Chapitre
[9]	τριάδα διαιρέσεως τῶν μελῶν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ	Η	Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα
[9]	κινήσεις, ὅταν Ἀπόλλωνος ἢ Πανὸς	ἤ	τινος Βάκχης σχῆμα διαθέντες ἐπὶ
[9]	κεχαρισμένον· ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον	ἢ	δικανικὸς ὁ ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός·
[9]	πάθους τινὸς ἐμφαντικὸν ἢ πράξεως	ἢ	δυνάμεως· ταῖς δὲ δείξεσι κυρίως
[9]	ἑτέρας· τὸ γὰρ Πελασγὸν ἵππον	ἢ	κύνα Ἀμυκλαίαν ἀγωνίῳ ἐλελιζόμενος ποδὶ
[9]	τριῶν αἰτιῶν, ἅτε δὴ πρῶτος	ἢ	μάλιστα συνιδών, ὅπη τὸ καθ´
[9]	παίδων. ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προθυμότερον	ἢ	μουσικώτερον, δύο τοὺς εὐδοκίμους καὶ
[9]	τελευτῶσιν αἱ κινήσεις, ὅταν Ἀπόλλωνος	ἢ	Πανὸς ἤ τινος Βάκχης σχῆμα
[9]	χρηστὰς δαίμονας, τὰς δὲ Μούσας	ἢ	παραλείπων παντάπασιν ἢ τοῖς τῶν
[9]	πότερον ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφότες	ἢ	περιττὰ προτείνουσιν. ἐπαναστὰς οὖν ὁ
[9]	ἀρτίους εἶναι τοὺς σύμπαντας ἀστέρας	ἢ	περιττούς. ὅρκοις δ´ ἄνδρας ἐξαπατητέον;
[9]	καὶ ξυνιέναι τῶν ζώντων, πρὶν	ἢ	πιεῖν τοῦ αἵματος. ἂν οὖν
[9]	ἡ φορὰ πάθους τινὸς ἐμφαντικὸν	ἢ	πράξεως ἢ δυνάμεως· ταῖς δὲ
[9]	εἰκὸς’ τοῦ λόγου καὶ πλαττόμενον,	ἢ	πρὸς τὸν κλῆρον ὡς εἰκῆ’
[9]	περὶ τὴν ὄρχησιν οὐχ ἧττον	ἢ	τὴν ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν λέγῃ
[9]	τί ταῦτα ταῖς Μούσαις μᾶλλον	ἢ	τοῖς ἄλλοις θεοῖς προσῆκεν, ὥστε
[9]	δὲ Μούσας ἢ παραλείπων παντάπασιν	ἢ	τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων
[9]	κωμικοῦ γέροντος ὄνον γενέσθαι κρεῖττον	ἢ	τοὺς χείρονας ὁρᾶν ἑαυτοῦ ζῶντας
[9]	τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον	ἢ	τῷ τοῦ Διονύσου. Λαμπρίας γὰρ
[9]	Τελαμωνιάδαο· τὰ δὲ λοιπὰ μεῖζον	{ἢ}	φθεγγόμενος ἤδη πρὸς ἐκεῖνον ἐπέραινεν
[9]	καὶ τὴν Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν	ἦ	μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων
[9]	ἐγέννησε Μούσας ὁ Ζεύς, ὅπως	ᾖ	πᾶσιν ἀρύσασθαι τῶν καλῶν ἀφθόνως·
[9]	τις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος·	ἦ	τ´ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος,
[9]	καλῶν θυγατέρας Ἀνάγκης· ἄμουσον γὰρ	ἡ	Ἀνάγκη μουσικὸν δ´ ἡ Πειθώ,
[9]	Μουσῶν πρὸς τὸν τοῦ Ἀπόλλωνος·	ἡ	γὰρ ἐννεὰς δήπου ταῖς Μούσαις
[9]	τὸ σχῆμα καὶ τὴν δεῖξιν.	ἡ	γὰρ ὄρχησις ἔκ τε κινήσεων
[9]	γὰρ ἐννεὰς δήπου ταῖς Μούσαις	ἡ	δ´ ἑβδομὰς τῷ Μουσηγέτῃ προσκεκλήρωται·
[9]	ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον·	ἡ	δ´ ἐν θεοῖς ἀνάγκη δύστλητος
[9]	καὶ μέσον ἔχουσα καὶ τέλος,	ἡ	δ´ ἑξὰς ὡς ἴση τοῖς
[9]	τὰ δ´ εἴκοσι δευτέρα δεκάς,	ἡ	δὲ δεκὰς ἐν τοῖς ἀριθμοῖς
[9]	μάλιστα κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν·	ἡ	δὲ Πολύμνια τοῦ φιλομαθοῦς ἐστι
[9]	καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιθέντες.	ἡ	δὲ πρόκλησις οὐ περὶ φόνου
[9]	μὲν ἑξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος,	ἡ	δὲ τριὰς ὑπὸ τῆς ὀγδοάδος
[9]	εἴδεσιν ἐπιμένωσι. τὸ δὲ τρίτον,	ἡ	δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ
