HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Propos de table, livre IX

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  86 formes différentes pour 188 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[9]   οἶμαι δὲ καὶ σέ‘ εἶπεν,     βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν τινὰ τῶν
[9]   οὐκ ἄξιον’ ἔφη σοι νεμεσᾶν,     Ἡρώδη, καὶ παχείῃ‘ χειρὶ τῶν
[9]   ταῦτα μέν‘ Ἀμμώνιος εἶπεν,     Λαμπρία, κείσθω σοι πεπαιγμένα πρὸς
[9]   αἵματος. ἂν οὖν ταύτας ὑπεξελόμενος,     Λαμπρία, τὰς ἄλλας διαριθμῇς, αὐτὸ
[9]   χλευασμὸς οὐδ´ ὕβρις· ἀλλ´ ἀφείς,     μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα καὶ
[9]   γενόμενος ἐκεῖνο δέ ς´‘ εἶπεν,     Μενέφυλε, λέληθεν, ὅτι καὶ τὴν
[9]   καὶ ἀτέχνως, ἀστοχοῦντες· τὸ γάρ     πόποι, ὡς ὅδε πᾶσι φίλος
[9]   ΕΝΑΤΟΝ. Τὸ ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν,     Σόσσιε Σενεκίων, περιέχει λόγους τοὺς
[9]   ἀληθῶς τιμὴν ἀπολώλεκε. Ταῦτα σχεδόν,     Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα τῶν ἐν
[9]   κοινωνεῖ μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, ἐν     καὶ βωμός ἐστιν Λήθης ἱδρυμένος.
[9]   ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος μῦθος· ἐν     καὶ διὰ τί τὴν δευτέραν
[9]   Θ Τίς αἰτία συμφωνήσεως· ἐν     καὶ διὰ τί, τῶν συμφώνων
[9]   ἄλλαις οὐκ ἄξιον δήπου συγκαταριθμεῖν,     καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια
[9]   ἐστι πολιτικὸν καὶ βασιλικόν, ἐφ´     τὴν Καλλιόπην τετάχθαι φησὶν
[9]   ἄκοιτις· ἔπειθ´ Ζεὺς τῷ  Μενελάῳ   τῆς μάχης τὸ βραβεῖον ἀπέδωκεν
[9]   τὴν ἐμὴν δόξαν ἀναύδῳ καὶ  ἀφθόγγῳ   προεδρίαν ἐν γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ
[9]   τὰς Μούσας Μνείας καλεῖσθαι λέγουσιν.  ἐγὼ   δὲ μεταποιοῦμαί τι καὶ τῆς
[9]   ἄνδρας ἐξαπατητέον; καὶ Γλαυκίας  ἐγὼ   μέν’ ἔφη κατὰ Πολυκράτους ἀκήκοα
[9]   καὶ κοσμίως ἐκδέχεσθαι καὶ παραπέμπειν.  ἐγὼ   μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν ἑκάστῳ
[9]   καὶ λέγειν τὸ δοκοῦν ἕκαστον,  ἐγὼ   μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι καὶ
[9]   μή τι σὺ χρησιμώτερον ἔχεις,  ἐγώ   μοι δοκῶ προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ
[9]   ἁρμονικῷ, προστιθέντες. ἁπάσας δ´ ὡς  ἐγὼ   νομίζω τὰς διὰ λόγου περαινομένας
[9]   ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ δίκαι´’ ἔφην  ἐγώ   ποιεῖτε· καὶ γὰρ ὑμῖν ἔστι
[9]   ἀντινομικοῦ ζητήματος. Τίν´’ ἔφη ταύτην;  ἐγώ   σοι φράσω’ εἶπον ἅμα καὶ
[9]   πιόντος οἶνον. οὐκ αἴτιον’ ἔφην  ἐγώ   τοῦτο τούτων, ἀλλ´ ἡμεῖς οὐδὲν
[9]   τίθεσθαι τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘ ἔφην  ἐγώ·   τῷ γὰρ ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν,
[9]   ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ  λόγῳ   κεραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐκδέχεσθαι
[9]   ὀφθαλμῶν ἡδονῆς εἶδος, εἴτε τῷ  λόγῳ   μᾶλλον εἴτε τῷ πάθει προσῆκον
[9]   μῦθόν τινα τῷ περὶ ψυχῆς  λόγῳ   μίγνυσι, χρῆσθαι μάλιστα τῷ νῷ.
