Chapitre
[14]	ἄξιον τῆς Διογένους βακτηρίας ἢ	ναὶ	μὰ Δία τῆς παρρησίας πεποίηται;
[17]	τῶν ἱερῶν ἀνῳκοδομεῖτο παλαιὰ καὶ	νέα	μνήματα, προαγορεύοντος αὐτοῖς τοῦ αὐτομάτου
[17]	ἐκτρέφειν. Ἐπεὶ δὲ ἐτράφη καὶ	νεανίας	ἐγένετο Πρῶτον ὑπηνήτης, τοῦπερ χαριεστάτη
[16]	πεποιηκὼς μῦθον, ὦ ξυνετώτατε, μάτην	νεανιεύεσθαι·	καίτοι τοῦτο τίτθης ἔργον ἐστὶν
[1]	δέ, εἰ χρή τι καὶ	νεανικώτερον	εἰπεῖν, ἡμῶν αὐτῶν εἵνεκα καὶ
[1]	δέ, εἰ χρή τι καὶ	νεανικώτερον	εἰπεῖν, ἡμῶν αὐτῶν εἵνεκα καὶ
[21]	τῷ βορβόρῳ» κείσεσθαι« Τοῦτο, ὦ	νεανίσκε,	βαθὺ λίαν ἐστὶ καὶ δεόμενον
[21]	προτρεπόμενον ἐκμυηθῆναι, Γελοῖον« εἶπεν, ὦ	νεανίσκε,	εἰ τοὺς μὲν τελώνας οἴει
[18]	Ἑρμῆς ἄφνω φανεὶς ἐποίησε τὸν	νεανίσκον	θαρραλεώτερον· ἤδη γὰρ διενοεῖτο τῆς
[18]	νῦν ἔκπαγλ´ ἐφίλησα. Καὶ ὁ	νεανίσκος·	Ἀλλ´, ὦ μέγιστε« εἶπεν, Ἥλιε
[18]	τούτων καταστήσω; Πάλιν ἐνταῦθα ὁ	νεανίσκος	ἀντείχετο καὶ πολλὰ ἱκέτευεν αὐτοῦ
[17]	ἀπιόντας ἐντεῦθεν ὀπίσω. Καὶ ὁ	νεανίσκος	ἀπιὼν ᾤχετο μετὰ πολλῆς εὐλαβείας
[18]	καὶ σωτῆρες. Ἀκούσας ταῦτα ὁ	νεανίσκος	διεχύθη καὶ δῆλος ἦν ἅπαντα
[18]	ἄλλους θεούς. Ἀκούσας ταῦτα ὁ	νεανίσκος	εἱστήκει σιωπῇ, καὶ ὁ μέγας
[18]	τε καὶ βουκόλοι» Καὶ ὁ	νεανίσκος·	Ὁ μέν μοι» ἔφη, δοκεῖ
[18]	Καὶ τούτους ὁρᾶν εἶπεν ὁ	νεανίσκος.	Ποταπὸς οὖν τίς σοι ὁ
[18]	τὸν Ἥλιον. Ἐκπλαγεὶς οὖν ὁ	νεανίσκος	ὑπὸ τῆς θέας, Ἀλλὰ σοὶ
[17]	οἰκείως πρὸς αὐτόν, ὥσπερ ἡλικιώτης	νεανίσκος	φανεὶς ἠσπάσατό τε φιλοφρόνως καί,
[2]	ὥσπερ γὰρ ὄρνιθες ἵπτασθαι καὶ	νεῖν	ἰχθύες αἵ τε ἔλαφοι θεῖν
[2]	ὥσπερ γὰρ ὄρνιθες ἵπτασθαι καὶ	νεῖν	ἰχθύες αἵ τε ἔλαφοι θεῖν
[11]	ὡς ἐπὶ ξηρᾶς τῆς θαλάττης	νενόμικα.	Τί γὰρ ἄπορον ἦν Ἡρακλεῖ;
[19]	ἦλθον ὑπ´ ἀνδρὶ τελεσθησόμενος ὃν	νενόμικα	τῶν κατ´ ἐμαυτὸν πάντων διαφέρειν.