[9]	τοῦ δὲ πῖ μόνον ἄπεστιν	ἡ	δύναμις αὕτη· τὸ γὰρ φῖ
[9]	ταῖς δὲ περὶ συνουσίαν σπουδαῖς	ἡ	Ἐρατὼ παροῦσα μετὰ πειθοῦς {ὡς}
[9]	μὲν περὶ ἐδωδὴν καὶ πόσιν	ἡ	Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ συμποτικὸν
[9]	Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ καὶ	ἡ	Θάλεια, τῆς περὶ θεοὺς ἐπιστήμης
[9]	ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον μὲν	ἡ	Ἶρις ἐξαγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ φησί
[9]	ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη καὶ	ἡ	Κλειὼ καὶ ἡ Θάλεια, τῆς
[9]	ὁ Ἡσίοδος· τὸ φιλότιμον δ´	ἡ	Κλειὼ μάλιστα κυδαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν
[9]	χῶν, ὅσας ἐν Νεκυίᾳ κατωνόμακεν,	ἡ	μὲν Ἐλπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς
[9]	γινομένη, δῆλόν ἐστι· τούτων τοίνυν	ἡ	μὲν ἑξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος,
[9]	ὅτι πάντων ἀριθμῶν πρῶτος τέλειος	ἡ	μὲν τριὰς ὡς ἀρχὴν καὶ
[9]	νῦν ἀπολέλαυκε τῆς κακομουσίας ὡς	ἡ	ὄρχησις. διὸ καὶ πέπονθεν ὃ
[9]	προφάσεις καὶ ἀντιλογίας ἔχουσιν, ὡς	ἡ	παρὰ Μενελάου μήτε τρώσαντος μήτε
[9]	γὰρ ἡ Ἀνάγκη μουσικὸν δ´	ἡ	Πειθώ, καὶ Μούσαις φιλοδαμοῦσα πολὺ
[9]	ἄριστος Κορίνθιος παῖς αἰχμάλωτος, ὅθ´	ἡ	πόλις ἀπώλετο καὶ Μόμμιος ἐκ
[9]	ἡλίου καὶ σελήνης ἰσαρίθμων οὐσῶν,	ἡ	σελήνη φαίνεται πλεονάκις ἐκλείπουσα τοῦ
[9]	Ἑρμῇ δὲ μάλιστα τῶν ἀριθμῶν	ἡ	τετρὰς ἀνάκειται, πολλοὶ δὲ καὶ
[9]	Φοινίκεια διὰ Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις	ἡ	τετρὰς γενομένη παρέσχεν, καὶ τῶν
[9]	ἓν μέν ἐστι καὶ κοινὸν	ἡ	τοῦ λόγου περὶ τὸ κύριον
[9]	Ἀμμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον· ἀκμὴν γὰρ	ἡ	τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονεικία
[9]	μορφῆς καὶ ἰδέας, καὶ πάλιν	ἡ	φορὰ πάθους τινὸς ἐμφαντικὸν ἢ
[9]	μετρίως, τὸ μὲν σπουδάζον ἡμῶν	ἥ	τε Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ
[9]	πολιτικῶν ἔργα. τῶν δ´ ἄλλων	ἥ	τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμιαστικὸν προσάγεται·
[9]	κλέα‘ γὰρ ἐκάλουν τοὺς ἐπαίνους·	ἥ	τε Πολύμνια τὸ ἱστορικόν· ἔστι
[9]	ἐμφράγμασι καὶ πάθεσιν, οὐ κηρίνοις·	ἣ	δὲ δι´ εὐφυΐαν αἰσθάνεται καὶ
[9]	τὰ οὐράνια μίαν τῶν Μουσῶν,	ἣ	Οὐρανία φαίνεται· καὶ εἰκὸς ἐκεῖνα
[9]	χώραν ἀποκειμένης {ἐσκειμένης} ἐκείνης ἐκπεμπόμενον·	ᾗ	καὶ τὰ νήπια ταύτην πρώτην
[9]	νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν	ἄγη	ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος
[9]	ἢ τὴν ποίησιν ἐγκωμιάζων, ὅταν	λέγῃ	ῥῶσαι νῦν ἐλαφρὸν ὄρχημ´ ἀοιδᾷ
[9]	εἴ τις ἐν τοῖς ὅπλοις	ὀργὴ	πρὸς ἀλλήλους καὶ χαλεπότης γένοιτο,
[9]	τὰς δευτέρας γενέσεις τρέπονται. τί	δὴ	κωλύει καὶ τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι
[9]	πολλὰ τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα	δή,	μὴ τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν
[9]	τῆς μεταβολῆς. αἵ γε μὲν	δὴ	Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ λόγον
[9]	τὸν θεὸν ἱστοροῦσιν· τά τε	δὴ	πρῶτα καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον
[9]	ἅπτεται τῶν τριῶν αἰτιῶν, ἅτε	δὴ	πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών, ὅπη
