Chapitre |
[9] |
μοι
ἐν
χείρεσσιν
ἄγη
ξίφος,
|
ἐκ |
δέ
μοι
ἔγχος
ἠίχθη
παλάμηφιν |
[9] |
παῖ,
νῦν
ἐκεῖν´
ἔξεστί
σοι.
|
Ἐκ |
δὲ
τούτου
πολλὰ
καὶ
τῶν |
[9] |
καθ´
ἑτέραν
αὖ
πάλιν
σύνθεσιν
|
ἐκ |
δυεῖν
τριγώνων,
τριάδος
καὶ
ἑξάδος, |
[9] |
αὐτοῖς
ἔτι
τοσοῦτον,
τὸν
ἀριθμὸν
|
ἐκ |
δυεῖν
τῶν
πρώτων
κύβων
συνηρμόσθαι
|
[9] |
ἐν
τῷ
θεάτρῳ
προτείνας
ἔρρ´
|
ἐκ |
νήσου
θᾶσσον,
ἐλέγχιστε
ζωόντων‘
ἄδηλον |
[9] |
τῇ
παιδὶ
τοιαύτην
ἀρχήν
ἤλυθες
|
ἐκ |
πολέμου·
ὡς
ὤφελες
αὐτόθ´
ὀλέσθαι. |
[9] |
ὅτι
τοὔνομα
τῆς
μητρὸς
αὐτῶν
|
ἐκ |
τοσούτων
γραμμάτων
ἐστίν.
γελάσαντος
δὲ |
[9] |
τίνα
κοινὰ
ποιητικῆς
καὶ
ὀρχηστικῆς
|
Ἐκ |
τούτου
πυραμοῦντες
ἐπήγοντο
τοῖς
παισὶ |
[9] |
Μουσῶν
ὅσα
λέγεται
μὴ
κοινῶς
|
Ἐκ |
τούτου
σπονδὰς
ἐποιησάμεθα
ταῖς
Μούσαις, |
[9] |
πάλιν
τῷ
τελευταίῳ
τὸν
τελευταῖον
|
ἐκ |
τύχης
καὶ
αὐτομάτως
ἐπηκολουθηκέναι.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ |
[9] |
ἡ
πόλις
ἀπώλετο
καὶ
Μόμμιος
|
ἐκ |
τῶν
ἐλευθέρων
τοὺς
ἐπισταμένους
γράμματα |
[9] |
τῷ
Ἐράτωνι
πρὸς
τὴν
λύραν
|
ἐκ |
τῶν
Ἡσιόδου
τὰ
περὶ
τὴν |
[9] |
ῥήτωρ
Μάξιμος
ἄπωθεν
ἠρώτησεν
αὐτὸν
|
ἐκ |
τῶν
Ὁμήρου,
ποτέραν
χεῖρα
τρώσειεν |
[9] |
ἐγώ
μοι
δοκῶ
προβαλεῖν
αὐτοῖς
|
ἐκ |
τῶν
Ὁμήρου
ῥητορικῶν
θέσεων
μίαν |
[9] |
τὴν
δεῖξιν.
ἡ
γὰρ
ὄρχησις
|
ἔκ |
τε
κινήσεων
καὶ
σχέσεων
συνέστηκεν, |
[9] |
κατὰ
τύχην
οὐδ´
αὐτομάτως
ἀλλ´
|
ἔκ |
τινος
εἱμαρμένης
καὶ
προνοίας.
Ἔτι |
[9] |
μὴ
δυνάμενον.
αὐτὸς
γοῦν
ἑαυτὸν
|
οὐκ
|
αἰσχύνεται
περὶ
τὴν
ὄρχησιν
οὐχ |
[9] |
τῷ
βίῳ
μηδέποτε
πιόντος
οἶνον.
|
οὐκ |
αἴτιον’
ἔφην
ἐγώ
τοῦτο
τούτων, |
[9] |
ἀπέθανεν
τοξευθεὶς
ὑπὸ
Πάριδος·
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
οἶμαι
φαίημεν
Ἀχιλλέως
ἧτταν |
[9] |
τοῖς
βασιλεῦσιν
αὐτὴν
παρεῖναί
φησιν,
|
οὐκ |
ἀναλύουσι
δήπου
συλλογισμοὺς
οὐδ´
ἐρωτῶσι |
[9] |
ἀγέσθω.
