Ennéade, livre, chap.
[6, 1, 6]	παραβαλλόντων τὰ ἐφ´ ἑαυτῶν ὄντα	ἅ	ἐστι καὶ λεγόντων τοῦτο καὶ
[6, 1, 10]	ἀφ´ ἧς τὸ ἔχον δύναται	ἃ	δύναται, οὐκέτι αἱ ἀδυναμίαι ἁρμόσουσιν.
[6, 1, 9]	τὰ δὲ τοῖς ἀντικειμένοις εἶναι	ἃ	λέγεται· ἅμα οὖν τῷδε μὲν
[6, 1, 7]	ἄλλο εἶναι διπλάσιον καὶ ἥμισυ,	ἃ	πρὸς ἄλληλα ἐγεννήθη, καὶ τὸ
[6, 1, 14]	τί οὐ καὶ τὸ ἐν	ἀγγείῳ	ἄλλην κατηγορίαν ποιήσει, καὶ τὸ
[6, 1, 29]	εἰ καὶ {μόνον} ψυχὴν ἔχοι,	ἀγνοίᾳ	δὲ αὐτοῦ καὶ δυνάμεως τῆς
[6, 1, 21]	ἀλλοίωσιν τὴν μὴ εἰς οὐσίαν	ἄγουσαν,	ἥτις ἐξίστησι πρὸς τὸ χεῖρον
[6, 1, 25]	πρότερα τοῖς ὕστερον εἰς ἓν	ἄγουσιν,	οὐχ οἷόν τε ὂν ἐν
[6, 1, 7]	ἀπελθόντος υἱός ἐστι, καὶ ἀδελφοῦ	ἀδελφός·	ἐπεὶ καὶ τὸ ὅμοιος οὗτος
[6, 1, 7]	πατρὸς ἀπελθόντος υἱός ἐστι, καὶ	ἀδελφοῦ	ἀδελφός· ἐπεὶ καὶ τὸ ὅμοιος
[6, 1, 10]	Ἢ μορφή τις καὶ ἡ	ἀδυναμία	καὶ ἡ νόσος, καὶ δύναται
[6, 1, 10]	καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ	ἀδυναμία	ὅλως; Ἢ ὅτι καὶ κατὰ
[6, 1, 10]	δύναται ἃ δύναται, οὐκέτι αἱ	ἀδυναμίαι	ἁρμόσουσιν. Ἔπειτα τὸ σχῆμα καὶ
[6, 1, 10]	δύναμιν, ἀνεπιστημοσύνην δὲ στέρησιν καὶ	ἀδυναμίαν.	Ἢ μορφή τις καὶ ἡ
[6, 1, 10]	καὶ λόγον, πῶς τὰ κατὰ	ἀδυναμίαν	καὶ αἴσχη; Ἢ λόγους ἀτελεῖς
[6, 1, 9]	εἰρημένα, ἀλλ´ εἰς γένος ἓν	ἀδύνατον	τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν κατηγορίαν
[6, 1, 2]	τε τῆς αἰσθητῆς κοινὸν εἶναι	ἀδύνατον	τὸ τῆς οὐσίας, εἴρηται. Καὶ
[6, 1, 10]	πως ἔχει τοῦτο, καὶ ὁ	ἀδύνατος	πρός τι. Καὶ ὅλως χαρακτήρ
[6, 1, 28]	οἷς οὖσιν ὑπάρχειν καὶ τὸ	ἀεὶ	μένειν. Οὐδὲ γάρ, εἰ σκιὰ
[6, 1, 28]	μένειν. Οὐδὲ γάρ, εἰ σκιὰ	ἀεὶ	μένοι παρακολουθοῦσα ἀλλοιουμένῳ ἄλλῳ, μᾶλλόν
[6, 1, 16]	καὶ ἡ ἀλογία ἡ λέγουσα	ἀεὶ	οἷόν τε εἶναι λαμβάνειν ἡστινοσοῦν
[6, 1, 8]	μετὰ δυνάμεως καὶ ἔργου ἢ	ἀεὶ	πρὸς τὴν σχέσιν καὶ εἶχε
[6, 1, 5]	φωνή, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸν	ἀέρα,	δύο ἂν εἴη καὶ οὐ
[6, 1, 5]	ῥῆμα. Ὕλη δ´ αὐτοῦ ὁ	ἀήρ,	ὥσπερ καὶ τούτων· καὶ γὰρ
[6, 1, 14]	τὸ παρὰ τὸ μέσον, οἷον	Ἀθῆναι	καὶ Λύκιον δὴ καὶ τὰ
[6, 1, 14]	Ἀθήνησι τοῦτό ἐστι τὸ ἐν	Ἀθήναις	ἐστί» πρὸς τῷ τόπῳ καὶ
[6, 1, 14]	τὸ Ἀθήνησιν. Εἶτα, εἰ τὸ	Ἀθήνησι	τοῦτό ἐστι τὸ ἐν Ἀθήναις
[6, 1, 14]	τί〉 διαφέρει τὸ ὧδε τοῦ	Ἀθήνησιν;	Ἀλλὰ τὸ ὧδε τὸ δεικτικὸν
[6, 1, 14]	Ἀθήνησιν· ὥστε τοῦ τόπου τὸ	Ἀθήνησιν.	Εἶτα, εἰ τὸ Ἀθήνησι τοῦτό
[6, 1, 14]	φήσουσι σημαίνειν· ὥστε καὶ τὸ	Ἀθήνησιν·	ὥστε τοῦ τόπου τὸ Ἀθήνησιν.
[6, 1, 16]	ἐν τῷ λέγεσθαι ὥσπερ οὐκαὶ	ἀθρόας	γιγνομένης μεταβολῆς Εἰ οὖν μεταβολή,
[6, 1, 18]	μὲν ἐνεργείας λέγοντες εἶναι τὰς	ἀθρόας,	τὰς δὲ κινήσεις, οἷον τὸ
[6, 1, 10]	ἔχον δύναται ἃ δύναται, οὐκέτι	αἱ	ἀδυναμίαι ἁρμόσουσιν. Ἔπειτα τὸ σχῆμα
[6, 1, 19]	καὶ αἱ εἰς ἄλλα κινήσεις	αἱ	αὐταὶ ταῖς ἐξ ἄλλων· ἡ
[6, 1, 3]	εἶναι. Ἢ ἐκεῖνα μὲν πάθη,	αἱ	δ´ οὐσίαι ἐφεξῆς ἄλλως. Ἀλλὰ
[6, 1, 10]	μεθ´ αὑτὰς τὸ ποιαῖς εἶναι.	Αἱ	δὲ διαφοραὶ αἱ πρὸς ἀλλήλας
[6, 1, 10]	ὅταν αὐτῷ προσέλθῃ τὸ ποιόν.	Αἱ	δὲ ἐνέργειαι τῶν οὐσιῶν, ὅσαι
[6, 1, 11]	πάθους αἵδε, αἱ μὲν οὕτως,	αἱ	δὲ μὴ τῶν αὐτῶν, πῶς
[6, 1, 11]	εἰ αἱ μὲν ἐκ πάθους,	αἱ	δὲ οὔ· οὐ γὰρ διαφέρει
[6, 1, 10]	δοκῶσι τὴν ποιὰν οὐσίαν λέγειν.	Αἱ	δὲ ποιότητες αἱ κυρίως, καθ´
[6, 1, 2]	ἂν εἴποιεν τὴν ὕλην μᾶλλον.	Αἱ	δὲ πρῶται λεγόμεναι οὐσίαι πρὸς
[6, 1, 11]	εἰ αἱ μὲν τῷ γεγονέναι,	αἱ	δὲ τῷ ποιεῖν, ὁμωνύμως ἂν
[6, 1, 11]	ἤδη ποιότητες, προσθήκη τὸ μόνιμον.	Αἱ	δὲ φυσικαὶ δυνάμεις πῶς ἕτερον
[6, 1, 2]	ὁπότε παρὰ τῶν προτέρων ἔχουσιν	αἱ	δεύτεραι τὸ οὐσίαι λέγεσθαι; Ὅλως
[6, 1, 1]	τοῖς μετ´ αὐτοὺς ἐξετασθεῖσαι αὗται	αἱ	δόξαι ἱκανῶς ἀφετέαι ἡμῖν. Ὅσα
[6, 1, 10]	τὴν οὐσίαν. Ἀλλὰ πάλιν πῶς	αἱ	δυνάμεις; Ἢ καὶ ὁ φύσει
[6, 1, 19]	ἐξ ἄλλων πείσεις. Καίτοι καὶ	αἱ	εἰς ἄλλα κινήσεις αἱ αὐταὶ
[6, 1, 12]	εἰ αἱ τῇδε ποιότητες καὶ	αἱ	ἐκεῖ ὑφ´ ἕν· τοῦτο δὲ
[6, 1, 14]	γένει; Καὶ οὕτως ἡμῖν πλείους	αἱ	κατηγορίαι ἔσονται. ~Ἐν δὲ τῷ
[6, 1, 10]	οὐσίαν λέγειν. Αἱ δὲ ποιότητες	αἱ	κυρίως, καθ´ ἃς ποιοί, ἃς
[6, 1, 3]	μὲν δὴ οὕτως ἔστωσαν πᾶσαι	αἱ	λεγόμεναι οὐσίαι ἔχουσαί τι παρὰ
[6, 1, 11]	τῆς πυκτικῆς πῶς; Καὶ εἰ	αἱ	μὲν ἐκ πάθους, αἱ δὲ
[6, 1, 11]	καί, εἰ ἐκ πάθους αἵδε,	αἱ	μὲν οὕτως, αἱ δὲ μὴ
[6, 1, 11]	εἴδει τῷ αὐτῷ· καὶ εἰ	αἱ	μὲν τῷ γεγονέναι, αἱ δὲ
[6, 1, 10]	εἴδη παρέχεται ἤ, εἰ πολλαχῶς	αἱ	ποιότητες, οὐχ ἓν ἂν εἴη
[6, 1, 10]	ποιαῖς εἶναι. Αἱ δὲ διαφοραὶ	αἱ	πρὸς ἀλλήλας τὰς οὐσίας διιστᾶσαι
[6, 1, 12]	δὲ καὶ ἐνταῦθα καὶ εἰ	αἱ	τῇδε ποιότητες καὶ αἱ ἐκεῖ
[6, 1, 12]	Ἢ ταῖς διαφοραῖς τῶν ἐνεργειῶν,	αἳ	γίνονται κατ´ αὐτάς, ὅτι γεννητικαὶ
[6, 1, 11]	ζήτησιν καί, εἰ ἐκ πάθους	αἵδε,	αἱ μὲν οὕτως, αἱ δὲ
[6, 1, 25]	σώμασι. Καὶ διαφορὰς οὐ καταλελοίπασιν,	αἷς	τὸ τὶ διαιρήσουσι. Καὶ τὸ
[6, 1, 19]	τὸ ἀκοῦσαι οὐδ´ ὅλως τὸ	αἰσθάνεσθαι,	ἀλλὰ τὸ λυπηθῆναί ἐστι γενέσθαι
[6, 1, 18]	αἰσθητόν, διὰ τί αὐτὸ τὸ	αἰσθάνεσθαι	οὐκέτι πρὸς τὸ αἰσθητόν; Καὶ
[6, 1, 28]	πιστουμένους ἕκαστα τὸ μὴ τῇ	αἰσθήσει	ἁλωτὸν τίθεσθαι ὄν. Οὐδὲ γὰρ
[6, 1, 28]	Πάντων τε θαυμαστότατον τὸ τῇ	αἰσθήσει	πιστουμένους ἕκαστα τὸ μὴ τῇ
[6, 1, 12]	δὲ σώματος μερίζειν κατὰ τὰς	αἰσθήσεις,	τὰς μὲν ὄψει διδόντα, τὰς
[6, 1, 18]	τὴν νόησιν. Καὶ γὰρ τὴν	αἴσθησιν	πρὸς τὸ αἰσθητόν· ἀλλ´ εἰ
[6, 1, 18]	αἰσθητόν· ἀλλ´ εἰ κἀκεῖ τὴν	αἴσθησιν	πρὸς τὸ αἰσθητόν, διὰ τί
[6, 1, 28]	ὕστατον πρῶτον. Αἴτιον δὲ ἡ	αἴσθησις	αὐτοῖς ἡγεμὼν γενομένη καὶ πιστὴ
[6, 1, 18]	πρὸς τὸ αἰσθητόν; Καὶ ἡ	αἴσθησις	δέ, εἰ πρὸς ἕτερον, σχέσιν
[6, 1, 9]	ἔχειν, οἷον εἴδους αὐτοῖς ὄντος.	Αἴσθησις	δὲ εἶδός τι ἐξ ἀμφοῖν,
[6, 1, 6]	καὶ μετρουμένου; Καὶ ἐπιστήμη καὶ	αἴσθησις,	ἡ μὲν πρὸς ἐπιστητόν, ἡ
[6, 1, 6]	τοῦ ἐπιστητοῦ εἶδος} καὶ ἡ	αἴσθησις	πρὸς αἰσθητὸν ὡσαύτως, τό τε
[6, 1, 2]	τῆς νοητῆς καὶ πρὸ τῆς	αἰσθητῆς,	ἄλλο τι ὂν κατηγορούμενον κατ´
[6, 1, 2]	τῆς νοητῆς ἐπί τε τῆς	αἰσθητῆς	κοινὸν εἶναι ἀδύνατον τὸ τῆς
[6, 1, 1]	δέκα, ἢ ἐν μὲν τοῖς	αἰσθητοῖς	ἅπαντα, ἐν δὲ τοῖς νοητοῖς
[6, 1, 1]	τοῖς νοητοῖς ἔν τε τοῖς	αἰσθητοῖς	τὰ δέκα, ἢ ἐν μὲν
[6, 1, 18]	γὰρ τὴν αἴσθησιν πρὸς τὸ	αἰσθητόν·	ἀλλ´ εἰ κἀκεῖ τὴν αἴσθησιν
[6, 1, 18]	κἀκεῖ τὴν αἴσθησιν πρὸς τὸ	αἰσθητόν,	διὰ τί αὐτὸ τὸ αἰσθάνεσθαι
[6, 1, 6]	πρὸς ἐπιστητόν, ἡ δὲ πρὸς	αἰσθητόν.	Ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη ἔχοι
[6, 1, 18]	τὸ αἰσθάνεσθαι οὐκέτι πρὸς τὸ	αἰσθητόν;	Καὶ ἡ αἴσθησις δέ, εἰ
[6, 1, 28]	ἐστιν ἢ ἐκεῖνο. Τό τε	αἰσθητὸν	μετ´ ἐκείνου καὶ ἄλλων πολλῶν
[6, 1, 6]	εἶδος} καὶ ἡ αἴσθησις πρὸς	αἰσθητὸν	ὡσαύτως, τό τε ποιητικὸν πρὸς
[6, 1, 10]	πῶς τὰ κατὰ ἀδυναμίαν καὶ	αἴσχη;	Ἢ λόγους ἀτελεῖς λεκτέον, οἷον
[6, 1, 10]	περί τε ψυχὴν κάλλη καὶ	αἴσχη	καὶ περὶ σῶμα ὡσαύτως. Ἀλλὰ
[6, 1, 9]	ὁ μὲν αἰσχρός, ὁ δὲ	αἰσχίων	εἴδους τοῦ αὐτοῦ μετουσίᾳ; Ἤ,
[6, 1, 10]	γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα,	αἶσχος	δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια
[6, 1, 9]	μετουσίᾳ; Ἤ, εἰ μὲν παντάπασιν	αἰσχροί,	ἴσοι εἴδους ἀπουσίᾳ· εἰ δ´
[6, 1, 11]	τὸ τοῦ ὑποκειμένου εἶδος ἢ	αἰσχρόν,	λόγον ἂν ἔχοι. Τὸ δὲ
[6, 1, 9]	Τί οὖν, εἰ ὁ μὲν	αἰσχρός,	ὁ δὲ αἰσχίων εἴδους τοῦ
[6, 1, 9]	εἴδους οὐ κρατοῦντος ὁ ἧττον	αἰσχρός,	ὁ δὲ μᾶλλον ἔτι μᾶλλον
[6, 1, 10]	ἀτελεῖς λεκτέον, οἷον ἐν τῷ	αἰσχρῷ.	Καὶ ἐν τῇ νόσῳ πῶς
[6, 1, 9]	τὰς σχέσεις καὶ εἰδῶν μεταλήψεις	αἰτίας	τοῦ γὰρ διπλάσιον εἶναι τὸ
[6, 1, 28]	προτάττουσι καὶ τὸ ὕστατον πρῶτον.	Αἴτιον	δὲ ἡ αἴσθησις αὐτοῖς ἡγεμὼν
[6, 1, 9]	διπλάσιον εἶναι τὸ διπλάσιον αὐτὸ	αἴτιον,	τῷ δὲ τὸ ἥμισυ. Καὶ
[6, 1, 27]	αὐτὴ οὐσία· ὥστε συμβαίνει αὐτοῖς	αἰτιωμένοις	τοὺς ἐκ μὴ οὐσιῶν οὐσίας
[6, 1, 14]	ποῦ, ἐν Λυκίῳ καὶ ἐν	Ἀκαδημίᾳ.	Ἡ μὲν οὖν Ἀκαδημία καὶ
[6, 1, 30]	καὶ τὸ ἐν Λυκίῳ καὶ	Ἀκαδημίᾳ;	Καὶ ὅλως πῶς δὲ ὁ
[6, 1, 14]	ἐν Ἀκαδημίᾳ. Ἡ μὲν οὖν	Ἀκαδημία	καὶ τὸ Λύκιον πάντως τόποι
[6, 1, 12]	μὲν ὄψει διδόντα, τὰς δ´	ἀκοῇ	ἢ γεύσει, ἄλλας ὀσφρήσει ἢ
[6, 1, 21]	τις καὶ ἄρχοι εἰς ἄλλον	ἀκολάστως;	Ἢ οὐδὲν κωλύει ἐνέργειαν εἶναι
[6, 1, 19]	τοῦ εἰς ὅν, οἷον τὸ	ἀκοῦσαι;	Ἢ οὐ πάθος τὸ ἀκοῦσαι
[6, 1, 19]	ἀκοῦσαι; Ἢ οὐ πάθος τὸ	ἀκοῦσαι	οὐδ´ ὅλως τὸ αἰσθάνεσθαι, ἀλλὰ
[6, 1, 4]	ποσὰ δοκεῖ εἶναι. Σκεπτέον δὲ	ἀκριβέστερον.	Ἔσται τοίνυν οὐχ ἕν τι
[6, 1, 19]	ἐνέργειαν τοῦ γράφοντος οἷον τὸ	ἀλγεῖν·	εἰ δέ τις λέγοι γεγράφθαι,
[6, 1, 19]	τὸ ἐπιγιγνόμενον κίνημα, οἷον τὸ	ἀλγεῖν·	καὶ γὰρ τὸ πάσχειν ἐν
[6, 1, 19]	τὸ ἐπ´ αὐτῷ γιγνόμενον ἢ	ἄλγημα	ἤ τι ἄλλο, οἷον μαραίνεσθαι.
[6, 1, 19]	τὸ πάσχειν ἐπινοεῖ, ὃ ἐπιγίγνεται,	ἄλγημα	συλλογιζόμενος, οὐ τὸ βαδίζειν· ἢ
[6, 1, 19]	Τί οὖν, εἰ μή τι	ἀλγοῖ;	Τί ἄλλο ἢ ἡ ἐνέργεια
[6, 1, 7]	κενὸν ἡ σχέσις· εἰ δ´	ἀληθεύομεν	λέγοντες πρότερος ὅδε τοῦδε, ὁ
[6, 1, 28]	πρότερον, τίνα δεῖ προσεῖναι τῷ	ἀληθῶς	ὄντι, οἷς οὖσιν ὑπάρχειν καὶ
[6, 1, 22]	φάρμακον» Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἅλις.	~Περὶ δὲ τοῦ ἔχειν, εἰ
[6, 1, 8]	σχέσις, συνώνυμος, εἰ δὲ μή,	ἀλλ´	ἄλλη ἄλλων, ὁμώνυμος· οὐ γὰρ
[6, 1, 7]	αὐτῶν πρότερον, τὸ δὲ ὕστερον,	ἀλλ´	ἅμα ὑφίσταται. Εἰ δὲ καὶ
[6, 1, 21]	τοῦ πεπλῆχθαι ἢ ὠσθέντα κατενεχθῆναι;	Ἀλλ´	ἆρα διαιρετέον τὰς ὀρέξεις λέγοντα
[6, 1, 10]	τῶν οἰκείων δυνάμεων ὅ εἰσιν.	Ἀλλ´	ἆρα κατὰ τὰς ἐπ´ αὐτὰς
[6, 1, 3]	τῶν ἐναντίων ἐπὶ πάντων ἁρμόσει.	~Ἀλλ´	ἆρα μίαν τινὰ κατηγορίαν λεκτέον
[6, 1, 21]	ἐνέργειαν παραδεξάμενος αὐτοῦ ἐποιήσατο διαδεξάμενος.	Ἀλλ´	ἆρα ὅπου μὴ ἐνέργεια, πεῖσις
[6, 1, 10]	νόσος ἡ ἐν ἕξει λόγος;	Ἀλλ´	ἆρα τὰς μὲν ἐν εἴδεσι
[6, 1, 11]	τὸ μόνιμον καὶ τὸ μή,	ἀλλ´	ἀρκεῖ ἡ διάθεσις ὁπωσοῦν ἔχουσα
[6, 1, 25]	ἀριθμοῦντες οὐ τὰ ὄντα ἐξαριθμοῦνται,	ἀλλ´	ἀρχὰς τῶν ὄντων ζητοῦσι· διαφέρει
[6, 1, 20]	ἂν εἴη μία γε οὖσα;	Ἀλλ´	αὕτη μὲν οὐ πάθησις, ὁ
[6, 1, 27]	ποιῶν, οὐκέτ´ ἂν ὑποκείμενον εἴη,	ἀλλ´	αὐτὸ τὰ πάντα. Ὡς γὰρ
[6, 1, 11]	μορφάς, τὰς δὲ ἕξεις τελείας.	Ἀλλ´	εἰ ἀτελεῖς, οὔπω ποιότητες· εἰ
[6, 1, 4]	κανόνες καὶ τὰ μέτρα μετροῦσιν.	Ἀλλ´	εἰ ἐφ´ ἑαυτῶν ὄντες λαμβάνονται
[6, 1, 9]	πάντα ἀνάγεται καὶ κατηγορίαν μίαν.	Ἀλλ´	εἰ καὶ εἰς ἓν δύναιτο
[6, 1, 18]	τὴν αἴσθησιν πρὸς τὸ αἰσθητόν·	ἀλλ´	εἰ κἀκεῖ τὴν αἴσθησιν πρὸς
[6, 1, 10]	ἄλλῳ, εἴδωλον αὐτοῦ καὶ ὅμοιον.	Ἀλλ´	εἰ κατὰ τὴν μόρφωσιν καὶ
[6, 1, 4]	μόνον τοὺς ἀριθμοὺς φήσομεν ποσόν;	Ἀλλ´	εἰ μὲν τοὺς καθ´ αὑτοὺς
[6, 1, 18]	τὸ νοεῖν καὶ τὸ βαδίζειν.	Ἀλλ´	εἰ μὴ ἐν τῷ ποιεῖν
[6, 1, 12]	ἄλλῳ εἴδει παρὰ τὰ τέτταρα.	~Ἀλλ´	εἰ μὴ οὕτω τις ἀξιώσειε
[6, 1, 11]	ἡ ἀνθρωπότης ἐμόρφωσεν; Ἢ οὐσίωσεν.	~Ἀλλ´	εἰ ταῦτα οὕτως, διὰ τί
[6, 1, 21]	πεῖσιν καὶ τὸ πάσχειν ἔχειν;	Ἀλλ´	εἰ τὸ θερμαίνεσθαι θερμότητά ἐστιν
[6, 1, 20]	ἐν τῷ ποιῷ τὴν πεῖσιν;	Ἀλλ´	εἰ τὸ μὲν καλὸν ποιοῖ,
[6, 1, 20]	οὐ πάσχειν κατὰ τὸν ποιοῦντα;	Ἀλλ´	εἰ τὸ μὲν λευκαίνει ὁ
[6, 1, 10]	τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν ἀσθένειαν.	Ἀλλ´	εἰ τοῦτο, οὐκέτι κοινὸν ἡ
[6, 1, 1]	ἐκεῖ οὐσία ἥ τε ἐνταῦθα·	ἀλλ´	εἰ τοῦτο, πλείω τὰ γένη.
