Livre, chapitre |
[3, 52] |
πρήσσεις,
ἢ
τὴν
τυραννίδα
καὶ
|
τὰ |
ἀγαθὰ
τὰ
νῦν
ἐγὼ
ἔχω, |
[3, 80] |
ἔδει
εἶναι,
ἔχοντά
γε
πάντα
|
τὰ |
ἀγαθά.
τὸ
δὲ
ὑπεναντίον
τούτου |
[3, 37] |
ἢ
τὸν
ἱρέα·
ταῦτα
δὲ
|
τὰ |
ἀγάλματα
καὶ
ἐνέπρησε
πολλὰ
κατασκώψας. |
[3, 126] |
οὐ
πρὸς
ἡδονήν
οἱ
ἦν
|
τὰ |
ἀγγελλόμενα,
κτείνει
μιν
ὀπίσω
κομιζόμενον, |
[3, 106] |
ἐσήμηνα
ἁρπαζόμενος.
(τὰ
δὲ
δένδρεα
|
τὰ |
ἄγρια
αὐτόθι
φέρει
καρπὸν
εἴρια |
[3, 149] |
νούσου
ἥ
μιν
κατέλαβε
νοσῆσαι
|
τὰ |
αἰδοῖα.
~Ἐπὶ
δὲ
Σάμον
στρατεύματος |
[3, 17] |
ἔστι
ἀληθέως,
καὶ
πρὸς
ταύτῃ
|
τὰ |
ἄλλα
κατοψομένους,
δῶρα
δὲ
τῷ |
[3, 4] |
διεκπερᾷ,
ἐπελθὼν
φράζει
μὲν
καὶ
|
τὰ |
ἄλλα
τὰ
Ἀμάσιος
πρήγματα,
ἐξηγέεται |
[3, 4] |
φράζει
μὲν
καὶ
τὰ
ἄλλα
|
τὰ |
Ἀμάσιος
πρήγματα,
ἐξηγέεται
δὲ
καὶ |
[3, 6] |
ἐκ
Μέμφιος
ἐς
ταῦτα
δὴ
|
τὰ |
ἄνυδρα
τῆς
Συρίης
κομίζειν
πλήσαντας |
[3, 10] |
Θηβαῖοι.
Οὐ
γὰρ
δὴ
ὕεται
|
τὰ |
ἄνω
τῆς
Αἰγύπτου
τὸ
παράπαν· |
[3, 78] |
τηνικαῦτα
ἐόντες
τε
ἔσω
καὶ
|
τὰ |
ἀπὸ
Πρηξάσπεος
γενόμενα
ἐν
βουλῇ |
[3, 43] |
εὐτυχέων
τὰ
πάντα,
ὃς
καὶ
|
τὰ |
ἀποβάλλει
εὑρίσκει.
(πέμψας
δέ
οἱ |
[3, 118] |
μετὰ
τὴν
ἐπανάστασιν.
ἤθελε
ἐς
|
τὰ |
βασιλήια
ἐσελθὼν
χρηματίσασθαι
τῷ
βασιλέι· |
[3, 72] |
αὐτὸς
ὅτεῳ
τρόπῳ
πάριμεν
ἐς
|
τὰ |
βασιλήια
καὶ
ἐπιχειρήσομεν
αὐτοῖσι.
φυλακὰς |
[3, 84] |
τὸ
κοινὸν
ἐβούλευσαν,
παριέναι
ἐς
|
τὰ |
βασιλήια
πάντα
τὸν
βουλόμενον
τῶν |
[3, 76] |
γνώμην
καὶ
ἔπειτα
ἤισαν
ἐπὶ
|
τὰ |
βασιλήια
τεθαρσηκότες
τοῖσι
ὄρνισι.
~Ἐπιστᾶσι |
[3, 80] |
μουναρχίη,
τῇ
ἔξεστι
ἀνευθύνῳ
ποιέειν
|
τὰ |
βούλεται;
καὶ
γὰρ
ἂν
τὸν |
[3, 128] |
ἀποπειρώμενος
δὲ
τῶν
δορυφόρων
ἐδίδου
|
τὰ |
βυβλία
ὁ
Βαγαῖος,
εἰ
ἐνδεξαίατο |
[3, 107] |
Φοίνικες
ἐξάγουσι·
ταύτην
θυμιῶντες
λαμβάνουσι·
|
τὰ |
γὰρ
δένδρεα
ταῦτα
τὰ
λιβανωτοφόρα |
[3, 75] |
γάρ
οἱ
εἶναι
ἀσφαλὲς
λέγειν
|
τὰ |
γενόμενα)
ἐν
δὲ
τῷ
παρεόντι, |
[3, 69] |
ἐγεγόνεε,
πέμψασα
ἐσήμηνε
τῷ
πατρὶ
|
τὰ |
γενόμενα.