[15]	εἶναι κενοδοξίας ταῦτα καὶ ἀμαθίας	νενόμικεν	ἔργα· τὸ αἰσχρὸν ἢ καλὸν
[10]	ἐν πᾶσι προσδεόμενοι, ἑπόμενοι δὲ	νέοις	ἴχνεσιν ἀνδρὸς ὃν ἐγὼ μετὰ
[18]	Ὡς δὲ ἐλιπάρει δακρύων, Ἀλλὰ	νέος	εἶ» ἔφη, καὶ ἀμύητος, Ἴθι
[8]	δὲ τῆς ὁσίας οὐχ ἑκατόμβη,	νὴ	θεούς, ἀλλὰ ἡ τῆς Ὀλυμπιάδος
[8]	δὲ τῆς ὁσίας οὐχ ἑκατόμβη,	νὴ	θεούς, ἀλλὰ ἡ τῆς Ὀλυμπιάδος
[19]	τοῦ γελοίου Ψευδόπανος, γελοιοτέρου μέντοι,	νὴ	τὸν Ἀσκληπιόν, τοῦ πάντα μᾶλλον
[19]	ἀλλὰ τὴν κύκλῳ πορευθέντες· καίτοι,	νὴ	τοὺς θεούς, ἐπὶ τὴν ἀρετὴν
[11]	χρυσῆς κύλικος, ἣν ἐγὼ νομίζω	νὴ	τοὺς θεοὺς οὐ κύλικα εἶναι,
[7]	ἐξεπλάγη τὸν κεραυνόν· οὐδὲ ἐγὼ	νὴ	τοὺς θεοὺς πολλῶν πολλάκις πειραθεὶς
[7]	ἐξεπλάγη τὸν κεραυνόν· οὐδὲ ἐγὼ	νὴ	τοὺς θεοὺς πολλῶν πολλάκις πειραθεὶς
[18]	ἐξαπατᾶται τὰ πολλά, σὺ δὲ	νῆφε	καὶ γρηγόρει, μή σε διὰ
[15]	θείοις καὶ ἀχράντοις καὶ καθαροῖς	νοήμασιν,	ὀλιγωρεῖν δὲ πάντη τοῦ σώματος
[16]	οἱ τῇ τροπικῇ χρώμενοι τῶν	νοημάτων	κατασκευῇ· πολὺς δὲ ἐν τούτοις
[14]	ὑπερέχουσαν πάντα τὰ ὄντα καθαρὰν	νόησιν	ἐλπὶς ἀναδραμεῖν. Αἴτιαι μὲν οὖν
[13]	θεοῦ καὶ τὴν ἐν τοῖς	νοητοῖς	παρὰ τῷ πατρὶ κύησιν καὶ
[12]	καὶ μεταβαλεῖν αὐτοὺς ἐκ τοῦ	νομαδικοῦ	βίου πρὸς τὸν ἡμερώτατον, ἐξ
[18]	μηδὲ αὐτοὺς οἰκέτας μηδὲ θεράποντας	νόμιζε,	πρόσιθι δὲ αὐτοῖς ἐλευθέρως τε
[15]	δὲ πάντη τοῦ σώματος καὶ	νομίζειν	αὐτὸ κατὰ τὸν Ἡράκλειτον κοπρίων
[19]	καὶ θεοὺς ἁπάντων τῶν καλῶν	νομίζειν	ἡγεμόνας ἐδίδασκεν. Εἰ μὲν οὖν
[17]	ἐγένετο τῶν τηλικούτων παθημάτων; Ἢ	νομίζεις,	ὅτι μὴ χαλεπαίνεις αὐτῷ μηδ´
[6]	ἀκριβῶς εἴσεται καὶ οὐχ ὅπερ	νομίζεται.	Πότερον οὖν οὐχ ὁ Πύθιος
[6]	ἀκριβῶς εἴσεται καὶ οὐχ ὅπερ	νομίζεται.	Πότερον οὖν οὐχ ὁ Πύθιος
[6]	ἀποφάσεως; Ὥσπερ γὰρ ὁ τὰ	νομιζόμενα	παντάπασιν ἀτιμάσας, ἐπ´ αὐτὴν δὲ
[6]	ἀποφάσεως; Ὥσπερ γὰρ ὁ τὰ	νομιζόμενα	παντάπασιν ἀτιμάσας, ἐπ´ αὐτὴν δὲ
[6]	ἀλήθειαν οὐθ´ ὑπὲρ ἑαυτοῦ τοῖς	νομιζομένοις,	ἀλλὰ τοῖς ὄντως οὖσι θήσεται,
[6]	ἀλήθειαν οὐθ´ ὑπὲρ ἑαυτοῦ τοῖς	νομιζομένοις,	ἀλλὰ τοῖς ὄντως οὖσι θήσεται,
[18]	μὴ φιλεῖσθαι, παρὰ δὲ τῶν	νομιζομένων	φιλεῖν εἰς τὰ μέγιστα ἀδικεῖσθαι.