[6, 1, 13]	ἦν, ὃ ἦν εἶδος χρόνου;	Ἀλλ´	εἰ τῷ ἀόριστον μὲν εἶναι
[6, 1, 16]	μήτε αὐτῆς ἀρχὴν τῆς κινήσεως,	ἀλλ´	εἶναι αὐτὴν διαιρεῖν ἐπὶ τὸ
[6, 1, 9]	ἓν δύναιτο ἀνάγεσθαι τὰ εἰρημένα,	ἀλλ´	εἰς γένος ἓν ἀδύνατον τὰ
[6, 1, 9]	οὐκ ἂν ἓν γένος εἴη,	ἀλλ´	εἰς ὁμοιότητά τινα πάντα ἀνάγεται
[6, 1, 17]	κίνησιν γένους δεῖσθαι καθ´ αὑτά,	ἀλλ´	εἰς τὸ πρός τι ἀνάγειν
[6, 1, 22]	ἴχνη εἰργάσατο, οὐ λέγομεν πεποιηκέναι;	Ἀλλ´	ἐκ τοῦ εἶναι αὐτὸν ἄλλο
[6, 1, 11]	μελετήσας ἔχοι, ὁ δὲ φύσει,	ἀλλ´	ἔξωθεν ἡ διαφορά· κατ´ αὐτὸ
[6, 1, 8]	ἄμφω, τὴν δὲ οὐ ποιοῦσαν,	ἀλλ´	ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ ποιοῦν ἄλλο;
[6, 1, 12]	τῇ συντυχίᾳ τῇ πρὸς ἄλλο.	Ἀλλ´	ἐρεῖ τις τὸ μεῖζον καὶ
[6, 1, 19]	καὶ ἡ ἐν τῷ τεμνομένῳ,	ἀλλ´	ἔστι τὸ τέμνειν τὸ ἐκ
[6, 1, 20]	ὃ μὴ ἀντίθετον τῷ ποιῆσαι.	~Ἀλλ´	ἔστω μὴ ἀντίθετον· ὅμως δὲ
[6, 1, 21]	ἀνδριάς, ὃς οὐκ αὐτὸς ἐθερμαίνετο,	ἀλλ´	ἢ κατὰ συμβεβηκός. Εἰ οὖν
[6, 1, 5]	αὐτοῦ ληπτέον, οὐ τῶν μετεχόντων,	ἀλλ´	ἢ κατὰ συμβεβηκός, οὐχ ᾗ
[6, 1, 27]	μᾶλλον μὴ τὸν κόσμον οὐσίαν,	ἀλλ´	ἢ μόνον, καθόσον μόριον αὐτοῦ,
[6, 1, 4]	τι ἔχοιεν πρὸς τούτους ἐκεῖνοι,	ἀλλ´	ἢ ὄνομα μόνον. ~Ὁ δὲ
[6, 1, 25]	ὑποκειμένου καὶ διαφορὰν οὐκ ἔχοντος,	ἀλλ´	ἢ τῷ μεμερίσθαι, ὥσπερ ὄγκον
[6, 1, 3]	τι καὶ κίνησις τοῦ κινουμένου;	Ἀλλ´	ἡ δευτέρα οὐσία κατ´ ἄλλου.
[6, 1, 16]	χρόνου, οὕτως οὐδ´ ἡ κίνησις,	ἀλλ´	ἡ εἰς τοσοῦτον κίνησις· καὶ
[6, 1, 5]	καὶ οὐχ ἡ πληγὴ ἁπλῶς,	ἀλλ´	ἡ τύπωσις ἡ γιγνομένη, ὥσπερ
[6, 1, 7]	δὲ οὐχ ἡ τῶν ὑποκειμένων,	ἀλλ´	ἣ πρός τι λέγεται. Οἷον
[6, 1, 16]	εἰς ἐνέργειαν ἔστι γὰρ ἤδη	ἀλλ´	ἵνα ἐργάσηταί τι, ὃ ἕτερόν
[6, 1, 12]	ποιητικὸν τῷ τοιόνδε εἶναι ἤδη.	Ἀλλ´	ἴσως κατὰ μὲν τὸ τοιόνδε
[6, 1, 4]	τοίνυν οὐχ ἕν τι γένος,	ἀλλ´	ὁ ἀριθμὸς μόνος, τὰ δὲ
[6, 1, 7]	τοῦδε ἐστὶν ἢ ἐν ἑτέρῳ,	ἀλλ´	οἷς ἡ ὑπόστασις οὐδαμόθεν ἢ
[6, 1, 16]	λέγειν μὴ τὴν τόσην μόνον,	ἀλλ´	ὅλως τὴν φύσιν αὐτῆς ἀναγκάζεσθαι
[6, 1, 8]	τι καὶ κοινὸν ἐν διαφοραῖς,	ἀλλ´	ὅλως ὡς ἑτέραν φύσιν τὴν
[6, 1, 4]	ἔχει, οἷον θερμὸν ἢ καλόν,	ἀλλ´	ὅσα. Τοῦ ποσοῦ ἄρα, εἴτε
[6, 1, 10]	ᾗ ὂν δύναμιν οὐδεμίαν ἕξει,	ἀλλ´	ὅταν αὐτῷ προσέλθῃ τὸ ποιόν.
[6, 1, 19]	ἧς, οὐ προσποιεῖται τὸ πεπονθέναι.	Ἀλλ´	ὅταν ἐπὶ σώματος ζῴου βαίνῃ,
[6, 1, 21]	γὰρ ἄν τι ἐν ἑαυτῷ	ἀλλ´	ὅταν μηδὲν συμβαλλόμενον αὐτὸ ὑπομείνῃ
[6, 1, 17]	τι αὐτὴ ἡ σχέσις ἐγέννα,	ἀλλ´	οὐ τῷ πρὸς ἕτερον μόνον
[6, 1, 13]	χρόνῳ φήσουσι τὸ ποτὲ εἶναι,	ἀλλ´	οὐ χρόνον, τοῦτο τὸ ἐν
[6, 1, 4]	κἂν ὁποιαοῦν καὶ ἐναντία ᾖ·	ἀλλ´	οὐδὲ ἥντινα διάθεσιν ἔχει, οἷον
[6, 1, 29]	μόνον, τὸ δὲ ποιὸν οὐδέν.	Ἀλλ´	οὐδὲ τό πως ἔχον· ἔτι
[6, 1, 26]	τοῦτο μᾶλλον ὄν, ἡ ὕλη,	ἀλλ´	οὐκ ἐκεῖνο; Εἰ δὲ ὕστερον
[6, 1, 29]	μὲν οἱ λόγοι αὐτοῖς ἔνυλοι,	ἀλλ´	οὐκ ἐν ὕλῃ γενόμενοι σύνθετόν
[6, 1, 13]	γὰρ δεῖ ταῦτα τῷ ἦν	ἀλλ´	οὖν οὐ μόνον χρόνος, ἀλλὰ
[6, 1, 28]	καὶ τὸ ὂν αὐτῇ δεδωκώς,	ἀλλ´	οὐχ αὑτῷ. Οὐκ ὢν οὖν
[6, 1, 17]	τοῦ ποιεῖν καὶ τοῦ πάσχειν,	ἀλλ´	οὐχ ὡς νῦν τὸ μὲν
[6, 1, 5]	οὗτος οὐκ εἰς γένος ἕν,	ἀλλ´	ὑφ´ ἓν καὶ μίαν κατηγορίαν.
[6, 1, 3]	οὐχ ὡς κοινὸν κατὰ πάντων,	ἀλλ´	ὡς ἀφ´ ἑνός· πρώτως γὰρ
[6, 1, 20]	δὲ πεῖσις ἡ αὐτὴ οὖσα.	Ἀλλὰ	ἄλλην φήσομεν; Καὶ πῶς ἄλλο
[6, 1, 10]	τοῦτο, οὐκέτι κοινὸν ἡ δύναμις,	ἀλλὰ	ἄλλο τι δεῖ τὸ κοινὸν
[6, 1, 22]	οὐσίας οὐδὲν εἰς οὐσίαν προσλαμβανούσης,	ἀλλὰ	ἄλλου ὄντος τοῦ πάσχοντος, ὅταν
[6, 1, 10]	Ἢ οὐκ ἐν λόγῳ πάντα,	ἀλλὰ	ἀρκεῖ τὸ κοινὸν παρὰ τό
[6, 1, 3]	αἱ δ´ οὐσίαι ἐφεξῆς ἄλλως.	Ἀλλὰ	γὰρ καὶ οὕτως οὔπω ἔχομεν
[6, 1, 28]	ψυχῆς ἔσται ἡ ποιοῦσα ψυχή.	~Ἀλλὰ	γὰρ πολλῶν ὄντων τῶν λεγομένων
[6, 1, 4]	ἡ φύσις καθὸ λέγεται, δηλοῦται·	ἀλλὰ	γραμμή γε καὶ ἐπίπεδον καὶ
[6, 1, 26]	γὰρ δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ ἄξει,	ἀλλὰ	δεῖ ἢ πρὸ αὐτοῦ εἶναι
[6, 1, 30]	τὴν ὕλην πως ἔχοντα πάντα.	Ἀλλὰ	διαφορὰν τῶν πως ἐχόντων φήσουσιν
[6, 1, 10]	στερήσεις; Ὥστε μὴ ἓν γένος,	ἀλλὰ	εἰς ἓν ὡς μίαν κατηγορίαν,
[6, 1, 16]	αὐτῆς, οὐχ ὅτι οὐδὲ ἐνέργεια,	ἀλλὰ	ἐνέργεια μὲν πάντως, ἔχει δὲ
[6, 1, 2]	τὸ ἀσώματον σῶμα. Οὐ μὴν	ἀλλὰ	ἐπ´ αὐτῶν τῶν τῇδε οὐσιῶν
[6, 1, 30]	τοῦ ἔχειν οὐ πὼς ἔχων»	ἀλλὰ	ἔχων» Τὸ δὲ πρός τι,
[6, 1, 28]	ὁπωσοῦν μένον νομίσαι τὸ ὄν,	ἀλλὰ	ἰδεῖν πρότερον, τίνα δεῖ προσεῖναι
[6, 1, 4]	καθ´ οὓς ἀριθμοῦμεν, οὐ μονάδας,	ἀλλὰ	ἵππους δέκα καὶ βοῦς δέκα,
[6, 1, 10]	ἐν τούτῳ καὶ καθόσον ἐμόρφωσεν.	Ἀλλὰ	καὶ ἡ ἀνθρωπότης ἐμόρφωσεν; Ἢ
[6, 1, 10]	λόγον, καὶ μὴ μόνον τετραχῶς,	ἀλλὰ	καὶ καθ´ ἕκαστον τῶν τεττάρων
[6, 1, 5]	κατὰ τὴν πληγὴν ἡ φωνή,	ἀλλὰ	καὶ κατὰ τὸν ἀέρα, δύο
[6, 1, 10]	ποιεῖν, ἄλλως δὲ τὸ πάσχον,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ὑγίειαν καὶ τὴν
[6, 1, 19]	αὐτὸ τὸ τέμνεσθαι τὸ διάφορον,	ἀλλὰ	κατ´ ἄλλο τὸ ἐπιγιγνόμενον κίνημα,
[6, 1, 4]	Οὐ κυρίως τοίνυν ἓν γένος,	ἀλλὰ	κατηγορία μία συνάγουσα καὶ τὰ
[6, 1, 7]	ψευδόμεθα, οὐδὲν ἂν τούτων εἴη,	ἀλλὰ	κενὸν ἡ σχέσις· εἰ δ´
[6, 1, 7]	~Εἰ μὲν οὖν οὐδὲν λέγομεν,	ἀλλὰ	λέγοντες ψευδόμεθα, οὐδὲν ἂν τούτων
[6, 1, 5]	εἰ βούλει {μετρεῖται μὲν γάρ}	Ἀλλὰ	λόγος, ὢν τοσόσδε {ἐστί{ ν}
[6, 1, 10]	οὐ ποιότης τὸ οὕτω λογικόν,	ἀλλὰ	μᾶλλον ὃ ἐξ ἀρετῆς κτήσαιτο
[6, 1, 10]	οὐδὲ πρὸς δύναμιν δεῖ βλέπειν,	ἀλλὰ	μᾶλλον πρὸς ὃ διάκειται· ὥστε
[6, 1, 30]	ὁ πάσχων οὔ πως ἔχων,	ἀλλὰ	μᾶλλόν πως πάσχων ἢ ὅλως
[6, 1, 30]	οὐδ´ ὁ ποιῶν πως ἔχων,	ἀλλὰ	μᾶλλόν πως ποιῶν ἢ ὅλως
[6, 1, 4]	λέγομεν, οὐ τῷ κυρίως ποσῷ,	ἀλλὰ	μέγα λέγομεν, ὥσπερ πολλοῦ μετέχον
[6, 1, 4]	ἐπίπεδον καὶ σῶμα οὐδὲ λέγεται,	ἀλλὰ	μεγέθη μὲν λέγεται, ποσὰ δὲ
[6, 1, 13]	μὴ χρόνον ἁπλῶς τι λέγειν,	ἀλλὰ	μέρος χρόνου παρεληλυθός, πλείω ποιοῦσι,
[6, 1, 22]	θεωρούμενον ἑκάτερον οὐ καθ´ αὑτό,	ἀλλὰ	μετὰ τοῦ ποιοῦντος καὶ πάσχοντος·
[6, 1, 26]	Οὐ γὰρ δὴ αὐτὸ ἕν,	ἀλλὰ	μετοχῇ ἑνότητος. Ἐχρῆν δὴ λογίσασθαι
[6, 1, 26]	τὴν ὕλην, ὃ δυνάμει ἐστίν,	ἀλλὰ	μὴ ἐνέργειαν πρὸ δυνάμεως τάττειν,
[6, 1, 4]	τὰ ὑποκείμενα ἐνυπάρχουσιν ἐν αὐτοῖς,	ἀλλὰ	μὴ ἔξω ὄντες ὥσπερ οἱ
[6, 1, 7]	πᾶσι, καὶ εἰ ὡς γένος,	ἀλλὰ	μὴ συμβεβηκός· εἶτα εὑρεθὲν τὸ
[6, 1, 20]	περὶ αὐτόν; Καὶ πῶς δύο;	Ἀλλὰ	μία. Καὶ πῶς ἡ αὐτὴ
[6, 1, 12]	κἂν μὴ εἴδη τις διδῷ,	ἀλλὰ	νοῦν λέγων εἰ ἕξιν λέγοι,
[6, 1, 19]	εὐδαιμονία ἐνέργεια οὐκ ἐν ἀμερεῖ,	ἀλλὰ	οἷον ἀξιοῦσι καὶ τὴν κίνησιν
[6, 1, 4]	ποσὰ εἶναι, ἀλλὰ πρός τι·	ἀλλὰ	ὅμως πρός τι λέγουσι, καθόσον
[6, 1, 10]	τῇ οὐσίᾳ μετὰ τὴν οὐσίαν.	Ἀλλὰ	πάλιν πῶς αἱ δυνάμεις; Ἢ
[6, 1, 26]	ὃ τῷ μὴ αὐτὸ ἕν,	ἀλλὰ	παρ´ ἄλλου. ~Ἐχρῆν δὲ καὶ
[6, 1, 6]	ταὐτότητα τὴν ἐν τῷ ποιῷ.	Ἀλλὰ	παρὰ τὸ ἐν ἑκατέρῳ ποιὸν
[6, 1, 22]	γὰρ εἰς αὐτὸ τὸ νοούμενον,	ἀλλὰ	περὶ αὐτοῦ οὐδὲ ποίησις ὅλως.