[9]	οὐρανόν, αὐτοὺς τοὺς πλησίον· ὃ	δὴ	τάξει μέν τινι καὶ ἀριθμῷ
[9]	ὢν καὶ περισσάκις περισσός, ἅτε	δὴ	τὴν διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους
[9]	Ἀθηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν ἦ μάλα	δή	τινα Κύπρις Ἀχαιιάδων ἀνιεῖσα Τρωσὶν
[9]	βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών νίκη μὲν	δὴ	φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου. γελοῖον γάρ,
[9]	ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων·	ἤδη	δὲ καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις
[9]	ὕστερον δὲ καὶ καθ´ Ἡσίοδον	ἤδη	μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων, διαιροῦντες
[9]	τοῦ Λαμπρίου λέγοντος ὁ γραμματικὸς	ἤδη	Μᾶρκος ἐδόκει τι συλλογίζεσθαι καὶ
[9]	εἰσελθὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς αὐτὸν	ἤδη	πρεσβύτερος οὐ καταφρονήσεις‘ ἔφη, Λογγῖνε,
[9]	δὲ λοιπὰ μεῖζον {ἢ} φθεγγόμενος	ἤδη	πρὸς ἐκεῖνον ἐπέραινεν ἀλλ´ ἴθι
[9]	τούτοις προβάλλων· διὸ τὸν νοῦν	ἤδη	προσεχέτωσαν. ὁ γὰρ Ἀλέξανδρος ἐπὶ
[9]	γραμμαῖς, ὑφ´ ὧν ὁρίζεται τὰ	εἴδη	δηλοῖ δ´ ὁ μάλιστα κατωρθωκέναι
[9]	δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ	εἴδη	τρεῖς πάλιν ἑκάστην ἔχουσαν ἐν
[9]	τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν ὄντα	κομιδῇ	καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, μηδὲ
[9]	δὲ τοῦ βίου τὸ μὲν	σπουδῇ	τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος ἐστί,
[9]	καὶ θηριωδῶς, ἀλλ´ ὀρχήσει καὶ	ᾠδῇ	καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν ἐχούσῃ καὶ
[9]	ἄξιον’ ἔφη σοι νεμεσᾶν, ὦ	Ἡρώδη,	καὶ παχείῃ‘ χειρὶ τῶν Μουσῶν
[9]	δ´ ἀριθμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ τὴν	συνήθη	δεκάδα τῶν ζητημάτων, οὐ θαυμαστέον·
[9]	μουσικῇ συνεπομένην. Ὡς δὲ ταῦτ´	ἐρρήθη,	τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος εἰπόντος τῇ
[9]	ἐλευθέρους τοὺς τῷ παιδὶ προσήκοντας.	ἐμνήσθη	δὲ καὶ τῆς Θεοδώρου τοῦ
[9]	ἐπήγοντο τοῖς παισὶ νικητήριον ὀρχήσεως·	ἀπεδείχθη	δὲ κριτὴς μετὰ Μενίσκου τοῦ
[9]	ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος	ἠίχθη	παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ´ ἔβαλόν μιν·
[9]	ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται,	τεθναίη,	ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα. διὸ
[9]	σοι νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη, καὶ	παχείῃ‘	χειρὶ τῶν Μουσῶν ἐπιδραττομένῳ· κοινὰ
[9]	εὐημέρησεν ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν	οἴη	δ´ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο· τὰ
[9]	Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς ἄν τις	ἀποδοίη	τὸ θεωρητικὸν τῆς περὶ φύσιν
[9]	ἀπροαίρετον· ἡ δ´ ἐν θεοῖς	ἀνάγκη	δύστλητος οὔκ ἐστ´, οἶμαι δ´
[9]	θυγατέρας Ἀνάγκης· ἄμουσον γὰρ ἡ	Ἀνάγκη	μουσικὸν δ´ ἡ Πειθώ, καὶ
[9]	καὶ τἀναντία τοὺς κακῶς εἱμαρμένης	ἀνάγκῃ	συνάπτων· αἱ δὲ τῶν κλήρων
[9]	ἢ πρὸς τὸν κλῆρον ὡς	εἰκῆ’	καὶ κατὰ τύχην γινόμενον; ἀεὶ
[9]	μάχης τὸ βραβεῖον ἀπέδωκεν εἰπών	νίκη	μὲν δὴ φαίνετ´ ἀρηιφίλου Μενελάου.
