Chapitre
[9]	καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Α	Περὶ στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ
[9]	ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας, ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν	ἃ	ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν ἔργα.
[9]	καὶ τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προτείνειν	φιλόλογα	ζητήματα, φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος μὴ
[9]	ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ πολιτικῶν	ἔργα.	τῶν δ´ ἄλλων ἥ τε
[9]	γενομένους τῷ καὶ μάλιστα τὴν	ἐννεάδα	ταῖς Μούσαις προσήκειν. ὁ δ´
[9]	καὶ πρόγονοι. κλῄζει δ´ Ἑλλὰς	Ὀλυμπιάδα‘	τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ
[9]	Ζ Τίς αἰτία τῆς εἰς	τριάδα	διαιρέσεως τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η
[9]	ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν συνήθη	δεκάδα	τῶν ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον· ἔδει
[9]	τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς τὸν	παῖδά	μοι τόνδ´ ἀξίως Ἡρακλέους ἡμῶν
[9]	λέγῃ ῥῶσαι νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´	ἀοιδᾷ	ποδῶν μειγνύμεν· Κρῆτα μὲν καλέουσι
[9]	μὲν εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν	μερίδα,	δευτέραν δὲ τὴν τῶν πλανωμένων,
[9]	ὅμιλον‘ εἴ που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον	θεοειδέα,	μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ
[9]	τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμιαστικὸν προσάγεται·	κλέα‘	γὰρ ἐκάλουν τοὺς ἐπαίνους· ἥ
[9]	κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται, τὸν	Ἀχιλλέα	καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν
[9]	ἀριθμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ´ ἡμῶν·	ἐννέα	γὰρ ὄντων καὶ ὀκτὼ καὶ
[9]	θεοῖς προσῆκεν, ὥστε Μούσας ἔχομεν	ἐννέα,	Δήμητρας δὲ καὶ Ἀθηνᾶς καὶ
[9]	οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν τὰ	ἐννέα	διαίρεσιν εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας,
[9]	πολλὰς ἐποίησεν. ὅ τι δ´	ἐννέα	καὶ οὐκ ἐλάττους οὐδὲ πλείους,
[9]	ἡμέτερον· δάμασον δὲ μένος καὶ	ἀτειρέα	θυμόν. ἔτι δ´ ἀνώμαλος ὢν
[9]	χρῶνται, τὸν Ἀχιλλέα καὶ τὸν	Ὀδυσσέα	καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν
[9]	κέλεται Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς	τεύχεα	κάλ´ ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
[9]	μὴ κοινῶς Ἐκ τούτου σπονδὰς	ἐποιησάμεθα	ταῖς Μούσαις, καὶ τῷ Μουσηγέτῃ
[9]	βαναυσουργίας, παιδείας δὲ καὶ λόγου	δεόμεθα	πάντες εὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεθα
[9]	δεόμεθα πάντες εὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν	αἰνύμεθα	χθονός‘ ὅθεν Ἀθηνᾶν μίαν καὶ
[9]	ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ τὴν Θάλειαν	οἰκειούμεθα,	φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ
[9]	ἀπολογίας· πλείστῳ δὲ τῷ ἐπαινεῖν	χρώμεθα	καὶ τῷ ψέγειν ἐν τούτοις,
[9]	ἀμήνιτον ὄντα περὶ τὰς δυσημερίας·	ἐνταῦθα	γοῦν καὶ νεὼ κοινωνεῖ μετὰ
[9]	τῶν φθόγγων καὶ τῶν διαστημάτων·	ἐνταῦθα	δ´ αἱ μοναὶ πέρατα τῶν
[9]	ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν.	ἐνταῦθα	δὲ πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις
[9]	σφονδύλους δὲ τοὺς ἀστέρας, ἐξηλλαγμένως	ἐνταῦθα	καὶ τὰς Μούσας Σειρῆνας ὀνομάζειν
[9]	εἴωθας ἱστορεῖν ἡμῖν ἡττώμενον πολλάκις,	ἐνταῦθα	μὲν ὑπ´ Ἀθηνᾶς ἐν Δελφοῖς
[9]	πολλαὶ δ´ ἀμετρίαι καὶ παραβάσεις,	ἐνταῦθα	τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον, ἄλλην ἄλλο
[9]	τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου περιφοράν,	ἐνταῦθά	τε τὸν αὐτάγγελον τῶν ἐν
[9]	προστίθενται, τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες, οὕτως	ἐνταῦθα	τὴν ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέλος
[9]	πλεονάκις ἐκλείπουσα τοῦ ἡλίου. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΑ	Περὶ τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς
[9]	οἶμαι δ´ οὐδὲ δυσπειθὴς οὐδὲ	βιαία,	πλὴν τοῖς κακοῖς, ὥς ἐστι
[9]	Ταῦτα σχεδόν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων,	τελευταῖα	τῶν ἐν τοῖς Μουσείοις τότε
[9]	τε δὴ πρῶτα καὶ Φοινίκεια	διὰ	Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις ἡ τετρὰς
[9]	καὶ ῥυθμοῦ καὶ ἁρμονίας, ἐνδίδωσι	διὰ	λόγου καὶ ᾠδῆς, πειθὼ πολιτικῆς
[9]	δ´ ὡς ἐγὼ νομίζω τὰς	διὰ	λόγου περαινομένας ἐπιστήμας καὶ τέχνας
[9]	ἠχὼ τῆς μουσικῆς ἐκείνης ἐξικνουμένη	διὰ	λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει τὰς
[9]	εἶπεν ὁ Ἡρώδης· πᾶσι γὰρ	διὰ	στόματός ἐστι καὶ πάσαις ὑμνούμενος
[9]	ὁ μὲν ῥαψῳδὸς εὐθὺς ἦν	διὰ	στόματος πᾶσιν, ἐν τοῖς Πτολεμαίου
[9]	νοητὴν φύσιν ἅρμα καλεῖν πτηνὸν	διὰ	τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσμου περιφοράν,
[9]	φύσει φωνὴν τῶν ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι	διὰ	τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως· τὸ
[9]	φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ε	Διὰ	τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν
[9]	Ποσειδῶνος μῦθος· ἐν ᾧ καὶ	διὰ	τί τὴν δευτέραν Ἀθηναῖοι τοῦ
[9]	γίνεται τὸ μέλος. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ι	Διὰ	τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου
[9]	αἰτία συμφωνήσεως· ἐν ᾧ καὶ	διὰ	τί, τῶν συμφώνων ὁμοῦ κρουομένων,
[9]	οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς ἐν Ἅιδου	διὰ	τὸ μὴ τεθάφθαι τὸν νεκρὸν
[9]	φασι τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι	διὰ	τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν
[9]	κοινὰ γὰρ τὰ φίλων, καὶ	διὰ	τοῦτο πολλὰς ἐγέννησε Μούσας ὁ
[9]	μὲν ἡμῖν τὸν Πλάτωνα προσπαίζειν	διὰ	τῶν ὀνομάτων· ὅπου δὲ μῦθόν
[9]	γένος ἓν ἔργον ἀμφότεραι τὴν	διὰ	τῶν σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων
[9]	λόγων τιθέντας; εἰ μὴ νὴ	Δία	φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς
[9]	τὸ μὲν σπουδῇ τὸ δὲ	παιδιᾷ	μέρος ἐστί, καὶ δεῖται τοῦ
[9]	Περὶ τοῦ ἐν τῇ τρίτῃ	ῥαψῳδίᾳ	τῆς Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ ζητήματος. Τίν´’
[9]	θνητὰ τοῖς θείοις καὶ τὰ	περίγεια	τοῖς οὐρανίοις· ὡς καὶ Πλάτων
[9]	Μούσας Σειρῆνας ὀνομάζειν εἰρούσας‘ τὰ	θεῖα	καὶ λεγούσας ἐν Ἅιδου, καθάπερ
[9]	ἔρωτα πρὸς τὰ οὐράνια καὶ	θεῖα	λήθην δὲ τῶν θνητῶν ἐμποιοῦσαν
[9]	τά τε δὴ πρῶτα καὶ	Φοινίκεια	διὰ Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις ἡ
[9]	περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ	Θάλεια	κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ συμποτικὸν ἐξ
[9]	καὶ ἡ Κλειὼ καὶ ἡ	Θάλεια,	τῆς περὶ θεοὺς ἐπιστήμης καὶ
[9]	ᾧ καὶ τεθνειῶτι νόον πόρε	Περσεφόνεια	οἴῳ πεπνῦσθαι’ καὶ διαλέγεσθαι καὶ
[9]	ἡμῶν τί οὖν; εἶπεν οὐ	δευτερεῖα	μὲν ὁ Αἴας κάλλους καὶ
[9]	ἀλλ´ ὀρχήσει καὶ ᾠδῇ καὶ	χορείᾳ	ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ
[9]	ἀποδιδούς (ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ	κακία)	τὸ δ´ εὖ βιοῦν τοὺς
[9]	ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ	φιλονεικία	σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι
[9]	μετὰ μικρὸν ὁ Ἕκτωρ φησίν	ὅρκια	μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν.