~Ὁ
δὲ
Ὀτάνης
παραλαβὼν |
[3, 57] |
ὅμοια
τοῖσι
πλουσιωτάτοισι·
αὐτοὶ
δὲ
|
τὰ |
γινόμενα
τῷ
ἐνιαυτῷ
ἑκάστῳ
χρήματα |
[3, 81] |
τυραννίδα
παύων,
λελέχθω
κἀμοὶ
ταῦτα,
|
τὰ |
δ᾽
ἐς
τὸ
πλῆθος
ἄνωγε |
[3, 106] |
ὁ
δὲ
ὥσπερ
ἐσήμηνα
ἁρπαζόμενος.
|
(τὰ |
δὲ
δένδρεα
τὰ
ἄγρια
αὐτόθι |
[3, 80] |
τις
κάρτα,
ἄχθεται
ἅτε
θωπί.
|
τὰ |
δὲ
δὴ
μέγιστα
ἔρχομαι
ἐρέων· |
[3, 122] |
τὰ
μὲν
αὐτῶν
αὐτὸς
ἔχε,
|
τὰ |
δὲ
ἐμὲ
ἔα
ἔχειν·
εἵνεκέν |
[3, 82] |
πλῆθος
ἔχοντα
δοκέει
ὀρθῶς
λέξαι,
|
τὰ |
δὲ
ἐς
ὀλιγαρχίην
οὐκ
ὀρθῶς. |
[3, 3] |
τὰ
μὲν
ἄνω
κάτω
θήσω,
|
τὰ |
δὲ
κάτω
„ἄνω„
Ταῦτα
εἰπεῖν |
[3, 72] |
τὰ
μέν
κου
καταιδεόμενος
ἡμέας,
|
τὰ |
δέ
κου
καὶ
δειμαίνων·
τοῦτο |
[3, 13] |
Λιβύων
ἐλθόντα
δῶρα
φιλοφρόνως
ἐδέξατο·
|
τὰ |
δὲ
παρὰ
Κυρηναίων
ἀπικόμενα
μεμφθείς, |
[3, 97] |
τὸ
ὄρος
ὑπὸ
Πέρσῃσι
ἄρχεται,
|
τὰ |
δὲ
πρὸς
βορέην
ἄνεμον
τοῦ |
[3, 90] |
ἵππον
τὴν
Κιλικίην
χώρην
ἀναισιμοῦτο,
|
τὰ |
δὲ
τριηκόσια
καὶ
ἑξήκοντα
Δαρείῳ |
[3, 57] |
ἐς
Σίφνον,
(χρημάτων
γὰρ
ἐδέοντο,
|
τὰ |
δὲ
τῶν
Σιφνίων
πρήγματα
ἤκμαζε |
[3, 46] |
τὰ
μὲν
πρῶτα
λεχθέντα
ἐπιλελῆσθαι,
|
τὰ |
δὲ
ὕστατα
οὐ
συνιέναι.
(μετὰ |
[3, 80] |
κεκορημένος
ἔρδει
πολλὰ
καὶ
ἀτάσθαλα,
|
τὰ |
δὲ
φθόνῳ.
καίτοι
ἄνδρα
γε |
[3, 76] |
Δαρεῖον
αὐτίκα
τε
ἰέναι
καὶ
|
τὰ |
δεδογμένα
ποιέειν
μηδὲ
ὑπερβάλλεσθαι.
(ὠθιζομένων |
[3, 110] |
δεινόν,
καὶ
ἐς
ἀλκὴν
ἄλκιμα·
|
τὰ |
δεῖ
ἀπαμυνομένους
ἀπὸ
τῶν
ὀφθαλμῶν |
[3, 155] |
ἐμοί
τε
καὶ
Πέρσῃσι
μελήσει
|
τὰ |
δεῖ
„ποιέειν„
~Ταῦτα
ἐντειλάμενος
ἤιε |
[3, 16] |
ἐς
Σάιν
πόλιν,
βουλόμενος
ποιῆσαι
|
τὰ |
δὴ
καὶ
ἐποίησε.
ἐπείτε
γὰρ |
[3, 135] |
ἐκπειρῷτο
Δαρεῖος,
οὔτι
ἐπιδραμὼν
πάντα
|
τὰ |
διδόμενα
ἐδέκετο,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[3, 135] |
πολλαπλήσια
ἀντιδώσειν·
πρὸς
δὲ
ἐς
|
τὰ |
δῶρα
ὁλκάδα
οἱ
ἔφη
συμβαλέεσθαι |
[3, 21] |
ὡς
ἀπίκοντο
οἱ
Ἰχθυοφάγοι,
διδόντες
|
τὰ |
δῶρα
τῷ,
βασιλέι
αὐτῶν
ἔλεγον |
[3, 79] |
ἕτερα
τοιαῦτα
ποιέειν,
σπασάμενοι
δὲ
|
τὰ |
ἐγχειρίδια
ἔκτεινον
ὅκου
τινὰ
Μάγον |
[3, 77] |
(οἳ
δὲ
διακελευσάμενοι
καὶ
σπασάμενοι
|
τὰ |
ἐγχειρίδια
τούτους
μὲν
τοὺς
ἴσχοντας |
[3, 107] |
ὑπόπτεροι,
μικροὶ
τὰ
μεγάθεα,
ποικίλοι
|
τὰ |
εἴδεα,
φυλάσσουσι
πλήθεϊ
πολλοὶ
περὶ |
[3, 22] |
ἔφη
εἶναι,
δολερὰ
δὲ
αὐτῶν
|
τὰ |
εἵματα.
