Ennéade, livre, chap.
[6, 1, 19]	τὸ λυπηθῆναί ἐστι γενέσθαι ἐν	πάθει,	ὃ μὴ ἀντίθετον τῷ ποιῆσαι.
[6, 1, 10]	οὐ κατὰ τὸ ποιῆσαι ἢ	παθεῖν	ἡ ποιότης, ὥστε ἄλλως μὲν
[6, 1, 3]	λεγόμενα εἶναι. Ἢ ἐκεῖνα μὲν	πάθη,	αἱ δ´ οὐσίαι ἐφεξῆς ἄλλως.
[6, 1, 25]	μὲν οὐσίαν, τὰ δ´ ἄλλα	πάθη,	καὶ διῃροῦντο ταῦτα. Τὸ δὲ
[6, 1, 25]	ὕλην φήσουσι, τὰ δ´ ἄλλα	πάθη	τῆς ὕλης, οὐκ ἐχρῆν τοῦ
[6, 1, 5]	ἢ ποίησιν εἰς τὸ ὑποκείμενον,	πάθημα	δ´ ἐν τῷ ὑποκειμένῳ. Εἰ
[6, 1, 27]	ὕλης μόνον, καὶ τὴν ψυχὴν	πάθημα	ὕλης καὶ ὕστερον. Παρὰ τίνος
[6, 1, 8]	τὴν μὲν ποιοῦσαν ποίησιν καὶ	πάθησιν,	ὡς μίαν ἄμφω, τὴν δὲ
[6, 1, 20]	οὖσα; Ἀλλ´ αὕτη μὲν οὐ	πάθησις,	ὁ δὲ ἔχων πάσχων ἔσται
[6, 1, 20]	ἐνεργείας εἰς αὐτὸν ἰούσης; Ἢ	πάθησις	πῶς ἂν εἴη μία γε
[6, 1, 10]	τε ἕξεως καὶ διαθέσεως καὶ	παθητικῆς	ποιότητος καὶ σχήματος καὶ μορφῆς;
[6, 1, 12]	τὸ ποιητικὸν οὐδ´ αὖ τὸ	παθητικόν,	εἰ ὁ παθητικὸς ποιός. Καὶ
[6, 1, 8]	καὶ τὸ ποιητικὸν δὲ καὶ	παθητικὸν	ἔχει τινὰ οἷον ζωὴν καὶ
[6, 1, 6]	τό τε ποιητικὸν πρὸς τὸ	παθητικὸν	κἂν ἔργον ἓν ἀπεργάσαιτο, καὶ
[6, 1, 12]	αὖ τὸ παθητικόν, εἰ ὁ	παθητικὸς	ποιός. Καὶ ἴσως βέλτιον ἐνταῦθα
[6, 1, 12]	καὶ τοῦτο μεταλήψει ποιητικοῦ καὶ	παθητικοῦ.	Ζητητέον δὲ καὶ ἐνταῦθα καὶ
[6, 1, 6]	ἀνίσου, ποιητικοῦ τε αὖ καὶ	παθητικοῦ,	καὶ μέτρου καὶ μετρουμένου; Καὶ
[6, 1, 27]	μὴ τὸ ἄμορφον μηδὲ τὸ	παθητὸν	μηδὲ τὸ ζωῆς ἄμοιρον καὶ
[6, 1, 20]	ἀπαθὴς ἐκείνου; Πῶς γὰρ ἂν	πάθοι	ὃ ποιεῖ ἐν ἄλλῳ; Ἆρ´
[6, 1, 18]	σχέσιν, τὸ ἢ ἐνέργεια ἢ	πάθος	εἶναι. Εἰ οὖν τὸ πάθος
[6, 1, 24]	ταῖς ἐνεργείαις τακτέον, εἰ δὲ	πάθος,	ἐν τῷ πεπονθέναι ἢ πάσχειν.
[6, 1, 19]	ὅλως λύπην οὐκ ἐμποιοῦν, οὐ	πάθος	ἐστὶ τοῦ εἰς ὅν, οἷον
[6, 1, 5]	τις θεῖτο, τὴν δὲ ἀντικειμένως	πάθος,	ἢ ἑκάστην ἄλλου μὲν ποίησιν,
[6, 1, 5]	ἄλλου μὲν ποίησιν, ἄλλου δὲ	πάθος,	ἢ ποίησιν εἰς τὸ ὑποκείμενον,
[6, 1, 18]	πάθος εἶναι. Εἰ οὖν τὸ	πάθος	παρὰ τό τινος εἶναι καὶ
[6, 1, 19]	οἷον τὸ ἀκοῦσαι; Ἢ οὐ	πάθος	τὸ ἀκοῦσαι οὐδ´ ὅλως τὸ
[6, 1, 11]	Καὶ εἰ αἱ μὲν ἐκ	πάθους,	αἱ δὲ οὔ· οὐ γὰρ
[6, 1, 11]	ἂν ζήτησιν καί, εἰ ἐκ	πάθους	αἵδε, αἱ μὲν οὕτως, αἱ
[6, 1, 1]	ἐζήτησαν μὲν καὶ οἱ πάνυ	παλαιοί,	ἕν, οἱ δὲ ὡρισμένα, οἱ
[6, 1, 12]	τῷ ὠφελίμῳ καὶ βλαβερῷ· καὶ	πάλιν	διαιρετέον τὰς ὠφελείας καὶ τὰς
[6, 1, 16]	πάντως, ἔχει δὲ καὶ τὸ	πάλιν	καὶ πάλιν, οὐχ ἵνα ἀφίκηται
[6, 1, 6]	πατρὸς υἱέος, δεσπότου δούλου, καὶ	πάλιν	ὁμοίου ἀνομοίου, ἴσου ἀνίσου, ποιητικοῦ
[6, 1, 2]	ἀλλὰ τὰ μάλιστα ὄντα παραλελοίπασι.	~Πάλιν	οὖν ἆρα γένη νομιστέον εἶναι;
[6, 1, 16]	δὲ καὶ τὸ πάλιν καὶ	πάλιν,	οὐχ ἵνα ἀφίκηται εἰς ἐνέργειαν
[6, 1, 10]	οὐσίᾳ μετὰ τὴν οὐσίαν. Ἀλλὰ	πάλιν	πῶς αἱ δυνάμεις; Ἢ καὶ
[6, 1, 30]	ἢ ὕλης πως ἐχούσης ὄντων	πάλιν	τά πως ἔχοντα ἐπὶ τὴν
[6, 1, 26]	μὴ οὐ πολλὰ εἶναι· καὶ	πᾶν	σῶμα ἐξ ὕλης καὶ ποιότητος.
[6, 1, 10]	ὑγιείας. Ἢ οὐκ ἐν λόγῳ	πάντα,	ἀλλὰ ἀρκεῖ τὸ κοινὸν παρὰ
[6, 1, 30]	περὶ τὴν ὕλην πως ἔχοντα	πάντα.	Ἀλλὰ διαφορὰν τῶν πως ἐχόντων
[6, 1, 9]	εἴη, ἀλλ´ εἰς ὁμοιότητά τινα	πάντα	ἀνάγεται καὶ κατηγορίαν μίαν. Ἀλλ´
[6, 1, 3]	Καὶ γὰρ καὶ τὰ ἄλλα	πάντα	ἀπὸ τῆς οὐσίας τὰ λεγόμενα
[6, 1, 1]	τὴν διαίρεσιν οὐ λέγουσιν· οὐ	πάντα	ἄρα τὰ ὄντα διαιρεῖσθαι ἐβουλήθησαν,
[6, 1, 23]	ἕξιν, δηλονότι καὶ τὰ ἄλλα	πάντα	αὖ τὰ〉 κατὰ τὸ ἔχειν
[6, 1, 27]	σχηματιζόμενον, ὥσπερ ὁ τῇ ὀρχήσει	πάντα	αὐτὸν ποιῶν, οὐκέτ´ ἂν ὑποκείμενον
[6, 1, 2]	εἴδους καὶ τοῦ ἐξ ἀμφοῖν.	Πάντα	γὰρ ταῦτα οὐσίας λέγουσιν εἶναι,
[6, 1, 27]	δέονται ἄλλου ἔξωθεν, αὐτὸ δὲ	πάντα	δύναται γίγνεσθαι σχηματιζόμενον, ὥσπερ ὁ
[6, 1, 3]	τί κωλύει μίαν κατηγορίαν τὰ	πάντα	εἶναι; Καὶ γὰρ καὶ τὰ
[6, 1, 17]	νοεῖσθαι καθ´ αὑτά· ἢ οὕτω	πάντα	ἔσται πρός τι· πάντως γὰρ
[6, 1, 25]	καὶ ἑνὶ γένει περιλαμβάνοντας τὰ	πάντα,	ὅτι μὲν κοινόν τι καὶ
[6, 1, 12]	εἰ μή τις τἀκεῖ λέγοι	πάντα	οὐσίας· καὶ τὸ νοεῖν τοίνυν.
[6, 1, 5]	ποσόν. Εἰ δὲ τὰ μετέχοντα	πάντα	τοῦ ποσοῦ ποσὰ θεῖτο, καὶ
[6, 1, 27]	ὑποκείμενον εἴη, ἀλλ´ αὐτὸ τὰ	πάντα.	Ὡς γὰρ ὁ ὀρχηστὴς οὐχ
[6, 1, 9]	αὐτοῦ μετουσίᾳ; Ἤ, εἰ μὲν	παντάπασιν	αἰσχροί, ἴσοι εἴδους ἀπουσίᾳ· εἰ
[6, 1, 26]	μὴ ἐνέργειαν πρὸ δυνάμεως τάττειν,	παντάπασιν	ἀτοπώτατον. Οὐδὲ γὰρ ἔστι τὸ
[6, 1, 9]	καὶ ὑπόστασις ὡς λόγος τις	πανταχοῦ·	εἰ δὲ οἱ λόγοι καὶ
[6, 1, 11]	πυκνὸν καὶ τραχύτης, καὶ οὐ	πανταχοῦ	ἐξ ἀνωμαλίας θέσεως καὶ ὁμαλότητος·
[6, 1, 23]	ἔχειν πολλαχῶς, διὰ τί οὐ	πάντες	οἱ τρόποι τοῦ ἔχειν εἰς
[6, 1, 8]	οἷον κειμένην θεωρεῖν, καὶ ἅμα	πάντη	ἡ ὑπόστασις, τὰ δὲ μετὰ
[6, 1, 3]	λέγοι, οὐχ ὡς κοινὸν κατὰ	πάντων,	ἀλλ´ ὡς ἀφ´ ἑνός· πρώτως
[6, 1, 2]	ἀριθμῷ δεκτικὸν τῶν ἐναντίων ἐπὶ	πάντων	ἁρμόσει. ~Ἀλλ´ ἆρα μίαν τινὰ
[6, 1, 27]	ἄλλως τηροῦντας τὴν ἀρχὴν τῶν	πάντων	ἐν τῷ τιμίῳ μὴ τὸ
[6, 1, 25]	μὲν κοινόν τι καὶ ἐπὶ	πάντων	ἓν γένος λαμβάνουσι, πολλὰ ἄν
[6, 1, 19]	καὶ πρότερον. Οὕτω καὶ ἐπὶ	πάντων	κατὰ μὲν τὸ ποιεῖν ἓν
[6, 1, 28]	ὄν, πῶς ἂν ὑποβάθρα〉 ἐκεῖνο;	Πάντων	τε θαυμαστότατον τὸ τῇ αἰσθήσει
[6, 1, 7]	τῇ πρὸς ἄλληλα, καὶ ἐπὶ	πάντων	ὧν λέγομεν πρός τι μετὰ
[6, 1, 2]	ἡ οὐσία; Ἀπὸ γὰρ ταύτης	πάντως	ἀρκτέον. Ὅτι μὲν ἓν ἐπί
[6, 1, 29]	οὐκ ὄν· καὶ εἰ ὄν,	πάντως	ἀσώματον· εἰ δὲ οὐκ ὄν,
[6, 1, 17]	οὕτω πάντα ἔσται πρός τι·	πάντως	γὰρ ἔχει ὁτιοῦν σχέσιν πρὸς
[6, 1, 16]	δ´ ὅτι τὸ συνεχὲς προσλαβοῦσα	πάντως	ἐν χρόνῳ, καὶ ἡ ὅρασις
[6, 1, 17]	Ἢ γὰρ κίνησις ἢ ἐνέργεια	πάντως	ἔσται. Εἰ δὲ τὴν μὲν
[6, 1, 16]	οὐδὲ ἐνέργεια, ἀλλὰ ἐνέργεια μὲν	πάντως,	ἔχει δὲ καὶ τὸ πάλιν
[6, 1, 14]	οὖν Ἀκαδημία καὶ τὸ Λύκιον	πάντως	τόποι καὶ μέρη τόπου, ὥσπερ
[6, 1, 1]	τίνα ἐζήτησαν μὲν καὶ οἱ	πάνυ	παλαιοί, ἕν, οἱ δὲ ὡρισμένα,
[6, 1, 8]	Ἀλλὰ τὸ εἶναι τοῦτο τὸ	παρ´	ἀλλήλων τίνα ἔχει κοινὴν τὴν
[6, 1, 21]	γὰρ δὴ τῇ ἐνεργείᾳ τῇ	παρ´	ἄλλου, εἰ ὁ τὴν ἐνέργειαν
[6, 1, 26]	τῷ μὴ αὐτὸ ἕν, ἀλλὰ	παρ´	ἄλλου. ~Ἐχρῆν δὲ καὶ ἄλλως
[6, 1, 27]	πᾶσιν ὑποκείμενον, εἰ τὰ ἄλλα	παρ´	αὐτῆς εἴη· μᾶλλον δὲ οὐδὲ
[6, 1, 21]	τὸ δοξάζειν; Τὸ δὲ θερμανθῆναι	παρ´	αὐτοῦ διανοηθέντος ἢ θυμωθέντος ἐκ
[6, 1, 22]	ἐν αὐτῷ κίνησιν τὴν ἀπόλυτον	παρ´	αὐτοῦ ἢ τὴν τελευτῶσαν εἰς
[6, 1, 27]	αὐτῆς παρέχει αὐτὴν ὑποκεῖσθαι τοῖς	παρ´	αὐτοῦ πεμπομένοις εἰς αὐτήν. Εἰ
[6, 1, 21]	τῷ τὸ μὲν εἰς ἄλλον	παρ´	αὐτοῦ, τὸ δὲ ἀφ´ ἑτέρου
[6, 1, 19]	δὲ ψυχικάς, ἢ τὰς μὲν	παρ´	αὐτῶν, τὰς δὲ ὑπ´ ἄλλων
[6, 1, 21]	οὐ τῷ παρ´ ἑτέρου ἢ	παρ´	ἑαυτοῦ σαπείη γὰρ ἄν τι
[6, 1, 29]	ὅ τε λέγων πολὺ τὸ	παρ´	ἐκείνης ἔχων λέγει, ὅλος μὲν
[6, 1, 12]	αὐτῷ ἄλλο, ἀπέλαυσε καὶ μετέβαλε	παρ´	ἐκείνου οὗ ἔχει. Εἰ δὲ
[6, 1, 21]	τὸ δὲ πάσχειν οὐ τῷ	παρ´	ἑτέρου ἢ παρ´ ἑαυτοῦ σαπείη
[6, 1, 6]	δὲ ἄλλο· ἡ δὲ παραβολὴ	παρ´	ἡμῶν, οὐκ ἐν αὐτοῖς. Ὁ
[6, 1, 27]	τῆς ψυχῆς ἔχειν τὴν οὐσίαν,	παρὰ	δὲ τῆς ὕλης μόνον, καὶ
[6, 1, 22]	ἔσται, κίνησις οὖσα ἡ αὐτή,	παρὰ	δὲ τῷδε πάσχειν, ὅτι τάδε
[6, 1, 22]	ποιεῖν, ἐν ἄλλῃ δὲ πάσχειν·	παρὰ	μὲν γὰρ τῷδε θεωρούμενον ποιεῖν
[6, 1, 26]	Ἔπειτα ἡ ἀντιτυπία ποιὸν ἢ	παρὰ	ποιότητος. Καὶ πόθεν ἡ ἀντιτυπία;
[6, 1, 3]	αἱ λεγόμεναι οὐσίαι ἔχουσαί τι	παρὰ	τὰ ἄλλα γένη. Τί ἄρα
[6, 1, 11]	λεπτόν, ὃ ἐν ἄλλῳ εἴδει	παρὰ	τὰ τέτταρα. ~Ἀλλ´ εἰ μὴ
[6, 1, 7]	ὕστερος» χρόνους δύο παραβάλλοντες ἕτερον	παρὰ	τὰ ὑποκείμενα αὐτῶν λέγοντες τὸ
[6, 1, 6]	ὡσαύτως. Τί ἂν οὖν εἴη	παρὰ	ταῦτα τὰ πρὸς ἄλληλα ἢ
[6, 1, 27]	θεὸς αὐτοῖς εὐπρεπείας ἕνεκεν ἐπεισάγεται	παρά	τε τῆς ὕλης ἔχων τὸ
[6, 1, 19]	τι ἐν τῷ γραμματείῳ ποιεῖ	παρὰ	τὴν ἐνέργειαν τοῦ γράφοντος οἷον
[6, 1, 18]	πρὸς ἐκεῖνο, ἔχει δέ τι	παρὰ	τὴν σχέσιν, τὸ ἢ ἐνέργεια
[6, 1, 4]	ἀνάπαλιν τοῦ χρόνου τὸ συνεχὲς	παρὰ	τῆς κινήσεως λαβόντος. Εἰ μὲν
[6, 1, 25]	κατηγορούμενον· ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ φήσουσι	παρὰ	τῆς ὕλης, οἶμαι, τοῖς ἄλλοις
[6, 1, 27]	οὐσίαν· καὶ τὸ ζῷον μὴ	παρὰ	τῆς ψυχῆς ἔχειν τὴν οὐσίαν,
[6, 1, 27]	ψυχὴν πάθημα ὕλης καὶ ὕστερον.	Παρὰ	τίνος οὖν ἔσχεν ἡ ὕλη
[6, 1, 6]	τὴν ἐν τῷ ποιῷ. Ἀλλὰ	παρὰ	τὸ ἐν ἑκατέρῳ ποιὸν οὐδέν.
[6, 1, 6]	τούτου» Κάθισίς τε καὶ στάσις	παρὰ	τὸ καθήμενον καὶ ἑστηκὸς τί
[6, 1, 14]	Δελφοὶ τὸ μέσον, καὶ τὸ	παρὰ	τὸ μέσον, οἷον Ἀθῆναι καὶ
[6, 1, 7]	ἀριστεροῦ ὡσαύτως, καὶ ἐπὶ μεγεθῶν	παρὰ	τὸ ποσὸν αὐτῶν τὴν σχέσιν,
[6, 1, 19]	κίνησιν καὶ γένος ἕν, θεωροῦντας	παρὰ	τὸ ποσὸν τὸ ἐν τῇ
[6, 1, 18]	ἂν οὖν καὶ ἡ νόησις	παρὰ	τὸ πρός τι τὸ ἢ
[6, 1, 10]	πάντα, ἀλλὰ ἀρκεῖ τὸ κοινὸν	παρὰ	τό πως διακεῖσθαι εἶναι ἔξωθεν
[6, 1, 18]	εἶναι. Εἰ οὖν τὸ πάθος	παρὰ	τό τινος εἶναι καὶ ὑπό
[6, 1, 14]	καὶ τὰ ἄλλα, τί δεῖ	παρὰ	τὸν τόπον ζητεῖν ἡμᾶς καὶ
[6, 1, 25]	εἰς τὸ εἶναι ἕκαστον ἔχει	παρὰ	τοῦ γένους, εἴπερ τοῦτο δεῖ
[6, 1, 25]	καὶ τὸ ὕστερον, τὸ ὕστερον	παρὰ	τοῦ προτέρου λαμβάνει τὸ εἶναι,
[6, 1, 19]	ἡ γὰρ τμῆσις, ἥ τε	παρὰ	τοῦ τέμνοντος ἥ τε ἐν
[6, 1, 7]	ἀλλήλοις εἶναι, τῷ μὲν διπλασίῳ	παρὰ	τοῦ ὑπερέχειν τὸ ἥμισυ, τῷ
[6, 1, 7]	τὸ ἥμισυ, τῷ δὲ ἡμίσει	παρὰ	τοῦ ὑπερέχεσθαι· ὥστε οὐκ ἔστι
[6, 1, 22]	πρὸς τὸ πάσχειν, εἰ μὲν	παρὰ	τούτῳ τὸ αὐτό, ποιεῖν, εἰ
[6, 1, 22]	τὸ αὐτό, ποιεῖν, εἰ δὲ	παρὰ	τῷδε, πάσχειν. Καὶ θεωρούμενον ἑκάτερον
[6, 1, 30]	ἔξεστι ζητεῖν λαμβάνουσι καὶ τὰ	παρὰ	τῶν ἀρχαίων πρὸς τὰς δόξας
[6, 1, 2]	τί ἂν ἔχοιεν κοινόν, ὁπότε	παρὰ	τῶν προτέρων ἔχουσιν αἱ δεύτεραι
[6, 1, 14]	καὶ τὸ ἐν τόπῳ ἄλλο	παρὰ	χρόνον καὶ τόπον, διὰ τί
[6, 1, 7]	ὁ δ´ ὕστερος» χρόνους δύο	παραβάλλοντες	ἕτερον παρὰ τὰ ὑποκείμενα αὐτῶν
[6, 1, 6]	τί ἄλλο ἢ ἡμετέρα κρίσις	παραβαλλόντων	τὰ ἐφ´ ἑαυτῶν ὄντα ἅ
[6, 1, 6]	τὸ δὲ ἄλλο· ἡ δὲ	παραβολὴ	παρ´ ἡμῶν, οὐκ ἐν αὐτοῖς.