[5]	καλόν, οὐθὲν σπουδαῖον οὐδὲ ἀγαθὸν	νομιζούσης;	Δοίη γὰρ ἂν ὑπολαβεῖν πολλοῖς
[5]	καλόν, οὐθὲν σπουδαῖον οὐδὲ ἀγαθὸν	νομιζούσης;	Δοίη γὰρ ἂν ὑπολαβεῖν πολλοῖς
[9]	τι παραλέλειπται παρ´ ἐμοῦ, καίτοι	νομίζω	γε μηδὲν ἐνδεῖν, πλὴν ὁ
[21]	δοῖεν αἱ θεαὶ τὴν ἐπίνοιαν·	νομίζω	δὲ αὐτὴν ἤδη καὶ δεδόσθαι.
[11]	τῆς χρυσῆς κύλικος, ἣν ἐγὼ	νομίζω	νὴ τοὺς θεοὺς οὐ κύλικα
[21]	τοῦτο ἔφυγεν, οὐ τὸ μυηθῆναι,	νομίζων	αὐτὸν εἶναι τοῦ κόσμου πολίτην,
[5]	ἐν τῷ μέσῳ τὰ κοινὰ	νόμιμα	συγχέοντες, οὐχὶ τῷ κρείττονα καὶ
[5]	ἐν τῷ μέσῳ τὰ κοινὰ	νόμιμα	συγχέοντες, οὐχὶ τῷ κρείττονα καὶ
[21]	μεγαλοφροσύνην ἀξιῶν συμπολιτεύεσθαι· τό τε	νόμιμον	οὐ παρέβη αἰδοῖ τῶν θεῶν,
[14]	δὲ ὅμως τοὺς θεοὺς κίνδυνος	νομίσαι,	διὰ δὲ τῶν ἀπεμφαινόντων ὑπεριδόντας
[6]	τίς οὐκ ἐπελθὼν βδελύξαιτο καὶ	νομίσαιτο	ὑπερβολὴν ἀρρητουργίας οὐδὲ ταῖς ἑτέραις
[6]	τίς οὐκ ἐπελθὼν βδελύξαιτο καὶ	νομίσαιτο	ὑπερβολὴν ἀρρητουργίας οὐδὲ ταῖς ἑτέραις
[17]	τῶν νοσημάτων αὐτούς. Ἀρκεῖν οὖν	νομίσας	τὸ πλῆθος τῶν υἱέων πρὸς
[3]	μὴ σιλλογράφος τις, ἀλλὰ ποιητὴς	νομισθείη.	Ὁ δὲ δὴ τῶν μύθων
[3]	μὴ σιλλογράφος τις, ἀλλὰ ποιητὴς	νομισθείη.	Ὁ δὲ δὴ τῶν μύθων
[6]	τρόπον εἰρῆσθαι τοῦ Παραχάραξον τὸ	νόμισμα»	διὰ τῆς τοῦ Γνῶθι σαυτὸν»
[6]	τρόπον εἰρῆσθαι τοῦ Παραχάραξον τὸ	νόμισμα»	διὰ τῆς τοῦ Γνῶθι σαυτὸν»
[6]	ὁ θεὸς ἔφη Διογένει, τὸ	νόμισμα	παραχαράξας» ἐπὶ τὴν πρὸ ταύτης
[6]	ὁ θεὸς ἔφη Διογένει, τὸ	νόμισμα	παραχαράξας» ἐπὶ τὴν πρὸ ταύτης
[4]	τέως ὅτι τῷ κυνικῷ τὸ	νόμισμα	παραχαράττοντι» τῇ συνηθείᾳ προσέχειν οὐδαμῶς
[4]	τέως ὅτι τῷ κυνικῷ τὸ	νόμισμα	παραχαράττοντι» τῇ συνηθείᾳ προσέχειν οὐδαμῶς
[6]	οὐ τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ τὸ	νόμισμα.	Τὸ δὲ Γνῶθι σαυτὸν» ἐν
