληλα συνέχουσι καὶ διασῴζουσιν	ἁρμονίαν·	μία δὲ τὸν μεταξὺ γῆς
[9]	ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν τὴν	δεξιὰν	εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος· καὶ
[9]	κάππα δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ	ποίαν	ἀναλογίαν ὁ τῶν φωνηέντων καὶ
[9]	παυσαμένου δ´ οὐ κατέσχεν ἀλλὰ	φλυαρίαν	τὰ τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει· μηδενὶ
[9]	ἐμὴν δόξαν ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ	προεδρίαν	ἐν γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ
[9]	καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ	σωτηρίαν	ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ δίκαι´’ ἔφην
[9]	πολλούς’ ἔφη συμπαρακαλεῖς ἐπὶ τὴν	κατηγορίαν·	καὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ
[9]	ἀλλ´ ἐκεῖνο θαυμάζω, πῶς ἔλαθε	Λαμπρίαν	τὸ λεγόμενον ὑπὸ Δελφῶν. λέγουσι
[9]	περὶ ἀριθμητικὴν καὶ τὸ περὶ	γεωμετρίαν,	ἐν δὲ τῷ φιλοσόφῳ τὸ
[9]	τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ	γεωμετρίαν	καὶ τὰ ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν
[9]	καὶ πίστιν οὐχ ὕβριν οὐδ´	ἀκολασίαν	τελευτώσης. τὸ δὲ δι´ ὤτων
[9]	καὶ παροινοῦντας· ταῖς δὲ περὶ	συνουσίαν	σπουδαῖς ἡ Ἐρατὼ παροῦσα μετὰ
[9]	γεωμέτρης Πρωτογένει τῷ γραμματικῷ πρῶτος	αἰτίαν	εἰπεῖν, δι´ ἣν τὸ ἄλφα
[9]	δή, μὴ τῶν κατὰ τύχην	αἰτίαν	ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν· ἂν γὰρ
[9]	ἔφη τὴν ἐν ἡμῖν ἀκούσιον	αἰτίαν	καὶ ἀπροαίρετον· ἡ δ´ ἐν
[9]	οὐ κηρίνοις· ἣ δὲ δι´	εὐφυΐαν	αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν
[9]	τούτων {δὲ} λεγομένων καὶ ᾀδομένων	ἡσυχίαν	ἄγειν μὴ δυνάμενον. αὐτὸς γοῦν
[9]	θάνατον οὐδὲ νίκην ἀλλ´ ἄδικον	εὐτυχίαν	τοῦ βάλλοντος. ἀλλ´ ὁ Ἕκτωρ
[9]	Λαμπρία, κείσθω σοι πεπαιγμένα πρὸς	Ὕλαν·	ἡμῖν δὲ μὴ παίζων ἀλλ´
[9]	ἐποίησεν, μόνον δὲ τὸν γραμματικὸν	Ὕλαν	ὁ ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν ἀποσιωπῶντα
[9]	Μενέφυλος ὁ Περιπατητικὸς προσαγορεύσας τὸν	Ὕλαν	ὁρᾷς‘ εἶπεν ὡς οὐκ ἦν
[9]	μή τι παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν	τιμὰν	πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω. καὶ γὰρ
[9]	οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης, καὶ τὴν	Ἀθηνᾶν	ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ μάλα δή
[9]	ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονός‘ ὅθεν	Ἀθηνᾶν	μίαν καὶ Ἄρτεμιν καὶ Ἥφαιστον
[9]	ὀρθῶς κατά γε τὴν ἐμὴν	δόξαν	ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν
[9]	ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ´ ἐπείσακτον	δόξαν	ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ
[9]	δὲ μὴ πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται	βοὰν	Πιερίδων ἀίοντα‘ κατὰ Πίνδαρον. Τούτοις
[9]	ποιητικὴν γραφικῆς, οὐδὲ χρῶνται τὸ	παράπαν	ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ καὶ ποιητικῇ
[9]	τὸ φήμη δ´ οὔ τις	πάμπαν	ἀπόλλυται’ ὁ δ´ ἐν Ῥόδῳ
[9]	ἀγομένου τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα	δρᾶν	ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος
[9]	καὶ τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος	ἡμέραν	ἐξαιροῦμεν οὐ πρὸς τὴν σελήνην,
[9]	μονάδος καὶ ὀγδοάδος, καὶ καθ´	ἑτέραν	αὖ πάλιν σύνθεσιν ἐκ δυεῖν
[9]	πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι τὴν	ἑτέραν	τῆς ἑτέρας· τὸ γὰρ Πελασγὸν
[9]	καὶ γνώριμον τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν	βεβαιοτέραν	χρὴ καὶ κυριωτέραν νομίζειν. ὃ
[9]	καὶ αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ	Ποτέραν	χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν ὁ
[9]	ἠρώτησεν αὐτὸν ἐκ τῶν Ὁμήρου,	ποτέραν	χεῖρα τρώσειεν τῆς Ἀφροδίτης ὁ
[9]	τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονεικία	σφοδροτέραν	ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων·
[9]	καὶ γὰρ εὔλογον ἦν τὴν	ἐρρωμενεστέραν	χεῖρα καὶ μᾶλλον τοῦ Αἰνείου
[9]	δουρί’ δῆλόν ἐστιν, ὅτι τὴν	ἀριστερὰν	πατάξαι βουλόμενος οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως,
[9]	ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ τὴν	ἀριστερὰν	τὴν δεξιὰν εἶχεν ἐξ ἐναντίου
[9]	ᾧ καὶ διὰ τί τὴν	δευτέραν	Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων
[9]	εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν μερίδα,	δευτέραν	δὲ τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην
[9]	Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι καὶ τὴν	δευτέραν	τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἐξαιροῦμεν οὐ
[9]	ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ καὶ	κυριωτέραν	νομίζειν. ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν,
[9]	γενέσθαι κρεῖττον ἢ τοὺς χείρονας	ὁρᾶν	ἑαυτοῦ ζῶντας ἐπιφανέστερον. καὶ ὁ
[9]	καὶ παιδιὰν ὑπ´ ἀσθενείας μὴ	περιορᾶν	ἀνιέμενον ἀκολάστως καὶ θηριωδῶς, ἀλλ´
[9]	ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν παρὰ	φοράν.	ἐπεζήτησεν οὖν ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου}
[9]	Ἔφη δὲ τρί´ εἶναι, τὴν	φορὰν	καὶ τὸ σχῆμα καὶ τὴν
[9]	τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι	φορὰν	παρὰ φοράν. ἐπεζήτησεν οὖν ὁ
[9]	διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου	περιφοράν,	ἐνταῦθά τε τὸν αὐτάγγελον τῶν
[9]	ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα πρὸς τὴν	λύραν·	ᾄσαντος δὲ τὰ πρῶτα τῶν
[9]	συνῄσαμεν τῷ Ἐράτωνι πρὸς τὴν	λύραν	ἐκ τῶν Ἡσιόδου τὰ περὶ
[9]	παρακαλοῦντα μηδ´ ὑπομένοντ´, ἀλλὰ κατὰ	χώραν	ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης ἐκπεμπόμενον· ᾗ
[9]	ἑαυτῇ πεποιημένη μουσικὴν ὀλίγου τὴν	ἅπασαν,	τὴν δὲ παρὰ τοῖς νοῦν
[9]	ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς καὶ	καθιστᾶσαν.	ὅσσα δὲ μὴ πεφίληκεν Ζεύς,
[9]	οὖν ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς	ᾔδεσαν	οἱ παλαιοὶ Μούσας· καὶ τούτου
[9]	Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’ ἔφη σοι	νεμεσᾶν,	ὦ Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘ χειρὶ
[9]	τῶν πρώτων· δεύ– τεραι δ´	ἦσαν	αἱ δι´ Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος
[9]	δὲ καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις	ἦσαν	ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον
[9]	εἰκότως ἰσαρίθμους τὰς Μούσας οὐκ	ἐποίησαν	ἀλλ´ οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν
[9]	τῶν διδασκάλων ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν.	παρῆσαν	δὲ καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων
[9]	καὶ μεθ´ ὅρκων εἵποντο καὶ	προσῆσαν	ἀραὶ τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ ἑνὸς
[9]	ἐκεῖνόν τε τρῶσαι καὶ αὐτὴν	τρωθεῖσαν	προέσθαι τὸ σῶμα‘ δεύτερον, εἰς
[9]	ἐλάφῳ τὰν δ´ ἐπ´ αὐχένι	στρέφοισαν	{ἕτερον} κάρα πάντ´ {ἐπ´ οἶμον‘
[9]	δύναμιν οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´ ὀλέθριον	οὖσαν	ἀλλὰ ταῖς ἐντεῦθεν ἀπιούσαις ἐκεῖ
[9]	πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω διάστασιν	οὖσαν	ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν
[9]	καὶ τὴν Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν	οὖσαν,	οὕτω φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	τὴν ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέλος	ἄγουσαν	ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριωτέραν
[9]	ἀνακομισθείσης, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι	λέγουσαν	ἦ μάλα δή τινα Κύπρις
[9]	Τελαμωνίου ψυχὴν πεποίηκεν ἀπὸ κλήρου	βαδίζουσαν	εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος
[9]	θεῖα λήθην δὲ τῶν θνητῶν	ἐμποιοῦσαν	κατέχειν καὶ κατᾴδειν θελγομένας, αἱ
[9]	πρῶτον ἶβιν γράφουσιν, ὡς Ἑρμῇ	προσήκουσαν,	οὐκ ὀρθῶς κατά γε τὴν
[9]	κοινωνητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυθουμένην καὶ	κηλοῦσαν	ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ τὸ
[9]	λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἑκάστης φύλακα	Μοῦσαν	εἶναι, τῆς μὲν πρώτης Ὑπάτην,
[9]	ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων	προκαταλαμβάνουσαν.	ὅρα δή, μὴ τῶν κατὰ
[9]	τῆς μεταξύ, συνέχουσαν ἅμα καὶ	συνεπιστρέφουσαν,	ὡς ἀνυστόν ἐστι, τὰ θνητὰ
[9]	μὲν Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν	λαχοῦσαν	ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ τὸν
[9]	καὶ εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην	ἔχουσαν	ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων· ἐν
[9]	τοσοῦτον καὶ τὴν τάξιν οὕτως	ἔχουσαν,	ὥσπερ, ἔφη, καὶ τὸ τῆς
[9]	Νεάτην, Μέσην δὲ τῆς μεταξύ,	συνέχουσαν	ἅμα καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν
[9]	τῆς ζωγραφίας ἐπὶ τὴν ὄρχησιν·	σιωπῶσαν,	καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ} πάλιν
[9]	προβάλλων· διὸ τὸν νοῦν ἤδη	προσεχέτωσαν.	ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς
[9]	θάνατον κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´ ἐλάφῳ	τὰν	δ´ ἐπ´ αὐχένι στρέφοισαν {ἕτερον}
[9]	ἃς φερόμεναι τελευτῶσιν αἱ κινήσεις,	ὅταν	Ἀπόλλωνος ἢ Πανὸς ἤ τινος
[9]	ἧττον ἢ τὴν ποίησιν ἐγκωμιάζων,	ὅταν	λέγῃ ῥῶσαι νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´
[9]	σέ‘ εἶπεν, ὦ βέλτιστε διδασκάλων,	ὅταν	τινὰ τῶν μαθητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς
[9]	ὁ γὰρ ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν	ἧτταν	ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα
[9]	οὐκ ἂν οἶμαι φαίημεν Ἀχιλλέως	ἧτταν	γεγονέναι τὸν θάνατον οὐδὲ νίκην
[9]	ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι θάνατον οὐχὶ	ἧτταν	τοῦ κρατηθέντος. ἔπειτ´ ἐκεῖναι μὲν
[9]	μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, μηδὲ τὴν	γλῶτταν	παρακαλοῦντα μηδ´ ὑπομένοντ´, ἀλλὰ κατὰ
[9]	παθόντες’ εἶπεν τοὺς ῥήτορας τούτους	τρυφᾶν	ἐῶμεν, ἑτέρων καταγελῶντας, αὐτοὺς δὲ
[9]	Ἄργει δ´ ὑπὸ τῆς Ἥρας	ἐν	Αἰγίνῃ δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς
[9]	Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη λέγεται θεῶν	ἐν	Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν· διὸ
[9]	μὲν Ἐλπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς	ἐν	Ἅιδου διὰ τὸ μὴ τεθάφθαι
[9]	Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν	ἐν	Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ τὸν Πλάτωνα
[9]	εἰρούσας‘ τὰ θεῖα καὶ λεγούσας	ἐν	Ἅιδου, καθάπερ ὁ Σοφοκλέους Ὀδυσσεύς
[9]	ἐνταῦθά τε τὸν αὐτάγγελον τῶν	ἐν	Ἅιδου Πάμφυλον γένος Ἁρμονίου πατρὸς
[9]	ἐπαινέταις καὶ ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς	ἐν	ἅπαντι τῷ βίῳ μηδέποτε πιόντος
[9]	Δελφοῖς δ´ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος	ἐν	Ἄργει δ´ ὑπὸ τῆς Ἥρας
[9]	εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην ἔχουσαν	ἐν	αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων· ἐν μὲν
[9]	δόξαν ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν	ἐν	γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ μάλιστα
[9]	ἀποτελοῦσι. δόξειε δ´ ἂν ὥσπερ	ἐν	γραφικῇ τὰ μὲν ποιήματα ταῖς
[9]	πρωτεύειν τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων·	ἐν	δὲ τούτοις τῶν μὲν μακρῶν
[9]	τὸ ἠθικὸν καὶ τὸ φυσικόν,	ἐν	δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν
[9]	ἀριθμητικὴν καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν,	ἐν	δὲ τῷ φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν
[9]	πολλάκις, ἐνταῦθα μὲν ὑπ´ Ἀθηνᾶς	ἐν	Δελφοῖς δ´ ὑπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος
[9]	παρ´ Ἀλφεῷ σύτο δέμας ἀκέντητον	ἐν	δρόμοισι παρέχων, καὶ Ὅμηρος ἐπὶ
[9]	παραπέμπειν. ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνος	ἐν	ἑκάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς,
[9]	οὖν’ ὁ Ἀμμώνιος ἔφη τὴν	ἐν	ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον·
[9]	αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον· ἡ δ´	ἐν	θεοῖς ἀνάγκη δύστλητος οὔκ ἐστ´,
[9]	μὴ τεθάφθαι τὸν νεκρὸν ὥσπερ	ἐν	μεθορίοις πλανᾶται· τὴν δὲ Τειρεσίου
[9]	ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων·	ἐν	μὲν γὰρ τῷ μαθηματικῷ τὸ
[9]	ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´	ἐν	μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον οἴους
[9]	τὴν πρόκλησιν οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´	ἐν	μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον συμβάλετ´
[9]	Αἰγίνῃ δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς	ἐν	Νάξῳ δ´ ὑπὸ τοῦ Διονύσου,
[9]	Ὁμηρικῶν‘ ἔφη ψυ– χῶν, ὅσας	ἐν	Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, ἡ μὲν Ἐλπήνορος
[9]	φιλοφρόνως καὶ ἱλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις	ἐν	οἴνῳ θαλιάζειν‘ λέγομεν, οὐ τοὺς
[9]	φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς	ἐν	οἴνῳ κοινωνίας, Δημοσθένους ἐπαινέταις καὶ
[9]	ἑξῆς μόνον οὐ λειόθεν τὴν	ἐν	ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ ποιήματα} καὶ
[9]	τε ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον‘ οὕτως	ἐν	ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν
[9]	καὶ ἡμεῖς ὁμοίως μὲν τιθῶμεν	ἐν	οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ οὐράνια
[9]	καὶ ἀριθμῷ γινόμενον ἔοικεν τοῖς	ἐν	ποιητικῇ κυρίοις ὀνόμασιν μετά τινος
[9]	τοῖς κακοῖς, ὥς ἐστι νόμος	ἐν	πόλει τοῖς βελτίστοις ὡς τὸ
[9]	τις πάμπαν ἀπόλλυται’ ὁ δ´	ἐν	Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ
[9]	τρώσαντος μήτε διώξαντος. ὥσπερ οὖν	ἐν	ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ δικασταὶ
[9]	ἁμαρτάνεται καὶ περὶ τὴν ὄρχησιν	ἐν	ταῖς δείξεσιν, ἂν μὴ πιθανότητα
[9]	βαρυθυμούμενον (οὐ πάνυ γὰρ εὐημέρησεν	ἐν	ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν οἴη δ´
[9]	ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν	ἐν	ταῖς κύλιξι γενομένων· ἤδη δὲ
[9]	πιθανῶς τὴν πυρρίχην καὶ χειρονομῶν	ἐν	ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν τῶν
[9]	γραμμάτων ἁπάντων. ὁ δὲ τὴν	ἐν	ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε. τὰ
[9]	ἀντινομικήν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ Περὶ τοῦ	ἐν	τῇ τρίτῃ ῥαψῳδίᾳ τῆς Ἰλιάδος
[9]	δευτέρα δεκάς, ἡ δὲ δεκὰς	ἐν	τοῖς ἀριθμοῖς κράτιστος, ὡς ἐν
[9]	ἐν τοῖς ἀριθμοῖς κράτιστος, ὡς	ἐν	τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ Ἀχιλλεύς; γελασάντων
[9]	δὲ θαυμαστῶς, ἣν ἔχει δύναμιν	ἐν	τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν,
[9]	Σενεκίων, περιέχει λόγους τοὺς Ἀθήνησιν	ἐν	τοῖς Μουσείοις γενομένους τῷ καὶ
[9]	τῶν στοιχείων. Ἔθους δ´ ὄντος	ἐν	τοῖς Μουσείοις κλήρους περιφέρεσθαι καὶ
[9]	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα τῶν	ἐν	τοῖς Μουσείοις τότε παρ´ Ἀμμωνίῳ
[9]	βουλόμενος, ὥς φασιν, εἴ τις	ἐν	τοῖς ὅπλοις ὀργὴ πρὸς ἀλλήλους
[9]	εὐθὺς ἦν διὰ στόματος πᾶσιν,	ἐν	τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου τὴν
[9]	ἀπόδειξιν ὀψιμαθές ἐστι καὶ ἄγροικον	ἐν	τοσούτοις καὶ τοιούτοις ἀνδράσιν. αἰτία
[9]	ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ τῷ ψέγειν	ἐν	τούτοις, οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν
[9]	καὶ τέχνας οἱ παλαιοὶ καταμαθόντες	ἐν	τρισὶ γένεσιν οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ
[9]	Ἀμμώνιος Ἀθήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν	ἐν	τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ
[9]	εἶναι, τὰ δ´ αὖ φωνάεντα	{ἐν}	τῷ δίχρονον, ταῦτα δ´ αὐτὰ
[9]	στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν	ἐν	τῷ θεάτρῳ προτείνας ἔρρ´ ἐκ
[9]	μετέθηκεν ἀλλὰ προσέθηκεν τὸ κυριώτατον,	ἐν	τῷ κτεῖναι τὸ νικῆσαι θέμενος·
[9]	τοῦ ἄλφα δυνάμεως· τὸ γὰρ	ἐν	τῷ στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ
[9]	τραγῳδοῦ γυναικὸς οὐ προσδεξαμένης αὐτὸν	ἐν	τῷ συγκαθεύδειν ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος
[9]	δ´ ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι δόξας	ἐν	ὑπορχήμασι καὶ γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ
[9]	Ἀλέξανδρον κακότητος, νῦν δέ μοι	ἐν	χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ
[9]	ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πάσας, ὥσπερ	ἐν	Χίῳ, τὰς Μούσας Μνείας καλεῖσθαι
[9]	νεὼ κοινωνεῖ μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς,	ἐν	ᾧ καὶ βωμός ἐστιν Λήθης
[9]	τῆς ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος μῦθος·	ἐν	ᾧ καὶ διὰ τί τὴν
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς αἰτία συμφωνήσεως·	ἐν	ᾧ καὶ διὰ τί, τῶν
[9]	ὁ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον μὲν	ἔν	τε δόγμασι καὶ νόμοις ἔν
[9]	ἔν τε δόγμασι καὶ νόμοις	ἔν	τε συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις κυριώτερα
[9]	ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν· ἂν γὰρ	ἔν	τινι λόγῳ φαίνηται γεγονὼς ὁ
[9]	περὶ τὸ τῶν ὑπορχημάτων γένος	ἓν	ἔργον ἀμφότεραι τὴν διὰ τῶν
[9]	εἰς μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας, οὕτως	ἓν	μέν ἐστι καὶ κοινὸν ἡ
[9]	νικᾷ τὰ μὲν πολλὰ τῷ	φωνᾶεν	εἶναι, τὰ δ´ αὖ φωνάεντα
[9]	διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν	ἔλαβεν	ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων· ἤδη
[9]	ἀκαίρως. Ἀμμώνιος Ἀθήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν	ἔλαβεν	ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν γράμματα
[9]	Λαμπρίας γὰρ ὁ ἐμὸς πάππος	ἔλεγεν	πρώτην φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρθρων
[9]	ἔσχατον δὲ τὸ δικανικόν. ὧν	μηδὲν	ἄθεον μηδ´ ἄμουσον εἶναι μηδ´
[9]	ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ δικασταὶ τῷ	μηδὲν	ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται, τὸν ἀσαφέστερον
[9]	εἰ μὴ νὴ Δία φήσουσι	μηδὲν	αὐτοῖς μετεῖναι τῆς ἐν οἴνῳ
[9]	ἀποδοῦναι τὰ τῶν Μουσῶν καὶ	μηδὲν	ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν, πλείονα
[9]	ἔβαλόν μιν· αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ	μηδὲν	εἶναι τὸ διακόψαι τὸ ἀσπίδιον
[9]	ἐῶμεν, ἑτέρων καταγελῶντας, αὐτοὺς δὲ	μηδὲν	ἐρωτωμένους μηδὲ συμβολὰς λόγων τιθέντας;
[9]	μνημονεύει, καὶ τῶν ἐμμανεστάτων ἐρώτων	οὐδὲν	ἀποδεῖ τὸ πάθος αὐτῆς, γλιχομένης
[9]	ἐγώ τοῦτο τούτων, ἀλλ´ ἡμεῖς	οὐδὲν	αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν· εἰ δὲ μή
[9]	τοὺς δ´ Ἀκαδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάζοντας·	οὐδὲν	γὰρ οἱ τοιοῦτοι στοχασμοὶ διαφέρουσιν
[9]	Πρωτογένους, καλέσας ἔμ´ ὁ Ἀμμώνιος	οὐδέν‘	ἔφη σὺ τῷ Κάδμῳ βοηθεῖς
[9]	ἀλλὰ πρῶτον τίθεσθαι τῶν ἀναγκαίων;	οὐδέν‘	ἔφην ἐγώ· τῷ γὰρ ἐμῷ
[9]	εἴληχε καὶ κεχαρισμένον· ὁμιλητικὸς γὰρ	οὐδὲν	ἧττον ἢ δικανικὸς ὁ ῥήτωρ
[9]	παραλείπουσι τὰς τέχνας αὐτῶν, εἰδότας	οὐδὲν	ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν
[9]	Κρῆτα μὲν καλέουσι τρόπον. ἀλλ´	οὐδὲν	οὕτως τὸ νῦν ἀπολέλαυκε τῆς
[9]	δέ ς´‘ εἶπεν, ὦ Μενέφυλε,	λέληθεν,	ὅτι καὶ τὴν δευτέραν τοῦ
[9]	Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους πάντα, Μουσηγέτῃ	μηθέν·	πάντες γὰρ ἄνθρωποι θεῶν χατέουσι‘
[9]	συμφέρονται πανταχόθεν εἰς τὸν ἀέρα	κἀκεῖθεν	αὖθις ἐπὶ τὰς δευτέρας γενέσεις
[9]	ἀγῶνος ὄντος, ἐπεὶ δὲ νικήσας	εἰσῆλθεν	πρὸς αὐτήν, ἀσπασαμένης καὶ εἰπούσης
[9]	ὡς ἡ ὄρχησις. διὸ καὶ	πέπονθεν	ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε δέδοικα
[9]	εὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα χθονός‘	ὅθεν	Ἀθηνᾶν μίαν καὶ Ἄρτεμιν καὶ
[9]	ὄρχησιν {δὲ} πάλιν τὴν ποίησιν·	ὅθεν	εἶπεν οὔτε γραφικὴν εἶναι ποιητικῆς
[9]	ἀναμφισβήτητον οὐκ εἶχεν μηδετέρου πεσόντος.	ὅθεν	ἔμοιγε δοκεῖ μηδ´ ἀντινομικὸν γεγονέναι
[9]	καὶ τὰ ἑξῆς μόνον οὐ	λειόθεν	τὴν ἐν ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ
[9]	τοῖς σώμασιν, ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται	πανταχόθεν	εἰς τὸν ἀέρα κἀκεῖθεν αὖθις
[9]	οὐδ´ ὀλέθριον οὖσαν ἀλλὰ ταῖς	ἐντεῦθεν	ἀπιούσαις ἐκεῖ ψυχαῖς, ὡς ἔοικε,
[9]	ἀπεκωλύσαμεν· ὁ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος	ἄπωθεν	ἠρώτησεν αὐτὸν ἐκ τῶν Ὁμήρου,
[9]	εἰ τὸν μὲν Ποδῆν ἐνίκησεν	πόρρωθεν	ἀκοντίσας μὴ προσδοκήσαντα μηδὲ φυλαξάμενον,
[9]	φοιτῶν ἀν´ ὅμιλον‘ εἴ που	ἐσαθρήσειεν	Ἀλέξανδρον θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι
[9]	δίκην ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ	διαιτήσειεν	τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων οὐδὲ
[9]	ἐκ τῶν Ὁμήρου, ποτέραν χεῖρα	τρώσειεν	τῆς Ἀφροδίτης ὁ Διομήδης. ταχὺ
[9]	δ´ ὁ Ἀγαμέμνων· εἰ μέν	κεν	Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ, αὐτὸς ἔπειθ´
[9]	ψυ– χῶν, ὅσας ἐν Νεκυίᾳ	κατωνόμακεν,	ἡ μὲν Ἐλπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη
[9]	καὶ Σιμωνίδης αὖθις ἄλλα τοσαῦτα	προσέθηκεν.	καὶ μὴν ὅτι πάντων ἀριθμῶν
[9]	ἀλλ´ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ μετέθηκεν ἀλλὰ	προσέθηκεν	τὸ κυριώτατον, ἐν τῷ κτεῖναι
[9]	Ἕκτορος πρόκλησιν ἀλλ´ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ	μετέθηκεν	ἀλλὰ προσέθηκεν τὸ κυριώτατον, ἐν
[9]	λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν	πεποίηκεν	ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ
[9]	πρώτων ἐμπεριεχομένων· ὁ γὰρ ἀποκτείνας	νενίκηκεν,	οὐ μὴν ὁ νικήσας ἔκτεινεν.
