Chapitre |
[9] |
οὕτω
φιλοφρονεῖσθαι
τὰς
ἡρωίδας.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
|
Ε
|
Διὰ
τί
Πλάτων
εἰκοστὴν
ἔφη |
[9] |
δ´
ἀβουλήτῳ
τῆς
μεταβολῆς.
αἵ
|
γε |
μὲν
δὴ
Ὁμήρου
Σειρῆνες
οὐ |
[9] |
{καί}
Ζεὺς
μέν
που
τό
|
γε |
οἶδε
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι, |
[9] |
μέση
καὶ
ὑπάτη·
καίτοι
Δελφοί
|
γε |
τὰς
Μούσας
οὕτως
ὠνόμαζον,
οὐκ |
[9] |
Ἑρμῇ
προσήκουσαν,
οὐκ
ὀρθῶς
κατά
|
γε |
τὴν
ἐμὴν
δόξαν
ἀναύδῳ
καὶ |
[9] |
δὲ
Λάχεσιν
προσαγορεύσας·
ἐπεὶ
ταῖς
|
γε |
τῶν
ὀκτὼ
σφαιρῶν
περιφοραῖς
Σειρῆνας |
[9] |
οὐκ
εἶχεν
μηδετέρου
πεσόντος.
ὅθεν
|
ἔμοιγε |
δοκεῖ
μηδ´
ἀντινομικὸν
γεγονέναι
τὸ |
[9] |
ἀπὸ
τοῦ
σώματος.
οὐ
μὴν
|
ἔγωγε |
παντάπασι
συμφέρομαι
τούτοις·
ἀλλά
μοι
|
[9] |
τῶν
μὲν
μακρῶν
ὄντων
τῶν
|
δὲ
|
βραχέων
τῶν
δ´
ἀμφότερα
καὶ |
[9] |
ἢ
πράξεως
ἢ
δυνάμεως·
ταῖς
|
δὲ |
δείξεσι
κυρίως
αὐτὰ
δηλοῦσι
τὰ
|
[9] |
δ´
εἴκοσι
δευτέρα
δεκάς,
ἡ
|
δὲ |
δεκὰς
ἐν
τοῖς
ἀριθμοῖς
κράτιστος, |
[9] |
ἐφ´
οἷς
διαγωνιοῦνται
κατήγγειλεν,
οἱ
|
δὲ |
δεξάμενοι
καὶ
ὑπακούσαντες
οὐκέτι
κύριοι |
[9] |
καὶ
πάθεσιν,
οὐ
κηρίνοις·
ἣ
|
δὲ |
δι´
εὐφυΐαν
αἰσθάνεται
καὶ
μνημονεύει, |
[9] |
ὕβριν
οὐδ´
ἀκολασίαν
τελευτώσης.
τὸ
|
δὲ |
δι´
ὤτων
καὶ
ὀφθαλμῶν
ἡδονῆς
|
[9] |
καὶ
μοῖρα
τέτυκται,
τεθναίη,
ἄλλοι
|
δὲ |
διακρινθεῖτε
τάχιστα.
διὸ
ζητεῖν
μὲν |
[9] |
ἐπιμίγνυσθαι
καὶ
συμπλέκεσθαι
πέφυκε.
νῦν
|
δὲ |
θαυμαστῶς,
ἣν
ἔχει
δύναμιν
ἐν |
[9] |
ἀγέτω
καὶ
κτήματα
πάντα.
εἰ
|
δέ |
κ´
Ἀλέξανδρον
κτείνῃ
ξανθὸς
Μενέλαος, |
[9] |
ὥστε
Μούσας
ἔχομεν
ἐννέα,
Δήμητρας
|
δὲ |
καὶ
Ἀθηνᾶς
καὶ
Ἀρτέμιδας
οὐκ |
[9] |
λεγόμενον
τὸν
λόγον
τοῦτον·
εἰκὸς
|
δὲ |
καὶ
καθ´
ἑτέρων
λέγεσθαι·
σὺ |
[9] |
θεῶν
ἃς
Μούσας
ὠνόμαζον.
ὕστερον
|
δὲ
|
καὶ
καθ´
Ἡσίοδον
ἤδη
μᾶλλον |
[9] |
οὔτε
ναυτιλίας
οὔτε
βαναυσουργίας,
παιδείας
|
δὲ |
καὶ
λόγου
δεόμεθα
πάντες
εὐρυεδοῦς |
[9] |
ἔπειτ´
ἐκεῖναι
μὲν
λόγοις,
αὗται
|
δὲ |
καὶ
μεθ´
ὅρκων
εἵποντο
καὶ
|
[9] |
ἔστι
γὰρ
μνήμη
πολλῶν·
ἐνιαχοῦ
|
δὲ |
καὶ
πάσας,
ὥσπερ
ἐν
Χίῳ, |
[9] |
χρῶνται
τὸ
παράπαν
ἀλλήλαις·
ὀρχηστικῇ
|
δὲ |
καὶ
ποιητικῇ
κοινωνία
πᾶσα
καὶ |
[9] |
ἐν
ταῖς
κύλιξι
γενομένων·
ἤδη
|
δὲ |
καὶ
προτάσεις
καὶ
προκλήσεις
ἦσαν |
[9] |
περόνῃ
κατεμύξατο
χεῖρα
ἀραιήν·
οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
σέ‘
εἶπεν,
ὦ
βέλτιστε |
[9] |
ἴσας
ὑσμίνη
κεφαλὰς
ἔχεν‘
πολλὰς
|
δὲ |
καὶ
συνθέσεις
τῶν
ὀνομάτων
κατὰ |
[9] |
ἀριθμῶν
ἡ
τετρὰς
ἀνάκειται,
πολλοὶ
|
δὲ |
καὶ
τετράδι
μηνὸς
ἱσταμένου
γενέσθαι |
[9] |
τοὺς
τῷ
παιδὶ
προσήκοντας.
ἐμνήσθη
|
δὲ |
καὶ
τῆς
Θεοδώρου
τοῦ
τραγῳδοῦ |
[9] |
ταύτην
πρώτην
ἀφιέναι
φωνήν,
ὠνομάσθαι
|
δὲ |
καὶ
τὸ
ἀίειν’
ἐπὶ
τῷ |
[9] |
αὐλεῖν’
καὶ
τὸ
ἀλαλάζειν’
οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
τὸ
αἴρειν’
καὶ
τὸ |
[9] |
διδασκάλων
ἐπὶ
δεῖπνον
ἐκάλεσεν.