(δεύτερα
δὲ
τὸν
χρυσὸν |
[3, 66] |
ἠπιστέατο
ἐπὶ
διαβολῇ
εἰπεῖν
Καμβύσεα
|
τὰ |
εἶπε
περὶ
τοῦ
Σμέρδιος
θανάτου, |
[3, 7] |
παρασκευάσαντες
ἐς
Αἴγυπτον,
κατὰ
δὴ
|
τὰ |
εἰρημένα
σάξαντες
ὕδατι,
ἐπείτε
τάχιστα |
[3, 25] |
τὴν
στρατιήν,
αὐτίκα
πάντα
αὐτοὺς
|
τὰ |
εἶχον
σιτίων
ἐχόμενα
ἐπελελοίπεε,
μετὰ |
[3, 89] |
προστάσσων,
καὶ
ὑπερβαίνων
τοὺς
προσεχέας
|
τὰ |
ἑκαστέρω
ἄλλοισι
ἄλλα
ἔθνεα
νέμων. |
[3, 135] |
καὶ
τοῖσι
ἀδελφεοῖσι
ἐκέλευε
πάντα
|
τὰ |
ἐκείνου
ἔπιπλα
λαβόντα
ἄγειν,
φὰς |
[3, 39] |
φίλῳ
ἔφη
χαριεῖσθαι
μᾶλλον
ἀποδιδοὺς
|
τὰ |
ἔλαβε
ἢ
ἀρχὴν
μηδὲ
λαβών. |
[3, 155] |
εἶπε
εἰ
μέν
τοι
ὑπερετίθεα
|
τὰ |
ἔμελλον
ποιήσειν,
οὐκ
ἄν
με |
[3, 5] |
οὐ
πολλῷ
ἐλάσσονος,
ἀπὸ
ταύτης
|
τὰ |
ἐμπόρια
τὰ
ἐπὶ
θαλάσσης
μέχρι |
[3, 106] |
εἴρηκα·
ἐν
ταύτῃ
τοῦτο
μὲν
|
τὰ |
ἔμψυχα,
τετράποδά
τε
καὶ
τὰ |
[3, 59] |
ἔτεα
πέντε,
ὥστε
τὰ
ἱρὰ
|
τὰ |
ἐν
Κυδωνίῃ
ἐόντα
νῦν
οὗτοι |
[3, 143] |
ἦν
Λυκάρητος,
ἵνα
εὐπετεστέρως
κατάσχῃ
|
τὰ |
ἐν
τῇ
Σάμῳ
πρήγματα,
κατακτείνει |
[3, 65] |
τὴν
ἀρχὴν
μηδ᾽
ἐπιχειρήσασι
ἀνασώζειν
|
τὰ |
ἐναντία
τούτοισι
ἀρῶμαι
ὑμῖν
γενέσθαι, |
[3, 62] |
Ἀγβατάνοισι,
προηγόρευε
στὰς
ἐς
μέσον
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
ἐκ
τοῦ
Μάγου.
(Καμβύσης |
[3, 53] |
ἀγαθὰ
„ἄλλοισι„
(ἣ
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ἐπαγωγότατα
διδαχθεῖσα
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς |
[3, 115] |
τοῦτο
μελετῶν,
ὅκως
θάλασσα
ἐστὶ
|
τὰ |
ἐπέκεινα
Εὐρώπης.
ἐξ
ἐσχάτης
δ᾽ |
[3, 156] |
κατοικτίζετο,
φὰς
ὑπὸ
Δαρείου
πεπονθέναι
|
τὰ |
ἐπεπόνθεε
ὑπ᾽
ἑωυτοῦ,
παθεῖν
δὲ |
[3, 73] |
νοσέοντι
παρεγένοντο,
πάντως
κου
μέμνησθε
|
τὰ |
ἐπέσκηψε
Πέρσῃσι
τελευτῶν
τὸν
βίον |
[3, 5] |
ἐλάσσονος,
ἀπὸ
ταύτης
τὰ
ἐμπόρια
|
τὰ |
ἐπὶ
θαλάσσης
μέχρι
Ἰηνύσου
πόλιος |
[3, 53] |
κακὸν
ἰῶ.
πολλοὶ
τῶν
δικαίων
|
τὰ |
ἐπιεικέστερα
προτιθεῖσι,
πολλοὶ
δὲ
ἤδη |
[3, 16] |
μέλλοντα
γίνεσθαι,
οὕτω
δὴ
ἀκεόμενος
|
τὰ |
ἐπιφερόμενα
τὸν
μὲν
ἄνθρωπον
τοῦτον |
[3, 157] |
μιν
οἱ
Βαβυλώνιοι
τοῖσι
ἔπεσι
|
τὰ |
ἔργα
παρεχόμενον
ὅμοια,
πάγχυ
περιχαρέες |
[3, 126] |
Δασκυλείου
ὕπαρχον,
ὅς
οἱ
ὠνείδισε
|
τὰ |
ἐς
Πολυκράτεα
ἔχοντα,
κατὰ
δὲ |
[3, 25] |
λόγον
ἑωυτῷ
δοὺς
ὅτι
ἐς
|
τὰ |
ἔσχατα
γῆς
ἔμελλε
στρατεύεσθαι·
(οἷα |
[3, 97] |
ὀδόντας
μεγάλους
εἴκοσι.