[9]	δ´ ὁ Πρίαμος μετὰ τὰ	ὅρκια	τοῦ ἀγῶνος ἀπιὼν {καί} Ζεὺς
[9]	ἄλληλα συνέχουσι καὶ διασῴζουσιν ἁρμονίαν·	μία	δὲ τὸν μεταξὺ γῆς καὶ
[9]	αἱ συμπεριπολοῦσαι ταῖς ὀκτὼ σφαίραις,	μία	δὲ τὸν περὶ γῆν εἴληχε
[9]	τὴν τελευτὴν ἔρωτα πρὸς τὰ	οὐράνια	καὶ θεῖα λήθην δὲ τῶν
[9]	ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ	οὐράνια	μίαν τῶν Μουσῶν, ἣ Οὐρανία
[9]	οὐράνια μίαν τῶν Μουσῶν, ἣ	Οὐρανία	φαίνεται· καὶ εἰκὸς ἐκεῖνα μὴ
[9]	ἐκάλουν τοὺς ἐπαίνους· ἥ τε	Πολύμνια	τὸ ἱστορικόν· ἔστι γὰρ μνήμη
[9]	καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν· ἡ δὲ	Πολύμνια	τοῦ φιλομαθοῦς ἐστι καὶ μνημονικοῦ
[9]	καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ	ἁρμονίᾳ	καὶ λόγῳ κεραννύμενον εὐσχημόνως καὶ
[9]	ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ καὶ ποιητικῇ	κοινωνία	πᾶσα καὶ μέθεξις ἀλλήλων ἐστί,
[9]	χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ τῇ	δεξιᾷ·	καθάπερ εἰκός ἐστι καὶ τὴν
[9]	ἐκείνης ἐκπεμπόμενον· ᾗ καὶ τὰ	νήπια	ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν, ὠνομάσθαι
[9]	ζῶντος οὐκ ἄξιος ἦν τὰ	νικητήρια	φέρεσθαι, κατὰ τὴν αὐτοῦ πρόκλησιν
[9]	μέν‘ ὁ Ἀμμώνιος εἶπεν, ὦ	Λαμπρία,	κείσθω σοι πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν·
[9]	ἂν οὖν ταύτας ὑπεξελόμενος, ὦ	Λαμπρία,	τὰς ἄλλας διαριθμῇς, αὐτὸ συμβαίνει,
[9]	ἀλλὰ τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ Ὅτι	τρία	μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ
[9]	εἰδότας οὐδὲν ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν	γεωμετρίᾳ	ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συνεπομένην. Ὡς
[9]	καὶ εἰπών βεβλήσεταί τις θεῶν	βροτησίᾳ	χερί. πάντων δ´ ἄριστος Κορίνθιος
[9]	ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις ἀνδράσιν.	αἰτία	δ´ οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι
[9]	τὸν θόρυβον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Β Τίς	αἰτία,	δι´ ἣν τὸ ἄλφα προτέτακται
[9]	τῶν συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς	αἰτία	συμφωνήσεως· ἐν ᾧ καὶ διὰ
[9]	ἀλλ´ ἡττώ- ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ Τίς	αἰτία	τῆς εἰς τριάδα διαιρέσεως τῶν
[9]	βιοῦν τοὺς ὀρθῶς ἑλομένους καὶ	τἀναντία	τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων·
[9]	στοχασμοὶ διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων, πότερον	ἄρτια	τῇ χειρὶ συνειληφότες ἢ περιττὰ
[9]	ἔφη ψυ– χῶν, ὅσας ἐν	Νεκυίᾳ	κατωνόμακεν, ἡ μὲν Ἐλπήνορος οὔπω
[9]	παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ	Νεκυίᾳ	προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί αἰνίττεται ὁ
[9]	πολλὴν ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ λόγῳ	συντυχίᾳ	δέ τινι καὶ τὸ πλῆθος
[9]	κατὰ λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἑκάστης	φύλακα	Μοῦσαν εἶναι, τῆς μὲν πρώτης
[9]	Μενέλαος, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ πάντα	γυναῖκά	τε οἴκαδ´ ἀγέσθω. ἐπεὶ τοίνυν
[9]	γένηται, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ πάντα	γυναῖκά	τε οἴκαδ´ ἀγέσθω· καὶ πάλιν
[9]	μάλα δικαίως. ἔδει γὰρ τὴν	γυναῖκα	τοῦ κρείττονος εἶναι, κρείττων δ´
[9]	ὥσπερ οἱ πένταθλοι, περίεστι καὶ	νικᾷ	τὰ μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν
[9]	πέπονθεν ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε	δέδοικα	μή τι παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν
[9]	γράμματα καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰ	ῥητορικὰ	καὶ μουσικὴν μανθανόντων ἐφήβων, καὶ
[9]	θείας ὡς ἀληθῶς παιδαγωγίας δεομένην	αὐτίκα	τοῦ λόγου τὸ μέν ἐστι
[9]	τὴν Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ	μάλα	δή τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα
[9]	περὶ νίκης καὶ ἥττης· καὶ	μάλα	δικαίως. ἔδει γὰρ τὴν γυναῖκα
[9]	Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν	ἔκπαγλα	φίλησεν, τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιιάδων
[9]	ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων πρός τ´	ἄλληλα	καὶ πρὸς τὰ φωνήεντα γεγονέναι
[9]	πρὸς τὰ ἀπλανῆ καὶ πρὸς	ἄλληλα	συνέχουσι καὶ διασῴζουσιν ἁρμονίαν· μία
[9]	καὶ πρὶν ἀποθνήσκειν, μὴ δεξάμενος	ἀλλὰ	δείσας καὶ φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ
[9]	ἡ δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν,	ἀλλὰ	δηλωτικὸν ἀληθῶς τῶν ὑποκειμένων· ὡς
[9]	λόγον, ὡς μὴ μόνον χάριν	ἀλλὰ	καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην
[9]	λόγον ἡμᾶς τῷ μύθῳ φοβοῦσιν,	ἀλλὰ	κἀκεῖνος ὀρθῶς ᾐνίξατο τὴν τῆς
[9]	τὰ φωνήεντα γεγονέναι τὸ πλῆθος,	ἀλλὰ	κατὰ τὴν πρώτην ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν
[9]	τὴν γλῶτταν παρακαλοῦντα μηδ´ ὑπομένοντ´,	ἀλλὰ	κατὰ χώραν ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης
[9]	μὴν ἔγωγε παντάπασι συμφέρομαι τούτοις·	ἀλλά	μοι δοκεῖ Πλάτων ὡς ἀτράκτους
