Livre, chapitre |
[3, 114] |
καὶ
ἐλέφαντας
ἀμφιλαφέας
καὶ
δένδρεα
|
πάντα |
ἄγρια
καὶ
ἔβενον
καὶ
ἄνδρας |
[3, 25] |
τάξας
ὑπομένειν,
τὸν
δὲ
πεζὸν
|
πάντα |
ἅμα
ἀγόμενος.
(ἐπείτε
δὲ
στρατευόμενος |
[3, 134] |
συγγηράσκουσι
καὶ
ἐς
τὰ
πρήγματα
|
πάντα |
„ἀπαμβλύνονται„
(ἣ
μὲν
δὴ
ταῦτα |
[3, 25] |
μέρος
διεληλυθέναι
τὴν
στρατιήν,
αὐτίκα
|
πάντα |
αὐτοὺς
τὰ
εἶχον
σιτίων
ἐχόμενα |
[3, 16] |
νενόμισται
πῦρ
θηρίον
εἶναι
ἔμψυχον,
|
πάντα |
δὲ
αὐτὸ
κατεσθίειν
τά
περ |
[3, 157] |
ὡς
δὲ
καὶ
τοῦτο
κατέργαστο,
|
πάντα |
δὴ
ἦν
ἐν
τοῖσι
Βαβυλωνίοισι |
[3, 61] |
Μάγος
Πατιζείθης
ὥς
οἱ
αὐτὸς
|
πάντα |
διαπρήξει,
εἷσε
ἄγων
ἐς
τὸν |
[3, 89] |
ἤπιός
τε
καὶ
ἀγαθά
σφι
|
πάντα |
ἐμηχανήσατο.
~Ἀπὸ
μὲν
δὴ
Ἰώνων |
[3, 69] |
αὕτη,
ἡ
τοῦ
Ὀτάνεω
θυγάτηρ,
|
πάντα |
ἐπιτελέουσα
τὰ
ὑπεδέξατο
τῷ
πατρί, |
[3, 136] |
μέγαν
παντοίων
ἀγαθῶν·
παρεσκευασμένοι
δὲ
|
πάντα |
ἔπλεον
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα,
προσίσχοντες |
[3, 66] |
τὸν
Κύρου,
βασιλεύσαντα
μὲν
τὰ
|
πάντα |
ἑπτὰ
ἔτεα
καὶ
πέντε
μῆνας, |
[3, 123] |
τοῦ
Πολυκράτεος
ἐόντα
ἀξιοθέητον
ἀνέθηκε
|
πάντα |
ἐς
τὸ
Ἥραιον.
(ὁ
δὲ |
[3, 80] |
δὲ
ἀρχὴν
ἔχει,
βουλεύματα
δὲ
|
πάντα |
ἐς
τὸ
κοινὸν
ἀναφέρει.
τίθεμαι |
[3, 31] |
τῶν
πατρίων
θεσμῶν
γίνονται,
καὶ
|
πάντα |
ἐς
τούτους
ἀνακέεται.
(εἰρομένου
ὦν |
[3, 44] |
ὦν
τὸν
Πολυκράτεα
εὐτυχέοντα
τὰ
|
πάντα |
ἐστρατεύοντο
Λακεδαιμόνιοι,
ἐπικαλεσαμένων
τῶν
μετὰ |
[3, 34] |
πατρός·
τά
τε
γὰρ
ἐκείνου
|
πάντα |
ἔχειν
αὐτὸν
καὶ
προσεκτῆσθαι
Αἴγυπτόν |
[3, 36] |
τοῖσι
ἔπεσι.
ὦ
βασιλεῦ,
μὴ
|
πάντα |
ἡλικίῃ
καὶ
θυμῷ
ἐπίτραπε,
ἀλλ᾽ |
[3, 99] |
τοῦ
τὸν
ἐς
νοῦσον
πίπτοντα
|
πάντα |
κτείνουσι.
~Ἑτέρων
δὲ
ἐστὶ
Ἰνδῶν |
[3, 16] |
καὶ
κεντοῦν
τε
καὶ
τἆλλα
|
πάντα |
λυμαίνεσθαι.
(ἐπείτε
δὲ
καὶ
ταῦτα |
[3, 34] |
ὦ
δέσποτα,
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
πάντα |
μεγάλως
ἐπαινέαι,
τῇ
δὲ
φιλοινίῃ |
[3, 88] |
Μάγον
κατάδηλον
ἐποίησε·
δυνάμιός
τε
|
πάντα |
οἱ
ἐπιμπλέατο.
πρῶτον
μέν
νυν |
[3, 39] |
Ἑλλάδα·
ὅκου
γὰρ
ἰθύσειε
στρατεύεσθαι,
|
πάντα |
οἱ
ἐχώρεε
εὐτυχέως.
ἔκτητο
δὲ |
[3, 25] |
τὴν
πόλιν.
~Θεησάμενοι
δὲ
τὰ
|
πάντα |
οἱ
κατάσκοποι
ἀπαλλάσσοντο
ὀπίσω.
ἀπαγγειλάντων |
[3, 74] |
ἐς
Πέρσας
γεγονυῖαν,
ὑπισχνεύμενοι
τὰ
|
πάντα |
οἱ
μυρία
δώσειν.