[9]	καὶ καθιστᾶσαν. ὅσσα δὲ μὴ	πεφίληκεν	Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα‘
[9]	εἴ που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα,	μεμαρτύρηκεν	ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ τὴν
[9]	μᾶλλον ἢ τοῖς ἄλλοις θεοῖς	προσῆκεν,	ὥστε Μούσας ἔχομεν ἐννέα, Δήμητρας
[9]	ἔκ τε κινήσεων καὶ σχέσεων	συνέστηκεν,	ὡς τὸ μέλος τῶν φθόγγων
[9]	μέν τινι καὶ ἀριθμῷ γινόμενον	ἔοικεν	τοῖς ἐν ποιητικῇ κυρίοις ὀνόμασιν
[9]	ὁ Δημοσθένης ὑπόλογον περὶ τούτου	δέδωκεν·	σὺ δ´ ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς,
[9]	Μενελάῳ τῆς μάχης τὸ βραβεῖον	ἀπέδωκεν	εἰπών νίκη μὲν δὴ φαίνετ´
[9]	ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον,	ὑποδεδήλωκεν,	τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν βίων
[9]	ἁρμοσάμενον· ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίας	ἐνέβαλεν	λόγον, ὡς μὴ μόνον χάριν
[9]	τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς μονομαχήσασι δεῖπνον	κατήγγειλεν,	βουλόμενος, ὥς φασιν, εἴ τις
[9]	ἐκεῖνος γὰρ ἐφ´ οἷς διαγωνιοῦνται	κατήγγειλεν,	οἱ δὲ δεξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες
[9]	ἐπεὶ τοίνυν ἐνίκησεν μὲν οὐκ	ἀνεῖλεν	δ´ ὁ Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι
[9]	ἀπαρέκτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ	{μὲν}	ἀδυνάτῳ τῷ δ´ ἀβουλήτῳ τῆς
[9]	νόμους. Μοῦσαι δ´ εἰσὶν ὀκτὼ	μὲν	αἱ συμπεριπολοῦσαι ταῖς ὀκτὼ σφαίραις,
[9]	αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται	μὲν	αἱ ψυχαὶ καθ´ ἁρμονίαν καὶ
[9]	ὁ Ὕλας ἀπεκρίνατο σκαιῶς· τὴν	μὲν	Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν
[9]	ὁ δὲ Πλάτων ἄτοπος, ταῖς	μὲν	ἀιδίοις καὶ θείαις περιφοραῖς ἀντὶ
[9]	ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν, τὴν	μὲν	αἵρεσιν τῶν βίων τῷ ἐφ´
[9]	δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ ζητεῖν	μὲν	ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον,
[9]	τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασιν τὴν	μὲν	Ἄτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ τὴν
[9]	καὶ κατὰ τύχην γινόμενον; ἀεὶ	μὲν	γὰρ ἅπτεται τῶν τριῶν αἰτιῶν,
[9]	ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων· ἐν	μὲν	γὰρ τῷ μαθηματικῷ τὸ περὶ
[9]	ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε. τὰ	μὲν	γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ
[9]	δὲ Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός τὰ	μὲν	Δελφῶν’ εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος·
[9]	ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς. αἵ γε	μὲν	δὴ Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ
[9]	τὸ βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών νίκη	μὲν	δὴ φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου. γελοῖον
[9]	κόσμου τριχῇ πάντα νενεμημένου πρώτην	μὲν	εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν μερίδα,
[9]	ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον	μὲν	ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα πρὸς
[9]	ὅσας ἐν Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, ἡ	μὲν	Ἐλπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς ἐν
[9]	δ´ οὐρανίας ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης, τῶν	μὲν	ἐμπλήκτων καὶ ἀνοήτων κρατεῖ θεάτρων,
[9]	δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν	μὲν	ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ´
[9]	δ´ ὁ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον	μὲν	ἔν τε δόγμασι καὶ νόμοις
[9]	δῆλόν ἐστι· τούτων τοίνυν ἡ	μὲν	ἑξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος, ἡ
[9]	Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώθει ταῦτα δεδοξάσθω	μὲν	ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ παρακαλοῦντος
[9]	Διομήδης. Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν	μὲν	Ἑρμείαν βουλόμενόν τι προβαλεῖν τῷ
[9]	μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας, οὕτως ἓν	μέν	ἐστι καὶ κοινὸν ἡ τοῦ
[9]	φῖ καὶ τὸ χῖ τὸ	μέν	ἐστι πῖ τὸ δὲ κάππα
[9]	δεομένην αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ	μέν	ἐστι πολιτικὸν καὶ βασιλικόν, ἐφ´
[9]	ψιχόρη, παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν· ὥστε τὸ	μὲν	εὐφροσύνην μὴ κήλησιν εἶναι, τὸ
[9]	ἐξαπατητέον; καὶ ὁ Γλαυκίας ἐγὼ	μέν’	ἔφη κατὰ Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ
[9]	τὸν ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον	μὲν	ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ
[9]	οὐ πολὺν ἐπισχὼν ἔφη πολλαχοῦ	μὲν	ἡμῖν τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ
[9]	ὡς τὰ τοιαῦτα· ἐγένοντο τοῦ	μὲν	Ἡρακλῆς τοῦ δ´ Ἴφικλος· τῆσδε
[9]	ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα	μὲν	καλέουσι τρόπον. ἀλλ´ οὐδὲν οὕτως
[9]	τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν κέχρηται· ἄλλους	μὲν	κέλεται Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς
[9]	ἐξάρχει δ´ ὁ Ἀγαμέμνων· εἰ	μέν	κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ, αὐτὸς
[9]	μικρὸν ὁ Ἕκτωρ φησίν ὅρκια	μὲν	Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν. ἀτελὴς
[9]	ἧτταν τοῦ κρατηθέντος. ἔπειτ´ ἐκεῖναι	μὲν	λόγοις, αὗται δὲ καὶ μεθ´
[9]	ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ	μὲν	λόγον τὸ δὲ πάθος ἔστιν
[9]	ἡμιφώνων· ἐν δὲ τούτοις τῶν	μὲν	μακρῶν ὄντων τῶν δὲ βραχέων
[9]	τί οὖν; εἶπεν οὐ δευτερεῖα	μὲν	ὁ Αἴας κάλλους καὶ μεγέθους
[9]	Ἀχιλλεύς; γελασάντων δ´ ἡμῶν ταῦτα	μέν‘	ὁ Ἀμμώνιος εἶπεν, ὦ Λαμπρία,
[9]	μίμεο καμπύλον μέλος διώκων, τὸν	μὲν	οἷ´ ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον
[9]	οἴκαδ´ ἀγέσθω. ἐπεὶ τοίνυν ἐνίκησεν	μὲν	οὐκ ἀνεῖλεν δ´ ὁ Μενέλαος,
[9]	πάντες ἐπιεικῶς οἱ συνήθεις. ὁ	μὲν	οὖν Ἀχιλλεὺς μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων
[9]	Χάριτος στυγέει δύστλητον Ἀνάγκην‘ πάνυ	μὲν	οὖν’ ὁ Ἀμμώνιος ἔφη τὴν
[9]	περὶ γῆν εἴληχε τόπον. αἱ	μὲν	οὖν ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν
[9]	ἐφύβρισεν εἴτ´ ἄκων ἠστόχησεν. ταῦτα	μὲν	οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν θόρυβον.
[9]	ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούντων. Ὁ	μὲν	οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον εἶναι
[9]	πέρατα τῶν κινήσεών εἰσιν. φορὰς	μὲν	οὖν τὰς κινήσεις ὀνομάζουσι, σχήματα
[9]	Δί´’ ὁ Σῶσπις ἔφη τοὺς	μὲν	παῖδας ἀστραγάλοις ὁρῶ τοὺς δ´
[9]	τέρψεις. τῆς δ´ ἐπιθυμίας τὸ	μὲν	περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ
[9]	τότε· τὰ δ´ ὦτα τῶν	μὲν	πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις
[9]	Μενελάου. γελοῖον γάρ, εἰ τὸν	μὲν	Ποδῆν ἐνίκησεν πόρρωθεν ἀκοντίσας μὴ
[9]	ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ	μὲν	ποιήματα ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´ ὧν
[9]	πένταθλοι, περίεστι καὶ νικᾷ τὰ	μὲν	πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι, τὰ
[9]	τοῦ ἀγῶνος ἀπιὼν {καί} Ζεὺς	μέν	που τό γε οἶδε καὶ
[9]	ἑκάστης φύλακα Μοῦσαν εἶναι, τῆς	μὲν	πρώτης Ὑπάτην, τῆς δ´ ἐσχάτης
[9]	ὅτε μεγάλην ἐχούσης. καὶ ὁ	μὲν	ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν διὰ στόματος
[9]	τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ	μὲν	σπουδάζον ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη
[9]	ἐπεὶ δὲ τοῦ βίου τὸ	μὲν	σπουδῇ τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος
[9]	ἐπέτρεχον‘ οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ	μὲν	σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορφῆς καὶ
[9]	τὰς δυνάμεις, καὶ ἡμεῖς ὁμοίως	μὲν	τιθῶμεν ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ
[9]	τοὺς πλησίον· ὃ δὴ τάξει	μέν	τινι καὶ ἀριθμῷ γινόμενον ἔοικεν
[9]	πάντων ἀριθμῶν πρῶτος τέλειος ἡ	μὲν	τριὰς ὡς ἀρχὴν καὶ μέσον
[9]	ἱστορεῖν ἡμῖν ἡττώμενον πολλάκις, ἐνταῦθα	μὲν	ὑπ´ Ἀθηνᾶς ἐν Δελφοῖς δ´
[9]	ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν πολεμίων, οἱ	μὲν	ὡς νενικημένου τοῦ Πάριδος ἀπαιτοῦντες,
[9]	τούτων, ἀλλ´ ἡμεῖς οὐδὲν αὐτοὺς	ἠρωτήκαμεν·	εἰ δὲ μή τι σὺ
[9]	καὶ τῷ Μουσηγέτῃ {Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες	συνῄσαμεν	τῷ Ἐράτωνι πρὸς τὴν λύραν
[9]	βουλόμενόν τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι	ἀπεκωλύσαμεν·	ὁ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν
[9]	ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ	εὑρέμεν	ματεῖς´ ἐλάφῳ τὰν δ´ ἐπ´
[9]	Πάριδος· καὶ οὐκ ἂν οἶμαι	φαίημεν	Ἀχιλλέως ἧτταν γεγονέναι τὸν θάνατον
[9]	συνόντας ἀλλήλοις ἐν οἴνῳ θαλιάζειν‘	λέγομεν,	οὐ τοὺς ὑβρίζοντας καὶ παροινοῦντας·
[9]	ὁ Σῶσπις γελάσας ἀλλ´ ἕως	μέλλομεν	ἐνδύεσθαι τὸ κανθήλιον, εἴ τι
[9]	ἄλλοις θεοῖς προσῆκεν, ὥστε Μούσας	ἔχομεν	ἐννέα, Δήμητρας δὲ καὶ Ἀθηνᾶς
[9]	καὶ Ἀθηνᾶς καὶ Ἀρτέμιδας οὐκ	ἔχομεν;	οὐ γὰρ δήπου καὶ σὲ
[9]	καὶ τοὺς ἰατροὺς Ἀσκληπιὸν ἔχοντας	ἴσμεν	ἡγεμόνα καὶ Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους
[9]	νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν	μειγνύμεν·	Κρῆτα μὲν καλέουσι τρόπον. ἀλλ´
[9]	καὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος,	ἠξιοῦμεν	ἐπιδεικνύναι. Πρῶτον οὖν‘ ὁ Μάξιμος
[9]	τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν	ἐξαιροῦμεν	οὐ πρὸς τὴν σελήνην, ἀλλ´
[9]	εἶπεν τοὺς ῥήτορας τούτους τρυφᾶν	ἐῶμεν,	ἑτέρων καταγελῶντας, αὐτοὺς δὲ μηδὲν
[9]	δυνάμεις, καὶ ἡμεῖς ὁμοίως μὲν	τιθῶμεν	ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ
[9]	μικρῶν τυγχάνοντες, ἂν τεχνικῶς τοῦτο	πράττωμεν,	ἂν δ´ ἀπείρως καὶ ἀτέχνως,
[9]	ὑπὸ κακῶν, ὡς ὕστερον Ἀχιλλεὺς	ἀπέθανεν	τοξευθεὶς ὑπὸ Πάριδος· καὶ οὐκ
[9]	{ἢ} φθεγγόμενος ἤδη πρὸς ἐκεῖνον	ἐπέραινεν	ἀλλ´ ἴθι δεῦρο, ἄναξ, ἵν´
[9]	ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν. ἀτελὴς γὰρ	ἔμεινεν	ὁ ἀγὼν καὶ πέρας ἀναμφισβήτητον
[9]	νενίκηκεν, οὐ μὴν ὁ νικήσας	ἔκτεινεν.	συνελόντι δ´ εἰπεῖν, Ἀγαμέμνων οὐκ
[9]	εἶτ´ ἔμπαλιν ἀναστρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις.	Προὔτεινεν	οὖν {ὁ} Ἑρμείας ὁ γεωμέτρης
[9]	οὐ περὶ φόνου καὶ θανάτου	γέγονεν,	ἀλλὰ περὶ νίκης καὶ ἥττης·
[9]	ὁ Λαμπρίας, ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου	γέγονεν	Ποσειδῶν πολιτικώτερος, εἰ μὴ κρατῶν
[9]	τῶν ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι,	προσέταξεν	ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ προτεῖναι
[9]	τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὁ ποιητής.	ἔδοξεν	οὖν ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι,
[9]	τὸν μὲν οἷ´ ἀνὰ Δώτιον	ἀνθεμόεν	πεδίον πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ εὑρέμεν
[9]	τοῦ Ἡρώδου καὶ σιωπῆς γενομένης,	προὔτρεπεν	ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν ὁ Ἀμμώνιος, Εἶπεν
[9]	ὁ Περιπατητικός τὰ μὲν Δελφῶν’	εἶπεν	ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος· ὁ δὲ
[9]	ὄντα. τί δὲ τοῦτο σοφόν;	εἶπεν	ὁ Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ διὰ
[9]	τῆς χώρας οἱ θεοί. παπαί‘	εἶπεν	ὁ Λαμπρίας, ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου
[9]	ἦν ὁ Φίλιππος, οὐχ ὅμοιον‘	εἶπεν	ὁ Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ ὁ
[9]	ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν τί οὖν;	εἶπεν	οὐ δευτερεῖα μὲν ὁ Αἴας
[9]	προὔτρεπεν ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν ὁ Ἀμμώνιος,	Εἶπεν	οὖν ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς
[9]	{δὲ} πάλιν τὴν ποίησιν· ὅθεν	εἶπεν	οὔτε γραφικὴν εἶναι ποιητικῆς οὔτε
[9]	καλέσας ἐξ ὀνόματος τί παθόντες’	εἶπεν	τοὺς ῥήτορας τούτους τρυφᾶν ἐῶμεν,
[9]	ἀραιήν· οἶμαι δὲ καὶ σέ‘	εἶπεν,	ὦ βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν τινὰ
[9]	ἡμῶν ταῦτα μέν‘ ὁ Ἀμμώνιος	εἶπεν,	ὦ Λαμπρία, κείσθω σοι πεπαιγμένα
[9]	ἡδίων γενόμενος ἐκεῖνο δέ ς´‘	εἶπεν,	ὦ Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι καὶ
[9]	Περιπατητικὸς προσαγορεύσας τὸν Ὕλαν ὁρᾷς‘	εἶπεν	ὡς οὐκ ἦν τὸ ἐρώτημα
[9]	εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ δεῖπνον	ἐκάλεσεν.	παρῆσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων
[9]	ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος‘	ἐπῄνεσεν	ὡς τῷ καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον·
[9]	Ταῦτα τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους	ἐποίησεν,	μόνον δὲ τὸν γραμματικὸν Ὕλαν
[9]	Ἥφαιστον ἕνα, Μούσας δὲ πολλὰς	ἐποίησεν.	ὅ τι δ´ ἐννέα καὶ
[9]	ἀπῄτει τὸ νικητήριον. οὐδὲ γὰρ	ἐνίκησεν,	εἰ δεῖ τεκμήρασθαι τοῖς ὑπ´
[9]	τε οἴκαδ´ ἀγέσθω. ἐπεὶ τοίνυν	ἐνίκησεν	μὲν οὐκ ἀνεῖλεν δ´ ὁ
[9]	γάρ, εἰ τὸν μὲν Ποδῆν	ἐνίκησεν	πόρρωθεν ἀκοντίσας μὴ προσδοκήσαντα μηδὲ
[9]	ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα	φίλησεν,	τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων,
[9]	γὰρ εὐημέρησεν ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν)	ἀνεφώνησεν	οἴη δ´ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο·
[9]	καὶ βαρυθυμούμενον (οὐ πάνυ γὰρ	εὐημέρησεν	ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν οἴη
[9]	ἄκων ἠστόχησεν. ταῦτα μὲν οὖν	παρηγόρησεν	ἀστείως τὸν θόρυβον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β
[9]	τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν παρὰ φοράν.	ἐπεζήτησεν	οὖν ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου} τί
[9]	περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ Μούσας ἰσαρίθμους	ἐπέστησεν.	Ὑπολαβὼν δὲ Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός
[9]	ὁ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν	ἠρώτησεν	αὐτὸν ἐκ τῶν Ὁμήρου, ποτέραν
[9]	εἴτε παίζων ἐφύβρισεν εἴτ´ ἄκων	ἠστόχησεν.	ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως
[9]	τὴν τοῦ Ἕκτορος πρόκλησιν ἀλλ´	ἐσαφήνισεν,	οὐδὲ μετέθηκεν ἀλλὰ προσέθηκεν τὸ
[9]	ἐλέγχιστε ζωόντων‘ ἄδηλον εἴτε παίζων	ἐφύβρισεν	εἴτ´ ἄκων ἠστόχησεν. ταῦτα μὲν
[9]	ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ	ἐτέλεσσεν.	ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν ὁ ἀγὼν
[9]	καὶ ἄτακτοι. Διὸ πρῶτον μὲν	ἐκέλευσεν	ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα πρὸς τὴν
[9]	Δ Ποτέραν χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης	ἔτρωσεν	ὁ Διομήδης. Μετὰ δὲ ταῦτα
[9]	διακόψαι τὸ ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν	ἀπορρυὲν	τὸ κράνος, εἰ μὴ βάλοι
[9]	ἰσόρροπον μάχην ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς	ἔχεν‘	πολλὰς δὲ καὶ συνθέσεις τῶν
[9]	Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν	εἴληχεν·	ἡ δὲ Πολύμνια τοῦ φιλομαθοῦς
[9]	κατὰ τὴν ἀριστερὰν τὴν δεξιὰν	εἶχεν	ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος· καὶ γὰρ
[9]	ἀγὼν καὶ πέρας ἀναμφισβήτητον οὐκ	εἶχεν	μηδετέρου πεσόντος. ὅθεν ἔμοιγε δοκεῖ
[9]	ὀνομασθέντα τετράκις ἡ τετρὰς γενομένη	παρέσχεν,	καὶ τῶν αὖθις ἐφευρεθέντων δὲ
[9]	καὶ παρεφθέγγετο· παυσαμένου δ´ οὐ	κατέσχεν	ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ τοιαῦτα πολλὴν
[9]	μετὰ τὸ δεῖπνον, ὡς δὲ	προσέπεμψεν	αὐτῷ τὸν υἱὸν ἔτι παιδάριον
[9]	τάχιστα. διὸ ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον	ἦν	αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅπως ἀποκτείνας
[9]	καὶ ὁ μὲν ῥαψῳδὸς εὐθὺς	ἦν	διὰ στόματος πᾶσιν, ἐν τοῖς
[9]	λέγοντος ὁ γραμματιστὴς Ζωπυρίων δῆλος	ἦν	καταγελῶν καὶ παρεφθέγγετο· παυσαμένου δ´
[9]	Ζωπυρίωνος ἀντερομένου ποτέρῳ σκέλει χωλὸς	ἦν	ὁ Φίλιππος, οὐχ ὅμοιον‘ εἶπεν
[9]	γυναικὸς ἐσκυλευμένου ζῶντος οὐκ ἄξιος	ἦν	τὰ νικητήρια φέρεσθαι, κατὰ τὴν
[9]	ἐναντίου προσφερόμενος· καὶ γὰρ εὔλογον	ἦν	τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ μᾶλλον
[9]	Ὕλαν ὁρᾷς‘ εἶπεν ὡς οὐκ	ἦν	τὸ ἐρώτημα χλευασμὸς οὐδ´ ὕβρις·
[9]	συμπλέκεσθαι πέφυκε. νῦν δὲ θαυμαστῶς,	ἣν	ἔχει δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις
[9]	χειλῶν ἀνοίξει καὶ ἄρσει, καθ´	ἣν	οὗτος ἐκπίπτει τοῦ στόματος ὁ
[9]	γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι´	ἣν	τὸ ἄλφα προτάττεται τῶν γραμμάτων
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Τίς αἰτία, δι´	ἣν	τὸ ἄλφα προτέτακται τῶν στοιχείων.
[9]	ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ´ ὁμοπαθεῖν ὥστε	συλλαβὴν	μίαν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ´
[9]	σφαίραις, μία δὲ τὸν περὶ	γῆν	εἴληχε τόπον. αἱ μὲν οὖν
[9]	καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν	γῆν	καὶ τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς
[9]	αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα, τὴν	γῆν,	τὸν οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον·
[9]	γελοῖον γάρ, εἰ τὸν μὲν	Ποδῆν	ἐνίκησεν πόρρωθεν ἀκοντίσας μὴ προσδοκήσαντα
[9]	Μουσῶν γένεσιν. μετὰ δὲ τὴν	ᾠδὴν	Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ ἀκούετ´’ ἔφη
[9]	δ´ ἐπιθυμίας τὸ μὲν περὶ	ἐδωδὴν	καὶ πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν
[9]	τῶν Ἔργων οὐκ ἄρα μοῦνον	ἔην	Ἐρίδων γένος‘ ἐπῄνεσεν ὡς τῷ
[9]	πρὸς τὰ οὐράνια καὶ θεῖα	λήθην	δὲ τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν
[9]	πρὸς χρυσῇ περόνῃ κατεμύξατο χεῖρα	ἀραιήν·	οἶμαι δὲ καὶ σέ‘ εἶπεν,
[9]	ὡς τὰ τοιαῦτα. καὶ Θέμιν	αἰδοίην	ἑλικοβλέφαρόν τ´ Ἀφροδίτην Ἥρην τε
[9]	τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος στυγέει δύστλητον	Ἀνάγκην‘	πάνυ μὲν οὖν’ ὁ Ἀμμώνιος
[9]	ἀποδιδόντες. πῶς οὖν’ ἔφην τὴν	δίκην	ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν
[9]	τῶν Ὁμήρου ῥητορικῶν θέσεων μίαν	ἀντινομικήν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ Περὶ τοῦ ἐν
[9]	ἧτταν γεγονέναι τὸν θάνατον οὐδὲ	νίκην	ἀλλ´ ἄδικον εὐτυχίαν τοῦ βάλλοντος.
[9]	ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ τὴν	νίκην,	ἐκείνου διαπεφευγότος· οὐδ´ ἠμνημόνει τῶν
[9]	γὰρ τῷ μαθηματικῷ τὸ περὶ	μουσικήν	ἐστιν καὶ τὸ περὶ ἀριθμητικὴν
[9]	γεωμετρίαν καὶ τὰ ῥητορικὰ καὶ	μουσικὴν	μανθανόντων ἐφήβων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας
[9]	ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον ἑαυτῇ πεποιημένη	μουσικὴν	ὀλίγου τὴν ἅπασαν, τὴν δὲ
[9]	οὔτε γραφικὴν εἶναι ποιητικῆς οὔτε	ποιητικὴν	γραφικῆς, οὐδὲ χρῶνται τὸ παράπαν
[9]	οὐδὲν ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ	ποιητικὴν	δὲ μουσικῇ συνεπομένην. Ὡς δὲ
[9]	γὰρ αὕτη {καὶ} πάνδημόν τινα	ποιητικὴν	προσεταιρισαμένη τῆς δ´ οὐρανίας ἐκπεσοῦς´
[9]	ἀλλὰ κατὰ τὴν πρώτην ἀναλογίαν	ἀριθμητικὴν	δὲ καλουμένην ὑφ´ ἡμῶν· ἐννέα
[9]	μουσικήν ἐστιν καὶ τὸ περὶ	ἀριθμητικὴν	καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν
[9]	τὴν ποίησιν· ὅθεν εἶπεν οὔτε	γραφικὴν	εἶναι ποιητικῆς οὔτε ποιητικὴν γραφικῆς,
[9]	ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε	μεγάλην	ἐχούσης. καὶ ὁ μὲν ῥαψῳδὸς
[9]	τ´ Ἀφροδίτην Ἥρην τε χρυσοστέφανον	καλήν	τε Διώνην‘ καὶ Ἕλληνος δ´
[9]	παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον,	ἄλλην	ἄλλο κακίας καὶ ἀναρμοστίας εἶδος
[9]	κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ τοιαῦτα	πολλὴν	ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ λόγῳ συντυχίᾳ
[9]	τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα	πλὴν	ἑνὸς ἅπαντα προσχρῆται τῷ ἄλφα
[9]	δ´ οὐδὲ δυσπειθὴς οὐδὲ βιαία,	πλὴν	τοῖς κακοῖς, ὥς ἐστι νόμος
[9]	κυβερνήσεως δεῖσθαι, μίαν ἔχοντα καὶ	ἁπλῆν	αἴτιον φύσιν· ὅπου δὲ πολλαὶ
[9]	ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματος. οὐ	μὴν	ἔγωγε παντάπασι συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά
[9]	ὁ γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ	μὴν	ὁ νικήσας ἔκτεινεν. συνελόντι δ´
[9]	αὖθις ἄλλα τοσαῦτα προσέθηκεν. καὶ	μὴν	ὅτι πάντων ἀριθμῶν πρῶτος τέλειος
[9]	θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος· ἦ τ´	ἐφάμην	τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος, νῦν δέ
[9]	οὐκ ὀρθῶς κατά γε τὴν	ἐμὴν	δόξαν ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν
[9]	καὶ θείοις ἀνδράσιν ὡς ἀληθῶς	τιμὴν	ἀπολώλεκε. Ταῦτα σχεδόν, ὦ Σόσσιε
[9]	τῷ δ´ Ἀμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον·	ἀκμὴν	γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα
[9]	περισσάκις περισσός, ἅτε δὴ τὴν	διανομὴν	εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων περισσούς.
