Ennéade, livre, chap.
[6, 1, 12]	ἐν τῇ συντυχίᾳ τῇ πρὸς	ἄλλο.	Ἀλλ´ ἐρεῖ τις τὸ μεῖζον
[6, 1, 22]	αὐτοῦ ἢ τὴν τελευτῶσαν εἰς	ἄλλο	ἀπ´ αὐτοῦ, ὁρμωμένην ἀπὸ τοῦ
[6, 1, 12]	ποιητικόν; Ἢ ὅταν συντύχῃ αὐτῷ	ἄλλο,	ἀπέλαυσε καὶ μετέβαλε παρ´ ἐκείνου
[6, 1, 22]	τὸ προνοίας τυγχάνειν πάσχειν· εἰς	ἄλλο	γὰρ καὶ περὶ ἄλλου ἡ
[6, 1, 15]	ποιόν, οὕτω καὶ ποιήσεως οὔσης	ἄλλο	γένος τὸ ποιεῖν. Ἆρ´ οὖν
[6, 1, 15]	καὶ ποιότητος οὔσης περὶ αὐτὴν	ἄλλο	γένος τὸ ποιόν, οὕτω καὶ
[6, 1, 27]	ὕλη ὁτὲ μὲν σώματα γίνεται,	ἄλλο	δὲ αὐτῆς ψυχή; Καὶ γὰρ
[6, 1, 6]	τοσόνδε μέγεθος, τὸ δὲ τοσόνδε·	ἄλλο	δὲ τόδε, τὸ δὲ ἄλλο·
[6, 1, 7]	Συνεγέννησεν οὖν ἄμφω ἐξ αὐτῶν	ἄλλο	εἶναι διπλάσιον καὶ ἥμισυ, ἃ
[6, 1, 27]	ἔχουσα. Ἔπειτα εἰ ὑποκείμενον, ἀνάγκη	ἄλλο	εἶναι, ὃ ποιοῦν εἰς αὐτὴν
[6, 1, 10]	δευτέρως καὶ ἀπ´ ἐκείνου καὶ	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ, εἴδωλον αὐτοῦ καὶ
[6, 1, 14]	ἑκάστου τούτων σημαίνειν; Εἰ δὲ	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ λέγομεν, οὐχ ἓν
[6, 1, 13]	πολλὰς ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ ποιεῖν	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ. Λεχθήσεται δὲ σαφέστερον
[6, 1, 24]	πάσχειν. Τὸ δὲ ἀνάκειται» τί	ἄλλο	ἢ ἄνω κεῖται» ὥσπερ καὶ
[6, 1, 19]	εἰ μή τι ἀλγοῖ; Τί	ἄλλο	ἢ ἡ ἐνέργεια τοῦ ποιοῦντος
[6, 1, 6]	σχέσεως. Ἡ δὲ σχέσις τί	ἄλλο	ἢ ἡμετέρα κρίσις παραβαλλόντων τὰ
[6, 1, 6]	ἄλλο δὲ τόδε, τὸ δὲ	ἄλλο·	ἡ δὲ παραβολὴ παρ´ ἡμῶν,
[6, 1, 27]	Τὸ γὰρ πρός τι πρὸς	ἄλλο	καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους,
[6, 1, 4]	ἕν, εἶτ´ ἔπεισι καὶ ἐπ´	ἄλλο,	καὶ ὁ ἀριθμὸς ὅσα μηνύει,
[6, 1, 12]	τὸ αὐτὸ καὶ ποιεῖ εἰς	ἄλλο	καὶ πάσχει, πῶς ἔτι τὸ
[6, 1, 12]	αὐτῆς θεώρημα, ὃ μὴ πρὸς	ἄλλο.	Καὶ περὶ τῶν ἄλλων δὲ
[6, 1, 14]	ἄλλο, καὶ τὸ ἐν ὑποκειμένῳ	ἄλλο,	καὶ τὸ ἐν ὅλῳ μέρος
