Livre, chapitre |
[3, 45] |
πλέοντες,
δοῦναι
σφίσι
λόγον,
καί
|
σφι |
ἁδεῖν
τὸ
προσωτέρω
μηκέτι
πλέειν· |
[3, 159] |
ἕξουσι
γυναῖκας
οἱ
Βαβυλώνιοι
ἵνα
|
σφι |
γενεὴ
ὑπογίνηται,
τάδε
Δαρεῖος
προϊδὼν |
[3, 137] |
τοῦ
ἡγεμόνος.
(τοσόνδε
μέντοι
ἐνετείλατό
|
σφι |
Δημοκήδης
ἀναγομένοισι,
κελεύων
εἰπεῖν
σφεας |
[3, 84] |
ὡς
βασιλέα
δικαιότατα
στήσονται·
καί
|
σφι |
ἔδοξε
Ὀτάνῃ
μὲν
καὶ
τοῖσι |
[3, 14] |
ἀπενειχθέντα
ὑπὸ
τούτου
εὖ
δοκέειν
|
σφι |
εἰρῆσθαι,
(ὡς
(δὲ)
λέγεται
ὑπ᾽ |
[3, 70] |
τοὺς
λόγους
ἐδέξαντο,
(καὶ
ἔδοξέ
|
σφι |
ἕκαστον
ἄνδρα
Περσέων
προσεταιρίσασθαι
τοῦτον |
[3, 51] |
μηχανὴν
ἔφη
εἶναι
μὴ
οὔ
|
σφι |
ἐκεῖνον
ὑποθέσθαι
τι,
ἐλιπάρεέ
τε |
[3, 63] |
πρὸς
„ὑμέας„
(ὃ
μὲν
δή
|
σφι |
ἔλεγε
οὐδὲν
ἐπικατεψευσμένος,
Καμβύσης
δὲ |
[3, 60] |
μέζον
δύο
σταδίων.
(τρίτον
δέ
|
σφι |
ἐξέργασται
νηὸς
μέγιστος
πάντων
νηῶν |
[3, 128] |
περὶ
πολλῶν
ἔχοντα
πρηγμάτων
σφρηγῖδά
|
σφι |
ἐπέβαλε
τὴν
Δαρείου,
μετὰ
δὲ |
[3, 113] |
ἐλάσσονας,
τὰς
εἴ
τις
ἐπείη
|
σφι |
ἐπέλκειν,
ἕλκεα
ἂν
ἔχοιεν
ἀνατριβομενέων |
[3, 72] |
ἐπισπάσωνται
κέρδος
καί
τι
μᾶλλόν
|
σφι |
ἐπιτράπηται.
οὕτω
οὐ
ταὐτὰ
ἀσκέοντες |
[3, 135] |
Περσέων
ἄνδρας
δοκίμους
πεντεκαίδεκα
ἐνετέλλετό
|
σφι |
ἑπομένους
Δημοκήδεϊ
διεξελθεῖν
τὰ
παραθαλάσσια |
[3, 23] |
τὸ
δὲ
ὕδωρ
τοῦτο
εἴ
|
σφι |
ἐστὶ
ἀληθέως
οἷόν
τι
λέγεται, |
[3, 113] |
ἡδύ.
δύο
δὲ
γένεα
ὀίων
|
σφι |
ἐστὶ
θώματος
ἄξια,
τὰ
οὐδαμόθι |
[3, 16] |
κατεσθιομένῳ.
(οὔκων
θηρίοισι
νόμος
οὐδαμῶς
|
σφι |
ἐστὶ
τὸν
νέκυν
διδόναι,
καὶ |
[3, 23] |
περὶ
τῶν
ἐτέων,
ἐπὶ
κρήνην
|
σφι |
ἡγήσασθαι,
ἀπ᾽
ἧς
λουόμενοι
λιπαρώτεροι |
[3, 156] |
ὅτευ
δεόμενος
ἥκοι.
ὁ
δέ
|
σφι |
ἠγόρευε
ὡς
εἴη
τε
Ζώπυρος |
[3, 157] |
ἐλπίσαντες
λέγειν
μιν
ἀληθέα
καί
|
σφι |
ἥκειν
σύμμαχον,
ἐπιτρέπεσθαι
ἕτοιμοι
ἦσαν |
[3, 27] |
ἀποβαλών.
(οἳ
δὲ
ἔφραζον
ὥς
|
σφι |
θεὸς
εἴη
φανεὶς
διὰ
χρόνου |
[3, 157] |
Ζώπυρος,
καὶ
στρατάρχης
τε
οὗτός
|
σφι |
καὶ
τειχοφύλαξ
ἀπεδέδεκτο.
~Προσβολὴν
δὲ |
[3, 102] |
νεωτάτων
ἀποσπάσας
ζεύξει.
