Ennéade, livre, chap.
[6, 1, 12]	τὰς μὲν ὄψει διδόντα, τὰς	δ´	ἀκοῇ ἢ γεύσει, ἄλλας ὀσφρήσει
[6, 1, 7]	ἀλλὰ κενὸν ἡ σχέσις· εἰ	δ´	ἀληθεύομεν λέγοντες πρότερος ὅδε τοῦδε,
[6, 1, 4]	καὶ τόπον καὶ χρόνον, τὰ	δ´	ἄλλα εἰς ταῦτα ἀναφέρουσιν, ὅσα
[6, 1, 25]	εἰ τὸ μὲν οὐσίαν, τὰ	δ´	ἄλλα πάθη, καὶ διῃροῦντο ταῦτα.
[6, 1, 25]	μόνον τὴν ὕλην φήσουσι, τὰ	δ´	ἄλλα πάθη τῆς ὕλης, οὐκ
[6, 1, 1]	δέκα, οἱ δὲ ἐλάττω· εἶεν	δ´	ἄν τινες οἱ πλείω τούτων.
[6, 1, 25]	ἕν τι γένος προτάττειν· μᾶλλον	δ´	ἂν βέλτιον αὐτοῖς ἐλέγετο, εἰ
[6, 1, 2]	ἡ ὕλη· καὶ ὀρθῶς· οἱ	δ´	ἂν εἴποιεν τὴν ὕλην μᾶλλον.
[6, 1, 4]	καὶ αὐτοὶ ποσόν τι· ὁποτέρως	δ´	ἂν ἔχωσιν, οὐκ ἂν κοινόν
[6, 1, 11]	ποιότητος παραλλαγαῖς καὶ διαφοραῖς. Ἔχοι	δ´	ἂν ζήτησιν καί, εἰ ἐκ
[6, 1, 11]	ὅπου δεῖ αὐτὰ θεῖναι. Εἴη	δ´	ἂν καὶ ὁμωνυμία περὶ τὸ
[6, 1, 30]	ἢ ὅλως πάσχων {οὕτως} Ἴσως	δ´	ἂν μόνον ἁρμόσει ἐπὶ τοῦ
[6, 1, 10]	ἡ ποιότης οὐκ οὐσιώδης, ὃ	δ´	ἂν τὸ αὐτὸ δοκῇ καὶ
[6, 1, 18]	τὸ πάσχειν πάσας κινήσεις, τὰς	δ´	ἀπολύτους ἐνεργείας, ἢ ἐν ἑκατέροις
[6, 1, 5]	ὄνομα καὶ τὸ ῥῆμα. Ὕλη	δ´	αὐτοῦ ὁ ἀήρ, ὥσπερ καὶ
[6, 1, 29]	νοῦν οὔτε ψυχὴν ἔχουσα. Εἰ	δ´	ἀφρόνως λέγοι αὐτὴν τιθεῖσα ὃ
[6, 1, 16]	ἐξ ἀρχῆς βάδισις ἦν. Εἰ	δ´	ἔδει στάδιον διανύσαι, οὔπω δὲ
[6, 1, 19]	μὲν μὴ ἐν ἄλλῳ, τὸ	δ´	ἐν ἄλλῳ συνιστάμενον· καὶ οὐκέτι
[6, 1, 30]	σχέσεσι, πολλαχοῦ οὐ διδόντων. Ἔτι	δ´	ἐν γένει τῷ αὐτῷ τὸ〉
[6, 1, 27]	αὐτοῦ πεμπομένοις εἰς αὐτήν. Εἰ	δ´	ἐν τῇ ὕλῃ καὶ αὐτὸς
[6, 1, 21]	ἐν τῷ χεῖρον γίγνεσθαι, τὸ	δ´	ἐν τῷ βέλτιον, ἢ οὐδέτερον.
[6, 1, 9]	αἰσχροί, ἴσοι εἴδους ἀπουσίᾳ· εἰ	δ´	ἐν τῷ μὲν τὸ μᾶλλον,
[6, 1, 5]	ποίησιν εἰς τὸ ὑποκείμενον, πάθημα	δ´	ἐν τῷ ὑποκειμένῳ. Εἰ δὲ
[6, 1, 1]	δόξαι ἱκανῶς ἀφετέαι ἡμῖν. Ὅσα	δ´	ἐξετάσαντες τὰ ἐκείνων ἔθεντο ἐν
[6, 1, 6]	ἑστηκὸς τί ἂν εἴη; Ἡ	δ´	ἕξις καὶ διάθεσις ἡ μὲν
[6, 1, 11]	πρὸς τὸ παρασχέσθαι ποιόν· προσθήκη	δ´	ἔξωθεν τὸ μένειν· εἰ μή
[6, 1, 7]	τόδε τοῦδε, καὶ ἔχει, τὸ	δ´	ἔχεται, καὶ πρὶν ἡμᾶς ἐπιστῆσαι,
[6, 1, 11]	εἰ ἀτελεῖς, οὔπω ποιότητες· εἰ	δ´	ἤδη ποιότητες, προσθήκη τὸ μόνιμον.
[6, 1, 23]	γὰρ ὑπόδημα καὶ ὅπλα. Πῶς	δ´	ὅλως ἁπλοῦν καὶ μιᾶς κατηγορίας
[6, 1, 13]	ἐν μέρει τοῦ χρόνου; Εἰ	δ´	ὅτι μέρος χρόνου λέγουσι, καὶ
[6, 1, 23]	οὐκ ἄλλην ἢ ἄλλας; Εἰ	δ´	ὅτι περίκειται, κἂν ἱμάτιον κέηται
[6, 1, 16]	κίνησις ᾗ ὅλως κίνησις. Εἰ	δ´	ὅτι τὸ συνεχὲς προσλαβοῦσα πάντως
[6, 1, 3]	Ἢ ἐκεῖνα μὲν πάθη, αἱ	δ´	οὐσίαι ἐφεξῆς ἄλλως. Ἀλλὰ γὰρ
[6, 1, 7]	καθὸ τὸ μὲν ὑπερβάλλει, τὸ	δ´	ὑπερβάλλεται. Εἰ δὲ καὶ μὴ
[6, 1, 6]	ἡμῶν τὴν παράθεσιν νοούντων; Τὸ	δ´	ὑπερέχον τὸ μὲν τοσόνδε μέγεθος,
[6, 1, 8]	ὅλως τὰ μὲν πεποίηκε, τὰ	δ´	ὑπέστη, καὶ τὸ ὑποστὰν ὄνομα
[6, 1, 7]	λέγοντες πρότερος ὅδε τοῦδε, ὁ	δ´	ὕστερος» χρόνους δύο παραβάλλοντες ἕτερον
[6, 1, 9]	εἰ ὁ μὲν αἰσχρός, ὁ	δὲ	αἰσχίων εἴδους τοῦ αὐτοῦ μετουσίᾳ;
[6, 1, 4]	καθόσον ποσὰ δοκεῖ εἶναι. Σκεπτέον	δὲ	ἀκριβέστερον. Ἔσται τοίνυν οὐχ ἕν
[6, 1, 14]	ἐφ´ ἑκάστου τούτων σημαίνειν; Εἰ	δὲ	ἄλλο ἐν ἄλλῳ λέγομεν, οὐχ
[6, 1, 6]	τοσόνδε· ἄλλο δὲ τόδε, τὸ	δὲ	ἄλλο· ἡ δὲ παραβολὴ παρ´
[6, 1, 1]	ἕκαστοι οἱ μὲν ἄλλο οἱ	δὲ	ἄλλο τὸ ἕν, οἱ δὲ
[6, 1, 26]	ἐξ ὕλης καὶ ποιότητος. Εἰ	δὲ	ἄλλως τοῦτο σῶμα, ὁμωνύμως λέγουσι
[6, 1, 24]	τῷ πεπονθέναι ἢ πάσχειν. Τὸ	δὲ	ἀνάκειται» τί ἄλλο ἢ ἄνω
[6, 1, 24]	ἢ μεταξὺ κεῖται» Διὰ τί	δὲ	ἀνακλίσεως οὔσης ἐν τῷ πρός
[6, 1, 5]	ἂν εὐλόγως τις θεῖτο, τὴν	δὲ	ἀντικειμένως πάθος, ἢ ἑκάστην ἄλλου
[6, 1, 1]	ἕν, οἱ δὲ ὡρισμένα, οἱ	δὲ	ἄπειρα εἰπόντες, καὶ τούτων ἕκαστοι
[6, 1, 25]	ἀρχὰς τῶν ὄντων ζητοῦσι· διαφέρει	δὲ	ἀρχὰς λέγειν καὶ αὐτά. Εἰ
[6, 1, 20]	εἰ τὸ μὲν αὔξοι, τὸ	δὲ	αὔξοιτο, τὸ αὐξόμενον πάσχειν; Ἢ
[6, 1, 1]	γὰρ τὰ γένη ἀρχάς, οἱ	δὲ	αὐτὰ τὰ ὄντα τῷ γένει
[6, 1, 27]	ὁτὲ μὲν σώματα γίνεται, ἄλλο	δὲ	αὐτῆς ψυχή; Καὶ γὰρ εἰ
[6, 1, 6]	καὶ τὸ ἀριστερὸν ἐνοήσαμεν, ἐν	δὲ	αὐτοῖς οὐδέν. Τό τε πρότερον
[6, 1, 29]	καὶ {μόνον} ψυχὴν ἔχοι, ἀγνοίᾳ	δὲ	αὐτοῦ καὶ δυνάμεως τῆς λέγειν
[6, 1, 21]	εἰς ἄλλον παρ´ αὐτοῦ, τὸ	δὲ	ἀφ´ ἑτέρου ἐν ἄλλῳ τὸ
[6, 1, 20]	ἀφανίζοιτο, οἷον ὁ καττίτερος, τὸ	δὲ	βέλτιον γίγνοιτο, ὁ χαλκός, πάσχειν
[6, 1, 29]	τὴν μὲν γραμματικὴν λέγοι, τὴν	δὲ	γραμματικὴν καὶ ἄλλο τι. Εἰ
[6, 1, 6]	ἡμῶν, οὐκ ἐν αὐτοῖς. Ὁ	δὲ	δεξιὸς πρὸς ἀριστερὸν καὶ ἔμπροσθεν
[6, 1, 10]	ἄλλο, οἷον ἐνέργεια αὐτῆς, τὸ	δὲ	δευτέρως καὶ ἀπ´ ἐκείνου καὶ
[6, 1, 4]	ἀλλ´ ὁ ἀριθμὸς μόνος, τὰ	δὲ	δευτέρως. Οὐ κυρίως τοίνυν ἓν
[6, 1, 18]	ἕτερον, καὶ ἡ ἐνέργεια. Ἡ	δὲ	δὴ βάδισις ἔχουσα καὶ αὐτὴ
[6, 1, 28]	τι τῶν ἐν ἐκείνῳ· εἰ	δὲ	δὴ καὶ τὸ ὅλον {ὑποβάθρα
[6, 1, 22]	κίνησις μὲν ἐπ´ ἀμφοῖν, ἡ	δὲ	διαφορὰ ἡ διαιροῦσα τὸ ποιεῖν
[6, 1, 10]	αὑτὰς τὸ ποιαῖς εἶναι. Αἱ	δὲ	διαφοραὶ αἱ πρὸς ἀλλήλας τὰς
[6, 1, 10]	μὴ δύναται. Καὶ τὸ κάλλος	δὲ	δύναμιν ἔχει τινός. Ἆρ´ οὖν
[6, 1, 12]	εἰ κατὰ δύναμιν λέγεται, ἡ	δὲ	δύναμις ποιότης. Εἰ δὲ κατ´
[6, 1, 12]	μὲν τὸ τοιόνδε ποιόν, ᾗ	δὲ	δύναται εἰς ἄλλο ποιητικὸν λεγόμενον
[6, 1, 18]	λέγουσι, τὸ δὲ πάσχειν; ~Ἐπισκεπτέον	δέ,	εἰ ἐν τῷ ποιεῖν τὰς
[6, 1, 19]	κίνησις εἶναι ἢ ἐνέργεια. ~Ἐπισκεπτέον	δέ,	εἰ καί τινες ἐνέργειαι δόξουσιν
[6, 1, 4]	οὐσίαι, μὴ καὶ τούτους, ἔπειτα	δέ,	εἰ μετροῦντες τὰ ὑποκείμενα ἐνυπάρχουσιν
[6, 1, 18]	τὸ αἰσθητόν; Καὶ ἡ αἴσθησις	δέ,	εἰ πρὸς ἕτερον, σχέσιν μὲν
[6, 1, 22]	καὶ ἔχει δὲ νόησιν. Ἐπισκεπτέον	δέ,	εἰ τὸ προνοεῖν ποιεῖν, εἰ
[6, 1, 9]	οἷον εἴδους αὐτοῖς ὄντος. Αἴσθησις	δὲ	εἶδός τι ἐξ ἀμφοῖν, καὶ
[6, 1, 8]	κοινὸν οὐκ ἂν εἴη. Λείπεται	δέ,	εἴπερ ἔστιν, ἀσώματον, καὶ ἢ
[6, 1, 1]	λέγουσι καὶ ὀρθῶς λέγουσι· μᾶλλον	δὲ	ἐκεῖνο πρῶτον ἐρωτητέον, πότερα ὁμοίως
[6, 1, 1]	εἰρήκασιν, οἱ μὲν δέκα, οἱ	δὲ	ἐλάττω· εἶεν δ´ ἄν τινες
[6, 1, 30]	ὕλην ὡδὶ καὶ οὕτως, ἄλλως	δὲ	ἐν τοῖς πως ἔχουσι, καὶ
[6, 1, 7]	αὐτῶν πρὸς τῷ δύο, τὸ	δὲ	ἓν εἶναι, ἔσχε τὸ μὲν
[6, 1, 7]	λέγεσθαί τε καὶ εἶναι, τὸ	δὲ	ἓν ἥμισυ ἔσχεν αὐτό. Συνεγέννησεν
[6, 1, 30]	περὶ τὴν ὕλην ἔσται. Πῶς	δὲ	ἓν τό πως ἔχον πολλῆς
[6, 1, 21]	οὖν, εἰ κάλλιον γίγνοιτο, ἡ	δὲ	ἐνέργεια τὸ χεῖρον ἔχοι; Ἢ
[6, 1, 15]	ἐν ποιήσει εἶναί τινι, τοῦτο	δὲ	ἐνεργείᾳ. Ὥστε ἐνέργειαν μᾶλλον εἶναι
[6, 1, 10]	αὐτῷ προσέλθῃ τὸ ποιόν. Αἱ	δὲ	ἐνέργειαι τῶν οὐσιῶν, ὅσαι μάλιστά
[6, 1, 20]	ἐν τῷ ποιεῖν ἔσται, ἐὰν	δὲ	ἐνεργῶν εἰς ἄλλον, οἷον τύπτων,
[6, 1, 19]	τὰς μὲν ἐξ αὐτῶν, τὰς	δὲ	ἐξ ἄλλων, καὶ τὰς μὲν
[6, 1, 19]	εἰς ἄλλα εἴτε ἀπολελυμένας, τὰς	δὲ	ἐξ ἄλλων πείσεις. Καίτοι καὶ
[6, 1, 11]	μόνον ἀτελεῖς οἷον μορφάς, τὰς	δὲ	ἕξεις τελείας. Ἀλλ´ εἰ ἀτελεῖς,
