HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Préface ou Hercule

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

η = 23 formes différentes pour 31 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[1]   τῶν ὑποταρταρίων καὶ πάντα μᾶλλον ἢ Ἡρακλέα εἶναι ἂν εἰκάσειας. ἀλλὰ

[1]   θαλαττουργοὶ γέροντες· μᾶλλον δὲ Χάρωνα ἢ Ἰαπετόν τινα τῶν ὑποταρταρίων καὶ

[3]   ἂν εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ

[1]   παρήρτηται, καὶ τὸ τόξον ἐντεταμένον ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ ὅλος Ἡρακλῆς

[5]   τοῖς γὰρ λάλοις ἐξ ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν ἐστι τετρυπημένη. ~τὸ

[3]   ἔφην τῆς εἰκόνος· ὁ γὰρ δὴ γέρων Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ

[3]   ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη τὸ ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ

[7]   ἐδεδίειν, μή τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ´

[7]   μή τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ´ ἡλικίαν

[4]   ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἀκμήν, εἴ γε ἀληθῆ ὑμῶν οἱ ποιηταὶ λέγουσιν, ὅτι

[4]   καλεῖται, εἴ γε μέμνημαι, τὰ ἄνθη. ~ὥστε εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους

[4]   τῶν Τρώων τὴν ὄπα ἀφιᾶσιν εὐανθῆ τινα· λείρια γὰρ καλεῖται, εἴ

[7]   μοι εἰπὼν τὸ σὴ δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν γῆρας κατείληφέ

[8]   ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος. εἴη δ´, ὦ θεοί, καὶ τὰ

[8]   ἀνθεῖν καὶ ἀκμάζειν καθ´ ὥραν εἴη καὶ ἕλκειν τῶν ὤτων ὅσους

[6]   πλεῖστα βιάσασθαι. καὶ τά γε βέλη αὐτοῦ οἱ λόγοι εἰσίν, οἶμαι,

[4]   ὁ λόγος ἐν γήρᾳ φιλεῖ ἐντελῆ ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἀκμήν, εἴ γε

[4]   οὗτος. εἰ δὲ γέρων πεποίηται, μὴ θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ λόγος

[8]   πολλάκις, ὡς οὐδέν γε δέος μὴ κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ.

[7]   εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν, μή τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη

[5]   ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν ἐστι τετρυπημένη. ~τὸ δ´ ὅλον καὶ αὐτὸν

[1]   Ἡρακλέα οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον ὀνομάζουσι φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδος

[6]   ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ ἔπη καὶ ὑμεῖς φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα

[7]   νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ σὴ δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν

[2]   μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν χώραν ποτὲ

[1]   καὶ τὸ ῥόπαλον ἔχει ἐν τῇ δεξιᾷ καὶ τὸν γωρυτὸν παρήρτηται,

[1]   οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον ὀνομάζουσι φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδος τοῦ

[5]   οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν, εἰ ταύτῃ τετρύπηται· μέμνημαι γοῦν, ἔφη, καὶ

[2]   τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν χώραν ποτὲ αὐτῶν

[5]   εἰ ταύτῃ τετρύπηται· μέμνημαι γοῦν, ἔφη, καὶ κωμικῶν τινων ἰαμβείων παρ´

[4]   οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ σοι, ἔφη, ὦ ξένε, λύσω τῆς γραφῆς