παρῆσαν
|
δὲ |
καὶ
τῶν
ἄλλων
φιλολόγων
συχνοὶ |
[9] |
κατὰ
τὴν
πρώτην
ἀναλογίαν
ἀριθμητικὴν
|
δὲ |
καλουμένην
ὑφ´
ἡμῶν·
ἐννέα
γὰρ
|
[9] |
τὸ
μέν
ἐστι
πῖ
τὸ
|
δὲ
|
κάππα
δασυνόμενον.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Γ
Κατὰ |
[9] |
καὶ
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι.
τῷ
|
δέ |
κε
νικήσαντι
γυνὴ
καὶ
κτήμαθ´ |
[9] |
ἐγχείῃσι
μαχήσονται
περὶ
σεῖο·
τῷ
|
δέ |
κε
νικήσαντι
φίλη
κεκλήσῃ
ἄκοιτις· |
[9] |
καὶ
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι.
ὁππότερος
|
δέ |
κε
νικήσῃ
κρείσσων
τε
γένηται, |
[9] |
ὀνόμασιν
τὴν
μὲν
Ἄτροπον
τὴν
|
δὲ |
Κλωθὼ
τὴν
δὲ
Λάχεσιν
προσαγορεύσας· |
[9] |
τοῖς
παισὶ
νικητήριον
ὀρχήσεως·
ἀπεδείχθη
|
δὲ |
κριτὴς
μετὰ
Μενίσκου
τοῦ
παιδοτρίβου |
[9] |
Ἄτροπον
τὴν
δὲ
Κλωθὼ
τὴν
|
δὲ |
Λάχεσιν
προσαγορεύσας·
ἐπεὶ
ταῖς
γε |
[9] |
τοῖς
μέλεσι
καὶ
ἐντείνειν,
τούτων
|
{δὲ} |
λεγομένων
καὶ
ᾀδομένων
ἡσυχίαν
ἄγειν |
[9] |
ὡς
ὤφελες
αὐτόθ´
ὀλέσθαι.
Κασσίῳ
|
δὲ |
Λογγίνῳ
λόγου
προσπεσόντος
ἀδεσπότου,
τὸν |
[9] |
δ´
Αἴαντος
ψυχὴ
Τελαμωνιάδαο·
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
μεῖζον
{ἢ}
φθεγγόμενος
ἤδη |
[9] |
δόξουσιν
ἐπιστρέφειν
καὶ
συγκατορθοῦν,
αἱ
|
δὲ |
λοιπαὶ
τὸ
μεταβάλλον
ἐφ´
ἡδονὴν |
[9] |
προεδρίαν
ἐν
γράμμασιν
ἀποδόντες.
Ἑρμῇ
|
δὲ |
μάλιστα
τῶν
ἀριθμῶν
ἡ
τετρὰς |
[9] |
φίλος
καὶ
τίμιός
ἐστιν
ἀνθρώποις‘
|
δὲ |
μᾶλλον,
ὡς
τὸ
περὶ
τὰς |
[9] |
χρὴ
καὶ
κυριωτέραν
νομίζειν.
ὃ
|
δὲ |
μέγιστόν
ἐστιν,
αὐτὸς
ὁ
δοκῶν |
[9] |
οὐ
Μούσας
ἰσαρίθμους
ἐπέστησεν.
Ὑπολαβὼν
|
δὲ |
Μενέφυλος
ὁ
Περιπατητικός
τὰ
μὲν
|
[9] |
καὶ
μῦθον
ἀκούσῃς
ἡμέτερον·
δάμασον
|
δὲ |
μένος
καὶ
ἀτειρέα
θυμόν.
ἔτι |
[9] |
Μούσας
Μνείας
καλεῖσθαι
λέγουσιν.
ἐγὼ
|
δὲ
|
μεταποιοῦμαί
τι
καὶ
τῆς
Εὐτέρπης, |
[9] |
εὐφροσύνην
μὴ
κήλησιν
εἶναι,
τὸ
|
δὲ |
μὴ
γοητείαν
ἀλλὰ
τέρψιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ |
[9] |
σοι
πεπαιγμένα
πρὸς
Ὕλαν·
ἡμῖν
|
δὲ |
μὴ
παίζων
ἀλλ´
ἀπὸ
σπουδῆς, |
[9] |
ἀνακαλουμένην
ἐπιεικῶς
καὶ
καθιστᾶσαν.
ὅσσα
|
δὲ |
μὴ
πεφίληκεν
Ζεύς,
ἀτύζονται
βοὰν
|
[9] |
ἡμεῖς
οὐδὲν
αὐτοὺς
ἠρωτήκαμεν·
εἰ
|
δὲ |
μή
τι
σὺ
χρησιμώτερον
ἔχεις, |
[9] |
τε
καὶ
Αἴολος
ἱππιοχάρμης·
εἰ
|
δὲ |
μή,
τοῖς
ἄγαν
πεζοῖς
καὶ |
[9] |
τοῦ
ἀγῶνος
ἔργον,
μὴ
κτείνας
|
δὲ |
μηδὲ
λαβὼν
οὐ
δικαίως
ἀπῄτει |
[9] |
τρυφᾶν
ἐῶμεν,
ἑτέρων
καταγελῶντας,
αὐτοὺς
|
δὲ |
μηδὲν
ἐρωτωμένους
μηδὲ
συμβολὰς
λόγων |
[9] |
αὐτὰ
τῷ
πεφυκέναι
καθηγεῖσθαι
δευτερεύειν
|
δὲ |
μηδέποτε
μηδ´
ἀκολουθεῖν.
Παυσαμένου
δὲ |
[9] |
προτάττεσθαι
τῶν
ἄλλων
δυεῖν
ὑποτάττεσθαι
|
δὲ |
μηδετέρῳ
πεφυκός,
οἷόν
ἐστι
τὸ
|
[9] |
ἐν
χείρεσσιν
ἄγη
ξίφος,
ἐκ
|
δέ |
μοι
ἔγχος
ἠίχθη
παλάμηφιν
ἐτώσιον, |
[9] |
ἐφάμην
τίσασθαι
Ἀλέξανδρον
κακότητος,
νῦν
|
δέ |
μοι
ἐν
χείρεσσιν
ἄγη
ξίφος, |
[9] |
ταύτας
γεγονέναι
κυρίως
ὁμολογίας,
ἐκείνας
|
δὲ |
μόνας
προκλήσεις.
μαρτυρεῖ
δ´
ὁ |
[9] |
οὐκ
ὀρθῶς
ἑνὶ
μαθήματι,
μᾶλλον
|
δὲ |
μορίῳ
μαθήματος
ἑνὸς
τοῦ
μουσικοῦ, |
[9] |
φιλανθρώπους
οὐδὲ
χρηστὰς
δαίμονας,
τὰς
|
δὲ |
Μούσας
ἢ
παραλείπων
παντάπασιν
ἢ |
[9] |
ἧττον
ἡμῶν
ἀστρολογίαν
γεωμετρίᾳ
ποιητικὴν
|
δὲ |
μουσικῇ
συνεπομένην.