[6, 1, 28]	καὶ οὐδαμῇ αὐτοῖς συγγενὴς ὤν;	Ἀλλὰ	περὶ μὲν ταύτης τῆς φύσεως
[6, 1, 22]	θερμαίνειν καὶ ἐνήργησε τὸ φάρμακον»	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων ἅλις. ~Περὶ
[6, 1, 1]	οἷς τὸ πρότερον καὶ ὕστερον.	Ἀλλὰ	περὶ τῶν νοητῶν κατὰ τὴν
[6, 1, 19]	τὸ τῆς βουλήσεως τοῦ λυπεῖν,	ἀλλὰ	ποιεῖ τι ἕτερον, δι´ οὗ
[6, 1, 30]	ποιῶν ἢ ὅλως οὔ πως,	ἀλλὰ	ποιῶν μόνον· καὶ ὁ πάσχων
[6, 1, 13]	ἀλλ´ οὖν οὐ μόνον χρόνος,	ἀλλὰ	ποτὲ χρόνος, πρῶτον μὲν ἔσται,
[6, 1, 29]	ὕλῃ γενόμενοι σύνθετόν τι ποιήσουσιν,	ἀλλὰ	πρὸ τοῦ συνθέτου ὃ ποιοῦσιν
[6, 1, 4]	μικρὸν οὐκ ἀξιοῦται ποσὰ εἶναι,	ἀλλὰ	πρός τι· ἀλλὰ ὅμως πρός
[6, 1, 27]	οὐ πρὸς τὸ ἐν αὐτῷ,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ ποιοῦν εἰς αὐτὸ
[6, 1, 10]	αἴσχη καὶ περὶ σῶμα ὡσαύτως.	Ἀλλὰ	πῶς δυνάμεις πᾶσαι; Κάλλος μὲν
[6, 1, 24]	καίτοι οὐ κεῖσθαι ἁπλῶς λεγομένων,	ἀλλὰ	πὼς κεῖνται» καὶ κεῖται ἐν
[6, 1, 13]	καὶ οὐχ ἕν τι λέγουσιν.	Ἀλλὰ	Σωκράτης ἢ ἡ πρᾶξις ἐν
[6, 1, 27]	γένοιτο ποιότητος προσελθούσης τῇ ὕλῃ,	ἀλλὰ	σώματα ἄψυχα. Εἰ δέ τι
[6, 1, 1]	ἄρα τὰ ὄντα διαιρεῖσθαι ἐβουλήθησαν,	ἀλλὰ	τὰ μάλιστα ὄντα παραλελοίπασι. ~Πάλιν
[6, 1, 4]	μετέχοντα. Οὐ τὸ τρίπηχυ τοίνυν,	ἀλλὰ	τὰ τρία. Διὰ τί οὖν
[6, 1, 3]	κατ´ ἄλλου, ὅτι ἐν ἄλλῳ.	Ἀλλὰ	ταῦτα μὲν ἴδια ἄν τις
[6, 1, 8]	ὅμοιος οὗτος τῷ τεθνηκότι λέγομεν.	~Ἀλλὰ	ταῦτα μὲν παρεξέβημεν· ἐκεῖθεν δὲ
[6, 1, 16]	βαδίσεως οὐδὲ τῆς κινήσεως ἦν,	ἀλλὰ	τῆς ποσῆς βαδίσεως· βάδισις δὲ
[6, 1, 10]	καὶ κατὰ ταύτας ποιοὶ λέγονται.	Ἀλλὰ	τί κωλύει λεγομένους ποιοὺς ὁμωνύμως
[6, 1, 3]	δὲ καὶ ἧττον τὰ ἄλλα.	Ἀλλὰ	τί κωλύει μίαν κατηγορίαν τὰ
[6, 1, 29]	δὲ οὐκ ὂν δύναται εἶναι.	Ἀλλὰ	τί τοῦτο τὸ ἐπὶ τῇ
[6, 1, 26]	ἔστι δυνατὸν προτάττειν ἁπάντων ὄγκον,	ἀλλὰ	τὸ ἄογκον καὶ τὸ ἕν,
[6, 1, 8]	τί ἐπὶ τούτων οὐχ ὁμοίως,	Ἀλλὰ	τὸ εἶναι τοῦτο τὸ παρ´
[6, 1, 19]	οἷον τῷ καίειν τὸ καίεσθαι,	ἀλλὰ	τὸ ἐκ τοῦ καίειν καὶ
[6, 1, 10]	ἐν ᾧ, οὐχ ἁπλῶς τρίγωνον,	ἀλλὰ	τὸ ἐν τούτῳ καὶ καθόσον
[6, 1, 4]	τὸ κατὰ συμβεβηκὸς ποσὸν λαμβάνειν,	ἀλλὰ	τὸ καθ´ αὑτό, οἷον ποσότητα·
[6, 1, 10]	οὐ τοῦ ἀνθρώπου ᾗ ἄνθρωπος,	ἀλλὰ	τὸ λογικόν· ὥστε οὐ ποιότης
[6, 1, 19]	ἀκοῦσαι οὐδ´ ὅλως τὸ αἰσθάνεσθαι,	ἀλλὰ	τὸ λυπηθῆναί ἐστι γενέσθαι ἐν
[6, 1, 4]	ἀριθμοῦ, καὶ μικρόν, ὅτι ὀλίγου;	Ἀλλὰ	τὸ μέγα αὐτὸ καὶ τὸ
[6, 1, 19]	μὲν ποιεῖν, τὸ δὲ πάσχειν,	ἀλλὰ	τὸ ποιεῖν ἐν ἄλλῳ πεποίηκε
[6, 1, 14]	ὥσπερ οὐδὲ τὸ ποιότης ἐστίν»	ἀλλὰ	τὸ ποιότης» μόνον. Πρὸς δὲ
[6, 1, 16]	Καὶ οὐκ αὐτὴ τελειοῦται τότε,	ἀλλὰ	τὸ πρᾶγμα οὗ ἐστοχάζετο· οἷον
[6, 1, 19]	τε ἐν τῷ τεμνομένῳ, μία,	ἀλλὰ	τὸ τέμνειν ἕτερον καὶ τὸ
[6, 1, 14]	διαφέρει τὸ ὧδε τοῦ Ἀθήνησιν;	Ἀλλὰ	τὸ ὧδε τὸ δεικτικὸν τόπον
[6, 1, 4]	οὐδὲ τοὺς τρεῖς βοῦς ποσόν,	ἀλλὰ	τὸν ἐπ´ αὐτοῖς ἀριθμόν· βόες
[6, 1, 12]	οὐσίας· καὶ τὸ νοεῖν τοίνυν.	Ἀλλὰ	τοῦτο κοινὸν καὶ πρὸς τὰς
[6, 1, 7]	τῷ πηχυαίῳ ἢ ὅλως ἑνί,	ἀλλὰ	τούτων ὄντων κατὰ τὴν σχέσιν
[6, 1, 26]	ἓν οὐ τῷ αὐτὸ ἕν,	ἀλλὰ	τῷ μετέχειν τοῦ ἓν καὶ
[6, 1, 30]	πως ἔχοντα περὶ τὰ ποιά.	Ἀλλὰ	τῶν ποιῶν αὐτῶν οὐδὲν ἢ
[6, 1, 27]	οὐδὲ τῶν ὄντων ἡ ὕλη,	ἀλλὰ	ὕλη μόνον οὖσα τούτῳ αὐτῷ
[6, 1, 6]	ἔχοι ἀπογεννώμενον; Ἢ οὐκ ἀπογεννώμενον,	ἀλλὰ	ὑπάρχον, τὴν ταὐτότητα τὴν ἐν
[6, 1, 10]	δύναται δὲ καὶ ποιεῖ πολλά,	ἀλλὰ	φαύλως, καὶ ἡ νόσος καὶ
[6, 1, 3]	δευτέρως δὲ καὶ ἧττον τὰ	ἄλλα.	Ἀλλὰ τί κωλύει μίαν κατηγορίαν
[6, 1, 3]	οὐσίαι ἔχουσαί τι παρὰ τὰ	ἄλλα	γένη. Τί ἄρα γε αὐτὸ
[6, 1, 4]	τόπον καὶ χρόνον, τὰ δ´	ἄλλα	εἰς ταῦτα ἀναφέρουσιν, ὅσα ποσὰ
[6, 1, 19]	ἐξ αὐτῶν ποιήσεις εἴτε εἰς	ἄλλα	εἴτε ἀπολελυμένας, τὰς δὲ ἐξ
[6, 1, 23]	κτήματα. Εἰ δὲ τὰ μὲν	ἄλλα	ἐν ἐκείναις, ὅπλα δὲ καὶ
[6, 1, 25]	μὲν ὑποκείμενα, τὰ δὲ τὰ	ἄλλα,	ἑνὸς ὄντος τοῦ ὑποκειμένου καὶ
[6, 1, 3]	ἄν τις λέγοι πρὸς τὰ	ἄλλα	καὶ διὰ τοῦτο εἰς ἓν
[6, 1, 19]	πείσεις. Καίτοι καὶ αἱ εἰς	ἄλλα	κινήσεις αἱ αὐταὶ ταῖς ἐξ
[6, 1, 27]	εἴη· μᾶλλον δὲ οὐδὲ τὰ	ἄλλα	ὅλως ἔσται, εἴ γέ πως
[6, 1, 27]	τὰ σχήματα. Εἰ δὲ τὰ	ἄλλα	οὐκ ἔσται, οὐδὲ ὅλως ὑποκείμενον
[6, 1, 27]	σχήμασιν ἐνέργεια γὰρ αὐτοῦ τὰ	ἄλλα	οὕτως οὐδὲ ἣν λέγουσιν ὕλην
[6, 1, 25]	τὸ μὲν οὐσίαν, τὰ δ´	ἄλλα	πάθη, καὶ διῃροῦντο ταῦτα. Τὸ
[6, 1, 25]	τὴν ὕλην φήσουσι, τὰ δ´	ἄλλα	πάθη τῆς ὕλης, οὐκ ἐχρῆν
[6, 1, 3]	εἶναι; Καὶ γὰρ καὶ τὰ	ἄλλα	πάντα ἀπὸ τῆς οὐσίας τὰ
[6, 1, 23]	τὴν ἕξιν, δηλονότι καὶ τὰ	ἄλλα	πάντα αὖ τὰ〉 κατὰ τὸ
[6, 1, 27]	τοῖς πᾶσιν ὑποκείμενον, εἰ τὰ	ἄλλα	παρ´ αὐτῆς εἴη· μᾶλλον δὲ
[6, 1, 14]	καὶ Λύκιον δὴ καὶ τὰ	ἄλλα,	τί δεῖ παρὰ τὸν τόπον
[6, 1, 27]	γέ πως ἔχουσα ὕλη τὰ	ἄλλα,	ὥς πως ἔχων ὁ ὀρχούμενος
[6, 1, 23]	ἢ ἀποβάλλων οὐκ ἄλλην ἢ	ἄλλας;	Εἰ δ´ ὅτι περίκειται, κἂν
[6, 1, 12]	τοῦτο κοινὸν καὶ πρὸς τὰς	ἄλλας	κατηγορίας, {ἢ} εἰ τὸ διττὸν
[6, 1, 13]	λέγουσιν· ἔπειτα, εἰ δεῖ ἐπεισάγειν	ἄλλας	κατηγορίας τῷ ἕτερον ἐν ἑτέρῳ
[6, 1, 12]	τὰς δ´ ἀκοῇ ἢ γεύσει,	ἄλλας	ὀσφρήσει ἢ ἁφῇ. Τὰς δὲ
[6, 1, 13]	ὡς ἐνταῦθα τὸ ἐν χρόνῳ,	ἄλλας	πολλὰς ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ ποιεῖν
[6, 1, 3]	ἵν´ ἀπὸ τούτου καὶ τὰς	ἄλλας.	Συγγενεῖς μὲν δὴ οὕτως ἔστωσαν
[6, 1, 8]	συνώνυμος, εἰ δὲ μή, ἀλλ´	ἄλλη	ἄλλων, ὁμώνυμος· οὐ γὰρ δή,
[6, 1, 7]	ἡ σχέσις ἢ ὅλως ἢ	ἄλλη	γίγνεται, οἷον ἐπὶ δεξιοῦ καὶ
[6, 1, 22]	ἐν σχέσει τινὶ ποιεῖν, ἐν	ἄλλῃ	δὲ πάσχειν· παρὰ μὲν γὰρ
[6, 1, 23]	κἂν ἱμάτιον κέηται ἐπὶ κλίνης,	ἄλλη	κατηγορία ἔσται, κἂν κεκαλυμμένος ᾖ
[6, 1, 29]	Εἰ δὲ ἥδε ἡ σχέσις	ἄλλη,	τίς ἡ διαφορά; Ἢ δῆλον,
[6, 1, 12]	καθὸ ἕξεις λέγονται. Ἆρ´ οὖν	ἄλλη	τις ὑπόστασις κατὰ τὸ ποιητικὸν
[6, 1, 5]	τὸ χρόνος εἶναι φύσις τις	ἄλλη·	τὸ γὰρ τοσόνδε ἄλλο ὂν
[6, 1, 7]	διπλάσιον καὶ ἥμισυ, ἃ πρὸς	ἄλληλα	ἐγεννήθη, καὶ τὸ εἶναι οὐκ
[6, 1, 6]	εἴη παρὰ ταῦτα τὰ πρὸς	ἄλληλα	ἢ ἡμῶν τὴν παράθεσιν νοούντων;
[6, 1, 7]	μετὰ τὰ ὑποκείμενα ἔστι πρὸς	ἄλληλα	ἡ σχέσις, ἡμεῖς δὲ οὖσαν
[6, 1, 7]	ἔστιν ἐν ταὐτότητι τῇ πρὸς	ἄλληλα,	καὶ ἐπὶ πάντων ὧν λέγομεν
[6, 1, 7]	καὶ ἴσα πρὸ ἡμῶν πρὸς	ἄλληλα,	καὶ ἐπὶ τοῦ ποιὰ εἶναι
[6, 1, 28]	εἶτα αὐτῶν τὴν μεταβολὴν εἰς	ἄλληλα	φοβηθέντες τὸ μένον ὑπ´ αὐτὰ
[6, 1, 10]	Αἱ δὲ διαφοραὶ αἱ πρὸς	ἀλλήλας	τὰς οὐσίας διιστᾶσαι ὁμωνύμως ποιότητες,
[6, 1, 7]	οὐκ ἄλλο τι ἢ τὸ	ἀλλήλοις	εἶναι, τῷ μὲν διπλασίῳ παρὰ
[6, 1, 11]	δὴ ταῖς διαστάσεσι ταῖς ἀπ´	ἀλλήλων	καὶ τῷ〉 ἐγγὺς τὸ μανὸν
[6, 1, 8]	τὸ εἶναι τοῦτο τὸ παρ´	ἀλλήλων	τίνα ἔχει κοινὴν τὴν ὑπόστασιν
[6, 1, 23]	πῶς εὔλογον ἔχειν κατηγορίαν γενικὴν	ἄλλην;	~Ἐπὶ δὲ τοῦ κεῖσθαι ἐν
[6, 1, 23]	ἢ κατορύττων ἢ ἀποβάλλων οὐκ	ἄλλην	ἢ ἄλλας; Εἰ δ´ ὅτι
[6, 1, 23]	τί ἔχων μὲν αὐτὰ μίαν	ἄλλην	κατηγορίαν ποιεῖ, καίων δὲ ἢ
[6, 1, 14]	οὐ καὶ τὸ ἐν ἀγγείῳ	ἄλλην	κατηγορίαν ποιήσει, καὶ τὸ ἐν
[6, 1, 26]	οὐσίαν σύνθετος, ἅτε σῶμα ὤν,	ἄλλην	ὕλην τὴν τοῦ θεοῦ εἰσάξουσιν.
[6, 1, 20]	πεῖσις ἡ αὐτὴ οὖσα. Ἀλλὰ	ἄλλην	φήσομεν; Καὶ πῶς ἄλλο τι
[6, 1, 13]	χρόνος· ὥστε τί δεῖ κατηγορίας	ἄλλης;	Εἰ δὲ λέγοιεν ὡς οὐ
[6, 1, 12]	ἐν τῇ συντυχίᾳ τῇ πρὸς	ἄλλο.	Ἀλλ´ ἐρεῖ τις τὸ μεῖζον
[6, 1, 22]	αὐτοῦ ἢ τὴν τελευτῶσαν εἰς	ἄλλο	ἀπ´ αὐτοῦ, ὁρμωμένην ἀπὸ τοῦ
[6, 1, 12]	ποιητικόν; Ἢ ὅταν συντύχῃ αὐτῷ	ἄλλο,	ἀπέλαυσε καὶ μετέβαλε παρ´ ἐκείνου
[6, 1, 22]	τὸ προνοίας τυγχάνειν πάσχειν· εἰς	ἄλλο	γὰρ καὶ περὶ ἄλλου ἡ
[6, 1, 15]	ποιόν, οὕτω καὶ ποιήσεως οὔσης	ἄλλο	γένος τὸ ποιεῖν. Ἆρ´ οὖν
[6, 1, 15]	καὶ ποιότητος οὔσης περὶ αὐτὴν	ἄλλο	γένος τὸ ποιόν, οὕτω καὶ
[6, 1, 27]	ὕλη ὁτὲ μὲν σώματα γίνεται,	ἄλλο	δὲ αὐτῆς ψυχή; Καὶ γὰρ
[6, 1, 6]	τοσόνδε μέγεθος, τὸ δὲ τοσόνδε·	ἄλλο	δὲ τόδε, τὸ δὲ ἄλλο·
[6, 1, 7]	Συνεγέννησεν οὖν ἄμφω ἐξ αὐτῶν	ἄλλο	εἶναι διπλάσιον καὶ ἥμισυ, ἃ
[6, 1, 27]	ἔχουσα. Ἔπειτα εἰ ὑποκείμενον, ἀνάγκη	ἄλλο	εἶναι, ὃ ποιοῦν εἰς αὐτὴν
[6, 1, 10]	δευτέρως καὶ ἀπ´ ἐκείνου καὶ	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ, εἴδωλον αὐτοῦ καὶ
[6, 1, 14]	ἑκάστου τούτων σημαίνειν; Εἰ δὲ	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ λέγομεν, οὐχ ἓν
[6, 1, 13]	πολλὰς ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ ποιεῖν	ἄλλο	ἐν ἄλλῳ. Λεχθήσεται δὲ σαφέστερον
[6, 1, 24]	πάσχειν. Τὸ δὲ ἀνάκειται» τί	ἄλλο	ἢ ἄνω κεῖται» ὥσπερ καὶ
[6, 1, 19]	εἰ μή τι ἀλγοῖ; Τί	ἄλλο	ἢ ἡ ἐνέργεια τοῦ ποιοῦντος
[6, 1, 6]	σχέσεως. Ἡ δὲ σχέσις τί	ἄλλο	ἢ ἡμετέρα κρίσις παραβαλλόντων τὰ
[6, 1, 6]	ἄλλο δὲ τόδε, τὸ δὲ	ἄλλο·	ἡ δὲ παραβολὴ παρ´ ἡμῶν,
[6, 1, 27]	Τὸ γὰρ πρός τι πρὸς	ἄλλο	καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους,
[6, 1, 4]	ἕν, εἶτ´ ἔπεισι καὶ ἐπ´	ἄλλο,	καὶ ὁ ἀριθμὸς ὅσα μηνύει,
[6, 1, 12]	τὸ αὐτὸ καὶ ποιεῖ εἰς	ἄλλο	καὶ πάσχει, πῶς ἔτι τὸ
[6, 1, 12]	αὐτῆς θεώρημα, ὃ μὴ πρὸς	ἄλλο.	Καὶ περὶ τῶν ἄλλων δὲ
[6, 1, 14]	ἄλλο, καὶ τὸ ἐν ὑποκειμένῳ	ἄλλο,	καὶ τὸ ἐν ὅλῳ μέρος
[6, 1, 14]	τούτοις, εἰ τὸ ἐν χρόνῳ	ἄλλο	καὶ τὸ ἐν τόπῳ ἄλλο
[6, 1, 14]	ποιήσει, καὶ τὸ ἐν ὕλῃ	ἄλλο,	καὶ τὸ ἐν ὑποκειμένῳ ἄλλο,
[6, 1, 15]	διὰ τὴν σχέσιν ἄλλου πρὸς	ἄλλο,	κινήσεως δὲ περὶ τὴν οὐσίαν
[6, 1, 1]	καὶ τούτων ἕκαστοι οἱ μὲν	ἄλλο	οἱ δὲ ἄλλο τὸ ἕν,
[6, 1, 10]	χρόα· τὸ μὲν τῆς οὐσίας	ἄλλο,	οἷον ἐνέργεια αὐτῆς, τὸ δὲ
[6, 1, 8]	ἀλλ´ ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ ποιοῦν	ἄλλο;	Οἷον ἰσότητα τὴν τὰ ἴσα·
[6, 1, 19]	γιγνόμενον ἢ ἄλγημα ἤ τι	ἄλλο,	οἷον μαραίνεσθαι. Τί οὖν, εἴ
[6, 1, 5]	τις ἄλλη· τὸ γὰρ τοσόνδε	ἄλλο	ὂν τοσόνδε ἐστίν. Οὐ γὰρ
[6, 1, 11]	ποιότητος, καὶ ἕξεις καὶ διαθέσεις	ἄλλο;	Οὐ γὰρ διαφορὰ ποιότητος τὸ
[6, 1, 14]	ἄλλο καὶ τὸ ἐν τόπῳ	ἄλλο	παρὰ χρόνον καὶ τόπον, διὰ
[6, 1, 12]	ποιόν, ᾗ δὲ δύναται εἰς	ἄλλο	ποιητικὸν λεγόμενον πρός τι. Διὰ
[6, 1, 24]	ἄλλο· τοῦ δὲ κεῖσθαι τί	ἄλλο	σημαίνοντος ἢ ἐν τόπῳ ἐστίν»
[6, 1, 10]	οὐκέτι κοινὸν ἡ δύναμις, ἀλλὰ	ἄλλο	τι δεῖ τὸ κοινὸν ζητεῖν.
[6, 1, 20]	Ἀλλὰ ἄλλην φήσομεν; Καὶ πῶς	ἄλλο	τι διατίθησι τὸν πάσχοντα ἀλλοιοῦσα
[6, 1, 29]	λέγοι, τὴν δὲ γραμματικὴν καὶ	ἄλλο	τι. Εἰ δὲ τὰ ποιὰ
[6, 1, 19]	ἐπιζητεῖ τὸ πάσχειν, ὅτι μὴ	ἄλλο	τι ἐν τῷ γραμματείῳ ποιεῖ
[6, 1, 2]	τῆς οὐσίας, εἴρηται. Καὶ προσέτι	ἄλλο	τι ἔσται πρό τε τῆς
[6, 1, 22]	Ἀλλ´ ἐκ τοῦ εἶναι αὐτὸν	ἄλλο	τι. Ἢ ποιεῖν κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1, 7]	ἐγεννήθη, καὶ τὸ εἶναι οὐκ	ἄλλο	τι ἢ τὸ ἀλλήλοις εἶναι,
[6, 1, 2]	νοητῆς καὶ πρὸ τῆς αἰσθητῆς,	ἄλλο	τι ὂν κατηγορούμενον κατ´ ἀμφοῖν,
[6, 1, 1]	οἱ μὲν ἄλλο οἱ δὲ	ἄλλο	τὸ ἕν, οἱ δὲ τὰ
[6, 1, 19]	τέμνεσθαι τὸ διάφορον, ἀλλὰ κατ´	ἄλλο	τὸ ἐπιγιγνόμενον κίνημα, οἷον τὸ
[6, 1, 19]	ἓν ὂν καὶ ταὐτὸν πεποίηκεν	ἄλλο,	τὸ λυπεῖσθαι. Τί οὖν αὐτὸ
[6, 1, 24]	τοιῷδε» Καὶ τὸ μὲν σχῆμα	ἄλλο·	τοῦ δὲ κεῖσθαι τί ἄλλο
[6, 1, 27]	αὐτῆς ψυχή; Καὶ γὰρ εἰ	ἄλλοθεν	προσίοι τὸ εἶδος, οὐδαμῇ ψυχὴ
[6, 1, 28]	εἰ σκιὰ ἀεὶ μένοι παρακολουθοῦσα	ἀλλοιουμένῳ	ἄλλῳ, μᾶλλόν ἐστιν ἢ ἐκεῖνο.
[6, 1, 20]	ἄλλο τι διατίθησι τὸν πάσχοντα	ἀλλοιοῦσα	καὶ ὁ ποιῶν ἀπαθὴς ἐκείνου;
[6, 1, 22]	{τὴν ἀλλοίωσιν} τὴν κατὰ τὸ	ἀλλοιοῦσθαι	ὁπωσοῦν· καὶ τὸ ποιεῖν ἢ
[6, 1, 30]	μὲν μὴ ὑφ´ ἓν τοῖς	ἄλλοις	ἐτίθεσαν, ἕτερος λόγος ἦν ἂν
[6, 1, 28]	τῶν ὑποκειμένων ἱκανῶς καὶ ἐν	ἄλλοις.	~Τὰ δὲ ποιὰ αὐτοῖς ἕτερα
[6, 1, 25]	παρὰ τῆς ὕλης, οἶμαι, τοῖς	ἄλλοις	τὸ εἶναι ὑπάρχειν. Ἔπειτα τὸ
[6, 1, 21]	πρὸς τὸ βέλτιον, τὴν τοιαύτην	ἀλλοίωσιν	πεῖσιν καὶ τὸ πάσχειν ἔχειν;
[6, 1, 22]	ἔχειν ἐν αὐτῷ κίνησιν {τὴν	ἀλλοίωσιν}	τὴν κατὰ τὸ ἀλλοιοῦσθαι ὁπωσοῦν·
[6, 1, 21]	ὅταν μηδὲν συμβαλλόμενον αὐτὸ ὑπομείνῃ	ἀλλοίωσιν	τὴν μὴ εἰς οὐσίαν ἄγουσαν,
[6, 1, 20]	ἄμφω, ἐν τῷ αὐτῷ, οἷον	ἀλλοίωσις	κίνησις κατὰ τὸ ποιόν Ἆρ´
[6, 1, 20]	τοῦ ποιοῦν〈 τος〉 ἴῃ ἡ	ἀλλοίωσις,	ποίησις καὶ τὸ ποιεῖν ἀπαθοῦς
[6, 1, 21]	ἐνεργοῖ τις καὶ ἄρχοι εἰς	ἄλλον	ἀκολάστως; Ἢ οὐδὲν κωλύει ἐνέργειαν
[6, 1, 12]	καὶ ἡ πυκτικὴ αὐτή; Πρὸς	ἄλλον	γὰρ ὅλως ἡ πυκτική· καὶ
[6, 1, 21]	ἐξ αὐτοῦ μέν, μὴ εἰς	ἄλλον	δέ, οἷον τὸ νοεῖν, τὸ
[6, 1, 20]	ποίησις τῷ ἀπ´ ἄλλου, εἰς	ἄλλον	δὲ πεῖσις ἡ αὐτὴ οὖσα.
[6, 1, 12]	καὶ ποιοῦ ἢ ζητητέον τρόπον	ἄλλον.	Ἐπισκεπτέον δέ, πῶς καὶ ὁ
[6, 1, 12]	ποιητικαὶ καὶ κατὰ τοῦτο πρὸς	ἄλλον	καὶ πρός τι· ἐπεὶ καὶ
[6, 1, 20]	ἔσται, ἐὰν δὲ ἐνεργῶν εἰς	ἄλλον,	οἷον τύπτων, καὶ πάσχῃ, οὐκέτι
[6, 1, 21]	Ἆρα τῷ τὸ μὲν εἰς	ἄλλον	παρ´ αὐτοῦ, τὸ δὲ ἀφ´
[6, 1, 21]	εἴτε ἐν αὐτῷ εἴτε εἰς	ἄλλον	τι ὄν, κίνημα ἐξ αὐτοῦ.
[6, 1, 6]	γενικὴ ἐν αὐτῷ ὑπάρχει ἢ	ἄλλον	τρόπον εἰς ἕν, καὶ μάλιστα
[6, 1, 12]	καὶ πρός τι· ἐπεὶ καὶ	ἄλλον	τρόπον πρός τι, καθὸ ἕξεις
[6, 1, 3]	δευτέρα οὐσία κατ´ ἄλλου. Ἢ	ἄλλον	τρόπον τὸ κατ´ ἄλλου» ἐνταῦθα,
[6, 1, 5]	ἡ δὲ ποσότης οὐκ ἐφαπτομένη	ἄλλου	αὐτὸ τοῦτο ἂν εἴη τὸ
[6, 1, 5]	ἢ ἑκάστην ἄλλου μὲν ποίησιν,	ἄλλου	δὲ πάθος, ἢ ποίησιν εἰς
[6, 1, 21]	δὴ τῇ ἐνεργείᾳ τῇ παρ´	ἄλλου,	εἰ ὁ τὴν ἐνέργειαν παραδεξάμενος
[6, 1, 20]	οὕτω μὲν ποίησις τῷ ἀπ´	ἄλλου,	εἰς ἄλλον δὲ πεῖσις ἡ
[6, 1, 3]	Ἢ ἄλλον τρόπον τὸ κατ´	ἄλλου»	ἐνταῦθα, ὡς γένος ἐνυπάρχον καὶ
[6, 1, 27]	τοῦτο. Εἰ δὲ οὐδὲν δέονται	ἄλλου	ἔξωθεν, αὐτὸ δὲ πάντα δύναται
[6, 1, 26]	μὴ αὐτὸ ἕν, ἀλλὰ παρ´	ἄλλου.	~Ἐχρῆν δὲ καὶ ἄλλως τηροῦντας
[6, 1, 3]	Ἀλλ´ ἡ δευτέρα οὐσία κατ´	ἄλλου.	Ἢ ἄλλον τρόπον τὸ κατ´
[6, 1, 22]	εἰς ἄλλο γὰρ καὶ περὶ	ἄλλου	ἡ πρόνοια. Ἢ οὐδὲ τὸ
[6, 1, 5]	δὲ ἀντικειμένως πάθος, ἢ ἑκάστην	ἄλλου	μὲν ποίησιν, ἄλλου δὲ πάθος,
[6, 1, 3]	ἐν ὑποκειμένῳ μηδὲ ὅ ἐστιν	ἄλλου	ὄν, οἷον λευκὸν ποιότης σώματος
[6, 1, 22]	οὐδὲν εἰς οὐσίαν προσλαμβανούσης, ἀλλὰ	ἄλλου	ὄντος τοῦ πάσχοντος, ὅταν τις
[6, 1, 3]	ἐκείνου· τὸ δὲ λευκὸν κατ´	ἄλλου,	ὅτι ἐν ἄλλῳ. Ἀλλὰ ταῦτα
[6, 1, 21]	εἰς οὐσίαν συντελῇ, καὶ τότε	ἄλλου	πάσχοντος εἰς οὐσίαν συντελέσει, οἷον
[6, 1, 15]	πρός τι διὰ τὴν σχέσιν	ἄλλου	πρὸς ἄλλο, κινήσεως δὲ περὶ
[6, 1, 12]	τὸ ποιητικὸν τοῦ ποιητικὸν» οὐκ	ἄλλου	τινὸς ὄντος ἢ καθόσον ποιόν;
[6, 1, 22]	προνοεῖν ποιεῖν, καὶ εἰ περὶ	ἄλλου	τὸ νοεῖν, ἢ ἐκεῖνο πάσχειν.
