Ennéade, livre, chap.
[6, 1, 20]	γίγνοιτο, ὁ χαλκός, πάσχειν τὸν	χαλκὸν	φήσομεν, τὸν δὲ ποιεῖν; Τὸν
[6, 1, 21]	συμβεβηκός. Εἰ οὖν καλλίων ὁ	χαλκὸς	ἀπὸ τοῦ θερμαίνεσθαι ἢ κατὰ
[6, 1, 20]	τὸ δὲ βέλτιον γίγνοιτο, ὁ	χαλκός,	πάσχειν τὸν χαλκὸν φήσομεν, τὸν
[6, 1, 21]	οὐσίαν συντελέσει, οἷον θερμαινομένου τοῦ	χαλκοῦ	καὶ πάσχοντος, ἡ δὲ οὐσία
[6, 1, 10]	ἀδύνατος πρός τι. Καὶ ὅλως	χαρακτήρ	τις ἡ ποιότης οὐκ οὐσιώδης,
[6, 1, 10]	εἰ κατὰ τὴν μόρφωσιν καὶ	χαρακτῆρα	καὶ λόγον, πῶς τὰ κατὰ
[6, 1, 10]	κατὰ τὰς οἷον μορφὰς καὶ	χαρακτῆρας,	καὶ κοινὸν ἡ μορφὴ καὶ
[6, 1, 21]	πάσχειν, τὸ μὲν ἐν τῷ	χεῖρον	γίγνεσθαι, τὸ δ´ ἐν τῷ
[6, 1, 20]	πάσχειν; Εἰ οὖν τὸ καλλῦνον	χεῖρον	γίγνοιτο ἢ καὶ ἀφανίζοιτο, οἷον
[6, 1, 21]	γίγνοιτο, ἡ δὲ ἐνέργεια τὸ	χεῖρον	ἔχοι; Ἢ εἰ κατὰ κακίαν
[6, 1, 21]	ἄγουσαν, ἥτις ἐξίστησι πρὸς τὸ	χεῖρον	ἢ μὴ πρὸς τὸ βέλτιον,
[6, 1, 13]	ἦν ποῦ τάξομεν; Ἔπειτα τὸ	χθὲς	ἔσται ἦν ὡρισμένον» ὥστε ἔσται
[6, 1, 13]	ποτὲ ὧδε ἐπισκεπτέον· εἰ τὸ	χθὲς	καὶ αὔριον καὶ πέρυσι καὶ
[6, 1, 13]	ἦν καὶ ἔσται, καὶ τὸ	χθὲς	καὶ πέρυσι, τὰ ὑπὸ τὸ
[6, 1, 30]	δὲ ὅλως πως ἔχοντα τὸ	χθὲς	καὶ τὸ πέρυσι καὶ τὸ
[6, 1, 13]	εἶναι τὸ ἦν, τὸ δὲ	χθὲς	καὶ τὸ πέρυσιν ὡρίσθαι, πρῶτον
[6, 1, 13]	ἔπειτα, εἰ χρόνος παρεληλυθὼς τὸ	χθές,	σύνθετόν τι ἔσται, εἰ ἕτερον
[6, 1, 13]	ὥστε ἔσται ὡρισμένος χρόνος τὸ	χθές·	τοῦτο δὲ ποσός τις χρόνος·
[6, 1, 13]	ἔσται. Εἰ δέ, ὅταν λέγωσι	χθές,	τοῦτο λέγομεν, ὡς ἐν χρόνῳ
[6, 1, 7]	τοῖς τοιούτοις. Τοῦτ´ οὖν ἐπισημηναμένους	χρὴ	ζητεῖν τί ταὐτὸν ἐν πᾶσι,
[6, 1, 9]	ὁ δὲ μικρὸς τῆς μικρότητος.	~Χρὴ	οὖν ἐπὶ μὲν τῶν πρόσθεν
[6, 1, 10]	θερμότης καὶ λευκότης καὶ ὅλως	χρόα·	τὸ μὲν τῆς οὐσίας ἄλλο,
[6, 1, 6]	Τό τε πρότερον καὶ ὕστερον	χρόνοι	δύο· τὸ δὲ πρότερον καὶ
[6, 1, 13]	καὶ καθότι μέρος ἀξιοῦσι μὴ	χρόνον	ἁπλῶς τι λέγειν, ἀλλὰ μέρος
[6, 1, 14]	τὸ ἐν τόπῳ ἄλλο παρὰ	χρόνον	καὶ τόπον, διὰ τί οὐ
[6, 1, 4]	τὴν κίνησιν ποσὸν τῷ τὸν	χρόνον,	καίτοι ἴσως ἀνάπαλιν τοῦ χρόνου