Ὡς
δὲ
ταῦτ´ |
[9] |
προσπαίζειν
διὰ
τῶν
ὀνομάτων·
ὅπου
|
δὲ |
μῦθόν
τινα
τῷ
περὶ
ψυχῆς
|
[9] |
ὑπογύου
τοῦ
ἀγῶνος
ὄντος,
ἐπεὶ
|
δὲ |
νικήσας
εἰσῆλθεν
πρὸς
αὐτήν,
ἀσπασαμένης
|
[9] |
καὶ
τὸ
μὲν
λόγον
τὸ
|
δὲ |
πάθος
ἔστιν
ὅτε
καλοῦντος,
ἑτέρας |
[9] |
βίου
τὸ
μὲν
σπουδῇ
τὸ
|
δὲ
|
παιδιᾷ
μέρος
ἐστί,
καὶ
δεῖται |
[9] |
παρέσχεν,
καὶ
τῶν
αὖθις
ἐφευρεθέντων
|
δὲ |
Παλαμήδης
τε
πρότερος
τέτταρα
καὶ
|
[9] |
ὄρχησιν·
σιωπῶσαν,
καὶ
φθεγγομένην
ὄρχησιν
|
{δὲ} |
πάλιν
τὴν
ποίησιν·
ὅθεν
εἶπεν |
[9] |
δ´
ὑπὸ
τοῦ
Διονύσου,
πρᾶον
|
δὲ |
πανταχοῦ
καὶ
ἀμήνιτον
ὄντα
περὶ |
[9] |
χατέουσι‘
καθ´
Ὅμηρον,
οὐ
πάντες
|
δὲ
|
πάντων.
ἀλλ´
ἐκεῖνο
θαυμάζω,
πῶς |
[9] |
Ἀθηναῖοι
τοῦ
Βοηδρομιῶνος
ἐξαιροῦσιν
Θορυβησάντων
|
δὲ |
πάντων,
Μενέφυλος
ὁ
Περιπατητικὸς
προσαγορεύσας |
[9] |
μουσικὴν
ὀλίγου
τὴν
ἅπασαν,
τὴν
|
δὲ |
παρὰ
τοῖς
νοῦν
ἔχουσι
καὶ |
[9] |
Μουσῶν
μίαν
Πολυμάθειαν
καλοῦσιν·
Εὐτέρπῃ
|
δὲ |
πᾶς
ἄν
τις
ἀποδοίη
τὸ |
[9] |
τὴν
τῶν
ὑπὸ
σελήνην,
συνηρτῆσθαι
|
δὲ |
πάσας
καὶ
συντετάχθαι
κατὰ
λόγους |
[9] |
τοὺς
ὑβρίζοντας
καὶ
παροινοῦντας·
ταῖς
|
δὲ |
περὶ
συνουσίαν
σπουδαῖς
ἡ
Ἐρατὼ
|
[9] |
τῆς
περὶ
αὐτὰ
τυφλότητος·
τοῦ
|
δὲ |
πῖ
μόνον
ἄπεστιν
ἡ
δύναμις
|
[9] |
εἶπεν
ἁμωσγέπως
μετέχει
πιθανότητος·
ὁ
|
δὲ
|
Πλάτων
ἄτοπος,
ταῖς
μὲν
ἀιδίοις |
[9] |
ὥς
γ´
ἐμοὶ
δοκεῖ;
τεκμήριον
|
δὲ |
ποιοῦμαι
τὸ
μὴ
κατὰ
τύχην |
[9] |
καὶ
ἁπλῆν
αἴτιον
φύσιν·
ὅπου
|
δὲ |
πολλαὶ
πλημμέλειαι
πολλαὶ
δ´
ἀμετρίαι |
[9] |
τὸν
Πλάτωνα
φύσιν
λέοντος,
αὑτῷ
|
δὲ |
πολλάκις
παρίστασθαι
καὶ
τὰ
τοῦ
|
[9] |
κρείττων
δ´
ὁ
νικῶν,
ἀποθνήσκειν
|
δὲ |
πολλάκις
συμβαίνει
καὶ
ἀγαθοῖς
ὑπὸ |
[9] |
Ἄρτεμιν
καὶ
Ἥφαιστον
ἕνα,
Μούσας
|
δὲ |
πολλὰς
ἐποίησεν.
ὅ
τι
δ´ |
[9] |
ἐδόκει
διαφέρειν
τῶν
παίδων.
ὀρχουμένων
|
δὲ |
πολλῶν
προθυμότερον
ἢ
μουσικώτερον,
δύο |
[9] |
κυδαίνειν
καὶ
συνεπιγαυροῦν
εἴληχεν·
ἡ
|
δὲ |
Πολύμνια
τοῦ
φιλομαθοῦς
ἐστι
καὶ |
[9] |
ὑπακούσαντες
οὐκέτι
κύριοι
προστιθέντες.
ἡ
|
δὲ |
πρόκλησις
οὐ
περὶ
φόνου
καὶ |
[9] |
χαρᾶς
ἕπονται
καὶ
συμπεριπολοῦσιν.
ἐνταῦθα
|
δὲ |
πρὸς
ἡμᾶς
ἀμυδρά
τις
οἷον |
[9] |
καὶ
καθ´
ἑτέρων
λέγεσθαι·
σὺ
|
δὲ |
πρὸς
τί
τοῦτ´
ἐρωτᾷς;
ὅτι |
[9] |
ᾄδειν
μετὰ
τὸ
δεῖπνον,
ὡς
|
δὲ |
προσέπεμψεν
αὐτῷ
τὸν
υἱὸν
ἔτι
|
[9] |
προβαλεῖν
τῷ
Ζωπυρίωνι
ἀπεκωλύσαμεν·
ὁ
|
δὲ |
ῥήτωρ
Μάξιμος
ἄπωθεν
ἠρώτησεν
αὐτὸν |
[9] |
Ὕλας
ὥσπερ
ἡδίων
γενόμενος
ἐκεῖνο
|
δέ |
ς´‘
εἶπεν,
ὦ
Μενέφυλε,
λέληθεν, |
[9] |
ἆρ´
ἂν
ἡμῖν
φράσειας;
οἶμαι
|
δέ |
σε
πεφροντικέναι
φιλόμουσον
οὕτω
καὶ |
[9] |
καὶ
συναρμόττονται
τοῖς
σώμασιν,
ἀπαλλαγεῖσαι
|
δὲ |
συμφέρονται
πανταχόθεν
εἰς
τὸν
ἀέρα |
[9] |
περὶ
τὸ
κύριον
ὀρθότης,
νενέμηνται
|
δὲ |
σύντρεις
τῶν
τριῶν
γενῶν
ἕκαστον, |
[9] |
Ἐράτωνα
πρὸς
τὴν
λύραν·
ᾄσαντος
|
δὲ |
τὰ
πρῶτα
τῶν
Ἔργων
οὐκ |
[9] |
ὑπὸ
τῶν
πολλῶν
λέγονται,
πρὸς
|
δὲ |
τὰς
ἐμφάσεις
καὶ
τὰς
μιμήσεις |
[9] |
οὖν
τὰς
κινήσεις
ὀνομάζουσι,
σχήματα
|
δὲ |
τὰς
σχέσεις
καὶ
διαθέσεις,
εἰς |
[9] |
ποιητικὴν
δὲ
μουσικῇ
συνεπομένην.