[6, 1, 9]	στερήσει, εἴ τις βούλοιτο τὴν	παραβολὴν	ἔχειν, οἷον εἴδους αὐτοῖς ὄντος.
[6, 1, 7]	οὐδαμόθεν ἢ ἐκ τῆς σχέσεως	παραγίγνεται·	ὑπόστασις δὲ οὐχ ἡ τῶν
[6, 1, 21]	ἄλλου, εἰ ὁ τὴν ἐνέργειαν	παραδεξάμενος	αὐτοῦ ἐποιήσατο διαδεξάμενος. Ἀλλ´ ἆρα
[6, 1, 6]	πρὸς ἄλληλα ἢ ἡμῶν τὴν	παράθεσιν	νοούντων; Τὸ δ´ ὑπερέχον τὸ
[6, 1, 28]	γάρ, εἰ σκιὰ ἀεὶ μένοι	παρακολουθοῦσα	ἀλλοιουμένῳ ἄλλῳ, μᾶλλόν ἐστιν ἢ
[6, 1, 27]	τοῦτο, πρὸς τὸ ἔξω, ὥστε	παραλελειμμένον	ἂν εἴη τοῦτο. Εἰ δὲ
[6, 1, 1]	ἐβουλήθησαν, ἀλλὰ τὰ μάλιστα ὄντα	παραλελοίπασι.	~Πάλιν οὖν ἆρα γένη νομιστέον
[6, 1, 11]	ἡ ποιότης· λέγω δὲ ποιότητος	παραλλαγαῖς	καὶ διαφοραῖς. Ἔχοι δ´ ἂν
[6, 1, 7]	πατρὸς καὶ υἱοῦ καὶ τῶν	παραπλησίων	πατρὸς ἀπελθόντος υἱός ἐστι, καὶ
[6, 1, 11]	διάθεσις ὁπωσοῦν ἔχουσα πρὸς τὸ	παρασχέσθαι	ποιόν· προσθήκη δ´ ἔξωθεν τὸ
[6, 1, 16]	κατὰ συμβεβηκὸς τὸ ποσὸν αὐτῇ	παρεῖναι,	εἰ ἡμερησία εἴη ἢ ὁποσουοῦν
[6, 1, 13]	τι ὂν προσλαμβάνουσι. Καὶ τὸ	παρεληλυθὸς	ἐγκείμενον τί αὐτοῖς ἔσται ἢ
[6, 1, 13]	τι ἔσται, εἰ ἕτερον τὸ	παρεληλυθὸς	καὶ ἕτερον ὁ χρόνος· δύο
[6, 1, 13]	τι λέγειν, ἀλλὰ μέρος χρόνου	παρεληλυθός,	πλείω ποιοῦσι, καὶ τὸ μέρος
[6, 1, 13]	τοῦτο λέγομεν, ὡς ἐν χρόνῳ	παρεληλυθότι	ὡρισμένῳ γέγονε τόδε, ἔτι πλείω
[6, 1, 13]	χρόνος» χρόνος· ἔπειτα, εἰ χρόνος	παρεληλυθὼς	τὸ χθές, σύνθετόν τι ἔσται,
[6, 1, 8]	τεθνηκότι λέγομεν. ~Ἀλλὰ ταῦτα μὲν	παρεξέβημεν·	ἐκεῖθεν δὲ ζητητέον τὸ διὰ
[6, 1, 27]	γενόμενος, οὐκέτι ὑποκείμενον τὴν ὕλην	παρέξεται	οὐδὲ μετὰ τῆς ὕλης αὐτὸς
[6, 1, 27]	ὑποκείμενα ἔσται οὐκέτι ὄντος τοῦ	παρέξοντος	ὑποκείμενα αὐτὰ ἁπάντων καταναλωθέντων εἰς
[6, 1, 8]	καὶ τὸ ὑποστὰν ὄνομα μόνον	παρέσχε	τῷ ἑτέρῳ, τὸ δὲ τὴν
[6, 1, 27]	εἰς αὐτὴν ἔξω ὂν αὐτῆς	παρέχει	αὐτὴν ὑποκεῖσθαι τοῖς παρ´ αὐτοῦ
[6, 1, 10]	κοινὸν ταῖς διαφοραῖς τὰ εἴδη	παρέχεται	ἤ, εἰ πολλαχῶς αἱ ποιότητες,
[6, 1, 10]	τίς οὖσα τοὺς λεγομένους ποιοὺς	παρέχεται,	καὶ εἰ μία καὶ ἡ
[6, 1, 9]	εἰς ἓν ἀνάγουσι, καὶ τὰ	παρονομαζόμενα	ἀπ´ αὐτῶν, οἷον καὶ τὸ
[6, 1, 25]	Ταῦτα μὲν οὖν ἐν τῷ	παρόντι	ἐατέον, αὐτὴν δὲ τὴν διαίρεσιν
[6, 1, 8]	καὶ μικρόν, τὸ μὲν μεγέθους	παρουσίᾳ,	τὸ δὲ μικρότητος. Ὅταν δὲ
[6, 1, 21]	Ἡ οὖν ἐπιθυμία τί καὶ	πᾶσα	ὄρεξις, εἰ ἡ ὄρεξις κινεῖται
[6, 1, 3]	Συγγενεῖς μὲν δὴ οὕτως ἔστωσαν	πᾶσαι	αἱ λεγόμεναι οὐσίαι ἔχουσαί τι
[6, 1, 10]	σῶμα ὡσαύτως. Ἀλλὰ πῶς δυνάμεις	πᾶσαι;	Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ
[6, 1, 11]	τὰς δυνάμεις ποιότητες, οὐκ ἐφαρμόττει	πάσαις	τὸ τῆς δυνάμεως, ὡς εἴρηται·
[6, 1, 22]	οὐδὲ ποίησις ὅλως. Οὐδὲ δεῖ	πάσας	ἐνεργείας ποιήσεις λέγειν οὐδὲ ποιεῖν
[6, 1, 18]	χρόνῳ γὰρ τὸ τέμνειν ἢ	πάσας	κινήσεις ἢ μετὰ κινήσεως, καὶ
[6, 1, 18]	εἰ τὰς πρὸς τὸ πάσχειν	πάσας	κινήσεις, τὰς δ´ ἀπολύτους ἐνεργείας,
[6, 1, 18]	ἢ μετὰ κινήσεως, καὶ εἰ	πάσας	πρὸς τὸ πάσχειν τὰς ποιήσεις
[6, 1, 10]	κοινὸν ζητεῖν. Οὐδ´ αὖ λόγους	πάσας·	πῶς γὰρ ἡ νόσος ἡ
[6, 1, 7]	χρὴ ζητεῖν τί ταὐτὸν ἐν	πᾶσι,	καὶ εἰ ὡς γένος, ἀλλὰ
[6, 1, 27]	ἣν λέγουσιν ὕλην ἔσται τοῖς	πᾶσιν	ὑποκείμενον, εἰ τὰ ἄλλα παρ´
[6, 1, 20]	πάσχειν; Ἤ, ὅτι ἀντιτρίβεται, καὶ	πάσχει.	Ἆρ´ οὖν, ὅτι ἀντικινεῖται, καὶ
[6, 1, 19]	ὁ μὲν ποιεῖ, ὁ δὲ	πάσχει}	Ἢ ἐν τῇ ἐνεργείᾳ οὐκέτι
[6, 1, 19]	ὁ μὲν ποιεῖ, ὁ δὲ	πάσχει,	κἂν ἐκ μιᾶς ἐνεργείας τὰ
[6, 1, 12]	καὶ ποιεῖ εἰς ἄλλο καὶ	πάσχει,	πῶς ἔτι τὸ ποιητικόν; Ἐπεὶ
[6, 1, 17]	εἴδεσι τοῦ ποιεῖν καὶ τοῦ	πάσχειν,	ἀλλ´ οὐχ ὡς νῦν τὸ
[6, 1, 19]	τὸ μὲν ποιεῖν, τὸ δὲ	πάσχειν,	ἀλλὰ τὸ ποιεῖν ἐν ἄλλῳ
[6, 1, 29]	ἡ γὰρ ὕλη πρὸς τὸ	πάσχειν	αὐτοῖς ὑπόκειται. Εἰ δὲ σύνθετα,
[6, 1, 22]	ὅσα τοῦ ποιεῖν πρὸς τὸ	πάσχειν,	εἰ μὲν παρὰ τούτῳ τὸ
[6, 1, 20]	Ἢ οὐδὲν κωλύει ποιοῦντα καὶ	πάσχειν.	Εἰ οὖν κατ´ αὐτὸ τὸ
[6, 1, 20]	τὸ δὲ καλλύνοιτο, τὸ καλλυνόμενον	πάσχειν;	Εἰ οὖν τὸ καλλῦνον χεῖρον
[6, 1, 22]	εἰ καὶ τὸ προνοίας τυγχάνειν	πάσχειν·	εἰς ἄλλο γὰρ καὶ περὶ
[6, 1, 19]	τὸ ἀλγεῖν· καὶ γὰρ τὸ	πάσχειν	ἐν τούτῳ. Τί οὖν, εἰ
[6, 1, 22]	ποιεῖν, ἀπαθὲς τηροῦσα, τὸ δὲ	πάσχειν	ἐν τῷ διατίθεσθαι ἑτέρως ἢ
[6, 1, 19]	ἐπὶ σώματος ζῴου βαίνῃ, τὸ	πάσχειν	ἐπινοεῖ, ὃ ἐπιγίγνεται, ἄλγημα συλλογιζόμενος,
[6, 1, 17]	μὲν ποιεῖν λέγουσι, τὸ δὲ	πάσχειν;	~Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ ἐν τῷ
[6, 1, 21]	τὸ αὐτὸ πάσχειν καὶ οὐ	πάσχειν	ἔσται. Καὶ πῶς οὐ τὸ
[6, 1, 21]	τοιαύτην ἀλλοίωσιν πεῖσιν καὶ τὸ	πάσχειν	ἔχειν; Ἀλλ´ εἰ τὸ θερμαίνεσθαι
[6, 1, 20]	διὰ τί ποιεῖν μᾶλλον ἢ	πάσχειν;	Ἤ, ὅτι ἀντιτρίβεται, καὶ πάσχει.
[6, 1, 20]	τὸ δὲ αὔξοιτο, τὸ αὐξόμενον	πάσχειν;	Ἢ μόνον ἐν τῷ ποιῷ
[6, 1, 22]	ἄλλου τὸ νοεῖν, ἢ ἐκεῖνο	πάσχειν.	Ἢ οὐδὲ τὸ νοεῖν ποιεῖν
[6, 1, 22]	ποιεῖν, εἰ δὲ παρὰ τῷδε,	πάσχειν.	Καὶ θεωρούμενον ἑκάτερον οὐ καθ´
[6, 1, 21]	τῷ δὲ μή, τὸ αὐτὸ	πάσχειν	καὶ οὐ πάσχειν ἔσται. Καὶ
[6, 1, 20]	τὸ πάσχειν, ὃ ἦν οὐ	πάσχειν	κατὰ τὸν ποιοῦντα; Ἀλλ´ εἰ
[6, 1, 19]	τις λέγοι γεγράφθαι, οὐ τὸ	πάσχειν	λέγει. Καὶ ἐπὶ τοῦ βαδίζειν,
[6, 1, 21]	κατὰ τὸ θερμαίνεσθαι, οὐδὲν κωλύει	πάσχειν	λέγειν· διττὸν γὰρ εἶναι τὸ
[6, 1, 19]	πάσχειν, τοῦ ἀντιθέτου. Ὃ δὲ	πάσχειν	λέγεται, τὸ γενόμενον ὕστερον, οὐ
[6, 1, 20]	τὴν κίνησιν εἶναι ποιεῖ τὸ	πάσχειν,	ὃ ἦν οὐ πάσχειν κατὰ
[6, 1, 19]	τὸ μὲν ποιεῖν, τὸ δὲ	πάσχειν.	Οἷον καὶ τὸ γράφειν, καίτοι
[6, 1, 20]	Εἰ οὖν κατ´ αὐτὸ τὸ	πάσχειν,	οἷον τὸ τρίβειν, διὰ τί
[6, 1, 19]	ἐν ἄλλῳ, οὐκ ἐπιζητεῖ τὸ	πάσχειν,	ὅτι μὴ ἄλλο τι ἐν
[6, 1, 22]	ἡ αὐτή, παρὰ δὲ τῷδε	πάσχειν,	ὅτι τάδε οὗτος διατίθεται· ὥστε
[6, 1, 21]	ὁρᾶν. ~Τίνι οὖν γνωριοῦμεν τὸ	πάσχειν;	Οὐ γὰρ δὴ τῇ ἐνεργείᾳ
[6, 1, 21]	ὁλκὰς οὔσας πείσεις, τὸ δὲ	πάσχειν	οὐ τῷ παρ´ ἑτέρου ἢ
[6, 1, 22]	τινὶ ποιεῖν, ἐν ἄλλῃ δὲ	πάσχειν·	παρὰ μὲν γὰρ τῷδε θεωρούμενον
[6, 1, 18]	καὶ εἰ τὰς πρὸς τὸ	πάσχειν	πάσας κινήσεις, τὰς δ´ ἀπολύτους
[6, 1, 18]	καὶ εἰ πάσας πρὸς τὸ	πάσχειν	τὰς ποιήσεις ἤ τινας καὶ
[6, 1, 20]	ποιεῖν; Τὸν δὲ μανθάνοντα πῶς	πάσχειν	τῆς τοῦ ποιοῦντος ἐνεργείας εἰς
[6, 1, 21]	ἀφ´ ἑτέρου ἐν ἄλλῳ τὸ	πάσχειν.	Τί οὖν, εἰ ἐξ αὐτοῦ
[6, 1, 20]	δὲ ἔχων πάσχων ἔσται τοῦ	πάσχειν	τινὸς λαμβανομένου· οὐδὲ γὰρ τῷ
[6, 1, 24]	πάθος, ἐν τῷ πεπονθέναι ἢ	πάσχειν.	Τὸ δὲ ἀνάκειται» τί ἄλλο
[6, 1, 21]	λέγειν· διττὸν γὰρ εἶναι τὸ	πάσχειν,	τὸ μὲν ἐν τῷ χεῖρον
[6, 1, 22]	διαιροῦσα τὸ ποιεῖν καὶ τὸ	πάσχειν	τὸ μὲν ποιεῖν, καθόσον ποιεῖν,
[6, 1, 20]	δὲ βέλτιον γίγνοιτο, ὁ χαλκός,	πάσχειν	τὸν χαλκὸν φήσομεν, τὸν δὲ
[6, 1, 19]	ἓν λεκτέον μετὰ τοῦ λεγομένου	πάσχειν,	τοῦ ἀντιθέτου. Ὃ δὲ πάσχειν
[6, 1, 22]	ἢ οὐδέτερον. ~Οὐκοῦν γίγνεται τὸ	πάσχειν	τῷ ἔχειν ἐν αὐτῷ κίνησιν
[6, 1, 20]	δὲ λευκαίνεται ὁ γιγνόμενος κύκνος,	πάσχειν	φήσομεν ἰόντα εἰς οὐσίαν; Εἰ
[6, 1, 20]	εἰς ἄλλον, οἷον τύπτων, καὶ	πάσχῃ,	οὐκέτι ποιεῖ. Ἢ οὐδὲν κωλύει
[6, 1, 10]	δυνάμενον ποιεῖν, ἄλλως δὲ τὸ	πάσχον,	ἀλλὰ καὶ τὴν ὑγίειαν καὶ
[6, 1, 18]	δὲ νοεῖν οὐκ ἔχον τὸ	πάσχον	καὶ αὐτὸ ἐνέργειαν, οἶμαι. Ἢ
[6, 1, 20]	πῶς ἄλλο τι διατίθησι τὸν	πάσχοντα	ἀλλοιοῦσα καὶ ὁ ποιῶν ἀπαθὴς
[6, 1, 21]	οὐσίαν συντελῇ, καὶ τότε ἄλλου	πάσχοντος	εἰς οὐσίαν συντελέσει, οἷον θερμαινομένου
[6, 1, 21]	οἷον θερμαινομένου τοῦ χαλκοῦ καὶ	πάσχοντος,	ἡ δὲ οὐσία ὁ ἀνδριάς,
[6, 1, 22]	προσλαμβανούσης, ἀλλὰ ἄλλου ὄντος τοῦ	πάσχοντος,	ὅταν τις οὐσία γίνηται. Γίνεται
[6, 1, 22]	ἢ πρότερον εἶχε, τῆς τοῦ	πάσχοντος	οὐσίας οὐδὲν εἰς οὐσίαν προσλαμβανούσης,
[6, 1, 22]	ἀλλὰ μετὰ τοῦ ποιοῦντος καὶ	πάσχοντος·	οὗτος κινεῖ καὶ οὗτος κινεῖται,
[6, 1, 20]	οὐ πάθησις, ὁ δὲ ἔχων	πάσχων	ἔσται τοῦ πάσχειν τινὸς λαμβανομένου·
[6, 1, 30]	πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν πως	πάσχων	ἢ ὅλως πάσχων {οὕτως} Ἴσως
[6, 1, 30]	ἀλλὰ ποιῶν μόνον· καὶ ὁ	πάσχων	οὔ πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν
[6, 1, 30]	μᾶλλόν πως πάσχων ἢ ὅλως	πάσχων	{οὕτως} Ἴσως δ´ ἂν μόνον
[6, 1, 23]	καὶ ὁ υἱὸς, ὅτι ἔχει	πατέρα,	καὶ ὅλως κτήματα. Εἰ δὲ
[6, 1, 8]	ὑπόστασιν; Τοιοῦτον γὰρ καὶ ὁ	πατὴρ	καὶ ὁ υἱός· καὶ τὸ
[6, 1, 23]	ὅτι ἔχει χρῶμα, καὶ ὁ	πατὴρ	καὶ τὰ τοιαῦτα, ὅτι ἔχει
[6, 1, 7]	καὶ υἱοῦ καὶ τῶν παραπλησίων	πατρὸς	ἀπελθόντος υἱός ἐστι, καὶ ἀδελφοῦ
[6, 1, 7]	καὶ ἅμα μένει; Ἢ ἐπὶ	πατρὸς	καὶ υἱοῦ καὶ τῶν παραπλησίων
[6, 1, 6]	ἀνακλίσεως, καθίσεως, στάσεως, καὶ αὖ	πατρὸς	υἱέος, δεσπότου δούλου, καὶ πάλιν
[6, 1, 7]	ἐπὶ δὲ τῶν καὶ μενόντων	παύεται	ἡ σχέσις ἢ ὅλως ἢ
[6, 1, 7]	ὑποστάσεως τὸ ἐκ τῆς σχέσεως	παυστέον	μὲν τὸ ζητεῖν, εἰ ἔστι
[6, 1, 28]	τὴν ὑπόθεσιν ταύτην τούτων μὲν	παυστέον,	μὴ καὶ ἄτοπον ᾖ τὸ
[6, 1, 10]	σχήματος καὶ μορφῆς; Καὶ λεπτόν,	παχύ,	ἰσχνόν; Εἰ μὲν γὰρ τὸ
[6, 1, 19]	ἀπολελυμένας, τὰς δὲ ἐξ ἄλλων	πείσεις.	Καίτοι καὶ αἱ εἰς ἄλλα
[6, 1, 21]	ἑπόμεναι, τὰς δὲ ὁλκὰς οὔσας	πείσεις,	τὸ δὲ πάσχειν οὐ τῷ
[6, 1, 20]	μόνον ἐν τῷ ποιῷ τὴν	πεῖσιν;	Ἀλλ´ εἰ τὸ μὲν καλὸν
[6, 1, 21]	τὸ βέλτιον, τὴν τοιαύτην ἀλλοίωσιν	πεῖσιν	καὶ τὸ πάσχειν ἔχειν; Ἀλλ´
[6, 1, 21]	κωλύει ἐνέργειαν εἶναι φαύλην καὶ	πεῖσιν	καλήν. Τίνι οὖν διοριοῦμεν; Ἆρα
[6, 1, 21]	Ἀλλ´ ἆρα ὅπου μὴ ἐνέργεια,	πεῖσις	δὲ μόνον; Τί οὖν, εἰ
[6, 1, 20]	ἀπ´ ἄλλου, εἰς ἄλλον δὲ	πεῖσις	ἡ αὐτὴ οὖσα. Ἀλλὰ ἄλλην