[6, 1, 3]	λευκὸν κατ´ ἄλλου, ὅτι ἐν	ἄλλῳ.	Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴδια ἄν
[6, 1, 20]	ἂν πάθοι ὃ ποιεῖ ἐν	ἄλλῳ;	Ἆρ´ οὖν τὸ ἐν ἄλλῳ
[6, 1, 9]	τῷδε μὲν προσῆλθε τὸ διπλάσιον,	ἄλλῳ	δὲ τὸ ἥμισυ, καὶ τῷδε
[6, 1, 11]	ἰσχνὸν καὶ λεπτόν, ὃ ἐν	ἄλλῳ	εἴδει παρὰ τὰ τέτταρα. ~Ἀλλ´
[6, 1, 10]	ἀπ´ ἐκείνου καὶ ἄλλο ἐν	ἄλλῳ,	εἴδωλον αὐτοῦ καὶ ὅμοιον. Ἀλλ´
[6, 1, 14]	σημαίνειν; Εἰ δὲ ἄλλο ἐν	ἄλλῳ	λέγομεν, οὐχ ἓν λέγομεν οὐδὲ
[6, 1, 13]	ἀπὸ τοῦ ποιεῖν ἄλλο ἐν	ἄλλῳ.	Λεχθήσεται δὲ σαφέστερον ἐν τοῖς
[6, 1, 28]	σκιὰ ἀεὶ μένοι παρακολουθοῦσα ἀλλοιουμένῳ	ἄλλῳ,	μᾶλλόν ἐστιν ἢ ἐκεῖνο. Τό
[6, 1, 19]	τὸ γράφειν, καίτοι ὂν ἐν	ἄλλῳ,	οὐκ ἐπιζητεῖ τὸ πάσχειν, ὅτι
[6, 1, 19]	πάσχειν, ἀλλὰ τὸ ποιεῖν ἐν	ἄλλῳ	πεποίηκε δύο νομίζειν εἶναι, τὸ
[6, 1, 19]	ἐν ἄλλῳ, τὸ δ´ ἐν	ἄλλῳ	συνιστάμενον· καὶ οὐκέτι τὸ μὲν
[6, 1, 20]	ἄλλῳ; Ἆρ´ οὖν τὸ ἐν	ἄλλῳ	τὴν κίνησιν εἶναι ποιεῖ τὸ
[6, 1, 19]	ποιεῖν, τὸ μὲν μὴ ἐν	ἄλλῳ,	τὸ δ´ ἐν ἄλλῳ συνιστάμενον·
[6, 1, 21]	τὸ δὲ ἀφ´ ἑτέρου ἐν	ἄλλῳ	τὸ πάσχειν. Τί οὖν, εἰ
[6, 1, 3]	καὶ μὴ ἐπικείμενον μηδ´ ἐν	ἄλλῳ	ὡς ἐν ὑποκειμένῳ μηδὲ ὅ
[6, 1, 4]	οὖσιν ὄντες, εἰ μηδεμιᾷ τῶν	ἄλλων	ἁρμόττουσι, τοῦτο, ὃ λέγονται, ἔσονται
[6, 1, 12]	πρὸς ἄλλο. Καὶ περὶ τῶν	ἄλλων	δὲ τεχνῶν ἢ τῶν πλείστων
[6, 1, 9]	λόγον τίθεσθαι, ἐπὶ δὲ τῶν	ἄλλων	εἴδους καὶ λόγου μετάληψιν εἶναι.
[6, 1, 19]	παρ´ αὐτῶν, τὰς δὲ ὑπ´	ἄλλων	εἰς αὐτά, ἢ τὰς μὲν
[6, 1, 25]	ἐχρῆν τοῦ ὄντος καὶ τῶν	ἄλλων	ἕν τι γένος προτάττειν· μᾶλλον
[6, 1, 19]	κινήσεις αἱ αὐταὶ ταῖς ἐξ	ἄλλων·	ἡ γὰρ τμῆσις, ἥ τε
[6, 1, 28]	πιστὴ εἰς ἀρχῶν καὶ τῶν	ἄλλων	θέσιν. Τὰ γὰρ σώματα νομίσαντες
[6, 1, 19]	ἐξ αὐτῶν, τὰς δὲ ἐξ	ἄλλων,	καὶ τὰς μὲν ἐξ αὐτῶν
[6, 1, 8]	εἰ δὲ μή, ἀλλ´ ἄλλη	ἄλλων,	ὁμώνυμος· οὐ γὰρ δή, ὅτι
[6, 1, 19]	εἴτε ἀπολελυμένας, τὰς δὲ ἐξ	ἄλλων	πείσεις. Καίτοι καὶ αἱ εἰς
[6, 1, 28]	τε αἰσθητὸν μετ´ ἐκείνου καὶ	ἄλλων	πολλῶν τῷ πλήθει μᾶλλον ἂν
[6, 1, 25]	καὶ τὴν ὕλην ἐνταῦθα τῶν	ἄλλων	προτάξαντες τὴν πρώτην αὐτοῖς δοκοῦσαν
[6, 1, 3]	πάθη, αἱ δ´ οὐσίαι ἐφεξῆς	ἄλλως.	Ἀλλὰ γὰρ καὶ οὕτως οὔπω
[6, 1, 23]	κἂν ἀνδριὰς ᾖ, ὅτῳ ταῦτα;	Ἄλλως	γὰρ ἑκάτερον ἔχειν δοκεῖ καὶ
[6, 1, 30]	τὴν ὕλην ὡδὶ καὶ οὕτως,	ἄλλως	δὲ ἐν τοῖς πως ἔχουσι,
[6, 1, 10]	ἄλλως μὲν τὸ δυνάμενον ποιεῖν,	ἄλλως	δὲ τὸ πάσχον, ἀλλὰ καὶ
[6, 1, 10]	ἢ παθεῖν ἡ ποιότης, ὥστε	ἄλλως	μὲν τὸ δυνάμενον ποιεῖν, ἄλλως
[6, 1, 30]	πως ἐχόντων φήσουσιν εἶναι καὶ	ἄλλως	πως ἔχειν τὴν ὕλην ὡδὶ
[6, 1, 30]	διπλάσιον. Περὶ δὲ τῶν ὅσοι	ἄλλως	τὰ ὄντα ἢ τὰς ἀρχὰς
[6, 1, 27]	παρ´ ἄλλου. ~Ἐχρῆν δὲ καὶ	ἄλλως	τηροῦντας τὴν ἀρχὴν τῶν πάντων
[6, 1, 26]	ὕλης καὶ ποιότητος. Εἰ δὲ	ἄλλως	τοῦτο σῶμα, ὁμωνύμως λέγουσι σῶμα
[6, 1, 16]	Μαρτυρεῖ δὲ τούτῳ καὶ ἡ	ἀλογία	ἡ λέγουσα ἀεὶ οἷόν τε
[6, 1, 25]	γὰρ ὡς ἀσύνετον αὐτοῖς καὶ	ἄλογον	τὸ τὶ τοῦτο καὶ οὐκ
[6, 1, 28]	ἕκαστα τὸ μὴ τῇ αἰσθήσει	ἁλωτὸν	τίθεσθαι ὄν. Οὐδὲ γὰρ ὀρθῶς
[6, 1, 26]	θήσονται τὰς ἀρχάς. Ἔπειτα, εἰ	ἅμα,	διὰ τί οὐκ ἐκεῖνο προτάττουσι;
[6, 1, 26]	οὐκέτι τοῦτο ἀρχή, ἤ, εἰ	ἅμα	λέγοιεν, ἐν τύχαις θήσονται τὰς
[6, 1, 7]	ἅμα ὑφίσταται. Εἰ δὲ καὶ	ἅμα	μένει; Ἢ ἐπὶ πατρὸς καὶ
[6, 1, 9]	τοῖς ἀντικειμένοις εἶναι ἃ λέγεται·	ἅμα	οὖν τῷδε μὲν προσῆλθε τὸ
[6, 1, 8]	σχέσιν, οἷον κειμένην θεωρεῖν, καὶ	ἅμα	πάντη ἡ ὑπόστασις, τὰ δὲ
[6, 1, 7]	πρότερον, τὸ δὲ ὕστερον, ἀλλ´	ἅμα	ὑφίσταται. Εἰ δὲ καὶ ἅμα
[6, 1, 26]	ἑνὸς ὄντος, οὐδὲ μέγεθος μὴ	ἀμεγέθους·	εἴ γε τὸ μέγεθος ἓν
[6, 1, 26]	τὰ πολλὰ τελευτᾶν, καὶ ἐξ	ἀμεγέθους	εἰς μεγέθη, εἴ γε οὐκ
[6, 1, 19]	ἡ εὐδαιμονία ἐνέργεια οὐκ ἐν	ἀμερεῖ,	ἀλλὰ οἷον ἀξιοῦσι καὶ τὴν
[6, 1, 27]	τὸ παθητὸν μηδὲ τὸ ζωῆς	ἄμοιρον	καὶ ἀνόητον καὶ σκοτεινὸν καὶ
[6, 1, 27]	ἐν τῷ τιμίῳ μὴ τὸ	ἄμορφον	μηδὲ τὸ παθητὸν μηδὲ τὸ
[6, 1, 22]	ποιεῖν. Καὶ κίνησις μὲν ἐπ´	ἀμφοῖν,	ἡ δὲ διαφορὰ ἡ διαιροῦσα
[6, 1, 9]	Αἴσθησις δὲ εἶδός τι ἐξ	ἀμφοῖν,	καὶ γνῶσις ὡσαύτως ἐξ ἀμφοῖν
[6, 1, 12]	οὐ γὰρ δὴ ἓν γένος	ἀμφοῖν.	Καὶ εἰ ὁ πυκτικὸς ἐν
[6, 1, 2]	ἄλλο τι ὂν κατηγορούμενον κατ´	ἀμφοῖν,	ὃ οὔτε σῶμα οὔτε ἀσώματον
[6, 1, 3]	ὕλην, τὸ εἶδος, τὸ ἐξ	ἀμφοῖν;	Οἷον εἴ τις τὸ τῶν
[6, 1, 23]	ἐπεὶ καὶ τὸ ἕστηκεν» ἐπ´	ἀμφοῖν	οὐ ταὐτόν. Ἔτι καὶ τὸ
[6, 1, 2]	τοῦ εἴδους καὶ τοῦ ἐξ	ἀμφοῖν.	Πάντα γὰρ ταῦτα οὐσίας λέγουσιν
[6, 1, 9]	ἀμφοῖν, καὶ γνῶσις ὡσαύτως ἐξ	ἀμφοῖν	τι εἶδος· ἡ δὲ ἕξις
[6, 1, 8]	δὲ οὐ ποιοῦσαν, ἀλλ´ ἐπ´	ἀμφοῖν	τὸ ποιοῦν ἄλλο; Οἷον ἰσότητα
[6, 1, 9]	τῷδε δὲ ἡ μικρότης. Ἢ	ἀμφότερά	ἐστιν ἐν ἑκάστῳ, καὶ ὁμοιότης
[6, 1, 4]	συμβεβηκὸς τὸ συνεχές, τί κοινὸν	ἀμφοτέροις	ἔσται τὸ ποσοῖς εἶναι; Τοῖς
[6, 1, 20]	τῇ ποιήσει. Ἤ, εἰ κινήσεις	ἄμφω,	ἐν τῷ αὐτῷ, οἷον ἀλλοίωσις
[6, 1, 7]	ἥμισυ ἔσχεν αὐτό. Συνεγέννησεν οὖν	ἄμφω	ἐξ αὐτῶν ἄλλο εἶναι διπλάσιον
[6, 1, 19]	τὴν κίνησιν εἶναι. Ὥστε κινήσεις	ἄμφω	λεκτέον, καὶ ἕν τι τὴν
[6, 1, 12]	ὧδε κἀκεῖ, ἢ ὑφ´ ἓν	ἄμφω.	~Περὶ δὲ τοῦ ποτὲ ὧδε
[6, 1, 22]	τάδε οὗτος διατίθεται· ὥστε κινδυνεύειν	ἄμφω	πρός τι εἶναι, ὅσα τοῦ
[6, 1, 8]	ποίησιν καὶ πάθησιν, ὡς μίαν	ἄμφω,	τὴν δὲ οὐ ποιοῦσαν, ἀλλ´
[6, 1, 21]	ἢ παρ´ ἑαυτοῦ σαπείη γὰρ	ἄν	τι ἐν ἑαυτῷ ἀλλ´ ὅταν
[6, 1, 1]	οἱ δὲ ἐλάττω· εἶεν δ´	ἄν	τινες οἱ πλείω τούτων. Ἔστι
[6, 1, 23]	τὸ σῶμα, πρῶτον μὲν ζητήσειεν	ἄν	τις, διὰ τί, καὶ διὰ
[6, 1, 29]	εἰδῶν τὸ ἕτερον τιθεῖσα, ὥσπερ	ἄν	τις διαιρῶν τὴν ἐπιστήμην τὴν
[6, 1, 12]	καθόσον ποιόν; Τάχα μὲν γὰρ	ἄν	τις ἐπὶ τῶν ἐμψύχων καὶ
[6, 1, 15]	δὲ τῷ ποιεῖν λεγομένῳ τάδ´	ἄν	τις ἐπισκέψαιτο. Λέγεται γὰρ ὡς,
[6, 1, 25]	πάντων ἓν γένος λαμβάνουσι, πολλὰ	ἄν	τις λέγοι. Καὶ γὰρ ὡς
[6, 1, 3]	ἄλλῳ. Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴδια	ἄν	τις λέγοι πρὸς τὰ ἄλλα
[6, 1, 10]	μᾶλλον ὃ ἐξ ἀρετῆς κτήσαιτο	ἄν	τις· ὥστε ὁμώνυμον τὸ λογικόν·
[6, 1, 26]	διαστατόν. Μετασχοῦσα τοίνυν μεγέθους οὐκέτ´	ἂν	ἁπλοῦν εἴη. Ἔπειτα πόθεν ἡ
[6, 1, 29]	ὑποκειμένων, καὶ λέγουσιν· οὐ γὰρ	ἂν	αὐτὰ δεύτερα κατηρίθμουν. Εἰ τοίνυν
[6, 1, 27]	ἐκεῖνο δὲ μὴ οὐσία, οὐδ´	ἂν	αὐτὴ οὐσία· ὥστε συμβαίνει αὐτοῖς
[6, 1, 25]	τι γένος προτάττειν· μᾶλλον δ´	ἂν	βέλτιον αὐτοῖς ἐλέγετο, εἰ τὸ
[6, 1, 27]	προσίοι τὸ εἶδος, οὐδαμῇ ψυχὴ	ἂν	γένοιτο ποιότητος προσελθούσης τῇ ὕλῃ,
[6, 1, 1]	μήτε οἷόν τε μήτ´ ἐπιστήμη	ἂν	γένοιτο, τά τε πεπερασμένα εἰς
[6, 1, 12]	ἀξιώσειε τὸ ποιὸν διαιρεῖν, τίνι	ἂν	διέλοι; Ἐπισκεπτέον οὖν, εἰ δεῖ
[6, 1, 4]	ἐγγὺς τοῦ ποσοῦ, καὶ οἷς	ἂν	ἐγγίνηται, ποσὰ αὐτὰ λέγομεν, οὐ
[6, 1, 9]	καὶ οὐ πρός τι; Ὥσπερ	ἂν	εἰ ζῷόν τις γένος θεὶς
[6, 1, 28]	ᾠήθησαν τὸ ὂν εἶναι, ὥσπερ	ἂν	εἴ τις μᾶλλον τὸν τόπον
[6, 1, 11]	αἱ δὲ τῷ ποιεῖν, ὁμωνύμως	ἂν	εἶεν. Τί δὲ ἡ περὶ
[6, 1, 10]	πολλαχῶς αἱ ποιότητες, οὐχ ἓν	ἂν	εἴη γένος. Τί οὖν τὸ
[6, 1, 2]	ὃ οὔτε σῶμα οὔτε ἀσώματον	ἂν	εἴη· ἔσται γὰρ ἢ τὸ
[6, 1, 13]	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ τί	ἂν	εἴη ἢ ἐν μέρει τοῦ
[6, 1, 6]	τὸ καθήμενον καὶ ἑστηκὸς τί	ἂν	εἴη; Ἡ δ´ ἕξις καὶ
[6, 1, 16]	διαλείπουσα τὸ ὁρᾶν ἐν συνεχείᾳ	ἂν	εἴη καὶ ἐν χρόνῳ. Μαρτυρεῖ
[6, 1, 6]	δὲ κατὰ τὸ ἐχόμενον ποιὸν	ἂν	εἴη· καὶ ἐπὶ διαθέσεως ὡσαύτως.
[6, 1, 5]	καὶ κατὰ τὸν ἀέρα, δύο	ἂν	εἴη καὶ οὐ μία ἡ
[6, 1, 13]	ἦν, ὁ μὲν Σωκράτης ἔξωθεν	ἂν	εἴη, καὶ οὐχ ἕν τι
[6, 1, 8]	τι τοῦτο τὸ κοινὸν οὐκ	ἂν	εἴη. Λείπεται δέ, εἴπερ ἔστιν,
[6, 1, 20]	αὐτὸν ἰούσης; Ἢ πάθησις πῶς	ἂν	εἴη μία γε οὖσα; Ἀλλ´
[6, 1, 26]	ἀρχοειδὴς ὢν καὶ λόγος, ἀσώματος	ἂν	εἴη ὁ θεός, καὶ τὸ
[6, 1, 4]	φήσουσιν εἶναι, τὸ διωρισμένον οὐκ	ἂν	εἴη ποσόν· εἰ δὲ κατὰ
[6, 1, 5]	οὐκ ἐφαπτομένη ἄλλου αὐτὸ τοῦτο	ἂν	εἴη τὸ κυρίως ποσόν. Εἰ
[6, 1, 27]	πρὸς τὸ ἔξω, ὥστε παραλελειμμένον	ἂν	εἴη τοῦτο. Εἰ δὲ οὐδὲν
[6, 1, 2]	ὕλη· καὶ ὀρθῶς· οἱ δ´	ἂν	εἴποιεν τὴν ὕλην μᾶλλον. Αἱ
[6, 1, 18]	γοῦν βαδίζειν ἀπολελυμένον ὂν κίνησιν	ἂν	εἴποιεν, τὸ δὲ νοεῖν οὐκ
[6, 1, 9]	ἔχοντες τὰς εἰρημένας, τάχα οὐκ	ἂν	ἓν γένος εἴη, ἀλλ´ εἰς
[6, 1, 10]	τὸ ὀρθὸν βλέπουσα· οὐ γὰρ	ἂν	ἐποίησέ τι, ὃ μὴ δύναται.