[9]	νικῆσαι θέμενος· αὕτη γάρ ἐστι	νίκη	παντελής, αἱ δ´ ἄλλαι προφάσεις
[9]	τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ	Ὁμηρικῇ	Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί αἰνίττεται
[9]	ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ ποιητικὴν δὲ	μουσικῇ	συνεπομένην. Ὡς δὲ ταῦτ´ ἐρρήθη,
[9]	παράπαν ἀλλήλαις· ὀρχηστικῇ δὲ καὶ	ποιητικῇ	κοινωνία πᾶσα καὶ μέθεξις ἀλλήλων
[9]	ἀριθμῷ γινόμενον ἔοικεν τοῖς ἐν	ποιητικῇ	κυρίοις ὀνόμασιν μετά τινος κόσμου
[9]	οὐδὲ χρῶνται τὸ παράπαν ἀλλήλαις·	ὀρχηστικῇ	δὲ καὶ ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα
[9]	δόξειε δ´ ἂν ὥσπερ ἐν	γραφικῇ	τὰ μὲν ποιήματα ταῖς γραμμαῖς,
[9]	τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ	βέλη	φέρεσθαι λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι‘ καὶ
[9]	καὶ συνθέσεις τῶν ὀνομάτων κατὰ	μέλη	μιμητικῶς σχηματίζουσιν, ὡς Εὐριπίδης ὁ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η Τίνι διαφέρει τὰ	ἐμμελῆ	διαστήματα τῶν συμφώνων. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ
[9]	θεοειδέα, μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ	ἀτελῆ	τὴν νίκην, ἐκείνου διαπεφευγότος· οὐδ´
[9]	στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ	χείλη	μάλιστα πλάττεσθαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην
[9]	σεῖο· τῷ δέ κε νικήσαντι	φίλη	κεκλήσῃ ἄκοιτις· ἔπειθ´ ὁ Ζεὺς
[9]	προσήκειν. ὁ δ´ ἀριθμὸς ἂν	ὑπερβάλλῃ	τὴν συνήθη δεκάδα τῶν ζητημάτων,
[9]	ζητεῖν ἀεί· ἐκείνων δ´ ὁποτέρου	βούλῃ	προταττόμενον ἀκολουθοῦντι καὶ συμφωνοῦντι χρῆσθαι
[9]	τὸ εἰκοστὸν’ εἰρῆσθαι πρὸς τὸ	μὴ	ἀληθὲς ἀλλ´ εἰκὸς’ τοῦ λόγου
[9]	λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ	μὴ	βάλοι μηδ´ ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον.
[9]	μὴ κήλησιν εἶναι, τὸ δὲ	μὴ	γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ
[9]	Ἕκτωρ ἥττητο καὶ πρὶν ἀποθνήσκειν,	μὴ	δεξάμενος ἀλλὰ δείσας καὶ φυγὼν
[9]	γλιχομένης καὶ ποθούσης λῦσαί τε	μὴ	δυναμένης ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματος.