(ὑποσχομένου
δὲ |
[3, 43] |
τελευτήσειν
μέλλοι
Πολυκράτης
εὐτυχέων
τὰ
|
πάντα, |
ὃς
καὶ
τὰ
ἀποβάλλει
εὑρίσκει. |
[3, 134] |
δ᾽
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
ὦ
γύναι,
|
πάντα |
ὅσα
περ
αὐτὸς
ἐπινοέω
ποιήσειν |
[3, 80] |
γὰρ
τῷ
πολλῷ
ἔνι
τὰ
|
„πάντα„ |
~Ὀτάνης
μὲν
δὴ
ταύτην
γνώμην |
[3, 40] |
ἐναλλὰξ
πρήσσων
ἢ
εὐτυχέειν
τὰ
|
πάντα. |
(οὐδένα
γάρ
κω
λόγῳ
οἶδα |
[3, 107] |
καὶ
κινάμωμον
καὶ
λήδανον.
ταῦτα
|
πάντα |
πλὴν
τῆς
σμύρνης
δυσπετέως
κτῶνται |
[3, 108] |
δειλὰ
καὶ
ἐδώδιμα,
ταῦτα
μὲν
|
πάντα |
πολύγονα
πεποίηκε,
ἵνα
μὴ
ἐπιλίπῃ |
[3, 64] |
ἐν
τοῖσί
οἱ
ἦν
τὰ
|
πάντα |
πρήγματα·
τὸ
δὲ
χρηστήριον
ἐν |
[3, 152] |
ἐοῦσα
ἑλεῖν
τοὺς
Βαβυλωνίους.
καίτοι
|
πάντα |
σοφίσματα
καὶ
πάσας
μηχανὰς
ἐπεποιήκεε |
[3, 40] |
κακῶς
ἐτελεύτησε
πρόρριζος,
εὐτυχέων
τὰ
|
πάντα. |
σύ
νυν
ἐμοὶ
πειθόμενος
ποίησον |
[3, 82] |
μουναρχίη
κράτιστον.
(ἑνὶ
δὲ
ἔπεϊ
|
πάντα |
συλλαβόντα
εἰπεῖν,
κόθεν
ἡμῖν
ἡ |
[3, 146] |
τοιοῦτο
οὐδὲν
δοκέοντάς
τε
δὴ
|
πάντα |
συμβεβάναι.
ἐμπεσόντες
δὲ
οἱ
ἐπίκουροι |
[3, 23] |
ὅσα
ξύλου
ἐστὶ
ἐλαφρότερα,
ἀλλὰ
|
πάντα |
σφέα
χωρέειν
ἐς
βυσσόν.
τὸ |
[3, 80] |
ἄφθονον
ἔδει
εἶναι,
ἔχοντά
γε
|
πάντα |
τὰ
ἀγαθά.
τὸ
δὲ
ὑπεναντίον |
[3, 135] |
εὑ
ἐκπειρῷτο
Δαρεῖος,
οὔτι
ἐπιδραμὼν
|
πάντα |
τὰ
διδόμενα
ἐδέκετο,
ἀλλὰ
τὰ |
[3, 135] |
πατρὶ
καὶ
τοῖσι
ἀδελφεοῖσι
ἐκέλευε
|
πάντα |
τὰ
ἐκείνου
ἔπιπλα
λαβόντα
ἄγειν, |
[3, 140] |
βασιλέος.
εἶπε
ὦν
ὁ
Συλοσῶν
|
πάντα |
τὰ
περὶ
τὴν
χλανίδα
γενόμενα, |
[3, 42] |
τὸ
πρῆγμα,
γράφει
ἐς
βυβλίον
|
πάντα |
τὰ
ποιήσαντά
μιν
οἷα
καταλελάβηκε, |
[3, 89] |
πατήρ,
ὃ
μὲν
ὅτι
ἐκαπήλευε
|
πάντα |
τὰ
πρήγματα,
ὁ
δὲ
ὅτι |
[3, 132] |
ἑνὸς
τοῦ
ἐς
Ἕλληνας
ἀπιέναι
|
πάντα |
τἆλλά
οἱ
παρῆν.
(καὶ
τοῦτο |
[3, 79] |
τὰς
κεφαλάς,
καὶ
ἅμα
ἔκτεινον
|
πάντα |
τινὰ
τῶν
Μάγων
τὸν
ἐν |
[3, 147] |
ὁ
δὲ
παρήγγειλε
τῇ
στρατιῇ
|
πάντα |
τὸν
ἂν
λάβωσι
καὶ
ἄνδρα |
[3, 84] |
ἐβούλευσαν,
παριέναι
ἐς
τὰ
βασιλήια
|
πάντα |
τὸν
βουλόμενον
τῶν
ἑπτὰ
ἄνευ |
[3, 158] |
πέριξ
τὸ
τεῖχος,
ἐνθαῦτα
δὴ
|
πάντα |
τὸν
δόλον
ὁ
Ζώπυρος
ἐξέφαινε. |
[3, 147] |
ἀκρόπολιν
ἐπολιόρκεον,
οἳ
δὲ
ἔκτεινον
|
πάντα |
τὸν
ἐμποδὼν
γινόμενον
ὁμοίως
ἔν |
[3, 6] |
ἐκ
τῆς
ἑωυτοῦ
πόλιος
συλλέξαντα
|
πάντα |
τὸν
κέραμον
ἄγειν
ἐς
Μέμφιν, |
[3, 24] |
ἄλλο
ἀεικὲς
οὐδέν,
καὶ
ἔχει
|
πάντα |
φανερὰ
ὁμοίως
αὐτῷ
τῷ
νέκυϊ. |
[3, 23] |
τοῦτο
ἂν
εἶεν,
τούτῳ
τὰ
|
πάντα |
χρεώμενοι,
μακρόβιοι.
(ἀπὸ
τῆς
κρήνης |
[3, 75] |
Πρηξάσπης
μέν
νυν
ἐὼν
τὸν
|
πάντα |
χρόνον
ἀνὴρ
δόκιμος
οὕτω
ἐτελεύτησε. |