[6, 1, 9]	ἐξ ἀμφοῖν τι εἶδος· ἡ	δὲ	ἕξις πρὸς τὸ ἐχόμενον ἐνέργειά
[6, 1, 20]	~Ἀλλ´ ἔστω μὴ ἀντίθετον· ὅμως	δὲ	ἕτερον ὂν τοῦ ποιεῖν οὐκ
[6, 1, 17]	ἡ κίνησις καὶ ἡ ἕξις	δὲ	ἑτέρου οὖσα οὐκ ἀφῄρηται τὸ
[6, 1, 20]	αὕτη μὲν οὐ πάθησις, ὁ	δὲ	ἔχων πάσχων ἔσται τοῦ πάσχειν
[6, 1, 4]	τὰ πρώτως καὶ δευτέρως. Ἡμῖν	δὲ	ζητητέον, πῶς οἱ καθ´ αὑτοὺς
[6, 1, 8]	~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν παρεξέβημεν· ἐκεῖθεν	δὲ	ζητητέον τὸ διὰ τί ἐπὶ
[6, 1, 23]	μίαν ἄλλην κατηγορίαν ποιεῖ, καίων	δὲ	ἢ τέμνων ἢ κατορύττων ἢ
[6, 1, 17]	πρὸς ἕτερον μόνον λέγεσθαι. Ὅταν	δὲ	ᾖ τις ὑπόστασις, κἂν ἑτέρου
[6, 1, 28]	καὶ τὸ ὕστατον πρῶτον. Αἴτιον	δὲ	ἡ αἴσθησις αὐτοῖς ἡγεμὼν γενομένη
[6, 1, 4]	ποσότης μὲν αὐτῆς ποσόν, αὐτὴ	δὲ	ἡ ἐπιφάνεια διὰ τί ποσόν;
[6, 1, 9]	τῷδε μὲν τὸ μέγεθος, τῷδε	δὲ	ἡ μικρότης. Ἢ ἀμφότερά ἐστιν
[6, 1, 11]	ποιεῖν, ὁμωνύμως ἂν εἶεν. Τί	δὲ	ἡ περὶ ἕκαστον μορφή; Εἰ
[6, 1, 22]	οὐδὲ ποιεῖν τι· κατὰ συμβεβηκὸς	δὲ	ἡ ποίησις. Τί οὖν; εἰ
[6, 1, 27]	τῆς ψυχῆς ἡ ὑπόστασις; Πῶς	δὲ	ἡ ὕλη ὁτὲ μὲν σώματα
[6, 1, 29]	τῷ τρίτῳ γένει τακτέον. Εἰ	δὲ	ἥδε ἡ σχέσις ἄλλη, τίς
[6, 1, 7]	τοῦ ὑπερέχειν τὸ ἥμισυ, τῷ	δὲ	ἡμίσει παρὰ τοῦ ὑπερέχεσθαι· ὥστε
[6, 1, 16]	δ´ ἔδει στάδιον διανύσαι, οὔπω	δὲ	ἦν διανύσας, τὸ ἐλλεῖπον οὐ
[6, 1, 16]	ἀλλὰ τῆς ποσῆς βαδίσεως· βάδισις	δὲ	ἦν καὶ ὁποσηοῦν καὶ κίνησις
[6, 1, 21]	τὸ νοεῖν, τὸ δοξάζειν; Τὸ	δὲ	θερμανθῆναι παρ´ αὐτοῦ διανοηθέντος ἢ
[6, 1, 5]	τὸ αὐτὸ καὶ ποσόν. Τὸ	δὲ	ἴσον καὶ ἄνισον ἴδιον εἶναι
[6, 1, 27]	εἰ μὴ κατὰ συμβεβηκός; Τὸ	δὲ	καθ´ αὑτὸ ὄν καὶ ἡ
[6, 1, 11]	ἐστιν ἕκαστον, οὐ ποιόν· εἰ	δὲ	καθὸ καλὸν μετὰ τὸ τοῦ
[6, 1, 27]	ἕν, ἀλλὰ παρ´ ἄλλου. ~Ἐχρῆν	δὲ	καὶ ἄλλως τηροῦντας τὴν ἀρχὴν
[6, 1, 7]	ὕστερον, ἀλλ´ ἅμα ὑφίσταται. Εἰ	δὲ	καὶ ἅμα μένει; Ἢ ἐπὶ
[6, 1, 26]	καὶ τὸ ποιητικὸν ἀσώματον. Εἰ	δὲ	καὶ ἄνευ τῆς ὕλης ἐστὶ
[6, 1, 26]	πόθεν αὐτῷ τὸ εἶδος; Εἰ	δὲ	καὶ ἄνευ τοῦ ὕλην ἔχειν
[6, 1, 9]	πρός τι λεγομένας σχέσεις· εἰ	δὲ	καὶ ἀσωμάτοις δίδομεν τὴν κυρίαν
[6, 1, 11]	ἀνωμαλίας θέσεως καὶ ὁμαλότητος· εἰ	δὲ	καὶ ἐκ τούτων, οὐδὲν κωλύει
[6, 1, 1]	τινες οἱ πλείω τούτων. Ἔστι	δὲ	καὶ ἐν τοῖς γένεσι διαφορά·
[6, 1, 12]	μεταλήψει ποιητικοῦ καὶ παθητικοῦ. Ζητητέον	δὲ	καὶ ἐνταῦθα καὶ εἰ αἱ
[6, 1, 12]	καὶ τὰς βλάβας. Τὰ αὐτὰ	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν σωματικῶν τῷ
[6, 1, 3]	γὰρ ἡ οὐσία ἐκείνη, δευτέρως	δὲ	καὶ ἧττον τὰ ἄλλα. Ἀλλὰ
[6, 1, 25]	πάθη, καὶ διῃροῦντο ταῦτα. Τὸ	δὲ	καὶ λέγειν τὰ μὲν ὑποκείμενα,
[6, 1, 7]	ὑπερβάλλει, τὸ δ´ ὑπερβάλλεται. Εἰ	δὲ	καὶ μὴ λεγόντων ἡμῶν μηδὲ
[6, 1, 10]	ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα, αἶσχος	δὲ	καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ
[6, 1, 8]	ὁ υἱός· καὶ τὸ ποιητικὸν	δὲ	καὶ παθητικὸν ἔχει τινὰ οἷον
[6, 1, 10]	καὶ ἡ νόσος, καὶ δύναται	δὲ	καὶ ποιεῖ πολλά, ἀλλὰ φαύλως,
[6, 1, 16]	ἀλλὰ ἐνέργεια μὲν πάντως, ἔχει	δὲ	καὶ τὸ πάλιν καὶ πάλιν,
[6, 1, 23]	μὲν ἄλλα ἐν ἐκείναις, ὅπλα	δὲ	καὶ ὑποδήματα καὶ τὰ περὶ
[6, 1, 20]	φήσομεν ἰόντα εἰς οὐσίαν; Εἰ	δὲ	καὶ ὕστερον λευκαίνοιτο γενόμενος; Καὶ
[6, 1, 20]	τὸ μὲν καλὸν ποιοῖ, τὸ	δὲ	καλλύνοιτο, τὸ καλλυνόμενον πάσχειν; Εἰ
[6, 1, 12]	ἡ δὲ δύναμις ποιότης. Εἰ	δὲ	κατ´ οὐσίαν ἡ δύναμις ἤ
[6, 1, 26]	μὴ κατὰ συμβεβηκὸς ἕν. Λέγω	δὲ	κατὰ συμβεβηκός, ὃ τῷ μὴ
[6, 1, 4]	οὐκ ἂν εἴη ποσόν· εἰ	δὲ	κατὰ συμβεβηκὸς τὸ συνεχές, τί
[6, 1, 23]	κἂν κεκαλυμμένος ᾖ τις. Εἰ	δὲ	κατὰ τὴν κάθεξιν αὐτὴν καὶ
[6, 1, 6]	ἔχειν ἂν μᾶλλον σημαίνοι, ἡ	δὲ	κατὰ τὸ ἐχόμενον ποιὸν ἂν
[6, 1, 5]	ψυχὴ ἢ τὸ νῦν. Εἰ	δὲ	κατὰ τὸ μετρούμενον, κατὰ μὲν
[6, 1, 24]	τὸ μὲν σχῆμα ἄλλο· τοῦ	δὲ	κεῖσθαι τί ἄλλο σημαίνοντος ἢ
[6, 1, 17]	εἰς τὸ πρός τι, τὸ	δὲ	κινεῖσθαι ἕν τι γένος θήσονται,
[6, 1, 18]	λέγοντες εἶναι τὰς ἀθρόας, τὰς	δὲ	κινήσεις, οἷον τὸ τέμνειν ἐν
[6, 1, 18]	τὰς μὲν ἐνεργείας φήσουσι, τὰς	δὲ	κινήσεις, τὰς μὲν ἐνεργείας λέγοντες
[6, 1, 26]	λέγουσι σῶμα τὴν ὕλην. Εἰ	δὲ	κοινὸν ἐπὶ σώματος τὸ τριχῇ
[6, 1, 11]	καὶ ὧς ποιὰ εἶναι. Τὸ	δὲ	κοῦφον καὶ βαρὺ γνωσθὲν δηλώσει,
[6, 1, 22]	οὗτος δίδωσι τῷδε κίνησιν, οὗτος	δὲ	λαμβάνει, ὥστε λῆψις καὶ δόσις
[6, 1, 29]	αὐτοὶ εἴδη οὐδὲ λόγοι. Εἰ	δὲ	λέγοιεν μηδὲν εἶναι τοὺς λόγους
[6, 1, 13]	τί δεῖ κατηγορίας ἄλλης; Εἰ	δὲ	λέγοιεν ὡς οὐ μόνον χρόνος
[6, 1, 20]	λόγος ὁ τοῦ κύκνου, ὁ	δὲ	λευκαίνεται ὁ γιγνόμενος κύκνος, πάσχειν
[6, 1, 3]	καὶ τὸ τὶ» ἐκείνου· τὸ	δὲ	λευκὸν κατ´ ἄλλου, ὅτι ἐν
[6, 1, 5]	ἀλλ´ ἢ ὄνομα μόνον. ~Ὁ	δὲ	λόγος καὶ ὁ χρόνος καὶ
[6, 1, 5]	ν} μετρεῖται μὲν γάρ〉 ᾗ	δὲ	λόγος, οὐ ποσόν· σημαντικὸν γάρ,
[6, 1, 9]	κρατοῦντος ὁ ἧττον αἰσχρός, ὁ	δὲ	μᾶλλον ἔτι μᾶλλον οὐ κρατοῦντος·
[6, 1, 15]	ποίησις εἰς ἓν ληπτέα; Ἐμφαίνει	δὲ	μᾶλλον τὸ ποιεῖν καὶ τὸν
[6, 1, 20]	φήσομεν, τὸν δὲ ποιεῖν; Τὸν	δὲ	μανθάνοντα πῶς πάσχειν τῆς τοῦ
[6, 1, 8]	ὅλως ταὐτότητί τινι ταὐτά· τὸ	δὲ	μέγα καὶ μικρόν, τὸ μὲν
[6, 1, 21]	προσποιοῖτο ἀφ´ οὗ κεκίνηται, ὅτι	δὲ	μετ´ ἐκεῖνο ἐγήγερται. Τί οὖν
[6, 1, 26]	τριχῇ διαστατόν, μαθηματικὸν λέγουσιν· εἰ	δὲ	μετὰ ἀντιτυπίας τὸ τριχῇ, οὐχ
[6, 1, 8]	ἅμα πάντη ἡ ὑπόστασις, τὰ	δὲ	μετὰ δυνάμεως καὶ ἔργου ἢ
[6, 1, 16]	τί οὐχὶ καὶ κίνησις; Εἴληπται	δὲ	μεταβολὴ οὐκ ἐν τῷ μεταβεβληκέναι·
[6, 1, 4]	τί ποσόν; Μέτρα γάρ· τὰ	δὲ	μέτρα διὰ τί ποσὰ ἢ
[6, 1, 9]	συνέχουσα, ὥσπερ ποίησίς τις· ἡ	δὲ	μέτρησις τοῦ μετροῦντος ἐνέργεια πρὸς
[6, 1, 8]	ἡ αὐτὴ σχέσις, συνώνυμος, εἰ	δὲ	μή, ἀλλ´ ἄλλη ἄλλων, ὁμώνυμος·
[6, 1, 1]	νοητοῖς τὰ μὲν εἶναι, τὰ	δὲ	μὴ εἶναι· οὐ γὰρ δὴ
[6, 1, 5]	δ´ ἐν τῷ ὑποκειμένῳ. Εἰ	δὲ	μὴ κατὰ τὴν πληγὴν ἡ
[6, 1, 25]	τι τῶν εἰδῶν ἐστιν· εἰ	δὲ	μὴ ὄν, ἔστι τὸ ὂν
[6, 1, 27]	ἐστιν, ὃ μέλλει ἔσεσθαι, ἐκεῖνο	δὲ	μὴ οὐσία, οὐδ´ ἂν αὐτὴ
[6, 1, 21]	μὲν εἰς οὐσίαν συντελοῦν, τῷ	δὲ	μή, τὸ αὐτὸ πάσχειν καὶ
[6, 1, 4]	συμβεβηκός, οὐχ ᾗ τόπος. Δεῖ	δὲ	μὴ τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ποσὸν
[6, 1, 11]	αἵδε, αἱ μὲν οὕτως, αἱ	δὲ	μὴ τῶν αὐτῶν, πῶς ἐν
[6, 1, 8]	τοῦ ἐν αὐτῷ μεγέθους, ὁ	δὲ	μικρὸς τῆς μικρότητος. ~Χρὴ οὖν
[6, 1, 8]	δὲ τὸ μὲν μεῖζον, τὸ	δὲ	μικρότερον, οἱ μὲν μεταλαβόντες ὁ
[6, 1, 8]	τὸ μὲν μεγέθους παρουσίᾳ, τὸ	δὲ	μικρότητος. Ὅταν δὲ τὸ μὲν
[6, 1, 21]	ἆρα ὅπου μὴ ἐνέργεια, πεῖσις	δὲ	μόνον; Τί οὖν, εἰ κάλλιον
[6, 1, 18]	ὂν κίνησιν ἂν εἴποιεν, τὸ	δὲ	νοεῖν οὐκ ἔχον τὸ πάσχον
[6, 1, 22]	βαδίζειν, ἔχει βάδισιν, καὶ ἔχει	δὲ	νόησιν. Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ τὸ