[6, 1, 20]	ἡ αὐτὴ καὶ ποίησις καὶ	πεῖσις;	Καὶ οὕτω μὲν ποίησις τῷ
[6, 1, 27]	αὐτὴν ὑποκεῖσθαι τοῖς παρ´ αὐτοῦ	πεμπομένοις	εἰς αὐτήν. Εἰ δ´ ἐν
[6, 1, 1]	ἐπιστήμη ἂν γένοιτο, τά τε	πεπερασμένα	εἰς ἀριθμὸν αὐτῶν. Ὅτι δὲ〉
[6, 1, 30]	ὄντων ἔθεντο, εἴτε ἄπειρα εἴτε	πεπερασμένα,	εἴτε σώματα εἴτε ἀσώματα, ἢ
[6, 1, 1]	τὸ ἕν, οἱ δὲ τὰ	πεπερασμένα	καὶ αὖ τὰ ἄπειρα εἰπόντες·
[6, 1, 21]	ἐγήγερται. Τί οὖν διαφέρει τοῦ	πεπλῆχθαι	ἢ ὠσθέντα κατενεχθῆναι; Ἀλλ´ ἆρα
[6, 1, 19]	ἀλλὰ τὸ ποιεῖν ἐν ἄλλῳ	πεποίηκε	δύο νομίζειν εἶναι, τὸ μὲν
[6, 1, 8]	ἢ καὶ ὅλως τὰ μὲν	πεποίηκε,	τὰ δ´ ὑπέστη, καὶ τὸ
[6, 1, 6]	τὴν αὐτὴν ποιότητα» καὶ οὗτος	πεποίηκε	τοῦτον καὶ οὗτος κρατεῖ τούτου»
[6, 1, 19]	γενόμενον ἓν ὂν καὶ ταὐτὸν	πεποίηκεν	ἄλλο, τὸ λυπεῖσθαι. Τί οὖν
[6, 1, 22]	βαδίζων ἴχνη εἰργάσατο, οὐ λέγομεν	πεποιηκέναι;	Ἀλλ´ ἐκ τοῦ εἶναι αὐτὸν
[6, 1, 19]	ἐφ´ ἧς, οὐ προσποιεῖται τὸ	πεπονθέναι.	Ἀλλ´ ὅταν ἐπὶ σώματος ζῴου
[6, 1, 24]	εἰ δὲ πάθος, ἐν τῷ	πεπονθέναι	ἢ πάσχειν. Τὸ δὲ ἀνάκειται»
[6, 1, 4]	ἡ ἐπιφάνεια διὰ τί ποσόν;	Περατωθεῖσα	γοῦν οἷον τρισὶ γραμμαῖς ἢ
[6, 1, 22]	πάσχειν· εἰς ἄλλο γὰρ καὶ	περὶ	ἄλλου ἡ πρόνοια. Ἢ οὐδὲ
[6, 1, 22]	τὸ προνοεῖν ποιεῖν, καὶ εἰ	περὶ	ἄλλου τὸ νοεῖν, ἢ ἐκεῖνο
[6, 1, 15]	ἕτερον ἦν καὶ ποιότητος οὔσης	περὶ	αὐτὴν ἄλλο γένος τὸ ποιόν,
[6, 1, 19]	τὸ ποιὸν καὶ κίνησιν οὖσαν	περὶ	αὐτήν. Καί, εἰ βούλει, τὰς
[6, 1, 16]	ἀτελές. Τὸ γὰρ ἀτελὲς λέγεται	περὶ	αὐτῆς, οὐχ ὅτι οὐδὲ ἐνέργεια,
[6, 1, 20]	ἀντικινεῖται, καὶ δύο κινήσεις φήσομεν	περὶ	αὐτόν; Καὶ πῶς δύο; Ἀλλὰ
[6, 1, 22]	εἰς αὐτὸ τὸ νοούμενον, ἀλλὰ	περὶ	αὐτοῦ οὐδὲ ποίησις ὅλως. Οὐδὲ
[6, 1, 23]	Ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἅλις.	~Περὶ	δὲ τοῦ ἔχειν, εἰ τὸ
[6, 1, 13]	κἀκεῖ, ἢ ὑφ´ ἓν ἄμφω.	~Περὶ	δὲ τοῦ ποτὲ ὧδε ἐπισκεπτέον·
[6, 1, 30]	ἵνα καὶ ἥμισυ καὶ διπλάσιον.	Περὶ	δὲ τῶν ὅσοι ἄλλως τὰ
[6, 1, 11]	ἂν εἶεν. Τί δὲ ἡ	περὶ	ἕκαστον μορφή; Εἰ μὲν γὰρ
[6, 1, 10]	σχῆμα καὶ ἡ μορφὴ ἡ	περὶ	ἕκαστον πῶς δύναμις; Εἶτα καὶ
[6, 1, 30]	ἢ καὶ τὸ συναμφότερον, χωρὶς	περὶ	ἑκάστων ἔξεστι ζητεῖν λαμβάνουσι καὶ
[6, 1, 28]	οὐδαμῇ αὐτοῖς συγγενὴς ὤν; Ἀλλὰ	περὶ	μὲν ταύτης τῆς φύσεως καὶ
[6, 1, 22]	καὶ ἐνήργησε τὸ φάρμακον» Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἅλις. ~Περὶ δὲ
[6, 1, 10]	ψυχὴν κάλλη καὶ αἴσχη καὶ	περὶ	σῶμα ὡσαύτως. Ἀλλὰ πῶς δυνάμεις
[6, 1, 30]	τὰ ἰδίως δέ πως ἔχοντα	περὶ	τὰ ποιά. Ἀλλὰ τῶν ποιῶν
[6, 1, 10]	λόγοι τινὲς καὶ οἷον μορφαί,	περί	τε ψυχὴν κάλλη καὶ αἴσχη
[6, 1, 15]	ἐπεὶ μετὰ τὴν οὐσίαν τὰ	περὶ	τὴν οὐσίαν ἦν ποσότης καὶ
[6, 1, 15]	γὰρ ποιότης μὲν ἕν τι	περὶ	τὴν οὐσίαν, καὶ ποσότης ἕν
[6, 1, 15]	μᾶλλον εἶναι τὴν κατηγορίαν, ἣ	{περὶ	τὴν οὐσίαν} λέγεται θεωρεῖσθαι, ὡς
[6, 1, 15]	ἄλλου πρὸς ἄλλο, κινήσεως δὲ	περὶ	τὴν οὐσίαν οὔσης οὐκ ἔσται
[6, 1, 15]	ὡς ἐκεῖ ποιότης, καὶ αὐτὴ	περὶ	τὴν οὐσίαν ὥσπερ κίνησις· καὶ
[6, 1, 30]	τὴν ὕλην αὐτοῖς ἀνατρέχει καὶ	περὶ	τὴν ὕλην ἔσται. Πῶς δὲ
[6, 1, 30]	ἢ ὁπωσοῦν τάξεως ἔχει, ἐπειδὴ	περὶ	τὴν ὕλην πως ἔχοντα πάντα.
[6, 1, 30]	καὶ ἔτι τὰ μὲν ποιὰ	περὶ	τὴν ὕλην πως ἔχοντα, τὰ
[6, 1, 11]	Εἴη δ´ ἂν καὶ ὁμωνυμία	περὶ	τὸ κοῦφον, εἰ μὴ τῷ
[6, 1, 23]	δὲ καὶ ὑποδήματα καὶ τὰ	περὶ	τὸ σῶμα, πρῶτον μὲν ζητήσειεν
[6, 1, 5]	ἡ κίνησις πῶς; Πρῶτον δὲ	περὶ	τοῦ λόγου, εἰ βούλει {μετρεῖται
[6, 1, 13]	σαφέστερον ἐν τοῖς ἑξῆς τοῖς	περὶ	τοῦ ποῦ. ~Τὸ δὲ ποῦ,
[6, 1, 1]	ἔθεντο ἐν γένεσιν ὡρισμένοις αὐτοί,	περὶ	τούτων ἐπισκεπτέον, οἳ οὔτε ἓν
[6, 1, 12]	ὃ μὴ πρὸς ἄλλο. Καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων δὲ τεχνῶν ἢ
[6, 1, 0]		~Περὶ	τῶν γενῶν τοῦ ὄντος πρῶτον.
[6, 1, 28]	αὐτοῖς πῶς ἂν πιστὸς εἴη	περὶ	τῶν κυριωτέρων αὐτοῦ λέγων καὶ
[6, 1, 1]	τὸ πρότερον καὶ ὕστερον. Ἀλλὰ	περὶ	τῶν νοητῶν κατὰ τὴν διαίρεσιν
[6, 1, 1]	τῶν γενῶν τοῦ ὄντος πρῶτον.	~Περὶ	τῶν ὄντων πόσα καὶ τίνα
[6, 1, 29]	καὶ δυνάμεως τῆς λέγειν τἀληθῆ	περὶ	τῶν τοιούτων δυναμένης. ~Ἐν δὲ
[6, 1, 23]	ἢ ἄλλας; Εἰ δ´ ὅτι	περίκειται,	κἂν ἱμάτιον κέηται ἐπὶ κλίνης,
[6, 1, 25]	αὐτῶν τιθέντας καὶ ἑνὶ γένει	περιλαμβάνοντας	τὰ πάντα, ὅτι μὲν κοινόν
[6, 1, 13]	τὸ χθὲς καὶ αὔριον καὶ	πέρυσι	καὶ τὰ τοιαῦτα μέρη χρόνου,
[6, 1, 30]	ἔχοντα τὸ χθὲς καὶ τὸ	πέρυσι	καὶ τὸ ἐν Λυκίῳ καὶ
[6, 1, 13]	ἔσται, καὶ τὸ χθὲς καὶ	πέρυσι,	τὰ ὑπὸ τὸ ἦν ὑποβεβλῆσθαι
[6, 1, 13]	πρᾶγμα λέγουσιν, οἷον Σωκράτης ὅτι	πέρυσιν	ἦν, ὁ μὲν Σωκράτης ἔξωθεν
[6, 1, 13]	τὸ δὲ χθὲς καὶ τὸ	πέρυσιν	ὡρίσθαι, πρῶτον μὲν τὸ ἦν
[6, 1, 7]	ἢ ὅλως δυσίν, οὔτε τῷ	πηχυαίῳ	ἢ ὅλως ἑνί, ἀλλὰ τούτων
[6, 1, 28]	αἴσθησις αὐτοῖς ἡγεμὼν γενομένη καὶ	πιστὴ	εἰς ἀρχῶν καὶ τῶν ἄλλων
[6, 1, 28]	ὁ νοῦς αὐτοῖς πῶς ἂν	πιστὸς	εἴη περὶ τῶν κυριωτέρων αὐτοῦ
[6, 1, 28]	τε θαυμαστότατον τὸ τῇ αἰσθήσει	πιστουμένους	ἕκαστα τὸ μὴ τῇ αἰσθήσει
[6, 1, 27]	ἄψυχα. Εἰ δέ τι αὐτὴν	πλάττοι	καὶ ψυχὴν ποιοῖ, πρὸ τῆς
[6, 1, 11]	μὴ τῷ σταθμῷ λέγοιτο τοῦ	πλείονος	καὶ ἐλάττονος, ἐν ᾧ καὶ
[6, 1, 14]	ἐν γένει; Καὶ οὕτως ἡμῖν	πλείους	αἱ κατηγορίαι ἔσονται. ~Ἐν δὲ
[6, 1, 12]	ἄλλων δὲ τεχνῶν ἢ τῶν	πλείστων	ἐπισκεπτέον καὶ λεκτέον ἴσως· ᾗ
[6, 1, 11]	εἰ ταῦτα οὕτως, διὰ τί	πλείω	εἴδη ποιότητος, καὶ ἕξεις καὶ
[6, 1, 13]	παρεληλυθότι ὡρισμένῳ γέγονε τόδε, ἔτι	πλείω	καὶ μᾶλλον λέγουσιν· ἔπειτα, εἰ
[6, 1, 13]	λέγειν, ἀλλὰ μέρος χρόνου παρεληλυθός,	πλείω	ποιοῦσι, καὶ τὸ μέρος ᾗ
[6, 1, 1]	τε ἐνταῦθα· ἀλλ´ εἰ τοῦτο,	πλείω	τὰ γένη. Εἰ δὲ συνωνύμως,
[6, 1, 1]	εἶεν δ´ ἄν τινες οἱ	πλείω	τούτων. Ἔστι δὲ καὶ ἐν
[6, 1, 5]	ὁ λόγος, καὶ οὐχ ἡ	πληγὴ	ἁπλῶς, ἀλλ´ ἡ τύπωσις ἡ
[6, 1, 5]	σύγκειται ἐξ αὐτῶν· ἡ δὲ	πληγὴ	μᾶλλον ὁ λόγος, καὶ οὐχ
[6, 1, 5]	Εἰ δὲ μὴ κατὰ τὴν	πληγὴν	ἡ φωνή, ἀλλὰ καὶ κατὰ
[6, 1, 5]	δὴ κίνησιν ταύτην κατὰ τὴν	πληγὴν	ποίησιν μᾶλλον ἂν εὐλόγως τις
[6, 1, 20]	γὰρ τὸ μανθάνειν ὥσπερ τὸ	πληγῆναι	ἐν ἀντιλήψει ὂν καὶ γνωρίσει,
[6, 1, 28]	ἐκείνου καὶ ἄλλων πολλῶν τῷ	πλήθει	μᾶλλον ἂν τὸ ὅλον ὂν
[6, 1, 4]	ὅσα μηνύει, καὶ μετρεῖ τὸ	πλῆθος	ἡ ψυχὴ προσχρωμένη. Μετροῦσα οὖν
[6, 1, 7]	γίγνεται, οἷον ἐπὶ δεξιοῦ καὶ	πλησίον,	ἐξ ὧν καὶ μάλιστα ἡ
[6, 1, 18]	αὐτὴ τό τινος εἶναι καὶ	ποδῶν	εἶναι καὶ ὑπό τινος ἔχει
[6, 1, 26]	ὕλης ὢν καὶ εἴδους. Καὶ	πόθεν	αὐτῷ τὸ εἶδος; Εἰ δὲ
[6, 1, 26]	ποιότητος. Καὶ πόθεν ἡ ἀντιτυπία;	Πόθεν	δὲ τὸ τριχῇ διαστατὸν ἢ
[6, 1, 26]	ποιὸν ἢ παρὰ ποιότητος. Καὶ	πόθεν	ἡ ἀντιτυπία; Πόθεν δὲ τὸ
[6, 1, 26]	οὐκέτ´ ἂν ἁπλοῦν εἴη. Ἔπειτα	πόθεν	ἡ ἕνωσις; Οὐ γὰρ δὴ
[6, 1, 30]	δέ πως ἔχοντα περὶ τὰ	ποιά.	Ἀλλὰ τῶν ποιῶν αὐτῶν οὐδὲν
[6, 1, 29]	καὶ ἐν ἄλλοις. ~Τὰ δὲ	ποιὰ	αὐτοῖς ἕτερα μὲν δεῖ εἶναι
[6, 1, 29]	ἢ ὕλην πως ἔχουσαν, τὰ	ποιὰ	δηλονότι πως ἔχοντα ἐροῦσι καὶ
[6, 1, 29]	τοῦτο, μηδ´ ὕλην ἔχειν, ᾗ	ποιά·	εἰ τοῦτο, ἀσώματα εἶναι καὶ
[6, 1, 7]	πρὸς ἄλληλα, καὶ ἐπὶ τοῦ	ποιὰ	εἶναι ἔστιν ἐν ταὐτότητι τῇ
[6, 1, 11]	τούτων, οὐδὲν κωλύει καὶ ὧς	ποιὰ	εἶναι. Τὸ δὲ κοῦφον καὶ
[6, 1, 25]	τετραχῶς διαιροῦντας εἰς ὑποκείμενα καὶ	ποιὰ	καὶ πὼς ἔχοντα καὶ πρός
[6, 1, 11]	πυκνὸν οὐκ ὀρθῶς ἂν λέγοιτο	ποιά;	Οὐ γὰρ δὴ ταῖς διαστάσεσι
[6, 1, 30]	ἔχουσι, καὶ ἔτι τὰ μὲν	ποιὰ	περὶ τὴν ὕλην πως ἔχοντα,
[6, 1, 29]	ἄλλο τι. Εἰ δὲ τὰ	ποιὰ	ὕλην ποιὰν λέγοιεν, πρῶτον μὲν
[6, 1, 10]	ταῖς οὐσίαις μεθ´ αὑτὰς τὸ	ποιαῖς	εἶναι. Αἱ δὲ διαφοραὶ αἱ
[6, 1, 29]	Εἰ δὲ τὰ ποιὰ ὕλην	ποιὰν	λέγοιεν, πρῶτον μὲν οἱ λόγοι
[6, 1, 10]	ἧττον δηλοῦσαι, κἂν δοκῶσι τὴν	ποιὰν	οὐσίαν λέγειν. Αἱ δὲ ποιότητες
[6, 1, 7]	συμβεβηκός· εἶτα εὑρεθὲν τὸ ταὐτὸν	ποίαν	ὑπόστασιν ἔχει. Λεκτέον δὴ τὸ
[6, 1, 12]	Εἰ δὲ τὸ αὐτὸ καὶ	ποιεῖ	εἰς ἄλλο καὶ πάσχει, πῶς
[6, 1, 20]	Πῶς γὰρ ἂν πάθοι ὃ	ποιεῖ	ἐν ἄλλῳ; Ἆρ´ οὖν τὸ
[6, 1, 11]	λέγομεν, οὐδὲν ἡ δύναμις προστεθεῖσα	ποιεῖ,	ἐπεὶ καὶ ἐν ταῖς ἕξεσι
[6, 1, 20]	οἷον τύπτων, καὶ πάσχῃ, οὐκέτι	ποιεῖ.	Ἢ οὐδὲν κωλύει ποιοῦντα καὶ
[6, 1, 23]	μὲν αὐτὰ μίαν ἄλλην κατηγορίαν	ποιεῖ,	καίων δὲ ἢ τέμνων ἢ
[6, 1, 19]	τὰ δύο; {καὶ ὁ μὲν	ποιεῖ,	ὁ δὲ πάσχει} Ἢ ἐν
[6, 1, 19]	ὥστε λυπεῖν, οὐχ ὁ μὲν	ποιεῖ,	ὁ δὲ πάσχει, κἂν ἐκ
[6, 1, 29]	καὶ νοεῖ καὶ ψυχῆς ἔργα	ποιεῖ	οὔτε νοῦν οὔτε ψυχὴν ἔχουσα.
[6, 1, 19]	ἄλλο τι ἐν τῷ γραμματείῳ	ποιεῖ	παρὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ γράφοντος
[6, 1, 10]	νόσος, καὶ δύναται δὲ καὶ	ποιεῖ	πολλά, ἀλλὰ φαύλως, καὶ ἡ
[6, 1, 19]	τῆς βουλήσεως τοῦ λυπεῖν, ἀλλὰ	ποιεῖ	τι ἕτερον, δι´ οὗ λυπεῖ,
[6, 1, 20]	ἐν ἄλλῳ τὴν κίνησιν εἶναι	ποιεῖ	τὸ πάσχειν, ὃ ἦν οὐ
[6, 1, 13]	ἄλλας πολλὰς ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ	ποιεῖν	ἄλλο ἐν ἄλλῳ. Λεχθήσεται δὲ
[6, 1, 10]	ὥστε ἄλλως μὲν τὸ δυνάμενον	ποιεῖν,	ἄλλως δὲ τὸ πάσχον, ἀλλὰ
[6, 1, 22]	πάσχειν τὸ μὲν ποιεῖν, καθόσον	ποιεῖν,	ἀπαθὲς τηροῦσα, τὸ δὲ πάσχειν
[6, 1, 20]	ἡ ἀλλοίωσις, ποίησις καὶ τὸ	ποιεῖν	ἀπαθοῦς αὐτοῦ ὄντος; Ἢ ἐὰν
[6, 1, 15]	ποιήσεως οὔσης ἄλλο γένος τὸ	ποιεῖν.	Ἆρ´ οὖν τὸ ποιεῖν ἢ
[6, 1, 17]	τε ἡ ποίησις καὶ τὸ	ποιεῖν	διὰ τί εἰς τὸ πρός
[6, 1, 12]	καὶ ἐπὶ τῶν σωματικῶν τῷ	ποιεῖν	διάφορα ἢ τῷ ὠφελίμῳ καὶ
[6, 1, 22]	μὲν παρὰ τούτῳ τὸ αὐτό,	ποιεῖν,	εἰ δὲ παρὰ τῷδε, πάσχειν.
