Paragraphes |
[4] |
τὰ
ἡμέτερα,
ὡς
ἔδειξεν
ἀκριβῶς
|
Ἑλλάδα |
φωνὴν
ἀφιείς,
φιλόσοφος,
οἶμαι,
τὰ |
[8] |
οἵην
ἐκ
ῥακέων
ὁ
γέρων
|
ἐπιγουνίδα |
φαίνει.
|
[1] |
ὑποταρταρίων
καὶ
πάντα
μᾶλλον
ἢ
|
Ἡρακλέα
|
εἶναι
ἂν
εἰκάσειας.
ἀλλὰ
καὶ |
[6] |
ὅλον
καὶ
αὐτὸν
ἡμεῖς
τὸν
|
Ἡρακλέα |
λόγῳ
τὰ
πάντα
ἡγούμεθα
ἐξεργάσασθαι
|
[1] |
~ΠΡΟΛΑΛΙΑ.
ΗΡΑΚΛΗΣ.
~Τὸν
|
Ἡρακλέα |
οἱ
Κελτοὶ
Ὄγμιον
ὀνομάζουσι
φωνῇ |
[8] |
καὶ
κάλλος
καὶ
ὅσα
σώματος
|
ἀγαθὰ |
χαιρέτω,
καὶ
ὁ
Ἔρως
ὁ |
[8] |
ἀνέμου
δεόμεθα,
ἵνα,
εἰ
ἄξιοι
|
φαινοίμεθα, |
καὶ
ἡμῖν
τὸ
Ὁμηρικὸν
ἐκεῖνο |
[8] |
τε
καὶ
ἐσθλοῦ
ἑταίρου
ἀνέμου
|
δεόμεθα, |
ἵνα,
εἰ
ἄξιοι
φαινοίμεθα,
καὶ |
[4] |
ὥσπερ
ὑμεῖς
οἱ
Ἕλληνες
Ἑρμῆν
|
οἰόμεθα |
εἶναι,
ἀλλ´
Ἡρακλεῖ
αὐτὸν
εἰκάζομεν, |
[6] |
τὸν
Ἡρακλέα
λόγῳ
τὰ
πάντα
|
ἡγούμεθα |
ἐξεργάσασθαι
σοφὸν
γενόμενον,
καὶ
πειθοῖ |
[8] |
τὸ
γῆρας
τὸ
ἐμαυτοῦ.
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἐτόλμησα
πάλαι
νενεωλκημένον
τὸ |
[0] |
|
~ΠΡΟΛΑΛΙΑ. |
ΗΡΑΚΛΗΣ.
~Τὸν
Ἡρακλέα
οἱ
Κελτοὶ |
[1] |
τὸ
ῥόπαλον
ἔχει
ἐν
τῇ
|
δεξιᾷ |
καὶ
τὸν
γωρυτὸν
παρήρτηται,
καὶ
|
[8] |
καὶ
τὰ
παρ´
ὑμῶν
ἐμπνεῦσαι
|
δεξιά, |
ὡς
νῦν
γε
μάλιστα
πλησιστίου |
[4] |
τὴν
ὄπα
ἀφιᾶσιν
εὐανθῆ
τινα·
|
λείρια |
γὰρ
καλεῖται,
εἴ
γε
μέμνημαι, |
[4] |
φωνὴν
ἀφιείς,
φιλόσοφος,
οἶμαι,
τὰ
|
ἐπιχώρια, |
Ἐγώ
σοι,
ἔφη,
ὦ
ξένε, |
[7] |
μὲν
ὁ
Κελτός.
ἐμοὶ
δὲ
|
ἡνίκα |
περὶ
τῆς
δεῦρο
παρόδου
ταύτης |
[1] |
ἢ
Ἡρακλέα
εἶναι
ἂν
εἰκάσειας.
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοιοῦτος
ὢν
ἔχει
ὅμως |
[3] |
τὸ
ἐναντίον
τῆς
ἀγωγῆς
ἐξυπτιάζοντες,
|
ἀλλὰ |
φαιδροὶ
ἕπονται
καὶ
γεγηθότες
καὶ |
[2] |
Γηρυόνου
ἀγέλας
ζητῶν
κατέδραμε
τὰ
|
πολλὰ |
τῶν
ἑσπερίων
γενῶν.