[9]	λεγομένων καὶ ᾀδομένων ἡσυχίαν ἄγειν	μὴ	δυνάμενον. αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐκ
[9]	δοκεῖ; τεκμήριον δὲ ποιοῦμαι τὸ	μὴ	κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων καὶ
[9]	κοσμοῦσιν· ὥστε τὸ μὲν εὐφροσύνην	μὴ	κήλησιν εἶναι, τὸ δὲ μὴ
[9]	ἀριθμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεται	μὴ	κοινῶς Ἐκ τούτου σπονδὰς ἐποιησάμεθα
[9]	Θρασυβούλου γέγονεν Ποσειδῶν πολιτικώτερος, εἰ	μὴ	κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ´ ἡττώ-
[9]	συντελέσῃ τὸ τοῦ ἀγῶνος ἔργον,	μὴ	κτείνας δὲ μηδὲ λαβὼν οὐ
[9]	στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλεν λόγον, ὡς	μὴ	μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν
[9]	μηδὲ συμβολὰς λόγων τιθέντας; εἰ	μὴ	νὴ Δία φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς
[9]	πεπαιγμένα πρὸς Ὕλαν· ἡμῖν δὲ	μὴ	παίζων ἀλλ´ ἀπὸ σπουδῆς, ἐπεὶ
[9]	ἡδονὴν καὶ παιδιὰν ὑπ´ ἀσθενείας	μὴ	περιορᾶν ἀνιέμενον ἀκολάστως καὶ θηριωδῶς,
[9]	ἐπιεικῶς καὶ καθιστᾶσαν. ὅσσα δὲ	μὴ	πεφίληκεν Ζεύς, ἀτύζονται βοὰν Πιερίδων
[9]	ὄρχησιν ἐν ταῖς δείξεσιν, ἂν	μὴ	πιθανότητα μηδὲ χάριν μετ´ εὐπρεπείας
[9]	Οὐρανία φαίνεται· καὶ εἰκὸς ἐκεῖνα	μὴ	πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως δεῖσθαι,
[9]	μὲν Ποδῆν ἐνίκησεν πόρρωθεν ἀκοντίσας	μὴ	προσδοκήσαντα μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ δ´
[9]	ταῖς ἐν Ἅιδου διὰ τὸ	μὴ	τεθάφθαι τὸν νεκρὸν ὥσπερ ἐν
[9]	Πάριδος ἀπαιτοῦντες, οἱ δ´ ὡς	μὴ	τεθνηκότος οὐκ ἀποδιδόντες. πῶς οὖν’
[9]	μαθητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ καταρρέζῃς,	μὴ	τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν
[9]	ὃ φοβηθεὶς Ἴβυκος ἐποίησε δέδοικα	μή	τι παρὰ θεοῖς ἀμπλακὼν τιμὰν
[9]	οὐδὲν αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν· εἰ δὲ	μή	τι σὺ χρησιμώτερον ἔχεις, ἐγώ
[9]	καὶ Αἴολος ἱππιοχάρμης· εἰ δὲ	μή,	τοῖς ἄγαν πεζοῖς καὶ κακομέτροις,
[9]	ἡλίου. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΑ Περὶ τοῦ	μὴ	τοὺς αὐτοὺς διαμένειν ἡμᾶς, ἀεὶ
[9]	τῶν ἡμετέρων προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή,	μὴ	τῶν κατὰ τύχην αἰτίαν ζητεῖν
[9]	φιλόλογα ζητήματα, φοβούμενος ὁ Ἀμμώνιος	μὴ	τῶν ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι,
[9]	Πολύμνια τὸ ἱστορικόν· ἔστι γὰρ	μνήμη	πολλῶν· ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πάσας,
[9]	οὐκ εἰδὼς οὐδ´ ἀνεγνωκὼς τὸ	φήμη	δ´ οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται’
[9]	ἀφθόγγῳ προεδρίαν ἐν γράμμασιν ἀποδόντες.	Ἑρμῇ	δὲ μάλιστα τῶν ἀριθμῶν ἡ
[9]	Αἰγύπτιοι πρῶτον ἶβιν γράφουσιν, ὡς	Ἑρμῇ	προσήκουσαν, οὐκ ὀρθῶς κατά γε
[9]	πρὸς τί τοῦτ´ ἐρωτᾷς; ὅτι	νὴ	Δί´’ ὁ Σῶσπις ἔφη τοὺς