[9]	οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ παυσάμενος,	ἀλλὰ	πανταχόσε φοιτῶν ἀν´ ὅμιλον‘ εἴ
[9]	τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ ἑνὸς ἀνδρὸς	ἀλλὰ	πάντων ἀποδεχομένων καὶ συνομολογούντων· ὥστε
[9]	περὶ φόνου καὶ θανάτου γέγονεν,	ἀλλὰ	περὶ νίκης καὶ ἥττης· καὶ
[9]	πρόκλησιν ἀλλ´ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ μετέθηκεν	ἀλλὰ	προσέθηκεν τὸ κυριώτατον, ἐν τῷ
[9]	δεύτερον οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος,	ἀλλὰ	πρῶτον τίθεσθαι τῶν ἀναγκαίων; οὐδέν‘
[9]	ἀντινομίαν, οὐ φιλοσόφων οὐδὲ γραμματικῶν,	ἀλλὰ	ῥητόρων ἔργον ἐστὶ φιλογραμματούντων ὥσπερ
[9]	οὐκ ἀπάνθρωπον οὐδ´ ὀλέθριον οὖσαν	ἀλλὰ	ταῖς ἐντεῦθεν ἀπιούσαις ἐκεῖ ψυχαῖς,
[9]	δήπου συλλογισμοὺς οὐδ´ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας,	ἀλλὰ	ταῦτα πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ
[9]	εἶναι, τὸ δὲ μὴ γοητείαν	ἀλλὰ	τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ Ὅτι τρία
[9]	τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν	ἀλλὰ	τῇ δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός ἐστι
[9]	ὧν ἑκάτερος καὶ τέλειός ἐστιν.	ἀλλὰ	τί ταῦτα ταῖς Μούσαις μᾶλλον
[9]	γεγονέναι τὰς Μούσας παρ´ αὐτοῖς,	ἀλλὰ	τοῦ κόσμου τριχῇ πάντα νενεμημένου
[9]	παρεφθέγγετο· παυσαμένου δ´ οὐ κατέσχεν	ἀλλὰ	φλυαρίαν τὰ τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει·
[9]	πρότερος τέτταρα καὶ Σιμωνίδης αὖθις	ἄλλα	τοσαῦτα προσέθηκεν. καὶ μὴν ὅτι
[9]	ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων	ἅμιλλα	καὶ φιλονεικία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν
[9]	ἔξεστί σοι. Ἐκ δὲ τούτου	πολλὰ	καὶ τῶν ἀκαίρων ἐνίοις ἐπῄει
[9]	περίεστι καὶ νικᾷ τὰ μὲν	πολλὰ	τῷ φωνᾶεν εἶναι, τὰ δ´
[9]	καὶ πολιτείαις, ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι,	πολλὰ	τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή,
[9]	ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσθάνεσθαι καὶ	πολλὰ	τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τὸ
[9]	τὴν αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ	Ὕλα	(χλευάζεσθαι γὰρ ᾤετο δυσημερῶν) ὑπολαβὼν
[9]	Μέσην δὲ τῆς μεταξύ, συνέχουσαν	ἅμα	καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν ἐστι,
[9]	ταύτην; ἐγώ σοι φράσω’ εἶπον	ἅμα	καὶ τούτοις προβάλλων· διὸ τὸν
[9]	τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν	ἅμα	σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησεν,
[9]	γάμοις ἀγομένου τὴν ἀδελφὴν καὶ	πρᾶγμα	δρᾶν ἀλλόκοτον νομιζομένου καὶ ἄθεσμον
[9]	καὶ καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Α Περὶ στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων
[9]	οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν θόρυβον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Β Τίς αἰτία, δι´ ἣν
[9]	πῖ τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Γ Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν ὁ
[9]	ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Δ Ποτέραν χεῖρα τῆς Ἀφροδίτης
[9]	οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσθαι τὰς ἡρωίδας.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Ε Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν
[9]	κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ´ ἡττώ-	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Ζ Τίς αἰτία τῆς εἰς
[9]	εἰς τριάδα διαιρέσεως τῶν μελῶν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Η Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ
[9]	τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Θ Τίς αἰτία συμφωνήσεως· ἐν
[9]	τοῦ βαρυτέρου γίνεται τὸ μέλος.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Ι Διὰ τί, τῶν ἐκλειπτικῶν
[9]	φαίνεται πλεονάκις ἐκλείπουσα τοῦ ἡλίου.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΑ Περὶ τοῦ μὴ τοὺς
[9]	ἡμᾶς, ἀεὶ τῆς οὐσίας ῥεούσης.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΒ Πότερόν ἐστι πιθανώτερον τὸ
[9]	Ὁμήρου ῥητορικῶν θέσεων μίαν ἀντινομικήν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΓ Περὶ τοῦ ἐν τῇ
[9]	βάλοι μηδ´ ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΔ Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν
[9]	δὲ μὴ γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	ΙΕ Ὅτι τρία μέρη τῆς
[9]	Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον.	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Τί αἰνίττεται ὁ περὶ τῆς
[9]	δοκεῖ μηδ´ ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ	ζήτημα,	ταῖς δευτέραις ὁμολογίαις τῶν πρώτων
[9]	εἶπεν ὡς οὐκ ἦν τὸ	ἐρώτημα	χλευασμὸς οὐδ´ ὕβρις· ἀλλ´ ἀφείς,
[9]	ἢ Πανὸς ἤ τινος Βάκχης	σχῆμα	διαθέντες ἐπὶ τοῦ σώματος γραφικῶς
[9]	μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ	σχῆμα	καὶ δεῖξις· καὶ τί ἕκαστον
[9]	εἶναι, τὴν φορὰν καὶ τὸ	σχῆμα	καὶ τὴν δεῖξιν. ἡ γὰρ
[9]	οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν	σχῆμα	μιμητικόν ἐστι μορφῆς καὶ ἰδέας,