(Κόλχοι
δὲ
|
τὰ |
ἐτάξαντο
ἐς
τὴν
δωρεὴν
καὶ |
[3, 97] |
ἔτι
φροντίζει)
οὗτοι
ὦν
δῶρα
|
τὰ |
ἐτάξαντο
ἔτι
καὶ
ἐς
ἐμὲ |
[3, 148] |
δὲ
ἐς
αὐτὴν
καὶ
ἀνενεικάμενος
|
τὰ |
ἔχων
ἐξεχώρησε,
ἐποίεε
τοιάδε·
ὅκως |
[3, 111] |
μεγάλας
φορέειν
ταῦτα
τὰ
κάρφεα
|
τὰ |
ἡμεῖς
ἀπὸ
Φοινίκων
μαθόντες
κινάμωμον |
[3, 65] |
Πέρσαι
γίνεταί
μοι
ἀναγκαιότατον
ἐντέλλεσθαι
|
τὰ |
θέλω
μοι
γενέσθαι
τελευτῶν
τὸν |
[3, 59] |
εὐδαιμόνησαν
ἐπ᾽
ἔτεα
πέντε,
ὥστε
|
τὰ |
ἱρὰ
τὰ
ἐν
Κυδωνίῃ
ἐόντα |
[3, 130] |
ἰήμασι
χρεώμενος
καὶ
ἤπια
μετὰ
|
τὰ |
ἰσχυρὰ
προσάγων
ὕπνου
τέ
μιν |
[3, 116] |
ἄλλην
χώρην
καὶ
ἐντὸς
ἀπέργουσαι,
|
τὰ |
κάλλιστα
δοκέοντα
ἡμῖν
εἶναι
καὶ |
[3, 106] |
δ᾽
ἐσχατιαί
κως
τῆς
οἰκεομένης
|
τὰ |
κάλλιστα
ἔλαχον,
κατά
περ
ἡ |
[3, 27] |
αὐτίκα
οἱ
Αἰγύπτιοι
εἵματα
ἐφόρεον
|
τὰ |
κάλλιστα
καὶ
ἦσαν
ἐν
θαλίῃσι. |
[3, 111] |
δὲ
λέγουσι
μεγάλας
φορέειν
ταῦτα
|
τὰ |
κάρφεα
τὰ
ἡμεῖς
ἀπὸ
Φοινίκων |
[3, 82] |
ἐγγίνεσθαι·
κακότητος
τοίνυν
ἐγγινομένης
ἐς
|
τὰ |
κοινὰ
ἔχθεα
μὲν
οὐκ
ἐγγίνεται |
[3, 82] |
δὲ
ἰσχυραί·
οἱ
γὰρ
κακοῦντες
|
τὰ |
κοινὰ
συγκύψαντες
ποιεῦσι.
τοῦτο
δὲ |
[3, 156] |
πυλουροί,
ταῦτα
ὡς
ἤκουσαν,
ἐπὶ
|
τὰ |
κοινὰ
τῶν
Βαβυλωνίων·
καταστὰς
δὲ |
[3, 99] |
φάμενοι
αὐτὸν
τηκόμενον
τῇ
νούσῳ
|
τὰ |
κρέα
σφίσι
διαφθείρεσθαι·
ὁ
δὲ |
[3, 18] |
τὰς
μὲν
νύκτας
ἐπιτηδεύοντας
τιθέναι
|
τὰ |
κρέα
τοὺς
ἐν
τέλεϊ
ἑκάστοτε |
[3, 20] |
αὐτοὺς
ἐς
τοὺς
Αἰθίοπας
ἐντειλάμενος
|
τὰ |
λέγειν
χρῆν
καὶ
δῶρα
φέροντας |
[3, 128] |
τε
βυβλία
σεβομένους
μεγάλως
καὶ
|
τὰ |
λεγόμενα
ἐκ
τῶν
βυβλίων
ἔτι |
[3, 38] |
Ἑλλήνων
καὶ
δι᾽
ἑρμηνέος
μανθανόντων
|
τὰ |
λεγόμενα,
ἐπὶ
τίνι
χρήματι
δεξαίατ᾽ |
[3, 107] |
λαμβάνουσι·
τὰ
γὰρ
δένδρεα
ταῦτα
|
τὰ |
λιβανωτοφόρα
ὄφιες
ὑπόπτεροι,
μικροὶ
τὰ |
[3, 72] |
ἔργῳ
δέ·
ἄλλα
δ᾽
ἐστὶ
|
τὰ |
λόγῳ
μὲν
οἷά
τε,
ἔργον |
[3, 72] |
τοῖσιδε.
(Ὀτάνη,
ἦ
πολλά
ἐστι
|
τὰ |
λόγῳ
μὲν
οὐκ
οἷά
τε |
[3, 107] |
τὰ
λιβανωτοφόρα
ὄφιες
ὑπόπτεροι,
μικροὶ
|
τὰ |
μεγάθεα,
ποικίλοι
τὰ
εἴδεα,
φυλάσσουσι |
[3, 111] |
ἀπογινομένων
καὶ
τῶν
ἄλλων
ὑποζυγίων
|
τὰ |
μέλεα
διαταμόντας
ὡς
μέγιστα
κομίζειν |
[3, 111] |
αὐτέων·
τὰς
δὲ
ὄρνιθας
καταπετομένας
|
τὰ |
μέλεα
τῶν
ὑποζυγίων
ἀναφορέειν
ἐπὶ |
[3, 34] |
„τὸν
δὲ
εἰπεῖν
ὦ
δέσποτα,
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
πάντα
μεγάλως
ἐπαινέαι, |
[3, 3] |
ἐπεὰν
ἐγὼ
γένωμαι
ἀνήρ,
Αἰγύπτου
|
τὰ |
μὲν
ἄνω
κάτω
θήσω,
τὰ |
[3, 122] |
ἐμὲ
ἐκκομίσας
αὐτὸν
καὶ
χρήματα,
|
τὰ |
μὲν
αὐτῶν
αὐτὸς
ἔχε,
τὰ |
[3, 80] |
ἔχων
ταῦτα
ἔχει
πᾶσαν
κακότητα·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
ὕβρι
κεκορημένος
ἔρδει |
[3, 82] |
ἀπεδείκνυτο
γνώμην,
λέγων
ἐμοὶ
δὲ
|
τὰ |
μὲν
εἶπε
Μεγάβυζος
ἐς
τὸ |
[3, 135] |
πάντα
τὰ
διδόμενα
ἐδέκετο,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μὲν
ἑωυτοῦ
κατὰ
χώρην
ἔφη |
[3, 72] |
τοιῶνδε
οὐδεὶς
ὅστις
οὐ
παρήσει,
|
τὰ |
μέν
κου
καταιδεόμενος
ἡμέας,
τὰ |
[3, 14] |
ἀμείβετο
τοῖσιδε.
