HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Préface ou Hercule

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

ς = 120 formes différentes pour 162 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[7]   δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν ἀναμνησθῶ

[3]   μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης, τρυπήσας

[1]   μᾶλλον ἢ Ἡρακλέα εἶναι ἂν εἰκάσειας. ἀλλὰ καὶ τοιοῦτος ὢν ἔχει

[3]   σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς

[1]   ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν

[4]   τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ ἔοικας πρὸς αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖς

[2]   λείαν ἐλαύνων, ὁπότε τὰς Γηρυόνου ἀγέλας ζητῶν κατέδραμε τὰ πολλὰ τῶν

[4]   ὁπλοτέρων φρένες ἠερέθονται, τὸ δὲ γῆρας ἔχει τι λέξαι τῶν νέων

[7]   δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν γῆρας κατείληφέ σε, ἠπεδανὸς δέ νύ

[8]   παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ γῆρας τὸ ἐμαυτοῦ. καὶ διὰ τοῦτο

[8]   κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ

[8]   ἐτόλμησα πάλαι νενεωλκημένον τὸ ἀκάτιον κατασπάσας καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας

[8]   κατασπάσας καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ

[3]   λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης, τρυπήσας τοῦ θεοῦ τὴν γλῶτταν ἄκραν

[3]   ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν

[2]   αὐτῶν ἐπῆλθεν λείαν ἐλαύνων, ὁπότε τὰς Γηρυόνου ἀγέλας ζητῶν κατέδραμε τὰ

[6]   καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ

[3]   πλῆθος ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων ἅπαντας δεδεμένους. δεσμὰ δέ εἰσιν οἱ

[3]   ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη

[6]   εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη

[8]   τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος. εἴη δ´,

[2]   θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺς Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους

[1]   ἀλλόκοτον γράφουσι. γέρων ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς

[1]   ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ

[7]   θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´

[7]   ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς

[4]   ὅτι αἱ μὲν τῶν ὁπλοτέρων φρένες ἠερέθονται, τὸ δὲ γῆρας ἔχει

[4]   Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς οἱ Ἕλληνες Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι, ἀλλ´ Ἡρακλεῖ

[3]   καὶ τὸν ἄγοντα ἐπαινοῦντες, ἐπειγόμενοι ἅπαντες καὶ τῷ φθάνειν ἐθέλειν τὸν

[3]   πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ γεγηθότες

[6]   καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ

[1]   μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ γέροντες· μᾶλλον δὲ Χάρωνα ἢ Ἰαπετόν

[3]   καὶ γεγηθότες καὶ τὸν ἄγοντα ἐπαινοῦντες, ἐπειγόμενοι ἅπαντες καὶ τῷ φθάνειν

[3]   τῷ φθάνειν ἐθέλειν τὸν δεσμὸν ἐπιχαλῶντες, ἐοικότες ἀχθεσθησομένοις εἰ λυθήσονται. ὃ

[3]   ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ γεγηθότες καὶ τὸν ἄγοντα ἐπαινοῦντες, ἐπειγόμενοι

[3]   φθάνειν ἐθέλειν τὸν δεσμὸν ἐπιχαλῶντες, ἐοικότες ἀχθεσθησομένοις εἰ λυθήσονται. ὃ δὲ

[3]   ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ

[8]   πτερύγων ταρσοῖς παραπετέσθω, καὶ ὁ Ἱπποκλείδης οὐ φροντιεῖ. τῷ λόγῳ δὲ

[0]   ~ΠΡΟΛΑΛΙΑ. ΗΡΑΚΛΗΣ. ~Τὸν Ἡρακλέα οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον

[3]   εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ τι πλῆθος

[5]   τὴν γλῶτταν ὁ γέρων οὗτος Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς εἰδὼς

[1]   ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ ὅλος Ἡρακλῆς ἐστι ταῦτά γε. ~ᾤμην οὖν

[3]   θεοῦ τὴν γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνης ἑλκομένους αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί

[5]   οὗτος Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς εἰδὼς τὴν ὤτων καὶ γλώττης

[4]   εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ λόγος ἐν

[3]   τῆς λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης, τρυπήσας τοῦ θεοῦ τὴν γλῶτταν

