Ennéade, livre, chap. |
[6, 1, 18] |
φατέον
τὸ
νοεῖν
καὶ
τὸ
|
βαδίζειν. |
Ἀλλ´
εἰ
μὴ
ἐν
τῷ |
[6, 1, 18] |
ἐν
ἑκατέροις
ἑκάτερον.
Τὸ
γοῦν
|
βαδίζειν |
ἀπολελυμένον
ὂν
κίνησιν
ἂν
εἴποιεν, |
[6, 1, 22] |
ἀπόλυτος
κίνησις,
οἷον
ἡ
τοῦ
|
βαδίζειν, |
ἔχει
βάδισιν,
καὶ
ἔχει
δὲ |
[6, 1, 19] |
ἐπιγίγνεται,
ἄλγημα
συλλογιζόμενος,
οὐ
τὸ
|
βαδίζειν· |
ἢ
ἐπενόησεν
ἂν
καὶ
πρότερον. |
[6, 1, 18] |
τινας
καὶ
ἀπολύτους,
οἷον
τὸ
|
βαδίζειν |
καὶ
τὸ
λέγειν,
καὶ
εἰ |
[6, 1, 19] |
πάσχειν
λέγει.
Καὶ
ἐπὶ
τοῦ
|
βαδίζειν, |
καίτοι
οὔσης
γῆς
ἐφ´
ἧς, |
[6, 1, 22] |
ἡ
ποίησις.
Τί
οὖν;
εἰ
|
βαδίζων |
ἴχνη
εἰργάσατο,
οὐ
λέγομεν
πεποιηκέναι; |
[6, 1, 16] |
κινήσεως
ἦν,
ἀλλὰ
τῆς
ποσῆς
|
βαδίσεως· |
βάδισις
δὲ
ἦν
καὶ
ὁποσηοῦν |
[6, 1, 16] |
διανύσας,
τὸ
ἐλλεῖπον
οὐ
τῆς
|
βαδίσεως |
οὐδὲ
τῆς
κινήσεως
ἦν,
ἀλλὰ |
[6, 1, 22] |
οἷον
ἡ
τοῦ
βαδίζειν,
ἔχει
|
βάδισιν, |
καὶ
ἔχει
δὲ
νόησιν.
Ἐπισκεπτέον |
[6, 1, 16] |
ἦν,
ἀλλὰ
τῆς
ποσῆς
βαδίσεως·
|
βάδισις |
δὲ
ἦν
καὶ
ὁποσηοῦν
καὶ |
[6, 1, 16] |
τὸ
πρᾶγμα
οὗ
ἐστοχάζετο·
οἷον
|
βάδισις |
ἐξ
ἀρχῆς
βάδισις
ἦν.
Εἰ |
[6, 1, 18] |
ἡ
ἐνέργεια.
Ἡ
δὲ
δὴ
|
βάδισις |
ἔχουσα
καὶ
αὐτὴ
τό
τινος |
[6, 1, 16] |
ἐστοχάζετο·
οἷον
βάδισις
ἐξ
ἀρχῆς
|
βάδισις |
ἦν.
Εἰ
δ´
ἔδει
στάδιον |
[6, 1, 19] |
Ἀλλ´
ὅταν
ἐπὶ
σώματος
ζῴου
|
βαίνῃ, |
τὸ
πάσχειν
ἐπινοεῖ,
ὃ
ἐπιγίγνεται, |
[6, 1, 11] |
εἶναι.
Τὸ
δὲ
κοῦφον
καὶ
|
βαρὺ |
γνωσθὲν
δηλώσει,
ὅπου
δεῖ
αὐτὰ |
[6, 1, 25] |
γένος
προτάττειν·
μᾶλλον
δ´
ἂν
|
βέλτιον |
αὐτοῖς
ἐλέγετο,
εἰ
τὸ
μὲν |
[6, 1, 20] |
οἷον
ὁ
καττίτερος,
τὸ
δὲ
|
βέλτιον |
γίγνοιτο,
ὁ
χαλκός,
πάσχειν
τὸν |
[6, 1, 12] |
ὁ
παθητικὸς
ποιός.