(Ὦ
παῖ
Κύρου,
|
τὰ |
μὲν
οἰκήια
ἦν
μέζω
κακὰ |
[3, 81] |
ὀλιγαρχίῃ
ἐκέλευε
ἐπιτρέπειν,
λέγων
τάδε.
|
τὰ |
μὲν
Ὀτάνης
εἶπε
τυραννίδα
παύων, |
[3, 13] |
(ἕτερα)
τοιαῦτα
ἐποίησαν.
(Καμβύσης
δὲ
|
τὰ |
μὲν
παρὰ
Λιβύων
ἐλθόντα
δῶρα |
[3, 85] |
ἐπήγαγε
τὸν
Δαρείου
ἵππον,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
πολλὰ
περιῆγε
ἀγχοῦ
τῇ |
[3, 46] |
σφι
τῇ
πρώτῃ
καταστάσι
ὑπεκρίναντο
|
τὰ |
μὲν
πρῶτα
λεχθέντα
ἐπιλελῆσθαι,
τὰ |
[3, 39] |
ὃς
ἔσχε
Σάμον
ἐπαναστάς,
(καὶ
|
τὰ |
μὲν
πρῶτα
τριχῇ
δασάμενος
τὴν |
[3, 53] |
ἐπιεικέστερα
προτιθεῖσι,
πολλοὶ
δὲ
ἤδη
|
τὰ |
μητρώια
διζήμενοι
τὰ
πατρώια
ἀπέβαλον. |
[3, 52] |
τὴν
τυραννίδα
καὶ
τὰ
ἀγαθὰ
|
τὰ |
νῦν
ἐγὼ
ἔχω,
ταῦτα
ἐόντα |
[3, 148] |
βασιλεύοντι
Σπάρτης,
προῆγέ
μιν
ἐς
|
τὰ |
οἰκία·
ὅκως
δὲ
ἴδοιτο
Κλεομένης |
[3, 53] |
σφεα
ἀπελθὼν
ἔχειν;
ἄπιθι
ἐς
|
τὰ |
οἰκία,
παῦσαι
σεωυτὸν
ζημιῶν.
(φιλοτιμίη |
[3, 52] |
τοὺς
κρέσσονας
τεθυμῶσθαι,
ἄπιθι
ἐς
|
τὰ |
„οἰκία„
(Περίανδρος
μὲν
τούτοισι
αὐτὸν |
[3, 41] |
ποιήσας
ἀπέπλεε,
ἀπικόμενος
δὲ
ἐς
|
τὰ |
οἰκία
συμφορῇ
ἐχρᾶτο.
~Πέμπτῃ
δὲ |
[3, 42] |
μέγα
ποιεύμενος
ταῦτα
ἤιε
ἐς
|
τὰ |
οἰκία,
τὸν
δὲ
ἰχθὺν
τάμνοντες |
[3, 67] |
ἑπτὰ
τοὺς
ἐπιλοίπους
Καμβύσῃ
ἐς
|
τὰ |
ὀκτὼ
ἔτεα
τῆς
πληρώσιος·
(ἐν |
[3, 121] |
εἴτ᾽
ἐκ
προνοίης
αὐτὸν
κατηλογέοντα
|
τὰ |
Ὀροίτεω
πρήγματα,
εἴτε
καὶ
συντυχίη |
[3, 12] |
μὲν
γὰρ
τῶν
Περσέων
ἔκειτο
|
τὰ |
ὀστέα,
ὡς
ἐχωρίσθη
κατ᾽
ἀρχάς, |
[3, 113] |
ὀίων
σφι
ἐστὶ
θώματος
ἄξια,
|
τὰ |
οὐδαμόθι
ἑτέρωθι
ἐστί.
τὸ
μὲν |
[3, 66] |
Καμβύσεα
τὸν
Κύρου,
βασιλεύσαντα
μὲν
|
τὰ |
πάντα
ἑπτὰ
ἔτεα
καὶ
πέντε |
[3, 44] |
δὴ
ὦν
τὸν
Πολυκράτεα
εὐτυχέοντα
|
τὰ |
πάντα
ἐστρατεύοντο
Λακεδαιμόνιοι,
ἐπικαλεσαμένων
τῶν |
[3, 25] |
περὶ
τὴν
πόλιν.
~Θεησάμενοι
δὲ
|
τὰ |
πάντα
οἱ
κατάσκοποι
ἀπαλλάσσοντο
ὀπίσω. |
[3, 74] |
ἀπάτην
ἐς
Πέρσας
γεγονυῖαν,
ὑπισχνεύμενοι
|
τὰ |
πάντα
οἱ
μυρία
δώσειν.