Ὡς
|
δὲ |
ταῦτ´
ἐρρήθη,
τοῦ
ἰατροῦ
Τρύφωνος |
[9] |
Ἀφροδίτης
ἔτρωσεν
ὁ
Διομήδης.
Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τὸν
μὲν
Ἑρμείαν
βουλόμενόν |
[9] |
ὥσπερ
ἐν
μεθορίοις
πλανᾶται·
τὴν
|
δὲ |
Τειρεσίου
ταῖς
ἄλλαις
οὐκ
ἄξιον |
[9] |
προτάττεται
τῶν
γραμμάτων
ἁπάντων.
ὁ
|
δὲ
|
τὴν
ἐν
ταῖς
σχολαῖς
λεγομένην |
[9] |
τὴν
τῶν
ἀπλανῶν
μερίδα,
δευτέραν
|
δὲ |
τὴν
τῶν
πλανωμένων,
ἐσχάτην
δὲ |
[9] |
δὲ
τὴν
τῶν
πλανωμένων,
ἐσχάτην
|
δὲ |
τὴν
τῶν
ὑπὸ
σελήνην,
συνηρτῆσθαι
|
[9] |
τὴν
τῶν
Μουσῶν
γένεσιν.
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
ᾠδὴν
Ἡρώδης
ὁ
ῥήτωρ |
[9] |
τῆς
δ´
ἐσχάτης
Νεάτην,
Μέσην
|
δὲ |
τῆς
μεταξύ,
συνέχουσαν
ἅμα
καὶ |
[9] |
ἀπεκάλει·
μηδενὶ
γὰρ
λόγῳ
συντυχίᾳ
|
δέ |
τινι
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
[9] |
δεύτερον
δὲ
τὸ
συμβουλευτικὸν
ἔσχατον
|
δὲ |
τὸ
δικανικόν.
ὧν
μηδὲν
ἄθεον
|
[9] |
ἐγκωμιαστικὸν
πρῶτον
γεγονέναι
λέγουσιν
δεύτερον
|
δὲ |
τὸ
συμβουλευτικὸν
ἔσχατον
δὲ
τὸ |
[9] |
ἄλλους
ἅπαντας
ἡδίους
ἐποίησεν,
μόνον
|
δὲ |
τὸν
γραμματικὸν
Ὕλαν
ὁ
ῥήτωρ |
[9] |
συνέχουσι
καὶ
διασῴζουσιν
ἁρμονίαν·
μία
|
δὲ |
τὸν
μεταξὺ
γῆς
καὶ
σελήνης |
[9] |
συμπεριπολοῦσαι
ταῖς
ὀκτὼ
σφαίραις,
μία
|
δὲ |
τὸν
περὶ
γῆν
εἴληχε
τόπον. |
[9] |
καὶ
ἀναρμοστίας
εἶδος
ἐπανορθουμένας.
ἐπεὶ
|
δὲ |
τοῦ
βίου
τὸ
μὲν
σπουδῇ |
[9] |
τῆς
Ἀφροδίτης
ὁ
Διομήδης.
ταχὺ
|
δὲ |
τοῦ
Ζωπυρίωνος
ἀντερομένου
ποτέρῳ
σκέλει |
[9] |
ἐκ
τοσούτων
γραμμάτων
ἐστίν.
γελάσαντος
|
δὲ |
τοῦ
Ἡρώδου
καὶ
σιωπῆς
γενομένης, |
[9] |
τινος
εἱμαρμένης
καὶ
προνοίας.
Ἔτι
|
δὲ |
τοῦ
Λαμπρίου
λέγοντος
ὁ
γραμματικὸς |
[9] |
γυνὴ
καὶ
κτήμαθ´
ἕποιτο.
δεξαμένου
|
δὲ |
τοῦ
Μενελάου,
ποιοῦνται
τὰς
συνθήκας
|
[9] |
δὲ
μηδέποτε
μηδ´
ἀκολουθεῖν.
Παυσαμένου
|
δὲ |
τοῦ
Πρωτογένους,
καλέσας
ἔμ´
ὁ
|
[9] |
εἰκοστὴν
ἐπὶ
τὴν
αἵρεσιν.
ἀποσκορακίσαντος
|
δὲ |
τοῦ
Ὕλα
(χλευάζεσθαι
γὰρ
ᾤετο |
[9] |
καὶ
ἠλακάτας
τοὺς
ἄξονας
σφονδύλους
|
δὲ |
τοὺς
ἀστέρας,
ἐξηλλαγμένως
ἐνταῦθα
καὶ |
[9] |
οὕτω
καὶ
πολύμουσον
ὄντα.
τί
|
δὲ
|
τοῦτο
σοφόν;
εἶπεν
ὁ
Ἡρώδης· |
[9] |
τῶν
ἀφώνων
καὶ
ἡμιφώνων·
ἐν
|
δὲ |
τούτοις
τῶν
μὲν
μακρῶν
ὄντων |
[9] |
νῦν
ἐκεῖν´
ἔξεστί
σοι.
Ἐκ
|
δὲ |
τούτου
πολλὰ
καὶ
τῶν
ἀκαίρων |
[9] |
εἰκότως
τῇ
δυνάμει
διαφέρειν.
αὐτῶν
|
δὲ |
τούτων
πάλιν
ἡγεμονικωτάτην
ἔχειν
τάξιν |
[9] |
τῆς
ὀρχήσεως
πλείονα
διελθεῖν.
Ἔφη
|
δὲ |
τρί´
εἶναι,
τὴν
φορὰν
καὶ |
[9] |
ἑξὰς
ὑπὸ
τῆς
τετράδος,
ἡ
|
δὲ |
τριὰς
ὑπὸ
τῆς
ὀγδοάδος
πολλαπλασιασθεῖσα, |
[9] |
γραφικῶς
τοῖς
εἴδεσιν
ἐπιμένωσι.