[6, 1, 14]	τούτοις, εἰ τὸ ἐν χρόνῳ	ἄλλο	καὶ τὸ ἐν τόπῳ ἄλλο
[6, 1, 14]	ποιήσει, καὶ τὸ ἐν ὕλῃ	ἄλλο,	καὶ τὸ ἐν ὑποκειμένῳ ἄλλο,
[6, 1, 15]	διὰ τὴν σχέσιν ἄλλου πρὸς	ἄλλο,	κινήσεως δὲ περὶ τὴν οὐσίαν
[6, 1, 1]	καὶ τούτων ἕκαστοι οἱ μὲν	ἄλλο	οἱ δὲ ἄλλο τὸ ἕν,
[6, 1, 10]	χρόα· τὸ μὲν τῆς οὐσίας	ἄλλο,	οἷον ἐνέργεια αὐτῆς, τὸ δὲ
[6, 1, 8]	ἀλλ´ ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ ποιοῦν	ἄλλο;	Οἷον ἰσότητα τὴν τὰ ἴσα·
[6, 1, 19]	γιγνόμενον ἢ ἄλγημα ἤ τι	ἄλλο,	οἷον μαραίνεσθαι. Τί οὖν, εἴ
[6, 1, 5]	τις ἄλλη· τὸ γὰρ τοσόνδε	ἄλλο	ὂν τοσόνδε ἐστίν. Οὐ γὰρ
[6, 1, 11]	ποιότητος, καὶ ἕξεις καὶ διαθέσεις	ἄλλο;	Οὐ γὰρ διαφορὰ ποιότητος τὸ
[6, 1, 14]	ἄλλο καὶ τὸ ἐν τόπῳ	ἄλλο	παρὰ χρόνον καὶ τόπον, διὰ
[6, 1, 12]	ποιόν, ᾗ δὲ δύναται εἰς	ἄλλο	ποιητικὸν λεγόμενον πρός τι. Διὰ
[6, 1, 24]	ἄλλο· τοῦ δὲ κεῖσθαι τί	ἄλλο	σημαίνοντος ἢ ἐν τόπῳ ἐστίν»
[6, 1, 10]	οὐκέτι κοινὸν ἡ δύναμις, ἀλλὰ	ἄλλο	τι δεῖ τὸ κοινὸν ζητεῖν.
[6, 1, 20]	Ἀλλὰ ἄλλην φήσομεν; Καὶ πῶς	ἄλλο	τι διατίθησι τὸν πάσχοντα ἀλλοιοῦσα
[6, 1, 29]	λέγοι, τὴν δὲ γραμματικὴν καὶ	ἄλλο	τι. Εἰ δὲ τὰ ποιὰ
[6, 1, 19]	ἐπιζητεῖ τὸ πάσχειν, ὅτι μὴ	ἄλλο	τι ἐν τῷ γραμματείῳ ποιεῖ
[6, 1, 2]	τῆς οὐσίας, εἴρηται. Καὶ προσέτι	ἄλλο	τι ἔσται πρό τε τῆς
[6, 1, 22]	Ἀλλ´ ἐκ τοῦ εἶναι αὐτὸν	ἄλλο	τι. Ἢ ποιεῖν κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1, 7]	ἐγεννήθη, καὶ τὸ εἶναι οὐκ	ἄλλο	τι ἢ τὸ ἀλλήλοις εἶναι,
[6, 1, 2]	νοητῆς καὶ πρὸ τῆς αἰσθητῆς,	ἄλλο	τι ὂν κατηγορούμενον κατ´ ἀμφοῖν,
[6, 1, 1]	οἱ μὲν ἄλλο οἱ δὲ	ἄλλο	τὸ ἕν, οἱ δὲ τὰ
[6, 1, 19]	τέμνεσθαι τὸ διάφορον, ἀλλὰ κατ´	ἄλλο	τὸ ἐπιγιγνόμενον κίνημα, οἷον τὸ
[6, 1, 19]	ἓν ὂν καὶ ταὐτὸν πεποίηκεν	ἄλλο,	τὸ λυπεῖσθαι. Τί οὖν αὐτὸ
[6, 1, 24]	τοιῷδε» Καὶ τὸ μὲν σχῆμα	ἄλλο·	τοῦ δὲ κεῖσθαι τί ἄλλο

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/06/2010