[9]	Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ, αὐτὸς ἔπειθ´	Ἑλένην	ἀγέτω καὶ κτήματα πάντα. εἰ
[9]	ἡδονῶν τὴν δ´ ἐπείσακτον δόξαν	ἐφιεμένην	τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν
[9]	ἐπὶ τὴν ὄρχησιν· σιωπῶσαν, καὶ	φθεγγομένην	ὄρχησιν {δὲ} πάλιν τὴν ποίησιν·
[9]	δὲ τὴν ἐν ταῖς σχολαῖς	λεγομένην	ἀπέδωκε. τὰ μὲν γὰρ φωνήεντα
[9]	καὶ θείας ὡς ἀληθῶς παιδαγωγίας	δεομένην	αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ μέν
[9]	ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν δὲ μουσικῇ	συνεπομένην.	Ὡς δὲ ταῦτ´ ἐρρήθη, τοῦ
[9]	καὶ μᾶλλον τοῦ Αἰνείου φερομένου	περιεχομένην	ἐκεῖνόν τε τρῶσαι καὶ αὐτὴν
[9]	μάλιστα συνιδών, ὅπη τὸ καθ´	εἱμαρμένην	τῷ κατὰ τύχην αὖθίς τε
[9]	πολιτικῆς καὶ κοινωνητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα	παραμυθουμένην	καὶ κηλοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες
[9]	τὴν πρώτην ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν δὲ	καλουμένην	ὑφ´ ἡμῶν· ἐννέα γὰρ ὄντων
[9]	τὸ πλανώμενον ὥσπερ ἐξ ἀνοδίας	ἀνακαλουμένην	ἐπιεικῶς καὶ καθιστᾶσαν. ὅσσα δὲ
[9]	ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου τὴν	τετρωμένην	χεῖρα φράζει τοῖς νοῦν ἔχουσιν
[9]	ἡμέραν ἐξαιροῦμεν οὐ πρὸς τὴν	σελήνην,	ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ δοκοῦσιν ἐρίσαι
[9]	ἐσχάτην δὲ τὴν τῶν ὑπὸ	σελήνην,	συνηρτῆσθαι δὲ πάσας καὶ συντετάχθαι
[9]	δὲ λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ´	ἡδονὴν	καὶ παιδιὰν ὑπ´ ἀσθενείας μὴ
[9]	παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν· ὥστε τὸ μὲν	εὐφροσύνην	μὴ κήλησιν εἶναι, τὸ δὲ
[9]	Ἥρην τε χρυσοστέφανον καλήν τε	Διώνην‘	καὶ Ἕλληνος δ´ ἐγένοντο θεμιστοπόλοι
[9]	ἐμὸς πάππος ἔλεγεν πρώτην φύσει	φωνὴν	τῶν ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι διὰ τῆς
[9]	τὰ νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι	φωνήν,	ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ ἀίειν’
[9]	ἀκούετ´’ ἔφη ὑμεῖς οἱ τὴν	Καλλιόπην	ἀποσπῶντες ἡμῶν, ὡς τοῖς βασιλεῦσιν
[9]	καὶ βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ τὴν	Καλλιόπην	τετάχθαι φησὶν ὁ Ἡσίοδος· τὸ
[9]	τῶν ἐπῶν ἐκείνων Ζεὺς δ´	Ἥρην	ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε· καὶ
[9]	Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ´ Ἀφροδίτην	Ἥρην	τε χρυσοστέφανον καλήν τε Διώνην‘
[9]	ἔνθ´ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς	ἄκρην	οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι δουρί’
[9]	ἀλλήλοις συλλάχωσι, προσέταξεν ἄνευ κλήρου	γεωμέτρην	γραμματικῷ προτεῖναι καὶ ῥητορικῷ μουσικόν,
[9]	Ὑπάτην, τῆς δ´ ἐσχάτης Νεάτην,	Μέσην	δὲ τῆς μεταξύ, συνέχουσαν ἅμα
[9]	ἐν τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου	τὴν	ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον
[9]	τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης, καὶ	τὴν	Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ μάλα
[9]	τὰς ἄλλας διαριθμῇς, αὐτὸ συμβαίνει,	τὴν	Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς ὄψιν ἀφῖχθαι
[9]	Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη	τὴν	Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον
[9]	ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ	τὴν	αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ Ὕλα
[9]	ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν	τὴν	ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων οὐδὲ γραμματικῶν,
[9]	πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων	τὴν	ἄνω διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον
[9]	δ´ ὁ Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι	τὴν	ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν πολεμίων,
[9]	ὑπήκοον ἑαυτῇ πεποιημένη μουσικὴν ὀλίγου	τὴν	ἅπασαν, τὴν δὲ παρὰ τοῖς
[9]	νενεμημένου πρώτην μὲν εἶναι τὴν	τῶν	ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν δὲ τὴν
[9]	τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα	τὴν	ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέλος ἄγουσαν
[9]	ὀξέι δουρί’ δῆλόν ἐστιν, ὅτι	τὴν	ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενος οὐκ ἐδεῖτο
[9]	οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ	τὴν	ἀριστερὰν τὴν δεξιὰν εἶχεν ἐξ
[9]	ἦν τὰ νικητήρια φέρεσθαι, κατὰ	τὴν	αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου κρείττων φανεὶς
[9]	δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός ἐστι καὶ	τὴν	Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν οὖσαν, οὕτω
[9]	Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ	τὴν	γῆν καὶ τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντες
[9]	κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα,	τὴν	γῆν, τὸν οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς
[9]	καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, μηδὲ	τὴν	γλῶτταν παρακαλοῦντα μηδ´ ὑπομένοντ´, ἀλλὰ
[9]	καὶ μάλα δικαίως. ἔδει γὰρ	τὴν	γυναῖκα τοῦ κρείττονος εἶναι, κρείττων
[9]	τὴν μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν	τὴν	δ´ ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην τοῦ
[9]	Μοιρῶν ὀνόμασιν τὴν μὲν Ἄτροπον	τὴν	δὲ Κλωθὼ τὴν δὲ Λάχεσιν
[9]	μὲν Ἄτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ	τὴν	δὲ Λάχεσιν προσαγορεύσας· ἐπεὶ ταῖς
[9]	πεποιημένη μουσικὴν ὀλίγου τὴν ἅπασαν,	τὴν	δὲ παρὰ τοῖς νοῦν ἔχουσι
[9]	νεκρὸν ὥσπερ ἐν μεθορίοις πλανᾶται·	τὴν	δὲ Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις οὐκ
[9]	φορὰν καὶ τὸ σχῆμα καὶ	τὴν	δεῖξιν. ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ
[9]	μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν	τὴν	δεξιὰν εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος·
[9]	ἐν ᾧ καὶ διὰ τί	τὴν	δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν
[9]	ὦ Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι καὶ	τὴν	δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἐξαιροῦμεν
[9]	ὑπορχημάτων γένος ἓν ἔργον ἀμφότεραι	τὴν	διὰ τῶν σχημάτων καὶ τῶν
[9]	καὶ περισσάκις περισσός, ἅτε δὴ	τὴν	διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων
[9]	οὐκ ἀποδιδόντες. πῶς οὖν’ ἔφην	τὴν	δίκην ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ
[9]	προσήκουσαν, οὐκ ὀρθῶς κατά γε	τὴν	ἐμὴν δόξαν ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ
[9]	τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους ἀνασῴζειν	τὴν	ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν
[9]	μὲν οὖν’ ὁ Ἀμμώνιος ἔφη	τὴν	ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ
[9]	τὰ ἑξῆς μόνον οὐ λειόθεν	τὴν	ἐν ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ ποιήματα}
[9]	τῶν γραμμάτων ἁπάντων. ὁ δὲ	τὴν	ἐν ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε.
[9]	φύσιν ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ	τὴν	ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου περιφοράν, ἐνταῦθά
[9]	Μουσείοις γενομένους τῷ καὶ μάλιστα	τὴν	ἐννεάδα ταῖς Μούσαις προσήκειν. ὁ
[9]	προσφερόμενος· καὶ γὰρ εὔλογον ἦν	τὴν	ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ μᾶλλον τοῦ
[9]	γεγονέναι πιθανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι	τὴν	ἑτέραν τῆς ἑτέρας· τὸ γὰρ
[9]	καὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ	τὴν	Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ σπερμάτων
[9]	φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘ καὶ	τὴν	ἰσόρροπον μάχην ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς
[9]	ῥήτωρ ἀκούετ´’ ἔφη ὑμεῖς οἱ	τὴν	Καλλιόπην ἀποσπῶντες ἡμῶν, ὡς τοῖς
[9]	πολιτικὸν καὶ βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ	τὴν	Καλλιόπην τετάχθαι φησὶν ὁ Ἡσίοδος·
[9]	Μελιτεύς πολλούς’ ἔφη συμπαρακαλεῖς ἐπὶ	τὴν	κατηγορίαν· καὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ
[9]	ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα πρὸς	τὴν	λύραν· ᾄσαντος δὲ τὰ πρῶτα
[9]	παιανίσαντες συνῄσαμεν τῷ Ἐράτωνι πρὸς	τὴν	λύραν ἐκ τῶν Ἡσιόδου τὰ
[9]	ὀργῆς ὁ Ὕλας ἀπεκρίνατο σκαιῶς·	τὴν	μὲν Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν
[9]	τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν,	τὴν	μὲν αἵρεσιν τῶν βίων τῷ
[9]	ᾐνίξατο τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασιν	τὴν	μὲν Ἄτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ
[9]	ἑκάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς,	τὴν	μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν
[9]	τῶν Ἡσιόδου τὰ περὶ τὴν	τῶν	Μουσῶν γένεσιν. μετὰ δὲ τὴν
[9]	μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ	τὴν	νίκην, ἐκείνου διαπεφευγότος· οὐδ´ ἠμνημόνει
[9]	νῷ. τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ	τὴν	νοητὴν φύσιν ἅρμα καλεῖν πτηνὸν
[9]	τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ	τὴν	ὄρχησιν ἐν ταῖς δείξεσιν, ἂν
[9]	γοῦν ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται περὶ	τὴν	ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ τὴν
[9]	Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ζωγραφίας ἐπὶ	τὴν	ὄρχησιν· σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν
[9]	οὖν ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν	τῶν	πλανωμένων ἄστρων πρὸς τὰ ἀπλανῆ
[9]	ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν δὲ τὴν	τῶν	πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ τὴν τῶν
[9]	τὴν ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ	τὴν	ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ ῥῶσαι
[9]	καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ} πάλιν	τὴν	ποίησιν· ὅθεν εἶπεν οὔτε γραφικὴν
[9]	καὶ τιθεὶς εἰς μέσον πᾶσι	τὴν	πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὐτοῖς
[9]	Ἀλέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς δήπου πεποίηται	τὴν	πρόκλησιν οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´ ἐν
[9]	γεγονέναι τὸ πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ	τὴν	πρώτην ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν δὲ καλουμένην
[9]	ὁ ἀδελφός· ὠρχήσατο γὰρ πιθανῶς	τὴν	πυρρίχην καὶ χειρονομῶν ἐν ταῖς
[9]	Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἐξαιροῦμεν οὐ πρὸς	τὴν	σελήνην, ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ δοκοῦσιν
[9]	ὁ δ´ ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ	τὴν	συνήθη δεκάδα τῶν ζητημάτων, οὐ
[9]	τῶν γραμμάτων γεγονέναι τοσοῦτον καὶ	τὴν	τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, ἔφη,
[9]	ὡς ἔοικε, καὶ πλανωμέναις μετὰ	τὴν	τελευτὴν ἔρωτα πρὸς τὰ οὐράνια
[9]	ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου	τὴν	τετρωμένην χεῖρα φράζει τοῖς νοῦν
[9]	φοβοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς ᾐνίξατο	τὴν	τῆς μουσικῆς αὐτῶν δύναμιν οὐκ
[9]	δ´ εἰπεῖν, Ἀγαμέμνων οὐκ ἔλυσε	τὴν	τοῦ Ἕκτορος πρόκλησιν ἀλλ´ ἐσαφήνισεν,
[9]	Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς, ᾧτινι λόγῳ	τὴν	τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πεποίηκεν ἀπὸ
[9]	τῶν κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις	τὴν	τύχην παρεισάγουσιν καὶ τροφαῖς καὶ
[9]	πάντα νενεμημένου πρώτην μὲν εἶναι	τὴν	τῶν ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν δὲ
[9]	ἐκ τῶν Ἡσιόδου τὰ περὶ	τὴν	τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ δὲ
[9]	μὲν οὖν ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι	τὴν	τῶν πλανωμένων ἄστρων πρὸς τὰ
[9]	τῶν ἀπλανῶν μερίδα, δευτέραν δὲ	τὴν	τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ τὴν
[9]	τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ	τὴν	τῶν ὑπὸ σελήνην, συνηρτῆσθαι δὲ
[9]	τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην δὲ τὴν	τῶν	ὑπὸ σελήνην, συνηρτῆσθαι δὲ πάσας
[9]	διελθεῖν. Ἔφη δὲ τρί´ εἶναι,	τὴν	φορὰν καὶ τὸ σχῆμα καὶ
[9]	τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ δὲ	τὴν	ᾠδὴν Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ ἀκούετ´’
[9]	πρώτης Ὑπάτην, τῆς δ´ ἐσχάτης	Νεάτην,	Μέσην δὲ τῆς μεταξύ, συνέχουσαν
[9]	Μοῦσαν εἶναι, τῆς μὲν πρώτης	Ὑπάτην,	τῆς δ´ ἐσχάτης Νεάτην, Μέσην
[9]	εἰκός ἐστι καὶ τὴν Ἀφροδίτην,	ἐπιδεξιωτάτην	θεῶν οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσθαι τὰς
[9]	διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν	ἡγεμονικωτάτην	ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσθαι τῶν
[9]	δευτέραν δὲ τὴν τῶν πλανωμένων,	ἐσχάτην	δὲ τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην,
[9]	ἐκείνων Ζεὺς δ´ Ἥρην ἐκάλεσσε	κασιγνήτην	ἄλοχόν τε· καὶ ὁ παρὰ
[9]	τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ τὴν	νοητὴν	φύσιν ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ
[9]	καθάπερ εἰκός ἐστι καὶ τὴν	Ἀφροδίτην,	ἐπιδεξιωτάτην θεῶν οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσθαι
[9]	καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ´	Ἀφροδίτην	Ἥρην τε χρυσοστέφανον καλήν τε
[9]	μέρη καὶ εἴδη τρεῖς πάλιν	ἑκάστην	ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων·
[9]	πάλιν τούτων ἑκατέρου διαφορὰς ἔχοντος,	ἑκάστην	ὁρῶ μεγάλης καὶ θείας ὡς
[9]	διαριθμῇς, αὐτὸ συμβαίνει, τὴν Αἴαντος	εἰκοστὴν	εἰς ὄψιν ἀφῖχθαι τοῦ Ὀδυσσέως·
[9]	ψυχὴν πεποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν	εἰκοστὴν	ἐπὶ τὴν αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ τί Πλάτων	εἰκοστὴν	ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ
[9]	τὴν μὲν Αἴαντος ἔφη ψυχὴν	εἰκοστὴν	λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ
[9]	ἐπεὶ δὲ νικήσας εἰσῆλθεν πρὸς	αὐτήν,	ἀσπασαμένης καὶ εἰπούσης Ἀγαμέμνονος παῖ,
[9]	ἀποσπῶντες ἡμῶν, ὡς τοῖς βασιλεῦσιν	αὐτὴν	παρεῖναί φησιν, οὐκ ἀναλύουσι δήπου
[9]	περιεχομένην ἐκεῖνόν τε τρῶσαι καὶ	αὐτὴν	τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ σῶμα‘ δεύτερον,
[9]	ποθούσης λῦσαί τε μὴ δυναμένης	ἑαυτὴν	ἀπὸ τοῦ σώματος. οὐ μὴν
[9]	βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ	τοιαύτην	ἀρχήν ἤλυθες ἐκ πολέμου· ὡς
[9]	πρὸς ἀλλήλους καὶ χαλεπότης γένοιτο,	ταύτην	ἀφεῖναι καὶ καταθέσθαι τοὺς ἄνδρας
[9]	Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ ζητήματος. Τίν´’ ἔφη	ταύτην;	ἐγώ σοι φράσω’ εἶπον ἅμα
[9]	πῶς οὖν’ ἔφην τὴν δίκην	ταύτην	ἰθύντατα εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν τὴν
[9]	ἐκπεμπόμενον· ᾗ καὶ τὰ νήπια	ταύτην	πρώτην ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ
[9]	ἔοικε, καὶ πλανωμέναις μετὰ τὴν	τελευτὴν	ἔρωτα πρὸς τὰ οὐράνια καὶ
[9]	τὸ πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ τὴν	πρώτην	ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ´
[9]	χείλη μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν	πρώτην	ἀνοιγομένων τὴν ἄνω διάστασιν οὖσαν
[9]	ᾗ καὶ τὰ νήπια ταύτην	πρώτην	ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ καὶ
[9]	τοῦ κόσμου τριχῇ πάντα νενεμημένου	πρώτην	μὲν εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν
[9]	γὰρ ὁ ἐμὸς πάππος ἔλεγεν	πρώτην	φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι
[9]	σωτηρίαν ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ δίκαι´’	ἔφην	ἐγώ ποιεῖτε· καὶ γὰρ ὑμῖν
[9]	μηδέποτε πιόντος οἶνον. οὐκ αἴτιον’	ἔφην	ἐγώ τοῦτο τούτων, ἀλλ´ ἡμεῖς
[9]	πρῶτον τίθεσθαι τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘	ἔφην	ἐγώ· τῷ γὰρ ἐμῷ πάππῳ
[9]	δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας	ἔφην	ὅτι καὶ Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ
[9]	ἀποδέχεσθαι τοὺς λόγους τί οὖν‘	ἔφην	οὐ καὶ σὺ διῆλθες ἡμῖν,
[9]	τεθνηκότος οὐκ ἀποδιδόντες. πῶς οὖν’	ἔφην	τὴν δίκην ταύτην ἰθύντατα εἴποι‘
[9]	τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου τὴν	ἀδελφὴν	καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου
[9]	χροὸς ἆσαι‘ καὶ τὴν ἰσόρροπον	μάχην	ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχεν‘ πολλὰς
[9]	ἀδελφός· ὠρχήσατο γὰρ πιθανῶς τὴν	πυρρίχην	καὶ χειρονομῶν ἐν ταῖς παλαίστραις
[9]	ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν	ἀρχὴν	ζητεῖν ἀεί· ἐκείνων δ´ ὁποτέρου
[9]	κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ τοιαύτην	ἀρχήν	ἤλυθες ἐκ πολέμου· ὡς ὤφελες
[9]	τέλειος ἡ μὲν τριὰς ὡς	ἀρχὴν	καὶ μέσον ἔχουσα καὶ τέλος,
[9]	ὅρα δή, μὴ τῶν κατὰ	τύχην	αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν· ἂν
[9]	τὸ καθ´ εἱμαρμένην τῷ κατὰ	τύχην	αὖθίς τε τὸ ἐφ´ ἡμῖν
[9]	κλῆρον ὡς εἰκῆ’ καὶ κατὰ	τύχην	γινόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται
[9]	ὁ κλῆρος, οὐκέτι γίνεται κατὰ	τύχην	οὐδ´ αὐτομάτως ἀλλ´ ἔκ τινος
[9]	κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις τὴν	τύχην	παρεισάγουσιν καὶ τροφαῖς καὶ πολιτείαις,
[9]	δὲ ποιοῦμαι τὸ μὴ κατὰ	τύχην	τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων πρός
[9]	σκαιῶς· τὴν μὲν Αἴαντος ἔφη	ψυχὴν	εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι
[9]	Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος	ψυχὴν	ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν. Ταῦτα
[9]	ᾧτινι λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου	ψυχὴν	πεποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν
[9]	τὸ τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον	ἶβιν	γράφουσιν, ὡς Ἑρμῇ προσήκουσαν, οὐκ
[9]	τὸ διακόψαι τὸ ἀσπίδιον καὶ	λαβεῖν	ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ μὴ
[9]	{δὲ} λεγομένων καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν	ἄγειν	μὴ δυνάμενον. αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν
[9]	οἱ παλαιοὶ Μούσας· καὶ τούτου	λέγειν	ἀπόδειξιν ὀψιμαθές ἐστι καὶ ἄγροικον
[9]	ἐτύμοισι’ καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ	λέγειν	τὸ δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν
[9]	καὶ τῶν ἀκαίρων ἐνίοις ἐπῄει	λέγειν,	ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ
[9]	τῷ ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ τῷ	ψέγειν	ἐν τούτοις, οὐ φαύλων οὐδὲ
[9]	καὶ τὸ αἴρειν’ καὶ τὸ	ἀνοίγειν’	οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ τῶν
[9]	οὔτε τοῦ υ ταττόμενον ἐθέλειν	ὁμολογεῖν	οὐδ´ ὁμοπαθεῖν ὥστε συλλαβὴν μίαν
[9]	τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τὸ	ᾄδειν’	καὶ τὸ αὐλεῖν’ καὶ τὸ
[9]	Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν	ᾄδειν	μετὰ τὸ δεῖπνον, ὡς δὲ
[9]	τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ	κατᾴδειν	θελγομένας, αἱ δ´ ὑπὸ χαρᾶς
[9]	οὐ προσδεξαμένης αὐτὸν ἐν τῷ	συγκαθεύδειν	ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος ὄντος, ἐπεὶ
[9]	ἱλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις ἐν οἴνῳ	θαλιάζειν‘	λέγομεν, οὐ τοὺς ὑβρίζοντας καὶ
[9]	καὶ τὸ αὐλεῖν’ καὶ τὸ	ἀλαλάζειν’	οἶμαι δὲ καὶ τὸ αἴρειν’
[9]	χρῶνται καὶ μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘ καὶ	καχλάζειν‘	τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες,
[9]	Ἁρμονίου πατρὸς Ἦρα δ´ αὐτὸν	ὀνομάζειν,	αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν αἱ
[9]	ἐνταῦθα καὶ τὰς Μούσας Σειρῆνας	ὀνομάζειν	εἰρούσας‘ τὰ θεῖα καὶ λεγούσας
[9]	τοῦ Ὀδυσσέως· καὶ πρὸς τοῦτο	παίζειν	τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ
[9]	πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν Πλάτωνα	προσπαίζειν	διὰ τῶν ὀνομάτων· ὅπου δὲ
[9]	ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριωτέραν	νομίζειν.	ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς
[9]	μιμήσεις ὀνοματοποιίαις χρῶνται καὶ μεταφοραῖς,	κελαρύζειν‘	καὶ καχλάζειν‘ τὰ κλώμενα τῶν
[9]	δύο τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους	ἀνασῴζειν	τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι
[9]	οἳ τότ´ ὄλοντο· καὶ γὰρ	παθεῖν	τι τὸν Μόμμιόν φασι καὶ
[9]	υ ταττόμενον ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ´	ὁμοπαθεῖν	ὥστε συλλαβὴν μίαν ἐξ ἀμφοῖν
[9]	ἐγώ· τῷ γὰρ ἐμῷ πάππῳ	βοηθεῖν,	εἴ τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι
[9]	Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον	ἐλθεῖν.	Ταῦτα τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους
[9]	τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα	διελθεῖν.	Ἔφη δὲ τρί´ εἶναι, τὴν
[9]	καθηγεῖσθαι δευτερεύειν δὲ μηδέποτε μηδ´	ἀκολουθεῖν.	Παυσαμένου δὲ τοῦ Πρωτογένους, καλέσας
[9]	φωνήν, ὠνομάσθαι δὲ καὶ τὸ	ἀίειν’	ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ
[9]	μὴ τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο	ποιεῖν	ἀλλὰ τῇ δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός
[9]	συμφωνοῦντι χρῆσθαι καὶ συλλαβὰς ὀνομάτων	ποιεῖν,	ὥσπερ τοῦ αὔριον‘ καὶ τοῦ
[9]	ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν ἢ	πιεῖν	τοῦ αἵματος. ἂν οὖν ταύτας
[9]	ἔχουσι, πειθὼ καὶ χάριν, οἶμαι	προσήκειν.	Καὶ ὁ Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’
[9]	μάλιστα τὴν ἐννεάδα ταῖς Μούσαις	προσήκειν.	ὁ δ´ ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ
[9]	δ´ ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις	ἕλκειν	τὸ σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ
[9]	εἶναι, κρείττων δ´ ὁ νικῶν,	ἀποθνήσκειν	δὲ πολλάκις συμβαίνει καὶ ἀγαθοῖς
[9]	ὁ Ἕκτωρ ἥττητο καὶ πρὶν	ἀποθνήσκειν,	μὴ δεξάμενος ἀλλὰ δείσας καὶ
[9]	ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι τῶν θεῶν	ἀνευρίσκειν	οἴεται τὰς δυνάμεις, καὶ ἡμεῖς
[9]	χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ μοι δοκῶ	προβαλεῖν	αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμήρου ῥητορικῶν
[9]	τὸν μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν τι	προβαλεῖν	τῷ Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν· ὁ δὲ
[9]	οὐρανοῦ τὴν νοητὴν φύσιν ἅρμα	καλεῖν	πτηνὸν διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ
[9]	προτάξαι διὰ τὸ Φοίνικας οὕτω	καλεῖν	τὸν βοῦν, ὃν οὐ δεύτερον
[9]	ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ ποιήματα} καὶ	παρακαλεῖν	τὼ χεῖρε καὶ τὼ πόδε,
[9]	τοὺς ποιηματικοὺς καὶ τοὺς ἀστρολογικοὺς	ἐγκαλεῖν	ἡμῖν ὡς παραλείπουσι τὰς τέχνας
[9]	δεύτερον οὔτε τοῦ υ ταττόμενον	ἐθέλειν	ὁμολογεῖν οὐδ´ ὁμοπαθεῖν ὥστε συλλαβὴν
[9]	ἀληθὲς ἔχοντος εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ´	ἀνελεῖν	τὸ ὕποπτον, εἰσελθὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ
[9]	τὰ τῶν Μουσῶν καὶ μηδὲν	ἀφελεῖν	ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν, πλείονα καὶ
[9]	καὶ τὸ ᾄδειν’ καὶ τὸ	αὐλεῖν’	καὶ τὸ ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ
[9]	ὥσπερ τοῦ αὔριον‘ καὶ τοῦ	αὐλεῖν‘	καὶ τοῦ Αἴαντος‘ καὶ τοῦ
[9]	Μᾶρκος ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι καὶ	διαριθμεῖν	πρὸς αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου τῶν
[9]	ταῖς ἄλλαις οὐκ ἄξιον δήπου	συγκαταριθμεῖν,	ᾧ καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε
[9]	Περὶ τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς	διαμένειν	ἡμᾶς, ἀεὶ τῆς οὐσίας ῥεούσης.