~καίτοι
τὸ |
[4] |
ξένε,
λύσω
τῆς
γραφῆς
τὸ
|
αἴνιγμα· |
πάνυ
γὰρ
ταραττομένῳ
ἔοικας
πρὸς |
[1] |
λοιπαὶ
τῶν
τριχῶν,
ῥυσὸς
τὸ
|
δέρμα |
καὶ
διακεκαυμένος
ἐς
τὸ
μελάντατον |
[3] |
ἐκ
τῶν
ὤτων
ἅπαντας
δεδεμένους.
|
δεσμὰ |
δέ
εἰσιν
οἱ
σειραὶ
λεπταὶ |
[8] |
καὶ
ἐσθλοῦ
ἑταίρου
ἀνέμου
δεόμεθα,
|
ἵνα, |
εἰ
ἄξιοι
φαινοίμεθα,
καὶ
ἡμῖν |
[4] |
Τρώων
τὴν
ὄπα
ἀφιᾶσιν
εὐανθῆ
|
τινα· |
λείρια
γὰρ
καλεῖται,
εἴ
γε
|
[1] |
μᾶλλον
δὲ
Χάρωνα
ἢ
Ἰαπετόν
|
τινα |
τῶν
ὑποταρταρίων
καὶ
πάντα
μᾶλλον |
[1] |
οἱ
θαλαττουργοὶ
γέροντες·
μᾶλλον
δὲ
|
Χάρωνα |
ἢ
Ἰαπετόν
τινα
τῶν
ὑποταρταρίων |
[4] |
οἱ
ἀγορηταὶ
τῶν
Τρώων
τὴν
|
ὄπα
|
ἀφιᾶσιν
εὐανθῆ
τινα·
λείρια
γὰρ |
[4] |
ἀλλ´
Ἡρακλεῖ
αὐτὸν
εἰκάζομεν,
ὅτι
|
παρὰ |
πολὺ
τοῦ
Ἑρμοῦ
ἰσχυρότερος
οὗτος. |
[4] |
τις
παρεστὼς
οὐκ
ἀπαίδευτος
τὰ
|
ἡμέτερα, |
ὡς
ἔδειξεν
ἀκριβῶς
Ἑλλάδα
φωνὴν |
[1] |
καὶ
τὸ
τόξον
ἐντεταμένον
ἡ
|
ἀριστερὰ |
προδείκνυσιν,
καὶ
ὅλος
Ἡρακλῆς
ἐστι |
[4] |
μόνος
γὰρ
ὁ
λόγος
ἐν
|
γήρᾳ |
φιλεῖ
ἐντελῆ
ἐπιδείκνυσθαι
τὴν
ἀκμήν, |
[8] |
τὸ
ἐμαυτοῦ.
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
ἐτόλμησα
|
πάλαι
νενεωλκημένον
τὸ
ἀκάτιον
κατασπάσας
|
[8] |
καὶ
τάχος
καὶ
κάλλος
καὶ
|
ὅσα |
σώματος
ἀγαθὰ
χαιρέτω,
καὶ
ὁ
|
[4] |
γὰρ
καλεῖται,
εἴ
γε
μέμνημαι,
|
τὰ |
ἄνθη.
~ὥστε
εἰ
τῶν
ὤτων |
[6] |
πειθοῖ
τὰ
πλεῖστα
βιάσασθαι.
καὶ
|
τά |
γε
βέλη
αὐτοῦ
οἱ
λόγοι |
[6] |
τὰς
ψυχὰς
τιτρώσκοντες·
πτερόεντα
γοῦν
|
τὰ |
ἔπη
καὶ
ὑμεῖς
φατε
εἶναι. |
[4] |
Ἑλλάδα
φωνὴν
ἀφιείς,
φιλόσοφος,
οἶμαι,
|
τὰ |
ἐπιχώρια,
Ἐγώ
σοι,
ἔφη,
ὦ |
[4] |
δέ
τις
παρεστὼς
οὐκ
ἀπαίδευτος
|
τὰ |
ἡμέτερα,
ὡς
ἔδειξεν
ἀκριβῶς
Ἑλλάδα |
[6] |
αὐτὸν
ἡμεῖς
τὸν
Ἡρακλέα
λόγῳ
|
τὰ |
πάντα
ἡγούμεθα
ἐξεργάσασθαι
σοφὸν
γενόμενον, |
[8] |
εἴη
δ´,
ὦ
θεοί,
καὶ
|
τὰ |
παρ´
ὑμῶν
ἐμπνεῦσαι
δεξιά,
ὡς |
[6] |
ἐξεργάσασθαι
σοφὸν
γενόμενον,
καὶ
πειθοῖ
|
τὰ |
πλεῖστα
βιάσασθαι.