[9]	τὸ Μούσας γεγονέναι τοσαύτας, ὅτι	τοὔνομα	τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ τοσούτων
[9]	ὁ Θρασύβουλος, {Ἀμμωνίου} τί βούλεται	τοὔνομα	τῆς φορᾶς, καὶ παρέσχε τῷ
[9]	γὰρ οὐρανοῦ τὴν νοητὴν φύσιν	ἅρμα	καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν ἐναρμόνιον
[9]	τὸ γὰρ ἐν τῷ στόματι	πνεῦμα	ταῖς περὶ τὰ χείλη μάλιστα
[9]	καὶ αὐτὴν τρωθεῖσαν προέσθαι τὸ	σῶμα‘	δεύτερον, εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς
[9]	ὥσπερ τισὶ μηρίνθοις ἕλκειν τὸ	σῶμα	τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν, τούτων
[9]	ὡς Εὐριπίδης ὁ πετόμενος ἱερὸν	ἀνὰ	Διὸς αἰθέρα γοργοφόνος, καὶ περὶ
[9]	μέλος διώκων, τὸν μὲν οἷ´	ἀνὰ	Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται θάνατον
[9]	μίαν καὶ Ἄρτεμιν καὶ Ἥφαιστον	ἕνα,	Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν. ὅ
[9]	εἶπεν, ὦ Λαμπρία, κείσθω σοι	πεπαιγμένα	πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν δὲ μὴ
[9]	λέγοντες, καὶ τὰ βέλη φέρεσθαι	λιλαιόμενα	χροὸς ἆσαι‘ καὶ τὴν ἰσόρροπον
[9]	ἱπποδρομίας ἅρματα δ´ αὖ χαλκῷ	πεπυκασμένα	κασσιτέρῳ τε ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον‘
[9]	οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι τὰ	μελῳδούμενα	γένη, τὸ διάτονον καὶ τὸ
[9]	μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘ καὶ καχλάζειν‘ τὰ	κλώμενα	τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ
[9]	ἣ Οὐρανία φαίνεται· καὶ εἰκὸς	ἐκεῖνα	μὴ πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως
[9]	παχείῃ‘ χειρὶ τῶν Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ·	κοινὰ	γὰρ τὰ φίλων, καὶ διὰ
[9]	τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ τίνα	κοινὰ	ποιητικῆς καὶ ὀρχηστικῆς Ἐκ τούτου
[9]	τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησεν, τῶν	τινα	καρρέζουσα Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ
[9]	καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ	τίνα	κοινὰ ποιητικῆς καὶ ὀρχηστικῆς Ἐκ
[9]	τὰ ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν τρόπον	τινὰ	κοινωνεῖ δυνάμεως. Καὶ ὁ Ἑρμείας
[9]	ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ μάλα δή	τινα	Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν ἅμα
[9]	καὶ γὰρ αὕτη {καὶ} πάνδημόν	τινα	ποιητικὴν προσεταιρισαμένη τῆς δ´ οὐρανίας
[9]	τῶν ὀνομάτων· ὅπου δὲ μῦθόν	τινα	τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι,
[9]	εἶπεν, ὦ βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν	τινὰ	τῶν μαθητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ
[9]	περὶ τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως	πλείονα	διελθεῖν. Ἔφη δὲ τρί´ εἶναι,
[9]	μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν,	πλείονα	καὶ καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς.
[9]	ὥσπερ ἀφ´ ἱερῶν, πλείονα καὶ	καλλίονα	τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Α
[9]	τοὺς ἰατροὺς Ἀσκληπιὸν ἔχοντας ἴσμεν	ἡγεμόνα	καὶ Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους πάντα,
[9]	καὶ ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται μετ´	ἀμύμονα	Πηλείωνα’ τὰ δ´ εἴκοσι δευτέρα
[9]	ἧτταν ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε	κρείττονα	τὸν ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον
[9]	τὸ γὰρ Πελασγὸν ἵππον ἢ	κύνα	Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο
[9]	ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται μετ´ ἀμύμονα	Πηλείωνα’	τὰ δ´ εἴκοσι δευτέρα δεκάς,
[9]	ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν	Πλάτωνα	προσπαίζειν διὰ τῶν ὀνομάτων· ὅπου
[9]	καὶ πρὸς τοῦτο παίζειν τὸν	Πλάτωνα	τῇ Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι κατὰ τὸν	Πλάτωνα	φύσιν λέοντος, αὑτῷ δὲ πολλάκις
[9]	πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ᾆσαι τὸν	Ἐράτωνα	πρὸς τὴν λύραν· ᾄσαντος δὲ
[9]	μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ τὰ	ἡμίφωνα	τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ κοινωνεῖ
[9]	ἐγὼ μέν’ ἔφη κατὰ Πολυκράτους	ἀκήκοα	τοῦ τυράννου λεγόμενον τὸν λόγον
[9]	Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ δὲ	λοιπὰ	μεῖζον {ἢ} φθεγγόμενος ἤδη πρὸς
[9]	μέν ἐστι πῖ τὸ δὲ	κάππα	δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ Κατὰ ποίαν
[9]	τὰ πρῶτα τῶν Ἔργων οὐκ	ἄρα	μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος‘ ἐπῄνεσεν
[9]	δ´ ἐπ´ αὐχένι στρέφοισαν {ἕτερον}	κάρα	πάντ´ {ἐπ´ οἶμον‘ καὶ τὰ
[9]	Ἀνάξαρχος ὑπ´ Ἀλεξάνδρου μήλοις βαλλόμενος	παρὰ	δεῖπνον ἐπαναστὰς καὶ εἰπών βεβλήσεταί
[9]	κασιγνήτην ἄλοχόν τε· καὶ ὁ	παρὰ	Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν
[9]	Ἴβυκος ἐποίησε δέδοικα μή τι	παρὰ	θεοῖς ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων
[9]	καὶ ἀντιλογίας ἔχουσιν, ὡς ἡ	παρὰ	Μενελάου μήτε τρώσαντος μήτε διώξαντος.