[6, 1, 5]	κατὰ τὴν πληγὴν ποίησιν μᾶλλον	ἂν	εὐλόγως τις θεῖτο, τὴν δὲ
[6, 1, 26]	τρόπος τῆς συμβάσεως· τάχα γὰρ	ἂν	εὗρον τὸ μὴ κατὰ συμβεβηκὸς
[6, 1, 6]	Ὅμοιον δὲ πρὸς ὅμοιον τί	ἂν	ἔχοι ἀπογεννώμενον; Ἢ οὐκ ἀπογεννώμενον,
[6, 1, 8]	καὶ τὴν οὐσίαν τὴν αὐτὴν	ἂν	ἔχοι. Ἆρ´ οὖν τὰς σχέσεις
[6, 1, 11]	ὑποκειμένου εἶδος ἢ αἰσχρόν, λόγον	ἂν	ἔχοι. Τὸ δὲ τραχὺ καὶ
[6, 1, 2]	οὐσίαι πρὸς τὰς δευτέρας τί	ἂν	ἔχοιεν κοινόν, ὁπότε παρὰ τῶν
[6, 1, 4]	αὐτοὶ ποσόν τι· ὁποτέρως δ´	ἂν	ἔχωσιν, οὐκ ἂν κοινόν τι
[6, 1, 11]	παραλλαγαῖς καὶ διαφοραῖς. Ἔχοι δ´	ἂν	ζήτησιν καί, εἰ ἐκ πάθους
[6, 1, 30]	ἄλλοις ἐτίθεσαν, ἕτερος λόγος ἦν	ἂν	ζητούντων εἴ τινα διδόασιν ὑπόστασιν
[6, 1, 10]	ὁμώνυμον τὸ λογικόν· ὥστε εἴη	ἂν	ἡ ποιότης δύναμις προστιθεῖσα ταῖς
[6, 1, 29]	εἰ μὲν ἔλεγεν ἔμφρονα, θαῦμα	ἂν	ἦν, πῶς καὶ νοεῖ καὶ
[6, 1, 6]	καὶ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν μᾶλλον	ἂν	ἴσως ἐν τῷ κεῖσθαι· ὁ
[6, 1, 11]	δεῖ αὐτὰ θεῖναι. Εἴη δ´	ἂν	καὶ ὁμωνυμία περὶ τὸ κοῦφον,
[6, 1, 19]	οὐ τὸ βαδίζειν· ἢ ἐπενόησεν	ἂν	καὶ πρότερον. Οὕτω καὶ ἐπὶ
[6, 1, 4]	ὁποτέρως δ´ ἂν ἔχωσιν, οὐκ	ἂν	κοινόν τι ἔχοιεν πρὸς τούτους
[6, 1, 3]	ἓν δέ τι γένος οὐκ	ἂν	λέγοι, οὐδὲ δηλοῖ πω τὴν
[6, 1, 11]	καὶ τὸ πυκνὸν οὐκ ὀρθῶς	ἂν	λέγοιτο ποιά; Οὐ γὰρ δὴ
[6, 1, 10]	δυνάμεις εἶναι, τὸ κοινὸν εἶεν	ἂν	λόγοι τινὲς καὶ οἷον μορφαί,
[6, 1, 6]	κατὰ τὸ ἔχον λεγομένη ἔχειν	ἂν	μᾶλλον σημαίνοι, ἡ δὲ κατὰ
[6, 1, 30]	ὅλως πάσχων {οὕτως} Ἴσως δ´	ἂν	μόνον ἁρμόσει ἐπὶ τοῦ κεῖσθαι
[6, 1, 6]	καὶ ἐπὶ διαθέσεως ὡσαύτως. Τί	ἂν	οὖν εἴη παρὰ ταῦτα τὰ
[6, 1, 18]	ἔχει τὸ κίνησις εἶναι. Ἔχοι	ἂν	οὖν καὶ ἡ νόησις παρὰ
[6, 1, 9]	διπλάσιον καὶ ὁ διπλάσιος. Πῶς	ἂν	οὖν ὑφ´ ἓν γένος αὐτό
[6, 1, 20]	ποιῶν ἀπαθὴς ἐκείνου; Πῶς γὰρ	ἂν	πάθοι ὃ ποιεῖ ἐν ἄλλῳ;
[6, 1, 28]	οὖν ὁ νοῦς αὐτοῖς πῶς	ἂν	πιστὸς εἴη περὶ τῶν κυριωτέρων
[6, 1, 6]	Ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη ἔχοι	ἂν	πρὸς ἐπιστητὸν μίαν τινὰ κατ´
[6, 1, 10]	ποιότης οὐκ οὐσιώδης, ὃ δ´	ἂν	τὸ αὐτὸ δοκῇ καὶ εἰς
[6, 1, 26]	τοῦ δυνάμει ἐνέργεια· ἐνυπῆρχε γὰρ	ἂν	τὸ ἐνεργείᾳ, καὶ οὐχ ἁπλοῦν
[6, 1, 28]	ἄλλων πολλῶν τῷ πλήθει μᾶλλον	ἂν	τὸ ὅλον ὂν εἴη ἢ
[6, 1, 16]	ἄνω· ὥστε ἐξ ἀπείρου συμβαίνοι	ἂν	τοῦ χρόνου κεκινῆσθαι τὴν ἄρτι
[6, 1, 7]	λέγομεν, ἀλλὰ λέγοντες ψευδόμεθα, οὐδὲν	ἂν	τούτων εἴη, ἀλλὰ κενὸν ἡ
[6, 1, 28]	{ὑποβάθρα ἐκεῖνο} μὴ ὄν, πῶς	ἂν	ὑποβάθρα〉 ἐκεῖνο; Πάντων τε θαυμαστότατον
[6, 1, 27]	ὀρχήσει πάντα αὐτὸν ποιῶν, οὐκέτ´	ἂν	ὑποκείμενον εἴη, ἀλλ´ αὐτὸ τὰ
[6, 1, 17]	ἀλλ´ εἰς τὸ πρός τι	ἀνάγειν	τῷ τὴν μὲν ἐνέργειαν τοῦ
[6, 1, 9]	εἰ καὶ εἰς ἓν δύναιτο	ἀνάγεσθαι	τὰ εἰρημένα, ἀλλ´ εἰς γένος
[6, 1, 9]	ἀλλ´ εἰς ὁμοιότητά τινα πάντα	ἀνάγεται	καὶ κατηγορίαν μίαν. Ἀλλ´ εἰ
[6, 1, 16]	ἀλλ´ ὅλως τὴν φύσιν αὐτῆς	ἀναγκάζεσθαι	ποσὴν λέγειν καίτοι ὁμολογοῦντας καὶ
[6, 1, 27]	πως ἔχουσα. Ἔπειτα εἰ ὑποκείμενον,	ἀνάγκη	ἄλλο εἶναι, ὃ ποιοῦν εἰς
[6, 1, 9]	τὰς ἀποφάσεις αὐτῶν εἰς ἓν	ἀνάγουσι,	καὶ τὰ παρονομαζόμενα ἀπ´ αὐτῶν,
[6, 1, 24]	πρός τι οὐχὶ καὶ ὁ	ἀνακείμενος	ἐκεῖ; Ἐπεὶ καὶ τοῦ δεξιοῦ
[6, 1, 24]	ἐν ὀλίγοις καὶ αὐτὸ ὄν	ἀνακεῖσθαι,	καθῆσθαι, καίτοι οὐ κεῖσθαι ἁπλῶς
[6, 1, 24]	πεπονθέναι ἢ πάσχειν. Τὸ δὲ	ἀνάκειται»	τί ἄλλο ἢ ἄνω κεῖται»
[6, 1, 6]	καὶ αὖ ἕξεως καὶ διαθέσεως,	ἀνακλίσεως,	καθίσεως, στάσεως, καὶ αὖ πατρὸς
[6, 1, 24]	μεταξὺ κεῖται» Διὰ τί δὲ	ἀνακλίσεως	οὔσης ἐν τῷ πρός τι
[6, 1, 23]	{αὐτά} ὅπου ποτὲ ἡ ἕξις,	ἀνακτέον·	οὐ γὰρ διοίσει κατὰ τὸ
[6, 1, 17]	ποίησιν εἰς τὸ πρός τι	ἀνάξουσι,	τὸ δὲ ποιεῖν ἓν γένος
[6, 1, 1]	μὴ εἶναι· οὐ γὰρ δὴ	ἀνάπαλιν.	Οὗ δὴ ἐξεταστέον, τίνα κἀκεῖ
[6, 1, 4]	τῷ τὸν χρόνον, καίτοι ἴσως	ἀνάπαλιν	τοῦ χρόνου τὸ συνεχὲς παρὰ
[6, 1, 1]	εἰς δέκα τὰ ὄντα ληπτέον	ἀνασκοποῦντας,	πότερα δέκα γένη δεῖ νομίζειν
[6, 1, 29]	μηδὲ δύναται, τίνι ταύτην δεῖ	ἀνατιθέναι	τὴν ἀφροσύνην; Ἤ, εἰ ἔλεγεν,
[6, 1, 30]	ἔχοντα ἐπὶ τὴν ὕλην αὐτοῖς	ἀνατρέχει	καὶ περὶ τὴν ὕλην ἔσται.
[6, 1, 27]	ἀόριστον τίθεσθαι ἀρχήν, καὶ τούτῳ	ἀναφέρειν	καὶ τὴν οὐσίαν. Ὁ γὰρ
[6, 1, 4]	τὰ δ´ ἄλλα εἰς ταῦτα	ἀναφέρουσιν,	ὅσα ποσὰ λέγουσι, καὶ τὴν
[6, 1, 17]	εἰς τὸ πρός τι οὐκ	ἀναχθήσεται;	Ἢ γὰρ κίνησις ἢ ἐνέργεια
[6, 1, 23]	ἔχειν εἰς ταύτην τὴν κατηγορίαν	ἀναχθήσονται;	Ὥστε καὶ τὸ ποσόν, ὅτι
[6, 1, 23]	ἐπὶ ζῶντος μόνον ἢ κἂν	ἀνδριὰς	ᾖ, ὅτῳ ταῦτα; Ἄλλως γὰρ
[6, 1, 21]	πάσχοντος, ἡ δὲ οὐσία ὁ	ἀνδριάς,	ὃς οὐκ αὐτὸς ἐθερμαίνετο, ἀλλ´
[6, 1, 10]	ἐπιστήμην μὲν εἶδος καὶ δύναμιν,	ἀνεπιστημοσύνην	δὲ στέρησιν καὶ ἀδυναμίαν. Ἢ
[6, 1, 26]	ποιητικὸν ἀσώματον. Εἰ δὲ καὶ	ἄνευ	τῆς ὕλης ἐστὶ τὴν οὐσίαν
[6, 1, 26]	τὸ εἶδος; Εἰ δὲ καὶ	ἄνευ	τοῦ ὕλην ἔχειν ἀρχοειδὴς ὢν
[6, 1, 13]	τὸ ἐν χρόνῳ, ἄλλας πολλὰς	ἀνευρήσομεν	ἀπὸ τοῦ ποιεῖν ἄλλο ἐν
[6, 1, 10]	δύναμις οὐ τοῦ ἀνθρώπου ᾗ	ἄνθρωπος,	ἀλλὰ τὸ λογικόν· ὥστε οὐ
[6, 1, 10]	καθόσον ἐμόρφωσεν. Ἀλλὰ καὶ ἡ	ἀνθρωπότης	ἐμόρφωσεν; Ἢ οὐσίωσεν. ~Ἀλλ´ εἰ
[6, 1, 10]	ἡ πυκτικὴ δύναμις οὐ τοῦ	ἀνθρώπου	ᾗ ἄνθρωπος, ἀλλὰ τὸ λογικόν·
[6, 1, 5]	ποσόν. Τὸ δὲ ἴσον καὶ	ἄνισον	ἴδιον εἶναι τοῦ ποσοῦ ἐπ´
[6, 1, 6]	καὶ πάλιν ὁμοίου ἀνομοίου, ἴσου	ἀνίσου,	ποιητικοῦ τε αὖ καὶ παθητικοῦ,
[6, 1, 27]	μηδὲ τὸ ζωῆς ἄμοιρον καὶ	ἀνόητον	καὶ σκοτεινὸν καὶ τὸ ἀόριστον
[6, 1, 9]	θάτερον· διὸ καὶ ὅμοιον καὶ	ἀνόμοιον	τὸ αὐτὸ καὶ ταὐτὸν καὶ
[6, 1, 9]	ἐν ἑκάστῳ, καὶ ὁμοιότης καὶ	ἀνομοιότης	καὶ ὅλως ταὐτὸν καὶ θάτερον·
[6, 1, 6]	δεσπότου δούλου, καὶ πάλιν ὁμοίου	ἀνομοίου,	ἴσου ἀνίσου, ποιητικοῦ τε αὖ
[6, 1, 29]	ἡ διαίρεσις ἁπλᾶ καὶ σύνθετα	ἀντιδιαστέλλουσα	καὶ ταῦτα ὑφ´ ἓν γένος,
[6, 1, 19]	τὸ γενόμενον ὕστερον, οὐ τὸ	ἀντίθετον,	οἷον τῷ καίειν τὸ καίεσθαι,
[6, 1, 20]	τῷ ποιῆσαι. ~Ἀλλ´ ἔστω μὴ	ἀντίθετον·	ὅμως δὲ ἕτερον ὂν τοῦ
[6, 1, 19]	γενέσθαι ἐν πάθει, ὃ μὴ	ἀντίθετον	τῷ ποιῆσαι. ~Ἀλλ´ ἔστω μὴ
[6, 1, 19]	μετὰ τοῦ λεγομένου πάσχειν, τοῦ	ἀντιθέτου.	Ὃ δὲ πάσχειν λέγεται, τὸ
[6, 1, 9]	εἰ δὲ οἱ λόγοι καὶ	ἀντικείμενοι	καὶ διαφορὰς ἔχοντες τὰς εἰρημένας,
[6, 1, 9]	αὐτῷ εἴδει, τὰ δὲ τοῖς	ἀντικειμένοις	εἶναι ἃ λέγεται· ἅμα οὖν
[6, 1, 5]	εὐλόγως τις θεῖτο, τὴν δὲ	ἀντικειμένως	πάθος, ἢ ἑκάστην ἄλλου μὲν
[6, 1, 20]	καὶ πάσχει. Ἆρ´ οὖν, ὅτι	ἀντικινεῖται,	καὶ δύο κινήσεις φήσομεν περὶ
[6, 1, 20]	μανθάνειν ὥσπερ τὸ πληγῆναι ἐν	ἀντιλήψει	ὂν καὶ γνωρίσει, ὥσπερ οὐδὲ
[6, 1, 20]	μᾶλλον ἢ πάσχειν; Ἤ, ὅτι	ἀντιτρίβεται,	καὶ πάσχει. Ἆρ´ οὖν, ὅτι
[6, 1, 28]	ὄν. Οὐδὲ γὰρ ὀρθῶς τὸ	ἀντιτυπὲς	αὐτῇ διδόασι· ποιότης γὰρ τοῦτο.
[6, 1, 26]	παρὰ ποιότητος. Καὶ πόθεν ἡ	ἀντιτυπία;	Πόθεν δὲ τὸ τριχῇ διαστατὸν
[6, 1, 26]	οὐχ ἓν λέγουσιν. Ἔπειτα ἡ	ἀντιτυπία	ποιὸν ἢ παρὰ ποιότητος. Καὶ
[6, 1, 26]	μαθηματικὸν λέγουσιν· εἰ δὲ μετὰ	ἀντιτυπίας	τὸ τριχῇ, οὐχ ἓν λέγουσιν.
[6, 1, 14]	ἀφωρισμένως μᾶλλον. Εἰ οὖν τὸ	ἄνω	καὶ τὸ κάτω καὶ τὸ
[6, 1, 14]	καὶ μέρη τόπου, ὥσπερ τὸ	ἄνω	καὶ τὸ κάτω καὶ τὸ
[6, 1, 24]	δὲ ἀνάκειται» τί ἄλλο ἢ	ἄνω	κεῖται» ὥσπερ καὶ τὸ κάτω
[6, 1, 16]	εἶναι αὐτὴν διαιρεῖν ἐπὶ τὸ	ἄνω·	ὥστε ἐξ ἀπείρου συμβαίνοι ἂν
[6, 1, 11]	τραχύτης, καὶ οὐ πανταχοῦ ἐξ	ἀνωμαλίας	θέσεως καὶ ὁμαλότητος· εἰ δὲ
[6, 1, 26]	οὐ γὰρ δὴ αὐτὸ ἑαυτὸ	ἄξει,	ἀλλὰ δεῖ ἢ πρὸ αὐτοῦ
[6, 1, 19]	οὐκ ἐν ἀμερεῖ, ἀλλὰ οἷον	ἀξιοῦσι	καὶ τὴν κίνησιν εἶναι. Ὥστε
[6, 1, 13]	χρόνου λέγουσι, καὶ καθότι μέρος	ἀξιοῦσι	μὴ χρόνον ἁπλῶς τι λέγειν,
[6, 1, 4]	αὐτὸ καὶ τὸ μικρὸν οὐκ	ἀξιοῦται	ποσὰ εἶναι, ἀλλὰ πρός τι·
[6, 1, 12]	~Ἀλλ´ εἰ μὴ οὕτω τις	ἀξιώσειε	τὸ ποιὸν διαιρεῖν, τίνι ἂν
[6, 1, 26]	προτάττειν ἁπάντων ὄγκον, ἀλλὰ τὸ	ἄογκον	καὶ τὸ ἕν, καὶ ἐκ
[6, 1, 13]	εἶδος χρόνου; Ἀλλ´ εἰ τῷ	ἀόριστον	μὲν εἶναι τὸ ἦν, τὸ
[6, 1, 27]	ἀνόητον καὶ σκοτεινὸν καὶ τὸ	ἀόριστον	τίθεσθαι ἀρχήν, καὶ τούτῳ ἀναφέρειν
[6, 1, 11]	γὰρ δὴ ταῖς διαστάσεσι ταῖς	ἀπ´	ἀλλήλων καὶ τῷ〉 ἐγγὺς τὸ
[6, 1, 20]	Καὶ οὕτω μὲν ποίησις τῷ	ἀπ´	ἄλλου, εἰς ἄλλον δὲ πεῖσις
[6, 1, 22]	ἢ τὴν τελευτῶσαν εἰς ἄλλο	ἀπ´	αὐτοῦ, ὁρμωμένην ἀπὸ τοῦ λεγομένου
[6, 1, 9]	ἓν ἀνάγουσι, καὶ τὰ παρονομαζόμενα	ἀπ´	αὐτῶν, οἷον καὶ τὸ διπλάσιον
[6, 1, 10]	αὐτῆς, τὸ δὲ δευτέρως καὶ	ἀπ´	ἐκείνου καὶ ἄλλο ἐν ἄλλῳ,
[6, 1, 22]	τὸ μὲν ποιεῖν, καθόσον ποιεῖν,	ἀπαθὲς	τηροῦσα, τὸ δὲ πάσχειν ἐν
[6, 1, 20]	πάσχοντα ἀλλοιοῦσα καὶ ὁ ποιῶν	ἀπαθὴς	ἐκείνου; Πῶς γὰρ ἂν πάθοι
[6, 1, 20]	αὐτοῦ ὄντος; Ἢ ἐὰν μὲν	ἀπαθὴς	ᾖ, ἐν τῷ ποιεῖν ἔσται,
[6, 1, 20]	ἀλλοίωσις, ποίησις καὶ τὸ ποιεῖν	ἀπαθοῦς	αὐτοῦ ὄντος; Ἢ ἐὰν μὲν
[6, 1, 4]	ποσὸν λέγουσι καὶ τὸ συνεχὲς	ἅπαν	μέγεθος καὶ τόπον καὶ χρόνον,
[6, 1, 1]	ἢ ἐν μὲν τοῖς αἰσθητοῖς	ἅπαντα,	ἐν δὲ τοῖς νοητοῖς τὰ
[6, 1, 27]	ὄντος τοῦ παρέξοντος ὑποκείμενα αὐτὰ	ἁπάντων	καταναλωθέντων εἰς τὸ λεγόμενον ὑποκείμενον;
[6, 1, 26]	ὡς οὐκ ἔστι δυνατὸν προτάττειν	ἁπάντων	ὄγκον, ἀλλὰ τὸ ἄογκον καὶ
[6, 1, 26]	ὑποκείμενον. ~Ὅλως δὲ τὸ προτάττειν	ἁπάντων	τὴν ὕλην, ὃ δυνάμει ἐστίν,
[6, 1, 1]	οὐ συνώνυμον τὸ ὂν ἐν	ἅπασι,	λέγουσι καὶ ὀρθῶς λέγουσι· μᾶλλον
[6, 1, 14]	τῆς ἑκατέρου πρὸς ἑκάτερον σχέσεως	ἀπεγεννήθη	τι; Εἶτα τί〉 διαφέρει τὸ
[6, 1, 1]	τὰ πεπερασμένα καὶ αὖ τὰ	ἄπειρα	εἰπόντες· καὶ τοῖς μετ´ αὐτοὺς
[6, 1, 1]	οἱ δὲ ὡρισμένα, οἱ δὲ	ἄπειρα	εἰπόντες, καὶ τούτων ἕκαστοι οἱ
[6, 1, 30]	ἀρχὰς τῶν ὄντων ἔθεντο, εἴτε	ἄπειρα	εἴτε πεπερασμένα, εἴτε σώματα εἴτε
[6, 1, 1]	ἐν τοῖς νοητοῖς ἑώρων, οὔτε	ἄπειρα,	ὅτι μήτε οἷόν τε μήτ´
[6, 1, 16]	τὴν ἄρτι ἀρξαμένην καὶ αὐτὴν	ἄπειρον	εἰς τὸ ἀρξάμενον εἶναι. Τοῦτο
[6, 1, 16]	ἐπὶ τὸ ἄνω· ὥστε ἐξ	ἀπείρου	συμβαίνοι ἂν τοῦ χρόνου κεκινῆσθαι
[6, 1, 12]	Ἢ ὅταν συντύχῃ αὐτῷ ἄλλο,	ἀπέλαυσε	καὶ μετέβαλε παρ´ ἐκείνου οὗ
[6, 1, 7]	υἱοῦ καὶ τῶν παραπλησίων πατρὸς	ἀπελθόντος	υἱός ἐστι, καὶ ἀδελφοῦ ἀδελφός·
[6, 1, 6]	τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν	ἀπεργάσαιτο,	καὶ τὸ μέτρον πρὸς τὸ
[6, 1, 29]	τοίνυν ἕτερα, δεῖ αὐτὰ καὶ	ἁπλᾶ	εἶναι· εἰ τοῦτο, μὴ σύνθετα·
[6, 1, 29]	πρῶτον μὲν ἄτοπος ἡ διαίρεσις	ἁπλᾶ	καὶ σύνθετα ἀντιδιαστέλλουσα καὶ ταῦτα
[6, 1, 13]	δύο οὖν κατηγορίαι καὶ οὐχ	ἁπλοῦν.	Εἰ δὲ τὸ ἐν χρόνῳ
[6, 1, 26]	Μετασχοῦσα τοίνυν μεγέθους οὐκέτ´ ἂν	ἁπλοῦν	εἴη. Ἔπειτα πόθεν ἡ ἕνωσις;
[6, 1, 26]	ἂν τὸ ἐνεργείᾳ, καὶ οὐχ	ἁπλοῦν	ἔτι. Καὶ ὁ θεὸς δεύτερος
[6, 1, 23]	καὶ ὅπλα. Πῶς δ´ ὅλως	ἁπλοῦν	καὶ μιᾶς κατηγορίας ὅδε ὅπλα
[6, 1, 14]	λέγομεν, οὐχ ἓν λέγομεν οὐδὲ	ἁπλοῦν	λέγομεν. Ἔπειτα, εἰ τοῦτον ἐνταῦθα
[6, 1, 5]	λόγος, καὶ οὐχ ἡ πληγὴ	ἁπλῶς,	ἀλλ´ ἡ τύπωσις ἡ γιγνομένη,
[6, 1, 7]	πρός τι οὐκ εἴ τι	ἁπλῶς	ἑτέρου λέγεται, οἷον ἕξις ψυχῆς
[6, 1, 24]	ἀνακεῖσθαι, καθῆσθαι, καίτοι οὐ κεῖσθαι	ἁπλῶς	λεγομένων, ἀλλὰ πὼς κεῖνται» καὶ
[6, 1, 13]	καθότι μέρος ἀξιοῦσι μὴ χρόνον	ἁπλῶς	τι λέγειν, ἀλλὰ μέρος χρόνου
[6, 1, 10]	ποιότης τοῦ ἐν ᾧ, οὐχ	ἁπλῶς	τρίγωνον, ἀλλὰ τὸ ἐν τούτῳ
[6, 1, 2]	πῶς ἓν γένος ἡ οὐσία;	Ἀπὸ	γὰρ ταύτης πάντως ἀρκτέον. Ὅτι
[6, 1, 3]	γὰρ καὶ τὰ ἄλλα πάντα	ἀπὸ	τῆς οὐσίας τὰ λεγόμενα εἶναι.
[6, 1, 12]	ἡ ὠφέλεια καὶ τὸ βλάβος	ἀπὸ	τῆς ποιότητος καὶ ποιοῦ ἢ
[6, 1, 21]	Εἰ οὖν καλλίων ὁ χαλκὸς	ἀπὸ	τοῦ θερμαίνεσθαι ἢ κατὰ τὸ
[6, 1, 22]	εἰς ἄλλο ἀπ´ αὐτοῦ, ὁρμωμένην	ἀπὸ	τοῦ λεγομένου ποιεῖν. Καὶ κίνησις
[6, 1, 21]	ὄρεξις, εἰ ἡ ὄρεξις κινεῖται	ἀπὸ	τοῦ ὀρεκτοῦ; Εἰ μή τις
[6, 1, 13]	ἐν χρόνῳ, ἄλλας πολλὰς ἀνευρήσομεν	ἀπὸ	τοῦ ποιεῖν ἄλλο ἐν ἄλλῳ.