(ὑποσχομένου |
[3, 43] |
εὖ
τελευτήσειν
μέλλοι
Πολυκράτης
εὐτυχέων
|
τὰ |
πάντα,
ὃς
καὶ
τὰ
ἀποβάλλει |
[3, 80] |
ἐν
γὰρ
τῷ
πολλῷ
ἔνι
|
τὰ |
„πάντα„
~Ὀτάνης
μὲν
δὴ
ταύτην |
[3, 40] |
αἰῶνα
ἐναλλὰξ
πρήσσων
ἢ
εὐτυχέειν
|
τὰ |
πάντα.
(οὐδένα
γάρ
κω
λόγῳ |
[3, 64] |
γηραιός,
ἐν
τοῖσί
οἱ
ἦν
|
τὰ |
πάντα
πρήγματα·
τὸ
δὲ
χρηστήριον |
[3, 40] |
οὐ
κακῶς
ἐτελεύτησε
πρόρριζος,
εὐτυχέων
|
τὰ |
πάντα.
σύ
νυν
ἐμοὶ
πειθόμενος |
[3, 23] |
διὰ
τοῦτο
ἂν
εἶεν,
τούτῳ
|
τὰ |
πάντα
χρεώμενοι,
μακρόβιοι.
(ἀπὸ
τῆς |
[3, 136] |
τὴν
Ἑλλάδα,
προσίσχοντες
δὲ
αὐτῆς
|
τὰ |
παραθαλάσσια
ἐθηεῦντο
καὶ
ἀπεγράφοντο,
ἐς |
[3, 135] |
ἐνετέλλετό
σφι
ἑπομένους
Δημοκήδεϊ
διεξελθεῖν
|
τὰ |
παραθαλάσσια
τῆς
Ἑλλάδος,
ὅκως
τε |
[3, 136] |
Ἀριστοφιλίδης
ἔλυσε
τοὺς
Πέρσας,
καὶ
|
τὰ |
παρέλαβε
τῶν
νεῶν
ἀπέδωκέ
σφι. |
[3, 57] |
ἐχρέωντο
τῷ
χρηστηρίῳ
εἰ
αὐτοῖσι
|
τὰ |
παρεόντα
ἀγαθὰ
οἷά
τε
ἐστὶ |
[3, 53] |
δὲ
ἤδη
τὰ
μητρώια
διζήμενοι
|
τὰ |
πατρώια
ἀπέβαλον.
τυραννὶς
χρῆμα
σφαλερόν, |
[3, 4] |
λόγου
οὐ
σμικροῦ
ἐπιστάμενόν
τε
|
τὰ |
περὶ
Αἴγυπτον
ἀτρεκέστατα,
μεταδιώκει
ὁ |
[3, 16] |
πυθόμενος
ἐκ
μαντηίου
ὁ
Ἄμασις
|
τὰ |
περὶ
ἑωυτὸν
ἀποθανόντα
μέλλοντα
γίνεσθαι, |
[3, 76] |
ὁδῷ
μέσῃ
στείχοντες
ἐγίνοντο
καὶ
|
τὰ |
περὶ
Πρηξάσπεα
γεγονότα
ἐπυνθάνοντο.
ἐνθαῦτα |
[3, 13] |
οἱ
δὲ
προσεχέες
Λίβυες
δείσαντες
|
τὰ |
περὶ
τὴν
Αἴγυπτον
γεγονότα
παρέδοσαν |
[3, 140] |
εἶπε
ὦν
ὁ
Συλοσῶν
πάντα
|
τὰ |
περὶ
τὴν
χλανίδα
γενόμενα,
καὶ |
[3, 38] |
τίθεσθαι·
ὡς
δὲ
οὕτω
νενομίκασι
|
τὰ |
περὶ
τοὺς
νόμους
πάντες
ἄνθρωποι, |
[3, 122] |
Ἑλλάδος.
εἰ
δέ
μοι
ἀπιστέεις
|
τὰ |
περὶ
τῶν
χρημάτων,
πέμψον
ὅστις |
[3, 2] |
(εἰ
γὰρ
τινὲς
καὶ
ἄλλοι,
|
τὰ |
Περσέων
νόμιμα
ἐπιστέαται
καὶ
Αἰγύπτιοι) |
[3, 160] |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος
ἐδίδου
ταῦτα
|
τὰ |
Πέρσῃσι
ἐστὶ
τιμιώτατα,
καὶ
τὴν |
[3, 137] |
δὲ
Κροτωνιητέων
οἳ
μὲν
καταρρωδέοντες
|
τὰ |
Περσικὰ
πρήγματα
προϊέναι
ἕτοιμοι
ἦσαν, |
[3, 106] |
τὰ
ἔμψυχα,
τετράποδά
τε
καὶ
|
τὰ |
πετεινά,
πολλῷ
μέζω
ἢ
ἐν |
[3, 136] |
Ταραντίνων
ὁ
βασιλεὺς
τοῦτο
μὲν
|
τὰ |
πηδάλια
παρέλυσε
τῶν
Μηδικέων
νεῶν, |
[3, 137] |
ἐκχρήσει
περιυβρίσθαι;
κῶς
δὲ
ὑμῖν
|
τὰ |
πιεύμενα
ἕξει
καλῶς,
ἢν
ἀπέλησθε |
[3, 8] |
αὐτὰς
τρόπῳ
τοιῷδε·
τῶν
βουλομένων
|
τὰ |
πιστὰ
ποιέεσθαι
ἄλλος
ἀνήρ,
ἀμφοτέρων |
[3, 137] |
ἔπεα
τάδε.