[9]   μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ  λόγῳ   πρωτεύειν τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων·
[9]   τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ  λόγῳ   συντυχίᾳ δέ τινι καὶ τὸ
[9]   κήδει Πλάτωνος, δίδαξον ἡμᾶς, ᾧτινι  λόγῳ   τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πεποίηκεν
[9]   ἐστιν· ἂν γὰρ ἔν τινι  λόγῳ   φαίνηται γεγονὼς κλῆρος, οὐκέτι
[9]   πάμπαν ἀπόλλυται’ δ´ ἐν  Ῥόδῳ   στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν
[9]   κατά γε τὴν ἐμὴν δόξαν  ἀναύδῳ   καὶ ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν γράμμασιν
[9]   τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα γοῦν καὶ  νεὼ   κοινωνεῖ μετὰ τῆς Ἀθηνᾶς, ἐν
[9]   τοῦ ἵππου Πίνδαρος ὅτε παρ´  Ἀλφεῷ   σύτο δέμας ἀκέντητον ἐν δρόμοισι
[9]   πάντες δὲ πάντων. ἀλλ´ ἐκεῖνο  θαυμάζω,   πῶς ἔλαθε Λαμπρίαν τὸ λεγόμενον
[9]   προστιθέντες. ἁπάσας δ´ ὡς ἐγὼ  νομίζω   τὰς διὰ λόγου περαινομένας ἐπιστήμας
[9]   Μουσείοις τότε παρ´ Ἀμμωνίῳ τῷ  ἀγαθῷ   φιλολογηθέντων.
[9]   Ἀνάγκη μουσικὸν δ´  Πειθώ,   καὶ Μούσαις φιλοδαμοῦσα πολὺ μᾶλλον
[9]   περὶ τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον ἔχουσι,  πειθὼ   καὶ χάριν, οἶμαι προσήκειν. Καὶ
[9]   ἐνδίδωσι διὰ λόγου καὶ ᾠδῆς,  πειθὼ   πολιτικῆς καὶ κοινωνητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα
[9]   τοῦ Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώθει ταῦτα  δεδοξάσθω   μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ
[9]   εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´  ἀγέσθω.   ἐπεὶ τοίνυν ἐνίκησεν μὲν οὐκ
[9]   εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ´  ἀγέσθω·   καὶ πάλιν Ἕκτωρ ἀναγορεύων
[9]   Ἀμμώνιος εἶπεν, Λαμπρία,  κείσθω   σοι πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν
[9]   οὐ κατὰ λόγον ἡμᾶς τῷ  μύθῳ   φοβοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς ᾐνίξατο
[9]   τὴν μὲν Ἄτροπον τὴν δὲ  Κλωθὼ   τὴν δὲ Λάχεσιν προσαγορεύσας· ἐπεὶ
[9]   ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ πάλιν τῷ  τελευταίῳ   τὸν τελευταῖον ἐκ τύχης καὶ
[9]   οὖσιν, ἀνδρὸς ἐν ἅπαντι τῷ  βίῳ   μηδέποτε πιόντος οἶνον. οὐκ αἴτιον’
[9]   τε Καλλιόπη καὶ  Κλειὼ   καὶ Θάλεια, τῆς περὶ
[9]   Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον δ´  Κλειὼ   μάλιστα κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν·
[9]   τῶν δ´ ἄλλων τε  Κλειὼ   τὸ ἐγκωμιαστικὸν προσάγεται· κλέα‘ γὰρ
[9]   στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν τῷ  Διογενείῳ   τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν καὶ
[9]   ἄχρηστον εἰδέναι καὶ φυλάττεσθαι. οἷον  Πομπηίῳ   Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆς μεγάλης
[9]   Πελασγὸν ἵππον κύνα Ἀμυκλαίαν  ἀγωνίῳ   ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος
[9]   τῆς φορᾶς, καὶ παρέσχε τῷ  Ἀμμωνίῳ   περὶ τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως
[9]   καὶ τραπέζης μετασχόντας· τῷ δ´  Ἀμμωνίῳ   συνέβαινε τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ
[9]   ἐν τοῖς Μουσείοις τότε παρ´  Ἀμμωνίῳ   τῷ ἀγαθῷ φιλολογηθέντων.