[6, 1, 20]	ποιόν Ἆρ´ οὖν, ὅταν μὲν	ἀπὸ	τοῦ ποιοῦν〈 τος〉 ἴῃ ἡ
[6, 1, 19]	οὐδὲ μία ἡ τμῆσις ἡ	ἀπὸ	τοῦ τέμνοντος καὶ ἡ ἐν
[6, 1, 3]	οὐδὲ τὸ κυριώτατον λαβεῖν, ἵν´	ἀπὸ	τούτου καὶ τὰς ἄλλας. Συγγενεῖς
[6, 1, 23]	ἢ τέμνων ἢ κατορύττων ἢ	ἀποβάλλων	οὐκ ἄλλην ἢ ἄλλας; Εἰ
[6, 1, 6]	ἂν ἔχοι ἀπογεννώμενον; Ἢ οὐκ	ἀπογεννώμενον,	ἀλλὰ ὑπάρχον, τὴν ταὐτότητα τὴν
[6, 1, 6]	πρὸς ὅμοιον τί ἂν ἔχοι	ἀπογεννώμενον;	Ἢ οὐκ ἀπογεννώμενον, ἀλλὰ ὑπάρχον,
[6, 1, 2]	γάρ, εἰ τὸ ἴδιόν τις	ἀποδοίη,	ἤδη ἔχει τὸ τί ἐστι,
[6, 1, 26]	ὕλη τὸ εἶδος γεννᾷ, ἡ	ἄποιος	τὸ ποιόν, οὐδ´ ἐκ τοῦ
[6, 1, 19]	ποιήσεις εἴτε εἰς ἄλλα εἴτε	ἀπολελυμένας,	τὰς δὲ ἐξ ἄλλων πείσεις.
[6, 1, 18]	ἑκατέροις ἑκάτερον. Τὸ γοῦν βαδίζειν	ἀπολελυμένον	ὂν κίνησιν ἂν εἴποιεν, τὸ
[6, 1, 22]	ἔχειν ἐν αὐτῷ κίνησιν τὴν	ἀπόλυτον	παρ´ αὐτοῦ ἢ τὴν τελευτῶσαν
[6, 1, 22]	καὶ ἔχει κίνησιν; Καὶ ἡ	ἀπόλυτος	κίνησις, οἷον ἡ τοῦ βαδίζειν,
[6, 1, 18]	πάσχειν πάσας κινήσεις, τὰς δ´	ἀπολύτους	ἐνεργείας, ἢ ἐν ἑκατέροις ἑκάτερον.
[6, 1, 18]	τὰς ποιήσεις ἤ τινας καὶ	ἀπολύτους,	οἷον τὸ βαδίζειν καὶ τὸ
[6, 1, 9]	μὲν παντάπασιν αἰσχροί, ἴσοι εἴδους	ἀπουσίᾳ·	εἰ δ´ ἐν τῷ μὲν
[6, 1, 9]	αὐτοῖς τεθέντα. Καὶ γὰρ τὰς	ἀποφάσεις	αὐτῶν εἰς ἓν ἀνάγουσι, καὶ
[6, 1, 9]	γένος αὐτό τι καὶ ἡ	ἀπόφασις,	διπλάσιον καὶ οὐ διπλάσιον, καὶ
[6, 1, 12]	πρός τι, καθὸ ἕξεις λέγονται.	Ἆρ´	οὖν ἄλλη τις ὑπόστασις κατὰ
[6, 1, 10]	κάλλος δὲ δύναμιν ἔχει τινός.	Ἆρ´	οὖν καὶ τὸ τρίγωνον; Ἢ
[6, 1, 20]	ἀλλοίωσις κίνησις κατὰ τὸ ποιόν	Ἆρ´	οὖν, ὅταν μὲν ἀπὸ τοῦ
[6, 1, 20]	Ἤ, ὅτι ἀντιτρίβεται, καὶ πάσχει.	Ἆρ´	οὖν, ὅτι ἀντικινεῖται, καὶ δύο
[6, 1, 8]	οὐσίαν τὴν αὐτὴν ἂν ἔχοι.	Ἆρ´	οὖν τὰς σχέσεις ταύτῃ διαιρετέον,
[6, 1, 8]	τινὰ οἷον ζωὴν καὶ ἐνέργειαν.	Ἆρ´	οὖν ταύτῃ διαιρετέον τὴν σχέσιν
[6, 1, 20]	πάθοι ὃ ποιεῖ ἐν ἄλλῳ;	Ἆρ´	οὖν τὸ ἐν ἄλλῳ τὴν
[6, 1, 15]	οὔσης ἄλλο γένος τὸ ποιεῖν.	Ἆρ´	οὖν τὸ ποιεῖν ἢ ἡ
[6, 1, 29]	αὐτὴ ἡ ὕλη. Εἰ μὴ	ἄρα	αὐτή· πὼς γὰρ ἔχουσα ὁ
[6, 1, 29]	ὕλης καὶ εἴδους ἔσονται· οὐκ	ἄρα	αὐτοὶ εἴδη οὐδὲ λόγοι. Εἰ
[6, 1, 3]	παρὰ τὰ ἄλλα γένη. Τί	ἄρα	γε αὐτὸ τοῦτο τὸ τὶ»
[6, 1, 4]	καλόν, ἀλλ´ ὅσα. Τοῦ ποσοῦ	ἄρα,	εἴτε καθ´ αὑτόν, εἴτ´ ἐν
[6, 1, 29]	ἔχουσα» προσθήκη κενή. Ἡ ὕλη	ἄρα	λέγει ταῦτα καὶ καταλαμβάνει. Καὶ
[6, 1, 1]	διαίρεσιν οὐ λέγουσιν· οὐ πάντα	ἄρα	τὰ ὄντα διαιρεῖσθαι ἐβουλήθησαν, ἀλλὰ
[6, 1, 29]	καὶ πολλῷ μᾶλλον. Μόνον ὂν	ἄρα	ὕλη. Τίς οὖν τοῦτό φησιν;
[6, 1, 2]	μάλιστα ὄντα παραλελοίπασι. ~Πάλιν οὖν	ἆρα	γένη νομιστέον εἶναι; Καὶ πῶς
[6, 1, 21]	πεπλῆχθαι ἢ ὠσθέντα κατενεχθῆναι; Ἀλλ´	ἆρα	διαιρετέον τὰς ὀρέξεις λέγοντα τὰς
[6, 1, 10]	οἰκείων δυνάμεων ὅ εἰσιν. Ἀλλ´	ἆρα	κατὰ τὰς ἐπ´ αὐτὰς τὰς
[6, 1, 3]	ἐναντίων ἐπὶ πάντων ἁρμόσει. ~Ἀλλ´	ἆρα	μίαν τινὰ κατηγορίαν λεκτέον ὁμοῦ
[6, 1, 21]	παραδεξάμενος αὐτοῦ ἐποιήσατο διαδεξάμενος. Ἀλλ´	ἆρα	ὅπου μὴ ἐνέργεια, πεῖσις δὲ
[6, 1, 4]	τί οὖν καὶ τὰ μεγέθη;	Ἆρα,	ὅτι ἐγγὺς τοῦ ποσοῦ, καὶ
[6, 1, 10]	ἡ ἐν ἕξει λόγος; Ἀλλ´	ἆρα	τὰς μὲν ἐν εἴδεσι καὶ
[6, 1, 21]	πεῖσιν καλήν. Τίνι οὖν διοριοῦμεν;	Ἆρα	τῷ τὸ μὲν εἰς ἄλλον
[6, 1, 11]	καὶ τὸ λεῖον καὶ τὸ	ἀραιὸν	καὶ τὸ πυκνὸν οὐκ ὀρθῶς
[6, 1, 8]	διαιρετέον, ᾗ τὰ μὲν ἔχει	ἀργὸν	τὴν σχέσιν, οἷον κειμένην θεωρεῖν,
[6, 1, 10]	λογικόν, ἀλλὰ μᾶλλον ὃ ἐξ	ἀρετῆς	κτήσαιτο ἄν τις· ὥστε ὁμώνυμον
[6, 1, 4]	ζητητέον, πῶς οἱ καθ´ αὑτοὺς	ἀριθμοὶ	οὐσίαι ἢ καὶ αὐτοὶ ποσόν
[6, 1, 4]	ποσοῖς εἶναι; Τοῖς μὲν γὰρ	ἀριθμοῖς	τὸ ποσοῖς εἶναι ὑπαρχέτω· καίτοι
[6, 1, 1]	γένοιτο, τά τε πεπερασμένα εἰς	ἀριθμὸν	αὐτῶν. Ὅτι δὲ〉 τὰ ὑποκείμενα
[6, 1, 4]	τὸ ποσὸν λέγεσθαι, ὅταν εἰς	ἀριθμὸν	ἀχθῇ δίπηχυ ἢ τρίπηχυ· ἐπεὶ
[6, 1, 4]	ποσόν, ἀλλὰ τὸν ἐπ´ αὐτοῖς	ἀριθμόν·	βόες γὰρ τρεῖς δύο κατηγορίαι
[6, 1, 4]	τὴν τοῦ ποσοῦ ἴωμεν φύσιν.	~Ἀριθμὸν	δὴ πρῶτον ποσὸν λέγουσι καὶ
[6, 1, 4]	ἕν τι γένος, ἀλλ´ ὁ	ἀριθμὸς	μόνος, τὰ δὲ δευτέρως. Οὐ
[6, 1, 4]	καὶ ἐπ´ ἄλλο, καὶ ὁ	ἀριθμὸς	ὅσα μηνύει, καὶ μετρεῖ τὸ
[6, 1, 15]	τὴν οὐσίαν ἦν ποσότης καὶ	ἀριθμός,	τὸ ποσὸν γένος ἕτερον ἦν
[6, 1, 4]	μέγα λέγομεν, ὥσπερ πολλοῦ μετέχον	ἀριθμοῦ,	καὶ μικρόν, ὅτι ὀλίγου; Ἀλλὰ
[6, 1, 4]	τοῖς μετέχουσιν αὐτῶν, καθ´ οὓς	ἀριθμοῦμεν,	οὐ μονάδας, ἀλλὰ ἵππους δέκα
[6, 1, 25]	ὑπάρχειν. Ἔπειτα τὸ ὑποκείμενον ἓν	ἀριθμοῦντες	οὐ τὰ ὄντα ἐξαριθμοῦνται, ἀλλ´
[6, 1, 4]	εἰ μὲν τοὺς καθ´ αὑτοὺς	ἀριθμούς,	οὐσίαι λέγονται οὗτοι καὶ μάλιστα
[6, 1, 4]	ποσόν. Τί οὖν; μόνον τοὺς	ἀριθμοὺς	φήσομεν ποσόν; Ἀλλ´ εἰ μὲν
[6, 1, 2]	οὐδὲ τὸ ἓν καὶ ταὐτὸν	ἀριθμῷ	δεκτικὸν τῶν ἐναντίων ἐπὶ πάντων
[6, 1, 6]	δὲ τὸ δεξιὸν καὶ τὸ	ἀριστερὸν	ἐνοήσαμεν, ἐν δὲ αὐτοῖς οὐδέν.
[6, 1, 6]	αὐτοῖς. Ὁ δὲ δεξιὸς πρὸς	ἀριστερὸν	καὶ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν μᾶλλον
[6, 1, 6]	αὕτη, ὥσπερ ὁ δεξιὸς καὶ	ἀριστερὸς	καὶ τὸ διπλάσιον καὶ τὸ
[6, 1, 24]	ὁ δεξιὸς ἐκεῖ καὶ ὁ	ἀριστερός.	Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τούτων.
[6, 1, 7]	καὶ ἐπὶ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ	ἀριστεροῦ	ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ μεγεθῶν παρὰ
[6, 1, 11]	μόνιμον καὶ τὸ μή, ἀλλ´	ἀρκεῖ	ἡ διάθεσις ὁπωσοῦν ἔχουσα πρὸς
[6, 1, 10]	οὐκ ἐν λόγῳ πάντα, ἀλλὰ	ἀρκεῖ	τὸ κοινὸν παρὰ τό πως
[6, 1, 2]	οὐσία; Ἀπὸ γὰρ ταύτης πάντως	ἀρκτέον.	Ὅτι μὲν ἓν ἐπί τε
[6, 1, 2]	δεκτικὸν τῶν ἐναντίων ἐπὶ πάντων	ἁρμόσει.	~Ἀλλ´ ἆρα μίαν τινὰ κατηγορίαν
[6, 1, 30]	{οὕτως} Ἴσως δ´ ἂν μόνον	ἁρμόσει	ἐπὶ τοῦ κεῖσθαι τὸ πὼς
[6, 1, 10]	ἃ δύναται, οὐκέτι αἱ ἀδυναμίαι	ἁρμόσουσιν.	Ἔπειτα τὸ σχῆμα καὶ ἡ
[6, 1, 4]	ὄντες, εἰ μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων	ἁρμόττουσι,	τοῦτο, ὃ λέγονται, ἔσονται καὶ
[6, 1, 16]	τοῦ χρόνου κεκινῆσθαι τὴν ἄρτι	ἀρξαμένην	καὶ αὐτὴν ἄπειρον εἰς τὸ
[6, 1, 16]	καὶ αὐτὴν ἄπειρον εἰς τὸ	ἀρξάμενον	εἶναι. Τοῦτο γὰρ συμβαίνει διὰ
[6, 1, 26]	ἕν, καὶ ἐκ τοῦ ἑνὸς	ἀρξαμένους	εἰς τὰ πολλὰ τελευτᾶν, καὶ
[6, 1, 16]	ἂν τοῦ χρόνου κεκινῆσθαι τὴν	ἄρτι	ἀρξαμένην καὶ αὐτὴν ἄπειρον εἰς
[6, 1, 30]	λαμβάνουσι καὶ τὰ παρὰ τῶν	ἀρχαίων	πρὸς τὰς δόξας αὐτῶν εἰρημένα.
[6, 1, 26]	λέγοιεν, ἐν τύχαις θήσονται τὰς	ἀρχάς.	Ἔπειτα, εἰ ἅμα, διὰ τί
[6, 1, 25]	τῶν ὄντων ζητοῦσι· διαφέρει δὲ	ἀρχὰς	λέγειν καὶ αὐτά. Εἰ δὲ
[6, 1, 1]	οἱ μὲν γὰρ τὰ γένη	ἀρχάς,	οἱ δὲ αὐτὰ τὰ ὄντα
[6, 1, 30]	ἄλλως τὰ ὄντα ἢ τὰς	ἀρχὰς	τῶν ὄντων ἔθεντο, εἴτε ἄπειρα
[6, 1, 25]	οὐ τὰ ὄντα ἐξαριθμοῦνται, ἀλλ´	ἀρχὰς	τῶν ὄντων ζητοῦσι· διαφέρει δὲ
[6, 1, 26]	τὸ ἐνεργείᾳ καὶ οὐκέτι τοῦτο	ἀρχή,	ἤ, εἰ ἅμα λέγοιεν, ἐν
[6, 1, 26]	τοῦ θεοῦ εἰσάξουσιν. Ἔπειτα πῶς	ἀρχὴ	ἡ ὕλη σῶμα οὖσα; Οὐ
[6, 1, 25]	ἀρχὴν συντάττουσι τοῖς μετὰ τὴν	ἀρχὴν	αὐτῶν. Καὶ πρῶτον μὲν τὰ
[6, 1, 16]	μὴ εἶναι μήτε τοῦ χρόνου	ἀρχὴν	ἐν ᾧ καὶ ἀφ´ οὗ
[6, 1, 26]	εἰς ἐνέργειαν ἐλθεῖν ποτε τάξεως	ἀρχὴν	ἔχοντος ἐν τοῖς οὖσι τοῦ
[6, 1, 27]	σκοτεινὸν καὶ τὸ ἀόριστον τίθεσθαι	ἀρχήν,	καὶ τούτῳ ἀναφέρειν καὶ τὴν
[6, 1, 25]	προτάξαντες τὴν πρώτην αὐτοῖς δοκοῦσαν	ἀρχὴν	συντάττουσι τοῖς μετὰ τὴν ἀρχὴν
[6, 1, 16]	ἀφ´ οὗ ἤρξατο μήτε αὐτῆς	ἀρχὴν	τῆς κινήσεως, ἀλλ´ εἶναι αὐτὴν
[6, 1, 27]	δὲ καὶ ἄλλως τηροῦντας τὴν	ἀρχὴν	τῶν πάντων ἐν τῷ τιμίῳ
[6, 1, 16]	οὗ ἐστοχάζετο· οἷον βάδισις ἐξ	ἀρχῆς	βάδισις ἦν. Εἰ δ´ ἔδει
[6, 1, 26]	καὶ ἄνευ τοῦ ὕλην ἔχειν	ἀρχοειδὴς	ὢν καὶ λόγος, ἀσώματος ἂν
[6, 1, 21]	κατὰ κακίαν ἐνεργοῖ τις καὶ	ἄρχοι	εἰς ἄλλον ἀκολάστως; Ἢ οὐδὲν
[6, 1, 28]	ἡγεμὼν γενομένη καὶ πιστὴ εἰς	ἀρχῶν	καὶ τῶν ἄλλων θέσιν. Τὰ
[6, 1, 10]	αἱ κυρίως, καθ´ ἃς ποιοί,	ἃς	δὴ λέγομεν δυνάμεις εἶναι, τὸ
[6, 1, 10]	δὲ ποιότητες αἱ κυρίως, καθ´	ἃς	ποιοί, ἃς δὴ λέγομεν δυνάμεις
[6, 1, 12]	ἐπὶ δὲ τῶν ἀψύχων δυνάμεων,	ἃς	ποιότητας εἴπομεν, τί τὸ ποιητικόν;
[6, 1, 10]	αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ	ἀσθένεια	καὶ ἀδυναμία ὅλως; Ἢ ὅτι
[6, 1, 10]	καὶ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν	ἀσθένειαν.	Ἀλλ´ εἰ τοῦτο, οὐκέτι κοινὸν
[6, 1, 25]	τις λέγοι. Καὶ γὰρ ὡς	ἀσύνετον	αὐτοῖς καὶ ἄλογον τὸ τὶ
[6, 1, 29]	ἔχειν, ᾗ ποιά· εἰ τοῦτο,	ἀσώματα	εἶναι καὶ δραστήρια· ἡ γὰρ
[6, 1, 30]	εἴτε πεπερασμένα, εἴτε σώματα εἴτε	ἀσώματα,	ἢ καὶ τὸ συναμφότερον, χωρὶς
[6, 1, 9]	λεγομένας σχέσεις· εἰ δὲ καὶ	ἀσωμάτοις	δίδομεν τὴν κυρίαν χώραν καὶ
[6, 1, 25]	τὶ τοῦτο καὶ οὐκ ἐφαρμόττον	ἀσωμάτοις	καὶ σώμασι. Καὶ διαφορὰς οὐ
[6, 1, 2]	ἀμφοῖν, ὃ οὔτε σῶμα οὔτε	ἀσώματον	ἂν εἴη· ἔσται γὰρ ἢ
[6, 1, 26]	ὁ θεός, καὶ τὸ ποιητικὸν	ἀσώματον.	Εἰ δὲ καὶ ἄνευ τῆς
[6, 1, 29]	ὄν· καὶ εἰ ὄν, πάντως	ἀσώματον·	εἰ δὲ οὐκ ὄν, μάτην
[6, 1, 2]	ἔσται γὰρ ἢ τὸ σῶμα	ἀσώματον,	ἢ τὸ ἀσώματον σῶμα. Οὐ
[6, 1, 8]	εἴη. Λείπεται δέ, εἴπερ ἔστιν,	ἀσώματον,	καὶ ἢ ἐν αὐτοῖς ἢ
[6, 1, 2]	τὸ σῶμα ἀσώματον, ἢ τὸ	ἀσώματον	σῶμα. Οὐ μὴν ἀλλὰ ἐπ´
[6, 1, 26]	ἔχειν ἀρχοειδὴς ὢν καὶ λόγος,	ἀσώματος	ἂν εἴη ὁ θεός, καὶ
[6, 1, 26]	ὕλης ἐστὶ τὴν οὐσίαν σύνθετος,	ἅτε	σῶμα ὤν, ἄλλην ὕλην τὴν
[6, 1, 19]	εἰ καί τινες ἐνέργειαι δόξουσιν	ἀτελεῖς	εἶναι μὴ προσλαβοῦσαι χρόνον, ὥστε
[6, 1, 10]	ἀδυναμίαν καὶ αἴσχη; Ἢ λόγους	ἀτελεῖς	λεκτέον, οἷον ἐν τῷ αἰσχρῷ.