[6, 1, 30]	καὶ Ἀκαδημίᾳ; Καὶ ὅλως πῶς	δὲ	ὁ χρόνος πως ἔχων; Οὔτε
[6, 1, 9]	ὡς λόγος τις πανταχοῦ· εἰ	δὲ	οἱ λόγοι καὶ ἀντικείμενοι καὶ
[6, 1, 21]	αὐτοῦ μέν, μὴ εἰς ἄλλον	δέ,	οἷον τὸ νοεῖν, τὸ δοξάζειν;
[6, 1, 21]	ποιήσεις, ὅσαι νῷ ἑπόμεναι, τὰς	δὲ	ὁλκὰς οὔσας πείσεις, τὸ δὲ
[6, 1, 30]	ποτὲ καὶ τὸ ποῦ; Πῶς	δὲ	ὅλως πως ἔχοντα τὸ χθὲς
[6, 1, 25]	ἀρχὰς λέγειν καὶ αὐτά. Εἰ	δὲ	ὂν μὲν μόνον τὴν ὕλην
[6, 1, 23]	ὅτι οὐσία εἴρηται, διὰ τί	δὲ	ὅπλα ἔχειν εἰρημένης οὐσίας, ἐν
[6, 1, 13]	ὡρισμένον ἕκαστον τούτων ἔσται. Εἰ	δέ,	ὅταν λέγωσι χθές, τοῦτο λέγομεν,
[6, 1, 14]	ὡδὶ εἴδη ἢ μέρη· διαφέρει	δέ,	ὅτι ἀφωρισμένως μᾶλλον. Εἰ οὖν
[6, 1, 7]	ζητεῖν, εἰ ἔστι σχέσις, ἐπισημηναμένους	δὲ	ὅτι τῶν τοιούτων ἐπὶ μὲν
[6, 1, 4]	ἀλλὰ μεγέθη μὲν λέγεται, ποσὰ	δὲ	οὐ λέγεται, εἴπερ τότε προσλαμβάνει
[6, 1, 8]	πάθησιν, ὡς μίαν ἄμφω, τὴν	δὲ	οὐ ποιοῦσαν, ἀλλ´ ἐπ´ ἀμφοῖν
[6, 1, 28]	καὶ οὗτος αὐτοῖς μένει, ἔδει	δὲ	οὐ τὸ ὁπωσοῦν μένον νομίσαι
[6, 1, 11]	αἱ μὲν ἐκ πάθους, αἱ	δὲ	οὔ· οὐ γὰρ διαφέρει ὁπόθεν
[6, 1, 14]	καὶ τὸ ἔστι προσκατηγορεῖται· δεῖ	δὲ	οὔ· ὥσπερ οὐδὲ τὸ ποιότης
[6, 1, 19]	ἕτερον καὶ τὸ τέμνεσθαι. Τάχα	δὲ	οὐδὲ μία ἡ τμῆσις ἡ
[6, 1, 27]	ἄλλα παρ´ αὐτῆς εἴη· μᾶλλον	δὲ	οὐδὲ τὰ ἄλλα ὅλως ἔσται,
[6, 1, 27]	παραλελειμμένον ἂν εἴη τοῦτο. Εἰ	δὲ	οὐδὲν δέονται ἄλλου ἔξωθεν, αὐτὸ
[6, 1, 29]	εἰ ὄν, πάντως ἀσώματον· εἰ	δὲ	οὐκ ὄν, μάτην λέγεται, καὶ
[6, 1, 29]	αὐτὸ τὸ μὲν ὄν, τὸ	δὲ	οὐκ ὂν δύναται εἶναι. Ἀλλὰ
[6, 1, 7]	πρὸς ἄλληλα ἡ σχέσις, ἡμεῖς	δὲ	οὖσαν θεωροῦμεν καὶ ἡ γνῶσις
[6, 1, 21]	τοῦ χαλκοῦ καὶ πάσχοντος, ἡ	δὲ	οὐσία ὁ ἀνδριάς, ὃς οὐκ
[6, 1, 29]	Ἤ, εἰ ἔλεγεν, αὐτῇ· νῦν	δὲ	οὔτε λέγει ἐκείνη, ὅ τε
[6, 1, 7]	ἐκ τῆς σχέσεως παραγίγνεται· ὑπόστασις	δὲ	οὐχ ἡ τῶν ὑποκειμένων, ἀλλ´
[6, 1, 24]	ἐν ταῖς ἐνεργείαις τακτέον, εἰ	δὲ	πάθος, ἐν τῷ πεπονθέναι ἢ
[6, 1, 5]	ἑκάστην ἄλλου μὲν ποίησιν, ἄλλου	δὲ	πάθος, ἢ ποίησιν εἰς τὸ
[6, 1, 27]	οὐδὲν δέονται ἄλλου ἔξωθεν, αὐτὸ	δὲ	πάντα δύναται γίγνεσθαι σχηματιζόμενον, ὥσπερ
[6, 1, 22]	τούτῳ τὸ αὐτό, ποιεῖν, εἰ	δὲ	παρὰ τῷδε, πάσχειν. Καὶ θεωρούμενον
[6, 1, 6]	τόδε, τὸ δὲ ἄλλο· ἡ	δὲ	παραβολὴ παρ´ ἡμῶν, οὐκ ἐν
[6, 1, 19]	{καὶ ὁ μὲν ποιεῖ, ὁ	δὲ	πάσχει} Ἢ ἐν τῇ ἐνεργείᾳ
[6, 1, 19]	οὐχ ὁ μὲν ποιεῖ, ὁ	δὲ	πάσχει, κἂν ἐκ μιᾶς ἐνεργείας
[6, 1, 19]	οὐκέτι τὸ μὲν ποιεῖν, τὸ	δὲ	πάσχειν, ἀλλὰ τὸ ποιεῖν ἐν
[6, 1, 22]	καθόσον ποιεῖν, ἀπαθὲς τηροῦσα, τὸ	δὲ	πάσχειν ἐν τῷ διατίθεσθαι ἑτέρως
[6, 1, 17]	τὸ μὲν ποιεῖν λέγουσι, τὸ	δὲ	πάσχειν; ~Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ ἐν
[6, 1, 19]	λεγομένου πάσχειν, τοῦ ἀντιθέτου. Ὃ	δὲ	πάσχειν λέγεται, τὸ γενόμενον ὕστερον,
[6, 1, 19]	εἶναι, τὸ μὲν ποιεῖν, τὸ	δὲ	πάσχειν. Οἷον καὶ τὸ γράφειν,
[6, 1, 21]	δὲ ὁλκὰς οὔσας πείσεις, τὸ	δὲ	πάσχειν οὐ τῷ παρ´ ἑτέρου
[6, 1, 22]	σχέσει τινὶ ποιεῖν, ἐν ἄλλῃ	δὲ	πάσχειν· παρὰ μὲν γὰρ τῷδε
[6, 1, 20]	τῷ ἀπ´ ἄλλου, εἰς ἄλλον	δὲ	πεῖσις ἡ αὐτὴ οὖσα. Ἀλλὰ
[6, 1, 15]	σχέσιν ἄλλου πρὸς ἄλλο, κινήσεως	δὲ	περὶ τὴν οὐσίαν οὔσης οὐκ
[6, 1, 5]	καὶ ἡ κίνησις πῶς; Πρῶτον	δὲ	περὶ τοῦ λόγου, εἰ βούλει
[6, 1, 5]	γὰρ σύγκειται ἐξ αὐτῶν· ἡ	δὲ	πληγὴ μᾶλλον ὁ λόγος, καὶ
[6, 1, 29]	ἱκανῶς καὶ ἐν ἄλλοις. ~Τὰ	δὲ	ποιὰ αὐτοῖς ἕτερα μὲν δεῖ
[6, 1, 17]	τὸ πρός τι ἀνάξουσι, τὸ	δὲ	ποιεῖν ἓν γένος θήσονται, διὰ
[6, 1, 30]	τόπῳ οὔτε ὁ τόπος. Τὸ	δὲ	ποιεῖν πῶς πως ἔχον; Ἐπεὶ
[6, 1, 20]	πάσχειν τὸν χαλκὸν φήσομεν, τὸν	δὲ	ποιεῖν; Τὸν δὲ μανθάνοντα πῶς
[6, 1, 15]	ποιεῖν καὶ τὸν ποιοῦντα, ἡ	δὲ	ποίησις οὔ· καὶ τὸ ποιεῖν
[6, 1, 12]	μεῖζον, πρὸς τὸ ἔλαττον, τὸ	δὲ	ποιητικὸν τῷ τοιόνδε εἶναι ἤδη.
[6, 1, 29]	λέγεται, καὶ ὕλη μόνον, τὸ	δὲ	ποιὸν οὐδέν. Ἀλλ´ οὐδὲ τό
[6, 1, 10]	λευκός, οὐχ ὅπερ ταὐτόν. ~Τὴν	δὲ	ποιότητα, ἀφ´ ἧς ὁ λεγόμενος
[6, 1, 10]	τὴν ποιὰν οὐσίαν λέγειν. Αἱ	δὲ	ποιότητες αἱ κυρίως, καθ´ ἃς
[6, 1, 11]	διαφέρει ὁπόθεν ἡ ποιότης· λέγω	δὲ	ποιότητος παραλλαγαῖς καὶ διαφοραῖς. Ἔχοι
[6, 1, 30]	ἕν, τοῦ μὲν ποσοῦ, τοῦ	δὲ	ποιοῦ ὄντος; Πῶς δὲ τὸ
[6, 1, 12]	διατιθεῖσι τὴν ψυχήν, ποιότητες, ᾗ	δὲ	ποιοῦσι, ποιητικαὶ καὶ κατὰ τοῦτο
[6, 1, 13]	ὡρισμένος χρόνος τὸ χθές· τοῦτο	δὲ	ποσός τις χρόνος· ὥστε, εἰ
[6, 1, 5]	δὴ ποσότης ὁ χρόνος· ἡ	δὲ	ποσότης οὐκ ἐφαπτομένη ἄλλου αὐτὸ
[6, 1, 14]	τοῖς περὶ τοῦ ποῦ. ~Τὸ	δὲ	ποῦ, ἐν Λυκίῳ καὶ ἐν
[6, 1, 6]	ἡ μὲν πρὸς ἐπιστητόν, ἡ	δὲ	πρὸς αἰσθητόν. Ἡ μὲν γὰρ
[6, 1, 27]	οὐκ οὐσία πρὸς διπλάσιον· ὂν	δὲ	πρὸς μὴ ὂν πῶς πρός
[6, 1, 6]	τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν. Ὅμοιον	δὲ	πρὸς ὅμοιον τί ἂν ἔχοι
[6, 1, 30]	πὼς ἔχων» ἀλλὰ ἔχων» Τὸ	δὲ	πρός τι, εἰ μὲν μὴ
[6, 1, 6]	ἓν καὶ μίαν κατηγορίαν. ~Τὸ	δὲ	πρός τι οὕτως ἐπισκεπτέον, εἴ
[6, 1, 12]	αἱ ἐκεῖ ὑφ´ ἕν· τοῦτο	δὲ	πρὸς τοὺς τιθεμένους κἀκεῖ· ἢ
[6, 1, 6]	καὶ ὕστερον χρόνοι δύο· τὸ	δὲ	πρότερον καὶ ὕστερον ἡμεῖς ὡσαύτως.
[6, 1, 2]	εἴποιεν τὴν ὕλην μᾶλλον. Αἱ	δὲ	πρῶται λεγόμεναι οὐσίαι πρὸς τὰς
[6, 1, 30]	ὕλην πως ἔχοντα, τὰ ἰδίως	δέ	πως ἔχοντα περὶ τὰ ποιά.
[6, 1, 12]	ἢ ζητητέον τρόπον ἄλλον. Ἐπισκεπτέον	δέ,	πῶς καὶ ὁ ποιὸς ὁ
[6, 1, 13]	ποιεῖν ἄλλο ἐν ἄλλῳ. Λεχθήσεται	δὲ	σαφέστερον ἐν τοῖς ἑξῆς τοῖς
[6, 1, 10]	εἴδεσι καὶ δυνάμεσι ποιότητας, ταύτας	δὲ	στερήσεις; Ὥστε μὴ ἓν γένος,
[6, 1, 10]	μὲν εἶδος καὶ δύναμιν, ἀνεπιστημοσύνην	δὲ	στέρησιν καὶ ἀδυναμίαν. Ἢ μορφή
[6, 1, 12]	ταύτης τῆς ἕξεως· καὶ σοφία	δὲ	συγχωρεῖται. Ἢ εἰ ὁμώνυμος πρὸς
[6, 1, 29]	τὸ πάσχειν αὐτοῖς ὑπόκειται. Εἰ	δὲ	σύνθετα, πρῶτον μὲν ἄτοπος ἡ
[6, 1, 1]	τοῦτο, πλείω τὰ γένη. Εἰ	δὲ	συνωνύμως, ἄτοπον τὸ αὐτὸ σημαίνειν
[6, 1, 12]	ἠρίθμηται δηλονότι ἐν τούτοις· εἰ	δὲ	συνωνύμως, ἔσται τὸ ποιὸν κοινὸν
[6, 1, 6]	προϋπάρχει πρὸ τῆς σχέσεως. Ἡ	δὲ	σχέσις τί ἄλλο ἢ ἡμετέρα
[6, 1, 27]	ὕλην τὸ ὑποκείμενον οὐσίαν, τὰ	δὲ	σώματα μὴ μᾶλλον οὐσίας, καὶ
[6, 1, 12]	λέγοντα, τὰς δὲ ψυχῆς, τοῦ	δὲ	σώματος μερίζειν κατὰ τὰς αἰσθήσεις,
[6, 1, 25]	λέγειν τὰ μὲν ὑποκείμενα, τὰ	δὲ	τὰ ἄλλα, ἑνὸς ὄντος τοῦ
[6, 1, 27]	ὁ ὀρχούμενος τὰ σχήματα. Εἰ	δὲ	τὰ ἄλλα οὐκ ἔσται, οὐδὲ
[6, 1, 23]	πατέρα, καὶ ὅλως κτήματα. Εἰ	δὲ	τὰ μὲν ἄλλα ἐν ἐκείναις,
[6, 1, 5]	εἴη τὸ κυρίως ποσόν. Εἰ	δὲ	τὰ μετέχοντα πάντα τοῦ ποσοῦ
[6, 1, 1]	δὲ ἄλλο τὸ ἕν, οἱ	δὲ	τὰ πεπερασμένα καὶ αὖ τὰ
[6, 1, 29]	γραμματικὴν καὶ ἄλλο τι. Εἰ	δὲ	τὰ ποιὰ ὕλην ποιὰν λέγοιεν,
[6, 1, 1]	πεπερασμένα εἰς ἀριθμὸν αὐτῶν. Ὅτι	δὲ〉	τὰ ὑποκείμενα οὐκ ὀρθῶς οἷον
[6, 1, 29]	γὰρ μᾶλλον οὐκ ὄν. Τὸ	δὲ	τέταρτον λεχθὲν καὶ πολλῷ μᾶλλον.