[9]   καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια  οἴῳ   πεπνῦσθαι’ καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι
[9]   ὀρθῶς ἑνὶ μαθήματι, μᾶλλον δὲ  μορίῳ   μαθήματος ἑνὸς τοῦ μουσικοῦ, τῷ
[9]   ἄλοχόν τε· καὶ παρὰ  Δημητρίῳ   τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν
[9]   πολέμου· ὡς ὤφελες αὐτόθ´ ὀλέσθαι.  Κασσίῳ   δὲ Λογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου,
[9]   δὲ καὶ πάσας, ὥσπερ ἐν  Χίῳ,   τὰς Μούσας Μνείας καλεῖσθαι λέγουσιν.
[9]   ἑνὸς τοῦ μουσικοῦ, τῷ γ´  ἁρμονικῷ,   προστιθέντες. ἁπάσας δ´ ὡς ἐγὼ
[9]   οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ  ῥητορικῷ   καὶ τῷ μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο
[9]   κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ προτεῖναι καὶ  ῥητορικῷ   μουσικόν, εἶτ´ ἔμπαλιν ἀναστρέφειν τὰς
[9]   τὸ φυσικόν, ἐν δὲ τῷ  ῥητορικῷ   τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι λέγουσιν
[9]   ἑώρων· ἐν μὲν γὰρ τῷ  μαθηματικῷ   τὸ περὶ μουσικήν ἐστιν καὶ
[9]   καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ  μαθηματικῷ,   τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα καὶ χάριτας
[9]   δ´ ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι  γραμματικῷ   ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν τῷ θεάτρῳ
[9]   συλλάχωσι, προσέταξεν ἄνευ κλήρου γεωμέτρην  γραμματικῷ   προτεῖναι καὶ ῥητορικῷ μουσικόν, εἶτ´
[9]   Ἑρμείας γεωμέτρης Πρωτογένει τῷ  γραμματικῷ   πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι´ ἣν
[9]   τῆς ἱπποδρομίας ἅρματα δ´ αὖ  χαλκῷ   πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε ἵπποις ὠκυπόδεσσιν
[9]   σὺ χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ μοι  δοκῶ   προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμήρου
[9]   Ἀμμώνιος οὐδέν‘ ἔφη σὺ τῷ  Κάδμῳ   βοηθεῖς Βοιώτιος, ὅν φασι
[9]   οὐδέν‘ ἔφην ἐγώ· τῷ γὰρ  ἐμῷ   πάππῳ βοηθεῖν, εἴ τι δύναμαι,
[9]   δὴ τάξει μέν τινι καὶ  ἀριθμῷ   γινόμενον ἔοικεν τοῖς ἐν ποιητικῇ
[9]   λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι μάλιστα τῷ  νῷ.   τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ τὴν
[9]   κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν  ἄνω   διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν
[9]   ἡμεῖς ὁμοίως μὲν τιθῶμεν ἐν  οὐρανῷ   καὶ περὶ τὰ οὐράνια μίαν
[9]   εἰδέναι καὶ φυλάττεσθαι. οἷον Πομπηίῳ  Μάγνῳ   φασὶν ἀπὸ τῆς μεγάλης ἐπανήκοντι
[9]   καὶ παχείῃ‘ χειρὶ τῶν Μουσῶν  ἐπιδραττομένῳ·   κοινὰ γὰρ τὰ φίλων, καὶ