[6, 1, 22]	Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ τὸ προνοεῖν	ποιεῖν,	εἰ καὶ τὸ προνοίας τυγχάνειν
[6, 1, 21]	ἔξωθεν προσελθόντος. Ἢ τὸ μὲν	ποιεῖν,	εἴτε ἐν αὐτῷ εἴτε εἰς
[6, 1, 22]	τὸ αὐτὸ ἐν σχέσει τινὶ	ποιεῖν,	ἐν ἄλλῃ δὲ πάσχειν· παρὰ
[6, 1, 19]	τὸ δὲ πάσχειν, ἀλλὰ τὸ	ποιεῖν	ἐν ἄλλῳ πεποίηκε δύο νομίζειν
[6, 1, 15]	δὲ ποίησις οὔ· καὶ τὸ	ποιεῖν	ἐν ποιήσει εἶναί τινι, τοῦτο
[6, 1, 17]	πρός τι ἀνάξουσι, τὸ δὲ	ποιεῖν	ἓν γένος θήσονται, διὰ τί
[6, 1, 19]	ἐπὶ πάντων κατὰ μὲν τὸ	ποιεῖν	ἓν λεκτέον μετὰ τοῦ λεγομένου
[6, 1, 27]	μὴ οὐσιῶν οὐσίας ποιοῦντας αὐτοὺς	ποιεῖν	ἐξ οὐσίας μὴ οὐσίαν· ὁ
[6, 1, 20]	μὲν ἀπαθὴς ᾖ, ἐν τῷ	ποιεῖν	ἔσται, ἐὰν δὲ ἐνεργῶν εἰς
[6, 1, 22]	παρὰ μὲν γὰρ τῷδε θεωρούμενον	ποιεῖν	ἔσται, κίνησις οὖσα ἡ αὐτή,
[6, 1, 22]	τὸ ἀλλοιοῦσθαι ὁπωσοῦν· καὶ τὸ	ποιεῖν	ἢ ἔχειν ἐν αὐτῷ κίνησιν
[6, 1, 15]	τὸ ποιεῖν. Ἆρ´ οὖν τὸ	ποιεῖν	ἢ ἡ ποίησις, ἀφ´ ἧς
[6, 1, 22]	καὶ τὸ πάσχειν τὸ μὲν	ποιεῖν,	καθόσον ποιεῖν, ἀπαθὲς τηροῦσα, τὸ
[6, 1, 19]	γὰρ καὶ τὸ οὕτω λεγόμενον	ποιεῖν.	Καὶ διττὸν οὕτως εἶναι τὸ
[6, 1, 22]	πρόνοια. Ἢ οὐδὲ τὸ προνοεῖν	ποιεῖν,	καὶ εἰ περὶ ἄλλου τὸ
[6, 1, 22]	αὐτοῦ, ὁρμωμένην ἀπὸ τοῦ λεγομένου	ποιεῖν.	Καὶ κίνησις μὲν ἐπ´ ἀμφοῖν,
[6, 1, 15]	ἐνταῦθα ποίησις, ποιεῖν, ποιῶν, ἢ	ποιεῖν	καὶ ποίησις εἰς ἓν ληπτέα;
[6, 1, 22]	δὲ διαφορὰ ἡ διαιροῦσα τὸ	ποιεῖν	καὶ τὸ πάσχειν τὸ μὲν
[6, 1, 15]	ληπτέα; Ἐμφαίνει δὲ μᾶλλον τὸ	ποιεῖν	καὶ τὸν ποιοῦντα, ἡ δὲ
[6, 1, 17]	ἓν διχῇ ἐν εἴδεσι τοῦ	ποιεῖν	καὶ τοῦ πάσχειν, ἀλλ´ οὐχ
[6, 1, 22]	εἶναι αὐτὸν ἄλλο τι. Ἢ	ποιεῖν	κατὰ συμβεβηκὸς καὶ τὴν ἐνέργειαν
[6, 1, 22]	ἐπεὶ καὶ ἐπὶ τῶν ἀψύχων	ποιεῖν	λέγομεν, οἷον τὸ πῦρ θερμαίνειν
[6, 1, 15]	κατηγορίαι ἔσονται. ~Ἐν δὲ τῷ	ποιεῖν	λεγομένῳ τάδ´ ἄν τις ἐπισκέψαιτο.
[6, 1, 17]	οὐχ ὡς νῦν τὸ μὲν	ποιεῖν	λέγουσι, τὸ δὲ πάσχειν; ~Ἐπισκεπτέον
[6, 1, 20]	οἷον τὸ τρίβειν, διὰ τί	ποιεῖν	μᾶλλον ἢ πάσχειν; Ἤ, ὅτι
[6, 1, 11]	τῷ γεγονέναι, αἱ δὲ τῷ	ποιεῖν,	ὁμωνύμως ἂν εἶεν. Τί δὲ
[6, 1, 22]	πάσχειν. Ἢ οὐδὲ τὸ νοεῖν	ποιεῖν	οὐ γὰρ εἰς αὐτὸ τὸ
[6, 1, 20]	ὅμως δὲ ἕτερον ὂν τοῦ	ποιεῖν	οὐκ ἐν τῷ αὐτῷ γένει
[6, 1, 15]	τὸ ποιόν; Ἢ ἐνταῦθα ποίησις,	ποιεῖν,	ποιῶν, ἢ ποιεῖν καὶ ποίησις
[6, 1, 22]	πρός τι εἶναι, ὅσα τοῦ	ποιεῖν	πρὸς τὸ πάσχειν, εἰ μὲν
[6, 1, 30]	οὔτε ὁ τόπος. Τὸ δὲ	ποιεῖν	πῶς πως ἔχον; Ἐπεὶ οὐδ´
[6, 1, 18]	~Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ ἐν τῷ	ποιεῖν	τὰς μὲν ἐνεργείας φήσουσι, τὰς
[6, 1, 18]	Ἀλλ´ εἰ μὴ ἐν τῷ	ποιεῖν	ταῦτα, ποῦ λεκτέον· τάχα δὲ
[6, 1, 22]	πάσας ἐνεργείας ποιήσεις λέγειν οὐδὲ	ποιεῖν	τι· κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ἡ
[6, 1, 19]	συνιστάμενον· καὶ οὐκέτι τὸ μὲν	ποιεῖν,	τὸ δὲ πάσχειν, ἀλλὰ τὸ
[6, 1, 19]	δύο νομίζειν εἶναι, τὸ μὲν	ποιεῖν,	τὸ δὲ πάσχειν. Οἷον καὶ
[6, 1, 19]	Καὶ διττὸν οὕτως εἶναι τὸ	ποιεῖν,	τὸ μὲν μὴ ἐν ἄλλῳ,
[6, 1, 20]	τὸν χαλκὸν φήσομεν, τὸν δὲ	ποιεῖν;	Τὸν δὲ μανθάνοντα πῶς πάσχειν
[6, 1, 12]	ἐχόντων τῷ νενευκέναι πρὸς τὸ	ποιεῖν	ὑπόστασιν εἶναι καὶ κατὰ τὸ
[6, 1, 18]	αὐτὸ ἐνέργειαν, οἶμαι. Ἢ οὐδὲ	ποιεῖν	φατέον τὸ νοεῖν καὶ τὸ
[6, 1, 13]	κατηγορίας τῷ ἕτερον ἐν ἑτέρῳ	ποιεῖν,	ὡς ἐνταῦθα τὸ ἐν χρόνῳ,
[6, 1, 15]	ἡ ποίησις, ἀφ´ ἧς τὸ	ποιεῖν,	ὥσπερ καὶ ποιότης, ἀφ´ ἧς
[6, 1, 19]	πάθει, ὃ μὴ ἀντίθετον τῷ	ποιῆσαι.	~Ἀλλ´ ἔστω μὴ ἀντίθετον· ὅμως
[6, 1, 19]	ἓν γενόμενον, πρὶν καὶ λύπην	ποιῆσαι,	ἢ ὅλως λύπην οὐκ ἐμποιοῦν,
[6, 1, 10]	πρῶτον μὲν οὐ κατὰ τὸ	ποιῆσαι	ἢ παθεῖν ἡ ποιότης, ὥστε
[6, 1, 15]	οὔ· καὶ τὸ ποιεῖν ἐν	ποιήσει	εἶναί τινι, τοῦτο δὲ ἐνεργείᾳ.
[6, 1, 20]	ἐν τῷ αὐτῷ γένει τῇ	ποιήσει.	Ἤ, εἰ κινήσεις ἄμφω, ἐν
[6, 1, 14]	τὸ ἐν ἀγγείῳ ἄλλην κατηγορίαν	ποιήσει,	καὶ τὸ ἐν ὕλῃ ἄλλο,
[6, 1, 19]	καὶ τὰς μὲν ἐξ αὐτῶν	ποιήσεις	εἴτε εἰς ἄλλα εἴτε ἀπολελυμένας,
[6, 1, 18]	πάσας πρὸς τὸ πάσχειν τὰς	ποιήσεις	ἤ τινας καὶ ἀπολύτους, οἷον
[6, 1, 22]	ὅλως. Οὐδὲ δεῖ πάσας ἐνεργείας	ποιήσεις	λέγειν οὐδὲ ποιεῖν τι· κατὰ
[6, 1, 21]	τὰς ὀρέξεις λέγοντα τὰς μὲν	ποιήσεις,	ὅσαι νῷ ἑπόμεναι, τὰς δὲ
[6, 1, 15]	γένος τὸ ποιόν, οὕτω καὶ	ποιήσεως	οὔσης ἄλλο γένος τὸ ποιεῖν.
[6, 1, 5]	πάθος, ἢ ἑκάστην ἄλλου μὲν	ποίησιν,	ἄλλου δὲ πάθος, ἢ ποίησιν
[6, 1, 17]	ἔσται. Εἰ δὲ τὴν μὲν	ποίησιν	εἰς τὸ πρός τι ἀνάξουσι,
[6, 1, 5]	ποίησιν, ἄλλου δὲ πάθος, ἢ	ποίησιν	εἰς τὸ ὑποκείμενον, πάθημα δ´
[6, 1, 8]	λεκτέον ὁμώνυμον τὴν μὲν ποιοῦσαν	ποίησιν	καὶ πάθησιν, ὡς μίαν ἄμφω,
[6, 1, 5]	κίνησιν ταύτην κατὰ τὴν πληγὴν	ποίησιν	μᾶλλον ἂν εὐλόγως τις θεῖτο,
[6, 1, 15]	οὖν τὸ ποιεῖν ἢ ἡ	ποίησις,	ἀφ´ ἧς τὸ ποιεῖν, ὥσπερ
[6, 1, 15]	ποιεῖν, ποιῶν, ἢ ποιεῖν καὶ	ποίησις	εἰς ἓν ληπτέα; Ἐμφαίνει δὲ
[6, 1, 20]	Καὶ πῶς ἡ αὐτὴ καὶ	ποίησις	καὶ πεῖσις; Καὶ οὕτω μὲν
[6, 1, 5]	γιγνομένη, ὥσπερ μορφοῦσα· μᾶλλον οὖν	ποίησις	καὶ ποίησις σημαντική. Τὴν δὴ
[6, 1, 20]	ποιοῦν〈 τος〉 ἴῃ ἡ ἀλλοίωσις,	ποίησις	καὶ τὸ ποιεῖν ἀπαθοῦς αὐτοῦ
[6, 1, 17]	τῆς ψυχῆς. Αὐτή τε ἡ	ποίησις	καὶ τὸ ποιεῖν διὰ τί
[6, 1, 22]	νοούμενον, ἀλλὰ περὶ αὐτοῦ οὐδὲ	ποίησις	ὅλως. Οὐδὲ δεῖ πάσας ἐνεργείας
[6, 1, 15]	καὶ τὸν ποιοῦντα, ἡ δὲ	ποίησις	οὔ· καὶ τὸ ποιεῖν ἐν
[6, 1, 15]	ἧς τὸ ποιόν; Ἢ ἐνταῦθα	ποίησις,	ποιεῖν, ποιῶν, ἢ ποιεῖν καὶ
[6, 1, 5]	μορφοῦσα· μᾶλλον οὖν ποίησις καὶ	ποίησις	σημαντική. Τὴν δὴ κίνησιν ταύτην
[6, 1, 22]	τι· κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ἡ	ποίησις.	Τί οὖν; εἰ βαδίζων ἴχνη
[6, 1, 9]	ἐνέργειά τις οἷον συνέχουσα, ὥσπερ	ποίησίς	τις· ἡ δὲ μέτρησις τοῦ
[6, 1, 20]	καὶ πεῖσις; Καὶ οὕτω μὲν	ποίησις	τῷ ἀπ´ ἄλλου, εἰς ἄλλον
[6, 1, 29]	ἐν ὕλῃ γενόμενοι σύνθετόν τι	ποιήσουσιν,	ἀλλὰ πρὸ τοῦ συνθέτου ὃ
[6, 1, 12]	ψυχήν, ποιότητες, ᾗ δὲ ποιοῦσι,	ποιητικαὶ	καὶ κατὰ τοῦτο πρὸς ἄλλον
[6, 1, 26]	εἴη ὁ θεός, καὶ τὸ	ποιητικὸν	ἀσώματον. Εἰ δὲ καὶ ἄνευ
[6, 1, 8]	καὶ ὁ υἱός· καὶ τὸ	ποιητικὸν	δὲ καὶ παθητικὸν ἔχει τινὰ
[6, 1, 12]	καὶ πάσχει, πῶς ἔτι τὸ	ποιητικόν;	Ἐπεὶ καὶ τὸ μεῖζον τρίπηχυ
[6, 1, 12]	ὑπόστασιν εἶναι καὶ κατὰ τὸ	ποιητικόν·	ἐπὶ δὲ τῶν ἀψύχων δυνάμεων,
[6, 1, 12]	ἃς ποιότητας εἴπομεν, τί τὸ	ποιητικόν;	Ἢ ὅταν συντύχῃ αὐτῷ ἄλλο,
[6, 1, 12]	ᾗ δὲ δύναται εἰς ἄλλο	ποιητικὸν	λεγόμενον πρός τι. Διὰ τί
[6, 1, 12]	εἰς τὸ πρός τι τὸ	ποιητικὸν	οὐδ´ αὖ τὸ παθητικόν, εἰ
[6, 1, 12]	ὑπόστασις κατὰ τὸ ποιητικὸν τοῦ	ποιητικὸν»	οὐκ ἄλλου τινὸς ὄντος ἢ
[6, 1, 6]	πρὸς αἰσθητὸν ὡσαύτως, τό τε	ποιητικὸν	πρὸς τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον
[6, 1, 12]	γὰρ ὡς τὸ μεῖζον τὸ	ποιητικόν·	τὸ γὰρ μεῖζον τὴν ὑπόστασιν,
[6, 1, 12]	ἄλλη τις ὑπόστασις κατὰ τὸ	ποιητικὸν	τοῦ ποιητικὸν» οὐκ ἄλλου τινὸς
[6, 1, 12]	πρὸς τὸ ἔλαττον, τὸ δὲ	ποιητικὸν	τῷ τοιόνδε εἶναι ἤδη. Ἀλλ´
[6, 1, 12]	Καὶ εἰ τοῦτο, καὶ τὸ	ποιητικόν·	ὥστε οὐδὲν δεῖ εἰς τὸ
[6, 1, 12]	Καὶ ἴσως βέλτιον ἐνταῦθα ὁ	ποιητικός,	εἰ κατὰ δύναμιν λέγεται, ἡ
[6, 1, 12]	ποιότητι, πῶς οὐ καὶ ὁ	ποιητικός;	Καὶ εἰ τοῦτο, καὶ τὸ
[6, 1, 12]	μικρότητος· ἢ καὶ τοῦτο μεταλήψει	ποιητικοῦ	καὶ παθητικοῦ. Ζητητέον δὲ καὶ
[6, 1, 6]	πάλιν ὁμοίου ἀνομοίου, ἴσου ἀνίσου,	ποιητικοῦ	τε αὖ καὶ παθητικοῦ, καὶ
[6, 1, 10]	ποιότητες αἱ κυρίως, καθ´ ἃς	ποιοί,	ἃς δὴ λέγομεν δυνάμεις εἶναι,
[6, 1, 10]	Ἢ ὅτι καὶ κατὰ ταύτας	ποιοὶ	λέγονται. Ἀλλὰ τί κωλύει λεγομένους
[6, 1, 11]	κατὰ ἐπιστήμην διοίσει; Ἢ εἰ	ποιοί,	οὐδὲ διαφοραὶ ποιότητος αὗται, εἰ
[6, 1, 27]	τι αὐτὴν πλάττοι καὶ ψυχὴν	ποιοῖ,	πρὸ τῆς γινομένης ψυχῆς ἔσται
[6, 1, 20]	Ἀλλ´ εἰ τὸ μὲν καλὸν	ποιοῖ,	τὸ δὲ καλλύνοιτο, τὸ καλλυνόμενον
[6, 1, 10]	ἀλλ´ ὅταν αὐτῷ προσέλθῃ τὸ	ποιόν.	Αἱ δὲ ἐνέργειαι τῶν οὐσιῶν,
[6, 1, 6]	ἡ δὲ κατὰ τὸ ἐχόμενον	ποιὸν	ἂν εἴη· καὶ ἐπὶ διαθέσεως
[6, 1, 20]	οἷον ἀλλοίωσις κίνησις κατὰ τὸ	ποιόν	Ἆρ´ οὖν, ὅταν μὲν ἀπὸ
[6, 1, 12]	μὴ οὕτω τις ἀξιώσειε τὸ	ποιὸν	διαιρεῖν, τίνι ἂν διέλοι; Ἐπισκεπτέον
[6, 1, 11]	καθὸ εἶδός ἐστιν ἕκαστον, οὐ	ποιόν·	εἰ δὲ καθὸ καλὸν μετὰ
[6, 1, 12]	οὐδ´ οὕτω πρός τι οὐδὲ	ποιὸν	ἔτι. Οὐδὲ γὰρ ὡς τὸ
[6, 1, 15]	καὶ ποιότης, ἀφ´ ἧς τὸ	ποιόν;	Ἢ ἐνταῦθα ποίησις, ποιεῖν, ποιῶν,
[6, 1, 26]	ἓν λέγουσιν. Ἔπειτα ἡ ἀντιτυπία	ποιὸν	ἢ παρὰ ποιότητος. Καὶ πόθεν
[6, 1, 12]	ἴσως κατὰ μὲν τὸ τοιόνδε	ποιόν,	ᾗ δὲ δύναται εἰς ἄλλο
[6, 1, 19]	ἐν τῇ οὐσίᾳ καὶ τὸ	ποιὸν	καὶ κίνησιν οὖσαν περὶ αὐτήν.