[6, 1, 12]	ἄλλο. Καὶ περὶ τῶν ἄλλων	δὲ	τεχνῶν ἢ τῶν πλείστων ἐπισκεπτέον
[6, 1, 8]	πρὸ τοῦ τὴν ἑτοιμότητα, ἐν	δὲ	τῇ συνόδῳ καὶ ἐνεργείᾳ ὑπέστη,
[6, 1, 25]	ἐν τῷ παρόντι ἐατέον, αὐτὴν	δὲ	τὴν διαίρεσιν ἐπισκεπτέον. Ὑποκείμενα μὲν
[6, 1, 16]	τὴν μὲν ἐνέργειαν προτάττειν, εἶδος	δὲ	τὴν κίνησιν ὡς ἀτελῆ οὖσαν
[6, 1, 17]	ἢ ἐνέργεια πάντως ἔσται. Εἰ	δὲ	τὴν μὲν ποίησιν εἰς τὸ
[6, 1, 27]	καθόσον κόσμος οὐκ οὐσία. Ἄτοπον	δὲ	τὴν μὲν ὕλην τὸ ὑποκείμενον
[6, 1, 3]	ταῦτα μὲν ἐνταῦθα κείσθω· ἐπὶ	δὲ	τὴν τοῦ ποσοῦ ἴωμεν φύσιν.
[6, 1, 8]	μόνον παρέσχε τῷ ἑτέρῳ, τὸ	δὲ	τὴν ὑπόστασιν; Τοιοῦτον γὰρ καὶ
[6, 1, 27]	ψυχῆς ἔχειν τὴν οὐσίαν, παρὰ	δὲ	τῆς ὕλης μόνον, καὶ τὴν
[6, 1, 12]	ἄλλας ὀσφρήσει ἢ ἁφῇ. Τὰς	δὲ	τῆς ψυχῆς πῶς; Ἐπιθυμητικοῦ, θυμοειδοῦς,
[6, 1, 27]	ὕλῃ, ἀλλὰ σώματα ἄψυχα. Εἰ	δέ	τι αὐτὴν πλάττοι καὶ ψυχὴν
[6, 1, 3]	συνάγοι καὶ οὐσίας λέγοι, ἓν	δέ	τι γένος οὐκ ἂν λέγοι,
[6, 1, 2]	δεύτεραι τὸ οὐσίαι λέγεσθαι; Ὅλως	δὲ	τί ἐστιν ἡ οὐσία εἰπεῖν
[6, 1, 18]	μὲν ἔχει πρὸς ἐκεῖνο, ἔχει	δέ	τι παρὰ τὴν σχέσιν, τὸ
[6, 1, 1]	οὐκ ὀρθῶς οἷον στοιχεῖα, γένη	{δὲ}	τινὰ οὗτοι εἰρήκασιν, οἱ μὲν
[6, 1, 4]	τὸ λέγεσθαι ποσοῖς ὑπάρχει, οὔπω	δέ,	τίς ἡ φύσις καθὸ λέγεται,
[6, 1, 19]	γράφοντος οἷον τὸ ἀλγεῖν· εἰ	δέ	τις λέγοι γεγράφθαι, οὐ τὸ
[6, 1, 17]	ἐν τῷ μεταβεβληκέναι ἐδεῖτο. ~Εἰ	δέ	τις λέγοι μήτε τὴν ἐνέργειαν
[6, 1, 16]	καὶ κίνησις ἓν γένος; ~Εἰ	δέ	τις λέγοι τὴν κίνησιν ἀτελῆ
[6, 1, 16]	γε αὐτῆς τὴν ἐνέργειαν, προστιθέντα	δὲ	τὸ ἀτελές. Τὸ γὰρ ἀτελὲς
[6, 1, 12]	παρ´ ἐκείνου οὗ ἔχει. Εἰ	δὲ	τὸ αὐτὸ καὶ ποιεῖ εἰς
[6, 1, 6]	ὡδί, ὁ δὲ ὡδί· ἡμεῖς	δὲ	τὸ δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν
[6, 1, 11]	ἔξωθεν ἡ διαφορά· κατ´ αὐτὸ	δὲ	τὸ εἶδος τῆς πυκτικῆς πῶς;
[6, 1, 13]	κατηγορίαι καὶ οὐχ ἁπλοῦν. Εἰ	δὲ	τὸ ἐν χρόνῳ φήσουσι τὸ
[6, 1, 9]	τὸ διπλάσιον αὐτὸ αἴτιον, τῷ	δὲ	τὸ ἥμισυ. Καὶ τὰ μὲν
[6, 1, 9]	μὲν προσῆλθε τὸ διπλάσιον, ἄλλῳ	δὲ	τὸ ἥμισυ, καὶ τῷδε μὲν
[6, 1, 9]	τῷ μὲν τὸ μᾶλλον, τῷ	δὲ	τὸ ἧττον, μεταλήψει εἴδους οὐ
[6, 1, 8]	παρουσίᾳ, τὸ δὲ μικρότητος. Ὅταν	δὲ	τὸ μὲν μεῖζον, τὸ δὲ
[6, 1, 18]	ποιεῖν ταῦτα, ποῦ λεκτέον· τάχα	δὲ	τὸ νοεῖν πρὸς τὸ νοητόν,
[6, 1, 10]	μὲν τὸ δυνάμενον ποιεῖν, ἄλλως	δὲ	τὸ πάσχον, ἀλλὰ καὶ τὴν
[6, 1, 30]	τοῦ δὲ ποιοῦ ὄντος; Πῶς	δὲ	τὸ ποτὲ καὶ τὸ ποῦ;
[6, 1, 26]	ἦν τὸ μὲν ὑποκείμενον. ~Ὅλως	δὲ	τὸ προτάττειν ἁπάντων τὴν ὕλην,
[6, 1, 26]	Καὶ πόθεν ἡ ἀντιτυπία; Πόθεν	δὲ	τὸ τριχῇ διαστατὸν ἢ τίς
[6, 1, 6]	μέγεθος, τὸ δὲ τοσόνδε· ἄλλο	δὲ	τόδε, τὸ δὲ ἄλλο· ἡ
[6, 1, 9]	μὲν τῷ αὐτῷ εἴδει, τὰ	δὲ	τοῖς ἀντικειμένοις εἶναι ἃ λέγεται·
[6, 1, 1]	μὲν τοῖς αἰσθητοῖς ἅπαντα, ἐν	δὲ	τοῖς νοητοῖς τὰ μὲν εἶναι,
[6, 1, 30]	περὶ τῶν τοιούτων δυναμένης. ~Ἐν	δὲ	τοῖς πως ἔχουσιν ἄτοπον μὲν
[6, 1, 25]	προτέρου λαμβάνει τὸ εἶναι, ἐν	δὲ	τοῖς ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος
[6, 1, 6]	τὸ μὲν τοσόνδε μέγεθος, τὸ	δὲ	τοσόνδε· ἄλλο δὲ τόδε, τὸ
[6, 1, 17]	τοῦ δυνάμει εἶναι ἐνεργητικοῦ, τὴν	δὲ	τοῦ δυνάμει κινητικοῦ ἢ κινητοῦ,
[6, 1, 23]	περὶ μὲν τούτων ἅλις. ~Περὶ	δὲ	τοῦ ἔχειν, εἰ τὸ ἔχειν
[6, 1, 30]	καὶ ἐπὶ τοῦ ἔχειν· ἐπὶ	δὲ	τοῦ ἔχειν οὐ πὼς ἔχων»
[6, 1, 24]	ἔχειν κατηγορίαν γενικὴν ἄλλην; ~Ἐπὶ	δὲ	τοῦ κεῖσθαι ἐν ὀλίγοις καὶ
[6, 1, 13]	ᾧ ὁ χρόνος τετάχθαι. Λέγεται	δὲ	τοῦ ποσοῦ ὁ χρόνος· ὥστε
[6, 1, 13]	ἢ ὑφ´ ἓν ἄμφω. ~Περὶ	δὲ	τοῦ ποτὲ ὧδε ἐπισκεπτέον· εἰ
[6, 1, 6]	ἐπὶ τοῦ ὕστερον λεχθέντος, ἐπὶ	δὲ	τοῦ πρότερον λεχθέντος οὐδεμία, ἢ
[6, 1, 4]	τῷ καθ´ αὑτοὺς εἶναι. Εἰ	δὲ	τοὺς ἐν τοῖς μετέχουσιν αὐτῶν,
[6, 1, 25]	μὲν οὖν ἐπὶ τούτων. ~Πρὸς	δὲ	τοὺς τέτταρα τιθέντας καὶ τετραχῶς
[6, 1, 14]	ἀλλὰ τὸ ποιότης» μόνον. Πρὸς	δὲ	τούτοις, εἰ τὸ ἐν χρόνῳ
[6, 1, 16]	εἴη καὶ ἐν χρόνῳ. Μαρτυρεῖ	δὲ	τούτῳ καὶ ἡ ἀλογία ἡ
[6, 1, 11]	αἰσχρόν, λόγον ἂν ἔχοι. Τὸ	δὲ	τραχὺ καὶ τὸ λεῖον καὶ
[6, 1, 10]	οὐσίαν ποιότης τοῦ ὑποκειμένου. Τὸ	δὲ	τρίγωνον ποιότης τοῦ ἐν ᾧ,
[6, 1, 11]	τῆς δυνάμεως, ὡς εἴρηται· εἰ	δὲ	τῷ διακεῖσθαι τὸν φύσει πυκτικὸν
[6, 1, 21]	θερμαίνεσθαι θερμότητά ἐστιν ἴσχειν, εἴη	δὲ	τῷ μὲν εἰς οὐσίαν συντελοῦν,
[6, 1, 28]	διδόασι· ποιότης γὰρ τοῦτο. Εἰ	δὲ	τῷ νῷ λέγουσι λαβεῖν, ἄτοπος
[6, 1, 15]	πλείους αἱ κατηγορίαι ἔσονται. ~Ἐν	δὲ	τῷ ποιεῖν λεγομένῳ τάδ´ ἄν
[6, 1, 11]	αἱ μὲν τῷ γεγονέναι, αἱ	δὲ	τῷ ποιεῖν, ὁμωνύμως ἂν εἶεν.