[6, 1, 11]	λέγοι τὰς μὲν διαθέσεις μόνον	ἀτελεῖς	οἷον μορφάς, τὰς δὲ ἕξεις
[6, 1, 11]	δὲ ἕξεις τελείας. Ἀλλ´ εἰ	ἀτελεῖς,	οὔπω ποιότητες· εἰ δ´ ἤδη
[6, 1, 16]	δὲ τὸ ἀτελές. Τὸ γὰρ	ἀτελὲς	λέγεται περὶ αὐτῆς, οὐχ ὅτι
[6, 1, 16]	τὴν ἐνέργειαν, προστιθέντα δὲ τὸ	ἀτελές.	Τὸ γὰρ ἀτελὲς λέγεται περὶ
[6, 1, 16]	δέ τις λέγοι τὴν κίνησιν	ἀτελῆ	ἐνέργειαν εἶναι, οὐδὲν ἐκώλυε τὴν
[6, 1, 16]	εἶδος δὲ τὴν κίνησιν ὡς	ἀτελῆ	οὖσαν ὑποβάλλειν, κατηγοροῦντά γε αὐτῆς
[6, 1, 28]	ᾖ τὸ πρὸς οὕτω φανερὰν	ἀτοπίαν	φιλονεικεῖν, δεικνύντα, ὅτι τὸ μὴ
[6, 1, 27]	κόσμος καθόσον κόσμος οὐκ οὐσία.	Ἄτοπον	δὲ τὴν μὲν ὕλην τὸ
[6, 1, 4]	καὶ βοῦς δέκα, πρῶτον μὲν	ἄτοπον	δόξει εἶναι, εἰ ἐκεῖνοι οὐσίαι,
[6, 1, 28]	τούτων μὲν παυστέον, μὴ καὶ	ἄτοπον	ᾖ τὸ πρὸς οὕτω φανερὰν
[6, 1, 30]	~Ἐν δὲ τοῖς πως ἔχουσιν	ἄτοπον	μὲν ἴσως τά πως ἔχοντα
[6, 1, 30]	ἐπιγινόμενον πρᾶγμα τοῖς ἤδη οὖσιν	ἄτοπον	συντάττειν {τὸ ἐπιγινόμενον} εἰς ταὐτὸν
[6, 1, 1]	τὰ γένη. Εἰ δὲ συνωνύμως,	ἄτοπον	τὸ αὐτὸ σημαίνειν τὴν οὐσίαν
[6, 1, 29]	Εἰ δὲ σύνθετα, πρῶτον μὲν	ἄτοπος	ἡ διαίρεσις ἁπλᾶ καὶ σύνθετα
[6, 1, 28]	δὲ τῷ νῷ λέγουσι λαβεῖν,	ἄτοπος	ὁ νοῦς οὗτος ὁ τὴν
[6, 1, 26]	ἐνέργειαν πρὸ δυνάμεως τάττειν, παντάπασιν	ἀτοπώτατον.	Οὐδὲ γὰρ ἔστι τὸ δυνάμει
[6, 1, 6]	ὅλως ὑπερέχοντος καὶ ὑπερεχομένου, καὶ	αὖ	ἕξεως καὶ διαθέσεως, ἀνακλίσεως, καθίσεως,
[6, 1, 6]	ἀνομοίου, ἴσου ἀνίσου, ποιητικοῦ τε	αὖ	καὶ παθητικοῦ, καὶ μέτρου καὶ
[6, 1, 10]	δεῖ τὸ κοινὸν ζητεῖν. Οὐδ´	αὖ	λόγους πάσας· πῶς γὰρ ἡ
[6, 1, 6]	διαθέσεως, ἀνακλίσεως, καθίσεως, στάσεως, καὶ	αὖ	πατρὸς υἱέος, δεσπότου δούλου, καὶ
[6, 1, 1]	οἱ δὲ τὰ πεπερασμένα καὶ	αὖ	τὰ ἄπειρα εἰπόντες· καὶ τοῖς
[6, 1, 23]	δηλονότι καὶ τὰ ἄλλα πάντα	αὖ	τὰ〉 κατὰ τὸ ἔχειν λεγόμενα
[6, 1, 12]	πρός τι τὸ ποιητικὸν οὐδ´	αὖ	τὸ παθητικόν, εἰ ὁ παθητικὸς
[6, 1, 20]	γενόμενος; Καὶ εἰ τὸ μὲν	αὔξοι,	τὸ δὲ αὔξοιτο, τὸ αὐξόμενον
[6, 1, 20]	τὸ μὲν αὔξοι, τὸ δὲ	αὔξοιτο,	τὸ αὐξόμενον πάσχειν; Ἢ μόνον
[6, 1, 20]	αὔξοι, τὸ δὲ αὔξοιτο, τὸ	αὐξόμενον	πάσχειν; Ἢ μόνον ἐν τῷ
[6, 1, 13]	ἐπισκεπτέον· εἰ τὸ χθὲς καὶ	αὔριον	καὶ πέρυσι καὶ τὰ τοιαῦτα
[6, 1, 27]	οὐκέτι ὄντος τοῦ παρέξοντος ὑποκείμενα	αὐτὰ	ἁπάντων καταναλωθέντων εἰς τὸ λεγόμενον
[6, 1, 12]	ὠφελείας καὶ τὰς βλάβας. Τὰ	αὐτὰ	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν σωματικῶν
[6, 1, 29]	καὶ λέγουσιν· οὐ γὰρ ἂν	αὐτὰ	δεύτερα κατηρίθμουν. Εἰ τοίνυν ἕτερα,
[6, 1, 25]	διαφέρει δὲ ἀρχὰς λέγειν καὶ	αὐτά.	Εἰ δὲ ὂν μὲν μόνον
[6, 1, 5]	ἢ κατὰ συμβεβηκός, οὐχ ᾗ	αὐτὰ	ἐκεῖνα, ὥσπερ ὁ τρίπηχυς ποσός,
[6, 1, 19]	τὰς δὲ ὑπ´ ἄλλων εἰς	αὐτά,	ἢ τὰς μὲν ἐξ αὐτῶν,
[6, 1, 11]	βαρὺ γνωσθὲν δηλώσει, ὅπου δεῖ	αὐτὰ	θεῖναι. Εἴη δ´ ἂν καὶ
[6, 1, 29]	κατηρίθμουν. Εἰ τοίνυν ἕτερα, δεῖ	αὐτὰ	καὶ ἁπλᾶ εἶναι· εἰ τοῦτο,
[6, 1, 4]	καὶ οἷς ἂν ἐγγίνηται, ποσὰ	αὐτὰ	λέγομεν, οὐ τῷ κυρίως ποσῷ,
[6, 1, 23]	καὶ διὰ τί ἔχων μὲν	αὐτὰ	μίαν ἄλλην κατηγορίαν ποιεῖ, καίων
[6, 1, 23]	ἔχειν λεγόμενα καὶ εἰς ἕξιν	{αὐτά}	ὅπου ποτὲ ἡ ἕξις, ἀνακτέον·
[6, 1, 1]	τὰ γένη ἀρχάς, οἱ δὲ	αὐτὰ	τὰ ὄντα τῷ γένει τοσαῦτα.
[6, 1, 28]	ἄλληλα φοβηθέντες τὸ μένον ὑπ´	αὐτὰ	τοῦτο ᾠήθησαν τὸ ὂν εἶναι,
[6, 1, 17]	τὴν κίνησιν γένους δεῖσθαι καθ´	αὑτά,	ἀλλ´ εἰς τὸ πρός τι
[6, 1, 17]	εἶναί τε καὶ νοεῖσθαι καθ´	αὑτά·	ἢ οὕτω πάντα ἔσται πρός
[6, 1, 19]	αἱ εἰς ἄλλα κινήσεις αἱ	αὐταὶ	ταῖς ἐξ ἄλλων· ἡ γὰρ
[6, 1, 1]	καὶ τοῖς μετ´ αὐτοὺς ἐξετασθεῖσαι	αὗται	αἱ δόξαι ἱκανῶς ἀφετέαι ἡμῖν.
[6, 1, 11]	εἰ ποιοί, οὐδὲ διαφοραὶ ποιότητος	αὗται,	εἰ ὁ μὲν μελετήσας ἔχοι,
[6, 1, 12]	γίνονται κατ´ αὐτάς, ὅτι γεννητικαὶ	αὗται	τούτων. Ἢ τῷ ὠφελίμῳ καὶ
[6, 1, 12]	τῶν ἐνεργειῶν, αἳ γίνονται κατ´	αὐτάς,	ὅτι γεννητικαὶ αὗται τούτων. Ἢ
[6, 1, 10]	Ἀλλ´ ἆρα κατὰ τὰς ἐπ´	αὐτὰς	τὰς οὐσίας δυνάμεις; Οἷον ἡ
[6, 1, 10]	εἰσιν ἐνέργειαι, τὸ ποιοῦ καθ´	αὑτὰς	ἐνεργοῦσαι καὶ τῶν οἰκείων δυνάμεων
[6, 1, 10]	δύναμις προστιθεῖσα ταῖς οὐσίαις μεθ´	αὑτὰς	τὸ ποιαῖς εἶναι. Αἱ δὲ
[6, 1, 27]	εἴη ὑποκείμενος καὶ αὐτὸς σὺν	αὐτῇ	γενόμενος, οὐκέτι ὑποκείμενον τὴν ὕλην
[6, 1, 4]	ἡ ποσότης μὲν αὐτῆς ποσόν,	αὐτὴ	δὲ ἡ ἐπιφάνεια διὰ τί
[6, 1, 28]	αὐτοῦ προτάξας καὶ τὸ ὂν	αὐτῇ	δεδωκώς, ἀλλ´ οὐχ αὑτῷ. Οὐκ
[6, 1, 28]	Οὐδὲ γὰρ ὀρθῶς τὸ ἀντιτυπὲς	αὐτῇ	διδόασι· ποιότης γὰρ τοῦτο. Εἰ
[6, 1, 12]	κατὰ τὴν ποιότητα ἐν τῇ	αὐτῇ	ἔσται· οὐ γὰρ δὴ ἓν
[6, 1, 17]	ὡς τὰ μὲν πρός τι	αὐτὴ	ἡ σχέσις ἐγέννα, ἀλλ´ οὐ
[6, 1, 29]	τοῦτό φησιν; Οὐ γὰρ δὴ	αὐτὴ	ἡ ὕλη. Εἰ μὴ ἄρα
[6, 1, 20]	Ἀλλὰ μία. Καὶ πῶς ἡ	αὐτὴ	καὶ ποίησις καὶ πεῖσις; Καὶ
[6, 1, 10]	καὶ εἰ μία καὶ ἡ	αὐτὴ	κατὰ τὸ κοινὸν ταῖς διαφοραῖς
[6, 1, 29]	τὴν ἀφροσύνην; Ἤ, εἰ ἔλεγεν,	αὐτῇ·	νῦν δὲ οὔτε λέγει ἐκείνη,
[6, 1, 20]	εἰς ἄλλον δὲ πεῖσις ἡ	αὐτὴ	οὖσα. Ἀλλὰ ἄλλην φήσομεν; Καὶ
[6, 1, 27]	δὲ μὴ οὐσία, οὐδ´ ἂν	αὐτὴ	οὐσία· ὥστε συμβαίνει αὐτοῖς αἰτιωμένοις
[6, 1, 22]	ποιεῖν ἔσται, κίνησις οὖσα ἡ	αὐτή,	παρὰ δὲ τῷδε πάσχειν, ὅτι
[6, 1, 16]	αὐτοὺς κατὰ συμβεβηκὸς τὸ ποσὸν	αὐτῇ	παρεῖναι, εἰ ἡμερησία εἴη ἢ
[6, 1, 15]	θεωρεῖσθαι, ὡς ἐκεῖ ποιότης, καὶ	αὐτὴ	περὶ τὴν οὐσίαν ὥσπερ κίνησις·
[6, 1, 12]	πρός τι, καὶ ἡ πυκτικὴ	αὐτή;	Πρὸς ἄλλον γὰρ ὅλως ἡ
[6, 1, 29]	ἡ ὕλη. Εἰ μὴ ἄρα	αὐτή·	πὼς γὰρ ἔχουσα ὁ νοῦς·
[6, 1, 8]	ἔξωθεν. Καὶ εἰ μὲν ἡ	αὐτὴ	σχέσις, συνώνυμος, εἰ δὲ μή,
[6, 1, 17]	ὡς καὶ ἐπὶ τῆς ψυχῆς.	Αὐτή	τε ἡ ποίησις καὶ τὸ
[6, 1, 16]	ἐστι μετ´ αὐτήν. Καὶ οὐκ	αὐτὴ	τελειοῦται τότε, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα
[6, 1, 18]	δὲ δὴ βάδισις ἔχουσα καὶ	αὐτὴ	τό τινος εἶναι καὶ ποδῶν
[6, 1, 20]	εἴη μία γε οὖσα; Ἀλλ´	αὕτη	μὲν οὐ πάθησις, ὁ δὲ
[6, 1, 27]	οὐκ ἔσται, οὐδὲ ὅλως ὑποκείμενον	αὕτη,	οὐδὲ τῶν ὄντων ἡ ὕλη,
[6, 1, 17]	τοῦ πρός τι εἴληχε φύσιν.	Αὕτη	τοίνυν ἡ ἐνέργεια καὶ ἡ
[6, 1, 6]	ὑπόστασίς τις ἡ σχέσις ἐστὶν	αὕτη,	ὥσπερ ὁ δεξιὸς καὶ ἀριστερὸς
[6, 1, 15]	ἦν καὶ ποιότητος οὔσης περὶ	αὐτὴν	ἄλλο γένος τὸ ποιόν, οὕτω
[6, 1, 8]	λέγεται, καὶ τὴν οὐσίαν τὴν	αὐτὴν	ἂν ἔχοι. Ἆρ´ οὖν τὰς
[6, 1, 16]	κεκινῆσθαι τὴν ἄρτι ἀρξαμένην καὶ	αὐτὴν	ἄπειρον εἰς τὸ ἀρξάμενον εἶναι.
[6, 1, 25]	οὖν ἐν τῷ παρόντι ἐατέον,	αὐτὴν	δὲ τὴν διαίρεσιν ἐπισκεπτέον. Ὑποκείμενα
[6, 1, 16]	ἀρχὴν τῆς κινήσεως, ἀλλ´ εἶναι	αὐτὴν	διαιρεῖν ἐπὶ τὸ ἄνω· ὥστε
[6, 1, 27]	τοῖς παρ´ αὐτοῦ πεμπομένοις εἰς	αὐτήν.	Εἰ δ´ ἐν τῇ ὕλῃ
[6, 1, 27]	ἄλλο εἶναι, ὃ ποιοῦν εἰς	αὐτὴν	ἔξω ὂν αὐτῆς παρέχει αὐτὴν
[6, 1, 19]	ποιὸν καὶ κίνησιν οὖσαν περὶ	αὐτήν.	Καί, εἰ βούλει, τὰς μὲν
[6, 1, 16]	τι, ὃ ἕτερόν ἐστι μετ´	αὐτήν.	Καὶ οὐκ αὐτὴ τελειοῦται τότε,
[6, 1, 23]	Εἰ δὲ κατὰ τὴν κάθεξιν	αὐτὴν	καὶ τὴν ἕξιν, δηλονότι καὶ
[6, 1, 9]	ἓν ἀδύνατον τὰ ὑπὸ τὴν	αὐτὴν	κατηγορίαν αὐτοῖς τεθέντα. Καὶ γὰρ
[6, 1, 27]	σώματα ἄψυχα. Εἰ δέ τι	αὐτὴν	πλάττοι καὶ ψυχὴν ποιοῖ, πρὸ
[6, 1, 6]	αὐτὸ μέγεθος ἔχει καὶ τὴν	αὐτὴν	ποιότητα» καὶ οὗτος πεποίηκε τοῦτον
[6, 1, 29]	ἔχουσα. Εἰ δ´ ἀφρόνως λέγοι	αὐτὴν	τιθεῖσα ὃ μὴ ἔστι μηδὲ
[6, 1, 27]	αὐτὴν ἔξω ὂν αὐτῆς παρέχει	αὐτὴν	ὑποκεῖσθαι τοῖς παρ´ αὐτοῦ πεμπομένοις
[6, 1, 16]	μόνον, ἀλλ´ ὅλως τὴν φύσιν	αὐτῆς	ἀναγκάζεσθαι ποσὴν λέγειν καίτοι ὁμολογοῦντας
[6, 1, 16]	καὶ ἀφ´ οὗ ἤρξατο μήτε	αὐτῆς	ἀρχὴν τῆς κινήσεως, ἀλλ´ εἶναι
[6, 1, 27]	ὑποκείμενον, εἰ τὰ ἄλλα παρ´	αὐτῆς	εἴη· μᾶλλον δὲ οὐδὲ τὰ
[6, 1, 12]	ἡ πυκτική· καὶ γὰρ οὐδὲν	αὐτῆς	θεώρημα, ὃ μὴ πρὸς ἄλλο.
[6, 1, 16]	Τὸ γὰρ ἀτελὲς λέγεται περὶ	αὐτῆς,	οὐχ ὅτι οὐδὲ ἐνέργεια, ἀλλὰ
[6, 1, 27]	ποιοῦν εἰς αὐτὴν ἔξω ὂν	αὐτῆς	παρέχει αὐτὴν ὑποκεῖσθαι τοῖς παρ´
[6, 1, 4]	δύο, καὶ ἡ ποσότης μὲν	αὐτῆς	ποσόν, αὐτὴ δὲ ἡ ἐπιφάνεια
[6, 1, 16]	ἀτελῆ οὖσαν ὑποβάλλειν, κατηγοροῦντά γε	αὐτῆς	τὴν ἐνέργειαν, προστιθέντα δὲ τὸ
[6, 1, 10]	τῆς οὐσίας ἄλλο, οἷον ἐνέργεια	αὐτῆς,	τὸ δὲ δευτέρως καὶ ἀπ´
[6, 1, 27]	μὲν σώματα γίνεται, ἄλλο δὲ	αὐτῆς	ψυχή; Καὶ γὰρ εἰ ἄλλοθεν
[6, 1, 10]	οὖσα πῶς δύναμις; Ἢ τὸ	αὑτῆς	ἑκάστη πράττει οὐ πρὸς τὸ
[6, 1, 9]	γὰρ διπλάσιον εἶναι τὸ διπλάσιον	αὐτὸ	αἴτιον, τῷ δὲ τὸ ἥμισυ.
[6, 1, 25]	ἐν δὲ τοῖς ὑπὸ τὸ	αὐτὸ	γένος τὸ ἴσον εἰς τὸ
[6, 1, 27]	δὲ οὐδὲν δέονται ἄλλου ἔξωθεν,	αὐτὸ	δὲ πάντα δύναται γίγνεσθαι σχηματιζόμενον,
[6, 1, 11]	ἀλλ´ ἔξωθεν ἡ διαφορά· κατ´	αὐτὸ	δὲ τὸ εἶδος τῆς πυκτικῆς
[6, 1, 10]	οὐσιώδης, ὃ δ´ ἂν τὸ	αὐτὸ	δοκῇ καὶ εἰς οὐσίαν συμβάλλεσθαι
[6, 1, 26]	τοῦ δυνάμει· οὐ γὰρ δὴ	αὐτὸ	ἑαυτὸ ἄξει, ἀλλὰ δεῖ ἢ
[6, 1, 22]	οὐσία γίνηται. Γίνεται τοίνυν τὸ	αὐτὸ	ἐν σχέσει τινὶ ποιεῖν, ἐν
[6, 1, 26]	ἡ ἕνωσις; Οὐ γὰρ δὴ	αὐτὸ	ἕν, ἀλλὰ μετοχῇ ἑνότητος. Ἐχρῆν
[6, 1, 26]	κατὰ συμβεβηκός, ὃ τῷ μὴ	αὐτὸ	ἕν, ἀλλὰ παρ´ ἄλλου. ~Ἐχρῆν
[6, 1, 26]	τὸ μέγεθος ἓν οὐ τῷ	αὐτὸ	ἕν, ἀλλὰ τῷ μετέχειν τοῦ
[6, 1, 18]	οὐκ ἔχον τὸ πάσχον καὶ	αὐτὸ	ἐνέργειαν, οἶμαι. Ἢ οὐδὲ ποιεῖν
[6, 1, 12]	οὗ ἔχει. Εἰ δὲ τὸ	αὐτὸ	καὶ ποιεῖ εἰς ἄλλο καὶ
[6, 1, 5]	καὶ ἡ οὐσία ἔσται τὸ	αὐτὸ	καὶ ποσόν. Τὸ δὲ ἴσον
[6, 1, 9]	καὶ ὅμοιον καὶ ἀνόμοιον τὸ	αὐτὸ	καὶ ταὐτὸν καὶ θάτερον. Τί
[6, 1, 4]	ὅτι ὀλίγου; Ἀλλὰ τὸ μέγα	αὐτὸ	καὶ τὸ μικρὸν οὐκ ἀξιοῦται
[6, 1, 27]	ἀλλὰ πρὸς τὸ ποιοῦν εἰς	αὐτὸ	κείμενον. Καὶ τὸ ὑποκείμενον ὑπόκειται
[6, 1, 6]	λεγόντων τοῦτο καὶ τοῦτο τὸ	αὐτὸ	μέγεθος ἔχει καὶ τὴν αὐτὴν
[6, 1, 24]	τοῦ κεῖσθαι ἐν ὀλίγοις καὶ	αὐτὸ	ὄν ἀνακεῖσθαι, καθῆσθαι, καίτοι οὐ
[6, 1, 21]	συντελοῦν, τῷ δὲ μή, τὸ	αὐτὸ	πάσχειν καὶ οὐ πάσχειν ἔσται.
[6, 1, 22]	εἰ μὲν παρὰ τούτῳ τὸ	αὐτό,	ποιεῖν, εἰ δὲ παρὰ τῷδε,
[6, 1, 1]	Εἰ δὲ συνωνύμως, ἄτοπον τὸ	αὐτὸ	σημαίνειν τὴν οὐσίαν ἐπί τε
[6, 1, 7]	τὸ δὲ ἓν ἥμισυ ἔσχεν	αὐτό.	Συνεγέννησεν οὖν ἄμφω ἐξ αὐτῶν
[6, 1, 27]	οὐκέτ´ ἂν ὑποκείμενον εἴη, ἀλλ´	αὐτὸ	τὰ πάντα. Ὡς γὰρ ὁ
[6, 1, 9]	ἂν οὖν ὑφ´ ἓν γένος	αὐτό	τι καὶ ἡ ἀπόφασις, διπλάσιον
[6, 1, 18]	πρὸς τὸ αἰσθητόν, διὰ τί	αὐτὸ	τὸ αἰσθάνεσθαι οὐκέτι πρὸς τὸ
[6, 1, 19]	ἄλλο, τὸ λυπεῖσθαι. Τί οὖν	αὐτὸ	τὸ ἓν γενόμενον, πρὶν καὶ
[6, 1, 29]	Οὐ γὰρ δὴ ὑπὸ τὸ	αὐτὸ	τὸ μὲν ὄν, τὸ δὲ
[6, 1, 22]	νοεῖν ποιεῖν οὐ γὰρ εἰς	αὐτὸ	τὸ νοούμενον, ἀλλὰ περὶ αὐτοῦ
[6, 1, 20]	καὶ πάσχειν. Εἰ οὖν κατ´	αὐτὸ	τὸ πάσχειν, οἷον τὸ τρίβειν,
[6, 1, 19]	γίγνεσθαι. Ἢ ἴσως οὐ κατ´	αὐτὸ	τὸ τέμνεσθαι τὸ διάφορον, ἀλλὰ
[6, 1, 5]	δὲ ποσότης οὐκ ἐφαπτομένη ἄλλου	αὐτὸ	τοῦτο ἂν εἴη τὸ κυρίως
[6, 1, 19]	μαραίνεσθαι. Τί οὖν, εἴ τις	αὐτὸ	τοῦτο ἐργάζοιτο, ὥστε λυπεῖν, οὐχ
[6, 1, 3]	ἄλλα γένη. Τί ἄρα γε	αὐτὸ	τοῦτο τὸ τὶ» καὶ τὸ
[6, 1, 13]	τί αὐτοῖς ἔσται ἢ τὸ	αὐτὸ	τῷ ἦν, ὃ ἦν εἶδος
[6, 1, 21]	ἑαυτῷ ἀλλ´ ὅταν μηδὲν συμβαλλόμενον	αὐτὸ	ὑπομείνῃ ἀλλοίωσιν τὴν μὴ εἰς
[6, 1, 22]	Καὶ θεωρούμενον ἑκάτερον οὐ καθ´	αὑτό,	ἀλλὰ μετὰ τοῦ ποιοῦντος καὶ
[6, 1, 12]	τὸ μεῖζον τρίπηχυ ὂν καθ´	αὑτὸ	καὶ μεῖζον καὶ ἔλαττον ἐν
[6, 1, 4]	ποσὸν λαμβάνειν, ἀλλὰ τὸ καθ´	αὑτό,	οἷον ποσότητα· ἐπεὶ οὐδὲ τοὺς
[6, 1, 27]	κατὰ συμβεβηκός; Τὸ δὲ καθ´	αὑτὸ	ὄν καὶ ἡ ὕλη ὄν
[6, 1, 29]	καὶ εἴδους ἔσονται· οὐκ ἄρα	αὐτοὶ	εἴδη οὐδὲ λόγοι. Εἰ δὲ
[6, 1, 1]	ἐκείνων ἔθεντο ἐν γένεσιν ὡρισμένοις	αὐτοί,	περὶ τούτων ἐπισκεπτέον, οἳ οὔτε
[6, 1, 4]	αὑτοὺς ἀριθμοὶ οὐσίαι ἢ καὶ	αὐτοὶ	ποσόν τι· ὁποτέρως δ´ ἂν
[6, 1, 4]	τὰ ὑποκείμενα μὴ μετέχοντα ποσότητος,	αὐτοί	τε διὰ τί ποσόν; Μέτρα
[6, 1, 25]	τῶν εἰδῶν κατηγορούμενον· ἐπεὶ καὶ	αὐτοὶ	φήσουσι παρὰ τῆς ὕλης, οἶμαι,
[6, 1, 27]	ἂν αὐτὴ οὐσία· ὥστε συμβαίνει	αὐτοῖς	αἰτιωμένοις τοὺς ἐκ μὴ οὐσιῶν
[6, 1, 4]	μετροῦντες τὰ ὑποκείμενα ἐνυπάρχουσιν ἐν	αὐτοῖς,	ἀλλὰ μὴ ἔξω ὄντες ὥσπερ
[6, 1, 30]	πως ἔχοντα ἐπὶ τὴν ὕλην	αὐτοῖς	ἀνατρέχει καὶ περὶ τὴν ὕλην
[6, 1, 4]	βοῦς ποσόν, ἀλλὰ τὸν ἐπ´	αὐτοῖς	ἀριθμόν· βόες γὰρ τρεῖς δύο
[6, 1, 25]	τῶν ἄλλων προτάξαντες τὴν πρώτην	αὐτοῖς	δοκοῦσαν ἀρχὴν συντάττουσι τοῖς μετὰ
[6, 1, 25]	προτάττειν· μᾶλλον δ´ ἂν βέλτιον	αὐτοῖς	ἐλέγετο, εἰ τὸ μὲν οὐσίαν,
[6, 1, 29]	λέγοιεν, πρῶτον μὲν οἱ λόγοι	αὐτοῖς	ἔνυλοι, ἀλλ´ οὐκ ἐν ὕλῃ
[6, 1, 13]	Καὶ τὸ παρεληλυθὸς ἐγκείμενον τί	αὐτοῖς	ἔσται ἢ τὸ αὐτὸ τῷ
[6, 1, 29]	ἐν ἄλλοις. ~Τὰ δὲ ποιὰ	αὐτοῖς	ἕτερα μὲν δεῖ εἶναι τῶν
[6, 1, 27]	τὴν οὐσίαν. Ὁ γὰρ θεὸς	αὐτοῖς	εὐπρεπείας ἕνεκεν ἐπεισάγεται παρά τε
[6, 1, 8]	ἔστιν, ἀσώματον, καὶ ἢ ἐν	αὐτοῖς	ἢ ἔξωθεν. Καὶ εἰ μὲν
[6, 1, 28]	πρῶτον. Αἴτιον δὲ ἡ αἴσθησις	αὐτοῖς	ἡγεμὼν γενομένη καὶ πιστὴ εἰς
[6, 1, 25]	λέγοι. Καὶ γὰρ ὡς ἀσύνετον	αὐτοῖς	καὶ ἄλογον τὸ τὶ τοῦτο
[6, 1, 28]	τόπος νομίσας. Καίτοι καὶ οὗτος	αὐτοῖς	μένει, ἔδει δὲ οὐ τὸ
[6, 1, 6]	παραβολὴ παρ´ ἡμῶν, οὐκ ἐν	αὐτοῖς.	Ὁ δὲ δεξιὸς πρὸς ἀριστερὸν
[6, 1, 9]	τὴν παραβολὴν ἔχειν, οἷον εἴδους	αὐτοῖς	ὄντος. Αἴσθησις δὲ εἶδός τι
[6, 1, 6]	τὸ ἀριστερὸν ἐνοήσαμεν, ἐν δὲ	αὐτοῖς	οὐδέν. Τό τε πρότερον καὶ
[6, 1, 30]	πως ἔχον πολλῆς διαφορᾶς ἐν	αὐτοῖς	οὔσης; Πῶς γὰρ τὸ τρίπηχυ
[6, 1, 28]	Οὐκ ὢν οὖν ὁ νοῦς	αὐτοῖς	πῶς ἂν πιστὸς εἴη περὶ
[6, 1, 28]	κυριωτέρων αὐτοῦ λέγων καὶ οὐδαμῇ	αὐτοῖς	συγγενὴς ὤν; Ἀλλὰ περὶ μὲν
[6, 1, 9]	τὰ ὑπὸ τὴν αὐτὴν κατηγορίαν	αὐτοῖς	τεθέντα. Καὶ γὰρ τὰς ἀποφάσεις
[6, 1, 26]	ἔτι. Καὶ ὁ θεὸς δεύτερος	αὐτοῖς	τῆς ὕλης· καὶ γὰρ σῶμα
[6, 1, 29]	γὰρ ὕλη πρὸς τὸ πάσχειν	αὐτοῖς	ὑπόκειται. Εἰ δὲ σύνθετα, πρῶτον
[6, 1, 22]	πεποιηκέναι; Ἀλλ´ ἐκ τοῦ εἶναι	αὐτὸν	ἄλλο τι. Ἢ ποιεῖν κατὰ
[6, 1, 20]	τῆς τοῦ ποιοῦντος ἐνεργείας εἰς	αὐτὸν	ἰούσης; Ἢ πάθησις πῶς ἂν
[6, 1, 20]	καὶ δύο κινήσεις φήσομεν περὶ	αὐτόν;	Καὶ πῶς δύο; Ἀλλὰ μία.