[6, 1, 10]	τὴν διάθεσιν καὶ τὴν ἕξιν	ποιὸν	καὶ τὴν νόσον ὡσαύτως καὶ
[6, 1, 12]	εἰ δὲ συνωνύμως, ἔσται τὸ	ποιὸν	κοινὸν ἐνταῦθα κἀκεῖ, εἰ μή
[6, 1, 11]	τῷ διακεῖσθαι τὸν φύσει πυκτικὸν	ποιὸν	λέγομεν, οὐδὲν ἡ δύναμις προστεθεῖσα
[6, 1, 23]	ὅτι ἔχει μέγεθος, καὶ τὸ	ποιόν,	ὅτι ἔχει χρῶμα, καὶ ὁ
[6, 1, 26]	εἶδος γεννᾷ, ἡ ἄποιος τὸ	ποιόν,	οὐδ´ ἐκ τοῦ δυνάμει ἐνέργεια·
[6, 1, 29]	καὶ ὕλη μόνον, τὸ δὲ	ποιὸν	οὐδέν. Ἀλλ´ οὐδὲ τό πως
[6, 1, 6]	Ἀλλὰ παρὰ τὸ ἐν ἑκατέρῳ	ποιὸν	οὐδέν. Οὐδὲ τὰ ἴσα· τὸ
[6, 1, 15]	περὶ αὐτὴν ἄλλο γένος τὸ	ποιόν,	οὕτω καὶ ποιήσεως οὔσης ἄλλο
[6, 1, 11]	ὁπωσοῦν ἔχουσα πρὸς τὸ παρασχέσθαι	ποιόν·	προσθήκη δ´ ἔξωθεν τὸ μένειν·
[6, 1, 12]	ἄλλου τινὸς ὄντος ἢ καθόσον	ποιόν;	Τάχα μὲν γὰρ ἄν τις
[6, 1, 10]	ποιότητα, ἀφ´ ἧς ὁ λεγόμενος	ποιός,	δεῖ λαμβάνειν πρῶτον τίς οὖσα
[6, 1, 12]	τὸ παθητικόν, εἰ ὁ παθητικὸς	ποιός.	Καὶ ἴσως βέλτιον ἐνταῦθα ὁ
[6, 1, 12]	Ἐπισκεπτέον δέ, πῶς καὶ ὁ	ποιὸς	ὁ κατὰ τὴν ποιότητα ἐν
[6, 1, 15]	ἧς τὸ ποιεῖν, ὥσπερ καὶ	ποιότης,	ἀφ´ ἧς τὸ ποιόν; Ἢ
[6, 1, 28]	ὀρθῶς τὸ ἀντιτυπὲς αὐτῇ διδόασι·	ποιότης	γὰρ τοῦτο. Εἰ δὲ τῷ
[6, 1, 10]	λογικόν· ὥστε εἴη ἂν ἡ	ποιότης	δύναμις προστιθεῖσα ταῖς οὐσίαις μεθ´
[6, 1, 12]	δύναμιν λέγεται, ἡ δὲ δύναμις	ποιότης.	Εἰ δὲ κατ´ οὐσίαν ἡ
[6, 1, 23]	οὐ δεῖ λέγειν, ὅτι ἤδη	ποιότης	εἴρηται, οὐδὲ ποσότητα ἔχειν, ὅτι
[6, 1, 14]	δὲ οὔ· ὥσπερ οὐδὲ τὸ	ποιότης	ἐστίν» ἀλλὰ τὸ ποιότης» μόνον.
[6, 1, 15]	οὐσίαν} λέγεται θεωρεῖσθαι, ὡς ἐκεῖ	ποιότης,	καὶ αὐτὴ περὶ τὴν οὐσίαν
[6, 1, 11]	οὐ γὰρ διαφέρει ὁπόθεν ἡ	ποιότης·	λέγω δὲ ποιότητος παραλλαγαῖς καὶ
[6, 1, 15]	τῶν ὄντων. Διὰ τί γὰρ	ποιότης	μὲν ἕν τι περὶ τὴν
[6, 1, 14]	τὸ ποιότης ἐστίν» ἀλλὰ τὸ	ποιότης»	μόνον. Πρὸς δὲ τούτοις, εἰ
[6, 1, 10]	Καὶ ὅλως χαρακτήρ τις ἡ	ποιότης	οὐκ οὐσιώδης, ὃ δ´ ἂν
[6, 1, 3]	ἐστιν ἄλλου ὄν, οἷον λευκὸν	ποιότης	σώματος καὶ ποσὸν οὐσίας, καὶ
[6, 1, 10]	ἀλλὰ τὸ λογικόν· ὥστε οὐ	ποιότης	τὸ οὕτω λογικόν, ἀλλὰ μᾶλλον
[6, 1, 10]	τοῦ ὑποκειμένου. Τὸ δὲ τρίγωνον	ποιότης	τοῦ ἐν ᾧ, οὐχ ἁπλῶς
[6, 1, 10]	τὸ ἐπιγιγνόμενον μετὰ τὴν οὐσίαν	ποιότης	τοῦ ὑποκειμένου. Τὸ δὲ τρίγωνον
[6, 1, 10]	τὸ ποιῆσαι ἢ παθεῖν ἡ	ποιότης,	ὥστε ἄλλως μὲν τὸ δυνάμενον
[6, 1, 10]	οὐχ ὅπερ ταὐτόν. ~Τὴν δὲ	ποιότητα,	ἀφ´ ἧς ὁ λεγόμενος ποιός,
[6, 1, 12]	ὁ ποιὸς ὁ κατὰ τὴν	ποιότητα	ἐν τῇ αὐτῇ ἔσται· οὐ
[6, 1, 23]	κατὰ τὸ ἐχόμενον. Εἰ μέντοι	ποιότητα	ἔχειν οὐ δεῖ λέγειν, ὅτι
[6, 1, 6]	μέγεθος ἔχει καὶ τὴν αὐτὴν	ποιότητα»	καὶ οὗτος πεποίηκε τοῦτον καὶ
[6, 1, 12]	δὲ τῶν ἀψύχων δυνάμεων, ἃς	ποιότητας	εἴπομεν, τί τὸ ποιητικόν; Ἢ
[6, 1, 10]	μὲν ἐν εἴδεσι καὶ δυνάμεσι	ποιότητας,	ταύτας δὲ στερήσεις; Ὥστε μὴ
[6, 1, 10]	ποιὰν οὐσίαν λέγειν. Αἱ δὲ	ποιότητες	αἱ κυρίως, καθ´ ἃς ποιοί,
[6, 1, 11]	τελείας. Ἀλλ´ εἰ ἀτελεῖς, οὔπω	ποιότητες·	εἰ δ´ ἤδη ποιότητες, προσθήκη
[6, 1, 10]	ἀλλήλας τὰς οὐσίας διιστᾶσαι ὁμωνύμως	ποιότητες,	ἐνέργειαι οὖσαι μᾶλλον καὶ λόγοι
[6, 1, 12]	ᾗ μὲν διατιθεῖσι τὴν ψυχήν,	ποιότητες,	ᾗ δὲ ποιοῦσι, ποιητικαὶ καὶ
[6, 1, 12]	ἐνταῦθα καὶ εἰ αἱ τῇδε	ποιότητες	καὶ αἱ ἐκεῖ ὑφ´ ἕν·
[6, 1, 11]	μὲν γὰρ κατὰ τὰς δυνάμεις	ποιότητες,	οὐκ ἐφαρμόττει πάσαις τὸ τῆς
[6, 1, 10]	παρέχεται ἤ, εἰ πολλαχῶς αἱ	ποιότητες,	οὐχ ἓν ἂν εἴη γένος.
[6, 1, 11]	οὔπω ποιότητες· εἰ δ´ ἤδη	ποιότητες,	προσθήκη τὸ μόνιμον. Αἱ δὲ
[6, 1, 12]	Καὶ εἰ ὁ πυκτικὸς ἐν	ποιότητι,	πῶς οὐ καὶ ὁ ποιητικός;
[6, 1, 11]	Ἢ εἰ ποιοί, οὐδὲ διαφοραὶ	ποιότητος	αὗται, εἰ ὁ μὲν μελετήσας
[6, 1, 26]	πᾶν σῶμα ἐξ ὕλης καὶ	ποιότητος.	Εἰ δὲ ἄλλως τοῦτο σῶμα,
[6, 1, 12]	καὶ βλαβερῷ· οἰκεῖαι γὰρ διαφοραὶ	ποιότητος.	Ἢ γὰρ δοκεῖ ἡ ὠφέλεια
[6, 1, 11]	οὕτως, διὰ τί πλείω εἴδη	ποιότητος,	καὶ ἕξεις καὶ διαθέσεις ἄλλο;
[6, 1, 26]	ἡ ἀντιτυπία ποιὸν ἢ παρὰ	ποιότητος.	Καὶ πόθεν ἡ ἀντιτυπία; Πόθεν
[6, 1, 12]	καὶ τὸ βλάβος ἀπὸ τῆς	ποιότητος	καὶ ποιοῦ ἢ ζητητέον τρόπον
[6, 1, 10]	ἕξεως καὶ διαθέσεως καὶ παθητικῆς	ποιότητος	καὶ σχήματος καὶ μορφῆς; Καὶ
[6, 1, 15]	ποσὸν γένος ἕτερον ἦν καὶ	ποιότητος	οὔσης περὶ αὐτὴν ἄλλο γένος
[6, 1, 11]	ὁπόθεν ἡ ποιότης· λέγω δὲ	ποιότητος	παραλλαγαῖς καὶ διαφοραῖς. Ἔχοι δ´
[6, 1, 27]	εἶδος, οὐδαμῇ ψυχὴ ἂν γένοιτο	ποιότητος	προσελθούσης τῇ ὕλῃ, ἀλλὰ σώματα
[6, 1, 11]	διαθέσεις ἄλλο; Οὐ γὰρ διαφορὰ	ποιότητος	τὸ μόνιμον καὶ τὸ μή,
[6, 1, 12]	βλάβος ἀπὸ τῆς ποιότητος καὶ	ποιοῦ	ἢ ζητητέον τρόπον ἄλλον. Ἐπισκεπτέον
[6, 1, 10]	ὅσαι μάλιστά εἰσιν ἐνέργειαι, τὸ	ποιοῦ	καθ´ αὑτὰς ἐνεργοῦσαι καὶ τῶν
[6, 1, 30]	τοῦ μὲν ποσοῦ, τοῦ δὲ	ποιοῦ	ὄντος; Πῶς δὲ τὸ ποτὲ
[6, 1, 8]	ποιοῦσαν, ἀλλ´ ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ	ποιοῦν	ἄλλο; Οἷον ἰσότητα τὴν τὰ
[6, 1, 27]	ὑποκείμενον, ἀνάγκη ἄλλο εἶναι, ὃ	ποιοῦν	εἰς αὐτὴν ἔξω ὂν αὐτῆς
[6, 1, 27]	ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ πρὸς τὸ	ποιοῦν	εἰς αὐτὸ κείμενον. Καὶ τὸ
[6, 1, 20]	οὖν, ὅταν μὲν ἀπὸ τοῦ	ποιοῦν〈	τος〉 ἴῃ ἡ ἀλλοίωσις, ποίησις
[6, 1, 20]	ἦν οὐ πάσχειν κατὰ τὸν	ποιοῦντα;	Ἀλλ´ εἰ τὸ μὲν λευκαίνει
[6, 1, 15]	μᾶλλον τὸ ποιεῖν καὶ τὸν	ποιοῦντα,	ἡ δὲ ποίησις οὔ· καὶ
[6, 1, 20]	οὐκέτι ποιεῖ. Ἢ οὐδὲν κωλύει	ποιοῦντα	καὶ πάσχειν. Εἰ οὖν κατ´
[6, 1, 27]	τοὺς ἐκ μὴ οὐσιῶν οὐσίας	ποιοῦντας	αὐτοὺς ποιεῖν ἐξ οὐσίας μὴ
[6, 1, 19]	ἄλλο ἢ ἡ ἐνέργεια τοῦ	ποιοῦντος	ἐν τῷδε οὖσα; Οὕτω γὰρ
[6, 1, 20]	μανθάνοντα πῶς πάσχειν τῆς τοῦ	ποιοῦντος	ἐνεργείας εἰς αὐτὸν ἰούσης; Ἢ
[6, 1, 9]	μὲν τῶν πρόσθεν εἰρημένων, οἷον	ποιοῦντος,	ἐπιστήμης, ἐνεργῆ τὴν σχέσιν κατὰ
[6, 1, 22]	καθ´ αὑτό, ἀλλὰ μετὰ τοῦ	ποιοῦντος	καὶ πάσχοντος· οὗτος κινεῖ καὶ
[6, 1, 10]	λέγονται. Ἀλλὰ τί κωλύει λεγομένους	ποιοὺς	ὁμωνύμως λέγεσθαι καὶ μὴ καθ´
[6, 1, 10]	πρῶτον τίς οὖσα τοὺς λεγομένους	ποιοὺς	παρέχεται, καὶ εἰ μία καὶ
[6, 1, 27]	τῆς γινομένης ψυχῆς ἔσται ἡ	ποιοῦσα	ψυχή. ~Ἀλλὰ γὰρ πολλῶν ὄντων
[6, 1, 8]	μίαν ἄμφω, τὴν δὲ οὐ	ποιοῦσαν,	ἀλλ´ ἐπ´ ἀμφοῖν τὸ ποιοῦν
[6, 1, 8]	καὶ λεκτέον ὁμώνυμον τὴν μὲν	ποιοῦσαν	ποίησιν καὶ πάθησιν, ὡς μίαν
[6, 1, 13]	ἀλλὰ μέρος χρόνου παρεληλυθός, πλείω	ποιοῦσι,	καὶ τὸ μέρος ᾗ μέρος
[6, 1, 12]	τὴν ψυχήν, ποιότητες, ᾗ δὲ	ποιοῦσι,	ποιητικαὶ καὶ κατὰ τοῦτο πρὸς
[6, 1, 29]	ἀλλὰ πρὸ τοῦ συνθέτου ὃ	ποιοῦσιν	ἐξ ὕλης καὶ εἴδους ἔσονται·
[6, 1, 6]	τὴν ταὐτότητα τὴν ἐν τῷ	ποιῷ.	Ἀλλὰ παρὰ τὸ ἐν ἑκατέρῳ
[6, 1, 20]	πάσχειν; Ἢ μόνον ἐν τῷ	ποιῷ	τὴν πεῖσιν; Ἀλλ´ εἰ τὸ
[6, 1, 20]	τὸν πάσχοντα ἀλλοιοῦσα καὶ ὁ	ποιῶν	ἀπαθὴς ἐκείνου; Πῶς γὰρ ἂν
[6, 1, 30]	περὶ τὰ ποιά. Ἀλλὰ τῶν	ποιῶν	αὐτῶν οὐδὲν ἢ ὕλης πως
[6, 1, 30]	πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν πως	ποιῶν	ἢ ὅλως οὔ πως, ἀλλὰ
[6, 1, 15]	ποιόν; Ἢ ἐνταῦθα ποίησις, ποιεῖν,	ποιῶν,	ἢ ποιεῖν καὶ ποίησις εἰς
[6, 1, 30]	ἢ ὅλως οὔ πως, ἀλλὰ	ποιῶν	μόνον· καὶ ὁ πάσχων οὔ
[6, 1, 27]	ὁ τῇ ὀρχήσει πάντα αὐτὸν	ποιῶν,	οὐκέτ´ ἂν ὑποκείμενον εἴη, ἀλλ´
[6, 1, 30]	πως ἔχον; Ἐπεὶ οὐδ´ ὁ	ποιῶν	πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν πως
[6, 1, 10]	καὶ δύναται δὲ καὶ ποιεῖ	πολλά,	ἀλλὰ φαύλως, καὶ ἡ νόσος
[6, 1, 25]	ἐπὶ πάντων ἓν γένος λαμβάνουσι,	πολλὰ	ἄν τις λέγοι. Καὶ γὰρ
[6, 1, 26]	γάρ ἐστι σῶμα μὴ οὐ	πολλὰ	εἶναι· καὶ πᾶν σῶμα ἐξ
[6, 1, 26]	μεγέθη, εἴ γε οὐκ ἔστι	πολλὰ	εἶναι μὴ ἑνὸς ὄντος, οὐδὲ
[6, 1, 1]	οἳ οὔτε ἓν θέμενοι, ὅτι	πολλὰ	καὶ ἐν τοῖς νοητοῖς ἑώρων,
[6, 1, 26]	τοῦ ἑνὸς ἀρξαμένους εἰς τὰ	πολλὰ	τελευτᾶν, καὶ ἐξ ἀμεγέθους εἰς
[6, 1, 13]	ἐνταῦθα τὸ ἐν χρόνῳ, ἄλλας	πολλὰς	ἀνευρήσομεν ἀπὸ τοῦ ποιεῖν ἄλλο
[6, 1, 30]	διδόασιν ὑπόστασιν ταῖς τοιαύταις σχέσεσι,	πολλαχοῦ	οὐ διδόντων. Ἔτι δ´ ἐν
[6, 1, 10]	τὰ εἴδη παρέχεται ἤ, εἰ	πολλαχῶς	αἱ ποιότητες, οὐχ ἓν ἂν
[6, 1, 23]	τοῦ ἔχειν, εἰ τὸ ἔχειν	πολλαχῶς,	διὰ τί οὐ πάντες οἱ
[6, 1, 30]	δὲ ἓν τό πως ἔχον	πολλῆς	διαφορᾶς ἐν αὐτοῖς οὔσης; Πῶς
[6, 1, 4]	ποσῷ, ἀλλὰ μέγα λέγομεν, ὥσπερ	πολλοῦ	μετέχον ἀριθμοῦ, καὶ μικρόν, ὅτι
[6, 1, 29]	Τὸ δὲ τέταρτον λεχθὲν καὶ	πολλῷ	μᾶλλον. Μόνον ὂν ἄρα ὕλη.
[6, 1, 28]	ἡ ποιοῦσα ψυχή. ~Ἀλλὰ γὰρ	πολλῶν	ὄντων τῶν λεγομένων πρὸς τὴν
[6, 1, 28]	αἰσθητὸν μετ´ ἐκείνου καὶ ἄλλων	πολλῶν	τῷ πλήθει μᾶλλον ἂν τὸ
[6, 1, 29]	λέγει ἐκείνη, ὅ τε λέγων	πολὺ	τὸ παρ´ ἐκείνης ἔχων λέγει,
[6, 1, 4]	ποσοῦ, καὶ οἷς ἂν ἐγγίνηται,	ποσὰ	αὐτὰ λέγομεν, οὐ τῷ κυρίως
[6, 1, 4]	λέγεται, ἀλλὰ μεγέθη μὲν λέγεται,	ποσὰ	δὲ οὐ λέγεται, εἴπερ τότε
[6, 1, 4]	ὅμως πρός τι λέγουσι, καθόσον	ποσὰ	δοκεῖ εἶναι. Σκεπτέον δὲ ἀκριβέστερον.
[6, 1, 4]	καὶ τὸ μικρὸν οὐκ ἀξιοῦται	ποσὰ	εἶναι, ἀλλὰ πρός τι· ἀλλὰ
[6, 1, 4]	τὰ δὲ μέτρα διὰ τί	ποσὰ	ἢ ποσότης; Ἢ ὅτι ἐν
[6, 1, 5]	τὰ μετέχοντα πάντα τοῦ ποσοῦ	ποσὰ	θεῖτο, καὶ ἡ οὐσία ἔσται
[6, 1, 1]	ὄντος πρῶτον. ~Περὶ τῶν ὄντων	πόσα	καὶ τίνα ἐζήτησαν μὲν καὶ
[6, 1, 4]	ἄλλα εἰς ταῦτα ἀναφέρουσιν, ὅσα	ποσὰ	λέγουσι, καὶ τὴν κίνησιν ποσὸν
[6, 1, 4]	ἐν τοῖς ὑποκειμένοις, οὔτε ἐκεῖνα	ποσὰ	τὰ ὑποκείμενα μὴ μετέχοντα ποσότητος,
[6, 1, 16]	ὅλως τὴν φύσιν αὐτῆς ἀναγκάζεσθαι	ποσὴν	λέγειν καίτοι ὁμολογοῦντας καὶ αὐτοὺς
[6, 1, 16]	τῆς κινήσεως ἦν, ἀλλὰ τῆς	ποσῆς	βαδίσεως· βάδισις δὲ ἦν καὶ
[6, 1, 4]	τί κοινὸν ἀμφοτέροις ἔσται τὸ	ποσοῖς	εἶναι; Τοῖς μὲν γὰρ ἀριθμοῖς
[6, 1, 4]	Τοῖς μὲν γὰρ ἀριθμοῖς τὸ	ποσοῖς	εἶναι ὑπαρχέτω· καίτοι τοῦτο τὸ
[6, 1, 4]	ὑπαρχέτω· καίτοι τοῦτο τὸ λέγεσθαι	ποσοῖς	ὑπάρχει, οὔπω δέ, τίς ἡ
[6, 1, 4]	οὖν; μόνον τοὺς ἀριθμοὺς φήσομεν	ποσόν;	Ἀλλ´ εἰ μὲν τοὺς καθ´
[6, 1, 4]	ἐπεὶ οὐδὲ τοὺς τρεῖς βοῦς	ποσόν,	ἀλλὰ τὸν ἐπ´ αὐτοῖς ἀριθμόν·
[6, 1, 4]	καὶ ἡ ποσότης μὲν αὐτῆς	ποσόν,	αὐτὴ δὲ ἡ ἐπιφάνεια διὰ
[6, 1, 16]	καὶ αὐτοὺς κατὰ συμβεβηκὸς τὸ	ποσὸν	αὐτῇ παρεῖναι, εἰ ἡμερησία εἴη
[6, 1, 7]	καὶ ἐπὶ μεγεθῶν παρὰ τὸ	ποσὸν	αὐτῶν τὴν σχέσιν, καθὸ τὸ
[6, 1, 15]	ἦν ποσότης καὶ ἀριθμός, τὸ	ποσὸν	γένος ἕτερον ἦν καὶ ποιότητος
[6, 1, 4]	τὸ διωρισμένον οὐκ ἂν εἴη	ποσόν·	εἰ δὲ κατὰ συμβεβηκὸς τὸ
[6, 1, 5]	τοῦτο ἂν εἴη τὸ κυρίως	ποσόν.	Εἰ δὲ τὰ μετέχοντα πάντα
[6, 1, 5]	τοσόσδε εἶναι, οἷον ἐνιαύσιος, ἔστω	ποσόν,	κατὰ μέντοι τὸ χρόνος εἶναι
[6, 1, 4]	δὲ μὴ τὸ κατὰ συμβεβηκὸς	ποσὸν	λαμβάνειν, ἀλλὰ τὸ καθ´ αὑτό,
[6, 1, 4]	λέγεται, εἴπερ τότε προσλαμβάνει τὸ	ποσὸν	λέγεσθαι, ὅταν εἰς ἀριθμὸν ἀχθῇ
[6, 1, 4]	ἴωμεν φύσιν. ~Ἀριθμὸν δὴ πρῶτον	ποσὸν	λέγουσι καὶ τὸ συνεχὲς ἅπαν
[6, 1, 4]	ποσότητος, αὐτοί τε διὰ τί	ποσόν;	Μέτρα γάρ· τὰ δὲ μέτρα
[6, 1, 23]	κατηγορίαν ἀναχθήσονται; Ὥστε καὶ τὸ	ποσόν,	ὅτι ἔχει μέγεθος, καὶ τὸ
[6, 1, 3]	οἷον λευκὸν ποιότης σώματος καὶ	ποσὸν	οὐσίας, καὶ χρόνος κινήσεώς τι
[6, 1, 4]	δὲ ἡ ἐπιφάνεια διὰ τί	ποσόν;	Περατωθεῖσα γοῦν οἷον τρισὶ γραμμαῖς
[6, 1, 13]	τις χρόνος· ὥστε, εἰ χρόνος	ποσόν,	ποσὸν ὡρισμένον ἕκαστον τούτων ἔσται.
[6, 1, 5]	γάρ〉 ᾗ δὲ λόγος, οὐ	ποσόν·	σημαντικὸν γάρ, ὥσπερ τὸ ὄνομα
[6, 1, 4]	σῶμα τὸ φυσικὸν μετρηθὲν γίγνεται	ποσόν	τι, καὶ ὁ τόπος κατὰ
[6, 1, 4]	ἀριθμοὶ οὐσίαι ἢ καὶ αὐτοὶ	ποσόν	τι· ὁποτέρως δ´ ἂν ἔχωσιν,
[6, 1, 4]	γραμμαῖς ἢ τέτρασι λέγεται εἶναι	ποσόν.	Τί οὖν; μόνον τοὺς ἀριθμοὺς
[6, 1, 5]	οὐσία ἔσται τὸ αὐτὸ καὶ	ποσόν.	Τὸ δὲ ἴσον καὶ ἄνισον
[6, 1, 19]	γένος ἕν, θεωροῦντας παρὰ τὸ	ποσὸν	τὸ ἐν τῇ οὐσίᾳ καὶ
[6, 1, 4]	ποσὰ λέγουσι, καὶ τὴν κίνησιν	ποσὸν	τῷ τὸν χρόνον, καίτοι ἴσως
[6, 1, 4]	δὴ τὸ συνεχὲς ᾗ συνεχὲς	ποσὸν	φήσουσιν εἶναι, τὸ διωρισμένον οὐκ
[6, 1, 13]	χρόνος· ὥστε, εἰ χρόνος ποσόν,	ποσὸν	ὡρισμένον ἕκαστον τούτων ἔσται. Εἰ
[6, 1, 5]	αὐτὰ ἐκεῖνα, ὥσπερ ὁ τρίπηχυς	ποσός,	συνῃρημένος καὶ οὗτος οὐκ εἰς
[6, 1, 13]	χρόνος τὸ χθές· τοῦτο δὲ	ποσός	τις χρόνος· ὥστε, εἰ χρόνος
[6, 1, 15]	τι περὶ τὴν οὐσίαν, καὶ	ποσότης	ἕν τι, καὶ πρός τι
[6, 1, 4]	μέτρα διὰ τί ποσὰ ἢ	ποσότης;	Ἢ ὅτι ἐν τοῖς οὖσιν
[6, 1, 15]	τὰ περὶ τὴν οὐσίαν ἦν	ποσότης	καὶ ἀριθμός, τὸ ποσὸν γένος
[6, 1, 4]	ἐπιφάνεια τοσήδε δύο, καὶ ἡ	ποσότης	μὲν αὐτῆς ποσόν, αὐτὴ δὲ
[6, 1, 5]	τοσόνδε ἐστίν. Οὐ γὰρ δὴ	ποσότης	ὁ χρόνος· ἡ δὲ ποσότης
[6, 1, 23]	εἴρηται, οὐδὲ ποσότητα ἔχειν, ὅτι	ποσότης,	οὐδὲ μέρη ἔχειν, ὅτι οὐσία
[6, 1, 5]	ποσότης ὁ χρόνος· ἡ δὲ	ποσότης	οὐκ ἐφαπτομένη ἄλλου αὐτὸ τοῦτο
[6, 1, 4]	ἀλλὰ τὸ καθ´ αὑτό, οἷον	ποσότητα·	ἐπεὶ οὐδὲ τοὺς τρεῖς βοῦς
[6, 1, 23]	ὅτι ἤδη ποιότης εἴρηται, οὐδὲ	ποσότητα	ἔχειν, ὅτι ποσότης, οὐδὲ μέρη
[6, 1, 4]	ἔσονται καὶ ἐν τῇ λεγομένῃ	ποσότητι	κείσονται. Καὶ γὰρ ἡ μονὰς
[6, 1, 4]	ποσὰ τὰ ὑποκείμενα μὴ μετέχοντα	ποσότητος,	αὐτοί τε διὰ τί ποσόν;
[6, 1, 4]	ἢ καλόν, ἀλλ´ ὅσα. Τοῦ	ποσοῦ	ἄρα, εἴτε καθ´ αὑτόν, εἴτ´
[6, 1, 5]	καὶ ἄνισον ἴδιον εἶναι τοῦ	ποσοῦ	ἐπ´ αὐτοῦ ληπτέον, οὐ τῶν
[6, 1, 3]	κείσθω· ἐπὶ δὲ τὴν τοῦ	ποσοῦ	ἴωμεν φύσιν. ~Ἀριθμὸν δὴ πρῶτον
[6, 1, 4]	μεγέθη; Ἆρα, ὅτι ἐγγὺς τοῦ	ποσοῦ,	καὶ οἷς ἂν ἐγγίνηται, ποσὰ
[6, 1, 13]	χρόνος τετάχθαι. Λέγεται δὲ τοῦ	ποσοῦ	ὁ χρόνος· ὥστε τί δεῖ
[6, 1, 5]	δὲ τὰ μετέχοντα πάντα τοῦ	ποσοῦ	ποσὰ θεῖτο, καὶ ἡ οὐσία
[6, 1, 30]	λευκὸν εἰς ἕν, τοῦ μὲν	ποσοῦ,	τοῦ δὲ ποιοῦ ὄντος; Πῶς
[6, 1, 4]	αὐτὰ λέγομεν, οὐ τῷ κυρίως	ποσῷ,	ἀλλὰ μέγα λέγομεν, ὥσπερ πολλοῦ
[6, 1, 6]	τὸ γὰρ ταὐτὸν ἐν τῷ	ποσῷ	προϋπάρχει πρὸ τῆς σχέσεως. Ἡ
[6, 1, 13]	τὸ ἐν χρόνῳ φήσουσι τὸ	ποτὲ	εἶναι, ἀλλ´ οὐ χρόνον, τοῦτο
[6, 1, 23]	καὶ εἰς ἕξιν {αὐτά} ὅπου	ποτὲ	ἡ ἕξις, ἀνακτέον· οὐ γὰρ
[6, 1, 30]	ποιοῦ ὄντος; Πῶς δὲ τὸ	ποτὲ	καὶ τὸ ποῦ; Πῶς δὲ
[6, 1, 26]	τὸ δυνάμει εἰς ἐνέργειαν ἐλθεῖν	ποτε	τάξεως ἀρχὴν ἔχοντος ἐν τοῖς
[6, 1, 5]	κατὰ τὸ μετροῦν λαμβάνοιτο, τί	ποτε	τὸ μετροῦν ληπτέον· ἢ γὰρ
[6, 1, 13]	οὖν οὐ μόνον χρόνος, ἀλλὰ	ποτὲ	χρόνος, πρῶτον μὲν ἔσται, εἰ
[6, 1, 13]	πρῶτον μὲν ἔσται, εἰ τὸ	ποτὲ	χρόνος» χρόνος· ἔπειτα, εἰ χρόνος
[6, 1, 13]	ἓν ἄμφω. ~Περὶ δὲ τοῦ	ποτὲ	ὧδε ἐπισκεπτέον· εἰ τὸ χθὲς
[6, 1, 1]	δέκα τὰ ὄντα ληπτέον ἀνασκοποῦντας,	πότερα	δέκα γένη δεῖ νομίζειν αὐτοὺς
[6, 1, 1]	μᾶλλον δὲ ἐκεῖνο πρῶτον ἐρωτητέον,	πότερα	ὁμοίως ἔν τε τοῖς νοητοῖς
[6, 1, 23]	γὰρ σημαίνει τὸ ὡπλίσθαι. Ἔπειτα	πότερον	ἐπὶ ζῶντος μόνον ἢ κἂν
[6, 1, 14]	περὶ τοῦ ποῦ. ~Τὸ δὲ	ποῦ,	ἐν Λυκίῳ καὶ ἐν Ἀκαδημίᾳ.
[6, 1, 18]	μὴ ἐν τῷ ποιεῖν ταῦτα,	ποῦ	λεκτέον· τάχα δὲ τὸ νοεῖν
[6, 1, 30]	δὲ τὸ ποτὲ καὶ τὸ	ποῦ;	Πῶς δὲ ὅλως πως ἔχοντα
[6, 1, 13]	ὡρίσθαι, πρῶτον μὲν τὸ ἦν	ποῦ	τάξομεν; Ἔπειτα τὸ χθὲς ἔσται
[6, 1, 13]	τοῖς ἑξῆς τοῖς περὶ τοῦ	ποῦ.	~Τὸ δὲ ποῦ, ἐν Λυκίῳ
[6, 1, 13]	ἐν χρόνῳ εἰ μὲν τὸ	πρᾶγμα	λέγουσιν, οἷον Σωκράτης ὅτι πέρυσιν
[6, 1, 16]	αὐτὴ τελειοῦται τότε, ἀλλὰ τὸ	πρᾶγμα	οὗ ἐστοχάζετο· οἷον βάδισις ἐξ
[6, 1, 30]	γένει τῷ αὐτῷ τὸ〉 ἐπιγινόμενον	πρᾶγμα	τοῖς ἤδη οὖσιν ἄτοπον συντάττειν
[6, 1, 13]	λέγουσιν. Ἀλλὰ Σωκράτης ἢ ἡ	πρᾶξις	ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ τί
[6, 1, 10]	δύναμις; Ἢ τὸ αὑτῆς ἑκάστη	πράττει	οὐ πρὸς τὸ ὀρθὸν βλέπουσα·
[6, 1, 7]	ἔχει, τὸ δ´ ἔχεται, καὶ	πρὶν	ἡμᾶς ἐπιστῆσαι, καὶ ἴσα πρὸ
[6, 1, 19]	οὖν αὐτὸ τὸ ἓν γενόμενον,	πρὶν	καὶ λύπην ποιῆσαι, ἢ ὅλως
[6, 1, 26]	ἑαυτὸ ἄξει, ἀλλὰ δεῖ ἢ	πρὸ	αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐνεργείᾳ καὶ
[6, 1, 26]	δυνάμει ἐστίν, ἀλλὰ μὴ ἐνέργειαν	πρὸ	δυνάμεως τάττειν, παντάπασιν ἀτοπώτατον. Οὐδὲ
[6, 1, 7]	πρὶν ἡμᾶς ἐπιστῆσαι, καὶ ἴσα	πρὸ	ἡμῶν πρὸς ἄλληλα, καὶ ἐπὶ
[6, 1, 2]	Καὶ προσέτι ἄλλο τι ἔσται	πρό	τε τῆς νοητῆς καὶ πρὸ
[6, 1, 2]	πρό τε τῆς νοητῆς καὶ	πρὸ	τῆς αἰσθητῆς, ἄλλο τι ὂν
[6, 1, 27]	αὐτὴν πλάττοι καὶ ψυχὴν ποιοῖ,	πρὸ	τῆς γινομένης ψυχῆς ἔσται ἡ
[6, 1, 6]	ταὐτὸν ἐν τῷ ποσῷ προϋπάρχει	πρὸ	τῆς σχέσεως. Ἡ δὲ σχέσις
[6, 1, 26]	εἶναι τὸ πρώτως καὶ κυρίως	πρὸ	τοῦ κατὰ σύμβασιν· ἢ πῶς
[6, 1, 17]	κἂν πρὸς ἕτερον, τήν γε	πρὸ	τοῦ πρός τι εἴληχε φύσιν.
[6, 1, 17]	ἑτέρου οὖσα οὐκ ἀφῄρηται τὸ	πρὸ	τοῦ πρός τι εἶναί τε
[6, 1, 29]	γενόμενοι σύνθετόν τι ποιήσουσιν, ἀλλὰ	πρὸ	τοῦ συνθέτου ὃ ποιοῦσιν ἐξ
[6, 1, 8]	τὴν σχέσιν καὶ εἶχε καὶ	πρὸ	τοῦ τὴν ἑτοιμότητα, ἐν δὲ
[6, 1, 12]	καὶ ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τῶν	προαίρεσιν	ἐχόντων τῷ νενευκέναι πρὸς τὸ
[6, 1, 22]	νόησιν. Ἐπισκεπτέον δέ, εἰ τὸ	προνοεῖν	ποιεῖν, εἰ καὶ τὸ προνοίας
[6, 1, 22]	ἡ πρόνοια. Ἢ οὐδὲ τὸ	προνοεῖν	ποιεῖν, καὶ εἰ περὶ ἄλλου
[6, 1, 22]	γὰρ καὶ περὶ ἄλλου ἡ	πρόνοια.	Ἢ οὐδὲ τὸ προνοεῖν ποιεῖν,
[6, 1, 22]	προνοεῖν ποιεῖν, εἰ καὶ τὸ	προνοίας	τυγχάνειν πάσχειν· εἰς ἄλλο γὰρ
[6, 1, 6]	μὲν πρὸς ἐπιστητόν, ἡ δὲ	πρὸς	αἰσθητόν. Ἡ μὲν γὰρ ἐπιστήμη
[6, 1, 6]	ἐπιστητοῦ εἶδος} καὶ ἡ αἴσθησις	πρὸς	αἰσθητὸν ὡσαύτως, τό τε ποιητικὸν
[6, 1, 7]	εἶναι διπλάσιον καὶ ἥμισυ, ἃ	πρὸς	ἄλληλα ἐγεννήθη, καὶ τὸ εἶναι
[6, 1, 6]	οὖν εἴη παρὰ ταῦτα τὰ	πρὸς	ἄλληλα ἢ ἡμῶν τὴν παράθεσιν
[6, 1, 7]	τι μετὰ τὰ ὑποκείμενα ἔστι	πρὸς	ἄλληλα ἡ σχέσις, ἡμεῖς δὲ
[6, 1, 7]	εἶναι ἔστιν ἐν ταὐτότητι τῇ	πρὸς	ἄλληλα, καὶ ἐπὶ πάντων ὧν
[6, 1, 7]	ἐπιστῆσαι, καὶ ἴσα πρὸ ἡμῶν	πρὸς	ἄλληλα, καὶ ἐπὶ τοῦ ποιὰ
[6, 1, 10]	εἶναι. Αἱ δὲ διαφοραὶ αἱ	πρὸς	ἀλλήλας τὰς οὐσίας διιστᾶσαι ὁμωνύμως
[6, 1, 12]	ἔλαττον ἐν τῇ συντυχίᾳ τῇ	πρὸς	ἄλλο. Ἀλλ´ ἐρεῖ τις τὸ
[6, 1, 27]	ὕλη. Τὸ γὰρ πρός τι	πρὸς	ἄλλο καὶ ἐκ τοῦ αὐτοῦ
[6, 1, 12]	οὐδὲν αὐτῆς θεώρημα, ὃ μὴ	πρὸς	ἄλλο. Καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[6, 1, 15]	τι διὰ τὴν σχέσιν ἄλλου	πρὸς	ἄλλο, κινήσεως δὲ περὶ τὴν
[6, 1, 12]	τι, καὶ ἡ πυκτικὴ αὐτή;	Πρὸς	ἄλλον γὰρ ὅλως ἡ πυκτική·
[6, 1, 12]	ποιοῦσι, ποιητικαὶ καὶ κατὰ τοῦτο	πρὸς	ἄλλον καὶ πρός τι· ἐπεὶ
[6, 1, 6]	ἐν αὐτοῖς. Ὁ δὲ δεξιὸς	πρὸς	ἀριστερὸν καὶ ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν
[6, 1, 25]	Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τούτων.	~Πρὸς	δὲ τοὺς τέτταρα τιθέντας καὶ
[6, 1, 14]	ἐστίν» ἀλλὰ τὸ ποιότης» μόνον.	Πρὸς	δὲ τούτοις, εἰ τὸ ἐν
[6, 1, 27]	διπλάσιον πρὸς ἥμισυ, οὐκ οὐσία	πρὸς	διπλάσιον· ὂν δὲ πρὸς μὴ
[6, 1, 10]	τὸ τρίγωνον; Ἢ ὅλως οὐδὲ	πρὸς	δύναμιν δεῖ βλέπειν, ἀλλὰ μᾶλλον
[6, 1, 14]	τι, εἰ ἐκ τῆς ἑκατέρου	πρὸς	ἑκάτερον σχέσεως ἀπεγεννήθη τι; Εἶτα
[6, 1, 18]	πρὸς ἕτερον, σχέσιν μὲν ἔχει	πρὸς	ἐκεῖνο, ἔχει δέ τι παρὰ
[6, 1, 6]	ἐπιστήμη καὶ αἴσθησις, ἡ μὲν	πρὸς	ἐπιστητόν, ἡ δὲ πρὸς αἰσθητόν.
[6, 1, 6]	μὲν γὰρ ἐπιστήμη ἔχοι ἂν	πρὸς	ἐπιστητὸν μίαν τινὰ κατ´ ἐνέργειαν
[6, 1, 17]	σχέσις ἐγέννα, ἀλλ´ οὐ τῷ	πρὸς	ἕτερον μόνον λέγεσθαι. Ὅταν δὲ
[6, 1, 18]	Καὶ ἡ αἴσθησις δέ, εἰ	πρὸς	ἕτερον, σχέσιν μὲν ἔχει πρὸς
[6, 1, 17]	ὑπόστασις, κἂν ἑτέρου ᾖ κἂν	πρὸς	ἕτερον, τήν γε πρὸ τοῦ
[6, 1, 27]	τοῦ αὐτοῦ γένους, οἷον διπλάσιον	πρὸς	ἥμισυ, οὐκ οὐσία πρὸς διπλάσιον·
[6, 1, 7]	τι λέγεται. Οἷον τὸ διπλάσιον	πρὸς	ἥμισυ τὴν ὑπόστασιν δίδωσιν οὔτε
[6, 1, 27]	οὐσία πρὸς διπλάσιον· ὂν δὲ	πρὸς	μὴ ὂν πῶς πρός τι,
[6, 1, 10]	δύναμιν δεῖ βλέπειν, ἀλλὰ μᾶλλον	πρὸς	ὃ διάκειται· ὥστε κατὰ τὰς
[6, 1, 14]	ἐν τῷδε καὶ τοῦ δεξαμένου	πρὸς	ὃ ἐδέξατο· διὰ τί οὖν
[6, 1, 6]	μετρούμενον τὴν μέτρησιν. Ὅμοιον δὲ	πρὸς	ὅμοιον τί ἂν ἔχοι ἀπογεννώμενον;
[6, 1, 27]	ὄν καὶ ἡ ὕλη ὄν	πρὸς	ὄν. Εἰ γὰρ δύναμίς ἐστιν,
[6, 1, 17]	πάντως γὰρ ἔχει ὁτιοῦν σχέσιν	πρὸς	ὁτιοῦν, ὡς καὶ ἐπὶ τῆς
[6, 1, 28]	μὴ καὶ ἄτοπον ᾖ τὸ	πρὸς	οὕτω φανερὰν ἀτοπίαν φιλονεικεῖν, δεικνύντα,
[6, 1, 3]	μὲν ἴδια ἄν τις λέγοι	πρὸς	τὰ ἄλλα καὶ διὰ τοῦτο
[6, 1, 12]	τοίνυν. Ἀλλὰ τοῦτο κοινὸν καὶ	πρὸς	τὰς ἄλλας κατηγορίας, {ἢ} εἰ
[6, 1, 2]	Αἱ δὲ πρῶται λεγόμεναι οὐσίαι	πρὸς	τὰς δευτέρας τί ἂν ἔχοιεν
[6, 1, 30]	καὶ τὰ παρὰ τῶν ἀρχαίων	πρὸς	τὰς δόξας αὐτῶν εἰρημένα.
[6, 1, 12]	δὲ συγχωρεῖται. Ἢ εἰ ὁμώνυμος	πρὸς	τὴν ἐνταῦθα, οὐκ ἠρίθμηται δηλονότι
[6, 1, 8]	δυνάμεως καὶ ἔργου ἢ ἀεὶ	πρὸς	τὴν σχέσιν καὶ εἶχε καὶ
[6, 1, 28]	γὰρ πολλῶν ὄντων τῶν λεγομένων	πρὸς	τὴν ὑπόθεσιν ταύτην τούτων μὲν
[6, 1, 4]	οὐκ ἀξιοῦται ποσὰ εἶναι, ἀλλὰ	πρός	τι· ἀλλὰ ὅμως πρός τι
[6, 1, 17]	καθ´ αὑτά, ἀλλ´ εἰς τὸ	πρός	τι ἀνάγειν τῷ τὴν μὲν
[6, 1, 17]	τὴν μὲν ποίησιν εἰς τὸ	πρός	τι ἀνάξουσι, τὸ δὲ ποιεῖν
[6, 1, 17]	κινητοῦ, λεκτέον ὡς τὰ μὲν	πρός	τι αὐτὴ ἡ σχέσις ἐγέννα,
[6, 1, 27]	οὖσα τούτῳ αὐτῷ οὐδὲ ὕλη·	πρός	τι γὰρ ἡ ὕλη. Τὸ
[6, 1, 27]	καταναλωθέντων εἰς τὸ λεγόμενον ὑποκείμενον;	Πρός	τι γὰρ τὸ ὑποκείμενον, οὐ
[6, 1, 15]	καὶ ποσότης ἕν τι, καὶ	πρός	τι διὰ τὴν σχέσιν ἄλλου
[6, 1, 12]	δύναται εἰς ἄλλο ποιητικὸν λεγόμενον	πρός	τι. Διὰ τί οὖν οὐ
[6, 1, 14]	ἐδέξατο· διὰ τί οὖν οὐ	πρός	τι, εἰ ἐκ τῆς ἑκατέρου
[6, 1, 30]	ἔχων» ἀλλὰ ἔχων» Τὸ δὲ	πρός	τι, εἰ μὲν μὴ ὑφ´
[6, 1, 27]	δὲ πρὸς μὴ ὂν πῶς	πρός	τι, εἰ μὴ κατὰ συμβεβηκός;
[6, 1, 17]	ἕτερον, τήν γε πρὸ τοῦ	πρός	τι εἴληχε φύσιν. Αὕτη τοίνυν
[6, 1, 22]	οὗτος διατίθεται· ὥστε κινδυνεύειν ἄμφω	πρός	τι εἶναι, ὅσα τοῦ ποιεῖν
[6, 1, 17]	οὐκ ἀφῄρηται τὸ πρὸ τοῦ	πρός	τι εἶναί τε καὶ νοεῖσθαι
[6, 1, 12]	κατὰ τοῦτο πρὸς ἄλλον καὶ	πρός	τι· ἐπεὶ καὶ ἄλλον τρόπον
[6, 1, 22]	ὥστε λῆψις καὶ δόσις καὶ	πρός	τι. Ἢ εἰ ἔχει ὁ
[6, 1, 12]	τι· ἐπεὶ καὶ ἄλλον τρόπον	πρός	τι, καθὸ ἕξεις λέγονται. Ἆρ´
[6, 1, 12]	οὖν οὐ καὶ ὁ πυκτικὸς	πρός	τι, καὶ ἡ πυκτικὴ αὐτή;
[6, 1, 10]	ἔχει τοῦτο, καὶ ὁ ἀδύνατος	πρός	τι. Καὶ ὅλως χαρακτήρ τις
[6, 1, 9]	διπλάσιον καὶ οὐ διπλάσιον, καὶ	πρός	τι καὶ οὐ πρός τι;
[6, 1, 7]	ἡ τῶν ὑποκειμένων, ἀλλ´ ἣ	πρός	τι λέγεται. Οἷον τὸ διπλάσιον
[6, 1, 9]	λέγειν εἶναι ταύτας τὰς τοῦ	πρός	τι λεγομένας σχέσεις· εἰ δὲ
[6, 1, 4]	ἀλλὰ πρός τι· ἀλλὰ ὅμως	πρός	τι λέγουσι, καθόσον ποσὰ δοκεῖ
[6, 1, 7]	καὶ ἐπὶ πάντων ὧν λέγομεν	πρός	τι μετὰ τὰ ὑποκείμενα ἔστι
[6, 1, 13]	καὶ τὸ μέρος ᾗ μέρος	πρός	τι ὂν προσλαμβάνουσι. Καὶ τὸ
[6, 1, 12]	ἤ τις δύναμις, οὐδ´ οὕτω	πρός	τι οὐδὲ ποιὸν ἔτι. Οὐδὲ
[6, 1, 17]	ποιεῖν διὰ τί εἰς τὸ	πρός	τι οὐκ ἀναχθήσεται; Ἢ γὰρ
[6, 1, 7]	ὑπόστασιν ἔχει. Λεκτέον δὴ τὸ	πρός	τι οὐκ εἴ τι ἁπλῶς
[6, 1, 6]	καὶ μίαν κατηγορίαν. ~Τὸ δὲ	πρός	τι οὕτως ἐπισκεπτέον, εἴ τις
[6, 1, 24]	δὲ ἀνακλίσεως οὔσης ἐν τῷ	πρός	τι οὐχὶ καὶ ὁ ἀνακείμενος
[6, 1, 17]	αὑτά· ἢ οὕτω πάντα ἔσται	πρός	τι· πάντως γὰρ ἔχει ὁτιοῦν
[6, 1, 27]	γὰρ ἡ ὕλη. Τὸ γὰρ	πρός	τι πρὸς ἄλλο καὶ ἐκ
[6, 1, 25]	ποιὰ καὶ πὼς ἔχοντα καὶ	πρός	τί πως ἔχοντα, καὶ κοινόν
[6, 1, 9]	{ὡς εἶδος} γενικῶς τὴν τοῦ	πρός	τι σχέσιν ὡς εἶδός τις
[6, 1, 17]	τὴν μὲν κίνησιν εἰς τὸ	πρός	τι, τὸ δὲ κινεῖσθαι ἕν
[6, 1, 18]	καὶ ἡ νόησις παρὰ τὸ	πρός	τι τὸ ἢ κίνησις εἶναι
[6, 1, 12]	ὥστε οὐδὲν δεῖ εἰς τὸ	πρός	τι τὸ ποιητικὸν οὐδ´ αὖ
[6, 1, 9]	καὶ πρός τι καὶ οὐ	πρός	τι; Ὥσπερ ἂν εἰ ζῷόν
[6, 1, 18]	νόησιν. Καὶ γὰρ τὴν αἴσθησιν	πρὸς	τὸ αἰσθητόν· ἀλλ´ εἰ κἀκεῖ
[6, 1, 18]	ἀλλ´ εἰ κἀκεῖ τὴν αἴσθησιν	πρὸς	τὸ αἰσθητόν, διὰ τί αὐτὸ
[6, 1, 18]	τί αὐτὸ τὸ αἰσθάνεσθαι οὐκέτι	πρὸς	τὸ αἰσθητόν; Καὶ ἡ αἴσθησις
[6, 1, 21]	πρὸς τὸ χεῖρον ἢ μὴ	πρὸς	τὸ βέλτιον, τὴν τοιαύτην ἀλλοίωσιν
[6, 1, 7]	οὖσαν θεωροῦμεν καὶ ἡ γνῶσις	πρὸς	τὸ γινωσκόμενον οὗ δὴ καὶ
[6, 1, 12]	μεῖζον τὴν ὑπόστασιν, καθὸ μεῖζον,	πρὸς	τὸ ἔλαττον, τὸ δὲ ποιητικὸν
[6, 1, 27]	τι γὰρ τὸ ὑποκείμενον, οὐ	πρὸς	τὸ ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ πρὸς
[6, 1, 27]	τὸ οὐχ ὑποκείμενον· εἰ τοῦτο,	πρὸς	τὸ ἔξω, ὥστε παραλελειμμένον ἂν
[6, 1, 9]	τι εἶδος· ἡ δὲ ἕξις	πρὸς	τὸ ἐχόμενον ἐνέργειά τις οἷον
[6, 1, 9]	δὲ μέτρησις τοῦ μετροῦντος ἐνέργεια	πρὸς	τὸ μετρούμενον λόγος τις. Εἰ
[6, 1, 6]	ἓν ἀπεργάσαιτο, καὶ τὸ μέτρον	πρὸς	τὸ μετρούμενον τὴν μέτρησιν. Ὅμοιον
[6, 1, 18]	λεκτέον· τάχα δὲ τὸ νοεῖν	πρὸς	τὸ νοητόν, ὥσπερ τὴν νόησιν.
[6, 1, 10]	τὸ αὑτῆς ἑκάστη πράττει οὐ	πρὸς	τὸ ὀρθὸν βλέπουσα· οὐ γὰρ
[6, 1, 27]	κείμενον. Καὶ τὸ ὑποκείμενον ὑπόκειται	πρὸς	τὸ οὐχ ὑποκείμενον· εἰ τοῦτο,
[6, 1, 6]	αἰσθητὸν ὡσαύτως, τό τε ποιητικὸν	πρὸς	τὸ παθητικὸν κἂν ἔργον ἓν
[6, 1, 11]	ἀρκεῖ ἡ διάθεσις ὁπωσοῦν ἔχουσα	πρὸς	τὸ παρασχέσθαι ποιόν· προσθήκη δ´
[6, 1, 29]	καὶ δραστήρια· ἡ γὰρ ὕλη	πρὸς	τὸ πάσχειν αὐτοῖς ὑπόκειται. Εἰ
[6, 1, 22]	τι εἶναι, ὅσα τοῦ ποιεῖν	πρὸς	τὸ πάσχειν, εἰ μὲν παρὰ
[6, 1, 18]	τὸ λέγειν, καὶ εἰ τὰς	πρὸς	τὸ πάσχειν πάσας κινήσεις, τὰς
[6, 1, 18]	μετὰ κινήσεως, καὶ εἰ πάσας	πρὸς	τὸ πάσχειν τὰς ποιήσεις ἤ
[6, 1, 12]	τῶν προαίρεσιν ἐχόντων τῷ νενευκέναι	πρὸς	τὸ ποιεῖν ὑπόστασιν εἶναι καὶ
[6, 1, 27]	πρὸς τὸ ἐν αὐτῷ, ἀλλὰ	πρὸς	τὸ ποιοῦν εἰς αὐτὸ κείμενον.
[6, 1, 6]	μίαν τινὰ κατ´ ἐνέργειαν ὑπόστασιν	{πρὸς	τὸ τοῦ ἐπιστητοῦ εἶδος} καὶ
[6, 1, 21]	εἰς οὐσίαν ἄγουσαν, ἥτις ἐξίστησι	πρὸς	τὸ χεῖρον ἢ μὴ πρὸς
[6, 1, 12]	ἐκεῖ ὑφ´ ἕν· τοῦτο δὲ	πρὸς	τοὺς τιθεμένους κἀκεῖ· ἢ κἂν
[6, 1, 22]	ἐνέργειαν κατὰ συμβεβηκός, ὅτι μὴ	πρὸς	τοῦτο ἑώρα· ἐπεὶ καὶ ἐπὶ
[6, 1, 4]	οὐκ ἂν κοινόν τι ἔχοιεν	πρὸς	τούτους ἐκεῖνοι, ἀλλ´ ἢ ὄνομα
[6, 1, 7]	ὄντων κατὰ τὴν σχέσιν αὐτῶν	πρὸς	τῷ δύο, τὸ δὲ ἓν
[6, 1, 14]	ἐστι τὸ ἐν Ἀθήναις ἐστί»	πρὸς	τῷ τόπῳ καὶ τὸ ἔστι
[6, 1, 28]	ἀλλὰ ἰδεῖν πρότερον, τίνα δεῖ	προσεῖναι	τῷ ἀληθῶς ὄντι, οἷς οὖσιν
[6, 1, 10]	οὐδεμίαν ἕξει, ἀλλ´ ὅταν αὐτῷ	προσέλθῃ	τὸ ποιόν. Αἱ δὲ ἐνέργειαι
[6, 1, 21]	θυμωθέντος ἐκ δόξης μηδενὸς ἔξωθεν	προσελθόντος.	Ἢ τὸ μὲν ποιεῖν, εἴτε
[6, 1, 27]	οὐδαμῇ ψυχὴ ἂν γένοιτο ποιότητος	προσελθούσης	τῇ ὕλῃ, ἀλλὰ σώματα ἄψυχα.
[6, 1, 2]	τὸ τῆς οὐσίας, εἴρηται. Καὶ	προσέτι	ἄλλο τι ἔσται πρό τε
[6, 1, 9]	λέγεται· ἅμα οὖν τῷδε μὲν	προσῆλθε	τὸ διπλάσιον, ἄλλῳ δὲ τὸ
[6, 1, 9]	~Χρὴ οὖν ἐπὶ μὲν τῶν	πρόσθεν	εἰρημένων, οἷον ποιοῦντος, ἐπιστήμης, ἐνεργῆ
[6, 1, 11]	ἔχουσα πρὸς τὸ παρασχέσθαι ποιόν·	προσθήκη	δ´ ἔξωθεν τὸ μένειν· εἰ
[6, 1, 29]	νοῦς· καίτοι τό πως ἔχουσα»	προσθήκη	κενή. Ἡ ὕλη ἄρα λέγει
[6, 1, 11]	ποιότητες· εἰ δ´ ἤδη ποιότητες,	προσθήκη	τὸ μόνιμον. Αἱ δὲ φυσικαὶ
[6, 1, 27]	ψυχή; Καὶ γὰρ εἰ ἄλλοθεν	προσίοι	τὸ εἶδος, οὐδαμῇ ψυχὴ ἂν
[6, 1, 14]	τῷ τόπῳ καὶ τὸ ἔστι	προσκατηγορεῖται·	δεῖ δὲ οὔ· ὥσπερ οὐδὲ
[6, 1, 16]	Εἰ δ´ ὅτι τὸ συνεχὲς	προσλαβοῦσα	πάντως ἐν χρόνῳ, καὶ ἡ
[6, 1, 19]	ἐνέργειαι δόξουσιν ἀτελεῖς εἶναι μὴ	προσλαβοῦσαι	χρόνον, ὥστε εἰς ταὐτὸν ταῖς
[6, 1, 4]	δὲ οὐ λέγεται, εἴπερ τότε	προσλαμβάνει	τὸ ποσὸν λέγεσθαι, ὅταν εἰς
[6, 1, 22]	πάσχοντος οὐσίας οὐδὲν εἰς οὐσίαν	προσλαμβανούσης,	ἀλλὰ ἄλλου ὄντος τοῦ πάσχοντος,
[6, 1, 13]	ᾗ μέρος πρός τι ὂν	προσλαμβάνουσι.	Καὶ τὸ παρεληλυθὸς ἐγκείμενον τί
[6, 1, 19]	οὔσης γῆς ἐφ´ ἧς, οὐ	προσποιεῖται	τὸ πεπονθέναι. Ἀλλ´ ὅταν ἐπὶ
[6, 1, 21]	ὀρεκτοῦ; Εἰ μή τις μὴ	προσποιοῖτο	ἀφ´ οὗ κεκίνηται, ὅτι δὲ
[6, 1, 11]	ποιὸν λέγομεν, οὐδὲν ἡ δύναμις	προστεθεῖσα	ποιεῖ, ἐπεὶ καὶ ἐν ταῖς
[6, 1, 10]	εἴη ἂν ἡ ποιότης δύναμις	προστιθεῖσα	ταῖς οὐσίαις μεθ´ αὑτὰς τὸ
[6, 1, 16]	κατηγοροῦντά γε αὐτῆς τὴν ἐνέργειαν,	προστιθέντα	δὲ τὸ ἀτελές. Τὸ γὰρ
[6, 1, 4]	μετρεῖ τὸ πλῆθος ἡ ψυχὴ	προσχρωμένη.	Μετροῦσα οὖν οὐ τὸ τί
[6, 1, 25]	τὴν ὕλην ἐνταῦθα τῶν ἄλλων	προτάξαντες	τὴν πρώτην αὐτοῖς δοκοῦσαν ἀρχὴν
[6, 1, 28]	οὗτος ὁ τὴν ὕλην αὐτοῦ	προτάξας	καὶ τὸ ὂν αὐτῇ δεδωκώς,
[6, 1, 26]	λογίσασθαι ὡς οὐκ ἔστι δυνατὸν	προτάττειν	ἁπάντων ὄγκον, ἀλλὰ τὸ ἄογκον
[6, 1, 26]	μὲν ὑποκείμενον. ~Ὅλως δὲ τὸ	προτάττειν	ἁπάντων τὴν ὕλην, ὃ δυνάμει
[6, 1, 16]	οὐδὲν ἐκώλυε τὴν μὲν ἐνέργειαν	προτάττειν,	εἶδος δὲ τὴν κίνησιν ὡς
[6, 1, 25]	τῶν ἄλλων ἕν τι γένος	προτάττειν·	μᾶλλον δ´ ἂν βέλτιον αὐτοῖς
[6, 1, 26]	ἅμα, διὰ τί οὐκ ἐκεῖνο	προτάττουσι;	Καὶ διὰ τί τοῦτο μᾶλλον
[6, 1, 28]	ὂν ὡς τὸ μάλιστα ὂν	προτάττουσι	καὶ τὸ ὕστατον πρῶτον. Αἴτιον
[6, 1, 25]	αὐτῶν. Καὶ πρῶτον μὲν τὰ	πρότερα	τοῖς ὕστερον εἰς ἓν ἄγουσιν,
[6, 1, 22]	ἐν τῷ διατίθεσθαι ἑτέρως ἢ	πρότερον	εἶχε, τῆς τοῦ πάσχοντος οὐσίας
[6, 1, 30]	τοῖς πρότερον οὖσι· δεῖ γὰρ	πρότερον	ἓν καὶ δύο εἶναι, ἵνα
[6, 1, 7]	τὰ ὑποκείμενα αὐτῶν λέγοντες τὸ	πρότερον,	καὶ ἐπὶ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ
[6, 1, 25]	γὰρ τοῖς ἐν οἷς τὸ	πρότερον	καὶ τὸ ὕστερον, τὸ ὕστερον
[6, 1, 1]	γένους κοινοῦ, ἐν οἷς τὸ	πρότερον	καὶ ὕστερον. Ἀλλὰ περὶ τῶν
[6, 1, 6]	ὕστερον χρόνοι δύο· τὸ δὲ	πρότερον	καὶ ὕστερον ἡμεῖς ὡσαύτως. ~Εἰ
[6, 1, 6]	δὲ αὐτοῖς οὐδέν. Τό τε	πρότερον	καὶ ὕστερον χρόνοι δύο· τὸ
[6, 1, 6]	ὕστερον λεχθέντος, ἐπὶ δὲ τοῦ	πρότερον	λεχθέντος οὐδεμία, ἢ οὐδαμοῦ τοῦτο.