[9]	συμβολὰς λόγων τιθέντας; εἰ μὴ	νὴ	Δία φήσουσι μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι
[9]	τῶν πλανωμένων ἄστρων πρὸς τὰ	ἀπλανῆ	καὶ πρὸς ἄλληλα συνέχουσι καὶ
[9]	ὡς ἔνιοι λέγουσι τὰ μελῳδούμενα	γένη,	τὸ διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν
[9]	καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον συμβάλετ´ ἀμφ´	Ἑλένῃ	καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. ὁππότερος
[9]	καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον οἴους ἀμφ´	Ἑλένῃ	καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι. τῷ
[9]	μὲν ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα τῇ	Ἑλένῃ	φησί μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ
[9]	αὕτη {καὶ} πάνδημόν τινα ποιητικὴν	προσεταιρισαμένη	τῆς δ´ οὐρανίας ἐκπεσοῦς´ ἐκείνης,
[9]	κατωνόμακεν, ἡ μὲν Ἐλπήνορος οὔπω	καταμεμιγμένη	ταῖς ἐν Ἅιδου διὰ τὸ
[9]	θεάτρων, ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον ἑαυτῇ	πεποιημένη	μουσικὴν ὀλίγου τὴν ἅπασαν, τὴν
[9]	Κάδμον ὀνομασθέντα τετράκις ἡ τετρὰς	γενομένη	παρέσχεν, καὶ τῶν αὖθις ἐφευρεθέντων
[9]	ὡς ἴση τοῖς αὑτῆς μέρεσι	γινομένη,	δῆλόν ἐστι· τούτων τοίνυν ἡ
[9]	ἀμφοῖν ἐστιν, αἱ λοιπαὶ δύο,	Μελπομένη	καὶ Τερ– ψιχόρη, παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν·
[9]	οἷον ἠχὼ τῆς μουσικῆς ἐκείνης	ἐξικνουμένη	διὰ λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀναμιμνήσκει
[9]	καὶ σελήνης ἰσαρίθμων οὐσῶν, ἡ	σελήνη	φαίνεται πλεονάκις ἐκλείπουσα τοῦ ἡλίου.
[9]	δ´ ὑπὸ τῆς Ἥρας ἐν	Αἰγίνῃ	δ´ ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν
[9]	πάντα. εἰ δέ κ´ Ἀλέξανδρον	κτείνῃ	ξανθὸς Μενέλαος, κτήμαθ´ ἑλὼν εὖ
[9]	καὶ τὴν ἰσόρροπον μάχην ἴσας	ὑσμίνη	κεφαλὰς ἔχεν‘ πολλὰς δὲ καὶ
[9]	καρρέζουσα Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς χρυσῇ	περόνῃ	κατεμύξατο χεῖρα ἀραιήν· οἶμαι δὲ
[9]	μάχεσθαι. τῷ δέ κε νικήσαντι	γυνὴ	καὶ κτήμαθ´ ἕποιτο. δεξαμένου δὲ
[9]	εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος	καταπέφνῃ,	αὐτὸς ἔπειθ´ Ἑλένην ἀγέτω καὶ
[9]	Τρύφωνος εἰπόντος τῇ δ´ ἡμετέρᾳ	τέχνῃ	τί παθὼν τὸ Μουσεῖον ἀποκέκλεικας;
[9]	δὴ πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών,	ὅπη	τὸ καθ´ εἱμαρμένην τῷ κατὰ
[9]	μὲν σπουδάζον ἡμῶν ἥ τε	Καλλιόπη	καὶ ἡ Κλειὼ καὶ ἡ
[9]	τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυμάθειαν καλοῦσιν·	Εὐτέρπῃ	δὲ πᾶς ἄν τις ἀποδοίη
[9]	ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων, διαιροῦντες εἰς	μέρη	καὶ εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην
[9]	τέρψιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΕ Ὅτι τρία	μέρη	τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ σχῆμα