ἐπεὶ
τοίνυν
ἐνίκησεν
μὲν
|
οὐκ |
ἀνεῖλεν
δ´
ὁ
Μενέλαος,
μεταλαβόντες
|
[9] |
τὴν
δὲ
Τειρεσίου
ταῖς
ἄλλαις
|
οὐκ |
ἄξιον
δήπου
συγκαταριθμεῖν,
ᾧ
καὶ |
[9] |
οἶμαι
προσήκειν.
Καὶ
ὁ
Ἀμμώνιος
|
οὐκ |
ἄξιον’
ἔφη
σοι
νεμεσᾶν,
ὦ |
[9] |
κόλπους
τῆς
γυναικὸς
ἐσκυλευμένου
ζῶντος
|
οὐκ
|
ἄξιος
ἦν
τὰ
νικητήρια
φέρεσθαι, |
[9] |
τὴν
τῆς
μουσικῆς
αὐτῶν
δύναμιν
|
οὐκ |
ἀπάνθρωπον
οὐδ´
ὀλέθριον
οὖσαν
ἀλλὰ |
[9] |
τὸ
αἴρειν’
καὶ
τὸ
ἀνοίγειν’
|
οὐκ |
ἀπὸ
τρόπου
τῇ
τῶν
χειλῶν |
[9] |
οἱ
δ´
ὡς
μὴ
τεθνηκότος
|
οὐκ |
ἀποδιδόντες.
πῶς
οὖν’
ἔφην
τὴν |
[9] |
ἐστιν,
αὐτὸς
ὁ
δοκῶν
κρατεῖν,
|
οὐκ |
ἀποστὰς
φυγόντος
οὐδὲ
παυσάμενος,
ἀλλὰ |
[9] |
δὲ
τὰ
πρῶτα
τῶν
Ἔργων
|
οὐκ |
ἄρα
μοῦνον
ἔην
Ἐρίδων
γένος‘ |
[9] |
ἀκαίρων
ἐνίοις
ἐπῄει
λέγειν,
ὡς
|
οὐκ |
ἄχρηστον
εἰδέναι
καὶ
φυλάττεσθαι.
οἷον
|
[9] |
ὅτι
τὴν
ἀριστερὰν
πατάξαι
βουλόμενος
|
οὐκ |
ἐδεῖτο
μεταπηδήσεως,
ἐπεὶ
κατὰ
τὴν |
[9] |
ἀπίστου
καὶ
κακοήθους
φήμης,
ὥσπερ
|
οὐκ |
εἰδὼς
οὐδ´
ἀνεγνωκὼς
τὸ
φήμη |
[9] |
ὁ
ἀγὼν
καὶ
πέρας
ἀναμφισβήτητον
|
οὐκ |
εἶχεν
μηδετέρου
πεσόντος.
ὅθεν
ἔμοιγε |
[9] |
ὅ
τι
δ´
ἐννέα
καὶ
|
οὐκ |
ἐλάττους
οὐδὲ
πλείους,
ἆρ´
ἂν |
[9] |
ἔκτεινεν.
συνελόντι
δ´
εἰπεῖν,
Ἀγαμέμνων
|
οὐκ |
ἔλυσε
τὴν
τοῦ
Ἕκτορος
πρόκλησιν
|
[9] |
ἀξιοῦντες,
εἰκότως
ἰσαρίθμους
τὰς
Μούσας
|
οὐκ
|
ἐποίησαν
ἀλλ´
οὔσας
ἀνεῦρον.
ὥσπερ |
[9] |
φησίν
ὅρκια
μὲν
Κρονίδης
ὑψίζυγος
|
οὐκ |
ἐτέλεσσεν.
ἀτελὴς
γὰρ
ἔμεινεν
ὁ |
[9] |
δὲ
καὶ
Ἀθηνᾶς
καὶ
Ἀρτέμιδας
|
οὐκ |
ἔχομεν;
οὐ
γὰρ
δήπου
καὶ |
[9] |
τὸν
Ὕλαν
ὁρᾷς‘
εἶπεν
ὡς
|
οὐκ
|
ἦν
τὸ
ἐρώτημα
χλευασμὸς
οὐδ´ |
[9] |
γε
τὰς
Μούσας
οὕτως
ὠνόμαζον,
|
οὐκ |
ὀρθῶς
ἑνὶ
μαθήματι,
μᾶλλον
δὲ |
[9] |
ἶβιν
γράφουσιν,
ὡς
Ἑρμῇ
προσήκουσαν,
|
οὐκ |
ὀρθῶς
κατά
γε
τὴν
ἐμὴν |
[9] |
δ´
ἐν
θεοῖς
ἀνάγκη
δύστλητος
|
οὔκ |
ἐστ´,
οἶμαι
δ´
οὐδὲ
δυσπειθὴς |