[9]   ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ  ποιουμένῳ   δεῖξιν ἐν τῷ θεάτρῳ προτείνας
[9]   ὤφελες αὐτόθ´ ὀλέσθαι. Κασσίῳ δὲ  Λογγίνῳ   λόγου προσπεσόντος ἀδεσπότου, τὸν υἱὸν
[9]   καὶ ἱλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις ἐν  οἴνῳ   θαλιάζειν‘ λέγομεν, οὐ τοὺς ὑβρίζοντας
[9]   μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς ἐν  οἴνῳ   κοινωνίας, Δημοσθένους ἐπαινέταις καὶ ζηλωταῖς
[9]   δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν  Νάξῳ   δ´ ὑπὸ τοῦ Διονύσου, πρᾶον
[9]   σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν  ἐξεδέξω,   δίελθε περὶ τῆς αἰτίας. Θορυβηθεὶς
[9]   ἔφην ἐγώ· τῷ γὰρ ἐμῷ  πάππῳ   βοηθεῖν, εἴ τι δύναμαι, δίκαιός
[9]   Νεκυίᾳ κατωνόμακεν, μὲν Ἐλπήνορος  οὔπω   καταμεμιγμένη ταῖς ἐν Ἅιδου διὰ
[9]   αὖθίς τε τὸ ἐφ´ ἡμῖν  ἑκατέρῳ   καὶ συναμφοτέροις ἐπιμίγνυσθαι καὶ συμπλέκεσθαι
[9]   ἀληθείας, οὔτε καθαρωτέρας οὔτε καλλίους  ἑτέρῳ   γένει παραλιπὼν εὐπαθείας καὶ τέρψεις.
[9]   τῶν ἄλλων δυεῖν ὑποτάττεσθαι δὲ  μηδετέρῳ   πεφυκός, οἷόν ἐστι τὸ ἄλφα·
[9]   ἅρματα δ´ αὖ χαλκῷ πεπυκασμένα  κασσιτέρῳ   τε ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον‘ οὕτως
[9]   ταχὺ δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερομένου  ποτέρῳ   σκέλει χωλὸς ἦν Φίλιππος,
[9]   οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι,  ὁπποτέρῳ   θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν· ᾔδει
[9]   ὑπ´ αὐτοῦ διειρημένων· ἡμέων δ´  ὁπποτέρῳ   θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται, τεθναίη,
[9]   Ἐρίδων γένος‘ ἐπῄνεσεν ὡς τῷ  καιρῷ   πρεπόντως ἁρμοσάμενον· ἔπειτα περὶ στίχων
[9]   τούτων ἑκατέρου διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην  ὁρῶ   μεγάλης καὶ θείας ὡς ἀληθῶς
[9]   ἔφη τοὺς μὲν παῖδας ἀστραγάλοις  ὁρῶ   τοὺς δ´ Ἀκαδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάζοντας·
[9]   γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν τῷ  θεάτρῳ   προτείνας ἔρρ´ ἐκ νήσου θᾶσσον,
[9]   Τίν´’ ἔφη ταύτην; ἐγώ σοι  φράσω’   εἶπον ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων·
[9]   θεοί. παπαί‘ εἶπεν Λαμπρίας,  ὅσῳ   τοῦ Θρασυβούλου γέγονεν Ποσειδῶν πολιτικώτερος,
[9]   χθονὶ πουλυβοτείρῃ, αὐτὸν δ´ ἐν  μέσσῳ   καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον οἴους ἀμφ´
[9]   πρόκλησιν οὕτως· αὐτὰρ ἔμ´ ἐν  μέσσῳ   καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´
[9]   τοῖς Μουσείοις τότε παρ´ Ἀμμωνίῳ  τῷ   ἀγαθῷ φιλολογηθέντων.