[9]	φιλότιμον δ´ ἡ Κλειὼ μάλιστα	κυδαίνειν	καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν· ἡ δὲ
[9]	καὶ ἀπολογίας· πλείστῳ δὲ τῷ	ἐπαινεῖν	χρώμεθα καὶ τῷ ψέγειν ἐν
[9]	τὸ σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ	ἐντείνειν,	τούτων {δὲ} λεγομένων καὶ ᾀδομένων
[9]	περιφέρεσθαι καὶ τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις	προτείνειν	φιλόλογα ζητήματα, φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος
[9]	ὁ νικήσας ἔκτεινεν. συνελόντι δ´	εἰπεῖν,	Ἀγαμέμνων οὐκ ἔλυσε τὴν τοῦ
[9]	Πρωτογένει τῷ γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν	εἰπεῖν,	δι´ ἣν τὸ ἄλφα προτάττεται
[9]	τεθνάναι, καὶ τὸ ἀληθὲς ἔχοντος	εἰπεῖν	οὐδενὸς οὐδ´ ἀνελεῖν τὸ ὕποπτον,
[9]	εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐκδέχεσθαι καὶ	παραπέμπειν.	ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν
[9]	λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει	διαφέρειν.	αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην
[9]	χειρονομῶν ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει	διαφέρειν	τῶν παίδων. ὀρχουμένων δὲ πολλῶν
[9]	ἀλαλάζειν’ οἶμαι δὲ καὶ τὸ	αἴρειν’	καὶ τὸ ἀνοίγειν’ οὐκ ἀπὸ
[9]	καὶ σιωπῆς γενομένης, προὔτρεπεν ἡμᾶς	ἐπιχειρεῖν	ὁ Ἀμμώνιος, Εἶπεν οὖν ὁ
[9]	τούτου δέδωκεν· σὺ δ´ ἐὰν	ἀπορεῖν	ὁμολογήσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου τὴν
[9]	τοῦ Ποσειδῶνος, ὃν αὐτὸς εἴωθας	ἱστορεῖν	ἡμῖν ἡττώμενον πολλάκις, ἐνταῦθα μὲν
[9]	θεῶν ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος	εὑρεῖν·	διὸ καὶ τὸ τῶν γραμμάτων
[9]	μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ δοκῶν	κρατεῖν,	οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ παυσάμενος,
[9]	ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν	ζητεῖν	ἀεί· ἐκείνων δ´ ὁποτέρου βούλῃ
[9]	μὴ τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν	ζητεῖν	ἄλογόν ἐστιν· ἂν γὰρ ἔν
[9]	ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ	ζητεῖν	μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ τὸν
[9]	ἑτέραν αὖ πάλιν σύνθεσιν ἐκ	δυεῖν	τριγώνων, τριάδος καὶ ἑξάδος, ὧν
[9]	ἔτι τοσοῦτον, τὸν ἀριθμὸν ἐκ	δυεῖν	τῶν πρώτων κύβων συνηρμόσθαι μονάδος
[9]	τάξιν τὸ προτάττεσθαι τῶν ἄλλων	δυεῖν	ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν
[9]	δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι	δευτερεύειν	δὲ μηδέποτε μηδ´ ἀκολουθεῖν. Παυσαμένου
[9]	γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ	πρωτεύειν	τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων· ἐν
[9]	καὶ ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ´ ἔμπαλιν	ἀναστρέφειν	τὰς ἀνταποδόσεις. Προὔτεινεν οὖν {ὁ}
[9]	καὶ θέας ἡγεμὼν οὖσα, δόξουσιν	ἐπιστρέφειν	καὶ συγκατορθοῦν, αἱ δὲ λοιπαὶ
[9]	αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην	ἔχειν	τάξιν τὸ προτάττεσθαι τῶν ἄλλων
[9]	ἑπτά, ταὐτῷ τὸν μέσον ἀριθμὸν	ὑπερέχειν	καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν δ´
[9]	λήθην δὲ τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν	κατέχειν	καὶ κατᾴδειν θελγομένας, αἱ δ´
[9]	τῶν τριῶν γενῶν ἕκαστον, εἶτα	πάλιν	αὖ μοναδικῶς ἑκάστη μίαν περιέπει
[9]	τρεῖς λαμβάνει τριάδας, ὧν ἑκάστη	πάλιν	εἰς μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας, οὕτως
[9]	εἰς μέρη καὶ εἴδη τρεῖς	πάλιν	ἑκάστην ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς
[9]	ἐστι μορφῆς καὶ ἰδέας, καὶ	πάλιν	ἡ φορὰ πάθους τινὸς ἐμφαντικὸν
[9]	δυνάμει διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων	πάλιν	ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσθαι
[9]	γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω· καὶ	πάλιν	ὁ Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ τιθεὶς
[9]	ὀγδοάδος, καὶ καθ´ ἑτέραν αὖ	πάλιν	σύνθεσιν ἐκ δυεῖν τριγώνων, τριάδος
[9]	σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ}	πάλιν	τὴν ποίησιν· ὅθεν εἶπεν οὔτε
[9]	ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας δ´ αὖ	πάλιν	τούτων ἑκατέρου διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην
[9]	τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ	πάλιν	τῷ τελευταίῳ τὸν τελευταῖον ἐκ
[9]	προτεῖναι καὶ ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ´	ἔμπαλιν	ἀναστρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις. Προὔτεινεν οὖν
[9]	ἠίχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ´ ἔβαλόν	μιν·	αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι
[9]	νῦν δὲ θαυμαστῶς, ἣν ἔχει	δύναμιν	ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκαστον,
[9]	μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ	δύναμιν.	οὐ γὰρ οἶμαι τοὺς ποιηματικοὺς
[9]	ᾐνίξατο τὴν τῆς μουσικῆς αὐτῶν	δύναμιν	οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´ ὀλέθριον οὖσαν
[9]	ἐκφερομένοις, ὡς τὰ τοιαῦτα. καὶ	Θέμιν	αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ´ Ἀφροδίτην Ἥρην
[9]	χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν μίαν καὶ	Ἄρτεμιν	καὶ Ἥφαιστον ἕνα, Μούσας δὲ
[9]	ὁ Ἀμμώνιος ἔφη τὴν ἐν	ἡμῖν	ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον· ἡ
[9]	αἵρεσιν τῶν βίων τῷ ἐφ´	ἡμῖν	ἀποδιδούς (ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ
[9]	κείσθω σοι πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν·	ἡμῖν	δὲ μὴ παίζων ἀλλ´ ἀπὸ
[9]	ἔφην οὐ καὶ σὺ διῆλθες	ἡμῖν,	εἴ τις ἔστι λόγος τοῦ
[9]	τύχην αὖθίς τε τὸ ἐφ´	ἡμῖν	ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι καὶ
[9]	Ποσειδῶνος, ὃν αὐτὸς εἴωθας ἱστορεῖν	ἡμῖν	ἡττώμενον πολλάκις, ἐνταῦθα μὲν ὑπ´
[9]	ἔχουσιν ὁ ποιητής. ἔδοξεν οὖν	ἡμῖν	ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι, καὶ τὸν
[9]	πολὺν ἐπισχὼν ἔφη πολλαχοῦ μὲν	ἡμῖν	τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ τῶν
[9]	ἐλάττους οὐδὲ πλείους, ἆρ´ ἂν	ἡμῖν	φράσειας; οἶμαι δέ σε πεφροντικέναι
[9]	ποιηματικοὺς καὶ τοὺς ἀστρολογικοὺς ἐγκαλεῖν	ἡμῖν	ὡς παραλείπουσι τὰς τέχνας αὐτῶν,
[9]	ἔφην ἐγώ ποιεῖτε· καὶ γὰρ	ὑμῖν	ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος
[9]	γραμμάτων γεγονέναι τοσοῦτον καὶ τὴν	τάξιν	οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, ἔφη, καὶ
[9]	δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν	τάξιν	τὸ προτάττεσθαι τῶν ἄλλων δυεῖν
[9]	Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ	δεῖξιν	ἐν τῷ θεάτρῳ προτείνας ἔρρ´
[9]	καὶ τὸ σχῆμα καὶ τὴν	δεῖξιν.	ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ τε
[9]	στρατείας τὸν διδάσκαλον τῆς θυγατρὸς	ἀπόδειξιν	διδόντα βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ
[9]	καὶ ἀκαίρως. Ἀμμώνιος Ἀθήνησι στρατηγῶν	ἀπόδειξιν	ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν
[9]	παλαιοὶ Μούσας· καὶ τούτου λέγειν	ἀπόδειξιν	ὀψιμαθές ἐστι καὶ ἄγροικον ἐν
[9]	ὁμοπαθεῖν ὥστε συλλαβὴν μίαν ἐξ	ἀμφοῖν	γενέσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ
[9]	τῷ πάθει προσῆκον εἴτε κοινὸν	ἀμφοῖν	ἐστιν, αἱ λοιπαὶ δύο, Μελπομένη
[9]	ἐπεὶ καὶ τὰ ἡμίφωνα τῆς	ἀμφοῖν	τρόπον τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως. Καὶ
[9]	ἐνέβαλεν λόγον, ὡς μὴ μόνον	χάριν	ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε
[9]	δείξεσιν, ἂν μὴ πιθανότητα μηδὲ	χάριν	μετ´ εὐπρεπείας καὶ ἀφελείας ἔχωσι.
[9]	ὁμιλίας εὐάρμοστον ἔχουσι, πειθὼ καὶ	χάριν,	οἶμαι προσήκειν. Καὶ ὁ Ἀμμώνιος
[9]	εἰς φιλίαν καὶ πίστιν οὐχ	ὕβριν	οὐδ´ ἀκολασίαν τελευτώσης. τὸ δὲ
[9]	ἀλλ´ ὁ Ἕκτωρ ἥττητο καὶ	πρὶν	ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος ἀλλὰ δείσας
[9]	διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων,	πρὶν	ἢ πιεῖν τοῦ αἵματος. ἂν
[9]	ἔχει δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις	πράγμασιν	ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν, τὴν μὲν αἵρεσιν
[9]	ἀναύδῳ καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν	γράμμασιν	ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ μάλιστα τῶν
[9]	πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὐτοῖς	ὀνόμασιν	κέχρηται· ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας
[9]	ἔοικεν τοῖς ἐν ποιητικῇ κυρίοις	ὀνόμασιν	μετά τινος κόσμου καὶ λειότητος
[9]	Πλάτων ᾐνίξατο τοῖς τῶν Μοιρῶν	ὀνόμασιν	τὴν μὲν Ἄτροπον τὴν δὲ
[9]	καθ´ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖς	σώμασιν,	ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται πανταχόθεν εἰς
[9]	Μούσας ὁ Ζεύς, ὅπως ᾖ	πᾶσιν	ἀρύσασθαι τῶν καλῶν ἀφθόνως· οὔτε
[9]	ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν διὰ στόματος	πᾶσιν,	ἐν τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου
[9]	τὰς δὲ Μούσας ἢ παραλείπων	παντάπασιν	ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι
[9]	ἄγροικον ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις	ἀνδράσιν.	αἰτία δ´ οὐχ ὡς ἔνιοι
[9]	τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ θείοις	ἀνδράσιν	ὡς ἀληθῶς τιμὴν ἀπολώλεκε. Ταῦτα
[9]	ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω	διάστασιν	οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον,
[9]	καὶ φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ Μάγνῳ	φασὶν	ἀπὸ τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι στρατείας
[9]	μονομαχήσασι δεῖπνον κατήγγειλεν, βουλόμενος, ὥς	φασιν,	εἴ τις ἐν τοῖς ὅπλοις
[9]	ἐπὶ τοῦ σώματος γραφικῶς τοῖς	εἴδεσιν	ἐπιμένωσι. τὸ δὲ τρίτον, ἡ
[9]	οὐ λειόθεν τὴν ἐν ὀρχήσει	διάθεσιν	{τὰ ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν τὼ
[9]	καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις ἐμφράγμασι καὶ	πάθεσιν,	οὐ κηρίνοις· ἣ δὲ δι´
[9]	καὶ καθ´ ἑτέραν αὖ πάλιν	σύνθεσιν	ἐκ δυεῖν τριγώνων, τριάδος καὶ
[9]	τὰ περὶ τὴν τῶν Μουσῶν	γένεσιν.	μετὰ δὲ τὴν ᾠδὴν Ἡρώδης
[9]	οἱ παλαιοὶ καταμαθόντες ἐν τρισὶ	γένεσιν	οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ
[9]	περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν ταῖς	δείξεσιν,	ἂν μὴ πιθανότητα μηδὲ χάριν
[9]	πάνυ γὰρ εὐημέρησεν ἐν ταῖς	ἐπιδείξεσιν)	ἀνεφώνησεν οἴη δ´ Αἴαντος ψυχὴ
[9]	κλήρου βαδίζουσαν εἰκοστὴν ἐπὶ τὴν	αἵρεσιν.	ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ Ὕλα (χλευάζεσθαι
[9]	πράγμασιν ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν, τὴν μὲν	αἵρεσιν	τῶν βίων τῷ ἐφ´ ἡμῖν
[9]	ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν τὰ ἐννέα	διαίρεσιν	εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας, ὧν
[9]	περὶ τὰ χείλη μάλιστα πλάττεσθαι	κινήσεσιν,	ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω
[9]	τὴν δὲ Κλωθὼ τὴν δὲ	Λάχεσιν	προσαγορεύσας· ἐπεὶ ταῖς γε τῶν
[9]	ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ τὴν	ποίησιν	ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ ῥῶσαι νῦν
[9]	φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ} πάλιν τὴν	ποίησιν·	ὅθεν εἶπεν οὔτε γραφικὴν εἶναι
[9]	ὥστε τὸ μὲν εὐφροσύνην μὴ	κήλησιν	εἶναι, τὸ δὲ μὴ γοητείαν
[9]	οὐκ ἔλυσε τὴν τοῦ Ἕκτορος	πρόκλησιν	ἀλλ´ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ μετέθηκεν ἀλλὰ
[9]	τιθεὶς εἰς μέσον πᾶσι τὴν	πρόκλησιν	αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασιν
[9]	νικητήρια φέρεσθαι, κατὰ τὴν αὐτοῦ	πρόκλησιν	ἐκείνου κρείττων φανεὶς καὶ περιγενόμενος.
[9]	ἐπὶ ῥητοῖς δήπου πεποίηται τὴν	πρόκλησιν	οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´ ἐν μέσσῳ
[9]	τῶν σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων	μίμησιν	ἀποτελοῦσι. δόξειε δ´ ἂν ὥσπερ
[9]	Σόσσιε Σενεκίων, περιέχει λόγους τοὺς	Ἀθήνησιν	ἐν τοῖς Μουσείοις γενομένους τῷ
[9]	ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας‘ ὡς Πίνδαρός	φησιν,	καὶ τοὺς ἰατροὺς Ἀσκληπιὸν ἔχοντας
[9]	ἐφ´ ᾧ τὴν Καλλιόπην τετάχθαι	φησὶν	ὁ Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον δ´
[9]	καὶ μετὰ μικρὸν ὁ Ἕκτωρ	φησίν	ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ
[9]	ὡς τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί	φησιν,	οὐκ ἀναλύουσι δήπου συλλογισμοὺς οὐδ´
[9]	τὴν ὄρχησιν· σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην	ὄρχησιν	{δὲ} πάλιν τὴν ποίησιν· ὅθεν
[9]	γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ τὴν	ὄρχησιν	ἐν ταῖς δείξεσιν, ἂν μὴ
[9]	ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται περὶ τὴν	ὄρχησιν	οὐχ ἧττον ἢ τὴν ποίησιν
[9]	ἀπὸ τῆς ζωγραφίας ἐπὶ τὴν	ὄρχησιν·	σιωπῶσαν, καὶ φθεγγομένην ὄρχησιν {δὲ}
[9]	τοὺς Ἅιδου νόμους. Μοῦσαι δ´	εἰσὶν	ὀκτὼ μὲν αἱ συμπεριπολοῦσαι ταῖς
[9]	αἱ μοναὶ πέρατα τῶν κινήσεών	εἰσιν.	φορὰς μὲν οὖν τὰς κινήσεις
[9]	καὶ μυρίων ἄλλων. διὸ τοῖς	τρισίν,	ὥσπερ οἱ πένταθλοι, περίεστι καὶ
[9]	τὸ μὲν περὶ ἐδωδὴν καὶ	πόσιν	ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ
[9]	χαλκῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε ἵπποις	ὠκυπόδεσσιν	ἐπέτρεχον‘ οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ
[9]	κακότητος, νῦν δέ μοι ἐν	χείρεσσιν	ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι
[9]	Καλλιόπην ἀποσπῶντες ἡμῶν, ὡς τοῖς	βασιλεῦσιν	αὐτὴν παρεῖναί φησιν, οὐκ ἀναλύουσι
[9]	κοινωνίας, Δημοσθένους ἐπαινέταις καὶ ζηλωταῖς	οὖσιν,	ἀνδρὸς ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ
[9]	κατὰ λόγον ἡμᾶς τῷ μύθῳ	φοβοῦσιν,	ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς ᾐνίξατο τὴν
[9]	ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις τὴν τύχην	παρεισάγουσιν	καὶ τροφαῖς καὶ πολιτείαις, ὧν
[9]	ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι	λέγουσιν	δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον
[9]	Χίῳ, τὰς Μούσας Μνείας καλεῖσθαι	λέγουσιν.	ἐγὼ δὲ μεταποιοῦμαί τι καὶ
[9]	τῶν ὀνομάτων κατὰ μέλη μιμητικῶς	σχηματίζουσιν,	ὡς Εὐριπίδης ὁ πετόμενος ἱερὸν
[9]	καὶ πρὸς ἄλληλα συνέχουσι καὶ	διασῴζουσιν	ἁρμονίαν· μία δὲ τὸν μεταξὺ
[9]	τὴν σελήνην, ἀλλ´ ὅτι ταύτῃ	δοκοῦσιν	ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας οἱ
[9]	τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν	καλοῦσιν·	Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς ἄν τις
[9]	δ´ ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ	συμπεριπολοῦσιν.	ἐνταῦθα δὲ πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά
[9]	Μελπομένη καὶ Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι	κοσμοῦσιν·	ὥστε τὸ μὲν εὐφροσύνην μὴ
[9]	εἵποντο καὶ προσῆσαν ἀραὶ τοῖς	παραβαίνουσιν,	οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ πάντων
[9]	τῇ χειρὶ συνειληφότες ἢ περιττὰ	προτείνουσιν.	ἐπαναστὰς οὖν ὁ Πρωτογένης καί
[9]	δ´ ἐὰν ἀπορεῖν ὁμολογήσῃς, ἕτεροι	δείξουσιν	ὅπου τὴν τετρωμένην χεῖρα φράζει
[9]	ἐπιστήμης καὶ θέας ἡγεμὼν οὖσα,	δόξουσιν	ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν, αἱ δὲ
[9]	οὐδὲν γὰρ οἱ τοιοῦτοι στοχασμοὶ	διαφέρουσιν	τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια τῇ
[9]	τὴν δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος	ἐξαιροῦσιν	Θορυβησάντων δὲ πάντων, Μενέφυλος ὁ
[9]	μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι τὸν θεὸν	ἱστοροῦσιν·	τά τε δὴ πρῶτα καὶ
[9]	οὐδ´ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας, ἀλλὰ ταῦτα	πράττουσιν	ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν
[9]	τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον ἶβιν	γράφουσιν,	ὡς Ἑρμῇ προσήκουσαν, οὐκ ὀρθῶς
[9]	τετρωμένην χεῖρα φράζει τοῖς νοῦν	ἔχουσιν	ὁ ποιητής. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν
[9]	δ´ ἄλλαι προφάσεις καὶ ἀντιλογίας	ἔχουσιν,	ὡς ἡ παρὰ Μενελάου μήτε
[9]	ἀποδοίη τὸ θεωρητικὸν τῆς περὶ	φύσιν	ἀληθείας, οὔτε καθαρωτέρας οὔτε καλλίους
[9]	τε γὰρ οὐρανοῦ τὴν νοητὴν	φύσιν	ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν
[9]	Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ τὸν Πλάτωνα	φύσιν	λέοντος, αὑτῷ δὲ πολλάκις παρίστασθαι
[9]	μίαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον	φύσιν·	ὅπου δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ
[9]	ὁ Μενέλαος, μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν	ἀξίωσιν	ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν πολεμίων, οἱ
[9]	δή τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα	Τρωσὶν	ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα
[9]	καὶ διαθέσεις, εἰς ἃς φερόμεναι	τελευτῶσιν	αἱ κινήσεις, ὅταν Ἀπόλλωνος ἢ
[9]	πάθει προσῆκον εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν	ἐστιν,	αἱ λοιπαὶ δύο, Μελπομένη καὶ
[9]	τρίτον, ἡ δεῖξις, οὐ μιμητικόν	ἐστιν,	ἀλλὰ δηλωτικὸν ἀληθῶς τῶν ὑποκειμένων·
[9]	ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος καὶ τέλειός	ἐστιν.	ἀλλὰ τί ταῦτα ταῖς Μούσαις
[9]	κατὰ τύχην αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν	ἐστιν·	ἂν γὰρ ἔν τινι λόγῳ
[9]	ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τίμιός	ἐστιν	ἀνθρώποις‘ δὲ μᾶλλον, ὡς τὸ
[9]	κυριωτέραν νομίζειν. ὃ δὲ μέγιστόν	ἐστιν,	αὐτὸς ὁ δοκῶν κρατεῖν, οὐκ
[9]	μητρὸς αὐτῶν ἐκ τοσούτων γραμμάτων	ἐστίν.	γελάσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου καὶ
[9]	ἄλλοι, ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον	ἐστίν·	ᾔδει γὰρ ἐπὶ τούτοις τὰς
[9]	τῷ μαθηματικῷ τὸ περὶ μουσικήν	ἐστιν	καὶ τὸ περὶ ἀριθμητικὴν καὶ
[9]	Ἀθηνᾶς, ἐν ᾧ καὶ βωμός	ἐστιν	Λήθης ἱδρυμένος. καὶ ὁ Ὕλας
[9]	χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι δουρί’ δῆλόν	ἐστιν,	ὅτι τὴν ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενος
[9]	μὲν λόγον τὸ δὲ πάθος	ἔστιν	ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας δ´ αὖ
[9]	μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν	ἔστιν	ὅτε μεγάλην ἐχούσης. καὶ ὁ
[9]	τυφλότητος· τοῦ δὲ πῖ μόνον	ἄπεστιν	ἡ δύναμις αὕτη· τὸ γὰρ
[9]	καὶ οἰστρῶδες, εἰς φιλίαν καὶ	πίστιν	οὐχ ὕβριν οὐδ´ ἀκολασίαν τελευτώσης.