[6, 1, 20]	οὐδὲ γὰρ τῷ μὴ ἐνηργηκέναι	αὐτόν·	οὐ γὰρ τὸ μανθάνειν ὥσπερ
[6, 1, 27]	ὥσπερ ὁ τῇ ὀρχήσει πάντα	αὐτὸν	ποιῶν, οὐκέτ´ ἂν ὑποκείμενον εἴη,
[6, 1, 4]	Τοῦ ποσοῦ ἄρα, εἴτε καθ´	αὑτόν,	εἴτ´ ἐν τοῖς μετέχουσι θεωροῖτο,
[6, 1, 21]	οὐσία ὁ ἀνδριάς, ὃς οὐκ	αὐτὸς	ἐθερμαίνετο, ἀλλ´ ἢ κατὰ συμβεβηκός.
[6, 1, 27]	δ´ ἐν τῇ ὕλῃ καὶ	αὐτὸς	εἴη ὑποκείμενος καὶ αὐτὸς σὺν
[6, 1, 4]	εἴτ´ ἐν τοῖς μετέχουσι θεωροῖτο,	αὐτός,	οὐ τὰ μετέχοντα. Οὐ τὸ
[6, 1, 30]	χρόνος πως ἔχων; Οὔτε γὰρ	αὐτὸς	οὔτε τὰ ἐν αὐτῷ τῷ
[6, 1, 27]	καὶ αὐτὸς εἴη ὑποκείμενος καὶ	αὐτὸς	σὺν αὐτῇ γενόμενος, οὐκέτι ὑποκείμενον
[6, 1, 27]	παρέξεται οὐδὲ μετὰ τῆς ὕλης	αὐτὸς	ὑποκείμενον· τίνι γὰρ ὑποκείμενα ἔσται
[6, 1, 27]	πρὸς ἄλλο καὶ ἐκ τοῦ	αὐτοῦ	γένους, οἷον διπλάσιον πρὸς ἥμισυ,
[6, 1, 21]	δοξάζειν; Τὸ δὲ θερμανθῆναι παρ´	αὐτοῦ	διανοηθέντος ἢ θυμωθέντος ἐκ δόξης
[6, 1, 26]	ἄξει, ἀλλὰ δεῖ ἢ πρὸ	αὐτοῦ	εἶναι τὸ ἐνεργείᾳ καὶ οὐκέτι
[6, 1, 21]	εἰ ὁ τὴν ἐνέργειαν παραδεξάμενος	αὐτοῦ	ἐποιήσατο διαδεξάμενος. Ἀλλ´ ἆρα ὅπου
[6, 1, 22]	αὐτῷ κίνησιν τὴν ἀπόλυτον παρ´	αὐτοῦ	ἢ τὴν τελευτῶσαν εἰς ἄλλο
[6, 1, 21]	ἄλλον τι ὄν, κίνημα ἐξ	αὐτοῦ.	Ἡ οὖν ἐπιθυμία τί καὶ
[6, 1, 29]	{μόνον} ψυχὴν ἔχοι, ἀγνοίᾳ δὲ	αὐτοῦ	καὶ δυνάμεως τῆς λέγειν τἀληθῆ
[6, 1, 10]	καὶ ἄλλο ἐν ἄλλῳ, εἴδωλον	αὐτοῦ	καὶ ὅμοιον. Ἀλλ´ εἰ κατὰ
[6, 1, 28]	πιστὸς εἴη περὶ τῶν κυριωτέρων	αὐτοῦ	λέγων καὶ οὐδαμῇ αὐτοῖς συγγενὴς
[6, 1, 5]	ἴδιον εἶναι τοῦ ποσοῦ ἐπ´	αὐτοῦ	ληπτέον, οὐ τῶν μετεχόντων, ἀλλ´
[6, 1, 21]	πάσχειν. Τί οὖν, εἰ ἐξ	αὐτοῦ	μέν, μὴ εἰς ἄλλον δέ,
[6, 1, 9]	ὁ δὲ αἰσχίων εἴδους τοῦ	αὐτοῦ	μετουσίᾳ; Ἤ, εἰ μὲν παντάπασιν
[6, 1, 5]	καὶ τὸ ῥῆμα. Ὕλη δ´	αὐτοῦ	ὁ ἀήρ, ὥσπερ καὶ τούτων·
[6, 1, 20]	ποίησις καὶ τὸ ποιεῖν ἀπαθοῦς	αὐτοῦ	ὄντος; Ἢ ἐὰν μὲν ἀπαθὴς
[6, 1, 22]	τὴν τελευτῶσαν εἰς ἄλλο ἀπ´	αὐτοῦ,	ὁρμωμένην ἀπὸ τοῦ λεγομένου ποιεῖν.
[6, 1, 22]	αὐτὸ τὸ νοούμενον, ἀλλὰ περὶ	αὐτοῦ	οὐδὲ ποίησις ὅλως. Οὐδὲ δεῖ
[6, 1, 27]	ἀλλ´ ἢ μόνον, καθόσον μόριον	αὐτοῦ,	οὐσίαν· καὶ τὸ ζῷον μὴ
[6, 1, 27]	παρέχει αὐτὴν ὑποκεῖσθαι τοῖς παρ´	αὐτοῦ	πεμπομένοις εἰς αὐτήν. Εἰ δ´
[6, 1, 28]	νοῦς οὗτος ὁ τὴν ὕλην	αὐτοῦ	προτάξας καὶ τὸ ὂν αὐτῇ
[6, 1, 27]	ὑποκείμενον τοῖς σχήμασιν ἐνέργεια γὰρ	αὐτοῦ	τὰ ἄλλα οὕτως οὐδὲ ἣν
[6, 1, 21]	τὸ μὲν εἰς ἄλλον παρ´	αὐτοῦ,	τὸ δὲ ἀφ´ ἑτέρου ἐν
[6, 1, 1]	ἄπειρα εἰπόντες· καὶ τοῖς μετ´	αὐτοὺς	ἐξετασθεῖσαι αὗται αἱ δόξαι ἱκανῶς
[6, 1, 16]	ποσὴν λέγειν καίτοι ὁμολογοῦντας καὶ	αὐτοὺς	κατὰ συμβεβηκὸς τὸ ποσὸν αὐτῇ
[6, 1, 1]	πότερα δέκα γένη δεῖ νομίζειν	αὐτοὺς	λέγειν κοινοῦ ὀνόματος τυχόντα τοῦ
[6, 1, 27]	ἐκ μὴ οὐσιῶν οὐσίας ποιοῦντας	αὐτοὺς	ποιεῖν ἐξ οὐσίας μὴ οὐσίαν·
[6, 1, 4]	δὲ ζητητέον, πῶς οἱ καθ´	αὑτοὺς	ἀριθμοὶ οὐσίαι ἢ καὶ αὐτοὶ
[6, 1, 4]	Ἀλλ´ εἰ μὲν τοὺς καθ´	αὑτοὺς	ἀριθμούς, οὐσίαι λέγονται οὗτοι καὶ
[6, 1, 4]	οὗτοι καὶ μάλιστα τῷ καθ´	αὑτοὺς	εἶναι. Εἰ δὲ τοὺς ἐν
[6, 1, 27]	ὑποκείμενον, οὐ πρὸς τὸ ἐν	αὐτῷ,	ἀλλὰ πρὸς τὸ ποιοῦν εἰς
[6, 1, 12]	τὸ ποιητικόν; Ἢ ὅταν συντύχῃ	αὐτῷ	ἄλλο, ἀπέλαυσε καὶ μετέβαλε παρ´
[6, 1, 20]	τοῦ ποιεῖν οὐκ ἐν τῷ	αὐτῷ	γένει τῇ ποιήσει. Ἤ, εἰ
[6, 1, 19]	καίεσθαι ἑνὸς ὄντος, τὸ ἐπ´	αὐτῷ	γιγνόμενον ἢ ἄλγημα ἤ τι
[6, 1, 9]	ἥμισυ. Καὶ τὰ μὲν τῷ	αὐτῷ	εἴδει, τὰ δὲ τοῖς ἀντικειμένοις
[6, 1, 21]	τὸ μὲν ποιεῖν, εἴτε ἐν	αὐτῷ	εἴτε εἰς ἄλλον τι ὄν,
[6, 1, 13]	διὰ τί οὐκ ἐν τῷ	αὐτῷ	ἔσται καὶ ταῦτα, ἐν ᾧπερ
[6, 1, 11]	αὐτῶν, πῶς ἐν εἴδει τῷ	αὐτῷ·	καὶ εἰ αἱ μὲν τῷ
[6, 1, 22]	τὸ πάσχειν τῷ ἔχειν ἐν	αὐτῷ	κίνησιν {τὴν ἀλλοίωσιν} τὴν κατὰ
[6, 1, 22]	τὸ ποιεῖν ἢ ἔχειν ἐν	αὐτῷ	κίνησιν τὴν ἀπόλυτον παρ´ αὐτοῦ
[6, 1, 8]	μείζων ἐνεργείᾳ φανέντος τοῦ ἐν	αὐτῷ	μεγέθους, ὁ δὲ μικρὸς τῆς
[6, 1, 20]	εἰ κινήσεις ἄμφω, ἐν τῷ	αὐτῷ,	οἷον ἀλλοίωσις κίνησις κατὰ τὸ
[6, 1, 27]	ἀλλὰ ὕλη μόνον οὖσα τούτῳ	αὐτῷ	οὐδὲ ὕλη· πρός τι γὰρ
[6, 1, 10]	δύναμιν οὐδεμίαν ἕξει, ἀλλ´ ὅταν	αὐτῷ	προσέλθῃ τὸ ποιόν. Αἱ δὲ
[6, 1, 26]	ὢν καὶ εἴδους. Καὶ πόθεν	αὐτῷ	τὸ εἶδος; Εἰ δὲ καὶ
[6, 1, 30]	Ἔτι δ´ ἐν γένει τῷ	αὐτῷ	τὸ〉 ἐπιγινόμενον πρᾶγμα τοῖς ἤδη
[6, 1, 25]	τε ὂν ἐν γένει τῷ	αὐτῷ	τὸ μὲν πρότερον, τὸ δὲ
[6, 1, 30]	γὰρ αὐτὸς οὔτε τὰ ἐν	αὐτῷ	τῷ χρόνῳ, οὔτε τὰ ἐν
[6, 1, 6]	εἴ τις κοινότης γενικὴ ἐν	αὐτῷ	ὑπάρχει ἢ ἄλλον τρόπον εἰς
[6, 1, 28]	ὂν αὐτῇ δεδωκώς, ἀλλ´ οὐχ	αὑτῷ.	Οὐκ ὢν οὖν ὁ νοῦς
[6, 1, 7]	αὐτό. Συνεγέννησεν οὖν ἄμφω ἐξ	αὐτῶν	ἄλλο εἶναι διπλάσιον καὶ ἥμισυ,
[6, 1, 30]	τῶν ἀρχαίων πρὸς τὰς δόξας	αὐτῶν	εἰρημένα.
[6, 1, 9]	τεθέντα. Καὶ γὰρ τὰς ἀποφάσεις	αὐτῶν	εἰς ἓν ἀνάγουσι, καὶ τὰ
[6, 1, 5]	τούτων· καὶ γὰρ σύγκειται ἐξ	αὐτῶν·	ἡ δὲ πληγὴ μᾶλλον ὁ
[6, 1, 4]	δὲ τοὺς ἐν τοῖς μετέχουσιν	αὐτῶν,	καθ´ οὓς ἀριθμοῦμεν, οὐ μονάδας,
[6, 1, 25]	συντάττουσι τοῖς μετὰ τὴν ἀρχὴν	αὐτῶν.	Καὶ πρῶτον μὲν τὰ πρότερα
[6, 1, 7]	παραβάλλοντες ἕτερον παρὰ τὰ ὑποκείμενα	αὐτῶν	λέγοντες τὸ πρότερον, καὶ ἐπὶ
[6, 1, 9]	ἀνάγουσι, καὶ τὰ παρονομαζόμενα ἀπ´	αὐτῶν,	οἷον καὶ τὸ διπλάσιον καὶ
[6, 1, 4]	κείσονται. Καὶ γὰρ ἡ μονὰς	αὐτῶν	ὁρίζει ἕν, εἶτ´ ἔπεισι καὶ
[6, 1, 1]	τά τε πεπερασμένα εἰς ἀριθμὸν	αὐτῶν.	Ὅτι δὲ〉 τὰ ὑποκείμενα οὐκ
[6, 1, 30]	τὰ ποιά. Ἀλλὰ τῶν ποιῶν	αὐτῶν	οὐδὲν ἢ ὕλης πως ἐχούσης
[6, 1, 19]	ἄλλων, καὶ τὰς μὲν ἐξ	αὐτῶν	ποιήσεις εἴτε εἰς ἄλλα εἴτε
[6, 1, 7]	τούτων ὄντων κατὰ τὴν σχέσιν	αὐτῶν	πρὸς τῷ δύο, τὸ δὲ
[6, 1, 7]	ὥστε οὐκ ἔστι τὸ μὲν	αὐτῶν	πρότερον, τὸ δὲ ὕστερον, ἀλλ´
[6, 1, 11]	οὕτως, αἱ δὲ μὴ τῶν	αὐτῶν,	πῶς ἐν εἴδει τῷ αὐτῷ·
[6, 1, 19]	αὐτά, ἢ τὰς μὲν ἐξ	αὐτῶν,	τὰς δὲ ἐξ ἄλλων, καὶ
[6, 1, 19]	ψυχικάς, ἢ τὰς μὲν παρ´	αὐτῶν,	τὰς δὲ ὑπ´ ἄλλων εἰς
[6, 1, 28]	νομίσαντες εἶναι τὰ ὄντα, εἶτα	αὐτῶν	τὴν μεταβολὴν εἰς ἄλληλα φοβηθέντες
[6, 1, 7]	ἐπὶ μεγεθῶν παρὰ τὸ ποσὸν	αὐτῶν	τὴν σχέσιν, καθὸ τὸ μὲν
[6, 1, 25]	ἔχοντα, καὶ κοινόν τι ἐπ´	αὐτῶν	τιθέντας καὶ ἑνὶ γένει περιλαμβάνοντας
[6, 1, 2]	σῶμα. Οὐ μὴν ἀλλὰ ἐπ´	αὐτῶν	τῶν τῇδε οὐσιῶν ζητητέον, τί
[6, 1, 3]	κοινὸν κατὰ πάντων, ἀλλ´ ὡς	ἀφ´	ἑνός· πρώτως γὰρ ἡ οὐσία
[6, 1, 21]	ἄλλον παρ´ αὐτοῦ, τὸ δὲ	ἀφ´	ἑτέρου ἐν ἄλλῳ τὸ πάσχειν.
[6, 1, 10]	ὅπερ ταὐτόν. ~Τὴν δὲ ποιότητα,	ἀφ´	ἧς ὁ λεγόμενος ποιός, δεῖ
[6, 1, 10]	διαθέσεσι καὶ ταῖς φυσικαῖς δυνάμεσιν,	ἀφ´	ἧς τὸ ἔχον δύναται ἃ
[6, 1, 15]	τὸ ποιεῖν ἢ ἡ ποίησις,	ἀφ´	ἧς τὸ ποιεῖν, ὥσπερ καὶ
[6, 1, 15]	τὸ ποιεῖν, ὥσπερ καὶ ποιότης,	ἀφ´	ἧς τὸ ποιόν; Ἢ ἐνταῦθα
[6, 1, 16]	χρόνου ἀρχὴν ἐν ᾧ καὶ	ἀφ´	οὗ ἤρξατο μήτε αὐτῆς ἀρχὴν
[6, 1, 21]	Εἰ μή τις μὴ προσποιοῖτο	ἀφ´	οὗ κεκίνηται, ὅτι δὲ μετ´
[6, 1, 20]	καλλῦνον χεῖρον γίγνοιτο ἢ καὶ	ἀφανίζοιτο,	οἷον ὁ καττίτερος, τὸ δὲ
[6, 1, 1]	ἐξετασθεῖσαι αὗται αἱ δόξαι ἱκανῶς	ἀφετέαι	ἡμῖν. Ὅσα δ´ ἐξετάσαντες τὰ
[6, 1, 12]	ἢ γεύσει, ἄλλας ὀσφρήσει ἢ	ἁφῇ.	Τὰς δὲ τῆς ψυχῆς πῶς;
[6, 1, 17]	ἕξις δὲ ἑτέρου οὖσα οὐκ	ἀφῄρηται	τὸ πρὸ τοῦ πρός τι
[6, 1, 16]	πάλιν καὶ πάλιν, οὐχ ἵνα	ἀφίκηται	εἰς ἐνέργειαν ἔστι γὰρ ἤδη
[6, 1, 29]	οὔτε ψυχὴν ἔχουσα. Εἰ δ´	ἀφρόνως	λέγοι αὐτὴν τιθεῖσα ὃ μὴ
[6, 1, 29]	τίνι ταύτην δεῖ ἀνατιθέναι τὴν	ἀφροσύνην;	Ἤ, εἰ ἔλεγεν, αὐτῇ· νῦν
[6, 1, 14]	ἢ μέρη· διαφέρει δέ, ὅτι	ἀφωρισμένως	μᾶλλον. Εἰ οὖν τὸ ἄνω
[6, 1, 4]	ποσὸν λέγεσθαι, ὅταν εἰς ἀριθμὸν	ἀχθῇ	δίπηχυ ἢ τρίπηχυ· ἐπεὶ καὶ
[6, 1, 16]	τοσοῦτον κίνησις· καὶ εἰ ἐν	ἀχρόνῳ	ἡ ἐνέργεια, καὶ ἡ κίνησις
[6, 1, 16]	κωλύει καὶ κίνησιν ἦρχθαι ἐν	ἀχρόνῳ,	ὁ δὲ χρόνος τῷ τοσήνδε
[6, 1, 16]	γεγονέναι. Ἐπεὶ καὶ μεταβολαὶ ἐν	ἀχρόνῳ	ὁμολογοῦνται γίγνεσθαι ἐν τῷ λέγεσθαι
[6, 1, 16]	χρόνου. Ὥσπερ οὖν ἐνέργεια ἐν	ἀχρόνῳ,	οὕτως οὐδὲν κωλύει καὶ κίνησιν
[6, 1, 16]	κινήσεως καὶ τὴν μὲν ἐν	ἀχρόνῳ	φάσκειν γενέσθαι, τὴν δὲ χρόνου
[6, 1, 27]	προσελθούσης τῇ ὕλῃ, ἀλλὰ σώματα	ἄψυχα.	Εἰ δέ τι αὐτὴν πλάττοι
[6, 1, 12]	τὸ ποιητικόν· ἐπὶ δὲ τῶν	ἀψύχων	δυνάμεων, ἃς ποιότητας εἴπομεν, τί
[6, 1, 22]	ἑώρα· ἐπεὶ καὶ ἐπὶ τῶν	ἀψύχων	ποιεῖν λέγομεν, οἷον τὸ πῦρ