[9]	ὀλίγου τὴν ἅπασαν, τὴν δὲ	παρὰ	τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ θείοις
[9]	ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν	παρὰ	φοράν. ἐπεζήτησεν οὖν ὁ Θρασύβουλος,
[9]	ἐφευρεθέντων δὲ Παλαμήδης τε πρότερος	τέτταρα	καὶ Σιμωνίδης αὖθις ἄλλα τοσαῦτα
[9]	συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦθα δὲ πρὸς ἡμᾶς	ἀμυδρά	τις οἷον ἠχὼ τῆς μουσικῆς
[9]	δὲ συμφέρονται πανταχόθεν εἰς τὸν	ἀέρα	κἀκεῖθεν αὖθις ἐπὶ τὰς δευτέρας
[9]	ὁ πετόμενος ἱερὸν ἀνὰ Διὸς	αἰθέρα	γοργοφόνος, καὶ περὶ τοῦ ἵππου
[9]	ἰατροῦ Τρύφωνος εἰπόντος τῇ δ´	ἡμετέρᾳ	τέχνῃ τί παθὼν τὸ Μουσεῖον
[9]	κυριώτερα τὰ δεύτερα νομίζεσθαι καὶ	βεβαιότερα	τῶν πρώτων· δεύ– τεραι δ´
[9]	τῶν δὲ βραχέων τῶν δ´	ἀμφότερα	καὶ διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως
[9]	καταψᾷς καὶ καταρρέζῃς, μὴ τῇ	ἀριστερᾷ	χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ τῇ
[9]	ἀμύμονα Πηλείωνα’ τὰ δ´ εἴκοσι	δευτέρα	δεκάς, ἡ δὲ δεκὰς ἐν
[9]	συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις κυριώτερα τὰ	δεύτερα	νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα τῶν πρώτων·
[9]	ἔν τε συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις	κυριώτερα	τὰ δεύτερα νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα
[9]	Ἅιδου Πάμφυλον γένος Ἁρμονίου πατρὸς	Ἦρα	δ´ αὐτὸν ὀνομάζειν, αἰνιττόμενον ὅτι
[9]	βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ περόνῃ κατεμύξατο	χεῖρα	ἀραιήν· οἶμαι δὲ καὶ σέ‘
[9]	γὰρ εὔλογον ἦν τὴν ἐρρωμενεστέραν	χεῖρα	καὶ μᾶλλον τοῦ Αἰνείου φερομένου
[9]	μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς ἄκρην οὔτασε	χεῖρα,	μετάλμενος ὀξέι δουρί’ δῆλόν ἐστιν,
[9]	αὐτομάτως ἐπηκολουθηκέναι. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Δ Ποτέραν	χεῖρα	τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν ὁ Διομήδης.
[9]	αὐτὸν ἐκ τῶν Ὁμήρου, ποτέραν	χεῖρα	τρώσειεν τῆς Ἀφροδίτης ὁ Διομήδης.
[9]	ἕτεροι δείξουσιν ὅπου τὴν τετρωμένην	χεῖρα	φράζει τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὁ
[9]	ἡμέων δ´ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ	μοῖρα	τέτυκται, τεθναίη, ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε
[9]	λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν.	ὅρα	δή, μὴ τῶν κατὰ τύχην
[9]	Ὅτι τρία μέρη τῆς ὀρχήσεως,	φορὰ	καὶ σχῆμα καὶ δεῖξις· καὶ
[9]	καὶ ἰδέας, καὶ πάλιν ἡ	φορὰ	πάθους τινὸς ἐμφαντικὸν ἢ πράξεως
[9]	καὶ τῷ μαθηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο	δῶρα	καὶ χάριτας θεῶν ἃς Μούσας
[9]	καὶ γὰρ ὑμῖν ἔστι Δημήτηρ	ἀνησιδώρα	καὶ Διόνυσος δενδρέων νομὸν πολυγαθὴς
[9]	ὀρχηστικῇ δὲ καὶ ποιητικῇ κοινωνία	πᾶσα	καὶ μέθεξις ἀλλήλων ἐστί, καὶ
[9]	δὲ τριὰς ὑπὸ τῆς ὀγδοάδος	πολλαπλασιασθεῖσα,	πρώτου κύβου πρῶτος τέλειος, τὸ
[9]	μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων	ἀνιεῖσα	Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν
[9]	Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν	ὅσα	λέγεται μὴ κοινῶς Ἐκ τούτου
[9]	Δώτιον ἀνθεμόεν πεδίον πέτεται θάνατον	κεροέσσᾳ	εὑρέμεν ματεῖς´ ἐλάφῳ τὰν δ´
[9]	ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς καὶ καθιστᾶσαν.	ὅσσα	δὲ μὴ πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται
[9]	θεοὺς ἐπιστήμης καὶ θέας ἡγεμὼν	οὖσα,	δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορθοῦν, αἱ
[9]	πειθὼ πολιτικῆς καὶ κοινωνητικῆς συνεργὸν	ἐπάγουσα	παραμυθουμένην καὶ κηλοῦσαν ἡμῶν τὸ
[9]	νῦν ἔκπαγλα φίλησεν, τῶν τινα	καρρέζουσα	Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ περόνῃ
[9]	διὸ πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις	ἐξαγγέλλουσα	τῇ Ἑλένῃ φησί μακρῇς ἐγχείῃσι
[9]	καὶ σελήνης τόπον ἐπισκοποῦσα καὶ	περιπολοῦσα,	τοῖς θνητοῖς, ὅσον αἰσθάνεσθαι καὶ
[9]	δ´ ἡ Πειθώ, καὶ Μούσαις	φιλοδαμοῦσα	πολὺ μᾶλλον οἶμαι τῆς Ἐμπεδοκλέους
[9]	οὐσῶν, ἡ σελήνη φαίνεται πλεονάκις	ἐκλείπουσα	τοῦ ἡλίου. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΑ Περὶ
[9]	μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης τόπον	ἐπισκοποῦσα	καὶ περιπολοῦσα, τοῖς θνητοῖς, ὅσον
[9]	περὶ συνουσίαν σπουδαῖς ἡ Ἐρατὼ	παροῦσα	μετὰ πειθοῦς {ὡς} λόγον ἐχούσης
[9]	αὖ μοναδικῶς ἑκάστη μίαν περιέπει	λαχοῦσα	καὶ κοσμεῖ δύναμιν. οὐ γὰρ
[9]	τριὰς ὡς ἀρχὴν καὶ μέσον	ἔχουσα	καὶ τέλος, ἡ δ´ ἑξὰς
[9]	τὴν τῶν πλανωμένων ἄστρων πρὸς	τὰ	ἀπλανῆ καὶ πρὸς ἄλληλα συνέχουσι
[9]	κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ	τὰ	βέλη φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘
[9]	μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι,	τὰ	δ´ αὖ φωνάεντα {ἐν} τῷ
[9]	ἀεὶ φέρεται μετ´ ἀμύμονα Πηλείωνα’	τὰ	δ´ εἴκοσι δευτέρα δεκάς, ἡ
[9]	ἀναμιμνήσκει τὰς ψυχὰς τῶν τότε·	τὰ	δ´ ὦτα τῶν μὲν πλείστων
[9]	οἴη δ´ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο·	τὰ	δὲ λοιπὰ μεῖζον {ἢ} φθεγγόμενος
[9]	τε συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις κυριώτερα	τὰ	δεύτερα νομίζεσθαι καὶ βεβαιότερα τῶν