[9]   ὀνόματα πλὴν ἑνὸς ἅπαντα προσχρῆται  τῷ   ἄλφα καθάπερ φωτὶ τῆς περὶ
[9]   τοὔνομα τῆς φορᾶς, καὶ παρέσχε  τῷ   Ἀμμωνίῳ περὶ τῶν μερῶν τῆς
[9]   τε· καὶ παρὰ Δημητρίῳ  τῷ   βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν μετὰ
[9]   ζηλωταῖς οὖσιν, ἀνδρὸς ἐν ἅπαντι  τῷ   βίῳ μηδέποτε πιόντος οἶνον. οὐκ
[9]   μορίῳ μαθήματος ἑνὸς τοῦ μουσικοῦ,  τῷ   γ´ ἁρμονικῷ, προστιθέντες. ἁπάσας δ´
[9]   τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘ ἔφην ἐγώ·  τῷ   γὰρ ἐμῷ πάππῳ βοηθεῖν, εἴ
[9]   {ὁ} Ἑρμείας γεωμέτρης Πρωτογένει  τῷ   γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι´
[9]   ἀπαράβατον οὐ τῷ {μὲν} ἀδυνάτῳ  τῷ   δ´ ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς. αἵ
[9]   ἑστιάσεως κοινῆς καὶ τραπέζης μετασχόντας·  τῷ   δ´ Ἀμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον· ἀκμὴν
[9]   Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι.  τῷ   δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ
[9]   μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο·  τῷ   δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ
[9]   τοῖς ὑπ´ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος  τῷ   Διὶ καὶ τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου·
[9]   ἀπέδωκε. τὰ μὲν γὰρ φωνήεντα  τῷ   δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν τῶν ἀφώνων
[9]   Ἀθήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλαβεν ἐν  τῷ   Διογενείῳ τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν
[9]   τὰ δ´ αὖ φωνάεντα {ἐν}  τῷ   δίχρονον, ταῦτα δ´ αὐτὰ τῷ
[9]   συνηγορίας καὶ ἀπολογίας· πλείστῳ δὲ  τῷ   ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ τῷ ψέγειν
[9]   τῷ Μουσηγέτῃ {Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες συνῄσαμεν  τῷ   Ἐράτωνι πρὸς τὴν λύραν ἐκ
[9]   τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν βίων  τῷ   ἐφ´ ἡμῖν ἀποδιδούς (ἀρετὴ γὰρ
[9]   μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν τι προβαλεῖν  τῷ   Ζωπυρίωνι ἀπεκωλύσαμεν· δὲ ῥήτωρ
[9]   αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιουμένῳ δεῖξιν ἐν  τῷ   θεάτρῳ προτείνας ἔρρ´ ἐκ νήσου
[9]   Ἀμμώνιος οὐδέν‘ ἔφη σὺ  τῷ   Κάδμῳ βοηθεῖς Βοιώτιος, ὅν
[9]   Ἀθήνησιν ἐν τοῖς Μουσείοις γενομένους  τῷ   καὶ μάλιστα τὴν ἐννεάδα ταῖς
[9]   ἔην Ἐρίδων γένος‘ ἐπῄνεσεν ὡς  τῷ   καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον· ἔπειτα περὶ
[9]   συνιδών, ὅπη τὸ καθ´ εἱμαρμένην  τῷ   κατὰ τύχην αὖθίς τε τὸ
[9]   ἀλλὰ προσέθηκεν τὸ κυριώτατον, ἐν  τῷ   κτεῖναι τὸ νικῆσαι θέμενος· αὕτη
[9]   καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονῆς εἶδος, εἴτε  τῷ   λόγῳ μᾶλλον εἴτε τῷ πάθει
[9]   διαφορὰς ἑώρων· ἐν μὲν γὰρ  τῷ   μαθηματικῷ τὸ περὶ μουσικήν ἐστιν