τὸ
|
δὲ |
τρίτον,
ἡ
δεῖξις,
οὐ
μιμητικόν |
[9] |
καὶ
συνηγορίας
καὶ
ἀπολογίας·
πλείστῳ
|
δὲ |
τῷ
ἐπαινεῖν
χρώμεθα
καὶ
τῷ |
[9] |
ἠθικὸν
καὶ
τὸ
φυσικόν,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
ῥητορικῷ
τὸ
ἐγκωμιαστικὸν
πρῶτον |
[9] |
καὶ
τὸ
περὶ
γεωμετρίαν,
ἐν
|
δὲ |
τῷ
φιλοσόφῳ
τὸ
λογικὸν
καὶ |
[9] |
τὰ
οὐράνια
καὶ
θεῖα
λήθην
|
δὲ |
τῶν
θνητῶν
ἐμποιοῦσαν
κατέχειν
καὶ |
[9] |
κακῶς
εἱμαρμένης
ἀνάγκῃ
συνάπτων·
αἱ
|
δὲ
|
τῶν
κλήρων
ἀτάκτως
διασπειρομένων
ἐπιπτώσεις |
[9] |
ἀγῶνος
ἔργον,
μὴ
κτείνας
δὲ
|
μηδὲ |
λαβὼν
οὐ
δικαίως
ἀπῄτει
τὸ |
[9] |
καὶ
εἰκὸς
ἐκεῖνα
μὴ
πολλῆς
|
μηδὲ |
ποικίλης
κυβερνήσεως
δεῖσθαι,
μίαν
ἔχοντα
|
[9] |
καταγελῶντας,
αὐτοὺς
δὲ
μηδὲν
ἐρωτωμένους
|
μηδὲ |
συμβολὰς
λόγων
τιθέντας;
εἰ
μὴ |
[9] |
κομιδῇ
καὶ
μηδεμιᾶς
δεόμενον
πραγματείας,
|
μηδὲ |
τὴν
γλῶτταν
παρακαλοῦντα
μηδ´
ὑπομένοντ´, |
[9] |
ἐνίκησεν
πόρρωθεν
ἀκοντίσας
μὴ
προσδοκήσαντα
|
μηδὲ |
φυλαξάμενον,
τοῦ
δ´
ἀπειπαμένου
καὶ |
[9] |
ταῖς
δείξεσιν,
ἂν
μὴ
πιθανότητα
|
μηδὲ |
χάριν
μετ´
εὐπρεπείας
καὶ
ἀφελείας |
[9] |
Ζεὺς
μέν
που
τό
γε
|
οἶδε |
καὶ
ἀθάνατοι
θεοὶ
ἄλλοι,
ὁπποτέρῳ |
[9] |
τὸ
γάρ
ὦ
πόποι,
ὡς
|
ὅδε |
πᾶσι
φίλος
καὶ
τίμιός
ἐστιν
|
[9] |
παρακαλεῖν
τὼ
χεῖρε
καὶ
τὼ
|
πόδε, |
μᾶλλον
δ´
ὅλον
ὥσπερ
τισὶ |
[9] |
μὲν
Ἡρακλῆς
τοῦ
δ´
Ἴφικλος·
|
τῆσδε |
πατὴρ
καὶ
ἀνὴρ
καὶ
παῖς |
[9] |
ἐστ´,
οἶμαι
δ´
οὐδὲ
δυσπειθὴς
|
οὐδὲ |
βιαία,
πλὴν
τοῖς
κακοῖς,
ὥς |
[9] |
οὐ
δικαίως
ἀπῄτει
τὸ
νικητήριον.
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἐνίκησεν,
εἰ
δεῖ
τεκμήρασθαι |
[9] |
οὐχ
ὅμοιον‘
εἶπεν
ὁ
Μάξιμος·
|
οὐδὲ |
γὰρ
ὁ
Δημοσθένης
ὑπόλογον
περὶ |
[9] |
διαιτήσειεν
τὴν
ἀντινομίαν,
οὐ
φιλοσόφων
|
οὐδὲ |
γραμματικῶν,
ἀλλὰ
ῥητόρων
ἔργον
ἐστὶ |
[9] |
δύστλητος
οὔκ
ἐστ´,
οἶμαι
δ´
|
οὐδὲ |
δυσπειθὴς
οὐδὲ
βιαία,
πλὴν
τοῖς |
[9] |
τοῦ
Ἕκτορος
πρόκλησιν
ἀλλ´
ἐσαφήνισεν,
|
οὐδὲ |
μετέθηκεν
ἀλλὰ
προσέθηκεν
τὸ
κυριώτατον, |
[9] |
ψέγειν
ἐν
τούτοις,
οὐ
φαύλων
|
οὐδὲ |
μικρῶν
τυγχάνοντες,
ἂν
τεχνικῶς
τοῦτο |
[9] |
Ἀχιλλέως
ἧτταν
γεγονέναι
τὸν
θάνατον
|
οὐδὲ |
νίκην
ἀλλ´
ἄδικον
εὐτυχίαν
τοῦ |
[9] |
δοκῶν
κρατεῖν,
οὐκ
ἀποστὰς
φυγόντος
|
οὐδὲ
|
παυσάμενος,
ἀλλὰ
πανταχόσε
φοιτῶν
ἀν´ |
[9] |
δ´
ἐννέα
καὶ
οὐκ
ἐλάττους
|
οὐδὲ |
πλείους,
ἆρ´
ἂν
ἡμῖν
φράσειας; |
[9] |
τὸν
βοῦν,
ὃν
οὐ
δεύτερον
|
οὐδὲ |
τρίτον,
ὥσπερ
Ἡσίοδος,
ἀλλὰ
πρῶτον |
[9] |
Δελφῶν.
λέγουσι
γὰρ
οὐ
φθόγγων
|
οὐδὲ
|
χορδῶν
ἐπωνύμους
γεγονέναι
τὰς
Μούσας |
[9] |
Σειρῆνας
ἐνιδρύων,
οὐ
πάνυ
φιλανθρώπους
|
οὐδὲ |
χρηστὰς
δαίμονας,
τὰς
δὲ
Μούσας |
[9] |
εἶναι
ποιητικῆς
οὔτε
ποιητικὴν
γραφικῆς,
|
οὐδὲ |
χρῶνται
τὸ
παράπαν
ἀλλήλαις·
ὀρχηστικῇ |
[9] |
πάντων.
ἀλλ´
ἐκεῖνο
θαυμάζω,
πῶς
|
ἔλαθε |
Λαμπρίαν
τὸ
λεγόμενον
ὑπὸ
Δελφῶν. |
[9] |
ἐπεὶ
τὸν
λόγον
ἑκὼν
ἐξεδέξω,
|
δίελθε
|
περὶ
τῆς
αἰτίας.