[9]	καὶ τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ	τὰ	διαστήματα παρέχοντες ὅροι, νήτη καὶ
[9]	ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´ ὧν ὁρίζεται	τὰ	εἴδη δηλοῖ δ´ ὁ μάλιστα
[9]	μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι διαφέρει	τὰ	ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
[9]	ἀλλ´ οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν	τὰ	ἐννέα διαίρεσιν εἰς τρεῖς λαμβάνει
[9]	κάρα πάντ´ {ἐπ´ οἶμον‘ καὶ	τὰ	ἑξῆς μόνον οὐ λειόθεν τὴν
[9]	τὸν μέσον εἰκότως, ἐπεὶ καὶ	τὰ	ἡμίφωνα τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ
[9]	τὰς Μούσας Σειρῆνας ὀνομάζειν εἰρούσας‘	τὰ	θεῖα καὶ λεγούσας ἐν Ἅιδου,
[9]	καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν ἐστι,	τὰ	θνητὰ τοῖς θείοις καὶ τὰ
[9]	καὶ μεταφοραῖς, κελαρύζειν‘ καὶ καχλάζειν‘	τὰ	κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ
[9]	δ´ οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι	τὰ	μελῳδούμενα γένη, τὸ διάτονον καὶ
[9]	ἐν ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε.	τὰ	μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ
[9]	Ὑπολαβὼν δὲ Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός	τὰ	μὲν Δελφῶν’ εἶπεν ἁμωσγέπως μετέχει
[9]	δ´ ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ	τὰ	μὲν ποιήματα ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´
[9]	οἱ πένταθλοι, περίεστι καὶ νικᾷ	τὰ	μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι,
[9]	{ἐσκειμένης} ἐκείνης ἐκπεμπόμενον· ᾗ καὶ	τὰ	νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν,
[9]	ἐσκυλευμένου ζῶντος οὐκ ἄξιος ἦν	τὰ	νικητήρια φέρεσθαι, κατὰ τὴν αὐτοῦ
[9]	μαρτυρεῖ δ´ ὁ Πρίαμος μετὰ	τὰ	ὅρκια τοῦ ἀγῶνος ἀπιὼν {καί}
[9]	μετὰ τὴν τελευτὴν ἔρωτα πρὸς	τὰ	οὐράνια καὶ θεῖα λήθην δὲ
[9]	τιθῶμεν ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ	τὰ	οὐράνια μίαν τῶν Μουσῶν, ἣ
[9]	τὴν λύραν ἐκ τῶν Ἡσιόδου	τὰ	περὶ τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν.
[9]	τὰ θνητὰ τοῖς θείοις καὶ	τὰ	περίγεια τοῖς οὐρανίοις· ὡς καὶ
[9]	λειόθεν τὴν ἐν ὀρχήσει διάθεσιν	{τὰ	ποιήματα} καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε
[9]	δὲ δείξεσι κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι	τὰ	πράγματα, τὴν γῆν, τὸν οὐρανόν,
[9]	πρὸς τὴν λύραν· ᾄσαντος δὲ	τὰ	πρῶτα τῶν Ἔργων οὐκ ἄρα
[9]	τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν καὶ	τὰ	ῥητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων ἐφήβων,
[9]	ἱσταμένου γενέσθαι τὸν θεὸν ἱστοροῦσιν·	τά	τε δὴ πρῶτα καὶ Φοινίκεια
[9]	ἄγαν πεζοῖς καὶ κακομέτροις, ὡς	τὰ	τοιαῦτα· ἐγένοντο τοῦ μὲν Ἡρακλῆς
[9]	κόσμου καὶ λειότητος ἐκφερομένοις, ὡς	τὰ	τοιαῦτα. καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν
[9]	δ´ οὐ κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν	τὰ	τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ
[9]	αὑτῷ δὲ πολλάκις παρίστασθαι καὶ	τὰ	τοῦ κωμικοῦ γέροντος ὄνον γενέσθαι
[9]	Πίνδαρον. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ Ἀμμωνίου	τὰ	τοῦ Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώθει ταῦτα
[9]	ὁ φθόγγος, ὠνομάσθαι. διὸ καὶ	τὰ	τῶν ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα πλὴν
[9]	γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι	τὰ	τῶν Μουσῶν καὶ μηδὲν ἀφελεῖν
[9]	τῶν Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ γὰρ	τὰ	φίλων, καὶ διὰ τοῦτο πολλὰς
[9]	πρός τ´ ἄλληλα καὶ πρὸς	τὰ	φωνήεντα γεγονέναι τὸ πλῆθος, ἀλλὰ
[9]	τῷ στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ	τὰ	χείλη μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν
[9]	ὡς Ἑρμῇ προσήκουσαν, οὐκ ὀρθῶς	κατά	γε τὴν ἐμὴν δόξαν ἀναύδῳ
[9]	μὲν δὴ Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ	κατὰ	λόγον ἡμᾶς τῷ μύθῳ φοβοῦσιν,
[9]	συνηρτῆσθαι δὲ πάσας καὶ συντετάχθαι	κατὰ	λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἑκάστης φύλακα
[9]	δὲ καὶ συνθέσεις τῶν ὀνομάτων	κατὰ	μέλη μιμητικῶς σχηματίζουσιν, ὡς Εὐριπίδης
[9]	Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων ἀίοντα‘	κατὰ	Πίνδαρον. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ Ἀμμωνίου
[9]	δὲ κάππα δασυνόμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Γ	Κατὰ	ποίαν ἀναλογίαν ὁ τῶν φωνηέντων
[9]	ὁ Γλαυκίας ἐγὼ μέν’ ἔφη	κατὰ	Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ τυράννου λεγόμενον
[9]	βουλόμενος οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ	κατὰ	τὴν ἀριστερὰν τὴν δεξιὰν εἶχεν
[9]	ἄξιος ἦν τὰ νικητήρια φέρεσθαι,	κατὰ	τὴν αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου κρείττων
[9]	φωνήεντα γεγονέναι τὸ πλῆθος, ἀλλὰ	κατὰ	τὴν πρώτην ἀναλογίαν ἀριθμητικὴν δὲ
[9]	εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου διαμείψασθαι	κατὰ	τὸν Πλάτωνα φύσιν λέοντος, αὑτῷ
[9]	προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή, μὴ τῶν	κατὰ	τύχην αἰτίαν ζητεῖν ἄλογόν ἐστιν·
[9]	ὅπη τὸ καθ´ εἱμαρμένην τῷ	κατὰ	τύχην αὖθίς τε τὸ ἐφ´