[6, 1, 22]	κίνησις οὖσα ἡ αὐτή, παρὰ	δὲ	τῷδε πάσχειν, ὅτι τάδε οὗτος
[6, 1, 9]	τῇ ἐνεργείᾳ λόγον τίθεσθαι, ἐπὶ	δὲ	τῶν ἄλλων εἴδους καὶ λόγου
[6, 1, 12]	καὶ κατὰ τὸ ποιητικόν· ἐπὶ	δὲ	τῶν ἀψύχων δυνάμεων, ἃς ποιότητας
[6, 1, 7]	τῶν, ὅταν συνέλθῃ, γίγνεται, ἐπὶ	δὲ	τῶν καὶ μενόντων παύεται ἡ
[6, 1, 30]	καὶ ἥμισυ καὶ διπλάσιον. Περὶ	δὲ	τῶν ὅσοι ἄλλως τὰ ὄντα
[6, 1, 7]	γένηται, ὑπάρχει ἡ σχέσις, ἐπὶ	δὲ	τῶν, ὅταν συνέλθῃ, γίγνεται, ἐπὶ
[6, 1, 27]	καὶ σύνθετος καὶ ὕστερος, μᾶλλον	δὲ	ὕλη πως ἔχουσα. Ἔπειτα εἰ
[6, 1, 19]	τὰς μὲν παρ´ αὐτῶν, τὰς	δὲ	ὑπ´ ἄλλων εἰς αὐτά, ἢ
[6, 1, 7]	τὸ μὲν αὐτῶν πρότερον, τὸ	δὲ	ὕστερον, ἀλλ´ ἅμα ὑφίσταται. Εἰ
[6, 1, 25]	αὐτῷ τὸ μὲν πρότερον, τὸ	δὲ	ὕστερον εἶναι. Ἐν μὲν γὰρ
[6, 1, 26]	ὕλη, ἀλλ´ οὐκ ἐκεῖνο; Εἰ	δὲ	ὕστερον ἐκεῖνο, πῶς; Οὐ γὰρ
[6, 1, 11]	ὁ μὲν μελετήσας ἔχοι, ὁ	δὲ	φύσει, ἀλλ´ ἔξωθεν ἡ διαφορά·
[6, 1, 11]	ποιότητες, προσθήκη τὸ μόνιμον. Αἱ	δὲ	φυσικαὶ δυνάμεις πῶς ἕτερον εἶδος;
[6, 1, 13]	μὲν εἶναι τὸ ἦν, τὸ	δὲ	χθὲς καὶ τὸ πέρυσιν ὡρίσθαι,
[6, 1, 5]	συσσημαντικὸν ἐκείνης τῆς κατηγορίας. Ὁ	δὲ	χρόνος, εἰ μὲν κατὰ τὸ
[6, 1, 16]	κίνησιν ἦρχθαι ἐν ἀχρόνῳ, ὁ	δὲ	χρόνος τῷ τοσήνδε γεγονέναι. Ἐπεὶ
[6, 1, 16]	ἐν ἀχρόνῳ φάσκειν γενέσθαι, τὴν	δὲ	χρόνου δεῖσθαι λέγειν μὴ τὴν
[6, 1, 12]	τὰς μὲν σώματος λέγοντα, τὰς	δὲ	ψυχῆς, τοῦ δὲ σώματος μερίζειν
[6, 1, 19]	βούλει, τὰς μὲν σωματικάς, τὰς	δὲ	ψυχικάς, ἢ τὰς μὲν παρ´
[6, 1, 6]	κεῖσθαι· ὁ μὲν ὡδί, ὁ	δὲ	ὡδί· ἡμεῖς δὲ τὸ δεξιὸν
[6, 1, 1]	οἱ πάνυ παλαιοί, ἕν, οἱ	δὲ	ὡρισμένα, οἱ δὲ ἄπειρα εἰπόντες,
[6, 1, 28]	προτάξας καὶ τὸ ὂν αὐτῇ	δεδωκώς,	ἀλλ´ οὐχ αὑτῷ. Οὐκ ὢν
[6, 1, 29]	ἔστι μηδὲ δύναται, τίνι ταύτην	δεῖ	ἀνατιθέναι τὴν ἀφροσύνην; Ἤ, εἰ
[6, 1, 11]	καὶ βαρὺ γνωσθὲν δηλώσει, ὅπου	δεῖ	αὐτὰ θεῖναι. Εἴη δ´ ἂν
[6, 1, 29]	δεύτερα κατηρίθμουν. Εἰ τοίνυν ἕτερα,	δεῖ	αὐτὰ καὶ ἁπλᾶ εἶναι· εἰ
[6, 1, 10]	Ἢ ὅλως οὐδὲ πρὸς δύναμιν	δεῖ	βλέπειν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς ὃ
[6, 1, 30]	ταὐτὸν γένος τοῖς πρότερον οὖσι·	δεῖ	γὰρ πρότερον ἓν καὶ δύο
[6, 1, 25]	παρὰ τοῦ γένους, εἴπερ τοῦτο	δεῖ	γένος εἶναι τὸ ἐν τῷ
[6, 1, 4]	κατὰ συμβεβηκός, οὐχ ᾗ τόπος.	Δεῖ	δὲ μὴ τὸ κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1, 14]	τόπῳ καὶ τὸ ἔστι προσκατηγορεῖται·	δεῖ	δὲ οὔ· ὥσπερ οὐδὲ τὸ
[6, 1, 29]	δὲ ποιὰ αὐτοῖς ἕτερα μὲν	δεῖ	εἶναι τῶν ὑποκειμένων, καὶ λέγουσιν·
[6, 1, 24]	σχήματος καὶ τοῦ τόπου, τί	δεῖ	εἰς ἓν δύο κατηγορίας συνάπτειν;
[6, 1, 12]	καὶ τὸ ποιητικόν· ὥστε οὐδὲν	δεῖ	εἰς τὸ πρός τι τὸ
[6, 1, 13]	καὶ μᾶλλον λέγουσιν· ἔπειτα, εἰ	δεῖ	ἐπεισάγειν ἄλλας κατηγορίας τῷ ἕτερον
[6, 1, 26]	δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ ἄξει, ἀλλὰ	δεῖ	ἢ πρὸ αὐτοῦ εἶναι τὸ
[6, 1, 13]	ποσοῦ ὁ χρόνος· ὥστε τί	δεῖ	κατηγορίας ἄλλης; Εἰ δὲ λέγοιεν
[6, 1, 10]	ἀφ´ ἧς ὁ λεγόμενος ποιός,	δεῖ	λαμβάνειν πρῶτον τίς οὖσα τοὺς
[6, 1, 23]	Εἰ μέντοι ποιότητα ἔχειν οὐ	δεῖ	λέγειν, ὅτι ἤδη ποιότης εἴρηται,
[6, 1, 1]	ληπτέον ἀνασκοποῦντας, πότερα δέκα γένη	δεῖ	νομίζειν αὐτοὺς λέγειν κοινοῦ ὀνόματος
[6, 1, 14]	δὴ καὶ τὰ ἄλλα, τί	δεῖ	παρὰ τὸν τόπον ζητεῖν ἡμᾶς
[6, 1, 22]	αὐτοῦ οὐδὲ ποίησις ὅλως. Οὐδὲ	δεῖ	πάσας ἐνεργείας ποιήσεις λέγειν οὐδὲ
[6, 1, 28]	ὄν, ἀλλὰ ἰδεῖν πρότερον, τίνα	δεῖ	προσεῖναι τῷ ἀληθῶς ὄντι, οἷς
[6, 1, 12]	ἂν διέλοι; Ἐπισκεπτέον οὖν, εἰ	δεῖ	τὰς μὲν σώματος λέγοντα, τὰς
[6, 1, 13]	ὑπὸ τὸ ἦν ὑποβεβλῆσθαι γὰρ	δεῖ	ταῦτα τῷ ἦν ἀλλ´ οὖν
[6, 1, 10]	ἡ δύναμις, ἀλλὰ ἄλλο τι	δεῖ	τὸ κοινὸν ζητεῖν. Οὐδ´ αὖ
[6, 1, 26]	τοῦ ἓν καὶ κατὰ σύμβασιν.	Δεῖ	τοίνυν εἶναι τὸ πρώτως καὶ
[6, 1, 28]	πρὸς οὕτω φανερὰν ἀτοπίαν φιλονεικεῖν,	δεικνύντα,	ὅτι τὸ μὴ ὂν ὡς
[6, 1, 14]	Ἀθήνησιν; Ἀλλὰ τὸ ὧδε τὸ	δεικτικὸν	τόπον φήσουσι σημαίνειν· ὥστε καὶ
[6, 1, 17]	ἐνέργειαν μήτε τὴν κίνησιν γένους	δεῖσθαι	καθ´ αὑτά, ἀλλ´ εἰς τὸ
[6, 1, 16]	φάσκειν γενέσθαι, τὴν δὲ χρόνου	δεῖσθαι	λέγειν μὴ τὴν τόσην μόνον,
[6, 1, 16]	ὡς ἡ λεγομένη ἐνέργεια οὐ	δεῖται	χρόνου, οὕτως οὐδ´ ἡ κίνησις,
[6, 1, 1]	τὰ ὄντα ληπτέον ἀνασκοποῦντας, πότερα	δέκα	γένη δεῖ νομίζειν αὐτοὺς λέγειν
[6, 1, 1]	ἔν τε τοῖς αἰσθητοῖς τὰ	δέκα,	ἢ ἐν μὲν τοῖς αἰσθητοῖς
[6, 1, 4]	ἀριθμοῦμεν, οὐ μονάδας, ἀλλὰ ἵππους	δέκα	καὶ βοῦς δέκα, πρῶτον μὲν
[6, 1, 1]	δὴ ἐξεταστέον, τίνα κἀκεῖ τῶν	δέκα,	καὶ εἰ τὰ ἐκεῖ ὄντα
[6, 1, 1]	τινὰ οὗτοι εἰρήκασιν, οἱ μὲν	δέκα,	οἱ δὲ ἐλάττω· εἶεν δ´
[6, 1, 1]	τυχόντα τοῦ ὄντος ἢ κατηγορίας	δέκα.	Ὅτι γὰρ οὐ συνώνυμον τὸ
[6, 1, 4]	ἀλλὰ ἵππους δέκα καὶ βοῦς	δέκα,	πρῶτον μὲν ἄτοπον δόξει εἶναι,
[6, 1, 1]	Πρῶτον τοίνυν τὴν διαιρουμένην εἰς	δέκα	τὰ ὄντα ληπτέον ἀνασκοποῦντας, πότερα
[6, 1, 2]	τὸ ἓν καὶ ταὐτὸν ἀριθμῷ	δεκτικὸν	τῶν ἐναντίων ἐπὶ πάντων ἁρμόσει.
[6, 1, 14]	καὶ τὸ μέσον τόποι, οἷον	Δελφοὶ	τὸ μέσον, καὶ τὸ παρὰ
[6, 1, 14]	τοῦδε ἐν τῷδε καὶ τοῦ	δεξαμένου	πρὸς ὃ ἐδέξατο· διὰ τί
[6, 1, 6]	δὲ ὡδί· ἡμεῖς δὲ τὸ	δεξιὸν	καὶ τὸ ἀριστερὸν ἐνοήσαμεν, ἐν
[6, 1, 24]	δεξιοῦ ὄντος ἐκεῖ καὶ ὁ	δεξιὸς	ἐκεῖ καὶ ὁ ἀριστερός. Ταῦτα
[6, 1, 6]	σχέσις ἐστὶν αὕτη, ὥσπερ ὁ	δεξιὸς	καὶ ἀριστερὸς καὶ τὸ διπλάσιον
[6, 1, 6]	οὐκ ἐν αὐτοῖς. Ὁ δὲ	δεξιὸς	πρὸς ἀριστερὸν καὶ ἔμπροσθεν καὶ
[6, 1, 7]	λέγοντες τὸ πρότερον, καὶ ἐπὶ	δεξιοῦ	καὶ ἐπὶ ἀριστεροῦ ὡσαύτως, καὶ
[6, 1, 7]	ἢ ἄλλη γίγνεται, οἷον ἐπὶ	δεξιοῦ	καὶ πλησίον, ἐξ ὧν καὶ
[6, 1, 24]	ἀνακείμενος ἐκεῖ; Ἐπεὶ καὶ τοῦ	δεξιοῦ	ὄντος ἐκεῖ καὶ ὁ δεξιὸς
[6, 1, 27]	εἴη τοῦτο. Εἰ δὲ οὐδὲν	δέονται	ἄλλου ἔξωθεν, αὐτὸ δὲ πάντα
[6, 1, 6]	στάσεως, καὶ αὖ πατρὸς υἱέος,	δεσπότου	δούλου, καὶ πάλιν ὁμοίου ἀνομοίου,
[6, 1, 29]	λέγουσιν· οὐ γὰρ ἂν αὐτὰ	δεύτερα	κατηρίθμουν. Εἰ τοίνυν ἕτερα, δεῖ
[6, 1, 3]	κίνησις τοῦ κινουμένου; Ἀλλ´ ἡ	δευτέρα	οὐσία κατ´ ἄλλου. Ἢ ἄλλον
[6, 1, 2]	παρὰ τῶν προτέρων ἔχουσιν αἱ	δεύτεραι	τὸ οὐσίαι λέγεσθαι; Ὅλως δὲ
[6, 1, 2]	πρῶται λεγόμεναι οὐσίαι πρὸς τὰς	δευτέρας	τί ἂν ἔχοιεν κοινόν, ὁπότε
[6, 1, 26]	ἁπλοῦν ἔτι. Καὶ ὁ θεὸς	δεύτερος	αὐτοῖς τῆς ὕλης· καὶ γὰρ
[6, 1, 3]	πρώτως γὰρ ἡ οὐσία ἐκείνη,	δευτέρως	δὲ καὶ ἧττον τὰ ἄλλα.
[6, 1, 4]	ἐγγύς πως τὰ πρώτως καὶ	δευτέρως.	Ἡμῖν δὲ ζητητέον, πῶς οἱ
[6, 1, 10]	οἷον ἐνέργεια αὐτῆς, τὸ δὲ	δευτέρως	καὶ ἀπ´ ἐκείνου καὶ ἄλλο
[6, 1, 4]	ὁ ἀριθμὸς μόνος, τὰ δὲ	δευτέρως.	Οὐ κυρίως τοίνυν ἓν γένος,
[6, 1, 1]	δὲ μὴ εἶναι· οὐ γὰρ	δὴ	ἀνάπαλιν. Οὗ δὴ ἐξεταστέον, τίνα
[6, 1, 29]	οὖν τοῦτό φησιν; Οὐ γὰρ	δὴ	αὐτὴ ἡ ὕλη. Εἰ μὴ
[6, 1, 26]	οὖσι τοῦ δυνάμει· οὐ γὰρ	δὴ	αὐτὸ ἑαυτὸ ἄξει, ἀλλὰ δεῖ
[6, 1, 26]	πόθεν ἡ ἕνωσις; Οὐ γὰρ	δὴ	αὐτὸ ἕν, ἀλλὰ μετοχῇ ἑνότητος.