[6, 1, 4]	ἅπαν μέγεθος καὶ τόπον καὶ	χρόνον,	τὰ δ´ ἄλλα εἰς ταῦτα
[6, 1, 13]	τὸ ποτὲ εἶναι, ἀλλ´ οὐ	χρόνον,	τοῦτο τὸ ἐν χρόνῳ εἰ
[6, 1, 19]	δόξουσιν ἀτελεῖς εἶναι μὴ προσλαβοῦσαι	χρόνον,	ὥστε εἰς ταὐτὸν ταῖς κινήσεσιν
[6, 1, 13]	ἦν ἀλλ´ οὖν οὐ μόνον	χρόνος,	ἀλλὰ ποτὲ χρόνος, πρῶτον μὲν
[6, 1, 13]	τὸ παρεληλυθὸς καὶ ἕτερον ὁ	χρόνος·	δύο οὖν κατηγορίαι καὶ οὐχ
[6, 1, 5]	ἐκείνης τῆς κατηγορίας. Ὁ δὲ	χρόνος,	εἰ μὲν κατὰ τὸ μετροῦν
[6, 1, 5]	ἔστω ποσόν, κατὰ μέντοι τὸ	χρόνος	εἶναι φύσις τις ἄλλη· τὸ
[6, 1, 13]	ταῦτα, ἐν ᾧπερ καὶ ὁ	χρόνος;	Ἐπεὶ καὶ τὸ ἦν καὶ
[6, 1, 13]	ἔσται, εἰ τὸ ποτὲ χρόνος»	χρόνος·	ἔπειτα, εἰ χρόνος παρεληλυθὼς τὸ
[6, 1, 5]	Οὐ γὰρ δὴ ποσότης ὁ	χρόνος·	ἡ δὲ ποσότης οὐκ ἐφαπτομένη
[6, 1, 5]	~Ὁ δὲ λόγος καὶ ὁ	χρόνος	καὶ ἡ κίνησις πῶς; Πρῶτον
[6, 1, 3]	σώματος καὶ ποσὸν οὐσίας, καὶ	χρόνος	κινήσεώς τι καὶ κίνησις τοῦ
[6, 1, 13]	ποτὲ χρόνος» χρόνος· ἔπειτα, εἰ	χρόνος	παρεληλυθὼς τὸ χθές, σύνθετόν τι
[6, 1, 13]	ποσός τις χρόνος· ὥστε, εἰ	χρόνος	ποσόν, ποσὸν ὡρισμένον ἕκαστον τούτων
[6, 1, 13]	οὐ μόνον χρόνος, ἀλλὰ ποτὲ	χρόνος,	πρῶτον μὲν ἔσται, εἰ τὸ
[6, 1, 30]	Καὶ ὅλως πῶς δὲ ὁ	χρόνος	πως ἔχων; Οὔτε γὰρ αὐτὸς
[6, 1, 13]	δίκαιον δήπου ἐν ᾧ ὁ	χρόνος	τετάχθαι. Λέγεται δὲ τοῦ ποσοῦ
[6, 1, 13]	δὲ λέγοιεν ὡς οὐ μόνον	χρόνος	τὸ ἦν καὶ ἔσται, καὶ
[6, 1, 13]	ἦν ὡρισμένον» ὥστε ἔσται ὡρισμένος	χρόνος	τὸ χθές· τοῦτο δὲ ποσός
[6, 1, 16]	ἦρχθαι ἐν ἀχρόνῳ, ὁ δὲ	χρόνος	τῷ τοσήνδε γεγονέναι. Ἐπεὶ καὶ
[6, 1, 13]	μὲν ἔσται, εἰ τὸ ποτὲ	χρόνος»	χρόνος· ἔπειτα, εἰ χρόνος παρεληλυθὼς
[6, 1, 13]	χθές· τοῦτο δὲ ποσός τις	χρόνος·	ὥστε, εἰ χρόνος ποσόν, ποσὸν
[6, 1, 13]	Λέγεται δὲ τοῦ ποσοῦ ὁ	χρόνος·	ὥστε τί δεῖ κατηγορίας ἄλλης;
[6, 1, 13]	τῷ ἦν, ὃ ἦν εἶδος	χρόνου;	Ἀλλ´ εἰ τῷ ἀόριστον μὲν
[6, 1, 16]	καὶ μὴ εἶναι μήτε τοῦ	χρόνου	ἀρχὴν ἐν ᾧ καὶ ἀφ´
[6, 1, 16]	ἀχρόνῳ φάσκειν γενέσθαι, τὴν δὲ	χρόνου	δεῖσθαι λέγειν μὴ τὴν τόσην
[6, 1, 13]	πέρυσι καὶ τὰ τοιαῦτα μέρη	χρόνου,	διὰ τί οὐκ ἐν τῷ
[6, 1, 13]	καὶ τὸ ἔσται, εἴδη ὄντα	χρόνου,	δίκαιον δήπου ἐν ᾧ ὁ