[9]	τεύχεα κάλ´ ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονὶ	πουλυβοτείρῃ,	αὐτὸν δ´ ἐν μέσσῳ καὶ
[9]	λοιπαὶ δύο, Μελπομένη καὶ Τερ–	ψιχόρη,	παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν· ὥστε τὸ μὲν
[9]	γνώριμον τέλος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν	χρὴ	καὶ κυριωτέραν νομίζειν. ὃ δὲ
[9]	αὐτῷ τὸν Ἀλέξανδρον, ὅπως ἀποκτείνας	συντελέσῃ	τὸ τοῦ ἀγῶνος ἔργον, μὴ
[9]	διαστήματα παρέχοντες ὅροι, νήτη καὶ	μέση	καὶ ὑπάτη· καίτοι Δελφοί γε
[9]	πᾶσι μάχεσθαι. ὁππότερος δέ κε	νικήσῃ	κρείσσων τε γένηται, κτήμαθ´ ἑλὼν
[9]	τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη	κεκλήσῃ	ἄκοιτις· ἔπειθ´ ὁ Ζεὺς τῷ
[9]	τέλος, ἡ δ´ ἑξὰς ὡς	ἴση	τοῖς αὑτῆς μέρεσι γινομένη, δῆλόν
[9]	καὶ ᾠδῇ καὶ χορείᾳ ῥυθμὸν	ἐχούσῃ	καὶ ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ κεραννύμενον
[9]	τινα καρρέζουσα Ἀχαιιάδων βαθυκόλπων, πρὸς	χρυσῇ	περόνῃ κατεμύξατο χεῖρα ἀραιήν· οἶμαι
[9]	φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ καταρρέζῃς, μὴ	τῇ	ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ
[9]	ἐρρήθη, τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος εἰπόντος	τῇ	δ´ ἡμετέρᾳ τέχνῃ τί παθὼν
[9]	ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ	τῇ	δεξιᾷ· καθάπερ εἰκός ἐστι καὶ
[9]	καὶ διχρόνων λεγομένων, ταῦτ´ εἰκότως	τῇ	δυνάμει διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων
[9]	πρῶτον μὲν ἡ Ἶρις ἐξαγγέλλουσα	τῇ	Ἑλένῃ φησί μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται
[9]	πρὸς τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα	τῇ	Ὁμηρικῇ Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Τί
[9]	ἀπόδειξιν διδόντα βιβλίου κομισθέντος ἐνδοῦναι	τῇ	παιδὶ τοιαύτην ἀρχήν ἤλυθες ἐκ
[9]	~ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΙΓ Περὶ τοῦ ἐν	τῇ	τρίτῃ ῥαψῳδίᾳ τῆς Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ
[9]	τὸ ἀνοίγειν’ οὐκ ἀπὸ τρόπου	τῇ	τῶν χειλῶν ἀνοίξει καὶ ἄρσει,
[9]	διαφέρουσιν τῶν ἐρωτώντων, πότερον ἄρτια	τῇ	χειρὶ συνειληφότες ἢ περιττὰ προτείνουσιν.
[9]	ὅροι, νήτη καὶ μέση καὶ	ὑπάτη·	καίτοι Δελφοί γε τὰς Μούσας
[9]	ἐποιησάμεθα ταῖς Μούσαις, καὶ τῷ	Μουσηγέτῃ	{Ἀπόλλωνι} παιανίσαντες συνῄσαμεν τῷ Ἐράτωνι
[9]	καὶ Ἀπόλλωνι Παιᾶνι χρωμένους πάντα,	Μουσηγέτῃ	μηθέν· πάντες γὰρ ἄνθρωποι θεῶν
[9]	Μούσαις ἡ δ´ ἑβδομὰς τῷ	Μουσηγέτῃ	προσκεκλήρωται· συντεθέντα δ´ ἀλλήλοις διπλασιάζει
[9]	βίων τῷ ἐφ´ ἡμῖν ἀποδιδούς	(ἀρετὴ	γὰρ ἀδέσποτον καὶ κακία) τὸ
[9]	οἱ τὰ διαστήματα παρέχοντες ὅροι,	νήτη	καὶ μέση καὶ ὑπάτη· καίτοι
[9]	ΙΓ Περὶ τοῦ ἐν τῇ	τρίτῃ	ῥαψῳδίᾳ τῆς Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ ζητήματος.