Καὶ
ἴσως
|
βέλτιον |
ἐνταῦθα
ὁ
ποιητικός,
εἰ
κατὰ |
[6, 1, 21] |
γίγνεσθαι,
τὸ
δ´
ἐν
τῷ
|
βέλτιον, |
ἢ
οὐδέτερον.
~Οὐκοῦν
γίγνεται
τὸ |
[6, 1, 25] |
τῷ
συνεχῆ
λέγειν
τὴν
οὐσίαν
|
βέλτιον |
λέγειν
ἦν
τὸ
μὲν
ὑποκείμενον. |
[6, 1, 21] |
χεῖρον
ἢ
μὴ
πρὸς
τὸ
|
βέλτιον, |
τὴν
τοιαύτην
ἀλλοίωσιν
πεῖσιν
καὶ |
[6, 1, 12] |
διαιρετέον
τὰς
ὠφελείας
καὶ
τὰς
|
βλάβας. |
Τὰ
αὐτὰ
δὲ
καὶ
ἐπὶ |
[6, 1, 12] |
τούτων.
Ἢ
τῷ
ὠφελίμῳ
καὶ
|
βλαβερῷ· |
καὶ
πάλιν
διαιρετέον
τὰς
ὠφελείας |
[6, 1, 12] |
διάφορα
ἢ
τῷ
ὠφελίμῳ
καὶ
|
βλαβερῷ· |
οἰκεῖαι
γὰρ
διαφοραὶ
ποιότητος.
Ἢ |
[6, 1, 12] |
δοκεῖ
ἡ
ὠφέλεια
καὶ
τὸ
|
βλάβος |
ἀπὸ
τῆς
ποιότητος
καὶ
ποιοῦ |
[6, 1, 10] |
ὅλως
οὐδὲ
πρὸς
δύναμιν
δεῖ
|
βλέπειν, |
ἀλλὰ
μᾶλλον
πρὸς
ὃ
διάκειται· |
[6, 1, 10] |
πράττει
οὐ
πρὸς
τὸ
ὀρθὸν
|
βλέπουσα· |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐποίησέ
τι, |
[6, 1, 4] |
ἀλλὰ
τὸν
ἐπ´
αὐτοῖς
ἀριθμόν·
|
βόες |
γὰρ
τρεῖς
δύο
κατηγορίαι
ἤδη. |
[6, 1, 5] |
δὲ
περὶ
τοῦ
λόγου,
εἰ
|
βούλει |
{μετρεῖται
μὲν
γάρ}
Ἀλλὰ
λόγος, |
[6, 1, 19] |
οὖσαν
περὶ
αὐτήν.
Καί,
εἰ
|
βούλει, |
τὰς
μὲν
σωματικάς,
τὰς
δὲ |
[6, 1, 19] |
τῇ
ἐνεργείᾳ
οὐκέτι
τὸ
τῆς
|
βουλήσεως |
τοῦ
λυπεῖν,
ἀλλὰ
ποιεῖ
τι |
[6, 1, 9] |
ἢ
τῇ
στερήσει,
εἴ
τις
|
βούλοιτο |
τὴν
παραβολὴν
ἔχειν,
οἷον
εἴδους |
[6, 1, 4] |
μονάδας,
ἀλλὰ
ἵππους
δέκα
καὶ
|
βοῦς |
δέκα,
πρῶτον
μὲν
ἄτοπον
δόξει |
[6, 1, 4] |
ποσότητα·
ἐπεὶ
οὐδὲ
τοὺς
τρεῖς
|
βοῦς |
ποσόν,
ἀλλὰ
τὸν
ἐπ´
αὐτοῖς |