[9]	τὸν κλῆρον ὡς εἰκῆ’ καὶ	κατὰ	τύχην γινόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ
[9]	γεγονὼς ὁ κλῆρος, οὐκέτι γίνεται	κατὰ	τύχην οὐδ´ αὐτομάτως ἀλλ´ ἔκ
[9]	τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι τὸ μὴ	κατὰ	τύχην τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων
[9]	γλῶτταν παρακαλοῦντα μηδ´ ὑπομένοντ´, ἀλλὰ	κατὰ	χώραν ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης ἐκπεμπόμενον·
[9]	δείξεσι κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ	πράγματα,	τὴν γῆν, τὸν οὐρανόν, αὐτοὺς
[9]	τὴν ἐν ὀρχήσει διάθεσιν {τὰ	ποιήματα}	καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε καὶ
[9]	ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ μὲν	ποιήματα	ταῖς γραμμαῖς, ὑφ´ ὧν ὁρίζεται
[9]	τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προτείνειν φιλόλογα	ζητήματα,	φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος μὴ τῶν
[9]	αὐτὸς ἔπειθ´ Ἑλένην ἀγέτω καὶ	κτήματα	πάντα. εἰ δέ κ´ Ἀλέξανδρον
[9]	τὸ ἐναρμόνιον· οὐδ´ οἱ τὰ	διαστήματα	παρέχοντες ὅροι, νήτη καὶ μέση
[9]	Η Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ	διαστήματα	τῶν συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Τίς
[9]	μὲν οὖν τὰς κινήσεις ὀνομάζουσι,	σχήματα	δὲ τὰς σχέσεις καὶ διαθέσεις,
[9]	ἔλαβεν ἐν τῷ Διογενείῳ τῶν	γράμματα	καὶ γεωμετρίαν καὶ τὰ ῥητορικὰ
[9]	ἐκ τῶν ἐλευθέρων τοὺς ἐπισταμένους	γράμματα	παῖδας εὐσυσκόπων ἐκέλευσε γράψαι στίχον,
[9]	ἔφη λέγεται θεῶν ἐν Αἰγύπτῳ	γράμματα	πρῶτος εὑρεῖν· διὸ καὶ τὸ
[9]	καὶ τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων	ὀνόματα	πλὴν ἑνὸς ἅπαντα προσχρῆται τῷ
[9]	καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας	ἅρματα	δ´ αὖ χαλκῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ
[9]	διαστημάτων· ἐνταῦθα δ´ αἱ μοναὶ	πέρατα	τῶν κινήσεών εἰσιν. φορὰς μὲν
[9]	οὖν’ ἔφην τὴν δίκην ταύτην	ἰθύντατα	εἴποι‘ καὶ διαιτήσειεν τὴν ἀντινομίαν,
[9]	τῆς Ἀφροδίτης ἔτρωσεν ὁ Διομήδης.	Μετὰ	δὲ ταῦτα τὸν μὲν Ἑρμείαν
[9]	περὶ τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν.	μετὰ	δὲ τὴν ᾠδὴν Ἡρώδης ὁ
[9]	νικητήριον ὀρχήσεως· ἀπεδείχθη δὲ κριτὴς	μετὰ	Μενίσκου τοῦ παιδοτρίβου Λαμπρίας ὁ
[9]	τὰς ὁμολογίας γεγενημένας· διὸ καὶ	μετὰ	μικρὸν ὁ Ἕκτωρ φησίν ὅρκια
[9]	συνουσίαν σπουδαῖς ἡ Ἐρατὼ παροῦσα	μετὰ	πειθοῦς {ὡς} λόγον ἐχούσης καὶ
[9]	προκλήσεις. μαρτυρεῖ δ´ ὁ Πρίαμος	μετὰ	τὰ ὅρκια τοῦ ἀγῶνος ἀπιὼν
[9]	ψυχαῖς, ὡς ἔοικε, καὶ πλανωμέναις	μετὰ	τὴν τελευτὴν ἔρωτα πρὸς τὰ
[9]	ἐνταῦθα γοῦν καὶ νεὼ κοινωνεῖ	μετὰ	τῆς Ἀθηνᾶς, ἐν ᾧ καὶ
[9]	τοῖς ἐν ποιητικῇ κυρίοις ὀνόμασιν	μετά	τινος κόσμου καὶ λειότητος ἐκφερομένοις,
[9]	τῷ βασιλεῖ ἀπρόθυμος ὢν ᾄδειν	μετὰ	τὸ δεῖπνον, ὡς δὲ προσέπεμψεν
[9]	δυσώνυμον, ὥς φησι Σοφοκλῆς, γενοῦ	μετὰ	τοῦ Ποσειδῶνος, ὃν αὐτὸς εἴωθας
[9]	συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν ἐστι, τὰ	θνητὰ	τοῖς θείοις καὶ τὰ περίγεια
[9]	ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ ποδῶν μειγνύμεν·	Κρῆτα	μὲν καλέουσι τρόπον. ἀλλ´ οὐδὲν
[9]	ἐν ταῖς δείξεσιν, ἂν μὴ	πιθανότητα	μηδὲ χάριν μετ´ εὐπρεπείας καὶ
[9]	σύντρεις τῶν τριῶν γενῶν ἕκαστον,	εἶτα	πάλιν αὖ μοναδικῶς ἑκάστη μίαν
[9]	αἰτίας. Θορυβηθεὶς οὖν ὁ Λαμπρίας,	εἶτα	χρόνον οὐ πολὺν ἐπισχὼν ἔφη
[9]	συλλογίζεσθαι καὶ διαριθμεῖν πρὸς αὑτόν·	ἔπειτα	παυσαμένου τῶν Ὁμηρικῶν‘ ἔφη ψυ–
[9]	ὡς τῷ καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον·	ἔπειτα	περὶ στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλεν λόγον,
[9]	ἀφείς, ὦ μακάριε, τὸν δυστράπελον	Αἴαντα	καὶ δυσώνυμον, ὥς φησι Σοφοκλῆς,
[9]	ξανθὸς Μενέλαος, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ	πάντα	γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω. ἐπεὶ
[9]	τε γένηται, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ	πάντα	γυναῖκά τε οἴκαδ´ ἀγέσθω· καὶ
[9]	ἔπειθ´ Ἑλένην ἀγέτω καὶ κτήματα	πάντα.	εἰ δέ κ´ Ἀλέξανδρον κτείνῃ
[9]	ἡγεμόνα καὶ Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους	πάντα,	Μουσηγέτῃ μηθέν· πάντες γὰρ ἄνθρωποι
[9]	αὐτοῖς, ἀλλὰ τοῦ κόσμου τριχῇ	πάντα	νενεμημένου πρώτην μὲν εἶναι τὴν
[9]	ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον· ἔδει γὰρ	πάντα	ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ τῶν
[9]	ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἑνὸς	ἅπαντα	προσχρῆται τῷ ἄλφα καθάπερ φωτὶ
[9]	Ποδῆν ἐνίκησεν πόρρωθεν ἀκοντίσας μὴ	προσδοκήσαντα	μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ δ´ ἀπειπαμένου
[9]	φωνᾶεν εἶναι, τὰ δ´ αὖ	φωνάεντα	{ἐν} τῷ δίχρονον, ταῦτα δ´
[9]	τ´ ἄλληλα καὶ πρὸς τὰ	φωνήεντα	γεγονέναι τὸ πλῆθος, ἀλλὰ κατὰ
[9]	λεγομένην ἀπέδωκε. τὰ μὲν γὰρ	φωνήεντα	τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν τῶν
[9]	δ´ ἑβδομὰς τῷ Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται·	συντεθέντα	δ´ ἀλλήλοις διπλασιάζει τὸν μέσον
[9]	πρῶτα καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον	ὀνομασθέντα	τετράκις ἡ τετρὰς γενομένη παρέσχεν,