[3]   ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται

[4]   τοῦ Νέστορος ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς γλώττης τὸ μέλι, καὶ οἱ

[4]   σοι, ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆς γραφῆς τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ

[3]   ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον,

[7]   Κελτός. ἐμοὶ δὲ ἡνίκα περὶ τῆς δεῦρο παρόδου ταύτης ἐσκοπούμην πρὸς

[3]   ~καίτοι τὸ παραδοξότατον οὐδέπω ἔφην τῆς εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων

[7]   δικασταῖς, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν,

[7]   αἰδοῦμαι τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτης ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ

[3]   δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης,

[5]   θαυμάσῃς εἰδὼς τὴν ὤτων καὶ γλώττης συγγένειαν· οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν,

[4]   Νέστορος ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς γλώττης τὸ μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ

[7]   ἡνίκα περὶ τῆς δεῦρο παρόδου ταύτης ἐσκοπούμην πρὸς ἐμαυτόν, εἴ μοι

[7]   καὶ οὐκ αἰδοῦμαι τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτης ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς

[4]   ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆς γραφῆς τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ

[3]   ὁ ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς

[3]   ἔχων ὁ ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς

[7]   ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοις δικασταῖς, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς

[5]   καὶ γλώττης συγγένειαν· οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν, εἰ ταύτῃ τετρύπηται· μέμνημαι

[3]   αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς τοὺς ἀγομένους μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ

[8]   ὡς οὐδέν γε δέος μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς

[4]   ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς, φιλόσοφος, οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ

[4]   ἔοικας πρὸς αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖς οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς

[6]   ~τὸ δ´ ὅλον καὶ αὐτὸν ἡμεῖς τὸν Ἡρακλέα λόγῳ τὰ πάντα

[4]   ἡμεῖς οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς οἱ Ἕλληνες Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι,

[6]   πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ ὑμεῖς φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα μὲν ὁ

[6]   αὐτοῦ οἱ λόγοι εἰσίν, οἶμαι, ὀξεῖς καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ

[6]   οἶμαι, ὀξεῖς καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα

[8]   καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος.

[7]   καὶ πάλαι τῶν ἐπιδείξεων πεπαυμένῳ αὖθις ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοις

[8]   ἂν πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν πολλάκις, ὡς οὐδέν γε δέος μὴ

[5]   παρ´ ὑμῶν μαθών, τοῖς γὰρ λάλοις ἐξ ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν

[3]   λεπταὶ χρυσοῦ καὶ ἠλέκτρου εἰργασμέναι ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως

[3]   ἐθέλειν τὸν δεσμὸν ἐπιχαλῶντες, ἐοικότες ἀχθεσθησομένοις εἰ λυθήσονται. ὃ δὲ πάντων

[8]   γένειον χρυσοφαέννων εἰ βούλεται πτερύγων ταρσοῖς παραπετέσθω, καὶ ὁ Ἱπποκλείδης οὐ

[5]   τινων ἰαμβείων παρ´ ὑμῶν μαθών, τοῖς γὰρ λάλοις ἐξ ἄκρου ἡ

[3]   καὶ ἠλέκτρου εἰργασμέναι ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως

[3]   εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον

[3]   ἠλέκτρου εἰργασμέναι ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως ἀσθενῶν

[1]   πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι. γέρων ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς

[7]   αὖθις ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοις δικασταῖς, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι

[5]   ὤτων καὶ γλώττης συγγένειαν· οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν, εἰ ταύτῃ τετρύπηται·

[8]   ἡμῖν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγξηταί τίς, οἵην ἐκ ῥακέων ὁ γέρων

[7]   καὶ παρ´ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τις Ὁμηρικὸς νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν

[4]   ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν· Κελτὸς δέ τις παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα,

[8]   αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος. εἴη δ´, ὦ θεοί, καὶ

[4]   μὴ θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ λόγος ἐν γήρᾳ φιλεῖ ἐντελῆ ἐπιδείκνυσθαι

[1]   φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδος τοῦ θεοῦ πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι.