Θορυβηθεὶς
οὖν |
[9] |
μὴ
γοητείαν
ἀλλὰ
τέρψιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
|
ΙΕ
|
Ὅτι
τρία
μέρη
τῆς
ὀρχήσεως, |
[9] |
κράνος,
εἰ
μὴ
βάλοι
μηδ´
|
ἀποκτείνειε
|
τὸν
πολέμιον.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
ΙΔ
Περὶ |
[9] |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
μίμησιν
ἀποτελοῦσι.
|
δόξειε |
δ´
ἂν
ὥσπερ
ἐν
γραφικῇ |
[9] |
οὐδ´
ὕβρις·
ἀλλ´
ἀφείς,
ὦ
|
μακάριε, |
τὸν
δυστράπελον
Αἴαντα
καὶ
δυσώνυμον, |
[9] |
Τὸ
ἔνατον
τῶν
Συμποσιακῶν,
ὦ
|
Σόσσιε |
Σενεκίων,
περιέχει
λόγους
τοὺς
Ἀθήνησιν |
[9] |
τιμὴν
ἀπολώλεκε.
Ταῦτα
σχεδόν,
ὦ
|
Σόσσιε |
Σενεκίων,
τελευταῖα
τῶν
ἐν
τοῖς
|
[9] |
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι.
τῷ
δέ
|
κε |
νικήσαντι
γυνὴ
καὶ
κτήμαθ´
ἕποιτο. |
[9] |
μαχήσονται
περὶ
σεῖο·
τῷ
δέ
|
κε |
νικήσαντι
φίλη
κεκλήσῃ
ἄκοιτις·
ἔπειθ´ |
[9] |
κτήμασι
πᾶσι
μάχεσθαι.
ὁππότερος
δέ
|
κε |
νικήσῃ
κρείσσων
τε
γένηται,
κτήμαθ´ |
[9] |
θείοις
ἀνδράσιν
ὡς
ἀληθῶς
τιμὴν
|
ἀπολώλεκε. |
Ταῦτα
σχεδόν,
ὦ
Σόσσιε
Σενεκίων, |
[9] |
μέσον
ἀριθμὸν
ὑπερέχειν
καὶ
ὑπερέχεσθαι
|
συμβέβηκε. |
τῶν
δ´
ἄκρων
ὁ
μέγιστος |
[9] |
φυγὼν
ἧτταν
ἀπροφάσιστον
ἥττηται
καὶ
|
συγκεχώρηκε
|
κρείττονα
τὸν
ἀντίπαλον
εἶναι.
διὸ |
[9] |
τὸ
τῶν
τεττάρων
καὶ
εἴκοσι
|
παρέσχηκε |
πλῆθος.
Ἔτι
δ´
αὐτοῦ
λέγοντος |
[9] |
ἐντεῦθεν
ἀπιούσαις
ἐκεῖ
ψυχαῖς,
ὡς
|
ἔοικε, |
καὶ
πλανωμέναις
μετὰ
τὴν
τελευτὴν |
[9] |
ἀλλ´
οὐδὲν
οὕτως
τὸ
νῦν
|
ἀπολέλαυκε |
τῆς
κακομουσίας
ὡς
ἡ
ὄρχησις. |
[9] |
καὶ
συναμφοτέροις
ἐπιμίγνυσθαι
καὶ
συμπλέκεσθαι
|
πέφυκε. |
νῦν
δὲ
θαυμαστῶς,
ἣν
ἔχει |
[9] |
θνητοῖς,
ὅσον
αἰσθάνεσθαι
καὶ
δέχεσθαι
|
πέφυκε |
χαρίτων
καὶ
ῥυθμοῦ
καὶ
ἁρμονίας, |
[9] |
τὴν
ἐν
ταῖς
σχολαῖς
λεγομένην
|
ἀπέδωκε. |
τὰ
μὲν
γὰρ
φωνήεντα
τῷ |
[9] |
ἐκεῖνο
δέ
ς´‘
εἶπεν,
ὦ
|
Μενέφυλε, |
λέληθεν,
ὅτι
καὶ
τὴν
δευτέραν
|
[9] |
ἐπαναστὰς
οὖν
ὁ
Πρωτογένης
καί
|
με |
καλέσας
ἐξ
ὀνόματος
τί
παθόντες’ |
[9] |
τραπέζης
μετασχόντας·
τῷ
δ´
Ἀμμωνίῳ
|
συνέβαινε |
τοὐναντίον·
ἀκμὴν
γὰρ
ἡ
τῶν |
[9] |
ἤδη
πρεσβύτερος
οὐ
καταφρονήσεις‘
ἔφη,
|
Λογγῖνε, |
λαλιᾶς
ἀπίστου
καὶ
κακοήθους
φήμης, |
[9] |
{τὰ
ποιήματα}
καὶ
παρακαλεῖν
τὼ
|
χεῖρε |
καὶ
τὼ
πόδε,
μᾶλλον
δ´ |
[9] |
συγκαταριθμεῖν,
ᾧ
καὶ
τεθνειῶτι
νόον
|
πόρε |
Περσεφόνεια
οἴῳ
πεπνῦσθαι’
καὶ
διαλέγεσθαι |
[9] |
χεῖρα
ἀραιήν·
οἶμαι
δὲ
καὶ
|
σέ‘ |
εἶπεν,
ὦ
βέλτιστε
διδασκάλων,
ὅταν |
[9] |
ἔχομεν;
οὐ
γὰρ
δήπου
καὶ
|
σὲ |
πείθει
τὸ
Μούσας
γεγονέναι
τοσαύτας, |
[9] |
ἂν
ἡμῖν
φράσειας;
οἶμαι
δέ
|
σε |
πεφροντικέναι
φιλόμουσον
οὕτω
καὶ
πολύμουσον |
[9] |
ἐπορεξάμενος
μεγαθύμου
Τυδέος
υἱὸς
ἄκρην
|
οὔτασε |
χεῖρα,
μετάλμενος
ὀξέι
δουρί’
δῆλόν |
[9] |
καὶ
πέπονθεν
ὃ
φοβηθεὶς
Ἴβυκος
|
ἐποίησε
|
δέδοικα
μή
τι
παρὰ
θεοῖς
|
[9] |
φίλων,
καὶ
διὰ
τοῦτο
πολλὰς
|
ἐγέννησε
|
Μούσας
ὁ
Ζεύς,
ὅπως
ᾖ |
[9] |
ἀποστὰς
φυγόντος
οὐδὲ
παυσάμενος,
ἀλλὰ
|
πανταχόσε |
φοιτῶν
ἀν´
ὅμιλον‘
εἴ
που |
[9] |
ἐπῶν
ἐκείνων
Ζεὺς
δ´
Ἥρην
|
ἐκάλεσσε |
κασιγνήτην
ἄλοχόν
τε·
καὶ
ὁ |
[9] |
τοὺς
ἐπισταμένους
γράμματα
παῖδας
εὐσυσκόπων
|
ἐκέλευσε
|
γράψαι
στίχον,
ἔγραψε
τρὶς
μάκαρες |
[9] |
συνελόντι
δ´
εἰπεῖν,
Ἀγαμέμνων
οὐκ
|
ἔλυσε |
τὴν
τοῦ
Ἕκτορος
πρόκλησιν
ἀλλ´ |
[9] |
χρῆσθαι
μάλιστα
τῷ
νῷ.