[9]	ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν	ὄντα	κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας,
[9]	πρᾶον δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον	ὄντα	περὶ τὰς δυσημερίας· ἐνταῦθα γοῦν
[9]	πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω καὶ πολύμουσον	ὄντα.	τί δὲ τοῦτο σοφόν; εἶπεν
[9]	αὐτῷ τὸν υἱὸν ἔτι παιδάριον	ὄντα	τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθύς τὸν
[9]	τὸν διδάσκαλον τῆς θυγατρὸς ἀπόδειξιν	διδόντα	βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ
[9]	πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων	ἀίοντα‘	κατὰ Πίνδαρον. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ
[9]	μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως δεῖσθαι, μίαν	ἔχοντα	καὶ ἁπλῆν αἴτιον φύσιν· ὅπου
[9]	δεόμενον πραγματείας, μηδὲ τὴν γλῶτταν	παρακαλοῦντα	μηδ´ ὑπομένοντ´, ἀλλὰ κατὰ χώραν
[9]	Ὕλαν ὁ ῥήτωρ Σῶσπις ὁρῶν	ἀποσιωπῶντα	καὶ βαρυθυμούμενον (οὐ πάνυ γὰρ
[9]	ὥσπερ εἰώθει ταῦτα δεδοξάσθω μὲν	ἐοικότα	τοῖς ἐτύμοισι’ καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσθαι
[9]	γὰρ ὄντων καὶ ὀκτὼ καὶ	ἑπτά,	ταὐτῷ τὸν μέσον ἀριθμὸν ὑπερέχειν
[9]	τὰ εἴδη δηλοῖ δ´ ὁ	μάλιστα	κατωρθωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι καὶ
[9]	τὸ φιλότιμον δ´ ἡ Κλειὼ	μάλιστα	κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν· ἡ
[9]	καὶ μέθεξις ἀλλήλων ἐστί, καὶ	μάλιστα	{μιμούμεναι} περὶ τὸ τῶν ὑπορχημάτων
[9]	πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ χείλη	μάλιστα	πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων
[9]	αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτος ἢ	μάλιστα	συνιδών, ὅπη τὸ καθ´ εἱμαρμένην
[9]	τοῖς Μουσείοις γενομένους τῷ καὶ	μάλιστα	τὴν ἐννεάδα ταῖς Μούσαις προσήκειν.
[9]	περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσθαι	μάλιστα	τῷ νῷ. τοῦ τε γὰρ
[9]	ἐν γράμμασιν ἀποδόντες. Ἑρμῇ δὲ	μάλιστα	τῶν ἀριθμῶν ἡ τετρὰς ἀνάκειται,
[9]	τέτυκται, τεθναίη, ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε	τάχιστα.	διὸ ζητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν
[9]	ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφότες ἢ	περιττὰ	προτείνουσιν. ἐπαναστὰς οὖν ὁ Πρωτογένης
[9]	δυνάμεως· ταῖς δὲ δείξεσι κυρίως	αὐτὰ	δηλοῦσι τὰ πράγματα, τὴν γῆν,
[9]	ἄλφα καθάπερ φωτὶ τῆς περὶ	αὐτὰ	τυφλότητος· τοῦ δὲ πῖ μόνον
[9]	{ἐν} τῷ δίχρονον, ταῦτα δ´	αὐτὰ	τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι δευτερεύειν δὲ
[9]	πρόγονοι. κλῄζει δ´ Ἑλλὰς Ὀλυμπιάδα‘	τοιαῦτα	γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ τὴν
[9]	πεζοῖς καὶ κακομέτροις, ὡς τὰ	τοιαῦτα·	ἐγένοντο τοῦ μὲν Ἡρακλῆς τοῦ
[9]	καὶ λειότητος ἐκφερομένοις, ὡς τὰ	τοιαῦτα.	καὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ´
[9]	οὐ κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ	τοιαῦτα	πολλὴν ἀπεκάλει· μηδενὶ γὰρ λόγῳ
[9]	τέτταρα καὶ Σιμωνίδης αὖθις ἄλλα	τοσαῦτα	προσέθηκεν. καὶ μὴν ὅτι πάντων
[9]	αὖ φωνάεντα {ἐν} τῷ δίχρονον,	ταῦτα	δ´ αὐτὰ τῷ πεφυκέναι καθηγεῖσθαι
[9]	τὰ τοῦ Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώθει	ταῦτα	δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι’
[9]	ὁ Ἀχιλλεύς; γελασάντων δ´ ἡμῶν	ταῦτα	μέν‘ ὁ Ἀμμώνιος εἶπεν, ὦ
[9]	παίζων ἐφύβρισεν εἴτ´ ἄκων ἠστόχησεν.	ταῦτα	μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν
[9]	συλλογισμοὺς οὐδ´ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας, ἀλλὰ	ταῦτα	πράττουσιν ἃ ῥητόρων ἐστὶ καὶ
[9]	ἀνδράσιν ὡς ἀληθῶς τιμὴν ἀπολώλεκε.	Ταῦτα	σχεδόν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τελευταῖα
[9]	καὶ τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ τί	ταῦτα	ταῖς Μούσαις μᾶλλον ἢ τοῖς
[9]	ἔτρωσεν ὁ Διομήδης. Μετὰ δὲ	ταῦτα	τὸν μὲν Ἑρμείαν βουλόμενόν τι
[9]	καὶ ἡμιφώνων ἀριθμὸς συντέτακται. Πρὸς	ταῦτα	τοῦ Ἑρμείου φήσαντος ἀμφοτέρους ἀποδέχεσθαι
[9]	ψυχὴν ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐλθεῖν.	Ταῦτα	τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους ἐποίησεν,
[9]	ψυχὰς τῶν τότε· τὰ δ´	ὦτα	τῶν μὲν πλείστων περιαλήλιπται καὶ
[9]	ἄλφα· τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ	ἰῶτα	δεύτερον οὔτε τοῦ υ ταττόμενον
[9]	καὶ πλανωμέναις μετὰ τὴν τελευτὴν	ἔρωτα	πρὸς τὰ οὐράνια καὶ θεῖα
[9]	θεὸν ἱστοροῦσιν· τά τε δὴ	πρῶτα	καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον ὀνομασθέντα
[9]	τὴν λύραν· ᾄσαντος δὲ τὰ	πρῶτα	τῶν Ἔργων οὐκ ἄρα μοῦνον
[9]	ἐνάρθρων ἐκφέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ	ἄλφα	δυνάμεως· τὸ γὰρ ἐν τῷ
[9]	πλὴν ἑνὸς ἅπαντα προσχρῆται τῷ	ἄλφα	καθάπερ φωτὶ τῆς περὶ αὐτὰ
[9]	ὁ Βοιώτιος, ὅν φασι τὸ	ἄλφα	πάντων προτάξαι διὰ τὸ Φοίνικας
[9]	αἰτίαν εἰπεῖν, δι´ ἣν τὸ	ἄλφα	προτάττεται τῶν γραμμάτων ἁπάντων. ὁ
[9]	Τίς αἰτία, δι´ ἣν τὸ	ἄλφα	προτέτακται τῶν στοιχείων. Ἔθους δ´
[9]	μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν ἐστι τὸ	ἄλφα·	τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006