[8]   τοξεύειν πολλάκις, ὡς οὐδέν γε δέος μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς

[3]   Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ τι πλῆθος ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων ἅπαντας

[1]   αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν,

[7]   παρ´ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τις Ὁμηρικὸς νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ

[7]   ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τις Ὁμηρικὸς νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ σὴ

[8]   ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος καὶ κάλλος καὶ ὅσα σώματος ἀγαθὰ χαιρέτω,

[1]   ἐντεταμένον ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ ὅλος Ἡρακλῆς ἐστι ταῦτά γε. ~ᾤμην

[7]   καὶ χαλεπὸν γῆρας κατείληφέ σε, ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες

[1]   τριχῶν, ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν

[3]   ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ τι πλῆθος ἕλκει

[3]   τὸ παραδοξότατον οὐδέπω ἔφην τῆς εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς

[7]   κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μή

[7]   τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτης ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος

[4]   δὲ γέρων πεποίηται, μὴ θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ λόγος ἐν γήρᾳ

[4]   ὅτι παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ ἰσχυρότερος οὗτος. εἰ δὲ γέρων πεποίηται,

[4]   οὕτω γέ τοι καὶ τοῦ Νέστορος ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς γλώττης

[4]   αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ ἔοικας πρὸς αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖς οἱ

[7]   τῆς δεῦρο παρόδου ταύτης ἐσκοπούμην πρὸς ἐμαυτόν, εἴ μοι καλῶς ἔχει

[5]   τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ γέρων οὗτος

[3]   ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες,

[8]   χαιρέτω, καὶ ὁ Ἔρως ὁ σός, ὦ Τήϊε ποιητά, ἐσιδών με

[1]   ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν, ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς

[8]   τάχος καὶ κάλλος καὶ ὅσα σώματος ἀγαθὰ χαιρέτω, καὶ ὁ Ἔρως

[4]   θαυμάζων καὶ ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν· Κελτὸς δέ τις παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος

[7]   φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα μὲν ὁ Κελτός. ἐμοὶ δὲ ἡνίκα περὶ τῆς

[1]   τὴν διφθέραν ἐνῆπται τὴν τοῦ λέοντος καὶ τὸ ῥόπαλον ἔχει ἐν

[7]   ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν ἀναμνησθῶ τοῦ γέροντος ἐκείνου Ἡρακλέους, πάντα ποιεῖν προάγομαι

[4]   Κελτὸς δέ τις παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς

[4]   παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ ἰσχυρότερος οὗτος. εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ

[5]   πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ γέρων οὗτος Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς

[1]   εἶναι ἂν εἰκάσειας. ἀλλὰ καὶ τοιοῦτος ὢν ἔχει ὅμως τὴν σκευὴν

[8]   δέος μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν

[3]   εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἔχων ὁ ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς

[4]   ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς, φιλόσοφος, οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ σοι,

[8]   εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος καὶ κάλλος καὶ ὅσα σώματος

[2]   Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι

[1]   ἔχει ὅμως τὴν σκευὴν τὴν Ἡρακλέους· καὶ γὰρ τὴν διφθέραν ἐνῆπται

[7]   ὅταν ἀναμνησθῶ τοῦ γέροντος ἐκείνου Ἡρακλέους, πάντα ποιεῖν προάγομαι καὶ οὐκ

[3]   ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων ἅπαντας δεδεμένους. δεσμὰ δέ εἰσιν οἱ σειραὶ

[5]   ἄνθη. ~ὥστε εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν

[3]   καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς τοὺς ἀγομένους μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ μὲν ἐπὶ

[3]   τὴν γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνης ἑλκομένους αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε

[2]   ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν

[5]   εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ γέρων

[8]   εἴη καὶ ἕλκειν τῶν ὤτων ὅσους ἂν πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν

[3]   ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς τοὺς ἀγομένους μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ μὲν

[5]   ~ὥστε εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ

[2]   τῶν Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺς Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν

[7]   βραδέες δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν

[2]   Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺς Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους

[8]   ἕλκειν τῶν ὤτων ὅσους ἂν πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν πολλάκις, ὡς

[3]   γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνης ἑλκομένους αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς

[8]   ἡλικιώτης ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος καὶ κάλλος

[4]   παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς,

[8]   τὰ παρ´ ὑμῶν ἐμπνεῦσαι δεξιά, ὡς νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε

[8]   πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν πολλάκις, ὡς οὐδέν γε δέος μὴ κενωθεὶς