τοῦ
|
τε |
γὰρ
οὐρανοῦ
τὴν
νοητὴν
φύσιν |
[9] |
ὁππότερος
δέ
κε
νικήσῃ
κρείσσων
|
τε |
γένηται,
κτήμαθ´
ἑλὼν
εὖ
πάντα |
[9] |
γενέσθαι
τὸν
θεὸν
ἱστοροῦσιν·
τά
|
τε |
δὴ
πρῶτα
καὶ
Φοινίκεια
διὰ |
[9] |
Ἀφροδίτην
Ἥρην
τε
χρυσοστέφανον
καλήν
|
τε |
Διώνην‘
καὶ
Ἕλληνος
δ´
ἐγένοντο |
[9] |
Γλαυκίας
ἔφη
πρῶτον
μὲν
ἔν
|
τε |
δόγμασι
καὶ
νόμοις
ἔν
τε |
[9] |
μοι
τόνδ´
ἀξίως
Ἡρακλέους
ἡμῶν
|
τε |
θρέψαι‘
καὶ
Ἀνάξαρχος
ὑπ´
Ἀλεξάνδρου |
[9] |
δ´
αὖ
χαλκῷ
πεπυκασμένα
κασσιτέρῳ
|
τε
|
ἵπποις
ὠκυπόδεσσιν
ἐπέτρεχον‘
οὕτως
ἐν |
[9] |
θεμιστοπόλοι
βασιλῆες,
Δῶρός
τε
Ξοῦθός
|
τε |
καὶ
Αἴολος
ἱππιοχάρμης·
εἰ
δὲ |
[9] |
δ´
Ἥρην
ἐκάλεσσε
κασιγνήτην
ἄλοχόν
|
τε· |
καὶ
ὁ
παρὰ
Δημητρίῳ
τῷ |
[9] |
τὸ
μὲν
σπουδάζον
ἡμῶν
ἥ
|
τε |
Καλλιόπη
καὶ
ἡ
Κλειὼ
καὶ
|
[9] |
δεῖξιν.
ἡ
γὰρ
ὄρχησις
ἔκ
|
τε |
κινήσεων
καὶ
σχέσεων
συνέστηκεν,
ὡς |
[9] |
ἔργα.
τῶν
δ´
ἄλλων
ἥ
|
τε
|
Κλειὼ
τὸ
ἐγκωμιαστικὸν
προσάγεται·
κλέα‘ |
[9] |
αὐτῆς,
γλιχομένης
καὶ
ποθούσης
λῦσαί
|
τε |
μὴ
δυναμένης
ἑαυτὴν
ἀπὸ
τοῦ |
[9] |
δ´
ἐγένοντο
θεμιστοπόλοι
βασιλῆες,
Δῶρός
|
τε |
Ξοῦθός
τε
καὶ
Αἴολος
ἱππιοχάρμης· |
[9] |
κτήμαθ´
ἑλὼν
εὖ
πάντα
γυναῖκά
|
τε |
οἴκαδ´
ἀγέσθω.
ἐπεὶ
τοίνυν
ἐνίκησεν |
[9] |
κτήμαθ´
ἑλὼν
εὖ
πάντα
γυναῖκά
|
τε |
οἴκαδ´
ἀγέσθω·
καὶ
πάλιν
ὁ |
[9] |
γὰρ
ἐκάλουν
τοὺς
ἐπαίνους·
ἥ
|
τε |
Πολύμνια
τὸ
ἱστορικόν·
ἔστι
γὰρ |
[9] |
τῶν
αὖθις
ἐφευρεθέντων
δὲ
Παλαμήδης
|
τε |
πρότερος
τέτταρα
καὶ
Σιμωνίδης
αὖθις |
[9] |
τε
δόγμασι
καὶ
νόμοις
ἔν
|
τε |
συνθήκαις
καὶ
ὁμολογίαις
κυριώτερα
τὰ |
[9] |
εἱμαρμένην
τῷ
κατὰ
τύχην
αὖθίς
|
τε |
τὸ
ἐφ´
ἡμῖν
ἑκατέρῳ
καὶ |
[9] |
ἐναρμόνιον
τοῦ
κόσμου
περιφοράν,
ἐνταῦθά
|
τε |
τὸν
αὐτάγγελον
τῶν
ἐν
Ἅιδου |
[9] |
τοῦ
Αἰνείου
φερομένου
περιεχομένην
ἐκεῖνόν
|
τε |
τρῶσαι
καὶ
αὐτὴν
τρωθεῖσαν
προέσθαι |
[9] |
αἰδοίην
ἑλικοβλέφαρόν
τ´
Ἀφροδίτην
Ἥρην
|
τε |
χρυσοστέφανον
καλήν
τε
Διώνην‘
καὶ |
[9] |
γὰρ
ἅπτεται
τῶν
τριῶν
αἰτιῶν,
|
ἅτε |
δὴ
πρῶτος
ἢ
μάλιστα
συνιδών, |
[9] |
τετράγωνος
ὢν
καὶ
περισσάκις
περισσός,
|
ἅτε |
δὴ
τὴν
διανομὴν
εἰς
τρεῖς |
[9] |
ἡ
παρὰ
Μενελάου
μήτε
τρώσαντος
|
μήτε |
διώξαντος.
ὥσπερ
οὖν
ἐν
ταῖς |
[9] |
ἔχουσιν,
ὡς
ἡ
παρὰ
Μενελάου
|
μήτε |
τρώσαντος
μήτε
διώξαντος.
ὥσπερ
οὖν |
[9] |
μᾶλλον
εἴτε
τῷ
πάθει
προσῆκον
|
εἴτε
|
κοινὸν
ἀμφοῖν
ἐστιν,
αἱ
λοιπαὶ |
[9] |
νήσου
θᾶσσον,
ἐλέγχιστε
ζωόντων‘
ἄδηλον
|
εἴτε |
παίζων
ἐφύβρισεν
εἴτ´
ἄκων
ἠστόχησεν. |
[9] |
ὤτων
καὶ
ὀφθαλμῶν
ἡδονῆς
εἶδος,
|
εἴτε |
τῷ
λόγῳ
μᾶλλον
εἴτε
τῷ |
[9] |
εἶδος,
εἴτε
τῷ
λόγῳ
μᾶλλον
|
εἴτε |
τῷ
πάθει
προσῆκον
εἴτε
κοινὸν |
[9] |
μοῖρα
τέτυκται,
τεθναίη,
ἄλλοι
δὲ
|
διακρινθεῖτε |
τάχιστα.