ἄνδρες
Κροτωνιῆται,
ὁρᾶτε
|
τὰ |
ποιέετε·
ἄνδρα
βασιλέος
δρηπέτην
γενόμενον |
[3, 14] |
ἐσήμαινον.
Θωμάσας
δὲ
ὁ
Καμβύσης
|
τὰ |
ποιεύμενα,
πέμψας
ἄγγελον
εἰρώτα
αὐτὸν |
[3, 42] |
πρῆγμα,
γράφει
ἐς
βυβλίον
πάντα
|
τὰ |
ποιήσαντά
μιν
οἷα
καταλελάβηκε,
γράψας |
[3, 4] |
Φάνης,
καὶ
γνώμην
ἱκανὸς
καὶ
|
τὰ |
πολεμικὰ
ἄλκιμος.
(Οὗτος
ὁ
Φάνης |
[3, 136] |
ἐθηεῦντο
καὶ
ἀπεγράφοντο,
ἐς
ὃ
|
τὰ |
πολλὰ
αὐτῆς
καὶ
ὀνομαστὰ
θεησάμενοι |
[3, 148] |
οἰκία·
ὅκως
δὲ
ἴδοιτο
Κλεομένης
|
τὰ |
ποτήρια,
ἀπεθώμαζέ
τε
καὶ
ἐξεπλήσσετο· |
[3, 66] |
πολλὴ
ὑπεκέχυτο
τοὺς
Μάγους
ἔχειν
|
τὰ |
πρήγματα,
ἀλλ᾽
ἠπιστέατο
ἐπὶ
διαβολῇ |
[3, 81] |
οὐδὲν
οἰκήιον,
ὠθέει
τε
ἐμπεσὼν
|
τὰ |
πρήγματα
ἄνευ
νόου,
χειμάρρῳ
ποταμῷ |
[3, 53] |
συνεγινώσκετο
ἑωυτῷ
οὐκέτι
εἶναι
δυνατὸς
|
τὰ |
πρήγματα
ἐπορᾶν
τε
καὶ
διέπειν, |
[3, 39] |
δὲ
ὀλίγῳ
αὐτίκα
τοῦ
Πολυκράτεος
|
τὰ |
πρήγματα
ηὔξετο
καὶ
ἦν
βεβωμένα |
[3, 80] |
ἐκέλευε
ἐς
μέσον
Πέρσῃσι
καταθεῖναι
|
τὰ |
πρήγματα,
λέγων
τάδε.
ἐμοὶ
δοκέει |
[3, 89] |
ὃ
μὲν
ὅτι
ἐκαπήλευε
πάντα
|
τὰ |
πρήγματα,
ὁ
δὲ
ὅτι
χαλεπός |
[3, 134] |
γηράσκοντι
δὲ
συγγηράσκουσι
καὶ
ἐς
|
τὰ |
πρήγματα
πάντα
„ἀπαμβλύνονται„
(ἣ
μὲν |
[3, 145] |
καὶ
δὴ
τότε
ἐπακούσας
τε
|
τὰ |
πρησσόμενα
καὶ
διακύψας
διὰ
τῆς |
[3, 140] |
ἐς
τὰ
Σοῦσα
ἵζετο
ἐς
|
τὰ |
πρόθυρα
τῶν
βασιλέος
οἰκίων
καὶ |
[3, 146] |
Πέρσας
ἤθελε
ὡς
ἀσθενέστατα
ποιῆσαι
|
τὰ |
Σάμια
πρήγματα
καὶ
οὕτω
παραδιδόναι, |
[3, 53] |
ἤδη
καὶ
παρηβηκώς·
μὴ
δῷς
|
τὰ |
σεωυτοῦ
ἀγαθὰ
„ἄλλοισι„
(ἣ
μὲν |
[3, 25] |
σιτίων
ἐχόμενα
ἐπελελοίπεε,
μετὰ
δὲ
|
τὰ |
σιτία
καὶ
τὰ
ὑποζύγια
ἐπέλιπε |
[3, 70] |
δὲ
τούτων
ἓξ
παραγίνεται
ἐς
|
τὰ |
Σοῦσα
Δαρεῖος
ὁ
Ὑστάσπεος
ἐκ |
[3, 140] |
τὸ
εἷμα.
ἀναβὰς
δὲ
ἐς
|
τὰ |
Σοῦσα
ἵζετο
ἐς
τὰ
πρόθυρα |
[3, 129] |
ἀνακομισθέντων
τῶν
Ὀροίτεω
χρημάτων
ἐς
|
τὰ |
Σοῦσα,
συνήνεικε
χρόνῳ
οὐ
πολλῷ |
[3, 14] |
τε
αὐχένας
κάλῳ
δεδεμένους
καὶ
|
τὰ |
στόματα
ἐγκεχαλινωμένους·
(ἤγοντο
δὲ
ποινὴν |
[3, 62] |
σμικρόν·
ἐγὼ
γὰρ
αὐτός,
ποιήσας
|
τὰ |
σύ
με
ἐκέλευες,
ἔθαψά
μιν |
[3, 158] |
ἀπεδέδεκτο.