[4]   ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς, φιλόσοφος, οἶμαι,

[1]   ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν, ῥυσὸς

[5]   Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς εἰδὼς τὴν ὤτων καὶ γλώττης συγγένειαν·

[7]   καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μή τινι

[7]   ἐσκοπούμην πρὸς ἐμαυτόν, εἴ μοι καλῶς ἔχει τηλικῷδε ὄντι καὶ πάλαι

[3]   βουλεύουσι, δυνάμενοι ἂν εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι

[1]   ἀλλὰ καὶ τοιοῦτος ὢν ἔχει ὅμως τὴν σκευὴν τὴν Ἡρακλέους· καὶ

[3]   ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως ἀσθενῶν ἀγόμενοι οὔτε

[8]   λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ

[3]   οὔτε δρασμὸν βουλεύουσι, δυνάμενοι ἂν εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς

[8]   σώματος ἀγαθὰ χαιρέτω, καὶ ὁ Ἔρως ὁ σός, ὦ Τήϊε ποιητά,

[4]   καὶ ἀγανακτῶν· Κελτὸς δέ τις παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς

[3]   τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως ἀσθενῶν ἀγόμενοι οὔτε δρασμὸν βουλεύουσι,

Paragraphes
[7]	δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς	πόδας	τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν ἀναμνησθῶ
[3]	μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς	λαιᾶς	δὲ τὸ τόξον ἐχούσης, τρυπήσας
[1]	μᾶλλον ἢ Ἡρακλέα εἶναι ἂν	εἰκάσειας.	ἀλλὰ καὶ τοιοῦτος ὢν ἔχει
[3]	σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς	δεξιᾶς	μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς
[1]	ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον,	ἀναφαλαντίας,	πολιὸς ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν
[4]	τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ	ἔοικας	πρὸς αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖς
[2]	λείαν ἐλαύνων, ὁπότε τὰς Γηρυόνου	ἀγέλας	ζητῶν κατέδραμε τὰ πολλὰ τῶν
[4]	ὁπλοτέρων φρένες ἠερέθονται, τὸ δὲ	γῆρας	ἔχει τι λέξαι τῶν νέων
[7]	δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν	γῆρας	κατείληφέ σε, ἠπεδανὸς δέ νύ
[8]	παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ	γῆρας	τὸ ἐμαυτοῦ. καὶ διὰ τοῦτο
[8]	κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ.	Ὁρᾷς	ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ
[8]	ἐτόλμησα πάλαι νενεωλκημένον τὸ ἀκάτιον	κατασπάσας	καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας
[8]	κατασπάσας καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων	ἐπισκευάσας	αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ
[3]	λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης,	τρυπήσας	τοῦ θεοῦ τὴν γλῶτταν ἄκραν
[3]	ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς	τὰς	ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν
[2]	αὐτῶν ἐπῆλθεν λείαν ἐλαύνων, ὁπότε	τὰς	Γηρυόνου ἀγέλας ζητῶν κατέδραμε τὰ
[6]	καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ	τὰς	ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ
[3]	πλῆθος ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων	ἅπαντας	δεδεμένους. δεσμὰ δέ εἰσιν οἱ
[3]	ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς	ἀρχάς,	ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη
[6]	εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ τὰς	ψυχὰς	τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη
[8]	τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας αὖθις ἀφεῖναι	ἐς	μέσον τὸ πέλαγος. εἴη δ´,
[2]	θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺς Κελτοὺς	ἐς	τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους
[1]	ἀλλόκοτον γράφουσι. γέρων ἐστὶν αὐτοῖς	ἐς	τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς
[1]	ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος	ἐς	τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ
[7]	θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι,	ἐς	τοὺς πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´
[7]	ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων,	βραδέες	δέ τοι ἵπποι, ἐς τοὺς
[4]	ὅτι αἱ μὲν τῶν ὁπλοτέρων	φρένες	ἠερέθονται, τὸ δὲ γῆρας ἔχει
[4]	Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς οἱ	Ἕλληνες	Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι, ἀλλ´ Ἡρακλεῖ
[3]	καὶ τὸν ἄγοντα ἐπαινοῦντες, ἐπειγόμενοι	ἅπαντες	καὶ τῷ φθάνειν ἐθέλειν τὸν
[3]	πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς	ἐξυπτιάζοντες,	ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ γεγηθότες
[6]	καὶ ταχεῖς καὶ τὰς ψυχὰς	τιτρώσκοντες·	πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ
[1]	μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ	γέροντες·	μᾶλλον δὲ Χάρωνα ἢ Ἰαπετόν
[3]	καὶ γεγηθότες καὶ τὸν ἄγοντα	ἐπαινοῦντες,	ἐπειγόμενοι ἅπαντες καὶ τῷ φθάνειν
[3]	τῷ φθάνειν ἐθέλειν τὸν δεσμὸν	ἐπιχαλῶντες,	ἐοικότες ἀχθεσθησομένοις εἰ λυθήσονται. ὃ
[3]	ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ	γεγηθότες	καὶ τὸν ἄγοντα ἐπαινοῦντες, ἐπειγόμενοι
[3]	φθάνειν ἐθέλειν τὸν δεσμὸν ἐπιχαλῶντες,	ἐοικότες	ἀχθεσθησομένοις εἰ λυθήσονται. ὃ δὲ
[3]	ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον τῆς	ἀγωγῆς	ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται καὶ
[8]	πτερύγων ταρσοῖς παραπετέσθω, καὶ ὁ	Ἱπποκλείδης	οὐ φροντιεῖ. τῷ λόγῳ δὲ
[0]	~ΠΡΟΛΑΛΙΑ.	ΗΡΑΚΛΗΣ.	~Τὸν Ἡρακλέα οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον
[3]	εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων	Ἡρακλῆς	ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ τι πλῆθος
[5]	τὴν γλῶτταν ὁ γέρων οὗτος	Ἡρακλῆς	ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς εἰδὼς
[1]	ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ ὅλος	Ἡρακλῆς	ἐστι ταῦτά γε. ~ᾤμην οὖν
[3]	θεοῦ τὴν γλῶτταν ἄκραν ἐξ	ἐκείνης	ἑλκομένους αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί
[5]	οὗτος Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο	θαυμάσῃς	εἰδὼς τὴν ὤτων καὶ γλώττης
[4]	εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ	θαυμάσῃς·	μόνος γὰρ ὁ λόγος ἐν
[3]	τῆς λαιᾶς δὲ τὸ τόξον	ἐχούσης,	τρυπήσας τοῦ θεοῦ τὴν γλῶτταν
[3]	ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον	τῆς	ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ φαιδροὶ ἕπονται
[4]	τοῦ Νέστορος ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ	τῆς	γλώττης τὸ μέλι, καὶ οἱ
[4]	σοι, ἔφη, ὦ ξένε, λύσω	τῆς	γραφῆς τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ
[3]	ταῖς σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε	τῆς	δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον,
[7]	Κελτός. ἐμοὶ δὲ ἡνίκα περὶ	τῆς	δεῦρο παρόδου ταύτης ἐσκοπούμην πρὸς
[3]	~καίτοι τὸ παραδοξότατον οὐδέπω ἔφην	τῆς	εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων
[7]	δικασταῖς, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι	τῆς	εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν,
[7]	αἰδοῦμαι τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτης ὢν	τῆς	εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ
[3]	δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον,	τῆς	λαιᾶς δὲ τὸ τόξον ἐχούσης,
[5]	θαυμάσῃς εἰδὼς τὴν ὤτων καὶ	γλώττης	συγγένειαν· οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν,
[4]	Νέστορος ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς	γλώττης	τὸ μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ
[7]	ἡνίκα περὶ τῆς δεῦρο παρόδου	ταύτης	ἐσκοπούμην πρὸς ἐμαυτόν, εἴ μοι
[7]	καὶ οὐκ αἰδοῦμαι τοιαῦτα τολμῶν	ἡλικιώτης	ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς
[4]	ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆς	γραφῆς	τὸ αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ
[3]	ὁ ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε ταῖς	σειραῖς	τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς
[3]	ἔχων ὁ ζωγράφος ὅθεν ἐξάψειε	ταῖς	σειραῖς τὰς ἀρχάς, ἅτε τῆς
[7]	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοις	δικασταῖς,	κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς
[5]	καὶ γλώττης συγγένειαν· οὐδ´ ὕβρις	εἰς	αὐτόν, εἰ ταύτῃ τετρύπηται· μέμνημαι
[3]	αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε	εἰς	τοὺς ἀγομένους μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ
[8]	ὡς οὐδέν γε δέος μὴ	κενωθεὶς	λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς
[4]	ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν	ἀφιείς,	φιλόσοφος, οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ
[4]	ἔοικας πρὸς αὐτήν. τὸν λόγον	ἡμεῖς	οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ ὑμεῖς
[6]	~τὸ δ´ ὅλον καὶ αὐτὸν	ἡμεῖς	τὸν Ἡρακλέα λόγῳ τὰ πάντα
[4]	ἡμεῖς οἱ Κελτοὶ οὐχ ὥσπερ	ὑμεῖς	οἱ Ἕλληνες Ἑρμῆν οἰόμεθα εἶναι,
[6]	πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ	ὑμεῖς	φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα μὲν ὁ
[6]	αὐτοῦ οἱ λόγοι εἰσίν, οἶμαι,	ὀξεῖς	καὶ εὔστοχοι καὶ ταχεῖς καὶ
[6]	οἶμαι, ὀξεῖς καὶ εὔστοχοι καὶ	ταχεῖς	καὶ τὰς ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα
[8]	καὶ ἐκ τῶν ἐνόντων ἐπισκευάσας	αὖθις	ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος.
[7]	καὶ πάλαι τῶν ἐπιδείξεων πεπαυμένῳ	αὖθις	ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι τοσούτοις
[8]	ἂν πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν	πολλάκις,	ὡς οὐδέν γε δέος μὴ
[5]	παρ´ ὑμῶν μαθών, τοῖς γὰρ	λάλοις	ἐξ ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν
[3]	λεπταὶ χρυσοῦ καὶ ἠλέκτρου εἰργασμέναι	ὅρμοις	ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως
[3]	ἐθέλειν τὸν δεσμὸν ἐπιχαλῶντες, ἐοικότες	ἀχθεσθησομένοις	εἰ λυθήσονται. ὃ δὲ πάντων
[8]	γένειον χρυσοφαέννων εἰ βούλεται πτερύγων	ταρσοῖς	παραπετέσθω, καὶ ὁ Ἱπποκλείδης οὐ
[5]	τινων ἰαμβείων παρ´ ὑμῶν μαθών,	τοῖς	γὰρ λάλοις ἐξ ἄκρου ἡ
[3]	καὶ ἠλέκτρου εἰργασμέναι ὅρμοις ἐοικυῖαι	τοῖς	καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως
[3]	εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ	τοῖς	ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ ἐναντίον
[3]	ἠλέκτρου εἰργασμέναι ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς	καλλίστοις.	καὶ ὅμως ὑφ´ οὕτως ἀσθενῶν
[1]	πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι. γέρων ἐστὶν	αὐτοῖς	ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς
[7]	αὖθις ὑπὲρ ἐμαυτοῦ ψῆφον διδόναι	τοσούτοις	δικασταῖς, κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι
[5]	ὤτων καὶ γλώττης συγγένειαν· οὐδ´	ὕβρις	εἰς αὐτόν, εἰ ταύτῃ τετρύπηται·
[8]	ἡμῖν τὸ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγξηταί	τίς,	οἵην ἐκ ῥακέων ὁ γέρων
[7]	καὶ παρ´ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά	τις	Ὁμηρικὸς νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν
[4]	ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν· Κελτὸς δέ	τις	παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα,
[8]	αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ	πέλαγος.	εἴη δ´, ὦ θεοί, καὶ
[4]	μὴ θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ	λόγος	ἐν γήρᾳ φιλεῖ ἐντελῆ ἐπιδείκνυσθαι