[9]   φιλοσόφῳ καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ  τῷ   μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα καὶ
[9]   αὐτῆς ἀπαρέκτρεπτον καὶ ἀπαράβατον οὐ  τῷ   {μὲν} ἀδυνάτῳ τῷ δ´ ἀβουλήτῳ
[9]   κεκλήσῃ ἄκοιτις· ἔπειθ´ Ζεὺς  τῷ   Μενελάῳ τῆς μάχης τὸ βραβεῖον
[9]   ταῖς ἀληθιναῖς ἀντινομίαις οἱ δικασταὶ  τῷ   μηδὲν ἀμφισβητήσιμον ἔχοντι προστίθενται, τὸν
[9]   σπονδὰς ἐποιησάμεθα ταῖς Μούσαις, καὶ  τῷ   Μουσηγέτῃ {Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες συνῄσαμεν τῷ
[9]   ταῖς Μούσαις δ´ ἑβδομὰς  τῷ   Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται· συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις
[9]   Σειρῆνες οὐ κατὰ λόγον ἡμᾶς  τῷ   μύθῳ φοβοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς
[9]   ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι μάλιστα  τῷ   νῷ. τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ
[9]   εἴτε τῷ λόγῳ μᾶλλον εἴτε  τῷ   πάθει προσῆκον εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν
[9]   καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευθέρους τοὺς  τῷ   παιδὶ προσήκοντας. ἐμνήσθη δὲ καὶ
[9]   ὀνομάτων· ὅπου δὲ μῦθόν τινα  τῷ   περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι
[9]   τῷ δίχρονον, ταῦτα δ´ αὐτὰ  τῷ   πεφυκέναι καθηγεῖσθαι δευτερεύειν δὲ μηδέποτε
[9]   καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε καὶ  τὼ   πόδε, μᾶλλον δ´ ὅλον ὥσπερ
[9]   γένεσιν οὔσας, τῷ φιλοσόφῳ καὶ  τῷ   ῥητορικῷ καὶ τῷ μαθηματικῷ, τριῶν
[9]   καὶ τὸ φυσικόν, ἐν δὲ  τῷ   ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγονέναι
[9]   ἄλφα δυνάμεως· τὸ γὰρ ἐν  τῷ   στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ
[9]   γυναικὸς οὐ προσδεξαμένης αὐτὸν ἐν  τῷ   συγκαθεύδειν ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος ὄντος,
[9]   Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ πάλιν  τῷ   τελευταίῳ τὸν τελευταῖον ἐκ τύχης
[9]   τῆς Ἰλιάδος τὸν πρῶτον στίχον  τῷ   τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ
[9]   δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον  τῷ   τοῦ Διονύσου. Λαμπρίας γὰρ
[9]   καταμαθόντες ἐν τρισὶ γένεσιν οὔσας,  τῷ   φιλοσόφῳ καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ
[9]   τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ  τῷ   φιλοσόφῳ τὸ λογικὸν καὶ τὸ
[9]   καὶ νικᾷ τὰ μὲν πολλὰ  τῷ   φωνᾶεν εἶναι, τὰ δ´ αὖ
[9]   δὲ καὶ τὸ ἀίειν’ ἐπὶ  τῷ   φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ πολλὰ τῶν
[9]   διάθεσιν {τὰ ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν  τὼ   χεῖρε καὶ τὼ πόδε, μᾶλλον
[9]   δὲ τῷ ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ  τῷ   ψέγειν ἐν τούτοις, οὐ φαύλων
[9]   καὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ {μὲν}  ἀδυνάτῳ   τῷ δ´ ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς.