[9]	ἐκ δέ μοι ἔγχος ἠίχθη	παλάμηφιν	ἐτώσιον, οὐδ´ ἔβαλόν μιν· αὐτὸς
[9]	συμβαίνει, τὴν Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς	ὄψιν	ἀφῖχθαι τοῦ Ὀδυσσέως· καὶ πρὸς
[9]	τὸ δὲ μὴ γοητείαν ἀλλὰ	τέρψιν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ Ὅτι τρία μέρη
[9]	τῷ Κάδμῳ βοηθεῖς ὁ Βοιώτιος,	ὅν	φασι τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι
[9]	Σοφοκλῆς, γενοῦ μετὰ τοῦ Ποσειδῶνος,	ὃν	αὐτὸς εἴωθας ἱστορεῖν ἡμῖν ἡττώμενον
[9]	πρὸς τὸν ἐλάχιστον ἔχει λόγον,	ὃν	ὁ τῶν Μουσῶν πρὸς τὸν
[9]	Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν βοῦν,	ὃν	οὐ δεύτερον οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ
[9]	ὁ Ἀγαμέμνων· εἰ μέν κεν	Μενέλαον	Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ, αὐτὸς ἔπειθ´ Ἑλένην
[9]	δ´ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον	Μενέλαον	οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι
[9]	ἔμ´ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον	Μενέλαον	συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι
[9]	Νάξῳ δ´ ὑπὸ τοῦ Διονύσου,	πρᾶον	δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον ὄντα
[9]	πρῶτον στίχον τῷ τῆς Ὀδυσσείας	ἰσοσύλλαβον	εἶναι καὶ πάλιν τῷ τελευταίῳ
[9]	μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν	θόρυβον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Τίς αἰτία, δι´
[9]	ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν	λόγον	ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε περὶ τῆς
[9]	Ἐρατὼ παροῦσα μετὰ πειθοῦς {ὡς}	λόγον	ἐχούσης καὶ καιρὸν ἐξαιρεῖ καὶ
[9]	δὴ Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ	λόγον	ἡμᾶς τῷ μύθῳ φοβοῦσιν, ἀλλὰ
[9]	μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον ἔχει	λόγον,	ὃν ὁ τῶν Μουσῶν πρὸς
[9]	τοῦ ἀρίστου, καὶ τὸ μὲν	λόγον	τὸ δὲ πάθος ἔστιν ὅτε
[9]	ἀκήκοα τοῦ τυράννου λεγόμενον τὸν	λόγον	τοῦτον· εἰκὸς δὲ καὶ καθ´
[9]	ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλεν	λόγον,	ὡς μὴ μόνον χάριν ἀλλὰ
[9]	κυριώτερον εἶναι τὸν τοῦ προκεκλημένου	λόγον,	ὥσπερ νόμον· ἐκεῖνος γὰρ ἐφ´
[9]	τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν ζητεῖν	ἄλογόν	ἐστιν· ἂν γὰρ ἔν τινι
[9]	Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ ὁ Δημοσθένης	ὑπόλογον	περὶ τούτου δέδωκεν· σὺ δ´
[9]	ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος· καὶ γὰρ	εὔλογον	ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ
[9]	τὸ τῶν ὑπορχημάτων γένος ἓν	ἔργον	ἀμφότεραι τὴν διὰ τῶν σχημάτων
[9]	φιλοσόφων οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων	ἔργον	ἐστὶ φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ
[9]	ἀποκτείνας συντελέσῃ τὸ τοῦ ἀγῶνος	ἔργον,	μὴ κτείνας δὲ μηδὲ λαβὼν
[9]	ᾠδῆς, πειθὼ πολιτικῆς καὶ κοινωνητικῆς	συνεργὸν	ἐπάγουσα παραμυθουμένην καὶ κηλοῦσαν ἡμῶν
[9]	ἑτέραν τῆς ἑτέρας· τὸ γὰρ	Πελασγὸν	ἵππον ἢ κύνα Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ
[9]	ὡς ἀληθῶς τιμὴν ἀπολώλεκε. Ταῦτα	σχεδόν,	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα τῶν
[9]	ὠνόμαζον. ὕστερον δὲ καὶ καθ´	Ἡσίοδον	ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων,
[9]	τετράδι μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι τὸν	θεὸν	ἱστοροῦσιν· τά τε δὴ πρῶτα
[9]	δὲ τὸ δικανικόν. ὧν μηδὲν	ἄθεον	μηδ´ ἄμουσον εἶναι μηδ´ ἄμοιρον
[9]	ἀφελείας ἔχωσι. καὶ ὅλως’ ἔφη	μεταθετέον	τὸ Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ζωγραφίας
[9]	ἢ περιττούς. ὅρκοις δ´ ἄνδρας	ἐξαπατητέον;	καὶ ὁ Γλαυκίας ἐγὼ μέν’
[9]	συνήθη δεκάδα τῶν ζητημάτων, οὐ	θαυμαστέον·	ἔδει γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις
[9]	καὶ παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς ὀκτὼ	μετοικιστέον,	ἄλλην ἄλλο κακίας καὶ ἀναρμοστίας
[9]	μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ μὲν	σπουδάζον	ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη καὶ
[9]	Δελφοί γε τὰς Μούσας οὕτως	ὠνόμαζον,	οὐκ ὀρθῶς ἑνὶ μαθήματι, μᾶλλον
[9]	καὶ χάριτας θεῶν ἃς Μούσας	ὠνόμαζον.	ὕστερον δὲ καὶ καθ´ Ἡσίοδον
[9]	ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ δὲ λοιπὰ	μεῖζον	{ἢ} φθεγγόμενος ἤδη πρὸς ἐκεῖνον
[9]	δεῦρο, ἄναξ, ἵν´ ἔπος καὶ	μῦθον	ἀκούσῃς ἡμέτερον· δάμασον δὲ μένος
[9]	διὰ τῶν ὀνομάτων· ὅπου δὲ	μῦθόν	τινα τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ
[9]	διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ ζητεῖν μὲν	ἀναγκαῖον	ἦν αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅπως
[9]	καὶ πάλιν τῷ τελευταίῳ τὸν	τελευταῖον	ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι.
[9]	μὲν οἷ´ ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν	πεδίον	πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´
[9]	μηδὲν εἶναι τὸ διακόψαι τὸ	ἀσπίδιον	καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος,
[9]	τῷ Μενελάῳ τῆς μάχης τὸ	βραβεῖον	ἀπέδωκεν εἰπών νίκη μὲν δὴ
[9]	καὶ ὅλως’ ἔφη μεταθετέον τὸ	Σιμωνίδειον	ἀπὸ τῆς ζωγραφίας ἐπὶ τὴν
[9]	ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί παθὼν τὸ	Μουσεῖον	ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν Διονύσιος ὁ Μελιτεύς
[9]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ	ΒΙΒΛΙΟΝ	ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν,
[9]	ἀλλ´ ἕως μέλλομεν ἐνδύεσθαι τὸ	κανθήλιον,	εἴ τι κήδει Πλάτωνος, δίδαξον
[9]	μὴ βάλοι μηδ´ ἀποκτείνειε τὸν	πολέμιον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΔ Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ
[9]	καὶ γὰρ παθεῖν τι τὸν	Μόμμιόν	φασι καὶ δακρῦσαι καὶ πάντας
[9]	καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ	ἐναρμόνιον·	οὐδ´ οἱ τὰ διαστήματα παρέχοντες
[9]	ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν	ἐναρμόνιον	τοῦ κόσμου περιφοράν, ἐνταῦθά τε
[9]	δὲ Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις οὐκ	ἄξιον	δήπου συγκαταριθμεῖν, ᾧ καὶ τεθνειῶτι
[9]	προσήκειν. Καὶ ὁ Ἀμμώνιος οὐκ	ἄξιον’	ἔφη σοι νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη,
[9]	δυεῖν ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός,	οἷόν	ἐστι τὸ ἄλφα· τουτὶ γὰρ
[9]	δὲ πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις	οἷον	ἠχὼ τῆς μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη
[9]	οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ φυλάττεσθαι.	οἷον	Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆς
[9]	μὲν δὴ φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου.	γελοῖον	γάρ, εἰ τὸν μὲν Ποδῆν
[9]	χωλὸς ἦν ὁ Φίλιππος, οὐχ	ὅμοιον‘	εἶπεν ὁ Μάξιμος· οὐδὲ γὰρ
[9]	Πίνδαρός φησιν, καὶ τοὺς ἰατροὺς	Ἀσκληπιὸν	ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα καὶ Ἀπόλλωνι
[9]	προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν υἱὸν ἔτι	παιδάριον	ὄντα τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς
[9]	στοιχείων, ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ;	τεκμήριον	δὲ ποιοῦμαι τὸ μὴ κατὰ
[9]	τούτου πυραμοῦντες ἐπήγοντο τοῖς παισὶ	νικητήριον	ὀρχήσεως· ἀπεδείχθη δὲ κριτὴς μετὰ
[9]	λαβὼν οὐ δικαίως ἀπῄτει τὸ	νικητήριον.	οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν, εἰ δεῖ
[9]	αὐτῶν δύναμιν οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´	ὀλέθριον	οὖσαν ἀλλὰ ταῖς ἐντεῦθεν ἀπιούσαις
[9]	συλλαβὰς ὀνομάτων ποιεῖν, ὥσπερ τοῦ	αὔριον‘	καὶ τοῦ αὐλεῖν‘ καὶ τοῦ
[9]	ἡ τοῦ λόγου περὶ τὸ	κύριον	ὀρθότης, νενέμηνται δὲ σύντρεις τῶν
[9]	γῆν, τὸν οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς	πλησίον·	ὃ δὴ τάξει μέν τινι
[9]	Ἀμμώνιος ἔφη τὴν ἐν ἡμῖν	ἀκούσιον	αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον· ἡ δ´
[9]	δέ μοι ἔγχος ἠίχθη παλάμηφιν	ἐτώσιον,	οὐδ´ ἔβαλόν μιν· αὐτὸς γὰρ
[9]	βίῳ μηδέποτε πιόντος οἶνον. οὐκ	αἴτιον’	ἔφην ἐγώ τοῦτο τούτων, ἀλλ´
[9]	δεῖσθαι, μίαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν	αἴτιον	φύσιν· ὅπου δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι
[9]	μετασχόντας· τῷ δ´ Ἀμμωνίῳ συνέβαινε	τοὐναντίον·	ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων
[9]	διώκων, τὸν μὲν οἷ´ ἀνὰ	Δώτιον	ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ
[9]	Λογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου, τὸν	υἱὸν	ἐπὶ ξένης τεθνάναι, καὶ τὸ
[9]	ὡς δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν	υἱὸν	ἔτι παιδάριον ὄντα τὸν Φίλιππον,
[9]	λόγῳ μᾶλλον εἴτε τῷ πάθει	προσῆκον	εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ
[9]	ἐν δὲ τῷ φιλοσόφῳ τὸ	λογικὸν	καὶ τὸ ἠθικὸν καὶ τὸ
[9]	τὸν θάνατον οὐδὲ νίκην ἀλλ´	ἄδικον	εὐτυχίαν τοῦ βάλλοντος. ἀλλ´ ὁ
[9]	φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν καὶ τὸ	ἠθικὸν	καὶ τὸ φυσικόν, ἐν δὲ
[9]	τὸ μέν ἐστι πολιτικὸν καὶ	βασιλικόν,	ἐφ´ ᾧ τὴν Καλλιόπην τετάχθαι
[9]	πεσόντος. ὅθεν ἔμοιγε δοκεῖ μηδ´	ἀντινομικὸν	γεγονέναι τὸ ζήτημα, ταῖς δευτέραις
[9]	τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ τὸ	δικανικόν.	ὧν μηδὲν ἄθεον μηδ´ ἄμουσον
[9]	καιρὸν ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι τὸ	μανικὸν	τῆς ἡδονῆς καὶ οἰστρῶδες, εἰς
[9]	λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμαθές ἐστι καὶ	ἄγροικον	ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις ἀνδράσιν.
[9]	ἐπαίνους· ἥ τε Πολύμνια τὸ	ἱστορικόν·	ἔστι γὰρ μνήμη πολλῶν· ἐνιαχοῦ
[9]	Ἀνάγκης· ἄμουσον γὰρ ἡ Ἀνάγκη	μουσικὸν	δ´ ἡ Πειθώ, καὶ Μούσαις
[9]	γεωμέτρην γραμματικῷ προτεῖναι καὶ ῥητορικῷ	μουσικόν,	εἶτ´ ἔμπαλιν ἀναστρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις.
[9]	καὶ τὸ ἠθικὸν καὶ τὸ	φυσικόν,	ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ
[9]	ἡδίους ἐποίησεν, μόνον δὲ τὸν	γραμματικὸν	Ὕλαν ὁ ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν
[9]	γένη, τὸ διάτονον καὶ τὸ	χρωματικὸν	καὶ τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ
[9]	ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα	μιμητικόν	ἐστι μορφῆς καὶ ἰδέας, καὶ
[9]	δὲ τρίτον, ἡ δεῖξις, οὐ	μιμητικόν	ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτικὸν ἀληθῶς τῶν
[9]	ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ Θάλεια	κοινωνητικὸν	ποιεῖ καὶ συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου
[9]	πᾶς ἄν τις ἀποδοίη τὸ	θεωρητικὸν	τῆς περὶ φύσιν ἀληθείας, οὔτε
[9]	τοῦ λόγου τὸ μέν ἐστι	πολιτικὸν	καὶ βασιλικόν, ἐφ´ ᾧ τὴν
[9]	πάλιν ἡ φορὰ πάθους τινὸς	ἐμφαντικὸν	ἢ πράξεως ἢ δυνάμεως· ταῖς
[9]	ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ	συμποτικὸν	ἐξ ἀπανθρώπου καὶ θηριώδους, διὸ
[9]	ἄλλων ἥ τε Κλειὼ τὸ	ἐγκωμιαστικὸν	προσάγεται· κλέα‘ γὰρ ἐκάλουν τοὺς
[9]	ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ	ἐγκωμιαστικὸν	πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον δὲ
[9]	γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον δὲ τὸ	συμβουλευτικὸν	ἔσχατον δὲ τὸ δικανικόν. ὧν
[9]	δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ	δηλωτικὸν	ἀληθῶς τῶν ὑποκειμένων· ὡς γὰρ
[9]	ἔγχος ἠίχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ´	ἔβαλόν	μιν· αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν
[9]	τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι στρατείας τὸν	διδάσκαλον	τῆς θυγατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα βιβλίου
[9]	ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν	ἀντίπαλον	εἶναι. διὸ πρῶτον μὲν ἡ
[9]	κόσμου περιφοράν, ἐνταῦθά τε τὸν	αὐτάγγελον	τῶν ἐν Ἅιδου Πάμφυλον γένος
[9]	ἀλλ´ ἀφείς, ὦ μακάριε, τὸν	δυστράπελον	Αἴαντα καὶ δυσώνυμον, ὥς φησι
[9]	ἴση τοῖς αὑτῆς μέρεσι γινομένη,	δῆλόν	ἐστι· τούτων τοίνυν ἡ μὲν
[9]	οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέι δουρί’	δῆλόν	ἐστιν, ὅτι τὴν ἀριστερὰν πατάξαι
[9]	ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων‘	ἄδηλον	εἴτε παίζων ἐφύβρισεν εἴτ´ ἄκων
[9]	παυσάμενος, ἀλλὰ πανταχόσε φοιτῶν ἀν´	ὅμιλον‘	εἴ που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα,
[9]	αὐτὸν δ´ ἐν μέσσῳ καὶ	ἀρηίφιλον	Μενέλαον οἴους ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ
[9]	αὐτὰρ ἔμ´ ἐν μέσσῳ καὶ	ἀρηίφιλον	Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´ Ἑλένῃ καὶ
[9]	συγκατορθοῦν, αἱ δὲ λοιπαὶ τὸ	μεταβάλλον	ἐφ´ ἡδονὴν καὶ παιδιὰν ὑπ´
[9]	τὼ χεῖρε καὶ τὼ πόδε,	μᾶλλον	δ´ ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις
[9]	ὠνόμαζον, οὐκ ὀρθῶς ἑνὶ μαθήματι,	μᾶλλον	δὲ μορίῳ μαθήματος ἑνὸς τοῦ
[9]	ἡδονῆς εἶδος, εἴτε τῷ λόγῳ	μᾶλλον	εἴτε τῷ πάθει προσῆκον εἴτε
[9]	δὲ καὶ καθ´ Ἡσίοδον ἤδη	μᾶλλον	ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς
[9]	ἀλλὰ τί ταῦτα ταῖς Μούσαις	μᾶλλον	ἢ τοῖς ἄλλοις θεοῖς προσῆκεν,
[9]	εἴ τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι	μᾶλλον	ἢ τῷ τοῦ Διονύσου. Λαμπρίας
[9]	Πειθώ, καὶ Μούσαις φιλοδαμοῦσα πολὺ	μᾶλλον	οἶμαι τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος στυγέει
[9]	ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ	μᾶλλον	τοῦ Αἰνείου φερομένου περιεχομένην ἐκεῖνόν
[9]	καὶ τίμιός ἐστιν ἀνθρώποις‘ δὲ	μᾶλλον,	ὡς τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας
[9]	καὶ τὼ πόδε, μᾶλλον δ´	ὅλον	ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις ἕλκειν τὸ
[9]	Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο	καμπύλον	μέλος διώκων, τὸν μὲν οἷ´
[9]	τὸν αὐτάγγελον τῶν ἐν Ἅιδου	Πάμφυλον	γένος Ἁρμονίου πατρὸς Ἦρα δ´
[9]	δὴ πρῶτα καὶ Φοινίκεια διὰ	Κάδμον	ὀνομασθέντα τετράκις ἡ τετρὰς γενομένη
[9]	ἀμείψω. καὶ γὰρ αὕτη {καὶ}	πάνδημόν	τινα ποιητικὴν προσεταιρισαμένη τῆς δ´
[9]	πρόσθες αὐτοῖς ἔτι τοσοῦτον, τὸν	ἀριθμὸν	ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων κύβων
[9]	καὶ ἑπτά, ταὐτῷ τὸν μέσον	ἀριθμὸν	ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν
[9]	ὀρχήσει καὶ ᾠδῇ καὶ χορείᾳ	ῥυθμὸν	ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ
[9]	ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι, καὶ τὸν	Μάξιμον,	ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπιδεικνύναι. Πρῶτον
[9]	στρέφοισαν {ἕτερον} κάρα πάντ´ {ἐπ´	οἶμον‘	καὶ τὰ ἑξῆς μόνον οὐ
[9]	οὕτως ἐνταῦθα τὴν ἀπροφάσιστον καὶ	γνώριμον	τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ
[9]	ἀντινομίαις οἱ δικασταὶ τῷ μηδὲν	ἀμφισβητήσιμον	ἔχοντι προστίθενται, τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες,
[9]	τετάχθαι φησὶν ὁ Ἡσίοδος· τὸ	φιλότιμον	δ´ ἡ Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν
[9]	τὸν τοῦ προκεκλημένου λόγον, ὥσπερ	νόμον·	ἐκεῖνος γὰρ ἐφ´ οἷς διαγωνιοῦνται
[9]	Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος δενδρέων	νομὸν	πολυγαθὴς αὐξάνων, ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας‘
[9]	πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ	ἄθεσμον	ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐπῶν ἐκείνων
[9]	δάμασον δὲ μένος καὶ ἀτειρέα	θυμόν.	ἔτι δ´ ἀνώμαλος ὢν ὑπ´
[9]	μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα καὶ	δυσώνυμον,	ὥς φησι Σοφοκλῆς, γενοῦ μετὰ
[9]	τὸ σῶμα‘ δεύτερον, εἰς τὸν	οὐρανὸν	αὐτῆς ἀνακομισθείσης, καὶ τὴν Ἀθηνᾶν
[9]	τὰ πράγματα, τὴν γῆν, τὸν	οὐρανόν,	αὐτοὺς τοὺς πλησίον· ὃ δὴ
[9]	καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν	οὐρανὸν	ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ τῶν πολλῶν
[9]	ἑλικοβλέφαρόν τ´ Ἀφροδίτην Ἥρην τε	χρυσοστέφανον	καλήν τε Διώνην‘ καὶ Ἕλληνος
[9]	Διόνυσος δενδρέων νομὸν πολυγαθὴς αὐξάνων,	ἁγνὸν	φέγγος ὀπώρας‘ ὡς Πίνδαρός φησιν,
[9]	καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν μὴ	δυνάμενον.	αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται
[9]	πόρρωθεν ἀκοντίσας μὴ προσδοκήσαντα μηδὲ	φυλαξάμενον,	τοῦ δ´ ἀπειπαμένου καὶ δραπετεύσαντος
[9]	ἐπῄνεσεν ὡς τῷ καιρῷ πρεπόντως	ἁρμοσάμενον·	ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλεν
[9]	παιδιὰν ὑπ´ ἀσθενείας μὴ περιορᾶν	ἀνιέμενον	ἀκολάστως καὶ θηριωδῶς, ἀλλ´ ὀρχήσει
[9]	κατὰ Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ τυράννου	λεγόμενον	τὸν λόγον τοῦτον· εἰκὸς δὲ
[9]	θαυμάζω, πῶς ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ	λεγόμενον	ὑπὸ Δελφῶν. λέγουσι γὰρ οὐ
[9]	ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς	δεόμενον	πραγματείας, μηδὲ τὴν γλῶτταν παρακαλοῦντα
[9]	δὲ ταῦτα τὸν μὲν Ἑρμείαν	βουλόμενόν	τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν·
[9]	ὡς εἰκῆ’ καὶ κατὰ τύχην	γινόμενον;	ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν
[9]	τάξει μέν τινι καὶ ἀριθμῷ	γινόμενον	ἔοικεν τοῖς ἐν ποιητικῇ κυρίοις
[9]	ἐστι πῖ τὸ δὲ κάππα	δασυνόμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν
[9]	κατὰ χώραν ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης	ἐκπεμπόμενον·	ᾗ καὶ τὰ νήπια ταύτην
[9]	ἀλλ´ εἰκὸς’ τοῦ λόγου καὶ	πλαττόμενον,	ἢ πρὸς τὸν κλῆρον ὡς
[9]	ἰῶτα δεύτερον οὔτε τοῦ υ	ταττόμενον	ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ´ ὁμοπαθεῖν ὥστε
[9]	ἀεί· ἐκείνων δ´ ὁποτέρου βούλῃ	προταττόμενον	ἀκολουθοῦντι καὶ συμφωνοῦντι χρῆσθαι καὶ
[9]	πατρὸς Ἦρα δ´ αὐτὸν ὀνομάζειν,	αἰνιττόμενον	ὅτι γεννῶνται μὲν αἱ ψυχαὶ
[9]	τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἴληχε καὶ	κεχαρισμένον·	ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον ἢ
[9]	ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ	κεραννύμενον	εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐκδέχεσθαι καὶ
[9]	τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ	προσαναχρωννύμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί αἰνίττεται ὁ περὶ
[9]	ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν ἀποσιωπῶντα καὶ	βαρυθυμούμενον	(οὐ πάνυ γὰρ εὐημέρησεν ἐν
[9]	ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ τὸ	πλανώμενον	ὥσπερ ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς
[9]	θεοὶ ἄλλοι, ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος	πεπρωμένον	ἐστίν· ᾔδει γὰρ ἐπὶ τούτοις
[9]	ὃν αὐτὸς εἴωθας ἱστορεῖν ἡμῖν	ἡττώμενον	πολλάκις, ἐνταῦθα μὲν ὑπ´ Ἀθηνᾶς
[9]	τὴν νοητὴν φύσιν ἅρμα καλεῖν	πτηνὸν	διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου
[9]	μεῖζον {ἢ} φθεγγόμενος ἤδη πρὸς	ἐκεῖνον	ἐπέραινεν ἀλλ´ ἴθι δεῦρο, ἄναξ,
[9]	μᾶλλον τοῦ Αἰνείου φερομένου περιεχομένην	ἐκεῖνόν	τε τρῶσαι καὶ αὐτὴν τρωθεῖσαν
[9]	ἅπαντι τῷ βίῳ μηδέποτε πιόντος	οἶνον.	οὐκ αἴτιον’ ἔφην ἐγώ τοῦτο
[9]	εἴτε τῷ πάθει προσῆκον εἴτε	κοινὸν	ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ λοιπαὶ δύο,
[9]	οὕτως ἓν μέν ἐστι καὶ	κοινὸν	ἡ τοῦ λόγου περὶ τὸ
[9]	καὶ τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος	ὄνον	γενέσθαι κρεῖττον ἢ τοὺς χείρονας
[9]	αὐτὰ τυφλότητος· τοῦ δὲ πῖ	μόνον	ἄπεστιν ἡ δύναμις αὕτη· τὸ
[9]	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους ἐποίησεν,	μόνον	δὲ τὸν γραμματικὸν Ὕλαν ὁ
[9]	{ἐπ´ οἶμον‘ καὶ τὰ ἑξῆς	μόνον	οὐ λειόθεν τὴν ἐν ὀρχήσει
[9]	εὐκαιρίας ἐνέβαλεν λόγον, ὡς μὴ	μόνον	χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν
[9]	Θορυβηθεὶς οὖν ὁ Λαμπρίας, εἶτα	χρόνον	οὐ πολὺν ἐπισχὼν ἔφη πολλαχοῦ
[9]	δ´ αὖ φωνάεντα {ἐν} τῷ	δίχρονον,	ταῦτα δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι
[9]	λέγουσι τὰ μελῳδούμενα γένη, τὸ	διάτονον	καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ τὸ
[9]	τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ	δεῖπνον	ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν
[9]	ὑπ´ Ἀλεξάνδρου μήλοις βαλλόμενος παρὰ	δεῖπνον	ἐπαναστὰς καὶ εἰπών βεβλήσεταί τις
[9]	μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς μονομαχήσασι	δεῖπνον	κατήγγειλεν, βουλόμενος, ὥς φασιν, εἴ
[9]	ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν μετὰ τὸ	δεῖπνον,	ὡς δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν
[9]	πρῶτα τῶν Ἔργων οὐκ ἄρα	μοῦνον	ἔην Ἐρίδων γένος‘ ἐπῄνεσεν ὡς
[9]	κανθήλιον, εἴ τι κήδει Πλάτωνος,	δίδαξον	ἡμᾶς, ᾧτινι λόγῳ τὴν τοῦ
[9]	ἀνοήτων κρατεῖ θεάτρων, ὥσπερ τύραννος	ὑπήκοον	ἑαυτῇ πεποιημένη μουσικὴν ὀλίγου τὴν
[9]	δήπου συγκαταριθμεῖν, ᾧ καὶ τεθνειῶτι	νόον	πόρε Περσεφόνεια οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ
[9]	ἔφη ταύτην; ἐγώ σοι φράσω’	εἶπον	ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων· διὸ
[9]	λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘ καὶ τὴν	ἰσόρροπον	μάχην ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχεν‘
[9]	ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα μὲν καλέουσι	τρόπον.	ἀλλ´ οὐδὲν οὕτως τὸ νῦν
[9]	καὶ τὰ ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν	τρόπον	τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως. Καὶ ὁ
[9]	τῶν Μοιρῶν ὀνόμασιν τὴν μὲν	Ἄτροπον	τὴν δὲ Κλωθὼ τὴν δὲ
[9]	δὲ τὸν περὶ γῆν εἴληχε	τόπον.	αἱ μὲν οὖν ὀκτὼ περιόδοις
[9]	τὸν μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης	τόπον	ἐπισκοποῦσα καὶ περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς,
[9]	τῆς ἑτέρας· τὸ γὰρ Πελασγὸν	ἵππον	ἢ κύνα Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος
[9]	υἱὸν ἔτι παιδάριον ὄντα τὸν	Φίλιππον,	ἐπιβαλὼν εὐθύς τὸν παῖδά μοι
[9]	λόγου δεόμεθα πάντες εὐρυεδοῦς ὅσοι	καρπὸν	αἰνύμεθα χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν μίαν
[9]	τῆς μουσικῆς αὐτῶν δύναμιν οὐκ	ἀπάνθρωπον	οὐδ´ ὀλέθριον οὖσαν ἀλλὰ ταῖς
[9]	ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα‘ κατὰ	Πίνδαρον.	Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ Ἀμμωνίου τὰ
[9]	τὰ τοιαῦτα. καὶ Θέμιν αἰδοίην	ἑλικοβλέφαρόν	τ´ Ἀφροδίτην Ἥρην τε χρυσοστέφανον
[9]	ἀν´ ὅμιλον‘ εἴ που ἐσαθρήσειεν	Ἀλέξανδρον	θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ
[9]	ἄλλος· ἦ τ´ ἐφάμην τίσασθαι	Ἀλέξανδρον	κακότητος, νῦν δέ μοι ἐν
[9]	κτήματα πάντα. εἰ δέ κ´	Ἀλέξανδρον	κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος, κτήμαθ´ ἑλὼν
[9]	μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ τὸν	Ἀλέξανδρον,	ὅπως ἀποκτείνας συντελέσῃ τὸ τοῦ
[9]	σχηματίζουσιν, ὡς Εὐριπίδης ὁ πετόμενος	ἱερὸν	ἀνὰ Διὸς αἰθέρα γοργοφόνος, καὶ
[9]	τὰν δ´ ἐπ´ αὐχένι στρέφοισαν	{ἕτερον}	κάρα πάντ´ {ἐπ´ οἶμον‘ καὶ
[9]	ἵν´ ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς	ἡμέτερον·	δάμασον δὲ μένος καὶ ἀτειρέα
[9]	τῶν παίδων. ὀρχουμένων δὲ πολλῶν	προθυμότερον	ἢ μουσικώτερον, δύο τοὺς εὐδοκίμους
[9]	τοιοῦτοι στοχασμοὶ διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων,	πότερον	ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφότες ἢ
[9]	τῆς οὐσίας ῥεούσης. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΒ	Πότερόν	ἐστι πιθανώτερον τὸ ἀρτίους εἶναι
[9]	τοὺς χείρονας ὁρᾶν ἑαυτοῦ ζῶντας	ἐπιφανέστερον.	καὶ ὁ Σῶσπις γελάσας ἀλλ´
[9]	μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται, τὸν	ἀσαφέστερον	ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα τὴν ἀπροφάσιστον
[9]	καὶ ἀγαθοῖς ὑπὸ κακῶν, ὡς	ὕστερον	Ἀχιλλεὺς ἀπέθανεν τοξευθεὶς ὑπὸ Πάριδος·
[9]	χάριτας θεῶν ἃς Μούσας ὠνόμαζον.	ὕστερον	δὲ καὶ καθ´ Ἡσίοδον ἤδη
[9]	τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν	δεύτερον	δὲ τὸ συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ
[9]	αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ σῶμα‘	δεύτερον,	εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης,
[9]	καλεῖν τὸν βοῦν, ὃν οὐ	δεύτερον	οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ
[9]	τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα	δεύτερον	οὔτε τοῦ υ ταττόμενον ἐθέλειν
[9]	Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη	κυριώτερον	εἶναι τὸν τοῦ προκεκλημένου λόγον,
[9]	ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ	μουσικώτερον,	δύο τοὺς εὐδοκίμους καὶ βουλομένους
[9]	εἰ δὲ μή τι σὺ	χρησιμώτερον	ἔχεις, ἐγώ μοι δοκῶ προβαλεῖν
[9]	ῥεούσης. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΒ Πότερόν ἐστι	πιθανώτερον	τὸ ἀρτίους εἶναι τοὺς σύμπαντας
[9]	τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ τὸν	κλῆρον	ἐλθεῖν. Ταῦτα τοὺς ἄλλους ἅπαντας
[9]	καὶ πλαττόμενον, ἢ πρὸς τὸν	κλῆρον	ὡς εἰκῆ’ καὶ κατὰ τύχην
[9]	γὰρ ἄνθρωποι θεῶν χατέουσι‘ καθ´	Ὅμηρον,	οὐ πάντες δὲ πάντων. ἀλλ´
[9]	πειθοῦς {ὡς} λόγον ἐχούσης καὶ	καιρὸν	ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι τὸ μανικὸν
[9]	ἄθεον μηδ´ ἄμουσον εἶναι μηδ´	ἄμοιρον	ἀρχῆς κρείττονος καὶ ἡγεμονίας ἀξιοῦντες,
[9]	διὰ τὸ μὴ τεθάφθαι τὸν	νεκρὸν	ὥσπερ ἐν μεθορίοις πλανᾶται· τὴν
[9]	λέγειν τὸ δοκοῦν ἕκαστον, ἐγὼ	μικρὸν	διασιωπήσας ἔφην ὅτι καὶ Πλάτων
[9]	ὁμολογίας γεγενημένας· διὸ καὶ μετὰ	μικρὸν	ὁ Ἕκτωρ φησίν ὅρκια μὲν
[9]	Μούσας οὐκ ἐποίησαν ἀλλ´ οὔσας	ἀνεῦρον.	ὥσπερ οὖν τὰ ἐννέα διαίρεσιν
[9]	που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν	ἄκυρον	εἶναι καὶ ἀτελῆ τὴν νίκην,
[9]	ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ ῥῶσαι νῦν	ἐλαφρὸν	ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα
[9]	ἔπος καὶ μῦθον ἀκούσῃς ἡμέτερον·	δάμασον	δὲ μένος καὶ ἀτειρέα θυμόν.
