Paragraphes
[4]	ὦ ξένε, λύσω τῆς γραφῆς	τὸ	αἴνιγμα· πάνυ γὰρ ταραττομένῳ ἔοικας
[8]	διὰ τοῦτο ἐτόλμησα πάλαι νενεωλκημένον	τὸ	ἀκάτιον κατασπάσας καὶ ἐκ τῶν
[8]	Τήϊε ποιητά, ἐσιδών με ὑποπόλιον	τὸ	γένειον χρυσοφαέννων εἰ βούλεται πτερύγων
[8]	ὅπως παραμυθοῦμαι τὴν ἡλικίαν καὶ	τὸ	γῆρας τὸ ἐμαυτοῦ. καὶ διὰ
[6]	ἡ γλῶττα πᾶσίν ἐστι τετρυπημένη.	~τὸ	δ´ ὅλον καὶ αὐτὸν ἡμεῖς
[4]	μὲν τῶν ὁπλοτέρων φρένες ἠερέθονται,	τὸ	δὲ γῆρας ἔχει τι λέξαι
[1]	Ὄγμιον ὀνομάζουσι φωνῇ τῇ ἐπιχωρίῳ,	τὸ	δὲ εἶδος τοῦ θεοῦ πάνυ
[1]	ὅσαι λοιπαὶ τῶν τριχῶν, ῥυσὸς	τὸ	δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ
[8]	τὴν ἡλικίαν καὶ τὸ γῆρας	τὸ	ἐμαυτοῦ. καὶ διὰ τοῦτο ἐτόλμησα
[3]	ἢ τοῖς ποσὶν ἀντερείδουσι πρὸς	τὸ	ἐναντίον τῆς ἀγωγῆς ἐξυπτιάζοντες, ἀλλὰ
[1]	γράφουσι. γέρων ἐστὶν αὐτοῖς ἐς	τὸ	ἔσχατον, ἀναφαλαντίας, πολιὸς ἀκριβῶς ὅσαι
[1]	τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς	τὸ	μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ
[4]	ὑμῖν ἀπορρεῖ ἐκ τῆς γλώττης	τὸ	μέλι, καὶ οἱ ἀγορηταὶ τῶν
[8]	εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα, καὶ ἡμῖν	τὸ	Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ἐπιφθέγξηταί τίς, οἵην
[3]	πολλὰ τῶν ἑσπερίων γενῶν. ~καίτοι	τὸ	παραδοξότατον οὐδέπω ἔφην τῆς εἰκόνος·
[8]	ἐπισκευάσας αὖθις ἀφεῖναι ἐς μέσον	τὸ	πέλαγος. εἴη δ´, ὦ θεοί,
[1]	ἐνῆπται τὴν τοῦ λέοντος καὶ	τὸ	ῥόπαλον ἔχει ἐν τῇ δεξιᾷ
[3]	ἅτε τῆς δεξιᾶς μὲν ἤδη	τὸ	ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ τὸ
[7]	Ὁμηρικὸς νεανίσκος ἐπιπλήξειέν μοι εἰπὼν	τὸ	σὴ δὲ βίη λέλυται, καὶ
[1]	καὶ τὸν γωρυτὸν παρήρτηται, καὶ	τὸ	τόξον ἐντεταμένον ἡ ἀριστερὰ προδείκνυσιν,
[3]	τὸ ῥόπαλον, τῆς λαιᾶς δὲ	τὸ	τόξον ἐχούσης, τρυπήσας τοῦ θεοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/05/2009