[9]   δὲ περὶ συνουσίαν σπουδαῖς  Ἐρατὼ   παροῦσα μετὰ πειθοῦς {ὡς} λόγον
[9]   τὰ μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ  δικαιοτάτῳ   λόγῳ πρωτεύειν τῶν ἀφώνων καὶ
[9]   Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ, αὐτὸς ἔπειθ´ Ἑλένην  ἀγέτω   καὶ κτήματα πάντα. εἰ δέ
[9]   τῷ {μὲν} ἀδυνάτῳ τῷ δ´  ἀβουλήτῳ   τῆς μεταβολῆς. αἵ γε μὲν
[9]   ἡμῶν· ἐννέα γὰρ ὄντων καὶ  ὀκτὼ   καὶ ἑπτά, ταὐτῷ τὸν μέσον
[9]   Ἅιδου νόμους. Μοῦσαι δ´ εἰσὶν  ὀκτὼ   μὲν αἱ συμπεριπολοῦσαι ταῖς ὀκτὼ
[9]   ἀμετρίαι καὶ παραβάσεις, ἐνταῦθα τὰς  ὀκτὼ   μετοικιστέον, ἄλλην ἄλλο κακίας καὶ
[9]   εἴληχε τόπον. αἱ μὲν οὖν  ὀκτὼ   περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν πλανωμένων
[9]   ὀκτὼ μὲν αἱ συμπεριπολοῦσαι ταῖς  ὀκτὼ   σφαίραις, μία δὲ τὸν περὶ
[9]   προσαγορεύσας· ἐπεὶ ταῖς γε τῶν  ὀκτὼ   σφαιρῶν περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ Μούσας
[9]   Ἑρμῆς‘ ἔφη λέγεται θεῶν ἐν  Αἰγύπτῳ   γράμματα πρῶτος εὑρεῖν· διὸ καὶ
[9]   ἐγὼ μέντοι, τοῦ Πλάτωνος ἐν  ἑκάστῳ   δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν
[9]   εὐμενείας καὶ συνηγορίας καὶ ἀπολογίας·  πλείστῳ   δὲ τῷ ἐπαινεῖν χρώμεθα καὶ
[9]   μὴ κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ´  ἡττώ-   ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ Τίς αἰτία τῆς
[9]   διὸ ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν  αὐτῷ   τὸν Ἀλέξανδρον, ὅπως ἀποκτείνας συντελέσῃ
[9]   τὸ δεῖπνον, ὡς δὲ προσέπεμψεν  αὐτῷ   τὸν υἱὸν ἔτι παιδάριον ὄντα
[9]   κατὰ τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντος,  αὑτῷ   δὲ πολλάκις παρίστασθαι καὶ τὰ
[9]   ὄντων καὶ ὀκτὼ καὶ ἑπτά,  ταὐτῷ   τὸν μέσον ἀριθμὸν ὑπερέχειν καὶ
[9]   οἶμαι δέ σε πεφροντικέναι φιλόμουσον  οὕτω   καὶ πολύμουσον ὄντα. τί δὲ
[9]   πάντων προτάξαι διὰ τὸ Φοίνικας  οὕτω   καλεῖν τὸν βοῦν, ὃν οὐ
[9]   τὴν Ἀφροδίτην, ἐπιδεξιωτάτην θεῶν οὖσαν,  οὕτω   φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε
[9]   πέτεται θάνατον κεροέσσᾳ εὑρέμεν ματεῖς´  ἐλάφῳ   τὰν δ´ ἐπ´ αὐχένι στρέφοισαν
[9]   ἐν τρισὶ γένεσιν οὔσας, τῷ  φιλοσόφῳ   καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ
[9]   περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ  φιλοσόφῳ   τὸ λογικὸν καὶ τὸ ἠθικὸν
[9]   πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις οἷον  ἠχὼ   τῆς μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη διὰ
[9]   θεοῖς ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων  ἀμείψω.   καὶ γὰρ αὕτη {καὶ} πάνδημόν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/01/2006