[9]	ὀκτὼ καὶ ἑπτά, ταὐτῷ τὸν	μέσον	ἀριθμὸν ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε.
[9]	συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις διπλασιάζει τὸν	μέσον	εἰκότως, ἐπεὶ καὶ τὰ ἡμίφωνα
[9]	μὲν τριὰς ὡς ἀρχὴν καὶ	μέσον	ἔχουσα καὶ τέλος, ἡ δ´
[9]	Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ τιθεὶς εἰς	μέσον	πᾶσι τὴν πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ
[9]	ἐπισκοποῦσα καὶ περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς,	ὅσον	αἰσθάνεσθαι καὶ δέχεσθαι πέφυκε χαρίτων
[9]	θεάτρῳ προτείνας ἔρρ´ ἐκ νήσου	θᾶσσον,	ἐλέγχιστε ζωόντων‘ ἄδηλον εἴτε παίζων
[9]	προσαγορεύων καὶ καλῶν θυγατέρας Ἀνάγκης·	ἄμουσον	γὰρ ἡ Ἀνάγκη μουσικὸν δ´
[9]	δικανικόν. ὧν μηδὲν ἄθεον μηδ´	ἄμουσον	εἶναι μηδ´ ἄμοιρον ἀρχῆς κρείττονος
[9]	φράσειας; οἶμαι δέ σε πεφροντικέναι	φιλόμουσον	οὕτω καὶ πολύμουσον ὄντα. τί
[9]	σε πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω καὶ	πολύμουσον	ὄντα. τί δὲ τοῦτο σοφόν;
[9]	ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται πανταχόθεν εἰς	τὸν	ἀέρα κἀκεῖθεν αὖθις ἐπὶ τὰς
[9]	ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ	τὸν	Ἀλέξανδρον, ὅπως ἀποκτείνας συντελέσῃ τὸ
[9]	ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα	τὸν	ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον μὲν
[9]	καὶ πρόσθες αὐτοῖς ἔτι τοσοῦτον,	τὸν	ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων
[9]	τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται,	τὸν	ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα τὴν
[9]	τοῦ κόσμου περιφοράν, ἐνταῦθά τε	τὸν	αὐτάγγελον τῶν ἐν Ἅιδου Πάμφυλον
[9]	τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται,	τὸν	Ἀχιλλέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ
[9]	διὰ τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν	τὸν	βοῦν, ὃν οὐ δεύτερον οὐδὲ
[9]	ἅπαντας ἡδίους ἐποίησεν, μόνον δὲ	τὸν	γραμματικὸν Ὕλαν ὁ ῥήτωρ Σῶσπις
[9]	ἀπὸ τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι στρατείας	τὸν	διδάσκαλον τῆς θυγατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα
[9]	ὕβρις· ἀλλ´ ἀφείς, ὦ μακάριε,	τὸν	δυστράπελον Αἴαντα καὶ δυσώνυμον, ὥς
[9]	δ´ ἄκρων ὁ μέγιστος πρὸς	τὸν	ἐλάχιστον ἔχει λόγον, ὃν ὁ
[9]	Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι	τὸν	Ἐράτωνα πρὸς τὴν λύραν· ᾄσαντος
[9]	ἄνω διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον	τὸν	ἦχον, ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ καὶ
[9]	οἶμαι φαίημεν Ἀχιλλέως ἧτταν γεγονέναι	τὸν	θάνατον οὐδὲ νίκην ἀλλ´ ἄδικον
[9]	καὶ τετράδι μηνὸς ἱσταμένου γενέσθαι	τὸν	θεὸν ἱστοροῦσιν· τά τε δὴ
[9]	ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως	τὸν	θόρυβον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Τίς αἰτία,
[9]	ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ	τὸν	κλῆρον ἐλθεῖν. Ταῦτα τοὺς ἄλλους
[9]	λόγου καὶ πλαττόμενον, ἢ πρὸς	τὸν	κλῆρον ὡς εἰκῆ’ καὶ κατὰ
[9]	παίζων ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς, ἐπεὶ	τὸν	λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε περὶ
[9]	Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ τυράννου λεγόμενον	τὸν	λόγον τοῦτον· εἰκὸς δὲ καὶ
[9]	ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι, καὶ	τὸν	Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπιδεικνύναι.
[9]	ὁ Διομήδης. Μετὰ δὲ ταῦτα	τὸν	μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν τι προβαλεῖν
[9]	ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος διώκων,	τὸν	μὲν οἷ´ ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν
[9]	ἀρηιφίλου Μενελάου. γελοῖον γάρ, εἰ	τὸν	μὲν Ποδῆν ἐνίκησεν πόρρωθεν ἀκοντίσας
[9]	καὶ ὀκτὼ καὶ ἑπτά, ταὐτῷ	τὸν	μέσον ἀριθμὸν ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι
[9]	προσκεκλήρωται· συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις διπλασιάζει	τὸν	μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ τὰ
[9]	καὶ διασῴζουσιν ἁρμονίαν· μία δὲ	τὸν	μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης τόπον
[9]	ὄλοντο· καὶ γὰρ παθεῖν τι	τὸν	Μόμμιόν φασι καὶ δακρῦσαι καὶ
[9]	Ἅιδου διὰ τὸ μὴ τεθάφθαι	τὸν	νεκρὸν ὥσπερ ἐν μεθορίοις πλανᾶται·
[9]	ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων· διὸ	τὸν	νοῦν ἤδη προσεχέτωσαν. ὁ γὰρ
[9]	δεικτικῶς χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα καὶ	τὸν	Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν καὶ
[9]	προέσθαι τὸ σῶμα‘ δεύτερον, εἰς	τὸν	οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισθείσης, καὶ τὴν
[9]	δηλοῦσι τὰ πράγματα, τὴν γῆν,	τὸν	οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον· ὃ
[9]	Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν καὶ	τὸν	οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ τῶν
[9]	ὄντα τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς	τὸν	παῖδά μοι τόνδ´ ἀξίως Ἡρακλέους
[9]	ταῖς ὀκτὼ σφαίραις, μία δὲ	τὸν	περὶ γῆν εἴληχε τόπον. αἱ
[9]	ἐπισχὼν ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν	τὸν	Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ τῶν ὀνομάτων·
[9]	Ὀδυσσέως· καὶ πρὸς τοῦτο παίζειν	τὸν	Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον.
[9]	λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ	τὸν	Πλάτωνα φύσιν λέοντος, αὑτῷ δὲ
[9]	εἰ μὴ βάλοι μηδ´ ἀποκτείνειε	τὸν	πολέμιον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΔ Περὶ τοῦ
[9]	ἔφη, καὶ τὸ τῆς Ἰλιάδος	τὸν	πρῶτον στίχον τῷ τῆς Ὀδυσσείας
[9]	εἶναι καὶ πάλιν τῷ τελευταίῳ	τὸν	τελευταῖον ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως
[9]	ὃν ὁ τῶν Μουσῶν πρὸς	τὸν	τοῦ Ἀπόλλωνος· ἡ γὰρ ἐννεὰς
[9]	οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον εἶναι	τὸν	τοῦ προκεκλημένου λόγον, ὥσπερ νόμον·
[9]	δὲ Λογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου,	τὸν	υἱὸν ἐπὶ ξένης τεθνάναι, καὶ
[9]	δεῖπνον, ὡς δὲ προσέπεμψεν αὐτῷ	τὸν	υἱὸν ἔτι παιδάριον ὄντα τὸν
[9]	πάντων, Μενέφυλος ὁ Περιπατητικὸς προσαγορεύσας	τὸν	Ὕλαν ὁρᾷς‘ εἶπεν ὡς οὐκ
[9]	τὸν υἱὸν ἔτι παιδάριον ὄντα	τὸν	Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς τὸν παῖδά
[9]	τὸ βέλτιστον αὐτῆς ἀπαρέκτρεπτον καὶ	ἀπαράβατον	οὐ τῷ {μὲν} ἀδυνάτῳ τῷ
[9]	ἀνὰ Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται	θάνατον	κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´ ἐλάφῳ τὰν
[9]	φαίημεν Ἀχιλλέως ἧτταν γεγονέναι τὸν	θάνατον	οὐδὲ νίκην ἀλλ´ ἄδικον εὐτυχίαν
[9]	δι´ Ἀγαμέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι	θάνατον	οὐχὶ ἧτταν τοῦ κρατηθέντος. ἔπειτ´
[9]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ	ΕΝΑΤΟΝ.	Τὸ ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν, ὦ
[9]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ	ἔνατον	τῶν Συμποσιακῶν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων,
[9]	οὐδὲ μετέθηκεν ἀλλὰ προσέθηκεν τὸ	κυριώτατον,	ἐν τῷ κτεῖναι τὸ νικῆσαι
[9]	λέγουσιν δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικὸν	ἔσχατον	δὲ τὸ δικανικόν. ὧν μηδὲν
[9]	ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ	ἀπροαίρετον·	ἡ δ´ ἐν θεοῖς ἀνάγκη
[9]	οἶμαι τῆς Ἐμπεδοκλέους Χάριτος στυγέει	δύστλητον	Ἀνάγκην‘ πάνυ μὲν οὖν’ ὁ
[9]	ἔμεινεν ὁ ἀγὼν καὶ πέρας	ἀναμφισβήτητον	οὐκ εἶχεν μηδετέρου πεσόντος. ὅθεν
[9]	ὅτε παρ´ Ἀλφεῷ σύτο δέμας	ἀκέντητον	ἐν δρόμοισι παρέχων, καὶ Ὅμηρος
[9]	Διονύσου, πρᾶον δὲ πανταχοῦ καὶ	ἀμήνιτον	ὄντα περὶ τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα
[9]	τοῖς εἴδεσιν ἐπιμένωσι. τὸ δὲ	τρίτον,	ἡ δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν,
[9]	βοῦν, ὃν οὐ δεύτερον οὐδὲ	τρίτον,	ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον τίθεσθαι
[9]	ἔμφυτον ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ´	ἐπείσακτον	δόξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου, καὶ
[9]	τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα δρᾶν	ἀλλόκοτον	νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ
[9]	ἐφ´ ἡμῖν ἀποδιδούς (ἀρετὴ γὰρ	ἀδέσποτον	καὶ κακία) τὸ δ´ εὖ
[9]	βελτίστοις ὡς τὸ βέλτιστον αὐτῆς	ἀπαρέκτρεπτον	καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ {μὲν}
[9]	εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ´ ἀνελεῖν τὸ	ὕποπτον,	εἰσελθὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς αὐτὸν
[9]	σχῆμα καὶ δεῖξις· καὶ τί	ἕκαστον	αὐτῶν, καὶ τίνα κοινὰ ποιητικῆς
[9]	ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν τὸ δοκοῦν	ἕκαστον,	ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι
[9]	δὲ σύντρεις τῶν τριῶν γενῶν	ἕκαστον,	εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς ἑκάστη
[9]	δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν	ἕκαστον,	ὑποδεδήλωκεν, τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν
[9]	ἐνίοις ἐπῄει λέγειν, ὡς οὐκ	ἄχρηστον	εἰδέναι καὶ φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ
[9]	Ἀθηνᾶν μίαν καὶ Ἄρτεμιν καὶ	Ἥφαιστον	ἕνα, Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν.
[9]	καὶ κυριωτέραν νομίζειν. ὃ δὲ	μέγιστόν	ἐστιν, αὐτὸς ὁ δοκῶν κρατεῖν,
[9]	γὰρ ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν ἧτταν	ἀπροφάσιστον	ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα τὸν
[9]	ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως ἐνταῦθα τὴν	ἀπροφάσιστον	καὶ γνώριμον τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν
[9]	πόλει τοῖς βελτίστοις ὡς τὸ	βέλτιστον	αὐτῆς ἀπαρέκτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ
[9]	ἄκρων ὁ μέγιστος πρὸς τὸν	ἐλάχιστον	ἔχει λόγον, ὃν ὁ τῶν
[9]	τί δὴ κωλύει καὶ τὸ	εἰκοστὸν’	εἰρῆσθαι πρὸς τὸ μὴ ἀληθὲς
[9]	ὡς τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας	εὐάρμοστον	ἔχουσι, πειθὼ καὶ χάριν, οἶμαι
[9]	συνέχουσαν ἅμα καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς	ἀνυστόν	ἐστι, τὰ θνητὰ τοῖς θείοις
[9]	καὶ κεχαρισμένον· ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν	ἧττον	ἢ δικανικὸς ὁ ῥήτωρ καὶ
[9]	αἰσχύνεται περὶ τὴν ὄρχησιν οὐχ	ἧττον	ἢ τὴν ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν
[9]	τὰς τέχνας αὐτῶν, εἰδότας οὐδὲν	ἧττον	ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν δὲ
[9]	τοῦ κωμικοῦ γέροντος ὄνον γενέσθαι	κρεῖττον	ἢ τοὺς χείρονας ὁρᾶν ἑαυτοῦ
[9]	κάλ´ ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,	αὐτὸν	δ´ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον
[9]	δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωθεν ἠρώτησεν	αὐτὸν	ἐκ τῶν Ὁμήρου, ποτέραν χεῖρα
[9]	τοῦ τραγῳδοῦ γυναικὸς οὐ προσδεξαμένης	αὐτὸν	ἐν τῷ συγκαθεύδειν ὑπογύου τοῦ
[9]	ὕποπτον, εἰσελθὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς	αὐτὸν	ἤδη πρεσβύτερος οὐ καταφρονήσεις‘ ἔφη,
[9]	γένος Ἁρμονίου πατρὸς Ἦρα δ´	αὐτὸν	ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν
[9]	τι συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸς	αὑτόν·	ἔπειτα παυσαμένου τῶν Ὁμηρικῶν‘ ἔφη
[9]	ἄγειν μὴ δυνάμενον. αὐτὸς γοῦν	ἑαυτὸν	οὐκ αἰσχύνεται περὶ τὴν ὄρχησιν
[9]	τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων γεγονέναι	τοσοῦτον	καὶ τὴν τάξιν οὕτως ἔχουσαν,
[9]	διεμνημόνευσας· καὶ πρόσθες αὐτοῖς ἔτι	τοσοῦτον,	τὸν ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν τῶν
[9]	τοῦ τυράννου λεγόμενον τὸν λόγον	τοῦτον·	εἰκὸς δὲ καὶ καθ´ ἑτέρων
[9]	τὴν ἄνω διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι	τοῦτον	τὸν ἦχον, ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ
[9]	πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν	ἔμφυτον	ἐπιθυμίαν ἡδονῶν τὴν δ´ ἐπείσακτον
[9]	δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν	πρῶτον	γεγονέναι λέγουσιν δεύτερον δὲ τὸ
[9]	καὶ τὸ τῶν γραμμάτων Αἰγύπτιοι	πρῶτον	ἶβιν γράφουσιν, ὡς Ἑρμῇ προσήκουσαν,
[9]	ἦσαν ἄκριτοι καὶ ἄτακτοι. Διὸ	πρῶτον	μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν Ἐράτωνα
[9]	Ὑπολαβὼν δ´ ὁ Γλαυκίας ἔφη	πρῶτον	μὲν ἔν τε δόγμασι καὶ
[9]	κρείττονα τὸν ἀντίπαλον εἶναι. διὸ	πρῶτον	μὲν ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα τῇ
[9]	Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπιδεικνύναι.	Πρῶτον	οὖν‘ ὁ Μάξιμος ἔφη τῶν
[9]	καὶ τὸ τῆς Ἰλιάδος τὸν	πρῶτον	στίχον τῷ τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον
[9]	οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ	πρῶτον	τίθεσθαι τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘ ἔφην
[9]	πολύμουσον ὄντα. τί δὲ τοῦτο	σοφόν;	εἶπεν ὁ Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ
[9]	πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε ἵπποις ὠκυπόδεσσιν	ἐπέτρεχον‘	οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν
[9]	διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν	ἦχον,	ἁπλοῦν ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς
[9]	ἀπόλλυται’ ὁ δ´ ἐν Ῥόδῳ	στίχον	αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν
[9]	γράμματα παῖδας εὐσυσκόπων ἐκέλευσε γράψαι	στίχον,	ἔγραψε τρὶς μάκαρες Δαναοὶ καὶ
[9]	τὸ τῆς Ἰλιάδος τὸν πρῶτον	στίχον	τῷ τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι
[9]	Ζεὺς δ´ Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην	ἄλοχόν	τε· καὶ ὁ παρὰ Δημητρίῳ
[9]	ὁ Λαμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ	πολὺν	ἐπισχὼν ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν
[9]	τρόπον. ἀλλ´ οὐδὲν οὕτως τὸ	νῦν	ἀπολέλαυκε τῆς κακομουσίας ὡς ἡ
[9]	συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι καὶ συμπλέκεσθαι πέφυκε.	νῦν	δὲ θαυμαστῶς, ἣν ἔχει δύναμιν
[9]	τ´ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος,	νῦν	δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη
[9]	ἀσπασαμένης καὶ εἰπούσης Ἀγαμέμνονος παῖ,	νῦν	ἐκεῖν´ ἔξεστί σοι. Ἐκ δὲ
[9]	ἀνιεῖσα Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς	νῦν	ἔκπαγλα φίλησεν, τῶν τινα καρρέζουσα
[9]	ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ ῥῶσαι	νῦν	ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν μειγνύμεν·
[9]	γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω. ἐπεὶ	τοίνυν	ἐνίκησεν μὲν οὐκ ἀνεῖλεν δ´
[9]	μέρεσι γινομένη, δῆλόν ἐστι· τούτων	τοίνυν	ἡ μὲν ἑξὰς ὑπὸ τῆς
[9]	ἐπιεικῶς οἱ συνήθεις. ὁ μὲν	οὖν	Ἀχιλλεὺς μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς
[9]	ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν τί	οὖν;	εἶπεν οὐ δευτερεῖα μὲν ὁ
[9]	μήτε τρώσαντος μήτε διώξαντος. ὥσπερ	οὖν	ἐν ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ
[9]	ἀμφοτέρους ἀποδέχεσθαι τοὺς λόγους τί	οὖν‘	ἔφην οὐ καὶ σὺ διῆλθες
[9]	μὴ τεθνηκότος οὐκ ἀποδιδόντες. πῶς	οὖν’	ἔφην τὴν δίκην ταύτην ἰθύντατα
[9]	νοῦν ἔχουσιν ὁ ποιητής. ἔδοξεν	οὖν	ἡμῖν ὁ Ζωπυρίων διηπορῆσθαι, καὶ
[9]	ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν ὁ Ἀμμώνιος, Εἶπεν	οὖν	ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ᾔδεσαν
[9]	στυγέει δύστλητον Ἀνάγκην‘ πάνυ μὲν	οὖν’	ὁ Ἀμμώνιος ἔφη τὴν ἐν
[9]	ἔμπαλιν ἀναστρέφειν τὰς ἀνταποδόσεις. Προὔτεινεν	οὖν	{ὁ} Ἑρμείας ὁ γεωμέτρης Πρωτογένει
[9]	ὀρχεῖσθαι φορὰν παρὰ φοράν. ἐπεζήτησεν	οὖν	ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου} τί βούλεται
[9]	δίελθε περὶ τῆς αἰτίας. Θορυβηθεὶς	οὖν	ὁ Λαμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ
[9]	ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπιδεικνύναι. Πρῶτον	οὖν‘	ὁ Μάξιμος ἔφη τῶν ἐπῶν
[9]	συνειληφότες ἢ περιττὰ προτείνουσιν. ἐπαναστὰς	οὖν	ὁ Πρωτογένης καί με καλέσας
[9]	γῆν εἴληχε τόπον. αἱ μὲν	οὖν	ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν
[9]	εἴτ´ ἄκων ἠστόχησεν. ταῦτα μὲν	οὖν	παρηγόρησεν ἀστείως τὸν θόρυβον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούντων. Ὁ μὲν	οὖν	Σῶσπις ἔφη κυριώτερον εἶναι τὸν
[9]	ἐποίησαν ἀλλ´ οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ	οὖν	τὰ ἐννέα διαίρεσιν εἰς τρεῖς
[9]	τῶν κινήσεών εἰσιν. φορὰς μὲν	οὖν	τὰς κινήσεις ὀνομάζουσι, σχήματα δὲ
[9]	ἢ πιεῖν τοῦ αἵματος. ἂν	οὖν	ταύτας ὑπεξελόμενος, ὦ Λαμπρία, τὰς
[9]	τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν	βοῦν,	ὃν οὐ δεύτερον οὐδὲ τρίτον,
[9]	ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυνάμενον. αὐτὸς	γοῦν	ἑαυτὸν οὐκ αἰσχύνεται περὶ τὴν
[9]	ὄντα περὶ τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα	γοῦν	καὶ νεὼ κοινωνεῖ μετὰ τῆς
[9]	ἡγεμὼν οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ	συγκατορθοῦν,	αἱ δὲ λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον
[9]	καὶ κακία) τὸ δ´ εὖ	βιοῦν	τοὺς ὀρθῶς ἑλομένους καὶ τἀναντία
[9]	καὶ βουλομένους ἀνασῴζειν τὴν ἐμμέλειαν	ἠξίουν	τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν παρὰ φοράν.