[6, 1, 18]	καὶ ἡ ἐνέργεια. Ἡ δὲ	δὴ	βάδισις ἔχουσα καὶ αὐτὴ τό
[6, 1, 12]	τῇ αὐτῇ ἔσται· οὐ γὰρ	δὴ	ἓν γένος ἀμφοῖν. Καὶ εἰ
[6, 1, 1]	οὐ γὰρ δὴ ἀνάπαλιν. Οὗ	δὴ	ἐξεταστέον, τίνα κἀκεῖ τῶν δέκα,
[6, 1, 6]	οὐδεμία, ἢ οὐδαμοῦ τοῦτο. Τί	δὴ	ἐπὶ διπλασίου καὶ ἡμίσεος καὶ
[6, 1, 26]	ὕστερον ἐκεῖνο, πῶς; Οὐ γὰρ	δὴ	ἡ ὕλη τὸ εἶδος γεννᾷ,
[6, 1, 14]	μέσον, οἷον Ἀθῆναι καὶ Λύκιον	δὴ	καὶ τὰ ἄλλα, τί δεῖ
[6, 1, 28]	τῶν ἐν ἐκείνῳ· εἰ δὲ	δὴ	καὶ τὸ ὅλον {ὑποβάθρα ἐκεῖνο}
[6, 1, 7]	γνῶσις πρὸς τὸ γινωσκόμενον οὗ	δὴ	καὶ φανερώτερον τὸ τῆς ὑποστάσεως
[6, 1, 5]	ποίησις καὶ ποίησις σημαντική. Τὴν	δὴ	κίνησιν ταύτην κατὰ τὴν πληγὴν
[6, 1, 10]	κυρίως, καθ´ ἃς ποιοί, ἃς	δὴ	λέγομεν δυνάμεις εἶναι, τὸ κοινὸν
[6, 1, 26]	ἕν, ἀλλὰ μετοχῇ ἑνότητος. Ἐχρῆν	δὴ	λογίσασθαι ὡς οὐκ ἔστι δυνατὸν
[6, 1, 8]	ἄλλη ἄλλων, ὁμώνυμος· οὐ γὰρ	δή,	ὅτι σχέσις λέγεται, καὶ τὴν
[6, 1, 3]	καὶ τὰς ἄλλας. Συγγενεῖς μὲν	δὴ	οὕτως ἔστωσαν πᾶσαι αἱ λεγόμεναι
[6, 1, 5]	ὂν τοσόνδε ἐστίν. Οὐ γὰρ	δὴ	ποσότης ὁ χρόνος· ἡ δὲ
[6, 1, 4]	τοῦ ποσοῦ ἴωμεν φύσιν. ~Ἀριθμὸν	δὴ	πρῶτον ποσὸν λέγουσι καὶ τὸ
[6, 1, 11]	ἂν λέγοιτο ποιά; Οὐ γὰρ	δὴ	ταῖς διαστάσεσι ταῖς ἀπ´ ἀλλήλων
[6, 1, 21]	γνωριοῦμεν τὸ πάσχειν; Οὐ γὰρ	δὴ	τῇ ἐνεργείᾳ τῇ παρ´ ἄλλου,
[6, 1, 7]	ταὐτὸν ποίαν ὑπόστασιν ἔχει. Λεκτέον	δὴ	τὸ πρός τι οὐκ εἴ
[6, 1, 4]	τῆς κινήσεως λαβόντος. Εἰ μὲν	δὴ	τὸ συνεχὲς ᾗ συνεχὲς ποσὸν
[6, 1, 29]	γένος ἢ εἶδος; Οὐ γὰρ	δὴ	ὑπὸ τὸ αὐτὸ τὸ μὲν
[6, 1, 3]	γένος οὐκ ἂν λέγοι, οὐδὲ	δηλοῖ	πω τὴν ἔννοιαν τῆς οὐσίας
[6, 1, 29]	ἄλλη, τίς ἡ διαφορά; Ἢ	δῆλον,	ὅτι τό πως ἔχειν ἐνταῦθα
[6, 1, 12]	πρὸς τὴν ἐνταῦθα, οὐκ ἠρίθμηται	δηλονότι	ἐν τούτοις· εἰ δὲ συνωνύμως,
[6, 1, 23]	κάθεξιν αὐτὴν καὶ τὴν ἕξιν,	δηλονότι	καὶ τὰ ἄλλα πάντα αὖ
[6, 1, 29]	ὕλην πως ἔχουσαν, τὰ ποιὰ	δηλονότι	πως ἔχοντα ἐροῦσι καὶ ἐν
[6, 1, 10]	λόγων, τὸ τὶ οὐδὲν ἧττον	δηλοῦσαι,	κἂν δοκῶσι τὴν ποιὰν οὐσίαν
[6, 1, 4]	τίς ἡ φύσις καθὸ λέγεται,	δηλοῦται·	ἀλλὰ γραμμή γε καὶ ἐπίπεδον
[6, 1, 11]	δὲ κοῦφον καὶ βαρὺ γνωσθὲν	δηλώσει,	ὅπου δεῖ αὐτὰ θεῖναι. Εἴη
[6, 1, 13]	ἔσται, εἴδη ὄντα χρόνου, δίκαιον	δήπου	ἐν ᾧ ὁ χρόνος τετάχθαι.
[6, 1, 19]	λυπεῖν, ἀλλὰ ποιεῖ τι ἕτερον,	δι´	οὗ λυπεῖ, ὃ ἐν τῷ
[6, 1, 15]	ἕν τι, καὶ πρός τι	διὰ	τὴν σχέσιν ἄλλου πρὸς ἄλλο,
[6, 1, 18]	τὴν αἴσθησιν πρὸς τὸ αἰσθητόν,	διὰ	τί αὐτὸ τὸ αἰσθάνεσθαι οὐκέτι
[6, 1, 15]	γένος ἡ κίνησις τῶν ὄντων.	Διὰ	τί γὰρ ποιότης μὲν ἕν
[6, 1, 24]	κάτω κεῖται» ἢ μεταξὺ κεῖται»	Διὰ	τί δὲ ἀνακλίσεως οὔσης ἐν
[6, 1, 23]	μέρη ἔχειν, ὅτι οὐσία εἴρηται,	διὰ	τί δὲ ὅπλα ἔχειν εἰρημένης
[6, 1, 17]	ἡ ποίησις καὶ τὸ ποιεῖν	διὰ	τί εἰς τὸ πρός τι
[6, 1, 8]	παρεξέβημεν· ἐκεῖθεν δὲ ζητητέον τὸ	διὰ	τί ἐπὶ τούτων οὐχ ὁμοίως,
[6, 1, 23]	ἄν τις, διὰ τί, καὶ	διὰ	τί ἔχων μὲν αὐτὰ μίαν
[6, 1, 23]	πρῶτον μὲν ζητήσειεν ἄν τις,	διὰ	τί, καὶ διὰ τί ἔχων
[6, 1, 11]	ἐν ταῖς ἕξεσι δύναμις. Ἔπειτα	διὰ	τί ὁ κατὰ δύναμιν τοῦ
[6, 1, 22]	λαβών, ὥσπερ λέγεται ἔχειν χρῶμα,	διὰ	τί οὐ καὶ ἔχει κίνησιν;
[6, 1, 17]	δὲ ποιεῖν ἓν γένος θήσονται,	διὰ	τί οὐ καὶ τὴν μὲν
[6, 1, 14]	ἄλλο παρὰ χρόνον καὶ τόπον,	διὰ	τί οὐ καὶ τὸ ἐν
[6, 1, 23]	ἔχειν, εἰ τὸ ἔχειν πολλαχῶς,	διὰ	τί οὐ πάντες οἱ τρόποι
[6, 1, 26]	τὰς ἀρχάς. Ἔπειτα, εἰ ἅμα,	διὰ	τί οὐκ ἐκεῖνο προτάττουσι; Καὶ
[6, 1, 13]	καὶ τὰ τοιαῦτα μέρη χρόνου,	διὰ	τί οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ
[6, 1, 4]	τρίπηχυ τοίνυν, ἀλλὰ τὰ τρία.	Διὰ	τί οὖν καὶ τὰ μεγέθη;
[6, 1, 12]	ἄλλο ποιητικὸν λεγόμενον πρός τι.	Διὰ	τί οὖν οὐ καὶ ὁ
[6, 1, 14]	τοῦ δεξαμένου πρὸς ὃ ἐδέξατο·	διὰ	τί οὖν οὐ πρός τι,
[6, 1, 16]	γιγνομένης μεταβολῆς Εἰ οὖν μεταβολή,	διὰ	τί οὐχὶ καὶ κίνησις; Εἴληπται
[6, 1, 11]	οὐσίωσεν. ~Ἀλλ´ εἰ ταῦτα οὕτως,	διὰ	τί πλείω εἴδη ποιότητος, καὶ
[6, 1, 20]	τὸ πάσχειν, οἷον τὸ τρίβειν,	διὰ	τί ποιεῖν μᾶλλον ἢ πάσχειν;
[6, 1, 4]	Μέτρα γάρ· τὰ δὲ μέτρα	διὰ	τί ποσὰ ἢ ποσότης; Ἢ
[6, 1, 4]	μὴ μετέχοντα ποσότητος, αὐτοί τε	διὰ	τί ποσόν; Μέτρα γάρ· τὰ
[6, 1, 4]	ποσόν, αὐτὴ δὲ ἡ ἐπιφάνεια	διὰ	τί ποσόν; Περατωθεῖσα γοῦν οἷον
[6, 1, 26]	τί οὐκ ἐκεῖνο προτάττουσι; Καὶ	διὰ	τί τοῦτο μᾶλλον ὄν, ἡ
[6, 1, 16]	ἀρξάμενον εἶναι. Τοῦτο γὰρ συμβαίνει	διὰ	τὸ χωρίζειν ἐνέργειαν κινήσεως καὶ
[6, 1, 3]	λέγοι πρὸς τὰ ἄλλα καὶ	διὰ	τοῦτο εἰς ἓν οὕτω συνάγοι
[6, 1, 21]	τὴν ἐνέργειαν παραδεξάμενος αὐτοῦ ἐποιήσατο	διαδεξάμενος.	Ἀλλ´ ἆρα ὅπου μὴ ἐνέργεια,
[6, 1, 19]	κινήσεως ἑτέραν ἐν τῷ τεμνομένῳ	διάδοχον	κίνησιν γίγνεσθαι. Ἢ ἴσως οὐ
[6, 1, 11]	εἴδη ποιότητος, καὶ ἕξεις καὶ	διαθέσεις	ἄλλο; Οὐ γὰρ διαφορὰ ποιότητος
[6, 1, 11]	μή τις λέγοι τὰς μὲν	διαθέσεις	μόνον ἀτελεῖς οἷον μορφάς, τὰς
[6, 1, 10]	καὶ ταῖς ἕξεσι καὶ ταῖς	διαθέσεσι	καὶ ταῖς φυσικαῖς δυνάμεσιν, ἀφ´
[6, 1, 6]	ὑπερεχομένου, καὶ αὖ ἕξεως καὶ	διαθέσεως,	ἀνακλίσεως, καθίσεως, στάσεως, καὶ αὖ
[6, 1, 10]	κοινὸν ἐπί τε ἕξεως καὶ	διαθέσεως	καὶ παθητικῆς ποιότητος καὶ σχήματος
[6, 1, 6]	ποιὸν ἂν εἴη· καὶ ἐπὶ	διαθέσεως	ὡσαύτως. Τί ἂν οὖν εἴη
[6, 1, 4]	ἐναντία ᾖ· ἀλλ´ οὐδὲ ἥντινα	διάθεσιν	ἔχει, οἷον θερμὸν ἢ καλόν,
[6, 1, 10]	καὶ τὴν ὑγίειαν καὶ τὴν	διάθεσιν	καὶ τὴν ἕξιν ποιὸν καὶ
[6, 1, 6]	εἴη; Ἡ δ´ ἕξις καὶ	διάθεσις	ἡ μὲν κατὰ τὸ ἔχον
[6, 1, 11]	τὸ μή, ἀλλ´ ἀρκεῖ ἡ	διάθεσις	ὁπωσοῦν ἔχουσα πρὸς τὸ παρασχέσθαι
[6, 1, 16]	τῆς κινήσεως, ἀλλ´ εἶναι αὐτὴν	διαιρεῖν	ἐπὶ τὸ ἄνω· ὥστε ἐξ
[6, 1, 12]	οὕτω τις ἀξιώσειε τὸ ποιὸν	διαιρεῖν,	τίνι ἂν διέλοι; Ἐπισκεπτέον οὖν,
[6, 1, 1]	οὐ πάντα ἄρα τὰ ὄντα	διαιρεῖσθαι	ἐβουλήθησαν, ἀλλὰ τὰ μάλιστα ὄντα
[6, 1, 25]	παρόντι ἐατέον, αὐτὴν δὲ τὴν	διαίρεσιν	ἐπισκεπτέον. Ὑποκείμενα μὲν γὰρ πρῶτα
[6, 1, 1]	περὶ τῶν νοητῶν κατὰ τὴν	διαίρεσιν	οὐ λέγουσιν· οὐ πάντα ἄρα
[6, 1, 29]	σύνθετα, πρῶτον μὲν ἄτοπος ἡ	διαίρεσις	ἁπλᾶ καὶ σύνθετα ἀντιδιαστέλλουσα καὶ
[6, 1, 8]	Ἆρ´ οὖν τὰς σχέσεις ταύτῃ	διαιρετέον,	ᾗ τὰ μὲν ἔχει ἀργὸν
[6, 1, 8]	ταύτῃ διαιρετέον τὴν σχέσιν καὶ	διαιρετέον	οὐχ ὡς ταὐτόν τι καὶ
[6, 1, 21]	ἢ ὠσθέντα κατενεχθῆναι; Ἀλλ´ ἆρα	διαιρετέον	τὰς ὀρέξεις λέγοντα τὰς μὲν
[6, 1, 12]	ὠφελίμῳ καὶ βλαβερῷ· καὶ πάλιν	διαιρετέον	τὰς ὠφελείας καὶ τὰς βλάβας.
[6, 1, 8]	καὶ ἐνέργειαν. Ἆρ´ οὖν ταύτῃ	διαιρετέον	τὴν σχέσιν καὶ διαιρετέον οὐχ
[6, 1, 17]	ἕν τι γένος θήσονται, καὶ	διαιρήσονται	τὸ κινεῖσθαι ὡς ἓν διχῇ
[6, 1, 25]	οὐ καταλελοίπασιν, αἷς τὸ τὶ	διαιρήσουσι.	Καὶ τὸ τὶ τοῦτο ἢ
[6, 1, 1]	γένει τοσαῦτα. Πρῶτον τοίνυν τὴν	διαιρουμένην	εἰς δέκα τὰ ὄντα ληπτέον
[6, 1, 25]	τοὺς τέτταρα τιθέντας καὶ τετραχῶς	διαιροῦντας	εἰς ὑποκείμενα καὶ ποιὰ καὶ
[6, 1, 22]	ἀμφοῖν, ἡ δὲ διαφορὰ ἡ	διαιροῦσα	τὸ ποιεῖν καὶ τὸ πάσχειν
[6, 1, 29]	ἕτερον τιθεῖσα, ὥσπερ ἄν τις	διαιρῶν	τὴν ἐπιστήμην τὴν μὲν γραμματικὴν
[6, 1, 10]	τὸ κοινὸν παρὰ τό πως	διακεῖσθαι	εἶναι ἔξωθεν τῆς οὐσίας, καὶ
[6, 1, 10]	καὶ ὁ φύσει πυκτικὸς τῷ	διακεῖσθαί	πως ἔχει τοῦτο, καὶ ὁ
[6, 1, 11]	ὡς εἴρηται· εἰ δὲ τῷ	διακεῖσθαι	τὸν φύσει πυκτικὸν ποιὸν λέγομεν,
[6, 1, 10]	βλέπειν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς ὃ	διάκειται·	ὥστε κατὰ τὰς οἷον μορφὰς
[6, 1, 16]	χρόνῳ, καὶ ἡ ὅρασις μὴ	διαλείπουσα	τὸ ὁρᾶν ἐν συνεχείᾳ ἂν
[6, 1, 21]	Τὸ δὲ θερμανθῆναι παρ´ αὐτοῦ	διανοηθέντος	ἢ θυμωθέντος ἐκ δόξης μηδενὸς
[6, 1, 16]	ἦν. Εἰ δ´ ἔδει στάδιον	διανύσαι,	οὔπω δὲ ἦν διανύσας, τὸ
[6, 1, 16]	στάδιον διανύσαι, οὔπω δὲ ἦν	διανύσας,	τὸ ἐλλεῖπον οὐ τῆς βαδίσεως
[6, 1, 11]	ποιά; Οὐ γὰρ δὴ ταῖς	διαστάσεσι	ταῖς ἀπ´ ἀλλήλων καὶ τῷ〉
[6, 1, 26]	ἀντιτυπία; Πόθεν δὲ τὸ τριχῇ	διαστατὸν	ἢ τίς διέστησεν; Οὐ γὰρ
[6, 1, 26]	κοινὸν ἐπὶ σώματος τὸ τριχῇ	διαστατόν,	μαθηματικὸν λέγουσιν· εἰ δὲ μετὰ
[6, 1, 26]	τῷ τῆς ὕλης τὸ τριχῇ	διαστατόν.	Μετασχοῦσα τοίνυν μεγέθους οὐκέτ´ ἂν
[6, 1, 26]	ἐν τῷ λόγῳ τοῦ τριχῇ	διαστατοῦ	ἡ ὕλη, οὐδ´ ἐν τῷ
[6, 1, 12]	καὶ λεκτέον ἴσως· ᾗ μὲν	διατιθεῖσι	τὴν ψυχήν, ποιότητες, ᾗ δὲ
[6, 1, 22]	τὸ δὲ πάσχειν ἐν τῷ	διατίθεσθαι	ἑτέρως ἢ πρότερον εἶχε, τῆς
[6, 1, 22]	τῷδε πάσχειν, ὅτι τάδε οὗτος	διατίθεται·	ὥστε κινδυνεύειν ἄμφω πρός τι
[6, 1, 20]	φήσομεν; Καὶ πῶς ἄλλο τι	διατίθησι	τὸν πάσχοντα ἀλλοιοῦσα καὶ ὁ
[6, 1, 25]	ἀλλ´ ἀρχὰς τῶν ὄντων ζητοῦσι·	διαφέρει	δὲ ἀρχὰς λέγειν καὶ αὐτά.