[6]	οὐ τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ τὸ	νόμισμα.	Τὸ δὲ Γνῶθι σαυτὸν» ἐν
[6]	μοίρᾳ; Πότερον ἐν τῇ τοῦ	νομίσματος;	Ἢ τοῦτό γε αὐτὸ τῆς
[6]	μοίρᾳ; Πότερον ἐν τῇ τοῦ	νομίσματος;	Ἢ τοῦτό γε αὐτὸ τῆς
[15]	εἶναι ἐθέλει, πάντων ὑπεριδὼν τῶν	νομισμάτων	καὶ τῶν ἀνθρωπίνων δοξῶν, εἰς
[21]	μὴ τοῦτο ἐξέκλινε τὸ ὑποθεῖναι	νόμοις	ἑαυτὸν καὶ δοῦλον ἀποφῆναι πολιτείας;
[21]	τοῦτο; Τὸ πόλεως μιᾶς δουλεῦσαι	νόμοις	ἑαυτόν τε ὑποθεῖναι τούτῳ ὅπερ
[18]	θαλάττης, ἀμετακινήτως τοῖς ἡμετέροις πειθόμενος	νόμοις,	καὶ μηδείς σε μήτε ἀνδρῶν
[5]	ἠτιμάσθαι δὲ πᾶσαν ἀνθρωπίνην φρόνησιν,	νόμον	δὲ μὴ τὸν ὁμώνυμον τῷ
[5]	ἠτιμάσθαι δὲ πᾶσαν ἀνθρωπίνην φρόνησιν,	νόμον	δὲ μὴ τὸν ὁμώνυμον τῷ
[5]	εἰ καὶ ὁ δεύτερος ἐξελαύνοιτο	νόμος	ἱερὸς ὢν φύσει καὶ θεῖος,
[5]	εἰ καὶ ὁ δεύτερος ἐξελαύνοιτο	νόμος	ἱερὸς ὢν φύσει καὶ θεῖος,
[3]	τοῦτο ἀνήρ· ᾧ γὰρ ὁ	νόμος	οὐ μετεδίδου παρρησίας, τούτῳ προσῆκον
[3]	τοῦτο ἀνήρ· ᾧ γὰρ ὁ	νόμος	οὐ μετεδίδου παρρησίας, τούτῳ προσῆκον
[21]	εἰ καὶ μὴ φύσει, τῷ	νόμῳ	δὲ γενέσθαι, τοῦτο ἔφυγεν, οὐ
[17]	καὶ διαφεύγει τὰ πολλὰ τῶν	νοσημάτων	αὐτούς. Ἀρκεῖν οὖν νομίσας τὸ
[12]	Ἥρας, ἔπαυσε δ´ αὐτῷ τὴν	νόσον	ἡ Μήτηρ τῶν θεῶν, ὁ
[17]	ποιμανεῖν αὐτὸ καὶ θεραπεύσειν τῆς	νόσου.	Ὁρᾷς γὰρ ὅπως οἷον ὑπὸ
[10]	τι κρεῖττον ἡμῖν ὑπάρχει τοῦ	νοῦ	αὐτοῦ, τοῦ ἑνὸς καὶ τἀγαθοῦ
[11]	τελεσιουργῷ τοῦ ἀχράντου καὶ καθαροῦ	νοῦ	δυνάμει; Ὃν ὁ μέγας Ζεὺς
[10]	ἡμῖν τελέσῃ. μᾶλλον δὲ τελειώσῃ,	νοῦν	καὶ εἰ δή τι κρεῖττον
[15]	ὅτι θεῖός ἐστι καὶ τὸν	νοῦν	μὲν τὸν ἑαυτοῦ ἀτρύτως καὶ
[12]	ὠδίνων ὁ Ζεὺς ἐπὶ τὰς	νύμφας	ἔρχεται· τὸ Λῦθι ῥάμμα» δὲ
[19]	καὶ Διός, εἰ μήπω καὶ	νῦν	ἀκήκοας, ἔχω σοι συγγνῶναι· οὐδὲ
[19]	γνησίως, ἀλλ´ οὐχ ὥσπερ οἱ	νῦν;	Ἀφίημι δὲ τὰ ἑξῆς, ἵνα
[14]	Οὐκ ἀπάξετε ταῦτα; Οὐ καταβαλεῖτε	νῦν	γοῦν, εἰ καὶ μὴ πρότερον,
[9]	τῶν εἰρημένων ἴσως οὐκ ἐλάττω·	νῦν	δὲ, ἀποδιδόντες τὸ συνεχὲς τῇ
[9]	τῶν εἰρημένων ἴσως οὐκ ἐλάττω·	νῦν	δὲ, ἀποδιδόντες τὸ συνεχὲς τῇ
[5]	ὕστερον ὑπὲρ τούτου σοι διηγήσομαι.	~Νῦν	δὲ ἐκεῖνό μοι πρὸς τῶν
[5]	ὕστερον ὑπὲρ τούτου σοι διηγήσομαι.	~Νῦν	δὲ ἐκεῖνό μοι πρὸς τῶν
[18]	μή ποτέ ς´ ἀπεχθήρω, ὡς	νῦν	ἔκπαγλ´ ἐφίλησα. Καὶ ὁ νεανίσκος·
[20]	τῶν θεῶν ὀνόμασιν. Εἰ δὲ	νῦν	λέγοιμι ὅτι καὶ εἰς Αἴγυπτον
[9]	ἐκείνου προστασίας. ~Ἀλλ´ εἰ μὲν	νῦν	μοι προύκειτο περὶ κυνισμοῦ γράφειν,
[9]	ἐκείνου προστασίας. ~Ἀλλ´ εἰ μὲν	νῦν	μοι προύκειτο περὶ κυνισμοῦ γράφειν,
[5]	καὶ βδελυρωτέραν ἐπεισάγειν πολιτείαν. {Αἰδημονέστεροι	νῦν	οἱ πολλοὶ τούτων γεγόνασιν ἱκανῶς,
[5]	καὶ βδελυρωτέραν ἐπεισάγειν πολιτείαν. {Αἰδημονέστεροι	νῦν	οἱ πολλοὶ τούτων γεγόνασιν ἱκανῶς,
[10]	τῶν τελεστικῶν μύθων ἐπεμνήσθην, φέρε	νῦν	ὁποίους εἶναι χρὴ τοὺς ἑκατέρῳ
[2]	διαμένει ἐξ ἐκείνου μέχρι καὶ	νῦν	παρ´ αὐτοῖς πολιτευόμενον τὸ πρᾶγμα
[2]	διαμένει ἐξ ἐκείνου μέχρι καὶ	νῦν	παρ´ αὐτοῖς πολιτευόμενον τὸ πρᾶγμα
[10]	τῶν ἁπάντων ἐστὶ τά γε	νῦν	ῥητέον, ἀλλ´ ὑπὲρ δυοῖν, τοῦ
[20]	πέρα τοῦ μεγίστου φόβου. Καὶ	νῦν	τὴν μὲν Ἀφροδίτην, ὅπῃ ἐκείνῃ
[19]	Κυνικῶν, εἴ τις ἄρα ἔστι	νῦν	τοιοῦτος, καὶ πρὸς τοὺς γενναίους
[16]	ὁ πλαττόμενος. Ἐπεὶ τό γε	νῦν	ὑπὸ σοῦ πεποιημένον οὐ μῦθός
[14]	ἐθέμην ἐγὼ τοῦτο τὸ ὄνομα,	νυνὶ	δὲ αὐτὸ ἔοικα καὶ γράψειν·
[18]	Ὁ μέν μοι» ἔφη, δοκεῖ	νυστάζειν	τὰ πολλὰ καὶ καταδυόμενος λεληθότως
[18]	ἄκουέ μου παραίνεσιν, ὦ παῖ·	νυστάζων	οὗτος ἐξαπατᾶται τὰ πολλά, σὺ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/03/2006