[9]	παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι καὶ λέγειν τὸ	δοκοῦν	ἕκαστον, ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην
[9]	τὸ ἐγκωμιαστικὸν προσάγεται· κλέα‘ γὰρ	ἐκάλουν	τοὺς ἐπαίνους· ἥ τε Πολύμνια
[9]	οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον,	ἁπλοῦν	ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον
[9]	ἅπασαν, τὴν δὲ παρὰ τοῖς	νοῦν	ἔχουσι καὶ θείοις ἀνδράσιν ὡς
[9]	τὴν τετρωμένην χεῖρα φράζει τοῖς	νοῦν	ἔχουσιν ὁ ποιητής. ἔδοξεν οὖν
[9]	καὶ τούτοις προβάλλων· διὸ τὸν	νοῦν	ἤδη προσεχέτωσαν. ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος
[9]	ἡ Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν καὶ	συνεπιγαυροῦν	εἴληχεν· ἡ δὲ Πολύμνια τοῦ
[9]	ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ	ἀγανακτοῦν	καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν
[9]	παρὰ Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος	ὢν	ᾄδειν μετὰ τὸ δεῖπνον, ὡς
[9]	πρῶτος ἀπὸ πρώτου περισσοῦ τετράγωνος	ὢν	καὶ περισσάκις περισσός, ἅτε δὴ
[9]	ἀτειρέα θυμόν. ἔτι δ´ ἀνώμαλος	ὢν	ὑπ´ ὀργῆς ὁ Ὕλας ἀπεκρίνατο
[9]	διαίρεσιν εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας,	ὧν	ἑκάστη πάλιν εἰς μονάδας διαιρεῖται
[9]	καὶ συντετάχθαι κατὰ λόγους ἐναρμονίους,	ὧν	ἑκάστης φύλακα Μοῦσαν εἶναι, τῆς
[9]	παρεισάγουσιν καὶ τροφαῖς καὶ πολιτείαις,	ὧν	ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων
[9]	δυεῖν τριγώνων, τριάδος καὶ ἑξάδος,	ὧν	ἑκάτερος καὶ τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ
[9]	συμβουλευτικὸν ἔσχατον δὲ τὸ δικανικόν.	ὧν	μηδὲν ἄθεον μηδ´ ἄμουσον εἶναι
[9]	μὲν ποιήματα ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´	ὧν	ὁρίζεται τὰ εἴδη δηλοῖ δ´
[9]	τὰ χείλη μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν,	ὧν	πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω διάστασιν
[9]	ἔργον, μὴ κτείνας δὲ μηδὲ	λαβὼν	οὐ δικαίως ἀπῄτει τὸ νικητήριον.
[9]	ἐκείνου κρείττων φανεὶς καὶ περιγενόμενος.	Ὑπολαβὼν	δ´ ὁ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον
[9]	Σειρῆνας οὐ Μούσας ἰσαρίθμους ἐπέστησεν.	Ὑπολαβὼν	δὲ Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός τὰ
[9]	τί παθὼν τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας;	ὑπολαβὼν	Διονύσιος ὁ Μελιτεύς πολλούς’ ἔφη
[9]	Ὕλα (χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο δυσημερῶν)	ὑπολαβὼν	ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν τί οὖν;
[9]	τὰ ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων	ἐφήβων,	καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων
[9]	ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων	κύβων	συνηρμόσθαι μονάδος καὶ ὀγδοάδος, καὶ
[9]	ἐτέλεσσεν. ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν ὁ	ἀγὼν	καὶ πέρας ἀναμφισβήτητον οὐκ εἶχεν
[9]	συνέστηκεν, ὡς τὸ μέλος τῶν	φθόγγων	καὶ τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´
[9]	ὑπὸ Δελφῶν. λέγουσι γὰρ οὐ	φθόγγων	οὐδὲ χορδῶν ἐπωνύμους γεγονέναι τὰς
[9]	ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως. Ἀμμώνιος Ἀθήνησι	στρατηγῶν	ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ
[9]	τῆς μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη διὰ	λόγων	ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει τὰς ψυχὰς
[9]	δὲ μηδὲν ἐρωτωμένους μηδὲ συμβολὰς	λόγων	τιθέντας; εἰ μὴ νὴ Δία
[9]	παρῆσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων	φιλολόγων	συχνοὶ καὶ πάντες ἐπιεικῶς οἱ
[9]	ᾄσαντος δὲ τὰ πρῶτα τῶν	Ἔργων	οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων
[9]	μὴ δεξάμενος ἀλλὰ δείσας καὶ	φυγὼν	ἐπερχομένου τοῦ Ἀχιλλέως· ὁ γὰρ
[9]	Ἀχιλλέως· ὁ γὰρ ἀπειπάμενος καὶ	φυγὼν	ἧτταν ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε
[9]	ἦ μάλα δή τινα Κύπρις	Ἀχαιιάδων	ἀνιεῖσα Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς
[9]	ἔκπαγλα φίλησεν, τῶν τινα καρρέζουσα	Ἀχαιιάδων	βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ περόνῃ κατεμύξατο
[9]	γενέσθαι, ἀλλ´ ὥσπερ ἀγανακτοῦν καὶ	ἀποπηδῶν	ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί· ἐκείνων
[9]	ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν τῶν	παίδων.	ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ
[9]	Λαμπρίας, ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου γέγονεν	Ποσειδῶν	πολιτικώτερος, εἰ μὴ κρατῶν ὡς
[9]	ἅτε δὴ πρῶτος ἢ μάλιστα	συνιδών,	ὅπη τὸ καθ´ εἱμαρμένην τῷ
[9]	Ἔργων οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην	Ἐρίδων	γένος‘ ἐπῄνεσεν ὡς τῷ καιρῷ
[9]	μὴ πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν	Πιερίδων	ἀίοντα‘ κατὰ Πίνδαρον. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος
[9]	Ι Διὰ τί, τῶν ἐκλειπτικῶν	περιόδων	ἡλίου καὶ σελήνης ἰσαρίθμων οὐσῶν,
[9]	ῥῶσαι νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ	ποδῶν	μειγνύμεν· Κρῆτα μὲν καλέουσι τρόπον.
[9]	λέγουσι γὰρ οὐ φθόγγων οὐδὲ	χορδῶν	ἐπωνύμους γεγονέναι τὰς Μούσας παρ´
[9]	ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι τῶν	θεῶν	ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς δυνάμεις, καὶ
[9]	τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα καὶ χάριτας	θεῶν	ἃς Μούσας ὠνόμαζον. ὕστερον δὲ
[9]	ἐπαναστὰς καὶ εἰπών βεβλήσεταί τις	θεῶν	βροτησίᾳ χερί. πάντων δ´ ἄριστος
[9]	ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘ ἔφη λέγεται	θεῶν	ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν·
[9]	Ζεῦ πάτερ, οὔ τις σεῖο	θεῶν	ὀλοώτερος ἄλλος· ἦ τ´ ἐφάμην
[9]	ἐστι καὶ τὴν Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην	θεῶν	οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας.
[9]	Μουσηγέτῃ μηθέν· πάντες γὰρ ἄνθρωποι	θεῶν	χατέουσι‘ καθ´ Ὅμηρον, οὐ πάντες
[9]	Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν	δυνάμεων,	διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ εἴδη
[9]	ἠμνημόνει τῶν ὑπ´ αὐτοῦ διειρημένων·	ἡμέων	δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα
[9]	τοῦ Πλάτωνος ἐν ἑκάστῳ δύο	πράξεων	ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν ἔμφυτον
[9]	ἔστι Δημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος	δενδρέων	νομὸν πολυγαθὴς αὐξάνων, ἁγνὸν φέγγος
[9]	αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμήρου ῥητορικῶν	θέσεων	μίαν ἀντινομικήν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ Περὶ
[9]	ὄρχησις ἔκ τε κινήσεων καὶ	σχέσεων	συνέστηκεν, ὡς τὸ μέλος τῶν
[9]	δ´ αἱ μοναὶ πέρατα τῶν	κινήσεών	εἰσιν. φορὰς μὲν οὖν τὰς
[9]	ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ τε	κινήσεων	καὶ σχέσεων συνέστηκεν, ὡς τὸ
[9]	μὲν μακρῶν ὄντων τῶν δὲ	βραχέων	τῶν δ´ ἀμφότερα καὶ διχρόνων
[9]	οὐχ ἧττον ἢ τὴν ποίησιν	ἐγκωμιάζων,	ὅταν λέγῃ ῥῶσαι νῦν ἐλαφρὸν
[9]	πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν δὲ μὴ	παίζων	ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν
[9]	θᾶσσον, ἐλέγχιστε ζωόντων‘ ἄδηλον εἴτε	παίζων	ἐφύβρισεν εἴτ´ ἄκων ἠστόχησεν. ταῦτα
[9]	τῇ δ´ ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί	παθὼν	τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας; ὑπολαβὼν Διονύσιος
[9]	οὐδενὸς οὐδ´ ἀνελεῖν τὸ ὕποπτον,	εἰσελθὼν	συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς αὐτὸν ἤδη
[9]	Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον τίθεσθαι τῶν	ἀναγκαίων;	οὐδέν‘ ἔφην ἐγώ· τῷ γὰρ
[9]	ὑποδεδήλωκεν, τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν	βίων	τῷ ἐφ´ ἡμῖν ἀποδιδούς (ἀρετὴ
[9]	ἱδρυμένος. καὶ ὁ Ὕλας ὥσπερ	ἡδίων	γενόμενος ἐκεῖνο δέ ς´‘ εἶπεν,
[9]	ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται τῶν	στοιχείων.	Ἔθους δ´ ὄντος ἐν τοῖς
[9]	ἔστι λόγος τοῦ ἀριθμοῦ τῶν	στοιχείων,	ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον
[9]	ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν, ὦ Σόσσιε	Σενεκίων,	περιέχει λόγους τοὺς Ἀθήνησιν ἐν
[9]	ἀπολώλεκε. Ταῦτα σχεδόν, ὦ Σόσσιε	Σενεκίων,	τελευταῖα τῶν ἐν τοῖς Μουσείοις
[9]	τὴν ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς τῶν	πολεμίων,	οἱ μὲν ὡς νενικημένου τοῦ
[9]	φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ πολλὰ τῶν	ὁμοίων,	ὥσπερ καὶ τὸ ᾄδειν’ καὶ
[9]	μετὰ τὰ ὅρκια τοῦ ἀγῶνος	ἀπιὼν	{καί} Ζεὺς μέν που τό
[9]	ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν	τριῶν	αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτος ἢ
[9]	ὀρθότης, νενέμηνται δὲ σύντρεις τῶν	τριῶν	γενῶν ἕκαστον, εἶτα πάλιν αὖ
[9]	τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ μαθηματικῷ,	τριῶν	ἐποιοῦντο δῶρα καὶ χάριτας θεῶν
[9]	ψυχῆς, διὸ καὶ Σικυώνιοι τῶν	τριῶν	Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ
[9]	καὶ τοῦ αἰ– δεῖσθαι‘ καὶ	μυρίων	ἄλλων. διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ
[9]	δ´ αὐτοῦ λέγοντος ὁ γραμματιστὴς	Ζωπυρίων	δῆλος ἦν καταγελῶν καὶ παρεφθέγγετο·
[9]	ποιητής. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὁ	Ζωπυρίων	διηπορῆσθαι, καὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου
[9]	μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν τριῶν	αἰτιῶν,	ἅτε δὴ πρῶτος ἢ μάλιστα
[9]	ἄδηλον εἴτε παίζων ἐφύβρισεν εἴτ´	ἄκων	ἠστόχησεν. ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν
[9]		~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ ἔνατον τῶν
[9]	ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ ἔνατον τῶν	Συμποσιακῶν,	ὦ Σόσσιε Σενεκίων, περιέχει λόγους
[9]	πολλάκις συμβαίνει καὶ ἀγαθοῖς ὑπὸ	κακῶν,	ὡς ὕστερον Ἀχιλλεὺς ἀπέθανεν τοξευθεὶς
[9]	δέδοικα μή τι παρὰ θεοῖς	ἀμπλακὼν	τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω. καὶ
[9]	ἀπὸ σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν λόγον	ἑκὼν	ἐξεδέξω, δίελθε περὶ τῆς αἰτίας.
[9]	κρείττονος εἶναι, κρείττων δ´ ὁ	νικῶν,	ἀποθνήσκειν δὲ πολλάκις συμβαίνει καὶ
[9]	πρὸς αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου τῶν	Ὁμηρικῶν‘	ἔφη ψυ– χῶν, ὅσας ἐν
[9]	προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμήρου	ῥητορικῶν	θέσεων μίαν ἀντινομικήν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ
[9]	τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων οὐδὲ	γραμματικῶν,	ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον ἐστὶ φιλογραμματούντων
[9]	πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ	πολιτικῶν	ἔργα. τῶν δ´ ἄλλων ἥ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Διὰ τί, τῶν	ἐκλειπτικῶν	περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης ἰσαρίθμων
[9]	δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ	δοκῶν	κρατεῖν, οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ
[9]	λόγοις, αὗται δὲ καὶ μεθ´	ὅρκων	εἵποντο καὶ προσῆσαν ἀραὶ τοῖς
[9]	ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος	διώκων,	τὸν μὲν οἷ´ ἀνὰ Δώτιον
[9]	ἔτι παιδάριον ὄντα τὸν Φίλιππον,	ἐπιβαλὼν	εὐθύς τὸν παῖδά μοι τόνδ´
[9]	ὅπως ᾖ πᾶσιν ἀρύσασθαι τῶν	καλῶν	ἀφθόνως· οὔτε γὰρ κυνηγίας πάντες
[9]	τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων καὶ	καλῶν	θυγατέρας Ἀνάγκης· ἄμουσον γὰρ ἡ
[9]	τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν	διδασκάλων	ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν
[9]	ἐφήβων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν	διδασκάλων	ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ
[9]	καὶ σέ‘ εἶπεν, ὦ βέλτιστε	διδασκάλων,	ὅταν τινὰ τῶν μαθητῶν φιλοφρονούμενος
[9]	Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος, κτήμαθ´	ἑλὼν	εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´
[9]	νικήσῃ κρείσσων τε γένηται, κτήμαθ´	ἑλὼν	εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´
[9]	ὁ γραμματιστὴς Ζωπυρίων δῆλος ἦν	καταγελῶν	καὶ παρεφθέγγετο· παυσαμένου δ´ οὐ
[9]	τῆς εἰς τριάδα διαιρέσεως τῶν	μελῶν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι διαφέρει τὰ
[9]	ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα καὶ μέθεξις	ἀλλήλων	ἐστί, καὶ μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ
[9]	οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ τῶν	χειλῶν	ἀνοίξει καὶ ἄρσει, καθ´ ἣν
[9]	Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ τὰ	φίλων,	καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς ἐγέννησε
[9]	τοῦ αἰ– δεῖσθαι‘ καὶ μυρίων	ἄλλων.	διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἱ
[9]	ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσθαι τῶν	ἄλλων	δυεῖν ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός,
[9]	καὶ πολιτικῶν ἔργα. τῶν δ´	ἄλλων	ἥ τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμιαστικὸν
[9]	ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	φιλολόγων συχνοὶ καὶ πάντες ἐπιεικῶς
[9]	φράσω’ εἶπον ἅμα καὶ τούτοις	προβάλλων·	διὸ τὸν νοῦν ἤδη προσεχέτωσαν.
[9]	τὸ ἱστορικόν· ἔστι γὰρ μνήμη	πολλῶν·	ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πάσας, ὥσπερ
[9]	οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ τῶν	πολλῶν	λέγονται, πρὸς δὲ τὰς ἐμφάσεις
[9]	διαφέρειν τῶν παίδων. ὀρχουμένων δὲ	πολλῶν	προθυμότερον ἢ μουσικώτερον, δύο τοὺς
[9]	τῷ ψέγειν ἐν τούτοις, οὐ	φαύλων	οὐδὲ μικρῶν τυγχάνοντες, ἂν τεχνικῶς
[9]	περὶ θεοὺς ἐπιστήμης καὶ θέας	ἡγεμὼν	οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν,
[9]	τέχνας αὐτῶν, εἰδότας οὐδὲν ἧττον	ἡμῶν	ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν δὲ μουσικῇ
[9]	ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ´	ἡμῶν·	ἐννέα γὰρ ὄντων καὶ ὀκτὼ
[9]	καὶ μετρίως, τὸ μὲν σπουδάζον	ἡμῶν	ἥ τε Καλλιόπη καὶ ἡ
[9]	Ἀχαιοῖς ὁ Ἀχιλλεύς; γελασάντων δ´	ἡμῶν	ταῦτα μέν‘ ὁ Ἀμμώνιος εἶπεν,
[9]	παῖδά μοι τόνδ´ ἀξίως Ἡρακλέους	ἡμῶν	τε θρέψαι‘ καὶ Ἀνάξαρχος ὑπ´
[9]	ᾤετο δυσημερῶν) ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς	ἡμῶν	τί οὖν; εἶπεν οὐ δευτερεῖα
[9]	συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυθουμένην καὶ κηλοῦσαν	ἡμῶν	τὸ ταραχῶδες καὶ τὸ πλανώμενον
[9]	ὑμεῖς οἱ τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντες	ἡμῶν,	ὡς τοῖς βασιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί
[9]	ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ μάλιστα τῶν	ἀριθμῶν	ἡ τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ δὲ
[9]	προσέθηκεν. καὶ μὴν ὅτι πάντων	ἀριθμῶν	πρῶτος τέλειος ἡ μὲν τριὰς
[9]	ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης	ἰσαρίθμων	οὐσῶν, ἡ σελήνη φαίνεται πλεονάκις
[9]	τὸ δὲ δι´ ὤτων καὶ	ὀφθαλμῶν	ἡδονῆς εἶδος, εἴτε τῷ λόγῳ
[9]	γὰρ πιθανῶς τὴν πυρρίχην καὶ	χειρονομῶν	ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν
[9]	τὴν διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους	λαμβάνων	περισσούς. καὶ ὁ Ἀμμώνιος ἐπιμειδιάσας
[9]	πρώτην μὲν εἶναι τὴν τῶν	ἀπλανῶν	μερίδα, δευτέραν δὲ τὴν τῶν
[9]	καὶ Διόνυσος δενδρέων νομὸν πολυγαθὴς	αὐξάνων,	ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας‘ ὡς Πίνδαρός
[9]	νενέμηνται δὲ σύντρεις τῶν τριῶν	γενῶν	ἕκαστον, εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς
[9]	μὲν οὖν Ἀχιλλεὺς μόνοις τῶν	ἀγωνισαμένων	τοῖς μονομαχήσασι δεῖπνον κατήγγειλεν, βουλόμενος,
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α Περὶ στίχων εὐκαίρως	ἀναπεφωνημένων	καὶ ἀκαίρως. Ἀμμώνιος Ἀθήνησι στρατηγῶν
[9]	οὐδ´ ἠμνημόνει τῶν ὑπ´ αὐτοῦ	διειρημένων·	ἡμέων δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ
[9]	ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτικὸν ἀληθῶς τῶν	ὑποκειμένων·	ὡς γὰρ οἱ ποιηταὶ τοῖς
[9]	μέλεσι καὶ ἐντείνειν, τούτων {δὲ}	λεγομένων	καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν μὴ
[9]	τῶν δ´ ἀμφότερα καὶ διχρόνων	λεγομένων,	ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει διαφέρειν.
[9]	μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην	ἀνοιγομένων	τὴν ἄνω διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι
[9]	ἐντείνειν, τούτων {δὲ} λεγομένων καὶ	ᾀδομένων	ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυνάμενον. αὐτὸς
[9]	σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι	γενομένων·	ἤδη δὲ καὶ προτάσεις καὶ
[9]	αἱ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως	διασπειρομένων	ἐπιπτώσεις τὴν τύχην παρεισάγουσιν καὶ
[9]	καὶ καθ´ Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον	ἐκκαλυπτομένων	τῶν δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς μέρη
[9]	διὰ τί, τῶν συμφώνων ὁμοῦ	κρουομένων,	τοῦ βαρυτέρου γίνεται τὸ μέλος.
[9]	οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ πάντων	ἀποδεχομένων	καὶ συνομολογούντων· ὥστε ταύτας γεγονέναι
[9]	ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις τῶν πρώτων	ἐμπεριεχομένων·	ὁ γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ
[9]	παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν τῶν παίδων.	ὀρχουμένων	δὲ πολλῶν προθυμότερον ἢ μουσικώτερον,
[9]	ὀκτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν	πλανωμένων	ἄστρων πρὸς τὰ ἀπλανῆ καὶ
[9]	μερίδα, δευτέραν δὲ τὴν τῶν	πλανωμένων,	ἐσχάτην δὲ τὴν τῶν ὑπὸ
[9]	ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί·	ἐκείνων	δ´ ὁποτέρου βούλῃ προταττόμενον ἀκολουθοῦντι
[9]	ἄθεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐπῶν	ἐκείνων	Ζεὺς δ´ Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην
[9]	συνθήκας ἐνόρκους, ἐξάρχει δ´ ὁ	Ἀγαμέμνων·	εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος
[9]	νικήσας ἔκτεινεν. συνελόντι δ´ εἰπεῖν,	Ἀγαμέμνων	οὐκ ἔλυσε τὴν τοῦ Ἕκτορος
[9]	ἀρχάς, τὴν μὲν ἔμφυτον ἐπιθυμίαν	ἡδονῶν	τὴν δ´ ἐπείσακτον δόξαν ἐφιεμένην
[9]	βραχέων τῶν δ´ ἀμφότερα καὶ	διχρόνων	λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει
[9]	φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος μὴ τῶν	ὁμοτέχνων	τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι, προσέταξεν ἄνευ
[9]	αὖ πάλιν σύνθεσιν ἐκ δυεῖν	τριγώνων,	τριάδος καὶ ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος
[9]	ὠνομάσθαι. διὸ καὶ τὰ τῶν	ἀφώνων	γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἑνὸς ἅπαντα
[9]	τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν τῶν	ἀφώνων	καὶ ἡμιφώνων· ἐν δὲ τούτοις
[9]	τὸ μὴ κατὰ τύχην τῶν	ἀφώνων	καὶ ἡμιφώνων πρός τ´ ἄλληλα
[9]	ἀναλογίαν ὁ τῶν φωνηέντων καὶ	ἡμιφώνων	ἀριθμὸς συντέτακται. Πρὸς ταῦτα τοῦ
[9]	λόγῳ πρωτεύειν τῶν ἀφώνων καὶ	ἡμιφώνων·	ἐν δὲ τούτοις τῶν μὲν
[9]	κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων καὶ	ἡμιφώνων	πρός τ´ ἄλληλα καὶ πρὸς
[9]	ᾧ καὶ διὰ τί, τῶν	συμφώνων	ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ βαρυτέρου γίνεται
[9]	διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν	συμφώνων.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς αἰτία συμφωνήσεως·
[9]	καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν	ἐπῶν	ἐκείνων Ζεὺς δ´ Ἥρην ἐκάλεσσε
[9]	οὖν‘ ὁ Μάξιμος ἔφη τῶν	ἐπῶν	οὕτως ἐχόντων ἔνθ´ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου
[9]	βαλλόμενος παρὰ δεῖπνον ἐπαναστὰς καὶ	εἰπών	βεβλήσεταί τις θεῶν βροτησίᾳ χερί.