[6, 1, 14]	τὸ ὡδὶ εἴδη ἢ μέρη·	διαφέρει	δέ, ὅτι ἀφωρισμένως μᾶλλον. Εἰ
[6, 1, 11]	αἱ δὲ οὔ· οὐ γὰρ	διαφέρει	ὁπόθεν ἡ ποιότης· λέγω δὲ
[6, 1, 14]	σχέσεως ἀπεγεννήθη τι; Εἶτα τί〉	διαφέρει	τὸ ὧδε τοῦ Ἀθήνησιν; Ἀλλὰ
[6, 1, 21]	μετ´ ἐκεῖνο ἐγήγερται. Τί οὖν	διαφέρει	τοῦ πεπλῆχθαι ἢ ὠσθέντα κατενεχθῆναι;
[6, 1, 29]	ἡ σχέσις ἄλλη, τίς ἡ	διαφορά;	Ἢ δῆλον, ὅτι τό πως
[6, 1, 12]	ἐπὶ τῶν σωματικῶν τῷ ποιεῖν	διάφορα	ἢ τῷ ὠφελίμῳ καὶ βλαβερῷ·
[6, 1, 22]	μὲν ἐπ´ ἀμφοῖν, ἡ δὲ	διαφορὰ	ἡ διαιροῦσα τὸ ποιεῖν καὶ
[6, 1, 11]	δὲ φύσει, ἀλλ´ ἔξωθεν ἡ	διαφορά·	κατ´ αὐτὸ δὲ τὸ εἶδος
[6, 1, 1]	δὲ καὶ ἐν τοῖς γένεσι	διαφορά·	οἱ μὲν γὰρ τὰ γένη
[6, 1, 11]	καὶ διαθέσεις ἄλλο; Οὐ γὰρ	διαφορὰ	ποιότητος τὸ μόνιμον καὶ τὸ
[6, 1, 10]	τὸ ποιαῖς εἶναι. Αἱ δὲ	διαφοραὶ	αἱ πρὸς ἀλλήλας τὰς οὐσίας
[6, 1, 11]	διοίσει; Ἢ εἰ ποιοί, οὐδὲ	διαφοραὶ	ποιότητος αὗται, εἰ ὁ μὲν
[6, 1, 12]	ὠφελίμῳ καὶ βλαβερῷ· οἰκεῖαι γὰρ	διαφοραὶ	ποιότητος. Ἢ γὰρ δοκεῖ ἡ
[6, 1, 8]	ταὐτόν τι καὶ κοινὸν ἐν	διαφοραῖς,	ἀλλ´ ὅλως ὡς ἑτέραν φύσιν
[6, 1, 11]	λέγω δὲ ποιότητος παραλλαγαῖς καὶ	διαφοραῖς.	Ἔχοι δ´ ἂν ζήτησιν καί,
[6, 1, 10]	αὐτὴ κατὰ τὸ κοινὸν ταῖς	διαφοραῖς	τὰ εἴδη παρέχεται ἤ, εἰ
[6, 1, 12]	Ἐπιθυμητικοῦ, θυμοειδοῦς, λογιστικοῦ. Ἢ ταῖς	διαφοραῖς	τῶν ἐνεργειῶν, αἳ γίνονται κατ´
[6, 1, 25]	ἑνὸς ὄντος τοῦ ὑποκειμένου καὶ	διαφορὰν	οὐκ ἔχοντος, ἀλλ´ ἢ τῷ
[6, 1, 30]	ὕλην πως ἔχοντα πάντα. Ἀλλὰ	διαφορὰν	τῶν πως ἐχόντων φήσουσιν εἶναι
[6, 1, 30]	ἓν τό πως ἔχον πολλῆς	διαφορᾶς	ἐν αὐτοῖς οὔσης; Πῶς γὰρ
[6, 1, 9]	οἱ λόγοι καὶ ἀντικείμενοι καὶ	διαφορὰς	ἔχοντες τὰς εἰρημένας, τάχα οὐκ
[6, 1, 25]	ἐφαρμόττον ἀσωμάτοις καὶ σώμασι. Καὶ	διαφορὰς	οὐ καταλελοίπασιν, αἷς τὸ τὶ
[6, 1, 19]	κατ´ αὐτὸ τὸ τέμνεσθαι τὸ	διάφορον,	ἀλλὰ κατ´ ἄλλο τὸ ἐπιγιγνόμενον
[6, 1, 28]	γὰρ ὀρθῶς τὸ ἀντιτυπὲς αὐτῇ	διδόασι·	ποιότης γὰρ τοῦτο. Εἰ δὲ
[6, 1, 30]	ἦν ἂν ζητούντων εἴ τινα	διδόασιν	ὑπόστασιν ταῖς τοιαύταις σχέσεσι, πολλαχοῦ
[6, 1, 9]	σχέσεις· εἰ δὲ καὶ ἀσωμάτοις	δίδομεν	τὴν κυρίαν χώραν καὶ τοῖς
[6, 1, 12]	τὰς αἰσθήσεις, τὰς μὲν ὄψει	διδόντα,	τὰς δ´ ἀκοῇ ἢ γεύσει,
[6, 1, 30]	ταῖς τοιαύταις σχέσεσι, πολλαχοῦ οὐ	διδόντων.	Ἔτι δ´ ἐν γένει τῷ
[6, 1, 12]	ἢ κἂν μὴ εἴδη τις	διδῷ,	ἀλλὰ νοῦν λέγων εἰ ἕξιν
[6, 1, 22]	δύο κατηγορίαι ἑκάτερον· καὶ οὗτος	δίδωσι	τῷδε κίνησιν, οὗτος δὲ λαμβάνει,
[6, 1, 7]	διπλάσιον πρὸς ἥμισυ τὴν ὑπόστασιν	δίδωσιν	οὔτε τῷ διπήχει ἢ ὅλως
[6, 1, 12]	τὸ ποιὸν διαιρεῖν, τίνι ἂν	διέλοι;	Ἐπισκεπτέον οὖν, εἰ δεῖ τὰς
[6, 1, 26]	τὸ τριχῇ διαστατὸν ἢ τίς	διέστησεν;	Οὐ γὰρ ἐν τῷ λόγῳ
[6, 1, 25]	τὰ δ´ ἄλλα πάθη, καὶ	διῃροῦντο	ταῦτα. Τὸ δὲ καὶ λέγειν
[6, 1, 10]	αἱ πρὸς ἀλλήλας τὰς οὐσίας	διιστᾶσαι	ὁμωνύμως ποιότητες, ἐνέργειαι οὖσαι μᾶλλον
[6, 1, 13]	τὸ ἔσται, εἴδη ὄντα χρόνου,	δίκαιον	δήπου ἐν ᾧ ὁ χρόνος
[6, 1, 9]	καὶ ὅλως ταὐτὸν καὶ θάτερον·	διὸ	καὶ ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον τὸ
[6, 1, 11]	κατὰ δύναμιν τοῦ κατὰ ἐπιστήμην	διοίσει;	Ἢ εἰ ποιοί, οὐδὲ διαφοραὶ
[6, 1, 23]	ἡ ἕξις, ἀνακτέον· οὐ γὰρ	διοίσει	κατὰ τὸ ἐχόμενον. Εἰ μέντοι
[6, 1, 21]	καὶ πεῖσιν καλήν. Τίνι οὖν	διοριοῦμεν;	Ἆρα τῷ τὸ μὲν εἰς
[6, 1, 7]	τὴν ὑπόστασιν δίδωσιν οὔτε τῷ	διπήχει	ἢ ὅλως δυσίν, οὔτε τῷ
[6, 1, 4]	λέγεσθαι, ὅταν εἰς ἀριθμὸν ἀχθῇ	δίπηχυ	ἢ τρίπηχυ· ἐπεὶ καὶ τὸ
[6, 1, 9]	οὖν τῷδε μὲν προσῆλθε τὸ	διπλάσιον,	ἄλλῳ δὲ τὸ ἥμισυ, καὶ
[6, 1, 9]	τοῦ γὰρ διπλάσιον εἶναι τὸ	διπλάσιον	αὐτὸ αἴτιον, τῷ δὲ τὸ
[6, 1, 9]	εἰδῶν μεταλήψεις αἰτίας τοῦ γὰρ	διπλάσιον	εἶναι τὸ διπλάσιον αὐτὸ αἴτιον,
[6, 1, 7]	μηδὲ νοούντων ἔστιν οὕτως, ὥστε	διπλάσιον	εἶναι τόδε τοῦδε, καὶ ἔχει,
[6, 1, 7]	ἄμφω ἐξ αὐτῶν ἄλλο εἶναι	διπλάσιον	καὶ ἥμισυ, ἃ πρὸς ἄλληλα
[6, 1, 9]	ἀπ´ αὐτῶν, οἷον καὶ τὸ	διπλάσιον	καὶ ὁ διπλάσιος. Πῶς ἂν
[6, 1, 9]	ζῷον ἐκεῖ τιθείη. Καὶ τὸ	διπλάσιον	καὶ ὁ διπλάσιος ὥσπερ ἡ
[6, 1, 9]	αὐτό τι καὶ ἡ ἀπόφασις,	διπλάσιον	καὶ οὐ διπλάσιον, καὶ πρός
[6, 1, 9]	ἡ ἀπόφασις, διπλάσιον καὶ οὐ	διπλάσιον,	καὶ πρός τι καὶ οὐ
[6, 1, 6]	δεξιὸς καὶ ἀριστερὸς καὶ τὸ	διπλάσιον	καὶ τὸ ἥμισυ, ἢ ἐπὶ
[6, 1, 7]	ἓν εἶναι, ἔσχε τὸ μὲν	διπλάσιον	λέγεσθαί τε καὶ εἶναι, τὸ
[6, 1, 27]	πρὸς ἥμισυ, οὐκ οὐσία πρὸς	διπλάσιον·	ὂν δὲ πρὸς μὴ ὂν
[6, 1, 30]	εἶναι, ἵνα καὶ ἥμισυ καὶ	διπλάσιον.	Περὶ δὲ τῶν ὅσοι ἄλλως
[6, 1, 27]	ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους, οἷον	διπλάσιον	πρὸς ἥμισυ, οὐκ οὐσία πρὸς
[6, 1, 7]	πρός τι λέγεται. Οἷον τὸ	διπλάσιον	πρὸς ἥμισυ τὴν ὑπόστασιν δίδωσιν
[6, 1, 9]	καὶ τὸ διπλάσιον καὶ ὁ	διπλάσιος.	Πῶς ἂν οὖν ὑφ´ ἓν
[6, 1, 9]	Καὶ τὸ διπλάσιον καὶ ὁ	διπλάσιος	ὥσπερ ἡ λευκότης καὶ ὁ
[6, 1, 6]	οὐδαμοῦ τοῦτο. Τί δὴ ἐπὶ	διπλασίου	καὶ ἡμίσεος καὶ ὅλως ὑπερέχοντος
[6, 1, 7]	τὸ ἀλλήλοις εἶναι, τῷ μὲν	διπλασίῳ	παρὰ τοῦ ὑπερέχειν τὸ ἥμισυ,
[6, 1, 21]	θερμαίνεσθαι, οὐδὲν κωλύει πάσχειν λέγειν·	διττὸν	γὰρ εἶναι τὸ πάσχειν, τὸ
[6, 1, 21]	Καὶ πῶς οὐ τὸ θερμαίνεσθαι	διττόν;	Ἢ τὸ θερμαίνεσθαι, ὅταν εἰς
[6, 1, 19]	τὸ οὕτω λεγόμενον ποιεῖν. Καὶ	διττὸν	οὕτως εἶναι τὸ ποιεῖν, τὸ
[6, 1, 12]	ἄλλας κατηγορίας, {ἢ} εἰ τὸ	διττὸν	ὧδε κἀκεῖ, ἢ ὑφ´ ἓν
[6, 1, 17]	διαιρήσονται τὸ κινεῖσθαι ὡς ἓν	διχῇ	ἐν εἴδεσι τοῦ ποιεῖν καὶ
[6, 1, 10]	καθ´ ἕκαστον τῶν τεττάρων τοὐλάχιστον	διχῶς;	Ἢ πρῶτον μὲν οὐ κατὰ
[6, 1, 4]	συνεχὲς ποσὸν φήσουσιν εἶναι, τὸ	διωρισμένον	οὐκ ἂν εἴη ποσόν· εἰ
[6, 1, 4]	πρός τι λέγουσι, καθόσον ποσὰ	δοκεῖ	εἶναι. Σκεπτέον δὲ ἀκριβέστερον. Ἔσται
[6, 1, 12]	γὰρ διαφοραὶ ποιότητος. Ἢ γὰρ	δοκεῖ	ἡ ὠφέλεια καὶ τὸ βλάβος
[6, 1, 23]	ταῦτα; Ἄλλως γὰρ ἑκάτερον ἔχειν	δοκεῖ	καὶ ἴσως ὁμωνύμως· ἐπεὶ καὶ
[6, 1, 10]	ὃ δ´ ἂν τὸ αὐτὸ	δοκῇ	καὶ εἰς οὐσίαν συμβάλλεσθαι καὶ
[6, 1, 25]	ἄλλων προτάξαντες τὴν πρώτην αὐτοῖς	δοκοῦσαν	ἀρχὴν συντάττουσι τοῖς μετὰ τὴν
[6, 1, 10]	τὶ οὐδὲν ἧττον δηλοῦσαι, κἂν	δοκῶσι	τὴν ποιὰν οὐσίαν λέγειν. Αἱ
[6, 1, 21]	δέ, οἷον τὸ νοεῖν, τὸ	δοξάζειν;	Τὸ δὲ θερμανθῆναι παρ´ αὐτοῦ
[6, 1, 1]	μετ´ αὐτοὺς ἐξετασθεῖσαι αὗται αἱ	δόξαι	ἱκανῶς ἀφετέαι ἡμῖν. Ὅσα δ´
[6, 1, 30]	παρὰ τῶν ἀρχαίων πρὸς τὰς	δόξας	αὐτῶν εἰρημένα.