[9]	ἕκαστον, εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς	ἑκάστη	μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ
[9]	εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας, ὧν	ἑκάστη	πάλιν εἰς μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας,
[9]	σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ βλαστανόντων ἐπιμέλειαν	αὐτῇ	καὶ σωτηρίαν ἀποδιδόντες’ ἀλλ´ οὐ
[9]	τρεῖς πάλιν ἑκάστην ἔχουσαν ἐν	αὑτῇ	διαφορὰς ἑώρων· ἐν μὲν γὰρ
[9]	τῷ κτεῖναι τὸ νικῆσαι θέμενος·	αὕτη	γάρ ἐστι νίκη παντελής, αἱ
[9]	πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω. καὶ γὰρ	αὕτη	{καὶ} πάνδημόν τινα ποιητικὴν προσεταιρισαμένη
[9]	πῖ μόνον ἄπεστιν ἡ δύναμις	αὕτη·	τὸ γὰρ φῖ καὶ τὸ
[9]	Εὐτέρπης, εἴπερ, ὥς φησι Χρύσιππος,	αὕτη	τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς
[9]	κρατεῖ θεάτρων, ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον	ἑαυτῇ	πεποιημένη μουσικὴν ὀλίγου τὴν ἅπασαν,
[9]	πρὸς τὴν σελήνην, ἀλλ´ ὅτι	ταύτῃ	δοκοῦσιν ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας
[9]	μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα διελθεῖν.	Ἔφη	δὲ τρί´ εἶναι, τὴν φορὰν
[9]	τὴν τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ,	ἔφη,	καὶ τὸ τῆς Ἰλιάδος τὸν
[9]	καὶ ὁ Γλαυκίας ἐγὼ μέν’	ἔφη	κατὰ Πολυκράτους ἀκήκοα τοῦ τυράννου
[9]	φιλοσοφούντων. Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις	ἔφη	κυριώτερον εἶναι τὸν τοῦ προκεκλημένου
[9]	δυνάμεως. Καὶ ὁ Ἑρμείας Ἑρμῆς‘	ἔφη	λέγεται θεῶν ἐν Αἰγύπτῳ γράμματα
[9]	αὐτὸν ἤδη πρεσβύτερος οὐ καταφρονήσεις‘	ἔφη,	Λογγῖνε, λαλιᾶς ἀπίστου καὶ κακοήθους
[9]	καὶ ἀφελείας ἔχωσι. καὶ ὅλως’	ἔφη	μεταθετέον τὸ Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς
[9]	εἶτα χρόνον οὐ πολὺν ἐπισχὼν	ἔφη	πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν Πλάτωνα
[9]	περιγενόμενος. Ὑπολαβὼν δ´ ὁ Γλαυκίας	ἔφη	πρῶτον μὲν ἔν τε δόγμασι
[9]	Καὶ ὁ Ἀμμώνιος οὐκ ἄξιον’	ἔφη	σοι νεμεσᾶν, ὦ Ἡρώδη, καὶ
[9]	καλέσας ἔμ´ ὁ Ἀμμώνιος οὐδέν‘	ἔφη	σὺ τῷ Κάδμῳ βοηθεῖς ὁ
[9]	ὑπολαβὼν Διονύσιος ὁ Μελιτεύς πολλούς’	ἔφη	συμπαρακαλεῖς ἐπὶ τὴν κατηγορίαν· καὶ
[9]	τῆς Ἰλιάδος ἀντινομικοῦ ζητήματος. Τίν´’	ἔφη	ταύτην; ἐγώ σοι φράσω’ εἶπον
[9]	Ε Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν	ἔφη	τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ τὸν
[9]	πάνυ μὲν οὖν’ ὁ Ἀμμώνιος	ἔφη	τὴν ἐν ἡμῖν ἀκούσιον αἰτίαν
[9]	ὅτι νὴ Δί´’ ὁ Σῶσπις	ἔφη	τοὺς μὲν παῖδας ἀστραγάλοις ὁρῶ
[9]	ἐπιδεικνύναι. Πρῶτον οὖν‘ ὁ Μάξιμος	ἔφη	τῶν ἐπῶν οὕτως ἐχόντων ἔνθ´
[9]	ᾠδὴν Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ ἀκούετ´’	ἔφη	ὑμεῖς οἱ τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντες
[9]	αὑτόν· ἔπειτα παυσαμένου τῶν Ὁμηρικῶν‘	ἔφη	ψυ– χῶν, ὅσας ἐν Νεκυίᾳ
[9]	ἀπεκρίνατο σκαιῶς· τὴν μὲν Αἴαντος	ἔφη	ψυχὴν εἰκοστὴν λαχοῦσαν ἐν Ἅιδου
[9]	παρ´ αὐτοῖς, ἀλλὰ τοῦ κόσμου	τριχῇ	πάντα νενεμημένου πρώτην μὲν εἶναι
[9]	ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν οἴη δ´ Αἴαντος	ψυχὴ	Τελαμωνιάδαο· τὰ δὲ λοιπὰ μεῖζον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006