διὸ
ζητεῖν
μὲν
ἀναγκαῖον |
[9] |
ἀλλ´
οὐ
δίκαι´’
ἔφην
ἐγώ
|
ποιεῖτε· |
καὶ
γὰρ
ὑμῖν
ἔστι
Δημήτηρ |
[9] |
φησι
Σειρῆνας
εἰσαφικέσθαι
Φόρκου
κόρας,
|
θροοῦντε |
τοὺς
Ἅιδου
νόμους.
Μοῦσαι
δ´ |
[9] |
λόγον
τὸ
δὲ
πάθος
ἔστιν
|
ὅτε |
καλοῦντος,
ἑτέρας
δ´
αὖ
πάλιν |
[9] |
χάριν
ἀλλὰ
καὶ
χρείαν
ἔστιν
|
ὅτε |
μεγάλην
ἐχούσης.
καὶ
ὁ
μὲν |
[9] |
καὶ
περὶ
τοῦ
ἵππου
Πίνδαρος
|
ὅτε |
παρ´
Ἀλφεῷ
σύτο
δέμας
ἀκέντητον |
[9] |
τῷ
πεφυκέναι
καθηγεῖσθαι
δευτερεύειν
δὲ
|
μηδέποτε |
μηδ´
ἀκολουθεῖν.
Παυσαμένου
δὲ
τοῦ |
[9] |
ἀνδρὸς
ἐν
ἅπαντι
τῷ
βίῳ
|
μηδέποτε
|
πιόντος
οἶνον.
οὐκ
αἴτιον’
ἔφην |
[9] |
τελευταῖα
τῶν
ἐν
τοῖς
Μουσείοις
|
τότε |
παρ´
Ἀμμωνίῳ
τῷ
ἀγαθῷ
φιλολογηθέντων. |
[9] |
καὶ
ἀναμιμνήσκει
τὰς
ψυχὰς
τῶν
|
τότε· |
τὰ
δ´
ὦτα
τῶν
μὲν |
[9] |
δὲ
καὶ
σέ‘
εἶπεν,
ὦ
|
βέλτιστε |
διδασκάλων,
ὅταν
τινὰ
τῶν
μαθητῶν |
[9] |
προτείνας
ἔρρ´
ἐκ
νήσου
θᾶσσον,
|
ἐλέγχιστε |
ζωόντων‘
ἄδηλον
εἴτε
παίζων
ἐφύβρισεν |
[9] |
ἢ
τοῖς
ἄλλοις
θεοῖς
προσῆκεν,
|
ὥστε |
Μούσας
ἔχομεν
ἐννέα,
Δήμητρας
δὲ |
[9] |
ταττόμενον
ἐθέλειν
ὁμολογεῖν
οὐδ´
ὁμοπαθεῖν
|
ὥστε |
συλλαβὴν
μίαν
ἐξ
ἀμφοῖν
γενέσθαι, |
[9] |
ἀλλὰ
πάντων
ἀποδεχομένων
καὶ
συνομολογούντων·
|
ὥστε |
ταύτας
γεγονέναι
κυρίως
ὁμολογίας,
ἐκείνας |
[9] |
καὶ
Τερ–
ψιχόρη,
παραλαβοῦσαι
κοσμοῦσιν·
|
ὥστε |
τὸ
μὲν
εὐφροσύνην
μὴ
κήλησιν |
[9] |
πάντες
οὔτε
στρατείας
οὔτε
ναυτιλίας
|
οὔτε |
βαναυσουργίας,
παιδείας
δὲ
καὶ
λόγου
|
[9] |
πᾶσιν
ἀρύσασθαι
τῶν
καλῶν
ἀφθόνως·
|
οὔτε |
γὰρ
κυνηγίας
πάντες
οὔτε
στρατείας |
[9] |
πάλιν
τὴν
ποίησιν·
ὅθεν
εἶπεν
|
οὔτε |
γραφικὴν
εἶναι
ποιητικῆς
οὔτε
ποιητικὴν |
[9] |
θεωρητικὸν
τῆς
περὶ
φύσιν
ἀληθείας,
|
οὔτε |
καθαρωτέρας
οὔτε
καλλίους
ἑτέρῳ
γένει |
[9] |
περὶ
φύσιν
ἀληθείας,
οὔτε
καθαρωτέρας
|
οὔτε |
καλλίους
ἑτέρῳ
γένει
παραλιπὼν
εὐπαθείας |
[9] |
γὰρ
κυνηγίας
πάντες
οὔτε
στρατείας
|
οὔτε
|
ναυτιλίας
οὔτε
βαναυσουργίας,
παιδείας
δὲ |
[9] |
εἶπεν
οὔτε
γραφικὴν
εἶναι
ποιητικῆς
|
οὔτε |
ποιητικὴν
γραφικῆς,
οὐδὲ
χρῶνται
τὸ |
[9] |
ἀφθόνως·
οὔτε
γὰρ
κυνηγίας
πάντες
|
οὔτε |
στρατείας
οὔτε
ναυτιλίας
οὔτε
βαναυσουργίας, |
[9] |
ἐστι
τὸ
ἄλφα·
τουτὶ
γὰρ
|
οὔτε |
τοῦ
ἰῶτα
δεύτερον
οὔτε
τοῦ |
[9] |
γὰρ
οὔτε
τοῦ
ἰῶτα
δεύτερον
|
οὔτε |
τοῦ
υ
ταττόμενον
ἐθέλειν
ὁμολογεῖν |
[9] |
τὸ
περὶ
τὰς
ὁμιλίας
ἐπιτερπὲς
|
εἴληχε |
καὶ
κεχαρισμένον·
ὁμιλητικὸς
γὰρ
οὐδὲν
|
[9] |
μία
δὲ
τὸν
περὶ
γῆν
|
εἴληχε |
τόπον.
αἱ
μὲν
οὖν
ὀκτὼ |
[9] |
βούλεται
τοὔνομα
τῆς
φορᾶς,
καὶ
|
παρέσχε |
τῷ
Ἀμμωνίῳ
περὶ
τῶν
μερῶν |
[9] |
παῖδας
εὐσυσκόπων
ἐκέλευσε
γράψαι
στίχον,
|
ἔγραψε |
τρὶς
μάκαρες
Δαναοὶ
καὶ
τετράκις, |