αἱ
γάρ
|
σφι |
κάμηλοι
ἵππων
οὐκ
ἥσσονες
ἐς |
[3, 2] |
ὅτι
πρῶτα
μὲν
νόθον
οὔ
|
σφι |
νόμος
ἐστὶ
βασιλεῦσαι
γνησίου
παρεόντος, |
[3, 104] |
ἀποκλινομένης
δὲ
τῆς
μεσαμβρίης
γίνεταί
|
σφι |
ὁ
ἥλιος
κατά
περ
τοῖσι |
[3, 117] |
τὸν
μὲν
γὰρ
χειμῶνα
ὕει
|
σφι |
ὁ
θεὸς
ὥσπερ
καὶ
τοῖσι |
[3, 51] |
τοῦτον
ἱστόρεε
τὸν
πρεσβύτερον
τά
|
σφι |
ὁ
μητροπάτωρ
διελέχθη.
ὁ
δέ |
[3, 51] |
ἐκείνου
δὲ
τοῦ
ἔπεος
τό
|
σφι |
ὁ
Προκλέης
ἀποστέλλων
εἶπε,
ἅτε |
[3, 83] |
ἐπὶ
τούτοισι,
οὗτος
μὲν
δή
|
σφι |
οὐκ
ἐνηγωνίζετο
ἀλλ᾽
ἐκ
μέσου |
[3, 89] |
ὅτι
ἤπιός
τε
καὶ
ἀγαθά
|
σφι |
πάντα
ἐμηχανήσατο.
~Ἀπὸ
μὲν
δὴ |
[3, 117] |
τῷ
ὕδατι.
(ἐπεὰν
ὦν
μηδέν
|
σφι |
παραδιδῶται
τοῦ
ὕδατος,
ἐλθόντες
ἐς |
[3, 31] |
Περσέων,
ἐς
οὗ
ἀποθάνωσι
ἤ
|
σφι |
παρευρεθῇ
τι
ἄδικον,
μέχρι
τούτου· |
[3, 53] |
Κερκυραῖοι
τούτων
ἕκαστα,
ἵνα
μή
|
σφι |
Περίἀνδρός
ἐς
τὴν
χώρην
ἀπίκηται, |
[3, 136] |
τὰ
παρέλαβε
τῶν
νεῶν
ἀπέδωκέ
|
σφι. |
~Πλέοντες
δὲ
ἐνθεῦτεν
οἱ
Πέρσαι |
[3, 24] |
ὑέλου
πεποιημένην
κοίλην·
ἣ
δέ
|
σφι |
πολλὴ
καὶ
εὐεργὸς
ὀρύσσεται.
(ἐν |
[3, 47] |
Σάμιοι
λέγουσι,
εὐεργεσίας
ἐκτίνοντες,
ὅτι
|
σφι |
πρότεροι
αὐτοὶ
νηυσὶ
ἐβοήθησαν
ἐπὶ |
[3, 71] |
Δαρεῖον
ἀπίκετο
γνώμην
ἀποφαίνεσθαι,
ἔλεγέ
|
σφι |
τάδε.
(ἐγὼ
ταῦτα
ἐδόκεον
μὲν |
[3, 57] |
παραμένειν·
ἡ
δὲ
Πυθίη
ἔχρησέ
|
σφι |
τάδε.
~Τοῦτον
τὸν
χρησμὸν
οὐκ |
[3, 65] |
τῶν
παρεόντων
τοὺς
λογιμωτάτους
ἔλεγέ
|
σφι |
τάδε.
ὦ
Πέρσαι,
καταλελάβηκέ
με, |
[3, 127] |
συγκαλέσας
Περσέων
τοὺς
δοκιμωτάτους
ἔλεγέ
|
σφι |
τάδε.
ὦ
Πέρσαι,
τίς
ἄν |
[3, 56] |
ὑπὸ
Σαμίων.
~Λακεδαιμόνιοι
δέ,
ὥς
|
σφι |
τεσσεράκοντα
ἐγεγόνεσαν
ἡμέραι
πολιορκέουσι
Σάμον |
[3, 46] |
οἷα
κάρτα
δεόμενοι·
οἳ
δέ
|
σφι |
τῇ
πρώτῃ
καταστάσι
ὑπεκρίναντο
τὰ |
[3, 56] |
κόψαντα
πολλὸν
μολύβδου
καταχρυσώσαντα
δοῦναί
|
σφι, |
τοὺς
δὲ
δεξαμένους
οὕτω
δὴ |
[3, 60] |
δὲ
περὶ
Σαμίων
μᾶλλον,
ὅτι
|
σφι |
τρία
ἐστὶ
μέγιστα
ἁπάντων
Ἑλλήνων |
[3, 46] |
θύλακον
ἀλφίτων
δέεσθαι.
οἳ
δέ
|
σφι |
ὑπεκρίναντο
τῷ
θυλάκῳ
περιεργάσθαι·
βοηθέειν |
[3, 144] |
Πέρσαι
κατάγοντες
Συλοσῶντα,
οὔτε
τίς
|
σφι |
χεῖρας
ἀνταείρεται,
ὑπόσπονδοί
τε
ἔφασαν |
[3, 58] |
ἐδέοντο
τῶν
Σιφνίων
δέκα
τάλαντά
|
σφι |
χρῆσαι·
οὐ
φασκόντων
δὲ
χρήσειν |