[9]	τῆς μάχης τὸ βραβεῖον ἀπέδωκεν	εἰπών	νίκη μὲν δὴ φαίνετ´ ἀρηιφίλου
[9]	δαίμονας, τὰς δὲ Μούσας ἢ	παραλείπων	παντάπασιν ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν
[9]	καθαρωτέρας οὔτε καλλίους ἑτέρῳ γένει	παραλιπὼν	εὐπαθείας καὶ τέρψεις. τῆς δ´
[9]	φίλησεν, τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιιάδων	βαθυκόλπων,	πρὸς χρυσῇ περόνῃ κατεμύξατο χεῖρα
[9]	ἐλευθέρων τοὺς ἐπισταμένους γράμματα παῖδας	εὐσυσκόπων	ἐκέλευσε γράψαι στίχον, ἔγραψε τρὶς
[9]	παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς	ἀνθρώπων	ἀμείψω. καὶ γὰρ αὕτη {καὶ}
[9]	κύβου πρῶτος τέλειος, τὸ τῶν	τεττάρων	καὶ εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθος. Ἔτι
[9]	ἀπώλετο καὶ Μόμμιος ἐκ τῶν	ἐλευθέρων	τοὺς ἐπισταμένους γράμματα παῖδας εὐσυσκόπων
[9]	καὶ μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´	ἱερῶν,	πλείονα καὶ καλλίονα τούτων ὀφείλοντας
[9]	παρέσχε τῷ Ἀμμωνίῳ περὶ τῶν	μερῶν	τῆς ὀρχήσεως πλείονα διελθεῖν. Ἔφη
[9]	τοῦ Ὕλα (χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο	δυσημερῶν)	ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν τί
[9]	τοὺς ῥήτορας τούτους τρυφᾶν ἐῶμεν,	ἑτέρων	καταγελῶντας, αὐτοὺς δὲ μηδὲν ἐρωτωμένους
[9]	τοῦτον· εἰκὸς δὲ καὶ καθ´	ἑτέρων	λέγεσθαι· σὺ δὲ πρὸς τί
[9]	ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν	ἡμετέρων	προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή, μὴ τῶν
[9]	ἀνάγκῃ συνάπτων· αἱ δὲ τῶν	κλήρων	ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις τὴν τύχην
[9]	ἔλεγεν πρώτην φύσει φωνὴν τῶν	ἐνάρθρων	ἐκφέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ ἄλφα
[9]	δὲ τούτου πολλὰ καὶ τῶν	ἀκαίρων	ἐνίοις ἐπῄει λέγειν, ὡς οὐκ
[9]	ἐπεὶ ταῖς γε τῶν ὀκτὼ	σφαιρῶν	περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ Μούσας ἰσαρίθμους
[9]	παραλείπων παντάπασιν ἢ τοῖς τῶν	Μοιρῶν	ὀνόμασι προσαγορεύων καὶ καλῶν θυγατέρας
[9]	καὶ Πλάτων ᾐνίξατο τοῖς τῶν	Μοιρῶν	ὀνόμασιν τὴν μὲν Ἄτροπον τὴν
[9]	καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε. τῶν δ´	ἄκρων	ὁ μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον
[9]	ἐν δὲ τούτοις τῶν μὲν	μακρῶν	ὄντων τῶν δὲ βραχέων τῶν
[9]	ἐν τούτοις, οὐ φαύλων οὐδὲ	μικρῶν	τυγχάνοντες, ἂν τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν,
[9]	γραμματικὸν Ὕλαν ὁ ῥήτωρ Σῶσπις	ὁρῶν	ἀποσιωπῶντα καὶ βαρυθυμούμενον (οὐ πάνυ
[9]	οὐ φιλοσόφων οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ	ῥητόρων	ἔργον ἐστὶ φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς
[9]	μεταλλάττοντας, ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ	ῥητόρων	ἐστὶ καὶ πολιτικῶν ἔργα. τῶν
[9]	μὲν ἐμπλήκτων καὶ ἀνοήτων κρατεῖ	θεάτρων,	ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον ἑαυτῇ πεποιημένη
[9]	περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν πλανωμένων	ἄστρων	πρὸς τὰ ἀπλανῆ καὶ πρὸς
[9]	ἑκάστην ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς	ἑώρων·	ἐν μὲν γὰρ τῷ μαθηματικῷ
[9]	μάχεσθαι. ὁππότερος δέ κε νικήσῃ	κρείσσων	τε γένηται, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ
[9]	περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης ἰσαρίθμων	οὐσῶν,	ἡ σελήνη φαίνεται πλεονάκις ἐκλείπουσα
[9]	Ἡσιόδου τὰ περὶ τὴν τῶν	Μουσῶν	γένεσιν. μετὰ δὲ τὴν ᾠδὴν
[9]	Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘ χειρὶ τῶν	Μουσῶν	ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ τὰ φίλων,
[9]	περὶ τὰ οὐράνια μίαν τῶν	Μουσῶν,	ἣ Οὐρανία φαίνεται· καὶ εἰκὸς
[9]	ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ τῶν	Μουσῶν	καὶ μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´
[9]	διὸ καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν	Μουσῶν	μίαν Πολυμάθειαν καλοῦσιν· Εὐτέρπῃ δὲ
[9]	ΙΔ Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν	Μουσῶν	ὅσα λέγεται μὴ κοινῶς Ἐκ
[9]	ἔχει λόγον, ὃν ὁ τῶν	Μουσῶν	πρὸς τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος· ἡ
[9]	καὶ θείαις περιφοραῖς ἀντὶ τῶν	Μουσῶν	τὰς Σειρῆνας ἐνιδρύων, οὐ πάνυ
[9]	ὁ μὲν οὖν Ἀχιλλεὺς μόνοις	τῶν	ἀγωνισαμένων τοῖς μονομαχήσασι δεῖπνον κατήγγειλεν,
[9]	Ἐκ δὲ τούτου πολλὰ καὶ	τῶν	ἀκαίρων ἐνίοις ἐπῄει λέγειν, ὡς
[9]	ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσθαι	τῶν	ἄλλων δυεῖν ὑποτάττεσθαι δὲ μηδετέρῳ
[9]	δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν δὲ καὶ	τῶν	ἄλλων φιλολόγων συχνοὶ καὶ πάντες
[9]	ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον τίθεσθαι	τῶν	ἀναγκαίων; οὐδέν‘ ἔφην ἐγώ· τῷ
[9]	γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ μάλιστα	τῶν	ἀριθμῶν ἡ τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ
[9]	ἡ τετρὰς γενομένη παρέσχεν, καὶ	τῶν	αὖθις ἐφευρεθέντων δὲ Παλαμήδης τε
[9]	φθόγγος, ὠνομάσθαι. διὸ καὶ τὰ	τῶν	ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἑνὸς
[9]	φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν	τῶν	ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων· ἐν δὲ
[9]	ποιοῦμαι τὸ μὴ κατὰ τύχην	τῶν	ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων πρός τ´
[9]	ἕκαστον, ὑποδεδήλωκεν, τὴν μὲν αἵρεσιν	τῶν	βίων τῷ ἐφ´ ἡμῖν ἀποδιδούς
[9]	ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ	τῶν	γράμματα καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰ
[9]	πρῶτος εὑρεῖν· διὸ καὶ τὸ	τῶν	γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον ἶβιν γράφουσιν,
[9]	δι´ ἣν τὸ ἄλφα προτάττεται	τῶν	γραμμάτων ἁπάντων. ὁ δὲ τὴν
[9]	δέ τινι καὶ τὸ πλῆθος	τῶν	γραμμάτων γεγονέναι τοσοῦτον καὶ τὴν
[9]	ἀριθμὸν ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσθαι συμβέβηκε.	τῶν	δ´ ἄκρων ὁ μέγιστος πρὸς
[9]	ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν ἔργα.	τῶν	δ´ ἄλλων ἥ τε Κλειὼ
[9]	μακρῶν ὄντων τῶν δὲ βραχέων	τῶν	δ´ ἀμφότερα καὶ διχρόνων λεγομένων,
[9]	τούτοις τῶν μὲν μακρῶν ὄντων	τῶν	δὲ βραχέων τῶν δ´ ἀμφότερα
[9]	τὸ μέλος τῶν φθόγγων καὶ	τῶν	διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´ αἱ μοναὶ
[9]	συνέβαινε τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ ἡ	τῶν	διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν
[9]	μανθανόντων ἐφήβων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας	τῶν	διδασκάλων ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλεσεν. παρῆσαν
[9]	καθ´ Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων	τῶν	δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ
[9]	μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι Διὰ τί,	τῶν	ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης
[9]	πόλις ἀπώλετο καὶ Μόμμιος ἐκ	τῶν	ἐλευθέρων τοὺς ἐπισταμένους γράμματα παῖδας
[9]	εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ	τῶν	ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ
[9]	περιφοράν, ἐνταῦθά τε τὸν αὐτάγγελον	τῶν	ἐν Ἅιδου Πάμφυλον γένος Ἁρμονίου
[9]	σχεδόν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα	τῶν	ἐν τοῖς Μουσείοις τότε παρ´
[9]	πάππος ἔλεγεν πρώτην φύσει φωνὴν	τῶν	ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ
[9]	νομιζομένου καὶ ἄθεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ	τῶν	ἐπῶν ἐκείνων Ζεὺς δ´ Ἥρην
[9]	Πρῶτον οὖν‘ ὁ Μάξιμος ἔφη	τῶν	ἐπῶν οὕτως ἐχόντων ἔνθ´ ἐπορεξάμενος
[9]	λύραν· ᾄσαντος δὲ τὰ πρῶτα	τῶν	Ἔργων οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην
[9]	γὰρ οἱ τοιοῦτοι στοχασμοὶ διαφέρουσιν	τῶν	ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια τῇ χειρὶ
[9]	ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη δεκάδα	τῶν	ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον· ἔδει γὰρ
[9]	πεπνῦσθαι’ καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι	τῶν	ζώντων, πρὶν ἢ πιεῖν τοῦ
[9]	πολιτείαις, ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ	τῶν	ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή, μὴ
[9]	Ἐράτωνι πρὸς τὴν λύραν ἐκ	τῶν	Ἡσιόδου τὰ περὶ τὴν τῶν
[9]	αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι	τῶν	θεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς δυνάμεις,
[9]	οὐράνια καὶ θεῖα λήθην δὲ	τῶν	θνητῶν ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατᾴδειν
[9]	Ζεύς, ὅπως ᾖ πᾶσιν ἀρύσασθαι	τῶν	καλῶν ἀφθόνως· οὔτε γὰρ κυνηγίας
[9]	ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή, μὴ	τῶν	κατὰ τύχην αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν
[9]	ἐνταῦθα δ´ αἱ μοναὶ πέρατα	τῶν	κινήσεών εἰσιν. φορὰς μὲν οὖν
[9]	εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων· αἱ δὲ	τῶν	κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώσεις τὴν
[9]	ὦ βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν τινὰ	τῶν	μαθητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ καταρρέζῃς,
[9]	αἰτία τῆς εἰς τριάδα διαιρέσεως	τῶν	μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι διαφέρει
[9]	τῆς δ´ οὐρανίας ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης,	τῶν	μὲν ἐμπλήκτων καὶ ἀνοήτων κρατεῖ
[9]	καὶ ἡμιφώνων· ἐν δὲ τούτοις	τῶν	μὲν μακρῶν ὄντων τῶν δὲ
[9]	τῶν τότε· τὰ δ´ ὦτα	τῶν	μὲν πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται
[9]	καὶ παρέσχε τῷ Ἀμμωνίῳ περὶ	τῶν	μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα διελθεῖν.
[9]	ἢ παραλείπων παντάπασιν ἢ τοῖς	τῶν	Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων καὶ καλῶν
[9]	ὡς καὶ Πλάτων ᾐνίξατο τοῖς	τῶν	Μοιρῶν ὀνόμασιν τὴν μὲν Ἄτροπον
[9]	ὦ Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘ χειρὶ	τῶν	Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ τὰ
[9]	καὶ περὶ τὰ οὐράνια μίαν	τῶν	Μουσῶν, ἣ Οὐρανία φαίνεται· καὶ
[9]	πάντα ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ	τῶν	Μουσῶν καὶ μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΔ Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ	τῶν	Μουσῶν ὅσα λέγεται μὴ κοινῶς
[9]	ἐλάχιστον ἔχει λόγον, ὃν ὁ	τῶν	Μουσῶν πρὸς τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος·
[9]	ἀιδίοις καὶ θείαις περιφοραῖς ἀντὶ	τῶν	Μουσῶν τὰς Σειρῆνας ἐνιδρύων, οὐ
[9]	Λάχεσιν προσαγορεύσας· ἐπεὶ ταῖς γε	τῶν	ὀκτὼ σφαιρῶν περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ
[9]	διαριθμεῖν πρὸς αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου	τῶν	Ὁμηρικῶν‘ ἔφη ψυ– χῶν, ὅσας
[9]	Μάξιμος ἄπωθεν ἠρώτησεν αὐτὸν ἐκ	τῶν	Ὁμήρου, ποτέραν χεῖρα τρώσειεν τῆς
[9]	μοι δοκῶ προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ	τῶν	Ὁμήρου ῥητορικῶν θέσεων μίαν ἀντινομικήν.
[9]	τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ πολλὰ	τῶν	ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τὸ ᾄδειν’
[9]	ζητήματα, φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος μὴ	τῶν	ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι, προσέταξεν
[9]	ἔχεν‘ πολλὰς δὲ καὶ συνθέσεις	τῶν	ὀνομάτων κατὰ μέλη μιμητικῶς σχηματίζουσιν,
[9]	τὴν διὰ τῶν σχημάτων καὶ	τῶν	ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι. δόξειε δ´
[9]	ἡμῖν τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ	τῶν	ὀνομάτων· ὅπου δὲ μῦθόν τινα
[9]	ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν	τῶν	παίδων. ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προθυμότερον
[9]	ἑκάτεροι τὴν ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς	τῶν	πολεμίων, οἱ μὲν ὡς νενικημένου
[9]	τὸν οὐρανὸν ὀνομάζοντες ὡς ὑπὸ	τῶν	πολλῶν λέγονται, πρὸς δὲ τὰς
[9]	τὰ δεύτερα νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα	τῶν	πρώτων· δεύ– τεραι δ´ ἦσαν
[9]	τὸ ζήτημα, ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις	τῶν	πρώτων ἐμπεριεχομένων· ὁ γὰρ ἀποκτείνας
[9]	τοσοῦτον, τὸν ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν	τῶν	πρώτων κύβων συνηρμόσθαι μονάδος καὶ
[9]	κελαρύζειν‘ καὶ καχλάζειν‘ τὰ κλώμενα	τῶν	ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ βέλη
[9]	δι´ ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται	τῶν	στοιχείων. Ἔθους δ´ ὄντος ἐν
[9]	τις ἔστι λόγος τοῦ ἀριθμοῦ	τῶν	στοιχείων, ὥς γ´ ἐμοὶ δοκεῖ;
[9]	~ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ ἔνατον	τῶν	Συμποσιακῶν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, περιέχει
[9]	ἐν ᾧ καὶ διὰ τί,	τῶν	συμφώνων ὁμοῦ κρουομένων, τοῦ βαρυτέρου
[9]	Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα	τῶν	συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς αἰτία
[9]	ἓν ἔργον ἀμφότεραι τὴν διὰ	τῶν	σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν
[9]	πρώτου κύβου πρῶτος τέλειος, τὸ	τῶν	τεττάρων καὶ εἴκοσι παρέσχηκε πλῆθος.
[9]	σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησεν,	τῶν	τινα καρρέζουσα Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς
[9]	ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει τὰς ψυχὰς	τῶν	τότε· τὰ δ´ ὦτα τῶν
[9]	γινόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται	τῶν	τριῶν αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτος
[9]	κύριον ὀρθότης, νενέμηνται δὲ σύντρεις	τῶν	τριῶν γενῶν ἕκαστον, εἶτα πάλιν
[9]	τῆς ψυχῆς, διὸ καὶ Σικυώνιοι	τῶν	τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν καλοῦσιν·
[9]	νίκην, ἐκείνου διαπεφευγότος· οὐδ´ ἠμνημόνει	τῶν	ὑπ´ αὐτοῦ διειρημένων· ἡμέων δ´
[9]	μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ δηλωτικὸν ἀληθῶς	τῶν	ὑποκειμένων· ὡς γὰρ οἱ ποιηταὶ
[9]	καὶ μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ τὸ	τῶν	ὑπορχημάτων γένος ἓν ἔργον ἀμφότεραι
[9]	σχέσεων συνέστηκεν, ὡς τὸ μέλος	τῶν	φθόγγων καὶ τῶν διαστημάτων· ἐνταῦθα
[9]	Γ Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν ὁ	τῶν	φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων ἀριθμὸς συντέτακται.
[9]	ἀνοίγειν’ οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ	τῶν	χειλῶν ἀνοίξει καὶ ἄρσει, καθ´
[9]	ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος· ὁ δὲ	Πλάτων	ἄτοπος, ταῖς μὲν ἀιδίοις καὶ
[9]	μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι καὶ	Πλάτων	αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι
[9]	ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε Διὰ τί	Πλάτων	εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν
[9]	περίγεια τοῖς οὐρανίοις· ὡς καὶ	Πλάτων	ᾐνίξατο τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασιν
[9]	συμφέρομαι τούτοις· ἀλλά μοι δοκεῖ	Πλάτων	ὡς ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας τοὺς
[9]	ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη δεκάδα τῶν	ζητημάτων,	οὐ θαυμαστέον· ἔδει γὰρ πάντα
[9]	μέλος τῶν φθόγγων καὶ τῶν	διαστημάτων·	ἐνταῦθα δ´ αἱ μοναὶ πέρατα
[9]	μάλιστα {μιμούμεναι} περὶ τὸ τῶν	ὑπορχημάτων	γένος ἓν ἔργον ἀμφότεραι τὴν
[9]	ἔργον ἀμφότεραι τὴν διὰ τῶν	σχημάτων	καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀποτελοῦσι.
[9]	εὑρεῖν· διὸ καὶ τὸ τῶν	γραμμάτων	Αἰγύπτιοι πρῶτον ἶβιν γράφουσιν, ὡς
[9]	ἣν τὸ ἄλφα προτάττεται τῶν	γραμμάτων	ἁπάντων. ὁ δὲ τὴν ἐν
[9]	τινι καὶ τὸ πλῆθος τῶν	γραμμάτων	γεγονέναι τοσοῦτον καὶ τὴν τάξιν
[9]	τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ τοσούτων	γραμμάτων	ἐστίν. γελάσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου
[9]	διὸ καὶ τὰ τῶν ἀφώνων	γραμμάτων	ὀνόματα πλὴν ἑνὸς ἅπαντα προσχρῆται
[9]	πολλὰς δὲ καὶ συνθέσεις τῶν	ὀνομάτων	κατὰ μέλη μιμητικῶς σχηματίζουσιν, ὡς
[9]	διὰ τῶν σχημάτων καὶ τῶν	ὀνομάτων	μίμησιν ἀποτελοῦσι. δόξειε δ´ ἂν
[9]	τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν διὰ τῶν	ὀνομάτων·	ὅπου δὲ μῦθόν τινα τῷ
[9]	καὶ συμφωνοῦντι χρῆσθαι καὶ συλλαβὰς	ὀνομάτων	ποιεῖν, ὥσπερ τοῦ αὔριον‘ καὶ
[9]	τὴν Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ	σπερμάτων	εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ
[9]	καὶ καχλάζειν‘ τὰ κλώμενα τῶν	ῥευμάτων	λέγοντες, καὶ τὰ βέλη φέρεσθαι
[9]	γέγονεν Ποσειδῶν πολιτικώτερος, εἰ μὴ	κρατῶν	ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ´ ἡττώ- ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	αἰσθάνεται καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν	ἐμμανεστάτων	ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ πάθος
[9]	βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν τινὰ τῶν	μαθητῶν	φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ καταρρέζῃς, μὴ
[9]	καὶ θεῖα λήθην δὲ τῶν	θνητῶν	ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατᾴδειν θελγομένας,
[9]	ἐκείνης, τῶν μὲν ἐμπλήκτων καὶ	ἀνοήτων	κρατεῖ θεάτρων, ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον
[9]	φυγόντος οὐδὲ παυσάμενος, ἀλλὰ πανταχόσε	φοιτῶν	ἀν´ ὅμιλον‘ εἴ που ἐσαθρήσειεν
[9]	ὅσον αἰσθάνεσθαι καὶ δέχεσθαι πέφυκε	χαρίτων	καὶ ῥυθμοῦ καὶ ἁρμονίας, ἐνδίδωσι
[9]	οὐρανίας ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης, τῶν μὲν	ἐμπλήκτων	καὶ ἀνοήτων κρατεῖ θεάτρων, ὥσπερ
[9]	καθ´ Ὅμηρον, οὐ πάντες δὲ	πάντων.	ἀλλ´ ἐκεῖνο θαυμάζω, πῶς ἔλαθε
[9]	παραβαίνουσιν, οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ	πάντων	ἀποδεχομένων καὶ συνομολογούντων· ὥστε ταύτας
[9]	τοσαῦτα προσέθηκεν. καὶ μὴν ὅτι	πάντων	ἀριθμῶν πρῶτος τέλειος ἡ μὲν
[9]	βεβλήσεταί τις θεῶν βροτησίᾳ χερί.	πάντων	δ´ ἄριστος Κορίνθιος παῖς αἰχμάλωτος,
[9]	τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν Θορυβησάντων δὲ	πάντων,	Μενέφυλος ὁ Περιπατητικὸς προσαγορεύσας τὸν
[9]	Βοιώτιος, ὅν φασι τὸ ἄλφα	πάντων	προτάξαι διὰ τὸ Φοίνικας οὕτω
[9]	τὸ ἄλφα προτάττεται τῶν γραμμάτων	ἁπάντων.	ὁ δὲ τὴν ἐν ταῖς
[9]	ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ὁ Ἀχιλλεύς;	γελασάντων	δ´ ἡμῶν ταῦτα μέν‘ ὁ
[9]	δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ Βοηδρομιῶνος ἐξαιροῦσιν	Θορυβησάντων	δὲ πάντων, Μενέφυλος ὁ Περιπατητικὸς
[9]	Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν ὁ τῶν	φωνηέντων	καὶ ἡμιφώνων ἀριθμὸς συντέτακται. Πρὸς
[9]	γενομένη παρέσχεν, καὶ τῶν αὖθις	ἐφευρεθέντων	δὲ Παλαμήδης τε πρότερος τέτταρα
[9]	τότε παρ´ Ἀμμωνίῳ τῷ ἀγαθῷ	φιλολογηθέντων.
[9]	καλουμένην ὑφ´ ἡμῶν· ἐννέα γὰρ	ὄντων	καὶ ὀκτὼ καὶ ἑπτά, ταὐτῷ
[9]	δὲ τούτοις τῶν μὲν μακρῶν	ὄντων	τῶν δὲ βραχέων τῶν δ´
[9]	καὶ τὰ ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν	μανθανόντων	ἐφήβων, καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν
[9]	φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ	βλαστανόντων	ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ σωτηρίαν ἀποδιδόντες’
[9]	Μάξιμος ἔφη τῶν ἐπῶν οὕτως	ἐχόντων	ἔνθ´ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
[9]	ἔρρ´ ἐκ νήσου θᾶσσον, ἐλέγχιστε	ζωόντων‘	ἄδηλον εἴτε παίζων ἐφύβρισεν εἴτ´
[9]	ἀνδρὸς ἀλλὰ πάντων ἀποδεχομένων καὶ	συνομολογούντων·	ὥστε ταύτας γεγονέναι κυρίως ὁμολογίας,
[9]	Θάλειαν οἰκειούμεθα, φυτῶν καὶ σπερμάτων	εὐθαλούντων	καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ
[9]	γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον ἐστὶ	φιλογραμματούντων	ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούντων. Ὁ
[9]	ἐστὶ φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ	φιλοσοφούντων.	Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη
[9]	καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν	ζώντων,	πρὶν ἢ πιεῖν τοῦ αἵματος.
[9]	οἱ τοιοῦτοι στοχασμοὶ διαφέρουσιν τῶν	ἐρωτώντων,	πότερον ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφότες
[9]	τἀναντία τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ	συνάπτων·	αἱ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως
[9]	τὰ δ´ ὦτα τῶν μὲν	πλείστων	περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασται σαρκίνοις ἐμφράγμασι
[9]	τὴν γυναῖκα τοῦ κρείττονος εἶναι,	κρείττων	δ´ ὁ νικῶν, ἀποθνήσκειν δὲ
[9]	κατὰ τὴν αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου	κρείττων	φανεὶς καὶ περιγενόμενος. Ὑπολαβὼν δ´
[9]	ταῦτ´ εἰκότως τῇ δυνάμει διαφέρειν.	αὐτῶν	δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν
[9]	ὀρθῶς ᾐνίξατο τὴν τῆς μουσικῆς	αὐτῶν	δύναμιν οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´ ὀλέθριον
[9]	ἡμῖν ὡς παραλείπουσι τὰς τέχνας	αὐτῶν,	εἰδότας οὐδὲν ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν
[9]	τοσαύτας, ὅτι τοὔνομα τῆς μητρὸς	αὐτῶν	ἐκ τοσούτων γραμμάτων ἐστίν. γελάσαντος
[9]	καὶ δεῖξις· καὶ τί ἕκαστον	αὐτῶν,	καὶ τίνα κοινὰ ποιητικῆς καὶ
[9]	τοὔνομα τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ	τοσούτων	γραμμάτων ἐστίν. γελάσαντος δὲ τοῦ
[9]	οὐκ αἴτιον’ ἔφην ἐγώ τοῦτο	τούτων,	ἀλλ´ ἡμεῖς οὐδὲν αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν·
[9]	σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν,	τούτων	{δὲ} λεγομένων καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν
[9]	καλοῦντος, ἑτέρας δ´ αὖ πάλιν	τούτων	ἑκατέρου διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην ὁρῶ
[9]	ἀφ´ ἱερῶν, πλείονα καὶ καλλίονα	τούτων	ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α Περὶ
[9]	τῇ δυνάμει διαφέρειν. αὐτῶν δὲ	τούτων	πάλιν ἡγεμονικωτάτην ἔχειν τάξιν τὸ
[9]	αὑτῆς μέρεσι γινομένη, δῆλόν ἐστι·	τούτων	τοίνυν ἡ μὲν ἑξὰς ὑπὸ
[9]	οἱ γεωργοὶ τὴν Θάλειαν οἰκειούμεθα,	φυτῶν	καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων
[9]	ἀκολασίαν τελευτώσης. τὸ δὲ δι´	ὤτων	καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονῆς εἶδος, εἴτε
[9]	καὶ μνημονεύει, καὶ τῶν ἐμμανεστάτων	ἐρώτων	οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ πάθος αὐτῆς,
[9]	δεύτερα νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα τῶν	πρώτων·	δεύ– τεραι δ´ ἦσαν αἱ
[9]	ζήτημα, ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις τῶν	πρώτων	ἐμπεριεχομένων· ὁ γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν,
[9]	τὸν ἀριθμὸν ἐκ δυεῖν τῶν	πρώτων	κύβων συνηρμόσθαι μονάδος καὶ ὀγδοάδος,
[9]	ἀγέσθω· καὶ πάλιν ὁ Ἕκτωρ	ἀναγορεύων	καὶ τιθεὶς εἰς μέσον πᾶσι
[9]	ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι	προσαγορεύων	καὶ καλῶν θυγατέρας Ἀνάγκης· ἄμουσον
[9]	ἀντὶ τῶν Μουσῶν τὰς Σειρῆνας	ἐνιδρύων,	οὐ πάνυ φιλανθρώπους οὐδὲ χρηστὰς
[9]	Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός τὰ μὲν	Δελφῶν’	εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει πιθανότητος· ὁ
[9]	ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ λεγόμενον ὑπὸ	Δελφῶν.	λέγουσι γὰρ οὐ φθόγγων οὐδὲ
[9]	καὶ διαιτήσειεν τὴν ἀντινομίαν, οὐ	φιλοσόφων	οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον
[9]	παυσαμένου τῶν Ὁμηρικῶν‘ ἔφη ψυ–	χῶν,	ὅσας ἐν Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, ἡ
[9]	σύτο δέμας ἀκέντητον ἐν δρόμοισι	παρέχων,	καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας
[9]	καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον· ἔπειτα περὶ	στίχων	εὐκαιρίας ἐνέβαλεν λόγον, ὡς μὴ
[9]	ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α Περὶ	στίχων	εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως. Ἀμμώνιος
[9]	Λαμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ πολὺν	ἐπισχὼν	ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν