Livre, chapitre |
[3, 3] |
τὰ
δὲ
κάτω
„ἄνω„
Ταῦτα
|
εἰπεῖν |
αὐτὸν
ἔτεα
ὡς
δέκα
κου |
[3, 34] |
ἄλλους
Πέρσας
ἐξεμάνη.
λέγεται
γὰρ
|
εἰπεῖν |
αὐτὸν
πρὸς
Πρηξάσπεα,
τὸν
ἐτίμα |
[3, 34] |
δὲ
καὶ
αὕτη
οὐ
σμικρή·
|
εἰπεῖν |
δὲ
λέγεται
τάδε.
(Πρήξασπες,
κοῖόν |
[3, 35] |
φρενήρεα
καὶ
περὶ
ἑωυτῷ
δειμαίνοντα
|
εἰπεῖν |
δέσποτα,
οὐδ᾽
ἂν
αὐτὸν
ἔγωγε |
[3, 119] |
τε
δὴ
ἔδοξε
τῷ
Δαρείῳ
|
εἰπεῖν |
ἡ
γυνή,
καί
οἱ
ἀπῆκε |
[3, 6] |
κεινὸν
οὐκ
ἔστι
ὡς
λόγῳ
|
εἰπεῖν |
ἰδέσθαι.
(Κοῦ
δῆτα,
εἴποι
τις |
[3, 153] |
σὺν
γὰρ
θεῷ
ἐκεῖνόν
τε
|
εἰπεῖν |
καὶ
ἑωυτῷ
τεκεῖν
τὴν
ἡμίονον. |
[3, 73] |
ἐνεδεκόμεθα,
ἀλλ᾽
ἐπὶ
διαβολῇ
ἐδοκέομεν
|
εἰπεῖν |
Καμβύσεα.
(νῦν
ὦν
τίθεμαι
ψῆφον |
[3, 66] |
πρήγματα,
ἀλλ᾽
ἠπιστέατο
ἐπὶ
διαβολῇ
|
εἰπεῖν |
Καμβύσεα
τὰ
εἶπε
περὶ
τοῦ |
[3, 3] |
δέ
οἱ
παίδων
τὸν
πρεσβύτερον
|
εἰπεῖν |
Καμβύσεα·
(Τοιγάρ
τοι
ὦ
μῆτερ, |
[3, 82] |
(ἑνὶ
δὲ
ἔπεϊ
πάντα
συλλαβόντα
|
εἰπεῖν, |
κόθεν
ἡμῖν
ἡ
ἐλευθερίη
ἐγένετο |
[3, 140] |
ἡμέας
αὐτῶν,
ἔχω
δὲ
χρέος
|
εἰπεῖν |
οὐδὲν
ἀνδρὸς
Ἕλληνος.
ὅμως
δὲ |
[3, 26] |
ἀκούσαντες,
ἄλλοι
οὐδένες
οὐδὲν
ἔχουσι
|
εἰπεῖν |
περὶ
αὐτῶν·
οὔτε
γὰρ
ἐς |
[3, 111] |
ἡ
τρέφουσα
ἐστί,
οὐκ
ἔχουσι
|
εἰπεῖν, |
πλὴν
ὅτι
λόγῳ
οἰκότι
χρεώμενοι |
[3, 35] |
καρδίῃ
εὑρεθῆναι
ἐνεόντα
τὸν
ὀιστόν,
|
εἰπεῖν |
πρὸς
τὸν
πατέρα
τοῦ
παιδὸς |
[3, 137] |
ἐνετείλατό
σφι
Δημοκήδης
ἀναγομένοισι,
κελεύων
|
εἰπεῖν |
σφεας
Δαρείῳ
ὅτι
ἅρμοσται
τὴν |
[3, 3] |
Τὴν
μὲν
ἀχθομένην
τῇ
Νιτήτι
|
εἰπεῖν |
ταῦτα,
τῶν
δέ
οἱ
παίδων |
[3, 32] |
τὸν
φάναι
δασέαν,
τὴν
δ᾽
|
εἰπεῖν |
(ταύτην
μέντοι
κοτὲ
σὺ
τὴν |
[3, 120] |
συμπεσεῖν,
κρινομένων
δὲ
περὶ
ἀρετῆς
|
εἰπεῖν |
τὸν
Μιτροβάτεα
τῷ
Ὀροίτῃ
προφέροντα |
[3, 34] |
περὶ
ἐμέο
ποιεῦνται;
„τὸν
δὲ
|
εἰπεῖν |
ὦ
δέσποτα,
τὰ
μὲν
ἄλλα |
[3, 32] |
ὅ
τι
δακρύει,
τὴν
δὲ
|
εἰπεῖν |
ὡς
ἰδοῦσα
τὸν
σκύλακα
τῷ |