[1]	φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ	εἶδος	τοῦ θεοῦ πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι.
[8]	τοξεύειν πολλάκις, ὡς οὐδέν γε	δέος	μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς
[3]	Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ τι	πλῆθος	ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων ἅπαντας
[1]	αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας,	πολιὸς	ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν,
[7]	παρ´ ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τις	Ὁμηρικὸς	νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ
[7]	ἡλικίαν νεανιεύεσθαι, κᾆτά τις Ὁμηρικὸς	νεανίσκος	ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ σὴ
[8]	ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος καὶ	κάλλος	καὶ ὅσα σώματος ἀγαθὰ χαιρέτω,
[1]	ἐντεταμένον ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ	ὅλος	Ἡρακλῆς ἐστι ταῦτά γε. ~ᾤμην
[7]	καὶ χαλεπὸν γῆρας κατείληφέ σε,	ἠπεδανὸς	δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες
[1]	τριχῶν, ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ	διακεκαυμένος	ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν
[3]	ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς	ἐκεῖνος	ἀνθρώπων πάμπολύ τι πλῆθος ἕλκει
[3]	τὸ παραδοξότατον οὐδέπω ἔφην τῆς	εἰκόνος·	ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς
[7]	κατὰ καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς	εἰκόνος·	τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μή
[7]	τοιαῦτα τολμῶν ἡλικιώτης ὢν τῆς	εἰκόνος.	~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ τάχος
[4]	δὲ γέρων πεποίηται, μὴ θαυμάσῃς·	μόνος	γὰρ ὁ λόγος ἐν γήρᾳ
[4]	ὅτι παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ	ἰσχυρότερος	οὗτος. εἰ δὲ γέρων πεποίηται,
[4]	οὕτω γέ τοι καὶ τοῦ	Νέστορος	ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς γλώττης
[4]	αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ ἔοικας	πρὸς	αὐτήν. τὸν λόγον ἡμεῖς οἱ
[7]	τῆς δεῦρο παρόδου ταύτης ἐσκοπούμην	πρὸς	ἐμαυτόν, εἴ μοι καλῶς ἔχει
[5]	τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς ἀνθρώπους	πρὸς	τὴν γλῶτταν ὁ γέρων οὗτος
[3]	ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι	πρὸς	τὸ ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες,
[8]	χαιρέτω, καὶ ὁ Ἔρως ὁ	σός,	ὦ Τήϊε ποιητά, ἐσιδών με
[1]	ἀκριβῶς ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν,	ῥυσὸς	τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς
[8]	τάχος καὶ κάλλος καὶ ὅσα	σώματος	ἀγαθὰ χαιρέτω, καὶ ὁ Ἔρως
[4]	θαυμάζων καὶ ἀπορῶν καὶ ἀγανακτῶν·	Κελτὸς	δέ τις παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος
[7]	φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα μὲν ὁ	Κελτός.	ἐμοὶ δὲ ἡνίκα περὶ τῆς
[1]	τὴν διφθέραν ἐνῆπται τὴν τοῦ	λέοντος	καὶ τὸ ῥόπαλον ἔχει ἐν
[7]	ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν ἀναμνησθῶ τοῦ	γέροντος	ἐκείνου Ἡρακλέους, πάντα ποιεῖν προάγομαι
[4]	Κελτὸς δέ τις παρεστὼς οὐκ	ἀπαίδευτος	τὰ ἡμέτερα, ὡς ἔδειξεν ἀκριβῶς
[4]	παρὰ πολὺ τοῦ Ἑρμοῦ ἰσχυρότερος	οὗτος.	εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ
[5]	πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ γέρων	οὗτος	Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς
[1]	εἶναι ἂν εἰκάσειας. ἀλλὰ καὶ	τοιοῦτος	ὢν ἔχει ὅμως τὴν σκευὴν
[8]	δέος μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ	γωρυτὸς	αὐτῷ. Ὁρᾷς ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν
[3]	εἰπεῖν· οὐ γὰρ ἔχων ὁ	ζωγράφος	ὅθεν ἐξάψειε ταῖς σειραῖς τὰς
[4]	ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς,	φιλόσοφος,	οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ σοι,
[8]	εἰκόνος. ~ὥστε ἰσχὺς μὲν καὶ	τάχος	καὶ κάλλος καὶ ὅσα σώματος
[2]	Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν	Ἡρακλέους	ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι
[1]	ἔχει ὅμως τὴν σκευὴν τὴν	Ἡρακλέους·	καὶ γὰρ τὴν διφθέραν ἐνῆπται
[7]	ὅταν ἀναμνησθῶ τοῦ γέροντος ἐκείνου	Ἡρακλέους,	πάντα ποιεῖν προάγομαι καὶ οὐκ
[3]	ἕλκει ἐκ τῶν ὤτων ἅπαντας	δεδεμένους.	δεσμὰ δέ εἰσιν οἱ σειραὶ
[5]	ἄνθη. ~ὥστε εἰ τῶν ὤτων	ἐκδεδεμένους	τοὺς ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν
[3]	καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς τοὺς	ἀγομένους	μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ μὲν ἐπὶ
[3]	τὴν γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνης	ἑλκομένους	αὐτοὺς ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε
[2]	ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους	ἀμυνομένους	αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν
[5]	εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους τοὺς	ἀνθρώπους	πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ γέρων
[8]	εἴη καὶ ἕλκειν τῶν ὤτων	ὅσους	ἂν πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν
[3]	ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς	τοὺς	ἀγομένους μειδιῶν. ~Ταῦτ´ ἐγὼ μὲν
[5]	~ὥστε εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους	τοὺς	ἀνθρώπους πρὸς τὴν γλῶτταν ὁ
[2]	τῶν Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν	τοὺς	Κελτοὺς ἐς τὴν μορφὴν τὴν
[7]	βραδέες δέ τοι ἵπποι, ἐς	τοὺς	πόδας τοῦτο ἀποσκώπτων. ἀλλ´ ὅταν
[2]	Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺς	Κελτοὺς	ἐς τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέους
[8]	ἕλκειν τῶν ὤτων ὅσους ἂν	πλείστους	δύνηται, καὶ τοξεύειν πολλάκις, ὡς
[3]	γλῶτταν ἄκραν ἐξ ἐκείνης ἑλκομένους	αὐτοὺς	ἐποίησεν, καὶ ἐπέστραπταί γε εἰς
[8]	ἡλικιώτης ὢν τῆς εἰκόνος. ~ὥστε	ἰσχὺς	μὲν καὶ τάχος καὶ κάλλος
[4]	παρεστὼς οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα,	ὡς	ἔδειξεν ἀκριβῶς Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς,
[8]	τὰ παρ´ ὑμῶν ἐμπνεῦσαι δεξιά,	ὡς	νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε
[8]	πλείστους δύνηται, καὶ τοξεύειν πολλάκις,	ὡς	οὐδέν γε δέος μὴ κενωθεὶς
[4]	ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς ἔδειξεν	ἀκριβῶς	Ἑλλάδα φωνὴν ἀφιείς, φιλόσοφος, οἶμαι,
[1]	ἐς τὸ ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς	ἀκριβῶς	ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν, ῥυσὸς
[5]	Ἡρακλῆς ἕλκει, μηδὲ τοῦτο θαυμάσῃς	εἰδὼς	τὴν ὤτων καὶ γλώττης συγγένειαν·
[7]	καιρὸν ἐπῆλθεν ἀναμνησθῆναι τῆς εἰκόνος·	τέως	μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μή τινι
[7]	ἐσκοπούμην πρὸς ἐμαυτόν, εἴ μοι	καλῶς	ἔχει τηλικῷδε ὄντι καὶ πάλαι
[3]	βουλεύουσι, δυνάμενοι ἂν εὐμαρῶς, οὔτε	ὅλως	ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι
[1]	ἀλλὰ καὶ τοιοῦτος ὢν ἔχει	ὅμως	τὴν σκευὴν τὴν Ἡρακλέους· καὶ
[3]	ὅρμοις ἐοικυῖαι τοῖς καλλίστοις. καὶ	ὅμως	ὑφ´ οὕτως ἀσθενῶν ἀγόμενοι οὔτε
[8]	λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ. Ὁρᾷς	ὅπως	παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ
[3]	οὔτε δρασμὸν βουλεύουσι, δυνάμενοι ἂν	εὐμαρῶς,	οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς
[8]	σώματος ἀγαθὰ χαιρέτω, καὶ ὁ	Ἔρως	ὁ σός, ὦ Τήϊε ποιητά,
[4]	καὶ ἀγανακτῶν· Κελτὸς δέ τις	παρεστὼς	οὐκ ἀπαίδευτος τὰ ἡμέτερα, ὡς
[3]	τοῖς καλλίστοις. καὶ ὅμως ὑφ´	οὕτως	ἀσθενῶν ἀγόμενοι οὔτε δρασμὸν βουλεύουσι,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/05/2009