καὶ
τά
γε |
[2] |
τὰς
Γηρυόνου
ἀγέλας
ζητῶν
κατέδραμε
|
τὰ |
πολλὰ
τῶν
ἑσπερίων
γενῶν.
~καίτοι |
[7] |
ἐμαυτοῦ
ψῆφον
διδόναι
τοσούτοις
δικασταῖς,
|
κατὰ
|
καιρὸν
ἐπῆλθεν
ἀναμνησθῆναι
τῆς
εἰκόνος· |
[7] |
ποιεῖν
καὶ
παρ´
ἡλικίαν
νεανιεύεσθαι,
|
κᾆτά |
τις
Ὁμηρικὸς
νεανίσκος
ἐπιπλήξειέν
μοι |
[8] |
Ἔρως
ὁ
σός,
ὦ
Τήϊε
|
ποιητά, |
ἐσιδών
με
ὑποπόλιον
τὸ
γένειον |
[6] |
ἡμεῖς
τὸν
Ἡρακλέα
λόγῳ
τὰ
|
πάντα |
ἡγούμεθα
ἐξεργάσασθαι
σοφὸν
γενόμενον,
καὶ |
[1] |
Ἰαπετόν
τινα
τῶν
ὑποταρταρίων
καὶ
|
πάντα |
μᾶλλον
ἢ
Ἡρακλέα
εἶναι
ἂν |
[7] |
ἀναμνησθῶ
τοῦ
γέροντος
ἐκείνου
Ἡρακλέους,
|
πάντα |
ποιεῖν
προάγομαι
καὶ
οὐκ
αἰδοῦμαι |
[6] |
ταχεῖς
καὶ
τὰς
ψυχὰς
τιτρώσκοντες·
|
πτερόεντα |
γοῦν
τὰ
ἔπη
καὶ
ὑμεῖς |
[3] |
ἕπονται
καὶ
γεγηθότες
καὶ
τὸν
|
ἄγοντα |
ἐπαινοῦντες,
ἐπειγόμενοι
ἅπαντες
καὶ
τῷ |
[6] |
σοφὸν
γενόμενον,
καὶ
πειθοῖ
τὰ
|
πλεῖστα |
βιάσασθαι.
καὶ
τά
γε
βέλη |
[8] |
τῷ
λόγῳ
δὲ
νῦν
ἂν
|
μάλιστα |
ἀνηβᾶν
καὶ
ἀνθεῖν
καὶ
ἀκμάζειν |
[8] |
ἐμπνεῦσαι
δεξιά,
ὡς
νῦν
γε
|
μάλιστα
|
πλησιστίου
τε
καὶ
ἐσθλοῦ
ἑταίρου |
[5] |
γὰρ
λάλοις
ἐξ
ἄκρου
ἡ
|
γλῶττα |
πᾶσίν
ἐστι
τετρυπημένη.
~τὸ
δ´ |
[2] |
ἐφ´
ὕβρει
τῶν
Ἑλληνίων
θεῶν
|
τοιαῦτα |
παρανομεῖν
τοὺς
Κελτοὺς
ἐς
τὴν |
[7] |
ποιεῖν
προάγομαι
καὶ
οὐκ
αἰδοῦμαι
|
τοιαῦτα |
τολμῶν
ἡλικιώτης
ὢν
τῆς
εἰκόνος. |
[7] |
ἔπη
καὶ
ὑμεῖς
φατε
εἶναι.
|
~Τοσαῦτα |
μὲν
ὁ
Κελτός.
ἐμοὶ
δὲ |
[1] |
προδείκνυσιν,
καὶ
ὅλος
Ἡρακλῆς
ἐστι
|
ταῦτά |
γε.
~ᾤμην
οὖν
ἐφ´
ὕβρει |
[7] |
τινι
ὑμῶν
δόξαιμι
κομιδῇ
μειρακιώδη
|
ταῦτα |
ποιεῖν
καὶ
παρ´
ἡλικίαν
νεανιεύεσθαι, |