~Προσβολὴν
δὲ
Δαρείου
κατὰ
|
τὰ |
συγκείμενα
ποιευμένου
πέριξ
τὸ
τεῖχος, |
[3, 109] |
ἔτι
ἐν
τῇ
γαστρὶ
ἐόντα
|
τὰ |
τέκνα
διεσθίει
τὴν
μητέρα,
διαφαγόντα |
[3, 119] |
γνώμην,
τὸν
ἄνδρα
τε
καὶ
|
τὰ |
τέκνα
ἐγκαταλιποῦσα,
τὸν
ἀδελφεὸν
εἵλευ |
[3, 45] |
δ᾽
ὑπ᾽
ἑωυτῷ
ἐόντων
πολιητέων
|
τὰ |
τέκνα
καὶ
τὰς
γυναῖκας
ὁ |
[3, 14] |
ἀντεβόων
τε
καὶ
ἀντέκλαιον
ὁρῶντες
|
τὰ |
τέκνα
κεκακωμένα,
ὁ
δὲ
Ψαμμήνιτος |
[3, 38] |
γε
ἢ
μαινόμενον
ἄνδρα
γέλωτα
|
τὰ |
τοιαῦτα
τίθεσθαι·
ὡς
δὲ
οὕτω |
[3, 78] |
συνέμισγον
ἀλλήλοισι.
τῷ
μὲν
δὴ
|
τὰ |
τόξα
ἀναλαβόντι
αὐτῶν,
ἐόντων
τε |
[3, 78] |
(ὃ
μὲν
δὴ
αὐτῶν
φθάνει
|
τὰ |
τόξα
κατελόμενος,
ὁ
δὲ
πρὸς |
[3, 78] |
ὁ
δὲ
ἕτερος,
ἐπείτε
οἱ
|
τὰ |
τόξα
οὐδὲν
χρηστὰ
ἐγίνετο,
ἦν |
[3, 21] |
βασιλέι,
ἐπεὰν
οὕτω
εὐπετέως
ἕλκωσι
|
τὰ |
τόξα
Πέρσαι
ἐόντα
μεγάθεϊ
τοσαῦτα, |
[3, 73] |
μὴ
πειρωμένοισι
ἀνακτᾶσθαι
τὴν
ἀρχήν·
|
τὰ |
τότε
οὐκ
ἐνεδεκόμεθα,
ἀλλ᾽
ἐπὶ |
[3, 16] |
ἐποίησε.
ἐπείτε
γὰρ
ἐσῆλθε
ἐς
|
τὰ |
τοῦ
Ἀμάσιος
οἰκία,
αὐτίκα
ἐκέλευε |
[3, 153] |
γεγονὸς
ἐβουλεύετο.
(καί
οἱ
πρὸς
|
τὰ |
τοῦ
Βαβυλωνίου
ῥήματα,
ὃς
κατ᾽ |
[3, 142] |
νῦν
ὑμέων
ἄρχειν.
ἐγὼ
δὲ
|
τὰ |
τῷ
πέλας
ἐπιπλήσσω,
αὐτὸς
κατὰ |
[3, 69] |
τοῦ
Ὀτάνεω
θυγάτηρ,
πάντα
ἐπιτελέουσα
|
τὰ |
ὑπεδέξατο
τῷ
πατρί,
ἐπείτε
αὐτῆς |
[3, 25] |
μετὰ
δὲ
τὰ
σιτία
καὶ
|
τὰ |
ὑποζύγια
ἐπέλιπε
κατεσθιόμενα.
(εἰ
μέν |
[3, 122] |
χρήματά
τοι
οὐκ
εἶναι
κατὰ
|
τὰ |
φρονήματα.
σύ
νυν
ὧδε
ποιήσας |
[3, 123] |
κάρτα
βραχέος
τοῦ
περὶ
αὐτὰ
|
τὰ |
χείλεα,
ἐπιπολῆς
τῶν
λίθων
χρυσὸν |
[3, 111] |
ὡς
μέγιστα
κομίζειν
ἐς
ταῦτα
|
τὰ |
χωρία,
καί
σφεα
θέντας
ἀγχοῦ |
[3, 22] |
τὸν
στρεπτὸν
τὸν
περιαυχένιον
καὶ
|
τὰ |
ψέλια·
ἐξηγεομένων
δὲ
τῶν
Ἰχθυοφάγων |
[3, 69] |
Σμέρδιος
Κῦρος
ὁ
Καμβύσεω
ἄρχων
|
τὰ |
ὦτα
ἀπέταμε
ἐπ᾽
αἰτίῃ
δή |
[3, 69] |
εἰ
γὰρ
δὴ
μὴ
τυγχάνει
|
τὰ |
ὦτα
ἔχων,
ἐπίλαμπτος
δὲ
ἀφάσσουσα |
[3, 69] |
μάθῃς
αὐτὸν
κατυπνωμένον,
ἄφασον
αὐτοῦ
|
τὰ |
ὦτα·
καὶ
ἢν
μὲν
φαίνηται |
[3, 154] |
γὰρ
ἑωυτοῦ
τὴν
ῥῖνα
καὶ
|
τὰ |
ὦτα
καὶ
τὴν
κόμην
κακῶς |
[3, 69] |
δὲ
καρτερῶς
τοῦ
Μάγου
ἤφασε
|
τὰ |
ὦτα.
μαθοῦσα
δὲ
οὐ
χαλεπῶς |