[6, 1, 13]	εἴη ἢ ἐν μέρει τοῦ	χρόνου;	Εἰ δ´ ὅτι μέρος χρόνου
[6, 1, 16]	ἐξ ἀπείρου συμβαίνοι ἂν τοῦ	χρόνου	κεκινῆσθαι τὴν ἄρτι ἀρξαμένην καὶ
[6, 1, 13]	χρόνου; Εἰ δ´ ὅτι μέρος	χρόνου	λέγουσι, καὶ καθότι μέρος ἀξιοῦσι
[6, 1, 16]	ἡ λεγομένη ἐνέργεια οὐ δεῖται	χρόνου,	οὕτως οὐδ´ ἡ κίνησις, ἀλλ´
[6, 1, 13]	ἁπλῶς τι λέγειν, ἀλλὰ μέρος	χρόνου	παρεληλυθός, πλείω ποιοῦσι, καὶ τὸ
[6, 1, 4]	χρόνον, καίτοι ἴσως ἀνάπαλιν τοῦ	χρόνου	τὸ συνεχὲς παρὰ τῆς κινήσεως
[6, 1, 16]	εἰ ἡμερησία εἴη ἢ ὁποσουοῦν	χρόνου.	Ὥσπερ οὖν ἐνέργεια ἐν ἀχρόνῳ,
[6, 1, 7]	ὅδε τοῦδε, ὁ δ´ ὕστερος»	χρόνους	δύο παραβάλλοντες ἕτερον παρὰ τὰ
[6, 1, 13]	ποιεῖν, ὡς ἐνταῦθα τὸ ἐν	χρόνῳ,	ἄλλας πολλὰς ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ
[6, 1, 14]	δὲ τούτοις, εἰ τὸ ἐν	χρόνῳ	ἄλλο καὶ τὸ ἐν τόπῳ
[6, 1, 19]	ζῆν καὶ ἡ ζωή. Ἐν	χρόνῳ	γὰρ τελείῳ τὸ ζῆν ἑκάστου
[6, 1, 18]	κινήσεις, οἷον τὸ τέμνειν ἐν	χρόνῳ	γὰρ τὸ τέμνειν ἢ πάσας
[6, 1, 13]	οὐ χρόνον, τοῦτο τὸ ἐν	χρόνῳ	εἰ μὲν τὸ πρᾶγμα λέγουσιν,
[6, 1, 16]	τὸ συνεχὲς προσλαβοῦσα πάντως ἐν	χρόνῳ,	καὶ ἡ ὅρασις μὴ διαλείπουσα
[6, 1, 16]	συνεχείᾳ ἂν εἴη καὶ ἐν	χρόνῳ.	Μαρτυρεῖ δὲ τούτῳ καὶ ἡ
[6, 1, 30]	οὔτε τὰ ἐν αὐτῷ τῷ	χρόνῳ,	οὔτε τὰ ἐν τῷ τόπῳ
[6, 1, 13]	χθές, τοῦτο λέγομεν, ὡς ἐν	χρόνῳ	παρεληλυθότι ὡρισμένῳ γέγονε τόδε, ἔτι
[6, 1, 13]	ἡ πρᾶξις ἐν τούτῳ τῷ	χρόνῳ	τί ἂν εἴη ἢ ἐν
[6, 1, 13]	ἁπλοῦν. Εἰ δὲ τὸ ἐν	χρόνῳ	φήσουσι τὸ ποτὲ εἶναι, ἀλλ´
[6, 1, 22]	ὁ λαβών, ὥσπερ λέγεται ἔχειν	χρῶμα,	διὰ τί οὐ καὶ ἔχει
[6, 1, 23]	καὶ τὸ ποιόν, ὅτι ἔχει	χρῶμα,	καὶ ὁ πατὴρ καὶ τὰ
[6, 1, 9]	καὶ ἀσωμάτοις δίδομεν τὴν κυρίαν	χώραν	καὶ τοῖς λόγοις λόγους λέγοντες
[6, 1, 16]	Τοῦτο γὰρ συμβαίνει διὰ τὸ	χωρίζειν	ἐνέργειαν κινήσεως καὶ τὴν μὲν
[6, 1, 7]	τὰ ὑποκείμενα ὅπως εἶχε, κἂν	χωρὶς	γένηται, ὑπάρχει ἡ σχέσις, ἐπὶ
[6, 1, 30]	ἀσώματα, ἢ καὶ τὸ συναμφότερον,	χωρὶς	περὶ ἑκάστων ἔξεστι ζητεῖν λαμβάνουσι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/06/2010