[6, 1, 30]	ἐπιγινόμενον} εἰς ταὐτὸν γένος τοῖς	πρότερον	οὖσι· δεῖ γὰρ πρότερον ἓν
[6, 1, 19]	βαδίζειν· ἢ ἐπενόησεν ἂν καὶ	πρότερον.	Οὕτω καὶ ἐπὶ πάντων κατὰ
[6, 1, 28]	νομίσαι τὸ ὄν, ἀλλὰ ἰδεῖν	πρότερον,	τίνα δεῖ προσεῖναι τῷ ἀληθῶς
[6, 1, 7]	οὐκ ἔστι τὸ μὲν αὐτῶν	πρότερον,	τὸ δὲ ὕστερον, ἀλλ´ ἅμα
[6, 1, 25]	γένει τῷ αὐτῷ τὸ μὲν	πρότερον,	τὸ δὲ ὕστερον εἶναι. Ἐν
[6, 1, 7]	σχέσις· εἰ δ´ ἀληθεύομεν λέγοντες	πρότερος	ὅδε τοῦδε, ὁ δ´ ὕστερος»
[6, 1, 25]	ὕστερον, τὸ ὕστερον παρὰ τοῦ	προτέρου	λαμβάνει τὸ εἶναι, ἐν δὲ
[6, 1, 2]	ἔχοιεν κοινόν, ὁπότε παρὰ τῶν	προτέρων	ἔχουσιν αἱ δεύτεραι τὸ οὐσίαι
[6, 1, 6]	γὰρ ταὐτὸν ἐν τῷ ποσῷ	προϋπάρχει	πρὸ τῆς σχέσεως. Ἡ δὲ
[6, 1, 25]	διαίρεσιν ἐπισκεπτέον. Ὑποκείμενα μὲν γὰρ	πρῶτα	τάξαντες καὶ τὴν ὕλην ἐνταῦθα
[6, 1, 2]	τὴν ὕλην μᾶλλον. Αἱ δὲ	πρῶται	λεγόμεναι οὐσίαι πρὸς τὰς δευτέρας
[6, 1, 25]	ἐνταῦθα τῶν ἄλλων προτάξαντες τὴν	πρώτην	αὐτοῖς δοκοῦσαν ἀρχὴν συντάττουσι τοῖς
[6, 1, 28]	ὂν προτάττουσι καὶ τὸ ὕστατον	πρῶτον.	Αἴτιον δὲ ἡ αἴσθησις αὐτοῖς
[6, 1, 5]	χρόνος καὶ ἡ κίνησις πῶς;	Πρῶτον	δὲ περὶ τοῦ λόγου, εἰ
[6, 1, 1]	ὀρθῶς λέγουσι· μᾶλλον δὲ ἐκεῖνο	πρῶτον	ἐρωτητέον, πότερα ὁμοίως ἔν τε
[6, 1, 4]	ἵππους δέκα καὶ βοῦς δέκα,	πρῶτον	μὲν ἄτοπον δόξει εἶναι, εἰ
[6, 1, 29]	αὐτοῖς ὑπόκειται. Εἰ δὲ σύνθετα,	πρῶτον	μὲν ἄτοπος ἡ διαίρεσις ἁπλᾶ
[6, 1, 13]	μόνον χρόνος, ἀλλὰ ποτὲ χρόνος,	πρῶτον	μὲν ἔσται, εἰ τὸ ποτὲ
[6, 1, 23]	καὶ τὰ περὶ τὸ σῶμα,	πρῶτον	μὲν ζητήσειεν ἄν τις, διὰ
[6, 1, 29]	τὰ ποιὰ ὕλην ποιὰν λέγοιεν,	πρῶτον	μὲν οἱ λόγοι αὐτοῖς ἔνυλοι,
[6, 1, 10]	τῶν τεττάρων τοὐλάχιστον διχῶς; Ἢ	πρῶτον	μὲν οὐ κατὰ τὸ ποιῆσαι
[6, 1, 25]	μετὰ τὴν ἀρχὴν αὐτῶν. Καὶ	πρῶτον	μὲν τὰ πρότερα τοῖς ὕστερον
[6, 1, 13]	χθὲς καὶ τὸ πέρυσιν ὡρίσθαι,	πρῶτον	μὲν τὸ ἦν ποῦ τάξομεν;
[6, 1, 0]	~Περὶ τῶν γενῶν τοῦ ὄντος	πρῶτον.	~Περὶ τῶν ὄντων πόσα καὶ
[6, 1, 4]	ποσοῦ ἴωμεν φύσιν. ~Ἀριθμὸν δὴ	πρῶτον	ποσὸν λέγουσι καὶ τὸ συνεχὲς
[6, 1, 10]	ὁ λεγόμενος ποιός, δεῖ λαμβάνειν	πρῶτον	τίς οὖσα τοὺς λεγομένους ποιοὺς
[6, 1, 1]	τὰ ὄντα τῷ γένει τοσαῦτα.	Πρῶτον	τοίνυν τὴν διαιρουμένην εἰς δέκα
[6, 1, 3]	πάντων, ἀλλ´ ὡς ἀφ´ ἑνός·	πρώτως	γὰρ ἡ οὐσία ἐκείνη, δευτέρως
[6, 1, 4]	καὶ τὰ ἐγγύς πως τὰ	πρώτως	καὶ δευτέρως. Ἡμῖν δὲ ζητητέον,
[6, 1, 26]	σύμβασιν. Δεῖ τοίνυν εἶναι τὸ	πρώτως	καὶ κυρίως πρὸ τοῦ κατὰ
[6, 1, 1]	τὴν οὐσίαν ἐπί τε τῶν	πρώτως	ὄντων καὶ τῶν ὑστέρων οὐκ
[6, 1, 11]	ἐγγὺς τὸ μανὸν καὶ τὸ	πυκνὸν	καὶ τραχύτης, καὶ οὐ πανταχοῦ
[6, 1, 11]	καὶ τὸ ἀραιὸν καὶ τὸ	πυκνὸν	οὐκ ὀρθῶς ἂν λέγοιτο ποιά;
[6, 1, 12]	πυκτικὸς πρός τι, καὶ ἡ	πυκτικὴ	αὐτή; Πρὸς ἄλλον γὰρ ὅλως
[6, 1, 10]	τὰς οὐσίας δυνάμεις; Οἷον ἡ	πυκτικὴ	δύναμις οὐ τοῦ ἀνθρώπου ᾗ
[6, 1, 12]	Πρὸς ἄλλον γὰρ ὅλως ἡ	πυκτική·	καὶ γὰρ οὐδὲν αὐτῆς θεώρημα,
[6, 1, 11]	αὐτὸ δὲ τὸ εἶδος τῆς	πυκτικῆς	πῶς; Καὶ εἰ αἱ μὲν
[6, 1, 11]	δὲ τῷ διακεῖσθαι τὸν φύσει	πυκτικὸν	ποιὸν λέγομεν, οὐδὲν ἡ δύναμις
[6, 1, 12]	γένος ἀμφοῖν. Καὶ εἰ ὁ	πυκτικὸς	ἐν ποιότητι, πῶς οὐ καὶ
[6, 1, 12]	τί οὖν οὐ καὶ ὁ	πυκτικὸς	πρός τι, καὶ ἡ πυκτικὴ
[6, 1, 10]	δυνάμεις; Ἢ καὶ ὁ φύσει	πυκτικὸς	τῷ διακεῖσθαί πως ἔχει τοῦτο,
[6, 1, 22]	ἀψύχων ποιεῖν λέγομεν, οἷον τὸ	πῦρ	θερμαίνειν καὶ ἐνήργησε τὸ φάρμακον»
[6, 1, 3]	οὐκ ἂν λέγοι, οὐδὲ δηλοῖ	πω	τὴν ἔννοιαν τῆς οὐσίας καὶ
[6, 1, 10]	μετὰ τὴν οὐσίαν. Ἀλλὰ πάλιν	πῶς	αἱ δυνάμεις; Ἢ καὶ ὁ
[6, 1, 30]	πως ποιῶν ἢ ὅλως οὔ	πως,	ἀλλὰ ποιῶν μόνον· καὶ ὁ
[6, 1, 20]	οὖσα. Ἀλλὰ ἄλλην φήσομεν; Καὶ	πῶς	ἄλλο τι διατίθησι τὸν πάσχοντα
[6, 1, 20]	εἰς αὐτὸν ἰούσης; Ἢ πάθησις	πῶς	ἂν εἴη μία γε οὖσα;
[6, 1, 9]	τὸ διπλάσιον καὶ ὁ διπλάσιος.	Πῶς	ἂν οὖν ὑφ´ ἓν γένος
[6, 1, 28]	ὢν οὖν ὁ νοῦς αὐτοῖς	πῶς	ἂν πιστὸς εἴη περὶ τῶν
[6, 1, 28]	ὅλον {ὑποβάθρα ἐκεῖνο} μὴ ὄν,	πῶς	ἂν ὑποβάθρα〉 ἐκεῖνο; Πάντων τε
[6, 1, 26]	τὴν τοῦ θεοῦ εἰσάξουσιν. Ἔπειτα	πῶς	ἀρχὴ ἡ ὕλη σῶμα οὖσα;
[6, 1, 20]	καὶ ὁ ποιῶν ἀπαθὴς ἐκείνου;	Πῶς	γὰρ ἂν πάθοι ὃ ποιεῖ
[6, 1, 29]	ὕλη. Εἰ μὴ ἄρα αὐτή·	πὼς	γὰρ ἔχουσα ὁ νοῦς· καίτοι
[6, 1, 10]	ζητεῖν. Οὐδ´ αὖ λόγους πάσας·	πῶς	γὰρ ἡ νόσος ἡ ἐν
[6, 1, 30]	πολλῆς διαφορᾶς ἐν αὐτοῖς οὔσης;	Πῶς	γὰρ τὸ τρίπηχυ καὶ τὸ
[6, 1, 23]	Οὐσία γὰρ ὑπόδημα καὶ ὅπλα.	Πῶς	δ´ ὅλως ἁπλοῦν καὶ μιᾶς
[6, 1, 30]	καὶ περὶ τὴν ὕλην ἔσται.	Πῶς	δὲ ἓν τό πως ἔχον
[6, 1, 27]	ὅλως τῆς ψυχῆς ἡ ὑπόστασις;	Πῶς	δὲ ἡ ὕλη ὁτὲ μὲν
[6, 1, 30]	Λυκίῳ καὶ Ἀκαδημίᾳ; Καὶ ὅλως	πῶς	δὲ ὁ χρόνος πως ἔχων;
[6, 1, 30]	τὸ ποτὲ καὶ τὸ ποῦ;	Πῶς	δὲ ὅλως πως ἔχοντα τὸ
[6, 1, 30]	ποσοῦ, τοῦ δὲ ποιοῦ ὄντος;	Πῶς	δὲ τὸ ποτὲ καὶ τὸ
[6, 1, 10]	ἀρκεῖ τὸ κοινὸν παρὰ τό	πως	διακεῖσθαι εἶναι ἔξωθεν τῆς οὐσίας,
[6, 1, 10]	καὶ περὶ σῶμα ὡσαύτως. Ἀλλὰ	πῶς	δυνάμεις πᾶσαι; Κάλλος μὲν γὰρ
[6, 1, 10]	ἡ μορφὴ ἡ περὶ ἕκαστον	πῶς	δύναμις; Εἶτα καὶ τὸ ὂν
[6, 1, 10]	Ἢ ἔκπτωσις τοῦ σκοποῦ οὖσα	πῶς	δύναμις; Ἢ τὸ αὑτῆς ἑκάστη
[6, 1, 20]	κινήσεις φήσομεν περὶ αὐτόν; Καὶ	πῶς	δύο; Ἀλλὰ μία. Καὶ πῶς
[6, 1, 11]	αἱ δὲ μὴ τῶν αὐτῶν,	πῶς	ἐν εἴδει τῷ αὐτῷ· καὶ
[6, 1, 2]	ἆρα γένη νομιστέον εἶναι; Καὶ	πῶς	ἓν γένος ἡ οὐσία; Ἀπὸ
[6, 1, 12]	ἁφῇ. Τὰς δὲ τῆς ψυχῆς	πῶς;	Ἐπιθυμητικοῦ, θυμοειδοῦς, λογιστικοῦ. Ἢ ταῖς
[6, 1, 11]	μόνιμον. Αἱ δὲ φυσικαὶ δυνάμεις	πῶς	ἕτερον εἶδος; Εἰ μὲν γὰρ
[6, 1, 12]	ποιεῖ εἰς ἄλλο καὶ πάσχει,	πῶς	ἔτι τὸ ποιητικόν; Ἐπεὶ καὶ
[6, 1, 23]	Ἔτι καὶ τὸ ἐν ὀλίγοις	πῶς	εὔλογον ἔχειν κατηγορίαν γενικὴν ἄλλην;
[6, 1, 10]	ὁ φύσει πυκτικὸς τῷ διακεῖσθαί	πως	ἔχει τοῦτο, καὶ ὁ ἀδύνατος
[6, 1, 29]	διαφορά; Ἢ δῆλον, ὅτι τό	πως	ἔχειν ἐνταῦθα ὑπόστασις μᾶλλον· καίτοι
[6, 1, 30]	ἐχόντων φήσουσιν εἶναι καὶ ἄλλως	πως	ἔχειν τὴν ὕλην ὡδὶ καὶ
[6, 1, 30]	τόπος. Τὸ δὲ ποιεῖν πῶς	πως	ἔχον; Ἐπεὶ οὐδ´ ὁ ποιῶν
[6, 1, 29]	ποιὸν οὐδέν. Ἀλλ´ οὐδὲ τό	πως	ἔχον· ἔτι γὰρ μᾶλλον οὐκ
[6, 1, 29]	τοῦτο τὸ ἐπὶ τῇ ὕλῃ	πως	ἔχον; Ἢ γὰρ ὂν ἢ
[6, 1, 30]	ἔσται. Πῶς δὲ ἓν τό	πως	ἔχον πολλῆς διαφορᾶς ἐν αὐτοῖς
[6, 1, 30]	πως ἐχούσης ὄντων πάλιν τά	πως	ἔχοντα ἐπὶ τὴν ὕλην αὐτοῖς
[6, 1, 29]	πως ἔχουσαν, τὰ ποιὰ δηλονότι	πως	ἔχοντα ἐροῦσι καὶ ἐν τῷ
[6, 1, 25]	πὼς ἔχοντα καὶ πρός τί	πως	ἔχοντα, καὶ κοινόν τι ἐπ´
[6, 1, 25]	εἰς ὑποκείμενα καὶ ποιὰ καὶ	πὼς	ἔχοντα καὶ πρός τί πως
[6, 1, 30]	ἔχει, ἐπειδὴ περὶ τὴν ὕλην	πως	ἔχοντα πάντα. Ἀλλὰ διαφορὰν τῶν
[6, 1, 30]	πως ἔχοντα, τὰ ἰδίως δέ	πως	ἔχοντα περὶ τὰ ποιά. Ἀλλὰ
[6, 1, 30]	μὲν ποιὰ περὶ τὴν ὕλην	πως	ἔχοντα, τὰ ἰδίως δέ πως
[6, 1, 30]	τὸ ποῦ; Πῶς δὲ ὅλως	πως	ἔχοντα τὸ χθὲς καὶ τὸ
[6, 1, 30]	ἔχουσιν ἄτοπον μὲν ἴσως τά	πως	ἔχοντα τρίτα τίθεσθαι ἢ ὁπωσοῦν
[6, 1, 30]	ἔχοντα πάντα. Ἀλλὰ διαφορὰν τῶν	πως	ἐχόντων φήσουσιν εἶναι καὶ ἄλλως
[6, 1, 27]	καὶ ὕστερος, μᾶλλον δὲ ὕλη	πως	ἔχουσα. Ἔπειτα εἰ ὑποκείμενον, ἀνάγκη
[6, 1, 29]	ἔχουσα ὁ νοῦς· καίτοι τό	πως	ἔχουσα» προσθήκη κενή. Ἡ ὕλη
[6, 1, 27]	ἄλλα ὅλως ἔσται, εἴ γέ	πως	ἔχουσα ὕλη τὰ ἄλλα, ὥς
[6, 1, 29]	εἶναι τοὺς λόγους ἢ ὕλην	πως	ἔχουσαν, τὰ ποιὰ δηλονότι πως
[6, 1, 30]	ποιῶν αὐτῶν οὐδὲν ἢ ὕλης	πως	ἐχούσης ὄντων πάλιν τά πως
[6, 1, 30]	οὕτως, ἄλλως δὲ ἐν τοῖς	πως	ἔχουσι, καὶ ἔτι τὰ μὲν
[6, 1, 30]	τοιούτων δυναμένης. ~Ἐν δὲ τοῖς	πως	ἔχουσιν ἄτοπον μὲν ἴσως τά
[6, 1, 30]	ἐπὶ δὲ τοῦ ἔχειν οὐ	πὼς	ἔχων» ἀλλὰ ἔχων» Τὸ δὲ
[6, 1, 30]	μόνον· καὶ ὁ πάσχων οὔ	πως	ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν πως πάσχων
[6, 1, 30]	ἔχον; Ἐπεὶ οὐδ´ ὁ ποιῶν	πως	ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν πως ποιῶν
[6, 1, 30]	ἁρμόσει ἐπὶ τοῦ κεῖσθαι τὸ	πὼς	ἔχων» καὶ ἐπὶ τοῦ ἔχειν·
[6, 1, 27]	ἔχουσα ὕλη τὰ ἄλλα, ὥς	πως	ἔχων ὁ ὀρχούμενος τὰ σχήματα.
[6, 1, 30]	ὅλως πῶς δὲ ὁ χρόνος	πως	ἔχων; Οὔτε γὰρ αὐτὸς οὔτε
[6, 1, 20]	πῶς δύο; Ἀλλὰ μία. Καὶ	πῶς	ἡ αὐτὴ καὶ ποίησις καὶ
[6, 1, 26]	πρὸ τοῦ κατὰ σύμβασιν· ἢ	πῶς	ἡ σύμβασις; Καὶ ζητεῖν, τίς
[6, 1, 11]	δὲ τὸ εἶδος τῆς πυκτικῆς	πῶς;	Καὶ εἰ αἱ μὲν ἐκ
[6, 1, 29]	ἔλεγεν ἔμφρονα, θαῦμα ἂν ἦν,	πῶς	καὶ νοεῖ καὶ ψυχῆς ἔργα
[6, 1, 12]	ζητητέον τρόπον ἄλλον. Ἐπισκεπτέον δέ,	πῶς	καὶ ὁ ποιὸς ὁ κατὰ
[6, 1, 24]	οὐ κεῖσθαι ἁπλῶς λεγομένων, ἀλλὰ	πὼς	κεῖνται» καὶ κεῖται ἐν σχήματι
[6, 1, 10]	αἰσχρῷ. Καὶ ἐν τῇ νόσῳ	πῶς	ὁ λόγος; Ἢ καὶ ἐνταῦθα
[6, 1, 4]	καὶ δευτέρως. Ἡμῖν δὲ ζητητέον,	πῶς	οἱ καθ´ αὑτοὺς ἀριθμοὶ οὐσίαι
[6, 1, 26]	ἐκεῖνο; Εἰ δὲ ὕστερον ἐκεῖνο,	πῶς;	Οὐ γὰρ δὴ ἡ ὕλη
[6, 1, 12]	εἰ ὁ πυκτικὸς ἐν ποιότητι,	πῶς	οὐ καὶ ὁ ποιητικός; Καὶ
[6, 1, 21]	καὶ οὐ πάσχειν ἔσται. Καὶ	πῶς	οὐ τὸ θερμαίνεσθαι διττόν; Ἢ
[6, 1, 20]	δὲ ποιεῖν; Τὸν δὲ μανθάνοντα	πῶς	πάσχειν τῆς τοῦ ποιοῦντος ἐνεργείας
[6, 1, 30]	οὔ πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν	πως	πάσχων ἢ ὅλως πάσχων {οὕτως}
[6, 1, 30]	ποιῶν πως ἔχων, ἀλλὰ μᾶλλόν	πως	ποιῶν ἢ ὅλως οὔ πως,
[6, 1, 27]	ὂν δὲ πρὸς μὴ ὂν	πῶς	πρός τι, εἰ μὴ κατὰ
[6, 1, 5]	ὁ χρόνος καὶ ἡ κίνησις	πῶς;	Πρῶτον δὲ περὶ τοῦ λόγου,
[6, 1, 30]	ὁ τόπος. Τὸ δὲ ποιεῖν	πῶς	πως ἔχον; Ἐπεὶ οὐδ´ ὁ
[6, 1, 10]	μόρφωσιν καὶ χαρακτῆρα καὶ λόγον,	πῶς	τὰ κατὰ ἀδυναμίαν καὶ αἴσχη;
[6, 1, 4]	μία συνάγουσα καὶ τὰ ἐγγύς	πως	τὰ πρώτως καὶ δευτέρως. Ἡμῖν