[6, 1, 4]	βοῦς δέκα, πρῶτον μὲν ἄτοπον	δόξει	εἶναι, εἰ ἐκεῖνοι οὐσίαι, μὴ
[6, 1, 21]	αὐτοῦ διανοηθέντος ἢ θυμωθέντος ἐκ	δόξης	μηδενὸς ἔξωθεν προσελθόντος. Ἢ τὸ
[6, 1, 19]	δέ, εἰ καί τινες ἐνέργειαι	δόξουσιν	ἀτελεῖς εἶναι μὴ προσλαβοῦσαι χρόνον,
[6, 1, 22]	δὲ λαμβάνει, ὥστε λῆψις καὶ	δόσις	καὶ πρός τι. Ἢ εἰ
[6, 1, 6]	καὶ αὖ πατρὸς υἱέος, δεσπότου	δούλου,	καὶ πάλιν ὁμοίου ἀνομοίου, ἴσου
[6, 1, 29]	εἰ τοῦτο, ἀσώματα εἶναι καὶ	δραστήρια·	ἡ γὰρ ὕλη πρὸς τὸ
[6, 1, 9]	Ἀλλ´ εἰ καὶ εἰς ἓν	δύναιτο	ἀνάγεσθαι τὰ εἰρημένα, ἀλλ´ εἰς
[6, 1, 17]	τῷ τὴν μὲν ἐνέργειαν τοῦ	δυνάμει	εἶναι ἐνεργητικοῦ, τὴν δὲ τοῦ
[6, 1, 26]	ἀτοπώτατον. Οὐδὲ γὰρ ἔστι τὸ	δυνάμει	εἰς ἐνέργειαν ἐλθεῖν ποτε τάξεως
[6, 1, 26]	τὸ ποιόν, οὐδ´ ἐκ τοῦ	δυνάμει	ἐνέργεια· ἐνυπῆρχε γὰρ ἂν τὸ
[6, 1, 26]	προτάττειν ἁπάντων τὴν ὕλην, ὃ	δυνάμει	ἐστίν, ἀλλὰ μὴ ἐνέργειαν πρὸ
[6, 1, 17]	εἶναι ἐνεργητικοῦ, τὴν δὲ τοῦ	δυνάμει	κινητικοῦ ἢ κινητοῦ, λεκτέον ὡς
[6, 1, 26]	ἔχοντος ἐν τοῖς οὖσι τοῦ	δυνάμει·	οὐ γὰρ δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ
[6, 1, 10]	ἃς ποιοί, ἃς δὴ λέγομεν	δυνάμεις	εἶναι, τὸ κοινὸν εἶεν ἂν
[6, 1, 10]	οὐσίαν. Ἀλλὰ πάλιν πῶς αἱ	δυνάμεις;	Ἢ καὶ ὁ φύσει πυκτικὸς
[6, 1, 10]	τὰς ἐπ´ αὐτὰς τὰς οὐσίας	δυνάμεις;	Οἷον ἡ πυκτικὴ δύναμις οὐ
[6, 1, 10]	περὶ σῶμα ὡσαύτως. Ἀλλὰ πῶς	δυνάμεις	πᾶσαι; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω
[6, 1, 11]	Εἰ μὲν γὰρ κατὰ τὰς	δυνάμεις	ποιότητες, οὐκ ἐφαρμόττει πάσαις τὸ
[6, 1, 11]	τὸ μόνιμον. Αἱ δὲ φυσικαὶ	δυνάμεις	πῶς ἕτερον εἶδος; Εἰ μὲν
[6, 1, 29]	λέγειν τἀληθῆ περὶ τῶν τοιούτων	δυναμένης.	~Ἐν δὲ τοῖς πως ἔχουσιν
[6, 1, 10]	ποιότης, ὥστε ἄλλως μὲν τὸ	δυνάμενον	ποιεῖν, ἄλλως δὲ τὸ πάσχον,
[6, 1, 10]	τὰς μὲν ἐν εἴδεσι καὶ	δυνάμεσι	ποιότητας, ταύτας δὲ στερήσεις; Ὥστε
[6, 1, 10]	ταῖς διαθέσεσι καὶ ταῖς φυσικαῖς	δυνάμεσιν,	ἀφ´ ἧς τὸ ἔχον δύναται
[6, 1, 12]	ποιητικόν· ἐπὶ δὲ τῶν ἀψύχων	δυνάμεων,	ἃς ποιότητας εἴπομεν, τί τὸ
[6, 1, 10]	αὑτὰς ἐνεργοῦσαι καὶ τῶν οἰκείων	δυνάμεων	ὅ εἰσιν. Ἀλλ´ ἆρα κατὰ
[6, 1, 8]	ἡ ὑπόστασις, τὰ δὲ μετὰ	δυνάμεως	καὶ ἔργου ἢ ἀεὶ πρὸς
[6, 1, 26]	ἐστίν, ἀλλὰ μὴ ἐνέργειαν πρὸ	δυνάμεως	τάττειν, παντάπασιν ἀτοπώτατον. Οὐδὲ γὰρ
[6, 1, 29]	ἔχοι, ἀγνοίᾳ δὲ αὐτοῦ καὶ	δυνάμεως	τῆς λέγειν τἀληθῆ περὶ τῶν
[6, 1, 11]	οὐκ ἐφαρμόττει πάσαις τὸ τῆς	δυνάμεως,	ὡς εἴρηται· εἰ δὲ τῷ
[6, 1, 10]	οἷον ἐπιστήμην μὲν εἶδος καὶ	δύναμιν,	ἀνεπιστημοσύνην δὲ στέρησιν καὶ ἀδυναμίαν.
[6, 1, 10]	τρίγωνον; Ἢ ὅλως οὐδὲ πρὸς	δύναμιν	δεῖ βλέπειν, ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς
[6, 1, 10]	Εἰ μὲν γὰρ τὸ κοινὸν	δύναμιν	ἐροῦμεν, ἣ ἐφαρμόττει καὶ ταῖς
[6, 1, 10]	δύναται. Καὶ τὸ κάλλος δὲ	δύναμιν	ἔχει τινός. Ἆρ´ οὖν καὶ
[6, 1, 12]	ἐνταῦθα ὁ ποιητικός, εἰ κατὰ	δύναμιν	λέγεται, ἡ δὲ δύναμις ποιότης.
[6, 1, 10]	καὶ τὸ ὂν ᾗ ὂν	δύναμιν	οὐδεμίαν ἕξει, ἀλλ´ ὅταν αὐτῷ
[6, 1, 11]	Ἔπειτα διὰ τί ὁ κατὰ	δύναμιν	τοῦ κατὰ ἐπιστήμην διοίσει; Ἢ
[6, 1, 10]	εἰ τοῦτο, οὐκέτι κοινὸν ἡ	δύναμις,	ἀλλὰ ἄλλο τι δεῖ τὸ
[6, 1, 10]	μορφὴ ἡ περὶ ἕκαστον πῶς	δύναμις;	Εἶτα καὶ τὸ ὂν ᾗ
[6, 1, 11]	ἐπεὶ καὶ ἐν ταῖς ἕξεσι	δύναμις.	Ἔπειτα διὰ τί ὁ κατὰ
[6, 1, 27]	ὄν πρὸς ὄν. Εἰ γὰρ	δύναμίς	ἐστιν, ὃ μέλλει ἔσεσθαι, ἐκεῖνο
[6, 1, 12]	Εἰ δὲ κατ´ οὐσίαν ἡ	δύναμις	ἤ τις δύναμις, οὐδ´ οὕτω
[6, 1, 10]	ἔκπτωσις τοῦ σκοποῦ οὖσα πῶς	δύναμις;	Ἢ τὸ αὑτῆς ἑκάστη πράττει
[6, 1, 10]	οὐσίας δυνάμεις; Οἷον ἡ πυκτικὴ	δύναμις	οὐ τοῦ ἀνθρώπου ᾗ ἄνθρωπος,
[6, 1, 12]	οὐσίαν ἡ δύναμις ἤ τις	δύναμις,	οὐδ´ οὕτω πρός τι οὐδὲ
[6, 1, 12]	κατὰ δύναμιν λέγεται, ἡ δὲ	δύναμις	ποιότης. Εἰ δὲ κατ´ οὐσίαν
[6, 1, 11]	πυκτικὸν ποιὸν λέγομεν, οὐδὲν ἡ	δύναμις	προστεθεῖσα ποιεῖ, ἐπεὶ καὶ ἐν
[6, 1, 10]	ὥστε εἴη ἂν ἡ ποιότης	δύναμις	προστιθεῖσα ταῖς οὐσίαις μεθ´ αὑτὰς
[6, 1, 10]	δυνάμεσιν, ἀφ´ ἧς τὸ ἔχον	δύναται	ἃ δύναται, οὐκέτι αἱ ἀδυναμίαι
[6, 1, 27]	ἄλλου ἔξωθεν, αὐτὸ δὲ πάντα	δύναται	γίγνεσθαι σχηματιζόμενον, ὥσπερ ὁ τῇ
[6, 1, 10]	ἀδυναμία καὶ ἡ νόσος, καὶ	δύναται	δὲ καὶ ποιεῖ πολλά, ἀλλὰ
[6, 1, 29]	ὄν, τὸ δὲ οὐκ ὂν	δύναται	εἶναι. Ἀλλὰ τί τοῦτο τὸ
[6, 1, 12]	τὸ τοιόνδε ποιόν, ᾗ δὲ	δύναται	εἰς ἄλλο ποιητικὸν λεγόμενον πρός
[6, 1, 10]	ἂν ἐποίησέ τι, ὃ μὴ	δύναται.	Καὶ τὸ κάλλος δὲ δύναμιν
[6, 1, 10]	ἧς τὸ ἔχον δύναται ἃ	δύναται,	οὐκέτι αἱ ἀδυναμίαι ἁρμόσουσιν. Ἔπειτα
[6, 1, 29]	τιθεῖσα ὃ μὴ ἔστι μηδὲ	δύναται,	τίνι ταύτην δεῖ ἀνατιθέναι τὴν
[6, 1, 26]	δὴ λογίσασθαι ὡς οὐκ ἔστι	δυνατὸν	προτάττειν ἁπάντων ὄγκον, ἀλλὰ τὸ
[6, 1, 20]	φήσομεν περὶ αὐτόν; Καὶ πῶς	δύο;	Ἀλλὰ μία. Καὶ πῶς ἡ
[6, 1, 5]	ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν ἀέρα,	δύο	ἂν εἴη καὶ οὐ μία
[6, 1, 30]	δεῖ γὰρ πρότερον ἓν καὶ	δύο	εἶναι, ἵνα καὶ ἥμισυ καὶ
[6, 1, 4]	δύο κατηγορίαι, καὶ ἐπιφάνεια τοσήδε	δύο,	καὶ ἡ ποσότης μὲν αὐτῆς
[6, 1, 19]	κἂν ἐκ μιᾶς ἐνεργείας τὰ	δύο;	{καὶ ὁ μὲν ποιεῖ, ὁ
[6, 1, 4]	μετρεῖ· ἓν γὰρ λέγει καὶ	δύο,	κἂν ὁποιαοῦν καὶ ἐναντία ᾖ·
[6, 1, 22]	κινεῖ καὶ οὗτος κινεῖται, καὶ	δύο	κατηγορίαι ἑκάτερον· καὶ οὗτος δίδωσι
[6, 1, 4]	αὐτοῖς ἀριθμόν· βόες γὰρ τρεῖς	δύο	κατηγορίαι ἤδη. Οὕτως οὖν καὶ
[6, 1, 4]	Οὕτως οὖν καὶ γραμμὴ τοσήδε	δύο	κατηγορίαι, καὶ ἐπιφάνεια τοσήδε δύο,
[6, 1, 24]	τόπου, τί δεῖ εἰς ἓν	δύο	κατηγορίας συνάπτειν; Ἔπειτα, εἰ μὲν
[6, 1, 20]	Ἆρ´ οὖν, ὅτι ἀντικινεῖται, καὶ	δύο	κινήσεις φήσομεν περὶ αὐτόν; Καὶ
[6, 1, 19]	τὸ ποιεῖν ἐν ἄλλῳ πεποίηκε	δύο	νομίζειν εἶναι, τὸ μὲν ποιεῖν,
[6, 1, 13]	παρεληλυθὸς καὶ ἕτερον ὁ χρόνος·	δύο	οὖν κατηγορίαι καὶ οὐχ ἁπλοῦν.
[6, 1, 7]	τοῦδε, ὁ δ´ ὕστερος» χρόνους	δύο	παραβάλλοντες ἕτερον παρὰ τὰ ὑποκείμενα
[6, 1, 7]	τὴν σχέσιν αὐτῶν πρὸς τῷ	δύο,	τὸ δὲ ἓν εἶναι, ἔσχε
[6, 1, 6]	τε πρότερον καὶ ὕστερον χρόνοι	δύο·	τὸ δὲ πρότερον καὶ ὕστερον
[6, 1, 7]	οὔτε τῷ διπήχει ἢ ὅλως	δυσίν,	οὔτε τῷ πηχυαίῳ ἢ ὅλως