Paragraphes
[1]	τῶν ὑποταρταρίων καὶ πάντα μᾶλλον	ἢ	Ἡρακλέα εἶναι ἂν εἰκάσειας. ἀλλὰ
[1]	θαλαττουργοὶ γέροντες· μᾶλλον δὲ Χάρωνα	ἢ	Ἰαπετόν τινα τῶν ὑποταρταρίων καὶ
[3]	ἂν εὐμαρῶς, οὔτε ὅλως ἀντιτείνουσιν	ἢ	τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς τὸ
[1]	παρήρτηται, καὶ τὸ τόξον ἐντεταμένον	ἡ	ἀριστερὰ προδείκνυσιν, καὶ ὅλος Ἡρακλῆς
[5]	τοῖς γὰρ λάλοις ἐξ ἄκρου	ἡ	γλῶττα πᾶσίν ἐστι τετρυπημένη. ~τὸ
[3]	ἔφην τῆς εἰκόνος· ὁ γὰρ	δὴ	γέρων Ἡρακλῆς ἐκεῖνος ἀνθρώπων πάμπολύ
[3]	ἀρχάς, ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν	ἤδη	τὸ ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ
[7]	ἐδεδίειν, μή τινι ὑμῶν δόξαιμι	κομιδῇ	μειρακιώδη ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ´
[7]	μή τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ	μειρακιώδη	ταῦτα ποιεῖν καὶ παρ´ ἡλικίαν
[4]	ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἀκμήν, εἴ γε	ἀληθῆ	ὑμῶν οἱ ποιηταὶ λέγουσιν, ὅτι
[4]	καλεῖται, εἴ γε μέμνημαι, τὰ	ἄνθη.	~ὥστε εἰ τῶν ὤτων ἐκδεδεμένους
[4]	τῶν Τρώων τὴν ὄπα ἀφιᾶσιν	εὐανθῆ	τινα· λείρια γὰρ καλεῖται, εἴ
[7]	μοι εἰπὼν τὸ σὴ δὲ	βίη	λέλυται, καὶ χαλεπὸν γῆρας κατείληφέ
[8]	ἀφεῖναι ἐς μέσον τὸ πέλαγος.	εἴη	δ´, ὦ θεοί, καὶ τὰ
[8]	ἀνθεῖν καὶ ἀκμάζειν καθ´ ὥραν	εἴη	καὶ ἕλκειν τῶν ὤτων ὅσους
[6]	πλεῖστα βιάσασθαι. καὶ τά γε	βέλη	αὐτοῦ οἱ λόγοι εἰσίν, οἶμαι,
[4]	ὁ λόγος ἐν γήρᾳ φιλεῖ	ἐντελῆ	ἐπιδείκνυσθαι τὴν ἀκμήν, εἴ γε
[4]	οὗτος. εἰ δὲ γέρων πεποίηται,	μὴ	θαυμάσῃς· μόνος γὰρ ὁ λόγος
[8]	πολλάκις, ὡς οὐδέν γε δέος	μὴ	κενωθεὶς λάθοι ὁ γωρυτὸς αὐτῷ.
[7]	εἰκόνος· τέως μὲν γὰρ ἐδεδίειν,	μή	τινι ὑμῶν δόξαιμι κομιδῇ μειρακιώδη
[5]	ἄκρου ἡ γλῶττα πᾶσίν ἐστι	τετρυπημένη.	~τὸ δ´ ὅλον καὶ αὐτὸν
[1]	Ἡρακλέα οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον ὀνομάζουσι	φωνῇ	τῇ ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδος
[6]	ψυχὰς τιτρώσκοντες· πτερόεντα γοῦν τὰ	ἔπη	καὶ ὑμεῖς φατε εἶναι. ~Τοσαῦτα
[7]	νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν τὸ	σὴ	δὲ βίη λέλυται, καὶ χαλεπὸν
[2]	μορφὴν τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν	τῇ	γραφῇ, ὅτι τὴν χώραν ποτὲ
[1]	καὶ τὸ ῥόπαλον ἔχει ἐν	τῇ	δεξιᾷ καὶ τὸν γωρυτὸν παρήρτηται,
[1]	οἱ Κελτοὶ Ὄγμιον ὀνομάζουσι φωνῇ	τῇ	ἐπιχωρίῳ, τὸ δὲ εἶδος τοῦ
[5]	οὐδ´ ὕβρις εἰς αὐτόν, εἰ	ταύτῃ	τετρύπηται· μέμνημαι γοῦν, ἔφη, καὶ
[2]	τὴν Ἡρακλέους ἀμυνομένους αὐτὸν τῇ	γραφῇ,	ὅτι τὴν χώραν ποτὲ αὐτῶν
[5]	εἰ ταύτῃ τετρύπηται· μέμνημαι γοῦν,	ἔφη,	καὶ κωμικῶν τινων ἰαμβείων παρ´
[4]	οἶμαι, τὰ ἐπιχώρια, Ἐγώ σοι,	ἔφη,	ὦ ξένε, λύσω τῆς γραφῆς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/05/2009